10G Springs – BaCC Season City

Week 2

De vorige keer zagen we hoe William Springs de stad Season City stichtte. Hij ging er wonen en ontmoette Kristianne Spits. Al snel

bleek dat William wat voor haar voelde en dat die gevoelens wederzijds waren. Kristianne en William gingen samenwonen. Samen

werkten ze in de winkel van William, een meubelzaak.William deed Kristianne een huwelijksaanzoek en kort daarop raakte

Kristianne zwanger.Het stel trouwde snel en Kristianne beviel van een dochtertje, Nina.William heeft nog wel een heel verleden en daar wordt deze update

nog wat over gezegd.

Ondertussen is er een nieuwe inwoner gekomen in de stad, maar daar wordt verder weinig tot niets over gezegd. Jullie zien het wel aan de stats en in latere updates komen we er misschien nog op

terug.

Ow ja, mijn vorige update was geschreven in de verleden tijd. Nu vind ik dat niet superhandig en ook niet superleuk. Ik vind het zelf altijd prettiger lezen in de tegenwoordige tijd, of iemand moet het echt supergoed kunnen (in de v.t. Schrijven). Aangezien ik dat niet kan denk ik dat het verstandiger is als ik gewoon in de t.t. Schrijf;-)

Verder wil ik nog wat meededelen over de kwaliteit van de foto's etc.Ik heb een beetje zitten experimenteren om tot het meest efficiënte resultaat te komen. De volgende keer zullen de foto's dus niet van

formaat enzo verschillen. Sorry hiervoor;-)

Have fun!

Hij is weer jong. Hij kan de geur van het bomen ruiken.Plotseling merkt hij dat hij weer in het park loopt. Hét park.Hij bekijkt zijn schoenen, het zijn dezelfde als vroeger. Zelfs zijn kleren, voor zover hij het kon herinneren, zijn zoals vroeger.Hij ís weer in het park.En daar, tegen de boom... is dit een droom?Zo vlug als hij kan loopt hij erheen.

Tegen de boom zit een blond meisje. Net wist hij nog precies wat hij wil vragen en zeggen, maar nu is hij het allemaal kwijt. Wat is er met hem aan de hand?Hij loopt naar haar toe. Ze lijkt hem niet op te merken. Ze zit daar maar, met haar knieën opgetrokken, haar armen eroverheen geslagen. Hij schraapt zijn keel, niet wetend wat hij moet zeggen.

Plotseling kijkt ze op.“Hoi William” zegt ze, met een stralende glimlach.Hij weet niets te zeggen. Hij glimlacht.Secondenlang kijken ze elkaar alleen maar aan.“Hoi Nienke” weet hij dan uit te brengen.

Hij ploft naast haar in het gras. Even blijft het stil. “Ik heb je gemist” biecht hij op.“Hoezo dat dan? Ik ben altijd bij je geweest” zegt Nienke.Er begint een alarmerende bel in zijn hoofd te rinkelen.Er klopt iets niet. Een tijdlang blijven ze allebei stil.Dan vraagt William aarzelend: “Waarom heb ik je dan een tijdje niet gezien?”“Omdat dat niet kan. Maar ik ben er wel. Altijd. Wij zijn er voor je”

“Ik weet dat je alles graag anders had gezien William, maar dat kan niet. Je moet leren leven zoals het is, denk niet teveel terug, maar kijk vooruit”“Hoe kan ik ooit verder?” vraagt hij wanhopig.“Je zult wel moeten” Dan vervaagt het gezicht van Nienke.

Plotseling hoort hij een baby huilen.“Arnout?” zegt hij, terwijl hij verwilderd om zich heen kijkt.Dan dringt de waarheid tot hem door. Het is een droom. Nienke is weer weg. Het is Nina die hem wakker heeft gemaakt.Hij wrijft zijn ogen uit en knijpt in zijn arm om zich ervan te verzekeren dat dít geen droom is.

“O kleine meid, moest je je papa zo wakker maken? Heb je een schone luier nodig?” William praat tegen zijn dochtertje om zich beter te voelen.Nina stopt met huilen en kijkt hem alleen maar aan.Hij tilt Nina uit het wiegje en loopt naar de verschoningstafel, gelukkig heeft hij hier wat ervaring mee.

In gedachten verzonken verschoont hij Nina. De automatische piloot neemt het van hem over.De droom was zo levensecht. Hij had Nienkes stem weer in zijn hoofd gehoord, hij had de bomen kunnen ruiken. Is het wel een droom geweest? Is er niet een andere soort wereld waarin dit gebeurt? Meteen verklaart hij zichzelf voor gek. Dit soort dingen gebeuren alleen in boeken en films, niet in de werkelijkheid.

Als Nina verschoond is nam hij haar mee naar de woonkamer en legt haar in de bungelboog.“Zo, nu gaat Nina even lief spelen en dan gaat papa in bad. Als papa uit bad komt zal hij je een flesje geven.” zegt hij tegen Nina.En dan loopt hij naar de badkamer, zich afvragend waar Kristianne is gebleven.

