Όλοι διαφορετικοί …Όλοι ίσοι

Δ’ τάξη Δημοτικού σχολείου

Βαλύρας

Η επιλογή του θέματος έγινε με αφορμή το γεγονός ότι πλέον τα παιδιά ζουν σε ένα πολυπολιτισμικό σχολείο και κατ’ επέκταση σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία. Κρίνεται απαραίτητο να αντιληφθούν την έννοια της διαφορετικότητας αλλά κυρίως να συνειδητοποιήσουν ότι , όχι μόνο δεν είναι κακό να είσαι διαφορετικός άλλα πολύ όμορφο.

Το δέσιμο της ομάδας. Να κατακτηθεί η εμπιστοσύνη και η συνοχή μεταξύ των

μελών της ομάδας Να αναγνωρίζουν ομοιότητες και διαφορές μεταξύ ατόμων.

Να συνειδητοποιήσουν πόσο διαφορετικοί είμαστε όλοι οι

άνθρωποι και σε ποιους τομείς. Να διακρίνουν τις αρνητικές συνέπειες που προκύπτουν

από κάθε μορφής αποκλεισμό η διάκρισης. Να επισημαίνουν τις θετικές επιδράσεις της

ποικιλομορφίας στην τάξη , στην οικογένεια και στην κοινότητά τους.

Να σέβονται τη διαφορετικότητα του κάθε ατόμου. Να εξηγούν και να αναδεικνύουν εικαστικά την ομορφιά

της διαφορετικότητας. Να κατανοήσουν την έννοια της σχολικής βίας (λεκτική και

σωματική) Να υιοθετήσουν ευγενικούς τρόπους επίλυσης των

διαφορών τους και να τους εφαρμόζουν στην πράξη.

Θεατρικά παιχνίδια με στόχο το ζέσταμα της ομάδας , τη συγκέντρωση της προσοχής και την ενεργοποίηση της φαντασίας.

Θεατρικά παιχνίδια εμπιστοσύνης συνεργασίας, επικοινωνίας και συνενοχής.

Ανάγνωση αποσπασμάτων από το βιβλίο της Φακίνου «Αστραδενή»

Συζήτηση επάνω στα κείμενα που διαβάστηκα. Κατανομή ρόλων και αναπαράσταση στην τάξη ή στην

αυλή του σχολείου . διαφόρων περιστατικών από το βιβλίο.

Συμπλήρωση φύλλων εργασίας. Παιχνίδι: Τα λεμόνια. Ακολουθεί συζήτηση και εξαγωγή

συμπερασμάτων. Δημιουργούμε το κολάζ της διαφορετικότητας. Διαβάσαμε το βιβλίο «Τριγωνοψαρούλη μην

εμπιστεύεσαι…ΠΟΤΕ αχινό. Ζωγραφίζουμε τη διαφορετικότητα σε κόμικ. Προβολή ταινίας «το καναρινί ποδήλατο»  

Μερικά από τα παιχνίδια που παίξαμε ήταν: Κάνε ό,τι κάνω …παρά μία ( η ομάδα προσπαθεί να

μιμηθεί εντολές της δασκάλας στην αρχή πιο απλές και στη συνέχεια πιο σύνθετες και συνδυαστικές. Όλοι πρέπει να είναι συγκεντρωμένοι και να προσπαθούν για το καλό ολόκληρης της ομάδας.

Περπάτημα στο χώρο ( σαν γέρος , σαν ρομπότ, σαν γίγαντες , σαν νάνοι , σαν να περπατάμε σε καυτή άμμο, σε χιόνι , στις μύτες των ποδιών μας , πάνω σε μέλι, σαν κάποιο ζώο κ.τ.λ.)

Ρολόι (Κάθε μαθητής σχημάτισε σε ένα φύλλο χαρτί ένα ρολόι. Η δασκάλα μόλις έδωσε το σύνθημα ζήτησε από τα παιδιά να κλείσουν «ραντεβού» με τους συμμαθητές τους και να τα σημειώσουν στο χαρτί. Δεδομένου ότι οι μαθητές ήταν 12 , έκλεισαν 11 ραντεβού με όλους τους συμμαθητές τους. Στη συνέχεια η δασκάλα φώναζε : «να βρεθεί το ραντεβού των 10π.μ. Αμέσως τα παιδιά σχημάτιζαν τα ζευγάρια τους κοιτάζοντας το ρολόι και η δασκάλα τους ζητούσε να παίξουν ρόλους. Για παράδειγμα μαμά και παιδί , σκύλος που τον βγάζεις βόλτα , αφεντικό και αργοπορημένος υπάλληλος, άνθρωπος και μαξιλάρι κ.τ.λ . Εκείνη τη στιγμή τα ζευγάρια έπρεπε να αποφασίσουν ποιο ρόλο θα παίξει ο καθένας.

