3 15 PAGINA

3

Het was begin mei toen er plots in de Arendstraat een kraan alle verkeer onmogelijk maakte. Wie even bleef kijken zag met de regelmaat van een klok het bakje van de kraan van achter een dak naar de straat komen. Vreemd genoeg gevuld met stronken van een boom en een mannetje. “Ze zijn een boom aan het kappen” kregen de nieuws-gierigen te horen maar weinigen wisten dat de oudste en de grootste boom van de wijk werd geveld en afgevoerd werd in een container. Bijna 150 jaar oud was hij, hij over-spande zeven stadstuinen, was meer dan 20 meter hoog en woog om en bij de 7 000 kilo. De operatie verliep vlekkeloos en de 81-jarige eigenaar betaalde een behoorlijke smak geld voor deze ongewone operatie. Onze Ad Moeskops bezocht Leo Dudek een paar dagen later:” Ja, ik heb geweend als een kind. En nu nog mis ik mijn boom.”

Op zondag 5 juli wordt het Stadspark omgetoverd tot een muziekweide, een plek vol feest-muziek. Vanaf 15 u kan men er namelijk gratis komen luisteren naar De Mens en naar Guido Belcanto om er maar een paar te noemen. U komt toch ook ??

PAGINA

14

Gazet van Zurenborg – Stierstraat 3 – 2018 Antwerpen – gazetvanzurenborg@telenet.be – www.gazetvanzurenborg.be

De online boerenmarkt opent afzetpunt in de wijkFermet, de online boerenmarkt die groenten, vlees en zuivel op de tafel brengt, is een groot succes aan het worden. Meer dan 250 mensen hebben bij de start al een bestelling geplaatst en door die grote belangstelling is er nu ook afhaalpunt in de Dolfijnstraat bijgekomen. Foto Jörg PYL

JUNIJULI

AUGUSTUS

Foto An VAN DE WAL

De oudste van de wijk is niet meer

PAGINA

4-5

2 Gazet van Zurenborg | ww.gazetvanzurenborg.be

EditoSwa Collier, hoofdredacteur van de Gazet van Zurenborglaat elke keer zijn gedachten gaan over de gebeurtenissen in de wijk.

Muziek en nog eens muziek

Het ligt op zijn gat en daar is niets aan te doen. We hebben het over ZUMM (Zurenborg Maakt Muziek), waarbij groepen en muzikanten bij particulieren kwamen spelen en mensen ongegeneerd en gratis mochten komen luis-teren. Van de ene huiskamer naar de andere veranda en van de ene garage naar het andere balkon. Rock, pop, grunge, klassiek, het maak-te allemaal niets uit. Prachtig was dat en de stad deed royaal mee. Het steunde en onder-steunde, richtte vergaderingen in en leverde materiaal tot en met versterkers en geld om de onkosten van de artiesten te betalen. Cen-traal stond het Dienstencentrum maar die-zelfde stad oordeelde dat het centrum uitge-leefd was en geen functie meer had en liet het stilletjes doodbloeden. Meteen was ZUMM helemaal ten dode opgeschreven. Klassiek in de Wijk ging dezelfde weg op. Gedreven door één of nauwelijks twee personen draafden hier de meest waanzinnige klassieke muzi-kanten op. Jongeren, ouderen, uitstekend geschoolde tot badkamerzangers en wastob-bezangeressen. De stad deed vrolijk mee met podia en noem maar op. Twee initiatieven met Zurenborg op zijn best: muziek en wijk-bewoners die zich niet onbetuigd lieten. Van Lotti tot en met de eigenaar van het pand in de Stierstraat waar al jaren met mondjesmaat aan vertimmerd wordt en waar een rockgroep in de ruïne mocht spelen. Het kon allemaal.

Maar nu? Gedaan met muziek en wijkbewo-ners die meegaan in het verhaal? Niet hele-maal, alleen gaat het een andere toer op en eigenlijk nog niet zo’n slechte toer ook. Wat hiervan te denken? Kato, die eind mei een Canadese singer-songwriter op bezoek krijgt en prompt overal uitnodigingen in de bussen gaat steken om thuis het miniconcert mee te maken. Ze speelt zelf ook een beetje een soort voorprogramma en er wordt vijf euro gevraagd maar daar krijgt men dan ook hap-jes en drankjes voor. Is dat niet schitterend?

Naar de Moeskop dan. Daar draaien ze door de band al goeie muziek die niet direct in de

hitparade staat en op de eerste verdieping is daar nu plaats gemaakt voor kleinschalige muziektoestanden. Niet te ingewikkeld al-lemaal, zegt kroegbaas Donovan heel wijs. Hetzelfde verhaal in het nieuwe café Gitanes. ze waren nog niet goed open of er stonden al liveoptredens aangekondigd. Hou voort-aan de donderdagavonden daar in de gaten. In het ZeeZicht pakt men regelmatig uit met muziekoptredens, zelfs na de rommelmarkt wil men daar wel eens een bandje van jetje laten geven. Dan is er nog iemand als de muziekjournalist Bart Steenhaut die in de Kreeftstraat gestart is met optredens in de huiskamer. Niet met beginnelingen maar met mensen die iets te bieden hebben. In de wijn-handel De Heerlyckheid zet men niet alleen witte en rode wijnen te kijk, men nodigt er af en toe eens muzikanten uit om een muzikale fles te ontkurken. En wat hebben die nu alle-maal gemeen met elkaar? Juist, de kleinscha-ligheid en dat is meteen ook de fijnzaligheid. Zurenborg is duidelijk een nieuwe weg inge-slagen. De golf van de aanspoelende restau-rants is zowat over zijn hoogtepunt heen en

nu mogen we ons opmaken voor muziekjes. Zoals die gast van Katastroof die na al die ja-ren van geen ophouden weet en Vuile Liekes gaat zingen. Natuurlijk woont die weer op Zu-renborg. Mooi toch?

Maar niet al te hard getreurd. Niet alles is ver-dwenen. In de maand augustus is er weer Mu-ziek in de Wijk met elke vrijdag serieus geda-ver op het plein en dan is er alleen wat zomers weer nodig om heel de boel te laten swingen. Ook dit jaar, laat maar komen dus. En dan is er nog wat op komst maar daar kunnen we nog niet al te veel over vertellen omdat er nog niet al te veel van geweten is. Maar er wordt gewerkt aan een muzikale familievoorstelling met een draaimolen godbetert. Op de Dage-raadplaats en als datum wordt het weekend van 10-11 oktober vooropgesteld. Een initia-tief van de stad, het kan ook van het district zijn, en dat willen we altijd graag want als we dan toch belastingen betalen mijnheer de burgemeester en politici, dan willen we er ook graag iets voor terug. En dan mag het best een streepje muziek zijn. Gelijk welk streepje.

Hans kwam in de buurt terecht toen er in de Van Diepenbeeckstraat 5 huizen te koop wer-den gesteld. Hij heeft een tijd in de tuinaanleg gewerkt, maar hij is vooral een van de bezielers van De Beek, recht tegenover zijn deur. “We hebben daar voldoende plaats om de verde-ling te organiseren en nu de mogelijkheid zich aanbood, ben ik ingegaan op de vraag”, zegt hij. Momenteel zit hij thuis en dat zal nog wel een tijd zo duren. “Ik doe ook nu al de bedeling van de krant in deze straat en met het vooruitzicht op langer thuis moeten zitten en het feit dat de ruimte van de Beek niet zo veel wordt gebruikt, kan ik de distributie er perfect bijnemen.” Hans heeft ondertussen ook al een keer meegelopen in het hele distributiesysteem van de GvZ. Al-leen het computergedeelte moet nog worden overgedragen. “De vorige verdeler, Harry Brijs, heeft dat programma zelf geschreven”, aldus Hans. “Ik ga ervan uit dat ik in het begin wel de nodige ondersteuning zal krijgen. Ik heb on-

dertussen al wat mensen leren kennen.”

BEEKDe Beek is indertijd begonnen als project voor gezamenlijk koken, maar ondertussen wordt er ook aan yoga gedaan, is er een reparatieatelier opgestart en is er kledingruil bijgekomen. De ruimte in kwestie was aanvankelijk het atelier van een kunstenaar, die er is weggegaan. “Het idee voor De Beek is afkomstig van een 10-tal mensen die het zonde vonden om deze loka-len onbenut te laten. Van de gelegenheid die ons korte kennismakingsgesprek biedt, maakt Hans graag gebruik om re melden dat De Beek nog altijd op zoek is naar mensen die de be-schikbare ruimte willen huren voor eenmalige events zoals workshops. “We betalen de huur nu vooral met de opbrengst van de maaltijden, maar extra inkomsten zouden welkom zijn.” Info: Hans Dresselaers • Van Diepenbeekstr 43VZW De Beek • 0472 34 56 84 • dressle.arts@gmail.com

Het nieuw café Gitanes opent op kleinschalige manier met elke week een mini-concert. • Foto Anton FAYLE

Gazet van Zurenborgis een uitgave van devzw NIEUWE ZURENBORGSE PERSBankrekening: 001/3873842/29www.gazetvanzurenborg.be

P/a Harry Brijs,Velodroomstraat 272600 BERCHEM harryb@scarlet.be

RedactieHoofdredacteur:

Swa CollierStierstraat 3,2018 Antwerpen 0477 51 40 28swa.collier@telenet.beswa.collier@gazetvanzurenborg.be

Redactiesecretaris

André Dejonghe : andre.dejonghe@skynet.be

Eindredactie

Marcel Schoeters

Redactie Gazet van Zurenborg

Stierstraat 3, 2018 Antwerpengazetvanzurenborg@telenet.be

Medewerkers (tekst en foto’s)

Dirk Blijweert, André Dejonghe, Walter De Ley, Renée Dufait, Jeannine Führing, Ad Moeskops, Marc Vingerhoedt, Peter Theunynck, Jörg Pyl, Luc Pandelaers, Dieter Dedecker, Andreï Holthof, An Van De Wal, Marcel Schoeters, Yo Van den Bulck, Pieterjan Van Wyngene, Luk Depondt, Frederik Cornette, Matyas Laureys, Ramona Verachtert, Drosakis Morfo, Maarten Bernaert, Dani Van Remoortel, Thomas Van Lierde, Bernard Soenens

Lay-out & Pre-press

Colin Bellefroid colin@bitrac.be www.bitrac.be

Advertenties

Opvolgen advertenties

Gerda Eelen gerda@zurenborg.be 0486 83 33 06

Drukker

Drukkerij Goossens Achterbroeksesteenweg 208, 2180 Kalmhout

Distributie

Hans DresselaersVan Diepenbeeckstraat 43 • 2018 Antwerpen 0472 34 58 64

Website

www.gazetvanzurenborg.be

Rose-Marie Simoens 0485 90 39 84 03 236 66 23degrootesimoens@gmail.comgazetvanzurenborg@telenet.be

Krant gered: de nieuwe verdeler woont in de Van Diepenbeeckstraat

“Ik verdeel ook nu al de krant in de straat en ik beschik over de ruimte”De oproep in de krant heeft succes ge-

had: we waren namelijk op zoek naar

een nieuwe verdeler in de wijk die zes

keren per jaar wou instaan voor de

distributie van al onze kranten. En we

hebben de witte raaf gevonden: Hans

Dresselaers is zijn naam en hij woont al

15 jaar in de wijk, meer bepaald in de

Van Diepenbeeckstraat.

(Marcel SCHOETERS)

Hans Dresselaers, onze nieuw chef distributieFoto Jörg PYL

Gazet van Zurenborg | www.gazetvanzurenborg.be 3

In ons vorige num-

mer las u over de na-

kende opstart van

Fermet, de online boe-

renmarkt die heerlijk

verse groenten, zuivel

en vlees op uw bord

brengt tegen eerlijke

prijzen. Ondertussen

draait de ‘winkel’ van

Aline Julia op volle

toeren. We gingen kij-

ken naar het kersverse

lokale afzetpunt in de

Dolfijnstraat 77.

(Peter THEUNYNCK)

Aline Julia heeft net ‘een bloedbad’ aange-richt. De bestelling van Nina zit letterlijk en figuurlijk in de puree. Of beter: eronder. Het deksel van een pot tomatenpuree is open-gesprongen en Nina’s bloemkool en de rest van haar bestelling kleuren bloedrood. ‘Geen probleem’, lacht Nina. ‘Dat spoel ik er thuis wel af.’ Aline Julia noteert meteen dat er een extra pot tomatenpuree besteld moet wor-den, zodat Nina op een normale manier van dat lekkers kan genieten.

‘Hoe loopt het met Fermet?’ In die omstan-digheden klinkt onze vraag misschien een beetje cynisch, maar dat is niet zo bedoeld. Aline Julia houdt het hoofd koel en ziet er zelf de humor van in. ‘Eigenlijk loopt alles op wieltjes’, zegt ze. ‘Alle bestellingen werden vandaag keurig en stipt afgeleverd. Tot plots die ene pot kuren kreeg. Nooit overmoedig

worden, dus.’

BESTELLINGENFermet is flink uit de startblokken geschoten. Elke week lopen er in Antwerpen zo’n 130 bestellingen binnen. In totaal hebben al een 250-tal verschillende mensen een bestelling geplaatst. Wie zijn ze? Aline Julia: ‘Ons Ant-werps klantenbestand is heel divers: jong en oud, mannen, vrouwen, grote gezinnen en alleenstaanden. Allemaal mensen die ‘vers’ heel belangrijk vinden. En we hebben hen niet teleurgesteld, want ze komen terug. Bo-vendien krijg ik veel positieve feedback over onze service en de kwaliteit van de produc-ten. Er zijn zelfs klanten die mij laten weten wat ze allemaal klaarmaken met de produc-ten van Fermet. Daar gaan we nog iets mee doen.’Aline Julia toont me trots een joekel van een

spitskool. ‘De mensen ontdekken groenten waar ze het bestaan niet van af wisten en die bijzonder lekker zijn. Dat maakt me blij.’ Ik vraag haar wat momenteel de top 5 van de meest gevraagde producten is. Dat blijken heel gewone dingen te zijn. ‘Tomaat, kom-kommer, sla, aardappelen en zuivel’, zegt ze. ‘O, ja, we hebben nu ook brood in ons aan-bod. Ook dat doet het goed.’

AFHAALPUNT Toen ik Aline Julia vorige keer sprak had Fer-met nog geen afhaalpunt in Zurenborg. Daar is verandering in gekomen. Aline heeft in haar eigen huis zo’n afhaalpunt gecreëerd: ‘Ik heb een paar grote koelkasten staan. De mensen uit de buurt mogen dus gerust ook zuivel en vlees à volonté bestellen. Ik kan het mooi koel voor hen bewaren tot ze het komen afhalen.’ Ondertussen is Fermet ook gestart

met een systeem van ‘afhaalburen’. Iemand uit de straat neemt dan de bestellingen van zijn buren in ontvangst. Wordt er voor meer dan 65 euro besteld – een bedrag dat snel bereikt wordt als een paar mensen meedoen – dan wordt die bestelling gratis geleverd. In een paar straten zijn al ‘afhaalburen’ aan het werk en dat concept lijkt aan te slaan. Terwijl ik in het deurgat sta, vertelt Aline Ju-lia nog gauw dat ook Gent en Leuven nu hun eigen online boerenmarkt krijgen. Terwijl u dit leest zijn die boerenmarkten al volop ac-tief. Bovendien zijn er concrete plannen voor Brugge. De revolutie die Aline Julia predikt komt stap voor stap op gang. Volgend jaar ga ik nog eens polsen hoe Fermet ondertussen gegroeid is. Iets als die reuze spitskool, gok ik. Het zou goed zijn voor de boeren en voor de mensen. Hebt u al een kijkje genomen op www.fermet.be? Moet u beslist even doen.

• stemmen • restauratie • instrumentenbouw

Piano's en klavieren VAN BRANDTMilisstraat 82 • 2140 Borgerhout

tel. +32 485638548 info@vanbrandt-pianos.bewww. vanbrandt-pianos.be

De online boerenmarkt FERMET opent afzetpunt in de Dolfijnstraat 77

“We hebben nu ook brood in ons aanbod en dat doet het ook goed”

Aline Julia toont een deel van het aanbod. Foto Jörg PYL

4 Gazet van Zurenborg | ww.gazetvanzurenborg.be

Op een hoogte van één meter boven de grond is hij afgezaagd. De jaarringen verraden hun gezamenlijke leeftijd. Maar ze zijn met te veel om te tellen. Het zouden er 145 moeten zijn, want zo lang stond deze boom hier gewor-teld. Dit was een reus van een kastanjeboom; het restant van de stam heeft op een hoogte van één meter boven de grond een omtrek van drie meter.

KASTANJESLeo Dudek (81) loopt normaal altijd met een wandelstok, maar voor deze keer stapt hij zonder zijn stok door zijn achtertuintje. Hij gaat naast het stuk stam staan van de boom die een paar dagen geleden nog een hoogte had van 22 meter. Lijdzaam vertelt Leo over het afscheid van zijn boom. Hoewel hij nu de-finitief weg is, zoekt Leo nog altijd steun bij zijn tamme kastanje; met één hand houdt hij zich voortdurend vast aan het stuk stam. De kastanjeboom laat Leo letterlijk en figuurlijk niet los. Een paar dagen geleden hing de kruin van deze 'kloefer' nog over zeven stadstuinen, nu rest er enkel een stuk hout dat dienst kan doen als tafel. Leo vertelt over de grote hoe-veelheden kastanjes die zijn boom jaarlijks gaf en die hij dan uitdeelde in de nabijgele-gen scholen. En hij vertelt over de vogels die in de boom zaten, het bladerdak van zijn kas-tanje, het prachtige zicht als je ernaar keek... Maar als hij even later uitlegt hoe zijn boom

uiteindelijk aan zijn einde is gekomen, wordt het hem te veel. Tranen springen in zijn ogen. Zijn stem stokt. Met zijn rechterhand slaat hij een paar keer hard op zijn borst, daar waar zijn hart zit. "Hier doet het zeer. Hier! " Zijn lin-kerhand houdt de stam nog wat steviger vast. Dan ontspant hij. "Kom, we gaan beter terug naar binnen."

ZIEKDe boom van Dudek was 145 jaar oud. Dus een rekensom leert ons dat hij er al stond voordat Zurenborg gebouwd werd. Toen eind 19e eeuw de wijk Zurenborg verkaveld werd, behoorde de kastanjeboom ineens bij per-ceel Arendstraat 41. Ruim veertig jaar gele-den kochten Leo en Anna Dudek dit huis. De boom in de tuin kregen ze er gratis bij. Al die tijd genoot de familie Dudek van de kastanje-boom in hun achtertuin. En al die tijd zorgden ze ervoor dat hij geregeld gesnoeid werd en zo in topconditie bleef. Maar een aantal jaren geleden verschenen er plots grote zwammen op de stam. Een specialist werd erbij gehaald. Die vertelde dat de zwammen een teken waren dat de boom ziek was. In 2008 gaf de kastanjeboom plots nog een ongekend grote hoeveelheid kastanjes. Het jaar daarop vielen er nauwelijks nog kastanjes te rapen. Volgens de specialist wees ook dit signaal op het na-derende einde van de boom. Bomen die gaan sterven, geven op het laatst van hun leven

nog veel vruchten, om zo alsnog een nage-slacht te verzekeren. Leo voegt eraan toe: "Al goed dat het bij de mensen zo niet is." Hij kijkt schalks naar Anna. Ze heeft het wel begre-pen, maar toch legt Leo zijn opmerking nog even uit. "Stel je voor, dat wij nu nog een na-geslacht zouden moeten maken." Anna lacht niet, maar kijkt begrijpend naar de man met wie ze 58 jaar geleden trouwde. Je ziet haar denken: Ach, het is hem vergeven, want een mens mag al eens lachen, en zeker in tijden van treurnis.

BOOMSNOEIERSLeo Dudek haalt een dikke map tevoorschijn. Hij spreidt de papieren uit op tafel, het dos-sier van de tamme kastanje. Dudek nodigt vriendelijk uit om plaats te nemen. "Meneer, gaat u zitten, dan kunt u alles bekijken. Hela, niet daar, want dat is mijn vaste plaats, daar ga ik zitten. En daar zit mijn vrouw altijd. Gaat u hier maar zitten. U ziet het (wijst naar de pa-pieren), ik heb alles goed bewaard. Ja, ik ben maar een klein manneke en ik heb nooit meer dan 50 kilo gewogen, maar ik weet wel wat ik doe. Ik zal het u eens vertellen. Kijk het zit zo: Vanaf de jaren tachtig heeft Jan Vaes altijd onze boom gesnoeid. Hij was een vakman, een docent ‘boomsnoeien’. Om de paar jaar kwam hij hier om onze boom te onderhou-den. Maar enkele jaren geleden werd Jan ziek en kon hij het onderhoud van onze boom niet

meer doen. We zijn toen op zoek gegaan naar een andere boomverzorger, maar de meesten die we uitnodigden, durfden er niet aan be-ginnen. Ze zeiden alleen maar dat onze boom ziek was. In 2011 hebben we de kastanje een laatste keer laten snoeien, maar dat was niet goed gedaan, want de top was niet eens ge-snoeid."

Anna Dudek: "Ach meneer, er zijn boom-snoeiers en boomknoeiers. Begrijpt u wat ik wil zeggen? Boomsnoeiers en boomknoei-ers. Dat is niet hetzelfde hè, boomsnoeiers en boomknoeiers! Die man is toen maar even hier geweest, want hij moest 's middags naar een andere klant. Toen heeft hij de top gewoon niet gedaan. Da's toch niet serieus hè? Tja, ik zeg altijd: er zijn boomsnoeiers... en boomknoeiers."

AANGETEKENDLeo Dudek: "We hebben toen contact opge-nomen met degene die verantwoordelijke is voor de bomen van het Rivierenhof. Dat was een meneer Peeters. Dat is trouwens de broer van Bob Peeters, de ex-profvoetballer. Hij zei dat onze boom nog wel twintig jaar meekon. Maar ja, we kregen ondertussen ook klachten van de buren. Ze wilden dat de boom ver-dween, want hij gaf overlast zeiden ze. Een buurman zei dat hij zijn kinderen niet meer in de tuin wilde laten spelen omdat hij bang was

Boom Dudek : 145 jaar oud, 22 meter hoog, 7.000 kilo

(Vervolg van pagina 1)

De oudste en grootste boom van de wijk is niet meer.

Hij stond in de tuin van Leo en Anna Dudek, Arend-

straat 41. Met behulp van een reuzenkraan, die de

hele Arendstraat afsloot, werd hij geveld. De giganti-

sche tamme kastanjeboom beroerde al enige tijd de

gemoederen bij de betrokken buurtbewoners. Begin

mei kwam er een eind aan deze buurtsaga. De boom

die al een poosje ziek was, werd definitief verwijderd.

Hieronder de kroniek van een aangekondigde dood.

(Ad MOESKOPS)

De Dudekboom overspande zeven tuinen en dat leidde tot klachtenFoto An VAN DE WAL

De kraan moest vanuit de Arendstraat de in stukken gezaagde boom naar de container brengen. Foto Foto An VAN DE WAL

Eerst moesten de zware takken worden verwijderd en pas kan kon het luchttransport aanvangenFoto Foto An VAN DE WAL

Gazet van Zurenborg | www.gazetvanzurenborg.be 5

dat er een stuk van onze boom op hun hoofd zou vallen. En wat dacht je hiervan?" (Dudek haalt een handgeschreven brief tevoorschijn en toont die.) Het blijkt een brief te zijn van een buurvrouw die schrijft dat ze de familie Dudek aansprakelijk stelt als er in de toekomst een vallende tak van de kastanjeboom schade aanricht bij haar. Dan toont Dudek de enve-lop. (Hij wijst priemend op de zegels die aan-geven dat het een aangetekende zending be-treft.) "Kijk, zo bracht de facteur die. Dat heeft me echt pijn gedaan. We wonen jaren naast elkaar en plots krijg je een aangetekende brief van je directe buur. Waarom? Dat is toch niet nodig. Je kunt het toch ook gewoon tegen el-kaar zeggen."

KAMPIOEN"Vorig jaar hebben we bomenverzorger Verlin-den gevonden in Deurne. Hij adviseerde om de boom te verwijderen. Wij hebben ons bij zijn oordeel neergelegd. Hij wilde onze boom wel weghalen, maar hij wist niet hoe. Even la-ter kwam hij terug met Erwin Vermuyten. Dat is een man die vier keer Belgisch kampioen boomklimmen is geweest en zelfs één keer Europees kampioen boomklimmen. En eh... dat wil toch al wat zeggen hè? Erwin vertelde dat hij een oud-leerling was van Jan Vaes. Kijk, dat gaf ons direct vertrouwen. Erwin zei dat hij de boom kon weghalen, maar aangezien er niets afgevoerd kon worden door ons huis, moest er wel een kraan aan te pas komen." Een paar dagen later kwamen de mensen van het kraanbedrijf de situatie ter plekke bekij-ken en zij berekenden wat voor kraan ze nodig hadden om de stukken boom over het huis te tillen. Het werd een kraan met een hoofdmast van 35 meter met daarop een giek tot die tot 60 meter hoogte kan reiken.

RISICOLeo Dudek: "Op 4 mei was het zover. De straat werd afgesloten en de kraan kwam voorrijden. Erwin ging in de bak zitten die aan de kraan

hing. Hij zaagde de takken af en legde die in de bak. De volle bak werd, met takken en Erwin erin, over de huizen getild. Een eindje verder-op in de straat stond een container. Daar werd alles verzameld. Toen de takken eraf waren, werd de stam aan de kraan vastgemaakt en in twee stukken werd die, bungelend aan de kraan, over de huizen getild. Toen het laatste stuk stam opgetild werd, mocht niemand meer buiten blijven staan. Nee, iedereen moest weg of naar binnen. Dat stuk was nogal groot en men wou geen risico nemen. Ja, ik heb schrik gehad, dat geef ik toe. Stel je maar eens voor dat er iets was gebeurd, bij wie waren ze dan komen aankloppen? Ah ja, bij mij. Gelukkig is het goed gegaan en zijn er geen ongeluk-ken gebeurd. Toen het laatste stuk op straat lag, heb ik geweend als een klein kind. Ik heb Erwin eens goed vastgepakt en hem bedankt dat het zo vlot verlopen was. Het werd mij ge-woon allemaal te veel. Een buurvrouw heeft me toen getroost. Ja, ik heb geweend als een kind toen. En nu nog mis ik mijn boom. (Even wordt het stil en moet Dudek iets wegslikken.) Altijd keken we van hieruit op de boom en nu zien we een leeg gat."

WINDAnna Dudek: "Ja meneer, ik mis de boom ook. 'Het vaart', zoals wij zeggen. Ik kan dat niet uit-leggen, maar het is zo. Het voelt als een leegte. En dan is er nog iets dat ik moet vertellen. De dag dat onze boom is gesnoeid, dat was 4 mei. Dat was een prachtige dag. De zon scheen en er was weinig wind. Ideaal weer, want bij veel wind kon het niet doorgaan, want dan werd het te gevaarlijk met die kraan. Om 8.00 uur zijn ze begonnen met de kraan op te stellen en om 14.00 uur was de kraan weg en was al-les achter de rug. Kort daarna sloeg het weer om. De volgende dag was het verschrikkelijk weer: regen en wind. Begrijpt u?" Anna zegt niets meer, maar haar ogen kijken doordrin-gend om het verband duidelijk te maken tus-sen het verdwijnen van de boom en het om-

slaan van het weer. Ze refereert wellicht aan tweeduizend jaar geleden, toen direct na een overlijden op de berg Golgotha het weer ook plotseling omsloeg en apocalyptische vor-men aannam? Anna verklaart zich niet nader. Ze zwijgt en knikt alleen maar.

FACTURENLeo Dudek zoekt in zijn papieren. "Wat het verwijderen van onze boom alles bij elkaar gekost heeft, vraagt u? Kijk, hier zijn de fac-turen. Alles bij elkaar heeft het ongeveer vijf-duizend euro gekost. Maar dat vind ik niet erg. Geld speelt geen rol. Dat hij weg is, dat vind ik wel erg. En ik vind het ook jammer dat ik van onze buren nog niets gehoord heb. Zij wilden de boom graag weg en nu we dat ge-regeld hebben, heeft nog niemand me erover aangesproken. U bent de eerste die me er iets over vraagt.

EPILOOGAchteraan in de tuin van de familie Dudek wijst Leo mij op een verrassing. Achter de afge-zaagde stam staat een prille spriet. Een scheut van nog geen twee meter hoog en slechts een pink dik. Bovenin zoeken drie kleine groene blaadjes beschutting bij elkaar. Dudek wijst er fier naar. Voor het eerst verschijnt er een lach op zijn gezicht. "Kijk, onze boom heeft ons iets nagelaten. Hij heeft me een zoon geschon-ken. We hebben opnieuw een kastanjeboom in onze tuin."

Anna kijkt trots om zich heen. Eerst naar de man met wie ze al 58 jaar lief en leed deelt en dan naar de jonge kastanjeboom. Deze vrouw heeft gelijk: er is meer tussen hemel en aarde. En haar vergelijking met tweeduizend jaar geleden was misschien helemaal zo gek nog niet.

Tranen bij het afscheid

Wanneer het laatste stuk over de daken verdwijnt bedankt eigenaar Dudek met tranen in de ogen boomklimmer Erwin

Eens in de containers gaat de boom van Dudek richting brandhout Het echtpaar Dudek bij het restant van hun kastanjelaar: een ferme stronk. Foto’s Jeannine FUHRING

6 Gazet van Zurenborg | ww.gazetvanzurenborg.be

De Zurenborgse advocaat Samuel Vinck geeft elke dins-

dagavond gratis juridisch advies in de Korte Altaarstraat.

Sinds november vorig jaar heeft Samuel een vijftigtal

mensen verder geholpen. De meeste vragen gaan over

alimentatiegeld, burengeschillen en verkeersboetes.”

Veel gevallen kan je oplossen met het schrijven van een

aangetekende brief. “

(Dirk BLIJWEERT)

Advocaat Samuel Vinck geeft elke dinsdag gratis advies:

“Veel gevallen kan je oplossen met het schrijven van een aangetekende brief ”

Voor alle duidelijkheid: Samuel geeft alleen eerstelijns-advies. Hij legt uit welke stappen u zelf kunt onderne-men of hij verwijst u door. Samuel gaat uw zaak dus niet bepleiten voor de rechtbank. Mensen denken snel dat ze een advocaat nodig hebben, maar volgens Samuel loopt het meestal niet zo’n vaart. “Veel gevallen kan je oplos-sen met het schrijven van een aangetekende brief. Neem bijvoorbeeld een burengeschil over een veiligheidsca-mera bij de buurman die ook jouw doen en laten filmt. In zo een geval stel je best de buur in gebreke door het schrijven van een aangetekende brief.”

DIENSTBETOONSinds november 2014 geeft Samuel elke dinsdagavond juridisch advies in de Lange Altaarstraat, gratis en voor niets. Dienstbetoon, zo noemt hij het zelf. “Ik heb me destijds ingezet voor de Wetswinkel in Antwerpen. Het idee is min of meer hetzelfde: mensen goedkoop juri-disch advies geven. Of daar nood aan is? Ik denk het wel, veel mensen denken nog altijd dat advocaten peper-duur zijn en niet te betrouwen. De drempel om advies in te winnen is dus hoog. En daar wil ik met dit initiatief iets aan veranderen.”

PAROCHIEWie met vragen zit kan elke dinsdag tussen 18u00 en 20u00 naar de Korte Altaarstraat komen. De Sint-Nor-bertusparochie stelt haar pastorij hiervoor gratis ter beschikking. Een afspraak is niet nodig. Samuel raadt ie-dereen wel aan alle nuttige documenten mee te nemen. “Vaak kan ik mensen al meteen op het juiste spoor zet-ten. Voor complexere zaken moet ik er eerst de wetge-ving op naslaan. Dan is een tweede bezoek noodzakelijk. Ik schat dat ik ondertussen een 50-tal adviezen gegeven heb. Niet alleen aan buurtbewoners, maar ook aan men-sen buiten de wijk. Als het slecht weer is, krijg ik meer volk over de vloer. Bij goed weer is het meestal rustig, geen probleem, want ik heb altijd lectuur bij de hand.”

