Abdullah Aymaz - Citlembik-5 Dua Hazinesi - …...Dua Hazinesi Ýnsan, Cenab-ý Hakk'a ihlâsla kul olursa, Ce-nab-ý Hak da her þeyi onun emrine musahhar eder, hele iç inleyiþi

ÇÝTLEMBÝK-5DUA HAZÝNESÝ

Copyright © Iþýk Yayýnlarý, 2005Bu kitaptaki metin ve resimlerin, tamamýnýn ya da bir kýsmýnýn, kitabý yayýmlayan þirketin

önceden yazýlý izni olmaksýzýn elektronik, mekanik, fotokopi ya da herhangi bir kayýt sistemi ile çoðaltýlmasý, yayýmlanmasý ve depolanmasý yasaktýr.

EditörKalender YILDIZ

Görsel YönetmenEngin ÇÝFTÇÝ

KapakÝhsan DEMÝRHAN

MizanpajNecmi TOPAL

ISBN975-278-150-0

Yayýn Numarasý404

Basým Yeri ve YýlýÇaðlayan Matbaasý / ÝZMÝR Tel: (0232) 252 20 96

Haziran 2005

Genel DaðýtýmGökkuþaðý Pazarlama ve Daðýtým

Alayköþkü Cad. No: 12 Caðaloðlu/ÝSTANBULTel: (0212) 519 39 33 Faks: (0212) 519 39 01

Iþýk YayýnlarýEmniyet Mahallesi Huzur Sokak No: 5

34676 Üsküdar/ÝSTANBULTel: (0216) 318 42 88 Faks: (0216) 318 52 20

www.isikyayinlari.com

ÝÇÝNDEKÝLER

Dua Hazinesi ..............................................................9Benzinlik Mescitleri ...................................................11Ýki Güzel Hatýra ........................................................13Paskalya Pazarý ve Müslümanlýk… ..........................15Ýsimler ve Alaka ........................................................18Barla'nýn Yükseliþi.....................................................21Müslüman Olan Kadýnlar ..........................................26Aðaç Dalýyla Gelen Cennet.......................................29Zekât ve Sadaka .......................................................32Hz. Ýsa'yý Tanýmak ve "Çaðrý"ya Kulak Vermek..........35Vatana Yolculuk ........................................................38O Ýman Gerçek Ýman Olsa Gerek .............................40Komþularla Tanýþmalý ................................................42Anne Baba Hakký .....................................................44Men Sebete Nebete ..................................................46Men Sebete Nebete ..................................................47Ýhtiyaç Sahibi Ýnsanlarý Hatýrlamak ...........................48Kur'an-ý Kerime Saygý ...............................................50Ruh ve Aklýn Özgürlüðü............................................53Bekir Berk Amca ......................................................56

Kimleri Neler Kurtarýr................................................59Müslüman Yumuþak Huylu Olmalýdýr .......................62Maksat; Dikkatler Uyanýk Olsun................................65Kalbi Öldüren Þeyler.................................................67Abdest Uzuvlarý.........................................................69Gayret ve Sabýr.........................................................71Kur'an Okumak ve Bakara Suresi .............................73Bir Bilgeye Sorayým..................................................76Kur'an Gölgesinde Gölgelenmek...............................79Efendimiz Aramýzdayken ..........................................82Kur'an Öðrenmenin Yaþý ...........................................84Anne Babalar ve Öðretmenler ..................................87Ateþe Koþan Pervaneler Gibi.....................................90Mal ve Cömertlik ......................................................93Seher, Fatiha ve Kur'an.............................................96Nasihat .....................................................................98Himmet ve Hedef ...................................................100Önümüze Bakýp Vazifemizi Yapalým........................101Akýllý, Ýnsaflý Avukatlar ve Adil Hâkimler .................103Akýl ve Þuur Sahibi Olmak......................................105Evlatlýk Müessesesi..................................................107Sadaka ...................................................................109Düðmeye Basmayýn................................................111Güzel Türkçe ve Güzel Eserler ................................113Müminler ................................................................115Tesbih ve Dua.........................................................117Kur'an Okumak ve Onunla Amel Etmek .................120Hatýralar .................................................................122Zayýflarý Gözetmek..................................................125Gurur ve Kibire Kapýlmamak ..................................128

Riyazette Ölçüyü Korumak.....................................130Büyük Dayým Güzel Þeyler Görür ..........................132Hýzýr Hakkýnda .......................................................137Nefes Kesen Dua....................................................139El Emeði ve Hz. Davut ...........................................142Ferdiyet Makamý ....................................................144Besmele ve Kelime-i Tevhid ...................................147Hz. Musa'nýn Edebi ................................................150Kur'an ve Tefe'ül.....................................................153Sözler Kirlenirse…..................................................155Cennet ve Cehennem ............................................158Adalet, Evlat Tanýmaz.............................................160El Emeði Alýn Teri ..................................................163Neme Lazým, Neme Gerek.....................................166

Dua Hazinesi

Ýnsan, Cenab-ý Hakk'a ihlâsla kul olursa, Ce-nab-ý Hak da her þeyi onun emrine musahhareder, hele iç inleyiþi ve hýçkýrýklarla süslü bir duakesinlikle cevapsýz kalmaz. Dilerseniz bunu, ba-bamdan dinlediðim bir kýssa ile izah etmeye çalý-þayým.

Adalet ve faziletiyle tanýnan Horasan ValisiAbdullah Bin Tahir'in yasakçýlarý, akþam evinedönmekte olan bir demirciyi hýrsýz zanlýsý olarakiçeri atarlar. Demirci suçsuzdur. Namazýný kýldýktansonra gözyaþlarýyla duaya yönelir: "Ey Mülkün Sa-hibi! Benim suçsuzluðumu sadece Sen biliyorsun!Bana ancak Sen imdat edebilirsin!" Ayný gece, va-li rüyasýnda dört güçlü kiþinin gelip sarayýný tahripettiklerini gördü. Tahtý tersine döndürülürkenuyandý...

Hemen abdest alýp iki rekât namaz kýldý vetekrar uykuya daldý. Ayný hâdiseyi tekrar yaþadý veuykusundan fýrlayarak uyandý. Üzerinde bir maz-lumun âhý bulunduðunu anlamýþtý. Derhal hapis-hane sorumlularýný çaðýrttý, içeride suçsuz kimse

9

olup olmadýðýný soruþturdu. Sorumlu: "Pek bile-mem Sultaným, yalnýz gece getirilen demirci, na-maz ve dua kapýlarýný zorluyor. Ondan endiþe ede-rim." dedi. Vali, derhal demirciyi getirtip dinledi.Durumu anladý. Kendisinden özür dileyip bir torbagümüþ akçe hediye etti. Helâllik istedi, ardýndanda herhangi bir sýkýntýsý olursa kendisine gelmesinirica etti. Demirci: "Hakkýmý helâl ettim. Hediyenizide alýyorum. Allah kabul etsin. Fakat sýkýntýlarýmiçin size gelemem." dedi. Vali: "Niçin?" diye sorun-ca: "Benim gibi bir garip için, senin gibi bir Sulta-nýn tahtýný birkaç defa tersine çeviren Sahibimi bý-rakýp, baþka kapýya sýðýnmam asla yakýþýk almaz,korkarým." dedi.

Dualarýn bu gücünden ve büyük hazinesindenistifa etmeye bakalým. Hele hele mübarek günlerde...

Çitlembik-5 / Dua Hazinesi

10

Benzinlik Mescitleri

Merhum Hacý Kemal amcam bir yolculuk sýra-sýnda þoförden, namaz için bir yerde durmasýný ri-ca eder. Þöför: "Olmaz bizim servisimiz ekspresservis... Ekspres durmaz." der. Hacý Kemal amcamda: "Durun ben ineceðim." der. Eþyalarýný alýr, yolkenarýna çekilip namaza duracakken, hareket et-mek üzere olan otobüsün tekeri patlar ve otobüsde yol kenarýna çeker. Kemal amcam, namazýný ký-lar, duasýný yapar, çantasýný sallaya sallaya þoförünyanýna gelir ve birkaç defa: "Ekspres durmaz! Eks-pres durmaz!" diye baðýrýr...

Dr. Hakký amcam Konya'dan Denizli'ye gel-mektedir. Sabah namazýnýn vakti girmiþtir. Þoföre:"Acaba bir yerde durmanýz mümkün mü?" diye so-rar. Þoför: "Denizli'den önce hiçbir yerde durama-yýz." der. Israrýn fayda etmeyeceðini görünce hemenilk benziklikte indirmesini ister. Þoför de indirir.Hakký amcam benzinliðin önünde sandalyede otu-ran bir adam görür. Adama sabah namazý kýlmakiçin indiðini namaz için müsait bir yer olup olmadý-ðýný sorar adam ona namaz kýlmasý için bir yer aya-

11


12

lar. Namazdan sonra adam Hakký amcama sorar:"Buralardan bir köyden misiniz?" Hakký amcam:"Hayýr" der. Adam: "O zaman niçin indiniz öyley-se?" der. Peþinden de: "Sen namaz için otobüs dur-duruyorsun... Belki de iþine geç kalacaksýn... Benne yapýyorum burada böyle boþ boþ oturuyorum.Dur, vakit varsa ben de namaz kýlayým der ve ab-dest alýp namaza durur. Namazdan sonra: "Ben çokiþler çevirdim ama artýk onlara tövbe etmiþtim. On-larý býraktým ama namazlardan sadece cumalarý ký-lýyorum, beþ vakte bir türlü baþlayamadým. Ama þu-rada, baþta Allah'a sonra da sana söz veriyorum, birdaha namazlarýmý býrakmayacaðým." der. Sonra daözel bir taksi ile Hakký amcamý Denizli'ye gönderir...

Uþak'tan Ýzmir'e doðru giderken uþak çýkýþýndanon, on beþ kilometre sonra bir benzinlik vardýr. Ba-bam Ýzmir'e giderken oraya mutlaka uðrar ve bazennamazlarýný bu benzinliðin mescidinde kýlar. Bunuyapmasýnýn bir sebebi var. Bakýn o mescidinhikâyesini anlatayým size; bir gün Hüseyin amcamarabasýyla benzin almak için bu benzinliðe uðrar.Benzin aldýktan sonra namaz kýlmak ister ama ben-zinliðin mescidi olmadýðý için bir kenarda kartonlarüzerinde namazýný eda eder. Namazdan sonra ben-zinliðin sahibiyle sohbete baþlarlar. Uzun bir sohbet-ten sonra benzinliðin sahibi: "Buraya bir mescid ya-pacaðým." der ve þirin bir yer yaptýrýr. Babam da nezaman yolu buraya düþse burada bir mola verme-den ya da namaz vakti ise namaz kýlmadan geçmezbu þirin mescitli benzinlikten…

13

Ýki Güzel Hatýra

Stutgard Ýþ Hayatý Dayanýþma Derneði on altýkasým pazar günü bir iftar yemeði verdi. Programýnþeref konuklarýndan olan iþadamý Ýhsan Kalkavanamcam yemekte bir konuþma yaptý, ama ne ko-nuþma: "Ben ortaokuldan sonra Tarsus AmerikanKolejine giremediðim için annemin aðladýðýný bili-rim. Þimdi bakýyorum da dünyada birçok TürkOkulu var. Dilimiz ve kültürümüzün tanýnmasý veyayýlmasý açýsýndan bu okullar çok mühim. BarýþManço'yla vefatýndan evvel, Kýrgýzistan'da bir prog-ramda beraberdik. Cumhurbaþkaný Süleyman De-mirel de vardý. Onlar benden bir gün önce döne-ceklerdi. Beni bir Türk Kolejine davet etmiþlerdi.Barýþ Manço eþyalarýný topluyordu, hava alanýnagidecekti. Kolejleri çok sevdiðini biliyordum. "Gelberaber gidelim." dedim. "Uçaðý kaçýrýrým." dedi."Yetiþtiririm." dedim. "Tamam gidelim." dedi.

Onun geleceðinden kimsenin haberi yok. Her-kes beni bekliyor. Okul idarecileri ve öðrencileriçin müthiþ bir sürpriz oldu. Fakat asýl sürpriz be-nim ve Barýþ Manço için oldu. Çocuklar okulun sa-

14

lonunda hep bir aðýzdan güzel bir Türkçe ile onunþarkýlarýný söylüyorlardý. Baktým Barýþ aðlýyor:"Olamaz... Bu kadar güzel nasýl söyleyebiliyorlar!"diyordu. Bir coþtu, bir coþtu çok mutlu oldu... Busefer ben: "Uçak kaçacak." diyorum. O: "Kaçarsakaçsýn." diyor. Arkadaþlar uçaðý beklettiler de öyleyetiþtirdik. Tabi bekleyenler arasýnda Cumhurbaþ-kaný Demirel de var...

Size baþka bir hatýra daha anlatayým. Ýþte böy-le bir toplantýda Ali Rýza Binboða bu okullar hak-kýnda þu deðerlendirmeyi yaptý: "Yetmiþ sentemuhtaç olduðumuz günlerde devletimizden bir he-yet kalkýp Dünya Bankasýna gidiyor. Uzun uðraþ-malardan sonra randevu alýp içeri giriyorlar. Bir debakýyorlar ki kredi iþleri müdürü Dawar ismindebir Hintli. Adamýn huzuruna çýkýyorlar. Onun Ýngi-lizce sorularýna cevap verirken bir ara kendi arala-rýnda Türkçe: "Þimdi bu herifin 'davarlýðý' tutarsa,elimiz boþ olarak nasýl döneriz." diye konuþuyorlar.Fakat birden Ýngilizce’yi bir tarafa býrakan Dawarbizimkilere Türkçe diyor ki: "Hiç telaþ etmeyin buDawar sizlere öyle bir 'davarlýk' yapmayacak. Ýste-diðiniz krediyi bulacaðým. Çünkü ben tahsiliminmühim bir bölümünü Türkiye'de yaptým." Demekki dil, kültür yakýnlýðý ve eðitim, çok mühim.

Bu güzelliklerin çoðalmasý ve insanýmýzýn bun-lardan haberdar olmasý dileklerimle...


Paskalya Pazarý ve Müslümanlýk…

Bin dokuz yüz seksenli yýllarda Müslümanolan Ýngiliz Hüda Hattab diyor ki: "ÇocukluðumdaAllah'a inanýyordum. Her fýrsatta kiliseye giden bi-risi olarak ergenlik çaðýma girdiðimde dindar biriidim. Kilisede öðrendiklerimi kalbime yerleþtirdi-ðim için birçok akranýmýn müptelasý olduðu sigara,içki ve uyuþturucu gibi þeylere bulaþmadým. Amabazý meselelerde kafam karýþýktý. Mesela eðer ÝsaMesih, kabirde üç gece ve üç gündüz kalmýþsa veÝncil'in de anlatýmlarý Hz. Ýsa'nýn vefatýnýn cumagünü ikindi vakti, yeniden diriliþinin ise Pazar gü-nünün ilk saatleri vuku bulduðunu tasvir ediyorsa,ortada karýþýk bir durum var demekti. Aradaki sü-re üç gün, üç gece deðil; iki gece ve bir gündü. Öy-leyse neden bütün Hýristiyan dünyasý bu üç günüç gece hatasýný görmezden geliyordu? Hem niçinPaskalya bu þekilde kutlanýyordu? Paskalya paza-rýnýn hâdiseleri, benim devam ettiðim kilisenin iti-katlarý arasýnda merkezî bir özelliðe sahipti. Pas-kalya pazarýna dair anlatýlanlar bir mana ifade et-miyorsa, gerisi nasýl doðru olabilirdi ki? Bu, zih-

15

16

nimdeki þüphelerden yalnýzca biriydi. Kiliseningörmüþ geçirmiþ, sözüne itibar edilen büyüklerinebu ve buna benzer þeyleri sorduðumda cevap ve-remiyor, sadece inanmam gerektiðini söylüyorlar-dý. Bunu kabul edemezdim. En önemli akide, dik-katli bir inceleme neticesinde açýk vermiþti. Bu te-mel üzerine daha ne bina edilebilirdi ki?

Mýsýrlý saygýdeðer bir hanýmefendiyle dinî mü-zakereler yapýyorduk. Dinin hayatlarýnda bir farkhusele getiren insanlarýn tanýþtýðým ve dinlerini ya-þayan Müslümanlar olduðunu fark etmiþtim. Son-ra da Ýslamiyet'in sadece Araplara mahsus bir dinolmayýp Avrupalý, Amerikalý ve Japon Müslüman-larýn varlýðýný öðrenmiþtim. Ýslamiyet beni cezp et-miþti. Bütüncül, incelikli, bedenin ve kalbin Ce-nab-ý Hakk'a kulluk ettiði bir küllî ibadet olarak na-maz; ramazan orucundaki disiplin; tesettür emrin-de tecessüm ve vakar; Ýslam'ýn üzerine kurulduðubeþ esas, Ýslam'ýn en sade ve buna mukabil enesaslý öðretisi olarak tevhid... Hepsi de beni Ýs-lam'a çeken unsurlardý. Yaþadýðým toplumun ýrkçýtutumunu farketmem açýsýnda þunu söyleyebilirimki Müslüman olmak, gözümün açýlmasý demektir.Bu toplumdaki önyargýlardan ve ýrkçýlýk gerçeðin-den hemencecik haberdar oluyorsunuz. Bir keretesettüre girdiniz mi artýk bir yabancý sayýlýyor veçoðu insan tarafýndan öyle muamele görüyorsu-nuz. Buna karþýlýk tesettür beni aktif bir hayat sür-mekten, çalýþmaktan, yazmaktan, araba kullan-maktan, çocuklarýmý gezdirmekten ve haftalýk alýþ-


Paskalya Pazarý ve Müslümanlýk...

17

veriþlerimi yapmaktan alýkoymadý. Ýslam'ý kabuletmeden önceki ve sonraki hayatýmý karþýlaþtýrdý-ðýmda, doðru bir karar almýþ olduðumun farkýnavarýyorum. Bu büsbütün kolay bir iþ deðil. Haya-týn her vechesinde iniþler ve çýkýþlar vardýr; ancak,imaným hayatýma bütünlük veriyor. Büyük bir ge-leneðe ait olduðumdan eminim. Ýslam'a inanmakiçin gerekçelerim var. O, benim þu âleme bir manavermeme yardým ediyor. Yoksa, imansýz bakýldý-ðýnda, þu kozmoz bir kaos olup çýkar."

Hüda teyzeme Cenab-ý Hak yardýmcý olsun,onu insanlara güzel örnek kýlsýn...

Ýsimler ve Alaka

Ýnsanlar önemsedikleri þeylerle ilgili olarak,deðiþik ifade þekilleri buluyorlar. Mesela atalarýmýz,atlarý çok mühim gördükleri için atlarla ilgili birçokkelime türetmiþlerdir. Aynen bunun gibi bu hakir-fakir Abdurrahman da çok önemli bir þahsiyet ol-sa gerektir ki Yýldýzlara Taþ Atan, Bücür, Bacaksýz,Somali Pehlivaný E. (EBU yani en büyük uzman)gibi isimlerle yâd edilir... Her neyse bugün sizeABD'li mühtedi Christina Dodge'nýn hikâyesinianlatmak istiyorum...

Ýnsanlýk için yüreði küçük yaþlarda çarpmayabaþlayan bu yardýmsever kýz, kiliselerin gençlikgruplarýnda, kamplarýnda, yardým toplama servis-lerinde çalýþýrken, tabiatla baþbaþa kalýp tefekkü-rün deðerini kavramýþ... Kendisi tefekkürlerini an-latýrken diyor ki: "Boþ zamanlarýmda çimenlik biralana giderdim veya bir köprüye oturur suyu sey-reder ve yalnýzca düþünürdüm. Etrafýma, dereye,aðaçlara, bulutlara, böceklere bakardým. Suyu,kuþlarýn cývýltýlarýný, cýrcýr böceklerinin cývýltýlarýnýdinlerdim. Bu yer bana gerçekten huzur verirdi ve

18

bu güzel yaratýlýþ için Allah'a hayranlýk duyar, O'nateþekkür ederdim. Açýk havada, tek baþýma, yal-nýzca Allah'ý, hayatý ve benim onun içindeki yerimidüþünerek vakit geçirmeyi çok severdim. Okuladöndüðümde Ýngilizcelerine gönüllü olarak yar-dýmcý olduðum sohbet grubuna Müslüman biri ka-týlmýþtý. Onun hayat hikâyesi ve inancý beni çok et-kiledi. Ýslamiyet'e büyük ilgi duymaya ve araþtýr-maya baþladým.

"Din Araþtýrmalarý Bölümü"nde, "Ýslam'a Gi-riþ"e kayýt yaptýrdým. Hz. Âdem'in ilk günahý yü-zünden hepimizin cezalandýrýlmayacaðýný öðren-dik. Cenab-ý Hak Hz. Âdem'in tövbesini kabul ediponu affetmiþti. Hz. Ýsa, Tanrý deðil; diðer peygam-berler gibi bir peygamberdi... Her þey fýtrî görünü-yordu. Kafa karýþtýrýcý deðildi. Ailemin yanýna gel-diðimde hep beraber oturmuþ Eskimolar hakkýndabir televizyon programý izliyorduk. Belgeselde Eski-molarýn kar hakkýnda iki yüzden fazla kelimesi ol-duðunu söylediler; bunun sebebi karýn onlarýn ha-yatýnda oldukça mühim bir yerinin olmasýydý. Ay-ný gecenin ilerleyen saatlerinde, biz de evde deðiþikinsanlarýn kendileri için önemli olan þeyler hakkýn-da ne kadar çok kelimeleri olduðunu konuþuyor-duk. Babam Amerikalýlarýn para için kullandýðýmoney (para), dough (hamur), bread (ekmek) v.s.bütün deðiþik kelimeler üzerinde yorumlar yaptý.

Ben de þu yorumu yaptým: "Biliyor musunuz,Müslümanlarýn inancýnda Allah için doksan dokuzisim var. Herhalde onlar için Allah her þeyden da-

Ýsimler ve Alaka

19

ha önemli!" dedim. Yaz sonunda okula dönünceilk yaptýðým iþ, Þehadet getirip Müslüman olmakoldu. Daha sonra Müslüman bir haným bulup na-sýl namaz kýlacaðýmý öðretmesini istedim. Beni birakîka (yeni doðmuþ bebekler için verilen ziyafetinadý) yemeðine davet ettiler. Kendimi Müslümanlararasýnda çok rahat hissettim. Topluluðun çoðuAmerikalý Müslüman hanýmlardan meydana geli-yordu. O akþam oradan ayrýlýrken kendimi yenibir hayata baþlamýþ gibi hissediyordum."

Cenab-ý Hak Christina ablamýn yardýmcýsý ol-sun ve o da baþkalarýna vesile olsun inþaallah.

20


21

Barla'nýn Yükseliþi

Hakan Yýlmaz amcamýn "Rise of the Barla" ya-ni "Barla’nýn Yükseliþi" isimli yazý dizisini babamincelerken gördüm ve bana çok enteresan geldi.Aslýnda Hakan amcam bunu bir kitapçýk olarakdüþünmüþ ve Ýngilizce neþretmek istiyormuþ. Ýnþa-llah Ýngilizce bilenler için çok faydalý olur. Babamincelemesini yaptýktan sonra dedi ki: "Üstad Bedi-üzzaman Hazretlerinin talebelerinden Ahmet FeyziKul 'Gelecekten haber verenlerden bir adam,Kur'aný öyle bir ders vererek anlatýr ki, ondan son-ra hiç kimse öyle bir ders veremez.' (Ahmed b.Hanbel) hadis-i þerifini okur ve: 'Bu zat, ÜstadHazretleri olsa gerek' derdi, doðruymuþ." Gerçek-ten ben de gazetede neþrini beklemeden hemenbir solukta "Barla'nýn Yükseliþi" dizisini okudum,çok hayret ettim ve Ahmet Feyzi Kul dedemin söz-lerini tasdik ettim... Bazý bölümleri sizlere aktar-maya çalýþayým.

"1928 yýlýnda Bediüzzaman tarafýndan yazýlan24. Söz'ün 2. Dal'ýnda, þöyle denilmektedir: 'Þim-di sen dahi, ey katre içine giren hakîm filozof! Se-


22

nin fikir katrenin dürbünü ile felsefenin merdiveniile ta Ay'a kadar yükseldin. Ay'a girdin. Bak, Ay,kendi varlýðý itibariyle katý ve karanlýktýr. Ne ziyasývar, ne hayatý. Senin çalýþman beyhude, ilmin fay-dasýz gitti.' Bediüzzaman Said Nursi, 1960'da vefatetmiþtir. Hâlbuki Ay'a 1969'da gidilmiþtir. Bu ifa-deler ise 1928 yýlýna aittir."

Bediüzzaman, 1914'te yazmaya baþlayýp1915'te tamamladýðý 'Ýþârât'ül- Ý'caz' isimli tefsirin-de þöyle der: "Hasta halimde, uyku ve uyanýklýkarasýnda ihtar edilen bir nüktedir; Güneþin yerin-de, Mevlevî gibi yaptýðý semavî hareketi, çekimkuvvetini doðurmak içindir, çekim kuvveti de Gü-neþ Sistemi ile anýlan Güneþe baðlý gezegenleridüþme tehlikesinden kurtarmak içindir. Demek,Güneþin mihverinde daireye, benzer cereyaný vehareketi olmasa, gezegenler düþecekler." Bediüz-zaman diðer bir risalesinde (25. Söz, 2. Þua, 1.Lem'a) tarihe þu notlarý düþer: "Güneþ, nuranî biraðaçtýr, gezegenler ise onun hareketli meyveleridir.Aðaçlarýn aksine, Güneþ silkinir, ta ki meyveleridüþmesin. Eðer silkinmezse, düþüp daðýlacaklar.Hem hayalde canlandýrýlabilir ki Güneþ, bir zikirhalkasýnýn meczup idarecisidir. Bu halkanýn mer-kezinde cezbeli bir zikir eder ve ettirir. Evet, güneþbir meyvedardýr, silkinir; ta düþmesin seyyar olanyemiþleri. Eðer sükûnuyla sükûnet eylese, cezbekaçar; aðlar fezada muntazam meczuplarý." Güne-þin silkinme hareketi 1914'ten 80 yýl sonra farkedilmiþtir.

Bediüzzaman, 29. Söz, 1. Maksad 1. Esasta:"Balýk suda yaþadýðý gibi güneþin ateþinde dahi, onuranî sekeneler bulunur. Nar, nuru yakmaz. Bel-ki ateþ ýþýða meded verir." diyor. ABD'li ilim adam-larý da cehennemi andýran bir ortamda yaþayanmikro organizmalarý keþfetmiþlerdir. 'Pyrolobus'adý verilen mikroorganizmalarýn, 113 satigrat de-recede yaþayabildiði, ýsý 121'e çýkarýldýðýnda büyü-me hýzlarýnýn arttýðý ve oksijen veya kükürt yerinedemir soluduklarý da elde edilen bulgular arasýn-da. Bu bulgu ile dünya yüzeyinde çok farklý þart-larda da hayat olabileceði görüþü pekiþmiþ oldu kiÜstad bu konuda da adres göstermiþtir.

Bir-iki örnekle bu dizinin önemine iþaret etmekistedim... Dizinin tamamý dikkatlice incelendiðindeçok enteresan bilgilere ulaþýlmýþ olacaktýr. Bu se-neki Berat Kandilinde, bir grup Müslüman hanýmbir araya gelmiþ mübarek geceyi ihya etmeye çalý-þýyorlardý. Bunlarýn çoðu yeni Müslüman olmuþtu.Yetmiþ yaþýnda mühtedi olmuþ Leyla Haným Fran-sýzca mealden Yasin suresini okuyordu: "O güncennet halký, bir zevk ve eðlence ile meþguldürler.Kendileri ve eþleri, gölgelerde ve koltuklarda yas-lanmýþlardýr. Orada onlar için meyveler ve istedik-leri her þey vardýr. Çok merhametli Rab'den onla-ra (sözle) selam (vardýr). Ey suçlular, bugün þöyleayrýlýn (bakayým)." (Yasin suresi, 55-59) ayetleri-nin sonuna gelince hýçkýrýklarýný tutamadý. Katýlakatýla ve sarsýla sarsýla aðlýyordu. Onun aðlayýþýnasalonda bulunan herkes katýlýp aðlamaya baþladý.

23

Barla’nýn Yükseliþi


24

Onlar, ahirette sevdikleri insanlardan ayrýlacaklarýdüþüncesiyle aðlýyorlardý.

Birkaç hafta sonra yine biraraya geldiler. Ken-dilerini anlamayan ve dinlemeyen hatta evlerin-den kovan yakýnlarýndan yakýnýyorlardý. Ýþte birgenç kýzý babasý evden kovup sokaða atmýþtý. O dateyzesinin yanýna gitmiþti. Bazý akrabalarý onlarahor bakýyordu. Medenî Avrupa'nýn göbeðindeböyle þeyler olur muydu? Oluyordu iþte! Ama on-lar hala o yakýnlarýný düþünüyor, inançsýz bir þekil-de öbür tarafa gidip edebî saadetten mahrum kal-malarýnýn üzüntüsünü yaþýyorlardý. Onlara duanýngücü anlatýldý. Bilhassa Kadir Gecesi gibi mübarekgecelerde yapýlacak ismen duanýn tesirinden bah-sedildi. Bilhassa ismen yapýlan dualarýn çok büyükönemi olduðu vurgulandý. Her þeye raðmen da-mara dokunacak karþýlýk vermelerden sakýnmala-rý, hatta eðer aksi tesir ediyorsa, susmalarý tavsiyeedildi. Çektikleri çile ve sýkýntýlar için de: "Bütünbüyükler çile çekmiþtir. Hatta Mekke dönemindeçok büyük iþkencelere maruz kalan Müslümanlarbilhassa köle ve kimsesiz garip Müslümanlar, Ha-beþistan'a hicret etmeye mecbur kalmýþlardýr. Amaiþte þimdi, yetmiþ milyon nüfusa sahip olan Habe-þistan'ýn yarýsý Müslümandýr. O gün oralara gidil-meseydi bugün bu kadar Müslüman olmayacaktý.Atýlan tohumlar birgün meyve verdiði gibi, o gün-kü sýkýntýlý ortamda, ortaya konan gayretler sonu-cunda bugün bu kadar büyük neticeler hâsýl oldu."denildi.

25

Onlara ayrýca Ýslâmiyet'in yan tesiri olan bir ila-ca benzemediði de hatýrlatýldý. Yani: "Ýslâmiyet, ai-leleri parçalamaz, dostlarýn ve yakýnlarýn arasýný aç-maz. Bunun için Müslümana sabýr düþer. KalplerAllah'ýn elindedir. Hayat bir imtihandýr. Cenab-ýHak, istediði zaman kalpleri güzelliklere yönlendi-rir. Yeter ki biz, bize düþeni en güzel þekilde yerinegetirelim." denildi.

Evet, iþte görüyorsunuz çok kýsa zamandaböyle bir seviyeye ulaþmýþ baþkalarý için dertlenen,çareler arayan, onlarýn içinde bulunduklarý du-rumdan dolayý onlar adýna hüzün duyan güzel in-sanlar var...

Barla’nýn Yükseliþi

26

Müslüman Olan Kadýnlar

Ýslam'ýn kasýtlý düþmanlarý hep Ýslamiyet'in ka-dýnlarý ezdiðini, onlarýn haklarýný ellerinden aldýðý-ný söylüyorlar. Bin dokuz yüz doksanlý yýllardaMüslüman olan Fransalý Leyla Raffin de bu iddi-aya karþý: "Peki öyleyse, medyanýn çizdiði negatifimaja raðmen neden bu kadar çok kadýn Ýslam'agiriyor? Önce bu sorunun cevabýný versinler." di-yor. Kendisi de Hristiyan kökenli olmasýna raðmenbu meseleyi araþtýrmýþ. Ama nasýl? Dinleyelim:"Ben sadece Ýslam'da kadýnýn konumunu araþtýr-mak yerine, kadýnýn üç semavî dindeki konumunuaraþtýrdým. Bu dinlerin þimdilerde nasýl uygulandý-ðý hususuna pek bakmadým. Daha ziyade bu üçdinin ana kaynaklarýyla ilgilendim.

