1
રવિિાર | 27 મે, 2018 www.divyabhaskar.co.in/magazine/rasrang 06 રવસ દરમિયન તીય આવેગોિં નટકીય પરરવતનો આવવં સવરમવક છે. ગય કિં આપણે િ મિમિક તબ દરમિયન કેવ તીય આવેગ અનુરવય, તે ણયું હવે આગળન તબ ગે ણીએ. ગરમ અને રોમાંચક: બી વમાવિક તબો: ગરવસન િ ણ િમહન દરમિયન તિે જે કંઇ ગુિવયું હોય તેને તિે આગિી ણ િમહનન ગળિં િણી શકો છો. ખરેખર તો ગરવસિં 14િ અઠવરિયની શઆતી જ તિરિં આતિમવિ અને શકતનો િંચર વનું શ ય છે. આ દરમિયન તિરી તીય રૂખ પણ ઊઘિે છે. ગરવસન િ ણ િમહન દરમિયન તિને અનુરવતો ક કે અિહજતની લગણી મતીય મિમિકન ગળ દરમિયન દૂર ય છે અને િનમિક પરરકસમતન બદલવનો એક નવો દોર શ ય છે. જે તિરી તીય ઇચછઓને બળ બનવવિં િદદપ ય છે. સતનિં પણ પરરવતન અનુરવી શકશો. િિગિ દરમિયન તિર સતનિંી વહી ઝરે તો ચકશો નહીં. િેિ િણતી વખતે સતનિંી નીકળતું પતળું પીળશ પિતું કોલોસોિ સતનિં દૂધનો રરવો તં પહેલં નીકળે તે િિનય છે. િકિ અને ગરાિસાનો ી વમાવિક તબો: તીય આવેગો િટે ગરવસનો બી તબો તિર િટે આશીવદપ હતો. તો ગરવસન ી તબ દરમિયન (િોટરગે 24-26િ અઠવરિયે) પણ તિરી તીય ઇચછઓ ફરી એકવર બળ બનશે. ગરિં વધી રહેલ બળકનો આકર િિગિને કરઠન બનવે છે. આ ઉપરંત વધી રહેલ વજનને કરણે ખિ કરીને પીઠિં ત દદને કરણે િિગિ િટે યોગય આરિદયક કસમત ઊરી કરવિં તકલીફ પિે છે. આ ઉપરંત ગરધનન બી મિમિક તબ દરમિયન તિરં ગુપતંગોિં વધી રહેલો રવહ જે તિને હળવ સપશી પણ ઉેજનનો અનુરવ કરવતો હતો. તેની બદલે હવે ી તબ દરમિયન હળવો ચકો પણ તિર િટે પીિદયક બને છે. ગરિંન બળકનું વધી રહેલું વજન, અપૂરતી ઘ વગેરેને કરણે આ તબિં ફરી એકવર િેિ તિર િટે અમનચછનીય બનશે.િહવની બબત એ છે કે ગરવસ દરમિયન તિરે તિર િીન કોઇપણ કરન વતની કે દરરોજ કે અઠવરિયે બદલતી તિરી ઇચછઓી ચકવની કે િૂંઝવની જર ની. આ બધું એકદિ િિનય છે. { [email protected] ગરાિસામાં નાાતમક આિેગોનુપૂર કામ િવહતા ડૉ. પારિ શાહ I PLની લીગ િેચીિ પતવની િે ટેમનિ મિઝનની ીમિયર ટુનિેનટ ેનચ ઓપનની શઆત ઇ ગઈ છે. અગઉ અહીં જણવય િણવમક 4 નિ સલેિ િુખય હોય છે જેિં ેનચ ઓપન એ લે કોટિં રિતી હોવી ટેમનિેિીઓને આતુરતપૂવક રહ ત હોય છે. મિનેરટક કે પછી િકોટિં ટેમનિ બોલનો ઉછળ અને ગમત બંનેનો દજ શતઃ ણી શકય છે. જયરે લે કોટિં એનો દજ િળવવો અઘરો છે તેી રલરલ મિિેિ પલેયિ શઆતી રઉનિિં જ બહર ઇ ગયન દખલ બની ગયેલ છે. 1968િં ેનચ ઓપની ઓપન એરની શઆત ઇ જેિં િ વર ોફેશનલ ખેલિીઓ િે એિેચયોર ખેલિીઓની િચ રિવની શઆત ઇ. તે િે ેનચ ઓપનની પોપયુલરરટીિં વ િુધી ઉરોર વધરો તો ગયો. રોલનિ ગેરોિન નિી ઓળખતી ટુનિેનટ સપેમનશ સટર રફેલ નિલે 10 વર તી છે. અને એિંય િળંગ 5 વ (2010-2014) તીને પોતનો દબદબો ળવી રખયો છે. 2017િં નિલે ેનચ ઓપતવની િે એકિે એક કરન 10 નિસલેિ તવનો નવો કીમતિન સમપત કરી દીધો છે. 19િી િદીની શઆતિં ેનચ ખેલિી િૅકિિ િકુગીઝે 8 વર તેિજ કસવરિશ િુપરસટર બયોન બોગ 6 વર ટઇટલ તય છે. ઓપન એર શ ય બદ ેનચ ખેલિી યમનક નોઆહે િેટિમવલનિરને હરવીને ટઇટલ તયું હતું. જે એક િ બનવ હતો. 1989િં અિેરરકન ટેમનિ પલેયર િઈકલ ચંગે કસવરિશ ખેલિી સટીફન એિબગને ફઇનલિં હરવીને િૌી ઓછી વયે ેનચ ઓપન તવનો રેકોિ પોતન નિે કરી લીધો હતો. મવિેનિ ટેમનિ પલેયિિં િૌી વધુ ેનચ ઓપન ટઇટલ તવનો રેકોિ મિ એવટન નિે છે જેણે પોતની કેરરયર દરમિયન 7 વર ેનચ ઓપન તી હતી. િોમનક િેલેિ અને જકસટન હેન હરિને િળંગ 3-3 વર ેનચ ઓપન તી છે. ેનચ ઓપન તવી એ બકીની ટુનિેનટ તવ કરતં િુશકેલ છે. આર એશ, બોરિ બેકર, મજિી કોનિ, સટીફન એિબગ અને મપટ િિ, મવનિ મવમલયિ, િરટન મહંગીિ જેવ ટેમનિન મદગગ લે કોટ પર મનષળ ગયં હોવી યરેય કરયર સલેિ તી શયં ની. રોજર ફેિરરને પણ ેનચ ઓપન તત પહેલં 4 વર ફઇનલિં પરજય યો છે. બેસટ ઓફ 5 િેટની ગેિિં િ એવ ખેલિીઓ જ તી શકે છે કે જે પોતની રફટનેિ તયે િરન હોય. લે કોટ બોલની ગમત ધીિી કરી દે છે જેની મતસપધીને પોતનો શોટ રીલે કરવિં ોિો વધુ િિય િળી રહે છે. જેન પરરણિે લે કોટિં બેઝલઈની રેલી કરવની િે રફટનેિ ઉપરંત ધીરજની પણ આકરી કિોટી ય છે. આ વ પણ રફેલ નિલ ેનચ ઓપતવ િટે ફેવરરટ છે. બે અઠવરિય પહેલં િમિ ઓપનિં રિએગો ટઝિેનને 6-3, 6-4 ી હરવીને એક જ કરન િરફેિ પર િૌી વધુ િેટિ તવ િટેનો જહોન િેકેનરોનો 34 વ જૂનો રેકોિ નિલે લે કોટ પર 50 િેટ તીને પોતન નિે કરી લીધો છે. લે કોટન રકંગ તરીકે ણીત નિલનો ેનચ ઓપનનો મવન-લોિ રેકોિ 79-2 છે. લે કોટની ોફી કેમબનેટિં હવે તે િોનટેકલ ઓપન, બિલોન ઓપન તેિજ ઇટમલયન ઓપન પણ તીને પોતની ગેિ િજબૂત કરી રો છે. 21િેી જૂન 10 િુધી રિનરી ેનચ ઓપિટે મનષણતોનું કહેવું એવું છે કે નિલનું તવુએની રફટનેિ પર આધરત છે. એ રફટ રહેશે તો એન પરફોિનિને ધયનિં લેત એને હરવવો િુશકેલ બની રહેશે. { [email protected] કે કોરના કંગ િું આિાન ની સપોરિ સપકરનીરિ પંચા કે કોરના કંગ તરીકે ણીતા નડાનો ેનચ ઓપનનો વિન-ોિ રેકોડ 79-2 છઅનુિંધાન રણમાં ખીલું ગુાબ વિન 2 વિ િલી દાંજવ વિનોિ ર શું પિંિ કરશે? વિનોિરાઈ હાસકારમાંી... તું યતન કરી શકે છે. આપણને એ વતની પણ ખબર ઈ જશે કે આ ખતરનક અપરધીનું દય કેવું છે!’ નિતી બપોર હતી. િવરકર હેર ચોકિીિં બેિીને નળન પણીી એિનં ઠં ઠોચરં િં ર હત. તયં પીઠ પછળી િીઠો ટહુકો િંરળયો, ‘હેલલો, એિ આઈ ટોરકંગ મવ મિ. િવરકર?’ િવરકરએ િું ઘુિવીને યું. લોરલ મનટન ટૂંક ોકિં અપિર જેવી શોરતી ગોરી યુવતીને ઈને એિને આય યું, ‘યિ, આઈ એિ િવરકર. આ એરયિં સી-કેદીને પણ આવવની િખત િનઈ છે. તિે કેવી રીતે? તિને કોઈએ રોયં નહીં?’ ‘જેલરની દીકરીને કોણ રોકી શકે?’ છોકરી િઠું હિી પિી, પછી જિણો હ લંબવીને બોલી, ‘આઈ એિ મિિ બરી!’ િવરકરએ રખવળ હ િિે યું. પછી હેનિ શેઇક કરવને બદલે ‘નિસતે’ કયુ. બંને જણં ની ઘટિં એક ઓટલ પર બેઠં. મિિ બરીએ પોતની િુશકેલી મવશે વત કરી અને તિં પૂછું, ‘િર િેિન િતે આ મવય ઉપર પીએચ.િી. કરતંયે વધુ ન તિે ધરવો છો. શું તિે િને રણવશો, મિ. િવરકર?’ ‘કેિ નહીં? હું મચપવન ણ છું. યુગોી આ દેશિં ણોનો ધિ જ મવદન આપવનો રો છે. પણ એક િવલ પૂછું, મિિ બરી? તિર ર મપતન િતનુિર તો હું એક તન િૂખ, ઝનૂની, ગેરિગ દોરયેલો, ખૂની અને ખતરનક અપરધી છું.’ ‘હું તિરો િિ ગઈ. હવે તિે િરો જવબ િંરળો. િર િેિી મચીન ચકર છે. એિને ગવનિેનટનો હુકિ છે કે તિને િનમિક રીતે તોિી નખવ. એટલે જ એ તિને અવર- નવર અપિમનત કરત રહે છે. પણ રોજ િંજે ઘરે આવીને િેિ શું કહે છે તે તિે ણો છો? િેિ કરવનું આવે તો વિવિો પણ ન કરે. યરેક પોતની મવરુનો લેખ ઈને પણ મવનોદને આનંદ તો હતો. મવનોદે િંપદનનં પણ પંચેક પુસતક ગટ કય છે. ગુજરતી હસયન જિ-ઉધર પિની એને ખબર છે. કશુંક નવું કરવની તિન. કમવિંિેલનોનું િંચલન કરીને કમવઓન રોગે ોતઓને હિવય છે અને એિં ઊણપ રહી જતી લગે તયં પોતનો રોગ પણ આપયો છે. બી બજુ કમવઓને કિત પણ કય છે. આ કયિોની લોકમયતએ લેખનની ઉપે વ દીધી ની એ િૌી િોટી વત છે. હસયનં સવપો અને શૈલી પરતવે અનેક અખતર કરેલ છે. ષટંત-ક, નવમલક, િંવદ, પ, રેખમચ, વનચર, હેવલ, મવવેચન - અનેક કરે મવનોદે હસયલેખન કયુ છે. શેખદિ ેટદિ, કોિેિી રકંગ ચલી ચેકપલન, નિદ: એકેરેટર, સવપનષટ િુનશી, હસયિૂમત જયોતીદવે જેવં પુસતકો આપીને કૉલેજ દરમિયન અભયિની ઉપે કરેલી એનું િવયું યમ કયુ છે. આરોગય અને જયોમત મવશે લખીને પણ હસય જગવત. દીકર જયોમતી છે! િમહતય પરરદન િુખ ઈને એન િ્રવનું ે મવસતરવ પોતની લોકમયતની િૂિી રોકી. એિની િમયત મવરલ ગણય. બેએક િિ પૂવ િનુરઈ શહ અને રમતલલ બોરીિગર િે એિની ખબર કઢવ જવનુયું. ણેલું કે એિણે હોકસપટલનો તયગ કય છે. કહે: બિ, બહુ યં. અિે એિ િનીએ? પછી તો વિુબહેન, રગયેશ, રઇિ પણ િયં. િધવને વત કરી. રકિની હોકસપટલિં લોહીનુિયમલમિિ કરવની િગવિ. મવનોદરઈ મિો અને કુટંબીજનોન ેિને વશ ય. બેએક િિ િહુની વે હજર ર. 23 િેની િંજે એિન ચહકોની િંખય ઈ. િ િમહતય ેન નહીં, િિ ગુજરતન એ લિક હત. િીન િણિ હત. પોતની તમબયતની મચંત મવન ગુણવંત શહ િળવ આવે. બંને નવું નવુવંચવન શોખીન. મવનોદરઈ તને કેળવત ર અને પૂર કદન લેખક બનય. ગુજરતમવન હસયકરોિં સન પય. { આટની ગેરહજરી બતવે છે. ંજમલની િૌી પહેલી શરત એ છે, તિે એ શકખિયતને એટલી નજદીકીી ણત હોવ ઈએ કે, ંજમલિં લોકોને પૂવહોન ચશિં પછળ ઢંકઈ ગયેલું એ વયકતતવ એક નવી ગહેરઈ અને કષટકોણ િે વ/િિજવ િળે. દેશન મવખયત આટ એરિટર િદનંદ િનન કહેત કે, ‘આપણી વેી જે તરઓ ખરી ય છે, તે ખુદિં એક યુમનવમિટીી કિ ની. આપણે એિની કહની િંરળીને એિંી આપણી ઈનિમનયતનો ગરો શોધવનો હોય છે.’ ંજમલ એ િરનરની તયુનધ કે વન- ઝરિર ની. ંજમલ એટલે એ વયકત જે િિયિં વી ગઈ તે િિયની કહની છે, એની અિરની વત છે, એ મજવયેલ ઈમતહિનો વતરો છે, એ વનની મવમચતઓ અનમવશેતઓનું આખયન છે. ંજમલિં તયુની નહીં, વનની ગ છે. ંજમલ લખવી એ કળ છે. અિેરરકિં ‘ધ નયૂયૉક ટઈિ’ અને ‘ધ ઈકોનોમિસટ’ નિન પોિં દુમનયની ેષઠ ંજમલ લખય છે. બંનેિં એન એરિટર તરીકેનો મવશે હોો છે. એ લોકો ખૂબ રરિચ કરીને િશહૂર શકખિયતની ંજમલ લખે છે. એ એટલી િટીક હોય છે કે, વંચનરને એક નવ જ વયકતતવનો પરરચય ય છે. ‘ધ લોિ એનજેલિ ટઈિે’ 1999િં ણ િમહન િુધી ખંખંખોળ કય પછી હોમલવૂિ સટર એમલઝબે ટેઈલરની ંજમલ તૈયર રખી હતી, જે 12 વ િુધી િઠરતી રહી, અને એમલઝબે 2011િં િરી ગઈ તયરે છપઈ. ‘ધ નયૂયોક ટઈિ’િં તો ટેઈલરની ંજમલ આવી રીતે એિવનિિં લખનર િેલ ગુસિોવ નિનો એરિટર પોતે જ 2005િં િરી ગયો, ટેઈલર પહેલં! મરટશ િેરિકલ જનલ નિનુિિમયક િૉટરોને એિવનિિં એિની ંજમલ લખી રખવ ોતિહન આપે છે. રતિં એકપણ િિચરપિં આવી રીતે ંજમલ લખવનો રરવજ ની. એક િેલફી ંજમલનો રકસિો હતો, પણ એ જર ધો હતો. ે એરિટર ખુશવંતમિંઘ વત હત તયરે 31 વ, એક િમહનો અને 7 મદવિ અગઉ ધીરેન રગત નિન પકરે એિની લંબી ંજમલ 13 ફેુઆરી, 1983ન રોજ ‘િનિે ઓબિવર’િં ગટ કરેલી. રકસિો રિદ છે. બય ધ વે, ઉપર ફેિબુકિં મવનોદરઈની ‘િરી ંજમલઓ જર િને બતવી જવી. જેિંી તિર ગેન રગ પછી િર િટે શુબચયું છે એ ઇ શકું’ વળી રિૂજ ટંકી હતી, તેની નીચે જ બી પકર ઉવીશ કોઠરીએ એિં ઉિેરો કય; આ િંદર મવનોદરઈની જ િરિ રિૂજ છે. આવું એક િરિં યું, એટલે મવનોદરઈ ઉવચ, ‘આિં ખરેખર િરી કોણ ગયું છે એની ોતઓને ખબર ન પિી.’ { નધ: આ લખયું તયરે ફેિબુક ઉપર પોસટ ચલુ ઇ ગઈ છે. એટલું જ કે, આ વખતે કોઈ આય િવનું ની. આવી ની! - અને હ, પેલી ઝરણ હવે શોધી રહી છે કકોની ફટ પકિીને કહેવું કે... (િિપત) { છે ને, એકટવ વોઇિ... પેમિવ વોઇિ... તિે ‘િયરેટ’ સપીચને બદલે ‘ઇકનિરેટ’ સપીચવળ વયકરણિં બધું કીધું ને, એટલે યંી ટપપી પિે?’ બધં હિી પડં. િેહુલે ઉિેય, ‘એિં વળી હું િતત મવચય કરું કે યં અિેરરકની એિઆઇટીિં રણેલો એકનજમનયર અમરત અને યં હું િુરતનો દેશી કગલશ મલટરેચરવળો! િરી મહંિત જ યંી ય?’ ‘વંક તર એકલનો ની.’ મવમદશએ કું, ‘િ િર પપને ોમિિ આપયું હતું કે જયં િુધી તું ેજયુએટ ન ઇ ય તયં િુધી કૉલેજની ઇિેજ ખરબ ન ય એટલ િટે હું કોઇ એકરર નહીકરું.’ ‘પણ હવે તો એકરર ઇ જ ગયો ને!’ ઝરણ બનવટી રિિિ િચું બનવતં બોલી. ‘અરેરે, હવે કૉલેજની ઇિેજનું શું?’ ‘કેિ, મવમદશએ રનિું તો આપી જ દીધુછે ને!’ ઉવીએ િોલયુશન કઢી આપયું. ‘બિ, હવે એ કહો કે વેરિંગ િટે િેકસટનેશન શું શોધી લવય છો?’ ‘લો, એ તો અિલજની વવ જ હોય ને! વોટ િયુ િે ગયઝ એનિ ગલિ?’ઝરણએ બધ સટુિનટો પિે પૂર શી ‘હુરેરર...’ કરવી નખયં. ‘બિ, એક જ રરવેસટ છે.’ િેહુલે એ ઘઘટની વે મવમદશને પૂછી લીધું. ‘િેરેજ પછી પણ હું તિને ‘તિે’ કહું તો ચલશે ને?’ એ િિયે મવમદશન મદલિં બે સલોગનોન પિઘ પડ... એક, ‘મલિન ટુ મદલ’ અને ‘મલિન ટુ િિવન એલિીિ મદલ...’ એણે સિઇલ કરીને િેહુલનો હ પોતન હિં લેતં કગલશ મલટરેચરન ધયપકની શૈલીિં કું, ‘મવ શેલ િી...’ બિ, આખી વતિં હ પણ એક જ િીટેલ ખૂટે છે. િેહુલ અને મવમદશએ અિલજની વવન ંગણિં લગન કરવ િટે પુરતતવ મવરગની પરમિશન િગી તો છે, પણ હ િરી િિીને કહે છે કે અલગ-અલગ ેોન વીિ ત્ો અને મવનોનું િંમિણ આ એક િણિિં યું છે. આવો એક જ દેશરત આપણ આયલનિને િળી ય, તો આપણે પણ મરટશ હકિતિંી આઝદ ઈ જઈએ.’ ‘શું આ િચું છે? િરો ઘોર શુ ગત મજંદગીિં?’ ‘હ, મિ. િવરકર! મવિ ન હોય તો આ જુઓ. િરી િિીએ, તે બનવેલી િીઠઈઓ તિર િટે િોકલી છે, અને આ લો આજે જ િર િેિે પોતે અિર ગિનિંી ચૂંટીને ખિ તિને આપવ િટે િોકલવયં છે. િ િંરળયું છે કે તિર દેશિં ગુરુને િળવ િટે ખલી હે ન જવય. તિે અિરી આટલી રેટ સવીકરશો ને? અને િને શીખવશો ને?’ વીર િવરકર એક ણિં જ પીઠ પર એક- એક ચ િે ઊતરી ગયેલ ચબુકન ફટકઓની લોમહયળ વેદન વીિરી ગય. લોની ટોકરી પોતની પિે રખી અને િીઠઈઓ અનય કેદીઓિં વહચી દીધી. પછી યુવતીન િસતક પર હ િૂકીને બોલય, ‘હ, હું તને રણવીશ. પણ િરી એક શરત છે, તરે િને મિ. િવરકરને બદલે કલ કહીને બોલવવો પિશે. િંજૂર છે?’ ‘િંજૂર!’ છોકરી હિી ઊઠી, ‘અને તિરે પણ િને મિિ બરીને બદલે કહેવું પિશે- િય સવીટી! િય લવલી િોલી! િય મજની! િય મનિેિ! બોલો, િંજૂર છે?’ આ િંરળીને િવરકરની ખો ઉરઈ ઊઠી.જગતન િૌી િહન મહંિક ંમતકરી પિે દીકરીન િવલનો કોઈ જવબ ન હતો.{ લખવનો તિને િિય િળશે?’ િ કું, ‘િુશકેલ છે, પણ તિરે હસય-નવલ લખવી ઈએ.’ ોિી વર ચૂપ રહીને િને કહે: ‘હ, પહેલં પણ તિે આવું કું હતું, િને બરબર યદ છે.’ પછી વત બદલવી: ‘આપણે િિદુમખય ય. િ નમલનીને ગુિવી અને તિે આરતીને.’ (િરં પતનીન સવગવિ િિયે તે આવી શકે તેિ નહોત તેનો પણ િંકેત હતો.) મવનોદ રને િટે અવિન િિયે િ કું છે: મિ, મવનોદ આવ! યંક તો આપણે િળી જઈશું. આન બે િંકેત છે. એક તો મહંદુ મવચર િણે પુનજનિનો. અને બી િંમચત કિી િત િોનો. ખબર નહીં, પોતનું દેહદન કરનર મવનોદ ર આિંી શું પિંદ કરશે? બીિરીન મબછને આ િણિ હિતો રફલિૂફ હતો. તેની ઓછી ણીતી એક રકતબ ‘હસયોપચર’િં કબમજયત, અલિર, તવ, અમન, ઝુકિ, બહેરશ, દયરોગ, િયમબટીિ િમહતન રોગો પર લખયું છે. આિંી રગયે જ તેનો િંગીિી નહીં રો હોય! { લેખકોને િેવય છે. ોતઓને હિવવ િટે પોતઠોઠ હોવની છપ ઊરી કરી છે. વસતવિં હત ચતુર િુણ. નહીં તો અનય ેન બૌમકો અને રજપુરુો મવનોદને યંી વંચે? િધવમિંહ િલંકી હસયકર મવનોદ મવશે બોલી શકે, એવો એિનો અભયિ. િતકિ નુકિન વેઠવની મહંિત ખરી. કટોકટીની મવરુ િરું એવું લખયું હતું. સવતંત મવશેની િિત. વખણ ગિે, પણ એ બધું જતુકંપની માવકો િળ નારકોનુરેાણ કરી ેતા. મવણા વિેિી કૃત ‘કાનતા’ નારક ‘કુીન કાનતા’ અિા ‘િનરાજ વિજ’ એ નામી રજિાું હતુડાા િીિાના ાગે ઈિ તી વિનોિ ર િને રફલિો વી ગિે, પરંતુ નટકો વં વધરે ગિે. અિને એ વતનો અફિોિ છે કે અિકમવ કમલદિ કે રિન િિયિં જનિી શય નહોત. તો પણ, િવિો-દોઢિો વ જૂની રંગરૂમિની વતો વંચવ-િંરળવનું અિને એટલું જ આકણ છે. એ બધું આજે પણ રોિંચક લગે છે. જૂની રંગરૂમિનો વટ હતો એ મદવિોિં. આ ગીત ખૂબ જ લોકમય હતું: ‘દુમનયને ધ ચશિં, િ દીવન લગે.’ અને રંગરૂમિન એ જગતિં િરઈ ધોળશ જેવ ખુવરી વહોરવ નીકળેલ અવયવહરુ િણિોય હત ને ‘પગલ’ ઉપનિ ધરી િ િણિો પણ હત. નિ િમણલલ, ઉપનિ ‘પગલ.’ અલબ ‘ધેર વોઝ િિ િેિ ઇન મહિ િિનેિ.’ તેિન પગલપનિંય લકિવળનુગમણત હતું, એટલે તો તેિણે જૂની રંગરૂમિ પર ઘણં વ િુધી એકચી શિન કયુ. ‘િતી દિયંતી’ નિન નટકિં તેિણે પગલ રનો પઠ કરેલો. કેટલક જનિત કલકરો િરી જવનો અમરનય પણ વંત કરત હોય છે એિ િમણલલે પગલનો રોલ આબેહૂબ કય. આ અમરનય નરઓને તો કદચ એવો વહેિ પણ પડો હશે કે નટક કંપનીવળ ની કોઈ પગલને પગલરનો વેશ રજવવ પગલખનિંી ઉપિી લવય હશે. એટર તરીકે જેટલ કબેલ એટલ જ કુશળ નલેખક પણ ખર. તેિની કલિિં એવો દુ હતો કકોઈ કંપની દેવિં િૂબી રહી હોય ને િમણલલનુનટક બહર પિે તો કંપની બેઠી ઈ ય, નયલ ઈ ય, તેનું દળદર ફીટી ય. આ વતની તેિને પકી ખબર એટલે નટક કંપનીઓ િે તે પોતન તરંગી, પોતન મિજી જ ચલે. રલરલને ધિકવી નખે, પણીછકરી દે. તેિન આવ િનસવી વયવહરી િી જઈને ણેક િોટી નટક કંપનીઓએ ‘મિકનિકેટ’ કરી ની કયુ કે ‘પગલ’નું કોઈ નટક રજવવુનહીં, તો જ તેની િન ઠેકરણે આવશે. બે મદવિ પછી કમવ રંગવિી મયેટર બજુ ફરવ નીકળય ને તેિની ખ ફરી તયં તો પેલી મિકનિકેટન રુ ઈ ગય. મિકનિકેટ હતી ન હતી ઈ ગઈ. આ તેિનો રવ. િુંબઈની ચરી પંચ નટક િંસઓ શમન-રમવવરે તેિનં જ નટકો એક િે રજવતી અને એ તિિ હઉિલ જતં. પગલ પૈિ અઢળક કિય, પણ બિણનો વ એટલે પૈિ તે રવી ન શય. વળી શેરબરે પણ તેિન પૈિ ઓછ કરવિં યશકત િદદ કરી. એક વર તો મપય એક હર િટે તેિને તયં જપતી આવી. હર મપય એ વખતે ઘણી િોટી રકિ ગણતી. જપતીવળને તેિણે કું કે તિે અહીં અિધો કલક રોકવ, હું બંદોબસત કરીને આવું છું. ટેી કરીને તે ી લિીકનત નટક િિજન િમલક પિે ગય. કું કે, ‘િરે તયં એક હર િટજપતી આવી છે, િને મપય અબઘિી ઈએ.’ આ િંરળીને શેઠ બોલય, ‘િમણરઈ, અિે તિને હજરો મપય આપય છે, તિે એ કેળવય હોત તો આજે આ હલત ન હોત.’ આ િંરળી િમણલલે િિે રોકિું પરખવયું: ‘શેઠ, એ મપય િ િચવી રખય હોત તો િરે તયં તિર જેવ આજે દરવન હોત.’ શેઠે ચૂપચપ મપય ગણી આપય. આ ધક હતી ‘પગલ’ની. કે ‘પગલ’ જેવી હોજલલી રોગવવનુિ્રગય બહુ ઓછ લેખક-કલકરોને િળતું. િળ ખુશલ નિનો નટ અિદવદની ગુજરત નટક િંિળીિં ફત એક મપયન િમિક પગરી િયો હતો. જયરે ીધોળ િબોધ નટક િંિળી તેન વીિ કલકરોને દૈમનક વેતન િવ મપયો અને અનય સટફને બર આન ચૂકવતી. કિનો નશો તેિજ શેરઠયઓનો કિપ જ એવો કે જે કંઈ અપય તે બધં િૂંગ િોઢે લઈ લેતં. હ, એક વર કંપની-િમલક હરગોમવંદદિ શેઠ પિે એક આગળ પિત કલકરે પગર વધરો િગતં શેઠે તેન ગલ પર એક રદર તિચો ખચી દીધો હતો, ઇન કઇનિ, આની વધરે તો કેટલું પોિય શેરઠયને? એ િજબૂત પપિી પેલ કલકરન કનિં ઘંટિીઓ વગી ગઈ હતી ને તયરબદ શેઠની નટક કંપનીની ઘંટિીઓ વગતી બંધ ઈ ગઈ હતી, કંપનીન દરવજે તળં વગી ગયેલં. તો પણ આ શેરઠયઓ િણિ ઈને યશકત દદગીરી કરી લેત. િોરબી આય િબોધ નટક િંિળીવળ વઘરઈ ઓઝને રવનગરન એ વખતન રએ સવયંમલમખત નટક આપયું. નટક વંચત શેઠને લગયું કે રએ લખયું છે એટલે આને નટક તો ણે કહીએ, પણ આપણે એ રજવીએ તો ઓરિયનિ ફેલ જવન ચનિીિ િો ટક ય. શેઠે રનએ નટક નતિસતકે િરર પરત કરી દીધું. રની ઉદરતને લઈને શેરઠયનું િસતક પોતન ધિ પર િલિત રહી શયું. કદચ રએ પણ િનિં મવચયુ હશે કે નટક ચલવવું એ કંઈ રજય ચલવવ જેટલું િહેલુતો ની જ. નટકો એ ણે બોિી બિણીનું ખેતર હોય એિ કંપની િમલકો િફળ નટકોનું રેલણ કરી લેત. અને એિ કરતં યરેક પકિઈ જવય તો િફિફી કરવિંય તે સવિનને આિું નહોતું આવવ દેત. એ રીતે ત. 19 જૂન, 1889ની રતે આપણ િર િમણલલ નરુરઈ મવેદી કૃત ‘કનત’ નટક ‘કુલીન કનત’ અવ ‘વનરજ મવજય’ એ નિી રજવી નખયું. નટક િફળ રું. કંપનીન િમલકન દુરગયે આ નટકની હેરત લેખક િમણલલન વિં આવતં તેિણે િરી ગોવધનરિ મપઠીને જણવયું કે, ‘િરી પરવનગી વગર િરું નટક રજવનરને નોરટિ ફટકરો.’ આની ણ તં નટકન મદગદશક દયશંકરે િમણલલન ચરણે પઘિી િકીને દય યચી, િફી િગી. લેખકને િુંબઈ લઈ જઈ તેિનું બહુિન કય, અને હીરની એક વીંટી આપવ િંિી, ઉપરંત બીજું એક નટક .400-500 લઈ લખી આપવ મવનવણી કરી. િમણલલે કે વીંટી ન લીધી, પણ ‘મિંહ અવતર’ નટક લખી આપયું. એ જ રસતે લિીકનત નટક કંપનીએ ‘િલવપમત િુંજ’ નટક રજવયું. એ નટકની ી જ નઇટે નવલકકર કનૈયલલ િનશીએ કંપનીને નોરટિ ફટકરી કે, ‘િરી નવલકિંી પલોટ ચોરીને તિે આ નટક રજવયું છે. કોપી રઇટન રંગ બદલ તિરી િિે કિ કેિ ન ચલવવું?’ કે, પછી િનશીએ ઉદરત દખવી મપય એક હર અને એ નટકન પંચ પિ લઈને કંપનીને િફ કરી જવ દીધી. િઘવરી તો દરેક િદીિં હોય છે. એટલે તો એ િિયન કમવ-નકર કંમતલલ િહેતએ 1891િં પોતન અવિનન આઠ મદવિ પહેલં કું હતું: ‘િઘવરીન આ જિનિં બધું જ િઘું તું જશે તો િણિને બળવનં લકિં પણ નહીં િળે. િર િરણ વખતલકિ ન િળે તો િરી લખેલં નટકોની આ બે પેટી રરેલી તો છે એની િને બળ.’ આ કમવ-નકર કંમતલલ િહેત કરતં આપણવધરે નિીબદર છીએ, લકિંન મવકલપે હવે તો ઇલેકક સિશનોની વયવસન પણ છે. {{{ ત.ક. :- એ િિયન ખયતનિ નલેખક અને કમવ રુલલ મવેદીન સવિુખે કહેવયેલ એક િંગ- જે રે થવીરજ રજવયું, તે રે કેટલક અવનવ અનુરવો િને ય. રટરકટો િટેની પિપિી મદવિોી શ હતી. કેટલકને રટરકટો િળી. કેટલક રહી ગય. નટક રજવવની રે રપૂર િનવિેદન જિ ઈ અને આ ેકોની વે અનેક વતો િંરળતી હતી: ‘નિ િોટં અને દશન ખોટં? આટલ બધ ધૂિધિક ય છે, એટલે નટકિં કંઈ જ દિ નહીં હોય!’ ‘હોય? અરે, િચો ઘોિો સટેજ પર લવવનો છે, િોનનં મિંહિનો બનવયં છે, િચી જરીન પોશકો, રતનજરિત િુકુટો કય છે, નટક જર િરં હશે.’ એક જગયએ તો જર અનોખી વત િરળઈ: ‘િરો િીન ચલતો હોય તયરે ગરબિ કરી િૂકવી, ોિી હોહ કરી પંચ-પીિ િણિોએ ઊઠી જવું એટલે નટક ખલિ!’ ‘બરબર છે, િ ઘેરી ચ િંગવી છે. બરબર તે જ વખતે કહીશ કે, ચલો, ચ આવી છે, એટલે બધં ઊઠી જ, િિજય?’ હું ઊરો ઊરો વતો િંરળતો હતો. આિંની એક વયકત િરી પરમચત હતી. િરી રહેવયું નહીં. ‘કેિ! શું મવચર છે?’ િ પૂછું. િને ઊરેલો ઈને પેલ રઈ જર શરિીંદ બની ગય, પરંતુ ધિય નહીં. ‘ઓહો! કમવરજ! આજે તિે યંી?’ હુિર નટકની ઉ્ઘટન રે કોઈ મદવિ હજર રહેતો ની, તે આ રઈ ણત હત, એટલે એિનું આય િકરણ હતું. ‘આજે તો અહીં જ રહેવનો છું. પરંતુ તિે બધએ શની તૈયરીઓ િંિી છે?’ િરે િર િવલનો જવબ ઈતો હતો. ‘તિે ન િિ.’ નફટ જવબ િળયો: ‘ઘેર જઈને મનરંતે ઘી ઓ. અિે નટક ‘Fail’ કરવ આવય છીએ. નટક ઊડો િિ!’ રી બોલીને એણે પોતની આજુબજુ ઊરેલ પોતન મિોને ઉેશીને કું: ‘એિને ઓળખય? આ કમવ રુલલ! નટકન લેખક. બહુ િરિ િણિ છે.’ આખ ટોળએ િને ‘જય જય’ કય. નિસકર સવીકરીને હું ેકોની વે આગળ વધયો. પેલ રઈન શબદો ઉપર હું ખૂબ મવચરે ચિી ગયો હતો. શેની રિત હશે? હું ન િિજુએટલે શું? પરંતુ ખરેખર, હં ન જ િિજયો! િર અમત પરિને તે લખયેલ અને િરી કષટએ એક િરિ નટકને િંપૂણ મનષફળત િંપિી. િમલકોને કેટલય હરનું નુકિન યું. પોની િહેનત નકિી ગઈ ને િર અનેક રતન ઉગર મનષફળ ગય. { િ્ગત વિનોિ રના વતમ ેખો પૈકીનો ેખ... તેમને િંિનિહ સતુત છે

