Allemaal automotive technologie brochure - ACE

allemaal automotivetechnologie !

Verhalen van hbo-studentenenafgestudeerdenautomotive

www.acemobility.nl

inhoud

pagina

voorwoord 3

ouders en decanen 4

inleiding 5

Studenten aan het woord

elmar van nieland (Fontys) 6

martijn van lagemaat (Fontys) 9

Simon arends (HAN) 10

Jan Wijkniet (HAN) 11

Sietze van oorschot (Hogeschool Rotterdam) 14

ewoud van elderen (Hogeschool Rotterdam) 16

Reinier Weterings (Hogeschool Rotterdam) 17

afgestudeerden aan het woord

Rick lo-a-njoe (Fontys) 18

thomas mooren (Fontys) 20

margo van Drimmelen (Fontys) 22

Jan Saenen (HAN) 24

Siemen Weidenaar (HAN) 26

Bart vink (HAN) 28

lennart van der linden (Hogeschool Rotterdam) 31

ug ur Yangin (Hogeschool Rotterdam) 33

over ace 35

voorwoordAutomotive Engineering en Technologie is topsport:

complex systeemgedrag, meerdere disciplines,

en hoge betrouwbaarheidseisen. De moderne

autotechniek is heel snel echte High Tech aan het

worden. Schone auto’s (elektrisch en hybride),

en slimme auto’s (connecties en autonoom)

vragen ambitieuze studenten die in een moderne

omgeving op systeemniveau leren denken.

Het uitdagende programma van ACE biedt dit,

met de faciliteiten van de Automotive Campus,

en in samenwerking met de TU/eindhoven!

Prof. dr. ir. M (Maarten) Steinbuch,TU/e, Eindhoven (afdeling Control Systems Technology)

3

Meebouwen aan de auto’s van morgen?Zelf een bijdrage leveren aan het oplossen van het fileprobleem? Wie droomt van een prachtbaan in de ICT, elektronica of voertuigtechniek, vind in de regio Helmond een machtige voedingsbodem.Met toponderwijs op mbo-, hbo- en universitair niveau. Wat je leert kun je hier bovendien terugzien en toetsen in de praktijk op de Automotive Campus. Een plek waar de testfaciliteiten zo uitgebreid zijn, dat de hele wereld ernaar afreist om innovaties te beproeven. Bovendien is Helmond gelegen middenin Brainport, de thuisbasis van bedrijven, research- en kennisinstellingen van wereldklasse.Om een geweldige stageplek of werkgever hoef je je dus niet druk te maken. Wie zich van zijn beste kant laat zien, heeft die het hier voor het uitkiezen.

MILIEUMARKETINGVEILIGHEIDICTAANDRIJVINGONTWERPEN EN MAKENTESTEN

ouders en decanenVoor ouders en decanen menen wij dat dit boekje “Allemaal automotive technologie!” net zo veel waarde zal hebben als voor de leerling die een vervolgopleiding moet gaan kiezen. En waarbij die leerling dan denkt aan het domein automotive, het op dit moment meest innovatieve domein, waar werkgelegenheid absoluut geen issue is; alle studenten HEBBEN namelijk een baan voordat ze zijn afgestudeerd. En het is al jaren een high-tech beroep, geen vies beroep voor sleutelaars. Integendeel!De verhalen van de studenten en afgestudeerden zijn soms redelijk uitgebreid, maar juist hierdoor krijgt de lezer wel een heel goed beeld van zowel opleiding, beroep als mogelijke carriere.

aan bod komen:• De uiteenlopende motivaties van leerlingen om te kiezen voor de opleiding en/of bepaalde school• De – in sommige gevallen – worsteling om toch uiteindelijk de juiste studie gekozen te hebben. Het KAN gewoon zijn dat het kind verkeerd gekozen heeft.• De diversiteit van het domein op zowel puur technisch als technisch/commercieel gebied• De noodzakelijke instelling om tot het goede resultaat te komen• De waarde van een goed gekozen vooropleiding met interesse voor exacte vakken als wiskunde,

natuurkunde en scheikunde.

lees de 6 studietips van studenten! Ze staan verspreid in deze brochure.

tiP1

4

inleidingDit boekje “Allemaal automotive technologie!” is samengesteld om potentiële studenten een goede, uitgebreide indruk te geven waarom de studie door studenten gekozen is en hoe de carrière van (aankomende) automotive engineers eruit kan zien. Een ding is zeker: dynamisch!Sommige verhalen zijn kort, andere zijn uitvoeriger. De reden dat sommige verhalen uitvoerig zijn zit in het feit dat sommige studenten soms een aardige zoektocht hebben afgelegd op zoek naar de (uiteindelijk) juiste studie.

Het is niet zo verwonderlijk dat niet altijd direct de juiste studie is gekozen, door het grote aanbod aan technologie-opleidingen op hbo-niveau.

Alle automotive ingenieurs vertellen in hun eigen woorden over hun drijfveren, passies en ambities binnen dit uiterst innovatieve domein. Hopelijk zijn de verhalen voor jou een inspiratiebron om straks een goede studiekeuze te kunnen maken. Naast dit boekje verzorgen wij ook automotive tours, meeloopdagen en ondersteuning bij profielwerkstukken, om er maar een paar te noemen. Vooral de automotive tours waarbij leerlingen, VOORDAT ze aan de opleiding gaan beginnen bedrijven bezoeken, blijken zeer goed te helpen in de beeldvorming. Want op een dag zie je met vier bliksembezoeken bij vier compleet verschillende bedrijven hoe het er op de werkvloer nu écht aan toe gaat. Meer info? Bezoek de website www.acemobility.nl !

Woord van dankIk wil alle studenten en afgestudeerden van de drie hogescholen (Arnhem, Eindhoven en Rotterdam) danken voor hun bijdrage aan dit boekje. Het heeft even geduurd….maar het is er nu dan toch!

Veel leesplezier!

Met vriendelijke groet,

Rob Kluivers, ing. MMMarketing Manager ACE


5

6

“Het enthousiasme bij alle teamleden gaf bij ons de doorslag

dat we dit project samen, met goede begeleiding van school,

hebben volbracht. En nog als winnaars ook!”

StuDenten aan het WooRD

elmar van nieland (Fontys)

Ik ben Elmar Nieland, geboren op 27 juni 1985 in Leiderdorp.

Na de basisschool, waar ik altijd goed scoorde met hoofdrekenen, wilde ik door naar het vwo.Ik wilde het vwo volgen, omdat me was verteld dat ik slim genoeg was voor de universiteit en dat ik daar zeker naartoe moest. Achteraf gezien ben ik meer geschikt voor het hbo, omdat ik beter pas binnen praktijkgericht onderwijs. De universiteit bleek te theoretisch gericht.

Ik heb nogal wat capriolen meegemaakt voordat ik uiteindelijk naar het hbo ging. Ik ben eerst blijven zitten in vwo3, vanwege problemen met de talen en in vwo5 nog een keer vanwege het vak geschiedenis. De exacte vakken volgde ik allemaal heel gemakkelijk. Ik heb gewoon een goed gevoel voor techniek en wiskunde. Het vwo heb ik uiteindelijk succesvol afgerond met twee profielen: Natuur & Techniek en Natuur & Gezondheid.

Na het vwo begon een ware zoektocht. Ik heb eerst een half jaar Bouwkunde op de TU/e gevolgd. Ik wilde creativiteit en techniek combineren en architect of bouwtechnisch ingenieur worden. De keuze voor bouwkunde heb ik gedurende mijn hele periode op de middelbare school volgehouden. Uiteindelijk lukte het helemaal niet, omdat de wiskunde van het vwo simpelweg ver onder de maat was om goed aan te sluiten op de TU. Ik ben bij de TU gestopt en heb toen een jaar als pakketchauffeur bij TNT Post gewerkt. Ook heb ik nog een half jaar op het eiland Saba gewerkt als allround medewerker in een hotel. Al die tijd dacht ik na: “Wat moet ik nu doen?”

Ik koos voor Communicatie en Multimedia Design (CMD) bij Avans in Breda. Ik dacht bij mezelf ik woon in Breda en ik doe iets creatiefs en technisch, prima opleiding dus! Nou, dat was het ook weer niet en ben toen maar weer gaan werken. Na twee jaar gewerkt te hebben, wilde ik naar de Hogeschool Rotterdam, Autotechniek. Maar via via kwam ik toch bij Fontys Automotive terecht. Ik heb daar gesproken met Rob Kluivers. Toen was het duidelijk, het voelde goed aan in Brabant, kleinschalig en het was prima te bereiken met het openbaar vervoer. Alles wat ik hier zag schreeuwde automotive en dat sluit aan bij mijn wens om te werken met vervoersmiddelen. Daarnaast hadden mijn vrienden het altijd al over auto’s, maar ik kon er nooit echt over meepraten.

Hier bij Fontys vind ik de creativiteit die ik ook zocht bij de opleidingen Bouwkunde en CMD. Ik had nooit gedacht dat een opleiding tot engineer zo creatief kon zijn. Het eerste jaar is supergoed bevallen en dan vooral voor mij persoonlijk. Ik kon hier veel over mezelf leren en heb geleerd om beter met mensen om te gaan. Dat kwam ook deels omdat ze je bij Fontys echt helpen en ze zetten je niet met de rug tegen de muur. Je bent hier geen nummer, maar een toekomstige collega en zo wordt je ook behandeld.

Ik heb keihard gewerkt, omdat ik wist dat het mijn laatste kans was. Ik heb mijn propedeuse in één jaar gehaald en toen veel bijles gegeven in bijna alle vakken aan mijn klasgenoten. Dat is iets waar ik echt trots op ben, want ik weet zeker dat een aantal studenten het mede dankzij mijn hulp gehaald hebben. Ik zit ook in de Instituuts Medezeggenschaps Raad (IMR), waar ik meedenk over de toekomst van de opleiding.

