De toorn van God.

Hoe verwoordt de profeet Jesaja

Gods toorn over machtsmisbruik? Jesaja 9:1-4

1 Wee hun die verordeningen van onrecht instellen, en de schrijvers die onheil

voorschrijven 2 om de armen van [hun] recht weg te duwen, en de ellendigen

van Mijn volk van het recht te beroven, zodat weduwen hun buit worden,

en zij wezen uitplunderen. 3. Maar wat zult u doen op de dag van de vergelding,

bij de verwoesting [die] er vanuit de verte aankomt? Naar wie zult u vluchten

om hulp en waar zult u uw rijkdom laten?

4 Er blijft niets over dan zich

onder de gevangenen neer te bukken en

onder de gedoden te vallen!

Bij dit alles keert Zijn toorn zich niet af;

nog is Zijn hand [tegen hen] uitgestrekt.

Wat was in de tijd van Jesaja

een heel ernstige zaak? Jesaja 10:1

1 Wee hun die verordeningen van onrecht instellen,

en de schrijvers die onheil voorschrijven.

Opnieuw wordt het kwaad

duidelijk benoemd.

Dit keer zijn het zonden van hen die

de macht hebben

om wetten uit te vaardigen (vers 1).

In de wetten die zij uitvaardigen,

schrijven ze onheil voor.

Welke groep van de bevolking heeft te leiden

van de onrechtvaardigheid van de leiders? Jesaja 10:2 om de armen van [hun] recht weg te duwen, en de ellendigen

van Mijn volk van het recht te beroven,

zodat weduwen hun buit worden, en zij wezen uitplunderen.

Wetten moeten dienen tot

bescherming van de onderdanen.

Maar de vervaardigers van wetten

misbruiken hun macht om de sociaal

zwakken (“de armen ... de ellendigen ...

weduwen ... wezen”) van hun rechten te beroven

en hen zelfs uit te buiten en uit te plunderen.

Is het misbruiken van de macht door

de heersende klasse in feite van alle tijden? Mattheüs 23:4

4 Want zij binden lasten samen die zwaar zijn en moeilijk om te dragen,

en zij leggen ze op de schouders van de mensen; maar zij willen die

zelf met geen vinger verroeren.

Markus 12:40, eerste deel

40 Zij verslinden de huizen van de weduwen

en bidden lang voor de schijn.

De Bijbel toont ons hoe de heersende

klasse bezig is als God bij de leiders

niet centraal staat. Alle heerszucht die zich verrijkt gaat

altijd ten koste van weerloze mensen.

Wat zal bij elk misbruik te Zijner tijd gebeuren? Jesaja 10:3-4, eerste deel; zie Hosea 9:11

3 Maar wat zult u doen op de dag van de vergelding,

bij de verwoesting die er vanuit de verte aankomt?

Naar wie zult u vluchten om hulp en

waar zult u uw rijkdom laten? 4 Er blijft niets over dan zich

onder de gevangenen neer te bukken en onder de gedoden te vallen!

Maar “de dag van de vergelding”

komt voor hen. Als Gods oordeel

over deze lieden komt, zullen zij

niemand hebben die hen helpt, zoals zij de onderdrukten zonder

hulp hebben gelaten. Ze zullen hun rijkdom, waarop ze zich beroemen

(mogelijk dat met “uw rijkdom” ook hun nageslacht wordt bedoeld,

geen bescherming kunnen bieden als voor hen

“de dag van de vergelding” aanbreekt.

Wat wordt voor de vierde keer herhaald? Jesaja 10:4, tweede deel

Bij dit alles keert Zijn toorn zich niet af;

nog is Zijn hand [tegen hen] uitgestrekt.

Dan klinkt voor de vierde en

laatste keer het refrein

dat de toorn van de HEERE niet is

afgewend en Zijn hand

nog steeds in oordeel

tegen hen is uitgestrekt.

Door wie wordt de heersende klasse gestraft? Jesaja 10:5-6

5 Wee Assyrië, de roede van Mijn toorn; en Mijn gramschap is een stok in hun

hand. 6 Op een huichelachtig volk zal Ik hem afsturen; tegen het volk waarop

Ik verbolgen ben, zal Ik hem bevel geven om roof te plegen, om buit te roven,

en om het te vertrappen als slijk op straat.

Na het hameren van de HEERE

op de zonden van Zijn volk

komt hier plotseling het oordeel

over de door Hem gebruikte

tuchtroede. De koning die de HEERE

gebruikt om Zijn volk te kastijden is de

vorst van Assyrië.

Hoe boos is God op Zijn volk en hoe noemt

God Zijn volk onder deze omstandigheden? Jesaja 10:6, eerste deel

6 Op een huichelachtig volk zal Ik hem afsturen;

tegen het volk waarop Ik verbolgen ben,

De HEERE stuurt deze vijand op Zijn volk af omdat

het “een huichelachtig volk” is. Het is een volk

dat Hem met de lippen eert, terwijl hun hart ver van Hem vandaan is.

