ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ www.kipselinews.gr ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ

ΕΤΟΣ 1Ο

ΑΡ. ΤΕΥΧΟΥΣ 2Ιανουάριος 2014

ΧριστούγενναΙστορίες κάτω απ’το έλατο 4 8 10 11 12

Πολιτισμός Οι μάγισσες του Σέιλεμ

Δημοτικά & άλλα Ανάπλαση της οδού Πανεπιστημίου

H ζωή στην πόλη

νέα παραπομπή της Ελλάδας για τα αστικά λύματα

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εισηγήθηκε στις 20/11/2013, την παραπομπή της Ελλάδας, για άλλη μία φορά ... Σελ. 5

95.000 θάνατοι από ένο-πλες συγκρούσεις

Τουλάχιστον 95.000 άνθρωποι έχασαν τον περασμένο χρόνο τη ζωή τους από ένοπλες συγκρούσεις .... Σελ. 13

Περιβάλλον

Ασφάλεια

Το Γραφείο Τελετών παρέχει δωρεάν PARKING στους πελάτες στην οδό Κρίσης 3 (τράπεζα EUROBANK)

Αναλαμβάνουμε όλες τις διαδικασίες για αποτέφρωση στη Βουλγαρία με πολύ χαμηλό κόστος. Η μακροχρόνια εμπειρία μας από το 1996 αποτελεί

εγγύησηpanteliosg@gmail.com

Ειδικές τιμές για Πάρο - Νάξο

Ν. ΑΓΙΑΣΣΩΤΗΣ - Γ. ΠΑΝΤΕΛΙΟΣΚΗΔΕΙΕΣ - ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ - ΣΤΟΛΙΣΜΟΙ - ΤΑΞΙΔΙΑ - ΑΠΟΤΕΦΡΩΣΗ

Υπεύθ. Γραφείου Γιώργος ΠαντελιόςΚρίσης 7, Πλατεία Κυψέλης

Τηλ. 211 4046090what’s up 697 55.37.098 - 693 45.10.604

Για τους αναγνώστες μας με το πα-ρόν κουπόνι έχετε έκπτωση 10%

στις παροχές του γραφείου

Κόσμος

14ΑσφάλειαEUROSUR: Το νέο σύστημα ελέγχου

Μπάτμαν για μια μέρα

Γνώση Η ευθεία και ο κύκλος

Ευρωπαϊκή Επιτροπή:

EUROSUR: το νέο σύστημα ελέγχου των ευρωπαϊκών συνόρων

Το σύστημα European Border Surveillance System (EUROSUR) κατέστη ... Σελ. 14

Χριστουγεννιάτικες ιστορίες

Ιστορίες κάτω απ’ το έλατο

ΦΕΤΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΟΥΜΕ τα κάλαντα, μεγαλώσαμε έ; Του χρόνου βλέπεις τελειώνουμε το Γυμνάσιο! Και όσο

να το κάνεις, κοτζάμ μα-ντράχαλος μέχρις εκεί πάνω –ίσως και λίγο πάρα κάτω, μα δεν πειρά-ζει– να τραγουδάει, ξημε-ρώματα, τα κάλαντα και μάλιστα ... Σελ. 4

2 Τεύχος 02

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση κειμένων του ενημερωτικού δελτίου χωρίς την έγγραφη άδεια της J.O.P.G OE

ε ρπατούσα χθες σε κεντρικό δρόμο της Αθήνας, όχι αργά αλλά γύρω στις 8 το βρά-

δυ. Η εικόνα απελπιστική. Δυο τρεις στο δρόμο, τα καταστήματα άδεια, η πόλη σκοτεινή, τα σκουπί-δια παντού. Και να φανταστεί κανείς ότι είμαστε λίγες ημέρες πριν τα Χριστούγεννα...

γυναίκα του τσαγκάρη, η οποία είχε έρθει από το μεγαλοχώρι, πάντα σχολίαζε του

γείτονες. Μια μέρα καθώς έτρωγαν, η γυναίκα κοίταξε έξω από το παράθυρο και είδε τη γει-τόνισσα που εκείνη την ώρα άπλωνε την μπου-γάδα της. «Κοίτα την ανεπρόκοπη, η μπουγάδα της δεν είναι καθαρή. Τα ρούχα της έχουν βρω-μιές» σχολίασε. «Πρέπει να είναι πολύ τεμπέλα. Κάποιος πρέπει να της πει ότι υπάρχει και απορ-ρυπαντικό» .Ο τσαγκάρης κοίταξε την μπουγά-δα, αλλά δε είπε τίποτα. Κάθε φορά που η γει-

τόνισσα άπλωνε την μπουγάδα, η γυναίκα του τσαγκάρη έκανε τα ίδια σχόλια. Κάποια μέρα, προς μεγάλη της έκπληξη είδε ότι τα ρούχα που είχε απλώσει η γειτόνισσα ήταν πιο καθαρά από κάθε φορά, και είπε στον άντρα της: «Άντρα για κοίτα! Η γειτόνισσα έμαθε επιτέλους να πλένει! Αναρωτιέμαι ποιος την έμαθε». «Ξέρεις, είπε ο τσαγκάρης στη γυναίκα του, ξύπνησα νωρίς σή-μερα το πρωί και είπα να καθαρίσω τα τζάμια μας»

Γυρνώντας στις ...

«Κυψέλη News» Ενημερωτικό δελτίο της www.kipselinews.gr

Ιδιοκτησία: J.O.P.G OE

Συμβουλευική Επιχειρήσεων & Στρατηγικών επιλογών

Καυκάσου 155, Κυψέλη 11364 Τηλ. 2108610011, Fax: 210 8610112e-mail: info@kipselinews.gr www.kipselinews.gr

Επιμέλεια κειμένων: Καλλιόπη Καρύδη Σχεδίαση: Ευστάθιος Πλακίδας

Διανέμεται δωρεάν στις περιοχέςΚυψέλη – Πατήσια

Ta ενυπόγραφα άρθρα εκφάζουν τις απόψεις των συντακτών τους.

οτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να κρύβεται πίσω από τη μάσκα του «καλού παιδιού»,

που νομίζουν όλοι, ότι είναι κάποιος άνθρωπος. Γιατί στο τέλος θα απογοητευτείς ανακαλύπτο-ντας ότι είναι ένας άλλος, που δε θα αναγνωρίζεις και που κρύβεται πίσω από τη μάσκα αυτή μόνο για να σε πληγώσει.

ιλάνε πίσω από την πλάτη μας; Σημαίνει ότι είμαστε πιο μπροστά. Σχολιάζουν την

ζωή μας; Απλά είναι πιο ενδιαφέρουσα από την δική τους. Προσπαθούν να βρουν τα μειονεκτή-ματά μας; Σημαίνει ότι ζηλεύουν. Μην δίνετε ση-μασία στα μηδενικά. Τα κάνετε νούμερα

όγια προφητικά: «Θα ‘ρθει μέρα, που η απληστία της ιδιοκτησίας, του πλούτου και

της έπαρσης, θα αποθηκευτεί στις τράπεζες, στις πολυεθνικές και σε τόσο λίγους, που οι πολ-λοί, μη κατέχοντες, θα ξεσπάσουν σαν θεομηνία που θα κάνει την ζωή των ολίγων κατεχόντων, κόλαση...». Αυτή την προφητική δήλωση είχε κάνει πριν πολλά πολλά χρόνια ο Αριστοτέ-λης Ωνάσης. Ο μεγιστάνας είχε μιλήσει για όλα αυτά που βιώνει σήμερα ολόκληρος ο πλανήτης λόγω της κρίσης.

Οι «πονηρές» μικρές αγγελίεςΓράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς

Δεν είναι φαινόμενο των τελευταίων ετών οι «πονηρές» μικρές αγγελίες στις εφημερίδες. Η εμφάνισή τους χρονολογείται από τα μέσα της δεκαετίας του 1930, όταν με την άνθιση του Τύ-που άνθισαν και οι… λαχταριστές ειδοποιήσεις μέσω των εφημερίδων. «Ζητείται νέα από 16-18 ετών, ευπαρουσίαστος δια γραφείον με ικανο-ποιητικήν αμοιβήν» έγραφε μία αγγελία. «Ζη-τείται ευπαρουσίαστος οικονόμος, δι’ έν άτομον, υγιής, ει δυνατόν χήρα και άνευ υποχρεώσεων ηλικίας από 20-30 ετών» έγραφε άλλη αγγε-λία. Όπως αποκαλύφθηκε μετά από πολλαπλά κρούσματα που αποκάλυψε ο Τύπος πίσω από τις αγγελίες κρύβονταν «ένας κακούργος εκβια-σμός ή μία ανηθικότης του χειροτέρου είδους».

Ο κύριος που ζητούσε νέα και χήρα οικονό-μο, στο νου του είχε να αποκτήσει μαιτρέσσα και μάλιστα με μέτρια αμοιβή, ενώ ο άλλος που ζητούσε υπηρέτρια απλά ήθελε ερωμένη για τα παιδιά του για να μην ξεπορτίζουν επι-κίνδυνα. Στα συμπεράσματα αυτά κατέληξαν οι έρευνες του Τμήματος Ηθών, το οποίο απο-κάλυψε ότι πίσω από τις αγγελίες κρύβονταν ακόμη και δίκτυα εκμεταλλεύσεως νέων. Όπως συνέβαινε με ένα γραφείο στην οδό Σοφοκλέ-ους, το οποίο ζητούσε επιμόνως «παιδί ευ-παρουσίαστον» ή άλλη επιχείρηση στην οδό Αθηνάς που αναζητούσε διαρκώς «ευπαρου-σίαστον δακτυλογράφον ή ευτραφήν νέαν».

Ο νέος φτωχόκοσμος, αγόρια και κορίτσια, που έφθαναν στην Αθήνα αναζητώντας την καλύτερη ζωή, αναζητούσαν όπως ήταν φυσι-κό εναγωνίως μια «δουλειά». Την ανάγκη αυτή εκμεταλλεύονταν οι επιτήδειοι δημιουργώ-ντας ένα «εκρηκτικό» περιβάλλον στο οποίο άνθισαν τα δράματα τιμής, οι αυτοκτονίες αλλά και τα περίφημα βιτριόλια που έβλεπαν το φως σχεδόν καθημερινά. Πάντως, φαίνε-ται πως την πρωτοκαθεδρία διατηρούσαν οι δακτυλογράφοι, γεγονός που τροφοδότησε με υλικό δεκάδες χρονογραφήματα, ποιήματα αλλά και αρκετά χρόνια αργότερα ελληνικές ταινίες. Το φαινόμενο ανακόπηκε σημαντικά στα χρόνια της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου.

Τα επακόλουθα της κρίσης…

(Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύθηκε στην ιστοσέλιδα του Μικρού Ρωμηού http://www.mikros-romios.gr)

3Τεύχος 02

Χριστούγεννα έρχονται σε λίγες μέρες. Στα σχολεία ετοιμαζόμαστε. Η γιορτή, τα κάλα-ντα, τα ποιήματα. Προσμένουμε, δάσκαλοι και μαθητές, την συγκινητικότατη γιορτούλα μας. Υπάρχει, όμως, η παραφωνία, ο σπίλος, η «κουτσουλιά»: Τα βιβλία της «γλώσσας», αυτά τα περιοδικά ποικίλης–ανόητης ύλης, που μας φόρτωσαν οι νεογραικύλοι.