Üç dinin mukayesesini yapan bazý enteresanmakaleler okudum. Bu makalelerden biri sayesin-de, resmen kendi dinim olan Hristiyanlýða dair ba-zý þeyler öðrendim. Nihayetinde Ýslamiyet'in, ka-dýnlara Hristiyanlýk ve Yahudiliðin verdiðinden da-ha fazla hak ve özgürlük verdiðini öðrenmiþ ol-dum. Fransýz kadýnlarýnýn ancak son elli yýlda elde

ettiði bazý haklarý Ýslamiyet 1400 yýl önce vermiþti.Miras konusuna takýlmýþtým. Sonra, Ýslam'ýn birbütün olarak ele alýnmasý gerektiðini fark ettim. Ýs-lam'ý anlamak için, onu bir bütün olarak ele almakzorundasýnýz. Zira Ýslam, mantýklý bir bütünlük arzediyor. Bütün bu araþtýrmalarýmý çok kýsa bir za-man aralýðýnda, üç hafta içinde yaptým. Ýslamiyetbir mýknatýs gibi beni kendine çekti. Artýk gecele-rim de gündüzlerim de onu düþünmekle geçiyor-du. Bu merak ve heyecaný yenmenin yeðane yo-lu, Ýslam'a girmekti. Bazý geceler Ýslam'ý düþün-mekten, din deðiþtirmenin sonuçlarý üzerinde kafayormaktan gözüme uyku girmiyordu. BilhassaFransýz toplumunda karþýlaþabileceðim güçlükleridüþünüyordum. Ancak beni ötesi ilgilendirmiyor-du. Önemli olan Ýslam'dý. Nihayet Ýslam'a girmeyekarar verdim.

Bin dokuz yüz doksan sekizde ülkemi terk edipFas'a yerleþtim. Burada yaþamaktan memnunum.Dinimi yaþama bakýmýndan kendimi özgür hisse-diyorum. Günün beþ vaktinde ezaný dinlemektenkeyif alýyorum. Namaz vakitlerine tamý tamýna ria-yet ediyorum. Ramazaný bir Müslüman ülkesindegeçirmek ise eþsiz bir nimet. Bin dokuz yüz doksandokuz haziranýnda bir haftalýðýna Fransa'ya gittim.Ailemin bazý üyeleri tesettürlü halime radikal birtepki gösterdi. Sadece yaþça benden küçük olankardeþlerimle ve büyük annemle münasebetlerimiyi... Ýki bin yýlýnda hacca gittim. Bu, tarif edeme-yeceðim kadar güzel bir tecrübe idi, çok feyizli bir

27

Müslüman Olan Kadýnlar


28

ibadetti. Elhamdülillah, hac insanýn imanýný dahada güçlü kýlýyor. Kâbe'nin karþýsýnda ve Arafat'tabüyükannemin hidayeti için dua ettim. Hac'dansonra Fransa'ya gittiðimde büyük annemi ziyaretettim. Bana, artýk kendisinin de Ýslam'ý seçtiðinisöyledi. Elhamdülillah!"

Leyla teyzeme Cenab-ý Hak yardým etsin vebütün aile üyeleriyle inþaallah ayný güzellikte bu-luþsunlar.

Aðaç Dalýyla Gelen Cennet

Küçük iyiliklerin nasýl büyük kapýlar açtýðýnýbilelim ve iyilik yaparken küçük-büyük demeye-lim. Bakýn bir hadiste Peygamberimiz (s.a.s.) neanlatýyor:

Ebu Hureyre (r.a.) naklediyor; Hz. Peygam-ber (s.a.s.) buyurdu ki: "Bir adam yolda yürür-ken, yol üzerinde bir diken dalýna rastladý. Onualýp yolun kenarýna attý. Cenab-ý Hak, bu davra-nýþýndan memnun kalarak, ona maðfiret etti."(Buhâri, Mezalim 28)

Müslim'de Ebu Zer (r.a.) Hazretlerinden kayde-dildiðine göre, Efendimiz (s.a.s.) buyurmuþtur ki:"Bana ümmetimin, hayýr ve þer, bütün amelleri arzedildi. Ýyi ameller arasýnda, insanlara rahatsýzlýk ve-ren bir þeyin yoldan atýlmasý da vardý. Kötü amel-leri arasýnda yere gömülmeden mescide býrakýlmýþtükrük de vardý." (Müslim, Mesâcid 58) Ebu Berze(r.a.) anlatýyor: "Ey Allah'ýn Resulü bana faydalýolacak bir þey öðret, dedim bana þu tavsiyede bu-lundu: "Müslümanlarýn yolundan rahatsýzlýk verenþeyleri kaldýr." (Müslim, Birr 131) Baþka bir hadis-

29


30

te: "Hiçbir hayýrlý ameli olmayan bir adam, yoldangeçenleri rahatsýz eden bir aðaç dalýný oradan kal-dýrýp attý. Allah, onun bu amelinden memnun kala-rak onu cennetine koydu." buyurulmaktadýr.

Bu hususta babam bir çocukluk hatýrasýný þöy-le anlatmýþtý. Ýlkokul yýllarýmda köyümüzde KasýmHoca isimli bir imam vardý. Kasým Hoca, rama-zanda her akþam vaaz ederdi. Ben de camimizinsermahfilinden bu nasihatleri can kulaðý ile dinlerve eve gelip anneme anlatýrdým. Kasým Hoca, bir-gün vaazda insanlarýn geçtiði yollarda oturup, ora-dan gelip geçenlere rahatsýzýlýk vermenin kötülü-ðünden, yoldaki taþ, diken ve aðaç parçalarý gibimânilarý kaldýrmanýn ne kadar sevap oluþundanbahsetmiþti. Ben de ondan sonra elimden geldiðikadar bu nasihatý tutmuþtum. O sene köyümüzegezici bir vaiz gelmiþti. Yaþlý ve þiþman bir hoca idi.Bizim köyden Yeþildere köyüne gidecekti. Bir atabindirdiler. Ben de atý yederek ona eþlik ediyor-dum. Yolda taþ, aðaç ya da herhangi bir nesneyerastlayýnca onu ayaðýmla kenara itiyordum. Yeþil-dere'nin insana haþyet ve ürperti veren o çok yük-sek aðaçlý, Erenler Mezarlýðýna yaklaþýrken hocabana sordu: "Evladým, sen ne diye yolda ne bul-san kenara atýyorsun?" Ben de: "Camimizin ima-mý böyle yapmamýzý söyledi ve bunun çok sevapolduðunu anlattý." dedim. Bunun üzerine bana ko-caman bir aferin verdi.

Demek ki bu iþlerde küçük yaþlardaki telkin veeðitim çok mühim. Ayný þekilde, Fethullah Gülen

Hocaefendiye göre trafik kaidelerine uymak dafarzdýr. Çünkü binlerce deneyin neticesi ve bu iþinuzmanlarýnýn bilgileriyle tesbit edilen kaidelere uy-mak gerekir. Aksi takdirde mal hatta can kaybý sözkonusudur. Bir de bunlara yolun týkanmasýyla yüz-lerce insanýn vaktinin boþu boþuna öldürülmesi ek-lendiðinde meselenin vahameti daha iyi anlaþýlýr.

Efendimizin (s.a.s.) önemle üzerinde durduðubu hususlara bizim daha titizlikle dikkat etmemizgerekiyor. Lüzumsuz korna çalmalar, baþkasýnayol vermemeler hiçbir zaman bizden sudur edendavranýþlar olmamalýdýr.

Aðaç Dalýyla Gelen Cennet

31

32

Zekât ve Sadaka

Kur'an-ý Kerimde sadaka, zekât ve diðer yar-dýmlarý engelleyenler hakkýnda þöyle buyuruluyor:"Muhtacý doyurmayý hiç teþvik etmez. Vay halineþöyle namaz kýlanlarýn ki onlar namazlarýndan ga-fildirler. (Kýldýklarý namazýn deðerini bilmez, nama-za gereken ihtimamý göstermezler.) Ýbadetlerinigösteriþ için yaparlar, zekât ve diðer yardýmlarýesirger, vermezler." (Mâun suresi 3-7)

Ebu Musa (r.a.) naklediyor, Resulullah (s.a.s.):"Her Müslümanýn sadaka vermesi gerekir" buyur-du. Kendisine 'Ya bulamayan olursa?' diye soruldu."Eliyle çalýþýr, hem þahsý için harcar, hem de tasad-duk eder" cevabýný verdi. 'Ya çalýþacak gücü yoksa?'diye soruldu. "Bu durumda, sýkýþmýþ bir ihtiyaç sa-hibine yardým eder." dedi. 'Buna da gücü yetmez-se?' denildi. "Marufu, iyiyi, hayrý emreder" dedi.'Bunu da yapmazsa?' diye tekrar sorulunca: "Kendi-sini, baþkasýna kötülük yapmaktan alýkor. Zira buda bir sadakadýr." buyurdu. (Buhari, Zekât 30)

Efendimiz (s.a.s.) bir baþka hadislerinde þöylebuyurmuþtur: "Güneþin doðduðu her yeni günde ki-

Zekat ve Sadaka

33

þiye her bir mafsalý için bir sadaka vermesi gerekir. Ýkikiþi arasýnda adaletle muamele etmek de bir sadaka-dýr. Kiþiye hayvanýný yüklerken yardým etmen bir sa-dakadýr. Güzel söz sadakadýr, namaza gitmek üzereattýðýn her adým sadakadýr. Yoldan rahatsýz edici birþeyi kaldýrýp atman sadakadýr." (Buharî, Cihad 72)

Kur'an-ý Kerimde þöyle buyuruluyor: "Hayýr!Siz Allah'tan hep ikramý devam ettirmesini istersi-niz ama yetime deðer vermezsiniz! Muhtaçlarý do-yurmaya teþvik etmezsiniz!" (Fecr suresi, 17-18) Ýslamiyet iman esaslarýný tesbit ettiði gibi sosyalhayat için de prensipler ortaya koymuþtur. Zekât,sadaka, adak, vakýf gibi müesseselerle toplumproblemlerine çözümler sunmuþtur. BediüzzamanHazretlerinin tabiriyle: "Zekâlar, zekâtlarla çiçekaçacaktýr." Bunun için Ýslâmiyet'in bu prensibininuygulanmasý þarttýr.

Bediüzzaman dedem zekât ve faiz meselesi ile il-gili olarak diyor ki: "Yardým nevilerini ihtiva edenzekât hakkýnda sahih olarak Resul-ü Ekrem aleyhis-salâtü vesselamdan: 'Zekât, Ýslamýn köprüsüdür' ha-dis-i þerifi rivayet edilmektedir. Yani, Müslümanlarýnbirbirine yardýmlarý ancak zekât köprüsü üzerindengeçmekle yapýlýr. Zira yardým vasýtasý, zekâttýr. Ýnsan-larýn ictimai heyetinde intizam ve asayiþi temin edenköprü, zekâttýr. Ýnsanlýk âleminde, içtimai hayatýnhayatý, yardýmlaþmadan doðar. Ýnsanlarýn terak-kiyâtýna engel olan isyanlardan, ihtilâllerden, ih-tilâflardan meydana gelen felâketlerin ilacý yardým-laþmadýr. Evet; zekâtýn farz kýlýnýþý ile faizin haram ký-

34

lýnmasýnda büyük bir hikmet, yüksek bir maslahat,geniþ bir rahmet vardýr. Evet, eðer tarihi bir nazarlaâlemin sayfasýna bakacak olursan ve o sayfayý leke-lendiren beþerin kötülüklerine, hatalarýna dikkatedersen, içtimai heyetle görünen ihtilâller, fesatlar vebütün rezil ahlâklarýn iki kelimeden doðduðunu gö-rürsün. Birincisi: 'Ben tok olayým da baþkasý açlýðýn-dan ölürse ölsün, bana ne.' Ýkincisi: 'Sen zahmetleriçinde boðul ki ben nimetler ve lezzetler içinde rahatedeyim.' Ýnsanlýk âlemini zelzelere maruz býrakmak-la yýkýlmaya yaklaþtýran birinci kelimeyi sildiren, an-cak zekâttýr. Ýnsanlýðý umumî felâketlere sürükleyenve bolþevikliðe sevk edip terakkiyatý, asayiþi mahve-den ikinci kelimeyi kökünden kesip atan faizin ha-ram kýlýnmasýdýr. Arkadaþ! Ýctimâi heyetin hayatýnýkoruyan intizamýn en büyük þartý, insanlarýn tabaka-larý arasýnda boþluk kalmamasýdýr; zenginler kýsmý-nýn avam halktan ve fakirlerden ulaþma hattýný kese-cek derecede uzaklaþmamalarý lâzýmdýr. Bu tabaka-lar arasýnda ulaþmayý temin eden zekât ve yardým-laþmadýr. Hâlbuki zekâtýn farz kýlýnmasý ile faizin ha-ram kýlýnmasýna riayet etmediklerinden, tabakalararasý gittikçe gerginleþir, irtibat hattý kesilir, sýla-i ra-him kalmaz. Bu yüzdendir ki aþaðý tabakadan yuka-rý tabakaya ihtiram, itaat, muhabbet yerine ihtilal sa-dalarý, haset baðýrtýlarý, kin ve nefret feryatlarý yükse-lir. Ayný þekilde yüksek tabakadan merhamet, ihsantaltif yerine zulüm ateþleri, tahakkümler, þimþek gibitahkirler yaðýyor." (Ýþârâtül- Ý'caz)

Görüldüðü gibi mesele çok açýktýr.


Hz. Ýsa'yý Tanýmak ve "Çaðrý"ya Kulak Vermek

Sizlere: "Ben gerçekten Ýsa'yý Ýslam'da buldum.Ýslam onu benim için sevimli kýldý." diyen GregorShepherd'in serüvenini, "Ýslamý Seçenlerin Öykü-sü"nden aktarmaya çalýþacaðým. Bakýn Gregor di-ne bakýþýný nasýl anlatýyor: "Din tahammül edebil-diðim en son þeydi. Kilise kurumunun bâtýllýðýndannefret ediyorum. Tanrýnýn varlýðýný reddediþimdenbir yýl sonra din dersinde öðretmenimiz, kiliseninbizim için ne manaya geldiðini sormuþtu. Ben, kili-sedeki sunaðýn önünde durup da insanlara içkininkötü bir alýþkanlýk olduðunu söyleyen sarhoþ birpapaz tasviri yaptým. Allah beni affetsin, hangimezhebi veya tarikatý olursa olsun, hýristiyanlýðýnsunduðu Hz. Ýsa imajý bende nefret uyandýrýyordu.Ýsa aleyhisselam kuzu gibi zayýf bir adam, hattaâdeta bir hippi gibi takdim ediliyordu. Bizden deHz. Ýsa'yý, insaný hidayete götüren bir önder olarakgörmemiz isteniyordu. Oysa deðersiz ve faydasýzbir Ýsa portresi çizdikleri için, gerçek Ýsa imajýný ken-dileri mahvediyorlardý! Ben müminlerin önderi vegerçek bir insan, bir nümûne-i imtisal, takipçisi ol-

35

makla övünülecek bir sevgi peygamberi olarak ger-çek Ýsa'yý Ýslam'da buldum. ...Çin'de bir öðrenci ge-zisine katýldým. Yolculuk esnasýnda bizimle beraberolan Nepalli Hindularla din konusunda tartýþtýk.Araplar haþin bir üslupla ve ýsrarla yalnýzca bir tekAllah olduðunu söyleyip duruyorlardý. Nepalli ise,her çocuða bir Hindu rahip tarafýndan doðum sýra-sýnda milyonlarca ilah verildiðini övüne övüne an-latýyordu. ... Ýki büyük bavulum olduðu için onlarýtaþýmakta güçlük çekiyordum. Suriyelilerden biri,New Yorklu bir Ýtalyan mafya patronu gibi duru-yordu. Kendisi Arap olduðundan, onun tehlikeli birterörist olabileceðini düþünüyorduk. Bu tehlikeliadam, yardým etmek için yanýma geldi ve banahiçbir þey sormaksýzýn aðýr bavullarýmdan birinialýp otobüse kadar taþýdý. Ben otobüse ondan birazsonra ulaþtým. Otobüse bindiðimde bana baktý veyanýndaki boþ yere eliyle vurarak, Çince 'King zuo!'yani 'Lütfen otur!' dedi.

Gezi sýrasýnda Sincan'da bir camiyi ziyaret et-tik. Duvarda çok hoþ bir desen gördüm ve resminiçektim. Yýllar sonra fotograf albümümün tozlusayfalarýný karýþtýrýrken bu desene dikkatle baktý-ðýmda, onun Kelime-i Tevhid levhasý olduðunufark edecektim! Ýki hafta sonra Çin'den ayrýldým.Suriyeli arkadaþtan ayrýlýrken, gözlerimden yaþakýyordu. Onunla tanýþalý yalnýzca üç hafta olmuþ-tu ama onu dünyadaki herkesten çok sevmiþtim.

...Geziden döndükten sonra, üniversitedeki"Ýslam Cemiyeti" tarafýndan “Çaðrý” filmini izle-

36


Hz. Ýsa’yý Tanýmak ve “Çaðrý”ya Kulak Vermek

37

mek için davet edildim, filmi izlemeye gittim, amafýrtýna yüzünden elektrikler kesildiði için filmi so-nuna kadar izleyemedim. Ama buna raðmen aðlý-yordum. Hz. Muhammed'in sahabelerinin imanla-rýný ilân etmek üzere Kâbe'ye giriþlerini temsil edensahneden çok etkilendim. Ertesi gece bir rüya gör-düm; uyandýðýmda aynen sahabelerin telaffuz etti-ði þekilde, dudaklarýmdan: 'Lâ ilâhe illallah, Mu-hammedür Resûlullah' sözleri dökülüyordu. Mel-bourn'de davet edildiðim bir gençlik toplantýsýndaerkeklerin namaz kýldýðýný gördüm. Kýlýnan nama-zý kilisede yapýlan ibadetle mukayese ederek, na-mazýn Allah'a kulluk için doðru bir yol olduðu ka-naatine vardým. Namazdan sonra bir kitap okun-du. Duyduklarým imanýmý perçinledi. Kitapta özet-le þöyle deniliyordu: 'Ýmansýz biri, hayatý boyunca,kendisine yardým edip koruyan, rýzkýný veren, kul-larýna þefkatli, Vedûd bir Rabbin varlýðýndan gafil-dir.' Bu sözleri duyduðumda, vücudumun atomatom parçalanýp, kâinatýn her tarafýna yayýldýðýnýhissettim. O an kendimi öylesine boþ ve yalnýz his-settim ki baþýmýn ümitsizlikten geriye doðru eðildi-ðini fark ettim. Ýfadeler þöyle devam ediyordu:'Müminin ise, ona her an yardým ederek onu ko-ruyan ve ona rýzýk veren, þefkat eden, Vedûd birRabbi vardýr.' Ýþte o noktada bütün o daðýlmýþatomlar kâinatýn her tarafýndan koþup geldiler vetekrar vücudumda toplandýlar. Allah'ýn var oldu-ðuna gerçekten kanaat getirdim! 21 Ocak 1992'deKelime-i Þehadet getirip Ýslam'ý kabul ettim…"

38

Vatana Yolculuk

Ýbn-i Mesud (r.a.) anlatýyor: "Hz. Peygamber(s.a.s.) birgün yere çubukla, kare biçiminde bir þe-kil çizdi. Sonra, bunun ortasýna bir hat çekti, onundýþýna da bir hat çizdi. Sonra bu hattýn ortasýndanbu ortadaki hatta istinad eden bir kýsým küçük çiz-giler çizdi. Resulullah (s.a.s.) bu çizdikleri þöyleaçýkladý: 'Þu çizgi insandýr. Þu onu saran kare çizgiise eceldir. Þu dýþarý uzanan çizgi onun emelidir.Bu emel çizgisini kesen þu küçük çizgiler de musi-betlerdir. Bu musibet oklarýndan biri; deðmese birdiðer deðer. O da deðmezse ecel oku deðer." (Bu-harî, Rikak 3) Ýbn-i Ömer (r.a.) anlatýyor: "Resulul-lah (s.a.s.) omuzumdan tuttu ve: "Sen dünyada birgarip veya bir yolcu gibi ol." buyurdu. Yine ibn-iÖmer (r.a.), Efendimizden naklediyor: "Akþamaerdin mi, sabahý bekleme, sabaha erdin mi akþamýbekleme. Saðlýklý olduðun sýrada hastalýk için ha-zýrlýk yap. Hayatta iken ölüm için hazýrlýk yap."(Buhârî, Rikak 2)

Þu halde kula: "Garib bir yolcu gibi ol" tavsiye-sinde: "Dünyaya baðlanma, ölümden sonrasý için

Vatana Yolculuk

39

hazýrlýk yap, ebede giden yolculukta sana gerekliolan azýðý yani ibadeti hazýrla, zühdü elden býrak-ma" anlamlarý gizlidir... Nevevî merhum bu hadis-le ilgili olarak þöyle demiþtir: "Hadisin manasý þu-dur; dünyaya dayanma, ona sabit kalacaðýn birvatan gözüyle bakýp baðlanma, dünyada baki ka-lacaðýn fikri, içinden geçmesin, yolcunun vatanýn-da olmadýkça baðlanmadýðý þeylere sakýn fânidünyada baðlanýp kalma."

Hadisi þöyle anlayan da olmuþtur: "Yolcu, va-tanýna giden, onun peþinde olan kimsedir. Kul,dünyada, efendisi tarafýndan bir ihtiyacý görmeküzere yabancý bir yere gönderilmiþ kimse gibidir.Ona düþen, verilen hizmeti bir an önce görüp dön-mektir, kendisine verilen hizmet dýþýnda bir þeyebaðlanýp kalmaz. Öyle ise mümin, vatan-ý aslîsiolan âhireti düþünmeli, ibadet ve kulluk hizmetiy-le geldiði dünyada bu hizmetin dýþýna çýkarak dün-yaya baðlanýp kalmamalý, gönlünden ve fikrindenasýl yurdunu çýkarmamalýdýr."

Uzun bir yolculuða çýkan bir insan yolda yoru-lup bir aðaç gölgesinde dinlendikten sonra ne ya-par? Arkasýna bakmadan çeker gider... Hem dün-ya hayatý, "ebedi hayat romanýmýz"ýn sadece birin-ci sayfasýdýr. Sonsuz sayfasý olan bir kitapta teksayfanýn ne önemi olabilir ki?

O Ýman Gerçek Ýman Olsa Gerek

Vehb ibn-i Münebbih'e: "Lâ ilâhe illallah, cen-netin anahtarý deðil mi?" denildi Münebbih: "Evet,öyledir ama diþsiz anahtar olur mu? Diþleri olananahtarýn varsa kapýn açýlýr, yoksa kapalý kalýr,açýlmaz." cevabýný verdi. (Buhari, Cenâiz 1)

Prof. Dr. Ýbrahim Canan amcam bu meseleninizahýnda diyor ki: "Vehb ibn-i Münebbih "diþ" teþ-bihiyle, ibadet ve dolayýsiyle "zahmet"i kasdetmiþ-tir. Ýbadet olmadan, zahmet çekmeden sadece "Lâilahe illallah" demekle cennete gidilemeyeceðiniifade etmek istemiþtir. Diðer tarftan Hz. Peygam-ber (s.a.s.): "Lâ ilâhe illallah cennetin anahtarýdýr."buyurduðu üzere bu kelimeyi samimiyetle benim-seyen kimsenin de kurtuluþu söz konusudur." "Lâilahe illallah" bir lâmba gibi hidayet ýþýðýdýr. Amaonu bir mahfaza içine almak gerekir. Bu da ancakibadet ve takva ile mümkündür.

Bediüzzaman dedem Emirdað, Lahikasýnda:"Herkes Allah'ý bilir. Adi bir adam, bir veli gibi Al-lah'a iman eder. Hâlbuki Allah'ý bilmek, bütünkâinata ihata eden rububiyetine ve zerrelerden yýl-

40

dýzlara kadar cüzi ve külli her þeyin Onun tasarru-funda, kudret ve iradeside olduðuna kati iman et-mek ve mülkünde hiçbir þeriki olmadýðýna ve "Lâilâhe illallah" kelime-i kudsiyesine, hakikatlarýnaiman etmek, kalben tasdik etmekle olur. Yoksa:"Bir Allah var" deyip, bütün mülkünü sebeplereverip tabiata taksim etmek ve onlara isnad etmek-hâþâ- hadsiz þerikler hükmünde sebepleri mercitanýmamak ve sýfatlarýný ve gönderdiði elçilerini,peygamberlerini bilmemek, elbette hiçbir cihetteAllah'a iman hakikatý onda yoktur. Belki mutlakküfür ve inkârdaki manevî cehennemin dünyevîazabýndan kendini bir derece teselliye almak için osözleri söyler. Evet, inkâr etmemek baþkadýr, imanetmek bütün bütün baþkadýr. Evet, kâinatta þuursahibi hiçbir varlýk, kâinatýn bütün eczasý kadar þa-hitleri bulunan Yaradaný inkâr edemez... Etse, bü-tün kâinat onu tekzip edeceði için susar, lâkayt ka-lýr. Fakat O'na iman etmek, Kur'an-ý Azimüþþân'ýnders verdiði gibi o Yaradaný, sýfatlarýyla, isimleriy-le, umum kâinatýn þehâdetine istinaden kalbentasdik etmek ve elçileriyle gönderdiði emirleri taný-mak, günah ve emre muhalefet ettiði vakit, kalbentevbe ve nedamet etmek iledir. Yoksa büyük gü-nahlarý serbest iþleyip istiðfar etmemek ve aldýrma-mak, o imandan hissesi olmadýðýna delildir." der.

Demek o iman, gerçek iman olsa gerek.

O Ýman Gerçek Ýman Olsa Gerek

41

42

Komþularla Tanýþmalý

Büyük dayýmýn: "Tanýþmakta acele ediniz." tav-siyesini hep duyardým. Babamýn da komþularýmýz-la iyi geçinme hususundaki tavsiyelerini, hatta Al-man ailelere, aþure günlerinde aþure götürüp ver-memi ve bunun Nuh Tufaný ile olan alakasýný an-latmamý isteyiþini. Kurban bayramýnda ise kurbaneti götürüp bunun Hz. Ýbrahim'den kalma bir iba-det olduðunu izah etmemi isterdi.

"Ýslamý Seçenlerin Öyküsü" isimli kitabý okur-ken bakýnýz ne ile karþýlaþtým: "Tipik bir Amerikankýzý olarak yetiþtim... Bir akþamüstü köpeðimi gez-dirmeye çýkmýþtým. Yeni komþumuz Ümmü Ali ev-lerinin önünden geçtiðimi görür görmez yanýmageldi. Beni çok kibar bir þekilde evlerine akþam ye-meðine davet etti. Önce kesinlikle reddettim. O, ýs-rar etti. Neden ýsrar ettiðini sorunca: 'Ýslam, kom-þularýmýza hürmet ve nezaket göstermemizi öðüt-lüyor.' dedi. Bu cevap karþýsýnda þaþýrýp kalmýþtým,ama dini adýna böyle bir þey yapýyor olmasý benirahatlattý. Bu kadýný çok samimi bulmuþtum. Za-manla iyi arkadaþ olduk. Bu hanýmýn iyi bir espri

Komþularla Tan ý þma l ý

43

kabiliyeti vardý. Ara sýra dini konularý konuþurduama asla zorlayýcý olmazdý. Oruç tutmadýðým hal-de beni her akþam iftara davet ederdi... Ona bü-yük bir saygý duymaya baþladým. Kendisi ile barý-þýk olduðu apaçýk ortadaydý. Ýçimde bir þeylerin ký-pýrdadýðýný hissediyordum.

Üniversiteye baþladýðýmda ciddi ciddi düþün-meye baþladým. "Hayattaki gayem ne?" Hristiyanköklerime yöneldim, bana yabancý geldiler. Muse-viliðe, Budizm, Hinduizm ve pek çok 'izm'e bak-tým, hiç birinde de huzur bulamadým. Ümmü Alibu sýkýntýlý dönemimde hep yanýmdaydý, fakat be-ni hiçbir þeye zorlamadý. O çalkantýlý zamanýmdabir gece bir rüya gördüm. Her yaným karanlýklarlakaplýydý. Uzakta büyük bir ýþýk vardý, altýnda sevgi-li arkadaþým Ümmü Ali vardý. Ümmü Ali beni ya-nýna çaðýrýyordu, ama gidemiyordum. Uyandý-ðýmda hayretler içindeydim. Bunun manasý ne di-ye düþünürken anladým ki; karanlýk yaþadýðým ha-yattý, ýþýk ise Ýslam'dý. Þehadet getirip Müslümanolmaya karar verdim. Müslümanlýktan sonra ha-yatýmda inanýlmaz bir deðiþme oldu. Artýk hayalkýrýklýðýna uðramýyor veya çeliþkiye düþmüyor-dum. Hayatýn ne manaya geldiðini, dünyadakihedefimin ne olmasý gerektiðini biliyordum. Za-manýmý boþ yere gezerek, sahile giderek, sinema-da, tiyatroda uzun saatler geçirerek harcamýþtým.Bunun ne kadar boþ olduðunu þimdi anlamýþtým.Þimdi gayem Allah'ý tanýmak ve Ona ibadet et-mekti." Ýþte samimi bir ilgi her þeyi hallediyor.

44

Anne Baba Hakký

Ebu Hureyre (r.a.) anlatýyor, Allah Resulü'nünyanýna bir adam geldi ve: "Ey Allah'ýn Resulü iyidavranýp hoþ sohbette bulunmama en ziyade kimhak sahibidir?' diye sordu. Hz. Peygamber (s.a.s.):'Annen!' diye cevap verdi. Adam: 'Sonra kim?' de-di, Resulullah (s.a.s.): 'Annen!' diye cevap veredi.Adam: 'Sonra kim?' dedi. Resulullah (s.a.s.) yine:'Annen!' diye cevap verdi. Adam tekrar sordu:'Sonra kim?' Resulullah bu dördüncü soruyu: 'Ba-ban' diye cevap verdi." (Buhari, Edeb, 2) Resulul-lah (s.a.s.) baþka bir hadislerinde: "Muhakkak ki Al-lah size annelerinizi vasiyet etmektedir. Sonra yineannelerinizi vasiyet etmektedir, sonra yine annele-rinizi vasiyet etmektedir. Sonra babalarýnýzý vasiyetetmektedir. Sonra yakýnlýk derecelerine göre akra-balarýnýzý vasiyet etmektedir." diye buyurmaktadýr.Evet, bu hususa þu ayet-i kerimede de iþaret edil-mektedir: "Biz, insana, anne-babasýna karþý iyidavranmasýný tavsiye etmiþizdir. Zira annesi onukarnýnda, zorluða uðrayarak taþýmýþ ve güçlükledoðurmuþtur. Taþýnmasý ve sütten kesilmesi otuz ay

sürmüþtür." (Ahkâf suresi, 15) Anne, babasýna iyidavranmayanlarýn durumu kötüdür. Ebu Hureyre(r.a.) anlatýyor. Peygamberimiz (s.a.s.) birgün:"Burnu sürtülsün! Burnu sürtülsün! Burnu Sürtül-sün!" dedi. 'Kimin burnu sürtülsün ey Allah'ýn Pey-gamberi?' diye sorulunca da: "Anne-babasýndanher ikisi veya biri yanýnda yaþlýlýða ulaþtýðý haldecennete giremiyenin.' buyurdu." (Müslim, Birr 9)

Hz. Ebu Bekir'in (r.a.) kýzý Hz. Esma (r.a.) an-latýyor: "Henüz Müslüman olmamýþ olan müþrikannem yanýma geldi. Ona nasýl davranmam ge-rektiði hususunu sormak üzere Hz. Peygamberin(s.a.s.) yanýna gidip: 'Annem yanýma geldi. Be-nimle görüþüp konuþmak arzu ediyor, anneme iyidavranayým mý?' dedim. 'Evet, ona gereken hür-meti göster.' dedi." (Buhari, Hibe 28) Ýbn-i Ömer(r.a.) anlatýyor: "Bir adam, Resulullah'a (s.a.s.) ge-lerek: "Ben büyük bir günah iþledim, buna tevbeimkâným var mý?" dedi. Hz. Peygamber (s.a.s.):"Annen var mý?" diye sordu. Adam: "Hayýr yok"dedi. Peygamber (s.a.s.): "Peki teyzen de mi yok?"dedi. Adam: "Var" deyince Resulullah (s.a.s.): "Öy-le ise ona iyilik yap!" diye emretti." (Tirmizî, Birr 6)

Hizmetlerimizde aslan payý, devamlý anne vebabamýza ait olmalýdýr. Bu gerçeði hiçbir zamanunutmamamýz lazým. Anne ve babanýn duasý çoktesirlidir. Peygamberlerin ümmetleri hakkýndakidualarý veya beddualarý ne kadar mühim ise anneve babalarýn da dua ve beddualarý çocuklarý öylemühimdir.

