gm{d¿r~mB �w$bo nwUo {dÍmnrR>

b{bV H$bm H|$Ã (JwÜHw$b)

E_. E. nXß`wÁmanyd df (ZmQ>Ú)

Ódoe nm¿Vm narjm

OyZ-Owb– 2018

b{bV H$bm H|$Ã (JwÜHw$b) gm{d¿r~mB �w$bo nwUo {dÍmnrR>, nwUo - 411 007.

\$moZ - 25601162, 25692182

Email: praveen@unipune.ac.in

Like us on facebook: https://www.facebook.com/Lalitkalakendra/

gm{d¿r~mB �w$bo nwUo {dÍmnrR>

b{bV H$bm H|$Ã (JwÜHw$b)

E_. E. nXß yÁmanyd df (ZmQ>Ú)

Ódoe nm¿Vm narjm, OyZ-Owb– 2018

E_. E. nXß`yÁmanyd df (ZmQ>Ú) `m A×`mgH $_mgmR>r Ódoe KoD$ Bp³N>UmÛ`m {dÍmÂ`mŸgmR>r A¾`œV _h¾dm³`m gyMZm.

1. E_. E. nXß`yÁmanyd df (ZmQ>Ú) `m A×`mgH $_mgmR>r Ódoe KoD$ Bp³N>UmÛ`m {dÍmÂ`mŸMm `m AJmoXa {H$_mZ 6 (ghm) ZmQ>H$mœ³`m {Z{_VrV gh^mJ Agmdm. (`mV A{^Z`, VgoM {X°XeZ, ZmQ>ÚboIZ, ZonÂ`, ÓH$me`moOZm `mœgma®`m nS>Ím_mJrb O~m~XmÛ`m `mœMm g_mdoe hmoVmo) aœJ_œMr` nydmZw^dmMm V−$m gmo~V OmoS>bobm Amho, Vmo ^Ý$Z boIr narjo³`m {Xder b{bV H$bm Ho$œÃm³`m H$m`mb`mV O_m H$amdm.

2. Ódoe Ko½`mgmR>r d`mo_`mXm H$_mb 30 df} Agob.

3. b{bV H$bm H|$ÃmVrb ZmQ>Ú {d^mJm³`m AÏ`mnZmMr doi gH$mir 8.00 Vo gm œ. 8.00 Aer amhrb. ¾`mV gH$mir 8.00 Vo 10.00 `m doimV gamd Óm¾`{jHo$ KoVbr OmVrb; Va 10.00 Vo 4.00 `m doioV g–Èmœ{VH$ {df`mœMo AÏ`mnZ hmoBb. gmXœH$mir 4.00 Vo 8.00 Xm doimV VmbYtMo AmXmoOZ Ho$bo OmVo. XmoÐhtgmR>r {dÍmÂ`mŸMr {H$_mZ Cnp]WVr 70% nojm H$_r AgÞ`mg Vmo {dÍmWu Óm¾`{jH$, g–Èmœ{VH$ n[ajogmR>r Anm¿ R>aob.

4. hm nXdr/nXß`wÁma A×`mgH $_ AgyZ dmV g–ÏXmœ{VH$ {df` Am{U {b{IV ]dmÏ`m` `mœMm g_mdoe Amho. dm A×`mgH $_mMo ]dÝ$n A{^Z` H$m`emiogmaIo Zmhr. {dÍmnrR>m³`m dgVrJšhmV ahmUo g−$sMo Zgbo (Am{U dmV Ódoe/OmJm {_i½`mMr h_rhr {d^mJ KoD$ eH$V Zgbm), Var EImÍm {Zdmgr-A×`mgH $_mÓ_mUo BWœ doimn¿H$ Agob.

5. {dÍmÂ`mŸZr df^amV H$amd`m³`m JšhnmR>mœMr `mXr, ¾`mœMr JwU{d^mJUr VgoM JšhnmR> O_m H$a½`m³`m Aœ{V_ VmaIm `mœMm Vnerb g¿m³`m Amaœ^r H$i{d½`mV `oBb. Aœ{V_ VmaIo³`m {Xder qH$dm ¾`mnydu JšhnmR> H$m`b`mV O_m H$aUo A{Zdm am{hb. Aœ{V_ VmaIoZœVa gmV {Xdg Ceramn ŸV JšhnmR> ]drH$mabo OmVrb. nU Ó¾`oH$ {XdgmMm EH$ JwU dOm hmoBb. gmV {XdgmœZœVa O_m Ho$boÞ`m JšhnmR>mMo JwUmœH$Z Ho$bo OmUma Zmhr. df^amVrb gd JšhnmR> nyU Ho$Þ`m{edm` ¾`m {dÍmÂ`mŸMm {ZH$mb Omhra Ho$bm OmUma Zmhr.

