Advertentie ABN-AMRO

3herfst 2001

Inhoudsopgave ColofonCavia is een uitgave vanStudievereniging VIA voor destudenten en medewerkers vande studies Informatica, Kunst-matige Intelligentie, BIS enSWI. Het blad wordt gratisverspreid.

AdresPlantage Muidergracht 241018 TV Amsterdamtelefoon: (020) 5255520e-mail:cavia@uvastudent.org

RedactieElinor Bakker (hoofdredactie),Arjan Scherpenisse, DaanVreeswijk, Vincent van derNoort en Ork de Rooij.

EindredactieMartijn Stegeman en FrankGeerlings.

AdvertentiesBel voor meer informatie ArjanScherpenisse: 06-51895878 ofe-mail: acscherp@wins.uva.nl

DrukDe Appelbloesem Pers,Amsterdam

AbonementenCavia is gratis voor allestudenten en medewerkers vande Universiteit van Amsterdam.Losse nummers zijn op aanvraagverkrijgbaar via de redactie.Voor meer informatie overabonnementen mail je naarcavia@uvastudent.org

©2001 Studievereniging VIANiets uit deze uitgave magworden gereproduceerd zonderschriftelijke toestemming vanStudievereniging VIA.

Van de voorzitter / RedactioneelDe voorzitter en de redactie zeggen wat.

Introducing: de VIADe nieuwe studievereniging en de bestuursledenworden aan je voorgesteld.

Verslag uit World’s most liveable cityRichard Tee over studeren in Australie.

Het afstudeerprojectTesla ganpat vertelt over haar afstudeerproject.

Bedrijvenloket: van abstract naarconcreetAmbitieus project door Utopics.

De fotocrasherOoit een foto laten crashen? Leer hier hoe!

The ultimate user experienceAmbient Intelligence verhelderd.

De OC InformatiekundeInformatief artikel over het wel en wee van dezeonderwijscommissie.

De komst van de RobotsWe konden het natuurlijk niet maken om deze film niet tereviewen.

Eerstejaarsweekend 2001Alles over het EJW voor wie er niet bij was.

5.

6.

8.

9.

12.

14.

17.

20.

21.

22.

4 cavia

Van de redactieHier is ie dan! De eerste Cavia van het jaar ende eerste Cavia ooit! Want bij een nieuwestudievereniging hoort ook een nieuw blad.

Het duurde een tijdje om hem te maken maaruiteindelijk ligt ons geesteskindje hier openvoor je op tafel. Net als de wijlen On-Line, hetblaadje van studievereniging Panta Rhei, en deheengegane Dirk, het blaadje van studie-vereniging WEIS, zal dit blad weer propvolonzinnige, nuttige, interessante en leukeartikelen staan en proberen we het frequent teverspreiden op de faculteit.

De naam, ja ehm... waarom de Cavia? Tijdensonze talloze vergaderingen waarin wij ter-vergeefs probeerden te brainstormen over eenboeiende naam voor het nieuwe blaadjesprongen er 2 van de vele suggesties naarvoren. Of moet ik zeggen, tijdens die vergade-ring waarin wij onze gedachten lichtelijk overhet onderwerp van een nieuwe naam lieten gaankwamen wij echter maar op 2 suggesties uit:Cavia of Viagra. Natuurlijk was ik voor Viagra.

Maar we zijn nu een grotere studievereniging,en serieus. Bovendien heeft Viagra een slechtenaam gekregen doordat het uitsluitend bedoeldzou zijn voor impotente mannen. Nee, bij eencavia zou iedereen gebaat zijn. Dus werd het deCavia. Verder hoort bij een nieuwe studie-vereniging ook een nieuwe mediacommisie.Hiervoor kunnen wij altijd nieuwe mensengebruiken, dus kom eens langs de VIA kamerals het je leuk lijkt om mee te helpen met deCavia.

Veel leesplezier!

Elinor Bakker,Mediacommisaris

Beste Leden,

‘t is pas enkele maanden geleden dat ik de fusietussen Panta Rhei en WEIS officieel aankon-digde in de OnLine, en ik ben dan ook heel trotsdat ik nu al een stukje mag schrijven voor deeerste editie van het nieuwe verenigingsbladvan VIA: de Cavia. Dankzij de inspanningenvan het bestuur en actieve leden begint na een-vanwege de zomervakantie- moeizame start,alles nu lekker te draaien.

We kunnen alweer terugkijken op een paarleuke activiteiten dit jaar, waaronder deintroductieactiviteiten voor de nieuwe eerste-jaars: een barbecue, bezoekje aan het comedycafe en tot slot uiteraard het eerstejaars-weekend, wat ook dit jaar, ondanks het slechteweer, een groot succes was. Ook hebben weSARA bezocht, met uiteraard de virtual realitycave, en heb je al kunnen genieten van een paargratis borrels in de VIA kelder. Maar er staannog een heleboel leuke activiteiten op hetprogramma, dus hou de nieuwe website, jemailbox en de posters in de gaten!

Het bestuur is nog druk bezig om de nieuwevereniging op te zetten, maar we verwachtennog voor het einde van het jaar de verenigingvolledig operationeel te hebben, en dat is maargoed ook, want in januari vindt alweer debestuurswissel plaats. We zijn nog op zoek naarnieuwe bestuursleden voor het bestuursjaar2002, dus heb je interesse in een bestuurs-functie, wil je graag actief worden in een van devele commissies van VIA, of wil je zelfs eencommissie leiden, kom dan een keertje langs inde VIA-kamer op de 1e etage van het Euclidesgebouw (Kamer P.117) of stuur een mailtje naarhet bestuur (via@science.uva.nl). Meerinformatie over de bestuurswissel kun je innovember in je inbox verwachten.

Tot slot: 10 jaar geleden zijn de verenigingenPanta Rhei en WEIS opgericht, beiden met eeneigen doelstelling, en beiden ook voor eenandere groep studenten. De universiteit zitechter niet stil, en de verenigingen gelukkig ookniet, zodat het nu, tien jaar later, tijd is voor watnieuws. Een nieuw onderwijsinstituut, eennieuwe studie, en nu dus ook een nieuwevereniging. Ik wil graag de oud-bestuursleden

Van de voorzitter en de actieve leden van Panta Rhei en WEIS bijdeze hartelijk bedanken voor hun geweldigeinzet en prestaties de afgelopen tien jaar, en ikhoop dat we in 2011 met net zoveel tevreden-heid en bewondering kunnen terugkijken optien jaar VIA.

Namens het VIA-bestuur,

Jair Hokstam,Voorzitter

redactioneel

5herfst 2001

Introducing: de VIA“Panta Rhei” zullen we maar zeggen, ofwel “alles stroomt”, en dit in gedachten nemend, zijnonlangs de twee WEIS-e studieverenigingen Panta Rhei en WEIS gefuseerd tot een nieuwevereniging: VIA. Dit staat voor Vereniging Informatiewetenschappen Amsterdam, en deze vereni-ging zal in de toekomst de studenten Informatiewetenschappen aan de UvA bedienen.

“Een nieuwe vereniging, een nieuwe toekomst”. En een nieuwe toekomst betekent nieuwe kansen.De VIA zal doorgaan met de activiteiten die de oude verenigingen al organiseerden, zoals lezin-gen, borrels, studiereizen, bedrijfsbezoeken, feesten, boekenverkoop, weekends, enzovoorts. Ookgaat de VIA zich in de toekomst meer richten op het onderwijs zelf, waarbij je kunt denken aan dereeds bestaande tentamenbank, bijlesbank, maar ook deelname in de opleidingscommissies, eneen rol als ombudsman voor studenten.

Omdat de studievereniging halverwege het jaar is opgericht heeft de VIA op dit moment eeninterim-bestuur. Het bestuur bestaat uit 10 personen. Op de volgende pagina’s stellen we demensen van het bestuur aan je voor. Ondanks dat deze mensen maar een half jaar actief zullen zijnin deze formatie zullen zij zich volledig inzetten voor de inrichting van de nieuwe vereniging en hetjullie natuulijk zoveel mogelijk naar de zin maken!

