blad van de economlsche facultelt

ie beslist er nou

,.We hebben verschrikkelijk h3rd ge­werkl om de universllelt aan hel Waler­looplein le krijgen. Hel Is heel plezierig gegaan, de universitell heel! ons ook bij de bouw begeleid. Weet U, ik zou hel ver­!:chrikkelijk vinden als de sludenten uil hel hart van Amsterdam zouden vertrek­ken. Oat wil niel zeggen dal lk hel mel aile sludenlenaclies eens ben, maar ik zeg maar zo, op elk moment dal er een bord de hoogle in gaal dan is dal een stuk democralle. (Vooral als een humorist er-

tor zorgt dat er hetzellde op zo"n bord at als boven dit artikel. R) . Oat geld!

or elke demonstralle. lk ben blij dat de economlsche faculteit in het Caransa-huls komi, want de studenten vormen een wezenlijk best3nddeel van de stad Am­sterdam."

Aldus de heer M. Caransa, als hem gevraagd wordt wat hij ervan vindt dat de economische laculteit over enige tijd het gebouw aan de Jodenbreestraat gaat betrekken. Je weet het met Maup echter nco it en inderdaad: ook dat gebouw he eft hij verkocht en wei aan het Philips-pen­sioentonds. Reden voor Rostra • om eens na te gaan hoe het er met die nieuwe be­hUizing voor staat.

Zo is het gekomen:

Mei 1968. De werkg roep locatie A-facul­teiten (ingesteld door de gemeente en het col lege van curatoren) brengt een rapport uit, waarin het zich in meerder­heid uitspreekt voor vestiging in de bin­nenstad. Daarbij is rekening gehouden met het textielgebouw aan de Jodenbree­straat (het eerder gcnoemde Caransa·· huis), het voormalige gebouw van de Ne­derlandse Bank en het te zijner tijd voor Universitaire bebouwing besch ikbaar komen van de saneringsbuurt Uilenburg.

MAUP

September 1968. De commiss te voor bouwaangelegenheden (waarin voor de economische faculteit prot. Haccou zitting heeft) brengt naar aanleiding van het rapport van de werkgroep het advies uit om de bouwplannen onverkort uit te voe­ren en de A-faculteiten in de binnenstad te handhaven. (Een belangrijk advies is Zui­delijk Flevoland voor een nieuwe vestiging van de universiteit, maar daar gaat het nu niet om) .

Oktober 1968. Curatoren hopen dat de groei van het aantal studenten van 1968 tot 1978 opgevangen kan worden op Uilen­burg en omgeving. Daar zullen die onder­delen van de universiteit worden gehuis­vest, waarvoor de dislocatie uit een cog­punt van onderwijs en onderzoek het be­zwaarlijkst is.

December 1968. Het gebouw aan de Jodenbreestraat zal - buiten parterre en entresol - door de universiteit worden gehuurd voor lange termijn . De drie verdiepingen en inspringende dak­laag zu llen door de economische faculteit en zijn instellingen in gebruik worden ge­nomen. (Ruimte voor 3000 studenten). Bu­reau examens en een aantal tentamen- en examenzalen komen er ook.

De laculteit toog aan de slag. Het ge­bouw is leitelijk voor kantoorruimten be­stemd en ook als zodanig gehuurd. Dit schept direct problemen voor de indeling omdat die afhankelijk is van de in het ontwerp gehanteerde maten. Dit betekent bijvoorbeeld dat de grootte van de diverse kamers anders uitpakt dan de nu be­staande norman van zoveel vierkante meter voor een hoogleraar en zoveel voor een lector, assistant enzovcorts. Om enig inzicht te krijgen in de benodigde opper­vlakte is in 1969 aan aile toekomstige be­wooers gevraagd een opgave te doen van de voor onderwijs, onderzoek en perso­nele bezetting noodzakelijke ruimten met

I mel 1970

Geachte Rostra-lezer,

Speciaal voor U :

een mei?

in moaije foar jiersdei !

