UFO 's in de lage landen zijn nog weinig beschreven, toch zijn ze er. Toen in de jaren 90 in België verschillende UFO's werden gesignaliseerd, trachtte de Belgische luchtmacht naar het publiek een openheid te bewaren. Dit was maar schijn. Ze hebben op verschillende tijdstippen de UFO's met straaljagers achtervolgd. Beelden zouden getoond worden aan de pers. Maar het bleek dat de video op de "verkeerde" bandpositie stond. De pers werd verzocht de ruimte te verlaten. De band werd doorgespoeld naar een "veiligere positie." Tijdens het doorspoelen waren enkele aanwezigen in staat, om de moeilijk zichtbare beelden te bekijken. Deze toonden het achtervolgen van een object, dat duidelijk schijfvormig was, en vele onverwachte bewegingen maakte...

Dit is een FBI-fragment verstuurt aan de directeur J. Edgar Hoover, (die later president werd) 22 mei 1950.

...een onderzoeker van de luchtmacht stelde vast dat drie zogenaamde vliegende schotels zijn geborgen in New Mexico. Ze werden beschreven als cirkelvormig, met een verhoogd middelpunt, ongeveer 15m in doorsnee. Ze telden 3 inzittenden van menselijke gestalte, doch maar één meter groot, met een metaalachtige kleding van zeer fijn materiaal. De lichamen werden verpakt in lijkzakken die gebruikt worden voor straaljager- of testpiloten...

Het UFO-tijdperk begon op 24 juni met een waarneming van een 32-jarige zakenman.(Er waren er voorheen ook al gespot, maar bij deze waarneming begon het "vliegende schotel-tijdperk.)"Hij spotte vanuit zijn sportvliegtuig negen onbekende vliegende voorwerpen. Hij berekende de snelheden die deze vaartuigen behaalden, en kwam uit op een 2000 km/u. Véél sneller dan de snelste jagers van die tijd. Enkele dagen na deze waarnemingen volgde in Canada en de VS een stortvloed van waarnemingen. Mensen uit alle lagen van de bevolking : piloten, militairen, een team van raketspecialisten....In de Tweede Wereldoorlog werden er ook al UFO 's waargenomen, maar de strijdende partijen dachten dat het experimenteel oorlogstuig was van de vijand. In oktober 1944 zagen Cpt Douglas en zijn manschappen zulk een blinkend voorwerp boven Weert(Nederland). Het hing zo 'n drie kwartier roerloos in de lucht, maakte vervolgens eigenaardige manoeuvres, en verdween. De Geallieerden noemden de lichtbollen "Foo-fighters." Foo betekent vuurbal, en fighter komt van gevechtsvliegtuig. De Nederlanders en Belgen hadden het over "moffenballen." Ze vermoedde dat ze van Duitsland moesten afkomstig zijn. Ze joegen de piloten de stuipen op het lijf. Toen de oorlog afgelopen was, kwam aan het licht dat er allerlei experimenten werden uitgevoerd door de Duitsers. Zo bleek uit geheime documenten dat ze schijfvormige toestellen hadden ontwikkeld. Deze zouden tijdens de Tweede Wereldoorlog enkele testvluchten hebben gemaakt. Maar de Duitsers hadden de geheimzinnige lichtbollen ook waargenomen, en veronderstelden dat het spionage-tuig was van de Geallieerden. Probeerden ze zand in de ogen van de vijand te strooien, of spraken ze de waarheid?Enkele voorbeelden van waarnemingen in België en Nederland :- De oudste zoon van de familie Jansen wees zijn familie op een bijzonder verschijnsel in de lucht. 4 buitelende schijven die werden omschreven als "een donkere kern ter grootte van een tennisbal in lichtblauwe of grijze kleur, met daarrond een glinsterende ring, die razendsnel rond de bol draaide. Ze vlogen in een V-vorm, net als ganzen." Daarmee zat hij dicht bij de waarheid. Als vogels 's avonds beschenen worden door straatlantaarns, of ander licht uit de stad, kunnen hun witte buiken licht reflecteren. Ze zouden dus een vlucht vogels gezien kunnen hebben, ware het niet dat de waarneming in de zomer rond 19u30 gedaan werd. Dan is het nog niet donker en branden de lantaarns nog niet. - In de jaren 60 werd een UFO gespot boven Namen door een voormalig piloot. Hij zag, samen met 12 andere getuigen, een driehoekig voorwerp. Deze UFO zou bekend worden als de "Belgische UFO." Jaren later zouden er honderden waarnemingen van dit type UFO boven België gedaan worden.

