Düşey Fitil Dren

8/17/2019 Düşey Fitil Dren

1/81

ÇUKUROVA ÜNVERSTES FEN BLMLER ENSTTÜSÜ

YÜKSEK LSANS TEZ

Özge CO#AR


2/81


Özge CO#AR

YÜKSEK LSANS TEZ

JEOLOJ MÜHENDSL& ANA BLM DALI

Bu tez ……./……/2010 Tarihinde Aa#&daki Jüri Üyeleri Taraf &ndanOybirli#i/Oyçoklu#u 'le Kabul Edilmitir .

…………………….. ………………………….. …………………….

Doç.Dr. Altay ACAR Yrd.Doç.Dr. Hakan GÜNEYL' Yrd.Doç.Dr. 'smail D' NÇER DANI*MAN ÜYE ÜYE

DÜ#EY DREN UYGULAMALARI LE ADANA VE YAKIN CVARINDAYER ALAN K LL ZEMNLERDE YLE#TRME MODELLEMELER


3/81

ÖZ

YÜKSEK LSANS TEZ

Özge CO#AR


JEOLOJ MÜHENDSL& ANABLM DALI

Dan&man : Doç.Dr. Altay ACARY&l: 2010, Sayfa:70Jüri : Doç.Dr. Altay ACAR

Yrd.Doç.Dr. Hakan GÜNEYL' Yrd.Doç.Dr. 'smail D' NÇER

Bu çal&ma Adana – Yumurtal&k bölgesinde, AYAS Termik Santral 'naat& temel kaz&s& ve zemin &slah& kapsam&nda yap&lm&t&r. Çal&ma bölgesinin do#u

k d l k l S k R l i l il bi lik kö ü k l

DÜ#EY DREN UYGULAMALARI LE ADANA VE YAKIN CVARINDAYER ALAN K LL ZEMNLERDE YLE#TRME MODELLEMELER


4/81

ABSTRACT

MSc THESIS

Özge CO#AR

ÇUKUROVA UNIVERSITYINSTITUTE OF NATURAL AND APPLIED SCIENCES

DEPARTMENT OF GEOLOGICAL ENGINEERING

Supervisor: Assoc.Prof.Dr. Altay ACARYear: 2010, Page:70

Jury : Assoc.Prof.Dr. Altay ACARAsst. Prof.Dr. Hakan GÜNEYL' Asst. Prof.Dr. 'smail D' NÇER

This study has been conducted through the foundation excavation of theAYAS 600 MW Coal Fired Power Plant construction at Adana-Yumurtalik region.

WITH VERTICAL DRAINS ADANA AND APPLICATIONS IN THENEAR AROUND IMPROVEMENT IN MODELING CLAY SOIL


5/81

TE#EKKÜR

Yüksek lisans tezimin haz&rlanmas&nda, en ba&ndan beri hiçbir yard&m&

esirgemeyen ve kolayl& gösteren Say&n Dan&man Hocam Doç. Dr. Altay ACAR’a

çok teekkür ederim.

Lisans e#itimimin hemen ard&ndan balad&m yüksek lisans e#itimim boyunca

beni olumlu yönlendiren Çukurova Üniversitesi Mühendislik Mimarl&k Fakültesi

Jeoloji Mühendisli#i Bölüm Bakan& Say&n Prof. Dr. Ulvican ÜNLÜGENÇ`e bata

olmak üzere bütün ö#retim üyelerine teekkür ederim.

Tez çal&mam boyunca her türlü imkan& sa#layan 'SKEN Enerji Üretim ve Tic.

A.*.’ye, saha mühendislerine ve müteahhit firma olan EKTON-KINAY ortak giriime

sonsuz teekkürlerimi sunar &m.

