1973482755_90ÖzyasamisŞakarSezer-tde_S-1801-1816 -gu -gü

7/24/2019 1973482755_90zyasamisakarSezer-tde_S-1801-1816 -gu -g

1/16

Tur kish StudiesInternational Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic

Volume 10/8 Spring 2015, p. 1801-1816DOI Number:http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.7921

ISSN: 1308-2140, ANKARA-TURKEY

+gu , +gEK VE LEVLER

Sezer ZYAAMI AKAR**

ZET

Trkede yeni kelimeler yapm ekleriyle, kelime birletirmeleri vetekrarlaryla tekil edilmektedir. Trkenin eklemeli bir dil olmasdolaysyla yeni kelimeler daha ok eklerle tretilir. Deiik kavramlarkarlamak iin isim ve fiil cinsinden bir kk ve gvdeye eitli yapmekleri getirilerek kelime tretilmesi Trkenin temel zelliklerindendir.

Bu almada, isimden isim yapm eki +gu, +g ve trevlerininilevleri zerinde durulacaktr. Trkenin tarih dnemlerinden olan Eski

Trke ve Orta Trke dnemi eserlerinde yaygn grlen ekin kullanmEski Trkiye Trkesinden itibaren azalmtr. +gu, +g eki ve (+ku, +k,+agu, +eg, +agun, +egn, +agut, +egt, +au, +e, +avu, +ev, +avut,+evt, +av, +ev, +gu, +ku, +ag, +egi) trevleri Trkenin tarihdnemlerinde yuvarlak nlldr. Ekin dz nll, +g, +gi, +k, +ki,+ag, +egi biimleri Trkiye Trkesinde ortaya kmtr.

Ek, durum ve nitelik adlar (bng akn, eseng salamlk,shhat, oglagu nazik, kibar, asil); topluluk say adlar (altgu altsbirden, trteg her drd, yzeg yzlerce); belirsizlik zamirleri(alkugu hepsi, btn, herkes, tzg btn, hep); alet, eya, ara,malzeme veya madde adlar (dk dk, gbre, klagu ustura, lgl, terazi); insan veya hayvanla ilgili uzuv adlar (eyegkaburga,iegi organlar); doa, iklim veya evre ile ilgili adlar (kragukra);hastalk, noksanlk, kusur bildiren adlar (karagu kr, kara gecekrl, kekeg kekeme); topluluk ve sosyal tabakay belirten,akrabalk bildiren adlar (alpagut yiit, sava, bayagut varlkl,zengin); hayvan veya hayvanla ilgili adlar (kelegjerboa, keseli fare,ylkat srs); soru adlar (neg ne, nasl, niin); gibilik, benzerlik,eitlik bildiren adlar (azrgu azca, bugraguerkek deve gibi); belirleme,ayrt etme, snrlama ifade eden adlar (belgiaret, iz, zgkendisinemahsus, kendisi); renk bildiren adlar (karagu siyah, kara); yer ve yerbildiren adlar (kargutepe); oyun adlar(karagunakam karanlndaocuklarn oynadklar bir oyun) tretir.

Bugn Trkiye Trkesi azlarnda grlen kelimelerde daha genibir kullanm alanna sahip olan ek, Trkiye Trkesi lnl dilinde

Bu makale Crosscheck sistemi tarafndan taranm ve bu sistem sonularna gre orijinal bir makale olduu tespitedilmitir.**Yrd. Do. Dr. Mimar Sinan Gzel Sanatlar niversitesi Trk Dili Ve Edebiyat Blm -Yeni Trk Dili ABD, El-mek:[email protected]
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.7921http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.7921http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.7921http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.7921


2/16

1802 Sezer ZYAAMI AKAR

Turkish StudiesInternational Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic

Volume 10/8 Spring2015

belgi, bengi~beng, dk, fk, karg, kara, kavk, kra, zg, ylk,zorgu gibi snrl saydaki kelimede varln srdrmektedir.

Anahtar Kelimeler: Trkede isimden isim yapm eki, +gu, +g

eki, ilev.

