Conversation in the Rain

เสียงฝนบนภูเขา

เปสโลภิกขุ+

แขกรับเชิญ

บทสนทนา

ระหว่างภิกษุหนุ่มกับ

นักเขียนหมวยๆเบลอๆ

+ เรื่องสั้นแนวทดลอง

+ ตอบค�าถามจาก

นิตยสาร a day

ฉบับ 108

เสียงฝน2

1บนภูเขา

เปสโลภิกขุเสียงฝนบนภูเขา

เจหวาน


สารบัญ

Conversation in the Rain: 10

What is the End of a Wonderful World?: 86

Questions are from Mars, Answers are from Venus: 106

An Interview a Day Keeps the Doctor Away: 108


เสียงฝนบนภูเขา : Conversation in the Rain

เรื่อง : เปสโลภิกขุ ปะทะ เจหวาน

วาดภาพปกและภาพประกอบ : ตืดหวือ (อรรถวิท บุญวรรณ)

ออกแบบปกและรูปเลม : Dhamma Design Club

พิสูจนอักษร : มานี มีตา

จัดพิมพเปนของขวัญธรรมะครั้งแรก : ตุลาคม ๒๕๕๒

จำนวน : หนึ่งพันเลมเต็มที่

Copyright ๒๐๐๙ © Dhamma Design Club

สงวนลิขสิทธิ์ หามคัดลอก ดัดแปลง ทำซ้ำ หรือนำไปพิมพจำหนาย

หากทานใดประสงคจะพิมพแจกเปนธรรมทานหรือเพื่อการอื่น

กรุณาติดตอ เปสโลภิกขุ

วัดปาอัมพวัน (สาขาที่ ๔๒ ของวัดหนองปาพง)

บานหวยดินดำ หมู ๑๒ ตำบลหนองรี อำเภอเมือง

จังหวัดชลบุรี ๒๐๐๐๐

ไปรษณียอิเลคทรอนิคส : [email protected]

พิมพที่หางหุนสวนจำกัดภาพพิมพ

๒๙๖ ซอยอรุณอมรินทร ๓๐ ถนนอรุณอมรินทร แขวงบางยี่ขัน

เขตบางพลัด กรุงเทพมหานคร ๑๐๗๐๐

โทรศัพท : ๐-๒๔๓๓-๐๐๒๖-๗ / โทรสาร : ๐-๒๔๓๓-๘๕๘๗


คำนำ : เปสโล ภิกขุ

กอน ที่ พ็อกเกต บุก บางๆ ลำดับที่ หา ของ ขาพเจา จะ แลวเสร็จ

ความ จริง ประการ หนึ่ง ก็ ปรากฏ แก ขาพเจา วา ทรัพยากร ใน คลัง คำ ของ

ตัวเอง รอยหรอ จน บางตา ใน การ จะ เพิ่มจำนวน สินทรัพย นั้น ก็ ไมสู จะ

ยาก กระไร ทำได งายดาย ดวย การ อาน งาน วรรณกรรม ที่ มี อยู ดาษดื่น

ใน พุง ตลาด แต สิ่ง ที่ ขาพเจา แจง แก ใจ ตัวเอง ตลอด ระยะเวลา สิบ กวา ป

ที่ผานมา ก็ คือ การ กระทำ เยี่ยง นั้น จะ ไป กอกวน การ บำเพ็ญ สม ณ ธรรม

อยาง ยิ่งยวด!

“เรา ไมได บวช มา ทำหนังสือ” ขาพเจา บอก ตัวเอง อยาง น้ี อยู เสมอ

เม่ือ เผลอไผล ไป ให น้ำหนัก กับ การ ทำงาน เผยแพร จน หลงลืม วัตถุ ประสงค

ดั้งเดิม ของ การ เขา มาสู พระ ธรรมวินัย อยางไร ก็ตาม ขาพเจา ยังมี เรื่อง

ค่ัง คางอยู คับค่ัง ท้ัง ได คำนวณ ผาน ความ วิเวก แลว วา นาจะ เกิด ประโยชน

หาก ได ถายทอด ถายเท ไปสู การ รับรู ของ มนุษย อ่ืน ทางออก เดียว ท่ี ปรากฏ

ใน ตอนนั้น ก็ คือ การ สนทนา แต ใคร เลา จะ ไดรับ เกียรติ อัน แสน ธรรมดา

มา เปน คูสนทนา ของ ขาพเจา ยืน เดิน นั่ง นอน นึก อยู เปน สอง สาม นาน

ใคร คน นั้น ก็ ตีลังกา ผานมา พอดี!

ชลบุรี / กรกฎาคม ๒๕๕๒


คำนำ : เจ หวาน

นับ เปนความ โชคดี อัน แปลก ประหลาด ที่อยู ดีๆ เรา ก็ได มี โอกาส

สนทนา กับ พระ ปา ผู ที่ มี วิถี ชีวิต ประจำวัน อัน สันโดษ เรียบงาย ใกล

ชิด โอบลอม ไป ดวย ธรรมชาติ เขียว ครึ้ม ซึ่ง เปน วิถี ชีวิต ที่ แตกตางจาก

คน ปา(คอนกรีต) อัน แสน วุนวาย สับสน ใกล ชิด โอบลอม ไป ดวย ตึกราม

บานชอง อยาง เรา โดย สิ้นเชิง แถม การ สนทนา ใน ครั้งนี ้ ยัง เปนเรื ่อง

เปน ราว จน จัดทำ ออกมา เปน หนังสือ ที่ ทุกทาน กำลัง ถือ อยู ขณะนี้ อีก

ตางหาก เรา ไมเคย พบ กับ ทาน เปสโล ภิกขุ มา กอน เพียงแต เคย ไดรับ

หนังสือ ของ ทาน ที่ เพื่อนสนิท แจก(ฟรี)มา ให หลาย ตอ หลาย เลม ที่ ได มา

ทั้ง ดีไซน รูป เลม และ วิธีการ นำเสนอ ที่ เก ล้ำ เกิน กวา จะ เปน หนังสือ ธรรมะ

เรา รูสึกวา ศิลปะ สามารถ ผสมผสาน อยู ได ใน ทุกสิ่ง อยู แลว ดวย ความ ที่

เรา เปน คน ที่ สนใจ ศิลปะ และ ธรรมะ(อัน หลัง เพิ่ง เริ่ม) จึง รูสึก ดีใจ ที่ ใคร

สัก คน นำ ศิลปะ รวมสมัย มา ผสมผสาน กับ สื่อ ธรรมะ จูๆ วันหนึ่ง เรา ก็

ไดรับ เมล จาก ทาน เปสโล ภิกขุ ซ่ึง ไม รูวา ทาน นึก คร้ึม อะไร คุย ไป คุย มา จึง

อยาก ชวน เรา มา ทำหนังสือ ดวย โดย วางรูปแบบ เพียง คราวๆ วา อยาก ให

เปนการ สนทนา กัน มากกวา การ สัมภาษณ

บาย วันหน่ึง ณ วัด ปา อัมพวัน จังหวัด ชลบุรี ทามกลาง บรรยากาศ

ที่แวดลอม ปกคลุม ไป ดวย ตนไม และ สัตว เลื้อยคลาน เชน งู เปนตน เรา

กับ ทาน จึง ได พบกัน เปนการ พบกัน ระหวาง พระ ปา ศิลปน และ คนเมือง

ที่ ชอบ ศิลปะ จาก บท สนทนา ที่ ดูเหมือน พูดคุยกัน ไปเรื่อยๆ โดย ที่ ไมได

มี การ วาง เคาโครง กัน ไว ลวงหนา หรือ เจาะจง พูด เรื ่อง อะไร กัน เปน

พิเศษ โดย ท่ี เรา ออก ความ คิดเห็น(ไปตาม ความ เขาใจ) ของ เรา บาง สลับกับ

ทาน เปสโล ภิกขุ ที่ ให ความ เขาใจ ผาน มุมมอง ทาง พุทธศาสนา ของ ทาน


กอนหนา นี้ เรา สนใจ ธรรมะ จาก การ เดิน เขาไป ใน รานหนังสือ

ความ เขาใจ ธรรมะ ของ เรา ซ่ึง ไดรับ ท้ัง ความ สนุก และ ความรูสึก สบายใจ

จึง เกิด จาก การ อาน เปน สวนใหญ หลังจากที่ ได สนทนา กัน ใน ครั้งนี ้

ทำให เรา รูวา หาก อยาก เขาใจ พุทธศาสนา ให ลึกซึ้ง ขึ้น คง ตอง ฝกฝน

ปฏิบัติ เพราะ น่ัน นาจะเปน วิธี ท่ี ดีท่ีสุด สำหรับ ความ เขาใจ ท่ี ไมใช แค ผาน

กระบวนการ ทาง ความคิด แต เปนการ ผาน กระบวนการ ทาง ความรูสึก

ดวย สิ่ง หนึ่ง ที่ คลาย กัน ของ ธรรมะ และ ศิลปะ สำหรับ เรา นั่น คือ สอง สิ่ง

นี้ สัมผัสได ดวยใจ หาก อยาก เขาใจ อยาง ถองแท ก็ คง ตอง ใช ใจ เรา เอง

นั่นแหละ ใน การ สัมผัส

กรุงเทพฯ / กันยายน ๒๕๕๒


แดใครดีละ


CONVERSATIONINTHE RAIN


…เปนการ จำลอง บรรยากาศ ของ การ น่ัง คุย กัน ใน ระหวาง ด่ืม น้ำชา ยามบาย อันท่ีจริง

มัน ก็ ไมใช วัฒนธรรม ของ เรา แต มัน ก็ ให ความรูสึกส บายๆ ผอนคลาย เปนกันเอง

บวช มา สิบ กวา พรรษา ไมเคย ได สนทนา กับ โยม ผูหญิง นาน ขนาดนี้ มา กอน วันแรก

สาม ชั่วโมง วัน ที่สอง อีก สอง ชั่วโมง แต การ สนทนา กัน ระหวาง พระ กับ โยม ผูหญิง

ตอง มี โยม ผูชาย อยู เปนเพื่อน จึง จะ ดู งาม และ ยัง เปนการ รักษา พระ วินัย อีกดวย


สัจธรรมของพุทธเปน Ultimate Truth คือโคตรจริง!



ภิกษุ : ทำไม จึง อยากจะ มี หนังสือ ธรรมะ เปนของ ตัวเอง?

หวาน : (หัวเราะ เขิน ๆ ) โดย สวนตัว แลว คิดวา พุทธศาสนา เปน ส่ิงจำเปน

สำหรับ ชาวโลก เปน ศาสนา แหง เหตุผล คือ แค สัจธรรม ของ

พุทธ มัน ก็ เปน Ultimate Truth คือ โคตร จริง จริง สุดๆ อะไร

แบบน้ี หลัก ธรรมะ ก็ เรียบงาย มี ให สำหรับ ความ สนใจ ทุก ระดับ

ตั้งแต ระดับ พื้นฐาน ชีวิต ประจำวัน ทั่วๆ ไป จนถึง ระดับ ลึกซึ้ง

สูงสุด อยาก เอามา นำ เสนอให นาสนใจ ก็ เคย คิดไว แตวา มัน ยัง

ไม สามารถ ทำให เกิดขึ้น ได

ภิกษุ : แลว ที่ วาง เนื้อหา ไว มัน เปน ยังไง?

หวาน : คือ เลม กอนหนา นี้ ที่ เคย ทำ ความรูสึก ใน ตัวเอง มัน ยัง เหมือน

ไมคอย คลี่ คลาย เทาไหร จะ เปนการ ตั้งคำถาม กับ ชีวิต และ

การ คนหา คำ ตอบ ออก แนว ดารค ประชด ประชัน แต ตอนนี้

ความคิด มัน เปลี่ยนไป เยอะ แลว มัน คอนขาง เคลียร ขึ้น อยาก

เขียน เพ่ือ เปน แรงบันดาลใจ ให คน กลุม หน่ึง มากกวา เปน จุดเร่ิม

เล็กๆ นอยๆ ให หันมา ทาง หัวขอ น้ี เพ่ิมเติม จาก ความ สนใจ อยาง

อ่ืน ของ เขา แต ยัง คิดไมออกอะ คะ วา จะ นำเสนอ อยางไร เพราะ

ก็ เพิ่ง สนใจ เรื่อง นี้ ได ไมนาน


ภิกษุ : เทาที่ ได อานหนังสือ ของ เจ หวาน ก็ สอดแทรก เยอะ เหมือนกัน

นะ เทศน เปน หนาๆ เลย ก็ มี(หัวเราะ รวน) เคย ไป ปฏิบัติ ธรรม

หรือเปลา?

หวาน : เคย แต ไมจริงจัง ตอง ไป ปฏิบัติ ธรรม กอน แลว คอย มา เขียน

หรือเปลา คะ?

ภิกษุ : ตาม ประสบการณ ของ อาตมา นะ คือ หนังสือ ของ เจ หวาน มัน

ก็ได อยู หมาย ถึงวา เรา เปน นัก แสวงหา เขา ยัง ใช กัน หรือเปลา

คำ นี้? มี หรือเปลา คน ที่ เปน นัก แสวงหา ตอนนี้? คือ มัน จะ พูด

อะไร ก็ได เพราะวา เรา กำลัง แสวงหา อยู จะ ตั้งคำถาม อะไร

ก็ได แต ถา เปน หนังสือ ธรรมะ มัน ตอง ชัดเจน หนอย วา เรา รู อะไร

สัมผัส อะไร มา อยาง ใน หนังสือ ของ เจ หวาน ก็ ยอมรับ จริงๆ วา

มัน คลุมเครือ มี คำ ถาม กับ ชวีิต กับ โลก อะไร อยาง นี้ แต ถา เปน

ธรรมะ มัน ตอง ชัดเจน นะ มัน ตอง บอก ไป เลย วา เรา รู อะไร มา

เกี่ยวกับ ธรรมะ แต ก็ อีก นั่นแหละ ถา จะ ไป อานหนังสือ ธรรมะ

แลว เอามา เรียบเรียง เอามา เขียน คน อาน จะ รูสึก เหมือน อาน

ตำรา มัน ไม ถึงใจ สวน จะ ไป เขา คอรส ฝก กรรมฐาน แลว เอา

ตรงนั้น มา เขียน ก็ได แต มัน ไม เหมือนกัน นะ เวลา เรา ทำงาน

เผยแพร จิต มัน จะ ถูก สง ออกไป ขางนอก จะ ไป สอน เคา ยังไง

ไม ตอง เขียน หรอก แมแต เทศน ก็ เหมือนกัน สวน การ ปฏิบัติ

มัน จะ สอน ตัวเอง จิต มัน จะ ถูก สง เขามา ขางใน ไม ตอง พูด ก็ได

ไม ตอง บอก ใคร ก็ได อยาง นี้ จิตใจ ของ คน นั้น จึง จะ พัฒนา แต

ถา ปฏิบัติ ไป สัก ระยะ หนึ่ง แลว ถา จะ ทำ ตรงนั้น อาตมา ก็ คิด

วา ได

หวาน : มัน ไมมี เวลา ฝก ตัวเอง เพียงพอ ใช หรือเปลา คะ?


ภิกษุ : มี เหมือนกัน แต นอย มี พุทธภาษิต อัน หนึ่ง นาพิจารณา “การ

ทำประโยชน เพื่อ ผูอื่น ถึง จะ มาก ก็ ไม ควร เปน เหตุ ให ทำลาย

ประโยชน อันเปน จุดหมาย ของ ตน” (พระไตรปฎก เลม ที่ ๒๕

ขอ ๒๒) ทาน ให เอา ตัวเอง กอน คน อื่น ไมเปนไร เอา ไวกอน

ตัวเอง ตอง มา กอน

หวาน : งง คะ สงสัย วา แลวจะ ทำ ยังไง ตอไป

ภิกษุ : ตามที่ อาน จาก หนังสือ ของ เจ หวาน มัน เปน ลักษณะ ของ นัก

เขียน หรือ คน ทำ งานศลิปะ อยู แลว ท่ี เขา จะ ขบคิด เร่ือง ชีวิต หรือ

อะไร อยาง นี้ ตอนนี้ ยัง เปนอยู หรือเปลา?

หวาน : ก็ ยัง เปนอยู แต นอยลง เยอะ แลว คือ ที่ผานมา เปน คน ชอบ อยู

ใน หลายๆ บรรยากาศ โดยเฉพาะ ความ สงสัย เรื ่อง ของ คน

ใน แบบ ตางๆ สงสัย วา คน สไตล นี้ เขา เปน อยางไร คิด อยางไร

คน สไตล MBA ที่ เขา คิด แบบ ธุรกิจ มากๆ ระบบ การ คิด เขา เปน

แบบไหน คน ติ สทๆ เปน ยังไง หรือวา คน ท่ี คิด แบบ Logic มากๆ

อะไร อยาง น้ี เปนตน ก็ จะ ไป คลุกคลี อยาก รูวา ทำไม พวกเขา ถึง

คิด อยาง นี้ มี วิธีการ ปฏิสัมพันธ กับ โลก แบบนี้

ภิกษุ : แลว ได อะไร บาง จาก การ ไป คลุกคลี ตรงนั้น? (หัวเราะ)

หวาน : เมื่อกอน เหมือน ความคิด มัน กระจาย มาก ความ เขาใจ โลก มัน

เหมือน เปน แผนๆ เปน ชีท สรุป หลายๆ หนา อะไร อยาง น้ี เหมือน

ความ จริง มัน จริง ใน แบบ ใคร? ความ จริง มัน มี หลาย ชุด มาก เลย

คน แตละ แบบ ก็ มี ความ จริง กัน คนละ แบบ คือ สุดทาย มัน ก็ ยัง

สับสน เปนการ พยายาม คนหา เหมือนกับ วา คุณคา มัน คือ อะไร?

สิ่ง ที่ มัน สำคัญ ใน ชีวิต มัน คือ อะไร? มัน ใช เรื่อง นี้ ไหม? มัน ใช

องคความรู ไหม? มัน ใช ครีเอทีฟ ไหม? ตอง เปน คนดี หรือเปลา?

แบบ วา โนน นี่ ก็ คือ เหมือนกับ วา ถาม ไปเรื่อยๆ


ภิกษุ : แลว ได คำ ตอบ ไหม?

หวาน : ได เลย

ภิกษุ : ได วา ยังไง?

หวาน : จิต ผองใส อะไร อยาง นี้

ภิกษุ : (หัวเราะ)

หวาน : มัน มี ประโยค นึง ที่อยู ในใจ ประมาณ ป ที่แลว คือ คน เรา ใน

โลก นี้ มี หลายแบบ หลาย Stereotype คน นี้ แนว คน นี้ แวน

คน นั้น สกอย คน นูน อารต ฯลฯ จริงๆ แลว เรา ไป จัด หมวดหมู

มัน ใชไหมคะ แต หาก มอง เหลือ เปน เพียง การ มี ปฏิสัมพันธ

กับ โลก ของ คนๆ หน่ึง แบบ ตัดทอน ลง มาแลว สวนมาก จะ มี อยู

แค สอง อยาง คือ ไม เปนการ “หลงใหล ดูดดึง” ก็ “ผลักไส”

ไม ดูด เขามา ก็ ผลัก ออกไป เหมือน ประตู Push/ Pull ซึ่ง

เรา เคย เปน ทั้งสอง อยาง เมื่อกอน เคย เปน คน ที่ ชอบ ความ

ก๊ิบ เก เทรนดด้ี ก็ มี การ ปฏิสัมพันธ กับ โลก แบบ หน่ึง จะ เปนแนว

หลงใหล ตื่นเตน กับ โลก นี้ พอ มา อีก ชวง ไปอิน กับ หนังสือ ที่

เปน แนวคิด ปฏิเสธ ทุนนิยม อยู ดีๆ ก็ เบื่อหนาย สังคม มองเห็น

อะไร ก็ รูสึก หงุดหงิด ไม ถูกท่ี ถูกทาง ไป หมด มัน เปนแนว ผลักไส

คือ ไมวา คน ท่ี เรา เคย สงสัย จะ เปน แบบไหน ก็แลวแต จริงๆ สอง

ส่ิง น้ี มัน คือ ไมกระดาน แผน เดียวกัน เพียงแต อยู คนละ ดาน อันน้ี

คือ ฟง มาจาก เพ่ือน อีกที นะ คะ เขา บอกวา “ให อยู ใน โลก น้ี อยาง

มี เมตตา” เปน ประโยค จบ ที่ ประทับใจ สุดทาย ก็ รูสึกวา มัน เปน

เรื่อง พุทธศาสนา ทั้งนั้น เลย


เราไดอะไรหรือเสียอะไรจากการเดินทาง?



ภิกษุ : ทำไม จึง ชอบ เดินทาง ทองเที่ยว? ได อะไร หรือ เสีย อะไร จาก

การ เดินทาง?

หวาน : เสีย ตังค เยอะ

ภิกษุ : (หัวเราะ)

หวาน : คิดวา คน สวนใหญ ก็ นาจะ ชอบ การ ได เปด หู เปดตา การ ได

แหวก ตัวเอง ออก ไปสู อีก มวล บรรยากาศ หนึ่ง สถาน ที่หนึ่ง ที่

ไมคุนเคย ไป รับรู เรื่องราว ประสบการณ แบบใหม ที่ ไมได เจอ

ใน ชีวิต ปกติ มัน เปน สีสัน ให ชีวิต ดี บางคร้ัง อาจ เกิด ความ เขาใจ

หรือ มุมมอง อะไร บางอยาง ข้ึน มา อาจจะ เหมือน ท่ี เคา เรียก การ

เขาใจ โลก(หัวเราะ) แบบ ที่ นัก เขียน มัก นิยม พก ประโยค คมๆ

กลับมา ดวย อะไร แบบนี้อะ คะ

ภิกษุ : ความ เขาใจ โลก ที่วา เชน อะไร บาง?

หวาน : อยาง ที่ เพิ่ง ไป ฝรั่งเศส ที่ผานมา ก็ รูสึกวา เดี๋ยวนี้ วัยรุน ทั่วไป

สวนใหญ Lifestyle มัน ไมคอย ตางกัน มาก ถา เปน คน ทั่วไป ที่

ไมได ชอบ ศิลปะ ขนาด อยู ใน เมือง อารต ขนาดนั้น ก็ มี คน เปน

จำนวน มาก ที่ ไมได สนใจ จะ เขา มิว เซียม คน ทั่วๆ ไป ที่ แบบ วา


ทำงาน ช็อป ปง แลวก็ เที่ยว กลางคืน เปน Party Animal วางๆ

ก็ Update Facebook ตลอด เวลา อะไร อยาง นี้ แลวก็ มี เรื่อง

เทคโนโลย ีท่ี เขามา เปน อวัยวะ สวน ท่ี ๓๓ คือ ไป ท่ีไหน ก็ คลายๆ

กัน ไป หมด ก็ เลย คิด เลนๆ วา ประเทศ ไทย มี ขอเดน กวา ประเทศ

อื่น ตรงไหน คือ ถา จะ เอา Art & Design นาจะ อีกนาน กวา จะ

ตามทัน (หัวเราะ) ก็ เห็นวา มัน คือ พุทธศาสนา ซึ่ง เปน อะไร ที่

ตางชาต ิตอง มา ศึกษา ดวยซ้ำ ท่ี เมืองไทย มี พระ ท่ี ปฏิบัติดีๆ อยู

เยอะ ซึ่ง พอ คิด ปุบ หลวง พี่ ก็ เมล มาหา พอดี

ภิกษุ : อะไร จะ ขนาดนั้น (หัวเราะ)

หวาน : ตอนที่ ไป ทริป นี้ มี คน เอา รูปถาย ติด วิญญาณ หลอน มา ให ดู

ดวย คือ ลุง ของ เพื่อน พึ่ง เสียชีวิต เมื่อ สอง เดือน ที่แลวอะ คะ อยู

ดีๆ โทรศัพท ของ พอ เพื่อน ก็ ถาย ติด รูปคน ยืน ที่ ระเบียง เปน คน

โปรงแสง ข้ึน มา เอง คือ มัน ไมได มาจาก กลอง ไมใช Photoshop

มัน เปน โทรศัพท มือถือ เพื่อน บอกวา เห็น รางๆ แต เดา ได วา เปน

ลุง ของ เขา เอง

ภิกษุ : สง มา ให ดู บางดิ

หวาน : ไมมี คะ มัน อยู ใน โทรศัพท มือถือ ของ เพื่อน

ภิกษุ : มี เรื่อง ทำนอง นี้ มา เลา ให ฟง พระ ฝรั่ง ทาน ไป เดิน ธุดงค รูป เดียว

แลวก็ ไป เจอ พระธุดงค กลุม นึง เปน พระ ไทย เขา ก็ ไป พัก กลาง

ก ลด ดวยกนั กลางคืน ตอน จำวัด พระ ฝรั่ง เขา รูสึก เหมือน มี เขม็

มา จ้ิมๆ ไป ท่ัว ท้ังตัว พระ ฝร่ัง เขา คิดวา คงจะ เปน ผี ก็ เลย พูด กับ ผี

อยู ในใจ วา ผี อยา มาหา พระ ฝร่ัง เลย คุย กัน ไม รูเร่ือง หรอก ไปหา

พระ ไทย โนน แลว ความรูสึก น้ัน มัน ก็ หายไป ตอนเชา พระ ทาน ก็

ออก มารวมกัน เพื่อจะ ไป บิณฑบาต ดวยกัน พระ ทาน ก็ ถาม กัน


วา เปน ยังไง เมื่อคืน ภาวนา ดี ไหม? พระ ไทย รูป หนึ่ง ก็ บอกวา

ผม ฝนราย ถูก ผี กวน ทั้งคืน เลย(หัวเราะ)

หวาน : สรุป มี จริง หรือเปลาคะ?

ภิกษุ : ไม บอก ก็ ไมรู สิ อาตมา ไมเคย เห็น พระ บาง รูป ก็ เห็น บอย

แลว มา เลา ให เพื่อน ฟง จน เพื่อน เขา รำคาญ ถา พวกเรา ยัง

ไม รำคาญ จะ เลา แถม อีก สัก เรื่อง หนึ่ง มี อยู ครั้ง นึง ที่วัด ปา

นานาชาติ เขา นิมนต ครูบาอาจารย ชาวไทย ไป สนทนา ธรรม

กับ พระ เณร ชาว ตางชาต ิชวง ฉัน น้ำ ปานะ ก็ ชวง เย็นๆ ประมาณ

นี้แหละ แลวก็ จะ มี พระ ที่ ทาน มี ความ ชำนาญ ทาง ภาษา ชวย

แปล จาก ภาษาไทย เปน ภาษา อังกฤษ บังเอิญ พระ อาจารย รูป น้ี

ทาน มี sense พิเศษ ทาง ไป กุฏิ ตอง เดินผาน ที่เผาศพ พอ เขาสู

ที่ประชุม เมื่อ พระ เณร กราบ ทาน เรียบรอย แลว พระ อาจารย

รูป นี้ ทาน ก็ ถาม ขึ้น มา กอน เลย วา ที่นี่ เคย มี โยม ฝรั่ง ลักษณะ

อยาง นี้ ผมเผา แบบนี้ ใส ชุด แบบนี้ ไหม? พระ ที่อยู มา นาน ก็

บอกวา เคย มี ครับ เขา เปนไข มาเล เรีย ตาย อยู ที่นี่ สิบ กวา ป

มาแลว พระ อาจารย รูป นั้น ก็ บอกวา ตอนที่ เดิน มา ผม เห็น เขา

นั่ง อยู บน เมรุ เผาศพ...

หวาน : เรื่องผี...ตื่นเตน นา ติดตาม

ภิกษุ : (หัวเราะ)ก็ เลา ไป งั้น แหละ เพราะ วัยรุน เขา ชอบ เรื่อง ตื่นเตน

มัน เปน จุด ของ เขา อยู แลว อาตมา เคย สังเกต เหมือนกัน วา

พระ อาจารย บางทาน จะ ชอบ เลา เรื ่อง ความหลัง สมัยกอน

อะไร อยาง นี้ หรือวา ชอบ ยกตัวอยาง จาก พระไตรปฎก แลว

น้ำเสียง ของ ทาน ก็ เรียบๆ ออนโยน ถา เปน แบบนี้ ผูเฒา ผู แก

จะ ชอบ แต วัยรุน ฟง แลวจะ งวงนอน พระ อาจารย บางทาน ก็

ชอบ คุย กับ เด็กๆ ปดเทอม ก็ มี บวช ภาคฤดูรอน ตกเย็น สวดมนต


ทำวัตร เสร็จ แลว เด็กๆ ก็ จะ มา ลอม หนา ลอม หลัง นวด แขง

นวด ขา ให ทาน ก็ จะ เลานิทาน ให เด็กๆ ฟง ก็ ดู มี ความ สุข ดี

ของ อาตมา นี่ สวนใหญ จะ เปนเรื่อง โลดโผน บางที ก็ ถึงกับ โหด

เลือด สาด แลว น้ำเสียง ของ อาตมา ก็ สูงๆ ต่ำๆ ขึ้นๆ ลงๆ เดี๋ยว

ดัง เด๋ียว คอย คน แก ฟง แลว หัวใจ จะ วาย อีก อยาง อาตมา เห็นวา

วัยรุน เขา พอ จะ ดูแล ตัวเอง ได ไม ตอง ประคบป ระหงม หรือ รักษา

พยาบาล อะไร มาก เรียกวา มี พลัง พรอมท่ีจะ ทำ อะไรได ทุกอยาง

แต มัน ก็ ขึ้นอยู กับ วา เขา จะ เอา พลัง ที่วา นั้น ไป ทำ อะไร


ความเหงาเปน Software ขั้นพื้นฐาน



ภิกษุ : คุย เรื่อง การ เดินทาง ตอ ดีกวา แลว ได อะไร อีก?

