ΟΝΟΜ/ΝΥΜΟ: ΗΜ/ΝΙΑ: ΤΑΞΗ: ΒΑΘΜΟΣ:

Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ:

1. Ο παρακάτω ύμνος συνδέει την ανάσταση του Λαζάρου με κάποιο άλλο γεγονός. Ποιο; Την κοινήν Ανάστασιν προ του σου Πάθους πιστούμενος, εκ νεκρών ήγειρας τον Λάζαρον, Χριστέ ο Θεός. όθεν και ημείς ως οι παίδες, τα της νίκης σύμβολα φέροντες, Σοι τω νικητή του Θανάτου βοώμεν. Ωσαννά εν τοις υψίστοις, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.

Εξήγηση: Για να βεβαιώσεις ότι κι εμείς όλοι θα αναστηθούμε κατά τη δεύτερη παρουσία Σου, προτού πάθεις και πεθάνεις, ανέστησες από τους νεκρούς τον Λάζαρο, Χριστέ, ο Θεός μας. Γι' αυτό κι εμείς οι χριστιανοί, όπως τα παιδιά των Εβραίων, που κρατούσαν στα χέρια κλάδους από φοίνικες σαν σύμβολα της νίκης, ψάλλουμε σ' Εσένα, που νίκησες τον θάνατο: Ευλογημένος Συ, που κατοικείς στους ουρανούς. Δοξασμένος να είσαι Συ, που έρχεσαι απεσταλμένος από τον Κύριο και Θεό, για να σώσεις τον κόσμο.

2. Αγέλαστος Λάζαρος

Ο φόβος και ο τρόμος για όσα γνώρισε στον άλλο κόσμο άφησαν τόσο βαθιά σημάδια στην ψυχή του Λάζαρου που, λέει η παράδοση, μετά την Ανάσταση του δε γέλασε παρά μόνο μια φορά. Είδε κάποιον χωρικό στο παζάρι να κλέβει μια στάμνα και να φεύγει κρυφά. "Βρε τον ταλαίπωρο, είπε. Για ιδές τον πώς φεύγει με το κλεμμένο σταμνί. Ξεχνάει ότι κι αυτός είναι ένα κομμάτι χώμα, όπως και το σταμνί. Το 'να χώμα κλέβει τ' άλλο. Μα δεν είναι να γελούν οι πικραμένοι;" και χαμογέλασε.

Σύμφωνα με το παραπάνω κείμενο ο αναστημένος Λάζαρος δεν ξαναγέλασε ποτέ. Γιατί; Στην απάντησή σου θα σε βοηθήσει και τα παρακάτω κάλαντα που ψάλλονται το Σάββατο του Λαζάρου σε πολλές περιοχές της πατρίδας μας:

"Πες μας Λάζαρε τι είδεςεις τον Άδη που επήγες.Είδα φόβους, είδα τρόμους,είδα βάσανα και πόνους,

δώστε μου λίγο νεράκινα ξεπλύνω το φαρμάκι,της καρδούλας μου το λέωκαι μοιρολογώ και κλαίω.Του χρόνου πάλι να 'ρθουμε,με υγεία να σας βρούμε,και ο νοικοκύρης του σπιτιούχρόνια πολλά να ζήσει,να ζήσει χρόνια εκατόκαι να τα ξεπεράσει.

3.Κάνε μου μια περιγραφή του παραπάνω βίντεο.

4. Διάβασε την παρακάτω εικονογραφημένη ιστορία και γράψε μου περίληψη 15-20 γραμμών.

Δυο άντρες σήκωσαν την πέτρα που έφραζε τον τάφο. Ανάμεσα στο πλήθος,

που ήταν μαζεμένο εκεί τριγύρω, ξεχώρισε ένας νέος κι όμορφος άντρας. Προχώρησε και γονάτισε μπροστά στον

τάφο. Αφού προσευχήθηκε για λίγο, σηκώθηκε, ύψωσε τα χέρια του στον ουρανό και είπε με δυνατή φωνή:-

Λάζαρε, δεύρο έξω!

Το θαύμα έγινε! Μπροστά στα κατάπληκτα μάτια του πλήθους, απ' το σκοτεινό στόμιο του τάφου, ξεπρόβαλε μια λευκοφορεμένη μορφή! Ήταν ο Λάζαρος, τυλιγμένος με τα νεκροσάβανά του.Από το πλήθος ξεχώρισαν δυο νέες, η Μάρθα και η Μαρία, που έτρεξαν γιομάτες χαρά, γονάτισαν μπροστά στα πόδια του νεαρού άντρα και του φίλησαν τα χέρια με ευγνωμοσύνη.

 Σ' ευχαριστούμε, Δάσκαλε, που ανάστησες τον αδελφό μας.- Συγχώρεσε μας που δεν πιστέψαμε πως μπορούσες να το κάνεις.- Ήταν τέσσερις μέρες θαμμένος εδώ...Ο Χριστός, γιατί αυτός ήταν ο νεαρός άντρας που ανάστησε τον Λάζαρο, χαμογέλασε γλυκά και τους αποκρίθηκε:- Πρέπει να έχετε πίστη σ' εμένα, εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή! Εκείνος που πιστεύει σ' εμένα κι αν πεθάνει, θα ζήσει.