- In een weiland in Henri-Chapelle(B) zagen twee mensen in de jaren 70 een verlicht object hangen. Toen ze naderden, zagen ze dat het voorwerp zo vlug roteerde, dat de bladeren van de bomen en struiken ervan ritselden. Er was dus sprake van interactie tussen de UFO en zijn omgeving.- Eén van de meest voorkomende gevallen van interactie met UFO's, is die van elektromagnetisme. Een Nederlander reed in 1975 met zijn auto naar Asse. Hij merkte dat het gaspedaal niet naar behoren werkte, en zette de auto aan de kant. De verlichting en de startmotor weigerden dienst. Toen hij om zich heen keek, bemerkte hij een rood schijnsel en kon hij zich niet meer bewegen. Boven zijn auto hing een gigantisch eivormig tuig, dat met lichtstralen het dak aftastte. Toen het verdween, wilde de auto weer startten. - Op 29 november 1989, begon een grote Belgische UFO-golf met de waarneming van de typische Belgische UFO, de zwarte driehoek, boven Eupen. Drie rijkswachters ontdekten boven een voetbalveld een enorm, donker, driehoekig platform, dat vanuit de hoekpunten lichtstralen projecteerde. In het midden was een rode lichtbron zichtbaar. Toen het gevaarte zich in beweging zette, volgde de rijkswachters het tuig. Onderweg werd het helverlichte vaartuig door verschillende mensen opgemerkt. De rijkswachters namen contact op met het nabijgelegen vliegveld, om te verifiëren dat ze niet iets aan het achtervolgen waren, dat een makkelijke verklaring had. Het antwoord van de basis was ontkennend. De UFO vloog al een tijdje voor hen uit. Boven een stuwmeer begon hij lichtstralen en vuurballen aan het uiteinde uit te stralen. Deze vuurballen keerden als boemerangs terug naar het schip. In totaal kwamen er die dag honderden UFO-meldingen binnen in de buurt van Eupen. Ze vermelden een driehoekig platform met lichten in de hoeken. Sommigen spraken van een koepel, die zichtbaar werd, als het tuig kantelde. Deze UFO was het startsein van een lange reeks UFO-meldingen in België. Tussen 89 en 91 zouden méér dan 5000 mensen aangifte doen van deze vreemde tuigen. Ze werden niet alleen waargenomen met het blote oog, maar werden ook op de radarschermen waargenomen. In 1990 werden twee F16's de lucht ingestuurd. De jagers hadden geen probleem om de UFO op te sporen. Plotseling vermeerderde de UFO zijn snelheid en schoot weg. Ondanks de immense snelheid, waarmee het tuig zich van zijn achtervolgers afschudde, werd er geen knal waargenomen, die ontstaat, wanneer een tuig door de geluidsbarrière breekt. De UFO was verdwenen zonder een spoor. Generaal Wilfried de Bouwer verklaarde dat hij geen enkele verklaring had voor de UFO 's, en dat hun vliegbewegingen alle aardse technieken in de schaduw stelden.- Bij onze Oosterburen zou in 1961 zich een incident voordoen, Roswell waardig. Robert O. Dean, een majoor verklaart :"Het rapport vermelde autopsie. Ik zag foto 's van een dertig meter brede schijf, die in Duitsland vlak bij de Oostzee was neergestort. Het voertuig was geland in de buurt van de Russische grens, in zachte kleigrond, waardoor het nog volledig intact was. Binnen bevonden zich 5 lichamen, allemaal levensloos. De foto 's van de lichamen toonden overeenkomsten met "De Grijzen." De lichamen lagen verspreid en werden vervolgens op brancards gelegd, en op jeeps geladen. Er waren ook autopsiefoto 's. De wezens leken klonen, zonder ingewanden, spieren of andere organen. Het leek erop dat ze geen voedsel verteerden zoals wij dat doen. Het voertuig werd als een taart in 6 stukken verdeeld, op diepteladers geladen en weggereden. "Ik kreeg kippenvel bij de gedachte dat we niet alleen waren in het universum." Het document dat de majoor onder ogen kreeg was getiteld : "Een onderzoek naar een mogelijke militaire bedreiging voor de strijdmachten van onze Europese bondgenoten." Zowel de Britse, Amerikaanse en Russische overheid waren betrokken bij de berging van het wrak. De Amerikanen vlogen de resten van het wrak naar de luchtmachtbasis Wright-Patterson, waar ze op mysterieuze wijze verdwenen. WP was lange tijd dé basis voor berging van ruimte-, en ander geheim tuig. In hangar 18 zouden zelfs 8 lijken van ruimtewezens aanwezig zijn. Toen journalisten de hangar bezochtten, bleek er slechts een magazijn en een lab aanwezig te zijn. Ik vermoed nu ook niet, dat indien de Amerikaanse overheid, zulke doofpotoperaties opsteld, ze aan de hele wereld hun collectie aliens gaat tentoonstellen.Er zijn verschillende UFO-crashes geweest, met een voorkeur voor Amerikaans grondgebied. Maar overal ter wereld komen ze voor. In 1994 vond een Nederlandse boer een enorme krater in zijn weiland. Middenin deze krater vond hij een stuk metaal van 2 kg. Gezien de grootte van de krater,

moet de klomp van op zeer grote hoogte neergekomen zijn. Als dit een meteoriet was, moest deze een helder lichtspoor aan de hemel trekken, schokgolven veroorzaken en bij impact, een enorme dreun en trilling veroorzaken. Maar niemand had iets gehoord of gezien. Onderzoek wees uit dat de klomp voor 45% uit ijzer, en 50% vanadium bestond. Vanadium komt in meteorieten voor in een gehalte dat nooit hoger is dan 1%. Bovendien wordt een meteoriet, die door de dampkring komt, flink beschadigt. De klomp had echter scherpe breukranden, die erop wezen dat het stuk metaal, van een ander stuk was afgebroken. Inmiddels was het gras rond de krater gaan verdorren. Uiteindelijk had de verdorde plek een diameter van 9m. De "meteoriet" gaf het startschot tot meerdere onverklaarbare verschijnselen in het dorpke Gastel. Diezelfde zomer ontstond er een graancirkel, 2j later opnieuw...Maar waar blijven die heldere foto 's en video-opnamen van UFO's? Alhoewel ze duidelijk met het blote oog waarneembaar zijn, is er bij een foto-opname maar een schemerige vlek zichtbaar. Misschien is dit niet zo moeilijk te verklaren. Bij de kernramp in Tsjernobyl, konden fotografen ook geen foto 's maken. Slechts één foto was gelukt, en deze was dan nog bijzonder korrelig. Dit komt door de straling. Onlangs(maart 2006) kwam Tsjernobyl weer uitgebreid in de media omdat het 20j geleden was, dat de ramp zich voordeed. Zelfs na 20 j. mislukken nog bijna alle foto 's die de journalisten nemen. De aandrijving van UFO's kan door nucleaire fusie tot stand komen, of door het opwekken van een elektro-magnetisch veld, waardoor foto 's altijd mislukken. Want zeg nu zelf, als je de boel wil belazeren, dan lever je toch een scherpe UFO-foto af? Manieren genoeg om dit te doen.Op 30 maart 1990 kwam er een UFO-melding binnen van het Belgische plaatsje Ramilles. 2 Belgische Ufologen, samen met een professionele fotograag, trokken naar het stadje, om de UFO proberen op foto vast te leggen. De eerste uren gebeurde er niets. De fotograaf doodde de tijd, door foto 's te maken van overvliegende vliegtuigen. Tot er ineens een gele lichtbol aan de hemel verscheen. Eén bekeek het verschijnsel door een verrekijker, de ander met het blote oog, en de fotograag door zijn telelens. Allemaal zagen ze hetzelfde. Naarmate de lichtbol dichterbij kwam, bleek het niet één bol te zijn, maar 4 immense lichten, afkomstig van een driehoekig voertuig met afgeronde hoeken. In het midden bevond zich een rode lichtbron. De fotograaf schoot een aantal rolletjes vol. De nacht was helder en de omstandigheden gunstig. De fotograaf was ook geen amateur, en wist welk materiaal hij moest gebruiken. Toch was op de negatieven niets te zien. Nochtans stonden de eerder gefotografeerde vliegtuigen, met hun minder sterke boordlichten, er wél op. Nadere bestudering wees uit dat de andere negatieven lichtpuntjes vertoonden. De Belgische fysicus A. Meessen onderzocht waarom de sterke lichtbundels niet op de foto stonden. Hij ontdekte dat een latent beeld, dat onder bepaalde omstandigheden door zichtbaar licht, op lichtgevoelig materiaal is gevormd, door latere, of gelijktijdige belichting met infrarood licht, kan worden vernietigd. Volgens Meessen straalde de UFO infrarood licht uit, wat de foto op voorhand al liet mislukken. Dit noemt men het "Herscheleffect." Amerikaanse onderzoekers deden een soortgelijke ontdekking bij een UFO in 1997 boven Mexico stad. Op klaarlichte dag, hadden inwoners het tuig boven de wolkenkrabbers zien zweven. Twee jongens legden het gebeuren op video vast. Een Ufoloog zette de videoband over op digitaal beeld, en tot zijn verbazing verdween de UFO. Pas toen hij de gamma-instelling op de recorder had aangezet, verscheen het object weer in beeld. De Ufo kon zich door middel van gammastraling onzichtbaar maken. - In 1996 trof een Belgische boer in zijn tarweveld bij Boekhoute, over een afstand van 80m, twee grote cirkels aan, waarbinnen zich twee andere meetkundige figuren zich bevonden. In het pictogram was een precieze baan van Mars en Venus te lezen. Ook werden er in Nederland en België cirkels gevonden in de vorm van schorpioenen, Keltische kruisen, hartjes, schroefen...Dit waren simpele vormen in tegenstelling wat in andere landen werd ontdekt. In Engeland doken spinnewebben, ijskristallen en DNA-ketens op. Voor Nederland was 1996 een topjaar, met melding van 97 cirkels. In 1997 werd bij Landgraaf(Nl) een cirkelformatie ontdekt, nadat de inwoners de dag ervoor, rare lichte aan de hemel hadden gezien.In Noord-Brabant ontstond er één onder een hoogspanningsmast, de eigenaar verklaarde dat het verschijnsel zich het jaar ervoor ook voorgedaan had. Een andere formatie onder een