Anne Baba Hakký

45

46

Men Sebete Nebete

Derler ki; Nasreddin Hoca, bahçesine bir aðaçdikmiþ. Hoca bu aðaçtan meyve alacaðý gününhayali ile yaþar olmuþ, ancak aðacýný herkestensakýndýðý ve çalýnmasýndan korktuðu için aðacý,söküp geceleri evinde saklýyor sabahleyin de tek-rar dikiyormuþ. Böyle olunca da bir müddet son-ra aðaç kurumuþ. Hoca da hayal ettiði meyvelerekavuþamamýþ...

"Men sebete nebete." Yani; "Sebat eden; nebatbulur, yetiþir ve meyve verir." diye bir söz vardýr.Çok doðrudur. Ýyi bir yer bulunca orada sebat edipgeliþmek lâzýmdýr. Oradan oraya gezenler, Nasred-din Hocanýn aðacý gibi çürümeye mahkûmdurlar.Yer beðenmeyenler, kabiliyetlerinin üstünde arzula-ra kapýlanlar her þeyden mahrum olurlar. "Buradakalýrsam kabiliyetime göre bir elma veya bir erikaðacý olurum ve meyve veririm. Belki hurma ola-mam ama meyve veren bir aðaç olurum." demekaklýselim bir davranýþtýr. Sebat etmeyip oradan ora-ya dolaþanlar, ekseriyetle eksik gedik ve kusur ara-yanlardýr.

Ne olur yerimizde sebat edelim, baþkalarýnýneksik, kusur ve ayýplarý ile uðraþmayalým. Zatenherbirimizin kendi kusurumuz -bilhassa benim-boyumuzdan aþkýn. Ne diye baþkalarýyla uðraþýyo-ruz? Kendi güzel iþlerimizin muhabbetiyle hareketedelim, her yeni gün için: "Bu gün ben ne yapabi-lirim?" sorusunu kendimize sorup bu soruya engüzel cevabý bulmaya çalýþalým. Evet: "Men sebe-te, nebete." Benim çok meþgul arýlarým, herkes nö-bete... diyorum. Biz güzel iþlerimize bakalým; heran bir nöbetçi hassasiyeti ile yapýlmasý gereken veüzerimize düþenleri yapalým. Nöbet yerinde, gele-cek tehlikeleri gözetleyip onlarý bertaraf etmek içinçareler arayan göz sahiplerinin hiç cehennem ate-þi görmeyeceðine dair müjdeler var. Yerimizi, ko-numumuzu iyi bilelim.

Þu Avrupa ülkeleri içinde yaþayan nesillerimi-zin önünde öyle büyük tehlikeler ve onlarý yutma-ya hazýrlanan öyle müthiþ girdaplar var ki bunlarakarþý ne kadar çalýþsak azdýr. Bizim esas iþimiz bu...Buradaki varlýðýmýzý korumak ve diðer insanlaragüzel örnek olmak için iyi ve faydalý nesiller yetiþ-tirmeliyiz. Bunu asla unutmayalým.

47

Men Sebete Nebete

48

Ýhtiyaç Sahibi Ýnsanlarý Hatýrlamak

Bu yazýmda sizlere, birkaç sene önce Orta As-ya'da, bir kurban bayramýnda yaþanan bir olayýanlatmak istiyorum; iki öðretmen bir arabaya bi-nip ellerindeki listeye göre bazý adreslere uðrayýpkurban býrakýyorlar. Biri listeyi takip ediyor, diðeriise þehri daha iyi tanýdýðý için hem þoförlük yapý-yor hem klavuzluk. Kurban bayramýnýn birinci gü-nü on dört ev dolaþýyorlar, sýra; listedeki son isimve adresin kapýsýný çalmaya geliyor. Hem karþýlaþ-týklarý ilgiden hem de iþlerini bitirmiþ olmanýn ver-diði rahatlýkla -yorgun da olsalar- tebessüm ile kar-þýlýk veriyorlar kendilerine kapýyý açan adama. Evsahibi, aðabeyleri misafir sanýp: "Buyrun hoþ gel-diniz." deye içeri davet ediyor. Bir yandan da elle-rindeki listeye ve poþete bakýyor. Gelenler: "Beyamca bu paketi size gönderdiler lütfen kabul buyu-rur musunuz?" diyorlar. Adam kendisine uzatýlanpoþeti merakla alýyor ve hemen oracýkta açýyor.Paketi açtýðýnda paketin üstündeki küçük kartdikkatini çekiyor, kartta: "Mübarek kurban bayra-mýnýzý tebrik eder mutluluklar diler, bu küçük hedi-

Ýhtiyaç Sahibi Ýnsanlarý Hatýrlamak

49

yeyi kabul buyurmanýzý rica ederiz." (UluslararasýM.S.T. Kýz Lisesi Müdürü.) yazýsý varmýþ.

Ev sahibi þaþkýnlýðýný gizleyemeyip soruyor:"Yani müdürünüz bunu bana mý gönderdi? Hemde kendi özel arabasý ile hem de kamera, fotoðrafçekimi yapmaksýzýn, hem de tören gösteriþ falanolmadan?" Öðretmenlerden biri: "Evet bey amcamübarek kurban bayramý dolayýsýyla okulumuzdabirkaç kurban kesildi, bir vesileyle sizin de adresi-nizi aldýk bayramýn ilk günü size de ulaþalým iste-dik." deyince yaþlý adam duygularýný þöyle ifadeediyor: "Bunu ancak siz yaparsýnýz. Hem zatenböyle yapmanýz gerekirdi. Size böylesi yakýþýr. Siziayakta tutan ve yücelten bu hareket ve davranýþ-lar, Allah sizden razý olsun, emeðinizi boþa çýkar-masýn. Bizim gibileri sýk sýk hatýrlayýn." Evet, böy-le hatýrlanmasý gereken çok insan var.

Cenab-ý Hakk'ýn Hz. Ýbrahim aleyhisselam ilebaþlatýp öðrettiði kurban ibadetinin elbette çokhikmet ve sýrlarý vardýr. Bizler Kur'an-ý KeriminKevser suresindeki: "Venhar" (Kurban kes) hükmü-ne uyarak üzerimize düþeni yapmaya çalýþýrýz. Ba-zý amcalar, Orta Asya, Afrika ve Etiyopya gibi yer-lerde kurbanlarýnýn kesilip öðrencilere daðýtýlmasý-ný istiyorlar... Elbette bu çok güzel, ama bazýlarýbulunduklarý yerde bir kurban kesseler de bir veyabirkaç kurbaný da o muhtaç yerlere gönderiyor. Buise daha da güzel...

Kur'an-ý Kerime Saygý

Babam, sabah namazýnýn vakti girince eskidenberi, ezan okur ve bizleri cemaate davet ederdi.Namazý kendisi kýldýrýrdý. Fakat bu fistül rahatsýzlý-ðýndan sonra (Allah acil þifa versin) sâhib-i özür ol-du. Özürlü olunca da imamlýk yapamýyor. O za-man ne yapsýn, bizim imam olmamýzý istiyor. Yaþonbeþ olunca bizim de kaçacak mazeretimiz kalmý-yor. Tabi, öðlen ve ikindi namazlarýnda öne geç-mek kolay. Çünkü ne okuduðunu bir sen biliyor-sun, bir de Allah biliyor. Ama akþam, yatsý ve sa-bah namazlarý öyle deðil. Hem babam Kur'an kur-su hocalýðý ve liselerde meslek dersleri öðretmenli-ði yapmýþ bir insan. Benim kýldýrdýðým namazlardasonra baþlýyor: "Þu harfi tam çýkaramadýn, þunuçekmedin, þunun tecvidini doðru yapmadýn..." de-meye... Tabi öyle tenkit oklarý ile ilistir gibi olaca-ðýma ben de: "Senin önünde imamlýk yapýlmaz ki;insaný periþan ediyorsun. Öyleyse ben de sanaimamlýk yapmam." deyip kaçýyorum.

Geçen gün baktýmki aldýðý bazý notlarý masa-nýn önüne yýðmýþ... Ne de olsa, pedegoji biliyor.

50

Kur ’an-ý Kerime Saygý

51

Yani ben dersimi alayým diye onlarý serpiþtirmiþ.Baktým, büyük dayýmdan dinlediði sözler... Eh be-nim için de bir yazý konusu... Hemen incelemeyebaþladým. Belki bizim ki dilencinin çanaðýndan pa-ra çalmaya benziyor ama ne yapalým, bunlar kalp(sahte) para gibi kalp sözler deðil, bilakis sýcakkalbden çýkmýþ mücevherler... Efendim masadakibazý notlar þöyleydi.

Kur'an düzgün okunmalýdýr. O muallâ kitap,tecvid kaidelerine uygun okuyan güzel aðýzlardanalýnýp öðrenilmelidir. Kur'an-ý Kerime karþý çoksaygýlý olmalýyýz. Kur'an-ý Hakîme abdestsiz el sü-remeyeceðimize göre her konuda ona çok büyükihtiram duymamýz gerekmektedir. Bazýlarýnýn yap-týðý gibi sanki çocuðumuz gibi onu sallaya sallayataþýyamayýz. Ýnsanýn deðer verdiðine saygýda ku-sur etmemesi lâzýmdýr. Kur'an-ý Kerim ise bizimiçin deðerler üstü bir deðerdir. O'nu elimize aldýðý-mýz zaman, orada sanki Cebrail Aleyhisselam var,sanki Resulullah'ýn ruhaniyeti var gibi ürpermeli-yiz. Maalesef kimimizin, Kur'an'ýn muhtevasýnasaygýsý yok; Rabbim, bana ne buyurmuþ, diye birmeraký da yok. Evet, Ýlahî Kelama ciddi manadasaygý yok. O, Allah kelamý. Allah'ýn kelamýna say-gýlý olmalýyýz. Ýkrime, Kur'an'ý eline, yüzüne sürüpaðlýyordu.

Kur'an'a karþý tazimi telkin etmeliyiz. Yoksa be-reketinden istifade edemeyiz. Elimize aldýðýmýzdagöðsümüzde tutmalýyýz. Göbeðimizden aþaðýdatutmayý saygýsýzlýk saymalýyýz. Saygýsýzlara Allah,

bir þey ilham etmez. Þekil insaný olmayalým. Allahbizim Kelamýna nasýl baktýðýmýza bakar ve ona gö-re bize muamalede bulunur. Osmanlýyý Osmanlýyapan, Kur'an'a olan saygýsýydý. Kur'an-ý Kerimokumaya baþlamadan evvel, herkes üzerine güzelkokular sürmeli. Kur'an ayetleri aðzýmýzdan dökül-düðü için, aðzýmýza bile güzel kokular almalýyýz.Kimbilir, belki de aðzýmýzdan çýkan o Kur'an keli-melerini melekler emiyordur. Aslýnda biz farkýndaolmasak bile bilmediðimiz âlemlerle içli dýþlýyýz. BizKur'an'a ne kadar teveccüh edersek, Cenab-ý Hakda bize o kadar teveccühte bulunur. Bunlarý sizle-re aktarmakla her hâlükârda iyi ediyorum, deðilmi? Öyleyse aferin bana...


52

53

Ruh ve Aklýn Özgürlüðü

Ýsmail Özgen amcamýn hazýrladýðý "Ýhtida Öy-küleri -2" isimli kitabý okuyordum. "Özgürlüðe Açý-lan Kapý" baþlýklý yazýda bin dokuz yüz doksan bir-de yirmi altý yaþýnda ihtida eden ABD'li KerimeSlack Razî'nin hatýrasý karþýma çýktý. Kerime diyorki: "Þerif, ilgimi çeken ilk Müslümandý. Eðitim prog-ramýnda çalýþan yaþlýca bir adamdý. Ýþinden bir þeykazandýðý söylenemezdi. Lâkin öðrencilere bir þey-ler öðretmekten aldýðý hazzýn her þeye bedel oldu-ðunu söylerdi. Yumuþak edayla ve samimi bir bi-çimde konuþurdu. Beni sözlerinden ziyade hâli cez-betti. "Umarým, onun yaþýna eriþtiðimde ben deonun kadar huzurlu bir ruha sahip olurum." diyedüþünür oldum. Bu düþünceleri taþýmaya baþladý-ðým da yýl; bin dokuz yüz seksen yedi idi. Zamaniçinde daha fazla Müslümanla karþýlaþmaya baþla-dým, onlarýn iç huzurlarýnýn yanýnda, inançlarýnýngücü de beni ziyadesiyle etkiledi.

Bu asil ruhlar, Ýslam hakkýnda evvelce edindi-ðim þiddet taraftarýdýr, cinsiyetler arasýnda ayýrým-cýlýk yapar, gibi imajlarla örtüþmüyorlardý. Sonra

erkek kardeþimin Müslüman arkadaþý olan Ým-ran'la karþýlaþtým ve kýsa bir zaman sonra onuntam da evlenmeyi istediðim tip de bir insan oldu-ðunu fark ettim. Zeki, samimi, baðýmsýz ve kendi-siyle barýþýk biriydi. Kendisi Hristiyan biriyle evlen-se bile çocuklarýný Müslüman olarak yetiþtirmek is-tediðini açýk açýk söylemiþti. Cevabým þu olmuþtu:"Eðer onlar da senin gibi samimi, huzurlu ve nazikbirer insan olacaklarsa, bunda bir problem yok."Kendimi Ýslam'ý daha iyi anlama yükümlülüðü al-týnda hissediyordum. Geçmiþe baktýðým da bu hu-zurlu ruhlarýn beni, kendi iç huzurum olmadýðýcezbettiklerini fark ettim. Ýçimde akademik baþarý-nýn ve beþerî iliþkilerin doyurmaya yetmediði birboþluk vardý. (...) Ýslam'a dair okumalarým esna-sýnda keþfettiðim bir þey beni oldukça þaþýrttý. Ýs-lam, bizim bu ülkede, kadýnlar olarak, ancak yüzyýl önce edindiðimiz haklarý daha altýncý yüzyýldavererek, gerçekte kadýnlarý özgürleþtiriyordu. Ko-casýndan ayrý olarak kendine ait mal ve servetedinme hakký, evlilikten sonra kendi soy ismini ko-ruma hakký, oy verme hakký, boþanma hakký...(Nikâh kýyýlýrken konulan bir þartla) ...Kur'an sa-yesinde yolumu yavaþ yavaþ netleþtirdikçe, entel-lektüel faaliyetlerim giderek azaldý ve gitgide artanbir biçimde, kendimi þahsî bir mücadelenin içindebuldum. Her sözü reddeder olduðum, her sözdesuçlayacak bir yol bulduðum, hiçbir sözün doðruolmasýna izin vermediðim günler oldu. Fakat bu-nun ardýndan, doðrudan doðruya bana konuþan


54

55

Ruh ve Aklýn Özgürlüðü

bir cümleyle karþýlaþtým. Bu hâdise bir sürü iç kar-maþa ve þüphe içerisine boðuþtuðum bir zamandagerçekleþti.

Bakara suresinin sonuna doðru, bir ayet oku-muþtum: "Allah hiç kimseye taþýyamayacaðý yüküyüklemez." (Bakara 286) Bu ayeti okuduðumda,henüz Allah'a iman ettiðimi açýklamýþ bir durumdaolmadýðým halde, kalbimden bir yük kalkmýþ gi-biydi. O güne kadar, seküler hümanizmin hayatadair en açýk fikirli yaklaþým olduðuna inanýrdým.Herkesin kendi ideolojisine sahip olduðunu ve be-nim de bilinçli bir þekilde tercihimi ortaya koymamgerektiðini anladým ya inanç diyecektim ya da ide-oloji. ...Ýki buçuk yýl sonra Kur'an'ý bitirmiþ, onuntabiat tasvirlerine hayran kalmýþ ve sýk sýk Kur'anayetlerinin ihtiva ettiði hikmetle sükûn ve emniyetbulmuþ bir haldeydim. Bir öðle sonrasý, Müslü-manlarýn yaptýðýný sýk sýk gördüðüm þekilde dizçöktüm, baþýmý yere dayadým (secde ettim) ve Al-lah'tan bana yol göstermesini istedim. Secde demüthiþ bir huzur hissettim. Birkaç gün sonra þeha-det getirdim. Allah'ý tanýyýp kabul etmekle, ruhunve aklýn özgürlüðüne açýlan kapýyý bulmuþtum."

Teyzeciðim Cenab-ý hak seni iki cihanda azizekýlsýn.

Bekir Berk Amca

Geçen gün baktým ki babam kafasýný sallayýpduruyor. Anladým ki caný sýkkýn. Ne olduðunu soru-nuca, arkadaþý Kenan Beyin kendisine: "Ýhsan Bey,Avukat Bekir Berk için bir dosya hazýrlýyor. Sizdende hatýralarýnýzý yazmanýzý istiyor." dediðini, fakatonun telefonunu vermeyi unuttuðunu söyledi. Kýsabir þey yazmýþtý. Ben hemen cinlik yapýp: "Babacý-ðým, yazýyý bana ver. Ben hemen ulaþtýrýrým inþal-lah." dedim. Tabi, hiç yoktan, bir yazý avuçlarýmýniçine kadar gelmiþti, yazýyý Ýhsan amcaya ulaþtýrma-dan önce onu köþeme taþýyacaktým, ama bir mak-sada binaen, yazý þöyleydi: "Merhum Bekir Berk ilefazla bir hatýram yok. Ama o, 163. maddenin en ta-nýnmýþ avukatý idi. Bilhassa Nur Risalelerini oku-yanlar mahkemeye düþünce, Bekir Berk hemenoraya koþardý. 1971 Martýnýn son günü arkadaþlar-la Ýzmir Karþýyaka'da sohbet ediyorduk. Polisler bas-kýn yaptý. Hâkim: "Said-i Kürsî'nin Çuvallar isimli ki-tabýný okurken..." diye baþlayan ithamlarý yüzümü-ze karþý, kekeleyerek okumaya baþlayýnca hepimizde gülüþmeye baþladýk. Hâkim, adýný dahi bilmedi-

56

Bekir Berk Amca

57

ði bir zatýn "Þualar" isimli kitabýný "Çuvallar" diyerektelaffuz ediyor bizi de bu zatýn kitaplarý etrafýnda,gizli bir örgüt kurmakla itham ediyordu. Hâkime:"Bir kere ismi, Kürsî deðil, Nursî; kitabýn adý da Çu-vallar deðil Þualar" deyince: "Demek ki hakkýnýzdasöylenenler doðru, bu iþi çok iyi biliyorsunuz." diyehakkýmýzda tutuklama kararý verdi. Bizi Buca Ceza-evi'ne attýlar. Bekir Berk avukatýmýz oldu. Ziyareti-mize gelmiþti. O gün Zübeyr Aðabeyin vefatýný öð-rendi ve hemen Ýzmir'den Ýstanbul'a hareket etti.

Nur toplantýsý yapýyor diye tutuklanýp Balýke-sir'den Ýzmir'e getirilmiþti. Onu ve yanýndakileri sýký-yönetim hapishanesine almýþlardý. Savcý NureddinSoyer daha sonra bin dereden su getirircesine ora-dan buradan topladýðý 54 kiþiyi bir araya getirip he-pimizi askerî mahkemeye sevketti. Çok yanlýþ þeyleroluyordu. Bediüzzaman Hazretlerinin: "Risale-iNur'un manevî avukatý" dediði Ahmet Feyzi Kul te-selli için: "Ýzâ esâbethüm..." ayetinin cifri yorumunuyaparak: "Ýnþaallah bu sene yani 1971'de artýk bumusibetler sona erecek." diye bir pusula yazýp BekirBerk'e göndermiþti. Bu pusula kendisine verilirkenNureddin Soyer'in casuslarý bunu görmüþler ve So-yer'e haber vermiþler. Soyer, Bekir Beyin üzeriniaratýp pusulayý ortaya çýkardý. Öbür gün Cumhuri-yet gazetesi "1971'de Nurcular Devlet Kuracakmýþ"diye manþet atýp habere delil olarak da bu pusulayýgösterdi. Bekir Berk mahkemede buna itiraz etti.

Ben mahkemede ifade verirken hep "Bediüzza-man" dediðim için Savcý Soyer, hâkimlere: "Bakýnýz

bu sanýk, mahkeme huzurunda bile Bediüzzamandiyerek propaganda yapýyor. Çünkü Bediüzza-man'ýn manasý, "Zamanýn Harikasý" demektir. Buhususun böylece zabta geçmesini istiyorum." dedi.Bekir Berk'in avukatý Lâtif Ýslam da "Bediüzzaman;ism-i hastýr (özel isim). Özel isim, övgü ve propa-ganda vesilesi olamaz. Mesela sayýn savcýnýn ismiNureddin, þimdi kendisi "Dinin Nuru" mu olmuþoluyor?" dedi. Ama savcý her fýrsatta "bölücü Said"ve "Kürtçü Said" deyip duruyordu. Sanýklar arasýn-da yer almasýna raðmen Bekir Berk dayanamaya-rak: "Bediüzzaman'a böyle ifadeleri lâyýk görenler,ya komünistlerdir veya onlarýn propagandalarýnakanmýþ gafillerdir!" diyerek çok sert bir konuþmayaptý. Nureddin Soyer, kýzardý, bozardý ama bir þeydiyemedi. Bir daha da o ifadeleri aðzýna almadý.

Bekir Bey, hapishanede müdafaa hazýrlarken,savcýnýn iftiralarýna karþý, daktilosunun baþýndayumruklarýný sýkar ve havaya savururdu. Bunu da:"Yalan ve yanlýþlar zihnimde kötü bir iz býrakma-sýn, diye yapýyorum." diye izah ederdi. Kendisini1989'da Umreye gittiðimde Cidde'de ziyaret et-miþtim. Daha sonra vefatýndan önce Ýstanbul'dahastanede ziyaret ettim. Allah rahmet etsin.

Þimdi de Kenan amcama bir ihtarda bulun-mak istiyorum. Eðer bu yazýyý Ýhsan amcama ulaþ-týrmazsan, ben de senin hapishaneye giderkenkardeþin tarafýndan eline tutuþturulan paketleriniçindekilerden bahsederim. Ona göre…


58

59

Kimleri Neler Kurtarýr

Efendimiz Muhammed aleyhisselam buyuru-yor ki: "Dün gece acib bir rüya gördüm. Gördümki ümmetimden bir adamý azap melekleri kuþattý...Bir de baktým o adamýn dünyada iken aldýðý ab-dest geldi onu bu durumdan kurtardý. Yine ümme-timden bir adam gördüm kabir azabý onu sýktý.Hemen, onun namazý geldi ve bu durumdan onukurtardý. Yine ümmetimden bir adama þeytanlarmusallat oldu. Hemen Allah'a yaptýðý zikirler geliponu onlardan kurtardý. Yine ümmetimden biradam gördüm susuzluktan dilini sarkýtýp soluyor-du, hemen onun ramazan orucu gelip onu suladý.Yine ümmetimden bir adam gördüm önünde birzulmet ve altýnda da bir zulmet vardý. Hemenonun haccý ve umresi geldiler ve onu bu karanlýk-tan kurtardýlar. Yine ümmetimden bir adam gör-düm, ölüm meleði gelip onun ruhunu aldý. Hemeno kiþinin anne ve babasýna yaptýðý iyilik gelip on-dan ruhunu geri alarak kendisine iade etti.

Yine ümmetimden bir adam gördüm. O, mü-minlere konuþuyordu fakat onlar konuþmuyorlar-

dý. Hemen yaptýðý sýla-i rahim geldi ve: "Bu kiþi,akrabalarýný ziyaret eder, sýla-i rahmi yerine getirir-di." dedi. Bunun üzerine o konuþtu, onlar da ko-nuþtular ve artýk müminlerle beraber oldu. Yineümmetimden bir adam gördüm, halka halka olannebilerin yanýna gitmek istiyordu fakat herhangibir halkaya uðradýðýnda da tard ediliyordu. Bununüzerine yaptýðý gusül abdesti gelip onun elindentutarak onu benim yanýma oturttu.

Yine ümmetimden bir adam, eliyle cehennemateþinin þiddetinden korunmaya çalýþýyordu. He-men sadakasý gelip onun baþý üzerine gölge ve yü-züne karþý da örtü oldu. Yine ümmetimden biradama cehennem zebanisi geldi. Hemen yaptýðýemr-i bilmaruf (iyilikle emir) ve nehy-i anil-münker(kötülükten vazgeçirme) gelip onu bu durumdankurtardý. Yine gördüm ki ümmetimden bir adamcehenneme atýldý. Hemen, dünyada Allah korku-sundan aðlayýp akýttýðý gözyaþlarý gelip onu cehen-nem ateþinden çýkardý. Yine ümmetimden biradam gördüm amel defteri sol eline verildi. He-men onun, Allah korkusu, gelip amel defterini so-lundan alarak sað eline verdi. Yine ümmetimdenbir adam gördüm. Mizaný hafif geldi. Hemen ken-dinden önce küçükken ölen evlatlarý geldiler vemizanýný aðýrlaþtýrdýlar.

Yine ümmetimden bir adam gördüm. Cehen-nemin kenarýndaydý. Hemen Allah'tan olan ürper-tileri gelip onu bu durumdan kurtardý. Yine üm-metimden bir adam gördüm. Hurma sazýnýn titre-


60

diði gibi titriyordu. Onun Allah'a olan hüsn-ü zan-ný gelip onun titreyiþini teskin etti. Yine ümmetim-den bir adam gördüm. Sýrat üzerinde bazen düþekalka, bazen sürünerek, bazen da tutunarak gidi-yordu. Benim üzerime okuduðu salâvatlarý geliponu elinden tutarak, sýrat üzerinde ayaða kaldýrdýve üzerinden geçirdi. Yine ümmetimden bir adamgördüm. Cennetin kapýlarýna kadar gitti fakat ka-pýlar ona kapandý. Hemen, Lâ ilahe illallah, þeha-deti geldi, elinden tutarak cennete soktu." (Taba-ranî)

Görüldüðü gibi Efendimiz Muhammed Aley-hisselam, yapýlan amellerin bizleri birer birer nere-lerde nasýl kurtaracaklarýný anlatmýþ. Böylece dedünyada neler yapmamýz lazým geldiðine iþaretbuyurmuþtur. Gereðince amel edenlere ne mutlu!

61

Kimleri Neler Kurtar ý r

62

Müslüman Yumuþak Huylu Olmalýdýr

Babam Amerika'da iken New York'ta Arapla-rýn idaresinde olan büyük bir camide karþýlaþtýðýbir olayý ve bu olaydan duyduðu üzüntüyü þöyledile getirmiþti. Müslümanlarýn nasýl ibadet ettikleri-ni gözlemlemek için gelen bir papaz adayýna, ce-maatten bazý kimselerin, güzel þeyler anlatmak ye-rine, Orta Doðu'daki çatýþmalarýn hesabýný sorupsýkýþtýrmalarý hem adamýn hem de babamýn çokcanýný sýkmýþ.

Benzer bir þey bin dokuz yüz doksanlý yýllardahidayete eren Lübnanlý Fuad Haddad'ýn da baþýnagelmiþ. Bu tip davranýþlarýn yanlýþlýðýný gözler önü-ne sermek için size onun sözlerini aktarmak istiyo-rum: "New York'taki Columbia Üniversitesinde li-sansüstü bir çalýþma yapýyordum. Bu sýrada çokokudum, tefekküre daldým ve hidayet bulmam içiniçimden gele gele dua ettim. Hayatým kiliseyle kü-tüphane arasýnda geçiyordu. Bursiyer öðrenci ola-rak gittiðim Paris'te, Kur'an-ý Kerimin hatim setinialmýþtým. Seti ilk defa New York'ta dinledim müt-hiþti. Çok etkilendiðim için Kur'an meali okumaya

baþladým. Hristiyanlarla ilgili ayetlere özel bir dik-kat gösterdim. Bu ayetleri okurken onlarda benicezbeden bir aþinalýk hissediyordum. Bir müddetsonra Kur'an'ýn semavî kaynaklý olduðuna kani ol-dum ve o zaman, benim yolumun Ýslam olduðunuanladým.

Mahallemizdeki bir papaza Ýslam'ýn beni cez-bettiðinden bahsettiðimde, bir papaz olarak ver-mesi gereken cevabý verdi. Ama sözlerini 'AllahüEkber' diyerek bitirdi. Papaz, Ýtalyan asýllý bir Ame-rikalý olarak 'Allahü Ekber' diyordu. Hayret! Bir sü-re sonra New York'daki iki camiyi de ziyaret ettim.Ne var ki bu camilerin imamlarý, benimle Ýncil'i veOrta Doðu'daki çatýþmalarý konuþmak istediler.Hâlbuki ben onlarýn benimle nazik bir sohbettebulunacaklarýný sanýyordum. Bu konuþmalara rag-men kalkýp eve gidince kendi kendime þöyle de-dim: "Bir gün daha geçti ve sen hâlâ Müslümandeðilsin!" Nihayet Columbia Üniversitesindeki birMüslüman öðrenci grubuna gittim ve onlara niye-timi açýkladým. Bu öðrenciler bana abdesti ve na-mazý öðrettiler. Onlarýn arasýndan deðerli bir arka-daþ edindim. Bu günler benim hayatýmýn nurluharflerle yazýlmýþ günleri oldu. Müslüman oldum.Zaten Allah birisine bir nimet verecekse onu kim-se engelleyemez. On iki yaþýndayken Cizvit oku-lunda, tuhaf bir din dersi öðretmeni bizden ödevolarak Fatiha suresini ezberlememizi istemiþti. Evegittim. Ödevimi yaptým. Bu hâdise hayatým bo-yunca beni býrakmadý. Gerçi veliler: "Biz çocukla-

Müslüman Yumuþak Huylu Olmalýdýr

63


64

rýmýzý Hristiyan okuluna Müslümanlarýn dinini öð-rensinler diye göndermiyoruz" diyerek þikâyet edipo öðretmeni attýrdýlar. Ama tohum ekilmiþti. Ýþteþimdi Lübnan'dan uzakta Amerika'da, PeygamberMuhammed aleyhisselamýn kapýsýný çalýyordum."

Arkadaþlar sakýn siyasî meselelerle imanýn yo-lunu kapamayalým. Ýman her þeyin üzerindedir.Ýmanýn; maddî, dünyevî, siyasî veya ticarî hiçbirþeyle kirletilmemesi gerekmektedir.

