Πζντε μινεσ τϊρα ζχω γίνει ζνα με τθν πόλθ ςτθν οποία κατοικϊ, είναι μία πόλθ που χτίςτθκε πριν

από 17 και πλζον χρόνια, μία πόλθ που χτίςτθκε πριν από 17 και πλζον χρόνια με το μοναδικό

ςκοπό, μία μζρα να με κατακτιςει, θ πόλθ αποτελείται από ζναν άπειρο αρικμό ςπιτιϊν που αυτά

με τθ ςειρά τουσ απαρτίηουν τισ επιμζρουσ γειτονίεσ, κάκε ςπίτι ζχει τθν ιδιότθτα να διατθρείται

άκικτο, χωρίσ να επθρεάηεται οφτε ςτο ελάχιςτο από το χρόνο, είναι ζνα προνόμιο ςε κάκε κάτοικο

που αποφαςίηει να μείνει ςε αυτιν τθν πόλθ, και είναι λογικό γιατί κάκε κάτοικοσ αυτισ τθσ πόλθσ,

χρειάηεται να διατθρεί τθν πλιρθ αυτονομία του, κακϊσ και να διακατζχεται από ζνα αίςκθμα

αςφάλειασ, οι πρϊτεσ ιςτορικζσ καταγραφζσ κάνουν λόγο για κάποιο αρχαίο μφκο γφρω από αυτό,

λζνε λοιπόν πωσ πριν καν υπάρξει ζςτω και φανταςιακά αυτι θ πόλθ, ςτθν περιοχι επικρατοφςε

ζνα μόνιμο νεφζλωμα, ζνα νεφζλωμα χωρίσ κανζνα ςαφζσ όριο, χωρίσ κζντρο ι περιφζρεια, ζνα

νεφζλωμα χωρίσ κανζνα ςθμείο αναφοράσ, που αυξομειωνόταν ςε μζγεκοσ, παρά αιωροφνταν

άναρχα και αυκφπαρκτα, πολλοί λζνε πωσ αυτό το νεφζλωμα είναι όλα εκείνα τα ςτοιχεία που

αποτελοφν τθν πραγματικότθτα που μασ περιβάλλει, μία περίεργθ μίξθ φλθσ και πνεφματοσ, μία

περίεργθ μίξθ φλθσ και πνεφματοσ που ζχει τθ βάςθ τθσ ςτον τρόπο με τον οποίο εμείσ οι κάτοικοι

ερμθνεφουμε το γεγονόσ ότι μετά από λίγο καιρό αυτι θ πόλθ ζχει τθ μυςτθριακι ιδιότθτα να μασ

κατακτά, ναι μπορεί να είναι μία αλικεια αυτό, μπορεί και να είμαςτε μζρθ αυτοφ του άγνωςτου

νεφελϊματοσ που τθν κάλυπτε, και ζλαβε μορφι θ οποία καταχωρικθκε ςτο ςυλλογικό μασ

αςυνείδθτο, μπορεί επίςθσ να είναι και κάκε ελεφκερθ βουλι αυτοφ του νεφελϊματοσ, που εμείσ

απλά αγνοοφμε ι μασ παραδόκθκε, όλθ αυτι θ νεφελϊδθσ μαγιά, θ οποία ενοικεί ςτον κακζνα

μασ, για να μασ κυμίηει τθν πρϊτθ αρχι αυτισ τθσ πόλθσ, τθν πρϊτθ ςπίκα που γζννθςε αυτιν τθν

πόλθ, ναι δεν είμαι ςε κζςθ να γνωρίηω, αυτόσ ο αρχαίοσ μφκοσ μπορεί να ςυμβολίηει και τθν

μαγματογενι ουςία που ξεπιδθςαν όλα αυτά, μπορεί και να ςυμβολίηει, απλά τθν αδυναμία μασ

να ζρκουμε ςε μζκεξθ με τον βακφ πυρινα αυτισ τθσ πόλθσ, το κομμάτι που αυτι θ πόλθ ςυντθρεί

καλά κρυμμζνο μζςα τθσ και είναι θ δφναμθ από τθν οποία ανατροφοδοτείται, θ δικι μου ερμθνεία

ςτο μφκο είναι πωσ αυτό το νεφζλωμα ςυμβολίηει τθν βακφτερθ ανάγκθ του ανκρϊπου να

ανακαλφψει τθν δικι του πρϊτθ αρχι, να ανακαλφψει μζςω αυτισ τθσ πόλθσ το πϊσ ζφταςε ωσ

εδϊ, γιατί ιταν τελικά αυτι θ πόλθ που τον κατζκτθςε και όχι κάποια άλλθ, και πωσ τελικά αυτι θ

πόλθ τον οδιγθςε να είναι απλά ο εαυτόσ του, και όχι μόνο απλά ο εαυτόσ του αλλά να κατανοεί

και να μετζχει τθσ γνϊςθσ ότι δεν είναι κάτι άλλο πζραν από τον ίδιο του τον εαυτό. Κάκε ςπίτι

λοιπόν παραμζνει άκικτο, για να μασ κυμίηει πωσ ςε αυτιν τθν πόλθ όλθ αυτι θ μεταφυςικι

βαρφτθτα που τθσ αποδίδει ο μφκοσ κάποτε ζλαβε μορφι, ζλαβε μορφι και ζγινε ςπίτι, ςπίτια

