ANATOMIA I FIZJOLOGIA 8

Rycina 2.1 Pies średnioczaszkowy – nożycowy zgryz w obszarze zębów siecznych. Łuk zębów siecznych szczęki znajduje się donosowo od łuku zębów żuchwy z powierzchniami siecznymi siekaczy żuchwy opierającymi się o podstawę korony siekaczy szczęki (cingulum).

Rycina 2.2 Pies średnioczaszkowy – wzajemne ułożenie kłów. Kieł żuchwy mieści się w przestrzeni międzyzębowej pomiędzy trzecim zębem siecznym szczęki i kłem szczęki, nie dotykając żadnego z nich, czyli pomiędzy koroną kła żuchwy i oboma sąsiadującymi zębami powinna być równa wolna przestrzeń.

Rycina 2.3 Pies średnioczaszkowy – wzajemne ułożenie zębów przedtrzonowych. Pierwszy ząb przedtrzonowy żuchwy powinien znajdować się najbardziej donosowo z przedtrzonowców. Korony poszczególnych zębów przedtrzonowych powinny mieścić się w diastemie łuku przeciwległego, poczynając od najbardziej donosowo położonego pierwszego przedtrzonowca żuchwy. Takie ułożenie można nazwać „efektem piły”.

Rycina 2.4 Relacje położenia zębów przedtrzonowych i trzonowych u psa średnioczaszkowego. Powierzchnia policzkowa bliższa należąca do pierwszego zęba trzono-wego żuchwy styka się powierzchnią podniebienną czwartego przedtrzonowca szczęki, a dalsza powierzchnia zgryzowa pierwszego trzonowca żuchwy styka się z podniebienną powierzchnią zgryzową pierwszego trzonowca szczęki.