WACHTRIJEN Voor de goede orde legt Samuel nog even het verschil met een pro-deo advocaat uit. “Wie advocaat wil wor-den, moet eerst stage lopen. Tijdens die stage moet je verplicht gratis juridische bijstand verlenen aan mensen die zich geen advocaat kunnen veroorloven. We spreken dan over een pro-deo advocaat. Een pro-deo advocaat behandelt dossiers van A tot Z, tot voor de rechtbank als het moet. Wat veel mensen niet weten, is dat niet ieder-een recht heeft op een gratis pro-deo advocaat. Je komt alleen in aanmerking als je inkomen en je gezinssituatie aan bepaalde voorwaarden voldoen. Zo moet je onder meer een inkomstenbewijs kunnen voorleggen. Die strenge regels zorgen voor lange wachttijden: de vraag naar juridische bijstand is groter dan het aanbod.”

GEVANGENISOf Samuel ook nog enkele tips heeft voor eerste hulp bij juridische gevallen? “Reageer zo snel mogelijk! Is er iets waar je het niet mee eens bent? Kom meteen in actie. Ik herinner me een man die daags voor hij naar de gevan-genis moest de Wetswinkel binnenkwam voor advies. Dat is natuurlijk veel te laat! Mensen moeten officiële dagvaardingen au sérieux nemen. Zo een dagvaarding is ernstig: het betekent dat je voor de rechtbank moet verschijnen. Dat hoeft niet noodzakelijk te betekenen dat je je door een advocaat moet laten vertegenwoor-digen. Bij een vrederechter bijvoorbeeld ligt de nadruk minder op het juridische. Daar hoef je je niet per se te laten bijstaan. Nog een tip: bij bepaalde verzekerings-polissen kan je een extra rechtsbijstand afsluiten. Zeker doen, want dankzij een rechtsbijstand krijg je recht op juridische vertegenwoordiging. Het kan je heel wat geld besparen.”

Tot slot nog dit: Samuel heeft ook een heuse talenknobbel. Hij geeft advies in maar liefst 4 talen waaronder het Spaans. Voor zijn univer-sitaire studies woonde Samuel een jaar in Barcelona. Later liep hij er stage bij het internationale advocatenkantoor Baker & McKenzie.

INFO:Gratis juridisch advies. Elke dinsdag van 18u00 tot 20u00 in de Korte Altaarstraat 15 Zonder afspraak. Alle nuttige documenten meenemen.

Zie ook www.prodeoadvies.com

Plantin en Moretuslei 922018 AntwerpenT. 03 233 66 80

info@apotheekplantijn.be

Demullier ErwinKantoorhouder

Persoonlijk advies: ✔ Beleggingen ✔ Hypotheken

✔ Verzekeringen

Gratis zichtrekeningen en kaart

Belgiëlei 94 • 2018 AntwerpenDonderdag open tot 18 uurerwin.demullier@argenta.be

Tel 03-230 63 23FSMA nr 63875 cA cB

ON 871 755 529

Samuel Vinck zet mensen met juridische vragen gratis op het goeie spoor. • Foto Jörg PYL

Gazet van Zurenborg | www.gazetvanzurenborg.be 7

Nele de Mets stuurde enkele weken geleden deze mail naar de redactie: “ Ik ben studente interieurarchitectuur aan de UHasselt en ben momenteel bezig met mijn masterproef. Hiervoor moet ik een ontwerp uitwerken en ik heb besloten dit op de Dageraadplaats in Antwerpen te doen. Een deel van mijn onderzoek voor mijn thesis hield in om de buurt in kaart te brengen en het plein te analyseren. Hiervoor heb ik enkele enquêtes afgelegd bij mensen die aanwezig waren op het plein en in de buurt woonden, en heb ik de speeltuin gescreend op toegankelijkheid. In de enquête heb ik o.a. gevraagd wat men zeker niet wilt veranderen op het plein en waar er nog aan gewerkt kan worden.

Ook uit de screening van de speeltuin is dui-delijk dat er op vlak van toegankelijkheid nog veel kan gedaan worden. Al deze resul-taten heb ik verzameld in functie van mijn thesis, maar ik ben ervan overtuigd dat deze ook waardevol kunnen zijn voor de buurt. Kent u misschien mensen bij wie ik moet aankloppen met mijn resultaten en die ook geëngageerd zullen zijn om hiermee aan de slag te gaan? Met vriendelijke groeten, Nele De Mets”. Duidelijke taal en opvallend was dat deze studente niet in Antwerpen woont of op school gaat en toch de Dageraadplaats heeft gekozen als onderwerp. Om op haar vraag te antwoorden: wij wilden er wel aan de slag mee gaan, in onze krant dan.

COHESIE“Kan vreemd klinken” zegt ze enkele tijd la-ter. “Maar mijn docent was wel uit Antwer-pen en hij heeft me de pleinen van Antwer-pen aangeraden en dat zijn er nogal wat. Ik heb er in totaal zes bezocht en daar is dan de Dageraadplaats als meest geschikte plein uitgekomen. Temeer daar ik ook de bezoe-kers en de buurtbewoners aan de tand wilde voelen.” En aan de tand voelen deed ze, niet in een grootschalige bevraging maar bij 20 die op bankjes op het plein zaten. Zo was een van de vragen: “Als u wat langer weg bent van huis, is er dan iemand in uw buurt die een oogje in het zeil houdt, bijvoorbeeld door op te letten dat er niet ingebroken wordt, door voor uw huisdieren te zorgen of door de planten water te geven? Resultaat : bijna de helft van de mensen geeft aan bijna altijd iemand uit de buurt te contacteren als ze op vakantie gaan. Een groot deel doet dit nooit.” En zo zijn er nog een aantal relevante, sociale vragen. Haar conclusie: “Ook al was de steekproef beperkt, toch heb ik de indruk dat de resultaten van de enquêtes overeen-komen met de verschillende dingen die ik heb gehoord over het plein. De gebruikers van het plein hebben blijk gegeven van de goede sociale cohesie van de buurt.”

VERANDERENInteressant zijn de antwoorden die ze kreeg op de vragen wat er nooit mag veranderen of wat er mag veranderen/bijkomen op het plein. Nooit veranderen: bomen, speelplein, zitban-ken, kerk, mentaliteit van de mensen, terrasjes, het verkeersvrije, drinkkraantjes, voetbalplein en tenslotte de sfeer. Wat mag veranderen/bijkomen: buurthuis, goeie bakker/viswinkel/beenhouwer, grotere speeltuin, bankauto-maat, koffie- en theehuis, aan de drukke straat meer afscherming, de palen van de sterrenhe-mel, meer bankjes en tafels, geen glasbakken aan de speeltuin, pétanquebaan.

Nele De Mets gaat in op een aantal aangehaal-de aspecten: de lelijke palen kunnen een leuke kleur krijgen, er kan een afscheiding komen door een lage haag of plantenbakken. Ingre-pen die nauwelijks of geen geld kosten besluit ze, maar die een aantal pijnpunten makkelijk kunnen wegwerken.

SPEELTUINDe bestaande en zeer veelvuldig gebruikte speeltuin werd ook daar haar aan een grondig onderzoek onderworpen. Daarbij maakte ze gebruik van een brochure die in 2006 samengesteld werd door het Toegan-

kelijkheidsbureau vzw en uiteraard de toegan-kelijkheid van speeltuinen behandelt. “Als we de speeltuin op de Dageraadplaats onderzoe-ken aan de hand van deze brochure zijn er toch nog enkele dingen die beter kunnen.” Daarbij constateerde ze dat er zeer veel goeie punten aan de speeltuin zijn, maar dat er toch nog punten zijn die voor verbetering vatbaar zijn. We zetten ze op een rijtje : “Wandelpaden kunnen niet als speelelement beschouwd wor-den, aan achterzijde van speeltuin zijn er enkel trappen en één smal en stijl hellend vlak, zitele-menten met zitplaatsen niet op verschillende hoogte. Geen armleuningen voorzien. Geen leuningen voor een korte rustperiode aanwe-zig.De gleuf van de afvalbakken bevindt zich op 100cm boven de grond, terwijl deze zich best tussen 70cm en 90cm bevindt. Geen visuele oriëntatie door pijlen, informatieborden, kleu-ren en contrasten aanwezig. Er wordt niet ge-werkt met geluiden of hellende vlakken waar-op kinderen met een beperking ook kunnen spelen. Er is geen rolstoeltoegankelijk toestel aanwezig. Op de toestellen zijn er geen grijp-punten (in contrasterende kleuren) geplaatst. Het terrein kan niet echt als speelelement worden gebruikt. Er is geen apart toilet aan de speeltuigen aanwezig. Van alle cafés en restau-

rants rond het plein zijn er 2 rolstoeltoeganke-lijk, maar deze beschikken niet over een aange-past toilet. Er zijn geen hoekjes met specifieke geuren gecreëerd. Er zijn geen plantenbakken geplaatst. Er wordt niet geprobeerd om, naast het visuele, andere zintuigen te prikkelen.

CONCLUSIEZe eindigt dan ook met deze conclusie : “In bo-venstaande tabel is duidelijk te zien dat op het vlak van toegankelijkheid er nog wat kan ver-anderen. Deze veranderingen betekenen zeker niet dat de speeltuin aan kwaliteit zal moeten inboeten of dat de pretfactor zal verminderen. Wanneer men gaat werken met meer kleur-contrasten en geuren, grijppunten toevoegt en het speelterrein ook als speelelement be-schouwt, zal dit zelfs een meerwaarde zijn voor de beleving van de speeltuin. Zowel het plein als de speelzone zijn vrij open en er zijn niet echt hoekjes gecreëerd waar je even kunt ‘wegvluchten’. De speeltuin bevat wel 2 speel-toestellen waar je een beetje afgeschermd zit, namelijk de glijbaan en de klimtoren. Deze zijn door middel van palen boven de grond getild, waardoor er onder deze toestellen ook een kleine ruimte wordt gecreëerd. Toch ben je hier niet echt afgezonderd van alle prikkels rondom.”

Bel ons of spring gerust eens binnen, altijd welkom!

Een huis of appartement kopen, doet u niet elke dag.Het is meestal een stap in het onbekende,waarbij flink wat vragen opduiken.

Daarom streven wij ernaar, met 2 kantoren,één op het Antwerpse Zuid, vlakbijhet Nieuwe Justitiepaleis, en één op de Dageraadplaats,iedereen die wenst te (ver)huren of (ver)kopenin het bruisende Antwerpen professioneeladvies te geven!

Herenwoningen op het Zuid en de populaire wijkZurenborg zijn onze specialiteit! Daarnaastzijn ook appartementen, woningenen opbrengsteigendommen binnen de Singel,Berchem en Wilrijk bij ons in goede handen!

ACTIVITY

Dageraadplaats 31 - 2018 Antwerpen 03/239.21.21

Zelf vond ze de grote palen op de Dageraadplaats maar

niets (en met haar vele anderen) maar het plein zelf

en haar bezoekers vielen bij de 21-jarige studente Nele

De Mets uit Halle erg goed in de smaak. Zo erg dat

het een onderdeel van haar wetenschappelijke thesis

aan de universiteit van Hasselt is geworden. En dat on-

derdeel leverde een aantal merkwaardige resultaten

op, ondermeer als het over de toegankelijkheid van de

speeltuin ging.

(Swa COLLIER)

Speeltuin Dageraadplaats doorgelicht

“Qua toegankelijkheid kan het beter”

Nele de Mets bezocht tal van pleintjes en koos dan de Dageraadplaats als studie-object. Foto Marc VINGERHOEDT

Kinderen hollen achter een bal, de straat op.Foto Dani VAN REMOORTEL

8 Gazet van Zurenborg | ww.gazetvanzurenborg.be

Op 16 juni reikte Rik Torfs aan Bert Dockx de cultuurprijs van

KU Leuven uit. De Zurenborgse muzikale duizendpoot van

Dans Dans, Flying Horseman en Strand krijgt daarmee de

aandacht en beloning die hij verdient. (Peter VAN HASSELT)

Bert Dockx (35), The Flying Horseman, wint cultuurprijs KU Leuven

“Dit is mijn eerste echte prijs”

GRATIS OPMETING, ONTWERP & OFFERTE

De mooiste keukens van VlaanderenLaat ons u helpen bij het vinden van de keuken van uw dromen

Een keuken is meer dan alleen een verzameling van kasten en deuren, ze is het hart van uw huis.Het plannen van een nieuwe keuken is niet gemakkelijk, maar wij helpen u met elke stap.

Wij bieden u de beste oplossing voor u en uw huis.

Voor meer info: Verantwoordelijke Antwerpen • Philippe Rombouts • 0485 36 66 92 • philippe@irkeukens.be

Laat u inspireren door te kijken naar een aantal van onze grootste keukens.www.irkeukens.be

IR Keukens – Industrieweg 98, 3980 Tessenderlo • 0473 93 66 91 • info@irkeukens.beFunctioneel of gezellig, trendy of klassiek, wij hebben het allemaal! Een geniale keuken begint met een geniale planning. Daarbij is niet alleen het veelvoud van de types doorslaggevend, maar ook diens onderlinge relatie. Het 127er raster van KH SYSTEM MÖBEL combineert ruimtelijke harmonie met individuele ergonomie. Het bied alle mogelijkhedenn bijvoorbeeld voor een maximale bergruimte, - van extra hoge onderkasten tot extra diepe en brede schuifkasten. Eveneens het leveren en plaatsen van alle types en merken keukentoestellen kan IR Keukens voor u verzorgen. We leveren ondermeer de merken Atag, Pelgrim, Gorenje, Miele, Smeg, Novy, Siemens, Whirlpool, … enz.

UW KEUKENHet hart van uw huis

Bert Dockx bracht zijn jeugd door in Borger-hout. Zijn studies deed hij in Brussel, waar hij Jazz studeerde aan het Koninklijk Conserva-torium. In die periode woonde hij ook in de hoofdstad. Enkele jaren geleden kwam hij te-rug naar Antwerpen, en hij woont nu op een appartement in de buurt van de Draakplaats.

-Hoe is het allemaal begonnen?Bert Dockx: “Toen ik nog studeerde, ben ik begonnen met in allerlei groepen te spelen, en het eerste project met vaste groepsleden was Dans Dans. In die periode woonde en werkte ik in Brussel. Via Stefan Perceval kon ik muziek maken bij producties voor Het Paleis. Zo kwam ik terug in Antwerpen terecht. Ondertussen was ik begonnen met een nieu-we band, The Flying Horseman. Na veel te hebben opgetreden waar we maar konden werden we ontdekt door een impresario, wat resulteerde in een platencontract bij Unday. Die geloofden in ons en we mochten zonder beperkingen ons ding doen. De eerste plaat, Wild Eyes uit 2010, verkocht veel beter dan ze bij Unday hadden verwacht. Hierdoor kregen we ook de kans om met Dans Dans (in een aangepaste bezetting) platen op te nemen.”

-Wat opvalt is dat alle platen op vinyl ver-krijgbaar zijn. Het valt ook op dat je heel wat vinylplaten in huis hebt. Een grote fan? Bert Dockx: “Wij hebben er inderdaad van in het begin voor gezorgd dat alles in de eerste plaats op vinyl uitkwam. Verschillende platen zijn zelfs exclusief op vinyl verkrijgbaar. Wat we ook deden is een live optreden in de Roma

exclusief op muziekcassette uitbrengen. De platen bij mij thuis zijn een erfenis van mijn vader. Daar zitten heel wat juweeltjes tussen, o.a. alle eerste platen van Bob Dylan.”

-Ook de platen van Dans Dans werden een succes?Bert Dockx: “Ze verkochten zelfs beter dan de platen van Flying Horseman. Ondanks dat we amper airplay kregen, trokken we ook steeds meer volk voor onze optredens. “

-Jouw muziek past ook moeilijk in een schuifje qua genre. Alternatieve rock, jazz, jazzrock?… Bert Dockx: “Dat hoeft ook niet. Wanneer we een nieuwe plaat uitbrengen zijn we te horen in Duyster (Studio Brussel), op Radio 1 en ook op Klara. Daarna verdwijnt de radioaandacht, tot we weer iets nieuw uitbrengen. Op optre-dens valt ook op dat we aandacht krijgen van zowel hardrockers als van Klara-luisteraars. Jong en oud komen ons bewonderen, en ik ben best fier dat we zo’n divers publiek trek-ken.”

-Maar je bent wel héél erg actief. Ondanks dat je eerste plaat pas in 2010 geperst werd zijn zowel van The Flying Horseman als van Dans Dans al drie platen beschikbaar.Bert Dockx: “Inderdaad, en ik zit nu in de stu-dio voor de 4de Flying Horseman, de 4de Dans Dans ligt einde dit jaar in de winkel.”

-En ondertussen is er ook een Nederlands-talig project, de groep Strand?Bert Dockx: “Strand is een éénmansproject

van mij. Ik wou mij eens wagen aan iets in het Nederlands. Net als de platen van The Flying Horseman en die van Dans Dans is de Strand-plaat geproduced door Koen Gisen. Kleine mi-nimalistische stukjes, soms licht, soms donker. En daar bovenop treed ik nog op onder mijn eigen naam, optredens waarin ik uitsluitend covers breng, van ondermeer Joy Division, Townes van Zandt en Bob Dylan.”

-En hoe zit het met het buitenland? De laat-se Dans Dans-plaat werd in Engeland eens uitgeroepen tot Plaat van de Maand door de prestigieuze Rough Trade Shops.Bert Dockx: “We krijgen ondertussen soms wel zeer goede kritieken voor onze platen. Un-cut was zeer lovend over de laatste Dans Dans. Maar een spectaculaire verkoop bracht dit in Engeland niet op. Hooguit enkele honderden platen. We plannen ondertussen een tour sa-men met de Britse Jazzrockgroep Polar Bear. De bedoeling is om hen bij ons wat extra in de aandacht te brengen, en zij ons in Engeland.”

-Ondertussen loopt het gerucht dat Dans Dans een Gentse groep is?Bert Dockx: “Ja, dat is vreemd, want niemand van de groep komt uit Gent. Het is wel zo dat Gent de stad is waar wij het meest succes heb-ben. Maar onze roots liggen wel in Antwer-pen.”

-En eindelijk krijg je de erkenning die je ver-dient, met de cultuurprijs van KU Leuven?Bert Dockx: “Ja. Dit is mijn eerste prijs. Voor de M.I.A’s werd ik al twee keer genomineerd, maar dit is mijn eerste echte prijs.”

Bert Dockx: de songwriter

Foto Peter Van HASSELT

Bert Dockx: the flying horsemanFoto luc PANDELAERS

Gazet van Zurenborg | www.gazetvanzurenborg.be 9

GRATIS OPMETING, ONTWERP & OFFERTE

De mooiste keukens van VlaanderenLaat ons u helpen bij het vinden van de keuken van uw dromen

Een keuken is meer dan alleen een verzameling van kasten en deuren, ze is het hart van uw huis.Het plannen van een nieuwe keuken is niet gemakkelijk, maar wij helpen u met elke stap.

Wij bieden u de beste oplossing voor u en uw huis.

Voor meer info: Verantwoordelijke Antwerpen • Philippe Rombouts • 0485 36 66 92 • philippe@irkeukens.be

Laat u inspireren door te kijken naar een aantal van onze grootste keukens.www.irkeukens.be

IR Keukens – Industrieweg 98, 3980 Tessenderlo • 0473 93 66 91 • info@irkeukens.beFunctioneel of gezellig, trendy of klassiek, wij hebben het allemaal! Een geniale keuken begint met een geniale planning. Daarbij is niet alleen het veelvoud van de types doorslaggevend, maar ook diens onderlinge relatie. Het 127er raster van KH SYSTEM MÖBEL combineert ruimtelijke harmonie met individuele ergonomie. Het bied alle mogelijkhedenn bijvoorbeeld voor een maximale bergruimte, - van extra hoge onderkasten tot extra diepe en brede schuifkasten. Eveneens het leveren en plaatsen van alle types en merken keukentoestellen kan IR Keukens voor u verzorgen. We leveren ondermeer de merken Atag, Pelgrim, Gorenje, Miele, Smeg, Novy, Siemens, Whirlpool, … enz.

UW KEUKENHet hart van uw huis

KarwijKeuken geopend tussen 12-14u & 18u30-21u30

restaurantPasseren voor een snelle lunch

of voor een gezellig diner?

zon • ma • di • woe • do • vr • za vm • za nm

Dageraadplaats 20 • 2018 Antwerpen • Tel : 03/689 45 52contact@restaurantkarwij.be • www.restaurantkarwij.be

Uit het jaarverslag (sociale projecten) van De Bond

zonder Naam is nog maar eens duidelijk geworden

waar Filet Divers in de Rolwagenstraat (naast de par-

king van Delhaize) allemaal mee bezig is. Dag in, dag

uit komen er daar mensen over de vloer die geholpen

moeten worden op allerhande gebieden. Een van de

grote groepen zijn mensen zonder papieren die in Filet

Divers kunnen rekenen op steun, begrip, hulp van de

vereniging en de vele vrijwilligers. Een van de meest

aantrekkelijke punten daar is de sociale kruidenier

waar de mensen zich tegen echt lage prijzen spullen

kunnen aanschaffen. (SC)

Filet Divers in de Rolwagenstraat

Klanten sociale kruidenier opjaar tijd met een derde gestegen

Die sociale kruidenier in de Rolwagenstraat wordt zowat aangezien als het hart in de wer-king. Door het aanbod van goedkope voeding en verzorgingsproducten komt men in contact met mensen in armoede. Zo werden er in 142 dagdelen (zo heet dat officieel) 6.685 klanten ontvangen en dat zijn er 31% meer dan in 2013! Hierbij zijn 28 vrijwilligers betrokken.

Een mooi initiatief is ook de ruilmuur. Via deze ruilmuur kunnen mensen vragen stellen naar spullen waar ze concreet naar op zoek zijn. Bv. een ijskast, een tafel, een koffiezet, enz. Aan de andere kant kan men een aanbod doen van spullen die men teveel heeft. In 2014 stelden 153 mensen een vraag naar tweedehandsge-rief. 68 mensen boden een voorwerp aan. 74 mensen kregen wat ze vroegen.

VERHALENTamelijk nieuw is ook het project Verhalenver-teller. Daar start men met vragen als Hoe goed ken je je overbuur in de straat? Wie is de per-soon naast mij op de tram? We denken dingen over iemand zonder die persoon te vragen of ze waar zijn. Net door met elkaar te praten, begrijpen we elkaar beter. Daar willen de be-zoekers van BZN Filet Divers mee voor zorgen. In het kader van 10 jaar Filet Divers werd een start gemaakt met ‘de Verhalenvanger’. Hierbij worden mensen in armoede uitgenodigd om het woord te nemen. Doelgroepvrijwilligers nemen de camera ter hand en noteren zo de getuigenissen of impressies. Deze worden dan via de website van Filet Divers (http://www.fi-letdivers.be/nl/onze-verhalen) en Bond zonder Naam gedeeld. 17 vrijwilligers namen hieraan deel waarvan 10 van de doelgroep.Hierbij werden volgende zaken gerealiseerd :• Een 5-tal doelgroepmedewerkers nemen de

videocamera op om verhalen van mensen in armoede in beeld te brengen.

• 5 mensen in armoede delen hun verhaal met een reportagemaker.

• 3 mensen in armoede kruipen in hun pen om een verhaal over zichzelf te doen.

• Een 10-tal kinderen laten hun stem horen over hun dromen en talenten.

• 12 mensen in armoede werken samen met studenten Sociaal-Agogisch Werk aan hun verhaal op basis van een ontwikkelde op-

dracht door de studenten.

TUINIERENIn augustus 2014 is er een groepje geïnteres-seerden gestart met het opzetten van een pro-ject rond tuinieren. Momenteel is er een kern-groep van 6 vrijwilligers die expertise hebben in het tuinieren en 19 mensen uit de doelgroep die een sterke interesse hebben. Drie ervan hebben zich geëngageerd om mee te denken en uit te werken. Plannen werden gemaakt voor het installeren van een tuintje op het dak en het verwerven van een stukje grond in de nabijheid, dit in samenwerking met bestaande initiatieven zoals Stadsmoestuinen Posthof, Ecohuis, Lets,…

GEVANGENENOok de gevangenen krijgen speciale aandacht. Uit het jaarverslag:” Bond Zonder Naam (BZN) biedt aan elke gevangene in Vlaanderen en Brussel een eindejaarsattentie. Een heel con-creet gebaar. Uit de reacties van gevangenen leren we dat dit teken ook zijn effect heeft.Het pakketje wordt gevuld met wenskaarten, versnaperingen, een notitieblokje, enz.Dit jaar werd er ook een speciale zakagenda voor gevangenen aan toegevoegd. In 2014 werden 7329 pakketten bezorgd aan evenveel gevangenen in 19 Vlaamse en 1 Brusselse ge-vangenis. De pakketten werden aangemaakt met hulp van een 20 tal vrijwilligers. Het klinkt romantisch en niet meer van deze tijd met al haar elektronica: brieven sturen met de post. Toch heeft Bond zonder Naam een briefwis-selingsproject opgezet met gevangenen. Met dit project willen we het constructief herinte-gratieproces verder ondersteunen. We willen mensen van buiten met mensen van binnen verbinden. Heel wat gevangenen zijn erg ge-motiveerd om zich uit hun vicieuze cirkel van problemen te worstelen. Anderen hebben de moed opgegeven en zien het niet meer zitten. Voor beiden kan het zinvol zijn om met men-sen van ‘buiten’ van gedachten te wisselen.

Het contact met de buitenwereld biedt een klankbord aan, kan nieuwe inzichten meege-ven of vrolijkt simpelweg de dag op. Ook in een drukbevolkte, vooral mannelijke omgeving kan iemand zich eenzaam of nutteloos voelen.”

Meer info : Coördinator Sociale Projecten • Bond zonder Naamwww.bondzondernaam.be • 03/233.06.84 • 0486/849.349

De sociale kruidenier verschaft betaalbare levensmiddelen. • Foto Jörg PYL

10 Gazet van Zurenborg | ww.gazetvanzurenborg.be

Spindokter, gevestigd in de Lange Altaar-straat nummer 29, ontstond in 2010 en ontwerpt campagnes over maatschappelijk relevante onderwerpen voor hun opdracht-gevers. Zo werkten ze onder andere reeds projecten uit rond de Bond zonder Naam, de Ketnet-helden, Crefi, en Open Monumenten-dag.

TOEVALTom Schoonooghe: “De tentoonstelling is een inleiding tot de lancering van een kin-derboek. Daarom houden we een vernissage voor kinderen en eentje voor volwassenen, om het boek al wat bekend te maken. Voor de kindertentoonstelling hebben we het eer-ste leerjaar van Leefschool De Dageraad uit-genodigd. Het wordt erg interessant om naar de kinderen te luisteren en te horen welke betekenis zij aan de doeken en de figuren hierop geven. Toevallig zit Mila, de jongste dochter van Wouter, ook in die klas. Toeval is hier dan ook het kernwoord. Het eerste doek is puur door toeval ontsproten, de figuurtjes zijn vanzelf ontstaan en hebben dan een ei-gen identiteit en een eigen leven gekregen.

Het tweede doek – het zwarte – is een ko-pie van het eerste doek, maar dan toch net iets anders. Dan ben ik met mijn werken naar het Spindokter-kabinet gestapt met het voorstel om mijn werken tentoon te stellen. Daar bleek ik Wouter toevallig al te kennen. Wouter en Jo hebben elkaar dan leren ken-nen door mij.”

Wouter Kersbergen: “Eigenlijk is de vernis-sage een soort van feest van het toeval.”

Tom Schoonooghe: “Het is een knipoog naar de mensen die zeggen dat toeval niet bestaat. Dat kan je ook invullen zoals je zelf wil. Er is volgens mij ook een filosofische link tussen toeval en familie: de werken zijn eerst op basis van intuïtie ontstaan en dan ben ik er pas bewust over beginnen nadenken.”

Wouter Kersbergen: “De werken zijn ook al-lemaal familie van elkaar: ze hebben allemaal dezelfde ‘vader’.”

Tom Schoonooghe: “Toeval en familie zijn dus nauw verbonden.”

Wouter Kersbergen: “Families ontstaan ook door toeval: je leert je lief toevallig kennen, en je krijgt een kindje. Dat gebeurt op basis van toeval, niet rationeel. Zo zijn wij toeval-lig ook bloedverwanten, of toch tot de 19e eeuw.”

Tom Schoonooghe: “Tot Napoleon hielden ze geen informatie over stambomen bij, maar nu kan je je stamboom tot in detail op-zoeken.”

Jo Adriaens: “Wouter is eigenlijk een beetje de ‘nonkel’.”

Tom Schoonooghe: “Op één van de doeken staat ook een stamboom: daar zie je de oer-vader en de oermoeder, en hun kinderen. Het is dan ook weer niet toevallig dat de kinde-

ren op hun ouders lijken. Ik heb er ook anar-chistische figuren tussen geplaatst, zoals een man met een wolfskop. Ik heb bij deze wer-ken niet met kleuren gewerkt maar puur met de fijne lijnen. Dat is toevallig, bij de kinder-boeken heb ik wel met kleur gewerkt. Ik heb me met de werken ook wel bewust gericht op het Spindokter-kabinet. Sommige van de werken zijn hier namelijk ook ontstaan: toen ik met mijn werken naar hier kwam, maakte het vooruitzicht op de tentoonstelling me zo enthousiast dat ik er nog een paar heb bij-gemaakt.”

Wouter Kersbergen: “Enkele maanden gele-den hebben we dan ook beslist om hier op het kabinet ook kunstwerken op te hangen aan de muren en ook op de ramen te zetten, omdat mensen hier vaak binnenkijken en zo kunnen meegenieten van de kunst. Op 4 juni opent Diego Franssens hier. Hij maakt veel foto’s voor De Morgen, vooral van muzikan-ten dan. Hij gaat de muren hier vol hangen met dromerige zomerbeelden, die hier dan ook de hele zomer zullen hangen. Zo kan ie-dereen die hier langs wandelt ook een beetje zomer meepikken wanneer het kabinet ge-sloten is. In september opent Klaas Verplan-cke, ook een illustrator.”

HORRORJo Adriaens: “Tom tekende vroeger ook al-tijd alles vol thuis. Hier is hij zelfs ook alle ra-men beginnen voltekenen (lacht). Dat is leuk voor de mensen die niet naar de vernissage kunnen komen: ze kunnen de kunst van bui-ten zien.”

Wouter Kersbergen: “Ik denk dat je ook niet anders kan, hè Tom. Dat heet een horrorva-

cuüm: de angst voor leegte.”

Tom Schoonooghe: “Daar heeft eigenlijk elke kunstenaar last van. Het heeft wel wat tijd gekost om het witte en zwarte werk te maken: het witte werk is eigenlijk gelijk aan het zwarte werk, maar dan vijf seconden later. Alle figuren komen terug, maar dan op een andere plek op het doek, waardoor de interactie verandert en het allemaal een andere betekenis krijgt. Het zwarte werk is dus eigenlijk spontaan uit puur tekenplezier ontstaan – wel rekening houdend met tech-nische aspecten, zoals dat ze niet te dicht op elkaar mochten staan - , het witte werk is ont-staan door denkwerk. Het was echt een pre-cisiewerk om alle figuren tot in detail over te nemen, daarom heeft het dan ook vier maan-den gekost om de twee werken te maken. De figuren die je op de ruiten ziet, komen hier ook weer terug op deze twee werken, en ook in alle andere werken. Die figuren bepalen dan ook alles, en niets is zomaar. Ik ga op de vernissage ook enkele boeken leggen voor de mensen die interesse hebben voor mijn werk. Ik maak dus niet enkel tekeningen op doek, maar ook illustraties voor boeken en op de ramen.”