หวาน : การ เดินทาง คือ เครื่อง ชารจ พลังงาน ที่ ดีเยี่ยม การ ได เห็น อะไร

เยอะๆ มัน อาจ ได ไอเดีย หรือ เปน แรงบันดาลใจ ให เรา ได เวลา

ไป อยู ในที่ ตางๆ ที่ ไมคุนเคย ประสาท สัมผัส ทั้ง หา จะ ดีขึ้น คือ

ทุกอยาง ที่ เขามา มัน แปลกใหม ไป หมด ไม รูวา นี่ เกี่ยวกับ

การ ทำให มี สติ กับ ปจจุบัน มากขึ้น หรือเปลา รางกาย ดู มัน

จะ ตื่นตัว กวา ปกติ สวนใหญ ที่ ไป จะ เนน ดู งานศิลปะ ตาม

พิพิธภัณฑ นอกนั้น ก็ เปนพวก วัฒนธรรม สถาปตยกรรม

วิถี ชีวิต ผูคน อาหาร รานคา รานรวง ก็ นาจะ ได ความรู สไตล

สรางเสริม ประสบการณ ชีวิต ประมาณ นี้ คะ

ภิกษุ : เคย ไป เรียน ที่ เมลเบิรน เหรอ?

หวาน : เคย ไป เรียน ที่ เมลเบิรน กับ ซิดนีย

ภิกษุ : กี่ ป?

หวาน : รวมกัน ป เดียว

ภิกษุ : เห็น เคย เลา วา เหงา จน แทบจะ เสียชีวิต

หวาน : ก็ เยอะ อยู คะ (หัวเราะ) เคย รูสึกวา ทุกอยาง ใน โลก น้ี มันส บายๆ


แต พอ ตอง อยู คน เดียว จริงๆ โดย ปราศจาก การ สนับสนุน จาก

คน รอบขาง เหมือน โชคชะตา ใน ชีวิต ตอง เผชิญ เอา เอง ญาติ

พี่นอง ไมได มา ประกอบ ฉาก ดวย ทำให รูสึก เหงา จิต ตก หดหู

อยาง แรง

ภิกษุ : แลว แกปญหา ยงัไง?

หวาน : แก ไมได เลย คือ ทำ อะไร ไม ถูก ตอนนั้น ไมรู จะ ทำ อะไรได แต

ฝก พิมพดีด อยู ใน หอง เหมือน พอ รูตัว วา กำลัง ทน อะไร อยู แลว

ทน ไมคอย จะ ได บางคน อาจจะ ไมใสใจ เบื่อ เหงา ไป กิน เหลา

ดีกวา หา อะไร ทำ แต เรา จะ ย้ำ คิด ย้ำ ทำ อยู สวนตัว จัดการ มัน

ไมคอย ได

ภิกษุ : อาตมา เคย เปน คลายๆ อยาง นี้ เหมือนกัน ตอน เรียน อยูที่

เชียงใหม ไมรู เปน อะไร ไป เชียร กีฬา นองใหม อัฒจันทร ฝง

โนน ก็ คณะ นึง ฝง นี้ ก็ คณะ เรา เขา ก็ แขง บาสเกตบอล กัน เสียง

กลอง เสียง เพลงเชียร มัน ก็ ดัง อยู นะ แต เหมือน ไม ไดยิน อะไร

เหมือน อยูตัว คน เดียว ก็ เลย เดิน กลับ หอพัก กลับ ไป แลวก็ ไมรู

จะ ทำ อะไร ถา มี เพ่ือน สัก คน ก็ ชวน กัน ไป น่ัง ตาม Jazz Pub มัน

ก็ ผอนคลาย ไปได หนอย นึง แลวก็ เปน อีก กลับ ไป กลับมา อยู

อยาง นี้

หวาน : เคย ไดยิน มา คะ วา จริงๆ แลว ความ เหงา มัน เปน Software

พื้นฐาน เปน โปรแกรม ที่ ใสไว ให สำหรับ ทุกคน คง คลาย กับ

โปรแกรม Window เปด ปุป ฉาก ทองฟา กับ สนามหญา มา เลย

เพราะวา จริงๆ แลว ตัวเรา มัน ไมมี จิต เรา สราง Ego ตัวตน ของ

เรา ขึ้น มา เพื่อให มัน มี แตวา จริงๆ มัน ไมมี ตั้งแตแรก แลว มัน

เลย มี ความ ไม เชื่อมั่น มี ความ กลัว อยู ลึกๆ เพราะวา จริงๆ แลว

ตัวตน มัน ไมได มี อยูจริง อะไร อยาง นี้ มัน ก็ เลย รูสึกวา มี ความ


เหงา อยู คน เรา เลย ตองหา อะไร ทำ ไม ให วาง เพลินๆ อีก อยาง

เรา เปน สัตว สังคม ตอให อินดี้ แคไหน ก็ ยัง ตองการ สิ่งแวดลอม

ที่ เปน มนุษย อยู รอบขาง

ภิกษุ : แลว เคย รูสึก ไหม เวลา อยู กับ เพ่ือน เยอะๆ แต ยัง รูสึก เหงา? อยาง

ใน งาน ปารตี้ อะไร อยาง นี้(หัวเราะ)

หวาน : หวาน จะ เกิดขึ้น ตอเมื่อ อยู ใน สถานการณ ที่ รูสึกวา ไม เปน สวน

หนึ่ง นะ คะ

ภิกษุ : แปลกแยก

หวาน : แปลกแยก เชน ถา ไป อยู กับ คน คนละ แบบ มากๆ เท เก จัด อาจจะ

รูสึก ไม สบายตัว คือ ถา ไป อยู แลวก็ จะ รูสึกวา งวง ตัด โหมด ไป

เปนความ งวง คือ กลับ บาน กอน นะ

ภิกษุ : แต ไมใช เหงา ใชไหม?

หวาน : งวงเหงา อัน เดียวกัน คะ (หัวเราะ) คือ มัน ไม เปน สวนหน่ึง อยู ดีๆ

จิต ใต สำนึก จะ ตัด เขาสู โหมด เซฟ แบตเตอรี่ อัตโนมัติ

ภิกษุ : กอนหนา นี้ อาตมา คุย กับ โยม เพื่อน คน นึง ที่ อุบลฯ เขา บอก วาที่

อุบลฯ ฝนตก รูสึก เหงา อาตมา ก็ นึกถึง ตอนที ่จำพรรษา รูป เดียว

ท่ี จันทบุรี ชวง กลางคืน น่ัง สมาธิ เสร็จ ก็ มองออก ไปนอก หนาตาง

เห็น แสงไฟ ระยิบระยับ อยู ใน ตัว อำเภอ โปงน้ำรอน ก็ นึกถึง สมัย

เปน นักศึกษา ไปเท่ียว กลางคืน กับ พวก เพ่ือนๆ มัน ก็ สนุก อยู นะ

แต ในขณะ เดียวกัน ขางใน มัน กลับ รูสึก อางวาง ก็ เลย เปรียบ

เทียบกับ ท่ี เรา น่ัง อยู รูป เดียว ใน กุฏิ มุง หญา บน ภูเขา ฝน ก็ ตก ดวย

แต มัน ก็ ไม รูสึก เหงา นะ อัน นึง เพราะ เรา รูสึกวา ตัวเอง มี ท่ีพ่ึง คือ

เรา มี ตัวเอง เปนเพ่ือน อยู ตลอด เวลา มัน ก็ เลย รูสึกวา ไม ตองการ

ใคร ไม ตอง คุย กับ ใคร ไม ตองการ เสียง เพลง อยู คน เดียว ก็ได

แต วาการ จะ มี ตัวเอง อยู เปนเพื่อน มัน ก็ ตอง ฝก ซะ หนอย


หวาน : แลว มี ความ สุข ไหม คะ?

ภิกษุ : มี ความ สุข กวา อยู กับ คน เยอะๆ (หัวเราะ) แต ก็ อยู ได ใน กรณีที่

เรา จะ ตอง อยู กับ คน เยอะๆ ก็ อยู ได แต ถา เรา วาง จาก ตรงนั้น ก็

เขาที่ สงบ ดีกวา

หวาน : แสดงวา คน ท่ี ฝก จิต อยาง ดีแลว จะ สามารถ มี ความ สุข กับ ตัวเอง

ได จริงๆ จน เลิก เหงา ไป เลย มัน เปนไปได หรือเปลาคะ?

ภิกษุ : มัน เปน ไปแลว


มันจะเปดโลกทัศนอีกแบบหนึ่ง มันจะมองโลก Chill ขึ้น



หวาน : กอนหนา นี้ คิดวา ทำ ยังไง จะ ทำให ตัวเอง มี ความ สุข มากๆ แต

ตอนนี้ เหมือนกับ วา ทำ ยังไง ให ทุกข นอยลง เพิ่ง มา คนพบ เร็วๆ

นี้ วา มี วิธีการ มองโลก แบบ นึง คะ คือ การ ฝก ตัดสิน ให นอยๆ

วิพากษ วิจารณ ให นอยๆ มี เพื่อนสนิท คน นึง เขา ทำได แลว

เขา บอกวา ให เรา ฝก มองวา ทุกอยาง มันดี อยาง ที่ มัน เปน มัน

เปน อยาง ที่ มัน เปน มัน ไมมี อะไร ดีกวา อะไร มัน ไมมี อะไร ที่

เปรียบเทียบ กัน ได ไมมี ถูก ผิด คือ เหมือนกับ วา”มัน ก็ เปน สิ่ง ที่

เปน”นั่นแหละ เคา บอกวา มัน จะ เปดโลก ทัศน อีก แบบ นึง เลย

มัน จะ มองโลก Chill ขึ้น สบาย ขึ้น เพราะ เรา จะ บน มัน นอยลง

เชน ถา เรา ตัดสิน เยอะๆ วา ส่ิง น้ี เหย ส่ิง น้ี เท มัน อาจ กลับมา เปน

กรอบ ให ชีวิต มี ขอจำกัด มากขึ้น เรา ไมกลา ทำ อะไร เหยๆ แต ก็

จะแห ไป ทำ อะไร เทๆ แบบ เดียวกัน ภาพ จำ ของ ดีไซน เนอร ตอง

แตงตัว เรียบๆ ชุด ดำ คุม โทน สี เหมือน เรา ไป สราง Grammar

บางอยาง ขึ้น มา ถา อยาก มองเห็น อะไร นารัก เบา สบาย ขึ้น ก็

นาจะ ตอง ตัดสิน ให นอยๆ คือ สิ่งที่คิด ได ใน ตอนนี้อะ คะ

ภิกษุ : เรื่อง ตัดสิน นี่ อาตมา ก็ เปน


หวาน : คง เปน โปรแกรม พื้นฐาน ที่ เขา แถม มา ให เรา อีก หนึ่ง

ภิกษุ : ก็ นิสัย เดิม ของ เรา มัน เปน อยาง นั้น อยู แลว

หวาน : เทาที่ เคย รู มา มัน เปน วิธีการ อยูรอด ของ มนุษย นะ คะ อยาง

คน สมัย ดึกดำบรรพ อยู ใน ปา ใน ถ้ำ ออกไป หาอาหาร เห็น

สิ่ง นาเกลียด มัน ก็ ตอง กลัว ไวกอน มัน กิน ได ไหม ของ ใน ปา

เปนพิษ หรือเปลา มัน เกิด การ ตัดสิน ทันที เพราะวา มัน เปน

วิธีการ เอาชีวิตรอด อะไร อยาง นี้ เหมือนกับ วา เออ! อันนี้ นาจะ

กิน ได แต มัน ก็ ทำให คน ติดกับดัก ทาง ความคิด ของ ตัวเอง คิด

ปรุงแตง เรื่อยเปอย จน เปนทุกข เคย ไดยิน บอยๆ วา ไอเดีย ดีๆ

มัก มา ตอน จิตใจส บายๆ ไมได ตั้งใจ คิด อยู ดีๆ ก็ ปง ขึ้น มา อันนี้

ไม รูวา เกี่ยวกับ ปญญา หรือเปลา

ภิกษุ : อาตมา ไมได ยอน ไปไกล ขนาดนั้น ก็ เคย ไดยิน อยู เหมือน กันที่

พระ อาจารย ฝร่ัง ทาน บอกวา “หยุด ประเมิน คุณคา หยุด วิพากษ

วิจารณ” แต มัน จะ หยุด ยังไง ละ มัน จะ หา อุบาย อะไร มา หยุด

อยาง อาตมา นี่ ยิ่ง มี นิสัย ชอบ วิพากษ วิจารณ เชน ถา เรา เขาไป

ใน โบสถ มัน ก็ มาแลว พระประธาน องค นี้ งดงาม ถูกตอง ตาม

พุทธ ลักษณะ พระ พักตร อิ่ม ใช วัสดุ มี คุณภาพ จีวร พลิ้ว ดี อะไร

อยาง นี้ มัน ก็ มาแลว แตวา ความเห็น ใน ลักษณะ นี้ มัน ทำให เรา

มี ความ สุข นะ ยิ่ง ได กราบ ได ไหว ก็ ยิ่ง มี ความ สุข แต ถา เรา ไป

เจอ พระประธาน ที่ มี ลักษณะ ตรงกันขาม ก็ ยอมรับ อยู วา เรา จะ

รูสึก ขุนมัว แต มัน ก็ เปน ใน ลักษณะ ท่ีวา ความรูสึก ท่ี ชอบใจ หรือ

ไมชอบใจ มัน ก็ เปนของ ไม แนนอน เดี๋ยว เกิดขึ้น เดี๋ยว หายไป

การ ได มา เห็น ความ ไม แนนอน อยาง ชัดเจน นี่แหละ ที่ เรียกวา

ปญญา อาตมา คิดวา กัลยาณมิตร สำคัญมาก นะ ถา จะ เริ่ม ฝก

กัน จริงๆ ก็ ตอง มี คน ชวย แนะนำ


หวาน : เหมือนกับ วา”ความชอบ กับ ไมชอบ” มัน ก็ เปน เพียง ความรูสึก

หน่ึง ท่ี จิต เรา สราง มัน ข้ึน มา แต ไม ควร ไป ยึดติด อะไร กับ มัน มาก

แบบนี้ หรือเปลาคะ

ภิกษุ : ประมาณ นั้น เจ หวาน ชักจะ พูด เหมือน พระ เขาไป ทุกที



ความโกรธเปนความดีหรือความชั่ว?



ภิกษุ : เจ หวาน มี ความเห็น เกี่ยวกับ เรื่อง ความ ดี ความ ชั่ว ยังไง บาง?

หวาน : จริงๆ ท่ี สนใจ พระพทุธศาสนา ไมใช เพราะ อยาก เปน คนดี ขนาด

นั้นอะ คะ โดย สวนตัว คิดวา มัน มี ความ ดี ความ ชั่ว เพราะวา มัน

มี สังคม เกิดข้ึน อะไร อยาง น้ี คิดวา ถา เรา ทำ จิต ให ผองใส สุดทาย

มันดี เอง อยู แลว โดย ธรรมชาติ เหมือน ถา คิด ดี ก็ จะ ทำให พูดดี

ทำดี อัตโนมัติ ทำความดี ละเวน ความ ชั่ว ทำ จิตใจ ให บริสุทธิ์

คิดวา หัวใจ หลัก คือ การ ทำ จิตใจ ให บริสุทธิ์ มากกวา

ภิกษุ : ก็ ใช อยู แตวา เมื่อ พูดถึง ความ ดี ความ ชั่ว เจ หวาน บอกวา มัน

เปนการ สมมติ ขึ้น มา ใชไหม?

หวาน : ใช มัน เปน สิ่ง สมมติ เปนการ ตีความ

ภิกษุ : ความ โกรธ เปนความ ดี หรือ ความ ชั่ว?(หัวเราะ)

หวาน : ความ โกรธ เปน Energy อัน นึง ที่ เหมือนกับ วา ถา เรา จับ มัน

ไมทัน พลังงาน แบบนี้ มัน เกิดขึ้น มาแลว ความรูสึก ขุนๆ อันนี้

มัน จะ คง มี อิทธิพล อยู กับ เรา ระยะ นึง ซึ่ง มัน ก็ เปน พลังงาน ที่

ถา เรา ตอบสนอง มัน ได ไมดี ทำ อะไร ออกไป มัน อาจ ไป กระทบ

คน อื่น ได แลวก็ มี ความ ทุกข ที่เกิด ขึ้นกับ ตัวเอง จาก ความรูสึก

อันนี้


ภิกษุ : แลว มันดี หรือ ชั่ว?(หัวเราะ)

หวาน : บอก ไมได วา ดี หรือ ช่ัว แต ถา ไป ทำให คน อ่ืน มี ความ ทุกข มัน ก็ คือ

สิ่ง ชั่ว อะไร อยาง นี้ คือ มองวา มัน เปน แค Energy อัน นึง ที่ ทำให

เรา มี ความ ทุกข ไมได บอกวา ดี หรือ ชั่ว

ภิกษุ : ก็ได คือ เรา ก็ ยอมรับ แลว ใชไหม วาความ โกรธ มัน ทำใหเกิด

ความ ทุกข?

หวาน : ใช มัน เปนความ ทุกข

ภิกษุ : แลว มัน ตอง ละเวน ไหม ละ? มัน เปน สิ่ง ที่ ตอง ละเวน หรือ หา วิธี

ออกจาก มัน หรือเปลา?

หวาน : มัน ละเวน ไมได

ภิกษุ : รู ได ไง วา มัน ละเวน ไมได?(หัวเราะ)

หวาน : คือ ถา มัน เปน พลัง ที่ สรางขึ้น มาแลว มัน จะ อยู กับ เรา สัก ระยะ

จนกวา จะ มี พลัง ดาน อื่น หรือ ความ สนใจ อยาง อื่น เขามา แทน

เชน เพื่อน โทร มา บอกวา ถูก รางวัล ที่ ๑ อาจจะ ลืม โกรธ กลาย

เปน ดีใจ เขามา แทน

ภิกษุ : อาตมา เสนอ อยาง นี้ ความ โกรธ ไมวา ใน สังคม ไหน ก็ พอ จะ

สรุป ได ใชไหม วา มัน ทำใหเกิด ความ ทุกข ไมวา จะ เปน ฝรั่ง จีน

ไทย ศิลปน นัก ธุรกิจ หรือ ชาวบาน มัน ทำใหเกิด ความ ทุกข

ใชไหม?

หวาน : ใช

ภิกษุ : หัวใจ มัน เตน เร็ว หนาตา เครียด มือ ไม สั่น อันนี้ คือ ผลกระทบ

ที่เกิด กับ ตัวเอง แลว ถา เรา แสดง ออกไป มัน ก็ สงผลกระทบ กับ

คน อ่ืน แลว สงผลกระทบ กลับ มายงั ตัวเรา อีกครัง้ คน ท่ี มัก โกรธ

จะ ไมคอย มี ใคร อยาก คบ อยาก เขาไป ใกล คือ อันน้ี เรา สรุป แลว

วา มัน เปนความ ทุกข ใชไหม?


หวาน : ใช

ภิกษุ : มัน จะ เปน พลังงาน อะไร ก็ ชางมัน เถอะ มัน เปน เหตุ ให เกิด ความ

ทุกข คราวนี้ ถา เรา ปรารถนา ความ สุข เรา ก็ ตอง ละ ความ ทุกข

ตรงนี้ ใชไหม? เหตุ ที่ เรา โกรธ ก็เพราะวา มัน เปนนิสัย เกา ของ

เรา อยาง เรา ตั้ง ความ หวัง อะไร บางอยาง ไว แลว เรา ผิดหวัง มัน

ก็ เกิด ความ โกรธ ข้ึน มา เปนความ ทุกข ข้ึน มา ในทาง ธรรมะ เรา ก็

ตอง มา ปฏิบัติ ให มัน เกิด นิสัย ใหม ข้ึน มา ให มัน โกรธ ยาก ข้ึน เรา

ก็ ตอง มา ดู โทษ ของ ความ โกรธ ให มัน ชัดเจน ใน ระหวาง น้ี ผล ของ

ความ โกรธ ท่ีเกิด ข้ึนกับ ตัวเอง เรา อาจจะ ยัง ควบคุม มัน ไมได แต

ถา เรา เห็น โทษ ท่ี มัน เกิด ตอ สังคม วา มัน จะ ทำให คน อ่ืน เดือดรอน

เรา ก็ อาจจะ ต้ัง ขอ วัตร หรือ กฎ สำหรับ ตัวเอง ไว เชนวา เวลา โกรธ

หามพูด กฎ อันนี้ ก็ เพื่อ ที่วา เรา จะ ละ ความ ทุกข ไป ให ถึง ความ

สุข ตรงนั้น อยาง นอย มัน ก็ ชวย ให สังคม อยู กัน ไป อยาง ราบรื่น

อันนี้ อยู ใน วัด ก็ มี พระ ที่ มี นิสัย ขี้ โกรธ มากๆ ถา เขา โกรธ ขึ้น มา

เขา ก็ พูด ออกไป เลย เพ่ือน ก็ ไมคอย อยาก เขาใกล บรรยากาศ ใน

วัด ก็ ไม เปนมิตร คราวนี้ ใคร ละ จะ ชวย พระรูป นี้ เบื้องตน ก็ ตอง

มี ครูบาอาจารย เปน กัลยาณมิตร ชวย ชี้ใหเห็น โทษ ของ ความ

โกรธ อาตมา จึง บอกวา กัลยาณมิตร สำคัญมาก

หวาน : คะ

ภิกษุ : อีก อัน หนึ่ง ก็ คือ มัน ตอง อาศัย สถานที่ อัน เงียบสงบ ถา เรา ไป

คลุกคลี อยู กับ คน มากๆ โอกาส ที่จะ ได เห็น จิต ของ ตัวเอง อยาง

ชัดเจน มัน ก็ มี นอย แต ถึงกระน้ัน ความ โกรธ ก็ ยัง จะ แสดง ออกมา

เร่ือยๆ เพราะ นิสัย เกา ของ เรา มัน แก ยาก แต ถา เรา มี ขันติ อดทน

ไวกอน อยา พ่ึง ออกทา ออก ทาง อยาง นอย มัน ก็ได กลับ เขามา ดู

ตัวเอง มัน ก็ จะ เห็น ทุกข โทษ ท่ีเกิด จาก ความ โกรธ แลวก็ สลับกับ


การ เขาไป อยู ในท่ี สงบ ดวย แต มัน ก็ ไม หายนะ จนกวา นิสัย ใหม

มัน จะ เพิ่ม มากขึ้น แลว นิสัย เกา ลดลงๆ บางที ก็ ตองหา อุบาย

ของ ตัวเอง ดวย อีก อยาง คน ที่จะ เขาไป เกี่ยวของ กับ คน ที่ มัก

โกรธ ก็ ตอง มี ปญญา ดวย ถา บารมี ไม พอ แลวไป บอก เขา นี่ ก็

โดน เหมือนกัน หรือ ถา บอก แลว เขา ไม เชื่อ ก็ ตอง เอา ตัวเอง ให

รอด ไม ให เปนทุกข กับ ตรงนั้น ก็ ตอง อาศัย ครบูาอาจารย ที่ เขา

เคารพ ชวย ชี้แนะ ครูบาอาจารย ตอง มี เมตตา มาก ทาน จะ ชวย

ให อุบาย หลายๆ อยาง เชน ให ฝก แผเมตตา เยอะๆ คอยๆ ฝก ไป

มัน ก็ ออนโยน ข้ึน แลว ครูบาอาจารย ทาน ก็ ทำเปน ตัวอยาง ดวย

การ อยู ใกล กัลยาณมิตร มัน ก็ จะ ชวย อยาง น้ีแหละ พอ นิสัย ฝาย

ดี มัน เกิดขึ้น ใน สถานการณ ที่ มัน เคย โกรธ มัน ก็ จะ ไม โกรธ แลว

หรือวา โกรธ แต เรา มี อุบาย ที่จะ ปลอยวาง ได เร็ว ขึ้น อยาง เชน

มัน เกิด ปุบ เรา ก็ แผเมตตา ปบ

หวาน : มี ตัวอยาง ไหม คะ?

ภิกษุ : เมื่อ ตอน ไป อินเดีย คณะ เดินทาง กำลัง จะ กลับกัน แลว ก็ มี โยม

แจง มา วา มี กลุม ม็อบ ยกโขยง เขา ยึด สนามบิน สุวรรณภูมิ ทำให

เครื่อง บินขึ้น ลง ไมได พอ ไดยิน แคนั้น อาตมา ก็ หงุดหงิด ขึ้น มา

เลย นะ แลวก็ ไดยิน โยม ผูหญงิ เขา บนวา คน พวก น้ี ทำให คน อ่ืน

เดือดรอน อาตมา ก็ คิดวา เรา กำลัง จะ เปน เหมือน ผูหญิง คน นั้น

อาตมา จึง แผเมตตา ให ตัวเอง ความ โกรธ ไมสมควร แก เรา เรา

มา อยู ใน แดน พุทธ ภูมิ แลว ควร จะ เจริญรอย ตาม พระพุทธเจา

ก็ เลย แผเมตตา ให ตัวเอง กอน เพราะ ตอนน้ัน มัน ยัง เปนทุกข อยู

ยัง ชวย ใคร ไมได อยาง น้ี มัน ก็ ตอง มาจาก การ ฝก จนกวา นิสัยดีๆ

จะ เกิดขึ้น มัน ก็ อยู สบาย ขึ้น เขาใกล ความ สุข มากขึ้น


หวาน : มองวา สิ่ง แรก คือ มัน ตอง มี สติอะ คะ แลวก็ ตอง มี ทัศนคติ แบบ

นึง ที่ คิดวา จิตใจ มัน เปนของ เรา เอง คือ เรา รักษา ใจ ของ เรา เอง

สิ่งแวดลอม ที่มา กระทบ มัน ไมได ทำให เรา ทุกข ได เลย หมาย

ถึงวา มัน คนละ สวน กัน คือ ถา จิตใจ ของ เรา รักษา ไว อยาง ดีแลว

สิ่ง ภายนอก มัน ไมได มี ผล นะ คะ คือ ถา มัน เกิดขึ้น แลวจะ ทำใจ

อยางไร ไม ให ทุกข มากกวา

ภิกษุ : ก็ จริงอยู แต อาตมา เดา วา เจ หวาน พูด จาก การ คาดเดา นะ คือ

มัน จะ เปน ใน ลักษณะ ท่ีวา ใน สภาวะ ปรกติ เรา ก็ ฝก ให จิต คุนเคย

กับ การ แผเมตตา ไวกอน ทาง ธรรมะ เรา ใช ศัพท วา “การ ตั้ง จิต

ไว ดี” แต ใน สถานการณ จริง มัน เหมือนกับ วา นิสัย ใหม ที่ เรา

ตั้งใจ จะ ฝกฝน คือ ความ เมตตา เขา ยัง ไมแข็งแรง พอ กระทบ

กับ อารมณ นิสัย เกา ซ่ึง มี กำลัง มากกวา มัน ก็ แสดง ออกมา กอน

เพราะ จิต ของ เรา มัน เร็วมาก ยิ่ง ถา เปน คน ที่ มี พื้น จิตใจ แบบ

โทส จริต ยิ่ง จะ แสดงออก มาเร็ว คราวนี้ เมื่อ มัน ปรากฏขึ้น ที่ จิต

แลวจะ ทำ ยังไง เรา ก็ ตอง รีบ สะสาง กอน ท่ี มัน จะ ลุกลาม ใหญโต

ถา สกัด ไมทัน มัน ก็ แสดง ออกมา ทางกาย วาจา อยาง นี้ เปนตน



โลกของเรากำลังดำเนินไปสูความพินาศ



ภิกษุ : คราวนี้ มัน จะ มี อีก อัน นึง นะ คือ เรื่อง การ ทำ จิตใจ ให บริสุทธิ์

ตัว นี้ มัน จะ ยาก ขึ้น เมตตา อยางเดียว ไม พอแลว ตอนนี้ เมตตา

เปน เพียง คุณธรรม อัน หนึ่ง ใน หมวด ธรรม ที่ ชื่อ พรหมวิหาร สี่ คือ

เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา อันนี้ จะ เลา เรื่อง การ ทำความดี

ละเวน ความ ชั่ว ทำ จิตใจ ให บริสุทธิ์ ยกตัวอยาง เชน ที่วัด ของ

เรา เวลา บาย สาม โมง ถึง สี่ โมง ครึ่ง ของ ทุกวัน จะ เปน ชวงเวลา

ที่ พระ เณร ชวยกัน ปดกวาด เช็ดถู ดูแล สถานที่ อันนี้ เรียก วา

การ ทำความดี แลว มัน ก็ เปนการ ละ ความ ชั่ว ดวย คือ แทนที่จะ

นอน อยูท่ี กุฏิ เรา ก็ ละ ความ เกียจคราน ความ เห็นแกตัว ซะ แลว

ก็ มา ทำความดี มา เสียสละ คือ การ ปดกวาด หรือ ลาง หองน้ำ

บำเพ็ญ ประโยชน คราวนี้ ถา มี เพื่อน ที่ ไมมา ชวย มัน ก็ จะ เกิด

ความ ขุนมัว เรา อุตสาห ละ ความ ชั่ว มา บำเพ็ญ ความ ดี แต

ความ ดี ของ เรา มัน เกิด เศราหมอง แลว ตอนนี้ แลว อะไร คือ การ

ทำ จิตใจ ให บริสุทธิ์ มัน ก็ คือ การ หา วิธี ที่จะ รักษา ความ ดี ของ

เรา ทำ ยังไง จึง จะ รักษา ความ ดี ของ เรา เอา ไว ได เรา ก็ อาจจะ

พิจารณา วา เรา มา กวาด ลานวัด อานิสงส อัน นึง ของ การ กวาด


คือ ทำให จิตใจ ของ ผู กวาด ผองใส ถา เพ่ือน เขา ไม อยาก บำเพ็ญ

คุณ งาม ความ ดี หรือ มี จิตใจ ที่ ผองใส มัน ก็ เปนเรื่อง ของ เขา เรา

ได มา กวาด มา ทำ ขอ วัตร แลว ความ สุข มัน เกิด ขึ้นกับ จิตใจ ของ

เรา แคน้ี ก็ พอแลว เวลา ไป น่ัง สมาธิ เรา ก็ นึกถึง สภาพ จิต ท่ี ผองใส

หรือ ความ ดี ท่ี เรา ได บำเพ็ญ มา มัน ก็ เปน ฐาน ให ทำสมาธิ ได งาย

ขึ้น อันนี้ คือ ละ ชั่ว ประพฤติดี ทำ จิตใจ ให บริสุทธิ์ เขาใจ ไหม?