Πέρυσι έγραψα για τις πομπές και τις παραλυ-

σίες των. Την κακόψυχη μάγισσα «Φρικαντέλα» (βιβλίο της Ε’ Δημοτικού) που μισούσε τα κάλα-ντα και αποκαλεί «σκουπιδόπαιδα» τα παιδιά που πήγαν να της τα ψάλλουν, για τις συνταγές μαγειρικής που προτείνει το άθλιο βιβλίο, αντί για την γιορτή και γενικά όλες τις νεοταξικές μαγαρισιές, που ένα μόνο πράγμα θέλουν να κρύψουν από τα Ελληνάκια: ότι τα Χριστούγεν-να γιορτάζουμε την γέννηση του Χριστού, «σή-μερον» και εις τους αιώνας των αιώνων.

Διαβάζω στην 8η ενότητα του βιβλίου γλώσ-σας της Δ’ Δημοτικού, τεύχος β’, σελίδα 52: Τίτλος: «Η μπουγάδα του Αϊ-Βασίλη». Προσο-χή στα κουτοπόνηρα ή πονηρά μηνύματα του αθλιουργήματος: «Σήμερα ο Αϊ-Βασίλης ξυπνά απ’ τα χαράματα. Έξι μόνο μέρες μένουν ως την παραμονή της Πρωτοχρονιάς κι ένα σωρό δου-λειές τον περιμένουν». Μεταξύ των εργασιών που «τον περιμένουν» και η μπουγάδα. Παρα-τήρηση πρώτη: Έξι μέρες πριν από την παρα-μονή της Πρωτοχρονιάς είναι τα Χριστούγεννα. Τότε θα κάνει τις δουλειές του και θα βάλει μπουγάδα; «Μετά από λίγο βγαίνει στην αυλή, ν’ απλώσει την μπουγάδα του. Πρώτα κρεμάει τις κάλτσες του, ύστερα τη φανέλα του, το μα-κρύ του σώβρακο, το σκούφο του, το πουκάμισο και τελευταία το σακάκι και το παντελόνι του». Έτσι ακριβώς: «κρεμάει ο Αϊ-Βασίλης το μακρύ του σώβρακο».

Οι αφόρητες αυτές σαχλότητες προφανώς γράφονται για το περίεργο αυτό ξωτικό, το ευτραφές και γαστρίμαργο, που διαφημίζει το αμερικάνικο… ψυκτικό. Το κείμενο όμως αναφέρεται σε παιδιά βαπτισμένα, «τέκνα» της Ορθόδοξης Εκκλησίας, της οποίας σέμνω-μα και καύχημα είναι ο ουρανοφάντωρ άγιος Βασίλειος, και όχι σε Αμερικανάκια που περι-μένουν την δωρογεμή κάλτσα του «εξέρυθρου οινόφλυγος» σαντακλάους. Είναι δυνατόν να αναφέρονται με τέτοιες δυσφημιστικές και υβριστικές φράσεις τα σχολικά βιβλία, για τον ασκητικότατο και φιλανθρωπότατο άγιο της

Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός

Εκκλησίας μας; Τίποτε δεν σέβονται πια οι κη-φήνες της κακοηθείας και της ακολασίας; Πώς τα παιδιά θα μάθουν να σέβονται όσια και ιερά, όταν χλευάζονται με τέτοιες χυδαίες ευτραπελί-ες οι άγιοι της Ορθοδοξίας;

Ο γέροντας της Καισαρείας, αυτό ακριβώς που γίνεται σήμερα στο σχολείο, συμβουλεύει να αποφεύγουμε. Την προβολή σ’ αυτήν την ηλικία, την «εύπλαστον», βλαβερών διηγήσεων και νοσηρών προτύπων. Και τώρα αυτόν τον

άγιο, που ανάλωσε τη ζωή του παιδαγωγώντας την νεότητα, τον βάζουμε εμείς, τα απολειφά-δια του Γένους, να πλένει χριστουγεννιάτικα το σώβρακό του. Δεν γέννησε αυτός ο τόπος Παπαδιαμάντη, Κόντογλου, Καρκαβίτσα, Πα-παντωνίου, οι οποίοι έγραψαν αριστουργήματα για την του Χριστού θείαν γέννησιν ή για τον Αη- Βασίλη; Όχι. Αυτοί έχουν το «κουσούρι» να είναι Ορθόδοξοι Έλληνες, ιδιότητα επικίνδυνη, σκοταδιστική…

4 Τεύχος 02

Προς ...αιωνίους εφή-βους το ανάγνωσμα

ΦΕΤΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΟΥΜΕ τα κάλαντα, μεγαλώσαμε έ; Του χρόνου βλέπεις τελειώ-

νουμε το Γυμνάσιο! Και όσο να το κάνεις, κοτζάμ μα-ντράχαλος μέχρις εκεί πάνω –ίσως και λίγο

πάρα κάτω, μα δεν πειρά-ζει– να τραγουδάει, ξημερώματα, τα κάλαντα και μάλιστα φάλτσα έξω από μισάνοιχτες πόρτες, μοιάζει κομματά-κι αστείο. Άσε που μπορεί να μας αρχίσουν στο δούλεμα!

Και –κοίταξε να δεις ατυχία!– πάνω που με-γάλωσες κι έχεις ανάγκη το χαρτζιλίκι.

Όμως –όχι στην παλαιολιθική εποχή, λίγο μόνο παλιότερα– μας ξεγελούσαν εύκολα. Εί-μαστε και πιο απονήρευτοι τότε ως παιδάκια, πιο ευκολόπιστοι. Σωστά χαζοπούλια. Αφού πιστεύαμε πως τα παιδιά τα φέρνει ο πελαργός!

Μας λέγανε πως τη νύχτα της Πρωτοχρονιάς θα έρθει ο αϊ-Βασίλης, φορτωμένος το σακούλι με τα δώρα. Από την καμινάδα θα κατέβαινε για να πέσει απαλά μέσα στις στάχτες του τζακιού, μα δεν είχε ανάγκη αυτός τι άγιος ήταν!

Βάζαμε τα καλά παπούτσια, γυαλισμένα, αστραφτερά –λουστρίνια ήσαν τότε τα καλά– δίπλα στο παραγώνι και, περιμένοντας ενα-γωνίως το ξημέρωμα, μας έπαιρνε ένας ύπνος ανήσυχος. Άσε πού αποβραδίς γύρω στο τζάκι ακούγαμε ιστορίες ατελείωτες για τους καλικά-

τζαρους, τα παγανά, πού ανέβαιναν το δωδεκα-ήμερο στη γη και μας έλουζε κρύος ιδρώτας!

Ευτυχώς όταν ξανακατέβαιναν στον Άδη την Πρωτάγιαση, παραμο-νή των Φώτων που ο σταυρός θα αγίαζε τα νερά, σαν έβγαινε ο παπάς με την αγιαστούρα και το «Εν Ιορδάνη βαφτιζομένου Σου Κύριε…», τότε πια είχε θρέψει ξανά το δέντρο που στήριζε τη γη, τον πάνω κόσμο, έ-τσι ήθελε η παράδοση, και που οι καλικάντζαροι πριόνιζαν όλο το χρόνο για να γκρεμίσουν μαζί του τον κόσμο ολόκληρο. Γιατί ήσαν πλάσματα πού πάσχιζαν για το κακό και την καταστροφή το προεξο-φλούσε η δοξασία.

Δεν βαριέσαι! Παραμύθια! Μα παραμύθια που κάνουν την καθημερινότητα ανθρώπινη και γλυκιά, που συντηρούν την ελπίδα και που... Μα τέλος πάντων, εμείς θα καταργήσουμε έθι-μα αιώνων;

Γι’ αυτό, καλού-κακού, βάλε τα καινούργια σου αθλητικά παπούτσια, εκείνα με τις τριπλές σόλες, δίπλα στην πόρτα το βράδυ της πα-ραμονής. Πού ξέρεις τι έκπληξη θα σε περιμένει το πρωΐ! Έτσι εύκολα, νομίζεις, ξεχνάει ο αϊ-Βα-σίλης;

* * *ΜΕΓΑΛΩΣΕΣ, ΔΕ ΛΕΩ! Τόσο που σου

φαίνεται μακρινή η χρονιά πού έπαιξες τον Ιωσήφ σε κείνο το μικρό θεατρικό του Δημοτικού Σχολείου. Την προηγούμενη ήσουν ένας απ’ τους μάγους με το στέμμα και το ραβδάκι, ντυμένος το μακρύ καφτάνι ραμμένο από παλιά κουρτίνα!

Τότε καμάρωνες, ας θύμωσες και κρέμασες τα μούτρα που σε παρατήρησε λίγο αυστηρά στην πρόβα ο δάσκαλος γιατί δεν ήσουν συ-

γκεντρωμένος. Κι αυτός πια τέτοια μέρα διά-λεξε να εξαντλήσει την αυστηρότητά του για να σου χαλάσει τη διάθεση ήσαν μπροστά κι όλα τα κορίτσια της τάξης!

Μα δεν θες να ξεχά-σεις πως σε ολόκληρο το σχολείο, κανείς δεν ήθελε να παραστήσει το βόδι πού θα ζέσταινε με

το χνώτο του τη φάτνη με το Θείο βρέφος!Και τα κορίτσια, δεν λέω, εκεί που παλιότερα

σκοτώνονταν για το ποια θα παίξει την Παναγί-τσα ή τα αγγελάκια με τις γαλάζιες φτερούγες καμωμένες από χαρτόνι, τώρα χαμογελούν ει-ρωνικά. Κι ύστερα βάζουν το cd με τα τραγού-δια του Μιχάλη Χατζηγιάννη, άλλες πάλι πίσω από την πόρτα του δωματίου τους κρεμούν την καινούργια γιγαντοαφίσα του Σάκη Ρουβά, δώρο εκείνου του τηλεοπτικού περιοδικού.

Τα μελομακάρονα, οι κουραμπιέδες κι οι βασι-λόπιττες, παραδοσια-κά γλυκά των ημερών, δεν σας τρελαίνουν, κι αυτό το ξέρω θα θέλατε κάτι άλλο. Μα μη ζητάτε ν’ αλλάξει το έθιμο.

Α, τότε τα κοιτάζαμε από το τζαμάκι της σερ-βάντας και ξερογλυφόμαστε γιατί μας έδιναν μονάχα ένα κάθε πρωΐ μετά το γάλα. Κουρα-μπιέδες και μελομακάρονα σχημάτιζαν πυ-ραμίδα πάνω στην πιατέλα. Οι μεν ολόλευκοι, λαχταριστοί, να μοσχοβολούν φρέσκο βούτυ-ρο, ραντισμένοι με ούζο και πασπαλισμένοι με ζάχαρη άχνη, τα δε βουτηγμένα στο σιρόπι και πάνω καρύδι τριμμένο και κανέλλα. Δυο πυρα-μίδες όνειρο.

* * *ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΠΡΟΣΕΧΤΙΚΑ

στο συρτάρι του κομμού με τα παλιά περιοδικά, τα κουμπιά και τα σαρανταπεντά-ρια δισκάκια, βρίσκεις παλιές ο ι κο γε νε ι α κ ές φωτογραφίες και ευχετήριες κάρ-τες που σε φέρ-νουν δεκαετίες πίσω. Τότε που ήσαν οι δικοί σου παιδιά.

Κάρτες με την Γέννηση, μάγοι, βοσκοί, το άστρον λαμπρόν στην κο-ρυφή. Χιόνια στο καμπαναριό, κόκκινες κορδέλλες σε ωραίους σχηματισμούς, η φράση «Και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία», καμπάνες, κεράκια, ο αϊ-Βασίλης καβάλα στο έλκηθρο. Όλα πασπα-

λισμένα με χρυσόσκονη χριστουγεννιάτικου δέντρου.

