ΤοΧΩΝI

Θ ΚΥΡΙΑΚΗ 23

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2012

~--------------------~

Το ΧΩΝΙ ΚΡΑΤΑΕΙ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ

ΦετίΧ ... " , ιο ευρω; ·www:tο~wnί.ιr

ΕΠΙΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΡΩ Δ.Α.

. ~ ~ ~

«Πιστευω εις ενα ευρω» ... ψέλνουν οι πολιτικοί μας (μέρος Α ~)

Τόσο τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης

όσο και τα κόμματα της αντιπολίτευσης στηρίζονται σ' έναν φετιχισμό του

νομίσματος ... Πιστεύουν ότι το πιο «ακριβό» νόμισμα

είναι και το πλέον πολύτιμο

Α ς αφήσουμε προς στ:ιγμή τον

κ. Σαμαρά να ψάχνει εναγω­νίως την ανάmυξη στ:α απο­

καίδια της ευρωκρατoύμενnς

Ελλάδας, τον κ. Βενιζέλο να ψάχνει για το κόμμα του, τον κ. Κουβέλη να ψάχνει

από πού να κρατηθεί, τον κ. Τσίπρα να το παίζει παράγοντας διεθνούς βεληνε­

κούς ως άλλος Παπανδρέου, τον κ. Καμμένο να φυλάει καραούλι μπας και του μείνει κανένας βουλευτής και την

κυρία Παπαρήγα να ξεφτιλίζει με το χειρότερο τρόπο το κόμμα της. Ας τους

αφήσουμε όλους αυτούς κι ας ασχολη­

θούμε με τα σοβαρά. Με αυτά, δηλαδή,

που αρνούνται να ασχοληθούν όλοι αuτoί.

ΤΟ ΙΕΡΟΝ ΚΑΙ ΟΣΙΟΝ ... ΕΥΡΩ

Εχετε προσέξει τι σuμβαίνει όταν μι­

λούν για το ευρώ; Ολοι τους κάνουν σαν

να μιλούν για τα ιερά και όσια, ενώ η

κυρία Παπαρήγα αρκείται να το ξορκίζει

ως τυπικός οπαδός παραθρησκευτικού

δόγματος. Ολοι τους στ:ηρίζονται, με τη

βοήθεια του επίσημου και ανεπίσημου

σuστ:ήματoς μαύρης προπαγάνδας, σ'

έναν φετιχισμό του νομίσματος. Αυ­τός ο φετιχισμός στ:ηρίζεται στ:ο γεγονός

ότι ο κοινός άνθρωπος mστ:εύει πως το

ευρώ, ή όποιο άλλο χαρτονόμισμα, είναι

το ίδιο πράγμα, αρκεί να το έχει στ:ην

τσέπη του. Κι επομένως το mo «ακριβό» νόμισμα σε ΣUναλλακtική αξία, θεωρείται

και ως το mo πολύτιμο νόμισμα. Ετσι το ευρώ, ως ένα από τα παγκόσμια αποθε­

ματικά νομίσματα, ως «σκληρό» νόμισμα

των διεθνών σuναλλαγών, νομίζει ο α­

πλός κόσμος ότι είναι mo πολύτιμο από κάποιο εθνικό νόμισμα που αφορά σε μια μικρή οικονομία. Σ' αυτήν την εντύπωση

βασίζεται η ισχύς του ευρώ στ:ην κοινή

γνώμη.

Βέβαια, αυτό δεν είναι παρά μόνο μια εντύπωση και τίποτε παραπάνω. Μια

εντύπωση που όλο και περισσότερο έρ­

χεται σε ευθεία αντίθεση με τη ζωντανή

πραγματικότητα που γίνεται ολοένα και

mo ζοφερή για τα λαϊκά νοικοκυριά. Κι έτσι, ένα όλο και μεγαλύτερο μέρος της κοινής γνώμης μεταστ:ρέφεται και οριο­

θετείται απέναντι στ:ο ευρώ, καθώς το

ένστ:ικτο της επιβίωσης το οδηγεί αλάν­

θαστ:α να αντιληφθεί ότι δεν μπορεί να

διακινδυνεύει η ίδια η ζωή της κοινωνί­ας στ:ο βωμό του «ισχυρού» ευρώ. Πολύ

σύντομα η ίδια η ζωή θα εmβάλει στ:η

μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού

την εγκατάλειψη του ευρώ ως μονόδρο-

Κοινή συνισταμένη όλων,

η πλήρης αδυναμία να

εξηγήσουν αυτό που

συμβαίνει με το ευρώ.

Πώς γίνεται και το «ισχυρό» νόμισμα παράγει

τέτοια καταστροφή,

τέτοια γενικευμένη

χρεοκοπία;

μο για την ίδια mv επιβίωσή του. Σε αυτή τη μεταστροφή της κοινής

γνώμης και της συνείδησης του ελληνι­

κού λαού απέναντι στο ευρώ οφείλεται σε τελευταία ανόλυση και η κατάσταση

εσωτερικών τριγμών και διόλυσης που παρατηρείται όχι μόνο στα κόμματα της

συγκυβέρνησης αλλά και στα κόμματα

της αντιπολίτευσης. Σε λίγο καιρό όλες

οι ηγεσίες των κομμάτων θα τρέμουν να

ξεστομίσουν κάτι θετικό υπέρ του ευρώ και κάτω από την πίεση της ογκούμενης

λαϊκής οργής τα κόμματα του «ευρωπα­

ϊκού προσανατολισμού» θα καταρρεύσουν μέσα σε φαγωμάρες, ανταγωνισμού ς, διχόνοιες όλων των ειδών, αλλά και σ'

ένα πολιτικό ξεκατίνιασμα άνευ προη­

γουμένου, όπως συμβαίνει σήμερα με

τους Ανεξάρτητους Ελληνες. Μόνο το

ΚΚΕ θα παραμείνει έται όπως είναι σή­

μερα. Μια δύναμη που όλο και περισσό­

τερο βυθίζεται στο περιθώριο, παίρνοντας

όλο και πιο καθολικά χαρακτηριστικά

παραθρησκευτικού αναχωρητισμού.

ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΚΑΙ θΑΝΑΤΗΦΟΡΕΣ ΔΟΣΕΙΣ

Κοινή συνισταμένη όλων η πλήρης

αδυναμία να εξηγήσουν αυτό που συμ­

βαίνει με το ευρώ. Πώς γίνεται και το . «ισχυρό» νόμισμα παράγει τέτοια κατα­

στροφή, τέτοια γενικευμένη χρεοκοπία;

Ολοι έχουν μια και μόνη εξήγηση. ΊΊιν

κακή εφαρμογή. Προφανώς, λένε, τα

προβλήματα οφείλονται στα μείγματα

πολιτικής και γενικά στη διαχείριση του

νομίσματος. Δεν φταίει η συνταγή, αλλά

ο τρόπος εκτέλεσης. Κι έται, οι απανταχού

moτof του ευρώ σχεδιάζουν μια ακόμη

mo θαναmφόρα δόση mς ίδιας συνταγής, αγνοώντας τις εκατόμβες των θυμάτων

και τις καταστροφές που θα προξενήσει

στους λαούς και τις οικονομίες. Ενώ κά­

ποιοι άλλοι στη «ροζουλί αριστερά», όπως

ονόμασε το κόμμα του ο ίδιος ο 1<. Τσίπρας

στο φετινό φεστιβόλ της ΚΟΕ, ονειρεύο­

νται ότι αρκεί να αλλάξουν το μείγμα

πολιτικής με το ευρώ για να αντιμετωπί­

σoυν τα οξυμένα προβλήματα του λαού

και της χώρας. Στο κάτω κάτω Τ"1ς γρα­

φής, όπως με αφέλεια λένε, το ίδιο δεν

είναι; Ίί ευρώ, τι δραχμή;

Το ίδιο λένε και από το ΚΚΕ, αλλά

αυτοί τα ρίχνουν όλα στον καmταλισμό,

με το αφqπλιστικό «για όλα φταίει ο κα­

mταλισμός» ! Μεγαλοφυής διαπίστωση,

η οποία οδηγεί και σε μια άλλη ακόμη

πιο εντυπωσιακή. Από τη στιγμή που

είναι καmταλισμός τι να το κάνεις; Μια

από τα ίδια! Κι έται ο καπιταλισμός με

ισχυρό εργατικό κίνημα και κατακτήσεις

της εργασίας εξομοιώνεται με τον Kam­ταλισμό της πείνας και της εξαθλίωσης,

ενώ ο καmταλισμός της δημοκρατίας για

το λαό εξομοιώνεται με τον καmταλισμό του φασισμού και της αποικιοκρατίας.

Ολα στο ίδιο τσουβόλι, όλα ένας aχταρμάς

για να κρύψουν την προϊούσα συνθnκo­

λόγησή τους μπροστά στον αντίπαλο.

Η άρχουσα τάξη γνωρίζει πολύ καλά

πώς σκυλί που γαβγίζει αντικαmταλιστι­

κά δεν δαγκώνει, δεν είναι επικίνδυνο.

Ο κίνδυνος ξεκινά γι' αυτήν από τη στιγ­

μή που η αντιπαράθεση αρχίσει να γίνε­

ται πάνω σε συγκεκριμένα μέτωπα και

προτάσεις διεξόδου από τη σημερινή

κατάσταση. Πάνω στο έδαφος του δικού

της συστήματος και ταυτόχρονα υπερ-

βαίνοντας τα όρια αυτού του συστήματος.

Με οδηγό όχι κάποια γενική ιδεολογία,

ή κάποιες δήθεν αιδερένιες νομοτέλειες,

που βρίσκονται αποκλειστικά και μόνο

σε εγχειρίδια ευνουχισμού της ελεύθερης

σκέψης και της ζωντανής πραγματικό­

τητας, αλλά τα άμεσα πρακτικά συμφέ­ροντα της μεγάλης πλειοψηφίας του

λαού όπως η ίδια τα αντιλαμβάνεται και

τα υπερασπίζει

ΝΟΜΙΖΩ, ΝΟΜΟΣ, ΝΟΜΙΣΜΑ

ΚΙ όμως, μπορεί να ξαφνιαστούν ορι­

σμένoι' αλλά δεν είναι όλα τα νομίσματα ίδια. Οχι γιατί δεν έχουν την ίδια αξία

αλλά γιατί δεν αντιπροσωπεύουν τα ίδια

πράγματα ακόμη κιόταν υπηρετούν την

ίδια οικονομία. Το νόμισμα δεν έχει από

μόνο του καμιά αξία. Είναι σύμβολο αξί­

ας. Αποτυπώνει δηλαδή mv αξία που του δίνει η οικονομία. Αλλοτε υπερτιμημένη

κι άλλοτε υποτιμημένη με βάση τις συ­

γκυρίες και το χαρακτήρα της οικονομί­

ας. Η ίδια η ετυμολογία του συνδέει το

νόμισμα με το <Νομίζω» και το <Νόμο». Δεν είναι καθόλου τυχαίο. Πρόκειται για

τη συμβατική απεικόνιση της αξίας των

εμπορευμάτων και του κεφαλαίου στην

αγορά.