หวาน : เขาใจ คะ

ภิกษุ : แลว เมื่อกี้ ที่ บอกวา เมตตา อยางเดียว ไม พอ มัน ตอง มี เรื่อง

อุเบกขา ดวย คือ ใน ขณะนั้น เรา อาจจะ ไป บอก เขา ไมได เพราะ

บารมี ของ เรา อาจจะ ยัง ไม พอ คือ บอก แลว เขา อาจจะ ไม เช่ือ หรือ

จะ ทะเลาะกัน เรา ก็ ตอง วาง อุเบกขา ไวกอน ก็ ตอง ยกให เปน

หนาที่ ของ ครูบาอาจารย ที่ เรา ลืม กัน สวนมาก ก็ เรื่อง อุเบกขา

ที่จริง มัน เปน หัวใจ ของ การ ปฏิบัติ เลย นะ มี ครั้ง นึง BBC ของ

อังกฤษ ไป ถายทำ สารคดี ที่วัด หนอง ปาพง เขา สัมภาษณ

หลวงพอ ชา วา เปาหมาย ของ การ ปฏิบัติ คือ อะไร? ทาน ตอบ

วา “เปาหมาย ของ การ ปฏิบัติ คือ การ ปลอยวาง” ก็ ฟง งาย ดี

แต มัน ทำ ยาก ปลอยวาง ทุกอยาง ปลอยวาง แมกระทั่ง ความ

ดี(หัวเราะ)


ภิกษุ : ถา เรา ไป ยึด ความ ดี ไว มัน ก็ ยัง ไม ปลอดภัย มัน ตอง ไป ให ถึง

ตรงน้ัน นะ ถึง จะ มี ความ สุข ท่ีสุด ถา ลำพัง จะ ไป ชวย สังคม แบบ ท่ี

เขา ทำ กัน มัน ก็ ชวย ได อยู แตวา มัน ไม ถึงทีสุ่ด มัน ก็ ยัง เปนทกุข

ไปเรื่อยๆ แหละ อยาง คน เห็นแกตัว มัน ก็ มี อยู ตลอด หนี ไม พน

หรอก มัน ก็ จะ เปนทุกข ไปเรื่อยๆ ก็ ตอง อาศัย เรื่อง นี้ พอ พูดถึง


สังคม ก็ นึก ขึ้น มา ไดเร่ือง หนึ่ง เห็นดวย ไหม วา โลก ของ เรา กำลัง

ดำเนิน ไปสู ความ เสื่อม? (หัวเราะ)

หวาน : เคย ไป ฟง คน นึง เขา พรีเซนต ใน งาน ที่ ชื่อ Pecha Kucha เมื่อ

ประมาณ ๒ ป ที่แลว ใคร มี ไอเดีย สรางสรรค หรือ มี ความคิด

ดีๆ เขา ให เวลา ประมาณ เจ็ด นาที ขึ้น มา นำเสนอ อะไร อยาง

นี้ ซึ่ง ทุกคน ก็ จะ โชว ไอเดีย ตางๆ มี ผูชาย คน หนึ่ง เขา มา พูด

เกี่ยวกับ เรื่อง การ เปลี่ยน ผาน ยุค เคา พูด เร็วมาก จำ ไมคอย ได

แลว เคา ให เรา สังเกต วา ชวงเวลา ของ การ เปล่ียน ผาน ยุค มัน จะ

มี ความถี่ ที่ กระชั้น ขึ้น การ เปลี่ยนแปลง มัน จะ เร็ว ขึ้น เรื่อยๆ

คลาย เลขยกกำลัง เชน การ เปลี่ยน ผาน จาก ยุค เกษตรกรรม

มาสู ยุค อุตสาหกรรม มา จนถึง ยุค นี้(ไอที) ชวง ระยะเวลา ของ

การ เปล่ียน ผาน จะ ส้ันลงๆ แต จะ รวดเร็ว และ ทวี ความ รุนแรงข้ึน

เรื่อยๆ แลว คน ก็ ยังมี ความ ทุกข อยาง มหันตภัย อะไร ตางๆ

โรคติดตอ ภัย ธรรมชาติ นะ คะ มัน ก็ รายแรง ขึ้น เรื่อยๆ แลว

สุดทาย เขา ก็ พูดถึง ยุค ใน อนาคต ที่ กำลัง จะ เกิดขึ้น มัน ไมรู เปน

คำ ทำนาย ของ ใคร ใน อีก ไม ก่ี ป ขางหนา เหมือนกับ วา ธรรมชาติ

จะ มา ลาง จน คนใน โลก ตาย ไป สาม สวน ส่ี อะไร อยาง น้ี แลว มัน

ก็ จะ เกิด ยุคใหม ท่ี เขา เรียกวา ยุค อะไร ไมรู แตวา คน จะ มา สนใจ

เรื่อง หลักธรรม ความ จริง สูงสุด ยุค ที่ เนน ไปทาง ดาน จิตใจ

มากกวา ความ เจริญ ทาง วัตถุ แลว เขา ก็ ไป พูดถึง พุทธศาสนา

คือ ฟง แลว เปนการ บิวด อารมณ ได ดีมาก นาสนใจ มาก

ภิกษุ : เขา บอกวา เปน ธรรมชาติ ใชไหม ที่จะ มา ทำลาย?

หวาน : ใช คะ เปน ธรรมชาติ

ภิกษุ : ไมใช หุนยนต นะ(หัวเราะ)

หวาน : ไมใช Transformers (หัวเราะ)


ภิกษุ : ไมใช Terminator (หัวเราะ)

หวาน : หลวง พี่ วา ยังไง ละ คะ?

ภิกษุ : คือ เขา เห็นดวย ใชไหม วา โลก มัน กำลัง ดำเนิน ไปสู ความ

เสื่อม?

หวาน : คือ การ เปล่ียน ผาน ยุค มัน จะ เร็ว เปน ความเรง ข้ึน ไปเร่ือยๆ แลวก็

มัน จะ เสื่อมลง เรื่อยๆ นะ คะ

ภิกษุ : แลว เขา เสนอ วิธี แกปญหา ยังไง?

หวาน : เขา ไมได เสนอ วิธี แก แตวา เปน แค คำ ทำนาย การ คาดการณ

วา ยุค หนา มัน จะ เปน ยุค ที่ เนน จิตใจ มากๆ เพราะวา วัตถุมัน

ไป ขีดสุด แลว มัน เสื่อ มมาก คน ก็ จะ มา สนใจ เรื่อง จิตใจ อะไร

อยาง นี้

ภิกษุ : อันนี้ คน ไทย เหรอ?

หวาน : ใช เขา พูด เร็วมาก เพราะวา เวลา มัน นอยมาก

ภิกษุ : พระ อาจารย ทาน เคย เลา ให ฟง วา ตอน เปน เด็ก ทาน ไป เลี้ยง

ควาย คือ ทาน เปน คน อีสาน ทาน จะ ติด หนังสือ พุทธ ทำนาย ไป

อาน ดวย ก็ คลายๆ กับ ท่ี เขา พูด น่ีแหละ วา ใน อนาคต โลก มัน จะ

เสื่อม ทาน ก็ วา มัน เหมือน นิทาน เรา ตาย ไป แลวก็ ไม รูวา มัน จะ

เกิดข้ึน หรือเปลา แต ทาน ก็ ดู มา เร่ือยๆ ตอนนี ้ทาน บวช มา เกือบ

สี่ สิบ พรรษา อายุ หา สิบ ปลายๆ แลว ทาน บอกวา สิ่ง ที่ เกิดขึ้น

ใน โลก ทุกวันนี้ มัน เหมือน ใน พุทธ ทำนาย เรื่อง ที่ ไม คิดวา จะ ได

เห็น ก็ได เห็น จน ทาน อัศจรรยใจ วา มัน เปนไป ขนาดนั้น ได ยังไง

หวาน : คือ เขา บอกวา เดี๋ยวนี้ คน เวลา ตาย จะ เนน ตาย ดวยกัน เยอะๆ

แบบ มหาศาล ฮิต มาก

ภิกษุ : อาตมา ก็ ไมคอย ได ศึกษา พุทธ ทำนาย นะ แต อาตมา เห็นวา

ไมวา เรา จะ หา วิธีการ มา ชวย โลก ยังไง โลก มัน ก็ ยัง ดำเนิน ไปสู


ความ เสื่อม อยู ดี แลว เรา จะ ทำ ยังไง? ใน เมื่อ โลก มัน กำลัง

ดำเนิน ไปสู ความ พินาศ เจ หวาน วา ยังไง?

หวาน : โอ โห! ซีเรียส

ภิกษุ : วิธีการ มัน ก็ ไมยาก นะ คือ ไหนๆ โลก มัน ก็ จะ เส่ือม อยู แลว ทำไม

เรา ไมมา ดูแล ตัวเอง ละ ทำไม เรา ไมมา ทำ ที่พึ่ง ให กับ ตัวเอง ให

เรา อยู เปนสุข ได แมวา โลก มัน จะ พินาศ ถึงแมวา เรา จะ มี ชีวิต

อยู ถึง ตรงนั้น หรือ ไมถึง ก็ตาม ถา เรา มี ที่พึ่ง ให กับ ตัวเอง มัน ก็

อยู สบาย แลว ที่จริง เหตุ ที่ มัน พินาศ มัน ก็ ไมได มา จากไหน ไกล

นะ มัน ก็ มาจาก จิตใจ นี่แหละ ปญหา สิ่งแวดลอม มัน ก็ มาจาก

จิตใจ ของ คน นี่แหละ มี ด็อก เตอร คน หนึ่ง ที่ กรุงเทพฯ เขา ทำ

วิจัย เรื่อง การ แกปญหา สิ่งแวดลอม มา ๒๐ ป คือ ทดลอง หา

วิธีการ ทุกอยาง เพื่อที่จะ แกปญหา สิ่งแวดลอม สุดทาย ก็ มา

สรุป ลง ที่วา ตอง ปลูกฝง สติ และ สัมมาทิฐิ ให เกิด ใน เยาวชน จึง

จะ แกปญหา สิ่งแวดลอม ได

หวาน : ในแง ของ การ เขาไป มี สวนรวม ทางสังคม ก็ อาจจะ ทำให มัน

เสื่อม ชา ลง ได แตวา ในแง ของ ตัวเอง ก็ ตอง ฝก ความคิด ให มัน

ทุกข นอยลง กับ สถานการณ ที่ มัน เกิดขึ้น

ภิกษุ : แต กระแส สังคม ทุกวันนี ้เขา ก็ ไมคอย ได มา มอง กัน ใน ลักษณะ

ที่วา เรา ตอง มา ทำ ที่พึ่ง ให กับ ตัวเอง กอนหนา นี้ อาตมา อาน

หนังสือ Consumer Dialogue เปนเรื่อง เกี่ยวกับ สิทธิ ของ

ผูบริโภค ก็ เลือก อาน บาง หัวขอ พอได อาน แลวก็ คิดวา นี่ เปน

หนังสือ ที่ รวบรวม ตัวอยาง ความ โลภ ของ คน ทั่วโลก เลย นะ นี่

หวาน : (หัวเราะ)

ภิกษุ : อยาง เชน บริษัท ยา ใน อเมริกา เขา จะ หา วิธี ให นัก การเมือง ออก

เสียง สนับสนุน กฎหมาย ท่ี เขียน ข้ึน เพ่ือ เอ้ือ ประโยชน ให กับ การ


ทำ ธุรกิจ ของ บริษัท มัน หมาย ถึงวา เขา สามารถ กำหนด ราคา

ยา ให มี ราคาแพง เทาไหร ก็ได และ คน ก็ ตอง กัดฟน ซื้อ เพราะ

มัน เปน ปจจัย พื้นฐาน เมื่อ กฎหมาย ผาน การ พิจารณา แลว นัก

การเมือง พวก นี ้ก ็ลา ออกจาก ตำแหนง แลว เขาไป เปน ผูบริหาร

ระดับสูง ใน บริษัท ยา มี นัก การเมือง คน หนึ่ง เขา ใหเหตุผล วา

กอนหนา นี้ เขา ปวย เรื้อรัง จนกระทั่ง บริษัท ยา แหงนี้ ผลิต ยา

เพื่อ รักษา เขา จน หาย ภรรยา ของ เขา บอกวา บริษัท ยา แหงนี้

มี บุญคุณ กับ คุณ มาก คุณ ควร ทำ อะไร เพื่อ ตอบแทน เขา บาง

นี่ เปน เหตุผล ที่ เขา ลา ออกจาก ตำแหนง ทาง การเมือง มัน จะ

มี ตัวอยาง แบบนี้ เยอะ มาก ใน หนังสือ เลม นั้น อาตมา เลา เรื่อง

นี้ ให ฟงเพราะ มัน แสดงใหเห็น วา ที่ โลก กำลัง ดำเนิน ไปสู ความ

เสื่อม ก็ เพราะ อยาง นี้ คำพูด ของ หลวงพอ ชา นาจะเปน ขอสรุป

ตรงนี้ ไดดี “คน มีความรู แต ไมมี คุณธรรม ทำให โลก วุนวาย /

คน มี คุณธรรม แต ไม มีความรู ทำให โลก สงบ / คน มี ทั้ง ความรู

และ คุณธรรม ทำให โลก สวางไสว”


ภิกษุ : คือ โลก มัน จะ เส่ือม ก็ เพราะ อยาง น้ี นะ ไมใช อยาง อ่ืน ปญหา เร่ือง

ส่ิงแวดลอม มัน ก็ มาจาก ความ โลภ ของ คน น่ีแหละ แลว คน พวก

น้ี เขา ทำได แนบเนยีน คือ ก็ เห็น อยู วา เขา ทำผิด แต มัน ไป เอาผิด

กับ เขา ไมได แลว สังคม ของ เรา ก็ สรรเสริญ คน ที่ ทำความ ผิด

แต สามารถ รอดพน เงื้อมมือ กฎหมาย ไปได(แต ไม อาจ รอดพน

กฎ แหง กรรม--มา คิดได ทีหลัง) อันนี้ หลวงพอ ปยุต(พระพรหม

คุณ าภรณ)ทาน ก็ พูด อยู วา บาน เรา นี่ ไม ตอง อะไร มาก หรอก

มงคล ๓๘ ประการ ปฏิบัติ ได แค สาม ขอ ก็ เจริญ แลว คือ การ

ไม คบ คน พาล การ คบ บัณฑิต การ บูชา บุคคล ที่ ควร บูชา แต


สังคม ของ เรา มัน เปน ตรงกันขาม เรา สรรเสริญ คน พาล สวน

คน ท่ี เปน คนดี เรา ก็ ไมได สนับสนุน เขา เขา ก็ ไมมี กำลัง ท่ี ออกมา

ทำประโยชน ให สวนรวม เม่ือวานนี ้ทาน พระ อาจารย ไป ประชมุ

พระ สังฆาธิการ ใน เมือง ใน ที่ประชุม เขา ก็ พูดถึง ประเด็น นี้

เหมือนกัน วา คน ที่ เปน ผูใหญ ใน บานเมือง ไมได ให ความ

สำคัญกับ พุทธศาสนา ซึ่ง เจ หวาน ก็ เห็น อยู แลว วา เมืองไทย

มี พุทธศาสนา เปน สวน ที่ เดน กวา ที่อื ่น ทั่วโลก พุทธศาสนา

มี หลักการ ที่ สามารถ นำมาใช แกปญหา ได แตวา มัน ไมมี

คน สนใจ คน ท่ี มี หนาท่ี บริหาร เขา ไมได สนใจ เขา ไมได เอาใจใส

วิธีการ แกปญหา มัน ก็ มี อยู หลวงพอ ปยุต ทาน ก็ พูด ไว หมด

แหละ วิธี แกปญหา ใน สังคม ไทย สังคม โลก วิธี แกปญหา ปญหา

สิ่งแวดลอม หรือ แมแต ปญหา การเมือง ทาน ก็ ยัง ใหความเห็น

ไว แต ไมมี คน สนใจ จะ เอาไป ทำ เพราะฉะนั้น โลก มัน ก็ ดำเนิน

ไปสู ความ พินาศ(หัวเราะ)...อยู แลว



นั่งอยูหนาจอคอมพิวเตอรก็ปฏิบัติธรรมได



หวาน : ที่ สนใจ อัน หนึ่ง แลว รู สึกวา แตกตาง ทุก ศาสนา สอนให

ทำความดี ละเวน ความ ชั่ว แต พุทธศาสนา มี แถม เรื่อง หนึ่ง ที่

เนน ให เดน ขึ้น มา คือ การ ให ทำใจ ให บริสุทธิ์ เปน สิ่ง ที่ เรา สนใจ

มาก ที่สุด อยาก ให ชวย ขยาย วา ทำไม ถึง มี ขอ นี้ ทำไม ถึง ตอง

ทำใจ ให บริสุทธิ์?

ภิกษุ : ครูบาอาจารย ทาน เปรียบเทียบ วา ความ ดี เหมือนกับ ทอง คือ

ทอง เรา เห็นวา เปน ของดี เปนของ มี คา มี ราคา แต ถา เรา แบก ทอง

สัก เขง หนึง่ เดิน ไปเรือ่ยๆ เรา จะ รูสึก ยังไง? มัน ก็ หนกั เหมอืนกนั

ก็ ตอง วาง แต การ จะ วาง ของ ท่ี เรา สำคัญ วา มัน มี ราคา มัน ก็ ยาก

เหมือนกัน

หวาน : อีก อยาง ท่ี สนใจ เพราะ ความ เปดกวาง หลักธรรม ก็ เรียบงาย เปน

เหตุ เปนผล อยา เพิ่ง เชื่อ นะ จนกวา จะ ได ลอง พิจารณา ดวย ตน

เอง ดูกอน ซึ่ง ดู ใจกวาง ดีอะ คะ

ภิกษุ : แลวจะ ไป หาได ท่ีไหน พอ เทศน จบ แลว บอก คน ท่ี กำลัง น่ัง ฟง อยู

วา ท่ี พูด ไป เม่ือก้ี อยา พ่ึง เช่ือ นะ ให เอาไป พิจารณา ดูกอน ให มัน

เห็น ชัดเจน กับ ตัวเอง กอน แลวจึง เชื่อ


หวาน : คน โดย ท่ัวไป ไมวา จะ ประกาศ อะไรกต็าม ก็ อยาก ให คน อ่ืน เช่ือ

อยู แลว

ภิกษุ : ใช บางที คน อื่น เชื่อ ไม เหมือน ตัวเอง ก็ ไป ฆา เขา ไป ทำราย เขา

ตอง ทำให ทุกคน เชื่อ อยาง เดียวกัน

หวาน : อีก คำ ถาม นึง ถา เรา ไมมี โอกาส อยู ในที่ๆ มี ความ วิเวก เปน

ธรรมชาต ิหรือ สถานท่ีๆ ทำให จิต สงบ พูด ในแง ของ คน ธรรมดา

ท่ี อาศัยอยู ใน เมือง ท่ี คอนขาง วุนวาย ถา อยากจะ มี จิต ผองใส ได

ตลอด เวลา ตอง ทำตัว ยังไงคะ?

ภิกษุ : เวลา ไป Retreat หรือ เขา คอรส อบรม กรรมฐาน วันสุดทาย ทาน

พระ อาจารย จะ ย้ำ เรื่อง นี้ อยู เสมอ วา ที่ เรา มา เขา Retreat นี่ ก็

เหมือน มา ฝกซอม พอ จบ คอรส แลว เมื่อ เรา กลับ ไป บาน หรือ

ท่ีทำงาน ก็ ให เอา ส่ิง ท่ี เรา ฝกซอม ใน ชวง เขา Retreat ไป ใช อยูท่ี

บาน หรือ ที่ทำงาน ก็ ปฏิบัติ ธรรม ได อยู หนาจอ คอมพิวเตอร ก็

ปฏิบัติ ธรรม ได

หวาน : สงสัย เรื่อง นี้ เหมือนกัน คะ ยัง ไมคอย เขาใจ เทาไหร

ภิกษุ : ตอนน้ัน อาตมา ฟง แลวก็ เขาใจ อยู นะ แตวา มัน ยัง ไมเห็น ชัดเจน

กับ ตัวเอง มา เขาใจ จริงๆ ก็ ตอน ที่มา ทำหนังสือ นี่แหละ ขณะ

กำลัง ใช คอมพิวเตอร อยู ดีๆ มัน ก็ คิด ขึ้น มา วา นี่ เรา จะ ทำไป

ทำไม? คือ มัน นึก เปรียบ เทียบกับ ชวง กอน ที่จะ ทำหนังสือเรา

เคย อยู สงบๆ มี ความ สุข ตามประสา พระ ทำไม จะ ตอง มา วุนวาย

กับ เรื่อง พวก นี้ ดวย ตอง ติดตอ ประสานงาน กับ คน มาก หนา

หลาย ตา บางที ก็ ไม ลงรอยกัน พอ คิด อยาง นั้น มัน ก็ เศราหมอง

ข้ึน มา ทันที จะ เลิก ก็ ไมได เพราะ บอก ญาติโยม เขา ไปแลว แต ถา

ฝน ทำ ตอไป ใน สภาพ จิต แบบนี้ มัน ก็ เปนทุกข ก็ เลย คิด ใหม วา

ขอให คน ท่ี อานหนังสือ ของ เรา มี ความ สุข พอ คิดได ยังง้ี จิต มัน ก็


พลิก ทันที เลย พอ ความ เมตตา เขามา แทนที่ ความ ทุกข ตรงนั้น

มัน ก็ หายไป จึง เขาใจ ตามที่ พระ อาจารย ทาน บอก การ ปฏิบัติ

ธรรม ก็ คือ การ แกไข จิต ของ เรา ในขณะที่ ประสบ กับ อารมณ

หวาน : ไมใช การ เดินจงกรม นั่ง สมาธิ อยางเดียว?

ภิกษุ : ใช แตวา ถา คน ใหม มัน ก็ ตอง ปลีก ออกมา กอน ก็ ตอง มา ฝก ให

มี กำลัง กอน คือ ถา ไมได ฝก มา กอน แลวไป ประสบ กับ อารมณ

ตรงนั้น มัน จะ เอา อุบาย อะไร มา แกไข เหมือน นัก มวย ที่ ขึ้น เวที

ทั้งที่ ไมเคย ซอม มัน ก็ โดน น็อค เอา งายๆ การ อยู ในที่ สงบ มัน ก็

เห็น จิต ของ ตัวเอง ได ชัดเจน กวา อยู ในที่ วุนวาย คือ สิ่งแวดลอม

มัน เอื้ออำนวย อันนี้ หมายถึง สิ่งแวดลอม ที่ เปน บุคคล ดวย นะ

สงัเกต หรือเปลา วา นิสัย ของ เรา กับ เพื่อน จะ ถายทอด กัน ไปมา

หวาน : (หัวเราะ) ซึมซับ กันและกัน อยาง เพื่อน อยู กลุม เดียวกนั ก็ จะ

มี จังหวะ การ พูดจา คลายๆ กัน

ภิกษุ : การ อยู ใกล ครูบาอาจารย มัน ก็ มีสวนชวย ได มาก อยู ใกล คน

ที่ สงบ เรา ก็ พลอย สงบ ไป ดวย คือ เรา ก็ รับ นิสัย ของ ทาน มา

โดย ไมรูตัว เพ่ือน เรา มัน จะ มี อะไร ละ มัน ก็ พอๆ กับ เรา(หัวเราะ)

การ คบ คน ที่ มี คุณธรรม สูงกวา จิตใจ ของ เรา มัน ก็ กระเตื้อง ขึ้น

การ มา อยู วัด นี่ มัน ดีที่สุด แลว มัน ได มา เจอ คน ที่ มี เปาหมาย

เดียวกัน กับ เรา

หวาน : มี ความ สนใจ แบบ เดียวกัน กับ เรา

ภิกษุ : ใช แลว ความ สนใจ อันนี้ มัน ก็ เปนไป เพื่อ ความ ไม เบียดเบียน

เปนไป เพื่อ ความ สุขสงบ อาตมา ก็ ยัง เคย เขียน ไว ใน หนังสือ อยู

วา การ ได อยู ใน สถานที่ สงบ การ ได ใชชีวิต ใน ชุมชน ที่ มี ความ

ปรารถนาดี ตอกัน การ มี กัลยาณมิตร เปน ชีวิต ที่ นาอิจฉา

(หัวเราะ) หรือวา ไง?


หวาน : ก็ เห็นดวย คะ

ภิกษุ : แตวา มัน ก็ ยัง ไม จบ แคน้ัน นะ มัน เปน แค เบ้ืองตน คราวนี ้ถา เรา

เกิด ความ ทุกข ข้ึน มา ก็ แสดงวา ความเห็น ของ เรา มัน ไม ถูก แลว

มัน ไมใช มาจาก คน อ่ืน แลว เพราะ มัน พรอม ทุกอยาง แลว ถา ยัง

เกิด ความ ทุกข ข้ึน มา แสดงวา ความเห็น ของ เรา มัน ผิด ก็ ตอง ใช

ธรรมะ มา แกไข แต มัน ยาก นะ บอก ไวกอน อยาง พระ ที่มา บวช

นี่ อาตมา แทบจะ พูด ได เลย วา ไมมีใคร ไมเคย รองไห

หวาน : พระ ก็ มี ความ ทุกข ของ พระ อยาง นี้ หรือเปลา คะ? มี ความ

ลำบาก

ภิกษุ : สำหรับ อาตมา ก็ คือ เรา รูอยู วา ความเห็น ผิด หรือ กิเลส อันนี้ มัน

ทำให เรา เปนทุกข เจียนตาย แต เรา เอาชนะ มัน ไมได เพราะ

กำลัง เรา ยัง ไม พอ มัน ก็ ทำให เรา เปนทุกข อยู เร่ือยๆ มัน ก็ จะ รูสึก

แบบ...(หัวเราะ) คับแคน เอะ! ทำไม เรา ทำ ไมได สักที ทั้งที่ เห็น

อยู ตอหนา วา มัน ทำให เรา เปนทุกข ทำไม เรา ยัง ละ มัน ไมได ก็

ตอง อาศัย ความ อดทน อาตมา ประทับใจ ที่ หลวงพอ ชา ทาน

บอกวา “นาน ดี นะ มันดี ดีแลว มันดี นาน”

หวาน : การ ตัด กิเลส นี่...

ภิกษุ : มัน ตอง คอยๆ ทำ เพราะ นิสัย ของ เรา มัน สั่งสม มา นาน มี เรื่อง

นึง นึก ขึ้น มา ได อาตมา กลับ ไปเยี่ยม บาน หลานสาว อายุ ขวบ

นึง กำลัง นั่ง ดู ทีวี อยู กับ พอ ของ เขา อาตมา ก็ นั่ง ใช คอมพิวเตอร

อยู ใกลๆ ก็ นั่ง หันหลัง ให เขา เขา กำลัง ดู การตูน เรื่อง Thomas

& Friends กัน อยู เคย ดู ไหม?

