Венерин башмачок-Վեներայի կոշիկը

Հին հունական դիցաբանության մեջ կա լեգենդ Վեներայի կոշիկների մասին, որոնք դառնում են

հիանալի ծաղիկներ: Երբ Վեներան և Ադոնիսը որսի էին գնացել, որոտաց ամպրոպը, և նրանք

թաքնվեցին անձրևից: Այդ կողմերով մի մարդ էր անցնում, որը չնկատեց դիցուհուն, բայց նկատեց

գետնի վրա ընկած Վեներայի ոսկե կոշիկը: Հենց որ մահկանացուն ձեռքը մոտեցրեց կոշիկին, այն դարձավ ծաղիկ, որը կոշիկ էր հիշեցնում: Մի

անգամ զբոսնելով Վեներան քայլամոլոր հասավ հյուսիսային անտառներ, և երբ ծառերն ու

ծաղիկները տեսան թանկագին հյուրին, ահավոր ուրախացան:

 

Венерин башмачок-Վեներայի կոշիկը

Միանգամից պայծառացավ նրանց հագուստը, և երկինքը մաքրվեց գորշ ամպերից, իսկ հետաքրքրասեր արևը միանգամից դուրս նայեց ամպերի ետևից: Եվ սոխակը ինչ-որ տեղից թռավ եկավ, սկսեց փառաբանել գեղեցկության աստվածուհուն, իսկ երկար ճանապարհից հոգնած և հյուծված Վեներան նստեց մարգագետնի վրա ու ոտքերից հանեց կոշիկները. որպեսզի ոտքերը հանգստանան: Արդեն վերադարձին կոշիկների մասին մոռանում է՝ թողնելով այնտեղ: Եվ այդ կոշիկները դարձան ծաղիկներ, որոնց էլ անվանեցին վեներայի կոշիկներ:

Гаспарян Григор 

Лилия- Շուշան

Շուշանը հանդիսանում է անարատության, մաքրության և հույսի խորհրդանիշ: Խոսքն

առաջին հերթին սպիտակ շուշանի մասին է: Այն մասին, թե ինչպես չքնաղ շուշան

ծաղիկը հայտնվեց աշխարհի վրա պատմում է հին առասպելը: Ֆիվայի թագուհին

Յուպիտերից ծնեց տղա : Տղային կոչեցին Հերկուլես: Վախենալով աստվածուհի

Յունոնայի զայրույթից , որը Յյուպիտերի կինն էր,մայրը թաքցրեց երեխային թփի մեջ:

Лилия- Շուշան Աստվածուհի Միներվան, որը գիտեր երեխայի

ծնունդի մասին գաղտնիքը , քայլում էր Յունոնայի հետ, և բերեց նրան հենց այնտեղ, որտեղ պառկած էր Հերկուլեսը: Տեսնելով երեխային՝ Յունոնան, որը համարվում էր նորածինների պաշտպանը, որոշեց կերակրել երեխային իր կաթով:Զգալով նրան կերակրող աստվածուհու մեջ թշնամու՝ Հերկուլեսը կծեց նրան: Կաթը տարածվեց տարբեր կողմեր:Երկնքում ստեղծվեց Ծիր կաթինը, իսկ գետնին կաթի կաթիլներից աճեցին հիասքանչ ճերմակ շուշաններ:

Никогосян Элен

Калла-Կալա

Գոյություն ունեն մի քանի առասպելներ կապված կալաների հետ: Ահա մի պատմություն այս հիանալի ծաղկի հայտնվելու մասին: Մի հիասքանչ

երիտասարդ աղջկա սիրահարվել էր մի բարբարոս ցեղի դաժան զորավար և որոշել էր ամուսնանալ: Բայց բարի և

ազնիվ աղջիկը համարձակորեն հրաժարվեց նրա հետ ամուսնանալ:

Սաստիկ բարկացած տղամարդը հարձակվում է նրանց գյուղի վրա, որպեսզի

ստիպի աղջկան ամուսնանալ իր հետ ուժով:

Հարսանիքի օրը, որը պետք է կատարվեր ոչ իր սեփական կամքով, գեղեցկուհին

տոնական հարսանյաց զգեստով, ուզում էր նետել իրեն խարույկի մեջ:

Калла-Կալա Բայց Հին աստվածները որոշեցին օգնել նրան,

չցանկանալով, որ այդքան մաքուր ու համարձակ էակը պարզապես զոհվի, և դարձրին նրան շքեղ և նուրբ ծաղիկ` կալա