Πίσω, καλλιγραφικά, μα πού και πού ανορ-θόγραφα, Ευχόμεθα ολοψύχως χαρούμενας εορτάς, Τρισόλβιον κι ευτυχές το νέον έτος, Ευτυχέ-στατον.

Και πολλές φωτογραφίες. Η οικογένεια μπρο-στά στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο πλαισιωμένη από μακρινά παρακλάδια, τα παιδιά μόνα τους αγκαλιά με φουσκωμένα μπαλόνια, κι άλλες φωτογραφίες, από οικογενειακά τραπεζώματα αυτές.

Φαγητά πλουσιότατα, γλυκά, πιοτά, μάγουλο βερίκοκο ρίκο-ρίκοκο, χαμόγελα –μερικοί εί-χαν κι από ένα δόντι χρυσό, ο παππούς μασέλα από πορσελάνη– και πολλές ευχές. Να πεθάνει ο χάρος, Άσπρο πάτο, Όποιος πει κακό για μας... Εδώ λέγονταν διάφορα αθώα, κι άλλα που έκα-ναν τις χαμηλοβλεπούσες να κοκκινίζουν και τις ξεθαρρεμένες να κακαρίζουν ένα γέλιο γάργα-ρο.

Σε λίγο οι άντρες τσακώνονταν για τα πολιτικά –εποχή μεγάλων εντάσεων, μην κοιτάς σήμερα που όλα γίνανε σαν ρύζι λαπάς ένα πράγμα– νύφη και πεθερά διασταύρωναν πύρινες ματιές κι υπονοούμενα για τη μαγειρική η μια της άλ-λης, μανάδες με κοράκλες της παντρειάς δεν παύανε τα παινέματα. Που η μεγαλοκοπέλλα τους στόμα είχε κι από μιλιά τίποτα, που τέτοια χρυσοχέρα η φύση άλλη δεν γνώρισε. Στα μου-λωχτά τη λέγανε τεμπελχανού και ακαμάτρα, της άστραφταν καμμιά ανάποδη που μέχρι να σηκώσει το ’να πόδι είχε βρωμίσει τ’ άλλο!

Τα παιδιά, σαν δεν είχε η ομήγυρις συνομή-λικους να καυγαδίσουν γερά, βαριούνταν αφό-ρητα και τραβούσαν τους γονείς από το μανίκι, να φύγουν. Πλάνταζαν στο κλάμα, έφτυναν στο πάτωμα ό,τι τους έδιναν, κι αφού σερβίρονταν ο καφές και το γλυκό, όλοι φώναζαν Χρόνια πολ-λά, Πάντα τέτοια, Καλή λευτεριά στις γκαστρω-μένες, Γερό να ’ναι κι ότι ’ναι, Στις χαρές τους οι ανύπαντρες τότε πια φιλιούνταν σταυρωτά και πήγαιναν στην ευχή της Παναγίας. Και του χρόνου να περάσουμε το ίδιο καλά, φώναζαν από την πόρτα, Όρεξη που είχα τα μούτρα σας, μουρμούριζε η νύφη του σπιτιού, κάτι ανάλογο οι δικοί σας, κι από μακριά χαμογελούσαν ευτυ-χισμένοι για τούτον τον αποχωρισμό.

Αργότερα, γυμνασιόπαιδες πια, με το πηλή-κιο σήμα κατατεθέν, έκαναν πως δεν έβλεπαν τα αγωνιώδη νοήματα των γονιών. Με την τε-λευταία μπουκιά, πριν το φρούτο, τους παράτα-γαν σύξυλους και ξεπόρτιζαν...

* * *ΤΡΕΙΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ περίπου μετά,

λίγα έχουν αλλάξει. Μόνο που να... κάτι τρίχες εκεί στους κροτάφους γκριζάρισαν. Μα όλα τούτα μας αφορούν εξ ίσου.

Εκείνη τη χρονιά πάλι που όλοι σου φέρανε βιβλία για δώρο, πραγ-ματικά είχες θυμώσει. Κι έφταιγε η μάνα σου που όλη μέρα παινευό-ταν σε φίλες και θείες, πόσο καλός μαθητής είσαι

Ο κόσμος της υγείαςΙστορίες & άλλα

Του Δημήτρη Χίλιου (*)

5Τεύχος 02

Ο κόσμος της υγείαςΠαιδεία

και πόσο αγαπάς τα βιβλία. Αυτή ήταν η αλήθεια μέχρις ενός σημείου, μα και κείνη το παράκανε. Τόσο που ώρες-ώρες δεν ήθελες ν’ αντικρίσεις χαρτί γραμμένο στα μάτια

σου. Τόσο υπερβολική.Πήραν κι αυτές αμπάριζα, θείες, φίλες και

γνωστές, και με την πρώ-τη ευκαιρία σου κολ-λούσαν στα μούτρα από ένα βιβλίο, είχες δεν είχες όρεξη για διάβασμα. Έτσι σε είχαν δεδο-

χιστον νόμιζαν.Τι Πηνελόπη Δέλτα, τι Χριστουγεννιάτικα και

Παιδικά του Παπαδια-μάντη, τι Έκτορος Μαλώ, τι Ιουλίου Βερν, τι Ζαχαρία Παπαντωνίου, τι Αλεξάνδρου Δουμά πατρός και υιού.

Μικρά πακέτα, με κορδέλα ή χωρίς, που ήξε-ρες από μακριά ότι πάααααλι βιβλίο!

Ε, παιδί ήσουν, ήθελες ένα παιχνίδι τέτοιες μέρες. Κι όταν έπρεπε να λες σ’ όλους ευχαρι-στώ και να δείχνεις ενθουσιασμένος με το δώρο τους –ώρες πριν σε δασκάλευαν– εσύ ήθελες να τα πετάξεις πέρα, να δώσεις μια κλωτσιά στο χριστουγεννιάτικο δέντρο, να σκορπίσεις όσο πιο μακριά γινόταν στολίδια, φωτάκια, φάτνες, χρυσοκλωστές, μπιχλιμπίδια, και να κλειστείς στο δωμάτιό σου.

* * *ΟΤΑΝ ΟΜΩΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ξεκί-

ναγες να διαβάσεις, με κρύα καρδιά, τον Παπαδιαμάντη, ζεσταινόσουν στις πρώτες κιόλας αράδες. Ξέχναγες τη γκρίνια κι έπαιρνες

καλύτερη στάση στον καναπέ με τα κεντητά μα-ξιλάρια, σφίγγοντας στην αγκαλιά το βιβλίο της Αγκύρας ή του Αστέρος με το χοντρό εξώφυλ-λο. Η Μαυρομαντηλού και Η Σταχομαζώχτρα, Ο Αμερικάνος και Στο Χριστό στο Κάστρο.

Οι ήρωες όπως τους έδινε η μαγική γραφίδα του κυρ΄ Αλέξανδρου, σου μάθαιναν την απλό-τητα της ζωής, σε ταξίδευαν σ’ έρημα ξωκκλή-σια, σε φτωχά φιλόξενα σπιτικά, σε καρτερικά σαν αγκαλιές λιμανάκια με την τράτα του Πα-νταρώτα, με το τρεχαντήρι του μπαρμπα-Διό-μα.

Κι όταν μάθαινες πια γιατί τα εγγόνια της θεια-Αχτίτσας της Σταχο-μαζώχτρας φόρεσαν καινούργια παπούτσια εκείνη την παραμονή Χρι-στουγέννων και γιατί η Κυρατσώ η Μιχά-λαινα έβαλε την καλή πολίτικη μαντήλα για ν’ ασπαστεί τα στέφανα της μονάκριβής της Με-λαχρώς με τον Αμερικάνο και το πρωΐ φώναζε

ψηλά από το παράθυρο Ελάτε παι-διά και σε μας να τραγ’δήστε!..., τότε σ’ έπαιρνε ο ύπνος γλυκά στον κα-ναπέ, το βιβλίο κύλαγε στη φλο-κάτη, κι ο πατέρας σε πήγαινε αγκαλιά μέχρι το κρεββάτι.

Το επόμενο βράδυ αγωνιούσες για το τάμα του παπα-Φραγκούλη, την αγωνία του Στάθη του Μπόζα να σώσει τα ζωντανά του, γιατί κλεί-στηκε γιορτινές μέρες το Ουρανιώ το Διόμικο, τι μυστικό ξεστόμισε κρατούσα τον φανόν η Ντα-ραδήμαινα, γειτόνισσα λάλος καί φωνασκός, τις έγνοιες της Ντελησυφέρως, την προθυμία και την αφέλεια της θειας το Μαλαμώ, τον καυγά των παπάδων μέσα στο άϊ-βήμα για τα πρό-σφορα...

* * *ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΘΙΜΟΤΥΠΙΚΕΣ

επισκέψεις των ημερών, ξέρω, είδες κι έπαθες ν’ απαλλαγείς. Απόγευμα κι εσύ, μικρός,

τον καινούργιο χρόνο, Να ΄ναι καλός, να ΄ναι χρυσός, να ΄χει τις χάρες όλες, αγκαλιές, φι-

λιά, Καλέ, εμείς χαθήκα-με πια, σαν τα χιόνια, κι αμέσως ο δίσκος, στρωμένος κολλαριστό πε-τσετάκι, να καταφθάνει φορτωμένος μελο-μακάρονα, κουραμπιέδες, δίπλες, γαλατόπιττα.

Διστακτικά αφήνατε στο τραπέζι το πακέτο που σας έφεραν προχθές οι κουμπάροι –σοκο-λατάκια, φοντάν– κι ούτε που τ’ ανοίξατε. Κα-νείς δεν δίνει σημασία, μόνο Δεν ήταν ανάγκη, και Φτου σου, φτου σου χρυ-σό μου! Καλέ, πώς μεγαλώνουν τα παιδιά!

Τα μικρά ποτηράκια γέμιζαν γλυκόπιοτο, μπα-νάνα, κουαντρώ, ή εκείνο πού έφτιαξε η γιαγιά με την πολίτικη συνταγή. Χαμόγελα πέρα για πέρα. Υγιαίνετε... Παν ό,τι καλόν!!!

Μόνο σε κείνη την επίσκεψη που λέρωσες τον καναπέ με το σοκο-λατάκι και την πορτοκαλά-δα, κατέβασε τα μούτρα η οικοδέσποινα. Γούρι, γούρι, φώναξαν οι άλλοι. Γούρι, ξεγούρι, να δω πώς θα το βγάλω εγώ, είπε μουτρωμένη εκείνη και καταντράπηκε η μαμά. Στο δρόμο, μέσα στο κρύο, σου άστραψε δυο φούσκους που τους θυ-μάσαι ακόμα.

Ε, όσο μεγάλωνες και γκρίνιαζες, έπαψαν να σε κουβαλούν με το ζόρι στις επισκέψεις, η καλύτερή σου. Σε άφηναν πια μόνο στο σπίτι. Η αλήθεια είναι πως είχες ρίξει τους σχετικούς καυγάδες προκειμένου να συνειδητοποιήσουν ότι μεγάλωσες, η μάνα σου δυσκολεύτηκε λιγά-κι περισσότερο. Μα σαν είδε πως δεν πέρναγε το δικό της, το δέχτηκε σιωπηλά και με σφιγμέ-να δόντια. Πάταγες πια τα δεκατέσσερα.

Τότε ήταν που την έπιασε το υστερικό της, όταν, επιστρέφοντας από επίσκεψη γρηγορότε-ρα από το αναμενόμενο, βρήκε το τασάκι, που

Ιστορίες & άλλα

δεν πρόλαβες να κρύψεις, τίγκα στις γόπες. Κι ο πατέρας, ας σε μάλω-σε τάχα αγριεμένος, για να την ηρεμήσει, να πάψει πια η γκρίνια της, κρυφοκαμάρωνε για τον κανακάρη που γινό-ταν άντρας. Το κατάλαβες απ’ τη ματιά του τη γελαστή.