Wouter Kersbergen: “Eigenlijk ben je gete-kend door het leven.”

COWBOYTERTom Schoonooghe: “Volgende maand komt er een nieuw boek uit van mij en Dimitri Leue: De Cowboyter. Het is ontstaan uit een verhaal van Dimitri. Ik ga het eind dit jaar in de bibliotheken van alle districten spelen, als toneelstuk. Dimitri zal zelf niet spelen. Bij het toneelstuk wordt er ook muziek voor-

zien door twee heel goede muzikanten die hier ook zullen spelen op de vernissage voor volwassenen, Leen Diependaele en Antoon Officiers. Antoon is de vaste muzikant van Dimitri en speelt vooral op de piano. Leen en Antoon gaan hier vanavond op basis van toeval optreden: ze spelen een willekeurig geluidje en maken op basis daarvan dan mu-ziek. Daardoor komt het toeval als het ware tot leven.

Daarnaast heb ik ook een “doe-boek” ge-maakt: je krijgt telkens een tekening van een stad die je zelf hier en daar moet afwerken, en daar krijg je stickers bij die je overal kan plakken waar je wil. Ik heb er ook verhalen in gezet die ik bijeengesprokkeld heb bij voorbijgangers in de steden zelf. Zo heb ik in Parijs iemand ontmoet die telkens opnieuw inbrak in het Panthéon om daar stiekem de klok te restaureren. De man had er voordien gewerkt en was er ontslagen, maar wou toch de klok nog herstellen. Ik heb er ook enkele weetjes in gezet: in Oslo vertelde een vrouw me bijvoorbeeld dat kinderen onder twaalf jaar in de fonteinen mogen zwemmen bij warm weer. Alle weetjes zijn ook écht waar. Toeval bestaat dus echt.”

INFODiego Franssens:

http://www.diego.beTom Schoonooghe:

http://www.tomschoonooghe.comKlaas Verplancke:

http://www.klaas.beSpindokter:

http://www.spindokter.be

Vernissage voor kinderen op spindokterkabinet

“Toeval is het kernwoord van alle werken”Op 7 mei werden de schilderijen van Tom Schoonoog-

he (41) voorgesteld op het kabinet van Spindokter, om

de lancering van een kinderboek in te luiden. Hierbij

kon hij rekenen op de medewerking van Spindokter-

medewerkers Jo Adriaens (45) en Wouter Kersbergen

(46). Tom Schoonooghe: “Eigenlijk heeft elke kunste-

naar last van horrorvacuüm: de angst voor de leegte”

(Caroline DE VOECHT)

BAKKERIJ GYBELS: OPEN OP ZONDAG Bakkerij Gybels, Dageraadplaats 9

Open elke dag vanaf 6u30 tot 17 u

Woensdag: tot 15 u • Vrijdag: tot 14 u

Zaterdag: gesloten • Zondag : tot 13 u

Bestellingen : 03-235 59 42

Bij Tom Schoonooghe kijken de kinderen meer dan geboeid toeFoto Floris VAN LAERE

Gazet van Zurenborg | www.gazetvanzurenborg.be 11

Verleden jaar werden er in onze buurt aardbeienplantjes verspreid om de

luchtkwaliteit te helpen onderzoeken (GVZ 2014). Dit jaar komt er een soort

vervolgonderzoek, maar deze keer wil men nagaan of er een verband is tussen

respiratoire klachten en de luchtkwaliteit in de slaapkamer. De luchtkwaliteit

wordt gemeten aan de hand van een aardbeienplantje. (Yo V.d.BULCK)

Project Universiteit Antwerpen

Aardbeiplantjes meten luchtkwaliteit in slaapkamer

De brief viel ergens in april in de brieven-bus. Of ik wilde meewerken aan het on-derzoek en mijn gratis aardbeienplantje wou komen afhalen op de groendienst van Stad Antwerpen. Natuurlijk wil ik dat. Alles voor de wetenschap en een gratis aardbei-enplantje is ook mooi meegenomen. Drie vooropgestelde data zijn er beschikbaar om mijn plantje af te halen. Ik kies voor de eer-ste datum en schrik al een beetje van de af-stand die ik met de fiets moet afleggen naar de groendienst die helemaal in Wilrijk ligt, vlak bij Ikea. Een niet zo gezonde rit voert mij langs de Boomse Steenweg en na twee keer de weg te hebben gevraagd, bevind ik mij in enorme hangars waar alle moois wat in deze stad groen en bloem betreft, wordt gekweekt. Al snel komt er iemand mij te-gemoet die mij van de nodige papieren en het plantje voorziet. Zij is Lieve Van Dijck , studente epidemiologie aan de Universiteit van Antwerpen en ze zal zich hopelijk door dit onderzoek Master in de Epidemiologie mogen noemen. Ik beloof haar de instruc-ties nauwkeurig te volgen.

THUIS.Ik kies een mooi bloempotje en onderbordje en zet het plantje op de boudoirkast in mijn slaapkamer. Hier zal het nu twee maanden mogen wonen en dezelfde (slechte?) lucht inademen als ikzelf. Het is mijn eerste groe-ne vriendje hier. Ik beloof plechtig het vol-doende water te geven. Het mag echter niet bemest of verplant worden (oef ). Bij thuis-komst van echtgenoot vertel ik van mijn reis en van de nieuwkomer in de slaapkamer. Hij is onmiddellijk vermanend over de gekozen plaats die veel te weinig licht biedt. Enkele dagen zullen we hierover argumenteren tot ik besluit dat hij misschien toch een punt heeft en sindsdien staat de aardbei te pron-ken voor het raam. Hij (zij?) groeit als kool en nu, na drie weken, is hij al verdubbeld in grootte en komen heel langzaam kleine bloempjes, megakleine aardbeitjes piepen, heel groen nog.

BLADJESHet gaat hem ook helemaal niet over de aardbeitjes (zal ik ze eten?) maar het zijn 5 grote, volgroeide en onbeschadigde blade-ren die zullen geplukt worden aan de blad-steel zonder het blad aan te raken. Daar zal ik misschien nog op moeten oefenen. Maar niet getreurd op volgend filmpje: https://www.Uantwerpen.Be/nl/onderzoeksgroep/endemic/onderzoek/projecten/airbezen/filmpjes-en-foto-s/ wordt alles duidelijk. We houden iedereen op de hoogte.

Het aardbeiplantje zal twee maanden blijven wonen op dezelfde plek. • Foto Morfo DROSAKIS

12 Gazet van Zurenborg | ww.gazetvanzurenborg.be

Ramon Vullings woont met zijn partner Linda, beiden 'inwijkelingen' uit Nederland, 12 jaar in Antwerpen. Eerst boven het Pirateneiland nabij het MAS, sinds 2010 in de Kreeftstraat. Samen met 7 andere creatievelingen is hij een bedrijf gestart onder de naam '21 Lob-sterstreet', vertaald: 'Kreeftstraat 21'. Maar Ramon woont in de Kreeftstraat 22. '21 Lob-sterstreet' verwijst niet naar het adres, maar naar de 8 'Lobsters', de creatievelingen dus, die geregeld rond de grote keukentafel bij Ramon thuis vergaderen, nieuwe ideeën cre-ëren en … vieren. '21' is een fibbonacinummer uit de merk-waardige reeks getallen 0, 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55 … (begint met 0 en 1 en vervolgens is elk volgend getal de som van de twee voor-gaande getallen), die we terug vinden in de verdeling van takken aan bomen, de orde-ning van bladeren aan takken, de ordening van de schubben van een dennenappel en ... het aantal nazaten van een koppel konijnen. Ook al gaat '21 Lobsterstreet' niet om een adres, toch worden brieven of pakjes bedoeld voor '21 Lobsterstreet' soms geleverd bij – je raadt het al – de Kreeftstraat 21! Maar '21 Lobsterstreet' biedt bedrijven en organisaties ondersteuning bij het invoeren van vernieu-wingen. Dat doen ze voor behoorlijk grote bedrijven in binnen- en buitenland (o.m. Unilever, GDF Suez, Siemens …) en voor de Vlaamse, Nederlandse en Duitse overheid.

JASOp 13 april trok Ramon naar 'Pakhuis de Zwij-ger' in Amsterdam voor de voorstelling van het boek 'Not invented here'. Er waren een 120-tal aanwezigen, voornamelijk Neder-landers, maar ook Belgen, Fransen, Duitsers Zwitsers en Britten. Hij droeg tijdens de pre-sentatie een 'cross-industriejasje', bestaande uit een halve labojas en een halve 'geklede'

jas. Het idee daarvoor ontstond toen zijn jas per ongeluk gedeeltelijk verknoeid werd door bleekwater. Maar de combinatie drukt ook iets uit: elk van de twee helften komt uit een andere bedrijfssector, die van elkaar kunnen leren. Net daarover gaat één van de belang-rijkste thema's in zijn werk als spreker en con-sultant: 'cross-industry innovation'. Dit is een slimme manier om, buiten de grenzen van de eigen sector, ideeën op te doen en deze te realiseren in de eigen branche. 'Not invented here' brengt verhalen, praktijkvoorbeelden en praktische hulpmiddelen om inspirerende ideeën in andere sectoren te ontdekken en om deze in de eigen organisatie in te voeren. Een voorbeeld. Organisatoren van events willen dat hun activiteiten op tijd beginnen, bijvoorbeeld om half 10. Maar dat lukt zel-den. Want men denkt vaak: “Om half 10 be-ginnen? Als ik om kwart voor 10 aankom, nog een kopje koffie neem, dan zal het om 10 uur wel echt beginnen”. Er ontbreekt een gevoel van: "Ik moet er wel zijn. Nou gaat er iets ge-beuren". Sommige events doen dat door een grote spreker in het begin te zetten Een ande-re manier is om te kijken: waar wordt een ge-voel van “ik moet op tijd zijn” gecreëerd? Dit is bijvoorbeeld bij treinen zo. Want de trein-tijden zijn bijvoorbeeld 9:17 of 10:23. Als je events dus laat beginnen om 10:23 in plaats van 10:30, dan hebben mensen het gevoel: dan wordt er waarschijnlijk iets belangrijks gezegd waar ik bij moet zijn. Als men klanten zulk soort ideeën geeft, dan zeggen ze: "In-derdaad, dat gaan we wel eens proberen".

VERRIJKENHet boek staat bol van voorbeelden over in-noveren door bij de buren te gluren. En dat gebeurt nog te weinig. Men heeft vaak de il-lusie dat men moet brainstormen, dingen zelf moet bedenken. Dit leidt vaak tot verspilling

van tijd en geld en gemiste kansen. Terwijl het eigenlijk veel mooier is als we op zoek gaan naar wat reeds bedacht is. En laten we dat aanpassen. De kunst is om niet copy-paste te doen maar copy-adapt-paste. Dus een idee aan te passen: een element eruit te nemen, iets te verrijken, iets slim aan te pakken.'Not invented here ' gaat niet alleen buurten bij andere bedrijfssectoren, maar ook bij de na-tuur of de kunst. Denk aan de vorm van ho-gesnelheidstreinen die geïnspireerd is op de vorm van vogels. Of aan origineel gedesignde verwarmingstoestellen gebaseerd op op het eerste zicht grillige kunstobjecten.

BUNDELSAl die inzichten vallen niet zomaar uit de

lucht. Het boek is onderbouwd door hon-derden gesprekken met bedrijfsleiders en vernieuwers. Ramon en zijn collega's heb-ben jarenlang geleerd uit ervaringen bij het begeleiden van bedrijven en organisaties. N.a.v. een hulpvraag van een bedrijf werken ze bijvoorbeeld bundels op maat uit met '21 ways for innovation'. Weer dat getal '21' dus! Ze hebben ondertussen al zo'n 230 dergelijke bundels gerealiseerd voor klanten. 'Not in-vented here' blijkt alvast succes te kennen. Na een eerste druk op 5 000 exemplaren zijn er ondertussen al 10 000 extra exemplaren ge-drukt.

www.crossindustryinnovation.com

Ik wist al langer dat mijn buur-

man, Ramon Vullings, vaak

naar het buitenland trekt,

daar lezingen geeft en bezig

is rond creativiteit … Toen ik

vernam dat hij begin april– sa-

men met co-auteur Marc He-

leven – een nieuw boek zou

presenteren in Amsterdam,

wou ik dan ook meer weten.

Ik leerde dat Ramon heel wat

grote (internationale) bedrij-

ven helpt ernstige vernieu-

wingen leuker en eleganter

aan te pakken. Daarbij gaat

hij er vanuit dat verschillende

soorten bedrijven of organi-

saties veel van elkaar kunnen

opsteken. Wat kan een zieken-

huis bijvoorbeeld leren van de

manier waarop de bezoekers in IKEA door de winkel geloodst worden? (Luk Depondt)

'Not invented here', nieuw boek van Ramon Vullings

“Een slimme manier om buiten de grenzen van de eigen sector ideeën op te doen”

Ramon Vullings met het boek dat bol staat met voorbeelden over innoveren door te gluren bij de buren. Foto Luk DEPONDT

Gazet van Zurenborg | www.gazetvanzurenborg.be 13Afscheid van kunstenaar Joris Joseph

Het leven is niet meer dan een dominospelZaterdag 6 juni. De avond voordien maakte een hels

onweer abrupt een einde aan een zeldzame zomerdag.

’s Morgens oogt de hemel opnieuw vlekkeloos blauw.

Op de Dageraadplaats is er alweer een gezellige drukte.

Voor de Sint-Norbertuskerk troepen mensen samen. Ze

groeten elkaar, keuvelen wat en genieten van het mooie

weer. Niet voor lang. Om 11 uur gaan ze de kerk binnen

om afscheid te nemen van Joris Joseph (69), een monu-

ment van het figurentheater in Vlaanderen en stichter

van Theater Ultima Thule. (Bernard SOENENS)

De kerkdienst is informeel en ingetogen. Het groeten gebeurt vooraan in de kerk en wordt de hele kerkdienst verder gezet. Priester, huis-arts, vrienden, kunstenaars schetsen een beeld van Joris Joseph als mens en kunstenaar. Joris was een moedig man en bouwer van kunst en cultuur. Hij bouwde zichzelf een speciaal le-ven. Hij was ook koppig. Hij wou vooral gelijk hebben. Dat stond vaak gelijk met botsen. Zijn kunstzinnig leven startte op een schrijverscur-sus in Leuven in de jaren ’80. Hij slaagde erin iedereen te doen lachen met zijn ‘rare humor’. Joris bracht vernieuwing in de kunstwereld en bouwde poppenspel om tot figurentheater. Hij gaat de geschiedenis in als stichter en artistiek leider van Theater Ultima Thule. Zijn figuren-

theater was een mix van tekst, decor, muziek, acteurs en poppen. Hij kende de scheppende kracht van het woord. Spreken was ook maken. Joris inspireerde en liet inspireren. Een kleuter houdt het voor bekeken en slentert enkele keren doorheen de zijbeuk. Met een pop in de hand. Symbolischer kan niet. Buiten na de kerkdienst getuigen ex-collega’s van Joris met een blik vol heimwee: “Hij was mijn meester. Meester Joris” “Met hem is het voor mij allemaal begonnen” “Ik speelde samen met hem bij Ul-tima Thule”.Joris was ook dichter. We luisteren naar het ge-dicht “Te Laat”. Enkele getuigenissen verwijzen ook naar zijn levenseinde en de ziekte die hem uiteindelijk fataal werd. Het schetst een filoso-

fische kijk op het leven en de manier waarop Joris er tegen aankeek. Er zijn rake zinsneden als “Hoera, ik weet waaraan ik dood zal gaan” en “het leven, ik moet het pikken, maar ik weet wel, het is niet meer dan een dominospel.Het leven als een relatief gebeuren. Wat zo raak verwoord wordt bij dit afscheid van Joris Jo-seph, wordt nog eens geïllustreerd bij het bui-tengaan na de kerkdienst. De blauwe hemel is er nog altijd. De Dageraadplaats is ingenomen door 100 kleurrijke kinderen, die zingen, dan-sen en muziekspelen. Een mooie ode aan de kunstenaar Joris Joseph. Tekst op gedenkkaartje van Joris JosephLo spettacolo è finitoSchep de soep maar op

Zet u aan de disHet is hier gedaanDe clown is ontschminktDe trapeze schommelt naDe ring is nat en vuil en verlatenDe voeten van de voetenStaan donkerbruin in het gele strooiselDe stalknecht neemt zijn bezemVeegt alles schoonAlsof er niets is geweestAlsof de lucht gratis heeft getrildTickets voor de volgende voorstellingZijn niet te krijgenDank,

Joris

Nieuwe rommelmarkt op komst in de Walvisstraat De bewoners van de Walvisstraat heb-ben de handen in elkaar geslagen en or-ganiseren op zondag 13 september een rommelmarkt waar alle bewoners van de straat mogen aan meedoen. Christof Lat-houwers, die woont op nummer 17 neemt

samen met Maarten Debusschere van nummer 16 de organisatie op zich. De kinderen hebben echter voorrang en krijgen in de Nottebohmstraat de dag tevoren, op zaterdag 12 september, een heus straatfeest. De Nottebohmstraat is

dan de hele dag een officiële speelstraat en dus autovrij. De dag erna, op zondag 13 september, mogen de volwassenen meespelen en start de rommelmarkt in de Walvisstraat om 10.00 ’s morgens. De Not-tebohmstraat zal even later vanaf 14.00

ook zijn overbodige huisraad en verbor-gen schatten op het voetpad zetten, en misschien wordt er een beetje geruild tus-sen de beide straten, maar waarschijnlijk zal er veel verkocht worden aan nieuwe gelukkige eigenaars.

Joris Joseph vlak voor zijn huis en rechts, aan het werk bij Ultima Thule Foto Jeannine FUHRING

14 Gazet van Zurenborg | ww.gazetvanzurenborg.be14 Gazet van Zurenborg | ww.gazetvanzurenborg.be

Weg uit school in de K. Altaarstraat

Boeddhistisch Centrum zoekt nieuwe ruimte

Het Ehipassiko Boeddhistisch Centrum is tot op de dag van vandaag gevestigd in een als meditatieruimte ingericht klas-lokaal van de Evangelische Basisschool De Zonnebloem, Korte Altaarstraat 19. Het aantal leerlingen van de school stijgt echter voortdurend en de school breidt uit. Onze meditatieruimte wordt dan ook in gebruik genomen als klaslokaal vanaf september 2016. Ze zoeken dan ook een nieuwe locatie om te huren. Hun criteria (indien mogelijk): - Zurenborg, Antwerpen of omgeving, voltijdse huur, plaats voor 100 stoelen, parkeermogelijkheid voor auto's en fietsen, 2 toiletten beschikbaar, bereikbaar met openbaar vervoer, ver-warm- en verluchtbaar. Wie kent een dergelijk onderkomen ? Dan graag een seintje naar: Tine Van Haegen-borgh (tinevanhaegenborgh@hotmail.com) of Lidia Schinkel (lidiaschinkel@gmail.com) met in de onderwerpregel 'Lo-catie Ehipassiko'.

Ze zijn ook op zoek naar een vrijwilliger die enkele taken op zich wil nemen, waaron-der het samen met Jerry Vandyck onder-houden van de website. Graag enige erva-ring of deskundigheid op dit terrein.

De kans is dan ook groot dat ze Zurenborg verlaten. Drijvende kracht achter het cen-trum is Paul Van hooydonck, ooit de enige Belgische boeddhistische monnik en nog altijd de stuwende motor.

-Wanneer zijn jullie eigenlijk begonnen met het centrum in Zurenborg ? Paul Van hooydonck: “De startdatum van ons centrum is 1 januari 2008.”

-En dan nog boven de dokterspraktijk, was daar een speciale reden voor of was het toeval ?Paul Van hooydonck: ”Dirk Avonts, de arts die de huisartsenpraktijk Zurenborg mee oprichtte,richtte ook Ehipassiko mee op. Hij was mede-eigenaar van het huis waar de huisartsenpraktijk in is gevestigd. Toen ik na een verblijf van 12 jaar in Azië terug-kwam naar Antwerpen en een woonplaats zocht, vertelde hij me dat de studio op de derde verdieping van de Korte Altaarstraat 8 vrijkwam. Ik ben er toen gaan wonen en daar begonnen ook de eerste activiteiten van Ehipassiko.” -Het centrum heeft de wind in de zeilen de laatste jaren. Er was bij jullie ook al af en toe sprake van plaatsgebrek. Hoe valt dat eigenlijk te verklaren? Paul Van hooydonck: “Mensen zijn min-der kerkelijk, maar niet minder spiritueel. Ze zoeken een alternatief. Boeddhisme en daarbij horende geestestraining/medita-tie vormen bovendien een tegengewicht voor de toenemende stress, drukte en ver-vreemding in de wereld waarin we leven.”

Succes toegewenst op jullie nieuwe stek. Hopelijk blijven jullie in de buurt.

Een van de Zurenborgse instituten dreigt de wijk te verlaten. Het

boeddhistisch centrum dat vele jaren gevestigd was boven de dok-

terspraktijk in de Korte Altaarstraat (naast de kerk), verhuisde naar

de school aan de overkant, maar barst nu ook daar uit zijn voegen

en is op zoek naar een andere plek waar ze bijeen kunnen komen.

(SC) Paul Van hooydonck in het “oude” boeddhistisch centrum dat ze moeten verlaten.Foto Archief

Gazet van Zurenborg | www.gazetvanzurenborg.be 15

Buiten straalt de zon en de warme worsten-verkoper van de donderdagse markt legt een geurtapijt over het plein. Speciaal voor het gesprek heeft Philippe Van Hoeberghen (34) een tafeltje en twee stoelen buiten gezet. Een terras is er nog niet, maar het enthousiasme is nu al moeilijk te temperen. Vooral als om de haverklap iemand stopt en vraagt wanneer het nu eigenlijk open gaat. En wat voor soort eten ze zullen geven. Duidelijk gewezen klan-ten uit de Moskou, want daar liggen de roots van de drie die nu May’s gaan doen draaien. Hopelijk vanaf eind juni belooft hij iedereen. Want ze werken er ondertussen hard aan.

Ze zijn naast Philippe ook Wouter Vanachter (30), die fulltime en binnenkort parttime in de sociale sector werkt en Jarucha Penjanin ((32), een Thaise die tien jaar geleden met een Belg is getrouwd en achter de potten zal staan. Trio dat samen in de Moskou werkte. Philippe vat zijn achtergrond samen: “Gebo-ren in Wilrijk, Toerisme gestudeerd, dan ver-tegenwoordiger geweest en in de horeca ge-sukkeld, omdat mijn zus manager was in de Moskou. In de Moskou zelf 8 – 9 jaar manager geweest tot de boel failliet werd verklaard en de curator opdook. Wouter werkte daar ook en Jarucha stond in de keuken. We hebben wel onderhandeld met de curator, maar we zijn nooit tot een vergelijk gekomen. Bras-serie Van Loock behoorde tot dezelfde groep en was dus ook failliet en we hebben moeten wachten tot het verkocht was om het over te kopen. En zo zijn we ons nu aan het voorbe-reiden”

CANAPEWat wordt het nu eigenlijk? Philippe moet

niet lang nadenken. Het concept staat op zijn tong gebrand. “Een van de belangrijk-ste dingen is dat we vanaf ’s morgens tot ’s avonds open zullen zijn. We hebben speciale aandacht voor de koffie, die we echt lekker en niet al te duur willen presenteren. We gaan ook een menu voor kinderen hebben en bui-ten op het terras voorzien we in een plek waar kinderen aan een speciale, lage tafel kunnen zitten met een tekenbord en zo. Ik heb zelf twee kinderen, dus ik weet hoe belangrijk dat is als mensen willen gaan eten. Prijzen? Zeker niet duur en een fles wijn gaat bij ons pakweg 15-16 euro kosten, goeie wijn want ik vind dat de wijnen in de restaurants, ook hier, veel te duur zijn. Verder de gewone frisdran-ken en dergelijke want nogmaals, bij ons kan je nu ook gewoon iets komen drinken. In de zaal komt trouwens een grote canapé waar je rustig kan gaan zitten om iets te drinken. Dat is echt de bedoeling”

GROENPhilippe is een grote fan van de buurt. Zelf woont hij in Boechout. Van de stad verhuisd met zijn twee kinderen naar een heel groene, rustige omgeving, zegt hij. “Maar Zurenborg heeft een apart karakter en we weten door onze ervaring in de Moskou wat de mensen willen. Boeiend vind ik hoe de verschillende mensen met elkaar samenleven hier, dat is op veel plaatsen niet mogelijk. Kijk maar hoe de joodse mensen hier op het plein zitten, naar de optiekwinkel op het plein komen. Da’s in veel plekken in Antwerpen en in de wereld niet mogelijk. En dat is fantastisch. En ook het plein zelf natuurlijk, het kan niet groen genoeg zijn. Voor mij mogen er best nog wat bomen bij.” Ook het groot aantal kinderen

dat hier met fietsjes rondrijdt en speelt is bij-zonder, vindt hij en net op dat moment komt er uit het ZeeZicht een heel bataljon oorlogs-invaliden richting speciaal treintje dat vlak voor het speelplein geparkeerd staat.

ZAALTJEHet wordt tijd om verder te doen want de keuken moet nog worden aangepakt, de vloer geschrobd en geschuurd en het logo moet nog een plaatsje aan de gevel krijgen. En als dat allemaal achter de rug is, is er plaats voor zo’n 50 mensen binnen en een 30

tot 40 buiten op het terras. En ook nog dit: de eerste verdieping biedt ook plaats aan men-sen die een feestje willen organiseren of in groep yoga willen doen of zo iets. Men mag zich ook verwachten aan thema-avonden en regelmatig zal er een “tap” buiten komen te staan. Want ze willen vooral het contact met de buurt opbouwen en houden. En, we zou-den het haast vergeten , waar komt de naam May’s eigenlijk vandaan? Grote fan van Brian May, de fantastische gitarist van de rockgroep Queen misschien? “Helemaal niet, het is ge-woon de roepnaam van onze Thaise kok”

“We willen het huiselijk maken”Brasserie Van Loock is nu May’s geworden

Nog snel even wat gaatjes in de muur vullen en

bij de buur-bakker twee koffies halen en dan kun-

nen we beginnen met het gesprek. Philippe Van

Hoeberghen wil namelijk elke minuut benutten

om van Brasserie Van Loock op de Dageraadplaats

zo snel mogelijk May’s te maken. “Straks komen ze

binnenin schilderen en dan zal het al een andere

look hebben”, zegt hij. “Wat het moet worden?

Geen brasserie en eigenlijk ook geen restaurant,

wel iets waar mensen iets lekker kunnen eten maar

evengoed iets kunnen drinken. Frans, Belgisch en

ook Thais en we leggen vooral de nadruk op de hui-

selijkheid met plaats voor kinderen en een zetel

voor de volwassenen.” (Swa COLLIER)

Philippe, May en Wouter staan klaar om van Brasserie Van Loock snel May’s te maken.Foto Marc VINGERHOEDT

16 Gazet van Zurenborg | ww.gazetvanzurenborg.be

Deze Eat in Antwerp verschijnt twee keren per jaar. Een keertje in de zomer en één keertje in de winterperiode en deze gids is gratis te krij-gen op zo’n 200 locaties in de stad. Gemikt wordt op zo’n 40.000 exemplaren. Bedoeling van de gids is dat men adresjes van eetgele-genheden presenteert of adressen van culi-naire speciaalzaken.

WEBHelemaal nieuw is wel dat er ook een meerta-

lige en interactieve restaurantwebsite komt. Met de QR-code krijgt men meteen toegang tot een heleboel toepassingen. Handig voor de hedendaagse eetmens. Op het webplatform zal men niet alleen de adressen van de loca-ties vinden maar ook meer informatie per wijk en een overzicht van de vele Antwerpse eve-nementen die met eten en drinken te maken hebben. En je kan zoeken per wijk, per budget en type restaurant. Plus wedstrijden met culi-naire prijzen.

-Wanneer mogen we de eerste exemplaren eigenlijk verwachten en hoeveel pagina’s telt het eerste exemplaar?Dimitri Huyghe: “Het eerste exemplaar werd onlangs officieel gelanceerd in de Zoute Zoen en de gidsen worden ondertussen verdeeld over de stad zowel bij deelnemende restau-rants als bij de dienst toerisme en andere plek-ken waar veel mensen langskomen. De gids telt 100 pagina’s en in tegenstelling met vroe-ger is het exemplaar nu gratis. Ook de website www.eat-in-antwerp.be werd tegelijkertijd ge-lanceerd. “

-Niets verandert zo snel als het horecaland-schap. Kijk maar naar Zurenborg. Is het dan geen hele klus om telkens bij te blijven ?Michel Tassent: ”Inderdaad er is veel rotatie, als u kijkt naar oudere lijsten met Antwerpse restaurants dan valt het op dat er veel niet meer zijn of niet meer onder dezelfde naam. De web-site geeft natuurlijk de mogelijkheid om op korte termijn aan te passen waar nodig. Meer nog voor nieuwe restaurants is het een mooie springplank om sneller bekend te geraken.”

-Zurenborg heeft zich ondertussen een stevige restaurant – en caféreputatie opge-bouwd. Hoe kom je dan aan de geselecteer-de restaurants ? Dimitri Huyhe: ”Wij gaan niet op zoek naar de duurste restaurants, maar we zoeken res-

taurants die in hun prijssegment kwaliteit en meerwaarde brengen of bijvoorbeeld alles vers bereiden of toch iets speciaals bieden. We zijn in een opstartfase en hebben zeker niet de am-bitie om het volledig pakket aan restaurants te brengen. Per wijk gaat dit beperkt zijn, bijvoor-beeld voor Zurenborg een 10-tal.”

-Wat zijn de standaardcriteria ? Kan ieder-een zomaar opgenomen worden?Dimitri Huyghe: ”We zoeken restaurants waarvan bezoekers zeggen, ‘fijn restaurant en nu wil ik nog wel een ander restaurant uit die gids proberen.’ Zoiets als die vriend die vaak op restaurant gaat en wel altijd een nieuw adresje uit zijn mouw schut.” -Waar kunnen we in de wijk zelf dergelijke gidsen vinden ? Michel Tassent: ”Bij Karwij en Cena en verder ook bij de bakker, krantenwinkel, wijnhandel enz. Ze vliegen in ieder geval de deur uit… als warme broodjes.

Dimitri Huyghe: ”Verder, niet te vergeten, is er ook een wedstrijd waarbij de winnaar voor een heel jaar een maandelijks diner kan winnen, elke maand in een ander restaurant. Je kan je inschrijven op de website en er zijn er al veel kandidaten.”

-Veel succes toegewenst.

Colofon“Eat in Antwerp”: gratis en informatie van elke wijk

Realisatie van Zurenborgse Applic Group

open van dinsdag tot donderdag 12u tot 14u - 19u tot 21.30uvrijdag en zaterdag 12u tot 14u - 18.30 tot 22.00u

zondag en maandag gesloten

Door Verstraeteplaats 4 • 2018 Antwerpen • 03 294 78 77restaurantcena@telenet.be

cenawww.restaurantcena.be

Antwerpen heeft er een nieuw, gratis eetmagazine bij met de toepasselijke

naam “Eat in Antwerp”. Niet echt nieuwnieuw, want het vervangt de tien jaar

oude citygids ‘Out in Antwerp’. De realisatie en de uitbouw van het bijho-

rende webplatform Eat in Antwerp is in handen van de Zurenborgse firma

Applic Group van Dimitri Huyghe en Michel Tassent, die zijn gevestigd in de

Draakstraat. Dimitri Huyghe van Applic Group: “Er komen vijftien wijken van

de stad aan bod en Zurenborg ontbreekt daar uiteraard niet.” (Swa COLLIER)

De vier tijdens de voorstelling: Tom Van Engelen, Zino De Kemp, Dimitri Huyghe en Verberckmoes.

