Creëren en zakendoen maken het succes van de kunstenaar

Nijmegen: Mekka van bedrijvigheid

HSF Logistics France bedrijft topsport

de dynamiek van de oversteek

ZeteldeTroTS - NoSTaLgie - ambiTie

3

voorwoord

Tel je zegeningen, zo luidt een gezegde, en laten we dat nou ook eens gaan doen.Weg met dat gesomber over de crisis, die toch vooral tussen onze oren zit.Want de spaartegoeden zijn nog nooit zo groot geweest en iedereen blijft op zijn geld zitten uit angst dat het morgen nog slechter gaat.Nog slechter?Het bbp (bruto binnenlands product) komt in 2012 vermoedelijk uit op 613 miljard euro. Dat was in 2009 nog maar 571 miljard euro.BMW had in 2011 een record-omzet en ‘onze’ NXP groeide vorig jaar in de segmenten HPMS en Standard Products met 4 procent. Goed gedaan.Ja, natuurlijk, het vastgoed zit in de hoek waar de klappen vallen, maar Hans van Delft slaat verderop in dit magazine de spijker op zijn kop: ‘Neem je verlies. Dan weet je weer wat je hebt en waar je mee verder kunt.’ En zit het vastgoed niet ook in die hoek omdat de politiek maar aarzelt? Iedereen weet dat de aftrek van de hypotheekrente beperkt zal gaan worden. Iedereen wacht dus ook af tot het moment dat daar helderheid over is.Deze stad zit ondertussen niet stil.Er wordt een nieuwe stadsbrug gebouwd en een bedrijf als bijvoorbeeld R’ Estate (com-mercieel vastgoed) bouwt gewoon nieuwe kantoor- en bedrijfspanden, die ook gewoon weer verhuurd worden. Omdat ze de kwaliteit bieden, waar de ondernemers om vragen.Daarom brengen wij weer dit magazine uit. Om de dynamiek van de stad en de ondernemers eens te benadrukken in plaats van mee te huilen met de sombere wolven in het bos.

Het magazine De Directiezetel, omdat we vertrouwen hebben in de toekomst

Zegeningen

Thed MaasEindredacteur van de Ondernemer,de B2B-bijlage van De Gelderlander

R’Estate B.V. - Rutgers o.g.Kerkenbos 13-076546 BG Nijmegen

R’estate GmbHIm Hammereisen 2747559 Kranenburg-Nütterden

Te huur:

Nieuwbouw:

Al onze panden zijn aangesloten op glasvezel. Neem de stap naar een nieuw, turn-key en modern kantoor met vrije parkeerplaatsen en een aantrekkelijke huurprijs. Flexibele contracten zijn mogelijk. Ruim 500 bedrijven gingen u voor!

Voor meer informatie kunt u contact opnemen met de heer Bob Rutgers via 024-3739810, 06-53479947 of info@restate.nl.

Bedrijfshuisvesting met toegevoegde waarde

Kijk voor meer bedrijfsinformatie op:

www.restate.nl

R’Estate en Rutgers o.g. is een internationale

vastgoedontwikkelaar en -investeerder, die een groot

aantal kantoren, bedrijfsruimtes en bedrijvencentrums

ontwikkelt en verhuurt. We creëren optimale

werkomgevingen voor onze huurders.

Kerkenbos 10-55 te Nijmegen vanaf ca. 165 m² t/m ca. 2800 m² kantoorruimte (oplevering ca. 1 mei)

Kerkenbos 10e straat te Nijmegen kantoorruimte van ca. 100m² t/m 7000m² (oplevering in overleg)

Kerkenbos 12/13 straat te Nijmegen vanaf ca. 200 m² t/m ca. 3000 m² kantoorruimte (oplevering in overleg)

Kerkenbos 10e straat te Nijmegen een distributiecentrum van ca. 5000 m² met loading docks (oplevering in overleg)

Kerkenbos 12-46 te Nijmegen ca. 250 m² kantoorruimte begane grond beschikbaar

Kerkenbos 13-07 te Nijmegen ca. 110 m² kantoorruimte (penthouse 3e etage) beschikbaar

Kerkenbos 10-57 (BG) te Nijmegen ca. 150 m² kantoorruimte beschikbaar

Kerkenbos 10-77 (1e etage) te Nijmegen ca. 138 m² kantoorruimte

Kerkenbos 10-79 te Nijmegen vanaf ca. 100 m² t/m ca. 3000 m² kantoor- met bedrijfsruimte

Kerkenbos 10-123 te Nijmegen ca. 190 m² kantoor- met ca. 620 m² bedrijfsruimte beschikbaar

Kerkenbos 10-63 (1e en 2e etage) te Nijmegen ca. 165 m² en ca. 175 m² kantoorruimte beschikbaar

Im Hammereisen 27 Kranenburg (D) (10 min. van Nijmegen) Kantoor en/of bedrijfsruimte vanaf 70 m² t/m 1850m²

024-3606900 024-3604555 024-3711100 024-3739810

5

inhoudsopgave

Inhoud6 Nijmegen: Mekka van bedrijvigheid

10 De werkvloer als kantoor

12 Toine en Sanne: Volg je gevoel

14 Flavius klaar voor de toekomst

16 De dwangondernemer, hij zwoegde voort

19 Vrouwentafel voorziet in behoefte

20 Culinaire beleving in middeleeuwse setting bij Het Lemke

22 Goorsenberg maakt onderdelen die niemand ziet

23 jwr: Beveiliging is een groeimarkt

24 Met volume concurrentie voorblijven

25 Anti-conceptiepil voor malariamug

26 Nieuwste marketing- en reclamebureau uit Nijmegen breekt met oude wetten

28 Strafpleiter uit pure passie

30 R’Estate stoomt door, ook in Duitsland

31 Hans van delft: ‘We hebben geluk gehad’

32 Ton Hendriks: ‘In 1978 kocht ik mijn eerste pandje’

33 Harold Bons: ‘Ik wil graag iets achterlaten, kwaliteit’

34 KC Business Solutions: ‘Persoonlijke groei als hoofdstrategie’

39 KKP: Avontuur verzinnen voor ondernemers

40 Gala voor de ZZP’er wordt traditie

42 De oversteek

46 Jan Jonker: ‘Nijmegen moet kenniscentrum duurzaamheid worden’

48 Hensgens: Bescheiden automerken, beste antwoord op recessie

50 Creëren en zakendoen maken het succes van de kunstenaar

54 HSF France: ‘We zitten in Nijmegen, maar zijn thuis in Parijs’

58 Bedrijvenpark Bijsterhuizen ideaal qua infrastructuur

61 Media

62 UTS klaarde een megaklus

64 Nijmeegse speerpunten

66 ‘Industriële Kring voelt als een vriendenclub’

68 OSRN: ‘Terug naar decisionmakers’

70 Ondernemers van het jaar

74 Colofon

6

erfgoed

Tekst: Hans Jacobs

Beeld: Stichting industrieel erfgoed

Nijmegen: Mekka van bedrijvigheid

Een stad op zoek naar haar gouden industriële verleden

7

erfgoed

Het is een beleving om nooit te vergeten. Lang-zaam smelt het in de warmte van je mond. Je weet wat het met je gaat doen: die ultieme zoete verleiding zal je in vervoering brengen. Maar dan sluipt de eerste twijfel het hoofd bin-nen. Zal ik het nu doen, of wacht ik nog even. Ik wacht en duw met mijn tong de verleiding naar de smaakpupillen in de mond. Lang kun je niet meer wachten. Ze heeft haar chocolade jas bijna uitgedaan. Uitstel kan niet. Nog lan-ger wachten op de beloning? Nee, je moet. Je moet bijten, penetreren in het walhalla, het godenrijk van de boon. En knak, daar stroomt de warme rum uit de jas van suiker de mond binnen en mengt zich met de chocolade. Met mijn ogen dicht proef ik de betovering van de échte rumboon van Van Dungen. Hét Jamaicaanse wonder van Nijme-gen. Ruim voor Havanna aan de Waal kwam te liggen, woonde Jamaica al in de Groenestraat.En ik zie dat hij dezelfde gedachten koestert: Cees Alewijnse. ‘Tja, die rumboon van Van Dungen.’ Ook hij proeft de boon als de dag van gisteren.

Bloei De smaak van het verleden van Nijmegen komt op tafel. De tijd dat de stad na de oorlog tot bloei kwam. Dat tientallen bedrijven tot ver in de wijde wereld producten leverden om het le-ven aangenaam te maken. De bloeiperiode van de stad. Namen en herinneringen struikelen bijna in de hoeveelheid. Van Dungen natuurlijk met de rumbonen en de onvergetelijke Mekka. Dobbelmann met Castella, de schoenfabrieken van Swift, Robinson, Wellen & Co, Nimco, de geisers van Fasto, de lampen van Splendor, Terlenka van de Nyma waardoor de wereld er fraaier en gekleder ging uitzien. De joekels van transformatoren van Smit die de wereld nieuwe energie gaven. Alewijnse, waar aan de Waal-

kade de armleuningen voor de beroemde Gis-penstoelen werden geperst en waar Talens zijn dopjes van de inktflesjes bestelde. De papier-fabrieken, de nippelkeet ASW, De Gelderlander als grafisch bedrijf. En er zijn er nog veel meer.

Mijlpaal Nijmegen was in 1960 de vierde industriestad van Nederland. Een bijna vergeten mijlpaal. Maar daar komt een einde aan. De zoektocht naar het gouden verleden is begonnen. Het industrieel erfgoed moet in de oudste stad van Nederland boven water komen. ‘We leven allemaal op de berg van het verleden. Alle toekomstverwachtingen zijn op het verleden gebouwd, het heeft het karakter van de stad bepaald. Daarom moeten wij dat verleden in beeld brengen.’ Cees Alewijnse is zelf een van die grote mannen uit dat industriële verleden en hij gaat samen met Jos Hekking (ex-Philips) en Bert Bloo (registeraccount bij veel Nijmeeg-se bedrijven) de kar uit de modder van het verleden trekken. De mannen achter de Stich-ting Industrieel Erfgoed Nijmegen, STIENEO. Net als in veel andere Nederlandse steden waar men aan het werk is om het verleden voor de vergetelheid te behoeden.STIENEO is al enige tijd bezig, maar het is een moeizame weg. ‘We zijn mensen aan het zoe-ken die bereid zijn over dat verleden verhalen te vertellen. Dat organiseren kost tijd. Maar we hebben een start gemaakt. In een bijeenkomst in het stadarchief zijn we begonnen om men-sen die die verhalenvertellers willen intervie-wen te trainen. Waar moet je op letten.’

VerhalenDe grote doorbraak kwam tijdens het Weekend van de Geschiedenis. STIENEO had een stand in een leegstaand winkelpand aan het eind van de Burchtstraat. ‘Daar hebben we veel men-

nu zijn het vooral de schoorsteentjes van de centrale verwarming die roken.

Maar dat was ooit anders. nijmegen, de stad, was een energiek bos waar

echte schoorstenen tot aan de hemel groeiden. De stad na de oorlog. Tien-

tallen bedrijven, grote namen, schitterende producten en overal die speciale

geurtjes, die odeur van bedrijvigheid, het parfum van de industrie.

Nijmegen wasin 1960 de vierdeindustriestad vanNederland

8

erfgoed

sen ontmoet die hun verhaal willen vertellen. Zeker over de zeventig namen en adressen le-verde die dag op. Daar zullen we best een paar maanden mee bezig zijn.’Cees Alewijnse en het wakker kussen van de geschiedenis. De gonzende stad toen. Of de stad ook een geur had, zoals de koffiebrand-geur die vroeger als een deken over Den Bosch hing? Hij ruikt met zijn gedachten. ‘Het was geen specifieke geur die de hele stad beheers-te. Wel kon je op plekken ruiken dat er gewerkt werd. Zoals bij Smit Draad in de Groenestraat; daar kon je ruiken als ze met dat speciale isolatiemateriaal aan het werk waren. En na-tuurlijk bij Van Dungen, die chocoladegeur. Dat geurtje bij Dobbelmann. Maar daar kon je het

ook zien als een van de torens niet in orde was: zaten alle auto’s in de omgeving onder het poeder.’ Het gerucht gaat dat je in de wijk rond Dobbelmann op vochtige dagen de was vuil buiten aan de lijn kon hangen en dat je ze dankzij de activiteiten van de waspoederfabri-kant ’s morgens schoon kon opvouwen. Maar dat is een gerucht, aldus kenners in de stad, die zich herinneren dat ze soms wel eens een zeer wee gevoel in hun maag kregen als ze onder de rook van Dobbelman in Bottendaal gingen vrijen. Anderen werden door het ge-bruik van de scheerzeep van de Nijmeegse zeepfabriek van een gewone Nijmegenaar een fris heertje. Cees Alewijnse: ‘Dat is een van die beroemde verhalen rond Dobbelmann.’

MurenNijmegen was eeuwen lang een sterke stad. Omringd door muren floreerde Nijmegen. Het ging volgens Cees Alewijnse mis toen eind 1800 de muren neergehaald werden. ‘Nijme-gen werd als een mooie stad gezien waar ge-pensioneerden uit Indië een heerlijke oude dag konden doorbrengen. Pas na de oorlog kwam de echte industrialisatie op gang. Nij-megen was een aantrekkelijke stad om je te vestigen. De mensen wilden er graag werken en er waren goedkope vestigingsmogelijkhe-den. Zeker ook met het oog op Duitsland.’ De schoenfabrieken en de papierfabrieken had-den een Duits stempel.Nijmegen, een stad met een hart voor de in-

9

erfgoed

dustrie. ‘Arnhem is meer een bestuurdersstad. Natuurlijk hebben ze daar de Akzo, maar als je dat vergelijkt met Nijmegen. De stad is pas laat op gang gekomen. Mensen werden enthousi-ast gemaakt voor die nieuwe bedrijven en uit-eindelijk was de stad één lappendeken van be-drijven. Nijmegen is een echte arbeidersstad.’ Hij zegt het met oprechte trots.

SchaalVergroTingMaar desondanks ging het ook in Nijmegen mis. Opnieuw moesten er muren gesloopt worden om de verandering te bewerkstelligen. Nu waren het de beschermende muren die in de weg stonden om de stap naar internatio-

‘Nijmegen is een echte arbeidersstad’

nalisering van de markt te komen. ‘Oorzaak: de economische omstandigheden. Niet zozeer de verslechtering van de economie, maar de noodzaak tot concentratie, de drang tot inter-nationalisatie, de schaalvergroting. De schoen-industrie is het beste voorbeeld, Er waren er vijf in Nijmegen, kleine en grote, maar door het opengooien van de markt konden ze niet meer concurreren.’

MekkaHet beeld van de stad is veranderd. De oude industrie is deels vertrokken, verdwenen, op-gegaan. Nieuwe impulsen hebben de stad een totaal ander aanzien gegeven, maar de basis,

de berg van de geschiedenis is gebleven. Maar er moet wat aan gedaan worden. De mannen achter STIENEO zijn bang dat als ze er niet snel bij zijn, dat verleden in de vergetelheid strandt. ‘De dingen veranderen zo snel. De versnelling gaat zo hard. Er is weinig tijd over om stil te staan bij dat verleden. En het is zo belangrijk. Gelukkig zijn er nu nog mensen die als je ze er op aanspreekt, losbarsten. Dat is zo belangrijk. Wij moeten er ons op de ver-halen concentreren, maar ook doorgaan met het verzamelen van de dingen die er over zijn gebleven. We hebben nog geen ruimte om het aanbod van voorwerpen, gereedschappen, af-fiches, dingen uit dat rijke verleden onder te brengen, maar dat komt er. Wij moeten het verleden toegankelijk maken door voorlopig af en toe een expositie in te richten. Denk aan de schoenindustrie.’Nijmegen als Mekka van het gouden industri-ele verleden. Een stad die nu nog de zoete smaak van die tijd in de mond heeft, waar mensen wonen die nu nog dat verleden als gisteren kunnen ruiken. Een verleden zo ver, maar toch gelukkig nog altijd dichtbij.

www.stieneo.nl

10

Groesbeek

Het Rijk Golfbanen

Hans Blaauw

De werkvloer als kantoor

‘Wie bij ons speelt, moet zich de koning te rijk voelen’

11

hans Blaauw zwaait sinds najaar 2008 de scepter over het rijk golfbanen. Midden in de zaak en tussen de mede-

werkers staan is voor Blaauw belangrijk. ‘Dan voel je als het ware je product en dat zie je niet op een beeldscherm.

je hebt veel zogenaamde excel-koningen die vanuit een ivoren toren een bedrijf leiden, maar daar ben ik geen

figuur voor.’

De geschiedenis van Het Rijk Golfbanen gaat terug naar 1985. In dat jaar werd een begin gemaakt met de aanleg van een 18 holes golf-baan bij Groesbeek onder de naam Het Rijk van Nijmegen. Ruim 25 jaar later is de baan uitgebreid tot 45 holes en sinds enkele jaren telt de vennootschap in totaal vier golfbanen. Naast Nijmegen zijn dat Het Rijk van Sybrook (bij Enschede), Het Rijk van Margraten (Zuid-Limburg) en Het Rijk van Nunspeet.Directeur Hans Blaauw had niets met golf toen hij eind november 2008 werd gevraagd om lei-ding aan Het Rijk Golfbanen te geven. Hij was toen directeur bij Hotel en Congrescentrum Papendal en had daarvoor onder andere als directeur bij McDonald’s Nederland gewerkt. ‘Van golf wist ik niets, ik was zelf een voet-baller en tennisser,’ vertelt Blaauw. Zijn inte-resse om nieuwe dingen te initiëren en de klik die hij tijdens gesprekken voelde met zowel de eigenaren als de medewerkers, brachten Blaauw ertoe om de uitdaging aan te nemen. ‘Achteraf denk ik dat het juist goed was dat ik niets van golf wist, want daardoor bracht ik een verfrissende blik mee. De details van hos-pitality waren me bekend, maar het jargon en bijvoorbeeld golfbaanonderhoud waren nieuw voor me.’ Blaauw, die geen enkele ervaring met ‘groen’ had, deed zelfs een groenoplei-ding bij de HAS in Den Bosch om meer te we-ten te komen over het baanonderhoud. ‘Als ik ergens induik, wil ik nou eenmaal graag weten hoe het zit’, verklaart hij. ‘Niet om het baan-personeel te gaan vertellen hoe ze het moeten doen, maar om hen beter te begrijpen.’

iVoren TorenBlaauw beweegt zich het liefst op de werk-vloer. ‘Daar, midden tussen de gasten en de medewerkers, voel ik me als een vis in het

water. Dan voel je als het ware je product en dat zie je niet op een beeldscherm. Je hebt veel zogenaamde excel-koningen die vanuit een ivoren toren een bedrijf leiden, maar daar ben ik geen figuur voor.’ Blaauw heeft daarom dan ook geen eigen kantoor. ‘Mijn gasten kan ik prima in het clubhuis ontvangen en als het nodig is, is er altijd wel een kantoor beschik-baar.’ Blaauw is een sterk voorstander van korte lijnen en de zogenaamde hands-on men-taliteit. ‘Als er een piek in het restaurantbe-zoek is, trekken we de kantoren leeg en helpt iedereen mee in de horeca om die piek weg te werken.’

BeDrijfSliDMaaTSchapDe tijd dat golf voorbehouden was aan een be-sloten clubje golfers ligt inmiddels al weer een paar decennia achter ons. ‘Op onze golfbanen heerst een open sfeer’, vertelt Blaauw. ‘Golf is veranderd en gegroeid. Het is niet voor niets de derde sport van Nederland.’Hoewel de tendens in golfend Nederland is dat steeds minder golfers lid worden van een golf-club, kennen de banen van Het Rijk juist een ledengroei. ‘Blijkbaar kiezen ze voor ons op basis van kwaliteit en persoonlijke aandacht’, zegt Blaauw bescheiden. ‘We koesteren onze leden en proberen waarde toe te voegen. Wie bij ons speelt moet zich de koning te rijk voe-len. Onze pay off is niet voor niets ‘…zo mooi kan golf zijn’, dat moet je ervaren als je hier bent.’Dat laatste geldt ook zeker voor de zakelijke markt. Daarom worden sinds vorig jaar alle bedrijfsleden ook automatisch lid van de busi-nessclub. ‘Daar organiseren we diverse dingen voor, zoals gastsprekers en een competitie, waarbij men afwisselend vroeg in de ochtend of laat op de dag speelt.’ En wat zeker ook

Het Rijk Golfbanen in cijfersSinds: 1985Hoofdvestiging: GroesbeekGolfbanen: Het Rijk van Nijmegen (45 holes),Het Rijk van Sybrook (27 holes), Het Rijk van Margraten (18 holes),en Het Rijk van Nunspeet (27 holes)Aantal fte’s: 150Aantal golfrondes: 200.000 per jaarAantal leden: 3750 (waarvan 1750 op Het Rijk van Nijmegen)

Het Rijk GolfbanenPostbus 1746560 AD GroesbeekTelefoon (024) 3999910www.golfenophetrijk.nl

prettig is voor de zakelijke markt, is dat men op de banen van Het Rijk de flights niet vol-stopt met onbekenden, zodat men ongestoord met een zakenpartner een rondje kan lopen. De kans dat men daarna Hans Blaauw tegen-komt is aanzienlijk, want die blijft nog wel even bij Het Rijk. ‘Zolang ik voel dat ik hier iets toe kan voegen pas ik hier. En ik kan me niet voorstellen dat ik iets leukers vind, ik heb mijn plek wel gevonden.’

12

familiebedrijf

Toine en Sanne: Volg je gevoel

Vader zoon, moeder zoon, moeder dochter, vader dochter. familiebedrijven.

Samen aan het roer, twee kapiteins met dezelfde naam op het schip. een

bijzondere combinatie die werkt. Zeker bij Toine en Sanne van Wilderen van

lopers compagny, een topper in de hardloopwereld.

Vader en dochter samen aan het roer bij Lopers Compagny

Tekst: Hans Jacobs

13

familiebedrijf

Dan is het even stil. Ze kijken elkaar aan. Zij lacht, hij kijkt vragend. Of ze wat van elkaar opgestoken hebben. Drie jaar werken ze nu samen. Drie jaar lang zijn ze samen de baas bij eerst Runnersword en nu hun eigen Lopers Compagny, de hardloopwinkels . Sanne (31) en haar vader Toine van Wilderen (60). Vader en dochter aan het roer op het moment dat hun Lopers Compagny wordt geboren. ‘Soms denk ik wel eens: wat knap van hem. Hij heeft enorm veel bereikt in de hardloopwereld. Dat vind ik knap. Ja, dat bewonder ik in hem.’ Aan de andere kant van de tafel proeft een va-der het compliment van zijn dochter. ‘Ja, ook ik heb veel van haar opgestoken. Je voedt je kind op en op een bepaald moment is het leerpro-ces opgedroogd. Is zij er. Ik profiteer eigenlijk nu van mijn investering als vader.’Ze hebben de taken verdeeld. Toine houdt zich bezig met de ombouw van Runnersworld naar Lopers Compagny. Nieuwe zaken opzetten, franchisers opleiden. Sanne doet het manage-ment. De één de hardware, de ander de soft-ware. Een proces waar ze beiden hun plek in gevonden hebben.

liefDeVader en dochter én wat ze samen hebben is hun liefde voor sport. Toine als een van de voormalige toppers in de atletiek, nam al heel vroeg Sanne mee. ‘Sport is ons bindmiddel. Zij is een jongensmeisje. Vroeger kwamen de jon-gens aan de deur: of Sanne kwam voetballen. Ze werd altijd als eerste gekozen. Zelfs NEC had belangstelling voor haar. Die liefde voor

sport is ook niet gek. Ik nam haar vroeger al-tijd mee naar Papendal en dan zat ze met haar luier aan bij de start.’ Maar het werd geen sport. Sanne ging na haar gymnasium naar Utrecht rechten studeren om uiteindelijk als bedrijfsjurist bij het Bouwfonds terecht te komen. Na een tijdje kwam de twij-fel. Is dit het? Nee dus. Haar sporthart klopte: ze studeerde sportmanagement, sportrecht en het kriebelde: waarom ga ik niet iets voor me-zelf beginnen?Net in die periode was pa bezig met zijn plan-nen voor Lopers Compagny . Een gespreid bedje stond klaar? Sanne: ‘Nee, het was een kans die zich voordeed, die op mijn weg kwam. Ik heb er niet om gevraagd.’ Toine: ‘Ze deed de Lady’s Run en toen de reorganisatie aan de orde kwam, hebben we er over gesproken. Zou jij het leuk vinden er leiding aan te geven. Weet je, voor mij is het een godsgeschenk. Ik heb er nooit aan gedacht met haar samen te werken.’

