-
14 I I 15
Medi-Sfeer 438 ]26 maart 2014 Medi-Sfeer 438 ]26 maart 2014
Tot op vandaag werken de artsen van het Levenseinde
Informatieforum (LEIF) en van het Waalse Forum End of Life (EOL)
pro Deo, ook al is het werk dat ze uitvoeren mentaal erg belastend.
Als collega-artsen hun hulp inroepen wan-neer zij geconfronteerd
worden met een euthanasieverzoek van een patint, dan verlenen de
LEIF- en EOL-artsen dus gra-tis advies. Nochtans bestaat al sinds
eind 2007 een overeenkomst tussen de zieken-fondsen en de artsen
dat voor dat tweede of derde advies een vergoeding toegekend
moet worden, en sinds 2010 blokkeert het Riziv een bedrag van
zowat 180.000 euro voor de betaling ervan niet via de nomenclatuur,
maar via artikel 56 van de wet betreffende de verplichte
verzekering voor geneeskundige verzorging en uit-keringen. Doordat
een definitief akkoord over het financieringsmodel uitbleef,
krij-gen de LEIF- en EOL-artsen evenwel nog altijd geen vergoeding.
Maar daar komt straks verandering in.
Vorige week maandag bevestigde het Verzekeringscomit van het
Riziv LEIF en EOL als officile inrichtinde machten. Als
opdracht krijgen beide vzws niet alleen het faciliteren van het
tweede advies bij euthanasieaanvragen, maar ook de uit-betaling van
de vergoeding aan de artsen die zon tweede of derde advies
verlenen. Verder moeten ze een lijst bijhouden met artsen die
geraadpleegd kunnen worden door (huis)artsen aan wie een
euthana-sieverzoek gericht wordt enkel wie op die lijst staat,
heeft recht op een vergoe-ding. Ze moeten ook alle adviezen
regis-treren en er minstens eens om de vijf jaar verslag over
uitbrengen. De regeling treedt
in werking op 1 april 2014, met uitwerking op deze datum, zo
leerde het Riziv ons. Daar het budget al vastlag en het bepalen van
de inrichtende macht de bevoegd-heid van het Verzekeringscomit is,
moest de Algemene Raad voor Geneeskundige Verzorging zich hier deze
week niet meer over uitspreken. Wie wel nog roet in het eten kan
strooien in, is de rechtsprekende kamer van de Raad van State. Vier
artsen dienden daar vorig jaar het verzoek in om het KB van 7 maart
2013, dat de sa-menstelling en de bevoegdheden van de inrichtinde
macht regelt, te vernietigen. Het KB is zo opgesteld dat enkel LEIF
en
EOL in aanmerking kwamen om inrich-tende macht te worden, en dat
vinden wij een schending van het gelijkheidsbe-ginsel, zegt dr.
Daniel Devos (Zorgnet Vlaanderen), een van de vier. Wanneer de
uitspraak van de RvS volgt, is niet bekend. Wel duidelijk is dat
slechts twee antwoor-den mogelijk zijn: ofwel wordt het volledi-ge
KB geschrapt, ofwel worden de klagers in het ongelijk gesteld.
160 of 45 euro?
LEIF en EOL mikken op een vergoeding van om en rond de 160 euro
per advies, waarvan 10 euro als administratieve kost naar de
inrichtende macht gaat. Maar nu al is duidelijk dat het allerminst
eenvou-dig wordt dat streefbedrag uit te betalen. Het vastgelegde
jaarbudget bedraagt, de indexering meegerekend, een kleine 200.000
euro, vertelt prof. dr. Wim Dis-
telmans (VUB), voorzitter van vzw LEIF. Als je weet dat vorig
jaar 1.813 positieve adviezen verleend werden en dat vol-gens
Nederlands onderzoek tegen-over elk positief advies twee negatieve
adviezen staan, dan kom je uit op zowat 5.500 adviezen per jaar.
Veronderstel dat ongeveer 80% van die adviezen verleend wordt door
een arts met een bijkomende LEIF-opleiding, dan moeten we jaarlijks
4.400 adviezen vergoeden. (Uitgerekend komt dat op circa 45 euro
per advies, red.) Er is dus snel nood aan een bijstorting, of de
uitbetaling loopt van bij het begin mank.
Oorspronkelijk was er zelfs sprake van een retroactieve
uitbetaling vanaf 1 januari 2012. Artsen die sindsdien een tweede
of derde advies inzake een euthanasiever-zoek verleenden n op de
lijst van LEIF of EOL stonden, zouden daar dus voor
MS8395N
Advies bij zelfgekozen levenseinde vanaf volgende maand
vergoedHet is zover: artsen die een tweede of derde medisch advies
ge-ven bij een euthanasieverzoek, hebben vanaf 1 april 2014 recht
op een vergoeding. Dat werd vorige week maandag beslist op het
Verzekerinscomit van het Riziv. Gemikt wordt op een ver-goeding van
160 euro per advies, maar nu al is duidelijk dat het huidige budget
daar niet voor zal volstaan.
