ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ¤ΟΜΟΣ... · Web viewΆρθρ.15.-Την προσαγωγήν τόμου ληξιαρχικού βιβλίου η δικαστική αρχή

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ

ΤΜΗΜΑ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΚΗΣ-

ΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗΣ

ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΩΔΙΚΑΣ

ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ

ΙΔΡΥΤΗΣ – ΔΩΡΗΤΗΣ

ΠΑΝΤ. Κ. ΡΑΠΤΑΡΧΗΣ

ΤΟΜΟΣ

7Α

ΑΣΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΒ

ΔΙΚΑΙΟ ΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ

ΘΕΜΑα

Κτήση και απώλειατης Ελληνικής Ιθαγένειας

Βλ. και άρθρ. 29 - 31 Αστ. Κώδικος.

Περί της εγγραφής εις τα δημοτολόγια και μητρώα αρρένων, βλ. 3.Ζα και 3.Ζβ.

Τους στρατολογικούς νόμους βλ. εν τομ. 36.

Περί αμφισβητήσεων της ιθαγενείας αποφαίνεται το παρά τω Υπουργείω των Εξωτερικών Συμβούλιον (τομ. 40).

Περί του όρκου του Έλληνος πολίτου βλ. Ι.Κγ.

1.ΝΟΜΟΣ ΤϞΑ'

της 29 Οκτωβρίου/6 Νοεμβρίου 1856

Αστικός Ελληνικός Νόμος

Άρθρα 1 - 13

(Κατηργήθησαν δια του άρθρ. 5 Α.Ν. 2783/1941 Εισαγωγικού Νόμου).

Άρθρ.14-28.(Κατηργήθησαν δια του άρθρ. 31 Ν.Δ. 3370/1955).

Άρθρον 28α

"1.Κτησάμενοι την Ελληνικήν ιθαγένειαν:

α)δια πολιτογραφήσεως β)δυνάμει του εδαφίου 2 του άρθρου 14 του αστικού Νόμου του 1856, προστεθέντος εις αυτό δια του Π.Δ. της 12/13 Αυγούστου 1927, γ)δυνάμει του εδαφίου ε' του άρθρου 14 του αστικού Νόμου, προστεθέντος δια του Ν.Δ. της 13/15 Σεπτεμβρίου 1926, τροποποιηθέντος δια του Π.Δ. της 12/13 Αυγούστου 1927 και αντικατασταθέντος δια του άρθρου 1 του Α.Ν. 2280/1940, δ)δυνάμει του εδαφίου στ' του ιδίου άρθρου 14 του αστικού Νόμου, προστεθέντος δια του άρθρου 1 του Ν.Δ. 13/15 Σεπτ. 1926, ε)δυνάμει του άρθρου 17 του αστικού νόμου, στ)δυνάμει του νόμου 1524 του 1918, ζ)δυνάμει του Νόμου 4415 του 1929 και η)δια γάμου μεν Έλληνος, ως και σύζυγοι και τέκνα των υπό στοιχεία α-ζ αναφερομένων, δύνανται να κηρυχθώσιν έκπτωτοι της ελληνικής ιθαγενείας.

2.Η έκπτωσις απαγγέλεται δι' αποφάσεως του επί των Εσωτερικών Υπουργών μετά γνώμην του Συμβουλίου Ιθαγενείας.

3.Περιπτώσεις, καθ' ας δύναται ν' απαγγελθή τοιαύτη έκπτωσις, είναι: α)Η ενέργεια πράξεων αντιβαινουσών εις την δημοσίαν τάξιν, την εσωτερικήν ή εξωτερικήν ασφάλειαν του Κράτους και το κοινωνικόν καθεστώς. β)Η ενέργεια προς όφελος ξένου Κράτους πράξεων ασυμβιβάστων προς την ιδιότητα του Έλληνος πολίτου και αντιθέτων προς τα συμφέροντα της Ελλάδος. γ)Η μη εκπλήρωσις στρατιωτικής υποχρεώσεως. δ)Η άνευ κυβερνητικής αδείας κτήσις ξένης ιθαγένειας. ε)Η αναξιότης".

4.Η σχετική διαδικασία και τα της αποδείξεως των άνω περιπτώσεων θέλουσι καθορισθή δια Β. Διατάγματος.

Το άρθρον 28α προσετέθη δια του Α.Ν. 2280/1941, αι δε παρ. 1-3 αντικατεστάθησαν ως άνω δια του Νόμου 580/1943 κυρωθέντος δια της υπ' αριθ. 253/1946 Πράξεως Υπ. Συμβουλίου.

Άρθρον 29

Η στέρησις των αστικών δικαιωμάτων, ως αποτέλεσμα ποινικής καταδίκης, ορίζεται υπό της ποινικής νομοθεσίας.

(Αντί της σελ. 205) Σελ. 205 (α)

ΜΘ-5

Άρθρον 30-90

(Αφορώντα τας ληξιαρχικάς πράξεις, αντικατεστάθησαν υπό της νεωτέρας σχετικής νομοθεσίας, ήτις παρατίθεται κατωτέρω, 7.Ββ).

Άρθρον 91-94

(Κατηργήθησαν δια του άρθρ. 5 Α.Ν. 2783/1941, κατωτ. αρ. 7 Αγ. 1.).

2.ΝΟΜΟΣ ΥΛΗ'

της 16/24 Ιαν. 1858

Περί τροποποιήσεως του άρθρ. 22 του Αστικού Ελληνικού Νόμου.

(Κατηργήθη δια του άρθρ.31 Ν.Δ. 3370/1955).

3.ΝΟΜΟΣ πΙ'

της 19/25 Φεβρ. 1881

Περί συμπληρώσεως του άρθρου 15 του Αστικού νόμου.

Κατηργήθη υπό του

α')Νόμου ΑΩΟΘ΄ τη 31 Δεκ. 1890/2 Ιαν. 1891 περί καταργήσεως του πΙ' Νόμου κλπ. όστις όμως κατηργήθη υπό του

β')Νόμου ΒΡΜΔ' τη 10/10 Φεβρ. 1893 περί καταργήσεως του ΑΩΟΘ΄ Νόμου κλπ. Και ούτος όμως μετά του ν. πΙ' κατηργήθησαν δια του

γ')Νόμου ΒΤΚ' της 27/31 Ιουλ. 1895 π. ελληνικής ιθαγενείας, όστις κατηργήθη υπό του νόμου ΓΩΜΒ'/1911 (κατωτ. αριθ. 7).

4.ΝΟΜΟΣ ΒΩΛΖ'

της 18/20 Φεβρ. 1901

Περί προσθήκης παραγράφου εις το άρθρ. 15 του Αστικού Νόμου.

(Κατηργήθη δια του Ν.Δ. 3370/1955).

5.ΒΑΣΙΛΙΚΟΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑ

της 14 Απρ./18 Μαΐου 1901

Περί των αποδεικτικών προσόντων δια την πρόσκτησιν της Ελληνικής ιθαγενείας.

Εκδίδεται εις εκτέλεσιν του Ν. ΒΩΛΖ'. Βλ. και νεώτερον διάταγμα κατωτ. αρ. 18.

Άρθρον 1

Ο θέλων να προσκτήσηται την Ελληνικήν ιθαγένειαν δέον να προσάγη τ' απαιτούμενα πιστοποιητικά, εξ ων ν' αποδεικνύηται:

α)Η ενηλικιότης αυτού κατά τους νόμους της πολιτείας, εις ην ανήκει. Προς τούτο δέον να προσάγηται αντίγραφον ληξιαρχικής πράξεως γεννήσεως ή προκειμένου περί χώρας εν η δεν λειτουργεί ληξιαρχικόν σύστημα, πιστοποιητικόν της αρμοδίας δημοτικής ή διοικητικής αρχής του

Σελ. 206(α)

τόπου της καταγωγής του. Το τε αντίγραφον και τα πιστοποιητικά δέον να ώσι νομίμως κεκυρωμένα υπό της αρμοδίας ελληνικής προξενικής αρχής.

β)Η νόμιμος κατοχή του πιστοποιητικού τούτου δια της ενώπιον του αρμοδίου ειρηνοδίκου βεβαιώσεως της ταυτότητας του προσάγοντος αυτό, υπό δύο ευϋπολήπτων πολιτών,

γ)Η περί εγκαταστάσεως έν τινι δήμω του Κράτους θέλησις, δια της προσαγωγής αντιγράφου της προς την οικείαν δημοτικήν αρχήν δηλώσεως περί προσκτήσεως της Ελληνικής ιθαγενείας. και

δ)Η βεβαίωσις ότι δεν υπέπεσεν εις κακούργημα ή πλημμέλημα εκ των διαλαμβανομένων εν τω άρθρω 22 του Ποινικού Νόμου, δια πιστοποιήσεως των αρμοδίων παρ' Εφέταις και Πλημμελειοδίκαις Εισαγγελέων.

Άρθρον 2.

Οι προσάγοντες τα κατά το ανωτέρω άρθρον πιστοποιητικά, κατατάσσονται εις τας τάξεις του στρατού ως εθελονταί μετά παρέλευσιν έξ μηνών από της υποβολής εις την οικείαν δημοτικήν αρχήν της περί προσκτήσεως της Ελληνικής ιθαγενείας δηλώσεώς των ως εξής:

α)Οι άγοντες το 21ον έτος της ηλικίας των καθ' ον χρόνον ζητούσι την κατάταξίν των επί διετεί θητεία ή υπό όρον κατά τας διατάξεις του άρθρου 119 του περί στρατολογίας νόμου, αν έχωσι τα προς τούτο προσόντα.

β)Οι άγοντες ηλικίαν ανωτέραν του 22ου έτους, συμπεπληρωμένου, μέχρι του 35ου, επίσης συμπεπληρωμένου, επί μονοετεί θητεία.

Οι ως ανωτέρω κατατασσόμενοι εις τον στρατόν ομνύοντες τον νενομισμένον στρατιωτικόν όρκον προσκτώνται από της ημέρας της ορκωμοσίας των την ελληνικήν ιθαγένειαν.

Το σώμα εις ο κατατάσσονται ούτοι πέμπει προς τον αρμόδιον Νομάρχην το φύλλον μητρώου των καταταχθέντων, ο δε Νομάρχης εγγράφει αυτούς εις το οικείον μητρώον των αρρένων άνευ άλλης τινος διατυπώσεως.

6.ΝΟΜΟΣ ΓΡΠΕ'

της 29 Δεκ. 1906/4 Ιαν. 1907

Περί της δια Β.Δ απονομής της Ελληνικής ιθαγενείας εις τους εξ Ανατολικής Ρωμυλίας, Βουλγαρίας και Ρουμανίας ομογενείς πρόσφυγας.