Dr A. Vondeling

e i g en I ij k t

daarb ii een oroqnose voor 1975 en 1980. Dezelfde vragen zijn beg in di t 1aar nog­maals gesteld aan de hoolden van de diverse instellingen. Deze inventarisatie verkeert nu in een laatste stadium.

De grote moeilijkheid tS de prognose ; vrijwel niemand is in staat om met rede­lijke zekerheid te zeggen hoe bijvoorbeeld het aantal studenten zal groeien, om dan nog maar niet te spreken van de moge­lijke ontwikkelingen op het gebied van onderwijs en onderzoek. Wie weet wat de consequenties zijn van het mvoeren van de bedrijfskundige richting voor de om­vang van diverse colleges? En wat ziJn de gevolgen van andere onderwijstechnieken voor het aantal en soort werkcollege­ruimten? Ziehier enkele problemen waar­voor drs J. P. W. C. Korthals Alles, de Dienst Bouw en Huisvesting en twee raad­gevers van het Bureau Berenschot zich gesteld zien. En toch zullen · zij daar op­lossingen voor moeten vinden willen ten­minste de diverse instellingen enigszins kunnen groeien zonder steeds (intern) te moeten verhuizen. Juist het gebrek aan uitbreidingsmogelijkheden voor met name het ISMOG en het seminarium voor staats­huishoudkunde is een drijfveer achter deze centrale huisvesting voor de faculteit. Doch ook de intertaculteit der actuariele wetenschappen en econometrie en de stichting voor economisch onderzoek zul ­len een plaatsje krijgen.

Hoe het er allemaal uit komt te zten merken vooral de doctoraalstudenten in 71 /72, want juist zi j zullen afgezien van enkele grate colleges in de Poort er de gehele dag kunnen vertoeven.

Voor het zover is zal eerst een pakket van eisen moeten worden opgesteld en dan zult U wederom ontdekken dat noch U, noch Maup beslist, maar dat den Haag dat doet.

• H.M.

FIG U U R L IJ K

Ver zullen, heel ver

Met een geruststelling die toch van enige teleurstelling is bezwangerd. constateer ik dat tot nu toe noch Meys noch Joekes op mijn column hebben gereageerd . Toen in het Handelsblad het geVictorie began waren zij er anders als de hanen bij . Maar het is misschien wei goed dat men mij ongestoord mijn gang laat gaan . Want er is nog zoveel te doen.

lnbrekers plegen visitekaartjes uit te ge­ven in de vorm van een partie faecalien. Maar ool< aan visitekaartjes van uitgevers zitten soms luchtjes. Zo kondigt dezer dagen de Longman groep door middel van een folder de publikatie aan van C. J. Water, A. Visual Approach to Economics. Een bijziende benadering . Het visitekaartje is verlucht met e~n prent)e uit het nieuwe boek. En sans gene beeldt men daarop t.:it hoe een grenskostencurve een gemid­delde kostencurve snijdt ver bewesten het minimumpunt van laatstgenoemde curve. Een dirty picture waarmee wij hier nag niet eens door onze propedeuse zouden komen .

Er is nag veel voor ons te doen_ Als serieus economiestudent voel ik mij in geweten verplicht er bij de Rostraredactie cp aan te dringen de rechten van mijn column oak naar het buitenland te ver­knrP.n HP.t AlgP.meen HRndelgblad gRat nu oak al weg uit Amsterdam en straks misschien helemaal. Jammer want wij zijn natuurlijk belust op victoriaanse variaties . Maar de stem van mij als resterende gcede Amsterdamse economische co­lumn ist kan in ieder geval niet ver genoeg gehoord worden .

Boris Bouganvillee

(INGEZONOE )

Aan het werk kameraden t

In september is het lnstituut voor Onder­zoek van Overheidsuitgaven (Den Haag) begonnen met zijn ., feitelijke werk­zaamheden , .. Een daarvan is de uitgave van het tijdschrift .. Openbare Uitgaven".