BEROEPSNIEUWS
Marc Moens (Bvas): Monopolie voor euthanasisten
Niet zo gelukkig met de manier waarop de vergoeding voor LEIF-
en EOL-artsen tot stand kwam, is dr. Marc Moens, ondervoorzitter
van de Bvas. Een van de belangrijkste bekommernissen van Moens en
de Bvas is de een-zijdigheid waar het huidige akkoord voor zorgt.
LEIF en EOL krijgen nu een feitelijk monopolie, en organisaties van
een andere strekking verliezen hun kans op financiering voor het
verstrekken van medisch advies bij een indivi-dueel verzoek om een
zelfgekozen levenseinde, reageert de ondervoorzitter tegenover onze
redactie. In 2010 werd dan wel een consensus bereikt met de
palliatieve zorgvertegenwoordigers, de palliatieve artsen voelen
zich toch platgedrukt door de lobby van de euthanasisten.
Mede daarom vroeg dr. Moens vorige week maandag een stemming
over de ontwerpovereenkomst. Naast de 4 aanwezige
Bvas-vertegenwoordigers stemden nog 3 andere leden tegen. Verder
waren er 16 stemmen voor en 13 onthoudingen, vertelt hij. Met
onthoudingen wordt evenwel geen reke-ning gehouden. En met 16
stemmen pro op 23 werd de tweederdemeerder-heid bereikt die nodig
was om het voorstel in de eerste stemronde goed te keuren.
In de vroege uurtjesWaarom zette de Bvas eind 2007 eigenlijk
haar handtekening onder een akkoord waarin een bedrag gereserveerd
werd voor de LEIF-toelage? Dat gebeurde in de vroege ochtend, na
vele uren debatteren over andere punten en kommas, aldus Moens. De
LEIF-toelage was een absolute eis van het ASGB, en wij wilden het
akkoord 2008 niet laten kapseizen voor een som van toen 180.000
euro.
Voor het feit dat een definitief akkoord nadien zo lang
uitbleef, heeft dr. Moens overigens een uitleg. Het ontwerpakkoord
van 2007 schreef voor dat de inrichtende macht een vzw moest zijn
die minstens vijf jaar bestond. Dat was per toeval op het lijf
geschreven van de vzw LEIF, die in 2002 werd opgericht. Aan
Franstalige zijde was in 2002 echter nog geen sprake van EOL. Dit
zou dan ook een mogelijke verklaring kunnen zijn voor het aanslepen
van dit dossier.
T.R.
De Raad van State buigt zich momenteel over een klacht van vier
artsen en kan de hele regeling nog naar de vuilbak verwijzen.
Reisziekte
Nausea
Braken
RUCALM Dimenhydrinate 50mgTabletten
labimab i g i n d e t a i l s
Vanaf 2 jaar
Vrije aflevering
SAMENVATTING VAN DE PRODUCTKENMERKEN 1. NAAM VAN HET
GENEESMIDDEL R Calm Dimenhydrinate 50mg tabletten 2. KWALITATIEVE
EN KWANTITATIEVE SAMENSTELLING En tablet bevat 50mg dimenhydrinaat
Hulpstof met bekend effect: lactose. Voor de volledige lijst van
hulpstoffen, zie rubriek 6.1. 3. FARMACEUTISCHE VORM Tabletten 4.
KLINISCHE GEGEVENS 4.1 Therapeutische indicaties - Preventie en
symptomatische behandeling van de reisziekte. - Beschikbaar voor de
preventie en de behandeling van nausea en braken met uitzondering
wanneer ze veroorzaakt worden door antimitotica. 4.2 Dosering en
wijze van toediening Dosering Reisziekte: - Volwassenen: 1 2
tabletten innemen uur voor het vertrek. Indien nodig, deze dosis
opnieuw innemen om de vier uur tijdens de reis. - Pediatrische
patintensKinderen van 2 tot 8 jaarTOTTABLETOMDEUURsKinderen van 8
tot 12 jaar: tablet om de 4 uur. Nausea en braken: - Volwassenen: 1
2 tabletten innemen bij het begin van de symptomen. Indien
noodzakelijk, deze inname om de 4 uur herhalen. Wijze van
toediening Oraal gebruik. 4.3 Contra-indicaties - Overgevoeligheid
voor het werkzame bestanddeel of voor n van de in rubriek 6.1
vermelde hulpstoffen. - Niet toedienen aan pasgeborenen gezien het
verhoogd risico op plotse dood ingeval van apnoe tijdens de slaap.