hoogspanningsmast, volgde de gebogen richtingen van de elektriciteitskabels. Dit doet het vermoeden rijzen dat graancirkels iets met elektriciteit te maken hebben. Ik ben van mening dat ze te maken hebben met magnetische velden. P. Vigay, een graancirkelonderzoeker, meld weigerende camera 's, GSM's en andere elektrische apparaten, die dienst weigeren in de buurt van graancirkels. In Engeland worden ze vaak gesignaleerd bij heilige laatsen als Stonehenge en Aveburry. In Nederland bij Drenthe, alhoewel er nog geen één in de buurt van een hunnebed is gesignaleerd. In 1997 werd in de buurt van een prehistorische grafheuvel in Gelderland een prachtexemplaar ontdekt. Vlak onder de aren werd een gelei-achtige susbstantie ontdekt. Volgens Dr. Levengood is de substantie vermoedelijk afkomstig van een meteoriet. Hij beweert echter niet dat de graancirkels het produkt zijn van meteorieten, maar van een plasmawerveling. Eens soort van vortexwind, gelijkend op een tornado. Een Japanse professor creërde in zijn lab zulks een fenomeen. Op een stalen plaat maakte deze plasma-vuurbal, de mooiste ringen en cirkels in aluminiumpoeder. Hij vermoedde dus dat de graancirkels in de natuur op die manier werden gefabriceerd. Maar hij zag wel één gegeven over het hoofd, nl. dat zijn plasmavuurballen niet in staat waren om de ingewikkelde graancirkels te produceren die in de natuur voorkomen. Bovendien zouden de vuurballen moeten opgemerkt zijn. Om de meeste graancirkels te maken, moeten deze vuurballen nl. niet gering van omvang zijn. Er zijn verscheidene lieden die er een sport van maken om een graancirkel te fabriceren. Hoe onderscheid je een kunstmatige van een échte? Veel grappenmakers gebruiken een spil met een touw een een plank, om een gelijke cirkel te bekomen. Als de grond in het middelpunt van de cirkel is omgewoeld is het zaakje niet te vertrouwen. Veel cirkels bevinden zich in het midden van een veld, je kan dan makkelijk de toegangssporen van de mensen achterhalen. En het grootste bewijsstuk vormt het probleem van het knakken. Kunstmatige cirkels bevatten geknakt materiaal, terwijl de échte gebogen, maar niet geknakt zijn. Alsof ze zachtjes tegen de grond gezogen zijn. Een andere onderzoeker denkt dan weer dat de wervelingen veroorzaakt worden door ge-ioniseerde lucht, en dan komen we redelijk in de buurt van onze Ufo-aandrijving. Want als deze "tornado's" een natuurlijke oorsprong hebben, zien ze een paar dingen over het hoofd. Een windhoos slaat neer, trekt op en slaat enkele tientallen meters terug neer. Het is onmogelijk om een patroon te verkrijgen van centimeters nauwkeurige meetkundige figuren, waardoor de tornado het gebied een hondertal maal zou moeten wervelen op enkele meters. Een graancirkel heeft ook vlakke en uitermate nauwkeurige afmetingen en dimensies. Indien een vortex in het graan een figuur slaat, zullen de randen gekarteld en onnauwkeurig zijn, wat nooit het geval is.In 1997 werd een cirkel onderzocht bij Hooghalen(Nl). In een roggeveld lag een patroon van 15 cirkels, een ovale ring, en een paar verbindingsbalken. De knopen in de stengels zagen blauw en waren opgezwollen, alsof ze gekookt waren. Bij sommige graancirkels, wanneer het in rijp graan wordt gevormd, worden er gepofte graankorrels gevonden. De kracht die de cirkels vormt, veroorzaakt dus ook een kortstondige verhitting, en laat dat nu een tweede aanwijzing zijn naar onze UFO's, omdat mensen die een "close encounter" meemaakten, hier ook over spraken, en sommige er zelfs brandwonden aan overhielden. Regelmatig wordt er ook een wit poeder gevonden, een aminozuur, een bouwsteen van DNA. Een hoaxer verklaarde dat ze wel eens "rare" produkten in de graancirkels gooiden, om de onderzoekers nog meer te verwarren.Anderen beweren dat de cirkels boodschappen zijn van buitenaardsen of van Moeder Aarde zelf. In Engeland werd een cirkel ontdekt die de negen planeten voorstelde, alleen de Aarde ontbrak, wat gezien werd als een bewijs dat we de aarde aan het vernietigen zijn. Een medium verklaarde het volgende : "Je moet eerst naar binnen treden als je dit fenomeen wilt verklaren. Deze structuren zijn zo ingewikkeld, dat het menselijke brein ze niet kan ontcijferen. Maar er komt een tijd dat iedereen de waarheid zal zien. De structuren komen overeen met delen van de hersenen die wij nog niet kennen. Het bevat belangrijke informatie waarmee we kunnen transformeren tot onstoffelijke wezens. De fysieke wereld zal niet meer van belang zijn. Beetje bij beetje zullen deze structuren ons herinneren aan wat wij altijd al geweten hebben." Een boer ontdekte op 5 juli 1947 merkwaardige restanten van een in de lucht geëxplodeerd vliegtuig. Hij reed naar de stad om aangifte te doen bij de sheriff. Deze waarschuwde de basis van