Το κακό ήταν που ήθελε κι η μικρή τώρα πια

ήταν ένα εμπόδιο. Χώρια που ήταν και μαρτυ-ριάρα.

* * *ΑΞΕΧΑΣΤΕΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑ-

ΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ! Αλλάζει μόνο ο τρόπος που τις αντιμετωπίζεις μεγαλώνοντας.

Με τον ίδιο ρυθμό αντικαθίστανται κάθε χρο-νιά τα στολίδια του χρι-στουγεννιάτικου δέ-ντρου, έτσι όπως σπάζουν οι μπάλες καθώς ανε-βο-κατεβαίνουν στο πατάρι μέχρι την επόμενη

χρονιά, καθώς λύνο-νται και ξεφτίζουν οι φιόγκοι, σκορπίζει η ασημόσκονη και τρί-βονται οι χρυσοκλω-στές στο πάτωμα...

Γι’ αυτό σου λέω, μην βιάζεσαι καθό-λου να μεγαλώσεις! Οι χριστουγεννιάτι-

κες διακοπές όσο χαρούμενες κι αν είναι για τα παιδιά, για τους μεγάλους είναι σκέτη μελαγχο-λία!...

(*) Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέ-ας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά του «Με το σφύριγμα του τραίνου» & «Χάρτινα φιλιά».

Με

το π

αρόν

κου

πόνι

20%

έκπ

τωση

στα

γυαλ

ιά η

λίου

και ο

ράσε

ως

6 Τεύχος 02

Παιδεία

Όποιος τα σημάδια των καιρών μπορεί και αφουγκράζεται… όποιος λογιάζει τον εαυ-

τό του δημιουργό της μοίρας του… όποιος αρ-νείται να χρησιμοποιήσει ως εργαλείο ανάλυσης και μέσο κατανόησης της αγωνίας της σύγχρονης κοινωνίας τη μεταφυσική ομφαλοσκοπία ή ένα μονοδιάστατο και διαστρεβλωτικό υλισμό, αυ-τός σίγουρα μπορεί και διακρίνει μία σημαντική στροφή που αρχίζει και προβάλλει ως αναγκαι-ότητα της παγκόσμιας κοινότητας: στροφή στην Ελληνική αντίληψη και τα Ελληνικά πρότυπα και Αξίες.

Με αγωνία η Ανθρωπότητα βλέπει το προϊόν του μόχθου της, να σπαταλιέται σε εξοπλι-

σμούς, τις επιστημονικές κατακτήσεις της, να μετατρέπονται σε ουσίες θανάτου ή τρέλας, και το μεγάλο καύχημά της, την τεχνολογία της, να γίνεται μέσο χειραγώγησης ή εξανδραποδισμού των ανθρώπων.

Μπροστά στον οργουελιανό εφιάλτη από τη μία, την υποβάθμιση της Αξίας Άνθρωπος

και τη θανάσιμη απειλή του πυρηνικού ολέθρου από την άλλη -δεν χρειάζεται καν πόλεμος γι αυτόν… αρκεί και ένα ατύχημα- η συνείδηση της παγκόσμιας κοινότητας στρέφεται στον Ελ-ληνισμό – την Ελληνική κοσμοθεωρία – «για να αντλήσει από τα βάθη του προαιώνιου εαυτού του όχι μόνο την επίλυση των πιο επειγόντων ζωτικών της προβλημάτων, ανεξάρτητα από κάθε τυπικό ιστορικό μιμητισμό, αλλά πάνω απ’ όλα … για να δώσει στην επίλυση αυτών των προβλημάτων την καθολική, την πιο φωτεινή, την καθαρότερη μορφή» (Άγγελος Σικελιανός, «Πεζός Λόγος» Β, σελ. 39).

Μα συμβαίνει και τούτο το παράδοξο: την ίδια στιγμή γίνεται κανείς μάρτυρας μιας

προσπάθειας φαλκίδευσης και αλλοίωσης των ιδεολογικών του μηνυμάτων, μιας προσπάθειας διαστρέβλωσης των Ανθρωπίνων Αξιών του, κα-θώς και μιας επιχείρησης παραχάραξης της ιστο-ρικής του πορείας και ως συνολικής ανθρωπιστι-κής δημιουργίας και ως διαχρονικής προσφοράς στο Γένος των ανθρώπων.

Ό,τι αρνείται τον Ελληνισμό και την Ελληνική Σκέψη, δεν είναι μόνον όσοι μετατρέπουν

σε κέρδος τους την ανθρώπινη αγωνία, είναι και κάποιοι «εκπρόσωποι των γραμμάτων και των τεχνών», στην ίδια τούτη την Ελληνική πατρίδα, που επιμένουν να χλευάζουν τον Ελληνισμό ή να στέργουν και να συναινούν σε προσπάθειες συρ-ρίκνωσης του Ελληνισμού, όταν το προσωπικό τους όφελος το επιτάσσει, ή και να τον αρνούνται ολωσδιόλου. Όσοι τον αρνούνται είναι ή ημιμα-θείς και ψευδεπίγραφοι διανοούμενοι ή εχθροί των ανθρώπων.

Κρίνουμε δε σκόπιμο να αναφερθούμε και στα τρωκτικά της Εθνικής συνείδησής μας ως Ελ-

λήνων, σ’ αυτούς που προβάλλοντας στο λαό τη δικιά τους διανοητική σύγχυση και «θολούρα» αναρωτιούνται για το τι είναι Ελληνικότητα και Ελληνισμός.

Αντιπροτάσσουμε τη σκέψη του Γιώργου Θεο-τοκά: «Ο Ελληνισμός ζει, άρα αλλάζει ολοένα

σύσταση και μορφή, ανανεώνεται, αναπροσαρ-μόζεται σε καινούργιες περιστάσεις, αφομοιώνει καινούργιες επιδράσεις, ανακαλύπτει δρόμους που δεν περίμενε, φτιάνει έργα πρωτότυπα, διαμορφώνει αντιπροσωπευτικούς τύπους αλ-λιώτικους από εκείνους που ήξερε. Δεν υπάρχει

λοιπόν, ούτε θα υπάρξει όσο ο Ελληνισμός είναι ζωντανός, σύστημα κανόνων που θα ρυθμίζει οριστικά πότε ένα έργο είναι Ελληνικό και πότε δεν είναι. Ο μόνος κανόνας της ελληνικότητας που σηκώνει η δική μου τουλάχιστο συνείδηση είναι τούτος: Ελληνικό είναι κάθε έργο που βγαί-νει με ειλικρίνεια από τη ζωή, την καρδιά και τη σκέψη των ανθρώπων του έθνους μας«.

Σ’ αυτούς τους «συνειδητούς» ή «παρα-πλανημένους» εργάτες του πολιτιστικού

Ιμπεριαλισμού και του Εθνικού αφελληνισμού, προσφέρουμε και το λόγο του ποιητή (Άγγελου Σικελιανού) μια και το «Ελληνικό πνεύμα πρωτο-φανερώθηκε στην ποίηση», για να τους αφαιρέ-σουμε τη δυνατότητα ενός «άλλοθι» ημιμάθειας του ζητήματος:

«…Εφ’ όσον ένας λαός δεν αποκτά τη συνολι-κή επίγνωση της ιδιαίτερης δημιουργικής και

Εθνικής παράδοσής του, που εχαλκεύθη, μαζί με την ασύντριφτη άλυση μυρίων εσωτερικών του συνθηκών και γεγονότων, στο διάστημα των αι-ώνων. και εφ’ όσον έχει από ξένες επιδράσεις μει-ωμένη τη συναίσθηση των ανώτερων κοινών του συμφερόντων, όχι μονάχα δεν βρίσκεται σε θέση να υψώσει αναμεσόν του αυτόν τον άξονα… για τον ίδιο του τον εαυτό και την ανθρωπότητα, αλλά του είναι πεπρωμένο να δουλεύει ανεδα-φικά και παρασιτικά σε ξένες Ιδεολογίες και σε ξένα συμφέροντα της ωμότερης και πιο άγονης γι’ αυτόν μορφής».

Το αληθινό περιεχόμενο του Ελληνισμού φρο-ντίσανε επιμελώς, αιώνες τώρα, να το απο-

κρύψουν από τους ανθρώπους, ιδιαίτερα από τους Έλληνες, οι οποίοι πιο πολύ το διαισθάνο-νται παρά το γνωρίζουν.

Κι ακόμα το παρερμήνευσαν ή το καταλήστευ-σαν. Στην πατρίδα μας χρησιμοποιήθηκε,

για να στολίζει τα πλέον ανθελληνικά -εφ’ όσον ήταν αντιδημοκρατικά και δουλωτικά του Λαού- καθεστώτα. Μαζί και εκείνοι που υποτίθεται ότι προάσπιζαν τα συμφέροντα του Λαού, τον αρνή-θηκαν -και τον αρνούνται- όταν δεν «βόλευε» τα ιδεολογικά τους «καλούπια».(…) Όμως για κάθε βλαστάρι τούτης της Γης η επίγνωση της ελληνικότητάς του, όταν αστράψει στο Νου και φωτίσει τη Συνείδησή του, «μετατρέ-πεται σε μια επίπονη αναζήτηση χρέους».

Μαρία ΤζάνηΟμ. Καθηγήτρια του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών

Το βιβλίο της Μαρίας Τζάνη «Το Ιδεολογικό Μήνυμα του Ελληνισμού στην Αγω-γή του Ανθρώπου», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Γρηγόρης», Σόλωνος 102, Αθήνα

Μ.Τζάνη: «Το ιδεολογικό Μήνυμα του Ελληνισμού στην Αγωγή του

Ανθρώπου»

7Τεύχος 02

Ευρωπαϊκή Επιτροπή: νέα παραπομπή της Ελλάδας για

τα αστικά λύματα

Δημοτικά & άλλα

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εισηγήθηκε στις 20/11/2013, την παραπομπή της Ελλάδας, για άλλη μία φορά στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, για ανεπαρκή επεξεργασία των αστικών λυμάτων. Η επιτροπή ζητά την επιβολή πρόστιμων με ένα κατ’ αποκοπή ποσό ύψους 11.514.081 ευρώ και ημερήσια χρηματική ποινή 47.462 ευρώ, έως ότου τηρηθούν οι υποχρεώσεις.Η Ελλάδα καταδικάσθηκε για πρώτη φορά το 2007, για μη συμμόρφωση στις προβλέψεις της Οδηγίας 91/271/ΕΟΚ, δηλαδή για την μη επαρ-κή διαχείριση των αστικών λυμάτων σε 23 οικι-σμούς, με πληθυσμό άνω των 15.000 κατοίκων.Σχετικά με τους έξι οικισμούς, που αναφέρο-νται στη σημερινή απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ένας έχει σχεδόν συμμορφωθεί (Λευκίμη Κέρκυρας, όπου τα έργα υλοποιού-νται), ενώ οι πέντε οικισμοί της Ανατ. Αττικής, έχουν διαφορετική εξέλιξη και συνεπώς χρονο-διάγραμμα συμμόρφωσης. Όπως αναφέρεται και στην ανακοίνωση της Ευρ. Επιτροπής, 2 οικισμοί έχουν έργα σε εξέλιξη (Μαρκόπουλο και Κορωπί) και ένας τρίτος, η Νέα Μάκρη, δι-αθέτει ρεαλιστική, αλλά σε πρώιμο στάδιο υλο-ποίησης λύση. Αντιθέτως, στις περιπτώσεις των οικισμών Αρτέμιδας και Ραφήνας δεν υπάρχει καμία εξέλιξη.