Lisans ve yiksek lisans e#itimim boyunca yan&mda olan, ayr &ca benimle

hayat&n& paylaan de#erli mestekta&m Cesurcan GÜNE*O,LU’na sonsuz teekkür


6/81

ÇNDEK LER SAYFA

ÖZ ............................................................................................................................ I

ABSTRACT ............................................................................................................ II

TE*EKKÜR ........................................................................................................... III

'Ç' NDEK 'LER ....................................................................................................... IV

Ç'ZELGELER D'Z' N' ........................................................................................... VI

*EK 'LLER D'Z' N' ............................................................................................. VIII

1. G'R '* ............................................................................................................... 1

1.2. K 'L ÇÖKELLER ........................................................................................... 5

1.3. A NAKAYA .................................................................................................. 6

2. ÖNCEK ' ÇALI*MALAR ................................................................................. 7

3. MATERYAL VE METOD ............................................................................. 11

3.1. MATERYAL .............................................................................................. 11

3.1.1. Dren 'çin Malzeme .............................................................................. 13


7/81

4.4. DÜ*EY DREN UYGULAMASI ..................................................................... 43

4.5. Ö NYÜKLEME VE SUR *ARJ ÇALI*MASI ....................................................... 45

4.6. DATALARIN 'LERLEMES' VE OKUMALARIN ALINMASI............................... 48

4.7. EKSTANSOMETRE K UYUSU 'LE ÖLÇÜMLER ' N' N YERLE*T'R 'LMES' ............. 49

4.7.1. Ekstansometre Kuyular &n&n Lokasyonu................................................ 50

4.7.2. Veri Okumalar &n&n De#erlendirmesi .................................................... 50

4.7.3. Su Ç&k & Gözlemi ................................................................................ 52

4.7.4. Su Ç&k & Miktar & .................................................................................. 54

5. SONUÇLAR VE ÖNER 'LER......................................................................... 57

KAYNAKLAR ....................................................................................................... 59

ÖZGEÇM'* ........................................................................................................... 63

EKLER ................................................................................................................... 64


8/81

ÇZELGELER DZN SAYFA

Çizelge 3.1. Ekstansometre malzeme ve ekipman listesi. ........................................ 13

Çizelge 3.2. Wick drenlerin min. özellikleri ........................................................... 14

Çizelge 4.1. Deprem bölgelerine göre olas& maksimum yer ivmesi de#erleri. (A'GM,

1996 ve A'GM, 2007)…………………………………………………39

Çizelge 4.2. Konsolide olmam& yüzeysel alüvyon çökellerin mühendislik özellikleri;

kil ........................................................................................................... 42

Çizelge 4.3. Sür arj tamamlanma ve okumalar &n balama tarihleri .......................... 51


9/81


10/81

#EK LLER DZN SAYFA

*ekil 1.1. Proje Sahas& Yer Bulduru Haritas&. ............................................................ 2

*ekil 1.2. Yap&lan Uygulaman&n Genelletirilmi Enine Kesiti. ................................. 3

*ekil 1.3. Çal&ma Sahas&n&n Görünümü. .................................................................. 4

*ekil 1.4. Ayas Termik Santrali Kaz& Sahas&n&n Genel Görünümü………………….5

*ekil 3.1. Soilmec SM – 401 Ön Delgi Makinas&. ................................................... 11

*ekil 3.2. Cassegande 06 Ön Delgi Makinas&. ......................................................... 12

*ekil 3.3. Stitcher (dikici) Dren Makinesi. .............................................................. 12

*ekil 3.4. Çapa ve Fitil Görünümü. ......................................................................... 15

*ekil 3.5. Islah Projesi 'çin Genelletirilmi Enine Kesit ......................................... 17

*ekil 3.6. Filitre Battaniye Malzemesi..................................................................... 18

*ekil 3.7. Ana Drenaj Kanal&n&n Jeotekstil ile Yerletirilmesi (B – D do#ru). .......... 19

*ekil 3.8. Ana Drenaj Kanal&n&n Jeotekstil ile Yerletirilmesi (D – B do#ru). .......... 19

*ekil 3.9. Bant Dren, Demir Mil ve Çapa Materyalleri. ........................................... 20


11/81

*ekil 4.5. Çal&ma sahas& ve yak &n civar &n&n genelletirilmi startigrafik kesiti(Kozlu,

1982’den uyarlan&larak yeniden çizilmitir). ........................................... 36

*ekil 4.6. 'nceleme alan&n&n Türkiye Diri Fay Haritas&’ndaki konumu (*aro#lu ve

di#erleri, 1992). ...................................................................................... 38

*ekil 4.7. Adana 'li’nin Türkiye Deprem Haritas&ndaki konumu (A'GM, 2007). ..... 40

*ekil 4.8. Türkiye genelinde son bir y&l içerisinde oluan depremler ve inceleme

alan&n&n konumu (Bo#aziçi Üniversitesi Kandilli Rasathanesi’nin web

sayfas&ndan al&nm&t&r; son güncelleme tarihi 05.07.2009)....................... 41

*ekil 4.9. A ve B aks&ndaki Sur arj Çal&mas&n&n Düzen ve Genel Görünüm Yap&s&.