65

Maksat; Dikkatler Uyanýk Olsun

Bazý amcalar, benim yazýlarýmý: "Acaba bu ya-ramaz yine kime takýlacak?" diye merakla takipediyormuþ. Yahu takýlma kýsmý iþin garnitürü...Esas mesele; bu fakir, sizlere ne demek istiyor onadikkat edin. Acaba ben bu üslûbu niye seçtim, di-ye merak ediyorsanýz size bir örnek vereyim: Prof.Süheyl Ünver Hoca, "ebrû" konusunda bir konfe-rans veriyormuþ. Kapalý salon aðzýna kadar doluimiþ. Ama herkesin alakasýný çekmeyen konulardayazmak, konuþmak elbette zordur. Onun için ho-ca, daha konferansýn baþýnda: "Muhterem dinleyi-ciler, beni dikkatle dinleyin. Konuþmamýn bir ye-rinde, birisine küfredeceðim!" demiþ. Tabi iki saat-lýk konuþmayý pür dikkat, hiç çýt çýkarmadan din-lemiþ gelenler. Konuþma bitince, dinleyenlerdenbirisi Süheyl Ünver'e yaklaþýp: "Hocam, birisineküfredecektiniz, herhalde unuttunuz!" diye uyar-maya kalkmýþ. Süheyl Hoca: "Teessüf ederim! Na-sýl oluyor da bana küfretmeyi yakýþtýrýyorsunuz?"deyip adamýn aðzýnýn payýný vermiþ. Hocanýnmaksatýný anladýnýz deðil mi, amcalar? Evet, in-

66

sanlarýn dikkatini çekmek için mutlaka bir teþvikkamçýsýna ihtiyaç oluyor. Ýnsanlarý alýþtýklarý yek-nesaklýktan, býkkýnlýktan kurtulmak için, irkilmele-rine sebep olacak bir þeyler bulmak lâzým.

Namaz kýlmaya, Kur'an okumaya baþlamadanönce abdest alýyoruz, böylelikle kendimize gelip ta-zeleniyoruz, deðil mi? Bu tazelenme her sahada ol-malýdýr. "Her gün yeniden doðarýz, bizden kim usa-nasý?" diyen Yunus Emre dedemiz gibi, her iþimizeþevkli ve uyanýk gözlerle bakmamýz gerekiyor.

Bizim iþler her zaman aþk ve heyecanla sahipçýkýlacak cinsten. Eðer bizzat kendimizden motorludeðilsek, bizi gayrete getirecek bir lokomotifin pe-þine takýlalým. Hatta: "Ýþte sana açýk çek, beni iste-diðin yere çaðýrabilirsin. Peþinden gelir sana arka-daþlýk yapar, destek olurum." diyelim. Elbette her-kes bir fýtratta olmaz. Ama topluluk ruhu, hayýrdayarýþma, bizi motive edecek, ölgün ve solgun hâli-mizi canlýlýða çevirecektir. Yoksa yorgun askerlergibi ayak sürümekle bir yere varýlmaz. Haydi, iþekoþturmak zamanýdýr, yola çýkalým.


Kalbi Öldüren Þeyler

Peygamber Efendimiz (s.a.s.): "Çok gülme, zi-ra gülmenin çoðu kalbi öldürür." "Bildiðimi bilsey-diniz, az güler, çok aðlardýnýz." "Aðlayýn! Aðlaya-mazsanýz, kendinizi aðlamaya zorlayýn!" "Ýnsanlarýgüldürmek için konuþup (bin bir) yalan (ve maska-ralýklar) uyduranlara yazýklar olsun! Yazýklar olsun!Yazýklar olsun!" "Kiþi, arkadaþlarýný güldürmek içinbazý sözler sarf eder de bunlar sebebiyle Arz'la Sü-reyya yýldýzý arasýndaki mesafe kadar ateþin derin-liklerine düþer." buyurmaktadýr.

Demek ki insanýn bir kelime bile olsa yalan ve-ya zararlý söz söylememesi, bir lokma da olsa ha-ram yememesi, bir pýrýltýya, bir iþarete kapýlýp git-memesi gerekir...

"Yirmi Birinci Söz" de Bediüzzaman dedemkalp, ruh ve ince duygular için þöyle demektedir:"Ey iþkembesini düþünen nefsim! Acaba hergünhergün ekmek yersin, su içersin, havayý teneffüsedersin; sana usanç veriyor mu? Madem vermi-yor; çünkü ihtiyaç tekrarlandýðýndan, usanç deðilbelki lezzet alýyorsun. Öyle ise: Hane-i cismimde

67

68

senin arkadaþlarýn olan kalbimin gýdasý, ruhumunab-ý hayatý ve lâtife-i râbbaniyemin hava-yý nesi-mini cezb ve celbeden NAMAZ dahi seni usandýr-mamak gerektir."

Küstüm çiçeði gibi hafif bir dokunmakla kapa-nan çiçekler, ezan çiçeði gibi ezanlarla açýlýp kapa-nan ince yapýlý çiçekler var; insanda da günahlar-la kapanan, körelen duygular var. Dünyevî ve uh-revî âlemleri radar gibi tarayarak hassasiyet ve gü-zellikte yaratýlan ince duygu ve cihazlar, isyan, þerve azgýnlýklarla küflenip gider. Her günah, kalptesiyah bir nokta olarak belirir. Kalp, bir nevi, pasçözücü olan tevbe ve istiðfar ile temizlenmezse za-man içinde karara karara mühürlenmeye kadar gi-der. Baþta namaz olmak üzere; ibadetler, dualar,gözyaþlarý ve hayýr iþlerinde koþturmak insaný butehlikelerden kurtarýr. Müþterek ibadet, dualar vemaneviyat atmosferleri bizler için koruyucu seralarhükmündedirler.


69

Abdest Uzuvlarý

Ýbrahim Erdinç Þumnu amcam, Tevfik Sa-mancýoðlu eniþtesinden bazý hatýralar naklediyor.Galiçya, Trablusgarb, Yemen, Kafkasya, Çanakka-le ve diðer cephelerde çarpýþan bu mübarek gazidiyor ki: "Arabistan çöllerinde kaktüs meyveleriniincir gibi yerdik. Susuz çölde ne yapardýk bilir mi-siniz? Sabah erkenden kalkar, gece yaðan çið ileýslanmýþ otlara mendillerimizi bastýrýrdýk. Sonra daýslanan mendillerimizi mataralarýmýza sýkardýk. Ýþteo tuzlu birikintilerle bütün gün idare ederdik... Ça-týþma biter, top tüfek susar, barut dumanlarý daðý-lýr, sesler iniltiler kesilirdi. Bazan düþman cesetle-riyle bizim þehitlerimiz birbirine karýþýrdý. Defnet-mek için cesetleri toplardýk... Bütün kalmýþ vücut-larý tanýmak kolaydý... Ama ya kopmuþ tek bacaktek kollar? Onlarýn bizim arkadaþlarýmýza ait olupolmadýðýný nasýl anlayacaktýk? Ýþte böyle parçalan-mýþ kol ve bacaklar için, hazin ve ibretli bir incele-me yapardýk: Müslümana ait bir bacaðýn ayak bi-leðine yakýn bir yerde namaz nasýrý vardýr. Bu ni-þan, bir ulvî paroladýr, þehitlik iþaretidir. Tek kola

gelince... Hani abdest alýrken veya su yokluðundateyemmüm ederken, kollarýmýzý hep bilekten dir-seðe doðru sývazlarýz ya; iþte bu sebeple kollarýmýz-daki kýllar, biraz yukarýya doðru yatmýþ olur... Silaharkadaþlarýmýzýn kopmuþ kollarýný da böylece ayý-rýr, gözyaþlarýmýzla öper ýslatýr, defnederdik."

Ebu Hureyre (r.a.) abdest aldý, yüzünü yýkadý.Kollarýný neredeyse omuza kadar yýkýyordu. Sonraayaklarýný yýkadý. Ayaklarýný da neredeyse dizka-paðýna kadar yýkadý. Sonra dedi ki: "Ben Resulul-lah'ýn (s.a.s.): 'Ümmetim Kýyamet günü abdest or-ganlarýndaki parlaklýkla gelir. Öyleyse kiminimkâný varsa, parlaklýðýný artýrsýn.' buyurduðunuduydum."

Zaten hadis-i þeriflerde Efendimiz (s.a.s.): "Te-mizlik imandandýr." "Namazýn anahtarý temizliktir.""Temizliðe dikkat et ki rýzkýna geniþlik verilsin." "Ab-dest üzerine abdest nurdur." "Her kim emrolundu-ðu gibi abdest alýr ve emrolunduðu þekilde namazkýlarsa, geçmiþ günahlarý baðýþlanýr." buyuruyor.

Düþünelim bir kere, vatan müdafaasýnda sa-vaþ meydanlarýnda savrulan kollar ve ayaklar bile,abdest ve namazýn izleri ve iþaretleri ile ayrýlýp se-çiliyor. Kýyamet gününde de insanlar abdest or-ganlarýnýn nurlar saçan parlaklýðý ile herkesin için-de ayrýlýp seçilecekler. Bu görevimizi asla ihmal et-mememiz gerekmektedir.


70

71

Gayret ve Sabýr

Aðabeyler, amcalar, ablalar, teyzeler, gördük kine zaman bir iþ için gayret etsek, emek sarfetsekCenab-ý Hak, bu emeði ve gayreti boþa çýkarmý-yor. Bazen en güvendiðimiz kimselere bir iþ içingittðimiz halde boþ dönmemize raðmen, ihtimal kimükafaat olarak, bu sefer hiç ümit edilmedik biryerden emeðimizin karþýlýðýný kat be kat görüyo-ruz. Gayret içinde olursak görüyoruz ki sanki birkapý kapatýlýrken birçok kapý da açýlýyor.

Mademki Avrupa'dayýz Batýlýlardan birkaç ör-nek verelim: Thomas Mann diyor ki: "Her gün ba-lýða çýkýlabilir. Fakat her seferinde balýk tutulmaz."Axel Munte: "Baþarýnýn þartlarý þunlardýr: "Bilmek.Ýstemek. Cüret etmek. Susmak." diyor. Benja-min Disraeli: "Baþarý, cüretin çocuðudur." diyor.Sir Samuel Brown, yaþadýðý Tweed Irmaðý civarýn-da ucuza bir köprü kurmak maksadýyla araþtýrma-lara baþladý. Bahçede gezinirken gördüðü örüm-cek aðý ona, demir ipler ve zincirlerle bir asmaköprü kurma fikri verdi. Neticede onun buluþu birasma köprü olmuþtur.

Baþarýlý olmada aktif sabýr içinde bulunma vedirençli olma çok mühimdir. Bir de unutmayalým,müminin niyeti amelinden hayýrlýdýr. Hem nicebüyükler hayýr hizmetlerinde gayret göstermiþlerama peþlerinden bir-iki kiþi gitmiþ. Bazýlarý o bir-ikikiþiyi bile bulamamýþ ama Cenab-ý Hak onlara, di-ðer baþarýlýlar gibi hadsiz sevaplar vermiþ. Çünküonlar Allah rýzasý için kendilerine düþeni yapmýþlar.Bizim bu hususta düþüncemiz bu olmalýdýr. Yani:"Ben vazifemi, iþimi en güzel þekilde yapmaya ça-lýþýrým ama Cenab-ý Hakk'ýn iþine karýþmam. O na-sýl dilerse, öyle bir netice alýrým. Ondan gelen herþeyde bir nevi hayýr vardýr." demeliyiz...

Cenab-ý Hak yardýmcýnýz olsun.


72

Kur'an Okumak ve Bakara Suresi

Peygamber Efendimiz bir iþe bir adam tayinedeceði vakit, en çok Kur'an en çok okuyaný ve o iþ-te en tecrübeli olaný seçerdi. Ebu Hureyre (r.a.) an-latýyor: "Resulullah (s.a.s.) kalabalýk bir orduyu sefe-re çýkardý. Askerlere Kur'an okumalarýný tenbihledi.Her bir askere, Kur'an'dan bildikleri yerleri okuma-larýný tenbih ediyordu. Derken sýradan birisine:"Kur'an'dan ne biliyorsun?" diye sordu. O: 'Ben fa-lan falan sureleri ve bir de Bakara suresini biliyo-rum.' dedi. Resulullah (s.a.s.): "Yani sen, Bakara su-resini biliyor musun?" diye sordu: 'Evet' cevabý üze-rine: "Haydi yürü, seni askerlere komutan tayin et-tim." buyurdu. Askerlerin ileri gelenlerinden biri atý-lýp: 'Yemin olsun ki Bakara suresini ezberlememeengel olan þey, hükümleriyle amel edememek kor-kusundan baþka bir þey deðildir.' dedi. Resulullah(s.a.s.) þu tenbihte bulundu: "Kur'an'ý öðrenin veokuyun. Kur'an-ý Kerimin onu öðrenip okuyan veonunla amel eden kimse için durumunu, içi aðzýnakadar misk dolu bir kaba benzetebiliriz. Bu kap hertarafa koku neþreder. Kur'aný öðrendiði halde, ezbe-

73

rinde olmasýna raðmen okumayýp yatan kimse deaðzý, sýkýca baðlanmýþ, hiç koku neþretmeyen miskkabý gibidir." (Tirmizi, Sevabul- Kur'an 2 )

Nevvâs ibn-i Sem'an anlatýyor. Resulullah'ýnþöyle söylediðini iþittim. "Kýyamet günü Kur'an-ýKerim ve dünyada iken ona sahip çýkýp onunlaamel edenler getirilirler. Bu geliþ de Bakara ve Âl-i Ýmran sûreleri Kur'an-ý Kerimin önünde yer alýr-lar." Resulullah (s.a.s.) bir iki sure için üç benzet-mede bulundu ki bir daha onlarý unutmadým. Þöy-le demiþti: "Onlar sanki iki bulut veya aralarýndanur ve aydýnlýk olan iki siyah gölgelik veya sahip-lerini müdafaa vaziyeti almýþ saflar hâlinde iki kuþsürüsü gibidirler." (Müslim, Müsâfirin 253)

Ebu Hureyre (r.a.) anlatýyor. Resulullah (s.a.s.)buyurdu ki: "Evlerinizi kabirlere çevirmeyin, içeri-sinde Bakara suersi okunan evden þeytan kaçar."(Müslim, Müsafirin 212) Ýbn-i Mesud (r.a.) anlatý-yor. Resulullah (s.a.s.) þöyle buyurdular: "Bakarasuresinin sonundaki iki ayeti, geceleyin kim okur-sa, o iki ayet ona kâfi gelir." (Buhari, Meðazi, 12)

Prof. Dr. Ýbrahim Canan amacamýz bu husus-la ilgili olarak diyor ki; Bakara suresinin sonunda-ki iki ayet halkýmýzca Âmenerresulü diye adlandý-rýlan aþr-ý þeriftir. Resulullah'a (s.a.s.) Mirac esna-sýnda vahyedilmiþtir. Peygamberimiz (s.a.s.) Miracsýrasýnda Cenab-ý Hakk'a ümmetinin tahiyyat, tes-bihat ve salâvat nevinden ibadetlerini hediye ola-rak takdim etmiþ, mukabilinde de bu iki ayeti ge-tirmiþtir. "O Peygamber de kendisine Rabbinden


74

75

Kur ’an Okumak ve Bakara Suresi

indirilene iman etti, müminler de. Onlardan herbiri: ‘Allah'a, meleklerine, kitaplarýna, Peygamber-lerine iman etti. Allah'ýn Peygamberlerinden hiçbi-rini diðerlerinden ayýrmayýz. Dinledik, itaat ettik.Ey Rabbimiz, maðfiretini isteriz. Son varýþýmýz an-cak Sanadýr.’ dediler. Allah hiç kimseye gücününyeteceðinden baþkasýný yüklemez. Herkesin ka-zandýðý hayýr kendi faydasýna, yaptýðý þer de kendizararýnadýr. "Ey Rabbimiz unuttuk veya yanýldýy-sak bizi tutup sorguya çekme. Ey Rabbimiz, bizdenevvelki ümmetlere yüklediðin gibi üstümüze aðýrbir yük yükleme. Ey Rabbimiz, tâkat getiremeye-ceðimizi bize taþýtma. Bizden sâdýr olan günahlarýsil, baðýþla, bize maðfiret et, bizi esirge. Sen Mev-lamýzsýn. Artýk kâfirler güruhuna karþý da bize yar-dým et." (Bakara suresi, 285-286)

Bilhassa yatsý namazýndan sonra bu iki ayetiokumayý unutmayalým.

Bir Bilgeye Sorayým

Geçen gün aklýma, insanýn fýtrî ömrünün aza-mi yüz yirmi sene olmasýnýn hikmeti takýldý. Hat-ta yüz yirmi yaþa ulaþmak da çok az kimseye na-sip olmuþ. Ne dersiniz üzerinde düþünmeye deðerbir konu deðil mi? Ýsterseniz hayvanlar âlemindekimin ne kadar yaþadýðýna bir bakalým. Hayvan-lar arasýnda filler yüz seneden fazla yaþýyormuþ.Zamanýnda dinazorlar üç yüz, dört yüz yýl yaþý-yorlarmýþ ama neticede yine ölüyorlarmýþ. Zama-nýmýzýn dinazorlarý da eski akrabalarý gibi dahaçok yaþayabilmek için hýrs içindeler. Daha çok ya-þayabilmek için ellerinden geleni yapýyorlar. Amayine de ölüyorlar. Akibet belli. Mühim olan, bura-da elde etmemiz gereken þeyi elde etmek ve öbürtarafa öyle gidebilmektir. Bunun için bazýlarýnabeþ dakika bile yeter. Ebedi saadet için beþ daki-ka yettikten sonra az yaþamýþýz ya da çok yaþamý-þýz bu çok da mühim deðil. Önemli olan oradakidurumumuz.

Aslýnda çok yaþama arzusu, tamamen þeytanîbir arzu. Ýnsaný içten içe kemiren 'tul-u emel'den

76

(dünyada sonsuza kadar kalma arzusu) baþka birþey deðil. Rabýta-i mevte (ölümü düþünme) önemvermeli ve bunun üzerinde durmalýyýz. Ölümü ha-týrlamaya çok ihtiyacýmýz var. Bu iþ bizimle baþla-madý, bizimle de bitmez. Kendimizi kandýrmaya-lým. Bilge amcaya uzun zamandýr kafama týkýlanbir hususu sordum, dedim ki:

-Mukabele okumanýn hikmeti nedir? Herkeskendi baþýna okusa daha iyi deðil mi?

Bana þöyle cevap verdi:-Mukabelede otuz kiþi varsa, otuz kiþilik sevap

kazanýlýr. Kimin aðzýndan çýkanýn kabule karin ola-caðýný bilemeyiz. Bu gibi durumlarda, iþtirak-iamal-i uhreviye dûsturu ile hareket etmenin çokbereketini görürüz. Ýþlerimizi, ibadetlerimizi tek ba-þýmýza yapmayalým. Tek baþýmýza dünyanýn altýnýüstüne getirecek güce sahip olsak bile iþlerimizi et-rafýmýza alacaðýmýz beþ on kiþiyle birlikte yapmalý-yýz. Birlik ve beraberlik, bereket sebebidir. Kollek-tif þuur, kollektif hareket ve kollektif mantýkla, kol-lektif hedefe yürüyebilmeliyiz. Mukabele iþte böy-le bir nimettir. Mukabele; Efendimizin (s.a.s.) Ceb-rail aleyhisselamla yapmýþ olduðu ve sahabe efen-dilerimizin de benimseyip günümüze kadar taþýmýþolduðu güzel bir âdettir.

Bu güzel cevaptan sonra bilgeye baþka bir so-ru daha sordum:

-Ýnançsýzlýktan kurtulan insanlar var. Ýlk za-manlar heyecanlý oluyorlar. Sonra gevþiyorlar hepaþk ve þevk içinde olmalarý için bizim üzerimizedüþenler nelerdir...

Bir Bilgeye Sorayým

77

-Her aile elindeki ýþýkla etrafýna ýþýk tutmalýdýr.Kadýnýyla erkeðiyle, çoluðuyla çocuðuyla bütün ailekendilerindeki güzel imajý çevrelerine aksettirebil-meli, imrendirici olmalýdýr. Etrafýnýzdaki insanlar, si-zin vesilenizle sizin deðerlerinize saygý duyup, sizinhayat tarzýnýzý tercih noktasýna gelmelidirler. Burayakadar gerçekleþen þey, aynen kontaðý çevirip araba-yý çalýþtýrmak gibidir. Kontaðý çevrilmiþ arabaya ha-reket imkâný verilmezse, olduðu yerde çalýþýr amahiçbir yere ulaþamaz. Yepyeni bir tercihle, hayat fel-sefesini bütünüyle deðiþtiren bir insan, bunu yap-makla iradesinin gücünü ortaya koyuyor demektir.Ýþte tam bu noktada o kimsede bir de irþad ruhuuyarýlýrsa o kimse, o zaman canlý kalýr ve meyvevermeye baþlar. "Bu tercihimi ifade edebilmeliyim."diyerek aksiyon içinde yoðrulanlar hep baþarýdanbaþarýya koþacaklardýr. Böyle bir duyguya uyarýla-mayanlar, kendilerini atalet ve tenbelliðe atarlar.Kendini rehavete salanlardan hiçbir þey olmaz.

Ýþin doðrusu, kendi tercihleri ile bu iþe giriþenbu insanlar için irþad daha kolaydýr. Ama bu yolungösterilmesi ve irþad etme duygusunun sýcaðý sýca-ðýna hemen uyarýlmasý gerekmektedir. Zaten saha-be efendilerimizin büyüklüðü buradadýr. Sahabe-lerin hepsi de tercihin hakkýný veriyor, irþad ruhu-nu hiç çekinmeden ifade edebiliyor, bunun için deher türlü fedakârlýk ve cefaya katlanýyorlardý. Kon-taðý çevrilmiþ arabayý harekete geçirmek gibi tercihsýcaklýðýnýn yaþandýðý ilk anlarda da insanlarý hare-kete geçirmeli ve tercih sýcaklýðý soðumadan önce-ki o büyülü zamaný iyi deðerlendirmeliyiz.


78

Kur'an Gölgesinde Gölgelenmek

Ebu Hureyre (r.a.) anlatýyor: "Hz. Peygamber(s.a.s.), Ubey Ýbnu Kab'a (r.a.) uðradý. Kab, namazkýlýyordu. Ona: 'Sen mescidden çýkmadan önce, sa-na Kur'an-ý Kerimin (sevapça) en büyük suresini öð-reteyim mi?' dedikten sonra þöyle devam etti: 'O su-re, Elhamdülillahi Rabbil âlemin'dir ki yedi ayettir.Nefsimi kudret elinde tutan Allah'a yemin ederim kiAllah, Fatiha'nýn bir mislini ne Tevrat'ta, ne Ýncil'de,ne Zebur'da, ne de Furkan'da (yani Kur'an'da) indir-memiþtir.' (Tirmizi, Sevabul- Kur'an, 1) buyurdu."

Ýbn-i Abbas (r.a.) anlatýyor. Cebrail Aleyhisse-lam, Hz. Peygamber'in (s.a.s.) yanýnda otururkengökten kapý sesine benzer bir ses iþitti. Baþýný göðedoðru kaldýrdý ve dedi ki: "Ýþte gökten bir kapý açýl-dý, bugüne kadar böyle bir kapý asla açýlmamýþtý."derken oradan bir melek indi. Cebrail aleyhisse-lam tekrar: "Ýþte arza bir melek indi, bu melek þim-diye kadar hiç inmemiþti." Melek selam verdi veHz. Peygamber'e (s.a.s.): "Sana verilen iki nurumüjdeliyorum. Bunlar, senden önce baþka hiçbirpeygambere verilmemiþlerdi. Onlarýn biri Fatiha

79

suresi, diðeri de Bakara suresinin son kýsmýdýr. On-lardan okuduðun her harfe mukabil sana mutlakabüyük sevap verilecektir." (Müslim, Müsafirin 254)Ebu Ümâme (r.a.) buyurdu ki: "Hz. Peygamber'in(s.a.s.) þöyle dediðini iþittim: Kur'an-ý Kerimi oku-yun. Zira Kur'an, kendini okuyanlara kýyamet gü-nü þefaatçi olarak gelecektir. Bakara ve Âl-i Ýmransurelerini okuyun! Çünkü onlar kýyamet günü, ikibulut veya iki gölge veya saf tutmuþ iki grup kuþgibi gelecek, okuyucularýný müdafaa edecektir."(Müslim, Müsafirin 252)

Muhyiddin-i Arabî baþýndan geçen bir olayýþöyle anlatýyor. Çok hastalanmýþtým. Babam ba-þýmda Kur'an okuyordu. Bir ara dalýp kendimdengeçtim. Rüyaya benzer bir hal gördüm. Silahlýdüþmanlar üzerime saldýrýyorlardý. Beni öldürmekistiyorlardý. Tam o sýrada bir atlý gelip düþmanlarýdarma duman edip daðýttý. Onlar kaçýp gittiktensonra yanýma geldi. Çok güzel bir yüzü vardý. Ba-na: "Ben Yasin suresiyim." dedi. Muhyiddin-iArabî, buna dayanarak her bir Kur'an suresinin birmüvekkelinin yani onu temsil eden manevi birþahsiyetinin olduðunu söylüyor.

Bazýlarý da dualar ve salâvatlar için dahi öyleþeylerin olabileceðini iddia ediyorlar. Hatta ilhamve sünuhat ile yazýlmýþ Kur'an tefsirlerinin dahi bi-rer þahs-ý manevisinin olabileceðini söylemiþler,hatta onlarla görüþtüklerini, beraber ders yaptýkla-rýný iddia edenler olmuþtur. Netice itibariyle, herbiribadet ve sevabýn, hatta günahýn da bir þekli var-

80


dýr. Mesela Elhamdülillah kelimesi bir cennet mey-vesi þeklinde, gýybet günahý da bir leþ þeklindeolur. Daha kabirde iken insanlarýn amelleri yanýnagelir ve insana: "Biz senin iþlediðin amelleriz" der-ler. Okuduðumuz Fatiha, Bakara ve Al-i Ýmran gi-bi sureler de hem kabirde hem de Kýyamet günü-nün o dehþetli anýnda yani Güneþin beyinleri eri-ten sýcaðýnýn bastýðý anda, koyu bir gölgelik veyasaf tutmuþ kuþlar halinde bizleri korumaya gelirler.

Ýþte bu gerçekleri bilerek küçük yaþlarda ço-cuklarýmýza Kur'an-ý öðretmeliyiz.

Kur ’an Gölgesinde Gölgelenmek

81

82

Efendimiz Aramýzdayken

Hz. Hatice validemizin Peygamberimize hedi-ye ettiði Zeyd bin Harise, Peygamberlikten öncePeygamber Efendimizin (s.a.s.) kölesiydi... Aslýndao, soylu bir aileden idi ama savaþlar sýrasýnda ka-bilesinden kaçýrýlýp köleleþtirilmiþ ve parayla satýl-mýþtý. Babasý, onu bulmak için amcasýyla beraberher tarafý dolaþmýþ ve büyük gayretler sonundaoðlunu Mekke'de bulmuþtu. Sevgili oðlunun köle-likten kurtulmasý için her ne istenirse vermeye ha-zýr idi. Nübüvvetten önceydi. Ama nebi namzedi,öyle asil davranýþlar içindeydi ki onlara: "Ýþte oðlu-nuz... Eðer sizinle gelmek istiyorsa buyurun alýpgötürün." dedi. Fakat Zeyd, Hz. Muhammed'i(s.a.s.) býrakýp babasý ile gitmek istemiyordu. On-dan öyle þeyler görmüþtü ki ondan ayrýlmamakiçin köle olarak kalmaya razý idi... Amcasý ve ba-basý Hz. Zeyd'in, Peygamberimizi (s.a.s.) tercih et-mesi karþýsýnda ne yapacaklarýný þaþýrmýþlardý.

Hz. Muhammed (s.a.s.) onu azat etmiþ ve ev-latlýk edinerek mirasçýsý yapmýþtý. (Evlatlýk edinipmirasçý yapma henüz Ýslamiyet tarafýndan yasak

Efendimiz Aramýzdayken

83

edilmemiþti.) Böyle bir güzellik baba ve amcasýnýngönlünü hoþ etmiþti. Sevinerek ve huzur içinde ay-rýlýp gittiler. Ýþte bu tutum Muhammedî ahlâkýn birneticesidir. Müslümanlardan ve insan olan gerçekinsanlardan beklenilen de budur. Hatta: "Sen onla-rýn içinde bulunduðun müddetçe; Allah, onlarý aza-ba uðratmaz. Eðer onlar istiðfar ederlerse, Allah, butakdirde de onlara azap etmez." (Enfal suresi, 33)

"Evet, nasýl ki hayat bu kâinattan süzülmüþ birhülasadýr. Þuur ve his dahi hayattan süzülmüþ,þuurun hülasasýdýr. Ruh dahi hayatýn halis ve safibir hülasasýdýr. Belki maddi ve manevi hayat-ý Mu-hammediye dahi eserlerinin þehadetiyle kâinat ha-yatýnýn hayatýdýr. Muhammed aleyhisselamýn pey-gamberliði ise kâinat þuurunun þuurudur ve nuru-dur. Kur'an'ýn vahyi dahi hayatlý hakikatlarýn þahit-liðiyle, kâinat hayatýnýn ruhudur ve kâinat þuuru-nun aklýdýr. Evet, evet, evet! Eðer, kâinattan Mu-hammed aleyhisselamýn Risâletinin nuru çýksa git-se, kâinat vefat edecek. Eðer Kur'an gitse, kâinatdivane olacak ve küre-i arz, kafasýný, aklýný kaybe-decek. Belki þuursuz kalmýþ olan baþýný, bir seyya-reye çarpacak bir kýyameti koparacak." (Bediüzza-man, Onuncu Söz, Zeylin Ýkinci Parçasý)

Bunlarýn olmamasýnýn çaresi istiðfara devametmek ve en mühimi de Muhammedî ahlak ile ah-laklanmaktýr. Ayrýca rahmet hazinesinin mühim biranahtarý olan Hz. Muhammed aleyhisselama salâ-vat getirmeyi asla ihmal etmemek gerektir.

84

Kur'an Öðrenmenin Yaþý

Babam, bu günlerde ýsrarla Kur'an üzerindeduruyor. Sanki her iþi býrakmalý ve Kur'an öðrenip,Kur'an okumalýyým gibi gelmeye baþladý bana. Kü-çük aklýmla bu iþin içinden çýkamadýðým için bu iþibir bilgeye arz edeyim dedim, ona içinde bulundu-ðum durumu anlamttým, bana dedi ki: "Kur'an,çok küçük yaþlardan itibaren öðrenmeye ve öðre-tilmeye baþlanýlmalýdýr. Bir hocanýn aðzýna bakýla-rak çok küçük yaþlarda öðrenilen Kur'an, doðruöðrenilmiþ olur, harfler de aðýzdan doðru çýkar.Tecvitle Kur'an öðretme iþi, küçük yaþlardan itiba-ren baþlanmalý ve asla ihmal edilmemelidir. Eðerçocuk yaþlarda bunlara dikkat edilmezse, ileri yaþ-larda, harfler aðýzlarýna tam oturmaz."

Bilgeye namazla ilgili de soru sordum o soru-ma da þöyle cevap verdi: "Hadis-i þerifte; çocuða,yedi yaþýna girince namazýn teklif edilmesi tavsiyeediliyor. Demek ki, çocuk dokuz-on yaþýna gelin-ce artýk beþ vakit namaz kýlmaya baþlamalýdýr.Çocuklarýn düzgün þekilde yani verip veriþtirme-den doðru biçimde namaz kýlmalarý için, tabi ki en

Kur ’an Öðretmenin Ya þ ý

85

baþta bizlerin çocuða güzel misal olacak þekildenamaz kýlmamýz þarttýr. Anne-babanýn namazý,çocukta çok þey ifade eder. Telkin olmalýdýr amabizim güzel hâlimiz telkinden daha da önde olma-lýdýr. Çünkü söylemekten daha çok yaþayýp gös-termek tesir eder. Babalar, anneler doðru ve du-yarak namaz kýlmalýdýrlar. Namazlar, erken yaþ-lardan itibaren doðru ve duyarak kýlýnmazsa, da-ha sonra o kadar yýðýlýp kazaya kalmýþ namazý, ký-lýp ödemek imkâný da bulunamaz. Onun için ço-cuk, sizin Allah karþýsýnda durduðunuzun, açýkiþaretlerini sizde görüp hissetmelidir. Bu hissi ço-cuða verecek bir duruþunuz olursa, çocuk bunukafasýnda deðerlendirir.