Roswell, toen nog de enige basis met atoombommenwerpers. Eén van de eerste militairen die de plaats bereikte, was majoor Jesse A. Marcel. De hele omgeving werd hermetisch afgesloten. In een interview in 1979 verklaarde hij, dat hij alle tuigen van de Amerikaanse luchtmacht kende, en dat het neergestorte tuig geen, aan hem bekend luchtschip was. Het materiaal van het wrak voelde aan als perkament. Hij probeerde het aan te steken met een brander, maar vatte geen vlam. Daarna ging hij het te lijf met een mokerhamer, maar het lukte hem niet, om er zelfs maar een deukje in te slaan. Hoe licht het materiaal ook was, het liet zich niet snijden, buigen of breken. De majoor beschreef het als een soort textiel, maar dan met de eigenschappen van metaal. Niet ver uit de buurt deed zich een ander voorval voor. Getuigen uit de militaire kring beweren, dat er de nacht van de 4de juli een onbekend vliegtuig was waargenomen, dat ten Noorden van Roswell vloog. Omdat het toestel vanaf 3 verschillende punten werd waargenomen, was het makkelijk om te achterhalen waar het was neergestort. Toen de militairen op de plaats van de crash aankwamen, bevond er zich al een groep nieuwsgierige buurtbewoners. Onder bedreiging met geweld werden de aanwezigen tot geheimhouding verplicht. Het tuig was een vliegtuigwrak, maar dan zonder vleugels. Steve McKenzie, een getuige, verklaart dat hij vier kleine, niet menselijke, onbehaarde, humanoïde wezens heeft gezien. Twee bevonden zich in het schip, de andere 2 erbuiten. Later hoorde McKenzie dat er nog een vijfde wezen zich in het wrak bevond. De wrakstukken en de wezens werden onder de strengste geheimhouding naar de basis van Roswell gebracht. Op dat moment wist niemand nog niet dat het tuig ook onderdelen verloren had boven het land van de boer. Voor zijn overlijden verklaarde generaal Mc Mullen, dat hij indertijd een telefoon vanuit Washington kreeg om de zaak geheim te houden. Men zou hem de opdracht gegeven hebben een verhaal te verzinnen, om de pers met een kluitje in het riet te sturen. Ruim 300 getuigen die direct of indirect bij de berging betrokken waren, zijn opgespoord en geïnterviewd. Hoewel de meesten elkaar niet kennen, loopt hun verhaal evenwijdig. Door het openbaar maken van de zogenaamde MJ-12-documenten, zijn steeds meer wetenschappers en leden van de geheime dienst met hun verhaal naar buiten gekomen. Ze beweren dat er in de woestijn van Nevada een geheim militair complex bestaat, waar de Amerikaanse regering testvluchten uitvoert met gereviseerde wrakken van UFO 's. Er staat onomstotelijk vast dat de Amerikaanse wonderwapens er ontwikkelt en getest worden, zoals de Stealth-jager. Het nieuwste wapen zou de Aurora zijn. Ik ben er van overtuigd dat de meest tot de verbeelding sprekende tuigen en uitvindingen niet openbaar of "gelekt" zullen worden. Buiten het Roswell-incident, zal alle info die zogezegd geheim is, maar toch een manier gevonden heeft naar de publieke opinie, moedwillig verstrekt zijn door de "bevoegde" personen.Een paar weken na het Roswell-incident, werd de Veiligheidsraad bijeengeroepen. Dit was zeer uitzonderlijk, zelfs de aanval op Pearl Harbour heeft dit niet bewerkstelligd. Reden om te geloven dat er wel méér dan een weerballon neergestort is bij Roswell.In 1995 kwam het Rowell-incident in het nieuws door een film, die liet zien, hoe er autopsie werd verricht op een buitenaards wezen. Aangezien deze film niet getest werd op authenciteit(ouderdomsdatering), vind ik dit geen bewijs. Er zijn vele middelen om de kijker een loer te draaien. Net als de beroemde foto van Nessie(die door de fotograaf vlak voor zijn overlijden werd verklaart als een truuk, een platform met een zelfgemaakt monster), kan dit om manipulatie gaan. In een reportage op NGC werd mij ook duidelijk dat de tegenwoordige films over UFO 's en dergelijke, gemakkelijk kunnen worden getrukeerd met de huidige middelen.Een werkgroep wordt opgesteld na het Roswell-incident(Majestic 12, officieel bestaat deze niet). In een dossier over deze werkgroep, wordt echter nog méér info gegeven over de Roswell-crash. Op enkele brokstukken werden cryptische tekens aangetroffen. Men was van mening dat het schip niet op aarde kon gebouwd zijn geweest. Mijn mening is, na al de lectuur die ik verorberd heb, dat niets onmogelijk is op de aarde. Als er geen bewijzen zijn dat het bestaat, is dit geen bewijs dat het niet bestaat, als U begrijpt wat ik bedoel. Naar de aandrijving van het vaartuig kon enkel maar worden gegist, omdat dat gedeelte totaal vernield werd. Als men de aandrijving niet begrijpt, kan men de werking ook niet verklaren natuurlijk.

Er wordt ook vermeld dat er aan de grens met Mexico en Texas een UFO is neergestort, waarvan de bemanning volledig is verbrand. De instructies aan de president Eisenhower meldden, dat Majestic 12 in het kader van de nationale veiligheid, streng geheim diende te blijven. Mochten de feiten toch uitlekken, zouden er noodmaatregelingen genomen worden...In een militair blad wordt verklaard, dat er in Area 51 technieken worden getest die alle verbeelding tart. Een gepensioneerde Lockheed-medewerker, verklaard in hetzelfde artikel, dat er boven Area 51 tuigen rondvliegen, die zelfs George Lucas versteld zou doen staan. Hij bevestigde ook dat vliegende schotels wel degelijk bestaan. Hoewel het gebied ontoegankelijk is voor het publiek, kan je aan de rand soms wel een glimp opvangen van een testvlucht. Op een video van een Amerikaans televisiestation zijn verschillende lichtvlekken te zien, die zich in een slingerende baan door het beeld bewegen, en daarna seconden onbeweeglijk blijven hangen. Nu ben ik zeer sceptisch over de Amerikaanse tv. Bij ons is het fenomeen ook al bekend. Niets is te gek om de heilige kijkcijfers doen te pieken.Daarom beperk ik mij tot de getuigenissen en gebeurtenissen die een hoger gehalte van waarheid bevatten. Op 26 juli 1952 verschenen er UFO 's bij de luchthaven van Washington. Zes objecten werden op de radar waargenomen. Piloten van aankomende en vertrekkende vliegtuigen meldden dat ze vreemd lichten gezien hadden. Even later waarschuwde de luchthavenleiding het ministerie van Defensie, die prompt twee jagers de lucht instuurden. De piloten naderden de UFO 's tot op ongeveer 16 km, maar konden ze niet inhalen. Alle betrokken personen meldden dat het om "vaste" voorwerpen ging. De persconferentie over deze gebeurtenissen werd het grootste mediaspektakel sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog. Het Ministerie van Defensie verklaarde dat de tuigen niets te maken hadden met geheime ontwikkelingen bij de Amerikaanse of Russische legereenheden. Militaire gezagvoerders beweerden dat dit het bewijs was dat ze van buitenaardse herkomst waren. De waarnemingsrapporten werden doorgestuurd aan de Geheime Dienst en het Technisch Onderzoekscentrum van de vliegbasis Wright-Patterson. Dit wijst op het feit dat de instanties deze waarnemingen uitermate serieus namen.Latere incidenten hadden de militaire instanties en geheime diensten ervan overtuigd, dat in het vervolg de UFO-waarnemingen beter in het diepste geheim onderzocht moesten worden. Dit om paniek onder de bevolking te voorkomen. Tegenstanders van de UFO-logie werpen op dat er in Rusland geen gevallen van UFO-waarnemingen zijn bevestigd. Dit ligt natuurlijk delicaat, omdat Rusland nu tijdens de Koude Oorlog niet bekend stond, om zijn mededeelzaamheid, en vrijheid van meningsuiting. Halverwege de jaren 80 werd er een onderzoekscentrum opgericht, speciaal voor uitvoerige studies van UFO-waarnemingen. Dus toch waarnemingen in Rusland.De CIA had in Amerika de taak om de waarnemingen in het belachelijke proberen te trekken, door documentaires en cartoons over het fenomeen te maken. Zakenclubs, universiteiten en tv-stations werden beïnvloed om aan deze campagne mee te werken. De documentaires werden zo opgesteld, dat ze eerst een boeiend verhaal leken te vertellen, om dan later met een simpele verklaring, de beweringen te weerleggen. Vanaf 1953 werd alle UFO-materiaal uiterst geheim onderzocht. Elke openbaarmaking of lekken van info, werd gezien als een inbreuk op de staatsveiligheid, en werd bestraft met de wet op spionage, straffen variërend van een boete van 10 000$, tot een gevangenisstraf tot 10 jaar. Amerikaanse militairen die te maken kregen met UFO-waarnemingen, moesten een eed afleggen. Na hun carrière riskeren ze hun pensioen kwijt te raken, moesten ze hun mond voorbijpraten. Getuigen worden onmiddellijk belachelijk gemaakt, wat ertoe bijdraagt dat steeds minder en minder mensen met hun ervaringen naar buiten komen.Dat deze campagnen nog net zo actief zijn als vroeger blijkt uit het volgende :Tot de jaren 90 werd er weinig ruchtbaarheid gegeven aan de graancirkels. Heel weinig mensen wisten dat sommige van de patronen meer dan 100m in doorsnee waren, en dat het graan niet was geknakt. Steeds meer wetenschappers begonnen zich in het fenomeen gaan te verdiepen. De overheidsinstanties zochten naar manieren om deze waarnemingen te ontzenuwen. Via een Britse

