Upload
de-loeiende-koe
View
223
Download
1
Embed Size (px)
DESCRIPTION
Den Uier, om u intellectueel te voeden. Uitgave van De Loeiende Koe tijdens de Jokerweek 2012
Citation preview
DEN UIER N°3om u intellectueel te voeden
weg met de catalogus ?
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
We hadden het voorspeld in Den Uier n°1, dat BAVO ons zou verrassen met ronkende uitspraken en dat we op de eerste rij zouden zitten. Uiteindelijk zat Den Uier achteraan, maar dat was niet te ver om deel te zijn van de storm. Er zijn wenkbrauwen gefronst, de spreker is meermaals onderbroken en er ontstond een heftige discussie.
BAVO wil als bureau voor architectuurkritiek bewust polemiek uitlokken en een interessante discussie op gang brengen. Ze brachten gisteren een kritische visie op onze jokerweek en de opdracht, met ‘vijf tips voor een betere inbedding van architectuur in de stadsontwikkeling van Gent. Vijf tips die blitse slagzinnen bleken die zonder context hun betekenis verliezen.
Eén van deze tips luidt “Architect, blijf bij je leest”. Volgens BAVO is de enting van de jokerweek op de TRACK-tentoonstelling bijvoorbeeld nogal bij het haar getrokken. Ze stellen dat kunst een andere werking heeft op de stad dan architectuur; een kunstwerk blijft een object, zodat de relatie van de bezoeker daarmee steeds essentieel anders is dan met architectuur, wat ook een gebruiksluik heeft. BAVO meent dat de jokerweek beter ‘architectuur als buur’ uit 1988 als kapstok genomen had, omdat die ook thuishoort in het genre stadtentoonstellingen, maar wel over architectuur ging. In tegenstelling tot wat BAVO insinueerde, was TRACK wel een aanleiding voor deze jokerweek, maar impliceert dit niet dat de jokerweek kunst wil maken.
Een student steekt de hand op en vraagt of het onderscheid dat hier tussen kunst en architectuur gemaakt wordt niet te zwart-wit is. De kunstenaars van Track zijn ook bezig met stedelijke ruimte en samenleving. De jokerweek heeft de sites en de thematieken van TRACK overgenomen, maar bekijkt die vanuit de architectuur. Het is de bedoeling na te denken over wat een bepaalde plek nodig heeft, omgekeerd aan de
klassieke opgave waarbij een gegeven programma ingepland moet worden. De opzet van deze jokerweek is net dat wij als architectuurstudenten naar de sites kijken die op dit moment synchroon door de TRACK-kunstenaars bestudeerd worden en er op die manier een dialoog kan ontstaan tussen de jokerweek en Track, tussen architectuur en kunst.
BAVO’s strategie lijkt te werken, het publiek wordt uit zijn kot gelokt en er komt reactie. De discussie wordt snel nogal heftig en het duurt een tijd voor er verdergegaan wordt naar de volgende tip.
BAVO vindt de catalogus die gisteren voorgesteld is gevaarlijk, omdat hij verblindend werkt en dus een barrière in plaats van een hulpmiddel vormt om écht na te denken over Gent. Om echter in een tijdspanne van een week een doordacht kritisch standpunt over de site te kunnen innemen, is het belangrijk snel tot de essentie over te kunnen gaan. De catalogus laat toe een conceptiefase over te slaan en veel sneller concrete visies te communiceren. Een andere ‘tip’ die veel reactie uitlokte: “Eigen architectuur eerst”. Het stoort BAVO dat de catalogus opgebouwd is uit gebouwen die niet in Gent staan, omdat gebouwen die ergens anders staan volgens hen niet zomaar getransponeerd kunnen worden in een andere context, de context van Gent. Ze halen aan dat er genoeg interessante architectuur is in Gent om mee aan de slag te gaan. Dat is uiteraard het geval, maar ook naast de kwestie. Gebouwen zijn contextgebonden maar niet ‘stads-afhankelijk.’ Een herpositionering ervan in dezelfde stad zou ook aanpassingen vragen, maar deze selecties en adaptaties zouden minder scherp (moeten) zijn, omdat deze gebouwen reeds functioneren in de Gentse stedelijke ruimte. Gebouwen die van verder komen, vragen een veel grondigere analyse en een zorgvuldigere omgang met context en eigenschappen.
