ΕΝΟΤΗΤΑ 34Η λήξη του Α΄ Παγκόσμιου

πολέμου και οι μεταπολεμικές ρυθμίσεις

Η Ευρώπη πριν και μετά τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο

Συνέδριο της Ειρήνης ή συνέδριο του Παρισιού (Ιαν. 1919-Ιαν.1920)

Στα τέλη του Α’ Παγκόσμιου πολέμου εκπρόσωποι των νικητών συγκεντρώθηκαν στο Παρίσι για να συζητήσουν τους όρους των συνθηκών ειρήνης.

Το Ανάκτορο των Βερσαλλιών

Οι ηττημένοι, οι ουδέτεροι και

η Σοβιετική Ένωση

δεν κλήθηκαν.

Οι αποφάσεις καθορίστηκαν από:

• την ανάγκη αναδιαμόρφωσης του πολιτικού χάρτη

της Ευρώπης,

• την επιδίωξη της Γαλλίας να εξουθενώσει τη Γερμανία

• και την επιθυμία των Δυνάμεων να εγκλωβίσουν

το νέο σοβιετικό καθεστώς της Ρωσίας.

Η υπογραφή της Συνθήκης στην Αίθουσα με τους Καθρέπτες.

Πίνακας του William Orpen

σημαντικό ρόλο έπαιξε η αρχή της αυτοδιάθεσης των

λαών

κεντρική ιδέα των 14 σημείων του Αμερικανού προέδρου Ουίλσον.

σε κάθε λαό αναγνωριζόταν το δικαίωμα να αποφασίζει μόνος του για το μέλλον

του.

Η συνθήκη των Βερσαλιών (Ιούνιος 1919)

υποχρέωνε τη Γερμανία:• να παραχωρήσει εδάφη της: στη Γαλλία, στο Βέλγιο, στη Δανία και Πολωνία, Τσεχοσλοβακία, Λιθουανία, • να αναγνωρίσει τη Ρηνανία και το Σάαρ ως

αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη, • να πληρώσει βαριές πολεμικές αποζημιώσεις, • να εγκαταλείψει:• τις αποικίες της • και τα εδάφη που είχε κερδίσει από τη Ρωσία με

τη συνθήκη του Μπρεστ-Λιτόφσκ • και να περιορίσει τις ένοπλες δυνάμεις της,

ουσιαστικά να αφοπλιστεί.

Η συνθήκη του Αγίου Γερμανού (Σεπτέμβριος 1919)

Ο επιβλητικός "Πύργος του Αγίου Γερμανού".

Η συνθήκη του Αγίου Γερμανού (Σεπτέμβριος 1919)

εξανάγκαζε την Αυστροουγγαρίανα αναγνωρίσει την ανεξαρτησία

της Ουγγαρίας, της Τσεχοσλοβακίας, της Γιουγκοσλαβίας και της Πολωνίας

και να παραχωρήσει σε αυτές πολλά εδάφη.

Έτσι, η Αυστροουγγρική αυτοκρατορία διαλυόταν.

Η διαίρεση της Αυστρο-Ουγγαρίας με τη Συνθήκη Αγίου Γερμανού

Η συνθήκη του Νεϊγύ (Νοέμβριος 1919)

υποχρέωνε τη Βουλγαρία:

• να παραιτηθεί από κάθε διεκδίκησή της στην Α. Μακεδονία και τη Δ. Θράκη

(τα εδάφη αυτά δόθηκαν στην Ελλάδα)

• να παραχωρήσει εδάφη της στη Ρουμανία και στη Σερβία.

• προβλεπόταν η δυνατότητα αμοιβαίας ανταλλαγής πληθυσμών

ανάμεσα σε Ελλάδα και Βουλγαρία.

Η συνθήκη του Νεϊγύ (Νοέμβριος 1919)

Η συνθήκη του Τριανόν (Ιούνιος 1920)

υπαγόρευσε στην ανεξάρτητη Ουγγαρία

να παραχωρήσει εδάφη

• στην Τσεχοσλοβακία,

• στη Ρουμανία

• και στη Γιουγκοσλαβία.