Als William uit bad komt maakt hij een flesje klaar voor Nina. Het meisje drinkt gulzig. Kristianne komt binnen, haar jas nog aan.Voordat William kan vragen wat ze heeft gedaan zegt ze: “Zo, je hebt er ervaring mee, papa” William lacht schaapachtig. Kristianne heeft gelijk, meer dan ze beseft. “Waar kom jij vandaan?” vraagt hij dan.“Ik heb buiten aan de naaitafel gezeten. Er kwam iemand langs uit de Sunset Valley en die wilde de gordijnen die ik had gemaakt kopen.” zegt Kristianne en ze glundert van trots.

William heeft Nina in haar bedje gelegd voor een middagdutje.Als hij terug komt in de kamer heeft Kristianne inmiddels haar jas uitgetrokken.“En gaat het met jou wel goed?” vraagt ze bezorgd.William glimlacht, dit is de eerste keer dat Kristianne merkt dat hij niet lekker in zijn vel zit. Of tenminste, de eerste keer dat ze er wat van zegt.“Vannacht had ik een nachtmerrie” zegt hij zachtjes. Hij schaamt zich ervoor, een volwassen man als hij die moeilijk doet over een nare droom.

Kristianne denkt daar anders over. Ze slaat haar armen om hem heen en trekt hem dicht naar zich toe. Voor het eerst voelt William zich echt veilig bij haar. En dat terwijl ze al een halfjaar getrouwd zijn. “Er is wel een manier waarop je me beter kunt laten voelen” zegt hij met een grijns op zijn gezicht.“Ik denk dat ik weet wat je bedoelt” zegt Kristianne lachend.

“Is dit wat je in gedachten had” vraagt Kristianne als ze op bed liggen.William antwoord haar niet, maar trekt haar naar zich toe om haar te zoenen.Niet veel later verdwijnen ze samen onder de dekens.

Als William weer wakker wordt is hij zijn droom van de vorige nacht alweer bijna vergeten.Nina ligt te huilen. Ze zal wel een schone luier nodig hebben.Slaapdronken stapt William uit bed. Kristianne blijft gewoon doorslapen.

William verschoont Nina en knuffelt zijn dochtertje daarna even.“Kom, dan gaan we weer verder slapen” fluistert hij zachtjes.Voorzichtig legt hij Nina weer in haar wiegje en loopt dan zelf naar zijn eigen bed.

In haar slaap komt Kristianne dicht tegen hem aanliggen.William staart nog even in het duister, denkt na over de toekomst, over het feit dat hij een zoon nodig heeft om de uitdaging voort te zetten, maar valt dan al snel in slaap met de gedachte dat alles wel goed zal komen.

Kristianne wordt die ochtend laat wakker.Nina ligt al in haar bungelboog en er ligt een flesje op de grond, die is William vast vergeten op te ruimen.William lijkt spoorloos verdwenen.Kristianne besluit om het ontbijt maar klaar te maken.

Na het ontbijt gaat Kristianne naar buiten, daar staat William, met zijn handen in zijn zakken naar de lucht te staren.Ze besluit om maar niets te zeggen, haar man heeft de laatste tijd wel vreemdere dingen. Ze zal het nog een tijdje aankijken en als het te vreemd wordt hem erop aanspreken.

Na een tijdje buiten genaaid te hebben komt Kristianne binnen. Het tafereeltje wat ze aantreft vertedert haar. William geeft Nina de fles. Met gesloten ogen dronk het meisje uit het flesje. William keek op en glimlachte.“Ze wordt al veel te groot, vind je ook niet?” zucht hij.Kristianne knikt. Vandaag is Nina alweer jarig. De tijd gaat zo snel.

Die avond staan Kristianne en William bij de taart. William helpt Nina met opgroeien.“Kom lieverd, dan blazen we samen de kaarsjes uit” lacht William.Hij buigt zich voorover en blaast.

Niet veel later houdt William een schattig peutertje in zijn armen.Ze klampt zich aan haar vader vast. William glimlacht.“Zo, papa's grote meid” grijnst hij.“Plasje” zegt Nina zachtjes, bijna niet hoorbaar.

Een weer blijkt dat William meer ervaring heeft met kinderen dan je op het eerste gezicht zou vermoeden. Hij draagt Nina meteen naar het potje en zet haar neer.“Netjes blijven zitten lieverd.” Als Nina klaar is met haar plasje klapt William in zijn handen.“Goedzo!” juicht hij.

“Je bent een fantastische vader” glimlacht Kristianne.William lacht even verlegen.“En ik weet zeker dat je dat ook zult zijn voor ons tweede kindje” William kijkt naar Kristianne en ziet dat ze haar zwangerschapskleding weer aan heeft.Hij krijgt een grote grijns op zijn gezicht.“Hoor je dat Nina, je krijgt een broertje of zusje!” zegt hij enthousiast.

