PhantasmalE M B R A C E Y O U R N I G H T M A R E S

Το στάσιμο νερό

του Έρικ Σμυρναίου

Turritopsis Nutricula

του Μάριου Δημητριάδη

Διπρόσωπος Θεός

του Αντώνη Αντωνιάδη

by Nyctophiliagr

ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ

Horror bull Fantasy bull Literature bull Art

No 02 bull Σεπτέμβριος 2019

Συμμετέχουν

ΠαναγιώτηςΚάρδαρης

Δημήτρης Κολοβός

ΣταμάτηςΟικονόμου

Κυριάκος

Χαλκόπουλος

και 3 συμμετοχές αναγνωστών από τη στήλη Your 1047881htmares

Αντώνης Αντωνιάδης Μάριος Δημητριάδης Αταλάντη Ευριπίδου Παναγιώτης Κάρδαρης Δημήτρης Κολοβός Σταμάτης Οικονόμου

Ιλέην Ρήγα Έρικ Σμυρναίος Κυριάκος Χαλκόπουλος

Διμηνιαίο Λογοτεχνικό ΠεριοδικόΤρόμου amp Φανταστικού

W W W N Y C T O P H I L I A G R

Σ Ε Π Τ Ε Μ Β Ρ Ι Ο Σ 2 0 1 9

02

Σε αυτό το τεύχος συμμετέχουν

Copyright copy 2019 NyctophiliagrΥπεύθυνη έκδοσης ndash Σελιδοποίηση Ιλέην Ρήγα Το περιοδικό αυτό περιλαμβάνει υλικό που προστατεύεται από τους σχετικούς ελληνικούς και διεθνείς νόμουςπνευματικής ιδιοκτησίας Απαγορεύεται κάθε είδους έκδοση αυτού του υλικού χωρίς άδεια από τους κατέχοντεςπνευματικής ιδιοκτησίας Κανένα κομμάτι αυτού του περιοδικού δεν μπορεί να αναπαραχθεί σε μορφή ηλεκτρονική ήφυσική (όπως φωτοαντίγραφα ηχογράφηση αναδημοσίευση κλπ) χωρίς γραπτή άδεια Το περιοδικό αυτό είναιδιαθέσιμο δωρεάν για προσωπική χρήση στην ηλεκτρονική του μορφή (pdf) μέσω της ιστοσελίδας nyctophiliagr

Αντώνης Αντωνιάδης Μάριος Δημητριάδης Αταλάντη Ευριπίδου Παναγιώτης Κάρδαρης Δημήτρης Κολοβός Σταμάτης Οικονόμου

Ιλέην Ρήγα Έρικ Σμυρναίος Κυριάκος Χαλκόπουλος

Διμηνιαίο Λογοτεχνικό ΠεριοδικόΤρόμου amp Φανταστικού

W W W N Y C T O P H I L I A G R

Σ Ε Π Τ Ε Μ Β Ρ Ι Ο Σ 2 0 1 9

02

Σε αυτό το τεύχος συμμετέχουν

Copyright copy 2019 NyctophiliagrΥπεύθυνη έκδοσης ndash Σελιδοποίηση Ιλέην Ρήγα Το περιοδικό αυτό περιλαμβάνει υλικό που προστατεύεται από τους σχετικούς ελληνικούς και διεθνείς νόμουςπνευματικής ιδιοκτησίας Απαγορεύεται κάθε είδους έκδοση αυτού του υλικού χωρίς άδεια από τους κατέχοντεςπνευματικής ιδιοκτησίας Κανένα κομμάτι αυτού του περιοδικού δεν μπορεί να αναπαραχθεί σε μορφή ηλεκτρονική ήφυσική (όπως φωτοαντίγραφα ηχογράφηση αναδημοσίευση κλπ) χωρίς γραπτή άδεια Το περιοδικό αυτό είναιδιαθέσιμο δωρεάν για προσωπική χρήση στην ηλεκτρονική του μορφή (pdf) μέσω της ιστοσελίδας nyctophiliagr

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΝYCTOΠΕΡΠΑΤΗΜΑΤΑEditors Letter

από την Ιλέην Ρήγα

EDITORIALΤα σκυλιά του Τάνταλου

από τηνΑταλάντη Ευριπίδου

ΔΙΗΓΗΜΑΔιπρόσωπος Θεός

από τον Αντώνη Αντωνιάδη

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Η μουσική του Έριχ Ζαντου H P Lovecraft

από τον Κυριάκο Χαλκόπουλο

ΔΙΗΓΗΜΑ

Το στάσιμο νερό

από τον Έρικ Σμυρναίο

ΔΙΗΓΗΜΑ

Turritopsis Nutricula

από τον Μάριο Δημητριάδη

ΑΡΘΡΟ

Γιώργος Μπαλάνος και οτρομακτικός κόσμος του

Lovecraft

από τον Παναγιώτη Κάρδαρη

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗThe Messenger - H P Lovecraft

Ο Αγγελιοφόρος

από τον Δημήτρη Κολοβό

ΔΙΗΓΗΜΑ

Το μυστικό του Σαμάνου

από τον Σταμάτη Οικονόμου

ΠΟΙΗΣΗΆψυχο

από την Ιλέην Ρήγα

NyctoΠερπατήματα Το δεύτερό μας τεύχος ήρθε μαζί με τοφθινόπωρο όμως κρατά ακόμα κάτι απόκαλοκαίρι Δημιουργημένο γύρω από τημυθολογία Κθούλου με αγάπη και σεβασμόστο έργο πατέρα του κοσμικού τρόμου H PLovecraft οι σελίδες του κρύβουν απόκοσματέρατα και θάλασσες τόσο βαθιές όσο και ούπνος των Μεγάλων ΠαλαιώνΠρωτότυπα κείμενα και μεταφράσειςαγαπημένων Ελλήνων συγγραφέων αλλάκαι τα τρία διηγήματα που διακρίθηκαν στηστήλη των αναγνωστών Your Nightmaresσυνθέτουν ένα από τα μάλλον πιο όμορφατεύχη που θα βγάλουμε ποτέΔεν σας κρύβω ότι αυτη τη φορά αν καιπλέον ήταν λίγο πιο εύκολα όλα μετά τοβάπτισμα του πυρός αναρωτήθηκα συχνάαν θα βγει αντάξιο των προσδοκιών αν οχρόνος και ο κόπος αξίζουν τηνπροσπάθεια Σε αυτές τις αγωνίες ήρθε νααπαντήσει για ακόμα μία φορά ηανταπόκριση η αγάπη και ο ενθουσιασμόςόλων σας Αν και το εγχείρημα είναι μιαερασιτεχνική προσπάθεια που πηγάζει απότα όνειρα και τις φιλοδοξίες μαςαναγνωρίζουμε τη σοβαρότητα τηςαπόφασης και πως ότι μένει στο - έστω καιηλεκτρονικό - χαρτί είναι μιαπαρακαταθήκη για το μέλλον Γι αυτό καικάθε τεύχος θα παλεύουμε να είναι ακόμαπιο εντυπωσιακό πιο γεμάτο πιοπρωτότυπο από το προηγούμενο Και ίσωςαν οι συνθήκες το επιτρέψουν κάποτε να τοκρατάτε στα χέρια σας και σε έντυπη μορφή Καλή ανάγνωση Nyctophiliacs

ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΡΙΑΙλέην Ρήγα

EDITORIALΤΑ ΣΚΥΛΙΆ ΤΟΥ ΤΆΝΤΑΛΟΥ

Αφιερωμένο στη Μαρία Σ Ελπίζω ναμη σε κυνηγάνε ακόμα Ήταν μέσα Ιουλίου του 2008 κι ηαπεργία των σκουπιδιάρηδων είχε ήδητραβήξει και δεύτερη βδομάδα Στοδιαμέρισμα δεν είχα κλιματιστικό μεαποτέλεσμα να τη βγάζω όλη μέρα στογραφείο μου στη Νεάπολη μισοχυμένοςσε μια ξαπλώστρα παραλίας που είχασύρει στο κέντρο του δωματίου ακριβώςκάτω απrsquo τον πανάρχαιο ανεμιστήραοροφής Στις οχτώ το πρωί έπαιρνατηλέφωνο τον κυρ-Γιάννη απέναντι γιανα μου φέρει φραπέ και τυρόπιτα και στιςοχτώ το βράδυ κατέβαινα μέχρι τηνπλατεία Εξαρχείων για σουβλάκια πουμπορεί να ήταν από γουρούνι αλλάμπορεί και όχι Οι λογαριασμοίστοιβάζονταν στο γραμματοκιβώτιό μουτο κινητό μου το rsquoχαν κόψει απrsquo τις αρχέςΙουνίου και δουλειά δεν υπήρχε ούτε γιαδείγμα Κατά τα φαινόμενα μέχρι και ταυπερφυσικά πλάσματα απέφευγαν ναξεμυτίσουν με τον καύσωνα Όταν λοιπόν άκουσα το κουδούνιμου να χτυπάει η πρώτη μου αντίδρασηήταν να το αγνοήσω σκεπτόμενος πωςείτε κάποιος πλασιέ θα ήταν είτε κάποιοςμάρτυρας του Ιεχωβά Μα το κουδούνιξαναχτύπησε πιο επίμονα αυτή τη φοράκαι συνοδευόμενο από μια εύθραυστηγυναικεία φωνή laquoΚύριε Συμεών Είστε μέσα Ανοίξτεσας παρακαλώ είναι μεγάλη ανάγκηraquo

Art by Juliana Kolesova

Η απελπισία ήταν τόσο έκδηλη στον τόνο της γυναίκας που προτού καν το συνειδητοποιήσωβρέθηκα να μαζεύω όπως-όπως την ξαπλώστρα και να την παραχώνω στην αποθηκούλαφωνάζοντας ταυτόχρονα laquoμισό λεπτόraquo στη μελλοντική μου πελάτισσα Έριξα μια ματιά στονκαθρέφτη του μπάνιου Το πρόσωπό μου ήταν φρεσκοξυρισμένο τα μαλλιά μου καλοχτενισμένακαι το φανελάκι μου καθαρό Έριξα από πάνω ένα πουκάμισο και το κούμπωσα βιαστικάΈστρωσα τον γιακά μου κι άνοιξα την πόρταΣτο κατώφλι μου στεκόταν μια μικροκαμωμένη σαρανταπεντάρα με ψαρά μαλλιά πιασμένα σεκότσο και γαλάζια μάτια θαμμένα κάτω από έντονους μαύρους κύκλους και πρησμένα απrsquo τηναϋπνία βλέφαρα Είχε τη χαρακτηριστική εμφάνιση ανθρώπου που είχε χάσει πολύ βάρος μέσασε σύντομο χρονικό διάστημα ndash το δέρμα της έμοιαζε πολύ μεγάλο για το κορμί της Έπλεε μέσαστο ακριβό ταγιέρ της και τα μαργαριτάρια γύρω απrsquo τον λαιμό της έδειχναν θαμπά γεμάταδαχτυλιές θαρρείς και τα τραβούσε κάθε τόσο με μανία laquoΠεράστεraquo της είπα δείχνοντας προς την πολυθρόνα Σημάδια από το σύρσιμο της ξαπλώστραςδιακρίνονταν πεντακάθαρα στις σκονισμένες σανίδες Είχα την ελπίδα πως ήταν αρκετάταραγμένη ώστε να μην τα προσέξει laquoΚαθίστε Να σας προσφέρω κάτι Έχω κρύο νερό καιχυμό αλλά υπάρχει κι ο κυρ-Γιάννης στη γωνία αν θέλετε καφεδάκιraquo Κούνησε αρνητικά το κεφάλι της και κάθισε Ακούμπησε το μικρό της τσαντάκι στα γόνατά τηςσφίγγοντας τα λουριά με τα χέρια της Η στάση του σώματός της ήταν τόσο κλισέ που για λίγαδευτερόλεπτα θα ορκιζόμουν ότι το σύμπαν είχε γίνει ξαφνικά ασπρόμαυρο laquoΔεν έχω χρόνοraquo μουρμούρισε laquoΧρειάζομαι τη βοήθειά σας άμεσα Τα ακούω ήδη να ξύνουν τηνπόρτα με τα νύχια τουςraquo Το βλέμμα της θόλωσε και οι λεπτές τρίχες στα χέρια τηςανασηκώθηκαν Έστρεψε ελαφρά το κεφάλι της προς τα πίσω σαν να άκουγε κάτι απrsquo έξω κάτιπου εγώ αδυνατούσα να ακούσω Έσμιξα τα φρύδια laquoΓιατί δεν μου λέτε περί τίνος πρόκειταιraquo την προέτρεψα Δεν μπήκα στον κόπο να συστηθώΉξερε ήδη το όνομά μου και κρίνοντας από το στοιχειωμένο βλέμμα της ήξερε ήδη και πώςέβγαζα το ψωμί μου Έγνεψε laquoΟνομάζομαι Μαρία Σraquo μου είπε και χρειάστηκε να καταβάλλω προσπάθεια προκειμένου νακρύψω την αντίδρασή μου στο άκουσμα του επωνύμου της Δεν ήταν τυχαία πελάτισσα laquoΚαιπριν κάποιους μήνες έκανα κάτι Κάτι φρικτό που δεν θέλω να συζητήσωraquo laquoΚαταλαβαίνωraquo τη διαβεβαίωσα laquoΚαι δεν πρόκειται να σας ρωτήσω Η δουλειά μου είναι νασας βοηθήσω με το πρόβλημά σας όχι να μάθω τι το προκάλεσεraquoΑυτό φάνηκε να την καθησυχάζει αισθητά Φυσικά και θα μάθαινα τι είχε κάνει Δεν παςξυπόλητος στrsquo αγκάθια ειδικά όταν τrsquo αγκάθια είναι υπερφυσικά Αλλά δεν υπήρχε λόγος να τομοιραστώ αυτό μαζί της όχι ακόμη τουλάχιστονlaquoΑπό τότε με κυνηγάνε Τrsquo ακούω διαρκώς νrsquo αλυχτάνε κάπου κοντά να ξύνουν τα πατώματαέξω απrsquo το υπνοδωμάτιό μου να λαχανιάζουν κυνηγώντας με τις πιο απίθανες ώρες της μέρας ήτης νύχτας Αισθάνομαι την καυτή ανάσα τους στις γάμπες μου όταν περπατάω στον δρόμο καιτα σάλια τους να στάζουν στο πρόσωπό μου όταν κοιμάμαι Αν τρέξω θα με πιάσουν Ανγυρίσω πίσω να τα δω θα με πιάσουν Δεν είναι ζωή αυτή κύριε Συμεώνraquo κατέληξε μrsquo ένα βίαιοτρέμουλο που έμοιαζε περισσότερο με σπασμό Υπήρχε κάτι γνώριμο σrsquo αυτό που περιέγραφε όμως δεν μπορούσα να προσδιορίσω τι ακριβώςΚάπου όμως είχα ξαναδεί ή ξαναδιαβάσει κάτι παρόμοιο

laquoΤι ακριβώς είναι αυτά που σας κυνηγάνεraquo τη ρώτησα μετά από μερικά δευτερόλεπτασυνειδητοποιώντας ότι δεν σκόπευε να πει περισσότεραΑνασήκωσε το πρόσωπό της και με κοίταξε με μάτια στα οποία κούρνιαζε η τρέλα laquoΤα σκυλιά του Τάνταλουraquo ψιθύρισεlaquoΤου Τίνταλοςraquo διόρθωσα ασυναίσθητα καθώς θυμόμουν την παλιά ιστορία για τακυνηγόσκυλα που έρχονταν απrsquo τις γωνίες του χρόνου Μα η Μαρία Σ κούνησε το κεφάλι της αρνητικά laquoΤου Τάνταλουraquo επέμεινε laquoΤαντάλου Όπως τονίζεται Τα σκυλιά που είναι πάντα εκεί πάντααρκετά κοντά ώστε να φοβάσαι για τη ζωή σου αλλά και αρκετά μακριά ώστε να επιβιώνειςκάθε μέρα με τον τρόμο σου διαρκώς να μεγαλώνει Εκτός αν γυρίσεις Εκτός αν τρέξειςraquolaquoΤα έχετε δει ποτέraquo αποτόλμησα την ερώτηση laquoΜε την άκρη του ματιού σας έστωraquolaquoΔεν ξέρω ίσωςraquo παραδέχτηκε laquoΜα είναι μόνο σκιές που μεγαλώνουν σκιές που είναι εκεί τη μιαστιγμή και την άλλη όχι Μπορεί να μην είναι και τίποτα Δεν κοιμάμαι καλά τελευταίαraquo Εγώ πάντως δεν έβλεπα κάτι Μισόκλεισα τα μάτια μου και συγκεντρώθηκα επάνω της Όχιεπάνω της ακριβώς μα στον χώρο γύρω της Η αύρα της δεν διέφερε πολύ απrsquo το κολιέ της ndashθαμπή κι αυτή γεμάτη μουτζούρες Ήταν η αύρα ενός κατάκοπου απελπισμένου ανθρώπου πουδυσκολευόταν να σηκωθεί απrsquo το κρεβάτι το πρωί Δεν υπήρχαν σκυλιά πουθενά κοντά τηςΠήγα μέχρι την πόρτα του γραφείου και κοίταξα έξω Τίποτα Αν υπήρχε οτιδήποτε υπερφυσικόθα το έβλεπα Αυτό έκανα αυτή ήταν η δουλειά μου Αναστέναξα βλέποντας το νοίκι του μήνανα κάνει φτερά laquoΚυρία Σraquo είπα προσεκτικά laquoσας διαβεβαιώ πως δεν σας κυνηγάει καμία αγέλη υπερφυσικώνσκυλιών Ίσως να πρέπει να επισκεφθείτε έναν γιατρόraquoΗ γυναίκα χαμήλωσε το κεφάλι και σηκώθηκε laquoΉλπιζα πως εσείς θα με πιστεύατεraquo είπε laquoΕυχαριστώ που με ακούσατε κύριε Συμεών Καλήσυνέχεια σας εύχομαιraquo Τη σταμάτησα λίγο πριν φτάσει στην έξοδοlaquoΓιατί τα λέτε σκυλιάraquo τη ρώτησα laquoΕφόσον δεν τα έχετε δει ποτέraquoΑνασήκωσε τους ώμους τηςlaquoΔεν ξέρω Ακούγεται σωστό Αλυχτάνε μα όχι όπως οι λύκοιraquo απάντησε Όταν έφυγε έβγαλα ξανά την ξαπλώστρα μου απrsquo την αποθήκη και την έστησα κάτω απrsquo τονανεμιστήρα Κάτι μrsquo ενοχλούσε όμως κάτι απροσδιόριστο στην άκρη του νου μου Δενμπορούσα να ξεκολλήσω τα μάτια μου απrsquo την πολυθρόνα όπου είχε κάτσει λες κι η απουσίατης ήταν παρουσία παρουσία που ολοένα και μεγάλωνε Όσο κι αν έστυψα το μυαλό μου όμωςδεν βρήκα καμία λογική εξήγηση γιrsquo αυτό το συναίσθημα Έτσι αποφάσισα να το αγνοήσω Την επόμενη μέρα όλες οι πρωινές εφημερίδες έγραφαν για τη φρικτή δολοφονία της Μαρίας Συπό παράξενες συνθήκες Πήρα τηλέφωνο ένα φιλαράκι στην αστυνομία κι έμαθα πως το κορμίτης είχε βρεθεί ξεσκισμένο και μασημένο σαν να του είχαν επιτεθεί σκυλιά Μετά απrsquo αυτόορκίστηκα πως δεν θα αγνοούσα ξανά κανέναν που θα μου ζητούσε βοήθεια ακόμη κι αν οιαισθήσεις ή οι γνώσεις μου έλεγαν πως δεν συνέβαινε τίποτα Γιατί υπάρχουν πράγματα πουζουν στο περιθώριο των αισθήσεων και της γνώσης μα τα οποία μας κυνηγούν παρrsquo όλα αυτάΥπάρχουν ασύλληπτοι εφιάλτες που κατοικούν στα κενά ανάμεσα στrsquo αστέρια και στις γωνίεςτου χρόνου και στο σκοτάδι κάτω από τα έπιπλα Δεν θα χάσω ξανά κανέναν εξαιτίας τους

Αταλάντη Ευριπίδου

O Δ Ι Π Ρ Ο Σ Ω Π Ο ΣΘ Ε Ο Σ

Α Ν Τ Ω Ν Η Σ Α Ν Τ Ω Ν Ι Α Δ Η Σ

Ο Χάρης Κότιος ο κόρακας όπως τον προσφωνούσαντα φιλαράκια του γιατί είχε ίσια κατάμαυρα μαλλιά ότανφιλοσοφούσε για τη ζωή και τον κόσμο ήταν απόλυτος στιςαπόψεις του και δεν δεχόταν οποιαδήποτε συμβουλή ήαντίθετη γνώμη Σύμφωνα με τη θεωρία του όλααποτελούνταν από δυάδες όπως ζωή-θάνατος Δεξιά-Αριστερά άσπρο-μαύρο θετικό-αρνητικό πλούσιοι-φτωχοί∙ ειδικά για το τελευταίο συνδυάζοντάς το με τογνωμικό που έλεγε ότι laquoο συντομότερος δρόμος για ναφτάσεις από το ένα σημείο στο άλλο είναι πάντα η ευθείαraquoκαι επειδή ο ίδιος γεννήθηκε σε μια δυσλειτουργικήοικογένεια που δεν του προσέφερε πνευματικά εφόδια καιικανότητες ήδη από την εφηβεία του αποφάσισε να γίνεικλέφτης με σκοπό να πλουτίσει Δεν είχε δεύτερη επιλογήΈτσι όταν τα άλλα παιδιά διάβαζαν για να περάσουν ταμαθήματα αυτός κοπροσκύλιαζε στους δρόμους τιςκαφετέριες και τα μπαράκια κάνοντας διάφορεςμικροαπατεωνιές Στα είκοσί του ήταν γνωστός στην πιάτσα με τέσσεραμη θανατηφόρα μαχαιρώματα αντιπάλων στο ενεργητικότου ενώ στα εικοσιπέντε του είχε αποφυλακιστεί από τιςαγροτικές φυλακές έτοιμος να κάνει το μεγάλο κόλπο καινα περάσει από το επίπεδο του κοινού κλέφτη στο υψίπεδοτου μεγαλοαπατεώνα Όχι δεν είχε αποφασίσει να μπλεχτείμε την πολιτική αλλά με την αρχαιοκαπηλία Μέχρι τότε είχε ασχοληθεί περιστασιακά με διακίνησηναρκωτικών και λαθρεμπορία τσιγάρων κι ενδυμάτων∙μικροπράγματα δηλαδή που δεν του απέδωσανικανοποιητικό κέρδος παρά τρία χρόνια φυλάκισηςΒέβαια η φαεινή ιδέα να περάσει στο εμπόριο αρχαιοτήτωνδεν ήταν δική του αφού ούτε το είχε σκεφτεί ποτέ μήτε είχεκαι τις άκρες Στο κόλπο τον έβαλε η Λίνα μια γκοθού πουγνώρισε το δεύτερο βράδυ της ελευθερίας του Τυχαία γνωρίστηκαν ή τουλάχιστον έτσι νόμιζε σrsquo έναμπαράκι Η Λίνα κάθισε δίπλα του στο μπαρ κι ήπιε βότκασε σφηνάκι ο Χάρης της κέρασε το τέταρτο Τρεις ώρεςαργότερα σηκώθηκαν από το κρεβάτι του υπνοδωματίουτης και συνέχισαν να πίνουν συζητώντας μέχρι το πρωί γιατις στραβές στροφές και τις κακοτοπιές της ζωής Όταν την επομένη ξύπνησε το απόγευμα η Λίνα έλειπεκαι αμέσως του πέρασε η ιδέα να αδειάσει το διαμέρισμάτης αλλά δεν το έκανε

Ήταν καλή στον έρωτα και απrsquo όσα θυμόταν μες τηνlaquoπρωινήraquo του θολούρα ήταν κι αυτή μια πληγωμένη ψυχή Έτσι σπιτώθηκε και για μια βδομάδα περίπουευχαριστιόταν τις χαρές του ελεύθερου κόσμου πίνονταςτρώγοντας και κάνοντας έρωτα με την Λίνα η οποία αν καιπαράξενη είχε καλό χαρακτήρα Την θεωρούσε παράξενηγιατί ντυνόταν συνεχώς σαν να πήγαινε σε κηδεία∙ μαύραόλα μπλούζες φούστες παντελόνια βρακιά ζαρτιέρεςέμοιαζε με κινούμενο πένθος Και οι ιδέες της για τη ζωήήταν το ίδιο σκοτεινές και σακατεμένες Ήταν ηπροσωποποίηση της απαισιοδοξίας και της μελαγχολίας Αυτά όλα όμως όταν δεν έπινε γιατί μόλις κατέβαζεμονορούφι δυο τρεις βότκες καλυτέρευε μιλούσε χωρίς νατον ψυχοπλακώνει έλεγε μέχρι και ανέκδοτα Εν τούτοιςδεν τον ενοχλούσε η μαυρίλα της Εκείνο που τον έκανε νανιώθει άβολα ήταν η διακόσμηση του διαμερίσματός τηςπου ήταν γεμάτο με μακάβρια αγαλματίδια άσχημους καιτρομακτικούς πίνακες ανατριχιαστικές μάσκεςτερατόμορφες φιγούρες και συλλεκτικά αντικείμενα απόδιάφορους γνωστούς φονιάδες και μανιακούς δολοφόνους Το αντικείμενο που πραγματικά όμως δεν άντεχε ναβλέπει ήταν το παραμορφωμένο κρανίο που βρισκόταν σεμια γυάλινη προθήκη Η Λίνα του είπε ότι ήταν μιατερατογένεση ωστόσο κάθε φορά που έπεφτε το βλέμμα τουστο έκθεμα η καρδιά του χτυπούσε γρήγορα και απέστρεφετο κεφάλι του αηδιασμένος Ευτυχώς δεν ήταν τοποθετημένο σε κάποιο κεντρικόσημείο του διαμερίσματος και δεν το έβλεπε συχνά γιατίήταν πράγματι ανατριχιαστικό Ήταν ένα παιδικό κρανίομε την διαφορά ότι τα οστά στην δεξιά πλευρά ήτανεξογκωμένα και στην άκρη τους σχημάτιζαν ένα δεύτεροπρόσωπο Δεν ήταν κρανίο σιαμαίων όπου φαίνεται καθαρά ηδυσμορφία και η ένωση των δυο κεφαλιών αλλάπεπλατυσμένο στο πλάι με δυο πρόσωπα με άδειες κόγχεςματιών ρινικές κοιλότητες και στόματα Ειδικά το δεύτεροστόμα ήταν αποτροπιαστικό αφού στις συμπαγείς γνάθουςδιακρίνονταν οι σειρές με τα λευκά μυτερά δόντια σαν ναήταν όλα κυνόδοντεςhellip

Η Λίνα λοιπόν στο τέλος της πρώτης βδομάδας τηςσχέσης τους του μίλησε για το εμπόριο αρχαιοτήτωνΜάλιστα δεν χρειάστηκε να πει πολλά για να τον πείσειτου ανάφερε μονάχα το ποσό που θα έπαιρνε από τηνμεταφορά ενός κιβωτίου στην Βιέννη Αυτή ήταν και ηπρώτη του αποστολή Ήρθε σε επαφή με τον αρχαιοκάπηλο τον Κώστα οοποίος ήταν ξάδελφος της Λίνας πήρε το κιβώτιο και δυομέρες μετά οδικώς διασχίζοντας τα Βαλκάνια από δρόμουςπου χρησιμοποιούν οι λαθρέμποροι το παρέδωσε σrsquo ένανδίμετρο κοστουμάτο Αυστριακό ο οποίος θα μπορούσεάνετα να παίξει σε πολεμική ταινία τον ρόλο τουάσπλαχνου Ναζί που δέρνει βασανίζει βιάζει καισκοτώνει αντάρτες και άμαχο πληθυσμό Ο Χάρης επέστρεψε στην Αθήνα και πήρε στο χέρι καςπου λένε είκοσι χιλιάδες ζεστά κι αχνιστά ευρόΓλυκάθηκε Όχι μόνο γλυκάθηκε οι εγκεφαλικές τουσυνάψεις πήραν φωτιά από τις σκέψεις και ζήτησε από τηνΛίνα να του πει ότι ήξερε για το εμπόριο αρχαιοτήτωνΣυλλογίστηκε ότι εάν έδιναν για το ντελίβερι είκοσισπαρταριστά χιλιάρικα τότε στην περίπτωση που έστηνεμαγαζί θα γινόταν κεφαλαιούχος κάτι μεταξύ εφοπλιστήκαι μεγαλοβιομήχανου Έψαξε πληροφορίες στο ίντερνετ και επιβεβαίωσε τηνυπόθεση Τα λεφτά ήταν πολλά Πάρα πολλά για να τοναφήσουν αδιάφορο Και εννοείται ότι δεν τον ένοιαζε ναγίνει τσιράκι ή ντελιβεράς αλλά έμπορος κανονικόςμεγαλέμπορος Βέβαια δεν μπορούσε να ξεκινήσει αμέσως χωρίς ναγνωρίζει ανθρώπους και κατατόπια γιrsquo αυτό και έκανεάλλα δυο ταξίδια στο εξωτερικό ένα στην Μόσχα κι έναστην Βενετία κονομώντας άλλα εξήντα χιλιάρικα τα οποίαέκρυψε σε μεγάλες γλάστρες με λουλούδια στο μπαλκόνιτου διαμερίσματος της Λίνας Έτσι με την ιδέα να μπουμπουκιάζει μέσα του ξεκίνησετο ψηστήρι και την κλάψα με σκοπό να πείσει την Λίνα ναμιλήσει στον ξάδελφό της για τον χώσει περισσότερο στηνμπίζνα και να του γνωρίσει κόσμο Οπότε και του έσκασαντο παραμύθι Του μίλησαν δηλαδή για τον Ζεράρ Μανιάτηκάποιον Ελληνογάλλο συλλέκτη που κατοικούσε στηνΕκάλη και είχε στην κατοχή του ένα σπάνιο πανάρχαιοαγαλματίδιο από μαύρο αχάτη το οποίο μπορούσαν ναπουλήσουν μέχρι και δέκα εκατομμύρια

Ο Χάρης δεν έπαθε συγκοπή αλλά ερεθίστηκεΠραγματικά του σηκώθηκε όταν άκουσε το ποσό τηςπώλησης και μόλις έφυγε ο Κώστας άρπαξε την Λίνα καιτην έριξε στα τέσσεραhellip Δύο βδομάδες αργότερα έχοντας μελετήσει τα σχέδιατης βίλας τις περιπολίες της αστυνομίας τους χρόνους καιτα συστήματα ασφαλείας εισέβαλε αθόρυβα στην αίθουσαόπου ο Ζεράρ μόστραρε την πανάκριβη συλλογή του Τααρχαία αντικείμενα στις προθήκες ήταν τουλάχιστονπενήντα και με μια πρώτη ματιά μπορούσε να τααξιολογήσει κάποιος μέχρι και διακόσια εκατομμύριαωστόσο η διαταγή του Κώστα ήταν να κλέψει μονάχα τοαγαλματίδιο από αχάτη Ένα άσχημο σκατόπραμα πουχρονολογούταν γύρω στο τριάντα χιλιάδες προ ΧριστούΤότε δηλαδή που η τέχνη βρισκόταν στα σπάργανά της Ο Χάρης στάθηκε μπροστά στη γυάλινη προθήκη καιπαρατήρησε το αγαλματάκι στο πρασινωπό φως πουέβγαινε από τις τρυπίτσες της βάσης Η μορφή έμοιαζε μεχταπόδι σουπιά ίσως και με ελέφαντα δεν μπορούσε νακαταλάβει λόγω του φωτισμού ωστόσο η θέα του τούπροκαλούσε μια ενδόμυχη αηδία Ειδικά λόγω του αχάτηπου είχε λευκόγκριζες φλέβες έμοιαζε σαν να ήταν ζωντανόπλάσμα Δεν καθυστέρησε παραπάνω Έβαλε σε λειτουργία τοχρονόμετρό του και σήκωσε τη γυάλινη θήκη Έπιασε τοαγαλματίδιο το έχωσε στον σάκο που είχε δεμένοκατάστηθα και έφυγε τρέχοντας Όταν μετά από μια ώρα κάθισε στον καναπέ της Λίναςξεφύσησε ικανοποιημένος στην σκέψη ότι η όλη επιχείρησηήταν ευκολότερη από ότι είχε υπολογίσει Έτσιχαμογελαστός έβγαλε το αγαλματάκι από τον σάκο και τοπαρατήρησε κάτω από το δυνατό φως του καθιστικού Η Λίνα έλειπε είχε πάει σε μια ομάδα γιόγκα ή κάτιτέτοιο γιατί δεν κατάλαβε όταν του είχε αναφέρει αυτήν τηνασχολία της αλλά ούτε και τον ένοιαζε να μάθει για ταπαράξενα χόμπι της Οπότε κοίταξε εκείνο το αντικείμενοπου θα τον έκανε πλούσιοΣτην αφή ήταν κρύο το αισθανόταν σχεδόν παγωμένοΉταν και λείο αφύσικα λείο υπολογίζοντας την εποχή πουείχε κατασκευαστεί Μόνο στα σημεία των χαραγματιώνπου του έδιναν σχήμα ήταν τραχύ κι ανάγλυφο και σrsquo ένασημείο της βάσης του που έμοιαζε σαν μικρό καρούμπαλο

Το σχήμα του τελικά αφού με τη βοήθεια του φωτόςμπορούσε να δει καθαρά την κάθε λεπτομέρεια ήτανπραγματικά αλλόκοτο Έμοιαζε με καθιστό ελέφαντα πουείχε κεφάλι σουπιάς ή καλαμαριού με πλοκάμια δηλαδή Εκείνο που τον τρόμαξε όμως ήταν όταν παρατήρησεκαλύτερα το κεφάλι του πλάσματος και είδε ότι στηναριστερή πλευρά υπήρχε ένα δεύτερο πρόσωπο όπως τοκρανίο-έκθεμα της Λίνας Ανατρίχιασε και η καρδιά τουαναπήδησε από το κύμα αηδίας που τον κλόνισε Δενένιωσε μόνο αηδία αλλά και φόβοΧωρίς δεύτερη σκέψη έχωσε ξανά το άγαλμα στον σάκο καιτον άφησε στον καναπέ Αναρωτήθηκε πια σχέση υπήρχεμεταξύ του αγαλματιδίου και του κρανίου που είχε η Λίναστην συλλογή της Πιθανολόγησε ότι μια ανάλογητερατογένεση στο παρελθόν είχε ωθήσει τους πρωτόγονουςνα βλέπουν τέτοια δύσμορφα πλάσματα είτε σαν θεούς είτεσαν δαίμονες Ωστόσο δεν συνέχισε τον συλλογισμό του Ένιωσε έναβίαιο τσίμπημα στον σβέρκο και έβαλε το χέρι τουανακλαστικά στο σημείο Τα δάχτυλά του άγγιξαν έναμεταλλικό βέλος Σηκώθηκε σαστισμένος έκανε τρίαβήματα προς την πόρτα και σωριάστηκε στο πάτωμαπαρασέρνοντας με την πτώση του το τραπεζάκι τουκαθιστικούΈνας μαυροντυμένος άνδρας που φορούσε πλεχτό μαύροπροσωπείο μπήκε από το μπαλκόνι έβαλε το χέρι του στηνκαρωτίδα του αναίσθητου Χάρη για να δει εάν ήτανζωντανός και μετά άνοιξε την εξώπορτα του διαμερίσματοςΑπrsquo έξω περίμεναν άλλοι τρεις άνδρες ντυμένοι στα μαύρακι αυτοί σαν πράκτορες της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίαςΟι δυο σήκωσαν τον Χάρη στα χέρια πήραν τον σάκο μετο αγαλματίδιο και έφυγαν με το βανάκι τους Όλα έγινανγρήγορα και επαγγελματικάΌταν ο Χάρης συνήλθε από το αναισθητικό βρισκόταν σrsquoένα κατασκότεινο δωμάτιο Στην αρχή με το που άνοιξε ταβλέφαρά του νόμισε ότι έβλεπε εφιάλτη Κατόπιν μόλις ησυνείδησή του επανήλθε και το μυαλό του λειτούργησεκανονικά θυμήθηκε το τσίμπημα στο σβέρκο και τομεταλλικό βέλος που έπιασεΕυθύς ανασήκωσε τον κορμό του από το πάτωμα καισύρθηκε προς τα πίσω μέχρι που η πλάτη του ακούμπησετον τοίχο Κατάλαβε ότι αυτοί που τον συνέλαβαν δεν ήταναστυνομικοί και δεν είχαν σκοπό να τον δικάσουν μάλλον

θα τον καταδίκαζαν με συνοπτικές διαδικασίες Αναρωτήθηκε για το πώς κατάφεραν να τον βρούνε τόσογρήγορα και πιθανολόγησε την απάντηση ενθυμούμενος τοεξόγκωμα στη βάση του αγαλματιδίου Ήταν σχεδόνβέβαιος ότι δεν ήταν κάποιο ελάττωμα που έκανε ο αρχαίοςαγαλματοποιός αλλά μια σύγχρονη προθήκη όπουτοποθετήθηκε κάποιος πομπός ανίχνευσης Εν τούτοις αυτόδεν εξηγούσε την αναισθητοποίησή του την απαγωγή καιτον εγκλεισμό του σrsquo εκείνο το σκοτεινό δωμάτιο Πούέμπλεξα Γνώστης των κινδύνων της τέχνης του αντιλαμβανόταν απότις συνθήκες ότι δεν θα την έβγαζε καθαρή Αν ο ιδιοκτήτηςήταν κάποιος νομοταγής πολίτης θα καλούσε τηναστυνομία να δώσει το στίγμα του αγαλματιδίουΑντιθέτως έστειλε κάποιον ειδικευμένο σε καταδρομικέςεπιχειρήσεις πιθανόν προσωπικό του σωματοφύλακα Τοχειρότερο βέβαια ήταν ότι δεν πήρε μονάχα εκείνο τοσκατο-άγαλμα αλλά απήγαγε και τον ίδιο κάτι που στηνπιάτσα σήμαινε ότι είτε θα τον σάπιζαν στο ξύλο είτε θατον σκότωναν και θα τον πετούσαν σε κάποιο χαντάκιΊδρωσε στην τελευταία σκέψη Ήταν ακόμα νέος και δεν είχεζήσει όλα όσα ήθελε Ούρλιαξε απελπισμένος από τον φόβο του Σηκώθηκεόρθιος κι άρχισε να φωνάζει να τον αφήσουν ελεύθερο Δεν πήρε απόκριση και ο φόβος του έγινε τρόμος Μπορείνα ήταν σκληρός άνδρας αλλά δεν ήταν ήρωας Οι ήρωεςβρίσκονται στα παραμύθια κι όχι στον κόσμο της κλεψιάςκαι της απατεωνιάς Αυτός ήταν ένας κλέφτης μάγκας ναιαλλά όχι κάποιος χαζός που θα πέθαινε για μια πράξητου Τι νόημα έχει άλλωστε να είσαι κλέφτης και νασκοτώνεσαι τζάμπα κι ανούσια για εκείνα που πας νακλέψεις Γίνεσαι κλέφτης για την ευκολία να ξαφρίζεις καινα έχεις χρήματα χωρίς τον κόπο της καθημερινήςβιοπάλης όχι για να γνωρίσεις τα κυπαρίσσια πριν τηνώρα σουΚάθισε στο πάτωμα με την πλάτη στον τοίχοαπογοητευμένος Ο τρόμος είχε κατακτήσει το μυαλό τουκαι η αδρεναλίνη που έρρεε στο σώμα του τον έκανε νατρέμει από την ένταση Προσπάθησε να ηρεμήσει Δεν είχενόημα να πανικοβάλλεται Ίσως τελικά να έπειθε τουςαπαγωγείς του να μην τον σκοτώσουν θα τους έκανεκάποια πρόταση υποτακτικής συνεργασίας να δουλέψειγια αυτούς να τους κάνει τα θελήματα οτιδήποτε ήθελανμονάχα να μην το σκοτώσουν

Τα λεπτά της απομόνωσής του κυλούσαν αργά καιβασανιστικά ενώ ταυτόχρονα το ίδιο του το μυαλό έπαιζεένα άσχημο παιχνίδι εις βάρος του Σκεφτόταν όλα τα καλάπου θα έχανε και όλα τα κακά που πιθανόν θα πάθαινεόταν θα έμπαιναν στο κελί που τον είχαν κλεισμένο Ξεροκατάπιε και αναρωτήθηκε εάν το πάθημά του ήτανστημένο Ναι η έμφυτη καχυποψία του ξύπνησε από τονλήθαργο που την έριξε ο έρωτας για την Λίνα και είδεκαθαρά τα γεγονότα με την σειρά Απέκλεισε τηνπιθανότητα τα ξαδέλφια να μην γνώριζαν για τονιδιοκτήτη την ομάδα που είχε και τον εκδικητικό τουχαρακτήρα Το γνώριζαν σίγουρα και του το απόκρυψαναποφάνθηκε Όπως πιθανότατα να του απόκρυψαν κι άλλαπράγματα για παράδειγμα την ιστορία γύρω από τοκρανίο-έκθεμα και το αρχαίο αγαλματίδιο Ήταν βέβαιοςότι αυτά τα δυο είχαν σχέση παρrsquo όλο που δεν ήξερε ποιαήταν αυτήΣκέψη με την σκέψη συλλογισμό με συλλογισμό έφτασε στοσυμπέρασμα ότι ακόμα και η γνωριμία του με την Λίνα δενήταν ένα τυχαίο γεγονός Πιθανόν να τον είχαν σταμπάρεικαι να τον πλησίασαν με σκοπό να εκμεταλλευτούν τηναφέλειά του ΣίγουραΌλες αυτές οι σκέψεις όμως διακόπηκαν όταν έφτασε στααυτιά του ο ήχος του ξεκλειδώματος της πόρτας του κελιούτου Αρχικά τρομοκρατημένος μαζεύτηκε στη γωνία τουτοίχου κατόπιν τινάχτηκε όρθιος αποφασίζοντας να μηνπαρουσιαστεί σαν κάποιος ελεεινός και φοβητσιάρης πουπροκαλεί απέχθεια με την συμπεριφορά του Έπρεπε ναδείξει ένα ελάχιστο θάρρος και να μην φαίνεται σανκακομοίρης που μπορεί να δειλιάσει με την παραμικρήστραβή Άλλωστε ήταν έτοιμος να ζητήσει χάρη και έπρεπενα τον εμπιστευτούνΗ πόρτα άνοιξε κι ένα αμυδρό φως ήρθε από το άνοιγματόσο που να ξεχωρίζει μόνο τα περιγράμματα των ανδρώνπου στάθηκαν μπροστά του Ήταν έξι Οι πέντε εκ τωνοποίων laquoντουλάπεςraquo που μπορούσαν να τον κάνουντύμπανο από το ξύλοΓόγγυσε ακούσια από τον φόβο του και είπε με τρεμάμενηφωνή laquoΜην με πειράξετεhellip Συγγνώμη για την πράξη μουΠραγματικά το μετάνιωσα και θα κάνω οτιδήποτεθέλετεhellipraquo

Ο άνδρας που στεκόταν μπροστά κι είχε φυσιολογικόανάστημα και κορμοστασιά έκανε μια κίνηση με το χέριτου σαν να πέταξε κάτι Την επόμενη στιγμή στην αγκαλιάτου Χάρη έπεσε ένα στρόγγυλο πράγμα Το έπιασεανακλαστικά και με την αφή αντιλήφθηκε μαλλιά και μιαμύτη με μουστάκι κάτω από τα ρουθούνια Τα δάχτυλά τουυγράθηκαν από το αίμα κι έβγαλε έναν άναρθρολαρυγγισμό σαστισμένος Ευθύς άφησε το κομμένο κεφάλι να πέσει μπροστά τουΤαυτόχρονα πισωπάτησε τρέμοντας ήταν βέβαιος ότι τοκεφάλι ανήκε στον Κώστα Ασυναίσθητα σκούπισε τα χέριατου στο παντελόνι του Η φρίκη τον είχε πλημμυρίσει καιέτρεμε ολόκληροςlaquoΠοια σχέση έχεις με τον Δαλάκηraquo ρώτησε ο άνδρας σεσπαστά ελληνικάΔαλάκης ήταν το επίθετο του ξαδέλφου της Λίνας Ο Χάρηςκατάλαβε ότι ο άνδρας που του μίλησε ήταν ο Ζεράρ οΕλληνογάλλος ιδιοκτήτης της βίλας και του αγαλματιδίουΑποφάσισε να είναι ειλικρινής στις απαντήσεις τουΕφόσον το κεφάλι στο πάτωμα ανήκε στον Κώστα τότεήταν βέβαιο ότι πέρα από στυγνοί φονιάδες μπορούσαν ναμάθουν εύκολα τα πάντα για αυτόνlaquoΕίναι ο ξάδελφος της δικιάς μου της Λίνας Δεν τονγνωρίζω καιρό ξέρω μόνο ότι έκανε εμπόριο αρχαιοτήτωνκαι μου πρότεινε να κλέψω από εσάς το άγαλμα για να τοπουλήσουμε δέκα εκατομμύριαraquo είπε την αλήθεια μεταχύτητα χειμάρρουlaquoΔέκα Μόνο δέκαraquo γέλασε ο ΖεράρlaquoΤόσο μου είπανε ΑλήθειαraquolaquoΈνας θεός ηλίθιε δεν αξίζει μόνο δέκα εκατομμύριαraquoγκάριξε ο Ζεράρ οργισμένοςlaquoΤόσο μου είπανε δεν ξέρω τίποτα άλλοraquolaquoΔεν ξέρεις για τον Υμπ Λαγγόρraquo Ο Χάρης δεν έβλεπε τον άνδρα που μιλούσε παρά του ότιτα μάτια του συνήθισαν το ημίφως ωστόσο μπορούσε νακαταλάβει ότι με την ερώτηση είχε σηκώσει ένα από ταφρύδια του από έκπληξη ή και καχυποψία laquoΌχι κύριεraquoαπάντησε απνευστίlaquoΗ τσούλα σου η Λίνα δεν σου μίλησε για τον διπρόσωποθεό τηςraquolaquoΌχι κύριεraquo

laquoΔεν σε πιστεύωraquolaquoΤην αλήθεια λέω Δεν έχω λόγο να πω ψέματαhellip Έχω δειμόνο ότι έχει ένα κρανίο τερατογένεσης στο σαλόνι τηςhellipraquolaquoΤερατογένεση Βλάσφημε Πώς μιλάς έτσι για τονΠρεσβύτερο Θα φτύσεις αίμα λεχρίτηraquolaquoΚύριε Κύριεhellip Συγγνώμηraquo ψέλλισε ο Χάρης τρέμονταςκαι έπεσε στα γόνατα έτοιμος να κλάψει Από όσα τουάφηνε να καταλάβει ο φόβος του εκείνο το αγαλματάκιαπεικόνιζε κάποιον άγνωστο θεό και η Λίνα ήταν πιστήτου όπως πιθανότατα και ο Ζεράρ Δεν καταλάβαινε ποιοήταν το πρόβλημα αναμεταξύ τους αλλά το ένστικτό τουφώναζε υστερικά ότι αυτός θα πλήρωνε την όποια διαφοράτουςlaquoΦέρτε τονraquo έδωσε διαταγή ο Ζεράρ και δυο από τουςlaquoγορίλεςraquo του μπήκαν στο δωμάτιο και σήκωσαν τον Χάρηαπό τα χέριαlaquoΜη σας παρακαλώraquo κλαψούρισε κλαίγοντας κανονικάΔεν έκανε κάποια προσπάθεια να αντισταθεί ήτανανώφελο laquoΘα κάνω οτιδήποτε θέλετε για να επανορθώσωraquolaquoΑυτό το ξέρωraquo είπε αινιγματικά ο Ζεράρ και προχώρησεμπροστάΤα δάκρυα του Χάρη αναμίχθηκαν με τον ιδρώτα του Ηκαρδιά του χτυπούσε απίστευτα γρήγορα και το βλέμμα τουήταν θολό Ωστόσο όταν κάποια στιγμή μπήκαν σε μιααίθουσα που φωτιζόταν από κεριά είδε καθαρά πάνω σrsquoέναν πάγκο το γυμνό και κομματιασμένο σώμα της ΛίναςΤην είχαν κατακρεουργήσει εντελώς και δεν θακαταλάβαινε ποια ήταν εάν δεν αναγνώριζε στον κομμένοτης αστράγαλο το τατουάζ με την άγκυρα και το τυλιγμένοπάνω σrsquo αυτήν πλοκάμιΔεν ούρλιαξε γιατί δεν είχε την ψυχική δύναμη να το κάνειΌλα είχαν συμβεί τόσο απότομα και γρήγορα που οιεξελίξεις έμοιαζαν απίστευτες και αδιανόητες Δεν γνώριζετίποτα ούτε καταλάβαινε σε ποια τρομακτική δίνηγεγονότων είχε βρεθεί Αυτός ήταν απλώς ένας κακόμοιροςκλέφτης που ήθελε να γίνει πλούσιος και τώρα τον έσερνανκάποιοι τρελοί πιστοί ενός αρχαίου θεού για να τονθυσιάσουνhelliplaquoΈχεις κότσιαraquo του είπε ο Ζεράρ μόλις οι άνδρες του τονξάπλωσαν σrsquo έναν μαρμάρινο πάγκο laquoΣου το αναγνωρίζωΆλλοι στη θέση σου κλαίνε και κατουράνε επάνω τους Εσύέχεις έναν βαθμό στωικότητας που μου αρέσειraquo

Ο Ζεράρ φόρεσε μια τιάρα και στάθηκε μπροστά στονπάγκο όπου ήταν δεμένος ο Χάρης Σήκωσε τα χέρια τουψηλά και άρχισε να επικαλείται τον θεό του laquoΥμπ ΛαγγόρΩ θεέ της αβύσσου της ομίχλης και των κρύων σκοταδιώνυποκλίνομαι στην δύναμή σουraquo Στην συνέχεια η επίκλησηέγινε επωδός σε μια άγνωστη γλώσσαΟ Χάρης έμοιαζε σαν να έπασχε από ίλιγγο Το βλέμμα τουγύριζε συνεχώς χωρίς να μπορεί να αντιληφθεί τις μορφέςκαι τις κινήσεις Στην ίδια κατάσταση ζάλης βρισκόταν καιτο μυαλό του Ήταν τέτοιος ο φόβος του θανάτου πουδυσκολευόταν να ορθώσει νοερά την οποιαδήποτε σκέψη ήιδέα Έτρεμε μονάχα συνειδητοποιημένος ότι θα τονσκοτώσουνΤο σφοδρό χτύπημα που δέχτηκε στο κεφάλι από ένα σφυρίτον έριξε σrsquo ένα κοκκινωπό βάραθρο και στην συνέχεια σεαβυσσαλέα σκοτάδια Ο πόνος από το σπάσιμο τουκρανίου την εισχώρηση των οστών στον εγκέφαλό του τονπαρέλυσε και του επέφερε μια απερίγραπτη αγωνία Το αίμα του τινάχτηκε σαν πίδακας στην αρχή από τηνπίεση και μετά κύλησε γάργαρα από το πρόσωπό του στονπάγκο σαν ρυάκι Ο αφόρητος πόνος δεν τον άφηνε νασκεφτεί αλλά ένιωθε ότι πέθαινε Πέθαινε αργά καιβασανιστικά Τον τύλιξε μια ψυχοσωματική αίσθηση χαμού σβησίματοςτης ζωής η οποία πολλαπλασιάστηκε όταν κάποια στιγμήαισθάνθηκε κάτι κρύο να ακουμπάει στο πρόσωπό του καινα εισχωρεί από την χάσκουσα οπή του κρανίου του στονεγκέφαλό του Ένιωσε σαν να περπατούσε πάνω στοκεφάλι του μια σαρανταποδαρούσα που του τσιμπούσε ήτου έτρωγε το μυαλόhellip

Έναν χρόνο αργότερα από εκείνο το βράδυ ο Ζεράρ κάλεσετους ομόδοξούς του στη βίλα του για να τελέσουν τομυστήριο της άφιξης του θεού τους Όλοι μαζί δεν ήτανπερισσότεροι από εκατό άνθρωποι ντυμένοι με μαύραχιτώνια και καλυμμένοι με πλατύγυρες τιάρες διαφόρωνχρωμάτων στέκονταν με ευλάβεια γύρω από ένανμαρμάρινο θρόνο που ήταν σκεπασμένος με βελούδο καιστολισμένος με χρυσά σύμβολαΟ Ζεράρ που ήταν αρχιερέας του ιερού τάγματος τωνπιστών του Υμπ Λαγγόρ μετά την τελευταία τραγικήδιάσπασή τους όταν η αδελφή του η Λίνα θέλησε να πάρει

την αρχηγία στάθηκε μπροστά στον άνδρα που καθότανστον θρόνο κι άρχισε να ξετυλίγει τους επιδέσμους πουκάλυπταν το μακρουλό και παραμορφωμένο κεφάλι τουΉξερε ότι το μυστήριο δεν θα διαρκούσε αρκετά και γιrsquoαυτό οι κινήσεις του αν και επιτηδευμένες ήταν βιαστικέςΌταν έβγαλε τους επιδέσμους πρόσεξε ότι τα οστά είχανδέσει αναμεταξύ τους και η τριχοφυΐα είχε απλωθείΑποκάλυψε το κεφάλι στους παρευρισκομένους καιγονατίζοντας έκανε την πρώτη ερώτηση στον θεό τουΑπό το δεύτερο στόμα που βρισκόταν στην αριστερήπλευρά του κεφαλιού του Χάρη ακούστηκαν ήχοι φθόγγωνΚάποιος από τους πιστούς τούς κατέγραψε τρέμοντας απότην έξαψη της επικοινωνίας με τον θεόΤο όλο μυστήριο κράτησε έξι λεπτά ακριβώς Μετά ηκαρδιά του Χάρη σταμάτησε να χτυπάει και ο θεός έφυγεαπό μέσα τουΟ Ζεράρ σηκώθηκε στάθηκε μπροστά στον νεκρό άνδραπου φιλοξένησε στο σώμα του τον Υμπ Λαγγόρ και μεαργές κινήσεις έκοψε το κεφάλι με τα δυο πρόσωπα Ήτανπια ένα ιερό κεφάλι και θα τοποθετούταν μαζί με ταυπόλοιπα στις ειδικές κρανιοθήκες του τάγματοςhellip

Η Μ Ο Υ Σ Ι Κ Ή Τ Ο ΥΈ Ρ Ι Χ Ζ Α Ν

H P L O V E C R A F T

Μ ε τ ά φ ρ α σ η Κ υ ρ ι ά κ ο ς Χ α λ κ ό π ο υ λ ο ς

Ar t b y Cy r i l Van d e r Ha e g e n

Μελέτησα με τη μεγαλύτερη προσοχή πολλούς χάρτες τηςπόλης αλλά ποτέ δεν ξαναβρήκα την οδό Οζέιγ Δεν ήτανμόνο σύγχρονοι χάρτες αφού ξέρω ότι τα ονόματααλλάζουν Τουναντίον εντρύφησα στο αρχειακό υλικό πουυπάρχει για την περιοχή και ερεύνησα ο ίδιος κάθε μέροςπου παρά την τωρινή του ονομασία θα μπορούσε νrsquoαντιστοιχεί στον δρόμο που ήξερα ως οδό Οζέιγ Αλλάακόμα και μετά απrsquo όλες αυτές τις προσπάθειες η αλήθειαπου με ταπεινώνει είναι πως αδυνατώ να βρω το σπίτι τονδρόμο την ευρύτερη έστω περιοχή όπου στη διάρκεια τωντελευταίων μηνών της εξαθλιωμένης ζωής μου ως φοιτητήςτης μεταφυσικής στο πανεπιστήμιο άκουσα τη μουσική τουΈριχ ΖανΔεν με παραξενεύει η λειψή μου μνήμηmiddot η σωματική αλλάκαι η ψυχική μου υγεία διαταράχθηκαν σε καθοριστικόβαθμό τον καιρό που διέμενα στην οδό Οζέιγ και θυμάμαιπως δεν προσκαλούσα εκεί κανέναν από τους ελάχιστουςγνωστούς μου Μα και πάλι είναι ανήκουστο και παράδοξονα μην μπορώ να ξαναβρώ το μέροςmiddot γιατί από τοπανεπιστήμιο έφτανες εκεί μετά από μόλις μισή ώραπερπάτημα και η οδός διέθετε μια σειρά ιδιαίτερωνχαρακτηριστικών που θα ήταν αδύνατον να τα λησμονήσειόποιος πέρασε από κει έστω μια φορά Ποτέ μου δενσυνάντησα κάποιον που να έχει δει την οδό ΟζέιγΗ οδός Οζέιγ βρίσκεται στην άλλη πλευρά ενός σκοτεινούποταμού που οριοθετείται από απόκρημνες τούβλινεςαποθήκες με θολά παράθυρα και προσεγγίζεται από μιαάκομψη γέφυρα από μαύρη πέτρα Το μήκος του ποταμούήταν πάντα σκιερό λες κι ο καπνός από τα γειτονικάεργοστάσια δεν άφηνε τον ήλιο να φανεί Το ποτάμι ήτανδυσώδες με απαίσιες οσμές που δεν μύρισα πουθενά αλλούκαι που ίσως μια μέρα με βοηθήσουν να το ξαναβρώ αφούθα τις αναγνωρίσω αμέσως Πέρα από τη γέφυρα υπήρχανστενά πλακόστρωτα δρομάκια με πολλά αδιέξοδα και μετάάρχιζε η ανηφόρα μικρή στην αρχή αλλά απίστευτααπότομη μόλις προσεγγιζόταν η οδός ΟζέιγΔεν έχω ξαναδεί τόσο στενό και απότομα ανηφορικό δρόμοσαν την οδό Οζέιγ Ήταν σχεδόν λόφος απρόσιτη για όλατα οχήματα με σειρές σκαλοπατιών σε πολλά σημεία καιστην κορυφή κατέληγε σrsquo έναν πανύψηλο τοίχο γεμάτοκισσούς

Η πεζοδρόμηση της ήταν ετερόκλητη αλλού με μεγάλεςπλάκες αλλού με λιθόστρωτο και σε κάποια σημεία σκέτοχώμα με μια γκριζοπράσινη βλάστηση που πάλευε ναδιατηρηθεί Τα κτίρια ήταν ψηλά με μυτερές στέγεςαπίστευτα παλιά κι έγερναν πίσω μπρος και πλάγια μrsquoέναν τρόπο παράλογο Εδώ κι εκεί ένα ζεύγος αντικριστώνσπιτιών που έγερναν προς τα μπρος έσμιγαν σχεδόν πάνωαπό τον δρόμο σχηματίζοντας κάτι σαν αψίδα που δενεπέτρεπε στο φως να φτάσει ως το έδαφος Κάποια από τασπίτια ενώνονταν πάνω απrsquo τον δρόμο με μικρές γέφυρεςΟι κάτοικοι εκείνου του δρόμου μου έκαναν μοναδικήεντύπωση Στην αρχή πίστευα απλώς πως ήταν όλοι τουςλιγομίλητοι και επιφυλακτικοί απέναντι μου αργότεραόμως διαπίστωσα πως όλοι τους ανεξαιρέτως ήτανυπέργηροι Δεν ξέρω πώς έφτασα να ζω σrsquo έναν τέτοιονδρόμο όμως δεν ήμουν ο εαυτός μου όταν μετακόμισα εκείΕίχα ζήσει σε πολλά φτωχικά μέρη και πάντα μου γινότανέξωση επειδή δεν είχα χρήματαmiddot τελικά βρήκα μπροστά μουεκείνο το ετοιμόρροπο κτίσμα στην οδό Οζέιγ που τοδιαχειριζόταν ο παραλυτικός Μπλαντό Ήταν το τρίτο πιοκοντινό στην κορυφή του δρόμου και το ψηλότερο απrsquo όλαμε διαφοράΤο δωμάτιο μου βρισκόταν στον πέμπτο όροφο κι ήταν τομοναδικό που κατοικούνταν εκεί αφού το υπόλοιπο σπίτιήταν άδειο Τη νύχτα της άφιξης μου άκουσα μια παράξενημουσική να έρχεται από τη μυτερή σοφίτα ακριβώς απόπάνω και την επόμενη μέρα ζήτησα πληροφορίες από τονγέρο-Μπλαντό Μου είπε πως ήταν ένας ηλικιωμένοςΓερμανός βιολίστας ένας ιδιόρρυθμος μουγκός πουυπέγραφε ως Έριχ Ζαν και τα απογεύματα έπαιζε σε μιαερασιτεχνική ορχήστρα θεάτρου Πρόσθεσε πως η επιθυμίατου Ζαν να παίζει μουσική τα βράδια όταν επέστρεφε απότο θέατρο τον έκανε να επιλέξει εκείνο το ψηλό καιαπομονωμένο δωμάτιο στη σοφίτα που το μοναδικό τουπαράθυρο ndash απrsquo αυτά με αέτωμα στο πάνω μέρος τους ndash ήταν και το μόνο σημείο στην οδό απrsquo όπου μπορούσεκανείς να δει πάνω από τον τοίχο που έφραζε την άκρη τηςπρος την κατηφόρα και το πανόραμα στην άλλη πλευράΈκτοτε άκουγα τον Ζαν κάθε βράδυ και παρότι δε μrsquoάφηνε να κοιμηθώ ο αλλόκοτος χαρακτήρας της μουσικήςτου με γοήτευε

Παρά τις λίγες μουσικές μου γνώσεις ένιωθα και πάλιβέβαιος πως καμιά από τις αρμονίες που έπαιζε δενεμφάνιζε κοινά με τη μουσική που είχα ακούσει ως τότε καισυμπέρανα πως ήταν ένας συνθέτης ιδιαίτερα πρωτότυποςκαι ιδιοφυής Όσο τον άκουγα τόσο πιο πολύ μαγευόμουνώσπου μια βδομάδα αργότερα πήρα την απόφαση να τονγνωρίσωΈνα βράδυ ενώ επέστρεφε απrsquo τη δουλειά του πρόλαβατον Ζαν στον διάδρομο και του είπα πως ήθελα να τονγνωρίσω και να τον δω να παίζει τη μουσική του Ήτανένας μικρόσωμος αδύνατος άνθρωπος με καμπούρακουρελιασμένα ρούχα γαλανά μάτια γκροτέσκο πρόσωποπου έμοιαζε με σάτυρου και πολύ αραιωμένα μαλλιά Μόλιςάρχισα να του μιλάω φάνηκε να εκνευρίζεται αλλά και νατρομάζει κάπως Αλλά η έκδηλα φιλική μου διάθεσηεπέδρασε κατευναστικά πάνω του και με μισή καρδιά μουέκανε νόημα να τον ακολουθήσω στις σκοτεινέςμισογκρεμισμένες σκάλες που έτριζαν ανεβαίνοντας ως τησοφίτα Το δωμάτιο του ήταν το ένα από τα μόλις δύο σrsquoεκείνο τον χώρο κάτω από την τριγωνική σκεπή με τηνπολύ μεγάλη κλίση και βρισκόταν στη δυτική πλευράβλέποντας στον θεόρατο τοίχο στο επάνω τέρμα τουδρόμου Το δωμάτιο ήταν πολύ μεγάλο κι έδειχνε ακόμημεγαλύτερο αν πρόσεχες πόσο εκπληκτικά άδειο καιπαραμελημένο ήταν Από έπιπλα διέθετε μόνο ένα σιδερένιοκρεβάτι έναν σκουρόχρωμο νιπτήρα ένα τραπεζάκι μιαμεγάλη βιβλιοθήκη ένα σιδερένιο μουσικό αναλόγιο καιτρεις παλιομοδίτικες καρέκλες Παρτιτούρες μουσικώνκομματιών ήταν αραδιασμένες παντού στο πάτωμα Οιτοίχοι αποτελούνταν από σανίδες χωρίς καμιά επένδυσηπου κατά πάσα πιθανότητα ούτε στο παρελθόν ήτανπερασμένες με γύψο ενώ η ποσότητα της σκόνης και τωνιστών απrsquo τις αράχνες έκαναν το μέρος να μοιάζει πιο πολύεγκαταλειμμένο παρά κατοικήσιμο Ήταν προφανές πωςγια τον Έριχ Ζαν ο κόσμος της ομορφιάς βρισκόταν σεκάποιο μακρινό σύμπαν της φαντασίας τουΚάνοντάς μου νόημα να καθίσω ο μουγκός άνδρας έκλεισετην πόρτα γύρισε τον μεγάλο ξύλινο σύρτη και άναψε άλλοένα κερί για να δυναμώσει το φως εκείνου που κρατούσε οίδιος

Έβγαλε τη βιόλα του από τη σκοροφαγωμένη θήκη της καιπαίρνοντας τη στα χέρια του κάθισε στη λιγότερο άβοληαπό τις καρέκλες Δεν συμβουλεύτηκε το αναλόγιοmiddot χωρίς ναμου ζητήσει να διαλέξω κάποιο τραγούδι για μιαολόκληρη ώρα με εντυπωσίασε παίζοντας από μνήμηςκομμάτια που δεν είχα ξανακούσει ποτέ και ήταν μάλλονδικής του εμπνεύσεως Είναι αδύνατον για κάποιον μηειδήμονα στη μουσική να περιγράψει με ακρίβεια τονχαρακτήρα τους Ήταν ένα είδος φούγκας μεεπαναλαμβανόμενα μέτρα της πιο σαγηνευτικής ποιότηταςαλλά το αξιοσημείωτο για μένα ήταν πως απουσίαζαν όλεςεκείνες οι περίεργες νότες που άκουγα τις άλλες φορές απότο δωμάτιο μου κάτωΕκείνους τους ήχους που μου στοιχειώνουν τη σκέψη τουςθυμόμουν και μερικές φορές τους σιγοτραγουδούσα ή τουςσφύριζα παραλλαγμένους όταν ήμουν μόνος μου Γιrsquo αυτόκαι όταν τελικά ο μουσικός χαμήλωσε το δοξάρι του τονρώτησα αν γινόταν να παίξει και κάποιες από τις άλλεςνότες Πριν προλάβω να διατυπώσω το αίτημα μου τορυτιδιασμένο πρόσωπο που θύμιζε σάτυρο έχασε τηβαριεστημένη απάθεια η οποία το χαρακτήριζε στηδιάρκεια της προηγούμενης μουσικής εκτέλεσης και πήρεπάλι εκείνη την περίεργη έκφραση θυμού και φόβου πουεπισήμανα όταν προσέγγισα για πρώτη φορά τον γέροΚατέφυγα προς στιγμήν στη μέθοδο της πειθούςυποτιμώντας μάλλον τη δύναμη των ιδιορρυθμιών πουφέρνει η προχωρημένη ηλικία φτάνοντας στο σημείο ναεπιχειρήσω να αφυπνίσω την αλλόκοτη διάθεση στονοικοδεσπότη μου σφυρίζοντας του λίγες από τις νότες πουείχα κρυφακούσει το περασμένο βράδυ Αλλά την τακτικήαυτή αναγκάστηκα να την εγκαταλείψω ήδη από το επόμενολεπτόmiddot γιατί όταν ο μουγκός μουσικός αναγνώρισε τισφύριζα το πρόσωπο του συσπάστηκε ξάφνου σε μιαέκφραση ανεπίδεκτη περιγραφής και το μακρύ κρύοκοκαλιάρικο χέρι του απλώθηκε για να μου κλείσει τοστόμα και να επιβάλει τη λήξη της πενιχρής μου ηχητικήςαπομίμησης Την ίδια στιγμή έκανε ακόμα μια επίδειξη τηςεκκεντρικότητας του ρίχνοντας ένα πανικόβλητο βλέμμα στομοναδικό παράθυρο ndash ήταν καλυμμένο από κουρτίνα σαννα ανησυχούσε μήπως εισβάλει κανείς από εκεί ndash κι αυτότο βλέμμα του ήταν διπλά παράλογο αφού η σοφίτα

έστεκε απρόσιτη ψηλότερα απrsquo όλες τις γειτονικές στέγεςΌπως μου είχε πει ο διαχειριστής εκείνο το παράθυρο ήταντο μοναδικό σημείο απrsquo όπου μπορούσε κανείς να δει πέρααπrsquo τον τοίχο στο ψηλότερο σημείο του απόκρημνου δρόμουΤο παράξενο βλέμμα του γέρου μου έφερε στον νου τοσχετικό σχόλιο του Μπλαντό και τότε από δική μουιδιοτροπία αισθάνθηκα την επιθυμία να δω το αχανέςιλιγγιώδες πανόραμα των φεγγαρόλουστων σκεπών καιτων φώτων της πόλης πέρα από την άκρη του λόφου τοθέαμα που απrsquo όλους τους κατοίκους της οδού Οζέιγ μόνοαυτός ο δύστροπος μουσικός μπορούσε να βλέπειΚινήθηκα προς το παράθυρο για να τραβήξω τις πολύλεπτές κουρτίνες αλλά τότε με μια φοβισμένη οργή ακόμαεντονότερη από πριν ο μουγκός ένοικος ρίχτηκε πάλι πάνωμου δείχνοντάς μου με συνεχόμενες κινήσεις του κεφαλιούτου την πόρτα απασχολώντας και τα δυο του χέρια στηναγχωτική του προσπάθεια να με τραβήξει ως εκείΑηδιασμένος με τον οικοδεσπότη μου τον διέταξα να μεαφήσει και του είπα πως θα φύγω αμέσως Ως εκείνη τηστιγμή με έσφιγγε μόλις όμως είδε την αποστροφή στοπρόσωπό μου και κατάλαβε πως είχα προσβληθεί ο θυμόςτου φάνηκε να υποχωρεί και το κράτημα του χαλάρωσε Σελίγο έκανε πιο έντονο το άγγιγμά του πάνω μου όμωςφιλικά αυτή τη φορά για να με υποχρεώσει να καθίσω σεμια καρέκλα και μετά πήγε μrsquo ένα μελαγχολικό ύφος ως τοφοβερά ακατάστατο τραπέζι για να γεμίσει ένα χαρτί μrsquo έναμολύβι και τα δυσνόητα γαλλικά του ξένουΤο σημείωμα που τελικά μου παρέδωσε ήταν μια ικεσία νατον δω με συγκατάβαση και να τον συγχωρήσω Ο Ζανέλεγε πως ήταν γέρος μόνος του και έπασχε απόπαράξενους φόβους και νευρικές διαταραχές σχετικές με τημουσική του αλλά και με άλλα πράγματα Είχε χαρεί πουάκουσα τη μουσική του και ευχόταν να ξαναπάω και να μηνπαρεξηγώ τους εκκεντρικούς του τρόπους Όμως δεν ήτανδυνατόν να παίξει μπροστά σε άλλον εκείνες τις αλλόκοτεςαρμονίες ούτε άντεχε να τις ακούει από άλλονmiddot δεν άντεχεκαν νrsquo αγγίζει κάποιος το παραμικρό στο δωμάτιό του Μέχρι τη στιγμή της συζήτησής μας στον διάδρομο δενήξερε ότι μπορούσα νrsquo ακούω το παίξιμό του

απrsquo το δωμάτιό μου και τώρα με ρωτούσε αν γινόταν νασυνεννοηθώ με τον Μπλαντό ώστε να νοικιάσω έναδωμάτιο σε χαμηλότερο όροφο για να μην τον ακούω τηνύχτα Όπως μου έγραφε θα πλήρωνε ο ίδιος τη διαφοράστην τιμήΑποκρυπτογραφώντας καθισμένος τα αποκρουστικά τουγαλλικά έπαψα να βλέπω τόσο εχθρικά τον γέρο Ήτανθύμα σωματικών και ψυχικών αγωνιών όπως κι εγώ καιοι σπουδές μου στη μεταφυσική μου είχαν διδάξει τηνκαλοσύνη Μες στη σιωπή ένας αδύναμος ήχος ακούστηκεαπό το παράθυρο ndashμάλλον το τρίξιμο του παραθυρόφυλλουστον νυχτερινό άνεμοndash και για κάποιο λόγο τινάχτηκασχεδόν το ίδιο απότομα με τον Έριχ Ζαν Όταν τελικάολοκλήρωσα την ανάγνωση έσφιξα το χέρι τουοικοδεσπότη μου αποχαιρετώντας τον σαν φίλος Τηνεπόμενη μέρα ο Μπλαντό μου έδωσε ένα πιο ακριβόδωμάτιο στον τρίτο όροφο ανάμεσα στα διαμερίσματα ενόςηλικιωμένου τοκογλύφου και το δωμάτιο ενόςαξιοσέβαστου ταπετσιέρη Στον τέταρτο όροφο δεν έμενεπλέον κανείςΔεν άργησε να γίνει φανερό πως η επιθυμία του Ζαν νακρατήσουμε επαφή δεν ήταν τόσο μεγάλη όσο μου έγραφεόταν προσπαθούσε να με πείσει να φύγω από τον πέμπτοόροφο Δεν με κάλεσε ποτέ και τις λίγες φορές που πήγααπρόσκλητος στη σοφίτα φαινόταν αμήχανος και έπαιζεανόρεχτα Αυτά συνέβαιναν πάντοτε τις νυχτερινές ώρες ndashστη διάρκεια της μέρας κοιμόταν και δεν δεχότανεπισκέψεις Δεν τον συμπάθησα περισσότερο αλλά τοδωμάτιο στη σοφίτα και η παράξενη μουσική με είχανσίγουρα σαγηνεύσει μrsquo έναν τρόπο δυσερμήνευτο Είχα μιαπερίεργη επιθυμία να κοιτάξω έξω από κείνο το παράθυροπάνω από τον τοίχο στην άκρη του δρόμου στην πλαγιάπου δεν είχα δει ποτέ μου με τις στέγες που θα έλαμπανκαι τα καμπαναριά που θα απλώνονταν κάτω Μια φοράανέβηκα στον όροφό του ενώ ο Ζαν βρισκόταν στη δουλειάτου στο θέατρο αλλά η πόρτα ήταν κλειδωμένηΚατάφερνα πάντως να κρυφακούω τα βράδια τη μουσικήτου γέρου κωφάλαλου Τις πρώτες φορές απλώς ανέβαιναπατώντας στις μύτες των ποδιών μου ως τον πέμπτο όροφοόπου ζούσα πριν μετά όμως βρήκα το θάρρος να

σκαρφαλώνω και το τελευταίο κομμάτι της σκάλας πουέτριζε και να φτάνω ως τη σοφίτα Εκεί στον στενόδιάδρομο μπροστά στην αμπαρωμένη πόρτα με τησφαλισμένη κλειδαρότρυπα άκουγα συχνά ήχους που μεγέμιζαν μrsquo ένα απροσδιόριστο είδος τρόμου ndash τον τρόμο πουπροκαλεί η αίσθηση του απροσδιόριστου και της απορίαςενός πράγματος δυσοίωνα μυστηριώδους Όχι πως οι ήχοιήταν άσχημοι αυτό δεν ίσχυε καθόλου όμως οι δονήσειςτους παρέπεμπαν σε κάτι αληθινά απόκοσμο και μερικέςφορές αποκτούσαν μια πρόσθετη ιδιότητα που προσιδίαζεσε συμφωνική εκτέλεση πολλών οργάνων οπότε μου ήτανδύσκολο να φανταστώ πώς παράγονταν από έναν και μόνομουσικό Ο Ζαν ήταν οπωσδήποτε μια ιδιοφυΐα μεασυγκράτητη δύναμη Όσο περνούσαν οι βδομάδες τοπαίξιμό του γινόταν όλο και πιο θυελλώδες ενώ ο ίδιος ογέρος μουσικός έμοιαζε να εξασθενεί και να καταπονείταιτόσο πολύ ώστε ένιωθα οίκτο όποτε τον έβλεπα Αρνιότανπλέον κάθε πρόταση μου να τον επισκεφτώ και με απέφευγεόποτε συναντιόμασταν στις σκάλεςΜια νύχτα ήμουν έξω από την πόρτα του και άκουγα τηβιόλα να πάλλεται στριγκλίζοντας σε μια χαοτική Βαβέλαπό ήχους ένα πανδαιμόνιο που θα μrsquo έκανε να αμφιβάλωκαι για την ίδια μου την επισφαλή λογική αν δεν ερχότανπροφανώς πίσω από τη φραγμένη δίοδο Και το θλιβερότεκμήριο ότι ο τρόμος υπήρχε στην πραγματικότητα ήτανμια φρικτή άναρθρη κραυγή που μόνο ένας μουγκός μπορείνα βγάλει και που ηχεί μόνο την ώρα της μεγαλύτερηςαγωνίας ή του εντονότερου φόβου Χτυπούσα συνεχώς τηνπόρτα χωρίς να παίρνω απάντηση Περίμενα στονδιάδρομο μες στο σκοτάδι τρέμοντας από το κρύο αλλάκαι τον φόβο μου ως τη στιγμή που άκουσα την αδύναμηπροσπάθεια του φτωχού μουσικού να σηκωθεί από τοπάτωμα με τη βοήθεια μιας καρέκλας Υποθέτοντας πωςείχε μόλις ανακτήσει σrsquo έναν βαθμό τις αισθήσεις του μετάαπό μια κρίση λιποθυμίας ξανάρχισα να χτυπάω δυνατάφωνάζοντας ταυτόχρονα τrsquo όνομα μου για να τονκαθησυχάσω Άκουσα τον Ζαν να κινείται τρεκλίζονταςπρος το παράθυρο να κατεβάζει το τζάμι και να κλείνει ταπαραθυρόφυλλα και μετά να κατευθύνεται με εξίσουαβέβαια βήματα προς την πόρτα την οποία και ξεκλείδωσεndashκάπως διστακτικάndash για να μrsquo αφήσει να μπω

Κι αυτή τη φορά η χαρά του που βρισκόμουν μαζί του ήτανειλικρινής το παραμορφωμένο του πρόσωπο έλαμπε απόανακούφιση καθώς πιάστηκε απrsquo το παλτό μου όπως τοπαιδί πιάνεται από τη φούστα της μητέρας τουΤρέμοντας σαν το φύλλο ο γέρος μrsquo έβαλε να καθίσω σε μιακαρέκλα κι εκείνος σωριάστηκε σε μια άλλη με τη βιόλακαι το δοξάρι του πεταμένα πίσω της στο πάτωμα Γιααρκετή ώρα έμεινε καθισμένος έτσι χωρίς να κάνει τίποταΚουνούσε μόνο το κεφάλι του και μrsquo έναν περίεργο τρόποΗ στάση του δημιουργούσε την παράδοξη υπόνοια πωςαφουγκραζόταν κάτι με μεγάλη προσοχή και φόβο Φάνηκεσε λίγο να φτάνει σrsquo ένα συμπέρασμα που τον καθησύχασεκαι περνώντας σε μια άλλη καρέκλα εκείνη δίπλα στοτραπέζι έγραψε ένα σύντομο σημείωμα μου το έδωσε καιεπέστρεψε στο τραπέζι αρχίζοντας πάλι να γράφει γρήγορακαι ασταμάτητα Στο σημείωμα με παρακαλούσε στο όνοματης ελεήμονος συμπεριφοράς αλλά και προς ικανοποίησητης περιέργειας μου να περιμένω εκεί που ήμουν ώσπου ναετοιμάσει μια πλήρη καταγραφή στα γερμανικά όλων τωνθαυμάτων και των τρόμων που τον βασάνιζαν Περίμεναόλη εκείνη την ώρα με το μολύβι του μουγκού να τρέχειαστραπιαία πάνω στο χαρτίΠερίπου μια ώρα αργότερα ενώ ακόμα περίμενα και ταχαρτιά που γέμιζε με λέξεις ο γέρος μουσικός σχημάτιζανπλέον ολόκληρη στοίβα είδα τον Ζαν να κάνει μια ξαφνικήκίνηση σαν να ανέμενε από κάπου ένα αφόρητο χτύπημαΤώρα κοιτούσε σίγουρα προς το παράθυρο πουκαλυπτόταν απrsquo την κουρτίνα προσπαθώντας νrsquo ακούσεικάτι μέσα στο τρέμουλο του Και τότε μου φάνηκε κι εμέναπως κάτι άκουσαmiddot αλλά ο ήχος δεν ήταν καθόλουτρομακτικός ήταν μια νότα εντυπωσιακά μπάσα που έδινετην αίσθηση ότι ηχεί από απείρως μακριά και υποδήλωνεπιθανώς την ύπαρξη ενός άλλου μουσικού σrsquo ένα γειτονικόσπίτι ή ένα οίκημα πέρα απrsquo τον ψηλό τοίχο ndash εκείνο τοντοίχο πέρα απrsquo τον οποίο ποτέ δεν είχα καταφέρει να δω Ηεπίπτωσή της στον Ζαν ήταν τρομερή αφήνοντας το μολύβινα πέσει από το χέρι του σηκώθηκε απότομα άρπαξε τηβιόλα του και άρχισε να διαταράσσει τη νυχτερινή ηρεμίαμrsquo ένα παίξιμο που με την εξαίρεση της πρόσφατηςπαραμονής μου πίσω από την κλειδωμένη του πόρτα πιοάγριο δεν είχα ξανακούσει ποτέ να βγαίνει απrsquo το δοξάριτου

Δεν έχει νόημα να επιχειρήσω να περιγράψω τη μουσικήεκτέλεση του Έριχ Ζαν εκείνη τη φοβερή νύχτα Ήταν κάτιπιο τρομερό απrsquo οτιδήποτε είχα κρυφακούσει γιατί τώραμπορούσα να δω την έκφραση του προσώπου του και νασυνειδητοποιήσω πως το κίνητρό του για να παίζειμουσική ήταν η απόλυτη φρίκη που τον κατέκλυζεΠροσπαθούσε να παράγει ήχους και να κάνει θόρυβο γιανα διώξει κάτι ή να το καταπνίξει ndash τι ήταν αυτό το κάτιδεν μπορούσα να καταλάβω παρότι διαισθανόμουν πωςήταν σίγουρα ικανό να προκαλέσει δέος Η εκτέλεση τουέγινε ονειρική παραληρηματική και υστερική διατηρούσεωστόσο πλήρως τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της ύψιστηςμεγαλοφυΐας που ήξερα ότι διαθέτει αυτός ο παράξενοςγέρος Την κύρια μελωδία μάλιστα την αναγνώρισα ήτανένας άγριος ουγγρικός χορός δημοφιλής στα θέατρα καιγια μια στιγμή σκέφτηκα πως ήταν η πρώτη φορά πουάκουγα τον Ζαν να παίζει έργο κάποιου άλλου συνθέτηΌλο και πιο δυνατά όλο και πιο άγρια τα στριγκλίσματακαι οι κλαυθμυρισμοί της απεγνωσμένης βιόλαςκορυφώνονταν Ο κύριός της έσταζε ολόκληρος απrsquo τονιδρώτα και πεταγόταν συνεχώς πάνω σαν πίθηκος για νακοιτάξει με υπερένταση προς το παράθυρο που κάλυπτε ηκουρτίνα Στα φρενιασμένα κομμάτια που έπαιζε έβλεπασχεδόν μπροστά μου σκιές από σάτυρους και βακχευτές να χορεύουν και να στροβιλίζονται τρελά μέσα σεκοχλάζουσες αβύσσους γεμάτες νεφελώματα καπνούς καιαστραπές Και τότε μου φάνηκε πως άκουσα μια πιο οξείακαι σταθερή νότα που όμως δεν έβγαινε από τη βιόλαmiddot μιαειρηνική μελετημένη στοχευμένη περιπαικτική νότα πουακουγόταν από κάπου μακριά από τα δυτικάΕκείνη τη στιγμή το παραθυρόφυλλο άρχισε να τρίζει στονδυνατό νυχτερινό άνεμο που τώρα λυσσομανούσε έξω καισαν να απαντούσε στο τρελό παίξιμο στο εσωτερικό τουδωματίου Η βιόλα του Ζαν εκείνο το αλλοπαρμένοόργανο ξεπέρασε πλέον κάθε προηγούμενο βγάζονταςήχους που ποτέ δεν φανταζόμουν ότι μπορούσαν ναπαραχθούν από μια βιόλα Το παραθυρόφυλλο έτριξεακόμα πιο δυνατά ξεκόλλησε από τη θέση του κι άρχισε ναχτυπά πάνω στο παράθυρο Το γυαλί τραντάχτηκε καιέσπασε απrsquo τα απανωτά χτυπήματα κι ο παγωμένος

άνεμος μπήκε στο δωμάτιο κάνοντας τις φλόγες στα κεριάνα τρεμοπαίξουν και τις κόλλες των χαρτιών να θροΐσουνπάνω στο τραπέζι όπου ο Ζαν είχε αρχίσει να γράφει γιατο τρομερό του μυστικό Κοίταξα τον Ζαν και κατάλαβαπως είχε πλέον χάσει κάθε ικανότητα επαφής με τοπεριβάλλον Τα γαλανά του μάτια προεξείχαν γυάλιναχωρίς να μπορούν να δουν και το παραληρηματικό τουπαίξιμο είχε μετατραπεί σrsquo ένα τυφλό μηχανικό υπεράνωπεριγραφής όργιο που ούτε σε γενικές γραμμές δεν είναιδυνατό να προσδιοριστείΜια ξαφνική ριπή του ανέμου δυνατότερη από τιςπροηγούμενες σήκωσε ψηλά τα χαρτιά και τα έσπρωξεπρος το παράθυρο Κυνήγησα απελπισμένα τα αιωρούμεναχαρτιά αλλά εκείνα χάθηκαν πριν προλάβω να φτάσω στοσπασμένο τζάμι Και τότε θυμήθηκα την παλιά μουεπιθυμία να ρίξω μια ματιά από κείνο το παράθυρο τομοναδικό παράθυρο της οδού Οζέιγ που έβλεπε στηνπλαγιά από την άλλη πλευρά του τοίχου και την πόλη πουαπλωνόταν κάτω Ήταν πολύ σκοτεινά αλλά τα φώταέλαμπαν πάντα στην πόλη και περίμενα να τα δω κάπουεκεί παρrsquo όλη τη βροχή και τον άνεμο Όταν όμως κοίταξααπό κείνο το ψηλότερο απrsquo όλα τα παράθυρα όταν κοίταξαμε τα κεριά να τσιτσιρίζουν και την τρελή βιόλα ναουρλιάζει μαζί με τον νυχτερινό αέρα δεν είδα καμιά πόληνrsquo απλώνεται ούτε φιλικά φώτα να λάμπουν στους δρόμουςπου σίγουρα θα αναγνώριζαmiddot είδα μόνο τη μαυρίλα ενόςαπέραντου χώρου ενός χώρου ασύλληπτου που είχεαποκτήσει ζωή μια ζωή από δονήσεις και μουσική χωρίςκανένα κοινό με τα γήινα πράγματα Όπως στεκόμουν εκείκαι κοίταζα τρομαγμένος ο άνεμος έσβησε και τα δυο κεριάστην αρχαία σοφίτα με τη μυτερή στέγη αφήνοντάς με σrsquoένα σκοτάδι άγριο και αδιαπέραστο με το χάος και τοπανδαιμόνιο μπροστά μου και τη δαιμονική παραφροσύνητης βιόλας από πίσω να αλυχτά μέσα στη νύχταΠισωπάτησα τρομοκρατημένος στα σκοτεινά δίχως ναμπορώ νrsquo ανάψω φως έπεσα πάνω στο τραπέζι έριξα κάτωμια καρέκλα και τέλος προχώρησα σημειωτόν ως το μέροςτου δωματίου όπου η φοβερή μουσική ηχούσε σανουρλιαχτό μες στο σκοτάδι Έπρεπε τουλάχιστον να κάνωμια προσπάθεια να σώσω τον εαυτό μου και τον Έριχ Ζαν

όποιες δυνάμεις και αν είχαν παραταχτεί εναντίον μουΚάποια στιγμή αισθάνθηκα ένα κρύο αντικείμενο να μεαγγίζει κι έβγαλα μια κραυγή αλλά η κραυγή μου δενακούστηκε την επικάλυψαν οι θόρυβοι που έβγαζε η βιόλαΞαφνικά το δοξάρι που πηγαινοερχόταν τρελά με χτύπησεμέσα από τα σκοτάδια και τότε κατάλαβα ότι βρισκόμουνπολύ κοντά στον μουσικό Ψηλάφισα γύρω μου άγγιξα τοπίσω μέρος της καρέκλας του Ζαν βρήκα τον ώμο του καιτον ταρακούνησα στην προσπάθεια μου να τον συνεφέρωΕκείνος δεν αντέδρασε και η βιόλα συνέχισε να στριγκλίζειχωρίς το παραμικρό σημάδι επιβράδυνσης Έφερα το χέριμου στο κεφάλι του και κατάφερα να σταματήσω τομηχανικό του ανεβοκατέβασμα φωνάζοντας μες στrsquo αυτίτου πως έπρεπε να ξεφύγουμε από τα άγνωστα πράγματατης νύχτας Δεν μου απάντησε ούτε μείωσε τον φρενήρηρυθμό της ακατονόμαστης μουσικής που έπαιζε ενώ σεολόκληρη τη σοφίτα παράξενα ρεύματα αέρα έμοιαζαν ναχορεύουν μέσα στο σκότος και τη σύγχυση Ότανακούμπησα το αυτί του ανατρίχιασα αν και δεν κατάλαβααμέσως γιατί ndash δε συνειδητοποίησα το λόγο παρά μόνοόταν άγγιξα αμέσως μετά το ακίνητο πρόσωπό του έναπαγωμένο άκαμπτο δίχως πνοή πρόσωπο με γυάλιναμάτια που προεξείχαν άχρηστα στραμμένα στο κενό Καιτότε βρίσκοντας ως εκ θαύματος την πόρτα και τον μεγάλοξύλινο σύρτη της έφυγα τρέχοντας μακριά από εκείνο τοπλάσμα με τα μάτια που γυάλιζαν μες στο σκοτάδι μακριάαπό το μακάβριο ουρλιαχτό της καταραμένης βιόλας που ημήνη της αυξανόταν κι άλλο όσο απομακρυνόμουνΜετά άρχισα να προχωρώ με άλματα να αιωρούμαι ναπετάω σχεδόν κατεβαίνοντας τις ατέλειωτες σκάλες ως τηνέξοδο του αφωταγώγητου κτιρίου να τρέχω εκτός εαυτούέξω στον στενό απότομο αρχαίο δρόμο με τα σκαλοπάτιακαι τα ετοιμόρροπα κτίρια να κατηφορίζω πέφτοντας μεκρότο σε κάθε επόμενο σκαλί και στις λίθινες πλάκες μέχρινα φτάσω στους πιο χαμηλούς δρόμους και στο σαπισμένοποτάμι με την κοίτη που θύμιζε χαράδρα και να διασχίζωλαχανιασμένος τη μεγάλη μαύρη γέφυρα σταματώντας μόνοόταν βρέθηκα στους φυσιολογικούς δρόμους και τιςγνωστές λεωφόρους Απrsquo όλα αυτά έχω τρομερέςαναμνήσεις που ποτέ δεν θα σβηστούν

Θυμάμαι ακόμη πως είχε άπνοια το φεγγάρι φαινόταν καιόλα τα φώτα της πόλης έλαμπαν Σε πείσμα τωνπροσεκτικών μου εξερευνήσεων και όλης της μελέτης πουπραγματοποίησα έκτοτε ποτέ δεν μπόρεσα να ξαναβρώ τηνοδό Οζέιγ Ωστόσο δεν είμαι ολότελα δυσαρεστημένος ndashούτε μrsquo αυτό ούτε με την απώλεια μέσα σε αβύσσους πουκανείς δεν έχει ονειρευτεί εκείνων των πυκνογραμμένωνχαρτιών ndash των μόνων ικανών να δώσουν μια εξήγηση γιατη μουσική του Έριχ Ζαν

ΑΨΥΧΟΤΗΣ ΙΛΕΗΝ ΡΗΓΑ

Σάμπως και οι καταραμένοι δεν έχουν ψυχή Όταν τα σωθικά τους τρώει ο πόθος ανίερος ανεπιθύμητος απέθαντος όταν η σάρκα φλέγεται και άηχα τα χείλη σφαδάζουνστο σεντόνι της ανυπότακτης ντροπής σάμπως και εκείνοι δε προσεύχονται για τον δικό τουςκολασμένο παράδεισο Όταν οι αναμνήσεις κατάσαρκα τους μαχαιρώνουνμε χρώματα ήχους και μυρωδιές όταν οι εφιάλτες τους διαμελίζουν το κορμί σε χιλιάδες μικρές σταγόνεςαίματος και ανυπαρξίας σάμπως και κείνοι δεν ονειρεύονται την ξενιτιά τηςπαραδεισένιας κόλασης Εκεί στη πηγή όπου τα χείλη με αίμα ξεδιψούν στον τρύπιο ίσκιο της ιτιάςόπου το φως καψαλίζει το παρθένο δέρμα εκεί χωρίς ηχώ οι ριζωμένες αλήθειες ξεγυμνώνονται Και σε ρωτώ εγώ ο φτηνός εσένα τον καταραμένοΤι ψυχή να έχει όποιος με τους δαίμονές του συμφιλιώθηκε

Εν Αρχή ην ο Τρόμοςhellip Ήταν 20 Αυγούστου του 1890 (συμπτωματικάίδια ημερομηνία με την καταληκτική προθεσμίατης υποβολής του άρθρου μου στηναρχισυντάκτριά μου την Ιλέην Ρήγα) ότανακούστηκε στο Providence του Rhode Island τηςΑμερικανικής Ηπείρου το πρώτο κλάμα ενόςμωρού που θα άνοιγε στην ανθρωπότητα του20ου αιώνα τις πύλες του εξωδιαστατικούτρόμου εκθρονίζοντας την ανθρώπινησυνείδηση από τη σίγουρη κορυφή της τροφικήςαλυσίδας στις άγριες πεδιάδες της εικασίας καιτων αμφιβολιών Ο λόγος για τον γνωστό σεόλους νομίζω αμερικάνο συγγραφέα καιβασιλιά της λογοτεχνίας του τρόμου HPLovecraft Η ανατροφή του μικρού Howard στηνεπονομαζόμενη ωκεάνια πολιτεία του RhodeIsland σε μία από τις επτάλοφες πόλεις της γηςτο Providence (οι άλλες δύο ιστορικές πόλειςπου ονομάστηκαν λόγω γεωγραφίαςεπτάλοφες ήταν η Ρώμη και έπειτα ηΚωνσταντινούπολη) από απογόνους τωνπρώτων αποίκων της Νέας Ηπείρου πουέφεραν μαζί τους μεγάλο φορτίο προφορικήςπαράδοσης σε συνδυασμό με το σκληρόπρόσωπο της μοίρας που του στέρησε τονπατέρα του τον έμπορο κοσμημάτων WinfieldScott Lovecraft στα τρία του χρόνια- ο οποίοςυπέστη ένα οξύ ψυχωτικό επεισόδιο και έμεινεστο νοσοκομείο χτυπημένος από παραλυτικήπαράνοια ως το τέλος της ζωής του-καθώς καισε συνδυασμό με την ίδια τη εποχή πουγεννήθηκε κατά την οποία η άνοδος τωνεπιστημών αλλά και τα αποτελέσματα τηςβιομηχανικής επανάστασης άλλαζαν ραγδαίατο πρόσωπο του δυτικού πολιτισμούσφυρηλάτησαν μια μοναδική προσωπικότητα Μία laquoψυχήraquo σημαδεμένη βαθειά από τηνεπιρροή της νομοτέλειας ενός κόσμου που δενέχει αληθινό happy end και που όλα είναικαταδικασμένα να βυθιστούν στις θάλασσεςτου θανάτου

Το Αρχέτυπο του Απόλυτου Βιβλίουhellip Στα παραπάνω πρέπει να προσθέσουμε τηφιλάσθενη φύση του αμερικάνου συγγραφέα Η σπάνια πάθηση της ποικιλοθερμίας (ηοποία συνδέεται με την ανάπτυξη της καρδιάςτων ερπετών σε αντίθεση με την ανάπτυξη τουλειτουργικού ομοιοθερμικού καρδιακούσυστήματος του ανθρώπου Ουπς ελπίζω ναμη δημιουργήσω καμιά θεωρία συνωμοσίαςτώρα καθώς η επιστήμη σήμερα το εξηγείεπαρκώς) τον έκανε να έχει χαμηλότερηθερμοκρασία σώματος καιhellip καθόλουκοινωνική συμπεριφορά καθώς ηhellip έξωκαρδιά ζωή θα τον έβλαπτε Έτσι μοναδική τουσυντροφιά εκτός από μαθήματα της κατrsquo οίκονδιδασκαλίας ήταν τα βιβλία Άλλωστε οπαππούς του Whipple Van Buren Phillips τομόνο αρχετυπικό αρσενικό πρότυπο που τουείχε απομείνει μετά από το χαμό του πατέρατου τον ενθάρρυνε να διαβάζει Όμως όταν γιαχρόνια η μοναδική σου συντροφιά είναι ταβιβλία αυτό και μόνο ξυπνάει μέσα σου έναπολύ συγκεκριμένο αρχέτυπο αυτό τουαπόλυτου βιβλίου

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΛΑΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ HP LOVECRAFT

Χμμμ ναι είναι λίγο δύσκολο να εξηγηθεί σετόσο περιορισμένο χώρο αυτό καθώς το άρθροαφορά του έργο του Γιώργου Μπαλάνουσχετικά με τον HP Lovecraft ωστόσο θαπροσπαθήσω να γράψω δυο λόγια για αυτόπου εννοώΟι περισσότεροι αρθρογράφοι και ερευνητέςτου Λάβκραφτ τον έχουν περιγράψεισαφέστατα και έχουν κάνει πολύ καλέςαναλύσεις τόσο βιογραφικές όσο και σεεπίπεδο ανάλυσης και καταγραφής του έργουτου Όμως όποιος έχει έναν laquoδιαστροφικόraquoέρωτα με τη γλώσσα σαν τον υποφαινόμενοκαι όποιος δέχεται και την αντίληψη περίγλώσσας του αρχαίου κυνικού φιλοσόφουΑντισθένη του αρχηγέτη της σχολής τηςΚυνικής Φιλοσοφίας αρχίζει την έρευνα μεκανόνα το περίφημο ρητό laquoΑρχή Σοφίαςονομάτων επίσκεψιςraquo Στην κύρια έκφραση τουιδρυτή της νέας σχολής του ανώνυμου καιαπρόσωπου τρόμου βλέπουμε κάποιες λέξειςκλειδιά Οι πρώτες είναι αφηρημένες Τοκαταραμένο βιβλίο και Οι Μεγάλοι Παλαιοί Ηδεύτερη εννοιολογική ομάδα αφορά ένακεντρικό πρόσωπο έναν πρωταγωνιστή στονοποίο γίνονται laquoαποκαλύψειςraquo ο παράφρωνΆραβας με το όνομα Αμπντούλ Αλχαζρέντ καιοι τρίτες είναι γεωγραφικές και αφορούν είτευπαρκτές πόλεις αλλά με βαριά παράδοσηόπως η Βαβυλώνα η Αίγυπτος και η Δαμασκόςκαι άλλες φανταστικές πόλεις καμωμένες απότο υλικό των ονείρων και των οραμάτων οιοποίες δεν υπακούν στην γήινη ΕυκλείδειαΓεωμετρία αλλά σε άλλα μη ΕυκλείδειαΓεωμετρικά συστήματα Και έπονται και οιτέταρτες έννοιες που αφορούν γενικά πλαίσιαοικογένειες πρόσωπα τόποι εθνότητες κτλ Η γραμμή Βαβυλώνα Αίγυπτος Δαμασκόςεκτός του ότι φανερώνει τη laquoμαγικήraquo διάστασητου όλου ζητήματος (στην οποία μαγικήδιάσταση κατά δήλωσή του δεν πίστευε αφούόλα τα απόκρυφα βιβλία κτλ τα χαρακτήριζεως laquoσκουπίδιαraquo) φανερώνει και κάτι άλλο μιαπαράδοση γνωστή στους ιστορικούς και τουςθρησκειολόγους που έχουν μελετήσει τονπολιτισμό της Μέσης Ανατολής και τηςΒόρειας και Βορειοανατολικής ΑιγύπτουΜιλάω για την παράδοση του ΟυράνιουΒιβλίουη οποία έγινε ευρύτερα γνωστή από τηΒαβυλώνα και το Ενουμά Ελίς όπου οΜαρντούκ

γίνεται γραφέας και φύλακας της Βίβλου τωνΠεπρωμένων που μέσα της κρύβονται οι μοίρεςτων θεών και των θνητών αλλά και κάθεμυστικό του κόσμου Στην εξέλιξή του αυτό τοΟυράνιο Βιβλίο έγινε η κεντρική ιδέα τωνμονοθεϊστικών θρησκειών και γέννησεπολλαπλές παραδόσεις όπως αυτή τηςΜέρκαμπα της προφητικής λογοτεχνίας τουαρχαίου Ισραήλ το οποίο ήλθε σε επαφή με τηΒαβυλώνα και τον πολιτισμό της κατά τηδιάρκεια της Βαβυλώνιας αιχμαλωσίας Εκείσε αυτή την λογοτεχνική παράδοση συνήθως οπρωταγωνιστής είναι ένας και καταγράφει όλατα αποκαλυπτόμενα σε εκείνον μυστικά laquoτωνουρανίων των γήινων τε και τωνκαταχθονίωνraquo Όλο αυτό κατά τη γνώμη μουπάντα laquoβγάζει μάτιraquo δεν είναι δυνατόν να τοαγνοήσει κανείς ούτε φυσικά να αγνοήσει τηνέννοια της Δαμασκού όπου ο ΑπόστολοςΠαύλος παθαίνοντας μία κρίση κάτω από τονΉλιο γίνεται μέτοχος των μυστηρίων της νέαςτότε χριστιανικής θρησκείας και αρχίζει έργοιεραποστολής Αν είσαι λοιπόν ο Lovecraftαυτό το απόλυτο βιβλίο το λεγόμενο και Βίβλοτης Ζωής δεν θα το κάνεις βίβλο θανάτου Αντί ζωή θάνατος αντί συμμετρικός Λόγοςκαι Λογικήraquo ασύμμετρος και παράφρον λόγος Και αντί του επιλεγμένου ουράνιου γραφέατου ιερού προφήτη ή του Παύλου δεν θα έβαζεςστην θέση του τον βέβηλο τρελό άραβα Τώρααν αυτό έγινε εσκεμμένα είτε απλά προήλθεαπό την ενεργοποίηση συγκεκριμένωνψυχολογικών μηχανισμών δεν είμαι σε θέσηούτε να το γνωρίζω πόσο μάλλον να τοαποδείξω Τέλος πάντων όπως έγραψα και πιοπάνω αυτό είναι το θέμα ενός άλλου άρθρου τοοποίο θα άξιζε να γραφεί στο μέλλον Πάντωςείναι αδιαμφισβήτητο το γεγονός τουαποκαλυπτικού περιβάλλοντος του έργου τουΑμερικάνου συγγραφέα Όμως η αποκάλυψή του δεν φανερώνει τοκλασσικό μεσσιανικό μοτίβο της συνέχισης τηςανθρώπινης ύπαρξης σε μία ιερή μακαριότητααλλά μια βέβηλη πραγματικότητα ένανανώνυμο τρόμο που καιροφυλακτεί στιςhellipγωνίες της γης έτοιμος να κατασπαράξει τηφαινομενική μας ασφάλεια Ένας ομιχλώδηςκόσμος με μεγάλες πολυδιαστατικές δυνάμεις

οντότητες άρρητου τρόμου πιο αρπακτικές απότον πιο ισχυρό δαίμονα της ανθρώπινηςμυθολογίας πιο αρχαίες από τον άνθρωπο καιίσως από το ίδιο το σύμπαν Ένα άλλο είδοςπου σκορπίζει ανώνυμο και άμορφο τρόμο στοδικό μας είδος Άλλωστε ο τρόμος ξέρετε τρώειταhellip laquoσιγουράκιαraquo για αυτό είναι καισυνεκτικό στοιχείο απαραίτητο για τηνκοινωνική συνοχή όπως είπε και ο Χορός τωνΕρινυών στις laquoΕυμενίδεςraquo του Αισχύλου laquoΕίναικαλό να βρίσκεται μέσα μας ο φόβος και νακρατάει το νου Η σωφροσύνη είναι καλή κιόταν στενάζειraquo Η έννοια του τέλους γεννά τοντρόμο και ο τρόμος το φόβο και ο φόβοςhellipγεννά κόσμους ολόκληρους σαν αυτούς τουLovecraft Ο οποίος έζησε το δικό του τέλοςκαι αντίκρισε τον δικό του θάνατο στη γη πουγεννήθηκε το 1937 χτυπημένος από καρκίνο τουεντέρου σε ηλικία 47 ετών αφήνοντας όμως μιαμεγάλη παρακαταθήκη με αμφιλεγόμενεςπροεκτάσεις τα αμφιλεγόμενα όμως στοιχείαείναι αυτά που δημιουργούν ιστορία Ο Παράξενος του Χτες και ο Παράξενος τουΣήμεραhellip Έτσι έκλεισε λοιπόν οhellip γωνιώδης κύκλος τηςπαράξενης ζωής εκείνου του παράξενου άντρα Πέρασαν χρόνια και χρόνια από τότε και όμωςη παράξενη σκιά του Lovecraft στοιχειώνεικαι σήμερα τις νύχτες μας διεγείρονταςπαράλληλα τη φαντασία και την επιθυμίαάλλωνhellip παράξενων ανθρώπων για ένακρυφοκοίταγμα στο κατώφλι του αγνώστουΝα ας πούμε ότι ένας από αυτούς είναι οερευνητής για τον οποίο γράφουμε σήμεραΛένε πώς μονάχα οι παράξενοι άνθρωποικαταλαβαίνουν τους παράξενους ανθρώπουςσαν να υπάρχει ένας κρυπτογραφημένοςκώδικας που καταλαβαίνουν μόνο αυτοί Αλλάτι θα ήταν ο κόσμος χωρίς την παράξενηομορφιά τέτοιων ανθρώπων Πεζός καιανιαρόςΠριν δούμε το έργο και τη σύνδεση τουΓιώργου Μπαλάνου με τον HP Lovecraft καιτους περίεργους συνειρμούς του και αφότουείδαμε τον παράξενο του χθες ας πάμε ναγνωρίσουμε τον hellipπαράξενο του σήμερα γιανα θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οικαινούργιοι που λέει και η έκφραση

O Γιώργος Μπαλάνος γεννήθηκε εκεί προς τοτέλος της κατοχής και συγκεκριμένα στις 12Απριλίου του 1944 στην Πλάκα Μεγάλωσε στοΠαγκράτι και εκεί μη έχοντας τη χρηματικήάνεση στο να κάνει τη μεγάλη ζωή πουεπιθυμούσαν οι συνηθισμένοι νέοι τηςμεταπολεμικής περιόδου- αλλά όπως ήδηανέφερα δεν μιλάμε για έναν συνηθισμένοάνθρωπο- άρχισε να συχνάζει όχι σεlaquoνυχτερινά κέντρα και μεζεδάδικαraquo όπως οίδιος τα αναφέρει σε ένα μικρό αυτοβιογραφικότου σημείωμα αλλά σε βιβλιοθήκες Κι έτσι τοδιάβασμα του έγινε συνήθεια Σε αυτό τοσημείο δεν μπορώ να μη δω και έναν μικρόπαραλληλισμό μια ομοιότητα μεταξύ των δύοανδρών χωρίς να υπονοώ κάτι παραπάνωΑπλά οι δύσκολες συνθήκες σφυρηλατούνπερίτεχνα κοσμήματα σε όλους τους χρόνουςσε όλους τους καιρούς Μεγαλώνοντας οΓιώργος Μπαλάνος εργάστηκε για λίγαχρόνια ως καθηγητής ξένων γλωσσώνΚαταπιάστηκε με την επαγγελματικήφωτογράφιση μέχρι που αργότερα ταεγκατέλειψε όλα για να ασχοληθεί με τομεγαλύτερο έρωτα της ζωής του την έρευνα καιτο γράψιμο Ασχολήθηκε λοιπόν με τησυγγραφή αλλά και τη μετάφραση έργωνξένων συγγραφέων του τομέα της επικής αλλάκαι επιστημονικής φαντασίας και φυσικά τηςλογοτεχνίας τρόμου με κορυφή την ενασχόλησητου με τον άλλον εκείνο παράξενο που ήδηαναφέραμε τον Αμερικάνο συγγραφέα H PLovecraft Το 1995 δέχτηκε και παρουσίασε τηντηλεοπτική σειρά ldquoΤα Αινίγματα τηςΕλλάδαςrdquo Ενώ πριν είχε κερδίσει και τοδιεθνές βραβείο μετάφρασης έργωνΕπιστημονικής Φαντασίας ldquoΚarellrdquo (1984) απότην World Science Fiction Association Έχειδιατελέσει αντιπρόσωπος στην Ελλάδα τηςδιεθνούς οργάνωσης έρευνας Aerial PhenomenaResearch Organization (APRO) Έχει συγγράψειεκατοντάδες άρθρα και διηγήματα σεπεριοδικά κι εφημερίδες αλλά και έντυπα τουχώρου του μαγικού και του παράξενου Είναι οδημιουργός πολλών βιβλίων Έρευνας τουαγνώστου πολλά από τα οποία εκτός του ότιέχουν χαρακτηριστεί αριστουργηματικά

έχουν γίνει και μπεστ-σέλερ Επί σειρά ετώναποφεύγει σθεναρά τις δημόσιες εμφανίσειςκαθώς θέλει να μιλούν για αυτόν τα έργα τουκαι όχι ο ίδιος Εγώ είχα την τιμή να τονγνωρίσω και να τον γνωρίζω όλα αυτά ταχρόνια χάρη στην κα Σαββανή την εκδότριατων εκδόσεων Locus- 7 και Άλλωστε και απότις λίγες φορές που τον έχω συναντήσει έχωαποκομίσει πολλά Στο επίσημο βιογραφικότου θα προσθέσω το εξής Ο ΓιώργοςΜπαλάνος δεν ανήκει απλά στην προηγούμενηγενιά ερευνητών του παράδοξου αλλάαντικειμενικά και εκ των πραγμάτων αφούέφερε στην Ελλάδα και εξέδωσε τααποτελέσματα των ερευνών του γύρω από ταμυστήρια του κόσμου και της ύπαρξης τηςπροόδου της επιστήμης και του ενδιαφέροντοςγια το διάστημα της λογοτεχνίας τουφανταστικού και του τρόμου σε μια εποχή πουαυτά ήταν προσβάσιμα σε πολύ λίγουςκάνοντας τα ανοιχτά για τους πολλού καιδίνοντας την επιλογή τουλάχιστον σε όποιονήθελε να καταπιαστεί με αυτά να έχει ένανμπούσουλα να αρχίσει τον καθιστά πατέρα τηςσύγχρονης έρευνας του αγνώστου στηνΕλλάδα Αυτό είναι που πρέπει νααποδώσουμε πρωτίστως στον Μπαλάνο τηνγέννηση δηλαδή της βάσης την κατασκευή τουθεμέλιου λίθου της εξερεύνησης τουαλλόκοσμου και του παράδοξου κάτι το οποίοέκανε με ακρίβεια και επιστημονική συνέπεια Ο Γ Μπαλάνος για τον HP Lovecrafthellip Ήλθε όμως η ώρα να δούμε τον αγαπητό μαςΑμερικάνο συγγραφέα αυτών των παράδοξωνδιηγημάτων μέσα από τα μάτια του δικού μαςέλληνα συγγραφέα μελετητή και εραστή τουπαράδοξου Πριν από αυτό θα παραθέσω ταλόγια του ίδιου του Γ Μπαλάνου για τονπερίεργο συνάδελφό του τον εξrsquo αποίκων τηςΑμερικής προερχόμενο laquoΗ πρώτη μου laquoγνωριμίαraquo με τον ΧάουαρντΦίλλιπς Λάβκραφτ ήταν για μένα μιααποκάλυψη Το πρώτο του διήγημα το βρήκατυχαία πριν πολλά χρόνια όταν ήμουν μαθητήςακόμη σrsquo ένα παλαιοβιβλιοπωλείο την ίδιαπερίοδο που είχαμε αρχίσει κάποια περίεργαπειράματα στη συνοικία της Πλάκας με μιαπαρέα αλλοδαπών Ήταν το διήγημαlaquoΣελεφαϊςraquo σrsquo ένα κιτρινισμένο τεύχος του

σrsquo ένα κιτρινισμένο τεύχος του περιοδικούWeird Tales του 1939 Ήταν ένα μικρό διήγημαμόλις τέσσερεις σελίδες του περιοδικού και ωςτότε δεν είχα ακούσει καν το όνομα τουσυγγραφέα ο οποίος άλλωστε είχε πεθάνεικάμποσα χρόνια πριν γεννηθώ Και ωστόσοήταν ένα σοκ για μένα Η πρώτη ίσωςεντύπωση ήταν ότι ήξερα για τι πράγμαμιλούσε-ή μάλλον υπονοούσε ndashο συγγραφέαςπέρα από αυτά καθαυτά τα λόγια και τιςφράσεις που εμπεριέχονταν στο διήγημα Ήτανστrsquo αλήθεια ένα παράξενο συναίσθημαraquoΑναλύοντας αργότερα σε άρθρο του στοκλασσικό πλέον περιοδικό laquoΑνεξήγητοraquo - τοοποίο δυστυχώς σήμερα έχει πάψει νακυκλοφορεί- το φαινόμενο Lovecraft αναφέρειπώς ο laquoορθολογιστήςraquo και ασθενικός εκείνοςσυγγραφέας δεν απορρίπτει την ουσία τηςμυθολογίας του όπως άφηνε να φανεί αλλάτην κατάχρηση της υπερφυσικής της ερμηνείαςΚαθώς τα πλάσματα που περιγράφονται στημυθολογία των Μεγάλων Παλαιών είναι μενφρικώδη ασύλληπτα και τρομερά αλλά όχιυπερφυσικά Επίσης τα ιερατεία και οι cultομάδες λατρείας κρύβουν πίσω από τιςμαγικοφανείς πρακτικές τους ndashπαραθέτω ταλόγια του ίδιου- laquoΜία παραμορφωμένηπαρεξηγημένη ή μισοξεχασμένη επιστήμηraquoΠαράλληλα δε η Μυθολογία Κθούλου έχεικατά τον ίδιο πάντα ερευνητή τέτοιοαρχετυπικό βάθος που αγγίζει βαθειά τονεσωτερικό βυθό της πανανθρώπινηςσυλλογικής μνήμης Ενώ θεωρεί ότι εκτός τωνάλλων μια πρωτεύουσα πηγή εσωτερικήςγνώσης για αυτά τα θέματα είναι τα όνειραΜια ίσως όχι και τόσο συνηθισμένηπροσέγγιση αλλά δεν διαφέρει και πολύ απόαυτό που προανέφερα παραπάνω για τοξύπνημα του αρχέτυπου του απόλυτου βιβλίουΆλλωστε οι παραδόσεις και οι μύθοι κρύβονταιστη συλλογική μνήμη εντυπώνονται στο DNAτων ίδιων μας των κυττάρων και ξεπηδούνόταν ο χρόνος και οι συνθήκες το επιτρέψουνΑκούγεται περίεργο Αν ακόμα προβάλλονταιμέσα σας νοητικές αντιστάσεις στο ναπιστέψετε τον περίεργο σπειροειδή κύκλο τηςαφύπνισης των αρχετύπων μπορώ να σαςδώσω ένα παράδειγμα Ο κόσμος μας τατελευταία σαράντα χρόνια έχει αλλάξει

αισθητά ως προς τις θρησκευτικές τουαντιλήψεις σωστά Η θέση της θρησκείας καιτων συμβόλων της υποβαθμίστηκε αισθητά Οχριστιανικός μεσσιανισμός φάνηκε να χάνει τοθρόνο του και οι άνθρωποι στράφηκαν σεάλλες λύσεις ευδαιμονίας στηριγμένες σε όχικαι τόσο αέρινα πρότυπα αόριστωνμεταφυσικών υποθέσεων Κι όμως τοΧόλυγουντ δεν έπαψε στιγμή να βγάζει ταινίες βαθιά laquoμεσσιανικούraquo περιεχομένου οι οποίεςέσπασαν μάλιστα ταμεία Από τη μία ο νέοςάνθρωπος απαξιώνει τις τελετουργικέςπρακτικές των μεσσιανικών θρησκειών πουαιτούνται τη θεία μεσολάβηση για τη σωτηρίατου ανθρώπου και από την άλλη laquoσκάειraquoομαδικά επτάευρα ή δεκάδες δολάρια στουςκινηματογράφους για να δει τον Νίο τονπρωταγωνιστικό χαρακτήρα της τριλογίας τουΜάτριξ να σώζει τους ταλαίπωρουςανθρώπους από τα νύχια των μηχανών και τηςκατασκευασμένης τους μήτρας Οξύμωρο Όχικαι τόσο καθώς το μεσσιανικό αρχέτυπο είναιστην ουσία μια μετεξέλιξη εκείνου του αρχετύπου του laquoΉρωαraquo της φυλής πουθυσιάζεται για το σύνολο σε ένα πιο θείο καιπαγκόσμιο επίπεδο και δύσκολα θα σβηστείαπό τη συλλογική μνήμη Το ίδιο συμβαίνει μεόλα τα αρχέτυπα Άλλωστε δεν είναι τυχαίοόπως πάλι ο Γιώργος Μπαλάνος αναφέρει ότι οι αναγνώστες πριν καν αρχίσουν να ψάχνουνστερεές αποδείξεις για τα γραφόμενα τουLovecraft ήδη μέσα τους τα εκλαμβάνουνκόντρα στην κοινή λογική ως αληθινάΓονιδιακή μνήμη Ομαδική παράκρουση ΠοιοςξέρειΤα όνειρα είναι ένας τρόπος επικοινωνίας τουυποσυνείδητου νου με τον κόσμο των παχυλώναισθήσεων και δεκάδες σχολές ψυχολογίας μεαρχή αυτήν που εγκαινίασε ο Ελβετόςψυχίατρος Carl G Jung τον προηγούμενο αιώνανα γίνονται ένθερμοι υποστηρικτές της μελέτηςτους ως τρόπου κατανόησης του ανθρώπινουόντος Ο Λαβκραφτικός ήρωας Ίρανον τοέτερο εγώ του συγγραφέα όπως μαςαποκαλύπτει ο έλληνας ερευνητής έβλεπεπαράξενα όνειρα όπως άλλωστε και ο ίδιος οσυγγραφέας Οι Μεγάλοι Παλαιοί ότι και ανείναι όποιοι και αν είναι χρησιμοποιούν τουςονειρικούς διαδρόμους για να επικοινωνήσουνμε την ανθρωπότητα Στην ουσία δεν μιλάμεγια την ερμηνεία των ονείρων αλλά για την ίδια

την πηγή τους Ο Νυαρλαθοτέπ μάλιστα οΣκοτεινός Φαραώ όπως αλλιώς ονομάζεταιείναι γέννημα των εφιαλτών του πατέρα τηςΜυθολογίας Κθούλου Ξεπετάχτηκεκυριολεκτικά μέσα στους εφιάλτες του Μιαχάσκουσα άβυσσος που στοίχειωνε τα πάνταπραγματικά γέννημα εφιάλτη μιαυποβόσκουσα χίμαιρα ένα μολυντικό σκοτάδιπου κατέτρωγε τα θύματα του βαθιά μέσα στολαβύρινθο ενός νέου Μινώταυρου ή μέσα σεασύμμετρες εφιαλτικές πυραμίδες πουκατάπιναν ανθρώπινες ψυχές και σώματα Τηνπεριγραφή της ονειρικής γέννησης τουΝυαρλαθοτέπ έκανε ο ίδιος ο Lovecraft σε μιαεπιστολή στον φίλο του Ράινχαρτ Κλάιερ Εκείτου περιέγραψε όσα είπαμε παραπάνω αλλάκαι άλλες σημαντικές λεπτομέρειες που μέσαστο σουρεαλιστικό εφιαλτικό τοπίο του ονείρουτου θυμόνταν πολύ καλά Ανάμεσα σταπεριγραφόμενα και με την οξυδέρκεια τουματιού του ερευνητή ο Μπαλάνος βλέπει δύοσημαντικά σύμβολα τη γκρίζα ρόμπα η οποίαείναι χαρακτηριστικό του μάγου που εργάζεταισε μία μαγική εργασία αλλά και της μαγικήςδίνης Εκδηλώσεις μηνυμάτων από την πηγήτων ίδιων των ονείρων συνθέτουν έναν κόσμοπαράδοξο και αλλόκοτο και μεταφέρουν έναμήνυμα () το οποίος ίσως ούτε ο ίδιος οαγγελιοφόρος μπορούσε να κατανοήσειπλήρως Η Σκιά του Κθούλου Τα Όνειρα του Χάουςhellip Η ερευνητική ματιά του Γ Μπαλάνου δενμπόρεσε να μην καταγράψει αυτό το σημαντικόπαρασκηνιακό στοιχείο της ΜυθολογίαςΚθούλου και του Βιβλίου των ΝεκρώνΟνομάτων Άλλωστε όπως ο ίδιος αναφέρειδεν είναι τυχαίο που ο ΗPLovecraftπεριέγραψε τον Κθούλου σαν τον πρώτοlaquoονειροποιόraquo Θαλάσσια θεότητα που υπηρετείτους Παλαιούς laquoαλλά κοιμάται και ονειρεύεταιστον οίκο του στην Ρrsquo λυέraquo Προσθέτει επίσης πώς η θάλασσα είναι η laquoΜητέρα των Ονείρωνraquoαλλά και ότι το Αίνιγμα βρίσκεται στα ίδια ταόνειρα και όχι στην ερμηνεία τους καθώς αυτάείναι laquoκυματικές εκπομπές που διατρέχουν τοκρυσταλλικό πλέγμα του κόσμουraquo Η καλύτερηπροσέγγιση του Γιώργου Μπαλάνου για το

θέμα της Μυθολογίας της Χίμαιρας που ακούειστο όνομα Κθούλου και τιτλοφορείται ωςΑρχιερέας των Μεγάλων Παλαιών βρίσκεταιστην έρευνά του η οποία κυκλοφορεί σταελληνικά από τις εκδόσεις Locus-7 με τον τίτλοlaquoΗ Σκιά του Κθούλουraquo Eκεί από το πρώτοκιόλας κεφάλαιο πληροφορεί τον αναγνώστηότι laquoΤο Χάος γεννά την ύπαρξη Και η ύπαρξηκρύβει μια ανείπωτη και ακαταμάχητη γοητείαΜια γοητεία που δύσκολα μπαίνει σε λόγιαΜπορεί εμείς οι Κυνηγοί του Αγνώστου νrsquoαναζητάμε το μυστήριο στα πιο απόμακρα καιμυστικά πράγματα ναι αλλά για την αρχήτης Μεγάλης Αναζήτησης συχνά αρκεί απλώςτο να κοιτάξουμε ολόγυρά μαςraquo και ότι laquoΣετούτη την ιστορία υπάρχει και τρόμος τρόμοςαληθινός και ατόφιος τρόμος που είναιδύσκολο να περιγραφεί Αλλά υπάρχει καιομορφιά που ίσως είναι ακόμη πιο δύσκολο ναπεριγραφεί Τούτη η ιστορία είναι ένα χαλίόπου μουντά νήματα τρόμου συνυφαίνονται μελαμπερά νήματα ομορφιάςrdquo Με αυτές τα λέξεις επιλέγει ο ΓιώργοςΜπαλάνος να ξεκινήσει το πρώτο κεφάλαιοτου κλασσικού πλέον έργου τουπεριγράφoντας σε τρεις προτάσεις τηνκατάδυση στο μη χρονικά και τοπικάπεριορισμένο όνειρο της ανθρωπότητας Οσυγγραφέας προσεγγίζει τα μυστήρια τηςΛαβκραφτικής μυθολογίας με σαφήνεια ήμάλλον όχι η λέξη σαφήνεια και ο Lovecraftδεν πήγαν ποτέ μαζί Ας πούμε ότι μας δίνει μιακατανοητή πορεία για τα ονειρικά μονοπάτιατων Μεγάλων Παλαιών Ενώ φέρνει στο φωςπολιτισμούς που κάλυψε η σκόνη του χρόνουΠαράξενους θεούς και αλλόκοτους δαίμονεςldquoΑγγέλουςrdquo και άγνωστες οντότητες πουπαρελαύνουν μπροστά στα μάτια τουαναγνώστη Απόκρυφες γλώσσες και μαγικάκλειδιά που οδηγούν σε πύλες που ανοίγουν τηδίοδο σε κόσμους άγνωστους αλλάτρομακτικά γοητευτικούς Η γητεία άλλωστεπου ασκεί η Η Σκιά Του Κθούλου είναι ηγοητεία του ονείρου και όπως διαβάζουμε στιςτελευταίες σελίδες του βιβλίου ldquoτο ασημένιοκλειδί κρύβεται πάντα σε αυτό πουαποκαλούμε όνειρο και που δεν είναι παρά μίαεκούσια ή ακούσια σύνδεση με το ΚοσμικόΔίκτυοrdquoΣας το είπα από την αρχή ότι μόνο οι

παράξενοι άνθρωποι καταλαβαίνουν τουςπαράξενους ανθρώπους γιατί μόνο οιπαράξενοι άνθρωποι μπορούν νααναλογιστούν τεράστια κοσμικά μεγέθη και ναγίνουν αποδέκτες του απροσδιόριστουεξωδιαστατικού τρόμου που κρύβεται πίσωαπό τα laquoκυκλώπειαraquo τείχη της φαινομενικήςπραγματικότητας χωρίς να παραφρονήσουνhellipή τουλάχιστον χωρίς να παραφρονήσουντελείως και τελικά να μπορούν ναεπικοινωνήσουν τα ευρήματά τους στουςυπόλοιπους Και ευτυχώς ο Γ Μπαλάνος είναιένας απrsquo αυτούς Έργα και Μεταφράσειςhellip Εκτός από την πρωτόλεια έρευνα ο ΓιώργοςΜπαλάνος έκανε πολλές μεταφράσεις πάνωστα έργα του Lovecraft Είναι αυτές οι μεταφράσεις που έφεραν στο ελληνικό κοινόσε μια εποχή δύσκολη (Την έννοια τηςδυσκολίας της ζωής χωρίς διαδίκτυο σήμεραείναι δύσκολο να τη περιγράψεις οι παλιοίθυμάστε τι εννοώ οι δε νέοι εύχομαι να την τοζήσετε) τον τρομακτικό κόσμο του αμερικάνουσυγγραφέα Η ποιότητα αυτών τωνμεταφράσεων έχει χαρίσει στο ΓιώργοΜπαλάνο αναγνώριση και βραβεύσεις Είναικάτι άλλωστε που αγάπησε και ο ίδιος με όλητου την καρδιά Όταν σπέρνεις σπόρο μεαγάπη φυτρώνουν άνθη ομορφιάς Κάποιαστιγμή θυμάμαι όταν μετέφραζα τηνΙερογλυφική Μονάδα μαζί με την ΕυαγγελίαΘώμου είχα πάει από το γραφείο του να τονσυμβουλευτώ Το πρώτο πράγμα που μου είχεπει ήταν το εξής laquoΤο δύσκολο στη μετάφρασηδεν είναι να γνωρίζεις απλά τη γλώσσα τουκειμένου αλλά και την ορολογία Αν δεν είσαισίγουρος ότι γνωρίζεις ορολογία τότε μηνκάνεις τίποταraquo Μάλιστα μου έφερε ένα αστείοπαράδειγμα μετάφρασης που αυτή τη στιγμήμου διαφεύγει αλλά πιστεύω ότι το πιάσατε τονόημα Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφέρουμεότι σε κάθε του μετάφραση έχει προσθέσει καιεκπληκτικούς από θέμα νοήματος προλόγους Ο δε άμεσος χωρίς κατrsquo επίφαση φιοριτούρεςκαι άσκοπες επιτηδεύσεις τρόπος γραφής τουδίνει στα κείμενά του έναν τόνο ανάλαφρηςβαρύτητας και τα κάνει άμεσα αντιληπτά από

τον αναγνώστη Τα πρώτα βήματαhellip Ας πάμε να δούμε όμως πιο συγκεκριμέναπράγματα γύρω από το θέμα και αςαναφέρουμε ενδεικτικά τις πιο σημαντικέςδουλειές του εκτός της Σκιάς του Κθούλου στηνοποία ήδη αναφερθήκαμε Ένα χρόνο πρινγεννηθώ το 1981 ο Γ Μπαλάνος κυκλοφόρησεγια πρώτη φορά Λάβκραφτ στις εκδόσειςΣελέφαϊς ενώ αμέσως μετά συνεργάστηκε μετην Ωρόρα Εκεί εξέδωσε μία συλλογή τρόμουμε τίτλο laquoΣΚΙΕΣ Ιστορίες Φρίκηςraquo στην οποίαέχει μεταφράσει και επιμεληθεί μερικά από τακείμενα-κοσμήματα της Λογοτεχνίας Τρόμουμεταξύ των οποίων και το laquoΟι Αρουραίοιστους Τοίχουςraquo τοο εμβληματικού διηγήματοςτου Lovecraft αλλά και της ατμοσφαιρικήςιστορίας laquoΟ Βάλτος του Φεγγαριούraquo Μετά απόμια σύντομη συνεργασία με τις εκδόσειςΠατάκη δημιουργούνται οι Εκδόσεις Locus-7ένα πραγματικό κέντρο ιδεών του συγγραφέαμια μηχανή παραγωγής σκέψης και έναπαράθυρο στους ορατούς και αόρατουςκόσμους του επέκεινα Και πιστέψτε με δεν είναιδιαφήμιση αυτό αλλά μια περιγραφή ενόςοίκου της Μπαλάνειας σκέψης και τηςελεύθερης σκέψης Locus-7 και οι μεταφράσεις του Lovecraft Από τότε λοιπόν έχει εκδοθεί ένας μακρύςκατάλογος μεταφράσεων και προλόγωνσχετικών με τα κείμενα του Lovecraft Τo 2001εκδίδει δύο ανθολογίες η μία με τον τίτλο laquoΗσκιά πάνω από το Ιννσμουθ και άλλεςιστορίεςraquo και η άλλη με τον τίτλο laquoΗ φρίκη τουΝτάνγουιτς και άλλες Ιστορίεςraquo μεταξύ τωνοποίων laquo Το κυνηγόσκυλοraquo που αποτελεί ένααπό τα κλασσικότερα έργα του φίλου μας τουHP L Eπίσης ήταν από τα πρώτα πουμετέφρασε ο Γιώργος Μπαλάνος πριν απόαυτή την έκδοση και συγκεκριμένα στησυλλογή laquoΔιηγήματα Τρόμουraquo (εκδ ΣελεφαϊςΡάπτης Ωρόρα) Το 2005 εκδίδειμεταφρασμένα πάντα τον laquoΣτρογγυλό Πύργοraquoτο οποίο είναι ένα από τα έργα του HPL πουτο τελείωσε ο laquoμαθητήςraquo του ο ΏγκαστΝτέρλεθ δημιουργία που ο Μπαλάνοςονομάζει laquoαπό τις καλύτερεςhellip μεταθανάτιες

συνεργασίεςΕνώ το 2006 εκδίδει συλλογή με τίτλο laquoΤοΚάλεσμα του Κθούλου και άλλες ιστορίεςraquoστην οποία εκτός από το ομώνυμο διήγημα μετην περίφημη φράση laquoΔεν είνrsquo νεκρό εκείνο πουαιώνια μπορεί να περιμένει Μα με το διάβατων παράξενων αιώνων ως κι ο θάνατοςμπορεί να πεθαίνειraquo περιλαμβάνει και το άλλοεκπληκτικό laquoΤα όνειρα του σπιτιού τηςΜάγισσαςraquo Την ίδια χρονιά μεταφράζει καιεκδίδει το γνωστό laquoΣτα βουνά της τρέλαςraquoιστορία που εκτυλίσσεται στην ανταρκτικήκάτω από τους πάγους της οποίας κρύβεται ηέσχατη φρίκη Ο Χ Φ Λάβκραφτ σε όλο τοαποτρόπαιο μεγαλείο του μας πληροφορεί ομεταφραστής Παράλληλα εκδίδεται και ησυλλογή laquoΤο χρώμα από το διάστημα καιάλλες ιστορίεςraquo το κεντρικό διήγημα τουοποίου δεν ξέρω αν το διαβάσατε θα γίνειταινία με τον ηθοποιό Νίκολας Κέιτζ μέχρι το2020 Και επειδή το 2006 ήταν μάλλον πολύπαραγωγική χρονιά για τον Γ Μπαλάνοεξέδωσε από το Locus 7 άλλες δύο συλλογέςκαι άλλα δύο διηγήματα Ο λόγος για τηνlaquoΑναζήτηση του Ίρανον και άλλες ιστορίεςraquo καιτην laquoΑνώνυμη πόλη και άλλες ιστορίεςraquo στιςοποίες περιέχονται επίσης εμβληματικά κείμενατης μυθολογίας Κθούλου όπως το περίφημο laquoΟ ψιθυριστής του σκοταδιούraquo ή laquo Το ΑσημένιοΚλειδίraquo ένα κείμενο κυριολεκτικά κλειδί τηςερμηνείας της όλης μυθολογίας του LovecraftΤα άλλα δύο έργα ήταν laquoΗ ονειρική αναζήτησητου Άγνωστου Καντάθraquo και το laquoΗ περίπτωσητου Τσαρλς Ντέξτερ ΟυώρντraquoΝα μην ξεχάσω να αναφέρω επίσης ότι ήδηαπό το 2003 έχει μεταφράσει μια συλλογή μετίτλο laquoΤο Σφαλιστό Δωμάτιοraquo όπουπεριλαμβάνει κείμενα του Lovecraft τα οποίατελειοποίησε ο Ντέρλεθ Σήμερα πολλά από ταπαραπάνω αλλά και ακόμα περισσότερακείμενα του Lovecraft σε μετάφραση του Έλληναερευνητή Γιώργου Μπαλάνου κυκλοφορούναπό τις εκδόσεις Locus-7 στη πολύτομησυλλογή laquoΟι Εκπληκτικοί Κόσμοι του ΧΦΛαβάραφτraquo Επιλογικάhellip Εδώ λόγω χώρου ανέφερα τα πιο σημαντικά

έργα του και τις πιο σημαντικές μεταφράσειςτου Θέλοντας να δείξω τη συσχέτιση και τηνεξοικείωση του Γ Μπαλάνου με τον Αμερικάνοσυγγραφέα τρόμου και την ευρύτερηΜυθολογία Κθούλου και του ΝεκρονόμικονΕίναι σαφώς όμως δύσκολο να τα περιλάβειςόλα σε ένα άρθρο Τουλάχιστον εύχομαι νακαλύψαμε τα βασικά σημεία αυτής της hellipπαράδοξης συνεργασίας εκείνου που ταξίδεψεστη γη των Μεγάλων Παλαιών και εκείνου πουαναγνώρισε μια laquoαποκάλυψηraquo στο έργο τουπρώτου κάνοντας μας την τιμή να τη μοιραστείμαζί μας με εμάς τους αναγνώστες αλλά μεόλους τους νεώτερους συγγραφείς καιερευνητές που χάρη σε αυτόν έκαναν δειλά-δειλά τα πρώτα τους βήματα στηνπαραδοξολογία της λογοτεχνίας τουφανταστικού και του τρόμου Αναρωτιέμαι σεαυτό το σημείοhellip κι αν ο τρόμος δεν είναιφανταστικός Ας είναι εμείς τουλάχιστον οιονειροπαρμένοι είμαστε προετοιμασμένοι γιααυτό Απαντάω λοιπόν στον εαυτό μου αλλάκαι σε όσους έχουν την ίδια απορία με μένα μετα λόγια του ίδιου του Γιώργου Μπαλάνουστον πρόλογο της συλλογής laquoΤο σφαλιστόδωμάτιοraquo Δεν ξέρω αν υπάρχει το γυαλί των Υάδωναλλά υπάρχει σίγουρα η συνάφεια που λέγαμεΚαι αν ποτέ ω μη γένοιτο δείτε υπό τη σωστήlaquoπαράξενη γωνίαraquo το μεγάλο κόκκινο μάτι τουΑλντεμπαράν τότε μπορεί να σας δει κι εκείνοΚαλό είναι να ξέρετε λοιπόν ότι το μόνο πουμπορεί να σας σώσει τότε είναι οι γειτονικέςΕπτά Αδελφές οι πολύ πιο όμορφες καιλαμπερές Πλειάδες ndash ο τόπος των 7

Παραπομπές [1] State of Rhode Island and ProvidencePlantations Πολιτεία της Νέας Αγγλίας των ΗΠΑ[2] Enucircma Eliš Βαβυλωνιακό Έπος τηςΔημιουργίας γραμμένο σε επτά πήλινες πλάκες [3] Βαβυλώνια αιχμαλωσία ονομάζεται οεκτοπισμός των αρχαίων Ισραηλινών σταεδάφη της Βαβυλώνας και έλαβε χώρα στοτέλος του 6ου πΧ αιώνα[4]Αισχύλου Ευμένιδες το τρίτο μέρος τηςΟρέστειας του Αισχύλου τα άλλα δύο είναι οΑγαμέμνων και οι Χοηφόρες[5] Από το αυτογραφικό του σημείωμα στησελίδα των εκδόσεων Locus-7[6] Περιοδικό ltltΑΝΕΞΗΓΗΤΟgtgt τεύχη 75 και76 Νοέμβριος-Δεκέμβριος 1991[7] The Matrix (1999) ταινία περιπέτειαςεπιστημονικής φαντασίας σε σενάριο καισκηνοθεσία των Λίλι και Λάνα Γουατσόφσκι

Τ Ο Σ Τ Α Σ Ι Μ Ο Ν Ε Ρ Ο

Ε Ρ Ι Κ Σ Μ Υ Ρ Ν Α Ι Ο Σ

1 Χθες το βράδυ ονειρεύτηκα το τέλος του κόσμου Για μια ακόμα φορά Ατένιζα τον ήλιο Ήταν τεράστιος και το φως του είχε μιαερυθρή απόχρωση που βύθιζε ολόκληρο τον κόσμο σrsquo ένασιωπηλό ωκεανό από υγρό ρουμπίνι Κρεμόταν πάνω από έναν θαλάσσιο ορίζοντα που ήταναχανής και απέραντος Είχε και αυτός ένα χρώμακατακόκκινο σαν φρέσκο αίμα Αλλά και ο ουρανός ήταν διαφορετικός Είχε μεταλλαχτεί Είχε γίνει πορτοκαλήςΜου θύμιζε εκείνες τις μέρες του καλοκαιριού τότε πουσύννεφα σκόνης έρχονται απrsquo την Αφρική και συχνά-πυκνάμετατρέπονται σε μια ενοχλητική λασποβροχή πουβρωμίζει τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα και καλύπτει ταμπαλκόνια της Αθήνας με μια στεγνή κίτρινη μεμβράνη Η σιωπή που με τύλιγε ήταν απόλυτη λες και είχααπομείνει μόνο εγώ ζωντανός σrsquo ολόκληρο τον κόσμο Καθόμουν μέσα σε μια βάρκα και διέσχιζα κωπηλατώνταςπλημμυρισμένους δρόμους που ξετυλίγονταν καλυμμένοιαπό μια πηχτή κρούστα πολύχρωμων σκουπιδιώνΈνιωθα τον ίσκιο των άδειων κτιρίων μιας εγκαταλειμμένηςπόλης να πέφτουν επάνω μου σαν πελώριες κουρτίνες απόβαρύ σκοτάδι Συχνά-πυκνά κοίταζα τα νεκρά παράθυρατους καθώς η βάρκα μου γλιστρούσε αθόρυβα μπροστά απrsquoτις σιωπηλές προσόψεις τους Υπήρχαν στιγμές που έτρεμαστη σκέψη πως μπορούσα να δω κάποιο ξασπρισμένοπρόσωπο να με κοιτάζει μέσα απrsquo τα μισάνοιχταπαντζούρια τους Ένιωθα ότι το πιο τρομακτικό πράγμαπου θα μπορούσε να μου συμβεί ήταν νrsquo ανακαλύψω ότιυπήρχαν κι άλλοι σαν κι εμένα που ζούσανε ακόμα λάθραανάμεσα στα τιτάνια οστά ενός νεκρού πολιτισμού Μιαδυο φορές που μπέρδεψα το ανέμισμα μιας σκισμένηςκουρτίνας με τη σιλουέτα κάποιου ζωντανού ανθρώπουένιωσα την καρδιά μου να σταματάει και να με λούζει ένακύμα παγερού ιδρώτα Κάποια στιγμή μάλιστα όταναντίκρισα τα φωσφορίζοντα μάτια μιας γάτας να μεκοιτάζουν στοχαστικά ανάμεσα απrsquo τα κάγκελα ενόςέρημου μπαλκονιού αναπήδησα τόσο άτσαλα πουπαραλίγο νrsquo αναποδογυρίσω τη βάρκα και να πέσω σταστάσιμα νερά τα γεμάτα με πλαστικά μπουκάλια και

σακούλες που σχημάτιζαν ένα στρώμα χαοτικήςπολυχρωμίαςΜια διάχυτη μυρωδιά αποσύνθεσης απλωνόταν γύρω μουσαν αόρατη ομίχλη Η βάρκα μου αρμένιζε τώρα πάνω από βυθισμένεςλεωφόρους και πλατείες που είχαν μετατραπεί σεσιωπηλούς βυθούς Τις κάλυπταν ατελείωτες σειρέςμεταλλικών αυτοκινήτων Έμοιαζαν με ορδές προϊστορικώνσκαθαριών που είχαν πεθάνει ακαριαία καθώςπροσπαθούσαν να ξεφύγουν από κάποιο ασύλληπτο κακό Εδώ το νερό ήταν κάπως πιο διαυγές Στην επιφάνειά τουέπλεαν λιγότερες σακούλες και μπουκάλια Μέσα σταπράσινο-κίτρινα βάθη του μπορούσα να διακρίνω τα καπότων αυτοκινήτων λίγα μόλις μέτρα πιο χαμηλά απrsquo τηνκαρίνα της βάρκας μου Πολύ γρήγορα η διαβρωτική αγκαλιά της θάλασσας θα ταεξαφάνιζε Πάνω στα καθίσματα και στα πολυτελή ταμπλότους θα φυτρώνανε φύκια και κοράλλια τα περίπλοκαηλεκτρονικά τους εξαρτήματα θα σκουριάζανε και θαμετατρεπόταν σε άμορφες μάζες από γυαλί μέταλλο καιπλαστικό Οι μπογιές τους θα ξεφτίζανε και η βενζίνη πουκρυβόταν στα ντεπόζιτά τους εκείνο το δηλητήριο απrsquo ταβάθη της γης που τους έδινε ζωή θrsquo απελευθερωνόταν θrsquoανέβαινε προς τα πάνω σε μια σειρά από γλοιώδειςφυσαλίδες Θα κάλυπτε για λίγο την επιφάνεια του νερούμε βρώμικους ιριδισμούς και ύστερα θα διαλυόταν μια καικαλή φαγωμένη από πεινασμένα βακτηρίδια Το κολοβωμένο δάσος των μισοβυθισμένων πολυκατοικιώντελείωσε απότομα Μπροστά μου απλώθηκε η θάλασσαΜια επίπεδη απεραντοσύνη που αναδευότανε κατακόκκινηκαι σιωπηλή κάτω από ένα πορφυρό ηλιοβασίλεμα Πλατιάκαι αθόρυβα κύματα διασχίζανε την επιφάνειά τηςΈμοιαζε με πελώριο καθρέφτη από αναλυτό υδράργυρο πουανεβοκατέβαινε ράθυμα Αντανακλούσε θαμπά τονβαθυκόκκινο ουρανό και τον υπερμεγέθη δίσκο του ήλιουπου σκόρπιζε μια μουντή φωταύγεια σαν μισοσβησμένοκάρβουνο Πλησίασα την άκρη ενός καταρτιού που πρόβαλλε λοξάπάνω απrsquo το νερό Θα πρέπει να ξεφύτρωνε απrsquo τοκατάστρωμα κάποιου μεγάλου πλοίου που τώρα διαλυότανσιγά-σιγά στον θαλάσσιο πυθμένα

Το χρησιμοποίησα ως δέστρα Τύλιξα γύρω του έναπαλαμάρι και έσπρωξα τη βάρκα κοντά του Εκείνη σταμάτησε να κινείται Μετά εστίασα το βλέμμα μου στον τεράστιο ήλιο πουάγγιζε τον υδάτινο ορίζοντα Αισθανόμουν κάτι σαν τρομώδη προσμονή ένα μείγμαλαχτάρας αλλά και φρίκης για κάτι που επρόκειτο νασυμβεί Και τότε κάτι άρχισε να πλησιάζει απrsquo την άκρη τουορίζοντα κάτι πελώριο και πανύψηλο σαν παλιρροϊκόκύμα Έσφιξα τα δόντια μου και περίμενα την άφιξή του

2 Με ξυπνάνε ήχοι πεζοί και γνώριμοι που εισβάλουν στοσκοτεινό διαμέρισμα Το βουητό και τα κορναρίσματα τωναυτοκινήτων που διασχίζουν τη λεωφόρο Αλεξάνδρας πέρααπrsquo το στενό μπαλκόνι του το γουργουρητό του νερού πουκατρακυλάει σε κάποιο κάθετο αγωγό μέσα στον τοίχο τουκαθιστικού το διάχυτο μουρμούρισμα του κλιματιστικούπου κρατάει έξω τη κάψα του καλοκαιριού Κρατάω ταπατζούρια των παράθυρων κλειστά για κάθε ενδεχόμενοΕπιπρόσθετα έχω κρεμάσει χοντρές κουβέρτες μπροστάτους για να μην περάσει η παραμικρή ακτίνα ηλιακούφωτός μέσα απrsquo τις γρίλιες των παραθύρων Έτσι λένε οιοδηγίες Ένα μήνα τώρα δεν απαντώ σε τηλέφωνα και δενανοίγω την πόρτα Όχι ότι είχα και καμία ενόχληση βέβαια ως ακοινώνητος άνθρωπος που είμαι δεν έχωφιλίες Φροντίζω να πληρώνω τους λογαριασμούς μουηλεκτρονικά και το ψυγείο μου παραμένει φορτωμένο με τατρόφιμα που είχα αγοράσει την πρώτη μέρα όταν ξεκίνησατο Πείραμα Γράφω αυτή τη λέξη με κεφαλαίο Π γιατί είναι το πιοσημαντικό πράγμα που έχω κάνει ποτέ στη ζωή μουΑποφασίζω λοιπόν να ελέγξω την εξέλιξή του Ανοίγω τοψυγείο βγάζω ένα χαρτονένιο κουτί με γάλα και πίνωλαίμαργα Μαζί του κατεβάζω και δυο χάπια με βιταμίνεςκαι ιχνοστοιχεία Πρέπει να παραμείνω δυνατός και υγιής Ύστερα πάω στο μπάνιο Ανοίγω το διακόπτη και το λευκόφως που το πλημμυρίζει πέφτει πάνω στην ξέχειλημπανιέρα Η επιφάνεια του νερού φαντάζει ακίνητη και

