鞠躬尽瘁Berani Berjuang Berani BerkorbanDare to Struggle Dare to Sacrifice

IN EVERLASTING MEMORYSENENTIASA DALAM KENANGAN

永远怀念陈平 Chin Peng

“你们作出的牺牲，昭示了你们对国家和人民的深厚情感。一个人只要曾参与过为他人建立更美好世界的努力，他就可以感觉不枉此生、死而无憾。”

“Pengorbanan kalian telah membuktikan bertapa mendalam cinta kalian kepada tanah-air dan rakyat kita. Hidup kita ini akan menjadi amat bermakna apabila kita meninggalkan dunia ini, kita tahu bahawa kita telah memainkan peranan kita, walaupun hanya sedikit sahaja, dalam usaha menjadikan tanah-air kita ini satu dunia yang lebih baik bagi semua.”

“The sacrifices that you made testify to the depth of your love for our country and fellow countrymen. Our lives take on its full meaning only when, by the time we depart from this world, we know we have done our bit in making it a better place for others.”

《陈平在合艾和平协议 20 周年纪念的讲话》<Ucapan Chin Peng di Ulangtahun ke-20 Perjanjian Damai Hatyai>

<Chin Peng's Speech at the 20th Anniversary of Hatyai Peace Accords>

一生影像 •陈平 Album Hidup• Life Album• Chin Peng

Raja Permaisuri Thailand Queen Sirikit melawat Kampung Chulabhorn 10.泰国王后访问朱拉蓬公主第十村。

Thai Queen Sirikit visits Chulabhorn Village No.10.

Puteri Raja Thai melawat Kampung Chulabhorn 10.泰国公主访问朱拉蓬公主第十村。

Thai Princess visits Chulabhorn Village No.10 .-1-

Rumah halaman di Setiawan.

实兆远店屋。

Sitiawan shophouse home.

P a d a 1 9 4 6 , k u r n i a n d a r i Laksamana Mountbatten.

1946 年蒙巴顿上将颁发勋章。

D e c o r a t e d b y A d m i r a l Mountbatten in 1946.

Gambar sekeluarga di Setiawan, Chin Peng belakang 4 dari kanan dan isterinya belakang 3 dari kiri实兆远家庭合照，后排右 4 是陈平，后排左 3 是妻子李坤华

Sitiawan family photo, Chin Peng was 4th from right while wife was 3rd from left in the back row.

-2-

Sekumpulan gerila. 小队合照。A group of guerrillas.

Rashid Maidin, Chin Peng & Chen Tien di Perundingan Baling, Disember 1955.拉昔 • 迈丁、陈平和陈田在 1955 年 12 月华玲会谈现场。

Rashid Maidin, Chin Peng & Chen Tien at Baling Talks, Dec. 1955.-3-

Siao Chang, Chin Peng dan Lee An Tung di Hanoi Apr. 1962.1962 年 4 月，小章、陈平和李安东在河内。

Siao Chang, Chin Peng & Lee An Tung in Hanoi, April 1962.

Tahun 1986- Pelancongan bersama isteri .1986 年与妻子合影 。

Chin Peng with wife, 1986.-4-

Pertemuan kal i per tama dengan Pengerusi Mao, Mac 1965.

1965 年 3 月与毛主席第一次会面。

1st meeting with Chairman Mao, March 1965.

Chin Peng di Moscow, Nov 1961.

1961 年 11 月陈平访问莫斯科。

Chin Peng in Moscow, Nov 1961.

-5-

P u l a n g k e t e m p a t p e r u n d i n g a n a k h i r d i Phuket.

重返协议最后一轮谈判的普吉场所。

R e v i s i t t o t h e P h u k e t avenue for final talks.

Sidang akhbar Perjanjian Damai Hatyai, Dis 1989.

1989 年 12 月 合 艾 协 议签署前夕记者招待会。

Press reception on eve of Hatyai Accords, Dec 1989.

Lawatan Kem Rejimen ke-12 .

第 12 支队迎接陈平。

Reception at 12th Regiment.

-6-

Di Kem Rejimen ke-10 selepas Perjanjian Hatyai.协议签署后到第 10 支队。

In 10th Regiment after Hatyai Accords.

D i P a s u k a n O r g a n P u s a t

selepas Perjanjian Hatyai.

协议签署后到中央机关队。

In GHQ after Hatyai Accords.

Chin Peng pakai uniform tentera.穿军服的陈平。

In military uniform.

-7-

Bersama pengarang bukunya, Ian & Norma。

与他的书的两位作者。

With Ian & Norma, authors of his book .

53 tahun kemudian, bersama Dr. Rapoport (tengah), salah seorang anggota askar British yang dipayung-terjuni ke Malaya .

53 年 后 与 二 战 时 第 一 批空降马来亚的拉波博医生( 中 ) 合影。

W i t h D r . R a p o p o r t（ m i d d l e ） , w h o w a s among the first to parachute into Malaya during WWII, 53 years later.

Menandatangani bukunya.

为他的书签名。

Autographing his book.

-8-

Lawatan Said Zahari dan isteri. 赛扎哈里和妻子来访。Said Zahari & wife visiting.

Di seminar ISEAS Singapura. 陈平在新加坡研讨会。 ISEAS seminar in Singapore.

-9-

Wartawan-wartawan dari Malaysia, Dis 2009.2009 年 12 月与马来西亚记者合影。

Malaysian reporters, Dec 2009.