Niet iedereen weet misschen dat er een soort deskundigen bestaan op het ge­bied van de .. openbare financien ". Wat een geruststelling dat er mensen zijn die zich ongerust maken over de centen van de gemeenschap zou u denken . Men­sen als onze thesaurier-generaal , prof. dr W. Drees Jr, hoogleraar in de open­bare financien aan de NEH. Mensen d ie zich voortdurend af zouden kunnen vra­gen hoe het komt dat er zo weinig geld beschikbaar is voor de ontwikkel ings­hulp, voor het opheffen van de woning­nood en ga zo maar door. Of zouden ze zich dat niet afvragen?

De rij van donateurs van de Stichting Onderzoek Overheidsuitgaven word! ge­opend door de NV Nederlandsche Bank. Nu weten we wei hoe de funktionarissen in het reusachtige gebouw op het Fre­deriksplein over de overheidsuitgaven denken. Waarom zouden ze dan sub­sidie verlenen? Natuurlijk, U weet het al : omdat d ie specialisten op het gebied van de openbare financien zich hele­maal niet afvragen, hoe het komi dat er relatief zo weinig geld is voor de krankzinnig belangrijke problemen die we als gemeenschap moeten proberen op te lassen.

Het zit dus zo : de mensen die de parti­culiere sector het meest na aan het hart ligt, houden zich bezig met de uit­gaven van de overheid. Het is dan logisch dat wij ons gaan bezighouden met de particuliere uitgaven - immers, wiJ maken ons zorgen over het feit dat we nog steeds niet in staat zijn genoeg op te brengen voor de oplossing van de meest fundamentele problemen van deze wereld .

Prof. Verburg wacht rustig af

Als U dit leest is de reactie van enige leden van het centrale bestuur van de wetenschappelijke stat op het in Folia ver­schenen artikel van prof Verburg over de gesch ieden is van de opinie-peil ing over de interim-structuur al bekend. Oat was nog niet het geval toen Rostra• op dinsdag 21 april om half vijf aan prof Verburg de vraag stelde wat die reactie zou gann worden .

, De enige indicatie die ik daarover heb is een telefoongesprek met de heer van de Velde. de zaterdag na het verschijnen van Folia met mijn artikel. De heer van der Velde was toen bijzonder verbolgen . Hij heeft mij verweten , dat ik een sluk ge­schreven heb vol onwaarheden en ver­draa'i'lngen . lk heb hem toen gevraagd om daar voorbeelden van te noemen. maar na aarzeling - want eerst zei h1j : dat is zoveel commentaar, daar is geen begin­nan aan - heeft hij enkele voorbee lden genoemd, die naar mijn mening juist waren . die ik meende te kunnen weer-

leggen en hij heeft me dus niet overtu igd . lk heb hem wei gezegd : zodra men mij van onjuiste citaten of uit verband ruk­ken van dingen of op andere wijze van onjuiste weergave kan overtuigen, dan zal ik de eerste zijn om mijn ongelijk toe te geven. Maar ik heb het zo zorgvuldig mogelij k gedaan ; i k heb ex pres a an de redactie van Folia aile Folia-nummers van half september tot december opgevraagd om te zorgen dat ik aileen maar zaken opnam, die ik dus kon bevestigen met verwijzing naar Folia. Of naar brieven, ik heb uiteraard ook wei de nodige cop ieen van brieven (bijvoorbeeld als l id van die stuurgroep opinie-peiling hebben we de nodige correspondentie ter inzage gekre­gen) , ik meen dus dat ik alles kan slaven met verwijzing naar documenten . Maar misschien dat zij met nieuwe dingen ko­men die mij niet bekend waren of waar ik overheen gelezen heb of wat ik echt niet goed weergegeven heb, dat wacht ik rustig af."

We hebben het voordeel dat we een hele sloot begrippen en maniertjes van ana­lyseren kunnen lenen van de al tien­lallen jaren ijverig aan het werk zijnde specialisten bij hun kruistocht tegen de verspilling bij de overheid .