-

ΤοΧΩΝI

• ΚΥΡΙΑΚΗ23 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2012

Επομένως, αυτός που κατέχει και εκ­

δίδει το νόμισμα ουαιαστικά ελέγχει την κυκλοφορία των εμπορευμάτων και των κεφαλαίων. Στις απαρχές, αυτοί που εξέ­

διδαν και κατείχαν το νόμισμα ήταν οι

ιδιώτες τραπεζίτες. Χάρις σ' αυτό το μο­

νοπωλιακό τους προνόμιο θησαύριζαν σε βάρος όλων των άλλων συντελεστών που είχαν ανάγκη από χρήμα. Πολύ γρή­

γορα ανακόλυψαν πώς αντί να παράγουν

νόμισμα σε μεγάλες ποσότητες και να

κινδυνεύουν να πλημμυρίσει η αγορά

και έται να χάσει την αξία του, καλύτερα

θα ήταν να δανείζουν όσους ήθελαν πε­

ρισσότερο χρήμα, αντλώντας τόκους ως

ανταμοιβή και κέρδ,ος.

Εκατοντάδες χρόνια πριν, οι τραπεζί­

τες άρχισαν να ειδικεύονται, με τους

πλουαιότερους και με μεγαλύτερη εmρ­

ροή από αυτούς να συνδέονται όλο και

περισσότερο με το εξωτερικό εμπόριο και

τις πράξεις συναλλάγματος. Δεδομένου

ότι αυτοί ήταν mo πλούαιοι και mo κο­σμοπολίτες και επειδή ασχολούνταν όλο

και περισσότερο με ζητήματα πολιτικής

σημασίας, όπως είναι η σταθερότητα και

η υποτίμηση των νομισμάτων, ο πόλεμος

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΕΛΙΔΑ

Ενα όλο και μεγαλύτερο μέρος της κοινής γνώμης μεταστρέφεται και οριοθετείται απέναVΤΙ στο ευρώ,

καθώς το ένστικτο της επιβίωσης το οδηγεί αλάνθαστα να αντιληφθεί ότι δεν μπορεί να διακινδυνεύει η ίδια η .ζωή της κοινωνίας στο βωμό του «ισχυρού» ευρώ

ΤοΧΩΝI

• Να τελειώνουμε με ιους μύθου ... www.tοχwπί.gr

ΚΥΡΙΑΚΗ 23 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

201 2

ΕΠΙΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΡΩ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ n POHrOYMENH ΣΕΛΙΔΑ

και η ειρήνη, οι γάμοι ανάμεσα σε δυ­

ναστείες, τα εμπορικά μονοπώλια σε όλο τον κόσμο, έγιναν χρηματοδότες και

οικονομικοί σύμβουλοι των κυβερνήσε­

ων. Επιπλέον, είχαν πάντα εμμονή με

τη σταθερότητα. των νομισματικών συ­

ναλλαγών και χρησιμοποίησαν την ε­

ξουσία και την επιρροή τους για να

πετύχουν δύο πράγματα:

1) Να πάρουν στα Χέρια τους όλα τα χρήματα και τα χρέη που εκφράζονται

από ένα εξαιρετικά περιορισμένο ε­μπόρευμα -τελικά το χρυσό.

2) Να πάρουν στα χέρια τους όλα τα νομισματικά θέματα μακριά από τον

έλεγχο των κυβερνήσεων και της

πολιτικής εξουσίας, με το αιτιολογικό

ότι θα πρέπει να αντιμετωπίζονται

καλύτερα από ιδιωτικά συμφέροντα

Δ.Α.

τραπεζών, με όρους μιας τέτοιας σταθε­ρής αξίας του χρυσού .

Οσο πιο περιορισμένη και σπάνια ήταν η διάθεση του χρυσού και όσο πε­

ρισσότερο βρισκόταν στα χέρια αποκλει­

στικά των τραπεζιτών, τόσο μεγαλύτερα ήταν τα κέρδη τους. Οπως ο φεουδάρ­

χης, που κατέχει το μονοπώλιο στη γη,

αποσπά τη γαιοπρόσοδο από τον αγρό­

τη και την κοινωνία, βασισμένος στο

γεγονός ότι δεν υπάρχει άλλη διαθέσιμη

γη, έτσι και ο τραπεζίτης οσο κρατά στα

χέρια του το μονοπώλιο του νομίσματος

και του δανεισμού , τόσο μεγαλύτερα

κέρδη μπορεί να αποκομίσει με τη μορ­

φή τόκων και άλλων ανταλλαγμάτων. Ιδίως όταν υπάρχει μεγάλη ανάγκη για

χρήμα στην οικονομία. Οποιος θέλει να αυξήσει τον τζίρο του δεν έχει παρά να

καταφύγει στον τραπεζίτη για να δανει­

στεί κι έτσι να εκτεθεί στην τοκογλυφία της τράπεζας. ~

Το νόμισμα δεν έχει από μόνο του καμιά αξία. Είναι σύμβολο αξίας. Αποτυπώνει δηλαδή την αξία

που του δίνει η οικονομία. Αλλοτε υπερτιμημένη κι άλλοτε υποτιμημένη με βάση τις συγκυρίες

και το χαρακτήρα της οικονομίας

1694: ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ

Πώς να δημιουργείς χρήματα από το τίποτα

Η τραπεζική πίστη ήταν γνωστή στους

Ιταλούς και τους Ολλανδούς πολύ πριν γίνει ένα από τα μέσα της αγγλικής

παγκόσμιας κυριαΡΧίας. Παρ 'όλα αυτά, n ίδρυση της Τράπεζας της ΑΥΥλίας από τον Ουίλιαμ Πάτερσον και τους φίλους

