w w w . s i n d i c a t o l a b r e g o . c o m

Cambio climático, Cara a onde vai o clima?O quecemento global altera os traballos

e os ciclos agrícolas na Galiza 46 a 10

AGRICULTURA ECOLÓXICA. Unha labregado SLG ante a Comisión de Agricultura 423

LEITE. A produción segue disparada na Galizae comezan a reter os cartos da supertaxa 45

FOUCEPeriódico labrego de información técnica e sindical - Ano XL - Nº 305 - Novembro/Decembro 2014

O ACAPARAMENTO DE TERRASNA GALIZA A DEBATE NO PARLAMENTO EUROPEO

Entre o 10 e o 11 de de-cembro, 55 representan-tes de colectivos e organi-

zacións sociais galegas, entre asque estaba o SLG, xuntáronse nasede do Parlamento Europeo,en Bruxelas, para participarnunhas xornadas sobre o acapa-ramento de terras na Galiza. Oencontro estivo organizado pola

eurodeputada de AlternativaGalega de Esquerda (AGE), LidiaSenra, e propiciou a posta encomún de estratexias e xeitos deenfrontarse a un fenómento quecada vez se produce de xeitomáis impune e que acada asmáis diversas faces: dende asforestacións ilegais de terrasagrarias até as expropiacións

para facer obras públicas, pa-sando polas instalacións ener-xéticas como encoros e parqueseólicos, ou as desfeitas da mina-ría salvaxe. O evento tamén tivounha parte formativa na que seanalizaron os informes de ava-liación ambiental, claves á horade paralizar proxectos lesivospara o noso territorio.420 a 22

As Marchas da Dignidadeocupamos o Obradoiropara esixir traballo, teitoe o dereito a producirmoso noso propio pan

416 e 17

PAC. Cambio de última hora doMinisterio de Agricultura paraque cobren axudas cazaprimase absentistas 411

MONTES. Quen segue sen uninstrumento de ordenación dosmontes non pode pedir axudasdende febreiro 412 e 13

2 Novembro/Decembro 2014FOUCE Nº 305Adro

EDICIÓNEdicións Fouce, Departamento dePublicacións de Servicios Agrariose Contables SL

COORDINACIÓNXosé García Rodríguez

CONSELLO EDITORIAL:Isabel Vilalba Seivane, XabierGómez Santiso, Conchi Mogo eDaniel Rodicio.

DESEÑO E MAQUETACIÓNXosé García Rodríguez

COLABORACIÓNSMónica Branco, Margarida Prieto,Vera Cruz Montoto, Daniel Rodicio,Samuel Formoso, Diego Sánchez,Carlos Calvo e Bernardo Estévez.

PECHE DE EDICIÓN 30‐12‐2014

ENDEREZOOfelia Nieto nº 13‐23. Compostela981 554 147prensa@sindicatolabrego.comwww.sindicatolabrego.com

DEPÓSITO LEGAL C‐749/88

NACIONAL Ofelia Nieto 13‐23, Meixonfrío, Compostela. ( 981 554 147COMPOSTELA Idem Nacional. ( 981 588 532MELIDE Praza do Convento 2. ( 686 936 429ARZÚA Padre Pardo 24, 1º D. ( 981 508 177SANTA COMBA Aula 9 do Edificio Multiusos. ( 699 924 632ORDES Alfonso Senra 117. ( 981 682 908BETANZOS Cruz Verde 7, esquina praza Dona Agueda. ( 981 773 377TEIXEIRO Martínez Pardo 13, 1º esq. ( 981 789 781MOECHE Casetas da feira de Moeche. ( 698 125 154

VALDEORRAS Praza do Concello, edificio sindical 2, 1º, O Barco. ( 988 321 511VERÍN Travesía de Sousas 20, Galerías Maga. ( 988 590 438RIBADAVIA Virxe do Portal 11. ( 988 477 230XINZO San Sebastián 16, baixo. ( 988 462 547 LUGO Miguel de Cervantes 47, ent. ( 982 231 154SARRIA Bar Adaxa. Calvo Sotelo 133. ( 679 457 264CHANTADA Emilia Pardo Bazán 11, baixo. ( 982 440 804 A FONSAGRADA Bar A Lúa. Rosalía de Castro 16. ( 698 157 379RIBADEO Av. Calvo Sotelo 3, 1ºE. ( 982 130 615

LOURENZÁ Av. Fernández del Riego 5, 1º C. ( 982 121 376VILALBA Rúa do Cuartel 1, ent. A, estrada de Meira. ( 982 512 431MEIRA Xeneralísimo 47‐49. Edf. Miño, ent E. ( 982 331 714A ESTRADA Gradín 1, baixo. ( 986 573 232LALÍN Monte Faro 28, baixo. ( 986 792 268SILLEDA Av. do Parque 32, centro comercial O Parque, of. 12. ( 986 580 526PONTEAREAS Rúa Amieiros, portal 1º A, 1º C. ( 986 641 508O ROSAL Ramón Franco, Edf. Rosales. ( 986 625 394O SALNÉS Av. Bouza Matín 9, 1º. Barrantes (Ribadumia). ( 986 718 526

FFOOUUCCEETódolos contidos deste periódico publícanse baixo licenza Creative Commons Non Comercial / Atribución / Compartir igual

DETENÇONS, TORTURA, ENCERRO…

No 14 de setembro de 1974,Moncho acode a Betanços aumha reuniom com gente doPCE(i); desconfiava “do seu inter-nacionalismo sem pasar polo ga-leguismo”, mas por cima de todoestá o tecer cumplicidades entrecompanheiras. A Guarda Civil de-teta a reuniom e detem-nos. Trêsdias de isolamento na casa-quar-tel de Betanços, passo pola es-quadra policial da Corunha, umpar de semanas na prisom pro-vincial, e dous meses de encarce-ramento substitutório no con-vento de Poio, será o saldo daoperaçom. Um encerro curtocomparado com outros mas, comescreveu recentemente NoamChomsky, “umha soa noite nocárcere. Mesmo umha soa noite ésuficiente para ter umha ideia do

que significa estar baixo controltotal de algumha força externa”.

Afortunadamente, MonchoValcarce preocupou-se de escre-ver as suas sensaçons peranteesta primeira experiência re-pressiva (à que seguirám muitasoutras detençons, multas, agres-sons, ameaças de morte, etc), umtexto valioso que contém descri-çons em que qualquer ativista sereconhecerá. Lembra como per-deu a noçom do tempo durante oisolmaneto, que ressume em “te-rror, anguria e medo”. Descreveisso que Garfinkel chama ceri-moniais de degradaçom, quandolhe quitam todo, “hastra os cor-dóns dos zapatos, unha formasutil de despersonalización quesoio comprende o que a pasa…”.Numha carta à família explicacomo se sente um “quando é le-vando ao cárcere, onde, oh para-doxo, se encontra livre e feliz,porque sabe que ali já nom está apolícia política”.

A família, precisamente, seráa sua principal preocupaçom du-rante todo o processo: “Para miné mais doloroso o seu sofrimento(o da mai) que o meu sofrimentoe isto fai-me sofrer duas vezes”.Numha carta à família(19/10/1974), “Escrevo paraque intentedes, desde as vossasposiçons, compreender-me” re-lata-lhes como levou com sereni-dade a detençom, sem pouparem contar os rigores da mesma,mas:

“…quando todo isto sucede a

família grita que nom se lhe damsatisfaçons, que nom quero àmamá; sente-se ofendida, indig-nada, furiosa… Um, depois de so-frer a maos dos carrascos dopoder, sufre agora porque quer àfamília e sofre mais porque a fa-mília chega a pôr a um o dilemade “ela” ou “a liberdade”… Um,com medo e dor, escolhe a liber-dade e continua a amar a famí-lia… É triste que o sangue comumnom intente compreender a mi-nha obrigada postura”.

No diário que escreve duranteo encerro substitutório em Poio,extende-se na paradoxal liberta-çom que sentiu, numhas linhasmui próximas à mística gan-dhiana do cárcere. Som umas daspalavras mais intensas do curadas Encrovas:

“Cando se pasa polas chekas ecadeas, princípiase a vivir a liber-dade… principia a ser, esto é, de-catarse que as verbas, escritas ouditas, son vento, cousa soio… Prin-cipia a ser loitador real, compro-metido cos seus, con eses homes emulleres calados e cansos, polomedo e o sangue que hai na casadende o 36; durmidos e silandei-ros, pola ben levada propagandae polos “trunfos” imperiais, exte-riorizados e difundidos nos éxitosfutbolísticos, inauguracións so-lemnes até con bispo e augabieita, recibimentos, masificadose notas de Gobernación: “desarti-culado”… “se hizo fracasar”… “des-cubierto”… “minoría descontenta,pagada por los enemigos de nues-

tra paz”…Cando se pasa setenta e dúas

horas, poucas fora pero dentro sé-culos, nas chekas da paz social decandado, morte e tortura, unprincipia a ser outro, porque faisehome galego… Principia a ser uncon todos, unha man cinguida amoitas, un pico máis que lentopero con forza, derriba os firmesalicerces da “unidad sagrada”,orde de Brigada político-social,xusticia do poder… A pesares dosmedos, torturas e golpes, un én-chese de ledicia, pois sinte aquelloque escribirá Paulo: “Deixade óhome vello e revestídevos de luz”.Decátase que xa é un máis paracompletar a liberación do Cristo,morto moitos anos pola causa daXusticia Popular… Un síntese cheode ledicia porque as súas naves sequeiman e hai que seguir!... Unprincipia a ser patriota galego ecrente galego!...”

Também escreve na sua celaoutros textos, como as sentençasque intitula “Cousas”:

“O Cristián de verdade predicaa xusticia e a loita, inda a ar-mada, para conquerila. O Cristiánhistórico predica, non a xusticia,senón a inxusticia porque reco-menda ós oprimidos ou explota-dos a resiñación e a pacienteespera da eterna vida”.

“A condena é o refuxio dos co-bardes, que disfrazam o seu medode prudencia…”

“A xusticia de carballeira é in-xusticia pro poder, e a xusticia dopoder é mentira pro labrego…”.

Vida e repressom através deMoncho Valcarce (e 2) por Carlos C. Varela,

estudante de Antropoloxía e investigador

8VÉN DO ANTERIOR FOUCE

Novembro/Decembro 2014 3 Nº 305 FOUCEAdro

A GOZOSA POBREZAQuando Moncho deixou a pa-

róquia de Sésamo a Diócese pen-sou em enviá-lo a algumhaparóquia da Barcala, mas oscuras da comarca opugérom-se:o exemplo dum crego que nomcobrava por missar romperia-lhes o mercado dos bens de sal-vaçom. A anedota dá boa contada sua filosofia de vida. No seudiário aponta notas sobre o des-prendimento das cousas mate-riais:

“En realidade son un pobreque xanta na casa da súa nai, senon morrería coa fame, que nonten nin sequera o comecocos datelevisión e non ten cartos ninpara mercar unha bicicleta; sóteño unhas 15.000 pesetas naCaixa de Aforros (…) Non mequeixo, estou contento así e nonaspiro a mellorar nin a ter máis.Moitas vegadas digo que morre-rei nun asilo, é o único ao quepodo aspirar. Agora ben, pergún-tome o por que desta vida pobre.Tan pobre que ata estou exento depagar cota de militante bloqueiro(…) A única propiedade egoístason os libros; que a veces remór-deme a conciencia; veñen sercomo o meu capital, e iso non estáben”. (9/2/1983).

Esta pobreza voluntária nomse pode deslindar dum profundogozo de viver. Durante um retiroespiritual em Poio, onde estiverapreso, plasma no seu diario estaalegria franciscana. É um textotam belo que merece ser repro-duzido em extenso:

“A vida é mui sinxeliña, é VIDA.Os cativos enténdeno, rin e cho-ran, xogan cun pao e teñen unhafantasía marabillosa, que logomatamos; eiquí todo é morte, noaltar dos sacrificios, isto é o CON-SUMISMO, que hastra inventa xo-guetes que se din didácticos oupedagóxicos… Outros que taméno entendem son os vellos, os queviven ao aire e cumpren unha mi-sión, que son útiles pero quetamén sacrificamos nos altaresconsiderándoos uns estobos… en-cerrámolos nos asilos ou residen-

cias, para que non molesten e nonsexan unha nota desafinada nunmundo de xuventude, de virili-dade, acción… ou pechámolos nuncuarto da nossa casa e tirámosllesa comida suspirando: cando mo-rrerá!

Por que non intentamosVIVIR? Un soño bonito e nadamáis. Pra facelo realidade tiña-mos que poñer unha bomba queestoupara o mundo… Deixemos asmaldades, rencores, desconfian-zas, incomprensións, competitivi-dade, espírito de medra, ser máis,máis… Moi bonito e nada máis…

Xa nin temos capacidade paramirar un paxaro dando pases debalet, escoitar o espertar da terraao amencer, ulir os campos des-pois do trebón, gozar co sal domar unida á nosa carne, admi-rarse polas figuras de fume dacheminea dunha lareira… Xa ninsabemos rir, cantar, gozar dascousas pequenas… Xa nin sabe-mos soñar… Xa nin temos ideaisque nos manteñan vivos nestemundo de mortos, desolación,neste mundo de selva, de odio, deveneno…(…) Cantas veces, tamén, deixoque a chuvia me empape; sintopracer e poño a cabeza cara a ela.Non foi unha, senón moitas veces,quedarme parado cos brazosabertos e a cara mirando pro ceo.Non llo digo a ninguén, porque xasei a súa resposta: “Estás borra-cho”; pero cando estou borrachocabréame si me mollo…

Ás veces, -mellor dito, sempre-,cando fago estas cousas teño ver-goña de que alguén me vexa. Can-tas veces me deito espido cara aosol, e sinto un gran pracer, unhatranquilidade total, un enchersede ledicia, que fai que cambie,aínda que faga cousas mal… Can-tas veces collo nas miñas inútilesmans terra e xogo con ela, deixoque pouco a pouco escoe porentre os dedos, volvo a coller ou-tros puñado e boto ó aire; logo,como un cativo, río feliz… Sintounha felicidade con estas cousasque non podo expresar, que si seenteira a xente, tómame por tolo

ou borracho, ou como dirían hoxe“emporrado”…(…) Quero seguir sendo así, por-que neses momentos a longa noitede dúbida, de permanente busca,desaparece, e todo é luz...” (Diáriodum retiro a Poio, maio de1980).

Com certeza Moncho Valcarcesuscreveria a definiçom spino-ziana da felicidade, que “nom éum premio que se outorga à vir-tude senom a virtude mesma, enom gozamos dela porque repri-mamos as nossas concupiscen-cias, senom que, ao contrário,podemos reprimir as nossas con-cupisciências porque gozamosdela” (Ética, Parte V, Prop. XLII).

De facto Moncho Valcarcemantém-se céptico perante oideal de “renuncia”, e prefere a de“autosuficiencia”, tal e como es-creverá durante uns exercíciosespirituais em Ponte d’Eume, em1983.

A GRANDE SEPARAÇOMHoje fala-se muito da política

como âmbito cindido da vida,como ausencia de si; da militan-cia –mesmo a mais radical e con-sequente- como profilático dacrise da presença, como muletaexistencial. A vida sempre fica àsportas da assembleia. Pola suadupla condiçom de crego e mili-tante, duas facetas para ele indis-cerníveis, Moncho abordava nasua vida quotidiana este mal-estar da política como esfera cin-dida, procurando umha revolu-çom integral:

“Cando cheguei a Sésamo pú-xeme a traballar cos vecinos; quese a sacha do millo, que se poñerou apañar nas patacas, que setraballar nas toradas… Xa dicíanos veiños: “Boeno, agora xa nonpodemos dicir que ningún cregomorreu ao caer dun Piñeiro”. Perotodo o fixen para cargarme a fi-gura desclasada do abade; queviran que eu, un crego, de boa fa-milia, como se di, abogado paracolmo, era ou tiña que ser comaeles. A idea era boa, máis a inten-ción torta, pois fallaba a caridade,

o amor ou Un. As loitas das Encro-bas, Baldaio, Fruime e outrasmais, con cadea e tortura, foronpara axudar a ir conquerindoparcelas de poder popular. Estáben a loita pola xustiza, pero nonfallaba a idea política, moi claraonte, hoxe e mañá, en min fallabao AMOR ao UN, como continua afallar ó ser moi feble”. (9/2/1983)

DOENÇA FINALDiario íntimo da doenza final

é a estremecedora crónica dosúltimos dias do cura das Encro-vas, o seu testamento teológico-político. Aí estám as suas últimascríticas a este mundo, à moder-nizaçom selvagem, aos que que-rem “mercar ferrados de ceo”, ouà ditadura do dinheiro “No cam-bio, ata o suxire a verba, o valorsupremo, fin absoluto da existen-cia: ¡o diñeiro! E o país convértesenun gran casino…” Monchoaguarda a morte com umha va-lentia admirável, e mesmo afir-ma que “Ben espremida, pasadapolo batedor, a doenza é rica envitaminas”.

Um dos seus últimos aponta-mentos no dia de Reis de 1993 éde reafirmaçom no seu compro-misso: “engano; para convencerque hai que arar coma todo omundo; “deixa a idea da busca ecompórtate coma a xente nor-mal”, “así non vas a ningures”. In-tentan convencer enganando,pola envexa da súa coraxe”.

Nas palabras finais chamapolo abraço telúrico: “Eu quero irà terra, xuntarme coa naiciñaterra; non quero nicho: esa covaescura, tapiada con cemento emármore, dáme noxo. A terra é anosa irmá, pisámola, camiñamospor ela, dáno-lo sustento, de cati-vos xogabamos con ela… estamosde cotío en contacto. Non hai de-reito a que ó morrer non separene nos irmanden co cemento frío eimpersoal”.

Na Terra Ancha, 7 de abril de 2014

BIOGRAFÍA CITADATodas as referências do texto procedem destes dous libros, traduzidos quando venhem em castelhano, e tal e como as escreveu Moncho Valcarce quando o fijo em galego.VALCARCE, Moncho. Revolucionario e místico. Diario íntimo de doenza final. Santiago de Compostela, Encrucillada, 1994.PÉREZ PRIETO, Victorino (ed.) Moncho Valcarce un símbolo para Galiza. Diarios inéditos e outros textos, Trifolium, 2010.

O19 de decembro, o Consello de Mi-nistros e Ministras consumaba unreparto dos fondos da Política

Agraria Común (PAC) para o Estado Espa-ñol que seguirá a permitir unha das maio-res estafas e fraudes xamais perpetradospola nosa clase dirixente (ver páxina 5deste Fouce). E é que, unha vez máis, a in-xente cantidade de cartos que reparte aPAC volverá engrosar as contas bancarias,de xeito maioritario, de terratenentes,caza-subvencións, absentistas e, en menormedida, de labregos e labregas. Estamos afalar de 35.705 millóns de euros da PACque se repartirán até 2020, no Estado Es-pañol, entre 900.000 persoas ou entidadesbeneficiarias, cando a nivel estatal só hai350.000 profesionais que cotizan na Segu-ridade Social Agraria.