Wij wensen jullie alvast een fijn jaar toe en hopen iedereen binnenkort te mogen verwelkomen opeen van onze borrels,

Niels Roosen,Secretaris

Niels Roosen - secretaris

Niels "Arnie" Roosen, 2e jaars Informatica, isde secretaris van VIA. Na 2 keer uitgeloot te zijnvoor de studie geneeskunde en een jaar alssysteembeheerder bij een bedrijf te hebbengewerkt, bedacht hij dat geneeskunde mis-schien wel niet de goede keuze was en beslootInformatica te gaan studeren. Aldaar maakte hijkennis met de WEIS en vond het er zo gezelligdat hij maar secretaris werd. Aangezien hijvoorlopig nog niet van plan is de VIA teverlaten zul je hem zeker nog tegenkomen opborrels en feesten, of misschien zijn geratel ophet toetsenbord aanhoren tijdens vergaderin-gen, als je mee komt helpen bij de VIA!

Jair Hokstam - voorzitter

Na een jaartje econometrie te hebben gepro-beerd is Jair is alweer een paar jaar met plezierbezig met zijn studie SWI. Hij heeft zijn studie-tijd wat verrijkt door in het bestuur van PantaRhei te gaan. Dit is zo goed bevallen dat hij ookdit jaar wel weer een bestuursfunctie zou willenbekleden. Hij is dan ook erg blij hiervoor demogelijkheid te krijgen, als voorzitter van deVIA. Omdat VIA pas een paar maanden bestaatmoet er nog een hoop gebeuren, en om dezenieuwe vereniging samen met de anderebestuursleden op te bouwen is daarom eenbehoorlijke uitdaging, maarja, als het geenuitdaging was, zou het ook niet leuk zijn…

de vereniging

6 cavia

Uri Roos - commerciële zaken

Uri Roos is na zijn VWO direct door gegaan metSWI. Vorig jaar zat hij in het bestuur van PantaRhei. Hij nam daar commerciele zaken op zich.Ook in het interimbestuur van VIA vervult hijdeze rol. Op dit moment is hij samen met ArjanScherpenisse druk bezig om alle contracten metbedrijven rond te krijgen zodat ook dit jaar erinteresante bedrijfsbezoeken, gastcolleges,borrels en leuke activiteiten samen met bedrij-ven kunnen worden georganiseerd.

Elinor Bakker - media commisaris

Elinor Bakker is student SWI en AI. Hoewel zebegonnen is met SWI, heeft ze daarna de eerste2 jaar AI gedaan waarna ze nu weer SWI doet,dus eigenlijk een combinatie van de twee. SindsFebruari dit jaar is ze actief als mediacommisarisvan de WEIS en nu ook van de VIA. Alsmediacommisaris is zij verantwoordelijk voorhet blaadje van de VIA, de Cavia. Een van haargrootste hobbies is dan ook het schrijven vanverhalen, artikelen en stukjes proza. Alsbijbaantje is zij actief als practicumassistent. Zijgaat proberen de Cavia leuk en interessant temaken samen met de leden van demediacommisie.

Inger Blok - vice-voorzitter

Na het VWO ben ik Informatiekunde/SWI gaanstuderen, het leek mee een leuke studie door decombinatie van verschillende vakgebieden,zoals informatica en psychologie. Sinds vorigjaar ben ik bestuurslid, eerst secretaris vanPanta Rhei en nu dus vice-voorzitter van VIA,wat overigens prima bevalt. Naast het studerenwerk ik bij een makelaarskantoor in Bloemend-aal, sport ik en speel ik af en toe wat gitaar. Metmijn functie binnen het bestuur van VIA hoopik vooral ervaring op te doen op het gebied vanbeleidsvoering en organisatie van o.a. evene-menten.

Sander Kottman - eerstejaars commisaris

Ik ben Sander Kottman, al weer zesde jaars AI,maar nog steeds van plan een keer af te stude-ren. Ik ben in 1999 in het WEIS bestuur begon-nen als PR-Functionaris, met name om decontacten met het bedrijfsleven te verbeteren.Vervolgens ben ik bij de WEIS vice-voorzitteren eerstejaarscommissaris geweest, het laatsteheb ik ook nog even afgemaakt bij de nieuwevereniging en heb me o.a. bezig gehouden metde organisatie van het eerstejaarsweekend ende barbecue . In het nieuwe VIA bestuur zal ikme met name met onderwijstaken van devereniging bezighouden. Het is de bedoelingdat de nieuwe vereniging zich meer met hetonderwijs gaat bemoeien dan in het verledenhet geval was.

de vereniging

7herfst 2001

Maaike Limper - activiteiten coordinator

Op het bruisende EJW van het jaar 1999 leerdeMaaike Limper kennis maken met destudieverening voorheen bekend als WEIS.G1ëeinspireerd door de vrije, blije studerendemensen aldaar besloot zij de vereniging eenkorte tijd later te verblijden met haar aanwezig-heid als Feestcommisaris. Het jaar daarna werdzij zelf voorzitter! In het hedendaags bestuurdraagt zij haar steentje bij aan het veraangena-men van het studeren via haar functie alsActiviteiten-coordinator. "Jee! Ik wil maar evenmelden dat studeren eigenlijk best okee is. Janatuurlijk is het belangrijk om je vakken te halenenzo, maar vergeet niet tussendoor regelmatigte relaxen! En oh ja wees lief voor elkaar!"

Ork de Rooij - penningmeester

Hoi lezenden, ik ben Ork de Rooij, derdejaarsAI, en waarschijnlijk kennen jullie me als diepersoon met het fototoestel. Da's een uit dehand gelopen hobby van me maar wees nietbang >:-) Op dit moment zit ik in het bestuurals penningmeester, wat me, afgezien van allerekeningen, incassobureaus en andere zaken,uitstekend bevalt. Afgezien daarvan zou ik echtniet economie willen studeren, want AI is eenleuke studie, en ik kan me er prima vermaken.Owja, ik wil nog zeggen dat jullie vooral ookeens een kijkje moeten (blijven) nemen op dewebsite waar ik m'n foto's pleur:http://smoelen.mine.nu/

Arjan Scherpenisse - commerciële zaken

Arjan is derdejaars student KunstmatigeIntelligentie. Hij is direct na het VWO gaanstuderen, en na anderhalf jaar een beetje bij deWEIS te hebben rondgehangen besloot hij omeen bestuursfunctie te gaan vervullen, namelijkdie van PR functionaris. Na de fusie deelt hijdeze leuke functie met zijn voormalig-PantaRhei-compaan Uri. Voor het komende jaarzoeken we nog een persoon die ons actief bijdeze taak zou kunnen ondersteunen dus voel jeje geroepen, loop dan eens binnen in de VIA-kamer of -kelder.

Rik Willemsen - penningmeester

Ik ben Rik Willemsen en ik ben 20 jaar oud. Nahet VWO in Heemstede/Hoofddorp afgerond tehebben zit ik nu met veel plezeir in mijn derdejaar van de studie Bedrijfsinformatiesystemen.In het studiejaar 2000/2001 ben ik binnenstudievereniging Panta Rhei actief geweest alspenningmeester en ik freewheelde wat bij alscommercieel manager onder leiding van UriRoos. Nu Panta Rhei met WEIS is gefuseerd totVIA bekleed ik samen met Ork de Rooij totjanuari de functie van penningmeester.

de vereniging

8 cavia

Afgelopen semester heeft student Richard Teein Australië gestudeerd. Een kort verslag vanzijn belevenissen.