του το 1694 ήταν ένα από τα πιο σnμαντΙKά oρόσnμα στην ιστορία της σύγχρονης

οικονομίας. Για γενιές, οι τραπεζίτες είχαν

επιδιώξει να αποφύγουν το ένα σοβαρό μειονέκτημα του χρυσού, το βάρος του, χρησιμοποιώντας κομμάτια από χαρτί που

εκπροσωπούσαν συγκεκριμένα κομμάτια του χρυσού. Σήμερα, καλούμε τέτοια χαρτιά

ως «πιστοποιητικά χρυσού», που δίνουν το

δικαίωμα στον κομιστή να το ανταλλάξει

με ένα κομμάτι χρυσού «επί τη εμφανίσει»,

όπως συνηθίζουν να αναγράφουν πάνω τους. Ομως, ενόψει της ευκολίας του χαρτιού, μόνο

ένα μικρό ποσοστό των κατόχων τέτοιου πιστοποιητικού ζητούσε την εξαΡΥύρωσή

του με χρυσό. Από νωρίς, έγινε σαφές ότι ο χρυσός που χρειάζεται να υπάρχει είναι

μόνο ένα μικρό κλάσμα των mστοποιnτικών

που διακινούνται. Αυτή n υπέρβασn του όγκου των χάρτινων αξιώσεων σχετικά

με τα αποθέματα χρυσού, είναι αυτά που

ονομάστηκαν τελικά χαρτονομίσματα. Στην πραγματικότητα, n δημιουργία των πιστοποιητικών χαρτιού σε ποσότητα πολύ

μεγαλύτερη από τα διαθέσιμα αποθέματα σnμαίνει ότι οι τραπεζίτες δημιουργούν

χρήμα από το τίποτα. Το ίδιο πράγμα θα

μπορούσε να γίνει και με άλλο τρόπο, όχι

από τις εκδοτικές τράπεζες, δηλαδή από τις

τράπεζες που εκδίδουν το νόμισμα, αλλά

από τις καταθετικές τράπεζες. Οι τραπεζίτες ανακάλυψαν ότι οι διαταγές πληρωμής

και οι επιταγές που εκδίδονται έναντι

των καταθέσεων από τους καταθέτες και δίδονται σε τρίτα πρόσωπα συχνά δεν έχουν

εισπραχθεί από τον τελευταίο, αλλά έχουν

κατατεθεί στους δικούς τους λογαριασμούς. Ετσι, δεν υπήρχαν πραγματικές κινήσεις

κεφαλαίων, και οι πληρωμές γίνονταν απλά

με λογιστικές εγγραφές στους λογαριασμούς. Ως εκ τούτου, ήταν απαραίτητο για

τον τραπεζίτη να κρατά διαθέσιμα σε πραγματικό χρήμα (χρυσό, εντάλματα και

χαρτονομίσματα) όχι περισσότερο από το

ποσοστό των καταθέσεων που ενδέχεται

να αναληφθούν και να εξαργυρωθούν. Το υπόλοιπο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για δάνεια και αν αυτά τα δάνεια έγιναν

δημιουργώντας μια Kατάθεσn για τον οφειλέτη, ο οποίος με τη σειρά του θα ήθελε να χρησιμοποιήσει επιταγές

και όχι πραγματικό χρήμα, αυτές οι

«νεοδημιουΡΥηθείσες καταθέσεις» ή τα

δάνεια θα μπορούσαν επίσnς να καλύmονται επαρκώς με τη διατήρηση αποθεμάτων ενός

μόνο κλάσματος της αξίας τους. Αυτές οι

καταθέσεις, επίσnς, ήταν μια δημιουργία

χρήματος από το τίποτα. Ο Ουίλιαμ Πάτερσον, όταν απέκτησε τον καταστατικό χάρτη της

Τράπεζας της Αγγλίας, είπε ότι «η Τράπεζα έχει το όφελος των τόκων για όλα τα χρήματα

που δημιουργεί από το τίποτα».

Με την Ιδρυση της Τράπεζας της

ΑΥγλΙας το 1694 από τον Ου(λιαμ Πάτερσον (ένθετπ φωτό) οι τραπεζίτες ανακάλυψαν πως να δημιουργούν χρήμα από το τΙποτα.

Για να δημιουργεί όμως n τράπεζα χρήμα από το τίποτα, θα πρέπει να έχει το μονοπώλιο της έκδoσnς νομίσματος και δανεισμού.

Να ελέγχει το διαθέσιμο χρυσό και τις

καταθέσεις. Με τον τρόπο αυτό οποιοσδήποτε χρειάζεται χρήμα, είτε ως καταναλωτής είτε

ως επιχειρηματίας, θα πρέπει αναγκαστικά

να πάει στην τράπεζα και να το δανειστεί.

Κι όταν n τράπεζα ελέγχει το διαθέσιμο πραγματικό χρήμα, μπορεί και δανείζει

πολλές φορές περισσότερο από την αξία του πραγματικού χρήματος, που διαθέτει σε

νόμισμα και καταθέσεις. Με αυτόν τον τρόπο

οι τράπεζες αρμέγουν την οικονομία για χρήμα που δάνεισαν ενώ το δημιούΡΥησαν

από το τίποτα!