............................................................................................................... 46

*ekil 4.10. A ve B Aks&nda Sur arj Uygulamas&n&n Genel Görünümü. ................... 47

*ekil 4.11. Büyük Ölçekli Kaya Dolgu Yo#unlu#u Testi. ....................................... 48

*ekil 4. 12. Ölçümlerin Metraj ve Günlere Göre De#erlendirilmesi......................... 52

*ekil 4.13. Su Ç&k && Gözlem Noktas&. .................................................................... 53

*ekil 4.14. Su Ç&k & Miktar &. ................................................................................... 54


12/81

1.G'R '* Özge CO*AR

1. GR #

Bu çal&ma, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü MMF

2010YL16 kodlu yüksek lisans tezi kapsam&nda Düey Dren Uygulamalar & ile

Adana ve Yak &n Civar &nda Yer Alan Killi Zeminlerde 'yiletirme Modellemeleri

olarak yap&lm&t&r.

Tez çal&mas& kapsam&nda Sugözü (Adana - Yumurtal&k) köyü yak &n&nda

yap&lacak olan 600 MW AYAS Termik Santralinin kömür stok sahas&n&n sa# ve

solunda yap&lacak olan Stacker Reclaimer (hareketli kepçeli vinçler)’lar &n alt&nda

yer alan alüvyonlar &n iyiletrilmesini öngörmektedir.

'nceleme alan& Do#u Akdeniz Bölgesinde Adana ili, Yumurtal&k ilçesi,

s&n&rlar & içerisinde Sugözü Köyü yak &n&nda yer almaktad&r. 1/25000 ölçekli

Türkiye Topografik haritalar &nda Mersin O35 b3 paftas&nda bulunmaktad&r.

Çal&ma sahas&n&n yer bulduru haritas& *ekil 1.1’de gösterilmitir.

Düük geçirgenli#e sahip suya doygun alüvyon kilinin konsolidasyon h&z&


13/81



14/81



15/81


AYAS 600 MW Termik Santrali, Adana 'linin, Yumurtal&k 'lçesinin,

Sugözü Mevkii’nde ina edilecektir. 2002 y&l&nda iletime aç&lan mevcut 'SKEN

Termik Santrali’nin 3. Ünitesi olarak iletilecek olan santralin inaat sahas&

yakla&k 168144.24 m²’dir (*ekil 1.3 ve *ekil 1.4). AYAS 600 MW Enerji

Santrali Projesi kapsam&nda, kömür stok sahalar &n&n &slah&, mevcut ev &slah&,

dere &slah& ve toprak tesviye çal&malar & yap&lm&t&r.

AYAS TERM'K SANTRAL', Sugözü Köyü’nün 3.5 km güneydo#usunda,

Yumurtal&k 'lçesi’nin 20 km kuzeydo#usunda, Adana 'linin 60 km

güneydo#usunda yer almaktad&r.


16/81



17/81


Yüzey sular &n&n drenaj& oldukça düüktür. Özellikle ya#&l& dönemlerde

lokal olarak silt ve kum merceklerinin oldu#u yerlerde yüzey drenaj&

yükselmektedir. 'nce taneli bu tip çökeller kat&-çok kat& k &vamdad&r. Çok az

miktarda bulunan iri taneli seviyeler genelde s&k & olup yer yer gevek karaktere

sahiptirler.

1.3. Anakaya

Proje sahas& içerisindeki hakim jeolojik birim Üst Miyosen yal& K &z&ldere

formasyonudur. Eski Yumurtal&k-Yumurtal&k k &y&lar &nda, Yumurtal&k fay&n&n

güneydo#usunda yüzlek veren Üst Miyosen yal& K &z&ldere formasyonu (Tk &) ilk

defa Schmidt (1961) taraf &ndan adland&r &lm&t&r. Formasyon genel olarak gri renkli

orta-kal&n tabakal& kumta& ve eyl (kilta&) seviyeleri ardalanmas&ndan

olumaktad&r. Birim KD-GB do#rultusunda 60-80 derece kuzeybat&ya e#imlidir.