Η ανακοίνωση του ΥΠΕΚΑΤο αρμόδιο Υπουργείο, από την πλευρά του, αφού επισημαίνει ότι δεν αποτελεί καταδικα-στική απόφαση αλλά εισήγηση της Ευρωπαϊ-κής Επιτροπής για επιβολή χρηματικής ποινής και ημερήσιου προστίμου εξαιτίας της παρά-τασης των προβλημάτων διαχείρισης αστικών λυμάτων σε συγκεκριμένες περιοχές της χώ-ρας, σημειώνει: Η Τοπική Αυτοδιοίκηση, που έχει την αρμοδιότητα για τη διαχείριση των αστικών (στερεών και υγρών) αποβλήτων έχει τη στήριξή μας, με οικονομικούς πόρους, θεσμικά εργαλεία και μηχανισμούς. Επιδιώ-κουμε τη συνεργασία και τη συναντίληψη και το αποδείξαμε με την πρόοδο των έργων σε όλη τη χώρα.(…) Το ΥΠΕΚΑ αλλά και η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχουν επισημάνει κατ’ επανάληψη το ενδεχόμενο της σημερινής εξέ-λιξης στις συγκεκριμένες δημοτικές αρχές και το βάρος της ευθύνης που αναλογεί σε κάθε φορέα. Η Πολιτεία θα κάνει το καλύτερο δυ-νατό για να γλιτώσει η χώρα την καταδίκη και το επαπειλούμενο πρόστιμο, αλλά, εφόσον καταδικαστεί εκ νέου για τη συγκεκριμένη υπόθεση, θα εφαρμοσθεί απαρέγκλιτα η εθνι-κή νομοθεσία για τον επιμερισμό των προστί-μων.»

8 Τεύχος 02

Το αστέρι της Βηθλεέμ

Είκοσι αιώνες πριν, στην πρωτεύουσα του σημερινού Ισραήλ, την Ιερουσαλήμ,

βασίλευε ο Ηρώδης. Τη βασιλεία του ήρθε να αναταράξει ένα κάπως ασυνήθιστο γεγονός, το οποίο περιγράφει ο Ευαγγελιστής Ματθαί-ος: Μια μέρα, τρεις ανατολίτες αστρονόμοι, εμφανίστηκαν στην πόλη ζητώντας πληρο-φορίες, όπως υποστήριζαν, για το νέο βασιλιά που είχε γεννηθεί. Ο Ηρώδης, ταραγμένος, τους κάλεσε σε ακρόαση και έμαθε από αυ-τούς για το μεγάλο ταξίδι που είχαν ξεκινήσει περίπου δύο χρόνια νωρίτερα.

Κατά τα λεγόμενα των σοφών, είχε εμφα-νιστεί στο στερέωμα ένα αστέρι με ασυ-

νήθιστη λάμψη, το οποίο ερμήνευσαν σαν έν-δειξη της χαρμόσυνης είδησης της γέννησης κάποιου πανίσχυρου νέου ηγεμόνα. Ξεκίνη-σαν αμέσως από την πατρίδα τους για να τον προσκυνήσουν, και ακολουθούσαν το αστέρι που έλαμπε μπροστά τους συνεχώς, δείχνο-ντάς τους το δρόμο προς το νεογέννητο βασι-λιά. Μόνο που σαν έφτασαν στην Ιερουσαλήμ το αστέρι χάθηκε από τα μάτια τους.

Η συνέχεια είναι γνωστή… Αφού οι μά-γοι έφυγαν από την Ιερουσαλήμ, το

άστρο επανεμφανίστηκε, οδηγώντας τους στη Βηθλεέμ, στο σπίτι όπου έμεναν ο Ιω-σήφ, η Μαρία και ο σχεδόν διετής Χριστός. Το θαυμαστό γεγονός του τεράστιου ταξιδιού και της προσκύνησης των Μάγων συγκινεί και διδάσκει τον καθένα μας.

Αλλά… τι ήταν πραγματικά το αστέ-ρι που έβλεπαν οι Μάγοι; Ήταν θεϊκό

σημείο; Ήταν κάτι το συμπτωματικό; Επιβε-βαιώνεται επιστημονικά; Θα επιχειρήσουμε παρακάτω να κάνουμε μια προσέγγιση σε κάποια από αυτά τα ερωτήματα, με στόχο να δούμε αν υπάρχει κάποια απάντηση από το χώρο της επιστήμης.

Η αλήθεια είναι τις (λίγες) πληροφορίες για το συγκεκριμένο άστρο τις αντλού-

με μόνο από το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο.

Παρόλα αυτά πολλοί επιστήμονες στη διάρ-κεια της Ιστορίας επιχείρησαν να δώσουν μια πιο ξεκάθαρη εικόνα σχετικά μ’ αυτό. Έτσι, η πρώτη θεωρία που αναπτύχθηκε, ήταν πως το άστρο που ακολούθησαν οι Μάγοι ήταν ένας μετεωρίτης. Αυτή η θεωρία φαίνεται μάλλον απίθανη, καθώς οι μετεωρίτες είναι πολύ συνηθισμένοι και δε θα μπορούσαν να προκαλέσουν αναστάτωση σε μορφωμένους αστρονόμους εκείνης της εποχής.

Η επόμενη πιθανότητα που εξετάστηκε, η οποία υποστηρίχθηκε από τον Ωριγένη,

ήταν να επρόκειτο για κάποιον κομήτη. Έναν κομήτη όμως τον παρατηρούν όλοι, ενώ το άστρο της Βηθλεέμ το έβλεπαν μόνο οι τρεις σοφοί. Επίσης, οι λαοί της αρχαιότητας έβλε-παν τους κομήτες με αρνητική διάθεση, ως προάγγελους καταστροφών, και σίγουρα όχι όπως αντιμετώπιζαν οι Μάγοι το αστέρι.

Ούτε ως υπερκαινοφανής αστέρας (σου-περνόβα) μπορεί να θεωρηθεί το αστέ-

ρι της Βηθλεέμ, καθώς τέτοιοι αστέρες είναι ορατοί από όλους. Ούτε κάποιος πλανήτης μπορούσε να είναι ˙ οι αστρονόμοι ήξεραν να ξεχωρίζουν πότε ένας απλός πλανήτης έλα-μπε περισσότερο από το συνηθισμένο.

Τότε τι ήταν το άστρο που οδήγησε τους Μάγους στο νεογέννητο Σωτήρα;

Ο Γιόχαν Κέπλερ το 1614 εξέδωσε τη θε-ωρία του σχετικά με το άστρο των Χρι-

στουγέννων: «Το άστρο αυτό (της Βηθλεέμ) δεν ήταν οι συνήθεις κομήτες ή ένα άστρο, αλλά με έναν ιδιαίτερα θαυμαστό τρόπο κινούνταν στο κατώτερο στρώμα της ατμό-σφαιρας… για να οδηγήσει τους Μάγους από τη Χαλδαία στη Βηθλεέμ». Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Κέπλερ, που έθετε τη Γέννηση του Χριστού στο έτος 6 π.Χ., οι πλα-νήτες Δίας και Κρόνος στη διάρκεια του 7 π.Χ. έλαβαν μέρος σε μια τριπλή ή μεγάλη συζυ-γία. Προσπέρασαν δηλαδή ο ένας τον άλλο στις 27 Μαϊου, στις 5 Οκτωβρίου και την 1η

Δεκεμβρίου. Κάτι που κανονικά συμβαίνει μια φορά κάθε 20 χρόνια, μ’ έναν (παράξενο για τους Μάγους) τρόπο είχε συμβεί τρεις φορές σε λιγότερο από ένα χρόνο.

Τέτοιες σύνοδοι όμως συμβαίνουν συ-χνά άρα μάλλον ούτε ως σύνοδος πλα-

νητών μπορεί να θεωρηθεί η μακρόχρονη λάμψη που έφερε το μήνυμα της Γέννησης.

Όπως φαίνεται είναι μάλλον δύσκολο να καταλήξουμε σε ένα ασφαλές συ-

μπέρασμα σχετικά με το υπερφυσικό γεγο-νός της εμφάνισης του εκπληκτικού αυτού άστρου είκοσι αιώνες πριν. Αφήνουμε όμως τον επίλογο στον διευθυντή του Ευγενίδει-ου Πλανηταρίου κ. Διονύσιο Σιμόπουλο: «…δυστυχώς μέχρι τώρα καμιά από τις εισηγήσεις που έχουν προταθεί δεν μπορεί να ικανοποιήσει πλήρως. Γιατί είναι μάλλον δύσκολο να αποδείξουμε όλα τα επί μέρους στοιχεία που απαιτεί μια πλήρης και τεκμη-ριωμένη απόδειξη».

Πολλοί μάλιστα ερευνητές των Γρα-φών, υποστηρίζουν ότι το Αστρο της

Βηθλεέμ δεν είναι κάποιο συγκεκριμένο αστρονομικό σώμα ή φαινόμενο, αλλά πρόκειται απλά και μόνο για ένα συμβολικό άστρο των προφητειών της Π. Διαθήκης για τον προσδοκώμενο Μεσσία. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει επίσης και το γεγονός ότι η εμφάνιση κάποιου άστρου ή άλλου αξιοση-

μείωτου ουράνιου φαινόμενου κατά τη Γέν-νηση σπουδαίων ανδρών της ιστορίας είναι αρκετά διαδεδομένη στα αρχαία κείμενα.

Σε τελική όμως ανάλυση δεν έχει και με-γάλη σημασία το τι συνέβη στον ουρανό

εκείνη τη νύχτα των Χριστουγέννων, γιατί το πολύ πιο σπουδαίο συνέβαινε επάνω στη γη μας. Κάτι υπέροχο συνέβη στη μικρή πόλη της Βηθλεέμ εκείνο το βράδυ, και το γεγονός ήταν πολύ πιο σπουδαίο απ’ οτιδήποτε γινό-ταν στον ουρανό. Γιατί όταν ο Ηλιος ανέτειλε το άλλο πρωινό, την πρώτη εκείνη μέρα των Χριστουγέννων, ανέτειλε πάνω από έναν κόσμο που ποτέ πια δεν θα μπορούσε να εί-ναι ο ίδιος. Σήμερα η Γέννηση του Χριστού αντιμετωπίζεται ως ένα θαύμα. Πολλοί μά-λιστα πιστοί θεωρούν και την εμφάνιση του Αστρου της Βηθλεέμ ως ακόμη ένα θαύμα. Αν προτιμάτε να πιστεύετε ότι το Αστρο των Χριστουγέννων ήταν ένα θαύμα, η επιστήμη δεν έχει τη δυνατότητα ούτε να υποστηρίξει, αλλά ούτε και να απορρίψει κάτι τέτοιο. Είναι ασφαλώς έξω από το πεδίο της επιστήμης και απόλυτα μέσα στο πεδίο της πίστης.»