Dengan rakan Datuk Yap Lim Sen.与友人拿督叶林生。

With friend Datuk Yap Lim Sen.

-11-

Bersama-sama dengan rakan-rakan dari Malaysia.与回马同志和朋友合影。

Comrades and friends from Malaysia.

Dengan Kawan-kawan Seperjuangan dari Kg Perdamaian Betong dan Malaysia. 与勿洞和平村和回马同志合影。

With comrades from Betong Peace Village and Malaysia.

-12-

Gambar beramai-ramai pada Majlis Ulangtahun ke-20 Perjanjian Damai Hatyai, Dis 2009.2009 年 12 月合艾协议 20 周年纪念大会团体照。

Group photo at 20th Anniversary of Hatyai Peace Accords, Dec 2009.

Bersama Abdullah C.D. dan Ah Hai.

陈平与阿布杜拉 • 西迪和阿海。

With Abdulah C.D and Ah Hai.

Dengan Suriani Abdulah.

陈平与阿敏。

With Suriani Abdulah.

-13-

Bersama dengan ahli-ahli Persatuan Perdamaian Hatyai.与合艾和平联谊会成员合影。

With Hatyai Peace Association members.

Pemimpin-pemimpin dari Kampung Perdamaian.与和平村干部合影。

With Peace village cadres.

-10-

-14-

Bersama Peguam-peguam Kanan Raja Aziz Addruse dan Tommy Thomas.与律师拉惹阿兹和汤米托马斯。

With Senior Lawyers, Raja Aziz Addruse and Tommy Thomas.

Bersama bekas Penasihat Cawangan Khas Tuan Yau Kong Yew.与前政治部顾问姚光耀。With former SB advisor, Yau Kong Yew.

Bersama bekas KPN, Tan Sri Rahim Noor.与前总警长拉欣诺。With former IGP, Tan Sri Rahim Noor.

Dengan Lt. Gen. Pisan, bekas komander Askar Thailand ke-4.与前泰国第四军军长披讪中将。With former Thai 4th Army Commander, Lt. Gen. Pisan.

-10-

我的遗愿HAJAT TERAKHIR SAYA

MY LAST WISH

-15-

我亲爱的同志们、我亲爱的同胞们：

当你们看到这封信的时候，我已离开人世。

原本我打算将后事交由亲人办理并静静地离开，但 2011 年 10 月初媒体误传我病危造成的影响，使我感到有需要留下这封信。

自从我加入马来亚共产党并最终成为其总书记，我已将我的身心完全付托给党所代表的事业，即是：为建立一个基于社会主义理想的更公平、更美好的社会而奋斗。现在，随着我的逝世，该是时候将我的躯体归还给我的家人。

我感到无限欣慰，孩子们愿意照顾一个在他们出世后就一直无法提供家庭关爱、温暖和保护的父亲。可惜我只能在放下政治和公众责任之后，才能作为父亲回馈他们的爱。奈何那却是在我已再无任何剩余生命可以给与他们的时刻。

十分遗憾的是，他们是在长大成人后才见到恍如陌生人的父亲。 我无权要求他们理解或原谅。他们没有选择，必须面对那严酷的事实。就像许多烈士和同志的家属那样，他们要承受并非他们自己造成的艰苦和磨难，而那是由于我们决定挑战我们意欲改变的社会的残酷势力的后果。

很不幸地，我最终还是无法回到故乡实兆远去拜祭

我的遗愿

-16-

葬在那里的父母亲，也不能踏上我们为了反抗侵略者及殖民者而为之坚持战斗的可爱祖国的土地。

我和我的同志们为了政治信念奉献了一生，并承受由此而带来的一切代价。无论对我们自己、家庭和社会造成什么后果，我们都只能默默地接受。

归根结底，我只希望后人记得我是一个好人，一个可以向世界宣告他敢于穷其一生追求自己的理想、要为人民创造一个更美好社会的人。

究竟成功或失败，并没有关系，至少我做了努力。希望年轻一代会遵循我走过的道路并将它发展完善。我深信社会公义和人文主义的火焰决不会熄灭。

永别了，我亲爱的同志们！永别了，我亲爱的同胞们！永别了，我亲爱的祖国！

陈平 （王文华）

-17-

Kawan-kawan seperjuangan dan saudara-saudari setanahair yang tercinta,

Apabila anda membaca surat ini, saya sudah tidak di dunia ini lagi.

Niat asal saya ialah meninggal dunia secara senap-senyap dan membiarkan saudara-mara saya mengendalikan sendiri hal-hal pengebumian. Akan tetapi, pengaruh daripada kesilapan media pada awal bulan Oktober 2011 yang mewartakan bahawa kesihatan saya telah berada di taraf yang amat kritis meyakinkan saya betapa perlunya saya meninggalkan surat ini.

Semenjak menyertai Parti Komunis Malaya dan akhirnya menjawat setiausaha agongnya, saya telah menyumbangkan sepenuh jiwa dan raga saya kepada usaha parti, iaitu berjuang demi satu masyarakat yang lebih adil dan lebih indah, yang berdasarkan cita-cita sosialisme. Kini, apabila saya pergi, sampailah masanya untuk mengembalikan jasad saya kepada keluarga saya.