De voorbereidingDe voorbereidingDe voorbereidingDe voorbereidingDe voorbereidingStuderen in het buitenland. Het is een mogelijk-heid die vele studenten wel eens overwogenhebben. Vaak blijft het echter daarbij. Leuk idee,maar er zijn meestal honderd-en-één redenen omuiteindelijk toch van zo’n idee af te zien. Ikbesloot toch de stap te wagen. Studievertraginghad ik niet en de keuze tussen een half jaarNederland of een half jaar Australië was gauwgemaakt.Voor je eenmaal op je plaats vanbestemming bent, moet er natuurlijk wel het eenen ander geregeld worden. De voornaamstedrempel hierbij is het selectieproces van deUvA. Belangrijk is dat je wel een beetje redelijkecijfers gehaald moet hebben (7 of hogergemiddeld). Vervolgens is het de bedoeling datje aan kunt geven waarom nou juist jij inaanmerking denkt te komen voor een dergelijkeuitwisseling. Ook is er een aanbevelingsbriefvan een docent nodig. Als dat allemaal geregelden goedgekeurd is, kan je op pad. Het is ookhandig verschillende stichtingen en fondsenaan te schrijven. Deze beheren allerlei potjesmet geld die verdeeld moeten worden. Als jijkan aantonen dat je in aanmerking komt vooreen beurs, kan het bij elkaar gesprokkeldebedrag aardig oplopen. Met een beetje moeite ishet zeker wel mogelijk de kosten van je ticket eruit te slepen.

De bestemmingUiteindelijk ben je er dan. In mijn geval was datdus Melbourne, na Sydney Australië’s grootstestad. Ik had 2 redenen om voor The Universityof Melbourne te kiezen. Allereerst de stad zelf.Van verschillende vrienden met Australië-ervaring had ik gehoord dat Melbourne eenleukere, gezelligere stad is dan Sydney. Sydneyis vooral erg groot, groots en druk, een echtewereldstad. Melbourne is ook groot (met meerdan 3 miljoen inwoners toch nog 4x zo groot alsAmsterdam), maar minder hectisch, mindergejaagd dan Sydney. Het is enkele jarengeleden niet voor niets tot World’s mostliveable city uitgeroepen, een onderscheidingwaarmee de universiteit potentiële uitwisseling-

studenten probeert te lokken. Leefbaar isMelbourne ook zeker: lage huurprijzen, lageetensprijzen (je kan lekker uit eten voor eentientje) en vriendelijke mensen. De andere reden

voor mijn keuze voor Melbourne was deuniversiteit. Het onderwijssysteem in Australiëis een stuk hiërarchischer dan in Nederland.Waar in Nederland alle universiteiten min ofmeer van dezelfde kwaliteit zijn (er is niet zoietswat unaniem geldt als ‘de beste’ universiteitvan Nederland. Toch?) is dit in Australië niet zo.The University of Melbourne wordt gezien alsbehorende tot de beste 3 van Australië en staatook in de top 10 voor de regio Asia-Pacific.

De universiteitDe universiteitDe universiteitDe universiteitDe universiteitMijn hoge verwachtingen werden gelukkig ookwel waargemaakt. De vakken die ik volgdewerden zonder uitzondering gegeven doorgemotiveerde, boeiende docenten (dat heb ikop de UvA wel eens anders meegemaakt). Ookde studenten waren een stuk actiever, quainbreng tijdens de werkcolleges (ook hier geldtdat mijn ervaringen hier niet helemaal hetzelfdezijn…).De universiteit had ook een campus, bijmij voorheen alleen bekend uit films. Die vanMelbourne was groot, groen en schoon. Zogroot zelfs dat een wandeling van het ene eindnaar het andere van de campus wel een half uurin beslag kon nemen.Het studeren zelf is mijzeker niet tegengevallen. Aanvankelijk zijn al dienative english speakers toch wel een beetjeintimiderend. Voordat ik aan mijn uitwisselingbegon was ik niet ontevreden over mijn Engels,maar er is natuurlijk een verschil tussen ‘lekker-op-vakantie-Engels’ en ‘een-discussie-metzinnige argumenten-voeren-Engels’. Die laatstevorm heb ik intussen iets meer onder de knie.Hetzelfde geldt voor het schrijven. Het lezen inhet Engels was natuurlijk geen probleem, omdatvrijwel al mijn literatuur bij de UvA Engelstalig

Verslag uit World’s most liveable city Richard Tee

studeren

Studeren in het buitenland

Naam: Richard TeeStudie: Informatiekunde - SWI (4e-jaars)Buitenland-ervaring: Finland, Australië

9herfst 2001

was. Een zinnig essay in academisch Engelsschrijven is een andere zaak en was in het beginzeker wel een uitdaging. Gelukkig is ook datuiteindelijk goed gekomen: enkele dagengeleden kreeg ik mijn cijfers terug en (hoerahoera) blijkt dat ik al mijn vakken gehaald heb.

TTTTTenslotteenslotteenslotteenslotteenslotteHet klinkt misschien als een cliché, maar hetklopt wel: zowel op persoonlijk als academisch

gebruikt om software componenten in verschil-lende talen met elkaar te laten communiceren.Hierdoor wordt het mogelijk om applicaties tebouwen, waarvan de verschillende functionali-teiten geschreven zijn in de daarvoor beste taal.Onze opdracht was het onderzoeken van demogelijkheden voor het toevoegen van eenHelp Authoring Tool (HAT) aan de ToolBus, diehet creeeren van een help systeem voorToolBus applicaties, zo makkelijk mogelijkmaakt. Tijdens het vooronderzoek hebben webestaande HAT’s bekeken. We merkten dat eenHAT opgedeeld kon worden in twee stukken,een generator en een viewer. De generator helpteen schrijver bij het schrijven van een helpsysteem, door bijvoorbeeld automatisch eeninhoudsopgave of een alfabetische index vansleutelwoorden te genereren voor een verzame-ling help informatie. Een generator genereerthelp systemen in een specifiek formaat, datherkend wordt door een viewer. Een viewerzorgt ervoor dat een help systeem geïntegreerdkan worden met de bijbehorende applicatie entevens bekeken kan worden door gebruikers.Geen van de HAT’s die we tegenkwamendraaiden onder UNIX. Omdat ToolBusapplicaties momenteel alleen draaien onderUNIX, konden we dus geen gebruik maken vaneen bestaande HAT. Er bestaan echter wel eenaantal viewers die draaien onder UNIX. Een vanonze mogelijkheden was dus het bouwen vaneen generator die help systemen genereert ineen formaat dat herkend wordt door een UNIXviewer. Onze tweede mogelijkheid was hetontwerpen van een compleet nieuwe HAT,bestaande uit een generator die help systemengenereert voor ToolBus applicaties en een

Het afstudeerprojectNa 6 jaar VWO was het eindelijk zover, ik gingstuderen. Op zoek naar avontuur en uitdaging,koos ik voor een studie waar ik niets van afwist, namelijk Informatica aan de UvA. Hoewelde studie me beviel, voelde ik me niet echt opmijn plek, mede doordat de mannen-cultuur en“ieder voor zich” mentaliteit van mijn nieuweomgeving ontzettend verschilde van degemengde cultuur en vriendschappelijkementaliteit op mijn middelbare school en werk.Ik realiseerde me dat switchen naar een anderestudie daar geen verandering in zou brengen.Om mijn nieuwe omgeving beter te begrijpen,besloot ik tijd te gaan steken in bezigheden alsde opleidingscommissie Informatica, hetTrimester Respons Systeem, het aansluitings-programma VWO-UvA, het IMC (een weekend-school) en allerlei andere activiteiten alsvoorlichtingen binnen en buiten de UvA. Endat werkte. Al snel voelde ik me helemaal thuisop de faculteit, waardoor de motivatie voor mijnstudie met sprongen vooruitging.

Ik koos voor de studierichting Programmatuur,omdat de vakken in deze richting me meeraanspraken dan de vakken in de Theoretischeof Technische richtingen. Tijdens het zoekenvan een stage plek die aansloot bij mijnafstudeerrichting keek ik aanvankelijk alleen inhet bedrijfsleven, grotendeels omdat mijntoenmalige baan als junior project manager ineen software bedrijfje me wel beviel. Eén vanmijn docenten raadde me echter aan om eenstagepleplek in de wetenschappelijke wereld tezoeken, zodat ik naast het bedrijfsleven ookeens de andere kant zou zien. Na veel dubbenbesloot ik zijn advies op te volgen en samen

Tesla Ganpat

studeren

vlak heb ik een hoop geleerd van mijn verblijf inAustralië. Ik kan een uitwisseling in het buiten-land dan ook iedereen aanraden. Heb je definanciële mogelijkheden en de tijd en overweegje een uitwisseling, ga dan! Het is een hoopgeregel en gedoe, maar uiteindelijk echt demoeite waard.