Πηγή: «Το αστέρι των Μάγων», άρθρο του Διονυσίου Σιμόπουλου στο ΓΕΩ Ελευθεροτυ-πία, 30/12/2000)

Ανάπλαση της ΠανεπιστημίουΕγκρίθηκε η αρχιτεκτονική μελέτη

Καλαφάτης: «Νέα πνοή στο δημόσιο χώρο του κέντρου της Αθήνας»Το Κεντρικό Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής του ΥΠΕΚΑ ενέκρινε ομόφωνα στις 5 Δεκεμβρίου την οριστική αρχιτεκτονική μελέτη της ανά-πλασης της οδού Πανεπιστημίου της Αθήνας. Πρόκειται για την αρχιτεκτονική μελέτη του έργου «Ανάπλαση της Πανεπιστημίου και επέ-κταση του Τραμ με συναφείς κυκλοφοριακές ρυθμίσεις στο πλαίσιο της ανασυγκρότησης του Κέντρου της Αθήνας με άξονα την οδό Πανεπι-στημίου», την οποία χρηματοδοτεί το Κοινωφε-λές Ίδρυμα «Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης» με σκοπό τη δωρεά στο Ελληνικό Δημόσιο, με βάση Κοινή Υπουργική Απόφαση Υπουργών ΠΕΚΑ και ΥΠΥ-ΜΕΔΙ.Οι εργασίες ανάπλασης πρόκειται να πραγμα-τοποιηθούν, μεταξύ άλλων, στην πλατεία Ομο-νοίας, στην πλατεία Δικαιοσύνης (Πανεπιστη-μίου-Αρσάκη-Σταδίου-Σανταρόζα), και επί της οδού Πατησίων μέχρι το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Το έργο αναμένεται να δημοπρατηθεί εντός του 2014 και να έχει ολοκληρωθεί έως το 2016.Η μελέτη προβλέπει, μεταξύ των άλλων, τη δημιουργία πεζοδρόμων ήπιας κυκλοφορίας, με κυρίαρχο μέσο το τραμ, ανασχεδιασμό πλα-τειών, όπως της πλατείας Ομονοίας που επανα-φέρεται στις αρχικές της διαστάσεις, καθώς και

νέες κυκλοφοριακές ρυθμίσεις που θα ανακου-φίσουν το κέντρο της πρωτεύουσας. Ο Υπουργός Αναπληρωτής ΠΕΚΑ, Σταύρος Κα-λαφάτης, δήλωσε σχετικά:«Η ανάπλαση της οδού Πανεπιστημίου μπορεί να δώσει νέα πνοή στο δημόσιο χώρο του κέ-ντρου της Αθήνας. Η συγκεκριμένη ανάπλαση αναδεικνύει τον κτιριακό πλούτο της περιοχής και αποδίδει την πρέπουσα αξία στα εμβλη-

9Τεύχος 02

Κίνηση Δημοτών Κυψέλης

Είμαστε μία νεοσυσταθείσα Κίνηση Δημοτών της 6ης Δημοτικής Κοινότητας Κυψέλης, που απο-τελείται όμως από ανήσυχα και δραστήρια μέλη που θέλουν να βελτιώσουν το επίπεδο της ζωής στην περιοχής μας που έχει υποβαθμιστεί και παραμεληθεί από τους αρμόδιους φορείς, σκόπιμα ή όχι. Ο αγώνας μας και η παρέμβασή μας προς κάθε κατεύθυνση και αρμόδια υπηρεσία για να πετύχουμε τους στόχους μας, θα είναι συνεχής και επίμονος. Τα θέματα με τα οποία θα ασχοληθού-με αφορούν τα σοβαρότατα προβλήματα της Κυψέλης, όπως η καθαριότητα, η παραβατικότητα (ναρκωτικά, πορνεία, ηχορύπανση, παράνομο παρκάρισμα, παράνομες κεραίες κλπ.), το Δημοτικό Ιατρείο, ο ελλιπής ή προβληματικός φωτισμός, η κακή συντήρηση Δημόσιων και Δημοτικών εγκα-ταστάσεων καθώς ετοιμόρροπα κτίρια, η συγκοινωνία (Μετρό) και τα εγκαταλελειμμένα οχήματα.

Αυτή τη στιγμή αγωνιζόμαστε για τη μερική και προσωρινή έστω, επαναλειτουργία του Δημο-τικού Ιατρείου σε άλλο χώρο της Κυψέλης, μέχρι την αποκατάσταση του κτηρίου όπου αυτό στε-γαζόταν επί της οδού Χανίων 4β και το οποίο εδώ και πέντε χρόνια περίπου παραμένει κλειστό. Θεωρούμε ότι η πολυπληθέστερη περιοχή της Ελλάδας και η 2η πιο πυκνοκατοικημένη στον κόσμο πρέπει να έχει το δικό της Δημοτικό Ιατρείο, σήμερα μάλιστα που υπάρχουν χιλιάδες ανασφάλιστοι γείτονές μας.

Θέλουμε τις απόψεις σας, τις προτάσεις σας , την δραστήρια παρουσία σας αλλά και την ενεργή συμμετοχή σας στην ΚΙΝΗΣΗ ΔΗΜΟΤΩΝ ΚΥΨΕΛΗΣ.

Αθήνα 10 Δεκεμβρίου 2013 Η Συντονιστική Επιτροπή Δημήτρης Αργυρόπουλος, Ζέττα Καραμπετσάνου, Θάνος Πέννας, Δημήτρης Φιλιππίδης & Στέλι-

ος Χαμόδρακας.

Δελτίο τύπου

ματικά κτίρια με την οργάνωση του δημόσιου χώρου. Η ανάδειξη και προβολή των εμβλημα-τικών διατηρητέων κτιρίων θα συμβάλει στην αναβάθμιση του πολιτιστικού περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής κατοίκων και επισκε-πτών. Η ενίσχυση της πρόσβασης στο κέντρο της πόλης με μέσα σταθερής τροχιάς οικο-λογικής φιλοσοφίας θα μειώσει επίσης τους παραγόμενους ρύπους σε σημαντικό βαθμό.

Ευελπιστούμε ότι θα επανεντάξει τις χαμένες εμπορικές χρήσεις, θα αναζωογονήσει τις υφι-στάμενες και θα ενθαρρύνει την επιστροφή της κατοικίας στο κέντρο της Αθήνας.»

10 Τεύχος 02

της Μαρίας Γιαννοπούλου

Ο κόσμος της υγείαςΠολιτισμός

Οι μάγισσες του Σέιλεμ (Τhe Crucible) του Άρθουρ Μίλερ

Έχοντας διαβάσει το βιβλίο ‘’Τhe Crucible’’ του γνωστού συγγραφέα Άρθουρ Μίλερ, μπορώ να πω πως είναι από τα λίγα βιβλία που συνδυά-ζουν με τόσο ιδιαίτερο τρόπο το μυστήριο, τη δράση, το απροσδόκητο και φυσικά τη δύναμη του συναισθήματος. Το βιβλίο αναφέρεται στη δίκη των μαγισσών το 1692, στο χωριό Σέι-λεμ στη Μασαχουσέτη. Υπερβολές, ψέματα, υστερίες, φόβος και κατηγορίες γυναικών για διαπλοκή με μαγεία, δημιουργεί ένα σύνολο συναισθημάτων στον κάθε αναγνώστη που πε-ριμένει με αγωνία τη δικαίωση. Πίσω από όλη αυτή την πραγματικότητα (;) κρύβονται σκοπι-μότητες, δολοπλοκίες και κρυμμένα μυστικά, η αποκάλυψη των οποίων φέρνει σε σύγχυση και στα όρια κάποιων ανθρώπων.

Ένα δυνατό μυθιστόρημα που δείχνει με τον καλύτερο τρόπο τι μπορεί να κάνει κάποιος για να αποκτήσει αυτό που θέλει χωρίς να συνει-δητοποιεί τις συνέπειες των πράξεων του και

μέχρι πού μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος για να διατηρήσει την τιμή και το όνομά του, ακό-μα και αν όλα στρέφονται εναντίων του. Ένα βιβλίο που θεωρώ ότι δεν πρέπει να λείπει από

καμιά βιβλιοθήκη γιατί δεν βοηθάει μόνο στη ψυχαγωγία αλλά αφήνει διαχρονικά μηνύματα.

Δεκέμβριος: ο μήνας των Χριστουγέννων

Στα Λατινικά, decem σημαίνει δέκα, αφού ο Δεκέμβριος ήταν ο 10ος μήνας σύμφωνα με το Ρωμαϊκό ημερολόγιο. Είναι ο μήνας με τις λιγότερες ώρες φωτός στο βόρειο ημισφαίριο και τις περισσότερες ώρες φωτός στο νότιο ημι-σφαίριο. Ο κύριος λόγος για τον οποίο η Εκκλησία προσ-διόρισε τον εορτασμό των Χριστουγέννων στις 25 Δεκεμβρίου, ήταν η προσπάθεια των Πα-τέρων να μετατραπούν βαθμιαίως οι εορτές των Εθνικών σε χριστιανικές. Τον Δεκέμβριο οι Ρωμαίοι γιόρταζαν τον Κρόνο (Σατούρν) προς τιμήν του οποίου οργάνωναν τα Σατουρνάλια. Οι Έλληνες γιόρταζαν τα Κρόνια (αφιερωμένα επίσης στον Κρόνο) και τα Διονύσια, καθώς επί-

σης και τα Θεοφάνια ή Επιφάνεια του ηλιακού θεού Φοίβου-Απόλλωνα. Η 25η Δεκεμβρίου ως ημέρα εορτασμού των Χριστουγέννων, καθιερώθηκε για πρώτη φορά στη Ρώμη, κατά τα μέσα περίπου του 4ου αιώ-να. Στα χρόνια του Ιουστινιανού (6ος αιώνας) ο εορτασμός των Χριστουγέννων στις 25 Δεκεμ-βρίου εξαπλώθηκε σ’ ολόκληρη την Ανατολή.Ο εορτασμός όμως των Χριστουγέννων την ίδια ημέρα που οι εθνικοί γιόρταζαν τα δικά τους Σα-τουρνάλια ή Κρόνια είχε και τις δυσμενείς του επιπτώσεις. Διότι, σιγά-σιγά, πολλά από τα απα-ράδεκτα για την Εκκλησία έθιμα των αρχαίων εορτασμών πέρασαν και στη χριστιανική εορτή.

11Τεύχος 02

Η Ευθεία και ο Κύκλος παιχνίδι με τα ελληνικά γράμματα

Πολιτισμός

Για όσα θα διαβάσετε παρακάτω, ο γράφων δεν θεωρεί ότι αυτά είναι αμετάβλητες στα-

θερές, ούτε διεκδικεί το απόλυτο της θέσης. Απλά παραθέτει μερικές προσωπικές προσεγ-γίσεις, με τη χρήση των οποίων μπορούμε όλοι μας να αρχίσουμε να παίζουμε με τις λέξεις και κατ’ ελάχιστο να νιώσουμε λίγο καλύτερα, πράγμα πολύ σημαντικό στη γεμάτη εντάσεις και πίεση σημερινή εποχή.

Αρχικά ας θεωρήσουμε τις έννοιες της ευθεί-ας και του κύκλου και τι προεκτάσεις μπο-

ρούμε να εντοπίσουμε μέσα σε αυτές.

Η ευθεία, ενώνει δύο σημεία, σηματοδοτεί μια διαδρομή, μια κίνηση και κατεύθυνση,

μια μεταβολή, μια ροή από το ένα σημείο προς το άλλο. Κυρίως είναι μια διαδρομή την οποία ακολουθεί κάποια ενέργεια που εκδηλώνεται. Ορίζει την τομή δύο επιπέδων αλλά και διαχω-ρίζει εκατέρωθέν της δύο ¨ανοικτές¨ (όχι απα-ραίτητα πεπερασμένες) περιοχές. Είναι η μονά-δα στα μαθηματικά και η «θετική» κατάσταση ενέργειας στα ηλεκτρονικά και στους υπολογι-στές. Είναι το Γιώτα στα Ελληνικά Γράμματα.