krant werden 2 oude heren opgetrommeld die beweerden dat zij de makers waren, wat totaal ongeloofwaardig was, maar het werd door alle persbureaus ter wereld klakkeloos overgenomen. De wetenschappers die zich met het fenomeen bezig hadden gehouden, werden afgeschilderd als charlatans en sensatiezoekers. Maar in Engeland werd al onmiddellijk duidelijk, dat er met de 2 heren iets niet klopte. Ze hadden alles uit hun duim gezogen. Maar dit feit kreeg géén aandacht in de internationale pers. Het grote publiek gelooft dus nog altijd, dat deze heren er verantwoordelijk voor waren, en dat de graancirkels nu uit de wereld zijn gebannen omdat je er niets meer van hoort. In 1992 werd een wedstrijd "graancirkels vervalsen" gehouden in Engeland. Veel deelnemers brachtten het er beter vanaf dan de 2 bejaarden. Maar ze slaagden er niet in om de typische wervelstructuur aan te brengen, het is namelijk niet mogelijk om de stengels in een hoek van 45° te plooien, zonder dat ze breken. Dr. Levengood, een biofysicus uit Michigan, constateerde dat de celstructuur van de planten in de "échte" graancirkels was veranderd. Zaad dat uit de cirkels afkomstig was, groeide 45% sneller dan gewone planten. Kernfysici en chemici, ontdekten uit bodemmonsters, dat ze kortlevende organismen bevatten, die niet op de aarde voorkwamen. Medewerkers van het project Argus, vonden blaasachtige structuren in de planten. Deze zouden kunnen wijzen op een kortstondige verhitting. Afgezien van deze ontdekkingen werden ook vliegende lichtobjecten gezien, waarna later graancirkels gevonden werden in de omgeving.In 1966 deed zich een UFO-waarneming voor nabij Pittsburgh. Een oplichtende UFO werd over een afstand van 150 km gevolgd door patrouillewagens van de politie. Vier politiemensen hielden de UFO in de gaten, tot hij omhoog steeg, en een lijnvliegtuig passeerde. De politie nam onmiddellijk contact op met de nabijgelegen luchthaven, om te checken of de bemanning van het vliegtuig de UFO in het oog kon houden. De toren antwoorden dat de UFO op het radarscherm was verschenen, maar die verklaring werd later ingetrokken. Op hetzelfde moment schoot de UFO omhoog en verdween. Een andere politieman meldde dat hij 2 straaljagers had gezien die de UFO volgden. Dit voorval werd door de luchmacht gebagataliseerd. De politiemensen zouden eerst een verkenningssatelliet gezien hebben, en zouden later de planeet Venus achtervolgd hebben. De politiemensen moesten ontslag nemen en werden voor gek versleten. Op 19 september 1976 ontvangt de luchtmacht van Iran meldingen van UFO 's. Een onderscheppingsjager werd erop afgestuurd. Het object was wegens de glinstering al zichtbaar vanaf 100 km. Toen de jager binnen een afstand van 40 km. was gekomen, vielen de boordinstrumenten en de radioverbinding uit. De piloot brak de vlucht af, en keerde zijn vliegtuig. Kennelijk werd het vliegtuig door dit manoeuvre als niet meer gevaarlijk beschouwd voor de UFO, en werkten de boordinstrumenten en radioverbinding van de jager terug normaal. Waarschijnlijk kunnen deze tuigen niet moedwillig de installatie van de jagers saboteren, maar keert er storing op wanneer ze te dicht in de buurt komen, door de ionisatie van de lucht rond het tuig.Een tweede waarneming werd opgemerkt op de radar, het signaal was zo sterk, als betrof het een Boeing 707. De grootte van het object was vanwege de glinstering moeilijk in te schatten. Het object straalde in een rechthoekig patroon, afwisselend blauwe, groene, rode en oranje lichtflitsen uit, die elkaar zo snel opvolgden, dat alle kleuren gelijktijdig zichtbaar waren. Een straaljager zette de achtervolging in. Een tweede object kwam uit de UFO, en stevende recht op de jager af. De piloot probeerde een raket af te vuren, maar opeens werkte zijn wapenconsole niet meer. De radioverbinding viel uit. De piloot maakte een bocht en voerde een G-Dive uit om zich van het object te verwijderen, maar het bleef hem volgen op een afstand van enkele kilometers. Toen de piloot opnieuw een manoeuvre uitvoerde, keerde het object terug naar de UFO en verenigde er zich mee.Kort nadat dit gebeurde verscheen er één vanaf de andere zijde van de UFO. Deze daalde razendsnel, de piloot verwachtte een explosie, maar het object bleek zachtjes te landen. Het straalde een zeer fel licht uit over een gebied van een drietal kilometer. De boordinstrumenten van zijn vliegtuig begonnen weer normaal te functioneren. Een lijnvliegtuig dat in de buurt kwam, had eveneens last van deze storingen. Bij daglicht werd een helikopterbemanning naar het gebied gebracht waar het toestel zou zijn geland, maar ze vonden niets. Toen ze wat verder naar het westen zochten, hoorden ze een bieptoon. Ze landden bij een boerderij waar de toon het luidst te horen