Het afgelopen studiejaar heb ik de minor Motorsport engineering gevolgd, een zeer interessante minor. Daarnaast heb ik ook nog aan het ESCBO project gewerkt, het project waar we in competitieverband met vier hogescholen en drie bedrijven vanaf scratch ieder een elektrische sportauto opbouwen.


7

88

Ik zal waarschijnlijk nooit meer een dergelijk project meemaken. Een volledige auto helemaal ontwerpen, ontwikkelen en produceren. Ik was verantwoordelijk voor het Battery Management System (BMS). Daarnaast heb ik nog een M.O.A.D. gemaakt (Mother of all Datasheets) waarin de gehele samenstelling van de aandrijving kon worden vergeleken op het gebied van kosten, energie inhoud, rendement, versnelling, actieradius, gewicht, enzovoorts. Ik hoefde op de eerste pagina alleen maar in te vullen: soort elektromotor, controller en accupakket.

Dit gaf dan gelijk de prestatie van het pakket weer. Ik heb dit voorgelegd aan Siemens, de hoofdsponsor en hun techneuten duidelijk gemaakt dat Siemens niet de motor kon leveren die wij nodig hadden voor ons voertuig. Want wat wij hadden bedacht was sneller, lichter en goedkoper. Siemens zit ook meer in de zware, stationaire industriemotoren, dus zo verwonderlijk was het niet. Het enthousiasme bij alle teamleden gaf bij ons de doorslag dat we dit project samen, met goede begeleiding van school, hebben volbracht. En nog als winnaars ook! Dat Siemens een project als dit mogelijk heeft gemaakt is echt super, meer grote bedrijven zouden dat moeten doen.

Ik ga nu afstuderen, maar eerst volg ik nog een specialisatie in samenwerking met VDL en DAF. De meest voor de hand liggende specialisatie nu is manufacturing, want het bedrijfsleven zit hier om te springen. Het programma is al helemaal klaar, boekenlijst compleet, semestergids klaar, wat wil je nog meer! Wij gaan binnen deze specialisatie met VDL in zee voor de optimalisatie en automatisering van een gedeelte van de productielijn voor de nieuwste touringcar. Bovendien geven medewerkers van DAF gastcolleges over manufacturing binnen hun bedrijf.

Ik denk dat ik ga afstuderen bij Saker Sports Cars in Etten Leur, één van de drie echte autofabrikanten van Nederland. Saker doet tot nu toe alleen circuitauto’s en komt binnenkort met een straat-legaal model. Lukt het niet bij Saker, dan ga ik wellicht iets doen met aerodynamica bij ActiFlow in Breda of alsnog manufacturing bij VDL Steelweld.

En daarna? Goed rondkijken en het juiste bedrijf kiezen om mijn carrière op te bouwen! n


martijn lagemaat (Fontys)

Ik ben Martijn Lagemaat, geboren op 17 november 1989 in Den Bosch.

Na de basisschool heb ik het vwo gevolgd en koos ik voor het profiel Natuur & Gezondheid, verzwaard met wiskunde en natuurkunde, omdat dit erg interessante vakken zijn en ik er goede cijfers mee haalde. Natuurkunde is mijn favoriet omdat je daarmee leert hoe de wereld werkt. Voor mijn talen heb ik zelden een goed punt gehaald, ik ben dus een echte bèta.

Voor mijn vervolgstudie heb ik veel gekeken op 123kiezen.nl en verschillende Open- en Meeloopdagen bezocht. Op mijn middelbare school was het zeer ongebruikelijk om niet voor een WO opleiding te kiezen, dus koos ik voor bouwkunde aan de TU/e. Dit met de gedachte dat ‘mijn’ gebouw er na 200 jaar nog zou staan. Daarnaast leek het een vrij technische opleiding te zijn. Hoewel de open dag leuk en gezellig was, bleek, toen ik de studie begon, het vooral over architectuur ging. Aan mijn eerste project heb ik keihard gewerkt maar ik kreeg er slechts een 6 voor. Hoewel het resultaat in mijn ogen erg goed was. Dit was voor mij een aanleiding om te stoppen. Vervolgens ben ik overgestapt naar werktuigbouwkunde waar ik, gezien de opgelopen achterstand, ben doorverwezen naar hbo Werktuigbouwkunde aan de Fontys. Maar de manier van lesgeven en de sfeer pasten niet bij mij. Ik ben toen gestopt en in september 2009 begonnen bij Werktuigbouwkunde aan de TU/e.

Dankzij studieontwijkend gedrag verliep dit niet zoals gepland en ben ik het jaar daarop wederom begonnen met Werktuigbouwkunde aan de TU/e, mede om door te kunnen stromen naar de Master: Automotive. In dat jaar (2010-2011) ben ik tot het besef gekomen dat een WO opleiding te hoog gegrepen was en ik ben me gaan oriënteren op de uitbundige verscheidenheid aan hbo-opleidingen. Via Fontys heb ik me ingeschreven voor een Meeloopdag bij Automotive en daar viel alles op zijn plaats. In september 2011 ben ik begonnen bij Fontys Automotive. De docenten zijn heel bevlogen, fundamentele vakken worden afgewisseld met toegepaste vakken en praktijkopdrachten. Wat overigens niet wil zeggen dat het makkelijk is, ook op het hbo moet er gewerkt worden. Projecten en goede cijfers motiveren mij gelukkig genoeg om er voor te werken.

In het eerste semester heb ik alles gehaald, maar ik had dankzij mijn geschiedenis al enige voorsprong. Ik heb met opzet geen vrijstelling aangevraagd, omdat ik van mening ben dat je van niets doen niets leert.

Een echt leuk vak? Geloof het ook niet, veel studenten denken er anders over, maar ik vind materiaalkunde echt een leuk, boeiend vak, mede omdat hier weer heel duidelijk wordt verteld hoe (een stukje van) de wereld in elkaar steekt.Ik moest mijn 1e jaar nog dichtschrijven voor afgelopen september 2013 en heb er nog hard aan moeten trekken, maar het is allemaal gelukt. Het was in ieder geval een duidelijk leermoment. Van uitstel komt zeker geen afstel, wel een hoop meer werk en daarmee ook de nodige stress. En nu verder met de studie! n


9

“De lessen waren leuk en het programma zat goed in

elkaar met afwisselend wiskunde, economie en natuurkunde.”


Simon arends (HAN)

Ik ben Simon Arends, geboren 1 augustus 1991 in Zevenaar.

Ik heb eerst de havo gedaan, maar wilde meer met mijn handen werken. Dus volgde ik daarna het mbo bij ROC Aventus in Apeldoorn. Ik vond vanuit de havo de overstap naar het hbo ook te groot.

Toen was ik nog jong en het leek me beter om op het mbo het doorstroomtraject te doen, een goede manier om te zien of ik klaar was voor het hbo. Ik heb binnen dat traject wel wat herhaling gehad, maar dat vond ik niet erg.

De lessen waren leuk en het programma zat goed in elkaar met afwisselend wiskunde, economie en natuurkunde. Daarnaast volgde ik ook puur technische vakken. Ik kan het programma iedereen aanbevelen, zeker als je de overstap van mbo naar hbo te groot vindt. Iedere vrijdag volgde ik het programma met in de ochtend wiskunde en in de middag natuurkunde of economie. Ik heb hier nu nog steeds veel profijt van. Het feit dat je ook meteen de helft van je propedeuse haalt, maakt het eerste jaar van het hbo een stuk prettiger. Bovendien krijg je een goed beeld van de gang van zaken op het hbo.

Momenteel zit ik alweer in het eerste blok van het derde leerjaar. Ik heb mijn propedeuse in een half jaar kunnen volbrengen wat alleen maar mogelijk was door het Dolteng programma, een versneld programma voor studenten die vanuit het mbo zijn begonnen. Vergis je niet in de hoofdfase, het is een stuk zwaarder dan de propedeuse, maar zeker niet onmogelijk om te halen.

De afgelopen tijd heb ik veel verschillende vakken gekregen, waarbij ik me goed kon oriënteren.Ik heb op school leuke projecten gedaan. Met een beetje geluk heb ik ESCBO ook nog mee kunnen draaien. Een project waarbij in vijf maanden tijd een complete elektrische Burton werd gebouwd. Ik heb pas ook nog een leuk project afgerond;. een project met de nadruk op diesel uitlaatgas en nabehandeling. Naast de technieken leer ik hierbij ook om het project samen met medestudenten en de klant voor een aangegeven deadline klaar te hebben. n

10


Jan Wijkniet (HAN)

Ik ben Jan Wijkniet, geboren op 20 oktober 1990 in Lienden.

Ik heb het vwo gevolgd en koos daar voor het profiel Natuur & Gezondheid. Met opzet koos ik niet voor Natuur & Techniek, omdat bij N&G meer meiden in de klas zaten en het gaat toch ook deels om de gezelligheid op school? Ik vond ook dat je met het profiel N&G je breder kon oriënteren op een vervolgstudie. Ik heb als bijvak Informatica gekozen, dat vond ik belangrijk, want alles draait eigenlijk om informatica. Ik heb een heel leuke tijd gehad op het vwo, leuke docenten en alle vakken hadden wel iets dat me boeide.

Ik heb me in vwo5 georiënteerd op een vervolgstudie. Meeloopdagen gevolgd en open dagen bezocht. IPO Twente, TU Delft voor Werktuigbouw en ook de HAN Autotechniek. Het werd uiteindelijk autotechniek, mede omdat het automotive vak in de familie zit. Mijn vader zit in de trailerbouw en mijn broer is automonteur, dus bij ons gaat het altijd over techniek. Overigens vond ik de TU/d te breed en bij IPO kon ik geen automotive design volgen. Bij de HAN werd ik op de open dag super ontvangen. Ik ben naar studenten geloodst en die hebben me de hele dag op sleeptouw genomen. Ik voelde me gelijk thuis en zag alles dat ik wilde zien. Simulatie, vermogensbanken, proefstanden, ik kreeg een echt wow-gevoel! En ik kreeg ook het idee dat je echt je eigen richting kon kiezen. Met een opleiding waar alles

11

beweegt, super snel gaat, de geur en het geluid van motoren. Kortom, ik was er klaar voor en heb daarna zonder problemen het vwo afgerond.