- Verband houdend METHETANTICHOLINERGISCHEFFECTsrisico op gesloten
hoek glaucoom, sRISICOOPURINERETENTIEdoor urethra- en
prostaatstoornissen. 4.4 Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen
bij gebruik Het gebruik van alcoholhoudende dranken, zoals trouwens
ieder geneesmiddel dat het centraal zenuwstelsel onderdrukt, is af
te raden tijdens de behandeling. Patinten met zeldzame erfelijke
aandoeningen als galactose-intolerantie, Lapp lactasedeficintie of
glucose-galactose malabsorptie, dienen dit geneesmiddel niet te
gebruiken. 4.5 Interacties met andere geneesmiddelen en andere
vormen van interactie - Potentialisering van de geneesmiddelen met
een depressieve werking op het centraal zenuwstelsel (hypnotica,
anesthetica, ) - Rekening houden met de potentialisering van
atropine-effecten (zie: ongewenste effecten) ingeval van een
associatie met andere anticholinergische substanties (andere
antihistaminica, neuroleptica, anticholinergische
anti-Parkinsonmiddelen, antispasmodica, atropinesubstanties,
disopyramide, tricyclische antidepressiva, ) - Voorzorgen moeten
genomen worden wanneer dimenhydrinaat gelijktijdig wordt toegediend
met bepaalde ototoxische antibiotica aangezien dimenhydrinaat
duizeligheid kan maskeren. 4.6 Vruchtbaarheid, zwangerschap en
borstvoeding Zwangerschap: het risico is niet gekend wegens gebrek
aan studies met proefdieren en klinische ervaring bij de mens.
Bijgevolg, en tevens uit voorzichtigheid: niet voorschrijven
tijdens de zwangerschap. Het langdurig gebruik van dimenhydrinaat
op het einde
van de zwangerschap kan oorzaak zijn van slaperigheid of
verhoogde prikkelbaarheid van het centraal zenuwstelsel bij
pasgeborenen. Borstvoeding: wegens gebrek aan gegevens over de
diffusie in de moedermelk en tevens uit voorzorg: niet
voorschrijven tijdens de borstvoeding. 4.7 Benvloeding van de
rijvaardigheid en het vermogen om machines te bedienen
Dimenhydrinaat veroorzaakt slaperigheid overdag bij de
gebruikelijke dosering. Het besturen van een voertuig en/of het
bedienen van machines moet afgeraden worden na de toediening van
dimenhydrinaat. 4.8 Bijwerkingen - Slaperigheid overdag (ze
varieert in functie van de patint en de leeftijd). -
Atropine-effecten zoals hyperviscositeit van de bronchiale
secreties, droge mond, accomodatiestoornissen, constipatie,
urineretentie, verwardheid of excitatie bij de bejaarde. 4.9
Overdosering Symptomen: overdosering kan convulsies en/of delirium
met hallucinaties veroorzaken. Behandeling: voorzichtige toediening
van snelwerkende anticonvulsiva langs IM- of IV-weg, samen met een
zelfs laattijdige maagspoeling. 5. FARMACOLOGISCHE EIGENSCHAPPEN
5.1 Farmacodynamische eigenschappen Farmacotherapeutische
categorie: aminoalkylethers, ATC-code: R06AA02 Dimenhydrinaat (DCl)
is een anti H1-antihistaminicum. Het bezit sedatieve eigenschappen
met anti-emetische effecten en met effecten op de duizeligheid. Het
heeft geen effect op de H2-receptoren. Zoals alle anti
H1-antihistaminica bezit het eveneens anticholinergische
eigenschappen: gezichtsstoornissen, moeilijkheden bij de mictie,
dyspnoe, droge mond, beklemdheid op de borst. 5.2 Farmacokinetische
eigenschappen Geen gegevens. 5.3 Gegevens uit het preklinisch
veiligheidsonderzoek Geen gegevens. 6. FARMACEUTISCHE GEGEVENS 6.1
Lijst van hulpstoffen Lactose Gelatine Talk Microkristallijne
cellulose Magnesiumstearaat Maszetmeel. 6.2 Gevallen van
onverenigbaarheid Niet van toepassing. 6.3 Houdbaarheid 5 jaar. 6.4
Speciale voorzorgsmaatregelen bij bewaren Bewaren in de
oorspronkelijke verpakking. Bewaren bij kamertemperatuur (15C 25C)
en ter bescherming tegen licht. Buiten het bereik van kinderen
houden. De vervaldatum staat duidelijk vermeld op de verpakking,
juist na het teken EXP. Het geneesmiddel vervalt de laatste dag van
de maand en van het jaar die gedrukt zijn na het teken EXP. 6.5
Aard en inhoud van de verpakking R Calm Dimenhydrinate 12
tabletten: 1 blisterverpakking met 12 tabletten R Calm
Dimenhydrinate 24 tabletten: 2 blisterverpakkingen met elk 12
tabletten. 6.6 Speciale voorzorgsmaatregelen voor het verwijderen
Geen bijzondere vereisten. 7. HOUDER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN
DE HANDEL BRENGEN LABIMA NV, Van Volxemlaan 328, B-1190 BRUSSEL. 8.
