4.2. Selección de Fragmentos

7/26/2019 4.2. Seleccin de Fragmentos

1/5

4.2. Seleccin de fragmentos del discurso

1. Credo ego vos, iudices, mirari quid sit quod, cum tot summi oratores hominesque

nobilissimi sedeant, ego potissimum surrexerim qui neque tate neque ingenio neque

auctoritate sim cum his qui sedeant comparandus. omnes hi quos videtis adesse in haccausa iniuriam novo scelere conflatam putant oportere defendi, defender ipsi propter

iniquitatem temporum non audent. ita fit ut adsint propterea quod officium sequuntur,

taceant autem idcirco quia periculum vitant.

Creo que ustedes, jueces, se admiran de que, a pesar de estar presentes tan eminentes

oradores y ciudadanos distinguidos, haya tomado la palabra justamente yo, quien ni en

edad, intelecto o autoridad habra de compararme con los que aquestn sentados. Todos

ellos, a quienes ven presentes, consideran importante defender en este proceso la injusticia

que fue maquinada a partir de un crimen sin precedente; ellos mismos no se atreven a

defenderla por los tiempos desfavorables. Y sucede que asisten por cumplir su obligacin

pero se callan para evitarse un peligro.

2. quid ergo? audacissimus ego ex omnibus? minime. an tanto officiosior quam ceteri? ne

istius quidem laudis ita sum cupidus ut aliis eam prreptam velim. qu me igitur res

prter ceteros impulit ut causam Sex. Rosci reciperem? quia, siqui istorum dixisset quos

videtis adesse, in quibus summa auctoritas est atque amplitudo, si verbum de re publica

fecisset, id quod in hac causa fieri necesse est, multo plura dixisse quam dixisset putaretur.

Entonces qu? Soy yo el ms audaz de todos? De ningn modo. O mucho ms

diligente que los dems? Ni siquiera estoy deseoso de tal gloria como para querer

arrebatrsela a otros. Qucircunstancia me impuls frente a los dems para aceptar ladefensa de Sexto Roscio? Porque si hubiera hablado alguno de estos que ven presentes, de

gran autoridad y dignidad, si hubiera dicho alguna palabra sobre la repblica, lo cual en

este proceso es necesario que suceda, se pensara que hablmucho ms de lo que pudo

haber dicho.

3. ego autem si omnia qu dicenda sunt libere dixero, nequaquam tamen similiter oratio

mea exire atque in volgus emanare poterit; deinde quod ceterorum neque dictum obscurum

potest esse propter nobilitatem et amplitudinem neque temere dicto concedi propter tatem

et prudentiam, ego siquid liberius dixero, vel occultum esse, propterea quod nondum ad

rem publicam accessi, vel ignosci adulescenti me poterit; tametsi non modo ignoscendi

ratio, verum etiam cognoscendi consuetudo iam de civitate sublata est.

En cambio yo, si hablara con libertad de lo que ha de decirse, no podr a en modo alguno

salir al pblico y divulgarse mi discurso de igual forma que el de otros. Luego porque lo

dicho por los dems no puede ser ni oscuro por su nobleza y dignidad, ni puede serle

concedido a la ligera por la edad y la prudencia. Yo, si algo dijera muy libremente, podr

quedar oculto porque todava no he comenzado una carrera poltica, o bien puede ser


2/5

perdonado por mi juventud, aunque no solla disposicin de perdonar ha sido ya suprimida

de la ciudad, sino tambin el hbito de investigar.

4. accedit illa quoque causa quod a ceteris forsitan ita petitum sit ut dicerent, ut utrumvis

salvo officio se facere posse arbitrarentur; a me autem ii contenderunt qui apud me et

amicitia et beneficiis et dignitate plurimum possunt. quorum ego nec benivolentiam ergame ignorare nec auctoritatem aspernari nec voluntatem neglegere debebam.

Se presenta tambin esta causa que probablemente asfue requerida por los dems, para

que hablaran, para que cualquiera de ambos creyera que poda cumplir su deber a salvo. A

mme lo pidieron con insistencia aquellos que por la amistad, los beneficios y renombre

tienen gran influencia sobre m, cuya benevolencia hacia m no deba olvidar, ni

menospreciar su autoridad o desatender su voluntad.

5. his de causis ego huic caus patronus exstiti non electus unus qui maximo ingenio, sed

relictus ex omnibus qui minimo periculo possem dicere, neque uti satis firmo prsidio

defensus Sex. Roscius, verum uti ne omnino desertus esset.

