Β ίαιες αναταράξεις υφίσταται το πολιτικό σκηνικό της χώρας. Συνθλίβεται ανάμεσα στις απίστευτα βάρβαρες απαιτήσεις των γερμανών επικυρίαρχων και της ντόπιας ολιγαρχίας που

προκαλούν την οργή ολόκληρου του ελληνικού λαού και στις πρω-τοφανούς έκτασης και έντασης αγωνιστικές κινητοποιήσεις εκατο-ντάδων χιλιάδων ατόμων που με εντυπωσιακή μαχητικότητα αντιμε-τωπίζουν τις επιθέσεις των δυνάμεων καταστολής. Οι αντεργατικές, αντιλαϊκές και ξενόδουλες πολιτι-κές επιλογές του Γ. Παπανδρέου, του B. Βενιζέλου και του «νεομνη-μονιακού» Α. Σαμαρά προκαλούν θύελλα αντιδράσεων όχι μόνο στα κόμματά τους και στους ψηφοφό-ρους τους, αλλά ακόμη και μετα-ξύ των βουλευτών τους. Το γεγο-νός ότι έφτασαν στο σημείο να δι-αγράψουν το ένα ...πέμπτο(!) της Βουλής για να τρομοκρατήσουν και να πειθαρχήσουν τους υπόλοιπους βουλευτές τους, υποδηλώνει τη ραγδαία αποδυνάμωση όχι μόνο των θλιβερών Σαμαρά - Βενιζέ-λου - Παπανδρέου, αλλά και της ίδιας της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Ένα τεράστιο πολιτικό κενό δημιουργείται για πρώτη φορά μετά τη με-ταπολίτευση, καθώς οι «αντιμνημονιακοί» ψηφοφόροι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ μένουν χωρίς πολιτική έκφραση, παρά το γεγονός ότι

αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων και των δύο κυβερνητικών καθεστωτικών κομμάτων. Οι διαγραφέντες βουλευ-τές των δύο κομμάτων δεν φαίνονται όμως ικανοί να συγκροτήσουν δύο αντιμνημονιακούς πόλους στους αντίστοιχους κομματικούς χώ-ρους, παρόλο που είναι βέβαιο ότι ένα αντιμνημονιακό νέο κόμμα στο χώρο της ΝΔ και άλλο ένα στο χώρο του ΠΑΣΟΚ θα έμπαιναν οπωσδήποτε στη Βουλή στις εκλογές και θα επέτρεπαν στους διαγρα-

φέντες να διαπραγματευθούν από θέση ισχύος την επάνοδό τους στα «μητρικά» κόμματα. Το ενδεχό-μενο αυτό είναι αλήθεια ότι προ-κάλεσε πανικό στους Γερμανούς, στην ελληνική αστική τάξη και στις ηγεσίες ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Οι πιέ-σεις όμως που ασκήθηκαν και οι εσπευσμένες υποσχέσεις σύντομης επανόδου των διαγραφέντων στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ, έδειχναν τα

τελευταία 24ωρα να έχουν φέρει αποτελέσματα. Είναι προφανές ότι το σύστημα δεν μπορεί να προσφέρει στο λαό λύσεις. Μοναδική ελ-πίδα είναι η σύμπραξη ενός αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατρο-πής προκειμένου να δημιουργηθούν σοβαρές δυνατότητες να ηττη-θεί η επίθεση της κυβέρνησης και του κεφαλαίου, αλλά και της σύγ-χρονης ευρωχούντας. σελ. 2, 3, 4, 5

Ανεπανάληπτες σε μαζικότητα και μαχητικότητα οι διαδηλώσεις της περασμένης Κυριακής σε όλη την Ελλάδα. Βούλιαξε το κέντρο της Αθήνας. Όργιο αστυνομικής καταστολής. Οι εργαζόμενοι και ο λαός απέρριψαν το τρομοκρατικό δίλημμα «νέο Μνημόνιο ή καταστροφή». Μπαίνουμε σε νέο κύκλο μεγάλων κοινωνικών γεγονότων με εξεγερτικές δυνατότητες.

σελ. 6-7, 12-13

12 ΦΛΕΒΑΡΗ Λαϊκός ξεσηκωμός

Το νέο Μνημόνιο που ψήφισαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚσελ. 16-17

«Τρώνε» και τις συντάξεις!

Α πίστευτοι πολιτικοί απατε-ώνες αποδεικνύονται για πολλοστή φορά οι ηγέτες

της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Εντυπω-σιάζει το κόλπο που έστησαν από κοινού για να περάσουν τη μείωση των κύριων συντάξεων με τις ελά-χιστες δυνατές αντιδράσεις. Υπο-κρίθηκαν ότι εστιάζουν την προ-σοχή τους στις επικουρικές συντά-ξεις και ότι τσακώνονται επί ώρες και ώρες οι αρχηγοί τους γι’ αυ-τές στη σύσκεψη με τον τραπεζί-τη Παπαδήμο που παριστάνει τον πρωθυπουργό. Στη συνέχεια άφη-σαν μια «τρύπα» 325 εκατομμυρί-ων ευρώ επίτηδες. Κατόπιν υποτί-θεται ότι η τρόικα δεν θα τους έδι-νε το δάνειο των 130 δισ. ευρώ λό-γω των 325 εκ. που αντιστοιχούν στο ...ένα τετρακοσιοστό (0,25%) του ποσού του δανείου! Οπότε υπό το βάρος του «εκβιασμού της τρόικας», τι να κάνουν οι δυστυ-χείς πολιτικοί αρχηγοί, αποφάσι-σαν με «βαρειά καρδιά» να περι-κόψουν κατά 12% όλες τις κύριες συντάξεις όλων των ταμείων που υπερβαίνουν τα 1.300 ευρώ! Έξοχα στημένη η κομπίνα. Μέ-σα στην αναμπουμπούλα μάλιστα, χτύπησαν Σαμαράς και Παπανδρέ-ου και τις επικουρικές συντάξεις, οι οποίες είναι εν γένει ασήμαντες καθώς ανέρχονται σε 212 ευρώ κατά μέσον όρο: Μείωση 10% από 200 μέχρι 250 ευρώ, μείωση 15% από 251 μέχρι 300, μείωση 20% από τα 300 ευρώ και πάνω.Παράλληλα, τον Ιούνιο θα οδηγή-σουν ξανά στην γκιλοτίνα τις συ-ντάξεις που θα έχουν ήδη κόψει, προκειμένου να τις ακρωτηριά-σουν ακόμη περισσότερο και ακό-μη πιο βάρβαρα. Στο Μνημόνιο που υπέγραψαν ο Σαμαράς και ο Παπανδρέου υπάρχει ρητή εντολή να ξαναδούν ολόκληρο το ασφα-λιστικό σύστημα μέσα στο καλο-καίρι με στόχο τη λήψη νέων μέ-τρων! «Οι γέροι στον Καιάδα!» εί-ναι το νέο σύνθημα του καπιταλι-σμού της σύγχρονης εποχής.

Σ Χ O Λ Ι O

Ο μονάρχης πνίγει στο αίμα

το Μπαχρέιν σελ. 23

Εκδήλωση της Πρωτοβουλίας κατά του ευρώ και της ΕΕ Πέμπτη 6.30 μ.μ., Πάντειο

σελ. 14

Τα έδωσαν όλα και βυθίζονται

Δ. ΔΕΣΥΛΛΑΣ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

«Όχι σε όλα!» λέει ο λαός

σελ. 15

Λύση μπορεί να δώσει το αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής

ΚΥΡΙΑΚΗ19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2012

ETOΣ 22O • AP. ΦΥΛΛΟΥ 1.074

n 2

Eφημερίδα

της ανεξάρτητης

AριστεράςΠPIN

2 / ΠPIN ΠOΛITIKH KYPIAKH 19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2012

Εκβιαστικά ευρω-διλήμματασελ. 10-11

Κάλπικα τα διλήμματα των ταλιμπάν της ΕΕ και του Mνημονίου με στόχο την τρομοκράτηση και την ποδηγέτηση του λαού. Ούτε ευρώ, ούτε τανκς.

Αγώνας στην υγείασελ. 18

Για 11η μέρα συνεχίζεται η κατάληψη των εργαζόμενων στην ψυχική υγεία μαζί με γιατρούς στο υπουργείο υγείας. Πρόταση για κλιμάκωση του αγώνα.

Οργανισμός Εργατικής Κατοικίαςσελ. 19

Αλυσιδωτούς κοινωνικούς κραδασμούς προκαλεί η διάλυση του ΟΕΚ. Καμία πρόβλεψη για τους εργαζόμενους στους οργανισμούς, στον αέρα όσοι έχουν πάρει δάνεια.

Π P I NΙδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες-Έρευνες»

Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία, Kωδικός 2806Χαρ. Τρικούπη 76, 106 80 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, Fax: 210-82.27.947

E-mail:prin@otenet.gr http://www.prin.grTραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων:

118/784133-73 EΘNIKH TPAΠEZA EΛΛAΔAΣIBAN: GR 801101180000011878413373

ΕΚΔΟΤΗΣ: Δημήτρης Δεσύλλας ΔIEYΘYNTHΣ: Γιώργος ΔελαστίκEκτύπωση XEΛIOΣ ΠPEΣ ABEE

Οι τεράστιες μαχητι-κές και πολιτικοποι-ημένες διαδηλώσεις της προηγούμενης Κυριακής άλλαξαν

τα δεδομένα, με τον ανατρεπτικό τρό-πο που μόνο ο αγωνιζόμενος λαός ξέ-ρει και μπορεί. Τα εκβιαστικά διλήμ-ματα του συστήματος δέχθηκαν ισχυ-ρό πλήγμα, η σταθερότητα της κυβέρ-νησης και του συστήματος πολύ σοβα-ρά «πήρε κλίση», ο Σόιμπλε και οι άλ-λοι ιμπεριαλιστές επικυρίαρχοι σφόδρα ανησύχησαν με αυτό τον απροσάρμο-στο λαό και τα σχέδια της ρεφορμιστι-κής Αριστεράς για μισή αντίσταση και μέγιστη εκλογική προετοιμασία απο-καλύφθηκαν ακόμα μια φορά τραγικά αναντίστοιχα. Η προηγούμενη Κυρια-κή το έδειξε. Ο λαός θέλει, η Αριστε-ρά μπορεί;

Στο ερώτημα αυτό απαντά η πρω-τοβουλία της Αντικαπιταλιστικής Αρι-στερής Συνεργασίας για την Ανατρο-πή, η οποία απευθύνει ανοικτό κάλε-σμα προς τους αγωνιστές του κινήματος και τις δυνάμεις της Αριστεράς. «Όπως εκείνοι συγκροτούν το δικό τους “μαύ-ρο μέτωπο” της αντεργατικής επίθεσης, πρέπει κι εμείς να οικοδομήσουμε απέ-ναντί τους το δικό μας αγωνιστικό μέ-τωπο ρήξης και ανατροπής», αναφέρε-ται χαρακτηριστικά, στο ανοικτό κάλε-σμα, που υπάρχει ήδη στην ιστοσελίδα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και κυκλοφορεί και σε χιλιάδες τυπωμένα φυλλάδια. Ας ξεχωρίσουμε τέσσερα σημεία του κα-λέσματος:

Πρώτο, η εκτίμηση για το βάθος και την ποιότητα της αντιδραστικής αστικής

επίθεσης που δέχονται εργαζόμενοι και λαός. «Εάν δεν ανατρέψουμε αυτή την πολιτική, θα αναιρεθούν δικαιώματα και κατακτήσεις 150 χρόνων, θα επι-βληθεί πραγματική δικτατορία των αγο-ρών και των τραπεζών, των εργοδοτών και των πολυεθνικών», σημειώνεται. Ταυτόχρονα, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αναδει-κνύει την απειλή της σύγχρονης ευρω-χούντας (που επιμελώς αποσιωπάται): «Με τη δημοσιονομική ένωση και τη δικτατορική οικονομική διακυβέρνη-ση, κάτω από την ηγεμονία του γερμα-νικού αλλά και του γαλλικού ιμπερια-λισμού, επιβάλλεται ένα ταξικό καθε-στώς ταπεινωτικής “ευρωκηδεμονίας” και “ευρωεποπτείας”. Ένα δημοσιονο-μικό Νταχάου καταλήστευσης των ερ-γατικών δικαιωμάτων».

Δεύτερο, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ προτεί-νει στις μαχόμενες δυνάμεις της Αρι-στεράς και του κινήματος το αναγκαίο –σύμφωνα με την άποψή της– πολιτι-κό πλαίσιο για την ανατροπή της επίθε-σης. Γιατί δεν αρκεί μια αντιμνημονια-κή ενότητα, που θα μένει σε ένα γενικό «όχι» και δεν θέτει το απαραίτητο πρό-γραμμα για να νικήσει το εργατικό και λαϊκό κίνημα. Προφανώς, το προτει-νόμενο πλαίσιο δεν είναι το πρόγραμ-μα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όπως συχνά κα-τηγορείται. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει πολύ ευρύτερο, αντικαπιταλιστικό και επα-ναστατικό πρόγραμμα, για τη σοσιαλι-στική και κομμουνιστική αναγκαιότητα - δυνατότητα της εποχής μας. Το πλαί-σιο που προτείνει (και έχει θέσει έγκαι-ρα, εδώ και δύο χρόνια, μέσα στο μαζι-κό κίνημα) είναι το αναγκαίο πολιτικό περιεχόμενο που πρέπει κάθε πραγμα-

τικά αριστερή δύναμη να έχει σήμερα: Ανατροπή της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου ΠΑΣΟΚ, ΝΔ. Όχι στη νέα δανειακή σύμβαση, όχι στην «ευρωπα-ϊκή οικονομική διακυβέρνηση». Να κα-ταργηθεί το Mνημόνιο, το Μεσοπρόθε-σμο και οι εφαρμοστικοί νόμοι. Να κα-ταργηθεί το σύμφωνο για το ευρώ. Στά-ση πληρωμών και διαγραφή του ληστρι-κού χρέους. Έξοδο από ευρώ, ρήξη και

αποδέσμευση από την ΕΕ. Εθνικοποίη-ση των τραπεζών και των μεγάλων επι-χειρήσεων, χωρίς αποζημίωση, με εργα-τικό έλεγχο. Αναδιανομή πλούτου υπέρ των εργαζομένων. Αυξήσεις στους μι-σθούς και τις συντάξεις. Να ακυρω-θούν τα χαράτσια. Να φορολογηθούν δραστικά το κεφάλαιο και οι χρηματο-πιστωτικές συναλλαγές. Απαγόρευση απολύσεων, κατοχύρωση των συλλο-γικών συμβάσεων, μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.

Τρίτο, ξεκαθαρίζεται ο στόχος του προτεινόμενου μετώπου ρήξης και ανα-τροπής. Δεν πρόκειται ούτε για αριστε-ρό μέτωπο γενικά (απαιτεί την κοινή δράση της Αριστεράς, αλλά με κύριο στόχο την ενδυνάμωση του ίδιου του

μαζικού κινήματος), ούτε πολύ περισ-σότερο για εκλογική συνεργασία. Στό-χος του είναι η συμβολή των μαχόμενων δυνάμεων της Αριστεράς στην ανατρο-πή της άγριας επιδρομής, με την ενί-σχυση της οργάνωσης ενός παλλαϊκού ξεσηκωμού. Για κοινές πρωτοβουλί-ες αγώνα τώρα, για να μην περάσουν τα μέτρα και να πέσει η «χούντα» και όχι για εκλογική αναμονή και μοιρασιά κουκιών και εδρών. «Για μια άλλη ορ-γάνωση των εργαζομένων και του λα-ού. Με συνδικάτα, ομοσπονδίες και ερ-γατικά κέντρα που θα είναι στα χέρια των εργαζομένων, με δημοκρατία των συνελεύσεων και μαχητικές απεργια-κές επιτροπές». Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ υπο-γραμμίζει την ανάγκη όλες οι δυνάμεις της Αριστεράς να στηρίξουν με την κοι-νή τους δράση μια τομή στο μαζικό κί-νημα, σε ρήξη με τον υποταγμένο ρό-λο και τον εκτονωτικό σχεδιασμό των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, για τη διαμόρφω-ση ενός άλλου δημοκρατικού κέντρου αγώνα, που θα συνενώνει κάθε μαχό-μενη δύναμη του εργατικού, λαϊκού και νεολαιίστικου κινήματος.

Τέταρτο, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει συνεί-δηση των προγραμματικών διαφορών μεταξύ των δυνάμεων της Αριστεράς. Καυτηριάζει τις «αυταπάτες κυβερνητι-σμού και ευρωπαϊσμού» και «τις επικίν-δυνες και καταστροφικές λογικές διά-σπασης των αγώνων». Η αυτοτελής έκ-φραση της επαναστατικής και σύγχρο-να κομμουνιστικής Αριστεράς επιβάλ-λεται, η ενίσχυση της μετωπικής αντικα-πιταλιστικής Αριστεράς αποτελεί όρο, κατά τη γνώμη μας, για τη νίκη του κι-νήματος. Βεβαίως, την ίδια άποψη μπο-

ρεί να έχουν όλα τα ρεύματα. Εμείς πι-στεύουμε ότι οι διαφορετικές απόψεις στην Αριστερά γονιμοποιούνται και τε-λικά κρίνονται από τους εργαζόμενους μέσα στον κοινό αγώνα. Όχι σε μονα-χικές πορείες. Ούτε όμως μπορεί να δώσει απάντηση μια λογική εκλογικής ενότητας στον ελάχιστο παρανομαστή, που δεν απαντά σε κρίσιμα ερωτήματα που θέτει η συγκυρία και ο λαός, όπως για το χρέος και την ΕΕ. Όλοι καταλα-βαίνουν ότι συχνά τίθεται προσχηματι-κά, για λόγους εντυπώσεων και προκα-λεί μεγαλύτερες διασπάσεις μέσα στην Αριστερά. Η πρόταση της ΑΝΤΑΡ-ΣΥΑ για αγωνιστικό μέτωπο ανατρο-πής τώρα είναι όχι μόνο πολύ πιο ειλι-κρινής και ρεαλιστική, αλλά και επιτα-κτικά αναγκαία.

Με βάση αυτή τη λογική, η ΑΝΤΑΡ-ΣΥΑ πρόκειται το αμέσως επόμενο δι-άστημα να πάρει πολυεπίπεδες πρωτο-βουλίες και να απευθυνθεί σε όλα τα κόμματα και τις δυνάμεις της Αριστε-ράς (κοινοβουλευτικής και εξωκοινο-βουλευτικής), καθώς και σε αγωνιζό-μενες δυνάμεις του μαζικού κινήμα-τος (συνδικαλιστικού κ.λπ.). Πρόκει-ται για μια προσπάθεια που θα γίνει και από «τα πάνω» και από «τα κάτω». Θα φτάσει στα πολιτικά γραφεία κομ-μάτων, αλλά στόχος είναι κάθε τοπική ή κλαδική επιτροπή, κάθε αγωνιστής της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με το ανοικτό κάλεσμα στο χέρι, να βρει σε κάθε γειτονιά και κλάδο τις δυνάμεις της αντίστασης και να θέσει το συνολικό πρόβλημα, προω-θώντας και συγκεκριμένα βήματα για το μέτωπο ανατροπής στο συγκεκριμέ-νο χώρο.

Ο λαός έδειξε ότι θέλει. Η Αριστερά

μπορεί;

ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΝΤΑΡΣΥΑ n ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΛΑΦΡΟΣ

Αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής τώρα! Για να ηττηθεί η επίθεση κυβέρνησης - κεφαλαίου και η σύγχρονη ευρωχούντα

Πριν από ένα περίπου μή-να ήταν η ληστεία ενός πί-νακα του Πικάσο από την Εθνική Πινακοθήκη. Τώ-ρα δεκάδες αντικείμενα κλάπηκαν από το Μου-σείο της Ολυμπίας. Ποιο μουσείο έχει σειρά; Το Πανελλήνιο Σωματείο Εκτάκτου Προ-σωπικού του υπουργείου Πολιτισμού εξέ-δωσε ανακοίνωση με την οποία καταγγέ-λει το υπουργείο: «Αναρωτιόμαστε αλήθεια πώς είναι δυνατόν εδώ και ενάμιση χρόνο να επιδιώκουμε συνάντηση με την πολιτι-κή ηγεσία για να συζητήσουμε αυτά ακρι-

βώς τα θέματα που άπτο-νται της ασφάλειας των Μουσείων και των αρχαι-ολογικών χώρων της χώ-ρας και η πολιτική ηγεσία να μη δίνει καμία σημα-σία. Έχοντας ξεχαρβα-

λώσει όλες τις υπηρεσίες του υπουργείου με κυριότερο από όλα το φυλακτικό προ-σωπικό, δεν υπάρχει όχι μόνο νυχτοφύλα-κας αλλά και σε πολλές περιπτώσεις Μου-σεία και αρχαιολογικοί χώροι παραμένουν κλειστά λόγω έλλειψης και ημερήσιων αρ-χαιοφυλάκων».Ο υπουργός παραιτήθηκε σε ένδειξη ευ-

αισθησίας, αλλά η παραίτησή του δεν έγι-νε δεκτή. Αλλά, δεν είναι μόνο αυτή η πλευρά. Πίσω από τις πρόσφατες ληστείες, κρύβεται και κάτι πολύ πιο επικίνδυνο από το ζήτημα της φύλαξης. Θα πρέπει να προσθέσουμε ότι τέτοιες ληστείες είναι πολύ βολικές για τη μνημονιακή πολιτική της «αξιοποίησης» κάθε εθνικής και κρατικής κληρονομιάς. Όταν το κράτος αποδεικνύεται ανίκανο να φυλάξει τα αρχαία και τα μουσεία, γιατί άραγε να μην πουληθούν ή να μην ενοικι-ασθούν για 99 χρόνια (όπως π.χ., το στά-διο Καραϊσκάκη) σε ιδιώτες; Και η Ακρό-πολη σε ιδιώτες και η Ολυμπία και η Εθνι-

κή Πινακοθήκη και το Εθνικό Αρχαιολογι-κό Μουσείο. Τα πάντα!Εξάλλου, το έχει ήδη ζητήσει η γερμανι-κή εφημερίδα Μπιλντ αλλά και σοβαροί οικονομολόγοι, σύμβουλοι της κ. Μέρκελ. Εξάλλου, μια χαρά δεν πάει το νέο Μου-σείο της Ακρόπολης, το οποίο είναι ιδιω-τικό;Δεν υπονοούμε τίποτε προσχεδιασμένο. Έτσι κι αλλιώς, λόγω της κρίσης, η «επέν-δυση» σε έργα τέχνης και σε αρχαία αντι-κείμενα είναι απολύτως συμφέρουσα. Γι’ αυτό αυξάνονται τα κρούσματα ληστειών σε Μουσεία καθώς και η αρχαιοκαπηλεία σε όλο τον κόσμο.

Το Mνημόνιο «ληστεύει» τον πολιτισμό

ΠPIN

KYPIAKH 19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2012 ΠOΛITIKH ΠPIN / 3

ΕΥΤΥΧΩΣ που δεν έχει το ευρώ η Ισλανδία! Μόλις τρία χρόνια μετά τη χρεοκοπία των ιδιωτικών τραπε-ζών της, η χώρα βγήκε και τυπικά από την κρίση και ανάγκασε ακόμα και τους οίκους αξιολόγησης να αναβαθμίσουν την πιστοληπτική της ικανότητα. Συγκεκριμένα ο οίκος αξιολόγησης Φιτς αναβάθ-μισε κατά μία βαθμίδα την πιστοληπτική ικανότητα της Ισλανδίας στην κατηγορία BBB, που σημαίνει ότι η χώρα θεωρείται εφεξής ως αξιόπιστος δανει-ολήπτης. Σε αντίθεση με τις περισσότερες ευρωπα-ϊκές χώρες, η Ισλανδία ακολούθησε αντίθετη πο-ρεία: Άφησε τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν, δια-φύλαξε το σκανδιναβικό μοντέλο κοινωνικής προ-στασίας, υποτίμησε το εθνικό της νόμισμα και επέ-βαλε ελέγχους και περιορισμούς στην κίνηση κε-φαλαίων. Η Ισλανδία αρνήθηκε να αποπληρώσει τα χρέη των ιδιωτικών τραπεζών της και προχώρη-σε στην εθνικοποίησή τους χάρη στον ηρωικό ξε-σηκωμό και την αντίσταση του λαού της μικρής αυ-τής χώρας. Λογικό είναι οι ισλανδοί να αρνούνται πλέον κάθε συζήτηση για ένταξη στο ευρώ.

ΓΕΛΟΙΟΠΟΙΗΘΗΚΕ η πολυδιαφημισμένη φοροκάρ-τα του υπουργείου Οικονομικών. Οι ενεργοποι-ημένες «κάρτες αποδείξεων» μόλις που ξεπερ-νούν τις 50.000, ενώ οι περισσότερες επιχειρή-σεις και καταστήματα εξακολουθούν να μην τις δέχονται. Από την αρχή του έτους έχουν γίνει 20.000 όλες και όλες συναλλαγές με φοροκάρτες και το συνολικό ύψος του συνόλου της φοροκίνη-σης δεν ξεπερνάει το 1 εκατ. ευρώ. Αυτό σημαί-νει ότι ακόμα και ανάμεσα σε εκείνους τους ελά-χιστους που εφοδιάστηκαν με τη νέα κάρτα, ού-τε ένας στους τρεις δεν βρίσκει κάποιο πρακτι-κό λόγο να τη χρησιμοποιήσει έστω και μια φο-ρά. Η μείωση του αφορολόγητου στα 5.000 ευρώ και η κατάργηση της έκπτωσης φόρου 10% για όσους συγκεντρώσουν περισσότερες αποδείξεις από όσες απαιτούνται, έβαλαν την οριστική ταφό-πλακα στο ηλεκτρονικό τσιπάκι.

ΟΧΙ ΣΤΟ ΧΑΦΙΕΔΙΣΜΟ που προωθεί η Ελληνική Αστυνομία λέει η Ένωση Φωτορεπόρτερ. Την Πέμπτη η ΕΛΑΣ δημοσίευσε στην επίσημη ιστο-σελίδα της στοιχεία ταυτότητας και φωτογραφίες πέντε κατηγορουμένων για αδικήματα που φέρο-νται να έχουν διαπράξει στη μεγάλη πορεία της περασμένης Κυριακής. Παράλληλα η ΕΛΑΣ δη-μοσίευσε άλλες 23 φωτογραφίες από τα γεγονό-τα της ίδιας μέρας, προτρέποντας τους πολίτες να μετατραπούν σε πληροφοριοδότες της και να δώ-σουν ανώνυμα πληροφορίες. Όπως καταγγέλει το προεδρείο των φωτορεπόρτερ, οι αστυνομικοί άντλησαν τις συγκεκριμένες φωτογραφίες από ιστοσελίδες πρακτορείων ειδήσεων ή ιστοσελί-δες και τις χρησιμοποίησαν παράνομα χωρίς κα-μία άδεια των ιδιοκτητών τους. Όπως επισημαί-νεται, ο ρόλος των φωτογραφιών είναι η ενημέ-ρωση της κοινής γνώμης για τα γεγονότα και όχι η στοχοποίηση πολιτών.

ΓIΩPΓOΣ ΔEΛAΣTIK

Βουλιάζει το πολιτικό σκηνικό

Ε κτός από τον ελληνικό λαό, η πολιτική του Μνη-μονίου διαλύει και το πολιτικό σκηνικό της χώ-ρας μας, όπως όλα δείχνουν. Τα υφιστάμενα αστικά κόμματα μεταλλάσσονται σε πολύ πιο αντιδραστική κατεύθυνση. Στο ΠΑΣΟΚ τα λα-

μόγια και οι πολιτικοί πράκτορες διαγράφουν όποιους έχουν απομείνει με κάποια ψήγματα συνείδησης, όχι προοδευτικότητας. Στη ΝΔ αποκαθίσταται η τάξη της δουλόφρονης Δεξιάς που διεκδικεί να κερδίσει και πά-λι το ρόλο του κύριου οργάνου των ξένων επικυρίαρ-χων, ρόλο που της είχε κλέψει το ΠΑΣΟΚ. Το ακροδε-ξιό ΛΑΟΣ απειλείται με διάλυση και αντικατάσταση από την καθαρόαιμη φασιστική Ακροδεξιά. Αυτό τουλάχι-στον έδειξαν τα γεγονότα της τελευταίας εβδομάδας.

Ο Αντώνης Σαμαράς δεν δίστασε να διαγράψει 21 βουλευτές της ΝΔ –το ένα... τέταρτο(!) της κοινοβου-λευτικής της ομάδας– προκειμένου να αποδείξει στους Γερμανούς και την ελληνική ολιγαρχία ότι η μεταστρο-φή του σε φανατικό «μνημονιακό» είναι οριστική και επομένως μπορούν ήσυχοι πλέον να τον κάνουν μέχρι και πρωθυπουργό! Θυσίασε ανενδοίαστα στενότατους και μαχητικούς συνεργάτες που πίστε-ψαν στην «αντιμνημονιακή» γραμμή του και τον στήριξαν στις δύσκολες ώρες που δεχόταν αφόρητες ευρωπαϊκές και εγχώριες πιέσεις. Τους θυσίασε χωρίς την παραμικρή τύψη συνείδησης, προ-κειμένου να εξυπηρετήσει τις προσω-πικές του πολιτικές φιλοδοξίες. Ούτε που αντιλαμβάνεται βεβαίως ότι με την ενδοτική αυτή στάση του οι πιθανότη-τες να γίνει πρωθυπουργός –άθυρμα, φυσικά, στα χέρια της ντόπιας ολιγαρ-χίας και των γερμανών επικυρίαρχων– συρρικνώθηκαν δραστικά, ενώ η αντι-μνημονιακή γραμμή του εξασφάλιζε σί-γουρα την πρωθυπουργία και μάλιστα με ισχυρή λαϊκή στήριξη. Για το λαό και τη χώρα πάντως θα είναι πολύ καλύτερα αν ο μεταλλαγμένος, μνημονιακός Σαμαράς δεν γίνει ποτέ πρωθυπουργός.

Ο Γιώργος Παπανδρέου, έχοντας μεγαλύτερη κοινο-βουλευτική ομάδα στη διάθεσή του, διπλάσια από εκεί-νη της ΝΔ, αρκέστηκε να διαγράψει το ένα ...πέμπτο της – 22 βουλευτές επί τόπου, συν 9 που ανακοίνω-σε ότι δεν θα τους συμπεριλάβει στα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ. Όσο για τον ...«σούπερ-κωλοτούμπα» Γιώργο Καρατζαφέρη, που δίνει τον ύστατο αγώνα να μην τον εξαφανίσει η Χρυσή Αυγή που ετοιμάζεται να μπει στη Βουλή, έχασε τις δύο μεγαλύτερες «φίρμες» του ΛΑ-ΟΣ, τον νεοναζιστικής προέλευσης Μάκη Βορίδη και τον φαιδρής απήχησης Άδωνι Γεωργιάδη. Τους πήρε η ΝΔ για να δείξει ότι η σύγχρονη δοσιλογική Δεξιά δεν μπορεί να μην περιλαμβάνει στους κόλπους της και νε-οφασιστική πτέρυγα, που τάσσεται αναφανδόν υπέρ της γερμανικής κατοχής της χώρας μας. Η αντιμνημο-

νιακή παρένθεση Σαμαρά έκλεισε οριστικά και αμετά-κλητα στο χώρο της ΝΔ και δεν υπάρχει περίπτωση να αναβιώσει σε αυτό το κόμμα. Αν μάλιστα το δει κανείς ψυχρά, δεν υπάρχει πλέον καμιά ανάγκη να παραμείνει ο Α. Σαμαράς αρχηγός του κόμματος αυτού. Λογικό εί-ναι σύντομα να επιδιώξουν να απαλλαγούν από αυτόν οι «γνήσιοι μνημονιακοί» που τώρα πήραν το πάνω χέ-ρι στη ΝΔ! Γιατί να τον ανέχονται τώρα πια; Δεν υπάρ-χει κανένας λόγος.

Οι ανακατατάξεις και μεταλλάξεις αυτές αποδυ-νάμωσαν τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και τη ΝΔ, όπως εί-ναι ευνόητο. Πανικός επικράτησε στα επιτελεία τους μόλις έγιναν γνωστές οι κινήσεις των διαγραφέντων βουλευτών να συγκροτήσουν δύο νέα αντιμνημονια-κά κόμματα, ένα στο χώρο του ΠΑΣΟΚ και ένα στο χώρο της ΝΔ. Τα κόμματα αυτά είχαν εκ των προτέ-ρων απολύτως εξασφαλισμένη την είσοδό τους στη Βουλή καθώς θα συνιστούσαν την καλύτερη λύση για τους αντιμνημονιακούς –δηλαδή σχεδόν όλους!– ψη-φοφόρους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που έχουν μείνει πλήρως ακάλυπτοι πολιτικά μετά τη μνημονιακή κω-

λοτούμπα του Σαμαρά και τη διαγρα-φή όλων των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που τόλμησαν έστω και την ύστατη ώρα να ψηφίσουν εναντί-ον του νέου Μνημονίου που οδηγεί την Ελλάδα στην απόλυτη φτώχεια και μιζέρια για μια τουλάχιστον δε-καετία. Για πρώτη ουσιαστικά φορά μετά τη μεταπολίτευση υπάρχει ένα τεράστιο πολιτικό κενό στο χώρο της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, καθώς το υπέρ ή κατά του Μνημονίου είναι η διαχω-ριστική γραμμή που διχάζει σήμερα βαθύτατα τον ελληνικό λαό και γύρω από αυτήν διεξάγεται η πολιτική πά-

λη. Ενδεχόμενη συγκρότηση αυτών των δύο κομμά-των θα καθιστούσε αδύνατη την κατάκτηση απόλυτης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ μαζί, παρά τις 50 έδρες μπόνους που θα πάρει η ΝΔ ως πρώτο κόμμα. Δεν φαίνεται όμως να προχω-ρούν ικανοποιητικά οι διεργασίες αυτές. Οι ηγεσίες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ υπόσχονται στους διαγραμμέ-νους βουλευτές ότι θα τους πάρουν πίσω πριν από τις εκλογές και θα τους συμπεριλάβουν στις λίστες των υποψηφίων. Δεν είναι άλλωστε και οι διαγραφέντες πολύ καλύτερης πάστας από αυτούς που έμειναν στο ΠΑΣΟΚ και στη ΝΔ!

Η κινητοποίηση των εργαζομένων είναι ο μοναδικός παράγοντας που μπορεί να εκβιάσει πολιτική ανατρο-πή της ακολουθούμενης γραμμής και να διασώσει τον λαό από τον Καιάδα που επιδιώκουν να τον πετάξουν οι Γερμανοί και η ελληνική αστική τάξη, με όργανα τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Αστική λύση στο δράμα των ελλή-νων εργαζομένων δεν υπάρχει.

Και πάλι σήμερα στο Σύνταγμα, στις 4 μ.μ.n ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ, 5 Μ.Μ., ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Δ εν θα τους αφήσουμε να ολοκληρώσουν το καταστροφικό τους έργο! Δεν υποχωρούμε, κλιμακώνουμε τους αγώνες

μας για να ρίξουμε την κυβέρνηση του «μαύρου μετώπου» άμε-σα! Με αυτό το κάλεσμα ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωμα-τείων καλεί σε νέα μεγάλη κινητοποίηση σήμερα, Κυριακή 19 Φεβρουαρίου, στις 4 μ.μ., στο Σύνταγμα. Μετά την κοινωνική έκρηξη της προηγούμενης Κυριακής, ο Συντονισμός και οι άλ-λες μαχόμενες ανατρεπτικές δυνάμεις του κινήματος, τονίζουν την ανάγκη αγώνα διαρκείας, για να μην περάσουν τα σχέδια του εργασιακού μεσαίωνα. «Συνεχίζουμε με καταλήψεις σε χώ-ρους δουλειάς! Απεργίες και αγώνες διάρκειας. Οργανωνόμα-στε από κάτω ξεπερνώντας το ρόλο της συνδικαλιστικής γρα-φειοκρατίας!», σημειώνει η ανακοίνωση του Συντονισμού.

Σε νέα μεγάλη διαδήλωση καλεί σήμερα 19/2 η Πρωτοβου-λία Πρωτοβάθμιων Σωματείων και στη Θεσσαλονίκη και πιο συγκεκριμένα στις 5 μ.μ. στην πλατεία Αριστοτέλους. Στη συ-γκέντρωση θα συμμετέχουν και τοπικές επιτροπές και πρωτο-βουλίες από τις γειτονιές της πόλης.

Στο κενό έπεσε η πρωτοβουλία των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ να κα-λέσουν σε συγκέντρωση στο Σύνταγμα σήμερα το πρωί, παρό-

τι ο Συντονισμός είχε νωρίτερα κάνει κάλεσμα για το απόγευ-μα. Όπως σημείωναν συνδικαλιστές του Συντονισμού, η κίνη-ση αυτή της ΓΣΕΕ έχει τη φιλοδοξία να εκτονώσει τις συγκε-ντρώσεις στο Σύνταγμα, διασπώντας τη δυναμική και στρέφο-ντας προς το πρωί που μέχρι τώρα δεν έχουν γίνει συγκεντρώ-σεις (και μάλιστα μέσα στις απόκριες). Αρνούμενα να υποτα-χθούν σε παρόμοιες λογικές, τα πρωτοβάθμια σωματεία καλούν σε συγκέντρωση στις 4 μ.μ.

Ο Συντονισμός, μετά από σύσκεψή του προχθές, καλεί επί-σης σε συγκέντρωση αλληλεγγύης και διεκδίκησης για τον Ορ-γανισμό Εργατικής Εστίας, την Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου στις 6 μ.μ., στα γραφεία του υπό κατάργηση οργανισμού. Ταυ-τόχρονα, αποφάσισε να πάρει μέτρα για νέο γύρο αλληλεγγύ-ης στους απεργούς της Χαλυβουργίας Eλλάδος.

Τα πρωτοβάθμια σωματεία καλούν σε καταλήψεις χώρων εργασίας και από τα κάτω συντονισμό, με πρόταση για γενι-κή πολιτική απεργία άμεσα για να φύγει η κυβέρνηση του μαύ-ρου μετώπου και να μην εφαρμοστεί η άθλια πολιτική της. Νέα συνέλευση του Συντονισμού θα πραγματοποιηθεί την Κυρια-κή 4 Mαρτίου.

Σήμερα Kυριακή

λαϊκό γλέντι

του ΝΑΡ Αθήνας

στην ταβέρνα Γκαζοχώρι

(Κεραμεικός)

στις 2 μ.μ.

4 / ΠPIN ΠΟΛΙΤΙΚΗ KYPIAKH 19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2012

Το νέο Μνημόνιο θα το δε-χτούμε ως έχει ή με αλλα-γές; Σε αυτό το ερώτημα διχάζεται σήμερα το ΠΑ-ΣΟΚ μπροστά στην πρωτο-

φανή κρίση που διέρχεται. Τα δύο «στρατόπεδα» που αυτή την εβδομάδα έκαναν την πρώ-τη εμφάνισή τους πριν τη δι-εξαγωγή της εσωκομματικής αναμέτρησης για αλλαγή ηγε-σίας, διατύπωσαν ιδεολογι-κές πλατφόρμες εξόχως απο-καλυπτικές τόσο για το πολι-τικό «όραμα» της ομάδας που σήμερα βρίσκεται στο τιμόνι, όσο και για το ποιόν της εσω-κομματικής αντιπολίτευσης που την προηγούμενη Κυρια-κή είπε «όχι».

Οι διεργασίες για αλλα-γή ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ το-ποθετούνται για τις 18 Μαρ-τίου ή μία εβδομάδα νωρίτε-ρα. Κάτω από την πίεση των «βενιζελικών» για επίσπευ-ση, η πλευρά του Γιώργου Παπανδρέου άφησε το ενδε-χόμενο ανοιχτό. «Το παιχνίδι με το χρόνο, το παιχνίδι με τις ημέρες, δεν έχει καμιά έννοια όταν αυτή τη στιγ-μή δεν γνωρίζουμε πώς ακριβώς θα εξελιχθεί το χρονοδιάγραμμα των διαπραγματεύσεων και των απο-φάσεων στο επίπεδο της ευρωζώ-νης», είπε χαρακτηριστικά σε ραδι-οφωνική του συνέντευξη ο Μιχάλης Καχριμάκης, γραμματέας του Εθνι-κού Συμβουλίου, ερωτώμενος για τη μέρα των εκλογών νέου αρχηγού. Πρώτος σταθμός πάντως έχει συμ-φωνηθεί ότι θα είναι το Σαββατοκύ-ριακο 3 και 4 Μαρτίου, στη Συνδι-άσκεψη του κόμματος, όπου και θα κατατεθούν οι υποψηφιότητες.

Η μάχη της διαδοχής πάντως ξε-κίνησε επισήμως με την κατάθεση από τον Ανδρέα Λοβέρδο, σε ρόλο υπασπιστή του Β. Βενιζέλου, μιας πολιτικής πλατφόρμας 77 σελίδων

με τον τίτλο «θέσεις για τη νέα ελ-ληνική ανόρθωση». Ο υπουργός Υγείας εμφανιζόμενος ως θεωρη-τικός του Μνημονίου, επιχειρεί στο κείμενο αυτό μια ιστορική ανασκό-πηση της μεταπολιτευτικής περιό-

δου υπό το πρίσμα των σημερινών επιλογών του κόμματός του. Χα-ρακτηριστικό είναι ότι αποδίδει τις κακοδαιμονίες του ελληνικού κρά-τους στη λογική «ο λαός έχει πάντα δίκιο», μια ιδεολογία που όπως το-νίζει έχει τις ρίζες της στη «νομιμο-ποίηση της κομμουνιστικής Αριστε-ράς», η οποία «συνοδεύτηκε από την υιοθέτηση σημαντικού μέρους των ιδεολογημάτων της, ακόμη και από δυνάμεις που βρίσκονταν στο άλλο άκρο του πολιτικού φάσμα-τος». Η μόνη αυτοκριτική που κα-ταδέχεται να κάνει ο Ανδρέας Λο-βέρδος αφορά την περίοδο μετά την ψήφιση του πρώτου Μνημονίου, κα-τά την οποία όπως γράφει, «ο αρχι-κός μεταρρυθμιστικός ζήλος της κυ-βέρνησης κόπασε, ενώ οι δυνάμεις της αντίστασης ή τις ολιγωρίας στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμ-

ματός μας κέρδισαν έδαφος». Με-ταχειριζόμενος σκληρές εκφρά-σεις, ενδεικτικές του δημοκρατικού ήθους που πρεσβεύει το νέο ΠΑ-ΣΟΚ, ο υπουργός Υγείας απειλεί ότι «χωρίς τη συντριβή των δυνάμε-

ων της καθήλωσης και της οπισθο-δρόμησης, η χώρα δύσκολα θα απε-γκλωβιστεί». Παράλληλα, σαν κα-λός μαθητής του νεοφιλελευθερι-σμού, διαπιστώνει με έκδηλη ικανο-ποίηση ότι «διεθνώς τα παραδοσια-κά συστήματα κοινωνικής πολιτικής έχουν κλείσει τον ιστορικό τους κύ-κλο». Παράλληλα με την ανακοίνω-ση του αντικοινωνικού του μανιφέ-στου, ο Ανδρέας Λοβέρδος επιση-μοποίησε τη σύμπλευσή του με τον Β. Βενιζέλο, σημειώνοντας πως «συ-μπορευόμαστε γιατί έχουμε συγκλί-νουσες απόψεις, γίνεται μια απόπει-ρα πολιτικοποίησης της πορείας και απόδοσης ιδεολογικών χαρακτηρι-στικών της παράταξης».

Την πλευρά του «όχι» στο Μνη-μόνιο 2 φιλοδοξεί να εκφράσει η Λούκα Κατσέλη, που παραχώρησε συνέντευξη Τύπου την Πέμπτη. Σε

αυτήν έδωσε εύγλωττες απαντήσεις στους πρώην συντρόφους της και στην πλευρά Παπαδήμου, ως προς τα τρομοκρατικά διλήμματα που έθεσαν στη Βουλή. Σχολιάζοντας τον εκφοβισμό «ψηφίζουμε ναι σε

όλα ή χρεοκοπούμε αύριο», έκανε λόγο για «ανεπίτρεπτη εκστρατεία εκφοβισμού και δημιουργίας πανικού» και για «ανυπόστατο ψυτοδίλημ-μα». Η Λ. Κατσέλη που στις κυβερνήσεις Παπανδρέου δι-ετέλεσε υπουργός Οικονομί-ας και Εργασίας, αντέκρου-σε το επιχείρημα ότι «αν δεν συναινέσουμε στο πακέτο ως έχει δεν θα μπορέσουμε να πληρώσουμε μισθούς και συ-ντάξεις», σημειώνοντας πως «οι δημοσιονομικές συνθή-κες έχουν σήμερα βελτιωθεί σε σχέση με το 2010 και για πρώτη φορά εμφανίζεται ένα μικρό πρωτογενές πλεόνα-σμα το δεύτερο εξάμηνο του 2011 στον τακτικό προϋπολο-γισμό, της τάξης των 831 εκ.