BaSiSHet draait. Toine: ‘Mijn inbreng is in het begin groot, maar het wordt jaarlijks minder. Jaren geleden dacht ik met mijn 60ste te stoppen, toen met mijn 62ste, toen 63ste. Maar naar mate het dichterbij komt, denk ik: het is best leuk. Ik zie stoppen nog niet zitten, maar het is natuurlijk wel zeer aantrekkelijk om zo je verantwoordelijkheden af te bouwen.’ Ze praten beiden over de basis: het wederzijdse vertrouwen. ‘Je hoeft niet alles vast te leggen.’Toine: ‘De tijden veranderen. Het is niet meer de tijd waarin ik opgegroeid ben. Zij ontwikkelt zich in deze tijd. Ik moet me forceren om niet achter te blijven. Af en toe gaat het me te snel en zeg ik: Ho Sanne, ho.’ Sanne: ‘We hebben nog niet gebotst, maar dat zou ook niet erg zijn.’Toine: ‘Weet je wat leuk is: ik herken bij haar dingen van mijn vrouw, van mezelf’.

geVoelZe hebben de taken verdeeld. Sanne zit achter het bureau, Toine is op stap. Samen werken aan een nieuwe toekomst voor Lopers Com-pagny met aan de horizon voor Toine New York of Nice, zijn twee droomwoonplaatsen. Vader dochter, vader zoon etc. Een advies? Toine: ‘Volg je gevoel. Ben eerlijk in het kijken naar je kind. Ik was op mijn 18e jeugdleider van een elftal bij Quick dat niet kon voetballen. Maar ‘s zaterdags zagen de vaders allemaal Johan Cruijfjes op het veld. Ik dacht: Wat zien zij wat ik niet zie? Ben eerlijk.’ Sanne: ‘Doe wat je gevoel zegt wat je moet doen en natuurlijk is het een extra waarde als het met je eigen familie is.’

‘Ik herken bijhaar dingen van mijn vrouw,en van mezelf ’

14

Sjaak van Rijswijk en Pascal Stapelkamp

Assurantiën en Financiën

Nijmegen

naar verwachting verdwijnen de

komende jaren door vele ontwik-

kelingen talrijke assurantietussen-

personen. een deel van de markt

gaat naar de banken, die echter niet

onafhankelijk zijn. Totaal anders ligt

dat voor het ongebonden bedrijf

flavius. ‘Wij zoeken uit welke polis

het best bij de ondernemer past,

onderhandelen met de verzekerings-

maatschappij over de clausules én

bij schades halen we alles uit de

kast. We hebben de specialismen in

huis om de belangen van de klant

daadwerkelijk te behartigen’,

vertelt algemeen directeur Sjaak

van rijswijk.

Flavius klaar voor de toekomst

nieuWe oVerheiDSeiSenDe overheid eist vanaf 2013 volledige transpa-rantie in pensioenen, hypotheken en complexe financiële producten. Provisies verdwijnen en beloning voor dienstverlening moet met de klant worden overeengekomen. ’Dit betekent de nekslag voor legio collega’s. Verdiensten op basis van adviesuren komen in de plaats. Ons concept met verschilllende gespecialiseerde ad-viseurs biedt dan relevante meerwaarde voor ondernemers. Op het gebied van opleiding hou-den we onze specialisten volledig up-to-date. Bovendien werken we reeds jaren met een fix fee, ongeacht de hoogte van het verzeke-ringsbedrag of lening. Daarmee doen we nu al meer dan de overheid verlangt en zijn we volledig klaar voor de toekomst’, concludeert mr. Pascal Stapelkamp. Flavius heeft deskun-digen op het gebied van pensioenen, risicoma-nagement, juridische zaken, schadeafhande-ling, financiële planning en hypotheken.

riSicoBeheer BeDrijVen‘We denken intensief mee over de bedrijfspro-cessen van de ondernemer’, vertelt de erva-ren Jerry Croes, gespecialiseerd in risicobeheer van bedrijven. ‘We maken een overzicht van

Tussenpersoon in assurantiën en financiën, alle disciplines in huis voor belangen ondernemer

de financiële risico’s. Vervolgens adviseren we zowel over financiële producten die het beste aansluiten als over andere (bedrijfs)oplossin-gen. Zo kijken wij verder dan verzekeringen.’ Een frisse én deskundige blik levert doorgaans veel op. Jerry Croes: ‘De meeste ondernemers hebben geen weet van polisvoorwaarden. Onze kracht? Wij spelen volledig open kaart. Ondernemers denken nogal eens verzekerd te zijn tegen diefstal of brand, terwijl ze dat in werkelijkheid niet zijn.’ Zo vermelden diverse voorwaarden bijvoorbeeld een jaarlijks ver-plichte keuring op beveiliging van auto’s. Zon-der ‘n update beveiligingscertificaat keert de maatschappij niet uit bij diefstal. ‘Wij vertalen de voorwaarden en attenderen de ondernemer hierop om teleurstellingen te voorkomen. Ook bij verhuur van bedrijfspanden gelden vaak ondoorzichtige polisvoorwaarden. Bij brand kan zelfs een boete volgen terwijl de verzeke-ringsmaatschappij niets uitkeert.’

Belangen onDerneMer BeharTigenBanken fungeren als doorgeefluik voor de aan-gesloten verzekeringsmaatschappij. Zij kunnen niet tegen hun eigen verzekeringsmaatschap-pij ingaan. Bij schades komen veel bedrijven

15

er pas achter wat hun verzekering werkelijk waard is. ‘Daarom zien we dat onze meeste nieuwe klanten afkomstig zijn van banken. Wij kiezen de zijde van de ondernemer en niet die van de verzekeringsmaatschappij. Onze specialisten nemen de bestaande portefeuille kritisch onder de loep’, legt Sjaak van Rijswijk uit. ‘Wij analyseren de branche en situatie van de onderneming. Waar het om draait? Risico’s zoveel mogelijk beperken in relatie tot de kos-ten. Ook niet verzekeren kan een deel van ons advies zijn’, vult Pascal Stapelkamp aan. Vertrouwen speelt een belangrijke rol. Flavius, actief sinds 1990, heeft zich volledig in deze kernwaarde bewezen. Sjaak van Rijswijk: ‘Het komt zelden voor dat een klant ons verlaat. Ons concept biedt de perfecte oplossing voor toekomstige ondernemerswensen.’

hanDige online MoDuleSFlavius is een moderne onderneming die vol-ledig met de tijd meegaat. Pascal Stapelkamp: ‘Niet alleen op het gebied van onafhankelijk advies en schadeafhandeling willen we het beste bieden. We willen ook voldoen aan klantwensen om tevens online te communice-ren. We bouwen een nieuw systeem waarbij de

klant met een inlognaam zijn portefeuille kan inzien.’ Hij krijgt een eigen communicatiemo-dule en Flavius ondersteunt per e-mail. Welk voordeel levert dit de klant op? ‘Tijdwinst. Zo kunnen we sneller zaken regelen en bevesti-gen. Bovendien vindt de klant het handig als de historie vast ligt. Denk bijvoorbeeld aan een onderneming met een wagenpark. Per e-mail attenderen we de klant op verlenging van het beveiligingscertificaat van een bepaalde auto. Dit stukje extra advies op maat neemt veel zorg uit handen.’

Zoekt u ook een toekomstbestendige specia-list als ware belangenbehartiger? Bel vandaag nog voor een vrijblijvende risico-inventarisatie. Onze ervaring leert dat wij minimaal 10% be-sparen op uw huidige verzekeringsportefeuille. Meer informatie over ons uitgebreide produc-tenpakket voor bedrijven? Surf naar www.flavius.nl.

Flavius Assurantiën en FinanciënFlavus 16541 LJ NijmegenT (024) 642 19 11F (024) 641 93 60I www.flavius.nl

16

overdracht

De dwangondernemer, hij zwoegde voort een azuurblauwe zee, elke avond een vuurrode zonsondergang en een dagje

zeilen op de eigen boot afwisselen met golfen. Voor wie is zwitserleven nog

weg gelegd? niet voor de ondernemer die zijn pensioenvoornemens te laat

omzet in daden.

‘Mijn bedrijf is mijn pensioen’ gaat niet altijd meer op

Tekst: Yvonne Jansen

17

overdracht

‘Een mooie reclame, die een beeld schetst dat volgens mij niet meer helemaal strookt met de werkelijkheid’, zegt Rob Wolthuis, secretaris financiering bij MKB Nederland. In het bekende verzekeringsspotje verkneukelen Kees Brusse, Huub Stapel, Ellen Ten Damme en Chris Zegers zich over een eindeloze zee van vrije tijd in een luxe all inclusive paradijs voor pensio-nado’s. Nog los van de vraag of zo’n bestaan vol zinle-digheid niet snel verveelt, is het een aan slij-tage onderhevig babyboomersideaal: na een leven van hard werken eindelijk de verdiende rust. Niet meer van deze tijd, vindt Wolthuis: ‘Al blijft het natuurlijk aanlokkelijk om er over te dromen. De werkelijkheid is dat de mees-ten van ons langer moeten doorwerken, in een krappe arbeidsmarkt. En daarna moet ze misschien nog een poosje door, in de mantel-zorgsfeer. Dat geldt ook voor ondernemers. Zij willen misschien wel met pensioen, maar het is maar de vraag of zij dat ook kunnen. De crisis heeft de waarde van hun bedrijf onderuit gehaald. Daar komt bij dat het lastig is over-namepartijen te vinden die de financiering op kunnen brengen. Voor 2008 waren de banken nog redelijk ruimhartig. Maar nu lopen poten-tiële kandidaten tegen het probleem op dat ze nauwelijks geld los krijgen voor de overdracht en evenmin over eigen vermogen beschikken.’ Demografisch gezien is volgens Wolthuis te verwachten dat de komende jaren een groot aantal ondernemers z’n bedrijf in de etalage zet in de hoop ‘stil’ te kunnen leven. De mees-te naar verwachting in de sectoren detailhan-del en zakelijke dienstverlening. Verreweg de meeste ondernemers maken een bedrijfsoverdracht slechts één keer in hun le-ven mee. Daarbij moet de verkoop van hun bedrijf vaak ook de oudedagvoorziening ople-

veren. Maar het veel gehoorde ‘mijn bedrijf is mijn pensioen’ gaat in deze tijden niet altijd op. Zoals gezegd is het niet eenvoudig om van-daag de dag een bedrijf te verkopen. En in de tweede plaats is het moeilijk er de gewenste prijs voor te krijgen. Als er al verkocht wordt, ligt volgens de Kamer van Koophandel de prijs veelal 20 tot 30 procent onder het niveau van vóór de crisis. Daardoor is het uitzicht op ko-raalwitte stranden en een strakblauwe hemel voor velen al veranderd in een luchtspiegeling. Pensioen is tegenwoordig een woord dat meer geassocieerd wordt met treurnis dan met ge-nieten. Veel ondernemers/dga’s werken langer door, tot het bittere einde soms, in de hoop op betere tijden, liever dan genoegen te nemen met een lagere prijs. Vooral in de horeca en de bouw, sectoren waar de grootste klappen vallen. Daar valt weinig te cashen. Maar het voortzwoegen is In veel gevallen onverstandig, want niet alleen bij de ondernemer in kwestie gaat de fut er uit, ook het bedrijf boert vaak achteruit. Bij tegenvallende rendementen da-len ook de kansen op verkoop. De bank werkt bij het bepalen de waarde van een bedrijf met een zogenoemd downside scenario, met veel ‘wat als’ en variabelen. De geldverstrekker wil weten wat er gebeurt als de omzet opeens met 10 of 20 procent daalt. De onderneming kan daarmee 30 tot 50 pro-cent in waarde zakken, volgens Lex van Teef-felen, bijzonder lector Bedrijfsoverdracht en Innovatie. In het beroerdste geval moet de ondernemer zijn bedrijf liquideren of volgt zelfs een fail-lissement, waardoor de stekker uit bedrijven gaat die eigenlijk voldoende potentieel heb-ben voor de toekomst. Het mislukken van een overdracht leidt in 10 tot 30 procent van de

‘Uitzicht op koraal-witte stranden isveranderd in eenluchtspiegeling’

18

overdracht

gevallen tot sluiting of faillissement. Een nachtmerriescenario, volgens Rob Wolthuis. ‘Voor de gemiddelde ondernemer is het bedrijf z’n kindje. Niets is erger dan dat hij de stekker eruit moet trekken zonder dat er opbrengsten tegenover staan.’ En als het te vaak gebeurt is het een ramp voor de economie. Het midden- en kleinbedrijf geldt als banenmotor en is de wieg van veel innovatie. ‘Dwangondernemers’ noemt Wolthuis deze ca-tegorie: zij die niets liever zouden willen dan het bedrijf overdoen, maar die het zich een-voudigweg niet kunnen permitteren, bij ge-brek aan een opvolger. Ze zijn geketend door hun bedrijf, dat als een dood gewicht achter ze aansleept. Vaak omdat ze te laat zijn be-gonnen met de overdracht van hun bedrijf. ‘Je bedrijf van de hand doen is niet iets wat je een jaar voor de beoogde datum moet bedenken’, zegt Wolthuis. ‘Daar moet je vijf, zo niet tien jaar voor uittrekken.’ Weinig ondernemers die zover vooruit kijken. Ruim driekwart van de MKB’ers heeft de opvolging nog niet geregeld. Meestal ligt er zelfs geen tijdelijk of noodsce-nario klaar. Belangrijk is dat de onderneming verkoopklaar is op het beoogde moment van afscheid. Ruim voor het moment van over-

dracht moet alles fiscaal en juridisch op orde zijn. Een wijziging in de juridische structuur van een bedrijf kan soms grote belastingvoor-delen opleveren. MKB Nederland doet de laatste jaren veel moeite om dga’s aan het verstand te brengen dat ze zich bijtijds op hun Derde Leeftijd be-zinnen. Liefst als ze er nog volop in staan. En onder ondernemers-in-de-dop dat het over-nemen van een bestaande onderneming vaak gunstiger uitpakt dan het starten van een nieuw bedrijf. Rob Wolthuis: ‘Een warme start verloopt vaak beter dan een koude, leidt in meer gevallen tot behoud van banen en snel-lere groei van omzet en winst. Een succesvolle overname zorgt gemiddeld voor behoud van vijf banen, terwijl een startend bedrijf er ge-middeld twee schept’, weet Rob Wolthuis. Vijf jaar na een warme start staat 96 procent van de kopers nog overeind, tegenover 50 procent van de koude starters. Als een vlotte afwikkeling er niet in zit, hoeft een ondernemer zijn bedrijf niet van de ene op de andere dag van de hand te doen. De fei-telijke overdracht kan ook gefaseerd verlopen. Geleidelijk afstoten biedt beide partijen voor-delen. De koper hoeft niet in één keer te finan-

cieren en kan in het bedrijf groeien. Hij koopt een deel van de aandelen en breidt dat lang-zaam uit naar een groter belang. De oude dga verzilvert stapsgewijs zijn minderheidspakket en profiteert mee van de waardestijging van de onderneming die zijn opvolger realiseert.

De servicedesk van MKB Nederland heeft voor ondernemers die hun bedrijf willen overdragen een whitepaper, die na het stu-ren van het mailtje gratis te downloaden is.

19

de vrouwentafel

Vrouwentafel voorziet in behoefte

De Vrouwentafel is een relatief nieuw ‘diner-netwerk om ondernemende en ambitieuze vrouwen met elkaar in contact te brengen’. Drie keer per jaar komen ze bijeen in de Hol-thurnsche Hof in Berg en Dal om zakelijk te netwerken. Gemiddeld geven er zo’n 80 vrou-wen acte de présence. ‘We gingen in het begin uit van 20 deelnemers’, zegt Marilena van der Horst (Partydress) die samen met Attis van der Horst (makelaar) het initiatief nam voor de Vrouwentafel. ‘Maar het zijn er telkens veel meer. De Vrouwentafel voorziet dus zeker in een behoefte.’ De ondernemende vrouwen kunnen zich telkens in een pitch van 1 mi-nuut presenteren; verder krijgen iedere keer tien onderneemsters de kans zich uitgebreider voor te stellen.

20

Jo Janssen

Restaurant Het Lemke

Nijmegen

Culinaire beleving in middeleeuwse setting bij Het Lemke

alleen heT BeSTeMorilles, pastinaken, postelein en verse truf-fels uit Piëmonte. Eigenaar Jo Janssen is een echte fijnproever. Hij wil alleen de beste pro-ducten voor restaurant Het Lemke. ‘Wij halen zoveel mogelijk ingrediënten zelf in onze na-bije omgeving. Dagvers en streekgebonden. Denk aan de groenten en bijvoorbeeld kaas rechtstreeks van de kaasboer. Daarnaast worden we beleverd door gespecialiseerde bedrijven uit Limburg en België.’ De gerech-ten zijn stuk voor stuk bijzonder en niet al-ledaags: tournedos Roussini, Ierse tournedos, lamsrack, zuiglam, zwezerik, kreeft, et cetera. ‘Binnenkort komen de eerste asperges van de vollegrond. Dan ben ik er snel bij om een bij-zonder gerecht te maken in combinatie met een heerlijke lams-, kippen- of visfond’, ver-telt de enthousiaste chef-kok Mark Huffmeyer. Het grotendeels Franse wijnassortiment is af-komstig van De Bruin Wijnkopers uit Nijmegen. Denk daarbij bijvoorbeeld aan wijnen als Do-maine Leflaive, Louis Latour, Margaux, Pauillac, Pomerol en verschillende wijnen uit andere Europese landen.

BouWWerk uiT 15e eeuWHet pand, een voormalige brouwerij, dateert uit de 15e eeuw en is gelegen in één van de oudste winkelstraten van Nederland. Eenmaal binnen overheerst een buitengewoon prettige

en intieme sfeer. Het ontstane privégevoel wordt versterkt door de onopvallendheid van het restaurant. Eigenaar Jo Janssen: ‘Je ziet buiten natuurlijk niet hoe mooi dit pand van binnen is. Mensen hebben geen idee van de bouwhistorische waarde van dit restaurant.’ Kijk bijvoorbeeld naar de 15de-eeuwse spaar-bogen in de wanden, de kloostermoppen en ijsselsteentjes uit de 16e eeuw. Maar ook aan de balklaag en de kinderbalken in het plafond

(15e eeuw). ‘Ook hebben we bij de restaura-tie een kleine haardstede gevonden uit 1530’, vertelt de steeds enthousiaster wordende Jo Janssen. Deze haardstede voorzien van vuur-vaste stenen met verschillende afbeeldingen is midden in het restaurant onder een grote verlichte glasplaat te bewonderen. Wie Het Lemke bezoekt, aanschouwt naast alle in standgehouden originaliteit nog zoveel meer. De talrijke kroonluchters geven een warme

pure authenticiteit en culinair op hoog niveau. gasten wanen zich volledig in de middeleeuwen, zoveel geschiede-

nis is behouden gebleven in restaurant het lemke. eerlijke streekgebonden producten en de eigen patisserie zetten

het lemke in de lange hezelstraat in nijmegen ook landelijk op de kaart. Samen met hoofdzakelijk klassieke franse

gerechten staat het lemke, dat nu zijn 10-jarige bestaan viert, garant voor betaalbare culinaire verwennerij.

Zelf bereide klassieke (buitenlandse) gerechten

21

ambiance. Maar de kans is groot dat er in Nij-megen geen ander pand is met zoveel glas-in-loodramen. ‘Elk raam vertelt zijn eigen stukje Nijmeegse geschiedenis’, vertelt de geboren en getogen Nijmegenaar.

lange heZelSTraaT lanDelijk op De kaarTDe oudste winkelstraat van Nederland gaat de maatschappelijk sterk betrokken Jo Jans-sen aan het hart. ‘De Lange Hezelstraat is één aaneengesloten monument, dat in de Tweede

‘De Lange Hezelstraat is één aaneengeslotenmonument’

Wereldoorlog niet door bombardementen is getroffen. Een uniek stukje geschiedenis waar we met zijn allen voor moeten strijden.’ In-middels is er veel gerestaureerd. Samen met andere ondernemers wil hij nog meer panden in oude staat teruggebracht zien. ‘De mede-werking van de gemeente is daarbij essentieel door het sneller verlenen van vergunningen. Zo ook voor het realiseren van betere parkeer-voorzieningen. Ons doel is om de Lange Hezel-straat landelijk op de kaart te zetten en nóg aantrekkelijker te maken voor bezoekers. Met extra terrasjes (voor- en achterzijde) overdag, het hele jaar door.’

aanBeVeling culinaire giDSenRestaurant Het Lemke heeft een grote naam opgebouwd in Nederland. Dit heeft ertoe geleid dat Het Lemke de afgelopen tien jaar eervolle vermeldingen heeft gekregen van Wakker Dier en van diverse culinaire gidsen zoals Lekker, Gault Millau, et cetera. Dit is de gelegenheid voor wie eerlijke gerechten én sfeer wil proe-ven in een ongeëvenaarde intieme ambiance. U bent van harte welkom. S.v.p. reserveren. Voor Grand Café: wij zijn van maandag t/m za-terdag de gehele dag geopend vanaf 11.00 uur. Dineren is mogelijk op do, vrij, za, zo vanaf 18.00 uur.

Restaurant Het Lemke

Lange Hezelstraat 57Nijmegen024-3602009www.hetlemke.nl

22

Goorsenberg

Goorsenberg maakt onderdelen die niemand ziet

De maakindustrie in nijmegen is weer helemaal terug. natuurlijk ligt de focus nadrukkelijk op het verder ontwik-

kelen van de kennisindustrie. Maar de laatste jaren beseft de stad dat je ook maakindustrie nodig hebt om de

innovaties in bijvoorbeeld de zorgsector handen en voeten te kunnen geven. hier treft u enkele voorbeelden van

bedrijven uit de maakindustrie aan.

‘Onze onderdelen zitten overal in’

Tekst: Francien van Zetten

Fijnmechanische Industrie Goorsenberg in Nij-megen maakt kleine en precisie onderdelen voor machines en apparatuur van grote bedrij-ven in veel verschillende bedrijfstakken, van de medische sector tot de petro-chemie. ‘Onze onderdelen zitten overal in, maar niemand ziet het.’ Of het nu gaat om een MRI-scan in het ziekenhuis, de schokbreker van een auto of een machine van chipfabrikant ASML, zon-der de fijnmechanische onderdelen van Goor-senberg zouden ze niet werken. ‘Eigenlijk be-horen wij tot de onzichtbare maakindustrie’, constateert technisch directeur Raymond Goorsenberg. ‘We leveren niet aan consumen-ten, maar aan andere bedrijven’, verduidelijkt algemeen directeur Eric Goorsenberg. De twee broers namen het bedrijf aan de Hogelandse-weg op industrieterrein Westkanaaldijk in juni 2009 over van hun ouders Harry en Jeanette. Er werken 24 mensen, bijna allemaal technici, die zijn opgeleid binnen het bedrijf. ‘We ma-ken onderdelen van hoogwaardige materialen met een precieze maatvoering, tot op een paar

duizendste millimeter nauwkeurig, tegen een scherpe prijs’, vertelt Raymond. ‘Dat doen we in kleine series van vijf tot vijftig en vijfhon-derd stuks. Daardoor zijn we flexibel en is het werk afwisselend.’ Er wordt gewerkt volgens de specificaties van de klant, maar er wordt ook meegedacht. ‘Wij weten wat productie-technisch mogelijk is en helpen onze klan-ten zo met de innovatie van hun producten’, zegt Eric. De kennis van de medewerkers is daarbij van groot belang, benadrukt hij. Vader Goorsenberg begon het bedrijf in 1966 vanuit het ouderlijk huis als gereedschapmaker. Daar kwamen al gauw klokonderdelen, zoals ge-wichten en wijzerplaten bij. Eind jaren zeven-tig schakelde Goorsenberg senior definitief over op de productie van fijnmechanische onderdelen voor de machinebouw en investeerde hij als één van de eer-sten in de regio in een computerge-stuurde cnc-freesmachine. ‘Mijn vader was overtuigd van de technische mogelijkheden van

die machine,’ zegt Eric. Het bleek een goede zet, want klanten uit het hele land kwamen er voor naar Nijmegen. Het bedrijfspand aan de Hogelandseweg werd in 1980 gebouwd. Daar staat inmiddels een nieuwe hal van 300 vier-kante meter bij. Eric: ‘Door de economische crisis is er veel vraag naar prototypes, omdat bedrijven investeren in innovatieve producten, bijvoorbeeld efficiëntere machines. We spelen daar op in door de productie uit te breiden en een kwaliteitsslag te maken.’

