1

hange Dierenrechten/ DierenbevrijdingJ6 › Nr1

SHAC-NLin actie tegenHLS

Frederick Douglas:Agitate!

Dierproeven op Universiteit Groningen

Actienieuws, Interviews & Achtergronden

2

hange Dierenrechten/ Dierenbevrijding

Change MagzinePostbus 3607

1001 AK Amsterdamchangemagazine@yahoo.com

www.changemagazine.org

giro: 4381730 t.n.v. Change Magazine te AmsterdamIBAN: NL26PSTB0004381730

BIC: PSTBNL21

Aktie!De camera loopt, de regisseur roept “actie!”. Het klapbord slaat dicht en de acteurs doen hun werk. “Ze worden steeds geweldadiger, steeds agressiever. Hier moet een einde aan komen. Dieracti-visme is een vorm van terrorisme en moet als zodanig behandeld worden. Daarom wil het CDA wetgeving om deze activisten hard aan te kunnen pakken.” De camera draait naar de tegenspeler: “Euh..” De regisseur kijkt lichtelijk geïrriteerd, maar nog verwachtingsvol. “Volgens mij euh...” De gehele filmset kijkt nu op naar de hape-rende acteur. “Volgens mij is dit een misverstand.” Zenuwachtig kijkt de regisseur om zich heen. Een misverstand? “Ik ben helemaal geen acteur, ik ben activist.”

Hoewel verwante woorden, is een activist geen acteur. Een activist onderneemt actie om de werkelijkheid te veranderen, een acteur zijn acties zijn onderdeel van een fantasie. Helaas kunnen sommigen het onderscheid moeilijk maken. De media bij-voorbeeld: ‘Hallo, met Hans Kema van Nova, we willen graag een actie van jullie fil-men.’ ‘We gaan morgen flyeren.’ ‘Maar kunnen jullie niet iets stevigers doen, je hoeft niet herkenbaar in beeld hoor’. ‘Flyeren met een bivakmuts? Fijne dag verder...’

De vegan-streaker begreep het ook niet helemaal. Hij was tegelijk activist en acteur toen hij nertsen ging bevrijden. Op zoek naar de faam van een acteur, nam hij een fotograaf en een rechtse journalist mee naar Stavenisse. Daar bevrijdde hij honderden nertsen en gaf een uitvoerige verklaring af aan de journalist over voorgaande acties. Om het allemaal nog pijnlijker te maken liet hij zijn mes zien en gaf aan dat jagers een flink pak rammel verdienen, zo schrijft de jour-nalist althans. In de film waarin de staat dierenactivisten probeert te criminaliseren, speelt de veganstreaker een goede bijrol. Zijn acteerwerk ondersteunt het verhaal van de staat.

Als perswoordvoerder van Respect voor Dieren beland ik ook af en toe in die film. Dan zwicht ik voor het gezeur van een journalist en roep iets over het DBF. Eigenlijk is dat dom. Waarom zou Respect voor Dieren in een film willen spelen die niet gaat over dierenleed, maar over het leed van dierenbeulen? Beter is het onze eigen film te maken, waarin de dieren centraal staan. Natuurlijk moeten we onze steun blijven uitspreken voor het Dieren Bevrijdings Front, maar de discussies over hun actiemethodes zijn zinloos. Ten eerste omdat het geweld van het DBF in het niet valt bij het geweld van de dierenbeulen. Ten tweede omdat de discussie over militante acties alleen maar dienen om het niet over dierenleed te hebben. Zolang de staat blijft roepen dat dierenactivisten geweldadige gekken zijn, wordt er in de media niet gepraat wat die geweldadige gekken voor kritiek hebben.

Nog beter dan films, is de realiteit. Die ontmoet je als je flyers gaat uitdelen voor een bontwinkel. Willekeurige voor-bijgangers vinden dat we beter verf en brandbommen kunnen gooien dan flyers uitdelen. Je voelt de realiteit bij vega-promotie acties. Mensen komen je vertellen sinds kort veganist te zijn en je weet hoeveel dieren ze nu al hebben uit-gespaard. De realiteit zie je als je voor de poorten van het circus staat en je nog net de vastgeketende dieren ziet. Voor die dieren maakt het niet uit wat er in de kranten staat, ze zijn blij met alle hulp. Nog veel mensen kijken dwars door de staatspropaganda heen en zien het massale dierenleed om zich heen. Het is maar goed dat politici en journalisten zo ver van de maatschappij staan. Daardoor geloven veel mensen hen niet langer en begrijpen mensen dat oplossin-gen niet vanuit Den Haag komen, maar vanuit hen zelf. Het enige wat je hoeft te doen is de film op stop zetten en de realiteit in stappen.

Namens de redactie, Max Boon

3

InhoudsopgaveDierenrechten/ Dierenbevrijding

4

SHAC-NLin actie tegenHLS

8

Frederick Douglas:Agitate!

6

Dierproeven op Universiteit Groningen

2. Voorwoord 4. SHAC Nederland

6. Dierproeven op Universiteit Groningen 8. Frederick Douglass

10. AIVD Rapport 12. Column: Circuspsychologie

13. Schrijf gevangenen 15. Vegakrant

18. Happy Meal

4

SHAC Nederland in actie tegen Huntindon Life Science

De campagne Stop Huntingdon Animal Cruelty (SHAC) richt zich tegen het beruchte proefdier centrum Hunting-don Life Sciences dat gevestigd zit in Engeland en Ame-rika. Het is een proefdier centrum dat opereert door expe-rimenten uit te voeren op dieren voor andere bedrijven. Dit zijn testen voor o.a. huishoudproducten, chemicaliën, medicatie en cosmetica. Acht keer is HLS ontmanteld en kwamen er elke keer weer gruwelijke beelden naar buiten. Een paar keer heeft dit er ook voor gezorgd dat HLS en een aantal medewerkers werden aangeklaagd en veroor-deeld. SHAC is opgericht in 1999 voor de sluiting van HLS, we zijn vastberaden deze gruwelijke plek te sluiten.

De afgelopen tijd is er veel in de media geweest over de dierenrechten beweging in Nederland. Er zijn een aantal misverstanden als het gaat over de SHAC campagne en andere activiteiten die er gebeuren rondom HLS.

SHAC Nederland en SHAC wereldwijdDe Nederlandse afdeling van SHAC is een jaar geleden opgericht. Ook hiervoor kende de campagne al jaren van actievoeren binnen SHAC in Nederland. Vorig jaar heb-ben we besloten een groep op te starten die zich voltijd op de sluiting van HLS gaat richten. De oprichting van SHAC Nederland is een succes en we zullen er voor zor-gen dat het komende jaar een nog succesvoller jaar wordt. De campagne is bij een kritiek punt aangekomen waar het alle kanten op kan gaan. Het is belangrijk dat we we-reldwijd onze kracht verzamelen en de druk op HLS ver-der opvoeren.

SHAC Nederland voert alleen actie binnen Nederland. We willen nog meer groepen inspireren om deel uit te maken van de campagne. Het afgelopen jaar hebben we-reldwijd 755 SHAC demonstraties plaats gevonden. Op elk continent in de hele wereld hebben demonstraties

plaats gevonden. De internationale SHAC campagne groeit enorm en HLS komt meer en meer in het nauw te zitten.

ArrestatiesIn mei 2007 hebben er huiszoekingen plaatsgevonden in Engeland, België en Nederland met het doel de campag-ne de kop in te drukken. Hierbij zijn ook een aantal men-sen gearresteerd in Engeland. Deze operatie wordt de operatie ‘Achilles’ genoemd. Er gingen jaren van vooron-derzoek aan vooraf. De tactieken van de Engelse overheid zijn simpel, het zo veel mogelijk zwart maken van dieren-activisten, wat de overheid vrij spel geeft. De mensen die gearresteerd waren zijn allemaal vreedzame actievoer-ders voor de dieren. Bij de overheid gaat het er om, om grote bedrijven zoals HLS te beschermen. De SHAC cam-pagne is een succesvolle campagne die HLS al meerdere malen op de knieën heeft gekregen, maar elke keer heeft de Engelse overheid ingegrepen.