Advertentie KPMG

11herfst 2001

We kozen uiteindelijk voor de tweede mogelijk-heid. We ontwierpen en bouwden een HAT diewe TBHelp noemden. TBHelp bestaat uit eengenerator die schrijvers helpt bij het genererenvan help systemen voor ToolBus applicaties.Deze generator bevat o.a. functies voor hetautomatisch genereren van een index en eeninhoudsopgave, het automatisch toevoegenvan full-text zoek mogelijkheden en het tussen-tijds bekijken van een help systeem dat wordtgegenereerd. De viewer zorgt ervoor dat helpsystemen geïntegreerd kunnen worden metToolBus applicaties. Afhankelijk van het berichtvan de ToolBus applicatie, wordt het helpsysteem of een specifiek help onderwerp vanhet help systeem geopend in een browser.

Ik heb me wel eens afgevraagd wat me inhemelsnaam bezielde toen ik een studie alsInformatica koos, maar achteraf kan ik er alleenmaar blij mee zijn. Ik vond mijn stageperiode,net als de rest van de studie, een aaneenscha-keling van leuke (en soms minder leuke),interessante en leerzame ervaringen. En hoewelik geniet van de uitdagingen die komen kijkenbij een wetenschappelijk onderzoek, trekt hetdynamische bedrijfsleven me op dit momentmeer aan. Maar ja, de toekomst is onzeker. Mijnstage partner en ik hebben het er wel eens overgehad om op eigen houtje door te gaan met deontwikkeling van TBHelp en niet al onzehuidige aanbiedingen komen uit het bedrijfsle-ven, dus wie weet wat de toekomst brengt!

studeren

12 cavia

Peter Janssen is als ICT-architect bij OrdinaPublic Utopics betrokken bij het opzetten vaneen standaard voor een virtueel bedrijvenloket,een initiatief van het Ministerie van Economi-sche Zaken. Een ambitieus project dat meervoeten in aarde heeft dan oorspronkelijk werdgedacht. Ordina zette samen met de klant eenstip op de horizon: daar willen we uitkomen.Nu wordt de route verder uitgezet.

Het aanbod van diensten die publiekedienstverleners leveren aan ondernemers ismomenteel sterk versnipperd. Ondernemersmoeten hun zaken bij verschillende lokettenregelen. Wie bijvoorbeeld een bedrijf wil startenmoet eerst naar de Kamer van Koophandel omzich in te schrijven in het Handelsregister,vervolgens naar de Belastingdienst voor eenBTW-nummer en daarna naar de gemeente voorde benodigde vergunningen. Bovendien moetje als ondernemer ook nog zorgen dat je alles inde juiste volgorde doet anders moet je nog eensterug naar loket X. Omslachtig, tijdrovend enbepaald niet klantvriendelijk. Die situatie wil hetministerie verbeteren door een gemeenschappe-lijk Bedrijvenloket in te richten. Daarin participe-ren verschillende publieke dienstverleners meteen geïntegreerd productenpakket, afgestemdop de vraag van ondernemers. De participantenzijn Gemeenten, Kamers van Koophandel, deBelastingdienst, het ministerie van Binnen-landse Zaken en Koninkrijksrelaties en hetministerie van Economische Zaken.

Twee sporenIn regionale projectteams, de zogenaamdevoorhoedeprojecten, worden momenteel toolsontwikkeld die noodzakelijk zijn om tot eengeïntegreerd dienstenaanbod te komen. Eenvan die instrumenten is een virtueel bedrijven-loket. “Op de beurs ICT & Overheid kwamen wein contact met het voorhoedeproject Noord-West Holland,, die nog een partij zochten voorde realisatie van een functioneel prototype voorhet virtuele bedrijvenloket”, vertelt PeterJanssen. “Er lag al een functioneel ontwerp, dushet was een technisch gerichte vraag die opons af kwam.” De offerteaanvraag werd doorhet eGovernment kenniscentrum echter nietopgepakt als een uitsluitend technisch vraag-

stuk. “Wij hadden het idee dat er meer kwestiesspeelden. Er lag een vraag verscholen achterhun vraag”, zegt Peter. “Wat de klant feitelijkwilde ontdekken is wat er bij zo’n virtueel loketallemaal komt kijken, en hoe je de wereld achterhet loket kan informatiseren. In onze offerte zijnwe daarom van twee sporen uitgegaan: deontwikkeling van een functioneel prototype,maar ook het uitwerken van een architectuur.We hebben de klant ervan kunnen overtuigendat dit de beste route was en dat heeft geresul-teerd in de opdracht voor Ordina.”

Multi-disciplinair teamIn zeer korte tijd wist Ordina uit de verschil-lende werkmaatschappijen een team te formerendat de verschillende aspecten van de probleem-stelling kon tackelen. Onder leiding van Gerardvan Heusden (directeur Ordina Public Utopics)die de rol vervult van management consultantwerden steeds die competenties ingezet die opdat moment nodig waren. Voor de noodzakelijkemateriekennis hebben we bijvoorbeeld GeertReinders erbij gehaald, business consultant vanOrdina Public in Groningen. “Zo’n multi-disciplinair team is nodig bij deze ingewikkeldeklus, juist omdat de klant zelf nog midden in eenontdekkingsfase zit. Je hebt mensen met kennisvan de business nodig en mensen die datkunnen vertalen naar ICT. Het complexe aan ditproject is dat je te maken hebt met een samen-werkingsverband tussen een aantal organisa-ties. Die hebben wel een gemeenschappelijkdoel geformuleerd, maar dat is nog vrij abstract.De kunst is om van deze abstracte plaatjes naarconcrete oplossingen te komen”, zegt Peter.“Daar ben ik goed in. De uitdaging is om deambities van de klant op de beste de manier inte vullen.”

VraaggerichtUitgangspunt van het project is om tot vraag-gerichte dienstverlening te komen. Dus als eenhorecaondernemer zich meldt aan het loket metde vraag: “Mag ik mijn terras uitbreiden?”, dater dan ook een samenhangend antwoord komtdat afkomstig is van verschillende betrokkenparticipanten. In het prototype wordt gewerktmet enkele voorbeeldvragen. Uit het vraag-patronenonderzoek dat het voorhoedeproject in

Bedrijvenloket: van abstract naar concreet

werken

13herfst 2001

Groningen heeft laten uitvoeren blijkt dat erruim 700 kwesties zijn waar ondernemers meekunnen zitten. Het doel is om eind 2001 80%van de vragen via het virtuele loket te kunnenbeantwoorden. Dat betekent natuurlijk nogalwat voor zowel de productontwikkeling als deonderliggende ICT-architectuur.

Mid-officeVan meet af aan was het duidelijk dat het mid-office concept van Ordina een goede oplossingzou kunnen bieden voor zowel de organisatori-sche als de technische problematiek. Met eenmid-office wordt het mogelijk om een koppelingte leggen tussen verschillende back-offices vande participanten met allerlei typen loketten vanelektronische tot fysieke balies. Ook de regiedie nodig is om tot geïntegreerde dienstverle-ning te komen, vindt plaats in de mid-office. Hetgaat daarbij o.a. om samenstelling van eendigitale productcatalogus die is afgestemd opde vragen van ondernemers, het opbouwen vankennis van de markt en producten, het managenvan processen achter de dienstverlening en hetsturen van de cultuurverandering die nodig is

voor vraaggerichte dienstverlening. “Juist indeze situatie is dit het ideale concept”, lichtPeter toe. “Je hebt te maken met een aantalorganisaties die in een bepaalde mate zelfstan-dig willen zijn. Aan de andere kant zien ze welde noodzaak om gemeenschappelijk dingen tegaan doen. Dit concept biedt die flexibiliteit.”

Er ligt inmiddels een concrete ICT-architectuurvan Peter’s hand waarin de richting duidelijk isuitgezet. “We zullen concessies moeten doen inwat we op korte termijn gaan realiseren. Wezetten wel het ideaalplaatje neer, een stip op dehorizon waar we heen willen. Alles wat we gaandoen staat in dat licht. Misschien zijn erhonderd tussenstapjes nodig, maar we gaan weldie kant op. Dat moet je dat steeds voor ogenhebben.”