ασημένια σαν μεγάλος καθρέφτης Αντανακλά το ταβάνικαι τη καμπύλη του πορσελάνινου νιπτήρα που ορθώνεταικοντά της Σκύβω από πάνω της και ανακαλύπτω ότι τονερό έχει γίνει αδιαφανές Κάτασπρο σαν να πλέει μέσατου ένα πηχτό σύννεφο από ασβέστη Αυτό είναι καλόΣημαίνει ότι κάτι γίνεταιΑκολουθώ την απαιτούμενη τελετουργία Παίρνω έναξυράφι και χαράζω το δεξί μου μπράτσο Αρκετά βαθιάώστε να κυλήσει ένα ρυάκι κατακόκκινου αίματος μέσα στημπανιέρα Το αίμα εξαφανίζεται σχεδόν αμέσως μέσα στολευκό νερό λες και κάτι που ζει μέσα του το ρουφάειλαίμαργα Δένω το πληγωμένο χέρι μου μrsquo έναν επίδεσμο και τοεξετάζω με το αποστασιοποιημένο ενδιαφέρον ενόςεπιστήμονα Σε λίγες μέρες θα γιάνει και το κόψιμο θrsquoαφήσει πίσω του μια μακριά ουλή παρόμοια με τιςυπόλοιπες που ήδη στολίζουν τα μπράτσα μου μέχρι τονκαρπό Βγαίνω απrsquo το μπάνιο κλείνω το φως και πηγαίνω στοσαλόνι Κάθομαι σrsquo ένα καναπέ μπροστά απrsquo τηντηλεόραση και την ανάβωΠετυχαίνω ένα δελτίο ειδήσεων Τα ίδια και τα ίδια Μιαμονότονη λιτανεία κακών ειδήσεων Οικολογικέςκαταστροφές η εξελισσόμενη κλιματική αλλαγή πολύνεκραδυστυχήματα τρομοκρατικές επιθέσεις εγκληματικέςπράξεις και μια αυξανόμενη αίσθηση ανασφάλειας πουαπλώνεται παντού σαν μίασμα Το λαχάνιασμα ενόςετοιμοθάνατου κόσμου που αποσυντίθεται με αυξανόμενηταχύτητα Σε κάποιο πάνελ τσακώνονται-συζητούν υποτίθεται-διάφοροι γελοίοι laquoειδικοίraquo που αναλύουν την κάκιστηκατάσταση της οικονομίας Μιλάνε όλοι μαζί φωνάζουνυστερικά και η συζήτηση κλείνει ατελέσφοραΝιώθω μια αίσθηση αηδίας Το σάλιο μου έχει αποκτήσειτην πικρή γεύση της χολής Κλείνω την τηλεόραση καιαποφασίζω να κάνω κάτι πιο εποικοδομητικό Ανοίγω τοlaptop και μπαίνω στην αγαπημένη μου ιστοσελίδα Τοportal της Εκκλησίας του Dagon

3 Ανακάλυψα το συγκεκριμένο ιστότοπο πριν από τρεις μήνεςπάνω-κάτω Εκείνο το βράδι σερφάριζα άσκοπα στοίντερνετ και εκεί που έπαιζα όλο και περισσότερο με τηνιδέα να επισκεφτώ καμιά πορνοσελίδα έπεσα πάνω στοσυγκεκριμένο όνομα Dagon Ένας αρχαίος θεός τηςΘάλασσας Κάτι σκίρτησε μέσα μου Ήταν λες και εκείνα ταγράμματα ή μάλλον ο ήχος που συνέθεταν συντονιζότανμε κάτι που κρυβόταν βαθιά μέσα στο υποσυνείδητό μουΆρχισα να ψιθυρίζω ξανά και ξανά την αρχαία λέξηlaquoDagon Dagon Dagonraquo Με πλημμύρισε σταδιακά ένασυναίσθημα ευφορίας μια σκοτεινή αγαλλίαση Ο σφυγμόςμου επιταχύνθηκε Αποφάσισα λοιπόν να το ψάξωπερισσότερο Ανακάλυψα ότι ο Dagon ήταν έναςιχθυόμορφος θεός που λατρεύονταν από τους αρχαίουςΦοίνικες και πως είχε πολλές ομοιότητες-ήταν ίσως η ίδιαοντότητα-με τον Οάννες τον επίσης ψαρόμορφο θεό τωνΣουμερίων που είχε βγει απrsquo τα νερά για να τους διδάξειτις τέχνες του πολιτισμού Η επιρροή της λατρείας τουΟάννες θα πρέπει να ήταν πολύ ισχυρή και εκτεταμένηγιατί σύμφωνα με κάποια αιρετική θεωρία ο Ιωάννης οΒαπτιστής που έχρισε τον Ιησού Χριστό στα νερά τουΙορδάνη ποταμού είχε δανειστεί το όνομα του από τηναρχαία εκείνη θεότητα Οάννες-Ιωάννης Επίσης υπάρχουνπολλές ενδείξεις ότι η λατρεία του επιζεί ακόμα κρυμμένηπίσω από περίτεχνες μάσκες Για παράδειγμά η μίτρα τουκαθολικού Πάπα έχει ένα σχήμα που θυμίζει ανοιχτό στόμαψαριού ενώ η τελετή της Βάπτισης όπου το βρέφοςβυθίζεται ολόκληρο τρεις φορές στο νερό μιας κολυμπήθραςτηρείται ευλαβικά μέχρι τις μέρες μας από τηνΕλληνορθόδοξη εκκλησία Ο διάσημος Αμερικανόςσυγγραφέας ΧΦ Λάβκραφτ ο άνθρωπος που επινόησε τοκαλλιτεχνικό και φιλοσοφικό κίνημα του Κοσμικού Τρόμουσυμπεριέλαβε τον Dagon στην Κοσμοθεωρία του ωςδυσοίωνο εξωδιαστατικό θεό που επιβουλεύεται τον κόσμομας και που μοιράζεται πολλά χαρακτηριστικά με τονΚθούλου τον παγιδευμένο θεό-αγγελιοφόρο των ΜεγάλωνΠαλαιών που κοιμάται σε μια τεράστια κρύπτη μέσα στηνβυθισμένη πόλη της Ρrsquo λυέ κάπου στον πυθμένα τουΕιρηνικού Ωκεανού

Ακολούθησα κάποια επιπρόσθετα λινκ και τελικάανακάλυψα το portal της Εκκλησίας του Dagon Ένιωσαενθουσιασμένος Ώστε υπήρχαν ακόμα άνθρωποι πουλάτρευαν ανοιχτά αυτή την αρχαία θεότηταΠεριπλανήθηκα στις σελίδες του portal και κατέληξα στοσυμπέρασμα πως επρόκειτο για κάποιου είδους σέκταςμάλλον κλειστής που αναζητούσε καινούργια μέλη Για ναενταχθεί κανείς στους κόλπους της δεν χρειαζόταν νακαταβάλει ούτε χρήματα ούτε να δεσμευτεί με κάποιο είδοςόρκου Το μόνο που ζητούσαν ήταν ένα δείγμα αίματος μιασταγόνα έστω και αποξηραμένη για να διαπιστώσουν τηνlaquoοντολογική συμβατότηταraquo του υποψηφίου

4 Αποφάσισα να δοκιμάσω την τύχη μου Τους έστειλα ένα e-mail με τη Διεύθυνσή μου και σχεδόν αμέσως έλαβα μιαευγενική απάντηση σύμφωνα με την οποία μπορούσα ανήθελα να στείλω ένα δείγμα αίματος σε κάποιασυγκεκριμένη ταχυδρομική θυρίδα που όπως ανακάλυψαβρισκόταν κάπου στην Στοκχόλμη Αναλάμβαναν οι ίδιοιτα έξοδα της αποστολής Το επόμενο πρωινό με την καρδιά μου να γοργοχτυπάειπαράξενα το έσκασα από τη δουλειά μου για ένα μισάωρομπήκα σε ένα ταχυδρομείο και τους έστειλα ένα μικρόμπουκαλάκι που περιείχε μερικές σταγόνες αίματοςΣτο μεταξύ συνέχισα να εξερευνώ το Portal τους Ηκοσμοθεωρία τους μου άρεσε Απλά και ειλικρινάαποδέχονταν το γεγονός ότι ζούμε σrsquo ένα σύμπαν αχανέςκαι εντελώς αδιάφορο για την ασήμαντη ύπαρξη τουανθρώπινου είδους Πανίσχυρες δυνάμεις αναμοχλεύονταιγύρω μας όσο εμείς σπαταλούμε τις ζωές μας με τιςασήμαντες σκοτούρες μιας κοντόφθαλμης καθημερινότηταςσαν πολυάσχολα μυρμήγκια που δεν έχουν ιδέα ότι ζουνανάμεσα στις λωρίδες ενός τεράστιου αυτοκινητόδρομου ΗΓη δεν μας ανήκει Είμαστε εφήμεροι ως είδος Ασύλληπτοιπολιτισμοί άνθισαν στην επιφάνεια της πόλεις μεπαράξενους και γιγάντιους πύργους ύψωσαν το ανάστηματους κάτω απrsquo τα μακρινά και αδιάφορα άστραεκατομμύρια χρόνια προτού το πρώτο αμφίβιο συρθεί μεκόπο έξω απrsquo τη λάσπη του Αδιανόητοι επισκέπτεςαναδύθηκαν απrsquo το χάος του κοσμικού χώρου και

πολέμησαν μεταξύ τους Κάποιοι απrsquo αυτούς ηττήθηκαν καιεξορίστηκαν σε άλλες διαστάσεις Αλλά μια μέρα ηανθρωπότητα θα σβήσει σαν κερί στον άνεμο όταν τrsquoάστρα βρεθούν στη σωστή τους θέση Γιατί τότε θrsquo ανοίξουνκάποιες πύλες και οι εξόριστοι αφέντες αυτού του κόσμουθα δρασκελίσουν το κατώφλι τους και θrsquo απλώσουν τηνκυριαρχία τους για μια ακόμα φορά πάνω στη Γη Οι παράξενες εκείνες αντιλήψεις με παρηγορούσανΕπιδρούσαν σαν βάλσαμο πάνω στις πληγές που είχανανοίξει μέσα μου η πίκρα και η οργή η συνειδητοποίησηότι ζούσα σrsquo ένα κόσμο που δεν μου ταίριαζε πραγματικάκαι με κρατούσε σε καραντίνα σαν επικίνδυνο μικρόβιοπου έπρεπε να εξοντωθεί Η σκέψη ότι ο ανθρώπινοςπολιτισμός αυτό το δημιούργημα της μικροπρέπειας καιτων άσκοπων συμβιβασμών θα έσβηνε κάποια μέρα κάτωαπrsquo την ανάσα διανοιών πολύ πιο αρχαίων και ισχυρών μεανακούφιζεΈτσι λοιπόν όταν έλαβα το e-mail που με πληροφορούσεότι γινόμουν δεκτός ως μέλος της Εκκλησίας του Dagonγιατί το DNA μου ικανοποιούσε τα κριτήριά τους ένιωσαευτυχισμένος Ακόμα περισσότερο δε όταν μου πρότειναννα συμμετάσχω σrsquo ένα πείραμα παγκόσμιας εμβέλειας Έναεγχείρημα που θα laquoμετάλλαζε την κβαντικήκυματοσυνάρυση της ανθρωπογενούς πραγματικότηταςraquo Απάντησα καταφατικά Ένιωθα ότι δεν ήμουν πια μόνοςΕίχα βρει ένα σκοπό στη ζωή μου

5 Το νερό που γεμίζει τη μπανιέρα αλλάζει χρώμα Μέρα μετη μέρα γίνεται πράσινο και παραμένει εντελώς αδιαφανέςΣύμφωνα με τις καθησυχαστικές οδηγίες που μου έρχονταιστο e-mail είναι κάτι το απόλυτα φυσιολογικό Το μόνοπου χρειάζεται να κάνω είναι να κρατώ το διαμέρισμά μουσκοτεινό και νrsquo αδειάζω στο νερό λίγο αίμα σε καθημερινήβάση Καθώς οι μέρες κυλούν αρχίζω και αναρωτιέμαιΠροσπαθώ να φανταστώ τι είναι αυτό που συμβαίνει μέσαστη μπανιέρα Μου έστειλαν ένα φιαλίδιο που περιείχε έναλευκό υγρό που ήταν παχύρρευστο και κολλώδες σανσπέρμα Μου ζήτησαν να γεμίσω τη μπανιέρα με νερό να τοαδειάσω μέσα της και να περιμένω Έχω την αίσθηση ότι

κάτι αναπτύσσεται εκεί μέσα Η όλη διαδικασία μου θυμίζειλιγάκι εκείνα τα παράξενα πειράματα των Αλχημιστών τουΜεσαίωνα που προσπαθούσαν να φέρουν στη ζωήμικρογραφίες ανθρώπων τα λεγόμενα Homunculusταΐζοντας παχύρρευστες μάζες μέσα σε σφραγισμένεςφιάλες με το αίμα τους Η σκέψη ότι σε ποιος ξέρει πόσαμέρη του κόσμου σε ανήλιαγα διαμερίσματα σαν το δικόμου συμβαίνει το ίδιο ακριβώς πράγμα με κάνει να νιώθωπολύ παράξενα Περνάει άλλη μια βδομάδα Γίνομαι όλο και πιο αδύναμοςκαι έχω χάσει πολύ βάρος Η κλεισούρα η έλλειψη τουηλιακού φωτός και η καθημερινή αιμοδοσία έχουν αρχίσεινα με καταβάλουν Το νερό της μπανιέρας έχει πάρει ένασκουροπράσινο χρώμα και έχει γίνει παχύρρευστο Χτες τοβράδυ με ξύπνησε ένας παράξενος θόρυβος Κάτι σανπλατσούρισμα Ερχόταν από το μπάνιο Σύρθηκα μέχριεκεί άναψα το φως και μου φάνηκε ότι η επιφάνεια τουνερού αναδευόταν Λες και κάτι κινούταν μέσα του Δεν μπόρεσα να ξανακοιμηθώ μετά απrsquo αυτό Μπήκα στοίντερνετ και έστειλα ένα μήνυμα στην Εκκλησία ζητώνταςοδηγίες Μου απάντησαν σχεδόν αμέσως και ήτανκαθησυχαστικοί Όλα πάνε καλά μου είπανΣτο μεταξύ το νερό έχει αρχίσει και μυρίζει Βγάζει μιααποφορά σαπίλας Υπάρχει όμως και κάτι άλλο μέσα σrsquoεκείνη τη μπόχα η μυρωδιά ενός πλάσματος ζωντανού Αναρωτιέμαι γιατί οι υπόλοιποι ένοικοι της πολυκατοικίαςδεν μου έχουν ήδη χτυπήσει την πόρτα για ναπαραπονεθούν για τη βρώμα Ανακαλύπτω γρήγορα τηναιτία Στην τηλεόραση τα σόου και οι ηλίθιες σειρές δενπροβάλλονται πια Μόνο φρενήρη δελτία ειδήσεωνΦαίνεται πως όσο καιρό ήμουν αποκομμένος από τονυπόλοιπο κόσμο εκείνος τρελάθηκε Οι Αμερικάνοιαπειλούν να βομβαρδίσουν τις χώρες του Περσικού Κόλπουμε πυρηνικά όπλα Μαζικές διαδηλώσεις και βανδαλισμοίέχουν ξεσπάσει σε πολλές πρωτεύουσες Πολύς κόσμοςεγκαταλείπει τις πόλεις Η παγκόσμια οικονομία καταρρέειΤυφώνες και πλημμύρες δοκιμάζουν πάμπολλες περιοχέςτου πλανήτη Οι Κινέζοι απειλούν να εισβάλουν στηνΣιγκαπούρη και στην Ιαπωνία Οι Ρώσοι μαζεύουνστρατεύματα στα σύνορά τους

Σκέφτομαι να το σκάσω και εγώ Νrsquo ανοίξω την πόρτα τουδιαμερίσματός μου και να δραπετεύσω απrsquo το σκοτάδι τηδυσωδία και το πράγμα που μεγαλώνει στην μπανιέρα μουτρεφόμενο απrsquo το δικό μου αίμα Αλλά ξέρω πως είναι ήδη αργά Δεν έχω κάπου να πάω ΟιΠύλες ανοίγουν Οι χρησμοί είναι ξεκάθαροι Στιςτελευταίες μέρες του ανθρώπου οι Αρχαίοι Θεοί θα τουδιδάξουν νέους τρόπους να γλεντάει και να σκοτώνει καιολόκληρος ο κόσμος θα παραδοθεί σrsquo ένα όργιο αίματοςτρέλας και φωτιάςΕξάλλου το τελευταίο μήνυμα της Εκκλησίας είναιξεκάθαρο Είμαι συνυπεύθυνος γιrsquo αυτό που συμβαίνει Οικαταλύτες γέννιουνται σrsquo ολόκληρο τον κόσμο Τα παιδιάτου Dagon που τρέφονται απrsquo το ιδιαίτερο αίμα εκείνων πουκατάγονται από τους Φοίνικες και τους Φιλισταίους απrsquo τιςφυλές που τον λάτρευαν προσφέροντας του το αίμα τωνπαιδιών τους Το πλατσούρισμα στην μπανιέρα δυναμώνει Το νερόφουσκώνει και ξεχύνεται έξω απrsquo το χείλος της Πέφτει στοδάπεδο παχύρρευστο και αηδιαστικό γλοιώδες σανγαστρικό υγρό Δεν τολμώ να κοιτάξω Απλά ακούω κάτι να σέρνεται προςτο μέρος μου

04

The MessengerWRITTEN BY H P LOVECRAFT

Ο Αγγελιαφόρος

The thing he said would come that night at threeFrom the old churchyard on the hill below

But crouching by an oak firersquos wholesome glowI tried to tell myself it could not beSurely I mused it was a pleasantry

Devised by one who did not truly knowThe Elder Sign bequeathed from long ago

That sets the fumbling forms of darkness free

He had not meant itmdashnomdashbut still I litAnother lamp as starry Leo climbed

Out of the Seekonk and a steeple chimedThreemdashand the firelight faded bit by bit

Then at the door that cautious rattling camemdashAnd the mad truth devoured me like a flame

ΑΠΟΔΟΣΗ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΛΟΒΟΣ

To πλάσμα είπε θα ερχόταν το βράδυ στις τρειςΑπό της εκκλησιάς την παλιά αυλή κάτω από το λόφοmiddotΑλλά κουλουριασμένος δίπλα στην λάμψη της φωτιάς

Προσπάθησα να πείσω τον εαυτό μου ότι ήταν αδύνατο

Σίγουρα συλλογίστηκα ήταν κάποιο αστείοΣχεδιασμένο από κάποιον που δεν ήξερε πραγματικά

Το Σημάδι των Πρεσβυτέρων κληροδοτημένο από πολύ παλιάΑυτό απελευθερώνει τις αόριστες μορφές του σκότους

Δεν το εννοούσε ndash όχι ndash ακόμα κι έτσι όμως άναψα

Μία ακόμα λάμπα την ώρα που ο λαμπερός Λέων ανέτειλε Πάνω από το Σικόνκ και ένα καμπαναριό ήχησε

Τρεις ndash και το φως της φωτιάς ξεθώριασε λίγο λίγο

Έπειτα ακούστηκε εκείνο το προσεκτικό κροτάλισμα στην πόρταmdashΚαι η ξέφρενη αλήθεια με καταβρόχθισε σαν φλόγα

T U R R I T O P S I SN U T R I C U L Α

Μ Α Ρ Ι Ο Σ Δ Η Μ Η Τ Ρ Ι Α Δ Η Σ

Σε αυτό το σπίτι ο νεκρός Κθούλου περιμένει καιονειρεύεται

Όλα ξεκίνησαν ένα πρωινό όταν ένας φίλος καισυνάδελφος ήρθε στο ινστιτούτο που εργαζόμουν τατελευταία δέκα χρόνια Εκείνον τον καιρό βρισκόμουν στακεντρικά της εταιρείας στον Παναμά μετά από μια μακράπερίοδο ερευνών στον Ινδικό ωκεανό μελετώνταςπροστατευόμενα είδη Το ινστιτούτο μου θεωρούταν τομεγαλύτερο κέντρο μελέτης της υποθαλάσσιας ζωής καθώςεπί σειρά δεκαετιών επιχειρούσε να ανακαλύψει νέους οργανισμούς αλλά και να μελετήσει την εξέλιξη τωνυπαρχόντων ειδών σε τροπικά οικοσυστήματα Ήτανόνειρο ζωής για μένα να εργάζομαι εκεί Μονάχα λίγοισυνάδελφοι βιολόγοι και ζωολόγοι τα κατάφεραν κιευτυχώς ήμουν ένας από αυτούςΉμουν στο γραφείο μου και έβαζα σε μια τάξη τιςσημειώσεις από το ταξίδι μου Ήταν μια έρευνα σχετικά μεένα οικοσύστημα που κινδύνευε να εξαφανιστεί Έπρεπελοιπόν το υλικό να μπει σε μια σειρά ώστε ναπαρουσιαστεί στους ανωτέρους μου και αργότερα στοκοινό Ότι είχα συλλέξει τον τελευταίο χρόνο από την Ινδίαήταν τόσο μεγάλο σε όγκο που θα χρειαζόταν ίσως άλλονένα χρόνο για να το οργανώσωΚι ενώ ήμουν απορροφημένος στις σκέψεις μου χτύπησε ηπόρτα του γραφείου μου Ο φίλος και συνάδελφοςεμφανίστηκε μπροστά μου Έδειχνε κουρασμένος ndashξενυχτισμένος θα έλεγα Αν και είχα χρόνια να τον δωδιατηρούσαμε επαφή μέσω διαδικτύου Εργαζόταν σε μιαμικρή εταιρεία μελέτης σπάνιων ειδών αλλά τιςπερισσότερες φορές έκανε έρευνες με δικά του έξοδα Μουανακοίνωσε με δέος πως ήθελε να μου αποκαλύψει κάτιπολύ σημαντικό Μόνο σε εμένα ήθελε να το δείξει Μεεμπιστευόταν ως φίλο και ως επιστήμονα Γιrsquo αυτό μεπερίμενε όλο αυτόν τον καιρό Αισθανόταν πως επρόκειτονα συνταράξει ολόκληρη την επιστημονική κοινότηταΜου κίνησε αμέσως την περιέργεια Το μόνο που μεδυσαρέστησε ήταν πως έπρεπε να κάνουμε ένα ταξιδάκιμέχρι το Σαν Χοσέ της Καλιφόρνιας Ήξερα όμως πως δενυπήρχε περίπτωση να με τραβήξει τέσσερις χιλιάδες μίλιαμακριά αν δεν ήταν βέβαιος για τα συμπεράσματά τουΕίχαμε κάνει μαζί αρκετές έρευνες στο πανεπιστήμιο

και είχαμε την ίδια δίψα για γνώση Του ζήτησα να μου πειτουλάχιστον περί τίνος πρόκειται και αυτός με πήγε αρκετάπίσω στα φοιτητικά μας χρόνια όταν είχαμε πάθει εμμονήμε ένα παράξενο είδος μέδουσας τη λεγόμενη TurritopsisNutriculaΠρόκειται για ένα είδος υδρόζωου το οποίο έχει μιαμοναδική ιδιότητα που μπορεί να ανατρέψει τα πάντα στηζωή Είναι τυπικά αθάνατη Η συγκεκριμένη μέδουσα όταν φτάσει στο ώριμο ενήλικοστάδιο γυρίζει και πάλι στο πρώιμο αρχίζοντας και πάλιαπό το laquoσημείο 0raquo Συνεπώς δεν υπάρχει κανένα όριο στηδιάρκεια ζωής της Είναι το μόνο ζώο στον κόσμο πουμπορεί να αντιστρέψει τη γήρανση και να ανακτήσειολόκληρη τη δομή της να επιστρέψει στην κατάσταση τουπολύποδα δηλαδή στην πρώτη φάση της ζωής της Θυμάμαι ότι ήμασταν ενθουσιασμένοι αλλά δυστυχώς τομόνο που καταφέραμε να ανακαλύψουμε ήταν ότι η διαφοράτης Turritopsis Nutricula από τα άλλα όντα ndashπουμετέτρεπαν τον τύπο των κυττάρων τουςndash ήταν ότιυπόκειται στη διαδικασία της συνεχούςεπαναδιαφοροποίησης πράγμα που της χάριζε αυτή τηναθανασία Χρειαζόμασταν ακριβά μηχανήματα για ναμελετήσουμε αυτήν τη μοναδική της ιδιότητα και τότε ίσωςνα ανακαλύπταμε το μυστικό της αθανασίαςΑμέσως τον ρώτησα τι σχέση είχε αυτό που βρήκε με τημέδουσα και εκείνος μου είπε ότι το τελευταίο διάστημαμελετούσε θαλάσσιους οργανισμούς κοντά σε μεγάλαρήγματα των ωκεανών Συγκεκριμένα βρισκόταν στο Περθτης Αυστραλίας όπου μερικές εκατοντάδες ναυτικά μίλιαδυτικά βρίσκεται το ρήγμα της Ντιαμαντίνα ένα από ταβαθύτερα του κόσμου Καθώς συνέχιζε τις έρευνές τουστον ωκεανό παρατήρησε μια αδικαιολόγητη παρουσίαμεγάλου αριθμού μεδουσών Turritopsis Nutricula Αρχικάδεν του έκανε εντύπωση μιας και οι συγκεκριμένες είχανεμφανιστεί πριν χρόνια στην περιοχή της Καραϊβικής καιέπειτα απλώθηκαν σε διάφορα σημεία των θαλασσών Τοπαράξενο ήταν ότι όσο πλησίαζε στο ρήγμα ο αριθμός τουςμεγάλωνε εκθετικά σε σημείο να παρατηρεί μια τεράστιααποικία αυτών που παρόμοια δεν είδε ποτέ του Αλλά το παράξενο δεν ήταν μόνο αυτό

Το μέσο μέγεθος της Turritopsis Nutricula είναι τέσσεραπερίπου χιλιοστά Οι συγκεκριμένες όμως μέδουσες πουυπήρχαν εκεί ήταν πολύ μεγαλύτερες Και στο Σαν Χοσέείχε φέρει μια μαζί του για να μου την δείξει Δεν χρειάστηκε να πει περισσότερα Έπρεπε να πάωοπωσδήποτε μαζί του και να τη δω Το ίδιο βράδυ έψαχνα από τον υπολογιστή του σπιτιού μουστο σύστημα του ινστιτούτου τις έρευνες που έγινανΠράγματι κάποια συνάδελφος στο παρελθόν είχεασχοληθεί με αυτό το είδος της μέδουσας Μάλισταδιάβασα με ενδιαφέρον ότι το σημείο πουπρωτοεμφανίστηκε η Turritopsis Nutricula ήταν κοντά στονΠαναμά και συγκεκριμένα κάτω από την Καραϊβική στορήγμα του Πουέρτο Ρίκο Συνήθως οι μέδουσες αυτέςσυναντώνται σε βαθιά νερά και δεδομένου ότι δεν μπορούννα πεθάνουν αναπτύσσουν την παρουσία τους παντού στονκόσμο και όχι μόνο στα ύδατα της Καραϊβικής laquoΕίμαστε μάρτυρες μιας σιωπηλής εισβολής στον κόσμοraquoέγραψε ολοκληρώνοντας την εργασίας της και ένα ρίγος μεκατέβαλε Δυστυχώς η συνάδελφος απεβίωσε εδώ και μερικά χρόνιακαι δεν μπορούσα να μοιραστώ μαζί της τις απορίες μου Αναρωτήθηκα πώς μου διέφυγε αυτή η έρευνα και για ποιολόγο είχα σταματήσει να ασχολούμαι με ένα τέτοιο θέμαπου τόσο πολύ με ενθουσίαζε στο πανεπιστήμιο Αφού μεβρήκε το ξημέρωμα χωμένο μέσα στην οθόνη τουυπολογιστή μου αποφάσισα ότι έπρεπε να ετοιμαστώ Ναιθα πήγαινα εγώ ο ίδιος στο Χαν Χοσέ Έπρεπεοπωσδήποτε να δω τη μέδουσα και να τη μελετήσω Το βράδυ της επόμενης μέρας φτάσαμε στο σπίτι του φίλουμου Ανυπομονούσα να κατέβω στο εργαστήριό του και νατη δω Εκείνος ήταν κουρασμένος Έμοιαζε σαν να μην είχεκοιμηθεί ndashόπως κι εγώ άλλωστε Κατεβήκαμε τις σκάλεςκαι βρεθήκαμε σε ένα μεγάλο ακατάστατο χώρο Σε μιαάκρη βρισκόταν ένα ενυδρείο Το φως που άναψε από τηνοροφή δεν έφτασε για να φωτίσει το εσωτερικό του τοοποίο ήταν ακόμη βυθισμένο στο σκοτάδι Αφού οοικοδεσπότης πάτησε μερικούς διακόπτες ένα κλινικό φωςάναψε μέσα από τη γυάλαΜια κοφτή ανάσα βγήκε από τα πνευμόνια μου μηχανικά

Κοίταξα μέσα στο νερό και το στόμα μου άνοιξε διάπλαταΠλησίασα διστακτικάΤο πλάσμα πίσω από το τζάμι έκανε απαλές κινήσειςμένοντας όμως σταθερό σε ένα σημείο σαν να ήταναγκυροβολημένο και ένα αδύναμο ρεύμα να το κουνούσεΚοίταξα τη μέδουσα αποσβολωμένος μην μπορώντας ναπιστέψω το μέγεθός της Ήταν πάνω από μισό μέτρο και ταπλοκάμια της απλώνονταν κατά πολύ περισσότερο Δενμπορούσα να πω με σιγουριά ότι ήταν η συγκεκριμένημέδουσα γιrsquo αυτό και ρωτούσα τον φίλο μου ξανά και ξανάαν πρόκειται όντως γιrsquo αυτήν και δεν είναι απλά μια κοινήμέδουσα Εκείνος με διαβεβαίωσε ότι είναι η TurritopsisNutricula δείχνοντάς μου αποδείξεις από τη βιολογικήέρευναΓια αρκετή ώρα καθόμουν σε μια καρέκλα απέναντί της καιτην κοίταζα κάνοντας χιλιάδες σκέψεις Οι κουβέντες ήρθαν και πάλι στα χείλη μας και ο φίλος μουάρχισε να αναλύει την πρότασή του Μου εξήγησε ότι είναισημαντικό να μην το μάθει κανείς και ότι έπρεπε να τομελετήσουμε μόνοι μας καθώς ήμασταν ενόψει μιαςσυνταρακτικής αποκάλυψης Είχε όλο τον απαραίτητοεξοπλισμό για να κατέβουμε σε μεγάλο βάθος όπως επίσηςκαι εχέμυθα άτομα που θα μας βοηθούσανΤα λόγια του με προβλημάτισαν Δεν είχε όμως άδικοΉταν η ευκαιρία που περίμενα μια ζωή Μπορούσαμε να τοκαρπωθούμε μόνοι μας Ποιος ξέρει τι περισσότερο θαβρίσκαμε αν κατεβαίναμε σε εκείνο το ρήγμα Ίσως αυτήντη φορά να φτάναμε στο μυστικό της αθανασίας Γιrsquo αυτόλοιπόν δεν έφερα αντίρρηση Άλλωστε ήταν δική του ηέρευναΔεν χρειάστηκε να το σκεφτώ και πολύ Αρχίσαμε άμεσα ναετοιμάζουμε το ταξίδι για την Αυστραλία Με τη δουλειάδεν είχα πρόβλημα Είχα ελευθερία κινήσεων Μεεμπιστεύονταν γιατί οι έρευνές μου ήταν πάνταενδιαφέρουσες Μόνο που αυτήν τη φορά δεν χρειαζόταν ναξέρουν Το βράδυ έβλεπα εφιάλτες Βρισκόμουν σε μεγάλο βάθοςκαι το σκοτάδι ήταν πυκνό Κολυμπούσα χωρίς να έχωανάγκη το οξυγόνο Ψάρια και θαλάσσια όντα ιρίδιζαν σεδιάφορα σημεία γύρω μου χωρίς όμως να προέρχεται ίχνοςφωτός από πουθενά

Τότε ένιωσα μια παρουσία Δεν μπορούσα να προσδιορίσωτι ήταν Δεν την έβλεπα δεν την άκουγα Απλά την ένιωθαμε έναν τρόπο που δεν μπορούσα να εξηγήσω Έπαιζε με τασυναισθήματά μου σαν να μπορούσε να εισβάλλει στομυαλό μου και να το ελέγχει Έψαχνα για ώρες ίσως και μέρες ndashτο όνειρο έμοιαζεαχανέςndash αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω πού ήταν Δενμπορούσα να καταλάβω αν υπήρχε στα αλήθεια ή ήταν στομυαλό μου Το πρωί που ξύπνησα αισθανόμουν και πάλι ότι είχανπεράσει μέρες αλλά ταυτόχρονα ένιωθα μια κούραση σαννα κοιμήθηκα μονάχα λίγα λεπτά Τρεις μέρες αργότερα φτάσαμε στο Περθ Ο ενθουσιασμόςμου ήταν τεράστιος Ωστόσο επισκιαζόταν από τηνκούραση που με κατέβαλλε διαρκώς Τις νύχτες δενκοιμόμουν καλά Έβλεπα κάθε βράδυ τον ίδιο εφιάλτηΚαταλάβαινα ότι και στον φίλο μου συνέβαινε το ίδιοndashόπως και εκείνος για μέναndash αλλά δεν ρώτησε κανείς απότους δυο μαςΤο πρώτο βράδυ συναντηθήκαμε με δύο άτομα Θα μαςβοηθούσαν με την αποστολή Ο ένας διέθετε έναβαθυσκάφος το οποίο μπορούσε να μας κατεβάσει σεαρκετά μεγάλο βάθος Ισχυριζόταν ότι μπορούσε να μαςπάει μέχρι τον πάτο της τάφρου αλλά ο φίλος μου φάνηκενα αμφιβάλλει γιrsquo αυτό Το σίγουρο ήταν ότι μπορούσε ναμας πάει βαθιά και να μελετήσουμε καλύτερα το φαινόμενοτης αποικίας των μεδουσώνΟ άλλος ήταν χρόνια ναυτικός και δύτης και μπορούσε ναμας εξασφαλίσει τον απαραίτητο εξοπλισμό όπως στολέςκατάδυσης μπουκάλες οξυγόνου και γενικά θα βοηθούσεσε περίπτωση που έπρεπε να βγούμε εκτός σκάφους Από ότι φάνηκε ο φίλος μου είχε βρει άτομα να τονστηρίζουν και τα συγκεκριμένα έδειχναν να είναι τακαταλληλότερα γιrsquo αυτό που ετοιμαζόμασταν να κάνουμεΕίχε επενδύσει επίσης αρκετά χρήματα ndashείχε κι εκείνοςεξειδικευμένο εξοπλισμόndash κι όπως φάνηκε η σκληρήδουλειά απέδωσε Και το εκτίμησα πολύ που μοιράστηκεαυτή την ανακάλυψη μαζί μου Αργότερα όμως θα το μετάνιωνα

Συζητήσαμε για την αποστολή Ο ναυτικός με μιαπρόχειρη κατάδυση που έκανε παρατήρησε ότι ήδηυπήρχαν μέδουσες σε χαμηλό βάθος και όσο πήγαινεβαθύτερα έβλεπε να μεγαλώνουν σε αριθμό και μέγεθος Ησυγκεκριμένη που έφερε ο φίλος μου στο Σαν Χοσέ βρέθηκεστα εκατό μέτρα περίπουΗ επόμενη μέρα θα αναλωνόταν σε προετοιμασία κυρίωςσε μια γρήγορη εκπαίδευση σχετικά με την κατάδυση Τημεθεπόμενη θα ξεκινούσαμε Το βράδυ είδα πάλι τον εφιάλτη αλλά πιο έντονο Ήμουνστο ίδιο σημείο μόνο που αυτήν τη φορά εκατοντάδεςμέδουσες περιφέρονταν γύρω μου Τα μεγέθη τους ποικίλανΜικρά και μεγάλα πλοκάμια μου χάιδευαν απαλά το σώμααλλά αντί για τσούξιμο μού άφηναν μια παράξενη αίσθησηπου δεν ήξερα αν με ευχαριστούσε ή με ενοχλούσε Κάτι στοβάθος έδειχνε να κινείται αλλά δεν ήταν ξεκάθαρο Μιαυποψία φωτός έδειχνε να εμφανίζεται πίσω του και νατονίζει ελαφρώς και σε αραιά διαστήματα το περίγραμμάτου Το σχήμα του ήταν αλλόκοτο Έμοιαζε με μια τεράστιαμέδουσα αλλά δεν μπορούσα να πω με σιγουριά Τη μεθεπόμενη βρισκόμασταν μέσα στο βαθυσκάφος καιόλα ήταν έτοιμα για την κατάδυση Οι δύο συνεργάτες τουφίλου μου μας κατσάδιασαν αμφότερους καθώς μας είχανπει από την προηγούμενη μέρα να είμαστε ξεκούραστοι γιατην αποστολή πράγμα το οποίο δεν έγινε Κοιτάξαμε οένας τον άλλο και διαπιστώσαμε πόσο χάλια φαινόμαστανΚι όλη αυτή η κούραση εξαιτίας των ονείρων Εφιάλτες πουξεκίνησαν από τη στιγμή που αντικρίσαμε την TurritopsisNutricula Δεν υπήρχε κάτι όμως για να απολογηθούμε Δενήταν δικό μας το φταίξιμο και δεν υπήρχε τρόπος νααποφευχθεί Αφού κάναμε όλους τους απαραίτητους ελέγχους τοβαθυσκάφος ξεκίνησε την καθοδική του πορεία Το ταξίδιμας στο ρήγμα της Ντιαμαντίνα είχε ξεκινήσει Οεσωτερικός χώρος του σκάφους δεν ήταν μεγάλος ωστόσοκαθόμασταν όλοι άνετα Μεγάλες γυάλινες επιφάνειεςεπέτρεπαν να κοιτάζουμε καθαρά τον βυθό Βοηθούσαν

όμως και οι τεράστιοι προβολείς που φώτιζαν τηνπερίμετρό μας κατά πολλά μέτρα Δεν σταμάτησα νακοιτάζω ενθουσιασμένος το βυθό που όλο και άλλαζεκαθώς κατεβαίναμε Είχα βρεθεί αμέτρητες φορές κάτω απότον νερό για τις μελέτες μου στο ινστιτούτο αλλά τώρα ήτανδιαφορετικά Τώρα ήμασταν μόνοι και χωρίς επίβλεψη Καιτο πιο σημαντικό κάτι πολύ μεγάλο μας περίμενε εκεί ΤοένιωθαΚαταδυθήκαμε αρκετά μέτρα αλλά δεν είδαμε ακόμημέδουσες Ενδεχομένως να περάσαμε δίπλα από πολλέςTurritopsis Nutricula αλλά το κανονικό τους μέγεθος δενεπέτρεπε να τις δούμε πάρα μόνο από πολύ κοντάΩστόσο δεν άργησε η στιγμή της συνάντησηςΜόλις το βαθύμετρο έφτασε στα πεντακόσια μέτρα μια απόαυτές μας προσπέρασε και συνέχισε αμέριμνη την πορείατης Ήταν λίγο μικρότερη απrsquo αυτήν που βρήκε ο φίλος μουωστόσο ήταν διαφορετικά να την βλέπω να αιωρείται στονβυθό ελεύθερη Την κοιτάξαμε όλοι ενθουσιασμένοι και οκαπετάνιος μας ενημέρωσε ότι είχαμε μόλις φτάσει πάνωακριβώς από το ρήγμα και η πορεία μας ήταν πλέονκάθετη Μια ακόμη εμφανίστηκε και σαν να έδωσε τοελεύθερο και στις υπόλοιπες ένα τεράστιο κοπάδι απrsquoαυτές γέμισε το οπτικό μας πεδίοΕστιάσαμε το βλέμμα μας στο εντυπωσιακό θέαμα Ακόμηκαι οι συνεργάτες του φίλου μου που διεύθυναν τοβαθυσκάφος μαγεύτηκαν Εκατοντάδες αθάνατες μέδουσεςαιωρούνταν ανάλαφρα πότε αντανακλώντας το φως τωνπροβολέων και πότε αφήνοντάς το να περνάει μέσα από τοημιδιάφανο σώμα τους το οποίο διακρινόταν από έναγαλάζιο χρώμα που άλλαζε αποχρώσεις από μέδουσα σεμέδουσα Τα λεπτά τους πλοκάμια κρέμονταν κατά δεκάδεςσαν κρόσσια Τα μεγέθη τους ποικίλαν και κάπου εκείανάμεσά τους διέκρινα την πρώτη μέδουσα που ξεπερνούσετο ένα μέτρο Ήταν απίστευτο Όσο πηγαίναμε βαθύτερα τα κοπάδιαπλήθαιναν και τα μεγέθη τους όλο και μεγάλωνανΕκατοντάδες μέδουσες αιωρούνταν σε κοπάδια Δεν ήξερατι να σκεφτώ Γελούσα σαν χαζός και προσπαθούσα ναβάλω σε μια σειρά τις σκέψεις μου Φοβόμουν ότι ξαφνικάθα χαθούν όλες και δεν θα προλάβουμε να συλλέξουμεκάποια απrsquo αυτές Έπρεπε όμως να πάμε βαθύτεραΠίστευα ότι είχαμε κι άλλα να ανακαλύψουμε

Κοίταξα το βυθόμετρο Είχαμε φτάσει στα χίλια μέτρα Ποτέξανά δεν είχα πάει τόσο βαθιά και μαζί με τον ενθουσιασμόένιωσα και μια μικρή δυσφορία Για λίγο ακούμπησα τοκεφάλι μου στους πήχεις μου και ο καπετάνιος που με είδεμού είπε ότι είναι φυσιολογικό λόγω του μεγάλου βάθουςΩστόσο εκείνη η δυσφορία δεν ήταν τόσο σωματική όσοψυχολογική Κάτι άρχισε να με τρώει μέσα μου Σαν κάτινα είχε εισβάλλει στο μυαλό μου και να έπαιζε με τασυναισθήματά μου Θυμήθηκα το όνειροΟ φίλος μου με έβγαλε από τις σκέψεις όταν με φώναξε ναδω έξω από το τζάμι Το θέαμα με έκανε να ξεχάσω ταπάνταΌλα τα κοπάδια είχαν μείνει πίσω μας και στο βάθοςπλησιάζαμε ένα μικρότερο ndashτρεις μέδουσες για τηνακρίβεια Το εντυπωσιακό με αυτές ήταν ότι το μέγεθόςτους ξεπερνούσε κατά πολύ όχι απλά το μέγεθος όσωνείδαμε μέχρι εκείνη τη στιγμή αλλά οποιασδήποτεμέδουσας Είχα διαβάσει ότι υπήρχαν μέδουσες παρόμοιουμεγέθους αλλά δεν είχα αντικρίσει καμία ποτέ μου Ηκαμπάνα της ήταν πάνω από ενάμιση μέτρο και ταπλοκάμια ξεπερνούσαν τα τέσσερα Ίσως και τα πέντε Δενμπορούσα να είμαι σίγουρος Τις πλησιάσαμε και περάσαμε αργά από δίπλα τους Τοκύριο σώμα τους ήταν εντελώς ακίνητο και το μόνο πουκουνιόταν ήταν τα πλοκάμια τους Η στάση του σώματόςτους μεταφραζόταν στο μυαλό μου ως απειλητική καθώς δενκινούνταν ανέμελα όπως οι υπόλοιπες Έμοιαζαν ναστέκονται σαν φρουροί και να μας κοιτάζουν καχύποπτα μετα αόρατα μάτια τους Οι υπόλοιποι τρεις στο βαθυσκάφοςδεν έδειχναν να μοιράζονται τον προβληματισμό μου Οφίλος μου προσπαθούσε να δει κάθε λεπτομέρεια επάνωτους γουρλώνοντας τα μάτια του διαρκώςΟ καπετάνιος ρώτησε αν θέλουμε να σταματήσει για λίγοώστε να τις εξετάσουμε πιο προσεκτικά Κοιταχτήκαμε μετον φίλο μου και αποφασίσαμε τελικά να συνεχίσουμε κάτιγια το οποίο όμως άρχισα να μην είμαι σίγουρος Η χαράμου άρχισε να επισκιάζεται από ένα απροσδιόριστοσυναίσθημα Κλειστοφοβία και τρόμος για το άγνωστοάρχισαν να με τυλίγουν Η ασφάλεια και το σθένος που

με χαρακτήριζαν στις υποθαλάσσιες αναζητήσεις μουξαφνικά εξανεμίστηκαν και τη θέση τους πήρε μιακαχυποψία και ένας λανθάνοντας φόβος ο οποίοςεξελισσόταν σε κάτι άλλο μεγαλύτερο Το βαθυσκάφος άφησε πίσω του τις τρεις μέδουσες ndashοιοποίες παρέμειναν στην ίδια θέσηndash και βυθίστηκε στα χίλιαπεντακόσια μέτρα Από κει και πέρα δεν υπήρχε τίποταούτε ψάρια ούτε άλλοι θαλάσσιοι οργανισμοί Φτάσαμε σταδύο χιλιάδες μέτρα Τίποτα Μια ανησυχία απλώθηκε στο εσωτερικό της καμπίναςκαθώς οι προσδοκίες μας έδειχναν να βυθίζονται όπως τοβαθυσκάφος Εγώ δεν ήξερα τι ήθελα εκείνη τη στιγμή Νααντικρίσω τις μέδουσες Να συναντήσω πάλι κάποιες απrsquoτις πρώτες που έδειχναν άκακες Να μη δω τίποτα και ναφύγουμε επιτέλους από κει Δεν ήμουν σίγουρος Το μόνοπου ένιωθα ήταν ότι ο φόβος μου συνέχισε να μεγαλώνειώσπουhellipΞαφνικά ταρακουνηθήκαμε Το βαθυσκάφος γύρισε σχεδόνσε ορθή γωνία και επέστρεψε πάλι στη θέση τουΚοιταχτήκαμε έντρομοι Ο καπετάνιος έλεγξε τα όργανακαι προσπάθησε να καταλάβει από το σόναρ τι έγινε Κάτιμας είχε αρπάξει για λίγο και έπειτα μας άφησε Δενμπορούσε να προσδιορίσει τι ήταν Ταρακουνηθήκαμε ξανά Αυτήν τη φορά πιο έντονα Τοστομάχι μου ανακατεύθηκε και η θερμοκρασία του σώματόςμου ανέβαινε Είδα έξω αλλά δεν φαινόταν τίποτα Μονάχαοι δέσμες των προβολέων που τρυπούσαν τον βυθό χωρίςνα αποκαλύπτουν τίποτα Κοίταξα έπειτα το βυθόμετρο Πάγωσα Το παρατήρησα καλύτερα Ήμασταν στα έξι χιλιάδες μέτρα Ο καπετάνιος χλόμιασεΡώτησα αν χάλασε εξαιτίας των κραδασμών αλλά εκείνοςμου απάντησε ότι αν συνέβαινε κάτι τέτοιο το βυθόμετροδεν θα έδειχνε τίποτα Ήμασταν πράγματι τόσο βαθιά Μια ανατάραξη μας έκανε αυτήν τη φορά να χτυπήσουμεδυνατά στα τοιχώματα και να πέσουμε όλοι κάτωΣηκώθηκα αργά από το πάτωμα και είδα τους υπόλοιπουςνα έχουν χάσει τις αισθήσεις τους Έναςεπαναλαμβανόμενος ήχος από το κέντρο ελέγχουπροειδοποιούσε για κάτι κακό Σηκώθηκα απότομα καιδιαπίστωσα ότι το ένα τζάμι ήταν ραγισμένο

Σκέφτηκα ότι δεν θα άντεχε με τόση πίεση που είχε σε αυτόβάθος Άρχισα να ετοιμάζομαι για τα χειρότερα Έπρεπε ναβάλουμε άμεσα τις στολές μας Έτρεξα προς τον φίλο μουκαι προσπάθησα να τον ξυπνήσω αλλά μάταια Έχανεαίμα Είχε χτυπήσει και χρειαζόταν νοσοκομείο Το ίδιο καιοι υπόλοιποι Πανικοβλήθηκα αλλά το αίσθημα της αυτοσυντήρησηςυπερίσχυσε Έβαλα γρήγορα τη στολή μου και έμειναόρθιος να κοιτάζω τον θάλαμο Το ράγισμα μεγάλωνεΌλοι ήταν ακόμη αναίσθητοιΉχοι από το κέντρο ελέγχου ακούγονταν σαν τρελοίΤο βυθόμετρο έδειχνε επτά χιλιάδες μέτραΗ λογική έλεγε ότι έπρεπε να βγω από κει γιατί το τζάμιθα έσπαγε από στιγμή σε στιγμήΤα μάτια μου βούρκωσαν και χώθηκα στον θάλαμοαποσυμπίεσης Τράβηξα τον μοχλό και αποχαιρέτησα τοβαθυσκάφος μαζί με τους συνεργάτες μου Όλα τελείωσανξαφνικά Η δεύτερη πόρτα με τίναξε έξωhellip και τότε έγιναν δύοπράγματα ταυτόχρονα hellipΤο τζάμι έσπασε δημιουργώντας μια μικρή έκρηξη νερούκαι οξυγόνουhellipΤο βαθυσκάφος ακούμπησε στον πάτο της θάλασσας Κοίταξα έντρομος γύρω μου Ήμασταν στον πάτο της τάφρουΚάτι παραπάνω από επτά χιλιάδες μέτρα βάθοςΠώς φτάσαμε εκεί κάτω Είχε περάσει λιγότερο από μίαώρα Δεν ήταν δυνατόν Ένιωσα την πίεση να με συνθλίβειΔεν ήμουν συνηθισμένος σε τέτοιο βάθος Το νερό ήτανπαγωμένο Για μερικά δευτερόλεπτα επικράτησε απόλυτηησυχία Ένιωσα μια απέραντη μοναξιάΚαι τότε ήρθε το επιστέγασμα σε όλη αυτή την παράνοιαΗ παρουσία από το όνειρο Βρισκόταν κοντά μου Δενμπορούσα να το δω αλλά το ένιωθα Το βλέμμα μου ήτανκαρφωμένο προς την κατεύθυνσή του ώσπου ένα αχνό φωςάρχισε να του τονίζει το περίγραμμα Ήταν χαώδες Εκατοντάδες μέτραΈνα πλάσμα που έμοιαζε περισσότερο με χταπόδι παρά μεμέδουσα

Αλλά δεν ήταν τίποτα από τα δύο Αυτό ήταν η πηγή των μεδουσών Αυτό ήταν η πηγή τηςαθανασίας Αν αυτό το πλάσμα ήταν αιώνιο τότε δενυπήρχε κανένα μυστικό της αθανασίας Η ανθρωπότηταήταν χαμένη laquoΕίμαστε μάρτυρες μιας σιωπηλής εισβολής στον κόσμοhellipraquoθυμήθηκα τα λόγια της συναδέρφου μου Ένα πλοκάμι τύλιξε απαλά το σώμα μου γλιστρώνταςανάλαφρα γύρω μου Δεν υπήρχε λόγος να φέρω αντίστασηΤο πλάσμα με σήκωσε αρκετά μέτρα ψηλότερα και φάνηκενα με παρατηρεί μέσα από τη σκοτεινή μορφή του Οιβεντούζες άρχισαν να ρουφούν κάτι από μέσα μου Ένιωθατην ψυχή μου να γλιστράει το ίδιο απαλά Τα τελευταίαλεπτά της ζωή μου έγινα μάρτυρας ενός πλάσματος πουίσως να έφερνε το τέλος του κόσμου Η αθανασία ήτανμονάχα δική του και κανενός άλλου Και όποιοςπροσπαθούσε να του την πάρει θα μετάνιωνε οικτράΛίγο πριν χαθώ για πάντα άκουσα αχνά μερικές λέξεις ναέρχονται από το μέρος του laquoPhnglui mglwnafh Cthulhu wgahnagl fhtagn raquo

Τ Ο Μ Υ Σ Τ Ι Κ Ό Τ Ο ΥΣ Α Μ Ά Ν Ο Υ

Σ Τ Α Μ Α Τ Η Σ Ο Ι Κ Ο Ν Ο Μ Ο Υ

Η Λεκόγια γύρισε το κεφάλι της καθώς έτρεχε να ξεφύγεικαι αντίκρισε για τελευταία φορά το χωριό της όπου είχεζήσει μια όχι και τόσο ανέμελη μα σίγουρα ειρηνική ζωήνα έχει παραδοθεί στις φλόγες Οι κραυγές αγωνίας θααντηχούσαν για πάντα στα διακοσμημένα με οπάλιο αυτιάτης και καταλάβαινε ότι εκείνη η φρικτή μυρωδιά καμένηςσάρκας δεν θα εγκατέλειπε ποτέ τα παχιά ρουθούνια της Προσπαθούσε να αναλογιστεί το πώς και γιατί τους βρήκεμια τέτοια αλλόκοτη συμφορά με τα μηλίγγια της ναχτυπάνε από φόβο και ένταση αλλά η σκέψη της ήταναπασχολημένη με την επιβίωσή της παρακινούμενη από τοβασικό της ένστικτο που κάλυπτε οποιονδήποτε άλλοσυλλογισμό ή ανάγκη Το μόνο ενθαρρυντικό στοιχείο ήτανότι και άλλα μέλη της φυλής της προσπαθούσαν ναδιαφύγουν∙ μια μικρή παρηγοριά για την εγγονή τουσαμάνουΕνώθηκε μαζί τους και όλοι πια κατευθύνθηκαν προς τηβόρεια πεδιάδα με τα πόδια της να βυθίζονται στο παχύχιόνι όταν άρχισαν να αχνοφαίνονται τα πρώτα δέντραστον ορίζοντα ενώ το επερχόμενο σούρουπο απλωνότανστον ουρανό σαν την προστατευτική αγκαλιά της ΜαμάςΑρκούδας Βρήκαν καταφύγιο ανάμεσα στα υπεραιωνόβιαδέντρα του αρχαίου δάσους καθώς οι Χλωμοί Δαίμονες πουήρθαν πέρα από το Μεγάλο Νερό ήταν ακόμααπασχολημένοι σκοτώνοντας βιάζοντας και λεηλατώντας Η νουμηνία είχε φέρει την συμφορά για τους ειρηνικούςΑμπενάκι

Όταν πριν από δύο γενιές είχαν εγκαταλείψει τα εδάφη τουςστο νότο προκειμένου να γλυτώσουν από τις συνεχόμενεςεπιθέσεις των πολεμοχαρών Ιρακουά με την προτροπή τουνεαρού τότε ειρηνιστή παππού της θεώρησαν ότι η θυσίατους θα ήταν αρκετή ώστε να ζήσουν αρμονικά με τη Φύσησύμφωνα με τα διδάγματα των προγόνων τους Καιπραγματικά κατάφεραν να στήσουν μια αρμονική ζωή σετούτον τον αφιλόξενο τόπο όπου ο χειμώνας ήταν δριμύςκαι το χιόνι κάλυπτε τη γη όπως ο πάγος τις λίμνεςΈμαθαν να ψαρεύουν στον πάγο και να αλείφουν με λίποςφώκιας το δέρμα τους για να μην κρυώνουν

Την μεγαλύτερη διαφορά όμως την έκανε ο ανοικτόςωκεανός τον οποίον και παλιά είχαν κοντά τους αλλάτώρα αναγκαστικά πια ζούσαν δίπλα του Τουςπροκαλούσε διάφορα συναισθήματα άλλα ευχάριστα κιάλλα δυσάρεστα το πώς κινούταν στην πλημμυρίδα και τηνάμπωτη η τεράστια έκτασή του και οι ανατριχιαστικοί ήχοιπου έβγαζε όταν θύμωνε Εντούτοις παρά τις τρομακτικές ιστορίες που αφηγούντανοι γεροντότεροι για τον ωκεανό οι θαρραλέοι νέοι άρχισαννα τον εξερευνούν με τα μικρά τους κανό και ανακάλυψαντα πλούσια δώρα του είτε ψάρια και άλλα θαλασσινά είτεκοχύλια και πετράδια ακόμα και κάποια μυστήριατεχνουργήματα περίεργης γεωμετρίας κι άγνωστηςπροέλευσης Ταυτόχρονα όμως αντιλήφθηκαν και τηνκυκλοθυμία του όταν οι άνεμοι θέριζαν τις ακτές ενώ τακύματά του έσπαζαν τα κανό τους σαν κλαδάκιαοδηγόντας τους γενναίους σε πρόωρο θάνατοκαταδικάζοντας τους σε υγρό τάφο Κατά αυτόν τον τρόπο βρήκαν τον δρόμο τους στα τοτέμτων Αμπενάκι τα πλάσματα του βυθού τα οποία άρχισαννα λατρεύονται όπως και τα άλλα πνεύματα της Φύσης

Έτσι πέρασαν τα χρόνια μέχρι πριν από τέσσερις μέρεςόταν η Λεκόγια βρήκε σε άσχημη κατάσταση ένανπαράξενο άνθρωπο Φορούσε περίεργα χρωματιστά ρούχασε επίπεδα που κάλυπταν όλο το κορμί του ενώ ήτανσκισμένα ματωμένα και μουσκεμένα από το χιόνι Τα μάτιατου είχαν βυθιστεί στις κόγχες τους κάνοντάς τον ναφαίνεται σαν τους υπερήλικες της φυλής ενώ τολευκορόδινο δέρμα του ήταν μελανιασμένοΣκιάχτηκε όταν τον αντίκρισε αλλά κατάλαβε ότι δεν ήτανκάποιο στοιχειό του δάσους αφού άκουγε συχνά ιστορίεςπου έλεγαν οι ηλικιωμένοι για τους χλωμούς ανθρώπουςΈτσι τον πλησίασε με περιέργεια και έβαλε την παλάμη τηςστο πρόσωπό του Ο άνδρας καιγόταν από τον πυρετό καιη ανάσα του ήταν αδύναμη Δίχως να σκεφτεί την κίνησήτης πράττοντας σύμφωνα με τις διδαχές της φυλής της τονσήκωσε στην πλάτη της και τον κουβάλησε στονκαταυλισμό

Κάτι τέτοιο δεν ήταν δύσκολο για την εγγόνη τουσαμάνουκαθώς η σωματική της διάπλαση ήταν τέτοια ώστεακόμα και οι πιο γεροδεμένοι άνδρες των Αμπενάκιφάνταζαν σχεδόν σαν παιδιά δίπλα τηςΟ γηραιός σαμάνος Χαουάκαν περιποιήθηκε το σώμα καιτην ψυχή του ξένου με βοτάνια καλό φαγητό κι επικλήσειςστα πνεύματα Ήδη από την επόμενη μέρα η ζωντάνιαέμοιαζε να επιστρέφει στον Χλωμό Άντρα όπως τοναποκαλούσαν μεταξύ τους καθώς έγινε το κεντρικό θέμαόλων των συζητήσεων Όταν συνήλθε άρχισε να μιλάει σε μια περίεργη γλώσσατραχιά και δίχως μουσικότητα Το μόνο που μπόρεσαν νακαταλάβουν οι Αμπενάκι ήταν το επαναλαμβανόμενοlaquoΤομας Χαντraquo που πρόφερε επίμονα δείχνοντας τον εαυτότου Ο σεβαστός Χαουάκαν με την μυστηριακή βαθιά φωνήφρόντισε τον ξένο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο Όλοιαγαπούσαν και σέβονταν τον σαμάνο της φυλής όχι μόνοεπειδή τους θεράπευε και τους προστάτευε αλλά και γιατίφύλασσε τις Ιστορίες των προγόνων τις οποίες μοιραζότανδιδακτικά και συνετά μονάχα σε ειδικές περιπτώσειςΙστορίες αρχαίες παμπάλαιες ανθρώπων και πνευμάτωντης Φύσης άλλες μεταφορικές κι άλλες αλλόκοταρεαλιστικές που δεν έπρεπε να χαθούν αλλά ούτε και ναπροφέρονται απρόσκοπτα και ανάλαφρα σαν παραμύθια Αυτός ο τιμημένος σαμάνος θεράπευσε τον ξένο και τουσυμπεριφέρθηκε σαν να rsquoταν επίτιμος προσκεκλημένος τουΔεν ήξερε ότι η ευγένειά αυτή θα ξεπληρωνόταν με τη ζωήτουhellipΤην προηγούμενη νύχτα και αφού ο ξένος είχε πια σταθείγερά στα πόδια του τον φίλεψαν με τα πιο εκλεκτάκομμάτια ψαριού και με θρεπτικούς ξηρούς καρπούς Απότο ευρύχωρο τίπι του Χαουάκαν με τα δερμάτινατοιχώματα και τα μονόχρωμα ζωγραφισμένα σύμβολαπέρασαν σχεδόν όλοι οι άνδρες του χωριού σαν κάποιοτελετουργικό καλωσορίσματος αλλά στην ουσία λόγωπεριέργειας και όταν πια στις βαθιές ώρες της νύχταςκοιμήθηκαν οι πάντες ο Τόμας Χαντ εξαφανίστηκε Το πρωί ήρθε με φωνές και ανησυχητικές ομιλίες Όλοι οιΑμπενάκι ακόμα και τα μικρά παιδιά θορυβήθηκαν απότην εξαφάνιση του ξένου

Φοβούνταν για τη ζωή του αν και θα έπρεπε να ανησυχούνγια την δική τους Όταν τελικά οι ανιχνευτέςοι οποιοι είχαν σκορπιστεί στουςλευκούς από το χιόνι λόφους γύρω απο το καταυλισμό τονεντόπισαν να έρχεται εφησύχασαν και δεν παραξενεύτηκανπου επέστρεφε με τέσσερα άτομα της φυλής τουΥποδέχτηκαν τους νεοφερμένους και κάποιοι έκανανπαράπονα στον Τόμας για την λαχτάρα που τουςεπιφύλαξε Εκείνος βέβαια δεν καταλάβαινε τα λόγια τουςκαι απλώς χαμογελούσε πλατιάΤελικά τους οδήγησαν μπροστά στον ανήσυχο Χαουάκανπου δίπλα του στεκόταν όπως πάντα αγέρωχη η ΛεκόγιαΗ χαρά και ο ενθουσιασμός όμως έσβησαν με τον πρώτοπυροβολισμό Η μικρή επιτόπια βροντή έσπασε τηνκανονικότητα της Φύσης και κομμάτιασε μια για πάντα τηνειρήνη των Αμπενάκι Ο Τόμας Χαντ μrsquo ένα σαρδόνιο χαμόγελο κάρφωσε τοστιλέτο του στο στήθος του σωτήρα του διαπερνώνταςπνεύμονα και καρδιά ενώ γύρω του οι Αμπενάκι έτρεξανπανικόβλητοι άλλοι να αμυνθούν και άλλοι ναπροφυλαχτούν από την ξαφνική επίθεση των ΧλωμώνΑνθρώπων που πλέον μετατράπηκαν σε χλωμούςαιμοβόρους δαίμονες Η Λεκόγια σάστισε με την αναπάντεχη εξέλιξη ενόσωπερισσότεροι ξένοι εφορμούσαν απο τους λόφους στο χωριόμε τα περίεργα όπλα τους να βρυχόνται και να φτύνουνκαπνό και θάνατο Σε μια φαινομενικά ατελείωτη στιγμήφρίκης είδε τον παππού της να πνίγεται στο αίμα τουβγάζοντας άναρθρα βογκητά Αστραπιαία μόλις ησυνείδηση νίκησε την εφιαλτική κατάπληξη κατάφερε μιαδυνατή γροθιά στο πρόσωπο του αχάριστου φονιάσπάζοντάς του τη λεπτή μύτη Δεν σταμάτησε εκεί όμωςαλλά καθώς ο Τόμας βόγκηξε και έσκυψε του έπιασε τοκεφάλι από τα μαλλιά και τον κλώτσησε σπάζοντάς του ταδόντια Την στιγμή που ο Τόμας παραπατούσε κρατώντας τοματωμένο του πρόσωπο η Λεκόγια γονάτισε κλαίγονταςκαι σκέπασε στην αγκαλιά της τον ετοιμοθάνατο παππούτης Ο Χαουάκαν ψυχορραγούσε αλλά παρά τον θάνατοπου σκίαζε το βλέμμα του της ψιθύρισε κάτι το οποίο όμωςδεν κατάφερε να ακούσει

Δεν μπόρεσε να το ακούσει γιατί την χτύπησε στο κεφάλι ησκληρή δερμάτινη μπότα ενός συντρόφου του Τόμας Ένασφοδρό χτύπημα που μάτωσε το αυτί της και την σώριασεκατάχαμα Όλα σκοτείνιασαν στιγμιαία αλλά όταν άνοιξετα βλέφαρά της με τον πόνο να πάλλει το μυαλό της σαντύμπανο είδε τον ξένο να προσπαθεί να βγάλει το χρυσόπερικάρπιο του παππού της ενώ στην τσέπη τουπαντελονιού του ήδη κρεμόταν το χρυσό περιδέραιο με τομενταγιόνΔίχως να χάσει χρόνο γύρισε στο πλάι τον κοίταξε μεζωώδη οργή και του όρμησε σαν μαινόμενος βούβαλος Μεμια αγκωνιά στην πλάτη τον έριξε στο έδαφος κόβοντάςτου την αναπνοή Χωρίς να χάσει χρόνο σήκωσε ένανβράχο και ετοιμάστηκε να τον ρίξει στο κεφάλι του ότανσυνειδητοποίησε την σφαγή γύρω της Οι ξένοι σκότωναντον λαό της με μανία Η κραυγή του άνδρα της υπενθύμισε τον άμεσο κίνδυνο πουδιέτρεχε και ανακλαστικά ξαφνιασμένη του πέταξε τοβράχο τσακίζοντάς του το πόδι Μετά βρέθηκε να τρέχειγια να σώσει τη ζωή της Αυτά αναλογιζόταν καθώς κούρνιασε στο κρύο δάσος πουβρήκαν καταφύγιο βουτηγμένη στις τύψεις κοιτώντας τουςλιγοστούς συγχωριανούς της που κατάφεραν να ξεφύγουνμαζί της Δεν είχαν απομείνει πάνω από σαράντα συνολικάΑμπενάκι στην πλειονότητά τους άνδρες Ευτυχώςανάμεσά τους ήταν κι ο γενναίος Ματουνάγκα ο οποίοςείχε μια ξεχωριστή θέση στην μοναχική της καρδιά Με δυσκολία κατάφερε να βυθιστεί σrsquo έναν ανήσυχο ύπνοκαθώς το αυξανόμενο φεγγάρι έριχνε χλωμές αχτίδες μέσααπό τα κλαδιά του αρχαίου δάσους Αλίμονο όμως ο ύπνοςτης δεν ήταν ξεκούραστος Οι κτηνωδίες που είχανπροηγηθεί είχαν χώσει τα νύχια τους βαθιά στουποσυνείδητό της σε μέρη ξεχασμένα κατά την καθημερινήαντίληψη Ένιωθε να απλώνεται από πάνω της κάτι σανένας τεράστιος ίσκιος κάνοντάς την να ριγήσει Για πρώτηφορά στη ζωή της έστω κι αν αυτό ήταν μέσα στονταραγμένο ύπνο εξαιτίας της απόλυτης εξάντλησηςαισθανόταν μικρή και αδύναμη απέναντι σrsquo εκείνη την σκιάπου φάνταζε να καλύπτει τα πάντα Ωστόσο μέσα στην παγερή δροσιά της ένιωθε κάποιαανακούφιση Τότε είδε τη φασματική μορφή του Χαουάκαν

να διαφαίνεται στο κέντρο του τεράστιου ίσκιου Ήτανόπως την στιγμή που ξεψυχούσε με το στιλέτο σφηνωμένοστα πλευρά του και το πηκτό μαύρο αίμα να αναβλύζει απότο στόμα του αλλά σε αντίθεση με την πραγματικότητα ηέκφρασή του ήταν γαλήνια Τούτη τη φορά τον άκουσε ξεκάθαρα Θυμήσου τις ΙστορίεςΤην Σελήνη και το Δέντρο Ξυπνώντας η Λεκόγια αντίκρισε τον Ματουνάγκα να τηνπαρακολουθεί και η καρδιά της σκίρτησε εξάλλου τονήθελε από τότε που ήταν παιδιά Όταν όμως έκανε νασηκωθεί εκείνος έστρεψε την πλάτη του κι έφυγε δίχως ναπει λέξη Ευθύς συνήλθε από την ονειροπόλησή της και καταράστηκεσιωπηλά για άλλη μια φορά τον εαυτό της Πώς θαμπορούσε εξάλλου εκείνος ο περήφανος πολεμιστής να μεδει ποτέ σαν γυναίκα Έτσι απαίσια που είμαι ψηλότερηκατά ένα κεφάλι από οποιονδήποτε άνδρα με άκρα σανκορμούς δέντρων και πρόσωπο σκαμμένο σαν τον βράχοπου τον χτυπάει το κύμα Έδιωξε την σκέψη και η εικόνα του παππού της επέστρεψεστο νου της Ήξερε τι έπρεπε να κάνειΣηκώθηκε γοργά και μάζεψε τα απομεινάρια τηςφοβισμένης φυλής της Όρθωσε το ανάστημά της και όλα ταβλέμματα στράφηκαν επάνω της laquoΗ συμφορά αυτή που μας βρήκε δεν είναι το τέλος τηςφυλής μαςraquo Μόλις είπε αυτά τα πρώτα λόγια σταμάτησεγια μια στιγμή γιατί συνειδητοποίησε με έκδηλη έκπληξηπως η φωνή της είχε αλλάξει Είχε γίνει βαθιά με μιασχεδόν ξένη χροιά Ήταν ακόμα η δική της μα θύμιζε τόσοπολύ τον τρόπο ομιλίας του Χαουάκαν κι αυτό τοκατάλαβαν και οι υπόλοιποι οι οποίοι άφωνοι πλέον τηνκοίταζαν με γουρλωμένα μάτια γεμάτα θαυμασμό Μεαναπτερωμένο ηθικό συνέχισε τον λόγο τηςlaquoΤο πνεύμα του παππού μου είναι εδώ Μαζί μας Μουδείχνει τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμεΑκολουθήστε με στο δάσος κάντε ότι σας προστάξω κιόταν φτάσουμε στις ρίζες του Παλαιού οι μέρες φυγής τωνΑμπενάκι θα έχουν τελειώσει και η εκδίκηση θα είναι δικήμαςraquoΣτο άκουσμα αυτών οι βυθισμένοι στην απόγνωση καιοργή Αμπενάκι άρχισαν σαν δαιμονισμένοι να αλαλάζουν

το όνομα της εγγονής του σαμάνου ματώνοντας το κορμίτους με τα πέτρινα όπλα τους και παίρνοντας όρκουςαιώνιας υποταγής κι εκδίκησης Ο πάντοτε σιωπηλόςΜατουνάγκα πήγε δίπλα της Γονάτισε μπροστά της κιαφού έσκισε την παλάμη του με το γκρίζο του μαχαίρι τηςείπε χαμηλόφωνα laquoΔικός σου για πάντα για τον πόλεμοκαι την αγάπηraquo Η Λεκόγια χαμογέλασε πλατιά φανερώνοντας τα μεγάλακαι στραβά της δόντια Χαμήλωσε το βλέμμα της ντροπαλάκαι κίνησε μπροστάΈτσι ξεκίνησαν την πορεία τους οι Αμπενάκι στο δάσος τοοποίο μονάχα ο Χαουάκαν είχε εξερευνήσει ενώαπαγόρευσε ρητά την είσοδο στους υπόλοιπους Στοναύξοντα μηνίσκο της Σελήνης η Λεκόγια ονειρεύτηκε πάλιτον παππού της Ο γηραιός της μίλησε για τα πνεύματα τουδάσους με τα οποία έκανε συμφωνία για την προστασία τηςφυλής του φοβούμενος τους Ιροκουά Όταν ξύπνησε η Λεκόγια ένιωθε ισχυρή από την γνώση καιζωγράφισε στο μέτωπό της ένα κόκκινο καμπυλόγραμμοπεντάκτινο αστέρι Πρόσταξε να κάνουν το ίδιο και οιυπόλοιποι για προστασία Στο πρώτο τέταρτο του φεγγαριού ονειροβατώντας ξανά οσαμάνος την οδήγησε βαθιά μέσα στη Γη και πέρα μακριάστον Ουρανό και της έμαθε τα λόγια που γεφυρώνουν αυτότο χάσμα αλλά και τις κινήσεις που ανοίγουν την ΠύληΚαι αυτήν την γνώση μοιράστηκε απλόχερα με τουςΑμπενάκι που ένιωθαν πια κι εκείνοι ισχυροίΣτον αύξοντα αμφίκυρτο της Σελήνης ονειρεύτηκε ξανά τονΊσκιο πού κάλυπτε τα πάντα κι έμαθε το τίμημα που έπρεπενα πληρωθεί Αυτό το κράτησε για τον εαυτό της Ότανόμως ξύπνησε αντίκρισε τον Ματουνάγκα δίπλα της οοποίος την κοίταξε μrsquo ένα βλέμμα γεμάτο κατανόηση και τηςείπε απλά laquoΞέρωraquo Συνέχισαν την πορεία τους με ατσαλωμένη θέληση εξάλουήδη μπορούσαν να δουν το κολοσσιαίο δέντρο στονορίζοντα να τους περιμένει Πίσω τους ακολουθούσανακούραστα οι Χλωμοί Δαίμονες

Επιτέλους το ολόγιομο φεγγάρι είχε στεφανώσει το ΑρχαίοΔέντροτα πάντα ήταν σιωπηλάλες και η ίδια η φύσηκρατούσε την ανάσα της Όλοι ήξεραν τι πρέπει να γίνει το

τίμημα που θα έπρεπε να πληρώσουν για να απαλλάξουντον κόσμο τους από αυτό το ξενόφερτο κακό Ας είναισκέφτηκε η Λεκόγια καθώς έπαιρνε την θέση της μαζί μετον καλό της στη ρίζα του προανθρώπινου αυτού ναού Όλατα μέλη της φυλής παρατάχθηκαν μπροστά της με τα γυμνάτους κορμιά διακοσμημένα με τα σύμβολα των ΆστρωνΈτσι εκείνη μrsquo ένα βλέμμα τρομερό άρχισε να ψέλνει ταλόγια των Ονείρων και η φωνή της αντήχησε στο σιωπηλόδάσος Με τα πρώτα λόγια ένιωσε την ενέργεια να συνταράσσει τοείναι της και οι υπόλοιποι ακολούθησαν στην ανίερη αυτήψαλμωδία χορεύοντας γυμνοί και τρομεροί γύρω από τηντιτάνια σεκόγια Από μακριά ακούστηκε φασαρία Ο Χαντ και οι άνδρες τουείχαν καταφέρει να ανιχνεύσουν τους βάρβαρους κι ενώστην αρχή απόρησε γιατί μετά από τόσες μέρες κυνηγιούείχαν αποφασίσει να σταματήσουν γεγονός το οποίοαπέδωσε στην πανσέληνο και τις πρωτόγονες προλήψειςτους Έτσι μrsquo ένα αυτάρεσκο χαμόγελο έδωσε την εντολήστους άνδρες του να μείνουν κρυμμένοι μέχρις ότουμπορέσουν σιωπηλά να τους περικυκλώσουν Σκόπευε να γυρίσει με απολίτιστους σκλάβους στονβασιλιά του και ήδη μπορούσε να γευτεί την πλούσιαανταμοιβή του Έτσι σιγά σιγά οι άνδρες του έρποντας μετα μαχαίρια στα δόντια και τα μουσκέτα τους οπλισμένα κιέτοιμα χώθηκαν στην πυκνή βλάστηση περιμετρικά τουτεράστιου δέντρουΗ Λεκόγια ένιωθε πρωτόγνωρη δύναμη να την κατακλύζεικαι κάθισε ακουμπώντας τη ράχη της στον κορμό τονοποίο αισθανόταν παγωμένο Άνοιξε τα μυώδη της πόδιακαι ο σύντροφός της πήρε την θέση του ανάμεσα τους Γύρωτους οι υπόλοιποι συνέχισαν να ψέλνουν και να χορεύουνενώ περιμετρικά τους οι Χλωμοί Δαίμονες περίμεναν τηνεντολή του αρχηγού τους με δολοφονική μανία στο βλέμμα Καθώς η ψαλμωδία συνεχιζόταν σε αυξανόμενη έντασηένας παγωμένος αέρας άρχισε να σαρώνει το δάσοςΕρχόταν από το Δέντρο και πήγαινε προς όλες τιςκατευθύνσεις Η Λεκόγια ήταν χαμένη σε μια πρωτόγνωρη έκστασηηδονής τόσο από το ανδρικό άγγιγμα που ποτέ της δενείχε νιώσει όσο κι από το παγερό άγγιγμα του κορμού Τα

μάτια της είχαν γυρίσει προς τα πάνω φανερώνοντας τονλευκό τους περίγυρο ενώ ο σύντροφός της παραδομένοςπερισσότερο σε ένστικτα παρά σε αισθήσεις μπαινόβγαινεμέσα της με ζωώδη ορμή Καθώς πλησίαζαν στην κορύφωση το χώμα γύρω τουςάρχισε να σκληραίνει και να μαυρίζει η χαμηλή βλάστησημαραινόταν και πέθαινε ενώ μια αχνή ιριδίζουσα λάμψηάρχισε να λάμπει από την καρδιά του κάθε χορευτή laquoΜαγείαraquo μουρμούρισε ο Χαντ με φόβο και μίσος laquoΕπίθεσητώρα Μην λυπηθείτε κανέναraquo Οι άνδρες του αν και έντρομοι μπροστά στο αλλόκοτοθέαμα κίνησαν να εκτελέσουν την διαταγή Πετάχτηκαν απότις κρυψώνες τους και ο πρώτος πυροβολισμός έπεσεεκκωφαντικός Το βόλι χτύπησε έναν χορευτή στην καρδιάκάνοντας το αχνό χρωματιστό φως να ξεχυθεί από μέσατου Κι άλλες βολές ακολούθησαν μια ομοβροντία κανέναςτους δεν αστόχησε αλλά και κανείς δεν σταμάτησε τηντελετουργία Το μολύβι έσκιζε τις σάρκες τους πετώνταςκαυτό αίμα ολούθε μα δεν έκανε καμία διαφορά Η Λεκόγια ούρλιαξε μια φρικτή ζωώδη κραυγή ηδονής καιαρχέγονης δύναμης Ο κορμός του δέντρου άρχισε νασκίζεται από την κορυφή έως τη ρίζα μrsquo ένα ανατριχιαστικόαργόσυρτο ήχο Οι χλωμοί δαίμονες σάστισαν κι έμειναν αποσβολωμένοινα κοιτάνε το εφιαλτικό θέαμα καθώς οι τελευταίοιΑμπενάκι συνέχισαν να ψέλνουν και να χορεύουν Ευθύςάρχισαν να αιωρούνται λούζοντας το δάσος μεπολύχρωμες ακτίνες από το εξωγήινο ιριδίζων φως πουανάβλυζε από τις ανοικτές πληγές τους Τότε ένας έναςάρχισαν να διαρρηγνύονται από το εσωτερικό τουςσχηματίζοντας άμορφες μάζες από σάρκα αίμα καικόκκαλα Έντρομοι με τη λογική να τους έχει εγκαταλείψει οι ξένοικίνησαν να φύγουν ενώ ο ανήλεος αρχηγός τους έκλαιγεγοερά μουρμουρίζοντας προσευχές σrsquo έναν θεό που δεν τονάκουγε Δεν πρόλαβαν Ρίζες μαύρες σαν το έρεβοςπετάχτηκαν από τη γη καθηλώνοντάς τους Το έδαφος σείστηκε κι από κάθε σάρκινο σωρό που κάποτεήταν ένας περήφανος ινδιάνος πολεμιστής άρχισαν νασχηματίζονται πλάσματα Ιπτάμενες τερατωδίες με κεφάλιασαν γιγάντιες καρικατούρες σάπιων αλόγων και δερμάτινα

φτερά σαν νυχτερίδας Τα φτερά τους κατέληγαν σε τρίαγαμψά κοκάλινα νύχια σαν παρωδίες χεριών ενώ το σώματους από την μέση και κάτω θύμιζε παχύ σκουλήκι πουσυστρεφόταν σπασμωδικά Τα αρρωστημένα Σάντακ των αρχαίων παραδόσεων είχανκληθεί και είχαν επιστρέψει σrsquo αυτή τη Γη πεινασμέναΌρμησαν με μανία στους λουσμένους από φόβο λευκούςσκίζοντας τον νυκτερινό αέρα με τα αβυσσώδη φτερά τουςΤα κόκκαλα των ανδρών έσπαγαν από το βάρος τωντεράτων ενώ τα κοφτερά δόντια των αλογίσιων κεφαλιώντους έσκιζαν τις σάρκες τους Ακούστηκε σαν να γελάνε καθώς γλεντούσαν με τα θύματάτους Χρησιμοποιώντας νύχια και δόντια ξεκολλούσανολόκληρα μέλη χέρια πόδια και κεφάλια τα οποίαπετούσαν στη ρωγμή του δέντρου που ολοένα καιμεγάλωνεΗ Λεκόγια είχε συνέλθει από την έκστασή της και παρrsquo όλοπου χαιρόταν για την κόλαση στην οποία καταδίκασε τουςανίερους που της κατέστρεψαν τη ζωή δεν μπορούσε παράμόνο να ριγήσει από το θέαμα ενώ ένιωθε το σπέρμα τουΜατουνάγκα να κάθεται στα σωθικά της παγωμένοΓύρισε τον αντίκρισε κι αν και ήταν ξέπνοος από τοτελετουργικό είχε ένα στραβό χαμόγελο ικανοποίησης καιτην κοιτούσε μέσα στα θολά βαθυπράσινα μάτια της Γιαμια στιγμή ξέχασε όλη τη φρίκη που εκτυλισσόταν γύρω τηςκι ένιωσε τον έρωτα να φτερουγίζει την καρδιά της Ένα κεφάλι ξεριζωμένο μαζί με την σπονδυλική στήλη ναστάζει αίματα και μυελό προσγειώθηκε στα ποδιά τηςεπαναφέροντάς την στη ζοφερή πραγματικότητα Αμέσωςακολούθησε άλλος ένας χυδαίος ήχος σπασίματος Και οκορμός του δέντρου άνοιξε περισσότερο Βαθιά στοσκοτάδι του φάνηκαν δύο πορφυρά μάτια σαν φλεγόμενακάρβουνα ενώ οι απελπισμένες κραυγές των στρατιωτώνκαι το πλατάγιασμα των δαιμονικών φτερών γέμιζαν τηνύκτα Η Λεκόγια τότε επιδεικνύοντας μεγαλύτερο ψυχικό σθένοςαπό όσο φανταζόταν ότι είχε έπιασε με μια κίνηση τονΜατουνάγκα από τη μέση τον φόρτωσε στον ώμο της καιξεκίνησε να τρέχει όσο πιο μακριά μπορούσε Καθώςαπομακρυνόταν από τον όλεθρο κοίταξε πάνω από τον ώμοτης Είδε ένα τιτάνιο πλάσμα να ξεπηδάει από το χάσμα

που είχε προκληθεί στο αρχαίο δέντρο Ένα γιγαντιαίοανθρωπόμορφο κτήνος φαινομενικά μεγαλύτερο κι από τηνίδια τη σεκόγια αν και βγήκε καμπουριαστό σαν να μηνμπορούσε ούτε το ίδιο να σηκώσει τον απίστευτό του όγκο Παρά το μέγεθός του όμως μrsquo ένα μόνο εξωφρενικά σβέλτοδιασκελισμό ξεχύθηκε στο δάσος και γράπωσε με το χέριτου τον ακόμα ζωντανό μα ήδη παράλυτο από τον τρόμοΤόμας Χαντ Ο γίγαντας στάθηκε ορθώνοντας το ανάστημάτου πάνω από τα δέντρα κι έφερε τον κλαιόμενο κατακτητήστο στόμα του κοίταξε προς τη μεριά της Λεκόγια πουέτρεχε και στην συνέχεια τον κατάπιε ολόκληρο Παρά τα όσα είχε ήδη αντικρίσει εκείνο το βλέμμα τηνσυντάραξε σε απίστευτα βάθη ειδικά το γεγονός ότι παρrsquoόλο που ένιωθε αποστροφή για το αφύσικο πλάσμα δενένιωθε απειλή Απέστρεψε το βλέμμα της και κρατώντας τοναγαπημένο της ακόμα πιο σφικτά συνέχισε να τρέχει

Ο χειμώνας ήταν βαρύς με τύψεις και κρύος από τηναπουσία μα κατάφεραν να τον ξεπεράσουν Κανένα τέραςανθρωπόμορφο ή μη δεν τους κυνήγησε αλλά δενμπορούσαν να ξεφύγουν από εκείνα που κουβαλούσαν μέσατους Η άνοιξη μπήκε και μαζί με τον καιρό μαλάκωσαν και οικαρδιές τους Ήρθαν πιο κοντά και καθώς η κοιλιά τηςΛεκόγια φούσκωνε οι δυο νέοι γέμιζαν ελπίδα και χαρά Το καλοκαίρι τους βρήκε ευτυχισμένους και ξέγνοιαστουςκαθώς η Φύση ήταν απλόχερη στα αγαθά της Έκανανμπάνιο στα ρυάκια στις παρυφές του δάσους και ταβράδια αφουγκράζονταν παρέα το μέλλον των Αμπενάκιστην κοιλιά της Λεκόγια Το φθινόπωρο έφτασε και όπως έριχνε τα φύλλα από ταδέντρα έτσι καθάριζαν και οι ψυχές των ερωτευμένωνΑντικαθιστώντας τα λάθη του παρελθόντος με τα όνειρα τουμέλλοντοςΌταν άρχισαν οι πρώτοι κρύοι άνεμοι του χειμώνα ηΛεκόγια ένιωθε ότι πλησίαζε η ώρα Ένα δροσερόσούρουπο πήγε σrsquo έναν λόφο πάνω από τα ορμητικά νεράτου φουσκωμένου από τις βροχές ποταμού Γδύθηκε τελείωςκαι έκατσε στα τέσσερα προετοιμάζοντας τον εαυτό της γιατις ωδίνες του τοκετού με ρυθμικές βαθιές ανάσες όπως

είχε παρατηρήσει παλαιότερα να κάνουν οι γυναίκες τουχωριού της Τεράστια γκρίζα σύννεφα μαζεύτηκαν και σκοτείνιασαν τονουρανό ενώ η Σελήνη μέσα στην χλωμή της μεγαλειότηταανέτειλε δειλά Ένιωσε την κοιλιά της να πετρώνει καιπόνοι σαν της έμμηνου ρύσης συγκλόνισαν το κορμί τηςΑντανακλαστικά τίναξε το κεφάλι της προς τα εμπρός καιαντίκρισε τον Ματουνάγκα να την πλησιάζει χαμογελαστόςκαι να σκύβει δίπλα της Τη φίλησε στο μέτωπο καιαγκάλιασε με στοργή την πλάτη της Αναθαρρημένη και ευτυχισμένη από την συμπαράσταση τουσυζύγου της ένιωσε κάτι σαν ασκό να σπάει μέσα της ενώυγρασία πλημμύρισε το αιδοίο τα μπούτια της και τοέδαφος από κάτω της Την ίδια στιγμή ένας κεραυνόςέσκισε τον ορίζοντα από πίσω τους καθώς οι πρώτεςσταγόνες βροχής άρχισαν να τους ραίνουν Οι πόνοι πλέον ήταν σαν κύματα ρυθμικοί και σύντομοικαι η Λεκόγια ένιωθε ότι μπορεί να τους δαμάσειΑκολούθησε μια έντονη αίσθηση καψίματος ενώ έσπρωχνεβυθίζοντας τα νύχια της στο χώμα με τις φλέβες της ναπετάγονται στο μέτωπο και το λαιμό της Ο σύντροφός της παρέμεινε στο πλάι της ενώ μάζευε ταμακριά βρεγμένα μαύρα μαλλιά της από το κοκκινισμένοτης πρόσωπο Μrsquo ένα ακόμα σπρώξιμο ένιωσε ένααπρόσμενο αίσθημα ανακούφισης και όλη η ένταση τωνπροηγουμένων ωρών εκτονώθηκε σrsquo ένα ξέσπασμα δακρύωνχαράς Ο γενναίος Ματουνάγκα γεμάτος συγκίνηση κιευτυχία έσκυψε ανάμεσα στα πόδια της έτοιμος ναυποδεχτεί στη ζωή τον γόνο του Μα μόλις κοίταξε τοπρόσωπό του πάγωσε σε μια έκφραση εφιαλτικού τρόμουΠισωπάτησε γοργά με χέρια και πόδια στο μουσκεμένοχορτάρι και ουρλιάζοντας έμπηξε τα δυνατά του δάκτυλαστις κόγχες τους ξεριζώνοντας τα μάτια του Έτσι τυφλόςκαι τρελός άρχισε να τρέχει πηδώντας από το λόφο σταφουρτουνιασμένα νερά του ποταμού Η Λεκόγια κοίταξε από κάτω της και είδε δύο πορφυράμάτια σαν καυτά κάρβουνα να την κοιτάζουν μια στιγμήπροτού ο γόνος του Ιθάκουα καρφώσει τα πριονωτά τουδόντια στα λαγόνια της

Σε αυτό το τεύχοςσυμμετέχουν

Φιλοξενούνται

του Κωνσταντίνου Ζαφείρκου

Κατσαρίδες

της Μαριλένας Τζωρτζάκη

Κρεσέντο

του Νίκου Γαϊτανόπουλου

Ο θάνατος και ηπαρθένα

YourNightmares

ΚατσαρίδεςΚωνσταντίνος Ζαφείρκος

Διήγημα τρόμου

Ξυπνάω απότομα λουσμένη στον ιδρώτα Μια κουρτίνασκεπάζει τα βλέφαρά μου το πυκνό σκοτάδι που κυριαρχείολόγυρα Κάνω να κουνήσω το κεφάλι δεξιά - αριστερά μεαργές κινήσεις σε μια προσπάθεια νrsquo αποτινάξω τηνομίχλη που σκεπάζει τον εγκέφαλό μου αυτή την ενδιάμεσηκατάσταση μεταξύ πραγματικότητας κι ονείρου Δενπρολαβαίνω να ολοκληρώσω την κίνηση όταν ο αυχέναςανταποδίδει στέλνοντας ένα χειμαρρώδες κύμαπονοκεφάλου το οποίο καταπίνει κάθε ένα από ταεγκεφαλικά μου κύτταρα Κλείνω σφιχτά τα μάτια καιπεριμένω να περάσειΤο μουδιασμένο μου κορμί αρχίζει κι εκείνο να ξυπνάει μετη σειρά του Λες και κάποιος έχει ανάψει μια δειλή φλόγακάτω από τα πόδια μου Πρώτα κερδίζω τον έλεγχο τωνάκρων και σιγά σιγά η θερμότητα με τυλίγει ολόκληρηΜια θερμότητα αρχικά ευεργετική που στη συνέχεια μουκόβει την ανάσα Νιώθω τα πέλματα πρησμένα τις φλέβεςκάτω από το δέρμα των ποδιών διεσταλμένες Μοιάζει τοαίμα από ολόκληρο το κορμί να έχει λιμνάσει εκείΑισθάνομαι τα αγγεία να μη διαθέτουν τη χωρητικότητα νατο συγκρατήσουν λες και θα τρυπήσουν από στιγμή σεστιγμή θα σκάσουν σαν παραφουσκωμένα μπαλόνιαΚαι τότε όλες οι αισθήσεις σημαίνουν συναγερμόΣε αντίθεση με τα πόδια το κεφάλι αποδεικνύεταιπαγωμένο αφυδατωμένο Τα χείλη σπασμένα κι άνυδρασαν το ραγισμένο έδαφος της ερήμου Ο λαιμός στεγνόςΚάθε φορά που αντανακλαστικά ξεροκαταπίνω χιλιάδεςκαρφίτσες τρυπούν την καρωτίδα μου Νιώθω το δέρμα ναlsquoχει ανοίξει σε δεκάδες σημεία τόσα που είναι δύσκολο νατα μετρήσω Το παραπανίσιο λίπος -και έχω αρκετό-σέρνεται πάνω από τις διάφορες κλειδώσεις μου Σανλιωμένο ζυμάρι κατρακυλά αργά προς τα πόδια λες και οστόχος του είναι να αποκολληθεί απrsquo το κορμί και νασωριαστεί στο πάτωμαΚαι τότε συνειδητοποιώ πως δεν αποκοιμήθηκαξαπλωμένη Όχι δεν ξαπλώνωhellip αντιθέτως είμαικρεμασμένη Κρεμασμένη από που Η ερώτηση σκάει στο μουδιασμένο μου κεφάλι σανπυροτέχνημα και πριν αυτό προλάβει να χάσει τη λάμψητου επιχειρώ ασυναίσθητα να σηκώσω το δεξί χέρι ναανακαλύψω για ποιον λόγο νιώθω τον αυχένα τόσο ξένοτόσο διαλυμένο τόσοhellip

Μια τσιρίδα αντηχεί στον χώρο Αργώ να συνειδητοποιήσωότι έχει βγει από το δικό μου στόμα Το σιγουρεύω όταννιώθω τον λαιμό να σκίζεται κάτω από την πίεση πουέχουν ασκήσει οι φωνητικές χορδές για να παράγουν τοτσίριγμα Μα ο πόνος στον λαιμό δεν είναι τίποτα μπροστάσrsquo εκείνον του αυχένα Η υποτυπώδης κίνηση του χεριούέχει θέσει ολόκληρο το κορμί σε μια απρόβλεπτηταλάντωση Η ταλάντωση έχει ως αποτέλεσμα νασυνειδητοποιήσω πως βρίσκομαι κρεμασμένη από δύογάντζους οι οποίοι διαπερνούν κυρτά τις ωμοπλάτες μουΕπίσης έχει προκαλέσει το ξέσκισμα της σάρκας σrsquo εκείνατα σημεία και τώρα νιώθω ολόκληρο το δέρμα της πλάτηςνα επιχειρεί να ξεκολλήσει από τα κόκκαλά μου Πριν τα δάκρυα προλάβουν να κατηφορίσουν πρινπρολάβω να φωνάξω για βοήθεια να παρακαλέσω γιαλύτρωση φως πέφτει απέναντί μου πάνω σε λευκό πανί Τοαναγνωρίζω σαν φως προβολέα το οποίο δίνει ζωή σε μιαάχρωμη κενή εικόνα στο ύφασμα Μου αποκαλύπτει πωςβρίσκομαι παγιδευμένη μέσα σε τέσσερεις γυάλινουςτοίχους πως κρέμομαι πράγματι από δύο γάντζους δυοσχοινιά πάνω από ένα υγρό έδαφος Υγρό και κόκκινοαπό το δικό μου αίμαΠαρακολουθώ την εικόνα διπλή καθώς εκτός από το πανίαντανακλάται και στο τζάμι μπροστά μου Τότε μιαχαρούμενη μελωδία φτάνει στrsquo αυτιά μου ασθενικά Τογυαλί που με περιβάλει μονώνει κάπως τον ήχο όμωςμπορώ να ξεχωρίσω τη γνώριμη μελωδία Ο καθένας θαμπορούσεΤο κομμάτι που ανοίγει την αυλαία για κάθε παιδικόπρόγραμμα των looney tunes Οι χαρούμενες συγχορδίεςτου συνοδεύουν ρυθμικά μια ακολουθία εικόνων πουθυμίζουν ταινία βουβού κινηματογράφου Ασπρόμαυροιαριθμοί μετρούν αντίστροφα 10 9 8 Η μουσική παίζει σε λούπα συνοδεύοντας την εικόνα μα ητελευταία αλλάζει Το ασπρόμαυρο ύφος και η γρήγορηκίνηση της παραπέμπουν σε παλιά ταινία του CharlieChaplin Τώρα παρακολουθώ μέσα από μουσκεμένα μάτια μιαντουζίνα από παχιές κατάμαυρες και γυαλιστερέςκατσαρίδες να παρελαύνουν λες και κάποιος τις έχειστήσει να περπατάνε στα δύο πόδια σε stop-motion σανανθρώπους

Όπως τις ταινίες του Tim Burton Η εικόνα μαυρίζει Τώραπια μόνο μερικά άσπρα γράμματα μέσα σε εισαγωγικάέχουν αναλάβει τον ρόλο πρωταγωνιστή ldquoΩ Ιδού η Ανατολική ΚατσαρίδαrdquoΑκόμα περισσότερες ανατολικές κατσαρίδες συνεχίζουν ναπαρελαύνουν σε λευκό φόντο και ο αριθμός τους αυξάνεταιεκθετικά μέχρι που ολόκληρο το πανί γεμίζει με τηνανατριχιαστική παρουσία τους Το φόντο μαυρίζει και πάλι Περισσότερα άσπραγράμματα ldquoΗ Ανατολική Κατσαρίδα αρέσκεται ναπεριδιαβαίνει τους υπονόμους της Βορείου ΑμερικήςΠροτιμά να τρυπώνει στα σπίτια από τις σωληνώσειςrdquoΗ εικόνα αλλάζει ξανά Παρουσιάζειhellip παρουσιάζει εμένακρεμασμένη γυμνή όπως είμαι τώρα να περιστοιχίζομαιαπό τους ίδιους γυάλινους τοίχους μόνο αναίσθητηυπνωτισμένη να κρέμομαι από τους γάντζους Η μουσικήτων looney tunes δεν έχει πάψειldquoΩ όχι Αυτή είναι η Βίβιαν Τι της συμβαίνειrdquoΈνας άντρας με λευκή στολή -απrsquo όσο μπορώ να ξεχωρίσωλόγω του ασπρόμαυρου θέματος- πλησιάζει το εκτεθειμένομου σώμα Δεν καταφέρνω να αναγνωρίσω ταχαρακτηριστικά του Παρακολουθώ το θέαμα από μακριάσαν κάποιος να τραβάει τη σκηνή με κάμερα πίσω από τοπανί Παρακολουθώ την πλάτη του καθώς εκείνος τρυπά μεμια σύριγγα το αναίσθητο κορμί μουldquoΗ Βίβιαν έχει δεχτεί μια τεράστια ποσότητα FMS στονοργανισμό της Μια ουσία που αλλοιώνει τη μνήμηrdquoΈνα ακόμα κοντινότερο αυτή τη φορά πλάνο παρουσιάζειτον άντρα με τη λευκή στολή να κόβει κομμάτια από τησάρκα σε διάφορα σημεία του σώματός μου Ακόμαπερισσότερα δάκρυα ξεφεύγουν από τις κόγχες των ματιώναναφιλητά τρυπάνε τον λαιμό μουldquoΣε λίγο το γυάλινο δωμάτιό της θα γεμίσει ανατολικέςκατσαρίδεςrdquolaquoΌχι σε παρακαλώ όχιraquo ξεχωρίζουν οι λέξεις ανάμεσααπό τrsquo αναφιλητά την ίδια στιγμή που το πανί γεμίζει ξανάαπό τα ζωύφια με το μαύρο γυαλιστερό κέλυφοςldquoΤο μόνο που έχει να κάνει είναι να θυμηθείhelliprdquoΗ εικόνα παραμένει κενή άχρωμη Πλέον μόνο το φως τουπροβολέα συνοδεύει τη σιωπή αφού και το τραγούδι έχεισταματήσει

Το μοναδικό πράγμα που απομένει είναι να τσιρίξω ναουρλιάξω για βοήθεια Οι λέξεις ξεχωρίζουν με δυσκολίαανάμεσα στrsquo αναφιλητά Κάθε φράση σκίζει τον λαιμό μουπερισσότερο από την προηγούμενη μα ο μεγαλύτεροςπόνος εδρεύει στον αυχένα ο οποίος συνεχίζει ναξεσκίζεται με κάθε κίνηση των πνευμόνων όταν εκείνοιδιαστέλλονται για να δώσουν φωνή στα ουρλιαχτά μουΤότε ακούω μια καταπακτή πάνω από το κεφάλι πάνωαπό τους γάντζους και τα σχοινιά που με κρατάνε δέσμιασrsquo αυτή τη μακάβρια πραγματικότητα νrsquo ανοίγει Χιλιάδεςπαχουλές μαύρες κατσαρίδες γλιστρούν στο γυμνό κορμίμου Άλλες καταφέρνουν να γραπωθούν από τα μαλλιά κιάλλες πέφτουν στο πάτωμα συνοδεύοντας μεανατριχιαστικούς γδούπους την πτώση τους Συνεχίζω νακουνάω το σώμα σπασμωδικά προκαλώντας αβάσταχτοπόνο στον αυχένα Θα ορκιζόμουν πως είμαι σε θέση ναακούσω τη σάρκα να ξεσκίζεται εκεί Οι σπασμωδικέςκινήσεις είναι σχεδόν αδύνατο να σταματήσουν όσο οικατσαρίδες γλιστρούν πάνω μου γεμίζοντας το μαρτυρικόγυάλινο δωμάτιο με την παρουσία τουςlaquoΘυμήσουhellipraquo σέρνεται μία και μοναδική λέξη στο χώρο Ηφωνή ακούγεται σαν τον ατμό που γλυτώνει από χύτραταχύτητας σαν τον συριστικό ήχο που παράγει το φίδι μετη γλώσσα του σαν τον αέρα που σέρνεται σε βαθιάχαράδρα ανάμεσα από δυο βουνάlaquoΤι στο διάολο να θυμηθώ Εδώ δε μπορώ να θυμηθώ τοίδιο μου το όνομα Άσε με ήσυχηhellip ΆΣΕ ΜΕ ΉΣΥΧΗraquoουρλιάζω την ίδια στιγμή που η λίμνη από κατσαρίδεςκοντεύει να αγγίξει τα πέλματα ενώ δεκάδες από το είδοςτους κόβουν βόλτες στα μαλλιά μουΜια αλλοπρόσαλλη μορφή με πλησιάζει Το φως τουπροβολέα τη λούζει καθώς πραγματοποιεί τα αργόσυρταβήματά της ενδιάμεσα από γυαλί και πανί Στέκεταιμπροστά μου Μια φιγούρα βγαλμένη μέσα από ταχειρότερα όνειρα Από εκείνα που εύχεσαι να ξυπνήσεις Το πρώτο πράγμα που παρατηρώhellip τα βλέφαρα τουκαχεκτικού άντρα Αυτά που κανονικά θα έπρεπε νακαλύπτουν τα μάτια μα δε βρίσκονται εκεί είναι κομμέναΟι γαλανές του κόρες μου χαρίζουν το βλέμμα τουςαδιάκοπτα αφού δεν υπάρχει τίποτα να τις σταματήσει

Το στόμα του μοιάζει παραμορφωμένο Δύο ουλές ξεκινούναπό την άκρη των χειλιών και καταλήγουν στrsquo αυτιάδιανοίγοντας τρύπες στα μάγουλά του Από την πλάτη τουξεπροβάλει μια φιάλη οξυγόνου κι από lsquoκει ξεκινά ηπλαστική σωλήνα η οποία τυλίγει σα φίδι τον λαιμό τουΈνα φίδι που έχει τρυπώσει με το κεφάλι στην τομή πουεδρεύει λίγο πάνω από τα πνευμόνια του θύματος λίγαεκατοστά κάτω από την καρωτίδα του κι έχει χαθεί στοβάθος της Ο άντρας τραβάει μια βαθιά ρουφηξιά από τη δρύινη πίπατου μέσα από το κομμένο μάγουλο και ο καπνός γεμίζει τησωλήνα γλιστρώντας στο εσωτερικό της από την τομή στονλαιμόlaquoΘυμήσουhellipraquo συνεχίζει με την ατμώδη φωνή τουlaquoΤι στο διάολο θέλεις να θυμηθώ Τι στο διάολο θες απόlsquoμέναraquo ανταποκρίνομαι στη ρητορική προσταγή σχεδόνξεψυχισμένα Οι δυνάμεις μου με εγκαταλείπουνlaquoΘυμήσουhellipraquo συνεχίζει τρυπώντας τα έγκατα της ψυχής μουμε τα γαλάζια δίχως βλέφαρα μάτια τουΗ λίμνη από κατσαρίδες σκεπάζει τώρα τα γόνατά μουΕίναι πλέον τόσες πολλές που ο θόρυβος τωνμικροσκοπικών τους ποδιών καλύπτει κάθε άλλο ήχοΠαρατηρώ τον άντρα να συνεχίζει να διατυπώνει την ίδιαλέξη σποραδικά μα είναι αδύνατον να ακουστεί πάνω απότον ανατριχιαστικό θόρυβο που προκαλούν τα ζωύφιαΕίμαι σε θέση να διαβάσω τα χείλη τουΤο μυαλό μουδιάζει Νιώθω το στομάχι να επιχειρεί νασκαρφαλώσει στο κατώφλι των χειλιών και να πηδήξει έξωαπό το βασανισμένο κορμί μου Γαστρικό υγρό ορμά στονοισοφάγο και βουτά πάνω στη θάλασσα από κατσαρίδεςΕκείνες τρομάζουν τρέχουν μανιασμένα για νrsquoαπομακρυνθούν από τον κίνδυνο που αποτελεί η χολή μουΜα δεν έχουν πουθενά να πάνε Αδυνατούν νασκαρφαλώσουν στα γυάλινα τοιχώματαΈχω σταματήσει να παλεύω Ξέρω ότι δεν πρόκειται καμίαενέργεια να με γλυτώσει από lsquoδω μέσα Πρέπει κάτι ναθυμηθώΠρέπει να θυμηθώ

Στραγγίζω το κεφάλι μου προσπαθώ να φέρω στο μυαλόκάτι οτιδήποτε μα μοιάζει αδύνατο Πόσο μάλλον όταν μεδυσκολία ανακαλώ το όνομά μου πίσω στο μυαλό ξανάκαι ξανά λες και πασχίζω να μην το ξεχάσω μία γιαπάντα Ακόμα κι αυτό όμως το γνωρίζω μέσω τηςπαρανοϊκής ακολουθίας εικόνων που προβλήθηκαναπέναντί μου ΒίβιανΟι κατσαρίδες έχουν ανέβει μέχρι τη μέση του κορμιού μουΚινούνται σπασμωδικά αδιάκοπτα όπως αντιδρούσα κιεγώ λίγες στιγμές πριν προσπαθούν να γλυτώσουν από τηγυάλινη φυλακή τους Μακάρι να μπορούσα να τουςμιλήσω να τους εξηγήσω πως το μοναδικό πράγμα πουμπορεί να μας σώσει όλες από lsquoδω μέσα κρύβεται πίσωαπό ένα θολό σύννεφο στο κεφάλι μου Στην προσπάθειάτους να γλυτώσουν επιχειρούν να συρθούν στο βάθοςακατανόμαστων οπών του σώματός μου Μερικές τα καταφέρνουνΆλλο ένα γαστρικό κύμα εκτοξεύεται πάνω τους Ο άντραςμε τη λευκή ρόμπα συνεχίζει να διοχετεύει καπνό στησωλήνα του λαιμού του Ατάραχος Συνεχίζει ναδιατυπώνει την ίδια λέξη ξανά και ξανάhelliphelliphellipΗ επιφάνεια της μαύρης γυαλιστερής λίμνης κοντεύει να μεκαλύψει ολόκληρη Τα πόδια τα χέρια η μέση το στήθος ολαιμός ακόμα και τα χείλη μου τις φιλοξενούν Αυτές και τοασταμάτητο ποδοβολητό τους Κι άλλες κι άλλεςσυνεχίζουν να πέφτουν πάνω μουΜα πλέον η καρδιά έχει σταματήσει να χτυπά δυνατά Τοσώμα έχει σταματήσει νrsquo αντιδρά Τα δάκρυα έχουνστεγνώσει στα μάγουλά μου Ένα χαμόγελο σέρνεται σανγκιλοτίνα στα χείλη μου έπειτα εξαφανίζεται μετάεπιστρέφει πάλι πίσω Μένει εκείlaquoΑυτή ήταν η πιο συναρπαστική εμπειρία της ζωής μουraquoδιατυπώνω αργά καθώς τίποτα πλέον δεν αποτελείαπειλή καθώς ο πανικός κι ο πόνος κι η ασφυξία όλαέχουν υποχωρήσει δίνοντας τη θέση τους μονάχα σε ένασυναίσθημα Τον έρωτα

Έρωτα για τον μοναδικό άνθρωπο που μπορεί να μουχαρίσει την ηδονή του φόβου αυτού του ζωογόνουσυναισθήματος που μου δίνει πνοή Τον άνθρωπο που έχωαπέναντί μου πέρα από το τζάμι που μας χωρίζειlaquoΛέξη σωτηρίαςraquo διαβάζω τα χείλη τουlaquoΩωωhellipraquo ξεκινάω ναζιάρικα laquoέλα δεν έχει πλάκα τώραπου θυμήθηκα Δε νιώθω τίποταraquolaquoΛέξη σωτηρίαςraquo επαναλαμβάνει χαμογελώντας ναζιάρικαμε τη σειρά τουΞέρω τους κανόνες του μικρού μας παιχνιδιού Τουςγνωρίζει κι εκείνος Τους ακολουθεί κατά γράμμα ΜrsquoαρέσειlaquoΓουστάρεις να τrsquo ακούς εraquo διατυπώνω περιπαιχτικά ενώοι κατσαρίδες προσπαθούν να εισβάλουν στο στόμα μουlaquoπόνος λοιπόνraquoΟ Βλαδίμηρος ο έρωτας της ζωής μου πετάει την πίπα τουστο πάτωμα Αρπάζει ένα σφυρί από κάπου κοντά καισπάει το γυαλί Οι κατσαρίδες ξεχύνονται ολόγυρά τουτρέχουν να γλυτώσουν από τη φυλακή τους Από το κελί τηςηδονής μου Ο γλυκός μου με κατεβάζει αργά από τουςγάντζους και δένει τις πληγές Με φροντίζει Του δίνω ένααπαλό φιλί στο στόμα λίγο κάτω από τις πανέμορφες ουλέςπου η ίδια έχω σμιλεύσει στο πρόσωπό του Χαϊδεύω τακομμένα βλέφαρα Φιλάω τον λαιμό τουlaquoΣειρά μου τώραraquo τρεις λέξεις φτιαγμένες από ατμόακούγονται σαν κελάρυσμα στrsquo αυτιά μουlaquoΌτι θέλεις αγάπη μου Ότι θέλειςraquo

ΚρεσέντοΜαριλένα Τζωρτζάκη

Διήγημα ονειρικής σκοτεινής φαντασίας

And those who were seen dancing were thought to be insane bythose who could not hear the music

Friedrich Nietzsche 1990κάτι και προσπαθώ να δω την κρυμμένη εικόνα μέσαστο μεγάλο βιβλίο που κρατώ Ξέρω ότι κάπου εδώ πρέπεινα βρίσκεται μια χελώνα ένας δράκος ένα κάστρο Το έναμάτι καρφωμένο μικρές ρυθμίσεις θολώνω την εστίαση στοάλλο μικρές ρυθμίσεις θολώνω ακόμα πιο πολύ Κάπουστην μέση θα το βρω laquoHack itraquo Ψιθυρίζω ενθαρρύνοντας με στα κρυφάΣτρέφω το βλέμμα μου στο ταβάνι ακόμα πιοαποφασισμένη καθαρίζω την σκέψη μου θα προσπαθήσωξανά από την αρχή Κλείνω τα δύο μάτια ανοίγω το άλλοαργά και σταθερά Θολώνω μέσα εστιάζω το ξέρω κάπουεδώ είναι κρυμμένο ένα λουλούδι μία τίγρη μια καρδιά ματι μπορεί να κρύβεται πίσω από τις τελείες οι πιθανότητεςείναι άπειρες μικρές ρυθμίσεις κάτι ψάχνω το ένα μάτικαρφωμένο το άλλο ψάχνει για να δει Και κάπου εκεί σταξαφνικά ένα πουλί πετάγεται μπροστά μου τινάζομαιπίσω χάνοντας τον ρυθμό μου και τώρα πρέπει και πάλινα ξεκινήσω από την αρχή Μπαίνω σε καταστήματα γεμάτη αγωνία είμαι από αυτούςπου χαζεύουν με τις ώρες τα βιβλία τα φέρνω στην μύτημου κρυφά χαϊδεύω στην ζούλα το χαρτί Αυτή την φοράγυρνάω πεινασμένα τις σελίδες κοιτάω τις εικόνες όσο πιογρήγορα μπορώ κάθε έκδοση απαιτεί και την δικιά τηςτεχνική δεν είναι πάντα δεδομένη εγώ όμως το έχω βρειΜπορώ αμέσως να εστιάσω σε δευτερόλεπτα γνωρίζω τιβρίσκεται κρυμμένο πίσω από τις γραμμές Ρουφάωάπληστα σελίδες πρέπει να δω τα πάντα να δω τα πάνταόσο πιο γρήγορα μπορώ Δεν αγοράζω τίποτα ποτέ πρέπειμόνο να καταλάβω να μάθω τι υπάρχει δεν έχω πολύχρόνο θα με πάρουνε χαμπάρι πρέπει να τα προλάβωόλα να τα προλάβω όλα πριν με πετάξουν έξω σηκωτήΔάσος μια ταραντούλα μια μπουλντόζα ένα πιάνο hack itόσο πιο γρήγορα μπορείς Οι πιθανότητες είναι άπειρες --Και η μουσικήhellip

Απίστευτη μουσική νότες ασύλληπτες όλες τοποθετημένεςη μια δίπλα στην άλλη η μία πάνω στην άλλη η μία μέσαστην άλλη τόση αρμονία τοποθετημένες ακριβώς στην θέσηπου θα έπρεπε να είναι παιγμένες ακριβώς με την σειράπου θα έπρεπε να παιχτούν συνυφασμένες ακριβώς με τουςσωστούς συνδυασμούς Κοντραμπάσο ένα τσέλο δύοτρομπέτες πανέμορφα τραγούδια γραμμένα ακριβώς όπωςθα έπρεπε να είναι δεν μπορώ να θυμηθώ ούτε ένα απόαυτά Εμβοή -Τινάζομαι πίσω χάνοντας τον ρυθμό μου σαν να μερούφηξε μια σκούπα ηλεκτρική Ησυχία Τίποτα Τίποτα ΣκοτάδιΤίποτα Το δωμάτιό μουΗσυχία Χτυπάει η καρδιά μου Τίποτα Σκοτάδι laquoHack itraquo Ψιθυρίζω ενθαρρύνοντας με στα κρυφά Μικρέςρυθμίσεις γλιστράω πάλι μέσα κοιμάμαι ndash ξυπνάωθολώνω ακόμα πιο πολύ κάτι ψάχνω κάπου στην μέση θατο βρω Το ένα μάτι καρφωμένο στο ταβάνι γλιστράωμέσα αρχίζει η μουσική Μπορώ να την νιώσω Ναιμπορώ Ταμπούρλα Δύο τρομπέτες Ένα πιάνο Χτυπάει ηκαρδιά μου δυνατάΤινάζομαι πάλι προς τα πίσω το έχω βρει -Από εκεί και έξω ησυχία Από εκεί και μέσα μουσική -Equilibrium -Νερό Το Νερό Πάντα έχει να κάνει με Νερό Τι μεγάλο ψέμα ότι δεν υπάρχουν χρώματα

Τι μεγάλο ψέμα ότι το νερό είναι πάντα γαλανό Νιώθω τον άνεμο να χαϊδεύει την κοιλιά μου μικρέςρυθμίσεις θα πάω λίγο παρακεί Προσαρμόζομαι εύκολα στον ρυθμό το έχω βρει-Equilibrium-Μερικές φορές πίσω από μια Ακινησία δρουν ΑσύλληπτεςΔυνάμεις-Μικρές ρυθμίσεις κάτι ψάχνω laquoHack itraquo Ψιθυρίζω ενθαρρύνοντας με στα κρυφάhellipΠάντα έχει να κάνει με Νερό Μία φορά είχα βρεθεί στην κορυφή του κόσμου και ήτανγεμάτη από νερό Ο κόσμος δεν έχει άκρη Αν προχωρήσειςλίγο παραπέρα θα καταλάβεις ότι αυτό που έχει είναικορυφή Πάντα πίστευα ότι στην κορυφή του κόσμου δενυπάρχει τίποτα άλλο πέρα από παγόβουνα αλλά ηαλήθεια είναι ότι στην κορυφή του κόσμου αυτό πουυπάρχει είναι μια λίμνη κρυμμένη ανάμεσα στους πάγουςΤα πάντα τριγύρω είναι καλυμμένα από χιόνι Το νερόείναι υπέροχα ζεστό και είναι πάντα βράδυ Στην κορυφήτου κόσμου ο ουρανός είναι μόνιμα σκοτεινός και δενυπάρχουνε αστέρια όμως ένα υπέροχο γαλαζοπράσινοσέλας ιριδίζει πάνω από τις ολόλευκες κορυφές καιαντανακλά τα χρώματα του στο νερό Εάν δεν με απατά ημνήμη μου στην κορυφή του κόσμου έχει δύο φεγγάρια laquoΞέρεις που βρίσκεσαιraquo Με ρώτησε Δεν ήξεραlaquoΣτην κορυφή του κόσμουraquo μου απάντησε laquoΛίγοι μπορούννα φτάσουν ως εδώraquoΒρέχομαι μέχρι τα γόνατα Ανακατεύω με την άκρη τωνδακτύλων μου το νερό κάνει κυκλάκια Μπορώ να τονιώσω Ναι μπορώ Είναι τόσο ζεστό Θα βουτήξω τουςαγκώνες Μπορώ να το νιώσω Ναι μπορώ ΥπάρχειΦέρνω το χέρι μου στο στόμα μου γλύφω το μέσα μέρος τουκαρπού μου το νερό είναι γλυκό Η γλώσσα μου μουδιάζειελαφρά Μπορώ να μυρίσω το χιόνι τριγύρω μου Νιώθω τοδέρμα στους ώμους μου να ζεσταίνεται από τιςγαλαζοπράσινες ακτίνες στον ουρανό Υπάρχει είμαι εδώΤα αυτιά μου ακούν την μουσική

μουσική ασύλληπτες νότες τοποθετημένες ακριβώς στηνθέση που θα έπρεπε να είναι μια κολοσσιαία συναυλίαμέσα από τον ιριδίζοντα ουρανό Τα πάντα γύρω μουπάλλονται στον ρυθμό της μουσικής Η καρδιά μουπροσαρμόζει τους χτύπους της αμέσως Μπορώ να τονιώσω Ναι μπορώ Υπάρχει Μπορώ να δω την μουσικήμπορώ να ακούσω την γλυκάδα του νερού μπορώ νανιώσω τον γαλαζοπράσινο ουρανό μπορώ να μυρίσω τακυκλάκια στις άκρες των δακτύλων μου μπορώ να γευτώτα χρώματα ΣυναισθησίαΒουτάω μέχρι την κοιλιά δεν μπορώ να προχωρήσωπαραμέσα Η λίμνη βαθαίνει απότομα είναι βαθιά πολύβαθιά ακούω το νερό στον καταρράκτη στο κέντρο της δενβγάζει κανένα απολύτως ήχο είναι εκκωφαντικό Ξέρω ότιδεν γίνεται να προχωρήσω παραπέρα Ούτε όμως μπορώνα κάτσω για πολύ Αλλά αν φύγω θα τον θυμάμαι τονδρόμο για να μπορώ να ξαναρθώlaquoΜόνη σου δεν θα τα καταφέρειςraquo είπε και τίναξε τα μαλλιάτης όλο νάζι όπως συνήθιζε να κάνει Εμβοή---laquoΦυσάει σήμερα θα μας παγώσουν στην πισίναraquo ndash laquoΟρίστεΝαι στάνταρ κάνει κρύοraquo χαμογελάω και παίζωαδιάφορα με το πολύχρωμο κολιέ μου κοιτώνταςαφηρημένα μακριά Ένας γλάρος προσπαθεί να πετάξει στον συννεφιασμένοουρανό λίγα μέτρα πάνω από το νερό Είναι καλοκαίριαλλά φυσάει αφύσικα δυνατά για την εποχή Το περήφανοπουλί προσπαθεί να πετάξει προς τα εμπρός ο άνεμοςόμως εξίσου ισχυρός το παρασέρνει προς τα πίσω Equilibrium Ο γλάρος μοιάζει τελείως ακίνητος αιωρείται απλά καισιωπηλά στον ουρανό Ταλαντεύεται απειροελάχιστα δεξιά απειροελάχιστα αριστερά μικρές ρυθμίσειςπροσπαθεί να ελέγξει την πορεία του να βρει τρόπο ναπεράσει μα δεν έχει κουνήσει ακόμα τα φτερά του Μικρέςρυθμίσεις γυρνάει το κορμί του δεν τα καταφέρνει ούτε καιτούτη την φορά

Ακινησία -(Ασύλληπτες Δυνάμεις) -laquoHack itraquo Ψιθυρίζω ενθαρρύνοντας τον στα κρυφά Και κάπου εκεί στα ξαφνικά στρίβει απότομα δεξιά τοβάζει κάτω αφήνεται στον άνεμο φτερουγίζει με δύναμηκαι χάνεται πίσω από τα σπίτια προσγειώνεται κάπουμακριά -Ποιος ξέρει για που ξεκίνησε να πάει και που τον έφτυσετυχαία ο ουρανός ---hellipΓιατί δεν με άκουσε-Εμβοή-Και κάπου εκεί στα ξαφνικά το κολιέ μου σπάει Τεντώνομαι μπροστά και προλαβαίνω στο στήθος μου τακομμάτια τα σταματάω με την παλάμη μου πριν πέσουνεστο έδαφος Τέσσερεις πολύχρωμες μακρόστενες χάντρεςπέρασαν έξω από το λουρί Πιάνω την πρώτη Σαλιώνωλιγάκι και στρίβω την χρυσαφένια κλωστή Περνάει εύκολαη χάντρα Την δεύτερη την πέρασα λιγάκι πιο αργά Ηκλωστή είναι τώρα πιο κοντή και εγώ παλεύω ώρα πολύτην τελευταία laquoΔεν έχει βάρος Πρέπει να βάλεις βάρος γιανα καταφέρει να περάσει μέσα από την τρύπα γύρισε τοπρος τα κάτωraquo ακούω δίπλα μου μια φωνή Τινάζομαιπίσω χάνοντας τον ρυθμό μου Προσποιούμαι λιγάκι ότικαταλαβαίνω στρέφω το βλέμμα μου επάνω στο Νερό Τοένα μάτι σταθερό και καρφωμένο μικρές ρυθμίσεις ηχάντρα πέρασε αργώ μα έχω χρόνια να προσπαθήσω γιανα δω Ησυχία Τίποτα Τίποτα Χτυπάει η καρδιά μου ΣυναισθησίαΟι πιθανότητες είναι άπειρες

Τα χέρια μου γλιστράνε Η κλωστή φεύγει αστραπιαίαμέσα από τα δάκτυλά μου 10000000000 πολύχρωμεςμακρόστενες χάντρες χύθηκαν στο έδαφος -Ασύλληπτες Δυνάμεις-(Εγώ τις έριξα)-ΕμβοήΑπό εκεί και έξω ησυχία Από εκεί και μέσα μουσική Κοντραμπάσο ένα τσέλο δύο τρομπέτες ταμπούρλα έναπιάνο φασαρία νότες τοποθετημένες ακριβώς στην θέσηπου θα έπρεπε να είναι φασαρία φασαρία φασαρίαμουσική Κρεσέντο- Μια καλή ιστορία πρέπει πάντα να έχει αρχή ndash laquoΜα καιβέβαια έχει αρχή και είναι άρτια δομημένη έχει κτιστείκάπου 47479π1800radic457 χρόνια πριν εάν ο χρόνος είναικάτι που υπάρχει ή άμα κάνει κάποια διαφοράraquo - Μια καλή ιστορία πρέπει πάντα να έχει ισχυράπλασμένους χαρακτήρες ndash laquoΣυγνώμη δεν το γνώριζαπάντα πίστευα πως Όλα είναι Έναraquo - Μια καλή ιστορία πρέπει πάντα να έχει εξέλιξηndash laquoEquilibriumraquo- Μια καλή ιστορία πρέπει πάντα να έχει ξεκάθαρη πλοκή- laquoΟι πιθανότητες είναι άπειρεςraquo- Μια καλή ιστορία πρέπει πάντα να έχει ηθικό δίλλημα ndash laquoΟι πιθανότητες είναι άπειρες αλλά μερικές φορές αυτόαπλά δεν μου αρκείraquo- Μια καλή ιστορία πρέπει πάντα να έχει ανατροπή Σε μίακαλή ιστορία η ανατροπή δεν αφορά ποτέ ένα τυχαίογεγονός αλλά πηγάζει μέσα από τον ήρωα ως αποτέλεσματης δράσης του απέναντι στο ηθικό δίλλημαndash laquoΑκινησίαΑσύλληπτες Δυνάμεις 10000000000 πολύχρωμεςμακρόστενες χάντρες Hack it Εμβοήraquo- Μια καλή ιστορία πρέπει πάντα να έχει ένα τέλος-laquoΚαλά θα το βαφτίσω ποίημα έχουν συνήθως πολύλιγότερα κλισέraquo

infin

Ο θάνατος και η παρθέναΝίκος Γαϊτανόπουλος

Διήγημα τρόμου

Το σπίτι είναι παλιό Ο χρόνος μαδάει τα γύψινα άνθημέρα με τη μέρα η σκουριά συντονίζει τους μεντεσέδες σεόλο και στριγκότερες χορωδίες Κομμάτια σοβά πέφτουναποκαλύπτοντας τις σανίδες από πίσω που σαπίζουναργά όχι ανόμοια με τα δόντια της σπιτονοικοκυράς πουαποκαλύπτονται όταν πληρώσεις το πενιχρό ενοίκιο πουζητάει Ακόμα και οι κάτοικοι είναι χαλασμένοι Στην αρχήο από πάνω μουρμούριζε μονάχα αλλά τώρα μιλάειακατάπαυστα σε κάποιον σε μια γλώσσα άγνωστη αν καιόλοι ξέρουν ότι μένει μόνος Το κορίτσι δίπλα ήρθεγελαστό μα το χαμόγελό του μαράθηκε όταν ο καλός τηςτην άφησε με την κοιλιά φουσκωμένη και τώρα μονάχασιωπά και κοιτάει με μάτια κενά τον διάδρομο Το μόνοπου δεν έχει χαλάσει είμαι εγώ Όχιhellip εγώ είμαι καλά Μορφωμένος υγιής με σκοπόυψηλό Δεν μου ταιριάζει αυτό το μέρος αλλά είναι τοσωστό Τίποτα μεγάλο δεν έγινε χωρίς θυσίες Αρκεί ναυπάρχει πειθαρχεία θέληση και επιμονή Όταν άλλωστετελειώσω αυτήν την ιστορία δεν θα μένω πια εδώ Όχιhellipόταν ο κύριος Μαγόν τη διαβάσει θα καταλάβει επιτέλουςμε ποιον έχει να κάνει Θα τη δημοσιεύσει στις laquoΘαυμαστέςΙστορίεςraquo και σύντομα όλοι θα έχουν χρόνο για εμένα Οιπόρτες θα ανοίγουν οι εκφράσεις θα είναι ζεστές ταχαμόγελα ειλικρινήΑαααχ Τραβιέμαι και ζαρώνω Ίσια πάνω από τις στέγεςκαι τα καμπαναριά το τρομερό βλέμμα του ήλιου περνάμέσα από τις γρίλιες και για μια στιγμή όλα είναι κόκκιναΣφίγγω τα μάτια μου αλλά ο πόνος περνάει μέσα στοκεφάλι μου χτυπώντας αδιακρίτως με πύρινο σπαθί Πόσοκαιρό έχω να κοιτάξω τον ήλιο στα ίσια Παραμορφωμένεςαπό τις γρίλιες οι αχτίδες του μοιάζουν με σημάδια πουάφησε ένα θηρίο στην προσπάθειά του να εισβάλλει Εκείνοέσκισε τις ταπετσαρίες εκείνο μασούλησε άτσαλα τοφρέσκο καρβέλι μπροστά μου χωρίς να το τελειώσει εκείνοοδήγησε τη γλυκιά Ζιζέλ να βρει καταφύγιο στιςκιτρινισμένες τους πτυχές Ω είναι τόσο όμορφη στο λευκόφόρεμα που της αγόρασα με τα ροδαλά μάγουλα και τακόκκινα μισάνοιχτα χείλη της Δεν φαίνεται όμως να είναιτο ίδιο και τα όνειρά της Το στήθος της ανεβοκατεβαίνεισπασμωδικά η ανάσα της βγαίνει κοφτή σχεδόν σανκλαψούρισμα λες και οι ακτίνες που πέφτουν πάνω τηςείναι πραγματικά ρυάκια από αίμα Ω μα φυσικά

Η πένα σχεδόν σκίζει το χαρτί το μελάνι δεν προλαβαίνεινα στεγνώσει Αυτό είναι Η τέλεια εικόνα Οι σωστέςλέξεις Ρέουν από το μυαλό στα τρεμάμενα δάχτυλα τιςψιθυρίζω καθώς μια-μια τις αποτυπώνω γεμάτος χαρά στοχαρτί Αν με έβλεπε κανείς θα με περνούσε για τρελό αλλάας λένε Εγώ το ξέρω καλά Τρελός δεν είμαι Ο ήλιος έχειδύσει ώρα τώρα αλλά η πένα συνεχίζει ακάθεκτη ναχαράσσει το μελανό μονοπάτι της κάτω από το φως τηςλάμπας hellipο Θάνατος έσυρε τα δάχτυλά του πάνω στο λευκόύφασμα και άγγιξε την Παρθένα Τα οστέινα δάχτυλά τουόμως δεν ήταν φτιαγμένα για χάδια Έσκισαν σα βρεγμένοχαρτί το λευκό δέρμα και εκείνο εξέπνευσε αίμα πορφυρόγεμάτο ζωήhellip Δεν θυμάμαι να ανάβω τη λάμπα αλλά η ταγκή μυρωδιάτου πετρελαίου ταιριάζει Εισπνέω βαθιά Έτσι μυρίζειναι Κάτω από το πετρέλαιο η φθορά έχει χίλια λεπτάαρώματα και η Παρθένα μου τα εισπνέει ένα-ένα στηναγκαλιά του καλού της Την υγρασία στους τοίχους τημούχλα στα σεντόνια και τις κουρτίνες την εξάντληση καιτην αρρώστια στα σώματα τη σήψη που απλώνεται στοκαρβέλι μπροστά μουhelliplaquoΚαλύτερα να το μαζέψω αυτόhellipraquolaquoΜην τολμήσεις και αγγίξεις τίποταraquo Η Ζιζέλ πάει να διαμαρτυρηθεί αλλά όταν γυρνάω να τηνκοιτάξω πισωπατεί Τι βλέπει που δεν μπορώ εγώ να δωΈνα τρίξιμο ακούγεται καθώς σηκώνομαι από τηνκαρέκλα αλλά αν είναι το ξύλο ή τα κόκκαλά μου δεν ξέρωΠόσο καιρό έχω να σηκωθώ Οι σανίδες μοιάζει να θέλουννα με κρατήσουνlaquoΣυγχώρεσέ με αγάπη μουraquo τρέμοντας την πλησιάζω laquoΗΈμπνευση με κρατούσε στα χέρια τηςraquo Για λίγο δεν μεκοιτάει αλλά ύστερα το βλέμμα της μαλακώνειlaquoΓιατί θες να με τρομάζεις έτσιraquo μουρμουρίζει και ύστερα ηφωνή της δυναμώνει laquoΘέλω να σε φροντίσω και εσύhellip Δεντρως δεν σηκώνεσαι δεν μου μιλάς κανraquo Τα μάγουλά τηςφεγγίζουν ωχρά στο φως της λάμπας Η αγανάκτησή τηςδεν αρκεί για να τα χρωματίσει Πιάνω το χέρι τηςψηλαφίζω το δαντελωτό της μανίκι Είναι το φως του κεριούή το λευκό έχει κιτρινίσει

laquoΔεν καταλαβαίνειςraquo Ο ψίθυρός μου ίσα που ακούγεταιανάμεσα στα τριξίματα του σπιτιού και τα μουρμουρητάτων ενοίκων του laquoΔεν χρειάζεται να σηκωθώ Αρκεί ναμείνω πάνω από το χαρτίhellipraquo Κάτι φουσκώνει μέσα μουlaquoΔεν χρειάζεται να φάω Αρκεί να γράφωhellipraquo Τα πόδια μουπατάνε γερά και της δείχνω το δωμάτιο laquoΚι όταν οι λέξειςμε αφήσουν δεν χρειάζεται να βγω έξω Αρκεί να κοιτάξωαρκεί να ακούσω Τα σκουλήκια που τρώνε το φαγητό τημουσική των παραφρονημένωνhellip Αρκεί να έχω τηνΈμπνευσηhellipraquo Τα μάτια μου γυρίζουν ξανά σε αυτή Ηχλωμάδα την κολακεύει η σκιά που έχει μαζευτεί κάτω απότα γουρλωμένα μάτια της τονίζει την έκφρασή της Σαν τηνΠαρθένα μου Γονατίζω μπροστά της laquoΑρκεί να έχω εσέναΜείνε δίπλα μου αγάπη μου Στήριξέ με σε αυτό μου τοέργο σε παρακαλώ Και μετά όλα θα αλλάξουνraquoΚαι η Ζιζέλ η πιστή γλυκιά Ζιζέλ με δάκρυα στα μάτιαμου γνέφει ότι είναι δίπλα μου και ξαπλώνει στο κρεβάτιΑλλά οι λέξεις δεν φτάνουν στα αυτιά μου Η χλωμή μορφήμε το λευκό της φόρεμα ανάμεσα στα σεντόνια με μαγεύειΑχ να μπορούσα να ζωγραφίσω Αχ να υπήρχαν λέξεις ναπεριγράψουν την ομορφιά του δέρματος που φθίνει στοχλωμό φως Η πένα γρατζουνάει ξανά το βραχνό τηςτραγούδι στο χαρτί αλλά εγώ θρηνώ Σύντομα η Ζιζέλ θαξυπνήσει θα φύγει από το κρεβάτι σύντομα η εικόνα θαχαθεί Παρότι άρχοντας στο βασίλειο των λέξεων νιώθωφτωχός Αλίμονο οι λέξεις είναι το όριο του ανθρώπου ΗΠαρθένα μου θα είναι πάντα φτωχή μπροστά στη γλυκιάΖιζέλ ο Θάνατός μου θα ερωτευτεί το είδωλο όχι τηναλήθεια Αχ Αχ να υπήρχε ένας τρόπος να αιχμαλωτίσωαυτήν την εικόναhellip Και ξαφνικά ξέρω Απόψε οι εφιάλτες δεν τη βασανίζουν Απόψε ο τρελός δενπαραμιλάει ούτε το κορίτσι δίπλα κλαψουρίζει Απόψε όλασιωπούν Ακουμπώ την πένα μου απαλά στο τραπέζι καισηκώνομαι αργά Την έχω συνηθίσει τόσο που μοιάζει ναμη θέλει να αφήσει τα δάχτυλά μου Καθώς σηκώνομαι απότην καρέκλα φοβάμαι ότι έχω κολλήσει πάνω της ότι τοδέρμα μου θα σκιστεί ότι ο φριχτός του ήχος θα ηχήσει σεόλο το σπίτι αλλά τίποτα Οι σανίδες λυγίζουν μαλακάκάτω από τα πόδια μου και προσεύχομαι στην Άγγελο τηςΈμπνευσης να κάνει τους στεναγμούς τους να σιγήσουν

Ξέρω ότι από όλους Εκείνη με καταλαβαίνει Πάει καιρόςαπό τότε που απασχόλησα με κάτι άλλο τα χέρια μου αλλάτα δάχτυλά μου κινούνται ακόμα σβέλτα και λύνουν στηστιγμή της σάπιες κουρτίνες Τις μαζεύω στην αγκαλιά μουκαι πηγαίνω προς το κρεβάτι Ο καρπός της Ζιζέλ μοιάζειμε μίσχο λουλουδιού καθώς τον παίρνω στα χέρια μου καιευλαβικά τον δένω με ένα κομμάτι της κουρτίνας Την άλληάκρη τη δένω στα κάγκελα του κρεβατιού Από τον καρπόστο μπράτσο από το χέρι στο πόδι έναν έναν φτιάχνωτους κόμπους μου Όχι πολύ σφιχτούς αλλά ούτε και πολύχαλαρούς Δεν θέλω να υποφέρει μονάχα να μείνει εκείαρκετά Κάθομαι λίγο και αφουγκράζομαι την ανάσα τηςΤην περιεργάζομαι Φυσική χλωμή εφήμερη Ξανακάθομαι στην καρέκλα ΟΙ λέξεις αναβλύζουνασταμάτητες πια από το μυαλό μου με πνίγουν Η πένασπαρταράει στα χέρια μου έτοιμη να σκάσει Μοιάζει ναέχει ζωή δική τηςhellipΥπάρχει μια χλωμάδα που κανένας ζωγράφος δεν έβαλεποτέ στο έργο του μια σκιά στο ανθρώπινο δέρμα τέτοιαπου όσο και αν αναμειγνύεις τα χρώματα ποτέ δεν θαπροκύψει Είναι ένα κίτρινο απαλό που το φθινοπωρινόφεγγάρι φθονεί ένα κίτρινο που ακροβατεί τόσο επιδέξιαανάμεσα στο ζεστό και το ψυχρό όσο και ο καλλιτέχνηςανάμεσα στον έλεγχο και την παραφροσύνηhellipΗ Ζιζέλ ξύπνησε πολλές φορές και έκλαψε και φώναξε καιούρλιαξε και εγώ προσπάθησα να της εξηγήσω Δεν ήθελεόμως να με καταλάβει Νόμιζα ότι με αγαπούσε ότιπίστευε σrsquo εμένα ότι πίστευε στο έργο μου αλλά έκαναλάθος Το σπίτι φαίνεται να την πειράζει και αυτή σιγά-σιγά Της έχω υποσχεθεί άλλωστε ότι μόλις τελειώσω τηνιστορία θα τη λύσω και τότε θα είναι όλα όμορφα ξανάκαθώς θα προχωρούμε αγκαζέ στους μεγάλους κήπους καιθα χαιρετούμε όλους όσους θαυμάζουν εμένα και τη ΜούσαμουΟι λέξεις βγαίνουν αβίαστα πια από μέσα μου Είμαι ένακομμάτι του μεγάλου ποταμού και όλα ρέουν υπό τη σκιάτης Αγγέλου μου όμορφα και σωστά Μέρα με τη μέραγίνομαι όλο και καλύτερος Ακόμα και η Ζιζέλ που τηςδιαβάζω για να κοιμηθεί φαίνεται να το απολαμβάνειαφού μέρα με τη μέρα οι διαμαρτυρίες της σβήνουνΑλλάζω και ο κόσμος αλλάζει μαζί μου

Το πρόσεξα πρώτα με το καρβέλι πριν μερικές σελίδες Ησήψη πια το είχε σκεπάσει ολόκληρο και όσο εγώ έμενα νατο περιεργάζομαι τόσο περισσότερο το κατανοούσα Ηαποφορά του πλέον δεν με έπνιγε με γέμιζε λέξεις ταπλοκάμια των μυκήτων του δεν μου έφερναν αναγούλααλλά μου μιλούσαν για αλήθειες βαθύτερες αλήθειες που οΘάνατός μου ενσάρκωνε πια στη σελίδα του Δεν έβλεπαπια το καρβέλι το αντιλαμβανόμουν στην ολότητά του στοαποτύπωμά του στον χρόνοhellipΚαι με το πέσιμο της νύχτας ήρθε σε αυτή όχι όμορφοςούτε άσχημος μα απόλυτος και γεμάτος γνώση γιατί κάθετι καταλήγει με τον Χρόνο σε Αυτόν Και επειδή ο Χρόνοςήταν φίλος του καλός κράταγε τις παλίρροιές του όσο οΘάνατος περπατούσε χέρι-χέρι με την Παρθένα σεμονοπάτια όμοια με αυτά που αφήνουν τα πλάσματά τουκαθώς καταναλώνουν την ύληhellipΤο καρβέλι δεν υπάρχει πια το πιάτο του έχει μείνει κενόη ουσία του τώρα αιώνια στις σελίδες μου Η γλυκιά Ζιζέλείναι πια βουβή μονάχα η ανάσα της ακούγεται Πιοχλωμή από ποτέ πιο όμορφη από ποτέ Καταλαβαίνει τιςικανότητές μου Δεν αντιστέκεται πια Θέλει να δει το έργομου να ολοκληρώνεται Θέλει να δει τον κόσμο να σιωπάκαι αυτός μπροστά στο μεγαλείο του Αφήνει το χρώμα τηςνα σβήσει τη φλόγα μέσα μου να φουντώσειΠια γράφω όπως αναπνέω Παίρνω μια-μια τις κλωστέςπου κρέμονται από τον κόσμο γύρω μου και τις πλέκω στουφαντό της ιστορίας μου Τίποτα δεν με ταράζει τίποτα δενμε ενοχλεί Μονάχα με γεμίζει Πόσες μέρες έχει να μεενοχλήσει πια η προσευχή του καημένου από πάνω Μέραμε τη μέρα τον άκουγα να παραμιλάει νομίζοντάς τοντρελό μέχρι που άκουσα τον φόβο στη φωνή του τηναρρώστια στον βήχα του Τον είχα παρεξηγήσειΠροσευχόταν ο φτωχός Προσευχόταν για τη ζωή του γιατην ψυχή του που απειλούσε από στιγμή σε στιγμή να χυθείαπό τα χείλη του Τώρα σιωπά και ξέρω ότι δεν είναι πιαεκεί Δεν είναι όμως νεκρός Όχιhellip είναι αθάνατος μιααπό τις σκιές του Θανάτου στις σελίδες μου που όλο καιπληθαίνουνhellip Η Παρθένα σήκωσε το δάχτυλό της και μέτρησε τις σκιέςπου ο καλός της έσερνε πίσω τουldquoΕίναι ψυχέςrdquo τον ρώτησε δίχως φόβο

ldquoΌχι μονάχα συναισθήματα Φόβος θλίψη αγαλλίασηΣκιές στον τοίχο που αφήνουμε όλοι πίσω ότανολοκληρωθεί το πέρασμά μας σε αυτήν τη μεριά τουκόσμουrdquoΤα κλάματα από δίπλα έχουν σβήσει για να δώσουν στηνΠαρθένα μου δάκρυα πραγματικά Πλησιάζω στο τέλος τονιώθω τώρα Η πένα έχει γίνει κομμάτι μου οι σανίδες τηςκαρέκλας ένα με τη σάρκα μου Κουράγιο γλυκιά ΖιζέλΞέρω ότι έχεις ταλαιπωρηθεί αλλά δώσε μου μια σταλιάφωτιά ακόμη Μετά βίας ξεχωρίζω πια τα μισάνοιχτα χείλητης το στιλπνό δέρμα με τις μαβιές φλέβες λευκότερο απότο φόρεμα και τα σεντόνια λευκότερο από τα δεσμά της Τοχέρι μου γράφει πιο πολύ από ένστικτο Βλέπω μονάχασελίδες Σελίδες και το τέλος που πλησιάζει Ένα χλωμόφως πέφτει πάνω στα κίτρινα χαρτιά αλλά δεν ξέρω απόπού Η λάμπα έχει και αυτή χαθεί μα λίγο με νοιάζει Γιατίγια πρώτη φορά στο σπίτι επικρατεί πραγματική σιωπήhellipΘα σιωπήσω εγώ και θα σιωπήσεις και εσύ όπως τόσοσυχνά κάνεις Οι αιώνες θα περάσουν και εμείς θακαταλήξουμε εκεί που ούτε ανάσα δεν ηχεί Και εκεί θαγίνουμε έναhellipΤρέμω να γυρίσω Μετά βίας μπορώ Το σώμα μου έχειγίνει σκληρό σαν τις σανίδες το βλέμμα μου είναι σφιχτάδεμένο στις σελίδες Κι όμως δεν μπορώ Πρέπει ναγυρίσω Η ανάσα της Ζιζέλhellip δεν την ακούω Νιώθω τιςαόρατες κλωστές να κρατάνε όλο μου το πρόσωπο στοχαρτί και μια-μια τις σπάω για να γυρίσω στη Ζιζέλ Στοθέαμα ο πόνος σκίζει το στήθος μου στα δύο οι κραυγέςμου κάνουν τη σιωπή κομμάτιαlaquoΖΙΖΕΛ ΓΛΥΚΙΑ ΖΙΖΕΛraquoΤο κρεβάτι είναι ανάκατο τα σεντόνια έχουν πια σαπίσειτο ίδιο και οι κουρτίνες Μονάχα ένα λευκό φόρεμαξεχωρίζει ανάμεσά τους κιτρινισμένο και πολυφορεμένοΈνα λευκό φόρεμα που αγόρασα εγώ για τη γλυκιά Ζιζέλόμοιο με αυτό της Παρθένας μου Ένα λευκό φόρεμα τώρακενό Ω Άγγελέ μου γιατί μου την πήρες Προσπαθώ νασηκωθώ να τρέξω προς τα εκεί αλλά δεν νιώθω τα πόδιαμου πια Έχουν γίνει ένα με την καρέκλα Χίλιες βελόνεςμπήγονται μέσα τους και μόνο στη σκέψη Τα νύχια μουμπήγονται στα μάγουλά μου και το αίμα μου μπλέκεται μετα δάκρυά μου

laquoΖΙΖΕΛraquoΕίναι αθάνατη τώρα προσπαθώ να με παρηγορήσωΑιώνια χλωμή αιώνια νέα αιώνια γεμάτη αγάπη στιςσελίδες μου Συνειδητοποιώ ότι δεν έχω αφήσει την πέναΤα χέρια μου τρέμουν αλλά πρέπει να συνεχίσω για τηγλυκιά Ζιζέλ Το είναι της ζει στις σελίδες μου και πρέπεινα ολοκληρωθεί Το μελάνι χύνεται ανάμεσα στις σανίδεςτου πατώματος όταν το μελανοδοχείο ξεφεύγει από ταχέρια μου Δίχως δεύτερη σκέψη καρφώνω την πένα στοάλλο μου χέρι Ο πόνος είναι φριχτός μα τα ουρλιαχτά μουμετά βίας φτάνουν στα αυτιά μου Τώρα καταλαβαίνω τηναπώλεια τώρα βλέπω το τελευταίο κομμάτι που λείπει γιανα ολοκληρωθεί το έργο Είμαι εγώ Το αίμα μου γεμίζει τηνπένα και για μια τελευταία φορά οι λέξεις ρέουν στις θέσειςτους και το τελευταίο κεφάλαιο αναδύεται μεγαλειώδεςΓράφω Δημιουργώ Το αίμα μου το είναι μου συμπληρώνειτο όλοΈνας χτύπος έρχεται από την πόρτα αλλά δεν δίνωσημασία Αυτή είναι η στιγμή Δεν θα αφήσω τη γλυκιάΖιζέλ να χαθεί άδικα Οι χτύποι επιμένουν Φωνές τουςακολουθούν Λένε ότι είναι αστυφύλακες Δεν ξέρω τιθέλουν και δεν έχω χρόνο για αυτούς Μια-μια οι τελευταίεςλέξεις βρίσκουν τη θέση τους στο αριστούργημά μου Πάωνα ουρλιάξω να πανηγυρίσω μα η φωνή δεν βγαίνειΓράφω ακόμα αλλά ελάχιστος πια έχει μείνει από εμέναΕίμαι σανίδες Είμαι χαρτί μελάνι και αίμα Είμαι όλες οιεικόνες οι ήχοι και οι μυρωδιές Είμαι ο Θάνατος και ηΠαρθένα μαζίlaquoΣτο όνομα του Ανώτατου Δικαστηρίου ανοίξτε την πόρταraquoΑνόητοι Δεν καταλαβαίνετε ότι πάτε να διακόψετε τηστιγμή της ολοκλήρωσής μου Τα χέρια μου πένα και άλικομελανοδοχείο φλέγονται Γράφουν με τη ζωή μου τις λέξειςκαι τις αποτυπώνουν στο μυαλό μου με όση ψυχή μου έχειαπομείνει Δεν χρειάζεται πια να βλέπω Είναι όλαχαραγμένα εκεί Στο μυαλό που ζει τώρα αθάνατο στονlaquoΘάνατο και την Παρθέναraquo Όλα είναι εκεί Το έργο είναιολοκληρωμένο Σωστά Άρτια ΤέλειαΗ πόρτα σπάει και τρεις αστυφύλακες μπαίνουν στοδωμάτιο Το φως εισέρχεται μαζί τους μα δεν τολμάει ναπάει βαθύτερα από το κατώφλι

laquoΕίμαστε εδώ για να ερευνήσουμε μια καταγγελία εκ μέρουςτης κυρίας Λαφάν Ζιζέλhellipraquo ψελλίζει ο ένας από αυτούς πιοπολύ από αμηχανία παρά γιατί πραγματικά πιστεύει ότιέχει νόημαΤα μάτια τους βλέπουν ένα δωμάτιο κενό Τα γύψινα άνθηστην οροφή έχουν πια μαραθεί και τα παράθυρα είναισφαλισμένα Οι σελίδες στο τραπέζι είναι το μόνο πράγμαπου κινείται καθώς ένα ψυχρό ρεύμα αέρα εισβάλλει στοδωμάτιο Αυτές και οι σκιές στον τοίχο