We richten de Stichting lnstituut Partiku­liere Uitgaven op. [::!n min ister van staat moet het eerste artikel schrijve~ : over pressiegroepen en de eerlijke konsu­mentenbeslissing . Want miljorden wor­den jaarlijks besteed door pressiegroe­pen die druk uitoefenen ten behoeve van bepaalde verlangens! Onze minisler van staat kan gerust schrijven dat .,vrij wat uitgaven worden gedaan , die niet wezenlijk vemntwoord zijn en die gemist zouden kunnen worden zonder ernstige schade voor de belangen van het individu". Hoe dikwijls gebeurt het niet dat het .,herhaalde aandr ingen" er toe leidt, dat mensen zwichtcn ," cok als in het kader van het geheel be=waar iJA. te verantwoorden is ". -.,

Het bestemmen van inkomen voor particu­liere uitgaven dient het individuele belang in tegenstelling tot het nlgemecn belang. Zoals drs Gubbi juist inziet : de mctieven die hebben geleid tot dil waarde-oordeel lenen zich voor een kritische analyse om te zien of ze vol ­doende gefundeerd zijn. Hoewel ze het misschien niet zullen beseffen rust op de consument de valle bewijslast : hij moet motiveren waarom hij deze uit­gaof in dcz:c ·term en om·tong nuttig acht.

En wie weet zien we eindelijk het rapport van de Wiardi Beckman Stichting dat ze vergetcn hebben te maken : ,. Konsu ­meren met mate" .

Aan het werk kameraden!

FRANK VAN WIJK

R: .. Is het niet jammer. dat de Folia­redactie U niet in de gelegenheid heefl gesteld om in hetzelfde nummer te rea­geren ?"

.,Ja, maar dat is eigenl ijk een algemeen probleem . lk zou dat bepaald niet willen zeggen ten aanzien van de redactie van de stat en e .~n eventuele reactie van mij daarop. lk zou bepaald ook willen stellen , dat eigenlijk ook de staf de gelegenheid gegeven had moeten worden om in eerste instantie in hetzelfde nummer als waarin mijn stuk geplaatst werd te ageren op mijn artikel. Oat had in dit geval heel goed gekund , omdat ik het op 18 maart al ingeleverd had bij de redactie . Maar ver­der ben ik wei van mening, dat in het algemeen als er discussie ontstaat, dat men moet proberen om z:oveel mogelijk woord en wederwoord in hetzelfde num­mer op te nemen . Oat zou ik wei erg pret­tig vinden."

* H.M.

Drs A. Pais: Sorry dat ik U misschien niet het antwoord geef dat

U graag zou willen horen, maar ik geef het maar zo eerlijk mogelijk.

ECONOMIE EN DE VVD

.. Het zou onzin zijn om te beweren, dat iedereen die economie heeft gestudeerd automatisch bij de VVD terecht zou komen. Er zijn in de andere partijen massa's eco­nomen. vaak briljante economen. Er be­staat natuurlijk geen noodwendige causa le re latie tussen de economische studie en aanhang van de VVD. lk ben in de politiek gegaan onder andere om een aantal din­gen te realiseren die ik wenselijk vind voor de bevolking en mijn economische studie heeft mij er wei van doordrongen, dat een aantal wenseli jkheden op sociaal , cultu­reel en op algemeen gebied van ons da­gelijks Ieven aileen maar is te verwezen-~en als dat gedragen word! door een ,_zonde economische ontwikkeling . Zan ­

der dat, blijken zoveel wenselijkheden aileen maar holle kreten en als je de din­gen niet waar kan maken, dan is dat aileen maar volksverlakkerij en daar wil ik niet aan meedoen . Voor mij als eco­noom is het vanzelfsprekend dat we stre­ven naar een gezonde evenwichtige eco­nomische groei, die zo min mogelijk, liefst helemaal geen, negatieve effecten op­roept. "

VIA PVDA NAAR VVD

,.In mijn studententijd was ik lid van de PvdA. Geruime tijd was ik in Amsterdam actief lid van deze club, maar geleidelijk aan zag ik het allemaal niet meer zo. lk vrees namelijk, dat het accent leggen op collectiviteit onvermijdelijk leidt tot san­tasting van de persoonlijke vrijheid . In een periode van .. massaliteit", waarin we nu loch Ieven, is die persoonlijke vrijheid een