ευρώ». Παράλληλα, εκτίμησε ότι «τα ίδια τα μέτρα του νέου Μνημο-νίου οδηγούν τη χώρα σε επίσημη ή άτακτη χρεοκοπία σε χρόνο επιλο-γής των πιστωτών μας». Ασφαλώς, η φερόμενη ως αρχηγός των «κοι-νωνιστών» του ΠΑΣΟΚ δεν έδει-ξε καμία διάθεση αυτοκριτικής για το πρώτο Μνημόνιο. Και ως προς το δέον γενέσθαι, περιορίστηκε να ζη-τήσει από την κυβέρνηση «να προ-τείνει αλλαγές στο νέο Μνημόνιο» και «να γίνει μία εκστρατεία ενη-μέρωσης προς όλα τα θεσμικά όρ-γανα της ΕΕ». Τίποτε περισσότερο! Η Λ. Κατσέλη κράτησε κλειστά τα χαρτιά της ως προς το θέμα της δια-δοχής και των προθέσεών της να δι-εκδικήσει την αρχηγία, πάντως επέ-σεισε τον κίνδυνο διάσπασης του κόμματος σε περίπτωση που δεν γί-νει ανοιχτός διάλογος.

ΠΑΣΟΚ n ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΟΥΤΑΡΗΣ

Οι δύο αποχρώσεις του ΜνημονίουΔιαπραγμάτευση ή εμβάθυνση των μέτρων επιλέγουν οι διεκδικητές της αρχηγίας

Το ΛΑοΣ έχΑΣέ δύο δέξιΑ έξΤρέμn ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ

Aγωνιώδη μάχη για να αποδείξει ότι δεν έχει εξαντλήσει τη χρη-σιμότητά του και ότι έχει πολλές ακόμα υπηρεσίες να προσφέρει στο σύστημα δίνει ο Γιώργος Κα-ρατζαφέρης. Ο ρόλος που ανέθε-σε το γενικό σύστημα εξουσίας στο ΛΑΟΣ στην εποχή του Μνημο-νίου, μπορεί να αναβάθμισε το ξε-νοφοβικό και εθνικιστικό μόρφω-μα σε αστικά νομιμοποιημένο κυ-βερνητικό εταίρο, επίλεκτο συ-νομιλητή των Βρυξελλών και του ΔΝΤ, αλλά ταυτόχρονα το μετέ-τρεψε σε αναλώσιμο ακροδεξιό ψάλτη των αντιλαϊκών μέτρων. Ο Μάκης Βορίδης και ο Άδωνις Γε-ωργιάδης βρήκαν ευκαιρία να πη-δήξουν στη βάρκα της κεντρικής πολιτικής σκηνής (και ας μπάζει αυτή νερά), ενώ μια μερίδα του κόμματος δείχνει ότι βιάζεται να ενταχθεί στα παιχνίδια της διεύ-ρυνσης και των ανακατατάξεων του δικομματισμού και συγκρού-εται με τις αντιλήψεις που επιμέ-νουν στην αυτοτέλεια του κόμμα-τος. Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Νί-κου Χατζηνικολάου, κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή σε συνάντη-ση μεταξύ του Γ. Καρατζαφέρη και του υιού και πατέρα Πλεύρη μαται-ώθηκε η μεταγραφή του Θ. Πλεύ-ρη στη ΝΔ.

Ο Γ. Καρατζαφέρης προβάλ-λει ως επιχείρημα υπέρ της πο-λιτικής επιβίωσής του το ότι το κόμμα του μπορεί ακόμα να εν-σωματώσει την αλματώδη άνοδο του ρατσισμού και της ξενοφοβί-ας και να αποτρέψει το ενδεχόμε-νο να μπει η Χρυσή Αυγή στη Βου-λή. Ωστόσο, όσο η απόλυτη εξα-θλίωση, που τη φέρνει το κοινωνι-κό ολοκαύτωμα των τραπεζοτσο-λιάδων γιγαντώνεται, τόσο και δυ-ναμώνουν αντικειμενικά οι τάσεις ενίσχυσης της πιο ακραίας νεονα-ζιστικής έκφρασης της ακροδεξι-άς και υποχώρησης της φιλομνη-μονιακής εκδοχής της. Σε ανακοί-νωσή του για την προσχώρηση Βο-ρίδη και Γεωργιάδη στη ΝΔ, το ΛΑ-

ΟΣ υποστηρίζει ότι δεν πρόκειται για μεμονωμένο γεγονός αλλά για ευρύτερο οργανωμένο σχέδιο δι-εμβολισμού του κόμματος και κα-τηγορεί και τους δύο για «καριερι-σμό, νεοφιλελευθερισμό και μεγα-λοαστική έπαρση».

Ο Γ. Καρατζαφέρης στήριξε το πρώτο Μνημόνιο και συμφώνησε και στη νέα δανειακή σύμβαση και τη δέσμη μέτρων, απλώς αρνήθη-κε να την υπερψηφίσει στη Βου-λή! Τώρα επιχειρεί να εμφανιστεί ως ξαναγεννημένος αντιμνημονια-κός. Ο Καρατζαφέρης έχει μόλις κατέβει από τη μνημονιακή πτήση αλλά εξακολουθεί να πάσχει από τζετ λαγκ. Λες και ο λαός δεν έχει μνήμη και έχει ξεχάσει τη διαρκή συμπόρευσή του με το Γιώργο Πα-πανδρέου στο μεγαλύτερο μέρος της θητείας του και την απροκά-λυπτη προπαγάνδα του υπέρ της αναγκαιότητας των μέτρων «για να σωθεί η Ελλάδα»...

Σε σφοδρή επίθεση στο πρόσωπο του Λουκά Παπαδήμου επιδόθηκε ο Αλέξης Τσίπρας με την εισήγησή του την Παρασκευή στη συνεδρίαση της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του Συνασπισμού. Είπε χαρακτηριστικά πως «η χώρα δεν έχει πρωθυπουργό, έχει πρωθυπουργεύοντα επίτροπο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας», ενώ χαρα-κτήρισε την κυβέρνηση «παπαγαλάκι των πιο αδίστακτων εκβιαστών». Το συμπέρασμα του προέδρου της Κοι-νοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ ήταν όμως ότι το πρόβλημα δεν είναι ο πρωθυπουργός, αλλά «το έλλειμμα ηγεσίας και πολιτικού προσωπικού στα κόμματα εξουσίας, που σήμερα διαχειρίζονται τις τύχες του λαού για τις επόμενες δεκαετίες». Με τη συλ-λογιστική αυτή, ο Συνασπισμός διατυ-πώνει το αίτημα για εκλογές που θα δώσουν τη σωτήρια λύση μέσω μιας κυβέρνησης που θα «διαπραγματευ-τεί ξανά με τους δανειστές και τους εταίρους μας». Η υποχώρηση του Συ-

νασπισμού από κάθε ριζοσπαστική διεκδίκηση αποτυπώνεται στην πρό-ταση του Αλέξη Τσίπρα για «αναστο-λή πληρωμών για όσο χρειαστεί ώστε να εξοικονομούμε 20 δισ. το χρόνο», την ίδια στιγμή που η πρόταση για δι-αγραφή του χρέους έχει αντικαταστα-θεί από το αίτημα για «διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, χω-ρίς μνημόνια λιτότητας, αλλά με δυ-νατότητα να αποπληρώνουμε το υπό-λοιπο με ρήτρα ανάπτυξης». Στη συ-νεδρίαση της ΚΠΕ κατέθεσε πάντως εναλλακτική πλατφόρμα το Αριστερό Ρεύμα του Π. Λαφαζάνη, η οποία ζη-τά νέα πορεία «διεξόδου για τη χώρα, σε προοδευτική κατεύθυνση, με αντι-καπιταλιστική, σοσιαλιστική προοπτι-

κή», με «προσπάθειες και πρωτοβου-λίες για την κοινή δράση, τη σύγκλι-ση και τη συμπαράταξη των δυνάμε-ων της Αριστεράς μέσα και έξω απ’ τη Βουλή, οργανωμένων και ανένταχτων και πρώτα απ’ όλα του ΚΚΕ, του ΣΥ-ΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ». Το κεί-μενο του Αριστερού Ρεύματος χαρα-κτηρίζει ανεπαρκή τα αντιμνημονιακά μέτωπα και υπογραμμίζει ότι «τόσο η ευρωζώνη όσο και η ΕΕ δεν μεταρ-ρυθμίζονται ούτε επανιδρύονται».

Το ΚΚΕ με συνέντευξη που παρα-χώρησε τη Δευτέρα η Αλέκα Παπα-ρήγα, σημείωσε ότι οι σοβαρές απώ-λειες για το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ στην ψηφοφορία της Κυριακής συνιστούν «απόδειξη της δύναμης του εργατι-

κού, λαϊκού κινήματος, περιορισμένης για την ώρα» και «μικρή νίκη με την έννοια της επίδρασης της πίεσης που ασκήθηκε». Ο Περισσός παρόλ’ αυ-τά, υιοθετεί ένα μάλλον αμυντικό πρό-γραμμα αντί για μια πρόταση ανάπτυ-ξης του λαϊκού κινήματος. Έτσι, η γ.γ. του κόμματος κάλεσε το λαό «να αντι-μετωπίσει το επερχόμενο κύμα άγρι-ας χρεοκοπίας», να «μην υποκύψει στις σειρήνες της μεταμφίεσης του πολιτικού συστήματος», να αντισταθεί στην κρατική βία και να συμπορευτεί με το ΚΚΕ. Απαντώντας σε ερώτη-ση του Πριν κατά πόσο το αίτημα για εκλογές εμποδίζει την αναγκαία αγω-νιστική ενότητα των τμημάτων του ερ-γατικού κινήματος, η Αλέκα Παπαρή-γα απάντησε πως «οι θέσεις του ΚΚΕ ενώνουν το λαό» και πως δεν «θα δη-μιουργηθεί πρόβλημα στους εργάτες όταν πάμε σε έναν τόπο δουλειάς και πούμε την πολιτική μας πρόταση» αλ-λά αντίθετα είναι «ευκαιρία να γίνει διάλογος».

ΑΡΙΣΤΕΡΑ

ΒΟΥΛΗ

Έλλειμμα ηγεσίας «βλέπει» ο Τσίπρας Μικρή νίκη τα «όχι» κατά το ΚΚΕ

KYPIAKH 19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2012 ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠPIN / 5

Μαθήματα λιτότητας από Παπούλια

Σ ε μια συμβολική κίνηση με την οποία συναινεί και προσυπογρά-

φει το νέο Μνημόνιο, ο Κ. Παπούλιας γνωστοποίησε την απόφασή του να παραιτηθεί της προεδρικής αποζημί-ωσης, η οποία ανέρχεται στα 284.000 ευρώ χωρίς τα έξοδα κινήσεως κ.λπ. Πέρυσι για να παραδειγματίσει τους εργαζόμενους ο Πρόεδρος της Δημο-κρατίας είχε ζητήσει να μην εξαιρεθεί ο μισθός του από τις περικοπές στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Πόσο προ-κλητικό και ανήθικο είναι ωστόσο κά-ποιος που παίρνει εδώ και χρόνια εκα-τοντάδες χιλιάδες ευρώ να θέτει πα-ράδειγμα σε ανθρώπους που παλεύ-ουν να επιβιώσουν με 284 ευρώ;

Σίγουρα στην απόφαση του Προέ-δρου της Δημοκρατίας έπαιξε ρόλο η κατακόρυφη πτώση της δημοτικότη-τάς του, μετά τη στήριξη που παρείχε

στο Μνημόνιο. Αυτό φάνηκε πιο ξεκά-θαρα τόσο στην παρέλαση όπου απο-δοκιμάστηκε για πρώτη φορά όσο και στα πρόσφατα Θεοφάνεια, όπου μάλι-στα έγιναν και συλλήψεις για προσβο-λή της προσωπικότητάς του. Δεν είναι και εύκολο να έρχεσαι σε αντίθεση με το 90% του ελληνικού λαού που τάσ-σεται κατά του Μνημονίου. Για να χρυ-σώσει το χάπι, ο Κ. Παπούλιας προχώ-ρησε σε δηλώσεις εναντίον του γερ-μανού υπουργού Εξωτερικών, Β. Σό-ιμπλε και της πραγματικά πρωτοφα-νούς παρέμβασής του στις ελληνικές εκλογικές διαδικασίες.

ΝΑΤΟϊκή επίσκεψη στην Αθήνα

Στην Αθήνα έκανε «απόβαση» την Πέμπτη ο γενικός γραμματέας

του ΝΑΤΟ, Άντερς Φογκ Ράσμουσεν στο πλαίσιο της περιοδείας σε Ελλά-δα και Τουρκία. Το γεράκι της ιμπερι-αλιστικής συμμαχίας έδωσε εύσημα στο ρόλο της Ελλάδας στην «καταπο-λέμηση της πειρατείας», επισημαίνο-ντας το στρατηγικό ρόλο της βάσης της Σούδας. Μετά τη συνάντηση με τον υπουργό Εξωτερικών Στ. Δήμα, ο γ.γ. του ΝΑΤΟ μίλησε θετικά για την ελληνική συμμετοχή στις πολεμικές επιχειρήσεις στη Λιβύη, στο Αφγανι-στάν και στο Κόσοβο.

Εμμέσως πλην σαφώς τάχθη-κε κατά της μείωσης των στρατιωτι-κών δαπανών, ζητώντας μεγαλύτερη εμπλοκή, επαινώντας το ρόλο του ελ-ληνικού εμπορικού ναυτικού και υπο-στηρίζοντας ότι «η Ελλάδα μπορεί να κάνει περισσότερα στην ασφάλεια της ευρύτερης περιοχής της Μεσο-γείου και της Μέσης Ανατολής».

Η επίσκεψη Ράσμουσεν γίνεται σε ένα τοπίο που μυρίζει μπαρούτι, ιδι-αίτερα μετά την ιδιαίτερα επικίνδυνη αίτηση της Τουρκίας για εγκατάστα-ση της αντιπυραυλικής ασπίδας στη γειτονική χώρα και τα ιμπεριαλιστικά σχέδια ΗΠΑ και ΕΕ εναντίον του Ιράν. Οι δυνάμεις των ΜΑΤ έδωσαν διαπι-στευτήρια στους αμερικανούς, αφού προχώρησαν σε απρόκλητη επίθεση με τις ασπίδες τους εναντίον του κό-σμου που διαδήλωνε με το μπλοκ της ΕΕΔΥΕ έξω από το Μέγαρο Μουσι-κής την Πέμπτη, με σκοπό να εμπο-δίσουν τους διαδηλωτές να πλησιά-σουν το χώρο της συνάντησης Ρά-σμουσεν - Δήμα.

Στους ιδιοκτήτες των καταστημά-των του κέντρου εξαντλείται η γαλα-ντομία της κυβέρνησης Παπαδήμου που αποφάσισε άμεσα μέτρα οικο-νομικής ελάφρυνσης των επιχειρή-σεων που πλήγηκαν κατά τα επει-σόδια της Κυριακής. Στη διυπουργι-κή σύσκεψη υπό τον Λουκά Παπα-δήμο, την Παρασκευή που είχε θέ-μα τις καταστροφές στο κέντρο της Αθήνας η «θεσμοθέτηση ειδικών κυρώσεων για την πρόκληση κατα-στροφών κατά τη διάρκεια διαδη-λώσεων» ναι μεν συζητήθηκε, ωστό-σο δεν λήφθηκαν συγκεκριμένα μέ-τρα, παρά διατυπώθηκε η θέση ότι «οι πράξεις οργανωμένης βίας στρέ-φονται ευθέως κατά της δημοκρατί-ας και πλήττουν συνολικά την ελλη-νική κοινωνία», ζητήθηκε «να επι-κρατήσει νηφαλιότητα και καταλα-

γή, ώστε να διεξάγεται ελεύθερα και απρόσκο-πτα ο δημοκρατικός δι-άλογος» ενώ αποφασί-στηκε «η σύγκλιση νέας σύσκεψης στο αμέσως προσεχές διάστημα για να εξεταστούν συνολι-κά τρόποι αντιμετώπισης φαινομέ-νων αντικοινωνικής και καταστρο-φικής βίας».

Πριν τη σύσκεψη είχαν βεβαίως διαρρεύσει οι θέσεις των κυβερνη-τικών στελεχών για άμεση υιοθέτη-ση του χουντικής έμπνευσης πλαισί-ου που είχε προτείνει από το 2008 το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελη-τήριο Αθήνας για τις κινητοποιήσεις στο κέντρο. Βάσει αυτής της πρότα-σης, εξετάζονται τα μέτρα: Πρώτον, προϋπόθεση για κάθε διαδήλωση να

είναι η λήψη έγγρα-φης άδειας της αστυ-νομίας και της δημοτι-κής αρχής πέντε μέρες πριν από τη διεξαγω-γή της κινητοποίησης. Δεύτερον, να προβλέ-πεται για όποιον δεν

μπορεί να διασφαλίσει την τάξη και την περιφρούρηση της διαδήλωσης που διοργανώνει, να συνεργάζεται με την αστυνομία και να της ζητά με αποζημίωση πρόσθετα μέτρα περι-φρούρησης. Διαφορετικά, να ανα-λαμβάνει στο ακέραιο την ευθύνη αποζημίωσης για κάθε ζημιά δημό-σιας και ιδιωτικής περιουσίας. Και τρίτον, όλες οι διαδηλώσεις πλην αυ-τών που διοργανώνει η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ σε πανελλαδικές απεργίες, την πορεία του Πολυτεχνείου και την

Πρωτομαγιά να καταλαμβάνουν μία λωρίδα κυκλοφορίας.

Η απόφαση τελικώς της σύσκε-ψης υιοθέτησε μόνο οικονομικά μέ-τρα στήριξης των ιδιοκτητών των κα-ταστημάτων, σύμφωνα με εισήγηση του Δημάρχου Αθηναίων, Γ Καμί-νη. Προβλέπεται άμεση οικονομι-κή αποζημίωση, ενώ η η Περιφέ-ρεια Αττικής ανακοίνωσε τη διάθε-ση ποσού 10 εκ. ευρώ για την αποκα-τάσταση των ζημιών. Στα μέτρα που λήφθηκαν ξεχωρίζουν οι πολλαπλές απαλλαγές των ιδιοκτητών από δη-μοτικά τέλη, ενώ ερωτήματα προκα-λεί η μέριμνα για «αντιμετώπιση του προβλήματος της γραφειοκρατίας για την έκδοση οικοδομικών αδει-ών και αδειών επισκευής», ως προς τους πολεοδομικούς και περιβαλλο-ντικούς όρους που θα τηρηθούν.

Χρήμα στους καταστηματάρχες, μέτρα για τους διαδηλωτέςn ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ

n ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΖΙΑΝΤΖΗΣ

«Νύχτα των μεγάλων μαχαιριών»

Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, ο Αντώνης Σαμαράς αναβαθμίστηκε από πο-λιτικός τυχοδιώκτης και ανεύθυνος λαϊκι-στής σε ...διορατικό υπεύθυνο ηγέτη για τα ΜΜΕ που φιλοδοξούν να μετατραπούν σε «φωνή του Βερολίνου»! Μάλιστα για την πλήρη συμμόρφωσή του, ο Αντώνης Σαμα-ράς πήρε το δωράκι του! Και αυτό δεν εί-ναι άλλο από τη μεταγραφή στη ΝΔ των δύο πιο προβεβλημένων τηλεοπτικά στελεχών του ΛΑΟΣ, τον Μάκη Βορίδη (που διεγράφη το 1985 από το Σύλλογο Φοιτητών της Νο-μικής για φασιστική δράση) και τον Άδω-νι Γεωργιάδη, έναν άνθρωπο που έχει δη-λώσει την επιθυμία να επιστρέψει η Ελλά-δα σε μετεμφυλιακό καθεστώς. Και αν το 1985 μοιάζει πλέον μακρινό, ας θυμίσου-με ότι μόλις το 2000 ο Μάκης Βορίδης εί-χε κατεβεί στις εθνικές εκλογές μαζί με την εθνικοσοσιαλιστική Πρώτη Γραμμή, συμμα-χία του Κώστα Πλεύρη με τη Χρυσή Αυγή. Μόλις πέρυσι το καλοκαίρι ο Α. Σαμαράς αποκαλούσε τα στελέχη του ΛΑΟΣ λαγούς του συστήματος και εξαπτέρυγα του Μνη-μονίου και τώρα σπεύδει να «μεταγράψει» στην ομάδα του τους δύο πιο φανατικούς μνημονιακούς - ακροδεξιούς από το κόμ-μα του Καρατζαφέρη. Τους χώρισε η πολι-τική και οι αποχρώσεις της πατριδοκαπηλί-ας αλλά τους ένωσε η αγάπη για το Μνημό-νιο! Με τις ακροδεξιές μεταγραφές, η ΝΔ θα βάλει το ...τσεκούρι στο κόκαλο στο θέ-μα της καταστολής των δημοκρατικών δι-καιωμάτων.

Μετά τη βροχή, σαν τα σαλιγκάρια βγή-καν από το κέλυφός τους και οι πατενταρι-σμένοι νεοφιλελεύθεροι της ΝΔ, όπως ο Α. Σπηλιωτόπουλος και ο Κ. Μητσοτάκης, για να εκφράσουν την ικανοποίησή τους για τη νέα τάξη πραγμάτων στο κόμμα της Συγ-γρού. Η γραμμή και η συνταγή της Ντόρας τελικά νίκησε, έστω και με αρχηγό το Σαμα-ρά, έστω και αν «ήταν λάθος».

η ΝΔ, που είχε εκλέξει 91 βουλευτές, απέ-μεινε με μόλις 62 στη Βουλή και αριθμη-τικά –όχι επισήμως– απώλεσε τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, καθώς η πο-λύχρωμη ομάδα των «ανεξάρτητων» ανέβη-κε στους 63.

Αξίζει να σημειωθεί ότι για τους δεξιούς βουλευτές η απόφαση να μην ψηφίσουν το νέο Μνημόνιο είχε μεγαλύτερο προσω-

πικό κόστος από ό,τι για τους ΠΑ-ΣΟΚους, καθώς οι περισσότεροι εί-χαν εξασφαλισμένη την επανεκλο-γή τους με δεδομένο ότι η ΝΔ ως πρώτο κόμμα θα συγκεντρώσει πε-ρισσότερους βουλευτές από ό,τι το 2009. Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι η εντολή για οριστι-κό(;) εξοστρακισμό οποιασδήπο-τε παραφωνίας στη μνημονιακή χο-ρωδία της συναίνεσης αποτελεί μη διαπραγματεύσιμο όρο της τρόι-κας και μέρος της συμφωνίας για τη νέα δανειακή σύμβαση. Το νέο Μνημόνιο μετατρέπει την Ελλάδα σε στάχτες, ενώ παράπλευρη απώ-λεια για τους τροϊκανούς αποτελεί και η κατάρρευση του δικομματικού συστήματος. Η ΝΔ δεν έχασε μόνο

το 25% της κοινοβουλευτικής ομάδας της, αλλά τον κορμό της ηγεσίας της και τους πιο στενούς συνεργάτες του Αντώνη Σαμα-ρά καθώς, ως γνωστόν, η ακραία νεοφιλε-λεύθερη πτέρυγα που παρέμεινε στη ΝΔ είχε ταχθεί υπέρ της εκλογής της Ντόρας Μπακογιάννη. Ο Α. Σαμαράς έχασε, εκτός από τους δύο από τους τρεις κοινοβουλευ-τικούς του εκπροσώπους, εννέα τομεάρ-χες και αναπληρωτές τομεάρχες που ήταν προσωπικές επιλογές του. Επιπλέον, χάνει έναν ολόκληρο νομό, λίκνο της δυναστεί-ας Καραμανλή, καθώς και οι τρεις βουλευ-τές των Σερρών διαγράφηκαν! Δύσκολα τα πράγματα και στην Κρήτη, όπου μετά τη δι-αγραφή του Μανώλη Κεφαλογιάννη, η ΝΔ απέμεινε με τον ηττημένο των νομαρχιακών εκλογών, Γ. Πλακιωτάκη.

Σ ε εσωκομματικό επίπεδο, η «νύχτα των μεγάλων μαχαι-ριών» στη Γερμανία του 1934 απάλλαξε τον Χίτλερ από τα «πολιτικά βαρίδια» της περιό-

δου που εκείνος βρισκόταν στην αντιπολί-τευση και διευκόλυνε τη συνεννόησή του με τα κυρίαρχα επιχειρηματικά, πολιτικά και στρατιωτικά συμφέροντα της εποχής, τα οποία απαιτούσαν εκκαθαρίσεις. Στην Ελλάδα με εντολή του Βερολίνου και πα-ραμονές της γιορτής των ερωτευμένων, ο Αντώνης Σαμαράς που επί δύο χρόνια κο-ρόιδευε συνειδητά τον ελληνικό λαό και το έπαιζε αντιμνημονιακός, καρατόμησε σχε-δόν το ένα τρίτο των εναπομεινάντων βου-λευτών του κόμματός του, επειδή αρνήθη-καν να υπογράψουν το νέο κοινωνικό ολο-καύτωμα. Έτσι, από αρνητής των μέτρων άγριας λιτότητας, ο ανίκανος να διαπραγ-ματευθεί και να κερδίσει κάτι Σαμαράς, βαπτίστηκε μουτζαχεντίν του Μνημονίου

στην ...κολυμβήθρα της Βουλής. Με ομό-φωνη απόφαση των πραιτωριανών της Επι-τροπής Δεοντολογίας της Νέας Δημοκρατί-ας, που συνήλθε στις 13 Φεβρουαρίου, υπό την προεδρία του προέδρου της, βουλευτή Γ. Τραγάκη, διαγράφηκαν οριστικά από μέ-λη του κόμματος οι βουλευτές Ε. Κουντου-ρά, Ε. Βόζεμπεργκ, Π. Καμμένος, Δ. Στα-μάτης, Κ. Παπασιώζος, Γ. Μιχαήλ Γιαννά-κης, Μ. Τζίμας, Τ. Ιατρίδη, Α. Δερμεντζό-πουλος, Κ. Μαρκόπουλος, Ε. Κεφαλογιάν-νης, Κ. Γκιουλέκας, Ζ. Τζηκαλάγιας, Χ. Ζώ-ης, Σ. Γαληνός, Π. Μελάς, Γ. Καρασμάνης, Θ. Λεονταρίδης, Α. Καριπίδης, Μ. Τσαρου-χά και Γ. Βαγιωνάς. Με αυτή την απόφαση

6 / ΠPIN E IKONOKΛAΣTEΣ KYPIAKH 19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2012

ΘEMAΕργατολαϊκή απόρριψη του αστικού διλήμματος

n ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΡΚΟΥ

Η ανεπανάληπτη σε μαζικότητα και μαχητικότητα κινητοποίηση των εργαζομένων και του λαού, την περασμένη Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012, σφραγίστηκε από την «εξωκοινοβουλευτική» απόρριψη του σκληρού αστικού διλήμματος, «αποδοχή του πολιτικού μας προγράμματος ή καταστροφή». Η μαζική λαϊκή απόρριψη του διλήμματος αποτέλεσε τον καθοριστικό παράγοντα για την κοινοβουλευτική εκδήλωση του πρώτου ουσιαστικού ρήγματος στην αστική πολιτική, που σερνόταν εδώ και καιρό και το οποίο απηχεί τις πρώτες βαθιές συγκρούσεις ανάμεσα στις διάφορες μερίδες της αστικής τάξης.Η επόμενη μέρα βρίσκει τις δυο «μεγάλες παρατάξεις» μπροστά σε νέες προκλήσεις. Η «εργατολαϊκή παράταξη» αναζητά όχι μόνο να απορρίψει, αλλά να θέσει το δικό της δίλημμα, να επεξεργαστεί μαζικά το δικό της πολιτικοκοινωνικό πρόγραμμα απάντησης στην οικονομική κρίση, τη δική της ενότητα και τα δικά της αυτοτελή και ενωτικά όργανα, με «εγκεκριμένη» από το ίδιο το μαζικό κίνημα πρωτοπορία, ώστε να αξιοποιήσει το πρώτο ρήγμα στην αστική πολιτική σε όφελός της. Ώστε να δυσκολέψει τη δυνατότητα της αστικής τάξης να διατηρεί την πρωτοβουλία των κινήσεων, να αποπροσανατολίζει και να ενσωματώνει κοινοβουλευτικά την οργή και την αγανάκτηση, να μειώσει τις επιπτώσεις από το ρήγμα στις γραμμές της δικής της ενότητας, αξιοποιώντας το μεσοπρόθεσμα προς οφελός της.Η ηγεμονική αστική μερίδα που ενσαρκώνει το ελληνικό πολυεθνικό πολυκλαδικό μονοπώλιο και τις διεθνείς συμμαχίες του, κοινοβουλευτικά πέτυχε μια νίκη. Το «δεύτερο Μνημόνιο» ψηφίστηκε από τη Βουλή, αλλά δίχως αντιρρήσεις αυτό που συνέβη είναι ο ορισμός της «Πύρρειας νίκης». Οι 45 διαγραφές των «όχι» υπερβαίνουν σε ποιότητα τα 199 «ναι». Μπροστά βρίσκεται ένα δίλημμα: Εκλογές άμεσα για μια «ανάσα» αλλά με αβέβαιο, για πρώτη φορά μεταπολιτευτικά, το αποτέλεσμα ή συνέχιση με την κυβέρνηση Παπαδήμου, για τη χωρίς κοινοβουλευτικούς κραδασμούς εφαρμογή των συμφωνιών με τους δανειστές, αλλά πάνω σε φλεγόμενο κοινωνικό έδαφος; Η απάντηση δεν έχει δοθεί ακόμη οριστικά, παρά το πρωτοσέλιδο των Νέων, που όρισε βιαστικά τις εκλογές στις 29 Απριλίου. Ωστόσο, η εκλογική εκδοχή κερδίζει έδαφος, προσπερνώντας τις ηχηρές αντιρρήσεις του διεθνούς κεφαλαίου, που εκφράστηκε διά στόματος Σόιμπλε και Μόντι.Τα γεγονότα της 12ης Φεβρουαρίου συνιστούν έναν ακόμη κρίκο στην πορεία εξέλιξης της ταξικής πάλης στη χώρα μας, η οποία πλησιάζει σε μια ιστορική διακλάδωση, σε μια κοινωνική και πολιτική σύγκρουση, με διεθνείς αλληλεπιδράσεις. Η πορεία αυτή «καθοδηγείται» από τις περιπλοκές της ευρωπαϊκής και διεθνούς οικονομικής κρίσης, που θέτει ένα πραγματικό κοινωνικό δίλημμα με ιστορικές διαστάσεις και αντικαπιταλιστική επαναστατική προοπτική: «μισθός ή κέρδος»;

Ηεφαρμογή του PSI, στο βαθμό και αν πετύχει η συμφωνία την ερχόμε-νη εβδομάδα, θα βαδίσει πάνω στις συνταρακτικές συνέπειες αλλά και σε εξελίξεις με βάση την όξυνση της

διεθνούς καπιταλιστικής κρίσης. Για 5η συνε-χόμενη χρονιά βρίσκεται σε ύφεση η ελληνική οικονομία. Συρρικνώθηκε κατά 6,8% το 2011, ενώ προβλέπεται νέα μείωση, γύρω ή και πάνω από το 5%, για το 2012. Αυτή η εξέλιξη δυναμώ-νει τον προβληματισμό ακόμη και τη βεβαιότη-τα για το μη βιώσιμο του ελληνικού χρέους. Πα-ράλληλα, οι εμπειρογνώμονες που συμμετείχαν στην τελευταία δημοσκόπηση της μηνιαίας έκθε-σης της ΕΚΤ βλέπουν πλέον ύφεση της ευρωζώ-νης κατά 0,1% για το 2012 έναντι αρχικής εκτί-μησης για ανάπτυξη κατά 0,8%. Αναθε-ωρούν ανοδικά τις εκτιμήσεις τους για την ανεργία της ευρωζώνης, στο 10,6% για το 2012 έναντι αρχικής εκτίμησης στο 10%. Πράγμα που σημαίνει ότι οι δυνατότητες ακόμη και των ηγεμονικών ευρω-παϊκών κρατών να χρηματοδοτούν τα χρέη των χωρών του νότου θα μειωθεί δραστικά. Δημο-σίευμα του Σπίγκελ αναφέρει ότι η ευρωζώνη ετοιμάζεται για αποτυχία της επιχείρησης διά-σωσης και για χρεοκοπία της Ελλάδας στην αυ-ριανή συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ. Στο ίδιο μήκος κύματος και ο ελληνικής καταγωγής Γερ-μανός ευρωβουλευτής Γ. Χατζημαρκάκης, που υποστήριξε σε ραδιοφωνικό σταθμό της Κρήτης ότι υπάρχει «σχέδιο που προβλέπει τη διατήρη-ση της Ελλάδας μέχρι και τον Ιούλιο προκειμέ-νου να μην καταρρεύσει η ευρωζώνη, αφού τυ-χόν πτώχευση της Ελλάδας θα συμπαρασύρει όλες τις χώρες».

Έκτος από την Ελλάδα που οδεύει στην ανεξέλεγκτη χρεοκοπία, δραματική είναι η κα-

τάσταση και σε πολλές χώρες της ευρωζώνης. Ο γνωστός οίκος αξιολόγησης Μούντι’ς πρόσφα-τα υποβάθμισε το αξιόχρεο της Ισπανίας, της Ιταλίας, της Πορτογαλίας, της Σλοβακίας, της Σλοβενίας και της Μάλτας, ενώ προειδοποίησε για το ενδεχόμενο απώλειας της αξιολόγησης «ΑΑΑ» από τη Βρετανία, τη Γαλλία και την Αυ-στρία. Αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος ήταν από την Πέμπτη να τεθούν σε επιτήρηση 114 ευ-ρωπαϊκές τράπεζες, συμπεριλαμβανομένων και τραπεζικών κολοσσών.

Η καπιταλιστική κρίση και η κρίση χρέους έχουν τη σχέση γενικού - ειδικού. Η κρίση χρέ-ους είναι ειδική μορφή εκδήλωσης της καπιτα-λιστικής κρίσης που –η τελευταία– γεννήθηκε στον πυρήνα της καπιταλιστικής παραγωγής.

Η κρίση χρέους δημιουργήθηκε από τα τρισε-κατομμύρια που δόθηκαν κυρίως στις τράπεζες για να μην καταρρεύσουν. Επομένως, αποτελεί μερικό, ειδικό, αλλά οργανικό στοιχείο της κα-πιταλιστικής κρίσης. Η καπιταλιστική κρίση και η κρίση χρέους αλληλεπιδρούν η μια πάνω στην άλλη με αποτέλεσμα το συνολικό βάθεμα και τον παροξυσμό της καπιταλιστικής κρίσης.

Για πρώτη φορά το κεφάλαιο, σε τέτοια κλί-μακα και με τέτοια ένταση, μετά το ξέσπασμα της κρίσης, όχι μόνο προσπαθεί να αυξήσει συ-νολικά την απόσπαση σχετικής και απόλυτης υπεράξιας, αλλά επιχειρεί να αλλάξει τη με-ταξύ τους αναλογία ρίχνοντας το βάρος στους τρόπους απόσπασης απόλυτης υπεραξίας, πολ-λαπλασιάζοντας το χρόνο της απλήρωτης δου-λειάς (απόλυτη υπεραξία), βάζοντας διπλό

φραγμό στην τάση πτώσης του ποσοστού κέρ-δους. Η κίνηση αυτή θα επιφέρει μείωση της μη παραγωγικής και αύξηση της παραγωγικής ερ-γασίας, αλλά και χρόνια μαζική - δομική αύξη-ση της ανεργίας. Στο επίπεδο της διανομής του εισοδήματος: Άνευ προηγούμενου μειώσεις μι-σθών και συντάξεων. Πλήρης κατάργηση του κράτους «πρόνοιας». Ιδιωτικοποίηση παιδείας, υγείας, ασφάλισης. Κατάργηση κάθε δημόσι-ου αγαθού. Στις διεθνείς σχέσεις: Παροξυσμός των ανταγωνισμών και όξυνση των αντιθέσεων μεταξύ των ιμπεριαλιστικών χωρών. Αλλαγές στο διεθνή καπιταλιστικό καταμερισμό εργα-σίας και βάθεμα της ανισομετρίας. Κρίση στις καπιταλιστικές ολοκληρώσεις, με αποχωρήσεις κρατών ή ακόμα και διάλυσή τους και τη δημι-

ουργία νέων ολοκληρώσεων με βάση τις ανάγκες του κεφαλαίου. Θα πληθύνουν οι τοπικές - περιφερειακές συγκρούσεις και ενισχύονται οι πιθανότητες ακόμα και ενός τρίτου παγκοσμίου πολέμου

ως μέσου ξεπεράσματος της κρίσης.Από αυτή τη σκοπιά, δεν μπορεί να υπάρ-

ξει «αναπτυξιακή πολιτική» σε συνθήκες κρί-σης, όπως υποστηρίζουν αστικές αλλά και αρι-στερές θεωρίες, χωρίς σύγκρουση και κλονισμό του νόμου της αξίας και της υπεραξίας. Επενδύ-σεις μπορούν να γίνουν μόνο με κοινωνικό και πολιτικό καταναγκασμό της αστικής τάξης, η οποία δεν επενδύει στην παραγωγή, αλλά απο-θησαυρίζει ή τζογάρει το υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο, λόγω του χαμηλού ποσοστού κέρ-δους. Σε συνθήκες καπιταλιστικής κυριαρχίας, αυτός οι καταναγκασμός μπορεί να επιτευχθεί μερικά και ασταθώς με τον εκβιασμό του μαζι-κού κινήματος, ενώ σχετικά σταθερά και συνο-λικά μπορεί να επιτευχθεί μόνο από την επανά-σταση και μια εργατική εξουσία νέου τύπου.

4 Προβλέπεται πλέον ύφεση της ευρωζώνης κατά 0,1% για το 2012 έναντι αρχικής εκτίμησης

για ανάπτυξη κατά 0,8%

ΒΑΘΑΙΝΕΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ

ΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΕ

n ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΑΤΣΙΟΣ

Ακόμη κι αν επιτευχθεί η συμφωνία για το PSI είναι πολύ δύσκολο έως ακατόρθωτο να πετύχει. Το ελληνικό χρέος

δεν είναι ουσιαστικά «βιώσιμο» λόγω της συνεχούς προβλεπόμενης ύφεσης της ελληνικής οικονομίας. Την ίδια στιγμή,

η ύφεση στην ευρωζώνη βαθαίνει, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία. Έρχεται πιο κοντά μια ανεξέλεγκτη πτώχευση

της Ελλάδας και ενισχύονται οι πιθανότητες διάσπασης της ευρωζώνης.

KYPIAKH 19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2012 E IKONOKΛAΣTEΣ ΠPIN / 7

ΣΤΟΧΟΣ ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ

Κοινοβουλευτική μνημονιακή χούνταn Ο ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΛΑΟΣ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ

Για να προχωρήσει η υλοποίηση των μέτρων ερ-γατικής και κοινωνικής λεηλασίας που έχουν απο-φασίσει, απαιτείται η παραπέρα εμπέδωση μιας διαρκούς κοινοβουλευτικής μνημονιακής χού-ντας, μιας χούντας ΕΕ - ΔΝΤ - κεφαλαίου. Τι θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε:

• Τον ασφυκτικό περιορισμό των δημοκρα-τικών δικαιωμάτων. Ήδη το δικαίωμα στη δια-δήλωση καταργείται με τις αστυνομικές επιχει-ρήσεις στην πράξη, ενώ προετοιμάζονται ρυθμί-σεις για αλλαγή του νομικού πλαισίου για τις δια-δηλώσεις.

• Μετά την ουσιαστική κατάργηση της λαϊκής κυριαρχίας από το «αποφασίζουμε και διατάσ-σουμε» ΕΕ, ΔΝΤ, αγορών, τραπεζών και κεφαλαί-ου, φτάνουμε ακόμα και στην αμφισβήτηση της διενέργειας εκλογών ή στον πειθαναγκασμό των όρων τους, αφού τα πιθανά αποτελέσματα δεν θα αρέσουν στον …Σόιμπλε.

• Θα υπάρξει αφόρητη πίεση για συναίνεση μεταξύ ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και άλλων.

• Θα γίνει οργανωμένη προσπάθεια για ανα-διάταξη του πολιτικού σκηνικού σε αντιδραστι-κή κατεύθυνση, ανάταξη της αστικής κομματι-κής εκπροσώπησης και επιρροής, ενσωμάτωση τμημάτων της Αριστεράς και της κοινωνικής δια-μαρτυρίας. Απ’ αυτή την άποψη, οι διαφοροποι-ήσεις από τα αστικά κόμματα εκφράζουν την κρί-ση τους και τις δυσκολίες, αλλά συντελούν στο να κρατά ένα μέρος του αστικού πολιτικού προσω-πικού επαφή με την κοινωνική οργή. Στην κατεύ-θυνση αυτή θα γίνει προσπάθεια για δημιουργία πλήθους κομματικών αναχωμάτων για την ενσω-μάτωση της αντιμνημονιακής τάσης, χωρίς να πά-ρει πιο επικίνδυνα αντικαπιταλιστικά χαρακτηρι-στικά (ΔΗΜΑΡ, πατριωτική Δεξιά, ευρύτερα πα-τριωτικά ρεύματα κ.λπ.).

• Στο πλαίσιο αυτό, ο κρατικός μηχανισμός θα χρησιμοποιήσει όλες τις δυνάμεις του και το βαθύ κράτος και το παρακράτος. Μια γεύση πή-ραμε από το κύμα των εμπρησμών την Κυρια-κή, που θύμιζαν πολλά μικρά Ράιχστανγκ. Υπήρ-ξε δράση περιθωριακών - μηδενιστικών ομάδων του αναρχικού χώρου, όπως και σε ορισμένες περιπτώσεις φτωχοδιάβολων και εξαγριωμένων νέων. Ωστόσο η επιχείρηση «εμπρησμοί» στην κλίμακα και στο συντονισμό της ήταν αποτέλε-σμα σχεδίου - προβοκάτσιας, που καταφανώς εξυπηρετούσε την κρατική - κυβερνητική - μιντι-ακή προπαγάνδα, ακόμα κι αν για την υλοποίησή του οι μηχανισμοί παίζουν το ρόλο του αόρατου υποβολέα, σε ομάδες και άτομα που είναι έτοιμα να το δεχθούν. Η κατηγορηματική μας αντίθεση σε τέτοιου είδους πρακτικές (εμπρησμοί, κατα-στροφές κ.λπ.) δεν σημαίνει ότι στεκόμαστε αρ-νητικά στη διάθεση ευρύτερων μαζών να αντι-σταθούν έμπρακτα στο μονοπώλιο της κρατικής βίας (απεναντίας).

Με βάση όλα αυτά, τα βασικά πολιτικά συνθή-ματα που πρέπει να σφραγίσουν την επόμενη μέ-ρα είναι: Να μην περάσουν τα μέτρα, να ανατρα-πεί συνολικά η επίθεση κυβέρνησης, κεφαλαίου, ΕΕ, ΔΝΤ, η οποία θα κλιμακωθεί. Υπάρχουν και άλλα αντεργατικά αντιλαϊκά «πακέτα» που ακο-λουθούν. Να πέσει η κυβέρνηση Παπαδήμου τώ-ρα, με λαϊκούς αγώνες. Όχι στο μονόδρομο της εξαθλίωσης, υπάρχει άλλος δρόμος, ο δρόμος της αντικαπιταλιστικής ανατροπής της επίθεσης:

Όχι στη δανειακή σύμβαση, δεν θέλουμε τα νέα δάνεια, όχι στη χρεομηχανή, παύση πληρω-μών τώρα και διαγραφή του χρέους. Έξω από το ευρώ και την ΕΕ. Πέρασμα στο Δημόσιο, χω-ρίς αποζημίωση και με εργατικό - κοινωνικό έλεγ-χο, όλων των τραπεζών, των ΔΕΚΟ, των επιχειρή-σεων στρατηγικής σημασίας. Αυξήσεις στους μι-σθούς και στις συντάξεις, μείωση των ωρών εργα-σίας, φέρτε πίσω όλα τα κλεμμένα, δραστική φο-ρολογία του κεφαλαίου και του πλούτου. Απαγό-ρευση των απολύσεων, προστασία των ανέργων, κάλυψη κοινωνικών αναγκών με δημόσια έργα.

Κάτω το σάπιο πολιτικό σύστημα. Πραγματική δημοκρατία, με το λαό να αποφασίζει και να παίρ-νει τη ζωή στα χέρια του, μέσα από το κίνημά του, τις συνελεύσεις και τους συλλογικούς αγώνες. Λευτεριά από τα δεσμά του μαύρου μετώπου κυ-βέρνησης, ΕΕ, ΔΝΤ, ΣΕΒ. Ο πλούτος και η εξου-σία στα χέρια του εργαζόμενου λαού!

Αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής, με ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα, ισχυρή μετωπική αντικαπιταλιστική Αριστερά.

Οι συγκλονιστικές διαδηλώσεις της προηγούμενης Κυριακής και όσα προηγήθηκαν αλλά και όσα ακολουθούν, αποτε-λούν αντικείμενο έντονης συ-

ζήτησης. Το Πριν θέλοντας να συμβάλλει σε αυτό το διάλογο, παρουσιάζει ορισμένα βασι-κά συμπεράσματα του Γραφείου της Πολιτικής Επιτροπής του ΝΑΡ:

Η τεράστια κινητοποίηση του λαού και της νεολαίας την προηγούμενη Κυριακή, κατά την οποία κινήθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες λαού στην πιο μεγάλη κινητοποίηση των τελευταίων ετών, αποτελεί κορυφαίο πολιτικό γεγονός και σφραγίζει αντικειμενικά όλες τις εξελίξεις, τα σχέδια όλων των πολιτικών δυνάμεων και την προοπτική. Η νέα εισβολή του μεγάλου κύμα-τος των εργαζομένων και του λαού στο πολιτι-κό προσκήνιο, έχει ορισμένα χαρακτηριστικά που πρέπει να σημειώσουμε:

• Τεράστια μαζικότητα και ισχυρή ταξική βάση, από εργάτες, εργαζόμε-νους, ανέργους, νέους και κόσμο των μικρομεσαίων στρωμάτων που κατα-στρέφονται. Δεν είναι τυχαίο ότι στην πρώτη γραμμή στον Άγνωστο Στρα-τιώτη ήταν τα πανό των πρωτοβάθμι-ων σωματείων (που είχαν κάνει και το πρώτο κάλεσμα). Το κλίμα «έξω τα συνδικάτα, έξω τα κόμματα», που κυρι-αρχούσε τις πρώτες μέρες του κινήμα-τος των πλατειών (Μάιος-Ιούνιος 2011) έχει τώρα σημαντικά υποχωρήσει.