Er bestaat een groot verschil tussen de beweegredenen van de Engelse overheid/HLS en SHAC. Wij komen op voor de onschuldige dieren die dagelijks in HLS gemar-teld en vermoord worden. Voor de Engelse overheid zit het zo dat ze die dieren in HLS geen leven gunnen. Wan-neer HLS gesloten is zal dit een massale boodschap zijn naar de hele proefdier en farmaceutische industrie. Het zal de wereld laten zien dat een groep mensen met een groot hart een plek als HLS gezamenlijk kunnen sluiten omdat ze het niet accepteren. We weten hoe bedrijven als HLS in elkaar zitten en wat hun zwakke punten zijn. Be-drijven als HLS zijn een en al uit op geld en zullen er ook alles aan doen om dit voort te kunnen zetten.

Wereldwijd geven veel bedrijven in bijvoorbeeld de farma-ceutische industrie aan te vrezen voor de kracht van cam-pagnes als SHAC. Ze proberen overheden te chanteren

5

om ons op te sluiten en huren privé detectives in om een beeld te krijgen van onze organisatie.

Zit de campagne gericht tegen HLS “in de gevangenis” zoals Brian Cass (HLS directeur) beweert naar hun klan-ten? Nee, totaal het tegenovergestelde. SHAC is verre weg van verslagen. Sinds de arrestaties in 2007 zijn er vele grote resultaten behaald en zit HLS op dit moment volledig in het nauw.

De campagne en situatie van HLS op dit momentWie de aandelenprijs van HLS volgt op de beurs bij NYSE Euronext zal hebben gezien dat HLS een nieuw diepte-punt heeft bereikt. De aandelenprijs is snel weer gestegen nadat Andrew Baker (HLS directeur) aanbood zelf alle overige aandelen van HLS op te kopen. Als reactie hier op hebben een aantal aandeelhouders HLS aangeklaagd. Als HLS de rechtszaak verliest en het plan van Andrew Baker niet doorgaat en ook de aandelenprijs weer daalt zal HLS niet meer aan de voorwaarden voldoen om nog op de beurs te mogen staan bij NYSE Euronext. Toen hun aan-delenprijs nog 4.12 dollar was voldeden ze niet meer aan de voorwaarden, het geeft daarom ook aan waarom HLS de gekste dingen probeert om nog hun plek op de beurs te kunnen redden.

Brian Cass heeft aangegeven dat 2009 een onzeker jaar voor HLS zal zijn. Ze hadden het afgelopen jaar veel ho-ger ingeschat dan hun werkelijke omzet is gebleken. Het afgelopen jaar is een zeer slecht jaar geweest voor HLS. Ze hebben toegegeven dat ze in het afgelopen jaar een

aantal zeer belangrijke contracten met hun klanten heb-ben verloren vanwege de SHAC campagne.

Ook de recessie speelt mee in de slechte tijden voor HLS. Dit heeft ook een aandeel gespeeld in de grote daling van hun aandelenprijs op de beurs. De vraag is dan natuur-lijk of alles wat HLS overkomt met de recessie te maken heeft of dat het een resultaat van de campagne is. HLS geeft zelf al het antwoord en geeft aan dat het groten-deels door de campagne komt en door het verlies van een aantal belangrijke contracten. Ook lukt het hun niet om hun grootste aandeelhouders vast te houden, ze blij-ven komen en gaan.

In 2011 moet HLS een schuld van 70 miljoen dollar afbe-talen, tot nu toe hebben ze daarvan 5% terugbetaalt. Hun enige redding zou een lening zijn bij een bank, maar tot nu toe is geen enkele bank bereid geweest hun een lening te geven. Als het hun niet lukt de schuld af te betalen zal dit leiden tot een faillissement van HLS.

De toekomst van HLS ziet er somber uit. We zullen er al-les aan doen deze plek zo snel mogelijk dicht te krijgen. We zijn vastberaden en de dieren in HLS zullen nooit al-leen worden gelaten. Zolang deze hel voor dieren nog open is staan wij voor de kantoren van al hun klanten, leveranciers en financiële connecties.

Wil je mee doen met onze demonstraties en deel uit maken in de sluiting van HLS? Neem dan contact met ons op!

SHAC Nederlandwww.shac.net

info@shacnederland.net

6

Rijksuniversiteit Groningen‘Wetenschappelijk’ onderzoek over de RUG van dieren

Aan de Rijksuniversiteit Groningen (RUG) en het Univer-sitair Medisch Centrum Groningen (UMCG) worden op grote schaal dierproeven gedaan voor zeer uiteenlopende doeleinden. Naast duizenden ratten, muizen en vogels, worden ook varkens, hamsters, cavia’s, konijnen en kat-ten. In 2007 werden in totaal 26.203 dieren gebruikt in experimenten. Ten opzichte van 2004 gaat het hier om een toename van 28,3%! Dit terwijl er landelijk gezien over diezelfde periode sprake is van een dalende lijn (-5,9%).

Probeer jezelf eens in te denken wat deze dieren dagelijks meemaken. De duizenden ratjes en muisjes waarvan de hersenen worden beschadigd, waarbij tumoren worden gekweekt en die vergiftigd worden met chemicaliën. Ko-nijnen, cavia’s en hamsters die opzettelijk ziek gemaakt worden, maar ook poezen waarvan de wervelbogen ver-wijderd worden en die injecties krijgen direct in het rug-genmerg en de hersenen. Dit zijn allemaal horrorpraktij-ken die recentelijk hebben plaatsgevonden in Groningen, terwijl het lijden van de dieren doorgaat tot op de dag van vandaag. Ook op dit moment, wanneer je deze folder leest, worden dieren weer onderworpen aan gruwelijke experimenten. Elke dag worden door de RUG gemiddeld zo’n 65 dieren gedood als slachtoffers van vivisectie.

Ruim 17 procent van de experimenten aan de RUG vindt plaats in het kader van gedragsonderzoek bij dieren. Het klinkt absurd (en dat is het ook) om duizenden dieren op te sluiten en te onderwerpen aan allerlei proeven enkel omdat bepaalde mensen graag meer willen weten over het gedrag van specifieke diersoorten.

Talloze wetenschappelijke bevindingen wijzen uit dat dierproeven misleidende resultaten opleveren bij toepas-singen voor mensen. Experimenten op dieren hebben ge-zien de enorme biologische verschillen tussen mensen en andere diersoorten geen voorspellend vermogen ten aanzien van hoe mensen zullen reageren op bepaalde medicatie of behandelmethoden, noch verschaffen ze in-zicht in hoe het menselijk lichaam functioneert. Kortom:

het door dierproefnemers gebruikte ‘diermodel’ vertelt hen iets over de diersoort in kwestie, niet over de mens.

Het is dus zinloos om tijd, geld en energie te stoppen in dergelijk onbetrouwbaar onderzoek aangezien het onher-roepelijk leidt tot irrelevante uitkomsten en conclusies. Ondertussen zijn er dierproefvrije technieken voorhan-den die wel mensspecifiek en dus betrouwbaarder zijn. Te denken valt onder meer aan celculturen (weefselkweek), computergestuurd onderzoek, klinische studies, micro-dosering en geavanceerde toepassingen zoals ‘lab-op-een-chip’ en DNA micro-arrays. Meer informatie over de onbetrouwbaarheid van dierproeven en beschikbare dier-proefvrije methoden kun je vinden via onze website www.stopdierproeven.org.

De Anti Dierproeven Coalitie zal er bij de RUG op aan-dringen dat zij zich maximaal inspant om dierproeven te vervangen door ethisch verantwoorde onderzoeksmetho-den zonder dieren. Dieren zijn geen gebruiksvoorwerpen, maar levende wezens met pijnvermogen en gevoel!