NUMMER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN BE200051 9.
DATUM VAN EERSTE VERLENING VAN DE VERGUNNING/HERNIEUWING VAN DE
VERGUNNING Datum van eerste verlening van de vergunning: 23
december 1998 Datum van laatste hernieuwing: 17 mei 2005 10. DATUM
VAN HERZIENING VAN DE TEKST 05/2013 Datum van goedkeuring van de
tekst: 06/2013
Prijs: 9,39 Dr. Marc Desmet (palliatief arts): Ongezonde
machtsconcentratie
Dr. Marc Desmet, jezuet en vol-tijds arts palliatieve zorg in
het Hasseltse Jessa Ziekenhuis, treedt Marc Moens bij. Het is
duidelijk dat het hele KB van de hand is van een LEIF-gezinde
auteur, vindt hij. Het is zo opgesteld dat er bijna onmogelijk een
andere orga-nisatie in aanmerking kwam om inrichtende macht te
worden. De Federatie Palliatieve Zorg Vlaan-deren heeft zich in
oktober 2011 neergelegd bij de consensus, maar van harte was dat
niet.
Dr. Desmet vindt het verder on-gezond dat prof. Distelmans nu
zowel de uitvoerende, de rech-telijke als de wetgevende macht
krijgt. Dezelfde figuur is nu im-mers niet alleen voorzitter van de
vzw LEIF, die euthanasien niet alleen ondersteunt maar vaak ook
zelf uitvoert, en voorzitter van de Federale Controle- en Evaluatie
Commissie Euthanasie, maar ook de persoon die via de inrichtende
macht bepaalt wie geschikt wordt geacht om als tweede arts betaald
te kunnen worden, stelt hij. Een dergelijke concentratie van macht
is volgens mij ongezond. Artsen met veel meer palliatieve en
ethi-sche expertise dan de 24-uren-LEIF-cursus dreigen uitgesloten
te worden van de begeleiding van mensen met euthanasievragen.
Mediatieke monopolieTot slot krijgen de media een veeg uit de
pan. Zij helpen welwillig mee aan het feitelijke mediatieke
monopolie van professor Distel-mans door steeds dezelfde expert in
deze materie naar voren te halen.
T.R.
betaald worden. Maar van die retroactivi-teit komt niets in
huis, klinkt het bij het Riziv. En dat is misschien maar best ook,
vindt Distelmans. Gezien de budgettaire krapte denk ik dat we dit
geld beter voor toekomstige adviezen gebruiken.
Nederland
LEIF voerde niet lang geleden onderzoek uit naar hoeveel tijd
zon advies ongeveer kost aan een arts. De verplaatsing inbe-grepen
kom je toch gemakkelijk uit op vier uur per advies. Een vergoeding
van on-
der voorbehoud 160 euro is dus zeker niet overdreven veel,
integendeel. Maar het is een begin, aldus prof. Distelmans. Om u
een idee te geven: in Nederland krijgen artsen van Steun en
Consultatie Euthanasie Nederland (SCEN) ongeveer 330 euro voor
hetzelfde werk.
Kunnen andere artsen dan LEIF- en EOL-artsen eigenlijk een
vergoeding krij-gen voor het verstrekken van een tweede of derde
advies bij een euthanasiever-zoek? Distelmans: In een
overgangs-maatregel zeker, tenminste als die artsen
vergelijkbare kennis dan wel ervaring kun-nen aantonen aan het
college van artsen. Dat college bestaat uit twaalf artsen uit alle
geledingen en ziet toe op de lijst van de artsen die als
vergoedbare adviesver-strekkers kunnen fungeren.
Twee soorten LEIF-artsen
Niet alle LEIF-artsen leveren daadwerke-lijk advies. Er zijn
twee soorten LEIF-art-sen, legt prof. Distelmans uit. Je hebt
artsen die de cursus volgen ter persoonlij-ke verrijking en je hebt
zij die de opleiding
volgen om later daadwerkelijk als LEIF-arts aan de slag te
kunnen. In het totaal hebben al zowat 400 artsen de LEIF-oplei-ding
succesvol afgerond, maar de harde kern bestaat uit 150 200. Dat
zijn dus artsen die effectief adviezen verlenen en die tweemaal per
jaar bijeenkomen voor intervisiemomenten.