Raymond en Eric Goorsenberg

23

JWR

JWR: Beveiliging is een groeimarktHij is DGA van JWR elektrotechniek in Wijchen. Jan-Willem de Rover nam het bedrijf in 2005 over en anno 2011 werken er 65 mensen. ‘De ambitie is om door te groeien naar een omvang van 115 man personeel. Maar in de huidige markt is op dit moment onvoldoende volume om die groei nu te realiseren. Ook wij hebben last van de crisis.’Maar het is niet allemaal kommer en kwel. Jan-Willem: ‘De beveiliging bijvoorbeeld is een groeimarkt. Die zorgt inmiddels voor 1,5 tot 2 miljoen euro ofwel 30 procent van onze omzet per jaar. We zijn er specialist in geworden.’JWR elektrotechniek installeert bijvoorbeeld alle technische installaties in de supermark-ten van Jan Linders. Waaronder een speciaal toegangspoortje dat een signaal geeft als ie-mand er in tegenovergestelde richting door-heen loopt.Jan-Willem: ‘Je wilt niet weten op welke ma-nieren er allemaal wel niet gestolen wordt. Er zijn bijvoorbeeld bendes actief die twee winkelwagentjes vol laden met dezelfde arti-kelen. Het eerste winkelwagentje wordt keu-rig afgerekend. Enkele minuten later komt die persoon weer langs de kassa: ‘pak suiker vergeten’. De caissière herkent de klant; ziet ‘hetzelfde’ winkelwagentje en rekent alleen het pak suiker af.’ Andere manier is dat een dief enkele plastic tassen volstopt en vervolgens de supermarkt verlaat door het toegangspoortje op het mo-ment dat een kompaan de winkel binnen-komt. Ze passeren elkaar dan in tegengestelde richting door het poortje.JWR elektrotechniek heeft een systeem ont-wikkeld dat die tegengestelde beweging ‘her-kent’ en een luid signaal afgeeft. Verschillende winkeldieven konden zo al in de kraag gevat worden. De Rover: ‘We hebben dit poortje ont-wikkeld voor Jan Linders, maar inmiddels heb-ben wij het systeem ook bij filialen van Coöp en Albert Heijn geplaatst en hebben Jumbo en Plus interesse getoond.’ Verder heeft JWR elektrotechniek laadstations ontwikkeld voor de elektrische fietsen van de klanten van de Jan Linders supermarkten. ‘Bij wijze van extra service’, zegt Jan-Willem. ‘Je krijgt natuurlijk wel een oplader als je een elek-trische fiets koopt, maar waar kun je onderweg

Tekst: Thed Maas

je fiets opladen? Inderdaad, nog nergens.’‘Je moet steeds op zoek zijn naar nieuwe din-gen’, aldus De Rover. ‘Als traditioneel capaci-teitsbedrijf ga je het niet redden. Wij voelen ons onderhand wel meer uitvinders dan elek-tromonteurs. Maar we ontwikkelen ons bewust in de breedte. Iemand die uitsluitend gespeci-aliseerd is in bijvoorbeeld nieuwbouw of kan-toren, heeft het nu rustig.’ JWR elektrotechniek houdt zich verder bezig met licht- en kracht-installaties, brand- en ontruimingsinstallaties, telefonie-, data-installaties, besturingspanelen en camerasystemen en ontwikkelt zelf ook de nodige software. ‘We willen scoren op kennis en kunde en niet op de laagste prijs. De laatste tijd worden steeds meer projecten aanbesteed volgens het Design & Construct principe. Dat wil zeggen dat wij zelf een ontwerp maken, in nauwe samenwerking met de aannemer en overige partijen. Op deze wijze hebben we al meerdere projecten gerealiseerd en zien wij daarin ruimte voor innovatie. De innovatie richt zich met name op het terugdringen van het energieverbruik van onze installaties. Wij hebben rekenmodellen ontwikkeld waarmee

wij onze klant kunnen laten zien wat het ef-fect van bepaalde keuzes in bijvoorbeeld ver-lichtingsinstallaties op het energieverbruik is. De focus ligt bij deze vorm van aanbesteden veel meer op het reduceren van faalkosten waardoor de winst vanzelf weer toeneemt. Het totale budget is namelijk vrijwel altijd van te voren bekend. Het beveiligen van bedrijventer-reinen met moderne cameratechnieken is zo langzamerhand ook een specialisme geworden. Zo mochten wij de opdracht ontvangen voor het beveiligen van de industrieterreinen in Malden/Heumen en op korte termijn verwachten wij ook de opdracht te ontvangen voor een ander groot industrieterrein in de regio.’JWR elektrotechniek is zich ook verder aan het ontwikkelen in de richting van ‘groene installa-ties’: installaties bijvoorbeeld met zonne-ener-gie. Wij hebben al vele tientallen woningen voorzien van PV-cellen waardoor er erg veel bespaard wordt op de energierekening. Kort-om, de crisis heeft absoluut invloed op onze bedrijfsvoering maar het dwingt ons tevens tot creativiteit en het zoeken van oplossingen waar onze klanten baat bij hebben.’

‘Verschillendewinkeldieven

konden al in de kraag

gevat worden’

24

nedcard

De stad richt zich de laatste jaren

nadrukkelijk op de healthsector

en semiconductors. Wil ook de

verbinding versterken tussen de

hoogwaardige technologie van de

chipsindustrie en de kennis die op

de universiteit en de hogeschool

aanwezig is. enkele voorbeelden.

Met volume concurrentie voorblijven Tekst: Ellen Klaasse

Het bedrijf is omringd door hoge hekken en de toegangspoort is altijd gesloten. Je komt niet zo maar binnen bij NedCard en dat heeft een reden. Hier worden componenten van bank-passen, paspoorten en ID’s gemaakt. ‘Voordat je dit mag leveren, worden je pro-ducten en processen aan een strenge kwaliteit en security audit onderworpen,’ aldus direc-teur Frans Geurts. Ook de productiehal is al-leen toegankelijk voor de medewerkers. Door de ramen kun je er wel een blik naar binnen werpen en dan valt direct de gelijkenis met de filmindustrie op. Op grote zwarte spoelen wordt goudkleurige tape rondgedraaid. ‘Het basisidee is afkomstig uit de filmindus-trie. Alle tape waarin de chips worden verpakt is 35 millimeter breed,’ licht Geurts toe. Vanwege de corrosiebestendigheid is goud een belangrijk bestanddeel van het verpak-

kingsmateriaal, maar dat maakt het eindpro-duct niet extreem duur. ‘Voor een bankpas zijn de goudkosten minder dan een cent, maar met een productie van 650 miljoen modules op jaarbasis, is de goudprijs, die momenteel ongekend hoog is, echter wel van invloed op de kostprijs en daarmee op de winstmarges van ons bedrijf’, weet Geurts te vertellen. Zoals veel andere chips-bedrijven die zich onder de rook van Nijmegen bevinden, is ook NedCard deels ontstaan als spin-off van Philips, dat in Nijmegen later verder ging als NXP. Geurts, die technische bedrijfskunde in Eindhoven studeerde en achtereenvolgens in de mengvoeder- en de kunststofverpakkings-industrie werkte, kwam er in 2000 terecht. Een periode waarin de branche explosief groeide. De afgelopen tien jaar heeft hij alle stormen meegemaakt. ‘Toen ik hier kwam werken, kon-den we nauwelijks in de vraag voorzien. Als je capaciteit had, was je de koning.’Geurts werd in huis gehaald om de organisatie verder uit te bouwen, zodat er meer gepro-duceerd kon worden. Eén van de maatregelen die hij nam, was de opening van een vestiging in het Duitse Thüringen. ‘Die plaats ligt in het voormalige Oost-Duitsland en was interessant vanwege het ruime aanbod van technisch ge-schoold personeel en de gunstige subsidiere-gelingen om de werkgelegenheid daar te sti-muleren.’ Eind 2001 zakte de ict-branche wereldwijd in. NedCard werd meegesleurd in die neergaande spiraal. Een zware periode voor het bedrijf. ‘We zijn een jaar of drie bezig geweest met

overleven en in die periode begon het besef te groeien dat we volumes moesten maken om er weer bovenop te komen. We moesten niet alleen meer, maar ook goedkoper gaan pro-duceren.’ In 2008 opende NedCard een nieuwe vestiging in de Chinese stad Shanghai en eind 2009 werd het bedrijf in Duitsland gesloten. ‘In China kun je vooral besparen op huisvestings- en per-soneelskosten,’ aldus Geurts. ‘We zijn er stap voor stap ingedoken. Je begint met de huur van een gebouw, installeert er een cleanroom, zet de productielijnen op en neemt mensen aan. Het bedrijf heeft vanaf het begin volledig op Chinezen gedraaid. Hier in Nederland had-den we simpelweg onvoldoende capaciteit om onze eigen medewerkers er permanent neer te kunnen zetten, maar natuurlijk gaan we er wel regelmatig op werkbezoek.’ Het gewijzigde beleid wiep vruchten af. Wer-den er in 2001 nog 120 miljoen modules gepro-duceerd, momenteel zijn dat er 650 miljoen. Dat betekent echter niet dat de winstcijfers verzesvoudigd zijn. Geurts: ‘In deze tijd moet je volumes maken om winstgevend te zijn. We zijn nu weer gezond en dat is uiteraard de beste situatie voor het bedrijf. We trekken er hard aan en er heerst hier een enorme dyna-miek. Wat het lastig maakt is dat we afhanke-lijk zijn van klanten die de chips leveren. De productielijnen kunnen twee weken volledig bezet zijn en daarna weer stilvallen. Maar we willen het liefst 52 weken per jaar de klok rond produceren. Dat is elke week onze grootste uitdaging, zowel in Shanghai als in Wijchen.’

25

topic tropic

Microsoft miljardair Bill gates heeft nog eens 750 miljoen dollar in een fonds

gestopt dat strijdt tegen ziektes als aids, TBc en malaria. hij wordt op zijn

wenken bediend door het recent in nijmegen opgerichte bedrijf Topiq TropiQ

van koen Dechering en hoogleraar robert Sauerwein, een vooraanstaand

malariadeskundige.

Anti-conceptiepil voor de malariaparasiet

Even wat cijfers: per dag sterven 2000 kinderen aan malaria. Elk jaar worden 250 miljoen men-sen besmet met de malaria-parasiet. Het gros daarvan, 80 procent, merkt van die besmetting niet veel. Maar 10 tot 20 procent wordt ziek tot

zeer ziek. Het Nijmeegse bedrijf Tropic TropIQ Health Sciences, een spin-off van het UMC St Radboud, gaat nu aan de slag om simpel ge-zegd een nieuwe en betere pil tegen malaria te ontwikkelen. Koen Dechering (42) werkte 12 jaar als onder-zoeker bij MSD in Oss. ‘Ik was op een gege-ven moment toe aan iets anders. Tijdens mijn promotie in Nijmegen heb ik bij Sauerwein onderzoek gedaan naar malaria. Toen MSD in zwaar weer terecht kwam, was de stap naar een nieuw bedrijf snel gezet.’Robert Sauerwein: ‘En ik kreeg regelmatig verzoeken van farmaceutische bedrijven om kandidaat-geneesmiddelen te testen. Dat sloot mooi aan op de ambities van Koen. We hebben hier een unieke infrastructuur voor het kwe-

Tekst: thed maas

ken van parasieten en muggen; nu maken we de stap naar het ontwikkelen van medicijnen. Een en een is in dit geval drie.’Topiq TropIQ is dus enerzijds een testbedrijf voor de farmaceutische industrie en wil ander-zijds op termijn een eigen anti-malariapil ont-wikkelen. Het bedrijf heeft van het UMC een aantal opdrachten ‘meegekregen’ en kreeg een lening van KERN (Kern Exploitatie Radboud Nijmegen, een fonds dat starters in techniek en wetenschap uit de regio Arnhem-Nijmegen met geld, advies en faciliteiten ondersteunt.) Tropic TropIQ behoudt kennis van MSD Oss en combineert die bovendien met kennis van UMC St Radboud.Maar er zijn toch al pillen tegen malaria? ‘Jawel’, zegt Sauerwein, drager van de Eijkman Medaille wegens zijn bijzondere verdiensten op het gebied van malaria-onderzoek. ‘Maar die richten zich op het genezen van de ziekte. Wij richten ons op het voorkomen van de ziekte door verspreiding van de parasieten te stoppen. Want hoe gaat de besmetting in zijn werk? De malariamug steekt iemand die besmet is en krijgt zo parasieten binnen. Op dat moment - in de mug dus - gaan de pa-rasieten paren en krijgen nakomelingen. Als de mug vervolgens een gezond mens steekt, draagt hij die nakomelingen over. Wij willen nu een anticonceptiepil voor de parasieten ontwikkelen, zodat ze in de mug wel paren, maar geen nageslacht krijgen. Dat betekent dus ook dat je straks mensen moet ‘aanpakken’ die wel besmet zijn met de mala-riaparasiet, maar niet ziek zijn.’‘We praten natuurlijk over een gigamarkt’, zegt Dechering. ‘Door de farma-industrie wordt per jaar 800 miljoen uitgegeven aan malaria-R & D (research & development). Veel onderzoek wordt gesteund door de Bill Gates Foundation. Bill Gates heeft gezegd: ‘We moeten deze ziek-te uitroeien’. TropIQ gaat de ontwikkeling van het hiervoor benodigde medicijn versnellen.’ Topiq TropIQ wordt een BV met Dechering als directeur en verschillende aandeelhouders, waaronder de universiteit en Robert Sauer-wein. Het bedrijf is gestart met een team van zes man personeel en verwacht dat aantal al snel te kunnen verdubbelen.

‘Elke dag stervenwereldwijd

2000 kinderenaan malaria’

26

Bouke te Pas

Reclamebureau Peppermint

Nijmegen

Bouke te Pas, eigenaar van Marketing- en re-clamebureau Peppermint in Nijmegen, rolde bij toeval de reclamewereld in toen hij voor zijn studie Journalistiek stage liep bij radio-zender Yorin FM. Daar moest hij onder andere radiocommercials maken en Te Pas deed dat zo goed dat Yorin hem nog tijdens zijn stu-die een baan aanbood als tekstschrijver voor die commercials. ‘Ik kwam daardoor met op-drachtgevers om tafel te zitten en het viel me op dat er heel veel geld over de balk werd gesmeten’, aldus Te Pas. ‘Mensen dachten niet na of ze echt zo’n spotje nodig hadden, maar besteedden heel veel geld om maar een mid-del te hebben. Ze waren gefixeerd op ‘output’ in plaats van op ‘outcome’.’

TransparanTZijn ervaringen zetten Te Pas aan het denken en na het afmaken van zijn studie begon hij voor zichzelf. Daarbij had hij een duidelijke

visie. ‘We leven in een real-time wereld die schreeuwt om real-time oplossingen. Elke klant heeft zijn eigen behoeftes, uitdagingen en problemen. Bij ons geen standaard werk-wijze waar we onze klanten induwen. Afhan-kelijk van doel, doelgroep en budget kan ons à la carte-model de klant helpen om de juiste mix van oplossingen samen te stellen. In een vroeg stadium zijn we al transparant over de benodigde investeringen. Een groot deel van onze oplossingen heeft zelfs concrete ‘vanaf’ prijzen. Die communiceren we ook gewoon op onze website. Dat doet en durft geen en-kel ander bureau.’ Te Pas is zich bewust dat marketing- en reclamebureaus een negatief imago hebben van gladde jongens met hoge tarieven. ‘Wij willen breken met het beruchte uurtje-factuurtje model en zijn niet bang om te adviseren zonder dat de meter meteen gaat lopen,’ zegt hij stellig. ‘We kijken naar de lange termijn. Met een uurtje gratis advies is

Het meest transparante en flexibele bureau voor marketing- en communi-

catieoplossingen zijn. Dat is het doel dat Bouke te pas van Marketing- en

reclamebureau peppermint in nijmegen heeft. peppermint combineert

verschillende disciplines waardoor ondernemers zelf hun ideale oplossing

kunnen samenstellen. ‘Vergelijk het maar met Ikea. Daar kun je alleen een

kastje kopen, maar ook meerdere meubels waarmee je je hele huis in kunt

richten. Zo is het bij ons ook.’

Peppermint introduceert à la carte-model voor ondernemers

Nieuwste marketing- en reclamebureau uit Nijmegen breekt met oude wetten

27

niets mis. Het zorgt voor vertrouwen tussen de ondernemer en ons.’

KernVeel ondernemers denken volgens Te Pas pas na over reclame op het moment dat het drukwerk op is. ‘Ze komen dan bij ons terecht omdat ze een nieuwe brochure willen. Ik stel ze dan eerst de vraag of zo’n brochure nog wel nodig is. Zo beginnen we met alles. De waarom-vraag staat bij ons altijd centraal. Dat lijkt misschien logisch, maar veel ondernemers denken in middelen in plaats van in doelen.’ Als die doelen eenmaal scherp zijn gaat Pep-permint nog een stapje terug. ‘Het is essenti-eel om eerst terug te gaan naar de kern van de zaak. Als we niet weten wat een onderneming drijft, kunnen we ook moeilijk adviseren.’ Zo’n sessie klinkt als een dure aangelegenheid, maar dat valt volgens Te Pas wel mee. ‘Het kan ook in een uurtje. Maar we leggen dan ook wel een uur lang het vuur aan de schenen van de ondernemer. Bedrijven hebben vaak meer

doeners nodig. Verandering ontstaat niet door er alleen over te lullen. Om vooruit te kunnen moet je stappen zetten, het is echt geen hoge-re wiskunde. Wij geven graag dat extra duwtje in de rug, ook al kan dat erg confronterend en irritant zijn.’

KennIs en DoelenBij Peppermint werken uitsluitend multidisci-plinaire mensen. ‘Daardoor kunnen we veel sneller schakelen dan andere bureaus’, aldus Te Pas. ‘Een specialisme is nuttig, maar in de huidige tijd ook een beperking. Ons team werkt soms tegelijkertijd aan een animatie-filmpje, een communicatieplan en een iPhone App.’ Op de website van Peppermint staat on-der OpPepper een groot aantal marketingtips en -trucs voor ondernemers. Van beter gevon-den worden in Google tot een lijstje onmis-bare marketingtrends voor 2012. Is Peppermint niet bang dat er te veel informatie gratis wordt weggegeven? ‘Er is nog veel onwetendheid bij ondernemers over marketing en communi-

catie. Wie zijn wij dan om onze kennis voor onszelf te houden? Ons doel is om bij onderne-mers te zorgen voor resultaat onder de streep. Zo simpel is het.’

Reclamebureau Peppermint Kerkenbos 1020B6546 BA NijmegenTel: 024 - 8200 355 Web: www.peppermintmedia.nlE-mail: hallo@peppermintmedia.nl

Peppermint werkt zowel voor landelijke (o.a. Oxfam Novib, Restol Houtolie, Makelaarsar-chief, Cordaid) als regionale klanten (o.a. NMA ICT Solutions/Slim, FireX, Vertaalbureau Bothof en Verbeek Bedrijfsmakelaars).

28

Advocatuur

Strafpleiter uit pure passie

Mariëlle van essen is gefascineerd

door mensen, vooral door hun

zwarte kant. Het bracht de van oor-

sprong Maas en Waalse tot aan de

Herengracht in amsterdam, waar ze

als strafpleiter in een chique grach-

tenpand kantoor houdt. Haar directe

buurman is mr. Bram Moszkowicz.

Ze verloor wel een stuk naïviteit. ‘Ik

heb gezien hoe in- en in slecht men-

sen kunnen zijn.’

U ziet ze regelmatig op de TV; strafpleiters als Bram Moszkowicz, Geert-Jan Knoops, Theo U. Hiddema en hun vrouwelijke collega’s Béné-dicte Ficq, Inez Weski en Britta Böhler. En na-tuurlijk representanten van de aanstormende jongere generatie, zoals mr. Mariëlle van Es-sen (35). Zij was de advocaat van de waxine-lichtjesgooier en de damschreeuwer. Ook is zij advocaat van hoofdverdachten in een aantal spraakmakende zaken in de georganiseerde misdaad, waaronder drug- en vrouwenhandel. ‘Ik kan mezelf nog niet op één lijn zetten met advocaten als Moszkowicz. Die hebben zoveel jaren meer ervaring. Maar voor mijn lichting doe ik het volgens mij goed’, zegt Van Essen bescheiden.Ze komt uit het Land van Maas en Waal, ging in de regio Nijmegen naar de middelbare school; studeerde rechten in Maastricht en Spanje en deed in Engeland rechten én internationale betrekkingen. Vervolgens werkte ze een jaar als griffier in Amsterdam. ‘Maar ik wilde graag stafpleiter worden. Ik heb toen gesolliciteerd

Mariëlle van Essen: topadvocaat aan de Herengracht

Tekst: Thed Maas

Mr. Mariëlle van Essen op de trap naar haar kantoor aan de Herengracht.

?????????????????????

29

bij een advocatenkantoor. Eigenlijk vroegen ze iemand die vijf jaar ervaring had, maar ik werd toch aangenomen.’ Na enige tijd klopte ze aan bij het kantoor van Peter Plasman. ‘Ik wil hier graag werken. Zegt u maar wat ik per maand moet betalen’, zei ze. Van Essen: ‘Ik heb er vijf jaar voor eigen reke-ning gewerkt. Ik zat in Amsterdam op een klein kamertje en had bijna geen kosten, dus ik had best een leuk leven. Maar iedere keer als ik een visitekaartje overhandigde, stond daar wel met grotere letters de naam Plasman op. Wat ik wilde - en volgens mij wil iedere advocaat dat - was een fraai pand aan de gracht met een koperen bord tegen de gevel met mijn naam erop. Zoals Moszkowicz. Die is toch voor veel strafpleiters een voorbeeld.’ Inmiddels is ze zover.Korver en Van Essen advocaten lawyers staat er op het koperen bord. Richard Korver en Mariëlle van Essen hebben in het pand naast Moszkowicz - ‘natuurlijk spreken we elkaar wel eens’ - ieder hun eigen BV waarboven een beheers-BV hangt die een aantal praktische zaken afhandelt. Er werken in totaal zestien mensen, waaronder zeven advocaten. Sommi-gen werken in loondienst; anderen zelfstandig.‘Waarom vallen kantoren uiteen? Meestal gaat dat over geld. Wij hebben een constructie ge-kozen waarin we de kosten verdelen en waar we verder voor eigen rekening werken. Ook personeelsleden staan op de loonlijst van de BV waarvoor zij werken.’ ‘Je moet er wel voor willen gaan’, aldus Van Essen, ‘maar je moet het niet alleen voor het geld willen doen. Het is inspirerend maar ook gewoon heel erg hard werken. Door de bank genomen ben ik tot tien uur ’s avonds op kan-toor. Kijk, ik weet wat ik onderaan de streep ongeveer over wil houden, maar ik haal me de laatste jaren ook veel kosten op de hals, dus de omzet moet wel meegroeien. Maar die extra kosten maak ik graag. Dit pand is een heerlijke plek om te werken en ik vind dat je je cliënten ook als een advocaat moet ontvangen. Je moet je dromen na durven jagen. Daar moet je offers

voor willen brengen. Ik heb voor de realisatie van dit bedrijf in dit pand gespaard; heb niks bij de bank hoeven lenen. Een bedrijf is als je kind. En als dat goed loopt geeft dat een enorme kick. Het geeft je ook een stuk bevesti-ging. En de mensen om me heen heb ik zelf uit kunnen kiezen.’ Ze is ongeveer 20 procent van haar tijd bezig als ondernemer; de rest als ad-vocaat. ‘Ik wil de komende jaren groeien naar zeg tien tot vijftien advocaten en dan steeds meer kantoormanagementstaken delegeren zodat ik helemaal juridisch bezig kan zijn. De krenten uit de pap kan halen.’Waarom ze voor het strafrecht koos?‘De verschillende kanten die mensen hebben, fascineren me. Wat beweegt mensen? Ik was altijd nieuwsgierig naar mensen in het alge-meen, maar in het bijzonder naar de zwarte kant van ze. In dit vak leer je hoe een pedofiel denkt of iemand die het licht heeft zien do-ven in de ogen van een ander mens. De eerste jaren was dat moeilijk. Er gaan emmers bag-ger open. Ik had een rooskleurig beeld van de maatschappij, maar ik heb gezien hoe in- en in slecht mensen kunnen zijn. Niet alleen cli-enten maar ook politie en justitie. Dat zit nu in mijn hoofd en gaat er niet meer uit. Tegelij-kertijd heb ik geleerd dat niets is wat het lijkt en het leven niet zwart wit is. Ik zal niet snel een oordeel vellen over iemand en behandel iedereen met respect. Ik zou alleen niet meer passen in de wereld waar ik oorspronkelijk vandaan kom; heb mijn naïviteit deels verloren. Als het me wel eens te gortig wordt, dan trek ik me enkele dagen terug in de natuur.’

Ze verschijnt met regelmaat op de TV. ‘Ja, daar gaan we als kantoor bewust mee om. Je weet dat bekendheid in de media nieuwe cliënten kan opleveren. Media kan dus een marketingtool zijn. Tegelijkertijd kan het zich ook tegen je keren. Als je bijvoorbeeld bij Pauw en Witteman zit en je zegt iets doms. Het is een kwestie van goed voorbereiden. Ik treed echter uitsluitend in de media op als dit in het belang is van een zaak en cliënten dit graag willen. Of als mijn opinie wordt ge-vraagd en ik hierbij de burger kan informeren over het strafrecht.‘Het is crisis. Heeft ze daar last van? ‘Nee, mijn cliënten merken niks van de crisis.’

‘Ik heb wel mijn naïviteit deels verloren’

vastgoed

R´Estate stoomt door, ook in Duitslandr´estate is een onroerend goed

firma in binnen- en buitenland, die

20 jaar geleden is opgericht door

pim rutgers. r´estate – rutgers

o.g. – r´Invest wordt al geruime tijd

beheerd door zijn zoon Bob. Inmid-

dels huren meer dan 400 kleine tot

middelgrote bedrijven bij r’estate,

onder meer op Kerkenbos in nijme-

gen. rutgers heeft veel relaties en

een goed netwerk in binnen- en bui-

tenland. Zo investeert rutgers graag

in Duitsland.