ડાહ્િાીિાના ્ાગેvinodvihar75.files.wordpress.com/2018/05/vinod...2018/05/27  · ર રત એકપણ ચ રપર આવ ર ત શ દ ધ જમલ

  • Upload
    others

  • View
    0

  • Download
    0

Embed Size (px)

Citation preview

Page 1: ડાહ્િાીિાના ્ાગેvinodvihar75.files.wordpress.com/2018/05/vinod...2018/05/27  · ર રત એકપણ ચ રપર આવ ર ત શ દ ધ જમલ

રવિિાર | 27 મ, 2018www.divyabhaskar.co.in/magazine/rasrang 06

ગર ભાવસ દરમિયન જાતીય આવગોિ નટકીય પરરવતભાનો આવવ સવરમવક છ. ગય

અકિ આપણ પરિ મરિિમિક તબક દરમિયન કવ જાતીય આવગ અનરવય, ત જાણય હવ આગળન તબક અગ જાણીએ.ગરમ અન રોમાચક: બીજા વરિમાવિક તબકો:ગર ભાવસન પરિ રિણ િમહન દરમિયન તિ જ કઇ ગિવય હોય તન તિ આગિી રિણ િમહનન ગળિ િણી શકો છો. ખરખર તો ગર ભાવસિ 14િ અઠવરિયની શરઆતી જ તિરિ આતિમવશિ અન શકતનો િચર વન શર ય છ. આ દરમિયન તિરી જાતીય રખ પણ ઊઘિ છ. ગર ભાવસન પરિ રિણ િમહન દરમિયન તિન અનરવતો ક ક અિહજતની લગણી મવિતીય મરિિમિકન ગળ દરમિયન દર ય છ અન િનમિક પરરકસમતન બદલવનો એક નવો દોર શર ય છ. જ તિરી જાતીય ઇચછઓન પરબળ બનવવિ િદદરપ ય છ.

સતનિ પણ પરરવતભાન અનરવી શકશો. િિગિ દરમિયન તિર સતનિી પરવહી ઝર તો ચોકશો નહી. િિ િણતી વખત સતનિી નીકળત પતળ પીળશ પિત કોલોસટોિ સતનિ દધનો રરવો ત પહલ નીકળ ત િિનય છ. િકિ અન ગરાભાિસાનો રિીજો વરિમાવિક તબકો:જાતીય આવગો િટ ગરભાવસનો બીજો તબકો તિર િટ આશીવભાદરપ હતો. તો ગર ભાવસન રિીજા તબક દરમિયન (િોટરગ 24-26િ અઠવરિય) પણ તિરી જાતીય ઇચછઓ ફરી એકવર પરબળ બનશ. ગરભાિ વધી રહલ બળકનો આકર િિગિન કરઠન બનવ છ. આ ઉપરત વધી રહલ વજનન કરણ ખિ કરીન પીઠિ ત દદભાન કરણ િિગિ િટ યોગય આરિદયક કસમત ઊરી કરવિ તકલીફ પિ છ.

આ ઉપરત ગરભાધનન બીજા મરિિમિક તબક દરમિયન તિર ગપતગોિ વધી રહલો રરિવહ જ તિન હળવ સપશભાી પણ ઉતજનનો અનરવ કરવતો હતો. તની બદલ હવ રિીજા તબક દરમિયન હળવો આચકો પણ તિર િટ પીિદયક બન છ. ગરભાિન બળકન વધી રહલ વજન, અપરતી ઊઘ વગરન કરણ આ તબકિ ફરી એકવર િિ તિર િટ અમનચછનીય બનશ.િહતવની બબત એ છ ક ગર ભાવસ દરમિયન તિર તિર િીન કોઇપણ પરકરન વતભાની ક દરરોજ ક અઠવરિય બદલતી તિરી ઇચછઓી ચોકવની ક િઝવની જરર ની. આ બધ એકદિ િિનય છ. { [email protected]

ગરાભાિસામા નાટાતમક

આિગોન પરકામ

િવહતાડૉ. પારિ શાહ

IPLની લીગ િચીિ પતવની િ ટમનિ મિઝનની પરીમિયર ટનભાિનટ ફનચ ઓપનની શરઆત

ઇ ગઈ છ. અગઉ અહી જણવય પરિણ વમભાક 4 ગનિ સલિ િખય હોય છ જિ ફનચ ઓપન એ લ કોટટિ રિતી હોવી ટમનિપરિીઓન આતરતપવભાક રહ જોત હોય છ. મિનરટક ક પછી ગિકોટટિ ટમનિ બોલનો ઉછળ અન ગમત બનનો અદજ અશતઃ જાણી શકય છ. જયર લ કોટટિ એનો અદજ િળવવો અઘરો છ તી રલરલ મિિિ પલયિભા શરઆતી રઉનિિ જ બહર ઇ ગયન દખલ બની ગયલ છ.

1968િ ફનચ ઓપની ઓપન એરની શરઆત ઇ જિ પરિ વર પરોફશનલ ખલિીઓ િ એિચયોર ખલિીઓની િચ રિવની શરઆત ઇ. ત િ ફનચ ઓપનની પોપયલરરટીિ વષો િધી ઉતરોતર વધરો તો ગયો. રોલનિ ગરોિન નિી ઓળખતી ટનભાિનટ સપમનશ સટર રફલ નિલ 10 વર જીતી છ. અન એિય િળગ 5

વભા (2010-2014) જીતીન પોતનો દબદબો જાળવી રખયો છ. 2017િ નિલ ફનચ ઓપન જીતવની િ એકિ એક પરકરન 10 ગનિસલિ જીતવનો નવો કીમતભાિન સમપત કરી દીધો છ. 19િી િદીની શરઆતિ ફનચ ખલિી િકિિ િકગીઝ 8 વર તિજ કસવરિશ િપરસટર બયોન બોગગ 6 વર ટઇટલ જીતય છ. ઓપન એર શર ય બદ ફનચ ખલિી યમનક નોઆહ િટિમવલનિરન હરવીન ટઇટલ જીતય હત. જ એક િરિ બનવ હતો. 1989િ અિરરકન ટમનિ પલયર િઈકલ ચગ કસવરિશ ખલિી સટીફન એિબગભાન ફઇનલિ હરવીન િૌી ઓછી વય ફનચ ઓપન જીતવનો રકોિટ પોતન નિ કરી લીધો હતો.

મવિનિ ટમનિ પલયિભાિ િૌી વધ ફનચ

ઓપન ટઇટલ જીતવનો રકોિટ મરિિ એવટટન નિ છ જણ પોતની કરરયર દરમિયન 7 વર ફનચ ઓપન જીતી હતી. િોમનક િલિ અન જકસટન હન હરિટન િળગ 3-3 વર ફનચ ઓપન જીતી છ.

ફનચ ઓપન જીતવી એ બકીની ટનભાિનટ જીતવ કરત િશકલ છ. આભાર એશ, બોરરિ બકર, મજિી કોનિભા, સટીફન એિબગભા અન મપટ િમપરિ, મવનિ મવમલયમિ, િરટટન મહગીિ જવ ટમનિન મદગગજો લ

કોટટ પર મનષફળ ગય હોવી યરય કરરયર સલિ જીતી શય ની. રોજર ફિરરન પણ ફનચ ઓપન જીતત પહલ 4 વર ફઇનલિ પરજય યો છ. બસટ ઓફ 5 િટની ગિિ િરિ એવ ખલિીઓ જ જીતી શક છ ક જ પોતની રફટનિ પરતય િરન હોય. લ કોટટ બોલની ગમત ધીિી

કરી દ છ જની પરમતસપધીધીન પોતનો શોટ રીલ કરવિ ોિો વધ િિય િળી રહ છ. જન પરરણિ લ કોટટિ બઝલઈની રલી કરવની િ રફટનિ ઉપરત ધીરજની પણ આકરી કિોટી ય છ.

આ વગ પણ રફલ નિલ ફનચ ઓપન

જીતવ િટ ફવરરટ છ. બ અઠવરિય પહલ િમરિિ ઓપનિ રિએગો શટઝભાિનન 6-3, 6-4 ી હરવીન એક જ પરકરન િરફિ પર િૌી વધ િટિ જીતવ િટનો જહોન િકનરોનો 34 વભા જનો રકોિટ નિલ લ કોટટ પર 50 િટ જીતીન પોતન નિ કરી લીધો છ. લ કોટટન રકગ તરીક જાણીત નિલનો ફનચ ઓપનનો મવન-લોિ રકોિટ 79-2 છ. લ કોટટની ટોફી કમબનટિ હવ ત િોનટકલષો ઓપન, બિગલોન ઓપન તિજ ઇટમલયન ઓપન પણ જીતીન પોતની ગિ િજબત કરી રહો છ.

21િી જન 10 િધી રિનરી ફનચ ઓપન િટ મનષણતોન કહવ એવ છ ક નિલન જીતવ એની રફટનિ પર આધરરત છ. જો એ રફટ રહશ તો એન પરફોિભાનિન ધયનિ લત એન હરવવો િશકલ બની રહશ. { [email protected]

ક કોરટના કકગ િ આિાન ની

સપોરિભા સસપકરર

નીરિ પચા

ક કોરટના કકગ તરીક જાણીતા નડાનો ફનચ ઓપનનો વિન-ોિ રકોડટ 79-2 છ

અનિધાન

રણમા ખીલ ગાબવિન 2 વિ

િલી શરદાજવ

વિનોિ રટટ શ પિિ કરશ?

વિનોિરાઈ હાસકારમાી...