Proje sahas&nda formasyon kilta&, siltta& ve kumta& ardalanmas&ndan


18/81

2. ÖNCEK ' ÇALI*MALAR Özge CO*AR

2. ÖNCEK ÇALI#MALAR

Literatürde Osmaniye-Ceyhan-Yumurtal&k çevresine ait çok say&da jeolojik

arat&rma bulunmaktad&r. Bununla beraber çal&malar &n büyük bir ço#unlu#u

bölgede bulunan yap& talar &na yönelik olarak yap&lm&t&r. Aa#&daki k &s&mda farkl&

arat&rmac&lar &n yapt&klar & çeitli çal&malar kronolojik bir s&ras&yla anlat&lmaktad&r.

Blumenthal (1947), Ceyhan bölgesinin de içerildi#i Adana-Ni#de aras&n&n

1/100.000 ölçekli jeoloji haritas&n& yapm&t&r.

Schimdt (1961), 1957-1960 y&llar & aras&nda Adana bölgesinin genel

stratigrafisini ilk olarak çal&m&t&r. Bölgede, 47 kaya birimini ay&rtlayarak

isimlendirmitir. Bu çal&malar &n sonucunda Bulgurda# petrol sahas&n&

belirleyerek, petrolün gömülü tepe ile stratigrafik kapanlarda olabilece#ini ortaya

koymutur. Yazar &n önerdi#i isimlerin büyük bir ço#unlu#u hala kullan&lmaktad&r.

Kozlu (1987), Misis-And&r &n dolaylar &n&n stratigrafisi ve yap&sal evrimi ile

ilgili yapt& çal&mada, Misis-And&r &n Tersiyer basenini ayr &nt&l& tan&tm&,


19/81


Bölgede 8 litostratigrafik birim ay&rtlanm& olup, bu birimlerin toplam kal&nl&n&n

9.000 m.’ye ulat&n& ortaya koymulard&r. Faylar ve di#er yap&sal kan&tlar &n

Adana Baseni’nin Erken Miyosen’deki balang&c& boyunca yersel gerilme rejimi

ile oluan Neojen yal& birimler içerisinde gözlendi#ini ifade etmilerdir.

Kozlu (1997), çal&ma alan&ndaki en geni ölçekli çal&may& yapm&t&r.

Çal&ma alan&, Do#u Toroslar ile Amanos Da#lar & aras&nda, Anadolu levhac& ile

Afrika – Arap plakalar &n&n birleti#i kenet kua#&nda yer almaktad&r. Kozlu

çal&mas&nda, belirtilen alan&n tektono-stratigrafi birimlerini ve bunlar &n tektonik

geliimini incelemitir. Misis – And&r &n ve 'skenderun havzalar &n&n tektonik

geliim modellerini ekillerle aç&klam& ve temel birimleri ayr &nt&l& tan&mlayarak,

bunlar &n kenet kua#& ve Arap – Afrika k &talar &na ait oldu#unu belirtmitir.

Çal&mas&n&n sonunda Antalya’dan Kahramanmara bölgesine kadar tüm Neojen

havzalar &n stratigrafisine dayal& bölgesel korelasyon yapm&t&r.

Parlak ve di#. (1997), Türkiye’nin güneyinde yer alan Afrika-Anadolu

levha s&n&r & boyunca ç&kan Pliyo-Kuvaterner volkanizmas&n& detayl&


20/81


Acar (2004), Bakü-Tiflis-Ceyhan Petrol Boru hatt&n&n Yumurtal&k (Ceyhan-

Adana) liman yap&m&nda dolgu ve koruma malzemesi olarak kullan&lacak olan

Pliyo-Kuvaterner yal& olivinli-alkali bazaltlar &n fiziksel ve mekanik özelliklerini

arat&rm&lard&r. Olivinli bazaltlar &nda ayr &man&n artmas&yla dayan&m

özelliklerinin dütü#ünü ve bu tipte olan bazaltlar &n liman yap&m&nda

kullan&lamayaca#&n& belirtmilerdir.

Sevdinli (2005), Ceyhan (Adana) bölgesindeki yap&ta& blok potansiyeline

yönelik olarak yapt& çal&mas&nda, bu bölgede bulunan bazalt ve kireçtalar &n&n

fiziksel ve mekanik özelliklerini arat&rm&t&r. Bölgedeki bazaltlar & kimyasal ve

fiziksel özellikleri bak &m&ndan ayr &m& ve ayr &mam& olarak ikiye ay&rm&t&r.