Bij de HAN waren het de vakken rond voertuigkennis die mijn interesse hadden. 3D tekenen vond ik toen niets, maar nu zie ik hoe belangrijk dat vak is. Als je ontwerp niet goed is, gaat het tijdens de productie ook niet lukken.

De begeleiding op school was goed, want het eerste jaar van vwo naar hbo is aardig schakelen. Mijn studieloopbaanbegeleider heb ik vooral het eerste jaar nogal eens om raad gevraagd, maar daarna kon ik het alleen af. Ik heb ook meer gedaan dan moest. In het 2e jaar heb ik namelijk een extra vak gevolgd, leuk dat dit mogelijk was. Het vak had betrekking op sustainable mobility en innovative learning experience. Het is eigenlijk een vak over duurzaamheid. Ik heb gastcolleges gevolgd en geen extra studiepunten gehaald, maar wel een certificaat wat nu mooi op mijn CV staat. Tijdens de opleiding ben ik in 2011 technisch manager geweest bij het HAN Shell Ecomarathon waterstof team. Heel gaaf om te zien dat een voertuig alleen maar waterdamp produceert als uitlaatgas! Deze tijd tijd heb ik ervaren als een superleuke periode, we werden met het project nummer drie van Europa en dat met een verbruik van 1: 627!

Voor mijn stage had ik via Shell Ecomarathon al connecties bij HYeT uit Arnhem, ze kwamen bij ons langs tijdens de race en toen was het snel geregeld. HYet maakt elektrochemische waterstofcompressoren. Ik heb gekozen voor de specialisatie testing. Onderwerpen als dataverwerking, data analyse en de vraag wat je er vervolgens mee kan doen kwamen ruimschoots aan bod.

Hierna heb ik het project Testing zelf op school opgestart. Dit project stond in het teken van het valideren van een brandstofcelmodel. We zijn gestart met een aantal studenten waarmee we twee dagen per week werkten en verder volgden we colleges. De kennis van het project wordt nu gebruikt bij de nieuwe Arval II raceauto op waterstof. Ik heb hierbij veel geleerd over softwareprogramma’s als Matlab en Simulink om alles te kunnen berekenen. Daarna koos ik een minor, Aandrijftechniek.


12

Ik heb daarna ook nog het project ESCBO (Electric Sports Car Build Off) gedaan en daar de aandrijving voor ontworpen. ESCBO was een project waarbij vier hogescholen in competitieverband een compleet nieuwe elektrische auto moesten ontwikkelen en bouwen op basis van de Burton.

Ik ben afgestudeerd bij Punch, een ontwikkelaar van aandrijflijnen. Ik wilde bij een goed bedrijf afstuderen, want het was mijn laatste visitekaartje voor mijn eerste baan. Hier begon ik echt vanaf scratch, vanuit de layout. Ik werkte hier aan een opdracht waarbij ik niet alleen verbeterde, maar ook hielp om een nieuw product te ontwikkelen. Ik ontwikkelde een elektrische aandrijving met range extenders (hulpaggregaten om het bereik te vergroten). Het is heel concreet, echt ‘hardcore engineering’ bij een bedrijf met hoog opgeleide mensen. Het project deed ik samen met een post master student van de TU/e. Onder geheimhouding moesten we uiteindelijk een werkend prototype afleveren. We werkten ook nog samen met een student van een Franse universiteit. We hebben een verdeelsleutel gemaakt van wie wat zou gaan doen en feitelijk zijn onze specialismen gematched. Een erg leuk project!

In de toekomst wil ik de master gaan volgen bij de TU/e. Ik wil naar een hoger ontwerpniveau van denken toe en wil uiteindelijk doorgroeien naar een managementfunctie.

Mijn ultieme droom is het ontwikkelen van de auto waar ik als kind al van droomde. Een auto met een topsnelheid van 600 km, puur aangedreven door zonnepanelen en waterstof. Dus geen afhankelijkheid meer van fossiele brandstoffen.

en prive? Geld verdienen in de zomervakantie en in de vakantie weg met vrienden. Ik heb een nauwe vriendenclub en ben daarnaast nog werkzaam als artillerist bij Defensie in de weekenden, twee zaterdagen en twee avonden per maand. Ik woon nog gewoon thuis, daardoor kan ik goed sparen en met 45 km van huis af is de HAN goed te doen. Mijn vriendin Nicole studeert ook en doet verpleegkunde. Ze helpt me om bepaalde zaken slim aan te pakken. Zij kan goed relativeren en dat is soms best handig, ze is echt mijn maatje. n

“3D tekenen vond ik toen niets, maar nu zie ik hoe belangrijk

dat vak is.”


13

“Ik heb mezelf op school goed leren kennen. Ik weet nu al dat ik bij een

grotere onderneming wil beginnen, een onderneming waar ik kan doorgroeien.”


Sietze van oorschot (Hogeschool Rotterdam)

Ik ben Sietze van Oorschot, geboren op 14 juni 1990 in Bergen op Zoom.

Ik was vanaf mijn achtste jaar al geïnteresseerd in techniek. Toen bouwde ik al met Lego, Knex en Mecano. Dit ging snel over op auto’s. Ik kom uit een ‘autofamilie’ en ik hou van mooie auto’s. De snelheid en het geluid is wat me in het begin het meeste aansprak denk ik.Als je wat ouder wordt krijg je door vakken als natuurkunde en wiskunde toch een andere kijk op zaken en leer je beter begrijpen hoe techniek werkt. Ik heb op de havo Natuur & Techniek gekozen, die keuze was makkelijk. Ik moest wel moeite doen voor wiskunde en natuurkunde, maar haalde alles uiteindelijk wel. Ik heb toen besloten om niet door te gaan naar het vwo en daar heb ik wel spijt van gehad. Een wat geforceerde keuze voor mijn vervolgopleiding was het gevolg.

Ik heb gekeken bij Civiele techniek en ben dat toen gaan doen, het eerste jaar in Vlissingen. Automotive niet, omdat ik daar nog niet mee bekend was. Ik ben toen verder gegaan in Tilburg bij Avans en heb in het tweede jaar de keuze moeten maken voor infra/stedenbouw of de richting management. Het werd stedenbouw vanwege het creatieve karakter. Maar dat creatieve bleek slechts een klein deel van de opleiding te zijn. Ik moest veel analyses maken en nadenken over zaken die misschien gaan gebeuren.Ik ben toen een jaar gaan werken en heb een studieloopbaankeuzetest gedaan. Daar kwamen de richtingen automotive en luchtvaart uit. Ik heb toen de Hogeschool Rotterdam bezocht en was direct verkocht. Gemotiveerd begon ik aan de opleiding en haalde de propedeuse op één vak na. Ik ben nu derdejaars en vanaf de start bij het Shell Ecomarathon team actief geweest. Het leuke aan het project is dat je het proces van begin tot eind meemaakt. Ontwerpen, ontwikkelen en produceren. Uiteraard maak je gedurende het proces fouten, maar daar leer je van. We gebruikten hierbij het programma SolidWorks om te ontwerpen.

De leukste vakken voor mij zijn de productiegerichte vakken, zoals bijvoorbeeld het vak Compleet voertuig. Hierbij ligt de focus op alle processen, six sigma en lean manufacturing. Management en Communication skills zijn ook belangrijke vakken. Ik ben echter heel technisch aangelegd en mijn focus gaat meer uit naar de processen binnen de techniek. Toch zou ik later projectleider willen worden. Werken met mensen gaat bij mij weer boven de kale techniek.

14

15

Ik heb mezelf op school goed leren kennen. Ik weet nu al dat ik bij een grotere onderneming wil beginnen, een onderneming waar ik kan doorgroeien. Communicatie tussen het bedrijf en toeleveranciers is heel belangrijk en ik wil daar vooral iets betekenen in de kwaliteitsverbetering. Ik ben denk ik ook een beetje een control-freak en een regelneef. Binnen het raceteam heb ik bijvoorbeeld voor een groot deel de sponsoring verzorgd.Werken onder tijdsdruk vind ik leuk. Ook het bewaken budgetten ligt me wel. Ik ben het meest efficiënt als ik onder druk sta. Ik stel mijn werk dus ook vaak uit tot het moment dat het nu echt moet. Ik heb daar geen verklaring voor en stress heb ik eigenlijk nooit. Overigens werkt deze instelling niet in groepsverband, maar die switch kan ik zonder probleem maken.

Tijdens het project Shell Ecomaraton heb ik voor de Rabobank de sponsor een dag op sleeptouw genomen. Ik heb de paddocks laten zien en met ze geluncht. Een leuke dag. En de presentatie voor het project, die had ik de avond ervoor al af.

Ik ben momenteel op stage. Ik heb eigenlijk vanaf het begin de voorkeur gehad om in een productiebedrijf stage te lopen op het gebied van Quality en Lean. Dan wil je het liefste bij een grote autoproducent aan de slag. Omdat Shell Ecomarathon bijna alle tijd t/m mei opslokte, ben ik pas begonnen met solliciteren in juni.

Mijn voorliefde voor Duitse premium merken heeft dan ook geleid tot het solliciteren bij Audi, BMW en Mercedes in Duitsland, maar ook in België. Doordat ik zo laat begonnen ben met solliciteren is dit te laat gebleken bij de grote producenten en kreeg ik alleen maar afwijzingen. Toen ben ik me ook op andere productiebedrijven gaan richten en heb ik allerlei open sollicitaties gestuurd naar VDL, Nedcar en ook Voestalpine. Van Voestalpine kreeg ik al snel een positieve reactie terug en is er een afspraak gemaakt om kennis te maken. Van het een komt het ander en ondertussen loop ik alweer bijna 3 maanden stage bij Voestalpine.