หวาน : ออ! รถไฟ

ภิกษุ : (หัวเราะ)ใช รถไฟ แสดงวา เคย ดู(หัวเราะ) พอดู ไป สักพัก

หลานสาว เคา ก็ รองไห ก็ รอง อยู ตั้งนาน อาตมา ก็ สงสัย วา เคา


เปน อะไร ก็ เลย ถาม พอ ของ เขา โยม นองชาย ของ อาตมา ก็

บอกวา มัน มี ตอนที่ เคา ไมถูกใจ

หวาน : (หัวเราะ ตัว โยน)

ภิกษุ : (หัวเราะ)มัน มี บาง ตอนที่ Thomas โดน แกลง หรือวา บาง ตัว ที่

ทำ หนาบึ้ง ชื่อ Gordon หรือ อะไร สัก อยาง โผลมา เคา ไมชอบ

นี่ พึ่ง ขวบ เดียว นะ ยัง พูดไมได(หัวเราะ) เคา ก็ รองไห แลว ชี้ ไป

ที่ ทีวี อาตมา ก็ มา พิจารณา ทีหลัง วา ความ ยินดี ยินราย ความ

ชอบใจ ไมชอบใจ มัน สั่งสม มา ตั้งแต เรา ยัง ไม ประสีประสา ก็

ลองคิดดู วา กี่ ป เจ หวาน นี่ อายุ เทาไหร พึ่งจะ รูสึกตัว วา ตอง

ปฏิบัติ ธรรม อาตมา บวช ตอน ๒๐ กวาๆ บวช มา สิบ กวา ป

น่ี ยัง ไมได ครึง่ นึง ของ ท่ี เรา ส่ังสม มา เลย ก็ คิดด ูวา มัน มาก ขนาด

ไหน แถม พอ มา ปฏิบัติ แลว มัน ก็ ยัง เพลอ พอกพูน ของเกา เพิ่ม

เขาไป อีก ถา พูด ให คน ที่อยู วัด ฟง จะ เขาใจ วา จริงๆ แลว มัน

ส่ังสม มา กอนหนา น้ัน กอน ท่ี เรา จะ เกิด ดวยซ้ำ แต เรา ไมรู แคน้ัน

เอง มัน นานมาก

หวาน : แลว ถา เรา ปรับ เปลี่ยน ตอนนี้ ชาติหนา มัน จะ นอยลง ไหม คะ?

ภิกษุ : ก ็แน อยู แลว ถา ทำ ถกูวิธี นะ เหมอืน ที ่ครบูาอาจารย ทาน อปุมา

วา เรา ตักน้ำ ใน ตุม ออก ไปเรื่อยๆ ไมหยุด ถา ไมเอา น้ำ ใสเพิ่ม

เขาไป อีก วันใด วันหนึ่ง มัน ก็ ตอง หมด

หวาน : ก็ ยังมี เวลา เปลี่ยน อีก หลาย ชาติ(หัวเราะ) ถือวา มี เวลา เยอะ

ภิกษุ : ก็ เยอะ อยู แตวา...คือ อาตมา เคย คิด อยาง นี้ เจ หวาน มี พี่นอง กี่

คน?

หวาน : มี พี่ชาย สอง คน

ภิกษุ : นอง?


หวาน : ไมมี

ภิกษุ : พอแม ยังอยู ?

หวาน : ยังอยู

ภิกษุ : อาตมา มี นอง สาม คน พอแม ก็ ยังอยู รวมเปน หา คือ ตอนนี้

อาตมา ไมแนใจ วา ถา มี คน ใด คน หนึ่ง จาก โลก นี้ ไป อาตมา จะ

ทำใจ ได ไหม นี่ อาตมา บวช มา สิบ กวา ป นะ(หัวเราะ) ยัง รับรอง

ตัวเอง ไมได เลย วา จะ ทำใจ ได แคไหน แต มัน ก็ มี อุบาย พอ จะ

ชวย บรรเทา อยู แตวา ถา จะ ไม ให เสียใจ เลย คง เปนไป ไมได

เผลอๆ จะ รองไห ดวย ถา สิ่ง นี้ มัน เกิดขึ้น ซึ่ง มัน ตอง เกิด อยู แลว

หวาน : ใช (น้ำเสียง แผว ลง)

ภิกษุ : มัน ตอง เกิด อยู แลว ไม วันใด ก็ วันหนึ่ง แต ก็ ไมแน เรา อาจจะ

ไปกอน ก็ได คือ หา คน อยาง นี้ ใน ชาติ นี้ อาตมา ตอง เศราโศก

เสียใจ อยาง นอย หา ครั้ง เฉพาะ ชาติ นี้ นะ อาตมา ตอง รองไห

อยาง นอย หา ครั้ง แลว ถา ชาติหนา เรา ตอง มา เกิด อีก มี พอแม

พี่นอง อีก เรา ก็ ตอง ทุกข แบบนี้ อีก ก็ ตอง รองไห อีก คือ ถา ใคร

บอกวา ทน ไหว จะ รอ ทำ ชาติ ตอๆ ไป ก็แลวแต เขา แต อาตมา

ทนไมไหว อาตมา จะ รีบทำ กอน ดีกวา อาตมา คิด อยาง นี้ นะ

มี อยู ครั้ง นึง อันนี้ ฟง จาก เทศน ของ หลวงพอ ชา คือ โยม แม ของ

ทาน มา บวช เปน แมชี ที่วัด หนอง ปาพง ทาน ก็ ดูแล โยม แมชี ไป

เทศน ให ฟง บาง เปน ครัง้คราว อยู มา วัน นึง ก็ มี คน มา กราบเรยีน

ทาน วา แมชี เสีย แลว ทาน ก็ ดู จิต ของ ตัวเอง แลวก็ เห็นวา มัน

ไม มีหนา ไมมี หลัง นึกออก ไหม? แสดงวา จิต ของ ทาน ยอมรับ

แลว วา อันนี้ มัน เปนเรื่อง ธรรมดา สิ่ง ทั้งหลาย เกิดขึ้น ตั้งอยู ดับ

ไป เปน ธรรมดา ธาตุ สี่ ดิน น้ำ ลม ไฟ แตกสลาย ไป เปน ธรรมดา


คือ จิต ของ ทาน ยอมรับ แลว แลว เรา จะ ตอง ใชเวลา อีกนาน

แคไหน กวา จะ ทำให จิต ของ เรา ยอมรับได ขนาดนั้น

หวาน : มัน ไมใช เหมือน เย็นชา หรือ ไร ความรูสึก อะไร อยาง นั้น

ภิกษุ : มัน ไมใช เย็นชา ก็ แม นะ ใคร จะ ไป เย็นชา ได ขนาดนั้น แลว

มัน แปลก อยู อยาง นึง สำหรับ คน ที่มา ปฏิบัติ ธรรม อยาง พระ นี่

เทาที่ ถามๆ กัน ดู ความรูสึก แรกๆ ที่ เกิดขึ้น คือ คิดถึง แม เกิด

ความ กตัญู ตอ แม เหมือน ผูหญิง ท่ี คลอด ลูกคนแรก แลว คิดถึง

แม อาตมา วา คน ที่จะ ซาบซึ้ง ใน บุญคุณ ของ แม ได ดีที่สุด มี อยู

สอง คน คือ คน ที่มา บวช กับ คน ที่ มี ลกู

หวาน : ก็ คง เปน สิ่ง ที่ ตอง เริ่ม ฝก แลว...สะสม

ภิกษุ : คือ อยาง นอย มัน ก็ ตอง ให ทุกข นอยลง ให จำนวน ครั้ง ที่ ตอง

รองไห มัน ลดลง อันนี้ พูด ในแง ของ พุทธศาสนา นะ มัน ก็ ไมแน

วา เรา จะ ได มา เกิด เปน คน ถึง เกิด เปน คน แลวก็ ไมแน วา จะ ได

พบ พระพุทธศาสนา หรือเปลา ก็ ยัง ไม รูวา จะ หลง ไปทาง ไหน

เมื่อ มา เจอ พระพุทธศาสนา แลวก็ ยังมี อีก หลายแบบ มี แบบ

ธิเบต แบบ มหายาน แบบ เถรวาท แมแต เถรวาท ใน เมืองไทย

ก็ ยังมี อีก หลายแบบ ก็ ยัง ไม รูวา จะ ไป ตก อยู ตรงไหน การ ที่ เรา

ได มา เจอ แนวทาง ที่ ถูกตอง มัน ก็ เปนเรื่อง นา...

หวาน : นายินดี

ภิกษุ : นา ควา เอา ไว ตอง รีบ ควา เอา ไว



ความสุขที่เรามีอยูทุกวันนี้มันมีเพดาน



ภิกษุ : ประมาณ พรรษา ท่ี ๖ อาตมา ลง ไปหา ประสบการณ ทาง ภาคใต

ไป พัก ที่ สำนัก สาขา ของวัด หนอง ปาพง ที่ สงขลา ทีแรก กะ วา

จะ นั่ง เรือ ขาม ไป เกาะ ที่ไหน สัก แหง แต มี เหตุ ให ไมได ไป ก็ เลย

แวะ ไปเยี่ยม โยม เพื่อน สมัย เรียน เชียงใหม เขา อยู กันที่ ภูเก็ต

มี อยู ๓-๔ คน ทำ รานอาหาร แลวก็ ราน Reproduction อยู ใกลๆ

กัน ก็ นั่ง คุย กัน ตามประสา เพื่อนเกา เขา ก็ เห็น เหมือนกัน นะ วา

ความ สุข ที่ เรา มี อยู ทุกวันนี้ มัน มี เพดาน คือ ไมวา เรา จะ ดู หนัง

ฟงเพลง มี คุณภาพ ได รางวัล หรือ ดีเลิศ ขนาด ไหน ความ สุข มัน

ก็ แคนี้ มัน จะ ไม เกิน เพดาน นี้ ไป อีกแลว

หวาน : คือ มัน ไมได ขึ้นอยู กับ วา สิ่ง ที่ เรา ได มา หรือ สิ่ง ที่ เรา มี นะ คะ

หมาย ถึงวา คน ที่ มี มากกวา ก็ ไมได แปล วา มี ความ สุข มากกวา

คน ที่ มี นอย อะไร อยาง นี้ มัน ไมได อยูที่ สิ่ง ที่ เรา ได มา แต อยูที่

ความรูสึก ของ เรา มากกวา ใช...ความ สุข สุดๆ มัน ก็ มี เพดาน ของ

มัน คือ ตอให ไป เจอ ประสบการณ ความ สุข ขนาด ไหน พอ เต็มท่ี

สักพัก มัน ก็ จะ ลดลงๆ แลวก็ หมดไป ก็ ตอง รอ จนกวา จะ มี ความ

สุข ใหมๆ เขามา อีก


ภิกษุ : อันนี้ หมายถึง ความ สุข ที่ เปน ทางโลก

หวาน : คิดวา เปนความ สุข ที่ ไดรับ สิ่ง ที่ ตัวเอง ปรารถนา ความ พอใจ

ความ เพลิดเพลิน อะไร อยาง นี้ พอ มัน ไป ถึงที่สุด ตรงนั้น แลว

มัน ก็ คอยๆ ลดลง แลวก็ อยาก มี ความ สุข ใหมๆ เรื่องราว ใหมๆ

เขามา อีก

ภิกษุ : แลวก็ ลดลง อีก(หัวเราะ)

หวาน : แลวก็ ลดลง อีก แลวก็ ถา เจอ ความ สุข แบบ เดิม ซ้ำๆ อยาง เชน

กิน อันน้ี คร้ังแรก อรอย สุดๆ พอ ไป กิน คร้ัง ท่ีสอง มัน อรอย นอยลง

หรือวา กิน ทุกวัน ก็ จะ เบื่อ ไป เลย อะไร อยาง นี้ คือ มัน ก็ จะ งง วา

ทำไม ความรูสึก ตอ สิ่ง เดิม มัน ไม เหมือนเดิม อีกแลว ทั้งที่ ทำไม

เรา กิน คร้ังแรก มัน อรอย เด็ด ขนาดน้ี จน เรา ตอง กระเสือกกระสน

ไป กิน อีก

ภิกษุ : แต ไอศกรีม iberry อาตมา ยัง ไม เบื่อ นะ (หัวเราะ--เจ หวาน

มี งานประจำ คือ ทำการ ตลาด ให กับ iberry และ เคย เอา ไอศกรีม

ของ iberry มา ถวาย พระ ที่วัด)

หวาน : หรือ เพลง ที่ ชอบมากๆ ลอง เปด ฟง ทุกวัน เปน เดือน เปน ป ก็ เริ่ม

เปนความ หลอน อะไร อยาง นี้ ทำไม สิ่ง เดียวกัน ความ รับรู ของ

เรา ไม เหมือนเดิม พอ ไดรับ มัน เทาเดิม มัน ก็ นอยลง ไปเรื่อยๆ

มัน ก็ เปนเรื่อง ที่ แปลก เกี่ยวกับ ความรูสึก ที่ เปนความ สุข นะ คะ

ภิกษุ : แต มัน ก็ เปน ประโยชน สำหรับ คน ทำเพลง นะ จะ ได มี อัลบั้ม

ใหมๆ ออกมา(หัวเราะ รวน) เพราะ คน ฟง เบื่อ อัลบั้ม เดิม แลว

อาตมา เคย อาน เจอ ตอน สอบ นกัธรรม วา ความ สขุ ของ คฤหสัถ

มี ๔ อยาง คือ สุข เกิด จาก การ มี ทรัพย สุข เกิด จาก การ ใชจาย

ทรัพย สุข เกิด จาก การ ไม เปนหนี้ สุข เกิด จาก ความ ประพฤติ


ที่ ไมมี โทษ พอได อาน แลวก็ คิดวา ไม พอ หรอก ความ สุข แคนี้

สำหรับ ตัวเอง แลว ไม พอ(หัวเราะ)

หวาน : ทำไม เปนเรื่อง ทรัพย หมด เลย

ภิกษุ : ทรัพย มัน ก็ เปน สิ่ง ที่ นำไป แลกเปลี่ยน สิ่ง ที่ ตองการ ได

หวาน : ความ สุข ที่ กลาว มา ใน ตอนแรก นะ คะ มัน ก็ นาสงสัย วา ทำไม

ระดับ ของ ความ สุข มัน ถึง ลดลง ไปเรื่อยๆ ถา เรา เจอ ประสบ-

การณ ที่ ซ้ำ เหมือนกับ วา คน เรา มัน มี ความ เบื่อ หรือ อะไร สัก

อยาง ตองหา อะไร ใหมๆ อยู ตลอด อยูๆ ไปดวยกัน สักพัก พอ

คุนๆ ก็ เริ่ม ชิน เลิก ตื่นเตน กลาย เปนเรื่อง ธรรมดาๆ ไป

ภิกษุ : อาตมา คิดวา เปน เพราะ ชีวิต ดานใน ของ เรา มัน พรอง อยู ตลอด

เวลา เรา ก็ เลย พยายาม หา สิ่ง มา เติมเต็ม บางคน ก็ คิด วาความ

รัก จะ เติมเต็ม สวน นี้ ได บางคน ก็ เปนเรื่อง ของ ความ สวยงาม

พอได ดังใจ เรา ก็ เลย สรุปวา มัน เปนความ สุข ยิ่ง ไป กวา นั้น

บางคน ก็ คิด ทฤษฎี แบบแผน ความ ประพฤติ หรือ ลัทธิ อะไร

ตางๆ ขึ้น มา อีก ที่ บา ไป กวา นั้น ก็ คือ ดัน มี คน บา ไปกับ เขา อีก

แต จะ เติม ยังไง มัน ก็ ไม เต็ม หรอก เพราะ เรา เอา ของ ที่ มัน ตก อยู

ใน กฎ ของ ความ เปลี่ยนแปลง ไป เติม อีก อยาง พอ เรา เห็นวา สิ่ง

นี้ เปนความ สุข เรา ก็ อยาก ให มัน ตั้งอยู ตลอด เพื่อ ที่ เรา จะ ได

มี ความ สุข ตลอดไป แตวา มัน ตั้งอยู ไมได เพราะ ธรรมชาติ

ของ มัน ตอง เกิดขึ้น ตั้งอยู ดับ ไป มัน ก็ เลย ทำให เรา เปนทุกข

แลว การ ที่ มัน มี เพดาน มัน ก็ ทำให เรา คับแคนใจ ทำไม มัน ไป

มากกวา นี้ ไมได

หวาน : พอ ไป ไมได มัน ก็ ตอง ไป หาความ สุข ใหมๆ นะ คะ เหมือนกับ วา

อันนั้น มัน จืดจาง ลง ไป บางที รูสึก วาความ สุข ก็แค การ ได มา

แคนั้น เอง อยาง ของ ที่ อยากได มากๆ เชน กลอง ถายรูป ตัวใหม


หรือ มือถือ อัน ใหม พอได มาแลว คิดวา ตอง ทะนุถนอม รักษา

อยาง ดี แนนอน สนใจ มัน มากๆ แต แค พอ ซ้ือ มา ได แค น้ันแหละ

ความ สนใจ มัน ลดลง ไป เยอะ เลย นะ คะ คือ สรุป วาความ สุข

ความ พอใจ มัน อยูท่ี ได มา แคน้ัน เอง เหมือน ของ ส่ิง น้ัน มัน ไมได

มีความหมาย มัน เปน แค ความรูสึก ท่ี ได มา จากน้ัน เรา ก็ ไมคอย

สนใจ มัน เทาไหร สวนใหญ จะ เปน ยังงั้น นะ คะ

ภิกษุ : แตวา ถา หาย ละ(หัวเราะ)

หวาน : ถา หาย ก็ เจ็บใจ ทำไม เวลา ตองการ แลวทำไม ไมอยู วะ ก็ จะ รูสึก

เห็น คุณคา มากๆ ขึ้น มา กะทันหัน หายไป ไหน นี่ ของๆ เรา นะ

ภิกษุ : ก็ นั่นแหละ มัน เปน ธรรมชาติ ของ สิ่ง ที่อยู ใน โลก

หวาน : มัน เปน กับ คน กับ ความ รัก อะไร ยังงี้ ดวย

ภิกษุ : ก็ วา จะ พูดถึง เร่ือง น้ี อยู มี คนๆ หน่ึง เขา เขียน จดหมาย ไป ปรึกษา

คอลัมน ตอบ ปญหา ของ นิตยสาร ธรรมะ ฉบับ หนึ่ง อาตมา จำ

คำ ตอบ ไมได แต รูสึกวา คอลัมน นิสต เขา จะ ตอบ ไมคอย เคลียร

คน นั้น เขา ถาม วา เขา หมด รัก ใน ตัว ภรรยา ไป เฉยๆ โดย ไมมี

มือที่สาม เขา ควร จะ ทำ ยังไง? (หัวเราะ) เออ! มัน ก็ หมด ได

เหมือนกัน แฮะ แลวจะ ทำ ยังไง ละ มัน ก็ นาคิด เหมือนกัน ของ

มัน จืดจาง กัน ได ถา เปน เจ หวาน จะ ทำ ยังไง? (หัวเราะ)

หวาน : (หัวเราะ) ไมแนใจ เหมือนกัน คะ ถา เปน แคแฟน กัน เฉยๆ ก็ คง

เลิก สงสัย สารเคมี แหง การ ตกหลุม รัก ของ เคา หยุด ทำงาน แลว

มั้ง (หัวเราะ) เคย มีแฟน คน แรก กอน เปนแฟน กัน ชื่นชม เรา

ทุกประการ แค เรา ยก มือข้ึน มา เฉยๆ ยัง บอกวา นารัก คือ ทำ อะไร

ก็ นารัก ไป หมด ตอนนั้น รูสึกวา ทุก การ ขยับ ตัว ของ เรา มี คุณคา

มาก ทำ อะไร ก็ ดูดี ไป หมด พอ เปนแฟน กัน ๓ เดือน ผานไป ก็


มา บอกเลิก ตำหนิ กัน ตั้งแต หัว จรด เทา งง มาก! เหมือน ใส รูป

ประโยค ปฏิเสธ ลง ไป ใน ประโยค บอกเลา ทั้งหมด ที่ เคย บอก ไว

กอนหนา นี้ ตอนนั้น งง วา อยู ดีๆ เรา ก็ ทุเรศ ขนาดนั้น เลย เหรอ

ที่ จำได อัน นึง มี การ บอกวา เรา ฟน หาง ความ จริงกู ฟน หาง มา

ต้ังนาน แลวอะ (หัวเราะ) เคย ไดยิน มา วา คน เรา จะ อยู ใน อาการ

ตกหลุม รัก ลุมหลง หัวปกหัวปำ กัน ประมาณ ๓ เดือน - ๑ ป

อยาง มาก สุด ก็ ไม เกิน ๒-๓ ป หลังจากนั้น ความรูสึก ลุมหลง

จะ กลาย เปน ความรูสึก ผูกพัน ซึ่ง รางกาย ก็ จะ หลั่ง สารเคมี

อีก ตัว ออกมา แทน มัน อาจจะ เปน กลไก ของ ธรรมชาติ อยู แลว

มั้ง คะ

ภิกษุ : ฟน หาง ก็ จัด ฟน ได นี่(หัวเราะ) พูดถึง ความ รัก แลว นึกถึง เรื่อง

นึง อาตมา ไป พักอยู ที่วัด ปา แหง นึง ที่ โคราช พักอยู สอง เดือน

มี สามีภรรยา คู หน่ึง มา ถวาย อาหาร เกือบ ทุกวัน เขา เลา ให ฟง วา

ลูกชาย กำลัง เรียน อยู ชั้น ม.๓ หนี ตาม ผูหญิง ไป ไมยอม เรียน

หนังสือ ผูหญิง ก็ เปนเพื่อน ใน หอง เขา นั่นแหละ หลาย สัปดาห

ตอมา เขา ก็ เลา ให ฟง วา ตอนนี้ ลูกชาย กลับมา อยู บาน แลว

พาแฟน มา อยู ดวย แต ตอง ออกจาก โรงเรียน มา ชวย ทำงาน ที่

ราน บาง วัน เด็ก สอง คน นี้ เขา ก็ มา ทำบุญ ก็ เห็น ผูก ขอมือ อะไร

มา คงจะ ทำพิธี บายศรี สูขวัญ อะไร อยาง นี้ ละ มั้ง บาน นี้ เขา ทำ

รานอาหาร แต เปน ราน เล็กๆ ที่ ชวยกัน ภายใน ครอบครัว มี

วัน นึง แม ไป เห็น ลูกสะใภ รองไห อยู ใน หองครัว เขา ก็ มา เลา ให

พระ ฟง อาตมา ก็ พูด กับ เพื่อนๆ พระ วา สงสัย เด็ก พวก นี้ จะ ดู

มิวสิกวิ ดี โอ มาก เกินไป(หัวเราะ)

หวาน : (หัวเราะ)


ภิกษุ : คือ ชีวิตจริง มัน ไม เหมือน ใน มิวสิกวิ ดี โอ เรา จะ ฝาฟน ไปดวยกัน

จะ เปยกปอน ดวยกัน อะไร อยาง นี้(หัวเราะ) คือ ใน มิวสิกวิ ดี

โอ มัน เปน ฝน ที่ เขา ทำขึ้น มา แลวก็ จัด แสง จัดฉาก ถายทำ

เสร็จ แลวก็ ยัง เอาไป ตัดตอ ลำดับ ภาพ ใหม อีก แต ชีวิตจริง มัน

ไม สวยงาม ขนาดนั้น ของจริง มัน เหมือน พายุ เฮอริเคน ดู จาก

รูปการณ แลวก็ คงจะ เปน ใน ลักษณะ ท่ีวา ผูหญิง เขา คงจะ คิดถึง

สมัย ที่ เปน เด็ก นักเรียน ซึ่ง มัน เปนชวง ชีวิต ที่ สนุก สุดๆ เพราะ

มัน ไมได รับผิดชอบ อะไร มาก ตกเย็น ชวน เพ่ือน ไป ราน ไอศกรมี

มั่ง ไปหา ขนม อรอยๆ กิน มั่ง นั่ง เมาส กับ เพื่อน วันเสาร อาทิตย

ก็ นัด กัน ไป เที่ยวไป ดู หนัง ทำการบาน บาง จัด บอรด บาง เรียน

บาง เลน บาง สนุก ไป วันๆ เพราะ มัน ไมมี ภาระ อะไร พอ มา เจอ

อยาง นี้ มัน เหมือน เปน อีก โลก หนึ่ง ความ จริง มัน ไม โรแมนติก

เหมือน ใน ฝน หรือ อยาง ระดับ มหา’ลัย ก็ มี นักศึกษา หลาย คู ที่

ออกไป เชา หอ อยู ดวยกัน แต ก็ ไมคอย รอด

หวาน : ยาก

ภิกษุ : นอย คู ที่จะ รอด จน แทบจะ ยก เอามา เปน ตัวอยาง ไมได

หวาน : คิดวา เพศหญิง และ เพศชาย โดย ธรรมชาติ ของ สอง เพศ นาจะ

มี ทั้ง แรงดึงดูด ให เขาหา กัน ในขณะ เดียวกัน ก็ มี แรงผลัก ออก

จากกัน ดวย เชน แรงดึงดูด ทางเพศ ทำให ดึงดูด หา กัน แต นิสัย

บางอยาง ตาม ธรรมชาติ ที่ ตาง พก มาจาก ดาว คนละ ดวง ซึ่ง

อาจจะ แตกตางกัน มากๆ การ ปรับ ให อยู ดวยกัน ได ตลอด รอด

ฝง ไม นาจะ งายอะ คะ


เคยเปนทุกขเพราะความคิดไหม?



หวาน : เมื่อกี้ เรา พูดถึง เรื่อง ความ สุข มัน มี Curve ขึ้น เพดาน แลวก็ ลง

ไมถาวร แสดง วาความ ทุกข มัน ก็ ไมถาวร

ภิกษุ : ใช มัน ไมถาวร

หวาน : อยาง นี้ เรา ก็ ไม ตอง กลัว วา เรา จะ ทุกข ไป ตลอด บางที เรา

เปนทุกข เรา ก็ ไม รูวา จะ ออกจาก ความ ทุกข ยังไง

ภิกษุ : ใช แต ตอนที ่ประสบ กับ ความ ทุกข มัน ไมเห็น แบบน้ี ไง ง้ัน คน จะ

ฆาตัวตาย เหรอ เมื่อกอน อาตมา ยัง นึก อยากจะ ไป สัก ไว ที่ แขน

เลย วา “อนิจจัง” ดีไซน เกๆ หนอย สัก ให มัน เห็น เวลา ประสบ กับ

ความ ทุกข ทำไม มัน นึก ไมได วาความ ทุกข ที่ ประสบ อยู ตอนนี้

มัน เปนของ ไม แนนอน มัน จะ ผานไป อยาง พระ เณร ที่มา อยู

จำพรรษา ดวยกัน แลว ไมถูกชะตา กัน ก็ ลืม นึก ไป วา เดี๋ยว มัน ก็

ตอง ออกพรรษา รับ กฐิน เสร็จ แลวก็ ไป ธุดงค หรือ แยกยาย กัน ไป

มา อยู ดวยกัน เพียง ชั่ว ครั้ง ชั่วคราว คือ ใน ระหวางที่ ความ ทุกข

มัน เกิดข้ึน ถา เรา รู ไมทัน มัน ก็ อาจจะ ไป ทำ อะไร ท่ี เปน อันตราย

หรือ เกิด ความ เสียหาย ถา รูทัน ตรงนี้ มัน ก็ สบายดิ หรือ บางที

รูทัน แต ไม ทุกครั้ง ไม สม่ำเสมอ หรือ รูทัน อยู วา มัน เปน อนิจจัง


แต ความ ทุกข มัน ไม หาย บางที มัน ก็ สลายตัว ชา บางที มัน ก็

สลายตัว เร็ว เพราะวา มัน ไมได อยู ใน อำนาจ การ ควบคุม ของ

เรา ไอ ตอนที่ มัน สลายตัว ชา นี่แหละ เรา จะ ทน มัน ได หรือเปลา

หรือ เรา จะ พิจารณา ยังไง ไม ให มัน เกิด อันตราย ก็ ลองดูดิ พระ

ที่ ไมถูกชะตา กัน มา อยู จำพรรษา ดวยกัน สาม เดือน อก มัน จะ

แตก ตาย(หัวเราะ) เห็น หนา กัน ทุกวัน ทำ กิจกรรม รวมกัน ทุกวัน

ถา มัน ไมมี อุบาย เรื่อง ความ เมตตา หรือ ความ ไม แนนอน อะไร

ยังงี้ ถา ไมได พิจารณา ตรงนี้ มัน ก็ มี เรื่อง ทะเลาะกัน หรือ บางที

ก็ แหก พรรษา ไป เลย

หวาน : แมแต พระ ก็ เหมือน คน ทั่วไป

ภิกษุ : อาว! พระ ก็ คน น่ี ก็แค เอา ชุด ของ โยม ออก แลว เอา ผา สี เหลืองๆ

หม เขาไป มัน ก็ แคนั้น เอง มัน ก็ คน เกา

หวาน : บางที คิดวา พระ ตอง เปน คน ดีมากๆ ดีกวา คน ธรรมดา

ภิกษุ : คือ เรา มี เปาหมาย วา จะ เปน อยาง นั้น แลว เรา ก็ อยู ใน สังคม

ที่ มี เปาหมาย รวมกัน คือ สภาพแวดลอม มัน เอื้ออำนวย ตอ

การ บำเพ็ญ คุณ งาม ความ ดี สวน ใคร จะ ไปถึง เปาหมาย ตรงนัน้

เร็ว หรือ ชา ก็ ยกให เปนกำลัง ของ แตละคน ไป

หวาน : ความ สุข ที่เกิด จาก ความ สงบ มัน เปน ลักษณะ ยังไง นะ คะ มัน

ไปได เรื่อยๆ หรือ คะ ไม ขึ้น ไม ลง

ภิกษุ : ก็...จะ อธิบาย ยังไง ดี ละ

หวาน : คือ ถา คน ไม ไป ทางโลก แตวา มา อยู สงบ ดีกวา มัน ก็ จะ เปนความ

สุข แต เปน คนละ แบบ ก็ อยากรู วาความ สุข อีก แบบ นึง นี่ มัน

ประมาณ ไหน?