BTC deniz liman& için incelemi oldu#u dört farkl& kaya grubundan koruma kayac&

olabilme yetene#inin en yüksek Pliyo-Kuvaterner yal& masif özellikteki

ayr &mam& bazaltlar &n oldu#unu belirtmitir. Oligosen – Üst Eosen yal&

kireçtalar &n&n ise deniz içi koruma kayac& olarak kullan&lmas&n&n uygun

olmad&n&, buna kar &l&k rekristalize k &s&mlar &n kullan&labilece#ini belirtmitir.


21/81



22/81

3. MATERYAL VE METOD Özge CO*AR

3. MATERYAL VE METOD

3.1. Materyal

Arat&rman&n ilk aamas&nda, öncelikle yap&lm& olan ulusal ve

uluslararas& çal&malar derlenmitir. Arat&rman&n temel veri taban&n& 1/25000ölçekli topografik haritalar ve jeolojik haritalar oluturmutur. 'kinci aamada

1/500 ölçekli AUTO-CAD çizimlerinden yararlan&l& p, modelleme ilemi paket

programlar yard&m&yla yap&lm&t&r.

Dren ilemi saha arat&rmalar & ve laboratuar de#erleri göz önünde tutularak

haz&rlanan projeye göre uygun makine ve ekipmanlarla arazidegerçekletirilmitir. Bu proje kapsam&nda arazi koullar &n&n ve fitilleme ileminin

istenilen rand&man& verebilmesi için ön delgi ilemi yap&lm&t&r. Ön delgi ilemi

iki adet SOILMEC SM – 401 (*ekil 3.1.) ve bir adet CASSEGANDE C6 (*ekil

3.2.) makineleriyle gerçekletirilmitir. Uygulamada kullan&lacak olan fitil


23/81


*ekil 3.2. Cassegande 06 Ön Delgi Makinas&.


24/81


ekstansometre izleme yöntemiyle ölçülmütür. Tüm malzeme ve ekipmanlar

Çizelge 3.1'de verilmitir.

Çizelge 3.1. Ekstansometre malzeme ve ekipman listesi.

NoKatalog

NoTan&m No Uzunluk Toplam Miktar

1OD 111 P

30000Teleskopik ba#lant& tüpü

48.5mm ve 3m uzunlu#unda55 3.0m 3.0x55=165m

2OD 111PV 5500

55mm spiral PVC kaplamal& 1mm kal&nl&kta

--- --- 165m

30D 111 TF

6000

Son noktas& teleskopik, ölçümyüzeyi m&knat&sl& OD.60mmUzunluk 1m. Ölçüm yüzeynoktas&nda manyetik halka

OD.86mm

6 1.0m 6.0m

40D 111 TS

1000Ba&ndan ba#lant&yla as&lm& teleskopik inceleme noktas&

6 --- ---


25/81


Çizelge 3.2. Wick drenlerin min. özellikleri

Dren

A#&rl&k 75 gm/m

Genilik 100 mm

Kal&nl&k 6 mm

Dearj Kapasitesi 90x10- m /sn ASTM D4716

Çekirdek

Çekme Mukavemeti 750N ASTM D1621

Fabrik-Kuma

Kavrama gerilmesi dayan&m& 530N ASTM D4632

Kopma uzamas& >70 % ASTM D4632

Trapez y&rt&lmas& 220N ASTM D4533

Delinme dayan&m& 160N ASTM D4833

Mullen patlama dayan&m& 900kPa ASTM D3786

Specific Gravity 0.95


26/81


*ekil 3.4. Çapa ve Fitil Görünümü.

3.1.2.

Dren Ekipman)

Drenler; uygulama esnas&nda yeralt&ndaki zemine en az hasar & verecek

kalitedeki modern ekipmanlar kullan&larak uygulanm&t&r. Ön üretimli (haz&r)

drenler; gereken derinli#e kadar zemin boyunca ilerleyecek yükleme mili veya


27/81


3.2.1. Literatür Taramas)

Arat&rman&n her aamas&nda önceki çal&malar incelenmi olup, çal&ma

alan& ile ilgili bölgenin jeolojisi hakk &nda geni doküman edinilmi ve konu ile

ilgili di#er çal&malara ait ilgili literatür taramas&, internet ve web siteleri arac&l&

ile yap&lm&t&r. Ayr &ca arat&rma ile ilgili tezler, bilimsel makaleler, rapor ve bas&l&

dokümanlardan faydalan&lm&t&r.