+gu , +gAFFIX and FUNCTIONS

STRUCTURED ABSTRACT

In Turkish, new words are formed with structured affixes, wordcomposition, and word repetition. Turkish is a agglutinative language,which means new words are mainly formed using derivational affixes.Deriving new words through joining noun or verb type roots and bodies,in order to meet new notions is a basic feature of Turkish. At the same

time this basic feature is the most natural, frequent and vast way of newwordacquisition.

In Turkish in order to derive language correspondences of newentites and notions, denominative noun affixes, deverbal noun affixes,denominative verb affixes and deverbal verb affixes are used. We seedenominative noun affix +gu/+g and deverbal noun affix -gu/-g withsame sounds among these kind of derivational affix.

Works had been done before about deverbal noun affix -gu, -gand derivatives. These are named, Mecdut Mansurolus Functions of -gu Affix in Turkish, Mustafa S. Kaalin and A. Azmi Bilgins Upon +lau,+leg Affix and Kemal Eraslans Denominative Verb Affix -gu/-g inHistorical Literary Language, -ku/-k, Structure, Function, Usage and

Extended Patterns.

In this study suffix of denominative noun +gu, +g and itsderivaties will be studied. Widely usage of the affix in historical eras ofthe Old Turkic and Middle Turkic works have decreased since Old Turkey

Turkish. +gu, +g affix and (+ku, +k, +agu, +eg, +agun, +egn, +agut,+egt, +au, +e, +avu, +ev, +avut, +evt, +av, +ev, +gu,+ku, +ag,+egi) derivations are rounded vowel in historical eras of Turkish.Unrounded vowel, +g, +gi, +k, +ki, +ag, +egi forms appeared in Turkey

Turkish.

The affix derives state and quality names (bngconfused,edggood, beautiful, earning, eseng robustness, health, ing ~ inkserenity, peace, meig happpiness~ meg eternal, perpetually;perpetuity, oglagu polite, gentle, noble, tlau one who speakseffectively and beautifiuly, good speaker, zorgu difficulty); groupnumber names (altagu six of them, altgusix of them, ikeg both,ikig both,trtegall four, yetig every seven, seven of them, yzeghundreds of); indefinite pronouns (alkugu all, whole, everybody,kamagun~ kamgun always, completely, all, tzg whole, always,yomkgu whole, always); equipment, belongings, tool, material orsubstance names (dkstool, fertilizer,fk fresh manure of equine,fresh manure,karagublack paint called za, kavagu quickly dryingflammable substance,kavk shell, klagu straight razor,kzg~gzg
http://www2.zargan.com/tr/page/search?Text=acquisitionhttp://www2.zargan.com/tr/page/search?Text=acquisition


3/16

+gu , +g Eki ve levleri 1803


Volume 10/8 Spring 2015

mirror, prg headscarf, torku~torgu silk, pongee,tuzgu~duzgu~tugu ration; passengers gift, lg measure, scale,yzg mirror); organ names related to human and animals (bagu

forehead with white patch,eyegrib, ieginnards); names relatedto nature, climate or environment (karagu dark, no light, kraguhoarfroast); names announcing illness, deficieny and deficit (karagublind, kara night blindness, kekeg stuttering,tumagu~dumagu~dumag~tumag~duma catarrh); names indicatingcommunity, social stratum and relation (alpagut valiant, warrior,bayagut~bayakut~bayagu wealthy, rich); animal or animal relatednames (kelegjerboa, marsupial mouse, ylkhorse herd); questionnames (negwhat, how, why); names announcing likeness, similiarityand equality (azrgulittle, bugragu like male camel); determination,discrimination, limitation expressing names (belgsign, footprint, zgpeculiar to itself, itself); names announcing color (ilg atred horse,karagu black, dark); names announcing place (kargu hill); game

names (karaguna kind of game that is played by children at nightfall).As a result, denominative noun +gu, +g and its derivatives had

been widely used in Old Turkic and Middle Turkic texts and dictionariesmainly in the form of rounded vowels, also voiceless consonant affixesexisted, after the Old Turkic Turkish unrounded vowel forms of the affixhas been used compatibly with stems.