•

ot goed, dat we zoveel mogelijk moe­veilig stellen . lk ben ervan overtuigd ,

I het socialistisch streven - hoewel het heel goed bedoeld kan zijn - zal leiden tot verdere inperking van die persoonlijke vrijheid , die een voorwaarde is voor het menselijk ontplooien . Dit is een van mijn voornaamste overwegmgen geweest om mij , na heel wat interne bespiegelingen -ik denk daar goed over na - aan te slui­ten bij die groepenng, die de beste waar­borg biedt voor de persoonlijke vrijheid en dat is de VVD. ledereen. die niet van een vooringenomen standpunt uitgaat, zal erkennen , dat deze partij - niet gehinderd door al ler lel elkaar verketterende Hoeksen en Kabeljouwsen - meer in staat is om iets te doen aan bijzonder nodige maatschappelijke zaken dan veel andere partijen ."

POLITIEKE AMBITIES

,.De vraag of ik wethouder, kamerlid of zelfs minister wil worden, wordt bij herha­l ing gesteld . lk antwoord altijd dat ik mijn baan heb bij de universiteit en in eerste instantie zie ik mijn werk en loopbaan daar. Binnen de VVD zie ik me noch als vertegenwoordiger van de ultra-rechtse vleugel, noch als ultra-linkse vogel, maar behorende tot het brede midden. De VVD

Ter gelegenheid van dll speclale 1-mei nummer bezocht R. • voor U de lector staathuishoudkunde, Am­sterdams gemeenteraadslid voor de VVD, hooldbestuurslid van de die­renbeschermlng, lljsttrekker voor de provinciale staten, ook voor de VVD, voorzitter van de vegetarlers­bond en voetballan (hoewel niet be­kend op , Reynolds" ) drs A. Pals, voor wie 1 mei als rode leestdag wenlg betekent. Hiernaast zljn vlsle op een aantal uiteenlopende zaken. Overigens welgerde hlj een , Olinda" die hem werd aangeboden. Wat betreft milieuhygliine Is hlj conse­quent.

IS trouwens een van de weinige partijen, waar dergelij ke antagonismen tussen men­sen - waarover je je bij andere partijen soms afvraagt waarom die lu i in een partij zitten - niet voorkomen. Oat maakt een filosofie over links of rechts minder zinvol. Er zijn uiteraard accentverschillen . Voor mij bijvoorbeeld is de kwestie van milieu­redigering een uitermate belangrijke zaak, waarvan ik overigens niet ge loof dat dat ccn spcciliek l inks onderwerp is."

ROEL VAN DUYN

.. lk schaak wei eens met hem en verlies meestal, want hij is een verrekt goeie. Het is natuurlijk niet eerlijk om te vragen of ik niet liever een VVD-er op zijn plaats in de raad zou willen zien , want dan zou ik de arme Roe l de raad ui t moeten zet­ten . De beweging van Provo, waarvan hij een laatbloeier 1s, heeft een aantal zaken losgemaakt die dat soms ook verdienden Aan de andere kant en dat ervaar ik met name ook van Roel als het grote bezwaar, bestaat het gevaar dat men de grens uit het oog verliest tussen zinvolle ver­nieuwingsdrang en actie terwille van de actie. lk heb de indruk dat zijn activiteiten op het ogenblik de grens van het zinvolle hebben oversch red en."