Forsitan quratis qui iste terror sit et qu tanta formido qu tot ac talis viros impediat

quominus pro capite et fortunis alterius, quemadmodum consuerunt, causam velint dicere,

quod adhuc vos ignorare non mirum est, propterea quod consulto ab accusatoribus eius

rei, qu conflavit hoc iudicium, mentio facta non est.

Por estos motivos, yo me institucomo defensor de esta causa, no el nico elegido que

pudiera hablar con gran ingenio, sino con el menor riesgo abandonado por todos; ni de

manera que Sex. Roscio fuera defendido con suficiente y slido apoyo, sino para que no

quedara desamparado. Quiz se preguntan cul es el terror y tanto miedo que impide a

tantos hombres tan capaces a querer defender la causa por la vida y la fortuna de otro, talcomo acostumbraron hacer, cosa que no es extrao que ustedes an no sepan, ya que los

acusadores a propsito no han mencionado la cuestin que susciteste juicio.

6. qu res ea est? bona patris huiusce Sex. Rosci, qu sunt sexagiens, qu de viro

clarissimo et fortissimo Lucio Sulla, quem honoris causa nomino, duobus milibus nummum

sese dicit emisse adulescens vel potentissimus hoc tempore nostr civitatis L. Cornelius

Chrysogonus. is a vobis, iudices, hoc postulat ut, quoniam in alienam pecuniam tam

plenam atque prclaram nullo iure invaserit quoniamque ei pecuni vita Sex. Rosci

obstare atque officere videatur, deleatis ex animo suo suspicionem omnem metumque

tollatis; sese hoc incolumi non arbitratur huius innocentis patrimonium tam amplum et

copiosum posse obtinere, damnato et eiecto sperat se posse, quod adeptus est per scelus, idper luxuriam effundere atque consumere. hunc sibi ex animo scrupulum, qui se dies

noctesque stimulat ac pungit, ut evellatis postulat, ut ad hanc suam prdam tam nefariam

adiutores vos profiteamini.

Quasunto es se? Los bienes de Sex. Roscio, que cuestan seis millones, los cuales en

nombre de aquel hombre muy famoso y poderoso, Lucio Sila, que por causa de honor


3/5

nombro, por dos mil monedas dice haber comprado L. Cornelio Crisgono, joven y muy

poderoso de nuestra ciudad en esta poca. l les pide a ustedes, jueces, que

7. Si vobis qua et honesta postulatio videtur, iudices, ego contra brevem postulationem

adfero et, quomodo mihi persuadeo, aliquanto quiorem. primum a Chrysogono peto ut

pecunia fortunisque nostris contentus sit, sanguinem et vitam ne petat; deinde a vobis,iudices, ut audacium sceleri resitatis, inocentium calamitatem levetis et in causa Sex. Rosci

periculum, quod in omnes intenditur, propulsetis.

8. quodsi aut causa criminis aut facti suspicio aut qulibet denique vel minima res

reperietur quamobrem videantur illi nonnihil tamen in deferendo nomine secuti, postremo si

prter eam prdam quam dixi quicquam aliud caus inveneritis, non recusamus quin

illorum libidini Sex. Rosci vita dedatur. sin aliud agitur nihil nisi ut iis nequid desit quibus

satis nihil est, si hoc solum hoc tempore pugnatur ut ad illam opimam prclaramque

prdam damnatio Sex. Rosci velut cumulus accedat, nonne cum multa indigna, tum vel hoc

indignissimum est, vos idneos habitos pero quorum sententias iusque iurandum id

adsequantur quod antea ipsi scelere et ferro adsequi consuerunt? qui ex civitate in senatumpropter dignitatem, ex senatu in hoc consilium delecti estis propter severitatem, ab his hoc

postulare homines sicarios atque gladiatores, non modo ut supplicia vitent qu a vobis pro

maleficiis suis metuere atque horrere debent, verum etiam ut spoliis ex hoc iudicio ornati

auctique discendant?

11. Te quoque magno opere, M. Fanni, quso ut, qualem te iam antea populo Romano

prbuisti, cum huic eidem qustioni iudex presses, talem te et nobis et rei public hoc

tempore impertias. quanta multitudo hominum convenerit ad hoc iudicium, vides; qu sit

omnium mortalium exspectatio, qu cupiditas ut acria ac severa iudicia fiant, intellegetis.

longo intervalo iudicium inter sicarios hoc primum committitur, cum interea cdesindignissim maximque fact sunt; omnes hanc qustionem te prtore manifestis

maleficiis cotidianoque sanguine dimissui sperant futuram.