Some of the nominal roots which are affixed with +gu, +g andderivatives are not used alone, therefore existence of the affix is notrealized. Affixed noun and the affix are integrated. Affixing numberanouncing words with denominative noun +agu, +eg ( > +avu, +ev, >+av, +ev) plus +gu, +g with both affixes giving the similar meaningshows that +agu, +eg affix is derivative of +gu, +g affix.

After the Old Turkic and Middle Turkic era +gu, +g affix andderivative usage has been decreased. Today, the affix which has a broaderusage in words that are seen in the dialects of Turkey Turkish, has alimited usage in standart Turkey Turkish language and has continued toexist in limited words such as belgi, bengi~beng, dk, fk, karg,kara, kavk, kra, zg, ylk, zorgu.

Key Words: Affix of denominative noun in Turkish, +gu, +g affix,function.

Trkenin eklemeli bir dil olmas dolaysyla yeni kelimeler, tretme yolu ile tekiledilmektedir. Somut ve soyut yeni kelimeleri karlamak iin isim ve fiil kklerine eklerin getirilmesiile kelime tretilmesi Trkenin temel zelliidir. sim veya isim soylu kelimeler kendilerinden sonrayapm ekleri alarak ayn anlamdan hareketle yeni kelimeler meydana getirirler. Bazen kelimelerasrlarca ses ve anlam bakmndan hi deimeden varln muhafaza ettirirken, bazen de birdnemde grlen kelime daha sonralar grlmeyebilir. Trkenin bir dneminde yaygn kullanlanpek ok kelimenin gnmzde unutulduu, gnmzde kullanlan birok kelimenin de o dnemdeyer almad bilinmektedir. Bu durum yeni kelimeler tretmek iin kullanlan ekler iin de geerlidir.Bir dnem olduka ilek olan bir ekin sonraki dnemlerde kullanmnn azald hatta bazentamamyla unutulduu veya kelimelerdeseyrek yer alan bir ekin ilek hle geldii grlr.


4/16




Trkede fiilden isim yapm eki -gu, -g ve bununla oluturulmu trevler zerine daha nceyazlar yaymlanm, Trke dil bilgisi kitaplarnda sz konusu ek ile ilgili bilgiler verilmitir.Mecdut Mansurolu, Trkede -gu Ekinin Fonksiyonlar adl makalesinde fiil kk veyagvdelerine gelen -gu, -g ekinin fiilin bildirdii mana ile ilgili soyut kelimeler trettiini, soyutkavramlar somutlatrdn, gereklilik ve gelecek zaman karladn bildirmitir (Mansurolu1953: 341-348).

Mustafa S. Kaalin ve A. Azmi Bilginin yaymlad, isimden fiil yapm eki +la, +le ilefiilden isim yapm eki -gu, -gnn birlemesinden oluan +lagu, +leg ekini konu edinen +lau,+leg Eki zerineadl makalede, bu ekin ilevleri ve bununla tretilen adlar zerinde durulmutur(Kaalin-Bilgin 1997: 69-84).

Kemal Eraslan, Tarih Yaz Dillerinde -gu/-g, ku/-k sim-fiil Eki, Yaps, levi, Kullanlve Genilemi ekilleriadl makalesinde fiil kk veya gvdelerine getirilen, gereklilik ve gelecekzaman ifadeli isim-fiiller tekil eden -gu/-g, -ku/-k eki ve genilemi ekilleri zerinde durmutur(Eraslan 2004: 117-145).

Yukarda belirtilen yaymlarda fiilden isim yapm eki -gu, -g ve ilevleri hakkndabilgilerverilmektedir. Bu yazda Eski Trke ve Orta Trke dneminde ilek bir biimde kullanlrken EskiTrkiye Trkesinden itibaren kullanm azalan, isimden isim yapm eki +gu, +g ve trevlerininilevlerine deinilecektir.

simden isim yapan +gu, +g ekini, Sir Gerard Clauson VIII. yzyldan nce kullanlan eklerarasnda gsterir ve bu ekin sfatlardan soyut isimler yaptn belirtir (Clauson 2007: 188).