ત પરયતન કરી શક છ. આપણન એ વતની પણ ખબર ઈ જશ ક આ ખતરનક અપરધીન હદય કવ છ!’

નિતી બપોર હતી. િવરકરજી જાહર ચોકિીિ બિીન નળન પણીી એિન એઠ ઠોચર િજી રહ હત. તય પીઠ પછળી િીઠો ટહકો િરળયો, ‘હલલો, એિ આઈ ટોરકગ મવ મિ. િવરકર?’

િવરકરજીએ િ ઘિવીન જોય. ફલોરલ મપરનટન ટક ફોકિ અપિર જવી શોરતી ગોરી યવતીન જોઈન એિન આશચયભા ય, ‘યિ, આઈ એિ િવરકર. આ એરરયિ સરિી-કદીન પણ આવવની િખત િનઈ છ. તિ કવી રીત? તિન કોઈએ રોય નહી?’

‘જલરની દીકરીન કોણ રોકી શક?’ છોકરી િીઠ હિી પિી, પછી જિણો હ લબવીન બોલી, ‘આઈ એિ મિિ બરી!’

િવરકરજીએ રખવળ હ િિ જોય. પછી હનિ શઇક કરવન બદલ ‘નિસત’ કય. બન જણ વકષની ઘટિ એક ઓટલ પર બઠ.

મિિ બરીએ પોતની િશકલી મવશ વત કરી અન અતિ પછ, ‘િર િિન િત આ મવય ઉપર પીએચ.િી. કરતય વધ જન તિ ધરવો છો. શ તિ િન રણવશો, મિ. િવરકર?’

‘કિ નહી? હ મચતપવન બહમણ છ. યગોી આ દશિ બહમણોનો ધિભા જ મવદદન આપવનો રહો છ. પણ એક િવલ પછ, મિિ બરી? તિર રિરર મપતન િતનિર તો હ એક તદદન િખભા, ઝનની, ગરિગગ દોરયલો, ખની અન ખતરનક અપરધી છ.’

‘હ તિરો પરશન િિજી ગઈ. હવ તિ િરો જવબ િરળો. િર િિી મચઠીન ચકર છ. એિન ગવનભાિનટનો હકિ છ ક તિન િનમિક રીત તોિી નખવ. એટલ જ એ તિન અવર-નવર અપિમનત કરત રહ છ. પણ રોજ િજ ઘર આવીન િિ શ કહ છ ત તિ જાણો છો? િિ

કરવન આવ તો વિવિો પણ ન કર. યરક પોતની મવરદધનો લખ જોઈન પણ મવનોદન આનદ તો હતો.

મવનોદ િપદનન પણ પચક પસતક પરગટ કય છ. ગજરતી હસયન જિ-ઉધર પિની એન ખબર છ. કશક નવ કરવની તિનન. કમવિિલનોન િચલન કરીન કમવઓન રોગ શોતઓન હિવય છ અન એિ ઊણપ રહી જતી લગ તય પોતનો રોગ પણ આપયો છ. બીજી બજ કમવઓન કિત પણ કયભા છ. આ કયભારિિોની લોકમપરયતએ લખનની ઉપકષ વ દીધી ની એ િૌી િોટી વત છ. હસયન સવરપો અન શલી પરતવ અનક અખતર કરલ છ. દષટત-ક, નવમલક, િવદ, પરિ, રખમચરિ, જીવનચરરરિ, હવલ, મવવચન - અનક પરકર મવનોદ હસયલખન કય છ. શખદિ ગટદિ, કોિિી રકગ ચલીધી ચકપલન, નિભાદ: એક કરટર, સવપનદરષટ િનશી, હસયિમતભા જયોતીનદર દવ જવ પસતકો આપીન કૉલજ દરમિયન અભયિની ઉપકષ કરલી એન િવય પરયમશચત કય છ. આરોગય અન જયોમત મવશ લખીન પણ હસય જગવત. દીકર જયોમતી છ! િમહતય પરરદન પરિખ ઈન એન િદરવન કષરિ મવસતરવ પોતની લોકમપરયતની િિી રોકી. એિની િમરિયત મવરલ ગણય.

બએક િિ પવગ િનરઈ શહ અન રમતલલ બોરીિગર િ એિની ખબર કઢવ જવન ય. જાણલ ક એિણ હોકસપટલનો તયગ કયષો છ. કહ: બિ, બહ ય. અિ એિ િનીએ? પછી તો વિબહન, રગયશ, રઇિ પણ જોિય. િધવન વત કરી. રકિની હોકસપટલિ લોહીન િયમલમિિ કરવની િગવિ. મવનોદરઈ મિરિો અન કટબીજનોન પરિન વશ ય. બએક િિ િહની વચ હજર રહ. 23 િની િજ એિન ચહકોની િખય જોઈ. િરિ િમહતય કષરિન નહી, િિગ ગજરતન એ લિક હત. િરિીન િણિ હત. પોતની તમબયતની મચત મવન ગણવત શહ િળવ આવ. બન નવ નવ વચવન શોખીન. મવનોદરઈ જાતન કળવત રહ અન પર કદન લખક બનય. ગજરતન મવવિન હસયકરોિ સન પમય. {

આટટની ગરહજરી બતવ છ. શદધજમલની િૌી પહલી શરત એ છ, તિ એ શકખિયતન એટલી નજદીકીી જાણત હોવ જોઈએ ક, શદધજમલિ લોકોન પવભાગહોન ચશિ પછળ ઢકઈ ગયલ એ વયકતતવ એક નવી ગહરઈ અન દકષટકોણ િ જોવ/િિજવ િળ.

દશન મવખયત આટટ એરિટર િદનદ િનન કહત ક, ‘આપણી વચી જ તરઓ ખરી જાય છ, ત ખદિ એક યમનવમિભાટીી કિ ની. આપણ એિની કહની િરળીન એિી આપણી ઈનિમનયતનો અગરો શોધવનો હોય છ.’ શદધજમલ એ િરનરની મતયનોધ ક જીવન-ઝરિર ની. શદધજમલ એટલ એ વયકત જ િિયિ જીવી ગઈ ત િિયની કહની છ, એની અિરની વતભા છ, એ મજવયલ ઈમતહિનો વતભારો છ, એ જીવનની મવમચરિતઓ અન મવશતઓન આખયન છ. શદધજમલિ મતયની નહી, જીવનની ગ છ.

શદધજમલ લખવી એ કળ છ. અિરરકિ ‘ધ નયયૉકક ટઈમિ’ અન ‘ધ ઈકોનોમિસટ’ નિન પરિોિ દમનયની શષઠ શદધજમલ લખય છ. બનિ એન એરિટર તરીકનો મવશ હોદદો છ. એ લોકો ખબ રરિચભા કરીન િશહર શકખિયતની શદધજમલ લખ છ. એ એટલી િટીક હોય છ ક, વચનરન એક નવ જ વયકતતવનો પરરચય ય છ. ‘ધ લોિ એનજલિ ટઈમિ’ 1999િ રિણ િમહન િધી ખખખોળ કયભા પછી હોમલવિ સટર એમલઝબ ટઈલરની શદધજમલ તયર રખી હતી, જ 12 વભા િધી િઠરતી રહી, અન એમલઝબ 2011િ િરી ગઈ તયર છપઈ.

‘ધ નયયોકક ટઈમિ’િ તો ટઈલરની શદધજમલ આવી રીત એિવનિિ લખનર િલ ગસિોવ નિનો એરિટર પોત જ 2005િ િરી ગયો, ટઈલર પહલ! મબરટશ િરિકલ જનભાલ નિન િિમયક િૉટરોન એિવનિિ એિની શદધજમલ લખી રખવ પરોતિહન આપ છ.

રરતિ એકપણ િિચરપરિિ આવી રીત શદધજમલ લખવનો રરવજ ની. એક િલફી શદધજમલનો રકસિો હતો, પણ એ જર ઊધો

હતો. અગજી એરિટર ખશવતમિઘ જીવત હત તયર 31 વભા, એક િમહનો અન 7 મદવિ અગઉ ધીરન રગત નિન પરિકર એિની લબી શદધજમલ 13 ફબઆરી, 1983ન રોજ ‘િનિ ઓબિવભાર’િ પરગટ કરલી. રકસિો રિપરદ છ.

બય ધ વ, ઉપર ફિબકિ મવનોદરઈની ‘િરી શદધજમલઓ જર િન બતવી જવી. જિી તિર અગન રગ પછી િર િટ શ બચય છ એ જોઇ શક’ વળી રિજ ટકી હતી, તની નીચ જ બીજા પરિકર ઉવીધીશ કોઠરીએ એિ ઉિરો કયષો; આ િદરગ મવનોદરઈની જ િરિ રિજ છ. આવ એક િરિ ય, એટલ મવનોદરઈ ઉવચ, ‘આિ ખરખર િરી કોણ ગય છ એની શોતઓન ખબર ન પિી.’ {

નોધ: આ લખય તયર ફિબક ઉપર પોસટ ચલ ઇ ગઈ છ. એટલ જ ક, આ વખત કોઈ આશચયભા િજાભાવન ની.

આવી ની!- અન હ, પલી ઝરણ હવ શોધી રહી છ ક

કોની ફટ પકિીન કહવ ક... (િિપત) {

છ ન, એકટવ વોઇિ... પમિવ વોઇિ... તિ ‘િયરટ’ સપીચન બદલ ‘ઇકનિરટ’ સપીચવળ વયકરણિ બધ કીધ ન, એટલ યી ટપપી પિ?’