Saya berasa amat bertuah kerana kedua-dua anak saya bersedia untuk mengurus jenazah seorang ayah yang tidak dapat memberikan mereka kasih sayang, kemesraan keluarga dan perlindungan semenjak mereka dilahirkan lagi. Sayang sekali, saya hanya mampu mengembalikan kasih sayang saya kepada mereka setelah saya melepaskan tugas politik dan tanggungjawab awam. Secara ironi, saya dapat berbuat demikian hanya setelah saya sudah tidak bernyawa lagi dan tidak sanggup memberikan apapun kepada mereka.

Apa yang amat dikesali ialah mereka mengenali ayah sendiri jauh setelah mereka mendewasa, seorang ayah yang sudah begitu asing bagi mereka. Saya tidak berhak menuntut mereka memahami dan memaafkan saya. Mereka tak ada pilihan. Mereka terpaksa menerima realiti yang zalim. Sama seperti ramai keluarga para pahlawan

HAJAT TERAKHIR SAYA

-18-

dan kawan-kawan saya yang lain, mereka terpaksa menanggung kesusahan dan penderitaan yang di luar kemahuan mereka sendiri. Mereka terpaksa menanggunginya kerana keputusan kami hendak mencabar dan mengubah kuasa yang kejam.

Sayang seribu sayang, saya tidak berjaya menziarah makam ibu-bapa saya yang dikebumikan di kampung halaman Sitiawan. Saya tidak dibenarkan menjejakkan kaki di tanah air tercinta, bumi tempat saya dan rakan-rakan seperjuangan saya berjuang keras menentang kaum penceroboh dan penjajah asing.

Saya dan kawan-kawan saya telah menyumbangkan seumur hidup kami kepada usaha perjuangan politik yang kami yakini, dan telah memberikan berbagai pengorbanan. Apapun risiko yang menimpa diri kami, keluarga kami dan masyarakat kita, akan kami terima dengan hati terbuka.

Pada hakikatnya, saya hanya ingin dikenang sebagai seorang manusia yang baik, yang sanggup mengisytiharkan kepada dunia bahawa dia berani menghabiskan seumur-hidupnya demi cita-cita yang dipegangnya, iaitu mewujudkan satu dunia yang lebih baik kepada rakyat jelata.

Berjaya atau tidak lain perkara, yang penting ialah usaha yang saya lakukan ke arah tersebut. Mudah-mudahan, jalan yang saya tempuhi ini akan dilanjutkan dan disempurnakan lagi oleh jenerasi muda. Saya yakin penuh bahawa api perjuangan demi keadilan sosial dan perikemanusiaan tidak akan padam.

Selamat tinggal, kawan-kawan seperjuangan yang tercinta! Selamat tinggal, saudara-saudari setanahair yang dikasihi! Selamat tinggal, tanah air yang dicintai!

Chin Peng (Ong Boon Hua)

-19-

My dear Comrades, my dear Compatriots, When you read this letter, I am no more

in this world.

It was my original intention to pass away quietly and let my relatives handle the funeral matters in private. However, the repercussions of erroneous media reports of me in critical condition during October 2011 had persuaded me that leaving behind such a letter is desirable.

Ever since I joined the Communist Party of Malaya and

eventually became its Secretary General, I have given both my spiritual and physical self in the service of the cause that my Party represented, that is, to fight for a fairer and better society based on Socialist ideals. Now, with my passing away, it is time that my body be returned to my family.

I draw immense comfort in the fact that my two children are

willing to take care of me, a father who could not give them family love, warmth and protection ever since their birth. I could only return my love to them after I had relinquished my political and public duties, ironically only at a time when I have no more life left to give to them as a father.

It was regrettable that I had to be introduced to them well advanced in their adulthood as a stranger. I have no right to ask them to understand, nor to forgive. They have no choice but to face this harsh reality. Like families of many martyrs and comrades, they too have to endure hardship and suffering not out of their own doing, but out of a consequence of our decision to challenge the cruel forces in the society which we sought to change.

It is most unfortunate that I couldn't, after all, pay my last respects

to my parents buried in my hometown of Sitiawan, nor could I set

MY LAST WISH

-20-

foot on the beloved motherland that my comrades and I had fought so hard for against the aggressors and colonialists.

My comrades and I had dedicated our lives to a political cause that we believed in and had to pay whatever price there was as a result. Whatever consequences on ourselves, our family and the society, we would accept with serenity.

In the final analysis, I wish to be remembered simply as a good man who could tell the world that he had dared to spend his entire life in the pursuit of his own ideals to create a better world for his people.

It is irrelevant whether I succeeded or failed, at least I did what I did. Hopefully the path that I had walked on would be followed and improved upon by the young after me. It is my conviction that the flames of social justice and humanity will never die.

Farewell, my dear Comrades! Farewell, my dear Compatriots!Farewell, my dear Motherland!

Chin Peng (Ong Boon Hua)

-21-

陈平生平简介

PROFAIL RINGKAS CHIN PENG

THE LIFE OF CHIN PENG

-22-

1924 年 10 月 19 日，陈平在殖民地马来亚的霹雳州实兆远出生。他的真名是王文华，在家中排行第二，父亲经营一间小脚车店。他在华校读至高中一年级，后因学校关闭，转去英校读了一段短时间。1937 年开始的支援中国反抗日本侵略的运动，促成他的政治启蒙。他积极参与其中。

1940 年 1 月，他成为马来亚共产党的预备党员。不久，为逃避逮捕，在 7 月间离家出走。他在怡保地区进行党的工作，并正式成为马共党员。他负责学运以及较小型工会的活动，继而负责宣传工作。