InformatieOrdina Public Utopics is gevestigd te Leusdenen telt 31 medewerkers en 6 afstudeerders (juli2001). Kijk voor een uitdagende afstudeer-opdracht op www.utopics.nl.

werken

14 cavia

De FotocrasherTegenwoordig hebben steeds meer studenteneen bijbaantje. Of het de studenten nou te doenis om status, geld of het verdrijven van verve-ling, één ding is zeker: als moderne studentkun je niet meer zonder al dan niet goedverdienende contacten in de wereld waargewerkt wordt. In de al bijna succesvollerubriek ‘Winst’ kijken we hoe studenten aanonze ‘WINS’-faculteit, hun bijbaan en hunstudie combineren. Vandaag in Winst eeninterview met Vincent v.d. Noort, student wis-en natuurkunde en professioneel fotocrasher.“Ongevraagd op andermans vakantiefoto’sverschijnen zie ik als de ultieme bevestigingvan mijn bestaan”.

We hebben afgesproken in restaurant “De hoopop de Swarte Walvisch” bij de Zaanse Schansin Zaandam. Tussen de honderd jaar oudegroene huisjes, de talloze authentieke molensen de nog veel tallozerehordes touristen ligt hieréén van de sjieksterestaurants van de regio.“Eigenlijk ben ik principieeltegen restaurants waar jeverplicht een stropdasdient te dragen”, zegt hij met een verontschuldi-gend lachje als we elkaar gevonden hebben,“maar ik dacht: misschien moet ik nog eendemonstratie geven, en dan is dit wel deperfecte locatie”. Wie hem hier zo ziet zitten, ineen constante, verloren maar niet opgegevenstrijd met de slecht zittende schoudervullingenin zijn iets te grote jasje, zou niet vermoeden dathier de man zit die hoogst persoonlijk hetfotocrashen wereldwijd op de kaart heeft gezet.

Hoe lang doe je dit werk al?

“Nou ja, even kijken, het hangt er vanaf hoe jehet bekijkt. Ik bedoel, als werk, echt dat je zegt:als werkt, dat ik er voor betaald enzo, met geld,dat is misschien een jaar. Of twee. Maar eigen-lijk doe ik het toch primair als hobby. Zekerhistorisch gezien, maar eigenlijk nog steeds, ishet toch eigenlijk vooral een soort hobby diezeg maar via een vloeiende lijn in een soort ja,noem het maar werk, is overgegaan.

(stilte)

Ja, ik eeh, ik kan wel vertellen hoe ik er oor-spronkelijk mee begonnen ben, als het uinteresseert?”

Graag.

“Goed.” (neemt een hap, eet zijn mond leeg enbegint). “Ik zal denk ik een jaar of tien geweestzijn, iets ouder kan ook, toen ik hier, op dezelfdeZaanse Schans rondliep... ik weet het nog als dedag van gisteren. U moet weten, of dat is umisschien wel opgevallen, dat hier op deZaanse Schans altijd grote busladingentouristen rondlopen. Vooral uit Japan. Ik weetniet of daar een bijzondere interesse bestaatvoor hoe men hier in de Zaanstreek honderdjaar geleden leefde of dat er gewoon bij toevalooit een soort sfeer ontstaan is van: “als je opreis door Europa niet op de Zaanse Schansgeweest bent, heb je eigenlijk niet geleefd”,

zonder dat daar nou echteen reden voor is, maarhoe dan ook: (neemt weereen hap, en eet zijn mondleeg) al die mensen nemendus foto’s.

“En ik liep daar dus, opmijn tiende, een beetje rond te kijken naar diegroene huisjes en na te denken over het levenin het algemeen, toen ik plotseling geschreeuwachter mij hoorde. Wat bleek nou het geval: (hijsteekt nog een hap in zijn mond, en vervolgt alshij die op heeft): het bleek dus dat ik perongeluk door een foto die iemand van eengroep andere mensen voor zo’n molen maakte,gelopen was. Eigenlijk ook al een behoorlijkabsurd idee hè? Iemand trekt een denkbeeldigelijn van zichzelf naar die andere mensen. Eenvolkomen hypothetische lijn, niemand kan hemzien, nog abstracter dan de datumgrens. En ik,die geen idee heeft dat die lijn bestaat of wat erzich verder überhaupt nog meer voor waani-deeën in het hoofd van die man afspelen – ikwist goedbeschouwd helemaal niet dat die heleman zelfs maar bestond, tot hij begon teschreeuwen – ik die dus kortom van kind nochkraai geen kwaad wist, verpest dus alles doorop het goede moment over die volkomendenkbeeldige lijn heen te stappen. En niet

“Ongevraagd op andermansvakantiefoto’s verschijnen zieik als de ultieme bevestigingvan mijn bestaan”

Vincent v.d. Noort

werken

Advertentie philips

16 caviawerken

zomaar alles, maar echte concrete dingen. Wantdie foto was dus genomen. En een foto, zoals uweet, dat is echt een tastbaar ding. Met papieren zo. Dat kun je vastpakken. Een volkomenwaanzinnig idee natuurlijk!

“Hoe dan ook,” (vervolgt hij als hij merkt dat hijniet de bijval krijgt waar hij op gehoopt had)“...het toeval wilde dat die foto gemaakt werdmet zo’n Pollaroid-camera. Ik weet niet of diedingen nog bestaan? Dat je zo op een knopjedrukt en dat er dan aan de achterkant zo’npapiertje uitkomt wat dan opdroogt, zodat je naeen tijdje kan zien wat er kort geleden daarvooris gebeurd. Dus die man zat opeens met eenfoto waar buiten zijn molen en die groepmensen opeens ook ik opstond. Tussen hem endie groep mensen zeg maar. En hij riep of ik wegwilde gaan, en dat die foto nu onbruikbaar was,en dat ik hem wel mocht hebben... Of hij gooidehem op de grond, dat kan ook, dat weet ik nietprecies meer. In elk gevalraapte ik hem op en keekernaar. En toen ik mezelfdaar zo zag staan...al washet alleen maar de zijkantvan mijn achterhoofd... opdie foto genomen vandoor en voor mensen die ik niet kende en nooitzou kennen, gaf me dat zo’n bijzonder gevoel...alsof ik, alsof ik...ja...bestond. Ik kan het nietanders uitleggen. Het was onbeschrijflijk. Ik hadnog nooit zoiets meegemaakt. Ik was er nogdagen kapot van.

“En later ging ik steeds meer naar dat gevoelterugverlangen. Af en toe ging ik wel naar deZaanse Schans terug, zeker toen ik voor mijntwaalfde verjaardag een mooie fiets hadgekregen, en dan probeerde ik onopvallenddoor mensen hun foto’s heen te lopen. Maardat had, zeker in het begin, weinig succes. Ikliep namelijk een beetje zoals je stripfiguren nogwel eens ziet doen. Heel langzaam, quasinonchelant, een beetje schuin de andere kantop in de lucht kijkend en bovenal natuurlijkfluitend. Maar daar red je het hier niet mee. Demensen wachten gewoon tot je voorbij bent.Later, toen ik een jaar of veertien was, durfde ikvaak al enige tijd naast zo iemand te gaan staanwachten om dan op het moment dat ik dacht dathet goed was heel hard tussen de camera en het

object door te rennen. Ik denk dat er niet veelvan die foto’s gelukt zijn: als ik er al opsta is hetals vage vlek. Naarmate ik ouder en brutalerwerd, beseft ik ook meer dat het helemaal niet zoverdacht is om uren lang naast iemand te gaanstaan. Iedereen staat daar stil, namelijk. Rondmijn zestiende ontwikkelde ik de sprongtactiekdie nog steeds de basis vormt van mijn werk: ikstel me vlak naast de fotograaf op, met mijngezicht naar hem toe, houd hem nauwlettend inde gaten en op het moment surprême sping iktoe. Kijk zo. (Hij speidt zijn armen uit naast zijnhoofd en houdt zijn boven lichaam een beetjeschuin. Daarbij spert hij zijn ogen en in minderemate ook zijn mond wijd open, wat het geheeleen ietwat kolderiek effect geeft. Hij gaat weerrecht opzitten en vervolgt) De eerste paar keerzouden ongetwijfeld mis geweest zijn. Te vroegof te laat bedoel ik. Maar omdat de fotografenzo verrast waren, kon ik altijd nog goed wegko-