Hij is zo boos op Zijn volk, dat Hij Assyrië bevel geeft Zijn volk zwaar

te laten lijden. Hun zonden zijn zo vreselijk, dat Assyrië Zijn volk

moet beroven en vertrappen. Al hun bezit wordt hun ontnomen en alle

levens worden “als slijk op straat” vertrapt. Dit is wel een heel

aangrijpende beschrijving van het oordeel dat God over Zijn volk laat

komen. Het toont aan hoe getergd God is door de zonden van Zijn volk.

Zijn de beweegredenen van Assyrië

gelijk aan de wil van God? Jesaja 10:7-8; 11; zie Romeinen 8:5-8

7 Maar zelf meent hij het zo niet, en [diep in] zijn hart denkt hij zo niet.

Want [het leeft] in zijn hart om weg te vagen en de volken uit te roeien

– niet weinige! 8 Want hij zegt: Zijn mijn vorsten niet allemaal koningen?

11 zoals ik gedaan heb met Samaria en zijn afgoden —

zou ik zo niet doen met Jeruzalem en zijn afgodsbeelden?

De koning van Assyrië heeft geen enkele verbinding met God. Hij heeft

niet de mening van God, maar zijn eigen

mening en handelt daarnaar. Hij bedenkt

in zijn hart niet de dingen van God,

maar heel andere dingen. Daarom

leeft hij ook in vijandschap tegen God.

Hoe wordt Assyrië door de profeet Nahum

beschreven genoemd en hoe doorziet God alles? Nahum 1:11 Zo zegt de profeet Nahum over Assyrië: “Uit u is iemand

voortgekomen die kwaad denkt tegen de HEERE, een verderfelijke raadsman”.

Hebreeën 4:12, laatste deel -13; zie 1 Koningen 4:5

en het oordeelt de overleggingen en gedachten van het hart.

13 En er is geen schepsel onzichtbaar voor Hem, maar alles ligt naakt en

ontbloot voor de ogen van Hem aan Wie wij rekenschap hebben af te leggen.

We zien hier dat God het hart en de

overwegingen van de goddeloze door en

door kent. Alle dingen zijn naakt en

geopend voor Zijn ogen, ook de diepst

verborgen overleggingen van het hart.

Wat blijkt de ambitie van Assyrië te zijn? Jesaja 10:8-9

8 Want hij zegt: Zijn mijn vorsten niet

allemaal koningen? 9 Is het Kalno

niet vergaan als Karchemis, Hamath

als Arpad, Samaria als Damascus?

Assyrië wil zoveel mogelijk volken

wegvagen en uitroeien om zijn gebied

te vergroten en zijn heerschappij uit te breiden. Daarom wil hij

nu ook Juda inlijven. Hij waant zich superieur. Zijn vorsten

zijn allemaal koningen, zo snoeft hij (vers 8).

Trots wijst hij op eerder behaalde successen

(vers 9). Ook het tienstammenrijk

(Samaria) is al in zijn handen.

Hoe denkt de koning van Assyrië over Gods volk

en over de Schepper van hemel en aarde? Jesaja 10:10-11; zie Jesaja 36:19-20

10 Zoals mijn hand wist te vinden de

koninkrijken van de afgoden, hoewel hun

beelden die van Jeruzalem en die van

Samaria overtroffen; 11 zoals ik gedaan heb

met Samaria en zijn afgoden zou ik zo niet

doen met Jeruzalem en zijn afgodsbeelden?

In zijn grootheidswaan denkt hij nu Jeruzalem te kunnen inlijven.

Voor de koning van Assyrië is de God van Israël ook niet meer dan

een afgod, ja, eigenlijk nog minder dan de afgoden van andere

landen. Daarom meent hij Jeruzalem nog gemakkelijker te

kunnen veroveren dan de andere steden die hij heeft veroverd.

Wie is schuldig aan wat Gods volk en de

inwoners van Jeruzalem in die tijd is overkomen? Jesaja 10:11, laatste deel

zou ik zo niet doen met

Jeruzalem en zijn afgodsbeelden?

Daar heeft Jeruzalem het ook

naar gemaakt. In plaats

van een getuigenis te zijn voor

Gods Naam, hebben ze God

vervangen door afgoden.

Wat denkt de koning van Assyrië te zijn? Jesaja 10:13, eerste deel

13 Want hij zegt: Door de kracht van mijn hand

heb ik dit gedaan, en door mijn wijsheid,

want ik ben verstandig.

De koning van Assyrië spreekt niet

eens over zijn goden die hem

de overwinning zouden hebben

gegeven. Hij pocht erop dat hij alles

aan

zichzelf te danken heeft, dat

hij dat zelf heeft gedaan

(“zoals ik gedaan heb”), waarmee

hij zichzelf tot een god verklaart.