1941 年 12 月太平洋战争爆发之际，他正好患上严重疟疾，被送进医院救治。12 月 8 日，日军进攻马来亚。沦陷后，他受命在霹雳州领导一支抗日游击队，并且负责马共与英方敌后人员代表查普曼的联络。

到了 1942 年中段，他已是马共霹雳州委的第三号政治领导。当时霹雳州的游击队是全马其中一支最强大和卓有成效的马共武装力量。后来由于霹雳州委书记和副书记都被日军逮捕，他在 1943 年 7 月左右被任命为霹雳州委书记。

1943 年下半段，他亲自前去会合受英军东南亚司令部派遣、乘潜艇到达马来亚的戴维斯及其他 136 部队人员。他安排将这些人员和设备偷运入内地，并且为他们提供庇护和物资供应。他布置举行了 1943 年 12月的“不兰丹谈判”，从而马共与英军达成协议，由英军向马来亚人民抗日军提供武器、弹药、资金和培训，以进行反抗日军占领的活动。

日本投降后不久，他在 1945 年 9 月被任命为马共临时中央委员会（之后改为马共中央政治局）的五位成员之一。

1945 年 12 月，陈平与来自槟城、同样是马共党员的李坤华结婚。次年的 10 月，他们带着

陈平的生平简介

-23-

刚出生不久的女儿到槟城去岳母娘家小住。

陈平亲自展开对莱特的调查，证实了莱特的背叛事实。他在 1947年 3 月 6 日向中央委员会提呈调查报告。就在这次会议上，陈平当选为马共中央总书记。当时他还不足 23 岁。

数个月后，通过在曼谷的越南和暹罗共产党人的协助，陈平追踪到莱特的下落。这个叛徒被暹罗共产党人消灭掉。后来有报道说，当时一个警察特别部的高级英国官员曾飞往曼谷，试图联络上他的这个特务，但徒劳无功。

1947 年 8 月，陈平和坤华的儿子诞生了。他刚好赶及回家庆祝儿子满月。这时，他获悉英国决定向他颁发“大英帝国勋章”（OBE）。

战后最初几年，半合法的马来亚共产党几乎控制了所有的工会，并对许多组织拥有影响力，而且组织进行了众多工业行动和总罢市。可是，英国殖民当局根本不理会他们的任何要求，反而不断加强镇压措施。尤其是，当局试图立法限制工会权力，并策划宣布马共为非法。因此，1948 年 3 月，陈平领导的马共中央委员会决定要为最终将会爆发的武装斗争作出准备。

1948 年 6 月，英国殖民当局颁布全马“紧急状态”，并宣布马共为非法组织，紧接着又进行全马大逮捕。马共被迫立即拿起武器，开展武装斗争。6 月 16 日，陈平差一点就在金宝被捕 。8 月中旬，他在亚逸君令开会时，又遭逢险境。

英国人总共调动了 41 个营、数十万人的兵力，来对付五千名马共游击队。1950 年后段开始推行的“布里格斯计划”，将超过五十万村民强行迁入用铁丝网围着、有警察巡逻、全日严密监视的“新村”里。愈来愈严苛的粮食管制措施，给游击队带来与日俱增的困难。

到 1953 年的年底，陈平的中

“Kampong Baru”yang dikawal ketat. 高度设防的“新村”。Highly guarded “New Village”.

-24-

央总部已转移至泰马边境的勿洞地区。1955 年 12 月举行的“华玲会谈”，由陈平、拉昔迈丁和陈田为马共代表，与东姑阿都拉曼等另一方进行谈判。会谈无法达成和平解决方案，但对马来亚获得独立却作出了贡献。

1960 年 12 月，陈平途径泰国和老挝，于 1961 年 4 月到达河内。他在那里会见了胡志明，并与越南北方的黎笋及其他党领导人会谈。1961 年 6 月初，他飞抵北京。他在那里跟邓小平展开会谈。三个月后，他受邀前往莫斯科参加苏维埃党大会，以及观赏庆祝 1917 年布尔什维克革命 44 周年纪念的红场阅兵游行。

陈平第二次到越南访问时，他提出要求而越方也同意协助马共在越南建立一个电台，有关设备则由中国方面提供。这个计划无法实现，因为中方有所保留，原因似乎跟当时越南北方的严峻军事形势有关。

陈平分别在 1965 年 3 月及 1967 年 1 月两次会见毛泽东。第二次见面时，中方终于答应为马共提供电台设施。设于湖南的“马来亚革命之声”电台从 1969 年 11 月开始广播，直到 1981 年 6 月 30 日电台关闭为止。第二天早上，电台从设于泰马边境的发射机恢复广播，改名为“民主之声”电台。

历经四十余年的武装斗争之后，马共于 1989 年与马来西亚及泰国政府的代表举行三方和平谈判。1989 年 10 月，陈平飞抵曼谷，亲自参与最后一轮谈判。1989 年 12 月 2 日，马来亚共产党与马来西亚政府及泰国政府在合艾签署三方和平协议。

接 下 来 的 几 年， 陈 平 致 力于确保和平协议得到充分履行，尤其是有关选择回马定居的前游击队成员方面。较早时，他成功推动给大部分在 1970 年代肃反运动中死去的人平反。获得平反的人被承认为烈士，其家属得到赔偿。

Pertemuan kali kedua dengan Pengerusi Mao. 与毛主席第二次会面。2nd meeting with Chairman Mao.