Keþke kreþlerde bile mürebbiyeler tarafýndanbu duygu ve þuur çocuklara verilebilse... Evet, ço-cuk özel bir meþguliyet istiyor. Çocuklarýn psikolo-jilerine göre, onlarý sýkmadan, onlarla ihtimamla il-gilenmek lazým. Bilgisayar oyunlarý, aldatýcý ve kö-reltici bir tuzak, maalesef anne-babalar çocuðuböyle þeylerle meþgul ederek onlardan kurtulmak,rahat etmek istiyorlar. Aslýnda, çocuklarýn geliþme-si için hedefler koymak ve her hedefe ulaþanlaramükâfat vermek lâzýmdýr. Mükâfatlar çocuk içinuyarýcý olmalýdýr."

Bu cevabý da beðenmiþtim sonra biraz da bü-yüklerimiz ders alsýn diye Kur'an konusundaki mi-rasyediciliði sordum. Dedi ki: "Kur'an'ý öðrenme,Kur'an'ý doðru okuma, Kur'an'ýn mana ve muhte-vasýna inebilme ve Kur'an'ý en renkli ve en cazip


86

bir sesle seslendirebilme gaye olduðu halde, böylebir þeye eðer heves duyma ve her þeyden öte ar-zulama yoksa sorarým size bu durum mirasyedi birMüslümanlýk deðil de ya nedir?" Evet, amcalarben cevabý beðendim ya siz, beðendiniz mi?

Anne Babalar ve Öðretmenler

Bazý kimseler benim hakkýmda: "Bu Abdur-rahman babasýnadan amma da korkuyor!" diyor-muþ. Bizim temel deðerlerimizde, babanýn ve öð-retmenin yeri çok ayrýdýr. Aslýnda bir zamanlar Ba-tý'da da öðretmenin yeri çok farklýymýþ.

Napolyon Paris'te iken geçeceði güzergâh kor-don altýna alýnýr. Napolyon'u görmek için toplanankalabalýðý yararak Napoyon'a ulaþmak isteyen biradam, halký yararak yolun kenarýna kadar gelir.Fakat cadde kordon altýnda olduðu için Nayol-yon'a ulaþmak isteyen adama askerler izin vermez.Adamýn gayret ve çýrpýnýþlarýný fark eden Ýmpara-tor Napolyon: "Býrakýn gelsin!" diye emir verir veadam gelirken de þeref kýtasýna: "Dikkat! Hazýr ol!Fransa geliyor!" diye selâm durdurur. Gelen adamNapolyon'un öðretmenidir.

Almanya'nýn meþhur devlet adamlarýndan Hin-denburg, bir gezi sýrasýnda bir köyün yanýndan geç-mektedir. Ýçinden köy ilkokulunu ziyaret etmek ge-çer. Bir sýnýfa girer, öðretmen ders anlatmaktadýr.Fakat Hindenburg'un giriþine hiç aldýrýþ etmeden

87


88

dersine devam eder. Hindenburg buna çok sinirlen-se de sesini çýkarmaz. Ders bitip de öðrenciler sýnýf-tan çýkýnca öðretmen, Hindenburg'a hak ettiði say-gýyý fazlasýyla gösterir. Buna bir mana veremeyenHindenburg'a öðretmenin cevabý þu olur: "Efendimbiz çocuklara, öðretmenliði çok kutsal bir görev ola-rak anlatýyor ve Tanrý'dan sonra saygýda kusur edil-memesi gereken insanlarýn öðretmenler olduðunuöðütlüyoruz. Eðer ben, onlarýn yanýnda dersi kesipsize þu anki saygýyý göstermiþ olsaydým, çocuklarýngözünde, öðretmenliðin deðerini düþürmüþ olur-dum." Hindenburg'da bu açýklamadan sonra öðret-menin bu davranýþýný takdirle karþýlýyor…

Tarihten silindikten iki yüz sene sonra ayaðakalkýp tekrar bir devlet olarak ortaya çýkmayý ba-þaran Polonya'nýn tarihi incelenirse, bu baþarýdaen güçlü dinamiðin eðitim ve öðretmenler olduðuanlaþýlýr. Ümit Þimþek amcamýn "Yüzen Üniversi-te" veya "Uçan Üniversite" adýný verdiði ve bu hu-susta bir de kitap yazdýðý bu eðitim þekli Polon-ya'da gerçekleþmiþtir. Ýþgalci devletlerin her þeyüzerine baskýlarýný artýrýp kendilerini eðitimdenmahrum ederek cahil bir sürü haline getirme gay-retlerine karþýlýk, eðitim gönüllüsü Polonyalýlar;gizli eðitim fedaisi olan hocalarla anlaþarak, de-vamlý yer deðiþtiren okul ve üniversiteler açarlar.Daha sonra bu okullardan birkaç defa Nobel ödü-lü alan meþhur insanlar yetiþmiþtir. Ýþte tarihe böy-lesine yön veren öðretmenlerin elleri öpülmeli veonlara gereken saygý her zaman gösterilmelidir.

Ana-baba hakkýna gelince, zaten onlara aslanpayýný, Kur'an-ý Kerim vermiþtir. Ýsra suresinin 23.ve 24. ayetlerinde bu husus çok açýk bir þekildeifade edilmektedir. Onlarýn evlatlarýna hem duala-rý hem de -Allah korusun- beddualarý bir peygam-berin ümmetleri için yaptýðý dua ve beddua kadartesirlidir. Kulaklarýmýza bu hakikatlar küpe olsun,unutmayalým.

Anne Babalar ve Öðretmenler

89

90

Ateþe Koþan Pervaneler Gibi...

Ebu Musa (r.a.) anlatýyor. Hz. Peygamber(s.a.s.) buyurdu ki: "Benim misalimle Cenab-ýHakk'ýn benimle göndermiþ olduðu þeyin misali,þu adamýn misali gibidir. Bir adam kendi kavmine:'Ben düþman ordusunu gördüm, tehlikeyi haberveriyorum, tedbir alýn!' der. Kavminden bir kýsmýtavsiyesine uyup, geceleyin, telaþa düþmeden ora-dan uzaklaþýr. Bir kýsmý da bu haberciyi yalanlarve yerinden ayrýlmaz. Ancak sabahleyin ordu on-larý yakalar ve imha eder. Ýþte bu temsil bana itaatedip getirdiklerime uyanlarla, bana isyan edip Ce-nab-ý Hak'tan getirdiklerimi tekzip edip yalanla-yanlarý göstermektedir." (Buhari, Rikak 26)

Ebu Hureyre (r.a.) anlatýyor. Hz. Peygamber(s.a.s.) buyurdular ki: "Benim misalimle sizin misa-liniz, þu temsile benzer: Bir adam var ateþ yakmýþ.Ateþ, etrafý aydýnlatýnca, pervaneler (gece kelebek-leri) ve aydýnlýðý seven bir kýsým hayvanlar bu ate-þe kendilerini atmaya baþlarlar. Adamcaðýz onlarýkurtarmaya (onlara mâni olmaya) çalýþýr. Ancakhayvanlar galebe çalarak çoklukla ateþe girerler.

91

Ben týpký o adam gibi ateþe düþmemeniz için beli-nizden yakalýyorum ancak siz, ateþe ateþe koþu-yorsunuz." (Buhari, Rikâk 26)

Efendimiz (s.a.s.) Kur'an-ý Kerimin ve kendisi-nin durumunu bu hadislerle iþte böyle izah ediyor.Cenab-ý Hak, diðer canlý ve þuurlu varlýklardançok farklý olarak insanda pek çok istidat ve kabili-yet, hissiyat ve ince duygular yaratmýþtýr, onlarýâdeta insan benliðine ekmiþtir. Bunlarý sulayýpbesleyecek, gýdalandýrýp büyütecek bir rahmeti desemadan Kur'an olarak indirmiþtir. Ýþte insan, builâhî yaðmurdan istifadeye çalýþmalý, âhiretin tarla-sý olan dünyada, ebedi saadet için gerekli olanürün ve mahsülleri almak için çalýþmalýdýr. Bu hu-susta, Bediüzzaman dedemin Sözler kitabýnýn bil-hassa 23. Söz'ünde çok güzel izahlar var.

Birinci hadiste beyan edilen temsilin hakikatiþöyledir. Efendimiz (s.a.s.) peygamberilðinin ilk dö-neminde Kureyþ'ten en yakýn akrabalarýný çaðýrarakbizzat onlar þöyle demiþtir. "Size, þu tepenin arkasýn-dan bir düþman ordusu geldiðini söylesem, banainanýr mýsýnýz?" demiþ. Onlar da: "Evet, inanýrýz. Se-nin hiç yalan söylediðini iþitmedik." demiþlerdir.Ama daha sonraki sözlerini kabul etmeyerek kendikendileri ile çeliþkiye ve tenakuza düþmüþlerdir.

Ýkinci hadiste ise daha deðiþik bir temsille ken-di vazifesini ve insanlarýn durumunu izah etmiþtir.Doðduðu andan itibaren: "Ah ümmetim! Vah üm-metim!" diye inleyen þefkatli Nebi'nin (s.a.s.) duru-mu zaten ortadadýr. Son Kitabý getiren, zaman ve

Ateþe Koþan Pervaneler Gibi...


92

mekânýn son Peygamberi olmasý itibariyle, hangidinden olursa olsun hatta dinsiz olsun bütün in-sanlar, Hz. Muhammed aleyhisselamýn ümmetidir.Onun derdi bütün insanlýðýn derdidir.

Bizler onun adýna bol bol salâvat getirerek,sünnetlerini yaþayarak onunla irtibatýmýzý saðlam-laþtýrmanýn yanýnda gözyaþý döktüðü; dert ve da-vasýna da ortak olmak mecburiyetindeyiz. Ondanbîhaber yaþayanlarý Hz. Muhammed'den (s.a.s.)haberdar etmek ve o "Sonsuz Nur"u bütün insan-lýða hakkýyla tanýtmak da bizim vazifemizdir.

Mal ve Cömertlik

Ahnef ibni Kays anlatýyor: "Kureyþ'ten birgrupla oturuyordum. Ebu Zerr (r.a.) bizim oturdu-ðumuz yerden geçiyordu. Yanýmýza gelince þöylededi: 'Mal biriktirenleri, cehennem ateþinde kýzdýrý-lan taþlarla müjdele. Bu kýzgýn taþlar onlarýn herbirinin memelerinin uçlarýna konacak, ta kürekkemiklerinden çýkacak... Böylece çalkalanýp dura-caklar.' Bu sözleri duyanlar baþlarýný eðdi. Oradabulunanlardan hiçkimsenin ona cevap verdiðinigörmedim. Bunun üzerine Ebu Zerr dönüp gitti.Ben de peþinden onu takip ettim. Nihayet bir dire-ðin dibine oturdu. "Bu adamlarýn, senin kendileri-ne söylediklerinden hoþlanmadýklarýný görüyo-rum." dedim. Þu cevabý verdi: "Bunlarýn hakikatenhiçbir þeye aklý ermiyor. Dostum Ebu'l- Kâsým(s.a.s.), bir keresinde beni çaðýrdý. Yanýna varýncabana: "Uhud'u görüyor musun?" dedi. "Evet, görü-yorum." dedim. Bunun üzerine: "Bunun kadar al-týným olmasýný istemem. Olsaydý, üç dinarý hariçhepsini fakirlere nafaka olarak daðýtýrdým." buyur-du. Ebu Zerr (r.a.) önceki sözünü kuvvetlendire-

93

rek: "Bu Kureyþliler var ya dünyayý topluyorlar hiç-bir þeye akýllarý ermiyor" dedi. Ben: "Seninle buKureyþliler arasýnda ne var ki onlarýn yanýna uðra-mýyor, onlardan bir þey almýyorsun?" dedim. EbuZerr: "Hayýr! Rabbime yemin ederim, taa Allah veResulüne kavuþuncaya kadar ben onlardan nedünyalýk isterim ne de kendilerine din namýna birþey sorarým." dedi. Ben tekrar: "Þu ihsan meselesihakkýnda ne dersin?" dedim. "Sen onu al. Çünkübu gün onda bir nafaka var. Ancak, bu ihsan, di-nin karþýlýðýnda yapýlýrsa, býrak alma." dedi." (Bu-hari, Zekât 4 )

Efendimiz: "Altýna tapanlar melundur." (Tirmi-zi, Zühd 42) buyuruyor. Ebu Saîd el- Hudrî (r.a.)anlatýyor: "Resulullah (s.a.s.) buyurdular ki: "Ýkihaslet vardýr ki bir müminde asla ikisi beraber bu-lunmazlar: Cimrilik ve kötü ahlâk." (Tirmizi, Birr41) Ka'b ibni Ýyaz (r.a.) anlatýyor: "Resulullah(s.a.s.) þöyle derken iþittim: "Her ümmet için bir fit-ne vardýr, benim ümmetimin fitnesi de maldýr."(Tirmizi, Zühd 26) Aslýnda bu ifadelerde altýn, gü-müþ ve mal düþmanlýðý yapýlmamakta, bilakis on-lara sahip olanlarýn, taparcasýna onlara baðlanma-larý ve sahip olduklarýný Allah için insanlýðýn fayda-sýna kullanmamalarý yerilmektedir. Dünyaya kal-ben baðlanmadan, istediðimiz kadar dünyalýðý he-lal ve meþru yoldan kazanabiliriz. Mühim olan on-larýn sarfedileceði yerlerdir. "Elimiz kârda ama gön-lümüz Yâr'da yani Allah'ta olmalýdýr." Hz. Hatice(r.a.) validemiz çok zengindi ama bütün malýný Al-


94

lah yolunda harcadý. Cimrilik ve pintilik hadis-i þe-rifte kötü ahlâkla yanyana getirilip yerilmiþtir.

Müslümanýn her zaman eli, yüzü ve sofrasýaçýk olmalýdýr. Hayýrdan, hayýr doðar, cömertliktenbereket. Müslümanlarýn bu gün her günden dahafazla cömert olmasý gerekmektedir. Zaten amelleriaz dahi olsa cömertlerin cennete gideceðine dairrivayetler vardýr. Hz. Osman'ýn (r.a.) cömertliðikarþýsýnda Efendimiz (s.a.s.): "Bundan sonra Hz.Osman'a yaptýklarý zarar vermez." demiþ ve onucennetle müjdelenen on kiþinin arasýnda zikretmiþ-tir. Bu, bize çok açýk bir misaldir.

95

Mal ve Cömertlik

Seher, Fatiha ve Kur'an

Bir gece hýrsýzýn biri, bir mürþid-i kâmilin evinegirmiþ. Ev sahibi olan zat ibadet ve dua ile meþgulolmakta imiþ. Hýrsýz mahzende seher vaktine kadarbeklemiþ, fakat ev sahibi bir türlü uyumamýþ. Hýrsýzartýk ümidi kesip gideceði sýrada, sabaha yakýn,mürþidin evine bir grup gelmiþ, hýrsýz meraklanmýþve olacaklarý izlemeye baþlamýþ, gelenler mürþide:"Bizim kýrklardan bir kiþi eksildi, bize birisini ver desayýmýz tamamlansýn." demiþler. Mürþid, onlarýniçine katacak bir aday bakmýþ, ancak uyanýk birinibulamamýþ. Seherde uyanýk olmayan biri de kýrk-lara katýlamazmýþ. Bunun üzerine mürþit gecedenberi farkýnda olduðu hýrsýza baðýrmýþ: "Gel buraya."Adam süklüm püklüm çýkmýþ saklandýðýný sandýðýyerden. Mürþid; kýrklara dönmüþ ve: "Alýn bunugötürün." diyerek, sýrf seherde uyanýk olduðu içinhýrsýzlýða gelen adamý kýrklar içine katmýþ. Adam,adi bir hýrsýz olmaktan kurtulmuþ, kýrklara karýþýphýrsýzlýktan veliliðe terfi etme yolunu tutmuþ.

Anlatýrlar ki bir adam karýsýný yanýna çaðýrmýþ.Kadýn: "Biraz bekle namaz kýlacaðým" demiþ.

96

Adam: "Eðer yanýma gelmeden önce namaz kýlar-san, boþ ol." demiþ. Kadýn ýsrar edip namazýný kýl-mýþ. Sonra da kocasýyla birlikte, “boþ” olup olma-dýðýný öðrenmek için müftüye gitmiþler. Müftü: "Ya-pacak bir þey yok. Sen namaz kýlýnca, boþ düþ-müþsün." demiþ. Üzgün bir þekilde müftünün ya-nýndan çýkýp aðlamaya baþlamýþlar. Tam o sýrada,oradan geçmekte olan âlim bir zat, bunlarla ilgi-lenmiþ ve aðlamalarýnýn sebebini sormuþ. Onlarda durumu anlatmýþlar. Bunun üzerine âlim, kadý-na: "Sen bir Fatiha oku." demiþ. Kadýn, Fatiha'yýokumuþ, ama harfleri çýkaramýyor düzgün okuya-mýyormuþ. Bunun üzerine âlim: "Sen Fatiha'yýokuyamýyorsun. Fatihasýz namaz olmaz. Bu yüz-den sen namaz kýlmýþ sayýlmazsýn. Namaz kýlmadý-ðýn için de boþ düþmezsin. Siz hâlâ karý- kocasýnýz.Gidin evinize." demiþ ve durumu bir kâðýda yazýpimzalamýþ. "Bunu da müftüye verin." demiþ. Müf-tü yazýyý ve onun imzasýný görünce: "Tamam. Sizboþanmamýþsýnýz." demiþ...

Benim bunlarý size aktarmamýn sebebini her-halde anlamýþsýnýzdýr. Seherlerde uyanýk olmalý veKur'an-ý Kerimi düzgün okumalýyýz…

Seher, Fatiha ve Kur ’an

97

98

Nasihat

Elhamdülillah çok güzel okuyucularýmýz var...Bir okuyucumuz -Allah kendisinden razý olsun-hoþuna giden bir nasihatin fotokopisini çektiripbana göndermiþ. Aslýnda bu nasihat, bir gazeteyedurmadan mektup yazan bir öðrenci için verilmiþ,ama olsun hepimiz öðrenciyiz. Hem hayatta biz in-sanlar için bir mektep... Ben nasihatý kendi üzeri-me alarak nasihat metnini aktarýyorum...

Bismillahirrahmanirrahîm. Ey Abdurrahmandikkat et...

Paraný ver, gönlünü ver, selam ver, canýný verama sýrrýný verme!

Günlerini say, servetini say, büyüklerini sayama yerinde sayma!

Emek ver, kulak ver, bilgi ver ama hiçbir za-man boþ verme!

Satýcý ol, alýcý ol, kalýcý ol, bulucu ol, ama bö-lücü olma!

Eþini beðen, iþini beðen, aþýný beðen ama ken-dini beðenme!

Fidan büyüt, garip doyur, çocuk besle ama kinbesleme!

Davet et, hayret et, affet, tevbe et ama ihanetetme!

Hedefe koþ, hizmete koþ, yardýma koþ ama Al-lah'a ortak koþma!

Elini aç, gözünü aç, kapýný aç ama aðzýný þer-re açma!

Okumaktan zarar gelmez, oku ama lanet okuma! Rakibini geç, sýnýfýný geç, ama gülüp geçme!Ev al, araba al, abdest al ama beddua alma! Zulmü devir, nefsi devir ama çam devirme!Yaklaþ, konuþ, tanýþ, ama uzaklaþma!Doðrul, devril, ama eðrilme! Seslen, uslan ama tembelliðe yaslanma!Ýtil, atýl ama satýlma!Babam anlatýrdý, eskiden bizim köyde bir ho-

ca varmýþ. Cuma ve bayram günleri vaaz ve nasi-hat ettikten sonra dermiþ ki: "Ey cemaat! Nasred-din Hoca Akþehir gölüne varýp yoðurt mayasý çal-dýktan sonra göle þöyle seslenmiþ: 'Ey göl eðer ni-yetin varsa tutarsýn... Eðer niyetin yoksa ne yapar-sam yapayým sen yine de tutmazsýn.' Ýþte sizler debenim nasihatlerimi, eðer niyetiniz varsa tutarsýnýzyoksa elimden bir þey gelmez." Bizim köylü KasýmHoca gibi ben de diyorum ki buyurun size nasi-hat... Artýk niyetiniz varsa... Ama bu nasihatlar datutulmayacak gibi deðil...

Nasihat

99

100

Himmet ve Hedef

Japon sazan balýklarýnýn, enteresan özelliklerivardýr. Bu balýk, yavru iken küçük bir kabýn içinekonulduðunda sadece sekiz santim büyümektedir.Eðer konulduðu kap biraz daha büyük bir kapsakabýn büyüklüðü nisbetine göre bu balýk da onbeþ, yirmi santime kadar büyüyebilmektedir. Hat-ta bu balýk küçük bir havuza konulduðunda boyuyarým metreye kadar ulaþabiliyor. Daha da entere-saný bu balýk, büyük bir göle býrakýldýðýnda boyu-nun bir metreye kadar ulaþmasýdýr...

Bu örnekten yola çýkarak þöyle düþünmeyebaþladým. Demek ki insanýn hedefleri büyük olurve o hedeflere göre himmeti de âli olursa, eldeedeceði neticeler de o kadar büyük olur. Onun için"Kimin himmeti milleti ise, o kiþi tek baþýna bir mil-lettir." denilmiþtir. Ýþte böyle yüce bir dava ve him-met sahibi olan Hz. Ýbrahim aleyhisselam hakkýn-da Kur'an-ý Kerimde: "Gerçekten Ýbrahim, hak di-ne yönelen, Allah'a iteat üzere bulunan, tek baþýnabir ümmet, bütün hayýrlý halleri kendinde toplayanbir önder idi." buyurulmuþtur (Nahl suresi, 120).

Demek ki hedef ve himmetleri büyük tutmakgerekiyor.

Önümüze Bakýp Vazifemizi Yapalým

Komiser Cevat amcam, Ýstanbul'un fethini an-latýrken demiþti ki: "Fatih gemileri karadan indirdi.Bu iþ için binlerce manda kullanýlmýþtý. Düþünüyo-rum da bu kadar mandanýn baðýrmasý ve böðür-mesi ortalýðý velveleye verir. Bu meseleyi, tereya-ðýndan kýl çeker gibi sessizlik içinde nasýl halledil-miþtir acaba?"

Komiser Cevat amcam, on iki Eylül bin dokuzyüz seksen öncesini anlatýrken: "Anarþist ve terö-ristleri yakalýyorduk, biz yakalýyorduk ama baký-yorduk ki birileri de salýveriyor. Bu yüzden içeri al-dýðýmýz herkesi tek tek sorguluyor, gerekli nasihat-leri verdikten sonra da baþkalarýna býrakmadanben salýveriyordum. Bir seferinde bir adamý içerialdýk, baktým ki adam tam bir haydut. Ve gördümki ne Türk ne Müslüman ne de vatansever. Öbürahmaklara ibret olsun diye onu yanýma aldým,hepsinin önünde adama kahve ýsmarlayýp: 'Aferinsana, sen vazifeni yapýyorsun. Senin bu vatanladüþmanlýktan baþka hiçbir baðýn yok. Seni aramý-za sokanlar bu iþi yapmak için yetiþtirmiþler. Baþa-rýndan dolayý iþte seni böyle kutluyorum.' dedim.

101

Öbürlerine de: 'Ahmaklar, hâlâ gözünüz açýlmadýmý? Oynanan oyunlarý görmüyor musunuz? Eðerkomünizm rejmini bile getirseniz size laboratuvar,araç-gereç, yol, hastane, okul vb. þeyler lazým de-ðil mi? Bunlarý niye kýrýp parçalýyorsunuz?' dedim.Öyle sanýyorum ki bu manzaradan ve bu konuþ-madan sonra bazýlarý daldýklarý derin gaflet uyku-sundan uyanmýþtý."

Þimdi olaylarýn üzerinden perde kalktý ve pekçok þey ayan beyan anlaþýldý... Hem insanlarýmý-zýn gözü açýldý. Artýk insanlar dünyaya daha geniþbir bakýþ açýsý ile bakýyorlar ve dünyada olup bi-tenleri daha iyi görebiliyorlar. Eðitimin önemi çokiyi þekilde anlaþýldý. Ýnsanî evrensel deðerleri önplana çýkaran eðitime adanmýþ samimi ruhlar ülkeiçinde ve dýþýnda büyük hizmetler yaptýlar. Ýnsanmayasýndaki cevherleri ortaya çýkarýp, barýþ içindeyaþanacak bir dünyanýn temellerini attýlar.

102


103

Akýllý, Ýnsaflý Avukatlar ve Adil Hâkimler

Babam, Avukat Zafer amcamý çok sever o dababamý çok sever. Zafer amcam avukatlýðý býrakmýþ-tý ama tekrar avukatlýða dönmeyi düþünüyordu. Ba-bamla bu konuyu konuþuyorlardý, tabi ben de kulakmisafiyidim. Babam, Zafer amcaya þöyle bir þey sor-du: "Günün þartlarýnda, bilhassa ayrýlýk ve cinayetdavalarýnda, hak hukuk nasýl korunacak?" Zafer am-ca þöyle cevap verdi: "Ben, boþanma davalarýný çokönceleri býraktým zaten. Bak neden býraktýðýmý daanlatayým sana. Birgün yaþlý bir kadýn yanýnda birkýz çocuðu ile yolumu kesti ve bana: 'Bunun annesiile babasýnýn davasýnda sen bunun babasýnýn avu-katý idin. Onun sözlerine inanýp hâkimi de etikileye-rek, bunlarýn ayrýlmasý yönünde karar çýkarttýrdýn.Nafaka geliyor ama bu çocuk artýk öksüz.' dedi.

Kadýnýn anlattýklarý beni çok etkilemiþti, bununüzerinde çok düþündüm. Ertesi gün yine adliye-deydim tabi, baktým mahkeme avlusunda bir ço-cuk, elinden tutan kadýndan elini kurtarýp 'Baba!'diye bir adama doðru koþuyor. Çocuk adama yak-laþýnca adam: 'Baban þimdi mi aklýna geldi?' diye-

104

rek çocuðu azarladý. Annesi de: 'Niye o herifin ya-nýna gittin?' diyerek o parmak kadar çocuða bir to-kat aþketti. Çocuk ortada kalakaldý. Ayrýlýnca ikiside çocuðu kabul etmemiþ. Çocuk, Çocuk Esirge-me Kurumu'na gönderilmiþ… Bunlarý gördüktensonra bütün boþanma davalarýný terkettim.

Hýrsýzlýk yapan bir çocuðun avukatlýðýný yapý-yordum, hâkim çocuða son sözünü sordu. Çocuk,hýrsýzlýk yapmadýðýný, bir þeyden haberi olmadýðýnýsöyledi. Ben de son sözlerimde onun hýrsýzlýk yaptý-ðýnýn kesin olduðunu, fakat bir çocuk olduðunu, le-hine bir karar verilmesi gerektiðini, aksi takdirde ha-pishanede kalýrsa, ileride azýlý bir kimse olarak top-luma döneceðini söyledikten sonra ona, son bir fýr-sat verilmesini istedim. Ben böyle konuþunca anne-si: 'Sen nasýl avukatsýn, oðlumu savunacaðýna, onusuçluyorsun!' dedi. Hâkim de: 'Biliyorsun ki avukat,müvekkili hakkýnda aleyhte konuþamaz. Bu kanu-nen suçtur.' diye bana ikazda bulundu. Ben: 'Busözlerim zabta geçebilir.' dedim. Hâkim benim iste-diðim gibi bir karar verdi. Karardan sonra çocuðunannesine: 'Öp bakalým bu avukatýn elini.' dedi. Ka-dýn: 'Niçin?' deyince hâkim: 'Eðer böyle konuþmasaidi bu çocuða iki sene ceza verecektim." dedi.

Bediüzzaman dedem: "Vaizler hem hâkim(hikmet sahibi) hem de muhakemeli olmalýdýr."demiþti. Ben de diyorum ki avukatlar hem basiret-li hem de vicdanlý olmalýdýrlar. Yoksa baþarýya vekazanacaklarý paraya bakarlarsa, çok büyük ailefacialarýna sebep olurlar...


Akýl ve Þuur Sahibi Olmak

Bazýlarý bu yaþta bu akla sahip olmama þaþýrýyor-lar. Allah vergisi kardeþim... O verince, bakteriler bileinsanlarý þaþýrtacak iþler yapýyor. Bakteriler aslýnda nebeyne ne de sinir sistemine sahipler. Protein, yað vesudan oluþan bir hücredir onlar. Yine bunlarýn akara-basý olan ve bir toz zerresinden bile daha küçük ol-malarýna raðmen, amipler, bakterilere göre çok dahakarmaþýk bir yapýya sahiptirler. Eðer bir amipi alýponu, bir kedi boyutuna getirebilseydik, onun hemenhemen de bu memeliyle ayný zekâya sahip olduðunugörecektik. Peki, ama bu küçücük canlýlar nasýl olupda bu denli iyi proðramlanmýþlar ve nasýl bu kadardoðru kararlar alabilmektedirler? Bir amip yakala-mak istediði avýný þuurlu olarak kovalar, avý yön de-ðiþtirdiðinde o da onun ardýndan yön deðiþtirir. Avýnýuzun müddet takip edebilir. Bu davranýþlar molekü-ler seviyede açýklanamamaktadýr. Bu canlýlar, þuurlubir þekilde, karar alýp vermektedirler…

Ciddi bir akýl, zekâ ve þuur gerektiren bu çeþitdavranýþlarýn ne beyni, ne de sinir sistemi olmayanbir mikro organizma tarafýndan gerçekleþtirilmesibu akýlcý, planlý, hesaplý ve kararlý davranýþlarýn kay-

105

106

naðýnýn amip olamayacaðýný göstermektedir. OnuYaratan ve davranýþlarýný ona ilham eden Allah'týr.Allah'ýn izni olmadan bir yaprak kýpýrdayamaz; birzerre gibi bir yýldýz da onun ilim ve takdirinin ha-ricînde bir harekette bulunamaz. Aslýna bakarsakinsan iradesinin karýþtýðý bir þehrin ve içindeki evle-rin yapýlýþý ve planý ile ilhama mazhar arýlarýn yaptý-ðý petek þehri ve altýgenden oluþan evler karþýlaþtýrý-lýrsa peteklerin daha muntazam ve mükemmel ol-duðu görülür. Diðer taraftan atom zerrelerinin hiçbiriradesi olmadýðý halde Ýlahî sevkiyatla meydana ge-tirdikleri bir gül ve gülnarýn hücre þehri, arýlarýn pe-tek þehrinden daha üstün ve daha güzeldir.

Cenab-ý Hak, atomlarý arýlarý ve bakterileri mesultutmayacak, hesaba çekmeyecektir. Çünkü insanaverilen akýl, zekâ, vicdan, kalp gibi yüksek nimetleronlara verilmemiþtir. Biz mükellefiz ve sorumluyuz.Kýrmýzý kitaplarda verilen bir misalde deniliyorki: "Birpadiþah bir hizmetçisine yirmi altýn verse ve: "Kendi-ne özel bir kumaþtan mükemmel bir elbise al." dese...Bir baþka hizmetçisine de bin altýn verse ve eline debir pusula vererek: 'Bunda yazýlý olanlarý al gel.' de-se... Ýkinci hizmetçi verilen pusulayý hiç okumadanbirinci hizmetçinin yaptýðý gibi bütün parayý, bin altý-nýn tamamýný, bir kat elbiseye sarfetse padiþahtanceza görmeyecek midir? Ýþte Cenab-ý Hak, hayvana-ta yirmi altýnlýk bir imkân vermiþse insanlara bin al-týnlýk bir imkân vermiþtir. Ayrýca insalara gönderdiðipeygamberler ve kitaplarla da bu imkânlarý nasýl kul-lanacaklarýný bildirmiþtir. Artýk bu durumda bizim neyapmamýz lâzým geldiði belli deðil midir?