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ

Κωνσταντίνος ΖαφείρκοςΟ Κωνσταντίνος Ζαφείρκος γεννήθηκε το 1990 στη Νάουσα Είναιαπόφοιτος του τμήματος laquoΦιλοσοφίας Παιδαγωγικής και Ψυχολογίαςraquoτου Πανεπιστημίου Ιωαννίνων ενώ σήμερα παρακολουθεί το πρόγραμμαμεταπτυχιακών σπουδών laquoΕυρωπαϊκές Πολιτικές Νεολαίας Εκπαίδευσηςκαι Πολιτισμούraquo στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας Δηλώνει λάτρης τωνvideo games των επιτραπέζιων παιχνιδιών ρόλων των ιαπωνικών mangaκαι φυσικά της λογοτεχνίας Κάποια από τα διηγήματα και τις νουβελέτεςτου έχουν βραβευτεί στα βραβεία λογοτεχνίας του φανταστικού LarryNiven από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές και έχουν εκδοθεί σεαρκετές ανθολογίες των ίδιων εκδόσεων Το 2017 κατέλαβε τη δεύτερηθέση στον πανελλήνιο διαγωνισμό διηγήματος φανταστικής λογοτεχνίαςαπό τις εκδόσεις iWrite με θέμα το laquoΑδιέξοδοraquo στα πλαίσια τουφεστιβάλ Fantasmagoria 2017 με το διήγημα laquoΕπανάληψηraquo

04

Μαριλένα ΤζωρτζάκηΗ Μαριλένα Τζωρτζάκη προέρχεται από τον δημιουργικό τομέα όπου καιεργαζόταν πολλά χρόνια όντας ταυτόχρονα εκπαιδεύτρια ενηλίκωνΓράφει παθολογικά Γράφει σε τετράδια σε κομπιούτερ σε blogs σετοίχους (ψηφιακούς) σε χαρτοπετσέτες και σε ότι άλλο βρει μπροστά τηςΜερικά από τα γραπτά της έχουν βρει τον δρόμο τους και έχουνδημοσιευτεί (Vice Rock your Lifegr) κάποια άλλα έχουν βραβευτεί (6οΦεστιβάλ Επιστημονικής Φαντασίας Ερμούπολης FantastiWords 2018)κάποια άλλα τα κρατάει μυστικά και τα χρησιμοποιεί μόνο για ναδιασκεδάζει τους φίλους της στα social media ενώ κάποια άλλα τα έχειπάρει ο άνεμος Όταν δεν γράφει ασχολείται με τον σχεδιασμό παιχνιδιών(οπού η δουλειά της είναι κυρίως να γράφει) Όλα τα παραπάνω υπό τηνμουσική των Coil Επίσης παθολογικά

Νίκος ΓαϊτανόπουλοςΟ Νίκος Γαϊτανόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1990 Αποφοίτησε απότην Αρχιτεκτονική Σχολή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου το 2015και έκανε Master in Concept Art for Games and Animation στο TeessideUniversity στο Middlesbrough Άρχισε να διαβάζει από πολύ μικρός καιαγαπούσε τα παραμύθια τους θρύλους τους δράκους και τους ιππότεςαπό τότε που θυμάται τον εαυτό του Γράφει από τα 15 του χρόνια τιςιστορίες του Έρκαχοθ τις οποίες δεν σταμάτησε ποτέ να δουλεύει Δενείναι σίγουρος πότε άρχισε να εικονογραφεί στα σοβαρά αλλά σήμερα ζειαπό ένα συνδυασμό εργασιών στη διαφήμιση στον χώρο των βιβλίων καιτων video games Έχει ζήσει στη Γερμανία και στην Αγγλία και λατρεύειτις κουλτούρες και των δύο χωρών οι οποίες τον έχουν επηρεάσει βαθιάστη δουλειά του Του αρέσει η μυθολογία η μουσική τα video games ηεξερεύνηση των συνδέσεων ανάμεσα σε ιστορίες και παραδόσεις και ημπύρα

w w w n y c t o p h i l i a g r

Horror | Fantasy | Literature | Art

Horror amp Fantasy Webzine

Nyctophiliagr nyctophiliagr infonyctophiliagmailcom

Το πρώτο ελληνικό webzine για τη λογοτεχνία και τέχνητου Τρόμου και του Φανταστικού

ΔΙΗΓΗΜΑ

Το στάσιμο νερό

από τον Έρικ Σμυρναίο

ΔΙΗΓΗΜΑ

Turritopsis Nutricula

από τον Μάριο Δημητριάδη

ΑΡΘΡΟ

Γιώργος Μπαλάνος και οτρομακτικός κόσμος του

Lovecraft

από τον Παναγιώτη Κάρδαρη

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗThe Messenger - H P Lovecraft

Ο Αγγελιοφόρος

από τον Δημήτρη Κολοβό

ΔΙΗΓΗΜΑ

Το μυστικό του Σαμάνου

από τον Σταμάτη Οικονόμου

ΠΟΙΗΣΗΆψυχο

από την Ιλέην Ρήγα

NyctoΠερπατήματα Το δεύτερό μας τεύχος ήρθε μαζί με τοφθινόπωρο όμως κρατά ακόμα κάτι απόκαλοκαίρι Δημιουργημένο γύρω από τημυθολογία Κθούλου με αγάπη και σεβασμόστο έργο πατέρα του κοσμικού τρόμου H PLovecraft οι σελίδες του κρύβουν απόκοσματέρατα και θάλασσες τόσο βαθιές όσο και ούπνος των Μεγάλων ΠαλαιώνΠρωτότυπα κείμενα και μεταφράσειςαγαπημένων Ελλήνων συγγραφέων αλλάκαι τα τρία διηγήματα που διακρίθηκαν στηστήλη των αναγνωστών Your Nightmaresσυνθέτουν ένα από τα μάλλον πιο όμορφατεύχη που θα βγάλουμε ποτέΔεν σας κρύβω ότι αυτη τη φορά αν καιπλέον ήταν λίγο πιο εύκολα όλα μετά τοβάπτισμα του πυρός αναρωτήθηκα συχνάαν θα βγει αντάξιο των προσδοκιών αν οχρόνος και ο κόπος αξίζουν τηνπροσπάθεια Σε αυτές τις αγωνίες ήρθε νααπαντήσει για ακόμα μία φορά ηανταπόκριση η αγάπη και ο ενθουσιασμόςόλων σας Αν και το εγχείρημα είναι μιαερασιτεχνική προσπάθεια που πηγάζει απότα όνειρα και τις φιλοδοξίες μαςαναγνωρίζουμε τη σοβαρότητα τηςαπόφασης και πως ότι μένει στο - έστω καιηλεκτρονικό - χαρτί είναι μιαπαρακαταθήκη για το μέλλον Γι αυτό καικάθε τεύχος θα παλεύουμε να είναι ακόμαπιο εντυπωσιακό πιο γεμάτο πιοπρωτότυπο από το προηγούμενο Και ίσωςαν οι συνθήκες το επιτρέψουν κάποτε να τοκρατάτε στα χέρια σας και σε έντυπη μορφή Καλή ανάγνωση Nyctophiliacs

ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΡΙΑΙλέην Ρήγα

EDITORIALΤΑ ΣΚΥΛΙΆ ΤΟΥ ΤΆΝΤΑΛΟΥ

Αφιερωμένο στη Μαρία Σ Ελπίζω ναμη σε κυνηγάνε ακόμα Ήταν μέσα Ιουλίου του 2008 κι ηαπεργία των σκουπιδιάρηδων είχε ήδητραβήξει και δεύτερη βδομάδα Στοδιαμέρισμα δεν είχα κλιματιστικό μεαποτέλεσμα να τη βγάζω όλη μέρα στογραφείο μου στη Νεάπολη μισοχυμένοςσε μια ξαπλώστρα παραλίας που είχασύρει στο κέντρο του δωματίου ακριβώςκάτω απrsquo τον πανάρχαιο ανεμιστήραοροφής Στις οχτώ το πρωί έπαιρνατηλέφωνο τον κυρ-Γιάννη απέναντι γιανα μου φέρει φραπέ και τυρόπιτα και στιςοχτώ το βράδυ κατέβαινα μέχρι τηνπλατεία Εξαρχείων για σουβλάκια πουμπορεί να ήταν από γουρούνι αλλάμπορεί και όχι Οι λογαριασμοίστοιβάζονταν στο γραμματοκιβώτιό μουτο κινητό μου το rsquoχαν κόψει απrsquo τις αρχέςΙουνίου και δουλειά δεν υπήρχε ούτε γιαδείγμα Κατά τα φαινόμενα μέχρι και ταυπερφυσικά πλάσματα απέφευγαν ναξεμυτίσουν με τον καύσωνα Όταν λοιπόν άκουσα το κουδούνιμου να χτυπάει η πρώτη μου αντίδρασηήταν να το αγνοήσω σκεπτόμενος πωςείτε κάποιος πλασιέ θα ήταν είτε κάποιοςμάρτυρας του Ιεχωβά Μα το κουδούνιξαναχτύπησε πιο επίμονα αυτή τη φοράκαι συνοδευόμενο από μια εύθραυστηγυναικεία φωνή laquoΚύριε Συμεών Είστε μέσα Ανοίξτεσας παρακαλώ είναι μεγάλη ανάγκηraquo

Art by Juliana Kolesova

Η απελπισία ήταν τόσο έκδηλη στον τόνο της γυναίκας που προτού καν το συνειδητοποιήσωβρέθηκα να μαζεύω όπως-όπως την ξαπλώστρα και να την παραχώνω στην αποθηκούλαφωνάζοντας ταυτόχρονα laquoμισό λεπτόraquo στη μελλοντική μου πελάτισσα Έριξα μια ματιά στονκαθρέφτη του μπάνιου Το πρόσωπό μου ήταν φρεσκοξυρισμένο τα μαλλιά μου καλοχτενισμένακαι το φανελάκι μου καθαρό Έριξα από πάνω ένα πουκάμισο και το κούμπωσα βιαστικάΈστρωσα τον γιακά μου κι άνοιξα την πόρταΣτο κατώφλι μου στεκόταν μια μικροκαμωμένη σαρανταπεντάρα με ψαρά μαλλιά πιασμένα σεκότσο και γαλάζια μάτια θαμμένα κάτω από έντονους μαύρους κύκλους και πρησμένα απrsquo τηναϋπνία βλέφαρα Είχε τη χαρακτηριστική εμφάνιση ανθρώπου που είχε χάσει πολύ βάρος μέσασε σύντομο χρονικό διάστημα ndash το δέρμα της έμοιαζε πολύ μεγάλο για το κορμί της Έπλεε μέσαστο ακριβό ταγιέρ της και τα μαργαριτάρια γύρω απrsquo τον λαιμό της έδειχναν θαμπά γεμάταδαχτυλιές θαρρείς και τα τραβούσε κάθε τόσο με μανία laquoΠεράστεraquo της είπα δείχνοντας προς την πολυθρόνα Σημάδια από το σύρσιμο της ξαπλώστραςδιακρίνονταν πεντακάθαρα στις σκονισμένες σανίδες Είχα την ελπίδα πως ήταν αρκετάταραγμένη ώστε να μην τα προσέξει laquoΚαθίστε Να σας προσφέρω κάτι Έχω κρύο νερό καιχυμό αλλά υπάρχει κι ο κυρ-Γιάννης στη γωνία αν θέλετε καφεδάκιraquo Κούνησε αρνητικά το κεφάλι της και κάθισε Ακούμπησε το μικρό της τσαντάκι στα γόνατά τηςσφίγγοντας τα λουριά με τα χέρια της Η στάση του σώματός της ήταν τόσο κλισέ που για λίγαδευτερόλεπτα θα ορκιζόμουν ότι το σύμπαν είχε γίνει ξαφνικά ασπρόμαυρο laquoΔεν έχω χρόνοraquo μουρμούρισε laquoΧρειάζομαι τη βοήθειά σας άμεσα Τα ακούω ήδη να ξύνουν τηνπόρτα με τα νύχια τουςraquo Το βλέμμα της θόλωσε και οι λεπτές τρίχες στα χέρια τηςανασηκώθηκαν Έστρεψε ελαφρά το κεφάλι της προς τα πίσω σαν να άκουγε κάτι απrsquo έξω κάτιπου εγώ αδυνατούσα να ακούσω Έσμιξα τα φρύδια laquoΓιατί δεν μου λέτε περί τίνος πρόκειταιraquo την προέτρεψα Δεν μπήκα στον κόπο να συστηθώΉξερε ήδη το όνομά μου και κρίνοντας από το στοιχειωμένο βλέμμα της ήξερε ήδη και πώςέβγαζα το ψωμί μου Έγνεψε laquoΟνομάζομαι Μαρία Σraquo μου είπε και χρειάστηκε να καταβάλλω προσπάθεια προκειμένου νακρύψω την αντίδρασή μου στο άκουσμα του επωνύμου της Δεν ήταν τυχαία πελάτισσα laquoΚαιπριν κάποιους μήνες έκανα κάτι Κάτι φρικτό που δεν θέλω να συζητήσωraquo laquoΚαταλαβαίνωraquo τη διαβεβαίωσα laquoΚαι δεν πρόκειται να σας ρωτήσω Η δουλειά μου είναι νασας βοηθήσω με το πρόβλημά σας όχι να μάθω τι το προκάλεσεraquoΑυτό φάνηκε να την καθησυχάζει αισθητά Φυσικά και θα μάθαινα τι είχε κάνει Δεν παςξυπόλητος στrsquo αγκάθια ειδικά όταν τrsquo αγκάθια είναι υπερφυσικά Αλλά δεν υπήρχε λόγος να τομοιραστώ αυτό μαζί της όχι ακόμη τουλάχιστονlaquoΑπό τότε με κυνηγάνε Τrsquo ακούω διαρκώς νrsquo αλυχτάνε κάπου κοντά να ξύνουν τα πατώματαέξω απrsquo το υπνοδωμάτιό μου να λαχανιάζουν κυνηγώντας με τις πιο απίθανες ώρες της μέρας ήτης νύχτας Αισθάνομαι την καυτή ανάσα τους στις γάμπες μου όταν περπατάω στον δρόμο καιτα σάλια τους να στάζουν στο πρόσωπό μου όταν κοιμάμαι Αν τρέξω θα με πιάσουν Ανγυρίσω πίσω να τα δω θα με πιάσουν Δεν είναι ζωή αυτή κύριε Συμεώνraquo κατέληξε μrsquo ένα βίαιοτρέμουλο που έμοιαζε περισσότερο με σπασμό Υπήρχε κάτι γνώριμο σrsquo αυτό που περιέγραφε όμως δεν μπορούσα να προσδιορίσω τι ακριβώςΚάπου όμως είχα ξαναδεί ή ξαναδιαβάσει κάτι παρόμοιο

laquoΤι ακριβώς είναι αυτά που σας κυνηγάνεraquo τη ρώτησα μετά από μερικά δευτερόλεπτασυνειδητοποιώντας ότι δεν σκόπευε να πει περισσότεραΑνασήκωσε το πρόσωπό της και με κοίταξε με μάτια στα οποία κούρνιαζε η τρέλα laquoΤα σκυλιά του Τάνταλουraquo ψιθύρισεlaquoΤου Τίνταλοςraquo διόρθωσα ασυναίσθητα καθώς θυμόμουν την παλιά ιστορία για τακυνηγόσκυλα που έρχονταν απrsquo τις γωνίες του χρόνου Μα η Μαρία Σ κούνησε το κεφάλι της αρνητικά laquoΤου Τάνταλουraquo επέμεινε laquoΤαντάλου Όπως τονίζεται Τα σκυλιά που είναι πάντα εκεί πάντααρκετά κοντά ώστε να φοβάσαι για τη ζωή σου αλλά και αρκετά μακριά ώστε να επιβιώνειςκάθε μέρα με τον τρόμο σου διαρκώς να μεγαλώνει Εκτός αν γυρίσεις Εκτός αν τρέξειςraquolaquoΤα έχετε δει ποτέraquo αποτόλμησα την ερώτηση laquoΜε την άκρη του ματιού σας έστωraquolaquoΔεν ξέρω ίσωςraquo παραδέχτηκε laquoΜα είναι μόνο σκιές που μεγαλώνουν σκιές που είναι εκεί τη μιαστιγμή και την άλλη όχι Μπορεί να μην είναι και τίποτα Δεν κοιμάμαι καλά τελευταίαraquo Εγώ πάντως δεν έβλεπα κάτι Μισόκλεισα τα μάτια μου και συγκεντρώθηκα επάνω της Όχιεπάνω της ακριβώς μα στον χώρο γύρω της Η αύρα της δεν διέφερε πολύ απrsquo το κολιέ της ndashθαμπή κι αυτή γεμάτη μουτζούρες Ήταν η αύρα ενός κατάκοπου απελπισμένου ανθρώπου πουδυσκολευόταν να σηκωθεί απrsquo το κρεβάτι το πρωί Δεν υπήρχαν σκυλιά πουθενά κοντά τηςΠήγα μέχρι την πόρτα του γραφείου και κοίταξα έξω Τίποτα Αν υπήρχε οτιδήποτε υπερφυσικόθα το έβλεπα Αυτό έκανα αυτή ήταν η δουλειά μου Αναστέναξα βλέποντας το νοίκι του μήνανα κάνει φτερά laquoΚυρία Σraquo είπα προσεκτικά laquoσας διαβεβαιώ πως δεν σας κυνηγάει καμία αγέλη υπερφυσικώνσκυλιών Ίσως να πρέπει να επισκεφθείτε έναν γιατρόraquoΗ γυναίκα χαμήλωσε το κεφάλι και σηκώθηκε laquoΉλπιζα πως εσείς θα με πιστεύατεraquo είπε laquoΕυχαριστώ που με ακούσατε κύριε Συμεών Καλήσυνέχεια σας εύχομαιraquo Τη σταμάτησα λίγο πριν φτάσει στην έξοδοlaquoΓιατί τα λέτε σκυλιάraquo τη ρώτησα laquoΕφόσον δεν τα έχετε δει ποτέraquoΑνασήκωσε τους ώμους τηςlaquoΔεν ξέρω Ακούγεται σωστό Αλυχτάνε μα όχι όπως οι λύκοιraquo απάντησε Όταν έφυγε έβγαλα ξανά την ξαπλώστρα μου απrsquo την αποθήκη και την έστησα κάτω απrsquo τονανεμιστήρα Κάτι μrsquo ενοχλούσε όμως κάτι απροσδιόριστο στην άκρη του νου μου Δενμπορούσα να ξεκολλήσω τα μάτια μου απrsquo την πολυθρόνα όπου είχε κάτσει λες κι η απουσίατης ήταν παρουσία παρουσία που ολοένα και μεγάλωνε Όσο κι αν έστυψα το μυαλό μου όμωςδεν βρήκα καμία λογική εξήγηση γιrsquo αυτό το συναίσθημα Έτσι αποφάσισα να το αγνοήσω Την επόμενη μέρα όλες οι πρωινές εφημερίδες έγραφαν για τη φρικτή δολοφονία της Μαρίας Συπό παράξενες συνθήκες Πήρα τηλέφωνο ένα φιλαράκι στην αστυνομία κι έμαθα πως το κορμίτης είχε βρεθεί ξεσκισμένο και μασημένο σαν να του είχαν επιτεθεί σκυλιά Μετά απrsquo αυτόορκίστηκα πως δεν θα αγνοούσα ξανά κανέναν που θα μου ζητούσε βοήθεια ακόμη κι αν οιαισθήσεις ή οι γνώσεις μου έλεγαν πως δεν συνέβαινε τίποτα Γιατί υπάρχουν πράγματα πουζουν στο περιθώριο των αισθήσεων και της γνώσης μα τα οποία μας κυνηγούν παρrsquo όλα αυτάΥπάρχουν ασύλληπτοι εφιάλτες που κατοικούν στα κενά ανάμεσα στrsquo αστέρια και στις γωνίεςτου χρόνου και στο σκοτάδι κάτω από τα έπιπλα Δεν θα χάσω ξανά κανέναν εξαιτίας τους

Αταλάντη Ευριπίδου

O Δ Ι Π Ρ Ο Σ Ω Π Ο ΣΘ Ε Ο Σ

Α Ν Τ Ω Ν Η Σ Α Ν Τ Ω Ν Ι Α Δ Η Σ

Ο Χάρης Κότιος ο κόρακας όπως τον προσφωνούσαντα φιλαράκια του γιατί είχε ίσια κατάμαυρα μαλλιά ότανφιλοσοφούσε για τη ζωή και τον κόσμο ήταν απόλυτος στιςαπόψεις του και δεν δεχόταν οποιαδήποτε συμβουλή ήαντίθετη γνώμη Σύμφωνα με τη θεωρία του όλααποτελούνταν από δυάδες όπως ζωή-θάνατος Δεξιά-Αριστερά άσπρο-μαύρο θετικό-αρνητικό πλούσιοι-φτωχοί∙ ειδικά για το τελευταίο συνδυάζοντάς το με τογνωμικό που έλεγε ότι laquoο συντομότερος δρόμος για ναφτάσεις από το ένα σημείο στο άλλο είναι πάντα η ευθείαraquoκαι επειδή ο ίδιος γεννήθηκε σε μια δυσλειτουργικήοικογένεια που δεν του προσέφερε πνευματικά εφόδια καιικανότητες ήδη από την εφηβεία του αποφάσισε να γίνεικλέφτης με σκοπό να πλουτίσει Δεν είχε δεύτερη επιλογήΈτσι όταν τα άλλα παιδιά διάβαζαν για να περάσουν ταμαθήματα αυτός κοπροσκύλιαζε στους δρόμους τιςκαφετέριες και τα μπαράκια κάνοντας διάφορεςμικροαπατεωνιές Στα είκοσί του ήταν γνωστός στην πιάτσα με τέσσεραμη θανατηφόρα μαχαιρώματα αντιπάλων στο ενεργητικότου ενώ στα εικοσιπέντε του είχε αποφυλακιστεί από τιςαγροτικές φυλακές έτοιμος να κάνει το μεγάλο κόλπο καινα περάσει από το επίπεδο του κοινού κλέφτη στο υψίπεδοτου μεγαλοαπατεώνα Όχι δεν είχε αποφασίσει να μπλεχτείμε την πολιτική αλλά με την αρχαιοκαπηλία Μέχρι τότε είχε ασχοληθεί περιστασιακά με διακίνησηναρκωτικών και λαθρεμπορία τσιγάρων κι ενδυμάτων∙μικροπράγματα δηλαδή που δεν του απέδωσανικανοποιητικό κέρδος παρά τρία χρόνια φυλάκισηςΒέβαια η φαεινή ιδέα να περάσει στο εμπόριο αρχαιοτήτωνδεν ήταν δική του αφού ούτε το είχε σκεφτεί ποτέ μήτε είχεκαι τις άκρες Στο κόλπο τον έβαλε η Λίνα μια γκοθού πουγνώρισε το δεύτερο βράδυ της ελευθερίας του Τυχαία γνωρίστηκαν ή τουλάχιστον έτσι νόμιζε σrsquo έναμπαράκι Η Λίνα κάθισε δίπλα του στο μπαρ κι ήπιε βότκασε σφηνάκι ο Χάρης της κέρασε το τέταρτο Τρεις ώρεςαργότερα σηκώθηκαν από το κρεβάτι του υπνοδωματίουτης και συνέχισαν να πίνουν συζητώντας μέχρι το πρωί γιατις στραβές στροφές και τις κακοτοπιές της ζωής Όταν την επομένη ξύπνησε το απόγευμα η Λίνα έλειπεκαι αμέσως του πέρασε η ιδέα να αδειάσει το διαμέρισμάτης αλλά δεν το έκανε

Ήταν καλή στον έρωτα και απrsquo όσα θυμόταν μες τηνlaquoπρωινήraquo του θολούρα ήταν κι αυτή μια πληγωμένη ψυχή Έτσι σπιτώθηκε και για μια βδομάδα περίπουευχαριστιόταν τις χαρές του ελεύθερου κόσμου πίνονταςτρώγοντας και κάνοντας έρωτα με την Λίνα η οποία αν καιπαράξενη είχε καλό χαρακτήρα Την θεωρούσε παράξενηγιατί ντυνόταν συνεχώς σαν να πήγαινε σε κηδεία∙ μαύραόλα μπλούζες φούστες παντελόνια βρακιά ζαρτιέρεςέμοιαζε με κινούμενο πένθος Και οι ιδέες της για τη ζωήήταν το ίδιο σκοτεινές και σακατεμένες Ήταν ηπροσωποποίηση της απαισιοδοξίας και της μελαγχολίας Αυτά όλα όμως όταν δεν έπινε γιατί μόλις κατέβαζεμονορούφι δυο τρεις βότκες καλυτέρευε μιλούσε χωρίς νατον ψυχοπλακώνει έλεγε μέχρι και ανέκδοτα Εν τούτοιςδεν τον ενοχλούσε η μαυρίλα της Εκείνο που τον έκανε νανιώθει άβολα ήταν η διακόσμηση του διαμερίσματός τηςπου ήταν γεμάτο με μακάβρια αγαλματίδια άσχημους καιτρομακτικούς πίνακες ανατριχιαστικές μάσκεςτερατόμορφες φιγούρες και συλλεκτικά αντικείμενα απόδιάφορους γνωστούς φονιάδες και μανιακούς δολοφόνους Το αντικείμενο που πραγματικά όμως δεν άντεχε ναβλέπει ήταν το παραμορφωμένο κρανίο που βρισκόταν σεμια γυάλινη προθήκη Η Λίνα του είπε ότι ήταν μιατερατογένεση ωστόσο κάθε φορά που έπεφτε το βλέμμα τουστο έκθεμα η καρδιά του χτυπούσε γρήγορα και απέστρεφετο κεφάλι του αηδιασμένος Ευτυχώς δεν ήταν τοποθετημένο σε κάποιο κεντρικόσημείο του διαμερίσματος και δεν το έβλεπε συχνά γιατίήταν πράγματι ανατριχιαστικό Ήταν ένα παιδικό κρανίομε την διαφορά ότι τα οστά στην δεξιά πλευρά ήτανεξογκωμένα και στην άκρη τους σχημάτιζαν ένα δεύτεροπρόσωπο Δεν ήταν κρανίο σιαμαίων όπου φαίνεται καθαρά ηδυσμορφία και η ένωση των δυο κεφαλιών αλλάπεπλατυσμένο στο πλάι με δυο πρόσωπα με άδειες κόγχεςματιών ρινικές κοιλότητες και στόματα Ειδικά το δεύτεροστόμα ήταν αποτροπιαστικό αφού στις συμπαγείς γνάθουςδιακρίνονταν οι σειρές με τα λευκά μυτερά δόντια σαν ναήταν όλα κυνόδοντεςhellip

Η Λίνα λοιπόν στο τέλος της πρώτης βδομάδας τηςσχέσης τους του μίλησε για το εμπόριο αρχαιοτήτωνΜάλιστα δεν χρειάστηκε να πει πολλά για να τον πείσειτου ανάφερε μονάχα το ποσό που θα έπαιρνε από τηνμεταφορά ενός κιβωτίου στην Βιέννη Αυτή ήταν και ηπρώτη του αποστολή Ήρθε σε επαφή με τον αρχαιοκάπηλο τον Κώστα οοποίος ήταν ξάδελφος της Λίνας πήρε το κιβώτιο και δυομέρες μετά οδικώς διασχίζοντας τα Βαλκάνια από δρόμουςπου χρησιμοποιούν οι λαθρέμποροι το παρέδωσε σrsquo ένανδίμετρο κοστουμάτο Αυστριακό ο οποίος θα μπορούσεάνετα να παίξει σε πολεμική ταινία τον ρόλο τουάσπλαχνου Ναζί που δέρνει βασανίζει βιάζει καισκοτώνει αντάρτες και άμαχο πληθυσμό Ο Χάρης επέστρεψε στην Αθήνα και πήρε στο χέρι καςπου λένε είκοσι χιλιάδες ζεστά κι αχνιστά ευρόΓλυκάθηκε Όχι μόνο γλυκάθηκε οι εγκεφαλικές τουσυνάψεις πήραν φωτιά από τις σκέψεις και ζήτησε από τηνΛίνα να του πει ότι ήξερε για το εμπόριο αρχαιοτήτωνΣυλλογίστηκε ότι εάν έδιναν για το ντελίβερι είκοσισπαρταριστά χιλιάρικα τότε στην περίπτωση που έστηνεμαγαζί θα γινόταν κεφαλαιούχος κάτι μεταξύ εφοπλιστήκαι μεγαλοβιομήχανου Έψαξε πληροφορίες στο ίντερνετ και επιβεβαίωσε τηνυπόθεση Τα λεφτά ήταν πολλά Πάρα πολλά για να τοναφήσουν αδιάφορο Και εννοείται ότι δεν τον ένοιαζε ναγίνει τσιράκι ή ντελιβεράς αλλά έμπορος κανονικόςμεγαλέμπορος Βέβαια δεν μπορούσε να ξεκινήσει αμέσως χωρίς ναγνωρίζει ανθρώπους και κατατόπια γιrsquo αυτό και έκανεάλλα δυο ταξίδια στο εξωτερικό ένα στην Μόσχα κι έναστην Βενετία κονομώντας άλλα εξήντα χιλιάρικα τα οποίαέκρυψε σε μεγάλες γλάστρες με λουλούδια στο μπαλκόνιτου διαμερίσματος της Λίνας Έτσι με την ιδέα να μπουμπουκιάζει μέσα του ξεκίνησετο ψηστήρι και την κλάψα με σκοπό να πείσει την Λίνα ναμιλήσει στον ξάδελφό της για τον χώσει περισσότερο στηνμπίζνα και να του γνωρίσει κόσμο Οπότε και του έσκασαντο παραμύθι Του μίλησαν δηλαδή για τον Ζεράρ Μανιάτηκάποιον Ελληνογάλλο συλλέκτη που κατοικούσε στηνΕκάλη και είχε στην κατοχή του ένα σπάνιο πανάρχαιοαγαλματίδιο από μαύρο αχάτη το οποίο μπορούσαν ναπουλήσουν μέχρι και δέκα εκατομμύρια

Ο Χάρης δεν έπαθε συγκοπή αλλά ερεθίστηκεΠραγματικά του σηκώθηκε όταν άκουσε το ποσό τηςπώλησης και μόλις έφυγε ο Κώστας άρπαξε την Λίνα καιτην έριξε στα τέσσεραhellip Δύο βδομάδες αργότερα έχοντας μελετήσει τα σχέδιατης βίλας τις περιπολίες της αστυνομίας τους χρόνους καιτα συστήματα ασφαλείας εισέβαλε αθόρυβα στην αίθουσαόπου ο Ζεράρ μόστραρε την πανάκριβη συλλογή του Τααρχαία αντικείμενα στις προθήκες ήταν τουλάχιστονπενήντα και με μια πρώτη ματιά μπορούσε να τααξιολογήσει κάποιος μέχρι και διακόσια εκατομμύριαωστόσο η διαταγή του Κώστα ήταν να κλέψει μονάχα τοαγαλματίδιο από αχάτη Ένα άσχημο σκατόπραμα πουχρονολογούταν γύρω στο τριάντα χιλιάδες προ ΧριστούΤότε δηλαδή που η τέχνη βρισκόταν στα σπάργανά της Ο Χάρης στάθηκε μπροστά στη γυάλινη προθήκη καιπαρατήρησε το αγαλματάκι στο πρασινωπό φως πουέβγαινε από τις τρυπίτσες της βάσης Η μορφή έμοιαζε μεχταπόδι σουπιά ίσως και με ελέφαντα δεν μπορούσε νακαταλάβει λόγω του φωτισμού ωστόσο η θέα του τούπροκαλούσε μια ενδόμυχη αηδία Ειδικά λόγω του αχάτηπου είχε λευκόγκριζες φλέβες έμοιαζε σαν να ήταν ζωντανόπλάσμα Δεν καθυστέρησε παραπάνω Έβαλε σε λειτουργία τοχρονόμετρό του και σήκωσε τη γυάλινη θήκη Έπιασε τοαγαλματίδιο το έχωσε στον σάκο που είχε δεμένοκατάστηθα και έφυγε τρέχοντας Όταν μετά από μια ώρα κάθισε στον καναπέ της Λίναςξεφύσησε ικανοποιημένος στην σκέψη ότι η όλη επιχείρησηήταν ευκολότερη από ότι είχε υπολογίσει Έτσιχαμογελαστός έβγαλε το αγαλματάκι από τον σάκο και τοπαρατήρησε κάτω από το δυνατό φως του καθιστικού Η Λίνα έλειπε είχε πάει σε μια ομάδα γιόγκα ή κάτιτέτοιο γιατί δεν κατάλαβε όταν του είχε αναφέρει αυτήν τηνασχολία της αλλά ούτε και τον ένοιαζε να μάθει για ταπαράξενα χόμπι της Οπότε κοίταξε εκείνο το αντικείμενοπου θα τον έκανε πλούσιοΣτην αφή ήταν κρύο το αισθανόταν σχεδόν παγωμένοΉταν και λείο αφύσικα λείο υπολογίζοντας την εποχή πουείχε κατασκευαστεί Μόνο στα σημεία των χαραγματιώνπου του έδιναν σχήμα ήταν τραχύ κι ανάγλυφο και σrsquo ένασημείο της βάσης του που έμοιαζε σαν μικρό καρούμπαλο

Το σχήμα του τελικά αφού με τη βοήθεια του φωτόςμπορούσε να δει καθαρά την κάθε λεπτομέρεια ήτανπραγματικά αλλόκοτο Έμοιαζε με καθιστό ελέφαντα πουείχε κεφάλι σουπιάς ή καλαμαριού με πλοκάμια δηλαδή Εκείνο που τον τρόμαξε όμως ήταν όταν παρατήρησεκαλύτερα το κεφάλι του πλάσματος και είδε ότι στηναριστερή πλευρά υπήρχε ένα δεύτερο πρόσωπο όπως τοκρανίο-έκθεμα της Λίνας Ανατρίχιασε και η καρδιά τουαναπήδησε από το κύμα αηδίας που τον κλόνισε Δενένιωσε μόνο αηδία αλλά και φόβοΧωρίς δεύτερη σκέψη έχωσε ξανά το άγαλμα στον σάκο καιτον άφησε στον καναπέ Αναρωτήθηκε πια σχέση υπήρχεμεταξύ του αγαλματιδίου και του κρανίου που είχε η Λίναστην συλλογή της Πιθανολόγησε ότι μια ανάλογητερατογένεση στο παρελθόν είχε ωθήσει τους πρωτόγονουςνα βλέπουν τέτοια δύσμορφα πλάσματα είτε σαν θεούς είτεσαν δαίμονες Ωστόσο δεν συνέχισε τον συλλογισμό του Ένιωσε έναβίαιο τσίμπημα στον σβέρκο και έβαλε το χέρι τουανακλαστικά στο σημείο Τα δάχτυλά του άγγιξαν έναμεταλλικό βέλος Σηκώθηκε σαστισμένος έκανε τρίαβήματα προς την πόρτα και σωριάστηκε στο πάτωμαπαρασέρνοντας με την πτώση του το τραπεζάκι τουκαθιστικούΈνας μαυροντυμένος άνδρας που φορούσε πλεχτό μαύροπροσωπείο μπήκε από το μπαλκόνι έβαλε το χέρι του στηνκαρωτίδα του αναίσθητου Χάρη για να δει εάν ήτανζωντανός και μετά άνοιξε την εξώπορτα του διαμερίσματοςΑπrsquo έξω περίμεναν άλλοι τρεις άνδρες ντυμένοι στα μαύρακι αυτοί σαν πράκτορες της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίαςΟι δυο σήκωσαν τον Χάρη στα χέρια πήραν τον σάκο μετο αγαλματίδιο και έφυγαν με το βανάκι τους Όλα έγινανγρήγορα και επαγγελματικάΌταν ο Χάρης συνήλθε από το αναισθητικό βρισκόταν σrsquoένα κατασκότεινο δωμάτιο Στην αρχή με το που άνοιξε ταβλέφαρά του νόμισε ότι έβλεπε εφιάλτη Κατόπιν μόλις ησυνείδησή του επανήλθε και το μυαλό του λειτούργησεκανονικά θυμήθηκε το τσίμπημα στο σβέρκο και τομεταλλικό βέλος που έπιασεΕυθύς ανασήκωσε τον κορμό του από το πάτωμα καισύρθηκε προς τα πίσω μέχρι που η πλάτη του ακούμπησετον τοίχο Κατάλαβε ότι αυτοί που τον συνέλαβαν δεν ήταναστυνομικοί και δεν είχαν σκοπό να τον δικάσουν μάλλον

θα τον καταδίκαζαν με συνοπτικές διαδικασίες Αναρωτήθηκε για το πώς κατάφεραν να τον βρούνε τόσογρήγορα και πιθανολόγησε την απάντηση ενθυμούμενος τοεξόγκωμα στη βάση του αγαλματιδίου Ήταν σχεδόνβέβαιος ότι δεν ήταν κάποιο ελάττωμα που έκανε ο αρχαίοςαγαλματοποιός αλλά μια σύγχρονη προθήκη όπουτοποθετήθηκε κάποιος πομπός ανίχνευσης Εν τούτοις αυτόδεν εξηγούσε την αναισθητοποίησή του την απαγωγή καιτον εγκλεισμό του σrsquo εκείνο το σκοτεινό δωμάτιο Πούέμπλεξα Γνώστης των κινδύνων της τέχνης του αντιλαμβανόταν απότις συνθήκες ότι δεν θα την έβγαζε καθαρή Αν ο ιδιοκτήτηςήταν κάποιος νομοταγής πολίτης θα καλούσε τηναστυνομία να δώσει το στίγμα του αγαλματιδίουΑντιθέτως έστειλε κάποιον ειδικευμένο σε καταδρομικέςεπιχειρήσεις πιθανόν προσωπικό του σωματοφύλακα Τοχειρότερο βέβαια ήταν ότι δεν πήρε μονάχα εκείνο τοσκατο-άγαλμα αλλά απήγαγε και τον ίδιο κάτι που στηνπιάτσα σήμαινε ότι είτε θα τον σάπιζαν στο ξύλο είτε θατον σκότωναν και θα τον πετούσαν σε κάποιο χαντάκιΊδρωσε στην τελευταία σκέψη Ήταν ακόμα νέος και δεν είχεζήσει όλα όσα ήθελε Ούρλιαξε απελπισμένος από τον φόβο του Σηκώθηκεόρθιος κι άρχισε να φωνάζει να τον αφήσουν ελεύθερο Δεν πήρε απόκριση και ο φόβος του έγινε τρόμος Μπορείνα ήταν σκληρός άνδρας αλλά δεν ήταν ήρωας Οι ήρωεςβρίσκονται στα παραμύθια κι όχι στον κόσμο της κλεψιάςκαι της απατεωνιάς Αυτός ήταν ένας κλέφτης μάγκας ναιαλλά όχι κάποιος χαζός που θα πέθαινε για μια πράξητου Τι νόημα έχει άλλωστε να είσαι κλέφτης και νασκοτώνεσαι τζάμπα κι ανούσια για εκείνα που πας νακλέψεις Γίνεσαι κλέφτης για την ευκολία να ξαφρίζεις καινα έχεις χρήματα χωρίς τον κόπο της καθημερινήςβιοπάλης όχι για να γνωρίσεις τα κυπαρίσσια πριν τηνώρα σουΚάθισε στο πάτωμα με την πλάτη στον τοίχοαπογοητευμένος Ο τρόμος είχε κατακτήσει το μυαλό τουκαι η αδρεναλίνη που έρρεε στο σώμα του τον έκανε νατρέμει από την ένταση Προσπάθησε να ηρεμήσει Δεν είχενόημα να πανικοβάλλεται Ίσως τελικά να έπειθε τουςαπαγωγείς του να μην τον σκοτώσουν θα τους έκανεκάποια πρόταση υποτακτικής συνεργασίας να δουλέψειγια αυτούς να τους κάνει τα θελήματα οτιδήποτε ήθελανμονάχα να μην το σκοτώσουν

Τα λεπτά της απομόνωσής του κυλούσαν αργά καιβασανιστικά ενώ ταυτόχρονα το ίδιο του το μυαλό έπαιζεένα άσχημο παιχνίδι εις βάρος του Σκεφτόταν όλα τα καλάπου θα έχανε και όλα τα κακά που πιθανόν θα πάθαινεόταν θα έμπαιναν στο κελί που τον είχαν κλεισμένο Ξεροκατάπιε και αναρωτήθηκε εάν το πάθημά του ήτανστημένο Ναι η έμφυτη καχυποψία του ξύπνησε από τονλήθαργο που την έριξε ο έρωτας για την Λίνα και είδεκαθαρά τα γεγονότα με την σειρά Απέκλεισε τηνπιθανότητα τα ξαδέλφια να μην γνώριζαν για τονιδιοκτήτη την ομάδα που είχε και τον εκδικητικό τουχαρακτήρα Το γνώριζαν σίγουρα και του το απόκρυψαναποφάνθηκε Όπως πιθανότατα να του απόκρυψαν κι άλλαπράγματα για παράδειγμα την ιστορία γύρω από τοκρανίο-έκθεμα και το αρχαίο αγαλματίδιο Ήταν βέβαιοςότι αυτά τα δυο είχαν σχέση παρrsquo όλο που δεν ήξερε ποιαήταν αυτήΣκέψη με την σκέψη συλλογισμό με συλλογισμό έφτασε στοσυμπέρασμα ότι ακόμα και η γνωριμία του με την Λίνα δενήταν ένα τυχαίο γεγονός Πιθανόν να τον είχαν σταμπάρεικαι να τον πλησίασαν με σκοπό να εκμεταλλευτούν τηναφέλειά του ΣίγουραΌλες αυτές οι σκέψεις όμως διακόπηκαν όταν έφτασε στααυτιά του ο ήχος του ξεκλειδώματος της πόρτας του κελιούτου Αρχικά τρομοκρατημένος μαζεύτηκε στη γωνία τουτοίχου κατόπιν τινάχτηκε όρθιος αποφασίζοντας να μηνπαρουσιαστεί σαν κάποιος ελεεινός και φοβητσιάρης πουπροκαλεί απέχθεια με την συμπεριφορά του Έπρεπε ναδείξει ένα ελάχιστο θάρρος και να μην φαίνεται σανκακομοίρης που μπορεί να δειλιάσει με την παραμικρήστραβή Άλλωστε ήταν έτοιμος να ζητήσει χάρη και έπρεπενα τον εμπιστευτούνΗ πόρτα άνοιξε κι ένα αμυδρό φως ήρθε από το άνοιγματόσο που να ξεχωρίζει μόνο τα περιγράμματα των ανδρώνπου στάθηκαν μπροστά του Ήταν έξι Οι πέντε εκ τωνοποίων laquoντουλάπεςraquo που μπορούσαν να τον κάνουντύμπανο από το ξύλοΓόγγυσε ακούσια από τον φόβο του και είπε με τρεμάμενηφωνή laquoΜην με πειράξετεhellip Συγγνώμη για την πράξη μουΠραγματικά το μετάνιωσα και θα κάνω οτιδήποτεθέλετεhellipraquo

Ο άνδρας που στεκόταν μπροστά κι είχε φυσιολογικόανάστημα και κορμοστασιά έκανε μια κίνηση με το χέριτου σαν να πέταξε κάτι Την επόμενη στιγμή στην αγκαλιάτου Χάρη έπεσε ένα στρόγγυλο πράγμα Το έπιασεανακλαστικά και με την αφή αντιλήφθηκε μαλλιά και μιαμύτη με μουστάκι κάτω από τα ρουθούνια Τα δάχτυλά τουυγράθηκαν από το αίμα κι έβγαλε έναν άναρθρολαρυγγισμό σαστισμένος Ευθύς άφησε το κομμένο κεφάλι να πέσει μπροστά τουΤαυτόχρονα πισωπάτησε τρέμοντας ήταν βέβαιος ότι τοκεφάλι ανήκε στον Κώστα Ασυναίσθητα σκούπισε τα χέριατου στο παντελόνι του Η φρίκη τον είχε πλημμυρίσει καιέτρεμε ολόκληροςlaquoΠοια σχέση έχεις με τον Δαλάκηraquo ρώτησε ο άνδρας σεσπαστά ελληνικάΔαλάκης ήταν το επίθετο του ξαδέλφου της Λίνας Ο Χάρηςκατάλαβε ότι ο άνδρας που του μίλησε ήταν ο Ζεράρ οΕλληνογάλλος ιδιοκτήτης της βίλας και του αγαλματιδίουΑποφάσισε να είναι ειλικρινής στις απαντήσεις τουΕφόσον το κεφάλι στο πάτωμα ανήκε στον Κώστα τότεήταν βέβαιο ότι πέρα από στυγνοί φονιάδες μπορούσαν ναμάθουν εύκολα τα πάντα για αυτόνlaquoΕίναι ο ξάδελφος της δικιάς μου της Λίνας Δεν τονγνωρίζω καιρό ξέρω μόνο ότι έκανε εμπόριο αρχαιοτήτωνκαι μου πρότεινε να κλέψω από εσάς το άγαλμα για να τοπουλήσουμε δέκα εκατομμύριαraquo είπε την αλήθεια μεταχύτητα χειμάρρουlaquoΔέκα Μόνο δέκαraquo γέλασε ο ΖεράρlaquoΤόσο μου είπανε ΑλήθειαraquolaquoΈνας θεός ηλίθιε δεν αξίζει μόνο δέκα εκατομμύριαraquoγκάριξε ο Ζεράρ οργισμένοςlaquoΤόσο μου είπανε δεν ξέρω τίποτα άλλοraquolaquoΔεν ξέρεις για τον Υμπ Λαγγόρraquo Ο Χάρης δεν έβλεπε τον άνδρα που μιλούσε παρά του ότιτα μάτια του συνήθισαν το ημίφως ωστόσο μπορούσε νακαταλάβει ότι με την ερώτηση είχε σηκώσει ένα από ταφρύδια του από έκπληξη ή και καχυποψία laquoΌχι κύριεraquoαπάντησε απνευστίlaquoΗ τσούλα σου η Λίνα δεν σου μίλησε για τον διπρόσωποθεό τηςraquolaquoΌχι κύριεraquo

laquoΔεν σε πιστεύωraquolaquoΤην αλήθεια λέω Δεν έχω λόγο να πω ψέματαhellip Έχω δειμόνο ότι έχει ένα κρανίο τερατογένεσης στο σαλόνι τηςhellipraquolaquoΤερατογένεση Βλάσφημε Πώς μιλάς έτσι για τονΠρεσβύτερο Θα φτύσεις αίμα λεχρίτηraquolaquoΚύριε Κύριεhellip Συγγνώμηraquo ψέλλισε ο Χάρης τρέμονταςκαι έπεσε στα γόνατα έτοιμος να κλάψει Από όσα τουάφηνε να καταλάβει ο φόβος του εκείνο το αγαλματάκιαπεικόνιζε κάποιον άγνωστο θεό και η Λίνα ήταν πιστήτου όπως πιθανότατα και ο Ζεράρ Δεν καταλάβαινε ποιοήταν το πρόβλημα αναμεταξύ τους αλλά το ένστικτό τουφώναζε υστερικά ότι αυτός θα πλήρωνε την όποια διαφοράτουςlaquoΦέρτε τονraquo έδωσε διαταγή ο Ζεράρ και δυο από τουςlaquoγορίλεςraquo του μπήκαν στο δωμάτιο και σήκωσαν τον Χάρηαπό τα χέριαlaquoΜη σας παρακαλώraquo κλαψούρισε κλαίγοντας κανονικάΔεν έκανε κάποια προσπάθεια να αντισταθεί ήτανανώφελο laquoΘα κάνω οτιδήποτε θέλετε για να επανορθώσωraquolaquoΑυτό το ξέρωraquo είπε αινιγματικά ο Ζεράρ και προχώρησεμπροστάΤα δάκρυα του Χάρη αναμίχθηκαν με τον ιδρώτα του Ηκαρδιά του χτυπούσε απίστευτα γρήγορα και το βλέμμα τουήταν θολό Ωστόσο όταν κάποια στιγμή μπήκαν σε μιααίθουσα που φωτιζόταν από κεριά είδε καθαρά πάνω σrsquoέναν πάγκο το γυμνό και κομματιασμένο σώμα της ΛίναςΤην είχαν κατακρεουργήσει εντελώς και δεν θακαταλάβαινε ποια ήταν εάν δεν αναγνώριζε στον κομμένοτης αστράγαλο το τατουάζ με την άγκυρα και το τυλιγμένοπάνω σrsquo αυτήν πλοκάμιΔεν ούρλιαξε γιατί δεν είχε την ψυχική δύναμη να το κάνειΌλα είχαν συμβεί τόσο απότομα και γρήγορα που οιεξελίξεις έμοιαζαν απίστευτες και αδιανόητες Δεν γνώριζετίποτα ούτε καταλάβαινε σε ποια τρομακτική δίνηγεγονότων είχε βρεθεί Αυτός ήταν απλώς ένας κακόμοιροςκλέφτης που ήθελε να γίνει πλούσιος και τώρα τον έσερνανκάποιοι τρελοί πιστοί ενός αρχαίου θεού για να τονθυσιάσουνhelliplaquoΈχεις κότσιαraquo του είπε ο Ζεράρ μόλις οι άνδρες του τονξάπλωσαν σrsquo έναν μαρμάρινο πάγκο laquoΣου το αναγνωρίζωΆλλοι στη θέση σου κλαίνε και κατουράνε επάνω τους Εσύέχεις έναν βαθμό στωικότητας που μου αρέσειraquo

Ο Ζεράρ φόρεσε μια τιάρα και στάθηκε μπροστά στονπάγκο όπου ήταν δεμένος ο Χάρης Σήκωσε τα χέρια τουψηλά και άρχισε να επικαλείται τον θεό του laquoΥμπ ΛαγγόρΩ θεέ της αβύσσου της ομίχλης και των κρύων σκοταδιώνυποκλίνομαι στην δύναμή σουraquo Στην συνέχεια η επίκλησηέγινε επωδός σε μια άγνωστη γλώσσαΟ Χάρης έμοιαζε σαν να έπασχε από ίλιγγο Το βλέμμα τουγύριζε συνεχώς χωρίς να μπορεί να αντιληφθεί τις μορφέςκαι τις κινήσεις Στην ίδια κατάσταση ζάλης βρισκόταν καιτο μυαλό του Ήταν τέτοιος ο φόβος του θανάτου πουδυσκολευόταν να ορθώσει νοερά την οποιαδήποτε σκέψη ήιδέα Έτρεμε μονάχα συνειδητοποιημένος ότι θα τονσκοτώσουνΤο σφοδρό χτύπημα που δέχτηκε στο κεφάλι από ένα σφυρίτον έριξε σrsquo ένα κοκκινωπό βάραθρο και στην συνέχεια σεαβυσσαλέα σκοτάδια Ο πόνος από το σπάσιμο τουκρανίου την εισχώρηση των οστών στον εγκέφαλό του τονπαρέλυσε και του επέφερε μια απερίγραπτη αγωνία Το αίμα του τινάχτηκε σαν πίδακας στην αρχή από τηνπίεση και μετά κύλησε γάργαρα από το πρόσωπό του στονπάγκο σαν ρυάκι Ο αφόρητος πόνος δεν τον άφηνε νασκεφτεί αλλά ένιωθε ότι πέθαινε Πέθαινε αργά καιβασανιστικά Τον τύλιξε μια ψυχοσωματική αίσθηση χαμού σβησίματοςτης ζωής η οποία πολλαπλασιάστηκε όταν κάποια στιγμήαισθάνθηκε κάτι κρύο να ακουμπάει στο πρόσωπό του καινα εισχωρεί από την χάσκουσα οπή του κρανίου του στονεγκέφαλό του Ένιωσε σαν να περπατούσε πάνω στοκεφάλι του μια σαρανταποδαρούσα που του τσιμπούσε ήτου έτρωγε το μυαλόhellip

Έναν χρόνο αργότερα από εκείνο το βράδυ ο Ζεράρ κάλεσετους ομόδοξούς του στη βίλα του για να τελέσουν τομυστήριο της άφιξης του θεού τους Όλοι μαζί δεν ήτανπερισσότεροι από εκατό άνθρωποι ντυμένοι με μαύραχιτώνια και καλυμμένοι με πλατύγυρες τιάρες διαφόρωνχρωμάτων στέκονταν με ευλάβεια γύρω από ένανμαρμάρινο θρόνο που ήταν σκεπασμένος με βελούδο καιστολισμένος με χρυσά σύμβολαΟ Ζεράρ που ήταν αρχιερέας του ιερού τάγματος τωνπιστών του Υμπ Λαγγόρ μετά την τελευταία τραγικήδιάσπασή τους όταν η αδελφή του η Λίνα θέλησε να πάρει

την αρχηγία στάθηκε μπροστά στον άνδρα που καθότανστον θρόνο κι άρχισε να ξετυλίγει τους επιδέσμους πουκάλυπταν το μακρουλό και παραμορφωμένο κεφάλι τουΉξερε ότι το μυστήριο δεν θα διαρκούσε αρκετά και γιrsquoαυτό οι κινήσεις του αν και επιτηδευμένες ήταν βιαστικέςΌταν έβγαλε τους επιδέσμους πρόσεξε ότι τα οστά είχανδέσει αναμεταξύ τους και η τριχοφυΐα είχε απλωθείΑποκάλυψε το κεφάλι στους παρευρισκομένους καιγονατίζοντας έκανε την πρώτη ερώτηση στον θεό τουΑπό το δεύτερο στόμα που βρισκόταν στην αριστερήπλευρά του κεφαλιού του Χάρη ακούστηκαν ήχοι φθόγγωνΚάποιος από τους πιστούς τούς κατέγραψε τρέμοντας απότην έξαψη της επικοινωνίας με τον θεόΤο όλο μυστήριο κράτησε έξι λεπτά ακριβώς Μετά ηκαρδιά του Χάρη σταμάτησε να χτυπάει και ο θεός έφυγεαπό μέσα τουΟ Ζεράρ σηκώθηκε στάθηκε μπροστά στον νεκρό άνδραπου φιλοξένησε στο σώμα του τον Υμπ Λαγγόρ και μεαργές κινήσεις έκοψε το κεφάλι με τα δυο πρόσωπα Ήτανπια ένα ιερό κεφάλι και θα τοποθετούταν μαζί με ταυπόλοιπα στις ειδικές κρανιοθήκες του τάγματοςhellip

Η Μ Ο Υ Σ Ι Κ Ή Τ Ο ΥΈ Ρ Ι Χ Ζ Α Ν

H P L O V E C R A F T

Μ ε τ ά φ ρ α σ η Κ υ ρ ι ά κ ο ς Χ α λ κ ό π ο υ λ ο ς

Ar t b y Cy r i l Van d e r Ha e g e n

Μελέτησα με τη μεγαλύτερη προσοχή πολλούς χάρτες τηςπόλης αλλά ποτέ δεν ξαναβρήκα την οδό Οζέιγ Δεν ήτανμόνο σύγχρονοι χάρτες αφού ξέρω ότι τα ονόματααλλάζουν Τουναντίον εντρύφησα στο αρχειακό υλικό πουυπάρχει για την περιοχή και ερεύνησα ο ίδιος κάθε μέροςπου παρά την τωρινή του ονομασία θα μπορούσε νrsquoαντιστοιχεί στον δρόμο που ήξερα ως οδό Οζέιγ Αλλάακόμα και μετά απrsquo όλες αυτές τις προσπάθειες η αλήθειαπου με ταπεινώνει είναι πως αδυνατώ να βρω το σπίτι τονδρόμο την ευρύτερη έστω περιοχή όπου στη διάρκεια τωντελευταίων μηνών της εξαθλιωμένης ζωής μου ως φοιτητήςτης μεταφυσικής στο πανεπιστήμιο άκουσα τη μουσική τουΈριχ ΖανΔεν με παραξενεύει η λειψή μου μνήμηmiddot η σωματική αλλάκαι η ψυχική μου υγεία διαταράχθηκαν σε καθοριστικόβαθμό τον καιρό που διέμενα στην οδό Οζέιγ και θυμάμαιπως δεν προσκαλούσα εκεί κανέναν από τους ελάχιστουςγνωστούς μου Μα και πάλι είναι ανήκουστο και παράδοξονα μην μπορώ να ξαναβρώ το μέροςmiddot γιατί από τοπανεπιστήμιο έφτανες εκεί μετά από μόλις μισή ώραπερπάτημα και η οδός διέθετε μια σειρά ιδιαίτερωνχαρακτηριστικών που θα ήταν αδύνατον να τα λησμονήσειόποιος πέρασε από κει έστω μια φορά Ποτέ μου δενσυνάντησα κάποιον που να έχει δει την οδό ΟζέιγΗ οδός Οζέιγ βρίσκεται στην άλλη πλευρά ενός σκοτεινούποταμού που οριοθετείται από απόκρημνες τούβλινεςαποθήκες με θολά παράθυρα και προσεγγίζεται από μιαάκομψη γέφυρα από μαύρη πέτρα Το μήκος του ποταμούήταν πάντα σκιερό λες κι ο καπνός από τα γειτονικάεργοστάσια δεν άφηνε τον ήλιο να φανεί Το ποτάμι ήτανδυσώδες με απαίσιες οσμές που δεν μύρισα πουθενά αλλούκαι που ίσως μια μέρα με βοηθήσουν να το ξαναβρώ αφούθα τις αναγνωρίσω αμέσως Πέρα από τη γέφυρα υπήρχανστενά πλακόστρωτα δρομάκια με πολλά αδιέξοδα και μετάάρχιζε η ανηφόρα μικρή στην αρχή αλλά απίστευτααπότομη μόλις προσεγγιζόταν η οδός ΟζέιγΔεν έχω ξαναδεί τόσο στενό και απότομα ανηφορικό δρόμοσαν την οδό Οζέιγ Ήταν σχεδόν λόφος απρόσιτη για όλατα οχήματα με σειρές σκαλοπατιών σε πολλά σημεία καιστην κορυφή κατέληγε σrsquo έναν πανύψηλο τοίχο γεμάτοκισσούς

Η πεζοδρόμηση της ήταν ετερόκλητη αλλού με μεγάλεςπλάκες αλλού με λιθόστρωτο και σε κάποια σημεία σκέτοχώμα με μια γκριζοπράσινη βλάστηση που πάλευε ναδιατηρηθεί Τα κτίρια ήταν ψηλά με μυτερές στέγεςαπίστευτα παλιά κι έγερναν πίσω μπρος και πλάγια μrsquoέναν τρόπο παράλογο Εδώ κι εκεί ένα ζεύγος αντικριστώνσπιτιών που έγερναν προς τα μπρος έσμιγαν σχεδόν πάνωαπό τον δρόμο σχηματίζοντας κάτι σαν αψίδα που δενεπέτρεπε στο φως να φτάσει ως το έδαφος Κάποια από τασπίτια ενώνονταν πάνω απrsquo τον δρόμο με μικρές γέφυρεςΟι κάτοικοι εκείνου του δρόμου μου έκαναν μοναδικήεντύπωση Στην αρχή πίστευα απλώς πως ήταν όλοι τουςλιγομίλητοι και επιφυλακτικοί απέναντι μου αργότεραόμως διαπίστωσα πως όλοι τους ανεξαιρέτως ήτανυπέργηροι Δεν ξέρω πώς έφτασα να ζω σrsquo έναν τέτοιονδρόμο όμως δεν ήμουν ο εαυτός μου όταν μετακόμισα εκείΕίχα ζήσει σε πολλά φτωχικά μέρη και πάντα μου γινότανέξωση επειδή δεν είχα χρήματαmiddot τελικά βρήκα μπροστά μουεκείνο το ετοιμόρροπο κτίσμα στην οδό Οζέιγ που τοδιαχειριζόταν ο παραλυτικός Μπλαντό Ήταν το τρίτο πιοκοντινό στην κορυφή του δρόμου και το ψηλότερο απrsquo όλαμε διαφοράΤο δωμάτιο μου βρισκόταν στον πέμπτο όροφο κι ήταν τομοναδικό που κατοικούνταν εκεί αφού το υπόλοιπο σπίτιήταν άδειο Τη νύχτα της άφιξης μου άκουσα μια παράξενημουσική να έρχεται από τη μυτερή σοφίτα ακριβώς απόπάνω και την επόμενη μέρα ζήτησα πληροφορίες από τονγέρο-Μπλαντό Μου είπε πως ήταν ένας ηλικιωμένοςΓερμανός βιολίστας ένας ιδιόρρυθμος μουγκός πουυπέγραφε ως Έριχ Ζαν και τα απογεύματα έπαιζε σε μιαερασιτεχνική ορχήστρα θεάτρου Πρόσθεσε πως η επιθυμίατου Ζαν να παίζει μουσική τα βράδια όταν επέστρεφε απότο θέατρο τον έκανε να επιλέξει εκείνο το ψηλό καιαπομονωμένο δωμάτιο στη σοφίτα που το μοναδικό τουπαράθυρο ndash απrsquo αυτά με αέτωμα στο πάνω μέρος τους ndash ήταν και το μόνο σημείο στην οδό απrsquo όπου μπορούσεκανείς να δει πάνω από τον τοίχο που έφραζε την άκρη τηςπρος την κατηφόρα και το πανόραμα στην άλλη πλευράΈκτοτε άκουγα τον Ζαν κάθε βράδυ και παρότι δε μrsquoάφηνε να κοιμηθώ ο αλλόκοτος χαρακτήρας της μουσικήςτου με γοήτευε

Παρά τις λίγες μουσικές μου γνώσεις ένιωθα και πάλιβέβαιος πως καμιά από τις αρμονίες που έπαιζε δενεμφάνιζε κοινά με τη μουσική που είχα ακούσει ως τότε καισυμπέρανα πως ήταν ένας συνθέτης ιδιαίτερα πρωτότυποςκαι ιδιοφυής Όσο τον άκουγα τόσο πιο πολύ μαγευόμουνώσπου μια βδομάδα αργότερα πήρα την απόφαση να τονγνωρίσωΈνα βράδυ ενώ επέστρεφε απrsquo τη δουλειά του πρόλαβατον Ζαν στον διάδρομο και του είπα πως ήθελα να τονγνωρίσω και να τον δω να παίζει τη μουσική του Ήτανένας μικρόσωμος αδύνατος άνθρωπος με καμπούρακουρελιασμένα ρούχα γαλανά μάτια γκροτέσκο πρόσωποπου έμοιαζε με σάτυρου και πολύ αραιωμένα μαλλιά Μόλιςάρχισα να του μιλάω φάνηκε να εκνευρίζεται αλλά και νατρομάζει κάπως Αλλά η έκδηλα φιλική μου διάθεσηεπέδρασε κατευναστικά πάνω του και με μισή καρδιά μουέκανε νόημα να τον ακολουθήσω στις σκοτεινέςμισογκρεμισμένες σκάλες που έτριζαν ανεβαίνοντας ως τησοφίτα Το δωμάτιο του ήταν το ένα από τα μόλις δύο σrsquoεκείνο τον χώρο κάτω από την τριγωνική σκεπή με τηνπολύ μεγάλη κλίση και βρισκόταν στη δυτική πλευράβλέποντας στον θεόρατο τοίχο στο επάνω τέρμα τουδρόμου Το δωμάτιο ήταν πολύ μεγάλο κι έδειχνε ακόμημεγαλύτερο αν πρόσεχες πόσο εκπληκτικά άδειο καιπαραμελημένο ήταν Από έπιπλα διέθετε μόνο ένα σιδερένιοκρεβάτι έναν σκουρόχρωμο νιπτήρα ένα τραπεζάκι μιαμεγάλη βιβλιοθήκη ένα σιδερένιο μουσικό αναλόγιο καιτρεις παλιομοδίτικες καρέκλες Παρτιτούρες μουσικώνκομματιών ήταν αραδιασμένες παντού στο πάτωμα Οιτοίχοι αποτελούνταν από σανίδες χωρίς καμιά επένδυσηπου κατά πάσα πιθανότητα ούτε στο παρελθόν ήτανπερασμένες με γύψο ενώ η ποσότητα της σκόνης και τωνιστών απrsquo τις αράχνες έκαναν το μέρος να μοιάζει πιο πολύεγκαταλειμμένο παρά κατοικήσιμο Ήταν προφανές πωςγια τον Έριχ Ζαν ο κόσμος της ομορφιάς βρισκόταν σεκάποιο μακρινό σύμπαν της φαντασίας τουΚάνοντάς μου νόημα να καθίσω ο μουγκός άνδρας έκλεισετην πόρτα γύρισε τον μεγάλο ξύλινο σύρτη και άναψε άλλοένα κερί για να δυναμώσει το φως εκείνου που κρατούσε οίδιος

Έβγαλε τη βιόλα του από τη σκοροφαγωμένη θήκη της καιπαίρνοντας τη στα χέρια του κάθισε στη λιγότερο άβοληαπό τις καρέκλες Δεν συμβουλεύτηκε το αναλόγιοmiddot χωρίς ναμου ζητήσει να διαλέξω κάποιο τραγούδι για μιαολόκληρη ώρα με εντυπωσίασε παίζοντας από μνήμηςκομμάτια που δεν είχα ξανακούσει ποτέ και ήταν μάλλονδικής του εμπνεύσεως Είναι αδύνατον για κάποιον μηειδήμονα στη μουσική να περιγράψει με ακρίβεια τονχαρακτήρα τους Ήταν ένα είδος φούγκας μεεπαναλαμβανόμενα μέτρα της πιο σαγηνευτικής ποιότηταςαλλά το αξιοσημείωτο για μένα ήταν πως απουσίαζαν όλεςεκείνες οι περίεργες νότες που άκουγα τις άλλες φορές απότο δωμάτιο μου κάτωΕκείνους τους ήχους που μου στοιχειώνουν τη σκέψη τουςθυμόμουν και μερικές φορές τους σιγοτραγουδούσα ή τουςσφύριζα παραλλαγμένους όταν ήμουν μόνος μου Γιrsquo αυτόκαι όταν τελικά ο μουσικός χαμήλωσε το δοξάρι του τονρώτησα αν γινόταν να παίξει και κάποιες από τις άλλεςνότες Πριν προλάβω να διατυπώσω το αίτημα μου τορυτιδιασμένο πρόσωπο που θύμιζε σάτυρο έχασε τηβαριεστημένη απάθεια η οποία το χαρακτήριζε στηδιάρκεια της προηγούμενης μουσικής εκτέλεσης και πήρεπάλι εκείνη την περίεργη έκφραση θυμού και φόβου πουεπισήμανα όταν προσέγγισα για πρώτη φορά τον γέροΚατέφυγα προς στιγμήν στη μέθοδο της πειθούςυποτιμώντας μάλλον τη δύναμη των ιδιορρυθμιών πουφέρνει η προχωρημένη ηλικία φτάνοντας στο σημείο ναεπιχειρήσω να αφυπνίσω την αλλόκοτη διάθεση στονοικοδεσπότη μου σφυρίζοντας του λίγες από τις νότες πουείχα κρυφακούσει το περασμένο βράδυ Αλλά την τακτικήαυτή αναγκάστηκα να την εγκαταλείψω ήδη από το επόμενολεπτόmiddot γιατί όταν ο μουγκός μουσικός αναγνώρισε τισφύριζα το πρόσωπο του συσπάστηκε ξάφνου σε μιαέκφραση ανεπίδεκτη περιγραφής και το μακρύ κρύοκοκαλιάρικο χέρι του απλώθηκε για να μου κλείσει τοστόμα και να επιβάλει τη λήξη της πενιχρής μου ηχητικήςαπομίμησης Την ίδια στιγμή έκανε ακόμα μια επίδειξη τηςεκκεντρικότητας του ρίχνοντας ένα πανικόβλητο βλέμμα στομοναδικό παράθυρο ndash ήταν καλυμμένο από κουρτίνα σαννα ανησυχούσε μήπως εισβάλει κανείς από εκεί ndash κι αυτότο βλέμμα του ήταν διπλά παράλογο αφού η σοφίτα

έστεκε απρόσιτη ψηλότερα απrsquo όλες τις γειτονικές στέγεςΌπως μου είχε πει ο διαχειριστής εκείνο το παράθυρο ήταντο μοναδικό σημείο απrsquo όπου μπορούσε κανείς να δει πέρααπrsquo τον τοίχο στο ψηλότερο σημείο του απόκρημνου δρόμουΤο παράξενο βλέμμα του γέρου μου έφερε στον νου τοσχετικό σχόλιο του Μπλαντό και τότε από δική μουιδιοτροπία αισθάνθηκα την επιθυμία να δω το αχανέςιλιγγιώδες πανόραμα των φεγγαρόλουστων σκεπών καιτων φώτων της πόλης πέρα από την άκρη του λόφου τοθέαμα που απrsquo όλους τους κατοίκους της οδού Οζέιγ μόνοαυτός ο δύστροπος μουσικός μπορούσε να βλέπειΚινήθηκα προς το παράθυρο για να τραβήξω τις πολύλεπτές κουρτίνες αλλά τότε με μια φοβισμένη οργή ακόμαεντονότερη από πριν ο μουγκός ένοικος ρίχτηκε πάλι πάνωμου δείχνοντάς μου με συνεχόμενες κινήσεις του κεφαλιούτου την πόρτα απασχολώντας και τα δυο του χέρια στηναγχωτική του προσπάθεια να με τραβήξει ως εκείΑηδιασμένος με τον οικοδεσπότη μου τον διέταξα να μεαφήσει και του είπα πως θα φύγω αμέσως Ως εκείνη τηστιγμή με έσφιγγε μόλις όμως είδε την αποστροφή στοπρόσωπό μου και κατάλαβε πως είχα προσβληθεί ο θυμόςτου φάνηκε να υποχωρεί και το κράτημα του χαλάρωσε Σελίγο έκανε πιο έντονο το άγγιγμά του πάνω μου όμωςφιλικά αυτή τη φορά για να με υποχρεώσει να καθίσω σεμια καρέκλα και μετά πήγε μrsquo ένα μελαγχολικό ύφος ως τοφοβερά ακατάστατο τραπέζι για να γεμίσει ένα χαρτί μrsquo έναμολύβι και τα δυσνόητα γαλλικά του ξένουΤο σημείωμα που τελικά μου παρέδωσε ήταν μια ικεσία νατον δω με συγκατάβαση και να τον συγχωρήσω Ο Ζανέλεγε πως ήταν γέρος μόνος του και έπασχε απόπαράξενους φόβους και νευρικές διαταραχές σχετικές με τημουσική του αλλά και με άλλα πράγματα Είχε χαρεί πουάκουσα τη μουσική του και ευχόταν να ξαναπάω και να μηνπαρεξηγώ τους εκκεντρικούς του τρόπους Όμως δεν ήτανδυνατόν να παίξει μπροστά σε άλλον εκείνες τις αλλόκοτεςαρμονίες ούτε άντεχε να τις ακούει από άλλονmiddot δεν άντεχεκαν νrsquo αγγίζει κάποιος το παραμικρό στο δωμάτιό του Μέχρι τη στιγμή της συζήτησής μας στον διάδρομο δενήξερε ότι μπορούσα νrsquo ακούω το παίξιμό του

απrsquo το δωμάτιό μου και τώρα με ρωτούσε αν γινόταν νασυνεννοηθώ με τον Μπλαντό ώστε να νοικιάσω έναδωμάτιο σε χαμηλότερο όροφο για να μην τον ακούω τηνύχτα Όπως μου έγραφε θα πλήρωνε ο ίδιος τη διαφοράστην τιμήΑποκρυπτογραφώντας καθισμένος τα αποκρουστικά τουγαλλικά έπαψα να βλέπω τόσο εχθρικά τον γέρο Ήτανθύμα σωματικών και ψυχικών αγωνιών όπως κι εγώ καιοι σπουδές μου στη μεταφυσική μου είχαν διδάξει τηνκαλοσύνη Μες στη σιωπή ένας αδύναμος ήχος ακούστηκεαπό το παράθυρο ndashμάλλον το τρίξιμο του παραθυρόφυλλουστον νυχτερινό άνεμοndash και για κάποιο λόγο τινάχτηκασχεδόν το ίδιο απότομα με τον Έριχ Ζαν Όταν τελικάολοκλήρωσα την ανάγνωση έσφιξα το χέρι τουοικοδεσπότη μου αποχαιρετώντας τον σαν φίλος Τηνεπόμενη μέρα ο Μπλαντό μου έδωσε ένα πιο ακριβόδωμάτιο στον τρίτο όροφο ανάμεσα στα διαμερίσματα ενόςηλικιωμένου τοκογλύφου και το δωμάτιο ενόςαξιοσέβαστου ταπετσιέρη Στον τέταρτο όροφο δεν έμενεπλέον κανείςΔεν άργησε να γίνει φανερό πως η επιθυμία του Ζαν νακρατήσουμε επαφή δεν ήταν τόσο μεγάλη όσο μου έγραφεόταν προσπαθούσε να με πείσει να φύγω από τον πέμπτοόροφο Δεν με κάλεσε ποτέ και τις λίγες φορές που πήγααπρόσκλητος στη σοφίτα φαινόταν αμήχανος και έπαιζεανόρεχτα Αυτά συνέβαιναν πάντοτε τις νυχτερινές ώρες ndashστη διάρκεια της μέρας κοιμόταν και δεν δεχότανεπισκέψεις Δεν τον συμπάθησα περισσότερο αλλά τοδωμάτιο στη σοφίτα και η παράξενη μουσική με είχανσίγουρα σαγηνεύσει μrsquo έναν τρόπο δυσερμήνευτο Είχα μιαπερίεργη επιθυμία να κοιτάξω έξω από κείνο το παράθυροπάνω από τον τοίχο στην άκρη του δρόμου στην πλαγιάπου δεν είχα δει ποτέ μου με τις στέγες που θα έλαμπανκαι τα καμπαναριά που θα απλώνονταν κάτω Μια φοράανέβηκα στον όροφό του ενώ ο Ζαν βρισκόταν στη δουλειάτου στο θέατρο αλλά η πόρτα ήταν κλειδωμένηΚατάφερνα πάντως να κρυφακούω τα βράδια τη μουσικήτου γέρου κωφάλαλου Τις πρώτες φορές απλώς ανέβαιναπατώντας στις μύτες των ποδιών μου ως τον πέμπτο όροφοόπου ζούσα πριν μετά όμως βρήκα το θάρρος να

σκαρφαλώνω και το τελευταίο κομμάτι της σκάλας πουέτριζε και να φτάνω ως τη σοφίτα Εκεί στον στενόδιάδρομο μπροστά στην αμπαρωμένη πόρτα με τησφαλισμένη κλειδαρότρυπα άκουγα συχνά ήχους που μεγέμιζαν μrsquo ένα απροσδιόριστο είδος τρόμου ndash τον τρόμο πουπροκαλεί η αίσθηση του απροσδιόριστου και της απορίαςενός πράγματος δυσοίωνα μυστηριώδους Όχι πως οι ήχοιήταν άσχημοι αυτό δεν ίσχυε καθόλου όμως οι δονήσειςτους παρέπεμπαν σε κάτι αληθινά απόκοσμο και μερικέςφορές αποκτούσαν μια πρόσθετη ιδιότητα που προσιδίαζεσε συμφωνική εκτέλεση πολλών οργάνων οπότε μου ήτανδύσκολο να φανταστώ πώς παράγονταν από έναν και μόνομουσικό Ο Ζαν ήταν οπωσδήποτε μια ιδιοφυΐα μεασυγκράτητη δύναμη Όσο περνούσαν οι βδομάδες τοπαίξιμό του γινόταν όλο και πιο θυελλώδες ενώ ο ίδιος ογέρος μουσικός έμοιαζε να εξασθενεί και να καταπονείταιτόσο πολύ ώστε ένιωθα οίκτο όποτε τον έβλεπα Αρνιότανπλέον κάθε πρόταση μου να τον επισκεφτώ και με απέφευγεόποτε συναντιόμασταν στις σκάλεςΜια νύχτα ήμουν έξω από την πόρτα του και άκουγα τηβιόλα να πάλλεται στριγκλίζοντας σε μια χαοτική Βαβέλαπό ήχους ένα πανδαιμόνιο που θα μrsquo έκανε να αμφιβάλωκαι για την ίδια μου την επισφαλή λογική αν δεν ερχότανπροφανώς πίσω από τη φραγμένη δίοδο Και το θλιβερότεκμήριο ότι ο τρόμος υπήρχε στην πραγματικότητα ήτανμια φρικτή άναρθρη κραυγή που μόνο ένας μουγκός μπορείνα βγάλει και που ηχεί μόνο την ώρα της μεγαλύτερηςαγωνίας ή του εντονότερου φόβου Χτυπούσα συνεχώς τηνπόρτα χωρίς να παίρνω απάντηση Περίμενα στονδιάδρομο μες στο σκοτάδι τρέμοντας από το κρύο αλλάκαι τον φόβο μου ως τη στιγμή που άκουσα την αδύναμηπροσπάθεια του φτωχού μουσικού να σηκωθεί από τοπάτωμα με τη βοήθεια μιας καρέκλας Υποθέτοντας πωςείχε μόλις ανακτήσει σrsquo έναν βαθμό τις αισθήσεις του μετάαπό μια κρίση λιποθυμίας ξανάρχισα να χτυπάω δυνατάφωνάζοντας ταυτόχρονα τrsquo όνομα μου για να τονκαθησυχάσω Άκουσα τον Ζαν να κινείται τρεκλίζονταςπρος το παράθυρο να κατεβάζει το τζάμι και να κλείνει ταπαραθυρόφυλλα και μετά να κατευθύνεται με εξίσουαβέβαια βήματα προς την πόρτα την οποία και ξεκλείδωσεndashκάπως διστακτικάndash για να μrsquo αφήσει να μπω

Κι αυτή τη φορά η χαρά του που βρισκόμουν μαζί του ήτανειλικρινής το παραμορφωμένο του πρόσωπο έλαμπε απόανακούφιση καθώς πιάστηκε απrsquo το παλτό μου όπως τοπαιδί πιάνεται από τη φούστα της μητέρας τουΤρέμοντας σαν το φύλλο ο γέρος μrsquo έβαλε να καθίσω σε μιακαρέκλα κι εκείνος σωριάστηκε σε μια άλλη με τη βιόλακαι το δοξάρι του πεταμένα πίσω της στο πάτωμα Γιααρκετή ώρα έμεινε καθισμένος έτσι χωρίς να κάνει τίποταΚουνούσε μόνο το κεφάλι του και μrsquo έναν περίεργο τρόποΗ στάση του δημιουργούσε την παράδοξη υπόνοια πωςαφουγκραζόταν κάτι με μεγάλη προσοχή και φόβο Φάνηκεσε λίγο να φτάνει σrsquo ένα συμπέρασμα που τον καθησύχασεκαι περνώντας σε μια άλλη καρέκλα εκείνη δίπλα στοτραπέζι έγραψε ένα σύντομο σημείωμα μου το έδωσε καιεπέστρεψε στο τραπέζι αρχίζοντας πάλι να γράφει γρήγορακαι ασταμάτητα Στο σημείωμα με παρακαλούσε στο όνοματης ελεήμονος συμπεριφοράς αλλά και προς ικανοποίησητης περιέργειας μου να περιμένω εκεί που ήμουν ώσπου ναετοιμάσει μια πλήρη καταγραφή στα γερμανικά όλων τωνθαυμάτων και των τρόμων που τον βασάνιζαν Περίμεναόλη εκείνη την ώρα με το μολύβι του μουγκού να τρέχειαστραπιαία πάνω στο χαρτίΠερίπου μια ώρα αργότερα ενώ ακόμα περίμενα και ταχαρτιά που γέμιζε με λέξεις ο γέρος μουσικός σχημάτιζανπλέον ολόκληρη στοίβα είδα τον Ζαν να κάνει μια ξαφνικήκίνηση σαν να ανέμενε από κάπου ένα αφόρητο χτύπημαΤώρα κοιτούσε σίγουρα προς το παράθυρο πουκαλυπτόταν απrsquo την κουρτίνα προσπαθώντας νrsquo ακούσεικάτι μέσα στο τρέμουλο του Και τότε μου φάνηκε κι εμέναπως κάτι άκουσαmiddot αλλά ο ήχος δεν ήταν καθόλουτρομακτικός ήταν μια νότα εντυπωσιακά μπάσα που έδινετην αίσθηση ότι ηχεί από απείρως μακριά και υποδήλωνεπιθανώς την ύπαρξη ενός άλλου μουσικού σrsquo ένα γειτονικόσπίτι ή ένα οίκημα πέρα απrsquo τον ψηλό τοίχο ndash εκείνο τοντοίχο πέρα απrsquo τον οποίο ποτέ δεν είχα καταφέρει να δω Ηεπίπτωσή της στον Ζαν ήταν τρομερή αφήνοντας το μολύβινα πέσει από το χέρι του σηκώθηκε απότομα άρπαξε τηβιόλα του και άρχισε να διαταράσσει τη νυχτερινή ηρεμίαμrsquo ένα παίξιμο που με την εξαίρεση της πρόσφατηςπαραμονής μου πίσω από την κλειδωμένη του πόρτα πιοάγριο δεν είχα ξανακούσει ποτέ να βγαίνει απrsquo το δοξάριτου

Δεν έχει νόημα να επιχειρήσω να περιγράψω τη μουσικήεκτέλεση του Έριχ Ζαν εκείνη τη φοβερή νύχτα Ήταν κάτιπιο τρομερό απrsquo οτιδήποτε είχα κρυφακούσει γιατί τώραμπορούσα να δω την έκφραση του προσώπου του και νασυνειδητοποιήσω πως το κίνητρό του για να παίζειμουσική ήταν η απόλυτη φρίκη που τον κατέκλυζεΠροσπαθούσε να παράγει ήχους και να κάνει θόρυβο γιανα διώξει κάτι ή να το καταπνίξει ndash τι ήταν αυτό το κάτιδεν μπορούσα να καταλάβω παρότι διαισθανόμουν πωςήταν σίγουρα ικανό να προκαλέσει δέος Η εκτέλεση τουέγινε ονειρική παραληρηματική και υστερική διατηρούσεωστόσο πλήρως τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της ύψιστηςμεγαλοφυΐας που ήξερα ότι διαθέτει αυτός ο παράξενοςγέρος Την κύρια μελωδία μάλιστα την αναγνώρισα ήτανένας άγριος ουγγρικός χορός δημοφιλής στα θέατρα καιγια μια στιγμή σκέφτηκα πως ήταν η πρώτη φορά πουάκουγα τον Ζαν να παίζει έργο κάποιου άλλου συνθέτηΌλο και πιο δυνατά όλο και πιο άγρια τα στριγκλίσματακαι οι κλαυθμυρισμοί της απεγνωσμένης βιόλαςκορυφώνονταν Ο κύριός της έσταζε ολόκληρος απrsquo τονιδρώτα και πεταγόταν συνεχώς πάνω σαν πίθηκος για νακοιτάξει με υπερένταση προς το παράθυρο που κάλυπτε ηκουρτίνα Στα φρενιασμένα κομμάτια που έπαιζε έβλεπασχεδόν μπροστά μου σκιές από σάτυρους και βακχευτές να χορεύουν και να στροβιλίζονται τρελά μέσα σεκοχλάζουσες αβύσσους γεμάτες νεφελώματα καπνούς καιαστραπές Και τότε μου φάνηκε πως άκουσα μια πιο οξείακαι σταθερή νότα που όμως δεν έβγαινε από τη βιόλαmiddot μιαειρηνική μελετημένη στοχευμένη περιπαικτική νότα πουακουγόταν από κάπου μακριά από τα δυτικάΕκείνη τη στιγμή το παραθυρόφυλλο άρχισε να τρίζει στονδυνατό νυχτερινό άνεμο που τώρα λυσσομανούσε έξω καισαν να απαντούσε στο τρελό παίξιμο στο εσωτερικό τουδωματίου Η βιόλα του Ζαν εκείνο το αλλοπαρμένοόργανο ξεπέρασε πλέον κάθε προηγούμενο βγάζονταςήχους που ποτέ δεν φανταζόμουν ότι μπορούσαν ναπαραχθούν από μια βιόλα Το παραθυρόφυλλο έτριξεακόμα πιο δυνατά ξεκόλλησε από τη θέση του κι άρχισε ναχτυπά πάνω στο παράθυρο Το γυαλί τραντάχτηκε καιέσπασε απrsquo τα απανωτά χτυπήματα κι ο παγωμένος

άνεμος μπήκε στο δωμάτιο κάνοντας τις φλόγες στα κεριάνα τρεμοπαίξουν και τις κόλλες των χαρτιών να θροΐσουνπάνω στο τραπέζι όπου ο Ζαν είχε αρχίσει να γράφει γιατο τρομερό του μυστικό Κοίταξα τον Ζαν και κατάλαβαπως είχε πλέον χάσει κάθε ικανότητα επαφής με τοπεριβάλλον Τα γαλανά του μάτια προεξείχαν γυάλιναχωρίς να μπορούν να δουν και το παραληρηματικό τουπαίξιμο είχε μετατραπεί σrsquo ένα τυφλό μηχανικό υπεράνωπεριγραφής όργιο που ούτε σε γενικές γραμμές δεν είναιδυνατό να προσδιοριστείΜια ξαφνική ριπή του ανέμου δυνατότερη από τιςπροηγούμενες σήκωσε ψηλά τα χαρτιά και τα έσπρωξεπρος το παράθυρο Κυνήγησα απελπισμένα τα αιωρούμεναχαρτιά αλλά εκείνα χάθηκαν πριν προλάβω να φτάσω στοσπασμένο τζάμι Και τότε θυμήθηκα την παλιά μουεπιθυμία να ρίξω μια ματιά από κείνο το παράθυρο τομοναδικό παράθυρο της οδού Οζέιγ που έβλεπε στηνπλαγιά από την άλλη πλευρά του τοίχου και την πόλη πουαπλωνόταν κάτω Ήταν πολύ σκοτεινά αλλά τα φώταέλαμπαν πάντα στην πόλη και περίμενα να τα δω κάπουεκεί παρrsquo όλη τη βροχή και τον άνεμο Όταν όμως κοίταξααπό κείνο το ψηλότερο απrsquo όλα τα παράθυρα όταν κοίταξαμε τα κεριά να τσιτσιρίζουν και την τρελή βιόλα ναουρλιάζει μαζί με τον νυχτερινό αέρα δεν είδα καμιά πόληνrsquo απλώνεται ούτε φιλικά φώτα να λάμπουν στους δρόμουςπου σίγουρα θα αναγνώριζαmiddot είδα μόνο τη μαυρίλα ενόςαπέραντου χώρου ενός χώρου ασύλληπτου που είχεαποκτήσει ζωή μια ζωή από δονήσεις και μουσική χωρίςκανένα κοινό με τα γήινα πράγματα Όπως στεκόμουν εκείκαι κοίταζα τρομαγμένος ο άνεμος έσβησε και τα δυο κεριάστην αρχαία σοφίτα με τη μυτερή στέγη αφήνοντάς με σrsquoένα σκοτάδι άγριο και αδιαπέραστο με το χάος και τοπανδαιμόνιο μπροστά μου και τη δαιμονική παραφροσύνητης βιόλας από πίσω να αλυχτά μέσα στη νύχταΠισωπάτησα τρομοκρατημένος στα σκοτεινά δίχως ναμπορώ νrsquo ανάψω φως έπεσα πάνω στο τραπέζι έριξα κάτωμια καρέκλα και τέλος προχώρησα σημειωτόν ως το μέροςτου δωματίου όπου η φοβερή μουσική ηχούσε σανουρλιαχτό μες στο σκοτάδι Έπρεπε τουλάχιστον να κάνωμια προσπάθεια να σώσω τον εαυτό μου και τον Έριχ Ζαν

όποιες δυνάμεις και αν είχαν παραταχτεί εναντίον μουΚάποια στιγμή αισθάνθηκα ένα κρύο αντικείμενο να μεαγγίζει κι έβγαλα μια κραυγή αλλά η κραυγή μου δενακούστηκε την επικάλυψαν οι θόρυβοι που έβγαζε η βιόλαΞαφνικά το δοξάρι που πηγαινοερχόταν τρελά με χτύπησεμέσα από τα σκοτάδια και τότε κατάλαβα ότι βρισκόμουνπολύ κοντά στον μουσικό Ψηλάφισα γύρω μου άγγιξα τοπίσω μέρος της καρέκλας του Ζαν βρήκα τον ώμο του καιτον ταρακούνησα στην προσπάθεια μου να τον συνεφέρωΕκείνος δεν αντέδρασε και η βιόλα συνέχισε να στριγκλίζειχωρίς το παραμικρό σημάδι επιβράδυνσης Έφερα το χέριμου στο κεφάλι του και κατάφερα να σταματήσω τομηχανικό του ανεβοκατέβασμα φωνάζοντας μες στrsquo αυτίτου πως έπρεπε να ξεφύγουμε από τα άγνωστα πράγματατης νύχτας Δεν μου απάντησε ούτε μείωσε τον φρενήρηρυθμό της ακατονόμαστης μουσικής που έπαιζε ενώ σεολόκληρη τη σοφίτα παράξενα ρεύματα αέρα έμοιαζαν ναχορεύουν μέσα στο σκότος και τη σύγχυση Ότανακούμπησα το αυτί του ανατρίχιασα αν και δεν κατάλαβααμέσως γιατί ndash δε συνειδητοποίησα το λόγο παρά μόνοόταν άγγιξα αμέσως μετά το ακίνητο πρόσωπό του έναπαγωμένο άκαμπτο δίχως πνοή πρόσωπο με γυάλιναμάτια που προεξείχαν άχρηστα στραμμένα στο κενό Καιτότε βρίσκοντας ως εκ θαύματος την πόρτα και τον μεγάλοξύλινο σύρτη της έφυγα τρέχοντας μακριά από εκείνο τοπλάσμα με τα μάτια που γυάλιζαν μες στο σκοτάδι μακριάαπό το μακάβριο ουρλιαχτό της καταραμένης βιόλας που ημήνη της αυξανόταν κι άλλο όσο απομακρυνόμουνΜετά άρχισα να προχωρώ με άλματα να αιωρούμαι ναπετάω σχεδόν κατεβαίνοντας τις ατέλειωτες σκάλες ως τηνέξοδο του αφωταγώγητου κτιρίου να τρέχω εκτός εαυτούέξω στον στενό απότομο αρχαίο δρόμο με τα σκαλοπάτιακαι τα ετοιμόρροπα κτίρια να κατηφορίζω πέφτοντας μεκρότο σε κάθε επόμενο σκαλί και στις λίθινες πλάκες μέχρινα φτάσω στους πιο χαμηλούς δρόμους και στο σαπισμένοποτάμι με την κοίτη που θύμιζε χαράδρα και να διασχίζωλαχανιασμένος τη μεγάλη μαύρη γέφυρα σταματώντας μόνοόταν βρέθηκα στους φυσιολογικούς δρόμους και τιςγνωστές λεωφόρους Απrsquo όλα αυτά έχω τρομερέςαναμνήσεις που ποτέ δεν θα σβηστούν

Θυμάμαι ακόμη πως είχε άπνοια το φεγγάρι φαινόταν καιόλα τα φώτα της πόλης έλαμπαν Σε πείσμα τωνπροσεκτικών μου εξερευνήσεων και όλης της μελέτης πουπραγματοποίησα έκτοτε ποτέ δεν μπόρεσα να ξαναβρώ τηνοδό Οζέιγ Ωστόσο δεν είμαι ολότελα δυσαρεστημένος ndashούτε μrsquo αυτό ούτε με την απώλεια μέσα σε αβύσσους πουκανείς δεν έχει ονειρευτεί εκείνων των πυκνογραμμένωνχαρτιών ndash των μόνων ικανών να δώσουν μια εξήγηση γιατη μουσική του Έριχ Ζαν

ΑΨΥΧΟΤΗΣ ΙΛΕΗΝ ΡΗΓΑ

Σάμπως και οι καταραμένοι δεν έχουν ψυχή Όταν τα σωθικά τους τρώει ο πόθος ανίερος ανεπιθύμητος απέθαντος όταν η σάρκα φλέγεται και άηχα τα χείλη σφαδάζουνστο σεντόνι της ανυπότακτης ντροπής σάμπως και εκείνοι δε προσεύχονται για τον δικό τουςκολασμένο παράδεισο Όταν οι αναμνήσεις κατάσαρκα τους μαχαιρώνουνμε χρώματα ήχους και μυρωδιές όταν οι εφιάλτες τους διαμελίζουν το κορμί σε χιλιάδες μικρές σταγόνεςαίματος και ανυπαρξίας σάμπως και κείνοι δεν ονειρεύονται την ξενιτιά τηςπαραδεισένιας κόλασης Εκεί στη πηγή όπου τα χείλη με αίμα ξεδιψούν στον τρύπιο ίσκιο της ιτιάςόπου το φως καψαλίζει το παρθένο δέρμα εκεί χωρίς ηχώ οι ριζωμένες αλήθειες ξεγυμνώνονται Και σε ρωτώ εγώ ο φτηνός εσένα τον καταραμένοΤι ψυχή να έχει όποιος με τους δαίμονές του συμφιλιώθηκε

Εν Αρχή ην ο Τρόμοςhellip Ήταν 20 Αυγούστου του 1890 (συμπτωματικάίδια ημερομηνία με την καταληκτική προθεσμίατης υποβολής του άρθρου μου στηναρχισυντάκτριά μου την Ιλέην Ρήγα) ότανακούστηκε στο Providence του Rhode Island τηςΑμερικανικής Ηπείρου το πρώτο κλάμα ενόςμωρού που θα άνοιγε στην ανθρωπότητα του20ου αιώνα τις πύλες του εξωδιαστατικούτρόμου εκθρονίζοντας την ανθρώπινησυνείδηση από τη σίγουρη κορυφή της τροφικήςαλυσίδας στις άγριες πεδιάδες της εικασίας καιτων αμφιβολιών Ο λόγος για τον γνωστό σεόλους νομίζω αμερικάνο συγγραφέα καιβασιλιά της λογοτεχνίας του τρόμου HPLovecraft Η ανατροφή του μικρού Howard στηνεπονομαζόμενη ωκεάνια πολιτεία του RhodeIsland σε μία από τις επτάλοφες πόλεις της γηςτο Providence (οι άλλες δύο ιστορικές πόλειςπου ονομάστηκαν λόγω γεωγραφίαςεπτάλοφες ήταν η Ρώμη και έπειτα ηΚωνσταντινούπολη) από απογόνους τωνπρώτων αποίκων της Νέας Ηπείρου πουέφεραν μαζί τους μεγάλο φορτίο προφορικήςπαράδοσης σε συνδυασμό με το σκληρόπρόσωπο της μοίρας που του στέρησε τονπατέρα του τον έμπορο κοσμημάτων WinfieldScott Lovecraft στα τρία του χρόνια- ο οποίοςυπέστη ένα οξύ ψυχωτικό επεισόδιο και έμεινεστο νοσοκομείο χτυπημένος από παραλυτικήπαράνοια ως το τέλος της ζωής του-καθώς καισε συνδυασμό με την ίδια τη εποχή πουγεννήθηκε κατά την οποία η άνοδος τωνεπιστημών αλλά και τα αποτελέσματα τηςβιομηχανικής επανάστασης άλλαζαν ραγδαίατο πρόσωπο του δυτικού πολιτισμούσφυρηλάτησαν μια μοναδική προσωπικότητα Μία laquoψυχήraquo σημαδεμένη βαθειά από τηνεπιρροή της νομοτέλειας ενός κόσμου που δενέχει αληθινό happy end και που όλα είναικαταδικασμένα να βυθιστούν στις θάλασσεςτου θανάτου

Το Αρχέτυπο του Απόλυτου Βιβλίουhellip Στα παραπάνω πρέπει να προσθέσουμε τηφιλάσθενη φύση του αμερικάνου συγγραφέα Η σπάνια πάθηση της ποικιλοθερμίας (ηοποία συνδέεται με την ανάπτυξη της καρδιάςτων ερπετών σε αντίθεση με την ανάπτυξη τουλειτουργικού ομοιοθερμικού καρδιακούσυστήματος του ανθρώπου Ουπς ελπίζω ναμη δημιουργήσω καμιά θεωρία συνωμοσίαςτώρα καθώς η επιστήμη σήμερα το εξηγείεπαρκώς) τον έκανε να έχει χαμηλότερηθερμοκρασία σώματος καιhellip καθόλουκοινωνική συμπεριφορά καθώς ηhellip έξωκαρδιά ζωή θα τον έβλαπτε Έτσι μοναδική τουσυντροφιά εκτός από μαθήματα της κατrsquo οίκονδιδασκαλίας ήταν τα βιβλία Άλλωστε οπαππούς του Whipple Van Buren Phillips τομόνο αρχετυπικό αρσενικό πρότυπο που τουείχε απομείνει μετά από το χαμό του πατέρατου τον ενθάρρυνε να διαβάζει Όμως όταν γιαχρόνια η μοναδική σου συντροφιά είναι ταβιβλία αυτό και μόνο ξυπνάει μέσα σου έναπολύ συγκεκριμένο αρχέτυπο αυτό τουαπόλυτου βιβλίου

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΛΑΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ HP LOVECRAFT

Χμμμ ναι είναι λίγο δύσκολο να εξηγηθεί σετόσο περιορισμένο χώρο αυτό καθώς το άρθροαφορά του έργο του Γιώργου Μπαλάνουσχετικά με τον HP Lovecraft ωστόσο θαπροσπαθήσω να γράψω δυο λόγια για αυτόπου εννοώΟι περισσότεροι αρθρογράφοι και ερευνητέςτου Λάβκραφτ τον έχουν περιγράψεισαφέστατα και έχουν κάνει πολύ καλέςαναλύσεις τόσο βιογραφικές όσο και σεεπίπεδο ανάλυσης και καταγραφής του έργουτου Όμως όποιος έχει έναν laquoδιαστροφικόraquoέρωτα με τη γλώσσα σαν τον υποφαινόμενοκαι όποιος δέχεται και την αντίληψη περίγλώσσας του αρχαίου κυνικού φιλοσόφουΑντισθένη του αρχηγέτη της σχολής τηςΚυνικής Φιλοσοφίας αρχίζει την έρευνα μεκανόνα το περίφημο ρητό laquoΑρχή Σοφίαςονομάτων επίσκεψιςraquo Στην κύρια έκφραση τουιδρυτή της νέας σχολής του ανώνυμου καιαπρόσωπου τρόμου βλέπουμε κάποιες λέξειςκλειδιά Οι πρώτες είναι αφηρημένες Τοκαταραμένο βιβλίο και Οι Μεγάλοι Παλαιοί Ηδεύτερη εννοιολογική ομάδα αφορά ένακεντρικό πρόσωπο έναν πρωταγωνιστή στονοποίο γίνονται laquoαποκαλύψειςraquo ο παράφρωνΆραβας με το όνομα Αμπντούλ Αλχαζρέντ καιοι τρίτες είναι γεωγραφικές και αφορούν είτευπαρκτές πόλεις αλλά με βαριά παράδοσηόπως η Βαβυλώνα η Αίγυπτος και η Δαμασκόςκαι άλλες φανταστικές πόλεις καμωμένες απότο υλικό των ονείρων και των οραμάτων οιοποίες δεν υπακούν στην γήινη ΕυκλείδειαΓεωμετρία αλλά σε άλλα μη ΕυκλείδειαΓεωμετρικά συστήματα Και έπονται και οιτέταρτες έννοιες που αφορούν γενικά πλαίσιαοικογένειες πρόσωπα τόποι εθνότητες κτλ Η γραμμή Βαβυλώνα Αίγυπτος Δαμασκόςεκτός του ότι φανερώνει τη laquoμαγικήraquo διάστασητου όλου ζητήματος (στην οποία μαγικήδιάσταση κατά δήλωσή του δεν πίστευε αφούόλα τα απόκρυφα βιβλία κτλ τα χαρακτήριζεως laquoσκουπίδιαraquo) φανερώνει και κάτι άλλο μιαπαράδοση γνωστή στους ιστορικούς και τουςθρησκειολόγους που έχουν μελετήσει τονπολιτισμό της Μέσης Ανατολής και τηςΒόρειας και Βορειοανατολικής ΑιγύπτουΜιλάω για την παράδοση του ΟυράνιουΒιβλίουη οποία έγινε ευρύτερα γνωστή από τηΒαβυλώνα και το Ενουμά Ελίς όπου οΜαρντούκ

γίνεται γραφέας και φύλακας της Βίβλου τωνΠεπρωμένων που μέσα της κρύβονται οι μοίρεςτων θεών και των θνητών αλλά και κάθεμυστικό του κόσμου Στην εξέλιξή του αυτό τοΟυράνιο Βιβλίο έγινε η κεντρική ιδέα τωνμονοθεϊστικών θρησκειών και γέννησεπολλαπλές παραδόσεις όπως αυτή τηςΜέρκαμπα της προφητικής λογοτεχνίας τουαρχαίου Ισραήλ το οποίο ήλθε σε επαφή με τηΒαβυλώνα και τον πολιτισμό της κατά τηδιάρκεια της Βαβυλώνιας αιχμαλωσίας Εκείσε αυτή την λογοτεχνική παράδοση συνήθως οπρωταγωνιστής είναι ένας και καταγράφει όλατα αποκαλυπτόμενα σε εκείνον μυστικά laquoτωνουρανίων των γήινων τε και τωνκαταχθονίωνraquo Όλο αυτό κατά τη γνώμη μουπάντα laquoβγάζει μάτιraquo δεν είναι δυνατόν να τοαγνοήσει κανείς ούτε φυσικά να αγνοήσει τηνέννοια της Δαμασκού όπου ο ΑπόστολοςΠαύλος παθαίνοντας μία κρίση κάτω από τονΉλιο γίνεται μέτοχος των μυστηρίων της νέαςτότε χριστιανικής θρησκείας και αρχίζει έργοιεραποστολής Αν είσαι λοιπόν ο Lovecraftαυτό το απόλυτο βιβλίο το λεγόμενο και Βίβλοτης Ζωής δεν θα το κάνεις βίβλο θανάτου Αντί ζωή θάνατος αντί συμμετρικός Λόγοςκαι Λογικήraquo ασύμμετρος και παράφρον λόγος Και αντί του επιλεγμένου ουράνιου γραφέατου ιερού προφήτη ή του Παύλου δεν θα έβαζεςστην θέση του τον βέβηλο τρελό άραβα Τώρααν αυτό έγινε εσκεμμένα είτε απλά προήλθεαπό την ενεργοποίηση συγκεκριμένωνψυχολογικών μηχανισμών δεν είμαι σε θέσηούτε να το γνωρίζω πόσο μάλλον να τοαποδείξω Τέλος πάντων όπως έγραψα και πιοπάνω αυτό είναι το θέμα ενός άλλου άρθρου τοοποίο θα άξιζε να γραφεί στο μέλλον Πάντωςείναι αδιαμφισβήτητο το γεγονός τουαποκαλυπτικού περιβάλλοντος του έργου τουΑμερικάνου συγγραφέα Όμως η αποκάλυψή του δεν φανερώνει τοκλασσικό μεσσιανικό μοτίβο της συνέχισης τηςανθρώπινης ύπαρξης σε μία ιερή μακαριότητααλλά μια βέβηλη πραγματικότητα ένανανώνυμο τρόμο που καιροφυλακτεί στιςhellipγωνίες της γης έτοιμος να κατασπαράξει τηφαινομενική μας ασφάλεια Ένας ομιχλώδηςκόσμος με μεγάλες πολυδιαστατικές δυνάμεις

οντότητες άρρητου τρόμου πιο αρπακτικές απότον πιο ισχυρό δαίμονα της ανθρώπινηςμυθολογίας πιο αρχαίες από τον άνθρωπο καιίσως από το ίδιο το σύμπαν Ένα άλλο είδοςπου σκορπίζει ανώνυμο και άμορφο τρόμο στοδικό μας είδος Άλλωστε ο τρόμος ξέρετε τρώειταhellip laquoσιγουράκιαraquo για αυτό είναι καισυνεκτικό στοιχείο απαραίτητο για τηνκοινωνική συνοχή όπως είπε και ο Χορός τωνΕρινυών στις laquoΕυμενίδεςraquo του Αισχύλου laquoΕίναικαλό να βρίσκεται μέσα μας ο φόβος και νακρατάει το νου Η σωφροσύνη είναι καλή κιόταν στενάζειraquo Η έννοια του τέλους γεννά τοντρόμο και ο τρόμος το φόβο και ο φόβοςhellipγεννά κόσμους ολόκληρους σαν αυτούς τουLovecraft Ο οποίος έζησε το δικό του τέλοςκαι αντίκρισε τον δικό του θάνατο στη γη πουγεννήθηκε το 1937 χτυπημένος από καρκίνο τουεντέρου σε ηλικία 47 ετών αφήνοντας όμως μιαμεγάλη παρακαταθήκη με αμφιλεγόμενεςπροεκτάσεις τα αμφιλεγόμενα όμως στοιχείαείναι αυτά που δημιουργούν ιστορία Ο Παράξενος του Χτες και ο Παράξενος τουΣήμεραhellip Έτσι έκλεισε λοιπόν οhellip γωνιώδης κύκλος τηςπαράξενης ζωής εκείνου του παράξενου άντρα Πέρασαν χρόνια και χρόνια από τότε και όμωςη παράξενη σκιά του Lovecraft στοιχειώνεικαι σήμερα τις νύχτες μας διεγείρονταςπαράλληλα τη φαντασία και την επιθυμίαάλλωνhellip παράξενων ανθρώπων για ένακρυφοκοίταγμα στο κατώφλι του αγνώστουΝα ας πούμε ότι ένας από αυτούς είναι οερευνητής για τον οποίο γράφουμε σήμεραΛένε πώς μονάχα οι παράξενοι άνθρωποικαταλαβαίνουν τους παράξενους ανθρώπουςσαν να υπάρχει ένας κρυπτογραφημένοςκώδικας που καταλαβαίνουν μόνο αυτοί Αλλάτι θα ήταν ο κόσμος χωρίς την παράξενηομορφιά τέτοιων ανθρώπων Πεζός καιανιαρόςΠριν δούμε το έργο και τη σύνδεση τουΓιώργου Μπαλάνου με τον HP Lovecraft καιτους περίεργους συνειρμούς του και αφότουείδαμε τον παράξενο του χθες ας πάμε ναγνωρίσουμε τον hellipπαράξενο του σήμερα γιανα θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οικαινούργιοι που λέει και η έκφραση

O Γιώργος Μπαλάνος γεννήθηκε εκεί προς τοτέλος της κατοχής και συγκεκριμένα στις 12Απριλίου του 1944 στην Πλάκα Μεγάλωσε στοΠαγκράτι και εκεί μη έχοντας τη χρηματικήάνεση στο να κάνει τη μεγάλη ζωή πουεπιθυμούσαν οι συνηθισμένοι νέοι τηςμεταπολεμικής περιόδου- αλλά όπως ήδηανέφερα δεν μιλάμε για έναν συνηθισμένοάνθρωπο- άρχισε να συχνάζει όχι σεlaquoνυχτερινά κέντρα και μεζεδάδικαraquo όπως οίδιος τα αναφέρει σε ένα μικρό αυτοβιογραφικότου σημείωμα αλλά σε βιβλιοθήκες Κι έτσι τοδιάβασμα του έγινε συνήθεια Σε αυτό τοσημείο δεν μπορώ να μη δω και έναν μικρόπαραλληλισμό μια ομοιότητα μεταξύ των δύοανδρών χωρίς να υπονοώ κάτι παραπάνωΑπλά οι δύσκολες συνθήκες σφυρηλατούνπερίτεχνα κοσμήματα σε όλους τους χρόνουςσε όλους τους καιρούς Μεγαλώνοντας οΓιώργος Μπαλάνος εργάστηκε για λίγαχρόνια ως καθηγητής ξένων γλωσσώνΚαταπιάστηκε με την επαγγελματικήφωτογράφιση μέχρι που αργότερα ταεγκατέλειψε όλα για να ασχοληθεί με τομεγαλύτερο έρωτα της ζωής του την έρευνα καιτο γράψιμο Ασχολήθηκε λοιπόν με τησυγγραφή αλλά και τη μετάφραση έργωνξένων συγγραφέων του τομέα της επικής αλλάκαι επιστημονικής φαντασίας και φυσικά τηςλογοτεχνίας τρόμου με κορυφή την ενασχόλησητου με τον άλλον εκείνο παράξενο που ήδηαναφέραμε τον Αμερικάνο συγγραφέα H PLovecraft Το 1995 δέχτηκε και παρουσίασε τηντηλεοπτική σειρά ldquoΤα Αινίγματα τηςΕλλάδαςrdquo Ενώ πριν είχε κερδίσει και τοδιεθνές βραβείο μετάφρασης έργωνΕπιστημονικής Φαντασίας ldquoΚarellrdquo (1984) απότην World Science Fiction Association Έχειδιατελέσει αντιπρόσωπος στην Ελλάδα τηςδιεθνούς οργάνωσης έρευνας Aerial PhenomenaResearch Organization (APRO) Έχει συγγράψειεκατοντάδες άρθρα και διηγήματα σεπεριοδικά κι εφημερίδες αλλά και έντυπα τουχώρου του μαγικού και του παράξενου Είναι οδημιουργός πολλών βιβλίων Έρευνας τουαγνώστου πολλά από τα οποία εκτός του ότιέχουν χαρακτηριστεί αριστουργηματικά

έχουν γίνει και μπεστ-σέλερ Επί σειρά ετώναποφεύγει σθεναρά τις δημόσιες εμφανίσειςκαθώς θέλει να μιλούν για αυτόν τα έργα τουκαι όχι ο ίδιος Εγώ είχα την τιμή να τονγνωρίσω και να τον γνωρίζω όλα αυτά ταχρόνια χάρη στην κα Σαββανή την εκδότριατων εκδόσεων Locus- 7 και Άλλωστε και απότις λίγες φορές που τον έχω συναντήσει έχωαποκομίσει πολλά Στο επίσημο βιογραφικότου θα προσθέσω το εξής Ο ΓιώργοςΜπαλάνος δεν ανήκει απλά στην προηγούμενηγενιά ερευνητών του παράδοξου αλλάαντικειμενικά και εκ των πραγμάτων αφούέφερε στην Ελλάδα και εξέδωσε τααποτελέσματα των ερευνών του γύρω από ταμυστήρια του κόσμου και της ύπαρξης τηςπροόδου της επιστήμης και του ενδιαφέροντοςγια το διάστημα της λογοτεχνίας τουφανταστικού και του τρόμου σε μια εποχή πουαυτά ήταν προσβάσιμα σε πολύ λίγουςκάνοντας τα ανοιχτά για τους πολλού καιδίνοντας την επιλογή τουλάχιστον σε όποιονήθελε να καταπιαστεί με αυτά να έχει ένανμπούσουλα να αρχίσει τον καθιστά πατέρα τηςσύγχρονης έρευνας του αγνώστου στηνΕλλάδα Αυτό είναι που πρέπει νααποδώσουμε πρωτίστως στον Μπαλάνο τηνγέννηση δηλαδή της βάσης την κατασκευή τουθεμέλιου λίθου της εξερεύνησης τουαλλόκοσμου και του παράδοξου κάτι το οποίοέκανε με ακρίβεια και επιστημονική συνέπεια Ο Γ Μπαλάνος για τον HP Lovecrafthellip Ήλθε όμως η ώρα να δούμε τον αγαπητό μαςΑμερικάνο συγγραφέα αυτών των παράδοξωνδιηγημάτων μέσα από τα μάτια του δικού μαςέλληνα συγγραφέα μελετητή και εραστή τουπαράδοξου Πριν από αυτό θα παραθέσω ταλόγια του ίδιου του Γ Μπαλάνου για τονπερίεργο συνάδελφό του τον εξrsquo αποίκων τηςΑμερικής προερχόμενο laquoΗ πρώτη μου laquoγνωριμίαraquo με τον ΧάουαρντΦίλλιπς Λάβκραφτ ήταν για μένα μιααποκάλυψη Το πρώτο του διήγημα το βρήκατυχαία πριν πολλά χρόνια όταν ήμουν μαθητήςακόμη σrsquo ένα παλαιοβιβλιοπωλείο την ίδιαπερίοδο που είχαμε αρχίσει κάποια περίεργαπειράματα στη συνοικία της Πλάκας με μιαπαρέα αλλοδαπών Ήταν το διήγημαlaquoΣελεφαϊςraquo σrsquo ένα κιτρινισμένο τεύχος του

σrsquo ένα κιτρινισμένο τεύχος του περιοδικούWeird Tales του 1939 Ήταν ένα μικρό διήγημαμόλις τέσσερεις σελίδες του περιοδικού και ωςτότε δεν είχα ακούσει καν το όνομα τουσυγγραφέα ο οποίος άλλωστε είχε πεθάνεικάμποσα χρόνια πριν γεννηθώ Και ωστόσοήταν ένα σοκ για μένα Η πρώτη ίσωςεντύπωση ήταν ότι ήξερα για τι πράγμαμιλούσε-ή μάλλον υπονοούσε ndashο συγγραφέαςπέρα από αυτά καθαυτά τα λόγια και τιςφράσεις που εμπεριέχονταν στο διήγημα Ήτανστrsquo αλήθεια ένα παράξενο συναίσθημαraquoΑναλύοντας αργότερα σε άρθρο του στοκλασσικό πλέον περιοδικό laquoΑνεξήγητοraquo - τοοποίο δυστυχώς σήμερα έχει πάψει νακυκλοφορεί- το φαινόμενο Lovecraft αναφέρειπώς ο laquoορθολογιστήςraquo και ασθενικός εκείνοςσυγγραφέας δεν απορρίπτει την ουσία τηςμυθολογίας του όπως άφηνε να φανεί αλλάτην κατάχρηση της υπερφυσικής της ερμηνείαςΚαθώς τα πλάσματα που περιγράφονται στημυθολογία των Μεγάλων Παλαιών είναι μενφρικώδη ασύλληπτα και τρομερά αλλά όχιυπερφυσικά Επίσης τα ιερατεία και οι cultομάδες λατρείας κρύβουν πίσω από τιςμαγικοφανείς πρακτικές τους ndashπαραθέτω ταλόγια του ίδιου- laquoΜία παραμορφωμένηπαρεξηγημένη ή μισοξεχασμένη επιστήμηraquoΠαράλληλα δε η Μυθολογία Κθούλου έχεικατά τον ίδιο πάντα ερευνητή τέτοιοαρχετυπικό βάθος που αγγίζει βαθειά τονεσωτερικό βυθό της πανανθρώπινηςσυλλογικής μνήμης Ενώ θεωρεί ότι εκτός τωνάλλων μια πρωτεύουσα πηγή εσωτερικήςγνώσης για αυτά τα θέματα είναι τα όνειραΜια ίσως όχι και τόσο συνηθισμένηπροσέγγιση αλλά δεν διαφέρει και πολύ απόαυτό που προανέφερα παραπάνω για τοξύπνημα του αρχέτυπου του απόλυτου βιβλίουΆλλωστε οι παραδόσεις και οι μύθοι κρύβονταιστη συλλογική μνήμη εντυπώνονται στο DNAτων ίδιων μας των κυττάρων και ξεπηδούνόταν ο χρόνος και οι συνθήκες το επιτρέψουνΑκούγεται περίεργο Αν ακόμα προβάλλονταιμέσα σας νοητικές αντιστάσεις στο ναπιστέψετε τον περίεργο σπειροειδή κύκλο τηςαφύπνισης των αρχετύπων μπορώ να σαςδώσω ένα παράδειγμα Ο κόσμος μας τατελευταία σαράντα χρόνια έχει αλλάξει

αισθητά ως προς τις θρησκευτικές τουαντιλήψεις σωστά Η θέση της θρησκείας καιτων συμβόλων της υποβαθμίστηκε αισθητά Οχριστιανικός μεσσιανισμός φάνηκε να χάνει τοθρόνο του και οι άνθρωποι στράφηκαν σεάλλες λύσεις ευδαιμονίας στηριγμένες σε όχικαι τόσο αέρινα πρότυπα αόριστωνμεταφυσικών υποθέσεων Κι όμως τοΧόλυγουντ δεν έπαψε στιγμή να βγάζει ταινίες βαθιά laquoμεσσιανικούraquo περιεχομένου οι οποίεςέσπασαν μάλιστα ταμεία Από τη μία ο νέοςάνθρωπος απαξιώνει τις τελετουργικέςπρακτικές των μεσσιανικών θρησκειών πουαιτούνται τη θεία μεσολάβηση για τη σωτηρίατου ανθρώπου και από την άλλη laquoσκάειraquoομαδικά επτάευρα ή δεκάδες δολάρια στουςκινηματογράφους για να δει τον Νίο τονπρωταγωνιστικό χαρακτήρα της τριλογίας τουΜάτριξ να σώζει τους ταλαίπωρουςανθρώπους από τα νύχια των μηχανών και τηςκατασκευασμένης τους μήτρας Οξύμωρο Όχικαι τόσο καθώς το μεσσιανικό αρχέτυπο είναιστην ουσία μια μετεξέλιξη εκείνου του αρχετύπου του laquoΉρωαraquo της φυλής πουθυσιάζεται για το σύνολο σε ένα πιο θείο καιπαγκόσμιο επίπεδο και δύσκολα θα σβηστείαπό τη συλλογική μνήμη Το ίδιο συμβαίνει μεόλα τα αρχέτυπα Άλλωστε δεν είναι τυχαίοόπως πάλι ο Γιώργος Μπαλάνος αναφέρει ότι οι αναγνώστες πριν καν αρχίσουν να ψάχνουνστερεές αποδείξεις για τα γραφόμενα τουLovecraft ήδη μέσα τους τα εκλαμβάνουνκόντρα στην κοινή λογική ως αληθινάΓονιδιακή μνήμη Ομαδική παράκρουση ΠοιοςξέρειΤα όνειρα είναι ένας τρόπος επικοινωνίας τουυποσυνείδητου νου με τον κόσμο των παχυλώναισθήσεων και δεκάδες σχολές ψυχολογίας μεαρχή αυτήν που εγκαινίασε ο Ελβετόςψυχίατρος Carl G Jung τον προηγούμενο αιώνανα γίνονται ένθερμοι υποστηρικτές της μελέτηςτους ως τρόπου κατανόησης του ανθρώπινουόντος Ο Λαβκραφτικός ήρωας Ίρανον τοέτερο εγώ του συγγραφέα όπως μαςαποκαλύπτει ο έλληνας ερευνητής έβλεπεπαράξενα όνειρα όπως άλλωστε και ο ίδιος οσυγγραφέας Οι Μεγάλοι Παλαιοί ότι και ανείναι όποιοι και αν είναι χρησιμοποιούν τουςονειρικούς διαδρόμους για να επικοινωνήσουνμε την ανθρωπότητα Στην ουσία δεν μιλάμεγια την ερμηνεία των ονείρων αλλά για την ίδια

την πηγή τους Ο Νυαρλαθοτέπ μάλιστα οΣκοτεινός Φαραώ όπως αλλιώς ονομάζεταιείναι γέννημα των εφιαλτών του πατέρα τηςΜυθολογίας Κθούλου Ξεπετάχτηκεκυριολεκτικά μέσα στους εφιάλτες του Μιαχάσκουσα άβυσσος που στοίχειωνε τα πάνταπραγματικά γέννημα εφιάλτη μιαυποβόσκουσα χίμαιρα ένα μολυντικό σκοτάδιπου κατέτρωγε τα θύματα του βαθιά μέσα στολαβύρινθο ενός νέου Μινώταυρου ή μέσα σεασύμμετρες εφιαλτικές πυραμίδες πουκατάπιναν ανθρώπινες ψυχές και σώματα Τηνπεριγραφή της ονειρικής γέννησης τουΝυαρλαθοτέπ έκανε ο ίδιος ο Lovecraft σε μιαεπιστολή στον φίλο του Ράινχαρτ Κλάιερ Εκείτου περιέγραψε όσα είπαμε παραπάνω αλλάκαι άλλες σημαντικές λεπτομέρειες που μέσαστο σουρεαλιστικό εφιαλτικό τοπίο του ονείρουτου θυμόνταν πολύ καλά Ανάμεσα σταπεριγραφόμενα και με την οξυδέρκεια τουματιού του ερευνητή ο Μπαλάνος βλέπει δύοσημαντικά σύμβολα τη γκρίζα ρόμπα η οποίαείναι χαρακτηριστικό του μάγου που εργάζεταισε μία μαγική εργασία αλλά και της μαγικήςδίνης Εκδηλώσεις μηνυμάτων από την πηγήτων ίδιων των ονείρων συνθέτουν έναν κόσμοπαράδοξο και αλλόκοτο και μεταφέρουν έναμήνυμα () το οποίος ίσως ούτε ο ίδιος οαγγελιοφόρος μπορούσε να κατανοήσειπλήρως Η Σκιά του Κθούλου Τα Όνειρα του Χάουςhellip Η ερευνητική ματιά του Γ Μπαλάνου δενμπόρεσε να μην καταγράψει αυτό το σημαντικόπαρασκηνιακό στοιχείο της ΜυθολογίαςΚθούλου και του Βιβλίου των ΝεκρώνΟνομάτων Άλλωστε όπως ο ίδιος αναφέρειδεν είναι τυχαίο που ο ΗPLovecraftπεριέγραψε τον Κθούλου σαν τον πρώτοlaquoονειροποιόraquo Θαλάσσια θεότητα που υπηρετείτους Παλαιούς laquoαλλά κοιμάται και ονειρεύεταιστον οίκο του στην Ρrsquo λυέraquo Προσθέτει επίσης πώς η θάλασσα είναι η laquoΜητέρα των Ονείρωνraquoαλλά και ότι το Αίνιγμα βρίσκεται στα ίδια ταόνειρα και όχι στην ερμηνεία τους καθώς αυτάείναι laquoκυματικές εκπομπές που διατρέχουν τοκρυσταλλικό πλέγμα του κόσμουraquo Η καλύτερηπροσέγγιση του Γιώργου Μπαλάνου για το

θέμα της Μυθολογίας της Χίμαιρας που ακούειστο όνομα Κθούλου και τιτλοφορείται ωςΑρχιερέας των Μεγάλων Παλαιών βρίσκεταιστην έρευνά του η οποία κυκλοφορεί σταελληνικά από τις εκδόσεις Locus-7 με τον τίτλοlaquoΗ Σκιά του Κθούλουraquo Eκεί από το πρώτοκιόλας κεφάλαιο πληροφορεί τον αναγνώστηότι laquoΤο Χάος γεννά την ύπαρξη Και η ύπαρξηκρύβει μια ανείπωτη και ακαταμάχητη γοητείαΜια γοητεία που δύσκολα μπαίνει σε λόγιαΜπορεί εμείς οι Κυνηγοί του Αγνώστου νrsquoαναζητάμε το μυστήριο στα πιο απόμακρα καιμυστικά πράγματα ναι αλλά για την αρχήτης Μεγάλης Αναζήτησης συχνά αρκεί απλώςτο να κοιτάξουμε ολόγυρά μαςraquo και ότι laquoΣετούτη την ιστορία υπάρχει και τρόμος τρόμοςαληθινός και ατόφιος τρόμος που είναιδύσκολο να περιγραφεί Αλλά υπάρχει καιομορφιά που ίσως είναι ακόμη πιο δύσκολο ναπεριγραφεί Τούτη η ιστορία είναι ένα χαλίόπου μουντά νήματα τρόμου συνυφαίνονται μελαμπερά νήματα ομορφιάςrdquo Με αυτές τα λέξεις επιλέγει ο ΓιώργοςΜπαλάνος να ξεκινήσει το πρώτο κεφάλαιοτου κλασσικού πλέον έργου τουπεριγράφoντας σε τρεις προτάσεις τηνκατάδυση στο μη χρονικά και τοπικάπεριορισμένο όνειρο της ανθρωπότητας Οσυγγραφέας προσεγγίζει τα μυστήρια τηςΛαβκραφτικής μυθολογίας με σαφήνεια ήμάλλον όχι η λέξη σαφήνεια και ο Lovecraftδεν πήγαν ποτέ μαζί Ας πούμε ότι μας δίνει μιακατανοητή πορεία για τα ονειρικά μονοπάτιατων Μεγάλων Παλαιών Ενώ φέρνει στο φωςπολιτισμούς που κάλυψε η σκόνη του χρόνουΠαράξενους θεούς και αλλόκοτους δαίμονεςldquoΑγγέλουςrdquo και άγνωστες οντότητες πουπαρελαύνουν μπροστά στα μάτια τουαναγνώστη Απόκρυφες γλώσσες και μαγικάκλειδιά που οδηγούν σε πύλες που ανοίγουν τηδίοδο σε κόσμους άγνωστους αλλάτρομακτικά γοητευτικούς Η γητεία άλλωστεπου ασκεί η Η Σκιά Του Κθούλου είναι ηγοητεία του ονείρου και όπως διαβάζουμε στιςτελευταίες σελίδες του βιβλίου ldquoτο ασημένιοκλειδί κρύβεται πάντα σε αυτό πουαποκαλούμε όνειρο και που δεν είναι παρά μίαεκούσια ή ακούσια σύνδεση με το ΚοσμικόΔίκτυοrdquoΣας το είπα από την αρχή ότι μόνο οι

παράξενοι άνθρωποι καταλαβαίνουν τουςπαράξενους ανθρώπους γιατί μόνο οιπαράξενοι άνθρωποι μπορούν νααναλογιστούν τεράστια κοσμικά μεγέθη και ναγίνουν αποδέκτες του απροσδιόριστουεξωδιαστατικού τρόμου που κρύβεται πίσωαπό τα laquoκυκλώπειαraquo τείχη της φαινομενικήςπραγματικότητας χωρίς να παραφρονήσουνhellipή τουλάχιστον χωρίς να παραφρονήσουντελείως και τελικά να μπορούν ναεπικοινωνήσουν τα ευρήματά τους στουςυπόλοιπους Και ευτυχώς ο Γ Μπαλάνος είναιένας απrsquo αυτούς Έργα και Μεταφράσειςhellip Εκτός από την πρωτόλεια έρευνα ο ΓιώργοςΜπαλάνος έκανε πολλές μεταφράσεις πάνωστα έργα του Lovecraft Είναι αυτές οι μεταφράσεις που έφεραν στο ελληνικό κοινόσε μια εποχή δύσκολη (Την έννοια τηςδυσκολίας της ζωής χωρίς διαδίκτυο σήμεραείναι δύσκολο να τη περιγράψεις οι παλιοίθυμάστε τι εννοώ οι δε νέοι εύχομαι να την τοζήσετε) τον τρομακτικό κόσμο του αμερικάνουσυγγραφέα Η ποιότητα αυτών τωνμεταφράσεων έχει χαρίσει στο ΓιώργοΜπαλάνο αναγνώριση και βραβεύσεις Είναικάτι άλλωστε που αγάπησε και ο ίδιος με όλητου την καρδιά Όταν σπέρνεις σπόρο μεαγάπη φυτρώνουν άνθη ομορφιάς Κάποιαστιγμή θυμάμαι όταν μετέφραζα τηνΙερογλυφική Μονάδα μαζί με την ΕυαγγελίαΘώμου είχα πάει από το γραφείο του να τονσυμβουλευτώ Το πρώτο πράγμα που μου είχεπει ήταν το εξής laquoΤο δύσκολο στη μετάφρασηδεν είναι να γνωρίζεις απλά τη γλώσσα τουκειμένου αλλά και την ορολογία Αν δεν είσαισίγουρος ότι γνωρίζεις ορολογία τότε μηνκάνεις τίποταraquo Μάλιστα μου έφερε ένα αστείοπαράδειγμα μετάφρασης που αυτή τη στιγμήμου διαφεύγει αλλά πιστεύω ότι το πιάσατε τονόημα Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφέρουμεότι σε κάθε του μετάφραση έχει προσθέσει καιεκπληκτικούς από θέμα νοήματος προλόγους Ο δε άμεσος χωρίς κατrsquo επίφαση φιοριτούρεςκαι άσκοπες επιτηδεύσεις τρόπος γραφής τουδίνει στα κείμενά του έναν τόνο ανάλαφρηςβαρύτητας και τα κάνει άμεσα αντιληπτά από

τον αναγνώστη Τα πρώτα βήματαhellip Ας πάμε να δούμε όμως πιο συγκεκριμέναπράγματα γύρω από το θέμα και αςαναφέρουμε ενδεικτικά τις πιο σημαντικέςδουλειές του εκτός της Σκιάς του Κθούλου στηνοποία ήδη αναφερθήκαμε Ένα χρόνο πρινγεννηθώ το 1981 ο Γ Μπαλάνος κυκλοφόρησεγια πρώτη φορά Λάβκραφτ στις εκδόσειςΣελέφαϊς ενώ αμέσως μετά συνεργάστηκε μετην Ωρόρα Εκεί εξέδωσε μία συλλογή τρόμουμε τίτλο laquoΣΚΙΕΣ Ιστορίες Φρίκηςraquo στην οποίαέχει μεταφράσει και επιμεληθεί μερικά από τακείμενα-κοσμήματα της Λογοτεχνίας Τρόμουμεταξύ των οποίων και το laquoΟι Αρουραίοιστους Τοίχουςraquo τοο εμβληματικού διηγήματοςτου Lovecraft αλλά και της ατμοσφαιρικήςιστορίας laquoΟ Βάλτος του Φεγγαριούraquo Μετά απόμια σύντομη συνεργασία με τις εκδόσειςΠατάκη δημιουργούνται οι Εκδόσεις Locus-7ένα πραγματικό κέντρο ιδεών του συγγραφέαμια μηχανή παραγωγής σκέψης και έναπαράθυρο στους ορατούς και αόρατουςκόσμους του επέκεινα Και πιστέψτε με δεν είναιδιαφήμιση αυτό αλλά μια περιγραφή ενόςοίκου της Μπαλάνειας σκέψης και τηςελεύθερης σκέψης Locus-7 και οι μεταφράσεις του Lovecraft Από τότε λοιπόν έχει εκδοθεί ένας μακρύςκατάλογος μεταφράσεων και προλόγωνσχετικών με τα κείμενα του Lovecraft Τo 2001εκδίδει δύο ανθολογίες η μία με τον τίτλο laquoΗσκιά πάνω από το Ιννσμουθ και άλλεςιστορίεςraquo και η άλλη με τον τίτλο laquoΗ φρίκη τουΝτάνγουιτς και άλλες Ιστορίεςraquo μεταξύ τωνοποίων laquo Το κυνηγόσκυλοraquo που αποτελεί ένααπό τα κλασσικότερα έργα του φίλου μας τουHP L Eπίσης ήταν από τα πρώτα πουμετέφρασε ο Γιώργος Μπαλάνος πριν απόαυτή την έκδοση και συγκεκριμένα στησυλλογή laquoΔιηγήματα Τρόμουraquo (εκδ ΣελεφαϊςΡάπτης Ωρόρα) Το 2005 εκδίδειμεταφρασμένα πάντα τον laquoΣτρογγυλό Πύργοraquoτο οποίο είναι ένα από τα έργα του HPL πουτο τελείωσε ο laquoμαθητήςraquo του ο ΏγκαστΝτέρλεθ δημιουργία που ο Μπαλάνοςονομάζει laquoαπό τις καλύτερεςhellip μεταθανάτιες

συνεργασίεςΕνώ το 2006 εκδίδει συλλογή με τίτλο laquoΤοΚάλεσμα του Κθούλου και άλλες ιστορίεςraquoστην οποία εκτός από το ομώνυμο διήγημα μετην περίφημη φράση laquoΔεν είνrsquo νεκρό εκείνο πουαιώνια μπορεί να περιμένει Μα με το διάβατων παράξενων αιώνων ως κι ο θάνατοςμπορεί να πεθαίνειraquo περιλαμβάνει και το άλλοεκπληκτικό laquoΤα όνειρα του σπιτιού τηςΜάγισσαςraquo Την ίδια χρονιά μεταφράζει καιεκδίδει το γνωστό laquoΣτα βουνά της τρέλαςraquoιστορία που εκτυλίσσεται στην ανταρκτικήκάτω από τους πάγους της οποίας κρύβεται ηέσχατη φρίκη Ο Χ Φ Λάβκραφτ σε όλο τοαποτρόπαιο μεγαλείο του μας πληροφορεί ομεταφραστής Παράλληλα εκδίδεται και ησυλλογή laquoΤο χρώμα από το διάστημα καιάλλες ιστορίεςraquo το κεντρικό διήγημα τουοποίου δεν ξέρω αν το διαβάσατε θα γίνειταινία με τον ηθοποιό Νίκολας Κέιτζ μέχρι το2020 Και επειδή το 2006 ήταν μάλλον πολύπαραγωγική χρονιά για τον Γ Μπαλάνοεξέδωσε από το Locus 7 άλλες δύο συλλογέςκαι άλλα δύο διηγήματα Ο λόγος για τηνlaquoΑναζήτηση του Ίρανον και άλλες ιστορίεςraquo καιτην laquoΑνώνυμη πόλη και άλλες ιστορίεςraquo στιςοποίες περιέχονται επίσης εμβληματικά κείμενατης μυθολογίας Κθούλου όπως το περίφημο laquoΟ ψιθυριστής του σκοταδιούraquo ή laquo Το ΑσημένιοΚλειδίraquo ένα κείμενο κυριολεκτικά κλειδί τηςερμηνείας της όλης μυθολογίας του LovecraftΤα άλλα δύο έργα ήταν laquoΗ ονειρική αναζήτησητου Άγνωστου Καντάθraquo και το laquoΗ περίπτωσητου Τσαρλς Ντέξτερ ΟυώρντraquoΝα μην ξεχάσω να αναφέρω επίσης ότι ήδηαπό το 2003 έχει μεταφράσει μια συλλογή μετίτλο laquoΤο Σφαλιστό Δωμάτιοraquo όπουπεριλαμβάνει κείμενα του Lovecraft τα οποίατελειοποίησε ο Ντέρλεθ Σήμερα πολλά από ταπαραπάνω αλλά και ακόμα περισσότερακείμενα του Lovecraft σε μετάφραση του Έλληναερευνητή Γιώργου Μπαλάνου κυκλοφορούναπό τις εκδόσεις Locus-7 στη πολύτομησυλλογή laquoΟι Εκπληκτικοί Κόσμοι του ΧΦΛαβάραφτraquo Επιλογικάhellip Εδώ λόγω χώρου ανέφερα τα πιο σημαντικά

έργα του και τις πιο σημαντικές μεταφράσειςτου Θέλοντας να δείξω τη συσχέτιση και τηνεξοικείωση του Γ Μπαλάνου με τον Αμερικάνοσυγγραφέα τρόμου και την ευρύτερηΜυθολογία Κθούλου και του ΝεκρονόμικονΕίναι σαφώς όμως δύσκολο να τα περιλάβειςόλα σε ένα άρθρο Τουλάχιστον εύχομαι νακαλύψαμε τα βασικά σημεία αυτής της hellipπαράδοξης συνεργασίας εκείνου που ταξίδεψεστη γη των Μεγάλων Παλαιών και εκείνου πουαναγνώρισε μια laquoαποκάλυψηraquo στο έργο τουπρώτου κάνοντας μας την τιμή να τη μοιραστείμαζί μας με εμάς τους αναγνώστες αλλά μεόλους τους νεώτερους συγγραφείς καιερευνητές που χάρη σε αυτόν έκαναν δειλά-δειλά τα πρώτα τους βήματα στηνπαραδοξολογία της λογοτεχνίας τουφανταστικού και του τρόμου Αναρωτιέμαι σεαυτό το σημείοhellip κι αν ο τρόμος δεν είναιφανταστικός Ας είναι εμείς τουλάχιστον οιονειροπαρμένοι είμαστε προετοιμασμένοι γιααυτό Απαντάω λοιπόν στον εαυτό μου αλλάκαι σε όσους έχουν την ίδια απορία με μένα μετα λόγια του ίδιου του Γιώργου Μπαλάνουστον πρόλογο της συλλογής laquoΤο σφαλιστόδωμάτιοraquo Δεν ξέρω αν υπάρχει το γυαλί των Υάδωναλλά υπάρχει σίγουρα η συνάφεια που λέγαμεΚαι αν ποτέ ω μη γένοιτο δείτε υπό τη σωστήlaquoπαράξενη γωνίαraquo το μεγάλο κόκκινο μάτι τουΑλντεμπαράν τότε μπορεί να σας δει κι εκείνοΚαλό είναι να ξέρετε λοιπόν ότι το μόνο πουμπορεί να σας σώσει τότε είναι οι γειτονικέςΕπτά Αδελφές οι πολύ πιο όμορφες καιλαμπερές Πλειάδες ndash ο τόπος των 7

Παραπομπές [1] State of Rhode Island and ProvidencePlantations Πολιτεία της Νέας Αγγλίας των ΗΠΑ[2] Enucircma Eliš Βαβυλωνιακό Έπος τηςΔημιουργίας γραμμένο σε επτά πήλινες πλάκες [3] Βαβυλώνια αιχμαλωσία ονομάζεται οεκτοπισμός των αρχαίων Ισραηλινών σταεδάφη της Βαβυλώνας και έλαβε χώρα στοτέλος του 6ου πΧ αιώνα[4]Αισχύλου Ευμένιδες το τρίτο μέρος τηςΟρέστειας του Αισχύλου τα άλλα δύο είναι οΑγαμέμνων και οι Χοηφόρες[5] Από το αυτογραφικό του σημείωμα στησελίδα των εκδόσεων Locus-7[6] Περιοδικό ltltΑΝΕΞΗΓΗΤΟgtgt τεύχη 75 και76 Νοέμβριος-Δεκέμβριος 1991[7] The Matrix (1999) ταινία περιπέτειαςεπιστημονικής φαντασίας σε σενάριο καισκηνοθεσία των Λίλι και Λάνα Γουατσόφσκι

Τ Ο Σ Τ Α Σ Ι Μ Ο Ν Ε Ρ Ο

Ε Ρ Ι Κ Σ Μ Υ Ρ Ν Α Ι Ο Σ

1 Χθες το βράδυ ονειρεύτηκα το τέλος του κόσμου Για μια ακόμα φορά Ατένιζα τον ήλιο Ήταν τεράστιος και το φως του είχε μιαερυθρή απόχρωση που βύθιζε ολόκληρο τον κόσμο σrsquo ένασιωπηλό ωκεανό από υγρό ρουμπίνι Κρεμόταν πάνω από έναν θαλάσσιο ορίζοντα που ήταναχανής και απέραντος Είχε και αυτός ένα χρώμακατακόκκινο σαν φρέσκο αίμα Αλλά και ο ουρανός ήταν διαφορετικός Είχε μεταλλαχτεί Είχε γίνει πορτοκαλήςΜου θύμιζε εκείνες τις μέρες του καλοκαιριού τότε πουσύννεφα σκόνης έρχονται απrsquo την Αφρική και συχνά-πυκνάμετατρέπονται σε μια ενοχλητική λασποβροχή πουβρωμίζει τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα και καλύπτει ταμπαλκόνια της Αθήνας με μια στεγνή κίτρινη μεμβράνη Η σιωπή που με τύλιγε ήταν απόλυτη λες και είχααπομείνει μόνο εγώ ζωντανός σrsquo ολόκληρο τον κόσμο Καθόμουν μέσα σε μια βάρκα και διέσχιζα κωπηλατώνταςπλημμυρισμένους δρόμους που ξετυλίγονταν καλυμμένοιαπό μια πηχτή κρούστα πολύχρωμων σκουπιδιώνΈνιωθα τον ίσκιο των άδειων κτιρίων μιας εγκαταλειμμένηςπόλης να πέφτουν επάνω μου σαν πελώριες κουρτίνες απόβαρύ σκοτάδι Συχνά-πυκνά κοίταζα τα νεκρά παράθυρατους καθώς η βάρκα μου γλιστρούσε αθόρυβα μπροστά απrsquoτις σιωπηλές προσόψεις τους Υπήρχαν στιγμές που έτρεμαστη σκέψη πως μπορούσα να δω κάποιο ξασπρισμένοπρόσωπο να με κοιτάζει μέσα απrsquo τα μισάνοιχταπαντζούρια τους Ένιωθα ότι το πιο τρομακτικό πράγμαπου θα μπορούσε να μου συμβεί ήταν νrsquo ανακαλύψω ότιυπήρχαν κι άλλοι σαν κι εμένα που ζούσανε ακόμα λάθραανάμεσα στα τιτάνια οστά ενός νεκρού πολιτισμού Μιαδυο φορές που μπέρδεψα το ανέμισμα μιας σκισμένηςκουρτίνας με τη σιλουέτα κάποιου ζωντανού ανθρώπουένιωσα την καρδιά μου να σταματάει και να με λούζει ένακύμα παγερού ιδρώτα Κάποια στιγμή μάλιστα όταναντίκρισα τα φωσφορίζοντα μάτια μιας γάτας να μεκοιτάζουν στοχαστικά ανάμεσα απrsquo τα κάγκελα ενόςέρημου μπαλκονιού αναπήδησα τόσο άτσαλα πουπαραλίγο νrsquo αναποδογυρίσω τη βάρκα και να πέσω σταστάσιμα νερά τα γεμάτα με πλαστικά μπουκάλια και

σακούλες που σχημάτιζαν ένα στρώμα χαοτικήςπολυχρωμίαςΜια διάχυτη μυρωδιά αποσύνθεσης απλωνόταν γύρω μουσαν αόρατη ομίχλη Η βάρκα μου αρμένιζε τώρα πάνω από βυθισμένεςλεωφόρους και πλατείες που είχαν μετατραπεί σεσιωπηλούς βυθούς Τις κάλυπταν ατελείωτες σειρέςμεταλλικών αυτοκινήτων Έμοιαζαν με ορδές προϊστορικώνσκαθαριών που είχαν πεθάνει ακαριαία καθώςπροσπαθούσαν να ξεφύγουν από κάποιο ασύλληπτο κακό Εδώ το νερό ήταν κάπως πιο διαυγές Στην επιφάνειά τουέπλεαν λιγότερες σακούλες και μπουκάλια Μέσα σταπράσινο-κίτρινα βάθη του μπορούσα να διακρίνω τα καπότων αυτοκινήτων λίγα μόλις μέτρα πιο χαμηλά απrsquo τηνκαρίνα της βάρκας μου Πολύ γρήγορα η διαβρωτική αγκαλιά της θάλασσας θα ταεξαφάνιζε Πάνω στα καθίσματα και στα πολυτελή ταμπλότους θα φυτρώνανε φύκια και κοράλλια τα περίπλοκαηλεκτρονικά τους εξαρτήματα θα σκουριάζανε και θαμετατρεπόταν σε άμορφες μάζες από γυαλί μέταλλο καιπλαστικό Οι μπογιές τους θα ξεφτίζανε και η βενζίνη πουκρυβόταν στα ντεπόζιτά τους εκείνο το δηλητήριο απrsquo ταβάθη της γης που τους έδινε ζωή θrsquo απελευθερωνόταν θrsquoανέβαινε προς τα πάνω σε μια σειρά από γλοιώδειςφυσαλίδες Θα κάλυπτε για λίγο την επιφάνεια του νερούμε βρώμικους ιριδισμούς και ύστερα θα διαλυόταν μια καικαλή φαγωμένη από πεινασμένα βακτηρίδια Το κολοβωμένο δάσος των μισοβυθισμένων πολυκατοικιώντελείωσε απότομα Μπροστά μου απλώθηκε η θάλασσαΜια επίπεδη απεραντοσύνη που αναδευότανε κατακόκκινηκαι σιωπηλή κάτω από ένα πορφυρό ηλιοβασίλεμα Πλατιάκαι αθόρυβα κύματα διασχίζανε την επιφάνειά τηςΈμοιαζε με πελώριο καθρέφτη από αναλυτό υδράργυρο πουανεβοκατέβαινε ράθυμα Αντανακλούσε θαμπά τονβαθυκόκκινο ουρανό και τον υπερμεγέθη δίσκο του ήλιουπου σκόρπιζε μια μουντή φωταύγεια σαν μισοσβησμένοκάρβουνο Πλησίασα την άκρη ενός καταρτιού που πρόβαλλε λοξάπάνω απrsquo το νερό Θα πρέπει να ξεφύτρωνε απrsquo τοκατάστρωμα κάποιου μεγάλου πλοίου που τώρα διαλυότανσιγά-σιγά στον θαλάσσιο πυθμένα

Το χρησιμοποίησα ως δέστρα Τύλιξα γύρω του έναπαλαμάρι και έσπρωξα τη βάρκα κοντά του Εκείνη σταμάτησε να κινείται Μετά εστίασα το βλέμμα μου στον τεράστιο ήλιο πουάγγιζε τον υδάτινο ορίζοντα Αισθανόμουν κάτι σαν τρομώδη προσμονή ένα μείγμαλαχτάρας αλλά και φρίκης για κάτι που επρόκειτο νασυμβεί Και τότε κάτι άρχισε να πλησιάζει απrsquo την άκρη τουορίζοντα κάτι πελώριο και πανύψηλο σαν παλιρροϊκόκύμα Έσφιξα τα δόντια μου και περίμενα την άφιξή του

2 Με ξυπνάνε ήχοι πεζοί και γνώριμοι που εισβάλουν στοσκοτεινό διαμέρισμα Το βουητό και τα κορναρίσματα τωναυτοκινήτων που διασχίζουν τη λεωφόρο Αλεξάνδρας πέρααπrsquo το στενό μπαλκόνι του το γουργουρητό του νερού πουκατρακυλάει σε κάποιο κάθετο αγωγό μέσα στον τοίχο τουκαθιστικού το διάχυτο μουρμούρισμα του κλιματιστικούπου κρατάει έξω τη κάψα του καλοκαιριού Κρατάω ταπατζούρια των παράθυρων κλειστά για κάθε ενδεχόμενοΕπιπρόσθετα έχω κρεμάσει χοντρές κουβέρτες μπροστάτους για να μην περάσει η παραμικρή ακτίνα ηλιακούφωτός μέσα απrsquo τις γρίλιες των παραθύρων Έτσι λένε οιοδηγίες Ένα μήνα τώρα δεν απαντώ σε τηλέφωνα και δενανοίγω την πόρτα Όχι ότι είχα και καμία ενόχληση βέβαια ως ακοινώνητος άνθρωπος που είμαι δεν έχωφιλίες Φροντίζω να πληρώνω τους λογαριασμούς μουηλεκτρονικά και το ψυγείο μου παραμένει φορτωμένο με τατρόφιμα που είχα αγοράσει την πρώτη μέρα όταν ξεκίνησατο Πείραμα Γράφω αυτή τη λέξη με κεφαλαίο Π γιατί είναι το πιοσημαντικό πράγμα που έχω κάνει ποτέ στη ζωή μουΑποφασίζω λοιπόν να ελέγξω την εξέλιξή του Ανοίγω τοψυγείο βγάζω ένα χαρτονένιο κουτί με γάλα και πίνωλαίμαργα Μαζί του κατεβάζω και δυο χάπια με βιταμίνεςκαι ιχνοστοιχεία Πρέπει να παραμείνω δυνατός και υγιής Ύστερα πάω στο μπάνιο Ανοίγω το διακόπτη και το λευκόφως που το πλημμυρίζει πέφτει πάνω στην ξέχειλημπανιέρα Η επιφάνεια του νερού φαντάζει ακίνητη και