ΤοΧΩΝI

• ΚΥΡΙΑΚΗ 30 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

2012

Τον.Λινκολν rov δολοφ

t---- --- ----1 Δnν..nrΡn, ~

Το ΧΩΝ Ι ΚΡΑΤΑΕ Ι Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ

προσεχε. .. Μ.Κ.

www.tοχwnί.gr

«ΕΠΙΛΟΓΟΣ» ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΡΩ

Π ~ ~ ~ « ιστευω εις ενa ευρω» ...

ψέλνουν οι πολιτικοί μας (μέρος Β ')

Τόσο τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης,

όσο και τα κόμματα της αvτιπoλίτευσης στηpίζovται σε έναν φετιχισμό του

νομίσματος. .. Πιστεύουν ότι το πιο «ακριβό» νόμισμα

είναι και το πλέον πολύτιμο.

Η συνέχεια επί της. .. σελίδας!

Ας αφήσουμε προς σnΥμή τον IC.

Σαμαρά να ψάχνει εναΥωνίως την ανάπτυξη στα αποκαίδια της ευρωκρατούμενης Ελλάδας,

τον IC. Βενιζέλο να ψάχνει Υια το κόμμα του, τον IC. Κουβέλη να ψάχνει από πού να κρατηθεί, τον IC. Τσίπρα να το παίζει παράΥοντας διεθνούς βεληνεκούς ως άλ­λος Παπαvδρέου, τον IC. Καμμένο να

φυλάει καραούλι μπας και του μείνει κα­

νένας βουλευτης και την IC. ΠαπαρήΥα να ξεφnλίζει με το χειρότερο φόπο το

κόμμα της. Ας τους αφήσουμε όλους αυ­τούς κι ας ασχοληθούμε με τα σοβαρά Με

αυτά δηλαδή που αρνούνται να ασχολη-

θούν όλοι αυτοί Εχετε προσέξει η συμ­

βαfνει όταν μιλούν για το ευρώ; Ολοι τους

κάνουν σα να μιλούν για τα ιερά και όσια.

ενώ η IC. ΠαπαρήΥα αρκείται να το ξορκί­ζει ως rυπικός οπαδός παραθρησκευηκού

δόγματος ...

Η ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΛΙΝΚΟΛΝ

Εξαρχής, ολόκληρη η οικονομία ε­

κrέθnκε στη νεοφεουδαρχική εκμετάλ­

λευση των τραπεζιτών. Η τοκογλυφία με

τα δάνεια, οι χρεοκοπίες και τα απανω­

τά κραχ ήταν το αποτέλεσμα. Για να

σπάσει το μονοπώλιο των τραπεζιτών στην έκδοση του νομίσματος και τον έ-

λεγχο της πίστης, άρχισε να αναmύσσε­

ται ένα ολόκληρο κίνημα που συνέδεε

τη Δημοκρατία με την ανάγκη το κράτος

να πάρει στα Χέρια την έκδοση του νο­

μίσματος και τον έλεγχο της πίστης. Μια

από τις πιο xαρακrηριστΙKές δηλώσεις

αυτής της μεταστροφής ήταν εκείνη του

Αβραάμ Λίνκολν το 1865: «Το χρήμα είναι δημιούΡΥημα του

Νόμου, και έτσι η δημιουρΥία της πρω­

τότυπης έκδοσης του χρήματος θα πρέπει

να διατηρηθεί ως το αποκλειστικό μονο­

πώλιο της εθνικής κυβέρνησης. Το χρήμα

δεν έχει καμία αξία για το κράτος, άλλη

από εκείνη που του έχει ανατεθεί από

την κυκλοφορία ... »Δεν υπάρχει πιο επιταιcnκό καθήκον

για μια κυβέρνηση από το καθήκον που

oφεiλει στο λαό, να του παράσχει ένα υ­γιές και ομοιόμορφο νόμιcη.ια, καθώς και

της ρύθΡισης της κυκλοφορίας του μέσου

της ανταλλαγής, έτσι ώστε η εpγασiα να

προστατεύεται από ένα φαύλο νόμιcη.ια και το εμπόριο να διευιcoλύνεται από φθη­

νή και ασφαλή ανταλλαγή ... »Οι νoμιcη.ιατιιcές ανάγκες του αυξα­

νόpεvoυ αριθΡού ανθρώπων με υψηλό­τερο βιοτικό επίπεδο μπορεί και πρέπει να επιτευΧθούν από την κυβέρνηση. Οι

ανάγκες αυτές μπορούν να καλυφθούν από την έκδοση ενός εθνικού νoμίcη.ιατoς και πιστωτικών μέσων διαμέσου της λει­

τουργίας ενός εθνικού φαπεζικού συστή­

ματος. Η κυκλοφορία ενός μέσου συvαλ-'8 λαγής που εκδίδεται και υποστηρίζεται ::>

~ από την κυβέρνηση μπορεί να ρυθΡιστεί

και το θέΡα του πλεoναcη.ιoύ μπορεί απο- ~ φευΧθεί με την απόσυρση από την κυκλο­

φορία των ποσών που είναι αναγκαία διαμέσου της φορολογίας, της εκ νέου κατάθεσης και αλλιώς. Η κυβέρνηση έχει

Η γέννηση του εθνικού νομίσματος ... «Η κυβέρνηση θα πρέπει να εγγυηθεί το νόμισμα, την πίστη και τις τραπεζικές καταθέσεις της χώρας.

τη δύναμη να ρυθΡίζει το νόμιcη.ια και την πίστη του έθνους.

»Η κυβέρνηση θα πρέπει να εγγυηθεί

το νόμιcη.ια, την πίστη και τις φαπεζιΙCΈς καταθέσεις της χώρας. Κανένα άτομο δεν

πρέπει να υποστεί απώλεια χρημάτων λόγω υποήμησης ή αναήμησης του νομί­

cη.ιατoς ή mώχευση φάπεζας.