ภิกษุ : คือ เอา ยังง้ี ดีกวา เคย เปนทุกข เพราะ ความคิด ไหม? ประเภท คิด

ไมหยุด อะไร อยาง นี้


หวาน : เปน ตลอด

ภิกษุ : แลว อยาก ให มัน หยุด ไหม?

หวาน : ไม รูวา ตอง หยุด ก็ คิด ไปเรื่อย

ภิกษุ : ถา เรา หยุด ความคิด ตรงนี้ ได เขาไป อยู ใน ความ สงบ ได จะ

มี ความ สุข ไหม?

หวาน : อยาง นอย มัน ไม ทุกข แนนอน

ภิกษุ : แลว ถา เรา สามารถ เขาถึง ความ สงบ ตรงนั้น ได ใน ทุกครั้ง ที่ เรา

ตองการจะ ดี ไหม?(หัวเราะ รวน)

หวาน : ก็ดี มัน ก็ ไม ทุรนทุราย

ภิกษุ : ใชๆ ผู ที่ ทาน ชำนาญ ทาน จะ ทำได แบบนั้น อันนี้ พระ อาจารย

ที่ ทำสมาธิ เกง ทาน เคย เปรียบเทียบ ไว วา เหมือน เขาไป ใน

หองมืดๆ แลว รูวา สวิทซ ไฟ มัน อยู ตรงไหน ก็ คลำ ไป ตรงน้ัน แลว

กด สวิทซ ปุบ ไฟ มัน ก็ สวาง ทันที แต ถา คน ไมเคย ฝก มัน ก็ ตอง

คลำหา(หัวเราะ) แลวก็ นาน บางที ไม เจอ ดวย แต ถา คน เคย

ฝก มา บาง มัน ก็ จะ พอ รูวา ตำแหนง มัน อยู แถวๆ น้ี นะ ก็ คลำๆ ดู

อาจจะ เจอ ก็ได ถา เรา สามารถ เปด ปุบ ติด ปบ ได มัน ก็ เกิด ความ

สุข มัน ก็ นา ฝก

หวาน : เคย ไดรับ FWD. เมลล ฉบับ หนึ่ง นาน แลว เหมือนกัน เคา บอก

วาที่ อเมริกา ได มี การ วิจัย ถึง “บุคคล ที่ มี ความ สุข ที่สุด ใน โลก”

พบ วา คือ พระสงฆ ใน พระพุทธศาสนา ขณะ ที่ กำลัง นั่ง สมาธิ

โดย วัดจา การ แสกน สมอง ใน เมลล บอกวา เอา มาจาก บทความ

ใน แมกกาซีน Time นะ คะ นาจะเปน คำ ยืนยัน ที่ ดี ให กับ

คน รุ นใหม ให มี แรงบันดาลใจ หันมา ดูแล จิตใจ ตน เอง กัน

มากขึ้น

ภิกษุ : ตอง ให Time มา บอก กอน ถึง จะ ทำ กัน(หัวเราะ)



ถาเครื่องบินจะตกในอีกสิบนาทีจะนึกถึงอะไร?



ภิกษุ : มี โยม ผูหญิง คน หนึ่ง เขา ตื่นขึ้น มา กลาง ดึก แลว หายใจไมออก

พลิก ไป ทางซาย ก็ ยัง หายใจไมออก พลิก ไป ทางขวา ก็ ยัง

หายใจไมออก

หวาน : ทำไม เขา ยังมี ชีวิต อยู?

ภิกษุ : ก็ ไมรู ตอนนั้น เขา ไม รูวา จะ ทำ ยังไง แต สักพัก มัน ก็ หาย

เปนปรกติ เขา บอกวา กลัว ตาย มาก เขา ถาม วา ถา มัน เกิดขึ้น

อีก เขา ควร จะ ทำ ยังไง? ตอนที่ เขา ถาม อาตมา นึกไมออก วา

จะ ตอบ ยังไง วันหลัง จึง มา นึกถึง ตอนที่ ไป จำพรรษา รูป เดียว

ที่ จันทบุรี ใน ชวง นั้น มี เหตุการณ โคลน ถลม ที่ อุตรดิตถ และ

บริเวณ ท่ี เปน ภูเขา อีก หลาย จังหวดั อาตมา น่ัง รถ จาก เชียงใหม

มา ชลบุรี ก็ ผาน บริเวณ ที่ มี โคลน ถลม เขา กำลัง เก็บกวาด กัน

อยู ถนนหนทาง เต็มไปดวย โคลน มอง จาก หนาตาง รถทัวร เห็น

รถ ตัก ดิน ถูก เสาไฟฟา หัก ทับ ป นั้น มี คน ตาย กัน เยอะ แลว ที่

จันท เรื่อง พายุ เรื่อง ฝน นี่ หายหวง เขา ตก กัน แบบ ไมลืม หู ลืมตา

โดยเฉพาะ ชวง เขาพรรษา กลางคืน อาตมา จำวัด อยู ใน กุฏิ มุง

หญา หลัง เล็กๆ บน ภูเขา ฝน ตกหนัก ลมแรง จน กุฏิ เขยา ก็ นึก


อยู วา ถา ดิน ถลม ลงมา ตอนนี้ จะ ทำ ยังไง? ถา ตาย ตอนนี้ จะ

ทำ ยังไง? เรา ก็ มา นึก ถึงวา เอ...เมื่อ เชา เรา ก็ได ออกบิณฑบาต

แลว ฉัน ภัตตาหาร เสร็จ เรา ก็ ลาง บาตร ปดกวาด ศาลา แลว

เสร็จ แลว เรา ก็ได เดินจงกรม ได อานหนังสือ ธรรมะ เย็นนี้ เรา

ก็ได สวดมนต ได นั่ง สมาธิ แลว ก็ พอแลว(หัวเราะ) ตาย ก็ ตาย

ไมเห็น เปนไร เรา ได ทำงาน ของ เรา แลว ได ทำความ เพียร แลว

พอ นึกได อยาง นี้ มัน ก็ สบาย ขึ้น มา เลย นะ ก็ มา คิดวา นาจะ

เลา เรื่อง นี้ ให โยม คน นั้น เขา ฟง ให นึกถึง ความ ดี ที่ ตัวเอง เคย

ทำ มา แตวา ถา คน ไมเคย ฝก ไมเคย สั่งสม มา มัน จะ ม ีความ ดี

ให นึกถึง หรือเปลา ละ

หวาน : มัน ก็ คง มี หลายอยาง เพราะ มัน มี สิ่ง เขามา กระทบ ใน ชีวิต

หลากหลาย

ภิกษุ : ถา สมมติ เครื่องบิน จะ ตกใน อีก สิบ นาที จะ นึกถึง อะไร?

หวาน : ก็ นึกถึง พอแม นึกถึง...ไมรู จะ นึกถึง อะไร ก็ กลัว ตาย ไม อยาก

ตาย

ภิกษุ : ก็ น่ัน นะดิ ก็ คน ไมได ฝก ไง ถา คน เคย ส่ังสม มา มัน ก็ จะ นึกถึง ส่ิง ท่ี

เปน ท่ีพ่ึง ให กับ ตัวเอง เปน ท่ีพ่ึง ให แก จิตใจ ได แลว มัน สงบ ดวย

นึกถึง เร่ือง น้ี แลว มัน สงบ มัน ไม กลัว ก็ ยัง ไมได เจอ โยม คน น้ัน อีก

ถา เจอ จะ เลา ให เขา ฟง

หวาน : นากลัว

ภิกษุ : แต มัน เปนไปได นะ ไมใช เปนไป ไมได

หวาน : พุทธศาสนา ชอบ พูดถึง เรื่อง การ เตรียมตัว ตาย มัน เปน สิ่ง ที่

คน ไมคอย อยากจะ พูดถึง อยาก มอง ให เปนเรื่อง ไกลๆ ตัว

ไม อยากจะ พูดถึง มัน เลย เพราะ พูด แลวก็ กลัว พูด แลวก็ ทุกข


อยากจะ หลีก หนีไป ให ไกลๆ แต พุทธศาสนา มักจะ พูดถึง หรือ

ให นึกถึง สิ่ง นี้ เสมอๆ

ภิกษุ : ก็ ไม ให ประมาท นั่นแหละ แลว มัน เปนความ จริง ดวย อันนี้ ก็

เพื่อให เรา เตรียมพรอม ให จิต ของ เรา มี แต สิ่ง ดีๆ สั่งสม ไว พอ

เกิด อะไร ฉุกเฉิน ขึ้น มา มัน ก็ นึกถึง ได มัน ก็ มา กอน แหละ อะไร

ที่ มัน มี กำลัง มากกวา มัน ก็ มา กอน

หวาน : ไมวา จะ ทำ อะไรก็ตาม ขอมูล มัน อาจจะ ถูก บันทึก อยู ใน จิต

ใต สำนึก อยู แลว มัน ไมได หายไป ไหน แลว อะไร ที่ เรา คิด

เปนประจำ เชน ฝก คิด ดี ความคิด นั้น มัน ก็ อาจจะ มา กอน ตอน

ที่เกิด เหตุฉุกเฉิน เรา ก็ จะ โตตอบ สถานการณ ได ดีกวา

ภิกษุ : ก็ อยาง ท่ี ถาม เม่ือก้ี วา ถา เคร่ืองบิน จะ ตกใน อีก สิบ นาที จะ นึกถึง

อะไร?

หวาน : มัน ยาก นะ คะ

ภิกษุ : ก็ ยาก นะดิ

หวาน : มัน ยาก ที่จะ สงบ ได

ภิกษุ : แต หลวงพอ ชา ทาน ทำได นะ มี เหตุการณ อัน นึง ตอนที่ ทาน นั่ง

เครื่องบิน ไป ตางประเทศ แลว สวน ลอ ของ เครื่องบิน เกิด ระเบิด

ผูโดยสาร เกือบ ทั้ง ลำ รอง ขอให ทาน ชวย หลวงพอ ชวยดวยๆ

ทาน เขียน ไว ใน บันทึก วา ตัว ทาน เอง กำหนด จิต ให อยู ในที่ อัน

สมควร แต พอ เครื่อง บินรอน ลง สนามบิน ได อยาง ปลอดภัย

มี ผูโดยสาร ไหว หลวงพอ อยู คน เดียว นอกน้ัน ไหว แอร โฮเตส กัน

หมด (หัวเราะ ประสาน เสียง)

ภิกษุ : ของ แบบน้ี มัน ก็ เปนไปได มี คร้ัง นึง อาตมา น่ัง ดู ภาพ ศพ เลนๆ เขา

รวบรวม ภาพถาย คน ตาย หลายๆ แบบ มี ภาพ นึง เปน ผูหญงิ ตัว


อวนๆ ถูก รถชน แลว ตัว บิด เปน เลข แปด กระเด็น ขึ้น ไป พาด อยู

บน ราว สะพาน

หวาน : (เบือนหนา)

ภิกษุ : ดู เยอะ นะ น่ัง ดู จน...คือ ขนาด วา พระ มา อยู อยาง น้ี บางที มัน ก็ ยัง

ลืม เลย นะ ได ดู แลวก็ ยัง นึก อยู วา ทำไม เรา ไมคอย ได เห็น ของ

แบบน้ี คือ พอดู แลว มัน ไม อยาก ทำหนังสือ ไม อยาก ทำ อะไร เลย

นะ เห็น รูป พวก น้ี แลว มัน อยาก เลิก กิจกรรม ทุกอยาง เลย อยาก

หา ที่พึ่ง อยาก เดินจงกรม อะไร ที่ มัน เปน ที่พึ่ง ให ตัวเอง ได นั่ง

สมาธิ สวดมนต ฝก ใจ ให มัน สงบนิ่ง หรือ ยอมรับ ความ จริง ตาม

ธรรมชาติ อยาก ทำ ตรงนั้น อยางเดียว เลย

หวาน : เตรียมตัว ตาย อยาง นี้ เหรอ คะ

ภิกษุ : ใช เตรียม รับมือ ก็ ยัง นึก อยู วา ทำไม พวกเรา ไมคอย ได ดู ภาพ

อะไร แบบนี้ เรา ไมคอย ได พิจารณา อะไร แบบนี้ แมแต พระ ก็

ประมาท นะ แต ก็ อาศัย วา เรา ยังมี ครูบาอาจารย คอย เตือนสติ

บางที ทาน ก็ พูด เล็กๆ นอยๆ อยาง ที่วัด หนอง ปาพง สายไฟ ที่

พาด ไปมา ตามที่ ตางๆ ภายใน วัด มัน เกา แลว เรา เดิน ไป เดิน

มา ก็ ให ระวัง บางที กิ่ง ไม มัน หัก ลงมา โดน สายไฟ ขาด ถา เรา ไป

โดน เขา ไมถึง นาที ก็ เสียชีวิต อยาง นี้ มัน ก็ คอย นึกถึง เรื่อง ความ

ตาย เร่ือ งมร ณ สติ ข้ึน มา ก็ อาศัย วา เรา อยู ใน ชุมชน ท่ี ปรารภ หรือ

พูดถึง เรื่อง นี้ บอยๆ มัน ก็ ชวย ได คือ มัน ก็ ตอง มี เพื่อน แตวา ถา

มา ทางนี ้แลว เพ่ือน แบบนัน้ จะ คอยๆ หายไป เลย นะ เพ่ือน กลุม

ที่ ชวน ไปเที่ยว

หวาน : คง ไม ขนาดนั้น มั้ง คะ

ภิกษุ : แต มัน เปน ธรรมชาต ิของ มัน เอง นะ ครัง้ นึง เคย คุย msn กับ โยม

เพ่ือนเกา สมัย เปน นักเรียน ๒-๓ คน ออนไลน ตรงกัน โดย บังเอิญ


มี เพื่อน คน นึง ชวน ให เพื่อน อีก คน นึง เลี้ยง เหลา เพื่อน คน ที่ ถูก

ชวน เขา ก็ ถาม อาตมา วา เล้ียง เหลา เพ่ือน มัน ได บุญ ไหม? คือ ดูๆ

แลว เขา คงจะ ไม อยาก เลี้ยง นะ คือ เขา พยายาม หา เหตุผล ที่จะ

ปฏิเสธ อาตมา ก็ บอก เขา วา ของ มัน ไม เปน ประโยชน เลี้ยงขาว

ดีกวา เพ่ือน คน ท่ีมา ชวน ให เล้ียง เหลา เขา ก็ พิมพ กลับมา วา ขาว

กิน บอย แลว เลี้ยง เหลา ดีกวา ถา เปน แบบนี้ คง คุย กัน ไม รูเรื่อง

อาตมา ก็ เลย Sign out คือ ถา เปนเพื่อน กัน อยาง นี้ มัน ก็ จะ ชวน

กัน ไป มัน เปน ธรรมชาติ ของ มัน เอง เหมือน ตอน เรียน มหา’ลัย

คน ที่ มี นิสัย แบบ เดียวกัน มัน ก็ จะ ไปดวยกัน เกาะ กลุม กัน

หวาน : มัน เหมือน ดึงดูด เขาหา กัน โดย ธรรมชาติ

ภิกษุ : ใช พอ มา ทางนี้ แลว กลุม นั้น เรา ก็ ไม ไป ยุง กลุม ที่ นิสัยใจคอ

ไม เหมือน เรา เรา ก็ ไมเคย ไปหา เขา

หวาน : แต บางคน เขา ก็ คิดวา ไหนๆ เกิด มา ก็ ตอง ตาย อยาก ใชชีวิต ให

เต็มที ่อยาก ทำ อะไร อยาง ท่ี ชอบ จะ ดี จะ เลว อะไร ก็ ให มัน เต็มท่ี

กับ ชีวิต ไหนๆ ก็ ตอง ตาย แลวก็ ใช ให มัน คุมๆ อยาก ทำ อะไร

ก็ ทำ

ภิกษุ : ก็ ปลอย เขา ไวกอน(หัวเราะ) กลุม นั้น ก็ ปลอย เขา ไวกอน แต ถา

เขา ไป สำนึกได ตอน บั้นปลาย ชีวิต มัน จะ กลับ ไป เอาคืน หรือ

เรียกรอง อะไร ไมได อีกแลว นะ เพราะ ของ แบบนี้ มัน ผาน แลว

ผาน เลย เหมือน น้ำฝน ที่ ไหล ลง มาจาก ยอดเขา



WHAT ISTHE END OFA WONDERFULWORLD?


ขาฯ บอก กับ เจ หวาน วา สนทนา กัน แลว ถอดเทป ออกมา ตีพิมพ มัน งาย ไป หนอย ไหนๆ

ก็ รัก จะ ขีดเขียน กัน แลว นาจะ ประลอง ฝมือ กัน ดู สัก ตั้ง วา แลว ขาฯ ก็ เสนอ กฎ กติกา

มารยาท ทันควัน

๑. เขียน คนละ หา บรรทัด

๒. เลือก ภาพประกอบ ที่ วาด ไว กอนหนา นี้ แลว หนึ่ง ภาพ (จาก จำนวน กวา ๒๐ ภาพ)

๓. สงไปให อีก ฝาย หนึ่ง เพื่อ สานตอ เรื่องราว จนจบ บริบูรณ


ฉัน อยู ที่นี่ มา นาน จน สัมผัส ที่ มี ตอ ความ เปลี่ยนแปลง ของ ธรรมชาติ

แทบจะ กลาย เปน สัญชาตญาณ ถา ฝน มาเร็ว คือ ใน ชวงตน ฤดูหนาว

ป นั้น จะ แหงแลง เมื่อ เขาสู ฤดูฝน ถา ฝูงนก กระ ราง หัวหงอก รอง เซ็งแซ

หรือ ฝูง กระรอก สงเสียง เจี๊ยวจาว วิ่ง พลาน ไปมา บน ตนไม ให เตรียม ปด

หนาตาง หรือ เก็บ ผา ที่ ตาก เอา ไว ได เลย เพราะ ไมนาน นาที นับ จากนั้น

ฝนหาใหญ จะก รู กระหน่ำ ลงมา ฉัน รูจัก งู หลายชนิด แปลกที่ ความรู

พื้นๆ แบบนี้ ทำให ฉัน รูสึก ปลอดภัย บางครั้ง งู ก็ เลื้อย ขึ้น มา บน ที่ พักอาศัย

เพียงแค รูวา เปน งู ไมมี พิษ เรา ก็ เปนมิตร กัน ทันที แต ใน คืน ที่ผานมา

มี สิ่ง หนึ่ง ที่ ทำให ฉัน ประหลาดใจ เพราะ มัน ไมได เกิดขึ้น มา นานมาก

แลว...ฉัน ฝน เห็น คน ตาย


เชาตรู มาน หมอก ปกคลุม ขยาย เกิน กวา เขต ร้ัว บาน ฉัน ต่ืนข้ึน เพียงลำพัง

(๒๗ นาที) กอน เวลา นัดหมาย กับ เสียง นาิกา ซาก ของ ความรูสึก แหง

ฝน กระเด็น หายไป แบบ ฉับพลัน เพียงแค หยิบ แปรงสีฟน แปรงขึ้น แปรง

ลง เบาๆ ฉัน สูด หายใจ รับ สัมผัส สดชื่น ของ ลมปาก ที่ ปะปน อยู กับ อากาศ

ใน ยามเชา ฉัน เพิ่ง มี Blog ใหม ได ไมนาน นัก รูสึก สนุก ที่ ได บอกเลา

เร่ืองราว ของ ท่ีน่ี ให กับ นัก เดินทาง ออนไลน ตอนรับ ท้ัง ขาจร และ ขาประจำ

เม่ือคืนน้ี ฉัน บันทึก เร่ือง ของ ตน ไมตน เดิม ซ่ึง ผูคน รูจัก มัน ต้ังแต ยัง ไม แทง

ยอด ขนาด ของ มัน ตอนนี้ สูง เทา สะดือ ฉัน ยอง ลง จาก บันได บาน เพื่อ ไป

รดน้ำ ให กับ มัน คืนนี้ ฉัน ควร จะ Upload เทคนิค การ ตัดแตง กิ่ง ตนไม ดี

ไหม? ไมมีใคร ใน โลก นี้ รู หรอก วา ตนไม ของ ฉัน หนาตา แปลกๆ


หุ หุ หุ ทั้งที่ คิดวา สลัด มัน ทิ้ง ได แลว แต เสียง หัวเราะ ของ ชาย ลึกลับ ผู นั้น

ก็ ยัง กังวาน อยู ใน หัว ของ ฉัน แม ขณะ กำลัง นั่ง ขยับ เมาส อยู ใน ออฟฟศ

ยาน ทอง หลอ ฉัน พอ จะ อธิบาย ได วา มัน เกิดขึ้น ได อยางไร ฉัน พบ ผูชาย

ลึกลับ ผู น้ี ใน สวนสาธารณะ แหง หน่ึง บน ถนน สุขุมวิท เปน วันท่ี ดอก ซากุระ

บานสะพรั่ง ดอก ลิลลี่ อวด กลีบ แตรงอน สีขาว ดอก กระดังงา โรย กลิ่น

บางเบา แสงแดด ออนโยน จน ลืม ไป เลย วา นี่ เปน แดด ของ กรุงเทพฯ เมื่อ

เรา เดิน มาถึง สระน้ำ ใต ตน ไทร เขา ได มอบ ของ สิ่ง หนึ่ง ให แก ฉัน มัน คือ

เมล็ด พันธุ รูปทรง ประหลาด เปลง ประกาย แวววาว ดั่ง อัญมณี เขา บอก

ฉัน วา แม คุณ จะ ดู ราเริง สดใส ใน สายตา ของ คน ทั่วไป แต ไมมีใคร ลวงรู

ถึง ความ วาเหว ที่ กำลัง กัด กิน หัวใจ ของ คุณ อยาง หิว กระหาย และ มี เพียง

ตัว คุณ เอง เทานั้น ที่จะ หยุด มัน ได เขา หลน คำพูด ออกมา เพียง เทานี้ แลว

กึ่ง เดิน กึ่ง วิ่ง จากไป อนิจจา...มัน ยัง เชา เกินไป เจาหนาที่ ประจำ หองสุขา

ยัง ไมมา เปดประตู อิอิอิ


สงสัย วัน น้ัน จะ เปน วัน ชีวจิต แหงชาติ ถา จำ ไมผิด นะ ฉัน เดิน เบลอๆ เขาไป

ใน รานอาหาร ตาม สั่ง สั่ง น้ำเปลา ๑ แกว แลว ขอ กระดาษ ทิชชู เพิ่ม บิด

ฝา เกลียว คอยๆ พรม น้ำลง บน กระดาษ ทิชชู สี หมน มวง ที่ หอหุม เมล็ด

อัญมณี บวม เปง ขนาด เทา สะตอ จากนั้น ฉีก หนังสือ พิมพ ใกล มือ หุม ทับ

อีก ชั้น คลาย กับ การ เพาะ ถั่วงอก เบื้องตน ขณะ ที่ บางสวน ก็ หลั่งไหล ไป

ชุมนุม ที่ โรงละครอ พอล โล เธียเตอร ใน นคร นิว ยอรค ซึ่ง เปน สถานที่ ที่

ไมเคิล แสดง คอนเสิรต เปน ครั้งแรก ตอน อายุ ๙ ขวบ โดย ได รองเพลง

และ เตนรำ ไวอาลัย ให กับ ไมเคิล แจก…ฉัน กม อาน ตัวอักษร ใน หนังสือ

พิมพ เกา อัน เปยกชื้น ขณะ ที่ จิตสำนึก สัมผัส ถึง พลังงาน บางอยาง ที่ ลอด

ซึม ออก มาจาก เมล็ด ประหลาด มัน มี คา เปนกลางๆ ไม ถึงกับ ดี ไม ถึงกับ

ราย มี ความ สบายใจ ดวย ตัว มัน เอง อยู ดวย ฉัน เก็บ โรง เพาะชำ ทำ เอง ลง

กระเปา กอน เดิน ออกจาก ราน ไป เงียบๆ มี พนักงาน วิ่ง กระหืดกระหอบ

ตาม มา บอกวา “พี่ๆ ยัง ไมได จาย ตังค”


ขณะ ยืน อยู บน รถไฟฟา เหตุการณ อัน ไมคาดฝน ก็ เกิดขึ้น เอี๊ยด ดดดด

ดดดดดด!! อากกกกกกกกกกกก!! รถไฟฟา เบรก กะทันหัน! พอ รูตัว อีกที

ฉัน กำลัง อยู ใน ทา Moonwalk! ผูโดยสาร ทั้งหมด จับจอง มา ที่ ฉัน ไมมีใคร

สนใจ ถามไถ ถึง สาเหตุ ท่ี ทำให พวกเขา เซถลา ไถล ไป กอง รวมกัน อยู ดานหนา

ของ ตู มัน เกิด อะไร ขึ้น? มี ฉัน เพียง คน เดียว ที่ ยืน อยู ฝง ตรงขาม กับ พวกเขา

บา ไป กัน ใหญ แลว นี่ ตัว ฉัน กำลัง กลับ หลัง หัน วาดลวดลาย Moonwalk

ตรง ไปหา พวกเขา! ทันใดนั้น ประตู รถไฟฟา ก็ เปดออก ฉัน วิ่ง พรวดพราด

ออก มาจาก ขบวนรถ ใน ทันที เมื่อ สาวเทา ลง บันได มาถึง ถนน รถแท็กซี่ คัน

หนึ่ง ก็ พุง เขามา จอดเทียบ ริม ฟุตบาท พอดี ฉนั เปดประตู กาว ขึ้น ไป นั่ง หอบ

ละล่ำละลัก บอก จุดหมาย ปลายทาง กับ คน ขับ นี่ มัน เกิด อะไร ขึ้น? ฉัน ถาม

ตัวเอง หลังจาก แอร เย็นฉ่ำ ชวย บรรเทา อาการ ตื่นตระหนก พอ นึกถึง เมล็ด

พันธุ ประหลาด ข้ึน มา ได ฉัน จึง เปด กระเปา ออก ดู เม่ือ คล่ี หอ กระดาษ หนังสือ

พิมพ สิ่ง แรก ที่ ผิดสังเกต คือ เมล็ด อัญมณี โตขึ้น ถนัดตา ฉัน ตกใจ แทบ ช็อค

เมื่อ เหลือบ ไป เห็น ตัวหนังสือ ลาง เลือน ที่ พิมพ อยู บน กระดาษ ยับ ยน แผน

นั้น—How to do the moonwalk?!!