• Βαθύτερη πολιτικοποίηση, όπως εκφράστηκε και με τα συνθήματα, αλ-λά και με την επιλογή εκατομμυρί-ων να στραφούν μαχητικά ενάντια σε μια τρικομματική κυβέρνηση, αψηφώ-ντας το τρομοκρατικό δίλημμα «σκλη-ρά μέτρα και ευρώ ή χρεοκοπία». Βα-θιά και πυκνή οργή για όλο το κυρίαρ-χο σκηνικό κι αναζήτηση πολιτικής δι-εξόδου. Μάλιστα, ο κόσμος κατέβηκε χωρίς «κοινοβουλευτικές αυταπάτες», όπως είχε σε αρκετό βαθμό τον Ιού-νιο και τον Οκτώβριο λόγω της ορια-κής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας του ΠΑΣΟΚ. Τώρα ελάχιστοι πίστευαν ότι θα καταψηφιστεί κοινοβουλευτικά και όμως κατέβηκαν. Ωριμάζει δηλαδή ο δρόμος της ανατροπής μέσω του κινή-ματος και του αγώνα, ενώ η κοινοβου-λευτική Αριστερά βαυκαλίζεται με την εκλογική - κοινοβουλευτική αλλαγή. Απ’ αυτή τη σκοπιά, μεγάλα τμήματα του κό-σμου έφυγαν με ένα αίσθημα αυτοπεποίθησης και συνέχειας και όχι με την απογοήτευση της 20ής Οκτωβρίου, μετά την επίθεση των «μπα-χαλάκηδων» στο ΚΚΕ.

• Αναβαθμισμένη μαχητικότητα και διάθε-ση πάλης στο δρόμο. Δεν ήταν μόνο ότι εκα-τοντάδες χιλιάδες κατέβηκαν στις διαδηλώ-σεις έχοντας υπόψη τους το ότι η κρατική κα-ταστολή θα κινηθεί, ούτε ότι δεν διαλύονταν, δεν έφευγαν, παρέμεναν και επέστρεφαν ξα-νά και ξανά στο Σύνταγμα ή στην πλατεία Αρι-στοτέλους, αλλά ότι υπήρξε μαζική και έμπρα-κτη αντίσταση στην αστυνομική επίθεση, που υπερέβαινε τις πρακτικές των αναρχικών ομά-

δων και διαφοροποιούνταν ποιοτικά από την καταστροφική δράση μηδενιστικών ή λούμπεν στοιχείων.

Συνολικά, καταγράφεται ένα νέο κύμα λα-ϊκής εργατικής κινητοποίησης, ξεσηκωμού με εξεγερτικά χαρακτηριστικά, που γεμίζει με αυ-τοπεποίθηση τους αγωνιστές της κοινωνικής ανατροπής. Είναι φανερό ότι μετά το σχετικό πάγωμα του κινήματος το πρώτο τρίμηνο της συγκυβέρνησης Παπαδήμου, μπαίνουμε σε νέο κύκλο μεγάλων κοινωνικών γεγονότων, με δυ-νατότητες εξεγερτικές, για τις οποίες πρέπει να προετοιμαστούμε κατάλληλα. Να ξεπεράσουμε το δίπολο αποθέωση των ξεσπασμάτων - απο-γοήτευση από τη στασιμότητα, κατανοώντας ότι στους εργαζόμενους υπάρχει διαρκής ανα-βρασμός, που άλλοτε εκφράζεται μαζικά συνο-λικά, άλλοτε σε επιμέρους μάχες, άλλοτε όχι, χωρίς ο συσχετισμός να έχει κάπου καταστα-

λάξει και παγιωθεί οριστικά. Αυτό που αποκα-λύπτει η 12η Φεβρουαρίου είναι ότι οι πλατιές μάζες του λαού είναι μαχητικά ενάντια στην κυ-ρίαρχη πολιτική και πως όταν ο λαός αποφα-σίζει να κινηθεί, δημιουργεί πολιτικό πρόβλη-μα στο σύστημα. Ο πολιτικοποιημένος και ορ-γανωμένος λαός είναι το υποκείμενο της ανα-τροπής, όπως έδειξε και στις 5 Μαΐου του 2010, τον Μάιο - Ιούνιο του 2011, τον Οκτώβριο του 2011. Επιπλέον, πρέπει να σημειώσουμε ότι δι-αμορφώνεται μια ευρύτερη τάση πολιτικοποί-ησης - ριζοσπαστικοποίησης (χρέος, ΕΕ, κέρ-δη, αίτημα για πραγματική δημοκρατία και λα-ϊκή κυριαρχία κ.λπ.) όπου μπορούν να γονιμο-ποιηθεί η αντικαπιταλιστική και σύγχρονα κομ-

μουνιστική πολιτική. Ιδιαίτερα βαθιά είναι και η απονομιμοποίηση του σάπιου πολιτικού συ-στήματος.

Στο αγωνιστικό κρεσέντο της προηγούμε-νης εβδομάδας, που κορυφώθηκε την Κυρια-κή, συμπεριλαμβάνονται μία 24ωρη και μία 48ωρη απεργία της ΓΣΕΕ, η διαδήλωση της Πέμπτης κ.λπ. Τα μηνύματα από τη συμμετο-χή στην απεργία είναι αντιφατικά, αλλά σί-γουρα ήταν αντίστοιχη του κυριακάτικου ξε-σηκωμού (παρότι σε τμήματα του εργοστασι-ακού προλεταριάτου υπήρχε αξιόλογη συμμε-τοχή την Παρασκευή). Συνέβαλαν οι απεργί-ες στο να φουντώσει το κλίμα, παρότι η γρα-φειοκρατία των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ ουσιαστι-κά τις υπονόμευσε (και πολιτικά και οργα-νωτικά). Έχει σημασία αυτή η εκτίμηση, για-τί την ώρα που απονομιμοποιείται ευρύτερα η ΓΣΕΕ, υπάρχουν απόψεις μέσα στην Αρι-

στερά (από τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ κυρί-ως, αλλά και στην αντικαπιταλιστι-κή) που βλέπουν ακόμα «δυνατότη-τες αξιοποίησης» του ρόλου της συν-δικαλιστικής γραφειοκρατίας!

Ταυτόχρονα αξίζει να συζητηθεί και μία ακόμα πλευρά: Οι εργαζόμε-νοι δείχνουν πολλές φορές ότι είναι πιο έτοιμοι να ριχτούν μαζικά στον αγώνα, με μορφές εκτός χώρου εργασίας και εκτός απεργίας, είτε γιατί στενάζουν οικονομικά, είτε γιατί φοβούνται την απόλυση. Αυτό πρέπει να ληφθεί υπό-ψη, χωρίς στερεότυπα. Αυτό δεν σημαί-νει «όχι απεργίες», ίσα ίσα όλες οι με-γάλες καμπές του κινήματος στηρίχθη-καν και σε απεργιακή κινητοποίηση. Η λογική του αγώνα διαρκείας απαι-τεί αξιοποίηση όλων των μορφών πά-λης. Βεβαίως, στοιχείο μιας συνολικής κλιμάκωσης θα είναι απαραίτητα και η απεργιακή κλιμάκωση.

Η κοινωνική έκρηξη της Κυριακής δείχνει ότι βαθαίνει το χάσμα μεταξύ του αστικού πολιτικού συστήματος και του λαού, προκαλώντας μια σοβαρό-τατη πολιτική κρίση, που δεν είναι εύ-κολο να αντιμετωπιστεί. Η κυβέρνη-ση του μαύρου μετώπου πέρασε από τη Βουλή το άθλιο Μνημόνιο 2, που ρί-χνει στα κοινωνικά Τάρταρα τους ερ-γαζόμενους και τη νεολαία. Βρέθηκε όμως εκτεθειμένη στην οργή εκατομ-μυρίων, με αποτέλεσμα να «σπάσει» ο Καρατζαφέρης και να διαφοροποιη-

θούν και διαγραφούν πάνω από 40 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Ταυτόχρονα, η εκλο-γική επιρροή των δυνάμεων του αστικού δικομ-ματισμού, που αποτελούσαν τους πυλώνες του αστικού πολιτικού συστήματος, βυθίζεται (του ΠΑΣΟΚ καταρρέει, της ΝΔ αρχίζει να υποχω-ρεί). Υπάρχει κρίσιμο πρόβλημα κοινωνικής νομιμοποίησης της κυβέρνησης Παπαδήμου, η οποία φαίνεται να στηρίζεται μόνο στο συνδυ-ασμό ΜΑΤ και ΜΜΕ, αλλά στην πραγματικό-τητα εκφράζει τις δυνάμεις του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού (ΕΕ, ΔΝΤ) και ηγεμονικά τμήματα της ελληνικής ολιγαρχίας (ΣΕΒ, τρά-πεζες, εφοπλιστές τουριστικοβιομήχανοι, μιντι-οκράτες κ.λπ.).

Καταγράφεται ένα νέο κύμα λαϊκής εργατικής κινητοποίησης - ξεσηκωμού με εξεγερτικά χαρακτηριστικά. Είναι φανερό

ότι μετά το σχετικό πάγωμα του κινήματος το πρώτο τρίμηνο της συγκυβέρνησης Παπαδήμου, μπαίνουμε σε νέο κύκλο

μεγάλων κοινωνικών γεγονότων, με δυνατότητες εξεγερτικές, για τις οποίες πρέπει να προετοιμαστούμε κατάλληλα.

4 Ο πολιτικοποιημένος και οργανωμένος λαός είναι το υποκείμενο της πάλης

Ο ΛΑΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΜΕ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

n ΝΕΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΡΕΥΜΑ

Κορυφαίο πολιτικό γεγονός οι διαδηλώσεις της Κυριακής

8 / ΠPIN ΠPINHΔON KYPIAKH 19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2012

Μετά την παράδοση του ΟΤΕ στη γερμανική Ντόιτσε Τέλεκομ το Μάιο του 2008 έπεσε μαύρο πέπλο σιωπής απ’ όλα τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ. Η διοίκηση της εταιρείας διαθέτει πολλά εκατομμύρια για διαφήμιση και μ’ αυτό τον τρόπο έχει κλείσει όλα τα στόματα και είναι πολύ δύσκολο να μάθει η κοινωνία για όσα γί-νονται μέσα στην επιχείρηση.

Η ΑΣΕ-ΟΤΕ πολύ έγκαιρα είχε προ-ειδοποιήσει για το πόσο καταστροφική θα ήταν αυτή η εξέλιξη για την κοινωνία, τους εργαζόμενους και τους συνδρομη-τές του ΟΤΕ. Τη μέρα που ψηφιζόταν από τη Βουλή η παράδοση του ΟΤΕ, έκαψε μπροστά στη Βουλή σβάστικες

σε μια συμβολική ενέργεια δια-μαρτυρίας για το ξεπούλη-

μα του ΟΤΕ. Από την εμπειρία

τους οι εργαζόμε-νοι του ΟΤΕ ήξε-ραν πολλά περισ-σότερα για τις δι-απλοκές κυβερ-νήσεων, κομμά-των, στελεχών του ΟΤΕ με τους με-

γάλους προμηθευ-τές του Δημοσίου,

Ιντρακόμ, Έρικσον και κυρίως τη Ζίμενς.

Στους κύκλους του ΟΤΕ μάλιστα αναφερόταν ως ...Μί-

ζενς. Χαρακτηριστικός είναι ο τρόπος που αντιμετωπίστηκε από το συγκρό-τημα Αλαφούζου. Η Καθημερινή στις 7 Μαΐου 2008 κυκλοφόρησε με κύριο θέμα το κάψιμο των σημαιών, ειρωνευόμενη ότι μια σημαία ήταν βέλγικη και ο γνω-στός μας σήμερα κύριος Μπάμπης (Πα-παδημητρίου) στο άρθρο του τρομοκρα-τημένος κατακεραύνωνε τους συνδικα-λιστές της ΑΣΕ με το γνωστό του ιταμό ύφος (και ήθος) για το πόσο επικίνδυ-νο θα είναι για τα «συμφέροντα της χώ-ρας» αν η ενέργεια αυτή βρει και άλλους μιμητές. Η ίδια εφημερίδα την ίδια μέ-ρα στην αγγλόφωνή της έκδοση (διευθυ-

ντής ο Αλ. Παπαχελάς) είχε φωτογρα-φία από το πανό της ΑΣΕ το οποίο έγρα-φε «κακώς ορίσατε, imperialisten raus», πληροφορώντας τους άλλους «προστά-τες» ότι η γερμανική επέκταση στην Ελ-λάδα ξυπνάει μνήμες και είναι ανεπιθύ-μητη! Φαινόταν δηλαδή από τότε ο δι-χασμός και η σχιζοφρένεια που υπάρ-χει στην εθελόδουλη κεφαλαιοκρατία της χώρας.

Από τότε κύλησε πολύ νερό στο πο-τάμι του ΟΤΕ. Όσοι είχαν την αυταπά-τη ότι θα μειώνονταν τα τιμολόγια και η Ντόιτσε Τέλεκομ θα πρόσφερε φτηνά τι-μολόγια για τις επιχειρήσεις και το λαό, απογοητεύτηκαν οικτρά. Σε ένα γαϊτα-νάκι αντεγκλήσεων και πολέμου διαδρό-μων με την περιβόητη ΕΕΤΤ, ο ΟΤΕ δεν θέλει αλλά και όταν θέλει δεν μπορεί να μειώσει τα τιμολόγια.

Η Ντόιτσε Τέλεκομ και ο διευθύνων σύμβουλος Τσαμάζ που διαδέχτηκε τον Βουρλούμη, συνεχίζουν την πεπατημέ-νη που υπήρχε από τον πρώην κρατι-κό ΟΤΕ απέναντι στην ΠΑΣΚΕ - ΔΑ-ΚΕ και τα παπαγαλάκια τους, όπως χα-ρακτηριστικά αναφέρει ανακοίνωση της ΑΣΕ-ΟΤΕ. Γι’ αυτό τα καταπίνουν όλα. Για το καλό της επιχείρησης, αλλά και το δικό τους. Κατάπιαν 300 απολύσεις στην Κοσμοτέ, τις οποίες ο μεταλλαγμέ-νος συνδικαλισμός του σωματείου Κο-σμοτέ τις βάφτισε εθελούσιες. Υπέγρα-ψαν πρώτοι από όλες τις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας και πρώην ΔΕΚΟ, συλ-λογικές συμβάσεις και δέχτηκαν μείωση 13% των αποδοχών η οποία στους τεχνι-κούς φτάνει το 30%-35%!

Από αύριο Δευτέρα 20 Φεβουαρίου έως την Παρασκευή 24 γίνονται εκλο-γές στο μεγαλύτερο και ιστορικό σωμα-τείο της ΠΕΤ-ΟΤΕ. Πριν ένα μήνα, μέ-σα σ’ ένα όργιο τρομοκρατίας και δια-πλοκής, η διοίκηση της εταιρείας αναμί-χτηκε στις εκλογές του σωματείου ΠΑ-ΣΕ-ΟΤΕ ενισχύοντας την ΠΑΣΚΕ. Στις εκλογές της ΠΕΤ-ΟΤΕ ενισχύει τη ΔΑ-ΚΕ! Όπως καταγγέλλει η ΑΣΕ, ο διευ-θύνων σύμβουλος Τσαμάζ πάγωσε το

νέο αξιολόγιο, την αναδιοργάνωση, το WFM καθώς και τα αποτελέσματα από την προκήρυξη της OTEplus να τα εφαρ-μόσει και να τα ανακοινώσει μετά τις εκλογές στην ΠΕΤ-ΟΤΕ.

Όλα αυτά για να μπορέσει να κάνει προεκλογική εκστρατεία και να εκβιά-ζει τους συναδέλφους η ΔΑΚΕ. Η ΔΑ-ΚΕ ψηφοθηρώντας, διαβεβαιώνει χιλιά-δες εργαζόμενους του ΟΤΕ που έχουν άνεργα παιδιά, αδέλφια κ.λπ. ότι έχουν «σίγουρη τη θέση» να προσληφτούν σαν τηλεφωνητές μέσα από τη δουλεμπορική OTEplus που είναι θυγατρική του ΟΤΕ.

Με τον τρόπο αυτό, ο κ. Τσαμάζ και ο διευθύνων σύμβουλος της OTEplus Λ. Κύζας παίζουν με τον πόνο των ανέρ-γων και των 32.000 που έκαναν αίτη-ση για πρόσληψη σαν 4ωροι και 6ωροι τηλεφωνητές. Να σημειωθεί ότι η προ-κήρυξη αναρτήθηκε στα μουλωχτά για δύο μόνο μέρες στην ιστοσελίδα της OTEplus και πουθενά αλλού για να μη γίνει γνωστό και να προσληφθούν μόνο οι «ημέτεροι».

Σημειώνουμε ότι μέχρι τώρα ο ΟΤΕ στα πληροφοριακά κέντρα προσλάμβανε με αδιάβλητες διαδικασίες (με το βαθμό απολυτηρίου Λυκείου) μόνο φοιτητές. Με την προκήρυξη αυτή θα ενοικιάζει η OTEplus στον ΟΤΕ με μικρότερη αμοι-βή αναλώσιμους εργαζόμενους και με ρουσφετολογικό τρόπο. Η OTEplus από τους 32.000 «επέλεξε» 8.000. Αυτούς τους πέρασε από τεστ με θέμα ...τον τεη-λορισμό και αν ...«προτιμούν οι εργάτες να παίρνουν πολλά λεφτά ή να κάνουν τη δουλειά τους εύκολα»! Θα επιλεγούν 2.000 και μετά με συνέντευξη «φέις κο-ντρόλ» θα προσληφτούν 750! «Η μεθό-δευση αυτή αποτελεί πρόκληση για τους χιλιάδες φοιτητές και ανέργους που δο-κιμάζονται από την εθελόδουλη κυβέρ-νηση και την τρόικα» καταλήγει η ανα-κοίνωση της ΑΣΕ και καλεί τους εργα-ζόμενους να υπερψηφίσουν το ψηφοδέλ-τιό της στις εκλογές της ΠΕΤ-ΟΤΕ για να αγωνιστούν όλοι μαζί κατά της ανάλ-γητης εργοδοσίας της Ντόιτσε Τέλεκομ.

Εξόχως… αντικειμενική ήταν, για μια ακόμη φορά, η κάλυψη του τριήμερου αντί-στασης και αγώνα της περασμένης εβδομά-δας από τους γνωστούς - αγνώστους των ΜΜΕ. Ειδικά στη μεγαλειώδη συγκέντρωση της Κυριακής, τα «παπαγαλάκια» έδωσαν ρε-σιτάλ και απέδειξαν ότι είναι άξιος ο μισθός τους. Αλλά όχι μόνο αυτό: Δικαίωσαν όσους υποστηρίζουν πως τις μέρες των απεργιακών κινητοποιήσεων οι δημοσιογράφοι και τεχνι-κοί δεν πρέπει να απεργούν, διότι έτσι, λένε οι ίδιοι, στερούν την κοινωνία από την ενημέ-ρωση. Μάλλον θέλουν να μας πουν ότι στε-ρούν την κυβέρνηση και την τρόικα από την προπαγάνδα που τόσο έχουν ανάγκη…

Το νέο Μνημόνιο είναι αλήθεια περιέ-χει διατάξεις που στόχο έχουν να επιταχύ-νουν την αναδιάρθρωση στο χώρο των μίντια – προφανώς, κατά παραγγελία των μεγαλο-εκδοτών, οι οποίοι και φιλοδοξούν να κυρι-αρχήσουν απολύτως το επόμενο διάστημα, εξαφανίζοντας από προσώπου γης τους κά-θε λογής ενοχλητικούς, ανταγωνιστές και ερ-γαζόμενους. Η κατάργηση της υποχρέωσης δημοσίευσης ισολογισμών (αν και το πότε ακριβώς παίζεται ακόμη), η στοχοποίηση του αγγελιοσήμου και οι ρυθμίσεις για τις ψηφι-ακές άδειες κάνουν ακόμη πιο εφιαλτικό το τοπίο και προμηνύουν νέο κύμα λουκέτων, απολύσεων και εκβιασμών.

Η Ένωση Εκδοτών Διαδικτύου, που πή-ρε σάρκα και οστά αυτή την εβδομάδα, εντάσ-σεται στο ίδιο πλαίσιο – της προετοιμασίας των ισχυρών για την επόμενη μέρα. Το μαρ-τυρούν, άλλωστε, τα ιδρυτικά της μέλη: ΔΟΛ, Πήγασος, Ναυτεμπορική, Αθηνόραμα, Μέγκα, Αντένα, Star, 24 Media, Prime Media και Capital.gr. Τα παραδοσιακά τζάκια του κλά-δου, γνωρίζοντας ότι στο διαδίκτυο θα παί-ξουν το μεγάλο τους στοίχημα, προσπαθούν να βάλουν μία τάξη και να το ελέγξουν. Μέ-χρι στιγμής πάντως, έχουν αποτύχει παταγω-

δώς στα μεγαλεπήβολα σχέδιά τους, καθώς ούτε κέρδη έχουν καταφέρει να αποκομίσουν, ούτε φρένο στην εναλλακτική ενημέρωση μπόρεσαν να βάλουν. Και το πιθανότερο είναι πως δεν θα τα καταφέρουν ούτε τώρα.

Οι μικρές και μεγάλες τραγωδίες που παίζονται στις τάξεις των εργαζομένων δεν αφορούν, πάντως, τα αφεντικά ούτε την κυ-βέρνηση. Τι τους νοιάζει, άλλωστε, που ένας δημοσιογράφος έβαλε τέλος στη ζωή του επει-δή δεν ανανεώθηκε η σύμβασή του στην ΕΡΤ; Και γιατί πρέπει να χάνουν τον ύπνο τους από την αύξηση της ζήτησης των ψυχοφαρμάκων που καταγράφεται στον ΕΔΟΕΑΠ – και μά-λιστα, όχι στις τάξεις των ανέργων, αλλά από εκείνους που έχουν ακόμη δουλειά και αισθά-νονται σαν δούλοι δίχως αύριο;

Το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, παρεμπιπτόντως, πού βρίσκεται; Η συντριπτική πλειοψηφία του πλέον μοιάζει να μη θέλει να ακούσει καν τη λέξη απεργία, θεωρώντας ότι το δη-μοψήφισμα αποτέλεσε ταφόπλακα στον κλάδο. Έτσι, αρκείται σε ανέξοδες ανακοι-νώσεις για τους αγώνες που πρέπει να γί-νουν και για τους συμβασιούχους της ΕΡΤ που υπέστησαν «σφαγή»…

AΠO

σπόντα••• Και τώρα... οι εκλογές! • Όμως, τελικά θα γίνουν; • Ή μήπως το φέρνουν από εδώ, το πάνε από εκεί, με μοναδικό σκοπό να τις απωθήσουν προς το φθινόπωρο; • Η αλήθεια είναι ότι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, ούτε και ο Σαμαράς τρελαίνεται για τις εκλογές, από την ώρα που ευθυγραμμίστηκε πλήρως με τη Μέρκελ • Τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ θα προτιμούσαν οι εκλογές να γίνουν αργότερα, ώστε να έχουν χωνευτεί τα μέτρα • Βέβαια, η προσχώρηση Βορίδη - Γεωργιάδη στη ΝΔ (δώρο ...άνωθεν) καθησυχάζει το Σαμαρά από το φόβο του ΛΑΟΣ • Μένει να δούμε πώς θα εξελιχθούν και οι διαδικασίες στο ΠΑΣΟΚ για τη διαδοχή και την τύχη των διαγραμμένων της πάλαι ποτέ «προεδρικής φρουράς»...••• Ούτως ή άλλως, αυτές οι εκλογές διεξάγονται σε συνθήκες αποδόμησης του πολιτικού συστήματος, το οποίο κανονικά θα ήθελε έναν κάποιο εύλογο χρόνο αναδιοργάνωσης, προτού εκτεθεί στις κάλπες • Στην πραγματικότητα όμως, τούτος ο «χρόνος» πρακτικά δεν φαίνεται να υπάρχει, ενώ η παράταση του βίου της κυβέρνησης Παπαδήμου άνευ προηγούμενης λαϊκής εντολής, ουσιαστικά εγκυμονεί τον κίνδυνο μιας αιφνίδιας κοινωνικής έκρηξης • Τουτέστιν, το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον • Εκτός, αν...••• Εκτός αν μετέλθουν πια όλων των μέσων –θεμιτών και αθέμιτων– μέσω ανοιχτών διεθνών απειλών, προκειμένου να μετατεθεί άτυπα ο χρόνος των εκλογών για το προσεχές φθινόπωρο με την ελίδα να έχουν πέσει μέχρι τότε τα μποφόρ και οι τόνοι • Είναι φανερό ότι τα ποσοστά της Αριστεράς φοβίζουν σε αυτές τις εκλογές • Δεδομένου ότι οι μάσκες έχουν πέσει, ιδιαίτερα οι μάσκες της ενδιάμεσης σοσιαλίζουσας δήθεν Αριστεράς, η τάση ριζοσπαστικοποίησης δυναμώνει και εντός των τειχών της ευρύτερης και κάποτε και ανέφελης ροζ Αριστεράς, που τώρα πλήττεται βαρέως από την ίδια την κρίση...••• «Ο θάνατος του εμποράκου», πλήττει ιδιαίτερα το μικροαστό της ευρύτερης κεντροαριστεράς, κάτι που θα δυσκολέψει πολύ τα όποια σχέδια αναστήλωσης του κύρους της πάλαι ποτέ σοσιαλδημοκρατίας...

ΑΝΤΙ-

σταση

Κρίσιμες εκλογές στην ΠΕΤ-ΟΤΕn ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΤΕ

ΠIΣΩ από τις

κάμερες

KYPIAKH 19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2012 ΠPINHΔON ΠPIN / 9

μή ο δήμος δεν έχει πληρώσει τα δεδουλευ-μένα μηνών στους συμβασιούχους, όταν ο ίδιος και η παράταξή του στο Δημοτικό Συμβούλιο αρνούνται να υπογράψουν ότι οι υπάλληλοι στην καθαριότητα καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες του Δήμου. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Θεσσαλονίκης καταγγέλλει τις απειλές για επέμβαση των δυνάμεων καταστολής που εκστομίζονται από το δή-μαρχο και καλεί σε αγώνα για την ανατρο-

ση που κατέθεσαν εναντίον του ο Π. Ψω-μιάδης και οι αντιπεριφερειάρχες της πα-ράταξής του έλαβε ο Γιάννης Κούτρας, εκλεγμένος περιφερειακός σύμβουλος με την Αντικαπιταλιστική Αριστερά-Ανταρ-σία Κεντρικής Μακεδονίας. Η «κατηγο-ρία» είναι ...συκοφαντική δυσφήμιση και εξύβριση κι αυτό επειδή ο Γ. Κούτρας εί-χε το θάρρος να δηλώσει στο Περιφερει-ακό Συμβούλιο ότι η παράταξη Ψωμιά-

λά έλαβε θέση πίσω από τα οδοφράγματα των επαναστατών, σημαδεύοντας συγκεκρι-μένα τον ταξικό εχθρό. Όπως χιλιάδες νέοι την Κυριακή αγωνίστηκαν για το δικαίωμα στη διαδήλωση. Κι όσο κι αν το ΜΑΑ «πιά-νει» ορισμένα υπαρκτά προβλήματα του κι-νήματος, δείχνει να υποτιμά τα κρατικά σχέ-δια καταστολής και να κλείνει το μάτι στις τυχοδιωκτικές ομάδες του ...φλεγόμενου θε-άματος.

Γραφειοκράτες και …κλειδαράδες

Το προεδρείο των εργαζομέ-νων στο νοσοκομείο του «Ερυ-θρού Σταυρού» αντιλαμβάνεται ως φέουδο το σωματείο, αποφα-σίζοντας να αφαιρέσει τα κλειδιά από τα δύο εκλεγμένα μέλη της Πρωτοβουλίας Εργαζομένων, σε μια πρωτοφανή στα χρονικά του σωματείου απόφαση. Διαμαρτυ-ρόμενος, ο ένας εκλεγμένος σύμ-βουλος πήρε την πόρτα των γρα-φείων, την κατέθεσε στο πρόσφα-το συνέδριο της ΠΟΕΔΗΝ και ομόφωνα οι σύνεδροι αποφάσι-σαν ότι τα σωματεία είναι ανοι-χτά σε όλους τους εργαζόμενους και οι εκλεγμένοι θα έχουν κλει-διά. Ωστόσο, το προεδρείο έβαλε το διοικητή να απαιτήσει την πα-ράδοση των κλειδιών από το διω-κόμενο σύμβουλο, τον κάλεσε σε απολογία και του επέβαλε προ-καταβολικά ποινή 7ήμερης παύ-σης καθηκόντων! Αυτό θα πει γραφειοκρατικός, εργοδοτικός συνδικαλισμός!

Μπουτάρης κατά συμβασιούχων«Καταλύουν τη νομιμότητα» οι κινητο-

ποιήσεις των συμβασιούχων στην καθαρι-ότητα του δήμου Θεσσαλονίκης. Αυτό είχε το θράσος να δηλώσει ο δήμαρχος Θεσσα-λονίκης Γ. Μπουτάρης, όταν την ίδια στιγ-

Σπασίκλας με το ΜνημόνιοΟ πιο καλός ο μαθητής των μνημονί-

ων έχει αποδειχτεί ο Μ. Χρυσοχοΐδης. Και αδιάβαστος, όπως ήταν στο Μνημόνιο 1 και διαβασμένος όπως ισχυρίστηκε, στο Μνημό-νιο 2, το αποτέλεσμα είναι ίδιο: Το ψηφίζει με πόδια και με χέρια! Ενώ θεωρεί πως οι εκλογές θα πρέπει να διεξαχθούν το 2013 στο τέλος αυτής της βουλευτικής θητείας. «Πρόκειται για ζήτημα πολιτικής σταθερό-τητας» λέει, προσπαθώντας να απομακρύ-νει εντελώς κάθε σκέψη για πρόωρες εκλο-γές. Τη βρόμικη δουλειά την κάνει για όλους και με το παραπάνω ο Παπαδήμος, σου λέ-ει, ενώ έως τότε, μπορεί να έχει στρώσει η κατάσταση με τη διάλα του ΠΑΣΟΚ και ως δελφίνος να τον περιμένει καλύτερη τύχη...

Γιατροί κατά χημικών της ΕΛΑΣΤην παρέμβαση εισαγγελέα «για την

προστασία της δημόσιας υγείας από τη ρί-ψη των επικίνδυνων χημικών ουσιών κατά τη διάρκεια της μεγάλης διαδήλωσης της περασμένης Κυριακής που έθεσε σε κίνδυ-νο την υγεία χιλιάδων πολιτών», ζητά ο Ια-τρικός Σύλλογος Αθηνών. Σύμφωνα με κα-ταγγελίες του, η Ομάδα Άμεσης Δράσης των εθελοντών γιατρών του συλλόγου έδωσε τις πρώτες βοήθειες σε δεκάδες πολίτες που εί-χαν υποστεί επικίνδυνα εγκαύματα και σο-βαρά αναπνευστικά προβλήματα από την ει-σπνοή αυτών των ουσιών. Οι γιατροί καλούν τη δικαιοσύνη να διερευνήσει τις καταγγελί-ες ότι τα δολοφονικά αέρια της ΕΛΑΣ περι-είχαν την ουσία CS, η οποία κατατάσσεται στα χημικά όπλα και έχει σοβαρές επιπτώ-σεις στον ανθρώπινο οργανισμό.

Ο Γαβριάς στο …ΣύνταγμαΓια «αποξένωση των δυνάμεων της Αρι-

στεράς από τη νέα γενιά» μιλά το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής. Όταν θεω-ρείς πως «η ανατροπή αποτελεί κουραστι-κό στερεότυπο» και «δεν μεταφράζεται σε επαναστατικό σχέδιο», λογικό είναι να κα-ταλήγεις σε θέσεις όπως ότι «ο Γαβριάς των Αθλίων αν είχε κατέβει στο Σύνταγμα, δεν θα ήταν στα κλειστά μπλοκ κομματικών νεο-λαιών, αλλά θα έκαιγε τράπεζες και κινημα-τογράφους». Μόνο που ο Γαβριάς του 1832 δεν περιφερόταν από φωτιά σε φωτιά, αλ-

Τα όσα μας συμβαίνουν και τα όσα συμβαίνουν γενικώς, συνιστούν ασφαλώς μια νέα κατάσταση από όλες τις απόψεις. Ο κόσμος βγήκε πάλι στους δρόμους σε με-γέθη που δεν έχουμε ξανα-δεί, ούτε στις εποχές των κα-λύτερων νεανικών μας σχε-δίων. Τα μέτρα περνούν σε μεγέθη που δεν είχε φανταστεί ούτε ο πλέον διεστραμμένος εχθρός του δημοκρατισμού της μεταδικτατορικής περιόδου. Και η ζωή συνεχίζεται. Εκείνοι που την Κυριακή είναι επί ώρες στους δρόμους σε αναμέτρηση με τα ΜΑΤ και τα δακρυγόνα, τη Δευτέρα ξανα-μαζεύονται στο σπίτι, συνεχίζουν να βρίζουν με την ίδια ή και περισσότερη ένταση και πε-

ριμένουν πότε θα τους ξα-νακαλέσουν και θα ξανα-βγούν στο δρόμο. Ένα κά-ποιο αίσθημα ματαιότη-τας κυριαρχεί, ακόμα και σε εκείνους που δηλώνουν διαθέσιμοι να κάνουν κάτι. Τι είναι αυτό το κάτι; Δεν ξέρουν. Στρέφονται στην Αριστερά και ρωτούν, ζη-

τούν όσα σκέφτονται, μπορεί και θαύματα, δίνουν στην ενότητα μεταφυσικές διαστάσεις, σαν που θα κάνει το θαύμα, και περιμένουν!

Η άλλη μπάντα, η Αριστερά. Παρατηρεί, καταγράφει, αναλύει, κάνει δηλώσεις και σχέδια. Καλύτερα ή χειρότερα. Και παραμέ-νει αδύναμη να πιάσει και να ξετυλίξει το νή-μα της μεγάλης επιθυμίας και δυνατότητας.

Ακούγονται καλές προθέσεις, συγκινητικές, από πολλές, αν όχι από όλες, τις πλευρές της πάσχουσας και πασχίζουσας Αριστεράς.

Σε όλα τα πράγματα της ζωής το κύριο εί-ναι από που κοιτάς και τι επιθυμείς βαθειά μέσα σου να κάνεις. Όπως όταν έχεις ξένους σπίτι κι έχει πάει η ώρα αργά, ακούς που λέ-νε «πέρασε η ώρα, να πηγαίνουμε κι εμείς», κι αν δεν τους θέλεις πια λες ένα ουδέτερο, «καθίστε λίγο ακόμη, δεν πειράζει» και ση-κώνεσαι λίγο δήθεν για να πας τουαλέτα ή στην κουζίνα ή κάπου, που θέλει να δείξει πως όντως πέρασε η ώρα. Αν τους θέλεις να μείνουν ανοίγεις κι άλλο κρασί, φωνάζεις ωχ ρε αδελφέ, τι σημασία έχει η ώρα; κ.λπ. Το ίδιο συμβαίνει και με τον έρωτα και μ’ όλα τα άλλα των ποικίλων αισθημάτων και δια-θέσεων. Το ίδιο και με τις υποθέσεις της Αρι-

στεράς. Δεν είμαι συστηματικός και εμβρι-θής αναγνώστης των ανακοινώσεων της Αρι-στεράς των πολλών αποχρώσεων. Ίσως και γι’ αυτό, επειδή δεν βουλιάζω στις περιπλο-κές των νοημάτων, εισπράττω περισσότερο το αίσθημα που υπάρχει σ’ αυτές. Ας πού-με, για το επίμαχο θέμα της ενότητας. Αλ-λιώς φέρεσαι, μιλάς και πράττεις άμα επιθυ-μείς βαθειά να πραγματοποιηθεί κι αλλιώς αν απλώς για να διεκπεραιώσεις μια ακόμη πολιτική υποχρέωση κι αισθάνομαι πως ακό-μα κυριαρχεί το δεύτερο.

Η ενότητα, ξέρουμε, δεν είναι το φάρμα-κο για όλες τις παθήσεις της Αριστεράς. Είναι όμως ένας κρίσιμος τρόπος θεραπείας. Και πρέπει να την αναζητήσουμε με σφοδρή επι-θυμία, με την ορθή δόση και την αποτελεσμα-τική χορήγηση. Αν εννοούμεθα.

σχόλιαστο ημιΦΩΣ

ΘANAΣHΣ ΣKAMNAKHΣ

Αν επιθυμείς πολύ…

TEΛEYTAIA

λέξη

δη είναι βουτηγμένη στα σκάνδαλα και τη διαφθορά! Οι φωνές ανυπακοής της ΑΝΤΑΡΣΥΑ φαίνεται πως ενοχλούν κά-θε είδους ταγό του σημερινού ανθρωπο-φάγου καπιταλισμού, ακόμα και αντιμνη-μνονιακών αποχρώσεων, όπως του Ψω-μιάδη. Γι’ αυτό και επιστρατεύουν κάθε είδους όπλα καταστολής και φίμωσης. Μάταια όμως…

πή των εντολών της μαύρης συγκυβέρνησης για παράδοση της καθαριότητας σε ιδιώτες επιχειρηματίες.

Ο Ψωμιάδης …διώκτης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Κλήση για να ...απολογηθεί για μήνυ-

ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΝΕΑ

10 / ΠPIN AΠOΨEIΣ KYPIAKH 19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2012

ΜΕΣΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ

Από το αφεντικό... στον εργαζόμενο

n ΜΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ

Ανεξίτηλα ίχνη στην ιστορία ενός αγωνι-ζόμενου κλάδου και κατ’ επέκταση ενός αντι-στεκόμενου στη μνημονιακή βαρβαρότητα λα-ού, αφήνουν το απεργιακό φύλλο της Ελευθε-ροτυπίας, οι εκπομπές των εργαζομένων του Άλτερ αλλά και οι προσπάθειες των εργαζομέ-νων του Κόσμου του Επενδυτή. Το γεγονός της εβδομάδας ασφαλώς ήταν το απεργιακό φύλ-λο που τύπωσαν Οι εργαζόμενοι στην Ελευθε-ροτυπία, ο οποίος ήταν και ο τίτλος της εφημε-ρίδας που διακινήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου. Μέσα από διαδικασίες γενικών συνελεύσεων, οι εργαζόμενοι της Ελευθεροτυπίας τόλμησαν και πέτυχαν. Η εκδοτική προσπάθεια είχε τέ-τοια επιτυχία ώστε η εφημερίδα των εργαζο-μένων πούλησε διπλάσια φύλλα από τα 12.000 που είχε πουλήσει το τελευταίο κανονικό φύλ-λο της εφημερίδας, πριν από τις 22 Δεκεμβρίου οπότε και ξεκίνησε η απεργία. Σε πανελλαδικό επίπεδο εκτιμάται ότι οι πωλήσεις ξεπέρασαν τις 30.000, ενώ το φύλλο έχει ήδη ανέβει στο δι-αδίκτυο και τα αδιάθετα φύλλα του τιράζ γίνο-νται σκέψεις να διακινηθούν χέρι με χέρι.

Η αποφασιστικότητα και η συμμετοχή των εργαζομένων έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην προσπάθεια, από την εκλογή με κάλπη της πε-νταμελούς συντακτικής επιτροπής, όπου ψήφι-σαν οι 160 από τους 250 δημοσιογράφους της εφημερίδας, μέχρι την οργάνωση του ατελιέ και της εκτύπωσης, όπου συμμετείχαν μεγάλα τμή-ματα και των υπόλοιπων εργαζομένων. Αντι-παρήλθαν οι εργαζόμενοι τις απειλές και την τρομο-κρατία της εργοδοσίας αλλά και τους δικαιολογημένους ή αδικαιολόγητους φόβους και αμφιβολίες στο εσωτε-ρικό τους. Η ιδιοκτήτρια της εταιρείας έβαλε χίλια εμπό-δια, από τη διακοπή της θέρ-μανσης και το μπλοκάρισμα των προγραμμάτων των υπο-λογιστών και το κλείδωμα του ατελιέ, ως τις απειλές για προσφυγή εναντίον του απερ-γιακού φύλλου, ενέργεια που σύμφωνα με την πλευρά των κυρίαρχων θα μπορούσε να οδηγήσει σε απολύσεις όσων τα ενυπόγραφα άρθρα, ρε-πορτάζ και απόψεις θα δημο-σιεύονταν. Σε συνθήκες που θύμιζαν την έκδοση παράνο-μης εφημερίδας, με δανεικά ατελιέ, ΑΦΜ άλλων αστικών μη κερδοσκοπικών εταιρειών με χίλιες δυσκολίες στη χρηματοδότηση, κατά-φεραν και έκαναν το άλμα.

Ανάλογα είναι και τα αποτελέσματα των εκπομπών στο Άλτερ, οπότε από τη στιγμή που άρχισε ένα πρωτόλειο πρόγραμμα με άλ-λη αντίληψη, η εργοδοσία τρομοκρατήθηκε και κατέβασε ακόμη και τους πομπούς, την Πέμπτη 9 και την Παρασκευή 10 Φεβρου-αρίου. Τα εγχειρήματα αυτά μάλιστα, τόσο στην Ελευθεροτυπία όσο και στο Άλτερ, όπου ντοκιμαντέρ όπως η Χρεοκρατία και εκπο-μπές έπιασαν θεαματικότητες που το κανάλι δεν είχε ούτε όταν λειτουργούσε με τους νό-μους της ελεύθερης αγοράς και του ανταγω-νισμού, έχουν προκαλέσει σημαντικό διεθνές ενδιαφέρον. Επιπλέον για την Ελευθεροτυπία, υπήρξε θετική η στάση του δικαστηρίου ένα-ντι των εργαζομένων, καθώς ο τίτλος εξακο-λουθεί να δεσμεύεται και οι ίδιοι διατηρούν το δικαίωμα συντηρητικών κατασχέσεων για αποζημιώσεις.

Ακόμη κι αν υπάρχουν ενστάσεις και κρι-τική από αρκετούς για όλη τη διαδικασία έκ-δοσης, το περιεχόμενο του φύλλου, τη χρημα-τοδότηση ή ακόμη και την πώλησή του, σίγου-ρα αυτές οι προσπάθειες είναι κάτι θετικό που βγαίνει από τους αγωνιζόμενους στον Τύπο.

Απεργιακό φύλλο από την Ελευθεροτυπία

των εργαζομένων και εκπομπή

μάχης από το Άλτερ

Το μόνο που ξέχασαν να ισχυρι-στούν οι εκπρόσωποι της χούντας του ευρώ και του ΔΝΤ στη Βουλή, είναι πως αν η Ελλάδα αποχωρή-σει από την ευρωζώνη, θα σταμα-

τήσει να γυρίζει η Γη γύρω από τον Ήλιο. Ποτέ όμως δεν είναι αργά... Ο αντιδραστι-κός συνασπισμός εξουσίας, υπηρέτης αλ-λά και εκπρόσωπος της ΕΕ και του ΔΝΤ, λειτουργεί ως κοινός εκβιαστής της νύχτας απέναντι στο λαό.

Οι μαθητές του Δημοτικού, με απλές απαντήσεις τους, είναι πραγματικά πιο χρήσιμοι σε τέτοιες περιπτώσεις. Μπο-ρούν να μας υπενθυμίσουν ότι το ευρώ δεν είναι το μοναδικό νόμισμα στον κόσμο και δεν είναι παρά μόνο το νόμισμα των δέ-κα μόλις τελευταίων χρόνων στην Ελλά-δα. Πως στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν συμ-μετέχουν παρά μόνο 27 από τις 191 χώρες του κόσμου και από αυτές μόνο οι 17 ανή-κουν στην ευρωζώνη.

Δύο χρόνια πριν, τρομοκρατούσαν τον κόσμο πως αν δεν υπογραφόταν το πρώ-το Μνημόνιο, θα χρεοκοπούσε η Ελλάδα. Έλεγαν ψέματα και το γνώριζαν. Στόχος ήταν –και αυτό συμβαίνει τώρα– η λαϊκή χρεοκοπία. Σήμερα, είμαστε όλο και πιο κοντά σε μια τυπική χρεοκοπία. Στο πλαί-σιο της πολιτικής παραμονής στην ευρω-ζώνη, αυτή καθίσταται όλο και ακριβότε-ρη και επώδυνη.