De opleiding tot LEIF-arts telt 24 lesuren en bestaat uit een
basisintroductie van zes uur en enkele vervolgcursussen. ]
Tijs Ruysschaert
BEROEPSNIEUWS
-
14 I I 15
Medi-Sfeer 438 ]26 maart 2014 Medi-Sfeer 438 ]26 maart 2014
Tot op vandaag werken de artsen van het Levenseinde
Informatieforum (LEIF) en van het Waalse Forum End of Life (EOL)
pro Deo, ook al is het werk dat ze uitvoeren mentaal erg belastend.
Als collega-artsen hun hulp inroepen wan-neer zij geconfronteerd
worden met een euthanasieverzoek van een patint, dan verlenen de
LEIF- en EOL-artsen dus gra-tis advies. Nochtans bestaat al sinds
eind 2007 een overeenkomst tussen de zieken-fondsen en de artsen
dat voor dat tweede of derde advies een vergoeding toegekend
moet worden, en sinds 2010 blokkeert het Riziv een bedrag van
zowat 180.000 euro voor de betaling ervan niet via de nomenclatuur,
maar via artikel 56 van de wet betreffende de verplichte
verzekering voor geneeskundige verzorging en uit-keringen. Doordat
een definitief akkoord over het financieringsmodel uitbleef,
krij-gen de LEIF- en EOL-artsen evenwel nog altijd geen vergoeding.
Maar daar komt straks verandering in.
Vorige week maandag bevestigde het Verzekeringscomit van het
Riziv LEIF en EOL als officile inrichtinde machten. Als
opdracht krijgen beide vzws niet alleen het faciliteren van het
tweede advies bij euthanasieaanvragen, maar ook de uit-betaling van
de vergoeding aan de artsen die zon tweede of derde advies
verlenen. Verder moeten ze een lijst bijhouden met artsen die
geraadpleegd kunnen worden door (huis)artsen aan wie een
euthana-sieverzoek gericht wordt enkel wie op die lijst staat,
heeft recht op een vergoe-ding. Ze moeten ook alle adviezen
regis-treren en er minstens eens om de vijf jaar verslag over
uitbrengen. De regeling treedt
in werking op 1 april 2014, met uitwerking op deze datum, zo
leerde het Riziv ons. Daar het budget al vastlag en het bepalen van
de inrichtende macht de bevoegd-heid van het Verzekeringscomit is,
moest de Algemene Raad voor Geneeskundige Verzorging zich hier deze
week niet meer over uitspreken. Wie wel nog roet in het eten kan
strooien in, is de rechtsprekende kamer van de Raad van State. Vier
artsen dienden daar vorig jaar het verzoek in om het KB van 7 maart
2013, dat de sa-menstelling en de bevoegdheden van de inrichtinde
macht regelt, te vernietigen. Het KB is zo opgesteld dat enkel LEIF
en
EOL in aanmerking kwamen om inrich-tende macht te worden, en dat
vinden wij een schending van het gelijkheidsbe-ginsel, zegt dr.
Daniel Devos (Zorgnet Vlaanderen), een van de vier. Wanneer de
uitspraak van de RvS volgt, is niet bekend. Wel duidelijk is dat
slechts twee antwoor-den mogelijk zijn: ofwel wordt het volledi-ge
KB geschrapt, ofwel worden de klagers in het ongelijk gesteld.
160 of 45 euro?
LEIF en EOL mikken op een vergoeding van om en rond de 160 euro
per advies, waarvan 10 euro als administratieve kost naar de
inrichtende macht gaat. Maar nu al is duidelijk dat het allerminst
eenvou-dig wordt dat streefbedrag uit te betalen. Het vastgelegde
jaarbudget bedraagt, de indexering meegerekend, een kleine 200.000
euro, vertelt prof. dr. Wim Dis-
telmans (VUB), voorzitter van vzw LEIF. Als je weet dat vorig
jaar 1.813 positieve adviezen verleend werden en dat vol-gens
Nederlands onderzoek tegen-over elk positief advies twee negatieve
adviezen staan, dan kom je uit op zowat 5.500 adviezen per jaar.
Veronderstel dat ongeveer 80% van die adviezen verleend wordt door
een arts met een bijkomende LEIF-opleiding, dan moeten we jaarlijks
4.400 adviezen vergoeden. (Uitgerekend komt dat op circa 45 euro
per advies, red.) Er is dus snel nood aan een bijstorting, of de
uitbetaling loopt van bij het begin mank.
Oorspronkelijk was er zelfs sprake van een retroactieve
uitbetaling vanaf 1 januari 2012. Artsen die sindsdien een tweede
of derde advies inzake een euthanasiever-zoek verleenden n op de
lijst van LEIF of EOL stonden, zouden daar dus voor
MS8395N
Advies bij zelfgekozen levenseinde vanaf volgende maand
vergoedHet is zover: artsen die een tweede of derde medisch advies
ge-ven bij een euthanasieverzoek, hebben vanaf 1 april 2014 recht
op een vergoeding. Dat werd vorige week maandag beslist op het
Verzekerinscomit van het Riziv. Gemikt wordt op een ver-goeding van
160 euro per advies, maar nu al is duidelijk dat het huidige budget
daar niet voor zal volstaan.