Mijn opdracht omvat een super leuke combinatie tussen Quality en Lean en dan voornamelijk op de werkvloer. Daar spendeer ik ook de meeste tijd, want de mensen op de vloer weten precies hoe het zit. Verbetering begint op de vloer en dan moet je ook de stap nemen om daar te gaan kijken. Go To Gemba noemen ze dat in Japan.

Mijn begeleider is super ervaren op dit gebied en heeft al bij verschillende grote bedrijven gewerkt, zoals Daf, Philips en Nedcar. Hij is ook heel erg praktisch ingesteld en voornamelijk gericht op visual management. Hier leer ik zoveel van, met name door de continue koppeling en toepassing in de praktijk en de resultaten die dit opleveren op korte termijn. Ik heb wel het idee dat ik dankzij deze stage eindelijk gevonden heb wat ik echt leuk vind binnen het vakgebied Automotive en na mijn stage gericht naar een minor en afstudeerstage kan gaan zoeken om mijn opleiding met succes af te ronden. n

Studeer in groepjes van 3 of 4 studenten. Dat werkt stimulerend naar elkaar en zorgt voor een zeer hoge kans van slagen voor de opleiding.

tiP1

“We moeten niet op geld letten, gewoon out of the box denken en

met nieuwe ideeën komen.“


ewoud van elderen (Hogeschool Rotterdam)

Ik ben Ewoud van Elderen, geboren 4 oktober 1994 te Doetinchem

Als kind heb ik veel met lego gespeeld, dus ik denk dat het er toen al in zat dat ik iets met techniek zou gaan doen. Vanaf mijn 14e, 15e ging ik aan de slag met brommertjes opvoeren en zo, en toen is het plezier in sleutelen ook begonnen. Na de basisschool heb ik de havo gedaan met profiel N&G met wiskunde B en natuurkunde en scheikunde. Over mijn profielkeuze heb ik eigenlijk ook niet hoeven nadenken, ik had ook niets met talen. Toch merk je dat dat een gemis is, want je hebt het toch nodig in je studie! En straks in je werk helemaal.

Ik heb me nogal laat georiënteerd, omdat ik het daarvoor gewoon nog niet wist. Ik heb open dagen bezocht voor logistiek, werktuigbouw en uiteindelijk autotechniek in Rotterdam. De laatste opleiding schoof mijn moeder me onder mijn neus…... De school en de opleiding spraken me gelijk aan. Vooral het kleinschalige was voor mij belangrijk. Iedereen kent iedereen en het voelt net als het krijgen van priveles bij de hogeschool Rotterdam.

Wat me gelijk opviel was, dat er geen gezeur was in de klas; iedereen zat er omdat hij er wilde zijn! Daarom ook zijn de dingen dan al snel leuk die je doet. Tot nu toe vind ik Project het leukste vak. Je leert waarvoor je de theorie eigenlijk nodig hebt. Het eerste project was de kart bouwen, Reinier (zie ander interview hierna) was toen mijn projectleider. We zijn nu met een project bezig om zo efficiënt mogelijk containers van de 1e naar de 2e Maashaven te transporteren. We moeten niet op geld letten, gewoon out of the box denken en met nieuwe ideeën komen. We moesten in 2 groepen per onderdeel eerst delen zelf uitdokteren, nu zijn die 2 groepen bij elkaar gezet en moet alles van de verschillende onderdelen bij elkaar komen als een totaalconcept. Dat vraagt dus veel overleg, samenwerken en compromissen sluiten. Heel leuk.

Stage bij een grote motorenfabrikant lijkt me wel wat, maar de RDW doet ook hele leuke dingen. Afstuderen denk ik nog niet over na, dat komt allemaal nog wel.Ambitie? Gewoon een hele goeie automotive engineer worden en misschien wel iets gaan doen in de Formule 1. Dat is toch wel een droom. n

16


Reinier Weterings (Hogeschool Rotterdam)

Ik ben Reinier Weterings, geboren 17-6-1995 te Waspik

Van jongs af aan was ik al geïnteresseerd in techniek, ik knutselde veel, maakte b.v. bootjes en sleutelen aan brommertjes en scootertjes heb ik veel gedaan.

Na de basisschool ging ik naar de havo, ik deed eerst havo/atheneum brugklas, maar ben doorgegaan naar de havo omdat ik niet goed was in talen. Ik heb zonder aarzelen het profiel N&T gekozen met wiskunde D en economie. De vakken lagen me goed en wiskunde en natuurkunde vond ik ook wel de

leukste vakken. Vooral wiskunde D heeft me goed geholpen voor de opstap naar het hbo. Het leuke is ook aan wiskunde D, dat je dieper in de theorie duikt en dat je het ook in de praktijk kon brengen.Mijn profielwerkstuk ging over natuurkunde en hebben we van vijf objecten bepaald welk object de minste stromingsweerstand gaf. Het leverde ons een goede beoordeling op en is het project zelfs binnen en buiten school als voorbeeld profielwerkstuk gebruikt.

Ik heb me op veel studies georiënteerd, zowel economische als technische opleidingen. Ik ben ook naar de open dag van Hogeschool Rotterdam geweest en ik was direct overtuigd daar te gaan studeren. Vooral de manier van lesgeven trok me aan.

We hebben vorig jaar een fun car gemaakt als project, dat project liep het hele jaar door. We moesten vanaf niets beginnen dus het hele ontwerpproces, het maken, testen en uiteindelijke racen zat er allemaal in verwerkt. Ik was projectleider, dat vond ik ook heel leuk en….we kwamen als winnaar van de vier teams van de vier klassen die meededen, uit de bus.

Ik ben nu 2e jaars, heb mijn propedeuse al dicht en het enige dat me soms zwaar valt…is het reizen omdat ik nogal ver van school woon. Ik weet nog niet waar ik stage ga lopen omdat er zoveel kanten zijn aan automotive die ik leuk vind. Maar me bezig houden met het ontwerpproces trekt me zonder meer.

Het enige waar ik op school wat moeite mee heb is verslagen maken, maar door er wat extra tijd erin te steken komt dat ook altijd weer goed. En voorlopig is mijn ambitie de opleiding goed af te ronden en ik denk er over na om het TOP-ACE programma te gaan volgen. En daarna zie ik wel verder. Voorlopig heb ik het heel erg naar mijn zin op de school in Rotterdam. n


“Ik weet nog niet waar ik stage ga lopen omdat er zoveel kanten zijn aan automotive die ik leuk vind.”

17

18

“Vooral het studenten raceteam genaamd ‘Fontys Racing’, heeft tijdens de open dagen heel sterk mijn

enthousiasme aangewakkerd. “

afgeStuDeeRDen aan het WooRD

Rick lo-a-njoe (Fontys)

Ik ben Rick Lo-A-Njoe, geboren op 20 augustus 1991 te Eindhoven.

De interesse voor auto’s was al op jonge leeftijd aanwezig. Als kind had ik in mijn achterhoofd de gedachte om later iets met auto’s te gaan doen, maar wist nog niet wat ik concreet wilde gaan doen. De interesse voor auto’s werd natuurlijk ook aangewakkerd door mijn vader die Citroënspecialist was en daarbij een aantal klassieke Citroëns reed. Op mijn 15e kwam ik zelf wat meer in aanraking met de techniek, doordat ik een oud maar degelijk brommertje had gekregen, een Honda Scoopy uit 1989. Met de komst van het brommertje ontstond al gauw de combinatie van overdag klussen in de schuur en ’s avonds het internet afstruinen naar informatie om de brommer zo snel mogelijk te maken. Ik merkte dat ik mij steeds meer begon te interesseren in de techniek achter tweetakt motoren en daardoor ook mijzelf steeds gemakkelijker thuisbracht in de basistechnieken.

Als vooropleiding had ik gekozen voor het Gymnasium met Natuur & Techniek profiel, omdat ik een zo breed mogelijke achtergrond wilde hebben. Ook Latijn behoorde hiertoe, wat achteraf heeft geleid tot een beter inzicht in andere talen. Hoewel de talen behoorden tot mijn sterkste vakken binnen de vooropleiding, zag ik de beheersing van talen eerder als een goed gereedschap binnen de techniek. Door middel van goede taalbeheersing heeft men toegang tot een veel bredere informatiebron en schept het daarbij de mogelijkheid om internationaal te communiceren.

19


Als vervolgopleiding heb ik voor Automotive Engineering bij Fontys Hogescholen gekozen, omdat ik daar de juiste balans tussen theorie en praktijk vond. Ook het destijds kleinschalige in Fontys Automotive trok mij aan, in combinatie met de openheid en vriendelijkheid van de docenten. Vooral het studenten raceteam genaamd ‘Fontys Racing’, heeft tijdens de open dagen heel sterk mijn enthousiasme aangewakkerd. In het tweede jaar van mijn opleiding ben ik dan ook het team gaan versterken in de opbouw van een Porsche 924 RMR voor circuitgebruik.

Toen het top programma van ACE in beeld kwam, heb ik hier direct voor gekozen. Het programma bood de voordelen van samenwerking met de andere Automotive Hogescholen in Nederland, waardoor het bijvoorbeeld mogelijk was om eens bij de HAN in de keuken te kijken. Verder was vooral de nauwe samenwerking tussen ACE en het bedrijfsleven erg gunstig door bijvoorbeeld de mogelijkheid tot het volgen van gastcolleges van experts, welke veelal afkomstig waren van bedrijven op de Automotive Campus in Helmond. Het ACE programma zorgde op deze manier voor up-to-date onderwijs dat tegelijkertijd toegespitst was op één van de speerpunten van de huidige automotive industrie. De opgedane kennis kwam daarnaast ook goed uit bij het uitvoeren van stageprojecten in het bedrijfsleven, zoals het assisteren van het Contrast project van TNO Automotive, waarbij vrijwilligers een tablet met persoonlijk snelheidsadvies aangeboden kregen. In samenwerking met andere ACE studenten heb ik mij onder andere beziggehouden met het schrijven van Matlab scripts voor de verwerking van de data, afkomstig van de tablets. Een leuke afwisseling hierop was het al rijdend uitvoeren van metingen voor de nieuwste voertuigcommunicatiestandaard 802.11p.