A medida resulta insultante para Galiza,onde sectores estratéxicos da nosa agricul-tura, como a horta ou o viñedo, non vanlevar nin un céntimo de axudas. En cantoás persoas e entidades que si percibanestas axudas, o Ministerio de Agriculturarepartirá os cartos da PAC dun xeito seme-llante ao que veu facendo até o de agora.Con datos de 2011, segundo o informe“Unha PAC para o 1%” de Veterinarios senFronteiras, o 16% das persoas ou entida-des beneficiarias da PAC quedaron co 75%dos máis de 5.000 millóns que se reparti-ron. En concreto, o 0'4% das beneficiarias,pouco máis de 3.500, cobraron máis de100.000 euros en axudas. Entre estas afor-tunadas, empresas como Zumavesa (17 mi-llóns), Ebro Foods (máis de 7 millóns),Pastas Gallo (14'7 millóns), Grupo Siro (fa-bricación de galletas, 7'1 millóns) ou Nu-trexpa (5'5 millóns); ou familias como aCasa de Alba (máis de 2 millóns), Mora-Domeq (máis de 8 millóns), Osuna García(1 millón), ou a propia Micaela Domeq, es-posa do ex-ministro AriasCañete, que ten percibidoaté 400.000 euros daPAC1.

Algo semellante acon-tecerá co reparto dos8.291 millóns de eurospara desenvolvemento ru-ral que, coma sempre, po-derán ir para proxectos do máis diversoque, decotío e de maneira fraudulenta,

pouco ou nada teñen que ver coa agricul-tura ou a produción de alimentos. O casogalego está a ser o máis sangrante, despoisde que Bruxelas rexeitase o Plan de Desen-volvemento Rural 2014-2020 (PDR) pre-sentado pola Xunta para xestionar os 890millóns de euros que lle corresponden aonoso país nese período, a razón de 127 mi-llóns por ano. Un dos motivos de que aUnión Europea abortase o PDR galego xa odenunciou o SLG a finais do verán: non terchegado a un consenso coas organizaciónsagrarias e axentes de desenvolvementorural para fixar os criterios de distribucióndos cartos.

O certo é que a Consellaría de MedioRural convocounos ás organizacións agra-rias con só 2 semanas de antelación antesde enviar o PDR a Bruxelas, sen darnostempo a facer achegas que, así e todo,dende o SLG fixemos. En calquera caso,Medio Rural ignorou as nosas suxestións elimitouse, probablemente, a un “copia epega” do PDR 2007-2013, presentandounha serie de liñas de actuación inconexas,sen unha estratexia cuxo obxectivo sexa odesenvolvemento rural na Galiza2.

Quen máis está a sufrir o reparto in-xusto do PDR son as explotacións gandei-ras que sobreviven en zonas desfavore-cidas, xa que, aínda que terán dereito a per-cibir subvencións, a nosa Consellaría deMedio Rural teima en eliminar as axudas á cría de razas de gando autóctonas, ou enrecortar as Indemnizacións Compensato-rias de Montaña, ambas dependentesdo PDR e esenciais para estasgranxas que teñen todo en con-tra en bisbarras onde a súa acti-vidade profesional é a únicaque mantén o territoriohabitado, xestio-nado e con vida.

Todos e todas sabemos que o nosomedio rural leva décadas sumido nunhafonda crise, cada vez máis despoboado ecada vez con menos servizos que o faganhabitable. Unha crise que se fundamentana reconversión e desmantelamento doseu principal motor económico: a produ-ción de alimentos en base a granxas labre-gas e familiares que se está a sacrificar enaras dunha absurda modernidade que,dende a cuadriculada visión da nosa clasepolítica, obedece só a un modelo de explo-tación intensiva e insostible da terra, dogando e dos montes. No Sindicato LabregoGalego sabemos que vai ser moi difícil viraresta situación e que os cartos da PAC e doPDR non son suficientes para facelo; pero,sen dúbida, ese diñeiro podería ser un po-deroso incentivo se o utilizasen para finan-ciar os seus obxectivos fundamentais: aagricultura e o desenvolvemento rural. Pordesgraza, semella que nin o Ministerio deAgricultura nin a Consellaría de MedioRural están interesadas en facer nin unhacousa nin a outra. Dado que o Ministerio deAgricultura se preocupou de facer caseirreversible este cambio de última hora naPAC, ao introducilo nun dos últimos Conse-llos de Ministros e Ministras celebradoantes de que cobre vixencia a orde minis-terial na que se circunscribe; agardamosque, cando menos, a Consellaría de MedioRural faga os deberes que lle manda Bru-xelas e convoque ás organizacións que re-presentamos aos labregos e labregas deGaliza para, en conxunto, deseñarmos unPDR 2014-2020 que realmente sirva paraapoiar aos nosos principais sectores pro-dutivos.

PAC/PDR: Unha estafa de 40.000 millónspara a agricultura e o desenvolvemento rural ED

ITO

RIAL

4 Novembro/Decembro 2014FOUCE Nº 305Adro

1 www.sindicatolabrego.com/index.php?s=34&i=996 (Fouce 300, páxinas 14 a 17)

2www.sindicatolabrego.com/index.php?s=34&i=1050Fouce 303, páxinas 15 a 17)

P A C E D I T I O N

Novembro/Decembro 2014 5Nº 305 FOUCE Agra

A produción de leite segue disparada e asupertaxa comezará a cobrarse en xaneiro

O secretario xeral de Agricul-tura e Alimentación do Ministe-rio, Carlos Cabanas, asegurouque non haberá ningunha am-nistía e ningún tipo de perdónás explotacións que superen asúa cota láctea asignada. “Se su-peramos a cota leiteira no Es-tado, cobraráselle a tódolosgandeiros e gandeiras a canti-dade producida a maiores dasúa cota”, asegurou Carlos Caba-nas. O secretario xeral de Agri-cultura tamén aclarou que asupertaxa comezará a cobrarse

a partir de xaneiro de 2015.Polo demais, no mes de se-

tembro, na Galiza volveu incre-mentarse a produción conrespecto á campaña pasada en6.285.000 quilos máis, o quesupón un aumento do 3'3%. Atendencia seguiu en outubro,cun incremento de 6.590.000quilos con respecto ao mesmomes de 2013, o que implica un2’7% máis.

Unha das estimacións do Mi-nisterio de Agricultura apuntaque das 9.908 produtoras e pro-dutores de leite na Galiza, 5.532(o 56%) superarán a súa cotaasignada e terán que pagar27'83 céntimos por cada litroproducido de máis. De seguir-mos coa tendencia dos últimosmeses, Galiza podería producir

na presente campaña 241 mi-llóns de quilos de máis, co queexcedería nun 10% a súa cotade 2.400.000 toneladas, o quesuporía máis de 67 millóns deeuros de supertaxa para asnosas explotacións.

Polo de agora, e cos datos deoutubro, na presente campañaGaliza leva producidos case 88millóns de quilos máis que nacampaña 2013/2014 polasmesmas datas.

<Os prezos can por baixodos 30 céntimos

Os prezos do leite volveronexperimentar unha nova bai-xada en outubro, último mes doque a Consellaría de MedioRural publicou referencias. Aín-da que o valor medio na Galiza

foi de 32 céntimos por litro,como xa advertimos noutrosFouces trátase dun dato enga-noso. Os prezos máis baixos es-tiveron nas explotacións conmenos de 300.000 quilos decota, cunha media por baixo dos31 céntimos; e nas que teñenmenos de 100.000, que cobra-ron ao redor dos 29 céntimos.Con datos de 2011, estas explo-tacións ascendían a 10.403, oque supón o 82’5% das granxasleiteiras da Galiza. A día dehoxe, o máis probable é que omeirande destas explotaciónsestea a cobrar o leite por baixodos 30 céntimos,, moi lonxe dos40 céntimos que cobra de me-dia unha granxa andaluza oudos 37 céntimos a que se paga oleite en Navarra e A Rioxa.

SECTOR LÁCTEO4As estimacións do Ministerio de Agricultura apuntan a que máis de5.000 produtores e produtoras da Galiza superarán a súa cota láctea asignada

As autoridades confirmaronque as explotacións que sepasen deberán abonar27’83 céntimos por cadalitro producido de máis

6 Novembro/Decembro 2014FOUCE Nº 305Agra

CAMBIO CLIMÁTICO4Froiteiras que florecen en outono, aumento das pragas, asolagamentos que botan aperder sementeiras e colleitas, ou xeadas serodias que arrasan os cultivos. Son síntomas do quecemento doplaneta, un fenómeno global debido á contaminación por CO2 do que a Galiza labrega non escapa.

Cara a onde vai o clima?Hai un ano, no mes de

Nadal, varios temporaiscon ventos de até 185

km/hora e chuvias que roldabanos 140 litros por m² asolabanGaliza e provocaban importantesestragos nas granxas de moitascomarcas. Foi o remate dun anoque veu precedido por fortes im-pactos na agricultura e na gande-ría provocados polo exceso dechoivas nas principais épocas desementeira e colleita, e por secasque minguaron notablemente aprodución de forraxes para ogando no noso país (Fouce 300).Este outono, as altas temperatu-ras unidas á humidade ambien-tal favoreceron a aparición depragas na nosa horta como a ave-laíña do tomate, a araña verme-lla, o mildiu ou cladosporium(Fouce 303).

Aínda que sempre houbo fe-nómenos meteorolóxicos extre-mos, nos últimos anos estessemellan ser moito máis fre-cuentes e intensos. A isto haberíaque engadir irregularidades nosciclos do clima, como choivas esecas a destempo ou o aumentoxeneralizado das temperaturas.Todo este caos está directamenterelacionado co quecemento glo-bal do planeta debido, sobretodo, a emisións contaminantesde dióxido de carbono (CO₂) queveñen, fundamentalmente, daqueima de combustibles fósiles.

Pero, ¿en que consiste o cam-bio climático que sofre Galiza?Hai evidencias científicas que odemostren? Pois, si. Habelas, hai-nas. As medicións das diversasestacións meteorolóxicas do paísdemostran que as temperaturasestán a medrar de xeito conti-nuado dende mediados do sé-culo pasado; en concreto, 0'18º Cpor década no período 1961-2006. Esa media disparouse apartir de 1972, ano a partir docal o incremento térmico duplí-case e pasa a ser de 0'36º por dé-

cada. As previsións apuntan aque, a mediados do presente sé-culo, a temperatura media galegateña aumentado 1'5º C.

Outro factor que constata oquecemento do noso clima é adiminución dos días de neve.Tamén diminuíron os días dexeada, atrasándose as datas nasque se dan as primeiras e adian-tándose os días en que se rexis-tran as últimas. Respecto daschoivas, nos últimos anos rexis-trouse unha diminución das pre-cipitacións en febreiro e un au-mento en agosto. Isto en si, noné moi significativo. O dato queestá a ter unha grande importan-cia nos rendementos agrarios, éo claro aumento dos episodiosde choiva intensa en agosto e ou-tubro. Deste xeito, agora os outo-nos son máis chuviosos e osinvernos menos húmidos, sobretodo polo descenso de precipita-cións en febreiro. Tamén dimi-nuíron as choivas en primavera.

Antano, as cegoñas emigraban a África en outono para pasar o inverno en climas cálidos, e regresaban a Europa en primavera. Agora, moitas xa non emigran porque non senten frío abondo para facelo. Esta imaxe dunha bandada de cegoñas

en pleno mes de decembro na Limia dá fe do aumento das temperaturas na Galiza (imaxe tomada por Samuel Formoso)

Como ben vimos, o aumento progresivo das tem-peraturas, ou o cambio nos ciclos das choivas, cunaumento das precipitacións de maior intensidade,xa está a ter un efecto perceptible no noso agro quese irá agudizando nas vindeiras décadas.

En primeiro lugar, o meirande dos nosos cultivosagrícolas, de horta e froiteiros están a ver incre-mentado o período existente entre a saída das fo-llas, que agroman antes, a floración, a maduracióndos froitos e a caída das follas, que está a ser máistardía. Isto varía en función do cultivo ou da co-marca. Por exemplo, diversos estudios baseados enmedicións feitas nos últimos trinta anos, constata-ron que o millo atrasou a súa época de sementeiranunha semana ou máis, mentres que se adiantou a

floración e a maduración do froito entre tres e catrosemanas. Algo semellante aconteceu coa pataca,que nalgunhas zonas adiantou a súa floración nunmes e medio con respecto a hai trinta anos.

Un dos posíbeis efectos prexudiciais desteadianto da floración está a ser a exposición das flo-res a xeadas serodias e vagas de frío, que cada vezse deixarán sentir máis en cultivos como os froitei-ros. As previsións tamén apuntan a que aumenta-rán as necesidades de auga entre un 7% e un 8%nos vindeiros anos, e que o ascenso térmico teráefectos prexudiciais na conservación de materia or-gánica no solo. Respecto disto último, agárdaseunha perda entre 50 e 400 quilos de humus porhectárea e ano. SEGUE4

O adianto da floración deixa os cultivos expostos ás xeadas serodias

Novembro/Decembro 2014 7 Nº 305 FOUCEAgra

Entre os días 8 e 11 de de-cembro, celebrouse en Lima(Perú) o Cumio dos Pobos fronteao Cambio Climático. Este foi unespazo de diálogo e acción da so-ciedade civil de todo o planetano que tivo un gran protago-nismo a Vía Campesina. O Cumiodos Pobos desenvolveuse comoalternativa paralela á Conferen-cia das Nacións Unidas sobre oCambio Climático (COP20) quetivo lugar tamén na capital an-dina do 1 ao 12 de decembro.

Un dos momentos culminan-tes deste Cumio dos Pobos foi agrande manifestación do 10 dedecembro, onde miles de per-soas encheron as rúas de Limapara denunciar as falla de com-promiso dos diversos estados einstitucións internacionais, co-mo a ONU, para pór couto aoquecemento global debido, so-bre todo, á presión de multina-cionais como as petroleiras ou asquímicas, interesadas en seguircontaminando para manter assúas contas de beneficios

No Cumio dos Pobos, dende aVía Campesina denunciamos oconcepto de Agricultura Climati-camente Intelixente (ACI), termoque está a poñer de moda a Or-ganización das Nacións Unidaspara a Agricultura e a Alimenta-ción (FAO) como solución paragarantir a produción de alimen-tos e para facer que a agriculturadeixe de ser unha das principaisfontes de produción de CO₂ noplaneta e, polo tanto, unha dascausantes do quecemento global.

Aínda que, aparentemente,esta ACI semella positiva, dendea Vía Campesina advirten que“en esencia, trátase dun proxectopara trocar o nome da agricul-tura industrial, denominándoaclimaticamente intelixente. AACI tenta borrar de xeito delibe-rado os límites entre a soberaníaalimentaria agroecolóxica, con-trolada por labregos e labregas,e a agricultura controlada porcorporacións. Non recoñece queé, precisamente, o sistema ali-mentario corporativo o que crea

as emisións de dióxido de car-bono, nin recoñece a necesidadeurxente de afastarse deste sis-tema para orientarse cara a unhaagroecoloxía baseada no campe-siñado para resolver a crise cli-mática. A ACI pon a agriculturaen mans do agronegocio (...)Monsanto afirma que a agricul-tura transxénica é climatica-mente intelixente porque favo-rece unha agricultura sen labore a tolerancia ás secas”.

Fronte a esta Agricultura Cli-maticamente Intelixente, dendeVía Campesina apostamos polaagroecoloxía que, ademais deproducir alimentos con emisiónsmínimas de dióxido de carbono,contempla un concepto para aagricultura hoxe moi necesario:a resiliencia. A resiliencia é a ca-pacidade que temos de superarsituacións críticas e saírmos de-las máis fortes. “A incertezasobre o aumento das temperatu-ras, os patróns erráticos das pre-cipitacións, as secas e a apari-ción de pragas e enfermidadesesixen unha agricultura resi-liente”, mantén a Vía Campesina,“así como un sistema de produ-ción de alimentos que apoie atransferencia de coñecementolocal e a experimentación en ex-plotacións que permita aumen-tar a capacidade de adaptacióndos labregos e das labregas”.

“Os sistemas de produciónecolóxicos son o mellor exemplodunha agricultura cun nivelbaixo de emisións. Os sistemasecolóxicos son máis resilientescós industriais en canto á súa ca-pacidade para superar choquese estrés medioambientais comosecas e inundacións. A agricul-tura convencional produce unalto nivel de emisións de dióxidode carbono debido ao uso exce-sivo de combustibles fósiles, edestrúe a biodiversidade. Naagricultura, o reto é enfocar caraa modelos de produción agroe-colóxica, a cal reduce de xeitodrástico o uso de combustiblesfósiles, presenta un enorme po-tencial de mitigación a través dorexuvenecemento do solo, a florae a fauna, e ten a flexibilidade e adiversidade necesarias para po-der adaptarse ás condiciónscambiantes. Na práctica, a agri-cultura pode contribuír a arre-friar o planeta de tres maneiras:primeiro, reducindo o uso decombustibles fósiles minimi-zando ou eliminando a produ-ción de fertilizantes e pesticidassintéticos e químicos, e dimi-nuíndo o seu uso en transportese maquinaria; segundo, exercen-do un efecto positivo sobre a bio-diversidade; e, terceiro, retar-dando a liberación de dióxido decarbono biótico”. SEGUE4

Un dos efectos máis adver-sos que cabe agardar do cam-bio climático, e que xa se estáa empezando a notar, é que seestán a alterar os ciclos vitaisdas enfermidades nas plan-tas: muda a distribución xeo-gráfica dos patóxenos, au-menta a súa incidencia e se-veridade e varía a eficacia dostratamentos.

Así, o aumento da tempe-ratura invernal fará que so-brevivan máis fungos, bacte-rias, nematodos fitopatóxe-nos e insectos que transmitenvirus, sendo as epidemiasmáis temperás e aumentandoa severidade das enfermida-des. Como xa comentamos aocomezo da reportaxe, esteano tivemos serios problemascoa avelaíña do tomate (tutaabsoluta) e a araña vermella;e tamén co mildiu, que se veufavorecido pola combinaciónde humidade e calor.

No lado positivo, cultivoscomo o vitícola poderíanverse favorecidos, xa que oadiantamento das vendimasdiminuirá o risco das choivasintensas que se poden produ-cir en setembro, e a minguado período de xeadas taménserá positiva. De feito, o que-cemento fará que as zonasaptas para o cultivo de viñedoaumenten na Galiza, e que asxa existentes poidan abrirseao cultivo doutras castes quepoderían redundar na cali-dade dos nosos tintos. Senembargo, tamén podería ha-ber certas repercusións nega-tivas para unha das castesmáis emblemáticas da nosaviticultura como a Albariño,xa que o aumento de tempe-raturas pode facer que che-guemos ou superemos o má-ximo térmico idóneo paraesta uva, de maneira que seperdan calidades organolép-ticas nos viños resultantes.

