Upload
vlaamse-volksbeweging-vzw
View
217
Download
1
Embed Size (px)
DESCRIPTION
Het deerde Michel niet. Eerst sluit hij met de PS een akkoord. En dus gaat Busquin naar Europa. Net op een moment dat Vlaanderen in Europa alle hens aan dek moet roepen om de kippencrisis, stuurt Wallonië een eentalig tweederangssocialist met een bedenkelijke re- putatie naar Europa. Maar Michel had de handen vrij. Sommige Euro-parlementsleden hebben het niet echt voor Europa. Maar je moet ze wel weten vinden. S POORZOEKEN U ITGEGOOID N IEUWE P OLITIEK H UMOR september 1999 E UROCRITICI 13 3
Citation preview
3
4
8
13
6
7
9
OMGEKEERDE ZUIVERING
Je kan ook etnisch zuiveren door teimporteren in plaats van uit te roeien.
UITGEGOOID
Onze redacteur leest in zijn Fransehangmat de persknipsels over deregeringsvorming. Wie heeft er wieingeluisd?
NIEUWE POLITIEK HUMOR
Doorbraak in het spoor van de roddel-bladen. Wie is nu welke taal aan hetleren?
EUROCRITICI
Sommige Euro-parlementsleden hebbenhet niet echt voor Europa. Maar je moetze wel weten vinden.
SPOORZOEKEN
Het nieuwe GEN-vervoersplan voorBrussel is zeer interessant voor deNMBS. Zaventem is de klos. En wiebetaalt de rekening?
INDONESIË
Wat heeft Indonesië in godsnaam metVlaanderen te maken?
DEN DIKKE EN DEN DUNNE
Komisch duo maakt opgang in de wet-straat.
FOTO WIM VAN CAPELLEN
Onze hoogachting voor de staatsmanLouis Michel is er de laatste tijd metsprongen op vooruitgegaan. Wat dezemijnheer in één maand tijd gepresteerdheeft, grenst aan het onwaarschijnlijke.
Louis Michel is voorzitter van een partij die in
België nog geen tien procent van de stemmen
vertegenwoordigt. In Wallonië is de PRL pas de
tweede partij, en met de jongste verkiezingen
is ze zelfs nog achteruitgegaan.
Het deerde Michel niet. Eerst sluit hij met de
PS een akkoord. En dus gaat Busquin naar
Europa. Net op een moment dat Vlaanderen in
Europa alle hens aan dek moet roepen om de
kippencrisis, stuurt Wallonië een eentalig
tweederangssocialist met een bedenkelijke re-
putatie naar Europa. Maar Michel had de
handen vrij.
Daarna slaagt hij erin om de coalitie die voor
Wallonië voor de hand lag ook in het
Duitstalig, het Vlaams en het Brussels par-
lement door te drukken, iets wat voor en zelfs
vlak na de verkiezingen helemaal niet evident
was. In een magistrale zet laat hij vervolgens
Verhofstadt op het schild heffen. Per slot van
rekening had hij de verkiezingen niet gewon-
nen. Verhofstadt haast zich om de hoge prijs te
mogen betalen.
Het resultaat is verbluffend. De hele strategie
van het Vlaams Parlement om met een
gemeenschappelijk programma vanuit een
machtspositie met de Franstaligen te gaan
onderhandelen, is compleet in mekaar
gedonderd. De “grote” staatshervorming is
gereduceerd tot een palavercommissie met drie
lege fases, excuseer valiezen, onder leiding van
- jawel - Louis Michel.
Ondertussen trekt Michel aan de touwtjes in
een regering die steunt op meer Franstalige
dan Vlaamse zetels, met Vlaamse partijen die
stuk voor stuk redenen hebben om verkiezin-
gen te vrezen. En als toetje heeft de Volksunie
- de enige partij die roet in zijn eten had kun-
nen gooien - zichzelf magistraal in de voet
geschoten. Een situatie om de volgende vier
jaar natte dromen van te krijgen.
Mijnheer Michel is er op een maand tijd in zijn
eentje in geslaagd de hele Vlaamse politieke
klasse op een hoopje te spelen, in een dozeke
te stoppen en er een grote strik rond te doen.
Il faut le faire. En bovendien is men in
Vlaanderen nog enthousiast ook.
Chapeau! Vanwege de hele redactie.
Dirk Laeremans
Hoofdredacteur
8Maandbladseptember 1999
België-BelgiqueP.B.
Antwerpen X8/2828
Afgiftekantoor Antwerpen X
Baron Dhanislaan 182000 Antwerpen
V l a a n d e r e n s t a a t i n E u r o p a
CHAPEAU!
BEELD-SPRAAKFOTO WIM VAN CAPELLEN
DE FRANSTALIGE MINISTERS, STAATSSECRETARISSEN EN COMMISSARISSEN BIJEEN TIJDENS DE VAKANTIE
VOOR FORMEEL OVERLEG. LET VOORAL OP BUSQUIN (LINKSBOVEN) DIE NAARSTIG NEDERLANDS LEERT.
2DOORBRAAK nr. 8 - september 1999
KINDJES KOPENJe zal als baby maar in Wallonië of in
Brussel geboren worden. Wat blijkt
immers uit de statistieken van de ziek-
teverzekering over de zwaar terugbe-
taalde risico-geboorten (voor de ken-
ners: code 474526 van het Riziv)? In
het universitaire Saint-Luc in Brussel
zijn 94% van de keizersneden “risico”-
geboorten. In Antwerpen ligt dat rond
de 52%. Zelfs bij gewone geboorten
zijn er in Brussel meer dan 90% met
risico’s verbonden. In Antwerpen ligt
dat bij 7% (dit is geen drukfout). Hoog
tijd dat Europa de volksgezondheid in
Brussel komt redden.
TAALLESSENDe provincie Vlaams-Brabant lanceer-
de haar derde promotiecampagne voor
lessen Nederlands tweede taal. De pro-
vincie wil migranten en anderstaligen
aanzetten tot het leren en gebruiken
van het Nederlands. Wie informatie
wil, kan gratis bellen naar 0800/90 700.
De provincie lieten echter niet weten
in welke taal je daar kan bellen.
WIT-GEELStilaan krijgt het Vlaamse gezond-
heidsbeleid vorm op het werkterrein.
Het Wit-Gele Kruis dat zich totnogtoe
enkel op Belgisch niveau verenigde,
heeft voortgaand op de ontwikkeling
van een eigen Vlaamse dynamiek, een
Federatie van Wit-Gele-Kruisvereni-
gingen van Vlaanderen opgericht.
NEDERLANDSIN DE WERELDSteeds meer jongeren, overal ter
wereld, studeren Nederlands. In meer
dan 250 instituten in meer dan 40 lan-
den wordt Nederlands onderwezen op
academisch niveau. Er zijn naar schat-
ting zo’n tienduizend anderstaligen die
Nederlands als hoofd- of bijvak hebben
gekozen. (Neerlandia, juni)
RAAD OF PARLEMENT?Er is voor de verkiezingen commotie
ontstaan omtrent het gebruik van de -
grondwettelijk juiste - term “Vlaamse
Raad” voor de verkiezingen. Met de
beperkte lijst van grondwetsartikelen
die in deze legislatuur voor herziening
in aanmerking komen, blijft het pro-
bleem van de naamsverwarring ook in
2004 bestaan.
P E R S W I J S
Politoloog Lieven De Winter (UCL en KUL)in La Libre Belgique, 10-11 juli : ‘De
toekomst of het behoud van België zal
afhangen van de krachtsverhoudingen bin-
nen de CVP tussen loyale federalisten en
confederalisten, of autonomisten, die
verder willen gaan. Tot nog toe kon
Dehaene altijd de autonomisten beheersen.
Maar in de oppositie heeft de CVP geen
enkele reden meer om zijn kaarten op het
voortbestaan van België te zetten.’
De Standaard, 13 juli: ‘De Donnéa mocht
in zijn partij geen minister-president (van
Brussel – red.) worden omdat hij als “trop
consensuel” werd ervaren. Dat betekent
daar dat hij te goed kan opschieten met de
Vlamingen. In de PRL-FDF-MCC kan dat
blijkbaar een reden zijn om geen Brussels
minister-president te kunnen worden.’
CVP-voorzitter Van Peel in De Standaard,8 juli over het regeerakkoord: ‘Eerlijk, ik
zou dit nooit door een CVP-congres aan-
vaard krijgen. Zelfs niet als Jean-Luc
Dehaene het met zijn volle gewicht zou
verdedigen.’
Vlaams minister-president Dewael in LeMatin, 22 juli: ‘We willen geen zeer lange
lijst van institutionele eisen meer opstellen
zoals we dat in het verleden hebben
gedaan. Dat heeft een zeer agressief imago
van Vlaanderen in het Zuiden van het land
gecreëerd. Sommige Franstaligen dachten
dat het Vlaams Parlement het einde van
België had gedecreteerd. Dat alles had geen
enkele zin. We verkiezen een lijst op te
stellen die kan worden verdedigd op fede-
raal niveau.’
Stefaan Huysentruyt in de Financieel-Ekonomische Tijd, 13 juli: ‘De dominantie
van de Franstalige regeringsvleugel zal
trouwens niet alleen op communautair vlak
remmend werken. Dat zal ook het geval
zijn inzake bestuurlijke vernieuwing, dat
voor de Franstaligen lang niet zo’n prioriteit
vormt als voor de Vlamingen.’
Guido Fonteyn in De Standaard, 1 juli:‘Net zoals de Waalse minister-president,
Robert Collignon, heeft Busquin een blinde
vlek: ondanks een kwarteeuw politieke actie
in België spreekt hij nog altijd geen woord
Nederlands. Hij spreekt ook amper Engels.
Zijn vloeiend Italiaans kan die tekorten niet
compenseren. Busquin heeft geen enkele
voeling met Vlaanderen en wordt alleen
gedreven door het Waalse belang.’
VVB-voorzitter Ivan Mertens in zijn 11juli-rede: ‘Berg de relatie tussen
staatsvorm en solidariteit op. Solidariteit
heeft niets te maken met unitarisme, fede-
ralisme, confederalisme of separatisme.
Solidariteit kan best op basis van een ver-
drag.’
Redacteur Guy Tegenbos in DeStandaard, 13 juli 1999: ‘In dit land wordt
eerst alles nationaal geregeld door de partij-
leiders die daartoe van het Hof de toelating
hebben gekregen.’