6. E_. E. (ZmQ>Ú) ³`m Óm¾`{jH$ narj|VJV gmXa hmoUmÛ`m Aœ{VY ZmQ>Ú-Ó`moJmgmR>r, A. E_. E. ^mJ1 ³`m AœVJV/Óm¾`{jH$ JwUmœZwgma, E_. E. ^mJ 2 ³`m Aœ{V_ gmXarH$aUmMm ÓmYmÐ` H $_ R>a{dbm OmBb.

Am. ZmQ>Ú {Z_uVrgmR>r EH$m ZmQ>H$mMo boIZ Am{U {X°XeZ VgoM {X°XeZ Am{U Ó_wI y{_H$m EH$mM {dÍmÂ`mŸbm H$aVm `oUma Zmhr.

B. Ó¾ oH$ {dÍmÂ`mŸbm, ZmQ>Ú{Z_uVr_Ï`o, EHy$U {H$_mZ VrZ O~m~XmÛ`m d {H$_mZ XmoZ {Z_uVt_Ï`o gh^mJ Agdm.

8. E_. E. nXß`yÁmanyd dfm³`m ÓdoemgmR>rMr boIr narjm {X. 26 OyZ 2018 amoOr gH$mir 11 dmOVm hmoBb. `m narjoV 40 n–H$s {H$_mZ 16 JwU {_idUmÛXm CYoXdmamœMrM Óm¾X{jH$ narjm KoVbr OmBb.

9. Óm¾`{jH$ narjogmR>r,

1. gmo~V OmoS>boÞ`m CVmÛ`mœn–H$s Hw$R>Þ`mhr EH$m CVmÛ`mMo gmXarH$aU.

2. gmo~V OmoS>boÞ`m H$moU¾`mhr EH$m H${dVoMo dm{MH$ A{^ZXmgh nmR>mœVa ØhUyZ XmI{dUo.

3. nydu VwØhr A{^Z` Ho$boÞ`m H$moU¾`mhr ZmQ>H$mVrb EImXm CVmam gmXa H$aUo.

4. AmnÞ`m AmdS>rMo EImXo _amR>r JrV JwUJwUyZ XmI{dUo.

लललत कला क दर

सालितरीबाई फल पण लिदयापीठ, पण – ४११००७

एम. ए. पदवयततरपिव िरव (नाटय) परिश परीकषा

गदय ि पदय उतार

परर

१.

दौलतराि: बहोत अचछ! आणि चारदोन हडस उलट बाजन णततकयाच साणविक सतापान तमहाला

रणडकल करायचया हया कारसथानाणिरदध उभ ठाकल! (मनापासन हसतात.) कलगर, तमहा मासतर

मडळीपकषा आमही शतकरी मडळी जासत शहािी! पि, बणितलत ना, नाटक कस उपयोगी पडत त?

णद सो-कॉलड रणडकलस णिरदध णद सो-कॉलड कनझिणटवस ! रणलग कलास, कॉनरणडकशनस,

अडवहचररझम, काणनसपरसीज! शबद नसत बरसल असतील. तमचा जॉब खरच फार इटरसटीग आह!

शतात जत आणि गाडळ णदसतात पि हया अकडणमक जतची वयाना सर नाही! णकणसगर काय महिाला

होता त तमहीच मला साणगतल होत की, आठितय ना. अकडणमक पॉणलणटकस इज द डणटियसट णबकॉज

द सटकस आर सो लो! आपलयाकड पररणसथती आिखीनच िाईट आह. अजन बदधीमकत न झालली

मािस ही. हयाना लो काय अन हाय काय कसलच सटकस नाहीत. हा समाज, वयाचया परपरा, इणतहास

काय कळलय हयाना? सपनसर- णमल णकिा िबर – पासिनस णकिा फार तर बट लहाईम- नय लफट ररवहय

पयत धाि हयाची! आमही तमचया उरािर राजय करतो आहोत ना वयाच कारि खर महिज त आह.

काय?

गो. प. दशप ाड

-अधारयातरा (पषठ कर. ८)

पॉपयलर परकाशन – पणहली आितती - १९९५

परर

२.