O quecemento favorecerá as pragas e ampliaráas zonas aptaspara viñedo

Na Vía Campesina apostamos polaagroecoloxía no Cumio dos Pobos

Organizacións sociais de todo o mundo fixeron un cumio alternativo en Lima (Perú),fronte á Conferencia das Nacións Unidas sobre o Cambio Climático (COP20)

Como contribúe o sistema alimentarioagroindustrial á crise climática

Procesamento e empacado. 8-10%Procesar é un paso sumamente rendible da cadea

alimentaria industrial. A transformación dos alimentos en pratos listos para consumir ou

bebidas require unha enorme cantidade de enerxía,sobre todo en forma de carbono. O mesmo acontece

co empacado e o enlatado dos alimentos. Procesar e empacar permiten á industria alimentaria encher

os andeis dos supermercados e das tendas con centos de formatos e marcas diferentes, o que

xera unha enorme cantidade de emisións de gas con efecto

invernadoiro:entre o 8

e o 10% das emisións totais.

Refrixeración e venda polo miúdo. 2-4%A refrixeración é o piar dos

modernos sistemas globais para procurar edistribuír alimentos en supermercados ecadeas de comida lixo. Onde queira quevaia o sistema alimentario industrial, aítamén vai a cadea de frío. Se a refrixeracióné responsable do 15% do consumo deenerxía a nivel mundial, e dado que asfugas dos refrixerantes químicos son unhafonte importante de gases de efecto invernadoiro, podemos dicir que a refrixeración dos alimentos dá conta do 1-2% de tódalas emisións de gases conefecto invernadoiro. A venda polo miúdode dita comida dá conta do outro 1-2%.

Deforestación: 15-18%Antes de comezar a plantar, as escavadoras desmontan. En todo o mundo, a agricultura

industrial métese nas sabanas, nos humidais enos bosques, roturando enormes cantidades deterra. A FAO di que espandir a fronteira agrícola

é responsable do 70-90% da deforestación mundial, da cal non menos da metade acontece

por producir unha morea de mercadorías agrícolas de exportación. A agricultura

industrial é responsable entre o 15 e o 18% dasemisións de gases de efecto invernadoiro

pola deforestación que promove.

Procesos agrícolas: 11-15%É común recoñecer que os procesos agrícolasen si mesmos contribúen co 11-15% de tódolos gases de efecto invernadoiro producidos globalmente. O meirande desasemisións resultan do uso de insumos industriais -fertilizantes e praguicidas químicos-; da gasolina para poñer a andartractores e maquinaria de irrigación; e do exceso de excrementos e zurros xerado pola cría intensiva de animais.

Transporte 5-6%O sistema alimentario

industrial actúa como unha axencia mundial de viaxes. Os

ingredientes empregados nos pensos animais poden cultivarse en Arxentina

para alimentar polos que son exportados deChile a China para ser procesados e eventualmente

consumidos nun McDonald's en Estados Unidos. Moita danosa comida, producida en condicións industrias en lugares

afastados, viaxa miles de quilómetros antes de chegar aonoso prato. Podemos calcular (de xeito conservador) que otransporte de alimentos é responsable dunha cuarta partedas emisións de gases de efecto invernadoiro relacionadas

co transporte, é dicir, entre o 5 e o 6% do total de emisións globais de gases de efecto invernadoiro.

Refugallos 3-4%O sistema alimentario industrialdesbota case a metade de toda a comida que produce. Vaina tirandona longa viaxe das fincas aos almacéns intermediarios, entreestes e as procesadoras, até chegarao comercio e á venda polo miúdo erestaurantes. Moito dese refugalloapodrece en moreas de lixo, producindo cantidades industriaisde gases con efecto invernadoiro.Entre o 3'5 e o 4'5% das emisiónsglobais de gases de efecto invernadoiro proceden dos refugallos, e máis do 90% destes prodúcenos materiais e substancias orixinadas no sistemaalimentario.

Outras emisións de gases con efectoinvernadoiro nonrelacionadas coaalimentación:

43-56%

8 Novembro/Decembro 2014FOUCE Nº 305Agra

A soberanía alimentaria: 5 pasos paraarrefriar a Terra e alimentar a xente

1. Coidar o solo.A ecuación alimentos/clima ten a súa raíz na terra. A expansión de prácticas agrícolas insostibles conduciunos, ao longo do século pasado, adestruír entre o 30 e o 75% da materia orgánica das terras arables, e o 50% da materia orgánica en pasteiros e praderías. Estas perdas masivas de materia orgánica son responsables de entre o 25 e o 40% do exceso actual de CO₂ na atmosfera. Sen embargo, este CO₂ na atmosfera podemos devolvelo ao solo se restauramos as prácticas que as comunidades labregas mantiveron durante moitas xeracións. Se a nivel mundial existisen políticas correctas e incentivos axeitados, poderíanse recuperar os niveis de materia orgánica que existían no solo antes da chegada da agricultura industrial nuns 50 anos. Isto compensaría un 24-30% de tódalas emisións actuais de gases de efecto invernadoiro.

2. Cultivo natural, sen químicos.O emprego de químicos nas granxas industriais non para de medrar, e os solos esgótanse ao tempo que as pragas e as malas herbas se volveninmunes e resistentes a pesticidas e herbicidas. Sen embargo, os labregos e labregas manteñen os seus saberes en todo o mundo e unha diversidade de cultivos e animais para traballar produtivamente, sen utilizar químicos. Diversifican os seus sistemas con policultivos, integran a produción agrícola e animal e incorporan árbores e vexetación silvestre. Estas prácticas aumentan o potencial produtivo da terra porque melloran a fertilidade dos solos e evitan a erosión. Cada ano aumenta a materia orgánica acumulada no solo, o que fai posible producir máis e máis alimentos.

3. Reducir a quilometraxe e centrarnos nos alimentos frescosA lóxica corporativa que transporta alimentos por todo o mundo e de regreso, non ten sentido dende ningunha

perspectiva. Este comerciar global que vai do desmonte de vastos corredores de terra e bosque para producir materias primas agrícolas de exportación á venda de alimentos conxelados nos supermercados, é o principal responsable

das emisións de gases de efecto invernadoiro procedentes do sistema alimentario. Este sistema podería reducir as súas emisións de gases se a produción alimentaria se reorientase cara aos mercados locais e alimentos frescos, afastándose da carne barata e da comida procesada.

4. Restituír a terra aos labregos e labregas e frear as mega-explotaciónsNos últimos cincuenta anos, uns 140 millóns de hectáreas -extensión equivalente a toda a superficie agrícola da India- foi acaparada por catro cultivos que, sobre todo, medran en enormes plantacións: soia, palma aceiteira, colza e cana de azucre. A área global onde sementan estes cultivos (e outros coma o millo para fins industriais), que son todos importantes emisores de gases con efecto invernadoiro, medrará se non mudamos as políticas alimentarias. Hoxe, os labregos e labregas que teñen que conformarse e compartir con menos da cuarta parte da terraagrícola, seguen a producir o meirande dos alimentos do mundo: o 80% da comida dos países non industrializados, segundo datos da FAO. Oslabregos e labregas producen estes alimentos con moita maior eficiencia que as grandes plantacións e con métodos moito mellores para o planeta. A redistribución mundial das terras en beneficio de labregos e labregas pode reducir as emisións de gases con efecto invernadoiro ámetade nunhas cantas décadas, se a combinamos con políticas para reconstruír a fertilidade do solo e fomentar o comercio local.

5. Non máis falsas solucións, vaiamos ao que si funcionaCada vez se recoñece máis que os alimentos son centrais para o cambio climático. Informes recentes e os cumios internacionais admiten queos alimentos e a agricultura son axentes importantes de emisións de gases con efecto invernadoiro e que o cambio climático implica tremendos retos para a nosa capacidade de alimentar unha poboación global crecente. Sen embargo, hai unha nula vontade política de desafiar o modelo dominante de produción e distribución industrial de alimentos: os gobernos e as corporacións seguen propoñendo falsassolucións. A casca baleira da agricultura climaticamente intelixente non fai senón lembrarnos a Revolución Verde. Hai novas e arriscadas tecnoloxías como os cultivos transxénicos para resistir a seca ou proxectos a grande escala de xeoenxeñería. Hai mandados para produciragrocarburantes, o que impulsa máis acaparamentos de terras no sur. Están os mercados do carbono e os proxectos REDD+11, cuxa esencia épermitir que os peores transgresores e contaminadores con gases de efecto invernadoiro eviten a redución das súas emisións convertendo os bosques e as terras agrícolas dos labregos e das labregas en parques de conservación e plantacións. Ningunha destas solucións pode funcionar porque todas traballan contra a única solución efectiva: facer unha viraxe do sistema agroalimentario industrial gobernado polas corporacións, aos sistemas alimentarios locais que están en mans das comunidades labregas.

1 O dióxido de carbono é un dos principais gases de efecto invernadoiro que provoca o quecemento global. Xérase, principalmente, polas industrias dos paísesricos. O Protocolo de Kioto estableceu un límite por país para producir CO₂; o problema é que os países ricos comercian cos bonos de carbono asignados para quea súa industria poda seguir contaminando. En canto á redución de emisións por degradación e deforestación (REDD+), consiste en reducir a deforestación emellorar a conservación das reservas forestais e promover un manexo sostible dos bosques, xa que contribúen a almacenar o carbono.

Novembro/Decembro 2014 9 Nº 305 FOUCEAgra

10 Novembro/Decembro 2014FOUCE Nº 305Agra

Mari Luz e Olga son veciñas e viven na parro-quia de Arcos, en Chantada. A ningunha das dúaslles foi ben este ano coas súas hortas. “O mildiu co-meuno todo”, seica, “nin con fitosanitarios salva-mos a colleita. Só tivemos algo de pemento eremolacha”, quéixase Mari Luz. Tampouco se deueste ano o tomate, que “quere calor e non estescambios bruscos de temperatura e excesos deauga”. En canto ás froiteiras, andan desorientadas:Mari Luz ten un maceira que floreceu a finais de

outubro e botou froito en novembro, mentres queOlga tiña unha cerdeira con flores en pleno mes dedecembro. Pola contra, “o exceso de choivas deumáis herba e millo para o gando”.

E é que en Arcos o tempo xa non é o que era.“Antes, no verán viñan trebóns, pero non facía frío”recorda Olga. “A diferenza é que agora, candochove no verán, tamén vai frío. Estes cambiosbruscos de temperatura tamén lles afectan ásvacas, que teñen máis mamites”.

“Os cambios bruscos de temperaturafan que as vacas teñan máis mamites”

Mari Luz Cadahía e Olga Otero, Arcos (Chantada)

Adolfo Cabarcos e Xesús Vigo,Xermade e Cospeito

Xesús María Vigo, que ten unha granxa de leiteen Goá (Cospeito), aínda lembra o verán de 2013,no que “houbo unha mala colleita de millo por morda seca, xa que non choveu case nada en todo overán”. Para compensar, o exceso de precipitaciónsestivais fixeron de 2014 un ano bo. E é que o tem-po “vén todo fóra de sitio”, afirma Xesús. Nótase,por exemplo, na primavera, pois “agora chove demáis e temos dificultades para ensilar a primeiracorta. Como estamos na Terra Chá, tamén temos

problemas co asolagamento das fincas; isto agra-vouse co aumento das choivas intensas. Antes aauga viña máis repartida, agora vén toda xunta”.

A esta conversa únese Adolfo Cabarcos, que tenunha explotación de vacún de carne en Xermade,para lembrar que “canda nenos, íamos á escola ca-miñando por riba do lazo, pero agora levamos tresinvernos sen pisar xeo. Antes contabas con xeadasen decembro e xaneiro; agora non as hai, peropode vir unha tardía que che estraga todo”.

“Co aumento da choiva en primaveratemos problemas para ensilar”

Samuel Formoso,Bóveda (Vilar de Barrio)

Samuel ten unha explotación de vacún de carnee cultiva cereais para os becerros. Un dos indica-dores do cambio climático na Limia para el son ascegoñas. “Xa avanzado o outono, vemos grandesbandadas, cando nesta época xa emigraran é sódabas visto algunha illada. En canto aos cultivos,onde máis se nota é nos cereais de inverno. Antesos invernos eran máis fríos e menos húmidos,agora as leiras empozan e apodrece o cereal, poloque en troques de sementar centeo de inverno, se-

mentamos trigo de primavera”. No verán tamén senota, “con temperaturas extremas superiores aos40ºC que queiman os cultivos se non tes regadío”.

En canto ao gando, “outro problema que se estáagudizando é o das moscas no verán. Cando parenas nosas vacas, que están en semi-extensivo, ato-pámolas coas ubres estragadas pola mamite, xaque a proliferación de moscas aumenta os conta-xios. Sacrifiquei moitas a partir do terceiro partoe xa é un problema xeneralizado na comarca”.

“As temperaturas extremas de 40º Cno verán queiman os nosos cultivos”

María ten unha explotación de horta nas Encro-bas (Cerceda). Dende hai anos, o clima está cam-biando tamén alí: “Antes, os veráns eran máisquentes e máis longos; agora, no verán chove confrecuencia e non vai tanta calor. Iso afecta moitoao meu traballo, pois os cultivos dánse peor”.

Neste senso, hai que destacar os tomates, que“non teñen calor abondo para que maduren todos,perdendo parte da colleita. Mesmo mudaron desabor: semella que saben máis a auga e estamos a

ter problemas para comercializalos”. “Tamén nosprexudican as choivas intensas”, quéixase María,pois “fan que haxa máis humidade e podremia, au-mentando enfermidades como a botrite e o mildiu,o que che obriga a dar máis tratamentos”.

O exceso de humidade e aumento das tempera-turas tamén se deixan notar “en que medran máisas árbores, o que nos obriga a facer máis podas, ea herba, o cal está a ser beneficioso este ano paraas explotacións gandeiras”.

“Os tomates non teñen calor para madurar e mesmo mudaron de sabor”

María Pardo Barbeito,As Encrobas (Cerceda)

Novembro/Decembro 2014 11 Nº 305 FOUCEAgra

O Consello de Ministros e Mi-nistras do 19 de decembroaprobou unha modificación daPolítica Agraria Común (PAC)que abre a porta para que sigana cobrar estas axudas persoas eentidades que nada teñen quever coa agricultura como terra-tenentes, absentistas, caza-pri-mas, etc. Nas negociacións daPAC, un dos cabalos de batallado SLG e as organizacións queformamos parte da COAG, foique estes fondos da Unión Eu-ropea -máis de 37.000 millónsde euros- se repartan só entrelabregos e labregas. Aínda quenon acadamos as nosas deman-das, si forzamos a que o Minis-

terio e as comunidades autóno-mas acordasen esixir que quencobrase as axudas da PAC tiveseun mínimo do 20% dos seus in-gresos provenientes da activi-dade agraria e, en caso dasgranxas pecuarias, estar no Re-xistro de Explotacións Gandei-ras (REGA) e ter unha cargamínima (1'3 animais por hectá-rea en ovino e caprino, e 1 porcada 5 hectáreas en vacún).

A pesares de ser uns requisi-tos moi pouco esixentes, a úl-tima hora, o Ministerio de Agri-cultura introduciu dúas modifi-cacións: a primeira, que poidancobrar as axudas solicitantesque non teñan ingresos por ac-tividade agraria pero que xusti-fiquen o coidado e mantementodas súas terras e, a segunda,que poidan acceder inclusoquen non teña esa mínima car-ga gandeira se o xustifica. Destamaneira, volverán ter acceso ás

axudas da PAC as 900.000 per-soas e entidades que se viñanbeneficiando até o de agora de-

la, cando só 350.000 cotizancomo agricultores ou agriculto-ras no conxunto do Estado.

Cambio na PAC: quitan a esixencia deter o 20% dos ingresos da agricultura

FONDOS EUROPEOS4A Comisión Europea e o Ministerio de Agricultura abren asportas para que absentistas e caza-primas sigan ingresando estas axudas agrícolas

A decisión posibilita quesigan cobrando 900.000persoas que xa cobraban,cando no Estado só hai350.000 cotizantes agrarias

O 11 de novembro, a Comisión Europea devolvía o Plan de De-senvolvemento Rural (PDR) 2014-2020 presentado pola Conse-llaría de Medio Rural e co que se van administrar 890 millóns deeuros. Dende Bruxelas, fixéronse 400 observacións, sinalandoentre elas erros graves. No Fouce 303 (páxs. 15-17) faciamos unhafonda análise de como a Consellaría de Medio Rural desbaldiu boaparte destes fondos no PDR 2007-2013 e presentabamos un re-sume das nosas propostas ao respecto.

Agora, diante do rexeitamento da Comisión, o SLG solicitou for-malmente á conselleira, Rosa Quintana, unha xuntanza urxentepara que dea explicacións e para que sente cos axentes do sectorde cara a chegarmos a un PDR 2014-2020 de consenso e útil parao medio rural galego. Respecto da nosa valoración como SindicatoLabrego destes feitos gravísimos na xestión da PAC e do PDR, é otema central do editorial que podedes ler na páxina 4 deste Fouce.

A Comisión Europea devolve o PDRgalego por conter graves erros e oSLG pide explicacións á conselleira

O Sindicato Labrego Galego eo Concello de Castrelo de Miñoorganizamos, o 11 e o 12 de de-cembro, as VIII Xornadas de Vi-ticultura Natural e Biodinámica,que de novo volveron estar diri-xidas polo enxeñeiro agrónomoAndré Rodrigues Henriques daSilva. Segundo relata o respon-sable da Dirección do Viño doSLG, Bernardo Estévez, destavez as xornadas estiveron moiorientadas “a pór en práctica oscoñecementos adquiridos ospasados anos, estando o pri-meiro día centrado ao redor dosolo, e o segundo nos traballosde fitosanidade e nutrición da

parte foliar da vide”. Para Ber-nardo foi, sen dúbida, “unha dasformacións mais intensas eaproveitables das que temos or-ganizando no Ribeiro, grazas ágran capacidade de transmi-sión de coñecementos de Andréque, segundo moitas das e dosasistentes, foi impresionante e,sobre todo, aplicable e sinxela”.

Sen dúbida, tamén contri-buíu ao éxito das xornadas a po-sibilidade de quedar a durmirno albergue do Náutico de Cas-trelo de Miño, que cedeu de xei-to gratuíto o concello. Este feitodeu pé a que, ademais da forma-ción, se crease “ un ambiente de

intercambio de experiencias e,como non, de viños”. Dende estepunto de vista, Bernardo Esté-vez destacou a implicación doConcello de Castrelo, gobernadopolo BNG e, en especial, a de Al-

fredo Fernández, tenente de al-calde, amais de colleiteiro e afi-liado ao SLG. Estas xornadascompletaranse cun curso de ela-boración de extractos vexetaispara a viña en xaneiro.

VIII Xornadas de ViticulturaNatural e Biodinámica

VIÑO4Organizadas polo SLG e o Concello de Castrelo deMiño, continuarán en xaneiro cun curso de extractos vexetais

A oitava edición das Xornadas de Viticultura Natural serviron para poñer en prácticaos coñecementos adquiridos nas que se celebraron o ano pasado

Os montes sen un instrumento de ordenación non poden solicitar axudas

Tal e como publicamos en an-teriores Fouces (295 e 299) a Leide Montes de Galicia supuxounha nova normativa para tódo-los terreos de monte do país.Esta lexislación contén unhanova redacción ao respecto, asícomo partes que proveñen detrasladar artigos da lei estatal,con matices.