28-03-12
de jo
kerk
alen
der
opdr
acht
labo
= o
ude f
ysic
azaa
lau
dito
rium
= a
ud G
Rozi
er,
rech
tove
r la
bole
zing
ende
koe
WOENSDAG 28/03
donderdag 29/03
Lunchbreak
Finale schaaktornooi
Finale basketbaltornooi
Jokergymnastiek
Ontbijt
EXPO
Nabespreking
Pitta / falafel
De Pijl-Staart-KOE-Le-Slotshow
60 minuten fuif
Maarten Kloos (ARCAM): A’dam
Jokerfeestje Cocteau,Jan Palfijnstraat 17
Dogma (M. Tattara & P. V. Aureli)
12:00 - 14:00
12:00 - 12:30
12:30 - 13:00
09:00 - 09:30
13:00 - 14:00
14:00 - 14:30
19:30 - 20:00
20:00 - 21:00
21:00 - 22:00
17:30 - 18:15
22:00
18:30 - 19:15
labo
labo
Koer Rozier
labo
labo
AUD A
labo
labo
labo
AUDITORIUM
cocteau
AUDITORIUM
Rijst met curry en kip of groentjes
Schalkse Ruiters
Bar
Tequila time
19:30 - 20:00
20:00 - 21:00
21:00 - 22:30
22:30 - 23:00
labo
labo
labo
labo
Bart “Jackson” Kalenga & Jeroen “single lady” MaesOnze eigenste Bart Kalenga (Ma1) doet u move’n like Michael Jackson, waarna Jeroen M. en Jente V.D. (Ma2) hun lange benen bovenhalen op Beyoncé.donderdag 09.00 - 09.30 LABO
Maarten Kloos – Gebouwen voor AmsterdamMaarten Kloos beoogde als twintiger een carrière als muzikant, maar belandde uiteindelijk toch in de architectuur. In 1986 was hij medeoprichter van ARCAM, het Architectuur Centrum Amsterdam, waarvan hij directeur is. Het doel hiervan was “orde scheppen in het volkomen solistisch en ongecoördineerd verlopende architectuurdebat van Amsterdam”. Hij komt donderdag over Amsterdam praten, maar wie weet brengt hij ook zijn cello mee.donderdag 17.30 - 18.15 AUDITORIUM
Martino Tattara en Pier Vittorio Aureli (Dogma)Dogma werd in 2002 opgericht door Pier Vittorio Aureli en Martino Tattara, beiden uit Venetië. Wie Jokerweek 2009 ‘Habitat 40/40’ meemaakte, herinnert zich ongetwijfeld ‘No-Stop City’, de eindeloze en zichzelf herhalende stad die het Italiaanse Archizoom in 1969 ontwikkelde. Het stadsmodel ‘Stop City’ dat Dogma bijna 40 jaar later voorstelt, situeert zich op het moment waarop Archizoom’s project niet langer utopisch is, maar dichter aanleunt bij de stedelijke realiteit. ‘Stop City’ bestudeert de notie van stadsvorm aan de hand van een formele en politieke visie op vorm, namelijk het concept limiet .“Stop City is the hypothesis for a non-figurative architectural language for the city. By assuming the form of the border that separates urbanization from empty space, Stop City is proposed as the absolute limit, and thus, as the very form of the city. Stop City develops vertically. Stop City is an archipelago of islands of high density. The growth of Stop City happens by virtue of its limit, i.e. by the punctual repetition of the basic unit, which is a city of 500.000 inhabitants made of eight slabs measuring 500 by 500 meters, 25 meters thick. Each slab is a “city within the city”, an Immeuble Cité. It is a model of a city in which there is no architecture as traditionally intended, but only the attempt to architecturally frame the city. Our proposal pursues the idea of an ohne eigenschaften architecture – an architecture without attributes – in other words an architecture that is freed from image, from style, from the obligation to extravagance, from the useless invention of new forms. Stop City is architecture freed from itself; it is the form of the city.”donderdag 18.30 - 19.15 AUDITORIUM
het weer morgen
17°C
BARcinematrackNa technische storingen, dan toch: non stop video over TRACK in het kleine video-kamertje achter de bar. (wordt vervolgd op de achterzijde)
kwaliteit heeft.