Nederland heeft circa 16 miljoen inwoners en Duitsland zo’n 80 miljoen. De afzetmarkt is in Duitsland dus vijf keer zo groot. Vanuit het idee dat als het in Nederland slecht gaat, het in Duitsland misschien wat beter gaat en om-gekeerd, is Rugers ook actief geworden op de Duitse commerciële vastgoedmarkt. En dat is Pim en Bob Rutgers goed bevallen. ‘Een Duitser is trouw aan zijn leverancier als je hem goed en correct bediend. Een Duitser

is formeler en meer bureaucratischer dan een Nederlander; een Duitser wil alles bevestigd zien en verlangt dat ook van jou’, zegt Pim. ‘Maak dus standaardformulieren om duide-lijkheid te creëren en misverstanden te voor-komen en deponeer of hanteer verkoopvoor-waarden’, vult Bob aan. ‘Hanteer duidelijke betalingsvoorwaarden en termijnen; anders neemt de z.g. correcte Duitser een loopje met je. Een must om in de betalingsvoorwaarden te zetten is dat de goederen eigendom blij-ven van de leverancier zolang de goederen niet betaald zijn. De Duitse afnemer wil graag zaken doen met een in Duitsland gevestigde onderneming, het liefst een GmbH met vesti-gingsadres in Duitsland. R’Estate heeft zulke GmbH’s. Fiscaal heet dat een vaste inrichting. Een kantoortje met telefoon – al dan niet doorgeschakeld naar Nederland – wordt be-schouwd als vestiging en postadres. Bij be-zoeken aan cliënten moet je in Duitsland al-tijd een afspraak maken. Je kunt nooit zomaar binnen komen vallen. Maak desnoods een uur van te voren een afspraak. Maak ongemerkt complimenten; het is handig als je de verjaar-dag van je relatie weet zodat je hem een verjaardagskaartje kunt sturen of kunt verras-sen met een klein cadeautje. En groot cadeau werkt averechts.’

Maar Hoe VInD je je Weg In DuITslanD?‘Heel simpel; raadpleeg een gespecialiseerde firma die je de weg gaat wijzen. Probeer in ieder geval niet zelf om het wiel uit te vin-

den. Rutgers heeft al vaak andere bedrijven de weg in Duitsland gewezen, onder meer op organisatorisch- en fiscaal vlak. Zo is de op-richting van een GmbH bijvoorbeeld een fluitje van een cent. Het is wel zaak om voor de veel voorkomende disciplines een specialist in de arm te nemen, bij voorkeur een Nederlandse adviseur met Duitse ervaring. Die kan je wij-zen op de eventuele Duitse barrières vanuit Nederlands oogpunt. Vraag hem wel naar re-ferenties en spreek vaste prijzen af. ‘Folders met veel technische uitleg zijn belangrijk; een Duitser houdt nu eenmaal van duidelijkheid. Het uitbrengen van een folder in meerdere ta-len geeft bovendien vertrouwen. Een verschil tussen zaken doen in Nederland en Duitsland is dat een Duitser afwachtender is dan een Nederlander. Het duurt in Duitsland langer tot je vertrouwen hebt. Neem de tijd bij de opstart van de contacten en probeer niet te forceren’, zegt Bob. In 2011 investeerde het bedrijf in een logis-tiek bedrijvencentrum aan de B9 in Duitsland. Dat is voor 100 procent verhuurd. Momenteel wordt er een kantoorverzamelgebouw met 16 units van 155 tot 2800 meter aan Kerkenbos gebouwd. De oplevering is in mei 2012; nu is al 40 procent verhuurd. Een bedrijfsverzamel-gebouw aan Kerkenbos met bedrijfsruimtes van 80 tot 1200 meter is in maart opgeleverd; hiervan is inmiddels 60 procent verhuurd. Bob: ‘En we hebben enkele grondstukken ge-kocht om in 2012 voor onze klanten nieuw-bouw op maat te kunnen plegen.’

Bob Rutgers

Pim Rutgers

Henry Hegeman

(aannemer voor R’Estate)

Tekst: Thed Maas

30

31

vastgoed

Hans van Delft: ‘We hebben geluk gehad’De vorige keer dat we met Hans van Delft (3 juni 1946) over vastgoed spra-

ken, was in 2007. op het hoogtepunt van de markt. Van Delft – ‘ik ben min

of meer toevallig in het vastgoed beland’ - had het toen nog over plannen

voor vastgoedbeleggingsfondsen en rendementen van dik 9 procent per jaar.

Toen kwam de crisis.

‘We leven anno 2012 in een andere wereld dan in 2007. Maar ik ben altijd trouw gebleven aan mijn uitgangspunten: geen woningen en be-perkt in winkels’, zegt hij. ‘De kantorenmarkt is momenteel ook een ramp, maar wij zitten vooral in bedrijfspanden en leggen de nadruk op de ontwikkeling van nieuwe bedrijfspan-den. We hebben geluk gehad.’Hans van Delft was 16 toen hij van de HBS geplukt werd om in de zaak van zijn vader (Van Delft Papier, Depa, red.) te gaan werken. In 1981 werd hij directeur. In 1989 verkocht Van Delft het bedrijf aan Kuwait Investments en behaalde een notering in de Quote 500. ‘De jaaromzet waar ik mee begon, was toen ik ver-trok de dagomzet. Depa was van een flinke nationale papiergroothandel gegroeid naar een internationaal concern met onder meer produktie-units in China.’Daarna ben ik in het vastgoed gegaan. Samen met Gerard Dols, waarvan ik inmiddels weer afscheid genomen heb als zakenpartner.’ Van Delft heeft anno 2012 enkele tientallen panden in bezit, met het Vlaams Arsenaal in Nijmegen als parel aan de kroon. ‘Daar zijn we heel ‘diep’ in gegaan, omdat we ook bij de exploitatie betrokken zijn. Ik heb vooraf 120 horecabedrijven in heel Europa bezocht om

ideeën op te doen. De omzet van het Vlaams Arsenaal stijgt. Zelfs in januari van dit jaar, in de horeca toch een slappe maand, was omzet weer hoger dan in december 2011.’ Van Delft heeft het afgelopen jaar flink geïn-vesteerd in het uitbouwen van een internatio-naal netwerk van potentiële huurders. Dat gaat om buitenlandse bedrijven al dan niet met een vestiging ergens in Nederland. ‘We hebben zo al drie nieuwe huurders gevonden’, aldus Van Delft.‘We hebben natuurlijk tot 2007 een gouden tijd gekend. De afgelopen 20 jaar zijn een hele-boel mensen het vastgoed ingegaan. Het leek gemakkelijk en je kon er snel geld verdienen. Maar als je je er niet structureel mee bezig houdt, dan kun je in de problemen komen. Wij hebben ook een paar van die panden gehad. Hebben we snel weer verkocht. We hebben wel altijd gekeken naar de locatie. Over een win-kelbestand midden in het centrum hoef je niet zoveel zorg te hebben. Als daar een huur-der problemen krijgt, dan ligt het meestal aan zijn kwaliteiten als ondernemer. Schakelt-ie wel snel genoeg? Heeft-ie al een webwinkel aan zijn ‘stenen winkel’

hangen? Dat soort dingen.’Ook Van Delft is de crisis niet helemaal zon-der kleerscheuren doorgekomen. ‘Maar in 2011 waren we weer schoon’, zegt hij. ‘Dat heb ik van mijn vader geleerd. Pak je verlies. Dan hoef je er niet langer over na te denken en weet je wat je hebt om mee verder te gaan. Gevolg is nu dat we vrijwel alles verhuurd heb-ben.’En met ‘we’ doelt hij dan vooral op zijn schoonzoon Patrick Tammes en Marc Loosen, die sinds 1 januari 2012 aan het roer staan van het bedrijf. ‘Zij voeren de directie. Ze hebben geen cadeautjes gekregen en moeten er hard voor werken. Als het minder gaat, dan moet je gewoon harder werken. Het maximale in je service brengen. Regelmatig zitten we op onze panden: kunnen we iets voor de huurders doen? We zijn ook bereid om mee te investe-ren met onze huurders. Je moet het gewoon professioneel doen.’Van Delft is bij het grote publiek vooral bekend uit de tijd (8 april 1997 tot 1 juli 2006) dat hij voorzitter van NEC was. Zakelijk gezien was dat handig. ‘Elk vastgoedgesprek begon met voetbal. Het ijs was altijd meteen gebroken.’ Over de kantorenmarkt kan hij kort zijn. ‘We hebben met zijn allen teveel kantoren ge-bouwd. De plekken die goed ontsloten zijn met openbaar vervoer zullen het redden. Kijk naar het Takenhofplein. Dat is fantastisch, maar ook omdat het naast Station Dukenburg ligt. Maar laten we onze zegeningen eens tellen.

De bevolking van Nijmegen groeit de ko-mende jaren nog flink; kijk eens wat

er ondanks alles in de Waalsprong gebeurt. De economie groeit nog steeds. Over vijf jaar zijn we door de crisis heen.’

32

vastgoed

Ton Hendriks: ‘In 1978 kocht ik mijn eerste pandje’Ton Hendriks is momenteel in gesprek met een aantal zorginstellingen over de invulling van de neBo, het

voormalige klooster van de redemptoristen aan de nijmeegsebaan even buiten de stad. ‘een prachtig pand’,

mijmert Ton, ‘op een stuk grond van 12 hectare. Die zorginstellingen hebben behoefte aan verschillende

functies, denk aan wonen en werken. en de kerk die erin zit, die is helemaal geweldig. Zo mooi. Kijk, dit soort

gebouwen leent zich er niet voor om er stante pede iets mee te gaan doen. Wij kiezen er althans niet voor om

er bijvoorbeeld snel 300 kamers in te maken. We willen goed nadenken over een functie die bestendig is.’

Hendriks is DGA van Ton Hendriks Vastgoed BV, voorheen Dornick BV. Met een voorliefde voor bijzondere panden. Behalve met de NEBO is hij momenteel druk met het Oude Weeshuis aan de Hessenberg. ‘Dit pand gaan we in de oude staat herstellen. We willen er een hostel of een bed & breakfast van maken. Met op de begane grond een horecafunctie, waar ie-dereen terecht kan en boven de slaapfunctie. Ik heb in de belendende parkeergarage al 14 parkeerplaatsen gekocht voor de gasten van het hostel.’‘Mijn ouders hadden een bakkerij aan de Sleedoornstraat in Nijmegen. Na mijn dienst-tijd heb ik bij Boerboom (CV-techniek) en bij adviesbureau Van Heugten gewerkt. Ik ging ook een dag in de week naar Eindhoven, waar ik CV-techniek studeerde. ‘s Avonds legde ik verwarmingen aan en ik verkocht kerstpakket-ten. Dik 5000 per jaar. Ik had grote klanten als Friden, Philips en Hyster. Het ondernemer-schap zat er dus al vroeg in. Mijn vrouw heb ik leren kennen bij Van Heugten. Ze was daar secretaresse en tikte zowel voor de C.V.- en loodgieterswerkzaamheden als voor de kerst-pakketten offertes. In 1973 ben ik voor me-zelf begonnen met een centraal verwarmings-bedrijf. Later heb ik tevens loodgieters- en dakdekkers werkzaamheden uitgevoerd. Mijn bedrijf bestond uit tussen de 10 en 15 mede-werkers. In 1978 kocht ik mijn eerste pandje.’

WelK eersTe panD Was DaT?‘Aan de Daalseweg, daar zat slager Bos van de Nimweegse Leverwurst. Die stopte en ik wist eventueel wel een huurder. Het was op een zondagmiddag. Ik reed met een aannemer over de Daalseweg en die zei dat hij net dat pand had gekocht. ‘Dat is wel wat voor mij’, zei ik. Voor 1000 gulden meer mocht ik het hebben. Ik heb er 25.000 gulden voor betaald.’

je HeBT ooK nog VuurWerK VerKocHT?‘Jaaa. Er zat een zaak in de Hezelstraat die vuurwerk verkocht, maar die stopte ermee. Ik ben toen vuurwerk gaan verkopen vanuit verschillende panden. Ik haalde gebaksdozen en maakte vuurwerkpakketten, waarmee ik in Nijmegen de eerste was.’

HoeVeel panDen In nIjMegen HeB je?‘Weet ik niet. Ik handel niet in vastgoed. Ik verkoop vrijwel niks.’

WaT Is je MooIsTe panD?‘Dat aan de Canisiussingel. Ik ben een loca-tiekoper. In het vastgoed zijn drie dingen be-langrijk: locatie, locatie en locatie. Daar kun je niks aan veranderen. Aan een pand zelf wel. Het pand aan de Canisiussingel heb ik twee keer verbouwd. De tweede keer is het in zijn oorspronkelijke staat teruggebracht. Dat is ook mijn stiel: het gaat mij om de waarde die ik aan een pand kan toevoegen. Dat ik het kan verbouwen zodat het er weer tip-top bijstaat. En dat doe ik het liefste in Nijmegen, de stad waar ik geboren ben.’

WaT HeB je Van THuIs MeegeKregen?‘Hard werken. Als iets gemakkelijk is, doen de mensen het zelf wel.’

WaT Is HeT geHeIM Van onDerneMen?‘Je moet visie hebben en lef. Je moet betrouwbaar zijn. Een man een man, een woord een woord. In het vastgoed moet je voorts een lange termijnvisie hebben.’

lIg je Wel eens WaKKer?‘Soms van de

crisis. Wij hebben een redelijk solvabel huur-dersbestand: veel overheden, notarissen en advocaten. Die betalen de huur wel. Maar hoe dat met andere ondernemers moet?’

WaT BeTeKenT De KreDIeTcrIsIs? ‘Stagnatie. Een heleboel projecten zijn op een laag pitje komen te staan. Maar als ik een win-kel kan kopen in de Broerstraat dan wil ik nog wel toehappen. In de Broerstraat weet je zeker dat je altijd een huurder hebt. Kijk, het zou een goede zaak zijn als de overheid zich eens wat slagvaardiger zou tonen. De gemeente Nijmegen wil een boel bedrijvigheid naar de stad halen, maar dan moet je die bedrijven wel faciliteren.’

Waar sTa je oVer 10 jaar?‘Wij hebben de visie dat er steeds meer al-leenstaanden komen die in het centrum wil-len wo- nen. Hierop spelen we in

door het realiseren van appartemen-

ten tegen prijzen van 120.000 tot 130.000 euro. Deze apparte-menten zijn qua prijs zeer

aantrekkelijk.’

33

Harold Bons: ‘Graag iets achterlaten, kwaliteit’Harold Bons is Dga van Hofmans Vastgoed in groesbeek. Hij begon bij zijn vader in 1982. het bedrijf heette toen

nog Hofei: een groothandel in eieren. In 2001 schakelde Harold Bons over naar het vastgoed.

Hoe KWaM je In HeT VasTgoeD TerecHT?‘Ik ben op 1 oktober 1982 begonnen bij G.J. Hofmans bv, beter bekend als Hofei. Mijn va-der was een van de directeuren met twee an-deren van de Hofmans tak. Mijn vader, Broer Bons, kreeg in 1983 zijn eerste hartaanval en moest het rustig aan gaan doen. Ik was zijn logische opvolger. Samen met mijn broer Jos hebben we in 1986 het bedrijf overgenomen en de Hofmanstak uitgekocht.’

Was je er aan Toe?‘Mijn vader zag mijn kwaliteiten, mijn ambitie. Ik had zin om ondernemer te worden. Al toen ik 18 was, maar dat was in die tijd not-done. De tijd van de flower power. Ondernemen was toen niet cool zouden ze nu zeggen. Je was al verdacht als je thuis een bedrijf had.’

lasT Van geHaD?‘Nee, daar trek ik me niets van aan. Ik ben vasthoudend.’

Is DaT Voor een onDerneMer een goeDe eI-genscHap?‘Ja. Je hebt talent nodig. Het is net topsport. Ta-lent, doorzettingsvermogen, vasthoudendheid en visie hebben. Als je goede ideeën hebt, moet je er aan vast houden. Mensen proberen je er altijd vanaf te brengen.’

Ben je Dan eenZaaM?‘Je bent als ondernemer per definitie eenzaam. Er zijn maar weinig mensen buiten je gezin waar je je verhaal kwijt kunt. Er wordt vaak niet openlijk over dingen gepraat. Kijk maar naar nu in deze crisistijd. Het gaat goed, zeg-gen ze, maar het gaat niét goed. Het is een lang proces.’

lIg je Wel eens WaKKer Van een BeslIssIng?‘Hangt van de beslissing af. Ons bedrijf (Hofei) stamt uit 1926. Toen ik in 2001 besloot om er-mee te stoppen, was dat een heel rationele beslissing. Het kon niet anders. Dan moet je je gevoel uitschakelen.’

Hoe HeB je DaT VerWerKT?‘Door aan de toekomst te denken, er zijn an-dere dingen die van belang zijn. Dat moet je samen met je gezin verwerken.’

en soMs BIj nec?‘Bij NEC ben ik iemand anders. Ben ik emoti-oneel, NEC is mijn passie. Dat zit in mijn ka-rakter. Mijn vader voetbalde, mijn broer en ik hebben in het eerste van Achilles gespeeld, ik ben er jaren penningmeester geweest. Toen de familie Derks de grip op de club niet wilde loslaten, zijn we naar NEC gegaan. Ik kan mijn mond niet houden, ik moet opmerkingen ma-

ken want ik heb een visie op een voetbalclub. Frans Hendriks heeft me bij NEC gehaald en toen Hans van Delft voorzitter werd, hebben we in 1999 na de 5-1 nederlaag tegen Vitesse het investeringsfonds opgezet. Zo een neder-laag nooit meer. Als je verder wilt, moet je investeren. We hebben Johan Neeskens aan-getrokken en NEC meer ondernemingsgericht gemaakt.’

je plan oM De HeIKanT Te BouWen? ‘Je wilt ook graag iets achterlaten, kwaliteit. Als je later hier fietst, moet je trots kunnen zijn. Mijn twee zoons hebben al een woning gereserveerd. Het is historische grond, we zijn altijd met de zaak op die plek groot gebracht. De bouw is gestart en binnnekort worden de eerste woningen opgeleverd.’

Ben je een geluKKIg Mens?‘Ik ben gelukkig dat ik dit nu allemaal kan doen. Ik span me al heel lang in voor Cardo. Als kind zag ik de rolstoelen van Werkenrode. Je weet wat gezondheid waard is en ik ben in de bevoorrechte positie iets terug te doen. Geven is leuker dan nemen. Wij doen het met voetballen, met Cardo, de Heikant, zo’n nieuwbouwwijk heeft De Horst als dorp nodig.’

vastgoed

Tekst: Hans Jacobs

34

Beuningen

KC Business Solutions

Jean-Louis van Aerle, Jeffrey Wijdeven

34

‘Persoonlijke groei als hoofdstrategie’

Concept zit in de lift: de mensen van KC Business Solutions zorgen voor ware efficiencyslag bij klant

35

ondanks een teruglopende markt blijft Kc Business solutions succes oogsten. Waarin ze excelleren? De klant kan op

elk gewenst moment op elke plek over de juiste informatie beschikken. Maar zodanig dat bedrijfsprocessen efficiën-

ter worden ingericht en er zo aanzienlijk op kosten bespaard wordt. ‘Bedrijven omarmen ons concept niet vanwege

onze producten als printers en copiers, alsmede de hardware van onze IT systemen. Maar juist doordat onze men-

sen hét verschil maken. Met essentiële IT-waarde én oprechte klantbenadering. Daarom investeren wij fors in ieders

persoonlijke groei’, aldus directeur jean-louis van aerle.

KCBS heeft training en opleiding van personeel hoog in het vaandel staan. Hier een symbolische betekenis

36

Bedrijven schreeuwen om transparantie in IT. Het vertrouwen in de markt is zoek. KC Busi-ness Solutions formuleerde een nieuw pro-duct: de klant daadwerkelijk verder helpen. Een productgedreven organisatie transfor-meerde in een dienstengedreven organisatie. Met veel opleiding en training, naadloos aan-sluitend bij klantenwensen. Naast een fami-liecultuur is de professionaliteit van een groot concern ontstaan. Echter, meer dan dat. De organisatie is met haar klantbenadering een voorbeeld voor veel IT-bedrijven.

sTrooMlIjnen processenDe meeste bedrijven streven winstmaximalisa-tie na. Niet bij KC Business Solutions (KCBS). Het middelgrote Beuningse bedrijf werkt na-drukkelijk met een langetermijnvisie. Hun strategische doelstelling is het laten excel-leren van de medewerkers. In 2010 en 2011 zijn de omzetten aanzienlijk gestegen en de operationele kosten gedaald. Jean-Louis van Aerle: ‘Conform onze core business hebben we onze interne bedrijfsprocessen geoptimali-

seerd. Wat onder de streep over bleef hebben we direct geïnvesteerd in ons personeel. In persoonlijke groei, klantbediening én in eerlijk en volledig transparant zakendoen. Volgens onze visie moet een werknemer zich eerst als een vis in het water voelen. Dan komt die winst later vanzelf wel.’ Een voorbeeld is het dagelijkse werk van een accountmanager. In veel bedrijven komt deze doorgaans tijd tekort voor het daadwerkelijke verkopen. Randzaken en oneindige administratieve handelingen slokken veel tijd op. Tot ergernis van de ac-countmanager. Zo heeft KCBS haar eigen in-terne processen zodanig geprogrammeerd dat offertes en opdrachtbevestigingen nagenoeg automatisch hun weg vinden binnen de orga-nisatie. ‘Onze mensen hoeven er nauwelijks handelingen aan te verrichten. En uiteraard kunnen ze bij een klant op afstand in no-time e-mails en documenten inzien, en ter plekke printen. Accountmanagers houden zich hoofd-zakelijk bezig met wat ze daadwerkelijk leuk vinden: het verkopen. Bij KCBS hebben ze ge-middeld twaalf tot vijftien klantafspraken per week’, vertelt Jean-Louis van Aerle trots.

InforMaTIeDrang sTIjgT enorMDe maatschappij verandert in ijltempo. De technologische ontwikkelingen gaan de laat-ste jaren steeds sneller. Als gevolg daarvan neemt de informatiedrang onder consumenten en bedrijven enorm toe. Volgens Jean-Louis van Aerle gaan mensen daarin soms te ver. ‘Bedrijven zijn bang wat te missen. Zo krijg ik bijvoorbeeld regelmatig vragen over cloud computing. De meeste mensen denken aan het gouden ei voor hun bedrijf. Maar bijna nie-

mand die ik spreek weet wat cloud computing precies voor ze betekent. Voor de meesten geen vooruitgang, maar voor bepaalde bedrij-ven is het wel een ideale oplossing. Daarover adviseren wij op maat. Zoveel mogelijk verko-pen is niet ons doel. Maar een zo eerlijk mo-gelijk advies staat in onze profilering voorop. Wij moeten het geloof hebben dat het de klant concrete voordelen oplevert in relatie tot de kosten. In onze visie verdient zich deze eerlijk-heid op termijn terug. De klant oprecht helpen is immers de basis van ons succes.’ Het ruim 26 jaar geleden gestarte KC Business Solutions beheert en richt IT-omgevingen in van A tot Z. Klanten kunnen er ook terecht voor copiers, printers, kantoorapparatuur en een breed aan-bod kantoorbenodigdheden. Wat grootformaat printers betreft, bekleedt KCBS een toppositie in de bedrijvenmarkt. Jean-Louis van Aerle: ‘Ons bedrijf is onderverdeeld in drie divisies. ICT Concepts is verantwoordelijk voor de aanleg en onderhoud van computersystemen en hard-ware. Workflow Management zorgt voor zo effi-ciënt mogelijke documentstromen. De afdeling Document Systems houdt zich bezig met alle mogelijke printoplossingen. Het vertalen van de wensen van de klant in effectieve kostenbespa-rende oplossingen is onze specialiteit.’

processen DIgITaal InrIcHTenPapier verdwijnt steeds meer naar de achter-grond. Bedrijven hebben meer en meer be-hoefte aan het digitaal inrichten van proces-sen. Core business voor KCBS. Het eindeloos zoeken naar mappen is voortaan verleden tijd. Bijvoorbeeld met iPad of mobiel snel bij de juiste informatie, een factuur opvragen door simpelweg één nummer in te toetsen, e-mails automatisch op onderwerp archiveren, een order digitaal accorderen, et cetera. ‘Onze specialisten maken dit dagelijks mogelijk. Wij verkorten en versnellen werkprocessen bij de klant. Voor heel wat bedrijven geldt: als processen optimaal worden ingericht is de tijdwinst enorm. Met een dergelijke effi-ciencyslag is een aanzienlijke besparing op personeelskosten mogelijk. Jaar in jaar uit. Het lukt ons iedere keer weer. Wij zijn zelfs in staat om bedrijven te laten groeien zonder aanname van nieuw personeel’, vertelt Van Aerle enthousiast.

IT-MacHT BIj onDerneMerIT is in de loop der jaren zo complex gewor-den dat ondernemers het niet meer begrijpen. KCBS heeft hiervoor een oplossing in de markt gezet met BuildIT. Dit eind 2011 geïntroduceer-de concept blijkt in een duidelijke behoefte te voorzien voor bedrijven tussen 10 en 100 werknemers. De klant kiest uit een aantal standaardpakketten die in 80% van de situa-ties voldoen. Eenvoud is het uitgangspunt. Het

Links Jeffrey Wijdeven, directeur Workflow Management en rechts Jean-louis van Aerle, algemeen directeur.