3 DOORBRAAK nr. 8 - september 1999
Democratie is de macht van hetvolk, via de meerderheid. Om hette behoeden voor misbruik is hetwezenlijk dat de meerderheid kanwisselen, zodat de oppositie demeerderheid kan worden en omge-keerd. Daardoor zijn machtheb-bers voorzichtiger dan wanneer zijzich voor immer van machtverzekerd weten. De noodzaak omte beslissen bij mogelijks wisse-lende meerderheid maakt overi-gens dat België op heel watdomeinen niet democratisch kanwerken, maar dat verhaal, lezer,kent u wellicht al.
Machthebbers kennen vele streken om
hun macht te bestendigen. Zo veran-
deren zij vaak de regels van het spel,
b.v. inzake verkiezingen. Als de
volkswil dan nog niet het gewenste
resultaat geeft, durft men aan drasti-
scher dingen denken. Men probeert
zich een ander volk te smeden, of de
samenstelling van het kiezerskorps te
veranderen.
Het meest drastische bestaat erin een
bevolkingsgroep te verjagen, te
deporteren of desnoods uit te moor-
den. Minder opvallend, maar bijna
even doeltreffend, is het omgekeerde:
de autochtone bevolking minoriseren
door “importatie”. België heeft dit na
WO II geprobeerd in de Oostkantons
(zie W. Miessen & F. Cremer, Spuren,
over de pogingen tot verfransing door
immigratie aldaar). In Brussel is de
autochtone Nederlandse bevolking
enkel nog een half beschermde
minderheid. Frankrijk, Polen, Turkije
en andere deden hetzelfde. Mussolini
heeft massaal Italianen ingevoerd om
de Zuid-Tirolers te minoriseren. Bij ons
probeert men de autochtone
Vlamingen tot minderheid te maken
in België. O.m. massale naturalisaties
zijn vandaag het middel om de
samenstelling van het kiezerskorps te
veranderen.
Dat wil niet zeggen dat men alles over
één kam mag scheren. Natuurlijk zijn
er zinvolle naturalisaties. Maar die
vereisen dat men vraagt naar integratie
in de lokale gemeenschap. En in
Vlaanderen is die gemeenschap
Nederlands. Er is dus dringend nood
aan een Vlaamse (sub)nationaliteit, die
maar kan verkregen worden door ken-
nis van het Nederlands, in tegen-
stelling tot de Belgische nationaliteit.
Daar neemt men zelfs in de meest
strenge opvatting genoegen met ken-
nis van het Frans.
Gezien de bevolkingsverhoudingen in
België en de catastrofale geboortecij-
fers, is Vlaanderen demografisch
kwetsbaar. In zo’n toestand mag men
niet dezelfde maatstaven hanteren als
in een normaal land, waarin het
staatsvolk de overweldigende meerder-
heid vormt. Een onafhankelijk
Vlaanderen moet wereldopen en groot-
moedig zijn. Maar zolang wij niet
onafhankelijk zijn, kunnen wij ons
niet het soort grootmoedigheid
veroorloven dat ons tot minderheid in
eigen land kan maken.
Vergeten we niet de wezenlijk demo-
cratische historische betekenis van het
afstammingsbeginsel inzake staats-
burgerschap. Dit beginsel was een ban
tegen de willekeur van de vorst doordat
het steunt op een criterium dat men
niet naar zijn hand kan zetten. Maar
het wordt vandaag bestreden dat wat
dan ook in onze maatschappij nog zou
worden bepaald door gegevenheden
die men niet kan manipuleren. Dus
worden allerlei valse argumenten
gebruikt om genoemd beginsel uit te
schakelen. De mens moet immers wor-
den gedegradeerd tot een willoos
radertje in het globale spel dat de
machtsgroepen spelen, een radertje dat
uitwisselbaar
moet zijn en
dus geen on-
vervreemdbare
identiteit meer
mag hebben.
Matthias E.
Storme
“IMPORTATIE” OFTE OMGE-KEERDE ETNISCHE ZUIVERING
MARNIXRINGDe Marnixring van Groot-Antwerpen
ziet onze vernieuwde Doorbraak wel
zitten en diepte met gulle hand
100 000 frank op voor ons tijdschrift.
Met die centen zullen we Doorbraak -
met groeten van de Antwerpse Marnix-
ring - een jaar lang gratis bezorgen aan
een groot aantal beslissingsmakers in
het Antwerpse. En dan kunnen we
gerust stellen dat de Marnixing voor
een Doorbraak zorgt in Antwerpen.
EU-WERKTALENDuitsland en Oostenrijk boycotten de
informele Europese ministerraden
omdat het Duits geen werktaal is. Geen
enkele geschreven regel legt het EU-
voorzitterschap, in casu Finland, hier-
over een verplichting op. Duitsland
zou zich vooral ergeren aan de Finse
opstelling omdat het Duits de voorbije
tien jaar tijdens informele bijeenkom-
sten steeds een werktaal was. Helsinki
motiveert zijn beslissing door te wijzen
op het feit dat Spanje en Italië dan ook
zullen komen aankloppen. Voor de for-
mele EU-raden stelt zich alvast geen
probleem, want voor deze bijeenkom-
sten ligt het gebruik van de elf officiële
talen vast.
MEERDERHEID MET 35%De nieuwe paarsgroene federale rege-
ringscoalitie wordt gedomineerd door
de Franstaligen. Dat geldt niet alleen
voor het parlement (de meerderheid
telt meer Franstalige dan Vlaamse
parlementsleden), maar ook voor de
regering zelf. Het kabinet telt vier vice-
premiers. Drie daarvan zijn Franstalig.
Het kernkabinet – dat alle belangrijke
politieke knopen moet doorhakken – is
wél paritair samengesteld. Zoals het
hoort. Maar bij de drie Nederlandsta-
ligen hoort Magda Aelvoet. En die
heeft geen Vlaamse vuist om mee op
tafel te kloppen. En een van die drie
Vlamingen is Verhofstadt. En als pre-
mier moet die boven het communau-
taire gewoel staan.
FOTO DOORBRAAK
MARNIXRINGANTWERPEN - CENTRUM
DE WIL VAN DE KIEZER?
EEN PAARS KABINET
werd vernomen,’ kopieert Hubert Van
Humbeeck even later in Knack (23/6).
Een spelletje ‘doodknuffelen’ dat in de
andere media wordt geïmiteerd.
Waarom doet Dehaene dit? Is
Vlaanderen hem te min? Het is Paul
Goossens die in Knack gewaagt van
een “masterplan”, waarmee de liberale
top Dehaene in de Europese
Commissie wil tillen. Hij voegt eraan
toe dat Dehaene daar ‘erg veel zin in
had.’ (Knack 7/7)
Hoe sterk de PS nog is, blijkt als
Busquin Dehaene links voorbijsteekt.
Goossens verwijst naar de socialisti-
sche Internationale, die de christen-
democratische meerderheid in Europa
dit plezier niet gunt. Anderen hebben
het - in bange bewoordingen - over
unitaire krachten. Onder meer Hugo
Schiltz, Manu Ruys en Guy Tegenbos
fluisteren over ‘het koninklijk hof’ en
‘het establishment’ die liever hebben
‘dat het federale niveau de toon zet’ en
in dat verband Busquin tussen
Vlaanderen en Europa duwen. Willen
die doorgaans goed geïnformeerde
heren na A nu stilaan ook eens B zeg-
gen? Is het ondemocratisch hierover
duidelijkheid te vragen?
DOORBRAAK nr. 8 - september 1999 4
FOUT?Is het fout te veronderstellen dat
Belgisch paars bij de jongste verkiezin-
gen twee veldslagen heeft gewonnen?
Eén tegen Vlaanderen en één tegen de
christen-democratie? Is het fout te ver-
onderstellen dat Verhofstadt met veel
staatmanschap dit scenario hielp uitte-
kenen, hierin driftig gesteund door
bevriende journalisten? De Gentenaar
realiseerde alvast zijn twee grote dro-
men en werd (1) premier van (2) Paars I.
De man die niet meer bokst, maar judo
heeft geleerd, heeft nauwelijks moeite
om verliezend rood en winnend groen
aan zijn locomotief te koppelen. De
emo-politici van rood-groen-geel
(Steve, Mieke en later Bert) volgen
graag.
De frank van de CVP valt rijkelijk laat,
als blijkt dat Dehaene is vastgelopen in
de Europese val. Zonder de Grote
Leider was de CVP-top grotendeels
tegen haar zin ‘in therapie’ gegaan.
Maar dit deels ook hautaine manoeuvre
eindigt in mineur. ‘In een democratie
loop je niet weg,’ treitert nadien de
sluwe Vande Lanotte (Knack 23/6).
De paarse journalisten doen hun werk
en trekken Verhofstadt op de sporen.
Anonieme CVP’ers zeggen in weten-
schappelijke citaten ‘dat ze eigenlijk de
bevolking niet meer aanspreken’.
‘Roomsblauw smaakt teveel naar oude
recepten’ en ‘Er is een duidelijke roep
om symmetrie’, schrijft De Morgen.
CVP’ers die nog teken van leven geven,
worden ‘oude krokodillen die graag
tegen de macht aanschurken’ (17/6)
Een delirium nabij, legt Desmet de link
tussen de CVP, de DDR en Mobutu,
schilderend met termen als ‘ritselaars
en carriëristen.’ Over de SP geen kwaad
woord.
In dezelfde stijl worden aarzelende
VU’ers begin juli ‘oude nationalisten’,
die met hun kritiek op Anciaux een
WET
ST
RA
AT
De politici zijn met vakantie.Doorbraak ook een beetje, maar bijde vakantielectuur hoort een knip-selmand, stevig gevuld met poste-lectorale persproducten. Leerrijk,vooral om wat onduidelijk blijft. Depolitieke kaarten zijn herschud, hetspel dat ermee wordt gespeeldintrigeert. Waarom speelde de CVPzo zwak? Was Dehaene de jokervan blauw? Wat was de koningwaard? Welke troeven had paars?Op wiens bevel werden vooral deVlaamse spelers uitgesloten?
Het cijferverhaal van 13 juni is bekend.
Vlaanderen schoof uit het centrum
weg, in de richting van Blok en Groen.
In Wallonië won alleen Ecolo en ging
zelfs PRL-FDF-MCC van Michel achter-
uit. De CVP haalde het nog nipt in de
Vlaamse spurt, maar de paarse familie
won het ploegenklassement. Dat kon
volstaan voor een nieuwe Belgische
Omwenteling: eerst België, nadien ook
Vlaanderen moet paars worden
gekleurd. Op wiens bevel?