Ο Λάζαρος καταγόταν από τη Βηθανία, μια μικρή κωμόπολη της Παλαιστίνης, κοντά στα Ιεροσόλυμα.Ο Χριστός γνώριζε τον Σίμωνα, τον πατέρα του Λαζάρου, κι επισκεπτόταν το σπίτι του κάθε φορά που πήγαινε στη Βηθανία. Έτσι, έγινε φίλος με τον Λάζαρο και τις αδελφές του, που άκουαν τη διδασκαλία του Χριστού και πίστευαν σ' αυτόν. 

Ολο και περισσότερος κόσμος άρχισε να πιστεύει στο Χριστό, είπε με οργή ένας νεαρός Ιουδαίος.- Κι όσοι βλέπουν, να περπατά ανάμεσά τους ο Λάζαρος, που τον είχαν για νεκρό, πιστεύουν στις διδασκαλίες του, είπε ένας γέρος.- Πρέπει να σκοτώσουμε το Λάζαρο, για να εξαφανίσουμε τη ζωντανή απόδειξη του θαύματος, είπαν όλοι με μια φωνή.

Ενα άγριο κυνηγητό άρχισε για τους Χριστιανούς. Έγιναν πολλές συλλήψεις κι εκτελέσεις. Ανάμεσα σ' αυτούς που μαρτύρησαν, τότε, για την πίστη τους στο Χριστό, ήταν κι ο Στέφανος.Γύρω στο 36 μ.Χ., οι φίλοι και οι μαθητές του Χριστού αναγκάστηκαν να φύγουν από τα Ιεροσόλυμα, για να συνεχίσουν αλλού το έργο τους.

Ετσι λοιπόν, κι ο τριαντάχρονος Λάζαρος, κυνηγημένος από τους Ιουδαίους, μπήκε σ' ένα καράβι κι έφυγε απ' την πατρίδα του.Μετά από ταξίδι δυο ημερών, το καράβι έφτασε στην Κύπρο.Εκεί, το 45 μ.Χ., τον συναντούν οι Απόστολοι Παύλος και Βαρνάβας και τον χειροτονούν πρώτο επίσκοπο της αρχαίας πόλης του Κιτίου, της σημερινής Λάρνακας.

Ο Λάζαρος έζησε άλλα τριάντα χρόνια, μετά την ανάστασή του από τον Χριστό. Όλα αυτά τα χρόνια ο Άγιος τα πέρασε σκυθρωπός κι αγέλαστος. Κι αυτό, γιατί στον Άδη, όπου έμεινε για τέσσερις μέρες, είδε πολλά θαυμαστά κι ανείπωτα.

Η μοναδική φορά που στα χείλη του Αγίου ζωγραφίστηκε ένα πικρό, αχνό χαμόγελο, ήταν, όταν στην αγορά της πόλης, αντίκρισε μια μέρα κάποιον να κλέβει ένα πήλινο αγγείο.«Κοιτάξτε», είπε στους φίλους που ήταν μαζί του, «το ένα χώμα κλέβει το άλλο»!

Έξω απ' το Κίτιο, υπήρχε ένα μεγάλο, πλατύφυλλο αμπέλι. Λίγο πριν τον τρυγητό, όταν στα κλήματα κρέμονταν μεγάλα τσαμπιά με ζουμερά, ώριμα σταφύλια, ο Άγιος έτυχε να περνά απ' εκεί δίπλα. Είχε κάνει ώρες πεζοπορίας και διψούσε αφάνταστα. Μέσα στ' αμπέλι εργαζόταν μια γυναίκα, η ιδιοκτήτριά του.

- Σας παρακαλώ, κυρά μου, είπε όλο ευγένεια, μου κόβετε ένα τσαμπί; Πεθαίνω απ' τη δίψα.Η σκληρή και άπονη γυναίκα, όμως, τον αποπήρε:- Πήγαινε, γέροντα, στη δουλειά σου. Ο τόπος αυτός μόνο αλάτι βγάζει κι όχι σταφύλια.Ο Άγιος, για να τιμωρήσει την απονιά της, έκανε το θαύμα του.- Μακάρι, της είπε, να δίνει πάντα αλάτι αυτός ο τόπος.Κι ευθύς ο αμπελώνας έγινε μια απέραντη αλυκή. Είναι η σημερινή αλυκή, που βρίσκεται λίγο έξω απ' την πόλη της Λάρνακας. Κι οι εργάτες που μαζεύουν σήμερα τ' αλάτι, λένε πως, όταν σκάβουν, βρίσκουν ακόμα ρίζες και κορμούς του αμπελιού αυτού.

