ျမနမာႏငင၏ လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြင အေျခအေန - ေျပာငးလမႈ အစအစဥ ေဖာေဆာငျခငး Background paper on freedom of expression in Myanmar

ARTICLE 19 ARTICLE 19 Free Word Centre Downtown Yangon 60 Farringdon Road Myanmar London E: myanmar@article19.org EC1R 3GA Tw: @article19asia United Kingdom

T: +44 20 7324 2500 F: +44 20 7490 0566 E: info@article19.org W: www.article19.org Tw: @article19org Fb: facebook.com/article19org

ISBN: 978-1-906586-89-8

© ARTICLE 19, 2014

This is edition two. Edition one was published in 2013.

This work is provided under the Creative Commons Attribution-Non-Commercial-ShareAlike 2.5 licence. You are free to copy, distribute and display this work and to make derivative works, provided you:

1) give credit to ARTICLE 19; 2) do not use this work for commercial purposes; 3) distribute any works derived from this publication under a licence identical to this one.

To access the full legal text of this licence, please visit: http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/2.5/legalcode.

ARTICLE 19 would appreciate receiving a copy of any materials in which information from this report is used.

This booklet was produced courtesy of funding from the British government.

ARTICLE 19 launched this guide as part of our work on reform in Myanmar. It is part of a series of such guides which are available at www.article19.org

နဒါနး Introduction 2စာတမး၏ အေၾကာငးအရာ Background paper 3

လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြငဆငရာ ႏငငတကာ စႏႈနး 5 International standards on the right to freedom of expression

Importance of the right to freedom of expression 5 လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြင၏ အေရးပါမႈ 5 International protection of the right to freedom of expression 6 လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြငက ႏငငတကာစႏႈနးျဖင အကာအကြယေပးမႈ 6 Elements of the right to freedom of expression 7 လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြင၏ အဂၤါရပမား 8 Limitations on the right to freedom of expression 8 လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြင၏ အကန႔အသတမား 9

လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြငႏင ျမနမာႏငင၏ ဥပေဒ 11 Freedom of expression and Myanmar law

Constitution 11 ဖြ႕စညးပအေျခခ ဥပေဒ 14 Penal Code 1957 17 ၁၉၅၇ ရာဇသတၾကး 21 Decree on the Right to Peaceful Assembly and Peaceful Procession 2012 27 ၂၀၁၂ ၿငမးခမးစြာ စေ၀းခြငႏင ၿငမးခမးစြာ စတနးလညလညခြငဆငရာ နညးဥပေဒ 28 Laws relating to the print media 29 ပႏပမဒယာဆငရာ ဥပေဒမား 31 Laws relating to the broadcast media 34 ေရဒယ ရပသလြင မဒယာဆငရာ ဥပေဒမား 37 Public Service Media 41 အမားျပညသ ၀နေဆာငမႈ မဒယာ 43 Laws governing the Internet 46 အငတာနကဆငရာ ဥပေဒမား 47

2

The right to freedom of expression is fundamental to democracy. If it is not respected, protected and fulfilled, democracy cannot work. Myanmar is trying to become a democracy. It is not the first state to do so, and can learn from the experiences of other democratising states –near and far– and look to changing its laws, policies and practices to bring the country in line with international law.

This project brings together some of the most respected and dedicated people in Myanmar to build an agenda for change: a civil-society action plan to develop a legislative framework that promotes freedom of expression.

By the end of this initial project, we hope to have together created a strong group of dedicated people that can –together and apart– work towards a common goal.

We will have built a broad plan of action together, including recommendations, regarding which laws and policies need to change, and will have agreed an advocacy strategy for how to change them, over the next five years.

ARTICLE 19 brings to this group experience from many states worldwide which have gone through similar processes of democratisation. While the problems and solutions are different in every state, we have worked together with civil society

in the former Soviet Union, the emerging African and Middle East democracies, and countries across South and Southeast Asia. At the time of print, ARTICLE 19 is working simultaneously in Bangladesh, Brazil, Cambodia, Indonesia, Iran, Kenya, Libya, Mexico, Russia, Senegal, Somalia and Tunisia.

Over the past 25 years, ARTICLE 19 has also been at the heart of strengthening international law, ensuring that it sets a good example for states to follow when protecting the right to freedom of expression. It is this experience that ARTICLE 19 brings to the group.

Background paper

The paper briefly looks at the key laws in Myanmar that affect people’s freedom to seek and share information and ideas – whether that is through the media, in everyday conversations, on the Internet, or in demonstrations in the street.

For each law, ARTICLE 19 briefly points out where the main obstacles are to protecting and promoting the right to freedom of expression. It explains what international human rights law requires the government to do – or not do – in a certain area, in order to respect, protect and fulfil the right to freedom of expression.

နဒါနးIntroduction

3

ဒမကေရစအတြက လြတလပစြာထတေဖာေျပာဆခြငသည အေျခခအပျမစျဖစသည။ ယငးအခြငအေရးက မေလးစား၊ မကာကြယ၊ မျဖညဆညးပါက ဒမကေရစ မလညပတႏင။ ျမနမာႏငငသည ဒမကေရစ ႏငငျဖစလာရန ႀကးပမးလကရေသာလညး ထသ႔ ႀကးပမးသည အဥးဆးေသာႏငငေတာ မဟတပါ။ ျမနမာႏငငအေနျဖင နးစပရာ သ႔မဟတ အေ၀းရ ဒမကေရစ ေဖာေဆာငေသာ ႏငငမား၏ အေတြ႕အႀကးမားမ သငခနးစာ ရယႏငၿပး၊ ၎၏ ဥပေဒမား၊ မႈ၀ါဒမားႏင ေဆာငရြကခကမားက ႏငငတကာ ဥပေဒႏင အညျဖစေအာာင လပေဆာငႏငသည။

အာတကယ ၁၉ ၏ လြတလပစြာ ထတေဖာခြငဆငရာ စမကနးသည ျမနမာႏငငမ အေလးစားခရဆးႏင ေျပာငးလမႈ အစအစဥ ေဖာေဆာငရန ယၾကညခကအျပညရသမားက စစညးထားၿပး၊ ယငးအစအစဥျဖင လထအေျချပ အဖြ႕အစညးမား၏ လႈပရားမႈအစအစဥခမတျခငးျဖင လြတလပစြာထတေဖာေျပာဆခြငက ျမငတငမည ဥပေဒဆငရာ လမးစဥခမတသြားမညျဖစသည။

ဤ ကနဥး စမကနး ၿပးဆးရာတြင ဘပနးတငအတြက ယၾကညခကခငမာစြာႏင လပေဆာငသြားမည အဖြ႕က ဖြ႔စညးႏငမညဟ မမတ႔ ေမာလငပါသည။

ေနာငလာမည ငါးႏစအတြငး ဥပေဒမား၊ မႈ၀ါဒမားႏင စပလဥး၍ ေျပာငးလရမညအရာမား၊ အၾကျပခက မားႏင မမတ႔ လလားေသာ ေျပာငးလမႈ ျဖစေပၚလာရနအတြက ေဆာၾသလႈ႕ေဆာမည နညးဗဟာမားက ခမတ ေဆာငရြကသြားမည အစအစဥရပါသည။

အာတကယ ၁၉ သည ဤအဖြ႕အတြငးသ႔ ျမနမာႏငငႏင အလားတ ဒမကေရစေဖာေဆာငျခငး လပငနးစဥက ျဖတသနးခသည ကမ႓ာတစ၀နးရ ႏငငမား၏ အေတြ႕အၾကမားက ယေဆာငေ၀ငေပးသည။ ႏငငတငး၏ ျပသာနာ ကြာျခားသကသ႔ အေျဖကလညး ကြျပားပါလမမည။ သ႔ေသာ မမတ႔သည ဆဗယကျပညေထာငစ ႏငငေဟာငးမား၊ ထြကေပၚစ အာဖရကႏင အေရ႕အလယပငး ဒမကေရစႏငငမား၊ ေတာငႏင အေရ႕ေတာင အာရႏငငမားမ လထအေျချပအဖြ႕အစညးမားႏင လပကငေဆာငရြကခသည။ ဤ စာတမးက ပႏပစဥ အာတကယ ၁၉ သည ဘဂၤလားေဒရ၊ ဘာရာဇးလ၊ ကမေဘာဒးယား၊ အရန၊ ကငညာ၊ လစဗား၊ မကဆက၊ ရရား၊ ဆနေဂါ၊ ဆမားလးယားႏင ကနးရားႏငငမားတြင လပကင ေဆာငရြကလကရသည။

မမတ႔အဖြ႕သည လြနခေသာ ၂၅ ႏစအတြငး ႏငငတကာ ဥပေဒ ပမအားေကာငးရန ႀကးပမးမႈတြင အဓကလပေဆာငခၿပး၊ လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြငဆငရာ ဥပေဒက ႏငငမား လကနာရနအတြက အေကာငးဆးစ ခမတသြားရန ေဆာငရြကခသည။ အာတကယ ၁၉ သည ဤ အဖြ႕အတြငးသ႔ ယငးအေတြ႕အၾကမားက ယေဆာငေ၀ငေပးသည။

စာတမး၏ အေၾကာငးအရာ

ဤ စာတမးတြင အာတကယ ၁၉ အဖြ႔က ျမနမာႏငင၏ လြတလပစြာထတေဖာေျပာဆခြငႏင သတငးအခကအလက ရယပငခြင အေျခအေနက ဆနးစစသးသပထားသည။ မဒယာ၊ အငတာနက မသာမက ေန႔စဥ အခငးခငးေျပာဆေဆြးေႏြးျခ

4

ငးႏင လမးမေပၚထြက၍ ဆႏၵျပရာမ တစဆင ျပညသလထ၏ သတငးအခကအလကမား ရယပငခြငႏင ျဖန႔ျဖးႏငခြငက လာေရာက ရကခတေနေသာ ဥပေဒမားက ဤစာတမးတြင သးသပတငျပထားသည။

လြတလပစြာထတေဖာေျပာဆခြငက ကာကြယရနႏင ျမငတငရန လစဟငးမႈသည အဆပါ ဥပေဒ တစခခငးစ၏ အခကအခ ျဖစေၾကာငး အာတကယ ၁၉ က ေထာကျပထားပါသည။ လြတလပစြာ ထတေဖာ ေျပာဆခြငက ကာကြယရနႏင အသးျပႏငရနအတြက ႏငငတကာ လ႔အခြငအေရး ဥပေဒအရ အစးရ အေနျဖင အေျခအနတစရပရပအေပၚတြင လပေဆာငရမညအရာႏင (မလပေဆာငရမညအရာ) မားက ရငးလငးတငျပထားသည။

5

Importance of the right to freedom of expression

The right to freedom of expression is a fundamental human right, and the foundation stone for every free and democratic society. It is important for three main reasons:

1. It is indispensible to personal development:. People who are free to speak their minds feel more secure and respected, and are able to plan their lives much more easily, forge friendships and establish communities.

2. It is essential to good governance: All people must be free to ask questions of the government, to ensure that they are acting honestly and to expose the strengths and weaknesses of officials and their policies. In this way, wrongdoings can be exposed, and the people and government can learn about problems and fix them. This is important for developing effective laws and policies that addresses the concerns of the people.

3. It is crucial to the protection, promotion and exercise of all other human rights: Without freedom of expression, the enjoyment of other human rights becomes impossible. Information is important for engaging in democratic processes, learning how to vote and for informing decisions on who to vote

for; it is the basis for organising peaceful assemblies; for manifesting one’s religion in community with others. It is also the key to enabling people to make decisions on health, education, water and the environment.

လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြင၏ အေရးပါမႈ

လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြငသည အေျခခအခြငအေရးျဖစၿပး လြတလပေသာ ဒမကေရစ လ႔ေဘာင အတြက အေျခခအပျမစျဖစသည။႓ ေအာကပါ အေၾကာငးမားေၾကာင ယငးအခြငအေရး ရရရန လြနစြာ အေရးႀကးသညဟ ဆႏငသည -

၁။ လတစဥးခငးဆငရာ ဖြ႕ၿဖးတးတကမႈ အတြက မရမျဖစ လအပေသာ အရာျဖစသည - မမစတအတငး လြတလပစြာေျပာဆငႏငသမားသည ပ၍ လျချခငးႏင ေလးစားမႈအရသာက ခစားၾကရသည။ သတ႔ ဘ၀က ပမလြယကစြာ စမႏငၿပး မတေဆြဖြ႕ျခငးႏင လမႈအသငးအ၀ငးက တညေထာငႏငသည။

၂။ ေကာာငးမြနေသာ အပခပမႈအတြက မရမျဖစလအပသည - အစးရ၀နထမးမား ရးသားစြာ လပကငေဆာငရြကရနႏင သတ႔၏ လပကငေဆာငရြကပႏင မႈ၀ါဒဆငရာ အားသာခက၊ အားနညးခကမားက ေဖာထတႏငရနအတြက လတငးသည အစးရအား ေမးခြနးေမးျမနးခြင ရရမည။ ထနညးျဖင သတ႔၏ အမားမား ထြကေပၚလာႏငၿပး၊ ျပညသလထႏင အစးရအေနျဖင ထအမားမားက

လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြငဆငရာ ႏငငတကာ စႏႈနးInternational standards on the right to freedom of expression

6

သရကာ ျပျပငေပးႏငမည ျဖစသည။ ထသ႔ လပေဆာငျခငးသည ျပညသလထ ၏ စးရမခကမားက ေျဖရငးေဆာငရြကေပးမည ဥပေဒႏင မႈ၀ဒ ေရးဆြ ျပဌာနးရနအတြက အေရးႀကးသည။

၃။ အျခားေသာ လ႔အခြငအေရးမားက ကာကြယျခငး၊ ျမငတငျခငးႏင ကငသးႏငရနအတြက အေရးႀကးသည - လြတလပစြာထတေဖာေျပာဆခြင မရရပ အျခားေသာ လ႔အခြငအေရးမားက ရရခစားႏငမညဆသညမာ မျဖစႏငပါ။ မေပးစနစက ေလလာႏငရနႏင မညသက မေပးသင ေၾကာငး လထက အသေပးရနစသည ဒမကေရစေဖာေဆာငေရးလပငနးစဥတြင သတငး အခကအလကသည အေရးႀကးေသာအရာျဖစသည။ ၿငမးခမးစြာ စေ၀းျခငး ျပလပရနအတြက အေျခခအခကျဖစသည။ အျခားသမားႏင ေနထငေသာ လမႈအသငးအ၀ငးတြင တစဥး တစေယာက၏ ယၾကညခကက ျပသျခငးျဖစသည။ ထ႔ျပင ကနးမာေရး၊ ပညာေရး၊ ေရ ႏင သဘ၀ပတ၀နးကငဆငရာ ကစၥရပမားအေပၚ လထအား ဆးျဖတခကခႏငခြင ရလာေစရန အေျဖရာမႈ တစချဖစသည။

International protection of the right to freedom of expression

The right to freedom of expression is guaranteed by Article 19 of the Universal Declaration of Human Rights (UDHR), and in Article 19 of the International Covenant on Civil and Political Rights (ICCPR).

At the regional level, the Association of South East Asian Nations (ASEAN) Human Rights Declaration protects the right to freedom of expression at Article 23. Myanmar will chair ASEAN in 2014.

All UN Member States have committed to uphold the rights contained in the UDHR.

Although Myanmar has not signed the ICCPR, 167 other States are legally bound respect and ensure the right to freedom of expression at the national level. Due to the sheer volume of States recognising a legal obligation to protect the right to freedom of expression, the right has gained the force of binding custom within international law. Therefore, even without signing the ICCPR Myanmar is still bound by international law to protect and promote the right to freedom of expression. This right is also protected in the Constitution of Myanmar.

It is very important that Myanmar sign and ratify the ICCPR, so that it is clear that international human rights laws apply in Myanmar.

လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြငက ႏငငတကာစႏႈနးျဖင အကာအကြယေပးမႈလြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြငက အျပညျပညဆငရာ လ႔အခြငအေရးေၾကျငာစာတမး (Universal Declaration of Human Rights)႓

7

ႏင ႏငငသားႏင ႏငငေရးအခြငအေရးဆငရာ ႏငငတကာ သေဘာတညခက (the International Covenant on Civil and Political Rights (ICCPR))႓ ဥပေဒတ႔၏ အပဒ ၁၉ တြင အာမခခကေပးထားသည။

ေဒသဆငရာအဆငတြင အေရေတာငအာရႏငငမားအသငး (ASEAN) လ႔အခြငအေရးေၾကျငာစာတမး၏ အပဒ ၂၃ တြင လြတလပစြာထတေဖာေျပာဆခြငက အကာအကြယေပးထားသည။႓ ၂၀၁၄ တြင ျမနမာႏငငက ASEAN ၏ ဥကဌအျဖစ ေဆာငရြကမည။

ကလသမဂၢအဖြ႔၀ငႏငငမားသည UDHR ပါ ျပဌာနးခက အခြငအေရးမားက လကနာရန ကတျပ ထားၿပး ျဖစသည။

ျမနမာႏငငအေနျဖင ICCPR က လကမတထးထားျခငး မရေသာလညး အျခားေသာ ၁၆၇ ႏငငသည လြတလပစြာထတေဖာေျပာဆခြငက ႏငငအဆင ေလးစားလကနာရန ဥပေဒအရ တာ၀နရသည။ လြတလပစြာထတေဖာေျပာဆခြငက ဥပေဒအရ အကာအကြယေပးရန အသအမတျပလာေသာ ႏငငအေရအတြက မားျပားလာေသာေၾကာင ဤ အခြငအေရးသည ႏငငတာဥပေဒအတြငး စညးေႏာငအားရေသာ ႏငငတကာ ဓေလထးတမးဥပေဒတစချဖစလာမည အငအား ရရလာေနသည။႓ ထ႔ေၾကာင ျမနမာႏငငသည ICCPR က လကမတထးထားျခငး မရေသာလညး ႏငငတကာဥပေဒအရ လြတလပစြာထတေဖာေျပာဆခြငက ကာကြယရနႏင ျမငတငရန တာ၀နရသည။ ဤ အခြငအေရးက ျမနမာႏငင၏ အေျခခဥပေဒအရလညး အကာအကြယေပးထားသည။

ICCPR က ျမနမာႏငငအေနျဖင လကမတထး အတညျပရန အေရးႀကးသည။ သ႔မသာ ႏငငတကာ လ႔အခြငအေရး ဥပေဒ ျမနမာႏငငအတြက အသက၀ငေၾကာငး ပမရငးလငးသြားမည။

Elements of the right to freedom of expression

The right to freedom of expression is made up of number of important elements:

• It belongs to all people, regardless of their race or ethnicity, nationality, sex, gender identity or sexual orientation, religion, or political opinion;

• It includes the right to seek, to receive, and to impart information.

• It applies to ideas of all kinds, including political discourse, commentary on one’s own and on public affairs, discussion of human rights, journalism, cultural and artistic expression, teaching, and religious discourse. It even embraces expression that some people find deeply offensive or unpopular.

• It applies regardless of geographic, political, or cultural frontiers or borders,

• It can be exercised through any media of a person’s choice, that is through oral, written or printed communications; artistic expression; and audio-visual, electronic and

8

internet-based modes of communication. It applies online as it does offline.

လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြင၏ အဂၤါရပမား

လြတလပစြာထတေဖာေျပာဆခြင အခြငအေရးက အေရးႀကးေသာ အဂၤါရပမားျဖင ဖြ႔စညးထားျခငး ျဖစသည -

• လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြငက လမ း သ႔မဟတ တငးရငးသားျဖစမႈ၊ ႏငငသား၊ လငကြျပားမႈ၊ လငဆငရာ သတမတခက သ႔မဟတ လငစတခယမႈ၊ ကးကြယယၾကညမႈႏင ႏငငေရးယၾကညမႈအရခြျခားမႈမရပ လတငး ပငဆငသည။

• ယငးအခြငအေရးတြင သတငးအခကအလကမားက ရာေဖြခြင၊ ရယပငခြငႏင ျဖန႔ေ၀ခြင တ႔ပါ၀ငသည။

• ႏငငေရးဆငရာ ေရးသားေျပာဆခကမား အပါအ၀င တစဥးတစေယာက၏ အေၾကာငးႏင အမားျပညသဆငရာကစၥရပအေပၚ သးသပေ၀ဖနခက၊ လ႔အခြငအေရးအေၾကာငးအရာမားက ေဆြးေႏြးျခငး၊ စာနယဇငးလပငနး၊ ယဥေကးမႈႏင အႏပညာေဖာျပခကႏင ပညာသငၾကား ပ႔ချခငးႏင ဘာသာေရးဆငရာ ေရးသားေျပာဆျခငး စေသာ အေတြးအေခၚ နယပယ အားလးတြင ယငးအခြငအေရးက ကငသးႏငသည။ ဤအခြငအေရးတြင လအခ ႕အတြက ေစာကားမႈ သ႔မဟတ မႏစျမ႕စရာျဖစေစသည ထတေဖာေျပာဆခကမားအထ ပါ၀ငသည။

• ပထ၀၊ ႏငငေရး ႏင ယဥေကးမႈဆငရာ နယစြနနယဖား သ႔မဟတ နယနမတမားက ေကာလြန၍ ယငးအခြငအေရးက ကငသးႏငသည။

• ဤအခြငအေရးက မမႏစသကရာ မဒယာမတစဆင ကငသးႏငသည။ ဥပမာ ႏတျဖငျဖစေစ၊ စာေရးသား၍ျဖစေစ သ႔မဟတ ပႏပထတေ၀သညနညးျဖင ျဖစေစ၊ အႏပညာနညးျဖင ျဖစေစ ထတေဖာတငျပျခငး၊ သ႔မဟတ ရပသ၊ အလကထေရာနစနညး ႏင အငတာနက မတစဆင ဆကသြယေသာနညးျဖင ျဖစေစ ကငသးႏငသည။ ကြနပတာစနစျဖင သတငးအခကအလကမားက ဆကသြယေဆာငရြကျခငး ပါ၀င သကသ႔ အျခားနညးျဖင ဆကသြယေဆာငရြကျခငးမားလညး ပါ၀င သည။

Limitations on the right to freedom of expression

The right to freedom of expression is not an absolute right. It can be limited, however, only in narrow circumstances. Any limitations must comply with so called “three part test;” meaning that they must be:

• Provided by law: any limitation must be set out in law that is accessible to the public, is clear and precise. This means that people must be able to find it and understand what it permits and what it prohibits.