Iets om te veranderen.De levenskwaliteit in Gent is er de laatste
jaren enorm op vooruit gegaan. Er is door de stad op een degelijke manier geïnvesteerd in het centrum en de wijken er rond – op vlak van architectuur tenminste - wat uiteraard een heel positieve evolutie is. Maar de stad verandert daardoor ook, en dat heeft een aantal eerder kwalijke gevolgen. De prijzen om in de stad een huis te kopen zijn bijvoorbeeld onnoemelijk gestegen, het is blijkbaar echt onmogelijk
geworden om nog een huis in het centrum te kopen. Gent heeft zich altijd al een beetje smalend afgezet tegen Brugge, een stad die vaak eerder een museum genoemd wordt, maar in Gent is dat de laatste jaren toch ook echt aan het ‘basculeren’, in de zin dat het toch ook meer en meer een decor wordt. Daar hoort ook een bepaald soort publiek bij. Soms lijkt het alsof er een ‘fashion police’ door de straten loopt en dat je kleren minstens in de ‘zara’ gekocht moeten zijn, als een absolute minimumeis vooraleer het centrum betreden mag worden. En dat is toch wel redelijk problematisch aan het worden. Gent is – zoals Bart Verschaffel zegt - een stad zonder gezicht, zonder centrum, zonder homogene entiteit. Het is een stad die eigenlijk niet echt een stad is en zich niet als dusdanig profileert, maar de laatste tijd lijkt dit te eroderen. Dat is ook niet onbegrijpelijk in het licht van Brugge of Antwerpen, allemaal steden met een enorme profileringsdrang. Volgens Maarten Delbeke zou er toch op een subtielere en slimmere manier mee omgegaan kunnen worden.
Iets om te behouden – als alles anders zou veranderen
Eén iets behouden is zo mogelijk nog een moeilijkere vraag. A priori zou Delbeke zeggen, als je alles weggooit, gooi dan alles weg, dan kan je echt opnieuw beginnen. Die vraag is trouwens altijd heel persoonlijk en daardoor enkel subjectief te beantwoorden. De plaatsen die bepalend zijn, zijn plaatsen waar je geleefd hebt, waar herinneringen aan vasthangen, maar die zijn niet echt relevant voor anderen en veranderen constant. Natuurlijk moet hij ook toegeven dat hij persoonlijk heel triest zou zijn als de Sint-Pieterskerk (op het Sint-Pietersplein) weg zou zijn. En de snelwegafrit. Maar ja, nothing lasts forever.
de vermoeide pendelaar en de enthousiaste bezoeker, die vervolgens letterlijk de stad induiken.
Tegelijkertijd is het ook een anomalie. De snelweg is een zwaar stuk structuur dat de stad binnenkomt. Ze heeft zich genesteld op de plaats waar vroeger de spoorweg lag, haar tracé is bijna letterlijk gereproduceerd voor het autoverkeer. Daardoor heeft de afrit een présence die bijna nergens anders in Gent te vinden is.