Θυμόμαστε φυσικά το μόνιμο επιμύ-θιο: «Παίρνουμε δάνεια για να πληρώ-σουμε τους μισθούς των δημοσίων υπαλ-λήλων και τις συντάξεις». Η αλήθεια ήταν πως αυτό είναι ένα κόστος της τάξης των 20 δισ., ενώ τα κρατικά έσοδα –του ταξικά διαμορφούμενου προϋπολογισμού– είναι περίπου 50 δισ. Απλώς υπήρχε και υπάρ-χει η προτεραιότητα να εξοφλούνται πρώ-τα τα δάνεια και οι τόκοι τους. Στο Μνη-μόνιο 2 είναι ξεκάθαρη η δέσμευση να μην πάει ούτε ένα ευρώ για μισθούς και συντάξεις. Απλώς η τρόικα μας δίνει δά-

νεια για να εξοφλούμε ιδιώτες και «θεσμι-κούς» επενδυτές και να χρωστάμε σε ΕΚΤ και ΔΝΤ. Το χρέος αλλάζει νομική μορφή και η Ελλάδα παραιτείται από το δικαίω-μα αθέτησης πληρωμών, ενώ αναλαμβά-νει την υποχρέωση να βάζει υποθήκη την εθνική περιουσία. Η αλήθεια λοιπόν δεν είναι ότι λαμβάνουμε δάνεια για να πλη-ρώνουμε μισθούς και συντάξεις, αλλά ότι μειώνουμε μισθούς και συντάξεις για να πληρώνουμε δάνεια.

Ένας υπουργός του ΠΑΣΟΚ πρόσφα-

τα ισχυρίστηκε πως αν φύγουμε από την ευρωζώνη, δεν θα έχουμε «ούτε ζάχαρη για τον καφέ μας». Η αλήθεια είναι πως τα εργοστάσια ζάχαρης έκλεισαν ή περιό-ρισαν δραματικά την παραγωγή τους στο πλαίσιο ποσοστώσεων που επέβαλλε η ΕΕ. Από πλεόνασμα παραγωγής και εξα-γωγές, σήμερα εισάγουμε ζάχαρη από τη Γερμανία.

Οι τρομολάγνοι, με επικεφαλής τον ίδιο τον δοτό πρωθυπουργό, λένε ακόμη πως δεν θα έχουμε καύσιμα. Λες και παίρνου-με πετρέλαιο από την ΕΕ. Κρύβουν φυσι-κά ότι το πετρέλαιο βγαίνει από τα διυλι-

στήρια του Βαρδινογιάννη με 20 λεπτά και καταλήγει στο πρατήριο με 1,70. Τα υπό-λοιπα είναι εμπορικά κέρδη και κυρίως φορολογική ληστεία ενός κράτους που αρ-μέγει από τα λαϊκά στρώματα και μοιρά-ζει επιδοτήσεις και φοροασυλία στην οι-κονομική ολιγαρχία. Φτάσαμε να πηγαί-νει ο κόσμος από τη Φλώρινα στα Σκόπια και από την Ξάνθη στη Βουλγαρία για να γεμίσει βενζίνη. Από χώρες που δεν παρά-γουν πετρέλαιο και είναι φτωχότερες από την Ελλάδα.

Το πιο χαριτωμένο επιχείρημα του πρωθυπουργού είναι ωστόσο πως «αν φύ-γουμε από την ΕΕ και κάνουμε στάση πλη-ρωμών, δεν θα μας δανείζει κανείς». Εδώ βέβαια προδίδονται. Φοβούνται μήπως σταματήσει η χρεομηχανή που έχουν στή-σει, που είναι θηλιά στο λαιμό του λαού. Κρύβουν επίσης ότι δέχθηκαν την απαίτη-ση της τρόικας που απαγορεύει το δανει-σμό από άλλες πηγές.

Παπαγαλίζοντας τους εκβιασμούς των πολυεθνικών του φαρμάκου, λένε πως έξω από την ευρωζώνη δεν θα υπάρχουν φάρ-μακα. Κρύβουν τη διάλυση των νοσοκο-μείων αλλά και ότι σύμφωνα με τη συν-θήκη του Μνημονίου για το 2012, προβλέ-πεται μείωση της συνολικής φαρμακευτι-κής δαπάνης στο ΕΣΥ και τους ασφαλι-στικούς οργανισμούς από 5 δισ. ευρώ σε 2 δισ. Επίσης, περίπου 26.000 εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα υγείας, από τους οποί-ους 9.100 γιατροί, θα χάσουν τη δουλειά τους. Ο κίνδυνος υπάρχει ακριβώς στη συ-νέχιση της πολιτικής των κοινωνικών περι-κοπών στην υγεία, που επιβάλλουν τα μνη-μόνια. Από την άλλη, ο συντριπτικός όγκος των φαρμάκων εκτός πατέντας, παράγο-νται σε σημαντικό βαθμό πλέον εκτός του βορειοδυτικού καπιταλιστικού τόξου, σε διάφορες χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας.

Μας προειδοποιούν: Μια ενδεχόμε-νη αποχώρηση από το ευρώ θα οδηγήσει

Καταστροφή είναι η ΕΕ και το ευρώ!

n ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΑΥΡΟΕΙΔΗΣ

ΠΟΙΟ «ΔΙΛΗΜΜΑ»;

Οι εικόνες έκαναν το γύρο του κόσμου αλλά και το γύρο του νου κάθε ανθρώπου. Πά-νω από σαράντα πέντε κτίρια, ανάμεσα τους και ιστορικά κτί-ρια της πόλης των Αθηνών, πα-ραδόθηκαν στις φλόγες.

Σε μια άλλη πόλη, σε άλ-λη χώρα και άλλο χρόνο –δυο χρόνια πριν, τον Οκτώβριο του 2010– εκατοντάδες νεαροί κα-τέστρεψαν καταστήματα πολυ-τελείας, πυρπόλησαν αυτοκί-νητα και με αφορμή τις κινη-τοποιήσεις ενάντια στη μεταρ-ρύθμιση του Ασφαλιστικού. Τότε ήταν η Λυόν, μια από τις πιο πλούσιες πόλεις της Γαλλί-ας και διάσημη για τα σικ εστι-ατόρια, που είδε το κέντρο της να αλλάζει σε λίγες μέρες με τις επιθέσεις των διαδηλωτών, τις συλλήψεις και τους τραυ-ματισμούς δεκάδων ατόμων. Ο αστυνομικός διευθυντής της

πόλης θα περιγράψει τις σκη-νές σαν «αληθινή περίπτωση αστικού ανταρτοπόλεμου». Οι δε αρχές θα ανακοινώσουν ότι οι μισοί απ’ τους συλληφθέντες είναι ανήλικοι και πολλοί απ’ αυτούς δεν παρακολουθούν το σχολείο.

Προχτές ήταν στο Λος Άντζελες. Αύριο ίσως στο Πε-κίνο.

«Τα όσα δραματικά συμβαί-νουν στο κέντρο της Αθήνας πλήττουν την ίδια την Ελλάδα, πληγώνουν όλους τους Έλλη-νες. Βλέπουμε σκηνές από ένα αύριο που πρέπει οπωσδήποτε

να αποτραπεί. Ζητώ από όλους σωφροσύνη, πατριωτισμό, ψυ-χραιμία και ενότητα», τόνισε ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρα-τίας Αντώνης Σαμαράς. Σκηνές από ένα αύριο...

Σύμπαντα τα κόμματα της κατεδάφισης και του εμπρη-σμού των εργατολαϊκών κατα-κτήσεων και δικαιωμάτων κα-ταδίκασαν τις πράξεις. Η Ντό-ρα Μητσοτάκη - Μπακογιάν-νη σε ένα κρεσέντο μονόλογου που θα το ζήλευε ο Κιμούλης στο Απλά περίπλοκα αναρωτιέ-ται «ως πότε το ελληνικό κρά-τος θα ανέχεται επιθέσεις κου-

κουλοφόρων που προσπαθούν να εκμεταλλευθούν τη γνήσια λαϊκή αγανάκτηση».

Σύμπασα η Αριστερά κα-τήγγειλε την προβοκάτσια. Το ΚΚΕ κατήγγειλε «το κρατικό σχέδιο καταστολής και τρομο-κράτησης του λαού που βρίσκε-ται σε πλήρη εξέλιξη» καθώς και ότι «διάφοροι μηχανισμοί πυρπολούν κτίρια για να δια-μορφωθεί το σκηνικό της κατα-στροφής που φέρνουν στο λαό. Λίγο πριν τα ΜΑΤ και κουκου-λοφόροι έδρασαν συντονισμέ-να ενάντια στις μεγαλειώδεις λαϊκές διαδηλώσεις για να τις διαλύσουν». Νωρίτερα, η Αλέ-κα Παπαρήγα από το βήμα της Βουλής, κατήγγειλε ότι «το με-γαλύτερο μέρος των κουκουλο-φόρων, ο βασικός πυρήνας, εί-ναι δικοί σας μηχανισμοί. Κα-θαρά πράγματα». Η γραμματέ-ας του ΚΚΕ επιχειρεί ένα δια-

ΕΜΠΡΗΣΜΟΙ

ΚΩΣΤΗΣ ΝΑΓΙΑΣ

Κρατικά προσχεδιασμένη παρέμβαση και αξιοποίηση

Δεν λαμβάνουμε δάνεια για να πληρώνουμε μισθούς

και συντάξεις, αλλά μειώνουμε μισθούς

και συντάξεις για να πληρώνουμε δάνεια

KYPIAKH 19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2012 AΠOΨEIΣ ΠPIN / 11

«ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ ΜΕΤΩΠΑ»

Επικίνδυνα αδιέξοδαn ΜΑΚΗΣ ΒΑΣΙΛΑΣ

Με το συγκλονιστικό συλλαλητήριο των εκα-τοντάδων χιλιάδων εργαζόμενων και νεολαίας, ο μαζικός και ανυποχώρητος αγώνας του λαού μας εισέρχεται σε αποφασιστική καμπή. Είναι η ώρα της κλιμάκωσης και της όξυνσης της πάλης, τόσο απέναντι στην κυβέρνηση του μαύρου με-τώπου ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και των παραφυάδων του, όσο και απέναντι σε ΕΕ-ΔΝΤ.

Για όσους θέλουν ο λαός να νικήσει, τα πράγματα πρέπει να είναι συγκεκριμένα. Απέναντι στο λαό δεν βρίσκονται κάποιοι «προδότες» πολιτικοί γενικά, ούτε κάποιοι κακοί ξένοι ειδικότερα. Απέναντί μας είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ, δύο βασικοί οργανισμοί του πολυεθνικού κεφαλαίου, ηγε-μονικά καπιταλιστικά - ιμπεριαλιστικά κράτη (όπως η Γερμανία και η Γαλλία) και το ελλη-νικό κεφάλαιο, μαζί με το πολιτικό προσωπικό του, σε μια ανίερη Ιερή Συμμαχία. Δεν μπο-ρείς να καλείς το λαό σε «παλλαϊκό ξεσηκω-μό» γενικά, «να φύγουν όλοι» κ.λπ. αλλά να σφυρίζεις αδιάφορα για την ΕΕ γιατί τάχα δι-ασπά το «ενιαίο μέτωπο» και δεν ενώνει τον λαό, όπως για παράδειγμα θεωρεί η ΚΟΕ. Βέ-βαια αυτό το «μικρό» ζητηματάκι που υποτί-θεται ότι διασπά την ενότητα του λαού, ενώ-νει προγραμματικά την ΚΟΕ με την «μεγάλη αγκαλιά» του Συνασπισμού.

Ιδιαίτερα όμως αυτή η σκόπιμα μονομερής και επικίνδυνη στην τελική κατάληξή της λο-γική, που πολύ καλύτερα επιχειρεί να την εκ-

φράσει το ΕΠΑΜ, συσκοτί-ζει την ταξική φύση του προ-βλήματος που αντιμετωπί-ζουμε. Ξεμπερδεύει με τις ευθύνες του ελληνικού κεφα-λαίου (ραγιάδες, υποταγμέ-νοι, άχρηστοι) χωρίς να μπο-ρεί να δει τη στρατηγική επι-λογή που έχει εδώ και δεκα-ετίες κάνει, να παραμείνει πάση θυσία στον πυρήνα της ευρωπαϊκής καπιταλιστικής ολοκλήρωσης.

Μάλιστα, σε ανακοίνω-ση που εξέδωσε το ΕΠΑΜ, αλλά και ο ίδιος ο Δ. Κα-ζάκης μέσω συνέντευξης που παραχώρησε σε ενη-μερωτική ιστοσελίδα, δεί-χνει να προσεγγίζει πραγ-ματικά επικίνδυνες λογι-κές. Όταν καλείς την εκ-κλησία(!) να ενωθεί με το λαό και να οργανώσει κλη-

ρικολαϊκές συνελεύσεις σε κάθε ενορία, τότε μάλλον δεν έχεις κατανοήσει το ρόλο της ή ελ-πίζεις αφελώς(;) ο Ιερώνυμος να παίξει αντι-στασιακό ρόλο. Οι αναφορές στο λαϊκό κλή-ρο του ΕΑΜ ξεχνούν ότι ήταν μειοψηφία και πάντα σε σύγκρουση με την ιεραρχία της εκ-κλησίας. Ακόμα χειρότερα δε, όταν εναποθέ-τεις την ομαλή διεξαγωγή για παράδειγμα των εκλογών στους εισαγγελείς και τους δικαστές –αυτούς που βγάζουν κάθε απεργία παράνο-μη– το στρατό και την αστυνομία, αγνοώντας πάλι αφελώς(;) ότι αποτελούν βασικό κομμάτι του σκληρού πυρήνα του αστικού μηχανισμού εξουσίας, τότε καλείς ουσιαστικά τον κόσμο που απεγκλωβίζεται από τα κόμματα εξουσί-ας να επιστρέψουν στο μαντρί από την πίσω πόρτα και μάλιστα με χειρότερους όρους.

Είναι δυνατόν, απέναντι στην πολιτική χού-ντα, ουσιαστικά να καλείς σε μια ...κρατική - στρατιωτική χούντα που θα σώσει για άλλη μια φορά τη χώρα; Δεν βλέπουμε τι έγινε στην Αίγυ-πτο; Αυτό όμως είναι το τραγικό αδιέξοδο μιας ανάλυσης που μένει μόνο στη –χρήσιμη οπωσ-δήποτε– αποκάλυψη, αλλά αδυνατεί να κάνει την απαραίτητη σύνδεση με την αδήριτη ανάγκη η αντίσταση να συναντηθεί με το κοινωνικό ζή-τημα της εκμετάλλευσης, με τη ρήξη με την ΕΕ και την αντικαπιταλιστική ανατροπή.

Το ΕΠΑΜ καλεί το …στρατό, την αστυνομία και την εκκλησία να αναλάβουν τη σωτηρία του λαού!

χωρισμό κάνοντας λόγο για το μεγαλύτερο μέρος. Ο διαχωρι-σμός είναι σωστός: «Αν εγεί-ρετε από την ψυχή των προ-λετάριων το αίσθημα της δι-καιοσύνης και το κατευθύνετε στη χρησιμοποίηση χωρίς όρια και χωρίς δισταγμούς της βίας, εφόσον έτσι κάνουν οι μπουρ-ζουάδες και οι κυβερνήσεις, μπορείτε να φτιάξετε ληστές, αλλά δεν μπορείτε να φτιάξε-τε επαναστάτες», σημειώνει ο Μαλατέστα το 1922 στο Ηθική και βία εκφράζοντας ένα τμήμα της αναρχίας.

Ο Α. Τσίπρας ήταν απόλυ-τος: «Ανενόχλητοι παρακρατι-κοί έκαψαν την Αθήνα. Ο ελ-ληνικός λαός θα αγωνιστεί για να διεκδικήσει τη λαϊκή κυρι-αρχία που του στερείται, την ανεξαρτησία του. Δεν θα πτο-ηθεί ο ελληνικός λάος, τα σχέ-δια της προβοκάτσιας θα επι-

στραφούν, ο ελληνικός λαός θα αγωνιστεί».

Η όλη κατάσταση παραπέ-μπει σε σκηνές από το έργο Ο Μπήντερμαν και οι Εμπρηστές του Ελβετού θεατρικού συγ-γραφέα και νομπελίστα Μαξ Φρις, το οποίο αν και πρωτοα-νέβηκε στη Ζυρίχη το 1958 (σε χρόνο κάθε άλλο παρά ανύ-ποπτο) περιγράφει –στα μέ-τρα του– το κλίμα της κοινωνι-κής αναταραχής και της αναδι-άταξης των ταξικών ισορροπι-ών των ημερών μας, συνδυάζο-ντας την αλληγορία με το ρεα-λισμό, τη μαύρη κωμωδία και το δράμα.

Στο φαινόμενο των συγκε-κριμμένων εμπρησμών, στο συ-γκεκριμένο χρόνο, συνυπάρ-χουν πριν, κατά τη σκέψη για δράση, στη διάρκειά της και στο μετά, τέσσερα φαινόμενα.

Πρώτο (το οποίο σφραγί-

ζει πολιτικά και υπηρετεί αστι-κά σχέδια): Η κρατική προσχε-διασμένη παρέμβαση στο κίνη-μα «από τα έξω και από τα μέ-σα». Από την αρχή μαζικό χτύπη-μα για να μη συγκεντρωθούν δυ-νάμεις. Κατά τη διάρκεια και για μετά πυρπολήσεις, μπάχαλο, τα-ραχές. Σε αυτό απελευθερώθη-καν δικοί τους κουκουλοφόροι, μπαχαλάκηδες, αναρχικοί της πλάκας, φασίστες, χουλιγκάνοι, σαλταδόροι και υπόκοσμος.

Δεύτερο: Η ίδια η αδιέξο-δη πολιτική πράξη της αναρ-χίας, των ρευμάτων της. Χω-ρίς να δίνουν λόγο σε κανένα και χωρίς να πιστεύουν στο κί-νημα –κυρίως στην προοπτική του– χρησιμοποιεί πράξεις βί-ας, καρπό ενός ιδιότυπου συλ-λογικού ατομισμού. Η αναρχία με τις πράξεις της δεν είναι μό-νο γέννημα των αδυναμιών της Αριστεράς και τιμωρία της, αλ-

λά εξελίσσεται σε αυτοτιμωρία και αυτοσυκοφάντησή της. «Αν αυτή είναι η γενική αίσθηση, αν μπουρζουάδες και προλετά-ριοι, αν φασίστες και ανατρε-πτικοί στερούνται εξίσου κάθε ηθικού μέτρου, δεν θα πρέπει να ελπίζουμε πολύ για την αν-θρωπότητα», επαναλαμβάνει ο Μαλατέστα.

Τρίτο: Η οργή, η αγανάκτη-ση, η λύσσα ενάντια στην κανι-βαλική πολιτική, τα όρια του κι-νήματος και της Αριστεράς που δεν φτάνει ακόμη στο να ανα-χαιτήσει και ανατρέψει την προωθούμενη πολιτική και κυ-ρίως την ικανότητα του καπιτα-λισμού να ανασυγκροτεί τις δυ-νάμεις του. Γι’ αυτά συλλογικά ανοίγουν δρόμους οι αγωνιστές του αντικαπιταλιστικού αγώνα, η επαναστατική Αριστερά και η μετωπική εξελισσόμενη πο-λιτική της.

σε υποτίμηση του νέου νομίσματος και θα φτωχύνει ο λαός. Καμιά σοβαρή μελέτη δεν υπάρχει από πλευράς τους όμως για το ύψος της υποτίμησης. Αυτό που κρύβουν είναι ότι το ευρώ ήδη υποτιμάται και είναι σε κίνδυνο. Ότι ήδη έχουμε την εσωτερική υποτίμηση των μισθών και γενικά της οι-κονομίας κατά 15% - 20% και έχουν στό-χο το 50%. Κρύβουν φυσικά πως μια ελεγ-χόμενη υποτίμηση στο πλαίσιο μιας ριζικά διαφορετικής οικονομικο-κοινωνικής πο-ρείας, θα έχει θετικά αποτελέσματα για τις αγροτικές εξαγωγές και την αύξηση του τουριστικού συναλλάγματος. Βεβαίως αυτή θα σημάνει αύξηση των τιμών στα εισαγόμενα προϊόντα, αλλά αυτό θα έχει και θετικές συνέπειες, καθώς θα αφήνει κίνητρο για ανάπτυξη παραγωγής σε το-μείς που τώρα έχουν ξεκληριστεί.

Θα καταφέρουμε επιτυχώς να αντι-σταθούμε στην κλοπή των εισοδημάτων και της δημόσιας περιουσίας, αν αντιστα-θούμε με αξιοπρέπεια στη λοβοτομή της σκέψης και στον εξοβελισμό της ιστορι-κής πείρας.

Η σχέση της ΕΕ με το ξεκλήρισμα των φτωχομεσαίων αγροτών έρχεται από το βαθύ παρελθόν. Ο Κ. Καραμανλής ο Α΄, έλεγε πως με την είσοδο στην ΕΟΚ, θα

είχαμε 300 εκατομμύρια πελάτες για τα αγροτικά προϊόντα. Ωστόσο, με ντιρεκτί-βες της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, είχα-με καταστροφή καλλιεργειών. Είχαμε επί-σης αντιδραστική αναδιάρθρωση της αγρο-τικής παραγωγής, με ξεκλήρισμα των φτω-χομεσαίων αγροτών και παράδοσή της στη Βιβάρτια και σε άλλες πολυεθνικές. Φτά-σαμε εντέλει, να αγοράζουμε λεμόνια Αρ-γεντινής και να θάβουμε τα δικά μας.

Η ΕΕ απαγόρευσε με τη γνωστή οδη-γία περί «απελευθέρωσης και προστασί-ας από μονοπωλιακές καταστάσεις», την ύπαρξη δημόσιου αερομεταφορέα. Για να φτάσουμε σήμερα στη σκλαβιά του ιδιωτι-κού μονοπωλίου του Βγενόπουλου, κοινού ιδιοκτήτη των Ετζίαν και Ολύμπικ Αιρ. Οι Βρυξέλλες επέβαλλαν την «απελευθέρω-ση της αγοράς ενέργειας» από το μονοπώ-λιο της (πάντα κερδοφόρας) ΔΕΗ, για να φτάσουμε σήμερα στη ληστεία της ΔΕΗ από τις Ενέργκα και Ελλάς Πάουερ και τη διαφαινόμενη εκποίηση της δημόσιας επι-χείρησης ηλεκτρισμού στην εξευτελιστική χρηματιστηριακή τιμή.

Στον παράλογο κόσμο της εποχής των τεράτων του κεφαλαίου, όλες οι όμορφες λέξεις, καταλήγουν στην ευρωκρατική σύγχρονη γλώσσα, να σημαίνουν το αντί-

θετό τους. Όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση, με Λευκή και Πράσινη Βίβλο, με τη Σύ-νοδο της Λισαβόνας και άλλα τινά, μιλού-σε για «ευελιξία της εργασίας», εννοού-σε και στόχευε σε μισή δουλειά, μισή ζωή, ζωή λάστιχο. Και όλα αυτά, εν μέσω δε-ξαμενών ανεργίας, απ’ όπου θα τραβιού-νται κατά το δοκούν και κατά περιόδους, εργαζόμενοι χωρίς διαπραγματευτική ικα-νότητα. Έντρομοι δούλοι του κεφαλαίου χωρίς συλλογικές συμβάσεις και συλλογι-κά δικαιώματα.

Για μια άλλη κοινωνική πορεία της χώ-ρας με κέντρο τις λαϊκές ανάγκες, για μια αξιοβίωτη ζωή, με αξιοπρέπεια, δημο-κρατία, ελευθερία, υπάρχουν δύο θεμελι-ώδεις προϋποθέσεις. Η πρώτη είναι η αθέ-τηση πληρωμών και η διαγραφή του χρέ-ους. Ο λαός δεν πήρε δάνεια, δεν τα έφα-γε. Αντίθετα, πλήρωσε για αυτά ήδη δυο και τρεις φορές. Δεύτερη προϋπόθεση εί-ναι η αποχώρηση από την ευρωζώνη και την ΕΕ, γιατί δεν αντέχουμε άλλο την κα-ταστροφή της παραμονής. Γιατί τα χειρό-τερα από την παραμονή μας εκεί, είναι μπροστά μας. Γιατί μπορούμε να τα κατα-φέρουμε πολύ καλύτερα έξω από το ευρώ και έξω από τον Μολώχ του κέρδους, το μύλο της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίη-σης και της ατομικής ιδιοποίησης του κοι-νωνικού πλούτου, αυτού που εύηχα απο-καλούν «οι αγορές». Φυσικά και δεν μπο-ρούμε να παράγουμε τα πάντα στην Ελ-λάδα. Χρειαζόμαστε συναλλαγές στη βά-ση ισοτιμίας και ισοτιμία μπορεί να υπάρ-ξει μόνο ανάμεσα σε χώρες με παρόμοια οικονομική ανάπτυξη και λαούς με ανάλο-γα προβλήματα και όχι με τη Γερμανία και τις ΗΠΑ. Εκεί θα μιλήσει ο νόμος του οι-κονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά ισχυ-ρότερου.

Το όχι στο ευρώ, πάει μαζί με μια άλλη πορεία της χώρας. Με τον πλούτο και την εξουσία στα χέρια των εργαζομένων. Το λαό νοικοκύρη στον τόπο του. Με κέντρο τη δημόσια ιδιοκτησία στην παραγωγή, τις δημόσιες κοινωνικές πολιτικές και ασφα-λώς, την εργατική και λαϊκή δημοκρατία.

Αυτή την πορεία τρέμει η αστική τάξη της χώρας μας, διότι δεν έχει θέση σε αυ-τήν. Αυτή ακριβώς είναι που έχει ως δρα-ματική ανάγκη αναπαραγωγής της εξουσί-ας της την ΕΕ. Τη δική της αγωνία κλονι-σμού της, επιδιώκει να μετατρέψει σε πρό-βλημα της κοινωνίας. Όταν καταφεύγουν στα τελευταία όπλα, της ανοιχτής ψευδολο-γίας και του εμετικού εκφοβισμού, σημαί-νει πως αρχίζουν να χάνουν το παιχνίδι.

12 / ΠPIN H AΛΛH OΨH KYPIAKH 19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2012

Κ άθε προηγούμενο ξεπέρασε η μαζικότητα και η οργή των εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων, που βρέθηκαν στους δρόμους και στις πλατείες όλης της χώρας,

το τριήμερο των αντικυβερνητικών, αντιμνημονιακών κινητοποιήσεων 10 - 12 Φεβρουαρίου, με αποκορύφωμα τον κοινωνικό σεισμό της Κυριακής. Νέοι, εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, κατέβηκαν στο δρόμο, αντιλαμβανόμενοι ότι ο κλονισμός που είχε δεχτεί το πολιτικό σύστημα μετά από ενάμιση χρόνο μνημονιακής πολιτικής, μπορούσε να ενταθεί. Μέχρι την ανατροπή του... Το αντικαπιταλιστικό δυναμικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ συνέβαλε με όλες τις δυνάμεις του προκειμένου να εκφραστούν οι αγωνιστικές και ανατρεπτικές διαθέσεις. Την εβδομάδα που προηγήθηκε με περιοδείες σε εργασιακούς χώρους και γειτονιές καλούσε τον κόσμο «να μην τους φοβηθεί» και να βγει μαζικά στο δρόμο του αγώνα. Πολλές από τις πόλεις της περιφέρειας αποτελούν «καζάνι που βράζει», υπό το βάρος των οικονομικών και εργασιακών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η κοινωνική πλειονότητα. Πέραν της μαζικότητας και της αποφασιστικότητας των συγκεντρώσεων που έγιναν σε αυτές, δεν είναι τυχαίο το πλήθος των πρωτοβουλιών (Βόλος, Ρέθυμνο, Ηράκλειο, Πάτρα κ.ά.) που βρίσκονται σε εξέλιξη για ανεξάρτητο εργατικό συντονισμό. Στη συγκέντρωση στην παραλία του Βόλου, οι συγκεντρωμένοι, νέοι στην πλειοψηφία τους την Κυριακή, άγγιξαν τις 5.000. Μετά την πορεία στους κεντρικούς δρόμους της πόλης, κατελήφθη το δημαρχείο, όπου πραγματοποιήθηκε συνέλευση των συγκεντρωμένων. Η κατάληψη έληξε την Κυριακή το βράδυ, ενώ διαδηλωτές εισέβαλαν και στην εφορία. Εργαζόμενοι και απολυμένοι από τη βιομηχανία Kόντι και τις βιομηχανίες ΜΕΚ, ΒΕΚ και Ιμάντα, είχαν πραγματοποιήσει το Σάββατο σύσκεψη προκειμένου να υπάρξει ανεξάρτητος ταξικός συντονισμός στην πόλη. Νέα σύσκεψη είχε οριστεί για την Πέμπτη. Στα Γιάννενα παρά τη συνεχή βροχή και το χιονιά, πάνω από 1.000 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν την Κυριακή στην κεντρική πλατεία, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του συντονιστικού Πρωτοβάθμιων Σωματείων. Έγινε πορεία στους δρόμους της πόλης με αίτημα την ανατροπή της κυβέρνησης και της πολιτικής που εφαρμόζει. Οι συγκεντρωμένοι παρέμειναν στην πλατεία μέχρι το βράδυ, υπό συνεχή βροχή, με μικροφωνική και συνθήματα. Στην Πρέβεζα εκατοντάδες εργαζόμενοι διαδήλωσαν στους δρόμους της πόλης φωνάζοντας αντιμνημονιακά, αντικυβερνητικά και αντιΕΕ συνθήματα.Στην Πάτρα και στην Καλαμάτα οι διαδηλώσεις συγκέντρωσαν χιλιάδες κόσμου. Στην Καλαμάτα μάλιστα έγιναν δύο διαδηλώσεις κάθε μέρα (Σάββατο - Κυριακή), οι οποίες μετέφεραν το μήνυμα του αγώνα σε κάθε γειτονιά της πόλης. Στην Πάτρα οι διαδηλωτές δεν φοβήθηκαν την αστυνομική βαρβαρότητα του Σαββάτου και βγήκαν μαζικά στο δρόμο την Κυριακή, ενώ από την Παρασκευή πραγματοποίησαν 3ήμερη κατάληψη γραφείων της Περιφέρειας. Τριήμερη κατάληψη πραγματοποιήθηκε και στην Περιφέρεια Θεσσαλίας στη Λάρισα από την επιτροπή αγώνα ενάντια στα χαράτσια. Στη Ξάνθη εξάλλου παρά τις άσχημες καιρικές συνθήκες, πραγματοποιήθηκαν συγκεντρώσεις και τις τρεις ημέρες.

Στράτος Βουραζέρης

n ΝΑΤΑΣΑ ΚΕΦΑΛΛΗΝΟΥ

Καρφίτσα δεν έπεφτε στο Σύνταγ-μα το απόγευμα της Κυριακής 12 Φεβρουαρίου. Ήδη από τις 4 μ.μ. τρένα και λεωφορεία από όλες τις γειτονιές της πρωτεύουσας γέμι-

ζαν ασφυκτικά, μεταφέροντας κόσμο στο κέντρο. Σε εκατοντάδες χιλιάδες υπολογί-ζονταν οι συγκεντρωμένοι, σε μια διαμαρ-τυρία που ξεπέρασε κατά πολλούς σε μαζι-κότητα ακόμη και τις μεγαλύτερες συγκε-ντρώσεις του καλοκαιριού ή τη μεγαλειώδη απεργία του Οκτωβρίου. Κατάφορα αναλη-θείς είναι οι εκτιμήσεις της αστυνομίας που κάνουν λόγο για 80.000 συγκεντρωμένους. Διαψεύδονται απευθείας αν κανείς χαρτο-γραφήσει τους δρόμους που γέμιζε το πλή-θος την Κυριακή: Όλη η πλατεία Συντάγμα-τος και οι δρόμοι που τη περικυκλώνουν, η Λεωφόρος Αμαλίας μέχρι τους στύλους του Ολυμπίου Διός, η Βασιλίσσης Σοφίας, η Βα-σιλέως Γεωργίου, η Μητροπόλεως, η Ερμού, η Φιλελλήνων, η Πανεπιστημίου, η Σταδίου, η πλατεία Ομόνοιας, η Ακαδημίας, η Καρα-

γεώργη Σερβίας ξεχείλιζαν από διαδηλωτές. Το εκπληκτικό ήταν ότι ακόμη και τα μικρά στενά κάθετα ήταν γεμάτα κόσμο.

Σε αντίθεση με άλλες φορές, οι διαδηλω-τές με τα πανό και τα μπλοκ τους ή κατά ομά-δες και παρέες συνέρρεαν προς το Σύνταγ-μα νωρίτερα από το ραντεβού που είχε δο-θεί. Έτσι στις 5 μ.μ. που είχε οριστεί το κά-λεσμα ήδη χιλιάδες διαδηλωτές βρίσκονταν μπροστά από τη Βουλή, εκδηλώνοντας την αντίθεσή τους στην υπερψήφιση του Μνημο-νίου 2, απαιτώντας να διαγραφεί το χρέος, να πέσει η κυβέρνηση. Την ίδια στιγμή, μέ-σα στο ελληνικό κοινοβούλιο η πλειοψηφία των βουλευτών της συγκυβέρνησης μαύρου μετώπου, πάσχιζαν να δικαιολογήσουν για-τί αποφάσισαν να καταδικάζουν την κοινω-νική πλειοψηφία της χώρας στην πείνα, τη φτώχεια και την εξαθλίωση.

Οι διαδηλωτές (εργαζόμενοι, άνεργοι συνταξιούχοι, φοιτητές) κάλυπταν όλο το ηλικιακό φάσμα: Aπό έφηβους μαθητές μέ-χρι ηλικιωμένους. Πλειονότητα αποτελού-σαν οι νέοι, η γενιά της επισφάλειας και της ανεργίας αλλά και οι «γονείς» τους, οι πενη-

ντάρηδες που γεύονται την πίκρα της απόλυ-σης και της ανεργίας, που βλέπουν τους κό-πους ετών να εξανεμίζονται. Σε πολλές πε-ριπτώσεις μάλιστα ολόκληρες οικογένειες βρίσκονταν μαζί στο δρόμο. Οι περισσότε-ροι απ’ τους παρευρισκόμενους ήταν προε-τοιμασμένοι για μακράς διαρκείας παραμο-νή στο Σύνταγμα και γι’ αυτό ήταν εφοδια-σμένοι με μάσκες, μαντήλια, γυαλάκια, Μα-λόξ και Ριοπάν.

Μισή ώρα αφότου άρχισε το συλλαλητή-ριο, έχοντας τα μηνύματα της ακατάπαυστης συρροής του κόσμου και υπό τον φόβο ότι η διαδήλωση μπορεί να «εκτραπεί» σε λαϊκή εξέγερση, η κυβέρνηση Παπαδήμ(ι)ου και πιο συγκεκριμένα ο υπουργός «Προστασίας του Πολίτη», Χρ. Παπουτσής, έδωσε εντολή να ξεδιπλωθεί το χτύπημα της αστυνομίας. Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, στις 5.20 μ.μ. δύο νεράτζια που πετάχτηκαν στις ενι-σχυμένες αστυνομικές δυνάμεις που βρίσκο-νταν παραταγμένες μπροστά από τον Άγνω-στο Στρατιώτη ήταν η ...αφορμή για να εξα-πολυθεί ένας πρωτοφανής «χημικός πόλε-μος» από τις δυνάμεις των ΜΑΤ. Σε χρόνο μηδέν η ατμόσφαιρα έγινε αποπνικτική.

Από το ...θάλαμο αερίων δεν γλίτωσαν ούτε ο Μίκης Θεοδωράκης και o Μανώλης Γλέζος, που την ώρα της επίθεσης προσέρ-χονταν στη Βουλή για να εκφράσουν τη δι-αμαρτυρία τους. Λίγο αργότερα, εμφανώς καταπονημένοι και φορώντας μάσκες έκα-ναν δηλώσεις: Καταγγέλλοντας τη χρήση χημικών, ο Μίκης Θεοδωράκης έστειλε μή-νυμα αισιοδοξίας, τονίζοντας ότι «θα νική-σουμε και αυτή τη φορά». Ενώ ο Μανώλης Γλέζος επισήμανε ότι τα μέτρα είναι εναντί-ον του ελληνικού λαού και «καταλύουν κά-θε έννοια συνταγματικής και δημοκρατικής νομιμότητας».

Από εκείνη την ώρα και μέχρι αργά το βράδυ, οι αστυνομικές δυνάμεις έκαναν αλ-λεπάλληλες «επιχειρήσεις εκκαθάρισης» της πλατείας Συντάγματος, επιδιώκοντας εμφα-νώς τη διάλυση του συλλαλητηρίου. Ωστόσο οι σχεδιασμοί τους ανατράπηκαν από την αποφασιστικότητα και τη μαχητικότητα των διαδηλωτών, οι οποίοι αρνούνταν να υποχω-ρήσουν. Τα πανό των πρωτοβάθμιων σωμα-τείων και του Συντονισμού, των επιτροπών

Μήνυμα ανατροπής από τη Θεσσαλονίκηn ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΙΑΣ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΞΟΠΛΙΔΗΣ

Από την Πέμπτη ξεκίνησε στη Θεσ-σαλονίκη ένα ντόμινο διαδηλώσε-ων, που η κάθε μία λειτουργού-σε πολλαπλασιαστικά και για τις επόμενες μέρες, μέχρι τη μεγαλει-

ώδη διαδήλωση της Κυριακής. Η Πρωτοβου-λία Πρωτοβάθμιων Σωματείων και μια σει-ρά από πρωτοβουλίες κατοίκων κάλεσαν κα-ταρχάς την Πέμπτη σε απογευματινό συλλα-λητήριο, η μαζικότητα και ο παλμός του οποί-ου αποτέλεσαν ένα πρώτο δείγμα γραφής του τι θα ακολουθούσε. Το συλλαλητήριο σταματούσε έξω από ραδιοφωνικούς σταθ-μούς, ενώ αντιπροσωπείες αγωνιστών διέκο-πταν το πρόγραμμα και καλούσαν σε τριήμε-ρο ξεσηκωμό.

Παρά τις χαμηλές θερμοκρασίες, οι δια-δηλώσεις στο πλαίσιο της 48ωρης πανελλα-δικής πανεργατικής απεργίας, ήταν αρκε-τά μαζικές, σε πείσμα του ανύπαρκτου χρό-

νου προετοιμασίας. Τα μπλοκ του συντονι-σμού και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ήταν τα πιο μαζι-κά στην προσυγκέντρωση της Καμάρας, ενώ η προσπάθεια για κοινή απεργιακή διαδή-λωση μπλόκαρε και τις δύο μέρες στη «βια-σύνη» του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονί-κης να μη συναντηθεί με την πορεία που ξε-κίνησε από την Καμάρα. Μάλιστα, την Πα-ρασκευή προέβη σε μια ανεκδιήγητη κίνηση, οδηγώντας ολόκληρη απεργιακή διαδήλωση στο πολιτικό γραφείο του Βενιζέλου, ενώ με-τά, 100 άτομα έκαναν μεταβολή και πορεύ-τηκαν μόνα τους προς τη Γενική Γραμματεία Μακεδονίας Θράκης. Όλη η υπόλοιπη δια-δήλωση συνέχισε με πορεία στους δρόμους της πόλης και κατέληξε στη Γενική Γραμμα-τεία, όπου ξηλώθηκε η περίφραξη του προ-αύλιου χώρου. Ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις έκαναν την εμφάνισή τους και τα μπλοκ υπο-χώρησαν συγκροτημένα. Το Σάββατο, η εξί-σου μαζική διαδήλωση, κατέληξε στον κινη-ματογράφο Ολύμπιον, που μετατράπηκε σε κέντρο αγώνα της Πρωτοβουλίας Σωματείων

Όταν ο λαός θέλει, μπορεί να τους σαρώσει

KYPIAKH 19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2012 H AΛΛH OΨH ΠPIN / 13

Μήνυμα ανατροπής από τη Θεσσαλονίκηγια τη μεγάλη λαϊκή συγκέντρωση της Κυριακής. Πάνω από 10.000 προκηρύξεις μοιράστηκαν, χι-λιάδες κόσμου πέρασαν, ενώ έγινε εκδήλωση του Σωματείου Bιβλίου Xάρτου για το άρθρο 99 και τις συλλογικές συμβάσεις με μεγάλη μαζικότητα και προβλήθηκε η ταινία Tα κορίτσια της βροχής.

Την Κυριακή, η Πρωτοβουλία Σωματείων κα-λούσε στις 4 μ.μ., Αριστοτέλους με Τσιμισκή. Ήδη από νωρίς όλος ο χώρος της πλατείας Αριστοτέ-λους μπροστά στο κατειλημμένο Ολύμπιον είχε γεμίσει. Ένα πρωτοφανές πλήθος ήταν έτοιμο να διαδηλώσει στο κέντρο της πόλης. Μια μικρή πο-ρεία από δυνάμεις κυρίως του ΕΛΑΔΑ και της ΚΟΕ αποκόπηκε για να πάει στο γερμανικό Προ-ξενείο, ενώ για άλλη μια φορά προκλητική ήταν η διοίκηση του ΕΚΘ, η οποία ήθελε να απαγορέ-ψει στον κόσμο να διαδηλώσει με σκοπό να τον εγκλωβίσει στην πλατεία για να παρακολουθήσει τη συζήτηση στη Βουλή. Μάλιστα, δεν επέτρεψε σε εκπρόσωπο της Πρωτοβουλίας Σωματείων να τοποθετηθεί και να καλέσει τον κόσμο σε διαδή-λωση στο κέντρο της πόλης. Η προσπάθειά τους έπεσε στο κενό, καθώς με το πανό της Πρωτοβου-

λίας επικεφαλής, ξεκίνησε μεγαλειώδης διαδήλω-ση στο κέντρο της πόλης, με πάνω από 30.000 δι-αδηλωτές, εντυπωσιακό παλμό και ενθουσιασμό, καθώς ήδη έρχονταν ενθαρρυντικά μηνύματα από τη συγκέντρωση στην Αθήνα. Η πορεία επέστρε-ψε στην πλατεία Αριστοτέλους και στο Ολύμπιον, με σκοπό να παραμείνει όλος ο λαός εκεί. Και τό-τε έπιασαν δουλειά οι δυνάμεις καταστολής. Με πολλαπλές επιδρομές που ολοένα και πλησίαζαν προς το Ολύμπιον (σε μία από αυτές μάλιστα πε-τάχτηκαν χημικά εντός του χώρου όπου υπήρχαν χιλιάδες διαδηλωτές) προσπάθησαν να θέσουν σε εφαρμογή σχέδιο εκκένωσης, ανάλογα με εκεί-νο που συνέβαινε ταυτόχρονα στην πλατεία Συ-ντάγματος. Παρόλ’ αυτά, ο κόσμος δεν διαλυό-ταν και μέχρι αργά, με τη συμβολή των δυνάμε-ων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, παρέμενε στο χώρο της πλα-τείας. Στη συντεταγμένη υποχώρηση του πανό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στην τελευταία και πιο βίαιη από-πειρα εκκένωσης της πλατείας, έγινε απρόκλητη επίθεση στην περιφρούρηση (όπως φαίνεται και καθαρά σε βίντεο που υπάρχει στο διαδίκτυο) και σημειώθηκαν συλλήψεις.

Όταν ο λαός θέλει, μπορεί να τους σαρώσειανέργων, των συνελεύσεων γειτονιάς, του Δεν Πληρώνουμε, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δέχτη-καν άγριο κτύπημα μπροστά από τη Βου-λή και αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν λί-γα μέτρα. Ωστόσο ο κόσμος δεν έφυγε, με αργά βήματα και χωρίς πανικό, οπισθοχώ-ρησε για λίγο, πήρε μια ανάσα και επέστρε-ψε δριμύτερος. Η απαγόρευση της διαδήλω-σης δεν πέρασε...

Από εκεί και ύστερα με συχνότητα τέταρ-του, τα ΜΑΤ εκσφενδόνιζαν δεκάδες χημι-κά, έσπρωχναν και καταδίωκαν τους διαδη-λωτές προσπαθώντας να τους απομακρύ-νουν από το Σύνταγμα. Μπροστά στην κατα-στολή, αντί ο κόσμος να λιγοστεύει αυξανό-ταν, καθώς όσο περνούσε η ώρα όλο και πε-ρισσότεροι άνθρωποι κατέβαιναν στο δρό-μο. Μόλις κάποιος «λυγίζει» από την απο-

πνικτική ατμόσφαιρα, αμέσως προστρέ-χουν οι γύρω του να τον βοηθήσουν. Ανά-μεσα στους εκκωφαντικούς και εκφοβιστι-κούς ήχους από τις κρότου - λάμψης, στα πη-γαδάκια άκουγες τον κόσμο εξοργισμένο να αναφέρει: «Να πέσει τώρα η κυβέρνηση», «να φύγουν», «να μείνουμε όλο το βράδυ στο δρόμο», «δεν θα περάσει», «Χούντα», «δεν μας φοβίζουν μας εξοργίζουν», «δεν έχουμε τίποτα άλλο να χάσουμε, θα μείνου-με εδώ όσο χρειαστεί».

Από τις 6.30 μ.μ. και ύστερα ήταν αδύ-νατον να προσεγγίσει κανείς το Σύνταγμα, ενώ στους γύρω δρόμους (ως την Ομόνοια,

το Μοναστηράκι, το Πολυτεχνείο, τη Συγ-γρού) το αταξινόμητο πλήθος παρέμεινε και έκανε συνεχείς προσπάθειες να πλησιάσει τη Βουλή. Μεγάλα τμήματα διαδηλωτών, αρνούμενα να αποδεχτούν την ουσιαστική απαγόρευση της διαδήλωσης, μάχονταν με τις αστυνομικές δυνάμεις σώμα με σώμα, προσπαθούσαν να αποκρούσουν τις επιθέ-σεις των ΜΑΤ, έστηναν οδοφράγματα.