Αντίστοιχα ο κύκλος μπορεί να θεωρηθεί σαν μια κλειστή ευθεία. Έτσι περιέχει και αυτός

μια κατεύθυνση και μια μεταβολή, αλλά κυρίως ορίζει το «κλειστό» χώρο γύρο από τον οποίο υπάρχει δυνατότητα συνεχούς κίνησης. Είναι ο στίβος που μέσα του υπάρχει το γήπεδο που γίνονται οι αγώνες ή το πεδίο που μέσα του εκ-δηλώνεται κάποια γενικότερη δραστηριότητα. Ο τερματισμός συμπίπτει με την αφετηρία αλλά

αυτά τα δύο δεν είναι απαραίτητα πάντο-τε σταθερά στο ίδιο σημείο. Είναι το «Μη-δέν» στα Μαθηματικά και το Όμικρον στα Ελληνικά Γράμματα.

Αφού θέσαμε αυτές τις δύο προσεγγί-

σεις, μπορούμε τώρα να αρχίσουμε να παί-ζουμε με τα Ελληνικά

Γράμματα, προαιρετικά με χαρτί και μολύβι αλλά κυρίως με το μυαλό μας.

Άμα βάλουμε δίπλα - δίπλα την ευθεία με τον κύκλο, αυτόματα ορίζουμε τρία πράγματα,

τρία πεδία. Πρώτον το χώρο του κύκλου, δεύ-τερον τη ροή της ενέργειας πάνω στην ευθεία, αλλά ακόμη περισσότερο το μεταξύ τους ¨τρα-γικό¨ διάστημα.

Το διάστημα αυτό περιέχει το τραγικό στοιχείο γιατί κείται μεταξύ του Ένα και του Μηδέν,

της Ύπαρξης και της Ανυπαρξίας, της Ζωής και του Θανάτου, της διττής κβαντικής κατάστασης. Έχει τόσο μεγάλη δυναμική, όσο και το μηδέν που συνάμα περιέχει το άπειρο. Ομοιάζει με την «Κόψη του σπαθιού την τρομερή» του Εθνικού μας Ύμνου, τη ζωή την ίδια του Ελληνισμού, που μπροστά του τίποτα δεν μπορεί να αντισταθεί.

Άμα τώρα ¨ζωγραφίσουμε¨ τον κύκλο και από κάτω του την ευθεία, πηγαίνουμε από

το Όμικρον στο Ωμέγα. Είναι ο χώρος του Όμι-κρον στον οποίο επιπρόσθετα υπάρχει και ροή ενέργειας, οπότε η σπουδαιότητα του «Ο» ανα-βαθμίζεται σημαντικά και από Ο μικρόν γίνεται τώρα Ο μέγα. Μέσα σε αυτό το «Ο», που περι-έχει την τριάδα των στοιχείων που αναφέραμε παραπάνω, υπάρχει πλέον ροή ενέργειας και δραστηριότητα. Μεταξύ του κύκλου και της ευ-θείας υπάρχει η τραγικότητα του μηδενός, η με-γαλοσύνη του απείρου και η ίδια η ζωή και για αυτό εξυψώνεται σε Ο μεγάλο, είναι το ΟΜέγα, το γράμμα που κλείνει την ελληνική αλφάβητο.

Επίσης η ευθεία, η ενέργεια, είναι έξω από τον κύκλο. Δεν υπάρχει μέσα σε αυτόν αλλά έχει τεθεί ξε-χωριστά από το «χέρι» που ορίζει τα γράμματα.

Αν τώρα την ευθεία τη θέσουμε εντός του κύκλου, σχηματίζο-

νται τα γράμματα Φι (Κάθετη ευ-θεία) και Θήτα (Οριζόντια ευθεία). Και τα δύο δηλώνουν την ενέργεια που διαρρέει μέσα στο χώρο, σε αντίθεση όμως με το Ωμέγα, αυτή η ενέργεια ενυπάρχει μέσα στο χώρο και είναι βασικό του στοιχείο. Η διαφορά είναι στη κατεύθυνση (οριζόντια ή κάθετη) και πάλι όμως δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι ουσιαστική γιατί η κατεύθυνση σχετίζεται άμεσα με τη θέση/φύση του παρατηρητή που εξετάζει αυτή τη ροή ενέργειας.

 Έτσι στο Φι, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ενέργεια ρέει από

πάνω προς τα κάτω, όπως στο Φώς (που γράφεται με Ωμέγα – τυχαίο, δε νομίζω), το οποίο έρχεται από ψηλά από τον ήλιο, κάτω στη γη. Αντίστοιχα στο Θήτα, η ενέργεια αυτή κινείται οριζόντια, παράλληλα με το επίπεδό μας. Ενυ-πάρχει μέσα μας, είναι η ίδια η ζωή, είναι η εκ-δήλωση του Θείου μέσα μας.

Με αυτές τις λίγες και απλοϊκά βαλμένες στο χαρτί ιδέες, μπορούμε να παίξουμε πολλά

παιχνίδια. Πρώτα μπορούμε να καταλάβουμε τις έννοιες και τις διαφορές των ελληνικών γραμμάτων. Δεν είναι όλο τα «Ο» ούτε όλα τα «Ι» ίδια και οι διαφορές τους είναι σημαντι-κές. Προέκταση αυτού είναι η κατανόηση της Ελληνικής Γλώσσας και η απαξίωση της κάθε προσπάθειας γραφής με αγγλικούς χαρακτήρες (greeklish).

Δεύτερο, με τη βοήθεια και κατανόηση των εννοιών των λοιπών γραμμάτων, μπορούμε

να αναλύσουμε και να καταλάβουμε την ουσι-αστική σημασία της κάθε λέξης, ειδικότερα αν αυτή τίθεται στην αρχική της μορφή. Για παρά-δειγμα, αν θεωρήσουμε ότι το γράμμα «Ν» πε-ριλαμβάνει την έννοια της Νόησης και του Νου, τότε η λέξη «Αβγό» δεν μας λέει τίποτα ενώ η λέξη «Ωον» μας περιγράφει κάτι «στρογγυλό», ένα πεπερασμένο χώρο ο οποίος περικλείει

ενέργεια που του έχει δοθεί από έξω (από τους γενήτορές του) και ταυτόχρονα θα εξελιχθεί σε κάτι που έχει Νου, κάτι ζωντανό.

Τρίτον, η κατανόηση της έννοιας των γραμ-μάτων θα μας βοηθήσει να αντιληφθούμε

και να προσεγγίσουμε δυσπρόσιτες περιοχές της νόησης, εξασκώντας έτσι καλύτερα την ατομική μας προσωπικότητα και εξοπλίζοντάς μας με περισσότερες δυνατότητες για να δια-χειριστούμε με επιτυχία τις όποιες δυσκολίες αντιμετωπίζουμε.

Ελπίζω να μη σας κούρασα με τους κύκλους και τις ευθείες. Όλα αυτά είναι ένα παιχνίδι

που καλούμαστε να παίξουμε, ένας χορός που θα θέλαμε να χορέψουμε, μια αιώνια μουσική που πρέπει να αφήσουμε να διαπεράσει το εί-ναι μας. Έτσι νομίζω ότι θα έπρεπε να σκεφτό-μαστε και να διασκεδάζουμε όσο μπορούμε. Μέχρι την επόμενη φορά, να περνάτε καλά κάθε στιγμή της ύπαρξής σας. Έρωσθε.

Μιχάλης Γ. Παναγιωτόπουλος

12 Τεύχος 02

Μπάτμαν για μια μέρα!της Μαρίας Γιαννοπούλου

Και ενώ αναρωτιόμαστε σε τι πράξεις να προβούμε αυτές τις γιορτινές μέρες για να ενταχθεί ο καθένας μας στο πνεύ-μα των Χριστουγέννων, το Σαν Φρανσί-σκο μετατρέπεται στο γνωστό σε όλους μας Γκόθαμ Σίτυ του Μπάτμαν για να δώσει χαρά σε ένα 5χρονο παιδάκι που πάσχει από λευχαιμία. Μπάτμαν για μια μέρα γίνεται ο μικρός Μαιλς Σκοτ, που με την συνδρομή των κατοίκων πρω-ταγωνίστησε και έγινε ο σούπερ ήρωας της πόλης για μια μέρα. Και όλα αυτά υπό την καθοδήγηση της οργάνωσης «Κάνε μια ευχή». Και η ευχή του πραγματοποιήθηκε! Ο «Σκο-τεινός Ιππότης» junior που ταλαιπωρείται από λευχαιμία από 18 μηνών πήρε τα ηνία της πόλης στα χέρια του, έσωσε μια γυναίκα που κινδύ-νευε, νίκησε τον Peguin και σταμάτησε μια λη-στεία τράπεζας που συμμετείχε ο εγκληματίας Riddler στην πεντάωρη μάχη του να απαλλάξει την πόλη από τους «κακούς».

Στο τέλος της περιπέτειας του ο 5χρονος Μπάτμαν παρέλαβε τα κλειδιά της πόλης από το

δήμαρχο της πόλης Εντ Λι, στην πλατεία Γιού-νιον Σκουέαρ, ενώπιον χιλιάδων κατοίκων που τον επευφημούσαν. Ο μικρός μας ήρωας δεν νίκησε μόνο τους υποτιθέμενους εχθρούς αλλά αντιμετώπισε με επιτυχία και την λευχαιμία κα-θώς βρίσκεται σε ύφεση, χάρη στην πρόσφατη θεραπεία στην οποία υποβλήθηκε. Aυτό και αν δεν είναι ένα από τα μεγαλύτερα παραδείγματα συμπεριφοράς που και εμείς πρέπει να ακολου-θήσουμε. Αυτό δείχνει την πραγματική ουσία του πνεύματος των γιορτών!!

Ανάμεσα σε αυτά που ομορφαίνουν την Κυψέλη μας, ξεχωριστή θέση έχει και το κα-τάστημα «Προτάσεις». Εκεί μπορείς να βρεις τα καλύτερα χειροποίητα δώρα, μπιζού, κα-τασκευές, γούρια και χιλιάδες άλλα δώρα σε μοναδικές τιμές.

Με την είσοδο στο κατάστημα, μένει κανείς

κατάπληκτος από την ομορφιά, το γούστο και την ποικιλία των δώρων.

Σίγουρα το κατάστημα αυτό είναι η αρχή για όποιον αναζητά αυτές τις Άγιες μέρες ένα καλό δώρο για τον εαυτό του και τους αγαπημένους του.

13Τεύχος 02

Santa Claus (της Coca Cola) ή Άϊ Βασίλης (της Ορθοδοξίας) !

Τι σχέση μπορεί να έχει ο δικός μας Άϊ Βα-σίλης, ο Άγιος Βασίλειος της Ορθοδοξίας,

ο Πατέρας της Εκκλησίας και διδάσκαλος της Οικουμένης, με τον χονδρούλη γέροντα της πα-γκοσμιοποίησης και της Νέας εποχής; Ο Άγιος Βασίλειος ήταν λεπτός, ολιγαρκής, ασθενικός, με μακριά μαύρη γενειάδα, αφού δεν πρόλαβε να γεράσει (έφυγε σε ηλικία 49 ετών) και γενικά πρόσωπο άσκησης και όχι ευτραφέστατος, με προτεταμένη κοιλιά, ροδοκόκκινα μάγουλα, γαλανομάτης και πονηρός γέρος, δηλαδή πρό-σωπο της καλοπέρασης!

Έρχεται από την Καισάρεια της Καππαδοκίας (Μ. Ασία ) και όχι από την Λαπωνία της Φι-

λανδίας, όπως όρισε η φαντασία κάποιων! Είναι Μέγας Πατέρας της Εκκλησίας, στοργικός Ποι-μενάρχης, αδαμάντινη ψυχή, αληθινός άγιος, και όχι… ντίλερ των πάσης φύσεως εμπορευ-μάτων όπως είναι ο άλλος !