• Pursue a legitimate aim: all such aims are listed in the ICCPR as: respect for the

9

rights or reputations of others, the protection of national security or of public order; or the protection of public health or morals. Freedom of expression cannot be restricted purely because it is critical of the government or embarrassing for political leaders.7

• Necessary and proportionate: this means that limitation must be necessary in a democratic society, and it must respond to a pressing social need. The State must show a direct and immediate connection between limiting the expression and protecting the interest at stake. Proportionality means that the restriction should not be too broad, and if less restrictive measures are possible they should be used instead.

International human rights law therefore requires Myanmar to respect, protect, and fulfil the right to freedom of expression. There are two sides to this obligation:

• To avoid interfering with the enjoyment of the right to freedom of expression.

• To proactively remove obstacles to the enjoyment of the right to freedom of expression.

လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြင၏ အကန႔အသတမား

လြတလပစြာထတေဖာေျပာဆခြငသည အၾကြငးမ႔ အခြငအေရးမဟတပါ။ ယငးက

ကန႔သတႏငသည။ သ႔ေသာ တကစြာ သတမတထားေသာ အေျခအေနတြငသာ ကန႔သတႏငသည။ ကန႔သတခကမားသည ေအာကပါ “အဆငသးဆင ဆနးစစခက” ႏင ကကညမႈရရမည -

• ဥပေဒတြင ျပ႒ာနးထားျခငး - မညသည ကန႔သတခကမ းကမဆ ဥပေဒတြင ရငးလငး တကစြာ ေဖာျပထားရမညျဖစၿပး၊ လထမ သရႏငခြငရရမည။ ဆလသညမာ ယငး ျပဌာနးခကက ကန႔သတထားသညအရာႏင လပေဆာငရန ခြငျပထားသညအရာမားက အမားျပညသက သရခြငရရမည။

• တရား၀င လကခႏငေသာ ဥးတညခက အတငးျဖစျခငး - ကန႔သတခကအတြက ထားရရမည ဥးတညခကမားက ICCPR တြင ယခကသ႔ ေဖာျပထားသည။ အျခားသ၏ အခြငအေရးႏင ဂဏသကၡက ေလးစားရန၊ အမ းသားလျခေရးႏင လထလျခေရးက အကာအကြယေပးရန၊ လထကနးမာေရးႏင ကယကငတရားက အကာအကြယေပးရန အျဖစ ႏငငတကာဥပေဒတြင ေဖာျပထားသည။ အစးရက ေ၀ဖနျပစတငျခငးႏင ႏငငေရးသမားမားက အရကရေစျခငးဟေသာ အေၾကာငးေၾကာင လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြငက မပတပငသင။

• လအပျခငးႏင အခ းညျဖစျခငး - ဆလရငးမာ ကန႔သတခကသည ဒမကေရစ လ႔ေဘာင၏ လအပခကအရသာ ျဖစရမည။ အေရးေပၚေဆာငရြကရမည လမႈဆငရာ လအပခကက တ႔ျပန ျခငးသာျဖစရမည။ ႏငငေတာအေနျဖင ယငးအခြငအေရးက ကန႔သတျခငးႏင ဆးရႈးဖြယ ျဖစေန ေသာ

10

အကးစးပြားက ကာကြယေပးျခငးႏစခတ႔၏ ဆကႏြယမႈက ျပသရမည။ အခ းညျဖစျခငး ဆသညမာ ကန႔သတခကက ကယျပန႔စြာ အသးမျပသင။ နညးႏငသမနညးေသာ ကန႔သတ ခကကသာ ျပလပရမည။

ထ႔ေၾကာင ျမနမာႏငငသည ႏငငတကာ လ႕အခြငအေရး ဥပေဒအရ လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြငက ေလးစားရန၊ ကာကြယရနႏင ျပညစစြာ အသးျပႏငရန လပေဆာငဖ႔ လသည။ ေအာကပါ တာ၀န ၀တရား ႏစခရသည -

• လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြင ရရခစားမႈက ၀ငေရာကစြပဖကျခငး မျပရန။

• လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြင အသးျပျခငးက အဟန႔အတားျဖစေစေသာအရာမားက ဖယရားေပးရန။

11

The Constitution

Reforms to the 2008 Constitution are essential to advance Myanmar’s transition to democracy and address shortfalls in protections for the right to freedom of expression and related rights.

Two provisions in the Constitution relate to the right to freedom of expression. These are:

• Article 354, which provides that every citizen shall be at liberty “to express and publish freely their convictions and opinions” and “to assemble peacefully without arms and holding procession”, but only to the extent that they do not contradict laws for the protection of national security, public order, community peace and tranquillity, and public morality;

• Article 365, which provides for freedom of literary, cultural, and artistic expression for every citizen. However, it requires citizens to avoid any “act detrimental to national solidarity”, and to coordinate any action likely to adversely affect the interests of a national race with that group.

Six problems

ARTICLE 19 finds that the Constitution as a whole, and these two provisions in particular, do not meet international standards on

the right to freedom of expression, for the following reasons.

1. The right to freedom of expression must not be limited to nationals of Myanmar: Foreigners, refugees and stateless persons should enjoy protection for their freedom of expression rights without distinction. This is important in Myanmar, where there are an estimated 723,000 people without citizenship. Not having citizenship should not mean that an individual has no rights. The constitutions for Thailand and Indonesia both provide the right to freedom of expression for all people.

2. The right to freedom of expression needs to be defined more broadly. This is important to make sure that the judiciary and other authorities have sufficient guidance to aid their interpretation of the right. It should include all of the elements of the right to freedom of expression highlighted in the previous section.

3. The limitations on the right to freedom of expression must comply with international law:

• The Constitution only protects the right to the extent that it does not contradict existing laws. It must require restrictions to be set out in clear and accessible legal provisions.

လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြငႏင ျမနမာႏငင၏ ဥပေဒFreedom of expression and Myanmar law

12

• The grounds listed in Articles 354 and 365 are too broad, and some of the listed aims do not provide a legitimate reason for restricting expression under international human rights law (for example, “national solidarity,” “the interests of one or several other national races” and “community peace and tranquillity.”)

• The Constitution should only permit restrictions on the right to freedom of expression that are necessary in a democratic society, and restrictions must be proportionate. This is a high threshold requiring strong justification; much higher than stating that expression may be restricted where it is “contrary to”, “detrimental to” or “adversely affects” the law or the protection of other interests. The restriction must respond to a pressing social need – i.e. be strictly necessary for the protection of that interest. They must also be the least restrictive means of achieving that purpose.

4. The Constitution should provide explicit and comprehensive protection for freedom of the media: for example, Article 34 of the Kenyan Constitution (2010) is particularly comprehensive and provides a helpful model. Protection for freedom of the media should include:

• A prohibition on prior censorship, like in

the constitutions of Thailand and Japan. No person or media outlet should require prior permission before publishing, for example from a State censorship body – as this is not necessary in a democratic society;

• A prohibition on licensing or registration systems for the print and online media, or for individual journalists or entry requirements for the profession, as is the case in South Korea;

• The independence of all bodies with regulatory powers over the media, including governing bodies of public media, should be guaranteed;

• Public service media should operate in an independent manner, with editorial freedom;

• The obligation for the State to protect media pluralism. The constitution for East Timor, for example, prohibits monopolising the mass media, as well as requiring the State to safeguard media independence. It is also positive to guarantee the transparency of media ownership, and ensure universal access to media. This ensures that the rights of all media users to receive a wide range of information and ideas are protected, including for members of ethnic and linguistic minorities.

13

• The right of journalists to protect their confidential sources of information should be guaranteed, to enable whistle-blowers to speak with journalists without fear of reprisals. This is an essential condition for the media to be able to carryout its watchdog function and expose corruption or other wrongdoing;

• Journalists should be free to associate in professional bodies of their choice.

5. The Constitution should provide explicit protection for the right to access information and should include:

• A duty for the government to proactively disclose information in the public interest, and ensure easy prompt, effective, affordable and practical access to such information;

• A right for all people to request and receive access to publicly held information, with a presumption in favour of disclosure;

• A right for any person to access information held by a private body where it is required for the exercise or protection of any rights;

• Restrictions on the right to access information must comply with the three-part test of Article 19(3) of the ICCPR,

with limitations justified on the basis of the “harm” and “public interest” tests. This requires exceptions to the right of access to information to set out clearly that access to information be granted unless (a) disclosure would cause serious harm to a protected interest and (b) this harm outweighs the public interest in accessing information.

6. The right to freedom of peaceful assembly should be given greater protection in a standalone provision. It should also:

• Require the State to facilitate and protect public assemblies at the organiser’s preferred location and time, including from counter-demonstrators.

• Prohibit prior-authorisation, and ensure any notification requirements are only used for the purpose of assisting the State in facilitating and protecting the exercise of the right. East Timor, for example, prohibits prior-authorisation for peaceful assemblies in its Constitution. Spontaneous assemblies should also be exempt from any prior-notification requirements.

• It should require restrictions to be: in accordance with the law; pursue a legitimate aim (either the rights or reputations or others, the protection of national security or of public order, or

14

the protection of public health or morals, and to protect public safety); and be necessary and proportionate.

ဖြ႕စညးပအေျခခ ဥပေဒ

ျမနမာႏငငသည ဒမကေရစ အသြငကးေျပာငးေရးက ျမငတငရန၊ လြတလပစြာထတေဖာေျပာဆခြငႏင အျခား ဆကစပေသာ အခြငအေရးမားက အကာအကြယေပးရန လစဟငးေနမႈက ေျဖရငးေဆာငရြကရန ၂၀၀၈ ဖြ႕စညးပအေျခခ ဥပေဒက ျပျပငရန မျဖစမေန ေဆာငရြကရမည။

ဖြ႔စညးပအေျခခ ဥပေဒပါ ျပဌာနးခက ႏစခသည လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြငႏင သကဆငမႈရသည။

• ပဒမ ၃၅၄ တြင ႏငငသားတငးသည ႏငငေတာလၿခေရး၊ တရားဥပေဒစးမးေရး၊ ရပရြာေအးခမး သာယာေရး သ႔မဟတ ျပညသတ႔၏ ကယကငတရားအကးငာ ျပ႒ာနးထားသည ဥပေဒမားႏင မဆန႔ကငလင “မမ၏ ယၾကညခက၊ တငျမငယဆခကမား” ႏင “လကႏကမပါဘ ၿငမးခမးစြာ စေ၀းခြင၊ စတနးလညလညခြင” မားက လြတလပစြာ သးစြ ေဆာငရြကခြငရသညဟ ဆထားသည။

• ပဒမ ၃၆၅ တြင ႏငငသားတငး စာေပ၊ ယဥေကးမႈ ႏင အႏပညာဆငရာ ထတေဖာေဆာငရြကခြင ရေၾကာငး ေဖာျပထားသည။ သ႔ေသာ “တငးရငးသားစညးလးညညြတေရးက ထပါးမႈရေစေသာ လပေဆာငမႈမား”က ေရာငရားရမညျဖစၿပး၊ ေဆာငရြကမႈသည လမ းတစမ းက

ထခကနစနာေစႏင လင သကဆငသမား အခငးခငး ညႏႈငး၍ ေျပလညမႈ ရရေစရန ေဆာငရြကရမညဟ ဆထားသည။

အာတကယ ၁၉ အေနျဖင ယငးျပ႒ာနးခက ႏစခႏင ဖြ႕စညးပအေျခခဥပေဒ တစခလးသည လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြငဆငရာ ႏငငတကာစႏႈနးႏင ကကညမႈ မရေၾကာငး ေအာကပါ အေၾကာငးအရငးမား အရ ေတြ႔ရရသည။

၁။ လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြင အခြငအေရးသည ျမနမာႏငငသားအတြက အျဖစသာ မကန႔သတထားသငပါ။ ႏငငျခားသား၊ ဒကၡသည၊ ႏငငမသမားဟ၍ ခြျခားမႈမရဘ လတငး လြတလပစြာထတေဖာေျပာဆခြင ရရသငသည။ ႏငငသားအျဖစ အသအမတျပခထားရျခငး မရေသာ ခန႔မနးေျခ လဥးေရ ၇၂၃၀၀၀ ခန႔ ရေနေသာ ျမနမာ ႏငငအတြက ဤကစၥ အေရးႀကးသည. ႏငငသား မျဖစျခငးေၾကာင လတစဥးသည အခြငအေရးဆးရႈးျခငး မျဖစေစသငပါ။ ထငးႏငငႏင အငဒနးရားႏငင တ႔၏ ဖြ႕စညးပအေျခခ ဥပေဒတြင လတငး လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြင ရေၾကာငး ျပ႒ာနးထား သည။

၂။ လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြင၏ အဓပၸာယက ပမကယျပန႔စြာ ဖြငဆသငသည။ သ႔မသာ တရားစရငေရးႏင အျခား သကဆငရာ အစးရဌာနမားက ယငးအခြငအေရးက အဓပၸာယဖြငဆရန လေလာကေသာ လမးညႊနခက ရရမညျဖစသည။ ထလမးညႊနခကတြင ေရ႕အပဒတြင ေထာကျပခေသာ လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြငဆငရာ အဂၤါရပမားအားလး ပါ၀ငသငသည။

15

၃။ လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြငက ကန႔သတျခငးသည ႏငငတကာဥပေဒႏင အညျဖစရမည -

• ဖြ႔စညးပအေျခခ ဥပေဒတြင လြတလပစြာထတေဖာေျပာဆခြငက တညဆ ဥပေဒမားႏင ဆန႔ကင၍ မသးရေၾကာငး ဆထားသည။ ယငး ကန႔သတခကက ဥပေဒတြင ရငးလငး တကစြာ ေဖာျပထားရန လအပသည။

• ပဒမ ၃၅၄ ႏင ၃၆၅ တ႔တြင ေဖာျပထားေသာ ကန႔သတခကမားသည ကယျပန႔လြနးသည။ ဥပမာ “တငးရငးသားစညးလးညညြတေရး”၊ “လမ းစတစစ သ႔မဟတ မတကြျပားေသာ လမ းစမား၏ အကး” သ႔မဟတ “ရပရြာေအးခမးသာယာေရးႏင တညၿငမေရး” စသည အေၾကာငးအရငးမားက အေျခခ၍ လြတလပစြာထတေဖာေျပာဆခြငက ကန႔သတျခငးသည ႏငငတကာ လ႔အခြငအေရး ဥပေဒ အရ လကခႏငဖြယမရပါ။

• ဒမကေရစ လ႔ေဘာငအတြက လအပခကအရသာ လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြငက ဖြ႔စညးပ အေျခခ ဥပေဒအရ ကန႔သတသငၿပး၊ ယငး ကန႔သတခကသည အခ းည ျဖစရမည။ ဤ စႏႈးအရ ကန႔သတခကလပေဆာငရန ျမနမာႏငင အေျခခဥပေဒတြင ဥပမာေပးေဖာျပထားသကသ႔ ဥပေဒႏင “ဆန႔ကငေသာ” ၊ “ထခကႏစနာေစေသာ” သ႔မဟတ “ ဆးရြားစြာ ထခကေစေသာ” သ႔မဟတ အျခားသမား၏ အကးစးပြားက ကာကြယရန စသည အေၾကာငးျပခကမားျဖငသာ မလေလာကဘ ထထက ပမခငမာေသာ အေၾကာငးျပခကရရန လအပသည။ ကန႔သတခကသည အေရးေပၚ

ေဆာငရြကရနလအပေသာ လမႈဆငရာ လအပခကက တ႔ျပနေဆာငရြကျခငး ျဖစရမည။ ဥပမာ ေကာငးက းတစခက ကာကြယရန အတြကသာျဖစျခငး။ ကန႔သတခက ျပလပရျခငး၏ ရညရြယခက ျပညမရနအတြက ကန႔သတခကသည နညးႏငသမနညး ရမည။

၄။ ဖြ႔စညးပအေျခခ ဥပေဒတြင မဒယာလြတလပခြငက အကာအကြယေပးထားေၾကာငး ရငးလငးတကစြႏင ျပညစစြာ ျပ႒ာနးထားသငသည။ ဥပမာ ကငညာႏငင၏ ၂၀၁၀ အေျခခဥပေဒ၏ ပဒမ ၃၄ သည အထးျပညစေသာေၾကာင စအျဖစ ထားႏငသည။ မဒယာလြတလပခြငက ကာကြယရာတြင ေအာကပါ အခကမား ပါ၀ငသငသည -

• ဂပနႏင ထငးႏငင၏ ဖြ႔စညးပပါ ျပ႒ာနးခကကသ႔ ႀကတင ဆငဆာျဖတျခငးက တားျမစ ျခငး။ ပဂၢ လတစဥး သ႔မဟတ မဒယာအဖြ႔တစခက ထတေ၀ျဖန႔ချခငး မျပမ ႏငငေတာ၏ ဆငဆာဘတအဖြ႔ ကသ႔ေသာ အဖြ႔ထမ ႀကတငခြငျပခက ရယရနမလအပပါ။ အဘယေၾကာင ဆေသာ ဒမကေရစ လ႔ေဘာငတြင ထသ႔ လပေဆာငရနမလအပပါ။ ေတာငကးရးယားႏငကသ႔ အလြတ စာနယဇငးသမားမား၊ ပႏပႏင အငတာနက မဒယာအတြက လငစငေလာကျခငးႏင မတပတငျခငးစနစက တားျမစျခငး သ႔မဟတ ယငးလပငနးလပေဆာငရနအတြက သတမတထား ေသာ လအပခကမားက မထားရျခငး။

• အမားျပညသ ၀နေဆာငမႈမဒယာ၏ အပခပေရးအဖြ႕ အပါအ၀င မဒယာစညးကမးမား

16

ခမတ ႏငေသာ ဌာနအားလး အခပအေႏာငကငး လြတလပစြာ ေဆာငရြကႏငရန အာမခခက ထားေပး သငသည။

• အမားျပညသ၀နေဆာငမႈ မဒယာသည ၎၏ အယဒတာ အာေဘာလြတလပခြငႏင အတ အခပအေႏာငကငးေနသငသည။

• တစခမက မားျပားေသာ မဒယာမားရေနျခငး သ႔မဟတ မဒယာ ဗဟ၀ါဒက ကာကြယရန ႏငငေတာတြင တာ၀နရသည။ အေရ႕တေမာႏငင၏ ဖြ႕စညးပ အေျခခဥပေဒတြင လထဆကသြယေရးမဒယာက လက၀ါးႀကးအပျခငးက တားျမစထားၿပး၊ ႏငငေတာက မဒယာ လြတလပခြငက ကာကြယရမညဟ အာမခခကေပးထားသည။ မဒယာလပငနး ပငဆငခြငက ပြငလငးျမငသာမႈရရန အာမခခကထားရျခငးသည အျပသေဘာေဆာငၿပး၊ ကမ႓တစ၀နးလးတြင မဒယာ သးစြခြငရေအာင ေဆာငရြကျခငးေျမာကသည။ ထသ႔လပေဆာငျခငးသည ဘာသာ စကားေျပာဆမႈႏင လဥးေရအရ လနညးစမားအအတြကႏင မဒယာအသးျပသမားၾကား အမ းမ း ေသာ သတငးအခကအလက၊ အေတြးအေခၚမား ရရႏငသည အခြငအေရးက အာမခခက ေပးျခငးျဖစသည။

• စာနယဇငးသမားမား သတ႔၏ သတငးအရငးျမစက လ ႕၀ကထားခြငကလညး အကာအကြယေပး သငသည။ သ႔မသာ လ ႕၀ကသတငးေပးသမားသည ျပစဒါဏက ေၾကာကစရာမလဘ စာနယဇငးသမားမားႏင ဆကသြယေျပာဆရမညျဖစသည။ထ႔ေၾကာ

င မဒယာအေနျဖင ၎၏ ေစာငၾကညေရး တာ၀နက ေဆာငရြကႏငမညျဖစၿပး၊ ခစားမႈ သ႔မဟတ အျခားေသာ အမားမားက ေဖာထတ တငျပႏငမညျဖစသည။

• စာနယဇငးသမားမား သတ႔ေရြးခယသည လပငနးဆငရာ ကြ မးကငအဖြ႔မားတြင လြတလပစြာ ပါ၀ငေဆာငရြကခြင ရသငသည။

၅။ ဖြ႕စညးပ အေျခခဥပေဒအရ သတငးအခကအလကမား ရယပငခြငက ေအာကပါအခကမား ထညသြငးျခငးျဖင ရငးလငးစြာ အကာအကြယေပးသငသည။

• လထ အကးစးပြားက အေျခခ၍ သတငးအခကအလကမားက လြယက လငျမနစြာ၊ ထေရာကစြာ၊ ကနကစရတသကသာစြာႏင လကေတြ႕ကစြာ ရယႏငမည နညးလမးျဖင ထတျပနရန အစးရတြင တာ၀နရျခငး၊

• အမားျပညသ သရရန ထနျပနမညဟ ယဆရေသာ အစးရတြငရ သတငးအခကအလကမားက လတငး ေတာငးခပငခြငႏင ရယႏငခြင