Εις εκτέλεσιν αυτού εξεδόθη το Β.Δ της 23/29 Ιαν. 1907.

Εις τας διατάξεις του νόμου τούτου περιλαμβάνονται και οι Ηπειρώται πρόσφυγες.

7.ΝΟΜΟΣ ΓΩΜΒ'

της 26/27 Ιουλ. 1911

Περί καταργήσεως του Νόμου ΒΤΚ' περί συμπληρώσεως του άρθρ. 15 του Νόμου ΤϞΑ'.

(Κατηργήθη δια του άρθρου 31 Ν.Δ. 3370/1955).


της 21/24 Αυγ. 1911

Περί συμπληρώσεως του άρθρου 15 του Νόμου ΤϞΑ'.


της 23/27 Οκτ. 1911

Περί συμπληρώσεως του Β.Δ. της 21 Αυγ. 1911.

10.ΝΟΜΟΣ 120

της 31 Δεκ. 1913/2 Ιαν. 1914

Περί τροποποιήσεως του άρθρου 23 του Αστικού Νόμου.

11.ΝΟΜΟΣ 1524

της 17/25 Σεπτ. 1918

Περί αναγνωρίσεως ως ελλήνων υπηκόων των εγγεγραμμένων εν τοις μητρώοις των εν Τουρκία και Αιγύπτω προξενικών Αρχών και αναγνωριζομένων ως τοιούτων παρά των εγχωρίων αρχών.

Άρθρον μόνον

Οι εν τοις μητρώοις των εν Τουρκία και Αιγύπτω προξενικών Αρχών εγγεγραμμένοι ως πολίται Έλληνες και ανεγνωρισμένοι ως τοιούτοι υπό των εγχωρίων Αρχών αναγνωρίζονται και εν τω Ελληνικώ Βασιλείω, αυτοί και οι κατιόντες αυτών, ως πολίται έλληνες, ανεξαρτήτως της εγγραφής ή μη αυτών εν τοις μητρώοις των αρρένων και δημοτολογίοις του Κράτους.

Το παρόν νομοθετικόν διάταγμα, ούτινος ή ισχύς άρχεται από της δημοσιεύσεως αυτού, ανακοινωθήσεται εις την Βουλήν.

12.ΝΟΜΟΣ 2060

της 1/5 Μαρτ. 1920

Περί πολιτογραφήσεως των προσφύγων.

Κατηργήθη υπό του ν. 2629/1921 περί ανακαθάρσεως των εκλογικών βιβλιαρίων (τ.1). Σχετικώς προς το θέμα τούτο εξεδόθησαν:

α)Ν. 2174 της 2/4 Μαΐου 1920 περί κυρώσεως του από 31 Μαρτ. 1920 Ν.Δ. "περί παρατάσεως της κατά το άρθρ. 1 του Ν. 2060 περί πολιτογραφήσεως των προσφύγων οριζομένης προθεσμίας δια την επίδοσιν ενστάσεων προς εγγραφήν εις τους εκλογικούς καταλόγους κλπ.".

β)Ν.Δ. της 19/21 Οκτ. 1922 περί πολιτογραφήσεως των προσφύγων.

γ)Ν.Δ. 1/4 Νοεμ. 1922 περί ορισμού μελών επιτροπής προς πολιτογράφησιν προσφύγων.

δ)Ν.Δ. 31 Δεκ. 1922/19 Ιαν. 1923 περί παρατάσεως προθεσμίας πολιτογραφήσεως προσφύγων.

ε)Ν.Δ. 21/25 Αυγ. 1923 περί αθρόας πολιτογραφήσεως των εκ Τουρκίας εις Ελλάδα καταφυγόντων ομογενών, και το ερμηνευτικόν αυτού Ν.Δ. 25/29 Σεπτ. 1924.

13.ΝΟΜΟΣ 3098

της 17/24 Ιουλ. 1924

Περί αποκτήσεως της Ελληνικής ιθαγενείας υπό των εις την αλλοδαπήν προσφυγόντων ελλήνων το γένος εκ Μικράς Ασίας και Θράκης.

Κατηργήθη υπό του Α.Ν. 2280/1940 (κατωτ. αρ. 17).

14.ΝΟΜΟΘΕΤ. ΔΙΑΤΑΓΜΑ

της 10/11 Σεπτ. 1925

Περί τροποποιήσεως των π. πολιτογραφήσεως αλλοδαπών διατάξεων.

Ετροποποιήθη υπό των:

α)Ν.Δ 5/28 Μαΐου 1926 περί πολιτογραφήσεως των εν Ελλάδι εγκατεστημένων ομογενών, όπερ εκυρώθη υπό του Ν.Δ. 15/19 Οκτ. 1927 και τούτο υπό του νόμου 3441 της 22/28 Δεκ. 1927 και

β)Ν.Δ. 15/19 Οκτ. 1927, όπερ εκυρώθη υπό του ν. 3442 της 22/28 Δεκ. 1927 περί κυρώσεως κλπ.

Άρθρον 1.

(Κατηργήθη υπό του Ν.Δ. 15/19 Οκτ. 1927).

Άρθρον 2


Άρθρον 3.

(Ώριζε τον όρκον του πολίτου εις το δημοκρατικόν πολίτευμα).

15.ΝΟΜΟΘΕΤ. ΔΙΑΤΑΓΜΑ

της 13/15 Σεπτ. 1926.

Περί τροποποιήσεως διατάξεων του Αστικού Νόμου.


(Αντί της σελ. 207) Σελ. 207(α)

ΜΘ-7

16.ΝΟΜΟΣ 5626

της 31/31 Αυγ. 1932.

Περί τροποποιήσεως των περί πολιτογραφήσεως διατάξεων.

Άρθρον 1.


17.ΑΝΑΓΚ. ΝΟΜΟΣ υπ' αριθμ. 2280

της 2/6 Απρ. 1940

Περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως των περί ιθαγενείας διατάξεων.

Κεφάλαιον Α'

Γενικαί Διατάξεις

Άρθρον 1-6

(Κατηργήθησαν δια του άρθρ. 31 Ν.Δ. 3370/1955).

Άρθρον 7.

1.Το άρθρ. 5 του από 12/13 Αυγούστου 1927 Π.Δ. (ανωτ. αρ. 15) καταργείται αφ' ης ίσχυσεν. Εξαιρετικώς διατηρούσι την Ελληνικήν ιθαγένειαν μόνον οι μέχρι της ενάρξεως της ισχύος του παρόντος Νόμου εκπληρώσαντες πλήρη και πραγματικήν στρατιωτικήν υποχρέωσιν ή ευρισκόμενοι εις τας τάξεις του στρατού, εξαιρουμένων των ανικάνων.

Κεφάλαιον Β'

Ειδικαί Διατάξεις

Άρθρον 8

Οι κατά την έναρξιν της ισχύος του παρόντος νόμου εν Ελλάδι διαμένοντες αλλοδαποί ομογενείς οι καταγόμενοι εκ μερών καθορισθησομένων δια κοινής αποφάσεως των υπουργών των Εσωτερικών και Εξωτερικών εφ' άπαξ εκδοθησαμένης, έχοντες την ιθαγένειαν της πολιτείας εις ην τα μέρη ταύτα ανηκούσι, δικαιούνται αδείας διαμονής εν Ελλάδι κατά διετίαν, ανανεουμένης, εφ' όσον ήλθον εις την Ελλάδα μέχρι της 31 Δεκεμ. 1934.

2.Εάν εντός διμήνου από της υποβολής της αιτήσεως περί χορηγήσεως αδείας διαμονής δεν εκδοθή τοιαύτη άδεια υπό της αρμόδιας Αρχής, η προγενεστέρως χορηγηθείσα εις τον αιτούντα άδεια θεωρείται ανανεωθείσα αυτοδικαίως δια μίαν διετίαν. Δύναται όμως η αρμοδία Αρχή, δια λόγους δημοσίου συμφέροντος να αρνηθή την χορήγησιν αδείας διαμονής ή και ανακαλέση χορηγηθείσαν τοιαύτην.

Σελ. 208(α)

3.Η τοιαύτη άρνησις ή ανάκλησις κοινοποιείται εγγράφως εις τον αιτούντα, δικαιούμενον εντός είκοσι ημερών από της κοινοποιήσεως να προσφύγη εις τον αρμόδιον υπουργόν. Διαρκούσης της δια την προσφυγήν προθεσμίας και μέχρι της εκδόσεως αποφάσεως του υπουργού επί ασκηθείσης προσφυγής ο αιτών την άδειαν δικαιούται να διαμένη εν Ελλάδι.

4.Επί των από 1ης Ιανουαρίου 1935 ελθόντων εις την Ελλάδα ομογενών αλλοδαπών, περί ων προβλέπει η § 1 του παρόντος άρθρου, εφαρμόζονται αι κείμεναι διατάξεις.

Εξαιρετικώς δε και εφ' όσον συντρέχουσι προς τούτο ειδικοί λόγοι δύναται δια κοινής αποφάσεως των υπουργών Εσωτερικών και Εξωτερικών εκδιδομένης δι' εκάστην ατομικήν περίπτωσιν να επεκταθή εις αυτούς η εφαρμογή των διατάξεων των προηγουμένων παραγράφων.

Άρθρον 9.

1.Η κατά το προηγούμενον άρθρον χορήγησις αδείας διαμονής εν Ελλάδι συνεπάγεται και την υποχρεωτικήν χορήγησιν αδείας εργασίας, τηρουμένων των υπό των κειμένων διατάξεων καθοριζομένων λοιπών προϋποθέσεων.

2.Προκειμένου περί επαγγελμάτων προς άσκησιν των οποίων απαιτείται η ιδιότης του Έλληνος πολίτου, καθορίζονται δια κοινής αποφάσεως του υπουργού των Εσωτερικών του υφυπουργού Εργασίας και του αρμοδίου Υπουργού, τα επαγγέλματα προς άσκησιν των οποίων επιτρέπεται η χορήγησις αδείας υπό του αρμοδίου υπουργού.

3.Δια κοινής αποφάσεως του υπουργού των Εσωτερικών και του αρμοδίου υπουργού καθορίζονται αι υπηρεσίαι και θέσεις του Κράτους, ή άλλων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, εις ας επιτρέπεται ο διορισμός των κατά το άρθρον 8 αλλοδαπών ομογενών. Οι εις τας θέσεις ταύτας διοριζόμενοι κτώνται δια του διορισμού την Ελληνικήν ιθαγένειαν. Οι ήδη υπηρετούντες θεωρούνται αποκτήσαντες την ελληνικήν ιθαγένειαν.