ασημένια σαν μεγάλος καθρέφτης Αντανακλά το ταβάνικαι τη καμπύλη του πορσελάνινου νιπτήρα που ορθώνεταικοντά της Σκύβω από πάνω της και ανακαλύπτω ότι τονερό έχει γίνει αδιαφανές Κάτασπρο σαν να πλέει μέσατου ένα πηχτό σύννεφο από ασβέστη Αυτό είναι καλόΣημαίνει ότι κάτι γίνεταιΑκολουθώ την απαιτούμενη τελετουργία Παίρνω έναξυράφι και χαράζω το δεξί μου μπράτσο Αρκετά βαθιάώστε να κυλήσει ένα ρυάκι κατακόκκινου αίματος μέσα στημπανιέρα Το αίμα εξαφανίζεται σχεδόν αμέσως μέσα στολευκό νερό λες και κάτι που ζει μέσα του το ρουφάειλαίμαργα Δένω το πληγωμένο χέρι μου μrsquo έναν επίδεσμο και τοεξετάζω με το αποστασιοποιημένο ενδιαφέρον ενόςεπιστήμονα Σε λίγες μέρες θα γιάνει και το κόψιμο θrsquoαφήσει πίσω του μια μακριά ουλή παρόμοια με τιςυπόλοιπες που ήδη στολίζουν τα μπράτσα μου μέχρι τονκαρπό Βγαίνω απrsquo το μπάνιο κλείνω το φως και πηγαίνω στοσαλόνι Κάθομαι σrsquo ένα καναπέ μπροστά απrsquo τηντηλεόραση και την ανάβωΠετυχαίνω ένα δελτίο ειδήσεων Τα ίδια και τα ίδια Μιαμονότονη λιτανεία κακών ειδήσεων Οικολογικέςκαταστροφές η εξελισσόμενη κλιματική αλλαγή πολύνεκραδυστυχήματα τρομοκρατικές επιθέσεις εγκληματικέςπράξεις και μια αυξανόμενη αίσθηση ανασφάλειας πουαπλώνεται παντού σαν μίασμα Το λαχάνιασμα ενόςετοιμοθάνατου κόσμου που αποσυντίθεται με αυξανόμενηταχύτητα Σε κάποιο πάνελ τσακώνονται-συζητούν υποτίθεται-διάφοροι γελοίοι laquoειδικοίraquo που αναλύουν την κάκιστηκατάσταση της οικονομίας Μιλάνε όλοι μαζί φωνάζουνυστερικά και η συζήτηση κλείνει ατελέσφοραΝιώθω μια αίσθηση αηδίας Το σάλιο μου έχει αποκτήσειτην πικρή γεύση της χολής Κλείνω την τηλεόραση καιαποφασίζω να κάνω κάτι πιο εποικοδομητικό Ανοίγω τοlaptop και μπαίνω στην αγαπημένη μου ιστοσελίδα Τοportal της Εκκλησίας του Dagon

3 Ανακάλυψα το συγκεκριμένο ιστότοπο πριν από τρεις μήνεςπάνω-κάτω Εκείνο το βράδι σερφάριζα άσκοπα στοίντερνετ και εκεί που έπαιζα όλο και περισσότερο με τηνιδέα να επισκεφτώ καμιά πορνοσελίδα έπεσα πάνω στοσυγκεκριμένο όνομα Dagon Ένας αρχαίος θεός τηςΘάλασσας Κάτι σκίρτησε μέσα μου Ήταν λες και εκείνα ταγράμματα ή μάλλον ο ήχος που συνέθεταν συντονιζότανμε κάτι που κρυβόταν βαθιά μέσα στο υποσυνείδητό μουΆρχισα να ψιθυρίζω ξανά και ξανά την αρχαία λέξηlaquoDagon Dagon Dagonraquo Με πλημμύρισε σταδιακά ένασυναίσθημα ευφορίας μια σκοτεινή αγαλλίαση Ο σφυγμόςμου επιταχύνθηκε Αποφάσισα λοιπόν να το ψάξωπερισσότερο Ανακάλυψα ότι ο Dagon ήταν έναςιχθυόμορφος θεός που λατρεύονταν από τους αρχαίουςΦοίνικες και πως είχε πολλές ομοιότητες-ήταν ίσως η ίδιαοντότητα-με τον Οάννες τον επίσης ψαρόμορφο θεό τωνΣουμερίων που είχε βγει απrsquo τα νερά για να τους διδάξειτις τέχνες του πολιτισμού Η επιρροή της λατρείας τουΟάννες θα πρέπει να ήταν πολύ ισχυρή και εκτεταμένηγιατί σύμφωνα με κάποια αιρετική θεωρία ο Ιωάννης οΒαπτιστής που έχρισε τον Ιησού Χριστό στα νερά τουΙορδάνη ποταμού είχε δανειστεί το όνομα του από τηναρχαία εκείνη θεότητα Οάννες-Ιωάννης Επίσης υπάρχουνπολλές ενδείξεις ότι η λατρεία του επιζεί ακόμα κρυμμένηπίσω από περίτεχνες μάσκες Για παράδειγμά η μίτρα τουκαθολικού Πάπα έχει ένα σχήμα που θυμίζει ανοιχτό στόμαψαριού ενώ η τελετή της Βάπτισης όπου το βρέφοςβυθίζεται ολόκληρο τρεις φορές στο νερό μιας κολυμπήθραςτηρείται ευλαβικά μέχρι τις μέρες μας από τηνΕλληνορθόδοξη εκκλησία Ο διάσημος Αμερικανόςσυγγραφέας ΧΦ Λάβκραφτ ο άνθρωπος που επινόησε τοκαλλιτεχνικό και φιλοσοφικό κίνημα του Κοσμικού Τρόμουσυμπεριέλαβε τον Dagon στην Κοσμοθεωρία του ωςδυσοίωνο εξωδιαστατικό θεό που επιβουλεύεται τον κόσμομας και που μοιράζεται πολλά χαρακτηριστικά με τονΚθούλου τον παγιδευμένο θεό-αγγελιοφόρο των ΜεγάλωνΠαλαιών που κοιμάται σε μια τεράστια κρύπτη μέσα στηνβυθισμένη πόλη της Ρrsquo λυέ κάπου στον πυθμένα τουΕιρηνικού Ωκεανού

Ακολούθησα κάποια επιπρόσθετα λινκ και τελικάανακάλυψα το portal της Εκκλησίας του Dagon Ένιωσαενθουσιασμένος Ώστε υπήρχαν ακόμα άνθρωποι πουλάτρευαν ανοιχτά αυτή την αρχαία θεότηταΠεριπλανήθηκα στις σελίδες του portal και κατέληξα στοσυμπέρασμα πως επρόκειτο για κάποιου είδους σέκταςμάλλον κλειστής που αναζητούσε καινούργια μέλη Για ναενταχθεί κανείς στους κόλπους της δεν χρειαζόταν νακαταβάλει ούτε χρήματα ούτε να δεσμευτεί με κάποιο είδοςόρκου Το μόνο που ζητούσαν ήταν ένα δείγμα αίματος μιασταγόνα έστω και αποξηραμένη για να διαπιστώσουν τηνlaquoοντολογική συμβατότηταraquo του υποψηφίου

4 Αποφάσισα να δοκιμάσω την τύχη μου Τους έστειλα ένα e-mail με τη Διεύθυνσή μου και σχεδόν αμέσως έλαβα μιαευγενική απάντηση σύμφωνα με την οποία μπορούσα ανήθελα να στείλω ένα δείγμα αίματος σε κάποιασυγκεκριμένη ταχυδρομική θυρίδα που όπως ανακάλυψαβρισκόταν κάπου στην Στοκχόλμη Αναλάμβαναν οι ίδιοιτα έξοδα της αποστολής Το επόμενο πρωινό με την καρδιά μου να γοργοχτυπάειπαράξενα το έσκασα από τη δουλειά μου για ένα μισάωρομπήκα σε ένα ταχυδρομείο και τους έστειλα ένα μικρόμπουκαλάκι που περιείχε μερικές σταγόνες αίματοςΣτο μεταξύ συνέχισα να εξερευνώ το Portal τους Ηκοσμοθεωρία τους μου άρεσε Απλά και ειλικρινάαποδέχονταν το γεγονός ότι ζούμε σrsquo ένα σύμπαν αχανέςκαι εντελώς αδιάφορο για την ασήμαντη ύπαρξη τουανθρώπινου είδους Πανίσχυρες δυνάμεις αναμοχλεύονταιγύρω μας όσο εμείς σπαταλούμε τις ζωές μας με τιςασήμαντες σκοτούρες μιας κοντόφθαλμης καθημερινότηταςσαν πολυάσχολα μυρμήγκια που δεν έχουν ιδέα ότι ζουνανάμεσα στις λωρίδες ενός τεράστιου αυτοκινητόδρομου ΗΓη δεν μας ανήκει Είμαστε εφήμεροι ως είδος Ασύλληπτοιπολιτισμοί άνθισαν στην επιφάνεια της πόλεις μεπαράξενους και γιγάντιους πύργους ύψωσαν το ανάστηματους κάτω απrsquo τα μακρινά και αδιάφορα άστραεκατομμύρια χρόνια προτού το πρώτο αμφίβιο συρθεί μεκόπο έξω απrsquo τη λάσπη του Αδιανόητοι επισκέπτεςαναδύθηκαν απrsquo το χάος του κοσμικού χώρου και

πολέμησαν μεταξύ τους Κάποιοι απrsquo αυτούς ηττήθηκαν καιεξορίστηκαν σε άλλες διαστάσεις Αλλά μια μέρα ηανθρωπότητα θα σβήσει σαν κερί στον άνεμο όταν τrsquoάστρα βρεθούν στη σωστή τους θέση Γιατί τότε θrsquo ανοίξουνκάποιες πύλες και οι εξόριστοι αφέντες αυτού του κόσμουθα δρασκελίσουν το κατώφλι τους και θrsquo απλώσουν τηνκυριαρχία τους για μια ακόμα φορά πάνω στη Γη Οι παράξενες εκείνες αντιλήψεις με παρηγορούσανΕπιδρούσαν σαν βάλσαμο πάνω στις πληγές που είχανανοίξει μέσα μου η πίκρα και η οργή η συνειδητοποίησηότι ζούσα σrsquo ένα κόσμο που δεν μου ταίριαζε πραγματικάκαι με κρατούσε σε καραντίνα σαν επικίνδυνο μικρόβιοπου έπρεπε να εξοντωθεί Η σκέψη ότι ο ανθρώπινοςπολιτισμός αυτό το δημιούργημα της μικροπρέπειας καιτων άσκοπων συμβιβασμών θα έσβηνε κάποια μέρα κάτωαπrsquo την ανάσα διανοιών πολύ πιο αρχαίων και ισχυρών μεανακούφιζεΈτσι λοιπόν όταν έλαβα το e-mail που με πληροφορούσεότι γινόμουν δεκτός ως μέλος της Εκκλησίας του Dagonγιατί το DNA μου ικανοποιούσε τα κριτήριά τους ένιωσαευτυχισμένος Ακόμα περισσότερο δε όταν μου πρότειναννα συμμετάσχω σrsquo ένα πείραμα παγκόσμιας εμβέλειας Έναεγχείρημα που θα laquoμετάλλαζε την κβαντικήκυματοσυνάρυση της ανθρωπογενούς πραγματικότηταςraquo Απάντησα καταφατικά Ένιωθα ότι δεν ήμουν πια μόνοςΕίχα βρει ένα σκοπό στη ζωή μου

5 Το νερό που γεμίζει τη μπανιέρα αλλάζει χρώμα Μέρα μετη μέρα γίνεται πράσινο και παραμένει εντελώς αδιαφανέςΣύμφωνα με τις καθησυχαστικές οδηγίες που μου έρχονταιστο e-mail είναι κάτι το απόλυτα φυσιολογικό Το μόνοπου χρειάζεται να κάνω είναι να κρατώ το διαμέρισμά μουσκοτεινό και νrsquo αδειάζω στο νερό λίγο αίμα σε καθημερινήβάση Καθώς οι μέρες κυλούν αρχίζω και αναρωτιέμαιΠροσπαθώ να φανταστώ τι είναι αυτό που συμβαίνει μέσαστη μπανιέρα Μου έστειλαν ένα φιαλίδιο που περιείχε έναλευκό υγρό που ήταν παχύρρευστο και κολλώδες σανσπέρμα Μου ζήτησαν να γεμίσω τη μπανιέρα με νερό να τοαδειάσω μέσα της και να περιμένω Έχω την αίσθηση ότι

κάτι αναπτύσσεται εκεί μέσα Η όλη διαδικασία μου θυμίζειλιγάκι εκείνα τα παράξενα πειράματα των Αλχημιστών τουΜεσαίωνα που προσπαθούσαν να φέρουν στη ζωήμικρογραφίες ανθρώπων τα λεγόμενα Homunculusταΐζοντας παχύρρευστες μάζες μέσα σε σφραγισμένεςφιάλες με το αίμα τους Η σκέψη ότι σε ποιος ξέρει πόσαμέρη του κόσμου σε ανήλιαγα διαμερίσματα σαν το δικόμου συμβαίνει το ίδιο ακριβώς πράγμα με κάνει να νιώθωπολύ παράξενα Περνάει άλλη μια βδομάδα Γίνομαι όλο και πιο αδύναμοςκαι έχω χάσει πολύ βάρος Η κλεισούρα η έλλειψη τουηλιακού φωτός και η καθημερινή αιμοδοσία έχουν αρχίσεινα με καταβάλουν Το νερό της μπανιέρας έχει πάρει ένασκουροπράσινο χρώμα και έχει γίνει παχύρρευστο Χτες τοβράδυ με ξύπνησε ένας παράξενος θόρυβος Κάτι σανπλατσούρισμα Ερχόταν από το μπάνιο Σύρθηκα μέχριεκεί άναψα το φως και μου φάνηκε ότι η επιφάνεια τουνερού αναδευόταν Λες και κάτι κινούταν μέσα του Δεν μπόρεσα να ξανακοιμηθώ μετά απrsquo αυτό Μπήκα στοίντερνετ και έστειλα ένα μήνυμα στην Εκκλησία ζητώνταςοδηγίες Μου απάντησαν σχεδόν αμέσως και ήτανκαθησυχαστικοί Όλα πάνε καλά μου είπανΣτο μεταξύ το νερό έχει αρχίσει και μυρίζει Βγάζει μιααποφορά σαπίλας Υπάρχει όμως και κάτι άλλο μέσα σrsquoεκείνη τη μπόχα η μυρωδιά ενός πλάσματος ζωντανού Αναρωτιέμαι γιατί οι υπόλοιποι ένοικοι της πολυκατοικίαςδεν μου έχουν ήδη χτυπήσει την πόρτα για ναπαραπονεθούν για τη βρώμα Ανακαλύπτω γρήγορα τηναιτία Στην τηλεόραση τα σόου και οι ηλίθιες σειρές δενπροβάλλονται πια Μόνο φρενήρη δελτία ειδήσεωνΦαίνεται πως όσο καιρό ήμουν αποκομμένος από τονυπόλοιπο κόσμο εκείνος τρελάθηκε Οι Αμερικάνοιαπειλούν να βομβαρδίσουν τις χώρες του Περσικού Κόλπουμε πυρηνικά όπλα Μαζικές διαδηλώσεις και βανδαλισμοίέχουν ξεσπάσει σε πολλές πρωτεύουσες Πολύς κόσμοςεγκαταλείπει τις πόλεις Η παγκόσμια οικονομία καταρρέειΤυφώνες και πλημμύρες δοκιμάζουν πάμπολλες περιοχέςτου πλανήτη Οι Κινέζοι απειλούν να εισβάλουν στηνΣιγκαπούρη και στην Ιαπωνία Οι Ρώσοι μαζεύουνστρατεύματα στα σύνορά τους

Σκέφτομαι να το σκάσω και εγώ Νrsquo ανοίξω την πόρτα τουδιαμερίσματός μου και να δραπετεύσω απrsquo το σκοτάδι τηδυσωδία και το πράγμα που μεγαλώνει στην μπανιέρα μουτρεφόμενο απrsquo το δικό μου αίμα Αλλά ξέρω πως είναι ήδη αργά Δεν έχω κάπου να πάω ΟιΠύλες ανοίγουν Οι χρησμοί είναι ξεκάθαροι Στιςτελευταίες μέρες του ανθρώπου οι Αρχαίοι Θεοί θα τουδιδάξουν νέους τρόπους να γλεντάει και να σκοτώνει καιολόκληρος ο κόσμος θα παραδοθεί σrsquo ένα όργιο αίματοςτρέλας και φωτιάςΕξάλλου το τελευταίο μήνυμα της Εκκλησίας είναιξεκάθαρο Είμαι συνυπεύθυνος γιrsquo αυτό που συμβαίνει Οικαταλύτες γέννιουνται σrsquo ολόκληρο τον κόσμο Τα παιδιάτου Dagon που τρέφονται απrsquo το ιδιαίτερο αίμα εκείνων πουκατάγονται από τους Φοίνικες και τους Φιλισταίους απrsquo τιςφυλές που τον λάτρευαν προσφέροντας του το αίμα τωνπαιδιών τους Το πλατσούρισμα στην μπανιέρα δυναμώνει Το νερόφουσκώνει και ξεχύνεται έξω απrsquo το χείλος της Πέφτει στοδάπεδο παχύρρευστο και αηδιαστικό γλοιώδες σανγαστρικό υγρό Δεν τολμώ να κοιτάξω Απλά ακούω κάτι να σέρνεται προςτο μέρος μου

04

The MessengerWRITTEN BY H P LOVECRAFT

Ο Αγγελιαφόρος

The thing he said would come that night at threeFrom the old churchyard on the hill below

But crouching by an oak firersquos wholesome glowI tried to tell myself it could not beSurely I mused it was a pleasantry

Devised by one who did not truly knowThe Elder Sign bequeathed from long ago

That sets the fumbling forms of darkness free

He had not meant itmdashnomdashbut still I litAnother lamp as starry Leo climbed

Out of the Seekonk and a steeple chimedThreemdashand the firelight faded bit by bit

Then at the door that cautious rattling camemdashAnd the mad truth devoured me like a flame

ΑΠΟΔΟΣΗ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΛΟΒΟΣ

To πλάσμα είπε θα ερχόταν το βράδυ στις τρειςΑπό της εκκλησιάς την παλιά αυλή κάτω από το λόφοmiddotΑλλά κουλουριασμένος δίπλα στην λάμψη της φωτιάς

Προσπάθησα να πείσω τον εαυτό μου ότι ήταν αδύνατο

Σίγουρα συλλογίστηκα ήταν κάποιο αστείοΣχεδιασμένο από κάποιον που δεν ήξερε πραγματικά

Το Σημάδι των Πρεσβυτέρων κληροδοτημένο από πολύ παλιάΑυτό απελευθερώνει τις αόριστες μορφές του σκότους

Δεν το εννοούσε ndash όχι ndash ακόμα κι έτσι όμως άναψα

Μία ακόμα λάμπα την ώρα που ο λαμπερός Λέων ανέτειλε Πάνω από το Σικόνκ και ένα καμπαναριό ήχησε

Τρεις ndash και το φως της φωτιάς ξεθώριασε λίγο λίγο

Έπειτα ακούστηκε εκείνο το προσεκτικό κροτάλισμα στην πόρταmdashΚαι η ξέφρενη αλήθεια με καταβρόχθισε σαν φλόγα

T U R R I T O P S I SN U T R I C U L Α

Μ Α Ρ Ι Ο Σ Δ Η Μ Η Τ Ρ Ι Α Δ Η Σ

Σε αυτό το σπίτι ο νεκρός Κθούλου περιμένει καιονειρεύεται

Όλα ξεκίνησαν ένα πρωινό όταν ένας φίλος καισυνάδελφος ήρθε στο ινστιτούτο που εργαζόμουν τατελευταία δέκα χρόνια Εκείνον τον καιρό βρισκόμουν στακεντρικά της εταιρείας στον Παναμά μετά από μια μακράπερίοδο ερευνών στον Ινδικό ωκεανό μελετώνταςπροστατευόμενα είδη Το ινστιτούτο μου θεωρούταν τομεγαλύτερο κέντρο μελέτης της υποθαλάσσιας ζωής καθώςεπί σειρά δεκαετιών επιχειρούσε να ανακαλύψει νέους οργανισμούς αλλά και να μελετήσει την εξέλιξη τωνυπαρχόντων ειδών σε τροπικά οικοσυστήματα Ήτανόνειρο ζωής για μένα να εργάζομαι εκεί Μονάχα λίγοισυνάδελφοι βιολόγοι και ζωολόγοι τα κατάφεραν κιευτυχώς ήμουν ένας από αυτούςΉμουν στο γραφείο μου και έβαζα σε μια τάξη τιςσημειώσεις από το ταξίδι μου Ήταν μια έρευνα σχετικά μεένα οικοσύστημα που κινδύνευε να εξαφανιστεί Έπρεπελοιπόν το υλικό να μπει σε μια σειρά ώστε ναπαρουσιαστεί στους ανωτέρους μου και αργότερα στοκοινό Ότι είχα συλλέξει τον τελευταίο χρόνο από την Ινδίαήταν τόσο μεγάλο σε όγκο που θα χρειαζόταν ίσως άλλονένα χρόνο για να το οργανώσωΚι ενώ ήμουν απορροφημένος στις σκέψεις μου χτύπησε ηπόρτα του γραφείου μου Ο φίλος και συνάδελφοςεμφανίστηκε μπροστά μου Έδειχνε κουρασμένος ndashξενυχτισμένος θα έλεγα Αν και είχα χρόνια να τον δωδιατηρούσαμε επαφή μέσω διαδικτύου Εργαζόταν σε μιαμικρή εταιρεία μελέτης σπάνιων ειδών αλλά τιςπερισσότερες φορές έκανε έρευνες με δικά του έξοδα Μουανακοίνωσε με δέος πως ήθελε να μου αποκαλύψει κάτιπολύ σημαντικό Μόνο σε εμένα ήθελε να το δείξει Μεεμπιστευόταν ως φίλο και ως επιστήμονα Γιrsquo αυτό μεπερίμενε όλο αυτόν τον καιρό Αισθανόταν πως επρόκειτονα συνταράξει ολόκληρη την επιστημονική κοινότηταΜου κίνησε αμέσως την περιέργεια Το μόνο που μεδυσαρέστησε ήταν πως έπρεπε να κάνουμε ένα ταξιδάκιμέχρι το Σαν Χοσέ της Καλιφόρνιας Ήξερα όμως πως δενυπήρχε περίπτωση να με τραβήξει τέσσερις χιλιάδες μίλιαμακριά αν δεν ήταν βέβαιος για τα συμπεράσματά τουΕίχαμε κάνει μαζί αρκετές έρευνες στο πανεπιστήμιο

και είχαμε την ίδια δίψα για γνώση Του ζήτησα να μου πειτουλάχιστον περί τίνος πρόκειται και αυτός με πήγε αρκετάπίσω στα φοιτητικά μας χρόνια όταν είχαμε πάθει εμμονήμε ένα παράξενο είδος μέδουσας τη λεγόμενη TurritopsisNutriculaΠρόκειται για ένα είδος υδρόζωου το οποίο έχει μιαμοναδική ιδιότητα που μπορεί να ανατρέψει τα πάντα στηζωή Είναι τυπικά αθάνατη Η συγκεκριμένη μέδουσα όταν φτάσει στο ώριμο ενήλικοστάδιο γυρίζει και πάλι στο πρώιμο αρχίζοντας και πάλιαπό το laquoσημείο 0raquo Συνεπώς δεν υπάρχει κανένα όριο στηδιάρκεια ζωής της Είναι το μόνο ζώο στον κόσμο πουμπορεί να αντιστρέψει τη γήρανση και να ανακτήσειολόκληρη τη δομή της να επιστρέψει στην κατάσταση τουπολύποδα δηλαδή στην πρώτη φάση της ζωής της Θυμάμαι ότι ήμασταν ενθουσιασμένοι αλλά δυστυχώς τομόνο που καταφέραμε να ανακαλύψουμε ήταν ότι η διαφοράτης Turritopsis Nutricula από τα άλλα όντα ndashπουμετέτρεπαν τον τύπο των κυττάρων τουςndash ήταν ότιυπόκειται στη διαδικασία της συνεχούςεπαναδιαφοροποίησης πράγμα που της χάριζε αυτή τηναθανασία Χρειαζόμασταν ακριβά μηχανήματα για ναμελετήσουμε αυτήν τη μοναδική της ιδιότητα και τότε ίσωςνα ανακαλύπταμε το μυστικό της αθανασίαςΑμέσως τον ρώτησα τι σχέση είχε αυτό που βρήκε με τημέδουσα και εκείνος μου είπε ότι το τελευταίο διάστημαμελετούσε θαλάσσιους οργανισμούς κοντά σε μεγάλαρήγματα των ωκεανών Συγκεκριμένα βρισκόταν στο Περθτης Αυστραλίας όπου μερικές εκατοντάδες ναυτικά μίλιαδυτικά βρίσκεται το ρήγμα της Ντιαμαντίνα ένα από ταβαθύτερα του κόσμου Καθώς συνέχιζε τις έρευνές τουστον ωκεανό παρατήρησε μια αδικαιολόγητη παρουσίαμεγάλου αριθμού μεδουσών Turritopsis Nutricula Αρχικάδεν του έκανε εντύπωση μιας και οι συγκεκριμένες είχανεμφανιστεί πριν χρόνια στην περιοχή της Καραϊβικής καιέπειτα απλώθηκαν σε διάφορα σημεία των θαλασσών Τοπαράξενο ήταν ότι όσο πλησίαζε στο ρήγμα ο αριθμός τουςμεγάλωνε εκθετικά σε σημείο να παρατηρεί μια τεράστιααποικία αυτών που παρόμοια δεν είδε ποτέ του Αλλά το παράξενο δεν ήταν μόνο αυτό

Το μέσο μέγεθος της Turritopsis Nutricula είναι τέσσεραπερίπου χιλιοστά Οι συγκεκριμένες όμως μέδουσες πουυπήρχαν εκεί ήταν πολύ μεγαλύτερες Και στο Σαν Χοσέείχε φέρει μια μαζί του για να μου την δείξει Δεν χρειάστηκε να πει περισσότερα Έπρεπε να πάωοπωσδήποτε μαζί του και να τη δω Το ίδιο βράδυ έψαχνα από τον υπολογιστή του σπιτιού μουστο σύστημα του ινστιτούτου τις έρευνες που έγινανΠράγματι κάποια συνάδελφος στο παρελθόν είχεασχοληθεί με αυτό το είδος της μέδουσας Μάλισταδιάβασα με ενδιαφέρον ότι το σημείο πουπρωτοεμφανίστηκε η Turritopsis Nutricula ήταν κοντά στονΠαναμά και συγκεκριμένα κάτω από την Καραϊβική στορήγμα του Πουέρτο Ρίκο Συνήθως οι μέδουσες αυτέςσυναντώνται σε βαθιά νερά και δεδομένου ότι δεν μπορούννα πεθάνουν αναπτύσσουν την παρουσία τους παντού στονκόσμο και όχι μόνο στα ύδατα της Καραϊβικής laquoΕίμαστε μάρτυρες μιας σιωπηλής εισβολής στον κόσμοraquoέγραψε ολοκληρώνοντας την εργασίας της και ένα ρίγος μεκατέβαλε Δυστυχώς η συνάδελφος απεβίωσε εδώ και μερικά χρόνιακαι δεν μπορούσα να μοιραστώ μαζί της τις απορίες μου Αναρωτήθηκα πώς μου διέφυγε αυτή η έρευνα και για ποιολόγο είχα σταματήσει να ασχολούμαι με ένα τέτοιο θέμαπου τόσο πολύ με ενθουσίαζε στο πανεπιστήμιο Αφού μεβρήκε το ξημέρωμα χωμένο μέσα στην οθόνη τουυπολογιστή μου αποφάσισα ότι έπρεπε να ετοιμαστώ Ναιθα πήγαινα εγώ ο ίδιος στο Χαν Χοσέ Έπρεπεοπωσδήποτε να δω τη μέδουσα και να τη μελετήσω Το βράδυ της επόμενης μέρας φτάσαμε στο σπίτι του φίλουμου Ανυπομονούσα να κατέβω στο εργαστήριό του και νατη δω Εκείνος ήταν κουρασμένος Έμοιαζε σαν να μην είχεκοιμηθεί ndashόπως κι εγώ άλλωστε Κατεβήκαμε τις σκάλεςκαι βρεθήκαμε σε ένα μεγάλο ακατάστατο χώρο Σε μιαάκρη βρισκόταν ένα ενυδρείο Το φως που άναψε από τηνοροφή δεν έφτασε για να φωτίσει το εσωτερικό του τοοποίο ήταν ακόμη βυθισμένο στο σκοτάδι Αφού οοικοδεσπότης πάτησε μερικούς διακόπτες ένα κλινικό φωςάναψε μέσα από τη γυάλαΜια κοφτή ανάσα βγήκε από τα πνευμόνια μου μηχανικά

Κοίταξα μέσα στο νερό και το στόμα μου άνοιξε διάπλαταΠλησίασα διστακτικάΤο πλάσμα πίσω από το τζάμι έκανε απαλές κινήσειςμένοντας όμως σταθερό σε ένα σημείο σαν να ήταναγκυροβολημένο και ένα αδύναμο ρεύμα να το κουνούσεΚοίταξα τη μέδουσα αποσβολωμένος μην μπορώντας ναπιστέψω το μέγεθός της Ήταν πάνω από μισό μέτρο και ταπλοκάμια της απλώνονταν κατά πολύ περισσότερο Δενμπορούσα να πω με σιγουριά ότι ήταν η συγκεκριμένημέδουσα γιrsquo αυτό και ρωτούσα τον φίλο μου ξανά και ξανάαν πρόκειται όντως γιrsquo αυτήν και δεν είναι απλά μια κοινήμέδουσα Εκείνος με διαβεβαίωσε ότι είναι η TurritopsisNutricula δείχνοντάς μου αποδείξεις από τη βιολογικήέρευναΓια αρκετή ώρα καθόμουν σε μια καρέκλα απέναντί της καιτην κοίταζα κάνοντας χιλιάδες σκέψεις Οι κουβέντες ήρθαν και πάλι στα χείλη μας και ο φίλος μουάρχισε να αναλύει την πρότασή του Μου εξήγησε ότι είναισημαντικό να μην το μάθει κανείς και ότι έπρεπε να τομελετήσουμε μόνοι μας καθώς ήμασταν ενόψει μιαςσυνταρακτικής αποκάλυψης Είχε όλο τον απαραίτητοεξοπλισμό για να κατέβουμε σε μεγάλο βάθος όπως επίσηςκαι εχέμυθα άτομα που θα μας βοηθούσανΤα λόγια του με προβλημάτισαν Δεν είχε όμως άδικοΉταν η ευκαιρία που περίμενα μια ζωή Μπορούσαμε να τοκαρπωθούμε μόνοι μας Ποιος ξέρει τι περισσότερο θαβρίσκαμε αν κατεβαίναμε σε εκείνο το ρήγμα Ίσως αυτήντη φορά να φτάναμε στο μυστικό της αθανασίας Γιrsquo αυτόλοιπόν δεν έφερα αντίρρηση Άλλωστε ήταν δική του ηέρευναΔεν χρειάστηκε να το σκεφτώ και πολύ Αρχίσαμε άμεσα ναετοιμάζουμε το ταξίδι για την Αυστραλία Με τη δουλειάδεν είχα πρόβλημα Είχα ελευθερία κινήσεων Μεεμπιστεύονταν γιατί οι έρευνές μου ήταν πάνταενδιαφέρουσες Μόνο που αυτήν τη φορά δεν χρειαζόταν ναξέρουν Το βράδυ έβλεπα εφιάλτες Βρισκόμουν σε μεγάλο βάθοςκαι το σκοτάδι ήταν πυκνό Κολυμπούσα χωρίς να έχωανάγκη το οξυγόνο Ψάρια και θαλάσσια όντα ιρίδιζαν σεδιάφορα σημεία γύρω μου χωρίς όμως να προέρχεται ίχνοςφωτός από πουθενά

Τότε ένιωσα μια παρουσία Δεν μπορούσα να προσδιορίσωτι ήταν Δεν την έβλεπα δεν την άκουγα Απλά την ένιωθαμε έναν τρόπο που δεν μπορούσα να εξηγήσω Έπαιζε με τασυναισθήματά μου σαν να μπορούσε να εισβάλλει στομυαλό μου και να το ελέγχει Έψαχνα για ώρες ίσως και μέρες ndashτο όνειρο έμοιαζεαχανέςndash αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω πού ήταν Δενμπορούσα να καταλάβω αν υπήρχε στα αλήθεια ή ήταν στομυαλό μου Το πρωί που ξύπνησα αισθανόμουν και πάλι ότι είχανπεράσει μέρες αλλά ταυτόχρονα ένιωθα μια κούραση σαννα κοιμήθηκα μονάχα λίγα λεπτά Τρεις μέρες αργότερα φτάσαμε στο Περθ Ο ενθουσιασμόςμου ήταν τεράστιος Ωστόσο επισκιαζόταν από τηνκούραση που με κατέβαλλε διαρκώς Τις νύχτες δενκοιμόμουν καλά Έβλεπα κάθε βράδυ τον ίδιο εφιάλτηΚαταλάβαινα ότι και στον φίλο μου συνέβαινε το ίδιοndashόπως και εκείνος για μέναndash αλλά δεν ρώτησε κανείς απότους δυο μαςΤο πρώτο βράδυ συναντηθήκαμε με δύο άτομα Θα μαςβοηθούσαν με την αποστολή Ο ένας διέθετε έναβαθυσκάφος το οποίο μπορούσε να μας κατεβάσει σεαρκετά μεγάλο βάθος Ισχυριζόταν ότι μπορούσε να μαςπάει μέχρι τον πάτο της τάφρου αλλά ο φίλος μου φάνηκενα αμφιβάλλει γιrsquo αυτό Το σίγουρο ήταν ότι μπορούσε ναμας πάει βαθιά και να μελετήσουμε καλύτερα το φαινόμενοτης αποικίας των μεδουσώνΟ άλλος ήταν χρόνια ναυτικός και δύτης και μπορούσε ναμας εξασφαλίσει τον απαραίτητο εξοπλισμό όπως στολέςκατάδυσης μπουκάλες οξυγόνου και γενικά θα βοηθούσεσε περίπτωση που έπρεπε να βγούμε εκτός σκάφους Από ότι φάνηκε ο φίλος μου είχε βρει άτομα να τονστηρίζουν και τα συγκεκριμένα έδειχναν να είναι τακαταλληλότερα γιrsquo αυτό που ετοιμαζόμασταν να κάνουμεΕίχε επενδύσει επίσης αρκετά χρήματα ndashείχε κι εκείνοςεξειδικευμένο εξοπλισμόndash κι όπως φάνηκε η σκληρήδουλειά απέδωσε Και το εκτίμησα πολύ που μοιράστηκεαυτή την ανακάλυψη μαζί μου Αργότερα όμως θα το μετάνιωνα

Συζητήσαμε για την αποστολή Ο ναυτικός με μιαπρόχειρη κατάδυση που έκανε παρατήρησε ότι ήδηυπήρχαν μέδουσες σε χαμηλό βάθος και όσο πήγαινεβαθύτερα έβλεπε να μεγαλώνουν σε αριθμό και μέγεθος Ησυγκεκριμένη που έφερε ο φίλος μου στο Σαν Χοσέ βρέθηκεστα εκατό μέτρα περίπουΗ επόμενη μέρα θα αναλωνόταν σε προετοιμασία κυρίωςσε μια γρήγορη εκπαίδευση σχετικά με την κατάδυση Τημεθεπόμενη θα ξεκινούσαμε Το βράδυ είδα πάλι τον εφιάλτη αλλά πιο έντονο Ήμουνστο ίδιο σημείο μόνο που αυτήν τη φορά εκατοντάδεςμέδουσες περιφέρονταν γύρω μου Τα μεγέθη τους ποικίλανΜικρά και μεγάλα πλοκάμια μου χάιδευαν απαλά το σώμααλλά αντί για τσούξιμο μού άφηναν μια παράξενη αίσθησηπου δεν ήξερα αν με ευχαριστούσε ή με ενοχλούσε Κάτι στοβάθος έδειχνε να κινείται αλλά δεν ήταν ξεκάθαρο Μιαυποψία φωτός έδειχνε να εμφανίζεται πίσω του και νατονίζει ελαφρώς και σε αραιά διαστήματα το περίγραμμάτου Το σχήμα του ήταν αλλόκοτο Έμοιαζε με μια τεράστιαμέδουσα αλλά δεν μπορούσα να πω με σιγουριά Τη μεθεπόμενη βρισκόμασταν μέσα στο βαθυσκάφος καιόλα ήταν έτοιμα για την κατάδυση Οι δύο συνεργάτες τουφίλου μου μας κατσάδιασαν αμφότερους καθώς μας είχανπει από την προηγούμενη μέρα να είμαστε ξεκούραστοι γιατην αποστολή πράγμα το οποίο δεν έγινε Κοιτάξαμε οένας τον άλλο και διαπιστώσαμε πόσο χάλια φαινόμαστανΚι όλη αυτή η κούραση εξαιτίας των ονείρων Εφιάλτες πουξεκίνησαν από τη στιγμή που αντικρίσαμε την TurritopsisNutricula Δεν υπήρχε κάτι όμως για να απολογηθούμε Δενήταν δικό μας το φταίξιμο και δεν υπήρχε τρόπος νααποφευχθεί Αφού κάναμε όλους τους απαραίτητους ελέγχους τοβαθυσκάφος ξεκίνησε την καθοδική του πορεία Το ταξίδιμας στο ρήγμα της Ντιαμαντίνα είχε ξεκινήσει Οεσωτερικός χώρος του σκάφους δεν ήταν μεγάλος ωστόσοκαθόμασταν όλοι άνετα Μεγάλες γυάλινες επιφάνειεςεπέτρεπαν να κοιτάζουμε καθαρά τον βυθό Βοηθούσαν

όμως και οι τεράστιοι προβολείς που φώτιζαν τηνπερίμετρό μας κατά πολλά μέτρα Δεν σταμάτησα νακοιτάζω ενθουσιασμένος το βυθό που όλο και άλλαζεκαθώς κατεβαίναμε Είχα βρεθεί αμέτρητες φορές κάτω απότον νερό για τις μελέτες μου στο ινστιτούτο αλλά τώρα ήτανδιαφορετικά Τώρα ήμασταν μόνοι και χωρίς επίβλεψη Καιτο πιο σημαντικό κάτι πολύ μεγάλο μας περίμενε εκεί ΤοένιωθαΚαταδυθήκαμε αρκετά μέτρα αλλά δεν είδαμε ακόμημέδουσες Ενδεχομένως να περάσαμε δίπλα από πολλέςTurritopsis Nutricula αλλά το κανονικό τους μέγεθος δενεπέτρεπε να τις δούμε πάρα μόνο από πολύ κοντάΩστόσο δεν άργησε η στιγμή της συνάντησηςΜόλις το βαθύμετρο έφτασε στα πεντακόσια μέτρα μια απόαυτές μας προσπέρασε και συνέχισε αμέριμνη την πορείατης Ήταν λίγο μικρότερη απrsquo αυτήν που βρήκε ο φίλος μουωστόσο ήταν διαφορετικά να την βλέπω να αιωρείται στονβυθό ελεύθερη Την κοιτάξαμε όλοι ενθουσιασμένοι και οκαπετάνιος μας ενημέρωσε ότι είχαμε μόλις φτάσει πάνωακριβώς από το ρήγμα και η πορεία μας ήταν πλέονκάθετη Μια ακόμη εμφανίστηκε και σαν να έδωσε τοελεύθερο και στις υπόλοιπες ένα τεράστιο κοπάδι απrsquoαυτές γέμισε το οπτικό μας πεδίοΕστιάσαμε το βλέμμα μας στο εντυπωσιακό θέαμα Ακόμηκαι οι συνεργάτες του φίλου μου που διεύθυναν τοβαθυσκάφος μαγεύτηκαν Εκατοντάδες αθάνατες μέδουσεςαιωρούνταν ανάλαφρα πότε αντανακλώντας το φως τωνπροβολέων και πότε αφήνοντάς το να περνάει μέσα από τοημιδιάφανο σώμα τους το οποίο διακρινόταν από έναγαλάζιο χρώμα που άλλαζε αποχρώσεις από μέδουσα σεμέδουσα Τα λεπτά τους πλοκάμια κρέμονταν κατά δεκάδεςσαν κρόσσια Τα μεγέθη τους ποικίλαν και κάπου εκείανάμεσά τους διέκρινα την πρώτη μέδουσα που ξεπερνούσετο ένα μέτρο Ήταν απίστευτο Όσο πηγαίναμε βαθύτερα τα κοπάδιαπλήθαιναν και τα μεγέθη τους όλο και μεγάλωνανΕκατοντάδες μέδουσες αιωρούνταν σε κοπάδια Δεν ήξερατι να σκεφτώ Γελούσα σαν χαζός και προσπαθούσα ναβάλω σε μια σειρά τις σκέψεις μου Φοβόμουν ότι ξαφνικάθα χαθούν όλες και δεν θα προλάβουμε να συλλέξουμεκάποια απrsquo αυτές Έπρεπε όμως να πάμε βαθύτεραΠίστευα ότι είχαμε κι άλλα να ανακαλύψουμε

Κοίταξα το βυθόμετρο Είχαμε φτάσει στα χίλια μέτρα Ποτέξανά δεν είχα πάει τόσο βαθιά και μαζί με τον ενθουσιασμόένιωσα και μια μικρή δυσφορία Για λίγο ακούμπησα τοκεφάλι μου στους πήχεις μου και ο καπετάνιος που με είδεμού είπε ότι είναι φυσιολογικό λόγω του μεγάλου βάθουςΩστόσο εκείνη η δυσφορία δεν ήταν τόσο σωματική όσοψυχολογική Κάτι άρχισε να με τρώει μέσα μου Σαν κάτινα είχε εισβάλλει στο μυαλό μου και να έπαιζε με τασυναισθήματά μου Θυμήθηκα το όνειροΟ φίλος μου με έβγαλε από τις σκέψεις όταν με φώναξε ναδω έξω από το τζάμι Το θέαμα με έκανε να ξεχάσω ταπάνταΌλα τα κοπάδια είχαν μείνει πίσω μας και στο βάθοςπλησιάζαμε ένα μικρότερο ndashτρεις μέδουσες για τηνακρίβεια Το εντυπωσιακό με αυτές ήταν ότι το μέγεθόςτους ξεπερνούσε κατά πολύ όχι απλά το μέγεθος όσωνείδαμε μέχρι εκείνη τη στιγμή αλλά οποιασδήποτεμέδουσας Είχα διαβάσει ότι υπήρχαν μέδουσες παρόμοιουμεγέθους αλλά δεν είχα αντικρίσει καμία ποτέ μου Ηκαμπάνα της ήταν πάνω από ενάμιση μέτρο και ταπλοκάμια ξεπερνούσαν τα τέσσερα Ίσως και τα πέντε Δενμπορούσα να είμαι σίγουρος Τις πλησιάσαμε και περάσαμε αργά από δίπλα τους Τοκύριο σώμα τους ήταν εντελώς ακίνητο και το μόνο πουκουνιόταν ήταν τα πλοκάμια τους Η στάση του σώματόςτους μεταφραζόταν στο μυαλό μου ως απειλητική καθώς δενκινούνταν ανέμελα όπως οι υπόλοιπες Έμοιαζαν ναστέκονται σαν φρουροί και να μας κοιτάζουν καχύποπτα μετα αόρατα μάτια τους Οι υπόλοιποι τρεις στο βαθυσκάφοςδεν έδειχναν να μοιράζονται τον προβληματισμό μου Οφίλος μου προσπαθούσε να δει κάθε λεπτομέρεια επάνωτους γουρλώνοντας τα μάτια του διαρκώςΟ καπετάνιος ρώτησε αν θέλουμε να σταματήσει για λίγοώστε να τις εξετάσουμε πιο προσεκτικά Κοιταχτήκαμε μετον φίλο μου και αποφασίσαμε τελικά να συνεχίσουμε κάτιγια το οποίο όμως άρχισα να μην είμαι σίγουρος Η χαράμου άρχισε να επισκιάζεται από ένα απροσδιόριστοσυναίσθημα Κλειστοφοβία και τρόμος για το άγνωστοάρχισαν να με τυλίγουν Η ασφάλεια και το σθένος που

με χαρακτήριζαν στις υποθαλάσσιες αναζητήσεις μουξαφνικά εξανεμίστηκαν και τη θέση τους πήρε μιακαχυποψία και ένας λανθάνοντας φόβος ο οποίοςεξελισσόταν σε κάτι άλλο μεγαλύτερο Το βαθυσκάφος άφησε πίσω του τις τρεις μέδουσες ndashοιοποίες παρέμειναν στην ίδια θέσηndash και βυθίστηκε στα χίλιαπεντακόσια μέτρα Από κει και πέρα δεν υπήρχε τίποταούτε ψάρια ούτε άλλοι θαλάσσιοι οργανισμοί Φτάσαμε σταδύο χιλιάδες μέτρα Τίποτα Μια ανησυχία απλώθηκε στο εσωτερικό της καμπίναςκαθώς οι προσδοκίες μας έδειχναν να βυθίζονται όπως τοβαθυσκάφος Εγώ δεν ήξερα τι ήθελα εκείνη τη στιγμή Νααντικρίσω τις μέδουσες Να συναντήσω πάλι κάποιες απrsquoτις πρώτες που έδειχναν άκακες Να μη δω τίποτα και ναφύγουμε επιτέλους από κει Δεν ήμουν σίγουρος Το μόνοπου ένιωθα ήταν ότι ο φόβος μου συνέχισε να μεγαλώνειώσπουhellipΞαφνικά ταρακουνηθήκαμε Το βαθυσκάφος γύρισε σχεδόνσε ορθή γωνία και επέστρεψε πάλι στη θέση τουΚοιταχτήκαμε έντρομοι Ο καπετάνιος έλεγξε τα όργανακαι προσπάθησε να καταλάβει από το σόναρ τι έγινε Κάτιμας είχε αρπάξει για λίγο και έπειτα μας άφησε Δενμπορούσε να προσδιορίσει τι ήταν Ταρακουνηθήκαμε ξανά Αυτήν τη φορά πιο έντονα Τοστομάχι μου ανακατεύθηκε και η θερμοκρασία του σώματόςμου ανέβαινε Είδα έξω αλλά δεν φαινόταν τίποτα Μονάχαοι δέσμες των προβολέων που τρυπούσαν τον βυθό χωρίςνα αποκαλύπτουν τίποτα Κοίταξα έπειτα το βυθόμετρο Πάγωσα Το παρατήρησα καλύτερα Ήμασταν στα έξι χιλιάδες μέτρα Ο καπετάνιος χλόμιασεΡώτησα αν χάλασε εξαιτίας των κραδασμών αλλά εκείνοςμου απάντησε ότι αν συνέβαινε κάτι τέτοιο το βυθόμετροδεν θα έδειχνε τίποτα Ήμασταν πράγματι τόσο βαθιά Μια ανατάραξη μας έκανε αυτήν τη φορά να χτυπήσουμεδυνατά στα τοιχώματα και να πέσουμε όλοι κάτωΣηκώθηκα αργά από το πάτωμα και είδα τους υπόλοιπουςνα έχουν χάσει τις αισθήσεις τους Έναςεπαναλαμβανόμενος ήχος από το κέντρο ελέγχουπροειδοποιούσε για κάτι κακό Σηκώθηκα απότομα καιδιαπίστωσα ότι το ένα τζάμι ήταν ραγισμένο

Σκέφτηκα ότι δεν θα άντεχε με τόση πίεση που είχε σε αυτόβάθος Άρχισα να ετοιμάζομαι για τα χειρότερα Έπρεπε ναβάλουμε άμεσα τις στολές μας Έτρεξα προς τον φίλο μουκαι προσπάθησα να τον ξυπνήσω αλλά μάταια Έχανεαίμα Είχε χτυπήσει και χρειαζόταν νοσοκομείο Το ίδιο καιοι υπόλοιποι Πανικοβλήθηκα αλλά το αίσθημα της αυτοσυντήρησηςυπερίσχυσε Έβαλα γρήγορα τη στολή μου και έμειναόρθιος να κοιτάζω τον θάλαμο Το ράγισμα μεγάλωνεΌλοι ήταν ακόμη αναίσθητοιΉχοι από το κέντρο ελέγχου ακούγονταν σαν τρελοίΤο βυθόμετρο έδειχνε επτά χιλιάδες μέτραΗ λογική έλεγε ότι έπρεπε να βγω από κει γιατί το τζάμιθα έσπαγε από στιγμή σε στιγμήΤα μάτια μου βούρκωσαν και χώθηκα στον θάλαμοαποσυμπίεσης Τράβηξα τον μοχλό και αποχαιρέτησα τοβαθυσκάφος μαζί με τους συνεργάτες μου Όλα τελείωσανξαφνικά Η δεύτερη πόρτα με τίναξε έξωhellip και τότε έγιναν δύοπράγματα ταυτόχρονα hellipΤο τζάμι έσπασε δημιουργώντας μια μικρή έκρηξη νερούκαι οξυγόνουhellipΤο βαθυσκάφος ακούμπησε στον πάτο της θάλασσας Κοίταξα έντρομος γύρω μου Ήμασταν στον πάτο της τάφρουΚάτι παραπάνω από επτά χιλιάδες μέτρα βάθοςΠώς φτάσαμε εκεί κάτω Είχε περάσει λιγότερο από μίαώρα Δεν ήταν δυνατόν Ένιωσα την πίεση να με συνθλίβειΔεν ήμουν συνηθισμένος σε τέτοιο βάθος Το νερό ήτανπαγωμένο Για μερικά δευτερόλεπτα επικράτησε απόλυτηησυχία Ένιωσα μια απέραντη μοναξιάΚαι τότε ήρθε το επιστέγασμα σε όλη αυτή την παράνοιαΗ παρουσία από το όνειρο Βρισκόταν κοντά μου Δενμπορούσα να το δω αλλά το ένιωθα Το βλέμμα μου ήτανκαρφωμένο προς την κατεύθυνσή του ώσπου ένα αχνό φωςάρχισε να του τονίζει το περίγραμμα Ήταν χαώδες Εκατοντάδες μέτραΈνα πλάσμα που έμοιαζε περισσότερο με χταπόδι παρά μεμέδουσα

Αλλά δεν ήταν τίποτα από τα δύο Αυτό ήταν η πηγή των μεδουσών Αυτό ήταν η πηγή τηςαθανασίας Αν αυτό το πλάσμα ήταν αιώνιο τότε δενυπήρχε κανένα μυστικό της αθανασίας Η ανθρωπότηταήταν χαμένη laquoΕίμαστε μάρτυρες μιας σιωπηλής εισβολής στον κόσμοhellipraquoθυμήθηκα τα λόγια της συναδέρφου μου Ένα πλοκάμι τύλιξε απαλά το σώμα μου γλιστρώνταςανάλαφρα γύρω μου Δεν υπήρχε λόγος να φέρω αντίστασηΤο πλάσμα με σήκωσε αρκετά μέτρα ψηλότερα και φάνηκενα με παρατηρεί μέσα από τη σκοτεινή μορφή του Οιβεντούζες άρχισαν να ρουφούν κάτι από μέσα μου Ένιωθατην ψυχή μου να γλιστράει το ίδιο απαλά Τα τελευταίαλεπτά της ζωή μου έγινα μάρτυρας ενός πλάσματος πουίσως να έφερνε το τέλος του κόσμου Η αθανασία ήτανμονάχα δική του και κανενός άλλου Και όποιοςπροσπαθούσε να του την πάρει θα μετάνιωνε οικτράΛίγο πριν χαθώ για πάντα άκουσα αχνά μερικές λέξεις ναέρχονται από το μέρος του laquoPhnglui mglwnafh Cthulhu wgahnagl fhtagn raquo

Τ Ο Μ Υ Σ Τ Ι Κ Ό Τ Ο ΥΣ Α Μ Ά Ν Ο Υ

Σ Τ Α Μ Α Τ Η Σ Ο Ι Κ Ο Ν Ο Μ Ο Υ

Η Λεκόγια γύρισε το κεφάλι της καθώς έτρεχε να ξεφύγεικαι αντίκρισε για τελευταία φορά το χωριό της όπου είχεζήσει μια όχι και τόσο ανέμελη μα σίγουρα ειρηνική ζωήνα έχει παραδοθεί στις φλόγες Οι κραυγές αγωνίας θααντηχούσαν για πάντα στα διακοσμημένα με οπάλιο αυτιάτης και καταλάβαινε ότι εκείνη η φρικτή μυρωδιά καμένηςσάρκας δεν θα εγκατέλειπε ποτέ τα παχιά ρουθούνια της Προσπαθούσε να αναλογιστεί το πώς και γιατί τους βρήκεμια τέτοια αλλόκοτη συμφορά με τα μηλίγγια της ναχτυπάνε από φόβο και ένταση αλλά η σκέψη της ήταναπασχολημένη με την επιβίωσή της παρακινούμενη από τοβασικό της ένστικτο που κάλυπτε οποιονδήποτε άλλοσυλλογισμό ή ανάγκη Το μόνο ενθαρρυντικό στοιχείο ήτανότι και άλλα μέλη της φυλής της προσπαθούσαν ναδιαφύγουν∙ μια μικρή παρηγοριά για την εγγονή τουσαμάνουΕνώθηκε μαζί τους και όλοι πια κατευθύνθηκαν προς τηβόρεια πεδιάδα με τα πόδια της να βυθίζονται στο παχύχιόνι όταν άρχισαν να αχνοφαίνονται τα πρώτα δέντραστον ορίζοντα ενώ το επερχόμενο σούρουπο απλωνότανστον ουρανό σαν την προστατευτική αγκαλιά της ΜαμάςΑρκούδας Βρήκαν καταφύγιο ανάμεσα στα υπεραιωνόβιαδέντρα του αρχαίου δάσους καθώς οι Χλωμοί Δαίμονες πουήρθαν πέρα από το Μεγάλο Νερό ήταν ακόμααπασχολημένοι σκοτώνοντας βιάζοντας και λεηλατώντας Η νουμηνία είχε φέρει την συμφορά για τους ειρηνικούςΑμπενάκι

Όταν πριν από δύο γενιές είχαν εγκαταλείψει τα εδάφη τουςστο νότο προκειμένου να γλυτώσουν από τις συνεχόμενεςεπιθέσεις των πολεμοχαρών Ιρακουά με την προτροπή τουνεαρού τότε ειρηνιστή παππού της θεώρησαν ότι η θυσίατους θα ήταν αρκετή ώστε να ζήσουν αρμονικά με τη Φύσησύμφωνα με τα διδάγματα των προγόνων τους Καιπραγματικά κατάφεραν να στήσουν μια αρμονική ζωή σετούτον τον αφιλόξενο τόπο όπου ο χειμώνας ήταν δριμύςκαι το χιόνι κάλυπτε τη γη όπως ο πάγος τις λίμνεςΈμαθαν να ψαρεύουν στον πάγο και να αλείφουν με λίποςφώκιας το δέρμα τους για να μην κρυώνουν

Την μεγαλύτερη διαφορά όμως την έκανε ο ανοικτόςωκεανός τον οποίον και παλιά είχαν κοντά τους αλλάτώρα αναγκαστικά πια ζούσαν δίπλα του Τουςπροκαλούσε διάφορα συναισθήματα άλλα ευχάριστα κιάλλα δυσάρεστα το πώς κινούταν στην πλημμυρίδα και τηνάμπωτη η τεράστια έκτασή του και οι ανατριχιαστικοί ήχοιπου έβγαζε όταν θύμωνε Εντούτοις παρά τις τρομακτικές ιστορίες που αφηγούντανοι γεροντότεροι για τον ωκεανό οι θαρραλέοι νέοι άρχισαννα τον εξερευνούν με τα μικρά τους κανό και ανακάλυψαντα πλούσια δώρα του είτε ψάρια και άλλα θαλασσινά είτεκοχύλια και πετράδια ακόμα και κάποια μυστήριατεχνουργήματα περίεργης γεωμετρίας κι άγνωστηςπροέλευσης Ταυτόχρονα όμως αντιλήφθηκαν και τηνκυκλοθυμία του όταν οι άνεμοι θέριζαν τις ακτές ενώ τακύματά του έσπαζαν τα κανό τους σαν κλαδάκιαοδηγόντας τους γενναίους σε πρόωρο θάνατοκαταδικάζοντας τους σε υγρό τάφο Κατά αυτόν τον τρόπο βρήκαν τον δρόμο τους στα τοτέμτων Αμπενάκι τα πλάσματα του βυθού τα οποία άρχισαννα λατρεύονται όπως και τα άλλα πνεύματα της Φύσης

Έτσι πέρασαν τα χρόνια μέχρι πριν από τέσσερις μέρεςόταν η Λεκόγια βρήκε σε άσχημη κατάσταση ένανπαράξενο άνθρωπο Φορούσε περίεργα χρωματιστά ρούχασε επίπεδα που κάλυπταν όλο το κορμί του ενώ ήτανσκισμένα ματωμένα και μουσκεμένα από το χιόνι Τα μάτιατου είχαν βυθιστεί στις κόγχες τους κάνοντάς τον ναφαίνεται σαν τους υπερήλικες της φυλής ενώ τολευκορόδινο δέρμα του ήταν μελανιασμένοΣκιάχτηκε όταν τον αντίκρισε αλλά κατάλαβε ότι δεν ήτανκάποιο στοιχειό του δάσους αφού άκουγε συχνά ιστορίεςπου έλεγαν οι ηλικιωμένοι για τους χλωμούς ανθρώπουςΈτσι τον πλησίασε με περιέργεια και έβαλε την παλάμη τηςστο πρόσωπό του Ο άνδρας καιγόταν από τον πυρετό καιη ανάσα του ήταν αδύναμη Δίχως να σκεφτεί την κίνησήτης πράττοντας σύμφωνα με τις διδαχές της φυλής της τονσήκωσε στην πλάτη της και τον κουβάλησε στονκαταυλισμό

Κάτι τέτοιο δεν ήταν δύσκολο για την εγγόνη τουσαμάνουκαθώς η σωματική της διάπλαση ήταν τέτοια ώστεακόμα και οι πιο γεροδεμένοι άνδρες των Αμπενάκιφάνταζαν σχεδόν σαν παιδιά δίπλα τηςΟ γηραιός σαμάνος Χαουάκαν περιποιήθηκε το σώμα καιτην ψυχή του ξένου με βοτάνια καλό φαγητό κι επικλήσειςστα πνεύματα Ήδη από την επόμενη μέρα η ζωντάνιαέμοιαζε να επιστρέφει στον Χλωμό Άντρα όπως τοναποκαλούσαν μεταξύ τους καθώς έγινε το κεντρικό θέμαόλων των συζητήσεων Όταν συνήλθε άρχισε να μιλάει σε μια περίεργη γλώσσατραχιά και δίχως μουσικότητα Το μόνο που μπόρεσαν νακαταλάβουν οι Αμπενάκι ήταν το επαναλαμβανόμενοlaquoΤομας Χαντraquo που πρόφερε επίμονα δείχνοντας τον εαυτότου Ο σεβαστός Χαουάκαν με την μυστηριακή βαθιά φωνήφρόντισε τον ξένο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο Όλοιαγαπούσαν και σέβονταν τον σαμάνο της φυλής όχι μόνοεπειδή τους θεράπευε και τους προστάτευε αλλά και γιατίφύλασσε τις Ιστορίες των προγόνων τις οποίες μοιραζότανδιδακτικά και συνετά μονάχα σε ειδικές περιπτώσειςΙστορίες αρχαίες παμπάλαιες ανθρώπων και πνευμάτωντης Φύσης άλλες μεταφορικές κι άλλες αλλόκοταρεαλιστικές που δεν έπρεπε να χαθούν αλλά ούτε και ναπροφέρονται απρόσκοπτα και ανάλαφρα σαν παραμύθια Αυτός ο τιμημένος σαμάνος θεράπευσε τον ξένο και τουσυμπεριφέρθηκε σαν να rsquoταν επίτιμος προσκεκλημένος τουΔεν ήξερε ότι η ευγένειά αυτή θα ξεπληρωνόταν με τη ζωήτουhellipΤην προηγούμενη νύχτα και αφού ο ξένος είχε πια σταθείγερά στα πόδια του τον φίλεψαν με τα πιο εκλεκτάκομμάτια ψαριού και με θρεπτικούς ξηρούς καρπούς Απότο ευρύχωρο τίπι του Χαουάκαν με τα δερμάτινατοιχώματα και τα μονόχρωμα ζωγραφισμένα σύμβολαπέρασαν σχεδόν όλοι οι άνδρες του χωριού σαν κάποιοτελετουργικό καλωσορίσματος αλλά στην ουσία λόγωπεριέργειας και όταν πια στις βαθιές ώρες της νύχταςκοιμήθηκαν οι πάντες ο Τόμας Χαντ εξαφανίστηκε Το πρωί ήρθε με φωνές και ανησυχητικές ομιλίες Όλοι οιΑμπενάκι ακόμα και τα μικρά παιδιά θορυβήθηκαν απότην εξαφάνιση του ξένου

Φοβούνταν για τη ζωή του αν και θα έπρεπε να ανησυχούνγια την δική τους Όταν τελικά οι ανιχνευτέςοι οποιοι είχαν σκορπιστεί στουςλευκούς από το χιόνι λόφους γύρω απο το καταυλισμό τονεντόπισαν να έρχεται εφησύχασαν και δεν παραξενεύτηκανπου επέστρεφε με τέσσερα άτομα της φυλής τουΥποδέχτηκαν τους νεοφερμένους και κάποιοι έκανανπαράπονα στον Τόμας για την λαχτάρα που τουςεπιφύλαξε Εκείνος βέβαια δεν καταλάβαινε τα λόγια τουςκαι απλώς χαμογελούσε πλατιάΤελικά τους οδήγησαν μπροστά στον ανήσυχο Χαουάκανπου δίπλα του στεκόταν όπως πάντα αγέρωχη η ΛεκόγιαΗ χαρά και ο ενθουσιασμός όμως έσβησαν με τον πρώτοπυροβολισμό Η μικρή επιτόπια βροντή έσπασε τηνκανονικότητα της Φύσης και κομμάτιασε μια για πάντα τηνειρήνη των Αμπενάκι Ο Τόμας Χαντ μrsquo ένα σαρδόνιο χαμόγελο κάρφωσε τοστιλέτο του στο στήθος του σωτήρα του διαπερνώνταςπνεύμονα και καρδιά ενώ γύρω του οι Αμπενάκι έτρεξανπανικόβλητοι άλλοι να αμυνθούν και άλλοι ναπροφυλαχτούν από την ξαφνική επίθεση των ΧλωμώνΑνθρώπων που πλέον μετατράπηκαν σε χλωμούςαιμοβόρους δαίμονες Η Λεκόγια σάστισε με την αναπάντεχη εξέλιξη ενόσωπερισσότεροι ξένοι εφορμούσαν απο τους λόφους στο χωριόμε τα περίεργα όπλα τους να βρυχόνται και να φτύνουνκαπνό και θάνατο Σε μια φαινομενικά ατελείωτη στιγμήφρίκης είδε τον παππού της να πνίγεται στο αίμα τουβγάζοντας άναρθρα βογκητά Αστραπιαία μόλις ησυνείδηση νίκησε την εφιαλτική κατάπληξη κατάφερε μιαδυνατή γροθιά στο πρόσωπο του αχάριστου φονιάσπάζοντάς του τη λεπτή μύτη Δεν σταμάτησε εκεί όμωςαλλά καθώς ο Τόμας βόγκηξε και έσκυψε του έπιασε τοκεφάλι από τα μαλλιά και τον κλώτσησε σπάζοντάς του ταδόντια Την στιγμή που ο Τόμας παραπατούσε κρατώντας τοματωμένο του πρόσωπο η Λεκόγια γονάτισε κλαίγονταςκαι σκέπασε στην αγκαλιά της τον ετοιμοθάνατο παππούτης Ο Χαουάκαν ψυχορραγούσε αλλά παρά τον θάνατοπου σκίαζε το βλέμμα του της ψιθύρισε κάτι το οποίο όμωςδεν κατάφερε να ακούσει

Δεν μπόρεσε να το ακούσει γιατί την χτύπησε στο κεφάλι ησκληρή δερμάτινη μπότα ενός συντρόφου του Τόμας Ένασφοδρό χτύπημα που μάτωσε το αυτί της και την σώριασεκατάχαμα Όλα σκοτείνιασαν στιγμιαία αλλά όταν άνοιξετα βλέφαρά της με τον πόνο να πάλλει το μυαλό της σαντύμπανο είδε τον ξένο να προσπαθεί να βγάλει το χρυσόπερικάρπιο του παππού της ενώ στην τσέπη τουπαντελονιού του ήδη κρεμόταν το χρυσό περιδέραιο με τομενταγιόνΔίχως να χάσει χρόνο γύρισε στο πλάι τον κοίταξε μεζωώδη οργή και του όρμησε σαν μαινόμενος βούβαλος Μεμια αγκωνιά στην πλάτη τον έριξε στο έδαφος κόβοντάςτου την αναπνοή Χωρίς να χάσει χρόνο σήκωσε ένανβράχο και ετοιμάστηκε να τον ρίξει στο κεφάλι του ότανσυνειδητοποίησε την σφαγή γύρω της Οι ξένοι σκότωναντον λαό της με μανία Η κραυγή του άνδρα της υπενθύμισε τον άμεσο κίνδυνο πουδιέτρεχε και ανακλαστικά ξαφνιασμένη του πέταξε τοβράχο τσακίζοντάς του το πόδι Μετά βρέθηκε να τρέχειγια να σώσει τη ζωή της Αυτά αναλογιζόταν καθώς κούρνιασε στο κρύο δάσος πουβρήκαν καταφύγιο βουτηγμένη στις τύψεις κοιτώντας τουςλιγοστούς συγχωριανούς της που κατάφεραν να ξεφύγουνμαζί της Δεν είχαν απομείνει πάνω από σαράντα συνολικάΑμπενάκι στην πλειονότητά τους άνδρες Ευτυχώςανάμεσά τους ήταν κι ο γενναίος Ματουνάγκα ο οποίοςείχε μια ξεχωριστή θέση στην μοναχική της καρδιά Με δυσκολία κατάφερε να βυθιστεί σrsquo έναν ανήσυχο ύπνοκαθώς το αυξανόμενο φεγγάρι έριχνε χλωμές αχτίδες μέσααπό τα κλαδιά του αρχαίου δάσους Αλίμονο όμως ο ύπνοςτης δεν ήταν ξεκούραστος Οι κτηνωδίες που είχανπροηγηθεί είχαν χώσει τα νύχια τους βαθιά στουποσυνείδητό της σε μέρη ξεχασμένα κατά την καθημερινήαντίληψη Ένιωθε να απλώνεται από πάνω της κάτι σανένας τεράστιος ίσκιος κάνοντάς την να ριγήσει Για πρώτηφορά στη ζωή της έστω κι αν αυτό ήταν μέσα στονταραγμένο ύπνο εξαιτίας της απόλυτης εξάντλησηςαισθανόταν μικρή και αδύναμη απέναντι σrsquo εκείνη την σκιάπου φάνταζε να καλύπτει τα πάντα Ωστόσο μέσα στην παγερή δροσιά της ένιωθε κάποιαανακούφιση Τότε είδε τη φασματική μορφή του Χαουάκαν

να διαφαίνεται στο κέντρο του τεράστιου ίσκιου Ήτανόπως την στιγμή που ξεψυχούσε με το στιλέτο σφηνωμένοστα πλευρά του και το πηκτό μαύρο αίμα να αναβλύζει απότο στόμα του αλλά σε αντίθεση με την πραγματικότητα ηέκφρασή του ήταν γαλήνια Τούτη τη φορά τον άκουσε ξεκάθαρα Θυμήσου τις ΙστορίεςΤην Σελήνη και το Δέντρο Ξυπνώντας η Λεκόγια αντίκρισε τον Ματουνάγκα να τηνπαρακολουθεί και η καρδιά της σκίρτησε εξάλλου τονήθελε από τότε που ήταν παιδιά Όταν όμως έκανε νασηκωθεί εκείνος έστρεψε την πλάτη του κι έφυγε δίχως ναπει λέξη Ευθύς συνήλθε από την ονειροπόλησή της και καταράστηκεσιωπηλά για άλλη μια φορά τον εαυτό της Πώς θαμπορούσε εξάλλου εκείνος ο περήφανος πολεμιστής να μεδει ποτέ σαν γυναίκα Έτσι απαίσια που είμαι ψηλότερηκατά ένα κεφάλι από οποιονδήποτε άνδρα με άκρα σανκορμούς δέντρων και πρόσωπο σκαμμένο σαν τον βράχοπου τον χτυπάει το κύμα Έδιωξε την σκέψη και η εικόνα του παππού της επέστρεψεστο νου της Ήξερε τι έπρεπε να κάνειΣηκώθηκε γοργά και μάζεψε τα απομεινάρια τηςφοβισμένης φυλής της Όρθωσε το ανάστημά της και όλα ταβλέμματα στράφηκαν επάνω της laquoΗ συμφορά αυτή που μας βρήκε δεν είναι το τέλος τηςφυλής μαςraquo Μόλις είπε αυτά τα πρώτα λόγια σταμάτησεγια μια στιγμή γιατί συνειδητοποίησε με έκδηλη έκπληξηπως η φωνή της είχε αλλάξει Είχε γίνει βαθιά με μιασχεδόν ξένη χροιά Ήταν ακόμα η δική της μα θύμιζε τόσοπολύ τον τρόπο ομιλίας του Χαουάκαν κι αυτό τοκατάλαβαν και οι υπόλοιποι οι οποίοι άφωνοι πλέον τηνκοίταζαν με γουρλωμένα μάτια γεμάτα θαυμασμό Μεαναπτερωμένο ηθικό συνέχισε τον λόγο τηςlaquoΤο πνεύμα του παππού μου είναι εδώ Μαζί μας Μουδείχνει τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμεΑκολουθήστε με στο δάσος κάντε ότι σας προστάξω κιόταν φτάσουμε στις ρίζες του Παλαιού οι μέρες φυγής τωνΑμπενάκι θα έχουν τελειώσει και η εκδίκηση θα είναι δικήμαςraquoΣτο άκουσμα αυτών οι βυθισμένοι στην απόγνωση καιοργή Αμπενάκι άρχισαν σαν δαιμονισμένοι να αλαλάζουν

το όνομα της εγγονής του σαμάνου ματώνοντας το κορμίτους με τα πέτρινα όπλα τους και παίρνοντας όρκουςαιώνιας υποταγής κι εκδίκησης Ο πάντοτε σιωπηλόςΜατουνάγκα πήγε δίπλα της Γονάτισε μπροστά της κιαφού έσκισε την παλάμη του με το γκρίζο του μαχαίρι τηςείπε χαμηλόφωνα laquoΔικός σου για πάντα για τον πόλεμοκαι την αγάπηraquo Η Λεκόγια χαμογέλασε πλατιά φανερώνοντας τα μεγάλακαι στραβά της δόντια Χαμήλωσε το βλέμμα της ντροπαλάκαι κίνησε μπροστάΈτσι ξεκίνησαν την πορεία τους οι Αμπενάκι στο δάσος τοοποίο μονάχα ο Χαουάκαν είχε εξερευνήσει ενώαπαγόρευσε ρητά την είσοδο στους υπόλοιπους Στοναύξοντα μηνίσκο της Σελήνης η Λεκόγια ονειρεύτηκε πάλιτον παππού της Ο γηραιός της μίλησε για τα πνεύματα τουδάσους με τα οποία έκανε συμφωνία για την προστασία τηςφυλής του φοβούμενος τους Ιροκουά Όταν ξύπνησε η Λεκόγια ένιωθε ισχυρή από την γνώση καιζωγράφισε στο μέτωπό της ένα κόκκινο καμπυλόγραμμοπεντάκτινο αστέρι Πρόσταξε να κάνουν το ίδιο και οιυπόλοιποι για προστασία Στο πρώτο τέταρτο του φεγγαριού ονειροβατώντας ξανά οσαμάνος την οδήγησε βαθιά μέσα στη Γη και πέρα μακριάστον Ουρανό και της έμαθε τα λόγια που γεφυρώνουν αυτότο χάσμα αλλά και τις κινήσεις που ανοίγουν την ΠύληΚαι αυτήν την γνώση μοιράστηκε απλόχερα με τουςΑμπενάκι που ένιωθαν πια κι εκείνοι ισχυροίΣτον αύξοντα αμφίκυρτο της Σελήνης ονειρεύτηκε ξανά τονΊσκιο πού κάλυπτε τα πάντα κι έμαθε το τίμημα που έπρεπενα πληρωθεί Αυτό το κράτησε για τον εαυτό της Ότανόμως ξύπνησε αντίκρισε τον Ματουνάγκα δίπλα της οοποίος την κοίταξε μrsquo ένα βλέμμα γεμάτο κατανόηση και τηςείπε απλά laquoΞέρωraquo Συνέχισαν την πορεία τους με ατσαλωμένη θέληση εξάλουήδη μπορούσαν να δουν το κολοσσιαίο δέντρο στονορίζοντα να τους περιμένει Πίσω τους ακολουθούσανακούραστα οι Χλωμοί Δαίμονες

Επιτέλους το ολόγιομο φεγγάρι είχε στεφανώσει το ΑρχαίοΔέντροτα πάντα ήταν σιωπηλάλες και η ίδια η φύσηκρατούσε την ανάσα της Όλοι ήξεραν τι πρέπει να γίνει το

τίμημα που θα έπρεπε να πληρώσουν για να απαλλάξουντον κόσμο τους από αυτό το ξενόφερτο κακό Ας είναισκέφτηκε η Λεκόγια καθώς έπαιρνε την θέση της μαζί μετον καλό της στη ρίζα του προανθρώπινου αυτού ναού Όλατα μέλη της φυλής παρατάχθηκαν μπροστά της με τα γυμνάτους κορμιά διακοσμημένα με τα σύμβολα των ΆστρωνΈτσι εκείνη μrsquo ένα βλέμμα τρομερό άρχισε να ψέλνει ταλόγια των Ονείρων και η φωνή της αντήχησε στο σιωπηλόδάσος Με τα πρώτα λόγια ένιωσε την ενέργεια να συνταράσσει τοείναι της και οι υπόλοιποι ακολούθησαν στην ανίερη αυτήψαλμωδία χορεύοντας γυμνοί και τρομεροί γύρω από τηντιτάνια σεκόγια Από μακριά ακούστηκε φασαρία Ο Χαντ και οι άνδρες τουείχαν καταφέρει να ανιχνεύσουν τους βάρβαρους κι ενώστην αρχή απόρησε γιατί μετά από τόσες μέρες κυνηγιούείχαν αποφασίσει να σταματήσουν γεγονός το οποίοαπέδωσε στην πανσέληνο και τις πρωτόγονες προλήψειςτους Έτσι μrsquo ένα αυτάρεσκο χαμόγελο έδωσε την εντολήστους άνδρες του να μείνουν κρυμμένοι μέχρις ότουμπορέσουν σιωπηλά να τους περικυκλώσουν Σκόπευε να γυρίσει με απολίτιστους σκλάβους στονβασιλιά του και ήδη μπορούσε να γευτεί την πλούσιαανταμοιβή του Έτσι σιγά σιγά οι άνδρες του έρποντας μετα μαχαίρια στα δόντια και τα μουσκέτα τους οπλισμένα κιέτοιμα χώθηκαν στην πυκνή βλάστηση περιμετρικά τουτεράστιου δέντρουΗ Λεκόγια ένιωθε πρωτόγνωρη δύναμη να την κατακλύζεικαι κάθισε ακουμπώντας τη ράχη της στον κορμό τονοποίο αισθανόταν παγωμένο Άνοιξε τα μυώδη της πόδιακαι ο σύντροφός της πήρε την θέση του ανάμεσα τους Γύρωτους οι υπόλοιποι συνέχισαν να ψέλνουν και να χορεύουνενώ περιμετρικά τους οι Χλωμοί Δαίμονες περίμεναν τηνεντολή του αρχηγού τους με δολοφονική μανία στο βλέμμα Καθώς η ψαλμωδία συνεχιζόταν σε αυξανόμενη έντασηένας παγωμένος αέρας άρχισε να σαρώνει το δάσοςΕρχόταν από το Δέντρο και πήγαινε προς όλες τιςκατευθύνσεις Η Λεκόγια ήταν χαμένη σε μια πρωτόγνωρη έκστασηηδονής τόσο από το ανδρικό άγγιγμα που ποτέ της δενείχε νιώσει όσο κι από το παγερό άγγιγμα του κορμού Τα

μάτια της είχαν γυρίσει προς τα πάνω φανερώνοντας τονλευκό τους περίγυρο ενώ ο σύντροφός της παραδομένοςπερισσότερο σε ένστικτα παρά σε αισθήσεις μπαινόβγαινεμέσα της με ζωώδη ορμή Καθώς πλησίαζαν στην κορύφωση το χώμα γύρω τουςάρχισε να σκληραίνει και να μαυρίζει η χαμηλή βλάστησημαραινόταν και πέθαινε ενώ μια αχνή ιριδίζουσα λάμψηάρχισε να λάμπει από την καρδιά του κάθε χορευτή laquoΜαγείαraquo μουρμούρισε ο Χαντ με φόβο και μίσος laquoΕπίθεσητώρα Μην λυπηθείτε κανέναraquo Οι άνδρες του αν και έντρομοι μπροστά στο αλλόκοτοθέαμα κίνησαν να εκτελέσουν την διαταγή Πετάχτηκαν απότις κρυψώνες τους και ο πρώτος πυροβολισμός έπεσεεκκωφαντικός Το βόλι χτύπησε έναν χορευτή στην καρδιάκάνοντας το αχνό χρωματιστό φως να ξεχυθεί από μέσατου Κι άλλες βολές ακολούθησαν μια ομοβροντία κανέναςτους δεν αστόχησε αλλά και κανείς δεν σταμάτησε τηντελετουργία Το μολύβι έσκιζε τις σάρκες τους πετώνταςκαυτό αίμα ολούθε μα δεν έκανε καμία διαφορά Η Λεκόγια ούρλιαξε μια φρικτή ζωώδη κραυγή ηδονής καιαρχέγονης δύναμης Ο κορμός του δέντρου άρχισε νασκίζεται από την κορυφή έως τη ρίζα μrsquo ένα ανατριχιαστικόαργόσυρτο ήχο Οι χλωμοί δαίμονες σάστισαν κι έμειναν αποσβολωμένοινα κοιτάνε το εφιαλτικό θέαμα καθώς οι τελευταίοιΑμπενάκι συνέχισαν να ψέλνουν και να χορεύουν Ευθύςάρχισαν να αιωρούνται λούζοντας το δάσος μεπολύχρωμες ακτίνες από το εξωγήινο ιριδίζων φως πουανάβλυζε από τις ανοικτές πληγές τους Τότε ένας έναςάρχισαν να διαρρηγνύονται από το εσωτερικό τουςσχηματίζοντας άμορφες μάζες από σάρκα αίμα καικόκκαλα Έντρομοι με τη λογική να τους έχει εγκαταλείψει οι ξένοικίνησαν να φύγουν ενώ ο ανήλεος αρχηγός τους έκλαιγεγοερά μουρμουρίζοντας προσευχές σrsquo έναν θεό που δεν τονάκουγε Δεν πρόλαβαν Ρίζες μαύρες σαν το έρεβοςπετάχτηκαν από τη γη καθηλώνοντάς τους Το έδαφος σείστηκε κι από κάθε σάρκινο σωρό που κάποτεήταν ένας περήφανος ινδιάνος πολεμιστής άρχισαν νασχηματίζονται πλάσματα Ιπτάμενες τερατωδίες με κεφάλιασαν γιγάντιες καρικατούρες σάπιων αλόγων και δερμάτινα

φτερά σαν νυχτερίδας Τα φτερά τους κατέληγαν σε τρίαγαμψά κοκάλινα νύχια σαν παρωδίες χεριών ενώ το σώματους από την μέση και κάτω θύμιζε παχύ σκουλήκι πουσυστρεφόταν σπασμωδικά Τα αρρωστημένα Σάντακ των αρχαίων παραδόσεων είχανκληθεί και είχαν επιστρέψει σrsquo αυτή τη Γη πεινασμέναΌρμησαν με μανία στους λουσμένους από φόβο λευκούςσκίζοντας τον νυκτερινό αέρα με τα αβυσσώδη φτερά τουςΤα κόκκαλα των ανδρών έσπαγαν από το βάρος τωντεράτων ενώ τα κοφτερά δόντια των αλογίσιων κεφαλιώντους έσκιζαν τις σάρκες τους Ακούστηκε σαν να γελάνε καθώς γλεντούσαν με τα θύματάτους Χρησιμοποιώντας νύχια και δόντια ξεκολλούσανολόκληρα μέλη χέρια πόδια και κεφάλια τα οποίαπετούσαν στη ρωγμή του δέντρου που ολοένα καιμεγάλωνεΗ Λεκόγια είχε συνέλθει από την έκστασή της και παρrsquo όλοπου χαιρόταν για την κόλαση στην οποία καταδίκασε τουςανίερους που της κατέστρεψαν τη ζωή δεν μπορούσε παράμόνο να ριγήσει από το θέαμα ενώ ένιωθε το σπέρμα τουΜατουνάγκα να κάθεται στα σωθικά της παγωμένοΓύρισε τον αντίκρισε κι αν και ήταν ξέπνοος από τοτελετουργικό είχε ένα στραβό χαμόγελο ικανοποίησης καιτην κοιτούσε μέσα στα θολά βαθυπράσινα μάτια της Γιαμια στιγμή ξέχασε όλη τη φρίκη που εκτυλισσόταν γύρω τηςκι ένιωσε τον έρωτα να φτερουγίζει την καρδιά της Ένα κεφάλι ξεριζωμένο μαζί με την σπονδυλική στήλη ναστάζει αίματα και μυελό προσγειώθηκε στα ποδιά τηςεπαναφέροντάς την στη ζοφερή πραγματικότητα Αμέσωςακολούθησε άλλος ένας χυδαίος ήχος σπασίματος Και οκορμός του δέντρου άνοιξε περισσότερο Βαθιά στοσκοτάδι του φάνηκαν δύο πορφυρά μάτια σαν φλεγόμενακάρβουνα ενώ οι απελπισμένες κραυγές των στρατιωτώνκαι το πλατάγιασμα των δαιμονικών φτερών γέμιζαν τηνύκτα Η Λεκόγια τότε επιδεικνύοντας μεγαλύτερο ψυχικό σθένοςαπό όσο φανταζόταν ότι είχε έπιασε με μια κίνηση τονΜατουνάγκα από τη μέση τον φόρτωσε στον ώμο της καιξεκίνησε να τρέχει όσο πιο μακριά μπορούσε Καθώςαπομακρυνόταν από τον όλεθρο κοίταξε πάνω από τον ώμοτης Είδε ένα τιτάνιο πλάσμα να ξεπηδάει από το χάσμα

που είχε προκληθεί στο αρχαίο δέντρο Ένα γιγαντιαίοανθρωπόμορφο κτήνος φαινομενικά μεγαλύτερο κι από τηνίδια τη σεκόγια αν και βγήκε καμπουριαστό σαν να μηνμπορούσε ούτε το ίδιο να σηκώσει τον απίστευτό του όγκο Παρά το μέγεθός του όμως μrsquo ένα μόνο εξωφρενικά σβέλτοδιασκελισμό ξεχύθηκε στο δάσος και γράπωσε με το χέριτου τον ακόμα ζωντανό μα ήδη παράλυτο από τον τρόμοΤόμας Χαντ Ο γίγαντας στάθηκε ορθώνοντας το ανάστημάτου πάνω από τα δέντρα κι έφερε τον κλαιόμενο κατακτητήστο στόμα του κοίταξε προς τη μεριά της Λεκόγια πουέτρεχε και στην συνέχεια τον κατάπιε ολόκληρο Παρά τα όσα είχε ήδη αντικρίσει εκείνο το βλέμμα τηνσυντάραξε σε απίστευτα βάθη ειδικά το γεγονός ότι παρrsquoόλο που ένιωθε αποστροφή για το αφύσικο πλάσμα δενένιωθε απειλή Απέστρεψε το βλέμμα της και κρατώντας τοναγαπημένο της ακόμα πιο σφικτά συνέχισε να τρέχει

Ο χειμώνας ήταν βαρύς με τύψεις και κρύος από τηναπουσία μα κατάφεραν να τον ξεπεράσουν Κανένα τέραςανθρωπόμορφο ή μη δεν τους κυνήγησε αλλά δενμπορούσαν να ξεφύγουν από εκείνα που κουβαλούσαν μέσατους Η άνοιξη μπήκε και μαζί με τον καιρό μαλάκωσαν και οικαρδιές τους Ήρθαν πιο κοντά και καθώς η κοιλιά τηςΛεκόγια φούσκωνε οι δυο νέοι γέμιζαν ελπίδα και χαρά Το καλοκαίρι τους βρήκε ευτυχισμένους και ξέγνοιαστουςκαθώς η Φύση ήταν απλόχερη στα αγαθά της Έκανανμπάνιο στα ρυάκια στις παρυφές του δάσους και ταβράδια αφουγκράζονταν παρέα το μέλλον των Αμπενάκιστην κοιλιά της Λεκόγια Το φθινόπωρο έφτασε και όπως έριχνε τα φύλλα από ταδέντρα έτσι καθάριζαν και οι ψυχές των ερωτευμένωνΑντικαθιστώντας τα λάθη του παρελθόντος με τα όνειρα τουμέλλοντοςΌταν άρχισαν οι πρώτοι κρύοι άνεμοι του χειμώνα ηΛεκόγια ένιωθε ότι πλησίαζε η ώρα Ένα δροσερόσούρουπο πήγε σrsquo έναν λόφο πάνω από τα ορμητικά νεράτου φουσκωμένου από τις βροχές ποταμού Γδύθηκε τελείωςκαι έκατσε στα τέσσερα προετοιμάζοντας τον εαυτό της γιατις ωδίνες του τοκετού με ρυθμικές βαθιές ανάσες όπως

είχε παρατηρήσει παλαιότερα να κάνουν οι γυναίκες τουχωριού της Τεράστια γκρίζα σύννεφα μαζεύτηκαν και σκοτείνιασαν τονουρανό ενώ η Σελήνη μέσα στην χλωμή της μεγαλειότηταανέτειλε δειλά Ένιωσε την κοιλιά της να πετρώνει καιπόνοι σαν της έμμηνου ρύσης συγκλόνισαν το κορμί τηςΑντανακλαστικά τίναξε το κεφάλι της προς τα εμπρός καιαντίκρισε τον Ματουνάγκα να την πλησιάζει χαμογελαστόςκαι να σκύβει δίπλα της Τη φίλησε στο μέτωπο καιαγκάλιασε με στοργή την πλάτη της Αναθαρρημένη και ευτυχισμένη από την συμπαράσταση τουσυζύγου της ένιωσε κάτι σαν ασκό να σπάει μέσα της ενώυγρασία πλημμύρισε το αιδοίο τα μπούτια της και τοέδαφος από κάτω της Την ίδια στιγμή ένας κεραυνόςέσκισε τον ορίζοντα από πίσω τους καθώς οι πρώτεςσταγόνες βροχής άρχισαν να τους ραίνουν Οι πόνοι πλέον ήταν σαν κύματα ρυθμικοί και σύντομοικαι η Λεκόγια ένιωθε ότι μπορεί να τους δαμάσειΑκολούθησε μια έντονη αίσθηση καψίματος ενώ έσπρωχνεβυθίζοντας τα νύχια της στο χώμα με τις φλέβες της ναπετάγονται στο μέτωπο και το λαιμό της Ο σύντροφός της παρέμεινε στο πλάι της ενώ μάζευε ταμακριά βρεγμένα μαύρα μαλλιά της από το κοκκινισμένοτης πρόσωπο Μrsquo ένα ακόμα σπρώξιμο ένιωσε ένααπρόσμενο αίσθημα ανακούφισης και όλη η ένταση τωνπροηγουμένων ωρών εκτονώθηκε σrsquo ένα ξέσπασμα δακρύωνχαράς Ο γενναίος Ματουνάγκα γεμάτος συγκίνηση κιευτυχία έσκυψε ανάμεσα στα πόδια της έτοιμος ναυποδεχτεί στη ζωή τον γόνο του Μα μόλις κοίταξε τοπρόσωπό του πάγωσε σε μια έκφραση εφιαλτικού τρόμουΠισωπάτησε γοργά με χέρια και πόδια στο μουσκεμένοχορτάρι και ουρλιάζοντας έμπηξε τα δυνατά του δάκτυλαστις κόγχες τους ξεριζώνοντας τα μάτια του Έτσι τυφλόςκαι τρελός άρχισε να τρέχει πηδώντας από το λόφο σταφουρτουνιασμένα νερά του ποταμού Η Λεκόγια κοίταξε από κάτω της και είδε δύο πορφυράμάτια σαν καυτά κάρβουνα να την κοιτάζουν μια στιγμήπροτού ο γόνος του Ιθάκουα καρφώσει τα πριονωτά τουδόντια στα λαγόνια της

Σε αυτό το τεύχοςσυμμετέχουν

Φιλοξενούνται

του Κωνσταντίνου Ζαφείρκου

Κατσαρίδες

της Μαριλένας Τζωρτζάκη

Κρεσέντο

του Νίκου Γαϊτανόπουλου

Ο θάνατος και ηπαρθένα

YourNightmares

ΚατσαρίδεςΚωνσταντίνος Ζαφείρκος

Διήγημα τρόμου

Ξυπνάω απότομα λουσμένη στον ιδρώτα Μια κουρτίνασκεπάζει τα βλέφαρά μου το πυκνό σκοτάδι που κυριαρχείολόγυρα Κάνω να κουνήσω το κεφάλι δεξιά - αριστερά μεαργές κινήσεις σε μια προσπάθεια νrsquo αποτινάξω τηνομίχλη που σκεπάζει τον εγκέφαλό μου αυτή την ενδιάμεσηκατάσταση μεταξύ πραγματικότητας κι ονείρου Δενπρολαβαίνω να ολοκληρώσω την κίνηση όταν ο αυχέναςανταποδίδει στέλνοντας ένα χειμαρρώδες κύμαπονοκεφάλου το οποίο καταπίνει κάθε ένα από ταεγκεφαλικά μου κύτταρα Κλείνω σφιχτά τα μάτια καιπεριμένω να περάσειΤο μουδιασμένο μου κορμί αρχίζει κι εκείνο να ξυπνάει μετη σειρά του Λες και κάποιος έχει ανάψει μια δειλή φλόγακάτω από τα πόδια μου Πρώτα κερδίζω τον έλεγχο τωνάκρων και σιγά σιγά η θερμότητα με τυλίγει ολόκληρηΜια θερμότητα αρχικά ευεργετική που στη συνέχεια μουκόβει την ανάσα Νιώθω τα πέλματα πρησμένα τις φλέβεςκάτω από το δέρμα των ποδιών διεσταλμένες Μοιάζει τοαίμα από ολόκληρο το κορμί να έχει λιμνάσει εκείΑισθάνομαι τα αγγεία να μη διαθέτουν τη χωρητικότητα νατο συγκρατήσουν λες και θα τρυπήσουν από στιγμή σεστιγμή θα σκάσουν σαν παραφουσκωμένα μπαλόνιαΚαι τότε όλες οι αισθήσεις σημαίνουν συναγερμόΣε αντίθεση με τα πόδια το κεφάλι αποδεικνύεταιπαγωμένο αφυδατωμένο Τα χείλη σπασμένα κι άνυδρασαν το ραγισμένο έδαφος της ερήμου Ο λαιμός στεγνόςΚάθε φορά που αντανακλαστικά ξεροκαταπίνω χιλιάδεςκαρφίτσες τρυπούν την καρωτίδα μου Νιώθω το δέρμα ναlsquoχει ανοίξει σε δεκάδες σημεία τόσα που είναι δύσκολο νατα μετρήσω Το παραπανίσιο λίπος -και έχω αρκετό-σέρνεται πάνω από τις διάφορες κλειδώσεις μου Σανλιωμένο ζυμάρι κατρακυλά αργά προς τα πόδια λες και οστόχος του είναι να αποκολληθεί απrsquo το κορμί και νασωριαστεί στο πάτωμαΚαι τότε συνειδητοποιώ πως δεν αποκοιμήθηκαξαπλωμένη Όχι δεν ξαπλώνωhellip αντιθέτως είμαικρεμασμένη Κρεμασμένη από που Η ερώτηση σκάει στο μουδιασμένο μου κεφάλι σανπυροτέχνημα και πριν αυτό προλάβει να χάσει τη λάμψητου επιχειρώ ασυναίσθητα να σηκώσω το δεξί χέρι ναανακαλύψω για ποιον λόγο νιώθω τον αυχένα τόσο ξένοτόσο διαλυμένο τόσοhellip

Μια τσιρίδα αντηχεί στον χώρο Αργώ να συνειδητοποιήσωότι έχει βγει από το δικό μου στόμα Το σιγουρεύω όταννιώθω τον λαιμό να σκίζεται κάτω από την πίεση πουέχουν ασκήσει οι φωνητικές χορδές για να παράγουν τοτσίριγμα Μα ο πόνος στον λαιμό δεν είναι τίποτα μπροστάσrsquo εκείνον του αυχένα Η υποτυπώδης κίνηση του χεριούέχει θέσει ολόκληρο το κορμί σε μια απρόβλεπτηταλάντωση Η ταλάντωση έχει ως αποτέλεσμα νασυνειδητοποιήσω πως βρίσκομαι κρεμασμένη από δύογάντζους οι οποίοι διαπερνούν κυρτά τις ωμοπλάτες μουΕπίσης έχει προκαλέσει το ξέσκισμα της σάρκας σrsquo εκείνατα σημεία και τώρα νιώθω ολόκληρο το δέρμα της πλάτηςνα επιχειρεί να ξεκολλήσει από τα κόκκαλά μου Πριν τα δάκρυα προλάβουν να κατηφορίσουν πρινπρολάβω να φωνάξω για βοήθεια να παρακαλέσω γιαλύτρωση φως πέφτει απέναντί μου πάνω σε λευκό πανί Τοαναγνωρίζω σαν φως προβολέα το οποίο δίνει ζωή σε μιαάχρωμη κενή εικόνα στο ύφασμα Μου αποκαλύπτει πωςβρίσκομαι παγιδευμένη μέσα σε τέσσερεις γυάλινουςτοίχους πως κρέμομαι πράγματι από δύο γάντζους δυοσχοινιά πάνω από ένα υγρό έδαφος Υγρό και κόκκινοαπό το δικό μου αίμαΠαρακολουθώ την εικόνα διπλή καθώς εκτός από το πανίαντανακλάται και στο τζάμι μπροστά μου Τότε μιαχαρούμενη μελωδία φτάνει στrsquo αυτιά μου ασθενικά Τογυαλί που με περιβάλει μονώνει κάπως τον ήχο όμωςμπορώ να ξεχωρίσω τη γνώριμη μελωδία Ο καθένας θαμπορούσεΤο κομμάτι που ανοίγει την αυλαία για κάθε παιδικόπρόγραμμα των looney tunes Οι χαρούμενες συγχορδίεςτου συνοδεύουν ρυθμικά μια ακολουθία εικόνων πουθυμίζουν ταινία βουβού κινηματογράφου Ασπρόμαυροιαριθμοί μετρούν αντίστροφα 10 9 8 Η μουσική παίζει σε λούπα συνοδεύοντας την εικόνα μα ητελευταία αλλάζει Το ασπρόμαυρο ύφος και η γρήγορηκίνηση της παραπέμπουν σε παλιά ταινία του CharlieChaplin Τώρα παρακολουθώ μέσα από μουσκεμένα μάτια μιαντουζίνα από παχιές κατάμαυρες και γυαλιστερέςκατσαρίδες να παρελαύνουν λες και κάποιος τις έχειστήσει να περπατάνε στα δύο πόδια σε stop-motion σανανθρώπους

Όπως τις ταινίες του Tim Burton Η εικόνα μαυρίζει Τώραπια μόνο μερικά άσπρα γράμματα μέσα σε εισαγωγικάέχουν αναλάβει τον ρόλο πρωταγωνιστή ldquoΩ Ιδού η Ανατολική ΚατσαρίδαrdquoΑκόμα περισσότερες ανατολικές κατσαρίδες συνεχίζουν ναπαρελαύνουν σε λευκό φόντο και ο αριθμός τους αυξάνεταιεκθετικά μέχρι που ολόκληρο το πανί γεμίζει με τηνανατριχιαστική παρουσία τους Το φόντο μαυρίζει και πάλι Περισσότερα άσπραγράμματα ldquoΗ Ανατολική Κατσαρίδα αρέσκεται ναπεριδιαβαίνει τους υπονόμους της Βορείου ΑμερικήςΠροτιμά να τρυπώνει στα σπίτια από τις σωληνώσειςrdquoΗ εικόνα αλλάζει ξανά Παρουσιάζειhellip παρουσιάζει εμένακρεμασμένη γυμνή όπως είμαι τώρα να περιστοιχίζομαιαπό τους ίδιους γυάλινους τοίχους μόνο αναίσθητηυπνωτισμένη να κρέμομαι από τους γάντζους Η μουσικήτων looney tunes δεν έχει πάψειldquoΩ όχι Αυτή είναι η Βίβιαν Τι της συμβαίνειrdquoΈνας άντρας με λευκή στολή -απrsquo όσο μπορώ να ξεχωρίσωλόγω του ασπρόμαυρου θέματος- πλησιάζει το εκτεθειμένομου σώμα Δεν καταφέρνω να αναγνωρίσω ταχαρακτηριστικά του Παρακολουθώ το θέαμα από μακριάσαν κάποιος να τραβάει τη σκηνή με κάμερα πίσω από τοπανί Παρακολουθώ την πλάτη του καθώς εκείνος τρυπά μεμια σύριγγα το αναίσθητο κορμί μουldquoΗ Βίβιαν έχει δεχτεί μια τεράστια ποσότητα FMS στονοργανισμό της Μια ουσία που αλλοιώνει τη μνήμηrdquoΈνα ακόμα κοντινότερο αυτή τη φορά πλάνο παρουσιάζειτον άντρα με τη λευκή στολή να κόβει κομμάτια από τησάρκα σε διάφορα σημεία του σώματός μου Ακόμαπερισσότερα δάκρυα ξεφεύγουν από τις κόγχες των ματιώναναφιλητά τρυπάνε τον λαιμό μουldquoΣε λίγο το γυάλινο δωμάτιό της θα γεμίσει ανατολικέςκατσαρίδεςrdquolaquoΌχι σε παρακαλώ όχιraquo ξεχωρίζουν οι λέξεις ανάμεσααπό τrsquo αναφιλητά την ίδια στιγμή που το πανί γεμίζει ξανάαπό τα ζωύφια με το μαύρο γυαλιστερό κέλυφοςldquoΤο μόνο που έχει να κάνει είναι να θυμηθείhelliprdquoΗ εικόνα παραμένει κενή άχρωμη Πλέον μόνο το φως τουπροβολέα συνοδεύει τη σιωπή αφού και το τραγούδι έχεισταματήσει

Το μοναδικό πράγμα που απομένει είναι να τσιρίξω ναουρλιάξω για βοήθεια Οι λέξεις ξεχωρίζουν με δυσκολίαανάμεσα στrsquo αναφιλητά Κάθε φράση σκίζει τον λαιμό μουπερισσότερο από την προηγούμενη μα ο μεγαλύτεροςπόνος εδρεύει στον αυχένα ο οποίος συνεχίζει ναξεσκίζεται με κάθε κίνηση των πνευμόνων όταν εκείνοιδιαστέλλονται για να δώσουν φωνή στα ουρλιαχτά μουΤότε ακούω μια καταπακτή πάνω από το κεφάλι πάνωαπό τους γάντζους και τα σχοινιά που με κρατάνε δέσμιασrsquo αυτή τη μακάβρια πραγματικότητα νrsquo ανοίγει Χιλιάδεςπαχουλές μαύρες κατσαρίδες γλιστρούν στο γυμνό κορμίμου Άλλες καταφέρνουν να γραπωθούν από τα μαλλιά κιάλλες πέφτουν στο πάτωμα συνοδεύοντας μεανατριχιαστικούς γδούπους την πτώση τους Συνεχίζω νακουνάω το σώμα σπασμωδικά προκαλώντας αβάσταχτοπόνο στον αυχένα Θα ορκιζόμουν πως είμαι σε θέση ναακούσω τη σάρκα να ξεσκίζεται εκεί Οι σπασμωδικέςκινήσεις είναι σχεδόν αδύνατο να σταματήσουν όσο οικατσαρίδες γλιστρούν πάνω μου γεμίζοντας το μαρτυρικόγυάλινο δωμάτιο με την παρουσία τουςlaquoΘυμήσουhellipraquo σέρνεται μία και μοναδική λέξη στο χώρο Ηφωνή ακούγεται σαν τον ατμό που γλυτώνει από χύτραταχύτητας σαν τον συριστικό ήχο που παράγει το φίδι μετη γλώσσα του σαν τον αέρα που σέρνεται σε βαθιάχαράδρα ανάμεσα από δυο βουνάlaquoΤι στο διάολο να θυμηθώ Εδώ δε μπορώ να θυμηθώ τοίδιο μου το όνομα Άσε με ήσυχηhellip ΆΣΕ ΜΕ ΉΣΥΧΗraquoουρλιάζω την ίδια στιγμή που η λίμνη από κατσαρίδεςκοντεύει να αγγίξει τα πέλματα ενώ δεκάδες από το είδοςτους κόβουν βόλτες στα μαλλιά μουΜια αλλοπρόσαλλη μορφή με πλησιάζει Το φως τουπροβολέα τη λούζει καθώς πραγματοποιεί τα αργόσυρταβήματά της ενδιάμεσα από γυαλί και πανί Στέκεταιμπροστά μου Μια φιγούρα βγαλμένη μέσα από ταχειρότερα όνειρα Από εκείνα που εύχεσαι να ξυπνήσεις Το πρώτο πράγμα που παρατηρώhellip τα βλέφαρα τουκαχεκτικού άντρα Αυτά που κανονικά θα έπρεπε νακαλύπτουν τα μάτια μα δε βρίσκονται εκεί είναι κομμέναΟι γαλανές του κόρες μου χαρίζουν το βλέμμα τουςαδιάκοπτα αφού δεν υπάρχει τίποτα να τις σταματήσει

Το στόμα του μοιάζει παραμορφωμένο Δύο ουλές ξεκινούναπό την άκρη των χειλιών και καταλήγουν στrsquo αυτιάδιανοίγοντας τρύπες στα μάγουλά του Από την πλάτη τουξεπροβάλει μια φιάλη οξυγόνου κι από lsquoκει ξεκινά ηπλαστική σωλήνα η οποία τυλίγει σα φίδι τον λαιμό τουΈνα φίδι που έχει τρυπώσει με το κεφάλι στην τομή πουεδρεύει λίγο πάνω από τα πνευμόνια του θύματος λίγαεκατοστά κάτω από την καρωτίδα του κι έχει χαθεί στοβάθος της Ο άντρας τραβάει μια βαθιά ρουφηξιά από τη δρύινη πίπατου μέσα από το κομμένο μάγουλο και ο καπνός γεμίζει τησωλήνα γλιστρώντας στο εσωτερικό της από την τομή στονλαιμόlaquoΘυμήσουhellipraquo συνεχίζει με την ατμώδη φωνή τουlaquoΤι στο διάολο θέλεις να θυμηθώ Τι στο διάολο θες απόlsquoμέναraquo ανταποκρίνομαι στη ρητορική προσταγή σχεδόνξεψυχισμένα Οι δυνάμεις μου με εγκαταλείπουνlaquoΘυμήσουhellipraquo συνεχίζει τρυπώντας τα έγκατα της ψυχής μουμε τα γαλάζια δίχως βλέφαρα μάτια τουΗ λίμνη από κατσαρίδες σκεπάζει τώρα τα γόνατά μουΕίναι πλέον τόσες πολλές που ο θόρυβος τωνμικροσκοπικών τους ποδιών καλύπτει κάθε άλλο ήχοΠαρατηρώ τον άντρα να συνεχίζει να διατυπώνει την ίδιαλέξη σποραδικά μα είναι αδύνατον να ακουστεί πάνω απότον ανατριχιαστικό θόρυβο που προκαλούν τα ζωύφιαΕίμαι σε θέση να διαβάσω τα χείλη τουΤο μυαλό μουδιάζει Νιώθω το στομάχι να επιχειρεί νασκαρφαλώσει στο κατώφλι των χειλιών και να πηδήξει έξωαπό το βασανισμένο κορμί μου Γαστρικό υγρό ορμά στονοισοφάγο και βουτά πάνω στη θάλασσα από κατσαρίδεςΕκείνες τρομάζουν τρέχουν μανιασμένα για νrsquoαπομακρυνθούν από τον κίνδυνο που αποτελεί η χολή μουΜα δεν έχουν πουθενά να πάνε Αδυνατούν νασκαρφαλώσουν στα γυάλινα τοιχώματαΈχω σταματήσει να παλεύω Ξέρω ότι δεν πρόκειται καμίαενέργεια να με γλυτώσει από lsquoδω μέσα Πρέπει κάτι ναθυμηθώΠρέπει να θυμηθώ

Στραγγίζω το κεφάλι μου προσπαθώ να φέρω στο μυαλόκάτι οτιδήποτε μα μοιάζει αδύνατο Πόσο μάλλον όταν μεδυσκολία ανακαλώ το όνομά μου πίσω στο μυαλό ξανάκαι ξανά λες και πασχίζω να μην το ξεχάσω μία γιαπάντα Ακόμα κι αυτό όμως το γνωρίζω μέσω τηςπαρανοϊκής ακολουθίας εικόνων που προβλήθηκαναπέναντί μου ΒίβιανΟι κατσαρίδες έχουν ανέβει μέχρι τη μέση του κορμιού μουΚινούνται σπασμωδικά αδιάκοπτα όπως αντιδρούσα κιεγώ λίγες στιγμές πριν προσπαθούν να γλυτώσουν από τηγυάλινη φυλακή τους Μακάρι να μπορούσα να τουςμιλήσω να τους εξηγήσω πως το μοναδικό πράγμα πουμπορεί να μας σώσει όλες από lsquoδω μέσα κρύβεται πίσωαπό ένα θολό σύννεφο στο κεφάλι μου Στην προσπάθειάτους να γλυτώσουν επιχειρούν να συρθούν στο βάθοςακατανόμαστων οπών του σώματός μου Μερικές τα καταφέρνουνΆλλο ένα γαστρικό κύμα εκτοξεύεται πάνω τους Ο άντραςμε τη λευκή ρόμπα συνεχίζει να διοχετεύει καπνό στησωλήνα του λαιμού του Ατάραχος Συνεχίζει ναδιατυπώνει την ίδια λέξη ξανά και ξανάhelliphelliphellipΗ επιφάνεια της μαύρης γυαλιστερής λίμνης κοντεύει να μεκαλύψει ολόκληρη Τα πόδια τα χέρια η μέση το στήθος ολαιμός ακόμα και τα χείλη μου τις φιλοξενούν Αυτές και τοασταμάτητο ποδοβολητό τους Κι άλλες κι άλλεςσυνεχίζουν να πέφτουν πάνω μουΜα πλέον η καρδιά έχει σταματήσει να χτυπά δυνατά Τοσώμα έχει σταματήσει νrsquo αντιδρά Τα δάκρυα έχουνστεγνώσει στα μάγουλά μου Ένα χαμόγελο σέρνεται σανγκιλοτίνα στα χείλη μου έπειτα εξαφανίζεται μετάεπιστρέφει πάλι πίσω Μένει εκείlaquoΑυτή ήταν η πιο συναρπαστική εμπειρία της ζωής μουraquoδιατυπώνω αργά καθώς τίποτα πλέον δεν αποτελείαπειλή καθώς ο πανικός κι ο πόνος κι η ασφυξία όλαέχουν υποχωρήσει δίνοντας τη θέση τους μονάχα σε ένασυναίσθημα Τον έρωτα

Έρωτα για τον μοναδικό άνθρωπο που μπορεί να μουχαρίσει την ηδονή του φόβου αυτού του ζωογόνουσυναισθήματος που μου δίνει πνοή Τον άνθρωπο που έχωαπέναντί μου πέρα από το τζάμι που μας χωρίζειlaquoΛέξη σωτηρίαςraquo διαβάζω τα χείλη τουlaquoΩωωhellipraquo ξεκινάω ναζιάρικα laquoέλα δεν έχει πλάκα τώραπου θυμήθηκα Δε νιώθω τίποταraquolaquoΛέξη σωτηρίαςraquo επαναλαμβάνει χαμογελώντας ναζιάρικαμε τη σειρά τουΞέρω τους κανόνες του μικρού μας παιχνιδιού Τουςγνωρίζει κι εκείνος Τους ακολουθεί κατά γράμμα ΜrsquoαρέσειlaquoΓουστάρεις να τrsquo ακούς εraquo διατυπώνω περιπαιχτικά ενώοι κατσαρίδες προσπαθούν να εισβάλουν στο στόμα μουlaquoπόνος λοιπόνraquoΟ Βλαδίμηρος ο έρωτας της ζωής μου πετάει την πίπα τουστο πάτωμα Αρπάζει ένα σφυρί από κάπου κοντά καισπάει το γυαλί Οι κατσαρίδες ξεχύνονται ολόγυρά τουτρέχουν να γλυτώσουν από τη φυλακή τους Από το κελί τηςηδονής μου Ο γλυκός μου με κατεβάζει αργά από τουςγάντζους και δένει τις πληγές Με φροντίζει Του δίνω ένααπαλό φιλί στο στόμα λίγο κάτω από τις πανέμορφες ουλέςπου η ίδια έχω σμιλεύσει στο πρόσωπό του Χαϊδεύω τακομμένα βλέφαρα Φιλάω τον λαιμό τουlaquoΣειρά μου τώραraquo τρεις λέξεις φτιαγμένες από ατμόακούγονται σαν κελάρυσμα στrsquo αυτιά μουlaquoΌτι θέλεις αγάπη μου Ότι θέλειςraquo

ΚρεσέντοΜαριλένα Τζωρτζάκη

Διήγημα ονειρικής σκοτεινής φαντασίας

And those who were seen dancing were thought to be insane bythose who could not hear the music

Friedrich Nietzsche 1990κάτι και προσπαθώ να δω την κρυμμένη εικόνα μέσαστο μεγάλο βιβλίο που κρατώ Ξέρω ότι κάπου εδώ πρέπεινα βρίσκεται μια χελώνα ένας δράκος ένα κάστρο Το έναμάτι καρφωμένο μικρές ρυθμίσεις θολώνω την εστίαση στοάλλο μικρές ρυθμίσεις θολώνω ακόμα πιο πολύ Κάπουστην μέση θα το βρω laquoHack itraquo Ψιθυρίζω ενθαρρύνοντας με στα κρυφάΣτρέφω το βλέμμα μου στο ταβάνι ακόμα πιοαποφασισμένη καθαρίζω την σκέψη μου θα προσπαθήσωξανά από την αρχή Κλείνω τα δύο μάτια ανοίγω το άλλοαργά και σταθερά Θολώνω μέσα εστιάζω το ξέρω κάπουεδώ είναι κρυμμένο ένα λουλούδι μία τίγρη μια καρδιά ματι μπορεί να κρύβεται πίσω από τις τελείες οι πιθανότητεςείναι άπειρες μικρές ρυθμίσεις κάτι ψάχνω το ένα μάτικαρφωμένο το άλλο ψάχνει για να δει Και κάπου εκεί σταξαφνικά ένα πουλί πετάγεται μπροστά μου τινάζομαιπίσω χάνοντας τον ρυθμό μου και τώρα πρέπει και πάλινα ξεκινήσω από την αρχή Μπαίνω σε καταστήματα γεμάτη αγωνία είμαι από αυτούςπου χαζεύουν με τις ώρες τα βιβλία τα φέρνω στην μύτημου κρυφά χαϊδεύω στην ζούλα το χαρτί Αυτή την φοράγυρνάω πεινασμένα τις σελίδες κοιτάω τις εικόνες όσο πιογρήγορα μπορώ κάθε έκδοση απαιτεί και την δικιά τηςτεχνική δεν είναι πάντα δεδομένη εγώ όμως το έχω βρειΜπορώ αμέσως να εστιάσω σε δευτερόλεπτα γνωρίζω τιβρίσκεται κρυμμένο πίσω από τις γραμμές Ρουφάωάπληστα σελίδες πρέπει να δω τα πάντα να δω τα πάνταόσο πιο γρήγορα μπορώ Δεν αγοράζω τίποτα ποτέ πρέπειμόνο να καταλάβω να μάθω τι υπάρχει δεν έχω πολύχρόνο θα με πάρουνε χαμπάρι πρέπει να τα προλάβωόλα να τα προλάβω όλα πριν με πετάξουν έξω σηκωτήΔάσος μια ταραντούλα μια μπουλντόζα ένα πιάνο hack itόσο πιο γρήγορα μπορείς Οι πιθανότητες είναι άπειρες --Και η μουσικήhellip

Απίστευτη μουσική νότες ασύλληπτες όλες τοποθετημένεςη μια δίπλα στην άλλη η μία πάνω στην άλλη η μία μέσαστην άλλη τόση αρμονία τοποθετημένες ακριβώς στην θέσηπου θα έπρεπε να είναι παιγμένες ακριβώς με την σειράπου θα έπρεπε να παιχτούν συνυφασμένες ακριβώς με τουςσωστούς συνδυασμούς Κοντραμπάσο ένα τσέλο δύοτρομπέτες πανέμορφα τραγούδια γραμμένα ακριβώς όπωςθα έπρεπε να είναι δεν μπορώ να θυμηθώ ούτε ένα απόαυτά Εμβοή -Τινάζομαι πίσω χάνοντας τον ρυθμό μου σαν να μερούφηξε μια σκούπα ηλεκτρική Ησυχία Τίποτα Τίποτα ΣκοτάδιΤίποτα Το δωμάτιό μουΗσυχία Χτυπάει η καρδιά μου Τίποτα Σκοτάδι laquoHack itraquo Ψιθυρίζω ενθαρρύνοντας με στα κρυφά Μικρέςρυθμίσεις γλιστράω πάλι μέσα κοιμάμαι ndash ξυπνάωθολώνω ακόμα πιο πολύ κάτι ψάχνω κάπου στην μέση θατο βρω Το ένα μάτι καρφωμένο στο ταβάνι γλιστράωμέσα αρχίζει η μουσική Μπορώ να την νιώσω Ναιμπορώ Ταμπούρλα Δύο τρομπέτες Ένα πιάνο Χτυπάει ηκαρδιά μου δυνατάΤινάζομαι πάλι προς τα πίσω το έχω βρει -Από εκεί και έξω ησυχία Από εκεί και μέσα μουσική -Equilibrium -Νερό Το Νερό Πάντα έχει να κάνει με Νερό Τι μεγάλο ψέμα ότι δεν υπάρχουν χρώματα

Τι μεγάλο ψέμα ότι το νερό είναι πάντα γαλανό Νιώθω τον άνεμο να χαϊδεύει την κοιλιά μου μικρέςρυθμίσεις θα πάω λίγο παρακεί Προσαρμόζομαι εύκολα στον ρυθμό το έχω βρει-Equilibrium-Μερικές φορές πίσω από μια Ακινησία δρουν ΑσύλληπτεςΔυνάμεις-Μικρές ρυθμίσεις κάτι ψάχνω laquoHack itraquo Ψιθυρίζω ενθαρρύνοντας με στα κρυφάhellipΠάντα έχει να κάνει με Νερό Μία φορά είχα βρεθεί στην κορυφή του κόσμου και ήτανγεμάτη από νερό Ο κόσμος δεν έχει άκρη Αν προχωρήσειςλίγο παραπέρα θα καταλάβεις ότι αυτό που έχει είναικορυφή Πάντα πίστευα ότι στην κορυφή του κόσμου δενυπάρχει τίποτα άλλο πέρα από παγόβουνα αλλά ηαλήθεια είναι ότι στην κορυφή του κόσμου αυτό πουυπάρχει είναι μια λίμνη κρυμμένη ανάμεσα στους πάγουςΤα πάντα τριγύρω είναι καλυμμένα από χιόνι Το νερόείναι υπέροχα ζεστό και είναι πάντα βράδυ Στην κορυφήτου κόσμου ο ουρανός είναι μόνιμα σκοτεινός και δενυπάρχουνε αστέρια όμως ένα υπέροχο γαλαζοπράσινοσέλας ιριδίζει πάνω από τις ολόλευκες κορυφές καιαντανακλά τα χρώματα του στο νερό Εάν δεν με απατά ημνήμη μου στην κορυφή του κόσμου έχει δύο φεγγάρια laquoΞέρεις που βρίσκεσαιraquo Με ρώτησε Δεν ήξεραlaquoΣτην κορυφή του κόσμουraquo μου απάντησε laquoΛίγοι μπορούννα φτάσουν ως εδώraquoΒρέχομαι μέχρι τα γόνατα Ανακατεύω με την άκρη τωνδακτύλων μου το νερό κάνει κυκλάκια Μπορώ να τονιώσω Ναι μπορώ Είναι τόσο ζεστό Θα βουτήξω τουςαγκώνες Μπορώ να το νιώσω Ναι μπορώ ΥπάρχειΦέρνω το χέρι μου στο στόμα μου γλύφω το μέσα μέρος τουκαρπού μου το νερό είναι γλυκό Η γλώσσα μου μουδιάζειελαφρά Μπορώ να μυρίσω το χιόνι τριγύρω μου Νιώθω τοδέρμα στους ώμους μου να ζεσταίνεται από τιςγαλαζοπράσινες ακτίνες στον ουρανό Υπάρχει είμαι εδώΤα αυτιά μου ακούν την μουσική

μουσική ασύλληπτες νότες τοποθετημένες ακριβώς στηνθέση που θα έπρεπε να είναι μια κολοσσιαία συναυλίαμέσα από τον ιριδίζοντα ουρανό Τα πάντα γύρω μουπάλλονται στον ρυθμό της μουσικής Η καρδιά μουπροσαρμόζει τους χτύπους της αμέσως Μπορώ να τονιώσω Ναι μπορώ Υπάρχει Μπορώ να δω την μουσικήμπορώ να ακούσω την γλυκάδα του νερού μπορώ νανιώσω τον γαλαζοπράσινο ουρανό μπορώ να μυρίσω τακυκλάκια στις άκρες των δακτύλων μου μπορώ να γευτώτα χρώματα ΣυναισθησίαΒουτάω μέχρι την κοιλιά δεν μπορώ να προχωρήσωπαραμέσα Η λίμνη βαθαίνει απότομα είναι βαθιά πολύβαθιά ακούω το νερό στον καταρράκτη στο κέντρο της δενβγάζει κανένα απολύτως ήχο είναι εκκωφαντικό Ξέρω ότιδεν γίνεται να προχωρήσω παραπέρα Ούτε όμως μπορώνα κάτσω για πολύ Αλλά αν φύγω θα τον θυμάμαι τονδρόμο για να μπορώ να ξαναρθώlaquoΜόνη σου δεν θα τα καταφέρειςraquo είπε και τίναξε τα μαλλιάτης όλο νάζι όπως συνήθιζε να κάνει Εμβοή---laquoΦυσάει σήμερα θα μας παγώσουν στην πισίναraquo ndash laquoΟρίστεΝαι στάνταρ κάνει κρύοraquo χαμογελάω και παίζωαδιάφορα με το πολύχρωμο κολιέ μου κοιτώνταςαφηρημένα μακριά Ένας γλάρος προσπαθεί να πετάξει στον συννεφιασμένοουρανό λίγα μέτρα πάνω από το νερό Είναι καλοκαίριαλλά φυσάει αφύσικα δυνατά για την εποχή Το περήφανοπουλί προσπαθεί να πετάξει προς τα εμπρός ο άνεμοςόμως εξίσου ισχυρός το παρασέρνει προς τα πίσω Equilibrium Ο γλάρος μοιάζει τελείως ακίνητος αιωρείται απλά καισιωπηλά στον ουρανό Ταλαντεύεται απειροελάχιστα δεξιά απειροελάχιστα αριστερά μικρές ρυθμίσειςπροσπαθεί να ελέγξει την πορεία του να βρει τρόπο ναπεράσει μα δεν έχει κουνήσει ακόμα τα φτερά του Μικρέςρυθμίσεις γυρνάει το κορμί του δεν τα καταφέρνει ούτε καιτούτη την φορά

Ακινησία -(Ασύλληπτες Δυνάμεις) -laquoHack itraquo Ψιθυρίζω ενθαρρύνοντας τον στα κρυφά Και κάπου εκεί στα ξαφνικά στρίβει απότομα δεξιά τοβάζει κάτω αφήνεται στον άνεμο φτερουγίζει με δύναμηκαι χάνεται πίσω από τα σπίτια προσγειώνεται κάπουμακριά -Ποιος ξέρει για που ξεκίνησε να πάει και που τον έφτυσετυχαία ο ουρανός ---hellipΓιατί δεν με άκουσε-Εμβοή-Και κάπου εκεί στα ξαφνικά το κολιέ μου σπάει Τεντώνομαι μπροστά και προλαβαίνω στο στήθος μου τακομμάτια τα σταματάω με την παλάμη μου πριν πέσουνεστο έδαφος Τέσσερεις πολύχρωμες μακρόστενες χάντρεςπέρασαν έξω από το λουρί Πιάνω την πρώτη Σαλιώνωλιγάκι και στρίβω την χρυσαφένια κλωστή Περνάει εύκολαη χάντρα Την δεύτερη την πέρασα λιγάκι πιο αργά Ηκλωστή είναι τώρα πιο κοντή και εγώ παλεύω ώρα πολύτην τελευταία laquoΔεν έχει βάρος Πρέπει να βάλεις βάρος γιανα καταφέρει να περάσει μέσα από την τρύπα γύρισε τοπρος τα κάτωraquo ακούω δίπλα μου μια φωνή Τινάζομαιπίσω χάνοντας τον ρυθμό μου Προσποιούμαι λιγάκι ότικαταλαβαίνω στρέφω το βλέμμα μου επάνω στο Νερό Τοένα μάτι σταθερό και καρφωμένο μικρές ρυθμίσεις ηχάντρα πέρασε αργώ μα έχω χρόνια να προσπαθήσω γιανα δω Ησυχία Τίποτα Τίποτα Χτυπάει η καρδιά μου ΣυναισθησίαΟι πιθανότητες είναι άπειρες

Τα χέρια μου γλιστράνε Η κλωστή φεύγει αστραπιαίαμέσα από τα δάκτυλά μου 10000000000 πολύχρωμεςμακρόστενες χάντρες χύθηκαν στο έδαφος -Ασύλληπτες Δυνάμεις-(Εγώ τις έριξα)-ΕμβοήΑπό εκεί και έξω ησυχία Από εκεί και μέσα μουσική Κοντραμπάσο ένα τσέλο δύο τρομπέτες ταμπούρλα έναπιάνο φασαρία νότες τοποθετημένες ακριβώς στην θέσηπου θα έπρεπε να είναι φασαρία φασαρία φασαρίαμουσική Κρεσέντο- Μια καλή ιστορία πρέπει πάντα να έχει αρχή ndash laquoΜα καιβέβαια έχει αρχή και είναι άρτια δομημένη έχει κτιστείκάπου 47479π1800radic457 χρόνια πριν εάν ο χρόνος είναικάτι που υπάρχει ή άμα κάνει κάποια διαφοράraquo - Μια καλή ιστορία πρέπει πάντα να έχει ισχυράπλασμένους χαρακτήρες ndash laquoΣυγνώμη δεν το γνώριζαπάντα πίστευα πως Όλα είναι Έναraquo - Μια καλή ιστορία πρέπει πάντα να έχει εξέλιξηndash laquoEquilibriumraquo- Μια καλή ιστορία πρέπει πάντα να έχει ξεκάθαρη πλοκή- laquoΟι πιθανότητες είναι άπειρεςraquo- Μια καλή ιστορία πρέπει πάντα να έχει ηθικό δίλλημα ndash laquoΟι πιθανότητες είναι άπειρες αλλά μερικές φορές αυτόαπλά δεν μου αρκείraquo- Μια καλή ιστορία πρέπει πάντα να έχει ανατροπή Σε μίακαλή ιστορία η ανατροπή δεν αφορά ποτέ ένα τυχαίογεγονός αλλά πηγάζει μέσα από τον ήρωα ως αποτέλεσματης δράσης του απέναντι στο ηθικό δίλλημαndash laquoΑκινησίαΑσύλληπτες Δυνάμεις 10000000000 πολύχρωμεςμακρόστενες χάντρες Hack it Εμβοήraquo- Μια καλή ιστορία πρέπει πάντα να έχει ένα τέλος-laquoΚαλά θα το βαφτίσω ποίημα έχουν συνήθως πολύλιγότερα κλισέraquo

infin

Ο θάνατος και η παρθέναΝίκος Γαϊτανόπουλος

Διήγημα τρόμου

Το σπίτι είναι παλιό Ο χρόνος μαδάει τα γύψινα άνθημέρα με τη μέρα η σκουριά συντονίζει τους μεντεσέδες σεόλο και στριγκότερες χορωδίες Κομμάτια σοβά πέφτουναποκαλύπτοντας τις σανίδες από πίσω που σαπίζουναργά όχι ανόμοια με τα δόντια της σπιτονοικοκυράς πουαποκαλύπτονται όταν πληρώσεις το πενιχρό ενοίκιο πουζητάει Ακόμα και οι κάτοικοι είναι χαλασμένοι Στην αρχήο από πάνω μουρμούριζε μονάχα αλλά τώρα μιλάειακατάπαυστα σε κάποιον σε μια γλώσσα άγνωστη αν καιόλοι ξέρουν ότι μένει μόνος Το κορίτσι δίπλα ήρθεγελαστό μα το χαμόγελό του μαράθηκε όταν ο καλός τηςτην άφησε με την κοιλιά φουσκωμένη και τώρα μονάχασιωπά και κοιτάει με μάτια κενά τον διάδρομο Το μόνοπου δεν έχει χαλάσει είμαι εγώ Όχιhellip εγώ είμαι καλά Μορφωμένος υγιής με σκοπόυψηλό Δεν μου ταιριάζει αυτό το μέρος αλλά είναι τοσωστό Τίποτα μεγάλο δεν έγινε χωρίς θυσίες Αρκεί ναυπάρχει πειθαρχεία θέληση και επιμονή Όταν άλλωστετελειώσω αυτήν την ιστορία δεν θα μένω πια εδώ Όχιhellipόταν ο κύριος Μαγόν τη διαβάσει θα καταλάβει επιτέλουςμε ποιον έχει να κάνει Θα τη δημοσιεύσει στις laquoΘαυμαστέςΙστορίεςraquo και σύντομα όλοι θα έχουν χρόνο για εμένα Οιπόρτες θα ανοίγουν οι εκφράσεις θα είναι ζεστές ταχαμόγελα ειλικρινήΑαααχ Τραβιέμαι και ζαρώνω Ίσια πάνω από τις στέγεςκαι τα καμπαναριά το τρομερό βλέμμα του ήλιου περνάμέσα από τις γρίλιες και για μια στιγμή όλα είναι κόκκιναΣφίγγω τα μάτια μου αλλά ο πόνος περνάει μέσα στοκεφάλι μου χτυπώντας αδιακρίτως με πύρινο σπαθί Πόσοκαιρό έχω να κοιτάξω τον ήλιο στα ίσια Παραμορφωμένεςαπό τις γρίλιες οι αχτίδες του μοιάζουν με σημάδια πουάφησε ένα θηρίο στην προσπάθειά του να εισβάλλει Εκείνοέσκισε τις ταπετσαρίες εκείνο μασούλησε άτσαλα τοφρέσκο καρβέλι μπροστά μου χωρίς να το τελειώσει εκείνοοδήγησε τη γλυκιά Ζιζέλ να βρει καταφύγιο στιςκιτρινισμένες τους πτυχές Ω είναι τόσο όμορφη στο λευκόφόρεμα που της αγόρασα με τα ροδαλά μάγουλα και τακόκκινα μισάνοιχτα χείλη της Δεν φαίνεται όμως να είναιτο ίδιο και τα όνειρά της Το στήθος της ανεβοκατεβαίνεισπασμωδικά η ανάσα της βγαίνει κοφτή σχεδόν σανκλαψούρισμα λες και οι ακτίνες που πέφτουν πάνω τηςείναι πραγματικά ρυάκια από αίμα Ω μα φυσικά

Η πένα σχεδόν σκίζει το χαρτί το μελάνι δεν προλαβαίνεινα στεγνώσει Αυτό είναι Η τέλεια εικόνα Οι σωστέςλέξεις Ρέουν από το μυαλό στα τρεμάμενα δάχτυλα τιςψιθυρίζω καθώς μια-μια τις αποτυπώνω γεμάτος χαρά στοχαρτί Αν με έβλεπε κανείς θα με περνούσε για τρελό αλλάας λένε Εγώ το ξέρω καλά Τρελός δεν είμαι Ο ήλιος έχειδύσει ώρα τώρα αλλά η πένα συνεχίζει ακάθεκτη ναχαράσσει το μελανό μονοπάτι της κάτω από το φως τηςλάμπας hellipο Θάνατος έσυρε τα δάχτυλά του πάνω στο λευκόύφασμα και άγγιξε την Παρθένα Τα οστέινα δάχτυλά τουόμως δεν ήταν φτιαγμένα για χάδια Έσκισαν σα βρεγμένοχαρτί το λευκό δέρμα και εκείνο εξέπνευσε αίμα πορφυρόγεμάτο ζωήhellip Δεν θυμάμαι να ανάβω τη λάμπα αλλά η ταγκή μυρωδιάτου πετρελαίου ταιριάζει Εισπνέω βαθιά Έτσι μυρίζειναι Κάτω από το πετρέλαιο η φθορά έχει χίλια λεπτάαρώματα και η Παρθένα μου τα εισπνέει ένα-ένα στηναγκαλιά του καλού της Την υγρασία στους τοίχους τημούχλα στα σεντόνια και τις κουρτίνες την εξάντληση καιτην αρρώστια στα σώματα τη σήψη που απλώνεται στοκαρβέλι μπροστά μουhelliplaquoΚαλύτερα να το μαζέψω αυτόhellipraquolaquoΜην τολμήσεις και αγγίξεις τίποταraquo Η Ζιζέλ πάει να διαμαρτυρηθεί αλλά όταν γυρνάω να τηνκοιτάξω πισωπατεί Τι βλέπει που δεν μπορώ εγώ να δωΈνα τρίξιμο ακούγεται καθώς σηκώνομαι από τηνκαρέκλα αλλά αν είναι το ξύλο ή τα κόκκαλά μου δεν ξέρωΠόσο καιρό έχω να σηκωθώ Οι σανίδες μοιάζει να θέλουννα με κρατήσουνlaquoΣυγχώρεσέ με αγάπη μουraquo τρέμοντας την πλησιάζω laquoΗΈμπνευση με κρατούσε στα χέρια τηςraquo Για λίγο δεν μεκοιτάει αλλά ύστερα το βλέμμα της μαλακώνειlaquoΓιατί θες να με τρομάζεις έτσιraquo μουρμουρίζει και ύστερα ηφωνή της δυναμώνει laquoΘέλω να σε φροντίσω και εσύhellip Δεντρως δεν σηκώνεσαι δεν μου μιλάς κανraquo Τα μάγουλά τηςφεγγίζουν ωχρά στο φως της λάμπας Η αγανάκτησή τηςδεν αρκεί για να τα χρωματίσει Πιάνω το χέρι τηςψηλαφίζω το δαντελωτό της μανίκι Είναι το φως του κεριούή το λευκό έχει κιτρινίσει

laquoΔεν καταλαβαίνειςraquo Ο ψίθυρός μου ίσα που ακούγεταιανάμεσα στα τριξίματα του σπιτιού και τα μουρμουρητάτων ενοίκων του laquoΔεν χρειάζεται να σηκωθώ Αρκεί ναμείνω πάνω από το χαρτίhellipraquo Κάτι φουσκώνει μέσα μουlaquoΔεν χρειάζεται να φάω Αρκεί να γράφωhellipraquo Τα πόδια μουπατάνε γερά και της δείχνω το δωμάτιο laquoΚι όταν οι λέξειςμε αφήσουν δεν χρειάζεται να βγω έξω Αρκεί να κοιτάξωαρκεί να ακούσω Τα σκουλήκια που τρώνε το φαγητό τημουσική των παραφρονημένωνhellip Αρκεί να έχω τηνΈμπνευσηhellipraquo Τα μάτια μου γυρίζουν ξανά σε αυτή Ηχλωμάδα την κολακεύει η σκιά που έχει μαζευτεί κάτω απότα γουρλωμένα μάτια της τονίζει την έκφρασή της Σαν τηνΠαρθένα μου Γονατίζω μπροστά της laquoΑρκεί να έχω εσέναΜείνε δίπλα μου αγάπη μου Στήριξέ με σε αυτό μου τοέργο σε παρακαλώ Και μετά όλα θα αλλάξουνraquoΚαι η Ζιζέλ η πιστή γλυκιά Ζιζέλ με δάκρυα στα μάτιαμου γνέφει ότι είναι δίπλα μου και ξαπλώνει στο κρεβάτιΑλλά οι λέξεις δεν φτάνουν στα αυτιά μου Η χλωμή μορφήμε το λευκό της φόρεμα ανάμεσα στα σεντόνια με μαγεύειΑχ να μπορούσα να ζωγραφίσω Αχ να υπήρχαν λέξεις ναπεριγράψουν την ομορφιά του δέρματος που φθίνει στοχλωμό φως Η πένα γρατζουνάει ξανά το βραχνό τηςτραγούδι στο χαρτί αλλά εγώ θρηνώ Σύντομα η Ζιζέλ θαξυπνήσει θα φύγει από το κρεβάτι σύντομα η εικόνα θαχαθεί Παρότι άρχοντας στο βασίλειο των λέξεων νιώθωφτωχός Αλίμονο οι λέξεις είναι το όριο του ανθρώπου ΗΠαρθένα μου θα είναι πάντα φτωχή μπροστά στη γλυκιάΖιζέλ ο Θάνατός μου θα ερωτευτεί το είδωλο όχι τηναλήθεια Αχ Αχ να υπήρχε ένας τρόπος να αιχμαλωτίσωαυτήν την εικόναhellip Και ξαφνικά ξέρω Απόψε οι εφιάλτες δεν τη βασανίζουν Απόψε ο τρελός δενπαραμιλάει ούτε το κορίτσι δίπλα κλαψουρίζει Απόψε όλασιωπούν Ακουμπώ την πένα μου απαλά στο τραπέζι καισηκώνομαι αργά Την έχω συνηθίσει τόσο που μοιάζει ναμη θέλει να αφήσει τα δάχτυλά μου Καθώς σηκώνομαι απότην καρέκλα φοβάμαι ότι έχω κολλήσει πάνω της ότι τοδέρμα μου θα σκιστεί ότι ο φριχτός του ήχος θα ηχήσει σεόλο το σπίτι αλλά τίποτα Οι σανίδες λυγίζουν μαλακάκάτω από τα πόδια μου και προσεύχομαι στην Άγγελο τηςΈμπνευσης να κάνει τους στεναγμούς τους να σιγήσουν

Ξέρω ότι από όλους Εκείνη με καταλαβαίνει Πάει καιρόςαπό τότε που απασχόλησα με κάτι άλλο τα χέρια μου αλλάτα δάχτυλά μου κινούνται ακόμα σβέλτα και λύνουν στηστιγμή της σάπιες κουρτίνες Τις μαζεύω στην αγκαλιά μουκαι πηγαίνω προς το κρεβάτι Ο καρπός της Ζιζέλ μοιάζειμε μίσχο λουλουδιού καθώς τον παίρνω στα χέρια μου καιευλαβικά τον δένω με ένα κομμάτι της κουρτίνας Την άλληάκρη τη δένω στα κάγκελα του κρεβατιού Από τον καρπόστο μπράτσο από το χέρι στο πόδι έναν έναν φτιάχνωτους κόμπους μου Όχι πολύ σφιχτούς αλλά ούτε και πολύχαλαρούς Δεν θέλω να υποφέρει μονάχα να μείνει εκείαρκετά Κάθομαι λίγο και αφουγκράζομαι την ανάσα τηςΤην περιεργάζομαι Φυσική χλωμή εφήμερη Ξανακάθομαι στην καρέκλα ΟΙ λέξεις αναβλύζουνασταμάτητες πια από το μυαλό μου με πνίγουν Η πένασπαρταράει στα χέρια μου έτοιμη να σκάσει Μοιάζει ναέχει ζωή δική τηςhellipΥπάρχει μια χλωμάδα που κανένας ζωγράφος δεν έβαλεποτέ στο έργο του μια σκιά στο ανθρώπινο δέρμα τέτοιαπου όσο και αν αναμειγνύεις τα χρώματα ποτέ δεν θαπροκύψει Είναι ένα κίτρινο απαλό που το φθινοπωρινόφεγγάρι φθονεί ένα κίτρινο που ακροβατεί τόσο επιδέξιαανάμεσα στο ζεστό και το ψυχρό όσο και ο καλλιτέχνηςανάμεσα στον έλεγχο και την παραφροσύνηhellipΗ Ζιζέλ ξύπνησε πολλές φορές και έκλαψε και φώναξε καιούρλιαξε και εγώ προσπάθησα να της εξηγήσω Δεν ήθελεόμως να με καταλάβει Νόμιζα ότι με αγαπούσε ότιπίστευε σrsquo εμένα ότι πίστευε στο έργο μου αλλά έκαναλάθος Το σπίτι φαίνεται να την πειράζει και αυτή σιγά-σιγά Της έχω υποσχεθεί άλλωστε ότι μόλις τελειώσω τηνιστορία θα τη λύσω και τότε θα είναι όλα όμορφα ξανάκαθώς θα προχωρούμε αγκαζέ στους μεγάλους κήπους καιθα χαιρετούμε όλους όσους θαυμάζουν εμένα και τη ΜούσαμουΟι λέξεις βγαίνουν αβίαστα πια από μέσα μου Είμαι ένακομμάτι του μεγάλου ποταμού και όλα ρέουν υπό τη σκιάτης Αγγέλου μου όμορφα και σωστά Μέρα με τη μέραγίνομαι όλο και καλύτερος Ακόμα και η Ζιζέλ που τηςδιαβάζω για να κοιμηθεί φαίνεται να το απολαμβάνειαφού μέρα με τη μέρα οι διαμαρτυρίες της σβήνουνΑλλάζω και ο κόσμος αλλάζει μαζί μου

Το πρόσεξα πρώτα με το καρβέλι πριν μερικές σελίδες Ησήψη πια το είχε σκεπάσει ολόκληρο και όσο εγώ έμενα νατο περιεργάζομαι τόσο περισσότερο το κατανοούσα Ηαποφορά του πλέον δεν με έπνιγε με γέμιζε λέξεις ταπλοκάμια των μυκήτων του δεν μου έφερναν αναγούλααλλά μου μιλούσαν για αλήθειες βαθύτερες αλήθειες που οΘάνατός μου ενσάρκωνε πια στη σελίδα του Δεν έβλεπαπια το καρβέλι το αντιλαμβανόμουν στην ολότητά του στοαποτύπωμά του στον χρόνοhellipΚαι με το πέσιμο της νύχτας ήρθε σε αυτή όχι όμορφοςούτε άσχημος μα απόλυτος και γεμάτος γνώση γιατί κάθετι καταλήγει με τον Χρόνο σε Αυτόν Και επειδή ο Χρόνοςήταν φίλος του καλός κράταγε τις παλίρροιές του όσο οΘάνατος περπατούσε χέρι-χέρι με την Παρθένα σεμονοπάτια όμοια με αυτά που αφήνουν τα πλάσματά τουκαθώς καταναλώνουν την ύληhellipΤο καρβέλι δεν υπάρχει πια το πιάτο του έχει μείνει κενόη ουσία του τώρα αιώνια στις σελίδες μου Η γλυκιά Ζιζέλείναι πια βουβή μονάχα η ανάσα της ακούγεται Πιοχλωμή από ποτέ πιο όμορφη από ποτέ Καταλαβαίνει τιςικανότητές μου Δεν αντιστέκεται πια Θέλει να δει το έργομου να ολοκληρώνεται Θέλει να δει τον κόσμο να σιωπάκαι αυτός μπροστά στο μεγαλείο του Αφήνει το χρώμα τηςνα σβήσει τη φλόγα μέσα μου να φουντώσειΠια γράφω όπως αναπνέω Παίρνω μια-μια τις κλωστέςπου κρέμονται από τον κόσμο γύρω μου και τις πλέκω στουφαντό της ιστορίας μου Τίποτα δεν με ταράζει τίποτα δενμε ενοχλεί Μονάχα με γεμίζει Πόσες μέρες έχει να μεενοχλήσει πια η προσευχή του καημένου από πάνω Μέραμε τη μέρα τον άκουγα να παραμιλάει νομίζοντάς τοντρελό μέχρι που άκουσα τον φόβο στη φωνή του τηναρρώστια στον βήχα του Τον είχα παρεξηγήσειΠροσευχόταν ο φτωχός Προσευχόταν για τη ζωή του γιατην ψυχή του που απειλούσε από στιγμή σε στιγμή να χυθείαπό τα χείλη του Τώρα σιωπά και ξέρω ότι δεν είναι πιαεκεί Δεν είναι όμως νεκρός Όχιhellip είναι αθάνατος μιααπό τις σκιές του Θανάτου στις σελίδες μου που όλο καιπληθαίνουνhellip Η Παρθένα σήκωσε το δάχτυλό της και μέτρησε τις σκιέςπου ο καλός της έσερνε πίσω τουldquoΕίναι ψυχέςrdquo τον ρώτησε δίχως φόβο

ldquoΌχι μονάχα συναισθήματα Φόβος θλίψη αγαλλίασηΣκιές στον τοίχο που αφήνουμε όλοι πίσω ότανολοκληρωθεί το πέρασμά μας σε αυτήν τη μεριά τουκόσμουrdquoΤα κλάματα από δίπλα έχουν σβήσει για να δώσουν στηνΠαρθένα μου δάκρυα πραγματικά Πλησιάζω στο τέλος τονιώθω τώρα Η πένα έχει γίνει κομμάτι μου οι σανίδες τηςκαρέκλας ένα με τη σάρκα μου Κουράγιο γλυκιά ΖιζέλΞέρω ότι έχεις ταλαιπωρηθεί αλλά δώσε μου μια σταλιάφωτιά ακόμη Μετά βίας ξεχωρίζω πια τα μισάνοιχτα χείλητης το στιλπνό δέρμα με τις μαβιές φλέβες λευκότερο απότο φόρεμα και τα σεντόνια λευκότερο από τα δεσμά της Τοχέρι μου γράφει πιο πολύ από ένστικτο Βλέπω μονάχασελίδες Σελίδες και το τέλος που πλησιάζει Ένα χλωμόφως πέφτει πάνω στα κίτρινα χαρτιά αλλά δεν ξέρω απόπού Η λάμπα έχει και αυτή χαθεί μα λίγο με νοιάζει Γιατίγια πρώτη φορά στο σπίτι επικρατεί πραγματική σιωπήhellipΘα σιωπήσω εγώ και θα σιωπήσεις και εσύ όπως τόσοσυχνά κάνεις Οι αιώνες θα περάσουν και εμείς θακαταλήξουμε εκεί που ούτε ανάσα δεν ηχεί Και εκεί θαγίνουμε έναhellipΤρέμω να γυρίσω Μετά βίας μπορώ Το σώμα μου έχειγίνει σκληρό σαν τις σανίδες το βλέμμα μου είναι σφιχτάδεμένο στις σελίδες Κι όμως δεν μπορώ Πρέπει ναγυρίσω Η ανάσα της Ζιζέλhellip δεν την ακούω Νιώθω τιςαόρατες κλωστές να κρατάνε όλο μου το πρόσωπο στοχαρτί και μια-μια τις σπάω για να γυρίσω στη Ζιζέλ Στοθέαμα ο πόνος σκίζει το στήθος μου στα δύο οι κραυγέςμου κάνουν τη σιωπή κομμάτιαlaquoΖΙΖΕΛ ΓΛΥΚΙΑ ΖΙΖΕΛraquoΤο κρεβάτι είναι ανάκατο τα σεντόνια έχουν πια σαπίσειτο ίδιο και οι κουρτίνες Μονάχα ένα λευκό φόρεμαξεχωρίζει ανάμεσά τους κιτρινισμένο και πολυφορεμένοΈνα λευκό φόρεμα που αγόρασα εγώ για τη γλυκιά Ζιζέλόμοιο με αυτό της Παρθένας μου Ένα λευκό φόρεμα τώρακενό Ω Άγγελέ μου γιατί μου την πήρες Προσπαθώ νασηκωθώ να τρέξω προς τα εκεί αλλά δεν νιώθω τα πόδιαμου πια Έχουν γίνει ένα με την καρέκλα Χίλιες βελόνεςμπήγονται μέσα τους και μόνο στη σκέψη Τα νύχια μουμπήγονται στα μάγουλά μου και το αίμα μου μπλέκεται μετα δάκρυά μου

laquoΖΙΖΕΛraquoΕίναι αθάνατη τώρα προσπαθώ να με παρηγορήσωΑιώνια χλωμή αιώνια νέα αιώνια γεμάτη αγάπη στιςσελίδες μου Συνειδητοποιώ ότι δεν έχω αφήσει την πέναΤα χέρια μου τρέμουν αλλά πρέπει να συνεχίσω για τηγλυκιά Ζιζέλ Το είναι της ζει στις σελίδες μου και πρέπεινα ολοκληρωθεί Το μελάνι χύνεται ανάμεσα στις σανίδεςτου πατώματος όταν το μελανοδοχείο ξεφεύγει από ταχέρια μου Δίχως δεύτερη σκέψη καρφώνω την πένα στοάλλο μου χέρι Ο πόνος είναι φριχτός μα τα ουρλιαχτά μουμετά βίας φτάνουν στα αυτιά μου Τώρα καταλαβαίνω τηναπώλεια τώρα βλέπω το τελευταίο κομμάτι που λείπει γιανα ολοκληρωθεί το έργο Είμαι εγώ Το αίμα μου γεμίζει τηνπένα και για μια τελευταία φορά οι λέξεις ρέουν στις θέσειςτους και το τελευταίο κεφάλαιο αναδύεται μεγαλειώδεςΓράφω Δημιουργώ Το αίμα μου το είναι μου συμπληρώνειτο όλοΈνας χτύπος έρχεται από την πόρτα αλλά δεν δίνωσημασία Αυτή είναι η στιγμή Δεν θα αφήσω τη γλυκιάΖιζέλ να χαθεί άδικα Οι χτύποι επιμένουν Φωνές τουςακολουθούν Λένε ότι είναι αστυφύλακες Δεν ξέρω τιθέλουν και δεν έχω χρόνο για αυτούς Μια-μια οι τελευταίεςλέξεις βρίσκουν τη θέση τους στο αριστούργημά μου Πάωνα ουρλιάξω να πανηγυρίσω μα η φωνή δεν βγαίνειΓράφω ακόμα αλλά ελάχιστος πια έχει μείνει από εμέναΕίμαι σανίδες Είμαι χαρτί μελάνι και αίμα Είμαι όλες οιεικόνες οι ήχοι και οι μυρωδιές Είμαι ο Θάνατος και ηΠαρθένα μαζίlaquoΣτο όνομα του Ανώτατου Δικαστηρίου ανοίξτε την πόρταraquoΑνόητοι Δεν καταλαβαίνετε ότι πάτε να διακόψετε τηστιγμή της ολοκλήρωσής μου Τα χέρια μου πένα και άλικομελανοδοχείο φλέγονται Γράφουν με τη ζωή μου τις λέξειςκαι τις αποτυπώνουν στο μυαλό μου με όση ψυχή μου έχειαπομείνει Δεν χρειάζεται πια να βλέπω Είναι όλαχαραγμένα εκεί Στο μυαλό που ζει τώρα αθάνατο στονlaquoΘάνατο και την Παρθέναraquo Όλα είναι εκεί Το έργο είναιολοκληρωμένο Σωστά Άρτια ΤέλειαΗ πόρτα σπάει και τρεις αστυφύλακες μπαίνουν στοδωμάτιο Το φως εισέρχεται μαζί τους μα δεν τολμάει ναπάει βαθύτερα από το κατώφλι

laquoΕίμαστε εδώ για να ερευνήσουμε μια καταγγελία εκ μέρουςτης κυρίας Λαφάν Ζιζέλhellipraquo ψελλίζει ο ένας από αυτούς πιοπολύ από αμηχανία παρά γιατί πραγματικά πιστεύει ότιέχει νόημαΤα μάτια τους βλέπουν ένα δωμάτιο κενό Τα γύψινα άνθηστην οροφή έχουν πια μαραθεί και τα παράθυρα είναισφαλισμένα Οι σελίδες στο τραπέζι είναι το μόνο πράγμαπου κινείται καθώς ένα ψυχρό ρεύμα αέρα εισβάλλει στοδωμάτιο Αυτές και οι σκιές στον τοίχο