Maarten Delbeke is naar eigen zeggen grote
fan van die afrit. Zo groot dat hij, in de tijd dat hij nog in Gent woonde, soms zelfs omreed, om zo de stad binnen te komen. Het feit dat Gent geen grote stad is – het blijft een provinciestad - maar toch een dergelijke grootstedelijk aandoende afrit tot recht in het hart van de stad heeft, blijft een bijzondere spanning opleveren. De appartementsgebouwen aan de Frère-Orbanlaan en de Gustaaf Callierlaan lijken eigenlijk op die aan de kust, gebouwd op de eerste rij van het
spektakel dat vroeger de spoorweg, later een park en nu de afrit is. De appartementen op de bovenste verdiepingen zijn fantastisch, je hebt van op veertig meter afstand zicht op de baan, die zoals de dijk aan zee een eindeloos schouwspel biedt. In Gent wérkt die afrit, hij doet meer dan alleen zijn functie vervullen. Er zijn nog steden waar de snelweg tot recht in de stad komt, zoals Sint-Niklaas en een aantal Hollandse steden bijvoorbeeld, maar daar zijn dat gewoon ‘domweg’ rampen, en hebben ze de stad echt ‘naar de knoppen geholpen’. Dit terwijl de afrit in Gent net een heel ambigue en complexe
Elke dag presenteert Den Uier de visie van een vakgroeplid op Gent. We gingen met hen op stap naar een - volgens hen - interessante plaats en vroegen enerzijds wat ze zouden veranderen in Gent en anderzijds wat ze zouden behouden indien alles zou veranderen.
Laten we beginnen met een kleine anekdote. In de tijd van de toelatingsproeven waren professor Lagae en professor Delbeke een tijd verantwoordelijk voor ‘het essay’. (andere onderdelen waren ‘ruimtelijk inzicht’, wiskunde en fysica) In een onbepaald jaar was het thema ‘ ‘t Zuid’, met aan de ene kant het shoppingcenter dat toen net geopend was en aan de andere kant de snelweg die daar op uitkomt. De opdracht bestond erin een korte tekst te schrijven, à la minute, in auditorium A. Delbeke en Lagae waren wel zo vriendelijk geweest de – voor een net afgestudeerde middelbare school student waarschijnlijk ietwat abstracte - opgave te illustreren, door met dia’s de binnenrit in Gent te illustreren. Professor Lagae reed, met zijn oude Peugeot 205 met open dak, vier of vijf keer rond het Zuid, terwijl professor Delbeke door het open dak fotografeerde, met tot gevolg dat Maarten Delbeke minstens twee dagen ziek geweest is. Het leverde een diareeks van dertig dia’s op, waarvan het volgende beeld telkens
een stuk verder genomen was, zodat je het beeld kreeg van een binnenrijdende autobestuurder. Om de boel wat te verduidelijken, zaten er nog een aantal beelden tussen die er echt niets mee te maken hadden. Geen (toekomstige) student die er iets van snapte, met een navenant resultaat. De opdracht was gesteld omdat deze plaats een sterke dualiteit in zich draagt, ze heeft een zeer stedelijk karakter, maar is tegelijk ook suburbaan. In die zin is ze te vergelijken met de expo, die ook rechtstreeks geplugd is op de autosnelweg.
De afrit van de E17 in Gent is een interessante plek omdat het een fantastische manier is om de stad binnen te komen. De skyline van Gent wordt met al haar landmarks gepresenteerd aan
De monding van afrit E17 in GentMaarten delbeke
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
In e
en k
rant
je d
at z
ich
inze
t om
te b
eric
hten
ov
er e
en jo
kerw
eek
over
de
stad
Gen
t en
dat
‘den
uie
r’ he
et, z
ou h
et e
en z
onde
zijn
om
het
ni
et k
ort t
e he
bben
ove
r de
‘mam
mel
okke
r’.
De
mam
mel
okke
r is h
et k
lein
e ge
bouw
tje
uit 1
741 d
at te
gen
het b
elfo
rt e
n de
lake
nhal
aa
ngeb
ouw
d is.
Het
is d
e ou
de to
egan
g to
t de
stad
sgev
ange
nis,
die
tuss
en 17
41 e
n 19
02
in e
en d
eel v
an d
e la
kenh
al o
nder
gebr
acht
w
as. D
e sa
ge d
ie e
raan
ver
bond
en is
, is e
en
oud
Rom
eins
ver
haal
dat
in G
ent o
pgep
ikt
is. E
en v
rouw
,Per
o, m
ag e
lke
dag
haar
tot d
e ho
nger
dood
ver
oord
eeld
e va
der,
Cim
on, in
de
geva
ngen
is be
zoek
en, u
itere
aard
op
voor
waa
rde
dat z
e ge
en v
oeds
el v
oor h
em z
ou m
eebr
enge
n.