Ao longo do ano 2014 publi-cáronse no DOG, e entraron envigor, dous decretos e unha ordeque veñen desenvolver a Lei deMontes: aDecreto 50/2014, do 10 deabril, polo que se regulan osaproveitamentos madeireirose leñosos, de cortiza, de pastose micolóxicos en montes ou te-rreos forestais de xestión pri-vada na Comunidade Autóno-ma de Galicia e o contido, orga-nización e funcionamento doRexistro de Empresas do Sec-tor Forestal.aDecreto 52/2014, do 16 deabril, polo que se regulan as

instrucións xerais de ordena-ción e de xestión de montes deGalicia.aOrde do 19 de maio de 2014pola que se establecen os mo-delos silvícolas ou de xestiónforestal orientativos e referen-tes de boas prácticas forestaispara os distritos forestais deGalicia.

Este regulamento supón unhaserie de obrigas para propieta-rias/os de montes que recorda-mos a continuación.

<ORDENACIÓNTódolos montes e terreos fo-

restais teñen que ter un instru-mento de ordenación ou xestiónforestal obrigatorio antes do findo prazo estipulado na Lei43/2003 de Montes. Cando apropia lei estatal permitía quequedasen exentos os montes consuperficie inferior ao mínimo de-terminado polas comunidadesautónomas de acordo coas ca-racterísticas do seu territorio fo-restal.

Isto supón que, para os mon-tes que non teñan este docu-mento, dende febreiro do 2014xa non poden optar a axudas queteñan parte dos orzamentos doEstado e, a partires de febreirode 2019, non se autorizará nin-gún aproveitamento no monte.

As categorías dos distintosinstrumentos son:aProxectos de ordenación:Tódolos montes públicos eaqueles privados (montes veci-ñais en man común; Montes devaras, abertais, de voces ou defabeo; montes particulares)que teñan máis de 25 hectá-reas.aDocumento simple de xes-tión: Montes privados de 25hectáreas ou menos.aDocumento conxunto dexestión: Montes particularesdun conxunto de persoas pro-pietarias onde ningunha su-perficie dunha mesma persoapropietaria supere as 25 hectá-reas en couto redondo.aDocumento de adhesiónexpresa a referentes de boasprácticas e aos modelos silví-colas ou de xestión forestalorientativos: Montes privadosde superficie igual ou inferior a15 hectáreas.

MONTES4Aqueles que carezan deste documento, non poden pedir subvencións dendefebreiro e, en 2019, non se lles darán autorizacións para facer aproveitamentos

Con máis de 25 hectáreas,débese redactar proxecto;e, en superficies menores,un documento de xestiónou modelo silvícola

A Consellaría do Medio Rural publicou 22modelos silvícolas entre os que poderán es-coller os propietarios e as propietarias fores-tais que opten por esta opción. Entre outros,hai dous modelos para o piñeiro do país, douspara o piñeiro insigne, dous para o eucalipto,dous para o castiñeiro, un para o carballo ouun para sistemas silvopastorais (produciónde madeira e pastos).

Os modelos silvícolas indícannos, depen-dendo do caso, dende as comarcas onde sepoden aplicar, até a idade á que se deben cor-tar as árbores, pasando pola densidade deplantación, o momento en que hai que facer

rozas ou podas, as variedades de castiñeiroque se poden enxertar para froito, a necesi-dade de peche ou a carga gandeira no casodos silvopastorais.

En tódalas parcelas de monte que teñanmenos de 15 hectáreas haberá que optar porun destes modelos silvícolas. Dende o Sindi-cato Labrego Galego, cremos que se tratadunha medida desproporcionada, debido ásuperficie que teñen a maioría dos terreos demonte, nos que se fai inviable a aplicacióndestas técnicas e nos que non se pode consi-derar a existencia dunha explotación forestalsenón un complemento da actividade agrí-

cola e gandeira asociado á economía familiar.Ademais, pasouse do extremo de non realizarningún labor de extensión forestal, ache-gando ás produtoras e aos produtores as dis-tintas técnicas para mellorar a produtividadedos montes, a impoñelo agora como obriga.

Por iso, dende o Sindicato Labrego Galegotrasladamos e solicitamos á Consellaría deMedio Rural, en varias ocasións, a necesidadede establecer un mínimo de superficie na queos terreos queden exentos de contar cun ins-trumento de ordenación ou xestión forestal.Até o momento, tódalas repostas foron nega-tivas. SEGUE4

Que son os modelos silvícolas?

12 Novembro/Decembro 2014FOUCE Nº 305Agra

O Sindicato Labrego Galego está a celebrar asembleas informativas para asesoraras comunidades veciñais sobre as obrigas que trae canda si a nova Lei de Montes

<MADEIRA, LEÑA e CORTIZA Faranse, de xeito xeral, mediante:aAutorización: Aqueles que se executenen terreos que non conten cun instrumentode ordenación ou xestión forestal ou nonestean previstos neste.aNotificación: Aqueles previstos nun ins-trumento de ordenación ou xestión forestal.aComunicación: Os de uso doméstico,aqueles que se realicen nunha zona de ex-propiación ou os de obrigada execución(distancias de forestación, pragas, etc...)

Mentres non se teña o instrumento de or-denación ou xestión forestal, haberá que pre-sentar un plan de cortas naqueles casos nosque a masa forestal supere 1 hectárea paraespecies do Anexo I* e 15 hectáreas para oresto de especies.

Quedan exentas de realizar calquera trá-mite previo as cortas de saneamento, rareos,podas e demais tratamentos silvícolas.

Trala corta, o/a propietario/a está obri-gado á extracción ou trituración dos restos(agás por dificultades de mecanización, e de-berá ser autorizado), a comunicar o volumeou peso final aproveitado se supera nun 15%ó inicialmente aprobado e a renovar a masaarborada nun prazo máximo de dous anos.

<APROVEITAMENTO MICOLÓXICO No tocante á regulación da actividade mi-

colóxica, ademais de detallar as correctas me-didas de recolección (con navalla, en cestos esen destruír o entorno e outros exemplaresde cogomelos), créanse tres categorías de re-collida:aAproveitamento para consumo propio:Recollida de cogomelos de calquera especiepermitida ata un máximo de 2 quilogramospor persoa e día, sempre que sexan silves-tres e non produto de plantación ou de mi-corrización.aAproveitamento comercial: Recollidade cogomelos de calquera especie sempreque supere a cantidade de 2 quilogramospor persoa e día. Precisará de autorizacióndas persoas propietarias dos terreos.aAproveitamentos con fins científicos edidácticos: Deberá acreditarse con anterio-ridade e poderanse recoller ata 5 unidadesrepresentativas por especie.

Tamén se abriu a posibilidade de que apersoa titular regule o acoutamento destetipo de aproveitamentos, mediante o instru-mento de ordenación ou xestión forestal ou através de comunicación á consellería. Nestesterreos, tódalas categorías de aproveita-mento deberán contar con autorización e te-rase que sinalar o perímetro da zonaacoutada empregando sinais coa seguinteinscrición en letras maiúsculas: “Aproveita-mento micolóxico restrinxido. Prohibida a re-collida de cogomelos sen autorización dapersoa propietaria ou xestora”.

<APROVEITAMENTO SILVOPASTORIL O aproveitamento de pasteiros nos montes

ten que estar regulado no instrumento de or-denación ou xestión forestal e as persoas querealicen dito aproveitamento deberán contarcoa autorización expresa da propiedade (nocaso de montes veciñais en man común,acordo da asemblea xeral). Ademais, as par-celas dedicadas a pastoreo terán que inscri-birse no rexistro público de terreos forestaisde pastoreo.

Mentres non se teña o instrumento de or-denación ou xestión forestal haberá que pre-sentar un plan de aproveitamento silvopas-toril que deberá conter datos de localizacióndas parcelas, superficie de pastoreo e planoda mesma, prescricións técnicas do aprovei-tamento e características do gando, cargasgandeiras, actuacións planificadas e respon-sables do aproveitamento.

Queda prohibido o pastoreo en tódolosmontes que resulten afectados por incendiosforestais, nun prazo mínimo contado desde adata en que se produza o incendio ata o 31 dedecembro posterior á data en que se fagandous anos deste e até que as adecuadas con-dicións de restauración da masa arborada, seé o caso, o permitan. Agás casos excepcionaisacreditados que precisarán de autorización.

No Rexistro Público de Terreos Forestaisde Pastoreo inscribiranse de oficio comozonas prohibidas, as superficies queimadasnaquelas parroquias definidas como de altaactividade incendiaria.

Dende o Sindicato Labrego Galego xa ex-puxemos que esta medida supón unha crimi-nalización da actividade gandeira ó presu-poñer que esta é un factor de risco nas causasdos incendios forestais. FIN<

A lei regula tamén os aproveitamentos

*As especies arbóreas ás que ser refire o anexo I son as seguintes: Coníferas: piñeiro silvestre e teixo. Frondosas: Ameneiro, pradairo, bidueiro, freixo, freixa, castiñeiro, cerdeira, car‐ballo, cerquiño, sobreira, carballo albar, aciñeira, abeleira, faia, ulmeiro, loureiro, sorbeira do monte, capudre, nogueira e érbedo.

Novembro/Decembro 2014 13 Nº 305 FOUCEAgra

14 Novembro/Decembro 2014FOUCE Nº 305Galiza

O hospital Lucus Augustiterá hemodinámica paraatender infartos de 8 a 3

O Sindicato Labrego Galegoapoiou publicamente a inicia-tiva lexislativa popular (ILP)presentada pola Federación deAsociacións Veciñais de Lugo naque se pedía a a implantacióndos servizos de radioterapia,medicina nuclear e hemodiná-mica no Hospital Lucus Augustias 24 horas do día. Como xatemos denunciado noutras oca-sións, as persoas que vivimosnas comarcas máis afastadasdos principais núcleos urbanossomos as que padecemos as

peores consecuencias desta ca-rencia sanitaria na provincia deLugo (ver Fouce 297).

A pesares de ter recompilado42.000 sinaturas, esta ILP se-mella non importarlle moito aoPartido Popular, que decidiuaplicarlle tamén a ela a súa po-lítica de recortes. E é que o PPaceptou a iniciativa pero emen-dada, de tal maneira que poucoten que ver coas demandas ori-xinais dos e das lucenses. Enconcreto, adían aínda máis a im-plantación de medicina nucleare radioterapia, e ofrecerán ser-vizo de hemodinámica -indis-pensable para atender infartos-de 8:00 a 15:00 horas. Prestarservizos sanitarios dos que de-penden a vida das persoas sódurante 8 horas ao día, como

pretende facer o PP agora, su-pón unha burla para os miles depersoas que apoiamos a ILP esegue poñendo en grave risco avida dos e das pacientes que su-fran infartos fóra das horas deatención médica en hemodiná-mica. En canto ao novo adia-mento para dotar con radiote-rapia e medicina nuclear, cuali-fica perfectamente a validez dapalabra dada polo Presidente daXunta, que prometeu dotar conestes servizos ao hospital en

2011, e o seu desprezo cara os eas 42.000 lucenses que lle esixi-mos cumprir esas promesas.

Dende o SLG, seguimos recla-mando a implantación dos ser-vizos de radioterapia, medicinanuclear e hemodinámica dexeito inmediato e durante as 24horas, pois entendemos que odereito á saúde das persoasdebe ser universal e non pres-tado só en horario de oficina, nomellor dos casos, como acon-tece no Hospital Lucus Augusti.

Quen sufra un ataque aocorazón na provincia eprecise deste servizo parasalvar a vida fóra de hora,terá que ir a Coruña

RECORTES EN SANIDADE4O Partido Popular adiaráaínda máis a prestación de radioterapia e medicina nuclear

A provincia de Lugo segue sen ter servizos sanitarios básicos como hemodinámicaas 24 horas do día ou radioterapia para facer terapias contra o cancro

O SLG reclama solucións para apiscina municipalde Vilalba

O Sindicato Labrego Galegoparticipou activamente na de-manda de solucións aos proble-mas da piscina municipal deVilalba, xa que se trata dunhainstalación deportiva usada pormoita xente das parroquias detódalas idades, especialmentepolo alumnado da Terra Cháque vén de localidades ruraiscomo Meira, Pastoriza, Mui-menta, Cospeito, Abadín, Guiti-riz ou Román.

En primeiro lugar, o SLG re-clamou a través dunha instanciaexplicacións ao alcalde de Vi-lalba, Gerardo Criado, sobre a

SERVIZOS4Unha malaxestión pode deixar senestas instalacións ao rural

situación insostible da piscina,xa que a empresa adxudicatariado servizo está en fase de con-curso de acredores dende se-tembro, ao tempo que o cadrode persoal que xestiona as ins-talacións leva máis de medio

ano sen cobrar o seu salario. Poriso, preguntámoslle ao rexedorpor que non rescindiu o con-trato coa empresa adxudicata-ria por incumprimento das súascláusulas, tal e como xa teñenfeito outros municipios en si-

tuacións semellantes. A maio-res, dende o SLG tamén apoia-mos a concentración e cazoladade protesta convocada polaspersoas usuarias da piscinadiante das súas instalacións, o19 de novembro.

O SLG implicouse nas demandas pola piscina de Vilalba por serun servizo amplamente utilizado pola xente do rural chairego

Novembro/Decembro 2014 15 Nº 305 FOUCEGaliza

Mercado transparenteen Pontevedra da mande Amarante e do SLG

Amarante Setem e o Sindi-cato Labrego Galego volvemosorganizar unha nova edición domercado transparente de Pon-tevedra para chegar á cidadaníaoutro xeito de producir e consu-

mir máis respectuoso co medioambiente e coa saúde das per-soas nunhas datas marcadaspolo consumismo de Nadal.

Amais do mercado, que se ce-lebrou o 13 de decembro napraza da Ferrería; organizamosunha táboa redonda sobre expe-riencias de mercados locais envarias comarcas galegas, quetivo lugar na Casa das Campásdous días antes, o 11 de decem-bro. No mercado, houbo dez

postos onde se venderon dendealimentos producidos por la-bregos e labregas da bisbarra,até produtos do comercio xusto

e stands de organizacións so-ciais. Tódalas actividades estive-ron acompañadas pola músicado grupo “Os Chichisos”

Ademais, celebrouse unhapalestra para dar a coñecer experiencias decomercialización directanoutras comarcas galegas

COMERCIO XUSTO4Nova edición desta experiencia paraconcienciar sobre o acto de mercar na véspera do Nadal

Un ano máis, labregos e labregas de Pontevedra venderon alimentos no MercadoTransparente xunto a postos que ofertaban produtos do Comercio Xusto

Emilio Carral e Xoán Carlos Carreira atrevéronse a rachar coa falsa imaxe de atrasoasociada ao minifundio e á agricultura labrega, na que ven o futuro do noso agro

Mari Carme Friol Rodríguezvén de gañar unha póliza gratuí-ta para asegurar a explotaciónleiteira que rexenta na parro-quia de San Martiño, en Foz(Lugo). O premio veu da man dacompañía Agromutua, que sor-tea cada mes unha póliza entreas persoas que lle teñan contra-

tado un seguro agropecuario.No caso de Mari Carme Friol,devolveránlle os case 400 eurosque pagara por contratar un se-guro da liña 102 B, que lle cobreaccidentes, partos con garantíasadicionais xerais de saneamen-to e enfermidades que poidancontraer as súas reses.

Unha gandeira focense gañaunha póliza de Agromutua

SEGUROS AGRARIOS4Esta compañía aseguradora consede en Valencia sortea cada mes un seguro gratuíto

Mari Carmen rexenta unha explotación leiteira no lugar de Xinzo (San Martiño, Foz)

Através Editora vén de publi-car “O Pequeno é grande. A agri-cultura familiar como alterna-tiva: O caso galego”, escrito porXoán Carlos Carreira e EmilioCarral. Segundo a propia edito-rial, esta obra responde a pre-guntas como: Cal é o papel daagricultura a pequena escala?No século XXI, o minifundiosegue a ser un problema para odesenvolvemento agrario da Ga-

liza ou, dalgún xeito, é unhaagricultura de precisión?

Para quen queira saber máisdo tema, no Fouce 301 publica-mos o artigo “A agricultura invi-síbel”, de Xosé Carlos Carreira,onde tamén se fala desta cues-tión. O libro pódese atopar en li-brarías do país comprometi-das coa edición en galego.

Un libro estuda o potencial daagricultura labrega na Galiza

CULTURA4Escrito por Xoán Carlos Carreira e Emilio Carral,afonda nun modelo agrario alternativo ao intensivo-industrial

Podedes atopar o directorio de librarias en www.atraves‐editora.com/onde‐comprar/

16 Novembro/Decembro 2014FOUCE Nº 305Galiza

Polo teito, o traballo e o dereito a producir o pan dos galegos e das galegas

As Marchas da Dignidade vol-vemos mobilizar unha parte im-portante da sociedade galega, ade aquelas cidadás e aqueles ci-dadáns que nos estamos a rebe-lar contra a versión máis inhu-mana e salvaxe do neoliberalis-mo coa que nos tentan xunguirdende as diversas administra-

cións e gobernos. Todo en nomedunha terxiversada e asasinaausteridade coa que non esta-mos dispostos e dispostas a co-mungar.

Por iso, o 29 de novembro saí-mos á rúa da man de colectivos eorganizacións que, coma o Sindi-cato Labrego Galego, non esta-mos dispostos a que nos arre-baten conquistas fundamentaisque nos levaron séculos acadarcoma o traballo ou o teito, comao dereito das labregas e labregosde Galiza a producir o pan dasgalegas e dos galegos.

Nunha xornada que mesturoufesta e reivindicación, contamoscon voces sobranceiras da nosacultura para retratar con palabrae música a indignación que nosenche. Co actor Candido Pazócomo mestre de cerimonias, pa-saron polas táboas do escenarioHabelas Hainas, Mini e Mero ouAtaque Escampe, xeitos diversosde expresar e argumentar amesma rabia de vermos cada díaa inxustiza campar ás súas an-chas alentada dende o poder po-lítico e financeiro. Mais a prin-cipal protagonista desta protesta

foi a xente que ateigou as rúas deCompostela coas cinco columnasque asolagaron a praza do Obra-doiro para expresar a súa indig-nación a través da voz de Rober-to Rivas, o bombeiro da Coruñaque se negou a colaborar no de-safiuzamento da anciá AureliaSánchez hai ano e medio e que,un día antes, subiu con douscompañeiros ao tellado da casadunha familia desafiuzada de El-viña para evitar o seu derribopor motivos especulativos. Deseguido, compartimos con vós omanifesto:

MARCHAS DA DIGNIDADE4O 29 de novembro miles de persoas ocupamos a praza doObradoiro en protesta contra as políticas de recortes da Xunta e do Goberno do Estado

O SLG participou de xeitoactivo para denunciar a supresión de servizos queestamos a sufrir quen vivimos no medio rural

Cinco columnas das Marchas da Dignidade confluíron na praza doObradoiro o 29 de novembro (arriba).O Sindicato Labrego Galego taménparticipou activamente, integrado naColumna Norte que partiu de Salgueiriños e da que podemos ver acabeceira e un detalle nas fotografíasde abaixo. Na páxina seguinte, instantánea tomada durante a lecturado manifesto por Roberto Rivas.