ฉัน รูสึก ตกใจ ระคน ดีใจ ทักษะ การ เตน ท่ี เคย ฝก คร้ัง เยาววัย สามารถ ออกมา

วาดลวดลาย ได เอง อยาง สวยงาม เพิ่ง รูตัว วา เมื่อ มี เหตุการณ ฉุกเฉิน เรา

จะ นำ ทวงทา เหลานี้ ออกมา อวด สู สายตา ประชาชี แถม ใช เปน ประโยชน

ใน การ ทรงตัว แบบ ทันทวงที อีกตางหาก แต ฉัน รูสึก ประหลาดใจ อยู ไมนอย

เหมือน มี บางสิ่ง สง พลัง มหาศาล มา ให ลีลา ขึ้น เทพ ขนาดนี้ ไม นาจะ มาจาก

ฝมือ ของ ฉัน คน เดียว เปนแน! แท็กซ่ี ก็ พุง เขา จอดเทียบ ริม ฟุตบาท อีกคร้ัง ฉัน

กระโดด ลงจากรถ โดย ไมลืม จาย ตังค ให คน ขับ ใน มือ กำ เมล็ด พันธุ บวมน้ำ

ตรงดิ่ง ไปยัง สวน หลังบาน ดวย ความ เรงรีบ คุณลุง ที่มา ขอ แบง เชา พื้นที่

เปดราน กาแฟสด เล็กๆ หนาบาน รองเรียก แก มักจะ แอบ มา นั่ง Chill ใน

สวน หลังบาน ของ ฉัน พรอม เลา เรื่องราว เรื่อยเปอย อยู เสมอ บาง วัน คุณลุง

ก็ จะ ชง Ice Cappuccino Low Fat Milk No Syrup มา ให ฉัน ดวย แต วันนี้

ฉัน มี เรื่องดวน ในใจ เกิน กวา จะ แชร ให ใคร ฟง แลว จูๆ ประโยค คุนหู จาก ใคร

คน หนึ่ง ก็ แวว มาจาก ดานหลัง……


“เรา นัง่ อยู ดีๆ ความคดิ เรือ่ง ชวิีต ผดุ ข้ึน มา เอง” ราง สนัทดั ผวิ เนื้อ เผือก โพลน

กาว ออก มาจาก มุมมืด “ทอง ซะ ข้ึนใจ เลย นะ เอ็ดเวิรด” ฉัน หันไป ย้ิม ทักทาย

เจาของ เสียง เอ็ดเวิรด เดิน ขยับ มือ กรรไกร เขา มาหา ฉัน ถูก แลว ละ เขา ไมได

ถือ กรรไกร อยู ใน มือ แต มือ ของ เขา ทำ มาจาก กรรไกร คุณพอ ยอด นัก ประดิษฐ

ของ ฉัน นี่ ชางคิด จริงๆ แถม ยัง ตกแตง หนาตา ของ เอ็ดเวิรด ให เหมือน จอหน

นี่ เดปป ดารา คน โปรด ของ ฉัน อีกตางหาก ทีแรก ฉัน ก็ สงสัย เหมือนกัน

วา เอ็ดเวิรด ไป จำ ประโยค นี้ มา จากไหน จนกระทั่ง วันหนึ่ง ฉัน เปด ตำรา

คนควา ขอมูล เพื่อ ทำ วิทยานิพนธ จึง ไปพบ ประโยค นี้ เขา โดย บังเอิญ

นี่ แสดงวา เอ็ดเวิรด เคย อานหนังสือ Mindfulness in Pain English หรือ

ในชื่อ ภาษาไทย วา สติ ดวย ภาษา งายๆ ของ ภันเต เฮเน โพ ลา คุณ รัตนะ

พระ มหา เถระ ชาว ศรีลังกา เขา ไป เอา หนังสือ เลม นี้ มา จากไหน นะ? ขณะ ที่

ฉนั กำลงั ขบคดิ หา คำ ตอบ กลิน่ นำ้หอม คู กาย ของ เอด็เวริด(Chanel No.๕)

ก็ กระเพ่ือม มา ขัดจังหวะ ตาม ดวย เสียง ผิวปาก อัน แปรง ปรา ของ เขา(เพลง I

Want To Hold Your Hand ของ The Beatles)


เอ็ดเวิรด เปน หุนยนต ประดิษฐ เวอรชั่น เกากึ๊ก ของ คุณพอ เทียบ รุน ได กับ

คอมพิวเตอร โปรแกรม DOS (โคตร เกา คร่ำครึ) คุณพอ พยายาม Upgrade

เอ็ดเวิรด ให กลาย เปน Window XP อยู หลายครั้ง แต ไมเคย ทำได สำเร็จ

ตัวตน ของ เอ็ดเวริด ไมใช แบบน้ัน เรา จึง เลิกลม ความ พยายาม ใน การ บังคับ

หรือ ฝน ธรรมชาติ ของ ใคร แต ก็ นั่นแหละ! ดวย ความ เปน หุนยนต โบราณ

เชย บรม มัน คือ เสนห สุดๆ เขา เปรียบ เหมือน คุณลุง นกั วิชาการ ผูรอบรู ของ

ฉัน ทีเดียว นอกจาก ทำสวน(อันนี้ อาชีพ หลัก) เอ็ดเวิรด สนใจ ทั้ง ปรัชญา

ศาสนา วิทยาศาสตร ประวัติ ศาสตร เศรษฐศาสตรฯ รู แมกระทั่ง วิธี เลี้ยงห

มา หลัง อาน กลไก บาน ผีสิง ใน แดน เนรมิต วิธี เลน หมาก ฮอรส ปทานุกรม

ไทย–อังกฤษ ฉบับ ประถม สี่ ลอดชอง สูตร โบราณ วิธี ประดิษฐ นาฬิกา กุกกู

กระบี ่กระบอง เบือ้งตนฯ เอด็เวริด มัก มี ประโยค ลอยๆ ปลอย ออกมา กระทบ

ใจ เรา เสมอ เมื่อ ฉัน ผายมือ ที่ กำ ไว ออกมา ให เอ็ดเวิรด ดู สิ่ง ไมคาดฝน ก็

เกิดขึ้น! ตนไม ใน สวน สมุนไพร ของ เรา สั่นสะเทือน เปนจังหวะ Techno

Dance ขึ้น พรอมๆ กัน!


ฉัน รูสึก ได ถึง ความ ส่ันสะเทือน อยาง รุนแรง ของ พ้ืนดิน ตัวบาน และ เอ็ดเวิรด

กอน ท่ี ฉัน จะ เอือ้ม ตีน ไป เตะ กานคอ ของ เอด็เวริด (มัน จำเปน ตอง ทำ เพราะ

นี่ เปน วิธี เดยีว ที่จะ Shut down หุนยนต เกากึ๊ก รุน นี้ ได) เขา ก็ กระโดด ขึ้น ไป

เกาะ ตน มะขาม ที่ มี อยู เพียง ตน เดียว ใน สวน แลว ใช กรงเล็บ กรรไกร ตะกาย

ขึ้น ไป จนถึง กิ่ง บนสุด ซึ่ง สูง ประมาณ ตึก สี่ ชั้น ยัง ไมทัน ที่ ฉัน จะ รองเรียก

ให พอ มา ชวย เอ็ดเวิรด ก็ พุงหลาว ลง มาสู พื้นดิน พรอม เสียง ระเบิด ดังสนั่น

หวัน่ไหว ตน กลา ท่ีอยู ใน ถุง เพาะชำ ลมกลิง้ ระเนระนาด คุณพอ คุณลงุ และ

ฉัน วิ่ง ไป หยุด อยูที่ ปาก หลุม เสน ผา ศูนยกลาง ประมาณ หนึ่ง เมตร ใน เวลา

ไลเล่ียกัน เหมอืน นัด กัน ไว ทุกคน หยิบ พล่ัว ข้ึน มาแลว ลงมือ โกย ดิน ปดปาก

หลุม ทันที เมื่อ มั่นใจ วา จะ ไมมี สิ่ง ใด เล็ดลอด ขึ้น มาจาก หลุม ได คุณพอ กับ

คุณลุง ก็ ขอตัว ไป อาบน้ำ ฉัน ลวงกระเปา กางเกง หยิบ เมล็ด พันธุ ประหลาด

ซึ่ง ขณะนี้ มี ขนาด เทา ไขไก ออกมา แลว ฝง ไว ใน หลุม เดียว กับ เอ็ดเวิรด เมื่อ

ทองฟา เกลี่ย แสง สุดทาย ของ วัน ฉัน ยืนขึ้น ยก มือขวา ทาบ ไว กับ หนาอก

ดานซาย แลว ฮัม เพลง Bohemian Rhapsody ของ Queen อีก หนึ่ง เพลง

โปรด ของ เอ็ดเวิรด เพื่อ ไวอาลัย ให แก เขา


แลว ฝนหาใหญ ก็ ตก ลงมา แบบ ไมมี ป ไมมี ขลุย เสียง ฟารอง ครวญคราง

สั่นเครือ ปม จะ รองไห ไล พวกเรา สาม คน ให วิ่ง แตก กระเจิง ไป คนละ ทิศ ละ

ทาง คุณพอ วิ่ง ไป เก็บ ผา ที่ ตาก ไว คุณลุง วิ่ง ไป ปดประตู ราน สวน ฉัน วิ่ง

กลับ ข้ึน หอง ปดประตู ปง! ท้ิงตัว ลง บน ฟูก อยาง เงียบๆ ปลอย ให เครือ่งฟอก

อากาศ ระบบ ๒ หัว ทำงาน ของ มัน ไป ตามปกติ ลม หายใจเขา-ออก ของ ฉัน

ถูก สูด เขา เครื่องฟอก อากาศ จาก ฝง หนึ่ง(ดู คลาย หนาวัว) กอน จะ ถูก พน

ออกมา เปน อากาศ บริสุทธิ์ จาก อีก ฝง หนึ่ง(ดู คลาย หนา คน) กอน จะว นก

ลับ มา ให เรา ได สูด มัน เขาไป ใหม วนเวยีน ไม จบสิ้น เหมือน ความคิด ของ ฉัน

ตอนนี ้“เรา น่ัง อยู ดีๆ ความคดิ เร่ือง ชีวิต ผุด ข้ึน มา เอง” ประโยค ของ เอ็ดเวริด

ยังคง ลอง ลอยอยู ใน สมอง ของ ฉัน สภาพ ของ เอด็เวริด ขณะนี ้เหมาะ แก การ

นำไป ชั่ง กิโล ขาย เพียง อยางเดียว เทานั้น เอ็ดเวิรด เปน อุปกรณ ไฟฟา ที่ ฉัน

รัก ที่สุด ใน บาน ฉัน ตัดสินใจ เดิน ลง ไป อบ คุกกี้ ที่ หองครัว เพื่อ คลาย เครียด

กอน จะ กลับมา น่ัง เปด ทีวี ลุน ปนใหญ ปะทะ ปศาจ แดง จน ตัว โกง เคร่ือง ฟอก

อากาศ ระบบ สอง หัว ยังคง ทำงาน ของ มัน ตอไป ตามปกติ


Is this the real life? Is this just fantasy? ไม รูวา ผล็อย หลับ ไป ต้ังแต เม่ือไหร

พอ ลืมตา ตื่น เนื้อ รองเพลง Bohemian Rhapsody ก็ ผุด ขึ้น มา กอน อะไร อื่น

ฉัน บอก หุนยนต สาวใช ให เอา ชา ผสม เครื่องเทศ กับ คุกกี้ ที่ อบ ไว เมื่อวาน มา

ให หุนยนต รุน นี้ ทำงาน ได เสถียร กวา รุน ของ เอ็ดเวิรด หลาย เทาตัว จน เทียบ

กัน ไมได Mac OS X Fat Snow Leopard คือ ชื่อ ระบบ ปฏิบัติ การ ของ

หุนยนต รุน นี้ หลังจาก ทำ ธุระ ใน หองน้ำ เสร็จ แลว ฉัน ประคอง ถวย ชา ไว ใน

มือ แลว ออกไป ยืน สูดอากาศ หลัง ฝนตก ที่ เฉลียง หลังบาน ฉัน ไมได ตื่น เชา

แบบนี้ มา นานมาก แลว นาจะ ตั้งแต ระบบ นาฬิกาปลุก ใน ตัว ของ เอ็ดเวิรด

ชำรดุ โนน แหละ คุณพอ บอกวา อะไหล รุน น้ี หา ยาก จึง ไมใสใจ ท่ีจะ ซอม เมือ่

นึกถึง เหตุการณ ของ เย็น วาน ฉัน ก็ หันไป มอง หลุม ฝง ราง ของ เอ็ดเวิรด พรอม

ยก ถวย ชา ขึ้น ดื่ม พรวด ดดดดดดดดด! เปนไป ไมได!! มี ตน ไมเล็กๆ งอก ขึ้น

มาจาก หลุม นั้น!!!


ตอน อยู ชั้นประถม ตน คุณครู สอน วา สัตวเลี้ยง มี สอง ประเภท คือ เลี้ยง ไว

ใชงาน กับ เลี้ยง ไว ดูเลน สวน ผี เปน สิ่ง ที่ ไมมี จริง เพราะ สิ่งมีชีวิต แบงออก

เปน ๓ ประเภท ไดแก คน สัตว พืช ซึ่ง เรา ไม รูวา จะ จัด ผี เขาไป อยู ใน หมวด

ไหน ดังนั้น เด็กประถม ตน จึง เดิน ไป เขา หองน้ำ คน เดียว ได โดย ไม ตอง กลัว

วา จะ โดน ผีหลอก สวน คน แบงออก เปน ๓ ประเภท คราวๆ ไดแก เพศชาย

เพศหญงิ และ เพศ ไม ชาย ไม หญงิ คน ท้ัง สาม เพศ น้ี มี นิสัย ชอบ จัด หมวดหมู

ดวยกัน เกือบ ทุกคน และ ฉัน ก็ รวมอยู ใน จำนวน นั้น ดวย หลังจาก คนควา

ได ระดับ หนึ่ง จึง พบ วา หาก แบง ตนไม ตาม ลักษณะ การ เจริญ เติบโต ของ

ลำตน จะ แบงออก เปน ๔ ประเภท ไดแก ๑.ไมตน(Tree) ๒.ไมพุม(Shrub)

๓.ไมเลื้อย(Climber) ๔.ไม หัว(Ornamental Bulb) ๕.ปาลม(Palmae) ฉัน

น่ัง จอง จองดู ตน กลา ท่ี เพ่ิงผลิ ใบออน สีเขียว สดใส เรา จอง หนา กัน แบบ face-

to-face ระยะหาง แค ๓ เซนติเมตร เปนไปได ไหม วา ตนไม ประหลาด ตน นี้

จะ ไม ถูก จัด อยู ใน ประเภท ใด เลย…..


แลว เรื่องราว ของ ตน ไมเล็กๆ ตน นี้ ก็ เดินทาง ไปสู การ รับรู ของ ผูคน บน โลก

ไซเบอร ฉัน เคย ถายรูป ตนไม Upload ลง ใน Blog เพียง ครั้ง เดียว คือ วันที่

เรา พบกัน เปน ครั้งแรก เพราะ หลังจาก วัน นั้น เปนตนมา ตนไม ก็ มี หนาตา

ประหลาด ขึ้น เรื่อยๆ จน ฉัน ไมกลา ถายรูป อีก ภาพรวม ของ ตนไม ใน ตอนนี้

เหมือน สิ่งมีชีวิต ผสม เครื่องจักร(Biomechanical) คลายๆ กับ ที่ ฉัน เคย

เห็น ใน H.R. Giger Museuum ที่ สวิตเซอรแลนด (Please consider that

some of the work might not be suitable for children.) H.R.Giger เปน

ศิลปน ชาว สวิตเซอรแลนด เขา เปน คน ออกแบบ เอเลี่ยน สัตว ประหลาด

ตางดาว สุด อำมหิต ตัว นั้น แรกๆ ฉัน ก็ หวาดๆ เมื่อ ตอง ลง ไป ขลุก อยู ใน สวน

แต เมื่อ นึกถึง เอ็ดเวิรด หุนยนต ที่ ฉัน คุนเคย มา ตั้งแต เด็ก บรรยากาศ รอบๆ

จึง เปนมิตร ขึ้น มา บาง


บันทึก ของ วันที่ ๑๖ รูปทรง ของ ตนไม เปลี่ยนแปลง ไป ทุกวัน ใน ลักษณะ ที่

ไม อาจ คาดเดา ได บาง วัน ดูเหมือน สัตว ประหลาด พัน มือ เกาะ เกี่ยว กิ่ง กาน

แตก สาขา สอง วันกอน มี ใบ งอก ออกมา ใหม คลาย รูปทรง ของ โทรศัพท มือถือ

โบราณ ใบออน เล็กๆ ที่อยู ใกลๆ กัน ลักษณะ คลาย SIM แจก ฟรี ใน สวน

ของ ลำตน กลับ ดู คลาย รูปทรง ของ คน อวน กำลัง ถือ สบู ยี่หอ นกแกว (อันนี้

แลวแต จินตนาการ ของ ผูรับ ชม) การ ได ช่ืนชม ประติมากรรม มี ชีวิต อัน งดงาม

เปนความ ตื่นเตน ประจำวัน ที่จะ เกิดขึ้น ใน ทุกๆ เชา แก พวกเรา ทั้ง ครอบครัว

บาย วันนี้ มี ชาย หนามา โผล มาหา ฉัน กับ พอ ที่ บาน ไมมีใคร รูวา เขา เปน ใคร

หนา ของ เขา คลาย มา แต นากลัว กวา สงสัย จะ ไมใช คน แถว นี้ ชาย หนามา

ยื่น ถุง เล็กๆ มา ให บน ถุง มี ตัวอักษร พิมพ ไว วา”ปุย ตรา มา บิน” พรอมกับ ยื่น

ซอง เอกสาร ให พอ ของ ฉัน ขางใน มี อะไร เรา ยัง ไมทัน เปด ดู ชาย หนามา ก็ ควบ

ตัวเอง หายลับไป อยาง รวดเร็ว


หลังจาก ชาย หนามา คลอยหลัง ไปได ไมนาน ก็ มี ชาย หนาห มา เอา“ปุย ตราห

มา แดง” มา ให ทดลอง ใช พอ คุณพอ ยื่นมือ ออกไป รับ ถุง ปุย ชาย หนาห มา ก็

ว่ิง หาง จุก ตูด หายไป ตอหนา ตอตา เฮอ! ท้ัง หนามา หนาห มา ไมวา ยุคสมัย จะ

เปล่ียนไป อยางไร คน ก็ ยัง ใสหนากาก เขาหา กัน ยัง ไมทัน ท่ี เรา จะ ได เปด ซอง

เอกสาร ซึ่ง ดูๆ ไปแลว ฉัน วา มัน เปน ซอง กฐิน มากกวา ก็ มี ชาย หนา...เออ...

ดู ภาพประกอบ เอา เอง ก็แลวกัน มา กดออด เรียก อยูที่ หนา ประตู แรกเห็น

รูปพรรณ สัณฐาน ฉัน กับ พอ เดา ไม ถูก เลย วา เขา จะ เอา ปุย ย่ีหอ อะไร มา เสนอ

แต ชาย คน น้ี มา แปลก(มาก) เขา ไมได เอา ปุย มา ให ทดลอง ใช แต เขา มา เสนอ

บริการ ทำความ สะอาด บาน ดวย ลิ้น! เรา ตกลง ใชบริการ ของ เขา ทันที โดย

ไม จำเปน ตอง ถามไถ ถึง ราคา เพราะ แค เห็น หนวยกาน ของ เขา ก็ เดา ได

ไมยาก เลย วา ตอง ทำความ พึงใจ ให กับ ตนไม ประติมากรรม ประหลาด ของ

เรา อยาง แนนอน ใช แลว เรา จะ ให เขา ทำความ สะอาด ตนไม ดวย ลิ้น


แผล็บ สุดทาย! ใชเวลา ทั้งหมด ประมาณ ๑๒ นาที ฉัน เตรียม น้ำดื่ม เย็นๆ

ให เขา เพ่ือ ดับ กระหาย เขา คิด ตังค แค ๕๐ บาท กอน ให ฉัน ชวย ออก คา แท็กซ่ี

อีก รอย สามสิบ เพื่อให เขา นั่ง กลับ บาน เมื่อ หันกลับ ไป ดู อีกครั้ง ตนไม ของ

ฉัน มี ลักษณะ เปลี่ยนไป มัน แตกตา เปน จำนวน มาก นี่ ขนาด ยัง ไมได ใสปุย

เลย สัก นิดเดียว หรือวา ชวงเวลา เปลี่ยน ผาน แหง วัน วัย ของ มัน มาถึง แลว

(Coming of Age) ฉัน เขยิบ กน ไป นั่ง ประสาน ตา กับ มัน อีกครั้ง ดวงตา ของ

มัน ๘๐ % ดู เศราสรอย แมวา ที่เหลือ จะ ปะปน ไป ดวย ความรูสึก เรียบๆ

ธรรมดาๆ ก็ตาม ฉัน รองเพลง ขึ้น ชาๆ ดวย หวัง วา จะ ปลอบประโลม ตนไม

ได บาง “แม ชีวิต ได ผาน เลย วัย แหง ความ ฝน วัน ที่ผานมา ไรจุดหมาย ฉัน

เรียนรู เพื่อ อยู เพียง ตัว และ จิตใจ เปน มิตรแท ที่ ดี ตอกัน….” เพลง ทะเล ใจ

ของ คาราบาว ดูจะ เหมาะกับ บรรยากาศ แบบนี้ ฉัน อาน บทกวี อีก หลาย บท

พรอม สราง แรงบันดาลใจ ดวย การ เลา ถึง ประวัติ บุคคล สำคัญ ของโลก ให ฟง

ดวงตา ของ มัน ดูจะ แจมใส ขึ้น เล็กนอย สวน ของ ลำตน ที่อยู ใน ระดับ สายตา

ขณะน้ีปริ เปน แนวยาว จากน้ัน ก็ ขยับ ข้ึน ลง เหมือนจะ ส่ือสาร อะไร บางอยาง

แลว ฉัน ก็ ไดยิน เสียง แปรง ปรา อัน คุนเคย แวว ออกมา


“การ ปกครอง และ คานิยม ของ ผู คนใน สังคม มี ผลกระทบ โดย ตรง ตอ

สภาพแวดลอม ทางกายภาพ” นั่นไง ละ ฉัน เดา แลว ไมมี ผิด ตนไม ตองการ

ส่ือสาร อะไร บางอยาง จริงๆ แต ท่ี เหนือ ความ คาดเดา ก็ คือ ฉัน ไม คิดวา ตนไม

จะ มา ไม นี้ นี่ เปน ประโยค เด็ด จาก *Collapse: How Societies Choose to

Fall or Succeed หนังสือ ขายดี ท่ัวโลก และ ไดรับ รางวัล พูลิตเซอร ของ Jared

Diamond หนังสือ เลม นี้ มุง เสนอให เห็น ถึง เหตุ และ ผล ของ วิวัฒนาการ ของ

ชุมชน หนึ่งๆ จาก ความ รุงเรือง สู หายนะ และ สุดทาย คือ ความ ลมสลาย

ของ อารยธรรม ใน แตละ แหง โดย มี คำ ถาม หลัก คือ สังคม เหลานั้น ลมสลาย

ได อยางไร? แลว ตึกระฟา ที่ รายลอม เรา อยู ใน มหานคร ทุกวันนี้ จะ ถึง วันที่

ตอง ถูก ทิ้ง ราง เฉกเชน ศาสนสถาน เกาแก อยาง นคร วัด นครธม หรือไม?

กลิ่น น้ำหอม Chanel No.๕ วูบ ไหว ผาน จมูก มัน เปน กลิ่น ของ ใบไม ที่ ปลิด

ตัวเอง ออกจาก ขั้ว ใบ แลว ใบ เลา ฉัน พอ จะ รู แลว ละ วา หลาย คืน กอนหนา นี้

ทำไม ฉัน จึง ฝน เห็น คน ตาย

*www.localtalk๒๐๐๔.com



QUESTIONSARE FROM MARSANSWERSARE FROM VENUS


ญาติโยม ถวาย a day ฉบับ ที่ ๑๐๘ มา รวม สอง สัปดาห ขาฯ พึ่ง ไดฤกษ นำมา

ทัศนา พลิก ดู รูป พระ ยัง ไมทัน ครบ ทุก หนา ก็ มี อัน ให หลับ ปุย นับวา a day ฉบับ นี้

ประสบ ความ สำเร็จ ในแง ของ การ รักษา คุณสมบัติ ของ หนังสือ ธรรมะ ไว ได อยาง

ครบถวน(ฮา) พอ ตื่นขึ้น มา เพียง เหลือบ ไป เห็น หนาปก ก็ อาปาก หาว ขาฯ เห็น ทาจะ

ไมดี จึง ลุกขึ้น ลางหนา ลาง ตา ควา ไมกวาด ปดกวาด ลานวัด สลัด ความ งวงงุน

เมื่อ เหงื่อ ชุม แผนหลัง ขาฯ จึง กลับมา นั่ง พัก ที่ กุฏิ แลว หยิบ a day ฉบับ

พุทธศาสนา มา พลิก ดู อีกครั้ง บรรณาธิการ ออกตัว วา “พวกเรา ไม มีความรู เรื่อง

พุทธศาสนา เลย มี แต คำ ถาม เรา จึง อยาก เลา เรื่อง นี้ ดวย การ ตั้งคำถาม แลว หา คำ

ตอบ ใน สิ่ง ที่ สงสัย” ขาฯ เห็น สมใน สิ่ง ที่ บรรณาธิการ บอก มี หลาย คำ ถาม ที่ ผาน ตา

แลว เกิด ความคิด ขึ้น มา วา ถา ถูก ถาม แบบนี้ เรา จะ ตอบ ยังไง? วา แลวจึง ลอง ตอบ คำ

ถาม เหลานั้น ดู โดย ที่ ยัง ไมได อาน คำ ตอบ ที่ มี อยู ภายใน เลม และ คง ไมมี บุญ ได อาน

เพราะ เขา ใช ตัวพิมพ กระจิ๋ว หลิ๋ว เหลือเกิน สายตา ของ คน อายุ ปูน นี้ รับ ไมไหว(ฮา...

โอย...ขำ)

ป.ล.กราบ ขอ โอกาส ครูบาอาจารย นำ คำ ถาม เหลาน้ี กลับมา ตอบ อีกคร้ัง ตาม

มุมมอง และ สติ กำลัง ของ พระ ผูนอย


คำ ถาม จาก หนา ๗๓-๗๕ โดย ทรงกลด บางยี่ ขัน

๑. ธรรมะ คือ อะไร ครับ

ตอบ ธรรมะ คือ ความ ถูกตอง คือ ความ พอดี (ถา มา ถาม กันตัว เปนๆ

ขาฯ จะ ขวาง ดวย กระโถน แลว ถามกลับ ไป วา รูสึก ยังไง? น่ันแหละ

ธรรมะ โห...เซน สุดๆ)

๒. ความ จริง ใน รูปแบบ ทาง วิทยาศาสตร เปนแนว ทางดำเนิน ชีวิต ไมได

หรือ ครับ

ตอบ ได แต ถา ตองการ ดำเนิน ชีวิต ใน อยาง ความ สุข มากขึ้น มี ความ

ทุกข นอยลง ทั้ง ใน ปจจุบัน และ อนาคต ตอง ไปตาม แนวทาง ของ

พุทธศาสนา

๓. เรา เคย ไดยิน กัน แต พุทธศาสนา สอน เรื่อง ความ ดี ทำไม เรา ถึง ไม คุน

เลย ละ ครับ วา พุทธศาสนา สอน เรื่อง ความ จริง ดวย

ตอบ นี่ เปนโทษ ของ การ ไมได เขาใกล นักปราชญ บัณฑิต เมื่อ ไมได

เขาใกล ก็ ไมได ฟง สิ่ง ที่ เปนความ จริง เปน ประโยชน

๔. ทุกวันนี้ คน ที่ สนใจ ธรรมะ มี แต คน สูงวัย แลว กับ เด็ก มัธยม ที่ ชีวิต นี้

ไมเคย คิด เรื่อง นิพพาน ทำไม พวกเขา ตอง สนใจ ธรรมะ ดวย ละ ครับ

ตอบ เคย ไดยิน ขาว เด็ก มัธยม สอบตก หรือ อกหัก แลว ฆาตัวตาย ไหม?

เคย เห็นภาพ ขาว เด็กผูหญงิ ช้ัน มัธยมตน รุม กระทบื เพ่ือน รวม หอง

จน ตอง หาม สง โรงพยาบาล ไหม? โยม คิด ยังไง กับ เรื่อง นี้?


๕. การ สอน ธรรมะ แบบ ใด ที่ เหมาะกับ วัยรุน ครับ

ตอบ อาตมา จะ พูดถึง สิ่ง ที่ เปน ประสบการณ ตรง ของ ตัวเอง เชน เรื่อง

ความ เหงา อาตมา จะ เลา ให เขา ฟง วา กอน มา บวช เรา แกปญหา

ยังไง แลว มัน ไดผล ยังไง พอ บวช แลว เรา แกปญหา ยังไง แลว ผล

มัน เปน ยังไง เพื่อให เขา เทียบเคียง กับ ประสบการณ ตรง ของ

เขา เอง

๖. แรงบันดาลใจ ทาง ธรรมะ ที่ ดี ควร เปน ยังไง ครับ

ตอบ ถา หมายถึง บุคคล การ กระทำ คำพูด ความคิด ของ บุคคล ผู นั้น

ตอง เปนไป เพื่อ การ ปลอยวาง

๗. เรา จะ ยึด วิทยาศาสตร เปน ศาสนา ได ไหม ครับ เพราะ ความรู หลายๆ

เรื่อง ก็ ชวย ให เรา พนทุกข ได

ตอบ เชน อะไร บาง? พนทุกข แบบ ที่วา นี้ ยัง กลับมา ทุกข อีก ไหม?

๘. เรา ตอง รูมาก แคไหน ครับ ถึง จะ สิ้น สงสัย

ตอบ เรา ตอง กิน ขาว มาก แคไหน ถึง จะ อิ่ม?


คำ ถาม จาก หนา ๗๗-๗๘ โดย จิวาภรณ วิหวา

๑. ทำไม ศาสนา ถึง ตอง มี พิธีกรรม มี ขอ วัตร มากมายคะ

ตอบ กวา นิตยสาร จะ เสร็จ สัก เลม ก็ มี ขั้นตอน มากมาย เหมือนกัน

๒. ใน เมื่อ พิธีกรรม ไมใช แกน เรา ยัง ควร ยึดถือ ใน พิธีกรรม อยู ไหม คะ

ตอบ ใน เมื่อ ปก นิตยสาร ไมใช แกน เรา ยัง ควร พิถีพิถัน ใน การ ออกแบบ

ปก กัน อยู ไหม?