DE WIL VAN DE KIEZERS“De Wil Van De Kiezer”, toetert de lei-
dinggevende paarse pers, die voorts
niet uitmondt in scherpzinnige ont-
hullingen over de commandopost van
waaruit de Paarse Wende wordt
gestuurd.
De roodblauwe intenties van de
Vlaamse kiezers worden schromelijk
overschat, het groene dioxinegeluk fel
onderschat. De grootste partij van
Vlaanderen wordt gedeklasseerd en de
derde partij, het Vlaams Blok, in een
waas van democratische Endlösung, in
de vergeetput gedropt.
Weinig vragen worden gesteld over de
zwakte van de CVP, die moeiteloos aan
zet had kunnen zijn in Vlaanderen.
Maar Dehaene springt overboord, luid
toegejuicht door de Grote
Commentatoren. De Ervaren Gids ‘-
bereikt het eindstadium met stijl’ wie-
rookt Yves Desmet in De Morgen. Niet
moeilijk voor iemand die op een ID21-
congres al had gepleit voor paars. ‘Het
verstandigste dat de voorbije week uit
de hoek van de christen-democratie
HUGO SCHILTZ HEEFT HET MOEILIJK OM ZIJN
PARTIJ TE VOLGEN.
FOTO DOORBRAAK
‘OUDE NATIONALISTEN
MET TSJEVENSTREKEN’
staatssecretarissen en regeringscom-
missarissen, het blinde geloof in de
bonte coalities, de zwijgplicht over ver-
brand geld en UNIOP-gefoefel, de
stoeltjesdans zonder gêne tussen
Europa, België en Vlaanderen, de
almacht van de partijtop, de kritiekloze
sympathie voor de emo-politici. Het is
wellicht dat allemaal dat Yves Desmet
bedoelt in zijn roep om een ‘radicale
breuk met oude modellen en
sjablonen’?
DE VU GOKT…In de postelectorale dagen is 11 juli ‘99
een magere feestdag. Veel valt er niet te
vieren. Op de vooravond van de festi-
viteiten probeert de Vlaamse Beweging
de VU ertoe te overhalen niet (onmid-
dellijk) in de Vlaamse regering te stap-
pen. Ook Hugo Schiltz merkt op dat SP
en Agalev niet de meest geschikte par-
tijen zijn om Vlaanderen te bescher-
men tegen de recuperatiepogingen
vanuit het federale niveau. ‘Bij Agalev
was Vlaanderen nooit een doorleefd
begrip, bij de SP hoor ik weinig van de
strekking Norbert De Batselier’, waar-
schuwt hij (Knack 7/7).
Maar Bert Anciaux kan zijn partij over
de streep trekken voor een Nieuw
Avontuur. Vankrunkelsven (‘Confron-
tatiepolitiek is niet de beste weg’), Van
Grembergen, Baert en Loones (‘Ik wil
België zien barsten en Vlaanderen goed
besturen’) gebruiken niet alleen onzin-
nige argumenten. Het afwijzingsfront
van Bourgeois, Vandenbroucke, Van
Hooland en Maes (‘We hebben onszelf
vastgereden’) haalt het niet.
Is het tekenend voor de sterkte van de
Vlaamse Beweging dat binnen de VU
de nationalisten onderdoen voor de
vernieuwers, die - gemotiveerd door
een CVP-depressie - met vertederend
vertrouwen hun populaire, maar ambi-
tieuze topman volgen?
Is het tekenend voor de sterkte van de
Vlaamse Beweging dat Margriet
Hermans het Anciaux-getrouwe ID21
sust met haar opmerking dat VU&ID
stilaan ID&VU geworden was en de
gemiddelde VU’er lijdt aan aderver-
kalking?
TEKENENDIs het tekenend voor de sterkte van de
Vlaamse Beweging dat de Vlaamsge-
zinde CVP’ers nog altijd niet resoluut
durven kiezen voor meer Vlaanderen
en minder België? Of dat de VLD van
DOORBRAAK nr. 8 - september 19995
WET
ST
RA
AT
Verhofstadt zich alleen in de oppositie
durft te ergeren aan de “Belgische
ziekte”?
Is het tekenend voor de sterkte van de
Vlaamse Beweging dat het Blok, in oor-
sprong een Vlaams-nationale partij,
zich koestert in haar - electoraal lucra-
tieve - vergeetput? Het lijkt een utopie
te geloven dat er bij de volgende
gemeenteraadsverkiezingen cordons
zullen worden doorbroken. Denkers
binnen die partij moeten toch beseffen
dat de vergeetput door in karikaturen
werkende pers alsmaar dieper wordt?
Kan binnen de nationalistische vleugel
van het Blok nog het besef groeien dat
ook het eigen migrantenstandpunt op
vele punten karikaturaal is? Dat het
Blok nog een paar procenten kan stij-
gen, moet een magere troost zijn voor
wie in die partij in de eerste plaats het
Vlaams Belang wil dienen.
Als Vlaamsgezinden in alle partijen het
onderspit blijven delven, zullen men-
sen als Desmet, Polspoel en Bracke ook
na de volgende verkiezingen blijven
grinniken. En staat de champagne weer
klaar in de Belgische salons.
Jan Van de Casteele.
‘tsjevenstreek’ uithalen. ‘Met welk
recht’ doen die ‘scherpslijpers’ dat?
‘Een sluipmoord’, beaamt Bart
Sturtewagen in De Standaard (12/7).
Als ook de VU, vooruitgestuwd door
een nare herinnering aan een dubbel-
tongige CVP in de regenboogcoalitie
stapt, is de Belgische constructie van
Michel en Verhofstadt af. Het oude
België kan zich rustig in zijn salons
terugtrekken. Paars mag spelen, en
Vlaanderen krijgt een kalmerende
groen-rode injectie.
PATERNOSTERPas als het kalf verdronken is, groeit
het besef dat de kippencrisis wel dege-
lijk een “accident de parcours” is
geweest, zij het met nare economische
gevolgen. Te laat ontdekt men dat
media andermaal zorgen voor een col-
lectieve hypnose. Te laat groeit ook het
besef dat de CVP al te lang synoniem
was voor Dehaene, die in zijn almacht
zijn Vlaamse vleugel en het hele
Vlaams Parlement belachelijk maakte.
Het baat niet meer als Van Peel ripos-
teert dat de nieuwe coalities worden
omhooggeprezen omwille van hun
compromisbereidheid, die van de CVP
niet wordt aanvaard. Het is zelfs zielig
als hij zegt dat hij van Michel nooit
een tekst en van Verhofstadt nooit een
uitnodiging kreeg. De ervaren gids
heeft veel kapot gemaakt. ‘De laatste
weken was er trouwens geen CVP, er
was alleen Dehaene’ (DM 21/6).
Vlaanderen wordt bedwelmd door een
dagelijkse paternoster Nieuwe Politieke
Cultuur en verblind door het Signaal
van de Kiezer. Wat een barok gekwaak.
De enige vernieuwing die kan tellen is
de epuratie van de CVP. Dat
Vlaanderen andermaal een klap van de
Belgische molen krijgt, is geen nieuws.
Tegenover dat Nieuwe Geloof staat de
beknotting van het streven van meer
autonomie voor Vlaanderen en in
Duitstalig België, de Europese promotie
van Busquin, de wonderbaarlijke ver-
menigvuldiging van Franstalige minis-
ters, het edele spel van jobcreatie via
YVES DESMET: “VOOR MIJ GRAAG EEN PAARSE REGERING.”
‘EEN DAGELIJKSE PATERNOSTER
NIEUWE POLITIEKE CULTUUR.’
FOTO DOORBRAAK
FOTO DOORBRAAK
DOORBRAAK nr. 8 - september 1999 6
WET
ST
RA
AT
POLYGLOTGroot nieuws van het taalfront!Onkelinkx heeft zich tegoed gedaanaan een taalbad Nederlands. Plaats vanhet misdrijf is een privé-taalinstituut inWaterloo. De directie viel bijna achter-over toen ook Busquin daar onlangskwam opdagen. De afscheidnemendePS-voorzitter nam een intensieve cur-sus Engels. Het past een polyglot omzijn eruditie ook in het Angelsaksischtentoon te spreiden. Naar verluidt zouBusquin toch ook zijn Nederlands wil-len bijschaven, en zou zelfs Di Rupointeresse betonen. Om begrijpelijkeredenen is de taalschool in kwestie bij-zonder karig met commentaar.
En het houdt niet op. Volgens deadjunct-kabinetschef van ministerAntoine Duquesne wil ook zíjn baasNederlands leren. Drie keer per weekkomt een Nederlandstalige leraar deminister en zijn adjunct-kabinetschefin een taalbad dompelen. ‘De ministerheeft als streefdatum september voor-gesteld’, zo voegt de adjunct er nog aantoe. Een jaartal werd niet opgegeven.
UITGEKAFFERDTerug naar Busquin, die het moeilijkheeft met kritiek. Een RTBF-journaliste
die begin juli een televisiebijdragemaakte over de kritische geluiden inVlaanderen, werd door de perschef vande PS-voorzitter Laurent Despy vak-kundig uitgekafferd in de gangen vanhet parlement, in de aanwezigheid vanandere journalisten. Haar stuk zouteveel in de kaart van de Vlamingengespeeld hebben.
BOLKESTEINOndertussen heeft de VRT Radio zichal tot de Nederlandse CommissarisBolkestein gewend met de vraag of diebeschikbaar is voor commentaar. Radiokan je eenmaal niet ondertitelen. HetNederlandse Algemeen Dagblad (19/7)maakte er zelfs van dat Busquin doorde openbare radio geboycot zou wor-den. En de Vlaamse Europarlements-leden staan te dringen om hem bij dehoorzittingen te vragen hoe het zit metzijn Nederlands. Overigens is zijn Fransook niet je dat. Onder Franstalige jour-nalisten circuleert de opmerking“Pourquoi Busquin est-il critiqué pourson néerlandais? Il ne parle pas françaisnon plus.”
FRANSE COLÈREPikken we even het spoor op van DiRupo, die wellicht in het najaar de PS-scepter van Busquin overneemt. In dewandelgangen circuleert weer een vandie typische anekdotes. Aftredend pre-mier Dehaene had dringend een tijde-lijke bliksemafleider nodig om te pra-ten met bedrijven en sectoren die doorde dioxinecrisis waren getroffen. Zoalsbekend werd dat dus Fred Chaffart.Minder bekend is dat Di Rupo, nadatDehaene aan de regeringstop zijn planhad meegedeeld, op de proppen kwammet… een adjunct voor Fred Chaffart.Wel te verstaan van de juiste politieke
kleur en taalrol. Waarop Dehaene ineen Franse colère schoot en Di Rupoletterlijk vertelde dat hij ditmaal de potop kon.