Eski Trkede, A. Von Gabain bu ekin +gu, +g, +ku, +k biimlerinin grldn, isimve sfat yaptn, seyrek kullanlan bir ek olduunu (Gabain 1988: 45), ayrca +gu, +gnn saybildiren kelimelere +(a)gu, +(e)g biimiyle geldiini ve ortaklk ifade ettiini (Gabain 1988: 75),Talat Tekin +gu, +g ekinin nitelik adlar trettiini (Tekin 2000: 83), Kemal Eraslan +gu, +g, +ku,+k ekinin isim ve sfat mahiyetinde kelimeler meydana getirdiini (Eraslan 2012: 97) belirtmitir.

Marcel Erdal Old Turkic Word Formationadl eserinde, +gu, +gve trevleri ile ilgili olarakortaklk ifade eden saylar, topluluk adlarn, fiziksel birtakm zellikleri belirten +(a)gu, +(e)g(Erdal 1991: 93); topluluk ve akrabalk adlar treten +(a)gu(n), +(e)g(n) (Erdal 1991: 93, 97);kiisel zellikleri yanstan kelimeler yapan +au, +e (Erdal 1991: 162); +agu, +eg ile +t oklukekinden teekkl eden, sosyal bir tabakay ve snf gsteren +agut, +egt (Erdal 1991: 78) eklerinibelirtir.

Eski Trkede bu ekle tretilen kelimeler iin A. Von Gabain,Eski TrkeninGramerinde(Gabain 1988: 45, 75, 76) ink huzur, sulh < inhuzur, sulh, eseng salamlk, shhat, afiyet< esen salkla, afiyetle, megig mutluluk < megi mut, saadet, oglangu ocuk gibimuamele edilen, nazik < oglan olan, biregher biri, birglkhep, btn, ikig-ikegherikisi, yiteg yedi, yzeg yzlerce, ikirk phe, adnagubakas; Talat Tekin, OrhonTrkesiGramerinde (Tekin 2000: 83) edg iyi, yarar, kazan < *edmal, deerli ey, bagualn beyaz aktmal < baba, kafa, negdenerede < neg+de< nene; Marcel Erdal, AGrammar Of Old Turkicadl eserinde (Erdal 2004: 225, 226) alkuguhepsi, btn, hep, herkes gvey,kra, buzagibi) Trkiye Trkesine girdiini +a, +ei eki ile yaplan kelimelerin bir ksmnn+ag, +egi > +ay, +ey > +ey deiimine uradn syler (Korkmaz 2003: 34).

Yusuf otuksken, Yap ve levlerine Gre Trkiye Trkesinin Ekleri adl almasnda+gu, +g ekine yer vermez. Eserinde, +a, +ei ekini belirtir ve kra, duma, klarnekleriniverir (otuksken 2011: 43).

Sz konusu almalardaki rneklerde yer alan +gu, +g, +ku, +k ve trevleri olan +agu,+eg, +ag, +egi, +agun, +egn, +agut, +egt, +a, +au, +e, +avu, +ev, +avut, +evt, +av, +ev,+gu, +ku eklerinin isimlere gelmesi ve eitli anlam ilgileri kurmas sonucu yeni kelimeler trettiigrlr. Yine -gu, -g ekinin yer ald isimden isim yapan +lagu, +leg; +sagu, +segbirleiklerinin, isimlere gelen +la, +le ve +sa, +se eklerinin birer fiil gvdesi oluturduktan sonrazerine fiilden isim yapm eki -gu, -gnn gelmesi neticesinde ortaya kt dikkate alnmaldr.Belirtilen birleiklerdeki -gu, -g ekinin bu yaznn konusu olan, isimlere gelen +gu, +g ile ilgisiyoktur.

Ekin tarih dnemlerdeki ses ve yapsn, dil bilgisi kitaplarnda geen ekillerini belirttiktensonra +gu, +g ekinin nlsnn tarih dnemlerde yuvarlak olduunu, ancak Trkiye Trkesindeekin dz nll biimlerinin ortaya ktn, dzlk yuvarlaklk uyumuna girdiini syleyebiliriz.