-25-

陈平自己曾按和平协议提出回马定居的申请，但却被拒绝了。他只好向法庭提出讼诉，要求马来西亚政府履行协议，但案件总被法庭以技术性的薄弱理据驳回。他希望返回实兆远家乡去拜祭父母和祖先的最后愿望，始终未能实现。

2009 年 11 月 30 日，陈平在庆祝合艾和平协议签署 20 周年的纪念大会上发言。这次纪念大会有许多前战友参加，包括马共主席阿都拉 •西迪，也获得传媒广泛报道。陈平最后一次公开露面，是 2010 年8 月前后，他到泰南的和平村去探望居住在各村的前战友同志们。

2013 年 9 月 16 日凌晨 6时 20 分（大马时间 7时 20 分），陈平在亲人的陪伴下于曼谷安详地离世。

-26-

PROFAIL RINGKAS CHIN PENG

Chin Peng dilahirkan pada 19 Oktober tahun 1924 di Sitiawan, Negeri Perak, Malaya, tanahjajahan British ketika itu. Nama sebenar beliau Ong Boon Hua, anak kedua di keluarganya. Ayahnya mengelolakan sebuah kedai basikal kecil-kecilan. Beliau mengaji sehingga tingkatan 4 sekolah menengah Tionghua, kemudian beralih ke sekolah Inggeris untuk satu masa kerana sekolah menengah Tionghua itu ditutup. Gerakan membantu Tiongkok melawan pencerobohan Jepun yang bermula sejak tahun 1937, akhirnya telah membangkitkan kesedaran politik beliau. Dan beliau berkecimpung aktif di dalam gerakan tersebut.

Beliau menjadi calun anggota Parti Komunis Malaya (PKM) pada bulan Januari tahun 1940. Tak lama kemudian, iaitu pada bulan Julai, beliau terpaksa meninggalkan rumah demi mengelakkan diri dari pemburuan musuh. Beliau melakukan kerja PKM di kawasan Ipoh dan menjadi anggota rasmi PKM. Beliau turut campur dalam memimpin gerakan pelajar dan kegiatan kesatuan buruh kecil-kecilan, dan kemudiannya bertanggungjawab mengurus pekerjaan di bidang penerangan dan propaganda.

Semasa Perang Pasifik meletus pada Disember tahun 1941, beliau sedang diserang sakit malaria yang teruk dan terpaksa masuk hospital. 8 Disember, tentera Jepun menyerang Malaya. Setelah Jepun menguasai Malaya, beliau ditugaskan memimpin pasukan gerila anti-Jepun di Perak. Selain itu, beliau menjadi pegawai penghubung PKM dengan Spencer Chapman, wakil pihak Inggeris di kawasan musuh.

Sehingga per tengahan tahun 1942, beliau telah menjadi pemimpin politik nombor 3 di Jawatankuasa PKM Wilayah Perak. Pasukan gerila di Perak ketika itu adalah salah satu pasukan bersenjata PKM yang paling kuat dan paling aktif di

-27-

seluruh Malaya. Seterusnya, seiring dengan tertangkapnya setiausaha dan timbalan setiausaha Jawatankuasa PKM Wilayah Perak oleh tentera Jepun, beliau dilantik menjadi Setiausaha Jawatankuasa PKM Wilayah Perak kira-kira pada bulan Julai tahun 1943.

Pada paro kedua tahun 1943, beliau sendiri pergi menyambut ketibaan John Davies dan lain-lain anggota Pasukan 136 yang dihantar oleh Britain’s S.E. Asia Command untuk mendarat di Malaya dengan kapal selam. Dia telah mengurus secara langsung peralihan personil-personil dan kelengkapan mereka ke pendalaman, di samping itu juga memberikan perlindungan dan pembekalan. Beliau telah mengatur sendiri Perundingan Blantan antara pihak British dengan PKM pada Disember 1943. Dalam perundingan itu, pihak British bersetuju membekalkan senjata, peluru, matawang dan training kepada Tentera Anti Jepun Rakyat Malaya (TAJRM) dalam usaha melawan tentera Jepun.

Tak berapa lama selepas Jepun menyerah kalah, iaitu pada September tahun 1945, beliau dilantik sebagai salah seorang daripada 5 orang anggota Jawatankuasa Pusat Sementara PKM (kemudiannya diubah nama menjadi Politbiro Pusat PKM).

Pada Disember tahun 1945, beliau berkahwin dengan Lee Khoon Wah, anggota PKM yang berasal dari Pulau Pinang. Pada Oktober tahun 1946, beliau tinggal di rumah mak mentua beliau di Pulau Pinang bersama-sama isteri dan anak perempuan mereka yang baru lahir.

Dan justeru pada bulan Oktober tahun 1946 itu, di Pulau Pinang, beliau menemui Yeung Kuo, juga salah seorang daripada 5 orang anggota Politbiro Pusat. Mereka saling mengutarakan rasa curiga yang kuat terhadap Setiausaha Agong, Lai Te. Mereka mensyaki Lai Te adalah intelejen Jepun dan British. Lalu mereka memutuskan untuk mendedahkan pengkhianat Lai Te. Dua bulan kemudian, mereka mengemukakan kecurigaan mereka itu di sidang jawatankuasa pusat. Akhirnya, pada Januari tahun 1947, Lai Te melarikan diri sambil membawa sejumlah besar dana PKM.

Chin Peng memimpin sendiri penyiasatan terhadap Lai Te. Bukti-bukti pengkhianatan Lai Te terdedah. Beliau telah mengemukakan laporan siasatan

-28-

kepada Jawatankuasa Pusat PKM pada 6 Mac tahun 1947. Di persidangan itu, Chin Peng yang berusia tidak sampai 23 tahun dipilih sebagai Setiausaha Agong PKM.