Συγκρούσεις εξελίσσονταν και σε διάφο-ρα άλλα σημεία της πόλης, με ομάδες «θεα-ματικής βίας» να επιδίδονται σε πόλεμο με πέτρες και μολότωφ εναντίον των επιτιθέ-μενων αστυνομικών δυνάμεων και να πυρ-πολούν κυρίως τράπεζες και καταστήμα-τα πολυεθνικών αλυσίδων. Τα δελτία των 8 που «έπαιζαν» εκείνη την ώρα, φρόντι-σαν να αποκρύψουν συνειδητά την εικόνα

απ’ τα πλήθη που κατέκλυσαν το Σύνταγμα ή την εικόνα της βάρβαρης αστυνομικής κα-ταστολής και εστίαζαν στις «καταστροφές», τα «επεισόδια» και τη φωτιά στο νεοκλασι-κό κτίριο, που στεγαζόταν το Αττικόν. Τα τη-λεοπτικά παράθυρα –σε διατεταγμένη υπη-ρεσία– γέμισαν από τα «κροκοδείλια δά-κρυα» των μεγαλοδημοσιογράφων - «προ-στατών του πολιτισμού», που καλούσαν τον Χρ. Παπουτσή να χρησιμοποιήσει αυταρχι-κότερα μέτρα εναντίον των διαδηλωτών και εντονότερη καταστολή.

Τελικά στις 10 μ.μ. η αστυνομία πραγ-ματοποίησε την τελευταία «επιχείρηση εκ-

κένωσης» του Συντάγματος. Μεγάλα μπλοκ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και των πρωτοβάθμιων σωματείων, που είχαν μείνει τελευταία στο Σύνταγμα, εγκλωβίστηκαν ανάμεσα σε δι-μοιρίες και ψεκάστηκαν ανελέητα, ενώ τα ΜΑΤ χτυπούσαν με κλομπ και εκσφενδό-νιζαν ...πέτρες. Λίγο αργότερα, το Δημαρ-χείο Αθηνών εκκενώθηκε βίαια από τα 25 άτομα που είχαν μπει μέσα για να το κατα-λάβουν. Ο απολογισμός περιλάμβανε δεκά-δες τραυματίες με αναπνευστικά προβλή-ματα και ανοιγμένα κεφάλια. Ακόμη και το υπουργείο Υγείας έκανε λόγο την επόμενη μέρα για 35 τραυματίες πολίτες, που διακο-μίστηκαν στο Γενικό Κρατικό Αθηνών και το «Σωτηρία».

Επιπλέον, η αστυνομία προχώρησε σε πογκρόμ αναίτιων προσαγωγών και συλλή-ψεων. Οι προσαγωγές, που σε αρκετές πε-ριπτώσεις γίνονταν «προληπτικά» πριν καν ξεκινήσει η πορεία (υπάρχουν καταγγελί-ες για προσαγωγές αγωνιστών ακόμη και έξω από τα σπίτια τους!) έφτασαν τις 171. Οι προσαχθέντες κρατήθηκαν πολλές ώρες στη ΓΑΔΑ χωρίς να έχουν τη δυνατότητα

επικοινωνίας με τους οικείους τους και δι-κηγόρους. Τελικά σε 79 από αυτούς απο-δόθηκαν κατηγορίες κυρίως πλημμεληματι-κού και (σε λιγότερους) κακουργηματικού χαρακτήρα.

Ανάμεσα στους συλληφθέντες ήταν και ο Αντώνης Βουτσίνος, μέλος του Διοικητι-κού Συμβουλίου του Φοιτητικού Συλλόγου του Μαθηματικού Αθήνας και της ΑΝΤΑΡ-ΣΥΑ, ο οποίος συνελήφθη στην Ερμού ενώ καταδιώκονταν τα μπλοκ των φοιτητικών συλλόγων, των πρωτοβάθμιων σωματείων και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Σε αυτόν αποδόθη-καν πλημμελήματα και πέρασε από Εισαγ-γελέα την Τρίτη, μαζί με τους υπόλοιπους (περίπου τους μισούς) από τους συλληφθέ-ντες. Μάλιστα την Τετάρτη σε μια πρωτοφα-νή ενέργεια στιγματισμού, δόθηκαν στη δη-μοσιότητα από την ιστοσελίδα της Αστυνο-μίας επιλεκτικά ονόματα και φωτογραφίες συλληφθέντων. Φορείς, σωματεία, συλλογι-κότητες εξέδωσαν ψηφίσματα για την απε-λευθέρωση και απόσυρση όλων των κατη-γοριών από τους συλληφθέντες της 12ης Φε-βρουαρίου.

Όλη η πλατεία Συντάγματος και οι δρόμοι που την περικυκλώνουν, η Λεωφόρος Αμαλίας μέχρι τους στύλους του Ολυμπίου Διός, η Βασιλίσσης Σοφίας, η Βασιλέως Γεωργίου, η Ομόνοια,η Πανεπιστημίου και η Σταδίου και όλοι οι μικροί δρόμοι της Πλάκας, μέχρι το Μοναστηράκι ήταν γεμάτοι

Περί εμπρησμώνΜια πολύ περίεργη προσπάθεια εμπρησμού στην οδό Όθωνος, επί της πλατείας Συντάγματος και πολύ κοντά στα μπλοκ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και των Πρωτοβάθμιων Σωματείων, εκδηλώθηκε την Κυριακή. Συγκεκριμένα, από την είσοδο πολυκατοικί-ας που κατοικείται, δίπλα σε καφέ, άρχισαν να βγαίνουν φλόγες. Αμέσως έτρεξαν σύντροφοι από την περιφρούρηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και είδαν να έχει ανάψει φω-τιά στον ισόγειο προθάλαμο της πολυκατοικίας, πολύ κοντά στον ηλεκτρικό πίνακα. Ήδη τρομοκρατημένοι γέροντες είχαν βγει στα μπαλκόνια. Ο καθένας καταλαβαίνει πόσο ιδανικό θα ήταν το θέαμα για την τρομολαγνεία των ΜΜΕ και της κυβέρνησης, να καίγεται μια πολυκατοικία, πάνω στο Σύνταγμα, με ανήμπορους ηλικιωμένους να ζητούν βοήθεια και τα πανό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ από κάτω… Το εντυπωσιακό είναι ότι η φωτιά μπήκε χωρίς να το καταλάβει κανείς, χωρίς να μπει στο κτίριο κάποια ομά-δα κρούσης. Ήταν πολύ επαγγελματική δουλειά… Η φωτιά σβήστηκε έγκαιρα από την περιφρούρηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και των σωματείων.

Γ.Ε.

Μεγάλες διαδηλώσεις πραγματοποιή-θηκαν και στην Κρήτη. Στο Ηράκλειο η συμμετοχή την Κυριακή ήταν πρωτόγνω-ρη, αφού άγγιξε τις 20.000!

Ιδιαίτερο ρόλο στην επιτυχία της συ-γκέντρωσης στο Ηράκλειο, αλλά και στις άλλες πόλεις της Κρήτης, έπαιξαν οι δυ-νάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, οι οποίες όλο το προηγούμενο διάστημα πραγματοποίη-σαν ευρεία πολιτική παρέμβαση στην πε-ριοχή.

Απεργιακές συγκεντρώσεις πραγματο-ποιήθηκαν στο Ηράκλειο και κατά τη δι-άρκεια του απεργιακού 48ωρου που προ-ηγήθηκε.

Επίσης, ως αποτέλεσμα των αγωνιστι-κών διαθέσεων σε εργασιακούς χώρους του Ηρακλείου, βρίσκεται σε εξέλιξη πρω-τοβουλία για την συγκρότηση ανεξάρτη-του συντονισμού σωματείων.

Πρωτοστατούν οι τοπικοί σύλλογοι δα-σκάλων και καθηγητών και το σωματείο των τυπογράφων.

Η πρωτοβουλία καλεί εργατική συνέ-λευση την Τρίτη 28/2, στο Εργατικό Κέ-ντρο της πόλης.

Ανεξάρτητος συντονισμός εργατικών σωματείων έχει συγκροτηθεί και στο Ρέ-θυμνο (συμμετέχουν σύλλογοι εκπαιδευ-τικών και γιατρών), του οποίου η παρέμ-βαση συνέβαλε στη μαζικότητα των συγκε-ντρώσεων του τριημέρου.

Στα Χανιά το τριήμερο των κινητοποι-ήσεων ξεχώρισε η διαδήλωση της Κυρια-κής, αλλά και το κλείσιμο των σχολείων (γυμνάσια και λύκεια), με αποφάσεις κα-θηγητών και μαθητών την Παρασκευή.

Θα πρέπει ακόμα να τονιστεί το κύμα μαθητικών καταλήψεων που ξέσπασε την τελευταία εβδομάδα στα Χανιά αλλά και στο Ηράκλειο.

Στα Χανιά εξάλλου πραγματοποιήθη-κε κατάληψη της περιφερειακής ενότητας (παλαιά νομαρχία) Χανίων, ενώ στο Ρέθυ-μνο υπό κατάληψη βρίσκονταν το δημαρ-χείο μέχρι και προχθές.

Ξεσηκωμός στην Κρήτη

14 / ΠPIN EΠIKAIPOTHTA KYPIAKH 19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2012

Κ άποτε μας σόκαρε η είδηση για συμμορίες ανηλίκων που

έκλεβαν τις εισπράξεις τις οποίες είχαν συγκεντρώσει παιδιά από τα κάλαντα. Σοκαριστικό, δρα-ματικό είναι το γεγονός (και όχι απλώς η είδηση) ότι πολλοί μαθη-τές υποσιτίζονται, όμως δραματι-κή, παρά τη φαινομενική ασημα-ντότητά της, είναι η πληροφορία ότι στα σχολεία δρουν «κλέφτες κολατσιού», παιδιά που σουφρώ-νουν το σάντουιτς ή το κουλούρι που έχουν φέρει από το σπίτι κά-ποιοι συμμαθητές τους. Δεν πρό-κειται για έγκλημα εκ προμελέ-της: Το άδειο παιδικό ή εφηβικό στομάχι είναι ο ηθικός αυτουρ-γός. Καμία καταγγελία δεν έχει φτάσει και δεν έχει πρωτοκολλη-θεί στο υπουργείο Παιδείας, επο-

μένως η είδηση θα μπορούσε επι-σήμως να χαρακτηριστεί προϊόν νοσηρής λαϊκιστικής φαντασίας ή προπαγάνδας, όπως είχε συμβεί πέρυσι το φθινόπωρο μετά τις κα-ταγγελίες για λιποθυμίες (και όχι για χτυποκάρδια) στο θρανίο.

Κάποτε τα ΜΜΕ μιλούσαν για τη βία στα σχολεία, τώρα όμως αναγκάζονται να μιλούν για την πείνα στα σχολεία. Σε ένα ρε-πορτάζ της Πρωινής ενημέρωσης (ΝΕΤ, 17/2) καθηγητές του Βόλου περιέγραψαν περιστατικά που τα έχουν ζήσει από πρώτο χέρι. Μί-λησαν για παιδιά που γυροφέρ-

νουν τον πάγκο, τη βιτρίνα της καντίνας του σχολείου, που κοι-τάζουν, απομακρύνονται και ξα-νά επιστρέφουν για να κοιτάξουν ξανά την τυρόπιτα, το σάντουιτς ή το κρουασάν που δεν μπορούν να αγοράσουν.

Παιδιά που γυαλίζει το μάτι τους από την πείνα. Δεν είναι τα παιδιά των φαναριών, που πανί-σχυρα μεταναστευτικά ρεύματα τα ξέβρασαν στη χώρα μας, δεν είναι τα παιδιά της λεηλατημένης Αφρι-κής, αλλά παιδιά ελλήνων ανέρ-γων ή και εργαζομένων με βάναυ-σα κουρεμένο εισόδημα. Είναι τα

παιδιά που θα υψώσουν τη γροθιά, ίσως και να φασκελώσουν τους επισήμους όταν αυτά περάσουν από μπροστά τους στη σχολική πα-ρέλαση. Και το φάσκελο, την πέ-τρα ή το φλεγόμενο μπουκάλι δεν θα το εισπράξουν μόνον οι επίση-μοι, αλλά και οι δικές μας ανήμπο-ρες ευαισθησίες...

Τη θέση του Γιάννη Αγιάν-νη, που πλήρωσε ένα κλεμμένο καρβέλι με 19 χρόνια στα δεσμά, παίρνει ο Γιαννάκης Αγιαννάκης, που τον προετοιμάζουν να ζήσει σε κάτεργα δίχως ορατά κάγκελα και συρματόπλεγμα. Σε κάτεργα που διαθέτουν πύργους και κάμε-ρες ελέγχου, πρόθυμους δεσμο-φύλακες, αλλά και κάποιους δη-μοσιογράφους Ιαβέρηδες - ιερο-κήρυκες.

AKPOBAΣIEΣ

TO TEΛOΣ THΣ AΓOPAΣ

MAPIANNA TZIANTZH

Ο Γιαννάκης Αγιαννάκης είναι εδώ

Εκδήλωση Πρωτοβουλίας κατά ευρώ - ΕΕΣε νέα σημαντική εκδήλω-ση προχωρά η Πρωτοβουλία κατά του ευρώ και της ΕΕ την Πέμπτη, 23/02 και ώρα 6.30 μ.μ. στο Πάντειο (αμ-φιθέατρο Σάκη Καράγιωρ-γα 2). Στην εκδήλωση θα μι-λήσει ο Γιώργος Βασσάλος (ερευνητής με αντικείμενο την επιρροή των λόμπι στην ΕΕ), ο Απόστολος Καψάλης (ερευνητής ΙΝΕ-ΓΣΕΕ) και ο πανεπιστημιακός, Κώστας Λαπαβίτσας. Τίτλος της εκ-δήλωσης είναι: «Η νέα οικο-

νομική διακυβέρνηση και η κρίση του ευρώ. Συντριβή ή ρήξη και ανατροπή;». Οι ομιλίες αναμένονται ενδια-φέρουσες και θα αγγίξουν θέματα όπως η νέα οικονο-μική διακυβέρνηση στη ζώ-νη του ευρώ, οι δεσμεύσεις του ελληνικού κράτους βά-σει της νέας δανειακής σύμ-βασης και η χρήση του ευρώ ως εργαλείου διάλυσης των εργατικών δικαιωμάτων και υπερχρέωσης των χωρών του νότου.

Ξεπουλάνε τη ΔωδώνηΑκολουθώντας τους πειθήνι-ους ραγιάδες βουλευτές των Ιωαννίνων που ψηφίσαν την πτώχευση του εργαζόμενου λάου, η πλαστή πλειοψηφία της καλλικρατικής Περιφέ-ρειας της Ηπείρου, επί της ουσίας είπε «ναι» στην ιδι-ωτικοποίηση της Δωδώνης. Αυτό καταγγέλλει σε δή-λωσή του ο περιφερειακός σύμβουλος της Αριστερής

Παρέμβασης στην Ήπειρο, Νίκος Ζήκος. «Καμία αυτα-πάτη για τους εκπρόσωπους του Μνημονίου, της τρόι-κας, της χούντας των αγο-ρών, του ΔΝΤ και της ΕΕ στην Περιφέρεια. Ο αγώ-νας για την σωτήρια της Δω-δώνης και των κτηνοτρόφων βρίσκεται στα χέρια του λα-ϊκού και εργατικού κινήμα-τος», καταλήγει.

EIΔHΣEIΣ

Τη Δευτέρα 20/02 και ώρα 7 μ.μ. στο Εργατικό Κέντρο Ρεθύμνου, η Πρωτοβουλία κατά του ευρώ και της ΕΕ πραγματοποιεί εκδήλω-ση με ομιλητές τους Παναγιώτη Μαυροειδή, Χρήστο Τουλιάτο και Γιάννη Κυριακάκη.

Στον κύκλο συζητήσεων της Επι-τροπής Λογιστικού Ελέγχου στο καφέ Φλοράλ (πλατεία Εξαρχεί-ων), αυτή την Τετάρτη, 22/02, στις 8 μ.μ. θα συζητηθεί το θέμα «η κρί-ση μέσα από τον παραμορφωτικό φακό των ΜΜΕ».

Τη Δευτέρα 20/02, ώρα 7 μ.μ., στη Δημοτική Αγορά της Κυψέλης (Φωκίωνος Νέγρη 42), θα γίνει η παρουσίαση του νέου βιβλίου του Γιώργου Ρούση Μαρξ-Μπακούνιν για το σοσιαλιστικό κράτος. Το βι-βλίο θα παρουσιάσουν οι Γιώργος Μανιάτης, Αλέξανδρος Χρύσης και Γιάννης Ραχιώτης.

Δύο παρουσιάσεις του καινούρι-ου βιβλίου της Νάντιας Βαλαβάνη Ψωμί και τριαντάφυλλα θα γίνουν αυτή την εβδομάδα. Πρώτα την Τρίτη 21/02, 7.30 μ.μ., στο Πολιτι-στικό Κέντρο του Δήμου Αλίμου (Λεωφ. Ιωνίας 96) και στη συνέ-χεια την Πέμπτη 23/02, 8 μ.μ, στο βιβλιοπωλείο Σύρτις στο Χολαργό (Υμητtού 9).

Εκδήλωση διοργανώνουν την Τρίτη 21/2 στις 7.30 μ.μ. στο καφέ Πανελλήνιο στα Τρίκαλα η Α-ΝΤΑΡΣΥΑ και η Κομμουνιστική Οργάνωση Ανασύνταξη με θέμα την κρίση και την προοπτική των αγώνων. Ομιλητές θα είναι οι Κώ-στας Μάρκου και Δημήτρης Κά-βουρας.

«Τυφλή δικαιοσύνη»

στη ΘεσσαλονίκηΤην Παρασκευή 16/2 δι-κάστηκαν οι 2 από τους 6 συλληφθέντες της δια-δήλωσης της προηγούμε-νης Κυριακής στη Θεσ-σαλονίκη, ενώ οι υπό-λοιποι 4 πήραν αναβολή. Κι ενώ ολόκληρο το δια-δίκτυο είχε κατακλυστεί από το βίντεο που δεί-χνει την απρόκλητη και βίαιη επίθεση των ΜΑΤ στο μπλοκ της ΑΝΤΑΡ-ΣΥΑ, κανένα από τα με-γάλα ΜΜΕ και κανένας εισαγγελέας δεν φάνηκε να ασχολείται.Οι 2 από τις συλλήψεις έγιναν κατά τη διάρκεια αυτής της επιδρομής των ΜΑΤ και όπως φαίνεται ξεκάθαρα στο βίντεο, οι συλληφθέντες (φοιτη-τές στο ΑΠΘ και το ΠΑ-ΜΑΚ) ψεκάστηκαν και ξυλοκοπήθηκαν τη στιγ-μή που απλώς προσπα-θούσαν να οπισθοχωρή-σουν οργανωμένα και περιφρουρημένα μέσα στο μπλοκ. Κι όμως κατά τη διάρκεια της δίκης, ει-σαγγελέας ρώτησε μάρ-τυρα: «Σε ποιον πολιτι-κό χώρο ανήκετε για να κρίνουμε την αξιοπιστία σας!». Η πραγματικά «τυφλή δι-καιοσύνη» τελικά αθώω-σε τον ένα συλληφθέντα, ενώ ο δεύτερος καταδι-κάστηκε σε 2,5 χρόνια με αναστολή.

ΕΛΕ ΣΤΟ ΦΛΟΡΑΛ ➨

ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΩΡΓΟΥ ΡΟΥΣΗ

➨

ΨΩΜΙ ΚΑΙ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ

➨

Νίκη του φοιτητικού κινήματος στο ΑΠΘΟ ι φοιτητικοί σύλλογοι του ΑΠΘ,

σε συντονισμό με το σωμα-τείο εργαζομένων και το σύλλογο των καθηγητών, κατάφεραν να μα-ταιώσουν τις εκλογές για το Συμ-βούλιο Διοίκησης του ιδρύματος. Με τη μαζική συγκέντρωση και τον αποκλεισμό του χώρου διεξαγω-γής των εκλογών, την Τετάρτη και την Παρασκευή, πέτυχαν την πρώ-τη σημαντική νίκη στην κατεύθυν-ση της ανατροπής του νέου νόμου πλαίσιο. Έσπασαν το κλίμα τρομο-κρατίας που επιχείρησαν να επιβά-λουν οι εισαγγελικές παρεμβάσεις και οι απειλές των λιγοστών υποψη-

φίων «προθύμων» του υπουργείου και απέδειξαν ότι η πλειοψηφία της πανεπιστημιακής κοινότητας είναι αποφασισμένη να δώσει μάχη μέχρι τέλους για την ανατροπή της εκπαι-δευτικής αναδιάρθρωσης.

Η συγκρότηση Συμβουλίων Διοί-κησης των πανεπιστημίων αποτε-λεί τομή στην κατεύθυνση της επι-χειρηματικής λειτουργίας των ιδρυ-μάτων, της διάλυσης της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης και της κατάργησης των πτυχίων και των επαγγελματικών δικαιωμάτων των φοιτητών. Ιδιαίτερα ελπιδοφόρο στοιχείο, πέρα από την ίδια τη ση-μαντική νίκη του φοιτητικού κινήμα-τος, αποτελεί και το κοινό μέτωπο που συγκροτήθηκε από όλους τους συλλογικούς φορείς του ΑΠΘ, φοι-τητές, εργαζόμενους και μέλη ΔΕΠ που έδειξαν ότι η δημιουργία ενός αγωνιστικού κοινωνικού μετώπου ρήξης και ανατροπής της αστικής πολιτικής και η κοινή δράση όλης της Αριστεράς εντός αυτού είναι κομβική για την ανατροπή της πολι-τικής του μαύρου μετώπου συγκυ-βέρνησης, ΕΕ, ΔΝΤ. Υπό αυτό το πρίσμα έδωσε τη μάχη και η ΕΑΑΚ, που σε ανακοίνωσή της σημειώνει: «Το φοιτητικό κίνημα μαζί με τους εργαζομένους θα βρεθεί στην πρώ-τη γραμμή για την ανατροπή της πο-λιτικής του μαύρου μετώπου κυβέρ-νησης, ΕΕ, ΔΝΤ, για την υπεράσπι-ση των λαϊκών δικαιωμάτων».

Αντιδράσεις και στην υπόλοιπη ΕλλάδαΕ κλογές όμως, σύμφωνα με το

νόμο πλαίσιο, δεν έχουν γίνει ούτε στην Αθήνα, αλλά ούτε και στα πανεπιστήμια Ιωαννίνων και Πελοποννήσου, όπου επίσης μα-ταιώθηκαν με παρέμβαση φοιτη-τών και καθηγητών. Η υπουργός παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου μίλησε περί οργανωμένων μειο-ψηφιών, ενώ η φωνή της ΝΔ στο υπουργείο, ο Κωνσταντίνος Αρβα-νιτόπουλος, συνέδεσε τις εκλογές με τη χρηματοδότηση των ιδρυμά-των. Στο ίδιο μοτίβο και η Α. Δια-μαντοπούλου απείλησε με διακο-πή της χρηματοδότησης. Μάλιστα η υπουργός Παιδείας, που βλέπει το νομοθέτημά της να αδυνατεί να εφαρμοστεί, στράφηκε εναντίον του πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών, Θεοδόση Πελεγρίνη, κα-τηγορώντας τον για διασυνδέσεις με τους καταληψίες της Νομικής την προηγούμενη εβδομάδα.

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ

ΜΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟ ΡΕΘΥΜΝΟ

➨

ΟΥΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΣΥΝΕΖΕΥΞΕΝ, ΚΟΜΜΑ ΜΗ ΧΩΡΙΖΕΤΩ

Εκλογική επιτυχία της ΑΡΣΙΣημαντική εκλογική επιτυ-χία σημείωσε η ΑΡΣΙ σε συ-νεργασία με την παράταξη Νυστέρι - Γένοβα, αφού εξέ-λεξε για πρώτη φορά μέλος στο ΔΣ του Πανελλήνιου Ια-τρικού Συλλόγου, παίρνο-ντας 11 από τις 350 ψήφους της εκλογικής Γενικής Συ-νέλευσης του ΠΙΣ. Η επι-τυχία γίνεται ακόμα μεγα-λύτερη αν αναλογιστούμε πως στη ΓΣ του ΠΙΣ οι ια-τρικοί σύλλογοι δεν εκπρο-

σωπούνται ισότιμα σύμφω-να με τον αριθμό των μελών τους (π.χ. ο ΙΣΑ έχει μόνο 30 εκλέκτορες συνολικά), ενώ εκλέκτορες είναι και οι πρό-εδροι των ιατρικών συλλό-γων επιπρόσθετα από τους εκπροσώπους των παρατά-ξεών τους. Η εκλογική άνο-δος της ΑΡΣΙ αντικατοπτρί-ζει την αγωνιστική της δρα-στηριότητα και την αποδοχή των θέσεών της από όλο και μεγαλύτερη μερίδα ιατρών.

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ

➨

KYPIAKH 19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2012 ΣYNENTEYΞH ΠPIN / 15

– Οι μεγάλες διαδηλώσεις της περασμένης Κυ-ριακής σε ποια πολιτικά συμπεράσματα σας οδηγούν;– Είδαμε την περασμένη Κυριακή εκατοντά-δες χιλιάδες εργαζόμενους και νεολαίους στην Αθήνα και σ’ όλη τη χώρα, να διαδηλώνουν με μαχητικότητα, πολιτική ωριμότητα και δυνα-μισμό. Ο λαός είπε το δικό του βροντερό και πανελλαδικό «Όχι σε όλα», καταψήφισε μα-ζικά τη νέα τοκογλυφική δανειακή σύμβαση, το νέο, πολύ αγριότερο Μνημόνιο διαρκείας και τα πρωτοφανή αντεργατικά μέτρα που το συνοδεύουν. Αψήφησε τους τρομοκρατι-κούς εκβιασμούς του δοτού Παπαδήμιου, των κομμάτων της συγκυβέρνησης, των ΜΜΕ και της ΕΕ, που πρόβαλαν εικόνες Α-ποκάλυψης του Ιωάννη και συντέ-λειας του κόσμου αν δεν ψηφιστεί το Μνημόνιο! Δεν κάμφθηκε από την ωμή κρατική και παρακρατική βία και καταστολή και από το όρ-γιο χημικού πολέμου που για άλλη μια φορά εκδηλώθηκαν στις στιγ-μές της μεγάλης μαζικοποίησης των κινητοποιήσεων, με στόχο να εκφοβίσουν και να αποκόψουν τις ευρύτερες αγωνιζόμενες δυνάμεις από την επαφή, την κοινή δράση και την επικοινωνία με τις οργα-νωμένες δυνάμεις του εργατικού κινήματος και της Αριστεράς. Ε-πικουρικά και με ζήλο, σ’ αυτό το στόχο συνέβαλαν και οι αναρχικές ομάδες της τυφλής και αδιέξοδης ατομικής βίας, που δρουν αυθαίρε-τα και αντιδημοκρατικά στις πλά-τες του κινήματος. Το κυριότερο είναι ότι οι μεγάλες διαδηλώσεις της Κυριακής προκάλεσαν ένα σημαντικό ρήγμα στο αστικό πολιτικό σύστημα και στα κόμματά του, με τις αποστοιχίσεις και μαζικές διαγραφές βουλευ-τών στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ, βάθυναν την κρίση τους και την απονομιμοποίησή τους στη λαϊκή συνείδηση. Αυτό είναι μια νίκη του κινή-ματος που μπορεί και πρέπει να αξιοποιηθεί για το δυνάμωμα της λαϊκής αυτοπεποίθησης, για τη συνέχιση και κλιμάκωση των αγώνων, για την ανατροπή της άγριας επίθεσης κυ-βέρνησης, ΕΕ, ΔΝΤ, κεφαλαίου. Βασικό και ελπιδοφόρο συμπέρασμα είναι ότι όταν ο αγω-νιζόμενος λαός βγαίνει στο προσκήνιο της πο-λιτικής αντιπαράθεσης, γίνεται ο καθοριστικός παράγοντας των πολιτικών εξελίξεων. – Μετά την ψήφιση του Μνημονίου έχουν προο-πτική οι εργατικοί και λαϊκοί αγώνες;– Οι επόμενες 2-3 εβδομάδες θα είναι «διαβο-λοβδομάδες», δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρό-σωπος Π. Καψής, θέλοντας να υπογραμμίσει με αυτόν τον τρόπο, τις μεγάλες πολιτικές δυσκολίες που έχει η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ για να προωθήσει στην πράξη την εφαρ-μογή του νέου Μνημονίου. Την ίδια ώρα βλέ-πουμε να γίνονται πολύ πιο ωμές οι πιέσεις του Σόιμπλε, της Μέρκελ και της ΕΕ, που απαιτούν πρόσθετες εγγυήσεις για την αυστηρή και τα-χύρρυθμη εφαρμογή των μέτρων του Μνημονί-ου, την αναβολή του πολιτικού παιχνιδιού των εκλογών και την παράταση του αμαρτωλού βίου της συγκυβέρνησης Παπαδήμιου κατά το

ιταλικό πρότυπο! Στις συνθήκες αυτές, είναι φανερό ότι στις 2-3 επόμενες εβδομάδες θα έ-χουμε να αντιμετωπίσουμε μια πραγματική κα-ταιγίδα των εφαρμοστικών νόμων και μέτρων του νέου Μνημονίου (εργασιακά, ασφαλιστι-κά, φορολογικά κ.ά.) με πρόσχημα τη νέα δό-ση του εικονικού (ανύπαρκτου) δανείου. Από την άλλη μεριά, στο ίδιο διάστημα, οι εγχώριοι αστικοί κύκλοι νομίζω ότι θα επιχειρήσουν να καθηλώσουν τον κόσμο στην αναμονή των ε-κλογών και να «παγώσουν» τις απεργίες και τις κινητοποιήσεις. Θα προσπαθήσουν να ανα-συγκροτήσουν μνημονιακά το ΠΑΣΟΚ και κυ-ρίως τη ΝΔ που προετοιμάζεται για κυβέρνηση και παράλληλα να συγκροτήσουν ταχύρρυθμα

νέα, αντιμνημονιακά κόμματα - αναχώματα. Θα επιδιώξουν συνολικά να ανοίξουν την κομ-ματική βεντάλια της πολύπλευρης εκλογικής ενσωμάτωσης, εκτόνωσης και αχρήστευσης της βαθιάς εργατικής αγανάκτησης και νεο-λαιίστικης οργής. Από την άποψη αυτή, είναι πολύ κρίσιμη η άμεση συνέχιση και κλιμάκω-ση των απεργιακών και λαϊκών αγώνων κατά του Μνημονίου, των συγκεκριμένων μέτρων του, της συγκυβέρνησης και της ΕΕ. Κρίσιμα ζητήματα είναι επίσης ο συντονισμός των αγω-νιζόμενων δυνάμεων και η ανατρεπτική κοινή δράση της Αριστεράς μέσα στο εργατικό και μαζικό λαϊκό κίνημα. – Kατηγορούν ευθέως την ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά και άλλες δυνάμεις της Αριστεράς, ότι στο δίλημμα «ευρώ η πτώχευση» εσείς προτιμάτε την πτώ-χευση. Τι απαντάτε;– Τα ίδια μας λέγανε οι διάφοροι «σωτήρες» και για το πρώτο Μνημόνιο που θα μας έσω-ζε, τάχα, από τη χρεοκοπία και την πτώχευση. Όμως στο μεταξύ, μέσα σε δυο χρόνια, φτω-χοποίησαν δραματικά τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού. Γι’ αυτό αναβαθμίζουν τα τρομοκρα-τικά, πλαστά και εκβιαστικά τους διλήμματα στο «μέσα ή έξω από το ευρώ και την ΕΕ»! Η ουσία και η πραγματικότητα είναι ότι τώρα, με το δεύτερο πολύ πιο άγριο Μνημόνιο δι-αρκείας (ως το 2020) οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια τον ελληνικό λαό –αν δεν τους ανα-τρέψουμε– σε πρωτοφανή και μαζική ανεργία, φτώχεια, πείνα και εξαθλίωση σε όφελος του

κεφαλαίου, ντόπιου και ξένου. Οδηγούν και τη χώρα σε «συντεταγμένη» από την ΕΕ χρεο-κοπία σε όφελος των τοκογλύφων δανειστών. Το πραγματικό δίλημμα είναι: ΕΕ, ευρώ, Μνη-μόνιο διαρκείας και εξαθλίωση ή επιβίωση με έξοδο από ευρώ - ΕΕ, με αριστερή ανατρεπτι-κή πολιτική και νέα δραχμή; Έτσι βλέπουμε και το ζήτημα του εθνικού νομίσματος, τη νέα δραχμή, από τη σκοπιά του ανατρεπτικού και επαναστατικού μέλλοντος και όχι ως επιστρο-φή στο παρελθόν του καπιταλισμού και της πα-λιάς δραχμής. Η πρόσφατη μετάβαση από τη νομισματική σε δημοσιονομική ενοποίηση της ΕΕ με το λεγόμενο Δημοσιονομικό Σύμφωνο, μετατρέπει την ΕΕ σε σύγχρονο «Νταχάου»,

σε πραγματικό θάλαμο αερίων για τα εργατικά και λαϊκά δικαι-ώματα. Διαλύει και τις τελευταίες αυταπάτες του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων για «μεταρρύθμιση» ή «επανίδρυ-ση» της ΕΕ. Η πάλη για ανυπακοή, ρήξη και αντικαπιταλιστική αποδέ-σμευση της Ελλάδας και κάθε χώ-ρας από την ΕΕ, αποτελεί άμεσο όρο για την επιβίωση του λαού, διεθνιστική συμβολή στη διάλυση της ΕΕ αλλά και δρόμο προσέγγι-σης της αντικαπιταλιστικής επανά-στασης. – Το αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής της επίθεσης που προ-τείνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε ποια σημεία εστιάζει; – Βασικά σημεία της πολιτικής αυ-τής πρότασης είναι: Όχι στη νέα τοκογλυφική δανειακή σύμβαση, στο ξεπούλημα και τη λεηλασία της

δημόσιας περιουσίας και στο νέο, αγριότερο Μνημόνιο διαρκείας. Αγώνας για να φύγει η μαύρη μνημονιακή συγκυβέρνηση Παπαδήμι-ου, η τρόικα, η εποπτεία - κηδεμονία και κάθε νέος διαχειριστής της επίθεσης. Όχι στο Δημο-σιονομικό Σύμφωνο. Έξοδος από το ευρώ και την ΟΝΕ, ρήξη και αποδέσμευση από την ΕΕ, το ΔΝΤ και το ΝΑΤΟ. Στάση πληρωμών στους δανειστές - τοκογλύφους και διαγραφή του χρέους σε αυτούς. Προστασία της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων και των συντάξε-ων, βασικών και επικουρικών. Εθνικοποίηση τραπεζών, επιχειρήσεων στρατηγικής σημασί-ας και των επιχειρήσεων που κλείνουν, χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο. Ριζική αναδιανομή του πλούτου υπέρ του εργατικού εισοδήματος σε βάρος των κερδών. Απαγό-ρευση απολύσεων, μείωση ωρών εργασίας με αύξηση μισθών, κατάργηση όλων των χαρα-τσιών, ουσιαστικά μέτρα υπέρ των ανέργων. Ριζική μείωση των στρατιωτικών δαπανών και εξοπλισμών. Απόκρουση των νέων πολεμικών - ιμπεριαλιστικών τυχοδιωκτισμών (π.χ. κατά του Ιράν). Όχι στη ΝΑΤΟποίηση του Αιγαίου, εφαρμογή του διεθνούς δικαίου (υφαλοκρηπί-δα, ΑΟΖ κ.ά.). Αυτό το μεταβατικό πολιτικό πρόγραμμα αντίστασης, ρήξης, ανατροπής και νίκης χρειάζεται τα δικά του όργανα πάλης. Α-παιτεί την ταξική ανασυγκρότηση του εργατι-κού κινήματος, τη στήριξη, ενίσχυση και κυρί-ως τον συντονισμό των απεργιακών επιτροπών και των επιτροπών αγώνα του κινήματος.

Οι διαδηλώσεις της προηγούμενης Κυριακής προκάλεσαν ένα σημαντικό ρήγμα στο αστικό πολιτικό σύστημα,

εκτιμά ο Δημήτρης Δεσύλλας, περιφερειακός σύμβουλος Δ. Ελλάδας και μέλος της Πανελλαδικής Συντονιστικής

Επιτροπής της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Το πραγματικό όπως τονίζει δίλημμα είναι «Μνημόνιο διαρκείας και εξαθλίωση ή επιβίωση

με έξοδο από ευρώ - ΕΕ, με αριστερή ανατρεπτική πολιτική και νέα δραχμή».

Στοπ στην εξαθλίωση, έξω από ευρώ και ΕΕ!n ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΛΑΟΥΤΑΡΗ

4 Όταν ο λαός βγαίνει στο προσκήνιο, γίνεται καθοριστικός παράγοντας των εξελίξεων

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΕΣΥΛΛΑΣ περιφερειακός σύμβουλος Δυτικής Ελλάδας

ΠΡΟΤΑΣΗ ΚΟΙΝΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Η Αριστερά οφείλει πρώτα να ενωθεί με τον επαναστατικό σκοπό της

– Σε ποιους απευθύνεστε; Είναι μια πρόταση για εκλογική συνεργασία; – Όχι, δεν πρόκειται για πρόταση εκλογικής συ-νεργασίας. Είναι πολιτική πρόταση κοινής δρά-σης, εργατικής απάντησης και αριστερής διεξό-δου από την κρίση. Είναι ένα μεταβατικό πολι-τικό πρόγραμμα από τη σκοπιά της αντικαπιτα-λιστικής ανατροπής της επίθεσης και της επα-ναστατικής προοπτικής. Πολιτική πρόταση που απευθύνεται στη βάση και στις κορυφές όλων των κοινωνικών και πολιτικών ρευμάτων του αγώνα και σε όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς, για κοινή δράση μέσα στο μαζικό κίνημα και στους αγώνες, με όρους ισοτιμίας και με σεβα-σμό στις διαφορετικές απόψεις. – Στη σημερινή πολυδιάσπαση της Αριστεράς και στην ισχυρή απαίτηση του αριστερού κόσμου για ενότητα, ακόμα και για κοινή εκλογική κάθοδο, ποια είναι η απάντηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ; – Εμείς κατανοούμε πλήρως την ανάγκη των ερ-γαζομένων και την απαίτηση του αριστερού κό-σμου για ενότητα. Λέμε όχι στον ενδοαριστερό «εμφύλιο» που εμποδίζει σοβαρά την ανατρο-πή της επίθεσης. Υποστηρίζουμε και προωθού-με την κοινή δράση της Αριστεράς, πριν απ’ όλα στους αγώνες και στο μαζικό λαϊκό κίνημα. Επι-διώκουμε τον ανοιχτό, μπροστά στους εργαζό-μενους, δημοκρατικό διάλογο της Αριστεράς για τα μεγάλα θεωρητικά ζητήματα της εποχής μας. Το κρίσιμο ζήτημα είναι σε ποια βάση θα γίνει η ενότητα της Αριστεράς. Ως ΑΝΤΑΡΣΥΑ υπο-στηρίζουμε ότι η Αριστερά οφείλει, πριν απ’ όλα, να ενωθεί με το σκοπό της (ανατροπή - επανά-σταση - κομμουνισμός) έτσι ώστε να ενωθούν η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι και οι αριστεροί άνθρωποι βαθύτερα, σε ανώτερο επίπεδο και με προοπτική που θα τους εμπνεύσει και συνεγεί-ρει. Να ενωθούν ουσιαστικά και όχι ευκαιριακά - εκλογικά, σε στερεή και όχι σαθρή βάση που θα καταρρεύσει και θα απογοητεύσει ξανά τον αρι-στερό κόσμο, όπως έγινε πολλές φορές στο πα-ρελθόν (π.χ. ΕΔΑ, Συνασπισμός ΚΚΕ - ΕΑΡ το 1989 κ.α.). Παίρνουμε υπόψη μας βασικούς πα-ράγοντες όπως είναι: Ο στρατηγικός χαρακτή-ρας της επίθεσης και η ανάγκη ανατροπής της. Η χρεοκοπία των «ενδιάμεσων» ρεφορμιστικών και διαχειριστικών λύσεων. Οι βαθύτερες αναζη-τήσεις των εργαζομένων και της νεολαίας για συ-νολικές ανατρεπτικές απαντήσεις. Η στρατηγι-κή, προγραμματική και πολιτική ανεπάρκεια της υπάρχουσας Αριστεράς. Όλα αυτά συνηγορούν και μας επιβάλλουν τη συμβολή στη συγκρότηση του πολιτικού μετώπου της άλλης Αριστεράς. Δη-λαδή στο μέτωπο της αντικαπιταλιστικής, επανα-στατικής, σύγχρονα κομμουνιστικής Αριστεράς, που η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αποτελεί σημαντικό πρώ-το βήμα του, κατάκτηση, προώθηση και ελπιδο-φόρο πρόπλασμά του. Είναι νομίζω κατανοητό ότι εμείς δεν «τραγουδάμε» για να ξεχωρίσουμε από τον κόσμο, για να χωρίσουμε τον αριστερό κόσμο, αλλά για να τον ενώσουμε βαθύτερα. Σε αυτή την κατεύθυνση θα συμβάλλουν τόσο η πο-λιτική καμπάνια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η οποία βρί-σκεται σε εξέλιξη, όσο και το ανοιχτό κάλεσμά της για κοινή δράση αλλά και η παρέμβασή της στις επόμενες εκλογές. Στην ίδια κατεύθυνση κα-λούμε να συμβάλλουν οι πρωτοπόροι αγωνιστές του εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος, οι ανεξάρτητοι αριστεροί αγωνιστές της δράσης και της σκέψης.

16 / ΠPIN ΜΝΗΜΟΝΙΟ 2 KYPIAKH 19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2012

ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥn «ΔΙΑΒΟΛΟΔΕΚΑΕΤΙΑ»

Η δανειακή σύμβαση και το Μνημόνιο 2 είναι το λιγότερο ανατριχιαστικά. Και να σκεφτεί κανείς ότι η δημόσια συζή-τηση επικεντρώθηκε μόνο στα εργασι-ακά. Αν μελετηθούν διεξοδικά αυτά τα κείμενα, με τις πολλαπλές και συχνά κρυμμένες πίσω από περίτεχνες διατυ-πώσεις πλευρές, τα απειράριθμα χρο-νοδιαγράμματα και διαρθρωτικά ορό-σημα, τα προαπαιτούμενα και τις επα-ναλαμβανόμενες διαβεβαιώσεις ότι αν

υπάρξουν αστοχίες θα ληφθούν πρό-σθετα μέτρα, η εικόνα γίνεται εφιαλτι-κή. Μια «κολασμένη διαβολοδεκαετία», για να παραφράσουμε τον κυβερνητι-κό εκπρόσωπο. Σε τούτο τον ανεμοστρόβιλο αντιδρα-στικών μέτρων –που, απ’ ό,τι φαίνεται από την κατοπινή στάση της ΕΕ και τα στοιχεία που μιλούν για ύφεση 7%, θα διευρυνθούν και με άλλα– υπάρχουν δύο πλευρές: Η στενά οικονομική (μει-ώσεις μισθών, χαράτσια κ.ά.) και η δι-αρθρωτική (εργασιακές σχέσεις, απο-κρατικοποιήσεις κ.ά.). Και μπορεί η πρώτη να είναι πιο ορατή και να προ-τάσσεται από την «ιερή συμμαχία» κυ-βέρνησης, ΕΕ, ΔΝΤ, κεφαλαίου (ως λύ-ση άμεσης απόδοσης, για να μην κιν-δυνέψουν οι πιστωτές και το ευρώ και να τονωθεί η καπιταλιστική κερδοφο-ρία), όμως καρδιά του Μνημονίου εί-ναι η «εφαρμογή φιλόδοξων διαρθρω-τικών μεταρρυθμίσεων για την αύξηση της παραγωγικότητας στις αγορές ερ-γασίας, προϊόντων και υπηρεσιών και τη βελτίωση του επιχειρηματικού περι-βάλλοντος».Τα μέτρα προφανώς και δεν επιδι-ώκουν να σώσουν την Ελλάδα. Αρ-κεί να αναφέρουμε το ...«φιλόδοξο» στόχο τους: Nα φτάσει το χρέος με-τά από μια δεκαετία άγριας λιτότητας στο 120% του ΑΕΠ, εκεί που ήταν όταν εγκρίθηκε το Μνημόνιο 1.Ο πραγματικός τους στόχος είναι να διασφαλίσουν τα συμφέροντα της συμμαχίας χρηματοπιστωτικού συστή-ματος - πολυεθνικών της υλικής παρα-γωγής και των υπηρεσιών, βρίσκοντας ένα σημείο ισορροπίας ανάμεσα στην «πλασματική» και στην «πραγματική» οικονομία, αλλά κι ανάμεσα στις ελλη-νικής και άλλης αφετηρίας πολυεθνι-κές που έχουν εξαγωγικό προσανατο-λισμό (ένα σημείο που καθορίζεται με βάση το συσχετισμό δύναμης και ανα-διατάσσεται διαρκώς από τους οξύτα-τους ανταγωνισμούς). Στο βαθμό, λοι-πόν, που υλοποιηθούν τα μέτρα, οι μεν πιστωτές θα εξασφαλίσουν σε μεγάλο βαθμό ότι θα παίρνουν τα λεφτά τους, οι δε πολυεθνικές θα έχουν φτηνό ερ-γατικό δυναμικό, ζούγκλα στις σχέσεις εργασίας, μειωμένο μη μισθολογικό κόστος, ευνοϊκό επιχειρηματικό περι-βάλλον, μειωμένη φορολογία και άπει-ρες ευκαιρίες επικερδούς αξιοποίησης των υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων. Κι όλα αυτά, σε μια χώρα με κρίσιμη γεωπολιτική θέση και προοπτικές τόσο στις κλασικές (ΑΟΖ, λιγνίτης) όσο και στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.Πρόκειται για ένα κυριολεκτικά άλλο μοντέλο, που πλέον δεν αντιμετωπί-ζει την Ελλάδα και τους πολίτες της ως πελάτες και καταναλωτές, αλλά ως πα-ραγωγούς προϊόντων και υπεραξίας κάτω από τις πιο βάρβαρες συνθήκες.