4.Δια κοινής αποφάσεως των εν § 2 υπουργών κανονισθήσονται ειδικώτερον τα της χορηγήσεως των κατά τας § § 1 και 2 αδειών και εν γένει τα αφορώντα την εκτέλεσιν των διατάξεων των παραγράφων τούτων.

Άρθρον 10.


Άρθρ.11-12.-(Καταργήθηκαν από τότε που ίσχυσαν, θεωρούμενα ότι δεν ίσχυσαν ποτέ από την παρ. 1 άρθρ. 23 Νόμ. 2130/22-23 Απρ. 1993 (ΦΕΚ Α' 62), (τόμ. 3 σελ. 52,361), περιπτώσεις δε που ρυθμίστηκαν με βάση τις καταργούμενες διατάξεις επανεξετάζονται μετά από αίτηση των ενδιαφερομένων.

Άρθρον 13

Δια την εγγραφήν εις τα εν Ελλάδι σχολεία από της στοιχειώδους εκπαιδεύσεως μέχρι και της ανωτάτης μη Ελλήνων υπηκόων δέον να προσάγηται πιστοποιητικόν ιθαγενείας των οικείων Αρχών του Κράτους, ούτινος είναι υπήκοοι ή των εν Ελλάδι οικείων προξενικών Αρχών. Εν ελλείψει τοιούτου πιστοποιητικού δέον να προσάγηται πιστοποιητικόν του υπουργείου των Εσωτερικών ότι το περί ου ο λόγος πρόσωπον δεν κέκτηται την ελληνικήν ιθαγένειαν.

Άρθρον 14.

Εκτός των περιπτώσεων, καθ' ας συμφώνως προς τας κειμένας διατάξεις απαιτείται γνωμοδότησις του συμβουλίου ιθαγενείας ο υπουργός των Εσωτερικών δύναται να ζητή την γνώμην του συμβουλίου τούτου και επί παντός θέματος σχετικού προς την ιθαγένειαν.

Άρθρον 15

Αι εις το υπουργείον των Εσωτερικών εισαγόμεναι υπό ιδιωτών εφέσεις κατ' αποφάσεων της επιτροπής ιθαγενείας και ανταλλαξιμότητος ή του γνωμοδοτικού Συμβουλίου ανταλλαγής και αιτήσεις αναθεωρήσεως κατ' αποφάσεως καθορισμού ιθαγενείας δέον να συνοδεύωνται επί ποινή απαραδέκτου υπό διπλοτύπου εισπράξεως παραβόλου δραχμ. 8.000 υπέρ του Δημοσίου.

Άρθρον 16

Καταργούνται από της ισχύος του παρόντος Νόμου: α)Ο ν.734 της 7/14 Ιουν. 1916 "περί εγγραφής εις τα μητρώα η τα δημοτολόγια των εν αλλοδαπή ομογενών". β)Ο ν. 3098 της 17/24 Ιουλ. 1924 περί αποκτήσεως της ελληνικής ιθαγενείας υπό των εις την αλλοδαπήν προσφυγόντων Ελλήνων το γένος, εκ Μικράς Ασίας και Θράκης.

Αι λεπτομέρειαι των διατάξεων του παρόντος κανονισθήσονται δια Β. Διαταγμάτων.

18.ΚΑΝΟΝΙΣΤΙΚΟΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑ

της 28 Ιαν./7 Αυγ. 1942

Περί εκτελέσεως του υπ' αριθ. 2280/1940 Α. Νόμου "περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως των περί ιθαγενείας διατάξεων".

Άρθρ.1-2.(Κατηργήθησαν δια του άρθρ. 5 Β.Δ. 339/1965, κατωτ. αριθ. 27).

Άρθρ.3.-1.Οι υπαγόμενοι εις το άρθρ. 7 του Νόμου, οίτινες θεωρούνται ως ουδέποτε αποκτήσαντες την Ελληνικήν ιθαγένειαν, θέλουσι διαγραφή εκ των μητρώων αρρένων κατά τας ισχυούσας περί διαγραφής των αλλοδαπών διατάξεις.

2.Προς τούτο οι αρμόδιοι Νομάρχαι θέλουσι καταρτίσει πίνακας των εγγεγραμμένων εις τα μητρώα αρρένων της περιφερείας των, μη περιλαμβανομένων εν αυτοίς των εκπληρωσάντων πλήρη και πραγματικήν στρατιωτικήν υποχρέωσιν. Οι πίνακες ούτοι υποβληθήσονται εις το επί των Εσωτερικών Υπουργείον δια την περαιτέρω ενέργειαν.

3.Οι εκπληρώσαντες πλήρη και πραγματικήν στρατιωτικήν υποχρέωσιν ή υπηρετούντες νυν επί τούτω εις τας τάξεις του στρατού θέλουσι κληθή υπό των Νομαρχών να υποβάλωσι τα απαιτούμενα στοιχεία, όπως παραμείνωσιν εγγεγραμμένοι εις τα μητρώα.

19.ΝΟΜΟΣ 580

της 7/10 Σεπτ. 1943

Περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεώς τινων των περί ιθαγενείας διατάξεων.

Εκυρώθη εξ υπαρχής, κριθείς διατηρητέος δια της υπ' αριθ. 253 της 7/11 Μαΐου 1946 πράξεως του Υπ. Συμβουλίου.

Άρθρ.1-2.(Κατηργήθησαν δια του Ν. 3370/1955).

Άρθρ.3.-(Προστίθεται φράσις εις το τέλος της δ' περιόδου της παρ. 3 του άρθρ. 19 του Α.Ν. 1488/1938 περί οργανώσεως των διοικητικών υπηρεσιών του Υπουργείου των Εσωτερικών).

Η ισχύς του παρόντος νόμου άρχεται από της δημοσιεύσεως αυτού εν τη Εφημερίδι της Κυβερνήσεως.

(Αντί για τη σελ. 209(γ) Σελ. 209(δ)

Τεύχος 1190 - Σελ. 5

19α. ΝΟΜΟΣ υπ' αριθ. 720

της 7/9 Οκτ. 1943 (ΦΕΚ Α' 337)

Περί τροποποιήσεως τινών των περί ιθαγενείας διατάξεων.

Άρθρ.1.-(Ηκυρώθη εξ υπαρχής δια της υπ' αριθ. 253 της 7/11 Μαΐου 1946 Πράξεως του Υπ. Συμβουλίου).

Άρθρ.2.-Το κατά το άρθρ. 22 παρ. 6 του Α.Ν. 1488/1938 και το άρθρ. 15 του Α.Ν. 2280/1940 παράβολον ορίζεται εις δραχ. 8000, δύναται δε να αυξάνηται δια κοινής αποφάσεως των Υπουργών των Εσωτερικών και των Οικονομικών.

Η ισχύς του παρόντος Νόμου άρχεται από της δημοσιεύσεως αυτού εν τη Εφημερίδι της Κυβερνήσεως.

Το άρθρ. 2 εκρίθη διατηρητέον και εκυρώθη εξ υπαρχής δια της αυτής ως άνω Πράξεως.

20.ΨΗΦΙΣΜΑ ΛΖ'

της 6/7 Δεκ. 1947

Περί αποστερήσεως της Ελληνικής ιθαγενείας προσώπων αντεθνικώς δρώντων εις το εξωτερικόν.

Καταργήθηκε από το άρθρ. 9 Νόμ. 1540/4-10 Απρ. 1985 (ΦΕΚ Α' 67), τόμ. 171 σελ. 218,854.

Σελ. 210(δ)

Τεύχος 1190-Σελ. 6

21.ΝΟΜΟΣ υπ' αριθ. 517

της 3/9 Ιαν. 1948

Περί της ιθαγενείας των κατοίκων της Δωδεκανήσου ή εκ ταύτης καταγομένων.

Άρθρ.1.Οι Ιταλοί υπήκοοι οι κατοικούντες την 10 Ιουν. 1940 εν Δωδεκανήσω και τα μετά την χρονολογίαν ταύτην γεννηθέντα τέκνα των καθίστανται Έλληνες υπήκοοι.

Άρθρ.2.-1.Εις άπαντα τα πρόσωπα τα αναφερόμενα εν των άρθρ. 1 τα έχοντα ηλικίαν άνω των δέκα οκτώ ετών ή έγγαμα αδιαφόρως αν έχωσιν ή μη την ηλικίαν ταύτην των οποίων, η συνήθης γλώσσα είναι η Ιταλική, παρέχεται δικαίωμα επιλογής της Ιταλικής ιθαγενείας εντός προθεσμίας έτους από της δια την Ελλάδα ενάρξεως της ισχύος της μετά της Ιταλίας περί ειρήνης συνθήκης της 10 Φεβρ. 1947.

2.Το δικαίωμα επιλογής ασκείται δια δηλώσεως γινομένης προς την αρμοδίαν Ελληνικήν διοικητικήν, δημοτικήν ή κοινοτικήν αρχήν ή, εάν τα δικαιούμενα πρόσωπα διαμένωσιν εν τω εξωτερικώ, προς την αρμοδίαν Ελληνικήν προξενικήν αρχήν.

3.Τα πρόσωπα τα επιλεξάμενα την Ιταλικήν Ιθαγένειαν οφείλουσι να μεταφέρωσι την κατοικίαν των εις Ιταλίαν εντός προθεσμίας έτους από της ημέρας, καθ' ην ήσκησαν την επιλογήν.

4.Η επιλογή του συζύγου δεν συνεπάγεται και την της συζύγου.

5.Η επιλογή του πατρός ή, εάν ο πατήρ απεβίωσε, της μητρός συνεπάγεται αυτομάτως και την επιλογήν όλων των μη εγγάμων τέκνων ηλικίας κάτω των δέκα οκτώ ετών.

6.Προκειμένου περί προσώπων αγάμων κάτω των 18 ετών εκ των προβλεπομένων υπό της παραγρ. 2 του άρθρ. 19 της μετά της Ιταλίας συνθήκης ειρήνης, ορφανών πατρός και μητρός, το δικαίωμα επιλογής υπέρ της Ιταλικής ιθαγενείας ασκεί ο επίτροπος αυτών.