Beberapa bulan kemudian, di bawah bantuan kaum komunis Vietnam dan Thailand di Bangkok, Chin Peng berjaya mengesan Lai Te. Pengkhianat ini kemudiannya dibasmi oleh orang komunis Thailand. Satu laporan melaporkan bahawa seorang pegawai tinggi Cawangan Khas British pernah terbang ke Bangkok untuk menghubungi pengkhianat itu, tapi tidak berjaya.

Bulan Ogos tahun 1947, Chin Peng dan Khoon Wah dikurniakan seorang anak laki-laki. Chin Peng sempat balik rumah menghadiri upacara cukup sebulan anaknya. Pada masa ini, beliau diberitahu memperolehi penghargaan pingat OBE dari pihak British.

Dalam beberapa tahun pertama setelah Perang Dunia, PKM yang setengah legal boleh dikatakan telah mendominasi semua kesatuan buruh dan mampu mempengaruhi banyak pertubuhan yang lain. PKM telah mengorganais banyak tindakan perusahaan dan hartal. Bagaimanapun, pihak penjajah British langsung tidak menghiraukan tuntutan mereka, malah terus memperhebat penindasannya. Penjajah British bahkan cuba merangka undang-undang yang menyekat hak kesatuan buruh, dan selanjutnya cuba mengharamkan PKM. Maka pada bulan Mac tahun 1948, Jawatankuasa Pusat PKM pimpinan Chin Peng memutuskan untuk melakukan persiapan ke arah perjuangan bersenjata yang akhirnya pasti akan meletus.

Bulan Jun tahun 1948, pihak penjajah British mengisytiharkan Undang-undang Darurat di seluruh Malaya, mengharamkan PKM dan seterusnya melakukan penangkapan besar-besaran di seluruh Malaya. PKM terpaksa mengangkat senjata melancarkan perjuangan bersenjata. Pada pertengahan 16 Jun, beliau nyaris tertangkap di Kampar. Pada pertengahan Ogos, beliau sekali lagi menghadapi mara bahaya semasa bermesyuarat di Ayer Kuning.

British telah mengerahkan 41 batalion dengan jumlah ratusan ribu askar untuk memerangi 5,000 orang kekuatan pasukan gerila PKM. Rancangan Brigs yang dilaksanakan sejak paro kedua tahun 1950 telah memindahpaksa 500,000 orang lebih penduduk luar bandar ke dalam “kampung baru” yang

-29-

dikelilingi oleh kawat berduri, dipetrol polis dan diawasi 24 jam setiap hari. Sistem catuan bahan makanan yang semakin ketat telah mendatangkan kesulitan yang bertubi-tubi kepada pasukan gerila.

Sehingga penghujung tahun 1953, markas agong Chin Peng telah dialih ke kawasan Betong yang terletak di sempadan Thai-Malaya. Perundingan Baling telah dilangsungkan pada Disember tahun 1955 antara PKM yang diwakili Chin Peng, Rashid Maidin dan Chen Tien di satu pihak dengan Tunku Abdul Rahman dan lain-lain di pihak yang lain. Perundingan itu gagal mencapai penyelesaian damai. Akan tetapi, perundingan itu telah menyumbangkan sumbangannya kepada kemerdekaan Malaya.

Bulan Disember tahun 1960, Chin Peng menjelajahi Thailand dan Laos dan sampai di Hanoi pada April 1961. Di sana, beliau telah menemui Ho Chi Minh. Selain itu, beliau juga menemui Le Duan dan lain-lain pemimpin parti Vietnam Utara. Awal Jun 1961, beliau terbang ke Beijing, lalu menemui Deng Xiao Ping. 3 bulan kemudiannya, beliau dijemput ke Moscow untuk menghadiri kongres parti Soviet dan perarakan ulangtahun ke-44 Revolusi Bolshevik 1917 di Dataran Merah.

Semasa melawat Vietnam buat kali kedua, beliau telah mengemukakan tuntutan untuk membantu PKM mendirikan stesyen radio di Vietnam dengan kelengkapan-kelengkapan yang dibekalkan pihak China. Pihak Vietnam bersetuju menerima permintaan tersebut. Bagaimanapun, rancangan tersebut gagal kerana pihak China keberatan berbuat demikian memandangkan situasi perang di Vietnam Utara yang begitu serius ketika itu.

Chin Peng telah 2 kali menemui Mao Zedong, masing-masing pada Mac 1965 dan Januari 1967. Dalam perjumpaan kali kedua, pihak China akhirnya bersetuju membekalkan kelengkapan stesyen radio kepada PKM. Radio Suara Revolusi Malaya yang terletak di Provinsi Hunan mulai berkumandang di

Di Perundingan Baling. 华玲会谈期间。At Baling Talks.

-30-

udara sejak November 1969 dan ditamatkan pada 30 Jun 1981. Akan tetapi, pada pagi esoknya, r a d i o S u a r a D e m o k r a s i p u l a memancarkan s iarannya dar i kawasan sempadan Thai-Malaysia.