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ

Κωνσταντίνος ΖαφείρκοςΟ Κωνσταντίνος Ζαφείρκος γεννήθηκε το 1990 στη Νάουσα Είναιαπόφοιτος του τμήματος laquoΦιλοσοφίας Παιδαγωγικής και Ψυχολογίαςraquoτου Πανεπιστημίου Ιωαννίνων ενώ σήμερα παρακολουθεί το πρόγραμμαμεταπτυχιακών σπουδών laquoΕυρωπαϊκές Πολιτικές Νεολαίας Εκπαίδευσηςκαι Πολιτισμούraquo στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας Δηλώνει λάτρης τωνvideo games των επιτραπέζιων παιχνιδιών ρόλων των ιαπωνικών mangaκαι φυσικά της λογοτεχνίας Κάποια από τα διηγήματα και τις νουβελέτεςτου έχουν βραβευτεί στα βραβεία λογοτεχνίας του φανταστικού LarryNiven από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές και έχουν εκδοθεί σεαρκετές ανθολογίες των ίδιων εκδόσεων Το 2017 κατέλαβε τη δεύτερηθέση στον πανελλήνιο διαγωνισμό διηγήματος φανταστικής λογοτεχνίαςαπό τις εκδόσεις iWrite με θέμα το laquoΑδιέξοδοraquo στα πλαίσια τουφεστιβάλ Fantasmagoria 2017 με το διήγημα laquoΕπανάληψηraquo

04

Μαριλένα ΤζωρτζάκηΗ Μαριλένα Τζωρτζάκη προέρχεται από τον δημιουργικό τομέα όπου καιεργαζόταν πολλά χρόνια όντας ταυτόχρονα εκπαιδεύτρια ενηλίκωνΓράφει παθολογικά Γράφει σε τετράδια σε κομπιούτερ σε blogs σετοίχους (ψηφιακούς) σε χαρτοπετσέτες και σε ότι άλλο βρει μπροστά τηςΜερικά από τα γραπτά της έχουν βρει τον δρόμο τους και έχουνδημοσιευτεί (Vice Rock your Lifegr) κάποια άλλα έχουν βραβευτεί (6οΦεστιβάλ Επιστημονικής Φαντασίας Ερμούπολης FantastiWords 2018)κάποια άλλα τα κρατάει μυστικά και τα χρησιμοποιεί μόνο για ναδιασκεδάζει τους φίλους της στα social media ενώ κάποια άλλα τα έχειπάρει ο άνεμος Όταν δεν γράφει ασχολείται με τον σχεδιασμό παιχνιδιών(οπού η δουλειά της είναι κυρίως να γράφει) Όλα τα παραπάνω υπό τηνμουσική των Coil Επίσης παθολογικά

Νίκος ΓαϊτανόπουλοςΟ Νίκος Γαϊτανόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1990 Αποφοίτησε απότην Αρχιτεκτονική Σχολή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου το 2015και έκανε Master in Concept Art for Games and Animation στο TeessideUniversity στο Middlesbrough Άρχισε να διαβάζει από πολύ μικρός καιαγαπούσε τα παραμύθια τους θρύλους τους δράκους και τους ιππότεςαπό τότε που θυμάται τον εαυτό του Γράφει από τα 15 του χρόνια τιςιστορίες του Έρκαχοθ τις οποίες δεν σταμάτησε ποτέ να δουλεύει Δενείναι σίγουρος πότε άρχισε να εικονογραφεί στα σοβαρά αλλά σήμερα ζειαπό ένα συνδυασμό εργασιών στη διαφήμιση στον χώρο των βιβλίων καιτων video games Έχει ζήσει στη Γερμανία και στην Αγγλία και λατρεύειτις κουλτούρες και των δύο χωρών οι οποίες τον έχουν επηρεάσει βαθιάστη δουλειά του Του αρέσει η μυθολογία η μουσική τα video games ηεξερεύνηση των συνδέσεων ανάμεσα σε ιστορίες και παραδόσεις και ημπύρα

w w w n y c t o p h i l i a g r

Horror | Fantasy | Literature | Art

Horror amp Fantasy Webzine

Nyctophiliagr nyctophiliagr infonyctophiliagmailcom

Το πρώτο ελληνικό webzine για τη λογοτεχνία και τέχνητου Τρόμου και του Φανταστικού

NyctoΠερπατήματα Το δεύτερό μας τεύχος ήρθε μαζί με τοφθινόπωρο όμως κρατά ακόμα κάτι απόκαλοκαίρι Δημιουργημένο γύρω από τημυθολογία Κθούλου με αγάπη και σεβασμόστο έργο πατέρα του κοσμικού τρόμου H PLovecraft οι σελίδες του κρύβουν απόκοσματέρατα και θάλασσες τόσο βαθιές όσο και ούπνος των Μεγάλων ΠαλαιώνΠρωτότυπα κείμενα και μεταφράσειςαγαπημένων Ελλήνων συγγραφέων αλλάκαι τα τρία διηγήματα που διακρίθηκαν στηστήλη των αναγνωστών Your Nightmaresσυνθέτουν ένα από τα μάλλον πιο όμορφατεύχη που θα βγάλουμε ποτέΔεν σας κρύβω ότι αυτη τη φορά αν καιπλέον ήταν λίγο πιο εύκολα όλα μετά τοβάπτισμα του πυρός αναρωτήθηκα συχνάαν θα βγει αντάξιο των προσδοκιών αν οχρόνος και ο κόπος αξίζουν τηνπροσπάθεια Σε αυτές τις αγωνίες ήρθε νααπαντήσει για ακόμα μία φορά ηανταπόκριση η αγάπη και ο ενθουσιασμόςόλων σας Αν και το εγχείρημα είναι μιαερασιτεχνική προσπάθεια που πηγάζει απότα όνειρα και τις φιλοδοξίες μαςαναγνωρίζουμε τη σοβαρότητα τηςαπόφασης και πως ότι μένει στο - έστω καιηλεκτρονικό - χαρτί είναι μιαπαρακαταθήκη για το μέλλον Γι αυτό καικάθε τεύχος θα παλεύουμε να είναι ακόμαπιο εντυπωσιακό πιο γεμάτο πιοπρωτότυπο από το προηγούμενο Και ίσωςαν οι συνθήκες το επιτρέψουν κάποτε να τοκρατάτε στα χέρια σας και σε έντυπη μορφή Καλή ανάγνωση Nyctophiliacs

ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΡΙΑΙλέην Ρήγα

EDITORIALΤΑ ΣΚΥΛΙΆ ΤΟΥ ΤΆΝΤΑΛΟΥ

Αφιερωμένο στη Μαρία Σ Ελπίζω ναμη σε κυνηγάνε ακόμα Ήταν μέσα Ιουλίου του 2008 κι ηαπεργία των σκουπιδιάρηδων είχε ήδητραβήξει και δεύτερη βδομάδα Στοδιαμέρισμα δεν είχα κλιματιστικό μεαποτέλεσμα να τη βγάζω όλη μέρα στογραφείο μου στη Νεάπολη μισοχυμένοςσε μια ξαπλώστρα παραλίας που είχασύρει στο κέντρο του δωματίου ακριβώςκάτω απrsquo τον πανάρχαιο ανεμιστήραοροφής Στις οχτώ το πρωί έπαιρνατηλέφωνο τον κυρ-Γιάννη απέναντι γιανα μου φέρει φραπέ και τυρόπιτα και στιςοχτώ το βράδυ κατέβαινα μέχρι τηνπλατεία Εξαρχείων για σουβλάκια πουμπορεί να ήταν από γουρούνι αλλάμπορεί και όχι Οι λογαριασμοίστοιβάζονταν στο γραμματοκιβώτιό μουτο κινητό μου το rsquoχαν κόψει απrsquo τις αρχέςΙουνίου και δουλειά δεν υπήρχε ούτε γιαδείγμα Κατά τα φαινόμενα μέχρι και ταυπερφυσικά πλάσματα απέφευγαν ναξεμυτίσουν με τον καύσωνα Όταν λοιπόν άκουσα το κουδούνιμου να χτυπάει η πρώτη μου αντίδρασηήταν να το αγνοήσω σκεπτόμενος πωςείτε κάποιος πλασιέ θα ήταν είτε κάποιοςμάρτυρας του Ιεχωβά Μα το κουδούνιξαναχτύπησε πιο επίμονα αυτή τη φοράκαι συνοδευόμενο από μια εύθραυστηγυναικεία φωνή laquoΚύριε Συμεών Είστε μέσα Ανοίξτεσας παρακαλώ είναι μεγάλη ανάγκηraquo

Art by Juliana Kolesova

Η απελπισία ήταν τόσο έκδηλη στον τόνο της γυναίκας που προτού καν το συνειδητοποιήσωβρέθηκα να μαζεύω όπως-όπως την ξαπλώστρα και να την παραχώνω στην αποθηκούλαφωνάζοντας ταυτόχρονα laquoμισό λεπτόraquo στη μελλοντική μου πελάτισσα Έριξα μια ματιά στονκαθρέφτη του μπάνιου Το πρόσωπό μου ήταν φρεσκοξυρισμένο τα μαλλιά μου καλοχτενισμένακαι το φανελάκι μου καθαρό Έριξα από πάνω ένα πουκάμισο και το κούμπωσα βιαστικάΈστρωσα τον γιακά μου κι άνοιξα την πόρταΣτο κατώφλι μου στεκόταν μια μικροκαμωμένη σαρανταπεντάρα με ψαρά μαλλιά πιασμένα σεκότσο και γαλάζια μάτια θαμμένα κάτω από έντονους μαύρους κύκλους και πρησμένα απrsquo τηναϋπνία βλέφαρα Είχε τη χαρακτηριστική εμφάνιση ανθρώπου που είχε χάσει πολύ βάρος μέσασε σύντομο χρονικό διάστημα ndash το δέρμα της έμοιαζε πολύ μεγάλο για το κορμί της Έπλεε μέσαστο ακριβό ταγιέρ της και τα μαργαριτάρια γύρω απrsquo τον λαιμό της έδειχναν θαμπά γεμάταδαχτυλιές θαρρείς και τα τραβούσε κάθε τόσο με μανία laquoΠεράστεraquo της είπα δείχνοντας προς την πολυθρόνα Σημάδια από το σύρσιμο της ξαπλώστραςδιακρίνονταν πεντακάθαρα στις σκονισμένες σανίδες Είχα την ελπίδα πως ήταν αρκετάταραγμένη ώστε να μην τα προσέξει laquoΚαθίστε Να σας προσφέρω κάτι Έχω κρύο νερό καιχυμό αλλά υπάρχει κι ο κυρ-Γιάννης στη γωνία αν θέλετε καφεδάκιraquo Κούνησε αρνητικά το κεφάλι της και κάθισε Ακούμπησε το μικρό της τσαντάκι στα γόνατά τηςσφίγγοντας τα λουριά με τα χέρια της Η στάση του σώματός της ήταν τόσο κλισέ που για λίγαδευτερόλεπτα θα ορκιζόμουν ότι το σύμπαν είχε γίνει ξαφνικά ασπρόμαυρο laquoΔεν έχω χρόνοraquo μουρμούρισε laquoΧρειάζομαι τη βοήθειά σας άμεσα Τα ακούω ήδη να ξύνουν τηνπόρτα με τα νύχια τουςraquo Το βλέμμα της θόλωσε και οι λεπτές τρίχες στα χέρια τηςανασηκώθηκαν Έστρεψε ελαφρά το κεφάλι της προς τα πίσω σαν να άκουγε κάτι απrsquo έξω κάτιπου εγώ αδυνατούσα να ακούσω Έσμιξα τα φρύδια laquoΓιατί δεν μου λέτε περί τίνος πρόκειταιraquo την προέτρεψα Δεν μπήκα στον κόπο να συστηθώΉξερε ήδη το όνομά μου και κρίνοντας από το στοιχειωμένο βλέμμα της ήξερε ήδη και πώςέβγαζα το ψωμί μου Έγνεψε laquoΟνομάζομαι Μαρία Σraquo μου είπε και χρειάστηκε να καταβάλλω προσπάθεια προκειμένου νακρύψω την αντίδρασή μου στο άκουσμα του επωνύμου της Δεν ήταν τυχαία πελάτισσα laquoΚαιπριν κάποιους μήνες έκανα κάτι Κάτι φρικτό που δεν θέλω να συζητήσωraquo laquoΚαταλαβαίνωraquo τη διαβεβαίωσα laquoΚαι δεν πρόκειται να σας ρωτήσω Η δουλειά μου είναι νασας βοηθήσω με το πρόβλημά σας όχι να μάθω τι το προκάλεσεraquoΑυτό φάνηκε να την καθησυχάζει αισθητά Φυσικά και θα μάθαινα τι είχε κάνει Δεν παςξυπόλητος στrsquo αγκάθια ειδικά όταν τrsquo αγκάθια είναι υπερφυσικά Αλλά δεν υπήρχε λόγος να τομοιραστώ αυτό μαζί της όχι ακόμη τουλάχιστονlaquoΑπό τότε με κυνηγάνε Τrsquo ακούω διαρκώς νrsquo αλυχτάνε κάπου κοντά να ξύνουν τα πατώματαέξω απrsquo το υπνοδωμάτιό μου να λαχανιάζουν κυνηγώντας με τις πιο απίθανες ώρες της μέρας ήτης νύχτας Αισθάνομαι την καυτή ανάσα τους στις γάμπες μου όταν περπατάω στον δρόμο καιτα σάλια τους να στάζουν στο πρόσωπό μου όταν κοιμάμαι Αν τρέξω θα με πιάσουν Ανγυρίσω πίσω να τα δω θα με πιάσουν Δεν είναι ζωή αυτή κύριε Συμεώνraquo κατέληξε μrsquo ένα βίαιοτρέμουλο που έμοιαζε περισσότερο με σπασμό Υπήρχε κάτι γνώριμο σrsquo αυτό που περιέγραφε όμως δεν μπορούσα να προσδιορίσω τι ακριβώςΚάπου όμως είχα ξαναδεί ή ξαναδιαβάσει κάτι παρόμοιο

laquoΤι ακριβώς είναι αυτά που σας κυνηγάνεraquo τη ρώτησα μετά από μερικά δευτερόλεπτασυνειδητοποιώντας ότι δεν σκόπευε να πει περισσότεραΑνασήκωσε το πρόσωπό της και με κοίταξε με μάτια στα οποία κούρνιαζε η τρέλα laquoΤα σκυλιά του Τάνταλουraquo ψιθύρισεlaquoΤου Τίνταλοςraquo διόρθωσα ασυναίσθητα καθώς θυμόμουν την παλιά ιστορία για τακυνηγόσκυλα που έρχονταν απrsquo τις γωνίες του χρόνου Μα η Μαρία Σ κούνησε το κεφάλι της αρνητικά laquoΤου Τάνταλουraquo επέμεινε laquoΤαντάλου Όπως τονίζεται Τα σκυλιά που είναι πάντα εκεί πάντααρκετά κοντά ώστε να φοβάσαι για τη ζωή σου αλλά και αρκετά μακριά ώστε να επιβιώνειςκάθε μέρα με τον τρόμο σου διαρκώς να μεγαλώνει Εκτός αν γυρίσεις Εκτός αν τρέξειςraquolaquoΤα έχετε δει ποτέraquo αποτόλμησα την ερώτηση laquoΜε την άκρη του ματιού σας έστωraquolaquoΔεν ξέρω ίσωςraquo παραδέχτηκε laquoΜα είναι μόνο σκιές που μεγαλώνουν σκιές που είναι εκεί τη μιαστιγμή και την άλλη όχι Μπορεί να μην είναι και τίποτα Δεν κοιμάμαι καλά τελευταίαraquo Εγώ πάντως δεν έβλεπα κάτι Μισόκλεισα τα μάτια μου και συγκεντρώθηκα επάνω της Όχιεπάνω της ακριβώς μα στον χώρο γύρω της Η αύρα της δεν διέφερε πολύ απrsquo το κολιέ της ndashθαμπή κι αυτή γεμάτη μουτζούρες Ήταν η αύρα ενός κατάκοπου απελπισμένου ανθρώπου πουδυσκολευόταν να σηκωθεί απrsquo το κρεβάτι το πρωί Δεν υπήρχαν σκυλιά πουθενά κοντά τηςΠήγα μέχρι την πόρτα του γραφείου και κοίταξα έξω Τίποτα Αν υπήρχε οτιδήποτε υπερφυσικόθα το έβλεπα Αυτό έκανα αυτή ήταν η δουλειά μου Αναστέναξα βλέποντας το νοίκι του μήνανα κάνει φτερά laquoΚυρία Σraquo είπα προσεκτικά laquoσας διαβεβαιώ πως δεν σας κυνηγάει καμία αγέλη υπερφυσικώνσκυλιών Ίσως να πρέπει να επισκεφθείτε έναν γιατρόraquoΗ γυναίκα χαμήλωσε το κεφάλι και σηκώθηκε laquoΉλπιζα πως εσείς θα με πιστεύατεraquo είπε laquoΕυχαριστώ που με ακούσατε κύριε Συμεών Καλήσυνέχεια σας εύχομαιraquo Τη σταμάτησα λίγο πριν φτάσει στην έξοδοlaquoΓιατί τα λέτε σκυλιάraquo τη ρώτησα laquoΕφόσον δεν τα έχετε δει ποτέraquoΑνασήκωσε τους ώμους τηςlaquoΔεν ξέρω Ακούγεται σωστό Αλυχτάνε μα όχι όπως οι λύκοιraquo απάντησε Όταν έφυγε έβγαλα ξανά την ξαπλώστρα μου απrsquo την αποθήκη και την έστησα κάτω απrsquo τονανεμιστήρα Κάτι μrsquo ενοχλούσε όμως κάτι απροσδιόριστο στην άκρη του νου μου Δενμπορούσα να ξεκολλήσω τα μάτια μου απrsquo την πολυθρόνα όπου είχε κάτσει λες κι η απουσίατης ήταν παρουσία παρουσία που ολοένα και μεγάλωνε Όσο κι αν έστυψα το μυαλό μου όμωςδεν βρήκα καμία λογική εξήγηση γιrsquo αυτό το συναίσθημα Έτσι αποφάσισα να το αγνοήσω Την επόμενη μέρα όλες οι πρωινές εφημερίδες έγραφαν για τη φρικτή δολοφονία της Μαρίας Συπό παράξενες συνθήκες Πήρα τηλέφωνο ένα φιλαράκι στην αστυνομία κι έμαθα πως το κορμίτης είχε βρεθεί ξεσκισμένο και μασημένο σαν να του είχαν επιτεθεί σκυλιά Μετά απrsquo αυτόορκίστηκα πως δεν θα αγνοούσα ξανά κανέναν που θα μου ζητούσε βοήθεια ακόμη κι αν οιαισθήσεις ή οι γνώσεις μου έλεγαν πως δεν συνέβαινε τίποτα Γιατί υπάρχουν πράγματα πουζουν στο περιθώριο των αισθήσεων και της γνώσης μα τα οποία μας κυνηγούν παρrsquo όλα αυτάΥπάρχουν ασύλληπτοι εφιάλτες που κατοικούν στα κενά ανάμεσα στrsquo αστέρια και στις γωνίεςτου χρόνου και στο σκοτάδι κάτω από τα έπιπλα Δεν θα χάσω ξανά κανέναν εξαιτίας τους

Αταλάντη Ευριπίδου

O Δ Ι Π Ρ Ο Σ Ω Π Ο ΣΘ Ε Ο Σ

Α Ν Τ Ω Ν Η Σ Α Ν Τ Ω Ν Ι Α Δ Η Σ

Ο Χάρης Κότιος ο κόρακας όπως τον προσφωνούσαντα φιλαράκια του γιατί είχε ίσια κατάμαυρα μαλλιά ότανφιλοσοφούσε για τη ζωή και τον κόσμο ήταν απόλυτος στιςαπόψεις του και δεν δεχόταν οποιαδήποτε συμβουλή ήαντίθετη γνώμη Σύμφωνα με τη θεωρία του όλααποτελούνταν από δυάδες όπως ζωή-θάνατος Δεξιά-Αριστερά άσπρο-μαύρο θετικό-αρνητικό πλούσιοι-φτωχοί∙ ειδικά για το τελευταίο συνδυάζοντάς το με τογνωμικό που έλεγε ότι laquoο συντομότερος δρόμος για ναφτάσεις από το ένα σημείο στο άλλο είναι πάντα η ευθείαraquoκαι επειδή ο ίδιος γεννήθηκε σε μια δυσλειτουργικήοικογένεια που δεν του προσέφερε πνευματικά εφόδια καιικανότητες ήδη από την εφηβεία του αποφάσισε να γίνεικλέφτης με σκοπό να πλουτίσει Δεν είχε δεύτερη επιλογήΈτσι όταν τα άλλα παιδιά διάβαζαν για να περάσουν ταμαθήματα αυτός κοπροσκύλιαζε στους δρόμους τιςκαφετέριες και τα μπαράκια κάνοντας διάφορεςμικροαπατεωνιές Στα είκοσί του ήταν γνωστός στην πιάτσα με τέσσεραμη θανατηφόρα μαχαιρώματα αντιπάλων στο ενεργητικότου ενώ στα εικοσιπέντε του είχε αποφυλακιστεί από τιςαγροτικές φυλακές έτοιμος να κάνει το μεγάλο κόλπο καινα περάσει από το επίπεδο του κοινού κλέφτη στο υψίπεδοτου μεγαλοαπατεώνα Όχι δεν είχε αποφασίσει να μπλεχτείμε την πολιτική αλλά με την αρχαιοκαπηλία Μέχρι τότε είχε ασχοληθεί περιστασιακά με διακίνησηναρκωτικών και λαθρεμπορία τσιγάρων κι ενδυμάτων∙μικροπράγματα δηλαδή που δεν του απέδωσανικανοποιητικό κέρδος παρά τρία χρόνια φυλάκισηςΒέβαια η φαεινή ιδέα να περάσει στο εμπόριο αρχαιοτήτωνδεν ήταν δική του αφού ούτε το είχε σκεφτεί ποτέ μήτε είχεκαι τις άκρες Στο κόλπο τον έβαλε η Λίνα μια γκοθού πουγνώρισε το δεύτερο βράδυ της ελευθερίας του Τυχαία γνωρίστηκαν ή τουλάχιστον έτσι νόμιζε σrsquo έναμπαράκι Η Λίνα κάθισε δίπλα του στο μπαρ κι ήπιε βότκασε σφηνάκι ο Χάρης της κέρασε το τέταρτο Τρεις ώρεςαργότερα σηκώθηκαν από το κρεβάτι του υπνοδωματίουτης και συνέχισαν να πίνουν συζητώντας μέχρι το πρωί γιατις στραβές στροφές και τις κακοτοπιές της ζωής Όταν την επομένη ξύπνησε το απόγευμα η Λίνα έλειπεκαι αμέσως του πέρασε η ιδέα να αδειάσει το διαμέρισμάτης αλλά δεν το έκανε

Ήταν καλή στον έρωτα και απrsquo όσα θυμόταν μες τηνlaquoπρωινήraquo του θολούρα ήταν κι αυτή μια πληγωμένη ψυχή Έτσι σπιτώθηκε και για μια βδομάδα περίπουευχαριστιόταν τις χαρές του ελεύθερου κόσμου πίνονταςτρώγοντας και κάνοντας έρωτα με την Λίνα η οποία αν καιπαράξενη είχε καλό χαρακτήρα Την θεωρούσε παράξενηγιατί ντυνόταν συνεχώς σαν να πήγαινε σε κηδεία∙ μαύραόλα μπλούζες φούστες παντελόνια βρακιά ζαρτιέρεςέμοιαζε με κινούμενο πένθος Και οι ιδέες της για τη ζωήήταν το ίδιο σκοτεινές και σακατεμένες Ήταν ηπροσωποποίηση της απαισιοδοξίας και της μελαγχολίας Αυτά όλα όμως όταν δεν έπινε γιατί μόλις κατέβαζεμονορούφι δυο τρεις βότκες καλυτέρευε μιλούσε χωρίς νατον ψυχοπλακώνει έλεγε μέχρι και ανέκδοτα Εν τούτοιςδεν τον ενοχλούσε η μαυρίλα της Εκείνο που τον έκανε νανιώθει άβολα ήταν η διακόσμηση του διαμερίσματός τηςπου ήταν γεμάτο με μακάβρια αγαλματίδια άσχημους καιτρομακτικούς πίνακες ανατριχιαστικές μάσκεςτερατόμορφες φιγούρες και συλλεκτικά αντικείμενα απόδιάφορους γνωστούς φονιάδες και μανιακούς δολοφόνους Το αντικείμενο που πραγματικά όμως δεν άντεχε ναβλέπει ήταν το παραμορφωμένο κρανίο που βρισκόταν σεμια γυάλινη προθήκη Η Λίνα του είπε ότι ήταν μιατερατογένεση ωστόσο κάθε φορά που έπεφτε το βλέμμα τουστο έκθεμα η καρδιά του χτυπούσε γρήγορα και απέστρεφετο κεφάλι του αηδιασμένος Ευτυχώς δεν ήταν τοποθετημένο σε κάποιο κεντρικόσημείο του διαμερίσματος και δεν το έβλεπε συχνά γιατίήταν πράγματι ανατριχιαστικό Ήταν ένα παιδικό κρανίομε την διαφορά ότι τα οστά στην δεξιά πλευρά ήτανεξογκωμένα και στην άκρη τους σχημάτιζαν ένα δεύτεροπρόσωπο Δεν ήταν κρανίο σιαμαίων όπου φαίνεται καθαρά ηδυσμορφία και η ένωση των δυο κεφαλιών αλλάπεπλατυσμένο στο πλάι με δυο πρόσωπα με άδειες κόγχεςματιών ρινικές κοιλότητες και στόματα Ειδικά το δεύτεροστόμα ήταν αποτροπιαστικό αφού στις συμπαγείς γνάθουςδιακρίνονταν οι σειρές με τα λευκά μυτερά δόντια σαν ναήταν όλα κυνόδοντεςhellip

Η Λίνα λοιπόν στο τέλος της πρώτης βδομάδας τηςσχέσης τους του μίλησε για το εμπόριο αρχαιοτήτωνΜάλιστα δεν χρειάστηκε να πει πολλά για να τον πείσειτου ανάφερε μονάχα το ποσό που θα έπαιρνε από τηνμεταφορά ενός κιβωτίου στην Βιέννη Αυτή ήταν και ηπρώτη του αποστολή Ήρθε σε επαφή με τον αρχαιοκάπηλο τον Κώστα οοποίος ήταν ξάδελφος της Λίνας πήρε το κιβώτιο και δυομέρες μετά οδικώς διασχίζοντας τα Βαλκάνια από δρόμουςπου χρησιμοποιούν οι λαθρέμποροι το παρέδωσε σrsquo ένανδίμετρο κοστουμάτο Αυστριακό ο οποίος θα μπορούσεάνετα να παίξει σε πολεμική ταινία τον ρόλο τουάσπλαχνου Ναζί που δέρνει βασανίζει βιάζει καισκοτώνει αντάρτες και άμαχο πληθυσμό Ο Χάρης επέστρεψε στην Αθήνα και πήρε στο χέρι καςπου λένε είκοσι χιλιάδες ζεστά κι αχνιστά ευρόΓλυκάθηκε Όχι μόνο γλυκάθηκε οι εγκεφαλικές τουσυνάψεις πήραν φωτιά από τις σκέψεις και ζήτησε από τηνΛίνα να του πει ότι ήξερε για το εμπόριο αρχαιοτήτωνΣυλλογίστηκε ότι εάν έδιναν για το ντελίβερι είκοσισπαρταριστά χιλιάρικα τότε στην περίπτωση που έστηνεμαγαζί θα γινόταν κεφαλαιούχος κάτι μεταξύ εφοπλιστήκαι μεγαλοβιομήχανου Έψαξε πληροφορίες στο ίντερνετ και επιβεβαίωσε τηνυπόθεση Τα λεφτά ήταν πολλά Πάρα πολλά για να τοναφήσουν αδιάφορο Και εννοείται ότι δεν τον ένοιαζε ναγίνει τσιράκι ή ντελιβεράς αλλά έμπορος κανονικόςμεγαλέμπορος Βέβαια δεν μπορούσε να ξεκινήσει αμέσως χωρίς ναγνωρίζει ανθρώπους και κατατόπια γιrsquo αυτό και έκανεάλλα δυο ταξίδια στο εξωτερικό ένα στην Μόσχα κι έναστην Βενετία κονομώντας άλλα εξήντα χιλιάρικα τα οποίαέκρυψε σε μεγάλες γλάστρες με λουλούδια στο μπαλκόνιτου διαμερίσματος της Λίνας Έτσι με την ιδέα να μπουμπουκιάζει μέσα του ξεκίνησετο ψηστήρι και την κλάψα με σκοπό να πείσει την Λίνα ναμιλήσει στον ξάδελφό της για τον χώσει περισσότερο στηνμπίζνα και να του γνωρίσει κόσμο Οπότε και του έσκασαντο παραμύθι Του μίλησαν δηλαδή για τον Ζεράρ Μανιάτηκάποιον Ελληνογάλλο συλλέκτη που κατοικούσε στηνΕκάλη και είχε στην κατοχή του ένα σπάνιο πανάρχαιοαγαλματίδιο από μαύρο αχάτη το οποίο μπορούσαν ναπουλήσουν μέχρι και δέκα εκατομμύρια

Ο Χάρης δεν έπαθε συγκοπή αλλά ερεθίστηκεΠραγματικά του σηκώθηκε όταν άκουσε το ποσό τηςπώλησης και μόλις έφυγε ο Κώστας άρπαξε την Λίνα καιτην έριξε στα τέσσεραhellip Δύο βδομάδες αργότερα έχοντας μελετήσει τα σχέδιατης βίλας τις περιπολίες της αστυνομίας τους χρόνους καιτα συστήματα ασφαλείας εισέβαλε αθόρυβα στην αίθουσαόπου ο Ζεράρ μόστραρε την πανάκριβη συλλογή του Τααρχαία αντικείμενα στις προθήκες ήταν τουλάχιστονπενήντα και με μια πρώτη ματιά μπορούσε να τααξιολογήσει κάποιος μέχρι και διακόσια εκατομμύριαωστόσο η διαταγή του Κώστα ήταν να κλέψει μονάχα τοαγαλματίδιο από αχάτη Ένα άσχημο σκατόπραμα πουχρονολογούταν γύρω στο τριάντα χιλιάδες προ ΧριστούΤότε δηλαδή που η τέχνη βρισκόταν στα σπάργανά της Ο Χάρης στάθηκε μπροστά στη γυάλινη προθήκη καιπαρατήρησε το αγαλματάκι στο πρασινωπό φως πουέβγαινε από τις τρυπίτσες της βάσης Η μορφή έμοιαζε μεχταπόδι σουπιά ίσως και με ελέφαντα δεν μπορούσε νακαταλάβει λόγω του φωτισμού ωστόσο η θέα του τούπροκαλούσε μια ενδόμυχη αηδία Ειδικά λόγω του αχάτηπου είχε λευκόγκριζες φλέβες έμοιαζε σαν να ήταν ζωντανόπλάσμα Δεν καθυστέρησε παραπάνω Έβαλε σε λειτουργία τοχρονόμετρό του και σήκωσε τη γυάλινη θήκη Έπιασε τοαγαλματίδιο το έχωσε στον σάκο που είχε δεμένοκατάστηθα και έφυγε τρέχοντας Όταν μετά από μια ώρα κάθισε στον καναπέ της Λίναςξεφύσησε ικανοποιημένος στην σκέψη ότι η όλη επιχείρησηήταν ευκολότερη από ότι είχε υπολογίσει Έτσιχαμογελαστός έβγαλε το αγαλματάκι από τον σάκο και τοπαρατήρησε κάτω από το δυνατό φως του καθιστικού Η Λίνα έλειπε είχε πάει σε μια ομάδα γιόγκα ή κάτιτέτοιο γιατί δεν κατάλαβε όταν του είχε αναφέρει αυτήν τηνασχολία της αλλά ούτε και τον ένοιαζε να μάθει για ταπαράξενα χόμπι της Οπότε κοίταξε εκείνο το αντικείμενοπου θα τον έκανε πλούσιοΣτην αφή ήταν κρύο το αισθανόταν σχεδόν παγωμένοΉταν και λείο αφύσικα λείο υπολογίζοντας την εποχή πουείχε κατασκευαστεί Μόνο στα σημεία των χαραγματιώνπου του έδιναν σχήμα ήταν τραχύ κι ανάγλυφο και σrsquo ένασημείο της βάσης του που έμοιαζε σαν μικρό καρούμπαλο

Το σχήμα του τελικά αφού με τη βοήθεια του φωτόςμπορούσε να δει καθαρά την κάθε λεπτομέρεια ήτανπραγματικά αλλόκοτο Έμοιαζε με καθιστό ελέφαντα πουείχε κεφάλι σουπιάς ή καλαμαριού με πλοκάμια δηλαδή Εκείνο που τον τρόμαξε όμως ήταν όταν παρατήρησεκαλύτερα το κεφάλι του πλάσματος και είδε ότι στηναριστερή πλευρά υπήρχε ένα δεύτερο πρόσωπο όπως τοκρανίο-έκθεμα της Λίνας Ανατρίχιασε και η καρδιά τουαναπήδησε από το κύμα αηδίας που τον κλόνισε Δενένιωσε μόνο αηδία αλλά και φόβοΧωρίς δεύτερη σκέψη έχωσε ξανά το άγαλμα στον σάκο καιτον άφησε στον καναπέ Αναρωτήθηκε πια σχέση υπήρχεμεταξύ του αγαλματιδίου και του κρανίου που είχε η Λίναστην συλλογή της Πιθανολόγησε ότι μια ανάλογητερατογένεση στο παρελθόν είχε ωθήσει τους πρωτόγονουςνα βλέπουν τέτοια δύσμορφα πλάσματα είτε σαν θεούς είτεσαν δαίμονες Ωστόσο δεν συνέχισε τον συλλογισμό του Ένιωσε έναβίαιο τσίμπημα στον σβέρκο και έβαλε το χέρι τουανακλαστικά στο σημείο Τα δάχτυλά του άγγιξαν έναμεταλλικό βέλος Σηκώθηκε σαστισμένος έκανε τρίαβήματα προς την πόρτα και σωριάστηκε στο πάτωμαπαρασέρνοντας με την πτώση του το τραπεζάκι τουκαθιστικούΈνας μαυροντυμένος άνδρας που φορούσε πλεχτό μαύροπροσωπείο μπήκε από το μπαλκόνι έβαλε το χέρι του στηνκαρωτίδα του αναίσθητου Χάρη για να δει εάν ήτανζωντανός και μετά άνοιξε την εξώπορτα του διαμερίσματοςΑπrsquo έξω περίμεναν άλλοι τρεις άνδρες ντυμένοι στα μαύρακι αυτοί σαν πράκτορες της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίαςΟι δυο σήκωσαν τον Χάρη στα χέρια πήραν τον σάκο μετο αγαλματίδιο και έφυγαν με το βανάκι τους Όλα έγινανγρήγορα και επαγγελματικάΌταν ο Χάρης συνήλθε από το αναισθητικό βρισκόταν σrsquoένα κατασκότεινο δωμάτιο Στην αρχή με το που άνοιξε ταβλέφαρά του νόμισε ότι έβλεπε εφιάλτη Κατόπιν μόλις ησυνείδησή του επανήλθε και το μυαλό του λειτούργησεκανονικά θυμήθηκε το τσίμπημα στο σβέρκο και τομεταλλικό βέλος που έπιασεΕυθύς ανασήκωσε τον κορμό του από το πάτωμα καισύρθηκε προς τα πίσω μέχρι που η πλάτη του ακούμπησετον τοίχο Κατάλαβε ότι αυτοί που τον συνέλαβαν δεν ήταναστυνομικοί και δεν είχαν σκοπό να τον δικάσουν μάλλον

θα τον καταδίκαζαν με συνοπτικές διαδικασίες Αναρωτήθηκε για το πώς κατάφεραν να τον βρούνε τόσογρήγορα και πιθανολόγησε την απάντηση ενθυμούμενος τοεξόγκωμα στη βάση του αγαλματιδίου Ήταν σχεδόνβέβαιος ότι δεν ήταν κάποιο ελάττωμα που έκανε ο αρχαίοςαγαλματοποιός αλλά μια σύγχρονη προθήκη όπουτοποθετήθηκε κάποιος πομπός ανίχνευσης Εν τούτοις αυτόδεν εξηγούσε την αναισθητοποίησή του την απαγωγή καιτον εγκλεισμό του σrsquo εκείνο το σκοτεινό δωμάτιο Πούέμπλεξα Γνώστης των κινδύνων της τέχνης του αντιλαμβανόταν απότις συνθήκες ότι δεν θα την έβγαζε καθαρή Αν ο ιδιοκτήτηςήταν κάποιος νομοταγής πολίτης θα καλούσε τηναστυνομία να δώσει το στίγμα του αγαλματιδίουΑντιθέτως έστειλε κάποιον ειδικευμένο σε καταδρομικέςεπιχειρήσεις πιθανόν προσωπικό του σωματοφύλακα Τοχειρότερο βέβαια ήταν ότι δεν πήρε μονάχα εκείνο τοσκατο-άγαλμα αλλά απήγαγε και τον ίδιο κάτι που στηνπιάτσα σήμαινε ότι είτε θα τον σάπιζαν στο ξύλο είτε θατον σκότωναν και θα τον πετούσαν σε κάποιο χαντάκιΊδρωσε στην τελευταία σκέψη Ήταν ακόμα νέος και δεν είχεζήσει όλα όσα ήθελε Ούρλιαξε απελπισμένος από τον φόβο του Σηκώθηκεόρθιος κι άρχισε να φωνάζει να τον αφήσουν ελεύθερο Δεν πήρε απόκριση και ο φόβος του έγινε τρόμος Μπορείνα ήταν σκληρός άνδρας αλλά δεν ήταν ήρωας Οι ήρωεςβρίσκονται στα παραμύθια κι όχι στον κόσμο της κλεψιάςκαι της απατεωνιάς Αυτός ήταν ένας κλέφτης μάγκας ναιαλλά όχι κάποιος χαζός που θα πέθαινε για μια πράξητου Τι νόημα έχει άλλωστε να είσαι κλέφτης και νασκοτώνεσαι τζάμπα κι ανούσια για εκείνα που πας νακλέψεις Γίνεσαι κλέφτης για την ευκολία να ξαφρίζεις καινα έχεις χρήματα χωρίς τον κόπο της καθημερινήςβιοπάλης όχι για να γνωρίσεις τα κυπαρίσσια πριν τηνώρα σουΚάθισε στο πάτωμα με την πλάτη στον τοίχοαπογοητευμένος Ο τρόμος είχε κατακτήσει το μυαλό τουκαι η αδρεναλίνη που έρρεε στο σώμα του τον έκανε νατρέμει από την ένταση Προσπάθησε να ηρεμήσει Δεν είχενόημα να πανικοβάλλεται Ίσως τελικά να έπειθε τουςαπαγωγείς του να μην τον σκοτώσουν θα τους έκανεκάποια πρόταση υποτακτικής συνεργασίας να δουλέψειγια αυτούς να τους κάνει τα θελήματα οτιδήποτε ήθελανμονάχα να μην το σκοτώσουν

Τα λεπτά της απομόνωσής του κυλούσαν αργά καιβασανιστικά ενώ ταυτόχρονα το ίδιο του το μυαλό έπαιζεένα άσχημο παιχνίδι εις βάρος του Σκεφτόταν όλα τα καλάπου θα έχανε και όλα τα κακά που πιθανόν θα πάθαινεόταν θα έμπαιναν στο κελί που τον είχαν κλεισμένο Ξεροκατάπιε και αναρωτήθηκε εάν το πάθημά του ήτανστημένο Ναι η έμφυτη καχυποψία του ξύπνησε από τονλήθαργο που την έριξε ο έρωτας για την Λίνα και είδεκαθαρά τα γεγονότα με την σειρά Απέκλεισε τηνπιθανότητα τα ξαδέλφια να μην γνώριζαν για τονιδιοκτήτη την ομάδα που είχε και τον εκδικητικό τουχαρακτήρα Το γνώριζαν σίγουρα και του το απόκρυψαναποφάνθηκε Όπως πιθανότατα να του απόκρυψαν κι άλλαπράγματα για παράδειγμα την ιστορία γύρω από τοκρανίο-έκθεμα και το αρχαίο αγαλματίδιο Ήταν βέβαιοςότι αυτά τα δυο είχαν σχέση παρrsquo όλο που δεν ήξερε ποιαήταν αυτήΣκέψη με την σκέψη συλλογισμό με συλλογισμό έφτασε στοσυμπέρασμα ότι ακόμα και η γνωριμία του με την Λίνα δενήταν ένα τυχαίο γεγονός Πιθανόν να τον είχαν σταμπάρεικαι να τον πλησίασαν με σκοπό να εκμεταλλευτούν τηναφέλειά του ΣίγουραΌλες αυτές οι σκέψεις όμως διακόπηκαν όταν έφτασε στααυτιά του ο ήχος του ξεκλειδώματος της πόρτας του κελιούτου Αρχικά τρομοκρατημένος μαζεύτηκε στη γωνία τουτοίχου κατόπιν τινάχτηκε όρθιος αποφασίζοντας να μηνπαρουσιαστεί σαν κάποιος ελεεινός και φοβητσιάρης πουπροκαλεί απέχθεια με την συμπεριφορά του Έπρεπε ναδείξει ένα ελάχιστο θάρρος και να μην φαίνεται σανκακομοίρης που μπορεί να δειλιάσει με την παραμικρήστραβή Άλλωστε ήταν έτοιμος να ζητήσει χάρη και έπρεπενα τον εμπιστευτούνΗ πόρτα άνοιξε κι ένα αμυδρό φως ήρθε από το άνοιγματόσο που να ξεχωρίζει μόνο τα περιγράμματα των ανδρώνπου στάθηκαν μπροστά του Ήταν έξι Οι πέντε εκ τωνοποίων laquoντουλάπεςraquo που μπορούσαν να τον κάνουντύμπανο από το ξύλοΓόγγυσε ακούσια από τον φόβο του και είπε με τρεμάμενηφωνή laquoΜην με πειράξετεhellip Συγγνώμη για την πράξη μουΠραγματικά το μετάνιωσα και θα κάνω οτιδήποτεθέλετεhellipraquo

Ο άνδρας που στεκόταν μπροστά κι είχε φυσιολογικόανάστημα και κορμοστασιά έκανε μια κίνηση με το χέριτου σαν να πέταξε κάτι Την επόμενη στιγμή στην αγκαλιάτου Χάρη έπεσε ένα στρόγγυλο πράγμα Το έπιασεανακλαστικά και με την αφή αντιλήφθηκε μαλλιά και μιαμύτη με μουστάκι κάτω από τα ρουθούνια Τα δάχτυλά τουυγράθηκαν από το αίμα κι έβγαλε έναν άναρθρολαρυγγισμό σαστισμένος Ευθύς άφησε το κομμένο κεφάλι να πέσει μπροστά τουΤαυτόχρονα πισωπάτησε τρέμοντας ήταν βέβαιος ότι τοκεφάλι ανήκε στον Κώστα Ασυναίσθητα σκούπισε τα χέριατου στο παντελόνι του Η φρίκη τον είχε πλημμυρίσει καιέτρεμε ολόκληροςlaquoΠοια σχέση έχεις με τον Δαλάκηraquo ρώτησε ο άνδρας σεσπαστά ελληνικάΔαλάκης ήταν το επίθετο του ξαδέλφου της Λίνας Ο Χάρηςκατάλαβε ότι ο άνδρας που του μίλησε ήταν ο Ζεράρ οΕλληνογάλλος ιδιοκτήτης της βίλας και του αγαλματιδίουΑποφάσισε να είναι ειλικρινής στις απαντήσεις τουΕφόσον το κεφάλι στο πάτωμα ανήκε στον Κώστα τότεήταν βέβαιο ότι πέρα από στυγνοί φονιάδες μπορούσαν ναμάθουν εύκολα τα πάντα για αυτόνlaquoΕίναι ο ξάδελφος της δικιάς μου της Λίνας Δεν τονγνωρίζω καιρό ξέρω μόνο ότι έκανε εμπόριο αρχαιοτήτωνκαι μου πρότεινε να κλέψω από εσάς το άγαλμα για να τοπουλήσουμε δέκα εκατομμύριαraquo είπε την αλήθεια μεταχύτητα χειμάρρουlaquoΔέκα Μόνο δέκαraquo γέλασε ο ΖεράρlaquoΤόσο μου είπανε ΑλήθειαraquolaquoΈνας θεός ηλίθιε δεν αξίζει μόνο δέκα εκατομμύριαraquoγκάριξε ο Ζεράρ οργισμένοςlaquoΤόσο μου είπανε δεν ξέρω τίποτα άλλοraquolaquoΔεν ξέρεις για τον Υμπ Λαγγόρraquo Ο Χάρης δεν έβλεπε τον άνδρα που μιλούσε παρά του ότιτα μάτια του συνήθισαν το ημίφως ωστόσο μπορούσε νακαταλάβει ότι με την ερώτηση είχε σηκώσει ένα από ταφρύδια του από έκπληξη ή και καχυποψία laquoΌχι κύριεraquoαπάντησε απνευστίlaquoΗ τσούλα σου η Λίνα δεν σου μίλησε για τον διπρόσωποθεό τηςraquolaquoΌχι κύριεraquo

laquoΔεν σε πιστεύωraquolaquoΤην αλήθεια λέω Δεν έχω λόγο να πω ψέματαhellip Έχω δειμόνο ότι έχει ένα κρανίο τερατογένεσης στο σαλόνι τηςhellipraquolaquoΤερατογένεση Βλάσφημε Πώς μιλάς έτσι για τονΠρεσβύτερο Θα φτύσεις αίμα λεχρίτηraquolaquoΚύριε Κύριεhellip Συγγνώμηraquo ψέλλισε ο Χάρης τρέμονταςκαι έπεσε στα γόνατα έτοιμος να κλάψει Από όσα τουάφηνε να καταλάβει ο φόβος του εκείνο το αγαλματάκιαπεικόνιζε κάποιον άγνωστο θεό και η Λίνα ήταν πιστήτου όπως πιθανότατα και ο Ζεράρ Δεν καταλάβαινε ποιοήταν το πρόβλημα αναμεταξύ τους αλλά το ένστικτό τουφώναζε υστερικά ότι αυτός θα πλήρωνε την όποια διαφοράτουςlaquoΦέρτε τονraquo έδωσε διαταγή ο Ζεράρ και δυο από τουςlaquoγορίλεςraquo του μπήκαν στο δωμάτιο και σήκωσαν τον Χάρηαπό τα χέριαlaquoΜη σας παρακαλώraquo κλαψούρισε κλαίγοντας κανονικάΔεν έκανε κάποια προσπάθεια να αντισταθεί ήτανανώφελο laquoΘα κάνω οτιδήποτε θέλετε για να επανορθώσωraquolaquoΑυτό το ξέρωraquo είπε αινιγματικά ο Ζεράρ και προχώρησεμπροστάΤα δάκρυα του Χάρη αναμίχθηκαν με τον ιδρώτα του Ηκαρδιά του χτυπούσε απίστευτα γρήγορα και το βλέμμα τουήταν θολό Ωστόσο όταν κάποια στιγμή μπήκαν σε μιααίθουσα που φωτιζόταν από κεριά είδε καθαρά πάνω σrsquoέναν πάγκο το γυμνό και κομματιασμένο σώμα της ΛίναςΤην είχαν κατακρεουργήσει εντελώς και δεν θακαταλάβαινε ποια ήταν εάν δεν αναγνώριζε στον κομμένοτης αστράγαλο το τατουάζ με την άγκυρα και το τυλιγμένοπάνω σrsquo αυτήν πλοκάμιΔεν ούρλιαξε γιατί δεν είχε την ψυχική δύναμη να το κάνειΌλα είχαν συμβεί τόσο απότομα και γρήγορα που οιεξελίξεις έμοιαζαν απίστευτες και αδιανόητες Δεν γνώριζετίποτα ούτε καταλάβαινε σε ποια τρομακτική δίνηγεγονότων είχε βρεθεί Αυτός ήταν απλώς ένας κακόμοιροςκλέφτης που ήθελε να γίνει πλούσιος και τώρα τον έσερνανκάποιοι τρελοί πιστοί ενός αρχαίου θεού για να τονθυσιάσουνhelliplaquoΈχεις κότσιαraquo του είπε ο Ζεράρ μόλις οι άνδρες του τονξάπλωσαν σrsquo έναν μαρμάρινο πάγκο laquoΣου το αναγνωρίζωΆλλοι στη θέση σου κλαίνε και κατουράνε επάνω τους Εσύέχεις έναν βαθμό στωικότητας που μου αρέσειraquo

Ο Ζεράρ φόρεσε μια τιάρα και στάθηκε μπροστά στονπάγκο όπου ήταν δεμένος ο Χάρης Σήκωσε τα χέρια τουψηλά και άρχισε να επικαλείται τον θεό του laquoΥμπ ΛαγγόρΩ θεέ της αβύσσου της ομίχλης και των κρύων σκοταδιώνυποκλίνομαι στην δύναμή σουraquo Στην συνέχεια η επίκλησηέγινε επωδός σε μια άγνωστη γλώσσαΟ Χάρης έμοιαζε σαν να έπασχε από ίλιγγο Το βλέμμα τουγύριζε συνεχώς χωρίς να μπορεί να αντιληφθεί τις μορφέςκαι τις κινήσεις Στην ίδια κατάσταση ζάλης βρισκόταν καιτο μυαλό του Ήταν τέτοιος ο φόβος του θανάτου πουδυσκολευόταν να ορθώσει νοερά την οποιαδήποτε σκέψη ήιδέα Έτρεμε μονάχα συνειδητοποιημένος ότι θα τονσκοτώσουνΤο σφοδρό χτύπημα που δέχτηκε στο κεφάλι από ένα σφυρίτον έριξε σrsquo ένα κοκκινωπό βάραθρο και στην συνέχεια σεαβυσσαλέα σκοτάδια Ο πόνος από το σπάσιμο τουκρανίου την εισχώρηση των οστών στον εγκέφαλό του τονπαρέλυσε και του επέφερε μια απερίγραπτη αγωνία Το αίμα του τινάχτηκε σαν πίδακας στην αρχή από τηνπίεση και μετά κύλησε γάργαρα από το πρόσωπό του στονπάγκο σαν ρυάκι Ο αφόρητος πόνος δεν τον άφηνε νασκεφτεί αλλά ένιωθε ότι πέθαινε Πέθαινε αργά καιβασανιστικά Τον τύλιξε μια ψυχοσωματική αίσθηση χαμού σβησίματοςτης ζωής η οποία πολλαπλασιάστηκε όταν κάποια στιγμήαισθάνθηκε κάτι κρύο να ακουμπάει στο πρόσωπό του καινα εισχωρεί από την χάσκουσα οπή του κρανίου του στονεγκέφαλό του Ένιωσε σαν να περπατούσε πάνω στοκεφάλι του μια σαρανταποδαρούσα που του τσιμπούσε ήτου έτρωγε το μυαλόhellip

Έναν χρόνο αργότερα από εκείνο το βράδυ ο Ζεράρ κάλεσετους ομόδοξούς του στη βίλα του για να τελέσουν τομυστήριο της άφιξης του θεού τους Όλοι μαζί δεν ήτανπερισσότεροι από εκατό άνθρωποι ντυμένοι με μαύραχιτώνια και καλυμμένοι με πλατύγυρες τιάρες διαφόρωνχρωμάτων στέκονταν με ευλάβεια γύρω από ένανμαρμάρινο θρόνο που ήταν σκεπασμένος με βελούδο καιστολισμένος με χρυσά σύμβολαΟ Ζεράρ που ήταν αρχιερέας του ιερού τάγματος τωνπιστών του Υμπ Λαγγόρ μετά την τελευταία τραγικήδιάσπασή τους όταν η αδελφή του η Λίνα θέλησε να πάρει

την αρχηγία στάθηκε μπροστά στον άνδρα που καθότανστον θρόνο κι άρχισε να ξετυλίγει τους επιδέσμους πουκάλυπταν το μακρουλό και παραμορφωμένο κεφάλι τουΉξερε ότι το μυστήριο δεν θα διαρκούσε αρκετά και γιrsquoαυτό οι κινήσεις του αν και επιτηδευμένες ήταν βιαστικέςΌταν έβγαλε τους επιδέσμους πρόσεξε ότι τα οστά είχανδέσει αναμεταξύ τους και η τριχοφυΐα είχε απλωθείΑποκάλυψε το κεφάλι στους παρευρισκομένους καιγονατίζοντας έκανε την πρώτη ερώτηση στον θεό τουΑπό το δεύτερο στόμα που βρισκόταν στην αριστερήπλευρά του κεφαλιού του Χάρη ακούστηκαν ήχοι φθόγγωνΚάποιος από τους πιστούς τούς κατέγραψε τρέμοντας απότην έξαψη της επικοινωνίας με τον θεόΤο όλο μυστήριο κράτησε έξι λεπτά ακριβώς Μετά ηκαρδιά του Χάρη σταμάτησε να χτυπάει και ο θεός έφυγεαπό μέσα τουΟ Ζεράρ σηκώθηκε στάθηκε μπροστά στον νεκρό άνδραπου φιλοξένησε στο σώμα του τον Υμπ Λαγγόρ και μεαργές κινήσεις έκοψε το κεφάλι με τα δυο πρόσωπα Ήτανπια ένα ιερό κεφάλι και θα τοποθετούταν μαζί με ταυπόλοιπα στις ειδικές κρανιοθήκες του τάγματοςhellip

Η Μ Ο Υ Σ Ι Κ Ή Τ Ο ΥΈ Ρ Ι Χ Ζ Α Ν

H P L O V E C R A F T

Μ ε τ ά φ ρ α σ η Κ υ ρ ι ά κ ο ς Χ α λ κ ό π ο υ λ ο ς

Ar t b y Cy r i l Van d e r Ha e g e n

Μελέτησα με τη μεγαλύτερη προσοχή πολλούς χάρτες τηςπόλης αλλά ποτέ δεν ξαναβρήκα την οδό Οζέιγ Δεν ήτανμόνο σύγχρονοι χάρτες αφού ξέρω ότι τα ονόματααλλάζουν Τουναντίον εντρύφησα στο αρχειακό υλικό πουυπάρχει για την περιοχή και ερεύνησα ο ίδιος κάθε μέροςπου παρά την τωρινή του ονομασία θα μπορούσε νrsquoαντιστοιχεί στον δρόμο που ήξερα ως οδό Οζέιγ Αλλάακόμα και μετά απrsquo όλες αυτές τις προσπάθειες η αλήθειαπου με ταπεινώνει είναι πως αδυνατώ να βρω το σπίτι τονδρόμο την ευρύτερη έστω περιοχή όπου στη διάρκεια τωντελευταίων μηνών της εξαθλιωμένης ζωής μου ως φοιτητήςτης μεταφυσικής στο πανεπιστήμιο άκουσα τη μουσική τουΈριχ ΖανΔεν με παραξενεύει η λειψή μου μνήμηmiddot η σωματική αλλάκαι η ψυχική μου υγεία διαταράχθηκαν σε καθοριστικόβαθμό τον καιρό που διέμενα στην οδό Οζέιγ και θυμάμαιπως δεν προσκαλούσα εκεί κανέναν από τους ελάχιστουςγνωστούς μου Μα και πάλι είναι ανήκουστο και παράδοξονα μην μπορώ να ξαναβρώ το μέροςmiddot γιατί από τοπανεπιστήμιο έφτανες εκεί μετά από μόλις μισή ώραπερπάτημα και η οδός διέθετε μια σειρά ιδιαίτερωνχαρακτηριστικών που θα ήταν αδύνατον να τα λησμονήσειόποιος πέρασε από κει έστω μια φορά Ποτέ μου δενσυνάντησα κάποιον που να έχει δει την οδό ΟζέιγΗ οδός Οζέιγ βρίσκεται στην άλλη πλευρά ενός σκοτεινούποταμού που οριοθετείται από απόκρημνες τούβλινεςαποθήκες με θολά παράθυρα και προσεγγίζεται από μιαάκομψη γέφυρα από μαύρη πέτρα Το μήκος του ποταμούήταν πάντα σκιερό λες κι ο καπνός από τα γειτονικάεργοστάσια δεν άφηνε τον ήλιο να φανεί Το ποτάμι ήτανδυσώδες με απαίσιες οσμές που δεν μύρισα πουθενά αλλούκαι που ίσως μια μέρα με βοηθήσουν να το ξαναβρώ αφούθα τις αναγνωρίσω αμέσως Πέρα από τη γέφυρα υπήρχανστενά πλακόστρωτα δρομάκια με πολλά αδιέξοδα και μετάάρχιζε η ανηφόρα μικρή στην αρχή αλλά απίστευτααπότομη μόλις προσεγγιζόταν η οδός ΟζέιγΔεν έχω ξαναδεί τόσο στενό και απότομα ανηφορικό δρόμοσαν την οδό Οζέιγ Ήταν σχεδόν λόφος απρόσιτη για όλατα οχήματα με σειρές σκαλοπατιών σε πολλά σημεία καιστην κορυφή κατέληγε σrsquo έναν πανύψηλο τοίχο γεμάτοκισσούς

Η πεζοδρόμηση της ήταν ετερόκλητη αλλού με μεγάλεςπλάκες αλλού με λιθόστρωτο και σε κάποια σημεία σκέτοχώμα με μια γκριζοπράσινη βλάστηση που πάλευε ναδιατηρηθεί Τα κτίρια ήταν ψηλά με μυτερές στέγεςαπίστευτα παλιά κι έγερναν πίσω μπρος και πλάγια μrsquoέναν τρόπο παράλογο Εδώ κι εκεί ένα ζεύγος αντικριστώνσπιτιών που έγερναν προς τα μπρος έσμιγαν σχεδόν πάνωαπό τον δρόμο σχηματίζοντας κάτι σαν αψίδα που δενεπέτρεπε στο φως να φτάσει ως το έδαφος Κάποια από τασπίτια ενώνονταν πάνω απrsquo τον δρόμο με μικρές γέφυρεςΟι κάτοικοι εκείνου του δρόμου μου έκαναν μοναδικήεντύπωση Στην αρχή πίστευα απλώς πως ήταν όλοι τουςλιγομίλητοι και επιφυλακτικοί απέναντι μου αργότεραόμως διαπίστωσα πως όλοι τους ανεξαιρέτως ήτανυπέργηροι Δεν ξέρω πώς έφτασα να ζω σrsquo έναν τέτοιονδρόμο όμως δεν ήμουν ο εαυτός μου όταν μετακόμισα εκείΕίχα ζήσει σε πολλά φτωχικά μέρη και πάντα μου γινότανέξωση επειδή δεν είχα χρήματαmiddot τελικά βρήκα μπροστά μουεκείνο το ετοιμόρροπο κτίσμα στην οδό Οζέιγ που τοδιαχειριζόταν ο παραλυτικός Μπλαντό Ήταν το τρίτο πιοκοντινό στην κορυφή του δρόμου και το ψηλότερο απrsquo όλαμε διαφοράΤο δωμάτιο μου βρισκόταν στον πέμπτο όροφο κι ήταν τομοναδικό που κατοικούνταν εκεί αφού το υπόλοιπο σπίτιήταν άδειο Τη νύχτα της άφιξης μου άκουσα μια παράξενημουσική να έρχεται από τη μυτερή σοφίτα ακριβώς απόπάνω και την επόμενη μέρα ζήτησα πληροφορίες από τονγέρο-Μπλαντό Μου είπε πως ήταν ένας ηλικιωμένοςΓερμανός βιολίστας ένας ιδιόρρυθμος μουγκός πουυπέγραφε ως Έριχ Ζαν και τα απογεύματα έπαιζε σε μιαερασιτεχνική ορχήστρα θεάτρου Πρόσθεσε πως η επιθυμίατου Ζαν να παίζει μουσική τα βράδια όταν επέστρεφε απότο θέατρο τον έκανε να επιλέξει εκείνο το ψηλό καιαπομονωμένο δωμάτιο στη σοφίτα που το μοναδικό τουπαράθυρο ndash απrsquo αυτά με αέτωμα στο πάνω μέρος τους ndash ήταν και το μόνο σημείο στην οδό απrsquo όπου μπορούσεκανείς να δει πάνω από τον τοίχο που έφραζε την άκρη τηςπρος την κατηφόρα και το πανόραμα στην άλλη πλευράΈκτοτε άκουγα τον Ζαν κάθε βράδυ και παρότι δε μrsquoάφηνε να κοιμηθώ ο αλλόκοτος χαρακτήρας της μουσικήςτου με γοήτευε

Παρά τις λίγες μουσικές μου γνώσεις ένιωθα και πάλιβέβαιος πως καμιά από τις αρμονίες που έπαιζε δενεμφάνιζε κοινά με τη μουσική που είχα ακούσει ως τότε καισυμπέρανα πως ήταν ένας συνθέτης ιδιαίτερα πρωτότυποςκαι ιδιοφυής Όσο τον άκουγα τόσο πιο πολύ μαγευόμουνώσπου μια βδομάδα αργότερα πήρα την απόφαση να τονγνωρίσωΈνα βράδυ ενώ επέστρεφε απrsquo τη δουλειά του πρόλαβατον Ζαν στον διάδρομο και του είπα πως ήθελα να τονγνωρίσω και να τον δω να παίζει τη μουσική του Ήτανένας μικρόσωμος αδύνατος άνθρωπος με καμπούρακουρελιασμένα ρούχα γαλανά μάτια γκροτέσκο πρόσωποπου έμοιαζε με σάτυρου και πολύ αραιωμένα μαλλιά Μόλιςάρχισα να του μιλάω φάνηκε να εκνευρίζεται αλλά και νατρομάζει κάπως Αλλά η έκδηλα φιλική μου διάθεσηεπέδρασε κατευναστικά πάνω του και με μισή καρδιά μουέκανε νόημα να τον ακολουθήσω στις σκοτεινέςμισογκρεμισμένες σκάλες που έτριζαν ανεβαίνοντας ως τησοφίτα Το δωμάτιο του ήταν το ένα από τα μόλις δύο σrsquoεκείνο τον χώρο κάτω από την τριγωνική σκεπή με τηνπολύ μεγάλη κλίση και βρισκόταν στη δυτική πλευράβλέποντας στον θεόρατο τοίχο στο επάνω τέρμα τουδρόμου Το δωμάτιο ήταν πολύ μεγάλο κι έδειχνε ακόμημεγαλύτερο αν πρόσεχες πόσο εκπληκτικά άδειο καιπαραμελημένο ήταν Από έπιπλα διέθετε μόνο ένα σιδερένιοκρεβάτι έναν σκουρόχρωμο νιπτήρα ένα τραπεζάκι μιαμεγάλη βιβλιοθήκη ένα σιδερένιο μουσικό αναλόγιο καιτρεις παλιομοδίτικες καρέκλες Παρτιτούρες μουσικώνκομματιών ήταν αραδιασμένες παντού στο πάτωμα Οιτοίχοι αποτελούνταν από σανίδες χωρίς καμιά επένδυσηπου κατά πάσα πιθανότητα ούτε στο παρελθόν ήτανπερασμένες με γύψο ενώ η ποσότητα της σκόνης και τωνιστών απrsquo τις αράχνες έκαναν το μέρος να μοιάζει πιο πολύεγκαταλειμμένο παρά κατοικήσιμο Ήταν προφανές πωςγια τον Έριχ Ζαν ο κόσμος της ομορφιάς βρισκόταν σεκάποιο μακρινό σύμπαν της φαντασίας τουΚάνοντάς μου νόημα να καθίσω ο μουγκός άνδρας έκλεισετην πόρτα γύρισε τον μεγάλο ξύλινο σύρτη και άναψε άλλοένα κερί για να δυναμώσει το φως εκείνου που κρατούσε οίδιος

Έβγαλε τη βιόλα του από τη σκοροφαγωμένη θήκη της καιπαίρνοντας τη στα χέρια του κάθισε στη λιγότερο άβοληαπό τις καρέκλες Δεν συμβουλεύτηκε το αναλόγιοmiddot χωρίς ναμου ζητήσει να διαλέξω κάποιο τραγούδι για μιαολόκληρη ώρα με εντυπωσίασε παίζοντας από μνήμηςκομμάτια που δεν είχα ξανακούσει ποτέ και ήταν μάλλονδικής του εμπνεύσεως Είναι αδύνατον για κάποιον μηειδήμονα στη μουσική να περιγράψει με ακρίβεια τονχαρακτήρα τους Ήταν ένα είδος φούγκας μεεπαναλαμβανόμενα μέτρα της πιο σαγηνευτικής ποιότηταςαλλά το αξιοσημείωτο για μένα ήταν πως απουσίαζαν όλεςεκείνες οι περίεργες νότες που άκουγα τις άλλες φορές απότο δωμάτιο μου κάτωΕκείνους τους ήχους που μου στοιχειώνουν τη σκέψη τουςθυμόμουν και μερικές φορές τους σιγοτραγουδούσα ή τουςσφύριζα παραλλαγμένους όταν ήμουν μόνος μου Γιrsquo αυτόκαι όταν τελικά ο μουσικός χαμήλωσε το δοξάρι του τονρώτησα αν γινόταν να παίξει και κάποιες από τις άλλεςνότες Πριν προλάβω να διατυπώσω το αίτημα μου τορυτιδιασμένο πρόσωπο που θύμιζε σάτυρο έχασε τηβαριεστημένη απάθεια η οποία το χαρακτήριζε στηδιάρκεια της προηγούμενης μουσικής εκτέλεσης και πήρεπάλι εκείνη την περίεργη έκφραση θυμού και φόβου πουεπισήμανα όταν προσέγγισα για πρώτη φορά τον γέροΚατέφυγα προς στιγμήν στη μέθοδο της πειθούςυποτιμώντας μάλλον τη δύναμη των ιδιορρυθμιών πουφέρνει η προχωρημένη ηλικία φτάνοντας στο σημείο ναεπιχειρήσω να αφυπνίσω την αλλόκοτη διάθεση στονοικοδεσπότη μου σφυρίζοντας του λίγες από τις νότες πουείχα κρυφακούσει το περασμένο βράδυ Αλλά την τακτικήαυτή αναγκάστηκα να την εγκαταλείψω ήδη από το επόμενολεπτόmiddot γιατί όταν ο μουγκός μουσικός αναγνώρισε τισφύριζα το πρόσωπο του συσπάστηκε ξάφνου σε μιαέκφραση ανεπίδεκτη περιγραφής και το μακρύ κρύοκοκαλιάρικο χέρι του απλώθηκε για να μου κλείσει τοστόμα και να επιβάλει τη λήξη της πενιχρής μου ηχητικήςαπομίμησης Την ίδια στιγμή έκανε ακόμα μια επίδειξη τηςεκκεντρικότητας του ρίχνοντας ένα πανικόβλητο βλέμμα στομοναδικό παράθυρο ndash ήταν καλυμμένο από κουρτίνα σαννα ανησυχούσε μήπως εισβάλει κανείς από εκεί ndash κι αυτότο βλέμμα του ήταν διπλά παράλογο αφού η σοφίτα

έστεκε απρόσιτη ψηλότερα απrsquo όλες τις γειτονικές στέγεςΌπως μου είχε πει ο διαχειριστής εκείνο το παράθυρο ήταντο μοναδικό σημείο απrsquo όπου μπορούσε κανείς να δει πέρααπrsquo τον τοίχο στο ψηλότερο σημείο του απόκρημνου δρόμουΤο παράξενο βλέμμα του γέρου μου έφερε στον νου τοσχετικό σχόλιο του Μπλαντό και τότε από δική μουιδιοτροπία αισθάνθηκα την επιθυμία να δω το αχανέςιλιγγιώδες πανόραμα των φεγγαρόλουστων σκεπών καιτων φώτων της πόλης πέρα από την άκρη του λόφου τοθέαμα που απrsquo όλους τους κατοίκους της οδού Οζέιγ μόνοαυτός ο δύστροπος μουσικός μπορούσε να βλέπειΚινήθηκα προς το παράθυρο για να τραβήξω τις πολύλεπτές κουρτίνες αλλά τότε με μια φοβισμένη οργή ακόμαεντονότερη από πριν ο μουγκός ένοικος ρίχτηκε πάλι πάνωμου δείχνοντάς μου με συνεχόμενες κινήσεις του κεφαλιούτου την πόρτα απασχολώντας και τα δυο του χέρια στηναγχωτική του προσπάθεια να με τραβήξει ως εκείΑηδιασμένος με τον οικοδεσπότη μου τον διέταξα να μεαφήσει και του είπα πως θα φύγω αμέσως Ως εκείνη τηστιγμή με έσφιγγε μόλις όμως είδε την αποστροφή στοπρόσωπό μου και κατάλαβε πως είχα προσβληθεί ο θυμόςτου φάνηκε να υποχωρεί και το κράτημα του χαλάρωσε Σελίγο έκανε πιο έντονο το άγγιγμά του πάνω μου όμωςφιλικά αυτή τη φορά για να με υποχρεώσει να καθίσω σεμια καρέκλα και μετά πήγε μrsquo ένα μελαγχολικό ύφος ως τοφοβερά ακατάστατο τραπέζι για να γεμίσει ένα χαρτί μrsquo έναμολύβι και τα δυσνόητα γαλλικά του ξένουΤο σημείωμα που τελικά μου παρέδωσε ήταν μια ικεσία νατον δω με συγκατάβαση και να τον συγχωρήσω Ο Ζανέλεγε πως ήταν γέρος μόνος του και έπασχε απόπαράξενους φόβους και νευρικές διαταραχές σχετικές με τημουσική του αλλά και με άλλα πράγματα Είχε χαρεί πουάκουσα τη μουσική του και ευχόταν να ξαναπάω και να μηνπαρεξηγώ τους εκκεντρικούς του τρόπους Όμως δεν ήτανδυνατόν να παίξει μπροστά σε άλλον εκείνες τις αλλόκοτεςαρμονίες ούτε άντεχε να τις ακούει από άλλονmiddot δεν άντεχεκαν νrsquo αγγίζει κάποιος το παραμικρό στο δωμάτιό του Μέχρι τη στιγμή της συζήτησής μας στον διάδρομο δενήξερε ότι μπορούσα νrsquo ακούω το παίξιμό του

απrsquo το δωμάτιό μου και τώρα με ρωτούσε αν γινόταν νασυνεννοηθώ με τον Μπλαντό ώστε να νοικιάσω έναδωμάτιο σε χαμηλότερο όροφο για να μην τον ακούω τηνύχτα Όπως μου έγραφε θα πλήρωνε ο ίδιος τη διαφοράστην τιμήΑποκρυπτογραφώντας καθισμένος τα αποκρουστικά τουγαλλικά έπαψα να βλέπω τόσο εχθρικά τον γέρο Ήτανθύμα σωματικών και ψυχικών αγωνιών όπως κι εγώ καιοι σπουδές μου στη μεταφυσική μου είχαν διδάξει τηνκαλοσύνη Μες στη σιωπή ένας αδύναμος ήχος ακούστηκεαπό το παράθυρο ndashμάλλον το τρίξιμο του παραθυρόφυλλουστον νυχτερινό άνεμοndash και για κάποιο λόγο τινάχτηκασχεδόν το ίδιο απότομα με τον Έριχ Ζαν Όταν τελικάολοκλήρωσα την ανάγνωση έσφιξα το χέρι τουοικοδεσπότη μου αποχαιρετώντας τον σαν φίλος Τηνεπόμενη μέρα ο Μπλαντό μου έδωσε ένα πιο ακριβόδωμάτιο στον τρίτο όροφο ανάμεσα στα διαμερίσματα ενόςηλικιωμένου τοκογλύφου και το δωμάτιο ενόςαξιοσέβαστου ταπετσιέρη Στον τέταρτο όροφο δεν έμενεπλέον κανείςΔεν άργησε να γίνει φανερό πως η επιθυμία του Ζαν νακρατήσουμε επαφή δεν ήταν τόσο μεγάλη όσο μου έγραφεόταν προσπαθούσε να με πείσει να φύγω από τον πέμπτοόροφο Δεν με κάλεσε ποτέ και τις λίγες φορές που πήγααπρόσκλητος στη σοφίτα φαινόταν αμήχανος και έπαιζεανόρεχτα Αυτά συνέβαιναν πάντοτε τις νυχτερινές ώρες ndashστη διάρκεια της μέρας κοιμόταν και δεν δεχότανεπισκέψεις Δεν τον συμπάθησα περισσότερο αλλά τοδωμάτιο στη σοφίτα και η παράξενη μουσική με είχανσίγουρα σαγηνεύσει μrsquo έναν τρόπο δυσερμήνευτο Είχα μιαπερίεργη επιθυμία να κοιτάξω έξω από κείνο το παράθυροπάνω από τον τοίχο στην άκρη του δρόμου στην πλαγιάπου δεν είχα δει ποτέ μου με τις στέγες που θα έλαμπανκαι τα καμπαναριά που θα απλώνονταν κάτω Μια φοράανέβηκα στον όροφό του ενώ ο Ζαν βρισκόταν στη δουλειάτου στο θέατρο αλλά η πόρτα ήταν κλειδωμένηΚατάφερνα πάντως να κρυφακούω τα βράδια τη μουσικήτου γέρου κωφάλαλου Τις πρώτες φορές απλώς ανέβαιναπατώντας στις μύτες των ποδιών μου ως τον πέμπτο όροφοόπου ζούσα πριν μετά όμως βρήκα το θάρρος να

σκαρφαλώνω και το τελευταίο κομμάτι της σκάλας πουέτριζε και να φτάνω ως τη σοφίτα Εκεί στον στενόδιάδρομο μπροστά στην αμπαρωμένη πόρτα με τησφαλισμένη κλειδαρότρυπα άκουγα συχνά ήχους που μεγέμιζαν μrsquo ένα απροσδιόριστο είδος τρόμου ndash τον τρόμο πουπροκαλεί η αίσθηση του απροσδιόριστου και της απορίαςενός πράγματος δυσοίωνα μυστηριώδους Όχι πως οι ήχοιήταν άσχημοι αυτό δεν ίσχυε καθόλου όμως οι δονήσειςτους παρέπεμπαν σε κάτι αληθινά απόκοσμο και μερικέςφορές αποκτούσαν μια πρόσθετη ιδιότητα που προσιδίαζεσε συμφωνική εκτέλεση πολλών οργάνων οπότε μου ήτανδύσκολο να φανταστώ πώς παράγονταν από έναν και μόνομουσικό Ο Ζαν ήταν οπωσδήποτε μια ιδιοφυΐα μεασυγκράτητη δύναμη Όσο περνούσαν οι βδομάδες τοπαίξιμό του γινόταν όλο και πιο θυελλώδες ενώ ο ίδιος ογέρος μουσικός έμοιαζε να εξασθενεί και να καταπονείταιτόσο πολύ ώστε ένιωθα οίκτο όποτε τον έβλεπα Αρνιότανπλέον κάθε πρόταση μου να τον επισκεφτώ και με απέφευγεόποτε συναντιόμασταν στις σκάλεςΜια νύχτα ήμουν έξω από την πόρτα του και άκουγα τηβιόλα να πάλλεται στριγκλίζοντας σε μια χαοτική Βαβέλαπό ήχους ένα πανδαιμόνιο που θα μrsquo έκανε να αμφιβάλωκαι για την ίδια μου την επισφαλή λογική αν δεν ερχότανπροφανώς πίσω από τη φραγμένη δίοδο Και το θλιβερότεκμήριο ότι ο τρόμος υπήρχε στην πραγματικότητα ήτανμια φρικτή άναρθρη κραυγή που μόνο ένας μουγκός μπορείνα βγάλει και που ηχεί μόνο την ώρα της μεγαλύτερηςαγωνίας ή του εντονότερου φόβου Χτυπούσα συνεχώς τηνπόρτα χωρίς να παίρνω απάντηση Περίμενα στονδιάδρομο μες στο σκοτάδι τρέμοντας από το κρύο αλλάκαι τον φόβο μου ως τη στιγμή που άκουσα την αδύναμηπροσπάθεια του φτωχού μουσικού να σηκωθεί από τοπάτωμα με τη βοήθεια μιας καρέκλας Υποθέτοντας πωςείχε μόλις ανακτήσει σrsquo έναν βαθμό τις αισθήσεις του μετάαπό μια κρίση λιποθυμίας ξανάρχισα να χτυπάω δυνατάφωνάζοντας ταυτόχρονα τrsquo όνομα μου για να τονκαθησυχάσω Άκουσα τον Ζαν να κινείται τρεκλίζονταςπρος το παράθυρο να κατεβάζει το τζάμι και να κλείνει ταπαραθυρόφυλλα και μετά να κατευθύνεται με εξίσουαβέβαια βήματα προς την πόρτα την οποία και ξεκλείδωσεndashκάπως διστακτικάndash για να μrsquo αφήσει να μπω

Κι αυτή τη φορά η χαρά του που βρισκόμουν μαζί του ήτανειλικρινής το παραμορφωμένο του πρόσωπο έλαμπε απόανακούφιση καθώς πιάστηκε απrsquo το παλτό μου όπως τοπαιδί πιάνεται από τη φούστα της μητέρας τουΤρέμοντας σαν το φύλλο ο γέρος μrsquo έβαλε να καθίσω σε μιακαρέκλα κι εκείνος σωριάστηκε σε μια άλλη με τη βιόλακαι το δοξάρι του πεταμένα πίσω της στο πάτωμα Γιααρκετή ώρα έμεινε καθισμένος έτσι χωρίς να κάνει τίποταΚουνούσε μόνο το κεφάλι του και μrsquo έναν περίεργο τρόποΗ στάση του δημιουργούσε την παράδοξη υπόνοια πωςαφουγκραζόταν κάτι με μεγάλη προσοχή και φόβο Φάνηκεσε λίγο να φτάνει σrsquo ένα συμπέρασμα που τον καθησύχασεκαι περνώντας σε μια άλλη καρέκλα εκείνη δίπλα στοτραπέζι έγραψε ένα σύντομο σημείωμα μου το έδωσε καιεπέστρεψε στο τραπέζι αρχίζοντας πάλι να γράφει γρήγορακαι ασταμάτητα Στο σημείωμα με παρακαλούσε στο όνοματης ελεήμονος συμπεριφοράς αλλά και προς ικανοποίησητης περιέργειας μου να περιμένω εκεί που ήμουν ώσπου ναετοιμάσει μια πλήρη καταγραφή στα γερμανικά όλων τωνθαυμάτων και των τρόμων που τον βασάνιζαν Περίμεναόλη εκείνη την ώρα με το μολύβι του μουγκού να τρέχειαστραπιαία πάνω στο χαρτίΠερίπου μια ώρα αργότερα ενώ ακόμα περίμενα και ταχαρτιά που γέμιζε με λέξεις ο γέρος μουσικός σχημάτιζανπλέον ολόκληρη στοίβα είδα τον Ζαν να κάνει μια ξαφνικήκίνηση σαν να ανέμενε από κάπου ένα αφόρητο χτύπημαΤώρα κοιτούσε σίγουρα προς το παράθυρο πουκαλυπτόταν απrsquo την κουρτίνα προσπαθώντας νrsquo ακούσεικάτι μέσα στο τρέμουλο του Και τότε μου φάνηκε κι εμέναπως κάτι άκουσαmiddot αλλά ο ήχος δεν ήταν καθόλουτρομακτικός ήταν μια νότα εντυπωσιακά μπάσα που έδινετην αίσθηση ότι ηχεί από απείρως μακριά και υποδήλωνεπιθανώς την ύπαρξη ενός άλλου μουσικού σrsquo ένα γειτονικόσπίτι ή ένα οίκημα πέρα απrsquo τον ψηλό τοίχο ndash εκείνο τοντοίχο πέρα απrsquo τον οποίο ποτέ δεν είχα καταφέρει να δω Ηεπίπτωσή της στον Ζαν ήταν τρομερή αφήνοντας το μολύβινα πέσει από το χέρι του σηκώθηκε απότομα άρπαξε τηβιόλα του και άρχισε να διαταράσσει τη νυχτερινή ηρεμίαμrsquo ένα παίξιμο που με την εξαίρεση της πρόσφατηςπαραμονής μου πίσω από την κλειδωμένη του πόρτα πιοάγριο δεν είχα ξανακούσει ποτέ να βγαίνει απrsquo το δοξάριτου

Δεν έχει νόημα να επιχειρήσω να περιγράψω τη μουσικήεκτέλεση του Έριχ Ζαν εκείνη τη φοβερή νύχτα Ήταν κάτιπιο τρομερό απrsquo οτιδήποτε είχα κρυφακούσει γιατί τώραμπορούσα να δω την έκφραση του προσώπου του και νασυνειδητοποιήσω πως το κίνητρό του για να παίζειμουσική ήταν η απόλυτη φρίκη που τον κατέκλυζεΠροσπαθούσε να παράγει ήχους και να κάνει θόρυβο γιανα διώξει κάτι ή να το καταπνίξει ndash τι ήταν αυτό το κάτιδεν μπορούσα να καταλάβω παρότι διαισθανόμουν πωςήταν σίγουρα ικανό να προκαλέσει δέος Η εκτέλεση τουέγινε ονειρική παραληρηματική και υστερική διατηρούσεωστόσο πλήρως τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της ύψιστηςμεγαλοφυΐας που ήξερα ότι διαθέτει αυτός ο παράξενοςγέρος Την κύρια μελωδία μάλιστα την αναγνώρισα ήτανένας άγριος ουγγρικός χορός δημοφιλής στα θέατρα καιγια μια στιγμή σκέφτηκα πως ήταν η πρώτη φορά πουάκουγα τον Ζαν να παίζει έργο κάποιου άλλου συνθέτηΌλο και πιο δυνατά όλο και πιο άγρια τα στριγκλίσματακαι οι κλαυθμυρισμοί της απεγνωσμένης βιόλαςκορυφώνονταν Ο κύριός της έσταζε ολόκληρος απrsquo τονιδρώτα και πεταγόταν συνεχώς πάνω σαν πίθηκος για νακοιτάξει με υπερένταση προς το παράθυρο που κάλυπτε ηκουρτίνα Στα φρενιασμένα κομμάτια που έπαιζε έβλεπασχεδόν μπροστά μου σκιές από σάτυρους και βακχευτές να χορεύουν και να στροβιλίζονται τρελά μέσα σεκοχλάζουσες αβύσσους γεμάτες νεφελώματα καπνούς καιαστραπές Και τότε μου φάνηκε πως άκουσα μια πιο οξείακαι σταθερή νότα που όμως δεν έβγαινε από τη βιόλαmiddot μιαειρηνική μελετημένη στοχευμένη περιπαικτική νότα πουακουγόταν από κάπου μακριά από τα δυτικάΕκείνη τη στιγμή το παραθυρόφυλλο άρχισε να τρίζει στονδυνατό νυχτερινό άνεμο που τώρα λυσσομανούσε έξω καισαν να απαντούσε στο τρελό παίξιμο στο εσωτερικό τουδωματίου Η βιόλα του Ζαν εκείνο το αλλοπαρμένοόργανο ξεπέρασε πλέον κάθε προηγούμενο βγάζονταςήχους που ποτέ δεν φανταζόμουν ότι μπορούσαν ναπαραχθούν από μια βιόλα Το παραθυρόφυλλο έτριξεακόμα πιο δυνατά ξεκόλλησε από τη θέση του κι άρχισε ναχτυπά πάνω στο παράθυρο Το γυαλί τραντάχτηκε καιέσπασε απrsquo τα απανωτά χτυπήματα κι ο παγωμένος

άνεμος μπήκε στο δωμάτιο κάνοντας τις φλόγες στα κεριάνα τρεμοπαίξουν και τις κόλλες των χαρτιών να θροΐσουνπάνω στο τραπέζι όπου ο Ζαν είχε αρχίσει να γράφει γιατο τρομερό του μυστικό Κοίταξα τον Ζαν και κατάλαβαπως είχε πλέον χάσει κάθε ικανότητα επαφής με τοπεριβάλλον Τα γαλανά του μάτια προεξείχαν γυάλιναχωρίς να μπορούν να δουν και το παραληρηματικό τουπαίξιμο είχε μετατραπεί σrsquo ένα τυφλό μηχανικό υπεράνωπεριγραφής όργιο που ούτε σε γενικές γραμμές δεν είναιδυνατό να προσδιοριστείΜια ξαφνική ριπή του ανέμου δυνατότερη από τιςπροηγούμενες σήκωσε ψηλά τα χαρτιά και τα έσπρωξεπρος το παράθυρο Κυνήγησα απελπισμένα τα αιωρούμεναχαρτιά αλλά εκείνα χάθηκαν πριν προλάβω να φτάσω στοσπασμένο τζάμι Και τότε θυμήθηκα την παλιά μουεπιθυμία να ρίξω μια ματιά από κείνο το παράθυρο τομοναδικό παράθυρο της οδού Οζέιγ που έβλεπε στηνπλαγιά από την άλλη πλευρά του τοίχου και την πόλη πουαπλωνόταν κάτω Ήταν πολύ σκοτεινά αλλά τα φώταέλαμπαν πάντα στην πόλη και περίμενα να τα δω κάπουεκεί παρrsquo όλη τη βροχή και τον άνεμο Όταν όμως κοίταξααπό κείνο το ψηλότερο απrsquo όλα τα παράθυρα όταν κοίταξαμε τα κεριά να τσιτσιρίζουν και την τρελή βιόλα ναουρλιάζει μαζί με τον νυχτερινό αέρα δεν είδα καμιά πόληνrsquo απλώνεται ούτε φιλικά φώτα να λάμπουν στους δρόμουςπου σίγουρα θα αναγνώριζαmiddot είδα μόνο τη μαυρίλα ενόςαπέραντου χώρου ενός χώρου ασύλληπτου που είχεαποκτήσει ζωή μια ζωή από δονήσεις και μουσική χωρίςκανένα κοινό με τα γήινα πράγματα Όπως στεκόμουν εκείκαι κοίταζα τρομαγμένος ο άνεμος έσβησε και τα δυο κεριάστην αρχαία σοφίτα με τη μυτερή στέγη αφήνοντάς με σrsquoένα σκοτάδι άγριο και αδιαπέραστο με το χάος και τοπανδαιμόνιο μπροστά μου και τη δαιμονική παραφροσύνητης βιόλας από πίσω να αλυχτά μέσα στη νύχταΠισωπάτησα τρομοκρατημένος στα σκοτεινά δίχως ναμπορώ νrsquo ανάψω φως έπεσα πάνω στο τραπέζι έριξα κάτωμια καρέκλα και τέλος προχώρησα σημειωτόν ως το μέροςτου δωματίου όπου η φοβερή μουσική ηχούσε σανουρλιαχτό μες στο σκοτάδι Έπρεπε τουλάχιστον να κάνωμια προσπάθεια να σώσω τον εαυτό μου και τον Έριχ Ζαν

όποιες δυνάμεις και αν είχαν παραταχτεί εναντίον μουΚάποια στιγμή αισθάνθηκα ένα κρύο αντικείμενο να μεαγγίζει κι έβγαλα μια κραυγή αλλά η κραυγή μου δενακούστηκε την επικάλυψαν οι θόρυβοι που έβγαζε η βιόλαΞαφνικά το δοξάρι που πηγαινοερχόταν τρελά με χτύπησεμέσα από τα σκοτάδια και τότε κατάλαβα ότι βρισκόμουνπολύ κοντά στον μουσικό Ψηλάφισα γύρω μου άγγιξα τοπίσω μέρος της καρέκλας του Ζαν βρήκα τον ώμο του καιτον ταρακούνησα στην προσπάθεια μου να τον συνεφέρωΕκείνος δεν αντέδρασε και η βιόλα συνέχισε να στριγκλίζειχωρίς το παραμικρό σημάδι επιβράδυνσης Έφερα το χέριμου στο κεφάλι του και κατάφερα να σταματήσω τομηχανικό του ανεβοκατέβασμα φωνάζοντας μες στrsquo αυτίτου πως έπρεπε να ξεφύγουμε από τα άγνωστα πράγματατης νύχτας Δεν μου απάντησε ούτε μείωσε τον φρενήρηρυθμό της ακατονόμαστης μουσικής που έπαιζε ενώ σεολόκληρη τη σοφίτα παράξενα ρεύματα αέρα έμοιαζαν ναχορεύουν μέσα στο σκότος και τη σύγχυση Ότανακούμπησα το αυτί του ανατρίχιασα αν και δεν κατάλαβααμέσως γιατί ndash δε συνειδητοποίησα το λόγο παρά μόνοόταν άγγιξα αμέσως μετά το ακίνητο πρόσωπό του έναπαγωμένο άκαμπτο δίχως πνοή πρόσωπο με γυάλιναμάτια που προεξείχαν άχρηστα στραμμένα στο κενό Καιτότε βρίσκοντας ως εκ θαύματος την πόρτα και τον μεγάλοξύλινο σύρτη της έφυγα τρέχοντας μακριά από εκείνο τοπλάσμα με τα μάτια που γυάλιζαν μες στο σκοτάδι μακριάαπό το μακάβριο ουρλιαχτό της καταραμένης βιόλας που ημήνη της αυξανόταν κι άλλο όσο απομακρυνόμουνΜετά άρχισα να προχωρώ με άλματα να αιωρούμαι ναπετάω σχεδόν κατεβαίνοντας τις ατέλειωτες σκάλες ως τηνέξοδο του αφωταγώγητου κτιρίου να τρέχω εκτός εαυτούέξω στον στενό απότομο αρχαίο δρόμο με τα σκαλοπάτιακαι τα ετοιμόρροπα κτίρια να κατηφορίζω πέφτοντας μεκρότο σε κάθε επόμενο σκαλί και στις λίθινες πλάκες μέχρινα φτάσω στους πιο χαμηλούς δρόμους και στο σαπισμένοποτάμι με την κοίτη που θύμιζε χαράδρα και να διασχίζωλαχανιασμένος τη μεγάλη μαύρη γέφυρα σταματώντας μόνοόταν βρέθηκα στους φυσιολογικούς δρόμους και τιςγνωστές λεωφόρους Απrsquo όλα αυτά έχω τρομερέςαναμνήσεις που ποτέ δεν θα σβηστούν

Θυμάμαι ακόμη πως είχε άπνοια το φεγγάρι φαινόταν καιόλα τα φώτα της πόλης έλαμπαν Σε πείσμα τωνπροσεκτικών μου εξερευνήσεων και όλης της μελέτης πουπραγματοποίησα έκτοτε ποτέ δεν μπόρεσα να ξαναβρώ τηνοδό Οζέιγ Ωστόσο δεν είμαι ολότελα δυσαρεστημένος ndashούτε μrsquo αυτό ούτε με την απώλεια μέσα σε αβύσσους πουκανείς δεν έχει ονειρευτεί εκείνων των πυκνογραμμένωνχαρτιών ndash των μόνων ικανών να δώσουν μια εξήγηση γιατη μουσική του Έριχ Ζαν

ΑΨΥΧΟΤΗΣ ΙΛΕΗΝ ΡΗΓΑ

Σάμπως και οι καταραμένοι δεν έχουν ψυχή Όταν τα σωθικά τους τρώει ο πόθος ανίερος ανεπιθύμητος απέθαντος όταν η σάρκα φλέγεται και άηχα τα χείλη σφαδάζουνστο σεντόνι της ανυπότακτης ντροπής σάμπως και εκείνοι δε προσεύχονται για τον δικό τουςκολασμένο παράδεισο Όταν οι αναμνήσεις κατάσαρκα τους μαχαιρώνουνμε χρώματα ήχους και μυρωδιές όταν οι εφιάλτες τους διαμελίζουν το κορμί σε χιλιάδες μικρές σταγόνεςαίματος και ανυπαρξίας σάμπως και κείνοι δεν ονειρεύονται την ξενιτιά τηςπαραδεισένιας κόλασης Εκεί στη πηγή όπου τα χείλη με αίμα ξεδιψούν στον τρύπιο ίσκιο της ιτιάςόπου το φως καψαλίζει το παρθένο δέρμα εκεί χωρίς ηχώ οι ριζωμένες αλήθειες ξεγυμνώνονται Και σε ρωτώ εγώ ο φτηνός εσένα τον καταραμένοΤι ψυχή να έχει όποιος με τους δαίμονές του συμφιλιώθηκε

Εν Αρχή ην ο Τρόμοςhellip Ήταν 20 Αυγούστου του 1890 (συμπτωματικάίδια ημερομηνία με την καταληκτική προθεσμίατης υποβολής του άρθρου μου στηναρχισυντάκτριά μου την Ιλέην Ρήγα) ότανακούστηκε στο Providence του Rhode Island τηςΑμερικανικής Ηπείρου το πρώτο κλάμα ενόςμωρού που θα άνοιγε στην ανθρωπότητα του20ου αιώνα τις πύλες του εξωδιαστατικούτρόμου εκθρονίζοντας την ανθρώπινησυνείδηση από τη σίγουρη κορυφή της τροφικήςαλυσίδας στις άγριες πεδιάδες της εικασίας καιτων αμφιβολιών Ο λόγος για τον γνωστό σεόλους νομίζω αμερικάνο συγγραφέα καιβασιλιά της λογοτεχνίας του τρόμου HPLovecraft Η ανατροφή του μικρού Howard στηνεπονομαζόμενη ωκεάνια πολιτεία του RhodeIsland σε μία από τις επτάλοφες πόλεις της γηςτο Providence (οι άλλες δύο ιστορικές πόλειςπου ονομάστηκαν λόγω γεωγραφίαςεπτάλοφες ήταν η Ρώμη και έπειτα ηΚωνσταντινούπολη) από απογόνους τωνπρώτων αποίκων της Νέας Ηπείρου πουέφεραν μαζί τους μεγάλο φορτίο προφορικήςπαράδοσης σε συνδυασμό με το σκληρόπρόσωπο της μοίρας που του στέρησε τονπατέρα του τον έμπορο κοσμημάτων WinfieldScott Lovecraft στα τρία του χρόνια- ο οποίοςυπέστη ένα οξύ ψυχωτικό επεισόδιο και έμεινεστο νοσοκομείο χτυπημένος από παραλυτικήπαράνοια ως το τέλος της ζωής του-καθώς καισε συνδυασμό με την ίδια τη εποχή πουγεννήθηκε κατά την οποία η άνοδος τωνεπιστημών αλλά και τα αποτελέσματα τηςβιομηχανικής επανάστασης άλλαζαν ραγδαίατο πρόσωπο του δυτικού πολιτισμούσφυρηλάτησαν μια μοναδική προσωπικότητα Μία laquoψυχήraquo σημαδεμένη βαθειά από τηνεπιρροή της νομοτέλειας ενός κόσμου που δενέχει αληθινό happy end και που όλα είναικαταδικασμένα να βυθιστούν στις θάλασσεςτου θανάτου

Το Αρχέτυπο του Απόλυτου Βιβλίουhellip Στα παραπάνω πρέπει να προσθέσουμε τηφιλάσθενη φύση του αμερικάνου συγγραφέα Η σπάνια πάθηση της ποικιλοθερμίας (ηοποία συνδέεται με την ανάπτυξη της καρδιάςτων ερπετών σε αντίθεση με την ανάπτυξη τουλειτουργικού ομοιοθερμικού καρδιακούσυστήματος του ανθρώπου Ουπς ελπίζω ναμη δημιουργήσω καμιά θεωρία συνωμοσίαςτώρα καθώς η επιστήμη σήμερα το εξηγείεπαρκώς) τον έκανε να έχει χαμηλότερηθερμοκρασία σώματος καιhellip καθόλουκοινωνική συμπεριφορά καθώς ηhellip έξωκαρδιά ζωή θα τον έβλαπτε Έτσι μοναδική τουσυντροφιά εκτός από μαθήματα της κατrsquo οίκονδιδασκαλίας ήταν τα βιβλία Άλλωστε οπαππούς του Whipple Van Buren Phillips τομόνο αρχετυπικό αρσενικό πρότυπο που τουείχε απομείνει μετά από το χαμό του πατέρατου τον ενθάρρυνε να διαβάζει Όμως όταν γιαχρόνια η μοναδική σου συντροφιά είναι ταβιβλία αυτό και μόνο ξυπνάει μέσα σου έναπολύ συγκεκριμένο αρχέτυπο αυτό τουαπόλυτου βιβλίου

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΛΑΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ HP LOVECRAFT

Χμμμ ναι είναι λίγο δύσκολο να εξηγηθεί σετόσο περιορισμένο χώρο αυτό καθώς το άρθροαφορά του έργο του Γιώργου Μπαλάνουσχετικά με τον HP Lovecraft ωστόσο θαπροσπαθήσω να γράψω δυο λόγια για αυτόπου εννοώΟι περισσότεροι αρθρογράφοι και ερευνητέςτου Λάβκραφτ τον έχουν περιγράψεισαφέστατα και έχουν κάνει πολύ καλέςαναλύσεις τόσο βιογραφικές όσο και σεεπίπεδο ανάλυσης και καταγραφής του έργουτου Όμως όποιος έχει έναν laquoδιαστροφικόraquoέρωτα με τη γλώσσα σαν τον υποφαινόμενοκαι όποιος δέχεται και την αντίληψη περίγλώσσας του αρχαίου κυνικού φιλοσόφουΑντισθένη του αρχηγέτη της σχολής τηςΚυνικής Φιλοσοφίας αρχίζει την έρευνα μεκανόνα το περίφημο ρητό laquoΑρχή Σοφίαςονομάτων επίσκεψιςraquo Στην κύρια έκφραση τουιδρυτή της νέας σχολής του ανώνυμου καιαπρόσωπου τρόμου βλέπουμε κάποιες λέξειςκλειδιά Οι πρώτες είναι αφηρημένες Τοκαταραμένο βιβλίο και Οι Μεγάλοι Παλαιοί Ηδεύτερη εννοιολογική ομάδα αφορά ένακεντρικό πρόσωπο έναν πρωταγωνιστή στονοποίο γίνονται laquoαποκαλύψειςraquo ο παράφρωνΆραβας με το όνομα Αμπντούλ Αλχαζρέντ καιοι τρίτες είναι γεωγραφικές και αφορούν είτευπαρκτές πόλεις αλλά με βαριά παράδοσηόπως η Βαβυλώνα η Αίγυπτος και η Δαμασκόςκαι άλλες φανταστικές πόλεις καμωμένες απότο υλικό των ονείρων και των οραμάτων οιοποίες δεν υπακούν στην γήινη ΕυκλείδειαΓεωμετρία αλλά σε άλλα μη ΕυκλείδειαΓεωμετρικά συστήματα Και έπονται και οιτέταρτες έννοιες που αφορούν γενικά πλαίσιαοικογένειες πρόσωπα τόποι εθνότητες κτλ Η γραμμή Βαβυλώνα Αίγυπτος Δαμασκόςεκτός του ότι φανερώνει τη laquoμαγικήraquo διάστασητου όλου ζητήματος (στην οποία μαγικήδιάσταση κατά δήλωσή του δεν πίστευε αφούόλα τα απόκρυφα βιβλία κτλ τα χαρακτήριζεως laquoσκουπίδιαraquo) φανερώνει και κάτι άλλο μιαπαράδοση γνωστή στους ιστορικούς και τουςθρησκειολόγους που έχουν μελετήσει τονπολιτισμό της Μέσης Ανατολής και τηςΒόρειας και Βορειοανατολικής ΑιγύπτουΜιλάω για την παράδοση του ΟυράνιουΒιβλίουη οποία έγινε ευρύτερα γνωστή από τηΒαβυλώνα και το Ενουμά Ελίς όπου οΜαρντούκ

γίνεται γραφέας και φύλακας της Βίβλου τωνΠεπρωμένων που μέσα της κρύβονται οι μοίρεςτων θεών και των θνητών αλλά και κάθεμυστικό του κόσμου Στην εξέλιξή του αυτό τοΟυράνιο Βιβλίο έγινε η κεντρική ιδέα τωνμονοθεϊστικών θρησκειών και γέννησεπολλαπλές παραδόσεις όπως αυτή τηςΜέρκαμπα της προφητικής λογοτεχνίας τουαρχαίου Ισραήλ το οποίο ήλθε σε επαφή με τηΒαβυλώνα και τον πολιτισμό της κατά τηδιάρκεια της Βαβυλώνιας αιχμαλωσίας Εκείσε αυτή την λογοτεχνική παράδοση συνήθως οπρωταγωνιστής είναι ένας και καταγράφει όλατα αποκαλυπτόμενα σε εκείνον μυστικά laquoτωνουρανίων των γήινων τε και τωνκαταχθονίωνraquo Όλο αυτό κατά τη γνώμη μουπάντα laquoβγάζει μάτιraquo δεν είναι δυνατόν να τοαγνοήσει κανείς ούτε φυσικά να αγνοήσει τηνέννοια της Δαμασκού όπου ο ΑπόστολοςΠαύλος παθαίνοντας μία κρίση κάτω από τονΉλιο γίνεται μέτοχος των μυστηρίων της νέαςτότε χριστιανικής θρησκείας και αρχίζει έργοιεραποστολής Αν είσαι λοιπόν ο Lovecraftαυτό το απόλυτο βιβλίο το λεγόμενο και Βίβλοτης Ζωής δεν θα το κάνεις βίβλο θανάτου Αντί ζωή θάνατος αντί συμμετρικός Λόγοςκαι Λογικήraquo ασύμμετρος και παράφρον λόγος Και αντί του επιλεγμένου ουράνιου γραφέατου ιερού προφήτη ή του Παύλου δεν θα έβαζεςστην θέση του τον βέβηλο τρελό άραβα Τώρααν αυτό έγινε εσκεμμένα είτε απλά προήλθεαπό την ενεργοποίηση συγκεκριμένωνψυχολογικών μηχανισμών δεν είμαι σε θέσηούτε να το γνωρίζω πόσο μάλλον να τοαποδείξω Τέλος πάντων όπως έγραψα και πιοπάνω αυτό είναι το θέμα ενός άλλου άρθρου τοοποίο θα άξιζε να γραφεί στο μέλλον Πάντωςείναι αδιαμφισβήτητο το γεγονός τουαποκαλυπτικού περιβάλλοντος του έργου τουΑμερικάνου συγγραφέα Όμως η αποκάλυψή του δεν φανερώνει τοκλασσικό μεσσιανικό μοτίβο της συνέχισης τηςανθρώπινης ύπαρξης σε μία ιερή μακαριότητααλλά μια βέβηλη πραγματικότητα ένανανώνυμο τρόμο που καιροφυλακτεί στιςhellipγωνίες της γης έτοιμος να κατασπαράξει τηφαινομενική μας ασφάλεια Ένας ομιχλώδηςκόσμος με μεγάλες πολυδιαστατικές δυνάμεις

οντότητες άρρητου τρόμου πιο αρπακτικές απότον πιο ισχυρό δαίμονα της ανθρώπινηςμυθολογίας πιο αρχαίες από τον άνθρωπο καιίσως από το ίδιο το σύμπαν Ένα άλλο είδοςπου σκορπίζει ανώνυμο και άμορφο τρόμο στοδικό μας είδος Άλλωστε ο τρόμος ξέρετε τρώειταhellip laquoσιγουράκιαraquo για αυτό είναι καισυνεκτικό στοιχείο απαραίτητο για τηνκοινωνική συνοχή όπως είπε και ο Χορός τωνΕρινυών στις laquoΕυμενίδεςraquo του Αισχύλου laquoΕίναικαλό να βρίσκεται μέσα μας ο φόβος και νακρατάει το νου Η σωφροσύνη είναι καλή κιόταν στενάζειraquo Η έννοια του τέλους γεννά τοντρόμο και ο τρόμος το φόβο και ο φόβοςhellipγεννά κόσμους ολόκληρους σαν αυτούς τουLovecraft Ο οποίος έζησε το δικό του τέλοςκαι αντίκρισε τον δικό του θάνατο στη γη πουγεννήθηκε το 1937 χτυπημένος από καρκίνο τουεντέρου σε ηλικία 47 ετών αφήνοντας όμως μιαμεγάλη παρακαταθήκη με αμφιλεγόμενεςπροεκτάσεις τα αμφιλεγόμενα όμως στοιχείαείναι αυτά που δημιουργούν ιστορία Ο Παράξενος του Χτες και ο Παράξενος τουΣήμεραhellip Έτσι έκλεισε λοιπόν οhellip γωνιώδης κύκλος τηςπαράξενης ζωής εκείνου του παράξενου άντρα Πέρασαν χρόνια και χρόνια από τότε και όμωςη παράξενη σκιά του Lovecraft στοιχειώνεικαι σήμερα τις νύχτες μας διεγείρονταςπαράλληλα τη φαντασία και την επιθυμίαάλλωνhellip παράξενων ανθρώπων για ένακρυφοκοίταγμα στο κατώφλι του αγνώστουΝα ας πούμε ότι ένας από αυτούς είναι οερευνητής για τον οποίο γράφουμε σήμεραΛένε πώς μονάχα οι παράξενοι άνθρωποικαταλαβαίνουν τους παράξενους ανθρώπουςσαν να υπάρχει ένας κρυπτογραφημένοςκώδικας που καταλαβαίνουν μόνο αυτοί Αλλάτι θα ήταν ο κόσμος χωρίς την παράξενηομορφιά τέτοιων ανθρώπων Πεζός καιανιαρόςΠριν δούμε το έργο και τη σύνδεση τουΓιώργου Μπαλάνου με τον HP Lovecraft καιτους περίεργους συνειρμούς του και αφότουείδαμε τον παράξενο του χθες ας πάμε ναγνωρίσουμε τον hellipπαράξενο του σήμερα γιανα θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οικαινούργιοι που λέει και η έκφραση

O Γιώργος Μπαλάνος γεννήθηκε εκεί προς τοτέλος της κατοχής και συγκεκριμένα στις 12Απριλίου του 1944 στην Πλάκα Μεγάλωσε στοΠαγκράτι και εκεί μη έχοντας τη χρηματικήάνεση στο να κάνει τη μεγάλη ζωή πουεπιθυμούσαν οι συνηθισμένοι νέοι τηςμεταπολεμικής περιόδου- αλλά όπως ήδηανέφερα δεν μιλάμε για έναν συνηθισμένοάνθρωπο- άρχισε να συχνάζει όχι σεlaquoνυχτερινά κέντρα και μεζεδάδικαraquo όπως οίδιος τα αναφέρει σε ένα μικρό αυτοβιογραφικότου σημείωμα αλλά σε βιβλιοθήκες Κι έτσι τοδιάβασμα του έγινε συνήθεια Σε αυτό τοσημείο δεν μπορώ να μη δω και έναν μικρόπαραλληλισμό μια ομοιότητα μεταξύ των δύοανδρών χωρίς να υπονοώ κάτι παραπάνωΑπλά οι δύσκολες συνθήκες σφυρηλατούνπερίτεχνα κοσμήματα σε όλους τους χρόνουςσε όλους τους καιρούς Μεγαλώνοντας οΓιώργος Μπαλάνος εργάστηκε για λίγαχρόνια ως καθηγητής ξένων γλωσσώνΚαταπιάστηκε με την επαγγελματικήφωτογράφιση μέχρι που αργότερα ταεγκατέλειψε όλα για να ασχοληθεί με τομεγαλύτερο έρωτα της ζωής του την έρευνα καιτο γράψιμο Ασχολήθηκε λοιπόν με τησυγγραφή αλλά και τη μετάφραση έργωνξένων συγγραφέων του τομέα της επικής αλλάκαι επιστημονικής φαντασίας και φυσικά τηςλογοτεχνίας τρόμου με κορυφή την ενασχόλησητου με τον άλλον εκείνο παράξενο που ήδηαναφέραμε τον Αμερικάνο συγγραφέα H PLovecraft Το 1995 δέχτηκε και παρουσίασε τηντηλεοπτική σειρά ldquoΤα Αινίγματα τηςΕλλάδαςrdquo Ενώ πριν είχε κερδίσει και τοδιεθνές βραβείο μετάφρασης έργωνΕπιστημονικής Φαντασίας ldquoΚarellrdquo (1984) απότην World Science Fiction Association Έχειδιατελέσει αντιπρόσωπος στην Ελλάδα τηςδιεθνούς οργάνωσης έρευνας Aerial PhenomenaResearch Organization (APRO) Έχει συγγράψειεκατοντάδες άρθρα και διηγήματα σεπεριοδικά κι εφημερίδες αλλά και έντυπα τουχώρου του μαγικού και του παράξενου Είναι οδημιουργός πολλών βιβλίων Έρευνας τουαγνώστου πολλά από τα οποία εκτός του ότιέχουν χαρακτηριστεί αριστουργηματικά

έχουν γίνει και μπεστ-σέλερ Επί σειρά ετώναποφεύγει σθεναρά τις δημόσιες εμφανίσειςκαθώς θέλει να μιλούν για αυτόν τα έργα τουκαι όχι ο ίδιος Εγώ είχα την τιμή να τονγνωρίσω και να τον γνωρίζω όλα αυτά ταχρόνια χάρη στην κα Σαββανή την εκδότριατων εκδόσεων Locus- 7 και Άλλωστε και απότις λίγες φορές που τον έχω συναντήσει έχωαποκομίσει πολλά Στο επίσημο βιογραφικότου θα προσθέσω το εξής Ο ΓιώργοςΜπαλάνος δεν ανήκει απλά στην προηγούμενηγενιά ερευνητών του παράδοξου αλλάαντικειμενικά και εκ των πραγμάτων αφούέφερε στην Ελλάδα και εξέδωσε τααποτελέσματα των ερευνών του γύρω από ταμυστήρια του κόσμου και της ύπαρξης τηςπροόδου της επιστήμης και του ενδιαφέροντοςγια το διάστημα της λογοτεχνίας τουφανταστικού και του τρόμου σε μια εποχή πουαυτά ήταν προσβάσιμα σε πολύ λίγουςκάνοντας τα ανοιχτά για τους πολλού καιδίνοντας την επιλογή τουλάχιστον σε όποιονήθελε να καταπιαστεί με αυτά να έχει ένανμπούσουλα να αρχίσει τον καθιστά πατέρα τηςσύγχρονης έρευνας του αγνώστου στηνΕλλάδα Αυτό είναι που πρέπει νααποδώσουμε πρωτίστως στον Μπαλάνο τηνγέννηση δηλαδή της βάσης την κατασκευή τουθεμέλιου λίθου της εξερεύνησης τουαλλόκοσμου και του παράδοξου κάτι το οποίοέκανε με ακρίβεια και επιστημονική συνέπεια Ο Γ Μπαλάνος για τον HP Lovecrafthellip Ήλθε όμως η ώρα να δούμε τον αγαπητό μαςΑμερικάνο συγγραφέα αυτών των παράδοξωνδιηγημάτων μέσα από τα μάτια του δικού μαςέλληνα συγγραφέα μελετητή και εραστή τουπαράδοξου Πριν από αυτό θα παραθέσω ταλόγια του ίδιου του Γ Μπαλάνου για τονπερίεργο συνάδελφό του τον εξrsquo αποίκων τηςΑμερικής προερχόμενο laquoΗ πρώτη μου laquoγνωριμίαraquo με τον ΧάουαρντΦίλλιπς Λάβκραφτ ήταν για μένα μιααποκάλυψη Το πρώτο του διήγημα το βρήκατυχαία πριν πολλά χρόνια όταν ήμουν μαθητήςακόμη σrsquo ένα παλαιοβιβλιοπωλείο την ίδιαπερίοδο που είχαμε αρχίσει κάποια περίεργαπειράματα στη συνοικία της Πλάκας με μιαπαρέα αλλοδαπών Ήταν το διήγημαlaquoΣελεφαϊςraquo σrsquo ένα κιτρινισμένο τεύχος του

σrsquo ένα κιτρινισμένο τεύχος του περιοδικούWeird Tales του 1939 Ήταν ένα μικρό διήγημαμόλις τέσσερεις σελίδες του περιοδικού και ωςτότε δεν είχα ακούσει καν το όνομα τουσυγγραφέα ο οποίος άλλωστε είχε πεθάνεικάμποσα χρόνια πριν γεννηθώ Και ωστόσοήταν ένα σοκ για μένα Η πρώτη ίσωςεντύπωση ήταν ότι ήξερα για τι πράγμαμιλούσε-ή μάλλον υπονοούσε ndashο συγγραφέαςπέρα από αυτά καθαυτά τα λόγια και τιςφράσεις που εμπεριέχονταν στο διήγημα Ήτανστrsquo αλήθεια ένα παράξενο συναίσθημαraquoΑναλύοντας αργότερα σε άρθρο του στοκλασσικό πλέον περιοδικό laquoΑνεξήγητοraquo - τοοποίο δυστυχώς σήμερα έχει πάψει νακυκλοφορεί- το φαινόμενο Lovecraft αναφέρειπώς ο laquoορθολογιστήςraquo και ασθενικός εκείνοςσυγγραφέας δεν απορρίπτει την ουσία τηςμυθολογίας του όπως άφηνε να φανεί αλλάτην κατάχρηση της υπερφυσικής της ερμηνείαςΚαθώς τα πλάσματα που περιγράφονται στημυθολογία των Μεγάλων Παλαιών είναι μενφρικώδη ασύλληπτα και τρομερά αλλά όχιυπερφυσικά Επίσης τα ιερατεία και οι cultομάδες λατρείας κρύβουν πίσω από τιςμαγικοφανείς πρακτικές τους ndashπαραθέτω ταλόγια του ίδιου- laquoΜία παραμορφωμένηπαρεξηγημένη ή μισοξεχασμένη επιστήμηraquoΠαράλληλα δε η Μυθολογία Κθούλου έχεικατά τον ίδιο πάντα ερευνητή τέτοιοαρχετυπικό βάθος που αγγίζει βαθειά τονεσωτερικό βυθό της πανανθρώπινηςσυλλογικής μνήμης Ενώ θεωρεί ότι εκτός τωνάλλων μια πρωτεύουσα πηγή εσωτερικήςγνώσης για αυτά τα θέματα είναι τα όνειραΜια ίσως όχι και τόσο συνηθισμένηπροσέγγιση αλλά δεν διαφέρει και πολύ απόαυτό που προανέφερα παραπάνω για τοξύπνημα του αρχέτυπου του απόλυτου βιβλίουΆλλωστε οι παραδόσεις και οι μύθοι κρύβονταιστη συλλογική μνήμη εντυπώνονται στο DNAτων ίδιων μας των κυττάρων και ξεπηδούνόταν ο χρόνος και οι συνθήκες το επιτρέψουνΑκούγεται περίεργο Αν ακόμα προβάλλονταιμέσα σας νοητικές αντιστάσεις στο ναπιστέψετε τον περίεργο σπειροειδή κύκλο τηςαφύπνισης των αρχετύπων μπορώ να σαςδώσω ένα παράδειγμα Ο κόσμος μας τατελευταία σαράντα χρόνια έχει αλλάξει

αισθητά ως προς τις θρησκευτικές τουαντιλήψεις σωστά Η θέση της θρησκείας καιτων συμβόλων της υποβαθμίστηκε αισθητά Οχριστιανικός μεσσιανισμός φάνηκε να χάνει τοθρόνο του και οι άνθρωποι στράφηκαν σεάλλες λύσεις ευδαιμονίας στηριγμένες σε όχικαι τόσο αέρινα πρότυπα αόριστωνμεταφυσικών υποθέσεων Κι όμως τοΧόλυγουντ δεν έπαψε στιγμή να βγάζει ταινίες βαθιά laquoμεσσιανικούraquo περιεχομένου οι οποίεςέσπασαν μάλιστα ταμεία Από τη μία ο νέοςάνθρωπος απαξιώνει τις τελετουργικέςπρακτικές των μεσσιανικών θρησκειών πουαιτούνται τη θεία μεσολάβηση για τη σωτηρίατου ανθρώπου και από την άλλη laquoσκάειraquoομαδικά επτάευρα ή δεκάδες δολάρια στουςκινηματογράφους για να δει τον Νίο τονπρωταγωνιστικό χαρακτήρα της τριλογίας τουΜάτριξ να σώζει τους ταλαίπωρουςανθρώπους από τα νύχια των μηχανών και τηςκατασκευασμένης τους μήτρας Οξύμωρο Όχικαι τόσο καθώς το μεσσιανικό αρχέτυπο είναιστην ουσία μια μετεξέλιξη εκείνου του αρχετύπου του laquoΉρωαraquo της φυλής πουθυσιάζεται για το σύνολο σε ένα πιο θείο καιπαγκόσμιο επίπεδο και δύσκολα θα σβηστείαπό τη συλλογική μνήμη Το ίδιο συμβαίνει μεόλα τα αρχέτυπα Άλλωστε δεν είναι τυχαίοόπως πάλι ο Γιώργος Μπαλάνος αναφέρει ότι οι αναγνώστες πριν καν αρχίσουν να ψάχνουνστερεές αποδείξεις για τα γραφόμενα τουLovecraft ήδη μέσα τους τα εκλαμβάνουνκόντρα στην κοινή λογική ως αληθινάΓονιδιακή μνήμη Ομαδική παράκρουση ΠοιοςξέρειΤα όνειρα είναι ένας τρόπος επικοινωνίας τουυποσυνείδητου νου με τον κόσμο των παχυλώναισθήσεων και δεκάδες σχολές ψυχολογίας μεαρχή αυτήν που εγκαινίασε ο Ελβετόςψυχίατρος Carl G Jung τον προηγούμενο αιώνανα γίνονται ένθερμοι υποστηρικτές της μελέτηςτους ως τρόπου κατανόησης του ανθρώπινουόντος Ο Λαβκραφτικός ήρωας Ίρανον τοέτερο εγώ του συγγραφέα όπως μαςαποκαλύπτει ο έλληνας ερευνητής έβλεπεπαράξενα όνειρα όπως άλλωστε και ο ίδιος οσυγγραφέας Οι Μεγάλοι Παλαιοί ότι και ανείναι όποιοι και αν είναι χρησιμοποιούν τουςονειρικούς διαδρόμους για να επικοινωνήσουνμε την ανθρωπότητα Στην ουσία δεν μιλάμεγια την ερμηνεία των ονείρων αλλά για την ίδια

την πηγή τους Ο Νυαρλαθοτέπ μάλιστα οΣκοτεινός Φαραώ όπως αλλιώς ονομάζεταιείναι γέννημα των εφιαλτών του πατέρα τηςΜυθολογίας Κθούλου Ξεπετάχτηκεκυριολεκτικά μέσα στους εφιάλτες του Μιαχάσκουσα άβυσσος που στοίχειωνε τα πάνταπραγματικά γέννημα εφιάλτη μιαυποβόσκουσα χίμαιρα ένα μολυντικό σκοτάδιπου κατέτρωγε τα θύματα του βαθιά μέσα στολαβύρινθο ενός νέου Μινώταυρου ή μέσα σεασύμμετρες εφιαλτικές πυραμίδες πουκατάπιναν ανθρώπινες ψυχές και σώματα Τηνπεριγραφή της ονειρικής γέννησης τουΝυαρλαθοτέπ έκανε ο ίδιος ο Lovecraft σε μιαεπιστολή στον φίλο του Ράινχαρτ Κλάιερ Εκείτου περιέγραψε όσα είπαμε παραπάνω αλλάκαι άλλες σημαντικές λεπτομέρειες που μέσαστο σουρεαλιστικό εφιαλτικό τοπίο του ονείρουτου θυμόνταν πολύ καλά Ανάμεσα σταπεριγραφόμενα και με την οξυδέρκεια τουματιού του ερευνητή ο Μπαλάνος βλέπει δύοσημαντικά σύμβολα τη γκρίζα ρόμπα η οποίαείναι χαρακτηριστικό του μάγου που εργάζεταισε μία μαγική εργασία αλλά και της μαγικήςδίνης Εκδηλώσεις μηνυμάτων από την πηγήτων ίδιων των ονείρων συνθέτουν έναν κόσμοπαράδοξο και αλλόκοτο και μεταφέρουν έναμήνυμα () το οποίος ίσως ούτε ο ίδιος οαγγελιοφόρος μπορούσε να κατανοήσειπλήρως Η Σκιά του Κθούλου Τα Όνειρα του Χάουςhellip Η ερευνητική ματιά του Γ Μπαλάνου δενμπόρεσε να μην καταγράψει αυτό το σημαντικόπαρασκηνιακό στοιχείο της ΜυθολογίαςΚθούλου και του Βιβλίου των ΝεκρώνΟνομάτων Άλλωστε όπως ο ίδιος αναφέρειδεν είναι τυχαίο που ο ΗPLovecraftπεριέγραψε τον Κθούλου σαν τον πρώτοlaquoονειροποιόraquo Θαλάσσια θεότητα που υπηρετείτους Παλαιούς laquoαλλά κοιμάται και ονειρεύεταιστον οίκο του στην Ρrsquo λυέraquo Προσθέτει επίσης πώς η θάλασσα είναι η laquoΜητέρα των Ονείρωνraquoαλλά και ότι το Αίνιγμα βρίσκεται στα ίδια ταόνειρα και όχι στην ερμηνεία τους καθώς αυτάείναι laquoκυματικές εκπομπές που διατρέχουν τοκρυσταλλικό πλέγμα του κόσμουraquo Η καλύτερηπροσέγγιση του Γιώργου Μπαλάνου για το

θέμα της Μυθολογίας της Χίμαιρας που ακούειστο όνομα Κθούλου και τιτλοφορείται ωςΑρχιερέας των Μεγάλων Παλαιών βρίσκεταιστην έρευνά του η οποία κυκλοφορεί σταελληνικά από τις εκδόσεις Locus-7 με τον τίτλοlaquoΗ Σκιά του Κθούλουraquo Eκεί από το πρώτοκιόλας κεφάλαιο πληροφορεί τον αναγνώστηότι laquoΤο Χάος γεννά την ύπαρξη Και η ύπαρξηκρύβει μια ανείπωτη και ακαταμάχητη γοητείαΜια γοητεία που δύσκολα μπαίνει σε λόγιαΜπορεί εμείς οι Κυνηγοί του Αγνώστου νrsquoαναζητάμε το μυστήριο στα πιο απόμακρα καιμυστικά πράγματα ναι αλλά για την αρχήτης Μεγάλης Αναζήτησης συχνά αρκεί απλώςτο να κοιτάξουμε ολόγυρά μαςraquo και ότι laquoΣετούτη την ιστορία υπάρχει και τρόμος τρόμοςαληθινός και ατόφιος τρόμος που είναιδύσκολο να περιγραφεί Αλλά υπάρχει καιομορφιά που ίσως είναι ακόμη πιο δύσκολο ναπεριγραφεί Τούτη η ιστορία είναι ένα χαλίόπου μουντά νήματα τρόμου συνυφαίνονται μελαμπερά νήματα ομορφιάςrdquo Με αυτές τα λέξεις επιλέγει ο ΓιώργοςΜπαλάνος να ξεκινήσει το πρώτο κεφάλαιοτου κλασσικού πλέον έργου τουπεριγράφoντας σε τρεις προτάσεις τηνκατάδυση στο μη χρονικά και τοπικάπεριορισμένο όνειρο της ανθρωπότητας Οσυγγραφέας προσεγγίζει τα μυστήρια τηςΛαβκραφτικής μυθολογίας με σαφήνεια ήμάλλον όχι η λέξη σαφήνεια και ο Lovecraftδεν πήγαν ποτέ μαζί Ας πούμε ότι μας δίνει μιακατανοητή πορεία για τα ονειρικά μονοπάτιατων Μεγάλων Παλαιών Ενώ φέρνει στο φωςπολιτισμούς που κάλυψε η σκόνη του χρόνουΠαράξενους θεούς και αλλόκοτους δαίμονεςldquoΑγγέλουςrdquo και άγνωστες οντότητες πουπαρελαύνουν μπροστά στα μάτια τουαναγνώστη Απόκρυφες γλώσσες και μαγικάκλειδιά που οδηγούν σε πύλες που ανοίγουν τηδίοδο σε κόσμους άγνωστους αλλάτρομακτικά γοητευτικούς Η γητεία άλλωστεπου ασκεί η Η Σκιά Του Κθούλου είναι ηγοητεία του ονείρου και όπως διαβάζουμε στιςτελευταίες σελίδες του βιβλίου ldquoτο ασημένιοκλειδί κρύβεται πάντα σε αυτό πουαποκαλούμε όνειρο και που δεν είναι παρά μίαεκούσια ή ακούσια σύνδεση με το ΚοσμικόΔίκτυοrdquoΣας το είπα από την αρχή ότι μόνο οι

παράξενοι άνθρωποι καταλαβαίνουν τουςπαράξενους ανθρώπους γιατί μόνο οιπαράξενοι άνθρωποι μπορούν νααναλογιστούν τεράστια κοσμικά μεγέθη και ναγίνουν αποδέκτες του απροσδιόριστουεξωδιαστατικού τρόμου που κρύβεται πίσωαπό τα laquoκυκλώπειαraquo τείχη της φαινομενικήςπραγματικότητας χωρίς να παραφρονήσουνhellipή τουλάχιστον χωρίς να παραφρονήσουντελείως και τελικά να μπορούν ναεπικοινωνήσουν τα ευρήματά τους στουςυπόλοιπους Και ευτυχώς ο Γ Μπαλάνος είναιένας απrsquo αυτούς Έργα και Μεταφράσειςhellip Εκτός από την πρωτόλεια έρευνα ο ΓιώργοςΜπαλάνος έκανε πολλές μεταφράσεις πάνωστα έργα του Lovecraft Είναι αυτές οι μεταφράσεις που έφεραν στο ελληνικό κοινόσε μια εποχή δύσκολη (Την έννοια τηςδυσκολίας της ζωής χωρίς διαδίκτυο σήμεραείναι δύσκολο να τη περιγράψεις οι παλιοίθυμάστε τι εννοώ οι δε νέοι εύχομαι να την τοζήσετε) τον τρομακτικό κόσμο του αμερικάνουσυγγραφέα Η ποιότητα αυτών τωνμεταφράσεων έχει χαρίσει στο ΓιώργοΜπαλάνο αναγνώριση και βραβεύσεις Είναικάτι άλλωστε που αγάπησε και ο ίδιος με όλητου την καρδιά Όταν σπέρνεις σπόρο μεαγάπη φυτρώνουν άνθη ομορφιάς Κάποιαστιγμή θυμάμαι όταν μετέφραζα τηνΙερογλυφική Μονάδα μαζί με την ΕυαγγελίαΘώμου είχα πάει από το γραφείο του να τονσυμβουλευτώ Το πρώτο πράγμα που μου είχεπει ήταν το εξής laquoΤο δύσκολο στη μετάφρασηδεν είναι να γνωρίζεις απλά τη γλώσσα τουκειμένου αλλά και την ορολογία Αν δεν είσαισίγουρος ότι γνωρίζεις ορολογία τότε μηνκάνεις τίποταraquo Μάλιστα μου έφερε ένα αστείοπαράδειγμα μετάφρασης που αυτή τη στιγμήμου διαφεύγει αλλά πιστεύω ότι το πιάσατε τονόημα Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφέρουμεότι σε κάθε του μετάφραση έχει προσθέσει καιεκπληκτικούς από θέμα νοήματος προλόγους Ο δε άμεσος χωρίς κατrsquo επίφαση φιοριτούρεςκαι άσκοπες επιτηδεύσεις τρόπος γραφής τουδίνει στα κείμενά του έναν τόνο ανάλαφρηςβαρύτητας και τα κάνει άμεσα αντιληπτά από

τον αναγνώστη Τα πρώτα βήματαhellip Ας πάμε να δούμε όμως πιο συγκεκριμέναπράγματα γύρω από το θέμα και αςαναφέρουμε ενδεικτικά τις πιο σημαντικέςδουλειές του εκτός της Σκιάς του Κθούλου στηνοποία ήδη αναφερθήκαμε Ένα χρόνο πρινγεννηθώ το 1981 ο Γ Μπαλάνος κυκλοφόρησεγια πρώτη φορά Λάβκραφτ στις εκδόσειςΣελέφαϊς ενώ αμέσως μετά συνεργάστηκε μετην Ωρόρα Εκεί εξέδωσε μία συλλογή τρόμουμε τίτλο laquoΣΚΙΕΣ Ιστορίες Φρίκηςraquo στην οποίαέχει μεταφράσει και επιμεληθεί μερικά από τακείμενα-κοσμήματα της Λογοτεχνίας Τρόμουμεταξύ των οποίων και το laquoΟι Αρουραίοιστους Τοίχουςraquo τοο εμβληματικού διηγήματοςτου Lovecraft αλλά και της ατμοσφαιρικήςιστορίας laquoΟ Βάλτος του Φεγγαριούraquo Μετά απόμια σύντομη συνεργασία με τις εκδόσειςΠατάκη δημιουργούνται οι Εκδόσεις Locus-7ένα πραγματικό κέντρο ιδεών του συγγραφέαμια μηχανή παραγωγής σκέψης και έναπαράθυρο στους ορατούς και αόρατουςκόσμους του επέκεινα Και πιστέψτε με δεν είναιδιαφήμιση αυτό αλλά μια περιγραφή ενόςοίκου της Μπαλάνειας σκέψης και τηςελεύθερης σκέψης Locus-7 και οι μεταφράσεις του Lovecraft Από τότε λοιπόν έχει εκδοθεί ένας μακρύςκατάλογος μεταφράσεων και προλόγωνσχετικών με τα κείμενα του Lovecraft Τo 2001εκδίδει δύο ανθολογίες η μία με τον τίτλο laquoΗσκιά πάνω από το Ιννσμουθ και άλλεςιστορίεςraquo και η άλλη με τον τίτλο laquoΗ φρίκη τουΝτάνγουιτς και άλλες Ιστορίεςraquo μεταξύ τωνοποίων laquo Το κυνηγόσκυλοraquo που αποτελεί ένααπό τα κλασσικότερα έργα του φίλου μας τουHP L Eπίσης ήταν από τα πρώτα πουμετέφρασε ο Γιώργος Μπαλάνος πριν απόαυτή την έκδοση και συγκεκριμένα στησυλλογή laquoΔιηγήματα Τρόμουraquo (εκδ ΣελεφαϊςΡάπτης Ωρόρα) Το 2005 εκδίδειμεταφρασμένα πάντα τον laquoΣτρογγυλό Πύργοraquoτο οποίο είναι ένα από τα έργα του HPL πουτο τελείωσε ο laquoμαθητήςraquo του ο ΏγκαστΝτέρλεθ δημιουργία που ο Μπαλάνοςονομάζει laquoαπό τις καλύτερεςhellip μεταθανάτιες

συνεργασίεςΕνώ το 2006 εκδίδει συλλογή με τίτλο laquoΤοΚάλεσμα του Κθούλου και άλλες ιστορίεςraquoστην οποία εκτός από το ομώνυμο διήγημα μετην περίφημη φράση laquoΔεν είνrsquo νεκρό εκείνο πουαιώνια μπορεί να περιμένει Μα με το διάβατων παράξενων αιώνων ως κι ο θάνατοςμπορεί να πεθαίνειraquo περιλαμβάνει και το άλλοεκπληκτικό laquoΤα όνειρα του σπιτιού τηςΜάγισσαςraquo Την ίδια χρονιά μεταφράζει καιεκδίδει το γνωστό laquoΣτα βουνά της τρέλαςraquoιστορία που εκτυλίσσεται στην ανταρκτικήκάτω από τους πάγους της οποίας κρύβεται ηέσχατη φρίκη Ο Χ Φ Λάβκραφτ σε όλο τοαποτρόπαιο μεγαλείο του μας πληροφορεί ομεταφραστής Παράλληλα εκδίδεται και ησυλλογή laquoΤο χρώμα από το διάστημα καιάλλες ιστορίεςraquo το κεντρικό διήγημα τουοποίου δεν ξέρω αν το διαβάσατε θα γίνειταινία με τον ηθοποιό Νίκολας Κέιτζ μέχρι το2020 Και επειδή το 2006 ήταν μάλλον πολύπαραγωγική χρονιά για τον Γ Μπαλάνοεξέδωσε από το Locus 7 άλλες δύο συλλογέςκαι άλλα δύο διηγήματα Ο λόγος για τηνlaquoΑναζήτηση του Ίρανον και άλλες ιστορίεςraquo καιτην laquoΑνώνυμη πόλη και άλλες ιστορίεςraquo στιςοποίες περιέχονται επίσης εμβληματικά κείμενατης μυθολογίας Κθούλου όπως το περίφημο laquoΟ ψιθυριστής του σκοταδιούraquo ή laquo Το ΑσημένιοΚλειδίraquo ένα κείμενο κυριολεκτικά κλειδί τηςερμηνείας της όλης μυθολογίας του LovecraftΤα άλλα δύο έργα ήταν laquoΗ ονειρική αναζήτησητου Άγνωστου Καντάθraquo και το laquoΗ περίπτωσητου Τσαρλς Ντέξτερ ΟυώρντraquoΝα μην ξεχάσω να αναφέρω επίσης ότι ήδηαπό το 2003 έχει μεταφράσει μια συλλογή μετίτλο laquoΤο Σφαλιστό Δωμάτιοraquo όπουπεριλαμβάνει κείμενα του Lovecraft τα οποίατελειοποίησε ο Ντέρλεθ Σήμερα πολλά από ταπαραπάνω αλλά και ακόμα περισσότερακείμενα του Lovecraft σε μετάφραση του Έλληναερευνητή Γιώργου Μπαλάνου κυκλοφορούναπό τις εκδόσεις Locus-7 στη πολύτομησυλλογή laquoΟι Εκπληκτικοί Κόσμοι του ΧΦΛαβάραφτraquo Επιλογικάhellip Εδώ λόγω χώρου ανέφερα τα πιο σημαντικά

έργα του και τις πιο σημαντικές μεταφράσειςτου Θέλοντας να δείξω τη συσχέτιση και τηνεξοικείωση του Γ Μπαλάνου με τον Αμερικάνοσυγγραφέα τρόμου και την ευρύτερηΜυθολογία Κθούλου και του ΝεκρονόμικονΕίναι σαφώς όμως δύσκολο να τα περιλάβειςόλα σε ένα άρθρο Τουλάχιστον εύχομαι νακαλύψαμε τα βασικά σημεία αυτής της hellipπαράδοξης συνεργασίας εκείνου που ταξίδεψεστη γη των Μεγάλων Παλαιών και εκείνου πουαναγνώρισε μια laquoαποκάλυψηraquo στο έργο τουπρώτου κάνοντας μας την τιμή να τη μοιραστείμαζί μας με εμάς τους αναγνώστες αλλά μεόλους τους νεώτερους συγγραφείς καιερευνητές που χάρη σε αυτόν έκαναν δειλά-δειλά τα πρώτα τους βήματα στηνπαραδοξολογία της λογοτεχνίας τουφανταστικού και του τρόμου Αναρωτιέμαι σεαυτό το σημείοhellip κι αν ο τρόμος δεν είναιφανταστικός Ας είναι εμείς τουλάχιστον οιονειροπαρμένοι είμαστε προετοιμασμένοι γιααυτό Απαντάω λοιπόν στον εαυτό μου αλλάκαι σε όσους έχουν την ίδια απορία με μένα μετα λόγια του ίδιου του Γιώργου Μπαλάνουστον πρόλογο της συλλογής laquoΤο σφαλιστόδωμάτιοraquo Δεν ξέρω αν υπάρχει το γυαλί των Υάδωναλλά υπάρχει σίγουρα η συνάφεια που λέγαμεΚαι αν ποτέ ω μη γένοιτο δείτε υπό τη σωστήlaquoπαράξενη γωνίαraquo το μεγάλο κόκκινο μάτι τουΑλντεμπαράν τότε μπορεί να σας δει κι εκείνοΚαλό είναι να ξέρετε λοιπόν ότι το μόνο πουμπορεί να σας σώσει τότε είναι οι γειτονικέςΕπτά Αδελφές οι πολύ πιο όμορφες καιλαμπερές Πλειάδες ndash ο τόπος των 7

Παραπομπές [1] State of Rhode Island and ProvidencePlantations Πολιτεία της Νέας Αγγλίας των ΗΠΑ[2] Enucircma Eliš Βαβυλωνιακό Έπος τηςΔημιουργίας γραμμένο σε επτά πήλινες πλάκες [3] Βαβυλώνια αιχμαλωσία ονομάζεται οεκτοπισμός των αρχαίων Ισραηλινών σταεδάφη της Βαβυλώνας και έλαβε χώρα στοτέλος του 6ου πΧ αιώνα[4]Αισχύλου Ευμένιδες το τρίτο μέρος τηςΟρέστειας του Αισχύλου τα άλλα δύο είναι οΑγαμέμνων και οι Χοηφόρες[5] Από το αυτογραφικό του σημείωμα στησελίδα των εκδόσεων Locus-7[6] Περιοδικό ltltΑΝΕΞΗΓΗΤΟgtgt τεύχη 75 και76 Νοέμβριος-Δεκέμβριος 1991[7] The Matrix (1999) ταινία περιπέτειαςεπιστημονικής φαντασίας σε σενάριο καισκηνοθεσία των Λίλι και Λάνα Γουατσόφσκι

Τ Ο Σ Τ Α Σ Ι Μ Ο Ν Ε Ρ Ο

Ε Ρ Ι Κ Σ Μ Υ Ρ Ν Α Ι Ο Σ

1 Χθες το βράδυ ονειρεύτηκα το τέλος του κόσμου Για μια ακόμα φορά Ατένιζα τον ήλιο Ήταν τεράστιος και το φως του είχε μιαερυθρή απόχρωση που βύθιζε ολόκληρο τον κόσμο σrsquo ένασιωπηλό ωκεανό από υγρό ρουμπίνι Κρεμόταν πάνω από έναν θαλάσσιο ορίζοντα που ήταναχανής και απέραντος Είχε και αυτός ένα χρώμακατακόκκινο σαν φρέσκο αίμα Αλλά και ο ουρανός ήταν διαφορετικός Είχε μεταλλαχτεί Είχε γίνει πορτοκαλήςΜου θύμιζε εκείνες τις μέρες του καλοκαιριού τότε πουσύννεφα σκόνης έρχονται απrsquo την Αφρική και συχνά-πυκνάμετατρέπονται σε μια ενοχλητική λασποβροχή πουβρωμίζει τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα και καλύπτει ταμπαλκόνια της Αθήνας με μια στεγνή κίτρινη μεμβράνη Η σιωπή που με τύλιγε ήταν απόλυτη λες και είχααπομείνει μόνο εγώ ζωντανός σrsquo ολόκληρο τον κόσμο Καθόμουν μέσα σε μια βάρκα και διέσχιζα κωπηλατώνταςπλημμυρισμένους δρόμους που ξετυλίγονταν καλυμμένοιαπό μια πηχτή κρούστα πολύχρωμων σκουπιδιώνΈνιωθα τον ίσκιο των άδειων κτιρίων μιας εγκαταλειμμένηςπόλης να πέφτουν επάνω μου σαν πελώριες κουρτίνες απόβαρύ σκοτάδι Συχνά-πυκνά κοίταζα τα νεκρά παράθυρατους καθώς η βάρκα μου γλιστρούσε αθόρυβα μπροστά απrsquoτις σιωπηλές προσόψεις τους Υπήρχαν στιγμές που έτρεμαστη σκέψη πως μπορούσα να δω κάποιο ξασπρισμένοπρόσωπο να με κοιτάζει μέσα απrsquo τα μισάνοιχταπαντζούρια τους Ένιωθα ότι το πιο τρομακτικό πράγμαπου θα μπορούσε να μου συμβεί ήταν νrsquo ανακαλύψω ότιυπήρχαν κι άλλοι σαν κι εμένα που ζούσανε ακόμα λάθραανάμεσα στα τιτάνια οστά ενός νεκρού πολιτισμού Μιαδυο φορές που μπέρδεψα το ανέμισμα μιας σκισμένηςκουρτίνας με τη σιλουέτα κάποιου ζωντανού ανθρώπουένιωσα την καρδιά μου να σταματάει και να με λούζει ένακύμα παγερού ιδρώτα Κάποια στιγμή μάλιστα όταναντίκρισα τα φωσφορίζοντα μάτια μιας γάτας να μεκοιτάζουν στοχαστικά ανάμεσα απrsquo τα κάγκελα ενόςέρημου μπαλκονιού αναπήδησα τόσο άτσαλα πουπαραλίγο νrsquo αναποδογυρίσω τη βάρκα και να πέσω σταστάσιμα νερά τα γεμάτα με πλαστικά μπουκάλια και

σακούλες που σχημάτιζαν ένα στρώμα χαοτικήςπολυχρωμίαςΜια διάχυτη μυρωδιά αποσύνθεσης απλωνόταν γύρω μουσαν αόρατη ομίχλη Η βάρκα μου αρμένιζε τώρα πάνω από βυθισμένεςλεωφόρους και πλατείες που είχαν μετατραπεί σεσιωπηλούς βυθούς Τις κάλυπταν ατελείωτες σειρέςμεταλλικών αυτοκινήτων Έμοιαζαν με ορδές προϊστορικώνσκαθαριών που είχαν πεθάνει ακαριαία καθώςπροσπαθούσαν να ξεφύγουν από κάποιο ασύλληπτο κακό Εδώ το νερό ήταν κάπως πιο διαυγές Στην επιφάνειά τουέπλεαν λιγότερες σακούλες και μπουκάλια Μέσα σταπράσινο-κίτρινα βάθη του μπορούσα να διακρίνω τα καπότων αυτοκινήτων λίγα μόλις μέτρα πιο χαμηλά απrsquo τηνκαρίνα της βάρκας μου Πολύ γρήγορα η διαβρωτική αγκαλιά της θάλασσας θα ταεξαφάνιζε Πάνω στα καθίσματα και στα πολυτελή ταμπλότους θα φυτρώνανε φύκια και κοράλλια τα περίπλοκαηλεκτρονικά τους εξαρτήματα θα σκουριάζανε και θαμετατρεπόταν σε άμορφες μάζες από γυαλί μέταλλο καιπλαστικό Οι μπογιές τους θα ξεφτίζανε και η βενζίνη πουκρυβόταν στα ντεπόζιτά τους εκείνο το δηλητήριο απrsquo ταβάθη της γης που τους έδινε ζωή θrsquo απελευθερωνόταν θrsquoανέβαινε προς τα πάνω σε μια σειρά από γλοιώδειςφυσαλίδες Θα κάλυπτε για λίγο την επιφάνεια του νερούμε βρώμικους ιριδισμούς και ύστερα θα διαλυόταν μια καικαλή φαγωμένη από πεινασμένα βακτηρίδια Το κολοβωμένο δάσος των μισοβυθισμένων πολυκατοικιώντελείωσε απότομα Μπροστά μου απλώθηκε η θάλασσαΜια επίπεδη απεραντοσύνη που αναδευότανε κατακόκκινηκαι σιωπηλή κάτω από ένα πορφυρό ηλιοβασίλεμα Πλατιάκαι αθόρυβα κύματα διασχίζανε την επιφάνειά τηςΈμοιαζε με πελώριο καθρέφτη από αναλυτό υδράργυρο πουανεβοκατέβαινε ράθυμα Αντανακλούσε θαμπά τονβαθυκόκκινο ουρανό και τον υπερμεγέθη δίσκο του ήλιουπου σκόρπιζε μια μουντή φωταύγεια σαν μισοσβησμένοκάρβουνο Πλησίασα την άκρη ενός καταρτιού που πρόβαλλε λοξάπάνω απrsquo το νερό Θα πρέπει να ξεφύτρωνε απrsquo τοκατάστρωμα κάποιου μεγάλου πλοίου που τώρα διαλυότανσιγά-σιγά στον θαλάσσιο πυθμένα

Το χρησιμοποίησα ως δέστρα Τύλιξα γύρω του έναπαλαμάρι και έσπρωξα τη βάρκα κοντά του Εκείνη σταμάτησε να κινείται Μετά εστίασα το βλέμμα μου στον τεράστιο ήλιο πουάγγιζε τον υδάτινο ορίζοντα Αισθανόμουν κάτι σαν τρομώδη προσμονή ένα μείγμαλαχτάρας αλλά και φρίκης για κάτι που επρόκειτο νασυμβεί Και τότε κάτι άρχισε να πλησιάζει απrsquo την άκρη τουορίζοντα κάτι πελώριο και πανύψηλο σαν παλιρροϊκόκύμα Έσφιξα τα δόντια μου και περίμενα την άφιξή του

2 Με ξυπνάνε ήχοι πεζοί και γνώριμοι που εισβάλουν στοσκοτεινό διαμέρισμα Το βουητό και τα κορναρίσματα τωναυτοκινήτων που διασχίζουν τη λεωφόρο Αλεξάνδρας πέρααπrsquo το στενό μπαλκόνι του το γουργουρητό του νερού πουκατρακυλάει σε κάποιο κάθετο αγωγό μέσα στον τοίχο τουκαθιστικού το διάχυτο μουρμούρισμα του κλιματιστικούπου κρατάει έξω τη κάψα του καλοκαιριού Κρατάω ταπατζούρια των παράθυρων κλειστά για κάθε ενδεχόμενοΕπιπρόσθετα έχω κρεμάσει χοντρές κουβέρτες μπροστάτους για να μην περάσει η παραμικρή ακτίνα ηλιακούφωτός μέσα απrsquo τις γρίλιες των παραθύρων Έτσι λένε οιοδηγίες Ένα μήνα τώρα δεν απαντώ σε τηλέφωνα και δενανοίγω την πόρτα Όχι ότι είχα και καμία ενόχληση βέβαια ως ακοινώνητος άνθρωπος που είμαι δεν έχωφιλίες Φροντίζω να πληρώνω τους λογαριασμούς μουηλεκτρονικά και το ψυγείο μου παραμένει φορτωμένο με τατρόφιμα που είχα αγοράσει την πρώτη μέρα όταν ξεκίνησατο Πείραμα Γράφω αυτή τη λέξη με κεφαλαίο Π γιατί είναι το πιοσημαντικό πράγμα που έχω κάνει ποτέ στη ζωή μουΑποφασίζω λοιπόν να ελέγξω την εξέλιξή του Ανοίγω τοψυγείο βγάζω ένα χαρτονένιο κουτί με γάλα και πίνωλαίμαργα Μαζί του κατεβάζω και δυο χάπια με βιταμίνεςκαι ιχνοστοιχεία Πρέπει να παραμείνω δυνατός και υγιής Ύστερα πάω στο μπάνιο Ανοίγω το διακόπτη και το λευκόφως που το πλημμυρίζει πέφτει πάνω στην ξέχειλημπανιέρα Η επιφάνεια του νερού φαντάζει ακίνητη και

ασημένια σαν μεγάλος καθρέφτης Αντανακλά το ταβάνικαι τη καμπύλη του πορσελάνινου νιπτήρα που ορθώνεταικοντά της Σκύβω από πάνω της και ανακαλύπτω ότι τονερό έχει γίνει αδιαφανές Κάτασπρο σαν να πλέει μέσατου ένα πηχτό σύννεφο από ασβέστη Αυτό είναι καλόΣημαίνει ότι κάτι γίνεταιΑκολουθώ την απαιτούμενη τελετουργία Παίρνω έναξυράφι και χαράζω το δεξί μου μπράτσο Αρκετά βαθιάώστε να κυλήσει ένα ρυάκι κατακόκκινου αίματος μέσα στημπανιέρα Το αίμα εξαφανίζεται σχεδόν αμέσως μέσα στολευκό νερό λες και κάτι που ζει μέσα του το ρουφάειλαίμαργα Δένω το πληγωμένο χέρι μου μrsquo έναν επίδεσμο και τοεξετάζω με το αποστασιοποιημένο ενδιαφέρον ενόςεπιστήμονα Σε λίγες μέρες θα γιάνει και το κόψιμο θrsquoαφήσει πίσω του μια μακριά ουλή παρόμοια με τιςυπόλοιπες που ήδη στολίζουν τα μπράτσα μου μέχρι τονκαρπό Βγαίνω απrsquo το μπάνιο κλείνω το φως και πηγαίνω στοσαλόνι Κάθομαι σrsquo ένα καναπέ μπροστά απrsquo τηντηλεόραση και την ανάβωΠετυχαίνω ένα δελτίο ειδήσεων Τα ίδια και τα ίδια Μιαμονότονη λιτανεία κακών ειδήσεων Οικολογικέςκαταστροφές η εξελισσόμενη κλιματική αλλαγή πολύνεκραδυστυχήματα τρομοκρατικές επιθέσεις εγκληματικέςπράξεις και μια αυξανόμενη αίσθηση ανασφάλειας πουαπλώνεται παντού σαν μίασμα Το λαχάνιασμα ενόςετοιμοθάνατου κόσμου που αποσυντίθεται με αυξανόμενηταχύτητα Σε κάποιο πάνελ τσακώνονται-συζητούν υποτίθεται-διάφοροι γελοίοι laquoειδικοίraquo που αναλύουν την κάκιστηκατάσταση της οικονομίας Μιλάνε όλοι μαζί φωνάζουνυστερικά και η συζήτηση κλείνει ατελέσφοραΝιώθω μια αίσθηση αηδίας Το σάλιο μου έχει αποκτήσειτην πικρή γεύση της χολής Κλείνω την τηλεόραση καιαποφασίζω να κάνω κάτι πιο εποικοδομητικό Ανοίγω τοlaptop και μπαίνω στην αγαπημένη μου ιστοσελίδα Τοportal της Εκκλησίας του Dagon