બધ હિી પડ. િહલ ઉિય, ‘એિ વળી હ િતત મવચયભા કર ક ય અિરરકની એિઆઇટીિ રણલો એકનજમનયર અમરજાત અન ય હ િરતનો દશી ઇકગલશ મલટરચરવળો! િરી મહિત જ યી ય?’

‘વક તર એકલનો ની.’ મવમદશએ કહ, ‘િ િર પપપન પરોમિિ આપય હત ક જય િધી ત ગજયએટ ન ઇ જાય તય િધી કૉલજની ઇિજ ખરબ ન ય એટલ િટ હ કોઇ એકરર નહી કર.’

‘પણ હવ તો એકરર ઇ જ ગયો ન!’ ઝરણ બનવટી રિિિ િચ બનવત બોલી. ‘અરર, હવ કૉલજની ઇિજન શ?’

‘કિ, મવમદશએ રજીનિ તો આપી જ દીધ છ ન!’ ઉવીધીએ િોલયશન કઢી આપય. ‘બિ, હવ એ કહો ક વરિગ િટ િકસટનશન શ શોધી લવય છો?’

‘લો, એ તો અિલજની વવ જ હોય ન! વોટ િ ય િ ગયઝ એનિ ગલિભા?’ઝરણએ બધ સટિનટો પિ પર જોશી ‘હરરગરગ...’ કરવી નખય.

‘બિ, એક જ રરવસટ છ.’ િહલ એ ઘોઘટની વચ મવમદશન પછી લીધ. ‘િરજ પછી પણ હ તિન ‘તિ’ કહ તો ચલશ ન?’

એ િિય મવમદશન મદલિ બ સલોગનોન પિઘ પડ... એક, ‘મલિન ટ મદલ’ અન ‘મલિન ટ િિવન એલિીિ મદલ...’ એણ સિઇલ કરીન િહલનો હ પોતન હિ લત ઇકગલશ મલટરચરન પરધયપકની શલીિ કહ, ‘મવ શલ િી...’

બિ, આખી વતભાિ હજી પણ એક જ િીટલ ખટ છ. િહલ અન મવમદશએ અિલજની વવન પરગણિ લગન કરવ િટ પરતતવ મવરગની પરમિશન િગી તો છ, પણ હજી

િરી િમિીન કહ છ ક અલગ-અલગ કષરિોન વીિ તજજો અન મવવિનોન િમિશણ આ એક િણિિ ય છ. આવો એક જ દશરત જો આપણ આયલગનિન િળી જાય, તો આપણ પણ મબરટશ હકરિતિી આઝદ ઈ જઈએ.’

‘શ આ િચ છ? િરો ઘોર શરિ અગત મજદગીિ?’

‘હ, મિ. િવરકર! મવશિ ન હોય તો આ જઓ. િરી િમિીએ, જાત બનવલી િીઠઈઓ તિર િટ િોકલી છ, અન આ ફલો આજ જ િર િિ પોત અિર ગિટનિી ચટીન ખિ તિન આપવ િટ િોકલવય છ. િ િરળય છ ક તિર દશિ ગરન િળવ િટ ખલી હ ન જવય. તિ અિરી આટલી રટ સવીકરશો ન? અન િન શીખવશો ન?’

વીર િવરકર એક કષણિ જ પીઠ પર એક-એક ઈચ ઊિ ઊતરી ગયલ ચબકન ફટકઓની લોમહયળ વદન વીિરી ગય. ફલોની ટોકરી પોતની પિ રખી અન િીઠઈઓ અનય કદીઓિ વહચી દીધી. પછી યવતીન િસતક પર હ િકીન બોલય, ‘હ, હ તન રણવીશ. પણ િરી એક શરત છ, તર િન મિ. િવરકરન બદલ અકલ કહીન બોલવવો પિશ. િજર છ?’

‘િજર!’ છોકરી હિી ઊઠી, ‘અન તિર પણ િન મિિ બરીન બદલ કહવ પિશ- િય સવીટી! િય લવલી િોલી! િય મજની! િય મપરનિિ! બોલો, િજર છ?’

આ િરળીન િવરકરજીની આખો ઉરરઈ ઊઠી.જગતન િૌી િહન મહિક રિમતકરી પિ દીકરીન િવલનો કોઈ જવબ ન હતો.{

લખવનો તિન િિય િળશ?’ િ કહ, ‘િશકલ છ, પણ તિર હસય-નવલ લખવી જોઈએ.’ ોિી વર ચપ રહીન િન કહ: ‘હ, પહલ પણ તિ આવ કહ હત, િન બરબર યદ છ.’ પછી વત બદલવી: ‘આપણ િિદમખય ય. િ નમલનીન ગિવી અન તિ આરતીન.’ (િર પતનીન સવગભાવિ િિય ત આવી શક તિ નહોત તનો પણ િકત હતો.)

મવનોદ રટટન િટ અવિન િિય િ કહ છ: મિરિ, મવનોદ આવજો! યક તો આપણ િળી જઈશ.

આન બ િકત છ. એક તો મહદ મવચર પરિણ પનજભાનિનો. અન બીજો િમચત કિભાી િત િોકષનો.

ખબર નહી, પોતન દહદન કરનર મવનોદ રટટ આિી શ પિદ કરશ? બીિરીન મબછન આ િણિ હિતો રફલિફ હતો. તની ઓછી જાણીતી એક રકતબ ‘હસયોપચર’િ કબમજયત, અલિર, તવ, અમનદર, ઝકિ, બહરશ, હદયરોગ, િયમબટીિ િમહતન રોગો પર લખય છ. આિી રગય જ તનો િગીિી નહી રહો હોય! {

લખકોન િવય છ. શોતઓન હિવવ િટ પોત ઠોઠ હોવની છપ ઊરી કરી છ. વસતવિ હત ચતર િજાણ. નહી તો અનય કષરિન બૌમદધકો અન રજપરો મવનોદન યી વચ? િધવમિહ િોલકી હસયકર મવનોદ મવશ બોલી શક, એવો એિનો અભયિ.

િતકિગ નકિન વઠવની મહિત ખરી. કટોકટીની મવરદધ િર એવ લખય હત. સવતરિત મવશની િિત. વખણ ગિ, પણ એ બધ જત

કપની માવકો િળ નારકોન રાણ કરી તા. મવણા વવિિિી કત ‘કાનતા’ નારક ‘કીન કાનતા’ અિા ‘િનરાજ વિજ’ એ નામી રજિા હત

ડાહા િીિાના ાગઈિમ

તતીમવિનોિ રટટ

અિન રફલિો જોવી ગિ, પરત નટકો જોવ વધર ગિ. અિન એ વતનો અફિોિ છ ક અિ

કમવ કમલદિ ક રિન િિયિ જનિી શય નહોત. તો પણ, િવિો-દોઢિો વભા જની રગરમિની વતો વચવ-િરળવન અિન એટલ જ આકભાણ છ. એ બધ આજ પણ રોિચક લગ છ.

જની રગરમિનો વટ હતો એ મદવિોિ. આ ગીત ખબ જ લોકમપરય હત: ‘દમનયન ઊધ ચશિ, િહ દીવન લગ.’ અન રગરમિન એ જગતિ િહરઈ ધોળશજી જવ ખવરી વહોરવ નીકળલ અવયવહર િણિોય હત ન ‘પગલ’ ઉપનિ ધરી િહ િણિો પણ હત. નિ િમણલલ, ઉપનિ ‘પગલ.’ અલબત ‘ધર વોઝ િિ િિ ઇન મહિ િિનિ.’ તિન પગલપનિય લકિવળન ગમણત હત, એટલ તો તિણ જની રગરમિ પર ઘણ વષો િધી એકચરિી શિન કય. ‘િતી દિયતી’ નિન નટકિ તિણ પગલ રજાનો પઠ કરલો. કટલક જનિજાત કલકરો િરી જવનો અમરનય પણ જીવત કરત હોય છ એિ િમણલલ પગલનો રોલ આબહબ કયષો. આ અમરનય જોનરઓન તો કદચ એવો વહિ પણ પડો હશ ક નટક કપનીવળ નકી કોઈ પગલન પગલરજાનો વશ રજવવ પગલખનિી ઉપિી લવય હશ. એટર તરીક જટલ કબલ એટલ જ કશળ નટયલખક પણ ખર. તિની કલિિ એવો જાદ હતો ક કોઈ કપની દવિ િબી રહી હોય ન િમણલલન નટક બહર પિ તો કપની બઠી ઈ જાય, નયલ ઈ જાય, તન દળદર ફીટી જાય. આ વતની તિન પકી ખબર એટલ નટક કપનીઓ િ ત પોતન તરગી, પોતન મિજાજી જ ચલ. રલરલન ધિકવી નખ, પણીછલલ કરી દ. તિન આવ િનસવી વયવહરી રિિી જઈન રિણક િોટી નટક કપનીઓએ ‘મિકનિકટ’ કરી નકી કય ક ‘પગલ’ન કોઈ નટક રજવવ નહી, તો જ તની િન ઠકરણ આવશ. બ મદવિ પછી કમવ રગવિી મયટર બજ ફરવ નીકળય ન તિની આખ ફરી તય તો પલી મિકનિકટન રક ઈ ગય. મિકનિકટ હતી ન હતી ઈ ગઈ. આ તિનો પરરવ. િબઈની ચરી પચ નટક િસઓ શમન-રમવવર તિન

જ નટકો એક િ રજવતી અન એ તિિ હઉિફલ જત.