Tarih dnemlerde ve gnmzde bu ekin isimlere gelerek somut ve soyut yeni kelimeleroluturduu, bu ekle tretilen kelimelerin nemli bir ksmnn sadece tarih dnem metinlerindegrld, bir ksmnn ise gnmz Trkiye Trkesinin lnl dilinde ve azlarnda yaadtespit edilmitir.

simden isim yapm eki +gu, +g ve bundan olumu trevlerin ilevleri unlardr:


7/16




1. Durum, olgu veya nitelik adlar tretir:

bng bn, akn (DS)< bn bn, akn +g.

edg iyi, gzel, yarar, kazan (OY-Kltigin Gney Yz/6, DLT-III/217) < *ed mal,deerli ey +g (KBSY/37).

edg > eyg > ey > eyi > iyi deiimiyle bugn lnl Trkiye Trkesinde kelimeyaamaktadr.

eseng salamlk, shhat, afiyet < esensalkla, afiyetle +g (ETG/45).

ikirg ~ ikireg ~ ikirk phe (ETG/76, AY/548-15).

ing ~ ink huzur, sulh < inhuzur, sulh +g (ETG/45, AY/116-16).

karagu karan, karanlk (DLT-III/388; ME/17-5; DK/48-4) < kara+gu ~ karakukaranlk (DLT-III/217, KB/35, ME/228-6; DK/40-2) < kara+ku.

meigmutluluk < meimut, saadet (ETG/45) < beg (OY-Kltigin Gney Yz/11)~ megebed, sonsuza dek; sonsuzluk (DLT-III/65, 378) < *me+g (KBS/132).

beng ~ bengi kelimesi, lnl Trkiye Trkesinde sonu olmayan, ebed, azlardaant anlamyla yaamaktadr.

oglagunazik, efkatli, kibar, asil (EUTS; KB/77) < ogul oul, olan, gen+gu.

oglanguocuk gibi muamele edilen, nazik (EUTS) < oglan olan+gu (ETG/45).

tlauetkili ve gzel sz syleyen, belagatli, < tldil, sz +au (OTWF/163).

zorgukiinin eilimi ve isteine uymayan i ve davranlara zorlanmas veya bu zelliktekidavranlar gstermesi (TS)


8/16




yzeg yzlerce (ETG/75) < yz+eg.

3. Belirsizlik zamirleri tretir:

adnagu ~ adnagu baka, bakalar, brleri (EUTS; KB/5295) < adn dier, baka,bakas +agu.

alkuguhepsi, btn, hep, herkes (GOT/226)


9/16




kupg5(~kple, kplengi, kpleng, kplev) krein, baltann sap taklan yeri (DS) +av, +ev) ekinin yan sra+gu, +gnn de getirilmesi ve kelimeye benzer anlam katmas her iki ekin ayn ilevi yerinegetirdiini, +agu, +eg ekinin +gu, +gnn bir trevi olduunu ortaya koymaktadr.

Eski Trke ve Orta Trke dnemlerinden sonra +gu, +g eki ve trevlerinin kullanmazalmtr. Trkiye Trkesi azlarnda bu ekin ve trevlerinin bulunduu kelimeler kullanlmaklaberaber lnl Trkiye Trkesinde belgi, bengi~beng, dk, fk, karg, kara, kavk, kra,zg, ylk, zorgu gibi snrl kelimede bu ek varln srdrmektedir.