Apenleed in Groningen Verleden tijd of...?De afgelopen jaren zijn diverse publicaties verschenen van onderzoekers verbonden aan de Rijksuniversiteit Groningen (RUG) en het Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG) waaruit blijkt dat in het Hoge Noor-den van Nederland ook apen het slachtoffer geweest zijn van akelige experimenten. Zo verscheen er vorig jaar nog een onderzoeksrapport gepubliceerd namens het depar-tement Anatomie en Embyrologie (inderdaad de afdeling waar ook poezen systematisch gepijnigd worden) waarin wordt beschreven hoe een resusaapje werd vastgezet in een speciaal ontwikkelde ‘primatenstoel’ en vervolgens hallucinogene middelen ingespoten kreeg. Vier jaar eer-der (2004) werd al verslag gedaan van vergelijkbare expe-rimenten; toen waren twee makaakaapjes de lijdende voorwerpen.

7

Vragen van de Anti Dierproeven Coalitie over deze ex-perimenten bleven lange tijd onbeantwoord. Uiteinde-lijk kwam de afdeling Communicatie met onderstaande verklaring:

“De betreffende studies hebben plaatsgevonden in de pe-riode 2000 tot en met 2003. De door u genoemde data van 2004 en 2008 betreffen de publicatiedata van de arti-kelen waarin de studies worden beschreven. Na 2003 hebben geen PET-studies met apen in Groningen plaats-gevonden. Bij de studies waren in totaal drie apen betrok-ken. De betrokken apen waren afkomstig uit een dierenfa-ciliteit buiten Groningen en werden voor het vervaardigen van de scans onder supervisie van biotechnici naar Gro-ningen vervoerd. Na afloop werden zij direct weer overge-bracht naar de faciliteit waarvan ze afkomstig waren. Als vergunninghouder voor proefdieronderzoek betrachten wij uiterste terughoudendheid met wetenschappelijke studies met apen, ten gunste van haalbare en betrouw-bare dierproefvrije onderzoeksmethoden. In Groningen zijn geen huisvestingsmogelijkheden voor apen.”

De RUG bevestigt dus dat er onderzoek op apen heeft plaatsgevonden in Groningen, zij het enkele jaren eerder. Zeer opmerkelijk in dat verband is dat de jaarlijkse rap-portages van de Voedsel en Waren Autoriteit (VWA), die uitkomen onder de naam Zo Doende, geen melding ma-ken van apengebruik aan de RUG tussen 2000 en 2007. Een vraag hierover aan de VWA blijft vooralsnog zonder antwoord. Deze schimmige gang van zaken valt nu niet bepaald te rijmen met de veelvuldig geclaimde ‘openheid inzake dierproeven’.

De RUG zelf geeft voorts geen uitsluitsel over haar eventu-ele plannen in de toekomst met betrekking tot het gebruik van apen. De Anti Dierproeven Coalitie eist duidelijkheid en openheid van de RUG en andere proefdierinstellingen over het ‘gebruik’ van dieren. Wij zullen de situatie in Gro-ningen vanzelfsprekend nauwlettend in de gaten houden en zaken die mogelijk verborgen gehouden worden aan het licht brengen.

8

“Let me give you a word of the philosophy of reform. The whole history of the progress of human liberty shows that all concessions yet made to her august claims, have been born of earnest struggle. The conflict has been exciting, agitating, all-absorbing, and for the time being, putting all other tumults to silence. It must do this or it does nothing. If there is no struggle there is no progress. Those who profess to favor freedom and yet depreciate agitation, are men who want crops without plowing up the ground, they want rain without thunder and lightening. They want the ocean without the awful roar of its many waters.”

Frederick Douglass, 1857

Voor velen een centrale figuur in de geschiedenis van de afschaffing van de slavernij, is Frederick Douglass uitge-groeid tot een figuur van haast mythische proporties. Ge-boren als slaaf, ontsnapt op zijn 20e om vervolgens zijn hele leven te wijden aan het abolitionisme (een ander woord voor afschaffing, wat dikwijls in de context van sla-vernij wordt gebruikt) en de emancipatie van zwarte men-sen. In dit artikel zal ik kort ingaan op zijn levensloop en zijn betekenis voor de anti-slavernij beweging.

Een bewogen levenDouglass werd in 1818 geboren aan de oostkust van de Verenigde Staten, als zoon van een slavin. Hij werd echter al vroeg van zijn moeder gescheiden en groeide op bij verschillende slavenhouders. Op zijn 12e leerde hij lezen van de vrouw van een slavenhouder, wat in die tijd echter verboden was. Dit onder andere bracht zijn politieke be-wustzijn op gang en al snel leerde hij ook andere slaven om te lezen en slavernij te bevragen. Op zijn 20e ontsnap-te hij via New York naar de staat Massachusetts, waar hij terecht kwam in de abolitionistische beweging en onder andere speeches hield waarin hij vertelde over zijn verle-den als slaaf. Ook trouwde hij, met Anna Murray. Op zijn 27e schreef hij zijn eerste autobiografie die erg invloedrijk zou blijken. Daarna zou hij voor een paar jaar naar Ier-land en Engeland gaan waar hij ook menige toespraak hield. In Engeland was slavernij al in 1722 min of meer afgeschaft. Hier was het ook dat hijzelf officieel de vrij-heid vond daar enkele mensen hem uitkochten van zijn ‘eigenaar’. Geïnspireerd keerde hij terug naar de Verenig-de Staten waar hij een eigen abolitionistische krant be-gon: The North Star. Hij veranderde ook zijn mening ten opzichte van de Amerikaanse grondwet. Waar hij eerst meende dat slavernij als het ware verankerd zou zijn in de grondwet, meende hij nu dat het juist een instrument kon zijn tegen slavernij. Eén van Douglass’ kennissen was de witte abolitionist John Brown, die voor een gewapende strijd was. Later werd Brown opgehangen na een mislukte

Know Your History: Frederick Douglass

9

poging om een opstand uit te doen breken, wat echter wel een van de aanleidingen voor de Amerikaanse burger-oorlog zou worden.

Deze brak in 1861 uit, en had grotendeels met slavernij te maken. Er werd gestreden tussen de noordelijke fede-rale staten (‘Union’) en de zuidelijke staten (‘Confeder-acy’). De zuidelijke staten hadden zich onafhankelijk verklaard en waren pro slavernij. In 1863 werd slavernij effectief afgeschaft in de noordelijke staten, in de ‘Eman-cipation Declaration’ van president Lincoln. Tijdens de oorlog was Douglass actief voor de Union. De oorlog zou nog tot 1865 duren, maar na de overwinning van de noordelijke staten tekenden ook de zuidelijke staten voor een verbod.

Na de oorlog ging Douglass de politiek in. Het was de tijd van de Ku Klux Klan, die ontstond in het zuiden als reactie op het verlies van de oorlog. De rechten van zwarte men-sen waren nog lang niet gewaarborgd, en Douglass maakte zich sterk voor kiesrecht van zowel zwarten als vrouwen. In 1870 kregen zwarte mensen officieel kies-recht, doch in de praktijk was dit nog steeds beperkt. Na de dood van zijn vrouw Anna in 1882 hertrouwde hij met feministe Helen Pitts. Deze gebeurtenis werd lichtelijk

controversieel gevonden omdat ze wit was. Na een van zijn laatste speeches vroeg een zwarte student hem hoe hij verschil kon uitmaken voor zijn mensen. Het verhaal gaat dat Douglass antwoordde: “Agitate! Agitate! Agita-te!”. Hij stierf uiteindelijk in 1895 aan een hartaanval.

NalatenschapAls een van de centrale figuren uit de geschiedenis van het abolitionisme, vertegenwoordigd de historische fi-guur van Douglass een grote symbolische waarde zowel voor de Amerikaanse samenleving als voor black liberati-on bewegingen in de gehele diaspora. Een van de veelbe-sproken aspecten uit zijn leven is zijn verandering in tac-tieken. Er zijn ruwweg drie verschillende periodes te onderscheiden. In de periode voor de burgeroorlog was hij een voorstander van directe actie en constante onrust. Naarmate de burgeroorlog naderde werd hij militanter en raakte hij ervan overtuigd dat het einde van de slavernij niet zonder bloedvergieten zou gebeuren. In de periode na de burgeroorlog werd hij gematigder en voorstander van politieke actie binnen het systeem. Hier bewoog hij zich tussen progressieve en conservatieve ideeën. Hij be-hield echter een strijdbaarheid gedurende zijn hele leven, zo nam hij ook nooit genoegen met slechts hervorming, in plaats van volledige afschaffing van slavernij. Een van zijn andere ideeën was zijn ideaal van de ‘self-made men’. Het stereotype van de arme persoon die zich uit een moeilijke positie omhoog wringt door een grote werklust te vertonen, van luie mensen moest hij niet veel hebben. Hij benadrukte echter ook het belang van relaties tussen mensen en de broederschap die er tussen alle mensen bestaat, zwart of wit, man of vrouw.