Այդ ժամանակից ի վեր այդ հրաշալի բույսը պաշտպանում է կանանց հիվանդություններից, չար մարդկանցից , վեճերից և դավադրություններից, հուշում է ճիշտ որոշումներ, ցույց է տալիս ճանապարհ, սովորեցնում է լինել ուժեղ ու վճռական, իսկ երջանկությունը դառնում է հարսնացուի ուղեկիցը: Հարսանյաց ծաղկեփնջի մեջ խոստանում է փոխադարձ սիրո ամուսնության: Կալան երջանիկ ընտանիքի թալիսման է: Համարվում է, որ այդ ծաղիկը այգու և տան օդը լիցքավորում է առողջությամբ, էներգիայով և ուժով:

Степанян Вардан

Колокольчик- Զանգակ

Զանգակ ծաղկի ծագման մասին լեգենդը կապված է Վեներայի հայելու հետ, այն ժամանակների հետ, երբ աստվածները հզոր

և ամենակարող էին: Վեներան` սիրո և գեղեցկության հռոմեական

աստվածուհին ,ուներ մի կախարդական հայելի, որը ցույց էր տալիս մարդու իրական գեղեցկությունը, և նույնիսկ

ամենատգեղ մարդը կարող էր շատ գեղեցիկ երևալ: Մի օր Վեներա աստվածուհու հետ դժբախտ դեպք պատահեց `նա

կորցրեց իր հայելին:Ամռանը մի երիտասարդ հովիվ գտավ այն: Նա նայեց հայելու մեջ, հիացավ իր արտաքինով և որոշեց պահել իրեն: Վեներա աստվածուհին խնդրեց Կուպիդոն աստծուն,որ իջնի երկիր և

բերի հայելին:

Колокольчик- Զանգակ

Կուպիդոն աստվածը չկարողացավ համոզել հովվին, սակայն նա այնքան էր ուզում կատարել Վեներայի խնդրանքը, որ իր նետով խփեց հովվի ձեռքին, նրա մատները թուլացան բռունցքը բացվեց, հայելին ընկավ գետնին և կոտրվեց:

Հենց այնտեղ, որտեղ ընկել էին հայելու բեկորները, աճեցին զանգակները: Քամուց շարժվելով նրանք բյուրեղյա ձայն են արձակում, շատ հաճախ նրանց անվանում են “Վեներայի հայելի”: Անգամ այսօր զրնգուն զանգակների խայտաբղետ գորգը հիշեցնում է այդ լեգենդի մասին:

Геворгян

Самвел

Хризантема-Քրիզանթեմ

Հենց ոսկե ծաղկի հետ են ճապոնացիները կապում իրենց պետութան առաջացումը: Նրանք հավատում են, որ դա եղել է այսպես. <<Շատ դարեր առաջ Չինաստանը ղեկավարում էր

դաժան կայսր, որը ոչ մեկից և ոչ մի բանից չէր վախենում, միայն վախենում էր մոտեցող ծերությունից և մահից: Տիրակալին

հասնում են լուրեր, որ հեռու կղզում աճում է մի հիասքանչ ոսկե ծաղիկ, որից կարելի է պատրաստել կյանքը երկարացնող

կախարդական հեղուկ: Եվ ահա նա կանչում է իր գլխավոր դեղագործին և հրամայում պատրաստել դեղը, որը կերկարացնի

իր երիտասարդությունը: Խորամանկ բժիշկը խոնարհվում է կայսրի առաջ:

- Օ՜, հզոր տիրակալ, - ասաց նա: - Ես կարող եմ պատրաստել այդպիսի դեղ , բայց դրա համար պետք է ունենալ հիասքանչ

ծաղիկները, որոնք աճում են արևելքում՝ հեռավոր կղզիներում:- Ես կհրամայեմ անմիջապես բերել այդ ծաղիկները, – բղավեց

կայսրը:- Օ՜, եթե դա այդքան հեշտ լիներ, - հառաչեց բժիշկը: - Ամբողջ

գաղտնիքն այն է, որ դրանք կարող է քաղել միայն մաքուր սրտով մարդը:

Хризантема-Քրիզանթեմ Միայն այդ ժամանակ ծաղիկը կտա իր հրաշագործ ուժը:

Կայսրը հրամայեց ուղարկել ծաղկի հետևից 300 երիտասարդ տղամարդ և այդքան էլ կին, որոնց մեջ, հավանաբար, կգտնվի մեկը, որի մտքերը մաքուր կլինեն:Երիտասարդները գնացին: Կղզիներից մեկում նրանք գտան հիասքանչ ծաղիկը` ոսկեծաղիկը, և չկարողացան չհիանալ նրանով:- Չգիտեմ, արդյոք այս ծաղիկը հարմար է դեղի համար, - բացականչեց դեղագործը,-բայց, անկասկած, դա ուրախացնում է սիրտը և երիտասարդացնում է հոգին:

Իմաստուն դեղագործը լավ գիտեր իր կայսրի դաժան և խորամանկ բնավորութունը:

<<Հավանաբար,-մտածեց նա,- կայսրը կմտածի, որ ես և իմ ուղեկիցները առաջինն ենք փորձել դեղը և կհրամայի բոլորիս մահապատժի ենթարկել>>:Եվ այդ ժամ բոլորը որոշեցին չվերադառնալ: Նրանք մնացին ապրելու կղզիներում և այդտեղ հիմնեցին նոր պետութուն` Ճապոնիան: Իսկ խորամանկ կայսրը մահացավ` այդպես էլ չսպասելով հրաշագործ ըմպելիքին:

Հայտնի չէ` պատրաստեցին նրանք հրաշագործ դեղը, թե ոչ, բայց ոսկեծաղիկը դարձավ նրանց ամենասիրելի ծաղիկը:

Оганнисян Григор

Сирень-Եղրևանի

Հին հունական լեգենդը պատմում է՝ երիտասարդ Պանը՝ անտառների և մարգագետինների աստվածը, մի անգամ

հանդիպեց գեղեցիկ, ջրային հավերժական հարս Սիրինգային: Պանը հիացավ նրա գեղեցկությամբ և որոշեց

խոսել նրա հետ: Բայց նա վախեցավ և փախավ :Պանը վազեց նրա ետևից, ցանկալով հանգստացնել նրան,

բայց հավերժահարսը անսպասելիորեն դարձավ նուրբ մանուշակագույն ծաղիկներով բուրավետ թուփ: Պանը

անմխիթար լացում էր թփի մոտ, և այդ ժամանակից դարձավ տխուր: Իսկ Սիրինգա անունը դարձավ եղրևանու

լատինական անվանումը: Геворгян Нарек

Ирис-Հիրիկ

Լեգենդը պատմում է, երբ Տիտան Պրոմեթևսը գողացավ Օլիմպոսից երկնային կրակը և այն նվիրեց մարդկանց, երկրի վրա

վառվեց ապշեցուցիչ յոթնագույն ծիածանը, մեծ էր ամբողջ մարդկության ուրախությունը և հիացմունքը: Արդեն մայրամուտ

էր, և օրը հանգել էր, և արևն էլ գնացել էր , իսկ ծիածանը լուսավորում էր աշխարհը՝ հույս պարգևելով մարդկանց: Եվ երբ առավոտյան նորից իր տեղում հայտնվեց արևը, այնտեղ որտեղ

վառվել և գույներով փայլփլում էր գույնզգույն կախարդական ծիածանը, ծաղկեցին հիրիկներ:

Լեգենդի համաձայն առաջին հիրիկը ծաղկել է մի քանի միլիոն տարի առաջ և այնքան գեղեցիկ էր, որ նրանով հիանալու եկան ոչ

միայն կենդանիները, թռչուններն ու միջատներն, այլև ջուրը և քամին, որոնք հետո ցրեցին հասած սերմերը ամբողջ երկրի վրա:

Ирис-Հիրիկ

Եվ երբ սերմերը մեծացան և ծաղկեցին, հիրիկը դարձավ մարդու ամենասիրած բույսերից մեկը:

Իր անունը ծաղիկը ստացել է հայտնի բուժող Հիպոկրատից, որը ծաղկի անունը տվեց ի պատիվ հին Հունական աստվածուհի

Հիրիդայի, որը մարդկանց տեղեկացնում էր Օլիմպոսի աստվածների կամքը: Հիրիդա աստվածուհին իջավ երկրի վրա

ծիածանի վրայով այդ պատճառով <<Իրիս>> հունարեն նշանակում է ծիածան :

Ահա մեկ այլ լեգենդ հիրիկի մասին: Մի օր ծիածանը մինչև անհետանալը բաժանվեց մասերի: Ծիածանի հիանալի կտորները