Από την πρώτη κιόλας παράγραφο δι-ευκρινίζεται πως το μείζον ζήτημα για την Ελλάδα, η «πλέον επείγουσα προτεραιότητα», είναι η ανταγωνι-στικότητα. Όχι η ανταγωνιστικότητα

της ελληνικής οικονομίας γενικώς. Αλλά η δι-αμόρφωση ενός τέτοιου επιχειρηματικού πε-ριβάλλοντος που θα κάνει ανταγωνιστικές τις πολυεθνικές κυρίως επιχειρήσεις (ελληνικές ή άλλης βάσης εξόρμησης) που θα επιλέξουν να επενδύσουν στην Ελλάδα. Η κατεύθυνση αυτή υλοποιείται με ένα πλέγμα μέτρων που αφορούν το μισθολογικό και το μη μισθολογι-κό κόστος, τις σχέσεις εργασίας, τη φορολο-γία του κεφαλαίου, την προσφορά επενδυτι-κών ευκαιριών, το ευρύτερο επιχειρηματικό περιβάλλον κ.ά.

Σε αυτό το πλέγμα, η μείωση του μισθολο-γικού κόστους εργασίας κατά 15%-20% επι-πλέον των μειώσεων που ήδη έχουν γίνει, κα-τέχει κεντρική θέση σε συνδυασμό με την ελα-στικοποίηση της αγοράς εργασίας. «Δίνουμε μεγαλύτερη έμφαση στην εξασφάλιση μειώσε-ων στο ανά μονάδα κόστος εργασίας και στη βελτίωση της ανταγωνιστι-κότητας, μέσω ενός συνδυ-ασμού περικοπών των ονο-μαστικών μισθών και δι-αρθρωτικών μεταρρυθμί-σεων στην αγορά εργασί-ας. Μαζί με την εξάλειψη των αγκυλώσεων στην αγο-ρά προϊόντων και υπηρεσι-ών, αναμένεται ότι θα μει-ώσουν το κόστος και θα δι-ευκολύνουν την αναδιανομή των πόρων προς εμπορεύσι-μους τομείς». Τουτέστιν, θα διευκολύνουν τη μετατόπιση των κεφαλαίων προς κερδο-φόρες δραστηριότητες.

Πώς επιδιώκονται η νέα μείωση των εργατικών απο-δοχών και η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων;

• Με τη μείωση κατά 22% του κατώτατου μισθού. Η μείωση γίνεται 32% στους νεοεισερχόμενους στην αγορά ερ-γασίας κάτω των 25 ετών. Αντίστοιχη θα είναι και η μείωση του επιδόματος ανεργίας.

• Με το πάγωμα όλων των μισθών –και του νέου κατώτατου μισθού– μέχρι το 2015 και το πάγωμα των μισθολογικών ωριμάνσεων μέχρι η ανεργία (που σήμερα είναι 20%) να μειωθεί κάτω από 10% – δηλαδή, για πολλά πολλά χρό-νια, μιας και η ύφεση θα αυξάνει μάλλον αντί να μειώνει την ανεργία.

• Με την ουσιαστική διάλυση των συλλο-γικών συμβάσεων. Έτσι, όλες οι συμβάσεις που είναι σε ισχύ, θα λήξουν σε ένα έτος με-τά την ψήφιση του Μνημονίου 2. Η μέγιστη δι-άρκεια των συμβάσεων θα είναι πλέον 3 χρό-νια. Οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου (που λή-γουν με τη συνταξιοδότηση) μετατρέπονται σε αορίστου χρόνου, για τις οποίες ισχύουν οι κα-νονικές διαδικασίες απόλυσης. Αναθεωρείται η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασί-ας μέχρι τα τέλη Iουλίου, ώστε ο κατώτερος μισθός να είναι συγκρίσιμος με τις ανταγωνι-στικές χώρες (Πορτογαλία, Τουρκία, Κεντρι-κή και Νοτιοανατολική Ευρώπη). Καταργεί-ται η μονομερής προσφυγή στη διαιτησία. Στη διαιτησία μπαίνουν πλέον μόνο οι βασικοί μι-σθοί και για την απόφαση λαμβάνεται υπόψη

η κατάσταση της εταιρείας. Μειώνεται η μετε-νέργεια (περίοδος χάριτος) κατά τη λήξη μιας σύμβασης από έξι στους τρεις μήνες. Στο βαθ-μό που δεν υπάρξει νέα συλλογική σύμβαση εντός τριών μηνών, ως βάση θεωρείται ο βασι-κός μισθός της ΕΓΣΣΕ ή ό,τι καθοριστεί με νέα ή ατομική σύμβαση.

Όλα αυτά, επιπροστίθενται στις μισθολογι-κές περικοπές που έχουν ήδη γίνει, στα σχέδια για μετατροπή ολόκληρων περιοχών (π.χ. Πε-λοπόννησος) σε ζώνες ελεύθερου εμπορίου τύ-που Μεξικού ή Κίνας και πάνω από όλα, στην «υπαρκτή ζωή» που μέσω καθυστερήσεων στην καταβολή του μισθού, τετραήμερων, ατομικών συμβάσεων ή και ατύπως και μέσω της πίεσης της ανεργίας έχει ήδη καταβαραθρώσει τις ερ-γατικές αμοιβές.

Επιδίωξή τους είναι αυτή η μείωση των μι-σθών να γίνει με συναίνεση των «κοινωνικών εταίρων» (εργοδοτικές οργανώσεις και ΓΣΕΕ) ως το τέλος Φεβρουαρίου. Αν όμως αυτό δεν καταστεί δυνατό, θα το κάνει η κυβέρνηση Πα-παδήμ(ι)ου με νόμο ως τον Iούνιο.

Εκτός όμως από τη μείωση του μισθολογι-

κού κόστους, προβλέπεται και η μείωση του μη μισθολογικού. Συγκεκριμένα, προβλέπεται μείωση κατά 2% των ασφαλιστικών εισφορών του ΙΚΑ που καταβάλλουν οι εργοδότες και νέα μείωση κατά 3% από 1/1/2013.

Η τρίτη βασική πλευρά του Μνημονίου 2 περιγράφεται με πολλές διατυπώσεις («βελτι-ώσεις στο επιχειρηματικό περιβάλλον της Ελ-λάδας», να αφαιρέσουμε «υπάρχοντα εμπό-δια στο επιχειρηματικό περιβάλλον», «βελτί-ωση του επιχειρηματικού κλίματος» κ.λπ.) αλ-λά έχει μια βασική κατεύθυνση: Eνίσχυση της ανταγωνιστικότητας των κεφαλαιοκρατών που θα δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα και προ-σέλκυση επενδύσεων (από ξένους ή Έλληνες επενδυτές) με δέλεαρ το μειωμένο κόστος ερ-γασίας, την πλήρως απορρυθμισμένη αγορά εργασίας, τις μειωμένες ασφαλιστικές εισφο-ρές, τις υποτυπώδεις περιβαλλοντικές δεσμεύ-σεις (εξ ου και τα περί επικαιροποίησης της νομοθεσίας για τα δάση, τις δασικές εκτάσεις και τα πάρκα και περί απλούστευσης των πε-ριβαλλοντικών αδειών), το ευνοϊκό φορολογι-κό και νομικοδικαστικό καθεστώς, τις διάτρη-τες αγορανομικές διατάξεις και τις επενδυτι-κές ευκαιρίες που δημιουργούν οι αποκρατι-κοποιήσεις, η απελευθέρωση της αγοράς ενέρ-γειας. Αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι οι «πα-

ρεμβάσεις σε τομείς όπως οι άδειες, οι κανό-νες υγιεινής και ασφάλειας και η πολεοδομία δεν θα πρέπει να περιορίσουν άσκοπα την επι-χειρηματικότητα και τον ανταγωνισμό σε ση-μαντικούς τομείς, όπως η επεξεργασία τροφί-μων, το λιανικό εμπόριο, τα οικοδομικά υλικά ή ο τουρισμός».

Στο πλαίσιο αυτά, προωθούνται η βελτίω-ση του επενδυτικού νόμου ταχείας υλοποίησης (fast track), η κατάργηση των περιορισμών σε 20 επαγγέλματα υψηλής αξίας και/ή πολύ «κλειστά» επαγγέλματα, η αναπροσαρμογή της τιμής της άδειας για τις οδικές μεταφορές, η βελτίωση των όρων περιβαλλοντικής αδειο-δότησης και μεταρρυθμίσεις στην αγορά προ-ϊόντων και υπηρεσιών που θα υπερβούν «τις αγκυλώσεις σε αυτές τις αγορές».

Σαν να μην έφταναν αυτά, το Μνημόνιο 2 παρέχει κάθε διαβεβαίωση προς τους επίδο-ξους επενδυτές –ιδιαίτερα σε αυτούς που θα επενδύσουν στις ιδιωτικοποιήσεις– ότι η δράση τους θα είναι απολύτως ...ασύδοτη: «Η κυβέρ-νηση ούτε θα προτείνει ούτε θα εφαρμόσει μέ-τρα τα οποία θα είναι δυνατόν να παραβιάσουν

τους κανόνες της ελεύθερης διακίνησης κεφαλαίων [...] δεν θα προβεί ούτε θα ει-σαγάγει οποιαδήποτε ανώ-τατα όρια δικαιωμάτων ψή-φου ή εξαγορών και δεν θα θεσπίσει οποιαδήποτε άλλη μορφή ειδικών δικαιωμάτων ψήφου ή εξαγορών και δεν θα θέσει οποιαδήποτε δυ-σανάλογα και μη δικαιολο-γούμενα δικαιώματα αρνη-σικυρίας (βέτο) ούτε οποια-δήποτε άλλη μορφή ειδικών δικαιωμάτων στις αποκρατι-κοποιούμενες εταιρείες. Ου-δέν περαιτέρω ειδικό δικαί-ωμα θα εισαχθεί κατά τη δι-άρκεια της πορείας των μελ-λοντικών διαδικασιών απο-κρατικοποίησης».

Αντίστοιχες διαβεβαιώ-σεις παρέχονται και στις πολυεθνικές που θα επενδύσουν στον τομέα των υπηρεσιών. Τους γίνεται σαφές ότι θα ολοκληρωθούν «οι διαρ-θρωτικές αλλαγές σε τομείς όπως το λιανικό εμπόριο (υπαίθριες αγορές, υπαίθριο εμπό-ριο), η γεωργία (σφαγεία), η απασχόληση (γραφεία ευρέσεως εργασίας), οι υπηρεσίες ακινήτων και οι τεχνικές υπηρεσίες» και ότι θα παρθούν μέτρα που:

«Θα διευκολύνουν την εγκατάσταση, κα-ταργώντας ή τροποποιώντας δυσανάλογες απαιτήσεις [...] Θα διευκολύνουν την παροχή διασυνοριακών υπηρεσιών, ούτως ώστε οι πά-ροχοί τους να πρέπει να συμμορφώνονται με συγκεκριμένες απαιτήσεις του ελληνικού δι-καίου μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Θα παρέχουν ασφάλεια δικαίου στους παρόχους διασυνοριακών υπηρεσιών, ορίζοντας στη νο-μοθεσία ποιες απαιτήσεις δύνανται και ποιες δεν δύνανται να εφαρμοστούν στις διασυνορι-ακές υπηρεσίες».

Από αυτό το «πάρτι» δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι τράπεζες. Όχι μόνο με τα 30 από τα 130 δισ. της νέας σύμβασης που θα τους δο-θούν. Αλλά και με άλλα «δωράκια». Όπως το ότι από τον Σεπτέμβριο του 2012, η απόδοση φόρου θα γίνεται υποχρεωτικά με τραπεζικά εμβάσματα και πληρωμές σε τράπεζες.

n ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΗΝΑΚΑΚΗΣ

ΔΑΝΕΙΑΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ

ΣΚΛΑΒΟΙ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝΥπερεκμετάλλευση των εργαζομένων, ασυδοσία των αφεντικών

KYPIAKH 19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2012 ΜΝΗΜΟΝΙΟ 2 ΠPIN / 17

Ενα άλλο κράτος, ένα πολύ πιο αντι-δραστικό Δημόσιο, σκιαγραφεί το Μνημόνιο 2 με το στόχο για «τολμη-ρές διαρθρωτικές δημοσιονομικές με-ταρρυθμίσεις». Έτσι θα υπάρξει το

2014 πρωτογενές πλεόνασμα 4,5% του ΑΕΠ, που θα προκύψει από «περικοπές δαπανών που αποσκοπούν στη μόνιμη μείωση του μεγέ-θους του κράτους», «πολλές περικοπές σε κοι-νωνικές μεταβιβάσεις», «κλείσιμο φορέων που δεν παρέχουν αποτελεσματικές δημόσιες υπη-ρεσίες» και «μειώσεις απασχόλησης».

Στο πλαίσιο αυτό, ο δημόσιος τομέας θα μετατραπεί σε εργασιακή γαλέρα τύπου ιδι-ωτικού τομέα, ώστε η δαπάνη για μι-σθούς στο Δημόσιο να πέσει στο 9% του ΑΕΠ. Αυτό θα γίνει: Με πλήρη εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου (πριν την εκταμίευση της πρώτης δό-σης του Μνημονίου 2). Με δραστικό ψαλίδισμα των ειδικών μισθολογίων (1/3 της συνολικής μισθολογικής δα-πάνης στο Δημόσιο), με μειώσεις των επιδομάτων και των μισθών που θα προκύψουν από επανεξέταση των μι-σθολογικών κλιμακίων. Με κατάργη-ση της μονιμότητας στις πρώην ΔΕΚΟ και κρατικές τράπεζες. Με απολύσεις 15.000 δημοσίων υπαλλήλων μέσα στο 2012, με αξιοποίηση της πρόωρης συ-νταξιοδότησης και της «εργασιακής εφεδρείας», η οποία θα οδηγεί σε «υποχρεωτικές αποχωρήσεις» μόλις εξαντλη-θεί ο χρόνος της εφεδρείας. Μάλιστα, οι πλη-ρωμές στο προσωπικό καθ’ ον χρόνο βρίσκε-ται υπό καθεστώς εφεδρείας θεωρούνται τμή-μα της αποζημίωσής τους (δηλαδή, αφαιρού-νται από την αποζημίωση απόλυσης ή το εφά-παξ). Με μείωση των συμβασιούχων του Δημο-σίου. Με μείωση κατά 150.000 του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων μέχρι το 2015 και διατή-ρηση των προσλήψεων στην αναλογία «1 προς 5». Με κλείσιμο δημόσιων οργανισμών και φο-ρέων (π.χ. Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας, Οργανισμός Εργατικής Εστίας), συγχώνευση ή συρρίκνωση άλλων. Με «αξιολόγηση της δη-μόσιας διοίκησης», που προφανώς θα πετάει εκτός νυμφώνος όποιους κριθούν μη αποδοτι-

κοί (από ποιους και με ποια κριτήρια;). Με πά-γωμα των προσλήψεων αν χρειαστεί.

Παράλληλα, θα πέσει άγρια λαιμητόμος στις κοινωνικές παροχές. Μάλιστα, με δεδο-μένο ότι η ληστεία των μισθωτών μέσω χαρα-τσιών, κεφαλικών φόρων κ.λπ. έχει πιάσει πά-το και δεν μπορεί να συνεισφέρει πλέον δρα-στικά στη μείωση του δημόσιου ελλείμματος, η μείωση της δαπάνης για συντάξεις και υγεία αναδεικνύεται σε αιχμή του δόρατος του Μνη-μονίου 2, στη «μεγάλη εναπομείνασα δημοσι-ονομική προσαρμογή».

Έτσι, πριν (και για να) εκταμιευτεί η πρώ-τη δόση του Μνημονίου 2, θα υπάρξουν περι-

κοπές 1,1 δισ. ευρώ στις φαρμακευτικές δα-πάνες (όπου προβλέπονται αύξηση της συμ-μετοχής των πολιτών, επικαιροποίηση της λί-στας, πλαφόν στη μηνιαία συνταγογράφηση κ.ά.), στις δαπάνες υγείας και στις συντάξεις. Κι ακόμη, μαχαίρι σε πλήθος κοινωνικών επι-δομάτων, περικοπή των πολυτεκνικών επιδο-μάτων, μείωση των λειτουργικών και κατανα-λωτικών δαπανών του Δημοσίου, περικοπή 200 εκατ. ευρώ από επιχορηγήσεις σε φορείς που υπάγονται στα υπουργεία Παιδείας και Πολι-τισμού (με μείωση αναπληρωτών εκπαιδευτι-κών κ.λπ.), μείωση κατά 50 εκατ. ευρώ του κον-δυλίου για τις εφημερίες των γιατρών του ΕΣΥ, κλειστά ενοποιημένα νοσήλια, μείωση λειτουρ-γικών εξόδων νοσοκομείων κατά 8% μόνο το

2012, αύξηση της κινητικότητας του προσωπι-κού υγείας (και των γιατρών) εντός και μεταξύ ιδρυμάτων υγειονομικών περιφερειών.

Τέλος, θα ισοπεδωθεί η κοινωνική ασφάλι-ση, τόσο η κύρια όσο και η επικουρική. Υπάρ-χει ρητή δέσμευση για άμεση μείωση των συ-ντάξεων (κύριων κι επικουρικών) και για επι-πλέον μειώσεις στις κύριες συντάξεις των τα-μείων ασφάλισης των ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΟΣΕ, ΕΛ-ΤΑ, Τραπεζών και ΝΑΤ με έναρξη εφαρμο-γής των μειώσεων από 1/1/2012.

Σε ό,τι αφορά τα επικουρικά ταμεία, υπάρ-χει δέσμευση για «εκ βάθους αναθεώρηση» ώστε να υπάρξει μείωση του κόστους και δια-

σύνδεση εισφορών - παροχών (δηλα-δή ανταποδοτικότητα). Οι επικουρι-κές συντάξεις θα μετεξελιχθούν στο 1ο τρίμηνο του 2012 (πριν την εκταμίευση της πρώτης δόσης του Μνημονίου 2) σε ένα μηχανογραφικό σύστημα ατο-μικών λογαριασμών συνταξιοδότησης. Σε αυτό, η ατομική σύνταξη θα υπολο-γίζεται με βάση ένα θεωρητικό ποσο-στό απόδοσης που θα σχετίζεται με το ρυθμό αύξησης του μισθολογικού κό-στους κι έναν παράγοντα αειφορίας, που θα αναπροσαρμόζει τις παροχές ώστε να εξαλειφθούν μελλοντικές ανι-σορροπίες (κοινώς, θα τις μειώνει για να ισοσκελίζονται οι προϋπολογισμοί των ταμείων). Επιπλέον, θα προχωρή-σει η συγχώνευση όλων των επικουρι-

κών ταμείων και θα επανεξεταστούν τα ταμεία που έχουν περιοδικές εφάπαξ καταβολές.

Κι αν όλα αυτά δεν είναι αρκετά για να μει-ωθεί το μη μισθολογικό κόστος και το δημο-σιονομικό έλλειμμα, θα υπάρξουν πρόσθετα μέτρα – δηλαδή νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο και νέες περικοπές συντάξεων και παροχών. Αυτά τα μέτρα πρέπει να θεωρούνται βέβαια, με την επίσημη ανεργία στο 20% (πραγματική 25%), με το 1/3 της εργασίας να είναι ανασφά-λιστη, με το ΙΚΑ να χάνει πάρα πολλά έσοδα από τις μειώσεις των αποδοχών και από τη μεί-ωση των εργοδοτικών εισφορών και με τα απο-θεματικά των ταμείων να «κουρεύονται» κα-τά 50% (απώλεια 13 δισ. ευρώ) με το κούρε-μα του χρέους.

n ΝΕΑ ΣΦΑΓΗ ΣΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΓΔΑΡΣΙΜΟn Οι φορομπηχτικές ριπές του προη-γούμενου δίχρονου δεν τους αρκούν κι ετοιμάζουν νέο φορολογικό νομοσχέδιο (Ιούνιος). Κύριες κατευθύνσεις είναι η δι-εύρυνση της φορολογικής βάσης, η κα-τάργηση φοροαπαλλαγών και προνομί-ων, η αύξηση των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων και η αναδιάρθρωση του φορολογικού βάρους ανάμεσα στις φο-ρολογικές κλίμακες, με στόχο την προ-ώθηση της ανάπτυξης και της ανταγωνι-στικότητας και με πρόθεση να διατηρη-

θεί «το σχετικό φορολογικό βάρος από τους έμμεσους φόρους». Με άλλα λό-για, να συμπληρωθεί η άγρια εκμετάλ-λευση στο χώρο δουλειάς με το άγριο εξωεργασιακό γδάρσιμο. Για να είναι σί-γουροι ότι το σύστημα θα αποδώσει, θε-σμοθετούν την απομάκρυνση διοικητών στις μη «αποδοτικές» εφορίες και βελτι-ώνουν το σύστημα προστασίας πληρο-φοριοδοτών - φοροκαταδοτών.Κι ενώ καταγγέλλονται οι υψηλοί συντε-λεστές φορολόγησης των επιχειρήσε-ων, στρώνοντας το έδαφος για περαιτέ-ρω μείωσή τους, προβάλλει μια περίερ-γη «ευαισθησία»: Προτείνεται να εγκα-ταλειφθεί κάθε φορολογική αμνηστία, να εξαλειφθεί η παράταση του χρόνου πληρωμής φορολογικών χρεών και ληξι-πρόθεσμων οφειλών κοινωνικής ασφά-λισης, να επισπευστεί η εκδίκαση εκκρε-μών φορολογικών υποθέσεων, να απα-λειφούν η αναστολή της ποινικής δίωξης και της δέσμευσης κεφαλαίων και περι-ουσιακών στοιχείων. Γιατί; Μα προφα-νώς για να «κλαδευτούν» τα ξερά κλαδιά του επιχειρηματικού κόσμου και να απο-κτήσουν προβάδισμα τα ισχυρότερα και πολυεθνικής δικτύωσης κεφάλαια.

ΥΠΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΔΟΥΚΑΤΟΥ ΤΟΥ ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟΥn Πλήρη παράδοση των εργατικών δικαιωμάτων και του κοινωνικού και φυσικού πλούτου της χώρας στους σύγχρονους δυνάστες και εκμεταλλευτές των λαών (τις πολυεθνικές, τις τράπεζες, την ΕΕ, το ΔΝΤ) και απόλυτη καταπάτηση του δικαιώματος του λαού να ορίζει τις τύχες του σηματοδοτεί το Μνημόνιο 2. Δεν είναι μόνο ότι οι συμβάσεις προβλέπουν ως εφαρμοστέο δίκαιο το αγγλικό και ως αρμόδια δικαστήρια αυτά του …Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου, ώστε να θωρακιστούν οι δανειστές ή ότι περιλαμβάνουν τον πρωτοφανή όρο παραίτησης «από ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας». Είναι και οι ασφυκτικοί και τακτικότατοι έλεγχοι, η επιτροπεία αλλά και η υποχρέωση της χώρας να παρέχει στις ομάδες προσωπικού της τρόικας πρόσβαση σε όλα τα σχετικά δεδομένα και άλλα στοιχεία που αφορούν την ελληνική διοίκηση και να δέχεται επιθεωρήσεις για πρόληψη «απάτης» εκ μέρους της. Να προσθέσουμε εδώ όσα αναφέρθηκαν σε διπλανή στήλη για την παροχή διασυνοριακών υπηρεσιών που θα συμμορφώνονται με συγκεκριμένες απαιτήσεις του ελληνικού δικαίου μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις.

ΓΑΛΕΡΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ

«Στο πλαίσιο του προγράμματος, σκοπεύ-ουμε να πραγματοποιήσουμε μια ουσιαστική εκχώρηση των δημόσιων περιουσιακών στοι-χείων στον έλεγχο του ιδιωτικού τομέα». Κι αν αυτό δεν αποδειχτεί αρκετό, «η κυβέρνηση δη-

λώνει την ετοιμότητά της να προσφέ-ρει προς πώληση τα εναπομείναντα μερίδιά της στις κρατικές επιχειρή-σεις». Οι ιδιωτικοποιήσεις αφορούν τα πάντα: Λιμάνια, αεροδρόμια, αυ-τοκινητόδρομους, ενέργεια, ύδρευ-ση, ΟΠΑΠ, ορυκτό πλούτο, ακίνη-τα, εδαφικές/οικοπεδικές εκτάσεις,

τραπεζικά περιουσιακά στοιχεία. Πρώτο βήμα είναι η μεταφορά των περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου στο ταμείο αποκρατικοποιήσε-ων (ΤΑΙΠΔ) και ο διορισμός συμβούλων.

Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση θα κάνει τα πάντα για να διευκολύνει τους αγοραστές:

Θα «καθαρίσει τα περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου από τεχνικές και νομικές πο-λυπλοκότητες». Θα παράσχει εξασφάλιση εγκρίσεων κρατικής ενίσχυσης και θα αυ-ξήσει προκαταβολικά κατά 25% τα εισιτή-ρια. Όπου υπάρχουν δυσκολίες, θα αποο-μαδοποιήσει περιουσιακά στοιχεία (π.χ. δι-αχωρισμός δραστηριοτήτων δικτύου - παρο-χής στον ΟΣΕ). Θα προχωρήσει σε αναδι-αρθρώσεις. Έτσι, κυνικά ομολογείται ότι αρχικά δεν θα μεταβιβαστούν στο ΤΑΙΠΔ οι τραπεζικές μετοχές και τα «περιουσια-κά στοιχεία που επιφέρουν απώλεια». Αυτό θα γίνει όταν μετατραπούν σε κερδοφόρα κι όταν καταργηθεί η μονιμότητα των τραπεζι-κών υπαλλήλων.

Και κάτι ακόμη που ομολογείται κυνικά (και περιλαμβάνεται στο πρώτο κιόλας άρθρο του νόμου που ίδρυσε το ΤΑΙΠΔ): Τα έσοδα

από την ιδιωτικοποίηση «δεν υποκαθιστούν τις προσπάθειες δημοσιονομικής εξυγίανσης και δεν θα ληφθούν υπόψη κατά την εκτίμη-ση του βαθμού συμμόρφωσης προς τα ετήσια ανώτατα όρια του ελλείμματος». Με άλλα λό-για, ό,τι εισπραχθεί από τις ιδιωτικοποιήσεις (υπολογίζουν συνολικά 50 δισ. ευρώ συνολι-κά και 19 δισ. ως το 2015 – πράγμα δύσκολο λόγω της καθίζησης του Xρηματιστηρίου) θα πάει αποκλειστικά και μόνο για την αποπλη-ρωμή του χρέους (θα δεσμευτεί, δηλαδή, στον ειδικό λογαριασμό όπου θα μπουν τα 130 δισ. του νέου δανείου και μέρος των φορολογικών εσόδων) και δεν θα αλλάξει ούτε κατ’ ελάχι-στο τη ζωή των εργαζομένων. Για την ακρί-βεια, θα την αλλάξει προς το χειρότερο, μιας και οι ιδιωτικοποιημένες εταιρείες –είτε τις έχουν Έλληνες είτε ξένοι– θα έχουν πιο ακρι-βές υπηρεσίες.

Ξεπούλημα των πάντων!

ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΣΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΠΑΡΟΧΕΣΜαζική φτωχοποίηση των δημοσίων υπαλλήλων

18 / ΠPIN KOINΩΝΙΑ KYPIAKH 19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2012

Βρε, πού τη βρήκαν τόση λεβεντιά;Έχουν παρέλθει 25 χρόνια από τότε που η φωνή του Βασίλη Παπακωνσταντίνου και οι στίχοι του Νικόλα Άσιμου κοινοποίησαν την ικανότητα του άγνωστου κοινού θνητού να διερωτάται υπερήφανος, την ώρα κατά την οποία ομολογεί την ψυχολογική κατάρρευσή του: «Βρε, πού τη βρήκα τόση λεβεντιά;». Εν αντιθέσει προς το σαρκαστικό Άσιμο, οι διάσημοι αστέρες της εγχώριας πολιτικής ελίτ δεν ψελλίζουν σε πρώτο πρόσωπο το «καταρρέω». Διαπιστώνουν όμως πολύ καλά ότι έχει ήδη κατεδαφιστεί το όποιο κύρος διέθεταν, μαζί με την ικανότητά τους να επηρεάζουν και να χειραγωγούν το «πόπολο», όπως ...πρώτα. Ποιο είναι το αντιστάθμισμα; Η προσωπική «λεβεντιά». Η «γενναιότητα». Προσφάτως, δυο από τους καταρρακωμένους VIP της εποχής μας αναζήτησαν στο λεκτικό τσαμπουκά πειστήρια «λεβεντιάς». Σκουπίδι έκαναν τον Β. Βενιζέλο στις Βρυξέλλες οι τύποις ομόλογοι και κατ’ ουσίαν επιτηρητές του κι εκείνος λίγες ημέρες αργότερα ξέσπασε στο ελληνικό κοινοβούλιο, επιστρατεύοντας εναντίον του Π. Λαφαζάνη λεκτικούς τραμπουκισμούς, από κοινού με το κρύο ανέκδοτο της «ευρύτατης πλειοψηφίας». Ω, δεν άντεξε η ευαίσθητη ψυχούλα του υπουργού Οικονομικών την περί κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος αποστροφή του Λαφαζάνη. Μένει να δούμε στο εγγύς μέλλον εάν το μένος του «Μπένι» αρχίσει να ...βγαίνει προς το εξωτερικό, για να κατακεραυνώσει όσους διαβλέπουν τούτη την περίοδο στην Ελλάδα στραγγαλισμό, όχι μόνο της κοινωνίας και της οικονομίας, αλλά και των απλούστερων προαπαιτούμενων μιας στοιχειώδους δημοκρατικής λειτουργίας. Ομοϊδεάτες του «Μπένι» είναι π.χ. ο Γάλλος Ολάντ, που θεωρεί ότι στην Ελλάδα διακυβεύεται η δημοκρατία κι ο Αυστριακός Σβόμποντα, ο οποίος λεει πως η χώρα μας δεν χρειάζεται δικτατορία της ΕΕ και του ΔΝΤ. Ε, φανταζόμαστε ότι με λίγη καλή θέληση τέτοιοι τύποι μπορούν άνετα να στιγματιστούν ως «υπονομευτές του ευρώ»... Ο Α. Σαμαράς πάλι επέλεξε στόχο ευκολότερο, εξ ορισμού απεχθή, για να δείξει πυγμή και πνίξει στη «λεβεντιά» τον πόνο που του προκάλεσαν το εξευτελιστικό «σύρσιμο» μέχρι την ψήφιση του δεύτερου Μνημονίου και το «αντίο» τόσων βουλευτών του: Τους «μπαχαλάκηδες». Κοφτερά τα λόγια του: «Να γνωρίζουν αυτά τα καθάρματα πως όταν έλθει η ώρα, θα τους βγάλω τις κουκούλες». Ποιος ξέρει, εάν στην ψηφοφορία έχανε καμιά δεκαριά ακόμη βουλευτές, ίσως να ζητούσε και την επαναφορά της θανατικής ποινής για τους «μπαχαλάκηδες». Ε, είπαμε, αν είναι να στέλνουμε στην κόλαση τη μεσαία τάξη και τους τέως «νοικοκυραίους», ας τους εξασφαλίσουμε τουλάχιστον ένα «ασφαλές» ταξίδι μέχρι εκεί. Πιθανόν να το εκτιμήσουν... Να όμως στη σύναξη των γενναίων κι ο πρόεδρος Κ. Παπούλιας: «Ποιος είναι ο Σόιμπλε που θα λοιδορήσει την Ελλάδα;». Έλα ρε προεδράρα, αλήθεια, δεν ξέρεις ποιος είναι; Δεν ξέρεις τι ακριβώς ζητά αυτός και πολλά ακόμη επίτιμα στελέχη του ευρωπαϊκού πολιτικού και χρηματοπιστωτικού ιερατείου; Δηλαδή δεν ξέρεις ...τι υπογράφεις; Τους ομολόγους του τουλάχιστον τους γνωρίζει ο πρόεδρος της ελληνικής Μπανανίας; Έχει ακούσει τίποτε για τον Ισλανδό πρόεδρο Ολαφουρ Γκρίμσον, για τα δυο βέτο που προέβαλε στα κυβερνητικά σχέδια εξοντωτικής λιτότητας και για τα ισάριθμα δημοψηφίσματα; Γνωρίζει άραγε τι ακολούθησε στην Ισλανδία; Σημαντική αύξηση του ΑΕΠ, πτώση του πληθωρισμού στο 2,5% από το 18,6% που είχε φθάσει την εποχή της υπακοής στο ΔΝΤ και τις αγορές, πτώση του δημόσιου χρέους. Αν προσθέσει κανείς τον έλεγχο στις ροές κεφαλαίου και τις εθνικοποιήσεις των τραπεζών που είχαν καταρρεύσει, έχει μια πλήρη εικόνα της ισλανδικής ...«καταστροφής». Εμείς πάλι περιστοιχιζόμαστε από «γενναίους»...

Θύμα των κανιβαλικών περικοπών στις λειτουργικές δαπάνες ο συνάδελ-φος στρατιώτης Τ.Θ., που σκοτώθηκε από έκρηξη σε παλιό λέβητα, που έπρε-πε να είχε αντικατασταθεί εδώ και δύο

χρόνια, στο στρατόπεδο της 21 ΕΜΑ, στην Αλεξανδρούπολη. Στο ΚΕΝ Θήβας οι νεοσύλλε-κτοι κοντεύουν να ορκιστούν και ακόμη δεν έχουν εμβολια-στεί.

Στο 564 ΜΚ/ΤΠ Λαγού η κατάσταση είναι τραγική: «Mε -17 βαθμούς και το καλοριφέρ

να ανάβει καμιά ώρα το βράδυ και αν! Όλα τα καλοριφέρ έχουν σπάσει, τα έχουν βγάλει και κανένα δεν έχει αντι-κατασταθεί. Τα ποντίκια κάνουν χορό παντού, ακόμα και στα μαγειρεία που και εμείς πλένουμε πιάτα με υγρό για τα πατώματα, αλλά και χωρίς καθόλου υγρό. Μέχρι και σκουπίδια από κάδους

με γυμνά χέρια έχουμε μαζέψει». Στο 618 Μ/Κ ΤΠ, Πλάτη Έβρου, οι εγκα-ταστάσεις είναι πάρα πολύ παλιές. Βου-λώνει συνεχώς όλο το αποχετευτικό σύ-στημα. Το ζεστό νερό είναι λιγοστό. Τα περισσότερα σώματα καλοριφέρ δεν λειτουργούν ή υπολειτουργούν. Δεν έχουν αρκετή τροφή για όλους. Πρό-σφατα δεν είχαν υγρό πιάτων και χρη-σιμοποιήθηκε υγρό πατώματος!

Απελπισία στο 264 Μ/Κ ΤΕ Πολυ-χνίτου. Οι εγκαταστάσεις του στρατοπέ-δου παλιές και δεν καλύπτουν τις ανά-γκες στέγασης. Οι πόρτες και τα παρά-θυρα αδυνατούν να κρατήσουν τον αέ-ρα εκτός θαλάμου, ενώ τα σπασμένα παράθυρα στις τουαλέτες μπάζουν. Η θερμοκρασία κατά τη διάρκεια της νύ-χτας πέφτει και κατά τις προηγούμενες ημέρες του παγετού ήταν σχεδόν αδύ-νατο να κοιμηθείς. Τα καλοριφέρ ανοί-γουν λίγες ώρες, ενώ λόγω κακής συ-

ντήρησης και κακών υποδομών η από-δοσή τους είναι σχεδόν μηδενική. Όσοι συνάδελφοι έχουν σκοπιά στην κεντρι-κή πύλη, αναγκάζονται να κοιμούνται στο προβλεπόμενο χώρο, χωρίς θέρ-μανση, πόρτες χωρίς χερούλια που δεν κλείνουν. Χλωρίνη-γάντια-καθαριστι-κά είναι είδη πολυτελείας. Τα καζανά-κια δε δουλεύουν. Με εντολή του α/ΓΕ-ΕΘΑ Αντιστράτηγου Μ. Κωσταράκου, οι χαμηλόβαθμοι στρατιωτικοί μπορούν να τρώνε συσσίτιο στη μονάδα τους ένα-ντι χαμηλού αντιτίμου. Οι ΕΠΟΠ στον Έβρο δεν έχουν χρήματα ούτε για το ενοίκιο!

Ο μόνος δρόμος υπεράσπισης των όποιων δικαιωμάτων είναι μέσω του ελεύθερου συνδικαλισμού και της κοι-νής πάλης με το εργατικό κίνημα.

Τηλέφωνο επικοινωνίας 6932 955437 diktiospartakos.blogspot.com

ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ n ΔΙΚΤΥO ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚOΣ

Τραγικές συνθήκες εξαιτίας των περικοπών

Οι εργαζόμενοι στην ψυχική υγεία, την ειδική αγωγή και την αντιμετώπιση των εξαρτήσεων έχουν καταλάβει του υπουργείο Υγείας για 11η μέρα. Στην κατάληψη συμμετέχουν και ερ-

γαζόμενοι στη δημόσια και ιδιωτική υγεία κα-θώς και οι οικογένειες των ληπτών των υπηρε-σιών. Ο Αντώνης Δημάκης, εργαζόμενος στο Περιβολάκι (για αυτιστικά παιδιά) αναφέρει ότι δεν ανανεώθηκαν οι συμβάσεις 3 συναδέλ-φων, με αποτέλεσμα να αυξηθεί η εντατικοποί-ηση για να καλυφθούν τα κενά. «Αντιδράσα-με άμεσα με 48ωρη απεργία. Η κατάληψη εί-ναι το αποτέλεσμα του αδιεξόδου στους χώρους δουλειάς και αποτελεί κλιμάκωση του συντονι-σμένου αγώνα που δίνουμε από τον περασμέ-νο Σεπτέμβριο για την επιβίωση των υπηρεσι-ών και των εργασιακών μας δικαιωμάτων. Εί-ναι ανάγκη η κατάληψη να αποτελέσει κέντρο αγώνα για όλους τους εργαζόμενους στο χώρο της υγείας και απευθύνουμε πρόταση σε όλους τους εργαζόμενους να προχωρήσουμε σε κατα-λήψεις και συντονισμένες κινητοποιήσεις».

Η Καλλιόπη Τσολακίδου, πρόεδρος ερ-γαζόμενων στον Ερμή (για παιδιά με νοητική υστέρηση) μας λέει: «Είμαστε 8 μήνες απλήρω-τοι και οι μισοί εργαζόμενοι βρισκόμαστε σε επίσχεση εργασίας από τις 25 Οκτωβρίου. Ενώ η διοίκηση έλαβε τα λεφτά της 3ης και 4ης δό-σης, έδωσε τα μισά δεδουλευμένα εκδικητικά μόνο όσους δεν έκαναν επίσχεση. Οι υπόλοι-ποι μετά από καταγγελία στην Επιθεώρηση Ερ-γασίας πήραμε 1.000 ευρώ. Στον Ερμή, που εί-ναι Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου, έγι-ναν περικοπές στους μισθούς όπως στο Δημό-σιο, ενώ σκέφτονται τώρα να εφαρμόσουν και τις περικοπές που προβλέπονται για τον ιδιω-τικό τομέα».

Μιλώντας με την Έμυ Κουτσοπούλου, αντι-πρόεδρο του συλλόγου στον ΟΚΑΝΑ, πληρο-φορούμαστε ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν συλ-

λογική σύμβαση εδώ και 3 χρόνια και βιώνουν την ουσιαστική διάλυση των δομών απεξάρτη-σης, με πολύ μεγάλες μειώσεις μισθών και εντα-τικοποίηση, που καταλήγει σε υποβάθμιση της ποιότητας των υπηρεσιών. «Ο μόνος τρόπος για να περισώσουμε τη δημόσια υγεία και την αξιο-πρέπειά μας ως εργαζόμενοι και πολίτες είναι ο αγώνας με μαζική συμμετοχή, η αλληλεγγύη και ο συντονισμός με τους εργαζόμενους στην ψυχική υγεία, την ειδική αγωγή και την υγεία», αναφέρει.

Η Ηλέκτρα Αναγνωστοπούλου, μέλος του κλαδικού σωματείου ειδικής αγωγής ΣΕΜΙ-ΣΕΑ, τονίζει πόσο σημαντική είναι η συμπό-ρευση με την υγεία, τους εργαζόμενους στο υπουργείο, που κι αυτοί κάνουν κατάληψη και τους γονείς των ληπτών των υπηρεσιών. «Αυ-τοί πλήττονται διπλά, ως εργαζόμενοι, αλλά και επειδή κόβονται τα προνοιακά επιδόματα, μει-ώνεται κατά 55% η χρηματοδότηση δομών που κλείνουν σταδιακά, κι έτσι βάζουν βαθιά το χέ-ρι στην τσέπη. Δίπλα τους στεκόμαστε οι εργα-ζόμενοι σε ιδιωτικά κέντρα, που δουλεύουμε κυρίως χωρίς συμβάσεις με μπλοκάκι στην πά-λη για δημόσια και δωρεάν ειδική αγωγή».

Χαρακτηριστικά η μητέρα ενός ψυχικά πά-σχοντος περιγράφει: «Είμαι εδώ γιατί αναστέλ-λεται η λειτουργία του κοινωνικού κράτους. Ανησυχούμε για τα παιδιά μας που κινδυνεύ-ουν να πεταχτούν στον Καιάδα, αφού περικό-πτεται η χρηματοδότηση στις στεγαστικές δο-μές, παρόλο που τόσα χρόνια μας έκαναν κρα-τήσεις και με τα χαράτσια δεν μας μένουν λε-φτά για να τα στηρίξουμε».

Η Βάια Αρσενοπούλου, μέλος της Πανελ-λήνιας Ομοσπονδίας Εργαζόμενων στην Ει-δική Αγωγή αναφέρει τη μεγάλη μείωση στον προϋπολογισμό για την ειδική αγωγή πανελλα-δικά, με 11 εκατομμύρια ευρώ, αν και εφόσον δοθούν. «Πέρυσι το αρχικό κονδύλι ήταν 19 και έφτασαν σε μας τα 14, με αποτέλεσμα εκατο-

ντάδες εργαζόμενοι να μένουν απλήρωτοι για μήνες. Συνεχίζουμε για την καταβολή των δε-δουλευμένων μας».

Ο Μιχάλης Ρίζος, γιατρός στο «Αττικό» πε-ριγράφει ότι οι γιατροί στηρίζουν την κατάληψη επειδή μειώνεται το εισόδημά τους κατά 20%-25% από την περικοπή μισθών και εφημερι-ών, υπάρχει τεράστια εντατικοποίηση, κυρί-ως στους νέους γιατρούς, για τους οποίους δεν προβλέπεται καμία πρόσληψη, τα νοσοκομεία κλείνουν και εμπορευματοποιούνται οι υπηρε-σίες υγείας. «Προτείνουμε τη δημιουργία πα-νυγειονομικού συντονισμού για δωρεάν υγεία - πρόνοια με κοινή διήμερη απεργία Τετάρτη και Πέμπτη». Ένας εργαζόμενος στο ερευνη-τικό πανεπιστημιακό ινστιτούτο ψυχικής υγείας ΕΠΥΨΥ τονίζει: «Είμαστε 2 μήνες απλήρωτοι και από το Φεβρουάριο υπάρχει ο κίνδυνος να δουλεύουμε με δίμηνες συμβάσεις. Παλεύουμε από το Σεπτέμβριο για επαρκή χρηματοδότη-ση στις μονάδες και ως εργαζόμενοι του ξενώ-να συμμετέχουμε στη λαϊκή συνέλευση Πατη-σίων κάνοντας από κοινού κινητοποιήσεις. Πι-στεύω ότι το μέτωπο αγώνα θα πρέπει να διευ-ρυνθεί σε όλη την κοινωνία γιατί και την αφο-ρά και μέσω αυτής μπορούμε να ανατρέψουμε την επίθεση που μας γίνεται».