GOEROEWie stilaan bij Verhofstadt de pot opkan, is “goeroe” Aelvoet op Volksge-zondheid. Eerst was er haar flater -uiteraard de schuld van haar kabinet -met de te vroeg verspreide persmedede-ling over dioxinecrisis deel twee. Dieenormiteit was nog niet verteerd, toenAelvoet besloot er nog een tweede deelaan toe te voegen. En dus werd er ophaar initiatief een ministerieel besluitgepubliceerd over verplichte testen opvoedsel met meer dan twee percentdierlijk vet. Volgt dan een onvergete-lijke televisie-opname waar Aelvoetvoor het oog van de camera telefoonkrijgt uit Toscane. Heerlijk.
Het is ook vlammende ruzie tussenVolksgezondheid en Landbouw, waarJaak Gabriëls de plak zwaait. Die had erAelvoet onvoldoende van op de hoog-te gebracht dat België in het Europeesveterinair comité zou uitpakken metPCB-testen op te exporteren dieren envlees. Als de dioxinecommissie straksvan start gaat, zal er nog veel meer vandat fraais naar boven komen. En hetzal voorwaar niet alleen de regeringDehaene zijn die met rode kaken zalstaan.
GEBUISDOver de dioxinecommissie gesproken.Daar zal Annemie Vandecasteele (VU)binnenkort voor het voetlicht tredenals ondervoorzitster die de Nederlands-talige verhoren gaat leiden. ‘t Mag alle-maal niet te hardop gezegd worden,maar de VU-kamerfactie had haar naeen interne stemming gebuisd als frac-tieleider in het voordeel van GeertBourgeois. Nu, gezien de belangstellingdie naar die onderzoekscommissie zaluitgaan, is het voor Annemie niet eenszo een slechte ruil. En ze is ongetwij-feld goed thuis in chemische formules.Beter in elk geval dan in partijpolitiekeberekeningen, waar ze naar eigen zeg-gen een hekel aan heeft.
IkoDe auteur is politiek journalist
DE LAATSTE RODDELS UIT DE WETSTRAAT
DE NPH (NIEUWE POLITIEKE HUMOR) SLAAT TOE
Busquin die privé-les neemt om zijn Engels te verbeteren. Verhofstadt dievergadert met zijn media-adviseurs om ‘s anderendaags door de groenegoeroe op Volksgezondheid voor schut te worden gezet. Di Rupo die op hetpunt staat PS-voorzitter te worden om bijkomende bureaucratische staaltjeste leveren. Moeten er niet stilaan PCB-tests op politici worden uitgevoerd?
‘DI RUPO KAN DE POT OP’
ANTOINE DUQUESNE KIJKT RIJKHALZEND UIT NAAR DE
VOLGENDE LES NEDERLANDS
DOORBRAAK nr. 8 - september 19997
staat van de VSA worden om handel te
drijven met dat land.’ De partij is ver-
der gekant tegen zelfbestuur voor
Schotland en Wales. Ze trekt haar
afkeer voor het centralisme niet door
tot het Britse niveau.
Het relatieve UKIP-succes bevestigt dat
een belangrijke stroming in Groot-
Brittannië liever geen deel uitmaakt
van de EU. Haar drie zetels en het falen
van de pro-Europese Conservatieven,
versterken de druk op Hague om een
eurokritische lijn te blijven volgen.
ANDEREEU-TWIJFELAARSDe EDD-fractie zal in het parlement
wellicht geen potten breken. De
Deense vleugel heeft traditie en heel
wat parlementaire ervaring. De UKIP
moet haar waarde nog bewijzen. De
Franse en Nederlandse fractiegenoten
profileren zich niet in eerste instantie
als eurokritisch en kozen wellicht voor
De kleinste van de acht fracties, Fractie
van Democratiën en Diversiteiten (EDD),
stelt zich uitdrukkelijk eurokritisch op.
Vier leden komen uit de Deense junibe-
weging en Volksbeweging tegen de EU.. De
zes Franse leden behoren tot de verras-
send sterke conservatieve plattelands-
partij Chasse, Pêche, Nature et Tradition.
De drie Nederlanders van de kleine
protestantse partijen kozen ook voor
de EDD.
SAVE OUR POUNDOmdat de Britse EU-zetels voor het
eerst verdeeld werden volgens het pro-
portionele systeem, kregen ook kleine-
re partijen een kans. Een EU-gezinde
groep Conservatieven, ontevreden met
de te afwijzende houding van partijlei-
der William Hague, faalde en behaalde
geen zetel. De United Kingdom
Independent Party (UKIP) slorpte na het
overlijden van multimiljonair James
Goldsmith diens Referendum Party op
en verenigde iedereen die vindt dat de
Conservatieven niet ver genoeg gaan.
Ze behaalde verrassend bijna 7% van
de stemmen en drie zetels.
De UKIP wil Groot-Brittannië uit de
Unie en voerde vooral campagne rond
het behoudt van het pond. ‘De beteke-
nis van democratie is dat er een demos
bestaat, een natie-staat.’ In Europa
bestaat die niet en dus is de EU per
definitie antidemocratisch. ‘De
geschiedenis leert dat het mengen van
verschillende culturen en economieën
in één kunstmatige super-staat tot mis-
lukken gedoemd is’, lezen we in het
partijmanifest. Ze verwijst naar de
USSR en Joegoslavië. De UKIP vindt de
EU allerminst nodig voor de vrije han-
del. ‘Wij moeten toch niet de 51ste
De verkiezing van het Europese parlement is niet direct heet nieuwsgeweest. Laat staan dat de “kleinere” partijen in het voetlicht kwamen. Deeurokritische fractie blijft klein, maar begint zich stilaan toch te organiseren.Met een opgemerkte uitschieter in Groot-Brittannië.
deze fractie omdat ze elders geen onder-
dak vonden. Maar de groep is er en kan
voor de nodige signalen zorgen.
Daarnaast bestaat nog de 30-koppen
tellende Unie voor een Europa van Naties,
die niet uit de EU wil, maar tegen verre-
gaande integratie is. Hierin zit o.m. de
grootste Franse partij, met gewezen
minister Charles Pasqua en de aristo-
craat Philippe de Villiers, die vorige
keer een verrassend groot succes boekte
met de al genoemde Goldsmith. Ook
andere fracties tellen leden met beden-
kingen bij het EU-centralisme. We noe-
men de Socialistiese Partij van
Nederland, die zich even links als EU-
afwijzend opstelt. Zelfs de heel EU-
gezinde Europese Volkspartij van de
CVP telt de Britse Conservatieven in
haar rangen. En dat die niet meteen
staan te springen om de integratie veel
verder door te voeren is voldoende
bekend.
PDR
EU
RO
PA
‘DE EU IS PER DEFINITIE
ANTI-DEMOCRATISCH’
De Vlaamse EU-parlementsleden vonden allemaal een plaatsje in een frac-
tie. De CVP maakt deel uit van de Europese Volkspartij, sedert 13 juni de
grootste fractie. De SP’ers zitten in de Partij van Europese Socialisten en de
VLD’ers in de Europese Liberale, Democratische en Hervormingspartijen (ELDR).
Voor de drie andere partijen is het telkens weer zoeken. De Volksunie vorm-
de vorige keer een fractie met de omstreden Franse zakenman Bernard
Tapie. Daarvoor zat de partij in een groep met o.m. de Deense Eurokritici.
Dit keer zochten en vonden de twee VU’ers en hun bondgenoten van de
Europese Vrije Alliantie (o.m. Schotten, Welshmen en Basken) toenadering
tot de Groenen. Ze zit nu in één groep met de Patsy Sörensen en super-Belg
Lucas Vandertaelen.
Het Vlaams Blok trad toe tot de Technische Groep van Onafhankelijke
Afgevaardigden. Die bundelt naast de twee Vlaams Blokkers o.m. het extreem-
rechtse Front National van Le Pen, de Italiaanse Lega Nord, de opvolgers van
de extreem-linkse Baskische separatisten van Herri Batasuna en de partij van
Emma Bonino, die in de vorige commissie nog collega was van Karel Van
Miert. Deze technische groep bepaalt uitdrukkelijk dat de leden strikt onaf-
hankelijk optreden. Dat dreigt de groep zuur op te breken. De bevoegde par-
lementscommissie besliste dat deze groep omwille van de losse samenwer-
king niet voldoet aan de voorwaarden om een fractie te vormen.
V L A M I N G E N I N S T R A A T S B U R G
DAT IN DE STEIGERS STAAT.
FOTO DOORBRAAK
EUROKRITISCHE STEM IN HET EU-PARLEMENT
EU “TOT MISLUKKEN GEDOEMD”
DOORBRAAK nr. 8 - september 1999 8
BR
USSEL
Op de regeringstafel ligt een planom het vervoer van en naarBrussel grondig te verbeteren.Maar - wie had anders verwacht? -er zitten wel wat angeltjes onderhet gras.
Sinds enkele jaren bouwen mobiliteits-
ambtenaren en studiebureaus aan het
grootste project sinds de jaren zestig:
het gewestelijk expresnet, kortweg
GEN. Nu de (brede) Vlaamse Gordel
zowat volgebetonneerd en –verkaveld
is en er geen draagvlak meer is voor
vele bijkomende kilometers autoweg,
wil men terug massaal investeren in
spoorinfrastructuur van en naar de
hoofdstad. Openbaar vervoer is terug
in bij onze bewindslui, vooral als ze het
zelf niet gebruiken. Het kostenplaatje
van het prestigieuze “gewestelijk
expresnet” wordt geraamd op 60 mil-
jard. In het kader van het formatiebe-
raad deed de NMBS daar om strategi-
sche redenen nog een schep bovenop
om zo uit te komen op 180 miljard,
enkel en alleen voor treininfra-
structuur.