महातारा कापरा आिाज: आणि डॉकटर सागतात की णिशाती घया. डॉकटर, शरीर पथारीिर पसरलय-

अगदी णनपणचत पडलय- तरी मन कठ राहिार बर सिसथ? अहो, हया जीिाला लागललया जळिाना

कठली णिशाती? वया रकत शोषताहत तोिर णिशाती नको- एक कषिाचीसदधा! उसत नको. काम हि.

जीिापाड महनत हिी. धाप लागायला हिी. अगदी बशदधी यायला हिी शमानी. आपल चालल आह,

‘ज बणसल मानिरी, आसड त पाठीिरी’- तच ठीक आह. तोिर मन तरी काबत आह. जया कषिी

मोकळा बसन, वयाकषिी मनाचया ताबयात जाईन. िऱयाचा गलाम होईन! िड लागल मला. दगड मारीन,

िसतरहीन णसथतीत णफरन मग मी. माझ नाही हो काही. िड लागलयािर कसली सितःची णचता? आनद.

पि णहच काय होईल? दोन पोर, अशाप पाडस णबचारी, वयाच कस होईल? मजच काय? नाही, अजन

पननास- अगदी शभर िषि जगायच आह मला. णनदान दहा िषि तरी. हो, दहा बस झाली. गोप तोिर

चागला मागािला लागल. धाकटा िसतापि णमळिता होईल. मजच लगन पढलया िषीच. णहचच काय

त काही तरी करायच उरत मग. होईल तही; होईल. णह तीन पोर णमळन आपापसात करतील काहीतरी

वयाचया आईची सोय. फकत दहा िषि हिीत- दहा िषि हिीत. पचािनन णन दहा पासषट. एकोिीसश पासषट.

(तोडाला कोरड.) एकोिीसश पासषट! किास ठािक. िट ररत पडताहत. णदिस ढळला आह.

सधयाकाळ झाली आह. सािलया लाबताहत. (सितःला आिरन) ताब- ताब फार मोठ किी. वयानी

सगळ महिन ठिल आह : (आिाज जासत िोगरा) ‘णकती णनकडीन फणकणस िरर िरर, कळला मला

परसग, दता, आलो- थाणबि णशग! दता, आलो थाणबि णशग...(णकणचत कालान भानािर यत) मरिाच

भय नाही; माग तटन राहिाऱया पाशाच भय िाटत मला. वयाची काळजी जीिाला िर पाडत. णजित

मरि मरन होतात. डॉकटराना िाटत, दोन मोठी, णमळिती मल आहत महाताऱयाला. एका नोकरीतन

ररटायर झालयािर आता पनहा या ियात, अशा उनहाळयात, कशाला आठ आठ तास, डोकयािर

ओलया फडकयाचया िडया ठिन, मान मोडन कठलयातरी दररदरी छापखानयात परफ तपासतोय? सकलल

पाय ओढीत कशाला सकाळ सधयाकाळ सितःची कणिलिािी फरफट न चकता काढतो- तीन तीन

मल? किी साणगतलय ह हयाला? णबचार डॉकटर! – आणि वयाना िाटत वयात गर तरी काय आह ?

बाप गडगज शीमत होता वयाचा. वयाचही (डॉकटराचही) छान चालल आह.

विजय तडलकर

झपझाव (समगर एकाणकका भाग १, पषठ-५८ )

पॉपयलर परकाशन- पणहली आितती- २००४

परर

३.

बापराि : फार उततम धोरि आह तमच ! खप ऐकन होतो पपर मधन रोज तमचयाबददल. टीवहीिरील

पणहली बातमी तमही सोडत नाही. कधी फोटो, कधी ओळीनी लाऊन ठिलली शसर, बॉमब, रकताच

डाग. खरतर इतकया णिणिध आकारात रकताच डाग पड शकतात ह तमचयामळ आमहाला कळल. शोक

करणयाच अनक नमन माणहती झाल. पनहा तोच तोचपिा तमही अवयत वयािसाणयक सफाईन टाळता.

कधी बक, कधी खडगाि, कधी खडिी िसल, तर कधी माकटमधय बछट नमबाजी तर कधी

साििजणनक पाकि मधय धमाल. तमहाला कलपनाही नसल की हा वयिसाय णकती उततम जम बसि शकतो.