De
vade
r ble
ef e
chte
r onm
ogel
ijk la
ng in
leve
n,
waa
rop
de re
chte
r na
een
tijdj
e de
vro
uw
tijde
ns h
aar b
ezoe
ken
in h
et o
og li
et h
oude
n.
Zo o
ntde
kte
hij d
at P
ero
haar
vad
er in
leve
n hi
eld
door
hem
doo
rhee
n de
tral
ies b
orst
voed
ing
te g
even
. De
rech
ter c
onfro
ntee
rde
Pero
met
de
feite
n w
aaro
p ze
hem
ver
teld
e da
t ze
dit i
n ve
rtro
uwen
op
God
dee
d. D
e re
chte
r plo
oide
vo
or d
at a
rgum
ent,
en v
erle
ende
gra
tie a
an
haar
vad
er. D
e be
nam
ing
is on
tleen
d aa
n he
t re
liëf d
at te
zie
n is
op d
e vo
orge
vel H
et w
oord
M
amm
elok
ker k
omt v
oort
uit
het G
ents
e di
alec
t; ’m
amm
e’ is
een
woo
rd v
oor b
orst
en
‘lokk
en’ v
oor
zuig
en.
(met
dan
k aa
n G
uy C
hate
l voo
r de
insp
iratie
)
De m
amme
lokk
er
FREDIE FLORÉLady Linn and her magnificent seven – I don’t wanna danceJoan as Police Woman – Eternal FlameTrixie Whitley w/ Brian Blade and Daniel Lanois – I’d rather go blind
CHRISTOPHE VAN GERREWEYSonic Youth – Slaapkamers met Slagroom (Alagroom)
JAN MOENSRaymond van het groenewoudDave Stewart and the spiritual cowboys – Jack TalkingSpinvis – Ronnie knipt zijn haar
〰〰〰〰〰
uitslagen schaken5/6 matches gewonnen:Tim Blommaert4/6 matches gewonnen:Hendrik Roels, Charles, Sam Bouten, Samuel Cuvelier.
zij nemen het morgen om 12u op tegen de vakgroep!
uitslagen basketbal1e bach - vakgroep 42 - 222e m
aster - 2e bach32 - 18 (of zoiets; 2de m
aster is in elk geval dik gew
onnen!)m
orgen: finale! 2e master tegen 1e bach
Maarten Delbeke nam ons mee naar de bovenste verdieping van Artevelde Kantienberg om een goed overzicht te hebben over de snelweg, maar blijkbaar is die van daaruit niet te zien.
Amai
, die
wor
st zi
et er
goed
uit
Het
reda
ctie
team
wen
st te
mel
den
dat w
e er
g ge
niet
en v
an d
e ve
rse
war
me
maa
ltijd
en
van
ons k
ookt
eam
. En
zott
e pr
alin
es!
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
Wat is het zotste dat je
ooit hebt meegemaakt tijdens een juryw
eekend?Indienen op m
aandagochtend van de jokerw
eek. (Ba2)
Net klaar zijn op het m
oment dat de
elektriciteit uitvalt. (Margot &
Sarah – Ba3)
Buiten m
uizen op mijn kot, niks eigenlijk.
(Kjell – B
a2)Joris en ik kookten altijd keizot om
dat we
meestal voorstonden, ik w
eet ook niet hoe dat kw
am. W
e kochten een hele voorraad voor het w
eekend, maakten dingen zoals taarten en
koekjes en we hadden ook een blog om
onze vriendjes te pesten. En w
e dronken veel whisky.