3 Ανακάλυψα το συγκεκριμένο ιστότοπο πριν από τρεις μήνεςπάνω-κάτω Εκείνο το βράδι σερφάριζα άσκοπα στοίντερνετ και εκεί που έπαιζα όλο και περισσότερο με τηνιδέα να επισκεφτώ καμιά πορνοσελίδα έπεσα πάνω στοσυγκεκριμένο όνομα Dagon Ένας αρχαίος θεός τηςΘάλασσας Κάτι σκίρτησε μέσα μου Ήταν λες και εκείνα ταγράμματα ή μάλλον ο ήχος που συνέθεταν συντονιζότανμε κάτι που κρυβόταν βαθιά μέσα στο υποσυνείδητό μουΆρχισα να ψιθυρίζω ξανά και ξανά την αρχαία λέξηlaquoDagon Dagon Dagonraquo Με πλημμύρισε σταδιακά ένασυναίσθημα ευφορίας μια σκοτεινή αγαλλίαση Ο σφυγμόςμου επιταχύνθηκε Αποφάσισα λοιπόν να το ψάξωπερισσότερο Ανακάλυψα ότι ο Dagon ήταν έναςιχθυόμορφος θεός που λατρεύονταν από τους αρχαίουςΦοίνικες και πως είχε πολλές ομοιότητες-ήταν ίσως η ίδιαοντότητα-με τον Οάννες τον επίσης ψαρόμορφο θεό τωνΣουμερίων που είχε βγει απrsquo τα νερά για να τους διδάξειτις τέχνες του πολιτισμού Η επιρροή της λατρείας τουΟάννες θα πρέπει να ήταν πολύ ισχυρή και εκτεταμένηγιατί σύμφωνα με κάποια αιρετική θεωρία ο Ιωάννης οΒαπτιστής που έχρισε τον Ιησού Χριστό στα νερά τουΙορδάνη ποταμού είχε δανειστεί το όνομα του από τηναρχαία εκείνη θεότητα Οάννες-Ιωάννης Επίσης υπάρχουνπολλές ενδείξεις ότι η λατρεία του επιζεί ακόμα κρυμμένηπίσω από περίτεχνες μάσκες Για παράδειγμά η μίτρα τουκαθολικού Πάπα έχει ένα σχήμα που θυμίζει ανοιχτό στόμαψαριού ενώ η τελετή της Βάπτισης όπου το βρέφοςβυθίζεται ολόκληρο τρεις φορές στο νερό μιας κολυμπήθραςτηρείται ευλαβικά μέχρι τις μέρες μας από τηνΕλληνορθόδοξη εκκλησία Ο διάσημος Αμερικανόςσυγγραφέας ΧΦ Λάβκραφτ ο άνθρωπος που επινόησε τοκαλλιτεχνικό και φιλοσοφικό κίνημα του Κοσμικού Τρόμουσυμπεριέλαβε τον Dagon στην Κοσμοθεωρία του ωςδυσοίωνο εξωδιαστατικό θεό που επιβουλεύεται τον κόσμομας και που μοιράζεται πολλά χαρακτηριστικά με τονΚθούλου τον παγιδευμένο θεό-αγγελιοφόρο των ΜεγάλωνΠαλαιών που κοιμάται σε μια τεράστια κρύπτη μέσα στηνβυθισμένη πόλη της Ρrsquo λυέ κάπου στον πυθμένα τουΕιρηνικού Ωκεανού

Ακολούθησα κάποια επιπρόσθετα λινκ και τελικάανακάλυψα το portal της Εκκλησίας του Dagon Ένιωσαενθουσιασμένος Ώστε υπήρχαν ακόμα άνθρωποι πουλάτρευαν ανοιχτά αυτή την αρχαία θεότηταΠεριπλανήθηκα στις σελίδες του portal και κατέληξα στοσυμπέρασμα πως επρόκειτο για κάποιου είδους σέκταςμάλλον κλειστής που αναζητούσε καινούργια μέλη Για ναενταχθεί κανείς στους κόλπους της δεν χρειαζόταν νακαταβάλει ούτε χρήματα ούτε να δεσμευτεί με κάποιο είδοςόρκου Το μόνο που ζητούσαν ήταν ένα δείγμα αίματος μιασταγόνα έστω και αποξηραμένη για να διαπιστώσουν τηνlaquoοντολογική συμβατότηταraquo του υποψηφίου

4 Αποφάσισα να δοκιμάσω την τύχη μου Τους έστειλα ένα e-mail με τη Διεύθυνσή μου και σχεδόν αμέσως έλαβα μιαευγενική απάντηση σύμφωνα με την οποία μπορούσα ανήθελα να στείλω ένα δείγμα αίματος σε κάποιασυγκεκριμένη ταχυδρομική θυρίδα που όπως ανακάλυψαβρισκόταν κάπου στην Στοκχόλμη Αναλάμβαναν οι ίδιοιτα έξοδα της αποστολής Το επόμενο πρωινό με την καρδιά μου να γοργοχτυπάειπαράξενα το έσκασα από τη δουλειά μου για ένα μισάωρομπήκα σε ένα ταχυδρομείο και τους έστειλα ένα μικρόμπουκαλάκι που περιείχε μερικές σταγόνες αίματοςΣτο μεταξύ συνέχισα να εξερευνώ το Portal τους Ηκοσμοθεωρία τους μου άρεσε Απλά και ειλικρινάαποδέχονταν το γεγονός ότι ζούμε σrsquo ένα σύμπαν αχανέςκαι εντελώς αδιάφορο για την ασήμαντη ύπαρξη τουανθρώπινου είδους Πανίσχυρες δυνάμεις αναμοχλεύονταιγύρω μας όσο εμείς σπαταλούμε τις ζωές μας με τιςασήμαντες σκοτούρες μιας κοντόφθαλμης καθημερινότηταςσαν πολυάσχολα μυρμήγκια που δεν έχουν ιδέα ότι ζουνανάμεσα στις λωρίδες ενός τεράστιου αυτοκινητόδρομου ΗΓη δεν μας ανήκει Είμαστε εφήμεροι ως είδος Ασύλληπτοιπολιτισμοί άνθισαν στην επιφάνεια της πόλεις μεπαράξενους και γιγάντιους πύργους ύψωσαν το ανάστηματους κάτω απrsquo τα μακρινά και αδιάφορα άστραεκατομμύρια χρόνια προτού το πρώτο αμφίβιο συρθεί μεκόπο έξω απrsquo τη λάσπη του Αδιανόητοι επισκέπτεςαναδύθηκαν απrsquo το χάος του κοσμικού χώρου και

πολέμησαν μεταξύ τους Κάποιοι απrsquo αυτούς ηττήθηκαν καιεξορίστηκαν σε άλλες διαστάσεις Αλλά μια μέρα ηανθρωπότητα θα σβήσει σαν κερί στον άνεμο όταν τrsquoάστρα βρεθούν στη σωστή τους θέση Γιατί τότε θrsquo ανοίξουνκάποιες πύλες και οι εξόριστοι αφέντες αυτού του κόσμουθα δρασκελίσουν το κατώφλι τους και θrsquo απλώσουν τηνκυριαρχία τους για μια ακόμα φορά πάνω στη Γη Οι παράξενες εκείνες αντιλήψεις με παρηγορούσανΕπιδρούσαν σαν βάλσαμο πάνω στις πληγές που είχανανοίξει μέσα μου η πίκρα και η οργή η συνειδητοποίησηότι ζούσα σrsquo ένα κόσμο που δεν μου ταίριαζε πραγματικάκαι με κρατούσε σε καραντίνα σαν επικίνδυνο μικρόβιοπου έπρεπε να εξοντωθεί Η σκέψη ότι ο ανθρώπινοςπολιτισμός αυτό το δημιούργημα της μικροπρέπειας καιτων άσκοπων συμβιβασμών θα έσβηνε κάποια μέρα κάτωαπrsquo την ανάσα διανοιών πολύ πιο αρχαίων και ισχυρών μεανακούφιζεΈτσι λοιπόν όταν έλαβα το e-mail που με πληροφορούσεότι γινόμουν δεκτός ως μέλος της Εκκλησίας του Dagonγιατί το DNA μου ικανοποιούσε τα κριτήριά τους ένιωσαευτυχισμένος Ακόμα περισσότερο δε όταν μου πρότειναννα συμμετάσχω σrsquo ένα πείραμα παγκόσμιας εμβέλειας Έναεγχείρημα που θα laquoμετάλλαζε την κβαντικήκυματοσυνάρυση της ανθρωπογενούς πραγματικότηταςraquo Απάντησα καταφατικά Ένιωθα ότι δεν ήμουν πια μόνοςΕίχα βρει ένα σκοπό στη ζωή μου

5 Το νερό που γεμίζει τη μπανιέρα αλλάζει χρώμα Μέρα μετη μέρα γίνεται πράσινο και παραμένει εντελώς αδιαφανέςΣύμφωνα με τις καθησυχαστικές οδηγίες που μου έρχονταιστο e-mail είναι κάτι το απόλυτα φυσιολογικό Το μόνοπου χρειάζεται να κάνω είναι να κρατώ το διαμέρισμά μουσκοτεινό και νrsquo αδειάζω στο νερό λίγο αίμα σε καθημερινήβάση Καθώς οι μέρες κυλούν αρχίζω και αναρωτιέμαιΠροσπαθώ να φανταστώ τι είναι αυτό που συμβαίνει μέσαστη μπανιέρα Μου έστειλαν ένα φιαλίδιο που περιείχε έναλευκό υγρό που ήταν παχύρρευστο και κολλώδες σανσπέρμα Μου ζήτησαν να γεμίσω τη μπανιέρα με νερό να τοαδειάσω μέσα της και να περιμένω Έχω την αίσθηση ότι

κάτι αναπτύσσεται εκεί μέσα Η όλη διαδικασία μου θυμίζειλιγάκι εκείνα τα παράξενα πειράματα των Αλχημιστών τουΜεσαίωνα που προσπαθούσαν να φέρουν στη ζωήμικρογραφίες ανθρώπων τα λεγόμενα Homunculusταΐζοντας παχύρρευστες μάζες μέσα σε σφραγισμένεςφιάλες με το αίμα τους Η σκέψη ότι σε ποιος ξέρει πόσαμέρη του κόσμου σε ανήλιαγα διαμερίσματα σαν το δικόμου συμβαίνει το ίδιο ακριβώς πράγμα με κάνει να νιώθωπολύ παράξενα Περνάει άλλη μια βδομάδα Γίνομαι όλο και πιο αδύναμοςκαι έχω χάσει πολύ βάρος Η κλεισούρα η έλλειψη τουηλιακού φωτός και η καθημερινή αιμοδοσία έχουν αρχίσεινα με καταβάλουν Το νερό της μπανιέρας έχει πάρει ένασκουροπράσινο χρώμα και έχει γίνει παχύρρευστο Χτες τοβράδυ με ξύπνησε ένας παράξενος θόρυβος Κάτι σανπλατσούρισμα Ερχόταν από το μπάνιο Σύρθηκα μέχριεκεί άναψα το φως και μου φάνηκε ότι η επιφάνεια τουνερού αναδευόταν Λες και κάτι κινούταν μέσα του Δεν μπόρεσα να ξανακοιμηθώ μετά απrsquo αυτό Μπήκα στοίντερνετ και έστειλα ένα μήνυμα στην Εκκλησία ζητώνταςοδηγίες Μου απάντησαν σχεδόν αμέσως και ήτανκαθησυχαστικοί Όλα πάνε καλά μου είπανΣτο μεταξύ το νερό έχει αρχίσει και μυρίζει Βγάζει μιααποφορά σαπίλας Υπάρχει όμως και κάτι άλλο μέσα σrsquoεκείνη τη μπόχα η μυρωδιά ενός πλάσματος ζωντανού Αναρωτιέμαι γιατί οι υπόλοιποι ένοικοι της πολυκατοικίαςδεν μου έχουν ήδη χτυπήσει την πόρτα για ναπαραπονεθούν για τη βρώμα Ανακαλύπτω γρήγορα τηναιτία Στην τηλεόραση τα σόου και οι ηλίθιες σειρές δενπροβάλλονται πια Μόνο φρενήρη δελτία ειδήσεωνΦαίνεται πως όσο καιρό ήμουν αποκομμένος από τονυπόλοιπο κόσμο εκείνος τρελάθηκε Οι Αμερικάνοιαπειλούν να βομβαρδίσουν τις χώρες του Περσικού Κόλπουμε πυρηνικά όπλα Μαζικές διαδηλώσεις και βανδαλισμοίέχουν ξεσπάσει σε πολλές πρωτεύουσες Πολύς κόσμοςεγκαταλείπει τις πόλεις Η παγκόσμια οικονομία καταρρέειΤυφώνες και πλημμύρες δοκιμάζουν πάμπολλες περιοχέςτου πλανήτη Οι Κινέζοι απειλούν να εισβάλουν στηνΣιγκαπούρη και στην Ιαπωνία Οι Ρώσοι μαζεύουνστρατεύματα στα σύνορά τους

Σκέφτομαι να το σκάσω και εγώ Νrsquo ανοίξω την πόρτα τουδιαμερίσματός μου και να δραπετεύσω απrsquo το σκοτάδι τηδυσωδία και το πράγμα που μεγαλώνει στην μπανιέρα μουτρεφόμενο απrsquo το δικό μου αίμα Αλλά ξέρω πως είναι ήδη αργά Δεν έχω κάπου να πάω ΟιΠύλες ανοίγουν Οι χρησμοί είναι ξεκάθαροι Στιςτελευταίες μέρες του ανθρώπου οι Αρχαίοι Θεοί θα τουδιδάξουν νέους τρόπους να γλεντάει και να σκοτώνει καιολόκληρος ο κόσμος θα παραδοθεί σrsquo ένα όργιο αίματοςτρέλας και φωτιάςΕξάλλου το τελευταίο μήνυμα της Εκκλησίας είναιξεκάθαρο Είμαι συνυπεύθυνος γιrsquo αυτό που συμβαίνει Οικαταλύτες γέννιουνται σrsquo ολόκληρο τον κόσμο Τα παιδιάτου Dagon που τρέφονται απrsquo το ιδιαίτερο αίμα εκείνων πουκατάγονται από τους Φοίνικες και τους Φιλισταίους απrsquo τιςφυλές που τον λάτρευαν προσφέροντας του το αίμα τωνπαιδιών τους Το πλατσούρισμα στην μπανιέρα δυναμώνει Το νερόφουσκώνει και ξεχύνεται έξω απrsquo το χείλος της Πέφτει στοδάπεδο παχύρρευστο και αηδιαστικό γλοιώδες σανγαστρικό υγρό Δεν τολμώ να κοιτάξω Απλά ακούω κάτι να σέρνεται προςτο μέρος μου

04

The MessengerWRITTEN BY H P LOVECRAFT

Ο Αγγελιαφόρος

The thing he said would come that night at threeFrom the old churchyard on the hill below

But crouching by an oak firersquos wholesome glowI tried to tell myself it could not beSurely I mused it was a pleasantry

Devised by one who did not truly knowThe Elder Sign bequeathed from long ago

That sets the fumbling forms of darkness free

He had not meant itmdashnomdashbut still I litAnother lamp as starry Leo climbed

Out of the Seekonk and a steeple chimedThreemdashand the firelight faded bit by bit

Then at the door that cautious rattling camemdashAnd the mad truth devoured me like a flame

ΑΠΟΔΟΣΗ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΛΟΒΟΣ

To πλάσμα είπε θα ερχόταν το βράδυ στις τρειςΑπό της εκκλησιάς την παλιά αυλή κάτω από το λόφοmiddotΑλλά κουλουριασμένος δίπλα στην λάμψη της φωτιάς

Προσπάθησα να πείσω τον εαυτό μου ότι ήταν αδύνατο

Σίγουρα συλλογίστηκα ήταν κάποιο αστείοΣχεδιασμένο από κάποιον που δεν ήξερε πραγματικά

Το Σημάδι των Πρεσβυτέρων κληροδοτημένο από πολύ παλιάΑυτό απελευθερώνει τις αόριστες μορφές του σκότους

Δεν το εννοούσε ndash όχι ndash ακόμα κι έτσι όμως άναψα

Μία ακόμα λάμπα την ώρα που ο λαμπερός Λέων ανέτειλε Πάνω από το Σικόνκ και ένα καμπαναριό ήχησε

Τρεις ndash και το φως της φωτιάς ξεθώριασε λίγο λίγο

Έπειτα ακούστηκε εκείνο το προσεκτικό κροτάλισμα στην πόρταmdashΚαι η ξέφρενη αλήθεια με καταβρόχθισε σαν φλόγα

T U R R I T O P S I SN U T R I C U L Α

Μ Α Ρ Ι Ο Σ Δ Η Μ Η Τ Ρ Ι Α Δ Η Σ

Σε αυτό το σπίτι ο νεκρός Κθούλου περιμένει καιονειρεύεται

Όλα ξεκίνησαν ένα πρωινό όταν ένας φίλος καισυνάδελφος ήρθε στο ινστιτούτο που εργαζόμουν τατελευταία δέκα χρόνια Εκείνον τον καιρό βρισκόμουν στακεντρικά της εταιρείας στον Παναμά μετά από μια μακράπερίοδο ερευνών στον Ινδικό ωκεανό μελετώνταςπροστατευόμενα είδη Το ινστιτούτο μου θεωρούταν τομεγαλύτερο κέντρο μελέτης της υποθαλάσσιας ζωής καθώςεπί σειρά δεκαετιών επιχειρούσε να ανακαλύψει νέους οργανισμούς αλλά και να μελετήσει την εξέλιξη τωνυπαρχόντων ειδών σε τροπικά οικοσυστήματα Ήτανόνειρο ζωής για μένα να εργάζομαι εκεί Μονάχα λίγοισυνάδελφοι βιολόγοι και ζωολόγοι τα κατάφεραν κιευτυχώς ήμουν ένας από αυτούςΉμουν στο γραφείο μου και έβαζα σε μια τάξη τιςσημειώσεις από το ταξίδι μου Ήταν μια έρευνα σχετικά μεένα οικοσύστημα που κινδύνευε να εξαφανιστεί Έπρεπελοιπόν το υλικό να μπει σε μια σειρά ώστε ναπαρουσιαστεί στους ανωτέρους μου και αργότερα στοκοινό Ότι είχα συλλέξει τον τελευταίο χρόνο από την Ινδίαήταν τόσο μεγάλο σε όγκο που θα χρειαζόταν ίσως άλλονένα χρόνο για να το οργανώσωΚι ενώ ήμουν απορροφημένος στις σκέψεις μου χτύπησε ηπόρτα του γραφείου μου Ο φίλος και συνάδελφοςεμφανίστηκε μπροστά μου Έδειχνε κουρασμένος ndashξενυχτισμένος θα έλεγα Αν και είχα χρόνια να τον δωδιατηρούσαμε επαφή μέσω διαδικτύου Εργαζόταν σε μιαμικρή εταιρεία μελέτης σπάνιων ειδών αλλά τιςπερισσότερες φορές έκανε έρευνες με δικά του έξοδα Μουανακοίνωσε με δέος πως ήθελε να μου αποκαλύψει κάτιπολύ σημαντικό Μόνο σε εμένα ήθελε να το δείξει Μεεμπιστευόταν ως φίλο και ως επιστήμονα Γιrsquo αυτό μεπερίμενε όλο αυτόν τον καιρό Αισθανόταν πως επρόκειτονα συνταράξει ολόκληρη την επιστημονική κοινότηταΜου κίνησε αμέσως την περιέργεια Το μόνο που μεδυσαρέστησε ήταν πως έπρεπε να κάνουμε ένα ταξιδάκιμέχρι το Σαν Χοσέ της Καλιφόρνιας Ήξερα όμως πως δενυπήρχε περίπτωση να με τραβήξει τέσσερις χιλιάδες μίλιαμακριά αν δεν ήταν βέβαιος για τα συμπεράσματά τουΕίχαμε κάνει μαζί αρκετές έρευνες στο πανεπιστήμιο

και είχαμε την ίδια δίψα για γνώση Του ζήτησα να μου πειτουλάχιστον περί τίνος πρόκειται και αυτός με πήγε αρκετάπίσω στα φοιτητικά μας χρόνια όταν είχαμε πάθει εμμονήμε ένα παράξενο είδος μέδουσας τη λεγόμενη TurritopsisNutriculaΠρόκειται για ένα είδος υδρόζωου το οποίο έχει μιαμοναδική ιδιότητα που μπορεί να ανατρέψει τα πάντα στηζωή Είναι τυπικά αθάνατη Η συγκεκριμένη μέδουσα όταν φτάσει στο ώριμο ενήλικοστάδιο γυρίζει και πάλι στο πρώιμο αρχίζοντας και πάλιαπό το laquoσημείο 0raquo Συνεπώς δεν υπάρχει κανένα όριο στηδιάρκεια ζωής της Είναι το μόνο ζώο στον κόσμο πουμπορεί να αντιστρέψει τη γήρανση και να ανακτήσειολόκληρη τη δομή της να επιστρέψει στην κατάσταση τουπολύποδα δηλαδή στην πρώτη φάση της ζωής της Θυμάμαι ότι ήμασταν ενθουσιασμένοι αλλά δυστυχώς τομόνο που καταφέραμε να ανακαλύψουμε ήταν ότι η διαφοράτης Turritopsis Nutricula από τα άλλα όντα ndashπουμετέτρεπαν τον τύπο των κυττάρων τουςndash ήταν ότιυπόκειται στη διαδικασία της συνεχούςεπαναδιαφοροποίησης πράγμα που της χάριζε αυτή τηναθανασία Χρειαζόμασταν ακριβά μηχανήματα για ναμελετήσουμε αυτήν τη μοναδική της ιδιότητα και τότε ίσωςνα ανακαλύπταμε το μυστικό της αθανασίαςΑμέσως τον ρώτησα τι σχέση είχε αυτό που βρήκε με τημέδουσα και εκείνος μου είπε ότι το τελευταίο διάστημαμελετούσε θαλάσσιους οργανισμούς κοντά σε μεγάλαρήγματα των ωκεανών Συγκεκριμένα βρισκόταν στο Περθτης Αυστραλίας όπου μερικές εκατοντάδες ναυτικά μίλιαδυτικά βρίσκεται το ρήγμα της Ντιαμαντίνα ένα από ταβαθύτερα του κόσμου Καθώς συνέχιζε τις έρευνές τουστον ωκεανό παρατήρησε μια αδικαιολόγητη παρουσίαμεγάλου αριθμού μεδουσών Turritopsis Nutricula Αρχικάδεν του έκανε εντύπωση μιας και οι συγκεκριμένες είχανεμφανιστεί πριν χρόνια στην περιοχή της Καραϊβικής καιέπειτα απλώθηκαν σε διάφορα σημεία των θαλασσών Τοπαράξενο ήταν ότι όσο πλησίαζε στο ρήγμα ο αριθμός τουςμεγάλωνε εκθετικά σε σημείο να παρατηρεί μια τεράστιααποικία αυτών που παρόμοια δεν είδε ποτέ του Αλλά το παράξενο δεν ήταν μόνο αυτό

Το μέσο μέγεθος της Turritopsis Nutricula είναι τέσσεραπερίπου χιλιοστά Οι συγκεκριμένες όμως μέδουσες πουυπήρχαν εκεί ήταν πολύ μεγαλύτερες Και στο Σαν Χοσέείχε φέρει μια μαζί του για να μου την δείξει Δεν χρειάστηκε να πει περισσότερα Έπρεπε να πάωοπωσδήποτε μαζί του και να τη δω Το ίδιο βράδυ έψαχνα από τον υπολογιστή του σπιτιού μουστο σύστημα του ινστιτούτου τις έρευνες που έγινανΠράγματι κάποια συνάδελφος στο παρελθόν είχεασχοληθεί με αυτό το είδος της μέδουσας Μάλισταδιάβασα με ενδιαφέρον ότι το σημείο πουπρωτοεμφανίστηκε η Turritopsis Nutricula ήταν κοντά στονΠαναμά και συγκεκριμένα κάτω από την Καραϊβική στορήγμα του Πουέρτο Ρίκο Συνήθως οι μέδουσες αυτέςσυναντώνται σε βαθιά νερά και δεδομένου ότι δεν μπορούννα πεθάνουν αναπτύσσουν την παρουσία τους παντού στονκόσμο και όχι μόνο στα ύδατα της Καραϊβικής laquoΕίμαστε μάρτυρες μιας σιωπηλής εισβολής στον κόσμοraquoέγραψε ολοκληρώνοντας την εργασίας της και ένα ρίγος μεκατέβαλε Δυστυχώς η συνάδελφος απεβίωσε εδώ και μερικά χρόνιακαι δεν μπορούσα να μοιραστώ μαζί της τις απορίες μου Αναρωτήθηκα πώς μου διέφυγε αυτή η έρευνα και για ποιολόγο είχα σταματήσει να ασχολούμαι με ένα τέτοιο θέμαπου τόσο πολύ με ενθουσίαζε στο πανεπιστήμιο Αφού μεβρήκε το ξημέρωμα χωμένο μέσα στην οθόνη τουυπολογιστή μου αποφάσισα ότι έπρεπε να ετοιμαστώ Ναιθα πήγαινα εγώ ο ίδιος στο Χαν Χοσέ Έπρεπεοπωσδήποτε να δω τη μέδουσα και να τη μελετήσω Το βράδυ της επόμενης μέρας φτάσαμε στο σπίτι του φίλουμου Ανυπομονούσα να κατέβω στο εργαστήριό του και νατη δω Εκείνος ήταν κουρασμένος Έμοιαζε σαν να μην είχεκοιμηθεί ndashόπως κι εγώ άλλωστε Κατεβήκαμε τις σκάλεςκαι βρεθήκαμε σε ένα μεγάλο ακατάστατο χώρο Σε μιαάκρη βρισκόταν ένα ενυδρείο Το φως που άναψε από τηνοροφή δεν έφτασε για να φωτίσει το εσωτερικό του τοοποίο ήταν ακόμη βυθισμένο στο σκοτάδι Αφού οοικοδεσπότης πάτησε μερικούς διακόπτες ένα κλινικό φωςάναψε μέσα από τη γυάλαΜια κοφτή ανάσα βγήκε από τα πνευμόνια μου μηχανικά

Κοίταξα μέσα στο νερό και το στόμα μου άνοιξε διάπλαταΠλησίασα διστακτικάΤο πλάσμα πίσω από το τζάμι έκανε απαλές κινήσειςμένοντας όμως σταθερό σε ένα σημείο σαν να ήταναγκυροβολημένο και ένα αδύναμο ρεύμα να το κουνούσεΚοίταξα τη μέδουσα αποσβολωμένος μην μπορώντας ναπιστέψω το μέγεθός της Ήταν πάνω από μισό μέτρο και ταπλοκάμια της απλώνονταν κατά πολύ περισσότερο Δενμπορούσα να πω με σιγουριά ότι ήταν η συγκεκριμένημέδουσα γιrsquo αυτό και ρωτούσα τον φίλο μου ξανά και ξανάαν πρόκειται όντως γιrsquo αυτήν και δεν είναι απλά μια κοινήμέδουσα Εκείνος με διαβεβαίωσε ότι είναι η TurritopsisNutricula δείχνοντάς μου αποδείξεις από τη βιολογικήέρευναΓια αρκετή ώρα καθόμουν σε μια καρέκλα απέναντί της καιτην κοίταζα κάνοντας χιλιάδες σκέψεις Οι κουβέντες ήρθαν και πάλι στα χείλη μας και ο φίλος μουάρχισε να αναλύει την πρότασή του Μου εξήγησε ότι είναισημαντικό να μην το μάθει κανείς και ότι έπρεπε να τομελετήσουμε μόνοι μας καθώς ήμασταν ενόψει μιαςσυνταρακτικής αποκάλυψης Είχε όλο τον απαραίτητοεξοπλισμό για να κατέβουμε σε μεγάλο βάθος όπως επίσηςκαι εχέμυθα άτομα που θα μας βοηθούσανΤα λόγια του με προβλημάτισαν Δεν είχε όμως άδικοΉταν η ευκαιρία που περίμενα μια ζωή Μπορούσαμε να τοκαρπωθούμε μόνοι μας Ποιος ξέρει τι περισσότερο θαβρίσκαμε αν κατεβαίναμε σε εκείνο το ρήγμα Ίσως αυτήντη φορά να φτάναμε στο μυστικό της αθανασίας Γιrsquo αυτόλοιπόν δεν έφερα αντίρρηση Άλλωστε ήταν δική του ηέρευναΔεν χρειάστηκε να το σκεφτώ και πολύ Αρχίσαμε άμεσα ναετοιμάζουμε το ταξίδι για την Αυστραλία Με τη δουλειάδεν είχα πρόβλημα Είχα ελευθερία κινήσεων Μεεμπιστεύονταν γιατί οι έρευνές μου ήταν πάνταενδιαφέρουσες Μόνο που αυτήν τη φορά δεν χρειαζόταν ναξέρουν Το βράδυ έβλεπα εφιάλτες Βρισκόμουν σε μεγάλο βάθοςκαι το σκοτάδι ήταν πυκνό Κολυμπούσα χωρίς να έχωανάγκη το οξυγόνο Ψάρια και θαλάσσια όντα ιρίδιζαν σεδιάφορα σημεία γύρω μου χωρίς όμως να προέρχεται ίχνοςφωτός από πουθενά

Τότε ένιωσα μια παρουσία Δεν μπορούσα να προσδιορίσωτι ήταν Δεν την έβλεπα δεν την άκουγα Απλά την ένιωθαμε έναν τρόπο που δεν μπορούσα να εξηγήσω Έπαιζε με τασυναισθήματά μου σαν να μπορούσε να εισβάλλει στομυαλό μου και να το ελέγχει Έψαχνα για ώρες ίσως και μέρες ndashτο όνειρο έμοιαζεαχανέςndash αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω πού ήταν Δενμπορούσα να καταλάβω αν υπήρχε στα αλήθεια ή ήταν στομυαλό μου Το πρωί που ξύπνησα αισθανόμουν και πάλι ότι είχανπεράσει μέρες αλλά ταυτόχρονα ένιωθα μια κούραση σαννα κοιμήθηκα μονάχα λίγα λεπτά Τρεις μέρες αργότερα φτάσαμε στο Περθ Ο ενθουσιασμόςμου ήταν τεράστιος Ωστόσο επισκιαζόταν από τηνκούραση που με κατέβαλλε διαρκώς Τις νύχτες δενκοιμόμουν καλά Έβλεπα κάθε βράδυ τον ίδιο εφιάλτηΚαταλάβαινα ότι και στον φίλο μου συνέβαινε το ίδιοndashόπως και εκείνος για μέναndash αλλά δεν ρώτησε κανείς απότους δυο μαςΤο πρώτο βράδυ συναντηθήκαμε με δύο άτομα Θα μαςβοηθούσαν με την αποστολή Ο ένας διέθετε έναβαθυσκάφος το οποίο μπορούσε να μας κατεβάσει σεαρκετά μεγάλο βάθος Ισχυριζόταν ότι μπορούσε να μαςπάει μέχρι τον πάτο της τάφρου αλλά ο φίλος μου φάνηκενα αμφιβάλλει γιrsquo αυτό Το σίγουρο ήταν ότι μπορούσε ναμας πάει βαθιά και να μελετήσουμε καλύτερα το φαινόμενοτης αποικίας των μεδουσώνΟ άλλος ήταν χρόνια ναυτικός και δύτης και μπορούσε ναμας εξασφαλίσει τον απαραίτητο εξοπλισμό όπως στολέςκατάδυσης μπουκάλες οξυγόνου και γενικά θα βοηθούσεσε περίπτωση που έπρεπε να βγούμε εκτός σκάφους Από ότι φάνηκε ο φίλος μου είχε βρει άτομα να τονστηρίζουν και τα συγκεκριμένα έδειχναν να είναι τακαταλληλότερα γιrsquo αυτό που ετοιμαζόμασταν να κάνουμεΕίχε επενδύσει επίσης αρκετά χρήματα ndashείχε κι εκείνοςεξειδικευμένο εξοπλισμόndash κι όπως φάνηκε η σκληρήδουλειά απέδωσε Και το εκτίμησα πολύ που μοιράστηκεαυτή την ανακάλυψη μαζί μου Αργότερα όμως θα το μετάνιωνα

Συζητήσαμε για την αποστολή Ο ναυτικός με μιαπρόχειρη κατάδυση που έκανε παρατήρησε ότι ήδηυπήρχαν μέδουσες σε χαμηλό βάθος και όσο πήγαινεβαθύτερα έβλεπε να μεγαλώνουν σε αριθμό και μέγεθος Ησυγκεκριμένη που έφερε ο φίλος μου στο Σαν Χοσέ βρέθηκεστα εκατό μέτρα περίπουΗ επόμενη μέρα θα αναλωνόταν σε προετοιμασία κυρίωςσε μια γρήγορη εκπαίδευση σχετικά με την κατάδυση Τημεθεπόμενη θα ξεκινούσαμε Το βράδυ είδα πάλι τον εφιάλτη αλλά πιο έντονο Ήμουνστο ίδιο σημείο μόνο που αυτήν τη φορά εκατοντάδεςμέδουσες περιφέρονταν γύρω μου Τα μεγέθη τους ποικίλανΜικρά και μεγάλα πλοκάμια μου χάιδευαν απαλά το σώμααλλά αντί για τσούξιμο μού άφηναν μια παράξενη αίσθησηπου δεν ήξερα αν με ευχαριστούσε ή με ενοχλούσε Κάτι στοβάθος έδειχνε να κινείται αλλά δεν ήταν ξεκάθαρο Μιαυποψία φωτός έδειχνε να εμφανίζεται πίσω του και νατονίζει ελαφρώς και σε αραιά διαστήματα το περίγραμμάτου Το σχήμα του ήταν αλλόκοτο Έμοιαζε με μια τεράστιαμέδουσα αλλά δεν μπορούσα να πω με σιγουριά Τη μεθεπόμενη βρισκόμασταν μέσα στο βαθυσκάφος καιόλα ήταν έτοιμα για την κατάδυση Οι δύο συνεργάτες τουφίλου μου μας κατσάδιασαν αμφότερους καθώς μας είχανπει από την προηγούμενη μέρα να είμαστε ξεκούραστοι γιατην αποστολή πράγμα το οποίο δεν έγινε Κοιτάξαμε οένας τον άλλο και διαπιστώσαμε πόσο χάλια φαινόμαστανΚι όλη αυτή η κούραση εξαιτίας των ονείρων Εφιάλτες πουξεκίνησαν από τη στιγμή που αντικρίσαμε την TurritopsisNutricula Δεν υπήρχε κάτι όμως για να απολογηθούμε Δενήταν δικό μας το φταίξιμο και δεν υπήρχε τρόπος νααποφευχθεί Αφού κάναμε όλους τους απαραίτητους ελέγχους τοβαθυσκάφος ξεκίνησε την καθοδική του πορεία Το ταξίδιμας στο ρήγμα της Ντιαμαντίνα είχε ξεκινήσει Οεσωτερικός χώρος του σκάφους δεν ήταν μεγάλος ωστόσοκαθόμασταν όλοι άνετα Μεγάλες γυάλινες επιφάνειεςεπέτρεπαν να κοιτάζουμε καθαρά τον βυθό Βοηθούσαν

όμως και οι τεράστιοι προβολείς που φώτιζαν τηνπερίμετρό μας κατά πολλά μέτρα Δεν σταμάτησα νακοιτάζω ενθουσιασμένος το βυθό που όλο και άλλαζεκαθώς κατεβαίναμε Είχα βρεθεί αμέτρητες φορές κάτω απότον νερό για τις μελέτες μου στο ινστιτούτο αλλά τώρα ήτανδιαφορετικά Τώρα ήμασταν μόνοι και χωρίς επίβλεψη Καιτο πιο σημαντικό κάτι πολύ μεγάλο μας περίμενε εκεί ΤοένιωθαΚαταδυθήκαμε αρκετά μέτρα αλλά δεν είδαμε ακόμημέδουσες Ενδεχομένως να περάσαμε δίπλα από πολλέςTurritopsis Nutricula αλλά το κανονικό τους μέγεθος δενεπέτρεπε να τις δούμε πάρα μόνο από πολύ κοντάΩστόσο δεν άργησε η στιγμή της συνάντησηςΜόλις το βαθύμετρο έφτασε στα πεντακόσια μέτρα μια απόαυτές μας προσπέρασε και συνέχισε αμέριμνη την πορείατης Ήταν λίγο μικρότερη απrsquo αυτήν που βρήκε ο φίλος μουωστόσο ήταν διαφορετικά να την βλέπω να αιωρείται στονβυθό ελεύθερη Την κοιτάξαμε όλοι ενθουσιασμένοι και οκαπετάνιος μας ενημέρωσε ότι είχαμε μόλις φτάσει πάνωακριβώς από το ρήγμα και η πορεία μας ήταν πλέονκάθετη Μια ακόμη εμφανίστηκε και σαν να έδωσε τοελεύθερο και στις υπόλοιπες ένα τεράστιο κοπάδι απrsquoαυτές γέμισε το οπτικό μας πεδίοΕστιάσαμε το βλέμμα μας στο εντυπωσιακό θέαμα Ακόμηκαι οι συνεργάτες του φίλου μου που διεύθυναν τοβαθυσκάφος μαγεύτηκαν Εκατοντάδες αθάνατες μέδουσεςαιωρούνταν ανάλαφρα πότε αντανακλώντας το φως τωνπροβολέων και πότε αφήνοντάς το να περνάει μέσα από τοημιδιάφανο σώμα τους το οποίο διακρινόταν από έναγαλάζιο χρώμα που άλλαζε αποχρώσεις από μέδουσα σεμέδουσα Τα λεπτά τους πλοκάμια κρέμονταν κατά δεκάδεςσαν κρόσσια Τα μεγέθη τους ποικίλαν και κάπου εκείανάμεσά τους διέκρινα την πρώτη μέδουσα που ξεπερνούσετο ένα μέτρο Ήταν απίστευτο Όσο πηγαίναμε βαθύτερα τα κοπάδιαπλήθαιναν και τα μεγέθη τους όλο και μεγάλωνανΕκατοντάδες μέδουσες αιωρούνταν σε κοπάδια Δεν ήξερατι να σκεφτώ Γελούσα σαν χαζός και προσπαθούσα ναβάλω σε μια σειρά τις σκέψεις μου Φοβόμουν ότι ξαφνικάθα χαθούν όλες και δεν θα προλάβουμε να συλλέξουμεκάποια απrsquo αυτές Έπρεπε όμως να πάμε βαθύτεραΠίστευα ότι είχαμε κι άλλα να ανακαλύψουμε

Κοίταξα το βυθόμετρο Είχαμε φτάσει στα χίλια μέτρα Ποτέξανά δεν είχα πάει τόσο βαθιά και μαζί με τον ενθουσιασμόένιωσα και μια μικρή δυσφορία Για λίγο ακούμπησα τοκεφάλι μου στους πήχεις μου και ο καπετάνιος που με είδεμού είπε ότι είναι φυσιολογικό λόγω του μεγάλου βάθουςΩστόσο εκείνη η δυσφορία δεν ήταν τόσο σωματική όσοψυχολογική Κάτι άρχισε να με τρώει μέσα μου Σαν κάτινα είχε εισβάλλει στο μυαλό μου και να έπαιζε με τασυναισθήματά μου Θυμήθηκα το όνειροΟ φίλος μου με έβγαλε από τις σκέψεις όταν με φώναξε ναδω έξω από το τζάμι Το θέαμα με έκανε να ξεχάσω ταπάνταΌλα τα κοπάδια είχαν μείνει πίσω μας και στο βάθοςπλησιάζαμε ένα μικρότερο ndashτρεις μέδουσες για τηνακρίβεια Το εντυπωσιακό με αυτές ήταν ότι το μέγεθόςτους ξεπερνούσε κατά πολύ όχι απλά το μέγεθος όσωνείδαμε μέχρι εκείνη τη στιγμή αλλά οποιασδήποτεμέδουσας Είχα διαβάσει ότι υπήρχαν μέδουσες παρόμοιουμεγέθους αλλά δεν είχα αντικρίσει καμία ποτέ μου Ηκαμπάνα της ήταν πάνω από ενάμιση μέτρο και ταπλοκάμια ξεπερνούσαν τα τέσσερα Ίσως και τα πέντε Δενμπορούσα να είμαι σίγουρος Τις πλησιάσαμε και περάσαμε αργά από δίπλα τους Τοκύριο σώμα τους ήταν εντελώς ακίνητο και το μόνο πουκουνιόταν ήταν τα πλοκάμια τους Η στάση του σώματόςτους μεταφραζόταν στο μυαλό μου ως απειλητική καθώς δενκινούνταν ανέμελα όπως οι υπόλοιπες Έμοιαζαν ναστέκονται σαν φρουροί και να μας κοιτάζουν καχύποπτα μετα αόρατα μάτια τους Οι υπόλοιποι τρεις στο βαθυσκάφοςδεν έδειχναν να μοιράζονται τον προβληματισμό μου Οφίλος μου προσπαθούσε να δει κάθε λεπτομέρεια επάνωτους γουρλώνοντας τα μάτια του διαρκώςΟ καπετάνιος ρώτησε αν θέλουμε να σταματήσει για λίγοώστε να τις εξετάσουμε πιο προσεκτικά Κοιταχτήκαμε μετον φίλο μου και αποφασίσαμε τελικά να συνεχίσουμε κάτιγια το οποίο όμως άρχισα να μην είμαι σίγουρος Η χαράμου άρχισε να επισκιάζεται από ένα απροσδιόριστοσυναίσθημα Κλειστοφοβία και τρόμος για το άγνωστοάρχισαν να με τυλίγουν Η ασφάλεια και το σθένος που

με χαρακτήριζαν στις υποθαλάσσιες αναζητήσεις μουξαφνικά εξανεμίστηκαν και τη θέση τους πήρε μιακαχυποψία και ένας λανθάνοντας φόβος ο οποίοςεξελισσόταν σε κάτι άλλο μεγαλύτερο Το βαθυσκάφος άφησε πίσω του τις τρεις μέδουσες ndashοιοποίες παρέμειναν στην ίδια θέσηndash και βυθίστηκε στα χίλιαπεντακόσια μέτρα Από κει και πέρα δεν υπήρχε τίποταούτε ψάρια ούτε άλλοι θαλάσσιοι οργανισμοί Φτάσαμε σταδύο χιλιάδες μέτρα Τίποτα Μια ανησυχία απλώθηκε στο εσωτερικό της καμπίναςκαθώς οι προσδοκίες μας έδειχναν να βυθίζονται όπως τοβαθυσκάφος Εγώ δεν ήξερα τι ήθελα εκείνη τη στιγμή Νααντικρίσω τις μέδουσες Να συναντήσω πάλι κάποιες απrsquoτις πρώτες που έδειχναν άκακες Να μη δω τίποτα και ναφύγουμε επιτέλους από κει Δεν ήμουν σίγουρος Το μόνοπου ένιωθα ήταν ότι ο φόβος μου συνέχισε να μεγαλώνειώσπουhellipΞαφνικά ταρακουνηθήκαμε Το βαθυσκάφος γύρισε σχεδόνσε ορθή γωνία και επέστρεψε πάλι στη θέση τουΚοιταχτήκαμε έντρομοι Ο καπετάνιος έλεγξε τα όργανακαι προσπάθησε να καταλάβει από το σόναρ τι έγινε Κάτιμας είχε αρπάξει για λίγο και έπειτα μας άφησε Δενμπορούσε να προσδιορίσει τι ήταν Ταρακουνηθήκαμε ξανά Αυτήν τη φορά πιο έντονα Τοστομάχι μου ανακατεύθηκε και η θερμοκρασία του σώματόςμου ανέβαινε Είδα έξω αλλά δεν φαινόταν τίποτα Μονάχαοι δέσμες των προβολέων που τρυπούσαν τον βυθό χωρίςνα αποκαλύπτουν τίποτα Κοίταξα έπειτα το βυθόμετρο Πάγωσα Το παρατήρησα καλύτερα Ήμασταν στα έξι χιλιάδες μέτρα Ο καπετάνιος χλόμιασεΡώτησα αν χάλασε εξαιτίας των κραδασμών αλλά εκείνοςμου απάντησε ότι αν συνέβαινε κάτι τέτοιο το βυθόμετροδεν θα έδειχνε τίποτα Ήμασταν πράγματι τόσο βαθιά Μια ανατάραξη μας έκανε αυτήν τη φορά να χτυπήσουμεδυνατά στα τοιχώματα και να πέσουμε όλοι κάτωΣηκώθηκα αργά από το πάτωμα και είδα τους υπόλοιπουςνα έχουν χάσει τις αισθήσεις τους Έναςεπαναλαμβανόμενος ήχος από το κέντρο ελέγχουπροειδοποιούσε για κάτι κακό Σηκώθηκα απότομα καιδιαπίστωσα ότι το ένα τζάμι ήταν ραγισμένο

Σκέφτηκα ότι δεν θα άντεχε με τόση πίεση που είχε σε αυτόβάθος Άρχισα να ετοιμάζομαι για τα χειρότερα Έπρεπε ναβάλουμε άμεσα τις στολές μας Έτρεξα προς τον φίλο μουκαι προσπάθησα να τον ξυπνήσω αλλά μάταια Έχανεαίμα Είχε χτυπήσει και χρειαζόταν νοσοκομείο Το ίδιο καιοι υπόλοιποι Πανικοβλήθηκα αλλά το αίσθημα της αυτοσυντήρησηςυπερίσχυσε Έβαλα γρήγορα τη στολή μου και έμειναόρθιος να κοιτάζω τον θάλαμο Το ράγισμα μεγάλωνεΌλοι ήταν ακόμη αναίσθητοιΉχοι από το κέντρο ελέγχου ακούγονταν σαν τρελοίΤο βυθόμετρο έδειχνε επτά χιλιάδες μέτραΗ λογική έλεγε ότι έπρεπε να βγω από κει γιατί το τζάμιθα έσπαγε από στιγμή σε στιγμήΤα μάτια μου βούρκωσαν και χώθηκα στον θάλαμοαποσυμπίεσης Τράβηξα τον μοχλό και αποχαιρέτησα τοβαθυσκάφος μαζί με τους συνεργάτες μου Όλα τελείωσανξαφνικά Η δεύτερη πόρτα με τίναξε έξωhellip και τότε έγιναν δύοπράγματα ταυτόχρονα hellipΤο τζάμι έσπασε δημιουργώντας μια μικρή έκρηξη νερούκαι οξυγόνουhellipΤο βαθυσκάφος ακούμπησε στον πάτο της θάλασσας Κοίταξα έντρομος γύρω μου Ήμασταν στον πάτο της τάφρουΚάτι παραπάνω από επτά χιλιάδες μέτρα βάθοςΠώς φτάσαμε εκεί κάτω Είχε περάσει λιγότερο από μίαώρα Δεν ήταν δυνατόν Ένιωσα την πίεση να με συνθλίβειΔεν ήμουν συνηθισμένος σε τέτοιο βάθος Το νερό ήτανπαγωμένο Για μερικά δευτερόλεπτα επικράτησε απόλυτηησυχία Ένιωσα μια απέραντη μοναξιάΚαι τότε ήρθε το επιστέγασμα σε όλη αυτή την παράνοιαΗ παρουσία από το όνειρο Βρισκόταν κοντά μου Δενμπορούσα να το δω αλλά το ένιωθα Το βλέμμα μου ήτανκαρφωμένο προς την κατεύθυνσή του ώσπου ένα αχνό φωςάρχισε να του τονίζει το περίγραμμα Ήταν χαώδες Εκατοντάδες μέτραΈνα πλάσμα που έμοιαζε περισσότερο με χταπόδι παρά μεμέδουσα

Αλλά δεν ήταν τίποτα από τα δύο Αυτό ήταν η πηγή των μεδουσών Αυτό ήταν η πηγή τηςαθανασίας Αν αυτό το πλάσμα ήταν αιώνιο τότε δενυπήρχε κανένα μυστικό της αθανασίας Η ανθρωπότηταήταν χαμένη laquoΕίμαστε μάρτυρες μιας σιωπηλής εισβολής στον κόσμοhellipraquoθυμήθηκα τα λόγια της συναδέρφου μου Ένα πλοκάμι τύλιξε απαλά το σώμα μου γλιστρώνταςανάλαφρα γύρω μου Δεν υπήρχε λόγος να φέρω αντίστασηΤο πλάσμα με σήκωσε αρκετά μέτρα ψηλότερα και φάνηκενα με παρατηρεί μέσα από τη σκοτεινή μορφή του Οιβεντούζες άρχισαν να ρουφούν κάτι από μέσα μου Ένιωθατην ψυχή μου να γλιστράει το ίδιο απαλά Τα τελευταίαλεπτά της ζωή μου έγινα μάρτυρας ενός πλάσματος πουίσως να έφερνε το τέλος του κόσμου Η αθανασία ήτανμονάχα δική του και κανενός άλλου Και όποιοςπροσπαθούσε να του την πάρει θα μετάνιωνε οικτράΛίγο πριν χαθώ για πάντα άκουσα αχνά μερικές λέξεις ναέρχονται από το μέρος του laquoPhnglui mglwnafh Cthulhu wgahnagl fhtagn raquo

Τ Ο Μ Υ Σ Τ Ι Κ Ό Τ Ο ΥΣ Α Μ Ά Ν Ο Υ

Σ Τ Α Μ Α Τ Η Σ Ο Ι Κ Ο Ν Ο Μ Ο Υ

Η Λεκόγια γύρισε το κεφάλι της καθώς έτρεχε να ξεφύγεικαι αντίκρισε για τελευταία φορά το χωριό της όπου είχεζήσει μια όχι και τόσο ανέμελη μα σίγουρα ειρηνική ζωήνα έχει παραδοθεί στις φλόγες Οι κραυγές αγωνίας θααντηχούσαν για πάντα στα διακοσμημένα με οπάλιο αυτιάτης και καταλάβαινε ότι εκείνη η φρικτή μυρωδιά καμένηςσάρκας δεν θα εγκατέλειπε ποτέ τα παχιά ρουθούνια της Προσπαθούσε να αναλογιστεί το πώς και γιατί τους βρήκεμια τέτοια αλλόκοτη συμφορά με τα μηλίγγια της ναχτυπάνε από φόβο και ένταση αλλά η σκέψη της ήταναπασχολημένη με την επιβίωσή της παρακινούμενη από τοβασικό της ένστικτο που κάλυπτε οποιονδήποτε άλλοσυλλογισμό ή ανάγκη Το μόνο ενθαρρυντικό στοιχείο ήτανότι και άλλα μέλη της φυλής της προσπαθούσαν ναδιαφύγουν∙ μια μικρή παρηγοριά για την εγγονή τουσαμάνουΕνώθηκε μαζί τους και όλοι πια κατευθύνθηκαν προς τηβόρεια πεδιάδα με τα πόδια της να βυθίζονται στο παχύχιόνι όταν άρχισαν να αχνοφαίνονται τα πρώτα δέντραστον ορίζοντα ενώ το επερχόμενο σούρουπο απλωνότανστον ουρανό σαν την προστατευτική αγκαλιά της ΜαμάςΑρκούδας Βρήκαν καταφύγιο ανάμεσα στα υπεραιωνόβιαδέντρα του αρχαίου δάσους καθώς οι Χλωμοί Δαίμονες πουήρθαν πέρα από το Μεγάλο Νερό ήταν ακόμααπασχολημένοι σκοτώνοντας βιάζοντας και λεηλατώντας Η νουμηνία είχε φέρει την συμφορά για τους ειρηνικούςΑμπενάκι

Όταν πριν από δύο γενιές είχαν εγκαταλείψει τα εδάφη τουςστο νότο προκειμένου να γλυτώσουν από τις συνεχόμενεςεπιθέσεις των πολεμοχαρών Ιρακουά με την προτροπή τουνεαρού τότε ειρηνιστή παππού της θεώρησαν ότι η θυσίατους θα ήταν αρκετή ώστε να ζήσουν αρμονικά με τη Φύσησύμφωνα με τα διδάγματα των προγόνων τους Καιπραγματικά κατάφεραν να στήσουν μια αρμονική ζωή σετούτον τον αφιλόξενο τόπο όπου ο χειμώνας ήταν δριμύςκαι το χιόνι κάλυπτε τη γη όπως ο πάγος τις λίμνεςΈμαθαν να ψαρεύουν στον πάγο και να αλείφουν με λίποςφώκιας το δέρμα τους για να μην κρυώνουν

Την μεγαλύτερη διαφορά όμως την έκανε ο ανοικτόςωκεανός τον οποίον και παλιά είχαν κοντά τους αλλάτώρα αναγκαστικά πια ζούσαν δίπλα του Τουςπροκαλούσε διάφορα συναισθήματα άλλα ευχάριστα κιάλλα δυσάρεστα το πώς κινούταν στην πλημμυρίδα και τηνάμπωτη η τεράστια έκτασή του και οι ανατριχιαστικοί ήχοιπου έβγαζε όταν θύμωνε Εντούτοις παρά τις τρομακτικές ιστορίες που αφηγούντανοι γεροντότεροι για τον ωκεανό οι θαρραλέοι νέοι άρχισαννα τον εξερευνούν με τα μικρά τους κανό και ανακάλυψαντα πλούσια δώρα του είτε ψάρια και άλλα θαλασσινά είτεκοχύλια και πετράδια ακόμα και κάποια μυστήριατεχνουργήματα περίεργης γεωμετρίας κι άγνωστηςπροέλευσης Ταυτόχρονα όμως αντιλήφθηκαν και τηνκυκλοθυμία του όταν οι άνεμοι θέριζαν τις ακτές ενώ τακύματά του έσπαζαν τα κανό τους σαν κλαδάκιαοδηγόντας τους γενναίους σε πρόωρο θάνατοκαταδικάζοντας τους σε υγρό τάφο Κατά αυτόν τον τρόπο βρήκαν τον δρόμο τους στα τοτέμτων Αμπενάκι τα πλάσματα του βυθού τα οποία άρχισαννα λατρεύονται όπως και τα άλλα πνεύματα της Φύσης

Έτσι πέρασαν τα χρόνια μέχρι πριν από τέσσερις μέρεςόταν η Λεκόγια βρήκε σε άσχημη κατάσταση ένανπαράξενο άνθρωπο Φορούσε περίεργα χρωματιστά ρούχασε επίπεδα που κάλυπταν όλο το κορμί του ενώ ήτανσκισμένα ματωμένα και μουσκεμένα από το χιόνι Τα μάτιατου είχαν βυθιστεί στις κόγχες τους κάνοντάς τον ναφαίνεται σαν τους υπερήλικες της φυλής ενώ τολευκορόδινο δέρμα του ήταν μελανιασμένοΣκιάχτηκε όταν τον αντίκρισε αλλά κατάλαβε ότι δεν ήτανκάποιο στοιχειό του δάσους αφού άκουγε συχνά ιστορίεςπου έλεγαν οι ηλικιωμένοι για τους χλωμούς ανθρώπουςΈτσι τον πλησίασε με περιέργεια και έβαλε την παλάμη τηςστο πρόσωπό του Ο άνδρας καιγόταν από τον πυρετό καιη ανάσα του ήταν αδύναμη Δίχως να σκεφτεί την κίνησήτης πράττοντας σύμφωνα με τις διδαχές της φυλής της τονσήκωσε στην πλάτη της και τον κουβάλησε στονκαταυλισμό

Κάτι τέτοιο δεν ήταν δύσκολο για την εγγόνη τουσαμάνουκαθώς η σωματική της διάπλαση ήταν τέτοια ώστεακόμα και οι πιο γεροδεμένοι άνδρες των Αμπενάκιφάνταζαν σχεδόν σαν παιδιά δίπλα τηςΟ γηραιός σαμάνος Χαουάκαν περιποιήθηκε το σώμα καιτην ψυχή του ξένου με βοτάνια καλό φαγητό κι επικλήσειςστα πνεύματα Ήδη από την επόμενη μέρα η ζωντάνιαέμοιαζε να επιστρέφει στον Χλωμό Άντρα όπως τοναποκαλούσαν μεταξύ τους καθώς έγινε το κεντρικό θέμαόλων των συζητήσεων Όταν συνήλθε άρχισε να μιλάει σε μια περίεργη γλώσσατραχιά και δίχως μουσικότητα Το μόνο που μπόρεσαν νακαταλάβουν οι Αμπενάκι ήταν το επαναλαμβανόμενοlaquoΤομας Χαντraquo που πρόφερε επίμονα δείχνοντας τον εαυτότου Ο σεβαστός Χαουάκαν με την μυστηριακή βαθιά φωνήφρόντισε τον ξένο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο Όλοιαγαπούσαν και σέβονταν τον σαμάνο της φυλής όχι μόνοεπειδή τους θεράπευε και τους προστάτευε αλλά και γιατίφύλασσε τις Ιστορίες των προγόνων τις οποίες μοιραζότανδιδακτικά και συνετά μονάχα σε ειδικές περιπτώσειςΙστορίες αρχαίες παμπάλαιες ανθρώπων και πνευμάτωντης Φύσης άλλες μεταφορικές κι άλλες αλλόκοταρεαλιστικές που δεν έπρεπε να χαθούν αλλά ούτε και ναπροφέρονται απρόσκοπτα και ανάλαφρα σαν παραμύθια Αυτός ο τιμημένος σαμάνος θεράπευσε τον ξένο και τουσυμπεριφέρθηκε σαν να rsquoταν επίτιμος προσκεκλημένος τουΔεν ήξερε ότι η ευγένειά αυτή θα ξεπληρωνόταν με τη ζωήτουhellipΤην προηγούμενη νύχτα και αφού ο ξένος είχε πια σταθείγερά στα πόδια του τον φίλεψαν με τα πιο εκλεκτάκομμάτια ψαριού και με θρεπτικούς ξηρούς καρπούς Απότο ευρύχωρο τίπι του Χαουάκαν με τα δερμάτινατοιχώματα και τα μονόχρωμα ζωγραφισμένα σύμβολαπέρασαν σχεδόν όλοι οι άνδρες του χωριού σαν κάποιοτελετουργικό καλωσορίσματος αλλά στην ουσία λόγωπεριέργειας και όταν πια στις βαθιές ώρες της νύχταςκοιμήθηκαν οι πάντες ο Τόμας Χαντ εξαφανίστηκε Το πρωί ήρθε με φωνές και ανησυχητικές ομιλίες Όλοι οιΑμπενάκι ακόμα και τα μικρά παιδιά θορυβήθηκαν απότην εξαφάνιση του ξένου

Φοβούνταν για τη ζωή του αν και θα έπρεπε να ανησυχούνγια την δική τους Όταν τελικά οι ανιχνευτέςοι οποιοι είχαν σκορπιστεί στουςλευκούς από το χιόνι λόφους γύρω απο το καταυλισμό τονεντόπισαν να έρχεται εφησύχασαν και δεν παραξενεύτηκανπου επέστρεφε με τέσσερα άτομα της φυλής τουΥποδέχτηκαν τους νεοφερμένους και κάποιοι έκανανπαράπονα στον Τόμας για την λαχτάρα που τουςεπιφύλαξε Εκείνος βέβαια δεν καταλάβαινε τα λόγια τουςκαι απλώς χαμογελούσε πλατιάΤελικά τους οδήγησαν μπροστά στον ανήσυχο Χαουάκανπου δίπλα του στεκόταν όπως πάντα αγέρωχη η ΛεκόγιαΗ χαρά και ο ενθουσιασμός όμως έσβησαν με τον πρώτοπυροβολισμό Η μικρή επιτόπια βροντή έσπασε τηνκανονικότητα της Φύσης και κομμάτιασε μια για πάντα τηνειρήνη των Αμπενάκι Ο Τόμας Χαντ μrsquo ένα σαρδόνιο χαμόγελο κάρφωσε τοστιλέτο του στο στήθος του σωτήρα του διαπερνώνταςπνεύμονα και καρδιά ενώ γύρω του οι Αμπενάκι έτρεξανπανικόβλητοι άλλοι να αμυνθούν και άλλοι ναπροφυλαχτούν από την ξαφνική επίθεση των ΧλωμώνΑνθρώπων που πλέον μετατράπηκαν σε χλωμούςαιμοβόρους δαίμονες Η Λεκόγια σάστισε με την αναπάντεχη εξέλιξη ενόσωπερισσότεροι ξένοι εφορμούσαν απο τους λόφους στο χωριόμε τα περίεργα όπλα τους να βρυχόνται και να φτύνουνκαπνό και θάνατο Σε μια φαινομενικά ατελείωτη στιγμήφρίκης είδε τον παππού της να πνίγεται στο αίμα τουβγάζοντας άναρθρα βογκητά Αστραπιαία μόλις ησυνείδηση νίκησε την εφιαλτική κατάπληξη κατάφερε μιαδυνατή γροθιά στο πρόσωπο του αχάριστου φονιάσπάζοντάς του τη λεπτή μύτη Δεν σταμάτησε εκεί όμωςαλλά καθώς ο Τόμας βόγκηξε και έσκυψε του έπιασε τοκεφάλι από τα μαλλιά και τον κλώτσησε σπάζοντάς του ταδόντια Την στιγμή που ο Τόμας παραπατούσε κρατώντας τοματωμένο του πρόσωπο η Λεκόγια γονάτισε κλαίγονταςκαι σκέπασε στην αγκαλιά της τον ετοιμοθάνατο παππούτης Ο Χαουάκαν ψυχορραγούσε αλλά παρά τον θάνατοπου σκίαζε το βλέμμα του της ψιθύρισε κάτι το οποίο όμωςδεν κατάφερε να ακούσει

Δεν μπόρεσε να το ακούσει γιατί την χτύπησε στο κεφάλι ησκληρή δερμάτινη μπότα ενός συντρόφου του Τόμας Ένασφοδρό χτύπημα που μάτωσε το αυτί της και την σώριασεκατάχαμα Όλα σκοτείνιασαν στιγμιαία αλλά όταν άνοιξετα βλέφαρά της με τον πόνο να πάλλει το μυαλό της σαντύμπανο είδε τον ξένο να προσπαθεί να βγάλει το χρυσόπερικάρπιο του παππού της ενώ στην τσέπη τουπαντελονιού του ήδη κρεμόταν το χρυσό περιδέραιο με τομενταγιόνΔίχως να χάσει χρόνο γύρισε στο πλάι τον κοίταξε μεζωώδη οργή και του όρμησε σαν μαινόμενος βούβαλος Μεμια αγκωνιά στην πλάτη τον έριξε στο έδαφος κόβοντάςτου την αναπνοή Χωρίς να χάσει χρόνο σήκωσε ένανβράχο και ετοιμάστηκε να τον ρίξει στο κεφάλι του ότανσυνειδητοποίησε την σφαγή γύρω της Οι ξένοι σκότωναντον λαό της με μανία Η κραυγή του άνδρα της υπενθύμισε τον άμεσο κίνδυνο πουδιέτρεχε και ανακλαστικά ξαφνιασμένη του πέταξε τοβράχο τσακίζοντάς του το πόδι Μετά βρέθηκε να τρέχειγια να σώσει τη ζωή της Αυτά αναλογιζόταν καθώς κούρνιασε στο κρύο δάσος πουβρήκαν καταφύγιο βουτηγμένη στις τύψεις κοιτώντας τουςλιγοστούς συγχωριανούς της που κατάφεραν να ξεφύγουνμαζί της Δεν είχαν απομείνει πάνω από σαράντα συνολικάΑμπενάκι στην πλειονότητά τους άνδρες Ευτυχώςανάμεσά τους ήταν κι ο γενναίος Ματουνάγκα ο οποίοςείχε μια ξεχωριστή θέση στην μοναχική της καρδιά Με δυσκολία κατάφερε να βυθιστεί σrsquo έναν ανήσυχο ύπνοκαθώς το αυξανόμενο φεγγάρι έριχνε χλωμές αχτίδες μέσααπό τα κλαδιά του αρχαίου δάσους Αλίμονο όμως ο ύπνοςτης δεν ήταν ξεκούραστος Οι κτηνωδίες που είχανπροηγηθεί είχαν χώσει τα νύχια τους βαθιά στουποσυνείδητό της σε μέρη ξεχασμένα κατά την καθημερινήαντίληψη Ένιωθε να απλώνεται από πάνω της κάτι σανένας τεράστιος ίσκιος κάνοντάς την να ριγήσει Για πρώτηφορά στη ζωή της έστω κι αν αυτό ήταν μέσα στονταραγμένο ύπνο εξαιτίας της απόλυτης εξάντλησηςαισθανόταν μικρή και αδύναμη απέναντι σrsquo εκείνη την σκιάπου φάνταζε να καλύπτει τα πάντα Ωστόσο μέσα στην παγερή δροσιά της ένιωθε κάποιαανακούφιση Τότε είδε τη φασματική μορφή του Χαουάκαν

να διαφαίνεται στο κέντρο του τεράστιου ίσκιου Ήτανόπως την στιγμή που ξεψυχούσε με το στιλέτο σφηνωμένοστα πλευρά του και το πηκτό μαύρο αίμα να αναβλύζει απότο στόμα του αλλά σε αντίθεση με την πραγματικότητα ηέκφρασή του ήταν γαλήνια Τούτη τη φορά τον άκουσε ξεκάθαρα Θυμήσου τις ΙστορίεςΤην Σελήνη και το Δέντρο Ξυπνώντας η Λεκόγια αντίκρισε τον Ματουνάγκα να τηνπαρακολουθεί και η καρδιά της σκίρτησε εξάλλου τονήθελε από τότε που ήταν παιδιά Όταν όμως έκανε νασηκωθεί εκείνος έστρεψε την πλάτη του κι έφυγε δίχως ναπει λέξη Ευθύς συνήλθε από την ονειροπόλησή της και καταράστηκεσιωπηλά για άλλη μια φορά τον εαυτό της Πώς θαμπορούσε εξάλλου εκείνος ο περήφανος πολεμιστής να μεδει ποτέ σαν γυναίκα Έτσι απαίσια που είμαι ψηλότερηκατά ένα κεφάλι από οποιονδήποτε άνδρα με άκρα σανκορμούς δέντρων και πρόσωπο σκαμμένο σαν τον βράχοπου τον χτυπάει το κύμα Έδιωξε την σκέψη και η εικόνα του παππού της επέστρεψεστο νου της Ήξερε τι έπρεπε να κάνειΣηκώθηκε γοργά και μάζεψε τα απομεινάρια τηςφοβισμένης φυλής της Όρθωσε το ανάστημά της και όλα ταβλέμματα στράφηκαν επάνω της laquoΗ συμφορά αυτή που μας βρήκε δεν είναι το τέλος τηςφυλής μαςraquo Μόλις είπε αυτά τα πρώτα λόγια σταμάτησεγια μια στιγμή γιατί συνειδητοποίησε με έκδηλη έκπληξηπως η φωνή της είχε αλλάξει Είχε γίνει βαθιά με μιασχεδόν ξένη χροιά Ήταν ακόμα η δική της μα θύμιζε τόσοπολύ τον τρόπο ομιλίας του Χαουάκαν κι αυτό τοκατάλαβαν και οι υπόλοιποι οι οποίοι άφωνοι πλέον τηνκοίταζαν με γουρλωμένα μάτια γεμάτα θαυμασμό Μεαναπτερωμένο ηθικό συνέχισε τον λόγο τηςlaquoΤο πνεύμα του παππού μου είναι εδώ Μαζί μας Μουδείχνει τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμεΑκολουθήστε με στο δάσος κάντε ότι σας προστάξω κιόταν φτάσουμε στις ρίζες του Παλαιού οι μέρες φυγής τωνΑμπενάκι θα έχουν τελειώσει και η εκδίκηση θα είναι δικήμαςraquoΣτο άκουσμα αυτών οι βυθισμένοι στην απόγνωση καιοργή Αμπενάκι άρχισαν σαν δαιμονισμένοι να αλαλάζουν

το όνομα της εγγονής του σαμάνου ματώνοντας το κορμίτους με τα πέτρινα όπλα τους και παίρνοντας όρκουςαιώνιας υποταγής κι εκδίκησης Ο πάντοτε σιωπηλόςΜατουνάγκα πήγε δίπλα της Γονάτισε μπροστά της κιαφού έσκισε την παλάμη του με το γκρίζο του μαχαίρι τηςείπε χαμηλόφωνα laquoΔικός σου για πάντα για τον πόλεμοκαι την αγάπηraquo Η Λεκόγια χαμογέλασε πλατιά φανερώνοντας τα μεγάλακαι στραβά της δόντια Χαμήλωσε το βλέμμα της ντροπαλάκαι κίνησε μπροστάΈτσι ξεκίνησαν την πορεία τους οι Αμπενάκι στο δάσος τοοποίο μονάχα ο Χαουάκαν είχε εξερευνήσει ενώαπαγόρευσε ρητά την είσοδο στους υπόλοιπους Στοναύξοντα μηνίσκο της Σελήνης η Λεκόγια ονειρεύτηκε πάλιτον παππού της Ο γηραιός της μίλησε για τα πνεύματα τουδάσους με τα οποία έκανε συμφωνία για την προστασία τηςφυλής του φοβούμενος τους Ιροκουά Όταν ξύπνησε η Λεκόγια ένιωθε ισχυρή από την γνώση καιζωγράφισε στο μέτωπό της ένα κόκκινο καμπυλόγραμμοπεντάκτινο αστέρι Πρόσταξε να κάνουν το ίδιο και οιυπόλοιποι για προστασία Στο πρώτο τέταρτο του φεγγαριού ονειροβατώντας ξανά οσαμάνος την οδήγησε βαθιά μέσα στη Γη και πέρα μακριάστον Ουρανό και της έμαθε τα λόγια που γεφυρώνουν αυτότο χάσμα αλλά και τις κινήσεις που ανοίγουν την ΠύληΚαι αυτήν την γνώση μοιράστηκε απλόχερα με τουςΑμπενάκι που ένιωθαν πια κι εκείνοι ισχυροίΣτον αύξοντα αμφίκυρτο της Σελήνης ονειρεύτηκε ξανά τονΊσκιο πού κάλυπτε τα πάντα κι έμαθε το τίμημα που έπρεπενα πληρωθεί Αυτό το κράτησε για τον εαυτό της Ότανόμως ξύπνησε αντίκρισε τον Ματουνάγκα δίπλα της οοποίος την κοίταξε μrsquo ένα βλέμμα γεμάτο κατανόηση και τηςείπε απλά laquoΞέρωraquo Συνέχισαν την πορεία τους με ατσαλωμένη θέληση εξάλουήδη μπορούσαν να δουν το κολοσσιαίο δέντρο στονορίζοντα να τους περιμένει Πίσω τους ακολουθούσανακούραστα οι Χλωμοί Δαίμονες

Επιτέλους το ολόγιομο φεγγάρι είχε στεφανώσει το ΑρχαίοΔέντροτα πάντα ήταν σιωπηλάλες και η ίδια η φύσηκρατούσε την ανάσα της Όλοι ήξεραν τι πρέπει να γίνει το

τίμημα που θα έπρεπε να πληρώσουν για να απαλλάξουντον κόσμο τους από αυτό το ξενόφερτο κακό Ας είναισκέφτηκε η Λεκόγια καθώς έπαιρνε την θέση της μαζί μετον καλό της στη ρίζα του προανθρώπινου αυτού ναού Όλατα μέλη της φυλής παρατάχθηκαν μπροστά της με τα γυμνάτους κορμιά διακοσμημένα με τα σύμβολα των ΆστρωνΈτσι εκείνη μrsquo ένα βλέμμα τρομερό άρχισε να ψέλνει ταλόγια των Ονείρων και η φωνή της αντήχησε στο σιωπηλόδάσος Με τα πρώτα λόγια ένιωσε την ενέργεια να συνταράσσει τοείναι της και οι υπόλοιποι ακολούθησαν στην ανίερη αυτήψαλμωδία χορεύοντας γυμνοί και τρομεροί γύρω από τηντιτάνια σεκόγια Από μακριά ακούστηκε φασαρία Ο Χαντ και οι άνδρες τουείχαν καταφέρει να ανιχνεύσουν τους βάρβαρους κι ενώστην αρχή απόρησε γιατί μετά από τόσες μέρες κυνηγιούείχαν αποφασίσει να σταματήσουν γεγονός το οποίοαπέδωσε στην πανσέληνο και τις πρωτόγονες προλήψειςτους Έτσι μrsquo ένα αυτάρεσκο χαμόγελο έδωσε την εντολήστους άνδρες του να μείνουν κρυμμένοι μέχρις ότουμπορέσουν σιωπηλά να τους περικυκλώσουν Σκόπευε να γυρίσει με απολίτιστους σκλάβους στονβασιλιά του και ήδη μπορούσε να γευτεί την πλούσιαανταμοιβή του Έτσι σιγά σιγά οι άνδρες του έρποντας μετα μαχαίρια στα δόντια και τα μουσκέτα τους οπλισμένα κιέτοιμα χώθηκαν στην πυκνή βλάστηση περιμετρικά τουτεράστιου δέντρουΗ Λεκόγια ένιωθε πρωτόγνωρη δύναμη να την κατακλύζεικαι κάθισε ακουμπώντας τη ράχη της στον κορμό τονοποίο αισθανόταν παγωμένο Άνοιξε τα μυώδη της πόδιακαι ο σύντροφός της πήρε την θέση του ανάμεσα τους Γύρωτους οι υπόλοιποι συνέχισαν να ψέλνουν και να χορεύουνενώ περιμετρικά τους οι Χλωμοί Δαίμονες περίμεναν τηνεντολή του αρχηγού τους με δολοφονική μανία στο βλέμμα Καθώς η ψαλμωδία συνεχιζόταν σε αυξανόμενη έντασηένας παγωμένος αέρας άρχισε να σαρώνει το δάσοςΕρχόταν από το Δέντρο και πήγαινε προς όλες τιςκατευθύνσεις Η Λεκόγια ήταν χαμένη σε μια πρωτόγνωρη έκστασηηδονής τόσο από το ανδρικό άγγιγμα που ποτέ της δενείχε νιώσει όσο κι από το παγερό άγγιγμα του κορμού Τα

μάτια της είχαν γυρίσει προς τα πάνω φανερώνοντας τονλευκό τους περίγυρο ενώ ο σύντροφός της παραδομένοςπερισσότερο σε ένστικτα παρά σε αισθήσεις μπαινόβγαινεμέσα της με ζωώδη ορμή Καθώς πλησίαζαν στην κορύφωση το χώμα γύρω τουςάρχισε να σκληραίνει και να μαυρίζει η χαμηλή βλάστησημαραινόταν και πέθαινε ενώ μια αχνή ιριδίζουσα λάμψηάρχισε να λάμπει από την καρδιά του κάθε χορευτή laquoΜαγείαraquo μουρμούρισε ο Χαντ με φόβο και μίσος laquoΕπίθεσητώρα Μην λυπηθείτε κανέναraquo Οι άνδρες του αν και έντρομοι μπροστά στο αλλόκοτοθέαμα κίνησαν να εκτελέσουν την διαταγή Πετάχτηκαν απότις κρυψώνες τους και ο πρώτος πυροβολισμός έπεσεεκκωφαντικός Το βόλι χτύπησε έναν χορευτή στην καρδιάκάνοντας το αχνό χρωματιστό φως να ξεχυθεί από μέσατου Κι άλλες βολές ακολούθησαν μια ομοβροντία κανέναςτους δεν αστόχησε αλλά και κανείς δεν σταμάτησε τηντελετουργία Το μολύβι έσκιζε τις σάρκες τους πετώνταςκαυτό αίμα ολούθε μα δεν έκανε καμία διαφορά Η Λεκόγια ούρλιαξε μια φρικτή ζωώδη κραυγή ηδονής καιαρχέγονης δύναμης Ο κορμός του δέντρου άρχισε νασκίζεται από την κορυφή έως τη ρίζα μrsquo ένα ανατριχιαστικόαργόσυρτο ήχο Οι χλωμοί δαίμονες σάστισαν κι έμειναν αποσβολωμένοινα κοιτάνε το εφιαλτικό θέαμα καθώς οι τελευταίοιΑμπενάκι συνέχισαν να ψέλνουν και να χορεύουν Ευθύςάρχισαν να αιωρούνται λούζοντας το δάσος μεπολύχρωμες ακτίνες από το εξωγήινο ιριδίζων φως πουανάβλυζε από τις ανοικτές πληγές τους Τότε ένας έναςάρχισαν να διαρρηγνύονται από το εσωτερικό τουςσχηματίζοντας άμορφες μάζες από σάρκα αίμα καικόκκαλα Έντρομοι με τη λογική να τους έχει εγκαταλείψει οι ξένοικίνησαν να φύγουν ενώ ο ανήλεος αρχηγός τους έκλαιγεγοερά μουρμουρίζοντας προσευχές σrsquo έναν θεό που δεν τονάκουγε Δεν πρόλαβαν Ρίζες μαύρες σαν το έρεβοςπετάχτηκαν από τη γη καθηλώνοντάς τους Το έδαφος σείστηκε κι από κάθε σάρκινο σωρό που κάποτεήταν ένας περήφανος ινδιάνος πολεμιστής άρχισαν νασχηματίζονται πλάσματα Ιπτάμενες τερατωδίες με κεφάλιασαν γιγάντιες καρικατούρες σάπιων αλόγων και δερμάτινα

φτερά σαν νυχτερίδας Τα φτερά τους κατέληγαν σε τρίαγαμψά κοκάλινα νύχια σαν παρωδίες χεριών ενώ το σώματους από την μέση και κάτω θύμιζε παχύ σκουλήκι πουσυστρεφόταν σπασμωδικά Τα αρρωστημένα Σάντακ των αρχαίων παραδόσεων είχανκληθεί και είχαν επιστρέψει σrsquo αυτή τη Γη πεινασμέναΌρμησαν με μανία στους λουσμένους από φόβο λευκούςσκίζοντας τον νυκτερινό αέρα με τα αβυσσώδη φτερά τουςΤα κόκκαλα των ανδρών έσπαγαν από το βάρος τωντεράτων ενώ τα κοφτερά δόντια των αλογίσιων κεφαλιώντους έσκιζαν τις σάρκες τους Ακούστηκε σαν να γελάνε καθώς γλεντούσαν με τα θύματάτους Χρησιμοποιώντας νύχια και δόντια ξεκολλούσανολόκληρα μέλη χέρια πόδια και κεφάλια τα οποίαπετούσαν στη ρωγμή του δέντρου που ολοένα καιμεγάλωνεΗ Λεκόγια είχε συνέλθει από την έκστασή της και παρrsquo όλοπου χαιρόταν για την κόλαση στην οποία καταδίκασε τουςανίερους που της κατέστρεψαν τη ζωή δεν μπορούσε παράμόνο να ριγήσει από το θέαμα ενώ ένιωθε το σπέρμα τουΜατουνάγκα να κάθεται στα σωθικά της παγωμένοΓύρισε τον αντίκρισε κι αν και ήταν ξέπνοος από τοτελετουργικό είχε ένα στραβό χαμόγελο ικανοποίησης καιτην κοιτούσε μέσα στα θολά βαθυπράσινα μάτια της Γιαμια στιγμή ξέχασε όλη τη φρίκη που εκτυλισσόταν γύρω τηςκι ένιωσε τον έρωτα να φτερουγίζει την καρδιά της Ένα κεφάλι ξεριζωμένο μαζί με την σπονδυλική στήλη ναστάζει αίματα και μυελό προσγειώθηκε στα ποδιά τηςεπαναφέροντάς την στη ζοφερή πραγματικότητα Αμέσωςακολούθησε άλλος ένας χυδαίος ήχος σπασίματος Και οκορμός του δέντρου άνοιξε περισσότερο Βαθιά στοσκοτάδι του φάνηκαν δύο πορφυρά μάτια σαν φλεγόμενακάρβουνα ενώ οι απελπισμένες κραυγές των στρατιωτώνκαι το πλατάγιασμα των δαιμονικών φτερών γέμιζαν τηνύκτα Η Λεκόγια τότε επιδεικνύοντας μεγαλύτερο ψυχικό σθένοςαπό όσο φανταζόταν ότι είχε έπιασε με μια κίνηση τονΜατουνάγκα από τη μέση τον φόρτωσε στον ώμο της καιξεκίνησε να τρέχει όσο πιο μακριά μπορούσε Καθώςαπομακρυνόταν από τον όλεθρο κοίταξε πάνω από τον ώμοτης Είδε ένα τιτάνιο πλάσμα να ξεπηδάει από το χάσμα

που είχε προκληθεί στο αρχαίο δέντρο Ένα γιγαντιαίοανθρωπόμορφο κτήνος φαινομενικά μεγαλύτερο κι από τηνίδια τη σεκόγια αν και βγήκε καμπουριαστό σαν να μηνμπορούσε ούτε το ίδιο να σηκώσει τον απίστευτό του όγκο Παρά το μέγεθός του όμως μrsquo ένα μόνο εξωφρενικά σβέλτοδιασκελισμό ξεχύθηκε στο δάσος και γράπωσε με το χέριτου τον ακόμα ζωντανό μα ήδη παράλυτο από τον τρόμοΤόμας Χαντ Ο γίγαντας στάθηκε ορθώνοντας το ανάστημάτου πάνω από τα δέντρα κι έφερε τον κλαιόμενο κατακτητήστο στόμα του κοίταξε προς τη μεριά της Λεκόγια πουέτρεχε και στην συνέχεια τον κατάπιε ολόκληρο Παρά τα όσα είχε ήδη αντικρίσει εκείνο το βλέμμα τηνσυντάραξε σε απίστευτα βάθη ειδικά το γεγονός ότι παρrsquoόλο που ένιωθε αποστροφή για το αφύσικο πλάσμα δενένιωθε απειλή Απέστρεψε το βλέμμα της και κρατώντας τοναγαπημένο της ακόμα πιο σφικτά συνέχισε να τρέχει

Ο χειμώνας ήταν βαρύς με τύψεις και κρύος από τηναπουσία μα κατάφεραν να τον ξεπεράσουν Κανένα τέραςανθρωπόμορφο ή μη δεν τους κυνήγησε αλλά δενμπορούσαν να ξεφύγουν από εκείνα που κουβαλούσαν μέσατους Η άνοιξη μπήκε και μαζί με τον καιρό μαλάκωσαν και οικαρδιές τους Ήρθαν πιο κοντά και καθώς η κοιλιά τηςΛεκόγια φούσκωνε οι δυο νέοι γέμιζαν ελπίδα και χαρά Το καλοκαίρι τους βρήκε ευτυχισμένους και ξέγνοιαστουςκαθώς η Φύση ήταν απλόχερη στα αγαθά της Έκανανμπάνιο στα ρυάκια στις παρυφές του δάσους και ταβράδια αφουγκράζονταν παρέα το μέλλον των Αμπενάκιστην κοιλιά της Λεκόγια Το φθινόπωρο έφτασε και όπως έριχνε τα φύλλα από ταδέντρα έτσι καθάριζαν και οι ψυχές των ερωτευμένωνΑντικαθιστώντας τα λάθη του παρελθόντος με τα όνειρα τουμέλλοντοςΌταν άρχισαν οι πρώτοι κρύοι άνεμοι του χειμώνα ηΛεκόγια ένιωθε ότι πλησίαζε η ώρα Ένα δροσερόσούρουπο πήγε σrsquo έναν λόφο πάνω από τα ορμητικά νεράτου φουσκωμένου από τις βροχές ποταμού Γδύθηκε τελείωςκαι έκατσε στα τέσσερα προετοιμάζοντας τον εαυτό της γιατις ωδίνες του τοκετού με ρυθμικές βαθιές ανάσες όπως

είχε παρατηρήσει παλαιότερα να κάνουν οι γυναίκες τουχωριού της Τεράστια γκρίζα σύννεφα μαζεύτηκαν και σκοτείνιασαν τονουρανό ενώ η Σελήνη μέσα στην χλωμή της μεγαλειότηταανέτειλε δειλά Ένιωσε την κοιλιά της να πετρώνει καιπόνοι σαν της έμμηνου ρύσης συγκλόνισαν το κορμί τηςΑντανακλαστικά τίναξε το κεφάλι της προς τα εμπρός καιαντίκρισε τον Ματουνάγκα να την πλησιάζει χαμογελαστόςκαι να σκύβει δίπλα της Τη φίλησε στο μέτωπο καιαγκάλιασε με στοργή την πλάτη της Αναθαρρημένη και ευτυχισμένη από την συμπαράσταση τουσυζύγου της ένιωσε κάτι σαν ασκό να σπάει μέσα της ενώυγρασία πλημμύρισε το αιδοίο τα μπούτια της και τοέδαφος από κάτω της Την ίδια στιγμή ένας κεραυνόςέσκισε τον ορίζοντα από πίσω τους καθώς οι πρώτεςσταγόνες βροχής άρχισαν να τους ραίνουν Οι πόνοι πλέον ήταν σαν κύματα ρυθμικοί και σύντομοικαι η Λεκόγια ένιωθε ότι μπορεί να τους δαμάσειΑκολούθησε μια έντονη αίσθηση καψίματος ενώ έσπρωχνεβυθίζοντας τα νύχια της στο χώμα με τις φλέβες της ναπετάγονται στο μέτωπο και το λαιμό της Ο σύντροφός της παρέμεινε στο πλάι της ενώ μάζευε ταμακριά βρεγμένα μαύρα μαλλιά της από το κοκκινισμένοτης πρόσωπο Μrsquo ένα ακόμα σπρώξιμο ένιωσε ένααπρόσμενο αίσθημα ανακούφισης και όλη η ένταση τωνπροηγουμένων ωρών εκτονώθηκε σrsquo ένα ξέσπασμα δακρύωνχαράς Ο γενναίος Ματουνάγκα γεμάτος συγκίνηση κιευτυχία έσκυψε ανάμεσα στα πόδια της έτοιμος ναυποδεχτεί στη ζωή τον γόνο του Μα μόλις κοίταξε τοπρόσωπό του πάγωσε σε μια έκφραση εφιαλτικού τρόμουΠισωπάτησε γοργά με χέρια και πόδια στο μουσκεμένοχορτάρι και ουρλιάζοντας έμπηξε τα δυνατά του δάκτυλαστις κόγχες τους ξεριζώνοντας τα μάτια του Έτσι τυφλόςκαι τρελός άρχισε να τρέχει πηδώντας από το λόφο σταφουρτουνιασμένα νερά του ποταμού Η Λεκόγια κοίταξε από κάτω της και είδε δύο πορφυράμάτια σαν καυτά κάρβουνα να την κοιτάζουν μια στιγμήπροτού ο γόνος του Ιθάκουα καρφώσει τα πριονωτά τουδόντια στα λαγόνια της

Σε αυτό το τεύχοςσυμμετέχουν

Φιλοξενούνται

του Κωνσταντίνου Ζαφείρκου

Κατσαρίδες

της Μαριλένας Τζωρτζάκη

Κρεσέντο

του Νίκου Γαϊτανόπουλου

Ο θάνατος και ηπαρθένα

YourNightmares

ΚατσαρίδεςΚωνσταντίνος Ζαφείρκος

Διήγημα τρόμου

Ξυπνάω απότομα λουσμένη στον ιδρώτα Μια κουρτίνασκεπάζει τα βλέφαρά μου το πυκνό σκοτάδι που κυριαρχείολόγυρα Κάνω να κουνήσω το κεφάλι δεξιά - αριστερά μεαργές κινήσεις σε μια προσπάθεια νrsquo αποτινάξω τηνομίχλη που σκεπάζει τον εγκέφαλό μου αυτή την ενδιάμεσηκατάσταση μεταξύ πραγματικότητας κι ονείρου Δενπρολαβαίνω να ολοκληρώσω την κίνηση όταν ο αυχέναςανταποδίδει στέλνοντας ένα χειμαρρώδες κύμαπονοκεφάλου το οποίο καταπίνει κάθε ένα από ταεγκεφαλικά μου κύτταρα Κλείνω σφιχτά τα μάτια καιπεριμένω να περάσειΤο μουδιασμένο μου κορμί αρχίζει κι εκείνο να ξυπνάει μετη σειρά του Λες και κάποιος έχει ανάψει μια δειλή φλόγακάτω από τα πόδια μου Πρώτα κερδίζω τον έλεγχο τωνάκρων και σιγά σιγά η θερμότητα με τυλίγει ολόκληρηΜια θερμότητα αρχικά ευεργετική που στη συνέχεια μουκόβει την ανάσα Νιώθω τα πέλματα πρησμένα τις φλέβεςκάτω από το δέρμα των ποδιών διεσταλμένες Μοιάζει τοαίμα από ολόκληρο το κορμί να έχει λιμνάσει εκείΑισθάνομαι τα αγγεία να μη διαθέτουν τη χωρητικότητα νατο συγκρατήσουν λες και θα τρυπήσουν από στιγμή σεστιγμή θα σκάσουν σαν παραφουσκωμένα μπαλόνιαΚαι τότε όλες οι αισθήσεις σημαίνουν συναγερμόΣε αντίθεση με τα πόδια το κεφάλι αποδεικνύεταιπαγωμένο αφυδατωμένο Τα χείλη σπασμένα κι άνυδρασαν το ραγισμένο έδαφος της ερήμου Ο λαιμός στεγνόςΚάθε φορά που αντανακλαστικά ξεροκαταπίνω χιλιάδεςκαρφίτσες τρυπούν την καρωτίδα μου Νιώθω το δέρμα ναlsquoχει ανοίξει σε δεκάδες σημεία τόσα που είναι δύσκολο νατα μετρήσω Το παραπανίσιο λίπος -και έχω αρκετό-σέρνεται πάνω από τις διάφορες κλειδώσεις μου Σανλιωμένο ζυμάρι κατρακυλά αργά προς τα πόδια λες και οστόχος του είναι να αποκολληθεί απrsquo το κορμί και νασωριαστεί στο πάτωμαΚαι τότε συνειδητοποιώ πως δεν αποκοιμήθηκαξαπλωμένη Όχι δεν ξαπλώνωhellip αντιθέτως είμαικρεμασμένη Κρεμασμένη από που Η ερώτηση σκάει στο μουδιασμένο μου κεφάλι σανπυροτέχνημα και πριν αυτό προλάβει να χάσει τη λάμψητου επιχειρώ ασυναίσθητα να σηκώσω το δεξί χέρι ναανακαλύψω για ποιον λόγο νιώθω τον αυχένα τόσο ξένοτόσο διαλυμένο τόσοhellip

Μια τσιρίδα αντηχεί στον χώρο Αργώ να συνειδητοποιήσωότι έχει βγει από το δικό μου στόμα Το σιγουρεύω όταννιώθω τον λαιμό να σκίζεται κάτω από την πίεση πουέχουν ασκήσει οι φωνητικές χορδές για να παράγουν τοτσίριγμα Μα ο πόνος στον λαιμό δεν είναι τίποτα μπροστάσrsquo εκείνον του αυχένα Η υποτυπώδης κίνηση του χεριούέχει θέσει ολόκληρο το κορμί σε μια απρόβλεπτηταλάντωση Η ταλάντωση έχει ως αποτέλεσμα νασυνειδητοποιήσω πως βρίσκομαι κρεμασμένη από δύογάντζους οι οποίοι διαπερνούν κυρτά τις ωμοπλάτες μουΕπίσης έχει προκαλέσει το ξέσκισμα της σάρκας σrsquo εκείνατα σημεία και τώρα νιώθω ολόκληρο το δέρμα της πλάτηςνα επιχειρεί να ξεκολλήσει από τα κόκκαλά μου Πριν τα δάκρυα προλάβουν να κατηφορίσουν πρινπρολάβω να φωνάξω για βοήθεια να παρακαλέσω γιαλύτρωση φως πέφτει απέναντί μου πάνω σε λευκό πανί Τοαναγνωρίζω σαν φως προβολέα το οποίο δίνει ζωή σε μιαάχρωμη κενή εικόνα στο ύφασμα Μου αποκαλύπτει πωςβρίσκομαι παγιδευμένη μέσα σε τέσσερεις γυάλινουςτοίχους πως κρέμομαι πράγματι από δύο γάντζους δυοσχοινιά πάνω από ένα υγρό έδαφος Υγρό και κόκκινοαπό το δικό μου αίμαΠαρακολουθώ την εικόνα διπλή καθώς εκτός από το πανίαντανακλάται και στο τζάμι μπροστά μου Τότε μιαχαρούμενη μελωδία φτάνει στrsquo αυτιά μου ασθενικά Τογυαλί που με περιβάλει μονώνει κάπως τον ήχο όμωςμπορώ να ξεχωρίσω τη γνώριμη μελωδία Ο καθένας θαμπορούσεΤο κομμάτι που ανοίγει την αυλαία για κάθε παιδικόπρόγραμμα των looney tunes Οι χαρούμενες συγχορδίεςτου συνοδεύουν ρυθμικά μια ακολουθία εικόνων πουθυμίζουν ταινία βουβού κινηματογράφου Ασπρόμαυροιαριθμοί μετρούν αντίστροφα 10 9 8 Η μουσική παίζει σε λούπα συνοδεύοντας την εικόνα μα ητελευταία αλλάζει Το ασπρόμαυρο ύφος και η γρήγορηκίνηση της παραπέμπουν σε παλιά ταινία του CharlieChaplin Τώρα παρακολουθώ μέσα από μουσκεμένα μάτια μιαντουζίνα από παχιές κατάμαυρες και γυαλιστερέςκατσαρίδες να παρελαύνουν λες και κάποιος τις έχειστήσει να περπατάνε στα δύο πόδια σε stop-motion σανανθρώπους

Όπως τις ταινίες του Tim Burton Η εικόνα μαυρίζει Τώραπια μόνο μερικά άσπρα γράμματα μέσα σε εισαγωγικάέχουν αναλάβει τον ρόλο πρωταγωνιστή ldquoΩ Ιδού η Ανατολική ΚατσαρίδαrdquoΑκόμα περισσότερες ανατολικές κατσαρίδες συνεχίζουν ναπαρελαύνουν σε λευκό φόντο και ο αριθμός τους αυξάνεταιεκθετικά μέχρι που ολόκληρο το πανί γεμίζει με τηνανατριχιαστική παρουσία τους Το φόντο μαυρίζει και πάλι Περισσότερα άσπραγράμματα ldquoΗ Ανατολική Κατσαρίδα αρέσκεται ναπεριδιαβαίνει τους υπονόμους της Βορείου ΑμερικήςΠροτιμά να τρυπώνει στα σπίτια από τις σωληνώσειςrdquoΗ εικόνα αλλάζει ξανά Παρουσιάζειhellip παρουσιάζει εμένακρεμασμένη γυμνή όπως είμαι τώρα να περιστοιχίζομαιαπό τους ίδιους γυάλινους τοίχους μόνο αναίσθητηυπνωτισμένη να κρέμομαι από τους γάντζους Η μουσικήτων looney tunes δεν έχει πάψειldquoΩ όχι Αυτή είναι η Βίβιαν Τι της συμβαίνειrdquoΈνας άντρας με λευκή στολή -απrsquo όσο μπορώ να ξεχωρίσωλόγω του ασπρόμαυρου θέματος- πλησιάζει το εκτεθειμένομου σώμα Δεν καταφέρνω να αναγνωρίσω ταχαρακτηριστικά του Παρακολουθώ το θέαμα από μακριάσαν κάποιος να τραβάει τη σκηνή με κάμερα πίσω από τοπανί Παρακολουθώ την πλάτη του καθώς εκείνος τρυπά μεμια σύριγγα το αναίσθητο κορμί μουldquoΗ Βίβιαν έχει δεχτεί μια τεράστια ποσότητα FMS στονοργανισμό της Μια ουσία που αλλοιώνει τη μνήμηrdquoΈνα ακόμα κοντινότερο αυτή τη φορά πλάνο παρουσιάζειτον άντρα με τη λευκή στολή να κόβει κομμάτια από τησάρκα σε διάφορα σημεία του σώματός μου Ακόμαπερισσότερα δάκρυα ξεφεύγουν από τις κόγχες των ματιώναναφιλητά τρυπάνε τον λαιμό μουldquoΣε λίγο το γυάλινο δωμάτιό της θα γεμίσει ανατολικέςκατσαρίδεςrdquolaquoΌχι σε παρακαλώ όχιraquo ξεχωρίζουν οι λέξεις ανάμεσααπό τrsquo αναφιλητά την ίδια στιγμή που το πανί γεμίζει ξανάαπό τα ζωύφια με το μαύρο γυαλιστερό κέλυφοςldquoΤο μόνο που έχει να κάνει είναι να θυμηθείhelliprdquoΗ εικόνα παραμένει κενή άχρωμη Πλέον μόνο το φως τουπροβολέα συνοδεύει τη σιωπή αφού και το τραγούδι έχεισταματήσει

Το μοναδικό πράγμα που απομένει είναι να τσιρίξω ναουρλιάξω για βοήθεια Οι λέξεις ξεχωρίζουν με δυσκολίαανάμεσα στrsquo αναφιλητά Κάθε φράση σκίζει τον λαιμό μουπερισσότερο από την προηγούμενη μα ο μεγαλύτεροςπόνος εδρεύει στον αυχένα ο οποίος συνεχίζει ναξεσκίζεται με κάθε κίνηση των πνευμόνων όταν εκείνοιδιαστέλλονται για να δώσουν φωνή στα ουρλιαχτά μουΤότε ακούω μια καταπακτή πάνω από το κεφάλι πάνωαπό τους γάντζους και τα σχοινιά που με κρατάνε δέσμιασrsquo αυτή τη μακάβρια πραγματικότητα νrsquo ανοίγει Χιλιάδεςπαχουλές μαύρες κατσαρίδες γλιστρούν στο γυμνό κορμίμου Άλλες καταφέρνουν να γραπωθούν από τα μαλλιά κιάλλες πέφτουν στο πάτωμα συνοδεύοντας μεανατριχιαστικούς γδούπους την πτώση τους Συνεχίζω νακουνάω το σώμα σπασμωδικά προκαλώντας αβάσταχτοπόνο στον αυχένα Θα ορκιζόμουν πως είμαι σε θέση ναακούσω τη σάρκα να ξεσκίζεται εκεί Οι σπασμωδικέςκινήσεις είναι σχεδόν αδύνατο να σταματήσουν όσο οικατσαρίδες γλιστρούν πάνω μου γεμίζοντας το μαρτυρικόγυάλινο δωμάτιο με την παρουσία τουςlaquoΘυμήσουhellipraquo σέρνεται μία και μοναδική λέξη στο χώρο Ηφωνή ακούγεται σαν τον ατμό που γλυτώνει από χύτραταχύτητας σαν τον συριστικό ήχο που παράγει το φίδι μετη γλώσσα του σαν τον αέρα που σέρνεται σε βαθιάχαράδρα ανάμεσα από δυο βουνάlaquoΤι στο διάολο να θυμηθώ Εδώ δε μπορώ να θυμηθώ τοίδιο μου το όνομα Άσε με ήσυχηhellip ΆΣΕ ΜΕ ΉΣΥΧΗraquoουρλιάζω την ίδια στιγμή που η λίμνη από κατσαρίδεςκοντεύει να αγγίξει τα πέλματα ενώ δεκάδες από το είδοςτους κόβουν βόλτες στα μαλλιά μουΜια αλλοπρόσαλλη μορφή με πλησιάζει Το φως τουπροβολέα τη λούζει καθώς πραγματοποιεί τα αργόσυρταβήματά της ενδιάμεσα από γυαλί και πανί Στέκεταιμπροστά μου Μια φιγούρα βγαλμένη μέσα από ταχειρότερα όνειρα Από εκείνα που εύχεσαι να ξυπνήσεις Το πρώτο πράγμα που παρατηρώhellip τα βλέφαρα τουκαχεκτικού άντρα Αυτά που κανονικά θα έπρεπε νακαλύπτουν τα μάτια μα δε βρίσκονται εκεί είναι κομμέναΟι γαλανές του κόρες μου χαρίζουν το βλέμμα τουςαδιάκοπτα αφού δεν υπάρχει τίποτα να τις σταματήσει

Το στόμα του μοιάζει παραμορφωμένο Δύο ουλές ξεκινούναπό την άκρη των χειλιών και καταλήγουν στrsquo αυτιάδιανοίγοντας τρύπες στα μάγουλά του Από την πλάτη τουξεπροβάλει μια φιάλη οξυγόνου κι από lsquoκει ξεκινά ηπλαστική σωλήνα η οποία τυλίγει σα φίδι τον λαιμό τουΈνα φίδι που έχει τρυπώσει με το κεφάλι στην τομή πουεδρεύει λίγο πάνω από τα πνευμόνια του θύματος λίγαεκατοστά κάτω από την καρωτίδα του κι έχει χαθεί στοβάθος της Ο άντρας τραβάει μια βαθιά ρουφηξιά από τη δρύινη πίπατου μέσα από το κομμένο μάγουλο και ο καπνός γεμίζει τησωλήνα γλιστρώντας στο εσωτερικό της από την τομή στονλαιμόlaquoΘυμήσουhellipraquo συνεχίζει με την ατμώδη φωνή τουlaquoΤι στο διάολο θέλεις να θυμηθώ Τι στο διάολο θες απόlsquoμέναraquo ανταποκρίνομαι στη ρητορική προσταγή σχεδόνξεψυχισμένα Οι δυνάμεις μου με εγκαταλείπουνlaquoΘυμήσουhellipraquo συνεχίζει τρυπώντας τα έγκατα της ψυχής μουμε τα γαλάζια δίχως βλέφαρα μάτια τουΗ λίμνη από κατσαρίδες σκεπάζει τώρα τα γόνατά μουΕίναι πλέον τόσες πολλές που ο θόρυβος τωνμικροσκοπικών τους ποδιών καλύπτει κάθε άλλο ήχοΠαρατηρώ τον άντρα να συνεχίζει να διατυπώνει την ίδιαλέξη σποραδικά μα είναι αδύνατον να ακουστεί πάνω απότον ανατριχιαστικό θόρυβο που προκαλούν τα ζωύφιαΕίμαι σε θέση να διαβάσω τα χείλη τουΤο μυαλό μουδιάζει Νιώθω το στομάχι να επιχειρεί νασκαρφαλώσει στο κατώφλι των χειλιών και να πηδήξει έξωαπό το βασανισμένο κορμί μου Γαστρικό υγρό ορμά στονοισοφάγο και βουτά πάνω στη θάλασσα από κατσαρίδεςΕκείνες τρομάζουν τρέχουν μανιασμένα για νrsquoαπομακρυνθούν από τον κίνδυνο που αποτελεί η χολή μουΜα δεν έχουν πουθενά να πάνε Αδυνατούν νασκαρφαλώσουν στα γυάλινα τοιχώματαΈχω σταματήσει να παλεύω Ξέρω ότι δεν πρόκειται καμίαενέργεια να με γλυτώσει από lsquoδω μέσα Πρέπει κάτι ναθυμηθώΠρέπει να θυμηθώ

Στραγγίζω το κεφάλι μου προσπαθώ να φέρω στο μυαλόκάτι οτιδήποτε μα μοιάζει αδύνατο Πόσο μάλλον όταν μεδυσκολία ανακαλώ το όνομά μου πίσω στο μυαλό ξανάκαι ξανά λες και πασχίζω να μην το ξεχάσω μία γιαπάντα Ακόμα κι αυτό όμως το γνωρίζω μέσω τηςπαρανοϊκής ακολουθίας εικόνων που προβλήθηκαναπέναντί μου ΒίβιανΟι κατσαρίδες έχουν ανέβει μέχρι τη μέση του κορμιού μουΚινούνται σπασμωδικά αδιάκοπτα όπως αντιδρούσα κιεγώ λίγες στιγμές πριν προσπαθούν να γλυτώσουν από τηγυάλινη φυλακή τους Μακάρι να μπορούσα να τουςμιλήσω να τους εξηγήσω πως το μοναδικό πράγμα πουμπορεί να μας σώσει όλες από lsquoδω μέσα κρύβεται πίσωαπό ένα θολό σύννεφο στο κεφάλι μου Στην προσπάθειάτους να γλυτώσουν επιχειρούν να συρθούν στο βάθοςακατανόμαστων οπών του σώματός μου Μερικές τα καταφέρνουνΆλλο ένα γαστρικό κύμα εκτοξεύεται πάνω τους Ο άντραςμε τη λευκή ρόμπα συνεχίζει να διοχετεύει καπνό στησωλήνα του λαιμού του Ατάραχος Συνεχίζει ναδιατυπώνει την ίδια λέξη ξανά και ξανάhelliphelliphellipΗ επιφάνεια της μαύρης γυαλιστερής λίμνης κοντεύει να μεκαλύψει ολόκληρη Τα πόδια τα χέρια η μέση το στήθος ολαιμός ακόμα και τα χείλη μου τις φιλοξενούν Αυτές και τοασταμάτητο ποδοβολητό τους Κι άλλες κι άλλεςσυνεχίζουν να πέφτουν πάνω μουΜα πλέον η καρδιά έχει σταματήσει να χτυπά δυνατά Τοσώμα έχει σταματήσει νrsquo αντιδρά Τα δάκρυα έχουνστεγνώσει στα μάγουλά μου Ένα χαμόγελο σέρνεται σανγκιλοτίνα στα χείλη μου έπειτα εξαφανίζεται μετάεπιστρέφει πάλι πίσω Μένει εκείlaquoΑυτή ήταν η πιο συναρπαστική εμπειρία της ζωής μουraquoδιατυπώνω αργά καθώς τίποτα πλέον δεν αποτελείαπειλή καθώς ο πανικός κι ο πόνος κι η ασφυξία όλαέχουν υποχωρήσει δίνοντας τη θέση τους μονάχα σε ένασυναίσθημα Τον έρωτα

Έρωτα για τον μοναδικό άνθρωπο που μπορεί να μουχαρίσει την ηδονή του φόβου αυτού του ζωογόνουσυναισθήματος που μου δίνει πνοή Τον άνθρωπο που έχωαπέναντί μου πέρα από το τζάμι που μας χωρίζειlaquoΛέξη σωτηρίαςraquo διαβάζω τα χείλη τουlaquoΩωωhellipraquo ξεκινάω ναζιάρικα laquoέλα δεν έχει πλάκα τώραπου θυμήθηκα Δε νιώθω τίποταraquolaquoΛέξη σωτηρίαςraquo επαναλαμβάνει χαμογελώντας ναζιάρικαμε τη σειρά τουΞέρω τους κανόνες του μικρού μας παιχνιδιού Τουςγνωρίζει κι εκείνος Τους ακολουθεί κατά γράμμα ΜrsquoαρέσειlaquoΓουστάρεις να τrsquo ακούς εraquo διατυπώνω περιπαιχτικά ενώοι κατσαρίδες προσπαθούν να εισβάλουν στο στόμα μουlaquoπόνος λοιπόνraquoΟ Βλαδίμηρος ο έρωτας της ζωής μου πετάει την πίπα τουστο πάτωμα Αρπάζει ένα σφυρί από κάπου κοντά καισπάει το γυαλί Οι κατσαρίδες ξεχύνονται ολόγυρά τουτρέχουν να γλυτώσουν από τη φυλακή τους Από το κελί τηςηδονής μου Ο γλυκός μου με κατεβάζει αργά από τουςγάντζους και δένει τις πληγές Με φροντίζει Του δίνω ένααπαλό φιλί στο στόμα λίγο κάτω από τις πανέμορφες ουλέςπου η ίδια έχω σμιλεύσει στο πρόσωπό του Χαϊδεύω τακομμένα βλέφαρα Φιλάω τον λαιμό τουlaquoΣειρά μου τώραraquo τρεις λέξεις φτιαγμένες από ατμόακούγονται σαν κελάρυσμα στrsquo αυτιά μουlaquoΌτι θέλεις αγάπη μου Ότι θέλειςraquo

ΚρεσέντοΜαριλένα Τζωρτζάκη

Διήγημα ονειρικής σκοτεινής φαντασίας

And those who were seen dancing were thought to be insane bythose who could not hear the music

Friedrich Nietzsche 1990κάτι και προσπαθώ να δω την κρυμμένη εικόνα μέσαστο μεγάλο βιβλίο που κρατώ Ξέρω ότι κάπου εδώ πρέπεινα βρίσκεται μια χελώνα ένας δράκος ένα κάστρο Το έναμάτι καρφωμένο μικρές ρυθμίσεις θολώνω την εστίαση στοάλλο μικρές ρυθμίσεις θολώνω ακόμα πιο πολύ Κάπουστην μέση θα το βρω laquoHack itraquo Ψιθυρίζω ενθαρρύνοντας με στα κρυφάΣτρέφω το βλέμμα μου στο ταβάνι ακόμα πιοαποφασισμένη καθαρίζω την σκέψη μου θα προσπαθήσωξανά από την αρχή Κλείνω τα δύο μάτια ανοίγω το άλλοαργά και σταθερά Θολώνω μέσα εστιάζω το ξέρω κάπουεδώ είναι κρυμμένο ένα λουλούδι μία τίγρη μια καρδιά ματι μπορεί να κρύβεται πίσω από τις τελείες οι πιθανότητεςείναι άπειρες μικρές ρυθμίσεις κάτι ψάχνω το ένα μάτικαρφωμένο το άλλο ψάχνει για να δει Και κάπου εκεί σταξαφνικά ένα πουλί πετάγεται μπροστά μου τινάζομαιπίσω χάνοντας τον ρυθμό μου και τώρα πρέπει και πάλινα ξεκινήσω από την αρχή Μπαίνω σε καταστήματα γεμάτη αγωνία είμαι από αυτούςπου χαζεύουν με τις ώρες τα βιβλία τα φέρνω στην μύτημου κρυφά χαϊδεύω στην ζούλα το χαρτί Αυτή την φοράγυρνάω πεινασμένα τις σελίδες κοιτάω τις εικόνες όσο πιογρήγορα μπορώ κάθε έκδοση απαιτεί και την δικιά τηςτεχνική δεν είναι πάντα δεδομένη εγώ όμως το έχω βρειΜπορώ αμέσως να εστιάσω σε δευτερόλεπτα γνωρίζω τιβρίσκεται κρυμμένο πίσω από τις γραμμές Ρουφάωάπληστα σελίδες πρέπει να δω τα πάντα να δω τα πάνταόσο πιο γρήγορα μπορώ Δεν αγοράζω τίποτα ποτέ πρέπειμόνο να καταλάβω να μάθω τι υπάρχει δεν έχω πολύχρόνο θα με πάρουνε χαμπάρι πρέπει να τα προλάβωόλα να τα προλάβω όλα πριν με πετάξουν έξω σηκωτήΔάσος μια ταραντούλα μια μπουλντόζα ένα πιάνο hack itόσο πιο γρήγορα μπορείς Οι πιθανότητες είναι άπειρες --Και η μουσικήhellip

Απίστευτη μουσική νότες ασύλληπτες όλες τοποθετημένεςη μια δίπλα στην άλλη η μία πάνω στην άλλη η μία μέσαστην άλλη τόση αρμονία τοποθετημένες ακριβώς στην θέσηπου θα έπρεπε να είναι παιγμένες ακριβώς με την σειράπου θα έπρεπε να παιχτούν συνυφασμένες ακριβώς με τουςσωστούς συνδυασμούς Κοντραμπάσο ένα τσέλο δύοτρομπέτες πανέμορφα τραγούδια γραμμένα ακριβώς όπωςθα έπρεπε να είναι δεν μπορώ να θυμηθώ ούτε ένα απόαυτά Εμβοή -Τινάζομαι πίσω χάνοντας τον ρυθμό μου σαν να μερούφηξε μια σκούπα ηλεκτρική Ησυχία Τίποτα Τίποτα ΣκοτάδιΤίποτα Το δωμάτιό μουΗσυχία Χτυπάει η καρδιά μου Τίποτα Σκοτάδι laquoHack itraquo Ψιθυρίζω ενθαρρύνοντας με στα κρυφά Μικρέςρυθμίσεις γλιστράω πάλι μέσα κοιμάμαι ndash ξυπνάωθολώνω ακόμα πιο πολύ κάτι ψάχνω κάπου στην μέση θατο βρω Το ένα μάτι καρφωμένο στο ταβάνι γλιστράωμέσα αρχίζει η μουσική Μπορώ να την νιώσω Ναιμπορώ Ταμπούρλα Δύο τρομπέτες Ένα πιάνο Χτυπάει ηκαρδιά μου δυνατάΤινάζομαι πάλι προς τα πίσω το έχω βρει -Από εκεί και έξω ησυχία Από εκεί και μέσα μουσική -Equilibrium -Νερό Το Νερό Πάντα έχει να κάνει με Νερό Τι μεγάλο ψέμα ότι δεν υπάρχουν χρώματα

Τι μεγάλο ψέμα ότι το νερό είναι πάντα γαλανό Νιώθω τον άνεμο να χαϊδεύει την κοιλιά μου μικρέςρυθμίσεις θα πάω λίγο παρακεί Προσαρμόζομαι εύκολα στον ρυθμό το έχω βρει-Equilibrium-Μερικές φορές πίσω από μια Ακινησία δρουν ΑσύλληπτεςΔυνάμεις-Μικρές ρυθμίσεις κάτι ψάχνω laquoHack itraquo Ψιθυρίζω ενθαρρύνοντας με στα κρυφάhellipΠάντα έχει να κάνει με Νερό Μία φορά είχα βρεθεί στην κορυφή του κόσμου και ήτανγεμάτη από νερό Ο κόσμος δεν έχει άκρη Αν προχωρήσειςλίγο παραπέρα θα καταλάβεις ότι αυτό που έχει είναικορυφή Πάντα πίστευα ότι στην κορυφή του κόσμου δενυπάρχει τίποτα άλλο πέρα από παγόβουνα αλλά ηαλήθεια είναι ότι στην κορυφή του κόσμου αυτό πουυπάρχει είναι μια λίμνη κρυμμένη ανάμεσα στους πάγουςΤα πάντα τριγύρω είναι καλυμμένα από χιόνι Το νερόείναι υπέροχα ζεστό και είναι πάντα βράδυ Στην κορυφήτου κόσμου ο ουρανός είναι μόνιμα σκοτεινός και δενυπάρχουνε αστέρια όμως ένα υπέροχο γαλαζοπράσινοσέλας ιριδίζει πάνω από τις ολόλευκες κορυφές καιαντανακλά τα χρώματα του στο νερό Εάν δεν με απατά ημνήμη μου στην κορυφή του κόσμου έχει δύο φεγγάρια laquoΞέρεις που βρίσκεσαιraquo Με ρώτησε Δεν ήξεραlaquoΣτην κορυφή του κόσμουraquo μου απάντησε laquoΛίγοι μπορούννα φτάσουν ως εδώraquoΒρέχομαι μέχρι τα γόνατα Ανακατεύω με την άκρη τωνδακτύλων μου το νερό κάνει κυκλάκια Μπορώ να τονιώσω Ναι μπορώ Είναι τόσο ζεστό Θα βουτήξω τουςαγκώνες Μπορώ να το νιώσω Ναι μπορώ ΥπάρχειΦέρνω το χέρι μου στο στόμα μου γλύφω το μέσα μέρος τουκαρπού μου το νερό είναι γλυκό Η γλώσσα μου μουδιάζειελαφρά Μπορώ να μυρίσω το χιόνι τριγύρω μου Νιώθω τοδέρμα στους ώμους μου να ζεσταίνεται από τιςγαλαζοπράσινες ακτίνες στον ουρανό Υπάρχει είμαι εδώΤα αυτιά μου ακούν την μουσική

μουσική ασύλληπτες νότες τοποθετημένες ακριβώς στηνθέση που θα έπρεπε να είναι μια κολοσσιαία συναυλίαμέσα από τον ιριδίζοντα ουρανό Τα πάντα γύρω μουπάλλονται στον ρυθμό της μουσικής Η καρδιά μουπροσαρμόζει τους χτύπους της αμέσως Μπορώ να τονιώσω Ναι μπορώ Υπάρχει Μπορώ να δω την μουσικήμπορώ να ακούσω την γλυκάδα του νερού μπορώ νανιώσω τον γαλαζοπράσινο ουρανό μπορώ να μυρίσω τακυκλάκια στις άκρες των δακτύλων μου μπορώ να γευτώτα χρώματα ΣυναισθησίαΒουτάω μέχρι την κοιλιά δεν μπορώ να προχωρήσωπαραμέσα Η λίμνη βαθαίνει απότομα είναι βαθιά πολύβαθιά ακούω το νερό στον καταρράκτη στο κέντρο της δενβγάζει κανένα απολύτως ήχο είναι εκκωφαντικό Ξέρω ότιδεν γίνεται να προχωρήσω παραπέρα Ούτε όμως μπορώνα κάτσω για πολύ Αλλά αν φύγω θα τον θυμάμαι τονδρόμο για να μπορώ να ξαναρθώlaquoΜόνη σου δεν θα τα καταφέρειςraquo είπε και τίναξε τα μαλλιάτης όλο νάζι όπως συνήθιζε να κάνει Εμβοή---laquoΦυσάει σήμερα θα μας παγώσουν στην πισίναraquo ndash laquoΟρίστεΝαι στάνταρ κάνει κρύοraquo χαμογελάω και παίζωαδιάφορα με το πολύχρωμο κολιέ μου κοιτώνταςαφηρημένα μακριά Ένας γλάρος προσπαθεί να πετάξει στον συννεφιασμένοουρανό λίγα μέτρα πάνω από το νερό Είναι καλοκαίριαλλά φυσάει αφύσικα δυνατά για την εποχή Το περήφανοπουλί προσπαθεί να πετάξει προς τα εμπρός ο άνεμοςόμως εξίσου ισχυρός το παρασέρνει προς τα πίσω Equilibrium Ο γλάρος μοιάζει τελείως ακίνητος αιωρείται απλά καισιωπηλά στον ουρανό Ταλαντεύεται απειροελάχιστα δεξιά απειροελάχιστα αριστερά μικρές ρυθμίσειςπροσπαθεί να ελέγξει την πορεία του να βρει τρόπο ναπεράσει μα δεν έχει κουνήσει ακόμα τα φτερά του Μικρέςρυθμίσεις γυρνάει το κορμί του δεν τα καταφέρνει ούτε καιτούτη την φορά

Ακινησία -(Ασύλληπτες Δυνάμεις) -laquoHack itraquo Ψιθυρίζω ενθαρρύνοντας τον στα κρυφά Και κάπου εκεί στα ξαφνικά στρίβει απότομα δεξιά τοβάζει κάτω αφήνεται στον άνεμο φτερουγίζει με δύναμηκαι χάνεται πίσω από τα σπίτια προσγειώνεται κάπουμακριά -Ποιος ξέρει για που ξεκίνησε να πάει και που τον έφτυσετυχαία ο ουρανός ---hellipΓιατί δεν με άκουσε-Εμβοή-Και κάπου εκεί στα ξαφνικά το κολιέ μου σπάει Τεντώνομαι μπροστά και προλαβαίνω στο στήθος μου τακομμάτια τα σταματάω με την παλάμη μου πριν πέσουνεστο έδαφος Τέσσερεις πολύχρωμες μακρόστενες χάντρεςπέρασαν έξω από το λουρί Πιάνω την πρώτη Σαλιώνωλιγάκι και στρίβω την χρυσαφένια κλωστή Περνάει εύκολαη χάντρα Την δεύτερη την πέρασα λιγάκι πιο αργά Ηκλωστή είναι τώρα πιο κοντή και εγώ παλεύω ώρα πολύτην τελευταία laquoΔεν έχει βάρος Πρέπει να βάλεις βάρος γιανα καταφέρει να περάσει μέσα από την τρύπα γύρισε τοπρος τα κάτωraquo ακούω δίπλα μου μια φωνή Τινάζομαιπίσω χάνοντας τον ρυθμό μου Προσποιούμαι λιγάκι ότικαταλαβαίνω στρέφω το βλέμμα μου επάνω στο Νερό Τοένα μάτι σταθερό και καρφωμένο μικρές ρυθμίσεις ηχάντρα πέρασε αργώ μα έχω χρόνια να προσπαθήσω γιανα δω Ησυχία Τίποτα Τίποτα Χτυπάει η καρδιά μου ΣυναισθησίαΟι πιθανότητες είναι άπειρες

Τα χέρια μου γλιστράνε Η κλωστή φεύγει αστραπιαίαμέσα από τα δάκτυλά μου 10000000000 πολύχρωμεςμακρόστενες χάντρες χύθηκαν στο έδαφος -Ασύλληπτες Δυνάμεις-(Εγώ τις έριξα)-ΕμβοήΑπό εκεί και έξω ησυχία Από εκεί και μέσα μουσική Κοντραμπάσο ένα τσέλο δύο τρομπέτες ταμπούρλα έναπιάνο φασαρία νότες τοποθετημένες ακριβώς στην θέσηπου θα έπρεπε να είναι φασαρία φασαρία φασαρίαμουσική Κρεσέντο- Μια καλή ιστορία πρέπει πάντα να έχει αρχή ndash laquoΜα καιβέβαια έχει αρχή και είναι άρτια δομημένη έχει κτιστείκάπου 47479π1800radic457 χρόνια πριν εάν ο χρόνος είναικάτι που υπάρχει ή άμα κάνει κάποια διαφοράraquo - Μια καλή ιστορία πρέπει πάντα να έχει ισχυράπλασμένους χαρακτήρες ndash laquoΣυγνώμη δεν το γνώριζαπάντα πίστευα πως Όλα είναι Έναraquo - Μια καλή ιστορία πρέπει πάντα να έχει εξέλιξηndash laquoEquilibriumraquo- Μια καλή ιστορία πρέπει πάντα να έχει ξεκάθαρη πλοκή- laquoΟι πιθανότητες είναι άπειρεςraquo- Μια καλή ιστορία πρέπει πάντα να έχει ηθικό δίλλημα ndash laquoΟι πιθανότητες είναι άπειρες αλλά μερικές φορές αυτόαπλά δεν μου αρκείraquo- Μια καλή ιστορία πρέπει πάντα να έχει ανατροπή Σε μίακαλή ιστορία η ανατροπή δεν αφορά ποτέ ένα τυχαίογεγονός αλλά πηγάζει μέσα από τον ήρωα ως αποτέλεσματης δράσης του απέναντι στο ηθικό δίλλημαndash laquoΑκινησίαΑσύλληπτες Δυνάμεις 10000000000 πολύχρωμεςμακρόστενες χάντρες Hack it Εμβοήraquo- Μια καλή ιστορία πρέπει πάντα να έχει ένα τέλος-laquoΚαλά θα το βαφτίσω ποίημα έχουν συνήθως πολύλιγότερα κλισέraquo

infin

Ο θάνατος και η παρθέναΝίκος Γαϊτανόπουλος

Διήγημα τρόμου

Το σπίτι είναι παλιό Ο χρόνος μαδάει τα γύψινα άνθημέρα με τη μέρα η σκουριά συντονίζει τους μεντεσέδες σεόλο και στριγκότερες χορωδίες Κομμάτια σοβά πέφτουναποκαλύπτοντας τις σανίδες από πίσω που σαπίζουναργά όχι ανόμοια με τα δόντια της σπιτονοικοκυράς πουαποκαλύπτονται όταν πληρώσεις το πενιχρό ενοίκιο πουζητάει Ακόμα και οι κάτοικοι είναι χαλασμένοι Στην αρχήο από πάνω μουρμούριζε μονάχα αλλά τώρα μιλάειακατάπαυστα σε κάποιον σε μια γλώσσα άγνωστη αν καιόλοι ξέρουν ότι μένει μόνος Το κορίτσι δίπλα ήρθεγελαστό μα το χαμόγελό του μαράθηκε όταν ο καλός τηςτην άφησε με την κοιλιά φουσκωμένη και τώρα μονάχασιωπά και κοιτάει με μάτια κενά τον διάδρομο Το μόνοπου δεν έχει χαλάσει είμαι εγώ Όχιhellip εγώ είμαι καλά Μορφωμένος υγιής με σκοπόυψηλό Δεν μου ταιριάζει αυτό το μέρος αλλά είναι τοσωστό Τίποτα μεγάλο δεν έγινε χωρίς θυσίες Αρκεί ναυπάρχει πειθαρχεία θέληση και επιμονή Όταν άλλωστετελειώσω αυτήν την ιστορία δεν θα μένω πια εδώ Όχιhellipόταν ο κύριος Μαγόν τη διαβάσει θα καταλάβει επιτέλουςμε ποιον έχει να κάνει Θα τη δημοσιεύσει στις laquoΘαυμαστέςΙστορίεςraquo και σύντομα όλοι θα έχουν χρόνο για εμένα Οιπόρτες θα ανοίγουν οι εκφράσεις θα είναι ζεστές ταχαμόγελα ειλικρινήΑαααχ Τραβιέμαι και ζαρώνω Ίσια πάνω από τις στέγεςκαι τα καμπαναριά το τρομερό βλέμμα του ήλιου περνάμέσα από τις γρίλιες και για μια στιγμή όλα είναι κόκκιναΣφίγγω τα μάτια μου αλλά ο πόνος περνάει μέσα στοκεφάλι μου χτυπώντας αδιακρίτως με πύρινο σπαθί Πόσοκαιρό έχω να κοιτάξω τον ήλιο στα ίσια Παραμορφωμένεςαπό τις γρίλιες οι αχτίδες του μοιάζουν με σημάδια πουάφησε ένα θηρίο στην προσπάθειά του να εισβάλλει Εκείνοέσκισε τις ταπετσαρίες εκείνο μασούλησε άτσαλα τοφρέσκο καρβέλι μπροστά μου χωρίς να το τελειώσει εκείνοοδήγησε τη γλυκιά Ζιζέλ να βρει καταφύγιο στιςκιτρινισμένες τους πτυχές Ω είναι τόσο όμορφη στο λευκόφόρεμα που της αγόρασα με τα ροδαλά μάγουλα και τακόκκινα μισάνοιχτα χείλη της Δεν φαίνεται όμως να είναιτο ίδιο και τα όνειρά της Το στήθος της ανεβοκατεβαίνεισπασμωδικά η ανάσα της βγαίνει κοφτή σχεδόν σανκλαψούρισμα λες και οι ακτίνες που πέφτουν πάνω τηςείναι πραγματικά ρυάκια από αίμα Ω μα φυσικά

Η πένα σχεδόν σκίζει το χαρτί το μελάνι δεν προλαβαίνεινα στεγνώσει Αυτό είναι Η τέλεια εικόνα Οι σωστέςλέξεις Ρέουν από το μυαλό στα τρεμάμενα δάχτυλα τιςψιθυρίζω καθώς μια-μια τις αποτυπώνω γεμάτος χαρά στοχαρτί Αν με έβλεπε κανείς θα με περνούσε για τρελό αλλάας λένε Εγώ το ξέρω καλά Τρελός δεν είμαι Ο ήλιος έχειδύσει ώρα τώρα αλλά η πένα συνεχίζει ακάθεκτη ναχαράσσει το μελανό μονοπάτι της κάτω από το φως τηςλάμπας hellipο Θάνατος έσυρε τα δάχτυλά του πάνω στο λευκόύφασμα και άγγιξε την Παρθένα Τα οστέινα δάχτυλά τουόμως δεν ήταν φτιαγμένα για χάδια Έσκισαν σα βρεγμένοχαρτί το λευκό δέρμα και εκείνο εξέπνευσε αίμα πορφυρόγεμάτο ζωήhellip Δεν θυμάμαι να ανάβω τη λάμπα αλλά η ταγκή μυρωδιάτου πετρελαίου ταιριάζει Εισπνέω βαθιά Έτσι μυρίζειναι Κάτω από το πετρέλαιο η φθορά έχει χίλια λεπτάαρώματα και η Παρθένα μου τα εισπνέει ένα-ένα στηναγκαλιά του καλού της Την υγρασία στους τοίχους τημούχλα στα σεντόνια και τις κουρτίνες την εξάντληση καιτην αρρώστια στα σώματα τη σήψη που απλώνεται στοκαρβέλι μπροστά μουhelliplaquoΚαλύτερα να το μαζέψω αυτόhellipraquolaquoΜην τολμήσεις και αγγίξεις τίποταraquo Η Ζιζέλ πάει να διαμαρτυρηθεί αλλά όταν γυρνάω να τηνκοιτάξω πισωπατεί Τι βλέπει που δεν μπορώ εγώ να δωΈνα τρίξιμο ακούγεται καθώς σηκώνομαι από τηνκαρέκλα αλλά αν είναι το ξύλο ή τα κόκκαλά μου δεν ξέρωΠόσο καιρό έχω να σηκωθώ Οι σανίδες μοιάζει να θέλουννα με κρατήσουνlaquoΣυγχώρεσέ με αγάπη μουraquo τρέμοντας την πλησιάζω laquoΗΈμπνευση με κρατούσε στα χέρια τηςraquo Για λίγο δεν μεκοιτάει αλλά ύστερα το βλέμμα της μαλακώνειlaquoΓιατί θες να με τρομάζεις έτσιraquo μουρμουρίζει και ύστερα ηφωνή της δυναμώνει laquoΘέλω να σε φροντίσω και εσύhellip Δεντρως δεν σηκώνεσαι δεν μου μιλάς κανraquo Τα μάγουλά τηςφεγγίζουν ωχρά στο φως της λάμπας Η αγανάκτησή τηςδεν αρκεί για να τα χρωματίσει Πιάνω το χέρι τηςψηλαφίζω το δαντελωτό της μανίκι Είναι το φως του κεριούή το λευκό έχει κιτρινίσει

laquoΔεν καταλαβαίνειςraquo Ο ψίθυρός μου ίσα που ακούγεταιανάμεσα στα τριξίματα του σπιτιού και τα μουρμουρητάτων ενοίκων του laquoΔεν χρειάζεται να σηκωθώ Αρκεί ναμείνω πάνω από το χαρτίhellipraquo Κάτι φουσκώνει μέσα μουlaquoΔεν χρειάζεται να φάω Αρκεί να γράφωhellipraquo Τα πόδια μουπατάνε γερά και της δείχνω το δωμάτιο laquoΚι όταν οι λέξειςμε αφήσουν δεν χρειάζεται να βγω έξω Αρκεί να κοιτάξωαρκεί να ακούσω Τα σκουλήκια που τρώνε το φαγητό τημουσική των παραφρονημένωνhellip Αρκεί να έχω τηνΈμπνευσηhellipraquo Τα μάτια μου γυρίζουν ξανά σε αυτή Ηχλωμάδα την κολακεύει η σκιά που έχει μαζευτεί κάτω απότα γουρλωμένα μάτια της τονίζει την έκφρασή της Σαν τηνΠαρθένα μου Γονατίζω μπροστά της laquoΑρκεί να έχω εσέναΜείνε δίπλα μου αγάπη μου Στήριξέ με σε αυτό μου τοέργο σε παρακαλώ Και μετά όλα θα αλλάξουνraquoΚαι η Ζιζέλ η πιστή γλυκιά Ζιζέλ με δάκρυα στα μάτιαμου γνέφει ότι είναι δίπλα μου και ξαπλώνει στο κρεβάτιΑλλά οι λέξεις δεν φτάνουν στα αυτιά μου Η χλωμή μορφήμε το λευκό της φόρεμα ανάμεσα στα σεντόνια με μαγεύειΑχ να μπορούσα να ζωγραφίσω Αχ να υπήρχαν λέξεις ναπεριγράψουν την ομορφιά του δέρματος που φθίνει στοχλωμό φως Η πένα γρατζουνάει ξανά το βραχνό τηςτραγούδι στο χαρτί αλλά εγώ θρηνώ Σύντομα η Ζιζέλ θαξυπνήσει θα φύγει από το κρεβάτι σύντομα η εικόνα θαχαθεί Παρότι άρχοντας στο βασίλειο των λέξεων νιώθωφτωχός Αλίμονο οι λέξεις είναι το όριο του ανθρώπου ΗΠαρθένα μου θα είναι πάντα φτωχή μπροστά στη γλυκιάΖιζέλ ο Θάνατός μου θα ερωτευτεί το είδωλο όχι τηναλήθεια Αχ Αχ να υπήρχε ένας τρόπος να αιχμαλωτίσωαυτήν την εικόναhellip Και ξαφνικά ξέρω Απόψε οι εφιάλτες δεν τη βασανίζουν Απόψε ο τρελός δενπαραμιλάει ούτε το κορίτσι δίπλα κλαψουρίζει Απόψε όλασιωπούν Ακουμπώ την πένα μου απαλά στο τραπέζι καισηκώνομαι αργά Την έχω συνηθίσει τόσο που μοιάζει ναμη θέλει να αφήσει τα δάχτυλά μου Καθώς σηκώνομαι απότην καρέκλα φοβάμαι ότι έχω κολλήσει πάνω της ότι τοδέρμα μου θα σκιστεί ότι ο φριχτός του ήχος θα ηχήσει σεόλο το σπίτι αλλά τίποτα Οι σανίδες λυγίζουν μαλακάκάτω από τα πόδια μου και προσεύχομαι στην Άγγελο τηςΈμπνευσης να κάνει τους στεναγμούς τους να σιγήσουν

Ξέρω ότι από όλους Εκείνη με καταλαβαίνει Πάει καιρόςαπό τότε που απασχόλησα με κάτι άλλο τα χέρια μου αλλάτα δάχτυλά μου κινούνται ακόμα σβέλτα και λύνουν στηστιγμή της σάπιες κουρτίνες Τις μαζεύω στην αγκαλιά μουκαι πηγαίνω προς το κρεβάτι Ο καρπός της Ζιζέλ μοιάζειμε μίσχο λουλουδιού καθώς τον παίρνω στα χέρια μου καιευλαβικά τον δένω με ένα κομμάτι της κουρτίνας Την άλληάκρη τη δένω στα κάγκελα του κρεβατιού Από τον καρπόστο μπράτσο από το χέρι στο πόδι έναν έναν φτιάχνωτους κόμπους μου Όχι πολύ σφιχτούς αλλά ούτε και πολύχαλαρούς Δεν θέλω να υποφέρει μονάχα να μείνει εκείαρκετά Κάθομαι λίγο και αφουγκράζομαι την ανάσα τηςΤην περιεργάζομαι Φυσική χλωμή εφήμερη Ξανακάθομαι στην καρέκλα ΟΙ λέξεις αναβλύζουνασταμάτητες πια από το μυαλό μου με πνίγουν Η πένασπαρταράει στα χέρια μου έτοιμη να σκάσει Μοιάζει ναέχει ζωή δική τηςhellipΥπάρχει μια χλωμάδα που κανένας ζωγράφος δεν έβαλεποτέ στο έργο του μια σκιά στο ανθρώπινο δέρμα τέτοιαπου όσο και αν αναμειγνύεις τα χρώματα ποτέ δεν θαπροκύψει Είναι ένα κίτρινο απαλό που το φθινοπωρινόφεγγάρι φθονεί ένα κίτρινο που ακροβατεί τόσο επιδέξιαανάμεσα στο ζεστό και το ψυχρό όσο και ο καλλιτέχνηςανάμεσα στον έλεγχο και την παραφροσύνηhellipΗ Ζιζέλ ξύπνησε πολλές φορές και έκλαψε και φώναξε καιούρλιαξε και εγώ προσπάθησα να της εξηγήσω Δεν ήθελεόμως να με καταλάβει Νόμιζα ότι με αγαπούσε ότιπίστευε σrsquo εμένα ότι πίστευε στο έργο μου αλλά έκαναλάθος Το σπίτι φαίνεται να την πειράζει και αυτή σιγά-σιγά Της έχω υποσχεθεί άλλωστε ότι μόλις τελειώσω τηνιστορία θα τη λύσω και τότε θα είναι όλα όμορφα ξανάκαθώς θα προχωρούμε αγκαζέ στους μεγάλους κήπους καιθα χαιρετούμε όλους όσους θαυμάζουν εμένα και τη ΜούσαμουΟι λέξεις βγαίνουν αβίαστα πια από μέσα μου Είμαι ένακομμάτι του μεγάλου ποταμού και όλα ρέουν υπό τη σκιάτης Αγγέλου μου όμορφα και σωστά Μέρα με τη μέραγίνομαι όλο και καλύτερος Ακόμα και η Ζιζέλ που τηςδιαβάζω για να κοιμηθεί φαίνεται να το απολαμβάνειαφού μέρα με τη μέρα οι διαμαρτυρίες της σβήνουνΑλλάζω και ο κόσμος αλλάζει μαζί μου

Το πρόσεξα πρώτα με το καρβέλι πριν μερικές σελίδες Ησήψη πια το είχε σκεπάσει ολόκληρο και όσο εγώ έμενα νατο περιεργάζομαι τόσο περισσότερο το κατανοούσα Ηαποφορά του πλέον δεν με έπνιγε με γέμιζε λέξεις ταπλοκάμια των μυκήτων του δεν μου έφερναν αναγούλααλλά μου μιλούσαν για αλήθειες βαθύτερες αλήθειες που οΘάνατός μου ενσάρκωνε πια στη σελίδα του Δεν έβλεπαπια το καρβέλι το αντιλαμβανόμουν στην ολότητά του στοαποτύπωμά του στον χρόνοhellipΚαι με το πέσιμο της νύχτας ήρθε σε αυτή όχι όμορφοςούτε άσχημος μα απόλυτος και γεμάτος γνώση γιατί κάθετι καταλήγει με τον Χρόνο σε Αυτόν Και επειδή ο Χρόνοςήταν φίλος του καλός κράταγε τις παλίρροιές του όσο οΘάνατος περπατούσε χέρι-χέρι με την Παρθένα σεμονοπάτια όμοια με αυτά που αφήνουν τα πλάσματά τουκαθώς καταναλώνουν την ύληhellipΤο καρβέλι δεν υπάρχει πια το πιάτο του έχει μείνει κενόη ουσία του τώρα αιώνια στις σελίδες μου Η γλυκιά Ζιζέλείναι πια βουβή μονάχα η ανάσα της ακούγεται Πιοχλωμή από ποτέ πιο όμορφη από ποτέ Καταλαβαίνει τιςικανότητές μου Δεν αντιστέκεται πια Θέλει να δει το έργομου να ολοκληρώνεται Θέλει να δει τον κόσμο να σιωπάκαι αυτός μπροστά στο μεγαλείο του Αφήνει το χρώμα τηςνα σβήσει τη φλόγα μέσα μου να φουντώσειΠια γράφω όπως αναπνέω Παίρνω μια-μια τις κλωστέςπου κρέμονται από τον κόσμο γύρω μου και τις πλέκω στουφαντό της ιστορίας μου Τίποτα δεν με ταράζει τίποτα δενμε ενοχλεί Μονάχα με γεμίζει Πόσες μέρες έχει να μεενοχλήσει πια η προσευχή του καημένου από πάνω Μέραμε τη μέρα τον άκουγα να παραμιλάει νομίζοντάς τοντρελό μέχρι που άκουσα τον φόβο στη φωνή του τηναρρώστια στον βήχα του Τον είχα παρεξηγήσειΠροσευχόταν ο φτωχός Προσευχόταν για τη ζωή του γιατην ψυχή του που απειλούσε από στιγμή σε στιγμή να χυθείαπό τα χείλη του Τώρα σιωπά και ξέρω ότι δεν είναι πιαεκεί Δεν είναι όμως νεκρός Όχιhellip είναι αθάνατος μιααπό τις σκιές του Θανάτου στις σελίδες μου που όλο καιπληθαίνουνhellip Η Παρθένα σήκωσε το δάχτυλό της και μέτρησε τις σκιέςπου ο καλός της έσερνε πίσω τουldquoΕίναι ψυχέςrdquo τον ρώτησε δίχως φόβο

ldquoΌχι μονάχα συναισθήματα Φόβος θλίψη αγαλλίασηΣκιές στον τοίχο που αφήνουμε όλοι πίσω ότανολοκληρωθεί το πέρασμά μας σε αυτήν τη μεριά τουκόσμουrdquoΤα κλάματα από δίπλα έχουν σβήσει για να δώσουν στηνΠαρθένα μου δάκρυα πραγματικά Πλησιάζω στο τέλος τονιώθω τώρα Η πένα έχει γίνει κομμάτι μου οι σανίδες τηςκαρέκλας ένα με τη σάρκα μου Κουράγιο γλυκιά ΖιζέλΞέρω ότι έχεις ταλαιπωρηθεί αλλά δώσε μου μια σταλιάφωτιά ακόμη Μετά βίας ξεχωρίζω πια τα μισάνοιχτα χείλητης το στιλπνό δέρμα με τις μαβιές φλέβες λευκότερο απότο φόρεμα και τα σεντόνια λευκότερο από τα δεσμά της Τοχέρι μου γράφει πιο πολύ από ένστικτο Βλέπω μονάχασελίδες Σελίδες και το τέλος που πλησιάζει Ένα χλωμόφως πέφτει πάνω στα κίτρινα χαρτιά αλλά δεν ξέρω απόπού Η λάμπα έχει και αυτή χαθεί μα λίγο με νοιάζει Γιατίγια πρώτη φορά στο σπίτι επικρατεί πραγματική σιωπήhellipΘα σιωπήσω εγώ και θα σιωπήσεις και εσύ όπως τόσοσυχνά κάνεις Οι αιώνες θα περάσουν και εμείς θακαταλήξουμε εκεί που ούτε ανάσα δεν ηχεί Και εκεί θαγίνουμε έναhellipΤρέμω να γυρίσω Μετά βίας μπορώ Το σώμα μου έχειγίνει σκληρό σαν τις σανίδες το βλέμμα μου είναι σφιχτάδεμένο στις σελίδες Κι όμως δεν μπορώ Πρέπει ναγυρίσω Η ανάσα της Ζιζέλhellip δεν την ακούω Νιώθω τιςαόρατες κλωστές να κρατάνε όλο μου το πρόσωπο στοχαρτί και μια-μια τις σπάω για να γυρίσω στη Ζιζέλ Στοθέαμα ο πόνος σκίζει το στήθος μου στα δύο οι κραυγέςμου κάνουν τη σιωπή κομμάτιαlaquoΖΙΖΕΛ ΓΛΥΚΙΑ ΖΙΖΕΛraquoΤο κρεβάτι είναι ανάκατο τα σεντόνια έχουν πια σαπίσειτο ίδιο και οι κουρτίνες Μονάχα ένα λευκό φόρεμαξεχωρίζει ανάμεσά τους κιτρινισμένο και πολυφορεμένοΈνα λευκό φόρεμα που αγόρασα εγώ για τη γλυκιά Ζιζέλόμοιο με αυτό της Παρθένας μου Ένα λευκό φόρεμα τώρακενό Ω Άγγελέ μου γιατί μου την πήρες Προσπαθώ νασηκωθώ να τρέξω προς τα εκεί αλλά δεν νιώθω τα πόδιαμου πια Έχουν γίνει ένα με την καρέκλα Χίλιες βελόνεςμπήγονται μέσα τους και μόνο στη σκέψη Τα νύχια μουμπήγονται στα μάγουλά μου και το αίμα μου μπλέκεται μετα δάκρυά μου

laquoΖΙΖΕΛraquoΕίναι αθάνατη τώρα προσπαθώ να με παρηγορήσωΑιώνια χλωμή αιώνια νέα αιώνια γεμάτη αγάπη στιςσελίδες μου Συνειδητοποιώ ότι δεν έχω αφήσει την πέναΤα χέρια μου τρέμουν αλλά πρέπει να συνεχίσω για τηγλυκιά Ζιζέλ Το είναι της ζει στις σελίδες μου και πρέπεινα ολοκληρωθεί Το μελάνι χύνεται ανάμεσα στις σανίδεςτου πατώματος όταν το μελανοδοχείο ξεφεύγει από ταχέρια μου Δίχως δεύτερη σκέψη καρφώνω την πένα στοάλλο μου χέρι Ο πόνος είναι φριχτός μα τα ουρλιαχτά μουμετά βίας φτάνουν στα αυτιά μου Τώρα καταλαβαίνω τηναπώλεια τώρα βλέπω το τελευταίο κομμάτι που λείπει γιανα ολοκληρωθεί το έργο Είμαι εγώ Το αίμα μου γεμίζει τηνπένα και για μια τελευταία φορά οι λέξεις ρέουν στις θέσειςτους και το τελευταίο κεφάλαιο αναδύεται μεγαλειώδεςΓράφω Δημιουργώ Το αίμα μου το είναι μου συμπληρώνειτο όλοΈνας χτύπος έρχεται από την πόρτα αλλά δεν δίνωσημασία Αυτή είναι η στιγμή Δεν θα αφήσω τη γλυκιάΖιζέλ να χαθεί άδικα Οι χτύποι επιμένουν Φωνές τουςακολουθούν Λένε ότι είναι αστυφύλακες Δεν ξέρω τιθέλουν και δεν έχω χρόνο για αυτούς Μια-μια οι τελευταίεςλέξεις βρίσκουν τη θέση τους στο αριστούργημά μου Πάωνα ουρλιάξω να πανηγυρίσω μα η φωνή δεν βγαίνειΓράφω ακόμα αλλά ελάχιστος πια έχει μείνει από εμέναΕίμαι σανίδες Είμαι χαρτί μελάνι και αίμα Είμαι όλες οιεικόνες οι ήχοι και οι μυρωδιές Είμαι ο Θάνατος και ηΠαρθένα μαζίlaquoΣτο όνομα του Ανώτατου Δικαστηρίου ανοίξτε την πόρταraquoΑνόητοι Δεν καταλαβαίνετε ότι πάτε να διακόψετε τηστιγμή της ολοκλήρωσής μου Τα χέρια μου πένα και άλικομελανοδοχείο φλέγονται Γράφουν με τη ζωή μου τις λέξειςκαι τις αποτυπώνουν στο μυαλό μου με όση ψυχή μου έχειαπομείνει Δεν χρειάζεται πια να βλέπω Είναι όλαχαραγμένα εκεί Στο μυαλό που ζει τώρα αθάνατο στονlaquoΘάνατο και την Παρθέναraquo Όλα είναι εκεί Το έργο είναιολοκληρωμένο Σωστά Άρτια ΤέλειαΗ πόρτα σπάει και τρεις αστυφύλακες μπαίνουν στοδωμάτιο Το φως εισέρχεται μαζί τους μα δεν τολμάει ναπάει βαθύτερα από το κατώφλι

laquoΕίμαστε εδώ για να ερευνήσουμε μια καταγγελία εκ μέρουςτης κυρίας Λαφάν Ζιζέλhellipraquo ψελλίζει ο ένας από αυτούς πιοπολύ από αμηχανία παρά γιατί πραγματικά πιστεύει ότιέχει νόημαΤα μάτια τους βλέπουν ένα δωμάτιο κενό Τα γύψινα άνθηστην οροφή έχουν πια μαραθεί και τα παράθυρα είναισφαλισμένα Οι σελίδες στο τραπέζι είναι το μόνο πράγμαπου κινείται καθώς ένα ψυχρό ρεύμα αέρα εισβάλλει στοδωμάτιο Αυτές και οι σκιές στον τοίχο

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ

Κωνσταντίνος ΖαφείρκοςΟ Κωνσταντίνος Ζαφείρκος γεννήθηκε το 1990 στη Νάουσα Είναιαπόφοιτος του τμήματος laquoΦιλοσοφίας Παιδαγωγικής και Ψυχολογίαςraquoτου Πανεπιστημίου Ιωαννίνων ενώ σήμερα παρακολουθεί το πρόγραμμαμεταπτυχιακών σπουδών laquoΕυρωπαϊκές Πολιτικές Νεολαίας Εκπαίδευσηςκαι Πολιτισμούraquo στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας Δηλώνει λάτρης τωνvideo games των επιτραπέζιων παιχνιδιών ρόλων των ιαπωνικών mangaκαι φυσικά της λογοτεχνίας Κάποια από τα διηγήματα και τις νουβελέτεςτου έχουν βραβευτεί στα βραβεία λογοτεχνίας του φανταστικού LarryNiven από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές και έχουν εκδοθεί σεαρκετές ανθολογίες των ίδιων εκδόσεων Το 2017 κατέλαβε τη δεύτερηθέση στον πανελλήνιο διαγωνισμό διηγήματος φανταστικής λογοτεχνίαςαπό τις εκδόσεις iWrite με θέμα το laquoΑδιέξοδοraquo στα πλαίσια τουφεστιβάλ Fantasmagoria 2017 με το διήγημα laquoΕπανάληψηraquo