Hoewel er voor Douglas een fundamenteel verschil be-stond tussen mensen en andere dieren – mensen kunnen een revolutionaire geest hebben - kan ook de dierenrech-ten- / dierenbevrijdingsbeweging lering trekken uit diens leven. Naast paralellen die te trekken zijn in termen van morele status en economische waarde van enerzijds de slaven toendertijd en anderzijds die van niet-menselijke dieren momenteel, kan hopelijk iedereen op zijn manier inspiratie putten uit de ‘geen woorden maar daden’ men-taliteit van Douglass. Hoe men later terugkijkt op de strijd voor dierenbevrijding is nu aan ons.

10

Onlangs gaf de Algemene Inlichtingen en Veiligheids-dienst haar derde nota uit over dierenrechtenactivisme in Nederland, na eerdere nota’s uit 2004 en 2007. Dit rap-port, getiteld ‘Dierenrechtenextremisme in Nederland: Gefragmenteerd maar Groeiende.’ werd ook volop in de media beschreven, nadat de kranten de laatste maanden sowieso bol stonden over dierenrechtenactivisme. Eind vorig jaar alle ophef over de oprichting van SHAC-Neder-land, dit jaar de geweldsverklaring waar minister Ter Horst mee kwam, de ‘onthullingen’ van Adrian Radford als spion in het ALF, de publicatie van een boek van filo-soof Eskens waarin hij zich keert tegen illegale acties en in alle media gerecenseerd werd en nu het rapport van de AIVD. In dit artikel zal ik een aantal problematische as-pecten uit de nota belichten.

Gebrandmerkt als ‘extremisten’Waar de AIVD in 2007 nog sprak over ‘dierenrechtenacti-visme’, hanteert ze nu de term ‘dierenrechtenextremis-me’. Hiermee wordt het illegale activisme bedoeld. Ech-ter, in de loop van het rapport worden legaal opererende organisaties voortdurend gekoppeld aan ‘dierenrech-tenextremisme’ en daarmee aan illegaliteit:

In de Nederlandse situatie (en ook in diverse andere landen) lopen dierenrechtenac-tivisme en dierenrechtenextremisme door elkaar. Dit doet zich met name voor bij de organisaties Respect voor Dieren (RvD), Anti Dierproeven Coalitie (ADC) en Stop Huntingdon Animal Cruelty – Nederland (SHAC-NL). In het publieke domein voeren deze organisaties acties die binnen de grenzen van het wettelijk toegestane blijven. Personen die bij deze organisaties zijn aangesloten ontplooien daarnaast onder-gronds echter ook heimelijke en gewelddadige acties. (p. 10)

In feite was RvD de Nederlandse dochter van de Britse actiegroep Stop Huntingdon Animal Cruelty (SHAC), dat zich op gewelddadige wijze (bedreigingen, grootschalige vernielingen en geweld tegen personen) keert tegen ondernemingen en instellingen die directe of indirecte banden hebben met genoemd HLS. (p. 20)

Bij veel op dierenrechten gerichte campagnes is een combinatie te zien van openba-re, legale activiteiten (zoals demonstraties) en gewelddadige en intimiderende acties (brandstichting, dreigmail). Een goed voorbeeld hiervan is de campagne van ADC tegen het project ScienceLink in Venray. Deze ‘mix’ van middelen blijkt in de praktijk heel effectief. In dit geval was het feit dat ADC er in slaagde burgers in de regio te mobiliseren tegen het project een belangrijke bijkomende factor. Hierbij dient aange-tekend te worden dat de meeste inwoners van Venray en omgeving, die steun gaven aan de acties, hoogstwaarschijnlijk onbekend waren met de achtergrond en achter-liggende doelen van ADC. (p. 24)

Hier zijn twee opmerkingen bij te maken. Ten eerste maakt de AIVD geen onderscheid tussen gedachtegoed en concreet handelen. Hoewel enkele van de genoemde organisaties achter sommige illegale actiemethoden staan, zijn hun eigen handelingswijzen volstrikt legaal of hoogstens in een grijs gebied (zoals bij het niet aanvra-gen van een demonstratie). Ten tweede wordt een hele organisatie gecriminaliseerd doordat een lid ervan illegaal zou opereren. Naast problemen in logica van deze rede-nering ontbreekt ook bewijs voor dit verband: als de AIVD personen verdenkt die tevens lid zijn van genoemde or-ganisaties, waarom zijn ze dan niet opgepakt?

TerrorismeVerder wijst de AIVD erop dat er voorlopig geen aanwijzi-gingen zijn dat dierenrechtenactivisme als terrorisme be-stempeld zou kunnen worden, zoals dit wel in de Verenig-de Staten het geval is. Een achterliggende politieke reden is dat wanneer sommige daden wel als terrorisme gezien zouden kunnen worden, verzekeraars in dat geval niets zouden hoeven uit te betalen. Echter, in een voetnoot naar aanleiding van het concept van de ‘lone wolve’ – een éénpersoons ALF-cel, meent men dit nog verder uit te moeten leggen met voorbeelden van alleen opererende terroristen en moordenaars:

Bekende voorbeelden van ‘lone wolves’ zijn Theodore Kaczynski, een Amerikaanse professor die bekend werd als de Unabomber en Timothy McVeigh, een Amerikaanse rechtsextremist die een overheidsgebouw in Oklahoma opblies. Voor wat Nederland betreft valt de moordenaar van de politicus Pim Fortuyn, Volkert van der G., in deze categorie. (p. 11, voetnoot)

‘Toenemend geweld’Een andere kwestie is dat van het ‘toenemende geweld’. In de nota valt te lezen: ‘De afgelopen periode is het aan-tal gewelddaden op het gebied van dierenrechten toegenomen.’(p. 16) Dit wordt verder niet gespecificeerd. Uiteraard was in de krantenkoppen naar aanleiding van de verschijning van de nota juist de strekking van deze passage alomvertegenwoordigd. Echter, in maart wordt door een aantal ministers in een brief aan de Tweede Ka-mer geschreven:

AIVD Rapport over dierenrechtenactivisme:Gebrekkig en stigmatiserend

11

Dierenrechtenextremisten hebben vorig jaar minstens 24 keer vernielingen gepleegd. Bedreiging kwam 17 keer voor, één keer was sprake van inbraak/diefstal, één keer van mishandeling en één keer werden dieren bevrijd. Er vonden drie brandstichtingen plaats. Er waren 14 demonstraties waarvoor geen toestemming was gegeven (naast 123 aangemelde demonstraties). Het aantal incidenten in de landelijke KLPD-regis-tratie neemt niet toe, wel de intensiteit ervan.

Blijkbaar zijn er dus niet meer gevallen van geweld, maar zijn de gevallen die er zijn heftiger. Dit komt echter niet overeen met de beschrijving van genoemde zin in de nota. Hoewel er ook niet expliciet wordt gemaakt wat we onder geweld moeten verstaan valt ook vernieling hier onder voor de staat – ‘geweld tegen goederen’.