37

is niet langer alleen de IT-er die het ingekochte product begrijpt. Voortaan weet ook de direc-teur zelf waaraan hij zijn geld precies uitgeeft. ‘Zo brengen we de IT-macht weer terug bij de ondernemer. Daar komt bij dat wij voldoen aan de wens van de ondernemer die zijn IT-kosten graag wil kunnen budgetteren. Met BuildIT liggen de uitgaven per maand per werkplek vooraf vast’, legt de consciëntieuze mede-ei-genaar uit. ‘Het concept slaat aan ondanks de economische recessie. We gaan er dus extra in investeren. Op basis van jarenlange ervaring hebben we een aantal kwaliteitsmodules met A-merken samengesteld. Dit geeft de onder-nemer houvast, net als de inzichtelijkheid in kosten. Onze medewerkers verzorgen de ser-vice voor alle hardware en printers. En waar het allemaal om draait? Klanten geven aan dat ze zaken doen met een betrouwbare partner.

Precies wat we voor ogen hadden en waarin we ons daadwerkelijk onderscheiden.’

lanDelIjKe spelerHet bedrijf zit in de lift. In 2011 is het aan-tal fte’s van KCBS gegroeid van 55 naar 63. De wens om als landelijke speler te opereren is inmiddels realiteit. Op het gebied van IT is nu ook een accountmanager voor Noordoost-Ne-derland actief. En binnenkort breidt KCBS haar werkgebied uit in de provincies Utrecht en Noord-Brabant. Zelfs buitenlandse klanten zijn in de producten van KCBS geïnteresseerd. “Op het terrein van grootformaat printing zijn wij een van de weinige aanbieders in de Benelux. Het afgelopen jaar hebben wij nieuwe klanten uit België en Luxemburg mogen verwelkomen. Daar zijn wij uiteraard blij mee. Maar bovenal streven wij geleidelijke groei na. Daarvoor heb-

ben we een doordachte marketingstrategie ontwikkeld. Ons uitgangspunt? Alleen datgene doen waar we goed in zijn’, overtuigt de di-recteur. KCBS richt zich op een specifiek deel van de markt. Het vizier is gericht op bedrij-ven van tien tot honderd werknemers. Hoe ver reiken de ambities van KCBS? Jean-Louis van Aerle: ‘Naast een autonome groei houden we de komende jaren de mogelijkheid van over-names en fusies open. Tenslotte hebben we een concept dat perfect past bij de wensen van ons marktsegment. Dat kunnen we verder uitrollen. Maar bovenal geldt dat een derge-lijke operatie moet passen bij de filosofie van KCBS. Onze werknemers blijven centraal staan. Zij leveren relevante toegevoegde waarde voor de klant. Zolang zij hun ambities maar kunnen blijven realiseren.’

Kerngegevens KC Business SolutionsOpgericht: 1986Fte’s: 63Omzet 2011: 13 miljoen euroDagelijkse leiding: Jean-Louis van Aerle, algemeen directeurJeffrey Wijdeven, directeur Workflow Ma-nagement

Zonnebloemveld 36641 TA BeuningenT (024) 679 03 30I info@kcbs.nlE www.kcbs.nlE www.peulenschil.com voor BuildIT

‘De klant oprecht

helpen is de basis van ons succes’

Algemeen directeur Jean-Louis van Aerle van KCBS: ‘Wat onder de streep over bleef hebben we direct geïnves-teerd in ons personeel. In persoonlijke groei, klantbediening én in eerlijk en volledig transparant zakendoen.’

WORD NU SPONSOR!Kultuur&Bedrijf biedt hedendaagse en gevarieerde sponsor- en netwerkmogelijkheden bij grote

theatervoorstellingen en concerten in een waaier van genres: dans, muziek, opera, toneel, musical en cabaret.

U kunt met uw bedrijf deelnemen aan het zakelijke netwerk Kultuur&Bedrijf, waardoor u op een originele

manier de contacten met relaties onderhoudt of nieuwe contacten aangaat!

In het nieuwe sponsorplan voor het theaterseizoen van 2012-2013 biedt Kultuur&Bedrijf vier nieuwe

mogelijkheden: Lid, Programmapartner, Exclusief en Founder

Wilt u meer weten over deze mogelijkheden? Kijk dan op onze website: www.kultuurenbedrijf.nl of

bel (024) 322 83 44 en maak een afspraak.

Scan de QR codeen laat u overtuigen door deze persoonlijke oproep

Lid

Founder

Programmapartner

Exclusief

39

kultuur&bedrijf

KKP: Avontuur verzinnen voor ondernemers

u wilt met uw personeel graag een keer in een toneelstuk meespelen op

het podium van de stadsschouwburg? of wilt u een keer met uw relaties

een VIp-behandeling voor en na een concert van Het gelders orkest?

Dat kan bij Kultuur&Bedrijf, waarmee de Kei-zer Karel Podia (KKP) hun al langer bestaande culturele zakennetwerk een nieuwe naam en een opfrisbeurt hebben gegeven. Je kunt Kultuur&Bedrijf vergelijken met een business-club. ‘Maar dan niet gericht op sport, maar op cultuur’, zegt Greetje de Kleuver van K&B. ‘Wij kregen signalen vanuit het bedrijfsleven dat er behoefte is aan een culturele businessclub. Ondernemers willen wel eens iets anders dan het wekelijkse partijtje voetbal. Bovendien speelt de prijs een rol. Dit netwerk is ook voor een ZZP’er toegankelijk.’Kultuur&Bedrijf kent verschillende lidmaat-schappen. Zo kun je gewoon lid worden voor een bedrag van tussen de 1500 en 4500 euro per jaar, waarvoor je dan twee tot zes kaarten krijgt voor in totaal acht voorstellingen. Alle leden van K&B worden vooraf ontvangen in de Waalzaal van de Schouwburg. Na afloop van de voorstelling vindt hier ook de nazit plaats.Verder kun je programmapartner worden. Zo’n partner is sponsor van een voorstelling of con-certreeks van in totaal vier produkties (15.000 euro) of van één specifieke voorstelling (3750 euro). De sponsor krijgt exclusiviteit voor zijn personeel en relaties terwijl deze vorm van sponsoring extra exposure oplevert.Het pakket exclusief (vanaf 15.000 euro) be-oogt voor de sponsor iets unieks te organise-ren. Afspraken daarover worden op individu-ele basis door het betrokken bedrijf met de directie van de KKP gemaakt. Tot slot zijn er

founders. Dat zijn voor het lopende seizoen Hagemans Vastgoedonderhoud, De Gelder-lander, Mazars Accountants, Van Lanschot en Poelman van den Broek. Zij stonden aan de wieg van Kultuur&Bedrijf en zorgen voor een blijvende verbinding tussen de podia en de zakelijke markt. Het foundership kost 5000 euro per seizoen. Eventuele vacatures kun-nen straks door andere ondernemers wor-den ingevuld. ‘Je moet steeds vernieuwen’, zegt oud-directeur Benjamin Koolstra, nog tot 1 juli verbonden aan de Keizer Karel Podia. ‘Ondernemers hebben weinig tijd om zich te verdiepen in het aanbod. Wij willen ze graag verrassen met mooie programma’s. Wij gaan het avontuur voor ze organiseren.’ Zo vond er onlangs een bijzondere toneelvoorstelling met de founders plaats. Het diner werd geserveerd op het podium van de Vereeniging, terwijl daar tussen de gangen door een toneelstuk werd gespeeld. Koolstra: ‘Als je als bedrijf - maar dan moeten we dat wel ruim van te voren we-ten - iets bijzonders wilt dan gaan we daar creatief antwoord op geven. Dat kan tegelijker-tijd een verrijking van ons programma-aanbod zijn; maar dat kan ook een speciale voorstel-ling worden. Kijk, de tijd van je hand ophou-den is voorbij. Wij gaan in op de vraag van de ondernemer en leveren een bijdrage aan zijn doelstelling. Mensen vinden cultuur be-langrijk. Bedrijven haken daar in toenemende mate op in. Denk aan de Robeco-zomerconcer-ten in Amsterdam.’ www.kultuurenbedrijf.nl

Tekst: Thed Maas

Een

voor

beel

d: o

p de

avo

nd v

an h

et H

ealth

Eve

nt (

15 m

aart

in d

e Ve

reen

igin

g) tra

d de

cab

aret

ière

Sar

a Kr

oos

op in

de

scho

uwbu

rg. O

verd

ag d

eed

ze o

ok e

en a

ct

tijde

ns h

et H

ealth

Val

ley

Even

t: d

e di

rect

eur

daar

van,

Jan

Jon

ker,

spee

lde

mee

in

haar

beg

elei

ding

sban

d. O

p de

bov

enst

e fo

to s

taat

Jon

ker

(l)

naas

t Jo

s W

erne

r, de

voo

rzitt

er v

an d

e St

icht

ing

Heal

th V

alle

y.

40

Gala voor de ZZP’er wordt traditie

Het galabal was een voortvloeisel van een actie die de twee eind vorig jaar op touw zetten: ze riepen de Nijmeegse vrouwen op de galajurken die ze niet meer dragen af te staan voor een goed doel en wel het Ronald McDonaldhuis, dat zijn 20-jarig bestaan vierde. De aldus verkregen galajurken werden tij-dens een koopzondag in een eendagswinkel verkocht. Bij een galajurk hoort een galabal, dachten Jeannine en Marilena. In samenwer-

king met de stichting Koningin van de Uitgifte en het Wijnfort werd het ZZP’ersgala op touw gezet. Er zijn al verschillende gala’s in stad en streek – denk aan het Rode Kruisgala en het Regenbooggala – maar die zijn toch tamelijk exclusief. Het gala in het Wijnfort mikt op het toenemend aantal ZZP’ers. De belangstelling was dusdanig dat Jeaninne en Marilena volgend jaar weer zo’n galabal gaan organiseren.

In het Wijnfort in lent werd in febru-

ari voor de eerste keer het gala voor

ZZp’ers gehouden. georganiseerd

door jeannine sok van sokorgani-

seert en Marilena van der Horst van

partydress.

Tekst: Thed Maas

U bereikt meer met de Ondernemer!

Waarom de Kamer van Koophandel ook in 2012 weer voor de Ondernemer kiest:

> HET ALLERHOOGSTE ZAKELIJKE BEREIK IN DE REGIO: Er is geen zakelijk medium in het verspreidings gebied

van De Gelderlander dat zo veel lezers trekt als de Ondernemer. Van de 492.000 lezers van De Gelderlander leest 70% de Ondernemer. Met een uiting in onze re gio-

nale ondernemers bijlage bereikt u dus 344.820 beslis-sers en beïnvloeders. 11% hiervan, 37.930 personen, is zelfstandig.

> COMBINEER UW UITING MET ONZE ECONOMIESITE VOOR EEN NOG HOGER BEREIK

> ONTVANG NU EEN ADVERTENTIECHEQUE VAN € 300,- BIJ EEN ZAKELIJK ABONNEMENT. Zo bespaart u direct op uw advertentiekosten. Deze aan - bieding geldt ook indien u al abonnee bent, maar kiest

voor een extra abonnement (bijvoorbeeld voor in uw ontvangstruimte).

> SEO Ook voor het beter vindbaar worden op internet bent u bij Wegener aan het juiste adres.

> Voor meer informatie neemt u contact op met: Frank Lamers: 088 013 2168 advertenties.nijmegen@gelderlander.nl

> IEDERE DERDE ZATERDAG VAN DE MAAND BIJ DE GELDERLANDER: Alles over regionale econo-

mische ontwikke lin gen, de lokale arbeidsmarkt,

infrastructurele kwesties, startende bedrijven, geld-

zaken, het KvK nieuws en nog veel meer!

> Een glossy magazine met de schijnwerpers op onder-

nemerschap in de regio en ruimschoots ruimte om uw onder neming te presenteren in een zakelijk umfeld dat gekenmerkt wordt door trots, nostalgie en ambitie. Dat is

de DirectieZetel. Dit jaar ver - schijnt het magazine voor de

2e keer in de regio Nijmegen.

Creëren en zakendoen maken het succes van de kunstenaar

Nijmegen: Mekka van bedrijvigheid

HSF Logistics France bedrijft topsport

DE DYNAMIEK VAN DE OVERSTEEK

ZeteldeTROTS - NOSTALGIE - AMBITIE

de oversteek

42

De Oversteek

43

Foto’s: Theo van Zwam

Ronald Booms

44

de oversteek

Hij heet De oversteek, de nieuwe stadsbrug van nijmegen die in november 2013 klaar moet zijn. De brug moet niet

alleen voor een betere spreiding zorgen van het verkeer in nijmegen maar ook voor een betere bereikbaarheid van

de stad. aan de zuidzijde sluit de brug straks aan op de vernieuwde energieweg. aan de noordkant zorgt de nog

aan te leggen graaf alardsingel voor een verbinding met de prins Mauritssingel (a325). De werkzaamheden zijn in

volle gang en staan symbool voor de dynamiek van de stad. Vandaar ook dat we ervoor kozen om een foto van De

oversteek op de cover van dit magazine te zetten. fotograaf Theo van Zwam fotografeerde de brug-in-wording van

beide kanten van de rivier.

45

de oversteek

46

our common future 2.0

‘Nijmegen moet kenniscentrum duurzaamheid worden’

nijmegen heeft sinds eind vorig jaar

een hoogleraar Duurzaam onderne-

men: jan jonker. Hij zorgde voor een

update van het in 1987 verschenen

Brundtland-rapport, dat duurzaam-

heid toen op de kaart zette.

Jan Jonker hoogleraar Duurzaam Ondernemen

Tekst: Thed Maas

?????????????????????

47

‘Nijmegen moet een kenniscentrum van duur-zaamheid worden’. Met onder meer deze doelstelling aanvaardde Jan Jonker het ambt van hoogleraar Duurzaam Ondernemen aan de Radboud Universiteit. Jonker steeg bovendien in de Top 100 van meest invloedrijke mensen op het gebied van Duurzaam Ondernemen van plaats 42 naar plaats 11. Hij dankt die stijging aan het onderzoekspro-ject Our Common Future 2.0 en het bijbeho-rende boek Duurzaam Denken Doen. Our Com-mon Future is oorspronkelijk de titel van het in 1987 verschenen Brundtland-rapport, dat voor een duurzaam gebruik van de planeet pleitte. Bijna 25 jaar later werd het tijd voor een up-date en daarom werd afgelopen jaar door Jan Jonker het project Our Common Future 2.0 ge-organiseerd. In dat nieuwe project schreven 400 vrijwilligers via sociale media mee aan een nieuwe, duurzame toekomstvisie voor Neder-land. Dat resulteerde in het boek Duurzaam Denken Doen. Inmiddels zijn er meer dan 8000 exemplaren verkocht. Jonker noemde duur-

zaamheid ‘hét thema van deze eeuw.’ Hij dringt ook aan op actie. ‘Na decennialang praten zijn we niet veel verder gekomen dan het vervangen van gloeilampen door energie-zuinige peren. Dat sluit niet aan bij de nood-zaak van duurzaam ondernemen. Het gangbare organisatiemodel dat gericht is op één waarde, moet veranderd worden in een model dat met meer waarden rekening houdt. We moeten sa-men de duurzaamheid organiseren.’ Duurzaam ondernemen moét, betoogde Jon-ker. ‘Veel dingen, denk aan grondstoffen maar ook aan sociale contacten, worden schaars. En dat is een gevolg van onze manier van organi-seren. Dat moet dus anders. Maar duurzaam-heid is slecht te meten. Niet zelden leidt dat bij bedrijven tot een vlucht in management-concepten. De huidige organisaties bieden te weinig ruimte. Dan roepen bijvoorbeeld de rekenjongens dat het ‘niet uit’ kan. Maar de moderne onderneming moet waarde creëren voor de mensen; moet geen doel zijn maar een middel.’

‘Duurzaamheid is van een terzijde

een terzake geworden’

Jonker concludeerde dat duurzaam onderne-men allang niet meer een milieuvraagstuk is. ‘Duurzaamheid is van een terzijde een terza-ke geworden. Opvallend is wel dat het debat vooral door burgers gevoerd wordt. De politiek laat zich nauwelijks horen.’Jonker concludeerde ook dat de transitie naar een ander organisatiemodel voor ‘de individu-ele ondernemer een onmogelijke opgave is’.‘Dat is een collectieve verantwoordelijkheid. Die transitie kan alleen in de keten plaats vin-den. Dat betekent dat we moeten accepteren dat de focus breder is dan de eigen onderne-ming. In de nieuwe onderneming zal dan ook geen duidelijk machtscentrum meer zijn; is er een gedeelde ambitie en zullen we samen betekenissen moeten ontwikkelen die er toe doen.’

48

Wim van Gent

Hensgens

Nijmegen

Dealer Hensgens Nijmegen in beeld bij ondernemers met hybride Honda en Suzuki

Bescheiden automerken, beste antwoord op recessie

49

personeel in grote dure auto’s laten rijden is voorbij. geen ondernemer kan zich hoge kosten blijven veroorloven in

tijden van recessie. De merken die doorgaans minder hard van de daken schreeuwen blijken het beste klaar te zijn

voor de toekomst. Zoals de voordelige en zuinige hybride zakenauto’s Honda en suzuki met minimale co2-uitstoot-

bewijzen een forse jaarlijkse kostenreductie. Zelfs uitvoering en afwerking overtreffen, zo blijkt na een bezoek aan

autodealer Hensgens nijmegen.

oVerHeID sTelT norMen BIjOp 1 juli van dit jaar en per 1 januari 2013 gelden strengere normen voor CO2-uitstoot. De overheid zorgt zo voor hogere kosten voor veel zakelijke autorijders. Met name het rijden op diesel wordt een stuk duurder. Wat is het ge-volg? De belangstelling van ondernemers voor hybride auto’s neemt hand over hand toe. Di-recteur Wim van Gent van Hensgens Nijmegen: “Met Honda en Suzuki hebben wij in het licht van toekomstige wetgeving de voordeligste al-ternatieven voor de zakelijke autorijder in han-den. Dankzij de combinatie van benzine- en elektromotor rijden deze auto’s daadwerkelijk rond 1 op 20, zijn BPM- en wegenbelastingvrij en de CO2-uitstoot blijft ver onder de nieuwe normen.” Dat laatste is zeer actueel. “Ondanks gewijzigde eisen blijven deze auto’s onder het gunstige belastingtarief vallen. Neem de Honda Insight. Deze mooie zakelijke auto heeft een zeer lage CO2-uitstoot van slechts 96 gram/km. Net als de Honda Jazz en de Suzuki Alto stuk voor stuk buitengewoon lucratieve modellen voor ondernemers”, motiveert Wim van Gent.

onDerZoeKen BeWIjZenIn diverse recente onderzoeken komt Honda als voordeligste zakelijke auto uit de bus rollen. De kwaliteit is eveneens onderscheidend. Hon-da kent nauwelijks reparatiekosten. Dat maakt het budgetteren voor ondernemers extra ge-makkelijk. De totale kosten per maand zijn heel laag, terwijl de afwerking van materialen superieur is. “Tot in detail is er veel zorg aan besteed. Na vijf jaar trillen, piepen en kraken de meeste auto’s. Maar Honda niet en is na jaren nog steeds perfect”, stelt Wim van Gent oprecht.

De Hensgens Mobiliteitsgroep heeft vestigin-gen in Maastricht, Nieuwstadt, Roermond, Havert en Nijmegen sinds januari 2010. Naast Honda en Suzuki zijn zij dealer van de merken Hyundai, Mazda en Seat. Wim van Gent: “Wij gaan onze inspanningen op de zakelijke markt vergroten. Waar Hensgens sterk in is? Meeden-ken over mobiliteitsoplossingen voor vervoers-problemen. Daarbij zetten we altijd een stapje extra en bieden flexibiliteit. Naast verkoop of lease heeft de klant bij capaciteitsproblemen de mogelijkheid om een auto tijdelijk te huren. En ondernemers die meer willen dan een kort proefritje mogen onze auto’s zelfs enkele da-gen geheel gratis uitproberen.” Kortom, Hens-gens heeft de zakelijke klant meer te bieden dan ooit. Kostenbewuste ondernemers doen er hun voordeel mee.

Hensgens NijmegenMicroweg 256545 CL NijmegenT (024) 377 41 63I www.hensgens.nl

50

Creëren en zakendoen maken het succes van de kunstenaareen kunstenaar is net zo goed een ondernemer. Hij moet zichzelf laten zien en netwer-

ken wil hij omzet genereren. Maar het mes snijdt altijd aan twee kanten. geen mooier

visitekaartje voor een bedrijf dan een fraai kunstwerk. juul Baltussen en ronald Tolman

zijn twee van die ondernemende kunstenaars.

Juul Baltussen en Ronald Tolman maken veel werk voor bedrijfsleven

Tekst: Ellen Klaasse

51

juul baltussen

juul BalTussen (1958)Het meest recente werk van Juul Baltussen, een poort voor het Mookse bedrijf Gelmo dat gespecialiseerd is in hekwerken, is fantasie-vol en tegelijkertijd ambachtelijk. Twee eigen-schappen die je de kunstenaar zelf ook toe kunt dichten. Een smid die het ambacht tot kunst heeft verheven. Juul Baltussen is de tel inmiddels kwijtgeraakt. Maar er moeten minstens ruim 1000 van zijn kunstwerken elders zijn beland, tot in Amerika aan toe. In het atelier van zijn landelijke wo-ning in het Brabantse dorpje Westerbeek leve-ren de vele foto’s het bewijs. Baltussen oogt als een echte kunstenaar. Lange witte baard, donkere bril, en altijd een zwart petje op zijn hoofd. Toch voelt hij zich nog steeds een boer uit de Peel die bij toeval kunstenaar werd. ‘Van jongs af aan was ik te vinden bij de smid in Oploo, de plaats waar ik opgroeide. Daar leerde ik het vak. Ik heb nooit gedacht: ik word kunstenaar, anderen gingen me zo noemen.’ Het bedrijfsleven is een dankbare afnemer van zijn smeedwerken. ‘Ik denk daar wel eens over na en vind het bijzonder dat ik zoveel vertrou-wen krijg. Er zijn veel kunstenaars die niet van hun werk kunnen leven, mij lukt het wel.’ Als hij de historie van een bedrijf kent, krijgt hij er gelijk een beeld bij en vertaalt hij dat naar een kunstwerk. Voor een Mills bedrijf dat in koffieautomaten handelt, bedacht hij een serie hoge koffiepotten. Een originele blikvanger met net dat vleugje humor erin dat zo kenmerkend is voor zijn werk. ‘De eigenaar zei onlangs nog dat het de beste investering is die hij ooit heeft gedaan. Dankzij die koffiepotten is zijn bedrijf voor iedereen herkenbaar. Iedere firma heeft zijn naam op de voorgevel staan, maar met een kunstwerk kun je je onderscheiden.’ Hij werkt voornamelijk met ijzer en staal, har-de materialen. Desondanks hebben zijn eind-producten een zweem van luchtigheid, ook al stopt hij er zo nu en dan een boodschap in.

Juul Baltussen en Ronald Tolman maken veel werk voor bedrijfsleven

‘Bij Gelmo gaven ze me het woord tolerantie. Daar moest ik de poort op baseren. Ik heb er een hartvormig model van gemaakt, met een open en een toegeknepen oog op de boven-zijde en een uitgestoken hand als klink. Tole-reren kun je alleen maar door naar je hart te luisteren en soms moet je iemand gewoon een hand geven of een oogje dichtknijpen.’ Het eindresultaat is niet alleen voor de op-drachtgever een verrassing, ook voor de kunstenaar zelf. ‘Ik laat mijn werk groeien. Als je met mij in zee wilt gaan, moet je anders leren denken. Ik maak geen ont-werp. Het is ontzettend spannend, ie-dere dag brengt iets nieuws.’ Vanuit deze werkwijze is het lastig een offerte te maken. Denken en werken lopen door elkaar heen, maar meestal brengt hij alleen de werkuren en de materiaalkosten in rekening. Geld interesseert hem niet zo. ‘Als we ervan kunnen rondkomen, ben ik tevreden. Een zakenman heeft me een keer aangeboden alles te ko-pen wat ik maak. Maar dat zou toch een vorm van loondienst zijn.’ Voor Juul Baltussen is de vrij-heid van werken een groot goed. Het is dezelfde vrijheid die alle ondernemers koes-teren. En net als hen, weet ook Baltussen dat hij moet netwerken om zijn kunst aan de man te brengen. ‘Veel kunstenaars zit-ten thuis te mopperen, maar dan gebeurt er niks. Ik laat mijn werk op veel expo-sities zien. Hier in de buurt, maar ook in steden als Maas-tricht, Geneve en Florence. Soms word ik ervoor uitgeno-digd en kost het me niets. Andere keren moet ik er zelf in investeren. Als ik niets verkoop is dat nooit een deceptie. Zo’n investering kan er jaren later alsnog uitko-men.’