BEROEPSNIEUWS
Marc Moens (Bvas): Monopolie voor euthanasisten
Niet zo gelukkig met de manier waarop de vergoeding voor LEIF-
en EOL-artsen tot stand kwam, is dr. Marc Moens, ondervoorzitter
van de Bvas. Een van de belangrijkste bekommernissen van Moens en
de Bvas is de een-zijdigheid waar het huidige akkoord voor zorgt.
LEIF en EOL krijgen nu een feitelijk monopolie, en organisaties van
een andere strekking verliezen hun kans op financiering voor het
verstrekken van medisch advies bij een indivi-dueel verzoek om een
zelfgekozen levenseinde, reageert de ondervoorzitter tegenover onze
redactie. In 2010 werd dan wel een consensus bereikt met de
palliatieve zorgvertegenwoordigers, de palliatieve artsen voelen
zich toch platgedrukt door de lobby van de euthanasisten.
Mede daarom vroeg dr. Moens vorige week maandag een stemming
over de ontwerpovereenkomst. Naast de 4 aanwezige
Bvas-vertegenwoordigers stemden nog 3 andere leden tegen. Verder
waren er 16 stemmen voor en 13 onthoudingen, vertelt hij. Met
onthoudingen wordt evenwel geen reke-ning gehouden. En met 16
stemmen pro op 23 werd de tweederdemeerder-heid bereikt die nodig
was om het voorstel in de eerste stemronde goed te keuren.
In de vroege uurtjesWaarom zette de Bvas eind 2007 eigenlijk
haar handtekening onder een akkoord waarin een bedrag gereserveerd
werd voor de LEIF-toelage? Dat gebeurde in de vroege ochtend, na
vele uren debatteren over andere punten en kommas, aldus Moens. De
LEIF-toelage was een absolute eis van het ASGB, en wij wilden het
akkoord 2008 niet laten kapseizen voor een som van toen 180.000
euro.
Voor het feit dat een definitief akkoord nadien zo lang
uitbleef, heeft dr. Moens overigens een uitleg. Het ontwerpakkoord
van 2007 schreef voor dat de inrichtende macht een vzw moest zijn
die minstens vijf jaar bestond. Dat was per toeval op het lijf
geschreven van de vzw LEIF, die in 2002 werd opgericht. Aan
Franstalige zijde was in 2002 echter nog geen sprake van EOL. Dit
zou dan ook een mogelijke verklaring kunnen zijn voor het aanslepen
van dit dossier.
T.R.
De Raad van State buigt zich momenteel over een klacht van vier
artsen en kan de hele regeling nog naar de vuilbak verwijzen.
Reisziekte
Nausea
Braken
RUCALM Dimenhydrinate 50mgTabletten
labimab i g i n d e t a i l s
Vanaf 2 jaar
Vrije aflevering
SAMENVATTING VAN DE PRODUCTKENMERKEN 1. NAAM VAN HET
GENEESMIDDEL R Calm Dimenhydrinate 50mg tabletten 2. KWALITATIEVE
EN KWANTITATIEVE SAMENSTELLING En tablet bevat 50mg dimenhydrinaat
Hulpstof met bekend effect: lactose. Voor de volledige lijst van
hulpstoffen, zie rubriek 6.1. 3. FARMACEUTISCHE VORM Tabletten 4.
KLINISCHE GEGEVENS 4.1 Therapeutische indicaties - Preventie en
symptomatische behandeling van de reisziekte. - Beschikbaar voor de
preventie en de behandeling van nausea en braken met uitzondering
wanneer ze veroorzaakt worden door antimitotica. 4.2 Dosering en
wijze van toediening Dosering Reisziekte: - Volwassenen: 1 2
tabletten innemen uur voor het vertrek. Indien nodig, deze dosis
opnieuw innemen om de vier uur tijdens de reis. - Pediatrische
patintensKinderen van 2 tot 8 jaarTOTTABLETOMDEUURsKinderen van 8
tot 12 jaar: tablet om de 4 uur. Nausea en braken: - Volwassenen: 1
2 tabletten innemen bij het begin van de symptomen. Indien
noodzakelijk, deze inname om de 4 uur herhalen. Wijze van
toediening Oraal gebruik. 4.3 Contra-indicaties - Overgevoeligheid
voor het werkzame bestanddeel of voor n van de in rubriek 6.1
vermelde hulpstoffen. - Niet toedienen aan pasgeborenen gezien het
verhoogd risico op plotse dood ingeval van apnoe tijdens de slaap.