Geen erkenning voor legale actiesEen andere manier om het laatste citaat te interpreteren is door veeleer te focussen op alle legale demonstraties die gebeuren, waarin een toename te zien is. Dit wordt echter onderbelicht door de AIVD, waarbij zelfs legale en aangevraagde info-stalls nog in een negatief daglicht wor-den geplaatst:

Zeer regelmatig wordt er gecollecteerd in bijvoorbeeld winkelcentra, waarbij getracht wordt de goedgeefsheid van het publiek te bevorderen door het vertonen van shocke-rende foto’s. (p. 20)

Ook wordt een volkomen probleemloze actie – het leggen van een rouwkrans voor de te vermoorden dieren, nota-bene door een toendertijd negen jarige – gecriminali-seerd: ‘Bij de woning van de bij ScienceLink betrokken wethouder werd een krans ‘voor de dieren’ gelegd, een actie die door de betrokkenen als zeer dreigend ervaren werd.’ (p. 16) Eerder werd deze handeling ook al in de pers beschreven als zou het een rouwkrans betreffen voor de wethouder zelf. Vanuit het perspectief van de staat en de AIVD zou echter iedere legale actie toegejuicht moe-ten worden. Immers, het onmogelijk maken van legale demonstraties werkt illegale acties alleen maar in de hand.

Ridiculiseren van beweeg­redenenDe AIVD sluit af met een passage over effectiviteit van acties en een verklaring voor de populariteit van activis-me op het gebied van dierenrechten. Hierbij kiest zij voor een hilarisch manke, semi-filosofische analyse:

De effectiviteit van acties door dierenrechtenextremisten is groot. Hieraan liggen verschillende factoren ten grondslag, die in het voorgaande vrijwel allemaal zijn aan-gestipt. Een belangrijke factor is dat het welzijn van dieren een thema is dat in bre-dere kringen steun vindt, waardoor er ook een continue aanwas is van nieuwe activis-ten. Deze zijn veelal jeugdige, gedreven, individuen die zich om diverse redenen

focussen op dit soort activisme. Voor een deel heeft het te maken met de urbanisatie van de samenleving. Stadskinderen zijn voor een groot deel vervreemd van de vroe-gere samenleving, waarin dieren een andere rol speelden. Werd vroeger het gebruik en de consumptie van het dier als normaal ervaren, tegenwoordig gaat het veel meer om begrippen als knuffelbare huisgenoot en aaibaarheidsgehalte. Het dier – ‘the non-human animal’ – wordt gelijk gesteld aan de mens – ‘the human animal’. Dit zogenaamde antropomorfisme wordt overigens steeds verder uitgedragen. Zo heeft het Spaanse parlement in juni 2008 officieel verschillende mensenrechten (recht op leven, vrijheid en bescherming tegen mishandeling) toegekend aan primaten. (p. 23)

Waar in 2009 van alle kanten zelfs verschillende opinie-makers als bovengenoemde Eskens de legitimiteit van het thema dierenrechten niet betwisten, komt de AIVD met verklaringen die doorgaans alleen geuit worden door hen die zich niet in de materie verdiept hebben. Door het niet serieus nemen van het idee van dierenrechten neemt de AIVD dan ook een politiek en filosofisch standpunt in, los van haar eigen positie. Het idee dat dierenrechten iets is voor hen die van de natuur vervreemd zijn, dat dieren-rechten voornamelijk gaat om emotie en aaibaarheid en als laatste dat de dierenrechtenpositie zich schuldig maakt aan antromorfisme. Dit artikel is echter te kort om in te gaan op deze beweringen… Groetjes aan alle lezers.

Download het rapport op:http://www.animalrights.nl/download/dierenrech-

tenextremisme.pdf

12

CIRCUSPSYCHOLOGIEDe krachtigste verdedigingslinie van circussen tegen activisten is m.i. het onderwerp van de mishandeling. De steeds herhaalde mantra van circussen is: wij mishandelen de dieren niet. Variant: wij zijn goed voor onze dieren.

Om twee redenen is dit een krachtige stelling. In de eerste plaats heeft men m.i. in hoofdzaak gelijk; in de tweede plaats wordt hier (bewust?) verwarring geschapen die het circus goed uitkomt.

Toelichting 1) Dieren worden in het circus m.i. niet systematisch mishandeld. Althans voor zover de buitenwacht dit kan waarnemen. Het gebruik van zweep en bull hook geeft aanstoot maar een circus kan zich niet permitteren dat het gewonde dieren laat opdraven. Dit zou ook nog eens een te grote kostenpost worden (veearts). Bezoekers die circusstallen bezoeken kunnen dit met eigen ogen vaststellen en dus gemakkelijk van dit argument overtuigd worden. 2) De verwarring ontstaat door het gebruik van het woord ‘mishandeling’. Het circus kiest uiteraard voor de betekenis van lichamelijk geweld. Een circus is inderdaad nog geen proefdiercen-trum. Het bestaan van zoiets als “geestelijke mishandeling” lijkt voor circuspersoneel niet te bestaan. Deze mensen leven zelf in een woonwagen dus aan ruimte hechten ze geen betekenis.

Conclusie: Deze verdedigingslinie zouden activisten moeten afbreken. We moeten ons niet laten meeslepen in de kwestie van al of niet fysiek mishandelen. Wij hebben teveel goede redenen om dieren geen vernederende kunstjes te willen laten doen, om ze niet in veewagens op te sluiten en van hot naar her te zeulen, onder alle weersomstandighe-den. Om wilde dieren niet gefrustreerd te laten ijsberen op kleine ruimten. We willen niet voortdurend geconfronteerd worden met ontsnappingen, en met allerhande gevaarzetting en ongelukken. We willen geen fokbeleid waarbij soorten verbasterd worden. Enzovoort. Alle dieren het circus uit!

E.D.De auteur is dierenrechtenactivist en publicist, met als specialisatie dierproeven. Geweigerd als lid door de Nederlandse Vereniging voor Proefdierkunde.

column

Het is weer zomer, de asielen stromen over!

Heb je de tijd, ruimte en aandacht die een huisdier nodig heeft ? Aar-zel dan niet om een kat, hond, ko-nijn of ander dier uit een asiel op te vangen. Vele asielen laten helaas dieren inslapen, jij kunt dat voor-komen door dieren een plek te ge-ven. Denk bijvoorbeeld aan verwil-derde katten, die alleen maar iemand willen om hen eten te ge-ven en de ruimte om naar buiten te kunnen. Maar ook verwaarloosde honden, die juist veel aandacht no-dig hebben. Bedenk in ieder geval goed van te voren of je een dier kan opvangen.

13

SCHRIJF GEVANGENENOver de hele wereld zitten mensen vast omdat zij vechten voor bevrijding van de aarde en de dieren en mensen die er wonen. Onderstaande mensen zitten in de gevangenis omdat zij strijden voor een betere wereld, dit vanuit hun idea-len en niet uit eigen belang. Allen kunnen heel wat steun gebruiken in deze moeilijke periode. Stuur ze vandaag nog een kaartje of een brief. Schrijf over je werk, je opleiding, je grote liefde of het feest van afgelopen weekend. Gevangen kunnen de afleiding heel goed gebruiken en wie weet krijg je nog wat terug! Vergeet niet je brief voldoende te frankeren en schrijf niet over hun zaak of belastende teksten. Schrijf hen vandaag nog!

Scandinavië Op dit moment zitten twee Zweedse jongens van 18 en 19 vast in Zweden. Ze worden aangeklaagd voor brandstich-ting op 17 februari 2009 bij een leer/bont winkel in Ore-bro, Zweden. Brieven kunnen worden gemaild naar: orebro2@gmail.com. De brieven worden dagelijks be-zorgt en het duurt vaak twee weken voordat ze deze ontvangen.

Verenigde Staten van AmerikaGreen ScareSinds december 2005 hebben milieu- en dierenrechten/bevrijdingsactivisten in de VS te maken met keiharde re-pressie. De Amerikaanse staat gebruikt hierbij nieuwe wetten en ‘illegale’ methoden om mensen te arresteren en acties tegen te gaan. In het hele land zijn er 14 mensen opgepakt. Door een aantal mensen te veroordelen tot lange gevangenisstraffen probeert de staat de milieu- en dierenrechten/bevrijdingsbeweging kapot te maken.

Helaas hebben sommige mensen na hun arrestatie toe-gegeven aan de repressie en informatie verstrekt aan de staat om zo strafvermindering te krijgen. De overige ge-vangenen worden natuurlijk gesteund en hun adressen staan hieronder vermeld.

Nathan Block #36359-086, FCI Lompoc, Federal Correcti-onal Institution, 3600 Guard Road, Lompoc, CA 93436, USA. 7 Jaar.