Gazet van Zurenborg | www.gazetvanzurenborg.be 17

Al twee keer werd op deze locatie een poging gedaan

om door te stoten naar het Zurenborgse horeca-walhal-

la. Eerst kiprestaurant Poule-Poule en daarna het wat

sjiekere Meat and Eat. Maar wat werkt op het Zuid,

werkt niet noodzakelijk in Zurenborg. Nu wil een jong

koppel het er over een heel andere boeg gooien. Een

bruin cafeetje word het, met op donderdagavond live

muziek. Voor de sfeer lieten ze zich inspireren door de

petits zincs in hun geliefde Parijs.

(Luc PANDELAERS)

Nieuw bruin cafeetje geopend op de Tramplaats

Gitanes” wil vleugje Parijs naar Zurenborg brengen

De werken zijn nog volop bezig als ik er een kijkje ga nemen. Marc Van Roey staat op een ladder een antieke boekenkast tegen de wand te schroeven die de barkast moet worden en Noémie Peeters onderhandelt nog volop met een vertegenwoordiger van de drankenleve-rancier over nog te leveren glazen, asbakken en reclameborden van Ricard en andere Amer Picons. Ik moet even wachten maar krijg alvast een glaasje Franse vermout in mijn handen gestopt. “Proef dit maar eens, hier heb je waar-schijnlijk nog nooit van gehoord. Het komt ze-ker op onze kaart”.

DAGERAADPLAATSEen tijdje later zitten we op het terras van de Wattman, kwestie van even uit het stof te zijn. Ik vraag hen hoe ze er toe gekomen zijn om hier een café te beginnen. “Ik ben geboren en getogen in Zurenborg”, zegt Noémie. “Geboren op de Cogels-Osylei en daarna woonden we in 'De Winter', waar mijn moeder de winkel Pu-nani had, zowat de voorloper van 'Dille en Ka-mille'. Als kind ging ik elke dag te voet naar de Steinerschool in de Charlottalei. Daarna werd de band losser. Studeren, trouwen, kindjes krij-gen. Maar de Dageraadplaats is altijd mijn bio-toop gebleven. Na mijn scheiding ben ik terug in de buurt komen wonen. Niet meer op Zuren-borg zelf want dat was me te duur geworden. Maar er zijn nog altijd maar weinig dingen die ik liever doe dan een koffie drinken op het ter-

ras van het ZeeZicht terwijl mijn kinderen op het plein spelen.”

“Ik ben ook in Zurenborg geboren”, zegt Marc Van Roey, “in de Van Ruusbroecstraat meer be-paald. Maar daarna zijn mijn ouders verhuisd naar de Wipstraat, aan de andere kant van de Plantin-Moretuslei. Later ben ik in Kapellen gaan wonen. Ik ben eigenlijk niet zo'n stads-mens. Ik vind de stad geweldig om te werken en uit te gaan, maar wonen doe ik liever in de stilte en het groen.”

Maar waarom precies een café? “Voor mij was dat al jarenlang een stiekeme droom”, zegt Noémie. “Mijn vader had een bed & breakfast in Zuid-Frankrijk en ik ging daar in de zomer-vakanties vaak helpen. Dat werk en vooral het contact met de klanten beviel me erg en ik denk dat ik toen al wist dat ik ooit een eigen zaakje wilde hebben. Een koffiebar, een cafe-tje, een winkel of een combinatie van dat alles. Uiteindelijk werd het een job in het onderwijs, ook iets wat ik heel graag doe en wat ik half-tijds ga blijven doen. Maar dan kom je een nieuw lief tegen, je begint samen te fantaseren en opeens geraakt alles in een stroomversnel-ling. Toen dan dit pand vrijkwam ,viel alles op zijn plaats en zijn we er in gedoken.”

PERE-LACHAISEVan waar komt de link met Parijs, vraag ik hen.

“Door de B&B van mijn vader had ik vanzelf al nauwe banden met Frankrijk” zegt Noémie. Daarna bleken we allebei een boontje te heb-ben voor Parijs. We hebben daar vrienden die in het XXe Arrondissement wonen, in de buurt van Père Lachaise. Dit is een heel leuke buurt, een beetje zoals Zurenborg eigenlijk. Een wijk die wat in verval was geraakt maar dan in de armen werd gesloten door artistieke en hippe vogels, omdat het daar nog goedkoop wo-nen was. Wat er overigens voor gezorgd heeft dat net zoals hier de huizenprijzen fameus de hoogte zijn ingegaan. Je vind daar nog veel bruine kroegjes waar de tijd lijkt te hebben stilgestaan, de muren en plafonds gepatineerd door generaties gitanes- en gauloiseswalm. In de meeste zijn er ook regelmatig optredens: gitaarjazz à la Django Reinhardt of Java op het accordeon. Dat is zo'n beetje de sfeer die wij hier willen scheppen. We wilden geen gelikte brasserie of iets wat recht van de tekentafel van een binnenhuisarchitect komt, het moet er een beetje doorleefd uit zien. Dat je alles moet doen met een beperkt budget helpt daarbij wel natuurlijk. Onze toog komt van een brocanteur in de Kloosterstraat en voor de rest heeft Marc zelf alles gemaakt of vertimmerd.”

AKOESTISCHEn waarvoor kunnen we hier allemaal terecht? “We gaan al 's morgens vroeg open. Koffie of thee. Met een koffiekoek of een volledig ont-

bijtbuffet. Tot in de namiddag kun je op ons terras lekker in het zonnetje naar de mensen kijken. 's Middags serveren we “des petits plats”: lekker brood met tapas, een bordje ham, brus-cette... We willen ook zoveel mogelijk werken met lokale leveranciers. Onze wijnen komen bijvoorbeeld allemaal van de Heerlijckheid.

's Avonds veel goede, rustige muziek. We heb-ben een klein podium waar op donderdag-avond akoestische optredens gepland worden: gitanesjazz met o.a. onze huisaccordeoniste Lady Angelina en haar band en verder folk, singer-songwriters, klassiek, you name it. Kandidaat-muzikanten mogen zich overigens altijd aanmelden, maar enkel voor akoestische optredens: we willen wel onze buren te vriend houden. Verder hebben we nog veel wilde plannen zoals zondagmatinees, poëzieavon-den of whiskyproeverijen maar die moeten nog concreet ingevuld worden. Wie onze pro-grammatie wil volgen kan terecht op onze Fa-cebookpagina Gitanes Antwerpen.”

Inmiddels is Gitanes zoals gepland geopend op 2 mei. Met veel schoon volk, veel ambiance en fel gesmaakte optredens. En sindsdien zit er van zodra de zon zich laat zien volk op het ter-ras. Zo te zien is het ook voor dit adres derde keer goeie keer en heeft Zurenborg er weldra een vaste waarde bij.

Op donderdag 6 augustus

‘Antwerp Pride’ begint officieel met een feest op de DraakplaatsVan zaterdag 1 tot zondag 9 augustus kleurt onze stad opnieuw in regenboogkleuren. Holebi’s, vrienden en sympathisanten vieren dan Antwerp Pride. Dit is een festival waarbij elke Antwerpenaar zichzelf kan zijn. Het Roze Huis organiseert een kunstenfestival met onder meer Jan Fabre, we praten met Chinese activisten over het leven van holebi’s en transgenders in het Verre Oosten, we organiseren de traditionele Midsummer Party op de Draakplaats en er wordt deelgenomen aan de grote parade en het Closing Festival op de Grote Markt.

-Zaterdag 1 augustus – zondag 9 augustus 2015

Het kunstenfestival Antwerp Queer Arts Festival.Het Roze Huis organiseert voor de tweede maal dit kunstenfes-tival. We tonen onder meer theater van Jan Fabre, spelen Aziati-sche films met een holebi- of transgenderthema in Cinema Car-toons en organiseren een literatuuravond met onder meer Gaea Schoeters en de Britse Rosie Garland. Het festival wordt geopend op zaterdag 1 augustus om 20u in Galerie Verbeeck-Van Dyck op het Eilandje. Hier kan je terecht voor een tentoonstelling met het werk van verschillende Chinese kunstenaars. Op vrijdag 7 augustus gaan we dieper in op de situ-atie in China met een debat in het Radisson Hotel. Nadien kan je op het De Coninckplein terecht voor heel wat entertainment en ’s avonds tonen we in Permeke Chinese documentaires.Het festival wordt afgesloten met een Lesbian vampire Night in de Red&Blue.Alle info kan je vinden op www.queerarts.be of op de Facebook-pagina van het Antwerp Queer Arts Festival.

-Donderdag 6 augustus 201518u: Midsummer PartyMet het traditionele feest op de Draakplaats openen Het Roze Huis en café Den Draak officieel Antwerp Pride. De hele buurt van Zurenborg is uitgenodigd om met ons mee te feesten! Dit jaar wordt het feest nog groter met optredens en food trucks. We beginnen er deze keer aan om 18u. Inkom: Gratis Locatie: Draak-

plaats.

-Zaterdag 8 augustus14u: De Grote parade van Antwerp Pride:Zoals elk jaar neemt Het Roze Huis deel met een eigen wagen aan de parade.

-Zondag 9 augustus14u: Closing Festival op de Grote MarktMet het Closing Festival brengt Antwerp Pride heel wat optre-dens tijdens de laatste dagen van de festiviteiten. Onder meer Nathalia, Slongs Dievanongs, Conchita Wurst en Alexander Rybak zijn de gasten. Het Roze Huis vind je er met een infostand.

-Zondag 30 augustus 201511u00: CultuurmarktHet Roze Huis is er met een standje op de cultuurmarkt.

-Wekelijks activiteiten in Het Roze HuisElke dinsdag (20u00 – 22u00): Bijeenkomst: AA De Eerste, holebi’s met verslavingsproblemenElke woensdag (20u00 – 22u00): Koor: Pink Noise (Active Company)Elke donderdag (19u00 – 21u00): Onthaal Elke donderdag (20u00 – 21u30): Yoga (Active Company)

Noémie Peeters: “Door de B&B van mijn vader had ik vanzelf al nauwe banden met Frankrijk” Foto Luc PANDELAERS

Lady Angelina: de huisaccordeoniste Foto Anton FAYLE

18 Gazet van Zurenborg | ww.gazetvanzurenborg.be

Eline VercruyssenOpticien - Optometriste

Dageraadplaats 122018 Antwerpen

tel : 03/235 16 35 • fax : 03/235 17 44

optiekdedageraad@telenet.be

MAANDAG GESLOTENDINSDAG 10 uur tot 18 uurWOENSDAG 10 uur tot 18 uurDONDERDAG 10 uur tot 18 uurVRIJDAG 10 uur tot 18 uurZATERDAG 10 uur tot 13 uur

OPENINGSUREN

dageraadplaats 8antwerpen

03.235.52.41eenvoudig*niet duur*maar heel apart

Op het Rijckaertsplein, aan Berchem Station, staat een

nieuw en origineel caféterras. Het is helemaal in hout

opgetrokken, heeft naast de gewone tafels en stoelen

ook comfortabele zetels, een gezellige salontafel, plan-

tenbakken met bamboe en 2 heuse palmbomen. Het is

een recente investering van café De Lijmstok, dat on-

dertussen al 28 jaar bestaat. (Thomas VAN LIERDE)

Op een zonnige vrijdagnamiddag is het terras bijna volzet, voornamelijk door bedienden in pak of rok uit de omliggende kantoorgebou-wen. Mannen en vrouwen die na een lange werkweek even ontspannen, voor ze naar huis (moeten) gaan. Wat mij en waarschijnlijk ook de 2 andere eenzame mannen opvalt, is dat er meer rokjes dan pakken te bewonderen zijn. Op de achtergrond speelt Total Eclips of the Heart, de avond is nog jong.

CHEQUESAls ik terugkom op een grijze dinsdagmiddag is het terras verlaten, maar binnen staan enkele anciens die steun zoeken tegen de bar. Tegen het plafond boven de bar hangt een uitver-grote postkaart van 3 meter breed beschreven met verschillende sierlijke handschriften. “Een cadeau van de vaste klanten voor mijn 61ste verjaardag”, vertelt de stichter Ronan Cassel-man trots. Hij heeft enkele jaren geleden de fakkel doorgegeven aan zijn zoon Chano Maes (28), maar vader Ronan heeft er duidelijk zelf ook nog zin in.

Mijn eerste vraag ligt voor de hand, vanwaar komt de naam Lijmstok eigenlijk? “Vroeger werden de mensen uitbetaald met cheques die ze van de postbode kregen. Er was hier in de buurt een bende jonge knapen die die che-ques met een met lijm besmeerde stok uit de brievenbussen visten.” Met fonkelende ogen

gaat Ronan verder. “Vroeger kwamen de post-bodes hier over de vloer, en ook de werkne-mers van de Spoorwegen kwamen tijdens hun dienst pinten pakken. De tijden zijn nu een beetje veranderd, de mensen blijven komen, maar blijven wel nuchter tijdens hun werk.“

BRAZILIEEr speelt Zuid Amerikaanse muziek op de te-levisie, en er wordt ook Braziliaans bier geser-veerd. “Mijn vrouw is Braziliaanse”, verklaart Ronan, “en dat vieren we elke vrijdag met een feestje, waar ook Zuid-Amerikaanse muziek wordt gespeeld, en waar mensen van alle nationaliteiten op af komen. Onze serveuses zijn ook niet allemaal van België, dat geeft een gezellige smeltkroes.” Hij laat wat foto’s zien, het ziet er een leuke bedoening uit. Op de deur naar het toilet staat geschreven: “Men to the left, women are always right”. Ik verlaat het café met het voornemen nog eens terug te komen.

INFOCafé de Lijmstok,

Uitbreidingsstraat 468(op het Rijckaertsplein)

Open alle dagen vanaf 10.00, in het weekend vanaf 12.00.

Sluit rond 01.00, op vrijdag 03.00 of later. Facebook: Lijmstok

“Elke vrijdag wordt er Zuid-Amerikaanse muziek gespeeld”

Het terras van De Lijmstok, vlakbij het Station van Berchem Foto Thomas VAN LIERDE

Café ‘De Lijmstok’ heeft zelfs palmbomen op zijn terras staan

Gazet van Zurenborg | www.gazetvanzurenborg.be 19

-Waarom een failliete zaak overnemen?Ellen Geens: “Ik ken de buurt hier al lang en de Moskou was mijn overbuur, dus ik kon het potentieel van die zaak goed inschatten. Ik was dus direct na het faillissement geïnteres-seerd. Maar eerst zag het er naar uit dat het personeel daar de zaak zou overnemen. Toen dat niet doorging heb ik contact opgenomen met de curator en toen was de overname snel beklonken.”

-Loop je daarmee niet het gevaar van tegen jezelf te gaan concurreren?Ellen Geens: “Helemaal niet. Ik heb mijn col-lega's hier in de buurt nooit beschouwd als concurrenten. Wij profiteren allemaal van het feit dat er hier een ruim aanbod is. De mensen komen naar Zurenborg omdat ze hier een gro-te keuze hebben en beslissen dan ter plekke waar ze zullen binnen stappen. Je moet het hebben van mond aan mond reclame en dat werkt alleen nadelig voor de knoeiers in het vak. De Wattman en de Moskou hebben trou-wens een heel verschillend cliënteel.”

Hoezo? Jullie zitten in dezelfde prijsklasse en hebben een gelijkaardig aanbod.Ellen Geens: “En toch. Een belangrijk deel van het cliënteel van de Moskou waren mensen die hier in de buurt werken en daar 's middags kwamen lunchen. Ze komen daar voor een

goede maaltijd aan een eerlijke prijs en daar-na zijn ze weer weg. In de Wattman blijven de mensen veel langer zitten. Wij hebben heel veel groepen toeristen die na de rondleiding neerstrijken op ons grote terras. En wij zien ook veel buurtbewoners die hier op het terras een kopje koffie komen drinken, daar een an-dere buur of kennis tegenkomen en uren later nog zitten te kletsen.”

-Dit is al je derde brasserie. Je hebt op het Eilandje ook nog Sil'eau. Heeft zo een schaalvergroting veel voordelen?Ellen Geens: “Absoluut. Je kunt goedkoper in-kopen door het grotere omzetvolume. Ik kan nu ook mijn personeel veel efficiënter inzet-ten. Als het op de ene locatie erg druk is kan makkelijk versterking sturen. Vanmorgen is er nog iemand uit de Wattman naar het Eilandje gereden om daar bij te springen. Dat maakt ook dat ik nu meer mensen een vast contract kan geven en dat ze meer werkzekerheid heb-ben.”

-Waarom heb je de zaak omgedoopt tot “Oost”?Ellen Geens: “Je moet een duidelijk signaal aan de klanten geven dat het om een nieuwe zaak gaat. We hebben ook alles geschilderd en vernieuwd, nieuw sanitair geplaatst en een volledig nieuwe keuken. We hebben echt dag en nacht moeten werken om alles op korte

tijd klaar te krijgen. “Oost” is natuurlijk een verwijzing naar onze ligging, vlak naast de helling die naar het Ooststation leidt. In de Gazet van Antwerpen stond dat het ook ver-wees naar onze kaart, dat we vooral Oosterse keuken zouden brengen, maar dat klopt niet

helemaal. De Moskou heeft altijd een paar oosterse gerechten op de kaart gehad en dat gaan we zo houden, maar ons aanbod is veel ruimer dan dat. Ik zou het eerder wereldkeu-ken noemen, met de nadruk op gezond en licht.”

Gitsschotellei 139 - 2600 Berchemtel. 03/383 59 56openingsuren: di-zat. 10-12.30u. 13.30-18u.zondag en maandag gesloten

kikker & kohet betere speelgoed

Het faillissement van horecatycoon Jo Peeters bleef ook

in Zurenborg niet onopgemerkt. Vorig jaar moest Bras-

serie Van Loock sluiten en enkele maanden geleden was

het ook afgelopen voor de Moskou. Maar zoals te ver-

wachten en te voorzien was doken er voor beide zaken

al snel kandidaat-overnemers op. Brasserie Van Loock is

ondertussen door drie gewezen Moskou-mensen overge-

nomen en heet nu May’s en Ellen Geens, zaakvoerster

van de Wattman, nam de fakkel over in de Moskou. On-

der de nieuwe naam “Oost”. (Luc PANDELAERS)

Zaakvoerster Wattman neemt Moskou over en het wordt “Oost”

“Oost” omdat we vlak naast de helling liggen die naar het Ooststation leidt”

Het druk bezochte terras van restaurant Oost.Foto’s Luc PANDELAERS

Waterloostraat decor voor opname videoclip

Koffiekoeken als attentievoor de medewerkingOp 27 april kregen de bewoners van de Generaal Van Merlentraat en de Waterloostraat de vraag om op zondag 3 mei de straten auto- en de stoepen rommelvrij te houden, wegens de opbouw van een filmset. Ze kregen wel koffiekoeken als attentie.

(Marcel SCHOETERS)

Voor de opnames tekende Invisible Pictures

BVBA, een jong bedrijf opgezet door de

22-jarige Nicolaes Caeyers uit Opwijk. Op

zijn palmares prijken tot nu toe de after-

movies van Laundry Day, Summerfestival,

videoclips voor Tomorrowland, Badminton

Vlaanderen, de aftermovie 25 jaar VTM etc.

Wat rond de Vier Jaargetijden werd opge-

nomen was de nieuwe lyric video van de

internationale artiesten Axwell ^ Ingrosso,

die bestaat uit 2 leden van de voormalige

internationaal bekende DJ-groep Swed-

ish House Maffia. Deze video moet op zijn

beurt dan weer dienen als soundtrack voor

de nieuwe wereldwijde zomercampagne

van kledinggroep H&M. Ook deze laatste,

Hennes & Mauritz, is van Zweedse origine.

De lyric video zou normaliter in de loop van

juli moeten uitkomen.

KOEKENJATTERS

De opnames namen de hele zondag in be-

slag, maar tegen de volgende dag was al-

les snel weer opgeruimd. En de koffiekoe-

ken stonden al van ’s ochtends vroeg op de

stoep. Op de meeste stoepen althans, want

sommige vroege wijkvreemde (?) passan-

ten hadden die blijkbaar ook al opgemerkt

…Voor sommigen dus no koffiekoeks.

(© Willem Van Puyenbroeck)

Het weer sloeg tegen en daarom werden er ook zware lampen geïnstalleerd in de Waterloostraat.

20 Gazet van Zurenborg | ww.gazetvanzurenborg.be

Het viel op. In de loop van mei stond op de Dageraadplaats op het ter-

ras van 'De Schraelen Troost' tot twee maal toe een afvalcontainer.

Een jaar eerder dan oorspronkelijk gepland sloot het café in alle stilte

de deuren. En daarmee verdwijnt meteen een stuk geschiedenis van

Zurenborg. Want het café én de uitbaatster, Hilde Spaey, waren een

monument op het plein. (Luk Depondt)

Hilde baatte het café uit vanaf 2 mei 1984, maar het bestond al vanaf 1981. De ouders van Donovan van de Moeskop, Ton-ny Van den Berghe en zijn toenmalige vrouw Jocelyne Stone-brink, waren de eerste uitbaters. De inrichting van het bruine café 'De Schraelen Troost' komt uit een oud café in de Kem-pen. Door de tafeltjes en spiegels naar Zurenborg te halen zijn ze niet naar Nederland verhuisd. Want de Nederlanders waren in die tijd gek op dergelijke spullen. De naam van het café komt ook van de eerste uitbaters. “Het is maar een klein cafeetje: een schralen troost!” Tot voor enkele jaren waren er nog twee Zurenborgse cafés met een wat triestige naam: 'Het Hof van Ellende' in de Draakstraat (nu het Chinese restaurant Cuichine) en 'De Pijn van het Zijn' op de Dageraadplaats.

FEESTJESEn nu bestaat 'De Schraelen Troost' dus niet meer. Het zat er al langer aan te komen. Het café was de laatste maanden vaak niet open. Wegens gezondheidsperikelen en het niet meer zo goed zien zitten. Hilde heeft niet graag dat er veel ruchtbaarheid wordt aan gegeven. “Degenen die hier kwa-men weten het. De anderen hebben daar geen zaken mee!” “Het was plezant zolang het plein een pleintje was. Daarna voelde ik me er niet meer thuis.” De Dageraadplaats is de voorbije jaren inderdaad fel geëvolueerd: van een rustig dorpsplein in de grote stad naar een drukke horecabuurt. Zeker nadat haar man, Pat Kerremans, een paar jaar terug is overleden, voelt ze zich op het plein niet meer thuis.Aan het raam van het café staat momenteel een foto van een duidelijk jongere Hilde met de tekst “Wat 31 jaar schraelen troost met een mens zoal doet.” Verder een bordje met de mededeling dat men haar kan bereiken op 0478 414 703. En het nummer mag in de Gazet komen. Bij deze. Binnenkijken in het café kan niet meer. Er hangt een blauw doek voor het raam. Dat hing Hilde vroeger ook wel eens omhoog, als er bijvoorbeeld privéfeestjes waren (soms met bekende men-sen – Hilde ziet liever geen namen vermeld).

INBOEDELMaar eigenlijk is er niet zo veel meer te zien. Hilde heeft haar eigen spullen uit het café weggehaald: glazen, een kachel, een luster... Ook de kunstwerken die aan de muur tegenover de toog omhoog hingen. Daar zijn enkele pareltjes bij. Nu staan en liggen al die spullen bij haar thuis in Berchem. Haar kinderen mogen eruit kiezen wat ze willen. En de rest? Dat weet ze nog niet goed.De overige inboedel, niet alleen die van het café zelf, maar ook van de verdiepingen erboven, verdween in twee contai-ners. Ik zag er o.m. enkele van die oude, gezellige cafétafel-tjes tussen liggen. Toen ik een foto van een container aan het

nemen was, hoorde ik plots: "Wat ben je aan het doen?" De vraag kwam van Steven, de uitbater van 'Aan het strand van Oostende' en 'Camping Campina'. Hij heeft het pand waarin 'De Schraelen Troost' gevestigd was gekocht en zal er nu een nieuwe zaak openen. Maar eerst wil hij het café opnieuw in-richten. Eén en ander blijkt wat verkommerd te zijn. De ter-rassen van 'Camping Campina' en van 'De Schraelen Troost' werden ondertussen wel al tot één geheel versmolten. Een set nieuwe tafels en zetels vervangen de wat aftandse meu-beltjes van 'De Schraelen Troost'.

DOODIn de voorbije 31 jaar heeft Hilde heel wat mensen leren ken-nen. En heel wat mensen hebben haar leren kennen. Met haar soms prettige babbels, soms ook met haar wat hoekige kantjes. "Ja, ik was niet altijd de sociale. Ik durfde wel eens iemand de deur wijzen." Sommige mensen lagen en liggen haar nauw aan het hart. Voor de leden van het A-koor stond ze bijvoorbeeld bijna elke donderdagavond rond kwart voor elf uur klaar. Na hun wekelijkse repetitie kwamen die langs voor een drink en wat gezelligheid, soms tot in de late uur-tjes. "En het ging er soms heel vrolijk aan toe!" De koorleden missen het café en Hilde nu al. En dat ze in andere Zuren-borgse horecazaken terecht kunnen is maar ... een schrale troost.Hilde heeft ook dikwijls afscheid moeten nemen. "In die 31 jaar heb ik zowat 70 mensen weten sterven." Ook jonge men-sen. Sommigen door ongevallen, enkelen door CO-vergifti-ging vanwege de uitwaseming van een kachel, nog anderen door levercirrose, vaak veroorzaakt door overvloedig alco-holgebruik... Het roken heeft ze als een van de eerste van de Zurenborgse cafés uit haar zaak verbannen. Al in mei 2009 verdwenen de asbakken uit 'De Schraelen Troost', ruim 2 jaar voor het algemene rookverbod! De klanten hadden er geen problemen mee en Hilde heeft er geen moment spijt van ge-had. "Die rook kroop overal in: in de kleren, in het haar... Een rookvrij café is een veel aangenamere plek om in te werken."

OPGELUCHT Nu is ze dus al enkele maanden gestopt met 'De Schraelen Troost'. Eigelijk voelt ze zich opgelucht. "Ik heb nu eindelijk meer tijd om bijvoorbeeld te handwerken. En voor haar kin-deren, haar 7 kleinkinderen en haar 2 achterkleinkinderen. Want die zijn een belangrijk deel van haar leven. In de kerst-vakantie trok ze met 4 van haar kleinkinderen naar Egypte. Dat was een fantastische ervaring waar ze intens van geno-ten heeft. Verder heeft Hilde nog veel werk in haar huis. Ze doet vanalles zelf en schuwt bijvoorbeeld werken in haar tuinje en herstellingswerken uitvoeren niet.

Hilde sluit na 31 jaar café 'De Schraelen Troost'

“Het was plezant zolang ‘t pleintje een pleintje was!”

Hilde Spaey en haar overleden man Pat Kerremans

Gazet van Zurenborg | www.gazetvanzurenborg.be 21

Een lezer signaleert een ongewone verkeerssituatie

die erg gevaarlijk kan zijn voor al diegenen die er niet

op bedacht zijn. Hij schrijft dat hij als fietser bijna om-

ver gereden is aan het rondpunt van de Draakplaats

toen daar een bus van de stelplaats kwam aangereden

en in de tegenovergestelde richting, richting Preto-

riastraat-Singel zegt dat hij De Lijn verantwoordelijk

acht als er een zwaar ongeval zou gebeuren, want nu

weten ze er van. Bij De Lijn wassen ze hun handen in

onschuld. (Swa COLLIER)

Bussen De Lijn nemen verkeerde richting

“Het gaat om een zeer gevaarlijke verkeerssituatie aan de stelplaats”

Thomas Van Bunder zegt dat hij met zijn fiet-sende kinderen nauwelijks aan een ongeval ontsnapte toen de bus in plaats van rechts af te draaien aan de uitgang van de stelplaats de linkse richting koos, Pretoriastraat. De verrassing was totaal. “Als ik me niet vergis is hier in het verleden al eens een zwaar on-geval gebeurd” schrijft hij aan De Lijn en zet de woorden in TEGENOVERGESTELDE richting in hoofdletters om aan te tonen dat het niet vanzelfsprekend is. Een bus die in de verbo-den richting, hoe kort ook, rijdt, het is en blijft gevaarlijk. “Ik passeer hier dikwijls met mijn fietsende kinderen en die kunnen niet zo snel remmen als ik”, geeft hij nog als extra argu-ment mee.

ANTWOORDDe man krijg een soort standaardbrief als ant-woord: “U contacteerde ons over het rijgedrag van één van onze chauffeurs. Onze excuses voor het voorval zoals door u omschreven.Uiteraard hechten wij veel belang aan de vei-ligheid van zowel onze reizigers als de andere weggebruikers. Veiligheid en defensief rijge-drag zijn dan ook twee pijlers in de opleiding van onze chauffeurs. Zij moeten steeds de verkeers- en voorrangsregels respecteren en hun rijstijl aanpassen aan de verkeerssituatie. Uiteraard moeten zij rekening houden met de andere weggebruikers. Aan de hand van de door u opgegeven gegevens kunnen we jammer genoeg niet achterhalen om welke chauffeur het gaat. In de toekomst vragen we u dan ook om ons een aantal specifieke gege-vens over de busrit te bezorgen (bv. tijdstip, lijnnummer, richting, voertuignummer, ….). Op basis van die gegevens proberen we de chauffeur te identificeren en kunnen we hem of haar aanspreken op het voorval. Wij hopen u hiermee van dienst te zijn en danken u voor uw melding die ons in staat stelt onze dienst-verlening te optimaliseren. Wij hopen u hier-mee voldoende te hebben ingelicht. Indien u nog bijkomende vragen hebt, mag u ons altijd contacteren. Met vriendelijke groeten, De Lijn Klantendienst ,Vlaamse Vervoermaat-schappij

GEVAARLIJKMaar daarmee was onze wijkbewoner het he-lemaal niet eens, hij lliet het daarbij niet en zorgde voor een antwoord op de brief: “Beste, ik vermoed dat de brief die ik van u heb ont-vangen een standaardbrief is. Gelieve echter

mijn klacht opnieuw te behandelen.Het gaat immers niet om het RIJGEDRAG van een chauffeur maar wel om een zeer gevaar-lijke VERKEERSSITUATIE aan de uitgang van de stelplaats. Met andere woorden: elke chauf-feur van alle lijnen die de stelplaats in de rich-ting van de Pretoriastraat verlaat, begaat een verkeersovertreding die kan leiden tot een verkeersongeval met dodelijke afloop.

Bij deze hoop ik op een beter antwoord uwen-twege. Mvg, Thomas Van Bunder.

Of De Lijn extra maatregelen gaat nemen om de bussen te verplichten het rondpunt te ne-men in plaats van direct links af te slaan is niet bekend.

Een bus verlaat de stelplaats en draait links in plaats van rechts. Gevaarlijk voor iedereen die niet verwacht dat een bus de verkeerde richting zal nemen.

Ook dienstvoertuigen van De Lijn bezondigen zich aan deze regel en slaan linksaf in plaats van rond te rijden.Foto’s Jörg PYL

22 Gazet van Zurenborg | ww.gazetvanzurenborg.be

Trio Perdu: Kevin Van Staeyen (viool en zang), Jokke Schreurs

(gitaar) en Chris Mertens (bas) brachten “vroege Klezmer en

Gypsy Swing” waarbij klanken à la Django Reinhardt en Step-

hane Grapelli nooit ver weg waren. En het publiek liet zich

meeslepen met de vrolijke jazzy melodieën.

Eva Demaret met Saira: Eva van de Circusboerderij grimeer-

de zaterdagmiddag jong en oud. Saira Degreveleer (5) wou

“iets engs” en Eva maakte er een vampier van. De grime was

geslaagd maar of Saira er echt eng uitzag laten we aan uw

oordeel over.