men. En op een dag, ik zaleen jaar of zeventiengeweest zijn, ik zal hetnooit vergeten, zag ik eenwat ouder Nederlandsechtpaar, waarvan de mande vrouw probeerde tefotograferen met behulp

van een statief. Ik stond ernaast, een beetjetoetekijken, want dat statief en fototoestelwerkte niet echt mee. Dan moest die vrouw weernaar links, dan moest de flitser er weer af... Enop een gegeven moment hoorde ik een stem inme die zei: ‘NU!’. Ik sprong toe, en ik wístgewoon dat het raak was. En toen heb ik diemensen gevraagd of ze mij die foto op wildensturen. Ik heb ze me mijn adres gegeven en ietsgemompeld dat het voor een weddenschap wasof een project voor school, in elk geval stond ikna afloop te trillen op mijn benen. Maar eenpaar weken later plofte dus die foto in de bus.Met mij erop, volledig in kleur. En wat er toendoor me heenging... Ongelooflijk. Ik denk dat iker geen recht aan doe als ik dat nu probeer tebeschrijven. Ik heb die foto nog steeds, in elkgeval.

“Dat was echt een keerpunt in mijn leven.Sindsdien ben ik me er steeds meer in gaanproffessionaliseren. Ik werd steeds handiger inhet timen maar ook in het mensen ervan te

“Als je op reis door Europa nietop de Zaanse Schans geweestbent, heb je eigenlijk niet ge-leefd.”

werken

17herfst 2001

overtuigen mij die foto’s op te sturen. En op eengoed moment, nu twee jaar geleden, zei eenvriend van me: waarom zoek je niet een spon-sor?

“Nou dat heb ik dus gedaan en sindsdienverdien ik me er mijn brood mee. Als ik nietstudeer ben ik praktisch fultime op de ZaanseSchans te vinden. Ik heb een T-Shirt met denaam van mijn sponsor goed in beeld erop, ikgeef de mensen geld voor een postzegel en eenfoldertje waar ze in drie talen na kunnen lezenwie ik ben en waar ik het voor doe. En ikprobeer het Guiness Book of Records te halen.Eigenlijk is dat een koud kunstje want er staannog geen fotocrashers in, maar mijn sponsor wildat ik op vijftien duizend teruggestuurde foto’sverschijn, gewoon omdat ze dat een mooi aantalvinden. En als het gelukt is komt er een ten-toonstelling van al die foto's in de Oude Kerk inAmsterdam en in het Groninger Museum.

Wauw, indrukwekkend. Nog twee vragen:verdient het goed?

‘Ja. Mijn sponsor betaalt me per foto, met devoorwaarde dat als ik binnen de gestelde tijd devijftien duizend niet haal ik alles moet terugbe-talen. Maar we zitten al op 3.576 dus dat zit welsnor. Bovendien genereren we een heleboelpubliciteit. Ik ben al in Man bijt Hond geweest,en Hart van Nederland, en het Jeugdjournaal,en daar laten we de Zaanse Schans dan ookvoor betalen. En ik krijg regelmatig aanbiedin-gen van andere touristische attracties zoalsMadamme Tussaud, zodat ik nu ook metMichael Jackson en Willem van Oranje op de

foto sta. En er zijn zelfs mensen die liever metmij op de foto willen dan met die ZaanseHuisjes. Daar vraag ik dan ook een bescheidenbedrag voor. Ik bedoel het is wel vleiend maarhet houdt me wel van mijn werk.’

Hoelang denk je hiermee door te gaan?

“Ja, als het kan mijn hele leven. Ik bedoel, aandie vijftienduizend komt natuurlijk wel een eind,maar daarmee ben ik natuurlijk nog niet iemandanders. U denkt misschien dat na je er naelfhonderd vakantiefoto’s er wel gewend aanbent geraakt, maar dat is niet zo. Iedere keer alsik zo’n enveloppe openmaak en ik zie mezelf opzo’n foto, dan geeft me dat nog steeds datzelfdeonbeschrijvelijke gevoel. Tel daarbij op depsychologische kanten van dit werk: deconstante spanning, de mensenkennis en hetinlevingsvermogen dat het vergt, en u begrijptdat ik echt in een enorm zwart gat zou vallen alsik hier mee ophieldt.”

Hartelijk bedankt voor dit interview, en zullenwel straks na het toetje nog even de Schans opgaan om in het echt te aanschouwen hoe dit‘fotocrashen’ nou in zijn werk gaat?

“Met alle vormen van genoegen”.

Volgende keer alweer de slotaflevering vanWinst: een interview met Vincent v.d. Noort,student wis- en natuurkunde en interviewervoor de Cavia, hét blad voor Jong, Hip enTrendy Nederland.

werken

18 cavia

Ambient Intelligence; The Ultimate Consumer ExperienceA New User ExperienceIn the near future our homes will have a distributednetwork of intelligent devices that provides uswith information, communication, and entertain-ment. Furthermore, these systems will adaptthemselves to the user and even anticipate onuser needs. These consumer systems will differsubstantially from contemporary equipmentthrough their appearance in peoples environ-ments, and through the way users interact withthem. Ambient Intelligence is the term that Philipsuses to denote this new paradigm for in-homecomputing and entertainment. Salient features ofthis new concept are ubiquitous computing,natural interaction, and intelligence. Recentdevelopments in technology, the Internet, theconsumer electronics market, and socialdevelopments indicate that this dream mightbecome reality soon. First prototypes of ambientintelligent home systems have been developed,but the realization of true ambient intelligence callsfor much additional research of multidisciplinaryteams consisting of technologists, designers, andhuman behavior scientists.

A VisionDuring the past decade, computer scientists havedeveloped the notion of ubiquitous computingto situate a world in which it would be possible tohave access to any source of information at anyplace at any point in time by any person. Such aworld can be conceived by a huge distributednetwork consisting of thousands ofinterconnected embedded systems that surroundthe user and satisfy his needs for information,communication, navigation, and entertainment.This concept can be viewed as a first approach tothe development of third generation computingsystems, where the first and second generationsare given by the main frame and the personal com-puter, respectively.

The ongoing distribution of storage andprocessing may move the computer as astandalone system into the background, yetmaintaining its functionality as a computingdevice. This development provides the consumerelectronics industry with a challengingopportunity by replacing the disappearing com-puter with a new user experience through the

addition of ambient intelligence.

A New ParadigmAmbient intelligence refers to the presence of adigital environment that is sensitive, adaptive, andresponsive to the presence of people. Within ahome environment, ambient intelligence willimprove the quality of life of people by creatingthe desired atmosphere and functionality via in-telligent, personalized inter-connected systemsand services. Ambient intelligence can becharacterized by the following basic elements:ubiquity, transparency, and intelligence. Ubiquityrefers to a situation in which we are surroundedby a multitude of interconnected embeddedsystems. Transparency indicates that thesurrounding systems are invisible and moved intothe background of our surroundings. Intelligencerefers to the fact that the digital surroundingsexhibit specific forms of intelligence, i.e., it shouldbe able to recognize the people that live in it, adaptthemselves to them, learn from their behavior, andpossibly show emotion.

DriversThe developments in computer technology followthe laws issued by Moore, who states that theintegration density of systems on silicon dou-bles every eighteen months. This law seems tohold a self-fulfilling prophecy because the com-puter industry follows this trend for already twodecades. Moreover, other characteristic quantitiesof information processing systems, such ascommunication bandwidth, and storage capacityseem to follow similar rules.

The Internet can be viewed as one of the firsttruly worldwide ubiquitous information systemsrealized by mankind. By now, 2.5% of the worldpopulation is online, and in western countries thesubscription rate is close to 10%. Furthermore,the network quickly develops and the variety ofonline services is fascinating. Furthermore, thereis a strong economical driver given by the totalyearly turnover in the market of electronicsystems. In 1999 this figure exceeds 3000 billionUS dollars, with a yearly expected growth of morethan 10% for the forthcoming decade. This impliesan enormous market volume for new electronicsproducts of which ambient intelligent systems maytake a substantial share. Finally, and most

onderzoek

19herfst 2001

importantly, there is a social driver given by theneed of human beings to feel more comfortableand at ease in the quickly developing technocraticworld than they use to feel. Ambient intelligencecan increase the quality time for people throughnovel services, and entertainment providing anenhanced user experience.