Novembro/Decembro 2014 17 Nº 305 FOUCEGaliza

Seguimos a padecer esta gran estafa pro-vocada polo poder económico paramanter os seus insultantes privilexios,

unha crise usada como coartada polos seussicarios, os gobernos europeos, que actúancomo o que son, unha mafia sen escrúpulosque non ten reparos en cometer os crimesque sexan necesarios para manter contentosaos seus donos. Os gobernos europeos men-ten, estafan, rouban e toman medidas contraas persoas porque non están ao servizo delas,están ao servizo das grandes corporaciónsque son as que logo lles facilitarán un cómodoretiro. Nós, a xente do común, temos que se-guir a loitar contra estes criminais porquenon podemos consentir que nos rouben o queé noso. Este sistema é ruín e perverso, etemos que loitar para cambialo.

O inimigo non é pequeno nin está poucopreparado. Trátase do poder económico, enon o poderemos derrotar se non nos unimosna loita a gran maioría das persoas deixandode lado as nosas diferencias, que son moitasmenos das que nos pensamos. O poder eco-nómico ten a meirande parte dos medios decomunicación do seu lado, ten o poder poli-cial, o militar, ten o coñecemento científico, aeducación, a xustiza, o control do fluxo finan-ceiro, e nós temos a nosa dignidade e unidadepara poder derrotalo. Dicimos derrotalo, si,porque mentres non o derrotemos seguire-mos a sufrir e a padecer os seus crimes. Nonvai ser doado, non queremos ser triunfalistas,pero as Marchas da Dignidade amosaron caldebe ser o camiño, demostraron que derrotarao poder é posible.

Non podemos permanecer calados men-tres o goberno do estado agasalla con pretode douscentos mil millóns de euros aos ban-

cos ao mesmo tempo que nos rouba dereitosen sanidade, educación, vivenda, traballo, ser-vizos de emerxencia, pensións e xustiza. Nonpode ser que o goberno teña a desvergoña demanter uns privilexios inxustos nas “elites”mentres temos máis de dous millóns denenos e nenas en todo o estado español quepasan fame. Que clase de goberno é este quepermite que os nenos e nenas pasen fame?Que clase de goberno é o que permite que osbancos boten á xente á rúa? É un goberno in-digno, un goberno criminal e un goberno ile-xítimo porque traballa contra as persoas docomún, e é un goberno traidor porque está avender o país a potencias estranxeiras. Nosestá a deixar sen pan, traballo e teito, e nondebemos nin o imos permitir. Temos a obrigade rebelarnos.

Regalan a empresas privadas o que é noso,trafican cos nosos expedientes sanitarios,déixannos sen ferrocarril, sen aeroportos, senenerxía e negocian de costas ao pobo o tra-tado de libre comercio entre Estados Unidose Europa para que as grandes multinacionaispoidan facer o que se lles antolle, sometendocompletamente á vontade popular aos seusintereses. Con este tratado, as multinacionaispoderán denunciar aos gobernos se non lo-gran os seus obxectivos, mentres que os tri-bunais que xulgarán estas denuncias estaránformados por comisións internacionais for-madas por organismos como o FMI, BancoMundial ou a Comisión Europea. Non nego-cian co pobo, negocian con multinacionais.

Levan por diante o medio ambiente, nonlles importa o máis mínimo acabar con ani-mais, plantas e ecosistemas enteiros. Querenfacer na costa un muro de cemento e ladrillo,encher o mar de petróleo e estragar o máis

prezado que temos que é a nosa terra, o nosoentorno.

Non lles importa levar por diante enclavesnaturais únicos, facer minas descomunais eperigosas ou autoestradas que destrúan pa-raxes tan importantes coma a da RibeiraSacra do Sil. Destrúen a natureza e con ela onoso futuro e o da nosa descendencia. Temosun mundo finito e eles estano a estragar pen-sando que poden medrar sen fin, confir-mando que non só son criminais, senón quetamén son imbéciles. Imbéciles, con tódalassúas letras, porque non se pode chamar dou-tro xeito a quen destrúe o medio no que vive.

Temos un paro xuvenil de máis do 50% eun presidente do Goberno que o considera unbo dato, temos máis de seis millóns de para-dos e nos din que estamos a saír da crise. Sen-timos noxo e vergoña de ter un presidenteque engane dese xeito ao seu pobo, un presi-dente indigno e ilexítimo manchado pola co-rrupción que chegou ao poder mediante oengano e a mentira. E segue a enganar e amentir. Fronte á mentira, fronte a estafa dopoder económico: dignidade e revolución.

A estratexia do poder económico é clara:crean unha crise e utilízana para que o poboperda dereitos, e cando xa non os teñamosdirán que a crise rematou. Pero eses dereitosnunca volverán se non loitamos por eles, senon botamos fora do goberno a toda estapanda de mafiosos, corruptos e ladróns, senon facemos que o poder sexa do pobo e nondas elites económicas. O 22M enchemos asrúas de Madrid para amosar a nosa digni-dade, e hoxe estamos na praza do Obradoiropara loitar polo que é noso e para chamar atódalas persoas para que loiten con nós parater pan, traballo e teito. FIN<

18 Setembro/Outubro 2014FOUCE Nº 304Galiza

A presión obriga ás administracións a pararlle os pés a Edgewater e Cosmos

O mes de novembro trouxoboas novas para os colectivos epersoas que loitamos contra aminaría salvaxe na Galiza. Porunha banda, a Xunta publicounovos regulamentos mineirosque impedirán que Edgewatersiga adiante co seu proxecto deextraer ouro en Corcoesto; e,por outra banda, o concello deTriacastela deixou sen licenza aCementos Cosmos.

En efecto, a comezos de no-vembro, coa Lei de Orzamentosde 2015, a Xunta introducía va-rias emendas relativas á lexisla-ción da actividade mineira. Amáis notoria, pola publicidadeque se lle deu, foi a creaciónpara 2015 dunha taxa para asactividades mineiras denomina-da Imposto Compensatorio Am-biental Mineiro (ICAM), seicapara compensar as desfeitas daminaría na Galiza. Aínda que apatronal mineira escenificou oseu rexeitamento e a intenciónde emprender accións legaiscontra esta decisión, en reali-dade a letra pequena da normafai que o ICAM ás penas teñaconsecuencias. No II Encontrosobre os Impactos da Minaría,celebrado o 8 de novembro, oexperto en lexislación urbanís-tica, Benedito Álvarez, explicouque “só se lle vai aplicar a acti-vidades extractivas de ouro,prata, estaño, ferro ou níquel.Polo tanto, e segundo o censomineiro, só hai unha mina enactivo á que se lle pode aplicar:a de volframio en Santa Comba”.

Incidindo no devandito, Be-nedito Álvarez destacou outranovidade normativa, e é que, a

partir de agora, cando se dene-gue un proxecto mineiro, dene-garase tamén de xeito auto-mático o dereito de explotación,tanto no futuro como de xeitoretroactivo. Isto é moi impor-tante, pois até o de agora, a de-

negación dun permiso de explo-tación mineira non significaba aanulación do dereito, que se-guía vixente até que caducaba.Isto afecta directamente a Edge-water, a quen lle foi denegado opermiso para extraer ouro en

Corcoesto. Por ese motivo, eaplicando de xeito retroactivo anorma, Edgewater non só nonobtivo autorización para abrir asúa mina, senón que perderá tó-dolos seus dereitos de extrac-ción na zona.

MINAS4Un cambio normativo anula os dereitos de extracción da empresa canadenseen Corcoesto ao tempo que o Concello de Triacastela deixa sen licenza á cementeira

A maiores, a Xunta crea unimposto para compensaras desfeitas das empresasmineiras que só afectará aunha mina de volframio

Finalmente, o Concello de Triacastela desesti-mou tódolos recursos presentados por diversoscolectivos contra a licenza municipal outorgada aCementos Cosmos seica “debido á anulación dalicenza por falta de quorum”. Ou sexa, que o Con-cello de Triacastela anulou a licenza antes de en-trar a valorar os recursos de reposición contraela, porque foi outorgada por ditado da Xunta deGoberno Local contra o seu propio regulamento,nunha sesión da mesma onde só estaban presen-tes a alcaldesa, Olga Iglesias Fontal, e o conce-lleiro Bautista Arias Pombo.

Nun comunicado, a plataforma contraMINAc-ción criticou que “nun concello onde todo se faiirregularmente -cando non directamente de xeitoilegal- en constantes e preocupantes chapuzas

administrativas, dánse situacións tan surrealistascomo esta, onde se outorga unha polémica li-cenza con total arbitrariedade e todo tipo de irre-gularidades na súa tramitación e no seu cum-primento. Un bo exemplo destas irregularidadesfoi o feito de que o Concello de Triacastela permi-tise que a empresa Cementos Cosmos traballasesen respectar as medidas correctoras que elesmesmos ditaron e facendo caso omiso das denun-cias por eses feitos. Para máis inri, a alcaldesa,Olga Iglesias, botou varios meses defendendo nosxornais que a licenza foi outorgada «axustándoseestritamente á legalidade» e, finalmente, elamesma anulouna por non se axustar a nada, ninsequera ao funcionamento do seu propio gobernomunicipal”.

A canteira de Cementos Cosmos de Vilavella, en Triacastela, está a provocar un forte impacto visual e paisaxístico como seaprecia nesta imaxe tomada dende a rota francesa do Camiño de Santiago, a vía de peregrinación máis importante de Europa

Unha alcaldesa que aproba e defende unhalicenza irregular para despois anulala

Galicia Mineira

Novembro/Decembro 2014 19Nº 305 FOUCE Aldea Global

Os gobernos seguen sen crear normaspara garantir prezos dignos no leite

A secretaria xeral do Sindi-cato Labrego Galego, Isabel Vi-lalba Seivane, participou, o 19de novembro, no Grupo de Diá-logo Civil para o Sector Lácteo(Civil Dialogue Group on Milk),que se celebrou en Bruxelasconvocado pola Comisión Euro-pea. Isabel Vilalba formou partedeste grupo consultivo comounha das representantes daCoordinadora Europea da VíaCampesina, xunto a Nico Filip-pini e Philippe Collin.

Dunha sesión máis breve dohabitual, a secretaria xeral doSLG destacou que se nomearonnovos presidente e vicepresi-dente para que as cousas sigancoma antes. Respecto disto, Isa-bel Vilalba aclarou que “a presi-dencia e a vicepresidencia se-

guen ocupadas por represen-tantes da industria e do comer-cio, e o sector industrial é, pre-cisamente, o que está maior-mente representado neste órga-no consultivo para velar polosseus propios intereses, normal-mente contrarios aos dos labre-gos e das labregas e da cida-danía. E o mesmo acontece coanova Comisión Europea, cos go-bernos e cos dous grandes par-tidos políticos que pactaron asúa composición. Todos traba-llan en complicidade para man-ter o status actual no que in-dustrias e distribuidoras exer-cen unha posición de abuso edominio na cadea comercial”.

POLÍTICA LEITEIRA4Isabel Vilalba participou no Civil Dialogue Group on Milk, enBruxelas, onde constatou a parálise da Comisión Europea ante a fin do sistema de cotas

A Coordinadora Europeada Vía Campesina negousea votar o nomeamento dopresidente deste órganoconsultivo

Isabel Vilalba Seivane representou á Coordinadora Europea da Vía Campesina

no seo dunha delegación na que tamén estiveron o italiano Nico Filippini

e o francés Philippe Collin

“O único obxectivo desta xente é garantir que as industrias sigan tendo materia prima barata”

No Grupo de Diálogo Civil achegáronsedatos do sector que confirman o que todose todas sabemos: que na Unión Europea tó-dolos países -agás Grecia- están incremen-tando a súa produción (unha media do5'6%); que a supertaxa se vai aplicar contotal seguridade de acordo coa lei vixente;que o veto ruso afecta ao 1,5% da produciónleiteira europea; ou que mercados comaChina, Rusia, Irán ou México seguen estan-cados, polo que non hai perspectivas de co-locar o exceso de produción exportando.Agora mesmo, xa se están a dar desaxustesentre a oferta e a demanda, cun derrubepaulatino do valor do leite que se vén pro-ducindo dende comezos de ano e que está adeixar ao meirande das explotacións conprezos por baixo dos custes de produción.

A pesares da gravidade da situación, quese agudizará a partir de abril de 2015 coa findo sistema de cotas, a Comisión Europeasegue sen tomar ningunha medida efectivae sen impulsar ningunha acción lexislativapara solucionar este grave problema queameaza un sector estratéxico para o mediorural de toda a Unión Europea e sen que osdiversos gobernos estatais ou rexionais,como os do Estado ou a Xunta, fagan nadatampouco por evitalo.

"Os funcionarios da Comisión Europea”,queixouse Isabel Vilalba, “rexeitan sistema-ticamente a necesidade de medidas efecti-vas para garantir prezos dignos para o leite.Estamos cansos e cansas desta xente quecobra, supostamente, por defender o inte-rese xeral".

“Este problema semella non preocupar ánova Comisión Europea nin aos gobernos epartidos políticos que pactaron a súa com-posición”, engadiu a secretaria xeral do SLG,“o único obxectivo desta xente é manter asactuais condicións de cara a garantir que aindustria siga tendo materia prima baratapara facer negocio, sen importar que isopoida supor a destrución de miles de postosde traballo ou o desmantelamento do tecidosocio-económico en amplas zonas rurais”.

En nome da Coordinadora Europea daVía Campesina, Isabel Vilalba expresou assúas críticas e o seu rexeitamento á actitudesuicida da Comisión Europea para co sectorlácteo e, tanto ela como Nico Filippini e Phi-lippe Collin, abstivéronse de votar os novosnomeamentos.

Durante os días 10 e 11 de de-cembro, unha comitiva de 55persoas vinculadas a colectivos eorganizacións sociais galegas,varias delas do SLG, viaxou ásede do Parlamento Europeo enBruxelas para participar nas xor-nadas “As vías de acaparamentode terras na Galiza”. A responsa-ble desta iniciativa foi a eurode-putada de Alternativa Galega deEsquerda (AGE), Lidia Senra, quecon este evento quixo crear unespazo para poñer en común asdiversas loitas en defensa daterra do noso país.

Unha das partes máis intere-santes deste evento foi a posibi-lidade de afondar nos estudos deimpacto ambiental (EIA), queson unha ferramenta clave ecomún a tódolos proxectos deacaparamento de terras que sedan na Unión Europea. Para iso,contouse coa participación dunintegrante do gabinete xurídicoda Comisión de Medio Ambienteda UE, David Fernández, que ex-plicou en que consisten os EIA,obrigatorios na presentación decalquera proxecto para avaliar oimpacto que a súa execución teráno entorno. Aínda que nun prin-cipio a intervención de DavidFernández foi de tipo técnico,despois tivo lugar un interesantedebate no que puidemos saber,por boca do propio técnico co-munitario, que a Comisión deMedio Ambiente carece de me-dios humanos para inspeccionarse os estudos de impacto am-biental son fieis á realidade ounon.

A esta carencia de medios,únese unha normativa que fai

dos EIA sexan, o meirande dasveces, papel mollado. Así, dendediversos colectivos denunciouseque, no Estado Español, son aspropias empresas executoras de

desenvolver os proxectos as queencargan os EIA, polo que estessempre son positivos. Outra es-trataxema das empresas é divi-dir grandes proxectos que terían

un enorme impacto, en moitospequenos, coma se fosen distin-tas obras que, por separado,teñen unha menor repercusiónno medio ambiente.

20 Novembro/Decembro 2014FOUCE Nº 305Aldea Global

A loita contra o acaparamento de terrasna Galiza chega ao Parlamento Europeo

TERRA4A eurodeputada de AGE, Lidia Senra, convocou a 55 persoas representantesde colectivos e organizacións en Bruxelas para pór en común loitas e estratexias

O encontro tamén tivo asúa compoñente formativacoa análise dos procesosde denuncia ambiental nasinstitucións europeas

O Sindicato Labrego Galego estivo representado por unhaampla comitiva que expuxo problemáticas como o conflitocon Erimsa na Terra Chá e Oroso, a toma dos nosos montes por parques eólicos, os impactos da central térmica de Meirama na parroquia das Encrobas, a carenciade terra agraria para producir alimentos, a forestación ilegal de leiras e praderías, etc.

Así as cousas, entre uns estudos de impacto am-biental manipulados a favor das empresas e insti-tucións promotoras, e a falla de medios da Comi-sión de Medio Ambiente para fiscalizar as obras,faise indispensable a mobilización cidadá e a ac-ción de colectivos sociais para plantar cara ao aca-paramento de terras. Neste senso, as ferramentasmáis efectivas de defensa da terra son a denunciapolítica, a introdución das diversas problemáticasnos debates parlamentarios e a sensibilización dasociedade a través de campañas mediáticas. Isto éasí porque a vía da denuncia administrativa é unlabirinto que rara vez chega á meta desexada.