3.2.2. Dü*ey Dren Tasar)m)

Kömür depolama sahas& ve Stacker Reclaimer, yüksek kompresibiliteye

sahip kil birim üzerinde yer alacakt&r. Uygulanacak düey drenler kil üzerinde yer

alacak dolgunun iletme aamas&na daha k &sa sürede geçmesine neden olacakt&r.

Ayn& zamanda alüvyon kilinin kesme mukavemeti de h&zl& bir ekilde art&r &lm&

olacakt&r. Dolgu yap&m& sonras&nda konsolidasyon oran&n&n art&r &lmas&nda arzu


28/81



29/81


0.50 – 0.75 m kal&nl&ndaki filitre battaniye olarak çak &l (yatay drenaj)

düey dren alan&ndan dolgu ve di#er örtü malzemesi kaz&l& p ç&kart&lmas&ndan

sonra yerletirilmitir. Stacker Reclaimer yap&s& alt&nda bulunan düey drenlerin

yap&m aamas& flitre battaniye serildikten sonra balam&t&r (*ekil 3.6). Bu hat

boyunca borulama ilemi yap&lmadan önce wick dren uygulamas& yap&lm&t&r.

Kanallardaki dren uygulamas&n&n ard&ndan jeotekstil örtüsü serilmi ve bu örtünün

içerisinde spiralli ve delikli boru yerletirilmitir. Borular &n deliklerinde ince

yabanc& malzeme girii olmamas& için flitre battaniye olarak da kullan&lan

malzeme dökülmü ve ard&nda jeotekstil sar &lm&t&r. Üstü de tamamen flitre

battaniyeyle kapat&lm&t&r. Bu sayede düey drenlerden oturma sonras& ç&kacak su

bu kanallarda toplan& p ana toplama hatt&ndan K &zlarsuyu deresine iletilerek drenaj

ilemi tamamlanmas& sa#lanacakt&r (*ekil 3.7 – *ekil 3.8). Jeotekstilden yap&lm&

drenaj tabakalar & potansiyel k &lcal çatlak hareketlerine sahiptirler.


30/81


*ekil 3.7. Ana Drenaj Kanal&n&n Jeotekstil ile Yerletirilmesi (B – D do#ru).


31/81


*ekil 3.9. Bant Dren, Demir Mil ve Çapa Materyalleri.


32/81



33/81


Drenler millere ba#land&ktan sonra zemine çak &lma (itme) ilemi

yap&lm&t&r. Maksimum derinlikte çak &l& kalan drenler üst k &s&mdan 1.0 m yüzeyde

kalacak ekilde a#&z k &sm& zedelenmeden ve kirletilmeden kesilmitir.

Drenlerimiz erit eklinde oldu#u için deliklerde kalan bolu#a flitre örtü

malzemesi olarak kullan&lan malzeme dökülüp drenlerin sabitlenmesi

sa#lanm&t&r. Dren ileminin tamamlanmas&n&n ard&ndan yüzeyde kalan fitiller ana

toplama hatt&na do#ru (do#u taraf &na – ak & aa#&ya) flitre battaniye içerisine

yat&rlarak gömülmütür.

B aks&nda fitil uygulama ilemi yukar &da anlat&lan standartlarda

gerçekletrilmitir.

A aks&nda h&zl& oturman&n sa#lanmas& istenilen zeminin üzerinde kal&n bir

yapay dolgu bulunmaktad&r. Bu dolgu nedeniyle fitil dren uygulamas& tek ba&na

yap&lamam&t&r. Drenlerin ana kayaya saplanmas&n& sa#lamak amac&yla ön delgi

ilemi yap&lmak zorunda kal&nm&t&r. Ön delgi uygulamas& SOIL – MEC SM 401

ve CASSAGRANDE 6 ön delgi makineleriyle gerçekletirilmitir (*ekil 3.12 –


34/81


*ekil 3.13. Ön Delgi 'lemine Balanmas&.