S e t e l a h m e l a n c a r k a n per juangan bersenjata se lama 40 tahun lebih, PKM akhirnya mengadakan perundingan 3 pihak dengan kerajaan Malaysia dan Thailand pada tahun 1989. Pada Oktober tahun 1989, Chin Peng terbang ke Bangkok untuk menyertai pusingan terakhir rundingan damai. Pada 2 Disember 1989, Persetujuan Damai 3 pihak antara PKM dengan Kerajaan Malaysia dan Kerajaan Thailand ditandatangani di Hadyai.

Pada tahun-tahun berikutnya, Chin Peng menumpukan perhatiannya dalam mengenalpasti pelaksanaan penuh Persetujuan Damai, terutamanya pada masalah bekas-bekas gerilawan-gerilawati yang memilih bermastautin di Malaysia. Sebelum itu, beliau berjaya menyelesaikan pemulihan nama kebanyakan mereka yang korban dalam kempen pembersihan kaum kontra-revolusioner yang dilakukan pada tahun-tahun 1970-an. Mereka yang dipulihkan nama diakui sebagai kesatria dan keluarganya diberikan pampasan.

Chin Peng sendiri pernah mengemukan permohonan balik ke Malaysia mengikut Perjanjian Damai. Akan tetapi, permohonan beliau ditolak. Akhirnya, beliau terpaksa mengemukakan rayuan ke mahkamah dan menuntut Kerajaan Malaysia mematuhi Perjanjian Damai. Tapi kes rayuan beliau juga sentiasa ditolak oleh pihak mahkamah atas alasan-alasan teknikal yang amat lemah. Hasrat terakhir beliau untuk menziarahi pusara orang tua beliau di Sitiawan tidak pernah terkabul.

Pada 30 November tahun 2009, Chin Peng telah membuat ucapan di depan Perhimpunan Perayaan Ulta Ke 20 Persetujuan Damai Hadyai. Perhimpunan ini disertai oleh ramai bekas-bekas kawan seperjuangannya, antaranya termasuk Abdullah CD, Pengerusi PKM dan disiarkan secara luas

Di Vietnam. 在越南。In Vietnam.

-31-

oleh pihak media. Chin Peng menunjukkan wajah terakhirnya di khalayak ramai pada sekitar Ogos 2010, apabila beliau melawat bekas kawan-kawan seperjuangannya di kampung-kampung perdamaian yang terletak di Selatan Thailand.

Chin Peng menghembuskan nafas terakhirnya secara tenang ditemani para saudara-mara beliau di Bangkok, pada 16hb September 2013, pukul 6.20 pagi (waktu Malaysia 7.20 pagi).

-32-

Born on October 19, 1924 in Sitiawan of Perak state in colonial Malaya; his real name is Ong Boon Hua, the second son of a small bicycle shop-owner. He attended Chinese secondary school up to Senior Middle One, and briefly studied in an English school following the closure of the former. He was inspired by and became actively involved in the movement, from 1937 onwards, supporting China’s resistance against Japanese aggression.

Having become a probationary member of the CPM in January 1940, he left home to avoid arrest in July. He worked in the Ipoh area, where he became a full member of the CPM. He was in charge of student affairs and trade unions of smaller scales, and later on, propaganda work.

He was taken seriously ill with raging malaria and hospitalized just when the Pacific War broke out in December 1941. Following the Japanese invasion of Malaya on 8 December 1941, he was ordered to lead an anti-Japanese guerrilla unit in Perak and also acted as the liaison officer between the CPM and Spencer Chapman of the British left-behind party.

By mid 1942, he had become the No. 3 political leader in the CPM Perak state committee. At this time, the Perak guerrillas were among the strongest and most effective CPM armed forces in Malaya. After the Perak state secretary and his deputy were arrested by the Japanese, he was appointed the Perak state secretary around July 1943.

He personally received John Davies and other Force 136 operatives sent to Malaya using submarine by Britain’s S.E. Asia Command during the later part of 1943. He arranged to smuggle these man and equipment inland as well as provide sanctuary and supplies for them. He facilitated the Blantan negotiations which resulted in an agreement in December 1943 whereby the British provided arms and ammunition, funds and training for the Malayan People’s Anti-Japanese Army (MPAJA) in resisting the Japanese occupation.

Soon after the Japanese surrender, he was appointed in September 1945 to the 5-man provisional Central Committee, which later became the Politburo of the CPM.

The life of Chin Peng

-33-

In December 1945, Chin Peng married Lee Khoon Wah who was from Penang and was also a CPM member. The following October, they brought their newly-born daughter to Penang to briefly stay with his mother-in-law.

It was in Penang during October 1946 when he met with Yeung Kuo, also one of the 5-member Politburo. They confided in each other their strong suspicions about Party secretary Lai Te, whom they believed had been a Japanese spy as well as being a British spy. They decided to expose Lai Te’s treachery. At a Central Committee meeting 2 months later, they confronted Lai Te, who eventually absconded with most of the Party’s funds in late January 1947.

Chin Peng personally conducted investigations which confirmed the treachery of Lai Te, and he reported the findings to the Central Committee meeting of March 6, 1947. At this meeting, Chin Peng was formally appointed Party secretary of the CPM. He was not even 23 years old then.

With the help of Vietnamese and Siamese communists in Bangkok, he managed to track down Lai Te in Bangkok a few months later. The traitor was eliminated by the Siamese. It was later reported that a senior British Special Branch officer had flown to Bangkok to rendezvous with his agent but failed.

Meanwhile, Khoon Wah had given birth to their son in August 1947. Chin Peng came home just in time to celebrate the son’s first month since birth. He was also informed that the British had bestowed an OBE award on him.