• လ႔အခြငအေရးက ကငသးရနႏင ကာကြယရန လအပပါက တစသးပဂၢလအဖြ႕အစညးမား၏ လက၀ယတြငရသည သတငးအခကအလကမားက လတငး ရယပငခြင

• သတငးအခကအလက ရယပငခြငက ကန႔သတမညဆပါက ICCPR ဥပေဒ၏ အပဒ ၁၉(၃)ႏင အည “အဆငသးဆင ဆနးစစခက” က လကနာရမညျဖစၿပး “လထအကးစးပြား”

17

ႏင “ထခကပကစးေစျခငး” စေသာ ခငလေသာ အေၾကာငးျပခကျဖငသာ ေဆာငရြကရမည။ လြတလပစြာသတငးအခကအလက ရယပငခြငက ကန႔သတႏငသည ဤျခြငးခကက (က) သတငးအခကအလကက ထတျပနလကပါက အကာအကြယေပးထားသည ကစၥအေပၚ ထခကပကစးေစမည အေျခအေနတြင ရေနျခငး (ခ) ျဖစလာမည ထခကပကစးမႈသည အမားျပညသအကးအတြက သတငးအခကအလက ရယပငခြငထက ပမ ႀကးမားေနျခငး စေသာ အေျခအေနေအာကတြငမ ျပလပႏငသည။

၆။ ၿငမးခမးစြာ စေ၀းခြငက သးသန႔ ဥပေဒ ျပ႒ာနးျခငးျဖင ကာကြယထားသငသည။ ယငးျပ႒ာနးခကတြင ေအာကပါအခကမားက ထညသြငးထားသငသည။

• ႏငငေတာအေနျဖင ဆႏၵျပဥးေဆာငသမားအား သတ႔ ေရြးခယထားေသာေနရာႏင အခနတြင ဆႏၵထတေဖာျပသႏငရန ကညေဆာငရြကေပးျခငးႏင၊ ၎တ႔က တနျပနဆႏၵျပသမားထမ အကာအကြယေပးရနလအပျခငး။

• ႀကတငခြငျပခက ရယရနလအပခကက ဖကသမးျခငး ႏင ဆႏၵျပရနအတြက အေၾကာငးၾကားရန လအပခကကလညး ႏငငေတာအေနျဖင လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြငက အကာအကြယေပး ရနႏင ကငသးႏငရန ကညေဆာငရြကေပးသည ရညရြယခကျဖငသာ လပေဆာငျခငး ျဖစေၾကာငး ေသခာေစရန။ ဥပမာ - အေရ႕တေမာႏငင၏ ဖြ႕စညးပ အေျခခ ဥပေဒက ၿငမးခမးစြာ စေ၀းရနအတြက

ႀကတငခြငျပခက ရယရနလအပခကက တားျမစထားသည။ အလအေလာကျဖစလာေသာ စေ၀းမႈမားျဖစလာပါက ႀကတငအေၾကာငးၾကားရန လအပခက စညးမဥး ကငးလြတခြငေပးသငသည။

• ကန႔သတခကက (အခြငအေရး သ႔မဟတ ဂဏသကၡာ၊ ႏငငေတာ လျခေရးႏင ရပရြာတညၿငမ ေရး၊ လထကနးမာေရးႏင ကယကငတရား၊ လထ လးျခေရး စသည လကခႏငေသာ ရညရြယခကျဖင) ဥပေဒအတငးသာ လပေဆာငရနလအပသည။

Penal Code 1957

The Penal Code for Myanmar contains a range of offences that restrict what people can say and the information that people can freely share.

Criminal defamation (Article 499 – 502)

Defamation is an offence, defined as a communication about a person intending or with knowledge that it would harm the reputation of that person, it applies to printing or selling defamatory content. Sentences for defamation are up to two years’ imprisonment, or a fine of an unspecified amount.

The Penal Code provides ten examples where a person would be exempt from defamation. These include circumstances where the communication is both true and in the public good, is made in good faith regarding the

18

conduct of a public servant in the exercise of their duties, or is a good faith accusation against a person to protect one’s own interests or the public interests.

The Penal Code also gives examples of defences that are not acceptable. For example, it is possible to defame a deceased person if it is intended to be hurtful to the feelings of the person’s family or near relatives. It is also possible to defame a company, an association, or collection of persons.

ARTICLE 19 is opposed to criminal defamation laws, as they do not strike an appropriate balance between the right to freedom of expression and the right to a reputation. Although it is important to protect the right to a reputation, criminal sanctions are too severe for achieving this aim. Such laws are also often abused to silence legitimate criticism, including against public institutions and officials.

Many international human rights bodies have called on States to decriminalise defamation.24 This reflects a global trend towards the decriminalisation of defamation; Sri Lanka and the Maldives have both removed criminal sanctions for defamation.25

Sedition (Article 124A)

Sedition is defined as any communication

that attempts to bring the government into hatred or contempt, or excites or attempts to excite disaffection towards the Government. “Disaffection” is explained as disloyalty or all feelings of enmity.

Punishments include transportation for life or a shorter period, or a fine and/or imprisonment for up to three years.

The Penal Code provides limited qualifications on this offence, apparently allowing people to criticise the government to alter measures through legal means, or challenge an act of government, as long as this does not excite or attempt to excite the population to hatred, contempt or disaffection.

There are two reasons why the provision on sedition is a problem for freedom of expression:

• The offence of “sedition” is not clear and may be subject to arbitrary interpretation. It is incredibly difficult for anyone in the Myanmar public to read it and understand what expression is allowed and what is not allowed. Words like “hatred”, “contempt”, “excites”, “disaffection” or “disloyalty” can be interpreted to make any criticism or complaint that the authorities do not like a criminal offence. The permitted defences are also unclear.

19

• The offence of sedition is not necessary in a democracy. The broad prohibitions on sedition do not assist in the protection of real national security or public order interests. Instead, they seek to warn the Myanmar public against criticising the government. This goes against the core principles of democratic governance, where people should be free to openly debate ideas and criticise the government, to demand that their concerns are addressed.

The offence of libel against foreign powers (Article 130b) is also a problem. If it is okay to criticise domestic political institutions, it should also be okay to criticise their foreign counterparts. Public officials should also be required to expect a higher level of criticism than others, so they do not require special legal protection.

To protect national security or public order, more specific laws should be used where it is necessary to demonstrate a link between what a person says, and the potential for actual harm against national security and public order.26

Participating in unlawful assemblies (Article 142)

Unlawful assembly is defined very broadly. It includes any group of 5 or more people that has one of various vague purposes, including resisting the execution of any law, to commit

any mischief, or to compel any person to do what he is not legally bound to do.

A range of sanctions, including imprisonment and fines, are available. The Penal Code even provides collective criminal responsibility for all assembly participants where one participant commits a criminal offence.

The provision is very vague, and may allow legitimate assemblies to be defined as unlawful and prohibited. Protests against new laws, or requiring the government to act on a matter of public importance, may be banned as “resisting the execution of a law” or as “compelling a person to do what he is not legally bound to do.” These are not legitimate restrictions.

The Penal Code should reflect that peaceful assemblies are an acceptable and necessary part of democratic life, and therefore some inconvenience and disruption to everyday life should be expected and tolerated.

People should not be discouraged from organising or joining an assembly by vague laws that allow all people in an assembly to be held responsible for the acts of other individuals. These forms of collective responsible violate international human rights standards.

Promoting enmity or hatred (Article 153A)

20

Any expression that “promotes or attempts to promote feelings of enmity or hatred between classes of persons” is a crime punishable by up to 2 years in prison or with a fine.

This provision is too vague and open to abuse by powerful people who may use it to limit critical voices and the discussion of challenging issues on the basis that it “promotes feelings of enmity.” The provision needs to be more specific, so that it can be used to punish people who abuse the right to freedom of expression to intentionally and directly make calls for violence or discrimination against a group.

Article 153A should be more specific about:

• the kind of harm it is trying to prevent and should prohibit anyone from advocating hatred in a way that is intended to and likely to cause violence or discrimination against an individual or group of people.

• which classes of persons are protected: it should protect any individual or group of persons that are vulnerable to attack or discrimination on grounds recognised by international human rights law e.g. because of their race, religion or nationality.

Article 153A should also make clear that only particularly serious forms of advocacy of hatred should be subject to sanctions, and that at all times the right to

freedom of expression should be given due consideration.

To identify which forms of advocacy to hatred really pose the danger of inciting hostility, discrimination or violence, law enforcement authorities and judges should follow international standards on this subject.27

Any penalty imposed must be necessary in a democratic society and proportionate to the severity of the offence. Imprisonment should be used only in the most serious cases.

Religious defamation

Chapter XV of the Penal Code create a range of offences that restrict criticism that is directed at “insulting”, “defiling”, “outraging” or “wounding” religious beliefs, feelings or objects (Article 295A, Article 295A, Article 298). A range of custodial and financial penalties are available as punishment.

There is a growing consensus internationally that laws that seek to protect religious feelings do not pursue a legitimate aim and are not necessary in a democratic society.

International human rights law does not protect abstract ideas or religious symbols from criticism, even where others consider the criticism to be offensive or wrong. International human rights law only protects

21

people and not the ideas people hold. Indeed, international human rights law encourages people to openly debate ideas, even if they are controversial or some ideas are offensive. In a democracy, people must be expected to tolerate ideas or opinions that they do not like.

Some people may argue that laws prohibiting the wounding of religious feelings are necessary to promote harmony in society. However, dialogue between communities and individuals with different religious or beliefs is the best way to promote understanding and resolve differences. Suppressing free debate on these issues can cause tensions to rise, exploding in violence that could have been avoided.

All offences that restrict criticism directed at a religion should therefore be repealed.

Obscenity (Article 292 and 294)

Circulation of “obscene materials” is a criminal offence as well as obscene performances or acts in public. Imprisonment of up to three months and/or fines is available as a penalty. There is an exception for religious products. Higher penalties are available for distribution of obscene materials to persons under 20 years old (Article 291).

Prohibitions on obscene expression are a problem for freedom of expression. Different

people have different ideas of what is obscene. Some people might think that controversial political or artistic expression is obscene, even if no harm is caused to anyone.

The provisions could be improved if they required that real harm to an individual or group had to be shown in order to justify a prosecution.

၁၉၅၇ ရာဇသတၾကး

ျမနမာႏငင၏ ရာဇသတႀကးတြင လေတြ ေျပာဆေသာအေၾကာငးအရာႏင သတငးအခကအလကမားက လြတလပစြာ ျဖန႔ျဖးႏငေသာ အခြငအေရးက ကန႔သတထားသည ျပစမႈအမ းမ း ေဖာျပထားသည။

အသေရဖကမႈ (ပဒမ ၄၉၉ -၅၀၂)

အသေရဖကမႈက လတစဥးတစေယာက၏ အသေရက နစနာေစရန အၾကျဖငေသာလညးေကာငး၊ ထသ၏ အသေရက ထခကေစမညဟ သလကႏင ေသာလညးေကာငး ေျပာဆေရးသားေဖာျပလင အသေရဖကမႈ ေျမာကေၾကာငး အဓပၸါယဖြငဆထားသည။ ၏ ပဒမသည ပႏပစာတြင ေဖာျပေရာငးချခငး တြငလညး သကေရကမႈရသည။ အသေရဖကမႈအတြက ေထာငဒါဏ ႏစ ႏစ သ႔မဟတ ဒဏေငြ ျပစဒါဏ ခမတႏငသည။ ဒဏေငြက တကစြာ သတမတထားျခငးမရပါ။

ယငး ရာဇသတႀကးတြင

22

အသေရဖကမႈဆငရာ ကငးလြတခြင ဥပမာ ဆယခကလညး ေဖာျပထားသည။ ၎မာ အမားျပညသအကးအလ႔ငါ ျပညသ႔၀နထမးတစေယာက အလပ၀တရားေဆာငရြကရာတြင တျပညသ႔၀နထမး၏ အျပအမႈႏင စပလဥး၍ မနကနေသာ စြပစြခကက သေဘာရးျဖင ေဖာျပလငေသာလညးေကာငး သ႔မဟတ အမားျပညသ႔ ျပသာနာဆငရာ လတစဥးတစေယာက၏ အျပအမႈတြင ထငဟပေနေသာ ထသ၏ အကငစာရတႏင စပလဥး၍ တစဥးတစေယာကေသာသက အမားျပညသအကးအတြက သ႔မဟတ တစဥးတစေယာက၏ အကးအတြက သေဘာရးျဖင စြတစြခက က ေဖာျပခငးသည အသေရဖကမႈမမည ဟ ျပ႒ာနးထားသည။

ရာဇသတႀကးတြင လကခႏငဖြယမရေသာ ခခကာကြယပငခြငကလညး ေဖာျပထားသည။ ဥပမာ - ေသဆးသြားသ၏ မသားစ၀ငမားႏင နးစပရာ ေဆြမ းမားက စတပငးဆငရာအရ နာကငေစရန ရညရြယခကျဖင အသေရဖကျခငးႏင ကမၸဏ၊ အဖြ႕အစညးႏင လအပစက ထပါးအသေရဖကျခငး တ႔ျဖစသည။

အာတကယ ၁၉ အေနျဖင အသေရဖကမႈ ဥပေဒမားက ဆန႔ကငပါသည။ အဘယေၾကာငဆေသာ ထဥပေဒသည လြတလပစြာထတေဖာေျပာဆခြငႏင လတစဥးတစေယာက၏ ဂဏသေရထနးသမးခြင ႏစခၾကား သငေလာစြာ အခ းည ထနးညထားျခငးမရပါ။ အသေရဖကခရျခငးမကာကြယရန အေရးႀကးေသာလညး ယငးအခြငအေရးက ကာကြယရန ရညရြယခကျဖင ျပ႒ာနးထားေသာ

ျပစဒဏ ျပငးထနလြနးသည။ ထသ႔ေသာ ဥပေဒက အစးရဌာနမားႏင တာ၀နရသမားအား ေ၀ဖနျခငးမရရန အလြသးစျပေလရသည။

ႏငငတကာ လ႔အခြငအေရး အဖြ႕မားက အသေရဖကမႈက ရာဇ၀တမႈအျဖစ သတမတျခငးမ ပယဖကရန ပနၾကားလကရသည။ ထ႔ေၾကာင အသေရဖကမႈက ရာဇ၀တမႈအျဖစမ ပယဖကသည အေျခအေနသ႔ ျဖစလာေစၿပး သရလကၤာ ႏင မလဒးစ ႏငငတြင အသေရဖကမႈအတြက ခမတထားေသာ ရာဇ၀တမႈ ျပစဒဏမား ဖယရားခၿပးျဖစသည။

အၾကညညပကေအာငျပျခငး (ပဒမ ၁၂၄ က)

အစးရက အမနးထားေအာငေသာလညးေကာငး၊ မေလးစားေအာင ေသာလညးေကာငးျပလင၊ သ႔တညးမဟတ ထသ႔ျပရန အားထတလင၊ ေမတာပကရန လႈ႕ေဆာလင၊ သ႔တညးမဟတ ထသ႔လႈ႕ေဆာရန အားထတျခငးက အၾကညညပကေအာငျပျခငး အျဖစ အဓပၸါယဖြင ဆထားသည။ “ေမတာပကေစျခငး” ဆသည စကားတြင သစၥာမျခငးႏင အညးထားေသာ စတလညး ပါ၀ငသည။

ျပစဒဏအျဖစ ေငြဒဏႏငတကြ တစသကတစကြ နးဒဏျဖစေစ၊ ေငြဒဏႏင တကြ တစသကတစကြ နး ေအကေလာသည တစကြ နးဒဏျဖစေစ၊ ေငြဒဏႏငတကြ သးႏစထ ေထာငဒဏျဖစေစ၊ ေငြဒဏ သကသကျဖစေစ ခမတႏငသည။

ဤ ျပစမႈဆငရာ ဥပေဒတြင ကန႔သတခကျဖင အစးရအားေ၀ဖနျခငးက

23

ခြငျပထားပေပၚသည။ ျပညသလထက အစးရက အမနးထားေအာငေသာလညးေကာငး၊ မေလးစားေအာငေသာလညးေကာငး၊ ေမတာပကေအာငေသာလညးေကာငး ျဖစေစရန လႈ႕ေဆာျခငး၊ သ႔တညးမဟတ လႈ႕ေဆာရန ၾကစညအားထတျခငးမရဘ အစးရ၏ စရငအပခပေရးဆငရာ ေဆာငရြကမႈက၊ သ႔တညးမဟတ အျခားေဆာငရြကမႈက သေဘာမကေၾကာငး ထတေဖာျခငးသည ဤပဒမအရ ျပစမႈ မေျမာကေၾကာငး ေဖာျပထားသည။

အၾကညအညပကေအာငျပျခငးဆငရာ ပဒမတြင လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြငႏင ဆန႔ကငေနသည အခက ႏစခကရသည -

• အၾကညညပကေအာငျပျခငးႏင သကဆငသည ျပစမႈသည ရငးလငးမႈ မရ။ ယငးက အဓပၸါယဖြငဆမႈ အမ းအမ းျပလပႏငသည။ ယငးဥပေဒက မညသညအေၾကာငးအရာက ပတပင၍ မညသည အေၾကာငးအရာက ခြငျပထားေၾကာငး ျပညသလထအေနန႔ ရငးလငးစြာ နားလညရန ခကခလြနးသည။ “အမနးထားေအာငေသာလညးေကာငး”၊ “မေလးစားေအာင ေသာလညးေကာငး” “လႈ႕ေဆာျခငး”၊ “ေမတာပကေအာငေသာလညးေကာငး”၊ သ႔တညးမဟတ “သစၥာမျခငး” စသည စကားလးမားက အာဏာပငမားအေနျဖင ၎တ႔မႀကကသည ေ၀ဖနျပစတငမႈမား၊ ေစဒကတကမႈမားက ျပစမႈအျဖစ အဓပၸါယဖြငဆႏငသည။ ခြငျပထားေသာ ခခကာကြယပငခြငလညး ရငးလငးမႈမရပါ။

• ဒမကေရစ စနစတြင

အၾကညညပကေအာငျပျခငး ျပစမႈ မရအပ။ အမားျပညသအေပၚ အႀကည ပကေအာငျပျခငးပဒမျဖင ျခငတားဆးပတပငျခငးသည လထတညၿငမေရးႏင အမ းသား လျခေရးအတြက အေထာကအက မျဖစပါ။ ယငးသ႔လပေဆာငျခငးသည ျမနမာျပညသမား အစးရက မေ၀ဖနရန သတေပးျခငးသာ ျဖစသည။ ဤ ျပ႒ာနးခကသည ဒမကေရစအပခပမႈ၏ အေျခခတနဖးျဖစေသာ ျပညသလထအၾကား အေၾကာငးအရာအမ းမ းအေပၚ ေဆြးေႏြးျငငးခနခြင၊ သတ႔၏ စးရမခကမားက ေျဖရငးေဆာငရြကေပးရန ေတာငးဆခြငႏင အစးရ၏ လပရပက ေ၀ဖနႏငခြငတ႔က တကရက ဆန႔ကငရာေရာကသည။

ႏငငျခားအစးရမားအား ေရးသားေ၀ဖနခကက ျပစမႈအျဖစ သတမတျခငး(ပဒမ ၁၃၀ ခ)လညး မားယြငး သည။ ျပညတြငး ႏငငေရးအဖြ႔အစညး၊ ဌာနမားက ေ၀ဖနပငခြငရလင ၎တ႔၏ ႏငငျခား မတေဆြမားကလညး ေ၀ဖနပငခြငရရမည ျဖစသည။ ႏငင၀နထမးမားသည အျခားသာမာနလထက ပမျပငးထနေသာ ေ၀ဖနခကမားခရႏငသညက သထားရန လအပသည။ သတ႔အတြက အထး ဥပေဒအရ အကာအကြယ မလအပပါ။

ႏငငေတာလျခေရးႏင လထတညၿငမေရးအတြက ပမတကေသာ ဥပေဒ လအပသည။ သ႔မသာ ယငးဥပေဒအရ မညသ႔ေသာ ေျပာဆခကသည ႏငငေတာ လျခေရးႏင တညၿငမေရးက ထခကေစႏငမည အလားအလာရေၾကာငးက သရႏငမည ျဖစသည။

ဥပေဒႏင ဆန႔ကငေသာ

24

အစအေ၀း၌ပါ၀ငသျဖစျခငး (ပဒမ ၁၄၂)

ဥပေဒႏင ဆန႔ကငေသာ အစအေ၀းက ကယျပန႔စြာ အဓပၸါယဖြငဆထားသည။ ဥပေဒက ဖဆနရန သ႔မဟတ ျပစမႈတစခခလပေဆာငရန သ႔မဟတ တစဥးတစေယာကက ဥပေဒႏင ဆန႔ကငသညလပရပ တစခ ခငးေစရနစေသာ ရညရြယခကတစခႏငေသာလညးေကာငး ရငးလငးတကမႈမရေသာ ရညရြယခကျဖင ေသာလညးေကာငး အနညးဆး လ ငါးဥးစေ၀းပါက ယငးဥပေဒအရ ျပစမႈေျမာက ႏငသည။

ျပစဒဏအေနျဖင ေထာငဒဏႏင ေငြဒဏ အပါအ၀င အျခားေသာ ျပစဒဏမား သတမတထားသည။ ဤ ျပစမႈဆငရာတြင စေ၀းသမားတြငပါ၀ငသ တစဥးက ရာဇ၀တမႈတစခကးလြနလင ပါ၀ငသအားလး၏ တာ၀နအျဖစ ျပ႒ာနးထားသည။