Βρες το ταίρι σου (Έχουμε φτιάξει κάρτες με τους ήχους διάφορων ζώων. Κάθε ήχος πρέπει να υπάρχει δυο φορές. Τα μοιράζουμε τυχαία στα παιδιά χωρίς να αποκαλύψουν τι τους έτυχε. Στη συνέχεια κλείνουν τα μάτια τους και αρχίζουν να μιμούνται τον ήχο του ζώου που τους έτυχε σε συγκεκριμένο χώρο. Σκοπός είναι τα παιδιά να βρουν το ταίρι τους.)

Ο κόμπος ( Η ομάδα κάνει έναν κύκλο. Κλείνουν τα μάτια και με πολύ αργά βήματα κινούνται στο κέντρο του κύκλου έχοντας απλωμένα τα χέρια τους. Σταματούν μέχρι να πιάσουν κάποιον και να σχηματίσουν έναν τεράστιο κόμπο. Σκοπός είναι να λύσουν τον κόμπο χωρίς να μιλάν άλλα να συνεννοηθούν με τα μάτια και το σώμα.

Μ ένα σφίξιμο στο χέρι ( Η ομάδα χωρίζεται στα δυο. Σχηματίζουν δυο γραμμές σε κοντινή απόσταση η μια απέναντι από την άλλη χωρίς να κοιτιούνται. Στην άλλη άκρη των γραμμών βρίσκεται ένα έπαθλο, ένας χριστουγεννιάτικος σελιδοδείκτης. Μόλις η δασκάλα δώσει το σύνθημα ο πρώτος σφίγγει το χέρι του διπλανού μέχρι να περάσει το μήνυμα στον τελευταίο και να αρπάξει το έπαθλο. Νικήτρια ομάδα είναι η πιο συγκεντρωμένη και αυτή που αντιδρά πιο γρήγορα.

Μ΄ ένα σφίξιμο στο χέρι

Ρολόι (ο ένας είναι το μαξιλάρι και ο άλλος κοιμάται)

Ρολόι (ο ένας είναι τυφλός και ο άλλος τον οδηγεί)

Ρολόι (ο ένας είναι κωφός και ο άλλος ακούων)

Ο κόμπος

Μέχρι να πεις τη λέξη μου

ΑξιολόγησηΟι μαθητές ήταν πολύ επιφυλακτικοί στην αρχή.

Ντρέπονταν να εκτεθούν μπροστά στους συμμαθητές τους και υπήρχαν ακόμα και κάποιοι που δεν ήθελαν ούτε να πιαστούν στο κύκλο. Μετά από αρκετές δραστηριότητες κατάφεραν να ¨λυθούν¨ και να εκφραστούν άφοβα. Περνούσαν όμορφα και ζητούσαν όλο και περισσότερα παιχνίδια. Εξέφρασαν τα συναισθήματά τους, η ομάδα δέθηκε και υπήρχε άριστη συνεργασία και επικοινωνία.

( Στα πλαίσια των εξής μαθημάτων: Γλώσσα , Λογοτεχνία, Παραγωγή γραπτού λόγου, Αισθητική αγωγή, Θεατρική αγωγή, Μελέτη περιβάλλοντος, Ιστορία)

Λίγα λόγια για το βιβλίο…

Η Αστραδενή είναι ένα μικρό κοριτσάκι από τη Σύμη . Αναγκάστηκε με τους γονείς της να μετακομίσει στην Αθήνα. Περίμενε ότι η ζωή της θα καλυτέρευε στην μεγάλη αυτή πόλη. Όμως τα πράγματα δεν ήρθαν γι’ αυτήν όπως τα περίμενε.

Την πρώτη μέρα στο καινούριο σχολείο η δασκάλα αδιαφορεί και οι συμμαθητές της με κάθε τρόπο δείχνουν τη δυσφορία τους απέναντί της.

Η δασκάλα την ντροπιάζει εξαιτίας του ονόματός της. Η Αστραδενή στο διάλειμμα για να υπερασπιστεί τον εαυτό της , καταλήγει

να χτυπήσει άσχημα δυο συμμαθητές της. Πηγαίνει στο γραφείο του διευθυντή , όπου για πρώτη φορά υπήρξε κάποιος να την υποστηρίξει και να βρει το δίκιο της.

Διαρκώς η δασκάλα της αλλά και η συμμαθητές της την ντροπιάζουν λόγω της διαφορετικότητάς της. Είναι φτωχή , κατάγεται από άλλο μέρος , μιλάει διαφορετικά, έχει διαφορετικές συνήθειες … γενικότερα δεν είναι αποδεκτή!

