Album zdjęć o tematyce łowieckiej Andrzej Kończyk (ak)

Przygodę z łowiectwem zacząłem w 2004 roku. Uczestniczyłem w polowaniach zbiorowych jako

naganiacz.

Oto fotografie z mojego pierwszego polowania, na którym to kol. Piotr Kowalski strzelił odyńca

ok. 130 kg. Wszyscy przyglądali się dzikowi i podziwiali oręż.

Imponujące trofeum.

Na pokocie ok. 5 dzików. Miałem wtedy satysfakcję jako naganiacz, że dzięki mojej wytężonej

pracy, były widoczne natychmiastowe efekty. Patronował naganiaczom w tamtych czasach, kol.

Jurek Jasiński, jego szkoła dawała jak widać owocne wyniki.

Dużym zakłopotaniem dla młodego adepta myślistwa, (czyli dla naganiacza stażysty)

było wchodzenie z kijkiem i kiełbaską bliżej ognia. Można wtedy było się spotkać z

kąśliwą, ale śmieszną uwagą. W oczach stażysty to przy ognisku panowała jakaś

tajemnicza hierarchia. Część myśliwych konsumowała w milczeniu podśmiechując się

tylko ze śmieszniejszych kawałów. Kawały za to opowiadali jak mi się wtedy wydawało

wielcy, brzuchaci i wąsaci myśliwi tzw. „żubry”. Taki właśnie obraz „prawdziwego”

myśliwego nosiłem gdzieś w głowie.

Te dziki wypędziłem z miotu na linię myśliwych.

„Pokot” – 2005

Poznawałem coraz to nowe zakątki naszych łowisk i już bezgranicznie zakochałem się w

zróżnicowanym terenie Warmii i Mazur.

Taki poranny brzask na leśnej drodze chyba każdemu kojarzy się z porannym

polowaniem.

W końcu na kursie dla kandydatów mogłem postrzelać. 9.kwiecień 2005. Gutkowo.

Te zdjęcie podpisałem wtedy tak: „oś myśliwska 2z5, dzik (du*a)”.

A tu na zdjęciu moi koledzy ze stażu (wspólne mioty i pędzenia) bracia Napiórkowscy

Oto tabun kurzu, gdy większa wataszka buchtuje w poszukiwaniu żołędzi.

2004 rok – okolice Tracka

Oprócz czystej przyjemności są jeszcze te drugie przyjemności:sadzimy pas zaporowy

Po zdaniu egzaminów i po dokonaniu pewnych zakupów zacząłem polować.

Na swojego pierwszego dzika czekałem bardzo długo i w końcu pewnego wieczora…

Mój pierwszy dzik.

W polowaniu towarzyszył mi kol. Marcin Mokwiński i to on dostąpił honorów i zgodnie

z tradycją …

Szczęścia tego wieczoru nie było końca. Jak niepisana tradycja nakazuję - pokropiliśmy

moje chrzciny i następnego dnia rano głowa bolała od huku wystrzału.

Ślubowanie przebiegało w bardzo miłej atmosferze.

2005r

Na zdjęciu razem z moim wprowadzającym(opiekunem) kol. Józefem Szareckim.

W dodatku kolega został królem sezonu.

Kol. Józek ponadto jest wice-łowczym i bardzo chętnie pomaga własnym sprzętem w

pracach gospodarczych w kole.

* * *

Na polowaniach zbiorowych szło mi już dużo lepiej!

Trofeum czyli skóra z tego łaciatego dzika, który zresztą dał mi króla polowania, wisi

dzisiaj w moim domu.

(zdjęcia były skanowane, więc dlatego nic nie da wycieranie okularów )