ယငးျပ႒ာနးခကသည ကယျပန႔လြနးသည။ ထ႔ေၾကာင တရား၀င စေ၀းျခငးက ဥပေဒႏင ဆန႔ကငသည ဟဆကာ တားဆးပတပငႏငသည။ ဥပေဒအသစက ဆႏၵျပ ကန႔ကြကျခငး သ႔မဟတ အမားျပညသ ဆငရာ အေရးႀကးကစၥတစရပရပအေပၚ အစးရက ေဆာငရြကရနအတြက ေတာငးဆမႈမားက “ဥပေဒက ဖဆနသညလပရပ” သ႔မဟတ “တရားဥပေဒႏင ဆန႔ကငသည လပရပက တစစတစဥးအား အတငး လပခငးေစျခငး” အျဖစ တားဆးပတပင လာႏငသည။ ထသ႔ေသာ ကန႔သတခကမားက တရား၀င လကခႏငျခငးမရပါ။

ၿငမးခမးစြာစေ၀းျခငးသည ဒမကေရစ လေနမႈစနစတြင အမားလကခ၍ လအပေသာ

အစတအပငး ျဖစေၾကာငး ဤျပစမႈဆငရာ ဥပေဒတြင ထငဟပျပသငသည။ စေ၀းျခငးေၾကာင ေန႔စဥသြားလာလႈပရားမႈ အေပၚ အဆငမေျပမႈႏင အေႏာကအယကျဖစေစႏငသညအေျခအေနကလညး ႀကတငတြကဆကာ သညးခေပးသငသည။

စေ၀းမႈတြင ပါ၀ငသ တစဥးတစေယာက၏ လပရပက ပါ၀ငသအားလးမ တာ၀နယရမည ဟေသာ ေ၀၀ါးသည ဥပေဒပါ ျပ႒ာနးခကေၾကာင အမားျပညသလထအား စေ၀းမႈမားတြင ပါ၀ငရနႏင ဥးေဆာငကငးပမႈ မျပလပရန ဟန႔တားေစျခငးမ း မျဖစသငပါ။ တစေယာကေၾကာင လအားလးအား တာ၀နခေစသည ျပ႒ာနးခကမ းသည ႏငငတကာ လ႔အခြငအေရး ဥပေဒ၏ စႏႈနးႏင ဆန႔ကငေနသည။

အမ းစားတစခႏင တစခ ရနၿငးထားေစရန အားေပးအားေျမာကျပျခငး (ပဒမ ၁၅၃-က)

မညသည ေဖာျပခကျဖငမဆ ျမနမာႏငငတြင ေနထငသ အမ းစားတစခႏင တစခ ရနၿငးထားေအာင ေသာလညးေကာငး၊ မနးတးစတထားလငေသာလညးေကာငး အားေပးအားေျမာကျပလင သ႔တညး မဟတ အားေပးအားေျမာကျပရန အားထတျခငးသည ျပစမႈေျမာကၿပး ကးလြနသက ေထာငဒဏ ႏစႏစ ျဖစေစ ၊ ေငြဒဏျဖစေစ၊ ဒဏႏစရပလးျဖစေစ ခမတႏငသည။

ယငးျပ႒ာနးခကသည ရငးလငးမႈမရပါ။ အာနာရသမားအေနျဖင ေ၀ဖနေျပာဆခကမားႏင အေရးႀကး ေသာ အေၾကာငးအရာမားအေပၚ ေဆြးေႏြးခကမားက “ရနၿငးထားေအာင အားေပးအားေျမာကျပျခငး” အျဖစစြပစြကာ

25

အလြသးစားျပႏငသည။ ယငးျပ႒ာနးခကက ပမ တကစြာ ျပငဆငျပ႒ာနးသငသည။ သ႔မသာ လြတလပစြာထတေဖာေျပာဆခြငက အလြသးစားျပၿပး အဓကရနးျဖစေပၚေစရန လႈ႕ေဆာသမား သ႔မဟတ လအပစတစစစက ခြျခားဆကဆသမားအား အျပစေပးႏငမညျဖစသည။

ပဒမ ၁၅၃ က ႏင စပလဥး၍ ေအာကပါအခကမားက ပမတကစြာေဖာျပသငသည -

• တားဆးကာကြယလေသာ ထခကပကစးမႈ ႏင လတစဥးတစေယာက သ႔မဟတ လအပစတစစက ရညရြယခကရရျဖင အၾကမးဖကရန သ႔မဟတ ခြျခားဆကဆရန လႈ႕ေဆာစညးရးျခငးက တားဆးသငသည။

• ဘယ လအမ းအစားက ကာကြယမလ - ႏငငတကာလ႕အခြငအေရး ဥပေဒတြင ေဖာျပထားခက အရ ဥပမာ - လမ း၊ ဘာသာ ႏင ႏငငသား ျဖစမႈက အေျခခ၍ တကခကခရႏငေသာ လတစဥးတစေယာက သ႔မဟတ လအဖြ႕တစဖြ႕က ကာကြယေပးသငသည။

ပဒမ ၁၅၃ က တြင တကစြာျဖင မညသ႔ေသာ ဆးရြားသည အမနးတရား လႈ႔ေဆာမႈမ းကသာ ျပစဒဏ ေပးမညအေၾကာငး ရငးလငးစြာ ေဖာျပထားၿပး၊ လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြငက အျမ ထညတြက စဥးစားသငေၾကာငး ေဖာျပထားသငသည။

တရားဥပေဒမားႏင ဥပေဒက လထ လကနာေစရန ေဆာငရြကသည အာနာပငမားအေနျဖင မညသ႔ေသာ အမနးတရား လႈ႕ေဆာမႈမ းသည အဓကရနး၊ ခြျခားဆကဆျခငး သ႔မဟတ

အၾကမးဖကမႈမားျဖစေပၚ ေစႏငေၾကာငး သတမတရာတြင ယငးကစၥန႔စပလဥးသည ႏငငတကာ စႏႈနးမားက လကနာေဆာကရြက သငသည။

ဒမကေရစ လ႔အဖြ႕အစညးတြင ျပစမႈ ႀကး၊ငယ အလက ၎အေပၚခမတေသာ ျပစဒဏသည အခ းညမရန လအပသည။ ေထာငဒဏက အလြနဆး၀ါးျပငးထနေသာ အမႈကးလြနမႈမားအတြကသာ ခမတသငသည။

ဘာသာ သာသနာဆငရာ အသေရဖကမႈ

ျပစမႈဆငရာ ဥပေဒ၏ အခနး ဆယငါး တြင ေ၀ဖနမႈက ကန႔သတထားေသာ ျပစမႈအမ းမ း ျပ႒ာနးထား သည။ ၎တ႔တြင လတစစ ကးကြယသည ဘာသာသာသနာက “ေစာကားျခငး ”၊ ကးကြယေသာေနရာ သ႔မဟတ အထြ႗အျမတထားေသာ အရာ၀တက “ဖကဆးျခငး”၊ “ယတညေစျခငး” သ႔မဟတ ခစားခကက “ပကစးနစနာေစျခငး” (ပဒမ ၂၉၅ က၊ ပဒမ ၂၉၅ က၊ ပဒမ ၂၉၈) တ႔ပါ၀ငသည။ ယငးျပစမႈအတြက ေထာငဒဏ၊ ေငြဒဏ စသည ျပစဒဏမား သတမတထားသည။

ႏငငတကာတြင ဘာသာသာသနာယၾကညမႈဆငရာ စတခစားခကက ကာကြယျခငးသည လကခႏငဖြယ မရေၾကာငးႏင ဒမကေရစ လ႔အဖြ႕အစညးအတြငး လအပေသာအရာ မဟတေၾကာငး အမားသေဘာတမႈ မားျပားလာေနသည။

လတစခ ႕အေနျဖင ဘာသာေရးဆငရာ သေဂၤတမား သ႔မဟတ ယၾကညခကမားအေပၚ

26

ေ၀ဖနခကသည မားယြငးေၾကာငးႏင ေစာကားျခငးျဖစေၾကာငး ေတြးထငၾကေသာလညး ႏငငတကာ လ႔အခြငအေရးက ယငးယဆခကမားက အကာအကြယမေပးပါ။ ႏငငတကာ လ႕အခြငအေရးသည လတငးက အကာအကြယေပးေသာလညး သတ႔ကငစြထားေသာ အယအဆက မကာကြယပါ။ သ႔ေသာ အျငငးပြားဖြယအယအဆမားႏင လတစခ ႕အေနျဖင ေစာကားထပါးသညဟ ခယထားေသာ အေတြးအေခၚ၊ အယ၀ါဒမားႏင အေၾကာငးအရာအမ းမ းအေပၚ ေဆြးေႏြးျငငးခနရန ႏငငတကာ ဥပေဒက အားေပးသည။ ဒမကေရစစနစေအာကတြင မမ မႀကကေသာ အယအဆမားႏင အေတြးအေခၚမားက လညး ေလးေစးရမည ျဖစသည။

လတစခ ႕အေနျဖင ဘာသာေရးဆငရာ ခစားခကက ထခကပကစးေစမည ေ၀ဖနခကမားက ဥပေဒအရ ပတပငျခငးသည နားလညညညႊတသည လ႕အဖြ႕အစညးျဖစရန ျမငတငျခငး ျဖစေၾကာငး ျငငးခကထတၾကသည။ သ႔ေသာ မတေသာ လမႈအသငးအ၀ငး၊ ပဂၢ လ၊ ဘာသာ၀ငအပစမားႏင ယၾကညခကကြျပားသမားၾကား တစဥးႏငတစဥး နားလညမႈရလာရနႏင မတကြျပားမႈက ေျဖရငး ေဆာငရြကရမည အေကာငးဆးေသာနညးမာ တစဥးႏင တစဥးၾကား အျပနအလန ေျပာဆေဆြးေႏြး မႈမား ျပလပသညနညးျဖစသည။ ထမတကြျပားမႈမားႏင စပလဥး၍ ေဆြးေႏြးေျပာဆမႈမားက ဖႏပထားျခငးျဖင တငးမာမႈမားျဖစလာေစကာ ၊ ေရာငရားလကႏငမည အဓကရဏးမား ျဖစေပၚလာေစ ႏငသည။ ထ႔ေၾကာင ဘာသာသာသနာက ေ၀ဖနသည ျပစမႈမားက

ပယဖကသငသည။

ညစညမးေသာ ျပလပမႈဆငရာ ပဒမမား (ပဒမ ၂၉၂ ႏင ၂၉၄)

“ညစညမးေသာ အရာ၀တမား” မားက ျဖန႔ေ၀ျခငး ႏင ညစညမးေသာ အျပအမႈက အမားျပညသ ျမငသာေအာင ျပျခငး သ႔မဟတ ျပလပျခငးသည ရာဇ၀တမႈ ေျမာကသည။ ျပစမႈကးလြနသက သးလ အထ ေထာငဒဏတစမ းမ းျဖစေစ၊ ေငြဒဏ ျဖစေစ ၊ ဒဏႏစရပလးျဖစေစ ခမတႏငသည။ ဘာသာေရး ဆငရာ အရာ၀တက ကငးလြတခြငေပးထားသည။ အသကႏစဆယေအာက ရသမားအား ညစညမးေသာ ပစၥညးမားက ျဖန႔ေ၀ပါက ပမျပငးထနေသာ ျပစဒဏခမတႏငေၾကာငး ျပ႒ာနးထားသည(ပဒမ ၂၉၁)။

ညစညမးေသာ အရာ၀တ ျပသျခငးသည လ႕အခြငအေရးအတြက အဟန႔အတားျဖစေစသည။ မတည ေသာ လမားၾကား ညစညမးမႈဆသည အဓပၸါယအေပၚ ထငျမင ယဆခကအမ းမ းရသည။ လတစခ ႕ အေနျဖင မညသတစဥးတစေယာကကမ ထခကေစမႈမရေသာ အညငးပြားဖြယရာ ျဖစသည ႏငငေရးႏင အႏပညာဆငရာ တငျပခကမားက ညစညမးမႈအျဖစ ထငျမငယဆႏငသည။

ယငးျပ႒ာနးခကအရ လတစဥးတစေယာက သ႔မဟတ လအပစတစစက ထခကနစနာေစသညဆလင ထနစနာမႈက သကေသျပေစရန လအပသည ဟ၍ ျပငဆငေျပာငးလမသာလင အေရးယေဆာငရြကရန အေၾကာငးေလာကနမႈ ရေပမည။

27

Decree on the Right to Peaceful Assembly and Peaceful Procession 2012

The Decree on the Right to Peaceful Assembly and Peaceful Process (2012) is a bylaw creating the legal regime for implementing the Law Relating to Peaceful Assembly and Peaceful Process, adopted in 2011. It establishes a State duty to protect participants of peaceful assemblies, which is positive.

However, there are serious problems with the Decree that limit the exercise of the right to peaceful assembly:

• Authorisation regimes should be abolished: No one should have to ask for permission to participate in an assembly. For large or mobile assemblies, it may be necessary to require organisers to notify authorities in advance (e.g. 48 hours), but only to allow law enforcement time to prepare to facilitate the smooth functioning of the assembly.

• Any notification system should be simple, so it is easy for organisers of assemblies to inform the authorities of their plans. The authorities should be required to assist organisers where they may have difficulties complying with these processes.

• Grounds for refusing an assembly are too broad: The Decree allows an assembly to

be denied to protect “public tranquillity” or “existing laws protecting the public. These grounds are not recognised as legitimate under international law, and may be abused by the government to suppress protests they do not like. Restrictions should only be allowed, where necessary, to protect the rights or reputations or others, the protection of national security or of public order, or the protection of public health or morals, and to protect public safety. The authorities should be required to find the least restrictive means of protecting any of these interests, where possible allowing the peaceful assembly to occur with as few restrictions as is possible.

• There is no right of appeal: The Decree doesn’t give organisers of assemblies the opportunity to appeal decisions of the authorities regarding whether their assembly can happen or not. There should be a right to a timely review of any of these decisions before a competent and independent tribunal.

• Organisers and participants should only be responsible for their own conduct: without this guarantee, people will not organise assemblies as the risk of being found responsible for the conduct of others is too great. It should be the responsibility of law enforcement to ensure that all participants in an assembly act in accordance with the law.

The Decree does not make any provision

28

for spontaneous assemblies. Sometimes assemblies take place by coincidence, because an event causes people to spontaneously take to the streets the same time. Often it will be impractical to identify an organiser and require notification. Spontaneous assemblies should be allowed in a democracy, and they should be exempt from any requirement to notify the authorities.

• The Decree does not give sufficient guidance to law enforcement on the circumstances where force may legitimately be used. This could lead to the arbitrary use of force. Force should never be used against peaceful assemblies, and even in the case of non-peaceful assemblies it should be a last resort, and only used when it is strictly necessary and proportionate.

၂၀၁၂ ၿငမးခမးစြာ စေ၀းခြငႏင ၿငမးခမးစြာ စတနးလညလညခြငဆငရာ နညးဥပေဒ

၂၀၁၂ ၿငမးခမးစြာ စေ၀းခြငႏင ၿငမးခမးစြာ စတနးလညလညခြငဆငရာ ဥပေဒက ၂၀၁၁ ခႏစမစတင အသးျပၿပး၊ ၿငမးခမးစြာ စေ၀းခြငႏင ၿငမးခမးစြာစတနး လညလညခြငဆငရာဥပေဒနညးနာမားက ခမတေပးသည နညးဥပေဒျဖစသည။ ယငးဥပေဒအရ ႏငငေတာတြင ၿငမးခမးစြာစေ၀းမႈတြင ပါ၀ငသမားအား ကာကြယေပးရမညဆေသာ အခကသည

အျပသေဘာေဆာငသည။

သ႔ေသာ ယငးဥပေဒက ၿငမးခမးစြာစေ၀းခြငႏင စတနးလညလညခြငက ကငသးရတြင ကန႔သတထား ေသာအခကသည စးရမဖြယျဖစသည။

• ခြငျပခက ရယရန လအပခကက ပယဖကသငသည။ လတငး ခြငျပခကေတာငးစရာ မလဘ ၿငမးခမးစြာ စေ၀းမႈတြင ပါ၀ငႏငသည အခြငအေရး ရသငသည။ ႀကးမားေသာ လစလေ၀း သ႔မဟတ စတနးလညလညရနအတြက အာဏာပငမားအား (၂၄ နာရ) ႀကတငအေၾကာငးၾကားရန လအပခကစညးမဥးထားရႏငေသာလညး၊ ထသ႔ လပေဆာငရန လအပခကသည အာဏာပငမားအေနျဖင စေ၀းမႈ အဆငေျပာေခာမြတစြာ လပေဆာငႏငရနအတြက လအပေသာ အခနေပးကာ ကညေဆာငရြက ေပးျခငး အတြကသာ ျဖစသငသည။

• အေၾကာငးၾကားသည စနစက ရးရငးလြယကသငသည။ သ႔မသာ စေ၀းမႈဥးေဆာငကငးပသမား အေနျဖင အာဏာပငမားအား သတ႔အစအစဥက လြယကစြာ အသေပးႏငမည ျဖစသည။ ယငး ဥပေဒအတငး လကနာေဆာငရြကရန အခကအခေတြ႕ေနေသာ အစအစဥ ဥးေဆာငသမားက အာဏာပငမားက အကအညေပးသငသည။

• ၿငမးခမးစြာ စေ၀းခြငက ျငငးဆနသည အေၾကာငးျပခက တကမႈမရ။ ဤနညးဥပေဒအရ စေ၀းျခငးက “လထတညျငမေရး” သ႔မဟတ “လထအားအကအကြယေပးသည တညဆည ဥပေဒ” အေၾကာငးျပခကျဖင

29

ပတပငႏငသည။ ယငးအေၾကာငးျပခကက ႏငငတကဥပေဒအရ လကမခႏငပါ။ ထသ႔ စေ၀းခြငက ျငငးပယျခငးသည အာဏာပငမားက မမမႏစၿခကသမားက ႏပကြပရန အာနာအလြသးစားျပျခငးလညးျဖစႏငသည။ ကန႔သတခကက အျခားသ၏ အခြငအေရးႏင ဂဏသကၡက ေလးစားရန၊ အမ းသားလျခေရးႏင လထလျခေရးက အကာအကြယ ေပးရန၊ လထကနးမာေရး ႏင ကယကငတရားက အကာအကြယေပးရန အတြက လအပမသာ ခြငျပသငသည။ ကန႔သတမႈျပလပရာတြင ၿငမးခမးစြာစေ၀းခြငက အတတႏငဆး မထခကေစသညနညးျဖငသာ ကန႔သတခကမားျပလပသငသည။

• အယခ၀ငခြင မရျခငး - ဤ ဥပေဒအရ ၿငမးခမးစြာ စေ၀းျခငးျပလပရန ခြငျပခက ေတာငးေလာကထားမႈႏင စပလဥး၍ အာဏာပငမားက ဆးျဖတခကခထား သညအေပၚ ျပနလညအယခ၀ငခြငမရ။ အာဏာပငမား၏ ဆးျဖတခကက လြတလပေသာ တရားရးတြင အခနမျပနလည စဥးစားဆးျဖတေပးသည အခြငအေရး စေ၀းပြ ဥးေဆာငကငးပသမားတြင ရသငသည။

• စေ၀းပြ ဥးေဆာငကငးပသမားႏင ပါ၀ငသမားတြင သတ႔တစဥးခငးစ၏ လပရပအတြကသာ သတ႔တာ၀နယသငသည။ ဤအာမခခကမရပါက လထအေနျဖင စေ၀းမႈမားက ဥးေဆာငကငးပရ မည မဟတပါ။ အေၾကာငးမာ အျခားသမား၏ လပရပအတြက မမတာ၀နယ ရသည အႏရာယ ႀကးမားလြနးေသာေၾကာငျဖစသည။ စေ၀းပြတြင ပါ၀ငသမား ဥပေဒက လကနာျခငးရ မရ ေစာငၾကညရမည တာ၀နမာ အာဏာပငမား၏

တာ၀န ျဖစသည။

• နညးဥပေဒတြင အလအေလာကျဖစလာသည စေ၀းမႈမားႏင စပလဥး၍ ျပ႒ာနးခက မပါရပါ။ တစခါတစရပ အျဖစအပကတစခခေၾကာင ႀကတငစစဥထားျခငးမရေသာ စေ၀းမႈမား ျဖစလာ တတသည။ ယငးအေျခအေနတြင ဥးေဆာငကငးပသ မညသမည၀ါျဖစေၾကာငး သတမတရန မျဖစႏငသကသ႔ အာဏာပငမားထ အေၾကာငးၾကားရန မျဖစႏငပါ။ အလအေလာကျဖစလာေသာ စေ၀းမႈမားက ဒမကေရစစနစတြင ခြငျပသငၿပး၊ ယငးအတြက သကဆငရာက ႀကတငအေၾကာငးၾကားရျခငးမ ကငးလြတခြငေပးသငသည။

• ဤ ဥပေဒတြင ရတပဖြ႕အေနျဖင မညသည အေျခအေနေအာကတြင အငအားအသးျပႏငေၾကာငး လမးညႊနခက လေလာကစြာ ေပးမထားပါ။ ထ႔အတြကေၾကာင အေၾကာငးမ အငအား အသးျပမႈ မားျဖစလာႏငသည။ ၿငမးခမးစြာစေ၀းသမားအေပၚ အငအားအသးမျပသငပါ။ ရးရငးဆနခတ အေျခအေနျဖစလာသည အေျခအေနေအာကတြငပင တတႏငသမထနးကာ၊ ေနာကဆး လအပလာသည အေျခအေနေရာကလာသည အခနမ အငအားက အသးျပႏငသည။ သ႔ေသာ အငအားက ျပငးျပငးထနထနအသးမျပသင။

Laws relating to the print media

The media play an important role as a “watchdog” for the public, providing information and commentary that keeps the public informed and allows the government to

30

be monitored and held accountable. For this reason, governments often want to control what the print media can do.