๓. งานบุญ งาน บวช งานศพ การ รับ กิจ นิมนต เจิม ปาย ฯลฯ จำเปน กับ

ศาสนา ไหมคะ

ตอบ อันนี้ โยม ตอง ไป คุย กันเอา เอง เพราะ อาตมา ก็ ขี้เกียจ ไป รวม

เหมือนกัน(ฮา) สวน การ เจิม ปาย สายวัด หนอง ปาพง ไมได ทำ นะ

มี อยู ครั้ง นึง โยม คน ไทย เอา รถยนต คัน ใหม มา ให พระ ฝรั่ง เจิม

ทาน ปฏิเสธ หลายครั้ง แต เขา ก็ ยัง คะยั้นคะยอ จะ ให ทำ พระ ฝรั่ง

ทาน ก็ เลย เขียน มั่วๆ ไป เพราะ ไมรู จะ เขียน อะไร สงสัย จะ เขียน

เปน ภาษา อังกฤษ ดวย โยม เขา อาน ภาษา อังกฤษ ไม ออก ก็ นึก วา

เปน ยันต ทำให แคนั้น เขา ก็ ดีใจ

๔. ทำไม เวลา เขาวัด เรา จึง มองเห็น แต พิธีกรรมคะ

ตอบ คงจะ มอง ไม ทะลุ


๕. เมืองไทย มี วัด ทุก ตำบล แต ทำไม พระสงฆ ถึง ไม สามารถ สอนให ทุกคน

เขาใจ ใน แกน ธรรม ได อยาง ถองแทคะ

ตอบ กรุงเทพฯ มี ตำรวจจราจร อยู แทบ ทุก สี่แยก ทำไม จึง ไม สามารถ

ทำให รถ ทุก คัน ปฏิบัติ ตาม กฎ จราจร ได มัน ก็ มี อีก หลาย เหตุ ปจจัย

เชน ตัว ของ พระสงฆ เอง ลึกซึ้ง ใน ธรรมะ แคไหน ญาติโยม สนใจ

ธรรมะ ใน ระดับ ไหน ขอ หลัง นี้ โยม ตอง ถาม ตัวเอง ดวย

๖. เรา ควร เคารพ พระสงฆ ที่ ไม นา เลื่อมใส ไหมคะ

ตอบ โยม เอา อะไร มา เปน บรรทัดฐาน ใน การ เลือก เคารพ พระสงฆ?

ครูบาอาจารย บางทาน มี นิสัย โผงผาง กิริยา ทาทาง ไม เรียบรอย แต

ทาน เปน ผู ที่ มี คุณธรรม สูง ตอง อยู ปฏิบัติ รวมกับ ทาน นานๆ

จึง จะ รูจัก พระ บาง รูป บุคลิก ดี พูดจา ดี แต เบื้องหลัง หวัง ลาภ

สักการะ กับ ญาติโยม อยาง นี้ ก็ มี


คำ ถาม จาก หนา ๘๑-๘๓ โดย ทรงกลด บางยี่ ขัน

๑. พระเครื่อง ศักดิ์สิทธิ์ จริง ไหม ครับ

ตอบ ถา มี สวน ทำให ผู ที่ มี ไว ใน ครอบครอง เขาถึง พระรัตนตรัย อาตมา

ถือวา ศักดิ์สิทธิ์ จริง

๒. การ รดน้ำมนต สะเดาะ เคราะห ชวย ได จริง ไหม ครับ

ตอบ เรา ยื่น ตุกตา ให เด็ก เพื่อให เขา หยุด รองไห

๓. การ ปลุกเสก เครื ่องราง ของขลัง เหลานี ้ เปน พุทธศาสตร หรือ เปน

ไสยศาสตร ครับ

ตอบ พุทธศาสตร คือ อะไร? เรา มา ทำความ เขาใจ ใน คำ ถาม น้ี ให ชัดเจน

กัน กอน ดีกวา

๔. ความ แตกตาง ระหวาง พุทธศาสตร กับ ไสยศาสตร คือ อะไร ครับ

ตอบ คือ ความ แตกตาง ระหวาง การ ลืมตา ตื่น กับ การ นอนหลับ

๕. ใน ศาสนาพุทธ มี เรื่อง ปาฏิหาริย ไหม ครับ

ตอบ มี การนำ ธรรมะ ไป ปฏิบัติ จน เกิดผล จริง คือ สามารถ พนทุกข ได

อยาง นา อัศจรรย จัด เปน ปาฏิหาริย อยาง หนึ่ง

๗. ถา พระพุทธเจา ยังอยู ทาน คงจะ ตำหนิ เรื่อง การ ปลุกเสก เครื่องราง

ของขลัง ใชไหม ครับ

ตอบ พระพุทธองค ทรง ตำหนิ ทุก การ กระทำ ท่ี เปน เหตุ ใหการ ดำเนิน ไปสู

ความ พนทุกข เนิ่น ชา


๘. การ คิดวา วัตถุมงคล สามารถ ดึงดูด คน ให เขามา วัด มา ชวย ทำนุบำรุง

พระพุทธศาสนา ได เปน ความคิด ที่ ถูก ไหม ครับ

ตอบ การ ปฏิบัติ ตาม ธรรมะ คำ สอน ของ พระพทุธเจา สามารถ ดึงดูด คน

ให เขามา วัด ได ดีที่สุด

๙. เรา ได อะไร จาก เครื่องราง ของขลัง ครับ

ตอบ อยาง นอย ก็ได คำ ถาม นี้(ฮา)

๑๐. เรา ได อะไร จาก การ พรม น้ำมนต เจิม ปาย หนา ราน ครับ

ตอบ อาตมา ฝาก ถาม คน ที่มา นิมนต พระ ไป ทำ อยาง นั้น ดวย นะ

๑๑. พระพุทธเจา สอน เรื่อง พิธีกรรม สิ่ง ศักดิ์สิทธิ์ ไว อยางไร ครับ

ตอบ พระพุทธองค สอน วา “ผูใด ตาม ดู จิต ของ ตน ผู นั้น จะ พน จาก บวง

ของ มาร” เรื่อง นี้ เปน เรื่องใหญ ควร นำมา พิจารณา เปน อันดับ

ตนๆ สวน เร่ือง พระพุทธเจา ทรง สอน เร่ือง พิธีกรรม หรือ ส่ิง ศักด์ิสิทธ์ิ

ไว อยางไร พระ อาจารย ของ อาตมา ทาน อาจจะ เคย บอก หรือ

อาตมา อาจจะ เคย อาน พบ ใน ตำรา แต คงจะ ลืม ไปแลว เพราะ

ไมได ให น้ำหนัก กับ เรื่อง นี้ แต ถา โยม ตองการจะ รู จริงๆ ก็ สามารถ

ไป สืบคน ขอมูล ใน Google เอา เอง ได ซึ่ง ก็ ไม นาจะ เปนเรื่อง

เหลือ บา กวา แรง ที่ อาตมา ตอบ แบบนี้ เพราะ รูสึกวา โยม ใหความ

สนใจ กับ เรื่อง นี้ มาก เกินไป ถึงเวลา ตอง เปลี่ยน เรื่อง เสียที

๑๒. พระเครื่อง มี ขอดี ไหม ครับ

ตอบ ถา มี สวน ทำให ผู ที่ มี ไว ใน ครอบครอง เขาถึง พระรัตนตรัย ก็ ถือวา

มี ขอดี


๑๓. เรา จะ เลื่อนชั้น ชาวพุทธ ให พน จาก ชั้นอนุบาล ได ยังไง ครับ

ตอบ เขา อยาก เลื่อน กัน หรือเปลา?

๑๔. ตอนนี้ มอง เขาไป ใน วัด สวนใหญ ก็ เห็น แต พิธีกรรม สำหรับ ชาวพุทธ

ใน ระดับ อนุบาล เรา จะ ทำให คน มอง ทะลุ เขา ไปถึง แกนแท ของ

ศาสนาพุทธ ได อยางไร ครับ

ตอบ คอยๆ เลี ้ยงดู เขา ดวย การ ให อยู ใน สิ่งแวดลอม ที่ ดี เชน การ

มี กัลยาณมิตร การ อยู ใน สถานที่ เงียบสงบ พอ โต เปน ผูใหญ เขา ก็

จะ เขาใจ เอง


คำ ถาม จาก หนา ๘๕-๘๗ โดย ทรงกลด บางยี่ ขัน

๑. กรรม คือ อะไร ครับ

ตอบ เปน คำ กลางๆ แปล วาการ กระทำ

๒. เรา มักจะ คุน กัน วา กฎ แหง กรรม หมายถึง ชาติ น้ี เปน อยาง น้ี เพราะ ชาติ

ที่แลว ทำ แบบนี้ เปนความ เชื่อ ที่ ถูกตอง ไหม ครับ

ตอบ วันกอนๆ โยม วางแผน วา จะ เดินทาง มา สัมภาษณ พระ เปน เหตุ

ให วันนี้ โยม ได เดินทาง มา สัมภาษณ พระ โยม คิด อยางไร กับ

เรื่อง นี้?

๓. ประโยค ที่วา สัตวโลก ยอม เปนไปตาม กรรม ยังเปน จริงอยู ไหม ครับ

ตอบ ถา ตอบ คำ ถาม ขางบน แลว ก็ จะ ตอบ คำ ถาม นี้ ได เอง

๔. ทำไม เวลา สอน กัน เรื่อง ทำบุญ ละ บาป เรา ถึง เนน วา ตาย แลวจะ ได

ไปสวรรค หรือ ชาติหนา เกิด มา จะ ได สบาย ครับ

ตอบ คง เปน คำพูด พื้นๆ เอา ไว ปลอบประโลม ใจ แต ถา ของจริง เรา

ก็ เนน สิ่ง ที่ เปนอยู ใน ปจจุบัน

๕. บุญ ตาง จาก บาป อยางไร ครับ

ตอบ (ขวาง ดวย กระโถน ใบ เดิม แลว ถาม วา โกรธ ไหม? นั่นแหละ บาป

เมื่อ ละ ความ โกรธ ได ก็ เปนบุญ—เซน ได อีก)


๖. สังคม ยุค นี้ ซับซอน ขึ้น ความ หมาย ของ บุญ และ บาป เปลี่ยนไป

ไหม ครับ

ตอบ ความรูสึก ใน ขอ ๕ เปลี่ยนไป ไหม?

๗. บุญ ที่ เรา ได มา อยู ที่ไหน ครับ

ตอบ ละ ความ โกรธ ใน ขอ ๕ ได ที่ไหน บุญ ก็ อยู ที่นั่น

๘. การ ทำบุญ เพราะ อยากได บุญ เยอะๆ ตาย ไป ชาติหนา จะ ได สบาย เปน

ความคิด ที่ ถูก ไหม ครับ

ตอบ สบาย ชาติ นี้ ดีกวา

๙. ทำไม คน ยุค นี้ ถึง หวัง วาการ ทำบุญ จะ ชวย ให ร่ำรวย ครับ

ตอบ เปนความ หวัง ของ คน ที่ ไมรูจัก ความ สันโดษ ใน ทุก ยุคสมัย

๑๐. การ ทำบุญ เพราะ หวัง รวย ถือเปน ความคิด ที่ ผิด ไหม ครับ

ตอบ การ ทำบุญ เพื่อ ชำระ กิเลส เปน ความคิด ที่ ถูกตอง ที่สุด

๑๑. การ ทำบุญ ชวย ลบ ลางบาป ที่ เคย ทำได ไหม ครับ

ตอบ ถา เรา เท น้ำสะอาด เปน จำนวน มาก ลง ไป ใน แกว ที่ มี น้ำสกปรก

จะ เกิด อะไร ขึ้น?

๑๒. เรา สามารถ มี ความ สุข โดย ไม ทำบาป แต ก็ ไม ทำบุญ ได ไหม ครับ

ตอบ ถา โยม เปน มหาเศรษฐี แลวจะ ไมทำงาน อะไร เลย ก็ได


๑๓. บุญบาป มัน จะ ตาม เรา ไป ชาติหนา ไหม ครับ

ตอบ การ ที่ โยม มา สัมภาษณ พระ ใน วันนี้ จะ ตาม โยม ไป พรุงนี้ ไหม?

๑๔. เรา จะ แนใจได อยางไร ครับ วา ชาติหนา มี จริง

ตอบ เรา จะ แนใจได อยางไร วา พรุงนี้ มี จริง?


คำ ถาม จาก หนา ๘๙-๙๑ โดย จิวาภรณ วิหวา

๑. ความ สุข คือ อะไร ความ ทุกข คือ อะไรคะ

ตอบ ความ อิ่ม คือ อะไร? ความ หิว คือ อะไร?

๒. ใน ความ เปนจริง แลว ความ สุข กับ ความ ทุกข ดู เปนเรื่อง ที่ ซอน ทับกัน

อยู บางครั้ง เรา คิดวา มี ความ สุข แต มัน ก็ นำ ทุกข มา ให แลว เรา จะ

รู ได อยางไร คะ วา อะไร คือ ความ สุข ที่ แทจริง

ตอบ ความ สุข ที่ แทจริง คือ ความ สุข ที่ ไม นำ ทุกข มา ให

๓. ทุกวันนี้ เรา มี ปญหา ที่ ตอง แก มากมาย การ หมกมุน อยู กับ จิตใจ

ของ ตัวเอง จะ เปน สิ่ง ที่ ถูกตอง หรือคะ

ตอบ ทุกวันนี้ เรา หมกมุน อยู กับ ปญหา ที่ ตอง แก มากมาย จน ไมมี เวลา

คนหา ตนตอ ที่ แทจริง ของ ปญหา แลว ลงมือ แกไข กัน อยาง จริงจัง

ทำ อยาง นี้ จะ เปน สิ่ง ที่ ถูกตอง หรือเปลา?

๔. เปน มนุษย ธรรมดา เรา ไม โกรธ ไม เสียใจ ไม นอยใจ ได หรือคะ

ตอบ ถา เรา ปฏิบัติ ธรรม ตาม แนวทาง ที่ ถูกตอง จน สามารถ ละ ความ

โกรธ ความ เสียใจ ความ นอยใจ ได เรา จะ เปน มนุษย ที่ ไม ธรรมดา

ซึ่ง พระพุทธเจา ทาน ก็ ทำให ดู เปน ตัวอยาง อยู แลว

๕. ศาสนา บอกวา ไม ให ยินดี เวลา มี คน รัก มี คน ชม หรือ ได ของ ชอบใจ

เพราะอะไรคะ

ตอบ เพราะ มัน เปนของ ไม แนนอน


๖. ความ ทุกข มี ขอดี ไหมคะ

ตอบ มัน ทำให เรา หา วิธี ออกจาก มัน

๗. การ สอนให มอง ความ ทุกข เทากับวา ศาสนาพุทธ มองโลก ใน แงราย

หรือเปลาคะ

ตอบ กลับ ไป อาน ขอ ๖

๘. ศาสนา สอน วา ที่ใด มี รัก ที่นั่น มี ทุกข แลว อยาง นี้ เรา ควร มี ความ รัก

ไหมคะ

ตอบ เรา ควร มี ความ เมตตา


คำ ถาม จาก หนา ๙๓-๙๕ โดย จิราภรณ วิหวา

๑. สมัย เด็กๆ เรา ถูก สอนให นั่ง ขัดสมาธิ หลับตา โต มา เรา ไดยิน วา

มี การ เขาฌาน ได ตาทิพย หูทิพย แทจริง แลว สมาธิ คือ อะไร กัน

แนคะ

ตอบ ขอ ยก คำ อธิบาย ของ พระ เดช พระคุณ พระพรหม คุณ าภรณ

(ป.อ. ปยุต โต) มา ตอบ ก็แลวกัน “จิต อยู กับ สิ่ง ที่ ตองการ ได ตาม

ตองการ คือ สมาธิ”

๒. ถา ไม อยาก นิพพาน ยัง จำเปน ตอง ฝก จิต ไหมคะ

ตอบ ถา ไม หิวขาว จะ ไม กิน ขาว ก็ได คง ไมมีใคร บังคับ

๓. สติ และ สมาธิ ที่ เรา มี อยู ใน ชีวิต ประจำวัน ไม เพียงพอ หรือคะ ทำไม

เรา ตอง ฝก เพิ่ม

ตอบ ถา อยาก นั่ง เกาอี้ บรรณาธิการ ก็ ตอง ฝก วิทยา ยุทธ ให เหนือ ชั้น

๔. แค นั่ง สมาธิ ธรรมดา เรา ยัง เผลอ หลับ แลวจะ ฝก จิต ให พนทุกข ได

เหรอ คะ

ตอบ ได ถา ตื่น(ฮา)

๕. อะไร จะ การันตี ให เรา ได คะ วา ถา ปฏิบัติ แลวจะ ไดผล จริง

ตอบ อะไร จะ การันตี ให เรา ได วา ถา ตั้งใจ ทำงาน แลวจะ ได เลื ่อน

ตำแหนง?


๖. ทำไม ฝรั่ง ถึง หันมา สนใจ เรื่อง จิต กัน มาก ทั้งที่ ไมได มี พื้นฐาน และ

ความ เชื่อ อยาง เรา

ตอบ ความ ทุกข มัน มี อยู ประจำ กับ คน ทุก ชาติ ทุก ภาษา ไมวา จะ

มี พื้นฐาน หรือ ความ เชื่อ อยางไร ฝรั่ง เขา หาทาง พนทุกข เพราะ

วัตถุ ที่ เขา มี อยู อยาง ลน เกิน มัน ชวย ให เขา พนทุกข ไมได เขา

จึง หันมา คนควา เรื่อง จิตใจ อีก อยาง ฝรั่ง เขา มี นิสัย ชอบ ทดลอง


คำ ถาม จาก หนา ๙๗-๙๙ โดย จิวาภรณ วิหวา

๑. พุทธศาสนา กับ วิทยาศาสตร มี ความ เหมือน หรือ ตางกัน อยางไร คะ

ตอบ อาตมา คง อธิบาย ได ไม ละเอียด เพราะ เรื่อง วิทยาศาสตร ลืม ไป

เกือบ หมดแลว รู แตวา ถา ถูก ยิง ดวย ลูกศร คือ ความ ทุกข ตอง รีบ หา

วิธี เอา ลูกศร ออก อยา มัว ไป คำนวณ ความเร็ว ขณะ ลูกศร กำลัง พุง มา

ให เสียเวลา

๒. เรา ไมใช นัก ชีววิทยา ทำไม พุทธศาสนา ถึง ตอง ให เรา ศึกษา ธรรมชาติ

ละคะ

ตอบ อาตมา คง อธิบาย ได ไม ละเอียด เพราะ เรื่อง วิทยาศาสตร ลืม ไป

เกือบ หมดแลว รู แตวา ถา ถูก ยิง ดวย ลูกศร คือ ความ ทุกข ตอง รีบ

หา วิธี เอาออก ลูกศร ออก อยา มัว ไป คำนวณ แรงโนมถวง ของโลก

ที่ กระทำ ตอ ลูกศร ให เสียเวลา เฮย! นี่ มัน ชั่วโมง ชีววิทยา นะ ไมใช

ฟสิกส—ขออภัย พุทธศาสนา ให เรา ศึกษา ธรรมชาติ เพื่อให เรา

ปรับตัว ปรับ ใจ ให เขากับ ความ จริง ของ ธรรมชาติ ทั้ง ธรรมชาติ

ภายนอก และ ธรรมชาติ ภายใน ที่ เรา เปนทุกข กัน อยู ทุกวันนี้

เพราะ ความ คิดเห็น ของ เรา ไม สอดคลองกับ ความ เปนจริง ตาม

ธรรมชาติ

๓. ธรรมชาติ มี ขอบเขต กวาง มาก เรา ควร เลือก สวน ไหน มา ศึกษา คะ

ตอบ สวน ไหน ก็ ไดที่ เกื้อกูล แก ความ พนทุกข และ ศึกษา เทาที่ จำเปน

หลวงพอ ชา ทาน อุปมา ไว วา ถา เรา จะ ขาม ภูเขา ลูก นี้ ไป เรา ก็ ตัด

ตนไม ให เปน ทาง แค พอ เดิน ได ไม ตอง ไป โคน ตนไม ทั้ง ภูเขา


๔. พุทธ เปน ศาสนา ทาง วิทยาศาสตร อยาง ที่ ชอบ พูด กัน จริง ไหม คะ?

ตอบ ขี้เกียจ อธิบายอะ เคย มี คน แสดง ความ เห็นกับ คำ ถาม นี้ มา เยอะ

แลว ไป คน ดู เอา เอง ใน Google (บะ! คำ ก็ Google สอง คำ ก็

Google) มี โยม คน หนึ่ง พูดวา พุทธศาสนา เปน วิทยาศาสตร

พระ อาจารย ทาน หนึ่ง บอกวา อยา ยกยอง วิทยาศาสตร มาก

เกินไป

๕. ทุก คำ สอน ในทาง ศาสนาพุทธ เปนจริง ทาง วิทยาศาสตร ไหม คะ

ตอบ จง คัด ลายมือ ตาม ประโยค ตอไปนี้ หนึ่ง รอย ครั้ง--อยา ยกยอง

วิทยาศาสตร มาก เกินไป

๖. เรา จำเปน ตอง ใช วิทยาศาสตร พิสูจน คำ สอน ในทาง ศาสนา ไหม คะ

ตอบ จง คัด ลายมือ ตาม ประโยค ตอไปนี้ อีก หนึ่ง รอย ครั้ง--อยา ยกยอง

วิทยาศาสตร มาก เกินไป

๗. แทจริง แลว มนุษย เกิด มา ทำไม คะ

ตอบ จง คัด ลายมือ.....ขออภัย ตอบ เพลิน ไป หนอย มนุษย เกิด มา เพื่อ

ตั้งคำถาม และ ตอบ คำ ถาม


คำ ถาม จาก หนา ๑๐๑-๑๐๓ โดยณัฐ ชนน มหา อิทธิดล

๑. ถา นับถือ พุทธ แต ไมมี เวลา รวม พิธี ทาง ศาสนา ควร ปฏิบัติ ตัว อยางไร

ครับ

ตอบ ควร มี กัลยาณมิตร

๒. การ ที่ คน ยุค นี้ เขารวม พิธีกรรม ทาง ศาสนา นอยลง แปล วา คน เริ่ม

เบื่อ ศาสนา หรือ ครับ

ตอบ แปล วา คน เริ่ม เบื่อ พิธีกรรม (ขอ นี้ ตอบ งายมาก แค เลือก Copy

ขอความ จาก บรรทัด ขางบน แลว นำมา Paste ไว ใน บรรทัด นี้)

๓. ถา ปฏิบัติ ธรรม ดวย ตัวเอง สม่ำเสมอ แลว ตอง เขาวัด ไหม ครับ

ตอบ ควร มี กัลยาณมิตร

๔. การ ใชชีวิต ใน สังคม ยุค นี้ เรา ควร มี หลักธรรม ขอ ไหน ครับ

ตอบ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา ใชได กับ ทุก ยุคสมัย แต ตอง

ปฏิบัติ ให ครบ จึง จะ เกิด อานิสงส ใหญ แถม อีก ขอ หนึ่ง คือ ควร

มี กัลยาณมิตร

๕. เรา จะ มี วิธี คิด กับ อนาคต ที่ ยัง มา ไมถึง ยังไง ครับ

ตอบ อนาคต เปนของ ไม แนนอน

๖. ยุค นี้ เรา ยัง สามารถ นิพพาน ได ไหม ครับ

ตอบ ถา ละ กิเลส ได ก็ นิพพาน ได


คำ ถาม จาก หนา๑๐๕-๑๐๗ โดย ทรงกลด บางยี่ ขัน

๑. พระพุทธเจา มี จริง ไหม ครับ

ตอบ ถา เรา เขาถึง ธรรมะ เรา จะ ได พบ พระพุทธเจา

๒. ถา พระพุทธเจา มี จริง ระยะเวลา ผานมา สอง พัน กวา ป เรา จะ แนใจ

ได อยางไร ครับ วา คำ สอน ของ ทาน จะ ไม ถูก บิดเบือน ไปจาก เดิม

ตอบ เมื่อ สอง พัน กวา ป ที่แลว พระพุทธองค ทรง ตรัส สอน เรื่อง ทุกข เหตุ

ให เกิด ทุกข ความ ดับทุกข และ ขอปฏิบัติ ให ถึง ความ ดับทุกข ถา

คำ สอน ใน ยุค ปจจุบัน อางถึง หัวขอ ทั้ง สี่ ยอม แสดงวา เปน คำ สอน

ของ พระพุทธเจา จริง ไม บิดเบือน ไปจาก เดิม

๓. เรา สามารถ ยึด วิธีการ ดับทุกข แบบ ที่ ไมมี ใน คำ สอน ได ไหม ครับ

ตอบ ได แต ไม รับประกัน วา ทุกข จะ ดับ

๔. แสดงวา คน ที่ ไม นับ ถือศาสนา ใด ศาสนา หนึ่ง ก็ สามารถ หาทาง

ดับทุกข ได เอง ใชไหม ครับ

ตอบ กลับ ไป อาน ขอ ๓

๕. เหมือนวา หลักธรรม ของ พุทธศาสนา จะ ตอบ ได ทุก คำ ถาม ดับทุกข

ได ทุกอยาง แต ทำไม คน ไทย ซึ่ง สวนใหญ ที่ นับถือ ศาสนาพุทธ ถึง

ไมเห็น มี ความ สุข อยาง ที่ ควร จะ เปน เลย ละ ครับ

ตอบ เพราะ ไมได นับถือ ศาสนาพุทธ อยาง ที่ คน ไทย สวนนอย ที่ มี ความ

สุข เขา ปฏิบัติ กัน


๖. หลักการ ที่วา มา ก็ ไมได ยาก อะไร นี่ ครับ ทำไม คน ถึง ไมสนใจ ปฏิบัติ

ตาม

ตอบ ถาม ตัวเอง หรือยัง?

๗. ทั้งๆ ที่ หลัก คิด ของ ศาสนาพุทธ ก็ รวมสมัย มาก แต ทำไม พอ พูดถึง

ธรรมะ ขึ้น มา ทีไร คน ถึง รูสึกวา มัน ลาสมัย ละ ครับ

ตอบ คง เปน กับ คนใน บาน เรา การ ได หลน ภาษา บาลี ออกมา สัก คำ หรือ

การ ได อางถึง พุทธวัจ นะ ขณะ สนทนา กัน ถือ เปนเรื่อง Totally

Awesome! สำหรับ ฝรั่ง ชาวพุทธ มอง อีกแงหนึ่ง ใน เมื่อ ขนมจีน

น้ำยา จาน นี้ ดี ตอ สุขภาพ ของ เรา(เสน ขนมจีน ทำจาก แปง ไม ผาน

การ ขัดสี ลูกชิ้น และ ผัก เปน ผลิตภัณฑออ แกนิค) ทำไม เรา จะ ตอง

ไป แคร ดวยวา มัน จัด เปน Fusion Food หรือเปลา?

๘. เรา จะ รู ได ยังไง ครับ วา หลัก ที่วา มา ทั้งหมด เปน สิ่ง ที่ ถูกตอง

ตอบ เรา จะ รู ได ยังไง วา ขนม ชนิด นี้ อรอย หรือ ไมอรอย?

ป.ล.เมื่อ ตอบ คำ ถาม เหลานี้ แลว ขาฯ รำลึก ถึงที่ พระพุทธองค ทรง แบง

บุคคล ใน โลก นี้ ออก เปน ๔ ประเภท คือ

๑. มืด มา มืด ไป

๒. มืด มา สวาง ไป

๓. สวาง มา มืด ไป

๔. สวาง มา สวาง ไป



AN INTERVIEWA DAYKEEP THE DOCTORAWAY


ศิวะ ภาค เจียร วนาลี และ พีร พิชญ ฉั่ว สมบูรณ สอง หนุม จาก กอง บรรณาธิการ

นิตยสาร a day เดินทาง มา สัมภาษณ ขาฯ ณ วัด ปา อัมพวัน จังหวัด ชลบุรี เมื่อ วันที่

๑๙ เมษายน ๒๕๕๒ ขาฯ บันทึก การ สัมภาษณ ใน ครั้งนั้น แลว นำมา เรียบเรียง ใหม

โดย หยิบ ยกมา เฉพาะ ประเด็น ที่ ขาฯ ยัง ไมเคย พูดถึง มา กอน สวน ประเด็น ที่ เกี่ยวกับ

ประวัติ และ ผลงาน ขาฯ เคย เลา ไว บาง แลว ใน หนังสือ “แดน สนทนา” และ “เรื่อง

เปนเรื่อง” จึง มิได นำมา กลาว ถึง อีก ในที่นี้

Sivaphak Jierawalani and Phiraphit Chuasombul traveled on behalf of ‘a day’

to interview me at the Buddhist Forest Monastery Wat Amphawan, Cholburi

on ๑๙ April ๒๐๐๙. We taped and transcribed our talk for this article, which

includes only excerpts on topics I had never discussed before. Some ideas

discussed in my books, “A Summer Dialogue” and “Messages from Silence”

are not included.