»Η κυβέρνηση, που διαθέτει τη δύνα-

μη να δημιουργεί και να εκδίδει νόμιcη.ια

και πίστη ως χρήμα και απολαμβάνει το

δικαίωμα να αποσύρει όσο νόμιcη.ια και

πίστη είναι αναγκαίο από την κυκλοφο-ρία, με τη φορολογία ή αλλιώς, δεν χρει­

άζεται και δεν πρέπει να 'δανειστεί κεφά­λαια με τόκο ως μέσο χρηματοδότησης

του κυβερνητικού έργου και της δημόσι­

ας επιχείρησης. Η κυβέρνηση πρέπει να

δημιουργεί, να εκδίδει και να κυκλοφορεί

το σύνολο των νoμιcη.ιάτων και πιστώσε-

ων που απαιτούνται για να ικανοποιήσει τις δαπάνες της κυβέρνησης και την α­

γοραστική δύναμη των καταναλωτών. Το

προνόμιο της δημιουργίας και έκδοσης

χρήματος είναι όχι μόνο το ανώτατο α­

ποκλειστικό προνόμιο της κυβέρνησης,

αλλά αποτελεί τη μεγαλύτερη δημιουρ­γική ευκαιρία της κυβέρνησης.

»Με την υιοθέτηση αυτών των αρΧών,

θα ικανοποιηθεί η πολύχρονη ανάγκη για

ένα ενιαίο μέσο. Οι φορολογούμενοι θα γλιτώσουν τεράστια ποσά από τόκους, εκπτώσεις και συναλλαγές. Η χρηματο­

δότηση όλων των δημόσιων επιχειΡήσε­ων, η διατήρηση μιας σταθερής κυβέρνη­

σης και ομαλής προόδου, καθώς και η

συμπεριφορά του Δημoσioυ Ταμείου θα

γίνει ζήτημα πρακτικής διοίκησης. Οι

Κανένα άτομο δεν πρέπει να υποστεί απώλεια χρημάτων λόγω υποτίμησης ή ανατίμησης του

νομίσματος ή πτώχευση τράπεζας»

«Το προνόμιο τnς δημιουργίας και έκδοσης , ", ,

χρηματος ειναι οχι μονο το ανωτατο

αποκλειστικό προνόμιο της κυβέρνησης, αλλά αποτελεί τη μεγαλύτερη δημιουργική

ευκαιρία της κυβέρνησης»

«Οι άνθρωποι μπορούν και θα πρέπει να διαθέτουν ένα νόμισμα τόσο ασφαλές όσο η δική τους κυβέρνηση. Το χρήμα

θα πάψει να είναι ο αφέντης και θα γίνει ο υπηρέτης της ανθρωπότητας. Η

Δημοκρατία θα γίνει ανώτερη από τη

δύναμη του χρήματος» ΑΙJραάμ Λίνκολν, 1865

άνθρωποι μπορούν και θα πρέπει να δι­

αθέτουν ένα νόμιcη.ια τόσο ασφαλές όσο

η δική τους κυβέρνηση. Το χρήμα θα πά­

ψει να είναι ο αφέντης και θα γίνει ο υ­

πηρέτης της ανθρωπότητας. Η Δημοκρα­

τία θα γίνει ανώτερη από τη δύναμη του

χρήματος».

Η δήλωση αυτή έγινε από τον Λίνκολ

λίγο πριν από τη λήξη του εμφυλίου πο­

λέμου των ΗΠΑ και συνδεόταν με την

ανάγκη αναγέvvnσης της Δημοκρατίας

στο έδαφος των Ηνωμένων Πολιτειών στη βάση της λαϊκής κυριαρχίας. Λίγες

εβδομάδες αργότερα, δολοφονήθηκε. Η

Δημοκρατία στην οποία επένδυε ο Λίν­κολ έμεινε αγέvvnτη, όπως και η δημι­

oupyja κρατικού εθνικού νομίσματος και πίστης. Ακόμη και σήμερα οι ΗΠΑ δια­

θέτουν εθνικό νόμισμα, αλλά το αποκλει­στικό δικαίωμα έκδοσης ανήκει στην

ΤοΧΩΝI

• ΚΥΡΙΑΚΗ 30 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2012

Ομοσπονδιακή Τράπεζα που ελέγχεται

από ιδιώτες τραπεζίτες.

ΕθΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ,

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΤΟ εθVΙKό κρατικό νόμισμα ήταν η

απάντηση της Δημοκρατίας, της λαϊκής

κυριαρχίας, στο μονοπώλιο των ιδιωτι­κών τραπεζών στην έκδοση χρήματος

και στην πίστη, ώστε να μη δημιουργεί­

ται χρήμα από το τίποτα. Το εθνικό κρα­τικό νόμισμα απηχεί τη δυναμική της

εθνικής οικονομίας και αντιστοιχεί στις

συναλλαγές, την ταxύmτα της κυκλοφο­

ρίας του χρήματος, το εισόδημα και τις

επενδύσεις της εθνικής οικονομίας. Α­

ντιστοιχεί, δnλαδή, σε πραγματικές υλι­

Kές αξίες παραγωγής προϊόντων και υ­πηρεσιών μιας οικονομίας. Αντίθετα από

το νόμισμα που παράγουν οι ιδιωτικές τράπεζες με μόνο κριτήριο το κέρδος,

εκμεταλλευόμενες τις ανάγκες κεφαλαί­

ου και χρήματος της οικονομίας.