International human rights law seeks to protect the role of the media with unjustified interference, either from the government or from other powerful commercial or political interests. It also seeks to ensure that the media are varied, so that the public receive a wide range of ideas and views on any issue.

Many democratic countries have now moved away from press laws, preferring to regulate the printed press through laws of general application. Laws specifically targeting the press tend to be used by governments as an instrument to excessively restrict the right to freedom of expression and information, and are not the most effective ways of achieving legitimate regulatory objectives.

The preferred model for ensuring that the media are independent, and that there is a pluralism of voices in the media, is to have a system of regulation that provides maximum protection for the right to freedom of expression. Experience around the world demonstrates that this is best achieved where the media regulates itself, with a code of conduct that the media sign up to. In some countries the media are required to do this by law, which is called “co-regulation”.

The situation for regulation of the printed

press in Myanmar is shifting. The repressive Press (Emergency Powers) Act and the Printers and Publishers Registration Law of 1962 are in the process of being reformed. One proposal to replace these laws is the Printing and Publishing Enterprise Bill, drafted by the government.

However, although it is positive that reform is happening, the Bill poses serious problems for the right to freedom of expression, namely:

• The Bill does not recognise or protect the right to freedom of expression or freedom of the media. It does not mention the crucial principles that the media should be independent of the government, and that the media should not be dominated by one voice but there should be a variety of media owners providing a range of different views.

• The Bill has a very broad definition of who is considered a publisher, giving the law control not just over the printed press, but also over bloggers and those who distribute posters or leaflets.

• A significant problem is that the publishers will have to seek licenses before they are allowed to print. This is a system of prior-censorship that is entirely against international standards on freedom of expression. Although the government may argue that this is necessary to ensure quality

31

in the news, they are not in the position to make this determination independently. They may abuse it to prevent people with views they don’t like from being able to print. The right to freedom of expression applies to all people – it is not for the government to decide who has this right and who does not.

• The Bill places excessive prohibitions on what the print media can say. This includes information “against the constitution”, “against the rule of law”, or that harms ethnic unity. This may be abused to stifle legitimate debate. There is no reason that special content restrictions should apply to the print media. The media are required to obey the law like any other person or business in Myanmar.

• The Bill imposes disproportionate criminal fines that will encourage the media to self-censor. Although the government has indicated that these fines have been reduced in the latest draft, they are still substantial, particularly for small or new newspapers in Myanmar. In a system of self-regulation, the media consent to provide remedies where they violate the code of ethics they sign up to. This can include issuing an apology or correction, or providing a right of reply. These remedies seek to allow more expression to solve problems, rather than imposing fines or penalties that will inhibit the ability of the media to perform their functions responsibly.

The Bill is criticised also for not providing adequate protection for the rights of journalists. It is important that laws governing the media provide specific rights to journalists that allow them to perform their function, and remove obstacles that may prevent them from doing their jobs well. These include in particular the right to accreditation, the right of protection of sources, right to protection with respect to search and seizure of journalistic materials and the right of protection against violence.

ပႏပမဒယာဆငရာ ဥပေဒမား

မဒယာသည လထကယစား အစးရ၏ လပရပက ေစာငၾကညသည တာ၀နက ေဆာငရြကေပးသည။ ထ႔အျပင အစးရ၏ လပရပႏင ပတသက၍ ၎က တာ၀နခေစၿပး၊ လထက သတငးအခကအလကေပး ျခငး၊ သးသပခကမားျဖင အသပညာ ျဖန႔ေ၀ေပးသည။ ယငးအေၾကာငးေၾကာင အစးရသည မဒယာ၏ လပရပက အၿမလလထနးခပလသည။

မဒယာ၏ အခနးက႑က အစးရက ေသာလညးေကာငး၊ အာနာရ စးပြးေရးႏင ႏငငေရးဆငရာ အကးစးပြားမားက ေသညလညးေကာငး ႀကးေၾကာငးမညညႊတစြာ ၀ငေရာကစြပဖကမႈ မရႏငရန ႏငငတကာ လ႔အခြငအေရး ဥပေဒက အကာအကြယျပထားသည။ ထ႔အျပင မတကြျပားေသာ မဒယာဌာန အမ းမ းရမသာ ျပညသလထအေနျဖင အေၾကာငးအရာေပၚမႈတည၍ မတညေသာ အျမငႏင အၾကအဆ အမ းမ း သရႏငမည

32

ျဖစေၾကာငးလညး ႏငငတကာ လ႔အခြငအေရး ဥပေဒတြင ေဖာျပထားသည။

ဒမကေရစ ႏငငမားတြင ပႏပမဒယာဥပေဒ သးသန႔ ျပ႒ာနးျခငးမရေတာဘ ပႏပမဒယာအတြက အျခားေသာ သကဆငသည ဥပေဒေအာကတြငသာ ထားရ အသးျပလာၾကသည။ ပႏပမဒယာက ဥးတည၍ သညဥပေဒမားက အစးရမားက လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြငႏင သတငးရယပငခြငက ျပငးထနစြာ ထနးခပရန အသးျပေလရသည။ ထသ႔ မဒယာက တရား၀င ထနးခပျခငးျဖင သတ႔ ရရလေသာ စညးမဥးဆငရာ ရညရြယခက ထေရာကစြာ မေဖာေဆာငႏငပါ။

မဒယာမား၏ လြတလပမႈရေၾကာငးေသခာေစရနႏင မဒယာမတစဆင မတကြျပားေသာ အသမားက ထြကေပၚေစႏငရန ပမေကာငးမြနေသာနညးလမးမာ မဒယာမား၏ လြတလပစြာထတေဖာေျပာဆခြငက အျမငဆး ခြငျပေပးသည စညးမဥးခမတေရးစနစ တညေထာငေပးရန ျဖစသည။ ကမ႓ာတစ၀နးလးတြင ျဖစပကခေသာ အေတြ႕အၾကအရ မဒယာမားက သတ႔ကယတငခမတေသာ စညးမဥးက လကနာေစျခငးျဖစသည။ ႏငငတစခ ႕တြင ထသ႔လပေဆာငရန ဥပေဒတြင ျပ႒ာနးထားသည။ ၎က “ပးတြ စညးမဥးခမတျခငး” ဟလညးေခၚသည။

ျမနမာႏငင၏ ပႏပမဒယာဆငရာ စညးမဥးမား ေျပာငးလလာေနသည။ မဒယာက ဖႏပထားသည ပႏပျခငး အကဥပေဒ(အေရးေပၚ အာဏာမား) ႏင ၁၉၆၂ ပႏပသမားႏင ထတေ၀သမား မတပတငဥပေဒက ျပျပငရန ျပငဆငေနသည။

ယငးဥပေဒက ျပျပငရန အၾကျပခကတစခမာ လကရ အစးရေရးဆြထားေသာ ပႏပျခငးႏင ထတေ၀ျခငး လပငနး ဥပေဒၾကမးျဖင အစားထးရန ျဖစသည။

ဥပေဒေဟာငးက ျပျပငျခငးသည အျပသေဘာေဆာငေသာလညး ဥပေဒၾကမး အသစသည လြတလပစြာထတေဖာေျပာဆခြငက ေအာကပါအတငး ထခကေစမည အႏရာယရသည

• ဥပေဒၾကမးသည လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြင သ႔မဟတ မဒယာလြတလပခြငက အာမခခက ေပးမထားပါ။ ယငးဥပေဒတြင မဒယာ လြတလပခြင၏ အေရးႀကးေသာ စႏႈနးျဖစသည မဒယာသည အစးရ၏ လြမးမးမႈမ ကငးရငးရမည၊ မဒယာက အျမငတစမ းတညး တငျပျခငးျဖင လြမးမးျခငးမျပရ၊ အျမငအမ းမ းက ထငဟပေစရနအတြက မဒယာ ပငရင အမ းမ းရသငသည ဆသည အခကမား မပါ၀ငပါ။

• ဥပေဒၾကမးအရ ထတေ၀သ ဆသည အနကအဓပၸါယက ဖြငဆရန ရငးလငးတကစြာ ေဖာျပမထားပါ။ ထ႔ေၾကာင ပႏပမဒယာမားသာမက ဘေလာဒေရးသမားႏင နရကပစာေစာင၊ လကကမးစာေစာငျဖန႔ေ၀သမားလညး ဤ ဥပေဒအရ ထနးခပခရႏငသည။

• ထတေ၀သမားအေနျဖင ပႏပထတေ၀ျခငး မျပလပမည လငစင ရယရန လအပျခငးသညလညး အဟန႔အတားတစချဖစေစသည။ သညစနစဟာ ႀကတငစငဆာရယရန သတမတထားျခငးျဖစၿပး ႏငငတကာ လ႕အခြငအေရးဥပေဒႏင

33

ဆန႔ကငေနသည။ ယငးကစၥႏင စပလဥး၍ အစးရအေနျဖင အရညအေသြးျမငသတငးတငဆကမႈရရနအတြက လပေဆာငရျခငးျဖစေၾကာငးေျပာႏငေသာ လညး၊ အစးရတြင ထသ႔ ေျပာဆရန တာ၀နမရပါ။ အစးရအေနျဖင ၎မႀကကေသာ မဒယာ အျမငမား ပႏပထတေ၀ျခငးမျပလပႏငရန အာဏာခးေဖာကမႈမား ျပလပလာႏငသည။ လတငး တြင လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြငရသည။ အစးရက မညသက ၎အခြငအေရးက ရရသငၿပး ၊ မညသက မရရသငဟ ဆးျဖတခြငမရပါ။

• ဥပေဒၾကမးက ပႏပမဒယာ ျဖန႔ေ၀မည သတငးအေၾကာငးအရာႏင ပတသက၍ ကန႔သတခပခယမႈ ျပလပထားသည။ ယငး ကန႔သတခကမားတြင “ဖြ႔စညးပအေျခခဥပေဒႏင ဆန႔ကငေသာ” “တရားဥပေဒစးမးမႈက ဆန႔ကငေသာ” သ႔မဟတ တငးရငးသားစညးလးညညႊတမႈ က ထခကေစေသာ စသည အေၾကာငးအရာမား ပႏပထတေ၀ျခငး တ႔ပါ၀ငသည။ ယငးျပ႒ာနး ခကေၾကာင တရား၀င ေဆြးေႏြးျငငးခနမႈက တားဆးပတပငႏငသည။ ပႏပမဒယာအတြက အေၾကာငးအရာတစခ ႕က ေဖာျပရန ဤသ႔ တားဆးပတပငျခငးသည ႀကးေၾကာငး ညညႊတမႈမရပါ။ ျမနမာႏငငတြင ေနထငသတငးႏင စးပြားေရးလပငနးမား ကသ႔ မဒယာအေနျဖင ဥပေဒက လကနာရန လအပသည။

• ဥပေဒၾကမးအရ ျပငးထနလြနးေသာ ရာဇ၀တမႈဆငရာ ေငြဒဏ သတမတထားျခငးေၾကာင မဒယာ မား ၎တ႔ကယတင ဆငဆာျဖတျခငး ျပလပလာႏငသည။ အစးရက ေနာကဆး ျပနလည ျပငဆငထားေသာ

ဥပေဒၾကမးတြင ေငြဒဏပမာဏက ေလာခေပးခေၾကာငး ဆထားေပမ၊ အေသးစား သတငးစာလပငနးမားအတြက လြနစြာႀကးမားေနေသးသည။ ကယတင စညးမဥး ခမတယသညစနစတြင စညးမဥးက လကနာရန ၎တ႔ ကယတင သေဘာတထားၿပး ျဖစေသာေၾကာင ပကကြကပါက ထကသနေသာ ေလာေၾကးက ေပးဆပၾကရမည ျဖစသည။ ယငးေလာေၾကးတြင ေတာငးပနစာ ထတျပနျခငး၊ အမားျပငဆငခက ထညသြငးျခငး သ႔မဟတ ႏစနာသ၏ တ႕ျပနစာ ထညသြငးေပးျခငးမား ျဖစသည။ ေငြဒဏျဖင ျပစဒဏ ခမတသည စနစေၾကာင မဒယာမား ၎တ႔လပငနးက တာ၀နရစြာ လပႏငမည စြမးရညအေပၚ ထခကေစၿပး၊ ေလာေၾကးစနစျဖင ျပသာနာက ေျဖရငးျခငးသည ျပသာနာႏငစပလဥး၍ ထတေဖာေျပာဆမႈ ပမားျပားလာေစသည။

• ဥပေဒၾကမးက စာနယဇငးသမားမားအား လေလာကသည အကာအကြယေပးထားျခငး မရေသာေၾကာင ၎အေပၚ ေ၀ဖနမႈမားရသည။ မဒယာဆငရာ ဥပေဒတြင စာနယဇငးသမားမား၏ အခြငအေရးက တကစြာ ျပ႒ာနးထားေပးရန အေရးႀကးသကသ႔ သတ႕ လပငနးလပေဆာငရာတြင အတားအဆးျဖစေနသညအရာမားက ဥပေဒအရ ဖယရားေပးရန လညး လအပသည။ အတားအဆးမားမာ တရား၀င အသအမတျပပငခြင၊ သတငးရငးျမစက ကာကြယပငခြင၊ စာနယဇငးလပငနးဆငရာ ပစၥညးမားက ရာေဖြျခငးႏင သမးဆညးခရျခငးႏင အၾကမးဖကခရျခငးမ ကာကြယပငခြင တ႔ပါ၀ငသည။

34

Laws relating to the broadcast media

The broadcast media should be distinguished from the print media because of the different technologies they use. While the paper used by the print media is unlimited, the broadcast frequencies used by broadcasters are limited.

The broadcast spectrum is made up of a number of frequencies and is a valuable public resource. Because demand for frequencies is normally much greater than the number of frequencies, there is a need to impose regulations to ensure that the available frequencies are distributed to maximise the benefit the public can get from broadcasting. International law requires that the State ensure:

• Plurality. Broadcast frequencies should be given to a variety of broadcasters to meet different information needs the public has. Most broadcasters fall into the sections of commercial broadcasters, public service broadcasters, and community broadcasters – ensuring the spectrum is divided between these three types of broadcasters ensures plurality.

• Diversity. Broadcast frequencies should be given to numerous different groups, to ensure that the broadcast spectrum isn’t dominated only by one ethnic, linguistic or national group. The public is made up of many types

of people, and they should all have access to relevant information through broadcasts.

To ensure plurality and diversity, governments must establish a broadcast regulator. The most important principle is that the regulator should be independent from government influence. There are a range of safeguards that are essential to ensuring this:

• There should be public participation in choosing the members of the regulatory body.

• The process for choosing members should be democratic and insulated from undue interference by the government.

• The body must have the powers it needs to work effectively.

• The body must have control over enough secure funding to ensure it is independent and sustainable.

The laws relating to broadcast media in Myanmar are in the process of being reformed.

This includes the development of a framework Broadcasting Law, which will establish two broadcast regulators:

• The National Broadcasting Development Authority (the Authority), which is responsible for the long-term strategic

35

broadcasting development plan, spectrum management and the licensing of broadcasters. This body includes the participation of multiple government agencies.

• The National Broadcasting Council (the Council), which is set up as an independent body to advise the Authority on spectrum management issues, licence applications, adopts the broadcasting code, monitors compliance with licensing requirements, and has enforcement powers.

All existing broadcasters will be required to submit for a new license under the proposed new system.

The proposed bill has many positive features. For example, the bill protects the right to freedom of expression, and principles of fairness, objectivity and transparency in the procedure for granting broadcast frequencies and licenses. It also identifies other important principles, including the need for an independent regulator, the need of public participation, and the need for three types of broadcasting: public, private and community – to serve the different needs of the Myanmar people.

Other positive aspects include the requirement that the Council is independent, and accountable through an annual report. It also requires the code that the Council

will develop to be done in consultation with the broadcasters. It also sets out the right to reply and right to a correction as necessary remedies, also making clear the structure of the enforcement mechanism.

However, there are a number of weaknesses that can be strengthened.

There are insufficient safeguards for independence of the regulatory body: The bill does not clearly define what the role of the government is in relation to broadcasting, creating a potential for conflict with the functioning of the Authority or the Council. Providing clearer instruction on the role of the government would prevent this.

The authority, which is not an independent body, is given the power to issue, renew and revoke licenses. These powers should be with a body independent of the government, such as the Council. Otherwise, the government will have too much control over who gets to broadcast – this power can easily be abused.

In relation to the makeup of the Council, it is problematic that membership is made through the nominations of prominent politicians. This will compromise the independence of the Council significantly. The public should be given the task of nominating individuals to the Council, and a joint committee taken from both houses of Parliament should then make a shortlist of

36

candidates from a clear and reasonable list of criteria. Parliament should then be tasked with electing candidates by a qualified majority, following open interviews of the candidates. Candidature should also be open to anyone born in Myanmar, or who has both parents who are born in Myanmar.

Although the Bill make positive references to the need for public participation, obligations are not established to ensure that invitations for public consultation are made public and disseminated broadly, or that the Authority or Council should be required to respond to all consultations made to them.

It is concerning that state broadcasting is retained in the bill. State broadcasters are a problem as they allow the government to spread propaganda without being objectively challenged or being made to consider opposing arguments. The draft law does not make clear what the role of the state broadcaster is, or how it will be accountable to the public. In a democratic society, there is no role for a state broadcaster. It should therefore be replaced with a public service broadcaster that is independent of government influence but still meets the public’s information needs. The bill also creates categories of other broadcasters, such as “broadcast distribution services” but does not provide detail on how they are regulated in relation to their establishment and operation. These issues need to be

clarified.

There must be more clarity in the rules governing the broadcasting spectrum: Although the broadcasting spectrum is identified as a public resource, nothing in the bill requires it to be managed in the public interest, or with the full participation on all stakeholders through an open process. These are important requirements to ensure that the spectrum delivers on what the public needs. It is positive that the broadcasting law sets out quotas for local content. However, it is not clear how these figures were reached and whether they are realistic. While quotas can be positive, it is essential that broadcasters are consulted to ensure that the quotas can be reached.

There must be more transparency in the rules governing licensing: The licensing procedure is also not open and transparent, which means there is the potential for abuse that would go unnoticed. The licensing body (currently the Authority) is not required to hear the views of applicants, the views of the public, or give clear reasons in writing for any refusal to issue a license. There must also be the possibility of an appeals mechanism. These requirements should also be intergrated into the Bill.

There must be specific rules on elections: Broadcasters play an important role during elections. It is common for broadcasters to

37

allow candidates and parties access to the airwaves to communicate to the public their views, and for broadcasters to carry content informing the public how to vote and to point them towards information resources.

At the same time, rules must be in place to ensure that broadcasters do not unfairly influence the outcome of an election. There should be rules ensuring equal access of candidates and political parties to the airwaves, and also rules that ensure news coverage is fair and does not give some candidates much more exposure than others.