Η Αγγελική Συλλιγαρδάκη, πρόεδρος του κλαδικού σωματείου ψυχικής υγείας ΣΕΨΑ-ΕΚΟ, τονίζει ότι η κατάληψη είναι αποτέλε-σμα της χρόνιας προσπάθειας συντονισμού με την ειδική αγωγή, που τώρα απέδωσε. «Κανέ-νας δεν είναι δυνατόν να τα καταφέρει αντιπα-λεύοντας μόνος του την κυβέρνηση, την τρόικα και το Mνημόνιο. Αυτό που χτίζουμε τις τελευ-ταίες μέρες ξεπέρασε κάθε προσδοκία και θα παλέψουμε από κοινού για να προστατέψουμε το κοινωνικό κράτος ανατρέποντας την πολιτι-κή που το καταστρέφει. Kαλούμε όλους την Πέ-μπτη 23/1 στις 11.30 π.μ. στη συγκέντρωση στο υπουργείο Yγείας».

n ΑΝΝΑ ΓΑΪΤΑΝΙΔΟΥ

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ

ΑΠΛΗΡΩΤΟΙ ΑΛΛΑ ΜΑΧΟΜΕΝΟΙΕργαζόμενοι στην ψυχική υγεία μαζί με γιατρούς για δωρεάν υγεία - πρόνοια

Π ριν-ίσματαn ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑΤΟΣ

εποχής

KYPIAKH 19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2012 EPΓAZOMENOI ΠPIN / 19

Ηαπόπειρα αυτοκτονίας ενός ζευγαριού που εργά-ζεται στον Οργανισμό Ερ-γατικής Κατοικίας είναι ίσως η κορυφή του παγό-

βουνου στο δράμα που εκτυλίσσεται τις τελευταίες ημέρες γύρω από τους μοναδικούς φορείς άσκησης μιας υποτυπώδους κοινωνικής πολιτικής για τους εργαζόμενους. Εν μία νυ-κτί, η κυβέρνηση Παπαδήμιου απο-φάσισε να πετάξει και το τελευταίο «φύλλο συκής» του δήθεν κοινωνι-κού κράτους, βάζοντας λουκέτο σε δύο οργανισμούς –ΟΕΚ και Οργα-νισμό Εργατικής Εστίας– που πρό-σφεραν κάποιες παροχές σε στέγη, ψυχαγωγία (εισιτήρια θεάτρου και σινεμά, αγορά βιβλίων) και τουρι-σμό σε χιλιάδες μισθωτούς του ιδι-ωτικού τομέα.

«Δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για τους εργαζόμενους του ΟΕΚ και του ΟΕΕ», δήλωσε στο Πριν η Κατερίνα Χατζηδάκη, γραμματέ-ας του συλλόγου υπαλλήλων ΟΕΚ, η οποία περιέγραψε την απελπισία και την οργή που κυριαρχεί ανά-μεσα στους συνολικά 1.400 εργαζό-μενους των δύο υπό διάλυση οργα-νισμών (750 στον ΟΕΚ και 650 στον ΟΕΕ). «Αναμέναμε συγχώνευση, αλ-λά η κατάργηση ήταν κεραυνός εν αι-θρία» πρόσθεσε, τονίζοντας παράλ-ληλα ότι όλες οι κοινωνικές παροχές προς τους εργαζόμενους είναι πλέον υπό κατάργηση.

Η χρηματοδότηση των ΟΕΚ και ΟΕΕ προέρχεται αποκλειστικά από εισφορές εργαζομένων και εργοδο-τών, οι οποίες αποδίδονται στο ΙΚΑ, το οποίο στη συνέχεια έχει την υπο-χρέωση να αποδίδει τις εισφορές αυ-τές στους δύο οργανισμούς, ώστε να τις διαθέτουν υπό τη μορφή προγραμ-μάτων στους εργαζόμενους. Όπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι, σήμε-ρα το ΙΚΑ έχει συσσωρευμένες οφει-

λές από ήδη καταβεβλημένες και ει-σπραγμένες εισφορές, που ανέρχο-νται σε τουλάχιστον 4 δισ. ευρώ! Εάν διαλυθούν ΟΕΚ και ΟΕΕ τότε αυτά τα χρέη «παραγράφονται» και εν τέ-λει «επιτάσσονται» εμμέσως για τους τοκογλύφους, αφού τα 4 δισ. κάλυ-

ψαν με τη σειρά τους τα ελλείμματα του ΙΚΑ που γιγάντωσαν οι κυβερνη-τικές περικοπές, η εισφοροδιαφυγή, η ανεργία κ.ά.

Εύστοχα λοιπόν ο σύλλογος υπαλ-λήλων ΟΕΚ τονίζει ότι τα χρήματα των ΟΕΚ και ΟΕΕ «αντί να επιστρέ-ψουν στα ασθενέστερα στρώματα, θα φουσκώσουν τις τσέπες των τοκογλύ-φων δανειστών».

Με την κλοπή των εισφορών αυ-τών καταργείται το δικαίωμα στη στέ-γη για χιλιάδες εργαζόμενους. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα 55 χρόνια λει-τουργίας του, ο ΟΕΚ έχει στεγάσει 700.000 οικογένειες με διάφορες μορ-φές στεγαστικής συνδρομής. Στον αέ-ρα τινάζεται το κατασκευαστικό πρό-γραμμα (ο ΟΕΚ έχει κατασκευάσει 50.000 κατοικίες), καταργείται η επι-

δότηση ενοικίου 120.000 χιλιάδων οι-κογενειών και η παροχή 10.000 δανεί-ων ανά έτος για αγορά και επισκευή κατοικίας.

Ομοίως, όπως καταγγέλλει ο Πα-νελλήνιος Σύλλογος Eργαζομένων Εργατικής Εστίας, η διάλυση του

ΟΕΕ θα οδηγήσει σε λουκέτο 25 βρε-φονηπιακούς σταθμούς του Οργανι-σμού, που φιλοξενούν 2.000 παιδιά στα οποία παρέχονται δωρεάν εκ-παίδευση και διατροφή. Θα καταρ-γηθούν τα προγράμματα κοινωνικού τουρισμού και τα 4 εκατομμύρια δι-ανυκτερεύσεις εργαζομένων και συ-νταξιούχων θα είναι πλέον παρελθόν. Κατ’ επέκταση, θα τεθεί θέμα επιβίω-σης για 2.700 ξενοδοχειακές μονάδες και 3.000 επισιτιστικές επιχειρήσεις και τους χιλιάδες εργαζομένους τους. Πάνε ...στράφι και τα «δωράκια» των επιδοτήσεων του υπουργού Εργασίας προς στους ξενοδόχους.

Η κατάργηση του ΟΕΚ αποτελεί τεράστιο χτύπημα στο δικαίωμα στην εργατική κατοικία. Επιπλέον, θα μεί-νουν «στον αέρα» τα υπό εξέλιξη κα-

τασκευαστικά προγράμματα. Αυτή τη στιγμή βρίσκονται υπό ανέγερση 20 οικισμοί πανελλαδικά, που συνο-λικά περιλαμβάνουν 1.300 κατοικί-ες. Σε πολλές περιπτώσεις έχει ήδη διενεργηθεί η κλήρωση και οι δικαι-ούχοι περιμένουν να εγκατασταθούν

στα σπίτια τους, ενώ παραμένουν ακλήρωτοι 3 οικισμοί αποτελούμε-νοι από 300 κατοικίες. Παράλληλα, έχει ολοκληρωθεί η μελέτη και βρί-σκονται υπό δημοπράτηση 4 οικι-σμοί, 80 κατοικιών. Συνολικά, λοι-πόν, 1.600 φτωχές οικογένειες θα περιμένουν ματαίως να στεγαστούν τους προσεχείς μήνες.

Άγνωστη παραμένει η τύχη της καταβολής της επιδότησης επιτο-κίου για δάνεια που χορηγήθηκαν από τις τράπεζες. Συνολικά έχουν χορηγηθεί από το συγκεκριμέ-νο πρόγραμμα 83.000 δάνεια και σήμερα πλέον τίθεται θέμα αν θα έχουν οι δικαιούχοι τη δυνατότητα να αποπληρώσουν τα δάνεια αυτά όταν θα διακοπεί η καταβολή της επιδότησης του επιτοκίου από τον ΟΕΚ. Ήδη ένα μεγάλο τμήμα επι-

δοτούμενων αδυνατούν να καταβάλ-λουν τις δόσεις τους. Ανάλογη είναι η μοίρα και του προγράμματος επιδό-τησης ενοικίου για 58.000 οικογένει-ες που αιτήθηκαν.

Ένα μείζον ζήτημα που προκύ-πτει είναι η τύχη της ακίνητης περιου-σίας των δύο οργανισμών. Η ακίνη-τη περιουσία του ΟΕΚ ανέρχεται σε 1.259 καταστήματα και 258 αίθουσες συγκέντρωσης στους ανά την επικρά-τεια οικισμούς, καθώς και σε 221 ιδι-όκτητες οικοπεδικές εκτάσεις συνολι-κής επιφάνειας 5,2 εκατ. τ.μ. σε 45 νο-μούς της χώρας. Ο ΟΕΕ διαθέτει 173 κτίρια. Συνολικά η ακίνητη περιουσία των δύο οργανισμών υπερβαίνει τα 15 δισ. ευρώ! Ποια θα είναι άραγε η τύ-χη αυτής της περιουσίας που ανήκει στους εργαζόμενους;

ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΟΕΚ-ΟΕΕ n ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ

Χιλιάδες μένουν χωρίς σπίτιΣτα σκουπίδια το εργατικό δικαίωμα για στέγη, ξεκούραση, ψυχαγωγία και φτηνά δάνεια

ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙA EΛΛAΔOΣ n 120 ΜΕΡΕΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ

Ατσάλινη αντοχή διαρκείας

Για άλλη μια φορά οι εργά-τες της Χαλυβουργίας Eλλά-δος αποφάσισαν να συνεχί-σουν απεργιακά, ψηφίζο-ντας την περασμένη εβδο-

μάδα στη γενική τους συνέλευση, με μεγάλη πλειοψηφία, υπέρ της συνέχι-σης του αγώνα τους που πλέον μετρά πάνω από 110 ημέρες απεργίας. Το ΔΣ του σωματείου ομόφωνα πρότεινε την ανανέωση του απεργιακού αγώ-να. Ωστόσο, η εργοδοσία επιχείρησε να κάνει δυναμικά την επανεμφάνισή της, εκβιάζοντας και τρομοκρατώντας τους αγωνιζόμενους με επιχειρήματα του στυλ «η απεργία δεν οδηγεί που-θενά» ή «το σωματείο δεν θέλει να λυ-

θεί το πρόβλημα» ή ότι ο «Μάνεσης δεν χρωστάει μισθούς, ενώ άλλοι ερ-γοδότες δεν πληρώνουν». Μάλιστα, απεργοί κατήγγειλαν ότι άνθρωποι του εργοδοτικού μηχανισμού επιδίδο-νταν το τελευταίο διάστημα σε διάφο-ρες πρακτικές, όπως για παράδειγμα, τηλέφωνα σε σπίτια απεργών προκει-μένου να «στρατολογήσουν» εργάτες στο εργοδοτικό μπλοκ που μάχεται κατά της απεργίας. Ενδεικτικό δε της σκληρής προσπάθειας της εργοδοσί-ας, είναι και το ότι αμέσως μετά τη λή-ξη της συνέλευσης, οι εργοδοτικοί συ-νέχισαν τις προσπάθειες τρομοκράτη-σης, κρατώντας ένα λευκό χαρτί στο οποίο έγραφαν ονόματα εργαζομέ-

νων που είναι ενάντια στην απεργία! Οι χαλυβουργοί επαναδιατύπωσαν τα αιτήματά τους προς την εργοδοσία που είναι επαναπρόσληψη και των 65 συνολικά απολυμένων και επιστροφή όλων στο εργοστάσιο με 8ωρο - 5ήμε-ρο. Η συνέλευση αποφάσισε περαιτέ-ρω ενδυνάμωση του απεργιακού αγώ-να και των μπλόκων στην πύλη του ερ-γοστασίου, καθώς και τη συνέχιση της παρέμβασης σε άλλους χώρους εργα-σίας. Επόμενος μεγάλος αγωνιστικός στόχος των εργαζομένων είναι ένα μεγάλο συλλαλητήριο στα κεντρικά γραφεία της εταιρείας στην Κηφισιά, εφόσον η εργοδοσία συνεχίσει την ίδια αδιάλλακτη τακτική. Πάντως, η

έμπρακτη αλληλεγγύη συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς, όπως και οι εκ-δηλώσεις συμπαράστασης σε πολλές περιοχές της χώρας, όπου οι απεργοί χαλυβουργοί παίρνουν το λόγο και μι-λούν για τον αγώνα τους. Όπως είπε κι ένας απεργός στην τελευταία συνέ-λευση, πάνω από 4.000 ψηφίσματα συ-μπαράστασης και αλληλεγγύης έχουν συγκεντρωθεί από το σωματείο.

Το ζητούμενο βέβαια είναι πώς μπορεί ο συγκλονιστικός αγώνας των χαλυβουργών να εμπνεύσει μαζικά αντίστοιχες κινητοποιήσεις και κυρί-ως ένα μεγάλο πανεργατικό αγωνι-στικό ρεύμα ανατροπής του συνολι-κού κοινωνικού Μεσαίωνα.

Απλήρωτοι και ανασφάλιστοι στον Αντ. ΣάκκουλαΠ αράσταση διαμαρτυρίας στα

κεντρικά γραφεία της διοί-κησης του ΙΚΑ πραγματοποίη-σε την Πέμπτη ο Σύλλογος Yπαλ-λήλων Bιβλίου Xάρτου Αττικής, απαιτώντας ασφαλιστική κάλυ-ψη για τους επί μήνες απλήρω-τους εργαζόμενους στις εκδό-σεις Αντ. Σάκκουλα.

Οι 14 εργαζόμενοι που είναι σε επίσχεση εργασίας από τον περασμένο Ιούνιο, δεν μπορούν να θεωρήσουν τα βιβλιάρια υγεί-ας τους, επειδή η εταιρεία δεν τους κολλούσε ένσημα από τον Μάρτη του 2011, ενώ τα 75 ένση-μα που διαθέτουν δεν επαρκούν καθώς απαιτούνται 100.

Παρά την προσφυγή που οι εργαζόμενοι έχουν κάνει στο ΙΚΑ για να ελέγξει την εταιρεία –η οποία σημειωτέον δεν κολλάει ένσημα ούτε στους υπαλλήλους της που συνεχίζουν να δουλεύ-ουν και δεν συμμετέχουν στην επίσχεση– οι αρμόδιες υπηρεσί-ες του δεν έχουν προβεί σε κα-μία σχετική ενέργεια!

Ο Κουρής «έριξε» το σήμα του ΆλτερΣ ε διακοπή του σήματος εκπο-

μπής του Άλτερ προχώρησε ο Γ. Κουρής, σε μια προσπάθεια φί-μωσης της φωνής των αγωνιζόμε-νων εργαζόμενων του καναλιού που παραμένουν απλήρωτοι έως και ένα χρόνο. Η εκπομπή του μη-νύματος αντίστασης των εργαζόμε-νων του Άλτερ και η αξιοποίησή του ως βήμα προβολής πολλών αγωνι-ζόμενων χώρων και των αιτημάτων τους, έχει ενοχλήσει απίστευτα τον Κουρή, ο οποίος εδώ και καιρό κά-νει τα πάντα για να σταματήσει την εκπομπή σήματος.

Με το που «έπεσε» το σήμα, πολλοί εργαζόμενοι έφτασαν στο σταθμό και στη συνέλευση που πραγματοποίησαν επανέλαβαν το αίτημα για άμεση αποπληρω-

μή των δεδουλευμένων τους ως ανυποχώρητη προϋπόθεση για να ανοίξει το κανάλι. Μετά από αίτη-μα της Συντονιστικής Επιτροπής τους, οι ΕΣΗΕΑ, ΕΠΗΕΑ και ΕΤΙΤΑ συνοδεία των νομικών τους συμ-βούλων επισκέφθηκαν το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης θέ-τοντάς του το θέμα της παύσης αναλογικής εκπομπής του σταθ-μού, από Υμηττό και Πάρνηθα, η οποία βάζει σε κίνδυνο τη διεκδί-κηση των δεδουλευμένων τους, μιας και ο σταθμός κινδυνεύει άμεσα με αφαίρεση της άδειας λειτουργίας του! Οι εργαζόμενοι απαιτούν να ανακληθεί η απόφαση αυτή, που θέτει σε κίνδυνο τη βιω-σιμότητα του σταθμού, ενώ αναμέ-νουν από το ΕΣΡ να πράξει τα δέ-οντα και να μην επιτρέψει στον κ. Κουρή και στους «προσωρινούς» διευθύνοντες συμβούλους του, να θέσουν σε κίνδυνο τα δεδουλευ-μένα και την εργασία τους.

20 / ΠPIN K INHΣH IΔEΩN KYPIAKH 19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2012

ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΕργατική τάξη και επαναστατικό κόμμαΕντός του παρόντος και του μέλλοντός μας αποδεικνύεται η πρωτοβουλία του ΝΑΡ να ανοίξει τη συζήτηση για το επαναστατικό υποκείμενο της εποχής μας, ενόψει του Πανελλαδικού Σώματος της οργάνωσης στις 31 Mαρτίου και 1 Aπριλίου στην Αθήνα και του 3ου Συνεδρίου. Αυτό καταγράφηκε στην επιτυχημένη εκδήλωση - παρουσίαση του Κειμένου Εργασίας την προηγούμενη Δευτέρα στην κατάμεστη αίθουσα της ΕΣΗΕΑ. Γι’ αυτό δεν είναι τυχαίο ότι την εισήγηση του Α. Αναγνωστάκη, ακολούθησε πλούσιος διάλογος. Ο Π. Γκαργκάνας (ΣΕΚ) τόνισε ότι είναι πολύ σημαντική η πρωτοβουλία του ΝΑΡ να αναδείξει το ρόλο της εργατικής τάξης και του επαναστατικού κόμματος, αμφισβήτησε όμως τη θέση ότι το μέτωπο είναι ένας μόνιμος τρίτος κρίκος, μεταξύ τάξης και κόμματος. Ο Β. Τουμπέλης (μέλος του Πανελλαδικού οργάνου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ) επικρότησε την πρωτοβουλία του ΝΑΡ και κάλεσε να ξεπεραστεί και η μηχανιστική - δογματική αντίληψη του ΚΚΕ (που θέλει την εργατική τάξη μόνο να υπακούει στο κόμμα) και ο ελευθεριακός αναρχοατομιστικός χυλός. Ο Β. Τουμπέλης τόνισε ότι η λογική του μετώπου είναι απαραίτητη, για την ενοποίηση της διεσπασμένης εργατικής τάξης. Ο Ευτ. Μπιτσάκης σημείωσε ότι υπάρχουν κρίσιμα ερωτήματα στα οποία οι μαρξιστές δεν έχουν δώσει απάντηση, όπως γιατί όσο πιο ανεπτυγμένη είναι μια καπιταλιστική κοινωνία, τόσο πιο αδύναμη είναι η Αριστερά. Ο Ευτ. Μπιτσάκης εξέφρασε καταρχάς επιφυλάξεις για τη μετατροπή του ΝΑΡ σε κομμουνιστική οργάνωση, κυρίως όσον αφορά το μέλλον της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. «Είναι απαραίτητο να υπερβούμε όλοι τους εαυτούς μας», τόνισε χαρακτηριστικά. Για τη σχέση επαναστατικού κόμματος - εργατικής τάξης, μίλησε ο Π. Αυθίνος από την ΟΚΔΕ Σπάρτακος, ενώ ο Γ. Καλαμπόκας από την ΑΡΑΝ σημείωσε ότι η διαδικασία που ξεκινά το ΝΑΡ «είναι πολύ σημαντική συνολικά για την Αριστερά στον τόπο μας». Ο Γ. Καλαμπόκας είπε ότι και η ΑΡΑΝ έχει θέσει το ζήτημα του κομμουνιστικού φορέα και εξέφρασε ετοιμότητα για συγκεκριμένη συμμετοχή στο διάλογο, σημειώνοντας ότι πρέπει να διευρυνθεί συμπεριλαμβάνοντας όσες δυνάμεις ενδιαφέρονται. Ο Χ. Μπίστης, εκ μέρους του ΕΚΚΕ, είπε ότι πρόκειται για εξαιρετικά σημαντική πρωτοβουλία, υποστήριξε τη λογική του μετώπου («είναι κρίσιμο ποια στρατηγική είναι στο τιμόνι») και κάλεσε όλα τα ρεύματα να προχωρήσουν σε βαθιά κριτική και αυτοκριτική της πορείας τους. Ο Β. Ασημακόπουλος από την κίνηση Νέος Αγωνιστής υπογράμμισε ότι «το πολιτικό προσωπικό της κεφαλαιοκρατίας αποσυντίθεται» και ότι «πρέπει να μιλήσουμε για μια άλλη εξουσία - κοινωνία, δηλαδή το σοσιαλισμό». Στην εκδήλωση παρευρέθηκε αντιπροσωπεία του ΕΕΚ, από τους Σ. Μιχαήλ και Γ. Αγγέλη.

ΝΕΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΡΕΥΜΑ

ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Οι πολιτικά πρωτοπόρες δυνάμεις αποτελούνται από την ειδική στρατηγική πρωτοπορία (το κόμμα ή τα κόμματα),

τη γενική πολιτική πρωτοπορία (το πολιτικό μέτωπο) και την αντικαπιταλιστική πτέρυγα των αγωνιζόμενων εργατολαϊκών

μαζών. Κόμμα, μέτωπο, αντικαπιταλιστική πτέρυγα, στο σύνολό τους και στη διαλεκτική αλληλεπίδρασή τους αποτελούν

το επαναστατικό υποκείμενο, το «κόμμα με την ευρεία και ιστορική έννοια».

Υπόθεση των εργατών η απελευθέρωση!n ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ

M ήπως είναι πολυτέλεια σε στιγμές κοινωνικής κατα-βύθισης αλλά και ανατα-ραχής, το ΝΑΡ να κάθεται να συζητάει “για το υπο-

κείμενο της αντικαπιταλιστικής πάλης και της κομμουνιστικής απελευθέρωσης στη νέα εποχή”; Κατά τη γνώμη μας δεν θα υπήρχε καταλληλότερος χρόνος να συζητηθεί το ζή-τημα αυτό, παρά εν θερμώ, μέσα στη φωτιά μιας κορυφαίας καμπής της ταξικής πάλης και μιας ανεπανάληπτης ιστορικής σύγκρου-σης που ωριμάζει», σημείωσε, ανοίγοντας τη συζήτηση ο Μ. Παπαμακά-ριος, από την Πολιτική Επι-τροπή του ΝΑΡ. Ο Αλ. Ανα-γνωστάκης, στην παρουσία-ση, σημείωσε μεταξύ άλλων: Στο υπό συζήτηση κείμε-νο της ΠE του ΝΑΡ, η σύγ-χρονη εργατική τάξη προ-σεγγίζεται ως η εν δυνά-μει επαναστατική τάξη. Ως η πλέον επαναστατικοποι-ημένη παραγωγική δύναμη η οποία δεν χωρά στον κα-πιταλισμό και ο όποιος ως άλλος Προκρούστης επιχει-ρεί να την πετσοκόψει και ως έμπορας να την υποτάξει και ιδιοποιηθεί πλέον όσο όσο. Ως η τάξη που εμπερι-έχει εντός της, στο ανώτε-ρο επίπεδο, τόσο τη δυνητι-κή, ποιοτικά ανώτερη στην εποχή μας, επαναστατική τάση χειραφέτησης του κοι-νωνικού ανθρώπου όσο και τη φθορά της κοινωνίας και της φύσης από τον καπιταλισμό, τις με σύγχρονους όρους τάσεις υποταγής και χειραγώγησης. Τάσεις χειραφέτησης και υποταγής που συνυπάρ-χουν διαρκώς και συγκρούονται στο εσωτε-ρικό της, αφού η εργατική τάξη στην καπι-ταλιστική κοινωνία συγκροτείται αντικειμε-νικά ως τέτοια, γεννιέται όμως και αναπτύσ-σεται σε ενότητα και σύγκρουση με τον άλ-λο πόλο της κοινωνίας αυτής, το κεφάλαιο. Δεν γεννιέται, δηλαδή, πρώτα ως αντικείμε-νο εκμετάλλευσης και ύστερα ως δρων υπο-κείμενο (απόλυτος διαχωρισμός υποκειμέ-νου - αντικειμένου που έχει ως βάση το δι-αχωρισμό κοινωνικού είναι και κοινωνικής συνείδησης).

Η προέλευση και ο αντικειμενικός χα-ρακτήρας της στρατηγικής πλευράς της ερ-γατικής τάξης, γεννιέται και ξαναγεννιέται μέσα από τις αντιφάσεις, τις κρίσεις και τα εξαντλούμενα αστικά όρια της αγοραπωλη-σίας της εργατικής δύναμης. Μέσα από τις διεκδικήσεις και τις αντιφάσεις ακόμη και της «εξαρτημένης μερίδας» της τάξης, αλ-λά με την αποφασιστικής και καθοριστικής σημασίας παρέμβαση, επίδραση και μετα-σχηματισμό της από τις συνιστώσες του πο-λιτικού υποκειμένου, της πρωτοπορίας. Μέ-σα από τη διαρκή σχέση ενότητας - διαχω-ρισμού - ανώτερης ενότητας, ως το επίπε-δο της συνειδητής συνολικής επαναστατι-κής πάλης.

Ο Αλ. Αναγνωστάκης επεσήμανε πως τα

μεγάλα εργατολαϊκά κινήματα είναι τελι-κά αντικειμενικά κοινωνικά φαινόμενα που γεννώνται από τη διασταύρωση και πολυποί-κιλη αλληλεπίδραση των αντικαπιταλιστικών θελήσεων, αιτημάτων, ιδεών και ενεργειών στις οποίες καθοριστικός παράγοντας είναι η δυνατότητα των ίδιων των εργατών, σε ένα επίπεδο όξυνσης των αντιθέσεων, να ανα-πτύσσουν αυτοτελή, πρωτόβουλη, μαζική ερ-γατική δράση με τέτοια ορμή που δεν μπορεί να τη συλλάβει κανένα σχέδιο.

Οι εργατικές απαντήσεις - παρεμβάσεις που απαιτεί η εποχή μας δίνονται τελικά μέ-

σα από την αλληλεπίδραση όλων των πο-λυποίκιλων αντικαπιταλιστικών ενεργειών, αλληλεπιδράσεων, διεκδικήσεων και σκιρ-τημάτων, τη συνολική Πράξη των αγωνιζό-μενων στα μέτωπα της εργασίας, της οικο-νομίας, της θεωρίας και του πολιτισμού, της πολιτικής γενικότερα που στρέφεται υπέρ της συνολικής και διαρκούς αλλαγής των σχέσεων εκμετάλλευσης σε βάρος του κε-φαλαίου.

Αυτή ακριβώς η ιστορικά αναπτυσσόμε-νη επαναστατική αντικαπιταλιστική πράξη των ίδιων των εργαζομένων, αποτελεί κατά την άποψή μας τον καθοριστικό παράγοντα, το βασικό, ιστορικό πολιτικό υποκείμενο της αντικαπιταλιστικής ανατροπής της επίθεσης και της επαναστατικής αλλαγής.

Οι πολιτικά πρωτοπόρες δυνάμεις της πάλης για την αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης, την επανάσταση, την εργατι-κή εξουσία και τη μετάβαση στην κομμου-νιστική κοινωνία, αποτελούνται από την ει-δική στρατηγική πρωτοπορία (το κόμμα ή τα κόμματα), τη γενική πολιτική πρωτοπο-ρία (το πολιτικό μέτωπο) και την αντικαπι-ταλιστική πτέρυγα των αγωνιζόμενων εργα-τολαϊκών μαζών. Κόμμα, μέτωπο, αντικαπι-ταλιστική πτέρυγα, στο σύνολό τους και στη διαλεκτική αλληλεπίδρασή τους αποτελούν το επαναστατικό υποκείμενο, το «κόμμα με την ευρεία και ιστορική έννοια».

Σε αυτή τη σχέση, το κόμμα της κομμου-νιστικής απελευθέρωσης, το ζήτημα της οι-

κοδόμησης ενός μαζικού κομμουνιστικού κόμματος, στην αλληλοτροφοδοτούμενη συγκρότηση κινήματος - μετώπου, αντιμε-τωπίζεται ως το πρωταρχικό, ως ο κρίκος για την οικοδόμηση του ευρύτερου πολιτι-κού υποκειμένου. Το κόμμα αντιμετωπίζε-ται ως τμήμα της τάξης, ως η οργανωμένη συνειδητή πρωτοπορία της. Ως ο καθοδηγη-τικός - υποβοηθητικός μοχλός της στη σχέ-ση της με τις μάζες - επανάσταση, με απο-κλειστικό καθήκον να βοηθά την πολιτική ανάπτυξη και την πολιτική οργάνωση της.

Στη σχέση κόμματος - μετώπου - κινή-ματος, το μέτωπο αντιμετω-πίζεται ως η γενική πολιτι-κή πρωτοπορία, ο πολιτικά αποφασιστικός παράγοντας. Η αναγκαιότητα για μετω-πική πολιτική δεν είναι κάτι τεχνητό ή συμπτωματικό. Η εξέλιξη της τάξης προς την αυτοσυνείδησή της, η ίδια η οικοδόμηση ενός επανα-στατικού κόμματος, είναι ένα αντιφατικό και σύνθε-το προτσές. Τα διάφορα τμήματά της αποκτούν συ-νείδηση από διαφορετικούς δρόμους και σε διαφορετι-κές χρόνους. Η ύπαρξη και αναδημιουργία επιπλέον των μεσαίων στρωμάτων και η ανάγκη συμμαχίας με αυ-τά γεννούν –σε μερικές πε-ριόδους με εξαιρετική οξύ-τητα– το πρόβλημα του με-τώπου. Άρα το μέτωπο απο-τελεί αναγκαία κοινωνικο-

πολιτική μορφή συγκρότησης ...Η αριστερή αντικαπιταλιστική πτέρυγα

του μαζικού κινήματος, η συγκροτημένη και μόνιμη μορφή της αντικαπιταλιστικής τάσης - δράσης της τάξης, αποτελεί βασικό κρίκο σύνδεσης της πρωτοπορίας με την τάξη, αλ-λά και προϋπόθεση ποιοτικής ανάπτυξης της εργατικής συνείδησης.

Ο εισηγητής τόνισε ότι το οργανωτι-κό ζήτημα γενικά αντιμετωπίζεται ως εξό-χως πολιτικό. Η ουσία, του βρίσκεται πριν και μετά από αυτό: Βρίσκεται στους στρα-τηγικούς και τους τακτικούς στόχους, στο πρόγραμμα, στην επαλήθευση ή τη διάψευ-σή τους από τη συλλογική πράξη αυτού του μοναδικού «υποκειμένου» στο οποίο ανή-κει ο ρόλος του ηγέτη, τη σύγχρονη εργα-τική τάξη. Η οποία διεκδικεί για τον εαυτό της και το δικαίωμα να μαθαίνει τη διαλε-κτική της ιστορίας.

«Η απελευθέρωση της εργατικής τάξης είναι υπόθεση της ίδιας»! Αυτό τον υπέρ-τατο νόμο της ταξικής πάλης επιχειρούν να υπηρετήσουν οι ιδέες του κειμένου. Οι ιδέες, τόνισε ο ομιλητής, είναι οι τροχιές που ενώνουν το παρελθόν με το επιθυμη-τό μέλλον στο παρόν. Με αυτή την έννοια, όπως λέει με τους στίχους του Εμπειρίκου, ο σύντροφος με το Παλλάς, ο σύντροφος Τζιαντζής, είμαστε όλοι εντός του μέλλο-ντος μας. Γιατί δεν είναι δυνατόν να πούμε «ναι», να πούμε «όχι» χωρίς το μέλλον του προορισμού μας.

4 Στη διαλεκτική σχέση κόμματος - μετώπου - κινήματος, η υπόθεση του κόμματος της κομμουνιστικής

απελευθέρωσης είναι το πρωταρχικό

KYPIAKH 19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2012 ΠOΛITIΣMOΣ ΠPIN / 21

Επαναστατική θεωρία και μάχιμος ανατρεπτικός πολιτισμός είναι τα στοιχεία που συνθέτουν το πρόγραμμα διαλέξεων

και συζητήσεων της νέας λέσχης των «Αναιρέσεων» στη Θεσσαλονίκη. Με ένα κύκλο μελέτης του έργου του Καρλ Μαρξ,

θεματικά αφιερώματα και παρουσιάσεις βιβλίων, ο νέος χώρος έχει δώσει ήδη δείγματα γραφής.

Μαρξισμός, σινεμά, βιβλίοn ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΚΑΡΑΜΗΤΡΟΥ

Στο έδαφος του αγοραίου «πολι-τισμού» που προσπαθεί να κρα-τήσει την κοινωνία σε πνευμα-τική ομηρία, για να κατευνάσει την οργή της, ιδρύθηκε στη Θεσ-

σαλονίκη η Λέσχη Θεωρίας και Πολιτισμού «Αναιρέσεις». Για την επαφή με την επανα-στατική θεωρία και τη μελέτη της ιστορίας του εργατικού κινήματος και φυσικά για να δια-μορφωθούν καινούριοι δεσμοί της κοινωνίας με ένα πολιτισμό μάχιμο και ανατρεπτικό.

Η πρώτη πρωτοβουλία στο πεδίο της θε-ωρίας αφορά τη δημιουργία ενός κύκλου με-λέτης του πρώτου τόμου του Κεφαλαίου. Η προσπάθεια αυτή δεν μένει σε μια συλλογι-κή ανάγνωση και παρουσίαση του κορυφαί-ου έργου του Κ. Μαρξ. Αντίθετα, με εργαλείο το Κεφάλαιο γίνεται προσπάθεια να κατανο-ηθεί η δομή της καπιταλιστικής πα-ραγωγής και οικονομίας, καθώς και να επικαιροποιηθούν τα συμπερά-σματα στον καιρό της κρίσης. Βο-ηθός αυτής της απόπειρας είναι τα οπτικοποιημένα μαθήματα του Ντέιβιντ Χάρβεϊ πάνω στο Κεφάλαιο, με βά-ση τα οποία θα γίνουν οι παρουσιάσεις. Για την απόκτηση μιας πρώτης εικόνας του έργου και της σημασίας του, πραγματοποιήθηκε ήδη μια εισαγωγική εκδήλωση με θέμα «Η κρί-ση του καπιταλισμού και η επικαιρότητα του Κεφαλαίου του Κ. Μαρξ» και ομιλητές τους Β. Γρόλλιο (διδάκτορα πολιτικής φιλοσοφί-ας) και Σπ. Μαρκέτο (επίκουρο καθηγητή του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ).

Η πρώτη απόπειρα στο πεδίο της ιστορίας αφορά τη Θεσσαλονίκη. Με αφορμή την εκα-

τοστή επέτειο από την ενσωμάτωσή της στο ελληνικό αστικό κράτος, διοργανώνονται μια σειρά από εκδηλώσεις. Η πρώτη που έγινε στις 21/1 με πολύ μεγάλη συμμετοχή, είχε θέ-μα «Φεντερασιόν και Νεότουρκοι στην οθω-μανική Θεσσαλονίκη» και ομιλητές τους Β. Τσιράκη, Γ. Γκλαρνέτατζη και Σπ. Μαρκέτο. Ο Β. Τσιράκης δίνοντας μια εικόνα της πο-λυεθνικής οθωμανικής πόλης, μίλησε για την κοινωνική ιστορία της, ο Γ. Γκλαρνέτατζης αναφέρθηκε στην επανάσταση των Νεότουρ-κων, τις ελπίδες για «δημοκρατία και ισότη-τα» και τις διαψεύσεις τους, ενώ ο Σπ. Μαρ-κέτος για το εργατικό κίνημα και την πρώτη σοσιαλιστική οργάνωση επί οθωμανικού εδά-φους, τη Φεντερασιόν. Οι επόμενες εκδηλώ-σεις, με τις οποίες θα ολοκληρωθεί το αφιέ-ρωμα, αφορούν τη Θεσσαλονίκη του Μεσο-

πολέμου, με ειδική αναφορά στους πρόσφυ-γες, την εβραϊκή κοινότητα και το Μάη του ’36 και τις πολιτικές δολοφονίες στη μεταπο-λεμική Θεσσαλονίκη (Λαμπράκης κ.ά.) και την ιστορική σημασία τους.

Τέλος, το πρώτο αφιέρωμα με θέμα τον πολιτισμό (και ειδικότερα τον κινηματογρά-φο) ήρθε απρόσμενα, με αφορμή τον θάνατο του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Η πρώτη εκ-δήλωση «Το πλάνο σεκάνς και η κινηματο-γραφική γλώσσα του Θ. Αγγελόπουλου» με ομιλητή τον Β. Τσιράκη, εστίασε στον τρό-

πο με τον οποίο το πλάνο σεκάνς υποστη-ρίζει την ενιαιότητα του χωροχρόνου και τα ιστορικά άλματα που μπλέκουν το χτες με το σήμερα, σε αντίθεση με το νοσταλγι-κό φλας μπακ που προϋποθέτει το κόψιμο της σκηνής σε πλάνα. Ειδική αναφορά έγι-νε στην κίνηση της κάμερας (τράβελινγκ και πανοραμίκ 1800) αλλά και στα αργά και μα-κρινά πλάνα που επιδιώκουν την αποστα-σιοποίηση και υποδηλώνουν την επικράτη-ση του συλλογικού απέναντι στο ατομικό. Η δεύτερη εκδήλωση «Όταν η ιστορία συνα-ντά την εικόνα στον κινηματογράφο του Θ. Αγγελόπουλου», με ομιλητές τον Β. Τσιράκη και τον κριτικό κινηματογράφου Σ. Κερσα-νίδη, αφιερώθηκε στην πολιτική και ιστορι-κή σημασία του έργου του. Ο Σ. Κερσανίδης τόνισε την ενότητα του έργου του κάνοντας

μια ιστορική αναδρομή στις ταινί-ες του, ενώ ο Β. Τσιράκης μίλησε ειδικότερα για τις ιστορικές περι-όδους που τις διαμόρφωσαν. Το αφιέρωμα ολοκληρώθηκε με προ-βολές των ταινιών Ο Θίασος και Το

βλέμμα του Οδυσσέα.Τέλος, έχει προγραμματιστεί για το Σάβ-

βατο 18/2 η παρουσίαση του νέου βιβλίου της Ν. Βαλαβάνη Ψωμί και τριαντάφυλλα με απαγγελίες και αναγνώσεις από τη θεατρική ομάδα «Παραβάτες της σκηνής» σε επιμέλεια της Β. Βουρτσάκη και ομιλητές τους Γ. Γιαν-νόπουλο και Β. Τσιράκη. Η Λέσχη «Αναιρέ-σεις» Θεσσαλονίκης βρίσκεται επί της οδού Εγνατίας 98, στον 1ο όροφο. Ενημέρωση για τις δραστηριότητές της παρέχεται στην ιστο-σελίδα anaireseisthes.wordpress.com.

4 Η Λέσχη Θεωρίας και Πολιτισμού «Αναιρέσεις» στη Θεσσαλονίκη ανοίγει έναν διαφορετικό δρόμο

ΚΑΙ Ο ΚΛΗΡΟΣ ΕΠΕΣΕ ΣΤΟΝ ΣΜΑΪΛΙ

Επιστροφή στο μέλλον του ψυχρού πολέμουΛονδίνο, 1974, στην καρδιά του ψυχρού πολέμου. Μετά από μια αποτυχημένη, αιματηρή αποστολή στη Βουδαπέστη, ο κορυφαίος πράκτορας Σμάιλι –εξαίρετος στο ρόλο ο Γκάρι Όλντμαν– επιστρέφει στην ενεργό δράση για να αποκαλύψει τον προδότη μέσα στη βρετανική Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών, που τα στοιχεία δείχνουν προς την κατεύθυνση του στενού του περιβάλλοντος. Το κουβάρι αυτού του κατασκοπευτικού θρίλερ ξετυλίγεται μέσα σε ένα αργόσυρτο μελαγχολικό τοπίο με γκρίζα χρώματα, όπου οι αμφιβολίες θα συμπεριλάβουν τους πάντες, ακόμα και τον μέντορά του. Βασισμένη στο γνωστό βιβλίο του Τζον Λε Καρέ, η ταινία αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της σχολής που επιμένει να βάζει το κάρο μπροστά από το άλογο. Η ταινία πραγματικά είναι άξια επαίνων για την καλλιτεχνική διεύθυνση και τη φωτογραφία της. Από μια οπτική, η ταινία είναι η άλλη πλευρά της γερμανικής Ζωές των άλλων, όπου το γρασίδι ωστόσο δεν παρουσιάζεται πιο πράσινο και ο ουρανός πιο γαλανός στη «δυτική πλευρά» του φράκτη. Υποδειγματική η αναπαράσταση της γκρίζας εποχής του χορού των κατασκόπων. Καταπληκτικές οι ερμηνείες από ένα θαυμάσιο κάστ με τους πράκτορες να μην παρουσιάζονται ως γρήγοροι και θανάσιμοι, αστείοι, χαριτωμένοι και έξυπνοι αλλά γραφειοκράτες, γρίζοι, μεσήλικες, βαρετοί –έως υποτονικοί– και χαμηλών τόνων, δηλαδή πιο κοντά στην πραγματικότητα. Το πρόβλημα παραμένει στην τέχνη της προσαρμογής διαλόγων και πλοκής διάρκειας τουλάχιστον έξι ωρών στο ένα τρίτο αυτής της διάρκειας. Μπορείς να πεις ότι «δεν υποτιμάει τη νοημοσύνη του θεατή» αλλά ταυτόχρονα δεν λείπουν τα κενά που καθιστούν πολύ εύκολο να χαθεί ο σεναριακός ειρμός. Αν και ο Λε Καρέ αποτελεί την εξέλιξη του κατασκοπευτικού μυθιστορήματος, η ταινία δεν διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας, φιλοσοφικών και ψυχολογικών προεκτάσεων. Η καθηλωτική σκηνοθεσία και η πειστική ατμόσφαιρα ωστόσο αφήνουν πολλά ερωτηματικά και πολλές πτυχές ανοιχτές σε ερμηνεία. «Πώς βρίσκεις έναν εχθρό που είναι κρυμμένος μπροστά στα μάτια σου;», αναρωτιέται ο Σμάιλι. Με το θεατή πάντως να μένει με την απορία αν οι δημιουργοί χρησιμοποιούν το μοτίβο του ψυχρού πολέμου για να μας πουν κάτι για τη γκρίζα και μουντή εποχή που διανύουμε σήμερα. Αλλιώς η ταινία μπορεί απλά να κριθεί ως μια δεξιοτεχνική απόπειρα αναπαράστασης μιας κοντινής εποχής που τα χρώματα ήταν πιο θολά αλλά οι ιδεολογικές γραμμές ήταν κάπως πιο ευδιάκριτες.

ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥΠΟΥΛΟΥ

Η φιλμογραφία του σπουδαίου έλληνα δημιουργού Θόδωρου Αγ-γελόπουλου κυκλοφορεί στη μορ-φή του DVD από την κινηματογρα-φική εταιρεία New Star. Η συλλο-γή των 12 ταινιών του Αγγελόπου-λου περιλαμβάνει τις ταινίες: Ανα-παράσταση, Μέρες του ’36, Ο θία-

σος, Οι κυνηγοί, Μεγαλέξαντρος, Ταξίδι στα Κύθηρα, Ο μελισσοκό-μος, Τοπίο την ομίχλη, Το μετέω-ρο βήμα του πελαργού, Το βλέμ-μα του Οδυσσέα, Μια αιωνιότη-τα και μια μέρα και Το λιβάδι που δακρύζει.

Όσο κι αν η μεγάλη οθόνη εί-ναι το φυσικό μέρος όπου «ανα-πνέουν» τα πλάνα του Αγγελόπου-λου, το σύνολο της δημιουργίας του είναι σχεδόν απροσπέλαστο για το

ευρύ κοινό, με ελάχιστες εξαιρέ-σεις τις σπάνιες προβολές ταινιών του από τη δημόσια τηλεόραση και τις δημόσιες προβολές.

Το κενό αυτό καλύπτει η σειρά των DVD που μπορεί να προμη-θευτεί κανείς τόσο σε επιλεγμένα καταστήματα όσο και σε προνο-μιακές τιμές από την ίδια τη New Star (Αριστείδου 13 Καλλιθέα) με-τά από ηλεκτρονική επικοινωνία στο newstarcine@gmail.com.

ΣΙΝΕΜΑ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΖΙΑΝΤΖΗΣ

DVD

n ΙΡΑΝ

Πόλεμος μυστικών υπηρεσιών

22 / ΠPIN Δ ΙΕΘΝΗ KYPIAKH 19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2012

Την ώρα που στο κέντρο της Αθήνας εκα-τοντάδες χιλιάδες διαδήλωναν ενάντια στην ψήφιση του επαχθούς δεύτερου Μνημονίου, οι λέξεις «ψωμί - παιδεία - ελευθερία» ακούγονταν στους δρόμους

του Παρισιού, σε μια διαδήλωση που έφτασε μέ-χρι την ελληνική πρεσβεία. Ήταν άλλη μία από τις πολύμορφες κινήσεις αλληλεγγύης που τις τε-λευταίες μέρες ξεπηδούν σε διάφορες πόλεις της Ευρώπης και όχι μόνο.

Τα πρώτα συγκινητικά μηνύματα έφτασαν ενώ η 48ωρη απεργία ήταν σε εξέλιξη από τη Λατινική Αμερική. Από την Αργεντινή, οι Μη-τέρες της Πλατείας του Μάη περιέγραψαν τους αγωνιζόμενους στους δρόμους της Αθήνας σαν δικά τους παιδιά, ενώ ο Χόρχε Σεμπάγιος, βου-λευτής του κινήματος «Ελεύθεροι του Νότου» θυμίζοντας πως ο λαός της Αργεντινής έζησε τα πέτρινα χρόνια του ΔΝΤ, κατέληγε με τις λέξεις «θα νικήσουμε». Η Γενική Σοσιαλιστική Συνομο-σπονδία Εργαζομένων της Βενεζουέλας φάνηκε ακόμα πιο μαχητική: «Το έχετε ξανακάνει, δώ-στε στους λαούς του κόσμου την ελπίδα του αγώ-να ξανά! Ταράξτε τα λιμνάζοντα νερά της Ευρώ-πης του άγριου καπιταλισμού και της βαρβαρότη-τας ώστε να ξαναβρεί την ψυχή της και τα όνειρά της! Δίωξτε αυτούς που σας θέλουν προσκυνημέ-νους! Μπορείτε!», προτρέπει σε μήνυμά της, ενώ ο πρόεδρος του συνδικάτου εργαζόμενων - ηλε-κτρολόγων του Μεξικού, Μανουέλ Παζ και ενώ το συνδικάτο διανύει το δεύτερο μήνα απεργια-κών κινητοποιήσεων, έγραφε: «Μπορούμε μαζί να είμαστε στο ίδιο χαράκωμα σήμερα, αν και τόσο μακριά, οι αγώνες μας σήμερα πάνε δίπλα δίπλα, στην ίδια αλυσίδα στην ίδια πορεία, στην ίδια συγκέντρωση. Θα νικήσουμε!». Την αλλη-λεγγύη τους στις απεργιακές κινητοποιήσεις εξέ-φρασε με ανακοίνωσή της και η συνομοσπονδία εργαζομένων στα νοσοκομεία της Χιλής.