7.Τα πρόσωπα τα επιλεξόμενα την Ιταλικήν ιθαγένειαν και καταλιπόντα το Ελληνικόν έδαφος κατά τας διατάξεις των προηγουμένων παραγράφων διατηρούσι την Ιταλικήν Ιθαγένειαν και θεωρούνται ως μη αποκτήσαντα την Ελληνικήν.Άρθρ.3.-Οι Έλληνες το γένος και ορθόδοξοι χριστιανοί Ιταλοί υπήκοοι, οι γεννηθέντες εν Δωδεκανήσω ή των οποίων οι πρόγονοι εγεννήθησαν εν αυτή και κατοικούντες κατά την έναρξιν της ισχύος του παρόντος νόμου εν Ελλάδι ή καθιστώντες εν αυτή την κατοικίαν των εντός έτους από ταύτης και μη αποκτήσαντες την Ελληνικήν ιθαγένειαν κατά τα άρθρ. 1 και 4 του Νόμου τούτου, καθίστανται αυτοδικαίως Έλληνες υπήκοοι.

Άρθρ.4.-1.Οι Έλληνες το γένος και ορθόδοξοι χριστιανοί Ιταλοί υπήκοοι, οι γεννηθέντες εν Δωδεκανήσω ή των οποίων οι πατέρες εγεννήθησαν εν αυτή και διαμένοντες εν τη αλλοδαπή, δύνανται να πολιτογραφηθώσιν Έλληνες, εάν αιτήσωνται τούτο παρά της αρμοδίας Ελληνικής Προξενικής Αρχής (εντός έτους από της ενάρξεως της ισχύος του παρόντος) γίνη η αίτησις δεκτή υπό ταύτης και ομόσωσιν ενώπιον αυτής τον όρκον του Έλληνος.

Εν τη αιτήσει αναφέρεται και ο Δήμος ή η κοινότης, εις τα γενικά μητρώα και μητρώα αρρένων της οποίας θέλει ο αιτών να εγγραφή.

Η ανωτέρω προθεσμία παρετάθη μέχρι του τέλους του έτους 1954 δια του άρθρου 2 ν. 1885/1951, κατωτ. αριθ. 23 και του Ν.Δ. 2491/1953, κατωτ. αριθ. 24.

2."Οι εκ των ανωτέρω διαμένοντες εν περιφερείαις λίαν απομεμακρυσμέναις της έδρας της Προξενικής Αρχής, δύνανται να αποστείλωσι την αίτησιν πολιτογραφήσεως δια συστημένης επιστολής εις την Αρχήν ταύτην ή την διοικητικήν Αρχήν-Γεν. Διοίκησιν Δωδεκανήσου ή Νομαρχίαν-εις την περιφέρειαν της οποίας υπάγεται ο Δήμος ή η Κοινότης, εις το μητρώον αρρένων ή δημοτολόγιον της οποίας ζητείται η εγγραφή. Η Προξενική Αρχή, ή η Διοικητική κατά τα ανωτέρω Αρχή, καθισταμένη αρμοδία όπως αποδεχθή την αίτησιν της πολιτογραφήσεως και καθορίση την ηλικίαν των πολιτογραφουμένων, δύναται να εγκρίνη ίνα οι πολιτογραφούμενοι ομόσωσι τον όρκον του Έλληνος πολίτου ενώπιον του εφημερίου της Ελληνικής παροικίας, ή του Προέδρου της Ελληνικής Κοινότητας, ή δύο μαρτύρων Ελλήνων υπηκόων".

Η παρ. 2 αντικατεστάθη ως άνω δια της παρ. 3 άρθρ. 2 ν. 1885/1951, κατωτέρω αριθ. 23.

3.Αι σύζυγοι και τα ανήλικα τέκνα των πολιτογραφουμένων καθίστανται από της πολιτογραφήσεως αυτών Έλληνες.

«4.Δια της πολιτογραφήσεως χήρας μητρός καθίστανται Έλληνες υπήκοοι τα ανήλικα τέκνα ταύτης.

5.Ορφανά πατρός και μητρός ανήλικα, ως και ανήλικα τέκνα χήρας μητρός, ήτις δεν ητήσατο πολιτογράφησιν, καθίστανται αυτοδικαίως Έλληνες πολίται δυνάμενα, εάν έχωσιν εγκατασταθή μονίμως εις την αλλοδαπήν, να αποποιηθώσι την Ελληνικήν ιθαγένειαν εντός έτους από της ενηλικιώσεώς των, δια δηλώσεώς των, υποβαλλομένης εις την προξενικήν Αρχήν του τόπου της κατοικίας των και υποκειμένης εις την έγκρισιν ταύτης».

Αι παρ. 4 και 5 προσετέθησαν δια της παρ. 4 άρθρ. 2 Νόμ. 1885/1951, κατωτέρω αριθ. 23.

Αρθρ.5.-Η ισχύς πασών των περί Ελληνικής Ιθαγενείας διατάξεων των κειμένων Νόμων, ως και των περί αρμοδιότητος και δικαιοδοσίας επί ζητημάτων ιθαγενείας, επεκτείνεται εις Δωδεκάνησον.

Άρθρ.6.-Τα της εκτελέσεως του παρόντος νόμου κανονισθήσονται δια Β.Δ/τος.

(Αντί για τη σελ. 211(α) Σελ. 211(β)

Τεύχος Η53-Σελ. 95

22.ΝΟΜΟΘΕΤ. ΔΙΑΤΑΓΜΑ υπ' αριθ. 315

της 19/19 Απρ. 1947

Περί αναγνωρίσεως Ελλήνων πολιτών.

(Κατηργήθη δια του άρθρ. 31 Ν.Δ. 3370/1955).


της 28/30 Ιουλ. 1951

Περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως του ν. 517/1948 "περί της ιθαγενείας των κατοίκων της Δωδεκανήσου, ή εκ ταύτης καταγομένων".

Άρθρ.1.-Οι περί ων το άρθρ. 3 του υπ' αριθ. 517/1948 νόμου Έλληνες το γένος γεννηθέντες ή καταγόμενοι εκ Δωδεκανήσου, καθίστανται αυτοδικαίως Έλληνες υπήκοοι, εφ' όσον εγκατασταθώσιν εν Ελλάδι μέχρι τέλους του έτους 1952.

Άρθρ.2.-1.Η προθεσμία υποβολής αιτήσεως πολιτογραφήσεως υπό των προς τούτο δικαιουμένων κατ' άρθρ. 4 παρ. 1 του ν. 517/1948, παρατείνεται αφ' ης έληξε μέχρι τέλους 1952.

2.Νομιμοποιούνται αι υπό των Ελληνικών Προξενικών Αρχών γενόμεναι πολιτογραφήσεις συνεπεία αιτήσεων υποβληθεισών αυταίς μετά την λήξιν της κατ' άρθρ. 4 παρ. 1 του ν. 517/1948 οριζομένης ενιαυσίου προθεσμίας.

3.(Αντικαθίσταται η παρ. 2 άρθρ. 4 ν. 517/1948, ανωτ. αριθ. 21).

4.(Προστίθενται παρ. 4 και 5 εις το άρθρ. 4 του αυτού ως άνω νόμου).


της 28 Ιουλ./1 Αυγ. 1953

Περί τροποποιήσεως του άρθρ. 2 του Ν. 1885/1951 "περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως του ν. 517/1948 "περί ιθαγενείας των κατοίκων Δωδεκανήσου ή εκ ταύτης καταγομένων".

Άρθρον μόνον.-Η προθεσμία υποβολής αιτήσεων πολιτογραφήσεως υπό των προς τούτο δικαουμένων κατ' άρθρ. 4 παρ. 1 του Νόμου 517/1948, παραταθείσα δια του άρθρ. 2 παρ. 1 του ν. 1885/1951, παρατείνεται αύθις, αφ' ης έληξε, μέχρι τέλους του έτους 1954.


της 8/11 Φεβρ. 1955

Περί συστάσεως επιτροπής, δια την τροποποίησιν, συμπλήρωσιν και κωδικοποίησιν των περί ιθαγενείας διατάξεων.

Σελ. 212(β)

Τεύχος Η53 - Σελ. 96

25α.ΝΟΜΟΣ 3290

της 28 Ιουν./4 Ιουλ. 1955

Περί συμπληρώσεως του ΛΖ/1947 Ψηφίσματος "περί αποστερήσεως της Ελληνικής Ιθαγενείας προσώπων αντεθνικώς δρώντων εις το εξωτερικόν".

Άρθρον μόνον.-(Προσετέθη περίοδος εις της παρ. 1 του άρθρ. 2 του ΛΖ/1947 Ψηφίσματος).


της 20/23 Σεπτ. 1955

Περί κυρώσεως του Κώδικος της Ελληνικής Ιθαγενείας.

Άρθρον μόνον.-Κυρούται ο υπό της Επιτροπής, της συσταθείσης επί τη βάσει του άρθρ. 1 του υπ' αριθ. 3129/1955 Νόμου "περί συστάσεως Επιτροπής δια την τροποποίησιν, συμπλήρωσιν και κωδικοποίησιν των περί ιθαγενείας διατάξεων", συνταχθείς "Κώδιξ της Ελληνικής Ιθαγενείας", έχων ούτω:

Με το άρθρ. 5 Νόμ. 2130/22-23 Απρ. 1993 (ΦΕΚ Α' 62), (κατωτ. αριθ. 34), ορίστηκε ότι οι προθεσμίες του άρθρ. 5 Νόμ. 1943, 1991 (ΦΕΚ Α' 50), (τόμ. 1, σελ. 116,3109), δεν ισχύουν για υποθέσεις που αφορούν κτήση-αναγνώριση, απώλεια, ανάκτηση της Ελληνικής ιθαγένειας.

Με την παρ. 2 άρθρ. 9 Νόμ. 2307/8-15 Ιουν. 1995 (ΦΕΚ Α' 113), κατωτ. αριθ. 35, ορίστηκε ότι:

«Όπου στις διατάξεις του Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας (Ν.Δ. 3370/1955, ΦΕΚ 258 Α'), όπως αυτό τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με τους νόμους 1438/1984 (ΦΕΚ 60 Α') και 2130/1993 (ΦΕΚ 62 Α'), αναγράφεται η λέξη "Νομάρχης", εφεξής νοείται ο "αιρετός Νομάρχης".

ΚΩΔΙΞ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α'.

Κτήση ελληνικής ιθαγένειας με τη γέννηση

Άρθρ.1.-"1.Το τέκνο Έλληνα ή Ελληνίδας αποκτά από τη γέννησή του την ελληνική ιθαγένεια.

2.Την ελληνική ιθαγένεια αποκτά από τη γέννησή του και όποιος γεννιέται σε ελληνικό έδαφος, εφόσον δεν αποκτά με την γεννησή του αλλοδαπή ιθαγένεια ή είναι άδηλης ιθαγένειας".

