ANDERS SNOEIEN bij André Casteels.

Met zijn alomgekende brede glimlach verwelkomde André Casteels ons in zijn serre. Het was redelijk fris op zaterdag 29 november, en de korte inleiding in de warme serre was meer dan welkom. Kort was die inleiding omdat het snoeiwerk met de uitleg toch buiten gebeurt. André vloog er dus in. De eerste struik die hij aanpakte was ´Mary Rose´, één van de betere rozen van Austin. Daar waar we in handleidingen lezen dat Engelse rozen het best tot op 40 tot 50 cm gesnoeid worden,

snijdt zijn schaar de takken af tot ongeveer 15 cm hoogte. ‘Of dit goed is ? Als ze er volgend jaar goed bij staan, is dit een goede manier’, zegt hij. Enkele andere struiken ondergaan hetzelfde lot. Allemaal met de takkenschaar, want dat snijdt beter en bovendien mijd je zo gemakkelijk de stekels.

Bij rugosastruiken gaat hij niet zo ver: gewoon de toppen eraf scheren. Letterlijk, met een elektrische heggeschaar. En daarna nog hier en daar een heel oude tak tot de grond wegknippen.

Voor klimrozen laat hij de gesteltakken, die de structuur van de plant maken, staan en knipt hij de zijtakken terug tot ongeveer

15 cm van de gesteltak. Eigenlijk zo dat de plant terug in het metalen ‘harnas’ past. Soms biedt zo een struik een mooie nestplaats voor vogels.

André toonde ons ook dat bodembedekkers kunnen uitgroeien tot formidabele struiken van 3 meter hoog. Eigenlijk kan je van veel rozen een klimroos maken, door juist te snoeien of niet te snoeien. Zo staat de lage struik ´Xantippe´ van Best Select als een mooie klimmer in zijn tuin.

Na deze snoeidemonstratie trokken we naar het Vrijbroekpark waar we samen gezellig lunchten.