Vaste klanten en personeel: dit kwartet deed al elk jaar aan

de playback wedstrijd mee, dit jaar met “I’m sexy and I know

it” van LMFAO. Ze wonnen en kregen een initiatie les scher-

men en een mooie beker.

Esther, David en Babs: het Zeezicht-team nam, zoals de tradi-

tie het stilaan wil, het openingsnummer van de volwassenen

playback voor zijn rekening en zette zijn beste beentje voor

op de tonen van “Puppet on a string” van Sandy Shaw.

Cirque Nouvelle Ere et les Fêtes de la MerAl het derde Hemelvaartsweek-end op rij organiseerden Babs, Esther en David een vierdaags evenement in en rond hun Zeezicht. En zelfs de weer-makers lieten dit jaar hun sympathie voor circusnummers en goede muziek blijken, het was dan ook weer een succes. En dat kan ook niet anders: Zeezicht spaart kosten nog moeite om artiesten en publiek in de watten te leggen. Daarom treden artiesten en groepen op tegen vriendenprijzen en komen ze met hun kinderen mee feesten. En er was sfeer en voor elk wat wils zoals op de foto’s te zien is.Tekst en foto’s Jeannine FÜHRING en Jörg PYL (foto’s 1 en 2)

Noé en Roosje Tassent en Ellen Peleman: Noé (12) en Roosje (7)Tassant uit de Korte Altaarstraat deden al voor de vierde keer aan de kinderplayback mee. Die dag hadden zij verster-king gekregen van Ellen Peleman (12). Ze brachten een ge-smaakte versie van “Candyman” van Christina Aguilera.

Mia: jongste deelneemster Mia (dochter van klanten Eva

en Jelle) ging solo want haar broertje zag het op het laatste

ogenblik niet meer zitten. Ze danste op “Sexy als ik dans” van

Nielson en kreeg de prijs van de dapperheid, die ze de dag

nadien moest komen halen, omdat ze na haar optreden op

het plein omvergelopen werd.

Gazet van Zurenborg | www.gazetvanzurenborg.be 23

Trio Tequiero: dit Spaans/Belgisch samenwerkingsverband

uit Antwerpen bracht Basculado, een act waarin de zwaarte-

kracht uitgedaagd en af en toe ook overwonnen lijkt te wor-

den. Alba Sarraute, Sjorro elll Torro en Benjamin Eugene zijn

erg grappige top-atleten en hebben, wat mij betreft, de kers

op de taart van deze Zeezicht-feesten gezet.

School is cool: de winnaars van Humo’s Rockrally 2010 zijn

ondertussen grotere podia gewoon maar frontman Johan-

nes Genard en Co deden dat van Zeezicht alle eer aan en

speelden er de pannen van het dak. Na het optreden zei een

duidelijk onder de indruk zijnde David Joris: ze hebben ons

door een ander zonnestelsel doen vliegen…

Eva Demaret met Saira: Eva van de Circusboerderij grimeer-

de zaterdagmiddag jong en oud. Saira Degreveleer (5) wou

“iets engs” en Eva maakte er een vampier van. De grime was

geslaagd maar of Saira er echt eng uitzag laten we aan uw

oordeel over.

Moustash: deze Gentenaars en getrouwen van de Gentse

Feesten komen al elk jaar het Zurenborgse equivalent afslui-

ten. Ze brachten een aan het circus-thema aangepaste versie

van hun normale repertorium: een heerlijke potpourri van

swing, ska, Frans chanson, Nederpop, liedkunst, balkan, en

bossanova.

Teatro Pachucco: Lisa Da Boit e

n Rudi Galin

do brachten hun

street-a

ct Coup de Foudre “magic with

out tricks, p

oetry wit-

hout words” en deden dit a

l op 4 contin

enten. De to

eschou-

wers waren vooral onder de indruk van de soepelheid van dit

koppel dat b

eloofde volgend jaar terug van de partij

te zijn.

Raf en Leen: deze Zurenborgers en af-en-toe Zeezicht-mede-

werkers brachten “entertainment op hoog niveau” en lieten

zich met hun zelfgemaakte kledij graag bewonderen en fo-

tograferen, wat ook gebeurde. Enkele snotneuzen trachtten

hen van hun stelten te duwen, dat vonden ze helemaal niet

fijn, maar het lukte lekker niet.

Clown Latzi Jones: Latzi (of Lars Senders) is een begenadigd

multi-instrumentalist, full-time clown en vaste Zeezicht-

klant. Hij bracht zijn Il Musicales-show met snel bij elkaar ge-

zochte instrumenten en uitrusting, want de week voordien

was zijn circuskoffer gestolen. Maar dat was niet te merken:

zijn act stond als een huis…

24 Gazet van Zurenborg | ww.gazetvanzurenborg.be

Eerlijke verrassende keuken

Kris Van de Poel + 32 (0) 498.645.034 Stierstraat 10 • 2018 Antwerpen

umami.vdp@gmail.com • www.umamivdp.comvolg ons op facebook www.umami Vdp

Umami een traiteurszaak voor een heerlijke ervaring met eerlijke pure seizoensgebonden gerechten. Een vers bereid product met zuivere uitdagende smaakcomponenten,

vrij van industriële toevoegingen, smaak – en kleurstoffen.Van amuse tot dessert of een “High - Tea “moment.

Umami werkt uitsluitend op bestelling en op maat van de klant. Dit voor een lunch, diner, receptie of een feest. U kan afhalen of wij brengen de gerechten tot bij u

in de keuken en bedienen uw gasten.

Hebt u graag een offerte? Dan werken wij een voorstel voor u uit.

De Rolwagenstraat, enkele huizen naast de kruidenierszaak van Martine. In dit oud schoolgebouw zit Studio Globo een ngo voor ontwikkelingssamenwerking. Vooral de kin-deren en jongeren kennen deze organisatie, met zijn kinderwereldateliers en workshops, alsook met zijn levensecht vliegtuig dat de kinderen moeten nemen om in hun verbeel-ding toe te komen aan de andere kant van de wereld. De wereld ontdekken, positief leren omgaan met diversiteit, betrokken raken bij mens en milieu en meebouwen aan een duur-zame en solidaire wereld, daar is het Studio Globo om te doen.

ATELIERSOm dit alles tastbaar te maken, werkt Studio Globo met inleefateliers, waarbij een dorp en stadsdeel worden nagebouwd teneinde de kinderen te kunnen laten kennismaken met het dagelijks leven in een ander land. Jaarlijks verkennen enkele duizenden kinderen een

van de inleefateliers van Studio Globo, waar-bij in de Rolwagenstraat zowel een inleefate-lier over Congo als over Peru werd onderge-bracht. In het pand in de Rolwagenstraat is er weliswaar ruimte, maar een Afrikaanse dorps-kern nabouwen op enkele tientallen vierkante meters is zelfs voor de betere architect een onmogelijke opdracht. Toch werden fraaie decors neergezet. Het Congolees inleefatelier bestaat o.m. uit een Afrikaans dorp, inclusief schooltje, winkel en ziekenboeg. Daarnaast is er een uitgestrekt veld, waar maniokplanten worden verbouwd, alsook een replica van de Congo stroom, zij het allemaal op kleine kindermaat nagemaakt. De kinderen kun-nen ook rondwandelen in een volkse wijk uit Kinshasa, inclusief marktplaats en bar. Enkele dagen terug, bezocht een klas voor de laatste keer het inleefatelier over Congo, want dit atelier wordt afgebroken. Het atelier bestaat al meer dan 25 jaar en zal worden aangepast aan Congo anno 2015. Als alles loopt volgens

plan, zal bij de start van 2017 een nieuw Con-golees atelier de deuren openen.

VRIJWILLIGERSEn voor die afbraak worden vrijwilligers ge-zocht. Iedereen die kan of wil uitbreken, demonteren, slopen, zand scheppen en ver-plaatsen is welkom en dient zich vooraf aan te melden bij Studio Globo in de Rolwagenstraat

73 en dit met opgave van de uren dat hij of zij wenst te komen werken en het soort werk. (03 235 20 76). De voorziene afbraakwerken gaan van ruw werk tot voorzichtig ontmantelen en sorteren van bouwmateriaal dat nog gerecu-pereerd wordt. De werken zijn voorzien voor woensdag 15 juli met start vanaf 9 uur en ein-de der werken omstreeks 17 uur. Gratis lunch en drank worden voorzien.

Binnenkort, meer bepaald op woensdag 15 juli, gaat

“Congo” in studio Globo tegen de vlakte. Meteen komt

een einde aan 25 jaar inleven in een Afrikaans decor, maar

als het allemaal een beetje meezit zal er binnen twee

jaar een gloednieuw Congolees inleefatelier de deuren

openen. Maar om dat allemaal perfect te doen slagen,

zoekt men vrijwilligers die op die woensdag 15 juli mee

willen werken om het inleefatelier af te breken.

(Frederik CORNETTE)

Studio Globo verbouwt op woensdag15 juli

Vrijwilligers gevraagd om “Congo” mee af te breken

Indian & Pakistan food Best food in Antwerp

Dageraadplaats 33

Tel: 03 227 47 08

Openingsuren: 12 uur tot 23 uur

Dinsdag gesloten

Restaurant &Take Away

Dit Afrikaans tafereeltje verdwijnt vanaf 15 juli Voor de jonge bezoekers moet dit een stukje Congolees dorp voorstellen.Foto’s Frederik CORNETTE

Gazet van Zurenborg | www.gazetvanzurenborg.be 25

Sevim heeft, zoals de naam al laat vermoe-den, Turkse roots, is getrouwd, heeft twee dochters en zit al 10 jaar in de kappers-business. Tot nu toe als medewerker, maar sinds kort dus als ondernemer met haar eigen zaak. “Ik heb geen directe band met de wijk”, antwoordt Sevim als ik haar vraag hoe ze hier is terecht gekomen, “maar ik vond de locatie onmiddellijk aantrekkelijk” Dat is het antwoord op mijn bedenking dat klanten de Plantin- en Moretuslei mis-schien druk en moeilijk bereikbaar vinden en dat parkeren ook al niet zo vanzelfspre-kend lijkt. Zij vindt de drukte en de passage net wel positief. “Er komt veel volk langs, mensen die op weg zijn naar de winkel of de bank en met het openbaar vervoer kan je hier relatief makkelijk naartoe komen”, vindt Sevim. “Parkeren is vooral ’s avonds een probleem, maar overdag lukt het best wel om een plaatsje te vinden’, vervolgt ze.

FEESTKAPSELSDat er redelijk veel klanten ‘binnen val-len’ bleek alvast terwijl ik in de zaak zit te wachten. Sevim ontvangt ze allemaal met een brede glimlach en veel goede wil om aan hun wensen tegemoet te komen. De klant is duidelijk koning in deze zaak. “Ik wil dat iedereen tevreden buiten gaat”, zegt ze, “en ik wil goede kwaliteit en pro-ducten bieden tegen een redelijke prijs. Ik probeer ook zo goed mogelijk te luisteren naar wat de klant wil. Suggesties doe ik wel als ik vind dat wat de klant vraagt mis-schien niet zo goed past bij zijn of haar ge-zicht of persoonlijkheid of type van haar, maar ik dring niets op. Ik maak geen onder-scheid tussen mannen en vrouwen of tus-sen haartypes. Iedereen kan hier terecht.” Op mijn vraag of ze een specialiteit heeft,

antwoordt ze dat ze ook epileert en spe-ciale feestkapsels maakt. Aan de toekomst denkt ze ook al: ze wil namelijk nagels zet-ten en manicure doen. Niet zelf, maar met iemand die daarin is gespecialiseerd. Die ‘uitbreiding’ zal nog even moeten wach-ten, de kappersactiviteiten moeten eerst goed lopen.

MOEDEROf starten geen probleem was, vraag ik. ‘Alles is eigenlijk heel vlot gegaan’, zegt ze, ‘en ik geef mezelf 1 of 2 jaar om de zaak uit te bouwen’. Heeft ze tips voor starters? ‘Je moet een goede basisopleiding hebben en jezelf voortdurend bijscholen. Voorts moet je werken met goede leveranciers en producten. En uiteraard, moet het pand waarin je je vestigt betaalbaar zijn en moet je informatie hebben over de buurt waarin je wil starten.’Er is maar een ding waarvan ze spijt heeft en dat is dat haar moeder dit niet meer heeft mogen meemaken. Die is jong ge-storven en Sevim is heeft haar duidelijk nog in gedachten. Ze mist haar steun en enthousiasme. Mij lijkt het dat Sevim haar eigen enthousiasme en ondernemingslust niet van een vreemde heeft.

AFSPRAAKSevim wil nog wat praktische informatie meegeven: ze werkt op afspraak, maar ook zonder. De prijzen variëren van 18 euro (voor snit en drogen met de hand) over 35 euro (voor snit en brushing of kleuring) tot 85 euro voor een bruidskapsel. Voor kin-deren gelden lagere tarieven. De zaak is gesloten op maandag en op andere dagen open van 10u tot 18u (op zaterdag al open om 9u). Zelfs op zondag kan je er terecht, maar dan wel na een afspraak.

Sinds kort is er een nieuwe zaak bijgekomen in de wijk.

Op de hoek van de Raafstraat en de Plantin- en Moretus-

lei heeft Sevim Sezer het kapsalon ‘Hairqueen’ geopend.

In de zaak overheersen zwarte en gouden tinten, met een

paar barokke accenten in de spiegels en zetels. Er staat

een standje met haarproducten en accessoires. ‘Klanten

moeten zich thuis voelen en op hun gemak’, is het motto

van Sevim. Die laat zien dat ze ‘gouden’ handen heeft

terwijl ik even wacht tot ze met het feestkapsel van een

klant klaar is. (Leen VANAERSCHOT)

Beter wassen met zacht (ontkalkt) waterSneller en dus milieuvriendelijk drogen

Gemakkelijk strijken met de mangelGoedkoper dan thuiswassen

Kleine Beerstraat 33, 2018 Antwerpen www.wassalon-zurenborg.be

4 wasmachines 5,5kg 5 wasmachines 6,5kg 2 wasmachines 12kg 10 droogkasten 14kg 1 stijkmangel 160cm

Wassalon Zurenborg

De kruidenier op Zurenborg

ROLWAGENSTRAAT 79 • 2018 ANTWERPEN • Tel. (03) 235 52 54 • Fax: (03) 272 39 10

OPEN op ZATERDAG van 8.30 tot 15 uur

Zondag gesloten

Sevim Sezer van ‘Hairqueen’, de nieuwe kapster in de wijk

“Ik probeer zo goed mogelijk te luisteren naar wat de klant wil”

Sevim Sezer werkt zowel met als zonder afspraak.Foto An VAN DE WAL

26 Gazet van Zurenborg | ww.gazetvanzurenborg.be

Aan de Grote Honds-

traat 99 staat nog al-

tijd een kleine flat

te koop, in een (ver)

n ieuwbouwcomplex

dat doorloopt tot in de

Draakstraat. Vraagprijs

139.500 euro

(Marcel SCHOETERS)

Zurenborg is nooit een wijk van appar-tementen geweest, hoewel in het pre-klasseringstijdperk enkele statige heren-huizen hier en daar wel plaats hebben moeten ruimen voor een niet architec-turaal niet altijd geslaagde poging in die zin. De laatste jaren begint daar echter wat verandering in te komen en een van de meest recente initiatieven bevindt zich in de Grote Hondstraat (en eigenlijk ook wat in de Draakstraat). Met ingang in de Grote Hondstraat, staat daar een kleine flat te koop, op de gelijk-vloerse verdieping. Het complexje van vier appartementen is eigendom van en-kele familieleden die de oorspronkelijke panden in zowel de Grote Hondstraat als de Draakstraat al in hun bezit hadden. Deze werden afgebroken, met uitzonde-ring van de gevel in de Draakstraat, die bewaard moest blijven. De flat in kwestie heeft een totale oppervlakte van 54 m². Zoals dat met het gros van de moderne appartementen het geval is, is de keuken dan ook een onderdeel van de living. Ze is voorzien van een ijskast, een vaatwas-machine en een fornuis met keramische kookplaten.

TERRASJEDe aparte slaapkamer is eerder aan de kleine kant, net zoals de badkamer met douche en één wastafel. Eén gemeen-schappelijke berging dient om de vuilnis-zakken te zetten. Toch beschikt elk appar-tement ook nog eens over een privatieve kelder en een klein terras. Er is aansluiting voor zowel Telenet als Proximus. Kortom: een weliswaar kleine woning, maar zeer geschikt voor jonge mensen, in onze nog altijd bruisende buurt en op loopafstand van zowel de Dageraadplaats als de Draakplaats/

Tramplaats.Het appartement wordt verkocht door: Heylen en Partners Vastgoed, Turnhout-sebaan 53; 2970 Schilde; 0478 - 63 93 01 heylen.partners@telenet.be

Vraagprijs: € 139.500 Het wordt verkocht onder registratie, d.w.z. zonder , maar wel 10% registratie plus notairskosten.

KlEINE BEGINNErsFlAT TussEN DE HOrECAPlEINEN

TE KOOPAppartement te koop

Panden werden afgebroken en er kwamen kleine appartementen in de plaatsFoto’s Marc VINGERHOEDT

Gazet van Zurenborg | www.gazetvanzurenborg.be 27

Aan de Grote Honds-

traat 99 staat nog al-

tijd een kleine flat

te koop, in een (ver)

n ieuwbouwcomplex

dat doorloopt tot in de

Draakstraat. Vraagprijs

139.500 euro

(Marcel SCHOETERS)

Zurenborg is nooit een wijk van appar-tementen geweest, hoewel in het pre-klasseringstijdperk enkele statige heren-huizen hier en daar wel plaats hebben moeten ruimen voor een niet architec-turaal niet altijd geslaagde poging in die zin. De laatste jaren begint daar echter wat verandering in te komen en een van de meest recente initiatieven bevindt zich in de Grote Hondstraat (en eigenlijk ook wat in de Draakstraat). Met ingang in de Grote Hondstraat, staat daar een kleine flat te koop, op de gelijk-vloerse verdieping. Het complexje van vier appartementen is eigendom van en-kele familieleden die de oorspronkelijke panden in zowel de Grote Hondstraat als de Draakstraat al in hun bezit hadden. Deze werden afgebroken, met uitzonde-ring van de gevel in de Draakstraat, die bewaard moest blijven. De flat in kwestie heeft een totale oppervlakte van 54 m². Zoals dat met het gros van de moderne appartementen het geval is, is de keuken dan ook een onderdeel van de living. Ze is voorzien van een ijskast, een vaatwas-machine en een fornuis met keramische kookplaten.

TERRASJEDe aparte slaapkamer is eerder aan de kleine kant, net zoals de badkamer met douche en één wastafel. Eén gemeen-schappelijke berging dient om de vuilnis-zakken te zetten. Toch beschikt elk appar-tement ook nog eens over een privatieve kelder en een klein terras. Er is aansluiting voor zowel Telenet als Proximus. Kortom: een weliswaar kleine woning, maar zeer geschikt voor jonge mensen, in onze nog altijd bruisende buurt en op loopafstand van zowel de Dageraadplaats als de Draakplaats/

Tramplaats.Het appartement wordt verkocht door: Heylen en Partners Vastgoed, Turnhout-sebaan 53; 2970 Schilde; 0478 - 63 93 01 heylen.partners@telenet.be

Vraagprijs: € 139.500 Het wordt verkocht onder registratie, d.w.z. zonder , maar wel 10% registratie plus notairskosten.

KlEINE BEGINNErsFlAT TussEN DE HOrECAPlEINEN

TE KOOPAppartement te koop

Panden werden afgebroken en er kwamen kleine appartementen in de plaatsFoto’s Marc VINGERHOEDT

Een wandelende en sprekende groentekrans, wat muziek en zelfgemaakte ambiance. Meer was het niet en meer moest het ook niet zijn. Geen zichzelf op de borst kloppende politici die het allemaal zelf bedacht zouden hebben, konden de pret komen drukken. Ongeveer 30 gezinnen hebben zich de voorbije maanden achter dit project geschaard, dat op een andere manier wil omgaan met de openbare ruimte.In totaal is er voorzien in 42 moestuinbakken, d.w.z. 38 voor individuele gezinnen en 4 ge-meenschappelijke. Ze waren al goed gevuld. Mijn totaal onkundige oog weet toch nog eet-bare plantensoorten en kruiden te ontwaren als munt, rode snijsla, tijm, lavas, radijs, bies-look, en rozemarijn.Dagmar Daelemans, haar Spaans-Italiaans-Waalse echtgenoot Giorgio Disconzi en doch-tertje Ella hebben geen tuin in hun huis aan de Gulden Vliesstraat 17. Giorgio had dat in Wallo-nië wel en hij mist dat, geeft hij toe. Hier heeft hij peterselie, kervel, sla en radicchio (roodlof )

gezet.

KIPPENVoor een beetje plechtig moment zorgt de aankomst van de 4 kippen, die meteen in hun comfortabele ren worden geplaatst. Dan kan er verder worden gekeuveld bij een glaasje honingbier of –limonade. Vier weken na datum heeft de buurt de neerhof al in het hart geslo-ten. Op een verdwenen hangslot na, lijkt er nog niets van eigenaar te zijn veranderd.Nu de kankerplek naast het foeilelijke spoorvi-aduct deze opwaardering heeft gekregen, valt nog maar eens op hoe gevaarlijk het kruispunt van de Gulden Vliesstraat, Generaal Van Mer-lenstraat, Transvaalstraat met de Infrabeltoe-gang wel is. Maar daar kan geen burencollec-tief wat aan doen. De kippen maken het ook uitstekend, dank u. Maar nu we het daar toch over hebben: geen brood geven aub. Dat is na-melijk te zout voor kiekens.

Eind augustus was er een nieuwsbrief van het Ecohuis. Er werd opgeroepen een ‘arbor vicini’ te creëren. Elke buurtboom krijgt een herken-baar fuchsia boomlintje. Max Krekel en Paula Bertholet gingen op die uitnodiging in, en mo-gen zich adoptieouder noemen van de boom tegenover Zurenborgse Boek- en Dagbladhan-del.-Adoptie-ouder van een buurtboom, wat trok jullie aan om dit te worden?Paula Bertholet: “We vonden dit onmiddellijk een fantastisch initiatief. Het gaf ons de kans bij te dragen om Zurenborg wat groener te maken. Veel groen is er hier spijtig genoeg niet te vinden.”-Ging het vlot om een buurtboom te adop-teren?Paula Bertholet: “We hebben lang moeten wachten alvorens wij onze boom in de bloe-men konden zetten. Na onze aanvraag kregen wij het lint binnen de week. Maar dan duurde het toch nog een maand alvorens ’t Stad kwam om het rooster en de worteldoek die rond de boom lagen, weg te nemen. De dag zelf dat deze werden weggehaald, schoten wij in actie. We kochten diezelfde dag nog plantjes en Max timmerde een omheining rond onze buurt-boom.”-Hoe reageerde de buurt op jullie initiatief?Paula Bertholet: “Iedereen uit de buurt was enthousiast. We kregen ook plantjes van buren om bij onze boom te zetten. Vóór wij hieraan begonnen, zijn we eerst aan John van de Boek- en krantenwinkel gaan vragen of hij dat wel zag zitten, want ergens is dit ook zijn boom. Maar hij steunde ons initiatief.”-Blijft het bij deze ene boom, of gaan jullie nog andere buurtbomen adopteren?Paula Bertholet: “We zouden heel graag een tweede buurtboom verzorgen, maar we willen eerst afwachten of de versieringen die we bij onze eerste boom hebben gedaan niet te lij-den krijgen van vandalisme. De boom waaraan

wij denken als volgende buurtboom, als het al-lemaal meevalt, is de andere aan de boek- en krantenwinkel, op de hoek van de Grote Beer-straat.”-Tot nu toe is het een uitluitend positief ver-haal?Paula Bertholet:” Ja en nee. Ik vind het spij-tig dat de mogelijke buurtbomen kleine flut-bomen zijn. Ik had liever dat er in onze straat mooie inheemse bomen, kastanjelaars zoals op de Dageraadplaats. Maar ik hoop dat veel men-sen ons voorbeeld zullen volgen, zodat Zuren-borg een stukje groener wordt.”

Op zaterdag 26 april zijn de volkstuintjes aan het

Josué Duponpleintje op een rustige en speelse wijze in

gebruik genomen. En nog goed nieuws, ook de kippen

zijn gearriveerd. (Marcel SCHOETERS)

Hier en daar kom je in Zurenborg een buurtboom tegen. Zo adopteerde het gezin Krekel/Bertholet de

boom in de Kleine Beerstraat naast de krantenwin-

kel na het lezen van een artikel hierover in Gazet van

Zuren borg. Paula Bertholet: “Ik hoop dat veel

mensen ons voorbeeld volgen” (Peter VAN HASSELT)

Gulden Vliesstraat blij met eigen moestuintjes

Buurtbomen maken Zurenborg fleuriger

Vier stadskippen maken de sfeer kompleet

“Wij willen een groenere wijk”

Het aardbeiplantje zal twee maanden blijven wonen op dezelfde plek. • Foto Morfo DROSAKIS

Paula Bertholet: “Iedereen uit de buurt was enthousiast” Foto Peter Van HASSELT

28 Gazet van Zurenborg | ww.gazetvanzurenborg.be

“Pljoesjkin” heet de winkel, naar een figuur uit het boek “De dode zielen” van Nikolaj Gogol die dwangmatig alles verzamelt tot hij er bij neer-valt. “Wij waren vroeger ook Pljoesjkins”, vertelt Ysabel, “maar dan komt er een moment dat de verzameling te groot wordt en zo is de winkel geboren. We hebben 2 kinderen en werken ook nog deeltijds buitenshuis, vandaar dat we ook maar 3 namiddagen per week en op afspraak open zijn. We zien wel waar het naartoe leidt. “

GALERIEPljoesjkin heeft iets weg van een galerie met zijn betonnen vloer, witte muren en grote strak-ke ramen, maar eenmaal je beter kijkt wordt je gecharmeerd door de keuze en presentatie van de stukken. Gesigneerd design staat naast gepensioneerde brocante, ertussen hangt wat grafiek en een schilderij. De twintigste eeuw lijkt hun enige gemeenschappelijke noemer, maar je krijgt het gevoel dat er meer is, dat de objecten ’s nachts vrienden zijn geworden.

MIXHet is geen strakke dure galerie, maar ook geen volgepropte rommelwinkel. Er ontstaat een harmonieus samengaan van bekende iconen en onbekende zwervers, en elk object krijgt voldoende ruimte om tot leven te komen. Het lijkt me niet evident om zo winstgevend te zijn, maar voorbijgangers kunnen gecharmeerd worden door de aparte keuze van Ysabel en Tom, en dat kan leiden tot een trouw clientèle

dat zich door hen laat inspireren.

PRIJZENEen typische jaren ‘70 plafondlamp met drie glazen kelken kost slechts 30 euro, dat is een gesubsidieerde Kringwinkelprijs. Een oude af-fiche van een expositie van Picasso in Parijs in 1954 met 2 dames op café kost 200 euro, u krijgt er een mooie oude lijst bij. En een eiken fineren neoklassiek kastje met drie kanteldeur-tjes gaat 80 euro. Erboven liggen een Art Deco kapstok en een jaren ‘20 zwarte hoed, ergens hopen ze samen te mogen blijven.

TUSSENSTATIONVeel kans dat wanneer u dit leest de stukken al een nieuwe thuis hebben gevonden. “Wij zijn slechts een tussenstation” ,zegt Ysabel, “en dat is het mooie aan vintage kunst en design, het is altijd anders en je weet nooit wat het volgende zal zijn.”

INFO:Pljoesjkin

Boomgaardstraat 260Open: din,don,zat

van 13 tot 17 uur en op afspraakwww.pljoeskin.be

Op de hoek van de Boomgaardstraat en de Waterford-

straat is een nieuwe kunst, antiek en designwinkel ge-

boren. Voorheen was er de bakker “Connaisseur” en

volgens Google Streetview is het een spookhuis, maar

dat laatste komt enkel omdat zaakvoerder Ysabel Jon-

geneelen (39) en haar man Sven (42) zich niet thuis

voelen in één van de standaard categorieën van de

nieuwe wereldorde Google. (Thomas VAN LIERDE)

“Wij waren vroeger ook Pljoesjkins”Pljoesjkin, een nieuwe winkel met oude schatten

Het winkeltje heeft iets weg van een galerij

Bezoekers zijn gecharmeerd door de aparte keuze.Foto’s Marc VINGERHOEDT

Gazet van Zurenborg | www.gazetvanzurenborg.be 29

“Wij waren vroeger ook Pljoesjkins”

Aangekondigd in onze vorige krant en snel volgeboekt was dit eerste huisconcert van Bart Steenhaut. Op 8 mei stelde hij zijn huiskamer open voor Zurenborgs en ander publiek. In een sfeer van intimiteit kreeg zanger Tom Hel-sen na een klein interview deze volgestouwde woonkamer bijna onmiddellijk helemaal op zijn hand. Hij blijkt dan ook een uitermate charmant heerschap (bijna zo charmant als de gastvrouw Eva) die niet alleen over zingende maar ook over vertellende kwaliteiten be-schikt. Een woonkamer met een mooie boog erin die tegen de volgende editie wordt uit-gebroken zodat nog meer mensen een goed zicht hebben op het muziekgedeelte.

PUBLIEKVan ver buiten Zurenborg waren ze gekomen als kennissen en vrienden van deze niet onbe-kende muziekjournalist. Maar natuurlijk was er ook intramurospubliek en de bedoeling is om ook mensen te lokken die anders niet naar optredens gaan. Deze eerste editie was een probeersel; maar zeker geen onverdienstelijke poging. Op voorhand was er een prima ont-vangst door gastvrouw Eva die de kwaliteit heeft iemand onmiddellijk een thuisgevoel te geven. Drankjes konden na betaling ge-nuttigd worden in de tuin of in de huiskamer. Vermits het concert gratis werd aangeboden, een kleine moeite. Oorspronkelijk lieten de hoofdgasten even op zich wachten wegens primaire behoeften als spijzen van de maag. Na een klein zeer ontspannen interview kon Tom Helsen dan zijn gang gaan.In 1996 kwam Tom Helsen voor het eerst on-der de nationale schijnwerpers met een twee-de plaats in de Humo Rock Rally. Twintig jaar later en zeven platen verder mogen we weer een nieuwe CD aankondigen.” Unbreakable “, letterlijk afgemixed achter de hoek( Stier-straat). Hij begint de avond met zijn “CM-lieke”. Het antwoordapparaat van het katholieke Zie-kenfonds verspreidt dit deuntje dagelijks.

COVERSHij kwettert zich onverschrokken van het ene nummer naar het andere met dolkomische, oergrappige over zeemzoete romantische ver-halen. Zo blijft hij heel lyrisch nazinderen over de samenwerking met Geike (Geike Arnaert van Hooverphonic). Vervolgens komt met “I wanted” de romantiek verder tot een hoogte-punt, mooi bekroond met een cover van Billy Jean ( Michael Jackson). Dit zal één van de wei-nige covers zijn van de avond; de rest komt al-lemaal uit zijn pen en hart. Maar zelfs Billy Jean wordt een beetje Helsen in zijn versie. Dat hart van hem dat dan toch weer breekbaar wordt in het volgende nummer: Heartbroken and maybe more…Hij wisselt af met een vrolijk nummer en dito verhaal gekoppeld aan de mededeling dat de nieuwe plaat is uitgebracht in eigen beheer. Geen aankoopverplichting maar weet wel dat zijn ziel hierin ligt …Met een vrolijk en traag Milonummer sluit hij af en bijna alleen met water overgoten als we de laatste Gin Tonic door de vingers zien.