04

Μαριλένα ΤζωρτζάκηΗ Μαριλένα Τζωρτζάκη προέρχεται από τον δημιουργικό τομέα όπου καιεργαζόταν πολλά χρόνια όντας ταυτόχρονα εκπαιδεύτρια ενηλίκωνΓράφει παθολογικά Γράφει σε τετράδια σε κομπιούτερ σε blogs σετοίχους (ψηφιακούς) σε χαρτοπετσέτες και σε ότι άλλο βρει μπροστά τηςΜερικά από τα γραπτά της έχουν βρει τον δρόμο τους και έχουνδημοσιευτεί (Vice Rock your Lifegr) κάποια άλλα έχουν βραβευτεί (6οΦεστιβάλ Επιστημονικής Φαντασίας Ερμούπολης FantastiWords 2018)κάποια άλλα τα κρατάει μυστικά και τα χρησιμοποιεί μόνο για ναδιασκεδάζει τους φίλους της στα social media ενώ κάποια άλλα τα έχειπάρει ο άνεμος Όταν δεν γράφει ασχολείται με τον σχεδιασμό παιχνιδιών(οπού η δουλειά της είναι κυρίως να γράφει) Όλα τα παραπάνω υπό τηνμουσική των Coil Επίσης παθολογικά

Νίκος ΓαϊτανόπουλοςΟ Νίκος Γαϊτανόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1990 Αποφοίτησε απότην Αρχιτεκτονική Σχολή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου το 2015και έκανε Master in Concept Art for Games and Animation στο TeessideUniversity στο Middlesbrough Άρχισε να διαβάζει από πολύ μικρός καιαγαπούσε τα παραμύθια τους θρύλους τους δράκους και τους ιππότεςαπό τότε που θυμάται τον εαυτό του Γράφει από τα 15 του χρόνια τιςιστορίες του Έρκαχοθ τις οποίες δεν σταμάτησε ποτέ να δουλεύει Δενείναι σίγουρος πότε άρχισε να εικονογραφεί στα σοβαρά αλλά σήμερα ζειαπό ένα συνδυασμό εργασιών στη διαφήμιση στον χώρο των βιβλίων καιτων video games Έχει ζήσει στη Γερμανία και στην Αγγλία και λατρεύειτις κουλτούρες και των δύο χωρών οι οποίες τον έχουν επηρεάσει βαθιάστη δουλειά του Του αρέσει η μυθολογία η μουσική τα video games ηεξερεύνηση των συνδέσεων ανάμεσα σε ιστορίες και παραδόσεις και ημπύρα

w w w n y c t o p h i l i a g r

Horror | Fantasy | Literature | Art

Horror amp Fantasy Webzine

Nyctophiliagr nyctophiliagr infonyctophiliagmailcom

Το πρώτο ελληνικό webzine για τη λογοτεχνία και τέχνητου Τρόμου και του Φανταστικού

EDITORIALΤΑ ΣΚΥΛΙΆ ΤΟΥ ΤΆΝΤΑΛΟΥ

Αφιερωμένο στη Μαρία Σ Ελπίζω ναμη σε κυνηγάνε ακόμα Ήταν μέσα Ιουλίου του 2008 κι ηαπεργία των σκουπιδιάρηδων είχε ήδητραβήξει και δεύτερη βδομάδα Στοδιαμέρισμα δεν είχα κλιματιστικό μεαποτέλεσμα να τη βγάζω όλη μέρα στογραφείο μου στη Νεάπολη μισοχυμένοςσε μια ξαπλώστρα παραλίας που είχασύρει στο κέντρο του δωματίου ακριβώςκάτω απrsquo τον πανάρχαιο ανεμιστήραοροφής Στις οχτώ το πρωί έπαιρνατηλέφωνο τον κυρ-Γιάννη απέναντι γιανα μου φέρει φραπέ και τυρόπιτα και στιςοχτώ το βράδυ κατέβαινα μέχρι τηνπλατεία Εξαρχείων για σουβλάκια πουμπορεί να ήταν από γουρούνι αλλάμπορεί και όχι Οι λογαριασμοίστοιβάζονταν στο γραμματοκιβώτιό μουτο κινητό μου το rsquoχαν κόψει απrsquo τις αρχέςΙουνίου και δουλειά δεν υπήρχε ούτε γιαδείγμα Κατά τα φαινόμενα μέχρι και ταυπερφυσικά πλάσματα απέφευγαν ναξεμυτίσουν με τον καύσωνα Όταν λοιπόν άκουσα το κουδούνιμου να χτυπάει η πρώτη μου αντίδρασηήταν να το αγνοήσω σκεπτόμενος πωςείτε κάποιος πλασιέ θα ήταν είτε κάποιοςμάρτυρας του Ιεχωβά Μα το κουδούνιξαναχτύπησε πιο επίμονα αυτή τη φοράκαι συνοδευόμενο από μια εύθραυστηγυναικεία φωνή laquoΚύριε Συμεών Είστε μέσα Ανοίξτεσας παρακαλώ είναι μεγάλη ανάγκηraquo

Art by Juliana Kolesova

Η απελπισία ήταν τόσο έκδηλη στον τόνο της γυναίκας που προτού καν το συνειδητοποιήσωβρέθηκα να μαζεύω όπως-όπως την ξαπλώστρα και να την παραχώνω στην αποθηκούλαφωνάζοντας ταυτόχρονα laquoμισό λεπτόraquo στη μελλοντική μου πελάτισσα Έριξα μια ματιά στονκαθρέφτη του μπάνιου Το πρόσωπό μου ήταν φρεσκοξυρισμένο τα μαλλιά μου καλοχτενισμένακαι το φανελάκι μου καθαρό Έριξα από πάνω ένα πουκάμισο και το κούμπωσα βιαστικάΈστρωσα τον γιακά μου κι άνοιξα την πόρταΣτο κατώφλι μου στεκόταν μια μικροκαμωμένη σαρανταπεντάρα με ψαρά μαλλιά πιασμένα σεκότσο και γαλάζια μάτια θαμμένα κάτω από έντονους μαύρους κύκλους και πρησμένα απrsquo τηναϋπνία βλέφαρα Είχε τη χαρακτηριστική εμφάνιση ανθρώπου που είχε χάσει πολύ βάρος μέσασε σύντομο χρονικό διάστημα ndash το δέρμα της έμοιαζε πολύ μεγάλο για το κορμί της Έπλεε μέσαστο ακριβό ταγιέρ της και τα μαργαριτάρια γύρω απrsquo τον λαιμό της έδειχναν θαμπά γεμάταδαχτυλιές θαρρείς και τα τραβούσε κάθε τόσο με μανία laquoΠεράστεraquo της είπα δείχνοντας προς την πολυθρόνα Σημάδια από το σύρσιμο της ξαπλώστραςδιακρίνονταν πεντακάθαρα στις σκονισμένες σανίδες Είχα την ελπίδα πως ήταν αρκετάταραγμένη ώστε να μην τα προσέξει laquoΚαθίστε Να σας προσφέρω κάτι Έχω κρύο νερό καιχυμό αλλά υπάρχει κι ο κυρ-Γιάννης στη γωνία αν θέλετε καφεδάκιraquo Κούνησε αρνητικά το κεφάλι της και κάθισε Ακούμπησε το μικρό της τσαντάκι στα γόνατά τηςσφίγγοντας τα λουριά με τα χέρια της Η στάση του σώματός της ήταν τόσο κλισέ που για λίγαδευτερόλεπτα θα ορκιζόμουν ότι το σύμπαν είχε γίνει ξαφνικά ασπρόμαυρο laquoΔεν έχω χρόνοraquo μουρμούρισε laquoΧρειάζομαι τη βοήθειά σας άμεσα Τα ακούω ήδη να ξύνουν τηνπόρτα με τα νύχια τουςraquo Το βλέμμα της θόλωσε και οι λεπτές τρίχες στα χέρια τηςανασηκώθηκαν Έστρεψε ελαφρά το κεφάλι της προς τα πίσω σαν να άκουγε κάτι απrsquo έξω κάτιπου εγώ αδυνατούσα να ακούσω Έσμιξα τα φρύδια laquoΓιατί δεν μου λέτε περί τίνος πρόκειταιraquo την προέτρεψα Δεν μπήκα στον κόπο να συστηθώΉξερε ήδη το όνομά μου και κρίνοντας από το στοιχειωμένο βλέμμα της ήξερε ήδη και πώςέβγαζα το ψωμί μου Έγνεψε laquoΟνομάζομαι Μαρία Σraquo μου είπε και χρειάστηκε να καταβάλλω προσπάθεια προκειμένου νακρύψω την αντίδρασή μου στο άκουσμα του επωνύμου της Δεν ήταν τυχαία πελάτισσα laquoΚαιπριν κάποιους μήνες έκανα κάτι Κάτι φρικτό που δεν θέλω να συζητήσωraquo laquoΚαταλαβαίνωraquo τη διαβεβαίωσα laquoΚαι δεν πρόκειται να σας ρωτήσω Η δουλειά μου είναι νασας βοηθήσω με το πρόβλημά σας όχι να μάθω τι το προκάλεσεraquoΑυτό φάνηκε να την καθησυχάζει αισθητά Φυσικά και θα μάθαινα τι είχε κάνει Δεν παςξυπόλητος στrsquo αγκάθια ειδικά όταν τrsquo αγκάθια είναι υπερφυσικά Αλλά δεν υπήρχε λόγος να τομοιραστώ αυτό μαζί της όχι ακόμη τουλάχιστονlaquoΑπό τότε με κυνηγάνε Τrsquo ακούω διαρκώς νrsquo αλυχτάνε κάπου κοντά να ξύνουν τα πατώματαέξω απrsquo το υπνοδωμάτιό μου να λαχανιάζουν κυνηγώντας με τις πιο απίθανες ώρες της μέρας ήτης νύχτας Αισθάνομαι την καυτή ανάσα τους στις γάμπες μου όταν περπατάω στον δρόμο καιτα σάλια τους να στάζουν στο πρόσωπό μου όταν κοιμάμαι Αν τρέξω θα με πιάσουν Ανγυρίσω πίσω να τα δω θα με πιάσουν Δεν είναι ζωή αυτή κύριε Συμεώνraquo κατέληξε μrsquo ένα βίαιοτρέμουλο που έμοιαζε περισσότερο με σπασμό Υπήρχε κάτι γνώριμο σrsquo αυτό που περιέγραφε όμως δεν μπορούσα να προσδιορίσω τι ακριβώςΚάπου όμως είχα ξαναδεί ή ξαναδιαβάσει κάτι παρόμοιο

laquoΤι ακριβώς είναι αυτά που σας κυνηγάνεraquo τη ρώτησα μετά από μερικά δευτερόλεπτασυνειδητοποιώντας ότι δεν σκόπευε να πει περισσότεραΑνασήκωσε το πρόσωπό της και με κοίταξε με μάτια στα οποία κούρνιαζε η τρέλα laquoΤα σκυλιά του Τάνταλουraquo ψιθύρισεlaquoΤου Τίνταλοςraquo διόρθωσα ασυναίσθητα καθώς θυμόμουν την παλιά ιστορία για τακυνηγόσκυλα που έρχονταν απrsquo τις γωνίες του χρόνου Μα η Μαρία Σ κούνησε το κεφάλι της αρνητικά laquoΤου Τάνταλουraquo επέμεινε laquoΤαντάλου Όπως τονίζεται Τα σκυλιά που είναι πάντα εκεί πάντααρκετά κοντά ώστε να φοβάσαι για τη ζωή σου αλλά και αρκετά μακριά ώστε να επιβιώνειςκάθε μέρα με τον τρόμο σου διαρκώς να μεγαλώνει Εκτός αν γυρίσεις Εκτός αν τρέξειςraquolaquoΤα έχετε δει ποτέraquo αποτόλμησα την ερώτηση laquoΜε την άκρη του ματιού σας έστωraquolaquoΔεν ξέρω ίσωςraquo παραδέχτηκε laquoΜα είναι μόνο σκιές που μεγαλώνουν σκιές που είναι εκεί τη μιαστιγμή και την άλλη όχι Μπορεί να μην είναι και τίποτα Δεν κοιμάμαι καλά τελευταίαraquo Εγώ πάντως δεν έβλεπα κάτι Μισόκλεισα τα μάτια μου και συγκεντρώθηκα επάνω της Όχιεπάνω της ακριβώς μα στον χώρο γύρω της Η αύρα της δεν διέφερε πολύ απrsquo το κολιέ της ndashθαμπή κι αυτή γεμάτη μουτζούρες Ήταν η αύρα ενός κατάκοπου απελπισμένου ανθρώπου πουδυσκολευόταν να σηκωθεί απrsquo το κρεβάτι το πρωί Δεν υπήρχαν σκυλιά πουθενά κοντά τηςΠήγα μέχρι την πόρτα του γραφείου και κοίταξα έξω Τίποτα Αν υπήρχε οτιδήποτε υπερφυσικόθα το έβλεπα Αυτό έκανα αυτή ήταν η δουλειά μου Αναστέναξα βλέποντας το νοίκι του μήνανα κάνει φτερά laquoΚυρία Σraquo είπα προσεκτικά laquoσας διαβεβαιώ πως δεν σας κυνηγάει καμία αγέλη υπερφυσικώνσκυλιών Ίσως να πρέπει να επισκεφθείτε έναν γιατρόraquoΗ γυναίκα χαμήλωσε το κεφάλι και σηκώθηκε laquoΉλπιζα πως εσείς θα με πιστεύατεraquo είπε laquoΕυχαριστώ που με ακούσατε κύριε Συμεών Καλήσυνέχεια σας εύχομαιraquo Τη σταμάτησα λίγο πριν φτάσει στην έξοδοlaquoΓιατί τα λέτε σκυλιάraquo τη ρώτησα laquoΕφόσον δεν τα έχετε δει ποτέraquoΑνασήκωσε τους ώμους τηςlaquoΔεν ξέρω Ακούγεται σωστό Αλυχτάνε μα όχι όπως οι λύκοιraquo απάντησε Όταν έφυγε έβγαλα ξανά την ξαπλώστρα μου απrsquo την αποθήκη και την έστησα κάτω απrsquo τονανεμιστήρα Κάτι μrsquo ενοχλούσε όμως κάτι απροσδιόριστο στην άκρη του νου μου Δενμπορούσα να ξεκολλήσω τα μάτια μου απrsquo την πολυθρόνα όπου είχε κάτσει λες κι η απουσίατης ήταν παρουσία παρουσία που ολοένα και μεγάλωνε Όσο κι αν έστυψα το μυαλό μου όμωςδεν βρήκα καμία λογική εξήγηση γιrsquo αυτό το συναίσθημα Έτσι αποφάσισα να το αγνοήσω Την επόμενη μέρα όλες οι πρωινές εφημερίδες έγραφαν για τη φρικτή δολοφονία της Μαρίας Συπό παράξενες συνθήκες Πήρα τηλέφωνο ένα φιλαράκι στην αστυνομία κι έμαθα πως το κορμίτης είχε βρεθεί ξεσκισμένο και μασημένο σαν να του είχαν επιτεθεί σκυλιά Μετά απrsquo αυτόορκίστηκα πως δεν θα αγνοούσα ξανά κανέναν που θα μου ζητούσε βοήθεια ακόμη κι αν οιαισθήσεις ή οι γνώσεις μου έλεγαν πως δεν συνέβαινε τίποτα Γιατί υπάρχουν πράγματα πουζουν στο περιθώριο των αισθήσεων και της γνώσης μα τα οποία μας κυνηγούν παρrsquo όλα αυτάΥπάρχουν ασύλληπτοι εφιάλτες που κατοικούν στα κενά ανάμεσα στrsquo αστέρια και στις γωνίεςτου χρόνου και στο σκοτάδι κάτω από τα έπιπλα Δεν θα χάσω ξανά κανέναν εξαιτίας τους

Αταλάντη Ευριπίδου

O Δ Ι Π Ρ Ο Σ Ω Π Ο ΣΘ Ε Ο Σ

Α Ν Τ Ω Ν Η Σ Α Ν Τ Ω Ν Ι Α Δ Η Σ

Ο Χάρης Κότιος ο κόρακας όπως τον προσφωνούσαντα φιλαράκια του γιατί είχε ίσια κατάμαυρα μαλλιά ότανφιλοσοφούσε για τη ζωή και τον κόσμο ήταν απόλυτος στιςαπόψεις του και δεν δεχόταν οποιαδήποτε συμβουλή ήαντίθετη γνώμη Σύμφωνα με τη θεωρία του όλααποτελούνταν από δυάδες όπως ζωή-θάνατος Δεξιά-Αριστερά άσπρο-μαύρο θετικό-αρνητικό πλούσιοι-φτωχοί∙ ειδικά για το τελευταίο συνδυάζοντάς το με τογνωμικό που έλεγε ότι laquoο συντομότερος δρόμος για ναφτάσεις από το ένα σημείο στο άλλο είναι πάντα η ευθείαraquoκαι επειδή ο ίδιος γεννήθηκε σε μια δυσλειτουργικήοικογένεια που δεν του προσέφερε πνευματικά εφόδια καιικανότητες ήδη από την εφηβεία του αποφάσισε να γίνεικλέφτης με σκοπό να πλουτίσει Δεν είχε δεύτερη επιλογήΈτσι όταν τα άλλα παιδιά διάβαζαν για να περάσουν ταμαθήματα αυτός κοπροσκύλιαζε στους δρόμους τιςκαφετέριες και τα μπαράκια κάνοντας διάφορεςμικροαπατεωνιές Στα είκοσί του ήταν γνωστός στην πιάτσα με τέσσεραμη θανατηφόρα μαχαιρώματα αντιπάλων στο ενεργητικότου ενώ στα εικοσιπέντε του είχε αποφυλακιστεί από τιςαγροτικές φυλακές έτοιμος να κάνει το μεγάλο κόλπο καινα περάσει από το επίπεδο του κοινού κλέφτη στο υψίπεδοτου μεγαλοαπατεώνα Όχι δεν είχε αποφασίσει να μπλεχτείμε την πολιτική αλλά με την αρχαιοκαπηλία Μέχρι τότε είχε ασχοληθεί περιστασιακά με διακίνησηναρκωτικών και λαθρεμπορία τσιγάρων κι ενδυμάτων∙μικροπράγματα δηλαδή που δεν του απέδωσανικανοποιητικό κέρδος παρά τρία χρόνια φυλάκισηςΒέβαια η φαεινή ιδέα να περάσει στο εμπόριο αρχαιοτήτωνδεν ήταν δική του αφού ούτε το είχε σκεφτεί ποτέ μήτε είχεκαι τις άκρες Στο κόλπο τον έβαλε η Λίνα μια γκοθού πουγνώρισε το δεύτερο βράδυ της ελευθερίας του Τυχαία γνωρίστηκαν ή τουλάχιστον έτσι νόμιζε σrsquo έναμπαράκι Η Λίνα κάθισε δίπλα του στο μπαρ κι ήπιε βότκασε σφηνάκι ο Χάρης της κέρασε το τέταρτο Τρεις ώρεςαργότερα σηκώθηκαν από το κρεβάτι του υπνοδωματίουτης και συνέχισαν να πίνουν συζητώντας μέχρι το πρωί γιατις στραβές στροφές και τις κακοτοπιές της ζωής Όταν την επομένη ξύπνησε το απόγευμα η Λίνα έλειπεκαι αμέσως του πέρασε η ιδέα να αδειάσει το διαμέρισμάτης αλλά δεν το έκανε

Ήταν καλή στον έρωτα και απrsquo όσα θυμόταν μες τηνlaquoπρωινήraquo του θολούρα ήταν κι αυτή μια πληγωμένη ψυχή Έτσι σπιτώθηκε και για μια βδομάδα περίπουευχαριστιόταν τις χαρές του ελεύθερου κόσμου πίνονταςτρώγοντας και κάνοντας έρωτα με την Λίνα η οποία αν καιπαράξενη είχε καλό χαρακτήρα Την θεωρούσε παράξενηγιατί ντυνόταν συνεχώς σαν να πήγαινε σε κηδεία∙ μαύραόλα μπλούζες φούστες παντελόνια βρακιά ζαρτιέρεςέμοιαζε με κινούμενο πένθος Και οι ιδέες της για τη ζωήήταν το ίδιο σκοτεινές και σακατεμένες Ήταν ηπροσωποποίηση της απαισιοδοξίας και της μελαγχολίας Αυτά όλα όμως όταν δεν έπινε γιατί μόλις κατέβαζεμονορούφι δυο τρεις βότκες καλυτέρευε μιλούσε χωρίς νατον ψυχοπλακώνει έλεγε μέχρι και ανέκδοτα Εν τούτοιςδεν τον ενοχλούσε η μαυρίλα της Εκείνο που τον έκανε νανιώθει άβολα ήταν η διακόσμηση του διαμερίσματός τηςπου ήταν γεμάτο με μακάβρια αγαλματίδια άσχημους καιτρομακτικούς πίνακες ανατριχιαστικές μάσκεςτερατόμορφες φιγούρες και συλλεκτικά αντικείμενα απόδιάφορους γνωστούς φονιάδες και μανιακούς δολοφόνους Το αντικείμενο που πραγματικά όμως δεν άντεχε ναβλέπει ήταν το παραμορφωμένο κρανίο που βρισκόταν σεμια γυάλινη προθήκη Η Λίνα του είπε ότι ήταν μιατερατογένεση ωστόσο κάθε φορά που έπεφτε το βλέμμα τουστο έκθεμα η καρδιά του χτυπούσε γρήγορα και απέστρεφετο κεφάλι του αηδιασμένος Ευτυχώς δεν ήταν τοποθετημένο σε κάποιο κεντρικόσημείο του διαμερίσματος και δεν το έβλεπε συχνά γιατίήταν πράγματι ανατριχιαστικό Ήταν ένα παιδικό κρανίομε την διαφορά ότι τα οστά στην δεξιά πλευρά ήτανεξογκωμένα και στην άκρη τους σχημάτιζαν ένα δεύτεροπρόσωπο Δεν ήταν κρανίο σιαμαίων όπου φαίνεται καθαρά ηδυσμορφία και η ένωση των δυο κεφαλιών αλλάπεπλατυσμένο στο πλάι με δυο πρόσωπα με άδειες κόγχεςματιών ρινικές κοιλότητες και στόματα Ειδικά το δεύτεροστόμα ήταν αποτροπιαστικό αφού στις συμπαγείς γνάθουςδιακρίνονταν οι σειρές με τα λευκά μυτερά δόντια σαν ναήταν όλα κυνόδοντεςhellip

Η Λίνα λοιπόν στο τέλος της πρώτης βδομάδας τηςσχέσης τους του μίλησε για το εμπόριο αρχαιοτήτωνΜάλιστα δεν χρειάστηκε να πει πολλά για να τον πείσειτου ανάφερε μονάχα το ποσό που θα έπαιρνε από τηνμεταφορά ενός κιβωτίου στην Βιέννη Αυτή ήταν και ηπρώτη του αποστολή Ήρθε σε επαφή με τον αρχαιοκάπηλο τον Κώστα οοποίος ήταν ξάδελφος της Λίνας πήρε το κιβώτιο και δυομέρες μετά οδικώς διασχίζοντας τα Βαλκάνια από δρόμουςπου χρησιμοποιούν οι λαθρέμποροι το παρέδωσε σrsquo ένανδίμετρο κοστουμάτο Αυστριακό ο οποίος θα μπορούσεάνετα να παίξει σε πολεμική ταινία τον ρόλο τουάσπλαχνου Ναζί που δέρνει βασανίζει βιάζει καισκοτώνει αντάρτες και άμαχο πληθυσμό Ο Χάρης επέστρεψε στην Αθήνα και πήρε στο χέρι καςπου λένε είκοσι χιλιάδες ζεστά κι αχνιστά ευρόΓλυκάθηκε Όχι μόνο γλυκάθηκε οι εγκεφαλικές τουσυνάψεις πήραν φωτιά από τις σκέψεις και ζήτησε από τηνΛίνα να του πει ότι ήξερε για το εμπόριο αρχαιοτήτωνΣυλλογίστηκε ότι εάν έδιναν για το ντελίβερι είκοσισπαρταριστά χιλιάρικα τότε στην περίπτωση που έστηνεμαγαζί θα γινόταν κεφαλαιούχος κάτι μεταξύ εφοπλιστήκαι μεγαλοβιομήχανου Έψαξε πληροφορίες στο ίντερνετ και επιβεβαίωσε τηνυπόθεση Τα λεφτά ήταν πολλά Πάρα πολλά για να τοναφήσουν αδιάφορο Και εννοείται ότι δεν τον ένοιαζε ναγίνει τσιράκι ή ντελιβεράς αλλά έμπορος κανονικόςμεγαλέμπορος Βέβαια δεν μπορούσε να ξεκινήσει αμέσως χωρίς ναγνωρίζει ανθρώπους και κατατόπια γιrsquo αυτό και έκανεάλλα δυο ταξίδια στο εξωτερικό ένα στην Μόσχα κι έναστην Βενετία κονομώντας άλλα εξήντα χιλιάρικα τα οποίαέκρυψε σε μεγάλες γλάστρες με λουλούδια στο μπαλκόνιτου διαμερίσματος της Λίνας Έτσι με την ιδέα να μπουμπουκιάζει μέσα του ξεκίνησετο ψηστήρι και την κλάψα με σκοπό να πείσει την Λίνα ναμιλήσει στον ξάδελφό της για τον χώσει περισσότερο στηνμπίζνα και να του γνωρίσει κόσμο Οπότε και του έσκασαντο παραμύθι Του μίλησαν δηλαδή για τον Ζεράρ Μανιάτηκάποιον Ελληνογάλλο συλλέκτη που κατοικούσε στηνΕκάλη και είχε στην κατοχή του ένα σπάνιο πανάρχαιοαγαλματίδιο από μαύρο αχάτη το οποίο μπορούσαν ναπουλήσουν μέχρι και δέκα εκατομμύρια

Ο Χάρης δεν έπαθε συγκοπή αλλά ερεθίστηκεΠραγματικά του σηκώθηκε όταν άκουσε το ποσό τηςπώλησης και μόλις έφυγε ο Κώστας άρπαξε την Λίνα καιτην έριξε στα τέσσεραhellip Δύο βδομάδες αργότερα έχοντας μελετήσει τα σχέδιατης βίλας τις περιπολίες της αστυνομίας τους χρόνους καιτα συστήματα ασφαλείας εισέβαλε αθόρυβα στην αίθουσαόπου ο Ζεράρ μόστραρε την πανάκριβη συλλογή του Τααρχαία αντικείμενα στις προθήκες ήταν τουλάχιστονπενήντα και με μια πρώτη ματιά μπορούσε να τααξιολογήσει κάποιος μέχρι και διακόσια εκατομμύριαωστόσο η διαταγή του Κώστα ήταν να κλέψει μονάχα τοαγαλματίδιο από αχάτη Ένα άσχημο σκατόπραμα πουχρονολογούταν γύρω στο τριάντα χιλιάδες προ ΧριστούΤότε δηλαδή που η τέχνη βρισκόταν στα σπάργανά της Ο Χάρης στάθηκε μπροστά στη γυάλινη προθήκη καιπαρατήρησε το αγαλματάκι στο πρασινωπό φως πουέβγαινε από τις τρυπίτσες της βάσης Η μορφή έμοιαζε μεχταπόδι σουπιά ίσως και με ελέφαντα δεν μπορούσε νακαταλάβει λόγω του φωτισμού ωστόσο η θέα του τούπροκαλούσε μια ενδόμυχη αηδία Ειδικά λόγω του αχάτηπου είχε λευκόγκριζες φλέβες έμοιαζε σαν να ήταν ζωντανόπλάσμα Δεν καθυστέρησε παραπάνω Έβαλε σε λειτουργία τοχρονόμετρό του και σήκωσε τη γυάλινη θήκη Έπιασε τοαγαλματίδιο το έχωσε στον σάκο που είχε δεμένοκατάστηθα και έφυγε τρέχοντας Όταν μετά από μια ώρα κάθισε στον καναπέ της Λίναςξεφύσησε ικανοποιημένος στην σκέψη ότι η όλη επιχείρησηήταν ευκολότερη από ότι είχε υπολογίσει Έτσιχαμογελαστός έβγαλε το αγαλματάκι από τον σάκο και τοπαρατήρησε κάτω από το δυνατό φως του καθιστικού Η Λίνα έλειπε είχε πάει σε μια ομάδα γιόγκα ή κάτιτέτοιο γιατί δεν κατάλαβε όταν του είχε αναφέρει αυτήν τηνασχολία της αλλά ούτε και τον ένοιαζε να μάθει για ταπαράξενα χόμπι της Οπότε κοίταξε εκείνο το αντικείμενοπου θα τον έκανε πλούσιοΣτην αφή ήταν κρύο το αισθανόταν σχεδόν παγωμένοΉταν και λείο αφύσικα λείο υπολογίζοντας την εποχή πουείχε κατασκευαστεί Μόνο στα σημεία των χαραγματιώνπου του έδιναν σχήμα ήταν τραχύ κι ανάγλυφο και σrsquo ένασημείο της βάσης του που έμοιαζε σαν μικρό καρούμπαλο

Το σχήμα του τελικά αφού με τη βοήθεια του φωτόςμπορούσε να δει καθαρά την κάθε λεπτομέρεια ήτανπραγματικά αλλόκοτο Έμοιαζε με καθιστό ελέφαντα πουείχε κεφάλι σουπιάς ή καλαμαριού με πλοκάμια δηλαδή Εκείνο που τον τρόμαξε όμως ήταν όταν παρατήρησεκαλύτερα το κεφάλι του πλάσματος και είδε ότι στηναριστερή πλευρά υπήρχε ένα δεύτερο πρόσωπο όπως τοκρανίο-έκθεμα της Λίνας Ανατρίχιασε και η καρδιά τουαναπήδησε από το κύμα αηδίας που τον κλόνισε Δενένιωσε μόνο αηδία αλλά και φόβοΧωρίς δεύτερη σκέψη έχωσε ξανά το άγαλμα στον σάκο καιτον άφησε στον καναπέ Αναρωτήθηκε πια σχέση υπήρχεμεταξύ του αγαλματιδίου και του κρανίου που είχε η Λίναστην συλλογή της Πιθανολόγησε ότι μια ανάλογητερατογένεση στο παρελθόν είχε ωθήσει τους πρωτόγονουςνα βλέπουν τέτοια δύσμορφα πλάσματα είτε σαν θεούς είτεσαν δαίμονες Ωστόσο δεν συνέχισε τον συλλογισμό του Ένιωσε έναβίαιο τσίμπημα στον σβέρκο και έβαλε το χέρι τουανακλαστικά στο σημείο Τα δάχτυλά του άγγιξαν έναμεταλλικό βέλος Σηκώθηκε σαστισμένος έκανε τρίαβήματα προς την πόρτα και σωριάστηκε στο πάτωμαπαρασέρνοντας με την πτώση του το τραπεζάκι τουκαθιστικούΈνας μαυροντυμένος άνδρας που φορούσε πλεχτό μαύροπροσωπείο μπήκε από το μπαλκόνι έβαλε το χέρι του στηνκαρωτίδα του αναίσθητου Χάρη για να δει εάν ήτανζωντανός και μετά άνοιξε την εξώπορτα του διαμερίσματοςΑπrsquo έξω περίμεναν άλλοι τρεις άνδρες ντυμένοι στα μαύρακι αυτοί σαν πράκτορες της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίαςΟι δυο σήκωσαν τον Χάρη στα χέρια πήραν τον σάκο μετο αγαλματίδιο και έφυγαν με το βανάκι τους Όλα έγινανγρήγορα και επαγγελματικάΌταν ο Χάρης συνήλθε από το αναισθητικό βρισκόταν σrsquoένα κατασκότεινο δωμάτιο Στην αρχή με το που άνοιξε ταβλέφαρά του νόμισε ότι έβλεπε εφιάλτη Κατόπιν μόλις ησυνείδησή του επανήλθε και το μυαλό του λειτούργησεκανονικά θυμήθηκε το τσίμπημα στο σβέρκο και τομεταλλικό βέλος που έπιασεΕυθύς ανασήκωσε τον κορμό του από το πάτωμα καισύρθηκε προς τα πίσω μέχρι που η πλάτη του ακούμπησετον τοίχο Κατάλαβε ότι αυτοί που τον συνέλαβαν δεν ήταναστυνομικοί και δεν είχαν σκοπό να τον δικάσουν μάλλον

θα τον καταδίκαζαν με συνοπτικές διαδικασίες Αναρωτήθηκε για το πώς κατάφεραν να τον βρούνε τόσογρήγορα και πιθανολόγησε την απάντηση ενθυμούμενος τοεξόγκωμα στη βάση του αγαλματιδίου Ήταν σχεδόνβέβαιος ότι δεν ήταν κάποιο ελάττωμα που έκανε ο αρχαίοςαγαλματοποιός αλλά μια σύγχρονη προθήκη όπουτοποθετήθηκε κάποιος πομπός ανίχνευσης Εν τούτοις αυτόδεν εξηγούσε την αναισθητοποίησή του την απαγωγή καιτον εγκλεισμό του σrsquo εκείνο το σκοτεινό δωμάτιο Πούέμπλεξα Γνώστης των κινδύνων της τέχνης του αντιλαμβανόταν απότις συνθήκες ότι δεν θα την έβγαζε καθαρή Αν ο ιδιοκτήτηςήταν κάποιος νομοταγής πολίτης θα καλούσε τηναστυνομία να δώσει το στίγμα του αγαλματιδίουΑντιθέτως έστειλε κάποιον ειδικευμένο σε καταδρομικέςεπιχειρήσεις πιθανόν προσωπικό του σωματοφύλακα Τοχειρότερο βέβαια ήταν ότι δεν πήρε μονάχα εκείνο τοσκατο-άγαλμα αλλά απήγαγε και τον ίδιο κάτι που στηνπιάτσα σήμαινε ότι είτε θα τον σάπιζαν στο ξύλο είτε θατον σκότωναν και θα τον πετούσαν σε κάποιο χαντάκιΊδρωσε στην τελευταία σκέψη Ήταν ακόμα νέος και δεν είχεζήσει όλα όσα ήθελε Ούρλιαξε απελπισμένος από τον φόβο του Σηκώθηκεόρθιος κι άρχισε να φωνάζει να τον αφήσουν ελεύθερο Δεν πήρε απόκριση και ο φόβος του έγινε τρόμος Μπορείνα ήταν σκληρός άνδρας αλλά δεν ήταν ήρωας Οι ήρωεςβρίσκονται στα παραμύθια κι όχι στον κόσμο της κλεψιάςκαι της απατεωνιάς Αυτός ήταν ένας κλέφτης μάγκας ναιαλλά όχι κάποιος χαζός που θα πέθαινε για μια πράξητου Τι νόημα έχει άλλωστε να είσαι κλέφτης και νασκοτώνεσαι τζάμπα κι ανούσια για εκείνα που πας νακλέψεις Γίνεσαι κλέφτης για την ευκολία να ξαφρίζεις καινα έχεις χρήματα χωρίς τον κόπο της καθημερινήςβιοπάλης όχι για να γνωρίσεις τα κυπαρίσσια πριν τηνώρα σουΚάθισε στο πάτωμα με την πλάτη στον τοίχοαπογοητευμένος Ο τρόμος είχε κατακτήσει το μυαλό τουκαι η αδρεναλίνη που έρρεε στο σώμα του τον έκανε νατρέμει από την ένταση Προσπάθησε να ηρεμήσει Δεν είχενόημα να πανικοβάλλεται Ίσως τελικά να έπειθε τουςαπαγωγείς του να μην τον σκοτώσουν θα τους έκανεκάποια πρόταση υποτακτικής συνεργασίας να δουλέψειγια αυτούς να τους κάνει τα θελήματα οτιδήποτε ήθελανμονάχα να μην το σκοτώσουν

Τα λεπτά της απομόνωσής του κυλούσαν αργά καιβασανιστικά ενώ ταυτόχρονα το ίδιο του το μυαλό έπαιζεένα άσχημο παιχνίδι εις βάρος του Σκεφτόταν όλα τα καλάπου θα έχανε και όλα τα κακά που πιθανόν θα πάθαινεόταν θα έμπαιναν στο κελί που τον είχαν κλεισμένο Ξεροκατάπιε και αναρωτήθηκε εάν το πάθημά του ήτανστημένο Ναι η έμφυτη καχυποψία του ξύπνησε από τονλήθαργο που την έριξε ο έρωτας για την Λίνα και είδεκαθαρά τα γεγονότα με την σειρά Απέκλεισε τηνπιθανότητα τα ξαδέλφια να μην γνώριζαν για τονιδιοκτήτη την ομάδα που είχε και τον εκδικητικό τουχαρακτήρα Το γνώριζαν σίγουρα και του το απόκρυψαναποφάνθηκε Όπως πιθανότατα να του απόκρυψαν κι άλλαπράγματα για παράδειγμα την ιστορία γύρω από τοκρανίο-έκθεμα και το αρχαίο αγαλματίδιο Ήταν βέβαιοςότι αυτά τα δυο είχαν σχέση παρrsquo όλο που δεν ήξερε ποιαήταν αυτήΣκέψη με την σκέψη συλλογισμό με συλλογισμό έφτασε στοσυμπέρασμα ότι ακόμα και η γνωριμία του με την Λίνα δενήταν ένα τυχαίο γεγονός Πιθανόν να τον είχαν σταμπάρεικαι να τον πλησίασαν με σκοπό να εκμεταλλευτούν τηναφέλειά του ΣίγουραΌλες αυτές οι σκέψεις όμως διακόπηκαν όταν έφτασε στααυτιά του ο ήχος του ξεκλειδώματος της πόρτας του κελιούτου Αρχικά τρομοκρατημένος μαζεύτηκε στη γωνία τουτοίχου κατόπιν τινάχτηκε όρθιος αποφασίζοντας να μηνπαρουσιαστεί σαν κάποιος ελεεινός και φοβητσιάρης πουπροκαλεί απέχθεια με την συμπεριφορά του Έπρεπε ναδείξει ένα ελάχιστο θάρρος και να μην φαίνεται σανκακομοίρης που μπορεί να δειλιάσει με την παραμικρήστραβή Άλλωστε ήταν έτοιμος να ζητήσει χάρη και έπρεπενα τον εμπιστευτούνΗ πόρτα άνοιξε κι ένα αμυδρό φως ήρθε από το άνοιγματόσο που να ξεχωρίζει μόνο τα περιγράμματα των ανδρώνπου στάθηκαν μπροστά του Ήταν έξι Οι πέντε εκ τωνοποίων laquoντουλάπεςraquo που μπορούσαν να τον κάνουντύμπανο από το ξύλοΓόγγυσε ακούσια από τον φόβο του και είπε με τρεμάμενηφωνή laquoΜην με πειράξετεhellip Συγγνώμη για την πράξη μουΠραγματικά το μετάνιωσα και θα κάνω οτιδήποτεθέλετεhellipraquo

Ο άνδρας που στεκόταν μπροστά κι είχε φυσιολογικόανάστημα και κορμοστασιά έκανε μια κίνηση με το χέριτου σαν να πέταξε κάτι Την επόμενη στιγμή στην αγκαλιάτου Χάρη έπεσε ένα στρόγγυλο πράγμα Το έπιασεανακλαστικά και με την αφή αντιλήφθηκε μαλλιά και μιαμύτη με μουστάκι κάτω από τα ρουθούνια Τα δάχτυλά τουυγράθηκαν από το αίμα κι έβγαλε έναν άναρθρολαρυγγισμό σαστισμένος Ευθύς άφησε το κομμένο κεφάλι να πέσει μπροστά τουΤαυτόχρονα πισωπάτησε τρέμοντας ήταν βέβαιος ότι τοκεφάλι ανήκε στον Κώστα Ασυναίσθητα σκούπισε τα χέριατου στο παντελόνι του Η φρίκη τον είχε πλημμυρίσει καιέτρεμε ολόκληροςlaquoΠοια σχέση έχεις με τον Δαλάκηraquo ρώτησε ο άνδρας σεσπαστά ελληνικάΔαλάκης ήταν το επίθετο του ξαδέλφου της Λίνας Ο Χάρηςκατάλαβε ότι ο άνδρας που του μίλησε ήταν ο Ζεράρ οΕλληνογάλλος ιδιοκτήτης της βίλας και του αγαλματιδίουΑποφάσισε να είναι ειλικρινής στις απαντήσεις τουΕφόσον το κεφάλι στο πάτωμα ανήκε στον Κώστα τότεήταν βέβαιο ότι πέρα από στυγνοί φονιάδες μπορούσαν ναμάθουν εύκολα τα πάντα για αυτόνlaquoΕίναι ο ξάδελφος της δικιάς μου της Λίνας Δεν τονγνωρίζω καιρό ξέρω μόνο ότι έκανε εμπόριο αρχαιοτήτωνκαι μου πρότεινε να κλέψω από εσάς το άγαλμα για να τοπουλήσουμε δέκα εκατομμύριαraquo είπε την αλήθεια μεταχύτητα χειμάρρουlaquoΔέκα Μόνο δέκαraquo γέλασε ο ΖεράρlaquoΤόσο μου είπανε ΑλήθειαraquolaquoΈνας θεός ηλίθιε δεν αξίζει μόνο δέκα εκατομμύριαraquoγκάριξε ο Ζεράρ οργισμένοςlaquoΤόσο μου είπανε δεν ξέρω τίποτα άλλοraquolaquoΔεν ξέρεις για τον Υμπ Λαγγόρraquo Ο Χάρης δεν έβλεπε τον άνδρα που μιλούσε παρά του ότιτα μάτια του συνήθισαν το ημίφως ωστόσο μπορούσε νακαταλάβει ότι με την ερώτηση είχε σηκώσει ένα από ταφρύδια του από έκπληξη ή και καχυποψία laquoΌχι κύριεraquoαπάντησε απνευστίlaquoΗ τσούλα σου η Λίνα δεν σου μίλησε για τον διπρόσωποθεό τηςraquolaquoΌχι κύριεraquo

laquoΔεν σε πιστεύωraquolaquoΤην αλήθεια λέω Δεν έχω λόγο να πω ψέματαhellip Έχω δειμόνο ότι έχει ένα κρανίο τερατογένεσης στο σαλόνι τηςhellipraquolaquoΤερατογένεση Βλάσφημε Πώς μιλάς έτσι για τονΠρεσβύτερο Θα φτύσεις αίμα λεχρίτηraquolaquoΚύριε Κύριεhellip Συγγνώμηraquo ψέλλισε ο Χάρης τρέμονταςκαι έπεσε στα γόνατα έτοιμος να κλάψει Από όσα τουάφηνε να καταλάβει ο φόβος του εκείνο το αγαλματάκιαπεικόνιζε κάποιον άγνωστο θεό και η Λίνα ήταν πιστήτου όπως πιθανότατα και ο Ζεράρ Δεν καταλάβαινε ποιοήταν το πρόβλημα αναμεταξύ τους αλλά το ένστικτό τουφώναζε υστερικά ότι αυτός θα πλήρωνε την όποια διαφοράτουςlaquoΦέρτε τονraquo έδωσε διαταγή ο Ζεράρ και δυο από τουςlaquoγορίλεςraquo του μπήκαν στο δωμάτιο και σήκωσαν τον Χάρηαπό τα χέριαlaquoΜη σας παρακαλώraquo κλαψούρισε κλαίγοντας κανονικάΔεν έκανε κάποια προσπάθεια να αντισταθεί ήτανανώφελο laquoΘα κάνω οτιδήποτε θέλετε για να επανορθώσωraquolaquoΑυτό το ξέρωraquo είπε αινιγματικά ο Ζεράρ και προχώρησεμπροστάΤα δάκρυα του Χάρη αναμίχθηκαν με τον ιδρώτα του Ηκαρδιά του χτυπούσε απίστευτα γρήγορα και το βλέμμα τουήταν θολό Ωστόσο όταν κάποια στιγμή μπήκαν σε μιααίθουσα που φωτιζόταν από κεριά είδε καθαρά πάνω σrsquoέναν πάγκο το γυμνό και κομματιασμένο σώμα της ΛίναςΤην είχαν κατακρεουργήσει εντελώς και δεν θακαταλάβαινε ποια ήταν εάν δεν αναγνώριζε στον κομμένοτης αστράγαλο το τατουάζ με την άγκυρα και το τυλιγμένοπάνω σrsquo αυτήν πλοκάμιΔεν ούρλιαξε γιατί δεν είχε την ψυχική δύναμη να το κάνειΌλα είχαν συμβεί τόσο απότομα και γρήγορα που οιεξελίξεις έμοιαζαν απίστευτες και αδιανόητες Δεν γνώριζετίποτα ούτε καταλάβαινε σε ποια τρομακτική δίνηγεγονότων είχε βρεθεί Αυτός ήταν απλώς ένας κακόμοιροςκλέφτης που ήθελε να γίνει πλούσιος και τώρα τον έσερνανκάποιοι τρελοί πιστοί ενός αρχαίου θεού για να τονθυσιάσουνhelliplaquoΈχεις κότσιαraquo του είπε ο Ζεράρ μόλις οι άνδρες του τονξάπλωσαν σrsquo έναν μαρμάρινο πάγκο laquoΣου το αναγνωρίζωΆλλοι στη θέση σου κλαίνε και κατουράνε επάνω τους Εσύέχεις έναν βαθμό στωικότητας που μου αρέσειraquo

Ο Ζεράρ φόρεσε μια τιάρα και στάθηκε μπροστά στονπάγκο όπου ήταν δεμένος ο Χάρης Σήκωσε τα χέρια τουψηλά και άρχισε να επικαλείται τον θεό του laquoΥμπ ΛαγγόρΩ θεέ της αβύσσου της ομίχλης και των κρύων σκοταδιώνυποκλίνομαι στην δύναμή σουraquo Στην συνέχεια η επίκλησηέγινε επωδός σε μια άγνωστη γλώσσαΟ Χάρης έμοιαζε σαν να έπασχε από ίλιγγο Το βλέμμα τουγύριζε συνεχώς χωρίς να μπορεί να αντιληφθεί τις μορφέςκαι τις κινήσεις Στην ίδια κατάσταση ζάλης βρισκόταν καιτο μυαλό του Ήταν τέτοιος ο φόβος του θανάτου πουδυσκολευόταν να ορθώσει νοερά την οποιαδήποτε σκέψη ήιδέα Έτρεμε μονάχα συνειδητοποιημένος ότι θα τονσκοτώσουνΤο σφοδρό χτύπημα που δέχτηκε στο κεφάλι από ένα σφυρίτον έριξε σrsquo ένα κοκκινωπό βάραθρο και στην συνέχεια σεαβυσσαλέα σκοτάδια Ο πόνος από το σπάσιμο τουκρανίου την εισχώρηση των οστών στον εγκέφαλό του τονπαρέλυσε και του επέφερε μια απερίγραπτη αγωνία Το αίμα του τινάχτηκε σαν πίδακας στην αρχή από τηνπίεση και μετά κύλησε γάργαρα από το πρόσωπό του στονπάγκο σαν ρυάκι Ο αφόρητος πόνος δεν τον άφηνε νασκεφτεί αλλά ένιωθε ότι πέθαινε Πέθαινε αργά καιβασανιστικά Τον τύλιξε μια ψυχοσωματική αίσθηση χαμού σβησίματοςτης ζωής η οποία πολλαπλασιάστηκε όταν κάποια στιγμήαισθάνθηκε κάτι κρύο να ακουμπάει στο πρόσωπό του καινα εισχωρεί από την χάσκουσα οπή του κρανίου του στονεγκέφαλό του Ένιωσε σαν να περπατούσε πάνω στοκεφάλι του μια σαρανταποδαρούσα που του τσιμπούσε ήτου έτρωγε το μυαλόhellip

Έναν χρόνο αργότερα από εκείνο το βράδυ ο Ζεράρ κάλεσετους ομόδοξούς του στη βίλα του για να τελέσουν τομυστήριο της άφιξης του θεού τους Όλοι μαζί δεν ήτανπερισσότεροι από εκατό άνθρωποι ντυμένοι με μαύραχιτώνια και καλυμμένοι με πλατύγυρες τιάρες διαφόρωνχρωμάτων στέκονταν με ευλάβεια γύρω από ένανμαρμάρινο θρόνο που ήταν σκεπασμένος με βελούδο καιστολισμένος με χρυσά σύμβολαΟ Ζεράρ που ήταν αρχιερέας του ιερού τάγματος τωνπιστών του Υμπ Λαγγόρ μετά την τελευταία τραγικήδιάσπασή τους όταν η αδελφή του η Λίνα θέλησε να πάρει

την αρχηγία στάθηκε μπροστά στον άνδρα που καθότανστον θρόνο κι άρχισε να ξετυλίγει τους επιδέσμους πουκάλυπταν το μακρουλό και παραμορφωμένο κεφάλι τουΉξερε ότι το μυστήριο δεν θα διαρκούσε αρκετά και γιrsquoαυτό οι κινήσεις του αν και επιτηδευμένες ήταν βιαστικέςΌταν έβγαλε τους επιδέσμους πρόσεξε ότι τα οστά είχανδέσει αναμεταξύ τους και η τριχοφυΐα είχε απλωθείΑποκάλυψε το κεφάλι στους παρευρισκομένους καιγονατίζοντας έκανε την πρώτη ερώτηση στον θεό τουΑπό το δεύτερο στόμα που βρισκόταν στην αριστερήπλευρά του κεφαλιού του Χάρη ακούστηκαν ήχοι φθόγγωνΚάποιος από τους πιστούς τούς κατέγραψε τρέμοντας απότην έξαψη της επικοινωνίας με τον θεόΤο όλο μυστήριο κράτησε έξι λεπτά ακριβώς Μετά ηκαρδιά του Χάρη σταμάτησε να χτυπάει και ο θεός έφυγεαπό μέσα τουΟ Ζεράρ σηκώθηκε στάθηκε μπροστά στον νεκρό άνδραπου φιλοξένησε στο σώμα του τον Υμπ Λαγγόρ και μεαργές κινήσεις έκοψε το κεφάλι με τα δυο πρόσωπα Ήτανπια ένα ιερό κεφάλι και θα τοποθετούταν μαζί με ταυπόλοιπα στις ειδικές κρανιοθήκες του τάγματοςhellip

Η Μ Ο Υ Σ Ι Κ Ή Τ Ο ΥΈ Ρ Ι Χ Ζ Α Ν

H P L O V E C R A F T

Μ ε τ ά φ ρ α σ η Κ υ ρ ι ά κ ο ς Χ α λ κ ό π ο υ λ ο ς

Ar t b y Cy r i l Van d e r Ha e g e n

Μελέτησα με τη μεγαλύτερη προσοχή πολλούς χάρτες τηςπόλης αλλά ποτέ δεν ξαναβρήκα την οδό Οζέιγ Δεν ήτανμόνο σύγχρονοι χάρτες αφού ξέρω ότι τα ονόματααλλάζουν Τουναντίον εντρύφησα στο αρχειακό υλικό πουυπάρχει για την περιοχή και ερεύνησα ο ίδιος κάθε μέροςπου παρά την τωρινή του ονομασία θα μπορούσε νrsquoαντιστοιχεί στον δρόμο που ήξερα ως οδό Οζέιγ Αλλάακόμα και μετά απrsquo όλες αυτές τις προσπάθειες η αλήθειαπου με ταπεινώνει είναι πως αδυνατώ να βρω το σπίτι τονδρόμο την ευρύτερη έστω περιοχή όπου στη διάρκεια τωντελευταίων μηνών της εξαθλιωμένης ζωής μου ως φοιτητήςτης μεταφυσικής στο πανεπιστήμιο άκουσα τη μουσική τουΈριχ ΖανΔεν με παραξενεύει η λειψή μου μνήμηmiddot η σωματική αλλάκαι η ψυχική μου υγεία διαταράχθηκαν σε καθοριστικόβαθμό τον καιρό που διέμενα στην οδό Οζέιγ και θυμάμαιπως δεν προσκαλούσα εκεί κανέναν από τους ελάχιστουςγνωστούς μου Μα και πάλι είναι ανήκουστο και παράδοξονα μην μπορώ να ξαναβρώ το μέροςmiddot γιατί από τοπανεπιστήμιο έφτανες εκεί μετά από μόλις μισή ώραπερπάτημα και η οδός διέθετε μια σειρά ιδιαίτερωνχαρακτηριστικών που θα ήταν αδύνατον να τα λησμονήσειόποιος πέρασε από κει έστω μια φορά Ποτέ μου δενσυνάντησα κάποιον που να έχει δει την οδό ΟζέιγΗ οδός Οζέιγ βρίσκεται στην άλλη πλευρά ενός σκοτεινούποταμού που οριοθετείται από απόκρημνες τούβλινεςαποθήκες με θολά παράθυρα και προσεγγίζεται από μιαάκομψη γέφυρα από μαύρη πέτρα Το μήκος του ποταμούήταν πάντα σκιερό λες κι ο καπνός από τα γειτονικάεργοστάσια δεν άφηνε τον ήλιο να φανεί Το ποτάμι ήτανδυσώδες με απαίσιες οσμές που δεν μύρισα πουθενά αλλούκαι που ίσως μια μέρα με βοηθήσουν να το ξαναβρώ αφούθα τις αναγνωρίσω αμέσως Πέρα από τη γέφυρα υπήρχανστενά πλακόστρωτα δρομάκια με πολλά αδιέξοδα και μετάάρχιζε η ανηφόρα μικρή στην αρχή αλλά απίστευτααπότομη μόλις προσεγγιζόταν η οδός ΟζέιγΔεν έχω ξαναδεί τόσο στενό και απότομα ανηφορικό δρόμοσαν την οδό Οζέιγ Ήταν σχεδόν λόφος απρόσιτη για όλατα οχήματα με σειρές σκαλοπατιών σε πολλά σημεία καιστην κορυφή κατέληγε σrsquo έναν πανύψηλο τοίχο γεμάτοκισσούς

Η πεζοδρόμηση της ήταν ετερόκλητη αλλού με μεγάλεςπλάκες αλλού με λιθόστρωτο και σε κάποια σημεία σκέτοχώμα με μια γκριζοπράσινη βλάστηση που πάλευε ναδιατηρηθεί Τα κτίρια ήταν ψηλά με μυτερές στέγεςαπίστευτα παλιά κι έγερναν πίσω μπρος και πλάγια μrsquoέναν τρόπο παράλογο Εδώ κι εκεί ένα ζεύγος αντικριστώνσπιτιών που έγερναν προς τα μπρος έσμιγαν σχεδόν πάνωαπό τον δρόμο σχηματίζοντας κάτι σαν αψίδα που δενεπέτρεπε στο φως να φτάσει ως το έδαφος Κάποια από τασπίτια ενώνονταν πάνω απrsquo τον δρόμο με μικρές γέφυρεςΟι κάτοικοι εκείνου του δρόμου μου έκαναν μοναδικήεντύπωση Στην αρχή πίστευα απλώς πως ήταν όλοι τουςλιγομίλητοι και επιφυλακτικοί απέναντι μου αργότεραόμως διαπίστωσα πως όλοι τους ανεξαιρέτως ήτανυπέργηροι Δεν ξέρω πώς έφτασα να ζω σrsquo έναν τέτοιονδρόμο όμως δεν ήμουν ο εαυτός μου όταν μετακόμισα εκείΕίχα ζήσει σε πολλά φτωχικά μέρη και πάντα μου γινότανέξωση επειδή δεν είχα χρήματαmiddot τελικά βρήκα μπροστά μουεκείνο το ετοιμόρροπο κτίσμα στην οδό Οζέιγ που τοδιαχειριζόταν ο παραλυτικός Μπλαντό Ήταν το τρίτο πιοκοντινό στην κορυφή του δρόμου και το ψηλότερο απrsquo όλαμε διαφοράΤο δωμάτιο μου βρισκόταν στον πέμπτο όροφο κι ήταν τομοναδικό που κατοικούνταν εκεί αφού το υπόλοιπο σπίτιήταν άδειο Τη νύχτα της άφιξης μου άκουσα μια παράξενημουσική να έρχεται από τη μυτερή σοφίτα ακριβώς απόπάνω και την επόμενη μέρα ζήτησα πληροφορίες από τονγέρο-Μπλαντό Μου είπε πως ήταν ένας ηλικιωμένοςΓερμανός βιολίστας ένας ιδιόρρυθμος μουγκός πουυπέγραφε ως Έριχ Ζαν και τα απογεύματα έπαιζε σε μιαερασιτεχνική ορχήστρα θεάτρου Πρόσθεσε πως η επιθυμίατου Ζαν να παίζει μουσική τα βράδια όταν επέστρεφε απότο θέατρο τον έκανε να επιλέξει εκείνο το ψηλό καιαπομονωμένο δωμάτιο στη σοφίτα που το μοναδικό τουπαράθυρο ndash απrsquo αυτά με αέτωμα στο πάνω μέρος τους ndash ήταν και το μόνο σημείο στην οδό απrsquo όπου μπορούσεκανείς να δει πάνω από τον τοίχο που έφραζε την άκρη τηςπρος την κατηφόρα και το πανόραμα στην άλλη πλευράΈκτοτε άκουγα τον Ζαν κάθε βράδυ και παρότι δε μrsquoάφηνε να κοιμηθώ ο αλλόκοτος χαρακτήρας της μουσικήςτου με γοήτευε

Παρά τις λίγες μουσικές μου γνώσεις ένιωθα και πάλιβέβαιος πως καμιά από τις αρμονίες που έπαιζε δενεμφάνιζε κοινά με τη μουσική που είχα ακούσει ως τότε καισυμπέρανα πως ήταν ένας συνθέτης ιδιαίτερα πρωτότυποςκαι ιδιοφυής Όσο τον άκουγα τόσο πιο πολύ μαγευόμουνώσπου μια βδομάδα αργότερα πήρα την απόφαση να τονγνωρίσωΈνα βράδυ ενώ επέστρεφε απrsquo τη δουλειά του πρόλαβατον Ζαν στον διάδρομο και του είπα πως ήθελα να τονγνωρίσω και να τον δω να παίζει τη μουσική του Ήτανένας μικρόσωμος αδύνατος άνθρωπος με καμπούρακουρελιασμένα ρούχα γαλανά μάτια γκροτέσκο πρόσωποπου έμοιαζε με σάτυρου και πολύ αραιωμένα μαλλιά Μόλιςάρχισα να του μιλάω φάνηκε να εκνευρίζεται αλλά και νατρομάζει κάπως Αλλά η έκδηλα φιλική μου διάθεσηεπέδρασε κατευναστικά πάνω του και με μισή καρδιά μουέκανε νόημα να τον ακολουθήσω στις σκοτεινέςμισογκρεμισμένες σκάλες που έτριζαν ανεβαίνοντας ως τησοφίτα Το δωμάτιο του ήταν το ένα από τα μόλις δύο σrsquoεκείνο τον χώρο κάτω από την τριγωνική σκεπή με τηνπολύ μεγάλη κλίση και βρισκόταν στη δυτική πλευράβλέποντας στον θεόρατο τοίχο στο επάνω τέρμα τουδρόμου Το δωμάτιο ήταν πολύ μεγάλο κι έδειχνε ακόμημεγαλύτερο αν πρόσεχες πόσο εκπληκτικά άδειο καιπαραμελημένο ήταν Από έπιπλα διέθετε μόνο ένα σιδερένιοκρεβάτι έναν σκουρόχρωμο νιπτήρα ένα τραπεζάκι μιαμεγάλη βιβλιοθήκη ένα σιδερένιο μουσικό αναλόγιο καιτρεις παλιομοδίτικες καρέκλες Παρτιτούρες μουσικώνκομματιών ήταν αραδιασμένες παντού στο πάτωμα Οιτοίχοι αποτελούνταν από σανίδες χωρίς καμιά επένδυσηπου κατά πάσα πιθανότητα ούτε στο παρελθόν ήτανπερασμένες με γύψο ενώ η ποσότητα της σκόνης και τωνιστών απrsquo τις αράχνες έκαναν το μέρος να μοιάζει πιο πολύεγκαταλειμμένο παρά κατοικήσιμο Ήταν προφανές πωςγια τον Έριχ Ζαν ο κόσμος της ομορφιάς βρισκόταν σεκάποιο μακρινό σύμπαν της φαντασίας τουΚάνοντάς μου νόημα να καθίσω ο μουγκός άνδρας έκλεισετην πόρτα γύρισε τον μεγάλο ξύλινο σύρτη και άναψε άλλοένα κερί για να δυναμώσει το φως εκείνου που κρατούσε οίδιος

Έβγαλε τη βιόλα του από τη σκοροφαγωμένη θήκη της καιπαίρνοντας τη στα χέρια του κάθισε στη λιγότερο άβοληαπό τις καρέκλες Δεν συμβουλεύτηκε το αναλόγιοmiddot χωρίς ναμου ζητήσει να διαλέξω κάποιο τραγούδι για μιαολόκληρη ώρα με εντυπωσίασε παίζοντας από μνήμηςκομμάτια που δεν είχα ξανακούσει ποτέ και ήταν μάλλονδικής του εμπνεύσεως Είναι αδύνατον για κάποιον μηειδήμονα στη μουσική να περιγράψει με ακρίβεια τονχαρακτήρα τους Ήταν ένα είδος φούγκας μεεπαναλαμβανόμενα μέτρα της πιο σαγηνευτικής ποιότηταςαλλά το αξιοσημείωτο για μένα ήταν πως απουσίαζαν όλεςεκείνες οι περίεργες νότες που άκουγα τις άλλες φορές απότο δωμάτιο μου κάτωΕκείνους τους ήχους που μου στοιχειώνουν τη σκέψη τουςθυμόμουν και μερικές φορές τους σιγοτραγουδούσα ή τουςσφύριζα παραλλαγμένους όταν ήμουν μόνος μου Γιrsquo αυτόκαι όταν τελικά ο μουσικός χαμήλωσε το δοξάρι του τονρώτησα αν γινόταν να παίξει και κάποιες από τις άλλεςνότες Πριν προλάβω να διατυπώσω το αίτημα μου τορυτιδιασμένο πρόσωπο που θύμιζε σάτυρο έχασε τηβαριεστημένη απάθεια η οποία το χαρακτήριζε στηδιάρκεια της προηγούμενης μουσικής εκτέλεσης και πήρεπάλι εκείνη την περίεργη έκφραση θυμού και φόβου πουεπισήμανα όταν προσέγγισα για πρώτη φορά τον γέροΚατέφυγα προς στιγμήν στη μέθοδο της πειθούςυποτιμώντας μάλλον τη δύναμη των ιδιορρυθμιών πουφέρνει η προχωρημένη ηλικία φτάνοντας στο σημείο ναεπιχειρήσω να αφυπνίσω την αλλόκοτη διάθεση στονοικοδεσπότη μου σφυρίζοντας του λίγες από τις νότες πουείχα κρυφακούσει το περασμένο βράδυ Αλλά την τακτικήαυτή αναγκάστηκα να την εγκαταλείψω ήδη από το επόμενολεπτόmiddot γιατί όταν ο μουγκός μουσικός αναγνώρισε τισφύριζα το πρόσωπο του συσπάστηκε ξάφνου σε μιαέκφραση ανεπίδεκτη περιγραφής και το μακρύ κρύοκοκαλιάρικο χέρι του απλώθηκε για να μου κλείσει τοστόμα και να επιβάλει τη λήξη της πενιχρής μου ηχητικήςαπομίμησης Την ίδια στιγμή έκανε ακόμα μια επίδειξη τηςεκκεντρικότητας του ρίχνοντας ένα πανικόβλητο βλέμμα στομοναδικό παράθυρο ndash ήταν καλυμμένο από κουρτίνα σαννα ανησυχούσε μήπως εισβάλει κανείς από εκεί ndash κι αυτότο βλέμμα του ήταν διπλά παράλογο αφού η σοφίτα

έστεκε απρόσιτη ψηλότερα απrsquo όλες τις γειτονικές στέγεςΌπως μου είχε πει ο διαχειριστής εκείνο το παράθυρο ήταντο μοναδικό σημείο απrsquo όπου μπορούσε κανείς να δει πέρααπrsquo τον τοίχο στο ψηλότερο σημείο του απόκρημνου δρόμουΤο παράξενο βλέμμα του γέρου μου έφερε στον νου τοσχετικό σχόλιο του Μπλαντό και τότε από δική μουιδιοτροπία αισθάνθηκα την επιθυμία να δω το αχανέςιλιγγιώδες πανόραμα των φεγγαρόλουστων σκεπών καιτων φώτων της πόλης πέρα από την άκρη του λόφου τοθέαμα που απrsquo όλους τους κατοίκους της οδού Οζέιγ μόνοαυτός ο δύστροπος μουσικός μπορούσε να βλέπειΚινήθηκα προς το παράθυρο για να τραβήξω τις πολύλεπτές κουρτίνες αλλά τότε με μια φοβισμένη οργή ακόμαεντονότερη από πριν ο μουγκός ένοικος ρίχτηκε πάλι πάνωμου δείχνοντάς μου με συνεχόμενες κινήσεις του κεφαλιούτου την πόρτα απασχολώντας και τα δυο του χέρια στηναγχωτική του προσπάθεια να με τραβήξει ως εκείΑηδιασμένος με τον οικοδεσπότη μου τον διέταξα να μεαφήσει και του είπα πως θα φύγω αμέσως Ως εκείνη τηστιγμή με έσφιγγε μόλις όμως είδε την αποστροφή στοπρόσωπό μου και κατάλαβε πως είχα προσβληθεί ο θυμόςτου φάνηκε να υποχωρεί και το κράτημα του χαλάρωσε Σελίγο έκανε πιο έντονο το άγγιγμά του πάνω μου όμωςφιλικά αυτή τη φορά για να με υποχρεώσει να καθίσω σεμια καρέκλα και μετά πήγε μrsquo ένα μελαγχολικό ύφος ως τοφοβερά ακατάστατο τραπέζι για να γεμίσει ένα χαρτί μrsquo έναμολύβι και τα δυσνόητα γαλλικά του ξένουΤο σημείωμα που τελικά μου παρέδωσε ήταν μια ικεσία νατον δω με συγκατάβαση και να τον συγχωρήσω Ο Ζανέλεγε πως ήταν γέρος μόνος του και έπασχε απόπαράξενους φόβους και νευρικές διαταραχές σχετικές με τημουσική του αλλά και με άλλα πράγματα Είχε χαρεί πουάκουσα τη μουσική του και ευχόταν να ξαναπάω και να μηνπαρεξηγώ τους εκκεντρικούς του τρόπους Όμως δεν ήτανδυνατόν να παίξει μπροστά σε άλλον εκείνες τις αλλόκοτεςαρμονίες ούτε άντεχε να τις ακούει από άλλονmiddot δεν άντεχεκαν νrsquo αγγίζει κάποιος το παραμικρό στο δωμάτιό του Μέχρι τη στιγμή της συζήτησής μας στον διάδρομο δενήξερε ότι μπορούσα νrsquo ακούω το παίξιμό του

απrsquo το δωμάτιό μου και τώρα με ρωτούσε αν γινόταν νασυνεννοηθώ με τον Μπλαντό ώστε να νοικιάσω έναδωμάτιο σε χαμηλότερο όροφο για να μην τον ακούω τηνύχτα Όπως μου έγραφε θα πλήρωνε ο ίδιος τη διαφοράστην τιμήΑποκρυπτογραφώντας καθισμένος τα αποκρουστικά τουγαλλικά έπαψα να βλέπω τόσο εχθρικά τον γέρο Ήτανθύμα σωματικών και ψυχικών αγωνιών όπως κι εγώ καιοι σπουδές μου στη μεταφυσική μου είχαν διδάξει τηνκαλοσύνη Μες στη σιωπή ένας αδύναμος ήχος ακούστηκεαπό το παράθυρο ndashμάλλον το τρίξιμο του παραθυρόφυλλουστον νυχτερινό άνεμοndash και για κάποιο λόγο τινάχτηκασχεδόν το ίδιο απότομα με τον Έριχ Ζαν Όταν τελικάολοκλήρωσα την ανάγνωση έσφιξα το χέρι τουοικοδεσπότη μου αποχαιρετώντας τον σαν φίλος Τηνεπόμενη μέρα ο Μπλαντό μου έδωσε ένα πιο ακριβόδωμάτιο στον τρίτο όροφο ανάμεσα στα διαμερίσματα ενόςηλικιωμένου τοκογλύφου και το δωμάτιο ενόςαξιοσέβαστου ταπετσιέρη Στον τέταρτο όροφο δεν έμενεπλέον κανείςΔεν άργησε να γίνει φανερό πως η επιθυμία του Ζαν νακρατήσουμε επαφή δεν ήταν τόσο μεγάλη όσο μου έγραφεόταν προσπαθούσε να με πείσει να φύγω από τον πέμπτοόροφο Δεν με κάλεσε ποτέ και τις λίγες φορές που πήγααπρόσκλητος στη σοφίτα φαινόταν αμήχανος και έπαιζεανόρεχτα Αυτά συνέβαιναν πάντοτε τις νυχτερινές ώρες ndashστη διάρκεια της μέρας κοιμόταν και δεν δεχότανεπισκέψεις Δεν τον συμπάθησα περισσότερο αλλά τοδωμάτιο στη σοφίτα και η παράξενη μουσική με είχανσίγουρα σαγηνεύσει μrsquo έναν τρόπο δυσερμήνευτο Είχα μιαπερίεργη επιθυμία να κοιτάξω έξω από κείνο το παράθυροπάνω από τον τοίχο στην άκρη του δρόμου στην πλαγιάπου δεν είχα δει ποτέ μου με τις στέγες που θα έλαμπανκαι τα καμπαναριά που θα απλώνονταν κάτω Μια φοράανέβηκα στον όροφό του ενώ ο Ζαν βρισκόταν στη δουλειάτου στο θέατρο αλλά η πόρτα ήταν κλειδωμένηΚατάφερνα πάντως να κρυφακούω τα βράδια τη μουσικήτου γέρου κωφάλαλου Τις πρώτες φορές απλώς ανέβαιναπατώντας στις μύτες των ποδιών μου ως τον πέμπτο όροφοόπου ζούσα πριν μετά όμως βρήκα το θάρρος να

σκαρφαλώνω και το τελευταίο κομμάτι της σκάλας πουέτριζε και να φτάνω ως τη σοφίτα Εκεί στον στενόδιάδρομο μπροστά στην αμπαρωμένη πόρτα με τησφαλισμένη κλειδαρότρυπα άκουγα συχνά ήχους που μεγέμιζαν μrsquo ένα απροσδιόριστο είδος τρόμου ndash τον τρόμο πουπροκαλεί η αίσθηση του απροσδιόριστου και της απορίαςενός πράγματος δυσοίωνα μυστηριώδους Όχι πως οι ήχοιήταν άσχημοι αυτό δεν ίσχυε καθόλου όμως οι δονήσειςτους παρέπεμπαν σε κάτι αληθινά απόκοσμο και μερικέςφορές αποκτούσαν μια πρόσθετη ιδιότητα που προσιδίαζεσε συμφωνική εκτέλεση πολλών οργάνων οπότε μου ήτανδύσκολο να φανταστώ πώς παράγονταν από έναν και μόνομουσικό Ο Ζαν ήταν οπωσδήποτε μια ιδιοφυΐα μεασυγκράτητη δύναμη Όσο περνούσαν οι βδομάδες τοπαίξιμό του γινόταν όλο και πιο θυελλώδες ενώ ο ίδιος ογέρος μουσικός έμοιαζε να εξασθενεί και να καταπονείταιτόσο πολύ ώστε ένιωθα οίκτο όποτε τον έβλεπα Αρνιότανπλέον κάθε πρόταση μου να τον επισκεφτώ και με απέφευγεόποτε συναντιόμασταν στις σκάλεςΜια νύχτα ήμουν έξω από την πόρτα του και άκουγα τηβιόλα να πάλλεται στριγκλίζοντας σε μια χαοτική Βαβέλαπό ήχους ένα πανδαιμόνιο που θα μrsquo έκανε να αμφιβάλωκαι για την ίδια μου την επισφαλή λογική αν δεν ερχότανπροφανώς πίσω από τη φραγμένη δίοδο Και το θλιβερότεκμήριο ότι ο τρόμος υπήρχε στην πραγματικότητα ήτανμια φρικτή άναρθρη κραυγή που μόνο ένας μουγκός μπορείνα βγάλει και που ηχεί μόνο την ώρα της μεγαλύτερηςαγωνίας ή του εντονότερου φόβου Χτυπούσα συνεχώς τηνπόρτα χωρίς να παίρνω απάντηση Περίμενα στονδιάδρομο μες στο σκοτάδι τρέμοντας από το κρύο αλλάκαι τον φόβο μου ως τη στιγμή που άκουσα την αδύναμηπροσπάθεια του φτωχού μουσικού να σηκωθεί από τοπάτωμα με τη βοήθεια μιας καρέκλας Υποθέτοντας πωςείχε μόλις ανακτήσει σrsquo έναν βαθμό τις αισθήσεις του μετάαπό μια κρίση λιποθυμίας ξανάρχισα να χτυπάω δυνατάφωνάζοντας ταυτόχρονα τrsquo όνομα μου για να τονκαθησυχάσω Άκουσα τον Ζαν να κινείται τρεκλίζονταςπρος το παράθυρο να κατεβάζει το τζάμι και να κλείνει ταπαραθυρόφυλλα και μετά να κατευθύνεται με εξίσουαβέβαια βήματα προς την πόρτα την οποία και ξεκλείδωσεndashκάπως διστακτικάndash για να μrsquo αφήσει να μπω

Κι αυτή τη φορά η χαρά του που βρισκόμουν μαζί του ήτανειλικρινής το παραμορφωμένο του πρόσωπο έλαμπε απόανακούφιση καθώς πιάστηκε απrsquo το παλτό μου όπως τοπαιδί πιάνεται από τη φούστα της μητέρας τουΤρέμοντας σαν το φύλλο ο γέρος μrsquo έβαλε να καθίσω σε μιακαρέκλα κι εκείνος σωριάστηκε σε μια άλλη με τη βιόλακαι το δοξάρι του πεταμένα πίσω της στο πάτωμα Γιααρκετή ώρα έμεινε καθισμένος έτσι χωρίς να κάνει τίποταΚουνούσε μόνο το κεφάλι του και μrsquo έναν περίεργο τρόποΗ στάση του δημιουργούσε την παράδοξη υπόνοια πωςαφουγκραζόταν κάτι με μεγάλη προσοχή και φόβο Φάνηκεσε λίγο να φτάνει σrsquo ένα συμπέρασμα που τον καθησύχασεκαι περνώντας σε μια άλλη καρέκλα εκείνη δίπλα στοτραπέζι έγραψε ένα σύντομο σημείωμα μου το έδωσε καιεπέστρεψε στο τραπέζι αρχίζοντας πάλι να γράφει γρήγορακαι ασταμάτητα Στο σημείωμα με παρακαλούσε στο όνοματης ελεήμονος συμπεριφοράς αλλά και προς ικανοποίησητης περιέργειας μου να περιμένω εκεί που ήμουν ώσπου ναετοιμάσει μια πλήρη καταγραφή στα γερμανικά όλων τωνθαυμάτων και των τρόμων που τον βασάνιζαν Περίμεναόλη εκείνη την ώρα με το μολύβι του μουγκού να τρέχειαστραπιαία πάνω στο χαρτίΠερίπου μια ώρα αργότερα ενώ ακόμα περίμενα και ταχαρτιά που γέμιζε με λέξεις ο γέρος μουσικός σχημάτιζανπλέον ολόκληρη στοίβα είδα τον Ζαν να κάνει μια ξαφνικήκίνηση σαν να ανέμενε από κάπου ένα αφόρητο χτύπημαΤώρα κοιτούσε σίγουρα προς το παράθυρο πουκαλυπτόταν απrsquo την κουρτίνα προσπαθώντας νrsquo ακούσεικάτι μέσα στο τρέμουλο του Και τότε μου φάνηκε κι εμέναπως κάτι άκουσαmiddot αλλά ο ήχος δεν ήταν καθόλουτρομακτικός ήταν μια νότα εντυπωσιακά μπάσα που έδινετην αίσθηση ότι ηχεί από απείρως μακριά και υποδήλωνεπιθανώς την ύπαρξη ενός άλλου μουσικού σrsquo ένα γειτονικόσπίτι ή ένα οίκημα πέρα απrsquo τον ψηλό τοίχο ndash εκείνο τοντοίχο πέρα απrsquo τον οποίο ποτέ δεν είχα καταφέρει να δω Ηεπίπτωσή της στον Ζαν ήταν τρομερή αφήνοντας το μολύβινα πέσει από το χέρι του σηκώθηκε απότομα άρπαξε τηβιόλα του και άρχισε να διαταράσσει τη νυχτερινή ηρεμίαμrsquo ένα παίξιμο που με την εξαίρεση της πρόσφατηςπαραμονής μου πίσω από την κλειδωμένη του πόρτα πιοάγριο δεν είχα ξανακούσει ποτέ να βγαίνει απrsquo το δοξάριτου

Δεν έχει νόημα να επιχειρήσω να περιγράψω τη μουσικήεκτέλεση του Έριχ Ζαν εκείνη τη φοβερή νύχτα Ήταν κάτιπιο τρομερό απrsquo οτιδήποτε είχα κρυφακούσει γιατί τώραμπορούσα να δω την έκφραση του προσώπου του και νασυνειδητοποιήσω πως το κίνητρό του για να παίζειμουσική ήταν η απόλυτη φρίκη που τον κατέκλυζεΠροσπαθούσε να παράγει ήχους και να κάνει θόρυβο γιανα διώξει κάτι ή να το καταπνίξει ndash τι ήταν αυτό το κάτιδεν μπορούσα να καταλάβω παρότι διαισθανόμουν πωςήταν σίγουρα ικανό να προκαλέσει δέος Η εκτέλεση τουέγινε ονειρική παραληρηματική και υστερική διατηρούσεωστόσο πλήρως τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της ύψιστηςμεγαλοφυΐας που ήξερα ότι διαθέτει αυτός ο παράξενοςγέρος Την κύρια μελωδία μάλιστα την αναγνώρισα ήτανένας άγριος ουγγρικός χορός δημοφιλής στα θέατρα καιγια μια στιγμή σκέφτηκα πως ήταν η πρώτη φορά πουάκουγα τον Ζαν να παίζει έργο κάποιου άλλου συνθέτηΌλο και πιο δυνατά όλο και πιο άγρια τα στριγκλίσματακαι οι κλαυθμυρισμοί της απεγνωσμένης βιόλαςκορυφώνονταν Ο κύριός της έσταζε ολόκληρος απrsquo τονιδρώτα και πεταγόταν συνεχώς πάνω σαν πίθηκος για νακοιτάξει με υπερένταση προς το παράθυρο που κάλυπτε ηκουρτίνα Στα φρενιασμένα κομμάτια που έπαιζε έβλεπασχεδόν μπροστά μου σκιές από σάτυρους και βακχευτές να χορεύουν και να στροβιλίζονται τρελά μέσα σεκοχλάζουσες αβύσσους γεμάτες νεφελώματα καπνούς καιαστραπές Και τότε μου φάνηκε πως άκουσα μια πιο οξείακαι σταθερή νότα που όμως δεν έβγαινε από τη βιόλαmiddot μιαειρηνική μελετημένη στοχευμένη περιπαικτική νότα πουακουγόταν από κάπου μακριά από τα δυτικάΕκείνη τη στιγμή το παραθυρόφυλλο άρχισε να τρίζει στονδυνατό νυχτερινό άνεμο που τώρα λυσσομανούσε έξω καισαν να απαντούσε στο τρελό παίξιμο στο εσωτερικό τουδωματίου Η βιόλα του Ζαν εκείνο το αλλοπαρμένοόργανο ξεπέρασε πλέον κάθε προηγούμενο βγάζονταςήχους που ποτέ δεν φανταζόμουν ότι μπορούσαν ναπαραχθούν από μια βιόλα Το παραθυρόφυλλο έτριξεακόμα πιο δυνατά ξεκόλλησε από τη θέση του κι άρχισε ναχτυπά πάνω στο παράθυρο Το γυαλί τραντάχτηκε καιέσπασε απrsquo τα απανωτά χτυπήματα κι ο παγωμένος

άνεμος μπήκε στο δωμάτιο κάνοντας τις φλόγες στα κεριάνα τρεμοπαίξουν και τις κόλλες των χαρτιών να θροΐσουνπάνω στο τραπέζι όπου ο Ζαν είχε αρχίσει να γράφει γιατο τρομερό του μυστικό Κοίταξα τον Ζαν και κατάλαβαπως είχε πλέον χάσει κάθε ικανότητα επαφής με τοπεριβάλλον Τα γαλανά του μάτια προεξείχαν γυάλιναχωρίς να μπορούν να δουν και το παραληρηματικό τουπαίξιμο είχε μετατραπεί σrsquo ένα τυφλό μηχανικό υπεράνωπεριγραφής όργιο που ούτε σε γενικές γραμμές δεν είναιδυνατό να προσδιοριστείΜια ξαφνική ριπή του ανέμου δυνατότερη από τιςπροηγούμενες σήκωσε ψηλά τα χαρτιά και τα έσπρωξεπρος το παράθυρο Κυνήγησα απελπισμένα τα αιωρούμεναχαρτιά αλλά εκείνα χάθηκαν πριν προλάβω να φτάσω στοσπασμένο τζάμι Και τότε θυμήθηκα την παλιά μουεπιθυμία να ρίξω μια ματιά από κείνο το παράθυρο τομοναδικό παράθυρο της οδού Οζέιγ που έβλεπε στηνπλαγιά από την άλλη πλευρά του τοίχου και την πόλη πουαπλωνόταν κάτω Ήταν πολύ σκοτεινά αλλά τα φώταέλαμπαν πάντα στην πόλη και περίμενα να τα δω κάπουεκεί παρrsquo όλη τη βροχή και τον άνεμο Όταν όμως κοίταξααπό κείνο το ψηλότερο απrsquo όλα τα παράθυρα όταν κοίταξαμε τα κεριά να τσιτσιρίζουν και την τρελή βιόλα ναουρλιάζει μαζί με τον νυχτερινό αέρα δεν είδα καμιά πόληνrsquo απλώνεται ούτε φιλικά φώτα να λάμπουν στους δρόμουςπου σίγουρα θα αναγνώριζαmiddot είδα μόνο τη μαυρίλα ενόςαπέραντου χώρου ενός χώρου ασύλληπτου που είχεαποκτήσει ζωή μια ζωή από δονήσεις και μουσική χωρίςκανένα κοινό με τα γήινα πράγματα Όπως στεκόμουν εκείκαι κοίταζα τρομαγμένος ο άνεμος έσβησε και τα δυο κεριάστην αρχαία σοφίτα με τη μυτερή στέγη αφήνοντάς με σrsquoένα σκοτάδι άγριο και αδιαπέραστο με το χάος και τοπανδαιμόνιο μπροστά μου και τη δαιμονική παραφροσύνητης βιόλας από πίσω να αλυχτά μέσα στη νύχταΠισωπάτησα τρομοκρατημένος στα σκοτεινά δίχως ναμπορώ νrsquo ανάψω φως έπεσα πάνω στο τραπέζι έριξα κάτωμια καρέκλα και τέλος προχώρησα σημειωτόν ως το μέροςτου δωματίου όπου η φοβερή μουσική ηχούσε σανουρλιαχτό μες στο σκοτάδι Έπρεπε τουλάχιστον να κάνωμια προσπάθεια να σώσω τον εαυτό μου και τον Έριχ Ζαν

όποιες δυνάμεις και αν είχαν παραταχτεί εναντίον μουΚάποια στιγμή αισθάνθηκα ένα κρύο αντικείμενο να μεαγγίζει κι έβγαλα μια κραυγή αλλά η κραυγή μου δενακούστηκε την επικάλυψαν οι θόρυβοι που έβγαζε η βιόλαΞαφνικά το δοξάρι που πηγαινοερχόταν τρελά με χτύπησεμέσα από τα σκοτάδια και τότε κατάλαβα ότι βρισκόμουνπολύ κοντά στον μουσικό Ψηλάφισα γύρω μου άγγιξα τοπίσω μέρος της καρέκλας του Ζαν βρήκα τον ώμο του καιτον ταρακούνησα στην προσπάθεια μου να τον συνεφέρωΕκείνος δεν αντέδρασε και η βιόλα συνέχισε να στριγκλίζειχωρίς το παραμικρό σημάδι επιβράδυνσης Έφερα το χέριμου στο κεφάλι του και κατάφερα να σταματήσω τομηχανικό του ανεβοκατέβασμα φωνάζοντας μες στrsquo αυτίτου πως έπρεπε να ξεφύγουμε από τα άγνωστα πράγματατης νύχτας Δεν μου απάντησε ούτε μείωσε τον φρενήρηρυθμό της ακατονόμαστης μουσικής που έπαιζε ενώ σεολόκληρη τη σοφίτα παράξενα ρεύματα αέρα έμοιαζαν ναχορεύουν μέσα στο σκότος και τη σύγχυση Ότανακούμπησα το αυτί του ανατρίχιασα αν και δεν κατάλαβααμέσως γιατί ndash δε συνειδητοποίησα το λόγο παρά μόνοόταν άγγιξα αμέσως μετά το ακίνητο πρόσωπό του έναπαγωμένο άκαμπτο δίχως πνοή πρόσωπο με γυάλιναμάτια που προεξείχαν άχρηστα στραμμένα στο κενό Καιτότε βρίσκοντας ως εκ θαύματος την πόρτα και τον μεγάλοξύλινο σύρτη της έφυγα τρέχοντας μακριά από εκείνο τοπλάσμα με τα μάτια που γυάλιζαν μες στο σκοτάδι μακριάαπό το μακάβριο ουρλιαχτό της καταραμένης βιόλας που ημήνη της αυξανόταν κι άλλο όσο απομακρυνόμουνΜετά άρχισα να προχωρώ με άλματα να αιωρούμαι ναπετάω σχεδόν κατεβαίνοντας τις ατέλειωτες σκάλες ως τηνέξοδο του αφωταγώγητου κτιρίου να τρέχω εκτός εαυτούέξω στον στενό απότομο αρχαίο δρόμο με τα σκαλοπάτιακαι τα ετοιμόρροπα κτίρια να κατηφορίζω πέφτοντας μεκρότο σε κάθε επόμενο σκαλί και στις λίθινες πλάκες μέχρινα φτάσω στους πιο χαμηλούς δρόμους και στο σαπισμένοποτάμι με την κοίτη που θύμιζε χαράδρα και να διασχίζωλαχανιασμένος τη μεγάλη μαύρη γέφυρα σταματώντας μόνοόταν βρέθηκα στους φυσιολογικούς δρόμους και τιςγνωστές λεωφόρους Απrsquo όλα αυτά έχω τρομερέςαναμνήσεις που ποτέ δεν θα σβηστούν

Θυμάμαι ακόμη πως είχε άπνοια το φεγγάρι φαινόταν καιόλα τα φώτα της πόλης έλαμπαν Σε πείσμα τωνπροσεκτικών μου εξερευνήσεων και όλης της μελέτης πουπραγματοποίησα έκτοτε ποτέ δεν μπόρεσα να ξαναβρώ τηνοδό Οζέιγ Ωστόσο δεν είμαι ολότελα δυσαρεστημένος ndashούτε μrsquo αυτό ούτε με την απώλεια μέσα σε αβύσσους πουκανείς δεν έχει ονειρευτεί εκείνων των πυκνογραμμένωνχαρτιών ndash των μόνων ικανών να δώσουν μια εξήγηση γιατη μουσική του Έριχ Ζαν

ΑΨΥΧΟΤΗΣ ΙΛΕΗΝ ΡΗΓΑ

Σάμπως και οι καταραμένοι δεν έχουν ψυχή Όταν τα σωθικά τους τρώει ο πόθος ανίερος ανεπιθύμητος απέθαντος όταν η σάρκα φλέγεται και άηχα τα χείλη σφαδάζουνστο σεντόνι της ανυπότακτης ντροπής σάμπως και εκείνοι δε προσεύχονται για τον δικό τουςκολασμένο παράδεισο Όταν οι αναμνήσεις κατάσαρκα τους μαχαιρώνουνμε χρώματα ήχους και μυρωδιές όταν οι εφιάλτες τους διαμελίζουν το κορμί σε χιλιάδες μικρές σταγόνεςαίματος και ανυπαρξίας σάμπως και κείνοι δεν ονειρεύονται την ξενιτιά τηςπαραδεισένιας κόλασης Εκεί στη πηγή όπου τα χείλη με αίμα ξεδιψούν στον τρύπιο ίσκιο της ιτιάςόπου το φως καψαλίζει το παρθένο δέρμα εκεί χωρίς ηχώ οι ριζωμένες αλήθειες ξεγυμνώνονται Και σε ρωτώ εγώ ο φτηνός εσένα τον καταραμένοΤι ψυχή να έχει όποιος με τους δαίμονές του συμφιλιώθηκε

Εν Αρχή ην ο Τρόμοςhellip Ήταν 20 Αυγούστου του 1890 (συμπτωματικάίδια ημερομηνία με την καταληκτική προθεσμίατης υποβολής του άρθρου μου στηναρχισυντάκτριά μου την Ιλέην Ρήγα) ότανακούστηκε στο Providence του Rhode Island τηςΑμερικανικής Ηπείρου το πρώτο κλάμα ενόςμωρού που θα άνοιγε στην ανθρωπότητα του20ου αιώνα τις πύλες του εξωδιαστατικούτρόμου εκθρονίζοντας την ανθρώπινησυνείδηση από τη σίγουρη κορυφή της τροφικήςαλυσίδας στις άγριες πεδιάδες της εικασίας καιτων αμφιβολιών Ο λόγος για τον γνωστό σεόλους νομίζω αμερικάνο συγγραφέα καιβασιλιά της λογοτεχνίας του τρόμου HPLovecraft Η ανατροφή του μικρού Howard στηνεπονομαζόμενη ωκεάνια πολιτεία του RhodeIsland σε μία από τις επτάλοφες πόλεις της γηςτο Providence (οι άλλες δύο ιστορικές πόλειςπου ονομάστηκαν λόγω γεωγραφίαςεπτάλοφες ήταν η Ρώμη και έπειτα ηΚωνσταντινούπολη) από απογόνους τωνπρώτων αποίκων της Νέας Ηπείρου πουέφεραν μαζί τους μεγάλο φορτίο προφορικήςπαράδοσης σε συνδυασμό με το σκληρόπρόσωπο της μοίρας που του στέρησε τονπατέρα του τον έμπορο κοσμημάτων WinfieldScott Lovecraft στα τρία του χρόνια- ο οποίοςυπέστη ένα οξύ ψυχωτικό επεισόδιο και έμεινεστο νοσοκομείο χτυπημένος από παραλυτικήπαράνοια ως το τέλος της ζωής του-καθώς καισε συνδυασμό με την ίδια τη εποχή πουγεννήθηκε κατά την οποία η άνοδος τωνεπιστημών αλλά και τα αποτελέσματα τηςβιομηχανικής επανάστασης άλλαζαν ραγδαίατο πρόσωπο του δυτικού πολιτισμούσφυρηλάτησαν μια μοναδική προσωπικότητα Μία laquoψυχήraquo σημαδεμένη βαθειά από τηνεπιρροή της νομοτέλειας ενός κόσμου που δενέχει αληθινό happy end και που όλα είναικαταδικασμένα να βυθιστούν στις θάλασσεςτου θανάτου

Το Αρχέτυπο του Απόλυτου Βιβλίουhellip Στα παραπάνω πρέπει να προσθέσουμε τηφιλάσθενη φύση του αμερικάνου συγγραφέα Η σπάνια πάθηση της ποικιλοθερμίας (ηοποία συνδέεται με την ανάπτυξη της καρδιάςτων ερπετών σε αντίθεση με την ανάπτυξη τουλειτουργικού ομοιοθερμικού καρδιακούσυστήματος του ανθρώπου Ουπς ελπίζω ναμη δημιουργήσω καμιά θεωρία συνωμοσίαςτώρα καθώς η επιστήμη σήμερα το εξηγείεπαρκώς) τον έκανε να έχει χαμηλότερηθερμοκρασία σώματος καιhellip καθόλουκοινωνική συμπεριφορά καθώς ηhellip έξωκαρδιά ζωή θα τον έβλαπτε Έτσι μοναδική τουσυντροφιά εκτός από μαθήματα της κατrsquo οίκονδιδασκαλίας ήταν τα βιβλία Άλλωστε οπαππούς του Whipple Van Buren Phillips τομόνο αρχετυπικό αρσενικό πρότυπο που τουείχε απομείνει μετά από το χαμό του πατέρατου τον ενθάρρυνε να διαβάζει Όμως όταν γιαχρόνια η μοναδική σου συντροφιά είναι ταβιβλία αυτό και μόνο ξυπνάει μέσα σου έναπολύ συγκεκριμένο αρχέτυπο αυτό τουαπόλυτου βιβλίου

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΛΑΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ HP LOVECRAFT

Χμμμ ναι είναι λίγο δύσκολο να εξηγηθεί σετόσο περιορισμένο χώρο αυτό καθώς το άρθροαφορά του έργο του Γιώργου Μπαλάνουσχετικά με τον HP Lovecraft ωστόσο θαπροσπαθήσω να γράψω δυο λόγια για αυτόπου εννοώΟι περισσότεροι αρθρογράφοι και ερευνητέςτου Λάβκραφτ τον έχουν περιγράψεισαφέστατα και έχουν κάνει πολύ καλέςαναλύσεις τόσο βιογραφικές όσο και σεεπίπεδο ανάλυσης και καταγραφής του έργουτου Όμως όποιος έχει έναν laquoδιαστροφικόraquoέρωτα με τη γλώσσα σαν τον υποφαινόμενοκαι όποιος δέχεται και την αντίληψη περίγλώσσας του αρχαίου κυνικού φιλοσόφουΑντισθένη του αρχηγέτη της σχολής τηςΚυνικής Φιλοσοφίας αρχίζει την έρευνα μεκανόνα το περίφημο ρητό laquoΑρχή Σοφίαςονομάτων επίσκεψιςraquo Στην κύρια έκφραση τουιδρυτή της νέας σχολής του ανώνυμου καιαπρόσωπου τρόμου βλέπουμε κάποιες λέξειςκλειδιά Οι πρώτες είναι αφηρημένες Τοκαταραμένο βιβλίο και Οι Μεγάλοι Παλαιοί Ηδεύτερη εννοιολογική ομάδα αφορά ένακεντρικό πρόσωπο έναν πρωταγωνιστή στονοποίο γίνονται laquoαποκαλύψειςraquo ο παράφρωνΆραβας με το όνομα Αμπντούλ Αλχαζρέντ καιοι τρίτες είναι γεωγραφικές και αφορούν είτευπαρκτές πόλεις αλλά με βαριά παράδοσηόπως η Βαβυλώνα η Αίγυπτος και η Δαμασκόςκαι άλλες φανταστικές πόλεις καμωμένες απότο υλικό των ονείρων και των οραμάτων οιοποίες δεν υπακούν στην γήινη ΕυκλείδειαΓεωμετρία αλλά σε άλλα μη ΕυκλείδειαΓεωμετρικά συστήματα Και έπονται και οιτέταρτες έννοιες που αφορούν γενικά πλαίσιαοικογένειες πρόσωπα τόποι εθνότητες κτλ Η γραμμή Βαβυλώνα Αίγυπτος Δαμασκόςεκτός του ότι φανερώνει τη laquoμαγικήraquo διάστασητου όλου ζητήματος (στην οποία μαγικήδιάσταση κατά δήλωσή του δεν πίστευε αφούόλα τα απόκρυφα βιβλία κτλ τα χαρακτήριζεως laquoσκουπίδιαraquo) φανερώνει και κάτι άλλο μιαπαράδοση γνωστή στους ιστορικούς και τουςθρησκειολόγους που έχουν μελετήσει τονπολιτισμό της Μέσης Ανατολής και τηςΒόρειας και Βορειοανατολικής ΑιγύπτουΜιλάω για την παράδοση του ΟυράνιουΒιβλίουη οποία έγινε ευρύτερα γνωστή από τηΒαβυλώνα και το Ενουμά Ελίς όπου οΜαρντούκ

γίνεται γραφέας και φύλακας της Βίβλου τωνΠεπρωμένων που μέσα της κρύβονται οι μοίρεςτων θεών και των θνητών αλλά και κάθεμυστικό του κόσμου Στην εξέλιξή του αυτό τοΟυράνιο Βιβλίο έγινε η κεντρική ιδέα τωνμονοθεϊστικών θρησκειών και γέννησεπολλαπλές παραδόσεις όπως αυτή τηςΜέρκαμπα της προφητικής λογοτεχνίας τουαρχαίου Ισραήλ το οποίο ήλθε σε επαφή με τηΒαβυλώνα και τον πολιτισμό της κατά τηδιάρκεια της Βαβυλώνιας αιχμαλωσίας Εκείσε αυτή την λογοτεχνική παράδοση συνήθως οπρωταγωνιστής είναι ένας και καταγράφει όλατα αποκαλυπτόμενα σε εκείνον μυστικά laquoτωνουρανίων των γήινων τε και τωνκαταχθονίωνraquo Όλο αυτό κατά τη γνώμη μουπάντα laquoβγάζει μάτιraquo δεν είναι δυνατόν να τοαγνοήσει κανείς ούτε φυσικά να αγνοήσει τηνέννοια της Δαμασκού όπου ο ΑπόστολοςΠαύλος παθαίνοντας μία κρίση κάτω από τονΉλιο γίνεται μέτοχος των μυστηρίων της νέαςτότε χριστιανικής θρησκείας και αρχίζει έργοιεραποστολής Αν είσαι λοιπόν ο Lovecraftαυτό το απόλυτο βιβλίο το λεγόμενο και Βίβλοτης Ζωής δεν θα το κάνεις βίβλο θανάτου Αντί ζωή θάνατος αντί συμμετρικός Λόγοςκαι Λογικήraquo ασύμμετρος και παράφρον λόγος Και αντί του επιλεγμένου ουράνιου γραφέατου ιερού προφήτη ή του Παύλου δεν θα έβαζεςστην θέση του τον βέβηλο τρελό άραβα Τώρααν αυτό έγινε εσκεμμένα είτε απλά προήλθεαπό την ενεργοποίηση συγκεκριμένωνψυχολογικών μηχανισμών δεν είμαι σε θέσηούτε να το γνωρίζω πόσο μάλλον να τοαποδείξω Τέλος πάντων όπως έγραψα και πιοπάνω αυτό είναι το θέμα ενός άλλου άρθρου τοοποίο θα άξιζε να γραφεί στο μέλλον Πάντωςείναι αδιαμφισβήτητο το γεγονός τουαποκαλυπτικού περιβάλλοντος του έργου τουΑμερικάνου συγγραφέα Όμως η αποκάλυψή του δεν φανερώνει τοκλασσικό μεσσιανικό μοτίβο της συνέχισης τηςανθρώπινης ύπαρξης σε μία ιερή μακαριότητααλλά μια βέβηλη πραγματικότητα ένανανώνυμο τρόμο που καιροφυλακτεί στιςhellipγωνίες της γης έτοιμος να κατασπαράξει τηφαινομενική μας ασφάλεια Ένας ομιχλώδηςκόσμος με μεγάλες πολυδιαστατικές δυνάμεις

οντότητες άρρητου τρόμου πιο αρπακτικές απότον πιο ισχυρό δαίμονα της ανθρώπινηςμυθολογίας πιο αρχαίες από τον άνθρωπο καιίσως από το ίδιο το σύμπαν Ένα άλλο είδοςπου σκορπίζει ανώνυμο και άμορφο τρόμο στοδικό μας είδος Άλλωστε ο τρόμος ξέρετε τρώειταhellip laquoσιγουράκιαraquo για αυτό είναι καισυνεκτικό στοιχείο απαραίτητο για τηνκοινωνική συνοχή όπως είπε και ο Χορός τωνΕρινυών στις laquoΕυμενίδεςraquo του Αισχύλου laquoΕίναικαλό να βρίσκεται μέσα μας ο φόβος και νακρατάει το νου Η σωφροσύνη είναι καλή κιόταν στενάζειraquo Η έννοια του τέλους γεννά τοντρόμο και ο τρόμος το φόβο και ο φόβοςhellipγεννά κόσμους ολόκληρους σαν αυτούς τουLovecraft Ο οποίος έζησε το δικό του τέλοςκαι αντίκρισε τον δικό του θάνατο στη γη πουγεννήθηκε το 1937 χτυπημένος από καρκίνο τουεντέρου σε ηλικία 47 ετών αφήνοντας όμως μιαμεγάλη παρακαταθήκη με αμφιλεγόμενεςπροεκτάσεις τα αμφιλεγόμενα όμως στοιχείαείναι αυτά που δημιουργούν ιστορία Ο Παράξενος του Χτες και ο Παράξενος τουΣήμεραhellip Έτσι έκλεισε λοιπόν οhellip γωνιώδης κύκλος τηςπαράξενης ζωής εκείνου του παράξενου άντρα Πέρασαν χρόνια και χρόνια από τότε και όμωςη παράξενη σκιά του Lovecraft στοιχειώνεικαι σήμερα τις νύχτες μας διεγείρονταςπαράλληλα τη φαντασία και την επιθυμίαάλλωνhellip παράξενων ανθρώπων για ένακρυφοκοίταγμα στο κατώφλι του αγνώστουΝα ας πούμε ότι ένας από αυτούς είναι οερευνητής για τον οποίο γράφουμε σήμεραΛένε πώς μονάχα οι παράξενοι άνθρωποικαταλαβαίνουν τους παράξενους ανθρώπουςσαν να υπάρχει ένας κρυπτογραφημένοςκώδικας που καταλαβαίνουν μόνο αυτοί Αλλάτι θα ήταν ο κόσμος χωρίς την παράξενηομορφιά τέτοιων ανθρώπων Πεζός καιανιαρόςΠριν δούμε το έργο και τη σύνδεση τουΓιώργου Μπαλάνου με τον HP Lovecraft καιτους περίεργους συνειρμούς του και αφότουείδαμε τον παράξενο του χθες ας πάμε ναγνωρίσουμε τον hellipπαράξενο του σήμερα γιανα θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οικαινούργιοι που λέει και η έκφραση

O Γιώργος Μπαλάνος γεννήθηκε εκεί προς τοτέλος της κατοχής και συγκεκριμένα στις 12Απριλίου του 1944 στην Πλάκα Μεγάλωσε στοΠαγκράτι και εκεί μη έχοντας τη χρηματικήάνεση στο να κάνει τη μεγάλη ζωή πουεπιθυμούσαν οι συνηθισμένοι νέοι τηςμεταπολεμικής περιόδου- αλλά όπως ήδηανέφερα δεν μιλάμε για έναν συνηθισμένοάνθρωπο- άρχισε να συχνάζει όχι σεlaquoνυχτερινά κέντρα και μεζεδάδικαraquo όπως οίδιος τα αναφέρει σε ένα μικρό αυτοβιογραφικότου σημείωμα αλλά σε βιβλιοθήκες Κι έτσι τοδιάβασμα του έγινε συνήθεια Σε αυτό τοσημείο δεν μπορώ να μη δω και έναν μικρόπαραλληλισμό μια ομοιότητα μεταξύ των δύοανδρών χωρίς να υπονοώ κάτι παραπάνωΑπλά οι δύσκολες συνθήκες σφυρηλατούνπερίτεχνα κοσμήματα σε όλους τους χρόνουςσε όλους τους καιρούς Μεγαλώνοντας οΓιώργος Μπαλάνος εργάστηκε για λίγαχρόνια ως καθηγητής ξένων γλωσσώνΚαταπιάστηκε με την επαγγελματικήφωτογράφιση μέχρι που αργότερα ταεγκατέλειψε όλα για να ασχοληθεί με τομεγαλύτερο έρωτα της ζωής του την έρευνα καιτο γράψιμο Ασχολήθηκε λοιπόν με τησυγγραφή αλλά και τη μετάφραση έργωνξένων συγγραφέων του τομέα της επικής αλλάκαι επιστημονικής φαντασίας και φυσικά τηςλογοτεχνίας τρόμου με κορυφή την ενασχόλησητου με τον άλλον εκείνο παράξενο που ήδηαναφέραμε τον Αμερικάνο συγγραφέα H PLovecraft Το 1995 δέχτηκε και παρουσίασε τηντηλεοπτική σειρά ldquoΤα Αινίγματα τηςΕλλάδαςrdquo Ενώ πριν είχε κερδίσει και τοδιεθνές βραβείο μετάφρασης έργωνΕπιστημονικής Φαντασίας ldquoΚarellrdquo (1984) απότην World Science Fiction Association Έχειδιατελέσει αντιπρόσωπος στην Ελλάδα τηςδιεθνούς οργάνωσης έρευνας Aerial PhenomenaResearch Organization (APRO) Έχει συγγράψειεκατοντάδες άρθρα και διηγήματα σεπεριοδικά κι εφημερίδες αλλά και έντυπα τουχώρου του μαγικού και του παράξενου Είναι οδημιουργός πολλών βιβλίων Έρευνας τουαγνώστου πολλά από τα οποία εκτός του ότιέχουν χαρακτηριστεί αριστουργηματικά

έχουν γίνει και μπεστ-σέλερ Επί σειρά ετώναποφεύγει σθεναρά τις δημόσιες εμφανίσειςκαθώς θέλει να μιλούν για αυτόν τα έργα τουκαι όχι ο ίδιος Εγώ είχα την τιμή να τονγνωρίσω και να τον γνωρίζω όλα αυτά ταχρόνια χάρη στην κα Σαββανή την εκδότριατων εκδόσεων Locus- 7 και Άλλωστε και απότις λίγες φορές που τον έχω συναντήσει έχωαποκομίσει πολλά Στο επίσημο βιογραφικότου θα προσθέσω το εξής Ο ΓιώργοςΜπαλάνος δεν ανήκει απλά στην προηγούμενηγενιά ερευνητών του παράδοξου αλλάαντικειμενικά και εκ των πραγμάτων αφούέφερε στην Ελλάδα και εξέδωσε τααποτελέσματα των ερευνών του γύρω από ταμυστήρια του κόσμου και της ύπαρξης τηςπροόδου της επιστήμης και του ενδιαφέροντοςγια το διάστημα της λογοτεχνίας τουφανταστικού και του τρόμου σε μια εποχή πουαυτά ήταν προσβάσιμα σε πολύ λίγουςκάνοντας τα ανοιχτά για τους πολλού καιδίνοντας την επιλογή τουλάχιστον σε όποιονήθελε να καταπιαστεί με αυτά να έχει ένανμπούσουλα να αρχίσει τον καθιστά πατέρα τηςσύγχρονης έρευνας του αγνώστου στηνΕλλάδα Αυτό είναι που πρέπει νααποδώσουμε πρωτίστως στον Μπαλάνο τηνγέννηση δηλαδή της βάσης την κατασκευή τουθεμέλιου λίθου της εξερεύνησης τουαλλόκοσμου και του παράδοξου κάτι το οποίοέκανε με ακρίβεια και επιστημονική συνέπεια Ο Γ Μπαλάνος για τον HP Lovecrafthellip Ήλθε όμως η ώρα να δούμε τον αγαπητό μαςΑμερικάνο συγγραφέα αυτών των παράδοξωνδιηγημάτων μέσα από τα μάτια του δικού μαςέλληνα συγγραφέα μελετητή και εραστή τουπαράδοξου Πριν από αυτό θα παραθέσω ταλόγια του ίδιου του Γ Μπαλάνου για τονπερίεργο συνάδελφό του τον εξrsquo αποίκων τηςΑμερικής προερχόμενο laquoΗ πρώτη μου laquoγνωριμίαraquo με τον ΧάουαρντΦίλλιπς Λάβκραφτ ήταν για μένα μιααποκάλυψη Το πρώτο του διήγημα το βρήκατυχαία πριν πολλά χρόνια όταν ήμουν μαθητήςακόμη σrsquo ένα παλαιοβιβλιοπωλείο την ίδιαπερίοδο που είχαμε αρχίσει κάποια περίεργαπειράματα στη συνοικία της Πλάκας με μιαπαρέα αλλοδαπών Ήταν το διήγημαlaquoΣελεφαϊςraquo σrsquo ένα κιτρινισμένο τεύχος του

σrsquo ένα κιτρινισμένο τεύχος του περιοδικούWeird Tales του 1939 Ήταν ένα μικρό διήγημαμόλις τέσσερεις σελίδες του περιοδικού και ωςτότε δεν είχα ακούσει καν το όνομα τουσυγγραφέα ο οποίος άλλωστε είχε πεθάνεικάμποσα χρόνια πριν γεννηθώ Και ωστόσοήταν ένα σοκ για μένα Η πρώτη ίσωςεντύπωση ήταν ότι ήξερα για τι πράγμαμιλούσε-ή μάλλον υπονοούσε ndashο συγγραφέαςπέρα από αυτά καθαυτά τα λόγια και τιςφράσεις που εμπεριέχονταν στο διήγημα Ήτανστrsquo αλήθεια ένα παράξενο συναίσθημαraquoΑναλύοντας αργότερα σε άρθρο του στοκλασσικό πλέον περιοδικό laquoΑνεξήγητοraquo - τοοποίο δυστυχώς σήμερα έχει πάψει νακυκλοφορεί- το φαινόμενο Lovecraft αναφέρειπώς ο laquoορθολογιστήςraquo και ασθενικός εκείνοςσυγγραφέας δεν απορρίπτει την ουσία τηςμυθολογίας του όπως άφηνε να φανεί αλλάτην κατάχρηση της υπερφυσικής της ερμηνείαςΚαθώς τα πλάσματα που περιγράφονται στημυθολογία των Μεγάλων Παλαιών είναι μενφρικώδη ασύλληπτα και τρομερά αλλά όχιυπερφυσικά Επίσης τα ιερατεία και οι cultομάδες λατρείας κρύβουν πίσω από τιςμαγικοφανείς πρακτικές τους ndashπαραθέτω ταλόγια του ίδιου- laquoΜία παραμορφωμένηπαρεξηγημένη ή μισοξεχασμένη επιστήμηraquoΠαράλληλα δε η Μυθολογία Κθούλου έχεικατά τον ίδιο πάντα ερευνητή τέτοιοαρχετυπικό βάθος που αγγίζει βαθειά τονεσωτερικό βυθό της πανανθρώπινηςσυλλογικής μνήμης Ενώ θεωρεί ότι εκτός τωνάλλων μια πρωτεύουσα πηγή εσωτερικήςγνώσης για αυτά τα θέματα είναι τα όνειραΜια ίσως όχι και τόσο συνηθισμένηπροσέγγιση αλλά δεν διαφέρει και πολύ απόαυτό που προανέφερα παραπάνω για τοξύπνημα του αρχέτυπου του απόλυτου βιβλίουΆλλωστε οι παραδόσεις και οι μύθοι κρύβονταιστη συλλογική μνήμη εντυπώνονται στο DNAτων ίδιων μας των κυττάρων και ξεπηδούνόταν ο χρόνος και οι συνθήκες το επιτρέψουνΑκούγεται περίεργο Αν ακόμα προβάλλονταιμέσα σας νοητικές αντιστάσεις στο ναπιστέψετε τον περίεργο σπειροειδή κύκλο τηςαφύπνισης των αρχετύπων μπορώ να σαςδώσω ένα παράδειγμα Ο κόσμος μας τατελευταία σαράντα χρόνια έχει αλλάξει

αισθητά ως προς τις θρησκευτικές τουαντιλήψεις σωστά Η θέση της θρησκείας καιτων συμβόλων της υποβαθμίστηκε αισθητά Οχριστιανικός μεσσιανισμός φάνηκε να χάνει τοθρόνο του και οι άνθρωποι στράφηκαν σεάλλες λύσεις ευδαιμονίας στηριγμένες σε όχικαι τόσο αέρινα πρότυπα αόριστωνμεταφυσικών υποθέσεων Κι όμως τοΧόλυγουντ δεν έπαψε στιγμή να βγάζει ταινίες βαθιά laquoμεσσιανικούraquo περιεχομένου οι οποίεςέσπασαν μάλιστα ταμεία Από τη μία ο νέοςάνθρωπος απαξιώνει τις τελετουργικέςπρακτικές των μεσσιανικών θρησκειών πουαιτούνται τη θεία μεσολάβηση για τη σωτηρίατου ανθρώπου και από την άλλη laquoσκάειraquoομαδικά επτάευρα ή δεκάδες δολάρια στουςκινηματογράφους για να δει τον Νίο τονπρωταγωνιστικό χαρακτήρα της τριλογίας τουΜάτριξ να σώζει τους ταλαίπωρουςανθρώπους από τα νύχια των μηχανών και τηςκατασκευασμένης τους μήτρας Οξύμωρο Όχικαι τόσο καθώς το μεσσιανικό αρχέτυπο είναιστην ουσία μια μετεξέλιξη εκείνου του αρχετύπου του laquoΉρωαraquo της φυλής πουθυσιάζεται για το σύνολο σε ένα πιο θείο καιπαγκόσμιο επίπεδο και δύσκολα θα σβηστείαπό τη συλλογική μνήμη Το ίδιο συμβαίνει μεόλα τα αρχέτυπα Άλλωστε δεν είναι τυχαίοόπως πάλι ο Γιώργος Μπαλάνος αναφέρει ότι οι αναγνώστες πριν καν αρχίσουν να ψάχνουνστερεές αποδείξεις για τα γραφόμενα τουLovecraft ήδη μέσα τους τα εκλαμβάνουνκόντρα στην κοινή λογική ως αληθινάΓονιδιακή μνήμη Ομαδική παράκρουση ΠοιοςξέρειΤα όνειρα είναι ένας τρόπος επικοινωνίας τουυποσυνείδητου νου με τον κόσμο των παχυλώναισθήσεων και δεκάδες σχολές ψυχολογίας μεαρχή αυτήν που εγκαινίασε ο Ελβετόςψυχίατρος Carl G Jung τον προηγούμενο αιώνανα γίνονται ένθερμοι υποστηρικτές της μελέτηςτους ως τρόπου κατανόησης του ανθρώπινουόντος Ο Λαβκραφτικός ήρωας Ίρανον τοέτερο εγώ του συγγραφέα όπως μαςαποκαλύπτει ο έλληνας ερευνητής έβλεπεπαράξενα όνειρα όπως άλλωστε και ο ίδιος οσυγγραφέας Οι Μεγάλοι Παλαιοί ότι και ανείναι όποιοι και αν είναι χρησιμοποιούν τουςονειρικούς διαδρόμους για να επικοινωνήσουνμε την ανθρωπότητα Στην ουσία δεν μιλάμεγια την ερμηνεία των ονείρων αλλά για την ίδια

την πηγή τους Ο Νυαρλαθοτέπ μάλιστα οΣκοτεινός Φαραώ όπως αλλιώς ονομάζεταιείναι γέννημα των εφιαλτών του πατέρα τηςΜυθολογίας Κθούλου Ξεπετάχτηκεκυριολεκτικά μέσα στους εφιάλτες του Μιαχάσκουσα άβυσσος που στοίχειωνε τα πάνταπραγματικά γέννημα εφιάλτη μιαυποβόσκουσα χίμαιρα ένα μολυντικό σκοτάδιπου κατέτρωγε τα θύματα του βαθιά μέσα στολαβύρινθο ενός νέου Μινώταυρου ή μέσα σεασύμμετρες εφιαλτικές πυραμίδες πουκατάπιναν ανθρώπινες ψυχές και σώματα Τηνπεριγραφή της ονειρικής γέννησης τουΝυαρλαθοτέπ έκανε ο ίδιος ο Lovecraft σε μιαεπιστολή στον φίλο του Ράινχαρτ Κλάιερ Εκείτου περιέγραψε όσα είπαμε παραπάνω αλλάκαι άλλες σημαντικές λεπτομέρειες που μέσαστο σουρεαλιστικό εφιαλτικό τοπίο του ονείρουτου θυμόνταν πολύ καλά Ανάμεσα σταπεριγραφόμενα και με την οξυδέρκεια τουματιού του ερευνητή ο Μπαλάνος βλέπει δύοσημαντικά σύμβολα τη γκρίζα ρόμπα η οποίαείναι χαρακτηριστικό του μάγου που εργάζεταισε μία μαγική εργασία αλλά και της μαγικήςδίνης Εκδηλώσεις μηνυμάτων από την πηγήτων ίδιων των ονείρων συνθέτουν έναν κόσμοπαράδοξο και αλλόκοτο και μεταφέρουν έναμήνυμα () το οποίος ίσως ούτε ο ίδιος οαγγελιοφόρος μπορούσε να κατανοήσειπλήρως Η Σκιά του Κθούλου Τα Όνειρα του Χάουςhellip Η ερευνητική ματιά του Γ Μπαλάνου δενμπόρεσε να μην καταγράψει αυτό το σημαντικόπαρασκηνιακό στοιχείο της ΜυθολογίαςΚθούλου και του Βιβλίου των ΝεκρώνΟνομάτων Άλλωστε όπως ο ίδιος αναφέρειδεν είναι τυχαίο που ο ΗPLovecraftπεριέγραψε τον Κθούλου σαν τον πρώτοlaquoονειροποιόraquo Θαλάσσια θεότητα που υπηρετείτους Παλαιούς laquoαλλά κοιμάται και ονειρεύεταιστον οίκο του στην Ρrsquo λυέraquo Προσθέτει επίσης πώς η θάλασσα είναι η laquoΜητέρα των Ονείρωνraquoαλλά και ότι το Αίνιγμα βρίσκεται στα ίδια ταόνειρα και όχι στην ερμηνεία τους καθώς αυτάείναι laquoκυματικές εκπομπές που διατρέχουν τοκρυσταλλικό πλέγμα του κόσμουraquo Η καλύτερηπροσέγγιση του Γιώργου Μπαλάνου για το

θέμα της Μυθολογίας της Χίμαιρας που ακούειστο όνομα Κθούλου και τιτλοφορείται ωςΑρχιερέας των Μεγάλων Παλαιών βρίσκεταιστην έρευνά του η οποία κυκλοφορεί σταελληνικά από τις εκδόσεις Locus-7 με τον τίτλοlaquoΗ Σκιά του Κθούλουraquo Eκεί από το πρώτοκιόλας κεφάλαιο πληροφορεί τον αναγνώστηότι laquoΤο Χάος γεννά την ύπαρξη Και η ύπαρξηκρύβει μια ανείπωτη και ακαταμάχητη γοητείαΜια γοητεία που δύσκολα μπαίνει σε λόγιαΜπορεί εμείς οι Κυνηγοί του Αγνώστου νrsquoαναζητάμε το μυστήριο στα πιο απόμακρα καιμυστικά πράγματα ναι αλλά για την αρχήτης Μεγάλης Αναζήτησης συχνά αρκεί απλώςτο να κοιτάξουμε ολόγυρά μαςraquo και ότι laquoΣετούτη την ιστορία υπάρχει και τρόμος τρόμοςαληθινός και ατόφιος τρόμος που είναιδύσκολο να περιγραφεί Αλλά υπάρχει καιομορφιά που ίσως είναι ακόμη πιο δύσκολο ναπεριγραφεί Τούτη η ιστορία είναι ένα χαλίόπου μουντά νήματα τρόμου συνυφαίνονται μελαμπερά νήματα ομορφιάςrdquo Με αυτές τα λέξεις επιλέγει ο ΓιώργοςΜπαλάνος να ξεκινήσει το πρώτο κεφάλαιοτου κλασσικού πλέον έργου τουπεριγράφoντας σε τρεις προτάσεις τηνκατάδυση στο μη χρονικά και τοπικάπεριορισμένο όνειρο της ανθρωπότητας Οσυγγραφέας προσεγγίζει τα μυστήρια τηςΛαβκραφτικής μυθολογίας με σαφήνεια ήμάλλον όχι η λέξη σαφήνεια και ο Lovecraftδεν πήγαν ποτέ μαζί Ας πούμε ότι μας δίνει μιακατανοητή πορεία για τα ονειρικά μονοπάτιατων Μεγάλων Παλαιών Ενώ φέρνει στο φωςπολιτισμούς που κάλυψε η σκόνη του χρόνουΠαράξενους θεούς και αλλόκοτους δαίμονεςldquoΑγγέλουςrdquo και άγνωστες οντότητες πουπαρελαύνουν μπροστά στα μάτια τουαναγνώστη Απόκρυφες γλώσσες και μαγικάκλειδιά που οδηγούν σε πύλες που ανοίγουν τηδίοδο σε κόσμους άγνωστους αλλάτρομακτικά γοητευτικούς Η γητεία άλλωστεπου ασκεί η Η Σκιά Του Κθούλου είναι ηγοητεία του ονείρου και όπως διαβάζουμε στιςτελευταίες σελίδες του βιβλίου ldquoτο ασημένιοκλειδί κρύβεται πάντα σε αυτό πουαποκαλούμε όνειρο και που δεν είναι παρά μίαεκούσια ή ακούσια σύνδεση με το ΚοσμικόΔίκτυοrdquoΣας το είπα από την αρχή ότι μόνο οι

παράξενοι άνθρωποι καταλαβαίνουν τουςπαράξενους ανθρώπους γιατί μόνο οιπαράξενοι άνθρωποι μπορούν νααναλογιστούν τεράστια κοσμικά μεγέθη και ναγίνουν αποδέκτες του απροσδιόριστουεξωδιαστατικού τρόμου που κρύβεται πίσωαπό τα laquoκυκλώπειαraquo τείχη της φαινομενικήςπραγματικότητας χωρίς να παραφρονήσουνhellipή τουλάχιστον χωρίς να παραφρονήσουντελείως και τελικά να μπορούν ναεπικοινωνήσουν τα ευρήματά τους στουςυπόλοιπους Και ευτυχώς ο Γ Μπαλάνος είναιένας απrsquo αυτούς Έργα και Μεταφράσειςhellip Εκτός από την πρωτόλεια έρευνα ο ΓιώργοςΜπαλάνος έκανε πολλές μεταφράσεις πάνωστα έργα του Lovecraft Είναι αυτές οι μεταφράσεις που έφεραν στο ελληνικό κοινόσε μια εποχή δύσκολη (Την έννοια τηςδυσκολίας της ζωής χωρίς διαδίκτυο σήμεραείναι δύσκολο να τη περιγράψεις οι παλιοίθυμάστε τι εννοώ οι δε νέοι εύχομαι να την τοζήσετε) τον τρομακτικό κόσμο του αμερικάνουσυγγραφέα Η ποιότητα αυτών τωνμεταφράσεων έχει χαρίσει στο ΓιώργοΜπαλάνο αναγνώριση και βραβεύσεις Είναικάτι άλλωστε που αγάπησε και ο ίδιος με όλητου την καρδιά Όταν σπέρνεις σπόρο μεαγάπη φυτρώνουν άνθη ομορφιάς Κάποιαστιγμή θυμάμαι όταν μετέφραζα τηνΙερογλυφική Μονάδα μαζί με την ΕυαγγελίαΘώμου είχα πάει από το γραφείο του να τονσυμβουλευτώ Το πρώτο πράγμα που μου είχεπει ήταν το εξής laquoΤο δύσκολο στη μετάφρασηδεν είναι να γνωρίζεις απλά τη γλώσσα τουκειμένου αλλά και την ορολογία Αν δεν είσαισίγουρος ότι γνωρίζεις ορολογία τότε μηνκάνεις τίποταraquo Μάλιστα μου έφερε ένα αστείοπαράδειγμα μετάφρασης που αυτή τη στιγμήμου διαφεύγει αλλά πιστεύω ότι το πιάσατε τονόημα Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφέρουμεότι σε κάθε του μετάφραση έχει προσθέσει καιεκπληκτικούς από θέμα νοήματος προλόγους Ο δε άμεσος χωρίς κατrsquo επίφαση φιοριτούρεςκαι άσκοπες επιτηδεύσεις τρόπος γραφής τουδίνει στα κείμενά του έναν τόνο ανάλαφρηςβαρύτητας και τα κάνει άμεσα αντιληπτά από

τον αναγνώστη Τα πρώτα βήματαhellip Ας πάμε να δούμε όμως πιο συγκεκριμέναπράγματα γύρω από το θέμα και αςαναφέρουμε ενδεικτικά τις πιο σημαντικέςδουλειές του εκτός της Σκιάς του Κθούλου στηνοποία ήδη αναφερθήκαμε Ένα χρόνο πρινγεννηθώ το 1981 ο Γ Μπαλάνος κυκλοφόρησεγια πρώτη φορά Λάβκραφτ στις εκδόσειςΣελέφαϊς ενώ αμέσως μετά συνεργάστηκε μετην Ωρόρα Εκεί εξέδωσε μία συλλογή τρόμουμε τίτλο laquoΣΚΙΕΣ Ιστορίες Φρίκηςraquo στην οποίαέχει μεταφράσει και επιμεληθεί μερικά από τακείμενα-κοσμήματα της Λογοτεχνίας Τρόμουμεταξύ των οποίων και το laquoΟι Αρουραίοιστους Τοίχουςraquo τοο εμβληματικού διηγήματοςτου Lovecraft αλλά και της ατμοσφαιρικήςιστορίας laquoΟ Βάλτος του Φεγγαριούraquo Μετά απόμια σύντομη συνεργασία με τις εκδόσειςΠατάκη δημιουργούνται οι Εκδόσεις Locus-7ένα πραγματικό κέντρο ιδεών του συγγραφέαμια μηχανή παραγωγής σκέψης και έναπαράθυρο στους ορατούς και αόρατουςκόσμους του επέκεινα Και πιστέψτε με δεν είναιδιαφήμιση αυτό αλλά μια περιγραφή ενόςοίκου της Μπαλάνειας σκέψης και τηςελεύθερης σκέψης Locus-7 και οι μεταφράσεις του Lovecraft Από τότε λοιπόν έχει εκδοθεί ένας μακρύςκατάλογος μεταφράσεων και προλόγωνσχετικών με τα κείμενα του Lovecraft Τo 2001εκδίδει δύο ανθολογίες η μία με τον τίτλο laquoΗσκιά πάνω από το Ιννσμουθ και άλλεςιστορίεςraquo και η άλλη με τον τίτλο laquoΗ φρίκη τουΝτάνγουιτς και άλλες Ιστορίεςraquo μεταξύ τωνοποίων laquo Το κυνηγόσκυλοraquo που αποτελεί ένααπό τα κλασσικότερα έργα του φίλου μας τουHP L Eπίσης ήταν από τα πρώτα πουμετέφρασε ο Γιώργος Μπαλάνος πριν απόαυτή την έκδοση και συγκεκριμένα στησυλλογή laquoΔιηγήματα Τρόμουraquo (εκδ ΣελεφαϊςΡάπτης Ωρόρα) Το 2005 εκδίδειμεταφρασμένα πάντα τον laquoΣτρογγυλό Πύργοraquoτο οποίο είναι ένα από τα έργα του HPL πουτο τελείωσε ο laquoμαθητήςraquo του ο ΏγκαστΝτέρλεθ δημιουργία που ο Μπαλάνοςονομάζει laquoαπό τις καλύτερεςhellip μεταθανάτιες

συνεργασίεςΕνώ το 2006 εκδίδει συλλογή με τίτλο laquoΤοΚάλεσμα του Κθούλου και άλλες ιστορίεςraquoστην οποία εκτός από το ομώνυμο διήγημα μετην περίφημη φράση laquoΔεν είνrsquo νεκρό εκείνο πουαιώνια μπορεί να περιμένει Μα με το διάβατων παράξενων αιώνων ως κι ο θάνατοςμπορεί να πεθαίνειraquo περιλαμβάνει και το άλλοεκπληκτικό laquoΤα όνειρα του σπιτιού τηςΜάγισσαςraquo Την ίδια χρονιά μεταφράζει καιεκδίδει το γνωστό laquoΣτα βουνά της τρέλαςraquoιστορία που εκτυλίσσεται στην ανταρκτικήκάτω από τους πάγους της οποίας κρύβεται ηέσχατη φρίκη Ο Χ Φ Λάβκραφτ σε όλο τοαποτρόπαιο μεγαλείο του μας πληροφορεί ομεταφραστής Παράλληλα εκδίδεται και ησυλλογή laquoΤο χρώμα από το διάστημα καιάλλες ιστορίεςraquo το κεντρικό διήγημα τουοποίου δεν ξέρω αν το διαβάσατε θα γίνειταινία με τον ηθοποιό Νίκολας Κέιτζ μέχρι το2020 Και επειδή το 2006 ήταν μάλλον πολύπαραγωγική χρονιά για τον Γ Μπαλάνοεξέδωσε από το Locus 7 άλλες δύο συλλογέςκαι άλλα δύο διηγήματα Ο λόγος για τηνlaquoΑναζήτηση του Ίρανον και άλλες ιστορίεςraquo καιτην laquoΑνώνυμη πόλη και άλλες ιστορίεςraquo στιςοποίες περιέχονται επίσης εμβληματικά κείμενατης μυθολογίας Κθούλου όπως το περίφημο laquoΟ ψιθυριστής του σκοταδιούraquo ή laquo Το ΑσημένιοΚλειδίraquo ένα κείμενο κυριολεκτικά κλειδί τηςερμηνείας της όλης μυθολογίας του LovecraftΤα άλλα δύο έργα ήταν laquoΗ ονειρική αναζήτησητου Άγνωστου Καντάθraquo και το laquoΗ περίπτωσητου Τσαρλς Ντέξτερ ΟυώρντraquoΝα μην ξεχάσω να αναφέρω επίσης ότι ήδηαπό το 2003 έχει μεταφράσει μια συλλογή μετίτλο laquoΤο Σφαλιστό Δωμάτιοraquo όπουπεριλαμβάνει κείμενα του Lovecraft τα οποίατελειοποίησε ο Ντέρλεθ Σήμερα πολλά από ταπαραπάνω αλλά και ακόμα περισσότερακείμενα του Lovecraft σε μετάφραση του Έλληναερευνητή Γιώργου Μπαλάνου κυκλοφορούναπό τις εκδόσεις Locus-7 στη πολύτομησυλλογή laquoΟι Εκπληκτικοί Κόσμοι του ΧΦΛαβάραφτraquo Επιλογικάhellip Εδώ λόγω χώρου ανέφερα τα πιο σημαντικά

έργα του και τις πιο σημαντικές μεταφράσειςτου Θέλοντας να δείξω τη συσχέτιση και τηνεξοικείωση του Γ Μπαλάνου με τον Αμερικάνοσυγγραφέα τρόμου και την ευρύτερηΜυθολογία Κθούλου και του ΝεκρονόμικονΕίναι σαφώς όμως δύσκολο να τα περιλάβειςόλα σε ένα άρθρο Τουλάχιστον εύχομαι νακαλύψαμε τα βασικά σημεία αυτής της hellipπαράδοξης συνεργασίας εκείνου που ταξίδεψεστη γη των Μεγάλων Παλαιών και εκείνου πουαναγνώρισε μια laquoαποκάλυψηraquo στο έργο τουπρώτου κάνοντας μας την τιμή να τη μοιραστείμαζί μας με εμάς τους αναγνώστες αλλά μεόλους τους νεώτερους συγγραφείς καιερευνητές που χάρη σε αυτόν έκαναν δειλά-δειλά τα πρώτα τους βήματα στηνπαραδοξολογία της λογοτεχνίας τουφανταστικού και του τρόμου Αναρωτιέμαι σεαυτό το σημείοhellip κι αν ο τρόμος δεν είναιφανταστικός Ας είναι εμείς τουλάχιστον οιονειροπαρμένοι είμαστε προετοιμασμένοι γιααυτό Απαντάω λοιπόν στον εαυτό μου αλλάκαι σε όσους έχουν την ίδια απορία με μένα μετα λόγια του ίδιου του Γιώργου Μπαλάνουστον πρόλογο της συλλογής laquoΤο σφαλιστόδωμάτιοraquo Δεν ξέρω αν υπάρχει το γυαλί των Υάδωναλλά υπάρχει σίγουρα η συνάφεια που λέγαμεΚαι αν ποτέ ω μη γένοιτο δείτε υπό τη σωστήlaquoπαράξενη γωνίαraquo το μεγάλο κόκκινο μάτι τουΑλντεμπαράν τότε μπορεί να σας δει κι εκείνοΚαλό είναι να ξέρετε λοιπόν ότι το μόνο πουμπορεί να σας σώσει τότε είναι οι γειτονικέςΕπτά Αδελφές οι πολύ πιο όμορφες καιλαμπερές Πλειάδες ndash ο τόπος των 7

Παραπομπές [1] State of Rhode Island and ProvidencePlantations Πολιτεία της Νέας Αγγλίας των ΗΠΑ[2] Enucircma Eliš Βαβυλωνιακό Έπος τηςΔημιουργίας γραμμένο σε επτά πήλινες πλάκες [3] Βαβυλώνια αιχμαλωσία ονομάζεται οεκτοπισμός των αρχαίων Ισραηλινών σταεδάφη της Βαβυλώνας και έλαβε χώρα στοτέλος του 6ου πΧ αιώνα[4]Αισχύλου Ευμένιδες το τρίτο μέρος τηςΟρέστειας του Αισχύλου τα άλλα δύο είναι οΑγαμέμνων και οι Χοηφόρες[5] Από το αυτογραφικό του σημείωμα στησελίδα των εκδόσεων Locus-7[6] Περιοδικό ltltΑΝΕΞΗΓΗΤΟgtgt τεύχη 75 και76 Νοέμβριος-Δεκέμβριος 1991[7] The Matrix (1999) ταινία περιπέτειαςεπιστημονικής φαντασίας σε σενάριο καισκηνοθεσία των Λίλι και Λάνα Γουατσόφσκι

Τ Ο Σ Τ Α Σ Ι Μ Ο Ν Ε Ρ Ο

Ε Ρ Ι Κ Σ Μ Υ Ρ Ν Α Ι Ο Σ

1 Χθες το βράδυ ονειρεύτηκα το τέλος του κόσμου Για μια ακόμα φορά Ατένιζα τον ήλιο Ήταν τεράστιος και το φως του είχε μιαερυθρή απόχρωση που βύθιζε ολόκληρο τον κόσμο σrsquo ένασιωπηλό ωκεανό από υγρό ρουμπίνι Κρεμόταν πάνω από έναν θαλάσσιο ορίζοντα που ήταναχανής και απέραντος Είχε και αυτός ένα χρώμακατακόκκινο σαν φρέσκο αίμα Αλλά και ο ουρανός ήταν διαφορετικός Είχε μεταλλαχτεί Είχε γίνει πορτοκαλήςΜου θύμιζε εκείνες τις μέρες του καλοκαιριού τότε πουσύννεφα σκόνης έρχονται απrsquo την Αφρική και συχνά-πυκνάμετατρέπονται σε μια ενοχλητική λασποβροχή πουβρωμίζει τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα και καλύπτει ταμπαλκόνια της Αθήνας με μια στεγνή κίτρινη μεμβράνη Η σιωπή που με τύλιγε ήταν απόλυτη λες και είχααπομείνει μόνο εγώ ζωντανός σrsquo ολόκληρο τον κόσμο Καθόμουν μέσα σε μια βάρκα και διέσχιζα κωπηλατώνταςπλημμυρισμένους δρόμους που ξετυλίγονταν καλυμμένοιαπό μια πηχτή κρούστα πολύχρωμων σκουπιδιώνΈνιωθα τον ίσκιο των άδειων κτιρίων μιας εγκαταλειμμένηςπόλης να πέφτουν επάνω μου σαν πελώριες κουρτίνες απόβαρύ σκοτάδι Συχνά-πυκνά κοίταζα τα νεκρά παράθυρατους καθώς η βάρκα μου γλιστρούσε αθόρυβα μπροστά απrsquoτις σιωπηλές προσόψεις τους Υπήρχαν στιγμές που έτρεμαστη σκέψη πως μπορούσα να δω κάποιο ξασπρισμένοπρόσωπο να με κοιτάζει μέσα απrsquo τα μισάνοιχταπαντζούρια τους Ένιωθα ότι το πιο τρομακτικό πράγμαπου θα μπορούσε να μου συμβεί ήταν νrsquo ανακαλύψω ότιυπήρχαν κι άλλοι σαν κι εμένα που ζούσανε ακόμα λάθραανάμεσα στα τιτάνια οστά ενός νεκρού πολιτισμού Μιαδυο φορές που μπέρδεψα το ανέμισμα μιας σκισμένηςκουρτίνας με τη σιλουέτα κάποιου ζωντανού ανθρώπουένιωσα την καρδιά μου να σταματάει και να με λούζει ένακύμα παγερού ιδρώτα Κάποια στιγμή μάλιστα όταναντίκρισα τα φωσφορίζοντα μάτια μιας γάτας να μεκοιτάζουν στοχαστικά ανάμεσα απrsquo τα κάγκελα ενόςέρημου μπαλκονιού αναπήδησα τόσο άτσαλα πουπαραλίγο νrsquo αναποδογυρίσω τη βάρκα και να πέσω σταστάσιμα νερά τα γεμάτα με πλαστικά μπουκάλια και

σακούλες που σχημάτιζαν ένα στρώμα χαοτικήςπολυχρωμίαςΜια διάχυτη μυρωδιά αποσύνθεσης απλωνόταν γύρω μουσαν αόρατη ομίχλη Η βάρκα μου αρμένιζε τώρα πάνω από βυθισμένεςλεωφόρους και πλατείες που είχαν μετατραπεί σεσιωπηλούς βυθούς Τις κάλυπταν ατελείωτες σειρέςμεταλλικών αυτοκινήτων Έμοιαζαν με ορδές προϊστορικώνσκαθαριών που είχαν πεθάνει ακαριαία καθώςπροσπαθούσαν να ξεφύγουν από κάποιο ασύλληπτο κακό Εδώ το νερό ήταν κάπως πιο διαυγές Στην επιφάνειά τουέπλεαν λιγότερες σακούλες και μπουκάλια Μέσα σταπράσινο-κίτρινα βάθη του μπορούσα να διακρίνω τα καπότων αυτοκινήτων λίγα μόλις μέτρα πιο χαμηλά απrsquo τηνκαρίνα της βάρκας μου Πολύ γρήγορα η διαβρωτική αγκαλιά της θάλασσας θα ταεξαφάνιζε Πάνω στα καθίσματα και στα πολυτελή ταμπλότους θα φυτρώνανε φύκια και κοράλλια τα περίπλοκαηλεκτρονικά τους εξαρτήματα θα σκουριάζανε και θαμετατρεπόταν σε άμορφες μάζες από γυαλί μέταλλο καιπλαστικό Οι μπογιές τους θα ξεφτίζανε και η βενζίνη πουκρυβόταν στα ντεπόζιτά τους εκείνο το δηλητήριο απrsquo ταβάθη της γης που τους έδινε ζωή θrsquo απελευθερωνόταν θrsquoανέβαινε προς τα πάνω σε μια σειρά από γλοιώδειςφυσαλίδες Θα κάλυπτε για λίγο την επιφάνεια του νερούμε βρώμικους ιριδισμούς και ύστερα θα διαλυόταν μια καικαλή φαγωμένη από πεινασμένα βακτηρίδια Το κολοβωμένο δάσος των μισοβυθισμένων πολυκατοικιώντελείωσε απότομα Μπροστά μου απλώθηκε η θάλασσαΜια επίπεδη απεραντοσύνη που αναδευότανε κατακόκκινηκαι σιωπηλή κάτω από ένα πορφυρό ηλιοβασίλεμα Πλατιάκαι αθόρυβα κύματα διασχίζανε την επιφάνειά τηςΈμοιαζε με πελώριο καθρέφτη από αναλυτό υδράργυρο πουανεβοκατέβαινε ράθυμα Αντανακλούσε θαμπά τονβαθυκόκκινο ουρανό και τον υπερμεγέθη δίσκο του ήλιουπου σκόρπιζε μια μουντή φωταύγεια σαν μισοσβησμένοκάρβουνο Πλησίασα την άκρη ενός καταρτιού που πρόβαλλε λοξάπάνω απrsquo το νερό Θα πρέπει να ξεφύτρωνε απrsquo τοκατάστρωμα κάποιου μεγάλου πλοίου που τώρα διαλυότανσιγά-σιγά στον θαλάσσιο πυθμένα

Το χρησιμοποίησα ως δέστρα Τύλιξα γύρω του έναπαλαμάρι και έσπρωξα τη βάρκα κοντά του Εκείνη σταμάτησε να κινείται Μετά εστίασα το βλέμμα μου στον τεράστιο ήλιο πουάγγιζε τον υδάτινο ορίζοντα Αισθανόμουν κάτι σαν τρομώδη προσμονή ένα μείγμαλαχτάρας αλλά και φρίκης για κάτι που επρόκειτο νασυμβεί Και τότε κάτι άρχισε να πλησιάζει απrsquo την άκρη τουορίζοντα κάτι πελώριο και πανύψηλο σαν παλιρροϊκόκύμα Έσφιξα τα δόντια μου και περίμενα την άφιξή του

2 Με ξυπνάνε ήχοι πεζοί και γνώριμοι που εισβάλουν στοσκοτεινό διαμέρισμα Το βουητό και τα κορναρίσματα τωναυτοκινήτων που διασχίζουν τη λεωφόρο Αλεξάνδρας πέρααπrsquo το στενό μπαλκόνι του το γουργουρητό του νερού πουκατρακυλάει σε κάποιο κάθετο αγωγό μέσα στον τοίχο τουκαθιστικού το διάχυτο μουρμούρισμα του κλιματιστικούπου κρατάει έξω τη κάψα του καλοκαιριού Κρατάω ταπατζούρια των παράθυρων κλειστά για κάθε ενδεχόμενοΕπιπρόσθετα έχω κρεμάσει χοντρές κουβέρτες μπροστάτους για να μην περάσει η παραμικρή ακτίνα ηλιακούφωτός μέσα απrsquo τις γρίλιες των παραθύρων Έτσι λένε οιοδηγίες Ένα μήνα τώρα δεν απαντώ σε τηλέφωνα και δενανοίγω την πόρτα Όχι ότι είχα και καμία ενόχληση βέβαια ως ακοινώνητος άνθρωπος που είμαι δεν έχωφιλίες Φροντίζω να πληρώνω τους λογαριασμούς μουηλεκτρονικά και το ψυγείο μου παραμένει φορτωμένο με τατρόφιμα που είχα αγοράσει την πρώτη μέρα όταν ξεκίνησατο Πείραμα Γράφω αυτή τη λέξη με κεφαλαίο Π γιατί είναι το πιοσημαντικό πράγμα που έχω κάνει ποτέ στη ζωή μουΑποφασίζω λοιπόν να ελέγξω την εξέλιξή του Ανοίγω τοψυγείο βγάζω ένα χαρτονένιο κουτί με γάλα και πίνωλαίμαργα Μαζί του κατεβάζω και δυο χάπια με βιταμίνεςκαι ιχνοστοιχεία Πρέπει να παραμείνω δυνατός και υγιής Ύστερα πάω στο μπάνιο Ανοίγω το διακόπτη και το λευκόφως που το πλημμυρίζει πέφτει πάνω στην ξέχειλημπανιέρα Η επιφάνεια του νερού φαντάζει ακίνητη και

ασημένια σαν μεγάλος καθρέφτης Αντανακλά το ταβάνικαι τη καμπύλη του πορσελάνινου νιπτήρα που ορθώνεταικοντά της Σκύβω από πάνω της και ανακαλύπτω ότι τονερό έχει γίνει αδιαφανές Κάτασπρο σαν να πλέει μέσατου ένα πηχτό σύννεφο από ασβέστη Αυτό είναι καλόΣημαίνει ότι κάτι γίνεταιΑκολουθώ την απαιτούμενη τελετουργία Παίρνω έναξυράφι και χαράζω το δεξί μου μπράτσο Αρκετά βαθιάώστε να κυλήσει ένα ρυάκι κατακόκκινου αίματος μέσα στημπανιέρα Το αίμα εξαφανίζεται σχεδόν αμέσως μέσα στολευκό νερό λες και κάτι που ζει μέσα του το ρουφάειλαίμαργα Δένω το πληγωμένο χέρι μου μrsquo έναν επίδεσμο και τοεξετάζω με το αποστασιοποιημένο ενδιαφέρον ενόςεπιστήμονα Σε λίγες μέρες θα γιάνει και το κόψιμο θrsquoαφήσει πίσω του μια μακριά ουλή παρόμοια με τιςυπόλοιπες που ήδη στολίζουν τα μπράτσα μου μέχρι τονκαρπό Βγαίνω απrsquo το μπάνιο κλείνω το φως και πηγαίνω στοσαλόνι Κάθομαι σrsquo ένα καναπέ μπροστά απrsquo τηντηλεόραση και την ανάβωΠετυχαίνω ένα δελτίο ειδήσεων Τα ίδια και τα ίδια Μιαμονότονη λιτανεία κακών ειδήσεων Οικολογικέςκαταστροφές η εξελισσόμενη κλιματική αλλαγή πολύνεκραδυστυχήματα τρομοκρατικές επιθέσεις εγκληματικέςπράξεις και μια αυξανόμενη αίσθηση ανασφάλειας πουαπλώνεται παντού σαν μίασμα Το λαχάνιασμα ενόςετοιμοθάνατου κόσμου που αποσυντίθεται με αυξανόμενηταχύτητα Σε κάποιο πάνελ τσακώνονται-συζητούν υποτίθεται-διάφοροι γελοίοι laquoειδικοίraquo που αναλύουν την κάκιστηκατάσταση της οικονομίας Μιλάνε όλοι μαζί φωνάζουνυστερικά και η συζήτηση κλείνει ατελέσφοραΝιώθω μια αίσθηση αηδίας Το σάλιο μου έχει αποκτήσειτην πικρή γεύση της χολής Κλείνω την τηλεόραση καιαποφασίζω να κάνω κάτι πιο εποικοδομητικό Ανοίγω τοlaptop και μπαίνω στην αγαπημένη μου ιστοσελίδα Τοportal της Εκκλησίας του Dagon

3 Ανακάλυψα το συγκεκριμένο ιστότοπο πριν από τρεις μήνεςπάνω-κάτω Εκείνο το βράδι σερφάριζα άσκοπα στοίντερνετ και εκεί που έπαιζα όλο και περισσότερο με τηνιδέα να επισκεφτώ καμιά πορνοσελίδα έπεσα πάνω στοσυγκεκριμένο όνομα Dagon Ένας αρχαίος θεός τηςΘάλασσας Κάτι σκίρτησε μέσα μου Ήταν λες και εκείνα ταγράμματα ή μάλλον ο ήχος που συνέθεταν συντονιζότανμε κάτι που κρυβόταν βαθιά μέσα στο υποσυνείδητό μουΆρχισα να ψιθυρίζω ξανά και ξανά την αρχαία λέξηlaquoDagon Dagon Dagonraquo Με πλημμύρισε σταδιακά ένασυναίσθημα ευφορίας μια σκοτεινή αγαλλίαση Ο σφυγμόςμου επιταχύνθηκε Αποφάσισα λοιπόν να το ψάξωπερισσότερο Ανακάλυψα ότι ο Dagon ήταν έναςιχθυόμορφος θεός που λατρεύονταν από τους αρχαίουςΦοίνικες και πως είχε πολλές ομοιότητες-ήταν ίσως η ίδιαοντότητα-με τον Οάννες τον επίσης ψαρόμορφο θεό τωνΣουμερίων που είχε βγει απrsquo τα νερά για να τους διδάξειτις τέχνες του πολιτισμού Η επιρροή της λατρείας τουΟάννες θα πρέπει να ήταν πολύ ισχυρή και εκτεταμένηγιατί σύμφωνα με κάποια αιρετική θεωρία ο Ιωάννης οΒαπτιστής που έχρισε τον Ιησού Χριστό στα νερά τουΙορδάνη ποταμού είχε δανειστεί το όνομα του από τηναρχαία εκείνη θεότητα Οάννες-Ιωάννης Επίσης υπάρχουνπολλές ενδείξεις ότι η λατρεία του επιζεί ακόμα κρυμμένηπίσω από περίτεχνες μάσκες Για παράδειγμά η μίτρα τουκαθολικού Πάπα έχει ένα σχήμα που θυμίζει ανοιχτό στόμαψαριού ενώ η τελετή της Βάπτισης όπου το βρέφοςβυθίζεται ολόκληρο τρεις φορές στο νερό μιας κολυμπήθραςτηρείται ευλαβικά μέχρι τις μέρες μας από τηνΕλληνορθόδοξη εκκλησία Ο διάσημος Αμερικανόςσυγγραφέας ΧΦ Λάβκραφτ ο άνθρωπος που επινόησε τοκαλλιτεχνικό και φιλοσοφικό κίνημα του Κοσμικού Τρόμουσυμπεριέλαβε τον Dagon στην Κοσμοθεωρία του ωςδυσοίωνο εξωδιαστατικό θεό που επιβουλεύεται τον κόσμομας και που μοιράζεται πολλά χαρακτηριστικά με τονΚθούλου τον παγιδευμένο θεό-αγγελιοφόρο των ΜεγάλωνΠαλαιών που κοιμάται σε μια τεράστια κρύπτη μέσα στηνβυθισμένη πόλη της Ρrsquo λυέ κάπου στον πυθμένα τουΕιρηνικού Ωκεανού

