10
Adela Carril e Ainoa Ferreiro 6º de Primaria CEIP de Arzúa

Cuento adela ainoa

Embed Size (px)

Citation preview

Page 1: Cuento adela ainoa

Adela Carril e Ainoa Ferreiro

6º de Primaria

CEIP de Arzúa

Page 2: Cuento adela ainoa

Había unha vez, fai moito tempo, un mar chamado o Mar da Perla, onde estaba prohibido pescar para respetar aos seres mariños. Naquel mar gobernaba unha fermosa serea.

Page 3: Cuento adela ainoa

Pasou o tempo e empezaron a abrir restaurantes na zona costeira, empezaron a tirar lixo ao mar. Os peixes comían o lixo que tiraban e cando se reproducían nacían peixes mutantes, algo raros.

Page 4: Cuento adela ainoa

O dono dun dos restaures máis famosos da costa foi pescar, non fixo caso dos sinais que puxera e dixo: - Eu vou pescar igual ¿Que podería saír mal?

Page 5: Cuento adela ainoa

E ese foi o seu erro, pescou un peixe moi extraño pero tampouco fixo caso diso e levouno sen darlle importancia.

Page 6: Cuento adela ainoa

Non tivo escrúpulos e deullo a un cliente no seu menú. El asustado pola pinta do prato, puxo unha cara como se lle fose a dar algo e marchou. Ía pensando que o quería envenenar. Isto tamén pasou co resto dos clientes que por alí pasaron.

Correuse unha mala fama pola zona.

O dono púxose moi triste co acontecido xa que isto forzou que tivese que pechar o establecenmento ao público.

Page 7: Cuento adela ainoa

Ata que oíu unha voz que o deixou hipnotizado…de súpeto colleu o seu bote e seguiu esa voz …e veu o ser fermoso que producía ese son tan excepcional…unha serea

Page 8: Cuento adela ainoa

Esta decatouse da súa presenza e dixo:-¿Quen es?-Eu son o dono dun restaurate ¿E ti?- Eu son a guardiana dos mares -Pois veras e que tiven un problemiña co peixe que pesquei, a verdade, un tanto extraño e agora teño que pechar o restaurante.A serea frunceu o ceño e díxolle sen dubidalo moito:-Estache ben por desobedecer os sinais, os humanos sodes os animais. Andades a matar as especies mariñas e xa estou farta.

Page 9: Cuento adela ainoa
Page 10: Cuento adela ainoa

O señor colleu e marchou antes de enfadala ainda máis.Pasaron os anos eo dono caeu enfermo, estaba a piques de morrer. Non deixou de pensar na serea, no que dixo e que tiña razón, entón colleu o bote e foi a pedirlle disculpas pero non a atopaba.¿Que lle pasaría? As preguntas quedaron sen resposta, alí enterradas e o mar desapareceu. Sí, sí , asi é, desapareceu, na actualidade ese mar non existe.Algunhas persoas din que desapareceu porque estaba tan contaminado que a serea desfíxose. Pero … hai dúas persoas que saben moi ben o final pero iso é un segredo.

FIN