William zet Nina neer, die kruipt meteen naar het speelgoed wat voor haar neergezet is. William omhelst Kristianne en belooft dat hij ook voor hun tweede kindje een goede vader zal zijn. Nina speelt ondertussen met de blokjes, ze begrijpt niet waar haar ouders het over hebben.

Het is al laat als William Nina in haar bedje gaat leggen. Voorzichtig trekt hij haar pyjama aan en fluistert: “Gaat Nina nu lekker slapen?” Nina zwijgt. William kijkt even naar het bed waar zijn vrouw in slaapt. Dan legt hij Nina voorzichtig in het wiegje neer. Haar oogjes vallen dicht en nog geen minuut later slaapt Nina al.Zachtjes trekt William zijn pyjama aan en gaat ook naar bed.

Midden in de nacht wordt William wakker van een vreemd geluid. Zijn ogen hebben moeite om aan het donker te wennen, hij ziet geen hand voor ogen. Plotseling ziet hij een schim wegglippen. Slaapdronken loopt hij naar een lichtknopje. Hij ziet net de deur dichtslaan.“Shit, een inbreker. Waarom zit die stomme politie dan ook in de Sunset Valley” William weet niet of hij dat nou hardop zei of alleen maar dacht.Nina begint te huilen. William troost haar, hij ziet dat haar favoriete knuffel ook weg is. Wat een harteloze vent is die inbreker. Nina valt snel weer in slaap en William besluit dat hij dat beter ook kan doen. Hij ligt nog lang te woelen. Wat als het geen inbreker was geweest, maar erger... Hij rilt en kan dan helemaal niet meer slapen.

De volgende dag is William erg stil. Kristianne merkt het wel, maar ze zegt er weinig van. Ze denkt dat het door de inbraak komt dat hij van slag is. Dat klopt ongeveer.Kristianne zorgt voor Nina. Ze helpt haar om naar het potje te gaan, speelt met het meisje en probeert haar uit te leggen wat het betekent dat ze een broertje of zusje krijgt.

's Middags hoortKristianne ook een vreemd geluid.Ze schrikt, maar ze merkt al snel dat het van buiten komt.Ze wil William roepen, maar ze ziet dat hij naar bed is gegaan, hij was helemaal uitgeput na de afgelopen nacht.Kristianne kijkt door het raam en ziet een zigeunerin wegsluipen. Ze heeft een soort olielampje neergezet.

Kristianne loopt naar buiten en tilt de lamp op, ze voelt de lamp bewegen, van schrik laat ze de lamp weer vallen. Er komt een soort geest tevoorschijn.“Goedemiddag. U mag drie wensen doen” Met open mond staart Kristianne naar de geest.Snel herstelt ze zich. “Ik wil rijkdom” zegt ze beslist.“Uw wens is vervuld” Kristianne maakt meteen de wensen op, ze kiest iedere keer rijkdom. William en zij hadden het een tijdje geleden over een verbouwing gehad en nu met een tweede kindje op komst moet dat wel. Daarom is het verstandig om geld te vragen van de geest.Als de wensen op zijn gaat de geest terug in de lamp en verdwijnt de lamp.

Een tijd later staat de familie Springs voor hun nieuwe huis. Het huis heeft nu twee verdiepingen.“Zullen we maar binnen gaan kijken” zegt Kristianne tegen William. “Ik ben wel benieuwd hoe het geworden is.William knikt.

Nadat ze het huis hebben bekeken maakt Kristianne breinmelk klaar voor Nina.Ze heeft het in een opvoedkundig tijdschrift gelezen en William vindt het ook een goed idee.Even later probeert Nina haar eerste stapjes te zetten.Eerst valt het nog een beetje tegen voor haar en valt ze een aantal keren. Maar Kristianne geeft haar een kusje en vertelt dat het beter zal gaan.Niet veel later stapt Nina parmantig de kamer door.

William glimlacht als hij Kristianne en Nina hoort.Hij besluit om op internet een blog bij te gaan houden over kunst. Hij is helemaal verslaafd geraakt aan schilderen. Het voelt fijn om dat met andere mensen te delen.

Kristianne is met Nina naar boven gegaan en zet haar op het potje.Ondertussen kletst Nina er op los in haar eigen brabbeltaaltje.“Mooi ame, oze” blijft ze maar zeggen. Kristianne glimlacht, de kamer is in ieder geval goedgekeurd.Dan legt ze Nina in haar wiegje en besluit om zelf ook naar bed te gaan.

Maar eerst wil ze nog wat anders doen.Ze gaat achter de kaptafel zitten en kijkt in de laatjes. Ja, daar is de mooie knip die ze heeft gevonden. Ze probeert wat dingetjes uit en kijkt even later heel tevreden naar haar spiegelbeeld. Veel beter dan die staart, denkt ze. Dan is ze zo moe dat ze maar gaat slapen.