ေရဒယ ရပသလြင မဒယာဆငရာ ဥပေဒမား

အသးျပေသာ နညးပညာပငးဆငရာ ကြျပားမႈေၾကာင ရပ၊သလြင မဒယာသည ပႏပမဒယာႏင ကြျပားမႈရသည။ ပႏပမဒယာအတြက စာရြကက လသေလာကအသးျပႏငေသာလညး ရပ၊သလြင မဒယာအတြက လအပေသာ ေလလငးအသးျပရနအတြက အကန႔အသတရသည။

အသတနခါႏႈနးျဖင ျဖစေပၚလာေသာ အသလႈငးမားသည တနဖးရအရငးအျမစျဖစသည။ ၎သည အမားပင အရငးအျမစျဖစသည။ အသးျပႏငေသာ အသလႈငးက အသးျပလသ၏ ပမာဏ ထကနညးေသာေၾကာင ၎က ရပ၊သလြင လပငနးအတြက အသးျပရာတြင လထအကးအတြက အျမငမားဆး အသးျပႏငရန အတြက စညးမဥးခမတ၍ ခြေ၀ေပးသငသည။

ႏငငတကာ ဥပေဒအရ ႏငငေတာသည ေအာကပါ အခကမား လပေဆာငရန လသည -

• ဗဟသေဘာေဆာငျခငး - အမားျပညသမား မတေသာ သတငးအခကအလက အမ းမ း ရရရနအတြက အမ းအစားမတညေသာ သတငးထတလြငသမားအား အသလငး ျဖန႔ေ၀ ေပးသငသည။ ဗဟသေဘာေဆာငေသာ အသလြငလပငနး ျဖစေပၚေစရနအတြက အဓက အသလြငအမ းအစား သးမ းျဖစေသာ စးပြားျဖစ အသလြငသမား၊ အမားျပညသ ၀နေဆာငမႈ ရပ၊သ ထတလပသမားႏင ေဒသႏၵရအဆင အသလြငသမားအားလး က အသလငး ခြေ၀ေပးရန လအပသည။

• မတကြျပားမႈ - အသလငးက ဘာသာစကားတစမ းထ၊ လမ းစတစစထ သ႔မဟတ ႏငငသား အပစတစစထကသာ လြမးမးထားျခငးမရရနအတြက မတကြျပားေသာ အပစမားက အသလငး ခေပးသငသည။ လထအတြငး မတကြျပားေသာ လအမ းမ းအဖဖ ရေနေသာေၾကာင သတ႔ႏင သကဆငေသာ သတငးအခကအလကမားက အသလြငဌာနမားမ ရရသငသည။

ရပ၊ သ ထတလြင ျဖန႔ခမႈတြင ဗဟ၀ါဒႏင မတကြျပားမႈ ရေနေစရနအတြက အစးရအေနျဖင ရပ၊သ လြငျခငးဆငရာ စညးမဥးခမတေရး ေကာမတဖြ႕စညးသငသည။ ယငးေကာမတသည အစးရ၏ လြမးမးမႈ ေအာကမ ကငးလြနေနရန အေရးႀကးသည။ လြတလပေသာ ေကာမတျဖစေစရနအတြက ေအာကပါ အခကမားက မျဖစမေန လပေဆာငရန လသည -

• ေကာမတအဖြ႕၀ငမားက ေရြးခယရာတြင

38

လထက ပါ၀ငခြငေပးျခငး

• အဖြ႕၀ငေရြးခယရာတြင ဒမကေရစနညးအရေရြးခယကာ အစးရ၏ သြယ၀ကေသာ လြမးမးမႈမ ကငးလြတျခငး

• လပငနး ထေရာကစြာလပႏငရနအတြက ေကာမတတြင အာနာရရန လအပျခငး

• လြတလပ၍ ေရရညတညတေနႏငရနအတြက ေကာမတတြင လေလာကေသာ အသးေငြက ကြပက ထနးခပပငခြငရျခငး

ျမနမာႏငင၏ ရပ၊သလြငထတမႈဆငရာ မဒယာ ဥပေဒက ျပျပငေနဆကာလျဖစသည။ ယငးလပငနးစဥတြင အသလြငဆငရာ စညးမဥးခမတေရးအဖြ႔ ႏစဖြ႕က ဖြ႔စညးမည လပငနးစဥႏင သကဆငသည အသလြငဥပေဒဆငရာ မႈေဘာင ေရးဆြေရးတ႔ပါ၀ငသည။

• အမ းသား ေရဒယ ရပသထတလြငေရး ဖြ႕ၿဖးေရး အာဏာပငအဖြ႔(The National Broadcasting Development Authority) (အာနာပငအဖြ႕) သည ေရရည ေရဒယ ရပသလြငလပငနး ဖြ႕ၿဖးတးတကမႈအစအစဥေရးဆြခမတေရး၊ အသလငး စမခြေ၀ေရး ႏင အသလြင လငစငခမတေပးေရး ကစၥမားအတြက တာ၀နရသည။ ယငးအဖြ႔တြင အစးရဌာနအသးသး ပါ၀ငသည။

• အမ းသား ေရဒယ ရပသဆငရာ ေကာငစ (The National Broadcasting Council) (ေကာငစ) က ဖြ႔စညးရျခငးမာ အသလငးစမခြေ၀ေရး၊ လငစင ေလာကလႊာမား၊ ေရဒယ ရပသလြငျခငးဆငရာ စညးမဥးမား ေရးဆြေရး၊

လငစငပါ စညးမဥးမားက လကနာျခငး ရ မရ ေစာငၾကညေရးဆငရာမားႏင စပလဥး၍ အထကပါ အာနာပငအဖြ႕က အၾကေပးရန ျဖစသည။ ၎တြင စညးမဥးလကနာျခငးမရသမားအား အေရးယေဆာငရြကႏငသည အာဏာရသည။

လကရစနစသစအရ ေရဒယ ရပသထတလြငသမားသည လငစငအသစရရရန ေလာလႊာအသစ ျပနတငရန လအပသည။

လကရတငျပထားေသာ ဥပေဒၾကမးတြင အျပသေဘာေဆာငေသာ အဂၤါမားပါရသည။ ဥပမာ - ရပ၊ သလြင လငစငခမတေပးရနႏင ေလလငးခြေ၀ေပးရနကစၥ ဆးျဖတရာတြင အေျခခသည မႈမားျဖစေသာ တရားမတမႈ၊ ဘကလကမႈကငးမမႈႏင ထငသာ ျမငသာ ရျခငးႏင လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြငက အကာအကြယေပးမည ျပ႒ာနးခကမားျဖစသည။ ထ႔အျပင ယငး ဥပေဒၾကမးတြင လြတလပေသာ ရပ၊ သဆငရာ စညးမဥးခမတသညအဖြ႔ ရရန၊ လထ ပါ၀ငမႈ ရရနစသည မႈမားပါ၀ငၿပး၊ ရပ၊ သလြင လပငနး သးမ းျဖစသည စးပြားျဖစ၊ လထအကးေဆာငႏင ေဒသႏၵရ အသလြငထတလြငျခငး လပငနးမား ထားရျခငးသည လအပခကအမ းမ းရေသာ လထအတြက ပ၍ အကးျဖစထြနးမည ျဖစေၾကာငး ထညသြငး ေဖာျပထားသည။

အျခား ေကာငးေသာ လကၡဏာမားမာ ေကာငစသည လြတလပေနရနလအပျခငး၊ ႏစစဥအစရငခစာ ထတျခငးျဖင ၎၏ တာ၀နခမႈက ျပသျခငးမားလညး ပါ၀ငသည။ ေကာငစသည ေရဒယ ရပသထတလြင သမားႏင တငပင၍ စညးမဥးမားက ခမတရမညအေၾကာ

39

ငးလညးပါ၀ငသည။ ဥပေဒၾကမးအရ လအပပါက ေလာေၾကးအျဖစ အမားျပငဆငခကထညသြငးေပးခြင၊ တ႕ျပနစာေရးခြင ႏင အေရးယ ေဆာငရြကႏငသည ယႏရား၏ ဖြ႕စညးပက ရငးလငးစြာ ေဖာျပရမညအေၾကာငးပါရသည။

သ႔ေသာ ဥပေဒၾကမးက ပမေကာငးမြနေအာင ျပျပငရမည အားနညးခကမားရေနေသးသည။ လြတလပေသာ ရပ၊ သဆငရာ စညးမဥးခမတေရးအဖြ႔ ျဖစေပၚလာရနအတြက လပေဆာငရမည ကစၥမားက ျပညစစြာ ေဖာျပမထားပါ။ ေကာငစ သ႔မဟတ အထကပါ စညးမဥးခမတေရး အာဏာပငအဖြ႕ ႏင စပလဥး၍ အစးရ၏ အခနးက႑ႏင ယငးအဖြ႔တ႔၏ လပေဆာငခကမားေၾကာင ျဖစလာႏငေျခရသည ျပသာနာမားက ရငးလငးစြာ ေဖာျပမထားပါ။ ယငးကစၥရပမားႏင ပတသက၍ အစးရ၏ အခနးက႑က ရငးရငးလငးလငး သတမတထားျခငးျဖင ျဖစလာႏငသည ျပသာနာမားက ကာကြယႏငမညျဖစသည။

လြတလပမႈမရေသာ ေဖာျပပါ “အာဏာပငအဖြ႕”က လငစငခေပးခြင၊ အသစတးခြငႏင သမးယခြင အာဏာမားေပးထားသည။ ယငးအာဏာသည အစးရ၏ လြမးမးမႈမရဘ လြတလပေသာ “ေကာငစ” ထတြင ရသငသည။ သ႔မဟတပါက အစးရက မညသ႔က ေရဒယ ရပသ ထတလြငခြင လငစငခေပးမည ကစၥက ထနးခပႏငမညျဖစသည။ အာဏာက အလြယတက အလြသးစားျပႏငသည။

“ေကာငစ” အဖြ႕၀င ေရြးခယမႈႏင စပလဥး၍ ထငရားေသာ ႏငငေရးသမားမား တငျပသည စကာတင ေရြးခယထားသမားမသာ ေရြခယျခငးသည မသငေလာပါ။ ယငးသ႔

လပေဆာငျခငးသည “ေကာငစ” ၏ လြတလပမႈအေပၚ ႀကးမားစြာ ထခကႏငသည။ ျပညသလထအား “ေကာငစ”အဖြ႔၀င ေရြးခယခြငေပးသငသည။ အထကလြတေတာႏင ေအာကလြတေတာျဖင ဖြ႔စညးထားေသာ ပးေပါငး ေကာမတက ႀကးေၾကာငး ညညႊတစြာ သတမတထားေသာ အရညအခငးျပညမသမားက စကာတင ေရြးခယေပးသငသည။ ထ႔ေနာက လြတေတာက အရညအခငးျပညမညသည စကာတင ကယစားလယ မားအား အမားျမငသာေအာင ေတြ႔ဆေမးျမနးမႈ ျပလပၿပး ေရြးခယသငသည။ ျမနမာျပညတြင ေနထငသ မဘႏစပါးမ ဖြားျမငသ မညသက မဆ အေရြးခကယစားလယျဖစခြငေပးသငသည။

ဥပေဒၾကမးတြင လထပါ၀ငရမညအေၾကာငး ေဖာျပထားေသာလညး၊ ယငးသ႔ လပေဆာငရန လထက ဖတၾကားမႈက အမားျပညသ သရႏငရနအတြက ျဖန႔ေ၀ရန တာ၀န၀တရား ထညသြငးမထားပါ။ “အာဏာပငအဖြ႕” သ႔မဟတ “ေကာငစ” က သတ႔ထ တငပငေဆြးေႏြးခကမားက တ႔ျပနရနလအပေၾကာငးလညး ဥပေဒၾကမးတြင မပါရ။

ဥပေဒၾကမးတြင ႏငငေတာ ေရဒယ ရပသလြငလပငနးက ဆကလကလပေဆာငမညအေၾကာငး ေဖာျပထားျခငးသည စးရမဖြယျဖစသည။ ထသ႔ ခြငျပထားျခငးေၾကာင ၎ တငျပခငေသာ သတငးအခကအလက၊ အျမငမားက ၀ါဒျဖန႔ႏငမညျဖစၿပး၊ အစးရအျမငႏင ဆန႔ကငေသာ သ႔မဟတ ဘကမလကစြာ စနေခၚေသာ အျမငမားကငးမသြားႏငသည။ ဥပေဒၾကမးတြင ႏငငေတာ ေရဒယ

40

ရပသထတလြငျခငး၏ အခနးက႑ႏင လထအေပၚ မညသ႔ တာ၀နခရမညအေၾကာငး ရငးလငးစြာ ေဖာျပမထား။ ဒမကေရစ လ႔အဖြ႕အစညးတြင ႏငငေတာ ေရဒယ ရပသထတလြငသမား၏ အခနးက႑ မရပါ။ ထ႔ေၾကာင ၎က လထလအပေသာ သတငးအခကအလကမားက ျဖညဆညးေပးႏငၿပး၊ အစးရ၏ လြမးမးမႈမ ကငးေသာ အမားျပညသ၀နေဆာငမႈ ေရဒယ ရပသထတလြငျခငးျဖင အစားထးသငသည။ ဥပေဒၾကမးက “ေရဒယ ရပသထတလြငမႈ အစအစဥ ျဖန႔ေ၀ျခငး ၀နေဆာငမႈ” ဟ၍လညး အမ းမ းေသာ ရပ၊သ ထတလြငျခငးလပငနး အမ းအစားမားသတမတထားသည။ သ႔ေသာ ယငးသ႔ေသာ လပငနးက တညေထာငရန နညးနာႏင လပငနးေဆာငရြကပမားက တကစြာ ေဖာျပမထားပါ။ ယငးကစၥမားက ရငးလငးသငသည။

ေရဒယ ရပသထတလပျခငးႏင ဆငသည ေလလငးဆငရာ စညးမဥးမားက ပမရငးလငးစြာ သတမတထားရမည။ ဥပေဒၾကမးတြင ေလလငးက ျပညသပင အရငးအျမစအျဖစ သတမတ ေဖာျပထား ေသာလညး ၎က စမခြေ၀ေပးရာတြင လထအကးက အေျခခ၍ သကဆငရာ လထအားလး ပြငလငးျမငသာေသာနညးျဖင ပါ၀ငႏငရန လအပေၾကာငး ေဖာျပထားျခငး မရပါ။ လထလအပခကက အေျခခ၍ အသလငးမားက ျဖန႔ေ၀ေပးႏငရန လထပါ၀ငမႈကထညသြငးျခငးသည အေရးႀကးေသာ လအပခကတစရပျဖစသည။ ဥပေဒၾကမးတြင ေဒသႏၵရ အတြက ခြတမးခမတေပးမည အေၾကာငး ေဖာျပခကသည အျပသေဘာေဆာငသည။ သ႔ေသာ ခြတမးခေပးမည ကနးဂဏနးက

မညသ႔ ရရေၾကာငး ရငးလငးမႈမရႏင ထသ႔ လပေဆာငျခငးသည လကေတြ႕ကမညေလာဆသညမာ ရငးလငးမႈမရပါ။ ခြတမးသတမတျခငးသည ေကာငးေသာလညး သတမတထားသည ခြတမး တစကယခေပးႏငရန ေရဒယ ရပသထတလြငသမားႏင တငပငေဆြးေႏြးရေပမည။

လငစငဆငရာ စညးမဥးမားႏင စပလဥး၍ ပမ ပြငလငးျမငသာမႈ ရရမည။ လငစငခေပးမႈဆငရာ လပငနးစဥသည ပြငလငးျမငသာမႈ မရ။ ထ႔အတြက ေၾကာင ယငးစညးမဥးမားက မျမငသာေသာ နညးျဖင အလြသးစား ျပမည အလားအလာရသည။ လငစငခမတေပးႏငသညအဖြ႕ (လကရတြင အာဏာပငအဖြ႔ျဖစသည) သည ေလကလႊာတငသ၏ အျမင၊ လထအျမငမားက နားေထာငရန မလဘ ျငငးပယလပါက လငစငေပးရန ျငငးပယရျခငး အေၾကာငးအရငးက စာျဖငေရးသားေပးပ႔စရာ မလဘ ျငငးပယႏငသည။ ျငငးပယခရျခငးအတြက အယခႏငသည စနစထားရရမည။ ထသ႔ လပေဆာငရမညအေၾကာငး ဥပေဒၾကမးတြင ေရးသြငးေဖာျပထားသငသည။

ေရြးေကာကပြမားႏင စပလဥး၍ တကေသာ စညးမဥး ရရေပမည။ ေရြးေကာကပြမားတြင ေရဒယ ရပသ ထတလြငသမားက အေရးႀကးေသာ အခနးက႑မ ပါ၀ငေဆာငရြကသည။ ထတလြငသမားသည ေရြးေကာကပြ၀င ကယစားလယမားႏင ႏငငေရးပါတမား လထႏင ဆကသြယႏငရန ေရဒယ ရပသလငးမားမ ေဆာငရြကေပးသည။ ထ႔ျပင လထက မထညမည နညးနာမား၊ ယငးႏင သကဆငေသာ

41

သတငးအခကအလကမား ရရႏငသညေနရာမား၊ သတငးအခကအလကမား ျဖန႔ေ၀ေပးသည။

တစခနထတြင ေရြးေကာကပြ၏ ရလာဒက ေရဒယ ရပသထတလြငသမား မမတစြာ လြမးမးမသြားေၾကာငး ေသခာေစရန စညးမဥးမားျဖင ေဆာငရြကသြားရမည။ ေရဒယ ရပသလငးမားက ႏငငေရးပါတမားႏင ကယစားလယမား တရားမတစြာ အသးျပခြငႏငေၾကာငး ေသခာေစရန စညးမဥးျဖင လပေဆာငရမည။ သတငးတငျပခကမတစြာ ရရနႏင ကယစားလယအခ ႕က တစျခားသမားထက ပ၍ ေဖာျပျခငးမ းမရေအာင ေဆာငရြကဖ႔လသည။

Public Service Media

It is problematic that Myanmar retains a state owned media.

International human rights law requires the state to ensure the plurality and independence of the media. Providing public service media is an important part of delivering diverse and pluralistic content, particularly in areas that do not necessarily attract advertising and revenue, such as news and current affairs programming.

In order to meet this purpose, public service media must be created and managed in a way that is:

• Independent from the government and political interests and is accountable to the

public;

• Has a clearly defined public service remit;

• Has a stable system of adequate funding that is insulated from arbitrary interference.

It is positive that Myanmar is in the process of replacing the state controlled media with public service media, along with a new regulatory framework to govern public service media.

The proposed bill will replace state print and broadcast media with public service print and broadcasting services. The bill creates two bodies to deal with the two types of media: the Public Service Newspaper Enterprise (PSNE) and the Public Service Broadcasting Enterprise (PSBE). Both bodies have governing boards, and the boards are overseen by a Public Service Media Council. The Council is given the responsibility of making rules, ensuring compliance with the rules, and for the accountability of the public service media entities.

There are numerous positive aspects of the reforms that should be welcomed:

• The end of state ownership of the media, and the commitment to enhance media pluralism and diversity through the PSBE;

• Recognition that the PSBE must be

42

independent of government and commercial interests;

• A mixes system of funding drawing on the State and private sector;

• Detailed rules to hold the PSBE accountable to the Parliament and to the public.

However, there are also serious flaws in the proposed model.

• Public service print media: State involved in the print media is retained through the creation of the PSNE. However, there is no justification for state intervention in this area. An enabling environment for all media would be better served by removing obstacles in Myanmar making it difficult for newspapers to operate, for example by removing licensing requirements. It would therefore be better to not create the PSNE, but instead allow for the free operation of private media.

• Safeguarding the PSBE from undue influence by the government and private interests will be essential to achieving real change in the quality and independence of the broadcasting media. While it is positive that the bill claims to establish that the PSBE is independent, there are no sufficient safeguards to ensure that this will be the reality.

• The mandate of the PSBE: The PSBE is required in the bill to provide quality programming that reflects the public’s needs and their views. While this is positive, the mandate of the PSBE would be enhanced if it made clear that it should act and an impartial and independent information service, with the responsibility of being a forum for democratic debate, promoting social cohesion and integration. The bill does not provide adequate or specific guidance on how editorial independence is guaranteed. Editorial independence should be set out in law, including in relation to programming schedules, the conception of and production of programmes, and the editing and presenting of news programming. Other important rights for journalists are also overlooked, including their right to protect the identity of their sources, and for protection from violence. The PSBE should also clearly set out an internal complaints system to protect whistleblowers within the PSBE. There should be a body created to deal with complaints regarding interferences with editorial independence, and the powers to impose sanctions.

• Pluralism and ethnic diversity: It is important that all different groups in Myanmar have access to the public service broadcaster to voice their opinions and ideas and values, allowing all people to hear a diversity of view points. There should also be diversity in programmes offered

43

in different languages that people speak in Myanmar, to ensure that all people can benefit from relevant programming. The Bill could enhance pluralism and ethnic diversity by guaranteeing a fair amount of air time to minority programming on the basis of non-discrimination.

• Regional programming: The bill would create a very centralised PSBE that would not necessarily reflect the size and diversity of the country. Regional hubs could benefit the PSBE and ensure that it a range of content is available relevant to people in all parts of the country.

• Public accountability: The bill would be enhanced if it made greater provision for the public to participate in the advisory structures to influence the programming policy and decisions of the PSBE.

• Non-commercial media: The bill should not regulate non-commercial media, e.g. non-profit and civil society media. While non-commercial private media should be encouraged to ensure diverse information to all groups, this type of regulation raises unique issues and should be dealt with in a separate law.