KISALTMALAR

AY: Uygurca Altun Yaruk

BL: Bahayi Lgati

C: Cilt

EK: aatayca El Kitab

ev.: eviren

OS: eyh Sleyman Efendinin aatayca-Osmanlca Szl

DK: Dede Korkut Kitab

DLT: Dvnu Lugtit-Trk

DS: Derleme Szl

EDPT: An Etymological Dictionary of Pre-Thirteenth-Century Turkish

EM: Edviye-i Mfrede

ETG: Eski Trkenin Grameri

EUTG: Eski Uygur Trkesi Grameri

EUTS: Eski Uygur Trkesi Szl

GOT: A Grammar Of Old Turkic

ML: bn-i Mhenn Lgati

KB: Kutadgu Bilig

KBS: Trkiye Trkesindeki Trke Szcklerin Kken Bilgisi Szl

KBSY: Kutadgu Biligde Sz Yapm

KT: eyholu Sadrddinin Kabs-nme Tercmesi


13/16




ME: Mukaddimetl-edeb

M: Mntehab- if

NST: Niyz, Nevynin Szleri ve aatayca TanklarOTG: Orhon Trkesi Grameri

OTWF: Old Turkic Word Formation

OY: Orhon Yaztlar

S: Say

s. : Sayfa

Tar. S: Tarama Szl

TM: Tuhfe-i Mbriz

TS: Trke SzlkYED: Yunus Emre Divan

KAYNAKA

AKSAN, Doan (2000),En Eski Trkenin zlerinde, stanbul.

ALTU, Murat (2014), Eski Anadolu Trkesinde simden sim Yapma Ekleri zerine,Mtefekkir Aksaray niversitesi slami Bilimler Fakltesi Dergisi, S 1, Bahar, s. 213-219.

APTULLAH BATTAL (1997),bn-i Mhenn Lgati, Ankara.

ARAT, Reit Rahmeti (1999),Kutadgu Bilig, I: Metin, Ankara.

ARAT, Reit Rahmeti (2006), Edib Ahmed B. Mahmud Ykneki,Atabetl-Hakayk, Ankara.

ATALAY, Besim (1942), Trk Dilinde Ekler ve Kkler zerine Bir Deneme, stanbul.

ATALAY, Besim (1998, 1999),Dvnu Lugtit-Trk, C I-IV, Ankara.

AYVERD, lhan (2005),Misalli Byk Trke Szlk, 3 cilt, stanbul.

BANGUOLU, Tahsin (2000), Trkenin Grameri, Ankara.

BAYAR, Nevnihal (2006),Aklamal Yeni Kelimeler Szl, Ankara.

CAFEROLU, Ahmet (1993),Eski Uygur Trkesi Szl, stanbul.

CANPOLAT, Mustafa, NLER, Zafer (2007),Edviye-i Mfrede, Ankara.

CLAUSON, Sir Gerard (1972), An Etymological Dictionary of Pre-Thirteenth-Century Turkish,London.

CLAUSON, Sir Gerard (2007), Trkede Sekizinci Yzyldan nce Kullanlan Ekler, ev. Uluhanzalan, DilAratrmalar Dergisi, C I, Say: 1, Gz, s. 185-196.

OTUKSKEN, Yusuf (2011), Yap ve levlerine Gre Trkiye Trkesinin Ekleri, stanbul.

DANKOFF, Robert, KELLY, James (1985), Compendium of The Turkic Dialects (Dwn Luyt at-Turk),III, Printed at Harvard University.


14/16




DENY, Jean (1941), Trk Dili Grameri (Osmanl Lehesi), ev. Ali Ulvi Elve, stanbul.

DLAR, A. (1995),Kutadgu Bilig ncelemesi,Ankara.

DOERFER, Gerhard (1963, 1965, 1967, 1975), Turkische und Mongolische Elemente im

Neupersischen, I-IV, Wiesbaden.

DOAN, Enfel (2011), eyholu Sadrddinin Kabs-nme Tercmesi, stanbul.

ECKMANN, Janos (1988), aatayca El Kitab, ev. Gnay Karaaa,stanbul.

EMRE, Ahmet Cevat (1945), Trk Dilbilgisi, stanbul.

ERASLAN, Kemal (2004), Tarih Yaz Dillerinde -gu/-g, ku/-k sim-fiil Eki, Yaps, levi,Kullanl ve Genilemi ekilleri,Zeynep Korkmaz Armaan, Ankara, s. 117-145.

ERASLAN, Kemal (2012),Eski Uygur Trkesi Grameri, Ankara.

ERCLASUN, Ahmet B, AKKOYUNLU, Ziyat (2014),Dvnu Lugtit-Trk,Ankara.

ERDAI DOUER, Binnur (2013), Tuhfe-i Mbriz, Ankara.ERDAL, Marcel (1991), Old Turkic Word Formation,Vol. I, Wiesbaden.