was. Ze vroegen aan de bewoners of ze iets ongewoons gezien hadden die nacht. Ze spraken over veel lawaai en felle lichten. Vliegtuig en landingsgebied werd op straling onderzocht..."Nadere gegevens volgen..." stond in het verslag...Uit de lijst van de betrokken instanties en militaire diensten, die op het hierboven vermelde document zijn geplaatst, blijkt dat dit incident tot in de hoogste regeringskringen aandacht kreeg. Het werd doorgegeven aan de volgende instanties in Amerika. Minister van Buitenlandse Zaken, CIA, Het Witte Huis, luchtmacht, leger, marine, DIA, de commandant van de marine in het Midden-Oosten, Amerikaanse luchtmacht in Europa en het Europees Defensiecommando. Vermoedelijk bestaan er over dit incident nog meer documenten, maar worden die op grond van veiligheidsoverwegingen geheim gehouden. Dat de UFO niet voldoet aan de "aardse normen", blijkt uit het feit dat een vliegtuig geen blauwe lichten mag bezitten.Het geval is ook interessant omdat er zich getuigen bevonden op verschillende plaatsen, die vergelijkbare waarnemingen deden vanop de grond en vanuit de lucht. Het ging om bijzonder geloofwaardige getuigen. De visuele waarnemingen werden door de radar bevestigd, sommige bemanningsleden hadden, door de felle glinstering, psychische problemen. De UFO gedroeg zich intelligent, daar het tuig de wapensystemen van de jager uitschakelde, toen die een raket wenste af te vuren...Misschien zijn de waarnemers getuige geweest van de ontvoering van de bewoners van de boerderij?Maar wat kunnen we opmaken uit een ontvoering? In 1978 maakte een onderzoek brandhout van de regressietechniek, waardoor "ontvoerden" hun relaas konden doen. Iedereen zou onder hypnose, mits de juiste vragen gesteld, een ontvoering kunnen bijeen "fantaseren." Recenter onderzoek meld dat er "nieuwe herinneringen worden aangemaakt." Proefpersonen gaan gaten in het geheugen opvullen met fantasiën, het zogenaamde "false memory syndrome." Indien de ontvoeringen toch gebeuren, hoeft U niet onmiddellijk te wanhopen. Het lijkt erop dat de ontvoerders een selectie hebben gemaakt wie ze gaan "volgen." Slachtoffers worden regelmatig ontvoerd, en vanaf jonge leeftijd(+- 7j). Een Nederlandse vrouw verteld : "Ik moet ongeveer 4j. oud zijn geweest, toen ik een zoemtoon in mijn hoofd hoorde. Er kwamen in mijn slaapkamer allemaal lichtballetjes binnen, die zich vervolgen materialiseerden in kleine wezens. Ze keken alleen maar naar mij met grote, zwarte ogen. Ze bezochten me nog tientallen keren, en ik begon ze als vriendjes te beschouwen. In het begin was ik bang, maar al snel raakte ik aan hen gewend. Op mijn zevende namen ze me in een lichtstraal mee naar boven. Ze staken een naaldvormig voorwerp in mijn neus, en dat deed vreselijk veel pijn. Ik dacht dat ik wel een heel slecht kind moest zijn, omdat ze me zo behandelden. Vanaf dat moment ben ik nog tientallen keren ontvoerd."Een 38-jarige autoverkoper, Ben, verklaart : "Op het moment dat ik de wezens voor het eerst zag, was ik 7j. Ik hoorde een zoemgeluid, en ineens stonden er rare wezens rond mijn bed. Ik werd meegevoerd door het raam. Ik wordt in een vreemde ruimte gebracht, met verschillende nevenzalen. Vervolgens begonnen ze mijn ganse lichaam te bekijken en te betasten. Daarbij gebruikten ze verschillende instrumenten, oa een soort scanner. Sommige onderzoeken waren pijnlijk." Toen Ben & Saskia in de puberteit zaten, veranderden de aard van de onderzoeken. Ben verklaart dat ze sperma bij hem onttrokken, hij is ervan overtuigd dat ze dat gebruiken voor het creëren van hybride wezens. Saskia vertelde dat ze werd onderzocht op een manier die je kunt vergelijken alsof een gynaecoloog dit zou doen. "Ze spreidden mijn benen en brachten een buis in in mijn vagina. Ik denk dat ze op die manier eicellen onttrokken. Op mijn 18de hebben ze een foetus geïmplanteerd, die na enkele weken weer werd weggehaald. Ik weet dat ik echt zwanger ben geweest, omdat ik naar de huisarts ben geweest en een echo heb laten maken. Na een aantal weken bleek ik niet meer zwanger te zijn. Tijdens een van de ontvoeringen hebben de wezens de foetus bij me weggehaald. De volgende ochtend werd ik wakker met een bloeding. Ik ben onmiddellijk naar het ziekenhuis gegaan, en werd daar onderzocht. In het gynaecologisch rapport stond "Missed abortion", het kindje was verdwenen, wel werd er placentaweefsel aangetroffen. Ze verteld dat de wezens het kindje bij haar weghaalden. Het was niet groter dan een vuist, en zag er niet echt