‘Eerste grote opdracht was voor Unilever

in Londen’

52

ronald tolman

ronalD TolMan (1948)‘Over ieder werk is een verhaal te vertellen, het zijn altijd fantastische avonturen, daar kan ik een heel boek mee vullen’, zegt Ronald Tol-man (1948). De Beuningse kunstenaar maakt furore met etsen en schilderijen, recent nog voor het prentenboek De Boomhut dat hij sa-men met zijn dochter Marije, die illustratrice is, publiceerde. Maar het grote publiek kent hem vooral als de maker van de kenmerkende bronzen figuren met de dunne ledematen. Het is zijn handtekening. Ronald Tolman is een autodidact die zichzelf als kunstenaar ontwikkelde. ‘In Leiden had ik mijn eerste ateliertje waar ik etsen maakte en schilderde. Om de hoek was het Rijksmuseum voor Oudheden. Daar stonden prachtige bron-zen Etruskische beeldjes, waarvan ik erg on-der de indruk was. Die wilde ik zelf ook gaan maken, maar dat kon ik niet betalen, waarna ik bij een bronsgieter ging werken totdat ik het wel kon.’Die eerste beeldjes werden gelijk door Ge-meentemuseum Den Haag aangekocht en datzelfde lot was ook zijn serie van 66 Leidse landschappen beschoren. ‘Het was mijn kritiek op de stedenbouwer van die tijd en door de

verkoop van die schilderijen konden wij gelijk dit huis kopen. Het was toen in de

mode de stad uit gaan, naar het platteland.’ Hij woont en werkt er nog steeds,

in de prachtige boerderij leunend tegen de Dijk. Een omgeving die

veel wandelaars en fietsers trekt. En ie-dere passant werpt wel een blik in zijn tuin, zijn beelden trekken die aandacht, je kijkt er graag naar. Het meest in het oog springend is de markante bronzen kop die op een reusach-tige schommel prijkt. Dat de kunstenaar niet naar een academie ging, heeft met zijn ongedurige aard te ma-ken. Een eigenschap die je als buitenstaander niet van hem afleest. Tolman is een vriende-lijke man die rustig praat en niet de behoefte voelt zijn scheppingsdrang te duiden. Hij was begin twintig toen de financiële basis van carrière werd gelegd en hij

zich in Beuningen vestigde. ‘Mijn recept? Ge-woon hard werken, niet wachten op inspiratie en beginnen. Een slecht resultaat is ook een resultaat. Daar kun je verder mee komen.’ Hij heeft net de laatste hand gelegd aan een kunstwerk voor het Nijmeegse Kandinsky Col-lege, gebaseerd op Der Blaue Reiter naar een schilderij van Kandinsky zelf. Hij werkt veel voor overheden, maar ook voor het bedrijfs-leven. Zijn eerste grote opdracht herinnert hij zich nog goed. ‘Dat was voor het hoofdkantoor van Unilever in Londen. Ik maakte drie soorten ac-teurs die er nog steeds in de entreehal staan: een hooghartige, een tegemoetkomende en een onderdanige. De directietop bestond op dat moment uit drie mannen en het grappige was dat iedereen zich af ging vragen wie wie was, terwijl dat niet mijn opzet was.’ Tolman is een kunstenaar die de zakelijke kant van zijn werk niet schuwt. ‘Het bedrijfsleven wil waar voor z’n geld en als kunstenaar moet je goed beslagen ten ijs komen, maar dat vind ik een leuk aspect van mijn werk. Een goede prijscalculatie is een kwestie van fatsoen. Een kunstwerk is uniek en mag best goed betaald worden, maar je moet wel reëel blijven. Het moet van beide kanten fair play zijn.’Koningin Beatrix omschrijft Tolman als één van zijn meest plezierige opdrachtgevers. ‘Ze verzamelt mijn werk al jaren en geeft mijn sculpturen regelmatig cadeau bij een staats-bezoek. Ooit kreeg ik van haar de opdracht om een grotere versie van mijn beeld De Zon te maken. Als beeldhouwer is de koningin goed op de hoogte van het wel en wee tijdens het creatieve proces en daarom gaf ze me de eenvoudige raad beslist niet eerder te bellen dan wanneer deze voltooid zou zijn.’ Een wijze raad die de kunstenaar niet in de wind

sloeg. Sindsdien krijgen al zijn opdrachtgevers pas een telefoontje als de klus volledig geklaard

is.

54

nijmegen

‘We zitten in Nijmegen, maar zijn thuis in Parijs’

HSF Logistics is na NXP de grootste particuliere werkgever van Nijmegen. .

HSF Logistics zit hoofdzakelijk in het vleestransport en is daarin

nummer 4 van Europa. Dochter HSF Logistics France BV

verzorgt onder andere met meer dan 10 vracht-

wagens dagelijks vleestransporten - met

vers- en vriesprodukten - naar Rungis

in Parijs, de grootste groothandels-

versmarkt ter wereld. Een

race tegen de klok over

502 kilometer.

HSF Logistics France bedrijft topsport

Tekst: Thed Maas

55

nijmegen

HSF LogisticsDe opa van de huidige eigenaar, beiden Hen-drik Simon Frederiks (HSF) geheten, startte in 1923 in de Regulierstraat in Nijmegen een transportbedrijf. Met paard en wagen. Vader Frederiks bouwde dat bedrijf verder uit met staal-, tank- en vooral container-transporten. In de jaren zestig verkaste HSF naar de Be-drijfsweg. HSF telt 7 vestigingen in 6 landen. In Nederland zit het bedrijf in Nijmegen en Winterswijk. Het aantal FTE’s is 1050, waaronder 450 Po-len, 50 Duitsers, 50 Slovenen en 50 Engelsen.De omzet bedraagt 160 miljoen per jaar. HSF is daarmee de nummer 4 van Europa in vleestransport.De kans dat het stukje vlees op uw bord door HSF vervoerd werd, is 30 procent. Van-uit de distributiecentra van HSF worden elke avond 100 exportladingen (twee miljoen kilo vlees) getransporteerd naar alle landen van west-Europa.

De klok heeft net het middernachtelijke uur geslagen. Daniël, een Pool die al 13 jaar in Frankrijk woont, meldt dat er al twee vracht-wagens gelost zijn. En de ‘prochaine camion’ (volgende truck) rijdt op dat moment Parijs al binnen. ‘Die is er over 20 minuten’, kijkt Daniël op zijn horloge. Zes uur eerder, om 18.00 uur, startten de chauffeurs de diesel (een Euro 5) van de eer-ste vrachtwagen, op het Distributiecentrum van HSF Logistics in Nijmegen. De eerste, want HSF rijdt elke avond, zes dagen in de week, met meer dan 10 vrachtwagens gevuld met deelladingen vlees, gekoeld of gevroren, naar Parijs. Naar Rungis dat wel ‘le ventre de Paris’, de ‘buik van Parijs’ genoemd wordt. ‘Het is in het belang van onze klanten dat we zo vroeg mogelijk in Rungis zijn’, zegt Bob Subnel, de commercieel directeur van HSF Lo-gistics France. ‘De handel in Rungis vindt grof gezegd plaats tussen 24.00 en 06.00 uur. Des te eerder wij in Parijs zijn met het vlees, hoe meer verkooptijd de handelaren daar hebben. Als die goed verkopen, dan plaatsen ze met-een weer een bestelling. Daardoor stijgt de omzet bij onze klanten.’

uLtRaFRESH-coNcEPtHSF Logistics France ontwikkelde daarvoor het ultrafresh-concept. ‘De koelwagens halen het vlees, tussen de 20 en 22 ton per vrachtwa-gen, ‘s middags meestal rechtstreeks op bij onze klanten; bij verschillende slachterijen in Nederland en rijden dan meteen door naar Pa-rijs. Soms ook vertrekken ze vanaf ons distri-butiecentrum in Nijmegen. Doel is dat we tus-sen 22.00 en 01.00 uur bij Rungis aankomen. De vrachtwagens worden gelost en gaan met een retourlading weer terug.’ Deze avond is Subnel zelf ook in Parijs, sa-men met Twan Krebbers, vestigingsmanager van HSF. Minstens een keer in de twee weken gaan ze naar Rungis. Om te kijken hoe het gaat en om aan relatieonderhoud te doen. Ook om Daniël, de voorpost van HSF op Rungis, bij te praten. Krebbers: ‘Als een vrachtwagen wat

vertraging heeft als gevolg van een file, dan meldt Daniël dat meteen bij de handelaren. Als er een probleempje is, dan lost hij dat op. Hij spreekt uiteraard Pools en vloeiend Frans en kent hier iedereen. HSF is de enige die zo’n voorpost heeft. Het werkt als een speer. Rungis is de grootste versmarkt van de wereld. Het is ook de moeilijkste markt. Als je het hier goed doet, dan kun je het overal goed doen. If you can make it here, you can make it anywhere. Wat wij hier doen kun je vergelijken met de afsluitende tijdrit van de Tour de France. Die moet je winnen. Je moet die gele trui halen want je bent zo goed als je laatste transport.’Let wel: Rungis is geen versmarkt voor de con-sumenten. Dit is een groothandelsmarkt voor de horeca en de detailhandel. Alles is hier groot. Hier worden complete koeien en var-kens verhandeld en runderlevers per dozijn.

Naakt VLEES‘Kijk’, wijst Bob, ‘hier worden vleesprodukten verkocht waar wij in Nederland niet zo hap-pig op zijn. Hersenen, pens, levers, niertjes en darmen. Die worden hier in Frankrijk wel gewaardeerd.’Niet dat wij Nederlanders een verfijndere smaak hebben dan de Fransozen. Subnel: ‘De voorste helft van die koeien hier gaan weer naar Nederland. De achterste helft, met het betere vlees, eten de Fransen op. Waarbij ze een voorkeur hebben voor vaarsen. Duitsers daarentegen eten liever vlees van stieren. Dat vlees heeft een wat steviger structuur.’ Een koe die vandaag in Nederland geslacht is, kun je vannacht al als ‘hangend naakt vlees’ in Rungis tegenkomen. Van ‘het land’ tot ‘in de hand’, zeggen ze bij HSF.‘Ze hebben het licht hier speciaal aangepast’, weet Krebbers. ‘Daardoor ziet het vlees er mooier uit. Als we met het ‘hangend naakt’ te laat zijn, dan hebben we echt een probleem. Dat vlees moet namelijk diezelfde nacht nog worden uitgebeend. Dat gebeurt hier op Run-gis, maar ook elders. De volgende ochtend ligt het dan bij de slagers in Parijs in de vitrine.’

56

parijs

vroege ochtend gedaan is, gaan zij eten. Dan zie je ze ook met een glas wijn aan de bar staan.’HSF Logistics France rijdt niet alleen op Parijs. Ze komen, met in totaal 52 vrachtwagens, door heel Frankrijk. ‘In elk departement van Frankrijk kun je ons minstens twee keer per week tegenkomen.’ Wat het ook goed doet in Frankrijk is het feit dat HSF de Lean and Green Award heeft gewon-nen voor de inspanningen het logistieke proces duurzamer te maken. Subnel: ‘Bij presentaties vertel ik dat we het Franse leven aan het ver-groenen zijn. Waarom? Omdat dat geld ople-vert. Kijk, vaak bestellen mensen uit gewoonte elke dag. Maar als je er even bij stilstaat kun je misschien niet meer elke dag maar bijvoor-beeld twee keer in de week de vrachtwagen voor laten rijden. Dan hoeven er minder ki-lometers gemaakt te worden. Iedereen heeft daar voordeel bij, maar je moet mensen er wel op attenderen. Het milieu blijkt een prima in-strument te zijn voor gedragsverandering.’

DuBBELE BEzEttiNg‘Al onze vrachtwagens hebben een dubbele bezetting’, vertelt Subnel. ‘Dat betekent dat we onderweg niet hoeven te pauzeren en dus geen tijd verliezen. Het gaat om versheid, tem-peratuur, bewaking en hygiëne. Met al die as-pecten moeten we rekening houden in een kort tijdbestek. Dat is topsport. Bovendien krijgen de klanten in Nederland en Belgie, als ze dat willen, ’s ochtends een mailtje van HSF Logis-tics France met een kopie van de boordcompu-ter van de vrachtwagen waarin staat hoe laat de lading gelost is. Zodat er nooit een menings-verschil – ‘te laat gelost’ – kan ontstaan met de afnemers op Rungis. Wij handelen eigenlijk in informatie. Wat is hoe laat waar?’In Nijmegen zitten vier planners van HSF Logis-tics France achter grote beeldschermen waar-op ze de vrachtauto’s via een GPS-systeem 24 uur per dag kunnen volgen. Alle planners spreken vloeiend Frans. Bob Subnel ook; hij werkte zeven jaar in Frankrijk. ‘Als je geen Frans spreekt dan ben je kansloos in Frankrijk.

Je moet Fransen doodknuffelen als je zaken met ze wilt doen. Dan moet je natuurlijk wel de taal spreken. In dit vak zijn drie dingen belangrijk: service, service en service. We zit-ten in Nijmegen, maar in Parijs zijn we thuis.’

HaNDjEkLaPHet is inmiddels na tweeën. De in het wit ge-klede handelaars in de vleeshallen hebben al-lemaal hun rolluiken geopend en de vleeswa-ren uitgestald voor de kopers. Die, inderdaad met handjeklap, de prijs van een koe vaststel-len. En uiteraard worden er ook telefonisch bestellingen geplaatst De bestellingen worden met kleinere vrachtwagentjes in Parijs en om-geving bezorgd. De laatste jaren is halalvlees sterk in opkomst. ‘Daaraan kun je zien dat Pa-rijs islamiseert’, zegt Subnel. ‘En er wordt ook steeds meer halalkip aangevoerd.’ Langzaamaan druppelen de restaurantjes en de cafeetjes vol. ‘De mensen hier op Rungis leven omgekeerd’, aldus Krebbers. ‘Als het werk in de

57

parijs

‘De werknemers op Rungis werken omgekeerd. Als in de ochtend het werk gedaan is, gaan zij eten. Dan zie je ze ook met een wijntje aan de bar staan’

RungisZola noemde de hallen het ‘le ventre de Paris’ (de buik van Parijs).In 1973 kwam ook de vleesmarkt hier-naartoe. Tot dan werden vleesproducten verkocht in de slachthuizen in La Villette.In 1969 werden Les Halles (vlees, vis, groente, fruit, bloemen et cetera) vanwege transportproblemen verplaatst naar de Parijse buitenwijk Rungis.De Marché International de Rungis is 232 hectare groot, waarvan 727.000 m2 overdekt is. Het is de grootste versmarkt ter wereld.De markt heeft een eigen ziekenhuis, politie-bureau, bank en 21 restaurants. Op Rungis werken 14.000 mensen. Rungis realiseert jaarlijks een omzet van 7,8 miljard.De markt verzorgt 18 miljoen Europese consumenten, waarvan er 12miljoen in een regio van 150 kilometer rond Parijs zitten. Er worden jaarlijks 1.800.000 ton verse pro-dukten verhandeld.

5858

Herman Bouman

Gemeenschappelijke Regeling Bijsterhuizen

Wijchen

Bedrijvenpark Bijsterhuizen ideaal qua infrastructuur

Nog 24 tot 26 hectare beschikbaar voor bebouwing

59

Westbrug Techniek kiest Bijsterhuizen voor uitbreidingWestbrug Techniek is een bedrijf dat hoogwaardige onderdelen voor machi-nes maakt. Vijf jaar geleden verhuisde het bedrijf vanwege een uitbreiding van Malden naar Bijsterhuizen. ‘Dat is een goede keuze gebleken,’ vertelt Andrew van der Bruggen, eigenaar van Westbrug Techniek. ‘Logistiek zit-ten we hier namelijk centraal bij onze klanten. We zitten zo in Duitsland, Rotterdam, Venlo en Eindhoven. Vooral de nieuwe A50 naar Eindhoven is geweldig. Daarnaast is het bij Bijsterhuizen allemaal nieuw en is er een bedrijvenvereniging die bijvoorbeeld zorgt voor collectieve beveiliging.’Half juni verhuist het bedrijf wederom, maar wel binnen Bijsterhuizen. ‘Het nieuwe pand wordt met 2500 vierkante meter vier keer zo groot als het hui-dige’, aldus Van der Bruggen. Dat is wel nodig ook, want het bedrijf heeft grootse plannen. ‘Toen we hier vijf jaar geleden kwamen hadden we twee machines, nu staan er zeven en komen we ruimte tekort. De twee nieuwe machines die we hebben besteld worden daarom pas geleverd als we in het nieuwe pand zitten,’ verklaart Van der Bruggen. En daar blijft het niet bij. ‘We hebben nu acht personeelsleden, maar het plan is om de komende jaren door te groeien naar 25 personeelsleden. En als de groei zich doorzet is ook deze nieuwbouw over een aantal jaren weer te klein.’

Dat bedrijvenpark Bijsterhuizen door zijn ligging vlakbij de a326, de a50

en de a73 qua infrastructuur een ideale vestigingsplek is, hebben al veel

bedrijven ontdekt. Daarnaast is het een jong bedrijfsterrein met ontwik-

kelingsmogelijkheden en heeft het een uniforme uitstraling in een ruimte-

lijke setting. Het bedrijvenpark heeft een actieve bedrijvenvereniging die

onder andere de collectieve beveiliging regelt. En er is nog ruimte voor

nieuwe bedrijven. ‘Van het terrein van 250 hectare zijn nog 24 tot 26 hec-

tare voor uitgifte beschikbaar’, aldus Herman Bouman, die werkt aan de

ontwikkeling van Bijsterhuizen.

Bedrijvenpark Bijsterhuizen kwam begin jaren negentig tot stand als samenwerkingsverband tussen de gemeenten Nijmegen en Wijchen. Hoewel 75% van het terrein op Wijchens grond-gebied ligt, participeren beide gemeenten voor 50% in het project. ‘Het was destijds een ri-sicovolle onderneming, maar het heeft goed uitgepakt’, vertelt Herman Bouman, Adviseur Grondzaken van de Gemeente Nijmegen en sinds vier jaar bezig met de ontwikkeling van bedrijvenpark Bijsterhuizen. ‘Van het terrein van 250 hectare zijn nog 24 tot 26 hectare voor uit-gifte beschikbaar en naar verwachting wordt het project in 2018 afgerond.’ De nog voor uitgifte beschikbare terreinen zijn te zien op de over-zichtskaart zoals weergegeven op deze pagina.Ondanks de economische malaise waar ieder-een over spreekt, typeert Bouman 2011 als een goed jaar voor Bijsterhuizen. ‘We hebben toen vijf verkopen gerealiseerd en twee fail-lissementverkopen begeleid. Deze hebben er-toe bijgedragen dat de in aanbouw zijnde be-drijfspanden zijn afgebouwd en in gebruik zijn genomen. Ook hebben we een aantal bedrij-ven gehouden aan de bouwplicht die ze zijn aangegaan bij de aankoop van hun terrein, zodat daar ook met de bouw is begonnen.’

oNtSLuitiNgHet grote pluspunt van Bijsterhuizen als in-dustrieterrein is de goede ontsluiting. ‘Je hebt vanuit hier aansluiting op zowel de A326, de A50 als de A73. Verder zijn de ruimtelijke struc-tuur, de uitstraling en de overzichtelijkheid van het terrein pluspunten en is het er net-

6060

Banken Champignons: 250 transportbewegingen per weekBanken Champignons is een van de meest vooraanstaande internatio-nale teelt- en handelsbedrijven in champignons, paddenstoelen en pad-denstoelenspecialiteiten. Het bedrijf heeft vestigingen in Polen, België en Nederland waar men de paddenstoelen teelt. Daarnaast koopt het bedrijf ook bij andere telers in. Een deel van al die paddenstoelen vindt vanaf 4 juni de weg naar het distributiecentrum in Bijsterhuizen, waar ze worden verpakt en deels ook gesneden. ‘We hebben jarenlang in Elst gezeten met het distributiecentrum, maar door onze groei kregen we daar problemen met zowel de interne als externe logistiek’, verklaart directeur Henk Banken de aanstaande verhuizing naar het twee hectare grootte terrein nabij de Oude Smallesteeg in Wijchen in Bijsterhuizen Zuid.De groei van het bedrijf komt deels door de stijgende vraag van de in-ternationale retailers als Albert Heijn waar Banken Champignons aan levert. ‘Wekelijks vervoeren we nu zo’n 650 ton paddenstoelen en dat gaan we opvoeren naar 750 a 800 ton’, aldus Banken. Dat houdt in dat er per week zo’n 250 transportbewegingen plaatsvinden en dan is een goede infrastructuur geen overbodige luxe. ‘Elke vertraging kost veel geld, maar door te kiezen voor Bijsterhuizen zitten we vlakbij de A73, de A50 en de A326. Dat maakt Bijsterhuizen voor ons de ideale locatie.’

Bijsterhuizen in cijfers:Ontstaan: 1992Aantal hectares: 250 bruto / 160 netto Bebouwd: 134 haBeschikbaar: circa 26 haGrondprijs per m2: D 150,-, zicht D 175,- (ex btw)Wegen: A 326 / A 50 / A 73Contactpersoon: Herman BoumanMail: h.bouman@nijmegen.nlTel: 024-3292668

jes’ vertelt Bouman. ‘Op andere terreinen oogt het soms rommelig doordat de uniformiteit is losgelaten.’ Daarnaast heeft Bijsterhuizen een actieve bedrijvenvereniging die veilig onderne-men centraal stelt en zich hard maakt voor bij-voorbeeld collectieve inkoop van bijvoorbeeld energie, verzekeringen en beveiliging.

BEgELEiDiNgBedrijven die zich op industriepark Bijsterhui-zen willen vestigen kunnen begeleiding krijgen bij de bouwaanvraag en milieuvergunning. Bij complexe zaken kunnen bedrijven een case- manager toegewezen krijgen. Zo wordt alles in het werk gesteld om het nieuwe bedrijven zo eenvoudig en efficiënt mogelijk te maken om zich op bedrijvenpark Bijsterhuizen te komen vestigen.Vanzelfsprekend moet men wel voldoen aan een aantal milieu-eisen en maatregelen om overlast te beperken. Wat dat betreft wijst Bouman op de komende vestiging van Ban-ken Champignons op het terrein. ‘Er doen wat verhalen de ronde over eventuele stankover-last door dat bedrijf, maar daarvan is absoluut geen sprake. Op het terrein gaat men namelijk geen paddenstoelen telen, maar wordt een distributiecentrum gebouwd.’

aRcHitEctuuR BEgELEiDiNgScommiSSiEBedrijven die zich vestigen op industriepark Bijsterhuizen staan er dus niet alleen voor en kunnen onder andere ook rekenen op steun van de Architectuur Begeleidingscommissie. ‘Die commissie begeleidt ondernemers en ar-chitecten van voorlopig ontwerp naar definitief ontwerp. De ABC toets het ontwerp van het op te richten bedrijfspand aan ruimtelijke richtlij-nen’ zegt Bouman. ‘Het liefst doen ze dat in een zo vroeg mogelijk stadium, zodat eventu-ele knelpunten snel gesignaleerd en opgelost worden. We denken nou eenmaal graag mee met bedrijven die zich op Bijsterhuizen vesti-gen.’ De hoogwaardige uitstraling en ambitie om tot een bedrijfsterrein met grote allure te komen, blijft daarbij uitgangspunt.

gRoEiBouman benadrukt dat het terrein naast alle fysieke voordelen bovenal een bedrijvenpark is dat ruimte biedt voor groei en bedrijfsont-wikkeling. ‘Het bedrijvenpark is gunstig gesi-tueerd tussen Nijmegen en Wijchen en biedt voor de regio een stabiele factor op het gebied van werkgelegenheid. Daarmee wordt recht gedaan aan een van de speerpunten van de Gemeenschappelijke Regeling Bijsterhuizen.’

61

producten

MediaDe gelderlander is meer dan een krant. Het is een modern multi-

mediabedrijf dat op verschillende gebieden actief is. op papier en

online worden talloze producten gemaakt.

1 | maart/april

?????

NR 13maart/april/mei

BLAUDZUNFIETST & SPEELT

Is botox voorbij?GOUD VERJONGT

RENEE FOKKERvoelt zich herboren

De eros van eenEENZAAMMILJONAIR

13M

agazine voor de regio A

rnhem &

Nijm

egenm

aart/april/m

ei 2012

Magazine voor de regio Arnhem & Nijmegen

LUXITY MAART 2012 VOORPAGINA.indd 1 07-03-12 14:25

Alfamannetje Neesonhervindt levenslust

Hou rekening metrestaurant So-Phi

Anneke Beerten wordtblij van pannenkoeken

Nijmegenhoofdstad

van dekorte film

Pagina 9

Pagina 6/7

Pagina 3

donderdag 8 maart t/mwoensdag 14 maart 2012

Week 10

Pagina 5

Wekelijkse uitgave overuitgaan en recreëren

LEKKER ANDERSChinese wijnenMarokkaanse gerechtenPaddenstoelen

overde tong

Dé regionale restaurantgids voor 2012

HEERLIJKRecepten uit de keukens van de beste chefs

TOPCHEFSMargo ReutenCees Helder

over d

e ton

gD

é regionale restaurantgids voor 2012

GOED UIT ETENDe beste restaurantsuit De Gelderlander

Prijs: 1 6,95

OVER DE TONG_COVER 2012.indd 1 16-11-11 10:38

gENiEtGeniet is de wekelijkse uitgaans- en recreatierubriek van De Gelderlander. Met de befaamde rubriek als Over de Tong, waarin restaurants de maat genomen wordt door een deskundig panel, een uitgebreide culturele agenda, filmrecensies, columns en serie Uit met… waarin streekge-noten vertellen waar zij graag uitgaan. Cees van Casteren schrijft in ’n Goed Glas met kennis van zaken over wijn.

LuXityLuxity is een eigentijds tijdschrift over Arnhem en Nijme-gen dat gratis wordt verspreid in en rond beide steden. Journalistiek van niveau en regionale kennis van zaken, dat zijn de redactionele pijlers van Luxity. De redactie bestaat uit professionele journalisten, fotografen en vormgevers. Voor een belangrijk deel zijn deze verbon-den aan De Gelderlander.

oVER DE toNgEens per jaar brengt de Genietredactie het magazine Over de Tong uit. Hierin worden de restaurantrecensies gebun-deld en aangevuld met reportages en columns. Over de Tong wordt telkens in het najaar, wanneer het culinaire seizoen aanbreekt, gepresenteerd.