ERDAL, Marcel (2004),A Grammar Of Old Turkic, Boston.

EREN, Hasan (1999), Trk Dilinin Etimolojik Szl,Ankara.

ERGN, Muharrem (1992),Trk Dil Bilgisi, stanbul.

ERGN, Muharrem (1997),Dede Korkut Kitab I,Ankara.

GABAN, A. Von (1988),Eski Trkenin Grameri, ev. Mehmet Akaln, Ankara.

GEN, Glcan (2005), Eski Anadolu Trkesinde simden sim, Fiilden sim Yapma Ekleri veFonksiyonlar, (Yaymlanmam Yksek Lisans Tezi), stanbul niversitesi, Sosyal BilimlerEnstits, stanbul.

GLENSOY, Tuncer (2007), Trkiye Trkesindeki Trke SzcklerinKken Bilgisi Szl (A-N), (O-Z), Ankara.

GLSEVN, Grer (1997),Eski Anadolu Trkesinde Ekler, Ankara.

HACIEMNOLU, Necmettin (1996),Karahanl Trkesi Grameri, Ankara.

HACIEMNOLU, Necmettin (1997),Harezm Trkesi ve Grameri,Ankara.

HATBOLU, Vecihe (1981), Trkenin Ekleri,Ankara.

KAALN, Mustafa S., BLGN, A. Azmi (1997), +lau, +leg Eki zerine, Trkiyat Mecmuas,

C 20, stanbul, s. 69-84.KAALN, Mustafa S. (2011),Niyz, Nevynin Szleri ve aatayca Tanklar, Ankara.

KAYA, Ceval (1994), Uygurca Altun Yaruk, Ankara.

KORKMAZ, Zeynep (2003), Trkiye Trkesi Grameri (ekil Bilgisi), Ankara.

KUNOS, Ignaz (1902), Sejx Sulejman Efendis Cagataj-osmanisches Wrterbuch (eyh SleymanEfendininaatayca-Osmanlca Szl),Budapest.

MANSUROLU, Mecdut (1953), Trkede -gu Ekinin Fonksiyonlar, Trkiyat Mecmuas, C 10,stanbul, s. 341-348.


15/16




NALBANT, Mehmet Vefa (2008),Dvn Lugtit-Trk Grameri-I-sim, stanbul.

NLER, Zafer (1990),Mntehab- if, Ankara.

TA, brahim (2009),Kutadgu Biligde Sz Yapm, Ankara.TATCI, Mustafa (1998), Yunus Emre Divan, Ankara.

TEKN, Talat (2000), Orhon Trkesi Grameri,Ankara.

TEKN, Talat (2006),Orhon Yaztlar, Ankara.

TEZCAN AKSU, Belgin, TARKTAROLU, Abdurrahman, GEMALMAZ, Efrasiyap (2004),Trke Szlkn Ters Dizimi, Ankara.

TETZE, Andreas (2002), Tarihi ve Etimolojik Trkiye Trkesi Lugat,C I (A-E), stanbul.

TETZE, Andreas (2009),Tarihi ve Etimolojik Trkiye Trkesi Lugat, C II (F-J), Wien.

TURAN, Fikret (2001),Bahayi Lgati, stanbul.

Trk Dil Kurumu (1993),Derleme Szl, C I-XII, Ankara.

Trk Dil Kurumu (1995, 1996), Tarama Szl, C I-VIII, Ankara.

Trk Dil Kurumu (2011), Trke Szlk, Ankara.

YCE, Nuri (1993),Mukaddimetl-edeb,Ankara.

Citation Information/Kaynaka Bilgisi

ZYAAMI AKAR, S., +gu , +g Eki ve levleri, Turki sh Studies- International Periodicalfor the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 10/8 Spring2015,

p. 1801-1816, ISSN: 1308-2140, www.turkishstudies.net, DOI Number:http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.7921, ANKARA-TURKEY
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudieshttp://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies


16/16




Documents

1973482755_90ÖzyasamisŞakarSezer-tde_S-1801-1816 -gu -gü