အမားျပညသ ၀နေဆာငမႈ မဒယာ

ျမနမာႏငငတြင ႏငငေတာပင မဒယာက ဆကလကထားရျခငးသည ျပသာနာ

တစချဖစသည။ ႏငငတကာ လ႔အခြငအေရးအရ ႏငငေတာသည မဒယာလြတလပခြငရရနႏင အမ းအစား မတညေသာ မဒယာမား ရေၾကာငးေသခာေစရန ေဆာငရြကဖ႔လသည။ မတကြျပားေသာ အျမင၊ အမ းမ းေသာ သတငးႏင အျမငတငျပခကမားျဖန႔ေ၀ေပးႏငရနအတြက အမားျပညသ၀နေဆာငမႈ မဒယာ ထားရျခငးသည အေရးႀကးသည။ အထးသျဖင ရငးႏးျမပႏမႈႏင ေၾကာျငာလပငနးမား စတမ၀ငစားေသာ ေဒသမားအတြက လကရႏငငတကာေရးရာႏင သတငး အစအစဥမားက ထတလြငေပးသငသည။

ယငး ရညမနးခကက ျပညမေအာငေဆာငရြကႏငရနအတြက အမားျပညသ၀နေဆာငမႈ မဒယာက ေအာကပါအတငး တညေထာငကာ စမခန႔ခြဖလသည။

• အစးရႏင ႏငငေရး အကးစးပြားမား၏ လြမးမးမႈမ ကငးလြတ၍ လြတလပမႈရကာ လထထတြင တာ၀နခမႈရျခငး၊

• အမားျပညသဆငရာ၀နေဆာငမႈ တာ၀နက ရငးလငးစြာ အဓပၸါယ ဖြငဆရန၊

• လေလာကသည ေငြေၾကးစနစရျခငး။ သ႔မသာ အျခားေသာ လြမးမးမႈမ ကာကြယႏငမညျဖစသည။

ျမနမာႏငငတြင အမားျပညသ ၀နေဆာငမႈမဒယာဆငရာ စညးမဥးေဘာငႏင အတ ႏငငေတာထနးခပ သည မဒယာက အမားျပညသ၀နေဆာငမႈမဒယာျဖင အစားထးရန ေဆာငရြကေနျခငးသည အျပသေဘာေဆာငသည။

တငျပထားေသာ ဥပေဒၾကမးအရ ႏငငေတာ

44

ပႏပႏင ေရဒယ ရပသ မဒယာက အမားျပညသ၀နေဆာငမႈဆငရာ ပႏပႏင ေရဒယ ရပသျဖင အစားထးမည ျဖစသည။ မဒယာအမ းအစား ႏစချဖစသည အမားျပညသဆငရာ သတငးစာလပငနး (Public Service Newspaper Enterprise) ႏင အမားျပညသဆငရာ ေရဒယ ရပသလပငနး (Public Service Broadcasting Enterprise) မားက ကငတြယေဆာငရြကရန အတြက ဥပေဒၾကမးအရ အဖြ႕ႏစဖြ႕ ထြကေပၚလာမည။ ထလပငနး ႏစခႏင ဆငသည အပခပေရး အဖြ႔အသးသး ရသည။ အပခပေရး ဘတအဖြ႕က အမားျပညသ၀နေဆာငမႈ မဒယာ ေကာငစ (Public Service Media Council) က ၾကညၾကပသြားမည။ ေကာငစက စညးမဥးခမတခြင၊ စညးမဥးမားလကနာေစရန ေဆာငရြကခြငႏင အမားျပညသ၀နေဆာငမႈ မဒယာမား လထထ တာ၀နခခြင ရရန ေဆာငရြကခြင တာ၀နမားေပးအပထားသည။

ျပျပငေျပာငးလမႈႏင ပတသကသည အျပသေဘာေဆာငေသာ ေအာကပါအပငးမားက ႀကဆသငသည -

• မဒယာက ႏငငေတာပငဆငျခငးမ အဆးသတျခငး၊ အမားျပညသ၀နေဆာငမႈ ေရဒယ ရပသလပငနး(PSBE)ျဖင ဗဟသေဘာေဆာင၍ မတကြျပားေသာသတငး၊ အျမငႏင ထတေဖာေျပာဆသအမ းမ းက တငျပမည မဒယာ ျဖစေပၚလာရန ကတခမတထားျခငး၊

• အမားျပညသ၀နေဆာငမႈ ေရဒယရပသလပငနးသည စးပြားလပငနးႏင အစးရ၏ လြမးမးမႈမ ကငးရငးရနလအပခကက အသအမတျပျခငး၊

• အစးရႏင အစးရမဟတေသာ တစသးပဂၢလက႑ႏစရပစလးမ ေငြေၾကးရယရန ေဆာငရြကမည စနစ

• အမားျပညသ၀နေဆာငမႈ ေရဒယ ရပသလပငနးအေနျဖင လြတေတာႏင ျပညသလထထ တာ၀နခရန ခမတထားေသာ အေသးစတ စညးမဥးမား

သ႔ေသာ အသးျပရန တငျပ ကမးလမးထားေသာ စနစတြင အေရးႀကးေသာ ျပျပငစရာမား ရေနေသးသည။

• အမားျပညသ၀နေဆာငမႈ ပႏပမဒယာ - အမားျပညသ၀နေဆာငမႈ သတငးစာလပငနး(PSNE)က ဖြ႕စညး၍ ပႏပမဒယာတြင အစးရ၏ပါ၀ငပတသကမႈက ဆကလကထနးထားသည။ မဒယာလပငနးတြင အစးရ၏ စြပဖကမႈအတြက အေၾကာငးျပခကေကာငးမရပါ။ သတငးစာလပငနးမားလညပတရနအတြက အတားအဆးျဖစေနေသာ အရာမားက ဖယရားေပးျခငးျဖငသာ ျမနမာႏငငတြင မဒယာလပငနး ဖြ႕ျဖးလာမညျဖစသည။ ဥပမာ - လငစငေလာကရန လအပခကမားက ပယဖကျခငး။ ထ႔ေၾကာင အမားျပညသ၀နေဆာငမႈ သတငးစာလပငနး (PSNE) က မတညေထာငဘ၊ ပဂၢလပငမဒယာမားက လြတလပစြာ လပေဆာငခြငေပးျခငးသာ အေကာငးဆးျဖစေပမည။

• အစးရႏင ပဂၢလ အကးစးပြားတ႔၏ သြယ၀ကေသာ လြမးမးမႈမ အမားျပညသ ၀နေဆာငမႈ ေရဒယ ရပသလပငနး(PSBE)

45

က ကာကြယျခငး သည လြတလပ၍ အရညအေသြးရေသာ ေရဒယ ရပသလပငနးျဖစေပၚမည ရညမနးခက ျပညစရနအတြက မရမျဖစလအပသည။ ဥပေဒၾကမးတြင အမားျပညသ၀နေဆာငမႈ ေရဒယ ရပသလပငနးက လြတလပသည လပငနးအျဖစထားရမည အေၾကာငး ေဖာျပထားေသာလညး ထသ႔ လပေဆာငရန လေလာကသည အကာအကြယ မေတြ႕ရရသျဖင လကေတြ႕တြင မျဖစႏငပါ။

• အမားျပညသ၀နေဆာငမႈ ေရဒယ ရပသလပငနး(PSBE)တြင အပနငးထားေသာ လပပငခြငအာဏာ - ဥပေဒၾကမးအရ PSBE သည လထ၏ လအပခကႏင အျမငမားက ထငဟပရန လအပသည။ ထသ႔ လပေဆာငျခငးသည ေကာငးေသာလညး PSBE ၏ လပပငခြင အာဏာသည အမားျပညသၾကား သဟဇာတႏင နညးလညမႈရေရးက ျမငတငရနအတြက သတငး အခကအလကမားက ဘကမလကဘ လြတလပေသာ သတငး၀နေဆာငမႈေပးသည လပပငခြင အာဏာႏငအတ ဒမကေရစနညးအရ ေဆြးေႏြးမႈမားျပလပရာ ဟစတငအျဖစ လပေဆာငရန တာ၀နရေၾကာငး ေဖာျပထားလင ပမေကာငးမြနေပလမမည။

ဥပေဒၾကမးတြင အယဒတာအသဆငရာ ရပတညခက လြတလပမႈက အာမခခကေပးသည တကလေလာကေသာ လမးညႊနခကေပးမထားပါ။ အယဒတာအာေဘာ လြတလပခြငက ဥပေဒတြင ေရးဆြျပ႒ာနးထားရမည။ ထ႔အျပင ထတလြငမႈ အစအစဥ အခနဇယား၊ အစအစဥထတလပျခငး၊ သတငးအစအစဥက တညးျဖတျခငးႏင တငျပျခငးဆငရာကစၥမားက လညး ခမတထားဖ႔လသည။ စာနယဇငးသမားမား

၎တ႔၏ သတငးအရငးအျမစက ကာကြယခြင ႏင အတကခကခရျခငးမ ကာကြယပငခြငအပါအ၀င သတ႔၏ အခြငအေရးမားကလညး ေဖာျပမထားပါ။ PSBE အတြငးလပေဆာငေနသ အဖြ႕အစညးအျပငသ႔ သတငး အခကအလက ေပါကၾကားေအာငလပေဆာငသမားက အကာအကြယေပးရန အဖြ႕အတြငး တငၾကားႏငသည စနစတစခက ဥပေဒတြင ေဖာျပထားရန လသည။ အယဒတာအာေဘာ လြတလပခြငအေပၚ စြပဖကျခငးႏင အာဏာအသးျပကာ ျပစဒဏ ခမတလာမႈမားက တငၾကားသည အဖြ႕က ဖြ႕စညးထားသငသည။

• ဗဟ၀ါဒႏင မတကြျပားေသာ လမ းစဆငရာ - ျမနမာႏငငတြငရေသာ မတကြျပားေသာ လအပစမားအား ၎တ႔၏ အျမင၊ အေတြးအေခၚႏင စတနဖးမားက အမားျပညသ၀နေဆာငမႈ ေရဒယ ရပသမတစဆင တငျပခြငေပးသငသည။ ျပညသလထအား မတကြျပားေသာအျမငမား ၾကားနာခြငေပးသငသည။ ထ႔အတ မတေသာ လမ းစမားအတြက သတ႔ႏင သကဆငေသာ အစအစဥမားမ အကးရရႏငရနအတြက သတ႔ဘာသာစကားျဖင ေရဒယ ရပသထတလြငျခငး အစအစဥမား ထတလပခြငေပးသငသည။ ခြျခားဆကဆျခငးမရေသာ မႈက အေျခခ၍ လနညးစဘာသာစကား အစအစဥမားက ညတညမ ခေပးျခငးျဖင ဗဟ၀ါဒႏင မတကြျပားေသာ လမ းစမားက ျမငတငေပးႏငသည။

• ေဒသဆငရာ ထတလြငျခငးအစအစဥ - ဥပေဒၾကမးအရ PSBE သည ဗဟထနးခပမႈ ႀကးမားလြနးေသာေၾကာင ျမနမာႏငင၏

46

လမ းေပါငးစပါ၀ငမႈႏင အရြယအစားႀကးမားမႈက မနကနစြာ ထပဟပႏငမညမဟတပါ။ ေဒသဆငရာ ဆကသြယေရး အခကအခာကရာေနရာမား သည PSBE အတြက အကးရႏငၿပး၊ ႏငငတစ၀နးရ လတငးအတြက ၎တ႔ႏင သကဆငရာ အေၾကာငးအရာ အမ းမ းက ထတလြငမႈရေၾကာငး ေသခာေစရန ေဆာငရြကသငသည။

• လထအေပၚ တာ၀နခမႈ - ပအကစဘအး၏ ထတလြငမႈ အစအစဥဆငရာ မႈ၀ါဒခမတျခငးႏင ဆးျဖတခက ခမတရာတြင အၾကေပးႏငရနအတြက ဖြ႕စညးပအရ လထပါ၀ငရန ျပ႒ာနးခက ထားရပါက ဥပေဒၾကမးသည ပ၍ ေကာငးမြနလာမညျဖစသည။

• စးပြားျဖစ မဟတေသာ မဒယာ - ယခ ဥပေဒၾကမးတြင စးပြားျဖစမဟတေသာ မဒယာမားႏင သကဆင၍ စညးမဥး မခမတသင။ ဥပမာ - ပရဟတ ႏင လထအေျချပ မဒယာလပငနး။ လထအေနျဖင မတကြျပားေသာ သတငးမား ရရႏငရနအတြက စးပြားျဖစ မဟတေသာ ပဂၢလ မဒယာမားက အားေပးသငၿပး ထကသ႔ေသာ မဒယာမားႏင စပလဥး၍ အျခားသးသန႔ ဥပေဒျဖင ကငတြယေျဖရငးသငသည။ ထသ႔ေသာ မဒယာမားႏင သကဆင၍ ထြကေပၚလာသည ကစၥမား သည အျခားေသာ မဒယာမားႏင ကြျပားေသာေၾကာင ျဖစသည။

Laws governing the Internet

The Internet is quickly becoming the largest source of information and spaces for debate

and therefore it is increasingly where most people exercise their right to freedom of expression.

Regulation online can pose several different problems for the freedom of expression rights of internet users:

• People may be required to register their real names or require a license in order to gain access to the Internet. Real name registration, or requiring user registration, is not necessary in a democratic society.

• Specific laws are sometimes designed to restrict the information you can share online. Sometimes the penalties are heavier than for the same kind of offences that apply offline. There is no need for specific regulations for the content of online expression. This is because ordinary laws and regulations that govern what people can do offline also apply to what people can do online. At the same time, the right to freedom of expression also applies online just as it does offline.

• Other laws sometimes require Internet Service Providers to actively monitor the content that their customers create, and sometimes even hold them responsible for the content their customers create. This violates international standards. Users should only be responsible for the content they create themselves.

47

Regulation of the internet in Myanmar raises several concerns. From a freedom of expression perspective, criminal laws restricting content raise the most immediate problems.

The Electronic Transactions Law (2004) (the ETL) creates a range of offences for online content that are much broader than seen in the criminal code, and which do not provide safeguards for the right to freedom of expression.

Under Article 33 of the ETL, it is a criminal offence to do any act or to receive, send or distribute any information detrimental to a wide range of loosely defined interests. The listed interests are: the security of the state, the prevalence of law and order or community peace and tranquillity, national solidarity, the national economy or national culture. These offences carry imprisonment of between 7 and 15 years, as well as a fine.

It is unclear what expression would fall within the Article 33 offences. The list of interests do not reflect legitimate aims for restricting expression under Article 19(3) of the ICCPR. Such broad and vague restrictions on conduct online cannot be said to be necessary in a democratic society.

The offences listed in Article 33 of the ETL are replicated in the Computer Science Development Law (CSDL), as Section 10.

Any reform directed at the ETL must also address these offences in the CSDL.

အငတာနကဆငရာ ဥပေဒမား

အငတာနကသည သတငးရငးျမစမား စးဆငးရာ အႀကးမားဆးေနရာ ျဖစလာေနၿပး၊ အေၾကာငးအရာမား က ေဆြးေႏြးျငငးခနသည ဆရပျဖစလာသည။ ထ႔ေၾကာင လအမားစ ၎တ႔၏ လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြငက အသးျပဆးေနရာအျဖစလညး ႀကးထြားလာေနသည။

အငတာနက အသးျပသမား၏ လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြငအတြက အနတာနကဆငရာ စညးမဥးမားသည အမ းမ းေသာ ျပသာနာမားက ျဖစေပၚလာေစသည။

• အငတာနကအသးျပႏငရနအတြက လငစငေလာကရန လအပျခငး၊ မမနာမည အစစအမနျဖင မတပတငရနလအပႏငသည။ ဒမကေရစ လ႔အဖြ႕အစညးတြင မမနမည အစစအမနျဖင မတပတငျခငး၊ အငတာနကအသးျပရနအတြက နာမညစရငးတငသြငးျခငး လပေဆာငရန မလအပပါ။

• တစခ ႕ ဥပေဒမားက အြနလငးေပၚတြင သတငးအခကအလကမား ျဖန႔ေ၀ျခငးက တားျမစသည။ တစခါတစရ အြနလငးေပၚတြင သတငးအခကအလက ျဖန႔ေ၀ျခငးအတြက ခမတသည ျပစဒဏ သည အြနလငးမဟတသည အျပငေလာကတြင လပေဆာငျခငးအတြက ေပးေသာ ျပစဒဏထက ပမ ျပငးထနသည။ အြနလငးေပၚတြင ထတေဖာတငျပျခငးႏင

48

ဆငေသာ သးသန႔စညးမဥးမား ခမတထားရန မလအပပါ။ အေၾကာငးမာ အြနလငးအျပငတြင လေတြ လပေဆာငႏငသည ကစၥရပမားႏင သကဆငသည ဥပေဒသည အြနလငးေပၚ လပေဆာငခကမားတြငလညး အကး၀ငသငသည။ ထ႔ျပင လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြင ကငသးျခငးသည အြနလငးေပၚႏင အြနလငး အျပင ေလာကတြင အတတျဖစသည။

• ဥပေဒ တစခ ႕က အငတာနက၀နေဆာငမႈေပးသမားသည ၎တ႔၏ ၀နေဆာငမႈက အသးျပသမား အငတာနကေပၚတငသည အေၾကာငးအရာမားက ေစာငၾကညရန ႏင ထတငျပခကမားအတြကပင တာ၀နယရန စညးမဥးလကနာေစသည။ ယငးသ႔ေသာ စညးမဥးသည ႏငငတကာစက ခ းေဖာကရာကသည။ အငတာနကအသးျပသမားသာလင သတ႔ တငျပေသာ အေၾကာငးအရာမားအတြက တာ၀နယရမညျဖစသည။

ျမနမာႏငင၏ အငတာနကဆငရာ စညးမဥးႏင စပလဥးသည စးရမစရာမားရသည။ လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြင ရႈ႕ေထာငမ ၾကညလင အငတာနကေပၚတငသည အေၾကာငးအရာက ရာဇ၀တမႈဆငရာ ဥပေဒျဖင တားျမစျခငးသည အေရးတႀကး အလငျမနဆး ေဆာငရြကရမည ျပသာနာျဖစသည။

အလကထရြနးနစႏင ဆကသြယေဆာငရြကေရး ဥပေဒ( Electronic Transactions Law) အရ အြနလငးတြင တငသည အေၾကာငးအရာမားႏငသကဆငသည ျပစမႈအမ းမ းက ျပ႒ာနးထားသည။ ထျပစမႈမားသည ရာဇ၀တမႈဆငရာ ဥပေဒထကပင

ကယျပန႔ၿပး၊ လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြငက အကာအကြယေပးမထားပါ။

ယငးဥပေဒ၏ ပဒမ ၃၃ အရ အြနလငးမတစဆင သတငးမားက ရယျခငး၊ ေပးပ႔ျခငးႏင ျဖန႔ေ၀ျခငးသည တကရငးလငးစြာ အဓပၸါယဖြငဆထားျခငးမရေသာ “အကး”မားက ထခကမညဆပါက ရာဇ၀တမႈေျမာကေၾကာငး ျပ႒ာနးထားသည။ ေဖာျပထားေသာ အကးမားတြင ႏငငေတာ လျခေရး၊ ၿငမ၀ပပျပားေရး သ႔မဟတ ၿငမးခမးသာယာေရး၊ အမ းသား စးလးညညႊတမႈ၊ အမ းသား စးပြားေရး သ႔မဟတ အမ းသား ယဥေကးမႈ တ႔ပါ၀ငသည။ ယငးျပစမႈအတြက ေထာငဒဏ ခ ႏစႏစ မ ဆယငါးႏစ ႏင ေငြဒဏ ခမတႏငသည။

မညသ႔ေသာ ထတေဖာေျပာဆမႈသည ပဒမ ၃၃ အရ ျပစမႈေျမာကေၾကာငး ရငးလငးစြာ မသရပါ။ ယငးဥပေဒအရ အထကတြင ေဖာျပထားေသာ အကးမားသည ႏငငေရးႏင ႏငငသားဆငရာ ႏငငတကာသေဘာတညခက (ICCPR) ၏ အပဒ ၁၉(၃) ႏင ဆန႔ကငေနသည။ အြနလငးအသးျပမႈက ယငးသ႔ တကရငးလငးမႈ မရေသာ ကန႔သတခကျဖင ပတပငျခငးသည ဒမကေရစ လ႔အဖြ႕အစညးတြင မလအပပါ။

အလကထေရာနစႏင ဆကသြယေရး ဥပေဒ ပဒမ ၃၃ ပါ ျပစမႈမားက ကြနပတာ သပၸဖြ႕ၿဖးတးတကမႈ ဆငရာ ဥပေဒ (Computer Science Development Law)၏ ပဒမ ၁၀ တြငလညး ထပမ ျပ႒ာနးထားသည။ အလကထေရာနစ ႏင ဆကသြယေရး ဥပေဒက ျပျပငရန လပေဆာငပါက ကြနပတာ သပၸဖြ႕ၿဖးတးတကမႈဆငရာ ဥပေဒပါ ျပ႒ာနးခကကလညး ျပျပငရန လအပသည။

49

1 Human Rights Committee (HR Committee), General Comment No. 34 on Article 19: freedoms of opinion and expression, CCPR/C/GC/34, 21 September 2011, para 2.

2 Article 19, UDHR: “Everyone has the right to freedom of opinion and expression; this right includes the right to hold opinions without interference and to seek, receive, and impart information and ideas through any media and regardless of frontiers.”

3 Article 19, ICCPR: “1. Everyone shall have the right to freedom of opinion; 2. Everyone shall have the right to freedom of expression; this right shall include freedom to seek, receive and impart information and ideas of all kinds, regardless of frontiers, either orally, in writing or in print, in the form of art or through any other media of his choice. 3. The exercise of the rights provided for in paragraph 2 of this article carries with it special duties and responsibilities. It may therefore be subject to certain restrictions, but these shall only be such as are prescribed by law and are necessary: (a) For respect of the rights or reputations of others; (b) For the protection of national security or of public order, or of public health or morals.”

4 Article 23, ASEAN Declaration: “Every person has the right to freedom of opinion and expression, including freedom to hold opinions without interference and to seek, receive and impart information, whether orally, in writing or through any other medium of that person’s choice.”

5 Filartiga v. Pena-Irala, 630 F. 2d 876 (1980) (US Circuit Court of Appeals, 2nd circuit)

6 HRC Resolution 20/8, A/HRC/Res/20/8, 16 July 2012; HR Committee, General Comment No. 34, para. 12.

7 HR Committee, General Comment No. 34, op. cit., para. 43.

8 ICCPR, Article 2(1). HR Committee, General Comment No. 15 on the position of aliens under the covenant, 11 April 1986.

9 Progress report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in Myanmar, 10 March 2010, A/HRC/13/48, para. 59.

10 The 1945 Constitution of the Republic of Indonesia (as amended) Article 28E; and the Constitution of Thailand (2007),

at Article 45.

11 Article 21 of the Constitution of Japan (1946): “No censorship shall be maintained”; Article 45 of the Constitution of Thailand (2007) states that “the closure of a newspaper enterprise or other mass media … shall not be made” and “the censorship by a competent official of news and articles before their publication in a newspaper or other mass media shall not be made” subject to the provisions on derogations in times of emergency.

12 The Constitution of the Republic of Korea, Article 21(2): “licensing or censorship of speech and the press … shall not be permitted”. By way of comparison, see: Compulsory Membership in an Association Prescribed by Law for the Practice of Journalism (Arts 13 and 29 American Convention on Human Rights), Advisory Opinion OC-5/85, November 13, 1985, Inter-American Court of Human Rights, (Ser. A) No. 5 (1985); and the Joint Declaration of the UN Special Rapporteur on Freedom of Opinion and Expression, the OSCE Representative on Freedom of the Media, the OAS Special Rapporteur on Freedom of Expression 18 December 2003; available at http://www.article19.org/data/files/pdfs/igo-documents/three-mandates-dec-2003.pdf. It should be noted that purely technical registration systems, pursuant to which print media outlets are required to provide certain information to the authorities, may be legitimate but only if they allow no discretion to the authorities to refuse registration.

13 , HR Committee, Concluding observations on Republic of Moldova, CCPR/CO/75/MDA.

14 Section 41(3) of the Constitution of East Timor: “The monopoly on the mass media shall be prohibited” and section 41(4) states that “the state shall guarantee the freedom and independence of the public mass media from political and economic powers.” See also, the Constitution of Morocco, at Article 28 and Article 165

15 ICCPR, Article 22.

16 Many countries recognise the right to information as a distinct right from the right to freedom of expression. For example, see: the Constitution of Thailand (1997), at Article 56 and the Constitution of Kenya (2010), at Article 35. A number of Constitutions recognise the right as applying to all people,

Endnotes

50

including the Constitution of South Africa (1996), at Article 32; Norway (Article 100 of the 1814 Constitution as amended in 2004), Bulgaria (Article 41 of the 1991 Constitution as amended) and Colombia (Article 74 of the 1991 Constitution).