MEGASPONSOROp federaal vlak heeft de paarse forma-
tie een bedrag van 40 miljard voor
openbaar vervoer en grote steden vrij-
gemaakt, waarvan het leeuwendeel
voor het GEN. De federale regering zal
de komende legislatuur dus megaspon-
sor zijn van een mobiliteitsproject, ter-
wijl mobiliteit vooral een gewestbe-
voegdheid is. Met het oog op het
gewestelijk expresnet werd recent een
samenwerkingsakkoord gesloten tus-
sen Vlaanderen enerzijds en Brussel en
Vlaams-Brabant anderzijds. In dat
kader bereidt een bekend extern consu-
lentenbureau met de administraties
een “masterplan” voor, naar het voor-
beeld van metropool Antwerpen.
De provincie Vlaams-Brabant maakt
belangrijke kanttekeningen bij het
GEN-project in zijn huidige vorm. Er
zou te eenzijdig ingespeeld worden op
het verkeer van en naar de hoofdstad,
met Brussel als centrum en de brede
Vlaamse Rand als “perifeer gebied”.
Alle treinen leiden naar Brussel, lijkt
zowat het motto van de GEN-ontwer-
pers te zijn.
Fundamenteel kan men zich trouwens
de vraag stellen of het zinvol is om nog
meer pendelaars naar Brussel te halen.
De “trendbreuk” bestaat dan niet in
het terugdringen van overbodige ver-
plaatsingen, maar in een verschuiving
in de pendelstroom van auto naar
openbaar vervoer. Meer zelfs, de pen-
delinfrastructuur wakkert de stads-
vlucht uit Brussel opnieuw aan en zal
de Vlaamse Gordel verder verstedelij-
ken en verfransen, met bijkomende
mobiliteitsbehoefte tot gevolg. Beter
kan het bedrag voor openbaar vervoer
en grote steden gaan naar aantrekkelijk
“wonen in Brussel”. Met 40 miljard
kan men tienduizenden Vlamingen
aantrekken in de hoofdstad.
ZAVENTEM IS DE DUPEEn dan is er natuurlijk ook nog het
belangrijke nevendossier van het GEN:
Zaventem. Of liever, Schaarbeek.
Overal in Europa krijgen de HST-lijnen
een stopplaats in de luchthavens, om
de kortere afstanden met de milieu-
vriendelijker trein te doen, en de lucht-
havens snel met elkaar te verbinden.
Niet zo in Brussel. De NMBS heeft grote
percelen grond liggen in Brussel en
Evere en rekent erop dat die percelen
enorm in waarde zullen stijgen als de
tweede HST-stop in Schaarbeek en niet
in Zaventem terechtkomt. De reizigers
zouden dan vanuit Schaarbeek naar de
luchthaven moeten pendelen.
Voor de concurrentiepositie van de
luchthaven van Zaventem is dat alvast
geen goede zaak. Zeker als je weet dat
er vanuit Brussel wel vier maal per dag
een supersnelle en rechtstreekse ver-
binding is met de Franse luchthaven
Charles De Gaulle en met Schiphol. Er
wordt achter de schermen - vooral
door de provincie Vlaams-Brabant -
nog druk uitgeoefend om de HST toch
in Zaventem te krijgen. Dat zou het
voordeel hebben dat Schaarbeek dan
kan ingezet worden als overslagstation
voor goederen, zodat het huidige stati-
on van Muizen (bij Mechelen) niet
sterk uitgebreid moet worden
Maar voorlopig staat de HST in de
plannen stevig verankerd in
Schaarbeek. Als compromis - en om de
pil voor Zaventem en Vlaams-Brabant
te vergulden - kwamen de NMBS en de
vorige Vlaamse regering overeen om
het station in Zaventem voortaan
rechtstreeks bereikbaar te maken van-
uit Antwerpen en Leuven. De inplan-
ting van een HST-stop op de luchtha-
ven wordt nog verder onderzocht, al
lijkt het toch wel erg duur om in
Brussel drie HST-stops te maken. Het
compromis was er trouwens gekomen
onder druk van Minister-president Van
den brande. De vorige ministers van
mobiliteit en ruimtelijke ordening
Baldewijns en Stevaert waren maar
matig geïnteresseerd in de problema-
tiek, en verleenden weinig steun aan
de optie van de provincie. In de nieu-
we Vlaamse regering blijft mobiliteit in
dezelfde handen, maar verhuist ruim-
telijke ordening naar Dirk van
Mechelen. Benieuwd of deze nieuwe
excellentie de NMBS weer op het juiste
spoor kan brengen.
David Vits
GEWESTELIJK EXPRESS NET OP DE TEKENTAFELS
MIST BRUSSEL VOORGOED DE TREIN?
‘ALLE TREINEN RIJDEN
NAAR BRUSSEL’
VOLGENS STUDIEBUREAU IRIS ZOU HET OPEN-BAAR VERVOER ER IN BRUSSEL OVER 10 JAAR ZO
ONGEVEER MOETEN UITZIEN. EEN HST-STOP IN
ZAVENTEM STAAT ECHTER NIET IN DE PLANNEN.
DOORBRAAK nr. 8 - september 19999
JAVA EN SUMATRAIndonesië is multiraciaal bij uitstek. In
het verlengde van de inboorlingen van
Australië zijn ook de inwoners van
westelijk Nieuw-Guinea (Irian Jaya),
van de Molukken, van Celebes
(Sulawesi) en van Borneo (Kilimantan)
zwarten van Melanesisch ras. En in het
verlengde van Zuid-Oost Azië zijn ook
de bewoners van Sumatra en Java gelen
van Maleisisch ras. Op het breekpunt,
de Kleine Soenda Eilanden, van Bali tot
op Timor, is de bevolking gemengd
Melanesisch/Maleisisch.
Er zijn 250 talen, maar de officiële taal
is Bahasa Indonesia, een Maleisische
taal die aansluit bij wat op Sumatra en
Java wordt gesproken. Sumatra en Java
zijn islamitisch, Bali is meer hindoe
van cultuur, Borneo en Irian Jaya zijn
animistisch, de Molukken en Oost-
Timor christelijk. Java en Sumatra
vochten al in de 10de eeuw om de
suprematie. Zij tweeën wisselden hun
hindoe-boeddhistische erfenis uit voor
de islam van Indië (13de-15de eeuw). En
zij boden de Nederlanders ook de
meeste weerstand. Zij ook vielen na de
Japanse bezetting in WOII (1942-’45)
de Nederlanders aan (1947-’49). Maar
omdat Jaya 70% van de bevolking telt,
overheerst het met zijn gematigde
Islam en Maleisische taal nu heel
Indonesië.
UITEENVALLEN ?Het Javaanse imperialisme hield
Indonesië bij elkaar. Na het autoritaire
bewind van Soekarno (1949/59-’65)
volgde dat van Soeharto (1955-’98).
Vooral onder deze laatste groeide de
economie, en Soeharto’s familie en
vrienden bouwden een zakenimperium
uit. Toen de Thaise munt echter ging
vlotten, begon de Aziatische muntcri-
sis, en maakte ook de Indonesische
munt een enorme duik (jul-sep ’97).
Zestien banken moesten gesloten wor-
den (nov ’97). Indonesië, dat gemid-
deld een economische groei van 6%
(1970-96) kende, verviel plots in een
recessie van-13,7% (98). Dat lokte stu-
dentenrellen uit (feb-mei 98) die presi-
dent Soeharto tot aftreden dwongen.
Zijn opvolger Habibie verontschuldig-
de zich voor het optreden van het leger
(aug 98) en beperkte de macht ervan
(38 ipv 75 zetels in 400-leden parle-
ment). Ook beloofde hij verkiezingen.
Toen die er kwamen (juni ‘99) verloor
zijn regeringspartij Golkar met 22%
van de stemmen, terwijl de grootste
oppositiepartij van Megawati, de doch-
ter van wijlen Soekarno, 34% haalde.
Er werd nog steeds geen regeringscoali-
tie gevormd.
ETNISCHE SPANNINGENEn de etnische spaningen nemen toe.
In Atjeh in Noord-Sumatra, waar de
Vrij Atjeh beweging sinds ca 1975 actief
is, vallen er geregeld doden bij botsin-
gen met het leger (mei & juni ‘98). In
Ambon, in de Molukken, geraken de
christenen geregeld slaags met de inge-
weken, islamitische Javanen (aug ‘99).
De Indonesische regering heeft immers
een transmigratiebeleid gevoerd om de
etnische samenstelling van delen van
Indonesië ten voordele van de Javanen
te wijzigen. En in Irian Jaya (1963
bezet, 1967 ingelijfd) is de Vrij Papoea
Organisatie sinds ca 1975 in het verzet
gegaan, en voerde onlangs een bloedi-
ge aanval op plantages uit (mei 99). In
Atjeh en Irian Jaya begon het verzet
toen Indo-Portugees Oost-Timor bezet-
te (1975, ingelijfd 1976).
Oost-Timors verzet deed al 200 000 van
de 900 000 inwoners vroegtijdig over-
lijden, vooral door hongersnood. Het
leger bewapende er Javaanse inwijke-
lingen tot een militie die tegen de
onafhankelijkheid is, en die regelmatig
doden onder de christelijke autochto-
ne bevolking maakt (juli ‘99). Maar
toen de democratisering begon, beloof-
de Indonesië Oost-Timor na een volks-
raadpleging een mogelijke onafhanke-
lijkheid (feb 99).
Een akkoord met Portugal stelde 8
augustus voor (mei 99). Inmiddels zijn
de anti- onafhankelijkheidsmilities
begonnen de OVN-waarnemers aan te
vallen (jul 99) en de OVN stelde uit tot
30 augustus. Het Indonesisch leger is
bang dat het voorbeeld van Oost-
Timor heel Indonesië etnisch opsplitst.
Vlaanderen echter kan dit ontluiken
van het zelfbeschikkingsrecht alleen
maar toejuichen.
Marcel Gunst
DEMOCRATISERING DOET INDONESIË UITEENVALLEN
WORDT INDONESIË HET AZIATISCHE JOEGOSLAVIË?
BU
ITEN
LA
ND
Indonesië was tot 1949 een kolonie van Nederland en komt bij Vlamingendaarom over als een eenvormig geheel. Maar niets is minder waar.Indonesië is een multi-etnisch en multicultureel geheel van volkeren, bijeen-gehouden door de dictaturen van Soekarno (1949-1965) en Soeharto(1965-1998). Maar nu de democratie in Indonesië echt een kans begint temaken, begint de vraag naar het zelfbeschikkingsrecht ook de kop op te ste-ken. Het lijkt erg op het verhaal van Joegoslavië, dat bijeen gehouden werdals een Servisch koninkrijk (1919-1941) en dan als de communistische dic-tatuur van vooral Tito (1943-1989), dat volledig uiteenviel toen de prangvan het centraal gezag gelost werd. Vlaanderen moet zijn eigen zelfbe-schikkingsrecht nog volledig verwezenlijken, en staat diplomatiek sterker alsanderen dat in de wereld ook gaan doen.