Όταν πέθανε ο Άγιος, οι κάτοικοι του Κιτίου, που τον αγαπούσαν πολύ γιατί τους βοηθούσε σε κάθε τους δύσκολη στιγμή, τον θάψανε σε μια λαξευτή λάρνακα, που είχε σκαλισμένη την επιγραφή:«Λάζαρος ο τετραήμερος και φίλος του Χριστού».Το μαρμάρινο αυτό φέρετρο τοποθετήθηκε σ' ένα μικρό εκκλησάκι.

Το ιερό λείψανο του Αγίου, μετά από πολλά χρόνια, στα 890 μ.Χ., μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη, με εντολή του Αυτοκράτορα Λέοντα του 6ου του Σοφού. Γι' αντάλλαγμα ο Αυτοκράτορας έστειλε χρήματα και καλούς τεχνίτες στην Κύπρο κι έκτισαν στη Λάρνακα μεγαλόπρεπο ναό, που φέρει το όνομα του Αγίου.

Η πανέμορφη αυτή εκκλησία, με το επίχρυσο, ξυλόγλυπτο τέμπλο της, κτίστηκε πάνω στον τάφο του Αγίου, στη θέση της παλαιότερης, μικρής εκκλησίας. Με μερικές αλλαγές που έγιναν στο πέρασμα των αιώνων, η εκκλησία αυτή σώζεται μέχρι τις μέρες μας κι είναι το στολίδι της Λάρνακας. Κάτω από το ιερό βήμα βρίσκεται μια κρύπτη με τον μαρμάρινο τάφο του Αγίου Λαζάρου.

Η μνήμη του Αγίου γιορτάζεται το Σάββατο πριν από την Κυριακή των Βαΐων, που ονομάζεται Σάββατο του Λαζάρου. Ένα έθιμο, που υπάρχει μόνο στην Κύπρο, σε σχέση με τον Άγιο, είναι το ακόλουθο:Ένα παιδί στολισμένο με κίτρινα λουλούδια, ξαπλώνει στη γη παριστάνοντας τον πεθαμένο Λάζαρο. Τ' άλλα παιδιά τραγουδούν την ιστορία του. Όταν φτάσουν στον στίχο, «Λάζαρε, δεύρο έξω», το παιδί σηκώνεται όρθιο, όπως ο αναστημένος από το Χριστό Λάζαρος!

4 Λύσε τις παρακάτω ασκήσεις;

Αντιστοίχιση. 1. Μάρθα και Μαρία α. Αδελφές του Λαζάρου 2. Λάζαρος β. Ανάσταση του Λαζάρου 3. « Δεύρο έξω» γ. Πρώτη Λαμπρή 4. Σάββατο του Λάζάρου δ. « Εγώ είμαι η Ανάσταση και η Ζωή» 5. Χριστός ε. Αγαπημένος φίλος του Χριστού

Συμπληρώστε. (Ιεροσόλυμα, Μαρία , Λάζαρος, Μάρθα, Βηθανία, άρρωστος, Λαζάρου, παρακαλούν τέσσερις, δεν θα πέθαινε , δώσει, ζητήσεις, ζωή, ανάσταση, αναστηθεί Ζήσει, πεθάνει, τάφο, βγάλουν, πέτρα, δεύρο έξω, προσευχήθηκε, περιτυλιγμένος, δύναμη, θάνατο, )

Στη μικρή πόλη , κοντά στα , ζούσε ο , φίλος τ ου Χριστού με τις αδερφές του και , που ήταν μαθήτριες τ ου Χριστού.

Κάποτε ο Χριστός πήρε μήνυμα από τις αδερφές του ότι ο φίλος του ήταν . Τον να πάει να τον δει. Ο Χριστός όμως καθυστέρησε ν α πάει δύο μέρες.

Μόλις έφτασαν εκεί, αφού είχαν περάσει μέρες. Η Μάρθα έτρεξε ν α τον υποδεχθεί και του είπε: « Κύριε, αν ή σουν εδώ, ο αδερφός μου . Αλλά και τώρα, ότι από το Θεό, θα σου το ». Ο Κύριος της είπε πως θα ο αδερφός της γιατί ο Κύριος είναι η και η . Όποιος πιστεύει σε Εκείνον κι α ν , θ α .

Όλοι μαζί τότε προχώρησαν προς τον του Λαζάρου. Μια μεγάλη σκέπαζε το στόμιό του. Ο Χριστός αφού ζήτησε να την έτρα, προχώρησε, θερμά στον Πατέρα Του και είπε δυνατά: « !». Και τότε ο Λάζαρος βγήκε μ όνος του παρόλο που ήταν . Για άλλη μια φορά φάνηκε η του Χριστού, που νίκησε το .

Οδηγίες : Τις απαντήσεις σου να τις στείλεις στο hagipar @ gmail . com

ΦΙΛΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΛΑΖΑΡΕ ΠΡΕΣΒΕΥΕ ΧΡΙΣΤΩ ΤΩ ΘΕΩ ΣΩΘΗΝΑΙ ΤΑΣ ΨΥΧΑΣ ΗΜΩΝ.