35/81


*ekil 3.15. Ön Delgi ve Ard&ndan Fitilleme 'lemi.


36/81


Drenlerin uygulanmas& esnas&nda nadiren olumsuz durumlarla

kar &la&lm&t&r. Fitilin çak &lamad& ya da koptu#u durumlar olmutur. Böyle

durumlarda ftilin ç&kma durumu varsa ç&kart&lm&t&r. Ancak ç&kart&lam&yorsa

oldu#u yerde b&rak &lm&t&r. Böyle durumlar &n ard&ndan ayn& noktan&n 10.0– 15.0

cm yak &n&na tekrar dren ugulamas& yap&lm&t&r.

3.2.3. Dolgu ve Sur*arj Uygulamas)

Wick dren uygulamas& tamamland&ktan sonra çal&ma saham&zda kontrollü

dolgu uygulamas& yap&lm&t&r. Dolgu uygulamas&nda, çal&ma alan&n&n yak &n&nda

bulunan kaz& sahas&ndan ç&kar &lan K &z&ldere formasyonundaki hakim birim olan

gri renkli kil ta& kullan&lm&t&r. 40.0’ar cm tabakalar halinde serilerek s&k &t&r &lan

dolgu yakla&k 10.0 m kal&nl&ndad&r. Dolgu uygulamas&n&n ard&ndan wick dren

uygulamas&n&n etkisini h&zland&rmak amac&yla ön yükleme (sur arj) uygulamas&

yap&lm&t&r. Kaz& sahas&ndan malzeme seçilmeksizin her iki aksa birden kontrolsüz

bir ekilde surarj uygulamas& yap&lm&t&r (*ekil 3 17) Bu uygulama da yakla&k


37/81


3.2.4.

Ekstansometre Uygulama Yöntemi

Bu yöntemde proje aamas&nda belirlenen oturma miktar & yaklas&k ~ 1.0 m

olarak hesaplanm&t&r. Belirlenen 1.0 m oturma tatamland&ktan sonra zemin

konsolidasyonu tatamamlanm& olacakt&r. Manyetik ekstansometre sistemi 'ngiliz

Yap& Arat&rma tekni#ine dayan&r. Ekstansometre uygulamas& de#iik

derinliklerde topra#&n, setin, baraj zemin dolgusunun kabarma ya da oturma

ölçümünde kullan&lmaktad&r. Sistem, harici spiral tüplerle ba#lant&l&, manyetik

halka, balang&ç halkas& bulunan dip bölme ve ask &l& ba k &sm&ndan olumaktad&r.

Manyetik halka harici ba#lant& tüpü, hareket oluturan zeminde kurulmutur

(*ekil 3.18). Manyetik halkalar topra#& çevreleyen ba#lama tüpünün ekseni boyunca ta&nm&t&r. Okumalar ba#lama tüpü arac&l& ile indirilen kaz&k biçimli

ölçüm ucu ile elde edilmitir. Kar &lat&rmal& incelemeler zeminin zaman

içerisinde yükselmesini veya oturmas&n& gözlemekte yard&mc& olmutur.


38/81



39/81


Düey hareketteki okumalar ‘manyetik oturma ölçerler’ denilen araç

vas&tas&yla al&nm&t&r. Bunlar ‘tek nokta’ ya da ‘çok nokta’ oturma ya da düeyde

farkl& derinliklerde birçok nokta boyunca ölçüm kapasitesine sahiptir. Çok noktal&

aletler ana olarak rehber tüpten ya da ‘mil’ den ve zemini onarmak için bir tane

manyetik hedef halkas&ndan olumaktad&r. Düey noktalar &n tespiti ve milimetre

olarak kaydeden çubuk vas&tas&yla ölçülmütür. Bu çal&mada oturmalar & ölçmek

için çok noktal& alet yerletirilmitir.

Yerleim sütunu dikey zemin hareketini belirler (*ekil 3.19). Genellikle

yerleim sütunu sa#lam zemine saplanm& bu da balang&ç yüzeyine dayanmas&yla

sa#lanm&t&r. Manyetik hedef halkalar & a# hedeflere sahiptir. Ba k &sm&ndan

ask &ya al&n& p ba#lanm& sütun manyetik detektör çubu#u inceleme boyunca

zirvede kalm&t&r.