A ineficacia dos informes de impacto ambientale á falla de medios fiscalizadores da Comisión deMedio Ambiente, hai que engadir a lentitude dosprocesos de denuncia. David Fernández explicouque, dende a Comisión de Medio Ambiente, só ini-cian procedementos de infracción en casos de vio-lación flagrante da lei e sempre que haxa probasirrefutables desa transgresión. Nese caso, sempretentan negociar co estado no que se produce a in-fracción para que sexa o seu goberno quen paraliceo proxecto, xa que a denuncia diante dos tribunaisleva sempre a procesos xudiciais que poden durarmoitos anos. SEGUE4

A acción social é indispensable diante da ineficacia dos estudos de impacto ambiental

Novembro/Decembro 2014 21 Nº 305 FOUCEAldea Global

Adelegación que viaxou a Bru-xelas foi unha boa mostra decomo a sociedade civil ga-

lega se organiza para enfrontarse áusurpación do noso territorio porparte de empresas sen escrúpulose da propia administración quequeren levar a cabo proxectos urba-nísticos ou de explotación da terramoitas veces innecesarios, lesivospara as comunidades que os pade-cen e sempre moi lucrativos paraquen os promove. De seguido, da-mos conta de todas estas voces que,dun xeito coral, falan de distintasresistencias que están a defender o mesmoben: a nosa terra.aPlataforma pola Defensa de Corcoesto eBergantiños. Falaron Francisco García eBraulio Amaro para explicar como a multina-cional canadense Edgewater pretende ex-traer ouro en Corcoesto utilizando, para iso,cantidades industriais de cianuro, disolvendotoneladas de arsénico na auga coa súa activi-dade, e poñendo en perigo a saúde e o mediode vida de miles de persoas en Bergantiños. aA Mina ou Nós. En nome deste colectivo daLimia, que naceu para enfrontarse ao pro-xecto Faramontaos 5089.1, falou MaricarmeDíaz Casas. Maricarme denunciou que a em-presa mineira pretendía extraer feldespatoen 1.400 hectáreas, das cales o 90% posúenun alto valor agrario e teñen recibido fortesinvestimentos públicos para facer concentra-cións parcelarias, obras de regadío, etc. Men-tres que a mina ía crear 10 postos de traballotemporais, ameazaba con destruír máis de200 empregos permanentes e moitos indirec-tos que dependen da actividade agraria,amais de contaminar as augas e destruír dexeito irreparable o solo. Finalmente, e grazasá forte contestación social, a Xunta denegouo permiso mineiro.aComisión contra as Minas na Terra Chá.Dous gandeiros de Goá (Cospeito) viaxaron aBruxelas para denunciar o impacto que teríaa extracción de seixo nesta bisbarra por parteda mineira norueguesa Erimsa: Xesús MaríaVigo e Xosé Lois Cendán. Falou no seu nomea coordinadora do Sindicato Labrego Galegona Terra Chá, Margarida Prieto Ledo.aPlataforma Cidadá contra a Autovía deRedondela. Beatriz Fervenza puxo voz a estecolectivo nado no ano 2006 para oporse áconfluencia de dúas autovías (A-57 e A-59)distanciadas por tan só 4 quilómetros, coasque se pretende crear unha alternativa gra-tuíta á Ponte de Rande. As obras ameazan conesnaquizar concellos como Pontevedra ou

Redondela. Ademais, un novo proxecto vénsumarse a estas agresións: a ampliación daPonte de Rande e da autoestrada A-9. No casodesta plataforma, a súa loita xurdiu contra avariante que pretende conectar o Aeroportode Peinador coa autovía das Rías Baixas. aPlataforma Salvemos a Fracha. Do mes-mo xeito que a agrupación de Redondela, estecolectivo naceu da unión da veciñanza deMarcón (Pontevedra) contra o proxecto daautovía A-57, alternativa gratuíta e paralela áautoestrada AP-9. María Branca Barrio, en re-presentación desta plataforma, denunciouque o proxecto separa as parroquias de Vila-boa, Figueirido, Bértola, Tomeza e Marcón doseu monte comunal, amais de apropiarse deboa parte do seu territorio. O trazado con-templa partir en dous as ladeiras da Serra daFracha, do Monte Loureda e do lugar de Pin-tos, na parroquia de Marcón, creando un ri-bazo que acadará até 60 metros de altura. aComuneiros e Comuneiras de Cabral. Acomunidade de montes da parroquia de Ca-bral, no entorno urbano de Vigo e con 7.000habitantes, leva loitando dúas décadas paradefender as 100 hectáreas mancomunadaspropiedade da veciñanza. Santiago García eAntonio Carreira relataron un conflito no quehai importantes intereses de especulación ur-banística e no que a xunta reitora da comuni-dade, dándolle as costas á parroquia, se aliouco concello e coas promotoras para tentarlevar a cabo proxectos como prazas de touros,xeriátricos privados ou urbanizacións, quesempre tiveron en contra á maioría da veci-ñanza. Agora mesmo, o futuro desta do montede Cabral está en mans dos xulgados. aAsociación Socio-Cultural O Iríbio deTriacastela. Violeta Núñez deu conta dograve conflito social xerado pola empresa Ce-mentos Cosmos, que explota con total impu-nidade a canteira de Vilavella, situada enespazos naturais protexidos que forman par-te da Rede Natura 2000, a carón do Camiño

de Santiago e por riba dun dosxacementos arqueolóxicos máisimportantes da Península Ibé-rica: a Cova de Eirós. A canteiraatópase sobre cinco aldeas habi-tadas e os seus espazos agríco-las e destruíu, en tres décadasde actividade, 105 hectáreas deterras. Cementos Cosmos aíndaten dereitos sobre 360 hectá-reas, co risco de expulsión demáis de 200 persoas e 50 explo-tacións de vacún. aSOS Caurel. Dende o colectivocourelao, Orlando Álvarez de-

nunciou "a proliferación indiscriminada decanteiras e proxectos de canteiras por todo oespazo natural e a súa contorna inmediata, aplantación indiscriminada de miles de hectá-reas de monocultivos de especies forestais pi-rófitas, resinosas e alóctonas, destruíndoespecies e hábitats propios". Álvarez taméndenunciou "a ausencia total de medidas paraa protección e recuperación de especies e há-bitats en perigo e unha política forestal quefavorece os incendios".aMovemento Ecoloxista da Limia. Dende acomarca da Limia, Xosé Manuel García fixomemoria da destrución planificada dunha co-marca eminentemente agraria e gandeira,como era a Limia, para poñerlla en bandexaá agricultura industrial. Así, concentráronseas terras, desviáronse ríos e regatos, desecá-ronse lagoas, cuadriculáronse as propieda-des, etc, deixando a infraestrutura perfectapara que aterrasen as granxas industriais deCoren. Aínda que ao comezo non deron moi-tos problemas, dende 1995 as granxas multi-plicáronse, sendo cada vez máis grandes eorientadas, sobre todo, á produción avícola ede porcino. O resultado é que hoxe este sis-tema insostible produce 600.000 toneladasde zurros cada ano que non se sabe que facercon elas. As grandes balsas de zurros, total-mente insuficientes, filtran á terra, e as choi-vas arrastran o seu contido levándoo a ríos eencoros e contaminándoo todo. .aA defensa da Fraga de Catasós e do en-torno do río Liñares, en Lalín e A Estrada.Segundo explicou Manuel Branco Casais, deAnova Deza-Tabeirós, unha liña de alta ten-sión de Fenosa que vai de Lalín a O Irixo ame-aza un bosque centenario no lugar de CasasVellas, na parroquia de Catasós, ao prever acorta de máis 2.000 árbores autóctonas.Preto de alí, n'A Estrada, a Cidade do Moblepreténdese erguer a carón do río Liñares esobre máis de 100 hectáreas de alto valoragrario. SEGUE4

Rebelión coral en defensa da terra

22 Novembro/Decembro 2014FOUCE Nº 305Aldea Global

En canto ás organizacións de ámbito ga-lego, amais do SLG, tamén participaron apropia Alternativa Galega de Esquerda e aOrganización Galega de Comunidades deMontes.aSindicato Labrego Galego. Falou ennome da nosa organización a secretariaxeral, Isabel Vilalba, que criticou "o desprezototal pola terra, polos sistemas agrarios tra-dicionais, polos nosos empregos e mediosde vida". Isabel explicou que, na Galiza, "amedia de terra á que podemos acceder osproxectos agrarios ou gandeiros non chegaás 8 hectáreas. Pouco en comparación coas8.000 hectáreas que Erimsa pretende acapa-rar en Oroso ou coas 5.700 que quere collerna Terra Chá". Velaquí un dos principaisatrancos para a incorporación de xente novaá actividade agraria: o acceso á terra. "Éunha auténtica odisea para a mocidade fa-cerse con terra para traballala. De feito,entre as persoas propietarias da terra, asmenores de 30 anos só dispoñen neste mo-mento dun 6 %".

Fronte ao argumento da xeración de pos-tos de traballo co que as administracións eas industrias xustifican a expropiación e oespolio do noso territorio, a secretaria xeraldo SLG replicou cos122.000 empregos reco-ñecidos no Plan de Desenvolvemento Ruralde Galiza. E iso sen contar coa grande di-mensión que ten a agricultura para autocon-sumo no noso país e outras actividadesvinculadas á agricultura e gandería".

Tamén falaron, a título individual, un la-brego e unha labrega do SLG para denunciarcasos de acaparamento de terras nas súascomarcas. María Pardo Barbeito rememoroua loita contra Fenosa nas Encrobas en 1977e, máis de trinta anos despois, a súa particu-lar batalla contra a central térmica de Mei-rama, que contamina impunemente o aire eos cultivos da zona.

Pola súa banda, Mariano Pazos denun-ciou a compra de grandes superficies deterra por parte de grupos inmobiliarios envarias parroquias da Baña. Desas terras be-neficiábase até hai pouco a veciñanza, poiseran as que se destinaron a masas comúnsnos procesos de concentración parcelariatras ser doadas, no seu día, polos seus pro-pietarios e as súas propietarias. Ao sermasas comúns, eran propiedade da cámaraagraria local, o que lle permitiu á Consellaríade Medio Rural vendelas en varias poxas ásque acudiron grupos inmobiliarios da Co-ruña para mercar as mellores e especularcon elas. Mariano Pazos tamén denunciou oenorme impacto que está a ter na vida e naprofesión das familias labregas da zona oparque eólico de Cabanas.aOrganización Galega de Comunidadesde Montes: Estivo representada por ClaudioQuintillán, quen lembrou que o monte ga-lego supón dous terzos de todo o noso terri-torio, e preto de dous millóns de hectáreas.Para dar conta da forte afección que os mon-tes teñen en relación á ameaza do acapara-mento de terras, Quintillán engadiu "aosproblemas que xa había até o de agora, osxerados polas liñas eléctricas, gasodutos, an-tenas de comunicación, canteiras, explota-cións forestais, parques eólicos, polígonosindustriais, autoestradas, tren de alta velo-cidade, ocupacións por parte da administra-ción, etc, o que implica para as comuneirase comuneiros termos que estar asumindoretos constantemente". aAlternativa Galega de Esquerda: O de-putado no Parlamento Galego e tamén la-brego, Antón Sánchez (imaxe inferior), foiun dos encargados de falar en nome da or-ganización política anfitrioa. E fíxoo cunhaintervención centrada nas modificacións le-xislativas que está a levar a cabo a Xuntapara amparar e legalizar o acaparamento de

terras na Galiza. Antón explicou que “ a le-xislación aprobada e en vías de aprobaciónnesta lexislatura ten como obxectivo funda-mental facilitar a entrada á explotación derecursos dentro do solo rústico que, a día dehoxe, representa o 90 % do territorio galego(...) Tamén están lexislando para eliminar acapacidade da cidadanía para decidir sobrea terra". En relación ás explotacións minei-ras, o deputado galego sinalou que se estána modificar leis "para legalizar as explota-cións mineiras existentes e dar entrada a ou-tras novas dentro da Rede Natura (...) Haiunha prevalencia xeneralizada do empregodo solo rústico para usos mineiros, eólicosou enerxéticos sobre o uso alimentario".Este último dato é máis que preocupante,pois na Galiza "gastamos unha media de 900millóns de euros en alimentación importadacada ano".

Pola súa banda, a eurodeputada, LidiaSenra, valorou "moi positivamente" estasxornadas, xa que "permitiron poñer en con-tacto persoas que loitan contra inimigos co-múns ao longo de todo o país e, deste xeito,reforzar a unidade entre todas e todos nós."Por outra banda, denunciou novamente que"as avaliacións de impacto medioambiental,tal e como se están a facer agora, son un coa-dor" e reivindicou a necesidade de que a Co-misión Europea faga valer esta ferramentacon seriedade, "ten que deseñar instrumen-tos para verificar que están facendo os go-bernos correspondentes en cada momentocando dan unha avaliación por boa". "Tenque haber control e seguimento das avalia-cións medioambientais, e a fonte de infor-mación da Comisión Europea non poden serunicamente os gobernos, xa que temos a ex-periencia de que, en demasiadas ocasións,son parte interesada neste tipo de proxectoslesivos para a terra e que atacan ao noso te-rritorio”. FIN<

Voces de montes, agras e escanos

Novembro/Decembro 2014 23 Nº 305 FOUCEAldea Global

A labrega Elia Rodríguez, na Comisiónde Agricultura do Parlamento Europeo

Co obxectivo de discutir va-rios aspectos do proxecto denovo regulamento relativo áprodución ecolóxica e etique-taxe de produtos ecolóxicos daComisión Europea, a Comisiónde Agricultura e Desenvolve-mento Rural do Parlamento Eu-ropeo realizou, o 3 de decem-bro, unha audiencia pública bai-xo o título "O regulamento rela-tivo á produción ecolóxica e eti-quetaxe dos produtos ecolóxi-cos". Alí estivo Elia RodríguezVázquez, labrega da Mariña queé vocal no Consello de Agricul-tura Ecolóxica de Galiza (Crae-ga). Elia foi invitada pola agoraeurodeputada de AlternativaGalega de Esquerda en Europa(AGEe), Lidia Senra; quen, nasúa responsabilidade como Co-ordinadora do GUE/NGL para aComisión de Agricultura, apos-tou por ela como experta conmáis de vinte anos de experien-cia na produción ecolóxica deGaliza.

Dende AGE explican que EliaRodríguez destacou entre todasas persoas expertas convidadaspor achegar ao auditorio un dis-curso sincero e apegado á reali-dade. A vogal do SLG no Craegadeu boa conta do posiciona-mento das labregas e labregosque realizan o seu traballocunha clara conciencia do valorsocial que ten a produción ali-mentaria. En relación ás inter-vencións de expertos e deputa-dos que sinalaban que un maiorcontrol da produción ecolóxicaimplicaría o encarecemento damesma, Elia fixou firmemente asúa posición: "O consumo eco-

lóxico vai en aumento, polo quedeberiamos incrementar a nosacapacidade de producir estetipo de alimentos, pero eu nonquero producir para unha elite,senón para todo o mundo, e

para iso precisamos ter máisapoio das institucións, parapoder dar alimentación sa atoda a poboación".

Elia Rodríguez defendeutamén a necesidade de camiñar

cara unha agricultura sostíbel,"unha explotación ecolóxicamellora as calidades de vida docampesiñado, do medio am-biente, crea postos de traballo efixa poboación no medio ru-ral", abondou avogando polanecesidade dun "mundo ruralvivo" que, ademais, "grazas aoestablecemento dun maior nú-mero de labregas e labregoscontribuiría a parar os lumes"."As explotacións ecolóxicascrean paisaxe e 'paisanaxe' ", re-sumiu.

En relación á valoración soli-citada pola Comisión con res-pecto á afección das importa-cións de produtos ecolóxicos noterritorio comunitario, deman-dou "os límites para estas im-portacións teñen que ser osmesmos que hai na UE", ade-mais "non debería ser tan difícilfacer estes controis, xa que asexportacións non veñen dequilo en quilo", engadiu con re-tranca.

AGRICULTURA ECOLÓXICA4A vocal do SLG no Craega foi invitada pola eurodeputadaLidia Senra, de Alternativa Galega de Esquerdas, pola súa ampla experiencia no sector

Avogou por máis apoios paraachegar os alimentos bio ácidadanía, e denunciou o exceso de burocracia e dificil acceso ás sementes

“A certificación ecolóxica debería ser unservizo público prestado polas institucións”

Elia denunciou tamén as dificultades para con-seguir sementes ecolóxicas na Galiza e no Estado."É difícil atopalas certificadas, hai que pedilas aoutros países da UE, e temos o problema de quenon están adaptadas ao noso territorio". Por iso,insistiu, "eu aposto porque se permita o inter-cambio de sementes entre labregas e labregos."Ademais, en relación á contaminación dos produ-tos, aseverou con contundencia "os cultivos trans-xénicos deberían estar totalmente prohibidos naUE se queremos unha agricultura sa".

En relación á grande carga burocrática á quese enfrontan diariamente as explotacións, Elia de-nunciou que, na actualidade, tanto na Galizacomo no Estado "somos as produtoras as quetemos que pagar a certificación, incrementán-dose, polo tanto, os custes de produción. Eupenso que isto deberíano facer as institucións, acertificación debería de ser un servizo público".

E, en relación a este aspecto, "as pequenas explo-tacións terían que ser certificadas coma un todo,independente de que teñan animais e horta".

Pola súa banda, a eurodeputada de AGE, LidiaSenra, valorou "moi positivamente" a participa-ción dunha labrega galega neste foro, xa que"aportou a súa experiencia directa, as reivindica-cións e dificultades das pequenas e medianas ex-plotacións". E, en relación á proposta de modi-ficación do regulamento de produción e etique-taxe dos produtos ecolóxicos da Comisión Euro-pea, sinalou que "a agricultura ecolóxica vaimoito máis alá de fornecernos con alimentossans, xa que temos que ter en conta que supóntamén unha ferramenta fundamental para loitarcontra o cambio climático, polo que dende AGEconsideramos que, a través desta normativa, sedeben favorecer as producións labregas para osmercados locais e de proximidade".

Elia falou como experta en agricultura ecolóxica diante da comisión parlamentaria

Novembro/Decembro 2014 25 Nº 305 FOUCEAldea Global

O Partido Popular aprobou,finalmente, a Lei Orgánica deSeguridade Cidadá, máis coñe-cida como Lei Mordaza, a pesa-res de ter en contra a tódalasforzas políticas do Estado. Fíxooo 11 de decembro e tras maqui-llar lixeiramente o texto orixi-nal, pero sen renunciar ao seuespírito fortemente represor.

O peor desta lei é que con-verte en sancións administrati-vas o que antes eran faltas in-cluídas no código penal. Quesignifica isto? Significa que, apartir de agora, esas faltas po-derán ser castigadas con multaspola propia administración, sen

ter que pasar polos tribunaispara exercer o noso dereito adefendernos e a ser xulgadospor un xuíz ou unha xuíza.

Así, as faltas moi graves san-cionaranse con multas entre30.001 e 600.000 euros; as gra-ves, entre 601 e 30.000 euros; eas leves, entre 100 e 600 euros.Á hora de denunciar, prevale-cerá a palabra das Forzas de Se-guridade sobre a palabra da(s)persoa(s) denunciada(s). É di-cir, que a partir de agora a poli-cía terá, ademais, a función dexulgar e condenar. Isto veseagravado por unha nova normaincluída na lei que prohibe gra-var en vídeo ou tirar fotografíasdas forzas de seguridade, co calse prohibe recabar probas encaso de excesos ou violencia po-licial; tampouco poderiamosobter fotografías ou vídeos paraapoiar a nosa versión dos feitos

e demostrar que temos razón senos sanciona a policía.

Dentro da clasificación dasfaltas, inclúense varias queteñen por obxectivo amordazare coartar as protestas sociais.

<Serán faltas moi graves(até 600.000 euros):aManifestarse fronte a edifi-cios onde se presten servizosá comunidade. aActos de acoso ou escrachesa cargos públicos.aGravar a axentes das forzaspúblicas cando as imaxesatenten contra o seu dereitoao honor ou poñan en perigoa súa seguridade.<Serán faltas graves (até

30.000 euros de multa): aA perturbación grave da se-guridade cidadá en xuntanzasou manifestacións fronte ássedes do Congreso dos Depu-tados e das Deputadas, o Se-

nado e os parlamentos das co-munidades autónomas”. aManifestacións non autori-zadas ou alterar actos públi-cos e eventos deportivos eculturais se perturban esa se-guridade cidadá.<Serán faltas leves (até 600

euros de multa): aFaltarlle ao respecto a unmembro das forzas e corposde seguridade. aOcupar un inmoble ou vi-venda, ocupar a vía pública ouescalar edificios ou monu-mentos sen autorización.

Coa combinación da elevadacontía económica das sanciónse a súa execución esixindo o in-mediato pagamento, o PP pre-tende disuadir á cidadanía deexercer dereitos e liberdadesfundamentais como o dereito demanifestación ou a liberdade deexpresión.