JEUGDTOERISME IN

AMSTERDAM

.. Bij een van de laatste discussies in de gemeenteraad van Amsterdam waarin ik nu zo 'n twee jaar mijn partij meeb laas. heb ik gesteld of enkele van die leeg­staande panden niet zouden kunnen wor­den ingericht - provisorisch uiteraard -als onderdak voor d it massale jeugd­tcerisme. Het lijkt mij misplaatst om het sociale jeugdtoerisme te gaan bestrijden op grand van het feit dat er we i eens een minder gelukkig exemplaar tussen zit, die zitten immers niet aileen daar onder. Of Amsterdam een lange hete zomer gaat be­levan zou ik niet weten, ik ben geen profeet. Oat de jeugdigen geprovoceerd zouden worden door de politie lijkt mij onwaarschijn lijk . lk ge loof niet, dat de polit ie geen andere lol zou kennen , dan

maar te knuppelen . Het politiebeleid is in de laatste jaren stukken beter gewor­den."

DEMOCRATISERING

.. De gel ijkmaking van de toelatingskansen tot de univers iteit en de democratisering van het proces binnen de universiteit moeten wei worden onderscheiden. Je ziet de laatste jaren ook de sociaa l lagere geledingen (hoewel ik dat ,. lagere" een rot woord vind) wat bater aan hun trek­ken komen. Oat dit niet snel genoeg ge­beurt is een bizonder zorgwekkende zaak. De ind ividuele ontplooiing , waarvan ik als VVD-er een echte fan ben , wordt daar­door gefustreerd . Maatschappelijk gezien worden hierdoor zovee l talenten niet be­nut. De problemen die hierbij spelen moe­ten al bij het kleuter- en lager onderwijs te lijf worden gegaan, daar beginnen im­mers de ge lijke startkansen. Wat de situa­tie binnen de universiteit betreft, in prin­cipe ben ik een groot voorstander van inspraak. lnspraak is geen substituut voor beslissen, maar moet dit beter moge lijk maken . We zitten nog in een leerfase, doordat we moeten omgaan met een insti­tuut dat dateert van eeuwen her. lk heb de indruk, dat een al te strakke hierar­chische structuur niet meer past bij de opvattingen van vandaag .

HOE GEINFORMEERD

lk ben wat kranten betreft een omnivoor. De dag wordt gestart met, in alfabetische vo lgorde, de Telegraaf en de Volkskrant. 's Avonds Het Parool , Vrije Volk, Algemeen Handelsblad en Nieuws van de Dag. Weekbladabonnementen op VN, HP en samen met iemand Elsevier. Buiten landse weekbladen : Newsweek. en regelmatig Time en Der Spiegel. Vakbladen : van ESB tot en met Econometrica. De beste kranten van Nederland zijn : Het Parool en Het Nieuws van de Dag voor het typisch Amsterdamse nieuws, het supplement van het Handelsb lad voor de culture le rubr ie­ken, de Volkskrant voor de internationale reportages, en de Telegraaf voor als ik snel ge'informeerd wil zijn over wat andere kranten pas een halve dag of een dag later hebben."

Laatst gelezen boek : Letting Go van Phi lip Roth .

Laatste film : Zabriskie Point van Antonioni.

Geen TV, geen favoriet programma.

.. lk zal me er bepaald niet aan ergeren, als er van tijd tot tijd een economisch artikeltje met bijbehorende grafieken in Rostra komt.

Als ik student was geweest, had ik het SEF-vragenformulier over de opvolging van prof. Delfgaauw waarschijnl ijk wei in­gevuld. Nu een benoemingscommissie zich over de materia buigt zeg ik maar : je moet een broedende kip niet storen" .

• J.J.A. en J.H.

Artikel 47 1. WiJ kunnen, de Aaad van State gehoord. een universiteot m chtigen om bot wotze van proefnemong voor een door Ons te bepalen termoJn af te woJken van he! bepaalde omtrent de bestuursorganosalie boJ of krachtens de Wet op het wetenschappehjk onderwojs dan wei deze wet voorzover daarmee de strekking van deze wet noel word! aangetast. Bot hel verlenen van de machtogong kunnen nadere voor­waarden worden gesteld. 2. Van het bepaalde on hel vorige lid is uotgezonderd, hetgeen bot of krachlens deze wet is bepaald met belrekkong tot de universotietsraad en het college van bestuur. 3 De machtigong word! slechts verslrekt na gemoliveerd verzoek van de unoversoteotsraad . De raad legt daarbot de stukken. waarop zotn verzoek steunl, over. Alvorens Ons besluot te nemen horen WoJ de Academ osche Raad

Dit artikel is voor de structuurcommissie reden geweest om min ister Veringa een brief te sturen (zie vorige Rostra) Die brief is voor Rostra • de reden om eens te gaan praten met voorzitter Ankum .