Το εθνικό κρατικό νόμισμα αποτελεί την απάντηση της Δημοκρατίας στη μο­

νοκρατορία των ιδιωτικών τραπεζών και

στο νεοφεουδαρχικό μονοπώλιο που α­

σκούσαν στη διάθεση του χρήματος. Με

πολλούς αγώνες κατορθώθηκε να εισα­

χθεί το εθνικό κρατικό νόμισμα στις πε­

ρισσότερες χώρες μόλις μετά το τέλος του

Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ώστε να

απαλλαγούν οι κοινωνίες από τη δικτα­

τορία των τραπεζιτών. Το 1945 εθνικο­ποιείται η πρώτη κεντρική τράπεζα στον

κόσμο, η Τράπεζα της Αγγλίας, και από

τότε αρχίζει ένα μεγάλο κύμα δημιουργί­

ας εθνικών κρατικών νομισμάτων. Ειδικά σε χώρες όπως η Ελλάδα, με μεγάλα α­

ναmυξιακά και παραγωγικά ελλείμματα. Τα λέμε όλα αυτά γιατί η εισαγωγή

του ευρώ μας"γύρισε αιώνες πίσω. Οχι

μόνο την Ελλάδα, αλλά όλες τις χώρες

της Ευρώπης που συμμετείχαν στο ευ­

ρωσύστημα. Με το ευρώ, ο έλεγχος του

νομίσματος και της έκδοσής του ξαναγύ­

ρισε στους ιδιώτες τραπεζίτες. Κι αυτή τη

φορά όχι σε μια χώρα, αλλά σε μια ολό­

κληρη σειρά χωρών όπου επιβλήθηκε

καθεστώς ανοιχτών συνόρων και ελεύ­

θερων συναλλαγών κεφαλαίου . Η ΕΚΤ είχε εξαρχής ως μοναδική αποστολή να

αφαιρέσει το εκδοτικό δικαίωμα από τα

κράτη και m νομισματική κυριαρχία από τις κυβερνήσεις. Από τη στιγμή που επί­

βλήθηκε το ευρώ, όποιος ήθελε χρήμα ή

κεφάλαια θα έπρεπε να τα δανειστεί από τις ιδιωτικές τράπεζες, οι οποίες δάνειζαν με όρους διεθνών αγορών.

ΕΥΡΩ ΙΣΟΝ ΥΠΕΡΧΡΕΩΣΗ

ΤΟ ευρώ είναι νόμισμα σταθερής νο-

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΕΛΙΔΑ

Το εθνικό κρατικό νόμισμα αποτελεί την απάντηση της Δημοκρατίας στη μονοκρατορία των ιδιωτικών

τραπεζών και ρτο νεοφεουδαρχικό μονοπώλιο που ασκούσαν στη διάθεση του χρήματος

ΤοΧΩΝI

ΚΥΡΙΑΚΗ 30 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

2012

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ

ΣΕΛΙΔΑ

μισματικής κυκλοφορίας κι έτσι , ενώ

εκφράζει άριστα τη διόγκωση των συ­

ναλλαγών με χρέος, δεν μπορεί να εκ­

φράσει τις οικονομίες. Καμιά από τις

οικονομίες της ευρωζώνης, ακόμη και

τις πιο ισχυρές. Το ευρώ κόβεται και

ράβεται ανάλογα με την κυκλοφορία

του κεφαλαίου (και μάλιστα, του δανει­

ακού κεφαλαίου) στις αγορές της ευ­

ρωζώνης και παγκόσμια. Γι ' αυτό και η

σταθερότητά του προϋποθέτει μεγάλους

όγκους δανεισμού, μεγάλες αγορές χρέ­

ους, υπερτροφικές τελικά τράπεζες,

χρηματαγορές και επενδυτικά κεφάλαια.

Με ένα τέτοιο νόμισμα σε κυκλοφορία,

καμιά οικονομία δεν μπορεί να γλιτώσει

την υπερχρέωση. Ακόμη και η γερμα­

VΙKή, παρά τα τεράστια εμπορικά της

πλεονάσματα. Δεν είναι τυχαίο ότι στα

χρόνια του ευρώ η γερμανική οικονομία

υπερδιπλασίασε το δημόmο χρέος της,

ενώ εκτινάχτηκε σε πρωτοφανή επίπε­

δα το ιδιωτικό χρέος της.

Οσο πιο ελλειμματικές ήταν οι οι­

κονομίες της ευρωζώνης τόσο μεγα­

λύτερες ευκαιρίες για δανεισμό και κέρδη πρόσφεραν στις τράπεζες. Γι '

αυτό και η προτίμηση της επέκτασης

της ευρωζώνης σε χώρες με τρομακτι­

κές ανάγκες εισροής κεφαλαίων. Οσο

μεγαλύτερη η εξάρτηση μιας χώρας

από ξένα κεφάλαιΌ, τόσο μεγαλύτερες οι ευκαιρίες τοκογλυφίας και κερδο­

σκοπίας για τις τράπεζες. Μέσα στο ευρώ, οι τράπεζες βρήκαν την ευκαιρία

να μετατρέψουν οικονομίες που πριν

ήταν κατά κύριο λόγο εξαγωγικές σε

κεφάλαια, σε εισα'(ωγικές κάτω από την πίεση των ανοιχτών συνόρων και

Ο Δ ηJlητρης ζη " απαντησεις.

Ο Αλέξης rι

r.x.