अवयत आदरानी आपली कामणगरी लाबन नयाहाळिाऱया दशभर असखय पसरललया चाहवयापकी मी

एक आह. तमचयासारखी वयािसाणयकता साहब आमचया भागात नाही. वयामळ साहब शातता

खायला उठत. इतकया भयानक शाततच काय कराि कळत नाही महिन धीर कला आणि परिास सर

कला. हा आमचा एकलता एक पतर बाबरशवर. निसान झाला. आता हयाचया तोडािर महिन सागत

नाही साहब , अवयत सामानय कितीचा पोरगा णनिाला. सिि उपाय करन थकलयािर ितिमानपतराचया

हडलाईनसमधन आपलया वयिसायाचा मागि सापडला. साहब पोराला आपलया पायािर िालतो.

उततरकडच अणजकय साहब पोराला साभाळा आणि वयाचा उततम वयािसाईक अणतरकी करा ! हया

मासाचया णबनडोक गोळयाला आकार दया. निा णिचार दया. आमचया भागात तस णिचारी वयािसाणयक

खप आहत पि कतीन नाही. हया निीन वयिसायातन हयाला वयाचा आणि आमहाला आमचा

आवमणिशवास सापडिार आह.हयाला मारा, झोडा, णमरचीची धरी दया पि आपलया सडपपरनी हयाचा

मद िासन िासन सपपा करा आणि आमहाला णचरतन णहसचा जोगिा िाला ! ओ उततरच अणजकय

साहब पोराला उततम अणतरकी करा.

सतीश आळकर

अलतरकी (पषठ. ३३-३४ )

नीलकठ परकाशन

सतरी

१.

भानमती: बसस- पर करा. आता तमचया तोडचा एक शबदही मला ऐकित नाही. आजपयत मी तमचा

दिासारखा मान राखला. जरासदधा तमचया बाबतीत माझया हातन आगळीक होऊ नय, महिन डोळयात

तल िालन मी जपत आल. मी एिढा पसा णमळित आह आणि वयामळ तमहाला सखात राहायला

णमळत आह, असा णिषाद तमचया मनाला िाट नय, याची मी अषटौपरहर काळजी ित होत. तमचयाबददल

तमचया आईबापाचा गरसमज नाहीसा वहािा महिन मी वयाना इथ बोलािन ितल आणि वयाची सगळी

बोलिी सहन करन वयाना आनदी मनान परत पाठिल, सगळ सगळ काही कल. किासाठी? फकत

तमचया परमासाठी. तमचया मानी सिभािाची मला पिि माणहती होती. पि णजचयाशी तमची जनमाची

गाठ पडली आह, जी तमचया सखद:खात णजवहाळयाची भागीदारीन झाली आह, तमचया

शवासोचछिासािर जी जगत आह, वया तमचया परवयकष बायकोबददल दखील तमचया अतःकरिात हा

मवसर आणि अहकार णदसािा! खरच, तमचयासारखया सणशणकषत निऱयापकषा तमचया ओबडधोबड

आईबापाना शतपटीन जासत मािसकी आह. वयाना ज कळत वयाचया पासगालाही तमच जञान परिार

नाही. (हार-तरा ि टबलािरील इतर ‘परझटस’ खाली उडिन) होळी करन टाका तमचया हया

बायकोचया सदगिाची, महिज तमचा परषी आवमा शात होईल.

मो. ग. र ागणकर

कलिध (पषठ. ५० )

पॉपयलर परकाशन –पणहली आितती १९४२, सातिी आितती १९८७

सतरी

२.

यसबाई: तमची झोप उडाली आह पत, पि ती फकत गलया काही णदिसातच. फकत तमहीच बोललात

महिन आमही खाजगीतील िसतणसथती सागतो- अलमगीर दखखनमधय उतरलया णदिसापासन गलया

सात िषाित एक रातरदखील सिारीचया डोळयाला डोळा लागलला आमही पाणहला नाही. मणहनन मणहन,

णदिस- रातर चढ िोडयाणनशी दौड ! भक नाही, तहान नाही, ऊन नाही, पाऊस नाही- जवहा ऐकाि तवहा