Το άρθρ. 1 αντικαταστάθηκε ως άνω από το άρθρ. 1 Νόμ. 1438/5-8 Μαΐου 1984 (ΦΕΚ Α' 60) (κατωτ. αριθ. 32).

Κτήση ελληνικής ιθαγένειας με αναγνώριση

Άρθρ.2.-"Αλλοδαπός που γεννήθηκε χωρίς γάμο των γονέων του και αναγνωρίσθηκε νόμιμα ως τέκνο Έλληνα ή Ελληνίδας έτσι ώστε να εξομοιώνεται πλήρως με γνήσιο τέκνο του γονέα του γίνεται Έλληνας από την αναγνώριση, αν κατά το χρόνο αυτόν δεν είχε συμπληρώσει το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας του".

Τα άρθρ. 2 και 3 αντικαταστάθηκε με το άνω άρθρ. 2 από το άρθρ. 2 Νόμ. 1438/5-8 Μαΐου 1984 (ΦΕΚ Α' 60) (κατωτ. αριθ. 32).

Επίδραση του γάμου στην ιθαγένεια

Άρθρ.4.-"Ο γάμος δεν έχει ως συνέπεια κτήση ή απώλεια της ελληνικής ιθαγένειας".

Τα άρθρ. 4, 15, 16 και 22 αντικαταστάθηκαν με το άνω άρθρ. 4 από το άρθρ. 6 Νόμ. 1438/5-8 Μαΐου 1984 (ΦΕΚ Α' 60), (κατωτ. αριθ. 32).

Άρθρ.5-7.-(Καταργήθηκαν από την περίπτ. β άρθρ. 72 Νόμ. 2910/27 Απρ.-2 Μαΐου 2001, ΦΕΚ Α΄ 91, τόμ. 4 σελ. 336,335).

Άρθρ.8.-(Καταργήθηκε από την περίπτ. γ' άρθρ. 23 Νόμ. 2130/22-23 Απρ. 1993, ΦΕΚ Α' 62, τόμ. 3 σελ. 52,361).

Άρθρ.9.-(Καταργήθηκε από την περίπτ. β άρθρ. 72 Νόμ. 2910/27 Απρ.-2 Μαΐου 2001, ΦΕΚ Α΄ 91, τόμ. 4 σελ. 336,335).

Κτήση ελληνικής ιθαγένειας από τέκνα πολιτογραφουμένου

Άρθρ.10.-"1.Τα τέκνα του αλλοδαπού ή της αλλοδαπής που πολιτογραφείται γίνονται Έλληνες αν κατά τη συντέλεση της πολιτογράφησης είναι άγαμα και δεν έχουν συμπληρώσει το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας τους.

2.Τα τέκνα που έγιναν Έλληνες σύμφωνα με τη διάταξη της παραπάνω παραγράφου μπορούν να αποβάλουν την ελληνική ιθαγένεια, αν:

α)είναι αλλογενή,

β)διατηρούν την ιθαγένεια που είχαν κατά την πολιτογράφηση του γονέα τους και

γ)δηλώσουν τη θέλησή τους για την αποβολή της ελληνικής ιθαγένειας στο δήμαρχο ή στον πρόεδρο της κοινότητας ή στην ελληνική προξενική αρχή του τόπου της κατοικίας τους ή της διαμονής τους, μέσα σε ένα έτος από την ημέρα που συμπλήρωσαν το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας τους. Αντίγραφο της δηλώσεως υποβάλλεται αμέσως από τις ανωτέρω αρχές του Υπουργείου Εσωτερικών".

Τα άρθρ. 10 και 11 δις αντικαταστάθηκαν με το άνω άρθρ. 10 από το άρθρ. 5 Νόμ. 1438/5-8 Μαΐου 1984 (ΦΕΚ Α' 60) (κατωτ. αριθ. 32).

Άρθρ.11.-(Καταργήθηκε από την παρ. 1 άρθρ. 11 Νόμ. 1438/5-8 Μαΐου 1984, ΦΕΚ Α' 60,κατωτ. αριθ. 32).

Άρθρ.11δις.-(Αποτέλεσε μαζί με το άρθρ. 10 το νέο άρθρ. 10 Ν.Δ. 3370/55 σύμφωνα με το άρθρ. 5 Νόμ. 1438/5-8 Μαΐου 1984,ΦΕΚ Α' 60,κατωτ. αριθ. 32).

(Αντί για τις σελ.213(ζ)-214,001) Σελ. 213(η)

Τεύχος 1349 Σελ. 73

VII.Δια κατατάξεως εις τας ενόπλους δυνάμεις.

Άρθρ.12.-Ομογενείς αλλοδαποί, εισαγόμενοι εις τας στρατιωτικάς σχολάς αξιωματικών ή υπαξιωματικών των ενόπλων δυνάμεων δυνάμει του ειδικού δι' εκάστην σχολήν νόμου, ή κατατασσόμενοι εις τας ενόπλους δυνάμεις, ως εθελονταί, δυνάμει των ειδικών δι' έκαστον κλάδον νόμων, αποκτώσιν από της εισαγωγής των εις τας σχολάς ή της κατατάξεως των και άνευ άλλης διατυπώσεως την Ελληνικήν ιθαγένειαν.

Άρθρ.13.-1. Ομογενείς αλλοδαποί, κατά-τασσόμενοι ως εθελονταί εν καιρώ επιστρατεύσεως ή πολέμου συμφώνως τω Νόμω "περί στρατολογίας των ενόπλων δυνάμεων", δύναται, εάν θέλουν, να αποκτήσωσι την Ελληνικήν ιθαγένειαν τη αιτήσει των προς τον Νομάρχην, άνευ άλλης διατυπώσεως.

2.Η υπό των ανωτέρω κτήσις βαθμού αξιωματικού μονίμου ή εφέδρου επάγεται αυτοδικαίως και την κτήσιν της Ελληνικής ιθαγενείας, άνευ άλλης διατυπώσεως.

3.Ο διδόμενος στρατιωτικός όρκος υπό των περί ων το παρόν και το άρθρ. 12, αναπληροί τον όρκον του Έλληνος πολίτου.

Σελ. 214(η)


ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β'.

Απώλεια Ιθαγενείας

Ι.Ένεκα κτήσεως αλλοδαπής ιθαγενείας

Άρθρ.14.-1.Αποβάλλει την Ελληνικήν ιθαγένειαν όστις κατόπιν αδείας α)απέκτησε τη βουλήσει αυτού αλλοδαπήν ιθαγένειαν ή β)ανεδέχθη δημοσίαν υπηρεσίαν παρ' αλλοδαπή Πολιτεία, εφ' όσον η αναδοχή συνεπάγεται κτήσιν της ιθαγενείας της Πολιτείας ταύτης.

Η άδεια δύναται δι' εξαιρετικούς λόγους να παρέχηται και μετά την κτήσιν της αλλοδαπής ιθαγενείας, οπότε η αποβολή της Ελληνικής ιθαγενείας επέρχεται από της παροχής της αδείας.

2.Αποβάλλει επίσης την Ελληνικήν ιθαγένειαν ο κεκτημένος και αλλοδαπήν ιθαγένειαν εφ' όσον ήθελε γίνει δεκτή αίτησίς του περί αποβολής της Ελληνικής ιθαγενείας. Εν τη περιπτώσει ταύτη η αποβολή της Ελληνικής ιθαγενείας επέρχεται από της αποδοχής της αιτήσεως.

3.Η κατά την παρ. 1 άδεια παρέχεται και η κατά την παρ. 2 αποδοχή της αιτήσεως γίνεται δι' αποφάσεως του Υπουργού των Εσωτερικών μετά γνώμην του Συμβουλίου Ιθαγενείας, ουδέποτε δε δύναται να παρασχεθή η άδεια ή να γίνη δεκτή αίτησις, εάν ο αιτών υπέχη ή καθυστερή στρατιωτικήν υποχρέωσιν ή καταδιώκεται επί κακουργήματι ή πλημμελήματι.

Άρθρ.15-16.-(Τα άρθρ. 15 και 16 αντικαταστάθηκαν από το άρθρ. 6 Νόμ. 1438/5-8 Μαΐου 1984 (ΦΕΚ Α' 60) (κατωτ. αριθ. 32) και αποτέλεσαν μαζί με τα άρθρ. 4 και 22 το ανωτέρω νέο άρθρ. 4 Ν.Δ. 3370/1955).

IV.Ένεκα λύσεως γάμου μεθ' Έλληνος

Άρθρ.17.-(Καταργήθηκε από την παρ. 1 άρθρ. 11 Νόμ. 1438/5-8 Μαΐου 1984,ΦΕΚ Α' 60,κατωτ. αριθ. 32).

V.Ένεκα νομιμοποιήσεως ή αναγνωρίσεώς τινος ως τέκνου αλλοδαπού


VI.Ένεκα εγκαταλείψεως του Ελληνικού εδάφους.

Άρθρ.19.-(Καταργήθηκε από την παρ.14 άρθρ.9 Νόμ.2623/24-25 Ιουν.1998, ΦΕΚ Α΄139, τόμ.3 σελ.52,423).

VII.Ένεκεν εκπτώσεως

Άρθρ.20.-1.Δύναται να κηρυχθή έκπτωτος της Ελληνικής ιθαγενείας:

α)Όστις κατά παράβασιν του άρθρ. 14 απέκτησε τη βουλήσει του αλλοδαπήν ιθαγένειαν.

β)Όστις ανεδέχθη δημοσίαν υπηρεσίαν αλλοδαπής Πολιτείας και, μετ' απευθυνθείσαν αυτώ υπό του Υπουργού των Εσωτερικών επιταγήν όπως απόσχη εντός οριζομένης προθεσμίας της υπηρεσίας ταύτης, εμμένει εις αυτήν.

γ)Όστις εν τη αλλοδαπή διαμένων ενήργησε προς όφελος αλλοδαπής Πολιτείας πράξεις ασυμβιβάστους προς την ιδιότητα του Έλληνος και αντιθέτους προς τα συμφέροντα της Ελλάδος.

2."Η κατά την προηγουμένην παράγραφον έκπτωσις απαγγέλεται δι' αποφάσεως του Υπουργού των Εσωτερικών μετά σύμφωνον γνώμην του Συμβουλίου Ιθαγενείας, ή δε απώλεια της Ελληνικής Ιθαγενείας επέρχεται από της δημοσιεύσεως της αποφάσεως ταύτης εις την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως".

Η παρ. 2 αντικατεστάθη ως άνω δια της παρ. 1 άρθρ. 7 Α.Ν. 481/1968 (κατωτ. αριθ. 28).