Ποιο είναι το κεντρικό πρόσωπο του βιβλίου μας; Πού μετακόμισε η Αστραδενή και γιατί; Πιστεύετε ότι ήθελε να αφήσει το νησί της τη Σύμη; Πώς τους αντιμετώπισε ο ταξιτζής όταν μπήκαν στο αυτοκίνητό του; Ήταν

απλά αγενής και έτσι μίλαγε σε όλους; Είχε αγωνία η Αστραδενή για το νέο της σχολείο; Από πού το

καταλαβαίνουμε; Πώς ήταν το σχολείο την στη Σύμη; Με τι παρομοιάζει τι νέο της σχολείο; Είχε δίκιο; Τι της έκανε μεγαλύτερη εντύπωση; Πώς την υποδέχτηκε η νέα της δασκάλα; Την έκανε να νιώσει άνετα; Πώς την αντιμετώπισαν οι νέοι συμμαθητές της; Γιατί λέτε να αντέδρασε έτσι η δασκάλα της και οι συμμαθητές της όταν

άκουσαν το όνομά της; Πώς κρίνετε αυτή την αντίδρασή της; Εσείς , πως θα ενεργούσατε στη

θέση τους; Η Αστραδενή πώς λέτε να ένιωσε; Γιατί πιστεύετε ότι της φέρθηκαν κατ’ αυτόν τον τρόπο; Αν στη θέση της Αστραδενής έμπαινε στην τάξη τους ένας άλλος νέος

μαθητής από τον Πειραιά πιστεύετε ότι πάλι έτσι θα τον αντιμετώπιζαν; Η Αστραδενή χτύπησε τα δυο κορίτσια που την κορόιδευαν στο διάλειμμα;

Έπραξε σωστά; Γιατί λέτε να το έκανε αυτό και να μην πήγε να το πει στη δασκάλα της;

Πώς λέτε να ένιωσε όταν τελικά άρχισαν να τη φωνάζουν επιτέλους με το όνομά της;

…στη συνέχεια τα παιδιά, χωρισμένα σε ομάδες, κατέγραψαν τα συναισθήματα της Αστραδενής άλλα και τον χαρακτήρα των άλλων παιδιών και της δασκάλας.

  

     

  

…δραματοποίησηΧωρίσαμε ρόλους και παίξαμε δυο σκηνές

από το βιβλίο Τη στιγμή που η Αστραδενή μπαίνει

στην καινούρια της τάξη και δέχεται την απόρριψη από όλους

Στο διάλειμμα που οι συμμαθητές την κορόιδευαν για το όνομά της και αυτή τους χτύπησε για να υπερασπιστεί τον εαυτό της.

Tα παιδιά χωρισμένα σε ομάδες έγραψαν σε διαλόγους τη σκηνή του τσακωμού και τη σκηνή που η Αστραδενή απολογείται στον διευθυντή.

Τι μπορεί να είπαν στην Αστραδενή τα δυο παιδιά και αυτή αντέδρασε έτσι; Φτιάξτε ένα μικρό διάλογο.  

………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..

 

  Η Αστραδενή απολογείται στο διευθυντή και εξηγεί τους λόγους που την οδήγησαν σε αυτή την βίαιη

πράξη. Υπερασπίζεται με κάθε τρόπο τον εαυτό της και τη διαφορετικότητά της. Μπείτε στη θέση της και γράψτε την απολογία της.

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Οι μαθητές βρήκαν φωτογραφίες από περιοδικά, εφημερίδες , διαδίκτυο διαφορετικών ανθρώπων και έφτιαξαν το κολάζ της διαφορετικότητας.

Στη συνέχεια το σχολιάσαμε και παρατηρήσαμε ότι κανένας δεν είναι ακριβώς ίδιος με κάποιον άλλο αλλά όλοι είμαστε διαφορετικοί.

Διαφέρουμε στο…

Τα λεμόνιαΤα παιδιά χωρίστηκαν σε μικρότερες ομάδες, όπου η

καθεμιά είχε το δικό της λεμόνι. Η κάθε ομάδα εξέτασε το λεμόνι της με προσοχή παρατηρώντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. Μάλιστα τα παιδιά έδωσαν όνομα στο λεμόνι τους και έφτιαξαν ολόκληρες ιστορίες.

Στη συνέχεια βάλαμε όλα τα λεμόνια στο κέντρο του κύκλου και τα ανακατέψαμε. Ένα παιδί από κάθε ομάδα έπρεπε να αναγνωρίσει το λεμόνι τους. Διαπιστώσαμε ότι , παρά το γεγονός ότι όλα ήταν λεμόνια , εύκολα όλες οι ομάδες ξεχώρισαν το λεμόνι τους .

Ακολούθησε συζήτηση περί ετερότητας και κατά πόσο ένα πορτοκάλι μπορεί να χωρίσει στον λεμονόκοσμο.

Στο τέλος εμπλέξαμε και την ιστορία της Αστραδένης και τα παιδιά ρωτήθηκαν ποιο φρούτο πίστευαν ότι είναι. Φυσικά η απάντηση ήταν : το πορτοκάλι.