हमला, िढा, णनिाििीची झज, नाही तर हातिाईची लढाई.िटकाभर णनिात बसन बोलायला दखील

उसत नाही. चकन कधी काळी सिारी िरी परतली तरीदखील णदिसभर खलबतखानयात मनसब

नाहीतर िकीलाचया मलाखती. रातर अगािर आली, थकन भागन आमच डोळ पगळल तरी महालात

पाठीिर हात िऊन सिारीचया यरझाऱया सपत नाहीत. “मधयरातर टळन गली- सिारीनी आता तरी झोप

घयािी-” महिन णिनििी कली, तरी ऐकत नाहीत. सित: जागतात, आमहालाही जागितात. कषिमातर

जरी आमचया डोळयात झोप णदसली तरी िससा अनािर होतो. गदगदा हलिन, सिारी आमहाला

णिचारत- “ऊठ! जागी हो. अग, अलमणगरान आणदलशाही खालली. कवबशाही गारद कली- तला झोप

यतच कशी?” आमही हात जोडन, पदर पसरन पराथिना कली की, “महाराज, पहाटचा कोबडा आरिला,

उदया मोणहमिर जायचय. िडीभर तरी शययिर पाठ टकिािी.” तर किळ आमचया हटटाखातर,

रागारागात सिारी शययिर अग झोकन दत. मसतकािरील णजरटोप तसाच. कमरची समशरही तशीच.

पाठ शययला टकली तरी डोळ णमटत नाहीत, धयास सटत नाही आणि थकलया-भागलया मदला कषिमातर

गगी आली तरी बडबड सपत नाही. महाराज झोपत बोलतात. णकचाळन महिातात- “आबासाहब...

आबासाहब... अलमणगराचया दोन लाख फौजची मला तमा नाही. सहयादरीच गडकोट खबीर आहत.

माझ सताजी-धनाजी खबरदार आहत. पि ह मातबबर मवसददी आणि ितनदार डरपोक आहत, वयाला

मी काय कर?” मसतकािरील भार हलका वहािा महिन णजरटोप काढायला आमही पढ झालो तर,

सिारी डोळ िटारन ओरडत, - “दषकाळान परजा गाजली आह. आधी कर माफ करा. धानयाची कोठार

खली करा. अलमगीर टपन बसला आह.- आमचया मसतकाची णचता कशाला करता?” कमरची

समशर दर करणयासाठी आमही हात िातला तर ताडकन दचकन, उठन बसत कडाडतात- “कोि?

मअजजम? कलयाि- णभिडीिर चालन आला? णचता कर नका- तमही पोचयिगीजाना ठचा- आमही

दोन णदिसात दौड मारन मअजजमला दशािर णपटाळन लाितो.” आणि कधी कधी- (डोळयाला पदर

लािीत) कधी कधी सिारी शययिर िसमटत, गगीतच लहान मलासारखी रडायला लागत. महितात-

“िाईचया लढाईत हबीरराि मारल गल. असा मािस पनहा होि नाही. आबासाहब! णसहगडािर

तानाजी मालसर कामाला आल वया िळी तमहाला णकती द:ख झाल याची आज याद यत.”

िसात क नटकर

इथ ओशाळला मतय (पषठ ३७-३८)

पॉपयलर परकाशन - पणहली आितती १९६८, पनमिदरि १९९९

सतरी

३.

नीला: साखरझोप. नककी- कोि कोि आल होत- परकाश कॉणनसपरनसीकार- बडबड नसती.

[मयणझक]

मला आता जनािणलझमची लकचसि घयायची आहत. णदवया महिाली, चनलसमधय राय कर- आता या

ियात कोि ििार मला? पि एकसपीररअनस मटर करतोच ना. मटर काहीही असो, आतता या ियात

सरगल करािा लागल अस नाही िाटल कधी. का? चागली नोकरी आह- चागला पगार आह- पि

मनासारख- काय मनासारख? मनासारख- आता परकाश. पिी िाटायचच ना मनासारखा निराय?

भोसडीच सगळ- सिि परष सारखच- हो, पि तो एका णफलडमधय कणनससटटली काम तरी करतोय- पि

फायदा काय?- मी बराहमि महिन बराहमिी पि तो दपपट, शभरपट बराहमिी- णिचार बदल- नाहीतर-

अखर होता णकती णिशाल

पसल कोिी जर वयाच आगि

णदसल थोड सफद काही

णजथ असाि मासल ढगि

मढकर. जर मला कणिता पाठ नसवया तर? या णपढीची गोचीच आह. णिषय बदलायला कणिताच

माहीत नाहीत. पि णिचार करतात का ही लोक?- परकाशला पि पाठ कणिता. इपरशन मारायचा-

सईचया भाषत शाईणनग. नगपग परकाश- णनळी लगी परकाश- िािरड दात परकाश- उततर दत नाही

परकाश- फसकन हासतो परकाश. खरच, ह कलपना चागली आह. नागडा परकाश, उिडा उजड. कपड

िातलला अधार- [शातता] वया णदिशी मलो असतो. णनशात काय रफ डरायणवहग करतो!