Het is donker als Kristianne wakker wordt van steken in haar buik.Meteen beseft ze dat de bevalling is begonnen.“William!” roept ze, maar William hoort haar waarschijnlijk niet.Dus staat Kristianne er alleen voor.

William is er nog steeds niet als Kristianne haar tweede kindje in haar armen houdt.“Wat ben je mooi. Mijn kleine jongen” zegt ze vol bewondering.

“Lieverd, gaat het? Ben ik nog op tijd?” William komt gestresst aanrennen.“Je bent op tijd om je zoontje te ontmoeten” glimlacht Kristianne.Williams mond valt open.“Een zoon” zegt hij, na enkele momenten van stilte.

“Kijk Arnout, dat is je papa. Let maar niet op hem hoor, hij is nu een beetje in de war” grapt Kristianne.Williams gezicht verstart, hij probeert zich snel te herstellen, maar Kristianne heeft het wel gezien.“Wat is er? Vind je Arnout geen mooie naam?”“Jawel. Het is goed. Maar ik moet naar Nina, ze huilt” zegt William vlug.

William gaat naar Nina's kamertje toe. Kristianne knuffelt Arnout.“Kijk lieverd, dat is nou precies wat ik bedoel, je papa is een beetje in de war. Maar hij draait wel bij, denk ik. Hij doet wel vaker zo, maar weet je waarom me dat niet kan schelen?” zegt ze tegen het jongetje. Ze zwijgt even, het lijkt zo idioot, tegen een pasgeboren baby praten over wat er in je hart leeft.Maar toch zegt ze het: “Omdat ik van je papa houdt”

Met Arnout op haar arm loopt Kristianne naar beneden.Ze maakt een flesje klaar en geeft het aan het jochie.Arnout drinkt gulzig en staart haar ondertussen met zijn blauwe ogen aan.“Goedzo lieverd, dan zal mama je nu in je bedje leggen” zegt Kristianne.

William heeft Nina uit haar bed gehaald, aangekleed en probeert haar nu wat meer woordjes te leren.“Zeg maar broertje” probeert William.Nina schud haar hoofd: “Papa... papa” zegt ze, terwijl ze naar William wijst.“Nee, broertje, Arnout” William probeert het nog eens.“Anout” zegt Nina.William lacht. “Dat lijkt er meer op.”

Nina heeft alle woordjes die haar vader zei netjes nagezegd.William vindt het wel genoeg oefening voor vandaag.Hij staat op.“Papa, niet weg” roept Nina.“Nou, papa gaat even bij Arnout kijken” zegt William en hij hurkt nog even neer bij Nina en kietelt over haar buikje.Nina giechelt.

William ziet dat Kristianne Arnout in zijn wiegje heeft gelegd. Hij tilt hem eruit en knuffelt hem. Hij krijgt tranen in zijn ogen als hij het kleine jochie ziet.Hij drukt Arnout even stevig tegen zich aan en legt hem dan weer terug in zijn wiegje.“Ik zal proberen goed voor je te zorgen” fluistert hij.

Dan legt William Arnout weer terug in zijn wiegje.“Ga maar lekker slapen knul en let maar niet teveel op je papa, want je mama had gelijk, die is een beetje in de war” glimlacht hij.Arnout brabbelt maar wat terug. Dan tilt hij zijn handje op, alsof hij naar zijn vader zwaait, dat zorgt voor een nog grotere glimlach op Williams gezicht.

Het was die avond laat geworden in huize Springs en het is daarom al volop dag als Kristianne Nina uit bed haalt.“Ikke bij Arnout kijke!” roept Nina.Kristianne lacht even: “Dat is goed Nina, maar eerst doen we je kleertjes aan”Nina straalt.

Even later staan moeder en dochter bij het wiegje van Arnout.“Klein” zegt Nina vol ontzag, als ze haar broertje ziet.“Ja, maar Arnout wordt snel groot hoor” zegt Kristianne. Nina begrijpt het niet helemaal. Kristianne wel, de tijd gaat zo snel. Ze had gehoopt dat William door de tijd zou bijdraaien, maar af en toe kon hij zo vreemd reageren. In het begin van hun relatie had ze gedacht dat dat wel over zou gaan, maar dat was toch wel tegen gevallen. Ze moeten er eens over praten, maar met twee kinderen, een peuter en een baby, blijft er niet veel tijd voor elkaar over.

Nadat ze voor de kinderen heeft gezorgt heeft Kristianne zin gekregen om te gaan naaien. Ze wil de kleertjes voor Nina en Arnout zelf gaan maken en ze heeft al wat leuke ideeën.Via de meubelleveranciers hebben ze heel veel stof binnengekregen, daar is Kristianne erg blij mee.Sinds haar zwangerschappen zijn ze niet meer in de winkel geweest. En nu met de twee kleintjes zal het er ook niet van komen.