પગલ પિ અઢળક કિય, પણ બિણનો જીવ એટલ પિ ત જીરવી ન શય. વળી શરબજાર પણ તિન પિ ઓછ કરવિ યશકત િદદ કરી. એક વર તો રમપય એક હજાર િટ તિન તય જપતી આવી. હજાર રમપય એ વખત ઘણી િોટી રકિ ગણતી. જપતીવળન તિણ કહ ક તિ અહી અિધો કલક રોકવ, હ બદોબસત કરીન આવ છ. ટકષી કરીન ત શી લકિીકનત નટક િિજન િમલક પિ ગય. કહ ક, ‘િર તય એક હજાર િટ જપતી આવી છ, િન રમપય અબઘિી જોઈએ.’ આ િરળીન શઠ બોલય, ‘િમણરઈ, અિ તિન હજજારો રમપય આપય છ, તિ એ કળવય હોત તો આજ આ હલત ન હોત.’ આ િરળી િમણલલ િિ રોકિ પરખવય: ‘શઠ, એ રમપય િ િચવી રખય હોત તો િર તય તિર જવ આજ દરવન હોત.’ શઠ ચપચપ રમપય ગણી આપય. આ ધક હતી ‘પગલ’ની.

જોક ‘પગલ’ જવી જાહોજલલી રોગવવન િદરગય બહ ઓછ લખક-કલકરોન િળત. િળજી ખશલ નિનો નટ અિદવદની ગજરત નટક િિળીિ ફત એક રમપયન

િમિક પગરી જોિયો હતો. જયર શીધોળ િબોધ નટક િિળી તન વીિ કલકરોન દમનક વતન િવ રમપયો અન અનય સટફન બર આન ચકવતી. કિનો નશો તિજ શરઠયઓનો કિપ જ એવો ક જ કઈ અપય ત બધ િગ િોઢ લઈ લત. હ, એક વર કપની-િમલક હરગોમવદદિ શઠ પિ એક આગળ પિત કલકર પગર વધરો િગત શઠ તન ગલ પર એક જોરદર તિચો ખચી દીધો હતો, ઇન કઇનિ, આની વધર તો કટલ પોિય શરઠયન? એ િજબત પપિી પલ કલકરન કનિ ઘટિીઓ વગી ગઈ હતી ન તયરબદ શઠની નટક કપનીની ઘટિીઓ વગતી બધ ઈ ગઈ હતી, કપનીન દરવજ તળ વગી ગયલ.

તો પણ આ શરઠયઓ િણિ જોઈન યશકત દદગીરી કરી લત. િોરબી આયભા િબોધ નટક િિળીવળ વઘજીરઈ ઓઝન રવનગરન એ વખતન રજાએ સવયમલમખત નટક આપય. નટક વચત શઠન લગય ક રજાએ લખય છ એટલ આન નટક તો જાણ કહીએ, પણ આપણ એ રજવીએ તો ઓરિયનિ

ફલ જવન ચનિીિ િો ટક ય. શઠ રજાન એ નટક નતિસતક િરર પરત કરી દીધ. રજાની ઉદરતન લઈન શરઠયન િસતક પોતન ધિ પર િલિત રહી શય. કદચ રજાએ પણ િનિ મવચય હશ ક નટક ચલવવ એ કઈ રજય ચલવવ જટલ િહલ તો ની જ.

નટકો એ જાણ બોિી બિણીન ખતર હોય એિ કપની િમલકો િફળ નટકોન રલણ કરી લત. અન એિ કરત યરક પકિઈ જવય તો િફિફી કરવિય ત સવિનન આિ નહોત આવવ દત. એ રીત ત. 19 જન, 1889ની રત આપણ િકષર િમણલલ નરરઈ મવિવદી કત ‘કનત’ નટક ‘કલીન કનત’ અવ ‘વનરજ મવજય’ એ નિી રજવી નખય. નટક િફળ રહ. કપનીન િમલકન દર ભાગય આ નટકની જાહરત લખક િમણલલન જોવિ આવત તિણ િકષરશી ગોવધભાનરિ મરિપઠીન જણવય ક, ‘િરી પરવનગી વગર િર નટક રજવનરન નોરટિ ફટકરો.’ આની જાણ ત નટકન મદગદશભાક દયશકર િમણલલન ચરણ પઘિી િકીન દય યચી, િફી િગી. લખકન િબઈ

લઈ જઈ તિન બહિન કય, અન હીરની એક વીટી આપવ િિી, ઉપરત બીજ એક નટક ર.400-500 લઈ લખી આપવ મવનવણી કરી. િમણલલ જોક વીટી ન લીધી, પણ ‘નમિહ અવતર’ નટક લખી આપય.

એ જ રસત લકિીકનત નટક કપનીએ ‘િલવપમત િજ’ નટક રજવય. એ નટકની રિીજી જ નઇટ નવલકકર કનયલલ િનશીએ કપનીન નોરટિ ફટકરી ક, ‘િરી નવલકિી પલોટ ચોરીન તિ આ નટક

રજવય છ. કોપી રઇટન રગ બદલ તિરી િિ કિ કિ ન ચલવવ?’ જોક, પછી િનશીએ ઉદરત દખવી રમપય એક હજાર અન એ નટકન પચ પિ લઈન

કપનીન િફ કરી જવ દીધી.િોઘવરી તો દરક િદીિ હોય છ. એટલ તો

એ િિયન કમવ-નટયકર કમતલલ િહતએ 1891િ પોતન અવિનન આઠ મદવિ પહલ કહ હત: ‘િોઘવરીન આ જિનિ જો બધ જ િોઘ ત જશ તો િણિન બળવન લકિ પણ નહી િળ. િર િરણ વખત જો લકિ ન િળ તો િરી લખલ નટકોની આ બ પટી રરલી પરતો છ એની િન બળજો.’ આ કમવ-નટયકર કમતલલ િહત કરત આપણ વધર નિીબદર છીએ, લકિન મવકલપ હવ તો ઇલકટક સિશનોની વયવસન પણ છ.

{{{ત.ક. :- એ િિયન ખયતનિ નટયલખક

અન કમવ પરરલલ મવિવદીન સવિખ કહવયલ એક પરિગ- જ રરિ પથવીરજ રજવય, ત રરિ કટલક અવનવ અનરવો િન ય.

રટરકટો િટની પિપિી મદવિોી શર હતી. કટલકન રટરકટો િળી. કટલક રહી ગય. નટક રજવવની રરિ રરપર િનવિદન જિ ઈ અન આ પરકષકોની વચ પક પક અનક વતો િરળતી હતી:

‘નિ િોટ અન દશભાન ખોટ? આટલ બધ ધિધિક ય છ, એટલ નટકિ કઈ જ દિ નહી હોય!’

‘હોય? અર, િચો ઘોિો સટજ પર લવવનો છ, િોનન મિહિનો બનવય છ, િચી જરીન પોશકો, રતનજરિત િકટો કય છ, નટક જરર િર હશ.’

એક જગયએ તો જર અનોખી વત િરળઈ: ‘િરો િીન ચલતો હોય તયર ગરબિ કરી િકવી, ોિી હોહ કરી પચ-પચીિ િણિોએ ઊઠી જવ એટલ નટક ખલિ!’

‘બરબર છ, િ ઘરી ચ િગવી છ. બરબર ત જ વખત કહીશ ક, ચલો, ચ આવી છ, એટલ બધ ઊઠી જજો, િિજય?’

હ ઊરો ઊરો વતો િરળતો હતો. આિની એક વયકત િરી પરરમચત હતી. િરી રહવય નહી.

‘કિ! શ મવચર છ?’ િ પછ.િન ઊરલો જોઈન પલ રઈ જર શરિીદ

બની ગય, પરત ધિય નહી.‘ઓહો! કમવરજ! આજ તિ યી?’ હ

િર નટકની ઉદઘટન રરિ કોઈ મદવિ હજર રહતો ની, ત આ રઈ જાણત હત, એટલ એિન આશચયભા િકરણ હત.

‘આજ તો અહી જ રહવનો છ. પરત તિ બધએ શની તયરીઓ િિી છ?’ િર િર િવલનો જવબ જોઈતો હતો.

‘તિ ન િિજો.’ નફફટ જવબ િળયો: ‘ઘર જઈન મનરત ઊઘી જાઓ. અિ નટક ‘Fail’ કરવ આવય છીએ. નટક ઊડો િિજો!’ જોરી બોલીન એણ પોતની આજબજ ઊરલ પોતન મિરિોન ઉદદશીન કહ: ‘એિન ઓળખય? આ કમવ પરરલલ! નટકન લખક. બહ િરિ િણિ છ.’

આખ ટોળએ િન ‘જય જય’ કય . નિસકર સવીકરીન હ પરકષકોની વચ આગળ વધયો.

પલ રઈન શબદો ઉપર હ ખબ મવચર ચિી ગયો હતો. શની રિત હશ? હ ન િિજ એટલ શ? પરત ખરખર, હ ન જ િિજયો! િર અમત પરરશિન અત લખયલ અન િરી દકષટએ એક િરિ નટકન િપણભા મનષફળત િપિી. િમલકોન કટલય હજારન નકિન ય. પરિોની િહનત નકિી ગઈ ન િર અનક રતન ઉજાગર મનષફળ ગય. {

િદગત વિનોિ રટટના અવતમ ખો પકીનો ખ... તમન િિનિહ પરસતત છ