άπειρα ςε αρικμό, κάκε κάτοικόσ αυτοφ του ςπιτιοφ ζχει τθν απόλυτθ ευκαιρία να

αυτοπροςδιοριςτεί, και θ ευκαιρία αυτι δόκθκε γιατί μονάχα από αυτό το χαοτικό νεφζλωμα κα

μποροφςε να προζλκει κάτι τζτοιο, ναι είναι άπειρα ςπίτια που το κακζνα διατθρεί αναλλοίωτο

από το χρόνο και ζνα κομμάτι του χάουσ, είναι ίςωσ από μία άλλθ ςκοπιά οι καταχωριςεισ του

αςυνειδιτου τθσ πόλθσ. Κάκε γειτονιά, παρουςιάηει μία φρικιαςτικι τάξθ, μπορεί κάκε επιμζρουσ

ςπίτι να είναι θ μορφοποίθςθ του χάουσ, αλλά το ευρφτερο πλαίςιο δθλαδι θ γειτονιά, κατζχει

αυτό το ανομολόγθτο, αυτό το κομμάτι τθσ πόλθσ που χαίρεςαι πραγματικά να ηεισ κακθμερινά,

αυτιν τθν ςιωπι που ξζρεισ ότι από τθν αποδόμθςι τθσ και μόνο δθλαδι τα ςπίτια, ξεπθδοφν

άγριοι ποταμοί, όχι δεν είναι θ γειτονιά κάτι το αδρανζσ και πακθτικό, δεν είναι θ προςπάκεια

εκλογίκευςθσ, το πολλαπλό κοςκίνιςμα, είναι ουςιαςτικά ζνα βαςικό ελάττωμα που ζχουν οι

κάτοικοι αυτισ τθσ πόλθσ ςαν και εμζνα, ςτθν προςπάκειά τουσ να τουσ κατακτιςει θ πόλθ αυτοί

για λόγουσ μάλλον αμυντικοφσ , γιατί ςτθν ουςία είναι απείρωσ εφκραυςτοι, κακότι θ ζκφραςθ του

εαυτοφ που παρζχει θ πόλθ είναι αρκετά δφςκολο πράγμα, προτιμοφν να ςφετερίηονται πολλζσ

φορζσ τθν ελευκερία τθσ πόλθσ, παρά να προςπακοφν με κάκε τρόπο να τθν γνωρίςουν όλο και

καλφτερα, ζτςι θ πόλθ φφςει ανοιχτι, επιλζγει πολλζσ φορζσ να εςωκλείεται, και από τισ γειτονίεσ

μπαίνει ςτα ςπίτια, και από τα ςπίτια επιςτρζφει ςτθν απαρχι τθσ το χάοσ. Αλλά ςτθν δικι μου

περίπτωςθ, και μετά από πζντε μινεσ που ηω ςε αυτιν τθν πόλθ που με ζχει κατακτιςει, κατάλαβα

πϊσ αυτι θ πόλθ που μπορεί να με πλιγωςε κάποιεσ φορζσ, αλλά τθν αγαπϊ τόςο, μα τόςο πολφ,

ζγινε πλζον κομμάτι τθσ φπαρξισ μου, κομμάτι που δεν μπορϊ να νοιςω τον εαυτό μου ξζχωρα

από αυτι. Μζνει μονάχα κάτι ακόμα, αν καταφζρω και πείςω τουσ κατοίκουσ αυτισ τθσ πόλθσ πωσ

πρζπει να ξεχάςουμε τισ γειτονίεσ, πρζπει να ξεχάςουμε τα ςπίτια, να ςπάςουμε κάκε δομι αυτισ

τθσ πόλθσ ακόμα και να απορρίψουμε το μφκο του νεφελϊματοσ, και να αρχίςουμε να ηοφμε, να

ηοφμε ελεφκερα, χωρίσ κανόνεσ, μζτρα ι ςτακμά, να κάνουμε αυτιν τθν πόλθ μία πόλθ όπου

φυςικόσ χϊρουσ του κακενόσ κα είναι το χάοσ ςτθν ολότθτα του όχι επιμεριςμζνο και ςε καλοφπια,

καλοφπια ςπιτιϊν , και κα ηει απόλυτα ςυμφιλιωμζνοσ με αυτό, τότε όλοι μασ κα παραδεχτοφμε,

πωσ αυτι θ πόλθ, είναι μία πόλθ που κα οδθγεί τον κακζνα μασ ςτθ λφτρωςθ, και τθν ίδια τθν πόλθ

ςτθν πραγματικι αυκορμθςία και απελευκζρωςθ. Η πόλθ είναι κατακτθμζνθ από τουσ κατοίκουσ

τθσ , θ πόλθ κατζκτθςε τουσ κατοίκουσ τθσ. Είναι θ ϊρα να μιλιςουμε για το γεγονόσ ότι θ πόλθ

είμαςτε εμείσ οι ίδιοι, και κανείσ άλλοσ, θ πόλθ μασ κατζκτθςε και εμείσ κατακτιςαμε αυτι,

είμαςτε εμείσ που κατακτιςαμε εμάσ τουσ ίδιουσ, καιρόσ για κοινοκτθμοςφνθ.

ΜΩΡΑΚΙ ΧΡΟΝΙΑ ΜΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΟΤ ΑΡΕΕΙ, ΜΕ ΟΛΗ ΜΟΤ ΣΗΝ ΚΑΡΔΙΑ Ο ΝΣΙΕΓΚΟ ΟΤ <3