Joyanna Zacher #36360-086, FCI Dublin, Federal Correc-tional Institution, 5701 8th Street - Camp Parks - Unit F, Dublin, CA 94568, USA. 8 Jaar. Meer informatie: solidaritywithsadieandexile@gmail.com.

Daniel McGowan #63794-053, USP Marion, U.S. Peniten-tiary, P.O. Box 1000, Marion, IL 62959, USA. 7 Jaar. Meer: www.SupportDaniel.org en www.myspace.com/danielmcgowan.

Jonathan Paul #07167-085, FCI Phoenix, Federal Correcti-onal Institution, 37910 N 45th Ave., Phoenix, AZ 85086 USA. 51 maanden cel vanwege brandstichting bij paar-denvleesfabriek. Veganist en jarig op 31 januari. Meer in-formatie is te verkrijgen bij: www.supportjonathan.org.

Briana Waters #36432-086, FCI Danbury, Federal Correcti-onal Institution, Route 37, Danbury, CT 06811, USA. 6 Jaar. Nog in afwachting van hoger beroep. Meer informatie: www.supportbriana.org.

SHAC US‘Stop Huntingdon Animal Cruelty’ is de internationale campagne tegen dierproefcentrum HLS in Engeland. Ver-schillende mensen zitten gevangen voor betrokkenheid bij acties. In 2006 werden zeven activisten uit de Verenig-de Staten veroordeeld voor het publiceren en aanmoedi-gen van acties tegen bedrijfscontacten van HLS, één van hen is inmiddels vrijgekomen. Zij staan bekend als de ‘SHAC 7’. Voor meer informatie over hun situatie en adressen, kijk op www.shac7.com.

Overige gevangenen VSJordan Halliday, Cache County Jail, Inmate #24836, 1225 West Valley View Highway, Suite 100, Logan, UT 84321 US. Verdacht van betrokkenheid bij een nertsenbevrij-ding.

Groot­BrittaniëNewchurch Guinea Pig Farm In augustus 2005 sloot Newchurch Guinea Pig Farm, een fokker van knaagdieren voor vivisectiedoeleinden, haar deuren door een succesvolle campagne. Vlak daarna wer-den de activisten opgepakt en opgesloten.

Jonny Ablewhite TB4885, HMP Ranby, Retford, Notts, DN22 8EU, Engeland. 12 Jaar voor afpersing van de eige-naars van Newchurch. Jarig op 27 januari.

14

Kerry Whitburn TB4886, HMP Lowdham Grange, Lowd-ham, Nottingham, NG14 7DA, Engeland. 12 jaar, idem. Jarig op 18 april.

John Smith TB4887, HMP Lindholme, Bawtry Road, Hat-field Woodhouse, Doncaster, DN7 6EE, England. 12 Jaar voor samenzwering tot afpersing van de eigenaars van Newchurch.

SHAC UKNa een slepende rechtzaak werden op 21 januari 2009 7 mensen in Engeland veroordeeld voor medeplichtigheid aan chantage tijdens de SHAC campagne. Ze zijn allen veganist.

Dan Amos VN7818, HMP Winchester, Romsey Road, Winchester, SO22 5DF Engeland. 4 Jaar.

Gregg Avery TA7450, HMP Coldingley, Shaftesbury Road, Bisley, Woking, Surrey, GU24 9EX. Engeland. 9 Jaar.

Natasha Avery NR8987, HMP Send, Ripley Road, Woking, Surrey, GU23 7LJ, England. 9 Jaar.

Gavin Medd-Hall WV9475, HMP Coldingley, Shaftesbury Road, Bisley, Woking, Surrey, GU24 9EX. Engeland. 8 jaar.

Heather Nicholson (VM4859), HMP Bronzefield, Wood-thorpe Road, Ashford, Middx, TW15 3JZ, England. Jarig op 30 januari. 11 Jaar. Dan Wadham (A5705AA), HMP Camp Hill, Newport, Isle of Wight, PO30 5PB. Engeland. 5 Jaar.

Overige gevangenen UKMel Broughton TN9138, MP Woodhill, Tattenhoe Street, Milton Keynes, Bucks, MK4 4DA, England. In voorlopige hechtenis, beschuldigd van betrokkenheid bij brandstich-ting en chantage in de campagne tegen de vivisectieafde-ling van de Oxford Universiteit. Veganist.

Donald Currie A3660AA, HMP Parkhurst, Newport, Isle of Wight, PO30 5NX, England. Voor onbepaalde tijd vast – maar niet korter dan 6 jaar – vanwege brandstichtingen bij bedrijven die gelinkt zijn aan de vivisectieindustrie, zo-als HLS. Veganist.

Sean Kirtley WC6977, HMP Stafford, 54 Gaol Rd, Staf-ford, ST16 3AW, England. 4,5 Jaar voor het hosten van een website die aanzette tot legaal protest tegen het vivisectie bedrijf Sequani Ltd. Veganist.

Sarah Whitehead VM7684, HMP Bronzefield, Woodthor-pe Road, Ashford, Middx, TW15 3JZ, England. Schuldig

bevonden aan het meeenemen van een mishandelde pup. Ook in afwachting van haar straf.

Nicole Vosper VM9385, HMP Bronzefield, Woodthorpe Road, Ashford, Middx TW15 3JZ. England. In afwachting van haar rechtzaak over betrokkenheid bij SHAC-campag-neactiviteiten, heeft schuld bekend. Jarig op 15 februari.

Dean Cain, HMP Nottingham, Perry Road, Sherwood, Nottingham NG5 3AG, England. Heeft schuld bekend om lagere straf te krijgen en is in afwachting van zijn veroor-deling voor het binnendringen van een konijnenfokkerij en samenzwering tot het plegen van schade aan een die-renonderzoeksorganisatie. Veganist.

Luke Steele WJ4308, HMP Glen Parva, 10 Tigers Road, Wigston, Leicester LE18 4TN, England. Idem. Veganist.

NederlandIn Nederland zitten twee mensen in voorarrest op ver-denking van o.a. nertsenbevrijding.

Peter Janssen 5102880, Postbus 37066, 3005 LB Rotter-dam.

Naomi van der Pol 6496122 , P.I. Breda, Celnummer 24bPostbus 2274, 4800 CG Breda

Meer informatiewww.spiritoffreedom.org.uk

www.vpsg.org

www.shac7.com

www.animalrights.nl/node/245

www.arprisonsupport.com

www.directaction.info/prisoners.htm

www.prisoners.rbgi.net

15

Van hel naar warm tehuis voor 20 konijnen! “In de nacht van zaterdag 20 op zondag 21 februari heeft het Dierenbevrijdingsfront (DBF) 20 jonge ko-nijnen bevrijd uit een bedrijf dat geld verdiend over de ruggen van deze weerloze dieren.

De konijnen zijn ondergebracht bij mensen die ze liefdevol verzorgen en waar ze een gelukkig leven in alle vrijheid kunnen leiden zoals het hoort.

De konijnen zaten met grote aantallen in een don-kere schuur waarin geen daglicht naar binnen kon.

In de kleine kooien van draadgaas zaten de konijnen ongeveer met 8 stuks tegelijk opgesloten. Ze hadden geen ruimte om recht overeind te staan, laat staan ruimte om normaal te liggen (voorzover dat mogelijk is op een ondergrond van alleen maar gaas)

Het stonk er vreselijk naar urine en sommige konijnen hadden zichzelf en hun soortgenoten van de stress en van verveling kaal gevreten, ook troffen we in een paar kooien dode konijnen aan (zie foto) die gewoon tussen de levende dieren in lagen.

De konijnen die de hel van tien weken overleven wacht een wrede dood in het slachthuis.

Het DBF zal dit verborgen dierenleed nooit accepteren en zal blijven vechten voor welk dier dan ook dat lijdt voor de onverzadigbare behoeften van de mens.

Tot slot een paar feiten over het leed dat konijnen vlees heet.

- per jaar worden er twee miljoen konijnen vermoord voor het vlees wat voornamelijk wordt geexpor-teerd naar Frankrijk.