Nadat Nina haar middagdutje heeft gedaan besluit William dat ze maar een keertje in bad moet.“Papa, vandaag taart?” vraagt Nina toen aan haar vader.“Ja, vandaag zijn Arnout en jij jarig, dus hebben we taart” antwoordt William.

Even later staan ze bij de taart, vader en dochter.“Vlammetje, eng” zegt Nina en ze legt haar hoofdje tegen de schouder van haar vader.“Kom, dan blazen we de kaarsjes uit!” zegt William enthousiast.Nadat ze de kaarsjes hebben uitgeblazen zet William Nina op de vloer. Even kijkt ze verbaasd om zich heen, maar dan voelt ze een tinteling in haar voetjes.

Ze springt de lucht in en komt een stukje groter weer neer.“Nou ben ik groot.” zegt ze trots, terwijl ze zichzelf bekijkt.“Ja en mama heeft andere kleren voor je gemaakt, als je dat graag wilt.” zegt William. “Maar eerst gaat Arnout opgroeien” vult Kristianne aan.

Kristianne staat al met Arnout bij de taart. Ze wiegt hem heen en weer op haar arm.“Kom jochie, anders haal je je zus nooit meer in” grapt ze.Nina juicht en blaast op een toetertje voor haar broertje. William is wat stilletjes, maar klapt toch in zijn handen voor Arnout.

En even later houdt Kristianne een vrolijk peutertje in haar armen.“Zo, knul, zal mama je straks maar andere kleertjes aan doen en je een ander kapsel geven?” vraagt ze.Arnout brabbelt wat terug in zijn eigen, onverstaanbare taaltje.

Nina heeft snel een stukje taart naar binnen gewerkt en is daarna naar boven gerend. Ze bekijkt het jurkje dat in haar kast hangt. “Wauw, wat een mooie” en meteen kleedt ze zich om.“Nina, ga je zo naar bed, het is al laat” hoort ze haar moeder zeggen die, waarschijnlijk met Arnout, naar boven komt.

Nina voelt zich best wel moe, dus besluit ze om netjes naar haar moeder te luisteren.Morgen hoeft ze nog niet naar school, het is weekend.Dan zou ze lekker de hele dag met Arnout kunnen spelen en... verder kan Nina niet meer denken, want ze is al in slaap gevallen.

“Zo knul, vind je je nieuwe kleertjes mooi?” vraagt Kristianne.“Mooi.” zegt Arnout. “Nu plasje” zegt hij.Kristianne strijkt over zijn haar en loopt dan met hem naar het potje.

“Netjes blijven zitten, hè, knul” lacht Kristianne.Arnout luistert, totdat hij klaar is met zijn plasje.“Ikke klaar, ikke nu af?” vraagt hij dan.“Ja hoor” lacht Kristianne. Arnout gaapt, dat is voor Kristianne het teken dat ook hij in zijn bedje gelegd moet worden.

“Dag knul, weltrusten” zegt Kristianne.Arnout laat zijn liefste glimlach zien en vraagt: “Mama, kusje?”Kristianne lacht en drukt dan een kus op zijn voorhoofd.“Slaap lekker lieverd” zegt ze nog en dan loopt ze op haar tenen de slaapkamer uit.

Kristianne voelt zich nog helemaal niet moe, integendeel, ze zit vol energie.Ook William maakt nog geen aanstalten om naar bed te gaan. Hij staat rustig te schilderen.Kristianne gaat achter de naaimachine zitten en gaat verder met haar 'projectje'. Ze heeft de stof al op maat geknipt en met spelden aan elkaar vast gemaakt. Het enige wat nu nog moet gebeuren is alles aan elkaar naaien en hopen dat het past.

Ze blijven tot diep in de nacht in de werkkamer.“Heb je enig idee hoe laat het is?” vraagt William geschrokken aan Kristianne. “En weet je, ik ben nog helemaal niet moe” voegt hij eraan toe.Kristianne gaat er niet op in, maar zet haar handen op haar heupen. “Hoe vind je dit?” vraagt ze.William draait zich naar haar toe.“Wauw, het staat je goed” zegt hij bewonderend.

Voordat Kristianne iets kan zeggen heeft William zijn lippen al op die van haar gedrukt.Een tijdje staan ze te zoenen, het wordt steeds inniger en ze weten allebei wat ze willen.

Even plotseling als William is begonnen met zoenen laat hij los.“Is er wat?” vraagt Kristianne verbaasd.“Ik hoor Arnout” mompelt William en dan loopt hij richting de trap, alsof hij wegvlucht.

Arnout is inderdaad wakker. Hij zit in zijn bedje te sabbelen op zijn vingertjes en te brabbelen tegen zichzelf.“Papa” roept hij blij als William zijn kamertje in komt.

“Dag knul. Ben je al lang wakker?” vraagt William, terwijl hij Arnout uit zijn bedje tilt.Arnout knikt heftig.“Ik roepe, jij nie kome” zegt hij teleurgesteld.William voelt zich schuldig. En niet alleen tegenover Arnout.