17 For example, the Constitution of Kenya (2010) creates this obligation in Article 35(3).

18 For further guidance, see: Joint Declaration (2006) of UN Special Rapporteur on Freedom of Opinion and Expression, the OSCE Representative on Freedom of the Media, the OAS Special Rapporteur on Freedom of Expression and the ACHPR Special Rapporteur on Freedom of Expression; available online at: http://www.osce.org/fom/99558?download=true

19 For example, see: the Constitution of South Africa (1996), Article 32; the Constitution of Kenya (2010), Article 35(1)(b).

20 For further guidance, see: Joint Declaration (2006) of UN Special Rapporteur on Freedom of Opinion and Expression, the OSCE Representative on Freedom of the Media, the OAS Special Rapporteur on Freedom of Expression and the ACHPR Special Rapporteur on Freedom of Expression; available online at: http://www.osce.org/fom/99558?download=true

21 Nowak, UN Covenant on Civil and Political Rights, CCPR Commentary, 2nd revised edition, at Article 21, para. 11. See also European Court of Human Rights (ECtHR), Plattform “Ärzte für das Leben”, Application No. 10126/82 (1988), para. 34.

22 Section 42(1) of the Constitution of East Timor states that “everyone is guaranteed the freedom to assemble peacefully and unarmed, without a need for prior authorisation.”

23 See: 2012 annual report of the Special Rapporteur on the rights to freedom of peaceful assembly and of association, A/HRC/20/27, 21 May 2012, at para. 29.

24 HR Committee, Concluding observations on Italy (CCPR/C/ITA/CO/5) and the Former Yugoslav Republic of Macedonia (CCPR/C/MKD/CO/2); Joint Declaration of special mandates, 10 December 2002; Resolution on repealing criminal defamation laws in Africa, ACHPR/Res 169 2010

25 Ghana, Togo, Mexico, the United Kingdom, Ireland, and Georgia have decriminalised defamation. The Central African Republic has removed imprisonment for criminal libel, and Italy is considering similar reforms.

26 The Johannesburg Principles on National Security, Freedom of Expression and Access to Information, ARTICLE 19, London, November 1996, Principle 2 and 6.

27 ARTICLE 19 argues that they should consider: a) The context of the expression, including the political environment and existence of conflicts; b) The identity of the speaker, in particular their status and influence over the audience; c) The intent of the speaker to advocate hatred and to cause others to engage in discrimination, hostility or violence against a protected individual or group; d) The content of the expression, in particular what the audience understood as the meaning of that expression; e) The extent or magnitude of the expression, in particular its public nature, magnitude and size of the audience; and f) The likelihood and imminence of discrimination, hostility or violence actually occurring as a consequence of the expression.

လ႔အခြငအေရး ေကာမတ (Human Rights Committee) , လြတလပစြာ ထငျမငယဆခြငႏင ထတေဖာေျပာဆခြငဆငရာ အပဒ ၁၉ က ေဆြးေႏြးခက အမတ ၃၄၊ CCPR/C/GC/34 ၊ စကတငဘာ ၂၁ ရက ၂၀၁၁၊ စာပဒ ၂။

အပဒ ၁၉ အျပညျပညဆငရာ လ႔အခြငအေရး ေၾကျငာစာတမး (UDHR) “လတငးတြင လြတလပစြာ ထငျမငယဆႏငခြငႏင လြတလပစြာ ဖြငဟ ေဖာျပႏငခြငရသည။ အဆပါ အခြငအေရးမား၌ အေႏာင အယကမရဘ လြတလပစြာ ထငျမငယဆႏငခြင ပါ၀ငသညအျပင၊ ႏငငနယနမတမားက ေထာကထားရန မလဘ သတငးအေၾကာငးအရာႏင သေဘာတရား မားက တနညးနညးျဖင လြတလပစြာ ရာယဆညးပးႏငခြင၊ လကခႏငခြငႏင ေ၀ငျဖန႔ခခြငတ႔လညး ပါ၀ငသည။ ”

အပဒ ၁၉၊ ႏငငသားႏင ႏငငေရးဆငရာ သေဘာတညခက (ICCPR) “(၁) လသားတငးသည မညသညစြကဖကမႈမပါဘ မမတ႔၏အေတြးအေခၚအယအဆမားက လြတလပစြာ စြကငပငခြငရသည။ (၂) လတငးလြတလပစြာ ေျပာဆေရးသား ေဖာျပပငခြငရသည။ ဤအခြငအေရးတြင လြတလပစြာေျပဆပငခြင၊ နယနမတပငးျခားေကာလန၍ ႏႈတျဖငျဖစေစ၊ စာေရးသား၍ျဖစေစ၊ ပႏပ၍ျဖစေစ၊ အႏပညာအမ းမ းႏငျဖစေစ၊ အမ းမ းေသာ သတငးအခကအလက၊ အေတြးအေခၚမားက လြတလပစြာ ျဖန႔ခပငခြငႏင လြတလပစြာ လကခပငခြင႔တ႔ရသည။(၃) ဤအပဒပါ အပဒ(၂)ပါ အခြငအေရးက ကငသးရာတြင အထးေစာငေရာကရမညတာ၀နႏင ၀တရားမားရသည။ ထ႔ေၾကာင ဤအခြငအေရးမားအေပၚ ကန႔သတခကတစစတစရာ ရႏငသည။ သ႔ေသာ ဤကန႔သတခကမားသည ဥပေဒႏင ကကညရမညျဖစၿပး - (က) အျခားပဂၢ လမား၏ ဤအခြငအေရးႏင ဂဏသကၡာတ႔က ေလးစားရမည။ (ခ) ႏငငေတာလျခေရး၊ လထအတြငး သဟဇာတရေရး၊ လထကနးမာေရးႏင လထစာရတတ႔က ကာကြယေရး။”

51

အပဒ ၂၃၊ ASEAN ေၾကျငာခက - “စာအေရးအသားျဖငေသာလညးေကာငး၊ ႏႈတျဖင ေသာလညးေကာငး၊ မမေရြးခယေသာ နညးျဖင ေသာလညးေကာငး လတငးတြင မမ၏ ထငျမငယဆပငခြင၊ ထတေဖာပငခြင၊ သတငးအခကအလက ရယပငခြငႏင ဆကသြယေဆာငရြကခြင ရသည။ ၎ အခြငအေရးက မညသမ ေႏာကယကခြငမရေစရ။”

Filartiga v. Pena-Irala, 630 F. 2d 876 (1980) (US Circuit Court of Appeals, 2nd circuit)

HRC ဆးျဖတခက ၂၀၊၈ - A/HRC/Res/20/8, ၁၆ ဇလင ၂၀၁၂၊ HR ေကာမတ၊ အေထြေထြ ေဆြးေႏြးခက အမတ ၃၄၊ စာပဒ ၁၂။

HR ေကာမတ၊ အေထြေထြ ေဆြးေႏြးခက အမတ ၃၄၊ စာပဒ ၄၃။

ICCPR, အပဒ ၂(၁) ၊ HR ေကာမတ၊ ႏငငျခားသားမားဆငရာႏင စပလဥး၍ သေဘာတစာခပအေပၚ အေထြေထြ ေဆြးေႏြးခက အမတ ၁၅၊ ၁၁ ဧၿပ ၁၉၈၆။

အထးကယစားလယ၏ ျမနမာႏငငဆငရာ လ႕အခြငအေရးအေျခအေန တးတကမႈ အစရငခစာ ၊ ၁၀ မတ ၂၀၁၊ A/HRC/13/48 စာပဒ ၅၉။

ပဒမ ၁၈ (င)၊ ၁၉၄၅ ခႏစ အငဒနးရား သမၼတႏငငေတာ၏ ဖြ႔စညးပအေျခခဥပေဒ (ျပျပငခက) ႏင ပဒမ ၄၅ ထငးႏငင၏ ဖြ႕စညးပ အေျခခဥပေဒ (၂၀၀၇)။

ဂပနႏငင၏ ဖြ႕စညးပအေျခခ ဥပေဒ (၁၉၄၆) ပဒမ ၂၁ - “ဆငဆာ မရေစရ” ၊ ထငးႏငင၏ ဖြ႕စညးပအေျခခ ဥပေဒ(၂၀၀၇) ပဒမ ၄၅ “ သတငးစာလပငနး သ႔မဟတ အျခားေသာ လထဆကသြယေရး မဒယာမားက ပတပငျခငး မျပလပရ” ၊ အေရးေပၚကာလ ျပ႒ာနးခကမလြ၍“ သတငးစာႏင လထဆကသြယေရး မဒယာမားတြင မေဖာျပခင သတငးႏင ေဆာငးပါးမားက အစးရာတာ၀နရသက ဆငဆာဖကျခငး မလပရ”။

ကးရးယား သမၼတ ႏငင၏ ဖြ႕စညးပ အေျခခဥပေဒ ပဒမ ၂၁ (၂)၊ “ထတေဖာေျပာဆမႈႏင စာနယဇငးက လငစငသတမတျခငး သ႔မဟတ ဆငဆာဖကျခငး ခြငမျပရ”၊ ၎ႏင ႏႈငးယဥရန Compulsory Membership in an Association Prescribed by Law for the Practice of Journalism (Arts 13 and 29 American Convention on Human Rights), Advisory Opinion OC-5/85, November 13, 1985, Inter-American Court of Human Rights, (Ser. A) No. 5 (1985); and the Joint Declaration of the UN Special Rapporteur on Freedom of Opinion and Expression, the OSCE Representative on Freedom of the Media, the OAS Special Rapporteur on Freedom of Expression 18 December 2003; က http://www.article19.org/data/files/pdfs/igo-documents/three-mandates-dec-2003.pdf တြငရႈ႕ပါ။ မတထားသညသည အရာမာ လပငနး နညးပညာပငးဆငရာ မတပတငျခငးစနစအရ ပႏပမဒယာမားသည လပငနးဆငရာ သတငး အခကအလကမားက အာဏာပငမားထ ေပးပ႕ရနလသည။ သ႔ေသာ

ထသ႔ မတပတငျခငးသည အာဏာပငမားက ျငငးပယခြငမရ။

HR ေကာမတ၊ မဒဗာ သမၼတႏငငေတာဆငရာ ေလလာခက ၊ CCPR/CO/ 75/MDA.

အေရ႕တေမာႏငင၏ ဖြ႕စညးပ အေျခခဥပေဒ ပဒမ ၄၁ (၃) - “လထဆကသြယေရး မဒယာက လက၀ါးႀကးအပခပကငျခငးက တားျမစသည။” ပဒမ ၄၁ (၄) အရ “လထဆကသြယေရး မဒယာက ႏငငေရးႏင စးပြားေရးအာဏာ၏ လြမးမးမႈမ ကငးကာ လြတလပမႈရေနရန ႏငငေတာက အာမခခကေပးရမည။” ထ႔ျပင ေမာရက ႏငင၏ ဖြ႔စညးပအေျခခ ဥပေဒ ပဒမ ၂၈ ႏင ၁၆၅ ကလညး ရႈ႕ပါ။

ICCPR ၊ အပဒ ၂၂

သတငးအခကအလက ရယပငခြငက လြတလပစြာထတေဖာေျပာဆခြငႏင ကြျပားေသာအခြငအေရးတစခအျဖစ ႏငငအမားစက အသအမတျပထားသည။ ဥပမာ - ထငးႏငင၏ ဖြ႕စညးပအေျခခဥပေဒ (၂၀၀၇) အပဒ ၅၆၊ ကငညာႏငင၏ ဖြ႕စညးပအေျခခဥပေဒ (၂၀၁၀) အပဒ ၃၅။ ယငးအခြငအေရးက လတငးခစားခြငရေၾကာငး ဖြ႕စညးပအေျခခဥပေဒမားတြင အသအမတျပ ျပ႒ာနးထားသည။ ဥပမာ - ေတာငအာဖရကႏငင၏ ဖြ႔စညးပအေျခခဥပေဒ(၁၉၉၆) အပဒ ၃၂၊ ေနာေ၀းႏငင၏ ဖြ႔စညးပအေျခခဥပေဒ( အပဒ ၁၀၀ -၁၈၁၄ အေျခခဥပေဒက ၂၀၀၄ တြင ျပနလညျပငဆငခက)၊ ဘေဂးရးယား ( အပဒ ၄၁၊ ၁၉၉၁ ဖြ႔စညးပအေျခခဥပေဒက ျပနလည ျပျပငခက)၊ ကလမဘယာ ( ၁၉၉၁ ဖြ႔စညးပအေျခခဥပေဒ၏ အပဒ ၇၄)။

ဥပမာ - ကငညာႏငင၏ ဖြ႕စညးပ အေျခခဥပေဒ (၂၀၁၀) အပဒ ၃၅(၃) တြင လကနာရမည ဤတာ၀နက ျပ႒ာနးထားသည။

ေနာကထပ လမးညႊနခကက ယအန အထးကယစားလယ၏ လြတလပစြာ ထငျမငပငခြငႏင ထတေဖာေျပာဆခြင၊ OSCE ကယစားလယ၏ မဒယာလြတလပခြင၊ OAS အထးကယစားလယ၏ လြတလပစြာထတေဖာေျပာဆခြငႏင ACHPR အထးကယစားလယတ႔၏ လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြငဆငရာ ပးတြေၾကျငာခကက http://www.osce.org/fom/99558?download=true တြင ၾကညပါ။

ဥပမာ ေတာငအဖရကႏငင၏ ဖြ႕စညးပ အေျခခ ဥပေဒ (၁၉၉၆) အပဒ ၃၂၊ ကငညာႏငင၏ ဖြ႕စညးပ အေျခခဥပေဒ(၂၀၁၀) အပဒ ၃၅(၁) (ခ)။

ေနာကထပ လမးညႊနခကက ယအန အထးကယစားလယ၏ လြတလပစြာ ထငျမငပငခြငႏင ထတေဖာေျပာဆခြင၊ OSCE ကယစားလယ၏ မဒယာလြတလပခြင၊ OAS အထးကယစားလယ၏ လြတလပစြာထတေဖာေျပာဆခြငႏင ACHPR အထးကယစားလယတ႔၏ လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြငဆငရာ ပးတြေၾကျငာခက (၂၀၀၆) က http://www.osce.org/fom/99558?download=true တြင ၾကညပါ။

Nowak၊ ကလသမဂၢ၏ ႏငငသားႏင ႏငငေရးအခြငအေရးဆငရာ သေဘာတစာခပ၊ CCPR အၾကျပခက၊ ဒတယအႀကမ ျပငဆင

52

တညးျဖတထားေသာ၊ အပဒ ၂၁၊ စာပဒ ၁၁။ ဥေရာပ သမဂၢ လ႔အခြငအေရး တရားရး (ECtHR) Plattform “Ärzte für das Leben”, Application No. 10126/82 (1988), စာပဒ ၃၄ ကလညး ရႈ႕ပါ။

အေရ႕တေမာႏငင ဖြ႕စညးပအေျခခဥပေဒ အပဒ ၄၂(၁) တြင “ ႀကတင ခြငျပခကေတာငးစရာ မလဘ လတငး လကနကမကငေဆာငကာ ၿငမးခမးစြာ စေ၀းခြငရသည။”

လြတလပစြာ စေ၀းခြငႏင အသငးအပငးဖြ႔ခြငဆငရာ အထးကယစားလယ၏ ၂၀၁၂ ႏစစဥ အစရငခစာက A/HRC/20/27 , ၂၁ ေမ ၂၀၁၂၊ စာပဒ ၂၉ ကၾကညပါ။

HR ေကာမတ၊ အတလႏငင ( CCPR/C/ITA/CO/5) ႏင ယဂဆလာပႏငငေဟာငး မကဆဒးနးယား(CCPR/C/MKA/CO/2) တ႔က ေလလာခက၊ အထးလပပငခြငအာဏာျဖင ပးတြ ေၾကျငာခက ၁၀ ဒဇငဘာ ၂၀၀၂၊ အာဖရကႏငင၏ ရာဇ၀တမႈဆငရာ အသေရဖကမႈက ပယဖကရန ဆးျဖတခက ACHPR/Res 169 2010

ဂါနာ၊ တဂ၊ မကဆက၊ ယေကႏငင၊ အငယာလန၊ ေဂာဂယာ ႏငငတ႔သည အသေရဖကမႈက ရာဇ၀တမႈအျဖစမ ပယဖကၿပးျဖစသည။ အာဖရကအလယပငး သမၼတႏငငသည အသေရဖကမႈအတြက ေထာငဒဏခမတျခငးက ပယဖကခၿပး၊ အတလႏငငကလညး ထသ႔လပေဆာငရန စတငစဥးစားလကရသည။

အမ းသား လျခေရးဆငရာ Johannesburg စညးမဥး၊ လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြငႏင သတငးအခကအလက ရယပငခြင၊ အာတကယ ၁၉၊ လနဒန ၊ ႏ၀ငဘာ ၁၉၉၆၊ စညးမဥး ၂ ႏင ၆။

အာတကယ ၁၉ က ေအာကပါအခကမားက စဥးစားရန တကတြနးသည (က) ထတေဖာေျပာဆမႈျပလပသည ႏငငေရးႏင ျပသာနာျဖစေနသည ေနာကခအေျခအေန (ခ) ေျပာဆသ၏ နာမညႏင လထအေပၚ ၎၏ ၾသဇာရမႈ (ဂ) လပဂၢ လတစဥး သ႔မဟတ အပစတစစက ခြျခားဆကဆရန၊ တကခကရန သ႔မဟတ အၾကမးဖကရန အမနးတရား ေဟာၾကားေသာ ေျပာဆသ၏ စတတြငး ရညရြယခက (ဃ) ေျပာဆေသာ အေၾကာငးအရာ၊ အထးသျဖင အမားျပညသက ထေျပာဆခကက အဓပၸါယေကာကယခက (င) ထတေဖာေျပာဆေသာ အေၾကာငးအရာ၏ သကေရာကမႈ ႏင ႀကးမားကယျပန႔မႈ အထးသျဖင နားေထာငေသာ လထ၏ အေရအတြက (စ) ယငးေျပာဆခကေၾကာငး ျဖစေပၚလာႏငသည ခြျခားဆကဆမႈ၊ တကခကခရမႈ သ႔မဟတ အၾကမးဖကမႈ။

53

ARTICLE 19

ARTICLE 19 envisages a world where people are free to speak their opinions, to participate in decision-making and to make informed choices about their lives

For this to be possible, people everywhere must be able to exercise their rights to freedom of expression and freedom of information. Without these rights, democracy, good governance and development cannot happen.

We take our name from Article 19 of the Universal Declaration of Human Rights:

“Everyone has the right to freedom of opinion and expression; this right includes freedom to hold opinions without interference and to seek, receive, and impart information and ideas through any media and regardless of frontiers.”

ARTICLE 19 works so that people everywhere can express themselves freely, access information and enjoy freedom of the press. We understand freedom of expression as three things:

Freedom of expression is the right to speak

• It is the right to voice political, cultural, social and economic opinions

• It is the right to dissent

• It makes electoral democracy meaningful and builds public trust in administration.

Freedom of expression is freedom of the press

• It is the right of a free and independent media to report without fear, interference, persecution or discrimination

• It is the right to provide knowledge, give voice to the marginalised and to highlight corruption

• It creates an environment where people feel safe to question government action and to hold power accountable.

Freedom of expression is the right to know

• It is the right to access all media, internet, art, academic writings, and information held by government

• It is the right to use when demanding rights to health, to a clean environment, to truth and to justice

• It holds governments accountable for their promises, obligations and actions, preventing corruption which thrives on secrecy.

Email: myanmar@article19.org

ARTICLE 19 Free Word Centre 60 Farringdon Road London EC1R 3GA T +44 20 7324 2500 F +44 20 7490 0566 E info@article19.org W www.article19.org Tw @article19org facebook.com/article19org

© ARTICLE 19

DEFENDING FREEDOM OF EXPRESSION AND INFORMATION

အာတကယ ၁၉ သည ဒမကေရစ၏ အေျခခလ႔အခြငအေရးျဖစေသာ သတငးရယပငခြငႏင လြတလပစြာ ထတေဖာေျပာဆခြငအတြက စညးရးလႈ႔ေဆာမႈျပေသာ ႏငငတကာလ႔အခြငအေရးအဖြ႕ျဖစသည။ လြတလပ စြာထတေဖာေျပာဆခြငသည ဒမကေရစအတြက ပငမအခြငအေရးျဖစၿပး၊ အျခားအေရးႀကးေသာ ဒမကေရစ ၏ အစတအပငးမားႏင အျခားအခြငအေရးမားကလညး ကာကြယေပးသည။ အာတကယ ၁၉ က ၁၉၈၇ ခႏစတြင ဖြ႕စညးတညေထာငခၿပး၊ ယငးအမညက အျပညျပညဆငရာအခြင အေရး ေၾကျငာစာတမး အပဒ ၁၉ မ ရယထားျခငးျဖစသည။ မမတ႔အဖြ႔သည လကရကာလတြင လ႔အခြင အေရး၊ သတငးအခကအလက လြတလပစြာရရခြင၊ ဒမကေရစေျပာငးလမႈ၊ မဒယာ၊ အမ းသမး အခြငအေရး၊ ကနးမာေရးႏင သဘာ၀ပတ၀နးကငေရးရာ ကစၥမားအတြက ကမာတစ၀နးရ အဖြ႕ ၉၀ ေကာႏင တကၾကႊစြာ ပးေပါငးေဆာငရြကသည။