"3.Η κατά το παρόν άρθρον κήρυξις τινός ως εκπτώτου της Ελληνικής ιθαγενείας ενεργεί ατομικώς, μη ασκούσα επιρροήν επί της ιθαγενείας της συζύγου και των τέκνων, ανηλίκων ή ενηλίκων, του κηρυσσομένου εκπτώτου".

Η παρ. 3 προσετέθη δια της παρ. 2 άρθρ. 7 Α.Ν. 481/1968 (κατωτ. αριθ. 28).

"4.Η κατά την προηγουμένην παράγραφον του άρθρ. 20 του αυτού ως άνω Ν.Δ/τος κήρυξις τινός ως εκπτώτου της Ελληνικής ιθαγενείας απαγγέλλεται και δια πράξεις τελεσθείσας οποτεδήποτε εις το παρελθόν και προ της ενάρξεως της ισχύος του εν λόγω Ν.Δ/τος".

Η παρ. 4 προσετέθη δια της παρ. 3 άρθρ. 7 Α.Ν. 481/1968 (κατωτ. άριθ. 28).

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ'

Ανάκτησις της Ελληνικής Ιθαγενείας

Άρθρ.21.-(Καταργήθηκε από την παρ. 1 άρθρ. 11 Νόμ. 1438/5-8 Μαΐου 1984 (ΦΕΚ Α' 60) (κατωτ. αριθ. 32).

Άρθρ.22.-(Το άρθρ. 22 αντικαταστάθηκε από το άρθρ. 6 Νόμ. 1438/5-8 Μαΐου 1984,ΦΕΚ Α' 60, κατωτ. αριθ. 32 και αποτέλεσε μαζί με τα άρθρ. 4, 15 και 16 το ανωτέρω νέο άρθρ. 4).


(Αντί για τη σελ. 214,01(η) Σελ. 214,01(θ)


ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ'.

Αρμοδιότης επί θεμάτων Ιθαγενείας και απόδειξις της Ελληνικής Ιθαγενείας.

Άρθρ.24.-Πάντα τα θέματα της ιθαγενείας υπάγονται εις την αρμοδιότητα του Υπουργείου των Εσωτερικών.

Πιστοποιητικά Ελληνικής ιθαγενείας.

Άρθρ.25.-1.Ο δήμαρχος και ο πρόεδρος κοινότητος εκδίδουν πιστοποιητικά της Ελληνικής ιθαγενείας των δημοτών επί τη βάσει του γενικού μητρώου αυτών. Το πιστοποιητικόν διαλαμβάνει και την νομικήν βάσιν κτήσεως της ιθαγενείας.

2.Μέχρι του καταρτισμού του γενικού μητρώου των δημοτών του δήμου ή της κοινότητος το πιστοποιητικόν της ιθαγενείας αρρένων δύναται να εκδίδηται επί τη βάσει του ειδικού μητρώου τούτων.

3.Το ως άνω πιστοποιητικόν αποδεικνύει την Ελληνικήν ιθαγένειαν μέχρις αποδείξεως του εναντίου.

Δικαιοδοσία επί αμφισβητήσεων ιθαγενείας.

Άρθρ.26.-1.Ο Υπουργός των Εσωτερικών είναι αποκλειστικώς αρμόδιος να αποφαίνηται επί πάσης αμφισβητήσεως ιθαγενείας.

2.Ο Υπουργός αποφαίνεται επί εκάστης περιπτώσεως ητιολογημένως μετά σύμφωνον γνώμην του Συμβουλίου Ιθαγενείας. Η απόφασις δημοσιεύεται εν περιλήψει εις την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, κοινοποιείται δε διοικητικώς προς τον υποβαλλόντα την σχετικήν αίτησιν.

Περί του Συμβουλίου Ιθαγενείας βλ. άρθρ. 57 του Οργανισμού Υπ. Εσωτερικών (τομ. 2 σελ. 40α).

3.Εντός τριών μηνών από της δημοσιεύσεως δικαιούται πας ενδιαφερόμενος αν αιτήσηται παρά του Συμβουλίου της Επικρατείας την ακύρωσιν της αποφάσεως ταύτης.

«Άρθρ.26 δις.-Όπου εν κειμένη νομοθεσία περί Ελληνικής ιθαγενείας γίνεται χρήσις του όρου «αλλοδαπός», ως αλλοδαπός νοείται, εφ' όσον δεν προκύπτει άλλο τι και ο ουδεμίαν έχων ιθαγένειαν (ανιθαγενής)».

Το άρθρ. 26δις προσετέθη δια του άρθρ. 10 Α.Ν. 481/1968 (κατωτ. αριθ. 28).

Σελ. 214,02(θ)


ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε'.

Μεταβατικαί και τελικαί διατάξεις

Ιθαγένεια επί υιοθεσίας.

Άρθρ.27.-1)"Αλλοδαπός υιοθετηθείς προ της συμπληρώσεως του 21ου έτους της ηλικίας του, ως τέκνον έλληνος, γίνεται έλλην από της υιοθεσίας.

2)Έλλην, υιοθετηθείς προ της συμπληρώσεως του 21ου έτους της ηλικίας του, ως τέκνον αλλοδαπού, δύναται τη αιτήσει του υιοθετήσαντος, εάν κτάται την ιθαγένειαν αυτού, ν' αποβάλη την Ελληνικήν Ιθαγένειαν δι' αποφάσεως του Υπουργού Εσωτερικών εκτιμώντος τας ειδικάς συνθήκας, μετά γνώμην του Συμβουλίου Ιθαγενείας. Η αίτησις δεν δύναται να γίνη δεκτή εάν υιοθετηθείς υπέχη ή καθυστερή στρατιωτικήν υποχρέωσιν ή καταδιώκεται επί κακουργήματι ή πλημμελήματι".

Το άρθρ. 27 αντικατεστάθη ως άνω δια του άρθρ. 17 Ν.Δ. 4532/1966 (κατωτ. σελ. 240,13), καταργηθέντος ήδη δια του άρθρ. 26 Ν.Δ. 610/1970 (κατωτ. σελ. 240,17) υπό του οποίου όμως αντικατεστάθη και πάλιν πανομοιοτύπως το άρθρ. 27 δια του άρθρου του 19.

Ισχύς διατάξεως διεθνών συμβάσεων.

Άρθρ.28.-Αι περί ιθαγενείας διατάξεις των διεθνών συμβάσεων δεν επηρεάζονται υπό του παρόντος νόμου.

Ανάκτησις Ελληνικής Ιθαγενείαςυπό ομογενών.

Άρθρ.29.-Ομογενής γεννηθείς εν Ελλάδι, όστις έχων την Ελληνικήν ιθαγένειαν δια της γεννήσεως, απέβαλε ταύτην κατά το άρθρ. 23 του Αστικού Νόμου του 1856, ως αποκτήσας της βουλήσει του αλλοδαπήν ιθαγένειαν, απέβαλε δε και την ιθαγένειαν ταύτην ως απομακρυνθείς της οικείας Χώρας, ανακτά αυτοδικαίως την Ελληνικήν ιθαγένειαν άμα τη συμπληρώσει διετούς διαμονής εν Ελλάδι.

Ανάκτησις Ελληνικής ιθαγενείας υπό εγγάμων γυναικών


Διατηρούμενοι νόμοι.

Άρθρ.33.-Διατηρούνται εν ισχύι:

α)η παρ. 5 του άρθρ. 6 και η παράγρ. 3 του άρθρ. 27 του Ν.Δ. 1298 της 29/31 Οκτ. 1949 "περί Βασιλικής Οικογενείας",

β)Το ΛΖ' Ψήφισμα της Δ' Αναθεωρητικής Βουλής, της 4/9 Δεκ. 1947 "περί αποστερήσεως, της Ελληνικής Ιθαγενείας προσώπων αντεθνικώς δρώντων εις το εξωτερικών", ως συνεπληρώθη,

γ)Το άρθρ. 1 του Νόμ. 5356/1932 "περί τροποποιήσεως άρθρων τινών του Νόμ. 4511/1930 "περί συστάσεως σχολής ναυτιλίας",

δ)Το άρθρ. 50 παρ. 2 του κωδικοποιημένου Ν. 1242α του 1919 "περί Μέσης Εκπαιδεύσεως", το άρθρ. 8, του κωδικοποιημένου Ν. 1242β/1919 "περί Δημοτ. Εκπαιδεύσεως", το άρθρ. 2 παρ. 3 του Ν.Δ. της 20/22 Αυγ. 1935" περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως των περί διορισμών και μεταθέσεων των εκπαιδευτικών λειτουργών κειμένων διατάξεων" και η παρ. 1 του άρθρ. 6 του Α.Ν. 692 της 19/24 Μαΐου 1937 "περί του τρόπου διορισμού λειτουργών στοιχειώδους εκπαιδεύσεως και τροποποιήσεως διατάξεων εκπαιδευτικών νόμων", ως αντικατεστάθη δια της παρ. 4 του Α.Ν. 2029 της 12/19 Οκτ. 1939.

ε)Ο Νόμ. 1524/1918 περί αναγνωρίσεως ως Ελλήνων υπηκόων των εγγεγραμμένων εν τοις μητρώοις των εν Τουρκία και Αιγύπτω Προξενικών Αρχών και αναγνωριζομένων ως τοιούτων υπό των εγχωρίων Αρχών.

Άρθρ.34.-1.Διατηρείται εν ισχύϊ το άρθρ. 4 του Νόμ. 517 της 3/9 Ιαν. 1948 "περί της ιθαγενείας των κατοίκων της Δωδεκανήσου ή εκ ταύτης καταγομένων", ως ετροποποιήθη και συνεπληρώθη δια του Νόμ. 1885/1951.

2.Η προθεσμία υποβολής αιτήσεων πολιτογραφήσεως υπό των προς τούτου δικαιουμένων κατ’ άρθρ. 4 παρ. 1 του Νόμ. 517, παραταθείσα δια του άρθρ. 2 παρ. 1 του Νόμ. 1885 και του μόνου άρθρου του Ν.Δ. 2491/1953, παρατείνεται αύθις, αφ' ης έληξε, μέχρι τέλους του έτους 1958.

3.Νομιμοποιούνται αι υπό των Ελληνικών προξενικών αρχών γενόμεναι πολιτογραφήσεις, συνεπεία αιτήσεων υποβληθεισών αυταίς μετά την λήξιν της δια του Ν.Δ. 2491/1953 παραταθείσης προθεσμίας.

Έκδοσις κανονιστικών διαταγμάτων.