- Verband houdend METHETANTICHOLINERGISCHEFFECTsrisico op gesloten
hoek glaucoom, sRISICOOPURINERETENTIEdoor urethra- en
prostaatstoornissen. 4.4 Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen
bij gebruik Het gebruik van alcoholhoudende dranken, zoals trouwens
ieder geneesmiddel dat het centraal zenuwstelsel onderdrukt, is af
te raden tijdens de behandeling. Patinten met zeldzame erfelijke
aandoeningen als galactose-intolerantie, Lapp lactasedeficintie of
glucose-galactose malabsorptie, dienen dit geneesmiddel niet te
gebruiken. 4.5 Interacties met andere geneesmiddelen en andere
vormen van interactie - Potentialisering van de geneesmiddelen met
een depressieve werking op het centraal zenuwstelsel (hypnotica,
anesthetica, ) - Rekening houden met de potentialisering van
atropine-effecten (zie: ongewenste effecten) ingeval van een
associatie met andere anticholinergische substanties (andere
antihistaminica, neuroleptica, anticholinergische
anti-Parkinsonmiddelen, antispasmodica, atropinesubstanties,
disopyramide, tricyclische antidepressiva, ) - Voorzorgen moeten
genomen worden wanneer dimenhydrinaat gelijktijdig wordt toegediend
met bepaalde ototoxische antibiotica aangezien dimenhydrinaat
duizeligheid kan maskeren. 4.6 Vruchtbaarheid, zwangerschap en
borstvoeding Zwangerschap: het risico is niet gekend wegens gebrek
aan studies met proefdieren en klinische ervaring bij de mens.
Bijgevolg, en tevens uit voorzichtigheid: niet voorschrijven
tijdens de zwangerschap. Het langdurig gebruik van dimenhydrinaat
op het einde
van de zwangerschap kan oorzaak zijn van slaperigheid of
verhoogde prikkelbaarheid van het centraal zenuwstelsel bij
pasgeborenen. Borstvoeding: wegens gebrek aan gegevens over de
diffusie in de moedermelk en tevens uit voorzorg: niet
voorschrijven tijdens de borstvoeding. 4.7 Benvloeding van de
rijvaardigheid en het vermogen om machines te bedienen
Dimenhydrinaat veroorzaakt slaperigheid overdag bij de
gebruikelijke dosering. Het besturen van een voertuig en/of het
bedienen van machines moet afgeraden worden na de toediening van
dimenhydrinaat. 4.8 Bijwerkingen - Slaperigheid overdag (ze
varieert in functie van de patint en de leeftijd). -
Atropine-effecten zoals hyperviscositeit van de bronchiale
secreties, droge mond, accomodatiestoornissen, constipatie,
urineretentie, verwardheid of excitatie bij de bejaarde. 4.9
Overdosering Symptomen: overdosering kan convulsies en/of delirium
met hallucinaties veroorzaken. Behandeling: voorzichtige toediening
van snelwerkende anticonvulsiva langs IM- of IV-weg, samen met een
zelfs laattijdige maagspoeling. 5. FARMACOLOGISCHE EIGENSCHAPPEN
5.1 Farmacodynamische eigenschappen Farmacotherapeutische
categorie: aminoalkylethers, ATC-code: R06AA02 Dimenhydrinaat (DCl)
is een anti H1-antihistaminicum. Het bezit sedatieve eigenschappen
met anti-emetische effecten en met effecten op de duizeligheid. Het
heeft geen effect op de H2-receptoren. Zoals alle anti
H1-antihistaminica bezit het eveneens anticholinergische
eigenschappen: gezichtsstoornissen, moeilijkheden bij de mictie,
dyspnoe, droge mond, beklemdheid op de borst. 5.2 Farmacokinetische
eigenschappen Geen gegevens. 5.3 Gegevens uit het preklinisch
veiligheidsonderzoek Geen gegevens. 6. FARMACEUTISCHE GEGEVENS 6.1
Lijst van hulpstoffen Lactose Gelatine Talk Microkristallijne
cellulose Magnesiumstearaat Maszetmeel. 6.2 Gevallen van
onverenigbaarheid Niet van toepassing. 6.3 Houdbaarheid 5 jaar. 6.4
Speciale voorzorgsmaatregelen bij bewaren Bewaren in de
oorspronkelijke verpakking. Bewaren bij kamertemperatuur (15C 25C)
en ter bescherming tegen licht. Buiten het bereik van kinderen
houden. De vervaldatum staat duidelijk vermeld op de verpakking,
juist na het teken EXP. Het geneesmiddel vervalt de laatste dag van
de maand en van het jaar die gedrukt zijn na het teken EXP. 6.5
Aard en inhoud van de verpakking R Calm Dimenhydrinate 12
tabletten: 1 blisterverpakking met 12 tabletten R Calm
Dimenhydrinate 24 tabletten: 2 blisterverpakkingen met elk 12
tabletten. 6.6 Speciale voorzorgsmaatregelen voor het verwijderen
Geen bijzondere vereisten. 7. HOUDER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN
DE HANDEL BRENGEN LABIMA NV, Van Volxemlaan 328, B-1190 BRUSSEL. 8.