Network ComponentsAn ambient intelligent home system can be viewedas a large scale distributed network of elementarycomputing devices that are connected in someway. The computing elements can be divided inexternal and internal nodes. The external nodes,which are often called terminals, account for in-put and output and may interact directly with theenvironment and the user. Examples are sensorsand actuators, interactive screens, displays, andinput devices for speech, handwriting and tactileinformation. The terminals often need to be smalland handy, which introduces the need for lowpower electronics. This issue will become evenmore pronounced when people start to carry thedevices with them. In this respect one speaks ofwearables, indicating that electronics will beintegrated into clothing. The internal nodespredominantly refer to computing elements thatcarry out certain network functions such as dataprocessing, storage, and routing. Here, also lowpower issues will play an important role in additionto storage capacity and speed.

Access NetworksThe communication network of a ubiquitous homesystem should meet certain requirements. In thefirst place it should support interoperability, whichrefers to a situation in which terminals are easy toadd, replace, or remove. An example is the IEEE1394/HAVi network that has been developed by aconsortium of consumer electronicsmanufacturers, including Philips and Sony.Furthermore, the network must support multiplemedia, including graphics, video, audio, speech,handwriting, and tactile information.

Currently, much effort is spent in augmenting theInternet with some of these features, such asaudio, video, and speech. Also the capacity of anin-home network should be sufficiently large, withrespect to both the number of terminals that canbe connected to it, and the communicationbandwidth. There is also the issue of wireless

communication. Here, one either envisions asituation in which small hardwired terminalnetworks are wirelessly connected to a global in-home network, or a situation in which the termi-nals are wirelessly connected to a hardwired homenetwork. A decisive choice is still to be made.

WWICE: The First ApproachAmbient intelligence is swiftly building up. PhilipsResearch has developed a prototype in-homesystem called WWICE, which stands for WorldWide Information, Communication and Entertain-ment, that supports several personalizationfunctions in a networked home environment. Thefunctions that are supported includeinteroperability, follow me, and speech access.The systems is based on 1394 networktechnology and is fully operational in a physicalhome environment consisting of three rooms atPhilips Research Eindhoven. A salient feature ofthe system is the concept of tokens that containpersonalized information and can be used to carryapplications from one room to another.Furthermore, WWICE contains a multimodalsocial user interface that supports the userthrough speech interaction and advancedgraphics.

WWICE is the first of a series of functional pro-totypes through which the feasibility and usabilityof ambient intelligent home systems areinvestigated. Further directions for investigationsare the integration of home archiving functionsand the integration of web controllable smartdevices to support access to the Internet. We areconvinced that these challenging concepts willstrongly support the development of ambientintelligence.

Emile Aarts & Rick Harwig, Philips Research

Informatiewww.research.philips.comwww.meet-the-software-company.nl

onderzoek

20 cavia

De opleidingscommissie InformatiekundeDe opleidingscommissieVoor elke opleiding is er een opleidingsoommissie ingesteld (OC). De opleidingscommissiesleveren een bijdrage aan de ontwikkeling van de kwaliteit van het onderwijs door middel vanadviezen aan de directeur van het onderwijsInstituut (OWI) en/of de opleidingsdirecteur en/of dedecaan van de faculteit. De commissies worden altijd geraadpleegd bij de vaststelling of wijzigingvan de onderwijsprogramma’s en de Onderwijs- en Examenregelingen (OER). De samenstellingvan de commissies is geregeld in het faculteitsreglement. De helft is gereserveerd voor studenten,de rest voor wetenschappelijk personeel.

De opleidingscommissie heeft als taak:- Het gevraagd of ongevraagd advies uitbrengen aan de opleidingsdirecteur en/of de onderwijs-directeur en/of de decaan over alle aangelegenheden met betrekking tot het onderwijs;- De kwaliteit van het gegeven onderwijs bewaken.

Deze commissie is bij uitstek het orgaan voor studenten om hun medezeggenschapsrecht tenaanzien van het onderwijs uit te oefenen.

OnderwijsevaluatieDe ervaring van studenten met het onderwijs zijn belangrijk voor het onderwijsinstituut en dedocenten die het onderwijs geven. Uiteraard wordt er naar gestreefd om zaken die niet goed lopenzo snel mogelijk te signaleren en op te lossen. Het Onderwijsinstituut maakt hiertoe gebruik vanevaluatiegesprekken in de mentorgroepen (eerste trimester propedeuse) en van enquêtes. Jaarlijksworden hiermee alle vakken van het verplichte studieprogramma geëvalueerd. Evaluatie is alleenzinvol bij voldoende respons van de studenten. Doe dus mee met het mentoraat, en vul deenquêtes in!! Je kunt ook direct contact zoeken met de secretaris van de OC, of met de student-leden van de OC.

De Opleidingscommissie InformatiekundeIedere opleiding heeft een eigen opleidingscommissie bestaande uit 5 (of 6) medewerkers en 5 (of6) studenten van die opleiding. De OC’s zijn verantwoordelijk voor het bewaken van de kwaliteitvan het onderwijs. Zij willen dus altijd heel graag weten hoe het gaat met de colleges, de practica,de begeleiding, de assistentie, etc. Tijdens de OC vergaderingen wordt gesproken over bovenge-noemde punten. Hierbij worden docenten en studenten uitgenodigd, zodat er een directe discus-sie kan ontstaan over alle gegeven vakken. De studenten hebben vaak heel goede ideeën overhoe het onderwijs verbeterd kan worden. De docenten staan hier zeker voor open!

Contact personen van de OC-InformatiekundeEr zijn voor Informatiewetenschappen drie opleidingscommissies:- Informatica- Informatiekunde- Kunstmatige intelligentie

Contactpersonen (Studentleden) van Informatiekunde:

Henriette Cramer [SWI], Henriette.Cramer@student.uva.nlMarit van Dijk [SWI], Marit.vanDijk@student.uva.nlEsther Koree [BIS], Ekoree@science.uva.nlToon Michel [SWI], Toon.Michel@student.uva.nlSalar Saadatmand [BIS], Ssaadatm@science.uva.nlRichard Tee [SWI], Richard.Tee@student.uva.nl

Secretaris: Noor Blauw, noor@wins.uva.nl

studeren

21herfst 2001

A.I. was jarenlang een project vanmeesterregiseur Stanley Kubrick (regiseur vano.a. 2001: A Space Odyssey, A ClockworkOrange, The Shining en het onderschatte EyesWide Shut) naar een verhaal van Brian Aldiss.Maar al voordat hij in 1999 stierf, vroeg hijSteven Spielberg, met wie hij vooral via de faxcontact had, om de film af te ronden. En alshommage aan zijn collega heeft Spielberg hetscenario geschreven en vervolgens de regie zelfop zich genomen. Dit maakt dat de film duidelijktwee invloeden in zich heeft.

In het eerste deel neemt een verteller onsmeeneemt naar een post-apocalyptische wereldwaar geboorterestricties gelden en de robot alsdienaar een onderdeel van de samenleving is.Men kan zelfs een robot met de emotie creeeren,waarbij liefde de sleutel is tot alle emoties. Allyou need....

David (Haley Joel “I-see-dead-people” Osment)is een prototype robot-jongetje dat gemaakt isom een persoon lief tehebben. Hij wordtgeplaatst bij een echtpaar,die lijdt onder het feit datde eigen zoon vanwegeziekte ingevroren is. Destijl hier is erg die vanKubrick. We zien rustigescenes zonder dialoog onder begeleiding vande muziek van Strauss. Langzaam wint hetjongetje het hart van zijn ‘mammy’ en hij blijktbovendien uitstekend koffie te zetten.