Η συνθήκη του Τριανόν (Ιούνιος 1920)

http://lefobserver.blogspot.com/2010/06/treaty-of-trianon.html

Η συνθήκη των Σεβρών (28 Ιουλίου/10 Αυγούστου 1920)

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος μαζί με τα μέλη της ελληνικής αντιπροσωπείας στο συνέδριο της Ειρήνης των Παρισίων 1919-20.

Διακρίνονται καθιστοί από τα αριστερά προς τα δεξιά οι Λάμπρος Κορομηλάς, Νικόλαος Πολίτης, Ελευθέριος Βενιζέλος, Άθως Ρωμανός και Ανδρέας Μιχαλακόπουλος.

Η συνθήκη των Σεβρών (28 Ιουλίου/10 Αυγούστου 1920)

επιβλήθηκε στην Οθωμανική αυτοκρατορία.

Ο σουλτάνος παραχωρούσε:• τη Μεσοποταμία (σημ. Ιράκ), την Παλαιστίνη

και την Yπεριορδανία (σημ. Ιορδανία)

στη Βρετανία

• τη Συρία και τον Λίβανο στη Γαλλία.

• Το Κουρδιστάν και η Αρμενία θα γίνονταν ανεξάρτητα κράτη.

• Τα νησιά Ίμβρος, Τένεδος και η Θράκη μέχρι τα πρόθυρα της Κωνσταντινούπολης

παραχωρούνταν στην Ελλάδα.

• ο σουλτάνος αναγνώριζε επίσημα την ελληνική κυριαρχία στα νησιά του Β. και

Α. Αιγαίου

• και η Ιταλία παραχωρούσε στην Ελλάδα τα Δωδεκάνησα, εκτός από τη Ρόδο.

Η συνθήκη των Σεβρών (28 Ιουλίου/10 Αυγούστου 1920)

Η Αντάντ ανέθετε στην Ελλάδα • τη διοίκηση της περιοχής της Σμύρνης

για πέντε χρόνια. • Στη συνέχεια, οι κάτοικοι της περιοχής

θα αποφάσιζαν με δημοψήφισμα για την τύχη της.

• Τα Στενά τέθηκαν υπό διεθνή έλεγχο.

Έτσι, η Οθωμανική αυτοκρατορία διαλυόταν.

Η συνθήκη των Σεβρών (28 Ιουλίου/10 Αυγούστου 1920)

http://7gym-laris.lar.sch.gr/istoria/ist_mikrasia.htm

23 Αυγούστου 1920: ο Χαμδί Πασά, αντιπρόσωπος του σουλτάνου,

υπογράφει τη Συνθήκη των Σεβρών

Ο Ε. Βενιζέλος και ο βασιλιάς Αλέξανδρος παρακολουθούν τη γιορτή στο Παναθηναϊκό Στάδιο

μετά την υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών. Σεπτέμβριος 1920. Αθήνα, Μουσείο Μπενάκη, Φωτογραφικό Αρχείο Ε. Βενιζέλου

Κοινωνία των Εθνών (ΚτΕ),

• Η προσδοκία αποφυγής νέων συγκρούσεων

οδήγησε τις νικήτριες χώρεςστη δημιουργία

της Κοινωνίας των Εθνών (ΚτΕ),

• ενός διεθνούς οργανισμού όπου θα μπορούσαν να απευθύνονται

τα κράτη για να επιλύουν ειρηνικά τις μεταξύ τους διαφορές.

• Ωστόσο,• κάθε κράτος-μέλος της Κοινωνίας των

Εθνών είχε δικαίωμα να ασκήσει βέτο (αρνησικυρία),

εμποδίζοντας τη λήψη μιας απόφασης, • αλλά και να μη συμμορφωθεί προς τις

υποδείξεις που θα του γίνονταν.

Τα δύο αυτά στοιχεία έμελλε να λειτουργήσουν διαλυτικά για την Κοινωνία

των Εθνών.

Κοινωνία των Εθνών (ΚτΕ),