. Persoonlijk heb ik er geen oordeel over of er werkelijk iets uitkomt, ik heb daar geen enkele ervaring mee, ik stand er zeit sceptisch tegenover. Maar Boukema zei dat het hem bekend was, dat de minister wei degelijk rekening houdt met dit soort dingen en er ook wei op reageert. In de commissie hebben we toen allemaal gezegd: als dat zo is dan moeten we het onmiddellijk doen.

Oil betekent niet dat we niet rustig door moeten gaan met de werkzaamheden om binnen de faculteit een bepaalde consensus te bereiken en mocht die afwijken van de ideeen van de minister, dan moeten we in elk geval proberen een beroep te doen op dat artikel 47. :n hoeverre die consensus bere ikt gaat worden . . . . ik heb daar wei goede hoop op, maar dat is van te voren natuurlijk nooit te zeggen. We moeten door­gaan om in de faculteit tot overeenstemming te komen en dan zonodig als een eenheid een beroep op artikel 47 doen. Het is in de commissie een hele prettige steer; er zijn eigenlijk geen problemen. het gaat prima. lk heb door ziekte het meeste optreden van de Aktiegroep niet meege­maakt, van wat ik ervan heb meegemaakt durl ik wei te zeggen dat er niet zoveel pro­blemen waren, de steer was uitstekend. Op bepaalde punten waren er wei menings­verschillen waardoor het wat lang geduurd heeft voor we aan de eigen lijke werkzaam­heden zijn toegekomen, maar de steer was in het algemeen plezierig . lk ben wei teleurgesteld over het leit dat de Aktiegroep niet meer meewerkt, al kan ik het me vanuit hun standpunt wei een beetje voorstellen. Aan de andere kant vind ik het toch ten opzichte van hun kiozers jammer dat ze eruit gestapt zijn. Het is namelijk loch oak een geluid (ik sta daar zeker niet voor honderd procent achter) waar eon heleboel d in­gen inzitten d ie ik op zichzelf interessant en zelfs wei aanvaardbaar vind ; ik vind het jammer dat dat geluid niet meer naar voren komi. lk vind ook jammer, dat ik op mijn brief, met de vraag of ze alsnog mee wi lden doen, uberhaupt geen antwoord heb gekregen.

De commissic kosi je in ieder geval een halve dag in de week. Oat is vrij veel en je kunt je afvraqen of dat zinvol is. Het is cchter erg verstandig dat we juist voor de bestuursproblematiek met elkaar proberen tot een vorm te komen waarin het onderwijs en onderzoek zich goed kunnen ontwikkelen. Een van de dingen die we bekijken is het effect van de be:>tuursvorm op het onderwijs en het onderzoek. Daar zit een duidelijke wisselwerking tussen en je kan niet zomaar met een vorm komen zonder te bekijken of d ie vorm aanvaardbaar is juist voor dat onderwijs er onderzoek. lk hoop dat we iets krijgen waardoor iedereen uiteindelijk daaraan meer kan gaan do en: als we dat ermee bereiken, dan zeg ik dat het de tijd en de kosten wei waard is geweest.

In de redactiecommisse (d ie tot taak heeft gekregen om de modellen die er nu zijn vorm te geven) zijn we tot een vi jftal modellen gekomen waarvan we zeggen : dat is een redelijk aanta l en dat zijn ook redelijke mogelijkheden. Je kan natuurlij k een extreem prcfessioneel model of een extreem zelfbeschikkingsmodel voorstellen ... het is een mogel ijkheid, maar ik zie niet dat die een redeli jke kans hebben om ooit aangenomen te worden . lk heb hoop, dat in elk geval voor de komende zomervakantie de versch il­lende modellen zoals de structuurcommissie die heeft bedacht aan de geledingen kunnen worden voorgelegd; ik heb stil le hoop dat we er dan ook een kleine stemming over kunnen houden. Als we aan een referendum toekomen op het moment dat de vakantie is ingegaan en iedereen naar huts is, dan moeten we het gewoon niet doen en ermee wachten tot september oktober.