DOORBRAAK nr. 8 - september 1999 10
BRIEVEN
krijgt ook drie ministers: één voor de zie-
ken, één voor de gezonden en één voor
de zieken die gezond willen worden.
Het departement Financiën krijgt
slechts twee ministers: één voor het
briefgeld en één voor het nikkelgeld,
en een staatssecretaris voor het corrupt
geld. Het departement tewerkstelling
krijgt 12 ministers. Enkel en alleen
omdat de naam van hun departement
eist dat men aan tewerkstelling doet.
Wim Peeters - Turnhout
OUD-COMMUNISTENIn mijn rubriek Uit het land van Maas en
Waal (Doorbraak, april) over de provin-
ciale verkiezingen in Nederland stond
‘Groen links (vooral oud-communis-
ten) en SP (vooral oud maoïsten) groei-
en gestaag.’ De bijvoegsels “vooral”
waren door de redactie toegevoegd.
Ten onrecht is daardoor de indruk
gewekt dat de meeste huidige leden
van deze partijen vroeger ook lid waren
van resp. de Communistische Partij
Nederland en de Socialistiese Partij
(voorheen KEN-ML: Kommunistische
Eenheidsbeweging Nederland - Marxis-
tisch-Leninistisch). De lezersbrief in
Doorbraak van mei “Oud-communis-
ten” was op dat punt niet gericht op
iets wat ik geschreven had.
Overigens blijkt uit recent verschenen
onderzoek naar het ontstaan van
Groen Links (Paul Lucardie, Verloren
illusie, geslaagde fusie, DSWO Press
Groningen), dat ‘de gestaalde kaders
van de vroegere communistische Partij
Wim Kok in 1994 in het zadel hebben
geholpen.’ Dat is nog eens wat anders
dan de folklore van de NCPN in
Groningen.
De Partij voor Zeeland ging van 2 naar
4 zetels, de Fries Nationale Partij van 3
naar 4. Dus vond ik de PvZ de beste
provinciale partij, ook omdat zij stamt
uit het door Zeeland bezette deel van
Vlaanderen.
Oskar Hendriks, Nijmegen.
POSITIEF DENKENHet is mooi gebracht, die “nieuwe stra-
tegie” van de Vlaamse Volksbeweging
die Doorbraak vorig nummer bracht.
Maar zo nieuw is ze eigenlijk niet. De
“souvereine” Vlaamse staat, de ‘open
en democratische regio’, het ‘verdrag
met Wallonië’, het ‘respecteren van het
Waals identiteitsgevoel’,… het zou alle-
maal zo kunnen weglopen uit meer
dan één congres van de Volksunie van
de afgelopen jaren. En dan de klapper
dat we ‘ons moeten voorbereiden om
niet met de mond vol tanden te zitten
als blijkt dat er morgen geen federale
regering kan gevormd worden’.
Ondertussen is de federale regering
gevormd, mede dankzij de Volksunie
die in het verleden net zo’n teksten de
wereld instuurde. En de Vlaamse
Beweging stond erbij en keek ernaar.
Kakelen kan iedereen. Maar eieren
leggen?
S. Janssens, Brussel.
SEX-APPEALVolgens ene PDR beschikt de Vlaamse
Beweging over te weinig of geen sex-
appeal (Doorbraak juli 1999). Geen
wonder. Op de weinige bijeenkomsten
van dit straks 170 jaar oude gremium
die ik bijwoon, zie ik anders weinig zes-
tigminners rondlopen. En de weinige
jongeren lopen wel eens rond met kort-
geschoren haar of twee blonde vlechtjes.
Dat neemt niet weg dat diezelfde
Vlaamse Beweging de jongste jaren – of
maanden? – haar boodschap wel dege-
lijk verjongd en eigentijds gemaakt
heeft. Maar wie zijn de mensen achter
de schermen? Zijn dat dan mensen die
wél sex-appeal hebben? En als dat zo is,
waarom zien we die dan nooit?
Waarom altijd die confrontatie met de
mensen die opgeleid werden door de
petits vicaires, tijdens de eerste helft
van deze eeuw?
Tijd voor een Doorbraak, zegt de pro-
motiefolder van dit tijdschrift. Welja,
maar dan wel op vlak van de ‘beman-
ning’ (of bevrouwing?) van de Vlaamse
Beweging. Zelfs in de redactie van
Doorbraak zitten maar twee vrouwen.
Al moet gezegd dat het ondanks dat
helemaal geen slecht tijdschrift is.
Maar ach, waarom zaniken over het te
oude en te mannelijke profiel van de
Vlaamse Beweging. De boodschap slaat
in, hoe weinig we er aan de oppervlak-
te iets van merken. En bovendien: ook
in de Grote Politiek lopen vrouwen en
jongeren niet dik gezaaid. Bij de SP
weten ze daar alles van.
Ria de Kouter, Dendermonde
OP
INIE
NPCTerwijl ik dit schrijf komt na Busquin
al het tweede taalschandaal in het
nieuws. De voorzitter van de dioxine-
commissie is ééntalig Franssprekend.
Als troostrpijs krijgen de Vlamingen
wel het ondervoorzitterschap.
Prachtige Nieuwe Politieke Cultuur.
Had de “Nieuwe Politieke Cultuur”
niet moeten starten met echt tweetali-
ge politiekers op elk niveau? Hoe kan
iemand die de taal niet spreekt of
begrijpt van hen die hij moet vertegen-
woordigen, geloofwaardig worden
genomen? Had de Nieuwe Politieke
Cultuur niet het afschaffen van het
cordon sanitaire moeten voorstellen?
Een echte democratie heeft geen cor-
don sanitaire nodig om gelijk welk pro-
bleem op te lossen. Een goedwerkende
democratie haalt enkel het goede uit
een programma en stemt het ondraag-
lijke of slechte weg.
Frans Jochems - Kalmthout.
SCHULDIGDOOR VERZUIMDe VVB-voorzitter verrast mij door een
motie van het OVV te ondertekenen,
die op de grieventrommel slaat.
Bovendien een motie voor Belgische
tweetaligheid en niet voor Vlaamse
zelfstandigheid, wel geheel in de stijl
van de papieren OVV-schijngevechten
nadat men het kalf liet verdrinken.
De VVB en het OVV zijn schuldig door
verzuim. Ik houd eraan het u te beves-
tigen om te vermijden dat de VVB en
het OVV zichzelf wijs maakt dat ze het
goed gedaan hebben. Zeg het maar
voort.
Met groeten, droevig, maar hoopvol,
Jose de Schaepmeester - Kortrijk
ZEVENTIENDe Waalse regering is van 8 naar 17
ministers gesprongen. Daaronder zijn
er 3 (!) ministers van onderwijs, alsof ze
geld teveel hebben voor hun onder-
wijs. Goed ingelichte bronnen zeggen
dat Wallonië van plan is om nog meer
ministerposten op te splitsen. Zo
komen er 3 ministerposten voor Waals
verkeer: één voor de vrachtwagens, één
voor de auto’s, één voor de fietsers én
een staatssecretaris voor de voetgan-
gers. Het departement gezondheid
DOORBRAAK nr. 8 - september 199911
Het federaal regeerakkoord windt er
alvast geen doekjes om. Even citeren:
‘Bovendien zal in alle te nemen maat-
regelen worden rekening gehouden
met de specificiteit van de kleine en
middelgrote ondernemingen.’ Deze zin
vinden we in het regeerakkoord onder
de rubriek De aanmoediging van de
KMO’s en Zelfstandigen waarin onder-
meer het belang van KMO’s wordt
onderstreept voor de economie (“sleu-
telsector”) en wordt gepleit voor meer
ondersteuning en erkenning van het
persoonlijk initiatief. Deze passage valt
uiteraard in goede aarde bij het NCMV,
de Organisatie voor Zelfstandige
Ondernemers.
Maar er is meer: ook onder de verschil-
lende voorstellen vinden wij nogal wat
van onze prioriteiten terug: de vermin-
dering van de werkgeversbijdragen, de
verlaging van de BTW op arbeidsinten-
sieve diensten, een beter sociaal statuut
voor de zelfstandigen, het komaf
maken met de administratieve lasten,
gedeeltelijke vrijstelling van gere-
serveerde winsten. En van economi-
sche waanzin zoals een veralgemeende
verplichte lineaire arbeidsduurvermin-
dering gelukkig geen spoor. Let wel:
papier is geduldig, zeker als er voor
heel wat van de beleidsvoorstellen
wordt verwezen naar de noodzaak van
bijkomend onderzoek. Maar toch krijgt
het federaal akkoord vanuit KMO-visie
minstens de score “voorwaardelijk
positief” toegekend.
GEEN KMO-MINISTERGeldt dit ook voor het Vlaamse regeer-
akkoord? De KMO-toets zoals
opgenomen in het federale akkoord
vinden we er zeker niet in terug. Meer
nog, KMO’s komen in het akkoord
slechts fragmentarisch aan bod. De
voorstellen over (verantwoord)
ondernemerschap zijn verre van over-
tuigend. Bovendien, maar hiermee ver-
laten we even het regeerakkoord, heeft
Vlaanderen voor het eerst sinds lang
formeel geen KMO-Minister meer. Op
federaal niveau bestaat die wel
(Middenstand), in Wallonië ook. Niet
in Vlaanderen KMO-land. Titulatuur
en formalisme hebben ons nooit sterk
kunnen boeien. Maar zeker het éne
(KMO-arm regeerakkoord) gekoppeld
aan het andere (KMO-ministerloze
regering) geven ons alvast geen sterke
indruk.
Zeker, er staan vanuit KMO-visie ook
een aantal verdienstelijke passages in
het Vlaams regeerakkoord. We verwij-
zen ondermeer naar de vervanging
van de milieuvergunningsplicht voor
kleine bedrijven door integrale voor-
waarden. Zonder aan de doelstelling
van het milieubeleid te raken kan men
hiermee de administratieve malle-
molen voor heel wat bedrijven sterk
beperken.
Bij de institutionele vernieuwingen,
onder de lijst Noodzakelijke hervormin-
gen waarvoor een diepgaander overleg
noodzakelijk is, vermeldt het regeer-
akkoord: ‘de overheveling van alle
instrumenten ter ontwikkeling van het
zelfstandig ondernemerschap naar de
gewesten.’ Prima! In het NCMV-memo-
randum pleiten we daar ook voor.