Wanneer de echte zoon weer terugkomt in defamilie blijkt de onmenselijk lieve David niethoudbaar te zijn. Zijn ‘moeder’ kan het niet overhaar hart laten hem te laten vernietigen. Duslaat ze hem achter in een donker bos.

Vanaf hier komt de stijl van Spielberg naarvoren. Het tweede deel is spectulairder, avon-tuurlijker en sneller. David gaat op zoek naar deblauwe fee, die hem net als Pinokkio kanveranderen in een echt jongetje. Hij komt onderandere in aanraking met andere robots zoals desexmachine Joe (de altijd voortreffelijke Jude

Law). Let bij de robots op de cameo stemmenvan Meryl Streep, Chris Rock en later ookRobin Williams. Na wat avonturen in eenprachtig vormgegeven wereld komen ze terecht

in de verloren stad aan het eind van de wereld.

Nu gaat de derde en laatste akte in, waarin je jeafvraagt op welke toon de film zal eindigen. Zaler een sentimenteel Hollywood happy endkomen a la Spielberg of zal Spielberg hetgedachtegoed van Kubrick in ere houden endus de mens als dubbbelzinnig en donkerwezen beschouwen en de film mysterieus lateneindigen?

Dit einde duurt langer danje eerst vermoedt en defilm lijkt meerdere kerenop een andere toon teeindigen. Het uiteindelijkeeinde is een mooiemengeling, waarbijSpielberg toch genoegrespect opbrengt voor

Kubrick maar wel laat zien dat het wel zijn filmis. Dit wordt alleen al duidelijk wanneer hij eenoude bekende uit de kast haalt.

A.I. stelt een aantal interesssante morele enfilosofische kwesties aan de orde en blijft tweeen een half uur boeien. De dialectiek (duurwoord!) tussen sprookje en onmenselijkerealiteit is een doorlopend thema in de film.Misschien dat Kubrick daarom een sprookjesregiseur had gevraagd om de film af te maken.Het acteerwerk is prima en ik tip Teddy nu alvoor de komende Oscars.

Dit is een film voor de toekomst. Maar ik moet uwaarschuwen. Wanneer u allergisch bent voorSpielberg sentiment of totaal wars van hoogdra-vende vragen des levens, dan kan de film net zosaai uitpakken als de studie.

De Komst Van De Robots Wouter van Gent

Film Review

Film: AI (Artificial Intelligence)Regie: Steven Spielbergo.a. te zien in: Kriterion

“Om nou meteen te zeggen datde film net zo saai is als destudie, zou niet alleen eenflauwe grap zijn maar ook nietwaar.”

vermaak

22 cavia

Hoewel voor de meeste mensen het Eerstejaars-weekend begon in een grote touringcar begonmijn reis naar campeerboerderij De Klonie inDrenthe in een omgebouwde Opel Manta metgele velgen. Op bestemming aangekomen washet "first things first" en werd de sneeuw-machine opgewarmd en de tap in gereedheidgebracht. Kort daarna druppelden de eerste-jaars plus begeleiders binnen. Vertwijfeldbesnuffelden ze hun nieuwe omgeving eninstalleerden hun spulletjes in en rond huncomfortabele bedjes in de ruime slaapzalen. Eengroen T-shirt deelt ze in fijne groepjes in om zevervolgens het bos in te sturen. "En kom nietterug voor je alle opdrachten hebt uitgevoerd!".

In hetgeurige,groene, ietwatsoppige bosrond deboerderijleren deEerstejaarshun eerstelessen inStudenten-survival. Hoemaak je eenbiertjeopenenzonderopener? (Metje tanden).Hoe maak jeeen mooi kampvuur als alles nat is? (Steek je T-shirt in de fik, er staat toch Microsoft op). En zonog vele andere nuttige vaardigheden!

Vele ervaringen rijker keerde men terug op deboerderij voor een warme hap en een koeldrankje. Hierna kon het echte werk beginnen;het is tijd voor de Knock-Out Show! Hetbasisprincipe van deze show is simpel; wijs eenpresentator aan, geef hem een paar flessenwodka en wacht tot hij Knock-Out gaat!Daarnaast moet de arme jongen natuurlijk nogwat mensen het podium oproepen om allerleigekkigheid uit te halen... Na dit alles werd erwederom het bos ingetrokken. Ditmaal om de

Eerstejaarsweekend 2001unieke fauna rond De Klonie te bestuderen.Horen wij de lokroep van de Kotsvogel?(Blergh!) Of is het Frank Masmeijer aldaar in deverte? (Gesjellig!)

Hierna trok het jonge volk de disco in, alwaarhet bier rijkelijk vloeide en de sneeuw in zachtevlokjes op ons neerdaalde. Er werd vrolijkgezongen over bosjes rode rozen en die enejongen in Tirol (die vrolijk en tof was). Lang-zaam vertrokken de eerste mensen naar hunslaapkwartier, hoewel er anderen nog toch totdiep in de nacht allerhande vermaak vonden.

(De overige gebeurtenissen van vrijdagavondzijn gecensureerd).

Okee,zaterdag-ochtend. Mijngod wat eenbrakheid weer.En het regentook nog.Waar heb ikdit aanverdiend? M'ndoorgezaktebed heeftweer allesbehalvecomfortabelgelegen envan desportochtendzal ook wel

niks komen met die blubber buiten! Dan maarnaar de keuken sjokken voor een ontbijtje.Gelukkig aan eten geen gebrek. Her en derwordt al wat opgestaan en nagekletst over degebeurtenissen van de afgelopen nacht. Heewacht 'ns even ik heb het Happy Hour (gratisbier) gemist! Gelukkig krijgen we nog een kansen zie ik alles alweer wat rooskleuriger in. Terwijlde andere mensen nog even een filmpie kijkenbesluit ik 'ns te vragen wat voor leuks wevanmiddag in het bos gaan doen. Makkelijkergezegd dan gedaan. De spelleider wordtgeteisterd door een zware kater ("ugh, ik gadood...").

Maaike Limper

vermaak

Belangrijk onderdeel: Het aan elkaar tapen van personen.

23herfst 2001

Na een tijdje krabbelt hij toch uit bed en wordtde organisatie ingelicht over het volgendebosspel. "Iets met een opdrachtje doen enmensen aan elkaar vast tapen...". Aaah, datmaakt alles veel duidelijker! Jee! Nu kunnen weweer op pad!Ik neem mijndwerg mee enga op zoeknaar een fijnstekkie in hetbos. Aah wateen mooiekuil daar pastdwerg primain! Okeejongens doehetzonnedansje!En zo wordter weer eenhoop onzingedaan envooral eenhele hooptape verbruikt. Ha, eindelijk weer 'thuis'!. Nog ffeen filmpje kijken, wat eten en dan het podiumop voor de Bonte avond...

Alle groepjes hebben de tijd gehad wat leuksvoor te bereiden en ik ben dan ook zeer be-nieuwd. Enkele groepjes vonden het nodig deorganisatie smerige dingen te laten drinken entot sex met opblaaspoppen te dwingen. Dan numaar eens die eerstejaars laten zien dat wij veelsneller kunnen drinken dan zij! Oeps, dat valt

tegen. Frank laat nog even zien dat zijn handenraar doen, eerstejaars geven hun eigen impres-sie van de Knock-Out show en er wordt hunheuse stripteasewedstrijd gehouden. Oke,genoeg van dit alles! Het is tijd voor sneeuw!

Want sneeuwis fijn! En datniet alleen, hetheeft ook nog'ns raar effectop mensen. T-shirts wordenkapot ge-scheurd,mensen lopenrond in hunhanddoek enhet bier vliegtin de rondte.

Ik moetzeggen dat ikzelf ook niethelemaal meerweet hoe deze

avond eindigde (zal wel door de sneeuw komen)maar hoe dan ook; op de of een of anderemanier vond ik mijn weg weer naar mijn bedje.

Zondagochtend. Wakker worden. Opstaan.Ander mensen wakker maken. Slapen gaan.Wakker worden. Opstaan. Mensen wegsturen("Zoek het bier jongens! Het ligt ergens in hetbos!"). Opruimen. Bus instappen. Brak zijn.Slapen gaan.

vermaak

De meeste mensen bleven niet nuchter.

Advertentie Utopics