menselijk uit. Nadien werd het in een soort cilinder geplaatst. Ik had er een heel triest gevoel over, omdat het bij geen één van de twee werelden hoort.Ben, bij wie ook een vreemsoortig apparaat werd ontdekt, verklaart : "Ik ben ervan overtuigd dat de wezens hybriden kweken. Bij een van mijn ontvoeringen heb ik de ruimten met deze wezens gezien. Ik schrok er enorm van en besefte dat ik betrokken ben bij een project, waarmee ze ons genetisch materiaal gebruiken. Saskia verteld dat ze een soortgelijke ruimte heeft gezien, waar de hybriden worden "opgekweekt," nadat ze bij de vrouwen worden weggehaald, en ze zelfstandig kunnen ademen. Waarom deze hybriden? Eén van de theoriën zegt dat deze wezens afstammen van de dolfijnachtigen, en dat ze zich op een andere planeet hebben geëvolueerd tot wat ze nu zijn. In enkele uiterlijke kenmerken zou je de relatie nog kunnen zien. Ze hebben net als dolfijnen een grijze, koude huid, ogen met vliezen erover en is de vorm van hun schedel identiek aan die van dolfijnen. Ze zijn in staat om hun slachtoffers te verlammen. Dolfijnen slagen door middel van ultrasonische straling, om hun belagers te verlammen, dit doen ze door langdurig staren. Dit komt ook overeen met het "grondig bekijken" van hun slachtoffers door de wezens. Nu vind ik dit weer een theorie die op niets gebaseerd is. Alleen een diersoort met ongeveer dezelfde kenmerken opzoeken, en een verhaaltje verzinnen...Een andere theorie meld dat ze niet zijn ontstaan door evolutieprocessen, maar door kloontechnieken. Achter hen staan de kloonmeesters die deze wezens klonen. Ze kunnen zichzelf niet voortplanten. Maar klonen heeft op langere termijn hetzelfde effect al inteelt. De soort verzwakt. Daarom verwijderen ze DNA bij de mensen om dit te vermengen met het hunne, en brengen dit in bij aardse draagmoeders, die het dragen tot het oud genoeg is om in hun "kweekcentrums" verder te laten volgroeien. Ufologen melden dat er al verschillende hybriden zich onder de mensen bevinden, geïnfiltreerd en geïntegreerd in onze maatschappij.De ontvoeringen lijken ook meerdere leden van éénzelfde familie te affecteren. Volgens Saskia, heeft niet alleen haar moeder dezelfde ervaringen, maar ook haar 7-jarig dochterje. Op haar vierde werd ze huilend wakker, schreeuwend dat ik haar in de steek liet, en dat ik niet kwam toendat ze me geroepen had. Toen ik vroeg waarom ze geroepen had, antwoorde ze, dat "ze" haar kwamen halen uit haar bed, en dat ze niet mee had gewild. Wie "ze" waren, kon ze niet verwoorden. Soms verteld ze dat ze is meegenomen, en dat ze heel leuk heeft gespeeld met haar ruimtevriendjes...De laatste jaren is er veel onderzoek verricht naar de werking van het geheugen. Zo staat vast dat beelden uit kranten, films, tijdschriften...dusdanig door het geheugen kunnen worden geabsorbeerd, dat mensen denken dat ze het daardwerkelijk hebben meegemaakt. Dit wordt cryptomnesie genoemd. Er bestaat ook een grote groep mensen die lijden aan fantasy prone personalities, een aangeboren, extreem grote fantasie. 4% van de wereldbevolking lijdt eraan, en dit is volgens de onderzoekers het fenomeen waar 87% van de ontvoerden aan lijdt.Een neuropsycholoog noemt het ontvoeringssyndroom "temporaalkwabepilepsie." Een welvaartsziekte die ontstaat door sterke gevoeligheid aan magnetische velden, die bv. een tv produceert. Patiënten met ontvoeringsverhalen beschikken over een abnormaal functionerende temporaalkwab in de hersenen. Hierop werden ze niet alleen hyperactief, maar hadden ze ook sensaties, die leken op uittredingen. Hij vermoed dat als het mogelijk is om uit het lichaam te treden, het ook mogelijk is om terug in het geboortekanaal te gaan en onze eerste levensmaanden te herbeleven, dit zou het beeld van een foetus opleveren die sterk gelijkt op een alien. Ik vind het allemaal nogal vergezocht. Als er één algemene theorie zou bestaan, die de ontvoeringen zou verklaren, ok, maar iedereen verteld dezelfde verhalen, dus zou ik veronderstellen dat iedereen aan dezelfde "ziekte" lijdt. Dit is dus hoegenaamd niet. Wetenschappers goochelen met halve waarheden en leggen verbanden, die er niet zijn. Ik vind de theoriën interessant, maar ik geloof er niet veel van. We gaan nog even terug op de zaak van Saskia de Jong : "Tijdens één van de onderzoeken werd er met een lange naald een klein voorwerpje in mijn neus ingebracht. Een soort chip waarmee ze me

in de gaten kunnen houden. Telkens als de wezens komen, kan ik het voorwerp voelen, alsof het kleine stroomstootjes geeft." Saskia staat hierin niet alleen. In Amerika deed een chirurg een operatie bij twee ontvoeringsslachtoffers. De meeste ontvoerden spreken van implantaten in de hersenen. De chirurg koos voor implantaten die gemakkelijker bereikbaar waren, hij opereerde een man die beweerde dat hij een implantaat tussen duim en wijsvinger had, en een vrouw die beweerde dat ze er eentje in haar voet had. Hij wist de voorwerpen te lokaliseren. Uit de hand van de man werd een voorwerp van 2 op 4 mm gehaald. Uit de voet van de vrouw mat het voorwerp 2-3 mm. De voorwerpjes hadden veel weg van een cyste. Ze waren omgeven door weefsel dat merkwaardig grijs van kleur was. Geen van de chirurgische instrumenten kon er doorheen gaan. Het was uitzonderlijk hard. Hierbij werden ze ook gehinderd door het magnetisme van de voorwerpen, de instrumenten bleven er steevast tegen plakken. De chirurg meldde nog nooit zoiets vreemds te hebben gezien. De voorwerpen bleken onder ultraviolet licht groen op te lichten. Toen hij het harde membraan, dat de voorwerpjes omgaf verhitte, verbrokkelde het. Het materiaal dat eens zo hard was geweest, bleek na onderzoek uit gewoon bloed te bestaan. Na verwijdering van de mysterieuze harde laag, bleek een van de voorwerpjes uit twee, losse, glanzend metalen voorwerpjes te bestaan, die samengevoegd de letter t vormden.Ook Saskia liet het voorwerp in haar hersenen onderzoeken. Ze liet enkele hersenscans maken, waardoor een klein voorwerp zichtbaar werd, dat oorspronkelijk niet in de hersenen thuis hoort. Voor Saskia was dit bewijs voldoende. "Ik heb ontzettend gehuild, gewoon omdat ze me serieus namen en begrepen waar ik doorheen ging. Het feit dat ze niet precies wisten wat het was, vond ik niet zo erg, het ging me er alleen maar om dat ik nu weet dat er inderdaad iets zit, dat ik me niet heb ingebeeld."Saskia verteld ook dat haar man snachts wakker werd, en bemerkte dat ze niet in bed lag, hij ging naar beneden, en toen hij terug in de slaapkamer kwam, bleek ze terug in haar bed te liggen. Ook vermeld ze dat tijdens haar kinderjaren, haar moeder haar op een bepaald moment kwijt was. Ze had de ganse nacht gezocht, en trof haar dochter 's morgens huilend bij de voordeur aan. Haar ontvoerders hadden haar aan de verkeerde kant van de deur afgezet...

Een DC 4 vloog richting Puerto Rico. De co-piloot merkte een licht op, welk hij identificeerde als het achterlicht van een ander vliegtuig. Nochtans werden er in de buurt geen andere vliegtuigen gemeld. Hij keek op zijn controlepaneel, en wanneer hij terug opkeek, merkte hij tot zijn grote schrik dat het object veel groter was en recht voor hen. Het licht kwam op hen af met razende crashkoers. Het streek over de linkervleugel, gevolgd door nog 2 andere kleinere vuurballen. Als deze waarneming een object was, dat bestuurt werd door een hogere intelligentie, waarom gedraagt het zich zo "kinderachtig" door de piloten de daver op het lijf te jagen? Wilden ze opgemerkt worden? Blijkbaar. Een ander incident meldt een waarneming door topmilitairen. Tijdens een feest bij een CIA-topman, werd een lichtobject opgemerkt. Ze dachten dat het een vliegtuig was, maar ze realiseerden zich dat het volkomen geruisloos was. Latere navraag meldde geen vliegtuigen of ander tuig in de omgeving. Wilde "ze" bewijzen aan deze topmensen dat er wel degelijk met hun rekening moest gehouden worden? Het kan natuurlijk ook toevallig zijn. Er zijn zoveel waarnemingen, dat de kansberekening het toelaat dat zulke gebeurtenissen zich voordoen. In 1997 meld een student het volgende : "Ik was met mijn auto op weg naar een vriend, toen ik een heuvel opreed. Ik zag ineens verschillende lichten verschijnen, en dacht aan een neerstortend vliegtuig, dus ging ik op mijn remmen staan. Het object vloog vlak boven mijn wagen, en maakte geen geluid. De lichten waren blauw, geel, rood en wit van kleur."In mei 1967 kwam Stephen Michalak thuis, met eerstegraads brandwonden op zijn borstkas, en klaagde hij over misselijkheid. Hij vertelde dat hij aan het wandelen was, toen een gans luid begon te kwaken. Toen hij opkeek, zag hij twee sigaarvormige objecten die neerdaalden uit de lucht. Eén ervan bleef in de lucht hangen, terwijl het andere lande op een platte rots. De tweede UFO begon zich te verwijderen, de kleuren veranderend van rood over oranje naar grijs. Het bewoog zich snel, zonder geluid te maken. Het tuig op de grond veranderde ook van kleur. Er was een opening aan de