Volgens ons moet de ondersteuning
van de ondernemers zo veel mogelijk
via fiscale weg. Fiscale ondersteuning
van ondernemingen moet een
regionale bevoegdheid worden. Alleen
dan kan een grotere samenhang in het
ondersteuningsbeleid worden waarge-
maakt.
VRIJE TRIBUNE
EEN NIEUW KMO-BELEIDVOOR VLAANDEREN ?Welk beleid kunnen we de volgende jaren verwachten voor de Vlaamsezelfstandigen en KMO’s? De kersverse ministers hebben uiteraard nog geenbeleidsbrieven klaar, maar regeerakkoorden zijn er al wel. O
PIN
IE
Inspraak staat open voor iedereen dieeen reactie kwijtwil op Doorbraak. Nietalle brieven kunnen worden geplaatst,dus hou het liefst bondig. In de vrijetribune laten we maandelijks iemandaan het woord die rond een actueelthema een persoonlijke bijdrage kwijtwil. Een vrije tribune telt maximum3000 tekens. De redactie houdt hetrecht om inzendingen te weigeren of inte korten.Al uw reacties zijn welkom per post bijDoorbraak, Baron Dhanislaan 18,2000 Antwerpen, per fax op(03) 248 21 83 of per e-post [email protected].
S P E L R E G E L S
Dit belet niet dat Vlaanderen intussen
de KMO-instrumenten waarover het al
beschikt optimaal moet inzetten . En
daar is zeker ook nog werk aan de
winkel. Neem nu de dioxinecrisis: wie
is bevoegd voor ondermeer waar-
borgverlening en rentevermindering
voor KMO’s? Juist: Vlaanderen. Aan
eerdere signalen (hopelijk achterhaald
bij publicatie van dit artikel) van de
Vlaamse regering gaande van ‘de
dioxinecrisis zal geen impact hebben
op de Vlaamse begroting’ tot ‘we
willen wel maar mogen niet van
Europa’ hebben onze Vlaamse KMO’s
geen boodschap. Vooral Vlaamse
bedrijven worden overigens door de
dioxinecrisis getroffen.
Johan Bortier
Directeur Studiedienst NCMV
WAS VLAANDEREN NIET BEVOEGD VOOR
WAARBORGLENINGEN EN RENTEVERMINDERING?
‘DE FISCALE ONDERSTEUNING
MOET GESPLITST WORDEN.’
FOTO DOORBRAAK
DOORBRAAK nr. 8 - september 1999 12
pol-en-soc-analyses noch in de
klassieke “fichenbakjournalistiek” (de-
ze man kent de zwager van de zus van
de man die nog in het bestuur van die
en die vereniging gezeten heeft). Van
den Brink trok op pad en interviewde
negen hoofdvogels van de partij. Nu ja,
hoofdvogels. Wie de interne keuken
van de Blokkendoos wat kent, fronst
toch de wenkbrauwen bij de selectie
van de kopstukken.
Van den Brink schetste met negen
portretten een behoorlijk objectief
boek. Nergens een uitschuiver, ook
geen te expliciet waardeoordeel, geen
vooroordelen, weinig clichés. En
vooral – en dat valt meest op in dit
boek – een niet mis te verstaan pleidooi
om het zgn. cordon sanitaire op te hef-
fen. In het weekblad P-Magazine (4
augustus) deed Van den Brink het nog
eens dunnetjes over: ‘Ik wilde een
portret maken van het Blok via
vooraanstaande leden. Een realistisch
portret. Ik laat ze niet mooier
voorkomen dan ze zijn, maar ik werk
ook niet mee aan de diabolisering van
de partij.’
Van den Brink kan niet verweten wor-
den Blok-sympathieën te hebben. Toch
is hij de eerste die een ernstige poging
onderneemt om het maatschappelijke
fenomeen te schetsen van de partij die
ondertussen 15% van het Vlaamse
kiezerscorps heeft gewonnen. Een ver-
dienstelijke en vooral moedige poging.
(KDr)
RINKE VAN DEN BRINK, DE JONGE TURKEN VAN HET
VLAAMS BLOK. EXTREEM-RECHTS TUSSEN MAATPAK
EN UNIFORM. SCOOP, 240 BLZ., 599 FR.
van de Vlaamse Staatswording. Over de
identiteit van het Vlaming zijn.
Senelle weet dat hij als commentator
op dit terrein over autoriteit beschikt.
Zijn teksten zijn een onmisbare bron
voor wie in dit landje met structuur-
hervormingen bezig is. Combineer dat
met een vlotte pen, en je hebt een lees-
baar geheel.
Het voordeel van een verzameling is
natuurlijk dat je de stukjes na elkaar
kan lezen, en zo de “Senelle-lijn” beter
kan volgen. Senelle is mordicus voor-
stander van het huidige federale sys-
teem. Zelfs het confederalisme is voor
hem ‘een brug te ver’. Maar in bijna elk
stukje beschrijft hij welke noodzake-
lijke voorwaarden niét vervuld zijn om
dat federalisme in stand te houden. De
monarchie is zowat het enige bindmid-
del geworden (‘schaf de koning af en je
schaft België af’), en het gaat de
Franstaligen niet om het in stand
houden van België, ‘maar om het
veiligstellen van de financiële transfers
van Noord naar Zuid’.
Het is boeiend leesvoer, maar dikwijls
ook zware kost. Consumeren met
mate.
ROBERT SENELLE, KRONIEKEN VAN DE VLAAMSE
STAATSWORDING. OVER DE IDENTITEIT VAN HET
VLAMING-ZIJN. LANNOO, TIELT, 1999, 256 BLZ.
895 FR.
VERADEMINGEen verademing. Dat is het minste wat
je over dit boek kan zeggen. De jonge
Turken van het Vlaams Blok is het
eerste boek in de lange reeks over
extreem-rechts – of hoe je het ook noe-
men wil – in Vlaanderen. Na het proza
van Hugo Gijsels of Jos Vander Velpen
én zelfs van In het Blok. Een Knack-
enquête (Roularta Books, 1992) en de
aan de rand van de baarlijke nonsens
grenzende EPO-proza, verscheen een
ernstige analyse van het Boze Blok. En
dan wel van de hand van een
Nederlander: Rinke van den Brink, die
met zijn De internationale van de haat
(SuA, 1994) eerder al bewees dat hij op
een nuchtere manier over extreem-
rechts in Europa kan berichten.
Een verademing is het boek vooral
omdat het niet vervalt in theoretische
OORLOG IN KOSOVOIn 1989 werd de autonomie van de
autonome provincie door een
grondwetswijziging uitgehold. De
machtswellustige Milosevic gaf
daarmee een antwoord op het
Servische ongenoegen over de ruime
autonomie die de Joegoslavische
grondwet van 1974 aan Kosovo toek-
ende. In zijn jongste boek over de
Balkan schetst prof. Raymond Detrez
de historische achtergrond van het
conflict tot net vóór het losbarsten van
de luchtbombardementen in maart
1999. Hij bewijst – terecht – dat de
geschiedenis niet zo zwart-wit is als
beide partijen willen doen geloven.
Vooral de analyse van het complexe
ex-Joegoslavische federale systeem lijkt
ons een beetje vertrouwd.
Detrez stelt zich kritisch op ten over-
staan van het separatisme op de Balkan
omdat de etnisch-nationale staten die
uit ex-Joegoslavië ontstonden, de leden
van hun minderheden als twee-
derangsburgers behandelen. Vraag is
natuurlijk of zoiets in een eenheids-
staat dan niet het geval is.
(BDS)
R. DETREZ, KOSOVO. DE UITGESTELDE OORLOG,
HOUTEKIET, 207 BLZ., 650 FR.
KRONIEKENDe jongste 20 jaar publiceerde prof
Robert Senelle 174 bijdragen in De
Standaard. Samen met twee van zijn
medewerkers bundelde hij vrije tri-
bunes die hij schreef over ‘de groei van
de Belgische unitaire staat naar het fed-
erale concept.’ Het werd een interes-
sant boek. Onder de titel Kronieken
BO
EK
EN
DOORBRAAK nr. 8 - september 199913
Wellicht ziet u ze nog fotografisch vereeuwigd staan op het bordes van éénof ander regeringsgebouw: de afzwaaiende locomotief Jean-Luc Dehaene,weldoorbakken en mistroostig om de vele voorbije jaren, en naast hem hetonhandig gesticulerend joenk, nieuwbakken premier bij de genade van zijnWaalse peetvaders.
Op 13 juni was de moeder van alle verkiezingen verrast bevallen met eenkeizersnede. Die was hoognodig, want de barensweeën waren gepaardgegaan met al te veel dioxine-uitstoot. De kiezer wou niet alleen éénbladzijde omdraaien, voor één partij zelfs een boek van veertig jaar.
Met de natte vinger had je voordien al kunnen aanvoelen dat Louis Michelen Philippe Busquin in Wallonië voor de verkiezingen aan het koekoeks-jongen waren. De PSC, notons bien, moest zonodig uit het warme Waalsenest geduwd.
Vermits deze twee buitenwippers al bij een vorige regeringsvorming had-den geleerd dat je in België alle regeringen op hetzelfde unitair stramienmoet samenstellen, zat er voor hen niets anders op dan ook de CVP inVlaanderen uit het regeringsbed te murwen.
Da joenk bleek een uitstekende koevoet om locomotief Dehaene van hetspoor te lichten. Voor de verkiezingen had hij de publieke opinie al op hetverkeerde spoor gezet met onverwachte liefdesverklaringen voor zijnzwaarwichtige CVP- tegenstander, met Vlaamse liedekens richtingVolksunie, met een kletterende ruzie met sluwe Louis uit Leuven. Wie koner beter dan den dunne op de schoot van den dikke gaan uithuilen dat dekippen verdacht vettig aan het scharrelen waren?
Het leek wel een moderne versie van de fabel van Lafontaine: de sluwe vos,die de raaf, pronkerig en gevleid op de hanenbalk gezeten, de kaas uit demond moest vleien. Het pakte nog ook. De raaf mocht opkrassen, de haanmoest zich bij het bijltje neerleggen. En de kippen? Die hadden zich inonze contreien al te veel en al te lang door hanen uit het zuiden des landsdeemoedig op de kop laten zitten. Ze waren zelfs te vet en te dik gewor-den voor de slachtbank. Misschien doen ze nu hun Vlaamse ogen open opde oppositiebank. Hopelijk kijkt u er ook met Argusogen naar zoals uw
Wilhelmus.