DE oNDERNEmERDe Ondernemer verschijnt maandelijks als B2B-bijlage bij de krant. Er zijn drie edities: Nijmegen, Arnhem en de Ach-terhoek. In de Ondernemer wordt het regionale en lokale ondernemersnieuws gebundeld. Aan de Ondernemer zijn speciale medewerkers verbonden die goed ingevoerd zijn op het gebied van onder meer finance, commercieel vast-goed en accountancy. Ook het nieuws van de KvK staat in de Ondernemer.

DE gELDERLaNDER aPPDe Gelderlander is via apps ook op i-phone en i-pad te lezen. U hebt daarmee altijd en overal toegang tot het regionale nieuws. Download de Gelderlander-apps en blijf bij.

oNLiNEBehalve gedrukte producten is De Gelderlander ook online zeer actief. Op De Gelderlandersite wordt het actuele nieuws op de voet gevolgd. Het internatio-nale en nationale nieuws, maar ook het sport- en streeknieuws. Op de site treft u ook dossiers aan terwijl u in de webwinkel terecht kunt voor aan-biedingen. Verder zijn er speciale websites zoals Luxity.nl, deondernemer.nl, en Geniet.Gelderlander.nl

62

logistiek

UTS klaarde een megaklusze zijn wel wat gewend bij utS Verkroost. maar de verhuizing van een deel van het Radboud ziekenhuis was zelfs

voor utS mega. ‘We hebben 64.000 m2 ingehuisd. ter vergelijking: bij de verhuizing vorig jaar van het maaszieken-

huis in Boxmeer ging het om 24.000 m2’, zegt gert-jan Willems, adjunct-directeur bij utS Nederland.

Verhuizing deel Radboudziekenhuis: patiëntveiligheid staat voorop

Tekst: Thed Maas

63

logistiek

Je zou verwachten dat het verhuizen van een ziekenhuis een tamelijk zeldzame klus is. Maar nee, UTS Verkroost uit Nijmegen verhuist gemiddeld genomen toch wel drie keer per jaar een ziekenhuis.En dat daar wat meer bij komt kijken dan bij een doorsnee verhuizing, mag duidelijk zijn.In het geval van de verhuizing van het Rad-boud ziekenhuis werden zeven afdelingen met in totaal 181 patiënten verhuisd. Onder meer de Spoedeisende Hulp, de Intensive Care en twintig operatiekamers werden van een nieuw onderkomen voorzien. Dat betekende dat 1000 ICT-systemen, 10.000 dozen en bakken, 3000 medische instrumenten en apparaten en 210 transportkarren met steriele goederen moes-ten worden verplaatst en opnieuw worden aangesloten en ingeruimd. Verder moesten er 2500 kleine zaken , zoals dispensers, zuurstof-klokken, kapstokken, wandbloeddrukmeters, klapstoelbeugels en whiteboards worden op-gehangen.Voor de verhuizing van de patiënten kreeg UMC St Radboud hulp van 120 militairen en 600 medewerkers, die drie dagen lang in de weer waren. Gert-Jan Willems: ‘Wij moesten twintig teams tegelijk maar op verschillende locaties in het ziekenhuis opstarten. Om één afdeling te verhuizen waren van UTS vier teams bezig: de verhuizers, een ICT-team, een team voor steriele goederen en een team van medische inpakkers. Een van onze coördina-toren had een stappenteller aan zijn schoen gedaan. Het bleek dat hij op één dag 42 kilo-meter had afgelegd.’

Er zijn in Nederland meer verhuizers die een ziekenhuis kunnen verhuizen, ‘maar’, zo zegt Rutger van Wijk, ‘wij zijn wel de enige die het hele traject verzorgen. Bouwfase, inhuizen, verhuizen en nazorg.’ Van Wijk is teamma-nager van Ucility , een volle dochter van UTS Nederland.‘Ucility biedt logistieke en facilitaire onder-steuning bij een verhuizing’. Denk aan het inzetten van floormanagers voor coördinatie van leveranciers, de toekomstige gebruikers, ondersteunende diensten en bouwpartijen op de verdiepingen, de inrichting, coördinatie van de verhuizing en de nazorg.

Met de verhuizing in het Radboudziekenhuis begonnen UTS en Ucility al in mei vorig jaar. ‘We waren net klaar met de verhuizing van het ziekenhuis in Boxmeer’, vertelt Van Wijk, ‘toen we in Nijmegen begonnen. Je gaat dan in het ziekenhuis praten om de volgorde en de priori-teiten vast te stellen. Kijk, de patiënt gaat over, maar in de nieuwe ruimte moet de PC voor de verpleegkundigen het al wel doen en de medicijnen en het linnen moeten er zijn. Wij fungeren dan daarvoor als centraal aanspreek-punt; als intermediair.’ ‘Bij een verhuizing in de zorg staat de patiënt centraal’, vult Willems aan. ‘Dat vergt een an-dere tactiek dan wanneer je een kantoor ver-huist, ook van onze verhuizers. Dat was ook prachtig om te zien: die rust die er tijdens de verhuizing heerste. Want de patiëntveiligheid en de continuïteit van de zorg staan voorop.’

Over UTSHoeveel mensen werken er bij UTS?Met ruim 500 medewerkers garandeert UTS flexibiliteit zodat de bedrijfcontinuïteit altijd geborgd is. De UTS bedrijven voldoen aan uniforme kwaliteits- veiligheids- en milieu-normen en werken actief mee aan maat-schappelijk verantwoord ondernemen.

En bij UTS verkroost?Bij UTS Verkroost werken ongeveer 50 mensen.

Sinds wanneer is het UTS?UTS Nederland BV is opgericht in 1989. Met 25 locaties heeft UTS in Nederland een lande-lijke dekking en een ongeëvenaarde capaciteit in gekwalificeerde medewerkers, materieel en materiaal om een kwalitatieve dienstverlening te leveren bij haar opdrachtgevers.

Hoeveel verhuizingen doen jullie per jaar?UTS Verkroost alleen doet 1200 projecten en verhuizingen per jaar.

CO2-neutraalVanaf 1 januari 2008 heeft UTS Nederland al haar activiteiten ‘CO2-neutraal’ gemaakt. Dit betekent dat UTS Nederland structureel en planmatig werkt aan Reductiemaatre-gelen, Vergroening van haar bedrijfsactivi-teiten en daar waar dit nog onvoldoende leidt tot 100% ‘CO2-neutraliteit’, aan het compenseren van ‘CO2-uitstoot’ door het jaarlijks aankopen van ‘Gold Standard Label’ milieucredits.

‘Een van onze mensen had die dag 42 kilometer afgelegd’

64

speerpunten

Nijmeegse speerpunten: health en semiconductors en groei

Wat zijn economisch gezien de

sterke kanten van Nijmegen en hoe

kunnen we die benutten? Dat was

de vraag die de stad zichzelf het

afgelopen jaar stelde tijdens de con-

ferentie Economische agenda 2020.

Het antwoord zal niemand verbazen:

de sectoren health, semiconductors,

maakindustrie en brede economie.

En….Nijmegen groeit nog qua bevol-

kingsaantal.

Natuurlijk heeft de oudste stad van het land ambities om hogerop te komen. Hier, in de Stadsregio, wordt jaarlijks 21,2 miljard omge-zet. Da’s mooi, maar het kan natuurlijk be-ter. Ga maar na: in de Rabo Top 40 staat deze streek met een 5,9 op plaats 24. Deze top 40 wordt aangevoerd door de regio groot-Amster-dam met een 6,7. De Stadsregio wil echter in ‘het linkerrijtje’ komen.Maar hoe doe je dat?Door te gaan kijken wat je sterke punten zijn en daar de focus op te leggen. Vorig jaar heeft de stadsregio in beeld gebracht wat die sterke punten zijn. Energie- en Milieutechnologie (EMT) en mode voor Arnhem en health en se-miconductors, ondersteund door een sterke maakindustrie, voor Nijmegen. Met daarom-heen de sectoren logistiek – denk aan de cen-trale ligging van deze regio tussen Randstad en Roergebied – en brede economie, die voor-

Tekst: Thed Maas

waardelijk is voor het leefklimaat hier. Zonder florerende binnensteden komen de kenniswer-kers uit andere delen van de wereld niet hier-naartoe natuurlijk.Nijmegen formeerde nadat de ‘speerpunten’ waren vastgesteld bovendien begin dit jaar een Economische Raad, bestaande uit vertegen-woordigers van het bedrijfsleven, onderwijs, onderzoek en overheid. Deze Economische Raad moet verbindingen leggen en werken aan een gezamenlijke economische koers voor de komende tien jaar.

kENNiS + kuNDE = kaSSaEen koers die onder het motto kennis + kunde = kassa gericht is op het verder ontwikkelen van Nijmegen als kennisstad. ‘Nijmegen is de oudste stad, maar zit wel bomvol moderne kennis’, aldus wethouder Bert Jeene van Eco-nomische Zaken. Dat besef wordt inmiddels breed gedragen en dat is best snel gegaan. Nog maar enkele jaren geleden, in 2005, werd bijvoorbeeld Health Valley opgericht om lin-ken te leggen tussen het bedrijfsleven en me-dische innovaties van de universiteit en het UMC. Inmiddels is Health Valley bij tientallen projecten betrokken, waarvan er al 40 concreet een product maken. Goed voor een omzet van 60 miljoen euro en zo’n 500 banen.Ook landelijk krijgt Nijmegen erkenning als kennisstad. Het kabinet heeft een aantal speerpunten (topsectoren) benoemd, waaron-der life sciences en health. Binnen deze top-sector is Health Valley Nijmegen aangemerkt als een belangrijke economische cluster.De healthsector heeft nauwe banden met de semiconductors, met NXP als belangrijkste trekker. ‘Er komen inmiddels verbindingen tot stand tussen bedrijven, de wetenschap en de gebruikers van microtechnologie zoals bij-voorbeeld in de health. Dat was enkele jaren geleden nog niet zo’, aldus Roel Fonville, de chairman van het Nijmeegse Business Cluster Semiconductors. Er heeft zich in tamelijke korte tijd een omslag in het denken voorgedaan. De universiteit is

niet langer de ivoren toren, maar steeds va-ker een plek waar nieuwe bedrijven het le-venslicht zien, terwijl bedrijven zoals NXP de hekken rond de fabriek willen afbreken om in open samenwerking met anderen tot innova-ties te komen.

kENNiS-camPuSNog dit jaar moeten de plannen om rond NXP de Novio Tech Campus te realiseren gestalte krijgen. ‘We krijgen er een kennis-campus bij’, aldus Jeene, die ook heeft toegezegd dat uiter-lijk in 2013 hier een treinstation geopend zal worden. Novio Tech Campus moet uitgroeien tot een centrum voor innovatief Nijmegen. In gebouw M, overbodig geworden bij NXP, moe-ten zich tal van bedrijven gaan vestigen. ‘In-novatieve bedrijven, die kennis hebben van semiconductors én health’, zegt Jeene. Vanuit het Huygensgebouw op het universiteitsterrein – hier starten veel kennisintensieve bedrijven – klinkt een luide roep om labruimtes. Onder meer daarvoor is gebouw M voorzien. Jeene: ‘De universiteit is sterk in life sciences. NXP is sterk in alles wat met computerchips te maken heeft. Samen hebben ze de toekomst. Voordat de ontwikkeling van Novio Tech Campus echt waarneembaar wordt, is er al veel gebeurd. We werken met verschillende partijen hard aan deze ingewikkelde zaak en we vorderen ge-staag. Op dit moment is het economisch klimaat echter guur. Dan willen we liefst snel een zicht-baar resultaat, maar duurt het juist iets langer voor alle eindjes aan elkaar geknoopt zijn.’ Robert Bell, directeur van het Intelligent Com-munity Forum in New York en gastspreker tij-dens de conferentie, is het met Jeene eens. Het OCF riep in 2011 Brainport Eindhoven uit tot de Intelligentste Regio van de wereld.Volgens Bell is het succes van Eindhoven on-der mee toe te schrijven aan de samenwer-kingsverbanden die er daar zijn tussen het be-drijfsleven, kennisinstellingen en overheden. Bell stelt dat dat in Nijmegen ook kan, maar ziet de vergrijzing van de beroepsbevolking wel als een kritische factor.

65

speerpunten

1 2

3

4

5

6

7

8

1. Wethouder Bert Jeene en Jos Werner, de voorzitter van de Stichting Health Valley.2. Vader Paul en zoon Tom Kokke van de firma Berko (1959). Berko is een van die

befaamde maakbedrijven uit de regio Nijmegen. Het levert persluchtinstallaties voor elke branche. Van bouw-, metaal-, kunststof-, en foodindustrie tot meubel-fabrieken, ziekenhuizen, chipindustrie en laboratoria aan toe.

3. Een chip.4. Een voorbeeld van brede economie: de Berg en Dalse wijnboer Jacco Jaspers ver-

dient aan zijn wijn, maar ook het Groesbeekse slijtersechtpaar Borgers. Elkaar versterken, heet dat.

5. In Nijmegen hebben ruim 3000 mensen ervaring met werken in cleanrooms. Dat vind je vrijwel nergens anders.

6. FiftyTwoDegrees.7. Robert Bell.8. Het kabinet heeft life science tot topsector benoemd: binnen deze sector is

Health Valley als belangrijke cluster aangewezen. Vandaar dat premier Rutte het Health Valley Event in 2011 bezocht. In 2012 was er een videoboodschap van minister Edith Schippers. Beide events werden door ruim 800 mensen uit het bedrijfsleven en de wetenschap bezocht.

66

vriendenclub

‘Industriële Kring voelt als een vriendenclub’

Een heftruck wordt er in twintig

stappen in elkaar gezet. geen werk

waar je vieze handen van krijgt.

De plant van het Nijmeegse bedrijf

Nacco materials Handling ziet er op-

vallend schoon uit. alle onderdelen

worden elders geproduceerd. ‘twaalf

jaar geleden zijn we van alles zelf

maken, overgestapt naar 100 procent

assemblage. met dezelfde hoeveel-

heid mensen bouwen we nu 10 keer

zoveel trucks als 12 jaar geleden,

maar wel met een heel hoog ken-

nisniveau’, aldus plantmanager Wim

van Dam.

Tekst: Ellen Klaasse

Wim van Dam, bestuurslid IKN:

Een ontwikkeling die veel Europese bedrijven kenmerkt. Het maakwerk verschuift naar de achtergrond, de kennis komt op de voorgrond te staan. Een belangrijk thema binnen de In-dustriële Kring Nijmegen (IKN) die inmiddels 65 jaar bestaat. Wim van Dam is bestuurslid van de Industri-ele Kring Nijmegen. Dit is zijn derde jaar. Hij is dan ook pas drie jaar werkzaam bij Nacco. Van Dam studeerde HTS Autotechniek en werkte bij diverse nationale en internationale bedrijven. Hij is een druk bezet man. De dag na het in-terview staat er een trip naar Manchester op zijn programma waar hij een kijkje gaat nemen in een DAF-fabriek. Hij werkt zo’n tachtig uur per week.

oNDaNkS uW DRukkE BaaN Bij Nacco BENt u BEStuuRSLiD Bij ikN. Wat DRijFt u?‘In de eerste plaats omdat ik het leuk vind. Toen mijn kinderen op de basisschool zaten, nam ik bijvoorbeeld deel aan de medezeg-genschapsraad van hun school. Dan ben je er meer bij betrokken. Als bestuurslid van IKN

doe je actiever mee aan de organisatie en kun je veel effect hebben op mensen. Ik kom uit Voorschoten en woon sinds een jaar of tien in Gennep. Door mijn betrokkenheid met deze or-ganisatie heb ik in korte tijd veel ondernemers in deze regio goed leren kennen.’

Wat iS HEt BELaNg VaN ikN VooR DE iNDuStRi-ELE SEctoR iN DE REgio NijmEgEN?‘We hebben een belangrijke stem in de ge-meente en organiseren één maal per jaar een bijeenkomst met de burgemeester en wethou-ders voor alle leden. Dat onze oud-voorzitter Bert Jeene inmiddels wethouder is, brengt ons dichter bij elkaar. Ook niet onbelangrijk is het contact van IKN met de technische scholen, zo-als het ROC en de HAN. Die zijn heel belangrijk voor onze sector en daar willen we graag een stempel op drukken.’

HoE kENmERkt DE iNDuStRiëLE SEctoR zicH iN NijmEgEN?‘Er zit in deze regio een aantal unieke bedrij-ven die op wereldniveau marktleider zijn, zo-

67

vriendenclub

als Smit Transformatoren en Nooteboom Trai-lers. Er werken veel hoog opgeleide technische mensen in de Nijmeegse industrie. Ook valt het me op dat de mensen die in deze tak werken, graag in Nijmegen wonen. Kennelijk is het een goede thuisbasis. Wat je tegenwoordig bij alle bedrijven ziet, niet specifiek voor Nijmegen, is dat ze heel snel moeten schakelen om in te kunnen spelen op wat de markt nodig heeft. Dat is het enige waar Europa beter in kan zijn dan de lage lonen landen. In Europa moeten we producten verkopen die passen bij ons ont-wikkelingsniveau. We moeten het niet hebben van heel veel productie, maar wel van kennis om daar waar nodig snel te kunnen leveren. Op zeven van de tien trucks die wij hier maken, zit een optie specifiek voor die ene klant. Daarom moet de productontwikkeling dicht langs de productielijn lopen.’

Wat zijN oP Dit momENt DE BELaNgRijkStE tHEma’S BiNNEN ikN?‘De bereikbaarheid van Nijmegen is heel erg belangrijk. Het gaat vaak over de Stadsbrug, de A15 en het doortrekken van de A73, maar ook over de beschikbaarheid van technisch perso-neel en de kwaliteit van de technische oplei-dingen. We doen mee in de discussie over hoe het imago van techniek verbeterd kan worden, zodat het de juiste mensen aantrekt. Techniek is niet sexy in Nederland. Als ik de technische scholen bezoek, kom ik in mooie gebouwen, maar je ruikt en ziet er geen techniek meer. Het zijn klaslokalen en daar willen we vanuit IKN graag wat aan doen. Zo ondersteunen we het Junior Technovium waar kinderen van de middelbare- en de basisschool en-thousiast worden gemaakt voor techniek.’

iS HEt moEiLijk om aaN goED gEScHooLDE tEcHNEutEN tE komEN?‘Wij hebben bij Nacco s500 medewerkers in dienst, evenredig verdeeld over productie, pro-ductontwikkeling en commercie. Voor specia-listische technische gebieden komen we vaak moeilijk aan mensen en we zouden nog be-ter aan ons imago moeten werken om bekend te maken dat we een interessant bedrijf zijn om voor te werken. Dat doen we deels al door veel stageplaatsen aan te bieden. Gemiddeld hebben we 20 stagiaires rondlopen, vooral van hbo-opleidingen, maar ook wel van de univer-siteit.’

Wat kaN ikN BEtEkENEN VooR BEDRijVEN DiE LaSt HEBBEN VaN DE EcoNomiScHE cRiSiS?‘We kunnen onze kennis delen. Tijdens het 65-jarige jubileum heb ik verteld hoe Nacco dat opgepakt heeft. In 2009 raakten we 70% van ons volume ten opzichte van 2008 kwijt. De Nederlandse staat had goede voorzieningen, zoals de deeltijd WW, en die hebben we ingezet om onze medewerkers te kunnen behouden. Ik heb IKN als platform gebruikt om uit te leggen dat slechte tijden ook in je voordeel kunnen zijn. In die periode hebben 45 medewerkers een mbo-diploma behaald via een EVC-traject. Dat konden we faciliteren omdat we tijd over hadden. Ook hebben we de binnenkant van onze fabriek volledig verbouwd met behulp van medewerkers die we niet nodig hadden voor de productie, zodat we klaar waren voor de markt

toen die in 2010 gelukkig weer aantrok. Wij zaten vrij vroeg in de crisis. De bouw- en installatie-branche kregen er later last van, zodat die ook echt wat aan ons verhaal hadden. Na iedere reces-sie breekt er altijd weer een mooie tijd aan en je moet zien hoe je een mindere periode goed doorkomt.’

Wat komt ER aLS BEStuuRSLiD oP u aF?‘Wij komen 5 keer per jaar bijeen als bestuur en vijf keer met alle leden. Ge-middeld ben ik er iedere maand een avond aan kwijt en die tijd heb ik er graag voor over. Het voelt absoluut als een vriendenclub. De mensen die je ontmoet zijn enthousiaste ondernemers

die hun bedrijf nog beter willen maken.’ ER zijN 100 LEDEN, DiE DEkkEN NiEt aLLE iNDuS-tRiëLE oNDERNEmiNgEN iN DEzE REgio. ‘Over het algemeen zijn de wat grotere indus-triële bedrijven lid, maar dat betekent niet dat er een drempel is voor kleinere bedrijven. Wij hebben een heel actief beleid om nieuwe leden te werven. IKN moet voor hen een toegevoegde waarde hebben en dat faciliteren we door inte-ressante sprekers uit te nodigen op de bijeen-komsten. Vooral jongere ondernemers zouden er echt veel baat bij kunnen hebben. Er zijn be-hoorlijk wat bedrijven met veel ervaring lid van IKN en we gaan regelmatig bij elkaar kijken.’

iS maatScHaPPELijk VERaNtWooRD oNDERNE-mEN EEN tHEma BiNNEN ikN? ‘Er zijn leden die daar heel veel mee doen. Zo heeft Alewijnse een CO2 neutrale rondvaart-boot ontwikkeld. Ook ARN is er een voorloper in. Ze kunnen er interessante verhalen over vertellen en daar leer je veel van. Dat heeft ook bij Nacco een proces in werking gezet. Wij zijn bijvoorbeeld afgestapt van dozen en gebruiken verpakkingsmaterialen die gemakkelijk retour-neerbaar zijn. Zo hebben we een inklapbaar rek ontwikkeld dat de leverancier telkens weer op-nieuw kan gebruiken.’

Wat iS DE BELaNgRijkStE BooDScHaP DiE u aLS BEStuuRSLiD VaN ikN uit WiLt DRagEN?‘Als onderneming moet je nooit achteroverleu-nen vanuit de gedachte dat het volgend jaar makkelijker wordt. Je moet continu scherp blij-ven om te kunnen reageren op de veranderin-gen in de markt. Ik weet heel zeker dat de ver-anderingen de komende tien jaar nog sneller gaan dan de afgelopen dertig jaar. Veranderen moet leuk zijn, dat is mijn motto. Dat moet je succesvol managen, zodat het in de genen van je bedrijf gaat zitten.’

Industriële Kring Nijmegen Een vereniging van industriële bedrijven in en rondom Nijmegen opgericht in 1946.De vereniging telt ongeveer honderd leden, die elkaar ontmoeten op ledenvergaderin-gen, seminars en discussiebijeenkomsten.IKN heeft een achtkoppig bestuur met Dick Alewijnse als voorzitter. Wim van Dam is één van de bestuursleden.Contactgegevens: P. Schmitz, secretaris, 024-3886310/024-3564971.

Nacco heeft onlangs de eerste heftruck die in Nijmegen gebouwd werd, terug weten te kopen. De heftruck zal helemaal opgeknapt worden.

‘In deze regio zitten bedrijven die wereldwijd marktleider zijn.’

68

business en voetbal

De OSRN is in 1987 gestart met 25 leden. Ton van Gaalen mocht het genoegen smaken dat de club, sinds hij er in 1993 bijkwam, sterk groeide. Tot liefst zo’n 450 leden in 2009. Maar het ledental is de afgelopen twee jaar terug-gelopen, naar 350.‘De terugloop van het ledental is voor ruim de helft van de gevallen een gevolg van de crisis. Bij de OSRN zitten ook kleinere ondernemers, voor wie ruim 5000 euro per jaar veel geld is’, zegt Van Mierlo. Van Gaalen: ‘En vergeet niet dat de OSRN des-tijds de enige businessclub in Nijmegen was. Anno 2012 zijn er veel meer. De concurrentie is gegroeid.’ Even voor alle duidelijkheid: de OSRN is ge-lieerd aan NEC, maar wel als vereniging zelf-

‘Terug naar decisionmakers’

Zilveren OSRN grootste businessclub van de stad

Voetbal en business. Daar staat de oSRN, de grootste businessclub van

Nijmegen, alweer 25 jaar voor. ton van gaalen (1954) trok als voorzitter ja-

renlang de kar, maar gaf de hamer over aan gijs van mierlo (1965), partner

bij Brunet advocaten. Van gaalen werd bij die gelegenheid tot ere-voorzitter

benoemd.