Translation (Thai / English) by Dhirapanno Bhikkhu & James Haft


๓๑ มีนาคม ๒๕๕๒

เรื่อง ขออนุญาต สัมภาษณ

นมัสการ พระ เปสโล ภิกขุ

นิตยสาร ‘a day’ เปน นิตยสาร เพื่อ สราง แรงบันดาลใจ สำหรับ คน รุนใหม

โดย มี เน้ือหา หลกั ท่ี เก่ียวกับ เร่ืองราว ของ สรรพสิง่ หรอื บุคคล ท่ี นาสนใจ ท่ี

สามารถ สราง แรงบันดาลใจ และ เต็มไปดวย ความคิด สรางสรรค ซึ่ง ใน

ฉบับ จะ มี คอลัมน ‘the outsiders’ เปน คอลัมน บท สัมภาษณ ที่ กลาว ถึง

บุคคล ที่ มี ผลงาน นาสนใจ แต ยัง ไม เปนที่ รูจัก กับ คน หมู มาก ซึ่ง นิตยสาร

มี จุดประสงค ท่ีจะ เผยแพร ผลงาน ของ บุคคล ผู น้ัน ให เปนท่ี รูจัก ใน วงกวาง

ยิ่งขึ้น

ดังนั้น นิตยสาร a day จึง ขอ ความ กรุณา ใน การ ให สัมภาษณ ถึง ประวัติ

ทัศนคติ ผลงาน และ เรื่องราว ตางๆ ที่ เกีย่วของ เพื่อ นำไป ลง ใน นิตยสาร

และ เพื่อให ผูอาน ได เห็น แนวคิด ที่ นาสนใจ และ ได นำ แนวความคิด นั้น

ไป ใช ประโยชน ตอไป

จึง เรียน มา เพ่ือ โปรด พิจารณา และ ขอ ขอบ พระคุณ อยาง สูง มา ณ โอกาสน้ี


๓๑ March ๒๐๐๙

Re: Permission to conduct interview

To: Venerable Phra Pesalo Bhikku

‘a day’ is a magazine with the objective of inspiring Thai youth,

and thus covers a wide variety of topics and people that would

interest our readers. One of our columns, ‘the outsiders’ presents

interviews with people who have achieved some success but

are not yet well known by our readers so they will become better

recognized.

Therefore, ‘a day’ would like to ask permission to interview you

about your life, attitudes, achievements and other interesting

topics so they we can publish an article and introduce our

readers to your thoughts and ideas, which they can examine

and incorporate some of these, if they wish, into their lives.

Thank you for any assistance you can provide.


อะไร ทำให พระ อาจารย อยากจะ เปลี่ยนแปลง ตัวเอง?

เพราะ เรา ไดรับ ความ ทุกข ที่เกิด จาก นิสัย แยๆ ของ ตัวเอง แลว

รูสึกวา มัน ทนไมได จะ อยู อยาง นี้ ตอไป ไมได ถา เรา อยู อยาง นี้ ไปเรื่อยๆ

เรา ก็ ตอง ไดรับ ความ ทุกข อยาง นี้ ไปเรื่อยๆ แลว บางอยาง มัน รุนแรง มัน

แสดง ออกมา ทางกาย วาจา แลว ทำให คน อื่น เดือดรอน ดวย บางครั้ง ที่

ระงับ อารมณ ไมอยู แลว ระเบิด ออกไป พอ เรา กลับ กุฏ ิหรือ เขาไป อยู ในที่

สงบ แลว มัน เกิด ส่ิง ท่ี เรียก วาความ สำนึกผิด เรา จึง อยากจะ เปล่ียนแปลง

ตัวเอง แลว เรา ก็ รู ว า มี ทาง เปนไปได เพราะ เรา เห็น ตัวอยาง จาก

ครูบาอาจารย ท่ี ทาน มี กาย วาจา ใจ ท่ี งดงาม เรา จึง อยากจะ เปน อยาง ทาน

ใน สถานการณ ท่ี ควร จะ โกรธ แต ทาน กลับ สงบน่ิง อยู ได ก็ ยัง นึก อยู วา นิสัย

อยาง เรา น่ี ดีแลว ท่ีมา บวช ถา ไป ใช ชีวิตคู อาจจะ ทำให คน อ่ืน เจ็บช้ำ น้ำใจ

เพราะ อารมณ เรา เหมือน ทะเลบา แต เม่ือ ปฏิบัติ ธรรม ไป นานๆ มัน ก็ คอยๆ

เรียนรู วิธี ที่จะ อดทนอดกลั้น หรือ ทำให อารมณ ที่ รุนแรง มัน สงบ ระงับ ก็

พอได สัมผัส ความ รมเย็น บาง เรียกวา อยู สบาย ขึ้น มี ความ สุข มากขึ้น

สถานที่ ทำให ความคิด หรือ จิตใจ เปลี่ยนไป ไหม ครับ?

ใช ที่ เรา อยู ได ทุกวันนี้ สวนหนึ่ง เปน เพราะ สถานที่ ความ สงบ

ของ สถานที่ ก็ เปน สิ่ง สำคัญ เหมือนกัน อีก อยาง หนึ่ง ก็ คือ กัลยาณมิตร

สอง อยาง นี้ ชวย ได เยอะ อยาง เขา มาสู วัด ปา มัน ก็ ให ความรูสึก สบาย

ผอนคลาย อยู ทั้งวัน ก็ได บางที ก็ ไมได เดินจงกรม ไมได นั่ง สมาธิ ก็

ปดกวาด เช็ดถู ทำ นั่น ทำ นี่ ไป ตามธรรมดา แต มัน ก็ เหมือน ได พักผอน มี

กำลัง มี ความ สงบ อยู ตลอด เวลา แต ครูบาอาจารย ทาน ก็ เตือน อยู วา อยา

พึ่ง ประมาท ความ สงบ มัน ก็ ยัง เปนของ ไม แนนอน มี เหมือน กันที่ พระ อยู

ใน ปา แลว เขาไป ทำ ธุระ ใน เมือง ใน กรุงเทพฯ เห็น ความ เปนอยู ของ ผูคน


What made you want to change your life?

Since misery came from my own bad actions, I had to

change when I could not stand this any longer. If I continued

on the same path, I knew I would continue to suffer. In certain

circumstances, this pain could only get worse, and I felt as if I

would explode. After this, I felt remorse. It’s at this point that I

felt I needed to change, and through the example of an abbot,

I knew there must be a way. He radiated a sense of peace and

charm that I also wanted to have. In a situation that could bring

anger he remained calm, and this is why I decided to ordain as a

monk. My temperament is like a mad sea. If I married, when I felt

overwhelmed I could cause my family a lot of pain. But being in

robe, I learned how to accept things and control my emotions to

gain a sense of peace and with this came greater happiness.

Does the place that you stay have any effect on your thinking

and feelings?

Yes, I‘ve been in robe this far partly because of the place.

Peace and calm place is very important; just as important is

a true friendship. Both help immensely. When one enters a forest

monastery, one feels calm and relaxed. I might not be doing a

so-called “formal meditation” that much on certain days but just

by doing tidying and cleaning I felt relaxing. It’s the same sense

of peace. But the abbot also warned me not to forget that peace


แลว เกิด ความ เรารอน กระวนกระวาย อันนี้ ก็ เปนโทษ ของ ความ สงบ

เหมือนกนั ก็ ตอง ฝก เร่ือง ของ ปญญา ดวย เพ่ือ รับมือ กับ สถานการณ ตางๆ

เพราะ เรา ไมได อยู อยาง น้ี ตลอด เวลา บางคร้ัง ก็ จำเปน ตอง ไป เก่ียวของ กับ

โลก ภายนอก อยาง การ ทำหนังสือ นี่ เห็นชัด เลย ถา ไมมี กำลัง นี่ เสร็จ เลย

เพราะ มัน ตอง ติดตอ ประสานงาน กับ ผูคน มาก หนา หลาย ตา ยิ่ง ถา เปน

โครงการ ใหญๆ อยาง ทำ Bookazine นี่ ยิ่ง วุนวายมาก พวกเรา มี อาชีพ

ทำ นิตยสาร ก็ คงจะ รูดี มัน ก็ ตอง มี กำลัง ตอง อาศัย ความ สงบ แลวก็ ตอง

อาศัย ปญญา ดวย นึก ตัวอยาง ขึ้น มา ได อัน หนึ่ง เวลา พระ เณร มา ประชุม

กัน อยาง เชน ตอน ฉัน น้ำ ปานะ ถา มี ใคร บอกวา วัด ของ เรา วุนวาย เรา ควร

จะ หนี เขาไป อยู ใน ปา ในท่ี สงบ จะ ดีกวา พระ อาจารย ทาน ก็ จะ ยกตัวอยาง

อันนี้ ขึ้น มา เลา สู ฟง มี พระ อาจารย ฝรั่ง รูป หนึ่ง เขาไป ปฏิบัติ ธรรม ใน ปา ที่

เปน ถ่ิน ทุรกันดาร ในประเทศ เมีย นมา ทาน อยู ท่ีน่ัน นาน หลาย ป จนกระทัง่

พรรษา ที่ ๒๐ กวาๆ จึง เดินทาง กลับ ไปเยี่ยม บาน แลวก็ สึก

อาว! ทำไม ละ ครับ?

ก็ น่ันนะสิ มัน เกิด อะไร ข้ึน ถา บอกวา ท่ีวัด วุนวาย หนี เขาไป อยู ใน ปา

ในท่ี สงบ ดีกวา แลว มัน เกิด อะไร ข้ึนกับ พระ อาจารย รูป น้ี พระ อาจารย ทาน

ยกตัวอยาง อันนี้ ขึ้น มา เพื่อ ชี้ใหเห็น วา ความ สงบ ก็ ยัง ไม ปลอดภัย มัน จะ

ตอง ฝก อีก มัน จะ ตอง มี อะไร ท่ี นอกเหนือ ไปจาก ความ สงบ ก็ เปนเร่ือง ของ

อุบาย ทาง ปญญา ซ่ึง มัน ก็ คือ คำพูด ประโยค หรือ วลี อะไร สัก อยาง หน่ึง ท่ี

เม่ือ นำมา พิจารณา แลว มัน ทำให เรา สามารถ ปลอยวาง ความ ทุกข ท่ี กำลัง

แบก อยู ได ยกตัวอยาง เชน อาตมา เคย มี เร่ือง ระหองระแหง กับ พระรูป หน่ึง

ซึ่ง ทาน มี พรรษา มากกวา ตาง คน ก็ ตาง ไม ยอมกัน เขา ก็ วา เขา บวช กอน


and calm is not a given, something you can always count on.

For example, there is one monk living in a forest monastery. One

day he had business to get done in Bangkok. When he arrived

in the city he was so annoyed and agitated by the people and

their activities so much. This is a drawback of someone who lives

in seclusion for so long without practicing wisdom to balance

his serenity. We need to practice wisdom in order to deal with all

different kinds of conditions and situations. Because we cannot

always live in seclusion, at times, I must still deal with the outside

world, just like doing this magazine. If you do not have inner

strength, it won’t get done. I have to be engaged with many people.

A big project like a “Bookazine” was even more complicated and

time consuming. You are working in this business. You know

what I mean. Calm and Conscientious is much in need. One day

over an evening tea time, one monk has commented that our

monastery was so tense and suggested that we escape back into

the forest where it is more peaceful. When the abbot overheard

our conversation, he told us the story of one western monk who

went to stay at a forest-monastery in Myanmar. This monk spent

more than ๒๐ years there, went home for a visit and disrobed.

Wow! How come?

Right…what happened? If someone says that the

monastery become too restive and wants to escape into the forest


เรา ก็ วา เรา เจง กวา ก็ กระทบ กระท่ัง กัน ไปมา ระหวาง น้ี ครูบาอาจารย ทาน

ก ็ให อบุาย หลายอยาง เชน คน เรา อยู ดวยกัน มัน ก ็มี การ กระทบ กระทัง่ กนั

บาง เปน ธรรมดา เหมือน ล้ิน กับ ฟน เรา ก็ คิดวา ให เขา เปน ล้ิน ก็แลวกัน เรา

ขอ เปน ฟน จะ ได ไม เจ็บตัว บางครั้ง เรา ก็ หยุด แลว นะ แต เขา ก็ ยัง ไมยอม

หยุด เปน อยาง นี้ อยู นาน จน เวลา ผานไป สอง เดือน เชา วันหนึ่ง อาตมา

เดิน มา ที่ ศาลา โรง ฉัน เพื่อจะ ทำ ภัตกิจ ก็ นึกถึง สุภาษิต อัน หนึ่ง ขึ้น มา วา

“น้ำ เช่ียว อยา เอา เรือ ขวาง” เทา น้ันแหละ มัน โลง เลย เหมือน ยก ภูเขา ออก

จากอก น่ี เรียกวา มัน ได อุบาย ท่ี ถูก จริต ก็ ยัง มา คิด อยู วา เรา มัน โง แบก อยู

ตั้งนาน นาจะ วาง ได เร็วกวา นี้ คง เปน เพราะ มัน ยัง ไม ช่ำชอง ก็ ตอง ฝกฝน

กัน อีก

มี คำพูด อัน หนึ่ง ที่วา “ผู ที่ ศึกษา พุทธศาสนา จะ เปน คน เฒา คน แก

หรือ คน ท่ี กำลัง เจบ็ปวย มี ความ ทุกข” พระ อาจารย ไม เหน็ดวย หรือ

ครับ กับ คำพูด นี้?

จะ เห็นดวย หรือไม เห็นดวย ก็ ไม สำคัญ เทาไหร คือ มัน เปน อยาง น้ัน

อยู แลว ก็ สังคม มัน เปน อยาง นั้น อยู แลว มัน ก็ ลำบาก เหมือนกัน จะ ไป พูด

เร่ือง ความ พนทุกข ให คน ท่ี กำลงั มี ความ สุข ฟง อยาง พวกเรา มัน ไมมี ความ

ทุกข อะไร กิน ได นอนหลับ ขับถาย สะดวก อาจจะ อกหัก หรือ สอบเขา

มหา’ลัย ไมได อะไร อยาง น้ี นิดๆ หนอยๆ ก็ อยาง ท่ี บอก ถา ไป พูด เร่ือง ความ

พนทุกข ให คน กำลัง มี ความ สุข ฟง เขา ไมคอย เปดใจ รับ ถา เปน อยาง นั้น

ทาง พระ เรา ก็ จะ บอกวา มัน เรื่อง ของ เขา อยาง โยม ที่มา วัด ก็ ไมใช วา เขา

จะ ต้ัง หนาต้ัง ตา มา สนทนา ธรรม กับ พระ หาทาง พนทุกข กัน ทุกคน นะ เม่ือ

ไม ก่ี วัน มา น้ี มี ผูชาย วัยทอง คน หน่ึง เขามา ใน วัด อาตมา ก็ ซักผา ตากผา ของ


to nd peace, what do you think happened to him? The abbot just

pointed out that our peace isn’t always a real refuge. We needed

to practice more. One needs something like a skillful means to

nd wisdom, maybe a word, a phrase or a mantra, and with this

we can let go of our suffering. I once had a disagreement with

another monk who had been ordained longer than me. I still

thought I was smarter than him. We would constantly be at odds,

much like a tongue and teeth. I thought he could be the tongue,

I’d be the teeth as then I wouldn’t be the one hurt. This went on

for a few months until one day, when I was walking to the sala

to do something, I thought of a proverb, “It is ill striving against

the stream.****” And this was like lifting a heavy burden from my

heart. It was a trick that works for me. I saw I have been acting

so dumb. But all of this takes a lot of practice.

It’s been said, “Those who study Buddhism are either old, sick

or suffered.” What do you think about this?

Whether I agree or disagree really doesn’t matter. It’s

a pervading understanding that has already existed in Thai

society. It is a bit dif cult to try to explain the way to free oneself

from suffering to the one who are feeling happy. Someone like

us who lives each day, eats, drinks, and be merry. We might fall

in and out of love here and there; unk the tests now and then

but who to say we’re suffered. We might not yet be ready to look


ตัวเอง ไป ก็ นึกถึง คำพูด ของ หลวงพอ เล่ียม พระอุปชฌาย ของ อาตมา ทาน

บอกวา “ถา เขา ไมสนใจ เรา เรา ก็ ไม ตอง ไป สนใจ เขา” ทาน วา อยาง นี้ เลย

นะ เออ! มัน ก็ดี เหมือนกัน ตาง คน ตาง อยู เขา อาจจะ แค มา เที่ยว ดู นก ดู

ตนไม ดู กระรอก อะไร ก็ได มัน ก็ เปนเรื่อง ของ เขา เรา ก็ อยู ของ เรา ไป เสร็จ

ธุระ แลว เรา ก็ กลับ กุฏิ ก็ ยัง เห็น เขา น่ัง อยู เงียบๆ สัก พักหน่ึง เขา ก็ เดิน ไปหา

อาตมา ท่ี กุฏิ แลว ถาม วา ทำ ยังไง จิตใจ จึง จะ สงบ ครับ? เออ! ถา เปน อยาง

น้ี แสดงวา เขา วุนวาย เขา มี ความ ทุกข มา ถา พูด ธรรมะ ให คน แบบน้ี ฟง มัน

ไดผล อาตมา ก็ เลย บอก ให เขา ไป รอ ที่ ศาลา เดี๋ยว จะ ไป สนทนา ธรรม ดวย

เพราะ เรา มี ขอ วัตร ที่จะ ไม รับแขก ที่ กุฏิ พอ ไป พูดคุย ดวย เขา ก็ ตั้งใจฟง ดี

นะ คือ เขา เปดใจ รับ อีก อยาง คน แก คน อายมุาก ความ ต่ืนเตน ความ สนุก

ใน ชีวิต มัน ก็ เหลือ นอย แลว มัน จะ ไป เอา อะไร อีก ละ มัน ก็ ผานมา หมดแลว

แลว มัน ก็ มี โรคภัย ไข เจ็บ ดวย มี ความ พลัดพราก จาก ผู เปน ที่รัก ดวย มัน

ก็ เริ่ม เห็น ความ ทุกข เริ่ม ที่จะ หา ที่พึ่ง ให กับ ตัวเอง จะ ไป ดู หนัง ฟงเพลง

มัน ก็ ไมสนุก จะ เดินทาง ทองเที่ยว มัน ก็ ลำบาก จะ อานหนังสือ ตา ก็ มอง

ไมคอย จะ เห็น แลว มัน ก็ เริ่ม เขา มาแลว ก็ ตอง เปนเรื่อง ของ จิตใจ แตวา

ถา ปลอยไว นาน ขนาดนั้น มัน จะ ลำบาก ถา เรา มา ทำ ไวกอน มัน จะ มี ที่พึ่ง

มี กำลัง การ ปฏิบัติ ธรรม มัน ก็ เหมือน การ งาน อื่นๆ นั่นแหละ มัน ตอง ทำ

ตั้งแต ยัง หนุม เหมือน เรา ทำหนังสือ ถา เรา เริ่มทำ ตอน หนุมๆ พอ อายุ

มากขึ้น มัน ก็ ชำนาญ มัน จะ มองออก วา อะไร เปน อะไร อีก อยาง คน หนุม

ก็ เรียนรู ได เร็ว ดวย

พระ อาจารย บวช ตอน อายุ ๒๒ ป รูสึกวา ได หรือ เสีย อะไร ไปกับ

ชีวิต วัยรุน หรือเปลา ครับ?

อาตมา วา มัน ได มากกวา นะ มัน ได ทดลอง จริงๆ มัน ไมมี อะไร เสีย

คือ ชวง วัยรุน มัน เปนชวง ที่ ตอง ผาน อยู แลว ไม รูสึกวา เสีย อะไร มัน ได ทำ


into the problem. In our monastic term, we said “it is his/her way”

One elderly man’s recently come to my monastery. I was washing

my robes and hanging them to dry. I did not say anything to him

because I thought of my teacher’s voice saying, “If someone does

not ask us, how could we answer him?” It’s sort of like, ‘different

people have different paths.’ He might come just to watch birds,

enjoy trees, watch squirrels, whatever; it’s all up to him. He sat

for a while then walked up to my kuti and asked me how he can

make a mind peaceful. Now if he asked such a question, then he

must have seen suffering. If I talked to him about the dharma at

that moment, there can be some good results. I told him to go to

the sala because I have a policy not to receive guest in my kuti.

He listened to the dharma receptively. He had been thru life for a

while but the sense pleasures in the past have not given him long

lasting happiness. He started to look for a new refuge. Because of

his age his eyes and ears faculties are falling. Travel is no longer

easy. Films and music are not so fun any more. His mind turned

inward naturally. He was ready to accept something new and

learned more about the mind. Nevertheless it is best to start when

we are young, much like any jobs. If we start young, we develop

our expertise. Remember, the young learn faster.

You ordained when you were 22. Do you think you missed

anything in your life?

No, I never felt like that. I was able to do everything I wanted


ทุกอยาง ที่ อยาก ทำ มาแลว ก็ ยัง นึก อยู วา กอน ที่จะ มา บวช นี่ เรา เหลือ

ความ ใฝฝน อยู เพียง สอง อยาง แคน้ัน เอง คือ การ ทำหนังสือ กับ การ ทำ ท่ีสุด

แหง กองทุกข ตอนนี้ ก็ เหลือ เพียง อยางเดียว

อธิบาย ได ไหม ครับ วา กองทุกข ที่วา นั้น คือ อะไร?

ความ แกชรา ความ เจ็บไข ความ ตาย ความ พลัดพราก จาก ของรัก

ของ ชอบใจ อยากได สิ่ง ใด ไมได สิ่ง นั้น ไม อยากได สิ่ง ใด แลว ได สิ่ง นั้น ก็

เหมือน ท่ี เรา เคย ร่ำเรียน กัน มา ใน วิชา พุทธศาสนา น่ันแหละ แต ถา ประสบ

กับ ของจริง มัน เปน อีก อยาง หนึ่ง ระดับ ความ เขมขน มัน ตางกัน และ ถา

ไม ลงมือ ปฏิบัติ มัน ก็ ไม ถึงที่สุด ของ มัน ซึ่ง ก็ มี วิธี เดียว เทานั้น แลว เรา ก็

มั่นใจ ดวยวา ถา ทำ อยาง นี้ ไปเรื่อยๆ มัน จะ นำ ไปถึง จุด นั้น


to. Before I ordained, I had two dreams. One was to write a book

and the other was to put an end to my suffering. Now, I just have

one left to accomplish.

Can you tell me what the suffering that you talk about?

Old age, sickness, death, facing the dislikes, separation from

the likes, not attaining what one wishes: all these in Buddhist

texts. However once you realize these experiences directly, they

are something else entirely. It’s the strength of these pains that

differ. If we do not practice we will not be able to put an end to

our suffering. But if we follow the right path, over time, I have a

con dent that all can be solved and realized.


เปสโล ภิกขุ ใน เงา และ สีสัน ของ ความ ไรเดียงสา

• ยิ้มละไม ครั้งแรก เมื่อ พ.ศ. ๒๕๑๖

• อนุญาต ให ตัวเอง ไม จบ จาก คณะ วิจิตรศิลป

มหาวิทยาลัย เชียงใหม

• ชักชวน กัน มา บวช ที่วัด หนอง ปาพง จังหวัด อุบลราชธานี

บานเกิด

• ชอบ อาศัยอยู ตามลำพัง

• ไมชอบ วันที่ ไมมี ตัวเอง อยู เปนเพื่อน

• ชา ผสม เครื่องเทศ กลาย เปน เครื่องดื่ม ประจำตัว หลัง กลับ จาก

อินเดีย

• เขียน ความ เรียง และ บทกวี ให กับ จุลสาร ฟรี ก็อป ป ราย สาม เดือน

ฉบับ หนึ่ง

• อานหนังสือ นอยลง ทุกวัน

• เปสโล แปล วา ผู มี ศีล เปน ที่รัก

ผลงาน บรรณาธิการ

• Dhamma Design Issue 1 : Experimental (Bookazine)

• Dhamma Design Issue 2 : Evolution (Bookazine)

ผลงาน รวมเลม

• บทกวี ใน ที่วาง (รวม บทกวี หลาก ชนิด)

• แดน สนทนา (บท สนทนา กับ ตัวเอง ใน วัยหนุม)

• เรื่อง เปนเรื่อง (ความ เรียง ขนาด สั้น)

• หนึ่ง รอย (ขอเขียน คัดสรร สอง ภาษา)

• เรื่อง ของ เรา (ความ เรียง ขนาด สั้น กวา)

ผลงาน ใน รูปแบบ อื่น

• http://fearlessdiary.exteen.com


เจ หวาน ใน เงา และ สีสัน ของ ความ เบลอ

• เกิด พ .ศ. ๒๕๒๒

• จบ การ ศึกษา จาก คณะ นิเทศศาสตร ABAC

• เคย ทำงาน เปน ครีเอทีฟ และ กอง บรรณาธิการ นิตยสาร

• ปจจุบัน ทำงาน สื่อสาร การ ตลาด

• ชอบ การ เดินทาง ไอเดีย บาๆ บอๆ ศิลปะ ประสบการณ

หลากหลาย

• รวมถึง ความ สนใจใน พุทธศาสนา

ผลงาน รวมเลม

๒๕๔๙: “ผลิ” (สำนักพิมพ เวิรค พอยท พับลิช ชิ่ง)

๒๕๕๐: “ซอก สมุด” (สำนักพิมพ A BOOK)

๒๕๕๒: “M&M” (หนังสือ ทำ มือ โดย เจ หวาน และ นิ้ว กลม)

ติดตอ เจ หวาน : [email protected]


ตืด หวือ ใน เงา เวลา ของ อรรถวิท บุญ วรรณ

• อาชีพ จิตรกร และ รับจาง ทั่วไป

• ที่อยู ๔/๙๑ หมูบาน สหกรณ เสรีไทย ๕๗ บึงกุม

กรุงเทพฯ ๑๐๒๔๐

• โทรศัพท ๐๘๖-๖๑๒-๑๔๖๐

• อีเมล [email protected]

• เว็บไซต http://uttawit.๙f.com และ http://uttawit.exteen.com

• การ ศึกษา

- วิทยาลัย ชาง ศิลป กรุงเทพฯ

- ศิลป บัณฑิต (จิตรกรรม) คณะ วิจิตรศิลป มหาวิทยาลัย

เชียงใหม

- กำลัง ศึกษา ระดับ ปริญญาโท ภาควิชา ประยุกต ศิลป ศึกษา

มหาวิทยาลัย ศิลปากร

• ดารา ที่ ชอบ พิภพ ภู ภิญโญ

คติพจน ลูกผูชาย ตอง อวน



อนุโมทนาเหลือเกิน

พระกีรติ ธีรปญโญ

พระพิศุทธิ์ สีลฺสํวโร

พระนฤพล เขมฺจิตโต

ฐานิโยภิกขุ

ครอบครัวสุวรรณกูล

คุณอโณทัย คลังแกว

คุณวรรณี สิชฌนุกฤษฏ

คุณจักรกฤษ วงษนิพนธ

คุณปาริชาต ลิ้มคุณพงษ

คุณนิวัติ-คุณบุญถนอม ภูริภาคยวงศ

คุณกิตติพงค ทุมนัส

คุณธานินทร เฮงจิตตระกูล

คุณมาลิน ใจใหญ

คุณเกสิณี

คุณเจมส ฮาฟท

คุณโกสินทร สิงหทอง

คุณกอลฟ ศรีราชา

คุณพิสิทธิ์-คุณมาลา-คุณพนา เพงพันธุพัฒน

คุณปรมัตถ พูลภัทรชีวิน


สนับสนุนการจัดพิมพถี่เหลือเกิน

คุณสนธิ-คุณสุกัญญา สุวรรณกูล

คุณรัฐพล-คุณอรอุษา-ด.ช.พุทธมนตร-ด.ญ.พุทธิฌา สุวรรณกูล

คุณเวียง-คุณปยพร-ด.ญ.ชาณา วงศพระจันทร

คุณพุทธพร สุวรรณกูล

คุณพูนเกียรติ-คุณณัฐหทัย-คุณกิตติพงษ วะระทรัพย

คุณนิวัติ-คุณบุญถนอม ภูริภาคยวงศ

คุณมาลีวรรณ พรสมบัติเสถียร

บจก.ระยอง วอเตอรฟรอนทรีสอรท

บจก.แเอสเพ็น เซอรวิส

คุณดนัย สุขประสาธน

คุณพชรมาน ปานเนาว

คุณสุรชัย ธนะสินวิริยะกุล

คุณเบญจรงค-คุณณัฐนันท สุวรรณเบญจางค

เสียงฝน146 147บนภูเขา


ความเหงา

และความล่มสลายของอารยธรรม โห…

ความดี

ความงาม

ความจริง

ความรัก

ความตาย

Documents

Conversation in the Rain