թափվեցին գետին և աճեցին հիանալի ծաղիկներ: Բաժանվեց ծիածանը մանր կտորների, ահա և աճեցին հիրիկները:

 Саргсян Нарек

Тюльпан- Վարդակակաչ

Կակաչը համեստ, քնքուշ և գեղեցիկ ծաղիկ է:Պատահական չէ, որ կակաչների մասին այսքան շատ

լեգենդներ են հյուսվել: Նրա սերտ սեղմված թերթիկները, կարծես մինչ օրս պահպանել են իրենց գաղտնիքը, և մի

կերպ ընկալվող նուրբ բուրմունքը հուզում է երևակայությունը:

Հին Պարսկաստանում կակաչ ծաղիկը, լապտերի կամ գավաթի տեսքով, չէր կարող մնալ աննկատ և կրեց "

դյուլբաշ”- թուրքական չալմա անվանումը, որը հետագայում դարձավ ծաղկի ռուսական անունը -"

Тюльпан ": Լեգենդը վարդակակաչի մասին ասում է, որ հենց նրա կոկոնի մեջ էր պարունակվում երջանկությունը: Հենց այդ պատճառով էլ սուլթանները իրենց այգիներում

բաց երկնքի տակ, ստեղխում էին այս ծաղիկներից կենդանի գորգեր : Գիշերը բաց երկնքի տակ նրանք բաց էին թողնում կրիաներ, որոնց մեջքին կապում էին վառած

մոմեր, որպեսզի բաց չթողնեին կոկոնների բացվելը:

Тюльпан- Վարդակակաչ Կար մի հավատալիք կապույտ կակաչի մասին: Ամեն տարվա

գարնանը նա ծաղկում էր լեռներում, և ով որ կգտներ ` նրան հաջողություն և երջանկություն կբերեր: Ծաղիկների լեզվով կակաչ նշանակում սիրո բացատրություն:

Եվ այս արտահայտության հիման վրա ստեղծվել է պարսից արքա Ֆարհադի մասին լեգենդը: Արքայազնը սիրահարվել էր մի գեղեցիկ աղջիկ՝ Շիրինին: Նա երազում էր իր սիրած աղջկա հետ երջանիկ կյանքի մասին: Բայց նախանձ մրցակիցները լուրեր են տարածում , որ իր սիրելիին սպանել են:Վշտից խելագարված Ֆարհադը քշում է իր կայտառ ձին դեպի ժայռերը և ընկնում ու մահանում: Հենց այնտեղ, որտեղ հողին թափվեց դժբախտ արքայազնի արյունը, աճեցին վա ռ կարմիր ծաղիկներ, այժմ կակաչները կրքոտ սիրո խորհրդանիշ են:

Алексанян Татевик

Астра-Աստղածաղիկ

Աստղածաղիկը ամենահին ծաղիկներից մեկն է` կոկիկ տեսքով, որ արծաթագույն շողերով

լուսավորում է իր շուրջը: Նրանք խորհրդանշում են վայելչություն, համեստություն ու գեղեցկությունը: Աստղածաղիկները իրենց անունը ստացել են Հին Հունաստանում: Աստղածաղիկը ռուսերեն լեզվով

նշանակում է <<աստղ>>: Ըստ լեգենդի, Կույս համաստեղությունից, որը հույների մոտ կապ ուներ

սիրո աստվածուհու Աֆրոդիտեի հետ, արցունք գլորվեց` աստղային փոշի: Հասնելով գետնին՝ այն

վայրերում, որտեղ փոշի էր թափվել, աճեցին չտեսնված ծաղիկներ` աստղածաղիկներ:

Астра-Աստղածաղիկ

Աստղածաղիկներ, որ հիշեցնում են իրենց տեսքով երկնային աստղեր: Հույները հավատում էին, որ եթե ուշ գիշերը կանգնես աճող աստղածաղիկի մոտ կարելի է լսել աղոտ շշունջ, որը նշանակում է` աստղածաղիները շփվում են իրենց քույրերի` երկնային աստղերի հետ: Աստղածաղիկը Կույս կենդանակերպի նշանի տակ ծնված մարդկանց խորհրդանիշն է: Աստվածների կողմից մարդկանց ուղարկած այս ծաղիկը հիշեցնում է կարոտը երկնքի, կորցրած դրախտի, որին էլ երբեք չես կարող հասն:

Лалаян Анатолий