Ακολούθησα κάποια επιπρόσθετα λινκ και τελικάανακάλυψα το portal της Εκκλησίας του Dagon Ένιωσαενθουσιασμένος Ώστε υπήρχαν ακόμα άνθρωποι πουλάτρευαν ανοιχτά αυτή την αρχαία θεότηταΠεριπλανήθηκα στις σελίδες του portal και κατέληξα στοσυμπέρασμα πως επρόκειτο για κάποιου είδους σέκταςμάλλον κλειστής που αναζητούσε καινούργια μέλη Για ναενταχθεί κανείς στους κόλπους της δεν χρειαζόταν νακαταβάλει ούτε χρήματα ούτε να δεσμευτεί με κάποιο είδοςόρκου Το μόνο που ζητούσαν ήταν ένα δείγμα αίματος μιασταγόνα έστω και αποξηραμένη για να διαπιστώσουν τηνlaquoοντολογική συμβατότηταraquo του υποψηφίου

4 Αποφάσισα να δοκιμάσω την τύχη μου Τους έστειλα ένα e-mail με τη Διεύθυνσή μου και σχεδόν αμέσως έλαβα μιαευγενική απάντηση σύμφωνα με την οποία μπορούσα ανήθελα να στείλω ένα δείγμα αίματος σε κάποιασυγκεκριμένη ταχυδρομική θυρίδα που όπως ανακάλυψαβρισκόταν κάπου στην Στοκχόλμη Αναλάμβαναν οι ίδιοιτα έξοδα της αποστολής Το επόμενο πρωινό με την καρδιά μου να γοργοχτυπάειπαράξενα το έσκασα από τη δουλειά μου για ένα μισάωρομπήκα σε ένα ταχυδρομείο και τους έστειλα ένα μικρόμπουκαλάκι που περιείχε μερικές σταγόνες αίματοςΣτο μεταξύ συνέχισα να εξερευνώ το Portal τους Ηκοσμοθεωρία τους μου άρεσε Απλά και ειλικρινάαποδέχονταν το γεγονός ότι ζούμε σrsquo ένα σύμπαν αχανέςκαι εντελώς αδιάφορο για την ασήμαντη ύπαρξη τουανθρώπινου είδους Πανίσχυρες δυνάμεις αναμοχλεύονταιγύρω μας όσο εμείς σπαταλούμε τις ζωές μας με τιςασήμαντες σκοτούρες μιας κοντόφθαλμης καθημερινότηταςσαν πολυάσχολα μυρμήγκια που δεν έχουν ιδέα ότι ζουνανάμεσα στις λωρίδες ενός τεράστιου αυτοκινητόδρομου ΗΓη δεν μας ανήκει Είμαστε εφήμεροι ως είδος Ασύλληπτοιπολιτισμοί άνθισαν στην επιφάνεια της πόλεις μεπαράξενους και γιγάντιους πύργους ύψωσαν το ανάστηματους κάτω απrsquo τα μακρινά και αδιάφορα άστραεκατομμύρια χρόνια προτού το πρώτο αμφίβιο συρθεί μεκόπο έξω απrsquo τη λάσπη του Αδιανόητοι επισκέπτεςαναδύθηκαν απrsquo το χάος του κοσμικού χώρου και

πολέμησαν μεταξύ τους Κάποιοι απrsquo αυτούς ηττήθηκαν καιεξορίστηκαν σε άλλες διαστάσεις Αλλά μια μέρα ηανθρωπότητα θα σβήσει σαν κερί στον άνεμο όταν τrsquoάστρα βρεθούν στη σωστή τους θέση Γιατί τότε θrsquo ανοίξουνκάποιες πύλες και οι εξόριστοι αφέντες αυτού του κόσμουθα δρασκελίσουν το κατώφλι τους και θrsquo απλώσουν τηνκυριαρχία τους για μια ακόμα φορά πάνω στη Γη Οι παράξενες εκείνες αντιλήψεις με παρηγορούσανΕπιδρούσαν σαν βάλσαμο πάνω στις πληγές που είχανανοίξει μέσα μου η πίκρα και η οργή η συνειδητοποίησηότι ζούσα σrsquo ένα κόσμο που δεν μου ταίριαζε πραγματικάκαι με κρατούσε σε καραντίνα σαν επικίνδυνο μικρόβιοπου έπρεπε να εξοντωθεί Η σκέψη ότι ο ανθρώπινοςπολιτισμός αυτό το δημιούργημα της μικροπρέπειας καιτων άσκοπων συμβιβασμών θα έσβηνε κάποια μέρα κάτωαπrsquo την ανάσα διανοιών πολύ πιο αρχαίων και ισχυρών μεανακούφιζεΈτσι λοιπόν όταν έλαβα το e-mail που με πληροφορούσεότι γινόμουν δεκτός ως μέλος της Εκκλησίας του Dagonγιατί το DNA μου ικανοποιούσε τα κριτήριά τους ένιωσαευτυχισμένος Ακόμα περισσότερο δε όταν μου πρότειναννα συμμετάσχω σrsquo ένα πείραμα παγκόσμιας εμβέλειας Έναεγχείρημα που θα laquoμετάλλαζε την κβαντικήκυματοσυνάρυση της ανθρωπογενούς πραγματικότηταςraquo Απάντησα καταφατικά Ένιωθα ότι δεν ήμουν πια μόνοςΕίχα βρει ένα σκοπό στη ζωή μου

5 Το νερό που γεμίζει τη μπανιέρα αλλάζει χρώμα Μέρα μετη μέρα γίνεται πράσινο και παραμένει εντελώς αδιαφανέςΣύμφωνα με τις καθησυχαστικές οδηγίες που μου έρχονταιστο e-mail είναι κάτι το απόλυτα φυσιολογικό Το μόνοπου χρειάζεται να κάνω είναι να κρατώ το διαμέρισμά μουσκοτεινό και νrsquo αδειάζω στο νερό λίγο αίμα σε καθημερινήβάση Καθώς οι μέρες κυλούν αρχίζω και αναρωτιέμαιΠροσπαθώ να φανταστώ τι είναι αυτό που συμβαίνει μέσαστη μπανιέρα Μου έστειλαν ένα φιαλίδιο που περιείχε έναλευκό υγρό που ήταν παχύρρευστο και κολλώδες σανσπέρμα Μου ζήτησαν να γεμίσω τη μπανιέρα με νερό να τοαδειάσω μέσα της και να περιμένω Έχω την αίσθηση ότι

κάτι αναπτύσσεται εκεί μέσα Η όλη διαδικασία μου θυμίζειλιγάκι εκείνα τα παράξενα πειράματα των Αλχημιστών τουΜεσαίωνα που προσπαθούσαν να φέρουν στη ζωήμικρογραφίες ανθρώπων τα λεγόμενα Homunculusταΐζοντας παχύρρευστες μάζες μέσα σε σφραγισμένεςφιάλες με το αίμα τους Η σκέψη ότι σε ποιος ξέρει πόσαμέρη του κόσμου σε ανήλιαγα διαμερίσματα σαν το δικόμου συμβαίνει το ίδιο ακριβώς πράγμα με κάνει να νιώθωπολύ παράξενα Περνάει άλλη μια βδομάδα Γίνομαι όλο και πιο αδύναμοςκαι έχω χάσει πολύ βάρος Η κλεισούρα η έλλειψη τουηλιακού φωτός και η καθημερινή αιμοδοσία έχουν αρχίσεινα με καταβάλουν Το νερό της μπανιέρας έχει πάρει ένασκουροπράσινο χρώμα και έχει γίνει παχύρρευστο Χτες τοβράδυ με ξύπνησε ένας παράξενος θόρυβος Κάτι σανπλατσούρισμα Ερχόταν από το μπάνιο Σύρθηκα μέχριεκεί άναψα το φως και μου φάνηκε ότι η επιφάνεια τουνερού αναδευόταν Λες και κάτι κινούταν μέσα του Δεν μπόρεσα να ξανακοιμηθώ μετά απrsquo αυτό Μπήκα στοίντερνετ και έστειλα ένα μήνυμα στην Εκκλησία ζητώνταςοδηγίες Μου απάντησαν σχεδόν αμέσως και ήτανκαθησυχαστικοί Όλα πάνε καλά μου είπανΣτο μεταξύ το νερό έχει αρχίσει και μυρίζει Βγάζει μιααποφορά σαπίλας Υπάρχει όμως και κάτι άλλο μέσα σrsquoεκείνη τη μπόχα η μυρωδιά ενός πλάσματος ζωντανού Αναρωτιέμαι γιατί οι υπόλοιποι ένοικοι της πολυκατοικίαςδεν μου έχουν ήδη χτυπήσει την πόρτα για ναπαραπονεθούν για τη βρώμα Ανακαλύπτω γρήγορα τηναιτία Στην τηλεόραση τα σόου και οι ηλίθιες σειρές δενπροβάλλονται πια Μόνο φρενήρη δελτία ειδήσεωνΦαίνεται πως όσο καιρό ήμουν αποκομμένος από τονυπόλοιπο κόσμο εκείνος τρελάθηκε Οι Αμερικάνοιαπειλούν να βομβαρδίσουν τις χώρες του Περσικού Κόλπουμε πυρηνικά όπλα Μαζικές διαδηλώσεις και βανδαλισμοίέχουν ξεσπάσει σε πολλές πρωτεύουσες Πολύς κόσμοςεγκαταλείπει τις πόλεις Η παγκόσμια οικονομία καταρρέειΤυφώνες και πλημμύρες δοκιμάζουν πάμπολλες περιοχέςτου πλανήτη Οι Κινέζοι απειλούν να εισβάλουν στηνΣιγκαπούρη και στην Ιαπωνία Οι Ρώσοι μαζεύουνστρατεύματα στα σύνορά τους

Σκέφτομαι να το σκάσω και εγώ Νrsquo ανοίξω την πόρτα τουδιαμερίσματός μου και να δραπετεύσω απrsquo το σκοτάδι τηδυσωδία και το πράγμα που μεγαλώνει στην μπανιέρα μουτρεφόμενο απrsquo το δικό μου αίμα Αλλά ξέρω πως είναι ήδη αργά Δεν έχω κάπου να πάω ΟιΠύλες ανοίγουν Οι χρησμοί είναι ξεκάθαροι Στιςτελευταίες μέρες του ανθρώπου οι Αρχαίοι Θεοί θα τουδιδάξουν νέους τρόπους να γλεντάει και να σκοτώνει καιολόκληρος ο κόσμος θα παραδοθεί σrsquo ένα όργιο αίματοςτρέλας και φωτιάςΕξάλλου το τελευταίο μήνυμα της Εκκλησίας είναιξεκάθαρο Είμαι συνυπεύθυνος γιrsquo αυτό που συμβαίνει Οικαταλύτες γέννιουνται σrsquo ολόκληρο τον κόσμο Τα παιδιάτου Dagon που τρέφονται απrsquo το ιδιαίτερο αίμα εκείνων πουκατάγονται από τους Φοίνικες και τους Φιλισταίους απrsquo τιςφυλές που τον λάτρευαν προσφέροντας του το αίμα τωνπαιδιών τους Το πλατσούρισμα στην μπανιέρα δυναμώνει Το νερόφουσκώνει και ξεχύνεται έξω απrsquo το χείλος της Πέφτει στοδάπεδο παχύρρευστο και αηδιαστικό γλοιώδες σανγαστρικό υγρό Δεν τολμώ να κοιτάξω Απλά ακούω κάτι να σέρνεται προςτο μέρος μου

04

The MessengerWRITTEN BY H P LOVECRAFT

Ο Αγγελιαφόρος

The thing he said would come that night at threeFrom the old churchyard on the hill below

But crouching by an oak firersquos wholesome glowI tried to tell myself it could not beSurely I mused it was a pleasantry

Devised by one who did not truly knowThe Elder Sign bequeathed from long ago

That sets the fumbling forms of darkness free

He had not meant itmdashnomdashbut still I litAnother lamp as starry Leo climbed

Out of the Seekonk and a steeple chimedThreemdashand the firelight faded bit by bit

Then at the door that cautious rattling camemdashAnd the mad truth devoured me like a flame

ΑΠΟΔΟΣΗ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΛΟΒΟΣ

To πλάσμα είπε θα ερχόταν το βράδυ στις τρειςΑπό της εκκλησιάς την παλιά αυλή κάτω από το λόφοmiddotΑλλά κουλουριασμένος δίπλα στην λάμψη της φωτιάς

Προσπάθησα να πείσω τον εαυτό μου ότι ήταν αδύνατο

Σίγουρα συλλογίστηκα ήταν κάποιο αστείοΣχεδιασμένο από κάποιον που δεν ήξερε πραγματικά

Το Σημάδι των Πρεσβυτέρων κληροδοτημένο από πολύ παλιάΑυτό απελευθερώνει τις αόριστες μορφές του σκότους

Δεν το εννοούσε ndash όχι ndash ακόμα κι έτσι όμως άναψα

Μία ακόμα λάμπα την ώρα που ο λαμπερός Λέων ανέτειλε Πάνω από το Σικόνκ και ένα καμπαναριό ήχησε

Τρεις ndash και το φως της φωτιάς ξεθώριασε λίγο λίγο

Έπειτα ακούστηκε εκείνο το προσεκτικό κροτάλισμα στην πόρταmdashΚαι η ξέφρενη αλήθεια με καταβρόχθισε σαν φλόγα

T U R R I T O P S I SN U T R I C U L Α

Μ Α Ρ Ι Ο Σ Δ Η Μ Η Τ Ρ Ι Α Δ Η Σ

Σε αυτό το σπίτι ο νεκρός Κθούλου περιμένει καιονειρεύεται

Όλα ξεκίνησαν ένα πρωινό όταν ένας φίλος καισυνάδελφος ήρθε στο ινστιτούτο που εργαζόμουν τατελευταία δέκα χρόνια Εκείνον τον καιρό βρισκόμουν στακεντρικά της εταιρείας στον Παναμά μετά από μια μακράπερίοδο ερευνών στον Ινδικό ωκεανό μελετώνταςπροστατευόμενα είδη Το ινστιτούτο μου θεωρούταν τομεγαλύτερο κέντρο μελέτης της υποθαλάσσιας ζωής καθώςεπί σειρά δεκαετιών επιχειρούσε να ανακαλύψει νέους οργανισμούς αλλά και να μελετήσει την εξέλιξη τωνυπαρχόντων ειδών σε τροπικά οικοσυστήματα Ήτανόνειρο ζωής για μένα να εργάζομαι εκεί Μονάχα λίγοισυνάδελφοι βιολόγοι και ζωολόγοι τα κατάφεραν κιευτυχώς ήμουν ένας από αυτούςΉμουν στο γραφείο μου και έβαζα σε μια τάξη τιςσημειώσεις από το ταξίδι μου Ήταν μια έρευνα σχετικά μεένα οικοσύστημα που κινδύνευε να εξαφανιστεί Έπρεπελοιπόν το υλικό να μπει σε μια σειρά ώστε ναπαρουσιαστεί στους ανωτέρους μου και αργότερα στοκοινό Ότι είχα συλλέξει τον τελευταίο χρόνο από την Ινδίαήταν τόσο μεγάλο σε όγκο που θα χρειαζόταν ίσως άλλονένα χρόνο για να το οργανώσωΚι ενώ ήμουν απορροφημένος στις σκέψεις μου χτύπησε ηπόρτα του γραφείου μου Ο φίλος και συνάδελφοςεμφανίστηκε μπροστά μου Έδειχνε κουρασμένος ndashξενυχτισμένος θα έλεγα Αν και είχα χρόνια να τον δωδιατηρούσαμε επαφή μέσω διαδικτύου Εργαζόταν σε μιαμικρή εταιρεία μελέτης σπάνιων ειδών αλλά τιςπερισσότερες φορές έκανε έρευνες με δικά του έξοδα Μουανακοίνωσε με δέος πως ήθελε να μου αποκαλύψει κάτιπολύ σημαντικό Μόνο σε εμένα ήθελε να το δείξει Μεεμπιστευόταν ως φίλο και ως επιστήμονα Γιrsquo αυτό μεπερίμενε όλο αυτόν τον καιρό Αισθανόταν πως επρόκειτονα συνταράξει ολόκληρη την επιστημονική κοινότηταΜου κίνησε αμέσως την περιέργεια Το μόνο που μεδυσαρέστησε ήταν πως έπρεπε να κάνουμε ένα ταξιδάκιμέχρι το Σαν Χοσέ της Καλιφόρνιας Ήξερα όμως πως δενυπήρχε περίπτωση να με τραβήξει τέσσερις χιλιάδες μίλιαμακριά αν δεν ήταν βέβαιος για τα συμπεράσματά τουΕίχαμε κάνει μαζί αρκετές έρευνες στο πανεπιστήμιο

και είχαμε την ίδια δίψα για γνώση Του ζήτησα να μου πειτουλάχιστον περί τίνος πρόκειται και αυτός με πήγε αρκετάπίσω στα φοιτητικά μας χρόνια όταν είχαμε πάθει εμμονήμε ένα παράξενο είδος μέδουσας τη λεγόμενη TurritopsisNutriculaΠρόκειται για ένα είδος υδρόζωου το οποίο έχει μιαμοναδική ιδιότητα που μπορεί να ανατρέψει τα πάντα στηζωή Είναι τυπικά αθάνατη Η συγκεκριμένη μέδουσα όταν φτάσει στο ώριμο ενήλικοστάδιο γυρίζει και πάλι στο πρώιμο αρχίζοντας και πάλιαπό το laquoσημείο 0raquo Συνεπώς δεν υπάρχει κανένα όριο στηδιάρκεια ζωής της Είναι το μόνο ζώο στον κόσμο πουμπορεί να αντιστρέψει τη γήρανση και να ανακτήσειολόκληρη τη δομή της να επιστρέψει στην κατάσταση τουπολύποδα δηλαδή στην πρώτη φάση της ζωής της Θυμάμαι ότι ήμασταν ενθουσιασμένοι αλλά δυστυχώς τομόνο που καταφέραμε να ανακαλύψουμε ήταν ότι η διαφοράτης Turritopsis Nutricula από τα άλλα όντα ndashπουμετέτρεπαν τον τύπο των κυττάρων τουςndash ήταν ότιυπόκειται στη διαδικασία της συνεχούςεπαναδιαφοροποίησης πράγμα που της χάριζε αυτή τηναθανασία Χρειαζόμασταν ακριβά μηχανήματα για ναμελετήσουμε αυτήν τη μοναδική της ιδιότητα και τότε ίσωςνα ανακαλύπταμε το μυστικό της αθανασίαςΑμέσως τον ρώτησα τι σχέση είχε αυτό που βρήκε με τημέδουσα και εκείνος μου είπε ότι το τελευταίο διάστημαμελετούσε θαλάσσιους οργανισμούς κοντά σε μεγάλαρήγματα των ωκεανών Συγκεκριμένα βρισκόταν στο Περθτης Αυστραλίας όπου μερικές εκατοντάδες ναυτικά μίλιαδυτικά βρίσκεται το ρήγμα της Ντιαμαντίνα ένα από ταβαθύτερα του κόσμου Καθώς συνέχιζε τις έρευνές τουστον ωκεανό παρατήρησε μια αδικαιολόγητη παρουσίαμεγάλου αριθμού μεδουσών Turritopsis Nutricula Αρχικάδεν του έκανε εντύπωση μιας και οι συγκεκριμένες είχανεμφανιστεί πριν χρόνια στην περιοχή της Καραϊβικής καιέπειτα απλώθηκαν σε διάφορα σημεία των θαλασσών Τοπαράξενο ήταν ότι όσο πλησίαζε στο ρήγμα ο αριθμός τουςμεγάλωνε εκθετικά σε σημείο να παρατηρεί μια τεράστιααποικία αυτών που παρόμοια δεν είδε ποτέ του Αλλά το παράξενο δεν ήταν μόνο αυτό

Το μέσο μέγεθος της Turritopsis Nutricula είναι τέσσεραπερίπου χιλιοστά Οι συγκεκριμένες όμως μέδουσες πουυπήρχαν εκεί ήταν πολύ μεγαλύτερες Και στο Σαν Χοσέείχε φέρει μια μαζί του για να μου την δείξει Δεν χρειάστηκε να πει περισσότερα Έπρεπε να πάωοπωσδήποτε μαζί του και να τη δω Το ίδιο βράδυ έψαχνα από τον υπολογιστή του σπιτιού μουστο σύστημα του ινστιτούτου τις έρευνες που έγινανΠράγματι κάποια συνάδελφος στο παρελθόν είχεασχοληθεί με αυτό το είδος της μέδουσας Μάλισταδιάβασα με ενδιαφέρον ότι το σημείο πουπρωτοεμφανίστηκε η Turritopsis Nutricula ήταν κοντά στονΠαναμά και συγκεκριμένα κάτω από την Καραϊβική στορήγμα του Πουέρτο Ρίκο Συνήθως οι μέδουσες αυτέςσυναντώνται σε βαθιά νερά και δεδομένου ότι δεν μπορούννα πεθάνουν αναπτύσσουν την παρουσία τους παντού στονκόσμο και όχι μόνο στα ύδατα της Καραϊβικής laquoΕίμαστε μάρτυρες μιας σιωπηλής εισβολής στον κόσμοraquoέγραψε ολοκληρώνοντας την εργασίας της και ένα ρίγος μεκατέβαλε Δυστυχώς η συνάδελφος απεβίωσε εδώ και μερικά χρόνιακαι δεν μπορούσα να μοιραστώ μαζί της τις απορίες μου Αναρωτήθηκα πώς μου διέφυγε αυτή η έρευνα και για ποιολόγο είχα σταματήσει να ασχολούμαι με ένα τέτοιο θέμαπου τόσο πολύ με ενθουσίαζε στο πανεπιστήμιο Αφού μεβρήκε το ξημέρωμα χωμένο μέσα στην οθόνη τουυπολογιστή μου αποφάσισα ότι έπρεπε να ετοιμαστώ Ναιθα πήγαινα εγώ ο ίδιος στο Χαν Χοσέ Έπρεπεοπωσδήποτε να δω τη μέδουσα και να τη μελετήσω Το βράδυ της επόμενης μέρας φτάσαμε στο σπίτι του φίλουμου Ανυπομονούσα να κατέβω στο εργαστήριό του και νατη δω Εκείνος ήταν κουρασμένος Έμοιαζε σαν να μην είχεκοιμηθεί ndashόπως κι εγώ άλλωστε Κατεβήκαμε τις σκάλεςκαι βρεθήκαμε σε ένα μεγάλο ακατάστατο χώρο Σε μιαάκρη βρισκόταν ένα ενυδρείο Το φως που άναψε από τηνοροφή δεν έφτασε για να φωτίσει το εσωτερικό του τοοποίο ήταν ακόμη βυθισμένο στο σκοτάδι Αφού οοικοδεσπότης πάτησε μερικούς διακόπτες ένα κλινικό φωςάναψε μέσα από τη γυάλαΜια κοφτή ανάσα βγήκε από τα πνευμόνια μου μηχανικά

Κοίταξα μέσα στο νερό και το στόμα μου άνοιξε διάπλαταΠλησίασα διστακτικάΤο πλάσμα πίσω από το τζάμι έκανε απαλές κινήσειςμένοντας όμως σταθερό σε ένα σημείο σαν να ήταναγκυροβολημένο και ένα αδύναμο ρεύμα να το κουνούσεΚοίταξα τη μέδουσα αποσβολωμένος μην μπορώντας ναπιστέψω το μέγεθός της Ήταν πάνω από μισό μέτρο και ταπλοκάμια της απλώνονταν κατά πολύ περισσότερο Δενμπορούσα να πω με σιγουριά ότι ήταν η συγκεκριμένημέδουσα γιrsquo αυτό και ρωτούσα τον φίλο μου ξανά και ξανάαν πρόκειται όντως γιrsquo αυτήν και δεν είναι απλά μια κοινήμέδουσα Εκείνος με διαβεβαίωσε ότι είναι η TurritopsisNutricula δείχνοντάς μου αποδείξεις από τη βιολογικήέρευναΓια αρκετή ώρα καθόμουν σε μια καρέκλα απέναντί της καιτην κοίταζα κάνοντας χιλιάδες σκέψεις Οι κουβέντες ήρθαν και πάλι στα χείλη μας και ο φίλος μουάρχισε να αναλύει την πρότασή του Μου εξήγησε ότι είναισημαντικό να μην το μάθει κανείς και ότι έπρεπε να τομελετήσουμε μόνοι μας καθώς ήμασταν ενόψει μιαςσυνταρακτικής αποκάλυψης Είχε όλο τον απαραίτητοεξοπλισμό για να κατέβουμε σε μεγάλο βάθος όπως επίσηςκαι εχέμυθα άτομα που θα μας βοηθούσανΤα λόγια του με προβλημάτισαν Δεν είχε όμως άδικοΉταν η ευκαιρία που περίμενα μια ζωή Μπορούσαμε να τοκαρπωθούμε μόνοι μας Ποιος ξέρει τι περισσότερο θαβρίσκαμε αν κατεβαίναμε σε εκείνο το ρήγμα Ίσως αυτήντη φορά να φτάναμε στο μυστικό της αθανασίας Γιrsquo αυτόλοιπόν δεν έφερα αντίρρηση Άλλωστε ήταν δική του ηέρευναΔεν χρειάστηκε να το σκεφτώ και πολύ Αρχίσαμε άμεσα ναετοιμάζουμε το ταξίδι για την Αυστραλία Με τη δουλειάδεν είχα πρόβλημα Είχα ελευθερία κινήσεων Μεεμπιστεύονταν γιατί οι έρευνές μου ήταν πάνταενδιαφέρουσες Μόνο που αυτήν τη φορά δεν χρειαζόταν ναξέρουν Το βράδυ έβλεπα εφιάλτες Βρισκόμουν σε μεγάλο βάθοςκαι το σκοτάδι ήταν πυκνό Κολυμπούσα χωρίς να έχωανάγκη το οξυγόνο Ψάρια και θαλάσσια όντα ιρίδιζαν σεδιάφορα σημεία γύρω μου χωρίς όμως να προέρχεται ίχνοςφωτός από πουθενά

Τότε ένιωσα μια παρουσία Δεν μπορούσα να προσδιορίσωτι ήταν Δεν την έβλεπα δεν την άκουγα Απλά την ένιωθαμε έναν τρόπο που δεν μπορούσα να εξηγήσω Έπαιζε με τασυναισθήματά μου σαν να μπορούσε να εισβάλλει στομυαλό μου και να το ελέγχει Έψαχνα για ώρες ίσως και μέρες ndashτο όνειρο έμοιαζεαχανέςndash αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω πού ήταν Δενμπορούσα να καταλάβω αν υπήρχε στα αλήθεια ή ήταν στομυαλό μου Το πρωί που ξύπνησα αισθανόμουν και πάλι ότι είχανπεράσει μέρες αλλά ταυτόχρονα ένιωθα μια κούραση σαννα κοιμήθηκα μονάχα λίγα λεπτά Τρεις μέρες αργότερα φτάσαμε στο Περθ Ο ενθουσιασμόςμου ήταν τεράστιος Ωστόσο επισκιαζόταν από τηνκούραση που με κατέβαλλε διαρκώς Τις νύχτες δενκοιμόμουν καλά Έβλεπα κάθε βράδυ τον ίδιο εφιάλτηΚαταλάβαινα ότι και στον φίλο μου συνέβαινε το ίδιοndashόπως και εκείνος για μέναndash αλλά δεν ρώτησε κανείς απότους δυο μαςΤο πρώτο βράδυ συναντηθήκαμε με δύο άτομα Θα μαςβοηθούσαν με την αποστολή Ο ένας διέθετε έναβαθυσκάφος το οποίο μπορούσε να μας κατεβάσει σεαρκετά μεγάλο βάθος Ισχυριζόταν ότι μπορούσε να μαςπάει μέχρι τον πάτο της τάφρου αλλά ο φίλος μου φάνηκενα αμφιβάλλει γιrsquo αυτό Το σίγουρο ήταν ότι μπορούσε ναμας πάει βαθιά και να μελετήσουμε καλύτερα το φαινόμενοτης αποικίας των μεδουσώνΟ άλλος ήταν χρόνια ναυτικός και δύτης και μπορούσε ναμας εξασφαλίσει τον απαραίτητο εξοπλισμό όπως στολέςκατάδυσης μπουκάλες οξυγόνου και γενικά θα βοηθούσεσε περίπτωση που έπρεπε να βγούμε εκτός σκάφους Από ότι φάνηκε ο φίλος μου είχε βρει άτομα να τονστηρίζουν και τα συγκεκριμένα έδειχναν να είναι τακαταλληλότερα γιrsquo αυτό που ετοιμαζόμασταν να κάνουμεΕίχε επενδύσει επίσης αρκετά χρήματα ndashείχε κι εκείνοςεξειδικευμένο εξοπλισμόndash κι όπως φάνηκε η σκληρήδουλειά απέδωσε Και το εκτίμησα πολύ που μοιράστηκεαυτή την ανακάλυψη μαζί μου Αργότερα όμως θα το μετάνιωνα

Συζητήσαμε για την αποστολή Ο ναυτικός με μιαπρόχειρη κατάδυση που έκανε παρατήρησε ότι ήδηυπήρχαν μέδουσες σε χαμηλό βάθος και όσο πήγαινεβαθύτερα έβλεπε να μεγαλώνουν σε αριθμό και μέγεθος Ησυγκεκριμένη που έφερε ο φίλος μου στο Σαν Χοσέ βρέθηκεστα εκατό μέτρα περίπουΗ επόμενη μέρα θα αναλωνόταν σε προετοιμασία κυρίωςσε μια γρήγορη εκπαίδευση σχετικά με την κατάδυση Τημεθεπόμενη θα ξεκινούσαμε Το βράδυ είδα πάλι τον εφιάλτη αλλά πιο έντονο Ήμουνστο ίδιο σημείο μόνο που αυτήν τη φορά εκατοντάδεςμέδουσες περιφέρονταν γύρω μου Τα μεγέθη τους ποικίλανΜικρά και μεγάλα πλοκάμια μου χάιδευαν απαλά το σώμααλλά αντί για τσούξιμο μού άφηναν μια παράξενη αίσθησηπου δεν ήξερα αν με ευχαριστούσε ή με ενοχλούσε Κάτι στοβάθος έδειχνε να κινείται αλλά δεν ήταν ξεκάθαρο Μιαυποψία φωτός έδειχνε να εμφανίζεται πίσω του και νατονίζει ελαφρώς και σε αραιά διαστήματα το περίγραμμάτου Το σχήμα του ήταν αλλόκοτο Έμοιαζε με μια τεράστιαμέδουσα αλλά δεν μπορούσα να πω με σιγουριά Τη μεθεπόμενη βρισκόμασταν μέσα στο βαθυσκάφος καιόλα ήταν έτοιμα για την κατάδυση Οι δύο συνεργάτες τουφίλου μου μας κατσάδιασαν αμφότερους καθώς μας είχανπει από την προηγούμενη μέρα να είμαστε ξεκούραστοι γιατην αποστολή πράγμα το οποίο δεν έγινε Κοιτάξαμε οένας τον άλλο και διαπιστώσαμε πόσο χάλια φαινόμαστανΚι όλη αυτή η κούραση εξαιτίας των ονείρων Εφιάλτες πουξεκίνησαν από τη στιγμή που αντικρίσαμε την TurritopsisNutricula Δεν υπήρχε κάτι όμως για να απολογηθούμε Δενήταν δικό μας το φταίξιμο και δεν υπήρχε τρόπος νααποφευχθεί Αφού κάναμε όλους τους απαραίτητους ελέγχους τοβαθυσκάφος ξεκίνησε την καθοδική του πορεία Το ταξίδιμας στο ρήγμα της Ντιαμαντίνα είχε ξεκινήσει Οεσωτερικός χώρος του σκάφους δεν ήταν μεγάλος ωστόσοκαθόμασταν όλοι άνετα Μεγάλες γυάλινες επιφάνειεςεπέτρεπαν να κοιτάζουμε καθαρά τον βυθό Βοηθούσαν

όμως και οι τεράστιοι προβολείς που φώτιζαν τηνπερίμετρό μας κατά πολλά μέτρα Δεν σταμάτησα νακοιτάζω ενθουσιασμένος το βυθό που όλο και άλλαζεκαθώς κατεβαίναμε Είχα βρεθεί αμέτρητες φορές κάτω απότον νερό για τις μελέτες μου στο ινστιτούτο αλλά τώρα ήτανδιαφορετικά Τώρα ήμασταν μόνοι και χωρίς επίβλεψη Καιτο πιο σημαντικό κάτι πολύ μεγάλο μας περίμενε εκεί ΤοένιωθαΚαταδυθήκαμε αρκετά μέτρα αλλά δεν είδαμε ακόμημέδουσες Ενδεχομένως να περάσαμε δίπλα από πολλέςTurritopsis Nutricula αλλά το κανονικό τους μέγεθος δενεπέτρεπε να τις δούμε πάρα μόνο από πολύ κοντάΩστόσο δεν άργησε η στιγμή της συνάντησηςΜόλις το βαθύμετρο έφτασε στα πεντακόσια μέτρα μια απόαυτές μας προσπέρασε και συνέχισε αμέριμνη την πορείατης Ήταν λίγο μικρότερη απrsquo αυτήν που βρήκε ο φίλος μουωστόσο ήταν διαφορετικά να την βλέπω να αιωρείται στονβυθό ελεύθερη Την κοιτάξαμε όλοι ενθουσιασμένοι και οκαπετάνιος μας ενημέρωσε ότι είχαμε μόλις φτάσει πάνωακριβώς από το ρήγμα και η πορεία μας ήταν πλέονκάθετη Μια ακόμη εμφανίστηκε και σαν να έδωσε τοελεύθερο και στις υπόλοιπες ένα τεράστιο κοπάδι απrsquoαυτές γέμισε το οπτικό μας πεδίοΕστιάσαμε το βλέμμα μας στο εντυπωσιακό θέαμα Ακόμηκαι οι συνεργάτες του φίλου μου που διεύθυναν τοβαθυσκάφος μαγεύτηκαν Εκατοντάδες αθάνατες μέδουσεςαιωρούνταν ανάλαφρα πότε αντανακλώντας το φως τωνπροβολέων και πότε αφήνοντάς το να περνάει μέσα από τοημιδιάφανο σώμα τους το οποίο διακρινόταν από έναγαλάζιο χρώμα που άλλαζε αποχρώσεις από μέδουσα σεμέδουσα Τα λεπτά τους πλοκάμια κρέμονταν κατά δεκάδεςσαν κρόσσια Τα μεγέθη τους ποικίλαν και κάπου εκείανάμεσά τους διέκρινα την πρώτη μέδουσα που ξεπερνούσετο ένα μέτρο Ήταν απίστευτο Όσο πηγαίναμε βαθύτερα τα κοπάδιαπλήθαιναν και τα μεγέθη τους όλο και μεγάλωνανΕκατοντάδες μέδουσες αιωρούνταν σε κοπάδια Δεν ήξερατι να σκεφτώ Γελούσα σαν χαζός και προσπαθούσα ναβάλω σε μια σειρά τις σκέψεις μου Φοβόμουν ότι ξαφνικάθα χαθούν όλες και δεν θα προλάβουμε να συλλέξουμεκάποια απrsquo αυτές Έπρεπε όμως να πάμε βαθύτεραΠίστευα ότι είχαμε κι άλλα να ανακαλύψουμε

Κοίταξα το βυθόμετρο Είχαμε φτάσει στα χίλια μέτρα Ποτέξανά δεν είχα πάει τόσο βαθιά και μαζί με τον ενθουσιασμόένιωσα και μια μικρή δυσφορία Για λίγο ακούμπησα τοκεφάλι μου στους πήχεις μου και ο καπετάνιος που με είδεμού είπε ότι είναι φυσιολογικό λόγω του μεγάλου βάθουςΩστόσο εκείνη η δυσφορία δεν ήταν τόσο σωματική όσοψυχολογική Κάτι άρχισε να με τρώει μέσα μου Σαν κάτινα είχε εισβάλλει στο μυαλό μου και να έπαιζε με τασυναισθήματά μου Θυμήθηκα το όνειροΟ φίλος μου με έβγαλε από τις σκέψεις όταν με φώναξε ναδω έξω από το τζάμι Το θέαμα με έκανε να ξεχάσω ταπάνταΌλα τα κοπάδια είχαν μείνει πίσω μας και στο βάθοςπλησιάζαμε ένα μικρότερο ndashτρεις μέδουσες για τηνακρίβεια Το εντυπωσιακό με αυτές ήταν ότι το μέγεθόςτους ξεπερνούσε κατά πολύ όχι απλά το μέγεθος όσωνείδαμε μέχρι εκείνη τη στιγμή αλλά οποιασδήποτεμέδουσας Είχα διαβάσει ότι υπήρχαν μέδουσες παρόμοιουμεγέθους αλλά δεν είχα αντικρίσει καμία ποτέ μου Ηκαμπάνα της ήταν πάνω από ενάμιση μέτρο και ταπλοκάμια ξεπερνούσαν τα τέσσερα Ίσως και τα πέντε Δενμπορούσα να είμαι σίγουρος Τις πλησιάσαμε και περάσαμε αργά από δίπλα τους Τοκύριο σώμα τους ήταν εντελώς ακίνητο και το μόνο πουκουνιόταν ήταν τα πλοκάμια τους Η στάση του σώματόςτους μεταφραζόταν στο μυαλό μου ως απειλητική καθώς δενκινούνταν ανέμελα όπως οι υπόλοιπες Έμοιαζαν ναστέκονται σαν φρουροί και να μας κοιτάζουν καχύποπτα μετα αόρατα μάτια τους Οι υπόλοιποι τρεις στο βαθυσκάφοςδεν έδειχναν να μοιράζονται τον προβληματισμό μου Οφίλος μου προσπαθούσε να δει κάθε λεπτομέρεια επάνωτους γουρλώνοντας τα μάτια του διαρκώςΟ καπετάνιος ρώτησε αν θέλουμε να σταματήσει για λίγοώστε να τις εξετάσουμε πιο προσεκτικά Κοιταχτήκαμε μετον φίλο μου και αποφασίσαμε τελικά να συνεχίσουμε κάτιγια το οποίο όμως άρχισα να μην είμαι σίγουρος Η χαράμου άρχισε να επισκιάζεται από ένα απροσδιόριστοσυναίσθημα Κλειστοφοβία και τρόμος για το άγνωστοάρχισαν να με τυλίγουν Η ασφάλεια και το σθένος που

με χαρακτήριζαν στις υποθαλάσσιες αναζητήσεις μουξαφνικά εξανεμίστηκαν και τη θέση τους πήρε μιακαχυποψία και ένας λανθάνοντας φόβος ο οποίοςεξελισσόταν σε κάτι άλλο μεγαλύτερο Το βαθυσκάφος άφησε πίσω του τις τρεις μέδουσες ndashοιοποίες παρέμειναν στην ίδια θέσηndash και βυθίστηκε στα χίλιαπεντακόσια μέτρα Από κει και πέρα δεν υπήρχε τίποταούτε ψάρια ούτε άλλοι θαλάσσιοι οργανισμοί Φτάσαμε σταδύο χιλιάδες μέτρα Τίποτα Μια ανησυχία απλώθηκε στο εσωτερικό της καμπίναςκαθώς οι προσδοκίες μας έδειχναν να βυθίζονται όπως τοβαθυσκάφος Εγώ δεν ήξερα τι ήθελα εκείνη τη στιγμή Νααντικρίσω τις μέδουσες Να συναντήσω πάλι κάποιες απrsquoτις πρώτες που έδειχναν άκακες Να μη δω τίποτα και ναφύγουμε επιτέλους από κει Δεν ήμουν σίγουρος Το μόνοπου ένιωθα ήταν ότι ο φόβος μου συνέχισε να μεγαλώνειώσπουhellipΞαφνικά ταρακουνηθήκαμε Το βαθυσκάφος γύρισε σχεδόνσε ορθή γωνία και επέστρεψε πάλι στη θέση τουΚοιταχτήκαμε έντρομοι Ο καπετάνιος έλεγξε τα όργανακαι προσπάθησε να καταλάβει από το σόναρ τι έγινε Κάτιμας είχε αρπάξει για λίγο και έπειτα μας άφησε Δενμπορούσε να προσδιορίσει τι ήταν Ταρακουνηθήκαμε ξανά Αυτήν τη φορά πιο έντονα Τοστομάχι μου ανακατεύθηκε και η θερμοκρασία του σώματόςμου ανέβαινε Είδα έξω αλλά δεν φαινόταν τίποτα Μονάχαοι δέσμες των προβολέων που τρυπούσαν τον βυθό χωρίςνα αποκαλύπτουν τίποτα Κοίταξα έπειτα το βυθόμετρο Πάγωσα Το παρατήρησα καλύτερα Ήμασταν στα έξι χιλιάδες μέτρα Ο καπετάνιος χλόμιασεΡώτησα αν χάλασε εξαιτίας των κραδασμών αλλά εκείνοςμου απάντησε ότι αν συνέβαινε κάτι τέτοιο το βυθόμετροδεν θα έδειχνε τίποτα Ήμασταν πράγματι τόσο βαθιά Μια ανατάραξη μας έκανε αυτήν τη φορά να χτυπήσουμεδυνατά στα τοιχώματα και να πέσουμε όλοι κάτωΣηκώθηκα αργά από το πάτωμα και είδα τους υπόλοιπουςνα έχουν χάσει τις αισθήσεις τους Έναςεπαναλαμβανόμενος ήχος από το κέντρο ελέγχουπροειδοποιούσε για κάτι κακό Σηκώθηκα απότομα καιδιαπίστωσα ότι το ένα τζάμι ήταν ραγισμένο

Σκέφτηκα ότι δεν θα άντεχε με τόση πίεση που είχε σε αυτόβάθος Άρχισα να ετοιμάζομαι για τα χειρότερα Έπρεπε ναβάλουμε άμεσα τις στολές μας Έτρεξα προς τον φίλο μουκαι προσπάθησα να τον ξυπνήσω αλλά μάταια Έχανεαίμα Είχε χτυπήσει και χρειαζόταν νοσοκομείο Το ίδιο καιοι υπόλοιποι Πανικοβλήθηκα αλλά το αίσθημα της αυτοσυντήρησηςυπερίσχυσε Έβαλα γρήγορα τη στολή μου και έμειναόρθιος να κοιτάζω τον θάλαμο Το ράγισμα μεγάλωνεΌλοι ήταν ακόμη αναίσθητοιΉχοι από το κέντρο ελέγχου ακούγονταν σαν τρελοίΤο βυθόμετρο έδειχνε επτά χιλιάδες μέτραΗ λογική έλεγε ότι έπρεπε να βγω από κει γιατί το τζάμιθα έσπαγε από στιγμή σε στιγμήΤα μάτια μου βούρκωσαν και χώθηκα στον θάλαμοαποσυμπίεσης Τράβηξα τον μοχλό και αποχαιρέτησα τοβαθυσκάφος μαζί με τους συνεργάτες μου Όλα τελείωσανξαφνικά Η δεύτερη πόρτα με τίναξε έξωhellip και τότε έγιναν δύοπράγματα ταυτόχρονα hellipΤο τζάμι έσπασε δημιουργώντας μια μικρή έκρηξη νερούκαι οξυγόνουhellipΤο βαθυσκάφος ακούμπησε στον πάτο της θάλασσας Κοίταξα έντρομος γύρω μου Ήμασταν στον πάτο της τάφρουΚάτι παραπάνω από επτά χιλιάδες μέτρα βάθοςΠώς φτάσαμε εκεί κάτω Είχε περάσει λιγότερο από μίαώρα Δεν ήταν δυνατόν Ένιωσα την πίεση να με συνθλίβειΔεν ήμουν συνηθισμένος σε τέτοιο βάθος Το νερό ήτανπαγωμένο Για μερικά δευτερόλεπτα επικράτησε απόλυτηησυχία Ένιωσα μια απέραντη μοναξιάΚαι τότε ήρθε το επιστέγασμα σε όλη αυτή την παράνοιαΗ παρουσία από το όνειρο Βρισκόταν κοντά μου Δενμπορούσα να το δω αλλά το ένιωθα Το βλέμμα μου ήτανκαρφωμένο προς την κατεύθυνσή του ώσπου ένα αχνό φωςάρχισε να του τονίζει το περίγραμμα Ήταν χαώδες Εκατοντάδες μέτραΈνα πλάσμα που έμοιαζε περισσότερο με χταπόδι παρά μεμέδουσα

Αλλά δεν ήταν τίποτα από τα δύο Αυτό ήταν η πηγή των μεδουσών Αυτό ήταν η πηγή τηςαθανασίας Αν αυτό το πλάσμα ήταν αιώνιο τότε δενυπήρχε κανένα μυστικό της αθανασίας Η ανθρωπότηταήταν χαμένη laquoΕίμαστε μάρτυρες μιας σιωπηλής εισβολής στον κόσμοhellipraquoθυμήθηκα τα λόγια της συναδέρφου μου Ένα πλοκάμι τύλιξε απαλά το σώμα μου γλιστρώνταςανάλαφρα γύρω μου Δεν υπήρχε λόγος να φέρω αντίστασηΤο πλάσμα με σήκωσε αρκετά μέτρα ψηλότερα και φάνηκενα με παρατηρεί μέσα από τη σκοτεινή μορφή του Οιβεντούζες άρχισαν να ρουφούν κάτι από μέσα μου Ένιωθατην ψυχή μου να γλιστράει το ίδιο απαλά Τα τελευταίαλεπτά της ζωή μου έγινα μάρτυρας ενός πλάσματος πουίσως να έφερνε το τέλος του κόσμου Η αθανασία ήτανμονάχα δική του και κανενός άλλου Και όποιοςπροσπαθούσε να του την πάρει θα μετάνιωνε οικτράΛίγο πριν χαθώ για πάντα άκουσα αχνά μερικές λέξεις ναέρχονται από το μέρος του laquoPhnglui mglwnafh Cthulhu wgahnagl fhtagn raquo

Τ Ο Μ Υ Σ Τ Ι Κ Ό Τ Ο ΥΣ Α Μ Ά Ν Ο Υ

Σ Τ Α Μ Α Τ Η Σ Ο Ι Κ Ο Ν Ο Μ Ο Υ

Η Λεκόγια γύρισε το κεφάλι της καθώς έτρεχε να ξεφύγεικαι αντίκρισε για τελευταία φορά το χωριό της όπου είχεζήσει μια όχι και τόσο ανέμελη μα σίγουρα ειρηνική ζωήνα έχει παραδοθεί στις φλόγες Οι κραυγές αγωνίας θααντηχούσαν για πάντα στα διακοσμημένα με οπάλιο αυτιάτης και καταλάβαινε ότι εκείνη η φρικτή μυρωδιά καμένηςσάρκας δεν θα εγκατέλειπε ποτέ τα παχιά ρουθούνια της Προσπαθούσε να αναλογιστεί το πώς και γιατί τους βρήκεμια τέτοια αλλόκοτη συμφορά με τα μηλίγγια της ναχτυπάνε από φόβο και ένταση αλλά η σκέψη της ήταναπασχολημένη με την επιβίωσή της παρακινούμενη από τοβασικό της ένστικτο που κάλυπτε οποιονδήποτε άλλοσυλλογισμό ή ανάγκη Το μόνο ενθαρρυντικό στοιχείο ήτανότι και άλλα μέλη της φυλής της προσπαθούσαν ναδιαφύγουν∙ μια μικρή παρηγοριά για την εγγονή τουσαμάνουΕνώθηκε μαζί τους και όλοι πια κατευθύνθηκαν προς τηβόρεια πεδιάδα με τα πόδια της να βυθίζονται στο παχύχιόνι όταν άρχισαν να αχνοφαίνονται τα πρώτα δέντραστον ορίζοντα ενώ το επερχόμενο σούρουπο απλωνότανστον ουρανό σαν την προστατευτική αγκαλιά της ΜαμάςΑρκούδας Βρήκαν καταφύγιο ανάμεσα στα υπεραιωνόβιαδέντρα του αρχαίου δάσους καθώς οι Χλωμοί Δαίμονες πουήρθαν πέρα από το Μεγάλο Νερό ήταν ακόμααπασχολημένοι σκοτώνοντας βιάζοντας και λεηλατώντας Η νουμηνία είχε φέρει την συμφορά για τους ειρηνικούςΑμπενάκι

Όταν πριν από δύο γενιές είχαν εγκαταλείψει τα εδάφη τουςστο νότο προκειμένου να γλυτώσουν από τις συνεχόμενεςεπιθέσεις των πολεμοχαρών Ιρακουά με την προτροπή τουνεαρού τότε ειρηνιστή παππού της θεώρησαν ότι η θυσίατους θα ήταν αρκετή ώστε να ζήσουν αρμονικά με τη Φύσησύμφωνα με τα διδάγματα των προγόνων τους Καιπραγματικά κατάφεραν να στήσουν μια αρμονική ζωή σετούτον τον αφιλόξενο τόπο όπου ο χειμώνας ήταν δριμύςκαι το χιόνι κάλυπτε τη γη όπως ο πάγος τις λίμνεςΈμαθαν να ψαρεύουν στον πάγο και να αλείφουν με λίποςφώκιας το δέρμα τους για να μην κρυώνουν

Την μεγαλύτερη διαφορά όμως την έκανε ο ανοικτόςωκεανός τον οποίον και παλιά είχαν κοντά τους αλλάτώρα αναγκαστικά πια ζούσαν δίπλα του Τουςπροκαλούσε διάφορα συναισθήματα άλλα ευχάριστα κιάλλα δυσάρεστα το πώς κινούταν στην πλημμυρίδα και τηνάμπωτη η τεράστια έκτασή του και οι ανατριχιαστικοί ήχοιπου έβγαζε όταν θύμωνε Εντούτοις παρά τις τρομακτικές ιστορίες που αφηγούντανοι γεροντότεροι για τον ωκεανό οι θαρραλέοι νέοι άρχισαννα τον εξερευνούν με τα μικρά τους κανό και ανακάλυψαντα πλούσια δώρα του είτε ψάρια και άλλα θαλασσινά είτεκοχύλια και πετράδια ακόμα και κάποια μυστήριατεχνουργήματα περίεργης γεωμετρίας κι άγνωστηςπροέλευσης Ταυτόχρονα όμως αντιλήφθηκαν και τηνκυκλοθυμία του όταν οι άνεμοι θέριζαν τις ακτές ενώ τακύματά του έσπαζαν τα κανό τους σαν κλαδάκιαοδηγόντας τους γενναίους σε πρόωρο θάνατοκαταδικάζοντας τους σε υγρό τάφο Κατά αυτόν τον τρόπο βρήκαν τον δρόμο τους στα τοτέμτων Αμπενάκι τα πλάσματα του βυθού τα οποία άρχισαννα λατρεύονται όπως και τα άλλα πνεύματα της Φύσης

Έτσι πέρασαν τα χρόνια μέχρι πριν από τέσσερις μέρεςόταν η Λεκόγια βρήκε σε άσχημη κατάσταση ένανπαράξενο άνθρωπο Φορούσε περίεργα χρωματιστά ρούχασε επίπεδα που κάλυπταν όλο το κορμί του ενώ ήτανσκισμένα ματωμένα και μουσκεμένα από το χιόνι Τα μάτιατου είχαν βυθιστεί στις κόγχες τους κάνοντάς τον ναφαίνεται σαν τους υπερήλικες της φυλής ενώ τολευκορόδινο δέρμα του ήταν μελανιασμένοΣκιάχτηκε όταν τον αντίκρισε αλλά κατάλαβε ότι δεν ήτανκάποιο στοιχειό του δάσους αφού άκουγε συχνά ιστορίεςπου έλεγαν οι ηλικιωμένοι για τους χλωμούς ανθρώπουςΈτσι τον πλησίασε με περιέργεια και έβαλε την παλάμη τηςστο πρόσωπό του Ο άνδρας καιγόταν από τον πυρετό καιη ανάσα του ήταν αδύναμη Δίχως να σκεφτεί την κίνησήτης πράττοντας σύμφωνα με τις διδαχές της φυλής της τονσήκωσε στην πλάτη της και τον κουβάλησε στονκαταυλισμό

Κάτι τέτοιο δεν ήταν δύσκολο για την εγγόνη τουσαμάνουκαθώς η σωματική της διάπλαση ήταν τέτοια ώστεακόμα και οι πιο γεροδεμένοι άνδρες των Αμπενάκιφάνταζαν σχεδόν σαν παιδιά δίπλα τηςΟ γηραιός σαμάνος Χαουάκαν περιποιήθηκε το σώμα καιτην ψυχή του ξένου με βοτάνια καλό φαγητό κι επικλήσειςστα πνεύματα Ήδη από την επόμενη μέρα η ζωντάνιαέμοιαζε να επιστρέφει στον Χλωμό Άντρα όπως τοναποκαλούσαν μεταξύ τους καθώς έγινε το κεντρικό θέμαόλων των συζητήσεων Όταν συνήλθε άρχισε να μιλάει σε μια περίεργη γλώσσατραχιά και δίχως μουσικότητα Το μόνο που μπόρεσαν νακαταλάβουν οι Αμπενάκι ήταν το επαναλαμβανόμενοlaquoΤομας Χαντraquo που πρόφερε επίμονα δείχνοντας τον εαυτότου Ο σεβαστός Χαουάκαν με την μυστηριακή βαθιά φωνήφρόντισε τον ξένο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο Όλοιαγαπούσαν και σέβονταν τον σαμάνο της φυλής όχι μόνοεπειδή τους θεράπευε και τους προστάτευε αλλά και γιατίφύλασσε τις Ιστορίες των προγόνων τις οποίες μοιραζότανδιδακτικά και συνετά μονάχα σε ειδικές περιπτώσειςΙστορίες αρχαίες παμπάλαιες ανθρώπων και πνευμάτωντης Φύσης άλλες μεταφορικές κι άλλες αλλόκοταρεαλιστικές που δεν έπρεπε να χαθούν αλλά ούτε και ναπροφέρονται απρόσκοπτα και ανάλαφρα σαν παραμύθια Αυτός ο τιμημένος σαμάνος θεράπευσε τον ξένο και τουσυμπεριφέρθηκε σαν να rsquoταν επίτιμος προσκεκλημένος τουΔεν ήξερε ότι η ευγένειά αυτή θα ξεπληρωνόταν με τη ζωήτουhellipΤην προηγούμενη νύχτα και αφού ο ξένος είχε πια σταθείγερά στα πόδια του τον φίλεψαν με τα πιο εκλεκτάκομμάτια ψαριού και με θρεπτικούς ξηρούς καρπούς Απότο ευρύχωρο τίπι του Χαουάκαν με τα δερμάτινατοιχώματα και τα μονόχρωμα ζωγραφισμένα σύμβολαπέρασαν σχεδόν όλοι οι άνδρες του χωριού σαν κάποιοτελετουργικό καλωσορίσματος αλλά στην ουσία λόγωπεριέργειας και όταν πια στις βαθιές ώρες της νύχταςκοιμήθηκαν οι πάντες ο Τόμας Χαντ εξαφανίστηκε Το πρωί ήρθε με φωνές και ανησυχητικές ομιλίες Όλοι οιΑμπενάκι ακόμα και τα μικρά παιδιά θορυβήθηκαν απότην εξαφάνιση του ξένου

Φοβούνταν για τη ζωή του αν και θα έπρεπε να ανησυχούνγια την δική τους Όταν τελικά οι ανιχνευτέςοι οποιοι είχαν σκορπιστεί στουςλευκούς από το χιόνι λόφους γύρω απο το καταυλισμό τονεντόπισαν να έρχεται εφησύχασαν και δεν παραξενεύτηκανπου επέστρεφε με τέσσερα άτομα της φυλής τουΥποδέχτηκαν τους νεοφερμένους και κάποιοι έκανανπαράπονα στον Τόμας για την λαχτάρα που τουςεπιφύλαξε Εκείνος βέβαια δεν καταλάβαινε τα λόγια τουςκαι απλώς χαμογελούσε πλατιάΤελικά τους οδήγησαν μπροστά στον ανήσυχο Χαουάκανπου δίπλα του στεκόταν όπως πάντα αγέρωχη η ΛεκόγιαΗ χαρά και ο ενθουσιασμός όμως έσβησαν με τον πρώτοπυροβολισμό Η μικρή επιτόπια βροντή έσπασε τηνκανονικότητα της Φύσης και κομμάτιασε μια για πάντα τηνειρήνη των Αμπενάκι Ο Τόμας Χαντ μrsquo ένα σαρδόνιο χαμόγελο κάρφωσε τοστιλέτο του στο στήθος του σωτήρα του διαπερνώνταςπνεύμονα και καρδιά ενώ γύρω του οι Αμπενάκι έτρεξανπανικόβλητοι άλλοι να αμυνθούν και άλλοι ναπροφυλαχτούν από την ξαφνική επίθεση των ΧλωμώνΑνθρώπων που πλέον μετατράπηκαν σε χλωμούςαιμοβόρους δαίμονες Η Λεκόγια σάστισε με την αναπάντεχη εξέλιξη ενόσωπερισσότεροι ξένοι εφορμούσαν απο τους λόφους στο χωριόμε τα περίεργα όπλα τους να βρυχόνται και να φτύνουνκαπνό και θάνατο Σε μια φαινομενικά ατελείωτη στιγμήφρίκης είδε τον παππού της να πνίγεται στο αίμα τουβγάζοντας άναρθρα βογκητά Αστραπιαία μόλις ησυνείδηση νίκησε την εφιαλτική κατάπληξη κατάφερε μιαδυνατή γροθιά στο πρόσωπο του αχάριστου φονιάσπάζοντάς του τη λεπτή μύτη Δεν σταμάτησε εκεί όμωςαλλά καθώς ο Τόμας βόγκηξε και έσκυψε του έπιασε τοκεφάλι από τα μαλλιά και τον κλώτσησε σπάζοντάς του ταδόντια Την στιγμή που ο Τόμας παραπατούσε κρατώντας τοματωμένο του πρόσωπο η Λεκόγια γονάτισε κλαίγονταςκαι σκέπασε στην αγκαλιά της τον ετοιμοθάνατο παππούτης Ο Χαουάκαν ψυχορραγούσε αλλά παρά τον θάνατοπου σκίαζε το βλέμμα του της ψιθύρισε κάτι το οποίο όμωςδεν κατάφερε να ακούσει

Δεν μπόρεσε να το ακούσει γιατί την χτύπησε στο κεφάλι ησκληρή δερμάτινη μπότα ενός συντρόφου του Τόμας Ένασφοδρό χτύπημα που μάτωσε το αυτί της και την σώριασεκατάχαμα Όλα σκοτείνιασαν στιγμιαία αλλά όταν άνοιξετα βλέφαρά της με τον πόνο να πάλλει το μυαλό της σαντύμπανο είδε τον ξένο να προσπαθεί να βγάλει το χρυσόπερικάρπιο του παππού της ενώ στην τσέπη τουπαντελονιού του ήδη κρεμόταν το χρυσό περιδέραιο με τομενταγιόνΔίχως να χάσει χρόνο γύρισε στο πλάι τον κοίταξε μεζωώδη οργή και του όρμησε σαν μαινόμενος βούβαλος Μεμια αγκωνιά στην πλάτη τον έριξε στο έδαφος κόβοντάςτου την αναπνοή Χωρίς να χάσει χρόνο σήκωσε ένανβράχο και ετοιμάστηκε να τον ρίξει στο κεφάλι του ότανσυνειδητοποίησε την σφαγή γύρω της Οι ξένοι σκότωναντον λαό της με μανία Η κραυγή του άνδρα της υπενθύμισε τον άμεσο κίνδυνο πουδιέτρεχε και ανακλαστικά ξαφνιασμένη του πέταξε τοβράχο τσακίζοντάς του το πόδι Μετά βρέθηκε να τρέχειγια να σώσει τη ζωή της Αυτά αναλογιζόταν καθώς κούρνιασε στο κρύο δάσος πουβρήκαν καταφύγιο βουτηγμένη στις τύψεις κοιτώντας τουςλιγοστούς συγχωριανούς της που κατάφεραν να ξεφύγουνμαζί της Δεν είχαν απομείνει πάνω από σαράντα συνολικάΑμπενάκι στην πλειονότητά τους άνδρες Ευτυχώςανάμεσά τους ήταν κι ο γενναίος Ματουνάγκα ο οποίοςείχε μια ξεχωριστή θέση στην μοναχική της καρδιά Με δυσκολία κατάφερε να βυθιστεί σrsquo έναν ανήσυχο ύπνοκαθώς το αυξανόμενο φεγγάρι έριχνε χλωμές αχτίδες μέσααπό τα κλαδιά του αρχαίου δάσους Αλίμονο όμως ο ύπνοςτης δεν ήταν ξεκούραστος Οι κτηνωδίες που είχανπροηγηθεί είχαν χώσει τα νύχια τους βαθιά στουποσυνείδητό της σε μέρη ξεχασμένα κατά την καθημερινήαντίληψη Ένιωθε να απλώνεται από πάνω της κάτι σανένας τεράστιος ίσκιος κάνοντάς την να ριγήσει Για πρώτηφορά στη ζωή της έστω κι αν αυτό ήταν μέσα στονταραγμένο ύπνο εξαιτίας της απόλυτης εξάντλησηςαισθανόταν μικρή και αδύναμη απέναντι σrsquo εκείνη την σκιάπου φάνταζε να καλύπτει τα πάντα Ωστόσο μέσα στην παγερή δροσιά της ένιωθε κάποιαανακούφιση Τότε είδε τη φασματική μορφή του Χαουάκαν

να διαφαίνεται στο κέντρο του τεράστιου ίσκιου Ήτανόπως την στιγμή που ξεψυχούσε με το στιλέτο σφηνωμένοστα πλευρά του και το πηκτό μαύρο αίμα να αναβλύζει απότο στόμα του αλλά σε αντίθεση με την πραγματικότητα ηέκφρασή του ήταν γαλήνια Τούτη τη φορά τον άκουσε ξεκάθαρα Θυμήσου τις ΙστορίεςΤην Σελήνη και το Δέντρο Ξυπνώντας η Λεκόγια αντίκρισε τον Ματουνάγκα να τηνπαρακολουθεί και η καρδιά της σκίρτησε εξάλλου τονήθελε από τότε που ήταν παιδιά Όταν όμως έκανε νασηκωθεί εκείνος έστρεψε την πλάτη του κι έφυγε δίχως ναπει λέξη Ευθύς συνήλθε από την ονειροπόλησή της και καταράστηκεσιωπηλά για άλλη μια φορά τον εαυτό της Πώς θαμπορούσε εξάλλου εκείνος ο περήφανος πολεμιστής να μεδει ποτέ σαν γυναίκα Έτσι απαίσια που είμαι ψηλότερηκατά ένα κεφάλι από οποιονδήποτε άνδρα με άκρα σανκορμούς δέντρων και πρόσωπο σκαμμένο σαν τον βράχοπου τον χτυπάει το κύμα Έδιωξε την σκέψη και η εικόνα του παππού της επέστρεψεστο νου της Ήξερε τι έπρεπε να κάνειΣηκώθηκε γοργά και μάζεψε τα απομεινάρια τηςφοβισμένης φυλής της Όρθωσε το ανάστημά της και όλα ταβλέμματα στράφηκαν επάνω της laquoΗ συμφορά αυτή που μας βρήκε δεν είναι το τέλος τηςφυλής μαςraquo Μόλις είπε αυτά τα πρώτα λόγια σταμάτησεγια μια στιγμή γιατί συνειδητοποίησε με έκδηλη έκπληξηπως η φωνή της είχε αλλάξει Είχε γίνει βαθιά με μιασχεδόν ξένη χροιά Ήταν ακόμα η δική της μα θύμιζε τόσοπολύ τον τρόπο ομιλίας του Χαουάκαν κι αυτό τοκατάλαβαν και οι υπόλοιποι οι οποίοι άφωνοι πλέον τηνκοίταζαν με γουρλωμένα μάτια γεμάτα θαυμασμό Μεαναπτερωμένο ηθικό συνέχισε τον λόγο τηςlaquoΤο πνεύμα του παππού μου είναι εδώ Μαζί μας Μουδείχνει τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμεΑκολουθήστε με στο δάσος κάντε ότι σας προστάξω κιόταν φτάσουμε στις ρίζες του Παλαιού οι μέρες φυγής τωνΑμπενάκι θα έχουν τελειώσει και η εκδίκηση θα είναι δικήμαςraquoΣτο άκουσμα αυτών οι βυθισμένοι στην απόγνωση καιοργή Αμπενάκι άρχισαν σαν δαιμονισμένοι να αλαλάζουν

το όνομα της εγγονής του σαμάνου ματώνοντας το κορμίτους με τα πέτρινα όπλα τους και παίρνοντας όρκουςαιώνιας υποταγής κι εκδίκησης Ο πάντοτε σιωπηλόςΜατουνάγκα πήγε δίπλα της Γονάτισε μπροστά της κιαφού έσκισε την παλάμη του με το γκρίζο του μαχαίρι τηςείπε χαμηλόφωνα laquoΔικός σου για πάντα για τον πόλεμοκαι την αγάπηraquo Η Λεκόγια χαμογέλασε πλατιά φανερώνοντας τα μεγάλακαι στραβά της δόντια Χαμήλωσε το βλέμμα της ντροπαλάκαι κίνησε μπροστάΈτσι ξεκίνησαν την πορεία τους οι Αμπενάκι στο δάσος τοοποίο μονάχα ο Χαουάκαν είχε εξερευνήσει ενώαπαγόρευσε ρητά την είσοδο στους υπόλοιπους Στοναύξοντα μηνίσκο της Σελήνης η Λεκόγια ονειρεύτηκε πάλιτον παππού της Ο γηραιός της μίλησε για τα πνεύματα τουδάσους με τα οποία έκανε συμφωνία για την προστασία τηςφυλής του φοβούμενος τους Ιροκουά Όταν ξύπνησε η Λεκόγια ένιωθε ισχυρή από την γνώση καιζωγράφισε στο μέτωπό της ένα κόκκινο καμπυλόγραμμοπεντάκτινο αστέρι Πρόσταξε να κάνουν το ίδιο και οιυπόλοιποι για προστασία Στο πρώτο τέταρτο του φεγγαριού ονειροβατώντας ξανά οσαμάνος την οδήγησε βαθιά μέσα στη Γη και πέρα μακριάστον Ουρανό και της έμαθε τα λόγια που γεφυρώνουν αυτότο χάσμα αλλά και τις κινήσεις που ανοίγουν την ΠύληΚαι αυτήν την γνώση μοιράστηκε απλόχερα με τουςΑμπενάκι που ένιωθαν πια κι εκείνοι ισχυροίΣτον αύξοντα αμφίκυρτο της Σελήνης ονειρεύτηκε ξανά τονΊσκιο πού κάλυπτε τα πάντα κι έμαθε το τίμημα που έπρεπενα πληρωθεί Αυτό το κράτησε για τον εαυτό της Ότανόμως ξύπνησε αντίκρισε τον Ματουνάγκα δίπλα της οοποίος την κοίταξε μrsquo ένα βλέμμα γεμάτο κατανόηση και τηςείπε απλά laquoΞέρωraquo Συνέχισαν την πορεία τους με ατσαλωμένη θέληση εξάλουήδη μπορούσαν να δουν το κολοσσιαίο δέντρο στονορίζοντα να τους περιμένει Πίσω τους ακολουθούσανακούραστα οι Χλωμοί Δαίμονες

Επιτέλους το ολόγιομο φεγγάρι είχε στεφανώσει το ΑρχαίοΔέντροτα πάντα ήταν σιωπηλάλες και η ίδια η φύσηκρατούσε την ανάσα της Όλοι ήξεραν τι πρέπει να γίνει το

τίμημα που θα έπρεπε να πληρώσουν για να απαλλάξουντον κόσμο τους από αυτό το ξενόφερτο κακό Ας είναισκέφτηκε η Λεκόγια καθώς έπαιρνε την θέση της μαζί μετον καλό της στη ρίζα του προανθρώπινου αυτού ναού Όλατα μέλη της φυλής παρατάχθηκαν μπροστά της με τα γυμνάτους κορμιά διακοσμημένα με τα σύμβολα των ΆστρωνΈτσι εκείνη μrsquo ένα βλέμμα τρομερό άρχισε να ψέλνει ταλόγια των Ονείρων και η φωνή της αντήχησε στο σιωπηλόδάσος Με τα πρώτα λόγια ένιωσε την ενέργεια να συνταράσσει τοείναι της και οι υπόλοιποι ακολούθησαν στην ανίερη αυτήψαλμωδία χορεύοντας γυμνοί και τρομεροί γύρω από τηντιτάνια σεκόγια Από μακριά ακούστηκε φασαρία Ο Χαντ και οι άνδρες τουείχαν καταφέρει να ανιχνεύσουν τους βάρβαρους κι ενώστην αρχή απόρησε γιατί μετά από τόσες μέρες κυνηγιούείχαν αποφασίσει να σταματήσουν γεγονός το οποίοαπέδωσε στην πανσέληνο και τις πρωτόγονες προλήψειςτους Έτσι μrsquo ένα αυτάρεσκο χαμόγελο έδωσε την εντολήστους άνδρες του να μείνουν κρυμμένοι μέχρις ότουμπορέσουν σιωπηλά να τους περικυκλώσουν Σκόπευε να γυρίσει με απολίτιστους σκλάβους στονβασιλιά του και ήδη μπορούσε να γευτεί την πλούσιαανταμοιβή του Έτσι σιγά σιγά οι άνδρες του έρποντας μετα μαχαίρια στα δόντια και τα μουσκέτα τους οπλισμένα κιέτοιμα χώθηκαν στην πυκνή βλάστηση περιμετρικά τουτεράστιου δέντρουΗ Λεκόγια ένιωθε πρωτόγνωρη δύναμη να την κατακλύζεικαι κάθισε ακουμπώντας τη ράχη της στον κορμό τονοποίο αισθανόταν παγωμένο Άνοιξε τα μυώδη της πόδιακαι ο σύντροφός της πήρε την θέση του ανάμεσα τους Γύρωτους οι υπόλοιποι συνέχισαν να ψέλνουν και να χορεύουνενώ περιμετρικά τους οι Χλωμοί Δαίμονες περίμεναν τηνεντολή του αρχηγού τους με δολοφονική μανία στο βλέμμα Καθώς η ψαλμωδία συνεχιζόταν σε αυξανόμενη έντασηένας παγωμένος αέρας άρχισε να σαρώνει το δάσοςΕρχόταν από το Δέντρο και πήγαινε προς όλες τιςκατευθύνσεις Η Λεκόγια ήταν χαμένη σε μια πρωτόγνωρη έκστασηηδονής τόσο από το ανδρικό άγγιγμα που ποτέ της δενείχε νιώσει όσο κι από το παγερό άγγιγμα του κορμού Τα

μάτια της είχαν γυρίσει προς τα πάνω φανερώνοντας τονλευκό τους περίγυρο ενώ ο σύντροφός της παραδομένοςπερισσότερο σε ένστικτα παρά σε αισθήσεις μπαινόβγαινεμέσα της με ζωώδη ορμή Καθώς πλησίαζαν στην κορύφωση το χώμα γύρω τουςάρχισε να σκληραίνει και να μαυρίζει η χαμηλή βλάστησημαραινόταν και πέθαινε ενώ μια αχνή ιριδίζουσα λάμψηάρχισε να λάμπει από την καρδιά του κάθε χορευτή laquoΜαγείαraquo μουρμούρισε ο Χαντ με φόβο και μίσος laquoΕπίθεσητώρα Μην λυπηθείτε κανέναraquo Οι άνδρες του αν και έντρομοι μπροστά στο αλλόκοτοθέαμα κίνησαν να εκτελέσουν την διαταγή Πετάχτηκαν απότις κρυψώνες τους και ο πρώτος πυροβολισμός έπεσεεκκωφαντικός Το βόλι χτύπησε έναν χορευτή στην καρδιάκάνοντας το αχνό χρωματιστό φως να ξεχυθεί από μέσατου Κι άλλες βολές ακολούθησαν μια ομοβροντία κανέναςτους δεν αστόχησε αλλά και κανείς δεν σταμάτησε τηντελετουργία Το μολύβι έσκιζε τις σάρκες τους πετώνταςκαυτό αίμα ολούθε μα δεν έκανε καμία διαφορά Η Λεκόγια ούρλιαξε μια φρικτή ζωώδη κραυγή ηδονής καιαρχέγονης δύναμης Ο κορμός του δέντρου άρχισε νασκίζεται από την κορυφή έως τη ρίζα μrsquo ένα ανατριχιαστικόαργόσυρτο ήχο Οι χλωμοί δαίμονες σάστισαν κι έμειναν αποσβολωμένοινα κοιτάνε το εφιαλτικό θέαμα καθώς οι τελευταίοιΑμπενάκι συνέχισαν να ψέλνουν και να χορεύουν Ευθύςάρχισαν να αιωρούνται λούζοντας το δάσος μεπολύχρωμες ακτίνες από το εξωγήινο ιριδίζων φως πουανάβλυζε από τις ανοικτές πληγές τους Τότε ένας έναςάρχισαν να διαρρηγνύονται από το εσωτερικό τουςσχηματίζοντας άμορφες μάζες από σάρκα αίμα καικόκκαλα Έντρομοι με τη λογική να τους έχει εγκαταλείψει οι ξένοικίνησαν να φύγουν ενώ ο ανήλεος αρχηγός τους έκλαιγεγοερά μουρμουρίζοντας προσευχές σrsquo έναν θεό που δεν τονάκουγε Δεν πρόλαβαν Ρίζες μαύρες σαν το έρεβοςπετάχτηκαν από τη γη καθηλώνοντάς τους Το έδαφος σείστηκε κι από κάθε σάρκινο σωρό που κάποτεήταν ένας περήφανος ινδιάνος πολεμιστής άρχισαν νασχηματίζονται πλάσματα Ιπτάμενες τερατωδίες με κεφάλιασαν γιγάντιες καρικατούρες σάπιων αλόγων και δερμάτινα

φτερά σαν νυχτερίδας Τα φτερά τους κατέληγαν σε τρίαγαμψά κοκάλινα νύχια σαν παρωδίες χεριών ενώ το σώματους από την μέση και κάτω θύμιζε παχύ σκουλήκι πουσυστρεφόταν σπασμωδικά Τα αρρωστημένα Σάντακ των αρχαίων παραδόσεων είχανκληθεί και είχαν επιστρέψει σrsquo αυτή τη Γη πεινασμέναΌρμησαν με μανία στους λουσμένους από φόβο λευκούςσκίζοντας τον νυκτερινό αέρα με τα αβυσσώδη φτερά τουςΤα κόκκαλα των ανδρών έσπαγαν από το βάρος τωντεράτων ενώ τα κοφτερά δόντια των αλογίσιων κεφαλιώντους έσκιζαν τις σάρκες τους Ακούστηκε σαν να γελάνε καθώς γλεντούσαν με τα θύματάτους Χρησιμοποιώντας νύχια και δόντια ξεκολλούσανολόκληρα μέλη χέρια πόδια και κεφάλια τα οποίαπετούσαν στη ρωγμή του δέντρου που ολοένα καιμεγάλωνεΗ Λεκόγια είχε συνέλθει από την έκστασή της και παρrsquo όλοπου χαιρόταν για την κόλαση στην οποία καταδίκασε τουςανίερους που της κατέστρεψαν τη ζωή δεν μπορούσε παράμόνο να ριγήσει από το θέαμα ενώ ένιωθε το σπέρμα τουΜατουνάγκα να κάθεται στα σωθικά της παγωμένοΓύρισε τον αντίκρισε κι αν και ήταν ξέπνοος από τοτελετουργικό είχε ένα στραβό χαμόγελο ικανοποίησης καιτην κοιτούσε μέσα στα θολά βαθυπράσινα μάτια της Γιαμια στιγμή ξέχασε όλη τη φρίκη που εκτυλισσόταν γύρω τηςκι ένιωσε τον έρωτα να φτερουγίζει την καρδιά της Ένα κεφάλι ξεριζωμένο μαζί με την σπονδυλική στήλη ναστάζει αίματα και μυελό προσγειώθηκε στα ποδιά τηςεπαναφέροντάς την στη ζοφερή πραγματικότητα Αμέσωςακολούθησε άλλος ένας χυδαίος ήχος σπασίματος Και οκορμός του δέντρου άνοιξε περισσότερο Βαθιά στοσκοτάδι του φάνηκαν δύο πορφυρά μάτια σαν φλεγόμενακάρβουνα ενώ οι απελπισμένες κραυγές των στρατιωτώνκαι το πλατάγιασμα των δαιμονικών φτερών γέμιζαν τηνύκτα Η Λεκόγια τότε επιδεικνύοντας μεγαλύτερο ψυχικό σθένοςαπό όσο φανταζόταν ότι είχε έπιασε με μια κίνηση τονΜατουνάγκα από τη μέση τον φόρτωσε στον ώμο της καιξεκίνησε να τρέχει όσο πιο μακριά μπορούσε Καθώςαπομακρυνόταν από τον όλεθρο κοίταξε πάνω από τον ώμοτης Είδε ένα τιτάνιο πλάσμα να ξεπηδάει από το χάσμα

που είχε προκληθεί στο αρχαίο δέντρο Ένα γιγαντιαίοανθρωπόμορφο κτήνος φαινομενικά μεγαλύτερο κι από τηνίδια τη σεκόγια αν και βγήκε καμπουριαστό σαν να μηνμπορούσε ούτε το ίδιο να σηκώσει τον απίστευτό του όγκο Παρά το μέγεθός του όμως μrsquo ένα μόνο εξωφρενικά σβέλτοδιασκελισμό ξεχύθηκε στο δάσος και γράπωσε με το χέριτου τον ακόμα ζωντανό μα ήδη παράλυτο από τον τρόμοΤόμας Χαντ Ο γίγαντας στάθηκε ορθώνοντας το ανάστημάτου πάνω από τα δέντρα κι έφερε τον κλαιόμενο κατακτητήστο στόμα του κοίταξε προς τη μεριά της Λεκόγια πουέτρεχε και στην συνέχεια τον κατάπιε ολόκληρο Παρά τα όσα είχε ήδη αντικρίσει εκείνο το βλέμμα τηνσυντάραξε σε απίστευτα βάθη ειδικά το γεγονός ότι παρrsquoόλο που ένιωθε αποστροφή για το αφύσικο πλάσμα δενένιωθε απειλή Απέστρεψε το βλέμμα της και κρατώντας τοναγαπημένο της ακόμα πιο σφικτά συνέχισε να τρέχει

Ο χειμώνας ήταν βαρύς με τύψεις και κρύος από τηναπουσία μα κατάφεραν να τον ξεπεράσουν Κανένα τέραςανθρωπόμορφο ή μη δεν τους κυνήγησε αλλά δενμπορούσαν να ξεφύγουν από εκείνα που κουβαλούσαν μέσατους Η άνοιξη μπήκε και μαζί με τον καιρό μαλάκωσαν και οικαρδιές τους Ήρθαν πιο κοντά και καθώς η κοιλιά τηςΛεκόγια φούσκωνε οι δυο νέοι γέμιζαν ελπίδα και χαρά Το καλοκαίρι τους βρήκε ευτυχισμένους και ξέγνοιαστουςκαθώς η Φύση ήταν απλόχερη στα αγαθά της Έκανανμπάνιο στα ρυάκια στις παρυφές του δάσους και ταβράδια αφουγκράζονταν παρέα το μέλλον των Αμπενάκιστην κοιλιά της Λεκόγια Το φθινόπωρο έφτασε και όπως έριχνε τα φύλλα από ταδέντρα έτσι καθάριζαν και οι ψυχές των ερωτευμένωνΑντικαθιστώντας τα λάθη του παρελθόντος με τα όνειρα τουμέλλοντοςΌταν άρχισαν οι πρώτοι κρύοι άνεμοι του χειμώνα ηΛεκόγια ένιωθε ότι πλησίαζε η ώρα Ένα δροσερόσούρουπο πήγε σrsquo έναν λόφο πάνω από τα ορμητικά νεράτου φουσκωμένου από τις βροχές ποταμού Γδύθηκε τελείωςκαι έκατσε στα τέσσερα προετοιμάζοντας τον εαυτό της γιατις ωδίνες του τοκετού με ρυθμικές βαθιές ανάσες όπως

είχε παρατηρήσει παλαιότερα να κάνουν οι γυναίκες τουχωριού της Τεράστια γκρίζα σύννεφα μαζεύτηκαν και σκοτείνιασαν τονουρανό ενώ η Σελήνη μέσα στην χλωμή της μεγαλειότηταανέτειλε δειλά Ένιωσε την κοιλιά της να πετρώνει καιπόνοι σαν της έμμηνου ρύσης συγκλόνισαν το κορμί τηςΑντανακλαστικά τίναξε το κεφάλι της προς τα εμπρός καιαντίκρισε τον Ματουνάγκα να την πλησιάζει χαμογελαστόςκαι να σκύβει δίπλα της Τη φίλησε στο μέτωπο καιαγκάλιασε με στοργή την πλάτη της Αναθαρρημένη και ευτυχισμένη από την συμπαράσταση τουσυζύγου της ένιωσε κάτι σαν ασκό να σπάει μέσα της ενώυγρασία πλημμύρισε το αιδοίο τα μπούτια της και τοέδαφος από κάτω της Την ίδια στιγμή ένας κεραυνόςέσκισε τον ορίζοντα από πίσω τους καθώς οι πρώτεςσταγόνες βροχής άρχισαν να τους ραίνουν Οι πόνοι πλέον ήταν σαν κύματα ρυθμικοί και σύντομοικαι η Λεκόγια ένιωθε ότι μπορεί να τους δαμάσειΑκολούθησε μια έντονη αίσθηση καψίματος ενώ έσπρωχνεβυθίζοντας τα νύχια της στο χώμα με τις φλέβες της ναπετάγονται στο μέτωπο και το λαιμό της Ο σύντροφός της παρέμεινε στο πλάι της ενώ μάζευε ταμακριά βρεγμένα μαύρα μαλλιά της από το κοκκινισμένοτης πρόσωπο Μrsquo ένα ακόμα σπρώξιμο ένιωσε ένααπρόσμενο αίσθημα ανακούφισης και όλη η ένταση τωνπροηγουμένων ωρών εκτονώθηκε σrsquo ένα ξέσπασμα δακρύωνχαράς Ο γενναίος Ματουνάγκα γεμάτος συγκίνηση κιευτυχία έσκυψε ανάμεσα στα πόδια της έτοιμος ναυποδεχτεί στη ζωή τον γόνο του Μα μόλις κοίταξε τοπρόσωπό του πάγωσε σε μια έκφραση εφιαλτικού τρόμουΠισωπάτησε γοργά με χέρια και πόδια στο μουσκεμένοχορτάρι και ουρλιάζοντας έμπηξε τα δυνατά του δάκτυλαστις κόγχες τους ξεριζώνοντας τα μάτια του Έτσι τυφλόςκαι τρελός άρχισε να τρέχει πηδώντας από το λόφο σταφουρτουνιασμένα νερά του ποταμού Η Λεκόγια κοίταξε από κάτω της και είδε δύο πορφυράμάτια σαν καυτά κάρβουνα να την κοιτάζουν μια στιγμήπροτού ο γόνος του Ιθάκουα καρφώσει τα πριονωτά τουδόντια στα λαγόνια της

Σε αυτό το τεύχοςσυμμετέχουν

Φιλοξενούνται

του Κωνσταντίνου Ζαφείρκου

Κατσαρίδες

της Μαριλένας Τζωρτζάκη

Κρεσέντο

του Νίκου Γαϊτανόπουλου

Ο θάνατος και ηπαρθένα

YourNightmares

ΚατσαρίδεςΚωνσταντίνος Ζαφείρκος

Διήγημα τρόμου

Ξυπνάω απότομα λουσμένη στον ιδρώτα Μια κουρτίνασκεπάζει τα βλέφαρά μου το πυκνό σκοτάδι που κυριαρχείολόγυρα Κάνω να κουνήσω το κεφάλι δεξιά - αριστερά μεαργές κινήσεις σε μια προσπάθεια νrsquo αποτινάξω τηνομίχλη που σκεπάζει τον εγκέφαλό μου αυτή την ενδιάμεσηκατάσταση μεταξύ πραγματικότητας κι ονείρου Δενπρολαβαίνω να ολοκληρώσω την κίνηση όταν ο αυχέναςανταποδίδει στέλνοντας ένα χειμαρρώδες κύμαπονοκεφάλου το οποίο καταπίνει κάθε ένα από ταεγκεφαλικά μου κύτταρα Κλείνω σφιχτά τα μάτια καιπεριμένω να περάσειΤο μουδιασμένο μου κορμί αρχίζει κι εκείνο να ξυπνάει μετη σειρά του Λες και κάποιος έχει ανάψει μια δειλή φλόγακάτω από τα πόδια μου Πρώτα κερδίζω τον έλεγχο τωνάκρων και σιγά σιγά η θερμότητα με τυλίγει ολόκληρηΜια θερμότητα αρχικά ευεργετική που στη συνέχεια μουκόβει την ανάσα Νιώθω τα πέλματα πρησμένα τις φλέβεςκάτω από το δέρμα των ποδιών διεσταλμένες Μοιάζει τοαίμα από ολόκληρο το κορμί να έχει λιμνάσει εκείΑισθάνομαι τα αγγεία να μη διαθέτουν τη χωρητικότητα νατο συγκρατήσουν λες και θα τρυπήσουν από στιγμή σεστιγμή θα σκάσουν σαν παραφουσκωμένα μπαλόνιαΚαι τότε όλες οι αισθήσεις σημαίνουν συναγερμόΣε αντίθεση με τα πόδια το κεφάλι αποδεικνύεταιπαγωμένο αφυδατωμένο Τα χείλη σπασμένα κι άνυδρασαν το ραγισμένο έδαφος της ερήμου Ο λαιμός στεγνόςΚάθε φορά που αντανακλαστικά ξεροκαταπίνω χιλιάδεςκαρφίτσες τρυπούν την καρωτίδα μου Νιώθω το δέρμα ναlsquoχει ανοίξει σε δεκάδες σημεία τόσα που είναι δύσκολο νατα μετρήσω Το παραπανίσιο λίπος -και έχω αρκετό-σέρνεται πάνω από τις διάφορες κλειδώσεις μου Σανλιωμένο ζυμάρι κατρακυλά αργά προς τα πόδια λες και οστόχος του είναι να αποκολληθεί απrsquo το κορμί και νασωριαστεί στο πάτωμαΚαι τότε συνειδητοποιώ πως δεν αποκοιμήθηκαξαπλωμένη Όχι δεν ξαπλώνωhellip αντιθέτως είμαικρεμασμένη Κρεμασμένη από που Η ερώτηση σκάει στο μουδιασμένο μου κεφάλι σανπυροτέχνημα και πριν αυτό προλάβει να χάσει τη λάμψητου επιχειρώ ασυναίσθητα να σηκώσω το δεξί χέρι ναανακαλύψω για ποιον λόγο νιώθω τον αυχένα τόσο ξένοτόσο διαλυμένο τόσοhellip

Μια τσιρίδα αντηχεί στον χώρο Αργώ να συνειδητοποιήσωότι έχει βγει από το δικό μου στόμα Το σιγουρεύω όταννιώθω τον λαιμό να σκίζεται κάτω από την πίεση πουέχουν ασκήσει οι φωνητικές χορδές για να παράγουν τοτσίριγμα Μα ο πόνος στον λαιμό δεν είναι τίποτα μπροστάσrsquo εκείνον του αυχένα Η υποτυπώδης κίνηση του χεριούέχει θέσει ολόκληρο το κορμί σε μια απρόβλεπτηταλάντωση Η ταλάντωση έχει ως αποτέλεσμα νασυνειδητοποιήσω πως βρίσκομαι κρεμασμένη από δύογάντζους οι οποίοι διαπερνούν κυρτά τις ωμοπλάτες μουΕπίσης έχει προκαλέσει το ξέσκισμα της σάρκας σrsquo εκείνατα σημεία και τώρα νιώθω ολόκληρο το δέρμα της πλάτηςνα επιχειρεί να ξεκολλήσει από τα κόκκαλά μου Πριν τα δάκρυα προλάβουν να κατηφορίσουν πρινπρολάβω να φωνάξω για βοήθεια να παρακαλέσω γιαλύτρωση φως πέφτει απέναντί μου πάνω σε λευκό πανί Τοαναγνωρίζω σαν φως προβολέα το οποίο δίνει ζωή σε μιαάχρωμη κενή εικόνα στο ύφασμα Μου αποκαλύπτει πωςβρίσκομαι παγιδευμένη μέσα σε τέσσερεις γυάλινουςτοίχους πως κρέμομαι πράγματι από δύο γάντζους δυοσχοινιά πάνω από ένα υγρό έδαφος Υγρό και κόκκινοαπό το δικό μου αίμαΠαρακολουθώ την εικόνα διπλή καθώς εκτός από το πανίαντανακλάται και στο τζάμι μπροστά μου Τότε μιαχαρούμενη μελωδία φτάνει στrsquo αυτιά μου ασθενικά Τογυαλί που με περιβάλει μονώνει κάπως τον ήχο όμωςμπορώ να ξεχωρίσω τη γνώριμη μελωδία Ο καθένας θαμπορούσεΤο κομμάτι που ανοίγει την αυλαία για κάθε παιδικόπρόγραμμα των looney tunes Οι χαρούμενες συγχορδίεςτου συνοδεύουν ρυθμικά μια ακολουθία εικόνων πουθυμίζουν ταινία βουβού κινηματογράφου Ασπρόμαυροιαριθμοί μετρούν αντίστροφα 10 9 8 Η μουσική παίζει σε λούπα συνοδεύοντας την εικόνα μα ητελευταία αλλάζει Το ασπρόμαυρο ύφος και η γρήγορηκίνηση της παραπέμπουν σε παλιά ταινία του CharlieChaplin Τώρα παρακολουθώ μέσα από μουσκεμένα μάτια μιαντουζίνα από παχιές κατάμαυρες και γυαλιστερέςκατσαρίδες να παρελαύνουν λες και κάποιος τις έχειστήσει να περπατάνε στα δύο πόδια σε stop-motion σανανθρώπους

Όπως τις ταινίες του Tim Burton Η εικόνα μαυρίζει Τώραπια μόνο μερικά άσπρα γράμματα μέσα σε εισαγωγικάέχουν αναλάβει τον ρόλο πρωταγωνιστή ldquoΩ Ιδού η Ανατολική ΚατσαρίδαrdquoΑκόμα περισσότερες ανατολικές κατσαρίδες συνεχίζουν ναπαρελαύνουν σε λευκό φόντο και ο αριθμός τους αυξάνεταιεκθετικά μέχρι που ολόκληρο το πανί γεμίζει με τηνανατριχιαστική παρουσία τους Το φόντο μαυρίζει και πάλι Περισσότερα άσπραγράμματα ldquoΗ Ανατολική Κατσαρίδα αρέσκεται ναπεριδιαβαίνει τους υπονόμους της Βορείου ΑμερικήςΠροτιμά να τρυπώνει στα σπίτια από τις σωληνώσειςrdquoΗ εικόνα αλλάζει ξανά Παρουσιάζειhellip παρουσιάζει εμένακρεμασμένη γυμνή όπως είμαι τώρα να περιστοιχίζομαιαπό τους ίδιους γυάλινους τοίχους μόνο αναίσθητηυπνωτισμένη να κρέμομαι από τους γάντζους Η μουσικήτων looney tunes δεν έχει πάψειldquoΩ όχι Αυτή είναι η Βίβιαν Τι της συμβαίνειrdquoΈνας άντρας με λευκή στολή -απrsquo όσο μπορώ να ξεχωρίσωλόγω του ασπρόμαυρου θέματος- πλησιάζει το εκτεθειμένομου σώμα Δεν καταφέρνω να αναγνωρίσω ταχαρακτηριστικά του Παρακολουθώ το θέαμα από μακριάσαν κάποιος να τραβάει τη σκηνή με κάμερα πίσω από τοπανί Παρακολουθώ την πλάτη του καθώς εκείνος τρυπά μεμια σύριγγα το αναίσθητο κορμί μουldquoΗ Βίβιαν έχει δεχτεί μια τεράστια ποσότητα FMS στονοργανισμό της Μια ουσία που αλλοιώνει τη μνήμηrdquoΈνα ακόμα κοντινότερο αυτή τη φορά πλάνο παρουσιάζειτον άντρα με τη λευκή στολή να κόβει κομμάτια από τησάρκα σε διάφορα σημεία του σώματός μου Ακόμαπερισσότερα δάκρυα ξεφεύγουν από τις κόγχες των ματιώναναφιλητά τρυπάνε τον λαιμό μουldquoΣε λίγο το γυάλινο δωμάτιό της θα γεμίσει ανατολικέςκατσαρίδεςrdquolaquoΌχι σε παρακαλώ όχιraquo ξεχωρίζουν οι λέξεις ανάμεσααπό τrsquo αναφιλητά την ίδια στιγμή που το πανί γεμίζει ξανάαπό τα ζωύφια με το μαύρο γυαλιστερό κέλυφοςldquoΤο μόνο που έχει να κάνει είναι να θυμηθείhelliprdquoΗ εικόνα παραμένει κενή άχρωμη Πλέον μόνο το φως τουπροβολέα συνοδεύει τη σιωπή αφού και το τραγούδι έχεισταματήσει

Το μοναδικό πράγμα που απομένει είναι να τσιρίξω ναουρλιάξω για βοήθεια Οι λέξεις ξεχωρίζουν με δυσκολίαανάμεσα στrsquo αναφιλητά Κάθε φράση σκίζει τον λαιμό μουπερισσότερο από την προηγούμενη μα ο μεγαλύτεροςπόνος εδρεύει στον αυχένα ο οποίος συνεχίζει ναξεσκίζεται με κάθε κίνηση των πνευμόνων όταν εκείνοιδιαστέλλονται για να δώσουν φωνή στα ουρλιαχτά μουΤότε ακούω μια καταπακτή πάνω από το κεφάλι πάνωαπό τους γάντζους και τα σχοινιά που με κρατάνε δέσμιασrsquo αυτή τη μακάβρια πραγματικότητα νrsquo ανοίγει Χιλιάδεςπαχουλές μαύρες κατσαρίδες γλιστρούν στο γυμνό κορμίμου Άλλες καταφέρνουν να γραπωθούν από τα μαλλιά κιάλλες πέφτουν στο πάτωμα συνοδεύοντας μεανατριχιαστικούς γδούπους την πτώση τους Συνεχίζω νακουνάω το σώμα σπασμωδικά προκαλώντας αβάσταχτοπόνο στον αυχένα Θα ορκιζόμουν πως είμαι σε θέση ναακούσω τη σάρκα να ξεσκίζεται εκεί Οι σπασμωδικέςκινήσεις είναι σχεδόν αδύνατο να σταματήσουν όσο οικατσαρίδες γλιστρούν πάνω μου γεμίζοντας το μαρτυρικόγυάλινο δωμάτιο με την παρουσία τουςlaquoΘυμήσουhellipraquo σέρνεται μία και μοναδική λέξη στο χώρο Ηφωνή ακούγεται σαν τον ατμό που γλυτώνει από χύτραταχύτητας σαν τον συριστικό ήχο που παράγει το φίδι μετη γλώσσα του σαν τον αέρα που σέρνεται σε βαθιάχαράδρα ανάμεσα από δυο βουνάlaquoΤι στο διάολο να θυμηθώ Εδώ δε μπορώ να θυμηθώ τοίδιο μου το όνομα Άσε με ήσυχηhellip ΆΣΕ ΜΕ ΉΣΥΧΗraquoουρλιάζω την ίδια στιγμή που η λίμνη από κατσαρίδεςκοντεύει να αγγίξει τα πέλματα ενώ δεκάδες από το είδοςτους κόβουν βόλτες στα μαλλιά μουΜια αλλοπρόσαλλη μορφή με πλησιάζει Το φως τουπροβολέα τη λούζει καθώς πραγματοποιεί τα αργόσυρταβήματά της ενδιάμεσα από γυαλί και πανί Στέκεταιμπροστά μου Μια φιγούρα βγαλμένη μέσα από ταχειρότερα όνειρα Από εκείνα που εύχεσαι να ξυπνήσεις Το πρώτο πράγμα που παρατηρώhellip τα βλέφαρα τουκαχεκτικού άντρα Αυτά που κανονικά θα έπρεπε νακαλύπτουν τα μάτια μα δε βρίσκονται εκεί είναι κομμέναΟι γαλανές του κόρες μου χαρίζουν το βλέμμα τουςαδιάκοπτα αφού δεν υπάρχει τίποτα να τις σταματήσει

Το στόμα του μοιάζει παραμορφωμένο Δύο ουλές ξεκινούναπό την άκρη των χειλιών και καταλήγουν στrsquo αυτιάδιανοίγοντας τρύπες στα μάγουλά του Από την πλάτη τουξεπροβάλει μια φιάλη οξυγόνου κι από lsquoκει ξεκινά ηπλαστική σωλήνα η οποία τυλίγει σα φίδι τον λαιμό τουΈνα φίδι που έχει τρυπώσει με το κεφάλι στην τομή πουεδρεύει λίγο πάνω από τα πνευμόνια του θύματος λίγαεκατοστά κάτω από την καρωτίδα του κι έχει χαθεί στοβάθος της Ο άντρας τραβάει μια βαθιά ρουφηξιά από τη δρύινη πίπατου μέσα από το κομμένο μάγουλο και ο καπνός γεμίζει τησωλήνα γλιστρώντας στο εσωτερικό της από την τομή στονλαιμόlaquoΘυμήσουhellipraquo συνεχίζει με την ατμώδη φωνή τουlaquoΤι στο διάολο θέλεις να θυμηθώ Τι στο διάολο θες απόlsquoμέναraquo ανταποκρίνομαι στη ρητορική προσταγή σχεδόνξεψυχισμένα Οι δυνάμεις μου με εγκαταλείπουνlaquoΘυμήσουhellipraquo συνεχίζει τρυπώντας τα έγκατα της ψυχής μουμε τα γαλάζια δίχως βλέφαρα μάτια τουΗ λίμνη από κατσαρίδες σκεπάζει τώρα τα γόνατά μουΕίναι πλέον τόσες πολλές που ο θόρυβος τωνμικροσκοπικών τους ποδιών καλύπτει κάθε άλλο ήχοΠαρατηρώ τον άντρα να συνεχίζει να διατυπώνει την ίδιαλέξη σποραδικά μα είναι αδύνατον να ακουστεί πάνω απότον ανατριχιαστικό θόρυβο που προκαλούν τα ζωύφιαΕίμαι σε θέση να διαβάσω τα χείλη τουΤο μυαλό μουδιάζει Νιώθω το στομάχι να επιχειρεί νασκαρφαλώσει στο κατώφλι των χειλιών και να πηδήξει έξωαπό το βασανισμένο κορμί μου Γαστρικό υγρό ορμά στονοισοφάγο και βουτά πάνω στη θάλασσα από κατσαρίδεςΕκείνες τρομάζουν τρέχουν μανιασμένα για νrsquoαπομακρυνθούν από τον κίνδυνο που αποτελεί η χολή μουΜα δεν έχουν πουθενά να πάνε Αδυνατούν νασκαρφαλώσουν στα γυάλινα τοιχώματαΈχω σταματήσει να παλεύω Ξέρω ότι δεν πρόκειται καμίαενέργεια να με γλυτώσει από lsquoδω μέσα Πρέπει κάτι ναθυμηθώΠρέπει να θυμηθώ

Στραγγίζω το κεφάλι μου προσπαθώ να φέρω στο μυαλόκάτι οτιδήποτε μα μοιάζει αδύνατο Πόσο μάλλον όταν μεδυσκολία ανακαλώ το όνομά μου πίσω στο μυαλό ξανάκαι ξανά λες και πασχίζω να μην το ξεχάσω μία γιαπάντα Ακόμα κι αυτό όμως το γνωρίζω μέσω τηςπαρανοϊκής ακολουθίας εικόνων που προβλήθηκαναπέναντί μου ΒίβιανΟι κατσαρίδες έχουν ανέβει μέχρι τη μέση του κορμιού μουΚινούνται σπασμωδικά αδιάκοπτα όπως αντιδρούσα κιεγώ λίγες στιγμές πριν προσπαθούν να γλυτώσουν από τηγυάλινη φυλακή τους Μακάρι να μπορούσα να τουςμιλήσω να τους εξηγήσω πως το μοναδικό πράγμα πουμπορεί να μας σώσει όλες από lsquoδω μέσα κρύβεται πίσωαπό ένα θολό σύννεφο στο κεφάλι μου Στην προσπάθειάτους να γλυτώσουν επιχειρούν να συρθούν στο βάθοςακατανόμαστων οπών του σώματός μου Μερικές τα καταφέρνουνΆλλο ένα γαστρικό κύμα εκτοξεύεται πάνω τους Ο άντραςμε τη λευκή ρόμπα συνεχίζει να διοχετεύει καπνό στησωλήνα του λαιμού του Ατάραχος Συνεχίζει ναδιατυπώνει την ίδια λέξη ξανά και ξανάhelliphelliphellipΗ επιφάνεια της μαύρης γυαλιστερής λίμνης κοντεύει να μεκαλύψει ολόκληρη Τα πόδια τα χέρια η μέση το στήθος ολαιμός ακόμα και τα χείλη μου τις φιλοξενούν Αυτές και τοασταμάτητο ποδοβολητό τους Κι άλλες κι άλλεςσυνεχίζουν να πέφτουν πάνω μουΜα πλέον η καρδιά έχει σταματήσει να χτυπά δυνατά Τοσώμα έχει σταματήσει νrsquo αντιδρά Τα δάκρυα έχουνστεγνώσει στα μάγουλά μου Ένα χαμόγελο σέρνεται σανγκιλοτίνα στα χείλη μου έπειτα εξαφανίζεται μετάεπιστρέφει πάλι πίσω Μένει εκείlaquoΑυτή ήταν η πιο συναρπαστική εμπειρία της ζωής μουraquoδιατυπώνω αργά καθώς τίποτα πλέον δεν αποτελείαπειλή καθώς ο πανικός κι ο πόνος κι η ασφυξία όλαέχουν υποχωρήσει δίνοντας τη θέση τους μονάχα σε ένασυναίσθημα Τον έρωτα

Έρωτα για τον μοναδικό άνθρωπο που μπορεί να μουχαρίσει την ηδονή του φόβου αυτού του ζωογόνουσυναισθήματος που μου δίνει πνοή Τον άνθρωπο που έχωαπέναντί μου πέρα από το τζάμι που μας χωρίζειlaquoΛέξη σωτηρίαςraquo διαβάζω τα χείλη τουlaquoΩωωhellipraquo ξεκινάω ναζιάρικα laquoέλα δεν έχει πλάκα τώραπου θυμήθηκα Δε νιώθω τίποταraquolaquoΛέξη σωτηρίαςraquo επαναλαμβάνει χαμογελώντας ναζιάρικαμε τη σειρά τουΞέρω τους κανόνες του μικρού μας παιχνιδιού Τουςγνωρίζει κι εκείνος Τους ακολουθεί κατά γράμμα ΜrsquoαρέσειlaquoΓουστάρεις να τrsquo ακούς εraquo διατυπώνω περιπαιχτικά ενώοι κατσαρίδες προσπαθούν να εισβάλουν στο στόμα μουlaquoπόνος λοιπόνraquoΟ Βλαδίμηρος ο έρωτας της ζωής μου πετάει την πίπα τουστο πάτωμα Αρπάζει ένα σφυρί από κάπου κοντά καισπάει το γυαλί Οι κατσαρίδες ξεχύνονται ολόγυρά τουτρέχουν να γλυτώσουν από τη φυλακή τους Από το κελί τηςηδονής μου Ο γλυκός μου με κατεβάζει αργά από τουςγάντζους και δένει τις πληγές Με φροντίζει Του δίνω ένααπαλό φιλί στο στόμα λίγο κάτω από τις πανέμορφες ουλέςπου η ίδια έχω σμιλεύσει στο πρόσωπό του Χαϊδεύω τακομμένα βλέφαρα Φιλάω τον λαιμό τουlaquoΣειρά μου τώραraquo τρεις λέξεις φτιαγμένες από ατμόακούγονται σαν κελάρυσμα στrsquo αυτιά μουlaquoΌτι θέλεις αγάπη μου Ότι θέλειςraquo

ΚρεσέντοΜαριλένα Τζωρτζάκη

Διήγημα ονειρικής σκοτεινής φαντασίας

And those who were seen dancing were thought to be insane bythose who could not hear the music

Friedrich Nietzsche 1990κάτι και προσπαθώ να δω την κρυμμένη εικόνα μέσαστο μεγάλο βιβλίο που κρατώ Ξέρω ότι κάπου εδώ πρέπεινα βρίσκεται μια χελώνα ένας δράκος ένα κάστρο Το έναμάτι καρφωμένο μικρές ρυθμίσεις θολώνω την εστίαση στοάλλο μικρές ρυθμίσεις θολώνω ακόμα πιο πολύ Κάπουστην μέση θα το βρω laquoHack itraquo Ψιθυρίζω ενθαρρύνοντας με στα κρυφάΣτρέφω το βλέμμα μου στο ταβάνι ακόμα πιοαποφασισμένη καθαρίζω την σκέψη μου θα προσπαθήσωξανά από την αρχή Κλείνω τα δύο μάτια ανοίγω το άλλοαργά και σταθερά Θολώνω μέσα εστιάζω το ξέρω κάπουεδώ είναι κρυμμένο ένα λουλούδι μία τίγρη μια καρδιά ματι μπορεί να κρύβεται πίσω από τις τελείες οι πιθανότητεςείναι άπειρες μικρές ρυθμίσεις κάτι ψάχνω το ένα μάτικαρφωμένο το άλλο ψάχνει για να δει Και κάπου εκεί σταξαφνικά ένα πουλί πετάγεται μπροστά μου τινάζομαιπίσω χάνοντας τον ρυθμό μου και τώρα πρέπει και πάλινα ξεκινήσω από την αρχή Μπαίνω σε καταστήματα γεμάτη αγωνία είμαι από αυτούςπου χαζεύουν με τις ώρες τα βιβλία τα φέρνω στην μύτημου κρυφά χαϊδεύω στην ζούλα το χαρτί Αυτή την φοράγυρνάω πεινασμένα τις σελίδες κοιτάω τις εικόνες όσο πιογρήγορα μπορώ κάθε έκδοση απαιτεί και την δικιά τηςτεχνική δεν είναι πάντα δεδομένη εγώ όμως το έχω βρειΜπορώ αμέσως να εστιάσω σε δευτερόλεπτα γνωρίζω τιβρίσκεται κρυμμένο πίσω από τις γραμμές Ρουφάωάπληστα σελίδες πρέπει να δω τα πάντα να δω τα πάνταόσο πιο γρήγορα μπορώ Δεν αγοράζω τίποτα ποτέ πρέπειμόνο να καταλάβω να μάθω τι υπάρχει δεν έχω πολύχρόνο θα με πάρουνε χαμπάρι πρέπει να τα προλάβωόλα να τα προλάβω όλα πριν με πετάξουν έξω σηκωτήΔάσος μια ταραντούλα μια μπουλντόζα ένα πιάνο hack itόσο πιο γρήγορα μπορείς Οι πιθανότητες είναι άπειρες --Και η μουσικήhellip

Απίστευτη μουσική νότες ασύλληπτες όλες τοποθετημένεςη μια δίπλα στην άλλη η μία πάνω στην άλλη η μία μέσαστην άλλη τόση αρμονία τοποθετημένες ακριβώς στην θέσηπου θα έπρεπε να είναι παιγμένες ακριβώς με την σειράπου θα έπρεπε να παιχτούν συνυφασμένες ακριβώς με τουςσωστούς συνδυασμούς Κοντραμπάσο ένα τσέλο δύοτρομπέτες πανέμορφα τραγούδια γραμμένα ακριβώς όπωςθα έπρεπε να είναι δεν μπορώ να θυμηθώ ούτε ένα απόαυτά Εμβοή -Τινάζομαι πίσω χάνοντας τον ρυθμό μου σαν να μερούφηξε μια σκούπα ηλεκτρική Ησυχία Τίποτα Τίποτα ΣκοτάδιΤίποτα Το δωμάτιό μουΗσυχία Χτυπάει η καρδιά μου Τίποτα Σκοτάδι laquoHack itraquo Ψιθυρίζω ενθαρρύνοντας με στα κρυφά Μικρέςρυθμίσεις γλιστράω πάλι μέσα κοιμάμαι ndash ξυπνάωθολώνω ακόμα πιο πολύ κάτι ψάχνω κάπου στην μέση θατο βρω Το ένα μάτι καρφωμένο στο ταβάνι γλιστράωμέσα αρχίζει η μουσική Μπορώ να την νιώσω Ναιμπορώ Ταμπούρλα Δύο τρομπέτες Ένα πιάνο Χτυπάει ηκαρδιά μου δυνατάΤινάζομαι πάλι προς τα πίσω το έχω βρει -Από εκεί και έξω ησυχία Από εκεί και μέσα μουσική -Equilibrium -Νερό Το Νερό Πάντα έχει να κάνει με Νερό Τι μεγάλο ψέμα ότι δεν υπάρχουν χρώματα

Τι μεγάλο ψέμα ότι το νερό είναι πάντα γαλανό Νιώθω τον άνεμο να χαϊδεύει την κοιλιά μου μικρέςρυθμίσεις θα πάω λίγο παρακεί Προσαρμόζομαι εύκολα στον ρυθμό το έχω βρει-Equilibrium-Μερικές φορές πίσω από μια Ακινησία δρουν ΑσύλληπτεςΔυνάμεις-Μικρές ρυθμίσεις κάτι ψάχνω laquoHack itraquo Ψιθυρίζω ενθαρρύνοντας με στα κρυφάhellipΠάντα έχει να κάνει με Νερό Μία φορά είχα βρεθεί στην κορυφή του κόσμου και ήτανγεμάτη από νερό Ο κόσμος δεν έχει άκρη Αν προχωρήσειςλίγο παραπέρα θα καταλάβεις ότι αυτό που έχει είναικορυφή Πάντα πίστευα ότι στην κορυφή του κόσμου δενυπάρχει τίποτα άλλο πέρα από παγόβουνα αλλά ηαλήθεια είναι ότι στην κορυφή του κόσμου αυτό πουυπάρχει είναι μια λίμνη κρυμμένη ανάμεσα στους πάγουςΤα πάντα τριγύρω είναι καλυμμένα από χιόνι Το νερόείναι υπέροχα ζεστό και είναι πάντα βράδυ Στην κορυφήτου κόσμου ο ουρανός είναι μόνιμα σκοτεινός και δενυπάρχουνε αστέρια όμως ένα υπέροχο γαλαζοπράσινοσέλας ιριδίζει πάνω από τις ολόλευκες κορυφές καιαντανακλά τα χρώματα του στο νερό Εάν δεν με απατά ημνήμη μου στην κορυφή του κόσμου έχει δύο φεγγάρια laquoΞέρεις που βρίσκεσαιraquo Με ρώτησε Δεν ήξεραlaquoΣτην κορυφή του κόσμουraquo μου απάντησε laquoΛίγοι μπορούννα φτάσουν ως εδώraquoΒρέχομαι μέχρι τα γόνατα Ανακατεύω με την άκρη τωνδακτύλων μου το νερό κάνει κυκλάκια Μπορώ να τονιώσω Ναι μπορώ Είναι τόσο ζεστό Θα βουτήξω τουςαγκώνες Μπορώ να το νιώσω Ναι μπορώ ΥπάρχειΦέρνω το χέρι μου στο στόμα μου γλύφω το μέσα μέρος τουκαρπού μου το νερό είναι γλυκό Η γλώσσα μου μουδιάζειελαφρά Μπορώ να μυρίσω το χιόνι τριγύρω μου Νιώθω τοδέρμα στους ώμους μου να ζεσταίνεται από τιςγαλαζοπράσινες ακτίνες στον ουρανό Υπάρχει είμαι εδώΤα αυτιά μου ακούν την μουσική

μουσική ασύλληπτες νότες τοποθετημένες ακριβώς στηνθέση που θα έπρεπε να είναι μια κολοσσιαία συναυλίαμέσα από τον ιριδίζοντα ουρανό Τα πάντα γύρω μουπάλλονται στον ρυθμό της μουσικής Η καρδιά μουπροσαρμόζει τους χτύπους της αμέσως Μπορώ να τονιώσω Ναι μπορώ Υπάρχει Μπορώ να δω την μουσικήμπορώ να ακούσω την γλυκάδα του νερού μπορώ νανιώσω τον γαλαζοπράσινο ουρανό μπορώ να μυρίσω τακυκλάκια στις άκρες των δακτύλων μου μπορώ να γευτώτα χρώματα ΣυναισθησίαΒουτάω μέχρι την κοιλιά δεν μπορώ να προχωρήσωπαραμέσα Η λίμνη βαθαίνει απότομα είναι βαθιά πολύβαθιά ακούω το νερό στον καταρράκτη στο κέντρο της δενβγάζει κανένα απολύτως ήχο είναι εκκωφαντικό Ξέρω ότιδεν γίνεται να προχωρήσω παραπέρα Ούτε όμως μπορώνα κάτσω για πολύ Αλλά αν φύγω θα τον θυμάμαι τονδρόμο για να μπορώ να ξαναρθώlaquoΜόνη σου δεν θα τα καταφέρειςraquo είπε και τίναξε τα μαλλιάτης όλο νάζι όπως συνήθιζε να κάνει Εμβοή---laquoΦυσάει σήμερα θα μας παγώσουν στην πισίναraquo ndash laquoΟρίστεΝαι στάνταρ κάνει κρύοraquo χαμογελάω και παίζωαδιάφορα με το πολύχρωμο κολιέ μου κοιτώνταςαφηρημένα μακριά Ένας γλάρος προσπαθεί να πετάξει στον συννεφιασμένοουρανό λίγα μέτρα πάνω από το νερό Είναι καλοκαίριαλλά φυσάει αφύσικα δυνατά για την εποχή Το περήφανοπουλί προσπαθεί να πετάξει προς τα εμπρός ο άνεμοςόμως εξίσου ισχυρός το παρασέρνει προς τα πίσω Equilibrium Ο γλάρος μοιάζει τελείως ακίνητος αιωρείται απλά καισιωπηλά στον ουρανό Ταλαντεύεται απειροελάχιστα δεξιά απειροελάχιστα αριστερά μικρές ρυθμίσειςπροσπαθεί να ελέγξει την πορεία του να βρει τρόπο ναπεράσει μα δεν έχει κουνήσει ακόμα τα φτερά του Μικρέςρυθμίσεις γυρνάει το κορμί του δεν τα καταφέρνει ούτε καιτούτη την φορά

Ακινησία -(Ασύλληπτες Δυνάμεις) -laquoHack itraquo Ψιθυρίζω ενθαρρύνοντας τον στα κρυφά Και κάπου εκεί στα ξαφνικά στρίβει απότομα δεξιά τοβάζει κάτω αφήνεται στον άνεμο φτερουγίζει με δύναμηκαι χάνεται πίσω από τα σπίτια προσγειώνεται κάπουμακριά -Ποιος ξέρει για που ξεκίνησε να πάει και που τον έφτυσετυχαία ο ουρανός ---hellipΓιατί δεν με άκουσε-Εμβοή-Και κάπου εκεί στα ξαφνικά το κολιέ μου σπάει Τεντώνομαι μπροστά και προλαβαίνω στο στήθος μου τακομμάτια τα σταματάω με την παλάμη μου πριν πέσουνεστο έδαφος Τέσσερεις πολύχρωμες μακρόστενες χάντρεςπέρασαν έξω από το λουρί Πιάνω την πρώτη Σαλιώνωλιγάκι και στρίβω την χρυσαφένια κλωστή Περνάει εύκολαη χάντρα Την δεύτερη την πέρασα λιγάκι πιο αργά Ηκλωστή είναι τώρα πιο κοντή και εγώ παλεύω ώρα πολύτην τελευταία laquoΔεν έχει βάρος Πρέπει να βάλεις βάρος γιανα καταφέρει να περάσει μέσα από την τρύπα γύρισε τοπρος τα κάτωraquo ακούω δίπλα μου μια φωνή Τινάζομαιπίσω χάνοντας τον ρυθμό μου Προσποιούμαι λιγάκι ότικαταλαβαίνω στρέφω το βλέμμα μου επάνω στο Νερό Τοένα μάτι σταθερό και καρφωμένο μικρές ρυθμίσεις ηχάντρα πέρασε αργώ μα έχω χρόνια να προσπαθήσω γιανα δω Ησυχία Τίποτα Τίποτα Χτυπάει η καρδιά μου ΣυναισθησίαΟι πιθανότητες είναι άπειρες

Τα χέρια μου γλιστράνε Η κλωστή φεύγει αστραπιαίαμέσα από τα δάκτυλά μου 10000000000 πολύχρωμεςμακρόστενες χάντρες χύθηκαν στο έδαφος -Ασύλληπτες Δυνάμεις-(Εγώ τις έριξα)-ΕμβοήΑπό εκεί και έξω ησυχία Από εκεί και μέσα μουσική Κοντραμπάσο ένα τσέλο δύο τρομπέτες ταμπούρλα έναπιάνο φασαρία νότες τοποθετημένες ακριβώς στην θέσηπου θα έπρεπε να είναι φασαρία φασαρία φασαρίαμουσική Κρεσέντο- Μια καλή ιστορία πρέπει πάντα να έχει αρχή ndash laquoΜα καιβέβαια έχει αρχή και είναι άρτια δομημένη έχει κτιστείκάπου 47479π1800radic457 χρόνια πριν εάν ο χρόνος είναικάτι που υπάρχει ή άμα κάνει κάποια διαφοράraquo - Μια καλή ιστορία πρέπει πάντα να έχει ισχυράπλασμένους χαρακτήρες ndash laquoΣυγνώμη δεν το γνώριζαπάντα πίστευα πως Όλα είναι Έναraquo - Μια καλή ιστορία πρέπει πάντα να έχει εξέλιξηndash laquoEquilibriumraquo- Μια καλή ιστορία πρέπει πάντα να έχει ξεκάθαρη πλοκή- laquoΟι πιθανότητες είναι άπειρεςraquo- Μια καλή ιστορία πρέπει πάντα να έχει ηθικό δίλλημα ndash laquoΟι πιθανότητες είναι άπειρες αλλά μερικές φορές αυτόαπλά δεν μου αρκείraquo- Μια καλή ιστορία πρέπει πάντα να έχει ανατροπή Σε μίακαλή ιστορία η ανατροπή δεν αφορά ποτέ ένα τυχαίογεγονός αλλά πηγάζει μέσα από τον ήρωα ως αποτέλεσματης δράσης του απέναντι στο ηθικό δίλλημαndash laquoΑκινησίαΑσύλληπτες Δυνάμεις 10000000000 πολύχρωμεςμακρόστενες χάντρες Hack it Εμβοήraquo- Μια καλή ιστορία πρέπει πάντα να έχει ένα τέλος-laquoΚαλά θα το βαφτίσω ποίημα έχουν συνήθως πολύλιγότερα κλισέraquo

infin

Ο θάνατος και η παρθέναΝίκος Γαϊτανόπουλος

Διήγημα τρόμου

Το σπίτι είναι παλιό Ο χρόνος μαδάει τα γύψινα άνθημέρα με τη μέρα η σκουριά συντονίζει τους μεντεσέδες σεόλο και στριγκότερες χορωδίες Κομμάτια σοβά πέφτουναποκαλύπτοντας τις σανίδες από πίσω που σαπίζουναργά όχι ανόμοια με τα δόντια της σπιτονοικοκυράς πουαποκαλύπτονται όταν πληρώσεις το πενιχρό ενοίκιο πουζητάει Ακόμα και οι κάτοικοι είναι χαλασμένοι Στην αρχήο από πάνω μουρμούριζε μονάχα αλλά τώρα μιλάειακατάπαυστα σε κάποιον σε μια γλώσσα άγνωστη αν καιόλοι ξέρουν ότι μένει μόνος Το κορίτσι δίπλα ήρθεγελαστό μα το χαμόγελό του μαράθηκε όταν ο καλός τηςτην άφησε με την κοιλιά φουσκωμένη και τώρα μονάχασιωπά και κοιτάει με μάτια κενά τον διάδρομο Το μόνοπου δεν έχει χαλάσει είμαι εγώ Όχιhellip εγώ είμαι καλά Μορφωμένος υγιής με σκοπόυψηλό Δεν μου ταιριάζει αυτό το μέρος αλλά είναι τοσωστό Τίποτα μεγάλο δεν έγινε χωρίς θυσίες Αρκεί ναυπάρχει πειθαρχεία θέληση και επιμονή Όταν άλλωστετελειώσω αυτήν την ιστορία δεν θα μένω πια εδώ Όχιhellipόταν ο κύριος Μαγόν τη διαβάσει θα καταλάβει επιτέλουςμε ποιον έχει να κάνει Θα τη δημοσιεύσει στις laquoΘαυμαστέςΙστορίεςraquo και σύντομα όλοι θα έχουν χρόνο για εμένα Οιπόρτες θα ανοίγουν οι εκφράσεις θα είναι ζεστές ταχαμόγελα ειλικρινήΑαααχ Τραβιέμαι και ζαρώνω Ίσια πάνω από τις στέγεςκαι τα καμπαναριά το τρομερό βλέμμα του ήλιου περνάμέσα από τις γρίλιες και για μια στιγμή όλα είναι κόκκιναΣφίγγω τα μάτια μου αλλά ο πόνος περνάει μέσα στοκεφάλι μου χτυπώντας αδιακρίτως με πύρινο σπαθί Πόσοκαιρό έχω να κοιτάξω τον ήλιο στα ίσια Παραμορφωμένεςαπό τις γρίλιες οι αχτίδες του μοιάζουν με σημάδια πουάφησε ένα θηρίο στην προσπάθειά του να εισβάλλει Εκείνοέσκισε τις ταπετσαρίες εκείνο μασούλησε άτσαλα τοφρέσκο καρβέλι μπροστά μου χωρίς να το τελειώσει εκείνοοδήγησε τη γλυκιά Ζιζέλ να βρει καταφύγιο στιςκιτρινισμένες τους πτυχές Ω είναι τόσο όμορφη στο λευκόφόρεμα που της αγόρασα με τα ροδαλά μάγουλα και τακόκκινα μισάνοιχτα χείλη της Δεν φαίνεται όμως να είναιτο ίδιο και τα όνειρά της Το στήθος της ανεβοκατεβαίνεισπασμωδικά η ανάσα της βγαίνει κοφτή σχεδόν σανκλαψούρισμα λες και οι ακτίνες που πέφτουν πάνω τηςείναι πραγματικά ρυάκια από αίμα Ω μα φυσικά

Η πένα σχεδόν σκίζει το χαρτί το μελάνι δεν προλαβαίνεινα στεγνώσει Αυτό είναι Η τέλεια εικόνα Οι σωστέςλέξεις Ρέουν από το μυαλό στα τρεμάμενα δάχτυλα τιςψιθυρίζω καθώς μια-μια τις αποτυπώνω γεμάτος χαρά στοχαρτί Αν με έβλεπε κανείς θα με περνούσε για τρελό αλλάας λένε Εγώ το ξέρω καλά Τρελός δεν είμαι Ο ήλιος έχειδύσει ώρα τώρα αλλά η πένα συνεχίζει ακάθεκτη ναχαράσσει το μελανό μονοπάτι της κάτω από το φως τηςλάμπας hellipο Θάνατος έσυρε τα δάχτυλά του πάνω στο λευκόύφασμα και άγγιξε την Παρθένα Τα οστέινα δάχτυλά τουόμως δεν ήταν φτιαγμένα για χάδια Έσκισαν σα βρεγμένοχαρτί το λευκό δέρμα και εκείνο εξέπνευσε αίμα πορφυρόγεμάτο ζωήhellip Δεν θυμάμαι να ανάβω τη λάμπα αλλά η ταγκή μυρωδιάτου πετρελαίου ταιριάζει Εισπνέω βαθιά Έτσι μυρίζειναι Κάτω από το πετρέλαιο η φθορά έχει χίλια λεπτάαρώματα και η Παρθένα μου τα εισπνέει ένα-ένα στηναγκαλιά του καλού της Την υγρασία στους τοίχους τημούχλα στα σεντόνια και τις κουρτίνες την εξάντληση καιτην αρρώστια στα σώματα τη σήψη που απλώνεται στοκαρβέλι μπροστά μουhelliplaquoΚαλύτερα να το μαζέψω αυτόhellipraquolaquoΜην τολμήσεις και αγγίξεις τίποταraquo Η Ζιζέλ πάει να διαμαρτυρηθεί αλλά όταν γυρνάω να τηνκοιτάξω πισωπατεί Τι βλέπει που δεν μπορώ εγώ να δωΈνα τρίξιμο ακούγεται καθώς σηκώνομαι από τηνκαρέκλα αλλά αν είναι το ξύλο ή τα κόκκαλά μου δεν ξέρωΠόσο καιρό έχω να σηκωθώ Οι σανίδες μοιάζει να θέλουννα με κρατήσουνlaquoΣυγχώρεσέ με αγάπη μουraquo τρέμοντας την πλησιάζω laquoΗΈμπνευση με κρατούσε στα χέρια τηςraquo Για λίγο δεν μεκοιτάει αλλά ύστερα το βλέμμα της μαλακώνειlaquoΓιατί θες να με τρομάζεις έτσιraquo μουρμουρίζει και ύστερα ηφωνή της δυναμώνει laquoΘέλω να σε φροντίσω και εσύhellip Δεντρως δεν σηκώνεσαι δεν μου μιλάς κανraquo Τα μάγουλά τηςφεγγίζουν ωχρά στο φως της λάμπας Η αγανάκτησή τηςδεν αρκεί για να τα χρωματίσει Πιάνω το χέρι τηςψηλαφίζω το δαντελωτό της μανίκι Είναι το φως του κεριούή το λευκό έχει κιτρινίσει

laquoΔεν καταλαβαίνειςraquo Ο ψίθυρός μου ίσα που ακούγεταιανάμεσα στα τριξίματα του σπιτιού και τα μουρμουρητάτων ενοίκων του laquoΔεν χρειάζεται να σηκωθώ Αρκεί ναμείνω πάνω από το χαρτίhellipraquo Κάτι φουσκώνει μέσα μουlaquoΔεν χρειάζεται να φάω Αρκεί να γράφωhellipraquo Τα πόδια μουπατάνε γερά και της δείχνω το δωμάτιο laquoΚι όταν οι λέξειςμε αφήσουν δεν χρειάζεται να βγω έξω Αρκεί να κοιτάξωαρκεί να ακούσω Τα σκουλήκια που τρώνε το φαγητό τημουσική των παραφρονημένωνhellip Αρκεί να έχω τηνΈμπνευσηhellipraquo Τα μάτια μου γυρίζουν ξανά σε αυτή Ηχλωμάδα την κολακεύει η σκιά που έχει μαζευτεί κάτω απότα γουρλωμένα μάτια της τονίζει την έκφρασή της Σαν τηνΠαρθένα μου Γονατίζω μπροστά της laquoΑρκεί να έχω εσέναΜείνε δίπλα μου αγάπη μου Στήριξέ με σε αυτό μου τοέργο σε παρακαλώ Και μετά όλα θα αλλάξουνraquoΚαι η Ζιζέλ η πιστή γλυκιά Ζιζέλ με δάκρυα στα μάτιαμου γνέφει ότι είναι δίπλα μου και ξαπλώνει στο κρεβάτιΑλλά οι λέξεις δεν φτάνουν στα αυτιά μου Η χλωμή μορφήμε το λευκό της φόρεμα ανάμεσα στα σεντόνια με μαγεύειΑχ να μπορούσα να ζωγραφίσω Αχ να υπήρχαν λέξεις ναπεριγράψουν την ομορφιά του δέρματος που φθίνει στοχλωμό φως Η πένα γρατζουνάει ξανά το βραχνό τηςτραγούδι στο χαρτί αλλά εγώ θρηνώ Σύντομα η Ζιζέλ θαξυπνήσει θα φύγει από το κρεβάτι σύντομα η εικόνα θαχαθεί Παρότι άρχοντας στο βασίλειο των λέξεων νιώθωφτωχός Αλίμονο οι λέξεις είναι το όριο του ανθρώπου ΗΠαρθένα μου θα είναι πάντα φτωχή μπροστά στη γλυκιάΖιζέλ ο Θάνατός μου θα ερωτευτεί το είδωλο όχι τηναλήθεια Αχ Αχ να υπήρχε ένας τρόπος να αιχμαλωτίσωαυτήν την εικόναhellip Και ξαφνικά ξέρω Απόψε οι εφιάλτες δεν τη βασανίζουν Απόψε ο τρελός δενπαραμιλάει ούτε το κορίτσι δίπλα κλαψουρίζει Απόψε όλασιωπούν Ακουμπώ την πένα μου απαλά στο τραπέζι καισηκώνομαι αργά Την έχω συνηθίσει τόσο που μοιάζει ναμη θέλει να αφήσει τα δάχτυλά μου Καθώς σηκώνομαι απότην καρέκλα φοβάμαι ότι έχω κολλήσει πάνω της ότι τοδέρμα μου θα σκιστεί ότι ο φριχτός του ήχος θα ηχήσει σεόλο το σπίτι αλλά τίποτα Οι σανίδες λυγίζουν μαλακάκάτω από τα πόδια μου και προσεύχομαι στην Άγγελο τηςΈμπνευσης να κάνει τους στεναγμούς τους να σιγήσουν

Ξέρω ότι από όλους Εκείνη με καταλαβαίνει Πάει καιρόςαπό τότε που απασχόλησα με κάτι άλλο τα χέρια μου αλλάτα δάχτυλά μου κινούνται ακόμα σβέλτα και λύνουν στηστιγμή της σάπιες κουρτίνες Τις μαζεύω στην αγκαλιά μουκαι πηγαίνω προς το κρεβάτι Ο καρπός της Ζιζέλ μοιάζειμε μίσχο λουλουδιού καθώς τον παίρνω στα χέρια μου καιευλαβικά τον δένω με ένα κομμάτι της κουρτίνας Την άλληάκρη τη δένω στα κάγκελα του κρεβατιού Από τον καρπόστο μπράτσο από το χέρι στο πόδι έναν έναν φτιάχνωτους κόμπους μου Όχι πολύ σφιχτούς αλλά ούτε και πολύχαλαρούς Δεν θέλω να υποφέρει μονάχα να μείνει εκείαρκετά Κάθομαι λίγο και αφουγκράζομαι την ανάσα τηςΤην περιεργάζομαι Φυσική χλωμή εφήμερη Ξανακάθομαι στην καρέκλα ΟΙ λέξεις αναβλύζουνασταμάτητες πια από το μυαλό μου με πνίγουν Η πένασπαρταράει στα χέρια μου έτοιμη να σκάσει Μοιάζει ναέχει ζωή δική τηςhellipΥπάρχει μια χλωμάδα που κανένας ζωγράφος δεν έβαλεποτέ στο έργο του μια σκιά στο ανθρώπινο δέρμα τέτοιαπου όσο και αν αναμειγνύεις τα χρώματα ποτέ δεν θαπροκύψει Είναι ένα κίτρινο απαλό που το φθινοπωρινόφεγγάρι φθονεί ένα κίτρινο που ακροβατεί τόσο επιδέξιαανάμεσα στο ζεστό και το ψυχρό όσο και ο καλλιτέχνηςανάμεσα στον έλεγχο και την παραφροσύνηhellipΗ Ζιζέλ ξύπνησε πολλές φορές και έκλαψε και φώναξε καιούρλιαξε και εγώ προσπάθησα να της εξηγήσω Δεν ήθελεόμως να με καταλάβει Νόμιζα ότι με αγαπούσε ότιπίστευε σrsquo εμένα ότι πίστευε στο έργο μου αλλά έκαναλάθος Το σπίτι φαίνεται να την πειράζει και αυτή σιγά-σιγά Της έχω υποσχεθεί άλλωστε ότι μόλις τελειώσω τηνιστορία θα τη λύσω και τότε θα είναι όλα όμορφα ξανάκαθώς θα προχωρούμε αγκαζέ στους μεγάλους κήπους καιθα χαιρετούμε όλους όσους θαυμάζουν εμένα και τη ΜούσαμουΟι λέξεις βγαίνουν αβίαστα πια από μέσα μου Είμαι ένακομμάτι του μεγάλου ποταμού και όλα ρέουν υπό τη σκιάτης Αγγέλου μου όμορφα και σωστά Μέρα με τη μέραγίνομαι όλο και καλύτερος Ακόμα και η Ζιζέλ που τηςδιαβάζω για να κοιμηθεί φαίνεται να το απολαμβάνειαφού μέρα με τη μέρα οι διαμαρτυρίες της σβήνουνΑλλάζω και ο κόσμος αλλάζει μαζί μου

Το πρόσεξα πρώτα με το καρβέλι πριν μερικές σελίδες Ησήψη πια το είχε σκεπάσει ολόκληρο και όσο εγώ έμενα νατο περιεργάζομαι τόσο περισσότερο το κατανοούσα Ηαποφορά του πλέον δεν με έπνιγε με γέμιζε λέξεις ταπλοκάμια των μυκήτων του δεν μου έφερναν αναγούλααλλά μου μιλούσαν για αλήθειες βαθύτερες αλήθειες που οΘάνατός μου ενσάρκωνε πια στη σελίδα του Δεν έβλεπαπια το καρβέλι το αντιλαμβανόμουν στην ολότητά του στοαποτύπωμά του στον χρόνοhellipΚαι με το πέσιμο της νύχτας ήρθε σε αυτή όχι όμορφοςούτε άσχημος μα απόλυτος και γεμάτος γνώση γιατί κάθετι καταλήγει με τον Χρόνο σε Αυτόν Και επειδή ο Χρόνοςήταν φίλος του καλός κράταγε τις παλίρροιές του όσο οΘάνατος περπατούσε χέρι-χέρι με την Παρθένα σεμονοπάτια όμοια με αυτά που αφήνουν τα πλάσματά τουκαθώς καταναλώνουν την ύληhellipΤο καρβέλι δεν υπάρχει πια το πιάτο του έχει μείνει κενόη ουσία του τώρα αιώνια στις σελίδες μου Η γλυκιά Ζιζέλείναι πια βουβή μονάχα η ανάσα της ακούγεται Πιοχλωμή από ποτέ πιο όμορφη από ποτέ Καταλαβαίνει τιςικανότητές μου Δεν αντιστέκεται πια Θέλει να δει το έργομου να ολοκληρώνεται Θέλει να δει τον κόσμο να σιωπάκαι αυτός μπροστά στο μεγαλείο του Αφήνει το χρώμα τηςνα σβήσει τη φλόγα μέσα μου να φουντώσειΠια γράφω όπως αναπνέω Παίρνω μια-μια τις κλωστέςπου κρέμονται από τον κόσμο γύρω μου και τις πλέκω στουφαντό της ιστορίας μου Τίποτα δεν με ταράζει τίποτα δενμε ενοχλεί Μονάχα με γεμίζει Πόσες μέρες έχει να μεενοχλήσει πια η προσευχή του καημένου από πάνω Μέραμε τη μέρα τον άκουγα να παραμιλάει νομίζοντάς τοντρελό μέχρι που άκουσα τον φόβο στη φωνή του τηναρρώστια στον βήχα του Τον είχα παρεξηγήσειΠροσευχόταν ο φτωχός Προσευχόταν για τη ζωή του γιατην ψυχή του που απειλούσε από στιγμή σε στιγμή να χυθείαπό τα χείλη του Τώρα σιωπά και ξέρω ότι δεν είναι πιαεκεί Δεν είναι όμως νεκρός Όχιhellip είναι αθάνατος μιααπό τις σκιές του Θανάτου στις σελίδες μου που όλο καιπληθαίνουνhellip Η Παρθένα σήκωσε το δάχτυλό της και μέτρησε τις σκιέςπου ο καλός της έσερνε πίσω τουldquoΕίναι ψυχέςrdquo τον ρώτησε δίχως φόβο

ldquoΌχι μονάχα συναισθήματα Φόβος θλίψη αγαλλίασηΣκιές στον τοίχο που αφήνουμε όλοι πίσω ότανολοκληρωθεί το πέρασμά μας σε αυτήν τη μεριά τουκόσμουrdquoΤα κλάματα από δίπλα έχουν σβήσει για να δώσουν στηνΠαρθένα μου δάκρυα πραγματικά Πλησιάζω στο τέλος τονιώθω τώρα Η πένα έχει γίνει κομμάτι μου οι σανίδες τηςκαρέκλας ένα με τη σάρκα μου Κουράγιο γλυκιά ΖιζέλΞέρω ότι έχεις ταλαιπωρηθεί αλλά δώσε μου μια σταλιάφωτιά ακόμη Μετά βίας ξεχωρίζω πια τα μισάνοιχτα χείλητης το στιλπνό δέρμα με τις μαβιές φλέβες λευκότερο απότο φόρεμα και τα σεντόνια λευκότερο από τα δεσμά της Τοχέρι μου γράφει πιο πολύ από ένστικτο Βλέπω μονάχασελίδες Σελίδες και το τέλος που πλησιάζει Ένα χλωμόφως πέφτει πάνω στα κίτρινα χαρτιά αλλά δεν ξέρω απόπού Η λάμπα έχει και αυτή χαθεί μα λίγο με νοιάζει Γιατίγια πρώτη φορά στο σπίτι επικρατεί πραγματική σιωπήhellipΘα σιωπήσω εγώ και θα σιωπήσεις και εσύ όπως τόσοσυχνά κάνεις Οι αιώνες θα περάσουν και εμείς θακαταλήξουμε εκεί που ούτε ανάσα δεν ηχεί Και εκεί θαγίνουμε έναhellipΤρέμω να γυρίσω Μετά βίας μπορώ Το σώμα μου έχειγίνει σκληρό σαν τις σανίδες το βλέμμα μου είναι σφιχτάδεμένο στις σελίδες Κι όμως δεν μπορώ Πρέπει ναγυρίσω Η ανάσα της Ζιζέλhellip δεν την ακούω Νιώθω τιςαόρατες κλωστές να κρατάνε όλο μου το πρόσωπο στοχαρτί και μια-μια τις σπάω για να γυρίσω στη Ζιζέλ Στοθέαμα ο πόνος σκίζει το στήθος μου στα δύο οι κραυγέςμου κάνουν τη σιωπή κομμάτιαlaquoΖΙΖΕΛ ΓΛΥΚΙΑ ΖΙΖΕΛraquoΤο κρεβάτι είναι ανάκατο τα σεντόνια έχουν πια σαπίσειτο ίδιο και οι κουρτίνες Μονάχα ένα λευκό φόρεμαξεχωρίζει ανάμεσά τους κιτρινισμένο και πολυφορεμένοΈνα λευκό φόρεμα που αγόρασα εγώ για τη γλυκιά Ζιζέλόμοιο με αυτό της Παρθένας μου Ένα λευκό φόρεμα τώρακενό Ω Άγγελέ μου γιατί μου την πήρες Προσπαθώ νασηκωθώ να τρέξω προς τα εκεί αλλά δεν νιώθω τα πόδιαμου πια Έχουν γίνει ένα με την καρέκλα Χίλιες βελόνεςμπήγονται μέσα τους και μόνο στη σκέψη Τα νύχια μουμπήγονται στα μάγουλά μου και το αίμα μου μπλέκεται μετα δάκρυά μου

laquoΖΙΖΕΛraquoΕίναι αθάνατη τώρα προσπαθώ να με παρηγορήσωΑιώνια χλωμή αιώνια νέα αιώνια γεμάτη αγάπη στιςσελίδες μου Συνειδητοποιώ ότι δεν έχω αφήσει την πέναΤα χέρια μου τρέμουν αλλά πρέπει να συνεχίσω για τηγλυκιά Ζιζέλ Το είναι της ζει στις σελίδες μου και πρέπεινα ολοκληρωθεί Το μελάνι χύνεται ανάμεσα στις σανίδεςτου πατώματος όταν το μελανοδοχείο ξεφεύγει από ταχέρια μου Δίχως δεύτερη σκέψη καρφώνω την πένα στοάλλο μου χέρι Ο πόνος είναι φριχτός μα τα ουρλιαχτά μουμετά βίας φτάνουν στα αυτιά μου Τώρα καταλαβαίνω τηναπώλεια τώρα βλέπω το τελευταίο κομμάτι που λείπει γιανα ολοκληρωθεί το έργο Είμαι εγώ Το αίμα μου γεμίζει τηνπένα και για μια τελευταία φορά οι λέξεις ρέουν στις θέσειςτους και το τελευταίο κεφάλαιο αναδύεται μεγαλειώδεςΓράφω Δημιουργώ Το αίμα μου το είναι μου συμπληρώνειτο όλοΈνας χτύπος έρχεται από την πόρτα αλλά δεν δίνωσημασία Αυτή είναι η στιγμή Δεν θα αφήσω τη γλυκιάΖιζέλ να χαθεί άδικα Οι χτύποι επιμένουν Φωνές τουςακολουθούν Λένε ότι είναι αστυφύλακες Δεν ξέρω τιθέλουν και δεν έχω χρόνο για αυτούς Μια-μια οι τελευταίεςλέξεις βρίσκουν τη θέση τους στο αριστούργημά μου Πάωνα ουρλιάξω να πανηγυρίσω μα η φωνή δεν βγαίνειΓράφω ακόμα αλλά ελάχιστος πια έχει μείνει από εμέναΕίμαι σανίδες Είμαι χαρτί μελάνι και αίμα Είμαι όλες οιεικόνες οι ήχοι και οι μυρωδιές Είμαι ο Θάνατος και ηΠαρθένα μαζίlaquoΣτο όνομα του Ανώτατου Δικαστηρίου ανοίξτε την πόρταraquoΑνόητοι Δεν καταλαβαίνετε ότι πάτε να διακόψετε τηστιγμή της ολοκλήρωσής μου Τα χέρια μου πένα και άλικομελανοδοχείο φλέγονται Γράφουν με τη ζωή μου τις λέξειςκαι τις αποτυπώνουν στο μυαλό μου με όση ψυχή μου έχειαπομείνει Δεν χρειάζεται πια να βλέπω Είναι όλαχαραγμένα εκεί Στο μυαλό που ζει τώρα αθάνατο στονlaquoΘάνατο και την Παρθέναraquo Όλα είναι εκεί Το έργο είναιολοκληρωμένο Σωστά Άρτια ΤέλειαΗ πόρτα σπάει και τρεις αστυφύλακες μπαίνουν στοδωμάτιο Το φως εισέρχεται μαζί τους μα δεν τολμάει ναπάει βαθύτερα από το κατώφλι

laquoΕίμαστε εδώ για να ερευνήσουμε μια καταγγελία εκ μέρουςτης κυρίας Λαφάν Ζιζέλhellipraquo ψελλίζει ο ένας από αυτούς πιοπολύ από αμηχανία παρά γιατί πραγματικά πιστεύει ότιέχει νόημαΤα μάτια τους βλέπουν ένα δωμάτιο κενό Τα γύψινα άνθηστην οροφή έχουν πια μαραθεί και τα παράθυρα είναισφαλισμένα Οι σελίδες στο τραπέζι είναι το μόνο πράγμαπου κινείται καθώς ένα ψυχρό ρεύμα αέρα εισβάλλει στοδωμάτιο Αυτές και οι σκιές στον τοίχο

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ

Κωνσταντίνος ΖαφείρκοςΟ Κωνσταντίνος Ζαφείρκος γεννήθηκε το 1990 στη Νάουσα Είναιαπόφοιτος του τμήματος laquoΦιλοσοφίας Παιδαγωγικής και Ψυχολογίαςraquoτου Πανεπιστημίου Ιωαννίνων ενώ σήμερα παρακολουθεί το πρόγραμμαμεταπτυχιακών σπουδών laquoΕυρωπαϊκές Πολιτικές Νεολαίας Εκπαίδευσηςκαι Πολιτισμούraquo στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας Δηλώνει λάτρης τωνvideo games των επιτραπέζιων παιχνιδιών ρόλων των ιαπωνικών mangaκαι φυσικά της λογοτεχνίας Κάποια από τα διηγήματα και τις νουβελέτεςτου έχουν βραβευτεί στα βραβεία λογοτεχνίας του φανταστικού LarryNiven από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές και έχουν εκδοθεί σεαρκετές ανθολογίες των ίδιων εκδόσεων Το 2017 κατέλαβε τη δεύτερηθέση στον πανελλήνιο διαγωνισμό διηγήματος φανταστικής λογοτεχνίαςαπό τις εκδόσεις iWrite με θέμα το laquoΑδιέξοδοraquo στα πλαίσια τουφεστιβάλ Fantasmagoria 2017 με το διήγημα laquoΕπανάληψηraquo

04

Μαριλένα ΤζωρτζάκηΗ Μαριλένα Τζωρτζάκη προέρχεται από τον δημιουργικό τομέα όπου καιεργαζόταν πολλά χρόνια όντας ταυτόχρονα εκπαιδεύτρια ενηλίκωνΓράφει παθολογικά Γράφει σε τετράδια σε κομπιούτερ σε blogs σετοίχους (ψηφιακούς) σε χαρτοπετσέτες και σε ότι άλλο βρει μπροστά τηςΜερικά από τα γραπτά της έχουν βρει τον δρόμο τους και έχουνδημοσιευτεί (Vice Rock your Lifegr) κάποια άλλα έχουν βραβευτεί (6οΦεστιβάλ Επιστημονικής Φαντασίας Ερμούπολης FantastiWords 2018)κάποια άλλα τα κρατάει μυστικά και τα χρησιμοποιεί μόνο για ναδιασκεδάζει τους φίλους της στα social media ενώ κάποια άλλα τα έχειπάρει ο άνεμος Όταν δεν γράφει ασχολείται με τον σχεδιασμό παιχνιδιών(οπού η δουλειά της είναι κυρίως να γράφει) Όλα τα παραπάνω υπό τηνμουσική των Coil Επίσης παθολογικά

Νίκος ΓαϊτανόπουλοςΟ Νίκος Γαϊτανόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1990 Αποφοίτησε απότην Αρχιτεκτονική Σχολή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου το 2015και έκανε Master in Concept Art for Games and Animation στο TeessideUniversity στο Middlesbrough Άρχισε να διαβάζει από πολύ μικρός καιαγαπούσε τα παραμύθια τους θρύλους τους δράκους και τους ιππότεςαπό τότε που θυμάται τον εαυτό του Γράφει από τα 15 του χρόνια τιςιστορίες του Έρκαχοθ τις οποίες δεν σταμάτησε ποτέ να δουλεύει Δενείναι σίγουρος πότε άρχισε να εικονογραφεί στα σοβαρά αλλά σήμερα ζειαπό ένα συνδυασμό εργασιών στη διαφήμιση στον χώρο των βιβλίων καιτων video games Έχει ζήσει στη Γερμανία και στην Αγγλία και λατρεύειτις κουλτούρες και των δύο χωρών οι οποίες τον έχουν επηρεάσει βαθιάστη δουλειά του Του αρέσει η μυθολογία η μουσική τα video games ηεξερεύνηση των συνδέσεων ανάμεσα σε ιστορίες και παραδόσεις και ημπύρα

w w w n y c t o p h i l i a g r

Horror | Fantasy | Literature | Art

Horror amp Fantasy Webzine

Nyctophiliagr nyctophiliagr infonyctophiliagmailcom

Το πρώτο ελληνικό webzine για τη λογοτεχνία και τέχνητου Τρόμου και του Φανταστικού