Música: Mozart, Sinfonia nº 11Present:B.Areskurrinaga HCEuskaraz:D.Amundarain

Red evangelizadora BUENAS NOTICIASAnuncia a Boa Nova de Deus. Pásao

26 de xaneiro de 20143º Tempo ordinario (A)

Mateu 4, 12-23

José Antonio Pagola

O primeiro escritor que recolleu a O primeiro escritor que recolleu a actuación e a mensaxe de Xesús actuación e a mensaxe de Xesús

resumiuno todo dicindo que Xesús resumiuno todo dicindo que Xesús proclamaba aproclamaba a

“ “Boa Nova de Deus”. Boa Nova de Deus”.

Máis tarde, os demais Máis tarde, os demais evanxelistas evanxelistas

empregan o mesmo empregan o mesmo termo grego termo grego

(euanggelion) e (euanggelion) e expresan a mesma expresan a mesma

convicción: convicción: no Deus anunciado no Deus anunciado por Xesús as xentes por Xesús as xentes

encontraban encontraban algo “novo” e “bo”.algo “novo” e “bo”.

Hai aínda nese Evanxeo Hai aínda nese Evanxeo algo que poida ser lido, no algo que poida ser lido, no medio da nosa sociedade medio da nosa sociedade

indiferente e descrida, como indiferente e descrida, como algo novo e bo para o home algo novo e bo para o home e a muller dos nosos días?e a muller dos nosos días?

Algo que se poida encontrar no Deus anunciado por Xesús e que non proporciona facilmente a ciencia, a

técnica ou o progreso? Como é posible vivir a fe en Deus

nos nosos días?

 No Evanxeo de No Evanxeo de Xesús os crentes Xesús os crentes atopámonos cun atopámonos cun

Deus desde o que Deus desde o que podemos sentir e podemos sentir e

vivir a vida como unvivir a vida como unagasallo que ten a agasallo que ten a

súa orixe no súa orixe no misterio último da misterio último da

realidad que é realidad que é Amor. Amor.

Para min é bo non sentirme Para min é bo non sentirme só e perdido na existencia, só e perdido na existencia, nin nas mans do destino ou nin nas mans do destino ou

do azar. do azar. Teño a Alguén a quen podo Teño a Alguén a quen podo

agradecer a vida.agradecer a vida.

No Evanxeo de Xesús encontrámonos No Evanxeo de Xesús encontrámonos cun Deus que, a pesar das nosas torpezas, nos dá cun Deus que, a pesar das nosas torpezas, nos dá

a forza para defender a nosa liberdadea forza para defender a nosa liberdade sen rematar escravos de calquera ídolo; sen rematar escravos de calquera ídolo;

para non vivir sempre a medias, nin para non vivir sempre a medias, nin ser uns “vividores”;ser uns “vividores”;

… … para ir para ir aprendendo formas aprendendo formas

novas e máis novas e máis humanas de humanas de traballar e de traballar e de

gozar, gozar, de sufrir e de amar. de sufrir e de amar.

Para min é bo Para min é bo poder contar coa poder contar coa

forza da miña forza da miña pequena fe nese pequena fe nese

Deus.Deus.

No Evanxeo de Xesús atopámonos cun Deus No Evanxeo de Xesús atopámonos cun Deus que esperta a nosa responsabilidade para que esperta a nosa responsabilidade para

non desentendernos dos demais. non desentendernos dos demais.

Non poderemos facer Non poderemos facer grandes cousas, pero sabemos que temos que grandes cousas, pero sabemos que temos que contribuír a una vida máis digna e máis ditosa contribuír a una vida máis digna e máis ditosa

para todos, pensando sobre todo nos máis para todos, pensando sobre todo nos máis necesitados necesitados e indefensos.e indefensos.

Para min é bo crer nun Deus que me

pregunta con frecuencia que fago polos meus irmáns.