William zet Arnout op de grond bij een speeltje en loopt dan snel naar beneden om te zien of Kristianne er is, maar hij komt er al snel achter dat ze naar bed is gegaan.William besluit om maar hetzelfde te gaan doen.

Arnout is inmiddels naar de kamer van zijn zus gekropen.“Nina, nie slape” roept hij zo hard hij kan.“Ik kom er zo uit” is Nina's reactie. “Ga maar spelen”

Arnout luistert naar zijn zus en gaat bij de speeltafel staan.“Ikke tekene” zegt hij vrolijk tegen zijn zus, die op het randje van haar bed zit.“Voor wie ga je een tekening maken?”“Voor Nina... jou!” zegt Arnout trots.Nina lacht om haar kleine broertje.

Even later komt Nina bij haar broertje zitten.“Jij ook tekene?” vraagt Arnout.“Nee, Nina gaat bouwen met de blokjes” vertelt Nina. “De tekening wordt mooi Arnout” zegt ze tegen haar broertje.Arnout glundert.

Kristianne is ondertussen uit bed gekomen.Ze eet een bordje havermoutpap. Het ontbijt, klaargemaakt door William.Ze dacht na en zucht. William heeft vannacht weer zo vreemd gedaan, ze moeten echt praten, dit kan zo niet langer. Maar vandaag zullen de kinderen weer aandacht nodig hebben. En Kristianne wil niet dat het ten koste gaat van de kinderen.

William heeft Arnout, onder luid protest van hem, bij de speeltafel weggehaald.“Arnout, je moet slapen, je was vandaag al veel te vroeg wakker.” vermaant William hem.“Nie sape, Nout nie moe!” roept Arnout.“Echt wel, ik zie het aan je oogjes”. Als antwoord doet Arnout zijn ogen stijf dicht.William glimlacht, Arnout is net zo eigenwijs als hij vroeger was. En... 'stop!' schreeuwt hij tegen zichzelf. Hij wil niet aan vroeger denken.

Nina is inmiddels naar de schaaktafel gelopen. Ze is gek op spelletjes en nu haar broertje naar zijn bedje moet heeft ze geen zin meer om met de blokjes te spelen.

“Mag ik meedoen Nina?” Nina schrikt als William plotseling bij de schaaktafel staat.“Natuurlijk pap!” zegt ze daarna. “Met z'n tweetjes is het veel gezelliger! Mama wilde niet meedoen, die wil naaien”“Ben je daarom boos op me?” vraagt Kristianne plagend.“Nee hoor mam!” zegt Nina snel. “Met papa is het ook gezellig”

“Papa, jij bent aan de beurt” roept Nina, als ze een pion heeft verplaatst.William denkt na. Veel te lang naar de zin van Nina.“Anders ga ik weer hoor!” zegt ze verontwaardigd.“Nee, want dat is valsspelen” lacht William, terwijl hij een van zijn stukken verplaatst.“Lang nadenken is ook valsspelen” lacht Nina.“Nee hoor, want valsspelen is als je het niet eerlijk doet en nadenken is niet oneerlijk!”

Het blijft even stil. Dan vraagt Nina: “Papa, moet je echt altijd eerlijk zijn?”William is verrast om die vraag.“Ik bedoel, ik las een boek over een meisje en haar papa zou haar slaan als ze vertelde dat ze iets had gedaan wat eigenlijk niet mocht. Moet je dan nog steeds eerlijk zijn?”“Ja lieverd, je moet altijd eerlijk zijn” zegt William, uiterlijk kalm, maar in zijn binnenste stormt het. Hij is zich bewust dat Kristianne meeluistert en hij is ook niet altijd even eerlijk geweest tegen haar.

Als Arnout klaar is met zijn middagdutje spelen Nina en Arnout lief samen aan de speeltafel. Totdat William Arnout komt halen.“Kom knul, dan gaan we beneden wat eten halen voor jou”Nina wil ook wat anders doen. Ze gaat naar de badkamer staan en voor de spiegel staan.Na veel gefrunnik en gedoe heeft ze vlechtjes in haar haar. Tevreden kijkt ze naar haar spiegelbeeld.

Die avond liggen Nina en Arnout al vroeg op bed. Allebei uitgeput na een dagje spelen.William en Kristianne werken allebei in stilte in de werkkamer.Kristianne zit zoals gewoonlijk achter de naaimachine en William is aan het schilderen.Kristianne bedenkt dat het eigenlijk de perfecte gelegenheid is om met elkaar te praten.“Will...” begint ze.“Ik ga naar bed” is Williams reactie.Kristianne zucht hoorbaar.“Ik ben doodop” bekent William. “Jij hebt afgelopen nacht meer geslapen dan ik”Dat denk je maar, denkt Kristianne, maar ze zwijgt. Ze heeft geen zin ruzie.