Oat van de hoogleraren en lectoren negentig procent stem! - er zullen er altijd wei een paar ziek zijn of in het buitenland - dat is niet meer dan normaal. Als van de studenten dertig procent stem!, dan moeten we niet zeggen dat d ie stemmen dus minder waard zijn ; het is een veel grotere groep en het is veel moei lijker om iedereen te activeren We moeten we i proberen zoveel mogeli jk mensen bij het geheel te betrek­ken en ik dacht dat het faculteitsb lad daarbij een zeer nuttige ro l kan spelen."

* H.M.

Autonoom economisch-Sociologisch instituut

De overgrote meerderheid van de deelnemers aan het congres over de plaats van de economtsch-sociologische studierichting aan de faculteit heeft zich op donderdag 23 maar! uitgesproken v66r het voortbestaan van een autonoom econom isch sociolo­gisch instituut. Het congres was van mening, dat de sociologie bij uitstek geschikt zou zijn o.a. de waardengebondenheid van veel van de veronderstellingen waarvan de eccnomie uitgaat aan een kritische beschouwing te onderwerpen. Aileen een autonoom instituut kan volgens het congres een dergelijke taak naar behcren vervul len. De hoog­leraar-directeur van het instituut, prof dr Ernest Zahn oogstte weinig bijval en zo mcgelijk nag minder begrip, maar des te meer teg<!nstand doordat hij zich nog niet tijdens het congres tot principe-uitspraken wi lde Iaten verleiden. Als antwoord op de vraag of hij zich zal neerleggcn bij de door het congres genomen besluiten verklaarde prof Zahn. dat hij zich nader wil beraden over de houding die hij te zijner tijd zal innemen.

lnformatie

Hearing

Nag steeds verkrijgbaar zijn het rapport en de enquete van de commissie-Morreau. Hierover wordt een hearing gehouden op di. 12 mei 19.30 u, Herengracht 514.

Diktaten

Het diktaat economische geschiedenis voor het kandidaats is verkrijgbaar bij de portier van het inst. voor bedr. econ., Herengracht 514.

In mei verschi jnt het diktaat van de gehele stof inleiding bedrijfshuishoud­kunde (prof Van der Schroeff) voor het propedeutisch examen en zal dan ver­krijgbaar zijn bij de parlier inst. voor bedr. econ .. Herengracht 514. e Excursies

13 mei om 14.00 u bezoek aan de Hei­neken brouwerij voor maximaal 40 per­sonen. Programma : korte inleiding over de organisatie van het bedrijf, inleidingen over de marktresearch en de netwerk­planning in het bedrijf. Na een rondleiding bestaat gelegenheid tot het proeven van het eindprodukt U komi op eigen gelegen­hetd en het Kost u verder ntets. L.s.m. opgeven : SEF-kamer.

27 mei de gehele dag per autobus naar de Shell voor maximaal 25 personen. Niet­SEF-Ieden betalen f 1 ,50. Het definitieve programma verneemt U als U zich op­geeft : SEF-kamer.

3 juni wederom de gehele dag per auto-bus, nu naar het IBM-rekencentrum in Rijswtjk voor maximaal 25 person en. Is U .A nag steeds geen SEF-Iid dan moet U weer 'W I 1,50 betalen. Het programma zal nag nader bekend gemaakt worden. Opgeven : SEF-kamer.

redactie : j . j . amesz, m. a., baselters­van arnhem, j. a. m. honout, j. j . klant, j . g . I. m. willems, h. meijeraan (seer.).

redactiesecretariaat : herengracht 514.

spreekuur : om de veertien dagen : " reynolds".