Οι εικόνες των χιλιάδων στους δρόμους και με ένα δίκτυο αλληλεγγύης να έχει ήδη αρχίσει

να αναπτύσσεται δειλά στην Ευρώπη, είχαν ως αποτέλεσμα από την επομένη της Κυριακής να είμαστε μάρτυρες κινητοποιήσεων που απλώνο-νται πλέον σε όλη την ήπειρο. «Αγαπητές φίλες και φίλοι, αγαπητά αδέλφια στην Ελλάδα, σ’ ολό-κληρο τον κόσμο λαοί ταπεινώνονται και ωθού-νται σε έναν φαύλο κύκλο φτώχειας και υπερδα-νεισμού για τον οποίο δεν ευθύνονται. Βλέπου-με σήμερα να συμβαίνει αυτό παγκοσμίως και εν ονόματι των ανθρώπων στη Γερμανία και την Αυ-στρία σας λέμε: Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα και οδηγεί στη φτώχεια και τη λεηλασία του ελ-ληνικού λαού δεν το προσυπογράφουμε! Σήμερα η χώρα σας αποτελεί το κέντρο της λεηλάτησης. Και ακόμα και αν οι δικές μας κυβερνήσεις εί-ναι με το μέρος των τραπεζών και των κερδοσκό-πων, να είστε σίγουροι: Εμείς είμαστε αλληλέγγυ-οι!», αναφέρουν σε ανακοίνωσή τους οι «κινήσεις των πλατειών» που αναπτύχθηκαν στη Γερμανία και την Αυστρία και πραγματοποίησαν διαμαρτυ-ρίες στο Βερολίνο, τη Φρανκφούρτη, το Ντύσελ-ντορφ και αλλού, όπως και έξω από την ελληνική πρεσβεία στη Βιέννη. Το μήνυμα συμπαράστασης από την Ολλανδία ήταν εξίσου ξεκάθαρο: «Θέ-λουμε να σταματήσει η λιτότητα σε όλη την Ευ-ρώπη και τα δικαιώματα των ανθρώπων να μπουν πάνω από τα κέρδη των τραπεζιτών».

Στην Ισπανία, εν μέσω κινητοποιήσεων σε πολ-λές περιφέρειες τόσο για τις περικοπές στην εκ-παίδευση όσο και για νέους εργατικούς νόμους που προωθούνται από την κυβέρνηση Ραχόι, η αλληλεγγύη στο μαχόμενο ελληνικό λαό έκανε την εμφάνισή της με διαδηλώσεις κατά τη διάρ-κεια της εβδομάδας στη Μαδρίτη, τη Βαρκελώ-νη και τη Σαραγόσα. Αντίστοιχες κινήσεις έγιναν στο Λονδίνο, το Εδιμβούργο, τις Βρυξέλλες, όπου η διαδήλωση που πραγματοποιήθηκε συμπληρώ-θηκε και από μήνυμα συμπαράστασης του Εθνι-κού Υπαλληλικού Κέντρου της χώρας, αλλά και την Ιταλία όπου πέρα από την ανακοίνωση αλλη-λεγγύης από την Ομοσπονδία Μεταλλουργών Ιτα-

λίας, πραγματοποιήθηκαν διαμαρτυρίες έξω από την ελληνική πρεσβεία στη Ρώμη και το Τορίνο, ενώ μέλη της επιτροπής «Κανένα χρέος» κατέλα-βαν συμβολικά για λίγες ώρες κτίριο της Ευρωπα-ϊκής Ένωσης ως ένδειξη συμπαράστασης. Παράλ-ληλες δηλώσεις αλληλεγγύης στάλθηκαν από μια σειρά συνδικάτα από την Πορτογαλία, την Ισπα-νία, τη Γαλλία, την Τσεχία, την Πολωνία αλλά και τη Μεγάλη Βρετανία.

Στην περίπτωση της Γαλλίας, πέρα από τις κι-νητοποιήσεις σε πολλές πόλεις, ανάμεσά τους στο Παρίσι, τη Λυόν, τη Μασσαλία, τη Μαν, που συν-διοργανώθηκαν με τη συμμετοχή συνδικάτων και κομμάτων της Aριστεράς, όπως το Νέο Αντικαπι-ταλιστικό Κόμμα και το Μέτωπο της Αριστεράς, μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η αντιμετώ-πιση του ελληνικού ζητήματος από το γαλλικό Tύ-πο. Μεγάλα αφιερώματα έκανε η Λιμπερασιόν αλλά και η Μοντ την εβδομάδα που πέρασε για το πώς τα αιματηρά μέτρα λιτότητας επηρεάζουν τη ζωή των Ελλήνων, με την πρώτη να επικεντρώνει ειδικά στα ζητήματα της νεολαίας και να φιλοξε-νεί συνεντεύξεις φοιτητών του Εθνικού Μετσόβει-ου Πολυτεχνείου. Καμπάνια συμπαράστασης ξε-κίνησε και η Ουμανιτέ, με συγκέντρωση υπογρα-φών ως ένδειξη αλληλεγγύης στην Ελλάδα και με αναφορά στη δικτατορία των αγορών που απειλεί όλες τις χώρες της Ευρώπης.

Η εβδομάδα έκλεισε με μια συγχρονισμένη κίνηση αλληλεγγύης που διοργανώθηκε σε πόλ-λές χώρες της Ευρώπης με καλέσματα που έφτα-σαν μέχρι τη Φινλανδία, την Ισλανδία αλλά και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Εκεί βέβαια οι εικόνες της μεγαλειώδους διαδήλωσης της 12ης Φεβρου-αρίου είχαν ήδη γίνει γνωστές και είχαν παρο-τρύνει τους Pέμπελ Nτίαζ, τους φιλοξενούμενους του φεστιβάλ των «Αναιρέσεων» να γράψουν: «Σας στέλνουμε την αγάπη και την αλληλεγγύη μας, όπως και σε όλο τον λαό της Ελλάδας! Από το Σικάγο, στο Μπρονξ, στην Αθήνα! H δύναμη στους λαούς!».

n ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ

ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Αμφιβολίες για τις πιθανότητες επιτυχίας των κυρώσεων εναντίον του Ιράν εκφράζουν τα τελευταία 24ωρα τα πιο επιθετικά στοιχεία του Πενταγώνου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ αλλά και του αμερικανικού Τύπου, επαναφέροντας έτσι στο προσκή-νιο τα σενάρια επίθεσης εναντίον της Τεχεράνης. Παρόλ’ αυτά, ανώ-τατοι αξιωματούχοι των αμερικα-νικών μυστικών υπηρεσιών φαίνε-ται πως αντιδρούν σε αυτές τις με-θοδεύσεις, καθώς με εκθέσεις τους υποστήριξαν ότι το Ιράν «δεν σκο-πεύει να προκαλέσει κάποιο στρα-τιωτικό επεισόδιο», ενώ χαρακτήρι-

σαν «πρακτικά απίθανο» να κατα-σκευάσει πυρηνικά όπλα μέσα στα επόμενα χρόνια.

Την ίδια ώρα όμως, καθώς οι εκτελέσεις Ιρανών επιστημόνων, που αποδίδονται από αρκετούς αναλυτές σε δράση της Μοσάντ, δεν έφεραν τα αναμενόμενα αποτε-λέσματα (μια σπασμωδική αντίδρα-ση της Τεχεράνης που θα δικαιολο-γούν μια ισραηλινή επίθεση) Ουά-σινγκτον και Τελ Αβίβ στρέφουν την προσοχή τους στις πρόσφατες τρομοκρατικές επιθέσεις εναντί-ων ισραηλινών διπλωματών. Ο ισ-ραηλινός πρωθυπουργός Βενιαμίν Νετανιάχου, χωρίς να παρουσιά-σει καμία σχετική απόδειξη, απέ-δωσε στην Τεχεράνη και τις τρεις απόπειρες που πραγματοποιήθη-καν στην Ινδία, τη Γεωργία και την Ταϊλάνδη.

Και τα τρία περιστατικά πάντως χαρακτηρίζονται από αναλυτές ως «μνημεία ερασιτεχνισμού». Aπο-κορύφωμα αποτέλεσε η περίπτω-ση της Ταϊλάνδης, όπου οι δράστες όχι μόνο δεν φρόντισαν να κρύ-ψουν την ιρανική τους ταυτότητα αλλά νοίκιασαν και διαμέρισμα κο-ντά σε ένα ιρανικό πολιτιστικό κέ-ντρο όπου και ...αυτο-ανατινάχθη-καν κατά λάθος.

Ερωτηματικά προκαλεί επίσης το γεγονός ότι δύο από τις τρεις επιθέ-σεις πραγματοποιήθηκαν σε συμμα-χικές χώρες του Ιράν (η Ινδία αποτε-λεί το μεγαλύτερο εισαγωγέα ιρανι-κού πετρελαίου στον κόσμο). Η εφη-μερίδα Tάιμς της Iνδίας μάλιστα, συ-σχέτισε το περιστατικό με το γεγο-νός ότι το Νέο Δελχί πραγματοποιεί πλέον τις συναλλαγές του με το Ιράν σε ρουπίες και όχι σε δολάρια, αφή-

νοντας έτσι να εννοηθεί ότι η επίθε-ση ίσως να αποτελεί προβοκάτσια των ΗΠΑ ή του Ισραήλ.

Με ανακοίνωσή του πάντως το ιρανικό υπουργείο Eξωτερικών συ-σχέτισε τις επιθέσεις με την εξίσου ερασιτεχνική απόπειρα δολοφονί-ας του Σαουδάραβα πρέσβη στις ΗΠΑ, την οποία η Ουάσινγκτον εί-χε επιχειρήσει να «φορτώσει» και πάλι στο Ιράν. Το Στέιτ Ντιπάρ-τμεντ είχε υποστηρίξει τότε ότι οι ιρανικές μυστικές υπηρεσίες ζήτη-σαν από έναν πωλητή αυτοκινήτων να δολοφονήσει τον πρέσβη της Σα-ουδικής Αραβίας, σε μια από τις κα-λύτερα φυλασσόμενες περιοχές της Ουάσινγκτον, αλλά αυτός απέτυχε γιατί ανέθεσε την αποστολή σε ένα μέλος μεξικανικού καρτέλ ναρκωτι-κών που αποδείχθηκε ότι ήταν πρά-κτορας των ΗΠΑ!

ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣΣε δεκάδες πόλεις οι εκδηλώσεις συμπαράστασης

ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Γενική απεργίαΓ ενική απεργία κάλεσε για τις 22

Μαρτίου το μεγαλύτερο συνδικά-το της Πορτογαλίας CGTP, αντιδρώ-ντας στα νέα μέτρα που ανατρέπουν τις εργασιακές σχέσεις, στο πλαίσιο του Μνημονίου με την τρόικα για το δάνειο ύψους 78 δισ. ευρώ. Τα μέτρα περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων διευκο-λύνσεις στους εργοδότες, προκειμέ-νου να προχωρούν σε απολύσεις, καταβάλλοντας μειωμένη αποζημίω-

ση στους εργαζόμενους. Η κυβέρνη-ση της Λισσαβόνας αποδίδει τη λήψη των μέτρων στην ανάγκη για βελτίω-ση της ανταγωνιστικότητας της χώ-ρας, η οποία πνίγεται στα χρέη αλ-λά βυθίζεται και στην ύφεση. Στοι-χεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα την Πέμπτη δείχνουν ότι η επιδεινού-μενη συρρίκνωση του ΑΕΠ οδήγησε στην εκτίναξη της ανεργίας στο πο-σοστό ρεκόρ του 14% στα τέλη του 2011. Η απεργία που κήρυξε το συν-δικάτο CGTP για τις 22 Μαρτίου είναι η τρίτη την τελευταία διετία.

Σύνταξη στα 67Την αύξηση του ορίου συνταξιο-

δότησης προωθεί η κυβέρνηση της Πολωνίας με νομοσχέδιο που –σύμφωνα με δηλώσεις του πρω-θυπουργού, Ντόναλντ Τασκ– πρό-κειται να ψηφιστεί μέσα σε ένα μή-να. Το νομοσχέδιο προβλέπει αύξη-ση του ορίου συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια από 65 που είναι για τους άντρες και 60 για τις γυναίκες. Από το 2013 η συντάξιμη ηλικία θα αυ-ξάνεται κάθε τέσσερις μήνες κατά ένα μήνα, ώστε να φτάσει το «επι-θυμητό» όριο για τους άντρες το 2020 και για τις γυναίκες το 2040. Οποιεσδήποτε τροποποιήσεις που έχουν κατατεθεί από άλλα κόμματα –σημείωσε ο πολωνός πρωθυπουρ-γός– όπως διευκολύνσεις για πολύ-τεκνες μητέρες, θα πρέπει να πα-ραλειφθούν. Το κόμμα «Πλατφόρμα των Πολιτών» του Ντ. Τασκ επανε-ξελέγη στις εκλογές του περασμέ-νου Οκτωβρίου και ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσει στη μεταρρύθμιση του Συνταξιοδοτικού, αλλά και στην κατάργηση σειράς κοινωνικών επι-δομάτων.

Ρεκόρ ανεργίαςΣ πάει όλα τα ρεκόρ η ανεργία στη

Βρετανία, ξεπερνώντας και τα ιστορικά ποσοστά που σημειώθη-καν την εποχή της Θάτσερ. Σύμφω-να με τα στοιχεία που ανακοίνωσε η Στατιστική Υπηρεσία της χώρας, ο αριθμός των ανέργων αυξήθηκε κα-τά 48.000 στα 2,67 εκατομμύρια το τελευταίο τρίμηνο του 2011, ενώ το συνολικό ποσοστό ανεργίας διαμορ-φώθηκε στο 8,4%. Στους νέους ανήλ-θε στο 22,2%. Σύμφωνα με το Εθνι-κό Κέντρο Στατιστικών Μελετών της Βρετανίας, με το συνολικό ποσοστό της ανεργίας να διαμορφώνεται πλέ-ον στο 8,4%, η χώρα βρίσκεται αντι-μέτωπη με το υψηλότερο ποσοστό των τελευταίων 16 ετών.

KYPIAKH 19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2012 Δ IEΘNH ΠPIN / 23

Οι κηδείες είναι ένα από τα λίγα μέρη όπου επιτρέπονται μεγάλες συγκεντρώσεις στο Μπαχρέιν. Εξ ου και η κηδεία ενός

19χρονου παιδιού τη Δευτέρα, το οποίο πέθανε από κακοποίηση στα χέρια της αστυνομίας, έδωσε το έναυσμα για νέες

εκτεταμένες διαδηλώσεις, στην επέτειο του ενός έτους από την περσινή εξέγερση. Επίκεντρό τους αυτή τη φορά ήταν

τα χωριά γύρω απ’ την πρωτεύουσα, καθώς η ίδια είχε μετατραπεί σε φρούριο από τις αρχές.

Η εξέγερση επιστρέφει στο Μπαχρέινn ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΙΤΙΔΗ

Δεκάδες νεκροί, εκατοντάδες τραυματίες, χιλιάδες φυλα-κισμένοι και βασανισμένοι. Η σκληρή καταστολή που επιφύλαξε το καθεστώς του

Μπαχρέιν στους εξεγερμένους κατοίκους του την περσινή χρο-νιά, δεν μοιάζει αρ-κετή να καταπνίξει το αίτημά τους για δημοκρατία, ισονο-μία και απελευθέρω-ση απ’ τον αυταρχι-κό ζυγό του βασιλιά. Ένα χρόνο μετά την εξέγερση, οι εστίες της είναι ακόμη ζω-ντανές. Και η κυβέρ-νηση είναι «αναγκα-σμένη» να χρησιμο-ποιήσει και πάλι βία – με την ευγενική χο-ρηγία των δυτικών συμμάχων της.

Η 14η Φεβρουα-ρίου έχει μεγάλη ση-μασία για τους κατοί-κους του Μπαχρέιν, για λόγους πολύ διαφορετικούς από αυ-τούς που εορτάζεται στη Δύση. Είναι η μέ-ρα που εγκρίθηκε ο Εθνικός Χάρτης Δρά-σης το 2001, που καθιστούσε το Μπαχρέιν συνταγματική μοναρχία από κληρονομικό εμιράτο. Ο Χάρτης γεννήθηκε μέσα από μια ιντιφάντα που κράτησε επτά χρόνια, στην οποία ένωσαν τις δυνάμεις τους αρι-στεροί, φιλελεύθεροι και ισλαμιστές.

Πέρυσι, η επέτειος των δέκα ετών από την υπογραφή του επιλέχθηκε από τους κατοίκους του Μπαχρέιν για να διεκδική-σουν τη δική τους «Άνοιξη». Να διαμαρ-τυρηθούν για τη διαφθορά, τις διακρίσεις εναντίον της σιιτικής πλειοψηφίας από το σουνιτικό καθεστώς και τον αργό ρυθ-μό του εκδημοκρατισμού. Η πλατεία του Μαργαριταριού στην πρωτεύουσα Μανά-μα έγινε το επίκεντρο της διαμαρτυρίας τους. Όμως οι αρχές δεν άργησαν να δρά-σουν και μέχρι τις 18 Φεβρουαρίου υπήρ-χαν ήδη πέντε νεκροί. Ένα μήνα αργότε-ρα, στρατεύματα από τη Σαουδική Αρα-βία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα κα-τέφθασαν να τις συνδράμουν. Ο βασιλιάς κήρυξε στρατιωτικό νόμο και τρίμηνη κα-τάσταση εκτάκτου ανάγκης. Η καταστολή ήταν τόσο σκληρή, που δεν ξέφυγαν ού-τε οι γιατροί που φρόντιζαν τους τραυμα-τισμένους διαδηλωτές. Η αστυνομία έκα-νε νυχτερινές επιδρομές στα σπίτια τους, τους χτυπούσε βάναυσα σε σημεία ελέγ-χου και τους επέστρεφε νεκρούς μετά από μια «τυπική» προσαγωγή τους στο τμήμα.

Η ισχύς του στρατιωτικού νόμου έληξε τον Ιούνιο. Αν όμως μέχρι τότε οι νεκροί ανέρχονταν στους 35, μέχρι το Δεκέμβρη είχαν αγγίξει τους 60, καθώς σε ολόκλη-ρη τη χώρα ο πληθυσμός συνέχιζε να «σι-γοβράζει». Ο βασιλιάς σύστησε μια ανε-ξάρτητη επιτροπή έρευνας για την εξέγερ-ση, η οποία τον Νοέμβριο επιβεβαίωσε τη χρήση βασανιστηρίων από την κυβέρνηση, καθώς και άλλων μορφών φυσικής και ψυ-χολογικής βίας στους κρατούμενους. Το αποτέλεσμα; Δεν τιμωρήθηκε κανείς. Ο

βασιλιάς αντικατέστησε τον επικεφαλής της Εθνικής Υπηρεσίας Ασφαλείας, για να τον διορίσει λίγο αργότερα προσωπι-κό του σύμβουλο. Παράλληλα, συνεχίστη-κε η καταπάτηση της ελευθερίας του Τύ-που και η άρνηση εισόδου στη χώρα για

τις οργανώσεις προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τον Ιανουάριο το καθεστώς προχώρησε στην ενίσχυση των εξουσιών του κοινοβουλίου. Όμως ακόμη δεν του αναγνωρίζει το δικαίωμα να διορίζει την κυβέρνηση, όπως ζητά ο πληθυσμός.

Οι κηδείες είναι ένα από τα λίγα μέ-ρη όπου επιτρέπονται μεγάλες συγκε-ντρώσεις. Εξ ου και η κηδεία ενός 19χρο-

νου παιδιού τη Δευτέρα, το οποίο πέθα-νε από κακοποίηση στα χέρια της αστυνο-μίας, έδωσε το έναυσμα για νέες εκτετα-μένες διαδηλώσεις, στην επέτειο του ενός έτους από την περυσινή εξέγερση. Επίκε-ντρό τους αυτή τη φορά ήταν τα χωριά γύ-ρω απ’ την πρωτεύουσα, καθώς η ίδια εί-χε μετατραπεί σε φρούριο από τις αρχές. Τεθωρακισμένα οχήματα, τεράστιες πο-σότητες δακρυγόνων, κρότου λάμψης και πλαστικές σφαίρες επιστρατεύτηκαν για να αντιμετωπίσουν τα οδοφράγματα, τις πέτρες και τις μολότοφ των διαδηλωτών. «Κάτω ο βασιλιάς», φώναζαν εκείνοι, χα-ρακτηρίζοντας «δειλούς» και «μισθοφό-ρους» τους αστυνομικούς εισαγωγής, από το Πακιστάν και την Υεμένη. Εκατόν εί-κοσι άτομα τραυματίστηκαν και δύο Αμε-ρικανίδες ακτιβίστριες απελάθηκαν κατά

τη διάρκεια των γεγονότων. Η κυβέρνηση κατηγόρησε για την αναταραχή το σιιτικό κόμμα Αλ Ουεφάκ, το μεγαλύτερο κόμ-μα της αντιπολίτευσης, η οποία περιλαμ-βάνει σιίτες ισλαμιστές, σιίτες και σουνί-τες οπαδούς της εκκοσμίκευσης. Η ηγε-

σία του Αλ Ουεφάκ, ωστόσο, έχει δείξει ότι προτιμά να τη-ρήσει μη συγκρουσι-ακή στάση κι επιθυ-μεί να μπει σε δια-πραγματεύσεις με το καθεστώς. Διαχωρί-ζει τη θέση του από τον πιο ριζοσπαστι-κό «Συνασπισμό νε-ολαίας της 14ης Φε-βρουαρίου», ο οποί-ος ενθαρρύνει την αυτόνομη δράση και την απόλυτη αποκέ-ντρωση των διαδη-λώσεων και δεν εί-ναι ξεκάθαρο τι στά-ση θα κρατήσει εάν οι ριζοσπαστικές δυ-νάμεις εντείνουν τη

σύγκρουσή τους με το βασιλιά. Εκείνος εμμέσως κατηγορεί το Ιράν ως υποκινητή των διαδηλώσεων, ενώ την «απειλή» του είχε επικαλεστεί και το 2011, για να δι-καιολογήσει την παρουσία των σαουδα-ραβικών στρατευμάτων στη χώρα.

Ως βάση του αμερικανικού 5ου Στόλου, το πλούσιο σε πετρέλαιο Μπαχρέιν είναι γερά προσδεδεμένο στον αντι-ιρανικό άξονα ΗΠΑ - Σαουδικής Αραβίας, που μοιάζουν να συνδιαχειρίζονται το μέλλον του. Στην κορύφωση των περυσινών δια-δηλώσεων, ο Αμερικανός υπουργός Άμυ-νας επισκέφτηκε το Μπαχρέιν, ενώ μόλις τελείωσαν αυτές, ο βασιλιάς συναντήθηκε στην Ουάσινγκτον με τον Μπάρακ Ομπά-μα. Όσον αφορά στη σαουδαραβική πα-ρέμβαση, ο δημοσιογράφος Ρόμπερτ Φισκ έγραφε χαρακτηριστικά πως οι ανταπο-κρίσεις από το βασίλειο θα πρέπει να ξε-κινούν με τη φράση «Μανάμα: Κατεχόμε-νο Μπαχρέιν» από τους Σαουδάραβες.

Η Δύση φάνηκε ιδιαίτερα διστακτική να καταδικάσει την καταστολή της περσι-νής εξέγερσης. Ο σύμβουλος εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, Ρόμπερτ Κούπερ, έφτα-σε στο σημείο να δηλώσει πως «ατυχήματα συμβαίνουν», όταν ρωτήθηκε για τη βία. Η αιτία είναι πως το βασίλειο αποτελεί εκλε-κτό πελάτη για τη δυτική στρατιωτική βι-ομηχανία. Η γερμανο-φινλανδική Νόκια Ζίμενς αποτελεί αγαπημένο προμηθευτή συστημάτων παρακολούθησης στο καθε-στώς. Από το 2000, η Ουάσινγκτον έχει πουλήσει στο βασίλειο όπλα αξίας 1,4 δισ. δολαρίων, ενώ σήμερα προωθεί μια νέα συμφωνία, ύψους 53 εκ. δολαρίων. Η βρε-τανική κυβέρνηση, από την άλλη, το κα-λοκαίρι του 2011 έδωσε άδεια εξαγωγής στο Μπαχρέιν όπλων αξίας 2 εκ. δολαρί-ων. Όσο για την αστυνομία της χώρας, το συντονισμό της έχουν αναλάβει ένας πρώ-ην επικεφαλής της Μητροπολιτικής Αστυ-νομίας του Λονδίνου κι ένας πρώην επι-κεφαλής των αρχών της Νέας Υόρκης, της Φιλαδέλφειας και του Μαϊάμι.

Η επέμβαση στη Συρία ετοιμάζεται από τον ΟΗΕn ΑΡΗΣ ΧΑΤΖΗΣΤΕΦΑΝΟΥ

Τα δυο φύλλα συκής που απαιτούνταν για μια εν-δεχόμενη εισβολή του ΝΑΤΟ στη Συρία εξασφάλι-σε πλέον η Ουάσινγκτον, καθώς μετά τον Αραβι-κό Σύνδεσμο και η γενική συνέλευση του Οργανι-σμού Ηνωμένων Εθνών ζήτησε την απομάκρυνση του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ για «αν-θρωπιστικούς» λόγους. Παρά τις αντιστάσεις που εξακολουθεί να προβάλλει στο Συμβούλιο Ασφα-λείας η Κίνα και η Ρωσία, η Δύση προετοιμάζε-ται να χρησιμοποιήσει για άλλη μια φορά την πε-ρίφημη αρχή της «ευθύνης προστασίας» με την οποία δικαιολογήθηκαν αρκετές από τις επεμβά-σεις των τελευταίων δεκαετιών από το Κοσσυφο-πέδιο μέχρι και τη Λιβύη. Η Μόσχα σε ανακοίνω-σή της επισημαίνει ότι το ψήφισμα, το οποίο δεν έχει δεσμευτικό χαρακτήρα, δεν έλαβε υπόψη τις ανησυχίες αλλά και τις τροποποιήσεις που είχε προτείνει το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών. Προς το παρόν πάντως και με δεδομένη την αντίδραση του Πεκίνου και κυρίως της Μό-σχας, οι ιέρακες του πολέμου προσανατολίζο-νται στο να εξοπλίσουν δυνάμεις της αντιπολί-τευσης προκειμένου να δημιουργήσουν όπως λένε «ανθρωπιστικούς διαδρόμους» και «θύλα-κες προστασίας». Πρόκειται για το τυπικό πλέ-ον βήμα που λαμβάνεται σε κάθε τέτοιου είδους επιχείρηση και για το οποίο κρίνεται πάντα ως επιβεβλημένη η επίθεση σε επιλεγμένους στό-χους από το ΝΑΤΟ. Θέση κλειδί στη συγκεκριμέ-

νη επιχείρηση αναμένεται να αναλάβει προφανώς η Τουρ-κία αλλά και κράτη του Αρα-βικού Κόλπου. Προετοιμάζοντας το έδαφος και για τη διεθνή κοινή γνώ-μη οι Φαϊνάνσιαλ Τάιμς έγρα-φαν αυτή την εβδομάδα ότι

η ενίσχυση των αντικαθεστωτικών δυνάμεων θα πρέπει να συνοδευτεί από τη δημιουργία δι-αδρόμων διαφυγής των προσφύγων, γεγονός που με τη σειρά του απαιτεί αεροπορικούς βομ-βαρδισμούς. Στις περισσότερες σχετικές αναλύ-σεις, που έρχονται τελευταία στο φως της δημο-σιότητας, τα πλέον αντιδραστικά ιδρύματα ερευ-νών παρουσιάζουν ως πρότυπο για τις νέες επι-χειρήσεις την περίπτωση του Κοσόβου, σημει-ώνοντας ότι η αλλαγή καθεστώτος επιτεύχθηκε χωρίς να χάσει τη ζωή του ούτε ένας δυτικός στρατιώτης. Παρόλ’ αυτά, πιστεύεται ότι οι δυνάμεις της αντι-πολίτευσης δεν έχουν ακόμη τη δύναμη να παί-ξουν το ρόλο που είχε παίξει στο Κοσσυφοπέ-διο ο Απελευθερωτικός Στρατός του Κοσόβου. Ο Ελεύθερος Στρατός της Συρίας που θα αναλάμ-βανε αυτό το ρόλο πιστεύεται ότι ελέγχει μόλις 4 με 7 χιλιάδες ενόπλους και όχι 40.000, όπως ισχυρίζεται, ενώ άγνωστο παραμένει εάν στην ηγεσία του θα επικρατήσει ο στρατηγός Ριάντ αλ Ασάντ, που ελέγχεται από την Άγκυρα ή ο Μου-στάφα Σεΐχ που αυτομόλησε πρόσφατα από τις δυνάμεις του καθεστώτος. Επισήμως πάντως, ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στην Άγκυρα για τα 60 χρόνια από την είσοδο της Τουρκίας στη συμμαχία, τόνισε ότι δεν υπάρχουν σχέδια εισβολής ΝΑΤΟικών δυνάμεων. Στο ίδιο μήκος κύματος και ο πρωθυπουργός της Μεγά-λης Βρετανίας, Ντέιβιντ Κάμερον, σχολίασε ότι δεν υπάρχουν ακόμη οι συνθήκες που δικαιο-λόγησαν την επιδρομή στη Συρία, όπως η ρητή έγκριση του ΟΗΕ.Παρόλ’ αυτά, με διαφορά λίγων ημερών, το Πε-ντάγωνο ανακοίνωσε ότι μη επανδρωμένα αερο-σκάφη επιχειρούν πάνω από τη Συρία, πραγμα-τοποιώντας αναγνωριστικές πτήσεις πάνω από περιοχές όπου βρίσκονται δυνάμεις του Ασάντ. Η ανακοίνωση έγινε ενώ έφτανε στη Συρία ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών της Κίνας Ζάι Τζουν, ο οποίος μέσα στο Σαββατοκύριακο θα είχε επαφές με τον πρόεδρο Άσαντ αλλά και με εκπροσώπους ομάδων των ανταρτών. Την ίδια ώρα πάντως, ο Μπασάρ αλ Άσαντ κλι-μακώνει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις, με βομ-βαρδισμούς πόλεων όπως η Χόμς, στην οποία έχουν χάσει τη ζωή τους εκατοντάδες άτομα από τις αρχές του μήνα. Σύμφωνα με μαρτυρίες από τους κατοίκους και άλλες αναφορές, συνοικίες της Χομς –η Μπαμπά Αμρ, η Ινσαάατ και η Μπα-γιάντα– είναι σχεδόν ισοπεδωμένες. Σε αρκε-τές περιοχές της Συρίας όπου μαίνονται οι μά-χες σημειώνονται σημαντικές ελλείψεις σε τρό-φιμα και φάρμακα.

Εκατόν είκοσι άτομα τραυματίστηκαν

και δύο Αμερικανίδες ακτιβίστριες απελάθηκαν

κατά τη διάρκεια των γεγονότων

EKTOΣ OPIΩN n ΜΙΧΑΛΗΣ ΨΥΛΟΣ

Εργατικά Νταχάου πίσω από το γερμανικό θαύμα

Σ ύγχρονοι σκλάβοι και στη Γερ-μανία». Το γερμανικό περιοδι-κό Σπίγκελ είναι αποκαλυπτικό: Η διάλυση των εργασιακών σχέ-σεων και κάθε μορφής συλλογι-

κής σύμβασης δεν προωθείται μόνο στην Ελ-λάδα. Τα εργατικά «Νταχάου» πληθαίνουν και στην ίδια τη Γερμανία, προκειμένου να υπερη-φανεύεται η Μέρκελ για το γερμανικό «οικο-νομικό θαύμα». Εκατοντάδες επιχειρήσεις στη Γερμανία προτιμούν πλέον να «νοικιάζουν» ερ-γαζόμενους από διάφορους υπεργολάβους και να τους πληρώνουν φυσικά με πολύ μι-

ΔΥ –η Verdi– εκτιμά ότι μόνο στον τομέα των λιανικών πωλήσεων, κάπου 120 εταιρείες δια-θέτουν 350.000 «σκλάβους», τους οποίους νοι-

κιάζουν σε άλλες επιχειρήσεις και οι οποίοι δεν εμφανίζονται φυσικά στις καταστάσεις μι-σθοδοσίας. Στο Στράλσουντ, στην πρώην Ανατολική Γερμα-νία, η 50χρονη Άνια, τα τελευ-ταία έξι χρόνια καθαρίζει πατώ-ματα και πλένει πιάτα με ωρο-μίσθιο 2 ευρώ. «Αν μπορούσα να βρω κάτι άλλο θα είχα φύ-γει προ πολλού» λέει. Για άλλες θέσεις εργασίας το ωρομίσθιο είναι ακόμη και κάτω από το 1 ευρώ. «Είχα περιπτώσεις ερ-γαζομένων με … 55 σεντς την ώρα», λέει ο Πίτερ Χούφκεν, επικεφαλής του γραφείου ερ-γασίας του Στράλσουντ.

Η αυτοκινητοβιομηχανία BMW, για παρά-δειγμα, συνεργάζεται στη Λειψία με 26 υπερ-γολαβικές εταιρείες, από τις οποίες νοικιάζει εργάτες διαφόρων ειδικοτήτων. Οι μισοί από τους 5.000 εργαζόμενους στο εργοστάσιο της Λειψίας έχουν νοικιαστεί από υπεργολάβους. Η εταιρία Wisag, που ασχολείται με τους κα-θαρισμούς κτιρίων, έχει στείλει στην BMW 400 εργαζόμενους, οι οποίοι πληρώνονται με 1.000 ευρώ λιγότερα το μήνα από τους εργα-

ζόμενους της αυτοκινητοβιομηχανίας που κά-νουν την ίδια δουλειά.

Στην Audi επίσης, στο τμήμα ανάπτυξης στο Ίνγκολσταντ, οι μισοί μηχανικοί εργάζο-νται με «σύμβαση έργου», όπως αναφέρει το συνδικάτο μετάλλου IG Metall. Οι μηχανικοί αυτοί παίρνουν 800 ευρώ λιγότερα το μήνα από τους κανονικούς συναδέλφους τους, ερ-γάζονται 40 ώρες αντί των 35 ωρών των υπο-λοίπων. Ακόμη και στην καντίνα του εργοστα-σίου, οι «νοικιασμένοι» μηχανικοί πληρώνουν διπλάσιες τιμές από τους υπόλοιπους εργαζό-μενους. Στον τομέα των σφαγείων, το 90% των εργαζομένων είναι με σύμβαση έργου. Στην πλειοψηφία τους, οι «σκλάβοι» στα σφαγεία εί-ναι Ρουμάνοι. «Υπάρχουν άνθρωποι που ερ-γάζονται 12 έως 16 ώρες με ελάχιστες αμοι-βές», λέει ο επικεφαλής του αντίστοιχου συν-δικάτου, Μάρκ Μπαουμάιστερ.

Οι χαμηλές αμοιβές είναι μία από τις σκο-τεινές πλευρές του γερμανικού «εργασιακού θαύματος», σημειώνει σε ανάλυσή του το Ρό-ιτερς. Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΟΣΑ, οι κα-κοπληρωμένες θέσεις εργασίας συνιστούν το 20% των θέσεων εργασίας στη Γερμανία, αντί του 8% στην Ιταλία και του 13,5% στην Ελλά-δα. Ένας στους πέντε εργαζόμενους στη Γερ-μανία εργάζεται με καθεστώς «μίνι απασχό-λησης», η οποία έχει μέγιστη αμοιβή 400 ευ-ρώ το μήνα και μάλιστα χωρίς η δουλειά αυ-τή να τους δίνει πρόσβαση στο δημόσιο σύ-

στημα υγείας ή να τους επιτρέπει να λάβουν οποιαδήποτε εξευτελιστικού ύψους σύνταξη όταν γεράσουν!

Αυτού του είδους οι εργασιακές σχλεσεις εισήχθηκαν το 2003 από το σοσιαλδημοκρά-τη τότε καγκελάριο Γκέρχαρντ Σρέντερ με την περιβόητη «Ατζέντα 2010», που συνέθλι-ψε τους Γερμανούς εργαζόμενους και αποτέ-λεσε τη βάση της βελτίωσης της ανταγωνιστι-κότητας της γερμανικής οικονομίας. Η πολιτι-κή Σρέντερ άνοιξε την πόρτα για τη γενίκευση της «μαύρης» εργασίας στη Γερμανία. Η «μί-νι απασχόληση» είναι σήμερα η κύρια δουλειά για περίπου 5 εκατομμύρια εργαζόμενους.

Η «Ατζέντα 2010» του σοσιαλδημοκράτη Σρέντερ έχει γίνει το εργασιακό μοντέλο και για την υπόλοιπη Ευρώπη. Ο Σρέντερ ως στέ-λεχος του ρωσικού ενεργειακού κολοσσού Γκαζπρόμ σήμερα, συναντήθηκε στο Ελιζέ με το γάλλο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί και τον έπεισε για την «Ατζέντα 2010». Στην προεκλο-γική του εκστρατεία ήδη, ο Σαρκοζί έχει κάνει «σημαία» του τη γερμανική πολιτική συγκρά-τησης των αμοιβών και ελαστικοποίησης της αγοράς εργασίας.

Φίλοι από συμφέρον

Τη διαχρονική «φιλία» που βασίζε-ται στα κοινά τους συμφέροντα υπεν-θύμισαν σε εχθρούς και συμμάχους η Γαλλία και η Βρετανία, στη διάρκεια διμερούς συνόδου κορυφής στο Πα-ρίσι, την Παρασκευή. Σαρκοζί και Κάμερον ανακοίνωσαν τη σύναψη συμφωνίας στους τομείς της πυρηνι-κής ενέργειας και της άμυνας. Μετα-ξύ άλλων, συμφωνήθηκε η επιτάχυν-ση των διαδικασιών για τη δημιουρ-γία ενός κοινού κέντρου ελέγχου και διοίκησης για στρατιωτικές επιχειρή-σεις. Κατά την κοινή συνέντευξη Τύ-που μετά το πέρας της συνόδου, ο βρε-τανός πρωθυπουργός τόνισε ότι Γαλ-λία και Βρετανία βρίσκονται σήμερα πιο κοντά από οποιαδήποτε άλλη στιγ-μή μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο δε Σαρκοζί εξήρε το ρόλο του Κάμε-ρον στο μέτωπο της Λιβύης.

Κρατούμενοι στην πυρά

Πάνω από 358 κρατούμενοι σε φυ-λακή της Ονδούρας καταδικάστηκαν να πέσουν στην πυρά, εξαιτίας χειρι-σμών και παραλείψεων των δεσμοφυ-λάκων τους. Οι φρουροί όχι μόνο δεν άνοιξαν τα κελιά, όταν ξέσπασε πυρ-καγιά, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις έστρεψαν και τα όπλα τους εναντίον καιόμενων ανθρώπων. Οι φρουροί έστρεψαν τα όπλα τους και κατά πυρο-σβεστών, με την αιτιολογία ότι βρισκό-ταν σε εξέλιξη εξέγερση. Σημειώνεται

ότι η πληρότητα στη φυλακή έφτανε στο τραγικό ποσοστό του 213%, ενώ στο 57% των κρατουμένων δεν είχαν αποδοθεί ποτέ κατηγορίες ή ανέμεναν τη δίκη τους. Μεταξύ αυτών και πολλά μέλη του Μετώπου Λαϊκής Αντίστα-σης. Η Ονδούρα μετά το πραξικόπη-μα το 2009 ανήλθε ταχύτατα στην πρώ-τη θέση της λίστας των χωρών με τη με-γαλύτερη εγκληματικότητα.

Στην πυρά και άστεγη

Μητέρα που αναζητούσε κατάλυ-μα για τα έξι παιδιά της αυτοπυρπο-

λήθηκε μέσα στο δημαρχείο του Σεν Ντενί, στα βόρεια του Παρισιού και υπέκυψε την Πέμπτη στα τραύματά της. Αργά το μεσημέρι της Τετάρτης η 38χρονη γυναίκα μπήκε στο δημαρ-χείο και μετά από έντονη λογομαχία με τον υπάλληλο στην υποδοχή, πε-ριλούστηκε με βενζίνη και αυτοπυρ-πολήθηκε. Παρά την επέμβαση των αντρών της ασφάλειας, καθώς και ενός κατοίκου της περιοχής, η γυναί-κα υπέστη πολύ σοβαρά εγκαύματα. Μεταφέρθηκε σε ειδικό κέντρο στη Λιλ, όπου υπέκυψε. Από το 2009 είχε ζητήσει από το δήμο του Σεν Ντενί να της βρει στέγη. Η συρρίκνωση των λα-

ϊκών εισοδημάτων σε συνδυασμό με την ιλιγγιώδη αύξηση των ενοικίων, καθιστούν τη στέγαση στη Γαλλία ση-μαντικό πρόβλημα για τους φτωχότε-ρους, προειδοποιούν ανθρωπιστικές οργανώσεις.

Σφαγή κατά λάθος

Ήταν έφηβοι αλλά είχαν την ατυ-χία να έχουν εμφάνιση ενηλίκων. Αυ-τός ήταν ο λόγος που σφαγιάστηκαν από τις αμερικανο-ΝΑΤΟϊκές δυνά-μεις στο Αφγανιστάν, σύμφωνα με το διοικητή Μάικ Γούγκστον. Το φονικό

των οκτώ εφήβων πριν από περίπου δέκα μέρες στην επαρχία Καπίσα έγι-νε κατά λάθος, όπως εξήγησε αυτή την εβδομάδα ο Γουίγκστον, των κατοχι-κών αεροπορικών δυνάμεων: «Επρό-κειτο για νεαρούς Αφγανούς, με εμ-φάνιση ενηλίκων, αθλητικούς, σωμα-τώδεις, που περπατούσαν στην κοιλά-δα. Θεωρούμε ότι επρόκειτο για εφή-βους 15-16 ετών, ο ένας μεταξύ τους ήταν πιο μεγάλος».

Πυρηνική ...ανάπτυξη

Η πράσινη ανάπτυξη μας τελεί-ωσε, τώρα η διέξοδος από την κρί-ση περνάει μέσα από την επιστρο-φή στην πυρηνική ανάπτυξη μετά την προβεβλημένη διακρατική συμφωνία Κάμερον και Σαρκοζί. Οι δύο χώρες αποφάσισαν την αναβάθμιση του πυ-ρηνικού, ειρηνικού τους προγράμμα-τος και να προχωρήσουν σε επενδύ-σεις εκατοντάδων εκατομμυρίων ευ-ρώ, οι οποίες σύμφωνα με το οικο-νομικό επιτελείο των δύο πλευρών. Την ίδια στιγμή οι ηγέτες των δύο χω-ρών με περισσή υποκρισία πρωταγω-νιστούν στον οικονομικό στραγκαλι-σμό του ιρανικού λαού με το πρόσχη-μα τις δήθεν ανησυχίες από την ανά-πτυξη πυρηνικού προγράμματος από το ισλαμικό κράτος.

Ακόμα και τον Σαρλό...

Η συμπάθεια στον κομμουνισμό κατέστησε τον Τσάρλι Τσάπλιν στό-χο του FBI και της MI5. Αυτό αποκα-λύπτουν επίσημα έγγραφα του Φόρεϊν Όφις, που δημοσιοποιήθηκαν 35 χρό-νια μετά τον θάνατό του. Το FBI έχτισε κατηγορίες σε βάρος του, φυσικά χω-ρίς να καταφέρει να μαυρίσει –παρά τη Μαύρη Λίστα- την αιώνια ακτινο-βόλο εικόνα του θρυλικού «Σαρλό».

κρότερες αμοιβές, χωρίς κοινωνική ασφάλιση και άλλα τέτοια περιττά πράγματα. Το «κόλπο» ακούει στο όνομα «σύμβαση έργου». Νοικιά-ζουν «σκλάβους» δηλαδή… Η γερμανική ΑΔΕ-

ΠEPIσκόπιο

Υπό την πίεση του σκανδάλου διαφθοράς, που έριξε τη σκιά του στο γερμανικό «πρότυπο ηθικής», ο «πρώ-τος πολίτης» της χώρας, Κρίστιαν Βουλφ, αναγκάστη-κε να παραιτηθεί, μετά και το εισαγγελικό αίτημα για άρση της ασυλίας του. Ο γερμανός πρόεδρος βρέθη-κε στο επίκεντρο σφοδρότατης κριτικής για ύποπτες

σχέσεις συναλλαγών με επιχειρηματίες. Σημειωτέον ότι και ο προηγούμενος πρόεδρος παραιτήθηκε με-τά από κατηγορίες για ανάλογες ενέργειες. Ο Βουλφ εκλέχθηκε μετά από πρόταση της Μέρκελ. Και μετά η καγκελάριος έχει το θράσος να κατηγορεί την Ελ-λάδα για διαφθορά...

24 / ΠPIN ΔIEΘNH KYPIAKH 19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2012