PROGRAMMADe kostprijs blijft zeker laag zoals de drem-pel. Het juiste programma houden we nog even geheim maar verdere info en reservatie zal mogelijk zijn op het bekende mailadres. Zegge het voort maar niet teveel en wees er snel bij voor de volgende Rocklobster in deze aangename setting met garantie op een ge-slaagde avond.

rocklobstersessions@gmail.com

Een viertal Rocklobstersessies per jaar plant Bart Steen-

haut, chef muziek van de Morgen, in zijn eigen op-

trekje in de Kreeftstraat. Een eerste try-out had plaats

op 8 mei met Vlaamse zanger –muzikant Tom Helsen.

Een eerste en tegelijk een meer dan geslaagde en we

wachten dan ook met spanning op de andere namen.

(Yo V.D.BULCK)

Rocklobstersessies in huiskamer van Bart Steenhaut

Tom Helsen als eerste gast: meer dan prima keuze

Tom Helsen: de eerste in de rij gasten bij Bart Steenhaut “thuis”Foto Ernest VANRINTEL

30 Gazet van Zurenborg | ww.gazetvanzurenborg.be

Elk jaar zitten er zowat 3 000 leerlingen op de schoolbanken in Antwerpse

vestiging van de Open School in de Uitbreidingstraat, vlakbij de Singel.

De meesten van hen zijn migranten die Nederlands willen leren. Som-

migen kunnen amper lezen of schrijven in hun moedertaal, dat maakt

het extra moeilijk. Lesgeefster Greet Diels en directeur Inge Schuurmans

zetten de schoolpoorten wagenwijd open. (Dirk BLIJWEERT)

In de Uitbreidingstraat

Open school telt zo’n 3 000 leerlingen

-Naar wie richten jullie je? Inge Schuurmans: “Naar volwassenen die problemen heb-ben met Nederlands, rekenen of werken met computers. De sector Basiseducatie werd opgericht in 1990 en ontstond uit de alfabetiseringsbeweging van de jaren ‘80. Oorspronkelijk lag de focus op het alfabetiseren van volwassen Nederlands-taligen. Vergeet niet dat er toen meer Nederlandstalige an-alfabeten waren dan nu. Tussen haakjes: één op de zeven Vlamingen is vandaag nog altijd laaggeletterd. Ook zij zijn hier welkom. Een van onze ambassadeurs is trouwens een Antwerpse dokwerker: die man volgt hier al jaren les. Maar als je goed rondkijkt, dan zie je dat ongeveer 95% van onze cursisten anderstalig is. ”

-Hoe komen die mensen hier op de schoolbanken te-recht?Greet Diels: ”Veel mensen worden doorverwezen door het Huis van het Nederlands, anderen door de VDAB of het OCMW. Nederlands leren maakt deel uit van de verplichte inburgering. Maar dat betekent niet noodzakelijk dat ze hier tegen hun zin zijn. Integendeel, de meeste cursisten vinden Nederlands leren fijn, ze komen graag naar onze lessen.”Inge Schuurmans: “Vergeet de mond-aan-mondreclame niet! Cursisten komen naar hier omdat ze goede dingen ge-hoord hebben van vrienden en kennissen. En we hebben ook een uitgebreid netwerk. Buurthuizen, samenlevingsop-bouw, lagere scholen, ziekenfondsen, er zijn weinig organi-saties die ons niet kennen.”-Scholen met een goede reputatie hebben wel eens wachtlijsten. Krijgen jullie daar ook mee te maken? Inge Schuurmans: “Vroeger meer dan nu. Op een bepaald moment was er een grote toevloed van laagopgeleide mi-granten die naar Antwerpen kwamen. De vraag oversteeg het aanbod met wachtlijsten als logisch gevolg. Vandaag is de situatie anders. We hebben meer middelen gekregen van de overheid. De wachtlijsten van weleer zijn ondertus-sen weggewerkt. De herkomst van de migranten varieert trouwens. Twee jaar geleden kregen we veel Afghanen over de vloer. Nu zien we een heleboel mensen uit Syrië, Irak en Iran.”

-Volgen jullie lessen de “gewone” schoolkalender? Greet Diels: “Onze vakantieperiodes lopen gelijk, maar het grote verschil is dat wij dag- en avondonderwijs aanbieden. Mensen kunnen werken dus combineren met leren. De cur-sisten uit het dagonderwijs volgen makkelijk 9 uur les per week. Anderen houden het bij 5 uur. Dat lijkt weinig, maar

denk eraan dat het niet makkelijk is om na je werkdag een nieuwe taal aan te leren. Sommige cursisten volgen ver-schillende jaren les om tot een basisniveau Nederlands te komen. De lengte van hun traject is erg afhankelijk van de intensiteit waaraan ze les volgen en het niveau dat ze uitein-delijk –willen- behalen.

-Voor alle duidelijkheid : u geeft Nederlands aan anders-taligen die in hun eigen moedertaal vaak niet (goed) kunnen lezen. Hoe begint u daaraan?Greet Diels: “Tijdens de eerste lessen Nederlands gebruiken we veel foto’s en tekeningen. Alles wat ik zeg, wordt onder-steund door beelden. Ik maak er wel een punt van om con-sequent Nederlands te praten, ik schakel dus niet over op Frans of Engels. We werken met een bijzondere methode: de zogeheten TPR, wat staat voor Total Physical Response. De essentie is dat je stapsgewijs instructies geeft. Bijvoor-beeld: Neem je gom. Ga naar de kast. Leg de gom in de kast. De cursisten leren zichzelf voor te stellen en eenvoudige vragen te beantwoorden zoals ‘wie ben jij?’, ‘waar woon jij?’ en ‘ben jij getrouwd?’. Verder oefenen we makkelijke dialo-gen en leren we hen hun naam vormen, met “papieren let-ters” die ze in de juiste volgorde moeten leggen. Pas daarna leren ze schrijven.”

-Werken jullie ook rond thema’s in de lessen?Greet Diels: “We werken inderdaad met thema’s zoals voe-ding, wonen, werk,.. maar het belangrijkste is de link met de buitenwereld. Bedoeling is dat onze cursisten zelfredzaam worden, dat ze hun plan kunnen trekken. We gaan dus veel op stap, naar het station, de markt, het kantoor van De Lijn. Mensen krijgen dan vaak een opdracht. Ze moeten dan aan de groenteboer vragen hoeveel een kilo tomaten kost. In het avondonderwijs lukt zo een marktbezoek niet, daar hebben we het wel eens over de actualiteit.” Inge Schuurmans: “De stap van de klas naar de straat is voor veel mensen groot. In de klas spreken ze een aardig mondje Nederlands, maar eens ze buiten zijn, moeten ze hun angst overwinnen. Ik denk dat veel mensen verlegen zijn. Ze pani-keren ook wanneer er iemand woorden gebruikt die ze niet kennen. Dan durven ze wel eens in hun oude gewoonten hervallen. We proberen hen zo veel mogelijk aan te moe-digen om door te zetten, ook als ze woorden horen die ze niet herkennen.”

-De klassen zijn erg divers, hoe gaan jullie daarmee om? Greet Diels: “De mensen zijn erg verschillend, iedereen heeft een eigen achtergrond. Het duurt dus lang vooral-

Van links naar rechts: Greet Diels, Avdal Samir Gohdar en Inge SchuurmansFoto Dieter DEDECKER

Gazet van Zurenborg | www.gazetvanzurenborg.be 31

Gohdar (29) verruilde zes jaar gele-den Irak voor België. Hij volgt les bij de Open School Antwerpen en haalde ondertussen zijn rijbewijs. Klein detail: Gohdar had in eigen land nooit leren lezen en schrij-ven.

“Toen ik zes jaar geleden naar België kwam, kon ik mijn eigen naam niet schrijven. De mensen in Brussel vroegen wanneer ik gebo-ren was, maar ook daar kon ik geen antwoord op geven. Ik was in Irak nooit naar school ge-weest. In Brussel zag ik andere migranten die wel konden lezen en schrijven. Dat wou ik ook kunnen. Ik verbleef een tijdje in het opvang-centrum voor asielzoekers op Linkeroever. Na een maand begon ik Nederlands te leren, maar mijn papieren waren pas na meer dan een jaar in orde. Ik haalde ook mijn rijbewijs. Mijn Iraaks rijbewijs was niet geldig in België. Verder volg ik ook rekenen. Onlangs heb ik mijn VCA-attest behaald. Daar ben ik trots op. Want van de 18 deelnemers hebben er maar

4 een attest gekregen. Dat is belangrijk, zeker nu ik op zoek moet naar ander werk. Ik was aan de slag als elektricien, maar mijn werkge-ver ging failliet. Mijn specialiteit? Elektrische installaties in huis en op kantoor. Wifi-net-werken, camerabeveiliging, daar ben ik goed in. Of ik graag studeer? Ja! Het liefst van ’s morgens tot ’s avonds zelfs. Ik zou ook graag buiten de school mijn Nederlands oefenen, maar dat is niet makkelijk. Als ik mensen aan-spreek, antwoorden ze vaak alleen maar met een goedendag. Onlangs nam ik de trein van Kortrijk naar Antwerpen. Ik probeerde met andere mensen te praten, maar bijna nie-mand reageert. Ik begrijp niet goed waarom, praten is echt belangrijk…Ik leer ook veel bij van de televisie. Het liefst kijk ik naar Eén en BVN. Ik begrijp heel veel, maar ik moet wel nog beter lezen en schrijven. Daarom volg ik lessen op maandag, woensdag en donder-dag. Mijn klasgenoten zijn erg leuk en ook de leraars zijn super vriendelijk. Ze staan altijd klaar om ons te helpen. Volgend jaar kom ik zeker terug, ik wil beter en beter worden. Oei, ik zie dat de les al begonnen is. Voor één keertje mag ik eens te laat komen, niet?”

“Als ik mensen aanspreek, antwoorden ze vaak alleen maar met een goedendag.”

“Twee jaar geleden kregen we veel Afghanen. Nu een heleboel mensen uit syrië, Irak en Iran”eer je ze goed kent, en weet echt nodig is om hen mee te krijgen. In een klas zitten 15 tot 18 mensen, wat vrij veel is. Onze cursisten hebben een individuele aanpak nodig. Niet iedereen reageert even snel op een vraag. Sommige mensen moet je individueel aanspreken, an-ders reageren ze vaak niet op de vraag. Je moet dus voortdurend rondkijken.”Inge Schuurmans: “Het duurt ook lang voor-aleer ze zich iets eigen gemaakt hebben. Als je iets klein verandert aan een bestaande oe-

fening, dan hebben ze het daar moeilijk mee. Onze cursisten zijn ook ontzettend dankbaar. Vaak ben jij de enige die ze kennen die Ne-derlands spreekt. Ze beschouwen je als een vertrouwenspersoon en vragen je hulp bij het beantwoorden van brieven, bij telefoontjes…”

-Moeten de leerlingen huiswerk maken? En krijgen ze aan het eind van de rit ook een di-ploma uitgereikt? Greet Diels: “We doen aan permanente evalu-

atie. We volgen hun vorderingen constant op. Nogmaals: die link met de buitenwereld is het allerbelangrijkste. We moedigen hen aan op stap te gaan en dingen te leren. Je kan het dus niet vergelijken met het gewoon onderwijs. Toch ontvangen ze na verloop van tijd een (deel)certificaat.”

-Zijn er plannen voor een opendeurdag? Inge Schuurmans: “Voorlopig niet voor onze lessen Nederlands voor anderstaligen. De

wachtlijsten waren tot voor kort te lang. Dan hoef je geen extra reclame te maken, natuurlijk. Onze school ontvangt wel allerlei gasten. Zo kwam Helmut Lotti onlangs op bezoek. Er staat er nog wel een cursistenfeest in Park Spoor Noord op het programma. Twee jaar geleden zijn er meer dan 1 000 mensen op de sportdag afgekomen. Je kon er fietsen, badmintonnen, zumba-dansen. De leerlingen van de cursus re-kenen berekenden zelfs de BMI’s…”

Avdal Samir Gohdar : “Zes jaar geleden kon ik mijn naam niet schrijven”Foto Dieter DEDECKER

Directrice Inge Schuurmans Foto Dieter DEDECKER

Mensen die problemen hebben met computers kunnen bij ons terecht.Foto Dieter DEDECKER

32 Gazet van Zurenborg | ww.gazetvanzurenborg.be

LUNCH MENU 16,50 € Drank, kip- of visschotel, dessert en koffie

Wolfstraat35info@noraindian.be • www.noraindian.be

tel 0499-25 39 10

Maandag gesloten

Het weer zat niet mee in het begin van de dag zodat het wat duurde voor het publiek zijn weg vond naar het evene-ment. Toch eindigde het feest in een gezellige drukte. Om 22u, omdat dit was afgesproken met de lokale overheid. De programmatie was wat in het honderd gelopen, zodat Nigel Williams en Los Demonios de la Cumbia niet meer konden optreden. Het evenement werd plezant afgesloten door Skangoeroes.

ARMANDDat het allemaal misliep qua programmatie, daar zat Ar-mand wat voor tussen. De kleurrijke Nederlandse hippie, gekend van ‘Ben ik te min’, kwam zo’n uur te laat opdagen. De tijd waarin hij moest aantreden werd opgevuld door Kris Doms, die een zeer gesmaakte en professionele set neer-zette. Toen Armand uiteindelijk zijn opwachting maakte konden de organisatoren niets anders dan hem te laten op-treden. Hij bracht zijn eigen verhaal: als kind ten dode op-geschreven vanwege zijn zware astma -hij zou niet ouder worden dan 20 jaar- maar die van Jef Hermans -oftewel Jef Mep, de man achter Ferre Grignard- de raad kreeg om can-nabis te gebruiken, en hierdoor overleefde.

TOESPRAKENBuiten de antistresspoweet,die zijn liefde voor cannabis op verzen had gezet, waren er heel wat gasten die hun ken-nis en overtuiging aan de man brachten. De teneur van de boodschappen was dat cannabis genezende krachten heeft, en het beste kalmeermiddel is tegen pijnen en ADHD. Er werd dan ook vaak verwezen naar wetenschappelijke

studies die hun stelling bevestigden. Veel informatie kon eveneens aan één van de talrijke gezellige informatiestands verkregen worden.De vrees werd uitgesproken dat, nu steeds meer bewijzen geleverd worden van de helende kracht van cannabis, dat deze pas gelegaliseerd zal worden wanneer een multinati-onal een patent op de plant heeft. Er werd dus gepleit dat, wie daar zin of behoefte aan heeft, zijn eigen plant mag kweken, voor eigen gebruik.

MISLUKTOok werd ‘the war on drugs’ gehekeld, omdat deze in de eer-ste plaats gericht is op middelen te bestrijden, die onschul-diger zijn dan andere drugs die amper bestreden worden. Zo werd er vergeleken met de verslavende (legale) roes van alcohol, en het amper vervolgen van (illegale) cocaïne dea-lers en gebruikers, omdat dit de ‘rijkemensendrug’ is. Can-nabis is niet tegen te houden kregen we vaak te horen, en dus is ‘the war on drugs’ mislukt. Bovendien, door het legali-seren van cannabis, zou het product meer gecontroleerd en veiliger zijn. Het zou tevens de markt van gevaarlijke varian-ten en de inkomsten van criminele dealers dwarsbomen.

VREDIGHet hele evenement werd nauwlettend in de gaten gehou-den door een politiemacht die oogluikend toekeek. Veel werk hadden de agenten niet: de organisatoren hielden al-les wettelijk en zorgden er voor dat het gebeuren op geen enkele manier door overlast of illegale handelingen werd verstoord.

VZW Trekt uw Plant organiseerde op de Dageraadplaats voor de 10de keer een

“Cannabisbevrijdingsdag”. Het werd vooral een muzikaal cultureel feestje,

waar optredens afgewisseld werden door toespraken. (Peter VAN HASSELT)

Cannabisbevrijdingsdag op de Dageraadplaats

‘Trekt uw Plant’ wil legalisatie via feestje

In café de Moeskop, Dageraadplaats, is er sinds kort op de eerste verdieping, De Verdieping, plaats voor allerhande acti-viteiten. Men kan er vergaderen, afspre-ken met zijn lief, iets gaan drinken in alle rust, van kunst genieten of een van de activiteiten bijwonen die er regelma-tig worden georganiseerd.

Zoals daar zijn: Op 21 juni: De Verdieping Vertelt! Midzo-

merverhalen. Met Rob Vanderwilt, Nadia Waumans, Eriek Verbeeke, Tine Claes, e,a.Start 16u, inkom vrije bijdrage.

Op 24 juni :KORTGEKNIPT (kortfilmverto-ning)2 filmmakers tonen elk twee films en ko-men vertellen wat hen drijft.met gesprek achteraf. Begin 20.30u inkom vrije bijdrage

Van 11 juli tot 11 augustus (onder voor-behoud' kan iets later zijn) Expo: LEVANTO toont Eco Desing uit hun nieuwe atelier. Vrij te bezoeken.

Op 22 augustus Release KOUWE KOFFIE 8 stripmagazine en Vernissage EXPO#3De laatste data liggen nog niet geheel vast, maar het zal er niet veel naast zitten.

De Verdieping brengt vertellingen en film

De Nederlandse Armand op de Dageraadplaats

Een infostandje tijdens de BevrijdingsdagFoto’s Peter Van Hasselt

De Verdieping , eerste verdiep boven café Moeskop

Gazet van Zurenborg | www.gazetvanzurenborg.be 33

In Rataplan waagt hij de sprong naar een ei-gen productie, een voorstelling gebaseerd op teksten van een van de grootste (1m96!) voor-oorlogse Beierse komieken, schrijvers en regis-seurs: Karl Valentin (1882-1948). Gert Jochems is al jaren gefascineerd door deze man. Hij legt ons uit waarom. Gert Jochems: “Na mijn studies Germaanse talen deed ik ingangsexamen voor de toneel-school met een tekst van Karl Valentin. Valentin maakte talloze hilarische sketches, die ontplof-fen van waanzin, taalspel en absurdisme. Als Germanist is taal mijn speeltuin. Bovendien heb ik wat dezelfde lichaamsbouw als Valentin: lang en mager, wat slungelig. Ook wel een lep-tosome fysionomie genoemd. Een dankbaar lichaam voor komisch theater.” -Karl Valentin is een tijdgenoot en vriend van Bertolt Brecht. Zijn er gelijkenissen in leven en werk?Gert Jochems: “Het zijn Duitsers en overleef-den twee wereldoorlogen. Ze waren allebei politiek geëngageerd en kritisch voor de maat-schappelijke evoluties in hun vaderland, elk op hun eigen manier. Daar waar Brecht uit een welgestelde familie stamde, was Valentin de zoon van een schrijnwerker die zichzelf ‘om-hoog heeft gewerkt’, zonder ooit zijn afkomst te verloochenen. Valentin heeft amper een stap buiten zijn geboortestad München gezet. Het was een wat angstige man die niet van avon-tuur hield. Valentin schreef humoristisch absur-de teksten en stond zelf op de planken. Samen met Liesl, zijn legendarische gezellin, maakte hij talloze hilarische sketches. Hij schopte op zijn eigengereide manier tegen de schenen van de machthebbers. Tijdens de jaren 1930-1940 moest hij zich gedeisd houden. Veel van zijn werk was tijdens die jaren ‘een slecht voor-beeld’ voor de rechtgeaarde Duitsers en werd dan ook verboden.”-'Karl en Liesl' was de werktitel van je stuk, man en vrouw. Toch staan er twee mannen op de planken?Gert Jochems : “Mijn compagnon-de-route in de voorstelling is Vital Baeken. Beter bekend als Vitalski of de nachtburgemeester van Antwer-pen. We hebben elkaar gevonden door Johan Petit van het MartHa!tentatief die ons in deze productie coacht. Vital is net zoals Johan Petit iemand die de hoge en de lage cultuur in een persoon verenigt. Vital, die ook Germanist is, schrijft heerlijke absurde, maar ook heel ge-voelige en poëtische teksten op zijn blog. Ze doen me heel erg aan de schrijfsels van Valen-tin denken: mensen op het verkeerde been zet-ten door met woorden en situaties te spelen. Van bij het begin was er een bepaalde chemie tussen ons, we moeten met dezelfde situaties lachen en via improvisatie verkennen we de grenzen van het absurde theater. Maar de tek-sten van Valentin blijven steeds de rode draad. We vertalen en bewerken zijn teksten naar onze eigen werkelijkheid en taalkleur.”-Burlesk en slapstick, een man die een

vrouw speelt, woordspelletjes … Wordt het platvloers cabaret?Gert Jochems: “Helemaal niet. Misschien vlie-gen we wel eens uit de bocht, maar we gaan ons niet verkleden als vrouw of met een hoog stemmetje praten. We spelen eerder met de bestaande rolpatronen en stellen de be-staande machtsverhoudingen in vraag. Maar dat kan ook zonder te vervallen in clichés. Mis-schien wisselen we wel regelmatig van rol. De finesses zullen vooral in de taal zitten. De taal die Valentin bezigde was misschien vaak bur-lesk in de betekenis van politiek incorrect. Hij gebruikte de taal van de straat en soms volkse humor, altijd rechttoe rechtaan. Snel en gevat ook. Valentin was een krak in het ‘out of the box’ denken. Door creatief naar ogenschijnlijk onoplosbare problemen te kijken kwam hij tot originele en creatieve beschouwingen over het gesukkel van elke dag. Zo stelde hij in zijn tijd voor om het fileprobleem op te lossen door op de ene dag de even en op de andere dag de oneven nummerplaten te laten rijden. Het werd op hoongelach onthaald, maar is nu in sommige wereldsteden de norm.”-Wie wil je met deze voorstelling bereiken? Gert Jochems: “Iedereen! De jongeren die houden van snelle en poëtische woordspelin-gen, zoals de slam poets doen. Maar ook het traditionele theaterpubliek zal zich herkennen in de voorstelling door de alledaagse strijd die elk van ons voert en die vaak niet loopt zoals we het zouden willen of wensen. De charme van het sukkelen noem ik het. Door een lange reeks te spelen hopen we ook het echte oude cabaret effect te krijgen, zoals het ook in Va-lentins tijd moet geweest zijn. Zodat de mond-aan- mondreclame ook zijn werk kan doen en we nog extra voorstellingen mogen aankondi-gen.”

Elk jaar steunt Rataplan kunstenaars bij het creëren

van een nieuwe voorstelling. In het najaar valt die eer

te beurt aan acteur Gert Jochems (°1969). Misschien

zag je de boomlange Jochems al bezig in Rataplan, bij

Laika, HETPALEIS, Abattoir Fermé of FroeFroe. Of zag je

hem met zijn bakfiets gevuld met winkelwaar of kinde-

ren door de straten van Borgerhout fietsen.

Borgerhouts talent op de planken

Vooruitblik nieuw cultuurseizoen

Ik ben blij als het regent, want als ik niet blij ben regent het ookDo 5, vr 6, za 7, di 10 nov + Do 10, Vr 11 dec • 20u • vvk: € 12/10

Gert Jochems en Vital Baeken (tekstbewerking en spel); Johan Petit (coaching);

Karl Valentin (teksten); productie van Rataplan & MartHa!tentatief

Rataplan – Wijnegemstraat 27, 2140 Borgerhout - 03 292 97 40 -

www.rataplanvzw.be

Gerd Jochems en Vital BaekenFoto Nana RAMAEL

34 Gazet van Zurenborg | ww.gazetvanzurenborg.be

Italian wine bar& Coffee

Grote hondstraat 52018 antwerpen

TEL: 0488470083

Svetlana Staneva brengt zumba voor kleuters en kinderen

Binnenkort ook zumba op de Dageraadplaats?Met het beeld van hijgende en puffende volwassenen in

het hoofd, denkt men bij ‘zumba for kids’ dan ook ‘dat

kan niet’? Fout gedacht, want want Svetlana Staneva

uit de Magdalenastraat bewijst dat, met een aangepast

programma, kinderen even veel pret aan zumba kunnen

beleven als hun zwetende ouders. Ze organiseert al bijna

twee jaar zumbalessen voor kinderen van 3 jaar tot 12

jaar en voor volwassenen op zondagnamiddag in ‘Het

Rooi’ in Berchem vanaf 16u.

(Leen VANAERSCHOT)

Op een regenachtige zondagnamiddag rij ik naar ‘Het Rooi’ om met Svetlana Staneva te praten over haar lessen ‘zumba for kids’. Ik word er met veel enthousiasme ontvangen door Svetlana, haar man, zoon en dochter.

BULGARIJE Svetlana is afkomstig uit Bulgarije, maar woont al meer dan 10 jaar in België. Van op-leiding is ze wiskundige en ze werkt nog altijd als zelfstandige business analist. Met zumba is ze al 20 jaar bezig. “Zo’n tiental jaren geleden kreeg ik het idee om iets te doen met muziek en dans en dat werd dan zumba”, zegt ze, “Dus ben ik een opleiding gaan volgen en nu ben ik een gecertificeerde zumbalerares. Mijn cer-tificaat is erkend door de internationale zum-bafederatie.” Je komt bij Svetlana dus niet in ongeschoolde handen terecht. “Ik ben eerst begonnen met zumba te organiseren voor mijn collega’s. Dat gaf niet alleen een ont-spannen gevoel, maar creëerde meteen ook een beter sociaal contact en teamgeest. Om niet te zeggen dat de conditie van iedereen die meedeed er ook op vooruitging”. Wat bracht haar dan op het idee om zumba voor kinderen te organiseren? “Ik ben gek op kinderen”, antwoordt ze, “voor mij is werken met kinderen een heel aangename en ont-spannende bezigheid en de kinderen hebben er ook deugd van. Ik varieer het programma ook altijd en pas het aan de leeftijdsgroep aan. Zo blijft het voor iedereen, jong en oud, een feest en wordt het geen inspanning waar men tegenop ziet.”

CONDITIEHoe ziet een typische les er uit? “We begin-nen altijd met een opwarming en dan wordt een choreografie uitgevoerd op aangepaste muziek. Aangepast wil zeggen dat ik de mu-

ziek varieer: gaat het om een groep kleuters, dan speel ik natuurlijk andere muziek dan wanneer het over een groep lagere school kinderen of volwassenen gaat. Ik werk ook geen vast programma af”, vertelt Svetlana, “dat wordt te eentonig voor iedereen. En het moet toch altijd plezant blijven of men geeft zoiets snel op.”Op mijn vraag of je geen goede conditie moet hebben, antwoordt ze dat je niet in goede conditie moet zijn. Zumba zorgt ervoor dat je juist conditie krijgt en fitter wordt en afslankt als dat nodig is. Je mag wel geen problemen hebben met je rug of benen want dan kan je niet meedoen.‘Voor kinderen is zumba niet alleen leuk en gezond”, legt Svetlana uit, “ze leren ook muziek appreciëren en hun gevoel voor ritme wordt ontwikkeld. Ze trainen hun rekenvaardigheden, omdat ze moeten tellen en hun geheugen, want ze moeten de cho-reografie onthouden. Ze maken soms ook zelf muziek en hun eigen choreografie, wat hun creativiteit aanmoedigt en ze leren werken in team.”

INSTAPMOMENT Een typische les voor kinderen duurt 30 mi-

nuten voor kleuters en 45 minuten voor 6-12 jarigen. Vanaf 12 jaar komen ze bij de groep volwassenen. Een les duurt dan een uur. Als ouders met hun kinderen komen, dan kunnen de kinderen in een hoek van de zaal spelen terwijl de ouders zich in het zweet werken. De man van Svetlana zorgt dan voor animatie voor de kinderen. Een gemiddelde groep telt 10 deelnemers.In ‘Het Rooi’ is Svetlana nu het tweede jaar be-zig. ‘Er zijn twee instapmomenten voor de kin-deren: het eerste in september, dus direct na de zomervakantie en het tweede na de kro-kusvakantie. De lessen gaan door op zondag. Van 16u tot 17u voor de volwassenen en van 17u15 tot 17u45 voor de kinderen,’ legt ze uit. Wat kost zo’n les, vraag ik me af? “Ik werk met een beurtenkaart van 50 euro voor 10 beur-ten, die 1 jaar geldig is”, antwoordt ze. Svetlana geeft ook nog zumba in twee scho-len; in Pulhof op dinsdag en in De Krokodil voor kleuters op maandag. “Soms worden er ook speciale activiteiten georganiseerd, zoals bijvoorbeeld een halloweenshow of nu plan ik ook zumba-sessies in de zomer. Van juni tot eind augustus tussen 16u en 18u zouden die doorgaan in het Harmoniepark”, gaat ze

enthousiast door. “En als het regent dan kun-nen we gewoon onder het grote afdak in het Harmoniepark voort doen.”

SPORTHoewel ze niet in Zurenborg woont, wil ze er ook met zumba starten. Een demo op de Dageraadplaats of de Draakplaats zou een mogelijkheid zijn, maar toen ik het interview afnam, waren er nog geen concrete plannen. Wij kijken er alvast naar uit ! En een laatste be-langrijke snipper informatie voor iedereen die zich geroepen voelt om aan zijn of haar con-ditie te werken in een muzikale sfeer: ‘Zumba for kids’ is een erkende sportvereniging die deel uitmaakt van zumba-Antwerpen.eu en is aangesloten bij Sporta. Alle deelnemers zijn dus ook automatisch aangesloten en meteen verzekerd.

Bijna had ik zelf een pas op de sportvloer ge-zet, maar krakende knoken en weerspannige pezen schreeuwden ‘neen’. Ik ben dan ook geen ‘kid’ meer. Maar, als jouw nieuwsgierig-heid is gewekt, kijk dan eens op www.face-book.com/zumba.svetla of ga gewoon naar ‘Het Rooi’ op een late zondagnamiddag.

Italiaanse specialiteitenPIZZA - PASTA

Ook om mee te nemen

Dageraadplaats 21 - 2018 AntwerpenTel. 03 236 74 52 - GSM 0495 40 43 79

Open van 12u tot 14u en 18u tot 23uDinsdag gesloten

Deze doen alvast enthousiast mee met de kinderzumbaFoto Sheryar MALIK

Gazet van Zurenborg | www.gazetvanzurenborg.be 35

Sylvie Huysman (41) woont, afgezien van tien jaar Amsterdam, sinds jaar en dag in de Lange Van Ruusbroecstraat. Ze ademt één en al kunst, net als het huis waar ze woont. Na een professi-onele opleiding dans en theater focust ze sinds vijf jaar op het maken van voorstellingen voor toeschouwers vanaf drie jaar. Een mix van dans, theater en muziek. Ook circus is niet veraf. Ze staat er gelukkig niet alleen voor. In de Lange Van Ruusbroecstraat heeft ze creatieve buren die meer dan een handje toestekenIn haar herenhuis is het eerder rommelig. Niet moeilijk er zijn verbouwingen gepland. Sylvie en haar man moeten het twee maand zonder keuken doen. De gang staat vol kartonnen do-zen met ingeladen keukengerief. Gelukkig is de thee niet mee verpakt. De zithoek is ondanks de werken best leefbaar. We nestelen ons in de divan met een tasje thee. De poes komt er bij-zitten, maar vraagt verder geen aandacht. De kunst aan de muren doet dit zoveel te meer. Het creëert rust in de gezellige ruimte. Dat doet ook gastvrouw Sylvie met de bescheiden ma-nier waarop ze vertelt over haar passie: kunst. Ze houdt wel de laptop bij de hand om haar verhaal te illustreren met beelden, foto’s en filmpjes.

-Wat heb je met de buurt?Sylvie Huysman: “Een heel nauwe band. Ik woon hier sinds mijn twintigste. In dezelfde straat, in hetzelfde huis. Zestien jaar geleden verhuisde ik naar Amsterdam om te dansen en daarna een theateropleiding te volgen. Zeven jaar geleden ben ik teruggekeerd. Het bevalt me hier enorm. Het is hier leuk wonen. Er is een leuke omgang met de buren. Ik ken er nog en-kelen van vroeger en er zijn er enkele toffe bij-gekomen. In de straat is er nogal eens feest en om je te ontspannen moet je niet verder gaan dan ’t pleintje. Ik moet bekennen dat ik de rest van ’t stad nauwelijks zie.” -Je bent gedreven door kunst

Sylvie Huysman: “Dat is mijn leven. Ik volg-de jaren geleden een dansopleiding op P.A.R.T.S., de dansopleiding van Anne Teresa De Keersmaeker. Daarna kon ik aan de slag als danser. Ik wilde later echter evolueren van een uitvoerend kunstenaar naar maker. Daarom volgde ik een opleiding aan de theaterschool Amsterdam. Dat was een mix van spelen en maken. Na de opleiding ben ik teruggekeerd naar Zurenborg.”