ΚΙ ΕΜΕΙ!; ... ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΑΝΑπτγΞΗΣ ΤΟΥ ΠΛογΤΟΥ ΚΑΙ TQN πεΤPEΛAIQN τι θΑ ΚΑΝΟΥΜΕ

ΕΜΕΙ!'.;

www.toxwni.gr

«ΕΠΙΛΟΓΟΣ» ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΡΩ

ΠΙΤΣΙΟΛΑΚΙ-ΙΣ. 12112

γική χώρα κεφαλαίων (της τάξης του

12% του ΑΕΠ, καθαρά) . Το 2011 κατά­

ντησε να είναι Χώρα καθαρής εισαγω­

γής κεφαλαίων της τάξης του 71% του ΑΕΠ. Η Γαλλία, που το 2001 ήταν ει­σαγωγέας καθαρών κεφαλαίων της

τάξης του 2% του ΑΕΠ της, το 2011 έφτασε να είναι εισαγωγέας καθαρών κεφαλαίων της τάξης του 15% του ΑΕΠ της. Η Ελλάδα ήταν παραδοmακά κα­

θαρά εισαγωγική οικονομία κεφαλαίων.

Το 2001, η καθαρή εισαγωγή κεφαλαί­ων ανερχόταν σφ 46,5% του ΑΕΠ, ενώ

το 2010 έφτασε στο κορυφαίο ύψος του 98,4%, για να πέσει τον επόμενο χρόνο (λόγω της κρίσης) στο 86% του ΑΕπ.

Οσο μεγαλώνουν οι ανάγκες των οικονομιών για κεφάλαια, τόσο αυξάνουν τα χρέη των

οικονομιών (ιδιωτικά και δημόσια) και οι

δυνατότητες των τραπεζών για κερδοσκοπία.

Οσο μεγάλωναν οι ανάγκες των

οικονομιών για κεφάλαια, τόσο αυξά­

νονταν τα χρέη των οικονομιών (ιδιω­

τικά και δημόσια) και οι δυνατότητες

των τραπεζών για κερδοσκοπία. Ετσι

λειτουργεί το ευρώ και γι ' αυτό είναι ένα νόμισμα που παράγει χρέη για ό­

λους. Μόνο που οι οικονομίες καθαρής

εξαγωγής κεφαλαίου δανείζονται για

να εξάγουν και, με τα πλεονάσματα που πετυχαίνουν λόγω της εξαγωγής επεν­

δύσεων και προϊόντων στις άλλες χώ­

ρες της ευρωζώνης, μπορούν και πλη­

ρώνουν τα χρέη τους. Ενώ οι οικονο­

μίες καθαρής εισαγωγής κεφαλαίου

φορτώνονται χρέη τόσο από το άνοιγ­

μα των αγορών τους στα κεφάλαια που

εισέρχονται, όσο για να καλύψουν τα ελλείμματα που δημιουργούνται . Γι '

αυτό και αυτές οι οικονομίες έπεσαν

πρώτες στο φαύλο κύκλο της χρεοκο­

πίας. Με πρώτη την Ελλάδα, μιας και

το 98% των κεφαλαίων που εισέρρεαν αφορούσαν στην κερδοσκοπία με το

δημόσιο χρέος της Χώρας και τη χρη­

ματοπιστωτική αγορά. tjt

Ετσι λειτουργεί το ευρώ και γι' αυτό είναι ένα νόμισμα που παράγει χρέη για όλους

της ανώτερης παραγωγικότητας κυρί­

ως της Γερμανίας.

Ετm, η καθαρή εξαγωγή κεφαλαίων

από τη Γερμανία ως ποσοστό του ΑΕΠ

της ήταν το 2000 μόλις στο 3,3%, το 2010 έφτασε το 35%, ενώ το 2011 το

33%. Η Τσεχία που το 2000 ήταν χώρα­εισαγωγός με καθαρά κεφάλαια της

τάξης του 8,5% του ΑΕΠ, το 2011 ξε­πέρασε το 49% του ΑΕΠ της. Η Κύπρος το 2007, μια χρονιά πριν από την έντα­ξή της στο ευρώ, ήταν καθαρά εξαγω-

Μπορεί, λοιπόν, κανείς να μας εξnγήσει πώς

θα μπορέσει να ξεφύγει από αυτή tnv Kρίσn υπερxρέωσnς και χρεοκοπίας n Ελλάδα; Μπορεί να μας εξnγήσει κανείς πώς θα γλιτώσουν από αυτή tnv Kρίσn οι υπόλοιπες χώρες tnc; ευρωζώνnς, ακόμn και οι πιο αναmυΥμένες; Τέλος, μπορεί κάποιος

από τους αντιμνnμονιακούς να μας εξnγήσει πώς θα κατορθώσει νά αναδιανείμει εισοδήματα και να χρnματοδοτήσει tnv οικονομία εντός του ευρώ και υπό καθεστώς ελευθερίας Kfvnσnc; κεφαλαίου; Πώς θα μπορέσει να το κάνει; Από πού θα βρει τα χρήματα

και τα κεφάλαια, όταν εντός του ευρώ αποτελούν μονοπωλιακό προνόμιο του ευρωσυστήματος; Ι1ατί

δεν απαντούν συγκεκριμένα και συνεχίζουν να παραμυθιάζουν τον κόσμο; Αφελείς, αδαείς ή κοινοί

απατεώνες tnc; πολιτικής, όπως τόσοι και τόσοι άλλοι; Πολύ φοβάμαι ότι ισΧύουν όλα αυτά μαζί. Το θέμα είναι ότι αν πέσουμε oτnv παγίδα τους, είτε λόγω άγνοιας είτε λόγω αυταπάτnς, θα το πλnρώσουμε όλοι

μας πολύ ακριβά. Κι εμείς και n χώρα στο σύνολό τnς.