Ang Pag-aaral ni Florante sa Atenas.

Narrator: Ipinadala si Florante ng mga magulang sa Atenas upang makapag-aral.

Antenor: Maligayang pagdating sa Atenas Florante.

Florante: Maraming salamat po. Ipinapangako ko po na pagbubutihin ko po ang aking pag-aaral.

Narrator: Pinagbuti nga ni Florante ang kanyang pag-aaral. Kinalaunan, natalo niya ang pinakamagaling sa klase na si Adolfo. Nagustuhan rin ng mga kapwa mag-aaral si Florante dahil sa kanyang talino at kabaitan. Sa sobrang inggit ni Adolfo, binalak niyang patayin si Florante sa kalagitnaan ng isang dula. Sa kabutihang palad, nasagip si Florante ni Menandro.

Antenor: Adolfo, hindi ka nararapat upang mag-aral ditto kaya dapat ka nang umalis.

Adolfo: Sinusumpa ko, maghihiganti ako!

Antenor: Menandro, mabuti naman at nailigtas mo si Florante.

Menandro: Wala po iyon. Ginawa ko lamang ang nararapat.

Florante: Walang lamang iyon? Sinagip mo ang aking buhay! Maraming salamat!

Menandro: Wala iyon.

Narrator: Kinalaunan, nakakuha si Florante ng liham mula sa ama na nagsasabi na umuwi na siya.

Florante: Kailangan ko na pong umuwi.

Antenor: Bakit?

Florante:Ayon pos a aking ama, patay na po ang aking pinakamamahal na ina at kailangan po ako sa Albania.

Antenor: Maaari kang umuwi Florante ngunit mag-iingit ka.

Florante: Opo. Salamat po.