Άρθρ.35.-1.Δια Β.Δ/των καθορίζονται:

α)Τα υπό του αιτούντος την πολιτογράφησιν υποβλητέα στοιχεία, τα της ερεύνης και εν γένει τα της εκτελέσεως των άρθρ. 6-11 του παρόντος.

β)Τα της αποδείξεως των κατά το άρθρ. 20 συνιστώντων τους λόγους εκπτώσεως γεγονότων και η σχετική διαδικασία.

γ)Πάσα αναγκαία δια την εκτέλεσιν του παρόντος νόμου λεπτομέρεια.

2.Μέχρι της εκδόσεως των διαταγμάτων τούτων εφαρμόζονται τα προς εκτέλεσιν των προϋφισταμένων αντιστοίχων διατάξεων εκδεδομένα διατάγματα, εφ' όσον το περιεχόμενον αυτών δεν αντιβαίνει εις τας διατάξεις του παρόντος.

27.ΒΑΣΙΛΙΚΟΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑ υπ' αριθ. 339

της 21 Απρ./10 Μαΐου 1965 (ΦΕΚ Α' 82)

Περί εκτελέσεως των διατάξεων του άρθρ. 35 του Ν.Δ. 3370/1955 "περί κυρώσεως του Κώδικος Ελληνικής Ιθαγενείας.

Έχοντες υπ' όψιν:

α)Τας διατάξεις του άρθρ. 35 του Ν.Δ. 3370/ 1955.

β)Την υπ' αριθ. 782/16.2.65 γνωμάτευσιν του παρά τω Υπουργείω Εσωτερικών Συμβουλίων Ιθαγενείας, και

γ)Την υπ' αριθ. 189/10.3.65 γνωμοδότησιν του Συμβουλίου Επικρατείας, προτάσει του Ημετέρου επί των Εσωτερικών Υπουργού, απεφασίσαμεν και διατάσσομεν:

Άρθρ.1.-1.Σύζυγος ομογενούς απόλιδος ή αγνώστου ιθαγενείας κατοικούντος εν τη αλλοδαπή, συμπεριφερομένου πράγματι ως Έλληνος, επιδιώκουσα κατ’ άρθρ. 5 παρ. 1 του Ν.Δ. 3370/1955 "περί Κώδικος της Ελληνικής ιθαγενείας" την αναγνώρισιν αυτής ως Ελληνίδος υπηκόου, υποβάλλει ιδίαν προς τούτο αίτησιν.

2.Αιτήσεις περί αναγνωρίσεως της Ελληνικής Ιθαγένειας κατ’ άρθρ. 5, παρ. 1, του Ν.Δ. 3370/1955 υποβάλλονται εις την Ελληνικήν Προξενικήν Αρχήν της κατοικίας του αιτούντος, περιλαμβάνουν δε λεπτομερή περιγραφήν περιστατικών, εφ ων, κατά τον αιτούντα, θεμελιούται το γεγονός ότι ούτος συμπεριφέρεται πράγματι ως Έλλην.

Ο αιτών μετά της αιτήσεως υποβάλλει επίσημον βεβαίωσιν της οικογενειακής αυτού καταστάσεως. Η Προξενική Αρχή διαβιβάζει την αίτησιν μετά της βεβαιώσεως οικογενειακής καταστάσεως προς τον Υπουργόν των Εσωτερικών, συνοδεύει δε ταύτην μετ' εκθέσεως, εν η ητιολογημένως εκφέρεται η γνώμη αυτής αν όντως ο αιτών είναι ομογενής (ήτοι πρόσωπον έχον Ελληνικήν συνείδησιν), άπολις ή αγνώστου ιθαγενείας, κάτοικος αλλοδαπής και ως Έλλην πράγματι συμπεριφερόμενος.

3.Το πρωτόκολλον της κατ' άρθρ. 5, παρ. 1, του Ν.Δ. 3370/1955 ορκωμοσίας συντάσσεται εις τρία πρωτότυπα, εξ ων το έν φυλάσσεται παρά τω οικείω Προξενείω, τα δε άλλα δύο αποστέλλονται εις το Υπουργείον των Εσωτερικών μετά της πράξεως του Προξένου περί καθορισμού της ηλικίας του αναγνωρισθέντος ως Έλληνος, κατά τα εν άρθρ. 95 του Ν.Δ. 3850/1958 "περί στρατολογίας των Ενόπλων Δυνάμεων" οριζόμενα.

(Αντί για τη σελ. 214,05) Σελ. 214,05(α)


Άρθρ.2.-(Καταργήθηκε από την περίπτ. δ άρθρ. 72 Νόμ. 2910/27 Απρ.-2 Μαΐου 2001, ΦΕΚ Α΄ 91, τόμ. 4 σελ. 336,335).

Άρθρ.3.-1.Οι παραιτούμενοι της Ελληνικής Ιθαγενείας, ην απέκτησαν αυτοδικαίως επί τη βάσει των διατάξεων του άρθρ. 10 του Κώδικος Ελληνικής ιθαγενείας, από της πολιτογραφήσεως του πατρός των, διαγράφονται εκ των μητρώων αρρένων και δημοτολόγιον δια πράξεως του Υπουργείου Εσωτερικών, εκδιδομένης κατόπιν εμπροθέσμου υποβολής της υπό του άρθρ. 10 του ως είρηται Κώδικος προβλεπομένης δηλώσεως και μετά διαπίστωσιν ότι ούτοι είναι αλλογενείς και διατηρούν την ην εκέκτηντο, κατά την πολιτογράφησιν του πατρός των, αλλοδαπήν ιθαγένειαν.

2.Η απώλεια της Ελληνικής ιθαγενείας των ανωτέρω επέρχεται από της καταχωρήσεως της ως άνω δηλώσεως εις το βιβλίον πρωτοκόλλου ή εις ειδικόν βιβλίον των εν τω ρηθέντι άρθρ. 10 Αρχών ή από της δια δικαστικού κλητήρος επιδόσεως της δηλώσεως ταύτης εις τας εν λόγω Αρχάς.

Άρθρ.4.-1.Οι λόγοι δι' ους κηρρύσεταί τις έκπτωτος της Ελληνικής ιθαγενείας δέον να αποδεικνύωνται εξ επισήμων εγγράφων ημεδαπών ή αλλοδαπών δημοσίων αρχών ή να βεβαιούνται δι' ειδικών εκθέσεων Ελληνικής Προξενικής Αρχής ή εν Ελλάδι Αστυνομικών Αρχών.

2.Αι απαγγέλουσαι την έκπτωσιν αποφάσεις του Υπουργού Εσωτερικών δημοσιεύονται εν περιλήψει, προ πάσης κοινοποιήσεως, εις την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Άρθρ.5.-Τα άρθρ. 1 και 2 του από 28.1/7.8.1942 Δ/τος περί εκτελέσεως του υπ' αριθ. 2280/1940 Α. Νόμου "περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως των περί ιθαγενείας διατάξεων" καταργούνται.

Εις τον αυτόν επί των Εσωτερικών Υπουργόν ανατίθεμεν την δημοσίευσιν και εκτέλεσιν του παρόντος Δ/τος.

Σελ. 214,06(α)


28.ΑΝΑΓΚ. ΝΟΜΟΣ υπ' αριθ. 481

της 22/24 Ιουλ. 1968 (ΦΕΚ Α' 164)

Περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως διατάξεών τινων του υπ' αριθ. 3370/1955 Ν.Δ/τος "περί κυρώσεως του Κώδικος Ελληνικής Ιθαγενείας".

Άρθρ.1.-Αι διατάξεις των εδάφ. β' και δ' του άρθρ. 1 του Ν.Δ. 3370/1955 "περί κυρώσεως του Κώδικος Ελληνικής Ιθαγενείας" εφαρμόζονται και ως προς τους προ της ενάρξεως της ισχύος του εν λόγω Ν.Δ/τος γεννηθέντας, οίτινες θεωρούνται αποκτήσαντες την Ελληνικήν ιθαγένειαν από της γεννήσεώς των.

Άρθρ.2-7.(Αντικαθίστανται η παρ. 1 άρθρ. 5, η περίπτ. β' της παρ. 1 και η παρ. 3 άρθρ. 7 τα άρθρ. 11 και 16 και η παρ. 2 άρθρ. 20 και προστίθενται παρ. 3 και 4 εις το αυτό άρθρ. 20 του Ν.Δ. 3370/1955, ανωτ. αριθ. 26).

Άρθρ.8.-(Αντικαθίσταται η παρ. 1 άρθρ. 22 του αυτού, ως άνω, Ν.Δ/τος).

Άρθρ.9-11.(Προστίθενται άρθρ. 11δις, 26δις και 32δις μετά τα άρθρ. 11, 26 και 32 αντιστοίχως του Ν.Δ. 3370/1955, ανωτ. αριθ. 26).


της 5/16 Σεπτ. 1974 (ΦΕΚ Α' 248)

Περί επανεξετάσεως περιπτώσεών τινων εκπτώσεως Ελλήνων υπηκόων από της ιθαγενείας των.

Άρθρ.1.-1.Υποβάλλονται εις επανεξέτασιν, κατά τας διατάξεις του παρόντος Ν.Δ/τος, άπασαι αι δημοσιευθείσαι εις την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, από της 21.4.1967 και μέχρι της 23.7.1974, αποφάσεις του Υπουργού Εσωτερικών, δι ων Έλληνες υπήκοοι εκηρύχθησαν έκπτωτοι από της ιθαγενείας των, κατά τας διατάξεις των άρθρ. 20 του Ν.Δ 3370/55 "περί κυρώσεως του Κώδικος της Ελληνικής Ιθαγενείας" (ανωτ. αριθ. 26) και 4 του Ν.Δ. 4234/1962 "περί ρυθμίσεως θεμάτων αφορώντων εις την ασφάλειαν της Χώρας" (τομ. 8 σελ. 128,21).

2.Η κατά την προηγουμένην παράγραφον επανεξέτασις, χωρούσα αυτεπαγγέλτως, διενεργείται υπό τριμελούς επιτροπής, συγκροτουμένης, εξ ενός Αρεοπαγίτου, ως Προέδρου, ενός Παρέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας και ενός Εφέτου, ως μελών, οριζομένων δια κοινής αποφάσεως των Υπουργών Εσωτερικών και Δικαιοσύνης.

Χρέη γραμματέως της επιτροπής ασκεί τακτικός υπάλληλος του Υπουργείου Εσωτερικών, οριζόμενος δια της κοινής, ως άνω, αποφάσεως.