D E N D I K K E E N D E N D U N N E
geschreven pre-elec-
toraal akkoord tussen
socialisten en chris-
t e n - d e m o c r a t e n .
Maar de hoofdkwar-
tieren van PS, PRL en
Ecolo beslisten er
anders over … Voor
La Libre Belgique is
het zonneklaar: ‘tous
les accords n’ont pas
la même valeur.’
KOEN BAERTOVERLEDEN Op 20 juli overleed Koen Baert, ten
gevolge van een slepende ziekte. Baert
genoot in de brede Vlaamse Beweging
groot aanzien. Als jurist was hij gerui-
me tijd medewerker van de Gentse prof
Marcel Storme en assistent aan de
Gentse rechtsfaculteit. Hij was gespeci-
aliseerd in procesrecht en beslagrecht.
Baert heeft zich vooral ingespannen
om de zeer technische en ingewikkelde
wereld van de politieke besluitvorming
in dit land “begrijpbaar” te maken voor
de gewone man. Hij beet zich ook vast
in het amnestiedossier, en was een van
de vier juristen die een mogelijke her-
ziening van het dossier Vindevogel
onderzochten. Baert was van 1983 tot
‘93 secretaris van het IJzerbedevaart-
comité, lid van de raad van beheer van
VTB –VAB en ondervoorzitter van het
Verbond VOS. In 1994 werd Baert
advocaat aan de balie in Veurne. Hij
was ook gemeenteraadslid in
Diksmuide.
STOELENDANSHoewel de verschillen in kiezers tussen
PS, PRL-FDF-MCC, Vlaams Blok en SP
kleiner zijn dan 36 000, haalden de
Vlaamse socialisten een kwart minder
zetels dan hun Franstalige broeders. De
PS kreeg 19 zetels, PRL-FDF 18, Blok 15
en SP 14. Met slechts 35 404 kiezers
minder, heeft de SP 4 zetels minder dan
de PS. De Vlaamse kiezers moeten alvast
meer betalen. Want elke zetel levert een
aanzienlijke subsidiepot op. ‘Franstalige
partijen krijgen dus méér zetels dan ze
verdienen, maar eveneens méér over-
heidsmanna.’ (Nucleus, juli 1999)
LA MÊME VALEURAlhoewel de verkiezingen in Duitstalig
België de christen-democraten als eer-
ste politieke familie bevestigden, de
socialisten erop achteruit gingen en de
groenen stagneerden, kwam in de
Oostkantons een blauw-rood-groene
coalitie uit de bus. Nochtans was er een
wendt u tot
A. B. C.A NTWERPS BANDAGIST CENTRUMBoechoutsesteenweg 15, Statielei 182540 HOVE, 2640 Mortseltel. 455.94.61 Tel. 449.96.61fax: 455.35.20 fax: 449.18.41
Andere vestigingen teAntwerpen Berchem Edegem MechelenNationale straat 150 Fruithoflaan 10 St.Goriksplein 4 H.Consciencestr. 34
VOETVERZORGING• ORTHOPEDISCHE SANDALEN• SPATADER- EN
STEUNKOUSEN• SPORTVERBANDEN• BREUKBANDEN • RUG- EN
BUIKGORDELS • INCONTINENTIE- EN
THUISVERZORGINGSMATERIAAL
DOORBRAAK nr. 8 - september 1999 14
Doorbraak is een uitgave van de Vlaamse Volksbeweging vzw. Verschijnt maan-delijks (niet in augustus).
Hoofdredacteur: Dirk Laeremans - Eindredactie en redactiesecretariaat: Jan Van de CasteeleKernredactie: Karel Adams, Jan Van de Casteele, Karl Drabbe, Katleen Van den Heuvel, Dirk Laeremans, HansMichiels, Herman De Mulder, Anke Nobels, Peter De Roover, Bram De Schepper, Steven Vergauwen.Redactie-adres: Baron Dhanislaan 18, 2000 Antwerpen. Tel (03) 216 45 24 - Fax (03) 248 21 83 - e-post:[email protected] - Internet: www.vvb.org
Abonnement: 585 fr. voor een abonnement van 12 maanden.Studentenabonnement: 385 fr. voor een abonnement van 12 maanden, met opgave van leeftijd en onderwijs-instelling.Internet-abonnement: 385 fr. voor 12 maand toezending van Doorbraak (pdf-bestanden) via internet. Het(studenten)abonnement geeft recht op een gratis Internet-abonnement.Abonnering door storting op rekening 409-9591911-13 van Doorbraak met vermelding van het type abonnement.
U kunt ook lid worden van de VVB door overschrijving van 600 fr. op rekening 409-9521741-71 van VVB-leden-administratie. Dan krijgt u naast Doorbraak ook Binnendoor, het ledenblad van de Vlaamse Volksbeweging, toe-gestuurd.
Doorbraak is lid van de unie van de uitgevers van de periodieke pers.
Verantwoordelijke uitgever: Dirk Laeremans, Baron Dhanislaan 18, 2000 Antwerpen.
C O L O F O N
VRIJ-SPRAAK
TALEN VAN DE TOEKOMST
tisch probleem. Als goed leraar had ik
dat aan mijn leerlingen moeten vertel-
len bij de proclamatie.
Maar misschien is de ééntalige Busquin
meer bij de tijd dan onze meertalige
leerlingen. Eén van onze kinderen
kocht een CD-romspelletje. Op de doos
stond alleen Engels. Bij de installatie
kreeg hij de keuze om de taal van voor-
keur aan te duiden: Noors, Swahili,
Nederlands of zelfs Engels. Hij koos
voor het Nederlands. Het spelletje
loopt verder volledig in onze taal.
Laten we Lernout & Hauspie nog even
doen, dan telefoneren we binnenkort
in het Nederlands naar China en komt
onze boodschap in foutloos Kantonees
door. Dankzij de technologie valt de
professionele noodzaak om alle eieren
in de Engelse korf te leggen in de toe-
komst wellicht voor velen weg.
We kunnen dan eindelijk vreemde
talen leren voor de enige goede reden:
kennis maken met een andere cultuur.
Nu leren we meestal een vreemde taal
omdat we daartoe om beroepsredenen
verplicht worden. Het is wellicht een
boute veronderstelling, maar mis-
schien komt aan die discriminerende
toestand binnenkort een einde.
Dan zijn alle talen de talen van de toe-
komst. Ook ons unieke Nederlands.
Peter De Roover
Niet iedereen kende een leuke vakan-
tie. Als leraar moest ik eind juni mee
beslissen of leerlingen met tekorten
mogen overgaan of niet. Voor vele
Vlaamse leerlingen was die uitspraak
spijtig genoeg negatief, dikwijls wegens
een onvoldoende voor Frans.
Tussen de deliberatie - de beslissing - en
de proclamatie - de mededeling - bleek
dat het de regering-Michel (of is het
Verhofstadt?) behaagde Philippe
Busquin te benoemen tot EU-commis-
saris. Die monsieur Busquin heeft een
zeer prettige vakantie gehad. Voor hem
start de meest prestigieuze en lucratie-
ve fase van zijn loopbaan. De Vlaamse
leerlingen die even goed Frans kennen
als Busquin Nederlands kenden een
rotvakantie. Voor hen start in septem-
ber het dubbeljaar. Begrijpt u dat ik mij
tussen deliberatie en proclamatie erg
ongemakkelijk voelde als leraar?
Als een ongelijke behandeling discri-
minatie heet, dan discrimineert dit
land. Als het feit dat partijbonzen min-
der moeten kennen dan gewone leer-
lingen sociaal onrechtvaardig wordt
genoemd, dan is dit land sociaal
onrechtvaardig. Als er een democra-
tisch probleem bestaat wanneer leden
van een meerderheid slechter worden
behandeld dan die van een minder-
heid, dan zit dit land met een democra-
UIT HET LAND VAN MAAS
EN WAAL
NARCOSTAATNEDERLAND (I)De enquête Commissie Opsporings-
methoden (Van Traa) onthulde in 1996
dat politie en justitie 285 000 kilo soft-
drugs en 100 kilo cocaïne op de markt
hadden gebracht. De conclusies gingen
in de ijskast en men beloofde plechtig
een politieke evaluatie. De Franse jour-
nalist Ephimenco schreef toen:
‘Nederland is het enige land ter wereld
waar men bereid is te geloven dat het
binnensluizen van tonnen verdovende
middelen door overheidsdienaren in
de samenleving slechts een schoon-
heidsfoutje is van een paar incompe-
tente lieden: slapende ministers, sukke-
lende procureurs-generaal, knoeiende
officieren van justitie, megalomane
korpschefs, experimenterende CID-
chefs, prutsers, druilkoren en nullen.’
(De groene Amsterdammer, 7 feb. ‘96)
Vlak voor de zomer was het mediakli-
maat oververhit: senator Wiegel (VVD)
en de nep-kabinetscrisis; het debat over
de Bijlmermeer-enquête; Europese ver-
kiezingen zonder kiezers; de Kosovo-
oorlog. 9 juni was een slecht tijdstip
toen de “Tijdelijke Commissie
Evaluatie Opsporingsmethoden” o.l.v.
Tweede-Kamerlid Ella Kalsbeek (PvdA)
na een half jaar onderzoek met schok-
kende bevindingen kwam. Niet 100,
maar 15 000 kilo cocaïne was door de
overheid op de markt gebracht.
Douaniers, officieren van justitie en
rechters werden voor het eerst beschul-
digd van corruptie.
André Rouvoet, lid van zowel de
Commissie van Traa als van de
Commissie Kalsbeek, toonde zich in
een interview (De Volkskrant 10 juni
‘99) zeer geschokt: ‘Het openbaar
ministerie had in 1995 iedereen bedro-
gen. Van Traa zag slechts het topje van
de ijsberg. Er bestaat een netwerk van
bad guys bij de overheid. Het verdien-
de geld is geïnvesteerd in de bovenwe-
reld. En dat is bedreigend.’
Het Tweede-Kamerdebat eindigde reeds
vóór het zomerreces in niets. Wel
kwam uit dat het om zeker 25 000 kg
cocaïne ging. ‘Niemand wil de beerput
echt open hebben, ook Kalsbeek niet,’
oordeelde strafadvokaat Jan Boone.
Oskar Hendriks