Paglampas sa anumang hanggananVs. Realismo

Mga hangganan ng tao: hindi makalilipad hindi “hindi nakikita” hindi nagbabagong-anyo hindi maaaring manatili sa ilalim ng dagat sa mahabang panahon

Mga hangganan ng tao: kalagayang panlipunan kalagayang pang-ekonomiya

Imahinasyon – kakayahan ng utak na gumawa ng mga imahe, lumilikha ng espasyo sa kaisipan at kamalayan

- ngalang ibinigay ng mga Kastila sa metrical romance

CORRIDO - 8 pantig sa bawat taludtod

-Ika-16 – ika-17 siglo sa Europa at sa Peninsula

-Sa Pilipinas: Maaring dinala at ikinuwento ng mga kongkistador ni Legaspi sa mga Indio/Pilipino

1. Magkahawig ang mga awit at mga epiko – kapwa may mga bayaning pambihira at kahanga-hangang mga dinanas

2. Isinadula ang mga ito - naging comedia/moromoro

3. Lumaganap sa paraang pabigkas4. Popular ang mga awit – galing sa madla

1. Dahil sa hilig ng tao sa anumang baguhan – Nabighani ang mga Pilipino sa mga kuwento ng pag-ibig

1. Sa panayang labanan ng Kristiyano at Moro, na laging nagtatagumpay ang Kristiyano, maaaring ginamit ng Simbahang Katoliko ang mga awit upang paunlarin ang bagong relihiyon.

1.Relihiyon

1.Paraan ng pamumuhay ng mga maharlika sa lipunang Europeo

• Bernardo Carpio• Juan Teñoso• Ibong Adarna• Abdulla at Putli Isara• Florante at Laura

Sanggunian:

Ventura Castro, Jovita. et al. Ed. Antolohiya ng mga Panitikang ASEAN: Mga Awit na Pilipino. Lungsod Quezon: Komite ng Kultura at Kabatiran ng ASEAN, 1986.

Dula ni Lope de Vega (1503-1536): Las Mocedades de Bernardo CarpioatEl Casamiento en la Muerte

- Naghanap ng mga Engkanto- Naghagis ng leon- Nakulong sa bundok

Maari kayang may habiling pampulitika ang Bernardo Carpio sa mga Pilipino nang panahong kolonyal na iyon?

Engkanto = Negatibo –> ang bagong relihiyon?

Anghel – na nanunukso? nanlilinlang?Talaga ng Poong Jesus = Gantimpala

–> Itinago? Ipiniit?

“ … Ang mga indio sa kabukiran ay may alamat na ang kanilang hari, na nakukulong at nagagapos sa yungib ng San Mateo ay makakawala balang araw sa kanyang mga tanikala upang palayain sila sa pagkaapi. Tuwing daan taon, nalalagot niya ang isa sa kanyang mga kadena at kalag na nga ang dalawang kamay at ang kaliwang paa; ang kanan na lang ang nakagapos pa. Itong hari, na sanhi ng mga yanig at lindol pagka siya

“ ay pumipiglas at gumagalaw, ay napakalakas na kapag gustong kamayan ay inaabutan na lang ng buto na nagkakadurug-durog kung maabot. Hindi man maipaliwanag kung bakit, ang tawag sa kanya ng mga Indio ay Haring Bernardo, marahil ay pinagkakamalan kay Bernardo del Carpio.”

“ ‘Pag nakawala na ang kanyang kanang paa’y,’ binulong ng kutsero supil ang buntong-hininga, ‘ibibigay ko sa kanya ang aking mga kabayo, maninilbihan ako sa kanya at hayaang ako ay mamatay … Ililigtas niya tayo sa mga Guardia Civil.’”

Ayon kay Jovita Ventura Castro:

“Ang tungkuling panlipunan ng Bernardo Carpio ay hindi kataka-taka. Bagamat ang mga epiko ay panglibangan, sila’y nakitungo rin sa mabibigat na suliranin ng mga tribo, at nagbigay pa ng lunas. …

Ayon kay Jovita Ventura Castro:

“… Ang Bernardo Carpio ay nagpapahiwatig kung ano ang mga panganib sa lipunang Pilipino, alalaong ang bagong relihiyon at kasali na rin ang panginoong kolonyal. …”

Ayon kay Jovita Ventura Castro:

“… Ito’y nagpapatibay sa palagay na ang mga awit ay pumalit sa mga epiko sa mga tribong naging Cristiano lalo pa’t nagkakatulad sila sa katangian (pabigkas) at sa mga tungkulin (ang pananatiling buhay ang tribo at ang panlibangan nito).”