मलाही णदसती वयथा जगाचया-

पढ काय? आठि आठि-

परी सागतो- नाही- पररसतो कथा णनराळया

कस उदयाचया फलपाखरा

महि णकडयाचया ओगळ आळया-

नाही ही फलपाखरच, फकत रगािर भलिारी- अळीपिाचया िदना आमचया आणि उडारि तमच-

णशवया दयावयात- थोबाडीत माराि- कपड टराटरा फाडाि- मगच कळल. माझया योनीची परीकषा घया-

मला चािडीिर उभ करा आणि मग भोगा सित:च नतरसख- भयाि आह जग. आणि आमही महितोय

चागल जग णनमािि कर- मािसाचया नावयाच काय कराल, भडवयानो-

मनवविनी लत रिीदर

अल लिदा (पषठ ५०,५१)

पॉपयलर परकाशन- पणहली आितती २००७

कलिता

१. लिसमय

उडाल पाखर णनळया णिसतीिि आकाशी

माझया मनाचया बडीन खाली ओढ का तयासी ?

कालसागर िाहतो जाती लाटा वया परचड

माझया छदात बाध का एका लहरीचा खड ?

सषटीसषमा अनत णतचा सिगीय णिसतार

माझया रखात आि का एका छटची बहार ?

अि-अित थरक णदवय-णिराट नतिन

भाि-भगीत आि का वयाच चचल दशिन ?

त साधीच बाणलका भोळी हसरी-माधरी

न जम तझयािरी का ग साधसच गीत ?

पर . शरदचादर मविबोध

- मलिबोधाची लनिडक कलिता(सपा. यशित मनोहर) (पषठ ६४)

साणहवय अकादमी – परथमाितती १९९३

२. सिपन

सगळ णिकन खा

सगळया इचछा सगळी सिपन णिकन खा

पणबलक करा इतकी की वयातली उबळ

सपनच जाईल एकदाची

अखरीला उरतो मबईचया गटारसीचया

ढगिकडयािर बसन िाकन पाणहलयािर

मसि, बटल, ऑडीशॉडीचया णकिवहजमध णदसिारा सयािसत

सिपनित िाट लागतील सयि समाधीचयाधीची पाच णमणनट

कशरी रगाचा पारदशी िनपीस िालन

सोनरी रगाची एक सकसाड परी

आकाशाचया सटजिर िॉलझ करत असल

हाय.. हा कषि गाठ शकलो पाह शकलो णनिात

हच तर होत माझ सिपन

णिरिळिार आपि. डोळयात पािी िगर

हदय गलबलयािर मोबाईलच ओठ थरथरल पाणहजत

असा णनयम शहराचा.

अस शहर लागत आपलयाला.

इथ समाधी ितलला सयि उगितो

मािळतो रोजदारीिर आललया मजरासारखा

आपलया उगा िाटत निा णदिस उजाडलाय इवयादी

हलो.. हलो.. हलो.. रज यत नाहीय हलो..हलो.. हलो

रणक खोत

- खळ ( पषठ ५१)

खळ परकाशन- नोवहबर २०१७

३. इथ यऊन

मािस मािसाची हाड कशी चिळतो,

आणि मािस मािसाच रकत कस णपतो,

ह मी इथ यऊन णशकायला लागलोय.

सयािची आणि चदराची चोरी कशी करता यत,

गरहािर आणि ताऱयािर बलावकार कसा करता यतो,

सिगािच अपहरि कस करता यत,

ह मी इथ यऊन णशकायला लागलोय.

मािस मािसाला का िाबरतो,

आणि मरिाआधीच णकतीदा मरतो,

ह मी इथ यऊन पाहतोय.

एका चमचयाच महतति ,

हातबॉमबची कमाल,

अशधराचा मणहमा

इथ यऊन मी सिीकार लागलोय,

दसऱयाचया पायानी

उभ राहणयाचया उपकरमामधय

इथ यऊन सामील होतोय.

जगदीशचादर ठ कर ‘अवनल’

- कावयपिव (पषठ- १८९)

मजणसटक परकाशन- परथमाितती णडसबर २००३