-Valt zo’n terugkeer mee? Sylvie Huysman: “Op privé-vlak zeker en vast. Ik woon terug in hetzelfde huis, ken nog enkele buren van vroeger en ben ondertussen ge-lukkig getrouwd. Op professioneel vlak is het minder eenvoudig. Ik was mijn netwerk kwijt en moest dus noodgedwongen solo aan de slag. Ik maakte een aantal solo’s en ook gekke filmpjes. Ik noem dat ambachtelijke truckage. Er ontstond een samenwerking met CC Ber-chem en zo evolueerde ik meer in de richting van groepsvoorstellingen. Ik werk samen met een actrice. Er is al eens een samenwerking met stagiairs van de Artesis Hogeschool dans. Mijn werk is vaak een mix van beeld, samenspel en visuele humor. De vzw Bonnie-Attempts zorgt voor de organisatorische onderbouw.”

-Zorgt je kunst voor voldoende inkomen?Sylvie Huysman: “Dat is de bedoeling, maar dat is niet eenvoudig. Ik ben tegenwoordig docent dans in het deeltijds kunstonderwijs en geef les in Heist-op-den-Berg. Ook daar zoek ik naar een samenwerking tussen dans, woord en beeld. Lesgeven zorgt voor een basisinkomen en voor voldoende vrije tijd om overdag en in de vakantieperiodes te werken aan voorstellin-gen. Daar kan ik me helemaal uitleven.”

-Je maakt nu kindervoorstellingen.Sylvie Huysman: “Ik maak voorstellingen voor kleuters vanaf 3 jaar. Maar het moet ook inte-

ressant en boeiend zijn voor volwassenen. Dat is geen eenvoudige opdracht. In de voorstel-ling is er geen duidelijke verhaallijn. Het blijft abstract. Dan moet je goed uit de hoek komen om kleuters gedurende 45 minuten te boeien. Daarom zoeken we vooral naar mooie beelden en ook de nodige humor. We zijn nu, na Kubus en Wollebol, aan onze derde productie. Het wordt Hakketak.”

-Het maken van een voorstelling is een lang-durig proces.Sylvie Huysman: “We doen er meer dan een jaar over. Dat komt uiteraard omdat we niet full time kunnen doorwerken. We vertrekken ook van een leeg blad. We starten met improvisa-ties, muzikanten komen kijken en componeren stukjes muziek. Een dramaturg herschikt uit-eindelijk de blokjes materiaal die we bij elkaar hebben. Er is in de straat iemand die met pro-motie bezig is, een ander met dramaturgie en scenografie. Voor Wollebol vond ik iemand die handig is met breien en haken. De hele voor-stelling draaide rond wol. Ze verwerkte 48 km wol. Ja, ik moet alle medewerkers zoeken. Ik doe dit in eerste instantie in de buurt. Dat lukt aardig. Je kan het eigenlijk een straatproject noemen.”

-Een professionele voorstelling kost geld.Sylvie Huysman: “Ja, het is de bedoeling om een professionele voorstelling te maken. Gedu-rende het maakproces moeten we het echter met weinig middelen redden. Repetitie-uren worden dus niet vergoed. Er is nu een toffe sa-menwerking met CC Berchem en ’t Werkhuys. Ze stellen infrastructuur en repetitieruimte ter beschikking. Een verkoopbureau regelt de verkoop. De voorstellingen vinden plaats in cultuurcentra, die rekruteren bij de omlig-gende scholen. We hebben ook nogal succes in Brussel. Onze voorstellingen zijn visueel en zo ook begrijpelijk voor kinderen die moeite

hebben met het Nederlands. Gelukkig loopt de verkoop dus goed. Maar medewerkers moeten veel goodwill aan de dag leggen om zich eerst een heel jaar te engageren.”

-Je kan ook op zoek naar subsidies.Sylvie Huysman: “Dat is vandaag niet meer vanzelfsprekend. Bovendien ben ik geen schrij-ver en ook geen rekenaar. Dat is dus een lange weg en we hebben de tijdsgeest tegen. Van kunstenaars wordt nu verwacht dat ze zelf op zoek gaan en initiatief nemen. Dat heb ik ge-probeerd met crowdfunding. De term blijft vreemd klinken. Je doet dus een beroep op goodwill van mensen om je heen. Mensen denken vaak dat ze veel moeten geven. Dat is fout. Het gaat hem eerder om kleine bijdragen. Vijf euro, tien euro. Als voldoende mensen iets geven, kom je snel aan een som waar je ver-der kan om een theaterproductie te maken. Een kleine bijdrage van veel mensen kan veel betekenen. Als kunstenaar moet je je echter staande houden naast gelijkaardige oproepen naar aanleiding van een aardbeving in Nepal of een ernstige ziekte van een kind in de buurt. Dat spreekt andere gevoelens aan. Hoe moet je daartussen kiezen. Wie steunt krijgt wel iets terug: een repetitie bijwonen, vrijkaarten voor voorstellingen, enz. Alleen starten die voorstel-lingen pas volgend jaar. Het is voor de steuners dus nog wel even wachten.”

-Krijgen we Hakketak te zien in de buurt? Sylvie Huysman: ”Misschien een is het een idee is om een try-out te spelen in de kleuter-school zelf. Dat zou tof zijn, want met de me-dewerkers die hier wonen wordt Hakketak toch ook iets van de buurt.”

Info: Sylvie Huysman

ylvie.huysman@gmail.com

Sylvie Huysman heeft de ideale mix van theater, dans

en muziek gevonden voor kinderen. Niet makkelijk,

want ze richt zich op kinderen vanaf drie jaar. Mo-

menteel werkt ze aan een derde productie en die heet

Hakketak. Heel bijzonder aan deze productie is dat ze

veel een beroep doet op mensen uit haar omgeving,

uit haar straat en dat "de financiering gebeurde deels

door crowdfunding". Een beetje raar woord voor het

fenomeen waarbij mensen een kleine financiële bij-

drage leveren. Sylvie Huysman:” Wie steunt krijgt wel

iets terug: een repetitie bijwonen, vrijkaarten voor

voorstellingen, enz. Alleen starten die voorstellingen

pas volgend jaar. Het is voor de steuners dus nog wel

even wachten.” (Bernard SOENENS)

* all about hair do's *

Draakstraat 37 • Antwerp • tel 03.337.38.20

Z O E K E r T j ETe huur : landelijk gelegen vakantiewoning met grote tuin in Brunnby

(Zuid-Zweden, ong. 30 km ten noorden van Helsingborg) – in de onmiddellijke

omgeving van de kust (o.a. Arild / Mölle) en het natuurgebied Kullaberg

slaapgelegenheid : max 6 personen - beschikbaarheid: het ganse jaar door

Voor meer inlichtingen : gerda@zurenborg.be (tel 03/288.63.44)

Sylvie Huysman maakt voorstellingen voor kleuters vanaf drie jaar “Het moet ook interessant en boeiend zijn voor volwassenen”

Twee keren Sylvie Huysman Foto’s Morfo DROSAKIS

36 Gazet van Zurenborg | ww.gazetvanzurenborg.be

-CIRCUS BOELAERE:zaterdag 27 en zondag 28 juni van 13 tot 18 uur Eind juni moet u zeker langskomen in het Te Boelaerpark. Breng zeker de kinderen mee! Circus Boelaere is een gezellig familiefestival vol clownerieën, humor, muziek,acrobatie, een lekkere foodmarkt, vertellingen,een

zweefmolen en nog veel meer. Geen betere manier om de zomer te beginnen!

LAAT U OP ZATERDAG 27 JUNI VERRASSEN DOOR:• de eigenzinnige en kleurrijke fanfare ’t

Akkoord

• de adembenemende salto’s, sprongen en piramides van Trio Satchok

• de grappige voorstelling ‘Scratch’ door de vier acrobaten van Acrobarouf

• de evolutie van appels tot moes, in de poëtische kleutervoorstelling ‘Moes’

• een deugddoende massage voor en door

kinderen bij Massage/Collage• de 1-2 dance van dansgroep Turnkring

Volharding• de gewaarborgde orde, rust, discipline en

veiligheid met de twee geestige flikken op stelten Maurice en Gérard.

GENIET OP ZONDAG 28 JUNI VAN:• het Grote Minicircus van Hoetchatcha met

dansende honden en apen,salto’s makende olifanten en uitdager John De Sterke Man

• de grappen en stunts van de komische en excentrieke Barto

• de spectaculaire trampolineshow met vlie-gende artiesten en halsbrekende acroba-tieën van Cirq’ulation Locale

• de Gedachtenleesman, de superheld die wil weten wat je denkt

• de ambiance, muziek, dans en blitse kos-tuums van de bende Fata Murgana

• een eigenzinnige cocktail van alle soorten muziek met dj Papa Mojito

• de exentrieke Latzi Jones die zich klaar-maakt voor een groots concert...

VLAANDEREN FEEST!Raymond van het Groenewoud - best ofop vrijdag 10 juli, Vredestraat (plein aan WZC Sint-Maria)

Vanaf 19.30 uur: muziek met dj Tournesol, drank- en eetkraam.Om 20 uur: gratis een glaasje cava, u aange-boden door het district..Om 20.30 uur: Raymond van het Groenewoud

GratisRaymond van het Groenewoud: zang, gitaar, keyboard Leander van het Groenewoud: zang,keyboard, percussie Cesar Janssens: drums Mich Verbelen: bas Pieter van Bogaert: hammondOp 10 juli geeft Raymond van het Groene-woud de aftrap voor Vlaanderen Feest!Hij is inmiddels 65 jaar, wil het graag wat rustiger aan doen, maar is nog niét met pen-sioen. Hij treedt nog altijd graag op, alleen of met zijn groep. Het podium is zijn wereld, hij geniet van de spots, maar voor het geld of voor zijn ego hoeft het al lang niet meer. Het enige wat voor hem telt, is dat het klikt met het publiek, dat hij kan zingen, en dat hij muziek kan maken met zijn kompanen Cesar, Mich, Pieter en Leander. Raymond heeft een heel eigen stem, zijn groep doet niks liever dan met hem meespelen. Muziek is hun le-ven, dat ze graag met ons delen. Dus: mis het moment niet. Hoe vaak krijgt u nog de kans om iemand ten dans te vragen tijdens Ray-mond live? Doen!Retina Dance Company geeft van 24 tot 28 augustus dansworkshops voor kinderen, jon-geren én professionele dansers.ma 24 - vr 28 augustus 2015 - van 10 - 16 uur- cultuurcentrum Berchem, Driekoningenstraat 126- 3 groepen: van 10 tot 13 jaar, 14 tot 17 jaar, 18+- 100 - 150 euro

Retina Dance Company geeft van 24 tot 28 augustus dansworkshops voor kinderen, jon-geren én professionele dansers.De workshopweek begint elke dag met een opwarming en een stukje techniek in de ty-pische Retina-bewegingsstijl. Datis een hedendaagse, energieke, dynamische stijl voor het hele lichaam met focus op vloei-end bewegen, grondwerk en verplaatsen in de ruimte. Na deze opwarming werkt u op

De maanden juli en augustus zijn een klein beetje

feestmaanden. Vooral bij het buitengebeuren is het

dan traditioneel erg druk en dit jaar is dat niet anders.

We verwijzen in eerste instantie naar het circusge-

beuren voor kinderen en het optreden van Nationale

Raymond op vrijdag 10 juli, de vooravond van de

Vlaamse nationale feestdag dus. En ook nog dit : Jan

Leyers kan het ook in een andere taal dan het Engels

en dat komt hij ook bewijzen in de maand augustus.

CC Berchem brengt deze zomer veel circus

Gazet van Zurenborg | www.gazetvanzurenborg.be 37

een creatieve manier aan opdrachten en leert u bestaand dansmateriaal.Op het einde van de week is er een toonmo-ment waarbij alles in een voorstelling wordt gegoten.

Lesgevers: Filip Van Huffel, Steven Martin, Sabin Ceulemans en Thais Stabel.www.retinadance.com/participation/summer-school

BAR BRILSCHANSHet Brilschanspark is een van de weinige groene ruimtes in Berchem. De eerste drie zondagen van augustus kan u er terecht in de zomerse minibar van de Klopperij. Van 20 tot 23 augustus is iedereen welkom in Bar Brilschans. Het wordt er heerlijk ontspannen en genieten in het groen, met veel eten en drinken, sport, kinderanimatie en muziek.

DONDERDAG 20 AUGUSTUS14 uur: het terras gaat open, de speelkoffers staan klaar15 uur: workshops voor kinderen: yoga, Bol-lywood, airbrush tattoos of wensvlaggetjes maken17 uur: Happy hour: sluit uw werkdag af in stijl, met een aperitiefje in het park19 uur: een draaimolen vol muziek met Kar-

KarKar-Roussel20 uur: zoals elke donderdag in de vakantie: yoga21 uur: dag 1 zit erop

VRIJDAG 21 AUGUSTUS14 uur: ook vandaag sport en spel, en een lekker terrasje15 uur: workshops voor kinderen: goochelen,vertelhoek met De Vertellerij16 uur: enkele Chinese topsportstudenten die te gast zijn in Antwerpen, geven een de-monstratie van de oosterse gevechtssport Wushu17 uur: Happy hour: breng uw collega’s mee voor een aperitiefje in het park19 uur: comedy night met Kamagurka, Bas Birker, en Jens Dendoncker21 uur: nog een laatste pintje

ZATERDAG 22 AUGUSTUS14 uur: terwijl de kinderen spelen, kan je lek-ker een terrasje doen15 uur: voor de kinderen: klimmuur en deathride20 uur: twee uur muziek met Jan Leyers23 uur: het park is weer stil

ZONDAG 23 AUGUSTUS

14 uur: voor de laatste keer gaat het terras open en staan de speelkoffers klaar15 uur: voor de kinderen: zweefmolen, zum-ba en boogschieten18 uur: zondagse muziek met dj Waxx21 uur: Bar Brilschans 2015 zit erop

DONDERDAG 20 AUGUSTUSKarKarKar - RousselDe muzikanten van KarKarKar wringen zich op een draaiende carrousel, het publiek staat errond. Waar je ook zit, je ziet steeds de mu-zikanten vanop de eerste rij passeren. En opnieuw, en opnieuw… Het ronddraaiende collectief bestaat uit een zanger, een dj/beat-boxer, een elektrische altviool en een koper- en schelpenblazer. Ze brengen op hun draai-molen met stuwende beats teksten in hun eigen Antwerpse moedertaal.De muzikanten verdienden vroeger al hun sporen in de meest uiteenlopende genres: Kris Strybos als peetvader van de Antwerpse hiphop, de vaste altviolist van Wannes van de Velde, de koperblazers van Think of One. Kar-KarKar maakt er een feestje van! Hippe car-rouselmuziek, geen spatje nostalgie.

VRIJDAG 21 AUGUSTUSComedy night met Kamagurka, Jens

Dendoncker en Bas BirkerCartoonist, schilder, performer en filmer Ka-magurka is er hardnekkig aan verslaafd om te laten zien hoe absurd deze wereld is. Zijn sterkste wapen is humor, zo maakt hij zware dingen licht. Op Bar Brilschans krijgt hij het gezelschap van twee andere kleppers. Jens Dendoncker won de Radio 2 Humorklas en is één van de meeste gevraagde comedians van zijn generatie. Soms hard, rauw en niets-ontziend is hij meteen daarna weer absurd, naïef en kinderlijk. Bas Birker is een Master of Ceremony van de bovenste plank. Zijn rauwe standup in een intieme setting is comedy zo-als het bedoeld is: één man, een microfoon en heel veel grappen.

ZATERDAG 22 AUGUSTUSJan LeyersNa twee succesvolle singles (Alles komt in orde en Broeder) legt Jan Leyers momenteel de laatste hand aan zijn eerste Nederlands-talige album. Voor hij in september aan een uitgebreide theatertour begint, speelt hij in juli en augustus met zijn nieuwe repertoire op een aantal festivals. Geruggesteunddoor enkele ouwe getrouwen en een paar jonge honden zie je Jan deze zomer het bes-te van zichzelf geven op Bar Brilschans!

DE BROODNATIEBROOD | ZOET | DELICATESSEN

Openingsuren lunchroom Onbijt : 8u - 11u Lunch : 11u - 15u Zoet : 11u - 17 u

't Groen Kwartier • Tel 03 - 344 08 06Artsen Zonder Grenzenstraat 32 • 2018 Antwerpen

vraag@debroodnatie.be • www.debroodnatie.be

De eerste drie zondagen van augustus kan men terecht in de Barbrilschans.

38 Gazet van Zurenborg | ww.gazetvanzurenborg.be

Jörg Pylschrijfteen wijkgedicht

Nu ook bij de bakker

stierstraat twee keren speelstraat

We hebben er een tijdje naar gezocht maar tenslotte toch gevonden : zo’n ijzeren ding waar we een stapeltje kranten konden drop-pen die dan gratis meegenomen konden worden. Sinds een paar weken staat er zo eentje bij de bakkerij Gybels, en da’s op de hoek tegenover ’t ZeeZicht. Daar heeft Leen

Vervoort spontaan beloofd om het rekje aan te vullen als de krantenstapel weg is. Want er zijn bv. nogal mensen van buiten de wijk die ook onze krant willen lezen. Of wie er geen in zijn brievenbus heeft gevonden kan hier dan nog altijd terecht, zolang de voorraad strekt uiteraard.

Na de Lentepoets had iemand van de Stier-straat het idee om het daarbij niet te laten. Zou een speelstraat geen idee zijn? En zo ge-beurde, want er werden al snel vijf peters en meters gevonden die toezicht willen houden.

En wanneer is dat ? Op zaterdag 4 juli en zaterdag 29 augustus. Goed om weten is dat die dagen de auto bui-ten de straat moet worden geparkeerd, zodat de kinderen veilig kunnen spelen.

Onder de bruggen

Als de nacht lonkt, drinken we samen onder de brug, het is er droog en zitten kunnen we op het arduinEen blik pils smaakt echt wel goedkoop.Daar in de chique taverne betalen we ons blauwde dienster zegt dat wij stinken, luidop.Daarom drinken wij hier ons bier, mevrouw, meneer.

Het leven weegt zwaar en bruine suiker wordt duur.Wat verder staat iets over het uitzichtlozegeschreven op de muur onder de brugwaarover treinen rijden met auto’s diewij nooit kunnen betalen en wagons met zwarte cijfers op oranje bordenlijkt gevaarlijk, niet waar, mevrouw meneer.

We doen hier echt geen kwaad, We drinken alleen wat wij kunnen betalen. Wij veroorzakengeen probleem, wij zijn het probleem,wij zijn diegenen met de slechte genen.Hebt u soms een vuurtje en een lepel,als ‘t u belieft, mevrouw, meneer?

Van op de brug af gezien, kan niemand ons herkennen. Wij blijven drinken tot het licht de koude brengt, dan waggelen wij naar huis.De lege blikjes blijven hier, te zwaar om te dragennet als die blikken die u ons toewerpt, te zwaar om te leven, niet waar, mevrouw, meneer.

jorgpyl.wordpress.com

Foto Jörg PYL

2 d e H a n d s k l e d i n gopen van dinsdag tot zaterdag van 14 tot 19 u.

Stanleystraat 5 • 2018 Antwerpen• Tel: 03 230 34 15 • www.tipis.be

KabukiSushi • Grill • Wok

Alle dagen open van11:00-14:30 en 17:00-23

Dageraadplaats 28 2018 Antwerpen

Info@kabukisushi.bewww.kabukisushi.be

Tel. 03 663 8200

MoeskOppers allerhande verEnigt U!ma-vr : vanaf 5 voor 12zondag : vanaf 5 voor 3zaterdag : gesloten

moeskopcafe

Dageraadplaats 17 2018 A’pen tel: 0477/27.56.43 - 0495/12.70.01

ma-vr : vanaf 5 voor 12

zondag : vanaf 5 voor 3

zaterdag : gesloten

Dageraadplaats 17 2018 A’pen

tel: 0477/27.56.43 - 0495/12.70.01

Onze krant nu ook gratis bij bakkerij Gijbels. Foto Marc VINGERHOEDT

Foto André DEJONGHE

Gazet van Zurenborg | www.gazetvanzurenborg.be 39

In het begin kenden wij Annemarie Estor (°1973) voor-

al als de eerste wijkdichter(es) van Zurenborg. Daarna

verscheen haar eerste bundel Vuurdoorn me, die al

direct goed was voor de Herman de Coninck Debuut-

prijs. Een paar jaar later verraste zij met De oksels van

de bok’ waarmee zij de Herman de Coninckprijs voor

de Beste Dichtbundel binnenhaalde. Een jaar later ver-

scheen Hauser, een samenwerking met Lies Van Gas-

se. Tussendoor doken verschillende gedichten en bij-

dragen op in literaire tijdschriften. Op 8 mei verscheen

haar derde zelfstandige dichtbundel, Dit is geen thea-

ter meer’. (Jörg PYL)

“Dit is geen theater meer”: nieuwste gedichtenbundel van Annemarie Estor

“VAAK sCHrIjF IK GEWOON MIjN DrOMEN OP”

De titel komt voor kenners van het dichtwerk van Annemarie Estor, die na haar wijkdichter-schap verhuisde naar de rand van Zurenborg in de Lamorinièrestraat, niet als een verrassing. Reeds in Vuurdoorn me en nog meer in De ok-sels van de bok was er een sterk dramatisch ele-ment aanwezig. Ook nu bevatten de gedichten een dramatische of eerder dreigende onder-toon. Voor een keer bevatten de publiciteitstek-sten meer dan grond van waarheid. Ik noteer: “Bezwerend, bedwelmend, bliksemend. […] En nu gaat het er nog heviger aan toe. In deze nieu-we, visionaire gedichten vallen de decors weg en komen we terecht in landschappen waar een andere orde heerst. Rauwer, ruwer…” en “In Dit is geen theater meer worden decors afgebroken en komt een uitgeteerde wereld tevoorschijn. In zinnelijke gedichten beschrijft Annemarie Estor de dromen, verlangens en dwaalwegen van de mens…” op respectievelijk de aankondiging van de Arenbergschouwburg en uitgeverij Wereld-bibliotheek. Net als haar vorige dichtbundels is ook deze onderverdeeld in grote diverse hoofdstukken. Ze heten achtereenvolgens Honeymoon, Geen theater meer, Rechters, Het dunste vlies, Trom-pettes de la mort en Morgen diesel. Het lezen van deze fascinerende gedichten roept soms evenveel vragen op als dat het ver-ontrust. In de hoop een richtlijn te krijgen hoe we de bundel mochten interpreteren, al zijn de opgeroepen vragen op zich al boeiend genoeg, vroegen wij Annemarie Estor om wat toelich-ting.

- Ergens wordt er goud uit kwik gemaakt, is dat een link naar alchemie?Annemarie Estor: “Dat kan, maar meer voor de hand liggend is het om te denken aan het nieuws over goudmijnen in Afrika die er het plaatselijk leefmilieu verontreinigen. De bedrij-ven die hier achter zitten – en vaak hebben die vooral westerse economische belangen – ge-bruiken daar giftige chemicaliën om dat goud te ontginnen.”

- Egypte en India komen ook in deze bundel voor?Annemarie Estor: “Dit is een geëngageerde bundel. Er worden wel vragen gesteld over de Westerse inmenging in het Midden-Oosten. In het openingsgedicht rijden bijvoorbeeld twee mensen op een hengst in een post Wereldoor-log III-tijdperk dwars door Europa richting het Midden-Oosten, waar de bakermat van onze beschaving lag – de plek van aankomst kan Irak zijn, bijvoorbeeld. Onderweg ligt alles in puin. Heel de woestijn ligt vol wapens en wij hebben hier schuld aan. Door de oorlog is heel de be-volking in schok. Ze bekijken ons dus niet zon-der reden argwanend. In India ben ik een paar keer geweest. Na een verblijf aldaar kijk je met andere ogen naar je eigen land. In het westen houden wij vast aan de illusie van veiligheid. In India loert het gevaar duidelijk op elke hoek: elektriciteitskabels hangen er gewoon los boven de stoep, er heerst hondsdolheid, enzovoort. Wij vergeten hier gewoon dat ook bij ons de dood om de hoek loert. In Europa wordt het beeld van de dood weg gecorrigeerd. Maar als je zoals in die landen oog in oog met de dood staat, open-baart zich een ander mensbeeld.”

Annemarie Estor: In het deel ‘Trompettes de la mort’ gebruik ik het beeld van het zwarte meer in ‘het Westland’ dat zich bevindt tussen Den Haag en Rotterdam maar wat ook kan verwijzen naar

‘The Waste Land’. Ook hier zijn we in naoorlogse tijden: de personages, westerlingen, schuilen in een losgerukt stuk kasteel. Bij het zwarte meer worden ze op een vlot door een zwaan voort-getrokken naar een eiland met witte lichamen. Ik wist het niet toen ik het schreef, maar nu denk ik: misschien zijn dat de geesten van de verdron-ken bootvluchtelingen, die ons op dat eiland welkom heten – nota bene die vluchtelingen die wij afgewezen hebben.”

- In de bundel speelt het paard een grote rol, ik vind er achtereenvolgens een hengst, een ruin en dan een merrie… of verandert de hengst in een merrie? Annemarie Estor: “Het zou kunnen dat de po-tente hengst gecastreerd wordt en uiteindelijk in een - vrouwelijke - verlosser verandert. Maar de bundel eindigt met het lam, dat binnen het christendom staat voor opoffering en verlos-sing. Het ‘stralende lam’ echter, is natuurlijk dub-belzinnig, enerzijds drukt het de nucleaire stra-ling uit, anderzijds de stralenkrans die we uit de bijbel kennen. Maar ik weet niet altijd zeker waar mijn werk over gaat. Vaak schrijf ik gewoon mijn dromen op. Laatst viel me op dat er ook veel parallellen zijn met wat de filosoof Agamben schrijft over de mens als vogelvrijverklaarde. Maar ik had Agamben nog niet gelezen toen ik dit schreef.”

- Kun je iets vertellen over de symboliek van ‘Morgen diesel’?Annemarie Estor: “Dat slotdeel gaat deels over economie. Op dat punt is het geld afgeschaft, onze beschaving loopt ten einde. En de natuur geeft niet om geld: of er nu geld is of niet, de rivieren blijven stromen. Dit deel is ook een aanklacht jegens onze cultuur. We leven in een informatiemaatschappij, waar we inloggen in onze bank, waar ‘waarde’ in getallen op een schermpje staat weergegeven. Maar tegenover die getallen staat niets meer tegenover. We zijn al een tijdje afgestapt van de goudstandaard. De kloof tussen de waarde van het geld en wat daar tegenover staat is exponentieel toegenomen.

Wij handelen in gebakken lucht. Onze cultuur is hol geworden. Misschien moeten wij terug naar de natuur. De aarde, de rivieren en de grond, dat zijn de echte waarden. Misschien moet Europa terug leren inzien wat de echte rijkdommen zijn.”

- Ik zie nog een reeks verwante woorden: ha-nenkam, trompette de la mort en Bombay Purple. Het zijn allemaal hanenkammen. Annemarie Estor: “Het zijn planten en schim-mels, organismen die ook in Vuurdoorn me tegenkomen. Maar deze hier hebben felle kleu-ren, misschien om dat droomachtige te bena-drukken. Zoals ook het oog van Ra, het bekende zwarte farao-oog dat verwijst naar de zonne-god Ra. De twee Europeanen op de hengst in het eerste gedicht worden door de zon (Ra) verschroeid; ze krijgen straf voor wat ze gedaan hebben, de bescherming tegen de zon valt weg, en de toorn van god kan ontketend worden. Zij rijden hun eigen dood tegemoet. Er weerklinkt dan ook op het eind een sirene – een straling-salarm.”

- In het deel ‘Rechters’ komt het thema ‘schuld en straf’ aan bod. Is dat een christelijke in-vloed?Annemarie Estor: “Zelf denk ik dat ‘Het dunste vlies’ het meest christelijke deel van deze bundel is. Daar komen de meeste christelijke symbolen in voor. Er is sprake van misbruik en marteling. Maar de ik-persoon, wellicht een variant op de Christusfiguur, die zegt: doe mij maar pijn, ik zal door de pijn wel tot kennis komen. Onlangs hoorde ik een nieuw begrip, ‘postseculier’, waar-mee men wil zeggen dat de religie helemaal niet verdwijnend is uit de maatschappij, zoals velen – en ook veel priesters – lang dachten, maar juist zeer bepalend is.”

- Kun je deze bundel heidens-christelijk noemen?Annemarie Estor: “Zo zou je het kunnen bezien”.

- Het viel mij op dat er in de hoofdstukken ‘Geen theater meer’ en ‘Trompettes de la mort’ een teke-

ningetje staat tussen de verschillende delen.Annemarie Estor: “Ja, ik zocht naar iets anders dan een sterretje om die verschillende delen van dat gedicht te scheiden. Dan vond ik opeens die figuur op de rand van de rots, die ik voor de omslag van het boek heb getekend.” Het feit dat ‘Dit is geen theater meer’ zich af-speelt in een post-Wereldoorlog III-sfeer is uiter-aard niet zo ver gezocht. Het doet denken aan een van de uitspraken van Günter Grass in een van zijn laatste interviews, waar hij zegt dat Eu-ropa al slapend in een derde wereldoorlog ver-zeild geraakt. Tijdgeest noemt men zoiets. An-nemarie Estor vertrouwde mij terloops toe dat zij twee jaar langer aan deze bundel gewerkt heeft dan oorspronkelijk gepland. Het resultaat is een dichtwerk van een meer dan uitzonder-lijke kwaliteit. “Dit is geen theater meer” is een verontrustende bundel, maar o zo mooi, en vol gevaarlijke emoties, die een ereplaats verdient in elke boekenkast.

INFO:Annemarie Estor, Dit is geen theater meer.

Gedichten, Wereldbibliotheek (Amsterdam), ISBN 978-90-284-2613-9.

www.wereldbibliotheek.nl

Dan sluipt de panter

over de boeken deze kant op

en hij likt mijn nek,

hun bloed, begerig.

Hij neemt ze bij de keel, één voor één,

en springt met hen de nacht in.

Het is dan dat ik besef:

dit is geen theater meer.”

Annemarie Estor: “ Dit is een geëngageerde bundel”Foto Lex Van der WAGT

40 Gazet van Zurenborg | ww.gazetvanzurenborg.be

In juli en augustus beelden van Erwin Peeters in de Heerlyckheid

'De Heerlyckheid' startte 24 jaar geleden met kunstexposities

Erwin Peeters (°1964) is geboren en opge-groeid in Antwerpen. Als dierenverzorger in de Antwerpse zoo werd hij geboeid door de schoonheid en het gedrag van de fauna. De dagelijkse omgang met dieren gaf hem de gelegenheid de bewegingen en gedragin-gen nauwgezet te observeren en langzaam borrelde het artistieke in hem op. In de spo-ren van de 19de eeuwse grootmeesters als Rembrandt Bugatti, Albéric Collin en Josué Dupon, die als animalier werkten in de Ant-

werpse dierentuin, begon Erwin Peeters als autodidact toen schuchter zijn eerste die-rensculpturen te boetseren. Nu, 20 jaar later, is hij als professioneel artiest nog steeds ge-passioneerd aan het werk en heeft zijn naam een belangrijke plaats ingenomen in de we-reld van de dierenbeeldhouwers. Vooral de ‘bezieling’ in de gesculpteerde dieren zijn kenmerkend voor zijn werk.

www.erwinpeeters.be

Karin noemt zichzelf geen kunstkenner. Ze is wel geïnteresseerd in kunst en vindt het mooi om ernaar te kijken. Ook wijnboeren en -leveranciers zijn vaak geboeid door kunst. Het gaat toch om de mooie dingen des levens. En veel van de klanten zijn ook kunstminnend en/of betrokken bij kunst.