Als afsluiter van mijn HBO-opleiding ben ik afgestudeerd bij Benteler Engineering Services in Helmond. Daar heb ik me beziggehouden met het modelleren van de vermogensvraag van het hulpaggregatenpakket voor commerciële hybridevoertuigen. Het modelleerwerk dwingt je om out-of-the-box te denken, op momenten dat er nog geen kant en klare toepassing is bedacht voor een situatie.

Bij Benteler maakte ik deel uit van de afdeling Hybrid & Electric Vehicle Technology en werd ik gestimuleerd om mijn eigen ideeën uit te werken en toe te passen. De projectbegeleiding was erg persoonlijk en juist stimulerend in plaats van beperkend. Er zit daar op veel gebieden veel kennis en er heerst een zeer open werksfeer.

Ik ben inmiddels afgestudeerd, een lange verdiende vakantie gehad en ben nu aan een Pre-Master traject bezig voor de master Automotive Technology op de TU/e. Mijn doel is om nog veel abstracter te leren denken, want dat is een vereiste om mee te kunnen gaan in innovatief ontwerp. Ik stap dus echt over van de wat meer praktisch toegepaste theorie naar de abstracte denkwijze van de TU/e, waardoor ik later de even waardevolle kennis van beide opleidingen hoop te kunnen combineren. n

Foto: meeste links is Rick

20


thomas mooren (Fontys)

Ik ben Thomas Mooren, geboren in Oman in 1987. Ik heb Nederlandse ouders en heb mijn jeugd in Nederland doorgebracht. Vanaf jongs af aan ben ik al met auto’s bezig.

Ik vind de snelheid van auto’s, die je vooral bij rallyauto’s en de Formule 1 ziet, waanzinnig interessant. Ik schetste vanaf de kleuterschool al autootjes en die werden hoe ouder ik werd steeds gedetailleerder. De drang om te schetsen ging over naar de drang om zelf een auto te bouwen. Dat heb ik met mijn afstudeerproject bij Fontys Automotive ook gedaan!

Maar terug naar het begin van mijn schoolcarrière. Tijdens het studeren aan de middelbare school ben ik na havo3 overgestapt naar het mbo. De reden was dat ik meer met mijn handen wilde doen en daar heb ik geen spijt van gehad. Toch heb ik op de havo zaken geleerd die ik direct kon gebruiken toen ik uiteindelijk naar het hbo ging. Op de havo kreeg ik een goede basis voor wiskunde en dat heb je echt nodig op het hbo!

Fontys Automotive sprak me direct aan vanwege de kleinschaligheid en het feit dat je makkelijk met docenten zaken kunt bespreken. Eén van de leukste vakken was voor mij Aandrijftechniek. Veel rekenen en vooral logisch nadenken. Eigenlijk zijn de eerste 2,5 jaar best zwaar geweest omdat je niet direct de link legt met automotive, maar je hebt die basis wel nodig en het betaalt zich later uit als je projecten binnen je (afstudeer)stage gaat doen. n

21

“Of ik achteraf blij ben met mijn studiekeuze? Wat dacht je! Ik heb een superleuke studie gedaan en ik heb mijn eigen auto ontworpen!”


Die basis is echt onbetaalbaar gebleken. Ik heb twee stages gelopen, een bij het lectoraat van Fontys (waar toegepast onderzoek wordt gedaan) en de tweede was in opdracht van een bedrijf dat een nieuwe rolkooi ontwikkelde voor een ex-Dakar auto. Tijdens de testrit zaten er veel fouten in de basis van de auto. Die fouten kon ik allemaal herkennen, omdat ik de theoretische basis van die 2,5 jaar hbo en de praktische kennis van 4 jaar mbo autotechniek onder de gordel had! Het remsysteem klopte niet, er moest een

motor in met een cilinderinhoud die beter bij het voertuig past (anders moet je reglementair gezien strafgewicht meenemen) en het zwaartepunt heb ik verlaagd. Feitelijk heb ik daar een compleet nieuwe auto gebouwd.

Mijn afstudeeropdracht had betrekking op de aerodynamica van de auto, want die was slecht. Ik heb dit geoptimailseerd met behulp van SolidWorks, een simulatieprogramma om luchtstromingen te analyseren en te verbeteren. De auto had een luchthapper aan de voorzijde welke alleen lucht naar binnen trok als de ventilator aan stond! Nu heb ik luchtintakes aan de zijkant gemaakt en heeft de auto een veel betere luchtdoorstroming gekregen. Het gevolg is een betere koeling en een lagere luchtweerstandswaarde. Bij dit project heb ik enorm veel steun gehad van leraren op school en het bedrijf zelf. In sommige weken draaide ik 70 uur, maar het was zo leuk, het liet me niet los.

Ik ben cum laude geslaagd met het rapportcijfer 9 voor mijn afstudeerproject. Ik verwacht dan ook geen problemen met het vinden van een baan. Maar misschien wil ik wel voor mezelf beginnen als consultant voor de motorsport. Eerst eens een maand goed vakantie vieren, dat heb ik wel verdiend. In ieder geval ga ik iets doen waarbij de nadruk ligt op vernieuwing en het optimaliseren van wat er al is. Dat vind ik altijd een mooie uitdaging. Vooral als een project voor onmogelijk wordt aangenomen, dat maakt de uitdaging alleen maar mooier!

De opleiding Automotive heeft me vooral geleerd waarom bepaalde systemen en oplossingen zijn zoals ze zijn. Je moet de stof heel goed begrijpen en dan zie je ook alle dwarsverbanden. Of ik achteraf blij ben met mijn studiekeuze? Wat dacht je! Ik heb een superleuke studie gedaan en ik heb mijn eigen auto ontworpen! Dat had ik niet verwacht toen ik nog op de havo en het mbo zat. Maar de droom was er wel en die is uitgekomen. Bij de hogescholen hebben we een gepaste kreet: Kun jij ons bijhouden!? Nou, als je dat kunt verzeker je jezelf van een hele leuke studie en de garantie op een baan! n

THE ENGINE OF INDUSTRY.

tell your friends that size doeS matter

wartsila.com/netherlands

22


margo van Drimmelen (Fontys)

Ik ben Margo van Drimmelen, geboren 14 februari 1989 in Nairobi.

Al van jongs af aan ben ik benieuwd naar techniek. Van de speelgoedautootjes van mijn broertje tot de motoren van mijn pa. Op de HAVO heb ik gekozen voor het profiel N &T omdat ik de Beta vakken het leukst vond.

Het was verplicht op de HAVO om je te gaan oriënteren en daarom ben ik bij Fontys gaan kijken bij werktuigbouwkunde en automotive engineering. De dag bij werktuigbouwkunde viel erg tegen en bij automotive stond iemand te spreken die wist waar hij het over had. Dat ik een goede keus gemaakt had bleek al in de eerste week. De opleiding was wat ik ervan verwacht had. Belangrijk voor mij was de terugkoppeling uit de praktijk. Iedere vrijdag kregen we in de praktijkhal te maken met de dingen uit de les van die week. Sterkteleer vond ik het leukste vak, misschien wel omdat we een goede docent hadden.

Mijn eerste stage was bij Gemco Mobile systems. De opdracht was het ontwerpen van een container om mensen na een chemische aanval of ongeluk vrij te kunnen maken van chemicalien. Alles wat ik op het gebied van CAD moest weten heb ik daar geleerd.

Mijn afstuderen heb ik gedaan bij MEE (Mitsubische Equipment Europe) in Almere. Hier heb ik een lasmachine herontworpen om aan de nieuwe eisen van ergonomie en omlooptijd te kunnen voldoen. De lasmachine is bedoeld om turbochargers te assembleren.

23

“Mijn droom is een Porsche 911 uit 1968”


Na mijn afstuderen ben ik begonnen bij Smulders projecten met het uitwerken van een windmolenfundatie voor op zee. Er moest een tekeningenpakket opgesteld worden voor de fabriek. Smulders projecten is een leuk, klein bedrijf in een grote organisatie waar ik 3 maanden voor het project gedetacheerd geweest ben en daar dan ook gelijk mijn eerste slechte ervaring met accountmanagers heb gehad…..

Na het project ben ik terecht gekomen bij KWT in biddinghuizen. Zij maken sluizen, stuwen en kleppen van HDPE. Vooral over de aansturing van productie heb ik hier een hoop kunnen leren. Helaas kon het bedrijf mij geen verdere uitdaging of doorgroei bieden en daarom ben ik een jaar geleden overgestapt naar Wartsila in Zwolle. Wartsila is bekend van de grote dieselmotoren voor schepen en elektriciteitscentrales en

is een internationaal bedrijf, gevestigd in 70 landen. Mijn afdeling is ter ondersteuning van service aan Stork, Werkspoor, Deutz marine motoren en tegenwoordig de Wartsila 38. Dit betreft een motor met een boring van 380 mm waarbij een gemiddelde automotor een borig heeft van 80 mm, ter vergelijk. Mijn werkzaamheden bestaan uit het maken van reparatietekeningen, het onderhouden van het tekeningenpakket en het doorvoeren van wijzigingen aan de motor. Het is erg leuk om met zoveel aspecten van een product bezig te kunnen en zijn en zoveel kennis tegen te komen.

Voorlopig zie ik mijzelf graag binnen Wartsila blijven, het is een bedrijf dat mij de mogelijkheid biedt een goede constructeur te worden voordat ik kan doorgroeien. n

maak huiswerk dezelfde dag of de dag nadat het vak gegeven is. Dan is de opgedane kennis nog vers; een week later is al veel weer op de achtergrond geraakt.

tiP2

24

“Het licht zag ik pas werkelijk toen ik stage ging lopen.”