Μορφώθηκε πολύ, έγινε πανεπιστήμονας της εποχής του (σπούδασε φιλολογία,

μαθηματικά, φιλοσοφία, ρητορική, ηθική, αστρονομία, ιατρική, γεωμετρία και διαλεκτι-κή), και στη συνέχεια μέγας διδάσκαλος και απαράμιλλος. Παιδαγωγός, με πολύτιμο και ανυπέρβλητο συγγραφικό έργο που το μελετά έκτοτε η ανθρωπότητα. Γι’ αυτό, η μεν Εκκλη-σία τον ονόμασε «Οικουμενικό Διδάσκαλο», η δε Ιστορία «Μέγα», όσο ελαχίστους ως τα σή-μερα, ενώ ο άλλος της Δύσης δεν έχει ΚΑΝΕΝΑ ΑΛΛΟ ΠΡΟΣΟΝ πλην αυτού της προώθησης των εμπορευμάτων.

Δεν είναι τυχαίο πως τα κάλαντά μας λένε, πως έρχεται από την Καισάρεια όπου «βα-

στάει πέννα και χαρτί, χαρτί και καλαμάρι», το καλαμάρι του πνεύματος, που με αυτό το «χαρτί ομίλει» και όχι το σακί που είναι γεμάτο από την ύλη του εμπορίου. Κι όταν ακουμπάει το ραβδί του, το κάνει για «να πει την αλφαβήτα», δηλαδή ακό-μα και τότε που ξαποσταί-νει από την πεζοπορία, πάλι διδάσκει τους αν-

θρώπους και δεν χαιρετάει τα πλήθη πετώντας με τους τάρανδους ως κομήτης ή ως ξωτικό!

Ποτέ του δεν μοίρασε δώρα στα παιδιά αλλά τους έδινε πάντοτε την απέραντη αγάπη

του, τα διαχρονικά αγαθά της παιδείας και την ευλογία του, πάντα και όχι μια φορά τον χρόνο τα εφήμερα προϊόντα της κατανάλωσης. Έτσι προσφέρει τα μέγιστα στα παιδιά και δεν τα παραπλανεί ή και τα ζημιώνει, όπως ο άλλος !

Αγαπούσε απόλυτα τον πάσχοντα και τον φτωχό, ήταν φιλάνθρωπος και ελεήμων,

έδωσε όλη την οικογενειακή του περιουσία για τον σκοπό αυτό, επιτέλεσε σπάνιο έργο αγάπης στα παγκόσμια χρονικά και με το πρωτοφανές για την εποχή του υπέρ-ίδρυμα, την γνωστή Βασιλειάδα, παρείχε ό,τι καθένας είχε ανάγκη και δεν μοίραζε απλώς και μόνο δώρα, όπως ο άλλος, χωρίς να κάνει καμιά απολύτως άλλη φιλανθρωπική πράξη, ακριβώς γιατί δεν είναι φιλάνθρωπος αλλά έμπορος! Με την χάρη και την αγιότητά του κερδίζει τις καρδιές των αν-θρώπων και δεν μπαίνει απλώς στα σπίτια τους για τα περιττά προϊόντα των πολυεθνικών και μάλιστα από τις καμινάδες, λες και είναι κάποιο δαιμόνιο σαν τα καλικαντζαράκια όπως ο άλλος ! Κι όμως αυτόν τον Μεγάλο Ιεράρχη, έρχεται ο άλλος της Δύσης, το σύμβολο της παγκοσμιο-ποίησης της εορτής, μετά το δέντρο, να τον επι-σκιάσει και να τον υποκαταστήσει, ως και αυτό το όνομά του πήρε !Γιατί η «νέα εποχή» αυτόν τον παχύσαρκο γέρο θέλει να προσέχουμε και να αγαπούμε όλοι, να περιμένουμε και να υποδεχόμαστε.

95.000 θάνατοι το 2012 από ένοπλες συγκρούσειςΈκθεση της Ακαδημίας Διεθνούς Ανθρωπιστικού Δικαίου

και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Γενεύης

Τουλάχιστον 95.000 άνθρωποι έχασαν τον περασμένο χρόνο τη ζωή τους από ένοπλες συγκρούσεις και οι περισσότεροι από αυτούς ήταν άμαχοι, σύμφωνα με την πρώτη ετήσια Έκθεση για τον Πόλεμο που δόθηκε στη δημο-σιότητα σήμερα 10 Δεκεμβρίου 2013, από την Ακαδημία Διεθνούς Ανθρωπιστικού Δικαίου και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Γενεύης.

Σκοπός της Έκθεσης αυτής, η οποία εκδόθηκε συμβολικά σήμερα, Ημέρα των Ανθρωπίνων Δι-καιωμάτων, είναι η συλλογή πληροφοριών και η παροχή νομικής ανάλυσης σε κυβερνήσεις, εκφραστές πολιτικής, τα Ηνωμένα Έθνη, τον ακαδημαϊκό χώρο, ΜΚΟ και δημοσιογράφους.

Η φονικότερη σύρραξη μαίνεται στη Συρία, όπου σύμφωνα με την πρώτη ετήσια Έκθεση για τον Πόλεμο που δόθηκε στη δημοσιότητα από την Ακαδημία Διεθνούς Ανθρωπιστικού Δι-καίου και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Γενεύ-ης, έχασαν πέρυσι τη ζωή τους περίπου 55.000

άνθρωποι.τους. Πληροφορίες για περιστατικά που συμ-

βαίνουν στα εξωτερικά χερσαία και θαλάσσια, η κατάσταση και η θέση των περιπόλων καθώς επίσης και αναλυτικές αναφορές και πληροφο-ρίες διανέμονται μεταξύ αυτών των εθνικών αρχών.

Το σύστημα EUROSUR άρχισε να εγκαθίσταται σταδιακά στα νότια και ανατολικά εξωτερικά σύνορα 18 κρατών μελών της ΕΕ, στα οποία πε-ριλαμβάνονται η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Γαλ-λία, η Ιταλία, η Μάλτα, η Ελλάδα, η Κύπρος, η Κροατία, η Σλοβενία, η Βουλγαρία, η Ρουμανία, η Φινλανδία, η Ουγγαρία, η Λετονία, η Λιθουα-νία, η Σλοβακία καθώς και η Νορβηγία που είναι συνδεδεμένη στη συμφνία Σέγκεν. Τα υπόλοιπα 11 μέλη της ΕΕ και άλλες χώρες που συμμετέ-χουν στη συμφωνία Σέγκεν θα συνδεθούν στο σύστημα από την 1η Δεκεμβρίου 2014.

Το σύστημα EUROSUR λειτουργεί σε συνεργα-σία με την ευρωπαϊκή υπηρεσία Frontex, που έχει την αρμοδιότητα της προστασίας των συ-νόρων της ΕΕ.

14 Τεύχος 02

EUROSUR: το νέο σύστημα ελέγχου των ευρωπαϊκών συνόρων

Το σύστημα European Border Surveillance System (EUROSUR) κατέστη ήδη επιχειρησιακό από τη Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2013. Πρόκειται για ένα πανευρωπαϊκό σύστημα παρακολούθη-σης συνόρων το οποίο έχει τρεις κύριους στό-χους:

χωρίς έλεγχο εισερχομένων στην ΕΕ μετανα-στών,

ράνομων μεταναστών, σώζοντας περισσότερες ζωές στη θάλασσα, και,

κρατών μελών της ΕΕ, συνεισφέροντας στην πρόληψη της παράνομης εισόδου στα σύνορα.

Η ραχοκοκαλιά του συστήματος EUROSUR διαμορφώνεται από «εθνικά κέντρα συντονι-σμού» μέσω των οποίων όλες οι εθνικές αρχές που έχουν την ευθύνη περιπολίας, επιτήρησης και ασφάλειας συνόρων (πχ. συνοριοφυλακή, αστυνομία, ακτοφυλακή, ναυτικό) οφείλουν να συνεργάζονται και να συντονίζουν τις δράσεις

τους. Πληροφορίες για περιστατικά που συμ-βαίνουν στα εξωτερικά χερσαία και θαλάσσια, η κατάσταση και η θέση των περιπόλων καθώς επίσης και αναλυτικές αναφορές και πληροφο-ρίες διανέμονται μεταξύ αυτών των εθνικών αρχών.

Το σύστημα EUROSUR άρχισε να εγκαθίσταται σταδιακά στα νότια και ανατολικά εξωτερικά σύνορα 18 κρατών μελών της ΕΕ, στα οποία πε-ριλαμβάνονται η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Γαλ-λία, η Ιταλία, η Μάλτα, η Ελλάδα, η Κύπρος, η Κροατία, η Σλοβενία, η Βουλγαρία, η Ρουμανία, η Φινλανδία, η Ουγγαρία, η Λετονία, η Λιθουα-νία, η Σλοβακία καθώς και η Νορβηγία που είναι συνδεδεμένη στη συμφνία Σέγκεν. Τα υπόλοιπα 11 μέλη της ΕΕ και άλλες χώρες που συμμετέ-χουν στη συμφωνία Σέγκεν θα συνδεθούν στο σύστημα από την 1η Δεκεμβρίου 2014.

Το σύστημα EUROSUR λειτουργεί σε συνεργα-σία με την ευρωπαϊκή υπηρεσία Frontex, που έχει την αρμοδιότητα της προστασίας των συ-νόρων της ΕΕ.

15Τεύχος 02

ΓΑΝΟΔΕΡΜΑ - ΤΟ ΜΑΝΙΤΑΡΙ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣΚΑΙ ΤΗΣ ΜΑΚΡΟΖΩΙΑΣ

Πριν 4000 χρόνια το Γανόδερμα ή διαφορετικά Reishi, ήταν γνωστό σαν ο βασιλιάς των θαυμα-τουργών βοτάνων. Η λέξη Γανόδερμα προέρχεται από τα αρχαιοελληνικά και σημαίνει φωτεινό ή αστραφτερό δέρμα. Είναι το βότανο της πνευματικής δύναμης και χαρακτηρίζεται ως μανιτάρι της αθανασίας.

Στην Κίνα, ανάμεσα από 365 ιατρικά βότανα, το Γανόδερμα παρουσιάζει τις περισσότερες θερα-πευτικές ιδιότητες και βρίσκεται στην πρώτη θέση.

Τα παλιά χρόνια ήταν το «μυστικό των αυτοκρατόρων» που θεωρούσαν ότι τους εξασφάλιζε νεό-τητα και μακροζωία. Ήταν το αγαπημένο βότανο των Μινγκ.

Το Γανόδερμα είναι κορυφαίο προσαρμογόνο βότανο με τη μοναδικότητα της εφαρμογής σε κάθε διαφορετικό οργανισμό. Οι βιταμίνες, τα μέταλλα, τα αμινοξέα, οι εργοστερόλες, η μανιτόλη, τα ακόρεστα λιπαρά οξέα, απαραίτητα συστατικά για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος, περιέχονται σε υψηλή ποσότητα στο Γανόδερμα.

Περιέχονται επίσης πολυσακχαρίτες, μονοσακχαρίτες, αλκαλοειδή, κουμαρίνη και τανίνη, στοι-χεία με αντικαρκινικές ιδιότητες.

Το Γανόδερμα περιέχει σπάνιους πολυσακχαρίτες οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να αυξάνουν την παραγωγή RNA και DNA στον μυελό των οστών που δημιουργούνται τα κύτταρα Τ και Β.

Είναι προσαρμογόνο βότανο και κατάλληλο για την αντιμετώπιση των επιπέδων χοληστερόλης. Αυξάνει την καλή (HDL-C) χωρίς να επηρεάσει την κακή (LDL-C).