AANBODZe mikt niet direct op topniveau, maar voor-al op jonge of beginnende kunstenaars, die in galeries moeilijk aan de bak komen. Daar is de drempel vaak te hoog. Maar dat wil niet zeggen dat iedereen zomaar toegelaten wordt. Wie in de Heerlyckheid wil exposeren moet een digitale foto van eigen werk met wat uitleg over zichzelf en over het werk opsturen naar karin.helmer@heerlyckheid.

be. Zij neemt daarna contact op. Omdat ze zichzelf geen kenner vindt, laat ze zich bij de beoordeling van de kunstenaars bijstaan door een drietal mensen. De werken mogen niet te confronterend of te schrijnend zijn. Dat past niet bij de vreugde en het plezier die bij wijn horen. Om de twee maanden is er een nieuwe tentoonstelling, dit al vanaf het begin van de Heerlyckheid, nu 24 jaar geleden. Dat betekent dat er al een goeie 140 kunste-naars geëxposeerd hebben. Er is geregeld een ander soort aanbod: schilderijen, foto's, beeldhouwwerken, mozaïek, installaties. Zo was er een tijd terug een Zuid-Afrikaanse kunstenares die heel vernieuwende instal-laties liet zien. Tot januari – februari 2016 is de kalender al gevuld.

Het gebruik van de ruimte is gratis. Bij de opening van een nieuwe tentoonstelling is er de mogelijkheid om aan de aanwezigen een drankje aan te bieden. Verder zorgt de Heerlyckheid voor een flyer met een foto van één werk, wat info en een lijstje van het tentoongestelde. Ook op de website van de wijnhandel vindt men informatie over de lo-pende tentoonstelling: www.heerlyckheid.be/expositie.php

REACTIESDe reacties van het publiek zijn uiteenlo-pend. Smaken verschillen immers. Er klinkt wel eens “Wat hangt hier toch omhoog?” als bijvoorbeeld meer abstract werk door be-paalde mensen minder gewaardeerd wordt. Of omgekeerd. Maar meestal zijn de reacties

positief tot zelfs enthousiast. Het gebeurt dan ook soms dat bezoekers een werk wen-sen aan te kopen. Tot 27 juni hangen in de Heerlyckheid schilderijen van Bruno Truyts (zie vorig nummer van de Gazet). In juli en augustus staat beeldhouwwerk van Antwer-penaar Erwin Peeters te kijk. Als dierenver-zorger in de Antwerpse zoo had hij de kans om de bewegingen en gedragingen van dieren nauwgezet te observeren. Als autodi-dact begon hij schuchter zijn eerste dierens-culpturen te boetseren. Twintig jaar later is hij nog steeds gepassioneerd als 'animalier' aan het werk en heeft zijn naam een belang-rijke plaats ingenomen in de wereld van de dierenbeeldhouwers. Voor een voorsmaakje van zijn voortreffelijke werk:www.erwinpeeters.be.

“Wijn en kunst: beide gaan om de mooie dingen des levens”

Er is behoorlijk wat kunst te kijk in Zurenborg. In de

vorige twee nummers van de Gazet van Zurenborg

hadden we het over 'de eerste verdieping' van café

'Moeskop' en over restaurant 'Overvloed, beide op

de Dageraadplaats. Nu komt wijnhandel 'De Heerly-

ckheid' in de Pretoriastraat aan bod. Als je daar bin-

nenwandelt kan je er moeilijk naast kijken: de ingang

is altijd opgesmukt met kunstwerken. Dat is al 24 jaar

zo. Zaakvoerster en bezielster Karin Helmer legde ons

het waarom en het hoe uit. (Luk Depondt)

Plantin en Moretuslei 692018 Antwerpen

Tel. 03 233 82 37

taniavlaar@hotmail.comwww.tnieuwleven.moonfruit.com

AROMA SMezze * Bistro * Lunch

Maandag t/m zaterdag: 10 tot 16uVrijdag en zaterdag: 19 tot 00

(mezze en wijnbar)

Draakstraat 21 2018 Antwerpen

Tel: 0484 97 63 83

Erwin Peeters raakte als dierenverzorger geboeid door het dierenleven.

Karin Helmer laat zich bijstaan door een drietal kunstkennersFoto Dieter DEDECKER

Gazet van Zurenborg | www.gazetvanzurenborg.be 41Atelier in de Gulden Vliesstraat

Privéles volgen bij Tom De Boeck kan al vanaf zo’n tien euro per tekenuur Wilde je altijd al tekenles volgen maar is de Academie niet

jouw “cup of tea”? Misschien heb je moeilijke werkuren of heb

je een specifieke wens? Wat als je alleen maar portretten wil

tekenen? Dan hebben we deze gouden tip: in onze wijk kan je

namelijk privétekenles krijgen van een gediplomeerde leraar

en daar betaal je nauwelijks zo’n tien euro per tekenuur voor.

Om te kijken of het allemaal wel de moeite waard is ,stuurde

deze krant iemand naar leraar Tom De Boeck. (Yo V.d.BULCK)

Tom De Boeck is een 33 jarige Zurenborger, zoon van het legendarische Zurenborgse café, Hof van Ellende (nu Cuichine). Hij mag zich Meester Beeldende Kunst noemen, optie Schilderkunst. Na het Kunstonderwijs volgde hij deze opleiding in Brussel. Verleden jaar kwam daar zijn diploma bij van leerkracht. De hele tijd van zijn studies tot nu had hij daar-naast ook nog een fulltime baan, zodat hij nu toch al een “eigen plek” kan veroorloven in de Gulden Vliesstraat.

ATELIERNa zijn studies werkt hij zelf nu vooral abstract. Hij komt tot driedimensionale vormen die kleurig overkomen. Zijn schilderijen zijn vooral studies om het organische in deze vormen te onderzoeken. Ze fungeren als een soort voor-studies voor de vormen die eruit ontstaan en vervolgens in sculpturen worden uitgewerkt. Een eigen atelier: hij benadrukt de noodzaak van zo’n eigen plek. Voor een kunstenaar is het namelijk erg belangrijk om rustig ergens te kunnen werken, dingen te kunnen laten staan waar over nagedacht kan worden, aan-gepast of herroepen kunnen worden. Het is in dit gezellige atelier op de zolder van zijn huis dat ik word ontvangen voor een eerste kennis-making. Hij vertelt eerst over zijn “leerlingen” en laat fier enkele van hun werken zien, bijna voor hij mij zijn eigen schilderijen en sculptu-ren aanprijst. Hij kan ook goed luisteren.

PROEFLESHet leek een goed idee om een echte proef-les bij hem te volgen en vanuit deze ervaring iets te schrijven. Hij is direct enthousiast over dit voorstel en luistert aandachtig naar mijn specifieke en vrij ongewone wens. Ik volgde in het verleden een volledige mozaïekoplei-ding, maar kan eigenlijk absoluut niet teke-nen. Ondertussen zou ik graag een portret “mozaïeken” maar zou vertrekkende van een foto eerst dit willen abstraheren. Schaduwen aanbrengen, dingen oplichten… Hij vindt het een niet alledaagse vraag, maar ziet het direct zitten! We spreken een dag af en al snel krijg ik een lijstje van benodigdheden toegestuurd. Ondertussen denkt Tom na hoe hij het best aan mijn wensen tegemoet komt.

COMPUTEROp de afgesproken woensdagvoormiddag steek ik met mijn boekentasje gevuld met te-kenpapier en zachte potloden de brug over en wordt ontvangen in zijn atelier samen met fo-tografe Morfo. Ik keek er echt naar uit en stel aangenaam vast dat er een heuse tekentafel op me wacht, geflankeerd door de computer. Ik word direct op een heel aangename manier gerustgesteld. Tom heeft zich namelijk voor-bereid om dit specifieke probleem aan te pak-ken. Hij spoort mij aan, na enkele richtlijnen, om wat te schetsen. De gekozen foto staat ondertussen op de computer en oorspronke-lijk zeer onwennig beweeg ik het potlood op het papier. Hij vertelt rustig wat mij te doen staat maar eerder als suggestie dan dwingend of schools. Hij laat keuzes maar kan je op die eigenaardige manier ,eigen aan leraren, zelf je tekorten of foute keuzes laten ontdekken. Door zijn manier van luisteren speelt hij ook meteen in op mijn keuze.

FOTOSHOPIk wil de contouren van de foto behouden als basis en dus gaat daar de wonderbaarlijke we-reld van fotoshop voor mij open. We komen samen tot een aanvaardbaar resultaat van vlakken en kleuren dat dan gewoon gesaved wordt en doorgestuurd naar mijn computer.

Kunst is nog nooit zo simpel geweest. Ik bepaal dan thuis de gewenste afmetingen en stuur dit door naar een kopieercentrum. Bij afhaling van de kleurenkopie laat ik die ook nog plasti-ficeren. Voor de luttele som van twee euro kan ik aan de slag met mijn blokjes …

PRAKTISCHDe doorslaggevende factor om les te volgen aan een Academie is natuurlijk de prijs van het inschrijvingsgeld. Gezien deze som een heel lesjaar dekt en meestal nog de uitgebreide infrastructuur ter beschikking stelt, valt hier moeilijk tegen te concurreren. Maar dat is ook helemaal niet Tom zijn bedoeling. Hij houdt zich vooral bezig met mensen die niet naar een Academie willen of kunnen. Tom zette enkele kleine zoekertjes en merkte uit de respons dat er toch nog genoeg mensen niet passen in het beschikbare onderwijssysteem. Zo heeft hij bvb. een airhostess onder zijn hoede die met haar wisselende werktijden bij Tom toch de nodige flexibiliteit vond om haar tekenwens in vervulling te laten gaan. Een oudere mevrouw krijgt dan weer tekenles aan haar eigen keu-kentafel …Al deze individuele wensen kosten ongeveer een tien euro per tekenuur. U krijgt hiervoor een heel persoonlijke begeleiding. Meestal duurt één les ongeveer twee uur en een half. Voor een langere samenwerking op regelmatige basis kan zelfs nog een voordeli-ger tarief worden bekomen. Door zijn jaren-lange ervaring kan hij je ook naar de meest voordelige plaatsen verwijzen om materiaal aan te kopen.

Deboeck.t@hotmail.comwww.tomdeboeck.com

Tom De Boeck °1982, Mortsel

Biografie

1996-2001Kunsthumaniora Antwerpen, Artistieke Opleiding.2001-2005 Sint-Lukas Hogeschool Brussel. Diploma van Meester in de Beeldende Kunst, optie schilderkunst2005-2007Leeft en werkt in Brussel. Schildert en werkt in Gallery Gabrichidze, BrusselDuo expo met kunstenaar David Wauters, AntwerpenGroepstentoonstelling “Archipel”, Brussel Groepstentoonstelling “Exclamation Ephémère”, Antwerpen2007-2010Schildert in een groepsatelier, verhuurd door Pascal Polar, Brussel2010Solo expositie “Amalgamates”, AntwerpenGroepsexpo Cadixroute, Antwerpen2011Solo expositie in Hotel Ibis, AntwerpenArt Fair Parallax, Londen2013Expositie Kunstenfestival Relics2014Deelname videowedstrijd Art Tube, derde prijs, RotterdamExpo sculpturen in “The Art of Tiles” in samenwerking met Comemotion, Machelen2015Gallery Ekspose, AntwerpenGallery Serge Scohy, Antwerpen (juni – juli)Solo expositie “Painting Sale” in De Ijsfabriek Antwerpen (juni)

Abstractie• verlaten van de realiteit• we creëren een nieuwe betekenis, één die afwijkt van de huidige• we abstraheren d.m.v. het

VERALGEMENEN, VERPLAATSEN, VERVORMEN, VERGROTEN EN VERKLEINEN, SAMENVOEGEN, HOEKIG MAKEN van de elementen.

• we maken verschillende schetsen met potlood

• we maken ook schetsen met kleur• we starten een onderzoek• we bekijken en analyseren aparte delen binnen het geheel• we herschikken de compositie

Bij het abstraheren gaan we op zoek naar een nieuwe realiteit. Geef de nieuwe afbeelding(en) de kans om zich te ontwikkelen.

Tom De Boeck en leerling Yo aan de tekentafelFoto Morfo DROSAKIS

42 Gazet van Zurenborg | ww.gazetvanzurenborg.be

Kunst exposeren. Sommigen zijn er al lang mee bezig.

Elders in dit nummer van de Gazet lees je dat wijnhan-

del 'De Heerlyckheid' (Pretoriastraat) het al 24 jaar

doet. Voor café Zomerhof op de Dageraadplaats is het

vanaf 13 juni de eerste keer. Sarah Flameng laat er

schilderijen, tekeningen en 'gemengde technieken'

zien. Later presenteert Bob Renard er foto's, schilde-

rijen en objecten. De tentoonstellingen gaan door in

het zaaltje achter het café. Men kan ze bezoeken via

de ingang in de Filomenastraat. (Luk DEPONDT)

Zurenborgers exposeren voor eerste keer in Zomerhof

“Het past binnen de traditie van het café”

Het idee kwam eigenlijk van Sarah, vertelt Michèle Petit, al 27 jaar werkzaam in het Zomer-hof en sinds 2006 uitbaatster ervan. Het zaaltje van het café (met ingang in de Filomenastraat) is pas vernieuwd. Tot nog toe waren daar feest-jes, pingpong, de pokerclub 'Plezante Vrienden Zurenborg'. Elke dinsdagavond komt er van 7 tot 10 uur ook een groep van 8 à 10 vrouwen aquarellen. Maar kunst exposeren: dat is iets nieuws voor het Zomerhof. Het past wel binnen de traditie van het café, waar al lang van alles gebeurt: biljarten (er zijn twee clubs), quizzen, muziek door een DJ, naar voetbal, wielrennen, tennis kijken op tv, een spaarkas, de lotto en elke dinsdagavond een happy hour. Voor de kinderen is er speelgoed en een playstation. Vooral heerst er een familiale sfeer met veel vaste klanten. Iedereen kent iedereen en praat met iedereen. Tot die klanten- of vriendenkring horen ook Sara en Bob, de eerste 2 exposanten in het zaaltje. Iedereen is er welkom. Voor wie bekoord wordt door een werk is er de kans om het te kopen.

JUWELENSarah stelt in het Zomerhof werk tentoon van 13 tot en met 27 juni. Eerder exposeerde ze al in het vroegere Café Yao Yao (ook op de Dage-raadplaats), in de voormalige Kultuurfabriek (op de hoek van de Kleine Beerstraat en Grote Beerstraat) en in Decomani (in de Lange Van Ruusbroecstraat). Ze heeft haar atelier thuis in de Grote Beerstraat. De ruimte en eigenlijk het hele huis ademen een sfeer van de jaren twintig uit, opgesmukt met tal van schilde-rijen, tekeningen, beeldjes ... Haar chihuahua 'Perro' (Spaans voor 'hond') , haar mascotte, vergezelt haar overal, ook – zonder leiband – op straat. Het diertje moest dus zeker mee op de foto. Sarah is al heel haar leven met kunst bezig. Ze volgde in de jaren negentig een op-leiding juweeldesign in Antwerpen (Sint-Lucas en Academie). Maar ze ging ook aan de slag met tekenen en schilderen: “Ik ben rap iets beu. Het moet plezant blijven!” Ze sloot haar oplei-ding af met een eindwerk over 'Le theâtre des abominables'. Abominable staat voor afschu-welijk, afgrijselijk. Ze maakte toen o.m. letter-

lijk brandende juwelen. Juwelen als gevaar, als verboden vrucht, als iets moois waar je wil aan-komen: doe ik dat of doe ik dat niet?Dat thema bleef doorwerken in haar werk. De tentoonstelling in café Zomerhof heeft als titel 'Le theâtre des abominables présente: nostal-gie deluxe''. Insecten vormen een rode draad in haar werk. “Het gaat over hoe mooi iets heel le-lijks kan zijn!” zegt ze. Ze schreef en illustreerde ook een verhaal over insecten die de wereld overnemen, die muteren, waarvan sommige trouwen met mensen, oorlog voeren … Haar werk is veelzijdig: schilderijen, pen-, potlood- en houtskooltekeningen en gemengde tech-nieken. Deze laatste bestaan bijvoorbeeld uit een combinatie van tekenen, schilderen en collage … Beslist de moeite om eens te gaan kijken!

BEELDENSTORMBob woont in een gelijkvloers met kelder in de Arendstraat. Beide niveaus zijn woon- en atelierruimte door elkaar. Hij is met van alles en nog wat bezig: fotografie, schilderen, ob-jecten maken, muziek, gedichten, songs en een roman schrijven... Alles wat in zijn hoofd springt, wil hij uitbeelden. Associëren is daarbij het sleutelwoord. Als hij een foto maakt, flitst al een titel door zijn hoofd. Die zijn vaak grappig of kritisch. Ze verwijzen o.m. naar muzikanten, cineasten, de geschiedenis... Een foto van een rechte weg noemde hij bijvoorbeeld 'The long no win-ding road', een variant op de titel van een song van de Beat-les. Of een foto met een kapot raam, enkele boomkruinen en een stukje van de toren van de kerk op de Dageraadplaats noemt hij 'Iconoclasm'. Deze verrassende titel heeft te ma-ken met de beeldenstorm of kunst vernielen, met het niet kunnen waarderen van cultuur of kunst. Beetje zelfspot? Bob vindt soms ook nieuwe woor-den uit. 'Bronstijd' vindt hij bij-

voorbeeld niet goed. ‘Zoenseizoen’ is beter.Speciaal in zijn werk zijn zogenaamde 'objec-ten'. Hij gebruikt daarvoor vaak spullen van een rommelmarkt of waardeloze dingen. Hij kan niets wegsmijten. Een stukje tuinslang drapeert hij bijvoorbeeld in een luchter. Of een plastieken kreeft combineert hij met de horens van een Afrikaans rund. Zijn fantasie lijkt onuit-puttelijk. “Er liggen 1000 projecten te wachten. In mijn hoofd zijn die al af. Er is geen haast bij het maken ervan.” Vorig jaar werd hij in Frank-rijk op zijn koersfiets aangereden door een trein. Dat heeft in zijn geest sporen achter-gelaten. “Vroeger was ik een chaoot. Nu is het in banen. Ik ben rustiger geworden.”Bob exposeerde al eerder, o.m. in café Yao Yao, in de Hops-ack (in de Grote Pieter Potstraat) en in Ne-derland. Zijn exposi-tie in café Zomerhof loopt normaal gezien van 28 juni tot half juli. Aanbevolen!

http://heartshape-enterprise.weebly.com

PERROn3Sarah Flameng en Bob Renard vormen samen met Andy Klerks het collectief PERROn3, ge-noemd naar het hondje van Sarah. Andy is haar man en maakt laswerk. Ze willen samen projec-ten uitwerken en samen exposeren. In de loop van 2017 hebben ze alvast al de tentoonstel-lingsruimtes van het kasteel in het Rivierenhof gereserveerd.

Bob Renard: foto’s, schilderijen en objecten Sarah Flameng: schilderijen, tekeningen.Foto’s Luc DEPONDT

Insect: een werk van Sarah Flameng

Gazet van Zurenborg | www.gazetvanzurenborg.be 43“Gouden” judoka Roxane Taeymans is sportvrouw 2014 van Berchem

“Ik ben echt heel dankbaar voor die steun”Na een anno horribilis 2014 staat

Roxane Taeymans (°1991) er weer hele-

maal en kan ze haar geliefde judo teug

naar hartenlust beoefenen. Na een

schouderbladblessure einde 2013 be-

haalde zij nog brons na haar genezing,

maar in februari 2014 ging het goed

mis. Een gescheurde gewrichtsband

noopte haar tot een competitiestop tot

oktober van dat jaar. Ondertussen stu-

deerde zij verder aan haar master talen

(Nederlands en Frans). Maar dat weer-

hield het district Berchem haar er niet

van om haar, net als het jaar voordien,

te verkiezen tot Sportvrouw van Ber-

chem. En zopas behaalde ze in Minsk,

in Wit Rusland is dat, de gouden me-

daille in de categorie -70 kg op een erg

belangrijk tornooi: het European Open

Judo. (Jörg PYL)

Maar terug naar het begin van dit jaar. De wedstrijden volgen elkaar namelijk in sneltempo op. In maart behaalde zij goud op de Pan American Open in Santiago de Chile. Op één mei volgde de Grand Prix van Kroatië, waar zij in de halve finale het on-derspit moest delven, al ging het om een gelijkaardig toernooi als dat van Turkije in maart waar zij vijfde eindigde, een opmer-kelijk resultaat omdat hier de wereldtop van de judoka’s aanwezig was. Maar nu komt het er vooral op aan zoveel mogelijk munten bijeen te harken om voldoende in de ranking te stijgen, want de Olympische spelen van Rio 2016 wenken. Om hiervoor in aanmerking te komen, moet Roxane Taeymans zich omhoog vechten naar de top veertien in haar gewichtsklasse (- 70 kg). Voor de Belgische mannelijke judoka’s volstaat een top 22. Op het moment van ons gesprek (eind april) stond Roxane Tae-ymans 46e in de wereldranking. Er is dus nog een weg te gaan. Volgend jaar rond april moet de selectie voor de Olympische spelen door het Belgisch judocomité afge-rond worden, na de Europese Spelen van 2016. Dit is een toernooi waar alle Europe-se sporters elkaar zullen ontmoeten, een soort Europese Olympische spelen.

TRAININGSKAMPVoor haar blessures stond Roxane Taey-mans in de top zestig, maar na haar reva-lidatie was zij gezakt naar de top tachtig. De eerstvolgende toernooien zijn erg belangrijk, omdat zij voor 100 procent van de punten meetellen voor de ran-king, in tegenstelling tot de vorige die meestal maar voor 50 procent meetel-den. In de European Games in juni Ba-koe bestaat drie vierde van haar tegen-standers uit de top twintig, waarvan de meesten al voorlopig geplaatst zijn. In augustus komt dan nog het wereld-kampioenschap in Astana in Kazakstan. Tien mei vertrok Roxane Taeymans op stage naar een Olympisch trainings-

kamp, waar de meeste kandidaat Olympi-ërs aanwezig zullen zijn, maar waar geen punten te verdienen zijn. Nog net op tijd bereikte ons het nieuws dat Roxane Taey-mans op de spelen in Minsk (Oekraïne) als enige van de zeven Belgische deelnemers goud behaald heeft. Zij won de finale met yuko tegen de Israëlische Lior Wildikan. Het was geleden sinds 1999 dat België op die spelen nog een gouden medaille be-haald heeft.Begin juni volgt de Grand Prix van Boeda-pest, die wel voor de volle honderd pro-cent meetelt, daarna wedstrijd en stage in Minsk voor de European Open, dat iets lager gerangschikt staat.Vanaf einde juni volgen de stage en trai-ningskampen elkaar op. Maar eerst is er conditieopbouw in Eupen, dan in Duits-land en tenslotte in Slovenië.

RANKINGIn de tweede helft van augustus volgt het WK en daar kan Roxane zoals elke ander judoka wat geluk gebruiken. De eerste acht zijn ongeveer aan elkaar gewaagd. Dan mag de loting niet al te zwaar uit-vallen, want wie uitkomt als eerste tegen de nummer een en verliest, kan een kruis over de wedstrijd maken. Herkansingen zijn slechts mogelijk vanaf de kwart finale, daarvoor is alles onherroepelijk voorbij.“Daarom ben ik zo blij dat Berchem mij na 2014 in 2015 terug tot sportvrouw van

Berchem verkozen heeft. Ik ben echt heel dankbaar voor die steun. Toen ik in 2014 in oktober mijn eerste wedstrijd na de reva-lidatie speelde voelde ik goed dat ik nog niet kon, wat ik voor mijn kwetsuur kon. Ik speelde toen vooral op overlevingsmodus, echt mooie judo was het niet, maar ik kon toch brons halen. Gelukkig sta ik nu al ho-ger in de ranking dan voor mijn blessure.”

- Wat als het je toch niet lukt om in 2016 naar Rio te gaan?Roxane Taeymans: ”Vroeger had ik mij tot doel gesteld, als ik Rio 2016 niet haal, stop ik met judo. Maar dan bedenk ik dat ik er al zo veel voor gedaan heb. Ik besef ook dat ik door die blessures een heel jaar out was en dat het hele plaatje verandert. Door die verplichte rust is mijn wedstrijdritme vol-ledig stilgevallen. Ik kreeg dat gevoel pas terug in maart van dit jaar. Die verplichte rust was vooral mentaal zwaar. De beper-kingen van mijn geopereerde knie gaan geleidelijk weg. Ik voel dat mijn knie nog aan het versterken is, nu ik terug aan alles mag deelnemen. Ik hoop bovendien dat ik 2016 afgestudeerd ga zijn, als ik dan nog verder ga met judo, kan ik allicht nog een extra master halen. Maar alles hangt af van eventuele toekomstige blessures.” Uiteraard zal haar gouden medaille in Oe-kraïne haar ranking en haar kansen op de Olymische Spelen in Rio gevoelig verho-gen. Wij duimen voor haar.

Grote Beerstraat 24 • 2018 Antwerpen

T: 03.239.14.19 • 0479 77 15 76

Het podium van Minsk met als tweede van links een stralende Roxane Taeymans Roxane Taeymans met de trofee Sportvrouw Berchem 2014Foto Jörg PYL

44 Gazet van Zurenborg | ww.gazetvanzurenborg.be

jos smos (Katastroof) zingt Vettige Vlomse Volksliekes

Jos Hermans uit de Tweelingenstraat

Wie enigszins vertrouwd is met de “liekes” van Katastroof, weet dat deze in het Antwerps ge-zongen liederen niet altijd uitmunten in subtili-teit en soms een pikant kantje hebben. Wie zich iets dieper in hun repertoire verdiept, stelt vast dat hier ook een vleugje anarchie rondwaart.

SOLOIn dit soloproject van Jos Smos Hermans, ligt de teneur iets meer op de vettige liedjes, waar-voor hij putte uit liederen die hem deels wer-den aangereikt door mensen die hij rondleidde op zijn stadswandelingen. Hij liet die mensen dat liedje zingen, en ging dan op zoek naar an-dere bronnen. Zo is er het liedje ‘Onder de Ste-nen Brug’, van oorsprong een Frans liedje ‘Sous les Ponts de Paris’ overgeleverd in verschillende versies, een neutrale, een gekruide en een pi-kante. Die variaties en ook de herkomst ervan, staan mooi op deze cd.

- Hoelang speel je al met het idee om die Vettige Volksliekes op te nemen?Jos Hermans: “ Ik heb al sinds de eerste jaren van Katastroof met dat idee rondgelopen, maar bij de andere leden van Katastroof was er geen echte interesse. Rob en Jimmy (andere leden van Katastroof ) vonden dat wij ons beter kon-den beperken tot eigen materiaal. Omdat niet iedereen achter het idee stond, heb ik dan be-sloten om solo te gaan, ik bedoel niet onder de naam Katastroof. Maar tijdens mijn rondleidin-gen als zingende stadsgids is mijn repertoire als het ware spontaan gegroeid. Veel mensen wezen mij op het bestaan van een aantal ‘volks-liekes’ en ik kreeg ook veel tips van mensen die deze liederen kenden. Ik heb altijd een kleine filmcamera bij en heb die liedjes opgenomen en thuis uitgeschreven. Een andere bron wa-ren de studentenliederen. Naast de gewone (groene) codex van studentenliederen, bestaat

ook de ‘rode codex’, waarin de minder propere versies van die liederen staan. Toen ik de men-sen van het UKA (Universitair Koor Antwerpen) contacteerde, waren zij erg enthousiast om mee te doen. Op de cd zingt een tienkoppig koor enerzijds vierstemmige refreinen van de liederen. Daarnaast zingt een selecte groep van de beste zangers (sopraan, alt tenor, bariton en bas) vijfstemmig in “De vreselijke moord van Slissen”, dat uitsluitend door die vijf studenten vertolkt wordt. Naast het Universitair koor van Antwerpen, zingt ook mijn partner Monique Faes, onder haar artiestennaam Pekelteef mee in enkele nummers. Bij veel studioliedjes heb ik er wat livesfeer toegevoegd door in de achter-grond wat glazen te laten rinkelen en wat ge-babbel in de achtergrond. De meeste teksten berusten op oude overleveringen en die heb ik getracht hier te redden voor het nageslacht. Maar ook Willem Elschot schreef drie strofen

van het studentenlied Schele Vanderlinden (niet te verwarren met de versie van The Stran-gers die zich baseerden op een hit van Dalida) als student aan het handelsinstituut in de Schil-derstraat in Antwerpen in 1901. Van sommige liedjes bestaan ontelbare varianten, maar die kon ik onmogelijk allemaal brengen, anders werd het teveel van hetzelfde. Bij de voorstel-ling van de cd in Den Engel samen met de stu-denten stond het volk tot op de Grote Markt. Toen werd er besloten deze cd ook te verdelen via de gewone platenwinkel en niet alleen tij-dens optredens. Het grote verschil in de optre-dens met de Vettige Vlomse Volksliekes en de optredens van Katastroof is het publiek, dat bij de Vettige Liekes beter luistert, bij een optre-den van Katastroof is het publiek al wat meer in de wind en wordt er meer lol getrapt dan geluisterd.”Uiteraard blijven Jos Hermans en Monique Faes doorgaan met hun muzikale stadswande-lingen waarvan men nu uit drie verschillende kan kiezen, Onder de burcht, De Rosse Buurt en de Uitbreiding van Antwerpen. Van elke wandeling werd een cd gemaakt en er bestaat ook een compilatie-cd van de liedjes van deze drie wandelingen, die echter uitsluitend na een optreden te verkrijgen zijn.”

HYPOCRISIEWie zich zelf een eerste indruk wil vormen over deze cd kan op You Tube onder Vettige Vlomse Liekes een korte compilatie vinden. Op de web-site van Katastroof is ook een ruime stek gewijd aan deze cd met teksten. Wie het hoofd schudt bij deze voor sommigen gedurfde liedjes, is er de bedenking van Jos Hermans, die zegt dat die mogelijk ontstaan zijn als een reactie op de hypocrisie van Katholieke Kerk. Wie wil kan die liedjes ook meezingen, de cd voorziet ook in een volledig tekstboek. De meeste melodieën zullen wel hier en daar bekend in de oren klin-ken, zo moeilijk kan dat dus niet zijn. Tot slot nog een oproep, Jos Hermans is niet van Plan dit bij deze ene cd te laten, er komt zeker een volgende. Wie denkt over dergelijk materiaal te beschikken, kan die altijd aan Jos Hermans bezorgen die nu al dank zegt.

http://www.katastroof.be/Zingende Stadsgids:

Tweelingenstraat 15 - 2018 Antwerpen jos.hermans@telenet.be

Vettige Vlomse Volksliekes 1 Smos-Records 411530 805525 €15

Jos Hermans woont al geruime

tijd met partner Monique Faes in

de Tweelingenstraat. Voor wie er

nog geen belletje rinkelt, Jos Her-

mans is stichtend lid van de groep

Katastroof onder de artiesten-

naam Jos Smos. Hij is tevens de

zingende Stadsgids van Antwer-

pen voor groepen die hij samen

met Monique rondleidt met mu-

ziek en zang. Onlangs maakte hij

een solo cd waarvoor hij putte uit

oude Vlaamse (Antwerpse) vettige

liedjes die hij onder grote belang-

stelling in café Den Engel op de

Grote Markt voorstelde. (Jörg PYL) Jos Hermans en Monique Faes met de “Vettige-cd” Foto Jörg PYL