ქ ა რ თ უ ლ ი ე ნ ა დ ა ლ ი ტ ე რ ა ტ უ რ ა

7 გ კლასი

დიტო რურუა,

თორნიკე ფიჩხნარაშვილი

საბა პეტრიაშვილი

აჩი მორჩილაძე

მარიამ ხელაშვილი

გაკვეთილის თემა

„ოდესმე დიდი ყოფილა საქართველო“

მრავალჟამიერ გუგუნებდეს ხმა

მუმლი მუხასა და ლილეოსი,

ეს გმირთა ჩვენთა არის სიმღერა, -

ეს სიმღერაა საქართველოსი.

მოაპობს მკერდით ზღვას მეზღვაური,

გესმის არაგვის ხმა საცნაური?

გესმის თერგის და მტკვარის ხმაური? -

ეს სიმღერაა საქართველოსი.

მიარღვევს რისხვა აწყვეტის ავის,

რომ არ უდრკება ქვეყნად არავის.

გესმის გრიალი მთებიდან ზვავის? -

ეს სიმღერაა საქართველოსი.

თავისუფლების მოყვარე ერებს,

ვით ზღვას, ვერარა ვერ შეაჩერებს.

მთა რომ იმღერებს, ტყე რომ იმღერებს, -

ეს სიმღერაა საქართველოსი.

აქ გამარჯვების დროშად წერია:

სამშობლო ჩვენთვის ყველაფერია!

თუ რამ სიმღერა გულს უმღერია, -

ეს სიმღერაა საქართველოსი.

გმირებით სავსე, სამშობლო მხარევ,

დღეს გამარჯვების გულით მღელვარევ,

იდიდე, ამ ხმას სხვაში ვერ გარევ:

ეს სიმღერაა საქართველოსი.

1945.

ილიარანი ვიყავით, რანი ვართ, რანი ვიქნებით..

...”მაგრამ, ქართველნო, სად არის გმირი,

რომელსაც ვეძებ, რომლისთვისც ვსტირი?

იგი აღარ გყავთ... მის მოედანი

ჯაგით აღვსილა, ვერანად ქმნილა,

გმირის დამბადი დიდი საგანი.

“მარად და ყველგან, საქართველოვ, მე ვარ შენთანა!..

მე ვარო შენი თანამდევი, უკვდავი სული.

შენთა შვილთ სისხლით გული სრულად გარდამებანა,

ამ გულში მე მაქვს შენი აწმყო, შენი წარსული.

• სამშობლო მთებო! თქვენი

შვილი განებებთ თავსა,

მაგრამ თქვენ ხსოვნას ვერ

მივცემ მე დავიწყებასა:

თქვენ ჩემთან ივლით

განუყრელად, ვით ჩემი გული,

თქვენთან, ჰე, მთებო, ბუნებითა

შეუღლებული!

მახსოვს, ყმა ვიყავ, ძლივს

მოსული გონს და ცნობასა,

როს სიდიადე თქვენი მგვრიდა

კანკალს, ჟრჟოლასა...

იგი არ იყო შიშის ჟრჟოლა, შიშის

კანკალი,

იგი არ იყო ძვრა გულისა

მფრთხალი და მხდალი.

,,ცა-ფირუზ,ხმელეთ-ზურმუხტო, ჩემო სამშობლო მხარეო, შენი ვარ, შენთვისმოვკვდები, შენზედვე მგლოვიარეო”.

აკაკი წერეთელი

• თაწმინდა ჩაფიქრებულა,

შეჰყურებს ცისკრის ვარსკვლავსა;

მნათობი სხივებს მაღლით ჰფენს

თავდადებულის საფლავსა.

დადუმებულა მთაწმინდა,

ისმენს დუდუნსა მტკვრისასა:

მდინარე ნანას უმღერის

რაინდსა, ურჩსა მტრისასა…

მთაწმინდა გულში იხუტებს

საშვილიშვილო სამარეს,

მამადავითსა ავედრებს,

აბარებს ქვეყნის მოყვარეს...

მგოსანი გრძნობამორევით

თვალს ავლებს არემარესა.

და გულის-პასუხს ნარნარად

უმღერის ტურფა მხარესა:

“ცა-ფირუზ, ხმელეთ-ზურმუხტო,

ჩემო სამშობლო მხარეო,

სნეული დავბრუნებულვარ,

მკურნალად შემეყარეო!...

“ვერ ავიტანე ობლობა,

სისხლის ცრემლები ვღვარეო;

წამძლია სულმა და გულმა,

შენს ნახვას დავეჩქარეო.

“წინ მომეგებენ ღიმილით

შენი მზე, შენი მთვარეო,

გუნდი და გუნდი ვარსკვლავი,

მოკაშკაშ-მოელვარეო.•

“გულში იფეთქა სიამემ,

სევდები უკუვყარეო, -

ია და ვარდი დამჭკნარი

ხელახლად გამიხარეო!...

“ცა-ფირუზ, ხმელეთ-ზურმუხტო,

სულის ჩამდგმელო მხარეო,

შენი ვარ, შენთვის მოვკვდები,

შენზედვე მგლოვიარეო!...

“ნურც მკვდარს გამწირავ, ნურცცოცხალს,

ზე კალთა დამაფარეო...

და, რომ მოვკვდები, გახსოვდეს,

ანდერძი დავიბარეო:

“დედა-შვილობამ, ბევრს არ გთხოვ:

შენს მიწას მიმაბარეო!...

ცა-ფირუზ, ხმელეთ-ზურმუხტო,

ჩემო სამშობლო მხარეო!”

ლადო ასათიანი

• ჰეი, თქვენ, არაგველებო, გაუმაძღარნო ომითა,

თქვენს საფლავებთან მოსვლა და მუხლის მოდრეკა მომინდა.

შავჩოხიანო ვაჟკაცო, ჭრილობა ხომ არ შეგხსნია?!

ეს სისხლი არის, თუ მართლა ყაყაჩოების ცეცხლია?!

შავჩოხიანო ვაჟებო, ასე რამ გაგახალისათ,

ჟრიალი ხომ არ მოგესმათ ოჟა ჯურხაის ფარისა?!

სიმღერა ხომ არ მოგესმათ პატარა კახის ხმალისა?!

იქნებ მე თვალი მატყუებს, ზეცა მაბრმავებს კრიალა,

მაშინ თქვენ თვითონ აღსდექით და მარქვით ომახიანად:

თუ არც ყაყაჩოს ცეცხლია და არც ახალი იარა,

მა ეს ბებერი კრწანისი რა ძალამ ააბდღიალა?!

ჰეი, თქვენ, არაგველებო, გაუმაძღარნო ომითა,

თქვენს საფლავებთან მოსვლა და მუხლის მოდრეკა მომინდა.

1940.

გმადლობთ ყურადღებისათვის