In the immediate post-war years, the semi-legal CPM virtually controlled all trade unions and had influence over many organizations, and held industrial actions and general strikes. However, the British colonial authority did not accede to any of their demands, and instead stepped up repressive measures, particularly by legislating to restrict trade union powers and plotting the outright ban of the CPM. The Central Committee under Chin Peng decided in March 1948 to prepare for an eventual armed struggle.

When the British declared a State of Emergency throughout Malaya and banned the CPM in June 1948, followed by mass arrests throughout Malaya,

-34-

the Party was forced into taking up arms right away. Chin Peng narrowly escaped capture in Kampar on June 16 and again ran into danger in mid-August while having a meeting near Ayer Kuning.

The British deployed a total of 41 battalions, several hundred thousand troops in all, to fight against 5,000 CPM guerrillas. The Briggs Plan, introduced in the later part of 1950, forcibly uprooted over half a million v i l l a g e r s t o l i v e i n f e n c e d , patrolled and closely monitored “new villages”. Ever more stringent food-denial measures imposed increasingly greater difficulties on the guerrillas.

By the end of 1953, Chin Peng had moved his headquarters to the Betong

Salient, across the Thai-Malaya border. The Baling Talks were held in late December 1955 between CPM representatives Chin Peng, Rashid Maidin and Chen Tien on one side, and Tunku Abdul Rahman, etc. on the other side. The talks failed to achieve a peaceful settlement, but contributed to the granting of Independence for Malaya.

In December 1960, Chin Peng travelled through Thailand and Laos,

to reach Hanoi by late April 1961. There, he met with Ho Chi Minh and conferred with Le Duan and others in the North Vietnamese party. He flew to Peking in early June 1961 where he held talks with Deng Xiao Ping. Three months later, he was invited to Moscow to attend the Soviet Congress and watched the Red Square parade celebrating the 44th anniversary of the 1917 Bolshevik Revolution.

On his second visit to Hanoi around September 1964, Chin Peng asked and the Vietnamese agreed to help the CPM setup a radio station there, with Chinese equipment. This plan fell through due to Chinese reservations, ostensibly on account of the precarious military situation in North Vietnam at the time.

Di Perundingan Baling, dari kiri: John Davis, Chen Tien & Chin Peng.华玲会谈期间，左起：John Davis、 陈田、陈平。At Baling Talks, from left: John Davis, Chen Tien & Chin Peng.

-35-

Chin Peng met Mao Tze Tung in March 1965 and again in January 1967, when the Chinese finally agreed to provide facilities for a radio station. The Suara Revolusi Malaya broadcasts commenced from Hunan province in November 1969 and continued until June 30, 1981 when the station closed down. The next morning, broadcasts resumed from radio transmitters on the Thai-Malaysia border, with a new station name of Suara Demokrasi.

After over 40 years of armed struggle, the CPM held tripartite peace talks in 1989 with representatives of the Malaysian and Thai authorities. Chin Peng flew to Bangkok in late October 1989 to personally take part in the last round of the negotiations. Tripartite Peace Agreements were signed on December 2, 1989 in Haadyai, between the CPM and the Malaysian and Thai governments.

Chin Peng spent the next few years ensuring the implementation of the peace accords, particularly for those who opted to settle in Malaysia. Earlier on, he had successfully pushed for the posthumous rehabilitation of most of those who had perished during the purge in the 1970’s. Those thus rehabilitated were recognized as martyrs and compensations were paid to their family.

Chin Peng had himself made applications to settle in Malaysia as provided for by the peace accords, but his applications were rejected. He had to take the Malaysian government to court, but his case was repeatedly dismissed by the courts on flimsy technical grounds. His last wish to visit his hometown of Sitiawan and pay respects at the family graves remains unfulfilled.

On November 30, 2009, Chin Peng spoke at the 20th Anniversary Celebrations of the Haadyai Peace Agreements. The occasion was attended by many former comrades, including CPM Chairman, Adbullah C.D., and received widespread media coverage. His last public appearances were at the visits around August 2010 to the villages in southern Thailand where many former comrades reside.

Chin Peng passed away peacefully in Bangkok, in the presence of his family members, on 16th September 2013 at 6.20 am (Malaysian time 7.20 am).

-36-

“尽管我们没有取得胜利，我们却为后代留下了“敢于斗争”和愿意为理想牺牲、甚至牺牲生命也在所不惜的精神。我很欣慰地看到，今天我国来自各阶层和各民族的青年人，正继续为理想社会而斗争。我向他们致敬 .”

“Mungkin kami tidak berjaya, tetapi kami pasti, kami telah meninggalkan untuk generasi-generasi berikut satu semangat: semangat “berani berjuang” dan semangat berani berkorban, termasuk nyawa kami, untuk cita-cita yang mulia. Saya sukacita apabila melihat pada masa ini ramai pemuda-pemudi kita daripada semua golongan dan bangsa, berjuang untuk satu masyarakat impian sedemikian. Salut kepada para pemuda-pemudi.”

“We may not have succeeded, but we certainly have left behind for our future generations the spirit of “dare to fight” and willingness to sacrifice, even our lives, for our dreams. It is heartening to see our youth of today, from all walks of life and from all races, have continued to fight for the society of our dream. I salute them.”

《陈平在合艾和平协议 20 周年纪念的讲话》<Chin Peng's Speech at the 20th Anniversary of Hatyai Peace Accords>

<Ucapan Chin Peng di Ulangtahun ke-20 Perjanjian Damai Hatyai>