De volgende ochtend zit Nina al vroeg aan haar ontbijt. Het wordt vandaag mooi weer heeft ze op het journaal gezien gisteren en zolang Arnout nog niet wakker is kan ze best buiten spelen. Natuurlijk kan dat ook als Arnout wakker is, maar ze vindt het gewoon geweldig om met haar kleine broertje te spelen.

Nina verheugt zich nu al op de verjaardag van Arnout, hoewel dat nog wel een tijdje duurt. Dan kunnen ze samen buiten spelen, hoeft ze niet alleen naar school, daar ziet ze best wel tegenop. Morgen is haar eerste schooldag, best wel spannend.

De andere leden van het gezin zijn ook al wakker.Kristianne is weer aan het naaien en William leert Arnout lopen.“Kom maar knul” zegt William terwijl hij Arnout overeind helpt.

Maar zodra William Arnout heeft losgelaten en iets verder is neergehurkt laat Arnout zich op zijn knietjes zakken en kruipt vrolijk naar William toe.William lacht even en zegt: “Dat is niet helemaal de bedoeling knul”Kristianne ziet het en glimlacht. Ondanks Williams reactie van gisteren verdedert het tafereeltje haar.

Na een tijdje oefenen zegt Arnout toch trots zijn eerste stapjes. “Papa” roept hij terwijl hij zich in Williams armen laat vallen.“Goedzo jongen! Geweldig gedaan!” William tilt Arnout op en knuffelt hem.Na nog een tijdje oefenen heeft Arnout het door en vindt William dat het tijd wordt om Arnout op bed te leggen.“Waar is Nina eigenlijk?” vraagt hij aan Kristianne.“Ze speelt al de hele tijd buiten. Als je Arnout in bed hebt gelegd wil ik even met je praten!”

“Zo, nu ga je lekker een poosje slapen” zegt William tegen Arnout. Uiterlijk lijkt William alles onder controle te hebben, maar van binnen is hij alle controle kwijt. Hij weet donders goed waar Kristianne het over wil hebben en hij weet ook dat hij het veel eerder had moeten zeggen. Kristianne heeft alle recht om boos op hem te worden. Wat hij kan doen is het gesprek proberen te vermijden. Maar hoe? Door naar buiten te gaan en met Nina te spelen? Dat is geen optie. Het moet een keer gezegd worden, voordat hij en Kristianne helemaal uit elkaar groeien.

Nadat hij Arnout in zijn bedje had gelegd loopt William naar de woonkamer. Hij zakt onderuit in de bank en zet de tv aan. Het leek of Kristianne hem net niet in de gaten had. Dat wil hij graag zo houden.“Hier ben je” zegt Kristianne zacht, terwijl ze de kamer binnenloopt.William zucht onhoorbaar. Hij wil niet, maar het moet.

Kristianne gaat zitten in de stoel bij het raam.“We moeten even praten” zegt ze dan. “Want dit gaat niet langer.” Ze zucht even diep en kijkt William aan.Die zwijgt.

“Volgens mij heb ik iets gemist” zegt William. “Wat gaat niet langer” vraagt hij, terwijl hij zijn hand opheft. Hij wil de schijn hoog houden, dat hij geen idee heeft waar het over zal gaan.“William, doe niet zo onnozel. Je weet wat ik bedoel. Je reageert vreemd op dingen, op je kinderen en vooral op mij. Je verbergt iets voor me. En als het zo doorgaat dan gaat onze relatie niet langer.” zegt Kristianne.

“Ik heb geen idee waar je het over hebt” zegt William onnozel.. Hij schuift heen en weer op de bank.“Je weet best wat ik bedoel” zegt Kristianne met enige stemverheffing.“Nee, vertel het me” zegt William, diep in zijn hart zegt een stemmetje: 'leugenaar'.“Je weet het wel William. Je hebt vanmorgen nog tegen Nina verteld dat je altijd eerlijk moet zijn, wat een schitterend voorbeeld ben je toch! Ik wil weten wat er aan de hand is, als je ervoor kiest om dat niet te doen, dan ga ik een tijdje weg. Om onze relatie te redden.”William zegt niets.Kristianne staat op uit de stoel.

“Als je wegloopt kan ik natuurlijk ook niet vertellen wat er aan de hand is, dus hoe weet je dan wanneer je terug moet komen” zegt William sarcastisch.Kristiannes gezicht vertrekt. Ze is boos. Het hele gesprek loopt anders dan zij had gewild. Ze hoopte dat William eerlijk zou zeggen wat er aan de hand is. Maar blijkbaar heeft ze hem toch overschat.“Ik ben boos. En als ik boos ben ga ik dingen zeggen waar ik spijt van krijg, daarom loop ik weg en geef ik jou tijd om na te denken” zegt ze.William staat op.“Maar waarom ben je boos dan?”