No Evanxeo de Xesús No Evanxeo de Xesús encontrámonosencontrámonos

cun Deus que nos axuda cun Deus que nos axuda a entrever que a entrever que

o mal, a inxustiza e a o mal, a inxustiza e a morte non teñen a última morte non teñen a última

palabrapalabra.

Un día todo o que aquí non puido ser,Un día todo o que aquí non puido ser, o que quedou a medias, as nosas arelas máis o que quedou a medias, as nosas arelas máis

grandes e os nosos desexos máis íntimos grandes e os nosos desexos máis íntimos acadarán en Deus a súa plenitude.acadarán en Deus a súa plenitude.

A min faime ben vivir e esperar a miña A min faime ben vivir e esperar a miña morte con esta confianza.morte con esta confianza.

Certamente, cada un Certamente, cada un de nós ten que decidir de nós ten que decidir

como quere vivir e como quere vivir e como quere morrer. como quere morrer.

Cada un ha de Cada un ha de escoitar a súa propia escoitar a súa propia

verdade.verdade.

Para min non é o Para min non é o mesmo crer en Deus mesmo crer en Deus

que non crer. que non crer.

A min faime ben poder facer o meu percorrido por este mundo sintíndome acollido,

fortalecido, perdoado e salvado polo Deus revelado en Xesús.

ALGO NOVO E BO 

O primeiro escritor que recolleu a actuación e a mensaxe de Xesús resumiuno todo dicindo que Xesús proclamaba a “Boa Nova de Deus”. Máis tarde, os demais evanxelistas empregan o mesmo termo grego (euanggelion) e expresan a mesma convicción: no Deus anunciado por Xesús as xentes encontraban algo “novo” e “bo”.

Hai aínda nese Evanxeo algo que poida ser lido, no medio da nosa sociedade indiferente e descrida, como algo novo e bo para o home e a muller dos nosos días? Algo que se poida atopar no Deus anunciado por Xesús e que non proporciona facilmente a ciencia, a técnica ou o progreso? Como é posible vivir a fe en Deus nos nosos días?

No Evanxeo de Xesús os crentes encontrámonos cun Deus desde o que podemos sentir e vivir a vida como un agasallo que ten a súa orixe no misterio último da realidade que é Amor. Para min é bo non sentirme só e perdido na existencia, nin nas mans do destino ou do azar. Teño a Alguien a quen podo agradecer a vida.

No Evanxeo de Xesús atopámonos cun Deus que, a pesar das nosas torpezas, nos dá forza para defender a nosa liberdade sen rematar escravos de calquera ídolo; para non vivir sempre a medias nin ser uns “vividores”; para ir aprendendo formas novas e máis humanas de traballar e de gozar, de sufrir e de amar. Para min é bo poder contar coa forza da miña pequena fe nese Deus.

No Evanxeo de Xesús encontrámonos cun Deus que esperta a nosa responsabilidade para non desentendernos dos demais. Non poderemos facer grandes cousas, pero sabemos que temos que contribuír a unha vida máis digna e máis ditosa para todos, pensando sobre todo nos máis necesitados e indefensos. Para min é bo crer nun Deus que me pregunta con frecuencia que fago polos meus irmáns.

No Evanxeo de Xesús atopámonos cun Deus que nos axuda a entrever que o mal, a inxustiza e a morte non teñen a última palabra. Un día todo o que aquí non puido ser, o que quedou a medias, as nosas arelas máis grandes e os nosos desexos máis íntimos acadarán en Deus a súa plenitude. A min faime ben vivir e esperar a miña morte con esta confianza.

Certamente, cada un de nós ten que decidir como quere vivir e como quere morrer. Cada un ha escoitar a súa propia verdade. Para min non é o mesmo crer en Deus que non crer. A min faime ben poder facer o meu percorrido por este mundo sentíndome acollido, fortalecido, perdoado e salvado polo Deus revelado en Xesús.

José Antonio Pagola