Jan Saenen (HAN)

Ik ben Jan Saenen, geboren op 12 september 1982 in Eindhoven.

Techniek heeft me altijd erg aangetrokken. Het eerste contact met techniek was het helpen van een vriend die een Honda SS50 viertakt brommer had gekocht en er problemen mee had. Dit vond ik zo leuk dat ik er zelf ook één heb gekocht om op te knappen. Nog voordat ik 16 werd heb ik deze brommer compleet gerestaureerd.

Op de havo koos ik het profiel Natuur & Techniek. Mijn ouders vonden me na afronding van de havo nog te jong om op kamers te gaan. Ik ben toen Werktuigbouwkunde gaan studeren in Den Bosch. Dit bleek een slechte keuze. Ik vond de studie te breed en mistte de link met de praktijk. Het jaar erop ben ik naar de HTS-A in Arnhem gegaan. De combinatie van theorie met praktijk zorgde voor meer motivatie. De studentenraceteams en testfaciliteiten hebben hier een grote rol in gespeeld. Helaas ging de opleiding niet van een leien dakje. Hoewel ik in het eerste jaar wel mijn propedeuse haalde, heb ik het tweede jaar over moeten doen. Het licht zag ik pas werkelijk toen ik stage ging lopen. De eerste stage was bij Prins Autogas in Veldhoven waar ik me bezig heb gehouden met het maken van een proefopstelling waarin LPG-verdampers versneld konden worden vervuild.

Mijn volgende stage was bij motorenontwikkeling bij DAF Trucks in Eindhoven. Mijn pdracht richtte zich op het verband tussen emissiemetingen van Nox, tussen de motorenproefstanden van motorenproductie en die van motoren-ontwikkeling. Hierbij zat ik zowel op kantoor als bij de testcellen, ik heb dan ook veel kunnen zien van het bedrijf.

Na nog een half jaar theorie in het vierde jaar heb ik mijn afstudeeropdracht uitgevoerd bij AVL in Graz, Oostenrijk. Daar heb ik een softwaretool ontwikkeld waarmee proefstanddata direct konden worden gebruikt als input voor

25


een simulatieprogramma. De studenten die ik nu begeleid probeer ik altijd mee te geven om je schoolstages te gebruiken om zo veel mogelijk verschillende afdelingen en werkgevers te zien, zodat je ontdekt wat het beste bij je past. Groot of klein bedrijf in binnen- en buitenland.

Mijn eerste werkgever was TNO Automotive in Delft op de afdeling Diesel Emission Control. Mijn werkzaamheden waren projectgestuurd en zeer breed. Enkele voorbeelden van deze projecten zijn:

• Kalibratie van katalysatorsystemen zodat aan emissie-eisen werd voldaan;• Onderzoekswerk naar eigenschappen van verschillende coatings op katalysatoren;• Ontwikkeling van een simulatieprogramma voor katalysatoren.

Deze projecten begeleidde ik dan van begin tot eind waardoor mijn werk zeer afwisselend was. Na drie jaar ben ik overgestapt naar DAF Trucks in Eindhoven. Daar werk ik nu op de afdeling Facilities & Testing Support. Ik ben verantwoordelijk voor alle emissieapparatuur die binnen het motoren testcentrum gebruikt wordt. Hier zijn we experts geworden in het meten van bijna niets, tot concentraties van wel één deeltje per miljoen! De motorenontwikkeling staat of valt met deze apparatuur wat het werk heel verantwoordelijk maakt. Daarnaast is het weer heel afwisselend. Want binnen een emissiemeetkast vind je van alles: scheikunde, elektronica, werktuigbouwkunde en software. Maar ook omgaan met andere mensen in de vorm van overleg met leveranciers en gebruikers. Hoe steekt de wetgeving in elkaar en welke apparatuur is nodig om hieraan te voldoen? DAF geeft samen met andere motorenfabrikanten ook advies aan de Europese Commissie. Hiervoor ga ik dan ook regelmatig naar Brussel.

DAF heeft internationaal met de nieuwe EURO-VI motor uitermate goed gescoord. Daar hebben we met deze motor echt een visitekaartje afgegeven!

Hoe ik mijn toekomst zie? Voorlopig in mijn huidige functie bij DAF, want het werk is hier nog niet gedaan. De volgende stap is het meten van emissies op het voertuig zelf op de openbare weg. Hiervoor moet nog veel werk verzet worden.

Mijn uiteindelijke doel? Genieten van het leven en zorgen dat ik me blijf ontwikkelen. Continue uitdagingen aangaan en de grenzen opzoeken. Het afronden van de HTS-Autotechniek was pas het begin! n

lees het gemaakte huiswerk een dag voordat het vak weer gegeven wordt nog eens door, dat geeft dan gelijk weer focus voor de volgende dag.

tiP3

26

“Een lezer ben ik niet, goed opletten in de lessen was dus mijn plan en dat pakte goed uit.”


Siemen Weidenaar (HAN)

Ik ben Siemen Weidenaar, 28 jaar en ik ben een echte Fries.

Op jonge leeftijd was ik in landbouw geïnteresseerd. Op het voortgezet onderwijs had ik een fiets en geen brommer en in de zomervakanties werkte ik bij agrariërs. En ja, uiteindelijk toch in het Automotive vak beland!

Op het vwo deed ik het atheneum, vakken als natuurkunde, scheikunde en wiskunde lagen me wel. Daaruit bleek dat mijn hart bij de techniek lag en zeker niet bij de talen! Pas in vwo6 ging ik me oriënteren op een vervolgstudie en toen ging het snel. Ik deed een test op internet en daar kwam autotechniek uit. Ik bezocht de open dag van de HAN in Arnhem en ik zag mezelf daar wel zitten. Vooral de toepassing van de exacte vakken sprak me aan.

Het eerste jaar ging ik direct op kamers. Dat was wel even wennen. Een vreemde omgeving en mijn vrienden waar ik altijd veel mee optrok waren ver verwijderd. Maar gelukkig ging het op school prima en ik heb het eerste jaar in één keer gehaald. Ik denk dat het cruciaal was dat ik alle lessen heb gevolgd. Ik pikte daardoor alles veel beter op. Een lezer ben ik niet, goed opletten in de lessen was dus mijn plan en dat pakte goed uit.

De technische vakken bevielen me goed. Communicatievakken vond ik minder, maar ik merk nu pas hoe belangrijk dat soort vakken eigenlijk zijn. Dus houd dat in je achterhoofd als je gaat studeren.

Ik heb na het eerste jaar gekozen voor Constructeur/Beproever. Techniek/management lag me niet zo, ik ben niet echt een handelaar/vertegenwoordiger. Ook het tweede jaar liep heel soepel en onze groep werd steeds hechter. Wat dat betreft adviseer ik iedereen om altijd samen met een man of vier te studeren.

Mijn eerste stage was bij Ginaf in Veenendaal. Ginaf zit in zwaar materieel. Kiepers, gestuurde assen, veel vermogen, alles sprak me aan. Tijdens mijn stage lag de focus op onderzoek naar de servicepunten en uitvalpercentages van bepaalde onderdelen. Er was een heel logboek aanwezig

27


en dat heb ik gesorteerd in groepen. Ik liep aan het begin van mijn stage mee met een monteur die eigenlijk een compleet voertuig bouwde, een vier-asser. Ik leerde zo hoe het voertuig in elkaar zat en ik leerde de posities van de componenten kennen. Tevens deed ik ervaring op met het werken met mijn handen.

Na een periode op school ging ik weer op stage, nu bij VDL in Heerenveen. Daar heb ik, door steeds meer omvattende werkzaamheden aan te pakken, uiteindelijk grote klussen uitgevoerd. Ik moest ook overal verslagen van maken. Een heel leuke periode, ik kreeg veel steun van zowel het bedrijf als de school. Ik heb ook veel ruimte gekregen om mezelf te ontwikkelen. Wat ik in Heerenveen ging doen was niet echt een gedefinieerde stageopdracht maar meer een soort van meelooptraject.

Mijn afstuderen heb ik gedaan bij Ewals Cargo Care in Venlo. Daar staan megatrailers met meer dan 100 m3 inhoud. Vooral geschikt voor ladingen met lage gewichten en hoge volumes. Samen met een studiegenoot hebben we toen onderzoek gedaan naar een universele container die zowel op een boot, trein als vrachtauto vervoerd kon worden. Uiteindelijk is dit tijdens onze stage (nog) geen product geworden, maar ik heb samen met een studiegenoot wel een 3D model gemaakt. We hebben het ook helemaal doorberekend met SolidWorks.

Na mijn studie werd ik direct aangenomen bij VDL Bus Heerenveen, maar na een half jaar dacht ik beter af te zijn bij een tentenbouwer/cateringbedrijf. Dit ‘uitstapje’ heeft een jaar geduurd, ik ben daarna regelrecht terug gegaan naar VDL in Heerenveen. Ik heb een klik met dit bedrijf en je kunt hier alles doen. Van ontwerpen tot construeren om uiteindelijk een complete bus af te kunnen leveren!

Binnen VDL werken we nauw samen met andere zusterbedrijven. Nieuwe motoren maken soms kleine en soms grote aanpassingen noodzakelijk. Belangrijk hierbij is communicatie. Nu ben ik hoofdconstructeur. Ik vind het leuk om samen te werken met mijn collega’s op engineering, samen nadenken over uitdagingen. Verder kom ik veel in de productie, om te kijken hoe de zaken zich ontwikkelen die we hebben bedacht. Ik zit dus weinig achter mijn bureau.

Ik zie de toekomst als Fries bij VDL Bus in Heerenveen. Ik woon samen, in een woning vlakbij mijn werk (inmiddels in de provincie Groningen). Mooi huis, leuke collega’s en iedere dag met plezier naar je werk gaan is absoluut goud waard.