A partir de agora, a policíaasume funcións de xuíz eparte, podendo denunciare sancionar con multasabusivas e sen xuízo

O PP aproba en solitario a Lei Mordazapara recortar máis dereitos e liberdades

REPRESIÓN4Deste xeito, o Goberno pretende coartar a forte contestación social queestán a provocar as súas políticas de recortes sobre servizos e prestacións esenciais

O 5 de febreiro de 2003, un forte dispo-sitivo policial impediu a unha tractorada daLimia entrar na cidade de Ourense. Candoforon pedir explicacións, a policía comezoua mallar na xente sen previo aviso. Os inci-dentes saldáronse con detencións e denun-cias cruzadas entre a policía e o SLG. O 24de xuño de 2004, a xuíz arquivaría a causadeixando sen cargos a policías e manifestan-tes. Coa Lei Mordaza, a policía podería terimposto, sen xuízo previo, multas de até30.000 euros por manifestación non autori-zada, e 600.000 euros á xornalista que to-mou as fotografías das agresións policiais.

O 13 de abril de 2011, o daquela conse-lleiro de Medio Ambiente, Agustín Hernán-dez, inauguraba un congreso sobre a augaen Compostela. Dende a Plataforma Galegacontra a Lei de Augas, aproveitando a súapresenza neste evento, decidimos expresalleo noso desacordo coa polémica lei, pero senmarxe para pedir autorización. Aquel día fi-xémolo sen problema e diante da policía.Hoxe, coa Lei Mordaza na man, aquel actopodería ser considerado un escrache ouacoso a cargo público, castigado con multasde até 600.000 euros e unha propina de30.000 por non pedir autorización.

O 28 de outubro de 2012, no contextodun Encontro Anual da Secretaría das Mu-lleres, celebrouse unha improvisada mani-festación con rolda de prensa diante doParlamento de Galicia para denunciar alenta e pouco eficaz aplicación da Lei de Ti-tularidade Compartida, entre outras causasde desigualdade entre homes e mulleres.Aquel día, a policía do Parlamento pediunoscordialmente que fixeramos o acto na beira-rrúa de enfronte. Hoxe, podería impoñernosunha multa de 30.000 euros por manifestar-nos diante da asemblea lexislativa dunha co-munidade autónoma.

A Lei Mordaza aplicada a diversas accións do SLG

26 Novembro/Decembro 2014FOUCE Nº 305Mulleres

Durante os días 24, 25 e 26 denovembro de 2014 celebrouseen Porto (Portugal) o Encontrode Mulleres da Vía CampesinaInternacional, que congregou alabregas e representantes de or-ganizacións de Francia, Bélxica,Italia, Portugal, Alemaña, EuskalHerria, Andalucía, Nepal, Corea,Mozambique, Tailandia, Angola ede varios países de todo o conti-nente americano e do Caribe.Por parte da Galiza, participaronno encontro Isabel Vilalba, Mar-garida Prieto e Conchi Mogo.

O encontro serviu para valo-rar o traballo na área de mulle-res das diversas organizaciónsda Vía Campesina dende a Con-ferencia Internacional de Iacarta,celebrada en xuño de 2013. Neserepaso, destacaron as activida-des desenvolvidas na campaña“Basta de violencia contra asmulleres”, coa que dende a VíaCampesina queremos denunciara violencia estrutural que sufri-mos as mulleres e que é sistema-ticamente silenciada e invisibili-zada en boa parte do mundo.Precisamente, un dos compromi-sos das participantes neste forofoi o de dar continuidade e refor-zar esta campaña, con acciónsque denuncien o empeoramentodas condicións de opresión, dis-criminación e da violencia con-tra as mulleres debido ás polí-ticas de recortes e axustes que oneoliberalismo está a impoñerde xeito global.

Tamén se debateu sobre a ne-cesidade de crear lazos de soli-dariedade e redes de apoio paraas mulleres que están loitandopara que esta situación cambie,

contribuíndo á súa denuncia pú-blica mesmo diante de institu-cións internacionais de dereitoshumanos.

O encontro de Porto desen-volveuse baixo o lema "Os desa-fíos e as loitas das mulleres daVía Campesina no mundo”. Ade-mais de reafirmarse no compro-miso de seguir defendendo aagroecoloxía, a soberanía ali-mentaria, as sementes ou a te-rra; as participantes nas xorna-das de Porto consideraron nece-sario a construción dun femi-nismo labrego e popular que re-coñeza a diversidade das mulle-res que forman parte da VíaCampesina en todo o mundo.Unha das materias pendentessobre a que se debateu foi a ne-cesidade de avanzar na partici-pación das mulleres no seo dasorganizacións da Vía Campesinae nos seus órganos de decisión.“Traballamos arduamente sobreo tema de nosa propia articula-ción como mulleres labregas”,explicaron nun comunicado, “econsideramos fundamental que

as mulleres esteamos presentesnas nosas organizacións. Paraiso, debemos ter espazos pro-pios, acompañados de formación

política, ideolóxica e técnica, decara a poder chegar a un procesode empoderamento, tanto a nivelindividual como colectivo”.

As mulleres da Vía Campesina reafirmanen Porto a súa loita contra a violencia

Encontro Internacional de Mulleres4Baixo o lema “Desafíos e loitas das mulleresda Vía Campesina no mundo” desenvolveuse este foro do 24 ao 26 de novembro

A materia pendente dapresenza feminina nos órganos de decisióndas organizacións agrariasvolveu ser tema de debate

A Secretaría das Mulleres do Sindicato Labrego Galego simultaneou a súa participa-ción no Encontro de Mulleres da Vía Campesina de Porto (arriba) coa participaciónactiva nos actos do 25N, como a solta de globos simbólica realizada na cidade por-tuguesa ou os actos da Marcha Mundial das Mulleres na Galiza (páxina seguinte)

A violencia machista foi, sen dúbida, un dostemas centrais do encontro de Porto que, ademais,coincidiu coa celebración do Día Internacionalpara eliminar a Violencia contra as Mulleres. Conmotivo desta data, a Vía Campesina emitiu un co-municado no que se denuncia a especial virulenciaque ten este fenómeno en Centroamérica: “El Sal-vador sufriu a taxa máis alta de feminicidios nomundo, con 2.250 feminicidios entre 2010 e 2013;ségueno de preto Guatemala, en terceiro lugar, eHonduras, sétima. En Guatemala, só o 2% de asa-sinatos de mulleres foi investigado en 2013; enHonduras, esa porcentaxe é aínda máis baixa. Paraos casos que chegan aos tribunais en Guatemala, o90% dos acusados non son condenados. E omesmo no Salvador. Só no 2014, entre xaneiro eoutubro, máis de 300 corpos de mulleres novasentre 12 e 18 anos foron atopados en foxas co-

múns sen identificar”. Esta é a atroz radiografíadun xenocidio silenciado, a historia de “miles demulleres e nenas que foron asasinadas e logo osseus corpos desbotados coma lixo en calellas e ver-tedoiros, decotío con signos de tortura, violación,ou mutilación xenital ou das mamas e con partesdo corpo desmembradas”.Explica a Vía Campesinaque “a epidemia aguda do feminicidio no Salvador,Honduras e Guatemala relaciónase cos patrónshistóricos da violencia e o abuso en América Cen-tral, onde os escuadróns da morte e as guerrascivís deixaron un legado de violencia, intimidacióne impunidade. Pero tamén está vinculado á histo-ria predominante das normas patriarcais que exis-tiron durante séculos en case tódalas sociedadesdo mundo que presumen que a muller é propie-dade do home, quen se arroga o dereito a tratalaou eliminala de acordo ao seu capricho”. SEGUE4

O feminicidio acada dimensións xenocidas no Salvador, Honduras e Guatemala

Novembro/Decembro 2014 27 Nº 305 FOUCEMulleres

Na Galiza, a Coordinadora Galega da MarchaMundial das Mulleres, da que forma parte o Sindi-cato Labrego Galego, convocou varias manifesta-cións con motivo do 25 de novembro “parareclamar máis implicación social no fin do patriar-cado e reivindicar o dereito das mulleres a vivirnun mundo sen violencia. Desta maneira, celebrá-ronse concentracións en Vigo, Ourense, Fene,Compostela, Pontevedra, Vilagarcía e A Coruña.

O manifesto da Marcha para o 25N denunciouque, nesta beira do Atlántico, as estatísticas taménson estremecedoras: “uns 13 millóns de mulleresna Unión Europea experimentaron violencia física.Esa cifra equivale a un 7% de mulleres con idadesentre 18 a 74 anos. Calcúlase que 3,7 millóns demulleres na UE experimentaron violencia sexual.Esta cifra equivale a un 2% de mulleres con idadesde entre 18 e 74 anos. Na UE un 18% das mulleresforon obxecto de acoso a partir dos 15 anos. Estasporcentaxes representan que 9 millóns de mulle-res na UE sufriron e sufrirán violencia machista”.

A Marcha Mundial das Mulleres denunciou que“as mortes por violencia machista, por moi inex-plicables que parezan, non son actos illados, for-tuítos, senón que obedecen a unha culturapatriarcal no que as mulleres non teñen dereito adecidir sobre a súa vida. Son a reacción violentade quen se cree posuidor dun ben, dunha propie-dade, ou dunha escrava”.

Non hai solucións doadas a un problema queprecisa “cambios profundos, dado que o ma-chismo está enraizado na nosa sociedade e non es-tamos facendo o preciso para desbotalo”. Nestesenso, non só exercen violencia os agresores,senón que son cómplices “os que propagan idease conceptos que perpetúan os valores patriarcais,

os que lexislan en contra dos dereitos das mulleresou non velan polo cumprimento integral das leisexistentes, os que privan as mulleres dos recursospara a igualdade, e negan a utilidade das accións epolíticas para a igualdade; os que actúan con hipo-crisía ao resgarse as vestiduras cada vez que nosasasinan e nos insultan e desprezan privadamentee no ámbito público, en definitiva, os que nos tra-tan como obxectos e non suxeitos de dereito e ci-dadás. Por tanto promoven a violencia machistacontra todas as mulleres, os organismos e institu-cións que dan azos á perpetuación dos valores pa-triarcais: ao valor da familia tradicional en que asmulleres só podemos ser nais, convertendo a ma-ternidade no único fin social para o que sermoseducadas; ao valor da sexualidade pasiva, para nondarnos ocasión para exercer os nosos dereitos se-xuais e reprodutivos; a impornos a heterosexuali-dade como único modelo sexual; ao intento derecluírnos no traballo dos coidados e no ámbito doprivado, para impedir a autonomía económica dasmulleres e a nosa participación social na toma dedecisións”.

Dende a Marcha Mundial das Mulleres sinalancomo elementos que contribúen á violencia de xé-nero a eliminación dos contidos de ética e educa-ción afectiva e sexual na escola, a reforma da Leido Aborto, a tolerancia co tratamento machistadas informacións referentes a violencia de xéneroen moitos medios de comunicación, a indefensióne falla de dereitos básicos das mulleres inmigran-tes, a permisividade coa explotación sexual dasmafias e industrias da prostitución, etc. Diantedisto, dende a Marcha Mundial das Mulleres esixi-mos que os poderes públicos e a toda a sociedadese impliquen e rachen coa indiferenza.

A Marcha Mundial das Mulleres denuncioua situación con 7 manifestacións no 25N

Respecto á persecución destalacra, “é difícil de aplicar con efi-cacia as propostas ou leis desti-nadas a eliminar a violencia, aexplotación e o abuso das nenas,adolescentes e mulleres. No Sal-vador unha lei sobre feminicidioentrou en vigor en 2012, trasanos de loitas e mobilizacións.Esta lei contempla condenas de20 a 50 anos de prisión, peroesixe que os xuíces establezanprobas de que a morte dunhamuller foi motivada polo odio ouo desprezo por razóns de xénero.O problema é que moitos xuícesnon toman en serio o feminicidioe non fan fronte a este delitoaplicando a lei correctamente”.

Neste contexto, as mulleres daVía Campesina seguirán a traba-llar na campaña mundial contraa violencia machista, e instaronás organizacións que formanparte deste movemento labregoglobal a “emprender medidas ac-tivas, escribir peticións, enviarcartas e organizar protestas parapresionar aos departamentos dexustiza dos gobernos dos nosospaíses de cara a poñer fin á im-punidade e a encarcerar aos asa-sinos para facer xustiza”.

A inutilidade das leiscando se aplican porunha xudicatura machista e patriarcal

28 Novembro/Decembro 2014FOUCE Nº 305Mocidade

Durante todo este ano 2014,estivo desenvolvéndose unha Es-cola de Acción Labrega co obxec-tivo de formar xente moza quevive no rural e que está involu-crada en organizacións sociais eagrarias. Trátase dunha expe-riencia impulsada pola Universi-dade Rural Paulo Freire (URPF)que xorde da necesidade de“formar novos liderados labre-gos nas organizacións que asu-man e vivan en plenitude aesencia da loita por un mundorural vivo e campesiño. Precisa-mos formar xente nova que secomprometa no seo das organi-

zacións con zume renovado paraaxitar e remexer a realidade in-terna”. E é que, para a Universi-dade Rural Paulo Freire, a for-mación é “unha ferramenta clavepara asegurar a presenza, a per-manencia activa e crítica e a in-corporación de persoas militan-tes, en especial mozos e mozas,no conxunto das organizacións emovementos sociais e, en espe-cial, nas organizacións labregasque cren que outro mundo é po-sible e necesario, e que se mun-do debe ter rostro labrego”.

Pola nosa banda, participaronnesta Escola de Acción Labregade 2014, Daniel Rodicio, inte-grante da Dirección Nacional doSLG e titular dunha explotacióncunícola n'A Bola (Ourense), eLara Barros, coordinadora danosa organización na comarcade Compostela. Ambos viaxaron

até a Serra de Francia (Sala-manca) para participar, entre o

28 e o 30 de novembro, no en-contro final de avaliación.

A Escola de Acción Labrega forma xentemoza para mudar o mundo dende o rural

FORMACIÓN4Organizada pola Universidade Rural Paulo Freire, levou a cabo un totalde catro seminarios ao longo de 2014 nos que participaron unha vintena de persoas

Por parte do Sindicato Labrego, seguiron esta actividade formativaDaniel Rodicio Fernándeze Lara Barros Alfaro

A idea de fundar Universidade Rural Paulo Freire naceu no III Foropor un Mundo Rural Vivo, celebrado en Navares de las Cuevas (Sego-via) en 2001 e organizado pola Plataforma Rural, e constituíuse le-galmente como asociación no ano 2006. A URPF está inspirada nosmovementos pedagóxicos rurais impulsados dende a InstituciónLibre de Ensino, as Escolas Labregas e o legado cultural do sociólogobrasileiro Paulo Freire; e a súa intención é contribuír a mudar orumbo da sociedade dende os ámbitos da educación e do rural.

Dende a propia URPF, defínense como “o resultado dun procesode resistencia e toma de conciencia do valor da cultura rural. Diversoscolectivos e organizacións, de diferentes comarcas e rexións, que loi-tan por manter vivo o medio rural e as aldeas, a pesares da súa actualdecadencia; por manter vivas as agriculturas, a pesares do seu cons-tante desmantelamento trala imposición do modelo agroindustrial;por manter vivos os nosos ecosistemas, a pesares do seu galopantedeterioro; e, sobre todo, por manter viva a crenza firme de que vivirno medio rural paga a pena”.

Unha universidade nacida do III Foro por un Mundo Rural Vivo

Novembro/Decembro 2014 29 Nº 305 FOUCEMocidade

Autopía neoliberal dun mercado puro eperfecto supón a destrución de tóda-las resistencias colectivas. Conducirá

a un mundo darwiniano onde todos loitencontra todos. Sen embargo, a transición aesta nova forma de liberalismo prodúcese deforma imperceptible, como a deriva dos con-tinentes. Este discurso neoliberal, segundoPierre Bourdieu, é tan difícil de combaterporque dispón de tóda-las forzas dun mundo derelacións de forzas queel mesmo contribúe acrear tal e como é.

O mundo labrego nonalleo a estas forzas e oneoliberalismo ten benengraxado o seu motorde transmisión cara a unmodelo de agricultura edesenvolvemento rural,pois a agroindustria é aencargada de cumprireste papel. Esta decidecomo deben ser as se-mentes, as explotacións,a xenética, os insumos, aalmacenaxe, os trata-mentos farmacéuticos,os pragicidas, a distribu-ción final, a transformación dos produtos,etc. Todo isto ben planificado e maximizando,claro está, os seus beneficios, pero non así asaúde da poboación, a rendibilidade das pe-quenas explotacións, o mantemento dos eco-sistemas, o clima ou as xeracións futuras.

A mensaxe do neoliberalismo é clara:fronte a el non hai alternativa máis aló defantasiosas utopías irrealizables. Así, o “thereis not alternative” que preconizaba MargaretThatcher converteuse en pensamento hexe-mónico e, cada día, son máis os que pensanque fronte á construción do mundo feitapolas multinacionais non hai alternativas.

Construír alternativas, teorizar utopíasreais, vernizar a sociedade de esperanza, em-poderar labregos e labregas e consumidorese consumidoras, derrotar o medo, promoverprincipios de xustiza, ser conscientes dasnosas fortalezas, afirmar e exercer a hexemo-

nía, ser máis fortes que os mercados e defen-der a democracia, son os desafíos aos quenos enfrontamos quen loitamos por derrotara este sistema inxusto. Pero para que teñaéxito o empeño é indispensable a formación,pois xa dicía Goethe: “Non hai nada máis te-rrible que ver a ignorancia en acción”.

Esta foi, pois, a tarefa da “Escola de AcciónLabrega”, una escola creada por diferentes

organizacións do estadoque traballan pola sobe-ranía alimentaria e le-vada a cabo durante to-do este ano e na queparticipou o SLG: a ta-refa de formar xentepara que os labregos elabregas poidamos cons-truír o noso futuro, perobaixo as lentes dos no-sos propios intereses enon baixo os das multi-nacionais. A experienciafoi un éxito e amosou-nos a necesidade impe-riosa de construír dendeas organizacións quetraballamos pola sobe-ranía alimentaria estetipo de escolas, pois dó-

tanos das ferramentas intelectuais e forma-tivas indispensables para poder organizar-nos a múltiples niveis e coñecer dunha ma-neira máis real o mundo rural e labrego.

Traballar en rede con outras organiza-cións irmás para construír unha escola -tantointerna e propia do SLG que nos axude a for-mar o mellor posible aos labregos e labregasda Galiza do século XXI, como externa quenos axude a visualizar e compartir experien-cias e saberes doutras latitudes- propicia quexurda a creatividade, tal e como aconteceueste ano, e tamén que emerxan a esperanzae a fraternidade, necesarias para enfrontaresta loucura colectiva chamada neolibera-lismo. É un xeito de construír dunha maneiraintelixente, consecuente e eficaz as alterna-tivas útiles que nos fagan máis libres, felicese que nos dean un pouco máis de sabedoría.