Tekst: Thed Maas

69

business en voetbal

standig en onafhankelijk. En dat is tamelijk uniek onder de businessclubs van de Eredi-visie.Ondernemers die NEC sponsoren - er zijn verschillende sponsorpakketten - worden automatisch lid van de OSRN, dat regelmatig bijeenkomsten en uitjes voor haar leden or-ganiseert.‘De OSRN heeft daarvoor een eigen budget’, al-dus Van Gaalen. ‘We zijn geen veredelde feest-commissie van NEC’, zegt Van Mierlo. De voorzitter en de erevoorzitter gaan niet bij de pakken neerzitten. ‘We zijn vorig jaar al begonnen met een kwaliteitsslag. We wil-len nog meer kwaliteit in onze bijeenkomsten. De ervaring leert dat het moet gaan om voet-balgerelateerde onderwerpen gekoppeld aan actuele thema’s die voor de ondernemer van belang zijn. Een bijeenkomst bijvoorbeeld met Fons de Poel, Harry van Raaij en Johan Derksen werd zeer druk bezocht.’Verder heeft de OSRN ‘de deur dichtgedaan’ voor introducé’s. Van Mierlo: ‘Leden mochten doorgaans een introducé meebrengen. Dat is een beetje uit de hand gelopen. Je zag dat ze steeds dezelfde introducé meebrachten. Naar de wedstrijd én naar onze sociëteitsavonden. Dat gratis meeliften moet afgelopen zijn. We willen onder het motto ‘boeien, binden, groei-en’ terug naar sociëteitsavonden waar de de-cisionmakers komen. Naar bijeenkomsten ook

waarover wordt gezegd: ‘Je hebt echt iets ge-mist als je er niet geweest bent.’ Overigens zijn de twee ook blij dat het com-merciëel beleid bij NEC aangescherpt is. Van Gaalen: ‘De club heeft een positieve uitstra-ling. Maar er moest bezuinigd worden. Er is ook gesneden waar dat niet moest. Daar is ie-dereen het wel over eens. De neuzen staan nu weer allemaal dezelfde kant op. We willen de OSRN voor de ondernemers zowel wat voetbal als business to business betrekt aantrekke-lijker maken. Dan moet je meer bieden. Dan moet je ook segmenteren.’‘Het is een beetje het kip- en het eiverhaal’, vult Van Mierlo aan, die overgens al 12 jaar in het bestuur zit. ‘Er zijn functies wegbezuinigd, maar als je geen zaaier hebt, kun je ook niet oogsten. Je moet staan voor je ondernemers. Die moet je aandacht kunnen geven.’‘Bij de OSRN zitten door de bank genomen on-dernemers die van voetbal houden, een hart voor Nijmegen/NEC hebben en zakelijke con-tacten willen onderhouden. Natuurlijk zijn er ook leden die we nooit bij de wedstrijden zien. En leden die we nooit bij evenementen zien.’‘Social media zijn leuk’, zegt Van Gaalen. „Maar persoonlijk contact is beter. Ikzelf heb vele cliënten via de OSRN binnen gehaald. Zie de OSRN als een vliegtuig: je hebt verschillen-de stoelen, maar iedereen krijgt wel dezelfde service. We moeten interessant zijn voor zowel grote bedrijven als voor middelgrote en kleine bedrijven.’In de loop der jaren heeft de OSRN de nodige palmares vergaard. Zo waren het OSRN-leden die met de jaarlijkse haringparty in het ge-meentehuis begonnen. ‘Alles bij elkaar hebben we ondertussen toch ruim drie ton opgehaald voor het goede doel’, zegt Van Gaalen.Goffert Spelers BV is ook een initiatief van-uit de OSRN en N.E.C. ‘Daarin heeft een aantal ondernemers aanzienlijke bedragen bijeen ge-bracht. De een doet wat meer en de ander wat minder, maar samen leg je een respectabel be-drag op tafel ten behoeve van betaald voetbal in Nijmegen’, aldus Van Gaalen.

Hij zag zijn eerste wedstrijd voor NEC toen hij 8 jaar was: NEC-Elinkwijk, weet hij nog. ‘Na-dien heb ik veel mooie dingen meegemaakt’, mijmert hij. ‘In 1993 promoveerden we en daarna zijn niet meer van het hoogste platform weggeweest. We speelden een bekerfinale, er kwam een vernieuwd stadion, de club bestond 100 jaar en we haalden Europees voetbal. Dat gaf iedere keer ook een boost aan de OSRN.’Maar nu is het ook tijd om aan verjonging te denken.‘Destijds waren het mannen als Henk van de Water, Jo Jansen en Nol Smits die de kar trok-ken. Later kwamen daar jongens als Marcel Boekhoorn en Harold Bons, om er maar een paar te noemen, bij. Maar kijk nu eens naar de Club van 19 (sponsors die onder andere het wintertrainingskamp mogelijk maken, red.). Dat zijn bijna allemaal vijftig plussers. Met ondere andere Gijs hebben we een verjonging van het bestuur ingezet: die moet doorgetrok-ken worden naar de OSRN en de sponsoring in het algemeen.’ Ze verheugen zich al op de zomer. Dan, op 16 juni, vindt er in de Sint Stevenskerk een OSRN-jubileumgala plaats. En de OSRN gaat een Ri-ders Cup-achtig golftoernooi spelen tegen de aartsvijand, de businessclub van Vitesse. Van Gaalen moet lachen: ‘We hebben met de busi-nessclub van Vitesse altijd uitstekende contac-ten gehad’, zegt hij, ‘en nu nog.’

Ton van Gaalen (57)Bedrijf: Crowe HorwathFunctie: directeur-aandeelhouderVoetbalde in de jeugd bij SCD uit DeestEre-voorzitter OSRN

Gijs van Mierlo (46)Bedrijf: Brunet AdvocatenFunctie: Advocaat PartnerVoetbalde zelf in jeugd bij Roda JC KerkradeVoorzitter OSRN

‘Het is nu tijd om ook aan verjonging te denken; die moet doorgetrokken worden naar OSRN en sponsoring’

Een foto uit de oude doos van het toenmalige bestuur van de OSRN. Van links naar rechts: Ferry Nijhof, Wout van Blijderveen, Gijs van Mierlo, Marc van Haaren en Ton van Gaalen.

70

ondernemer van het jaar

2011

ANAC sterk in autowasstratenTekst: Thed Maas

De gebroeders Lex, René en ton

Peters van aNac wonnen in 2011

de titel Nijmeegse ondernemer van

het jaar. ‘De gebroeders Peters zijn

geworteld in Nijmegen en hebben bij

de ontwikkeling van hun wasstraten

(inmiddels dertien, waarvan drie

in België, red.) verantwoorde ri-

sico’s genomen. ze hebben met een

ogenschijnlijk uitontwikkeld product,

de autowasstraat, toch innovaties

weten te realiseren en zijn daarmee

martkleider in Nederland geworden’,

aldus de jury. Helaas is ton Peters

korte tijd later overleden.

Vader Antoon Peters begon in 1965 aan de Energieweg in Nijmegen met een tankstation annex garage. In 1991 werd de huidige bebou-wing neergezet. Lex, Ton en René namen in 1985 de zaak over van vader. Inmiddels heeft ANAC 13 autowasstraten, waaronder drie in België, drie benzinestations, sinds 2009 een Self Storage aan de Overmaat in Arnhem en, sinds 15 jaar, de ANAC indoor kartbaan. In totaal werken er 140 mensen (75 FTE’S) bij ANAC.Lex: ‘Onze corebusiness vormen de benzine-stations en wasstraten. Die leveren 90 procent van de omzet op. Destijds hadden we ook nog een garage. Daar hebben we zelf nog aan auto’s gesleuteld. Het technisch inzicht dat we daar opdeden, hebben we gebruikt voor het ontwikkelen van onze wasstraten. Kijk, bij wasberen staat de auto stil en beweegt de wasmachine. Bij onze wasstraten is het pre-cies andersom. Hier rijdt de auto automatisch door de washal en staan de machines stil.’ ‘Op de lopende band kunnen we veel meer auto’s wassen en is de kwaliteit van de was-beurt bovendien beter. Door de lengte van het wasproces kan zeep langer inweken waardoor

de auto uiteindelijk schoner uit de wasstraat komt. We konden dat ook doen, omdat we hier de ruimte, zo’n 35.000 vierkante meter, heb-ben.’ Noviteit: bij ANAC kan de automobilist na het wassen van de auto op een speciaal plein gratis de auto stofzuigen. ‘Qua aantallen wasstraten zijn we de tweede van Nederland. Maar als je kijkt naar de groot-te van onze autowascentra dan zijn we num-mer 1. Iedereen in deze branche kijkt dan ook naar ANAC. ‘ Ooit had ANAC slechts acht pompen. ‘Klopt’, zegt Lex. ‘Dat was in de tijd dat een klant aan de pomp door een pompbediende werd gehol-pen, en je aan de pomp contant afrekende. Maar ja, toen gingen de mensen pinnen. Dat kon niet buiten bij de pomp en dat betekende dat een klant binnen af moest rekenen, en dat duurt veel langer dan de pompbediende twee tientjes geven. De standtijd van een auto werd daardoor bijna twee keer zo lang. Hoe we dat probleem opgelost hebben? Simpel: we heb-ben het aantal pompen verdubbeld. In 1991 moesten we verbouwen voor het betalingsver-keer en volgend jaar om aan te sluiten op de rotonde.’

Op topdagen komen er nu zo’n 3500 auto-mobilisten bij ANAC. Dat aantal zal, zo is de verwachting, toenemen als er straks - nieuwe stadsbrug - veel meer verkeer over de Energie-weg komt. Die extra drukte moet ook de voor-genomen investering terugverdienen. ‘Die inrit is voor ons dus heel belangrijk’, zegt Lex. ‘Als we nu niet alles op de nieuwe rotonde aanpas-sen kun je ons terrein de hele dag niet meer op of af. We moeten gewoon heel gemakkelijk bereikbaar zijn.’Ook in 2011 waren er drie bedrijven genomi-neerd voor de titel, die voor de derde keer uit-gereikt werd. Behalve de gebroeders Peters wa-ren dat Daan Dohmen van Focus Cura en Rudy Broekman van BliXem Internet. Voor de jury woog zwaar dat de ANAC met een product als de autowasstraat wist te innoveren. ‘Als je er langs rijdt, dan denk je: Wat kun je daar nu voor nieuws voor verzinnen? Dat is de kracht van de gebroeders Peters. Zij hebben aangetoond dat dat dus wel kan. Dat is een stimulans voor an-dere ondernemers, die ook met een schijnbaar uitgeëvolueerd product zitten. ANAC is absoluut toonaangevend in Nederland’, aldus Bert Jeene, de voorzitter van de jury.

71

ondernemer van het jaar

Mercachem verricht onderzoek voor de life sciences industrie (o.a. geneesmiddelen voor de farmaceutische industrie) zoals Organon en Galapagos.In totaal werden 14 bedrijven aangemeld voor de Mercator Award, die tot doel heeft de ont-wikkeling van bedrijven vanuit de Radboud Universiteit, het UMC St Radboud en de Hoge-school van Arnhem en Nijmegen te stimuleren. Van die veertien werden er vijf genomineerd: Artinis Medical Systems, Chiralix, Future Diag-nostics, Modiquest en de uiteindelijke winnaar Mercachem.Enkele conclusies uit het juryrapport:Mercachem heeft in een snel tempo een ster-ke plaats verworven met hoogwaardige con-tract-research en exclusieve proces-chemische services. De snelle groei van Mercachem in minder dan 10 jaar is zichtbaar in de omzetcijfers en in personele omvang (ruim 100 medewerkers).De huisvesting en laboratoria op bedrijfster-rein Kerkenbos Nijmegen, en een laboratorium bij de RU zijn modern.‘We hebben kortelings de grond naast ons be-drijf aan het Kerkenbos gekocht’, zegt Frank Leemhuis. ‘Want we zijn nu alweer uit ons jasje gegroeid’.Mercachem heeft sinds de oprichting de wind in de zeilen gehad. ‘De vraag was altijd groter dan we aankonden’, zegt Eelco Ebbers, geboren en getogen in Vars-seveld. Ze hadden thuis een bedrijf; zo kreeg hij commerciële interesse mee. Beiden studeerden scheikunde aan de uni-versiteit van Nijmegen. Frank - afkomstig uit Oss - werkte daarna bij een bedrijf in Den Haag. ‘Daar kwam ik in een commerciële rol terecht.’ Eelco zag tijdens zijn studie kansen. ‘Een groep hoogleraren was bezig opdrachten binnen te halen. Daar konden ze eigenlijk on-voldoende aandacht aan besteden. Maar de potentie was er dus wel.’In 1996 schreven ze een businessplan. ‘Dat neemt toch wel een half jaar in beslag’, zegt Frank.

En in 1997 begonnen ze met hun eigen bedrijf. ‘We hadden een goed netwerk via de universi-teit en konden daar in het begin ook laborato-ria gebruiken’, aldus Eelco. Ze voorzien een verdere groei van hun bedrijf. ‘Pharmabedrijven besteden al 30 tot 40 pro-cent van hun ontwikkelingstraject uit en de trend is zelfs om gehele ontwikkelingstrajec-ten uit te besteden. Mercachem heeft hier ook al op ingespeeld en biedt nu ook volledige medicinal chemistry projecten aan. Dit houdt in dat Mercachem nu verder gaat dan alleen chemie, maar ook kijkt naar de biologie en eigenschappen van moleculen. Steeds grotere faseringen van de farmaceutische industrie worden overgenomen door gespecialiseerde bedrijven als Mercachem, die hier veel beter voor zijn ingericht.’De jury van de Ondernemer van het Jaar 2010 kreeg in totaal drie verschillende kandida-ten voorgelegd. Uit totaal verschillende sec-toren beter gezegd, want dat The Matrixx, Mercachem en Machinefabriek de Boer be-drijven zijn die een ‘aansprekende prestatie geleverd hebben en een meetbare uitstraling hebben voor de stad Nijmegen’ zoals het be-langrijkste criterium luidt, staat buiten kijf. ‘Maar het zijn wel onvergelijkbare groothe-

den’, zo worstelde de jury.Machinefabriek de Boer is een voorbeeld van de ‘degelijke, oude maakindustrie’ (sinds 1936) die er in slaagt overeind te blijven met nieuwe producten. Er werken nog steeds 110 man en De Boer is actief in China, India en bovendien bezig met nieuwbouw op Bijsterhuizen.‘De Boer verdient alle respect’, aldus de jury. En The Matrixx heeft ‘nationale allure en uitstraling’, ofschoon wel vooral onder het dance-publiek. Mercachem op zijn beurt is een schoolvoor-beeld van de nieuwe weg die Nijmegen aan het inslaan is op economisch gebied: de weg naar een life science-industrie, waar kennis vermarkt wordt. En dat aspect gaf uiteindelijk de doorslag. ‘Mercachem is het voorbeeld, net zoals trou-wens Synthon, een van de vorige kandida-ten, dat er in deze life sciencesector veel te genereren is. We willen met deze keuze ook een signaal afgeven dat Nijmegen met deze ontwikkeling op de goede weg is. Dat de stad een model moet neerzetten waarbij de kennis-intensieve industrie een grote rol speelt. Voor dit soort bedrijven wordt Nijmegen steeds aan-trekkelijker; dit soort bedrijven kunnen we nog naar Nijmegen halen.’

Mercachem: hoogwaardige contract-research

in 2007 wonnen ze de meractor award; in 2010 werden ze uitgeroepen tot Nijmeegse

ondernemer van het jaar. Eelco Ebbers en Frank Leemhuis begonnen in 1997 met

hun bedrijf mercachem en zijn momenteel met 110 man personeel en een omzet van

11 miljoen een van de grootste spelers op de Europese markt.

2010

72

ondernemer van het jaar

2009Flame Guard innoveert met Fire-Squid

Flame Guard (brandveiligheid) bestaat sinds 1989. Het bedrijf telt 180 fte’s en heeft ves-tigingen in Nijmegen (vijf bv’s), Oss en Heus-den en een kantoor in Groningen. Voorts heeft Flame Guard participaties in Frankrijk, Canada, Rusland en Liechtenstein.Flame Guard ontwikkelde de Fire-Squid, een handblusser voor eenarmige mensen, door-gaans rolstoelers. ‘Een-armige mensen kunnen nauwelijks ge-bruik maken van de traditionele brandblus-sers. Die moeten namelijk met twee handen bediend worden’. De Fire-Squid kan echter met één hand bediend worden. Hij kan uit-gerust worden met een extra chip, die alarm slaat zodra de blusser gebruikt wordt. Het ge-heel is gepatenteerd.

Voorts zette Flame Guard de ‘blusbom’ in de markt. Deze blusbom vergroot de veiligheid van de brandweer omdat hiermee flash overs voorkomen kunnen worden. De Nijmeegse brandweer, die ze gebruikt, heeft nu een voor-aanstaande positie in Nederland. Wie op Google blusbom intikt, stuit op 4000 hits waarin Nijmegen steeds genoemd wordt. Qua omzet groeide Flame Guard de laatste ja-ren gemiddeld met zo’n 25 procent per jaar.In 2009 werd Frans Vogelszangs uitgeroepen tot Nijmeegse Ondernemer van het Jaar. Voor deze titel waren drie ondernemers voor-gedragen, nadat enkele tientallen onderne-mers uit Nijmegen en directe omgeving waren gekandideerd. De strijd verliep tussen Pierre Guelen van Pla-non, Jacques Lemmens van Synthon en Frans Vogelzangs van Flame Guard. De jury had er, zo verklaarde juryvoorzitter Theo Lemmen, een zware kluif aan gehad. ‘Be-langrijkste criterium was dat de genomineerde ondernemers een aansprekende prestatie met een meetbare uitstraling voor de stad Nijme-gen hadden verricht. Aan dat criterium volde-den de drie finalisten bijna in gelijke mate.’De jury, bestaande uit Hannie Kunst, Marijke Brouwer, Ronald Migo, Hans van Delft en voorzitter Theo Lemmen, had er drie stemron-den voor nodig om uiteindelijk Frans Vogel-zangs unaniem op de eerste plaats te zetten. Vogelzangs heeft zich met Flame Guard op een aantal punten bijzonder onderscheiden, zo oordeelde de jury. In 1994 met vier man be-gonnen, wist hij zijn onderneming uit te bou-wen tot een internationaal acterend bedrijf.Flame Guard ontwikkelde de Blusbom en de Fire-Squid en vestigde met beide producten de aandacht van de internationale media op zich. Goed voorbeeld daarvan was de reportage die het Canadese nieuwsstation CTV uitzond over de Nijmeegse vindingen. Het succes van die productontwikkeling had de afgelopen jaren ook zijn weerslag op de uitstraling van de Nijmeegse brandweer die na enkele jaren in een dip te hebben gezeten, nu weer volop meetelt in de wereld van brandpre-ventie, -beveiliging en -bestrijding.

‘Wij hebben nadrukkelijk het gevoel,

elke dag weer meer, dat de Fire-

Squid het tijdperk afsluit van de

traditionele handblusser en een

nieuw tijdperk inluidt. Een begin-

nende brand blussen zal nooit meer

hetzelfde zijn.’ Was getekend Frans

Vogelzangs van Flame guard/DSPa.

nl/aFg group, in Nijmegen geves-

tigd aan de Hulzenseweg, Nijmeegs

ondernemer van het jaar 2009.

73

prijzen

Andere winnaarsin Nijmegen en omgeving vielen het afgelopen jaar ook nog andere

ondernemers in de prijzen.

1. Zo won Wiljan Laarakkers van de Sambeek-se Laarakkers Groep (sloopbedrijf) de Rabo-bank Ondernemersprijs van het Land van Cuijk en Noord-Limburg. ‘Een ondernemer met lef en vernuft die van doorpakken weet. Hier gaat de regio nog meer van horen’, aldus de jury. Behalve Laarakkers waren Johan van Kesteren van Van Kesteren uit Cuijk en het duo Toon van de Laar en Sjaak van der Linden van Installatie Techniek Boxmeer genomineerd. Frank Hubers van het bedrijf SEBB kreeg de Startersprijs.

2. Gerard van Gorkum, directeur van afvalver-werker ARN uit Weurt, kreeg de MVO-Award 2012 (maatschappelijk verantwoord onderne-men). Volgens de jury lag de ARN in de opstart-fase (jaren ‘80) behoorlijk onder vuur, maar is het inmiddels een totaal ander bedrijf ge-worden. Zo is de uitstoot die uit de pijp komt schoner dan de buitenlucht en werd het aantal klachten van omwonenden teruggebracht van 350 naar 2 per jaar.

3. Jos Raats, de oprichter van het Nijmeegse bedrijf Modiquest, won de Mercator Award. Met deze prijs worden veelbelovende spin-offs

van de Radboud Universiteit in het zonnetje gezet. Modiquest ontwikkelt nieuwe medicij-nen; maakt bijvoorbeeld een diagnostische test die wereldwijd gebruikt wordt om eenvou-dig vast te kunnen stellen of iemand reuma heeft.

4. In Wijchen werd de plaatselijke Onderne-mersprijs gewonnen door Pieter Aalbers van Sanidrome Aalbers, met vestigingen in Wijchen en Oosterbeek. Bovendien werd hij uitgeroe-pen tot beste badkamerdetaillist van Neder-land. In de categeore horeca/detailhandel ging G. Sanders van zaal Sterrebosch met de eer strijken en in de categorie aanstormend talent kregen R. van Beek en J. Deenen van Media-4Company de meeste lof.

5. Verffabrikant Global Paint uit Boven-Leeuwen gooide met de verf in schenkzak hoge ogen en won de prijs Aangepakt 2011. De schenkzak is in de ogen van de jury het meest innovatie preventievoorbeeld dat bij de organiserende stichting Nedvang werd ingediend. Overige ge-nomineerden waren produkten van onder meer Sanex, Coca Cola, Philips en Albert Heijn.

6. Hoogleraar en zorginnovator Bas Bloem grossierde in prijzen. De mede-oprichter van het Parkinson Centrum Nijmegen, het Parkin-sonNet en MijnZorg, waarvan hij ook directeur is, werd niet alleen uitgeroepen tot Nationale Zorgheld 2011 maar ook nog eens tot Nijmege-naar van het Jaar 2011. ‘Ik vind dat we de Nederlandse gezondheids-zorg op een andere manier moeten inrichten, waarbij de wens van de patiënt centraal staat. Nu is onze zorg nog te veel ingericht om het de dokter naar de zin te maken, of de gezond-heidsinstellingen’, aldus Bloem.

7. De Nijmeegse wijnkopers Joost en Eric de Bruijn sleepten de Wine Professional Diamond Award in de wacht tijdens de feestelijke ope-ning van de vakbeurs Wine Professional. Ie-der jaar kent de Gastronomische Groote Club deze onderscheiding toe aan personen die zich op bijzondere wijze verdienstelijk hebben gemaakt binnen of in verband met de Neder-landse gastronomie. Joost en Eric zijn de ze-vende generatie van hofleverancier P. de Bruijn Wijnkopers. Het bedrijf werd in 1772 opgericht en bestaat in 2012 dus 240 jaar.

1. 2. 3.

4.

5. 6. 7.

74

service

Colofon

Directeur-uitgeverStef Rietbergen

HoofdredacteurKees Pijnappels

EindredacteurThed Maas

SalesmanagerGert Verberk

AcquisitieFrank Lamers, Marion Bomhof, Mariana Di Giovani, Marjo Limpens, Okke de Vries, Eelco Postma, Savas Atila

OndersteuningMarijke van der Veer, Elly Nieuwboer, Henk Mennings, Peter Smeets, Cor Rat, Eric van Zoelen, Gerard de Boer

DistributiemanagerHans Ponsioen

RedactieYvonne Jansen, Hans Jacobs, Ellen Klaasse, André Sonneville, Candela Degen, Anne Nijtmans, Pieter de Leeuw

VormgevingWegener SpeciaalMediaJanneke Smulders

InfotorialsHarry van Brandenburg en Igor Bennik

Coverfoto: Ronald Booms

Reportagefotografie: Theo van Zwam

Foto’s: Berry Poelen, Erik van ’t Hullenaar, Bert Beelen, Broer van den Boom, Lex van Lieshout, Lloyd Jones, ANP

De Directiezetel is een uitgave van De gelderlander

Postbus 36, 6500 Da Nijmegen

deondernemer@gelderlander.nl

dg.nl

Download de app nu!

Het actuele nieuws op zak, met de nieuwsapp van De Gelderlander!

Altijd en overal toegang

tot het (regionale) nieuws.

Schoner, zuiniger en completer

MAN Nederland Dealer Zuidoost is klaar voor de toekomst. We bieden alle denkbare disciplines op 1 adres. Onze ambitie is

een lange termijn relatie met onze klanten te onderhouden. Zo zijn wij in staat om voor iedere zakelijke klant – van klein

tot groot– duurzaam maatwerk te realiseren. Onder MAN Nederland Dealer Zuidoost vallen de vestigingen: Apeldoorn, Huissen,

Varsseveld, Nijmegen, Venlo, Kessel, Maasbracht en Geleen. Daarnaast zijn de volgende fi lialen, naast MAN Dealer, ook offi cieel

Volkswagen Crafter Dealer én Volkswagen Bedrijfswagens Service vestigingen voor Crafter, Transporter en Caddy: Nijmegen,

Huissen, Venlo en Geleen. Om het nog completer te maken heeft de vestiging van Nijmegen een hypermoderne truckwash.

Mogen wij u binnenkort op één van onze vestigingen verwelkomen? Wij zijn u graag van dienst!

MAN Nederland Dealer ZuidoostBijsterhuizen 11-16 / 18, 6546 AS Nijmegen / T. 024 3434560

www.man-dealer.nl www.truckwash-nijmegen.com

MAN NEDERLAND DEALER ZUIDOOST

KLAAR VOOR DE TOEKOMST

1107063_MAN_ADV DEALER BWS TW NIJMEGEN_2.indd 1 24-08-11 15:11