Eén van de grootste verschillen tussen school en bedrijf is het omgaan met stemmingen van mensen. Dit leer je vooral op de werkplek. Je moet er mee om kunnen gaan, maar als dat lukt, is het eigenlijk een heel leuk aspect van het werk. n


Klamp bij moeilijkheden direct aan bij een studieloopbaangeleider. Studieloopbaanbegeleiders helpen namelijk graag de student weer op weg als het, voor wat voor reden dan ook, even tegen zit.

tiP4

28

“Ik was een echte techniekstudent, op commercieel gebied interesseerde de opleiding me niet zoveel.”

“Ik ben altijd overtuigd geweest dat ik de richting techniek zou kiezen en niet de sales kant. Maar toch kwam ik er vrij

snel achter dat ik de commerciële kant leuker vond.“


Bart vink (HAN)

Ik ben Bart Vink, geboren in Bodegraven op 15 maart 1985.

De richting automotive is me met de paplepel ingegoten. Mijn vader heeft een autobedrijf gehad en runt nu twee automaterialenzaken. Waarom auto’s me trekken is puur een gevoel. De ontwikkelingen op technologisch gebied die je bijvoorbeeld in de Formule 1 en Rallysport ziet, vind ik enorm interessant. Want de technieken die zich daar ontwikkelen, zien we straks terug in auto’s.

Ik heb na de mavo (met het vakkenpakket wiskunde, scheikunde, economie, Nederlands en aardrijkskunde) gekozen voor de opleiding mts Autotechniek in Utrecht.Voordat ik aan deze opleiding begon, heb ik de open dag in Utrecht bezocht. Ik was meteen verkocht. Een leuke sfeer en de juiste faciliteiten. Ik was een echte techniekstudent, op commercieel gebied interesseerde de opleiding me niet zovee;. Ik was meer bezig met de techniek achter bepaalde systemen. Hoe werkt het en waarom werkt het op die manier?

Na de MTS in Utrecht ben ik me gaan oriënteren op een hbo opleiding. Ik bezocht de open dagen in Rotterdam en Arnhem. Arnhem sprak me enorm aan vanwege de labs en de proefopstellingen. Alles zag er goed uit. Wat me ook aansprak waren de studententeams, de raceteams. Dus ik koos voor deze opleiding.

Het begin was zwaar en dat had vooral te maken met het niveauverschil in wiskunde tussen het mbo en hbo. Maar mijn drive en enthousiasme voor het automotive vak zorgden dat het allemaal goed kwam. Medestudenten hielpen me hierbij en ik heb bijles gehad.

Ik ben altijd overtuigd geweest dat ik de richting techniek zou kiezen en niet de sales kant. Maar toch kwam ik er vrij snel achter dat ik de commerciële kant leuker vond. Ik vond hier de perfecte mix van techniek en commercie. Ik praat graag en je moet techniek vertalen naar de gewone mens, dat ligt me wel.

Ik ging in het derde jaar stage lopen, maar heb eerst een minor gedaan op de HEAO in Arnhem, want ik wilde marketing volgen. Maar het was me te zweverig, ik miste de concrete toepassing. Daarna heb ik stage gelopen bij de leasemaatschappij Arval, op de afdeling schade en verzekeringen. Wat me vooral trok was de professionaliteit. Het zakelijke karakter sprak me bijzonder aan. En dan te weten dat ik vroeger zei: “Ik wil nooit voor een leasemaatschappij werken.”

Mijn afstuderen stond in het teken van elektrische mobiliteit. Ik geloof nog steeds dat die richting de toekomst heeft. De afstudeeropdracht ging over de gevolgen van de komst van de elektrische auto. Een opdracht die ik zelfstandig heb uitgevoerd.

Wat me tijdens het afstuderen opviel is dat de technologie rond elektrische voertuigen veel stabieler is dan men denkt. Men is heel behoudend en bang voor storingen, bang voor het onbekende. Maar dat is niet nodig. Wat op de markt komt, is gewoon goed. En met die actieradius komt het met een paar jaar ook dik in orde.

Na mijn studie kwam ik via omzwervingen toch weer bij Arval terecht, mede dankzij mijn netwerk. Arval zocht in de eerste instantie iemand voor de verkoop, maar dat lag me niet. Er was een andere functie bij analyse en advies vrij, specifiek voor het autobestand. Je moet daar onderzoeken hoeveel geldreserve er moet worden opgebouwd voor reparatie en onderhoud. Al die parameters moesten worden bepaald. En we hadden daar heel veel verschillende auto-uitvoeringen in het bestand. Van bijvoorbeeld BMW hadden we 1000 3-serie modellen, allemaal in verschillende uitvoeringen. Ter vergelijking, van Alfa Romeo hadden we 5 auto’s in het bestand.

Denk bij ieder vak dat je studeert en iets even niet snapt altijd: waar gaat dit eigenlijk over. neem dus even wat afstand. met je neus tegen een boek gedrukt zie je namelijk niets.

tiP5

30


Mijn functie bij Arval was heel divers en uitdagend en ik bleef goed op de hoogte van technologische ontwikkelingen. Ik kreeg de afzetlanden Denemarken en Finland er ook bij, beide opstartende landen. De mooie uitdaging hierbij was de diversiteit in regelgeving in de verschillende landen. Dus moest ik veel uitzoeken.

Vanaf 1 oktober 2013 ben ik werkzaam voor de Bochane groep. De Bochane groep is een groeiende dealergroep in centraal Nederland. De organisatie is dealer van verschillende A-merken en heeft de afgelopen periode een flinke groei doorgemaakt. Ook timmert Bochane momenteel aan de weg op het gebied van organisatie- en procesverbetering. Dit met als doel het verhogen van de klanttevredenheid en het dealerrendement. Voor een succesvolle realisatie van de doorlopende verbeteringstrajecten en projecten ben ik aangenomen als Procesmanager Sales.

In deze functie werk ik aan diverse projecten op organisatorisch gebied en ondersteun ik de directie in de breedste zin van het woord. De projecten variëren van het onderzoeken van mogelijkheden in diverse deelmarkten, het verbeteren van de interne Sales organisatie, het opzetten en ondersteunen van budgetten, investeringsbegrotingen en rapportagestructuur, tot en met de marktbewerking voor één van de bedrijfsonderdelen.

ambitieIk wil heel graag verder groeien in mijn functie maar ik wil me ook ontwikkelen op persoonlijk vlak. Mijn ultieme wens is een top-managementfunctie, waarbij ik keuzes maak die richting geven aan het bedrijf. Na ruim drie jaar voor Arval gewerkt te hebben, maakte ik de overstap naar de Bochane Groep. n

31


lennart van der linden (Hogeschool Rotterdam)

Ik ben Lennart van der Linden, geboren op 28 augustus 1990 in Krimpen aan de Lek.

Van jongs af aan had ik al interesse voor knutselen, Lego was mijn favoriete speelgoed. Ik denk dat ik het een beetje van mijn vader heb, want hij doet allerlei soorten onderhoud aan binnenvaartschepen.

Na de basisschool begon ik in een dakplanklas. Dat is een klas waar vmbo en havo leerlingen samen zitten. Ik ben gestart op het vmbo, maar ben na de 2e klas al naar de havo gegaan. Mijn Nederlands was echter niet zo goed, maar toch ben ik goed door de opleiding gerold. Ik wist toen ook al dat ik profiel Natuur & Techniek zou gaan volgen. Ik ben goed in wiskunde en natuurkunde

en ik vind berekeningen maken leuk. Ik ben ook een soort nummerfreak en kan bijvoorbeeld heel snel telefoonnummers en kentekens van auto’s onthouden. Ik heb o.a. een profielwerkstuk gemaakt om een bootje op zonne-energie te laten varen. Deels gelukt, alleen was de materiaalkeuze voor het bootje niet goed. Maar het ontwerp werkte wel!

Na de havo was het voor mij duidelijk dat ik zou beginnen bij de Hogeschool Rotterdam. De open dag heb ik ook bezocht, ik vond autotechniek toen wel leuk, dus was de keuze snel gemaakt. Bovendien was de school bij mij in de buurt. Bij de start van het hbo dacht ik echt de harde techniekkant op te gaan, maar dat werd toch al snel de mix van techniek met commercie na het tweede jaar. Maar goed ook, want ik wil niet de hele dag alleen maar aan techniek moeten denken. Die afwisseling met commercie, communicatie, marketing en het werken met mensen bevalt me goed.

Tijdens het eerste jaar twijfelde ik wel eens of ik hier wel goed zat. Maar ik vond het allemaal toch leuk en het ging me makkelijk af, dus ben ik gewoon doorgegaan met de studie. Toen ik de vakken productie en kwaliteit ging volgen, wist ik het. Hier wil ik me later mee bezighouden. Mijn stages heb ik vervolgens bewust op dit gebied gekozen. Het open karakter van de Hogeschool Rotterdam is iets waar ik me vanaf het tweede jaar bewust van ben geworden en de RDM werf heeft echt iets! Het is een heel mooie leeromgeving.

Mijn eerste stage was bij Terberg, binnen de afdeling Inkoop en Kwaliteitszorg. Daarna ging ik weer terug naar school, waarna ik een opdracht kreeg bij Inalpha Roofsystems in Venray. De nummer 2 producent van zonnedaken in de wereld! Daar deed ik onderzoek naar uitval bij een

32


bepaalde productie. Een belangrijk aspect, want die zonnedaken zijn heel duur. En als je levert aan bedrijven als Merecedes, BMW en Audi heb je een goede naam hoog te houden.