- Nederland “herbergt” 324.000 vleeskonijnen en 40.000 voedsters (vrouwtjeskonijnen) voor de fok!

- de slacht leeftijd is tien weken, een voedster wordt na 1 jaar vermoord.

-zeven keer per jaar moet een voedster werpen. en 1 op de 5 konijnen overlijden vroegtijdig op de farm.

Dieren Bevrijdings Front.

Noot: Wij laten de locatie van de bevrijding expres in het midden om geen slapen de honden wakker te maken en zo nog door te gaan op de bevrijdende weg die we hebben ingeslagen.”

TWEE GEVANGENEN DIEREN BEVRIJDINGS FRONT21 april 2009, Amsterdam - Op 7 april 2009 is een mogelijke DBF-er opgepakt in Loon op Zand in Neder-land op verdenking van nertsenbevrijding in Stavenisse. Twee weken later, op 21 april, werd een tweede verdachte aangehouden in Amsterdam voor de nertsenbevrijding.

Bij de bevrijding was een fotograaf en een journalist van tijdschrift Revu aanwezig. In het artikel, dat overigens pas 9 april gepubliceerd werd, zegt een DBF-er ook verantwoordelijk te zijn voor brand-stichting, andere bevrijdingen en het vernielen van jachthutten. Het is op dit moment nog onduide-lijk van welke acties de twee gevangenen verdacht worden.

De man uit Loon op Zand is ook bekend als de vegan streaker, die aandacht voor dierenleed vroeg door uit de kleren te gaan. De tweede arrestant is Naomi van der Pol.

16

Waardeloze haantjesBite Back schotelt ambtenaren van Vlaams ministerie van Landbouw in lunchpauze dode ééndagskuikens voor.

8 April 2009, Brussel - De woensdag voor Pasen hebben een tiental activisten van dierenrechtenorganisatie Bite Back in het kader van Bite Back’s Waardeloze Haantjes-campagne (www.waardelozehaan-tjes.nl) een confronterende actie gevoerd bij het Vlaamse ministe-rie van Landbouw en Visserij en het Vlaams Centrum voor Agro- en Visserijmarketing (VLAM) in Brussel.

Tijdens de lunchpauze van de ambtenaren van het ministerie kre-gen zij van een Bite Back ober en serveerster tientallen dode één-dagskuikens (afkomstig uit een broeierij, waar de kuikentjes wor-den vergast) voorgeschoteld. Kareltje het Kuiken, de levensgrote

mascotte van de campagne, riep de overheid op te stoppen met deze kuikenmoord, en vroeg veel meer geld te investeren in het promoten van plantaardige, diervriendelijke producten: beter voor mens, dier en milieu!

21 maart 2009, Leuven - Onder een stralend voor-jaarszonnetje verzamelden meer dan 300 dieren-vrienden uit binnen- en buitenland zaterdag in Leuven. Reden van deze samenkomst : voor de eer-ste keer in België samen betogen tegen dierproe-ven, en in het bijzonder tegen apenexperimenten. Voor de aanvang van de betoging kon men zich te goed doen aan lekkere broodjes, vega cakes, in-formatie verzamelen en kennismaken met andere dierenvrienden.

We lieten iedereen zien wat dierproeven anno 2009 betekenen aan de hand van een opstelling waarbij een proefaap onderworpen werd aan gru-welijke testen. Eens de demonstratie door de stra-

ten van Leuven liep, was het wel voor iedereen duidelijk dat wij het beu zijn dat er nog steeds zoveel dieren dag in dag uit gemarteld worden in onethische en onjuiste experimenten.

Dat de K.U.Leuven het vaak moest ontgelden, was te verwachten. Zij zijn op dit moment de grootste gebruiker van apen in experimenten. Op het La-deuzeplein sprak dr. Stijn Bruers treffend over het onethische aspect van dierproeven. Daarna verwoordde een vertegenwoordiger van Studenten Tegen Onderzoek op Primaten, die samen met ons deze demonstratie organiseerden, waarom zij als K.U.L. studente tegen deze experimenten is. Onze demonstratie liep verder langs drukke winkel-straten, maar ook langs K.U.L. gebouwen waar er die namiddag een infodag voor nieuwe studenten bezig was. De deelnemers van deze infodag hoor-den luid en duidelijk waarom wij boos zijn op de K.U.L.

Vreedzaam maar gedreven liepen we verder, fol-ders uitdelend aan het winkelende publiek dat het duidelijk met ons eens was. Toen we terug op het Martelarenplein waren, legde dr. André Mena-che ons tijdens zijn toespraak uit waarom dier-proeven wetenschappelijk onjuist zijn.

Als laatste sprak Danny Flies, woordvoerder van de Anti Dierproeven Coalitie over het onnoeme-lijke leed van proefdieren. En waarom ADC zijn campagne om alle apenexperimenten te beëindi-gen niet zal stoppen voor de klus geklaard is.

Het was een geslaagde demonstratie, we willen iedereen bedanken die heeft meegelopen, en die heeft meegewerkt om er een succes van te maken. Oprecht bedankt in naam van de dieren!

Geslaagde betoging tegen dierproeven.

17

Solidair met de Luxemburgse dierenrechtenbeweging! 4 april 2009, Luxemburg - Enkele activisten van Res-pect voor Dieren reisden af naar Luxemburg stad om zich aan te sluiten bij de grote demo tegen bont. Deze werd georganiseerd door ‘‘Save Animals’’, een van de weinige dierenrechten groepen actief in Luxemburg. Ondanks een toch redelijk grote oproep was het duide-lijk dat de dierenrechtenbeweging hier nog in de kin-derschoenen staat. Daarom is het belangrijk dat lan-den als Nederland hun steun betuigen door aanwezig te zijn bij dit soort acties. De groep die het organi-seerde bestaat ook pas sinds november 2008; dit was hun eerste grote actie.

DBF valt Universiteit van Wageningen aanDe afgelopen maanden heeft het Dierenbe-vrijdingsfront een aantal acties gedaan tegen de Universieit van Wageningen, in verband met de gruwelijke dierproeven die daar gedaan worden. Onderstaand communi-que werd uitgegeven na de laatste actie.

“In the early morning of the 9th of april, about 25 windows at the WAGENINGEN UNIVER-SITY vivisector office building have been smashed. The ALF here by claims these acti-ons.

Info About The Wageningen University Acti-ons:

After 3 small warnings by the ALF in the past months to raise the issue and show we are who we say we are, the University of Wageningen first tried to keep the actions a secret. But when an independant journa-list began writing about the actions the university went to the media. The NOS Jour-naal, Netherlands biggest news show, and a few national papers reported about the ac-tions. Censoring and twisting statements they tried to make everything look like terrorism again. They even lied about the fact that people were personaly threaten-ed. This all fitted right in the new media sensation of the Netherlands, Eco-Terro-rism. Just as in the US and the UK now the Netherlands shows what a police-state she really is.

Respect voor Dieren voert actie tegen Circus Renz Berlin in Haren 10 april 2009, Haren (NL) - Vandaag stond Respect voor Dieren te demonstreren tegen Circus Renz Ber-lin, een circus dat dieren (olifanten, kamelen, paarden, paarden, pony’s, lama’s, struisvogels en hon-den) misbruikt voor zijn shows. Dit circus is deze maand op tournee in het noorden des lands; voor ons, activisten van Respect voor Dieren, reden om dit circus met een bezoekje ‘te vereren’.

Met een groep van ongeveer 10 activisten stonden we voor de ingang van het circus om flyers uit te delen en te praten met de bezoekers die een kaartje voor de voorstelling kwamen kopen. We vertel-den de mensen die het wilden horen wat er zo slecht is aan dit circus. Ons spandoek en de fotoborden met plaatjes van o.a. de vastgeketende poten van ongelukkige olifanten, maakten visueel een hele-boel duidelijk.