“Ik wilde gewoon een normaal gesprek met jou voeren. Gewoon, dat je zegt wat er aan de hand is. Dat je vertelt waarom je soms zo afstandelijk doet. Waarom je zo kil reageerde toen Arnout net geboren was. Waarom je doet alsof je helemaal niet van me houd. Doe je dat eigenlijk wel?” Kristianne had zich woedend omgedraaid en stond te schreeuwen tegen William.William zweeg. Wat moest hij nu zeggen? “Er is helemaal niets” mompelt hij.“Er is wel wat!” houdt Kristianne vol. Op dat moment draaide ze zich om.

“Waar ga je heen?” vraagt William. Hij is te verbaasd en te verward om iets anders te vragen. Hij had niet gedacht dat Kristianne meteen zo zou reageren.“Weg. Ik weet niet waarheen. Ik moet alleen zijn. Nadenken. Ik heb je gewaarschuwd” zegt Kristianne.“Kom je terug?” William merkt dat het een onnozele vraag is.“Voorlopig niet” is het antwoord.“Maar de kinderen...” stamelt hij.“Jullie redden je wel. Als ik terugkom praten we verder” zegt Kristianne.

Stay, Don't go away,

Don't leave

No, this is not real.This only me.And only you.

And don't,Don't walk away.

Please... stay!

William ploft neer op de bank.Hij balt zijn vuisten, niet van woede, maar uit machteloosheid.Het is zijn eigen schuld, dat beseft hij wel.Maar waarom nu? En hoe moet hij dit aan Nina en Arnout uitleggen? Hij wil de waarheid niet aan Kristianne vertellen. Uit angst dat hij haar voorgoed kwijt zal zijn. Maar misschien is hij dat al wel.Wat moet hij doen?

En hier stoppen we. Cruel ben ik hè?Ik ben niet zo goed in cliffhangers, maar misschien is het zo wel een beetje gelukt.

Ik hoop dat jullie de update een beetje leuk vonden.Er zijn heel veel dingen die ik moet vertellen, ik weet niet wat allemaal en waar ik moet beginnen;-). Uhm, Nina. Haar huidskleur is die van een simmetje die ik ooit gedownload heb. Een foutje zeg maar. Nu moet ik die nog opzoeken en deleten,

dus als Nina er de volgende keer anders uitziet weet je hoe het komt.Zometeen komt er een dia met informatie over William, Kristianne, Nina en Arnout. Hun persoonlijkheid enzo. En nog eentje met de stats. Er staan drie

dingen 'extra' bij de stats. Alvast Graduated sims. (hoewel niemand afgestudeerd is xD). Het aantal levenswensen wat vervuld is in Season City, dat vind ik gewoon erg tof om bij te houden. En de totale belastinginkomsten. Dan kunnen jullie ook

ongeveer zien wanneer de universiteit er is.Ow ja, ik heb ook een iets ander belastingstelsel.

Huishoudens die minder waard zijn dan 35.000 betalen 10% belastingHuishoudens die meer waard zijn dan 35.000 betalen 15% belasting

En huishoudens die meer waard zijn dan 150.000 betalen 20% belasting. Dat vond ik meer realistischer;-)

Het heeft superlang geduurd voordat deze update er was, het is niet alleen omdat ik zo druk was op school, maar ik had eigenlijk helemaal geen zin om verder te

schrijven enzo. De foto's waren namelijk allang af en ik heb hele schattige kinderen in de buurt, dus ik wilde eigenlijk verder, maar dan moest ik schrijven en daar had ik geen zin in. Maar goed. De volgende keer beter. Dan zal het misschien

ook wat korter zijn. Ook heb ik nog een andere (verschrikkelijke leuke, al zeg ik het zelf) hobby waar ik ook veel tijd in steek: sieraden maken van kralen. En dat

pak je sneller erbij dan sims;-) Ik hoop dat je de update leuk vond en ik hoop dat je de volgende keer weer leest!

En ik hoop ook dat je een berichtje achterlaat, dat zou ik erg leuk vinden;-)

Xx Mirjam

Familie informatie

William Springs.Wens: RijkdomSecundaire wens: FamilieLevenswens: Chef de clinique wordenPersoonlijkheid: 4/3/6/4/8

Kristianne Spits (Springs)Wens: FamilieSecundaire wens: onbepaaldLevenswens: 6 kinderen zien trouwen (no way)Persoonlijkheid: 6/3/6/4/6

Nina SpringsPersoonlijkheid: 6/3/6/4/6

Arnout SpringsPersoonlijkheid: 4/3/10/10/8

De wensen van Nina en Arnout zijn ook al bepaald door de dobbelsteen. I like it. But I'm not gonna tell you(a)

Stats

Households: 2Playable sims: 9 (ghehe)Cas-Sims available: 1Community lots: 2Total Lots: 4Business Districts: 0Universities: 0Downtown: noSM: 2Population: 18Fires: 0Burglars: 1Graduated sims: 0Fulfilled life time aspirations: 0Taxes: 10.466