Voor mijn afstuderen ben ik heel toevallig via de Ecomobielbeurs in aanraking gekomen met de Scooterfabriek. Ik kreeg daar te horen wat de bedoeling van de afstudeeropdracht was. Het complete proces in beeld brengen om elektrische scooters te fabriceren, inclusief een kwaliteitssysteem er omheen. Bij die kwaliteitszorg breng je ook de inbreng van mensen in beeld. Voor mij was dat heel apart, want het personeel dat bij de scooterfabriek werkt bestaat voor een deel uit leerlingen die twee dagen per week stage lopen en twee dagen per week naar school gaan. Dus het was best een aardige klus. Ik moest zaken heel duidelijk uitleggen en opschrijven. Het project is me heel goed bevallen en ik heb er met rapportcijfer 8 een goede waardering voor gekregen.De projecten die ik had gedaan bij Inalpha hebben me heel veel ervaring opgeleverd. Een logisch gevolg was dat ik werd aangenomen bij de Scooterfabriek. Mijn eerste opdracht was hetzelfde als de afstudeeropdracht, maar dan voor elektrische fietsen. Het productieproces in beeld brengen en een kwaliteitszorgsysteem ontwikkelen. Ik had dat in no-time af, uiteraard mede dankzij de ervaring die ik had opgedaan tijdens het scooterproject.

Ik werk nu een jaar bij de Scooterfabriek en ik ben verantwoordelijk voor veel zaken waarbij ik mijn eigen werk grotendeels zelf mag inplannen. Over een jaar wil ik gaan reizen en dan na een jaar terugkomen naar Nederland en bij een groter bedrijf werken. Een baan als consultant zie ik ook wel zitten, maar dan moet ik toch minimaal 10 jaar ervaring hebben opgedaan.

Het min of meer voor jezelf werken heeft het voordeel dat je je eigen dag helemaal kunt invullen, maar ik heb daardoor niet de mogelijkheid veel van anderen te leren. Daarom wil ik straks bij een groter bedrijf gaan werken en me zo verder ontwikkelen.

Waarom ga ik reizen? Ik wil zo ervaring opdoen met het omgaan met compleet andere mensen met andere culturen, andere gewoonten en mijn kennis op het gebied van vreemde talen verder ontwikkelen. Ik weet zeker dat die kennis en ervaring me straks gaat helpen om een passende baan te vinden. Een baan die zeker zal bestaan uit techniek, maar toch ook een gezonde portie communicatie, marketing en management bevat.

Mijn ultieme kick? Meewerken aan een kwalitatief hoogwaardig product dat alle doelstellingen heeft gehaald. En dat bereik je alleen met specialisten. n

“Toen ik de vakken productie en kwaliteit ging volgen, wist ik het. Hier wil ik me later mee bezighouden.”

Zorg voor plezier en ontspanning naast en tijdensje studie. thuis en op school.

tiP6

33


ugur Yangin (Hogeschool Rotterdam)

Mijn naam is Ug ur Yangin, geboren op 9 januari 1988 in Den Haag.

Op de basisschool was ik niet zo’n knutselaar, hoewel ik wel vaak met Lego speelde. Toen ik op de havo zat, koos ik voor het profiel Natuur & Gezondheid. Naar mijn mening kon ik daar meer kanten mee uit dan Natuur & Techniek. Biologie vond ik een heel leuk vak, leren hoe een stof of materiaal is opgebouwd. Natuurkunde trok me om dezelfde reden.

Mijn profiel heb ik gekozen na gesprekken met mijn ouders en docenten. Zij deelden allemaal mijn mening dat Natuur & Gezondheid het meest geschikte profiel voor mij was. Op de havo heb ik een profielwerkstuk biologie gemaakt rond het onderwerp ‘aids’. Ik heb toen geleerd dat er heel veel over die ziekte gesproken en gespeculeerd wordt, maar voorlopig is veel nog niet bewezen.

Vlak na de kerst tijdens havo5 ben ik me gaan oriënteren op een vervolgstudie en ik heb daarvoor een lijst met vervolgopleidingen van school gebruikt. Hier stond in welke vakken je van de havo moest heheersen om daar goed te kunnen scoren. Die lijst heeft me enorm geholpen.

Ik dacht eerst aan de opleiding werktuigbouwkunde. Maar vond dat toch te breed. Ik heb toen gekeken naar andere opleidingen, in het verlengde van werktuigbouw. Het werd uiteindelijk autotechniek. Ik heb kort overwogen om naar een open dag van de HAN in Arnhem te gaan, maar besloot puur vanwege de reisafstand om voor Rotterdam te kiezen. Met autotechniek had ik direct een klik. Mijn keuze maakte ik rond de examenperiode en toen waren de open dagen al voorbij. Ik begon dus zonder het bezoeken van een open dag en dat zat me eigenlijk niet lekker. Uiteindelijk is alles goed gekomen.

De grote omschakeling van het voortgezet onderwijs naar het hbo was duidelijk te merken. Ik moest veel meer zelf doen, maar gelukkig kreeg ik in het eerste half jaar veel begeleiding. Daarna had ik nog maar weinig steun nodig. Inmiddels waren er een aantal studenten afgevallen, maar degenen die overbleven waren allemaal gemotiveerd en deze groep werd steeds hechter.

De projecten binnen de opleiding hebben me altijd geboeid. Hetzelfde geldt voor het vak Motoren. Projectmatig werken lag me wel en dat zie ik in mijn werk terug. Ik heb mijn propedeuse bijna in een jaar gehaald, ik had 54 van de 60 punten gehaald en dat is best goed!

“Projectmatig werken moesten we ook steeds meer zelfstandig doen en dat heeft me een

heel goede voorbereiding op het bedrijfsleven gegeven.”

34


In het tweede jaar kregen we meer verdieping en vanaf dat jaar werd ik ook steeds meer losgelaten en begon ik zelf mijn studie te sturen. Projectmatig werken moesten we ook steeds meer zelfstandig doen en dat heeft me een heel goede voorbereiding op het bedrijfsleven gegeven.

Mijn eerste stage was bij DAF, op de afdeling Component testing. Ik kwam hier eigenlijk via een medestudent die ik al kende vanaf de havo, hij geeft nu zelf les bij de Hogeschool Rotterdam. Hij liep stage bij Vehicle testing en had er al een gesprek gehad.

Wat ik leuk vind aan de stages is dat je voor het eerst alles dat je hebt geleerd gaat toepassen in de praktijk. Na de eerste stage was het weer terug naar school en dat was best wennen. Het begin van het vierde jaar heb ik ook nog op school gezeten en toen was het al februari in het laatste jaar waarin ik afstudeerde. Mijn afstudeerstage is wat rommelig verlopen, mede omdat het bedrijf waar ik afstudeerde tegen problemen aan liep (softwareproblemen). Ik werkte aan het verbeteren van de aerodynamica rond een bobslee. Die bobslee werd ingezet tijdens de Winterspelen. Achteraf is het toch een heel leuk project geweest en ik ben uiteindelijk geslaagd, dat was het belangrijkste!

Na mijn studie heb ik twee weken vakantie gehouden in Turkije en ik ben daarna direct een baan gaan zoeken. Ik ben bij RDW uitgekomen en heb daar nu een heel afwisselende functie. Regelmatig moet ik voor mijn werk naar het buitenland. Fascinerend om te zien hoe verschillende culturen zo compleet anders met uitdagingen om kunnen gaan. In Japan bijvoorbeeld wordt heel veel gelet op details en is projectmatig werken daar met de paplepel ingegoten. In Europa houdt men zich ook aan bepaalde richtlijnen, maar wij zoeken toch makkelijker de grenzen van mogelijkheden op. Als bijvoorbeeld in Japan een testdag gepland staat, is het zo goed als onmogelijk dat die testdag wordt verplaatst.

Mijn ultieme wens is om met een Europese grondhouding Japans te kunnen denken. Mij lijkt het bijzonder nuttig als deze verschillende culturen meer van elkaar (willen) leren.

Als je Europees denkt zou het fijn zijn als je ook Japans kon denken. Maar als je Japans denkt, weet je dat je niet Europees mag denken, want die flexibiliteit mag je niet laten zien. Toch zie ik de mate van flexibiliteit in Japan toenemen.

Voorlopig heb ik het heel erg naar mijn zin bij RDW waar ik werk op de testafdeling voor zware voertuigen.

“Mijn ultieme wens is om met een Europese grondhouding Japans te kunnen denken.”

allemaal automotive technologie! © 2013

Realisatie:BODESK - DTP | GRAFISCH ONTWERP

alle rechten voorbehouden.niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand en/of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of op enige andere manier zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van R. Kluivers, www.acemobility.nl

ACE is begin 2012 opgericht en is een initiatief van bedrijfsleven, provinciale en lokale overheden en Hogeschool Arnhem en Nijmegen (HAN), Fontys Hogescholen Automotive en Hogeschool Rotterdam. ACE is één van de hbo Centers of Expertise in Nederland en is mede gefinancierd door de ministeries van OCW en EL&I.Het Automotive Center of Expertise beoogt o.a. het verhogen van de instroom bij de automotive opleidingen van de drie hogescholen in Arnhem, Eindhoven en Rotterdam. Daarnaast biedt ACE een top-programma aan voor excellerende studenten die na het volgen van een intensief 3e en 4e jaar programma kunnen slagen met honours en/of naadloos kunnen doorstromen naar een masteropleiding. De twee automotive masters die voor hen open staan zijn de professionele master van de HAN in Arnhem en de wetenschappelijke master van de universiteit Eindhoven (TU/e).Kenmerkend voor het programma binnen ACE is de speciale onderwijsmethodiek, waarbij studenten intensief worden begeleid, zowel binnen de opleiding zelf als bij het bedrijfsleven. De projecten hebben altijd betrekking op actuele onderzoeksvraagstukken vanuit het bedrijfsleven. Zodoende zijn de studenten tijdens hun opleiding al “real time” aan het werk.

Automotive Center of Expertise ace

Hogeschool Automotive

www.han.nl/automotive www.fontys.nl/automotive www.hr.nl/autotechniek

Automotive Center of ExpertiseSteenovenweg 1 • 5708 HN Helmond • 0492-562756 [email protected] • www.acemobility.nl

36

allemaal automotivetechnologie !


Verhalen van hbo-studentenenafgestudeerdenautomotive

Automotive - technologie die ons beweegt!

www.acemobility.nl

Documents

Allemaal automotive technologie brochure - ACE