Evlatlýk Müessesesi

Ýnsanlarýn kendi sulbünden gelmeyenlere, ev-ladým demesi ve onlarý mirasçý býrakmasý ayetleneshedilmiþtir. Hatta Hz. Peygamber aleyhissela-mýn Zeynep Binti Cahþ ile evlenmesi de bu evlat-lýk âdetini yýkmak içindir. Kimsesiz bir çocuðu alýpyetiþtirebilirsiniz, bu güzeldir. Ama onu evlat edi-nip mirasýnýzý ona býrakamazsýnýz. Hayatta ikenona mal baðýþlayabilirsiniz. Ancak vefatýnýzdansonra bütün mülkünüzü baðýþlasanýz bile sözünüz,vasiyetinizin ancak üçte birine geçer.

Mübarek bir adam vardý. Adam hiç evlenme-miþti. Mirasý, aðabeyinin çocuklarýna kalacaktý. Fa-kat bu çocuklardan ikisi yetiþkin kimselerdi hemdindar da deðillerdi. Ama imanlarý vardý. Adam,mallarým bunlara kalmasýn diye küçük, dindar ye-ðenini evlat edindi. Mallarý ona kalacaktý. Adamvefat etti… Vefat ettikten bir müddet sonra bir ço-cuk tarafýndan rüyada bir fýrýnda yanarken görül-dü. Bu rüyanýn hikmeti araþtýrýlýnca, böyle bir me-sele olduðu ortaya çýktý. Diðer yeðenlerini miras-tan mahrum etmesi, adamýn böyle görülmesine

107

108

sebep olmuþtu. Servetinin hepsini küçük yeðeninebýrakmamasý lazýmdý. Eðer bu incelikler bilinmezseyanlýþlar yapýlabilir. Ayrýca belli bir yaþtan sonraevlatlýk kýz ile baba durumundaki kiþi yalnýz baþla-rýna ayný odada kalamazlar. Erkek çocuk ise akilbalið olduktan sonra evlat edinen kadýnla tek ba-þýna bir odada kalamaz.

Ýslamiyetin incelik ve ölçülerine riayet etmekmecburiyetindeyiz. Efendimiz (s.a.s.) Zeyd binHâriseyi evlatlýk aldýktan sonra halasý Ümeyme'ninkýzý Zeynep ile evlenmesine vesile oldu. Zeynep,hanedandan olduðu için köle asýllý Zeyd'i kendisi-ne denk görmüyordu. Evlilik bir türlü uyum içindegitmiyordu. Zeyd b. Harise boþanmak istiyordu.Fakat Peygamber Efendimiz (s.a.s.) razý olmuyorona: "Eþini yanýnda tut." diyordu. Nihayet Hz.Zeyd onu boþadý. Zeynep iddetini doldurduktansonra serbest kaldý. Bunun üzerine Cenab-ý Hak,Hz. Muhammed aleyhisselama: "Biz onu sananikâhladýk." buyurdu. Böylece evlatlýk müesseseside ayetin açýk ifadesi ile ilga edilmiþ oldu.

Dinimizi çok iyi öðrenmek mecburiyetindeyiz.Bilmediklerimizi ilmihallerden ve bilenlerden so-rup öðrenebiliriz.


109

Sadaka

Ebu Mesud el-Bedri (r.a.) anlatýyor: "Sadakavermeyi emreden: 'Onlarýn mallarýndan zekât al kibununla onlarý temizleyesin ve arýndýrasýn' (Tevbesuresi, 103) ayeti nazil olduðu zaman biz ücret mu-kabilinde sýrtlarýmýzda yük taþýyor bu yolla bir þey-ler kazanýp ondan sadaka veriyorduk. Bir adam(yani Abdurrahman ibni Avf) gelerek çok miktardabaðýþta bulundu. Münafýklar dedikodu yaparakonun hakkýnda, gösteriþ yapýyor, mürai dediler.Hemen: "Sadaka vermekte gönülden davrananmüminlere dil uzatan ve ancak ellerinden geldiðikadar verebilenlerle alay eden kimselere bu davra-nýþlarýnýn cezasýný Allah verir. Onlara can yakýcýazap vardýr." (Tevbe suresi, 79) ayeti nazil oldu.

Rivayetlere göre bu arada ibretli hâdiseler decereyan eder. Bunlardan bir þöyledir. Son derecesiyah, bodur, çirkin bir zat gelerek gösteriþli bir de-veyi sadaka olarak birisine verdi. Münafýklar birbi-rine kaþ-göz iþareti yaparak: "Devesi, kendisindendaha hayýrlý." diyip adamla alay ettiler. Bu sözPeygamberimizin kulaðýna gelince Resulullah


110

(s.a.s.) onlara: "Yalan söylüyorsunuz. O sizden dedevesinden de daha hayýrlý." diye cevap verir.

Ýmkânsýzlýk içinde olsalar da çok az bile olsasadaka verebilen kimselerden Resulûllah'ýn (s.a.s.)ne derece memnun kalýp mütehassis olduðunu be-lirtmek için: "Tek bir dirhem hayýrla yüz bin dirhe-min önüne geçti!" dedi. Yanýndakiler: "Ey Allah'ýnResulü bu nasýl olur?" dediler. Peygamberimiz(s.a.s.): "Þöyle ki bir adam vardýr, sadece iki dirhe-me sahiptir, ondan birini alýr tasadduk eder. Biradam vardýr pek çok malý mülkü vardýr, tasaddukeder. Bir adam vardýr pek çok malý mülkü vardýr,servetinin yanýna varýr, yüz bin dirhemini alýr vebaðýþlar. Ýþte öbürü hayýrda bunu geçer."

Demek ki Allah yanýnda kazanýlan kýymet, ba-ðýþlanan miktara bakmýyor, himmete, niyete, fe-dakârlýða bakýyor. Mühim olan herkesin yüreðin-den kopaný hayýr yolunda sarfetmesidir. Az veyaçok olmasý fazla bir þey fark ettirmez... Cenab-ýHak insanlarýn kalplerine bakar...

Düðmeye Basmayýn

Size yaþanmýþ birkaç hikâye anlatacaðým. Evvelzaman içinde bilge bir kiþi varmýþ. Dünya çapýndabir iyilik yapmak için bir proje tasarlamýþ. Onun buiyi niyetini kavrayamayan bazý kimseler onu, kara-lamaya baþlamýþ. Görüntü veren bir cam küredeninsanlarýn ve insanlýðýn kaderine düðüm atmayayeltenenlerden birisi de bu karalamaya alet olmuþ.Sonra da: "Bu tehlikeyi durdurmak için düðmeyeben bastým!" diye keyifli keyifli övünmeye baþlamýþ,ama birgün açýk kapýdan asansör boþluðuna düþ-müþ. Farkýna varmadan birisi asansöre binip düð-meye basarsa, asansör aþaðý inecek ve kendisinipestile çevirecek bunu düþününce baþlamýþ baðýr-maya: "Düðmeye basmayýn!” Düðmeye basmayýn!Düðmeye basmayýn! Benim bildiðim Allah, öyle birAllah'týr ki ayný kelimelerle olaylarý tekrar yaþatýr!

Bir zamanlar bir aksak yazar vardý. Dergi diyebir iftiraname çýkarýyordu. O da bu bilge kiþi için:"Hapislerde çürüyecek göreceksiniz." demiþti. Çokgeçmeden kader perçemlerinden tutup bu kâhinba-þýný zindanlara sürüklemiþti!

111

112

Bir de bilgin geçinen bir patron vardý. Mevku-tesinin alnýndan o bilge kiþiyi çetebaþý ilan etmiþti.Çok geçmedi ayný iddialarla yakasýna yapýþtýlar.Evet, o öyle Allah'týr ki bazýlarýnýn müstehak ol-duklarýný ahirette bazýlarýnýnkini dünyada verir.


113

Güzel Türkçe ve Güzel Eserler

Babam iki de bir: "Haylazlýðý býrak, þu kýrmýzýkaplýlarý bir oku. Onlarý anlamaya çalýþ. Bak, Ýmam-ýGazali dini ilimleri yeniden diriltmek ve felsefenin te-sirinden kurtarmak için 'Ýhya-i Ulum'üd- Din' isimlibir kitap yazmýþ, aradan yüzyýllar geçmesine raðmenbu eser günümüzde bile hem dinî hem de dünyevîilimleri, ihya ediyor. Artýk aklýný baþýna topla!" diyor.

Babamý dinledikten sonra, bir de koca dayým nediyor ona kulak vereyim dedim. Baktým ki o, iþi da-ha sýký tutuyor, diyor ki: "Ýslam'a doymuþ ve dolmuþinsanlar olmak için bunlarý, mukayeseli olarak, en azbeþ defa okumak gerekli. Bir ara üç defa okunsa daolur demiþtim... Ýkaz üzerine bu sayýyý beþe çýkardým.Onlarý iyi bilenleri bulmaya, bu kitaplarý onlarla mü-talaa ve müzakereye çalýþýn. Onlar çok kýskançtýr vekendilerine âþýk olmayanlara yüzlerindeki peçeyi sýyý-rýp açmazlar. Onlar okyanus gibidir. Bazý yerleri sahilkýyýsý gibi bazý yerleri yirmi beþ otuz metredir ki bu se-viyeden sonra onlarýn derinine inmek ihtisas ister. Bu

114

eserlerde öyle yerler var ki kalp ve ruhun derece-i ha-yatýna çýkmayan kimseler orada yüzemez."

Bunlarý dinleyince: "Ne olacak benim hâlim?"diye düþünmeye baþladým. Þimdi siz bana birakýl verin ve söyleyin benim ne yapmam lazým?Artýk tembelliði bir tarafa býrakalým. Önce kendiyayýnlarýmýzý takip edelim, onlarý iyice anlamayaçalýþalým, sonra da inþaallah az dahi olsa hergünanlaya anlaya þu kýrmýzý kaplýlarý okumaya çalýþa-lým... Gerekirse lügat çýkaralým. Olgun Türkçeyiemin olun böylece çok daha iyi öðrenmiþ olacaðýzinþaallah... Olgun Türkçeden kastým her türlü me-ram ve muradýmýzý ifade gücüne sahip kelimeleri-mizdir. Onlar bilinmeden diðer diller de tam olaraköðrenilemez. Bu dil, bize tarih ve kültürümüzdenmirastýr. Onu iyi bilen ve güzel telaffuz eden aðýz-lar, emin olunuz yabancýlar tarafýndan harikulâdebir musiki þaheseri olarak dinlenilmekte ve takdiredilmektedir. Bu aciz, garip bücür; Ýsviçre'de bir if-tar konuþmasýnda bizzat buna þahit olmuþumdur.Bu güzel dil bizim aðzýmýzda Yahya Kemal ustanýndediði gibi anamýzýn ak sütü gibidir.

Þimdi: "Ey Abdurrahman nereden nereye gel-din!" demeyin. Çünkü bunlar birbiriyle alakalý...Kýrmýzý kaplý kitaplar olgun Türkçe ile yazýlmýþ þa-heserlerimizdendir.


Müminler

Kâmil müminler, kâinata; Allah'ýn kendilerineverdiði derin bir sezgiyle bakar, kalp küplerinin için-de bulunan ballarý veya zehirleri; mücevherleri ve-ya sahte paralarý hemen keþfeder ve ona göre tavýr-larýný belirlerler. Bu ilâhî bir vergidir. Bu sezginin ge-liþmesi, manevi havanýn hâkimiyetine baðlýdýr. Buduygu, gaflet ve þehvet gibi, boðucu atmosferde ge-liþen bir þey deðildir. Gözünü, kulaðýný haramlarakarþý kapatan; nefsini þehevânî ve þeytanî þeylerdenuzak tutan; tefekkürde derinleþen, helâl yemeyedikkat eden kimse de bu duygu geliþir, görüþleri isa-betli kýlýnýr, hatalardan uzak tutulur. Böylece bu de-rin sezgi sahipleri, gölgelere aldanmaz, sahtekârlarainanmaz, benzerliklere takýlýp kalmazlar. Onlar "Ka-mýþýn içindeki þekeri, suyun ruhundaki oksijeni vehidrojeni görür ve idrak ederler."

Efendimiz (s.a.s.) müminin, bir delikten iki de-fa ýsýrýlamayacaðýna dikkati çeker... Laflara deðil,yapýlanlara bakmak gerekir. Cenab-ý Hak bizlereakýl ve idrak vermiþ... Ýþin netice ve semeresinebakmak dururken boþ yavelerle avunmak, feraset

115

116

sahibi Müslümanlara yakýþmaz... Cenab-ý Hak:"Görmedin mi Allah nasýl bir benzetme yaptý. Gü-zel söz, kökü yerin derinliklerinde sabit, dallarý dagöðe doðru yükselmiþ bir aðaç gibidir ki Rabbininizniyle her zaman meyvesini verir. Düþünüp dersçýkarsýnlar diye Allah insanlara böyle temsiller ge-tirir." (Ýbrahim suresi, 24-25 ) Ýman ve ihlâs üzeri-ne kurulan bir iþ, iþte bu temsilde beyan edilenmübarek bir aðaç gibidir... Kökü derinlerde oldu-ðu için ufak- tefek þeylerle yýkýlmaz. Devamlý geli-þir ve her mevsim meyve verir. Yedi verenler gibi...

Cenab-ý Hak, müminlerin geliþmelerini bir eki-nin geliþmesi gibi anlatýr: "Öyle bir ekin ki filizini çý-karmýþ, sonra da onu kuvvetlendirmiþ, derken ka-lýnlaþmýþ da artýk gövdesi üzerinde doðrulmuþ.Öyle ki ekincilerin hoþuna gider." (Fetih suresi,29). Artýk, gölgeler ve hayaller peþinde koþmaya-lým. Bizim iç dünyamýzda sevgi saygý geliþiyor mu?Bütün insanlarý kucaklayabiliyor muyuz? Yoksaiçimizde birilerine karþý nefret ve düþmanlýk to-humlarý mý var? Kendimizi derin bir muhasebedengeçirelim ve gittiðimiz yolu kontrol edelim.


Tesbih ve Dua

Hz. Ebu Hureyre (r.a.) anlatýyor. Resulullah(s.a.s.) bir adama: "Namazda oturunca ne diyor-sun?" diye sordu. Adam: "Ben teþehhüdü oku-rum, sonra Allah'tan cenneti isterim, ateþe karþýO'na sýðýnýrým. Ama vallahi, ben ne senin dýndýnlarýný ne de Muaz'ýn dýn dýnlarýný (sessizce ya-pýlan dualarýný) bilmiyorum" dedi. Efendimiz(s.a.s.): "Biz de ayný þeyler etrafýnda dýn dýn edi-yoruz." buyurdu.

Ebu Hureyre (r.a.) anlatýyor. Resulullah (s.a.s.)buyurdular ki: "Aziz ve celil olan Allah buyurmuþ-tur ki: Kulum, beni andýðý ve dudaklarý benim içinkýmýldandýðý an ben kulumla beraberim."

Numan ibni Beþir (r.a.) anlatýyor. Resulullah(s.a.s.) buyurdular ki: "Allah'ýn celâlinden zikretti-ðiniz tesbih (Sübhanallah), tehlîl (Lâ ilâhe illallah)ve tahmid (Elhamdülillah) cümleleri arþ'ýn etrafýn-da dönüp dururlar. Onlar týpký arý oðulunun uðul-tusu gibi uðultu çýkararak, sahiplerini hatýrlatýrlar.Sizden biri, arþ'ýn civarýnda kendisini hatýrlatan bi-risinin olmasýndan hoþlanmaz mý?"

117

Bizler elbette; Rahman, Kahhar, Rahim, Ceb-bar, Hakîm, Müteâl gibi sayýlmayacak çok isimler-le müsemma olan Mabud-u Mutlak Ýlah-ý bil-Hakk'ý hakkýyla takdir edemeyiz. Bizim tesbih, tek-bir ve tehlillerimiz Onun o yüce þanýna lâyýk biçim-de O'nu anlatamaz... Yüce kametler: "Seni her tür-lü eksiklikten tenzih ederiz! Biz Sana hakkýyla kul-luk edemedik ey Mabud! Seni marifet-i hakikiyletam tanýyamadýk ey Maruf! Seni zikr-i hakiki iletam zikredemedik ey Mezkûr! Sana þükr-ü hakikiile tam þükredemedik ey Meþkûr!" demiþlerdir.

Bizim dýndýnlarýmýz, bizim mýrýltýlarýmýz Seninsevdiklerinin izlerinde onlarýn söylediklerini tekrar-lamaktan ibaret olabilir... Veysel Karanî gibi: "YaRabbi! Sen Rabbimsin, ben kulum... Sen Hâlýksýnben mahlûkum... Sen Rezzaksýn, ben merzukum...Sen Maliksin ben memlûk... Sen Azizsin ben zelil...Sen Ganisin, ben fakir... Sen Hayysýn ben meyyit...Sen Bakisin ben fani... Sen Kerimsin ben leîm...Sen Muhsinsin, ben müsiy... Sen Gafursun benmüznib... Sen Azimsin ben hakir... Sen Kavisin benzayýf... Sen Verensin ben dilenci... Sen Eminsin,ben korkulu... Sen Cömertsin ben miskin... SenMucîbsin ben dua ile el açan... Sen Þafisin benhasta... Günahlarýmý maðfiret et. Affet beni... Has-talýklarýma þifa ver... Ya Allah, ya Kâfi, ya Rab, yaVâfî, ya Rahîm, ya Þafi, ya Kerim, ya Muâfî, beni,anne-babamý iman, Kur'an hizmetindeki sadýkdostlarýmý ve rehberlerimi affet... Her günahýmý ba-ðýþla. Her hastalýktan þifa ver. Benden ve onlardan

118


ebediyyen Rahmetinle razý ol, ya Erhamerrâhimîn.Velhamdülillahi Rabbilâlemin!" demeye çalýþalým.

Her þeyde, en mühim olan þey, niyet ve sami-miyet olduðu gibi elbette bu dýndýnlarda da öyle-dir. Cenab-ý Hak bizlere ihlâs, sadakat ve samimi-yet ihsan etsin. Âmin…

119

Tesbih ve Dua

120

Kur'an Okumak ve Onunla Amel Etmek

Ebû Umâme (r.a.) anlatýyor: "Hz. Peygambe-rin (s.a.s.) þöyle dediðini iþittim: "Allah, geceleyinKur'an okuyan bir kula, kulak verdiði kadar hiçbirþeye kulak verip dinlemez. Allah'ýn rahmeti, na-mazda olan kulun, baþý üstüne saçýlýr. Kullar, on-dan (namazdan) çýktýklarý an ki kadar hiçbir za-man Allah'a yaklaþmýþ olmaz." (Tirmizî)

Ýbni Abbas (r.a.) anlatýyor. Bir adam: "Ey Al-lah'ýn Resulü, Allah'a hangi amel daha sevimlidir?'diye sordu. Resûlullah (s.a.s.): 'Yolculuðu bitirip tek-rar yola baþlayan.' cevabýný verdi. Adam: "Yolculuðubitirip tekrar baþlamak nedir?" diye sorunca Resûlul-lah (s.a.s.): 'Kur'an'ý baþýndan sonuna okumak, bitir-dikçe yeniden baþlamaktýr.' cevabýný verdi." (Tirmizi)Ebu Saîd (r.a.) anlatýyor: Resulullah (s.a.s.) buyur-dular ki: "Aziz ve celil olan Allah diyor ki: 'Kim,Kur'an-ý Kerimi okuma, meþguliyeti sebebiyle ben-den istemekten geri kalýrsa, ben ona, isteyenlere ver-diðimden fazlasýný veririm." (Tirmizi) Sehl Ýbni Muazel- Cuhenî (r.a.) anlatýyor Resulullah (s.a.s.) buyur-dular ki: "Kim Kur'an okur ve onunla amel ederse,

121

kýyamet günü babasýna bir taç giydirilir. Bu tacýn ýþý-ðý, Güneþin dünyadaki herhangi bir evde bulunma-sýyla o evi aydýnlatmak için vereceði ýþýktan daha gü-zeldir. Öyleyse Kur'an'la bizzat amel edenin ýþýðý na-sýl olacak, düþünebiliyor musunuz?" (Ebu Davud)

Hz. Ali (r.a.) anlatýyor: "Resulullah (s.a.s.) bu-yurdular ki: 'Kim Kur'an'ý okur, ezberler, helâl kýldý-ðý þeyi helâl kabul eder, haram kýldýðý þeyi de ha-ram kabul ederse, Allah, o kimseyi cennete koyar.Ayrýca o kiþi hepsine cehennem þart olmuþ bulu-nan ailesinden on kiþiye þefaatçi kýlýnýr." (Tirmizi)Ýbni Abbas (r.a.) anlatýyor. Resulullah (s.a.s.) bu-yurdular ki: "Hafýzasýnda Kur'an'dan hiçbir ezberbulunmayan kiþi harap olmuþ bir ev gibidir." (Tir-mizi). Ýbni Büreyde'nin babasý, Bireyde anlatýyor.Resulullah (s.a.s.) buyurdular ki: "Kýyamet günüKur'an-ý Kerim rengi uçuk bir adam gibi gelir ve(okuyucusuna): "Seni, gece uykusuz ve gündüz su-suz býrakan bendim." der. Ýbni Mesud (r.a.) anlatý-yor. Resulullah (s.a.s.) þöyle buyurdular: "Bakarasuresinin sonundaki iki ayeti geceleyin kim okursao iki ayet ona kâfi gelir." (Buhari) Ayrýca Resulullah(s.a.s.) bu iki ayetin (Âmene'r- Resulü); Cennet ha-zinelerinden ve Arþ-ý Âzam'ýn altýnda bulunan hazi-neden alýnmýþ olduðunu da belirtmiþtir.

Bütün bu hadis-i þerifler, Kur'an-ý Kerimin veayetlerin ne kadar mühim olduðunu gösterir.Kur'an-ý Kerimi, baþtan sona okumalý veya virdedindiklerimizi her gün tekrar tekrar okumalýyýz.Okumak, içimizi, dýþýmýzý ve çevremizi nurlandýrýr.

Kur ’an Okumak ve Onunla Amel Etmek

Hatýralar

Babam yerinden biraz kýmýldadý mý benim gül-lerim açýlmaya ve sepetim de dolmaya baþlýyor.Köþesinde yazmayý düþündüðü þeyleri çevresineanlatmaya baþladýðý anda, artýk onlar benim hafý-zama dolayýsýyla benim bu naçizane kalemimeemanet demektir. Bakýn babamdan ne öðrendim.Fikret amcam, seneler önce, umre dönüþünde es-ki arkadaþý olan büyük dayýma uðramýþ. Dayým:"Medine'de Zehra Anneye uðradýnýz mý?" diye sor-muþ. Fikret amcanýn böyle bir mübarek validedenhaberi yokmuþ. Dolayýsýyla hayýr demiþ…

Ayný yýl, hac mevsiminde Fikret amcaya, hiçummadýðý bir þekilde hacca gitmek kýsmet olmuþ.Fikret amca, Medine'ye varýnca ilk iþ olarak ZehraAnneyi ziyaret etmiþ...

Aslýnda Zehra Anne Ödemiþli imiþ. Senelerönce bir grup hanýmla Emirdað'a Bediüzzamandedemin ziyaretine gitmiþ. Giderken bir çýkýn da li-mon götürmüþ. Kapýsýna varmýþlar. Fakat Bediüz-zaman dedem de Isparta'ya gidiyormuþ. Zehra Ni-neye: "Ziyaretinizi kabul ettim" diyerek arabaya

122

Hatýralar

123

yönelmiþ. Zehra Nine, eyvah ben hediyemi nasýlvereceðim diye düþünmeye baþlamýþ. Onun çýký-nýndan diðer hanýmlarýn da haberi yokmuþ. Birazsonra Üstadýn talebesi Zübeyr Gündüzalp gelmiþ:"Üstadýn selamý var. Zehra hanýmýn çýkýnýnda ken-disinin emaneti varmýþ. Karþýlýksýz hediye kabul et-mediði için hýrkasýný gönderdi." demiþ. Zehra Ninehayret etmiþ. Diðer hanýmlar da hayret etmiþler.Hýrkaya bakmýþ, bu; kolsuz, yamalý ama çok güzelbir hýrka imiþ. Zehra Nine bu hýrkayý yýllardýr san-dýðýnda saklarmýþ. Ýþte Fikret amcam onu ziyaretedince sandýktan hýrkayý çýkarýp ona giydirmiþ.Annem de bir umre sýrasýnda bu mübarek nineyiMedine'de ziyaret etmiþ. Zehra Nine anneme çokgüzel iltifatlarda bulunmuþ. Onu ben de ziyaret et-mek istiyordum ama artýk bu mümkün deðil, çün-kü o vefat etmiþ. Allah rahmet eylesin...

Babamýn yazmayý düþündüðü bir baþka hatýradaha var. Harun amcam anlatmýþ... Bu son Abanttoplantýsýnda Kemal Derviþ, Türkiye'nin AB'ye gir-mesinin Avrupa'ya ne kazandýracaðýný tarihî birhadise ile þöyle anlatmýþ: "Ýkinci Dünya Savaþý sý-rasýnda Yahudiler Bosna'da çok sýkýþmýþlar. Elle-rinde tek nüshasý bulunan tarihi bilgileri saklayanmühim bir kitabýn tek metnini saklayacak güveni-lir bir yer aramýþlar ama bir türlü bulamamýþlar, enson Müslümanlarýn müftüsü gelmiþ akýllarýna. Ha-ham müftüye rica etmiþ, o da kabul etmiþ ve onusavaþ bitinceye kadar saklamýþ. Sonra da kendile-rine iade etmiþ. Ýþte çeþitli din ve kültürlerin bera-


124

berce yaþamasý büyük bir zenginliktir. Avrupa,Türkiye'nin bu zenginliðinden istifade etmelidir."

Selçuk amcam da bir Kýzýlderili reisinden bah-setmiþ. Evi olmayan ve devamlý arabasýyla oradanoraya dolaþan bir Kýzýlderili þefi birgün, Kýzýlderili-ler için mukaddes sayýlan ve dumanlar tüten çubu-ðunu yere çarpmýþ. Bir infial olmuþ. Þef: "Söyleyinbakalým þu anda çocuklarýnýz ve gençleriniz nere-de? Onlara sahip misiniz? Cevabýnýz yok deðil mi?Onlar bu çubuktan daha mý deðersiz? Onlara sa-hip çýkalým. Öðrendiðime göre Türkiye'de çok gü-zel bir eðitim geliþtirilmiþ. Gidip bir görelim. Kabulederlerse çocuklarýmýzý onlara veririz." demiþ. Na-sýl olur? demeyin. Babam yalan söylemez. Biliyo-rum Hulusi'nin babasý olan Selçuk amcam da ya-lan söylemez. Benden þüpheniz yoktur, deðil mi?

125

Zayýflarý Gözetmek

Hz. Cabir (r.a.) anlatýyor. Habeþistan muhacir-leri dönünce Resulullah (s.a.s.), onlara: "Habeþis-tan diyarýnda gördüðünüz farklý þeylerden banaanlatmaz mýsýnýz?" buyurdular. Onlardan bir grupgenç: 'Elbette! Ey Allah'ýn Resulü!' Dediler ve anlat-maya baþladýlar: 'Birgün biz otururken, onlarýn yaþ-lý rahibelerinden biri, baþýnýn üstünde bir su küpüolduðu halde yanýmýzdan geçti, yolda bir gencerastladý. Genç elini rahibenin omuzlarý arasýna ko-yup onu itti. Rahibe, dizlerinin üzerine düþtü veküp kýrýldý. Rahibe yerden kalkýnca, gence yöneldive: 'Ey zalim! Allah, kürsünü kurup, evvelîni veahirîni toplayýp hesaba çektiði zaman, el ve ayakla-rýn lisâna gelip yaptýklarýný anlattýklarý vakit o Kýya-met gününde sen bana yaptýðýn bu zulmün ne de-mek olduðunu bileceksin! Yarýn Allah'ýn huzurundabenim hâlimle, kendi hâlinin ne olduðunu görecek-sin!' dedi. Resulullah (s.a.s.) bu anlatýlanlarý dinle-dikten sonra: 'Rahibe doðru söylemiþ, rahibe doð-ru söylemiþ. Allah, zayýflarýn intikamýný güçlülerden

126

almayan bir ümmeti nasýl takdis edip günahlarýn-dan arýndýrýr?' buyurdu."

Hz. Ömer (r.a.) anlatýyor. Resulullah (s.a.s.)mescidine gitmiþtim. Orada Hz. Mu'âz ibni Cebel'i(r.a.) Efendimizin (s.a.s.) kabrinin dibinde oturmuþaðlar buldum ve: "Niçin aðlýyorsun?" diye sordum.Hz. Muâz: "Resulullah'dan (s.a.s.) iþitmiþ olduðumbir hadis sebebiyle" dedi ve Resulullah'ýn (s.a.s.)þu hadisini okudu. "Þurasý muhakkak ki riyanýn azýdahi þirktir. Kim Allah'ýn veli kuluna düþmanlýk ya-parsa, þüphesiz Allah ile savaþmaya çýkmýþ olur.Allah itaatkâr, takva sahibi ve halktan uzak durankendi halinde kullarýný gerçekten öyle sever ki on-lar görünmedikleri zaman aranmazlar (ehemmiyetverilmedikleri için, yokluklarý kimsenin dikkatiniçekmez), hazýr bulunduklarý zaman (da meclislere,ciddi meþguliyetlere) çaðýrýlmazlar, tanýnmazlar.Kalpleri pýrýl pýrýl hidayet kandilleridir. (Onlarý hiç-bir þey, þek ve þüpheye atamaz). Her müþkil mese-lenin, aðýr belânýn altýndan kalkarlar."

Ýþte Cenab-ý Hak da onlarý kimseye ezdirmez.Bazý kendini bilmezler, onlarý aciz zannedip, çalýmsatmak, birbirlerine hoþ görünmek, bir yerlere gel-mek için onlara iliþme cüretinde bulunurlar. Amaböyleleri Ýlâhî darbeyi yedikleri zaman neye toslamýþolduklarýný fark ederler. Lakin iþ iþten geçmiþ olur.

Maðdur ve mazlumlara iliþmeler olduðunda,ehl-i vicdan kendine düþeni yapmalý, zulüm vegadredenlerin yanýnda olmadýklarýný belirtmelidir.


Zayýflarý Gözetmek

127

Aksi halde, 'hata-yý ekseriyet' Allah korusun belâve musibetlerin gelmesine sebebiyet verebilir. Ya-kýn tarihimiz incelendiðinde bunlarýn örnekleri gö-rülecektir. Son bir-iki asýr üzerinde düþünülürseOrta Doðu ve Balkanlardaki olaylarýn bir tesadüfolmadýðý, olmayacaðý anlaþýlacaktýr.

128

Gurur ve Kibire Kapýlmamak

Tasavvuf ehli, insanlara 'ðýna billah'ý (Allah'lamüstaðni olmak) öðütlemektedir. Bediüzzamandedem diyor ki: "Cenab-ý Hakk'a vâsýl olacak ta-rikler pek çoktur. Bütün hak tarikler Kur'an'danalýnmýþtýr. Fakat tarikatlerin bazýsý bazýsýndan dahakýsa, daha selametli, daha umumiyetli oluyor. Otarikler içinde, kýsa anlayýþýmla Kur'an'dan istifadeettiðim acz ve fakr ve þefkat ve tefekkür tarikidir.Evet, acz dahi, aþk gibi, belki daha selâmetli birtarîkdir ki ubudiyet tarikiyle mahbubiyete kadargider. Fakr dahi Rahman ismine ulaþtýrýr. Hem þef-kat dahi, aþk gibi, belki daha keskin ve daha geniþbir tariktir ki Rahîm ismine ulaþtýrýr. Hem tefekkürdahi aþk gibi, belki daha zengin daha parlak dahageniþ bir tariktir ki Hakîm ismine ulaþtýrýr. …Yanlýþanlaþýlmasýn acz, fakr ve kusurunu Cenab-ý Hakk'akarþý görmek demektir. Yoksa onlarý yapmak veyahalka göstermek demek deðildir.