15. Sex. Roscius pater huiusce municeps Amerinus fuit, cum genere et nobilitate et pecunia

non modo sui municipii, verum etiam eius vicinitatis facile primus, tum gratia atque

hospitiis florens hominum nobilissimorum. nam cum Metellis, Serviliis Scipionibus erat ei

non modo hospitium, verum etiam domesticus usus et consuetudo, quas ut quum est

familias honestatis amplitudinisque gratia nomino. itaque ex suis omnibus commodis hoc

solum filio reliquit; nam patrimonium domestici prdones vi ereptum possident, fama et

vita innocentis ab hospitibus amicisque paternis defenditur.

16. hic cum omni tempore nobilitatis fautor fuisset, tum hoc tumulto prximo, cum

omnium nobilium dignitas et salus in discrimen veniret, prter ceteros in ea vicinitate eam

partem causamque opera, studio, auctoritate defendit. etenim rectum putabat pro eorum

honestate se pugnare propter quos ipse honestissimus inter suos numerabatur. posteaquam

victoria constituta est ab armisque recessimus, cum proscriberentur homines atque ex omni

regione caparentur ii qui adversarii fuisse putabantur, era ille Rom frequens atque in foro


4/5

et in ore omnium cotidie versabatur, magis ut exsultare victoria nobilitatis viderentur quam

timere nequid ex ea calamitate sibi accideret.

23. interea iste T. Roscius, vir optimus, procurator Chrysogoni, Ameriam venit, in prdia

huius invadit, hunc miserum luctu perditum, qui nondum etiam omnia paterno funeri iusta

solvisset, nudum eicit domo atque focis patriis disque penatibus prcipitem, iudices,exturbat, ipse amplissim pecuni fit dominus. qui in sua re fuisset egentissimus, erat ut fit

insolens in aliena; multa palam domum suam auferebat, plura clam de medio removebat,

non pauca suis adiutoribus large effuseqe donabat, reliqua constituta auctione vendebat.

24. Quod Amerinis usque eo visum est indignum ut urbe tota fletus gemitusque fieret.

etenim multa simul ante oculos versabantur, mors hominis florentissimi Sex. Rosci

crudelissima, filii autem eius egestas indignissima, cui de tanto patrimonio prdo iste

nefarius ne iter quidem ad sepulchrum patrium reliquisset, bonorum emptio flagitiosa,

possessio, furta, rapin, donationes. nemo erat qui non ardere illa omnia mallet quam

videre in Sex. Rosci viri optimi atque honestissimi bonis iactantem se ac dominantem T.

Roscium.

30. pater occisus nefarie, domus obsessa ab inimicis, bona adempta, possessa, direpta, filii

vita infesta, spe ferro atque insidiis adpetita. quid ab his tot maleficiis sceleris abesse

videtur? tamen hc aliis nefariis cumulant atque adaugent, crimen incredibile confingunt,

testes in hunc et accusatores huiusce pecunia comparant; hanc condicionem misero ferunt

ut optet utrum malit cervices {T.} Roscio dare an insutus in culleum [supplicium

parricidarum] per smmum deecus vitam amittere. patronos huic defuturos putaverunt;

desunt; qui libere dicat, qui cum fide defendat, id quod in han causa satis {est}, [quoniam

quidem suscepi] non deest profecto, iudices.

34. estne hoc illi dicto atque facto Fimbriano simillimum? accusatis Sex. Roscium. quid

ita? quia de manibus vestris effugit, quia se occidi possus non est. illud, quia in Scvola

factum est, magis indignum videtur, hoc, quia fit a Chrysogono, non est ferendum. nam per

deos immortales! quid est in hac causa quod defensionis indigeat? qui locus ingenium

patroni requirit aut oratoris eloquentiam magno opere desiderat? totam causam, iudices,

explicemus atque ante oculos expositam consideremus; ita facillime, qu res totum

iudicium contineat et quibus {de} rebus nos dicere oporteat et quid vos sequi conveniat,

intellegetis.

60. respirare visus est quod non alius potius diceret. cpi dicere. usque eo animadverti,

iudices, eum iocari atque alias res agere, antequam Chrysogonum nominavi; quemsimulatque attigi, statim homo se erexit, mirari visus est. intellexi quid eum pepugisset.

iterum ac tertio nominavi. postea homines cursare ultro et citro non destiterunt, credo qui

Chrysogono nuntiarent esse aliquem in civitate qui contra voluntatem eius dicere auderet;

aliter causam agi atque ille existimaret, aperiri bonorum emptionem, vexari pessime

scietatem, gratiam potentiamque eius neglegi, iudices diligenter attendere, populo rem

indignam videri.


5/5

62.

Documents

4.2. Selección de Fragmentos