NUMMER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN BE200051 9.
DATUM VAN EERSTE VERLENING VAN DE VERGUNNING/HERNIEUWING VAN DE
VERGUNNING Datum van eerste verlening van de vergunning: 23
december 1998 Datum van laatste hernieuwing: 17 mei 2005 10. DATUM
VAN HERZIENING VAN DE TEKST 05/2013 Datum van goedkeuring van de
tekst: 06/2013
Prijs: 9,39 Dr. Marc Desmet (palliatief arts): Ongezonde
machtsconcentratie
Dr. Marc Desmet, jezuet en vol-tijds arts palliatieve zorg in
het Hasseltse Jessa Ziekenhuis, treedt Marc Moens bij. Het is
duidelijk dat het hele KB van de hand is van een LEIF-gezinde
auteur, vindt hij. Het is zo opgesteld dat er bijna onmogelijk een
andere orga-nisatie in aanmerking kwam om inrichtende macht te
worden. De Federatie Palliatieve Zorg Vlaan-deren heeft zich in
oktober 2011 neergelegd bij de consensus, maar van harte was dat
niet.
Dr. Desmet vindt het verder on-gezond dat prof. Distelmans nu
zowel de uitvoerende, de rech-telijke als de wetgevende macht
krijgt. Dezelfde figuur is nu im-mers niet alleen voorzitter van de
vzw LEIF, die euthanasien niet alleen ondersteunt maar vaak ook
zelf uitvoert, en voorzitter van de Federale Controle- en Evaluatie
Commissie Euthanasie, maar ook de persoon die via de inrichtende
macht bepaalt wie geschikt wordt geacht om als tweede arts betaald
te kunnen worden, stelt hij. Een dergelijke concentratie van macht
is volgens mij ongezond. Artsen met veel meer palliatieve en
ethi-sche expertise dan de 24-uren-LEIF-cursus dreigen uitgesloten
te worden van de begeleiding van mensen met euthanasievragen.
Mediatieke monopolieTot slot krijgen de media een veeg uit de
pan. Zij helpen welwillig mee aan het feitelijke mediatieke
monopolie van professor Distel-mans door steeds dezelfde expert in
deze materie naar voren te halen.
T.R.
betaald worden. Maar van die retroactivi-teit komt niets in
huis, klinkt het bij het Riziv. En dat is misschien maar best ook,
vindt Distelmans. Gezien de budgettaire krapte denk ik dat we dit
geld beter voor toekomstige adviezen gebruiken.
Nederland
LEIF voerde niet lang geleden onderzoek uit naar hoeveel tijd
zon advies ongeveer kost aan een arts. De verplaatsing inbe-grepen
kom je toch gemakkelijk uit op vier uur per advies. Een vergoeding
van on-
der voorbehoud 160 euro is dus zeker niet overdreven veel,
integendeel. Maar het is een begin, aldus prof. Distelmans. Om u
een idee te geven: in Nederland krijgen artsen van Steun en
Consultatie Euthanasie Nederland (SCEN) ongeveer 330 euro voor
hetzelfde werk.
Kunnen andere artsen dan LEIF- en EOL-artsen eigenlijk een
vergoeding krij-gen voor het verstrekken van een tweede of derde
advies bij een euthanasiever-zoek? Distelmans: In een
overgangs-maatregel zeker, tenminste als die artsen
vergelijkbare kennis dan wel ervaring kun-nen aantonen aan het
college van artsen. Dat college bestaat uit twaalf artsen uit alle
geledingen en ziet toe op de lijst van de artsen die als
vergoedbare adviesver-strekkers kunnen fungeren.
Twee soorten LEIF-artsen
Niet alle LEIF-artsen leveren daadwerke-lijk advies. Er zijn
twee soorten LEIF-art-sen, legt prof. Distelmans uit. Je hebt
artsen die de cursus volgen ter persoonlij-ke verrijking en je hebt
zij die de opleiding
volgen om later daadwerkelijk als LEIF-arts aan de slag te
kunnen. In het totaal hebben al zowat 400 artsen de LEIF-oplei-ding
succesvol afgerond, maar de harde kern bestaat uit 150 200. Dat
zijn dus artsen die effectief adviezen verlenen en die tweemaal per
jaar bijeenkomen voor intervisiemomenten.
De opleiding tot LEIF-arts telt 24 lesuren en bestaat uit een
basisintroductie van zes uur en enkele vervolgcursussen. ]
Tijs Ruysschaert
BEROEPSNIEUWS