(Wan – M
a1)N
a de jury 5cm extra plaats in m
ijn broek, om
dat ik zo vermagerd w
as. (Stan – Ma1)
Janik haar hond had al onze pritt-buddies opgegeten. (Carm
en – Ma1)
Ik heb eens een stuk van mijn vinger
gesneden, met een stuk nagel erbij. En ik ging
echt flauwvallen en ik had echt zeer. (Tilke –
Ma2)D
e meest m
emorabele w
as in het tweede
jaar bij Ronny De M
eyer. We m
oesten met vijf
aan een project werken. M
aar toen waren er nog
geen laptops hé, onze computers w
aren echt gigantische bakken. O
p vrijdag werden die m
et een auto naar een kot verhuisd en daar zaten w
e dan een heel weekend sam
en. (Maarten –
vakgroep)M
ijn lief is eens de dag voor de jury gaan zitten op m
ijn maquette. (zucht) (Sim
on – Ba2)
Mijn gevel stond per ongeluk ondersteboven.
En de begeleiding zag dat het goed was. (G
lenn – M
a2) O
p zondagochtend beseffen dat het af is, op restaurant gaan in O
udburg en toch iets teveel am
aretto drinken om die laatste dingen nog op
de maquette te kleven (Eva – M
a2)Vorig jaar m
ocht ik mijn jury inhalen na de
lesvrije week. Ik heb toen alles gem
aakt maar
puntje bij paaltje is het niet doorgegaan. Daarom
zit ik nu terug in het eerste. (Konstantijn – B
a1) Voor de jury van architectuurtheorie
hadden we beslist om
linosnedes te maken. D
e Pieter heeft dan tot zes uur ’s ochtends in zijn onderbroek staan stem
pelen, met handen en
voeten in de inkt. (Bram
– Ba3)
Voor mijn station van Tijl heb ik 2 uur
geslapen op 72 uur. Ik denk dat ik een bijna-doodervaring heb gehad toen. (B
ea – Ma1)
BAVO bekritiseert onze opdracht door te zeggen dat het geen nuttige oefening is om te kijken naar gebouwen uit een catalogus en die zonder meer in Gent in te planten. Den Uier fronst de wenkbrauwen, want zoals wij het begrepen hebben, is het net de opgave om niet zonder meer de gebouwen in te planten in Gent. Een grondige analyse van de omgeving én de catalogusgebouwen moet zorgen dat de gebouwen kritisch bewerkt kunnen worden, zodat ze na knip- en plakwerk in de Gentse omgeving gepast kunnen worden en hier een betekenisvolle uitspraak kunnen doen. We merken vandaag ook in de nabespreking dat de sites weldegelijk sterk geanalyseerd worden en de studenten heel wat verder gaan dan het zuiver inplanten van een catalogusproject in de stad. Heel wat groepen gaan vrij om met de catalogus en slagen er in hun site en de stad te begrijpen via deze opdracht.
De lezing was op zijn minst geanimeerd, er zijn krasse uitspraken gedaan en er is heftig gediscussieerd. BAVO is er inderdaad in geslaagd het publiek te doen nadenken, maar of daar ook een interessante discussie uit ontsproten is, blijft de vraag. Om een interessante discussie te starten zijn onderbouwde argumenten nodig en dat ontbrak misschien iets te veel. De punten die BAVO aanhaalt, stoelen op een waarheid, maar verdrinken snel omdat ze onzorgvuldig geformuleerd zijn en niet lijken te berusten op een grondige observatie van de opdracht en de jokerweek. Het was een bizarre lezing, met ongemakkelijke momenten en heftige discussies, maar ze is wel geslaagd in haar opzet in die zin dat Den Uier dankzij deze discussie over de jokerweek net beter begreep waarom deze opdracht belangrijk en relevant is.
(vervolg van voorpagina)
01/50
02
0304
05
06
07
08 09
1011
12
1314
15 16
1718
1920
2122
2324
25
26
27 28
29
3031
32
33 34
3536
3738
39
40
41 42
43
4445
46 47
48
49
51
65/61/5253/60
54 55
56
57
5859
62
6364
66/7267
6869
7071
7374
757677
78
79
80
81