...Þu acz, fakr, þefkat, tefekkür tarikindeki dörthatvenin izahatý, hakikatýn ilmine, Kur'an'ýn hik-metine dair olan yirmi altý adet Söz'de geçmiþtir.

Gurur ve Kibire Kapýlmamak

129

Yalnýz, þurada bir-iki noktaya kýsa bir iþaret edece-ðiz. Þöyle ki: Evet, þu tarik daha kýsadýr. Çünküdört adýmdýr. Acz, elini nefisten çekse, doðrudandoðruya Kadir-i Zülcelâle verir. Halbuki en keskintarik olan aþk, nefisten elini çeker, fakat mecazîmaþuka yapýþýr. Onun zevalini bulduktan sonraHakikî Mahbuba gider. Hem þu tarik, dahaselâmetlidir. Çünkü nefsin þatahat (manevî sarhoþ-luk) ve yükseklere kanat açýp uçmak gibi davalarýbulunmaz. Çünkü acz, fakr ve kusurdan baþkanefsinde bulunmuyor ki haddinden fazla geçsin.Hem, bu tarik daha umumî ve büyük bir cadde-dir." (26. Söz'ün Zeyli)

Ýnþallah bu derin þuuru kavrayýp ona göre ha-reket edenlerden oluruz.

130

Riyazette Ölçüyü Korumak

Muhyiddin ibn-i Arabî, diyor ki: "Bil ki Hz.Peygamber (s.a.s.) baþtan ayaða gözdür ve bunaiþareten þöyle buyurmuþtur: 'Ben sizi sýrtýmdan dagörüyorum.' (Buharî, Ýman) Bu, nur makamýnavâris olduðum sýrada, Fas'ýn el- Ezher Camii’ndenamaz kýldýrmaktaydým. Mihraptayken bütün var-lýðým tek bir göz haline geldi. Her yanýmý, týpký kýb-leyi görebildiðim gibi görebilmekteydim. Hiçbirþey, görüþ saham dýþýnda kalmýyordu. Camiye gi-reni, camiden çýkaný veya arkamdaki cemaatý gö-rebiliyordum. Hiçbir kenarý olmayan bir küre gi-biydim." (Fütuhat, 69. Bab) Bediüzzaman dedem,ziyade nuraniyet kazanan vücutlarýn, her parçasýile görebileceðini söylüyor.

Vücutlar nasýl nuraniyet kazanýr? En baþta,madde inceldikçe maneviyat kuvvetlenir, hissiyatparlak hale gelir. Bunun için yeme-içmenin kon-trol altýna alýnmasý gerekir. Riyazet denilen hassasdisiplinle vücut, kontrol altýna alýnýr. Ýnsan riyazetyaparken kâmil bir mürþid kontrolünde olmalýdýr.Zira riyazet sýrasýnda gözler maneviyata açýlýnca o

pencere ve kapýlardan ruhaniyat ve tayyibat dagelir, habîsat da gelir, habîsat yani þeytana ait þey-ler… Bunlarý sezmek, ona göre bir yol çizmek pekzordur. Pek çoklarý iþte bu dengesiz ve kontrolsüzgidiþle þeytanlara oyuncak olmuþ, kimisi "Ben Hý-zýrým." kimisi "Ben kutubum." kimisi "Ben mehdi-yim." kimisi "Ben ahir zamanda beklenen Ýsa'yým."hatta kimisi "Ben son Resûlum." demiþlerdir. Buyüzden birçok yanlýþ yollar ortaya çýkmýþ, iyi niyet-le çýkýlan yolda sapkýnlýklara düþülmüþtür. Bu tipinsanlarýn ipleri ecnebilerin eline geçmiþ ve bunlar;Ýslam Dünyasýnýn paramparça olmasýnda mühimbirer silah olarak kullanýlmýþlardýr. Ýnsan riyazet ya-pacaksa böyle bir tehlikeye maruz kalmamak içinmutlaka uzman bir hekimin hastayý kontrol etmesigibi, kâmil bir mürþid tarafýndan müþahade altýn-da tutulmalýdýr.

Ayrýca bunlar çok hoþ olmakla beraber yinede þahsî kemâlattýr. Bu tür haller, sahabe efendile-rimiz de görülmemektedir. Mühim olan baþta ha-ram ve helâle dikkatle ve üzerimize düþen farzlarýyerine getirmekle beraber, yüreðimizin bütün üm-met-i Muhammed için çarpmasýdýr. Yanlýþ anlaþýl-masýn, Hz. Muhammed aleyhisselam geldiktensonra insanlarýn hepsi de onun ümmeti durumun-dadýr. Onlar kendilerini dinsiz sansalar dahi yineümmet-i Muhammed aleyhisselamdan sayýlýrlar.Ama hala "ümmet-i davet"tirler yani çaðýrýlacakkimselerdir.

131

Riyazette Ölçüyü Korumak

Büyük Dayým Güzel Þeyler Görür

Büyük dayým anlatýyor. Seneler önce bir gecevakti, birkaç arkadaþýyla birlikte, kaldýðý yerin tera-sýnda oturuyormuþ. Buluta benzer bir þeyin arala-rýna indiðini fark etmiþ. Telaþla arkadaþlarýna be-nim gördüðümü siz de görüyor musunuz diye sor-muþ. Mübareklerden birisi: "Efendim, bugün fazlauykusuzsunuz da ondan mý böyle bir þey görüyor-sunuz acaba?" demiþ. Aradan biraz daha zamangeçmiþ. Gece saat iki, iki buçuk sýrasýnda bu seferbinlerce uçaðýn kuzeyden güneye bir ýþýk halesiþeklinde akýp gittiklerini görmüþ. Önce onlarýn ger-çek uçaklar olduðunu zannetmiþ. Hâlbuki o tarih-te bütün Türkiye'deki uçaklarýn sayýsý o kadar yok-muþ. Sonra o inen bulutun sekine olduðunu anla-mýþ. Uçaklarýn da o sýrada Sovyet Federasyonun-dan bir ülke (Gürcistan olabilir) ile Türkiye'nin ma-çý olduðundan herhalde bizimkilere, harika nevin-den bir ruhanî destek, diye düþünmüþ. Maçý bizkazandýðýmýz için de gördüðü þeyi tamamen onayormuþ. Ama meselenin gerçeðini birkaç senesonra, bütün Orta Asya'da ve Sovyetler'de açýlan

132

133

okullar ve oralara giden eðitime adanmýþ yiðitlerolarak anlamýþ.

Koca dayým hep böyle þeyler düþündüðü içinherhalde Allah'da öyle þeyler gösteriyor. Duydumki, namaz kýlmayan, Kur'an bilmeyenlerin halineçok üzülüyormuþ. Ben de hem kendim çok dikkatetmeye hem de okuyucularýma bir nebze bu derdiduyurup haberdar etmeye çalýþacaðým...

Peygamber Efendimiz (s.a.s.) Medine'ye hicretedince, daha kendi evi için bir kerpiç koymadanmescit yapýlmasý için kollarý sývadý. Orada hem iba-det etti hem de Kur'an okudu ve insanlarýn Kur'anöðrenmelerini saðladý. Onun için biz de hem düz-gün aðýzlardan doðru Kur'an okumayý öðreneceðizhem de Suat Yýldýrým Hocamýn geniþ mealinden vekitaplardan Kur'an'ýn manasýný anlamaya gayretedeceðiz inþaallah... Ayrýca ilmihal bilgilerimizi ge-liþtirmeye çalýþmamýz lazým. Çünkü bunlar bir Müs-lüman için en hayati meseledir. Bir de diyorum kibilgimi kontrol için kendimi bir imtihana tâbi tut-sam. Þimdi bunu babama söylesem eline iyi birkoz vermiþ olacaðým kulaðýmla beraber. Sýrf kulaðý-mýn selâmeti için babamýn imtihan etmesinden isebaþka bir imtihan hocasý bulup bilgilerimi kontrolettirmek bu hususta boyumun ve posumun ne ol-duðunu anlamak istiyorum. Ayný þeyi bütün amcave ablalarým için tavsiye ederim. Daha fazla iþi sav-saklamasak diyorum. Yoksa Münker ve Nekir sor-maya baþlayýnca iþ iþten geçmiþ olabilir.


Bediüzzaman dedem: "Sýratallezîne en amtealeyhim, gayril maðdû bi aleyhim ve le'ddâllîn"ayetini düþünürken misalî bir vâkýa ile karþýlaþýr."Kendimi, büyük bir sahrada görüyorum. Bütünzeminin yüzünü; karanlýklý, sýkýcý ve boðucu birbulut tabakasý kaplamýþ. Ne nesim var ne ziya neâb-ý hayat... Hiçbirisi bulunmuyor. Her tarafý ca-navarlar, muzýr ve vahþi hayvanlarla dolu olduðu-nu tevehhüm ettim. Kalbime geldi ki: 'Þu zemininöteki tarafýnda ziya, nesim, âb-ý hayat var. Orayageçmek lazým.' Baktým ki iradesiz sevk olunuyo-rum. Zeminin içinde, tünelvârî bir maðaraya so-kuldum. Gitgide zeminin içinde seyahat ettim. Ba-kýyorum ki benden evvel o yeraltý yolda çok kim-seler gitmiþler. Her tarafta boðulup kalmýþlar. On-larýn ayak izlerini görüyordum. Bazýlarýnýn bir za-man seslerini iþitiyordum. Sonra sesleri kesiliyor-du. -Ey, hayali ile benim hayâli seyahatime iþtirakeden arkadaþ! O zemin, tabiattýr ve tabiat felsefe-sidir. Tünel ise ehl-i felsefenin fikirleri ile hakikatayol açmak için açtýklarý meslektir. Gördüðüm ayakizleri Eflâtun ve Aristo gibi meþhurlarýndýr. Ýþittiðimsesler, ibn-i Sina ve Fârâbî gibi dâhilerindir. Evet,ibn-i Sina'nýn bazý sözlerini, kanunlarýný bazý yer-lerde görüyordum. Sonra bütün bütün kesiliyor-du. Daha ileri gidememiþ, demek boðulmuþ. Herne ise seni meraktan kurtarmak için hayâlin altýn-daki hakikatýn bir köþesini gösterdim. Þimdi seya-hatime dönüyorum.- Gitgide baktým ki benim eli-me iki þey verildi. Biri, bir elektrik; o yeraltý tabiatýn


134

zulümatýný daðýtýr. Diðeri, bir âlet ile dahi azîm ka-yalar, dað gibi taþlar parçalanýp bana yol açýlýyor.Kulaðýma denildi ki: 'Bu elektrik ile o âlet,Kur'an'ýn hazinesinden size verilmiþtir.' Her neise... Çok zaman öylece gittim. Baktým ki öteki ta-rafa çýktým. Gayet güzel bir bahar mevsiminde bu-lutsuz bir Güneþ, ruh-efzâ bir nesim, hayatdar birâb-ý leziz, her taraf þenlik içinde bir âlem gördüm.'Elhamdülillâh' dedim.

Sonra baktým ki ben kendi kendime mâlik de-ðilim. Birisi beni tecrübe ediyor. Yine evvelki vazi-yette o büyük sahrada, boðucu bulut altýnda yineben kendimi gördüm. Daha baþka bir yolda, birsâik beni sevk ediyordu. Bu defa yeraltýnda deðil,belki seyir ve seyahatle yeryüzünü kat edip ötekiyüze geçmek için gidiyordum. O seyahatimde öy-le acâib ve garâibi görüyordum ki tarif edilmez.Deniz bana hiddet ediyor, fýrtýna beni tehdit eder,her þey bana müþkilat peyda eder. Fakat yineKur'an'dan bana verilen bir seyahat vasýtam ile ge-çiyordum, galebe çalýyordum. Gitgide bakýyor-dum, her tarafta seyyahlarýn cenazeleri bulunuyor.O seyahati bitirenler, binde ancak birdir. Her neise... O buluttan kurtulup, zeminin öteki yüzünegeçip güzel Güneþ'le karþýlaþtým. Ruh-efzâ nesimiteneffüs ederek 'Elhamdülillah' dedim. O cennetgibi o âlemi seyre baþladým. Sonra baktým, biri varki, beni orada býrakmýyor. Baþka yolu bana göste-recek gibi, yine beni bir anda o müthiþ sahraya ge-tirdi. Baktým ki yukarýdan inmiþ ayný asansörler gi-

135



136

bi muhtelif tarzlarda bazý uçak, bazý otomobil, ba-zý zenbil gibi þeyler görünüyor. Kuvvet ve istidadagöre onlara atýlsa yukarýya çekiliyor. Ben de birisi-ne atladým. Baktým, bir dakika zarfýnda bulutunfevkine beni çýkardý. Gayet güzel, müzeyyen, yeþildaðlarýn üstüne çektim. O bulut tabakasý, daðýnyukarýsýna kadar gelmemiþti, en lâtif bir nesim enleziz bir ab-ý hayat, en þirin bir ziya her tarafta gö-rünüyor. Baktým ki, o asansörler gibi nuranî men-ziller, her tarafta var. Hatta iki seyahatimde ve ze-minin öteki yüzünde onlarý görmüþtüm, anlama-mýþtým. Þimdi anlýyorum ki, þunlar, Kur'an-ýHâkim'in ayetlerinin cilveleridir. Ýþte 'Ve le'ddâllîn'ile iþaret olunan evvelki yol, tabiata saplananlarýnve tabiatçýlýk fikrini taþýyanlarýn mesleðidir ki, on-da, hakikate ve nura geçmek için ne kadar müþki-lat olduðunu hissettiniz. 'Gayril- maðdû bi' ile iþa-ret olunan ikinci yol esbabperestlerin ve vasýtalaraicad ve tesir verenlerin, -Aristo'yu üstad kabuleden meþþâiyyûn filozoflarý gibi yalnýz akýl ve fikirile hakikatlarýn hakikatýna ve Cenab-ý Hakk'ýn ma-rifetine yol açanlarýn mesleðidir.- 'Ellezîne en amtealeyhim' ile iþaret olunan üçüncü yol ise, sýrat-ýmüstakîm ehli olan, ehl-i Kur'an'ýn nûrânî caddesi-dir ki en kýsa, en rahat en selâmet ve herkese açýk,semâvî ve rahmânî ve nûrânî bir meslektir." (30.Söz 1. Maksad)

Cenab-ý Hak bizi sýrat-ý müstekîmden ayýrmasýn.Âmin…

137

Hýzýr Hakkýnda

Hep merak ederdim, Hz. Hýzýr'ýn menþei nedirdiye? Geçenlerde bu merakýmý giderecek bir hadiserastladým. Übey ibn-i Ka'b'ýn (r.a.) anlattýðýna göre;Resulullah (s.a.s.) Mirac gecesinde çok hoþ bir kokuhissetti: "Ey Cibril, bu güzel koku nedir?" diye sordu.Cebrail: "Bu koku, berber kadýnýn, iki oðlunun vekocasýnýn kabirlerinin kokusudur. Bunlarýn hikâyesiþöyledir" dedi ve anlatmaya baþladý: "Hýzýr aleyhisse-lam, beni Ýsrail'in ileri gelenlerinden biriydi. Onunyol güzergâhýndaki bir manastýrda oturan bir rahipvardý. Hýzýr oradan geçtikçe rahip önüne çýkar, onaÝslam'ý öðretirdi. Hazýr henüz buluða ermiþken baba-sý onu evlendirdi. Hýzýr, Ýslam'ý hanýmýna öðretti. Vebunu kimseye haber vermemesi hususunda söz aldý.Kendisi kadýnlara yaklaþmazdý. Bu sebeple bir müd-det sonra kadýný boþadý. Aradan zaman geçince ba-basý, Hýzýr'ý baþka bir kadýnla evlendirdi. Hýzýr ona daÝslam'ý öðretti ve kimseye söylememesi için söz aldý.Bu sýrrý iki kadýndan biri tuttu, diðeri ifþa etti. (Böy-lece onun Ýslam'ý yaydýðý ortaya çýktý.) Bunun üzeri-ne Hýzýr oradan ayrýldý. Deniz ortasýnda bir adaya

138

geldi. Odun kesmeye iki kiþi oraya geldi ve onu gör-düler. Bunlardan biri Hýzýr'ý gördüðünü gizledi, diðe-ri ifþa etti ve: "Ben Hýzýr'ý gördüm!" dedi. Ona: "Se-ninle beraber onu baþka kim gördü?" denildi. O:"Falan kimse!" dedi. Fakat ona soruldu ise de gördü-ðünü söylemedi. Onlarýn dininde yalan söyleyen öl-dürülürdü. Zamanla, sýr tutan bu adam, sýr tutan okadýnla evlendi. Bu kadýn, (bir berberdi) Firavununkýzýnýn baþýný tararken tarak elinden düþtü. Kadýnca-ðýz: "Firavun helâk olsun!" dedi. Kýz bunu babasýnahaber verdi. Kadýnýn kocasýndan baþka iki tane deoðlu vardý. Firavun onlarý da çaðýrttý. Bunlarý dinle-rinden çevirmek için Firavun ýsrar etti. Onlar diren-diler, o zaman Firavun: "Öyleyse sizi öldüreceðim!"dedi. Karý-koca: "Bu, tarafýnýzdan bize ihsan olur!"diye merdane cevap verdiler, peþinden de: "Mademöldüreceksin hiç olmazsa, bizi bir kabre koy!" dedi-ler. Firavun da öyle yaptý.

Þimdi bazýlarýnýn: "Ey hocalýða soyunan bücürAbdurrahman! Firavun zamanýnda Ýslamiyet mivardý ki?" þeklinde bir sorunun kafalarýna takýldýðýn-dan adým gibi eminim. Bilelim ki: "Allah katýnda dinsadece Ýslamiyet'tir." Yani Hz. Âdem aleyhisselamagelen din de diðer bütün peygamberlere gelen dinde Ýslam'dýr. Ama insanlar bunlara Musevilik, Ýsevi-lik gibi isimler takmýþlardýr. Fakat biz asla Muham-medîlik demeyiz. Eðer bunu söyleyenler varsa yan-lýþ söylüyorlar. Hz. Musa aleyhisselamýn da Hz. Ýsaaleyhisselamýn da getirdiði din Ýslamiyet'tir...

Kusura bakýlmasýn ama bu bücür her þeyi bil-mese de bazý þeylerin farkýndadýr.


Nefes Kesen Dua

Ebu Hureyre'den (r.a.) rivayet olunduðuna gö-re Resülullah (s.a.s.) þöyle buyurmuþtur: "Ýbrahimaleyhisselam üç defa -bundan ikisi, kendisine aitbir sebeple deðil- münhasýran tevil ve baþka ma-naya çevirerek yalan söylemiþtir. Aziz ve Celil olanAllah'ýn zatý ve rýzasý için, birisi (putperestlere):"Hakikaten ben hastayým." demesi, diðeri: "Belkiputlarýn þu büyüðü bu iþi iþlemiþtir." demesi. Üçün-cüsü ise Ýbrahim günün birinde Sâre ile berabercebbarlardan ve azýlý zalimlerden olan Mýsýr meli-kinin bulunduðu þehre uðradýðýnda söylediðidir.

Hz. Ýbrahim þehre girince, firavunun adamlarýkendisine gelip: "Þehre bir misafir kiþi gelmiþtir. Be-raberinde insanlarýn en güzeli bir kadýn vardýr, diyehaber verildi. Zalim melik, Ýbrahim'e haber gönder-di. Hz. Ýbrahim saraya gelince firavun, Sâre'yi kaste-derek: "Yanýnda bir kadýn varmýþ, o kadýn kimdir?"diye sordu. Hz. Ýbrahim: "(Din cihetinden) Kýz karde-þim" dedi. Sonra Ýbrahim, Sâre'nin yanýna gelerek:"Sakýn sözümü tekzip etme; ben bunlara senin içinkýz kardeþimdir dedim. Allah'a yemin ederim ki yer-

139

yüzünde (bizim iman ettiðimiz esaslara) benden vesenden baþka iman eden hiçbir kiþi yoktur." dedi.

Ýbrahim, Sâre'yi Melik'e gönderdi. Sâre huzuravarýnca, melik Sâre için ayaða kalktý. Sâre hemennamaza durdu. Namazdan sonra: "Ya Rab, ben sa-na ve senin peygamberine iman ettimse ben ka-dýnlýðýmý zevcimden baþkasýna karþý ebedî muhafa-za eyledimse, benim üzerime þu kâfiri musallat et-me, diye dua etti. Firavun'un derhal nefesi týkandý.Horlamaya, hatta ayaðýyla yere vurup debelenme-ye baþladý. Sâre: "Allah'ým! Eðer bu adam ölürse,bunu bu kadýn öldürdü." derler diye endiþesini di-le getirdi. Bunun üzerine firavun saralý bir adamdurumuna getirildi. Kendine gelince, Sâre'ye ikincidefa taarruza kalkýþtý. Sâre yine: "Allah'ým, ben sa-na ve senin peygamberine iman ettimse, ben ka-dýnlýk þerefimi zevcim müstesna olmak üzere herke-se karþý korudumsa þu kâfiri üzerime musallat et-me." diye dua etti. Firavun'un yine nefesi týkandý.Hýrlamaya, hatta ayaðýyla yere vurup debelenme-ye baþladý. Sâre yine: "Ya Rab, bu zalim ölürse, bu-nu bu kadýn öldürdü." denilir diye endiþe etti. Bu-nun üzerine Firavun tekrar, saralý bir adam halinegetirildi. Üçüncü defa ayný þey olunca firavun, sa-raydaki yakýnlarýna: "Siz bana, insan deðil, muhak-kak bir þeytan göndermiþsiniz. Bu kadýný Ýbrahim'egeri gönderiniz. Hâcer'i de Sâre'ye veriniz." dedi.Sonra Sâre, Ýbrahim'e dönüp geldi. Baþýndan ge-çenleri anlattý ve: "Anladýn mý zevcim, Allah kâfirizelil etti. Bir cariyeyi de hizmetçi verdi." dedi.

140


141

Bunu nakletmekten maksadým, bazý zor du-rumlarda kinayeli ve tevilli sözler söylenebileceði-dir. Ayrýca namusunu koruyan masum kadýnlarýndualarýnýn da çok tesirli olduðunu anlatmaktýr. Du-alarýn ne kadar mühim olduðunu ancak ihlâsla vekendilerini tam vererek dua edenler bilir.

Yalnýz bir hususa dikkat lâzýmdýr. Kinayelerinuygun olmasý gerekir. Mesela: "Kýz kardeþim" der-ken, o melikin dinine göre, kadýn evlendiði ada-mýn kýz kardeþidir anlayýþý vardý. Din kardeþliði biryana, iþte Hz. Ýbrahim onlarýn bu anlayýþýný dakastederek Sâre ile evli olduðunu anlatmýþtýr...

Nefes Kesen Dua

142

El Emeði ve Hz. Davut

Mazeretsiz olarak iþsizlik parasý alanlara bir ib-ret olmasý için size Hz. Davut aleyhisselamdanbahsetmek istiyorum. Efendimiz buyuruyor ki:"Davut aleyhisselama (Mukaddes Kitabý) okumakkolaylaþtýrýlmýþtý. Böylece hayvanýn eðerlenmesiniemreder, eðerlenmezden önce baþtan sona (Tevratveya Zebur'u) okurdu. O, kendi el emeðiyle kazan-dýðýndan baþka bir þey yemezdi." (Buharî)

Hz. Davut aleyhisselamýn burada zikredilenseçkin vasfý kendi elinin emeði ile rýzkýný temin et-mesidir. Efendimiz (s.a.s.) bir hadiste: "Kiþinin entemiz yiyeceðinin el emeðiyle kazandýðý þey" oldu-ðunu belirtmiþ ve buna örnek olarak da Hz. Da-vut'u göstermiþ ve: "Kimse eliyle kazandýðýndandaha hayýrlý (temiz) bir þey yememiþtir. Allah'ýnPeygamberi Davut aleyhisselam el emeðini yerdi."buyurmuþlardýr.

Ýbn-i Hacer, Hz. Davut'un, zýrh ustasý olduðu-nu, Allah'ýn ona demiri yumuþatyý öðrettiðini, yu-muþayan demiri zýrh yapmada kullandýðýný, Davutaleyhisselamýn, devrinin büyük krallarýndan birisi

olmasýna raðmen kendi eli ile yaptýðý zýrhýn para-sýndan baþka bir þey yemediðini belirtir. Prof. Dr.Ýbrahim Canan amcamýn dediðine göre, Davutaleyhisselamýn mümtaz bir diðer yönü, takvasý vedinî hayatýdýr. Davut aleyhisselam her iþinde Allahrýzasýný arardý. Davut aleyhisselam Allah'a yaptýðýsesli zikirleriyle meþhurdur. Bazan fevkalâde güzelsesiyle yaptýðý zikirlere, dað, taþ, kuþ ve diðer hay-vanlar da iþtirak ederdi. Geceleri teheccüde kalkar,Hz. Muhammed aleyhisselamýn övdüðü ve ümme-tine tavsiye ettiði savm-ý Davut denilen gün aþýrýorucu tutardý. Yani bir gün yer, bir gün tutardý. Çokgüzel bir hatipti. Belâðat sahibi idi. ÝsrailoðullarýnýnTâlut'un komutasý altýnda, Amâlikalýlar'la yaptýðýsavaþa katýlýp, müþriklerin lideri Câlut'u öldürmüþ,böylece onlarýn bozgununu kolaylaþtýrarak herke-sin sevgi ve itimadýný kazanmýþtý. Tâlut'tan sonrada kral olmuþtu. Kendisine peygamberlik de veri-lince iki vasfý birden kendisinde topladý. Hüküm-darlýðýnýn âdilâne olmasýna gayret eder, bu maksat-la zaman zaman tebdil-i kýyafetle halk arasýna çý-kýp: "Davut'tan memnun musunuz?" diye sorar,idaresini halkýn arzusuna göre yönlendirirdi. Bu su-retle âdilâne bir saltanatla kýrk yýl kadar hüküm sür-dü. Vefat edince yerine geçen oðlu Hz. Süleyman,hem saltanata hem peygamberliðe mazhar oldu.

143

El Emeði ve Hz. Davut

144

Ferdiyet Makamý

Muhyiddin ibn-i Arabî diyor ki: "Bir gün elim-de tiksinti uyandýran bir þey taþýyordum. Bu, aitolduðum ictimaî tabakaya yakýþtýrýlmayan bir þey-di ve herkesin gözleri önünde cereyan ediyordu.Taþýdýðým þey kötü tuzlanmýþ bir balýk kokusu ya-yýyordu. Arkadaþlarým onu, nefsimi öldürmek içintaþýdýðýmý zannettiler. Zira onlarýn gözünde böylebir þey taþýmayacak kadar büyüktüm. Þeyhime gi-dip yaptýðým þeyin mücâhede için uygun olmadý-ðýný söylemiþler. Þeyhim: "Bunu hangi niyetle ta-þýdýðýný soralým.'' demiþ. Beni yayýna çaðýrdý veonlarýn yanýnda bana bu meseleyi sordu ve bukonu hakkýnda kendilerinin ne düþündüklerini ak-tardý. Þöyle cevap verdim: "Hareketimi izah eder-ken yanýlmýþsýnýz, benim niyetim mücâhede deðil-di. Allah'ýn azametine raðmen böyle bir þey yarat-maktan imtina etmediðini müþahede ettim. O hal-de ben onu taþýmaktan nasýl imtina ederim?" Þey-him bana teþekkür etti ve arkadaþlarým hayretedüþtü." (Fütuhat I)

145

Bediüzzaman dedem bu hususta þöyle der:"Herbir þeyin biri mülk, diðeri melekût, yani biridýþ, diðeri iç olmak üzere iki cihet vardýr… Mülk ci-heti, bazý þeylerde güzel, bazý þeylerde çirkin görü-nür: Aynanýn arka yüzü gibi. Melekût ciheti ise herþeyde güzeldir ve þeffaftýr. Aynanýn iç yüzü gibi.Öyleyse, çirkin görünen þeyin yaratýlýþý, çirkin de-ðildir, güzeldir. Ayný zamanda o gibi çirkinlerin ya-ratýlýþý, güzellikleri ikmal etmek içindir. Öyleyse,çirkinin de bir nevi güzelliði vardýr. Binaenaleyh,bu hususta Mutizele mezhebinin 'Çirkin þeylerinyaratýlmasý Allah'a ait deðildir.' dedikleri safsatayamahal kalmadý." (Ýþarâtül-Ý'caz)

Kâinattaki þer ve çirkinlikler, güzel bir tabloda-ki gölgeler gibidir. O gölgelere yaklaþtýðýnýz zaman,resimde hakikaten bir ayýp ve noksanlýk varmýþ gi-bi gelir. Fakat ondan uzaklaþtýðýnýz ve her tarafýnýiçine alan þümullü bir bakýþla baktýðýnýz zaman,gölgenin zarurî olduðu ve ondan müstaðni kalýna-mayacaðý ve onun, resimdeki umumî yapýda ayrýbir güzellik vazifesi gördüðü anlaþýlacaktýr.

"Tabiatlarý lâtif, ince ve lâtif sanatlara meftunbazý insanlar, has bahçelerinde pek çok güzel hen-desevari bir þekilde, arklarý, havuzlarý, þadýrvanlarýyaptýrmakla bahçelerine pek muntazam bir man-zara verirler. Letafet ve güzelliðin derecesini gös-termek için, bazý çirkin kaya ve kaba, gayr-ý mun-tazam maðara ve dað heykelleri gibi þeyleri de ila-ve ediyorlar ki onlarýn çirkinliðiyle, intizamsýzlýðýy-

Ferdiyet Makamý

la bahçenin güzelliði, letafeti fazlaca parlasýn…Çünkü eþya zýddý ile bilinir." (Mesnevi-i Nuriye)

Burada Bediüzzaman dedemin beyan ettiði gi-bi, tezatlardan doðan güzellikler ve eþyanýn me-lekût vechindeki hikmetler açýsýndan bakýldýðýndaçirkinliklerin arkasýnda gizlenen harikulâde sýrlaranlaþýlacaktýr.

146


Besmele ve Kelime-i Tevhid

Babam arkadaþlarý ile sohbet ederken dinle-miþtim. Niçin her hayýrlý iþin baþýnda "Besmele"çekmek ve devamlý "La ilahe illallah" diyerek ima-ný tazelemek gerektiði üzerinde duruyorlardý. On-lara kulak verilim de biz de öðrenelim. Bakýn bukonuya açýklýk getiren amacam neler anlattý.

Besmele'de Cenab-ý Hakk'ýn üç ism-i þeriflerivar. "Allah" bütün kâinata, "Rahman" arza ve arzda-ki canlýlarýn rýzýklarýna "Rahim" ise bilhassa insanabakar. Arþ-ý azamdan sarkýtýlýp ucu insana dayanannurani bir zincir gibi. Biz yapacaðýmýz iþlerin baþýn-da Bismillahirrahmanirrahim dediðimizde böylekopmaz bir dayanma noktasýndan güç alýyoruz.

Kelime-i tevhid olan "La ilahe illallah"a gelince,zaman an içinde deðiþiyor. Mekân da öyle... Buna-lardan daha mühimi, insan deðiþiyor. Biyolojidenöðrendiðimize göre, bir insanda ortalama altmýþ tril-yon hücre var. Her saniyede her bir hücrede on ikitane bileþim oluyor. Ýnsan vücudunda ise(60x12=720 trilyon ) bileþim yani deðiþim oluyor.Altý ayda vücut yenileniyor. Yani, bir saniye içinde

147

148

hiç farkýnda olmadan büyük bir deðiþim yaþýyoruz.Bunun için için her zaman La ilahe illallah demeyeihtiyacýmýz var. Yeni gelenlerin nurlanmasý ve içinegirdiðimiz yeni zamanýn aydýnlanmasý ve hayatýmý-zýn feyizlenip bereketlenmesi için tevhid çekmeyemecburuz. Evet, hayat filmimizin her an deðiþip ye-nilenen karelerini temiz ve aydýn olarak doldurmakiçin sýk sýk La ilahe illallah demek zorundayýz. Onuniçin Efendimiz (s.a.s.): " Ýmanýnýzý la ilahe illallah di-yerek tazelendiriniz." ve: " Ya Rabbi imanýmý eskimiþbir elbise haline getirme." diye dua ederken herhal-de bu gerçeklere de iþaret ediyordu.