Άρθρ.2.-1.Η κατ' άρθρ. 1 παρ. 2 επιτροπή επανεξετάσεως, ελέγχουσα και αξιολογούσα πάντα τα κατά την δημοσίευσιν του παρόντος υφιστάμενα εν γένει υπηρεσιακά στοιχεία, περί της καθ' όλου δράσεως και συμπεριφοράς των κηρυχθέντων εκπτώτων από της Ελληνικής Ιθαγενείας, γνωμοδοτεί δι εκάστην περίπτωσιν εάν συντρέχουν ή μη αι, κατά νόμον, προϋποθέσεις δια την διατήρησιν της επιβληθείσης εκπτώσεως. Η γνώμη της επιτροπής επανεξετάσεως είναι, κατά πάσαν περίπτωσιν, υποχρεωτική δια τον Υπουργόν Εσωτερικών, όστις, εν περιπτώσει εκφοράς υπό της επιτροπής γνώμης περί ανακλήσεως της στερητικής της ιθαγενείας αποφάσεως, οφείλει να δημοσιεύη την ανακλητικήν απόφασιν του εις την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, το βραδύτερον εντός δεκαημέρου από της υπογραφής του σχετικού πρακτικού, αποδίδων την ιθαγένειαν αφ' ης αποστερήθη.

Ουδεμία αποζημιωτική απαίτησις κατά του Δημοσίου δύναται να προέλθη εκ της επιβληθείσης στερήσεως της ιθαγενείας και της κατά τον παρόντα νόμον αποδόσεως αυτής.

2.Εις περίπτωσιν καθ' ην η επιτροπή επανεξετάσεως ήθελεν εκφέρει δυσμενή δια τον κρινόμενον γνώμην, δύναται ούτος, δι' αιτήσεώς του, υποβαλλομένης εις τον Υπουργόν Εσωτερικών εντός έτους από της καταρτίσεως του σχετικού πρακτικού, να ζητήση αυτοπροσώπως ή δια πληρεξουσίου την και αύθις επανεξέτασιν της υποθέσεώς του παρά της επιτροπής της παρ. 2 του άρθρ. 1, συγκροτουμένης υπό διάφορον της προτέρας σύνθεσιν, προσάγων παν στοιχείον θεμελιωτικόν των απόψεών του.

Άρθρ.3.-1.Οι Υπουργοί των Εσωτερικών και της Δικαιοσύνης δύνανται δι' αποφάσεώς των να συνιστούν πλείονας επιτροπάς επανεξετάσεως δια την ταχείαν περαίωσιν της επανεξετάσεως όλων των περιπτώσεων.

Το έργον των επιτροπών επανεξετάσεως των υποθέσεων εις πρώτην φάσιν περατούται το βραδύτερον εντός τετραμήνου, από της ενάρξεως της ισχύος του παρόντος.

2.Ανακύπτοντα τυχόν ζητήματα, αναγόμενα εις την λειτουργίαν των επιτροπών επανεξετάσεως, ρυθμίζονται δια κανονιστικών αποφάσεων των αυτών, ως άνω, Υπουργών.

Άρθρ.4.-Δια κοινής αποφάσεως των Υπουργών Οικονομικών και Εσωτερικών ορίζεται η καταβλητέα αμοιβή εις τον Πρόεδρον, τα μέλη και τον γραμματέα των επιτροπών επανεξετάσεως. Δια την καταβολήν της αμοιβής ταύτης δεν ισχύει η δια του άρθρ. 7 παρ. 2 του Ν.Δ. 4352/1964 (τόμ. 2Α σελ. 316,101) επιβαλλομένη απαγόρευσις.

Άρθρ.5.-Η ισχύς του παρόντος άρχεται από της δημοσιεύσεώς του δια της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως.


της 26 Ιαν./9 Φεβρ. 1977 (ΦΕΚ Α' 36)

Περί κυρώσεως της από 13 Σεπτ. 1973 υπογραφείσης υπό της Ελλάδος εν Βέρνη Διεθνούς Συμβάσεως, αφορώσης εις την μείωσιν του αριθμού των περιπτώσεων ανιθαγενείας.

Άρθρον 1.

Κυρούται και έχει ισχύν Νόμου η υπό της Ελλάδος, ως μέλους της Διεθνούς Επιτροπής Προσωπικής Καταστάσεως, υπογραφείσα εν Βέρνη την 13ην Σεπτεμβρίου 1973, Διεθνής Σύμβασις, αφορώσα εις την μείωσιν του αριθμού των περιπτώσεων ανιθαγενείας, υπό την επιφύλαξιν της μη δεσμεύσεως της Ελλάδος υπό των διατάξεων του άρθρου 2 της Συμβάσεως ταύτης, το κείμενον της οποίας, εις την Γαλλικήν γλώσσαν και, εν μεταφράσει, εις την Ελληνικήν, παρατίθεται εν τέλει του παρόντος.

Άρθρον 2.

Η ισχύς του παρόντος άρχεται από της υπό του άρθρου 7 της δια τούτου κυρουμένης Συμβάσεως καθοριζομένης ημέρας.

ΣΥΜΒΑΣΙΣ

Περί μειώσεως του αριθμού των περιπτώσεων ανιθαγενείας.

Τα υπογράφοντα την παρούσαν Σύμβασιν Κράτη-Μέλη της Διεθνούς Επιτροπής Προσωπικής Καταστάσεως, επιθυμούντα την μείωσιν του αριθμού των περιπτώσεων ανιθαγενείας, συνεφώνησαν επί των κάτωθι διατάξεων:

(Αντί της σελ. 214,07) Σελ. 214,07(α)


Άρθρον 1.

Το τέκνον του οποίου η μήτηρ έχει την ιθαγένειαν ενός των Συμβαλλομένων Κρατών, κτάται κατά την γέννησιν την ιθαγένειαν ταύτης εις ην περίπτωσιν άλλως θα ήτο ανιθαγενές.

Εν τούτοις, οσάκις ή έναντι της μητρός ιδιότης του τέκνου δεν παράγη αποτελέσματα εις το πεδίον της ιθαγενείας, ει μη μόνον από της ημέρας καθ' ην βεβαιούται επισήμως, το ανήλικον τέκνον αποκτά κατά την ημέραν ταύτην την ιθαγένειαν της μητρός του.

Άρθρον 2.

Δια την εφαρμογήν του προηγουμένου άρθρου, το τέκνον το γεννηθέν εκ πατρός έχοντος την ιδιότητα του πρόσφυγος θεωρείται ως μη έχον την ιθαγένειαν τούτου.

Άρθρον 3.

Αι διατάξεις των προηγουμένων άρθρων εφαρμόζονται εις έκαστον Συμβαλλόμενον Κράτος επί τέκνων γεννηθέντων μετά την θέσιν εν ισχύι της Συμβάσεως εν τω Κράτει τούτω ή όντων εισέτι ανηλίκων κατά την ημερομηνίαν ταύτην.

Άρθρον 4.

Κατά την υπογραφήν της προβλεπομένης εν άρθρω 6 κοινοποιήσεως ή της προσχωρήσεως, έκαστον Συμβαλλόμενον Κράτος θα δύναται να δηλώση ότι επιφυλάσσεται του δικαιώματος:

α)Όπως περιορίση την εφαρμογήν των προηγουμένων άρθρων εις τέκνα γεννηθέντα επί του εδάφους Συμβαλλομένου τινός Κράτους.

β)Όπως μη εφαρμόση το άρθρον 2.

γ)Όπως μη εφαρμόση το άρθρον 2, ει μη μόνον όταν ο πατήρ έχη αναγνωρισθή ως πρόσφυξ επί του εδάφους του.

Αι προβλεπόμεναι εν τη προηγουμένη παραγράφω επιφυλάξεις θα δύναται να ανακληθούν, εν όλω ή εν μέρει, ανά πάσαν στιγμήν δι' απλής γνωστοποιήσεως προς το Ελβετικόν Ομοσπονδιακόν Συμβούλιον. Το Ελβετικόν Ομοσπονδιακόν Συμβούλιον θα ειδοποιή τα Συμβαλλόμενα Κράτη και τον Γενικόν Γραμματέα της Διεθνούς Επιτροπής Προσωπικής Καταστάσεως περί πάσης επιφυλάξεως διατυπωθείσης ή ανακληθείσης εις εφαρμογήν του παρόντος άρθρου.

Άρθρον 5.

Η Σύμβασις δεν εμποδίζει την εφαρμογήν διεθνών συμβάσεων ή κανόνων εσωτερικού δικαίου πλέον ευνοϊκών δια την παροχήν εις το τέκνον της ιθαγενείας της μητρός του.

Άρθρον 6.

Τα υπογράφοντα την παρούσαν Κράτη θα γνωστοποιήσουν εις το Ελβετικόν Ομοσπονδιακόν Συμβούλιον την εκπλήρωσιν των διαδικασιών των απαιτουμένων ίνα καταστή εφαρμόσιμος εις το έδαφός των η παρούσα Σύμβασις.

Σελ. 214,08(α)


Το Ελβετικόν Ομοσπονδιακόν Συμβούλιον θα ειδοποιή τα Συμβαλλόμενα Κράτη και τον Γενικόν Γραμματέα της Διεθνούς Επιτροπής Προσωπικής Καταστάσεως περί πάσης γνωστοποιήσεως εν τη εννοία της προηγουμένης παραγράφου.

Άρθρον 7.

Η παρούσα Σύμβασις θα τεθή εν ισχύι από της τριακοστής ημέρας μετά την ημερομηνίαν καταθέσεως της δευτέρας γνωστοποιήσεως εν τη εννοία του άρθρου 6 και θα έχη έκτοτε αποτελέσματα μεταξύ δύο Κρατών εχόντων εκπληρώσει την διατύπωσιν ταύτην. Δι' έκαστον Κράτος εκπληρούν μεταγενεστέρως την διατύπωσιν την προβλεπομένην εν τω προηγουμένω άρθρω, η παρούσα Σύμβασις θα έχη αποτελέσματα από της τριακοστής ημέρας μετά την ημερομηνίαν καταθέσεως της γνωστοποιήσεώς.

Άρθρον 8.

Η παρούσα Σύμβασις εφαρμόζεται αυτοδικαίως εφ' απάσης της εκτάσεως του μητροπολιτικού εδάφους εκάστου Συμβαλλομένου Κράτους. Παν Κράτος θα δύναται κατά την υπογραφήν της γνωστοποιήσεως της προσχωρήσεως ή

Documents

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ¤ΟΜΟΣ... · Web viewΆρθρ.15.-Την προσαγωγήν τόμου ληξιαρχικού βιβλίου η δικαστική αρχή