Dieren in het circus worden hun hele leven opgesloten in kleine kooien, ondergaan vermoeiende transporten en moeten kunstjes vertonen die ze met geweld zijn aangeleerd. Als ze niet gehoorzamen, dan gaat de zweep erover of worden de dieren geslagen of geschopt. Bij het trainen van olifanten wordt de ‘olifantenhaak’ gebruikt; dat is een stok met een scherpe haak eraan om in de gevoelige plekken van de olifantenhuid te prikken om ze zo te ‘leiden’. Dieren in circussen vertonen stereo-type gedrag (abnormaal gedrag), omdat ze niet hun natuurlijke, soorteigen gedrag kunnen vertonen. Ze zijn gefrustreerd, ze vervelen zich en voelen zich vaak eenzaam, omdat ze niet met hun soortge-noten in het wild kunnen leven.

Op de laatste Animal Rights Gathering in Zweden ontmoetten we enkele Poolse activisten. Zij vertelden dat er in het voor-malige Sovjetland steeds meer aandacht komt voor vegetarisme, maar dat actievoeren lastig kan zijn door bedreigingen van de politie of extreem-rechts. Deze meivakantie besloten we zelf een kijkje te nemen in de veggie wereld van Polen. Voordat we vertrokken keek ik snel even op de website www.veggiesontheroad.com, een site met vegetarische tips over de hele wereld. Tot mijn verbazing werden er wel 42 verschillende vegetarische plekken in Polen genoemd. Onze bestemming was Warschau, waar we de keuze hadden uit 9 veggie opties.

Mijn lijstje met adressen bleek overbodig toen we na aankomst de lokale veganisten ontmoetten. Zij stuurden ons gelijk naar het beste vegan café van de stad. Jammer genoeg wordt deze plek niet vermeld op Veggie on the Road, want buiten dat ze heerlijk eten serveren is het ook nog eens dé ontmoetingsplaats voor activisten. Precies wat we zochten!

Cykloza is een vegan fietsbar gelegen in het centrum, vlakbij het Centraal Station van Warschau. Fietsbar, omdat dit tevens de hang out voor lokale fietsfreaks is. De internationale fiets-hype is ook in Warschau aangekomen. Wat begon in de Ver-enigde Staten van Amerika met het levensgevaarlijke werk van fietskoeriers en het protest tégen stinkende auto’s en vóór meer fietsruimte, is nu een internationale levensstijl.

Een bord met aanbevelingen voor fair-trade koffie of thee en veelbelovende vegan lunch wijst ons de weg naar binnen. Het eetcafé is in een kelder ingebouwd en bestaat uit twee ruim-tes. Er hangen enkele mensen aan de bar en mijn oog valt di-rect op een bord met heerlijk uitziende broodjes met salade dat net wordt geserveerd. De ruimte is vol met kunstwerken: muurschilderingen en schilderijen waarop fietsen en auto’s staan afgebeeld.

De bar biedt een ruim drankassortiment met enkele voor mij onbekende dranken. Zo is er onder andere guarada cola, met de natuurlijke oppepstof guarada en niet van de multinatio-nal Coca Cola. Er zijn kruidige alcoholvrije bieren en zelfs al-coholvrije piña colada! Het is duidelijke dat deze bar politieke keuzes maakt. Naast dat ze geen producten van Coca Cola verkopen, schenken ze Zapatista koffie (www.cafe-libertad.de) en zijn ze geheel diervrij. Naast de bar staat bovendien een boekenkast met literatuur over fietsen, de Spaanse burgeroorlog, anarchie en een Vega-magazine.

Na onze bestelling ploffen we neer op zachte banken in de achterste ruimte. Het is hier enigszins donker en er draait rustige muziek. Al snel krijgen we een champignonsoep en een komkommer-dillesoep. De champignonsoep is ok van smaak. Er zitten grote stukken groene peper in, wat iets onhandig weghapt. De komkommer-dillesoep is goed klaarge-maakt en heeft een zeer eigen, ietwat zurige smaak. Hier moet je echt van houden. We zijn nieuwsgierig naar de rest van

CyklozaHoza 62

WarschauCijfer: 8,5

18

19

het menu dus bestellen we een broodje zucchini met salade en een broodje tofu. Beide bestaan uit heerlijk geroosterde broodjes op mooi opgemaakte borden. Het broodje zucchini is belegd met knap-perige courgette met knoflook, kruiden en stukjes pinda. De frisse verse salade met rucola, tomaat, olijf, rode ui en kruidige dressing past er goed bij. Tussen het dubbele broodje tofu vinden we plakken gebakken tofu met frisse sla en komkommer en een heerlijke dille-mayonaise. Hmmm! We voelen ons overdadig verwend en sluiten de maaltijd af met een macchiato (espresso met een laagje opgeklopt so-jaschuim), een inca-koffie en appelcake. Inca-koffie is cafeïnevrije granenkoffie die wordt geserveerd met een dikke laag opgeklopt schuim. De cake is zacht en droog en de appel fris, een geslaagde combinatie.

Deze plek is zeker de moeite waard om een keer te bezoeken als je in Warschau verblijft (of meerdere keren als je net als ons de verleiding niet kan weerstaan). Als je geïnteresseerd bent in dierenrechten/-bevrijding in Polen (en Pools kan lezen of een vertaler weet te strikken!), kijk dan op de volgende link: www.cykloza.waw.pl

StatutenChange is een dierenrechten-/dierenbevrijdingsmagazine. Net zoals menselijke dieren, hebben ook andere dieren recht op een leven zonder pijn, angst, onderdrukking, opsluiting en uitbuiting. Het vergroten van het welzijn is niet genoeg. Change verwerpt naast speciecisme ook racisme, sexisme en homofobie.

Change wil een platform zijn voor alle dierenrechtengroepen in Nederland en België. Het doel is een breed publiek aan te spreken en een alternatief te bieden voor de grote dierenwelzijnslobby. Change staat open voor kritiek of stukken die andere meningen dan onze eigen weerspiegelen.

Vakantie gevoel!Zonder sentimenteel te worden, wil ik graag hier uit de school klappen over mijn diepere emoties. Afgelopen pinkster-weekend was ik in het zonnige Appelscha, waar de Anarchistische Pinksterlandddagen plaats vonden. Hoe oubollig de naam ook mag aandoen, het bruisde van de strijdbaarheid. Ik had besloten om het stuk tussen Groningen en Ap-pelscha met een vriend te fietsen. De wind in de rug, de zon op het hoofd, reden we op ons gemak door de bossen en weilanden. Hoewel we onderweg waren naar een politieke bijeenkomst, had ik een vakantiegevoel. Ergens vlak na Peize, we hadden koffiepauze, bleek ik mijn telefoon niet uitgedaan te hebben. Een van onze activisten belde met de vraag waar ik godverdomme bleef. De Respect voor Dieren stand moest en zou vanaf 11 uur opgebouwd zijn, maar ik had de T-shirts bij me. Klootzak!

Toen ik om twee uur aankwam kreeg ik de volle laag. Ieder RvD-er die in Appelscha was, liet me weten dat ik veel te laat was. Toch werd ik er alleen maar vrolijker op. Jaren lang was ik degene die altijd iedereen achter de broek aan zat. Onder Stalins motto “vertrouwen is goed, controle is beter” hield ik nauwlettend in de gaten hoe mensen hun acties organiseerden en hun taken uitvoerden. Iets wat me in de anarchistische beweging niet populair heeft gemaakt.

Gelukkig hebben de activisten van Respect voor Dieren goed begrepen dat je persoonlijke vrijheid tot luieren onderge-schikt is aan het belang van acties. Dus werd ik blij dat de RvD-crew het mij verweet te laat te zijn. Ze nemen hun acti-visme kennelijk serieus. Er is niets vermoeiender dan aan je mede-activisten moeten sjorren om iets gedaan te krijgen. En tegelijkertijd is niets inspirerender dan gedreven en enthousiaste activisten. Ik ben blij dat ik deel uitmaak van deze beweging, ze trekt me op als het moeilijk is en staat aan mijn zij als ik ergens voor ga. De pinksterlanddagen waren top: zon, vega-eten, koffie, bos en een voetbalcompetitie. Maar wat me vooral dat vrolijke vakantiegevoel gaf waren die tien-tallen activisten die de wereld gaan veranderen.

column