Aðzýmýzdan çýkan cahilce söylenmiþ o kadarçok söz var ki -Allah muhafaza- insaný imansýzeder. Onun için de hemen iman yenilemek gere-kir. "Niçin namaz kýlmýyorsun? Secdesiz alýn olurmu?" diye kendisini ikaz eden bir kimseye insanþakadan bile olsa: "Yiðidin alný yere gelmez" de-se veya ramazandan sonra: "Niçin namaza de-vam etmiyorsun?" diyen birine: "Ben artýk na-mazý câmiye baðladým, kýlmayacaðým" diyen in-san, imandan çýkar. Ýþte bunun gibi çok yanlýþ vetehlikeli sözler ve davranýþlar olabiliyor. Onuniçin kurtuluþumuz kelime-i tevhiddedir. Yani omübarek kelimeyi söylemekle imanýmýzý yenile-miþ oluyoruz.

Elbette "La ilahe illallah" sözü "Muhammed'ürResulullah"sýz olmaz. Onu da söylemeliyiz. Hiç ol-mazsa yüz defa "La ilahe illallah" demiþsek, yüz bi-rinci de "Muhammed'ür Resulullah" demeliyiz.


Evet, her þey O'nu zikrediyor. Her canlý nefesalýyor. Aslýnda nefes alýrken "Hû" diyor. "Hû" Allahdemektir. Yani eðer nefes almasa, yani "Hû" de-mese bir inkarcý bile yaþayamaz. Ýþte bizler, nefes-lerimizi kalp atýþlarýmýzla ayný ahenge getirip heranýmýzý, Allah'a zikre çevirebiliriz!

149

Besmele ve Kelime-i Tevhid

Hz. Musa'nýn Edebi

Musa aleyhisselam, Mýsýr'dan Firavunun sara-yýndan ve þerrinden firar edip Medyen Suyu'nunbaþýna gelince, orada kuyu baþýnda hayvanlarýnýsulamak için birbirleriyle itiþip kakýþan insanlargördü. Kendisi yorgun ve açtý... Fakat baktý ki ikikýz bir kenarda suya doðru sabýrsýzlýkla yönelenhayvanlarý önleyip duruyorlar. Onlarýn bu çekin-gen hâli dikkatini çekti ve yanlarýna yaklaþýp halle-rini sordu. "Babamýz çok yaþlý olduðu için biz gel-mek mecburiyetindeyiz. Ama bütün çobanlar sula-yýp çekilmeden biz sokulup hayvanlarýmýzý sulaya-mayýz." dediler. Her þeyi unutup bu hayâ timsalikýzlarýn hayvanlarýný sulayýverdi. Güçlü kuvvetli buyiðide kimse itiraz etmedi. Ýþini bitirince de bir göl-geye çekildi ve "Rabbim doðrusu bana indireceðinher hayra muhtacým." dedi.

Öbür taraftan kýzlarý eve erken dönünce yaþlýbabalarý sebebini sordu. Onlar da olanlarý anlattý-lar. Babalarý ücretini vermek üzere kýzlarýn biriniona gönderdi. Utana utana gelen kýz, Hz. Musa'yababasýnýn çaðýrdýðýný söyledi. Hz. Musa, gidip ba-

150

þýndan geçenleri anlatýnca: "Korkma artýk! O zalimkavimden kurtuldun." dedi. Kýzlardan birisi: "Ba-bacýðým, bunu (çoban) tut. Çünkü ücretle tuttukla-rýnýn en hayýrlýsý budur, hem güçlü ve hem de gü-venilir." dedi.

Babasý: "Bunu nereden biliyorsun?" deyincekýz, þöyle cevap verdi: "Çaðýrmak için ona varýpseslendiðimde kafasýný kaldýrdý ve kadýn olduðu-mu anlayýnca, baþýný önüne eðdi, bir daha kaldýr-madý. "Ücret için babam sizi çaðýrýyor." deyince deayaða kalktý ve sonra bana: 'Arkamdan yürü! Yolugöster.' dedi. Bunu bana bakmamak için yapýyor-du. Musa'nýn güçlü birisi olduðu hususuna gelince;onu da koyunlarý sularken takýndýðý ciddi tavýrdan,yabancý birisi olmasýna raðmen kalabalýktan çe-kinmeden cesaretle iþe giriþmesinden, orada olan-larýn ondan çekinerek müdahale edememelerin-den ve kuyudan su çekiþinden anladým. Yaþlý zat,kýzýnýn bu teklifini makul karþýlar ve Hz. Musa'ya:"Þu iki kýzýmdan birini sana nikâhlamak istiyo-rum." der. Burada kayda deðer husus, yaþlý ada-mýn hiç çekinmeden ve hiçbir aracýya ihtiyaç duy-madan, Musa alehisselama kýzýyla evlenmesiniteklif edebilmesidir. Bu örnek, bir aile reisinin,ahlâkýndan, dininden ve Ýslamî yaþayýþýndan eminolduðu birisine kýzýný veya kýz kardeþini teklif etme-sinin yerinde bir hareket olduðu dersini vermektir.

Bu arada bazý amcalar: "Acaba bu akl-ý evvelAbdurrahman'ýn, bu yaþta, aklýna bir þeyler mi gel-meye baþladý?" diye düþünebilirler. Öyle bir þey yok.

151

Hz. Musa’nýn Edebi

Hem daha önümde baþkalarý var. Ayrýca babamýnkafasýný kýzdýrýp kafamý kýrdýrmak da istemem.

Ben böyle güzel þeyler bulunca sizlere takdimediyorum. Emin olun baþka bir niyetim, tarizim,ima ve kinayem yoktur. Artýk anlasanýz ya "Kýssa,hisse içindir." Gerisini karýþtýrmaya hiç gerek yok...

152


153

Kur'an ve Tefe'ül

M. 1195'te, Muvahhid askerleri Ýslam'ý tehditeden düþmana karþý savaþmak üzere Endülüs'e çýk-týðýnda Muhyiddin ibn-i Arabî Fas'taydý. Orada eh-lullahtan birisiyle karþýlaþtý. Ona: "Bu ordu hakkýndane düþünmektesin, sence muzaffer olacak mý? diyesordu veli zat: "Sen ne düþünüyorsun?" diye muka-bele etti ve: "Allah bu savþtan söz etmiþ ve Resûlünezafer vadetmiþtir. Kitabýnda: ‘Doðrusu Biz bir feth-imübîn ihsan ettik' (Fetih suresi, 48,1) buyuruyor.Müjde, bu: 'Feth-i mübîn' kelimelerindedir. Harflereebced hesabýyla bak." dedi. Bu kelimelerin sayý de-ðerlerinin hesabý H. 591 (M. 1195) ediyor. Gerçek-ten de Cenab-ý Hak, o tarihte Müslümanlara zaferihsan etmiþtir. Muvahhidler ordusu, Kastilyalýlarýnunutamayacaðý bir muzafferiyetle VIII. Alfonso'nunordusunu kesin bir bozguna uðratmýþlardýr.

Fatih Sultan Mehmed de Uzun Hasan'la Ot-lukbeli'nde savaþmadan önce bir rüya görmüþtü.Önce Uzun Hasan, Fatih'i sarsýp diz üzeri çöktürü-yor, sonra Fatih kalkýp onun göðsüne þiddetli birpençe vurarak ciðerinin bir parçasýný koparýyor ve


154

yere atýyordu. Bu rüyanýn tesirinde kalan Fatih,verilen güzel tabirlere ve yapýlan hoþ yorumlarlaragmen ikna olmuyordu. Âlimlerden birisi: "Sulta-ným Kur'an'dan tefe'ül ettim: 'Ve yensurakellâhünasran azîzâ.' (Fetih, 3) ayeti çýktý. Cifrî deðeri H.878 yapýyor yani bu senenin tarihi. Cenab-ý Hakburada Peygamberimiz Muhammed aleyhissela-ma þanlý bir zafer vaad ediyor.'' dedi. Fatih: "Bu za-ferin karþý tarafa iþaret etmesi mümkün deðil mi?''diye sordu. Bu soru üzerine o bilge zat: "HayýrSultaným! Tefe'ülü biz yaptýðýmýza ve kendi namý-mýza açtýðýmýza göre, yardým bizden yanadýr. Ayrý-ca: 'Yensurake'nin sonundaki 'ke' zamiri 'Sana, eyMuhammed' demektir. Ýsminiz Mehmed yani Mu-hammed olduðu için yine size bakýyor.'' dedi.

Fatih ikna olmuþtu. Gerçekten de zafer FatihSultan Mehmed'in oldu. Rüyanýn teferruatý da sa-vaþýn realitesine uyuyordu. Ýlk anda Fatih tarafýn-daki Murat Beyin öldürülmesi ve öncü kuvvetinbozguna uðramasý Fatih'in rüyada sarsýlýp diz üstüçökmesini, Uzun Hasan'ýn oðlu Zeynel'in öldürül-mesi, onun ciðerinin koparýlýp yere atýlmasýný, Fa-tih'in pençesiyle göðsünün parçalanmasý, yenilgi-ye uðramasýný sembolize ediyordu... Kur'an-ý Keri-min bilhassa surelerinin baþlarýnda bulunan veÝlahî birer þifre olan; Elif Lâm Mim, Hâ Mim AynSin Kaf, Kef Hâ Yâ Ayn Sâd gibi harfler, Ýmam-ýRabbani Hazretleri ve benzer zatlar için birer ilimve haber hazinesidir...

Cenab-ý Hak bizlere de istifade imkâný bahþetsin.

Sözler Kirlenirse…

Ömrünü eðitime adamýþ bir amcamýn bir hatý-rasýný aktarmak istiyorum. Böylece temiz beyinle-re ve temiz kalplere ekilen güzel nüvelerin, kýsa za-manda nasýl meyve verdiðini hep birlikte görelimÖðretmenliðimin ikinci yýlýydý. Öðrencilerimizle ký-sa zamanda kaynaþmýþtýk. Öðrenciler bizi, büyükbir ilgi ile takip ediyor, her söylediðimizi kural ka-bul edip yerine getiriyorlardý.

Bir akþam öðrencilerimizden Nurlan Bedelba-yev'in babasý bizi evine davet edip akþam yemeði-ni beraber yememizi teklif etti. Davetinde ýsraredince gitmek zorunda kaldýk. O imkânsýzlýklariçinde, özenle hazýrlanmýþ bir sofra ile karþýlaþtýk.Sofra kompozisyonunun bozulmamasý için kimsesofradan bir þeye dokunmak istemiyordu. Öðren-cimizin babasý: "Madem baþlamýyorsunuz size birsoru sorayým." dedi. Böyle durumlarda, eskidenkalma bir alýþkanlýk olduðu için ve biz, içmediði-mizden, her halde içki ister misiniz, istemezsenizsebebi ne? diye soracak diye tahmin ettik. Amasoru bu deðildi.

155


156

Adamýn sorusu þuydu: "Sizin eðitim öðretim sis-teminizde sihir mi var?" Biz, bir an þaþýrdýk. Þaþkýn-lýðýmýzý farkedince devam etti. "O kadar ýsrar etme-me raðmen oðluma ders çalýþtýramazdým, öðret-menleri de bu durumdan þikâyetçi idi. Hele yara-mazlýðý ile kimse baþedemezdi. Ancak durum þimditersine döndü. Size, soruma esas teþkil eden þeyianlatayým. Bir gün evde bir þeylere kýzmýþtým. Ken-di kendime söyleniyor, bir taraftan da küfredip du-ruyordum. Etrafýmda kimse yoktu. Meðer oðlumbeni dinliyormuþ. Onun yaklaþtýðýný, ancak konuþ-tuðu zaman farkettim. 'Baba ne yapýyorsun böyle?Lütfen lavaboya gidip aðzýný yýkayýp gelir misin?'dedi. Birden afalladým, ne olduðuna ve bu söyle-diklerine bir mana veremedim. Çünkü önceden debu tür þeyler sýk sýk olurdu ve kimse bana karýþmaz-dý, karýþamazdý. "Ne demek istiyorsun açýkça söylededim." 'Babacýðým bak, küfür edince, kötü söz söy-leyince insanýn aðzý kirleniyormuþ, hemen gidip yý-kamazsa iyi þeyler söylese de o sözler de o kirli aðýz-dan çýktýðý için fayda vermiyormuþ.' "Sana bunukim söyledi?" dedim. 'Bir öðretmenimiz.' dedi. Me-ðer çocuðumuzdan alacaðýmýz dersler varmýþ. Sa-kinleþmiþtim: "Gel hele anlat bakalým bu neyin ne-sidir?" dedim. Oturduk, baþladý anlatmaya.

Bir gün okulun koridorunda arkadaþlarla þaka-laþýyor birbirimizle itiþtiriyorduk. Baþka bir arkadaþgelip beni hýzlýca itti. Þaka, sýnýrýný aþmýþtý, o kýzgýn-lýkla aðzýma ne geldiyse söylüyordum ki yanýmýz-dan geçmekte olan öðretmenimiz beni yanýna ça-

157

ðýrdý, çok korkmuþtum, hiç kýzmadýðýný farkettimonu öyle görünce rahatladým. Bana dedi ki: "BakNurlan aðzýnla yemek yiyorsun, ailene, kardeþleri-ne, sevdiklerine güzel sözler söylüyorsun ama böy-le kötü sözler söyleyince aðzýn kirlenmiþ oluyor. Da-ha sonra insanlara iyi ve güzel sözler söylesen dekâr etmiyor. Lavaboya git aðzýný bir güzel yýka, birdaha da böyle sözler söyleme." dedi. Ben de oðlu-mun anlattýklarýndan dersimi almýþ oldum.

Baba bunlarý naklettikten sonra, dönüp hay-ranlýkla bizleri seyretmeye baþladý. Bu basit olayýnhem öðrenci de hem de babasýnda bu kadar etkioluþturacaðýný hiç aklýmýzdan bile geçirmemiþtik.Olanlarý izlerken, sofrada olduðumuzu bile unut-muþtuk. Bu ziyaretten sonra aile fertlerinde bize veokulumuza karþý olan, sevgi ve güvenin daha daarttýðýna þâhit olduk.

Ne diyeyim ufkunuz açýk, aþk ve þevkiniz bololsun...

Sözler Kirlenirse...

Cennet ve Cehennem

Ebu Hureyre (r.a.) anlatýyor. Resulullah (s.a.s.)buyurdular ki: "Ölü kabre konulur. Salih kiþi isekabrinde korkusuz ve endiþesiz oturtulur. Sonrakendisine: "Hangi dinde idin?" denilir. "Ýslam di-nindeydim" der. "Þu adam nedir?" denilir. "O, Al-lah'ýn Resulü Muhammed'dir, bize Allah katýndanaçýk deliller getirdi, biz de onu tasdik ettik." der.Ona: "Allah'ý gördün mü?" denilir. O: "Allah'ý gör-mek hiç kimseye mümkün ve muvafýk deðildir"der. Bu safhadan sonra Cehenneme doðru bir de-lik açýlýr. Oraya bakar ateþ alevlerinin birbirini kýrýpyok etmeye çalýþtýðýný görür. Kendisine: "Allah'ýnseni koruduðu ateþe bak!" denilir. Sonra ona Cen-net cihetinden bir delik açýlýr ve onun güzellikleri-ne ve içinde bulunan nimetlere bakar. Kendisine:"Ýþte senin makamýn!" denilir ve yine ona: "Senbunlar hususunda yakîn (kesin iman) sâhibi idin.Bu iman üzere öldün; bu iman üzere yeniden di-riltileceksin inþaallah!" denilir.

Kötü adam da kabrinde korku ve endiþe ileoturtulur. Kendisine: "Hangi dinde idin?" diye so-rulur. "Bilmiyorum" diye cevap verir. Kendisine:

158

159

"Bu adam kimdir?" denilir. O da: "Halký dinledim,bir þeyler söylüyorlardý, onu ben de söyledim" der.Ona cennet cihetinden bir delik açýlýr. Cennetingüzelliklerine, içinde bulunan nimetlere bakar.Ona: "Allah'ýn senden uzaklaþtýrdýðý þu Cennetebak!" denilir. Sonra Cehenneme doðru bir delikaçýlýr. Oraya bakar. Alevlerin birbirini yeyip yok et-mek de olduðunu görür. Ona: "Ýþte makamýn bu-rasýdýr. Sen Cehennemin varlýðý hususunda þüpheve inkâr içerisinde idin, bu þüphe üzerine öldün vebu þüphe üzerine diriltileceksin inþaallah!" denilir.

Aslýna bakarsanýz Cehennemin ateþi buradangidiyor. Eðer çocuklarýmýza ve gençlerimize sahipçýkamazsak bu sorulara, Allah korusun, ayný ce-vaplarý vermek zorunda kalabilirler...

Bediüzzaman dedemin þu sözlerini þimdi dahaiyi anlýyorum: "Karþýmda müthiþ bir yangýn var.Alevleri göklere yükseliyor. Ýçinde evladým yaný-yor, imaným tutuþmuþ yanýyor. O yangýný söndür-meye, imanýmý kurtarmaya koþuyorum. Yolda biribeni kösteklemek iþtemiþ de ayaðým ona çarpmýþ.Ne ehemmiyeti var? O müthiþ yangýn karþýsýndabu küçük hadise bir kýymet ifade eder mi? Dar dü-þünceler! Dar görüþler!"

Evet, hakikati ayan eden bu hadis-i þerifin ýþý-ðýnda bu sözlerin manasýný daha iyi anliyorum! Anneler, babalar! Elinizi çabuk tutun... Gençlernereye gidiyor? Kur'an toptan hepimize soruyor"Nereye gidiyorsunuz?" Ey vicdan ehli, kalp ve gö-nül sahibi insanlarýmýz, biz çocuklar ve gençlerinellerinden tutunuz...

Cennet ve Cehennem

Adalet, Evlat Tanýmaz

Bugün sizlere Servet Ergin amcamdan dinledi-ðim ibretli bir kýssayý aktarmak istiyorum. Amr ibniAs, valiliði sýrasýnda yaptýðý bir düzenleme ile þehirplânýný yeniden ele almaya karar vermiþti, her inþa-at üzerinde titizlikle duruyordu. Plan içindeki bölge-lerden birinde Yahudi vatandaþlardan birine ait birbina vardý. Amr ibni As, bina sahibini çaðýrarak du-rumu izah etti ve bu yeri satmasý için kendisine bu-rasýnýn deðerinin iki katý ücret teklif etti. Adam kabuletmedi. "Hapse atarým." diye tehdit edince adam:"Seni Hz. Ömer'e þikâyet ederim." dedi. O'da: "Eder-sen et!" dedi. Bunun üzerine adam Hilâfet merkeziolan Medine'ye gitti. Halife Ömer'i arýyordu.

Adam, sora sora Hz. Ömer'i buldu. Hz. Ömer,yorulmuþ olduðu için bir taþý baþýnýn altýna koy-muþ dinleniyordu. Onun devlet baþkaný olduðunainanmakta güçlük çekiyordu. Biraz bekledi. Hz.Ömer uyanýnca adam derdini anlattý. Hz. Ömerorada duran bir kemik parçasýný alýp üzerine: "Biz,adalette Nûþerevan'dan geri mi kalacaðýz?" yazdýve adama: "Bunu götür, kendisine ver." dedi.

160

161

Adam olanlara inanamadý. "Bununla, Halifeile görüþtüðümü nasýl isbatlarým!" diye söylenerekmemleketine döndü. Birkaç gün sonra Amr ibn-iAs, adamý çaðýrarak sordu: "Gittin de ne oldu?"dedi. Adam: "Derdimi anlattým; ama hiçbir þeysöylemedi. Sadece bir kemik parçasýna bir cümle-cik yazýp bana verdi." Sonra da: 'Bunu valiye ver.'dedi. "Ama" dedi adam: "Kimse buna inanmaz di-ye o kemiði buraya getirmedim." Vali: "Onu banagetir bakalým." dedi. Adam evine gidip kemiði ge-tirdi ve valiye verdi. Vali yazýyý okuyunca, korku-dan ürpermiþ ve bembeyaz kesiliverdi. Adam þa-þýrdý. Vali: "Tamam, git iþine... Senin binana do-kunmayacaðým." dedi. Bunun üzerine adam: "Benarsasý ile beraber binayý hiç bir karþýlýk bekleme-den veriyorum. Ama ne olur, bana bu iþin hakika-týný anlat" dedi. Vali: "Hz. Ömer ile arkadaþtýk. Be-raber Ýran'a gitmiþtik. Ticaret yapacaktýk. Bir hanavardýk. Hancý bize: 'Çok hýrsýzlýk oluyor. Bir miktardaha para verin, paranýzý da bana teslim edin.Ben hem hayvanlarýnýzý, hem eþyalarýnýzý; hem deparanýzý koruma altýna alayým.' dedi. Biz kabul et-medik. Sabah uykudan uyandýðýmýzda, yastýðýmý-zýn altýna koyduðumuz paralarýmýz dâhil her þeyi-mizin çalýndýðýný gördük. Hemen þikâyete gittik.

Nûþeveran-ý Âdil bir hükümdardý. Ama huzu-runa çýkmak için bir hafta sýra beklemek geliyordu.Fakat bu zaman içinde beklerken yatacak yer veyiyecek veriyorlardý. Yani kimseyi darda býrakmý-yorlardý. Zamaný geldi karþýsýna çýktýk. Ben duru-

Adalet, Evlat Tanýmaz

mu anlattým. Nûþerevan: "Ey Arap! Ben sizin mal-larýnýzýn bekçisi miyim? Uyumasaydýnýz da çaldýr-masaydýnýz" dedi. Hz. Ömer: "Biz seni uyumuyorbiliyorduk" diye gürledi. Hükümdar kafalarýmýzýkestirir diye korktum. Fakat o: "Bir hafta bekleyin,onlarý buldurayým." dedi. Orada bir hafta dahamisafir edildik. Bir haftanýn sonunda baktýk ki herþeyimiz bulunup getirilmiþ. Mallarýmýzý ve paramý-zý verdikten sonra bize: "Sen þehrin bir kapýsýndan,sen de öbür kapýsýndan çýkacaksýn." diye tenbihetti. Kapýdan çýkarken baktým ki en yakýn veziriniastýrmýþ. Hz. Ömer de öbür kapýdan çýkarken hü-kümdarýn oðlunun asýlmýþ olduðunu görmüþ. Me-ðer hýrsýzlýðý bu ikisi organize ediyormuþ. Nûþere-van araþtýrýp bunlarý ortaya çýkarmýþ ve cezalarýnývermiþ... Þimdi anladýn mý meseleyi?" dedi.


162

163

El Emeði Alýn Teri

Misal âlemindeki görüþmelerinde Ýmam-ýÞimâl, Ferdiyet Makamýna nâil olmuþ olan Muh-yiddin ibn-i Arabî'ye þöyle der: "Sadece Allah'abaðlan, çünkü karþýlaþtýklarýndan hiç birinin, seninüzerinde otoritesi yoktur. Eðer istersen þeyhlerininfaziletlerini an.'' Bu makamda olan velilerin yara-dýlmýþ sýfatýný taþýyanlar arasýnda baðlý olduklarý veolabilecekleri zat, sadece Hz. Muhammed Musta-fa'dýr (s.a.s.) Hz. Hýzýr Aleyhisselam ve AbdülkadirGeylanî Hazretleri de Ferdiyet makamýndadýrlar.Hz. Musa ve Hz. Hýzýr kýssasýnda da görüldüðü gi-bi Hz. Hýzýr hem de ulül-azm bir peygamber olanHz. Musa aleyhisselamdan baðýmsýzdýr.

Bu hususta Bediüzzaman dedem diyor ki: "Ha-týrýma gelmeyen bir sýrrý, fâþ etmeye mecbur ol-dum. Þöyle ki; Risale-i Nur'un þahs-ý manevîsi ve oþahs-ý manevîyi temsil eden has þakirtlerinin þahs-ýmanevîsi 'Ferîd' makamýna mazhar olduklarý içindeðil hususî bir memleketin kutbu, belki ekseriyet-imutlaka ile Hicaz'da bulunan kutb-u a'zamýn tasar-rufundan hariçtir ve onun hükmü altýna girmeye

mecbur deðil. Her zamanda bulunan iki imam gi-bi, onu tanýmaya mecbur olmuyor. Ben, eskide, Ri-sale-i Nur'un þahs-ý manevisini, o imamlardan biri-sini zannediyordum. Þimdi anlýyorum ki; Gavs-ýA'zam'da, kutbiyet ve gavsiyetle beraber, 'ferdiyet'dahi bulunduðundan, âhir zamanda, þakirtlerininbaðlandýðý Risale-i Nur, o ferdiyet makamýnýn maz-harýdýr. Gizlenmeye lâyýk olan bu sýrr-ý azîmebinâen Mekke-i Mükerreme'de dahi farz-ý muhalolarak Risale-i Nur'un aleyhine bir itiraz kutb-ua'zamdan dahi gelse; Risale-i Nur þakirtleri sarsýl-mayýp, o mübarek kutb-u a'zamýn itirazýný, iltifat veselâm suretinde telâkki edip, teveccühünü de ka-zanmak için, medar-ý itiraz noktalarý o büyük üs-tadlarýna karþý izah etmek, ellerini öpmektir." (Kas-tamonu Lâhikasý)

Bazýlarý, yapýlarý itibarýyle zaten Ferdiyet ku-maþýndan dokunduklarý için farklýdýrlar: "Ýmam-ýRabbânî, o mektuplarýnda tavsiye ettiði gibi çokmektuplarýnda da ýsrarla þunu tavsiye ediyor:'Tevhid-i Kýble et.' yani birini üstad tut, arkasýdangit, baþkasýyla meþgul olma. Þu en mühim tavsiye-si, benim istidadýma ve ahvâl-i ruhiyeme muvâfýkgelmedi. Ne kadar düþündüm: 'Bunun arkasýndanmý, yoksa ötekinin mi, yoksa daha ötekinin mi ar-kasýndan gideyim?' diye hayrette kaldým. Her bi-rinde ayrý ayrý câzibedâr hâsiyetler var. Biriyle ik-tifâ edemiyordum. O tahayyürde iken Cenab-ýHakk'ýn rahmetiyle kalbime geldi ki: 'Bu muhteliftarikat ve yollarýn baþý ve bu cedvellerin menbaý


164

165

ve þu seyyârelerin güneþi, Kur'an-ý Hakîmdir. Ha-kikî tevhid-i kýble burda olur. Öyle ise en âlâ mür-þid de ve en mukaddes üstad da O'dur.' ...DemekKur'an'dan gelen o sözler ve o Nurlar, yalnýz aklîve ilmî meseleler deðil belki; kalbî, ruhî, hâlî imanîmeselelerdir ve pek yüksek ve kýymettar maârif-iÝlâhiye hükmündedirler." (28. Mektup 3. Mesele)

El Emeði Alýn Teri

166

Neme Lazým, Neme Gerek

Kanuni Sultan Süleyman, sütkardeþi YahyaEfendiye bir pusula göndermiþ, ondan OsmanlýDevletinin yýkýlmasýna yol açacak sebeplerin neolabileceðini sormuþtu. Yahya Efendi, Padiþahtangelen bu tezkireyi okuduktan sonra, ayný kâðýdýnarkasýna: "Neme gerek kardeþim." sözünü yazýpgöndermiþti. Bu cevap, Kanunî'nin canýný sýkmýþtý.Ýlk fýrsatta Yahya Efendinin Beþiktaþ’taki dergâhý-na gitti ve: "Aþk olsun aðabey! Sana çok kritik birkonu sordum, cevap bile vermedin!" diye sitemdebulundu. Yahya Efendi; soruya cevap verdiðinisöyleyince, Kanunî: "Tezkirenin arkasýna 'Nemegerek' diye yazýp yollamýþsýn. Herhangi bir cevapyoktu." dedi. Yahya Efendi þu açýklamayý yaptý:"Aradýðýn cevap oydu iþte Sultaným. Devletin yýký-lýþýna sebep olacak þeyi soruyordun. Bir devlette:'Neme lazým' 'Neme gerek' düþüncesi ortaya çýk-maya baþlarsa, o devlet yýkýlmaya baþlar."

Bu fakir ve garip Abdurrahman þimdi bu tarihîmeseleyi niçin yazdý? Evet, Yahya Efendinin bugörüþü her zaman geçerlidir. Bir toplumda bir

167

problem çýktýðý zaman herkesin "Bu benim iþim,benim meselem" diyerek, meseleye çözüm bulmakazmiyle ileri atýlmasý, merhum Necip Fazýl dede-min tabiriyle: "Saðýna ve soluna bakmadan" ken-disini ileri sürmesi gerekmektedir.

Bu hususta Bediüzzaman pîrim 'Münazarat'isimli eserinin sonlarýnda güzel bir açýklama yap-maktadýr. Bakýnýz ne diyor: "Hayat bir faaliyet veharekettir, þevk ise onun bineðidir. Fakat ümitsizlikonun kuvve-i maneviyesini kýrar. Onun için siz:"Allah'tan ümidinizi kesmeyiniz" ayetini ümitsizliðekarþý bir kýlýç gibi kullanýnýz. Sonra, baþkalarýndanüstünlük duygusu hücum eder, attan düþürür. Bu-na karþý: "Sýrf Allah için olunuz" prensibini o düþ-mana gönderiniz. Sonra acelecilik belasý çatar. SizCenab-ý Hakk'ýn Sabýr ismine dayanarak: "Sabre-din, birbirinize sabýr tavsiye edin, daima hazýrlýklýve uyanýk bulunun!" gerçeðine sarýlýn. Sonra ken-dini düþünme fikri ve tek baþýna kendi bildiðinehareket etme arzusu ortaya çýkar. Ona karþý: "Ýn-sanlarýn en hayýrlýsý, onlara en çok faydalý olanýdýr"hakikatýný çýkarýnýz. Sonra kendine itimatsýzlýðýn-dan iþi baþkasýna býrakmak hissi musallat olur.Ona karþý: "Siz hidayet üzere olduktan sonra baþ-kasýnýn dalâlette olmasý size zarar vermez." hakika-týný çýkarýnýz. Sonra, Allah'ýn iþine müdahale et-mek duygusu gelip toslar. Ona karþý: "Emrolundu-ðun gibi dosdoðru ol" ve: "Efendine karþý âmirliktaslama." prensiplerini gönder ta onun haddini bil-dirsinler. Sonra bütün meþakkatlerin anasý ve

Neme Lazým, Neme Gerek


168

umum rezaletlerin yuvasý olan rahatlýk meyli gelir,insaný sefillik zindanýna atar. Siz de: "Ýnsan için ça-lýþtýðýndan baþka yoktur." mücahidini o sihirbazcellâda gönderiniz. Evet, size meþakkatte büyükrahat var. Zira fýtratý heyecanlý olan insanýn rahatýyalnýz çalýþma ve mücadelededir."

Evet, çok doðru, bunun için ey benim çok çokmeþgul ve çok çok çalýþkan arýlarým eðer, rahatmeyline düþmüþ tenperverlere rastlarsanýz, bu söz-leri onlara hatýrlatýn da biraz gayrete gelsinler.

Yahya Efendi Hazretlerinin, âhiret kardeþi Padi-þah Kanunî Sultan Süleyman'a yaptýðý tavsiye ger-çekten çok mühimdir. Bizim de kulaðýmýza küpe ol-malýdýr.

Documents

Abdullah Aymaz - Citlembik-5 Dua Hazinesi - …...Dua Hazinesi Ýnsan, Cenab-ý Hakk'a ihlâsla kul olursa, Ce-nab-ý Hak da her þeyi onun emrine musahhar eder, hele iç inleyiþi