FIN<

Como formar aos labregos e ás labregas doséculo XXI? Unha experiecia útil e alternativa

O seminario da Serra de Francia foi o úl-timo dunha serie de catro encontros for-mativos de tres días de duración cada un,que se realizaron ao longo de todo o ano ecuxos contidos estiveron baseados naCarta de Compromiso Labrego, que com-partimos con vós a continuación:aUn valor: a ética por riba dos negocios.aUn compromiso: coidar a terra, os ani-mais, os ríos, as sementes, os bosques, osecosistemas, á vez que se producen ali-mentos.aUnha función: producir alimentos sanse nutritivos para a cidadanía.aUnha opción: unha opción de vida antesque unha profesión. Vivir e manter as co-munidades rurais e labregas alí onde pro-duzamos os alimentos.aUnha cultura e unha técnica non neu-tral: a agroecoloxía, a agricultura labregae local.aUnha educación: como práctica de li-berdade que cre no suxeito social comofórmula para transformar a realidade eparta das experiencias propias da persoadentro do seu contexto socio-político. aUn horizonte: a construción da sobera-nía alimentaria, dende o local ao global.aUnha estratexia: manter vivas as cultu-ras e os coñecementos labregos para o ma-nexo da terra, o gando, os ecosistemas, osalimentos, as plantas medicinais.aUnha táctica: defender a terra paraquen a traballa con orgullo, até que estasexa de todos e de todas, ou de ninguén.aUn posicionamento firme e irrenun-ciable: fronte aos cultivos e sementestransxénicas, fronte aos agrocarburantes,fronte aos desertos verdes, fronte á ocupa-ción dos solos de cultivo para urbaniza-cións innecesarias, fronte aos grandescircuítos como autoestradas para favorecero absurdo transporte de alimentos dunhapunta a outra do planeta, fronte á agricul-tura industrializada e o uso de materiasprimas para a súa práctica.aUn inimigo: o neoliberalismo.aUn método de loita: a non violencia e adesobediencia civil.aUns compañeiros e unhas compañei-ras de viaxe: os e as sen terra, os labregose as labregas, os consumidores e as consu-midoras, e tódalas persoas que cren queoutro mundo é posible.aUnha proposta de futuro: a Vía Campe-sina. SEGUE4

Os catorce principios para unha Carta de Compromiso Labrego por Daniel Rodicio,

membro da Dirección Nacional do SLGe participante na Escola de Acción Labrega

“Construír alternativas,teorizar as utopías reais,

vernizar a sociedade de esperanza, empoderar

labregos e labregas e consu-midores e consumidoras,

derrotar o medo, promoverprincipios de xustiza, ser

conscientes das nosas fortalezas, afirmar e exercera hexemonía, ser máis fortesque os mercados e defender ademocracia, son os desafíos

aos que nos enfrontamosquen loitamos por derrotar a

este sistema inxusto.”

30 Novembro/Decembro 2014FOUCE Nº 305Eira

ASESORÍAPARA AS

MULLERESDO RURAL.

Infórmate en calquera oficina

do SLG

Poderán ser obxecto de subvención as seguintes iniciativas:a) Iniciativas de cooperación que ofrezan saídas alternativas ou incremen‐ten o valor engadido dos produtos agrarios e os seus transformados.b) Iniciativas de cooperación que introduzan melloras ambientais en pro‐cesos e tecnoloxías de produción e transformación agroalimentaria. c) Iniciativas de cooperación que permitan o desenvolvemento de fontesrenovables de enerxía de orixe agraria e forestal en Galicia.d) Proxectos piloto enmarcados nalgunha das iniciativas de cooperaciónenumerados nos apartados 1a), 1b) e 1c) do artigo 3 desta orde.O prazo de solicitude remata o 23 de xaneiro de 2015. Máis información,

nas oficinas do SLG.

Axudas para novas tecnoloxías,procesos e produtos nos ámbitos

alimentario, agrícola e forestal

Axudas para cubrir ataques producidos por lobos sobre o gando dende o 1de outubro de 2014 ao 30 de setembro de 2015. Para poder solicitar estasaxudas, hai que notificarlle o ataque á Consellaría de Medio Ambiente nunprazo de 24 horas, chamando ao teléfono 012, habendo 45 días de prazo parafacer a solicitude despois da devandita notificación. Para os danos producidosentreo o 1 de outubro e o 9 de decembro de 2014, hai un prazo de 45 díasnaturais dende a entrada en vigor da orde.

Axudas para para paliar os danosprovocados por ataques de lobos

As explotacións que queiran manterse inscritas no Rexistro de ExplotaciónsAgrarias Prioritarias de Galicia deberán presentar unha declaración respon‐sable de que cumpren os requisitos para ser consideradas prioritarias. Neste2015, teñen de prazo até o 19 de xaneiro. A partir do ano que vén, haberáque facer a declaración dentro dos tres primeiros meses do ano, até o 31 demarzo. Para máis información, achégate á túa oficina comarcal do SLG.

Renovación no Rexistro de Explotacións Agrarias Prioritarias

O SLG empezará 2015 poñendo en marcha cursos de incorporación á acti‐vidade agraria nas comarcas de Compostela, Ordes e Deza. Mentres que ode Compostela estará centrado no sector hortícola, os outros dous estaránorientados ao sector lácteo. Os cursos terán 250 horas de duración, están ho‐mologados pola Consellaría de Medio Rural, e son obrigatorios para calquerapersoa que queira incorporarse a unha explotación agraria.

Na impartición dos cursos imos reforzar a defensa do modelo agrario queperseguimos: producións autónomas (non hipotecadas) e que desenvolvanunha agricultura sostible. Nesta liña, darémoslle aos cursos unha orientaciónagroecolóxica, na procura tamén dunha revalorización do produto para con‐seguir que se remunere o traballo. Dende esta visión, abordaremos dúas es‐pecialidades: o vacún de leite (Ordes e Lalín) e a horticultura (Compostela).

Se desexas máis información ou inscribirte, podes chamar as nosas oficinasde Lalín (986 792 268), Ordes (981 682 908) ou Compostela (981 588 532)

Cursos de incorporación ao agroen Ordes, Lalín e Compostela

O Sindicato Labrego Galego de Lugo desenvolverá, neste 2015, cursos deprevencións de riscos laborais no agro, manipulación de alimentos e incor‐poración de xente nova á actividade agraria. As persoas que estean interesa‐das en seguir algún destes cursos, debe facer a preinscrición chamando ao982 231 154.

LUGO: Cursos de manipulación dealimentos, riscos e incorporacións

Axudas para persoas inquilinas que teñan vivendas arrendadas no marcodo programa Aluga en 2015. As solicitudes poderanse presentar durantetodo o ano, sempre antes do día 10 do mes da data de efectos do contratode arrendamento formalizado ao abeiro do programa Aluga. No caso deprórroga do contrato de arrendamento, a solicitude deberá presentarseantes do día 15 do segundo mes anterior ao do vencemento da vixencia doperíodo inicial ou da correspondente prórroga do contrato de arrenda‐mento. Máis información sobre os requisitos necesarios para optar a estassubvencións, nas oficinas do SLG

Axudas para alugar vivendas

C o m p r a - Ve n d a - T r o c o

Véndese‐Cisterna de xurro de 3.000 li‐

tros con documentación enChantada. (687 806 352 (Xosé Manuel)

Véndense‐Vacas de leite e xovencas con

carta xenealóxica e tódalas ga‐rantías sanitarias da ADSG deMesía.(659 927 961

Véndense‐29 vacas de carne e un touro.

Por cese de actividade. En Xer‐made.(620 364 344 982 501 074

Véndese ‐Tractor Renault 133‐54. Bo

estado mecánico. 130 CV. Prezo:8.500 €. (650 158 948 (Antonio).

Véndense ‐Land Rover Freelander. ‐Limpadora e muíño de trac‐

tor. No Corgo (Lugo). (648 718 864

Véndese ‐Seat Marbella en bo estado.

Zona Betanzos.(626 194 490

Véndese‐Pa para tractor Fiat (4 bote‐

llas dobre efecto con terceirafunción).(610 362 674

Véndese ‐Camión de gando (PMA

3.500 kg) en bo estado. (628 579 310

Véndense‐Rolos de silo e herba seca do

2014. Na comarca do Deza.(647 777 498

Véndese ‐Cuba de leite (tanque de frío)

de 2.300 litros, marca Packo. Tri‐fásica.

‐Sala de muxir de 8 puntosmarca Fullwood. En Friol (Lugo)(982 183 019 / 628 785 466

Véndense‐Vacas bravas do monte.(626 442 294

Véndense ‐Palas de arrastre con trácter,

extractores e paneis de refrixe‐ración dunha explotación de co‐ellos.(678 747 591

Véndense ‐80 Rolos de herba seca.Zona de Baralla(630 906 599

Véndese‐Tractor Ebro 470 con direc‐

ción e dobre embrague. (667 469 962.

Véndese‐Máquina automática de se‐

mentar patacas de 2 regos.‐Máquina de cadea para sacar

patacas de 2 regos.‐Máquina de selección de pa‐

tacas con diversas reixas e dis‐tintos diámetros.

En Quintanas de Hormiguera(Palencia).(607 496 510

Véndese‐Trigo do país pasado pola

limpadora.(981 694 702 (Xosé) Chamar

de 13:00 a 15:00 ou de 20:00 a22:00 horas.

Véndense‐Rolos de silo na zona de

Lugo.(649 147 614

Véndese‐Peugeot 306 1.9 Diesel, en

moi bo estado. No Corgo (Lugo).(696 097 979 (Toño)

Véndense‐Tractor John Deere 2140 con

válvula de freo e cabina de pro‐tección.

‐Tractor John Deere 6200 condobre tracción, cabina de pro‐tección, válvula de freo, 20 mar‐chas e bomba con caudal de110 litros.Na Limia.(660 811 411

Véndense ‐Noces ecolóxicas en Chan‐

tada. (657 805 731

Véndense‐Vaca e becerro de raza Rubia

Galega. No Corgo (Lugo).( 689 752 400

Véndese‐Pa FAUCHEUX con anclaxes,

lista para montar en John Deereserie 40 ou 50 (2040, 2140,2250, 2450, 2650, 2850). Ten 4botellas, monomando e cazo.(600 688 543

Véndense‐Tractor John Deere 2035 en

perfecto estado. 72 CV e simpletracción.

‐Tractor Renault impecable de95 CV e dobre tracción.

En Abadín (Lugo). (606 726 157 / 681 013 529

Véndense‐2 xugos para restaurar en

Trazo (A Coruña).(646 216 622 (Manola)

Véndese ‐Ringleirador Vicon de 4 rodas

e 4,5 metros.‐Espelidor PZ de 5 metros e 4

tambores.‐Aboadora Vicon de 600 qui‐

los.‐Sonsoladores de 5 ganchos

con rodillo.‐Cisterna 3500 litros Coruxo

con peche hidráulico.‐Autocargador de 28 metros

cúbicos e 13 coitelas marca Tatocon peche hidráulico.

‐Sulfatadora de 400 litros econ 10 metros de ancho marcaFitosa.

‐Debulladora de millo mecá‐nica.

‐Remolque para transportarmillo 4.30 x 2.20 x 1.60, congrade para rolos.

‐Vacas e xovencas. Véndese todo por xubilación.

en Moar ( Frades).(981 695 542 / 648 118 865

VéndeseExplotación por abandono de

actividade en Mahía, (Cambás,Aranga):

‐Vacas de leite.‐Sala de muxido Gascoigne de

8 puntos.‐Tanque de leite de 1.600 l.‐18 cornadizas.‐1 silo de penso de 6.000 li‐

tros dividido en 2 cubas.‐Aboadora mecánica Brun de

800 quilos.‐Tractor John Deere 2.850 de

dobre tracción.‐Remexedor de zurro.(608 551 543 / 981 793 513

Véndese ‐Segadora marca Bertolini D. (671 857 097

Véndense‐Becerros e becerras de raza

Rubia para recría. No Covelo(Pontevedra). (626 442 294

Véndese‐Rotoempacadora marca Mo‐

rra 1200 especial.(981 787 679

Véndese ‐Cisterna Comper de 3.000 li‐

tros, no Corgo.(659 341 116

Véndese‐Invernadoiro de 950 m2.

Zona de Silleda.(659 256 190 (Lourdes).

Véndense ‐Cachorros de mastín españolauténticos. (626 194 490 (Paco).

Véndese‐Cisterna de 2.500 litros con

documentación.(618 244 883

Véndense‐40 rolos de herba seca. (610 422 878

Véndese ou arréndase con de‐reito a compra

‐Casa de labranza con historiaen Marcón (Pontevedra) con3.600m2 de horta e viña, froitei‐ras, nogueiras e castiñeiros. A 1Km. do casco urbano de Ponte‐vedra.(607 947 795

Véndense ‐Vacas.‐Uva mencía da Ribeira Sacra

(colleita propia). Zona de Portomarín (660 968 743 e 697 422 304

Véndense‐Rolos de silo e herba seca.(610 472 095

Véndese‐Material de explotación de

coellos por cese de actividade(Gaiolas, silos, extractores, trac‐tor 100 horas…) (678 747 591 / 607 435 078

Véndense ‐Xovencas frisoas próximas ao

parto con carta. En Chantada. (699 638 399

Véndese‐Automóbil Audi A3 de 1999.

Económico. Zona Compostela. (636 154 317

Véndense‐Rolos de silo. (981 793 197 / 639 435 273

Búscase‐Invernadoiro de segunda

man (800‐1.000 m2). Zona Com‐postela. (619 845 371 / 626 356 446

Mércase‐Cadeira de montar. En Vila‐

martin de Valdeorras. Preguntarpor Sindo.(988 300 030 / 606 672 781

Mércanse ‐Becerros de recria de 2 a 6

meses.(689 752 400

Mércanse‐Coleiras ou cangas para vacas. (638 067 100

Mércase‐Segadora de peites para trac‐

tor duns 2 metros de ancho.(988 44 20 57 (Andrés).

Mércase‐Semente de herba. (647 639 010 (Suso).

Mércase‐Invernadoiro de 2ª man.(661 333 837 (Alicia)

Ofrécese‐Persoa para traballar en explo‐

tación gandeira. Técnico Superioren Industrias Agroalimentarias,con experiencia no manexo emuxido de gando de leite. Prefe‐riblemente na provincia da Co‐ruña e a xornada completa.(657 206 753 (María). Cha‐

mar entre entre 9:30 e 18:30.

Para poder anunciarse nesta sección cómpre estar afiliad@ no SLG e comunicar o anuncio a través da súa oficina sindical máis achegada. Os anunciospublícanse durante tres números consecutivos, ao cabo dos cales quitaranse. En caso de que @ anunciante quixera seguir mantendo o seu anuncio,ou para realizar calquera modificación do mesmo, debe poñerse en contacto de novo coa súa oficina sindical para facelo.

VENDAS

COMPRAS

Novembro/Decembro 2014 31 Nº 305 FOUCEEira

EMPREGO

aEn primeiro lugar, parabénspola medalla de ouro na Catade Queixos de Galicia. É a pri-meira vez que levades un pre-mio destas características?

Si. A nosa queixería fundouseen 1991, e nas dezaseis convo-catorias anteriores da Cata nonfora antes premiada. É curioso,porque seguimos a facer o mes-mo queixo de sempre.aE cal é ese queixo?

Aínda que temos outra tec-noloxía e producimos moitamáis cantidade que no pasado,tentamos facer o mesmo queixoque elaboraban as miñas avoas.Elas sacaban un ao día, eu teñoque facer corenta. Non é quesexa unha cantidade moi grandeen comparación con outrasqueixerías, pero xa che obriga amecanizar para poder dar feito.Mais o resultado final é unqueixo moi semellante ao dasmiñas avoas.aE non hai ningún segredopara acadar un resultado fi-nal merecente dese ouro?

Non. Simplemente, tentamosfacelo o mellor posible. A mate-ria prima é de primeira, con lei-te de calidade das granxas dazona, afumámolo con bidueiracomo se facía tradicionalmente,e pouco máis.aO que me dixeches antes,vaia: o queixo das túas avoas.Se cadra, o único segredo é atradición herdada.

Pode ser. Canda nena, lembroa unha das miñas avoas facendoqueixos na casa, pero era poucacantidade e para autoconsumo.Tempo atrás, antes de que eunacese, as miñas dúas avoas ela-boraban máis pezas para ir ven-der ás feiras. Elas facían osmesmos queixos que facemos

agora, o San Simón afumado e oqueixo plano do país, que vénsendo un Arzúa-Ulloa, aíndaque ao estar fóra da área xeo-gráfica desta denominación deorixe non podemos chamalo así.aE como acontece ese saltodende as túas avoas a ti?

Como xa dixen, a queixeríaabrírona meu pai e miña nai en1991. Recentemente, en marzo,tiven que facerme cargo delaporque meu pai tivo que xubi-larse por motivos de saúde; Asíe todo, eu sempre lles axudei noque puiden.aDaquela, non se che fixo es-traño o teu novo traballo.

Non. Na queixería, semprefun eu quen se encargou do pa-pelame e da xestión administra-tiva. A maiores, tamén era euquen ía as feiras nas fins de se-mana, quen contactaba connovos clientes, etc. aÉ dicir, que o de facer quei-xos é só unha das moitas tare-fas que desempeñas.

E iso sen falar das clases deinformática.aClases de informática?

Si. Antes de levar a queixería,daba clases de informática, eagora tento compatibilizar am-bas actividades.aDaquela, ¿eras informáticaantes de queixeira?

E tamén administrativa. Es-tudei as dúas especialidades, eo certo é que ambas disciplinasestanme a ser moi útiles. Eumesma fixen a páxina web daqueixería, e non teño problemapara realizar trámites adminis-trativos a través de Internet,algo que cada vez é máis nece-sario. Mesmo lle boto unha mana outras queixerías de San Si-món con estas xestións.

aAntes, faláchesme das fei-ras e da busca de clientes. Foimoi difícil abrir mercados?

O proceso de comercializa-ción do queixo non só foi difícilao principio. Segue a ser difícilactualmente, cando o levas a lu-gares onde non o coñecen, poisa xente tende a confundir o SanSimón co queixo de Tetilla.Dende este punto de vista, asfeiras son moi útiles para dar acoñecer o produto, para que axente poida degustalo e parapoder falar directamente coaspersoas. Ademais, as feirastamén nos serviron para con-tactar con tendas ás que agoralles vendemos.

aComo ves o mercado dosqueixos? ¿Está moi saturadoou podería ser unha boa saí-da para as explotacións quelle queiran dar máis valor aoleite que producen?

O certo é que hai moitasqueixerías, mais penso que onoso é un sector que aínda nonestá moi explotado. A realidadeé que na Galiza seguimos a mer-car moito queixo que se fabricafóra, polo que poderiamos pro-ducir máis, sen dúbida.

“Tentamos facer o mesmo queixoque elaboraban as miñas avoas”

Cristina Román Candamil4Rexedora da Queixería Don Gabino FOUCECristina leva as rendas da queixería Don Gabino, na parroquia de San Simón da Costa(Vilalba), cun espírito renacentista que lle fai conxugar saberes tan diversos como ainformática co xeito de elaboración herdado das súas avoas, ou o parrafeo en feirascoa exportación a países tan afastados como Noruega ou Emiratos Árabes. Se cadratodo iso confabulouse para que neste 2014, o ano no que colleu as rendas da em-presa familiar, fose galardoada coa medalla de ouro ao mellor queixo de Galicia.

Novembro/Decembro 14305