bovenkant, alwaar helder purper licht uitstraalde, welk hem verblindde. Hij voelde windstoten van warme lucht, rook een brandlucht van salpeter, en hoorde het zachte geluid van een electrische motor op volle toeren. Er was ook een sissend geluid, als van lucht die in het toestel werd gezogen. Een deur stond open in de zijkant. Zijn angst had plaats gemaakt voor nieuwgierigheid, denkende dat dit een Amerikaans ruimteproject was. Hij naderde, en hoorde gedempte stemmen boven het sissend geluid. Hij riep ofdat ze problemen hadden, maar er kwam geen antwoord. Hij stak zijn hoofd in de opening, en zag een web van licht, als in een lasershow. Wanneer hij zijn hoofd terugtrok uit de ruimte, sloot de deur. Hij raakte het tuig aan, en het verbrandde zijn handschoen. Het tuig kantelde, en hij voelde een snerpende pijn in zijn borst. Ondertussen veranderde het tuig van kleur en verdween...Michalak 's verhaal werd op waarheid getest door een onderzoeker, die overtuigd was dat hij de waarheid sprak. Michalak vond de plaats van de landing echter niet terug. In 1967 zag een 23-jarige ex-marinier iets, wat hij eerst identificeerde als een geparkeerde vrachtwagen. Toen hij zijn groot licht aanstak, zag hij een sigaarachtig voorwerp op drie poten, met rode lichten. Enkele seconden later steeg het op. Hij noteerde de sighting in zijn logboek. Hij vroeg zich ook af, alhoewel het gebeurde zich maar in een flits zich had voltrokken, hoe het kwam dat zijn 10 minuten-durende rit, er eentje van 30 min was geworden. Hij had ook een rode plek in zijn hals, die er voorheen nog niet was. Hij begon nachtmerries te krijgen, en probeerde zelfs zijn vrouw te wurgen in zijn slaap. Hij had ook een constant gezoem in zijn oren. Hij werd toch nog benoemd tot politiechef, de jongste tot dan toe, maar moest deze job opzeggen wegens aanhoudende hoofdpijn. In '68 wordt hij onder hypnose gebracht. Hij verteld wat er verder gebeurde die nacht. Wanneer hij zijn groot licht aanstak, zweefde het object over zijn wagen, de bestuurders van het tuig naderden zijn wagen. Eén van de wezens spoot een groenachtig gas, dat de auto omhulde. Wanneer hij zijn revolver wilde nemen, richtte een wezen een staaf op hem, waardoor hij verlamd werd. Daarna werd er iets tegen zijn hals geduwd. Het wezen vroeg : "Ben je de bewaker van deze plaats?" Het wees naar een nabijgelegen energiecentrale en vroeg :"Is dat de enige energiebron die jullie hebben?"Daarna werd hij geïnviteerd om aan boord te komen. Er werd hem verteld dat het een klein observatieschip was, gemaakt van pure magnesium, en dat het een energieveld rond zich produceerde bij de landing. Ze vertelden hem dat ze basissen hadden op Venus en andere planeten, net als ondergrondse basissen aan één van de polen, en voor de kust van Florida. Al deze info werd gegeven in een gebroken Engels, en de stem leek te komen vanuit de borst van het wezen. Ze droegen zilveren uniformen met een embleem van een gevleugeld serpent. Er werd hem verteld dat hij later het universum zou zien en nog 2 maal gecontacteerd zou worden. Hij mocht niets vertellen over zijn ontmoeting. Wat kunnen we opmaken uit dit verhaal? Ten eerste vind ik het verdacht. Als de wezens onze aarde al jaren bezoeken met vliegende schotels, hoeven ze geen domme vragen te stellen in de trant van : "Is dat jullie enige energiebron?" Dan weten ze het ondertussen wel. De wezens die Shirmer ontmoette hadden kleding en helmen aan. Als zijn verhaal waar is, dan zou het eerder een geheim project van de regering kunnen zijn. Ik sluit de mogelijkheid niet uit, dat er véél tuigen in Area 51, en andere geheime basissen op de wereld, worden ontwikkeld. Ik heb dan weer de neiging om het verhaal te geloven, daar er vermelding wordt gemaakt van het gevleugeld serpent(gevederde slang) en de basissen op één van de polen, net als de ondergrondse basissen. In 1965 hoorde een Franse boer een raar gefluit. Hij zag een eivormig tuig, staande op zes poten, met twee wezens. Vandalen hadden eerder zijn lavendelveld geplunderd, dus sloop hij naar hen toe. Toen hij zag dat het geen jongens waren, stapte hij vastberaden op hen toe. Eén van de wezens richte een soort pen op hem, waardoor hij volledig verlamd werd. Het tuig vertrok. De beschrijving die hij gaf van de wezens, was de gangbare optekening van een alien. In Papoea, Nieuw Guinea, zag een priester een groot licht in de lucht, hij stuurde een misdienaar weg, om andere mensen te verwittigen. Het licht was dicht genoeg, om te zien dat er boven in het tuig beweging te zien was. Een blauw licht was zichtbaar voor de UFO verdween. Maar een uur later zag de priester de UFO terug. Hij werd vergezeld van een tweede. Een derde UFO werd

gezien nabij het dorpje. De priester en vele andere getuigen zagen deze UFO 's. De volgende dag waren ze er weer wanneer de priester samen met de leraar van het schooltje en een verpleegster, in de buurt van het hospitaal wandelden. Weer zagen ze beweging in het bovenste deel van het tuig. De leraar wuifde, en er werd teruggewuifd vanuit de UFO. Meerdere getuigen begonnen te wuiven, en hun gebaren werden beantwoord. Een sceptische onderzoeker tov van UFO's, Alan Hynek, was er van overtuigd dat de priester niet loog. Hynek werd in het begin aangeworven door de regering, om het UFO-fenomeen belachelijk te maken. Maar hij werd jaren later zelf "bekeerd", en begon erin te geloven. De regering en luchtmacht waren niet blij met deze bekering, maar Hynek was ondertussen al zo bekend in het wereldje, dat dreigementen ter zijner adres, niet veel meer uithaalden. De bevindingen van Hynek komen later nog aan bod.