ΟΝΕΙΡΑ!!!

Η μουσική στη διαπασών και τα ηχεία τρίζουν από την ένταση. Η πένα χορεύει τόσο αισθησιακά!!!Το καλίγραμμο κορμί της λικνίζεται στους ανατολίτικους ρυθμούς και σε ταξιδεύει σε παραμυθένιους κόσμους.Σηκώνει τα χέρια ψηλά λες και θέλει να φτάσει τα αστέρια που λαμπυρίζουν στο θόλο του ουρανού.Είναι ευτυχισμένη.Νιώθει πως έχει κατακτήσει ολόκληρο τον κόσμο.Η βραδιά είναι δικιά της.Προς τιμήν της γίνεται όλο ετούτο το ξεφάντωμα.Είναι δώρο τούτη η βραδιά σε κείνη,από τους γονείς της και όλους τους δικούς της ανθρώπους,που πέρασε στο Πανεπιστήμιο.Άνοιξε η πόρτα για τη ζωή.Η Λένα,ύστερα από δύο χρόνια επίπονης προσπάθειας,είδε το όνειρό της να πραγματοποιείται.Η μητέρα της;Τι να πει κανείς γι'αυτή την υπέροχη γυναίκα,μητέρα,σύζυγο.Ένας καταπληκτικός άνθρωπος.Ακούραστη,πιστή και αφοσιωμένη σύζυγος,μα πάνω απ'όλα καλή μάνα!!!Έδωσε και στα δυο της τα παιδιά,σωστές βάσεις για να βαδίσουν στη ζωή.Εκείνη ήταν περήφανη για την κόρη της κι εγώ ένιωθα περήφανη για εκείνη.Έργο δικό της είναι αυτά τα υπέροχα παιδιά:η Λένα και ο Τάκης.Πήρε το μικρόφωνο η μάνα στα μισά της βραδιάς και με τρεμάμενη φωνή ευχαρίστησε τον κόσμο που ήρθε να μοιραστεί τη χαρά της οικογένειάς της.Ευχαρίστησε το παιδί της για τις προσπάθειές του.”Οι κόποι μας δεν πήγαν χαμένοι”είπε στο τέλος.Όνειρα!Είναι ωραίο να έχεις όνειρα.Και να προσπαθείς γι'αυτά.Και βάζεις στόχους.Και πετυχαίνεις τους στόχους σου.Μα,έλα που σου βάζουν τρικλοποδιές εκεί που δεν το περιμένεις και σου πατάνε φρένο αυτοί που σου λένε πως νοιάζονται για μας,για τα παιδιά μας,για το μέλλον τους και την πρόοδο του κόσμου.Χαίρεται η Λένα απόψε,που έγινε φοιτήτρια και άνοιξε η πόρτα για να κατακτήσει τους στόχους της.Χαίρονται και οι γονείς της,που η κόρη τους θα σπουδάσει και θα μπορέσει αργότερα να ζήσει μια καλύτερη ζωή από τη δική τους.Όμως,θα την αφήσουν;Η ζωή της θα είναι καλύτερη;Όσα πτυχία κι αν αποκτήσει,θα την αποζημιώσουν για τον κόπο και το χρόνο που θα έχει φάει από τη ζωή της;Και τα έξοδα των γονέων της;Θλίβομαι καθώς τα σκέφτομαι όλα αυτά και τα μάτια μου βουρκώνουν.Κλέβουν τα όνειρα των νέων παιδιών,κλέβουν τις ζωές τους,τα ευνουχίζουν και τα κάνουν μαριονέτες,που τα νήματα τα κινούν εκείνοι οι μεγάλοι,οι ρυθμιστές της νέας τάξης πραγμάτων.Σε αφήνουν και σπουδάζεις,κουράζεσαι,ξοδεύεσαι,ονειρεύεσαι και στο τέλος σου ρίχνουν την καρπαζιά.Ψάχνεις απεγνωσμένα για μια θέση εργασίας κι αν κάποια στιγμή τη βρεις,αλίμονο...Οι κόποι σου ανταμείβονται με ψίχουλα.Δεν φτάνουν καν να ζήσεις.Ονειρεύεσαι να κάνεις οικογένεια.Μα πως;Πως να την ξεκινήσεις;Πως να την συντηρήσεις;Με τα ψίχουλα;Δεν φτάνουν.Κλεμμένα όνειρα!!!Τα μάτια μου τρέχουν πια αβίαστα.Μέσα από τα δάκρυα,βλέπω θολή την εικόνα της Λένας,που συνεχίζει να χορεύει απλώνοντας τα χέρια,σαν φτερά αετού για να πετάξει.Χόρευε Λένα!Μη σταματάς!Ονειρέψου!Άγγιξε τ'άστρα,σου ανήκουν.Είσαι και συ παιδί του σύμπαντος,όπως είναι τ'άστρα και τα δέντρα.Κι έχεις κάθε δικαίωμα να βρίσκεσαι εδώ!Και παρόλη την ξηρασία και την απογοήτευση,η ελπίδα φυτρώνει σαν την αιώνια πρασινάδα!Να χαίρεσαι την κάθε στιγμή της ζωής σου και να τη γεμίζεις με αγάπη.Άσχετα με το πως θέλουν να σε κάνουν οι άλλοι.Να είσαι ο εαυτός σου!Πλούσια από χαρά και αγάπη!!!