40/81



41/81


yerletirildikten sonra manyetik dedektör propuyla, her manyetik halkada

okumalar al&nm&t&r (*ekil 3.20). Bu okumalar günlük bir ekilde al&narak günlük

de#iimler gözlenmitir.


42/81

4. ARA*TIRMA BULGULARI Özge CO*AR

4.

ARA#TIRMA BULGULARI

4.1. nceleme Alan)ndaki Temel Birimlerin Stratigrafisi ve Genel JeolojiÖzellikleri

Proje sahas& ve yak &n civar &nda farkl& kaya birimleri mevcuttur. Aktif faylar

bölgenin jeolojisinin belirlenmesinde önemli rol oynam&t&r. Genel olarak inceleme

alan& Misis-And&r &n Baseni’nin bat& k &sm&nda yer almaktad&r. Bu basenin bat&

taraf &nda Adana Baseni, do#u ve kuzeydo#u k &sm&nda ise Amonos Da#lar & yer

almaktad&r. Bölgede Misis-And&r &n Baseni Alt-Orta Miyosen yal& Karata

formasyonu, Orta Miyosen yal& Aslanta Formasyonu ve Üst Miyosen yal&

K &z&ldere Formasyonu ile temsil edilmektedir (*ekil 4.1). Kara k &sm&nda bu Tersiyer

birimleri üzerine Kuvaterner yal& Alüvyonlar gelirken, deniz k &sm&nda tabanda

güncel kum çökelleri bulunmaktad&r .


43/81


4.1.1.

Karata* Formasyonu (Tka)

'nceleme sahas& ve yak &n civar &nda temeli Alt-Orta Miyosen yal& Karata

Formasyonu oluturmaktad&r. Turbiditik karakterli bu formasyon laminal& eyl ve

kumta& ardalanmas&ndan olumaktad&r. Genel olarak aç&k k &rm&z&ms&-k &rm&z&ms&

kahverengi renkte olup, tabanda fosil içeri#i gözlenmemektedir. Hakim kaya eyldir.

Kumta& ve siltta& seviyeleri de yer yer bölgede gözlenmektedir. Kal&nl&n&n 2000-

2500 m aras&nda oldu#u düünülmektedir. Proje sahas&n&n kuzeybat& k &sm&nda yer

almaktad&r (Kozlu,1982).

4.1.2.

Aslanta* Formasyonu (Ta)

Orta Miyosen yal& Aslanta formasyonu bal&ca konglomera, kumlu marn ve

kumta&-eyl ardalanmas&ndan olumaktad&r. Konglomeralar genelde iri tanelidirler.

Çapraz tabakalanmalara sahip olup tabanlar &nda merceksel geometrik yap&lara


44/81


.*ekil 4.2. Genelletirilmi Jeolojik Enine Kesit (Ç.Ü. MMF Jeoloji Mühendisli#i

Saha Dersi Ders Notu, 2005).

Proje sahas&nda formasyon kilta&, siltta& ve kumta& ardalanmas&ndan

olumaktad&r. Kilta& genelde hakim kaya birimidir. Bu formasyon proje sahas&n&n

kara k &sm&nda Kuvaterner yal& alüvyonlar ve deniz k &sm&nda da güncel kum

çökelleri ile örtülmütür. Kara k &sm&nda genel olarak yap&lar &n önemli bir k &sm& için

temel zemini bu birim olacakt&r. Yüzeye yak &n yerlerde kayaçlar yüksek ayr &ma


45/81


*ekil 4.3. Çal&ma Sahas&nda K &z&ldere Formasyonunun Genel Görünümü.

4.1.4. Alüvyon (Qal)


46/81



47/81



48/81


4.2.

Tektonik Konum ve Depremsellik

Adana ve yak &n civar &ndaki depremleri ana veya büyük levhalar olarak

tan&mlanan Avrasya-Afrika-Arap levhalar & aras&ndaki hareketler belirlemektedir.

Arap ve Afrika levhalar &n&n Anadolu levhas& ile olan s&n&r &, Do#u Anadolu’daki

Bitlis Bindirme Kua#&, di#eri ise 'skenderun Körfezi’nin güneyinden K & br &s’a do#ru bir yay çizerek Antalya Körfezi’ne ulaan K & br &s Dalma-Batma kua#&d&r. Bu iki

farkl& sismotektonik kua#& ay&ran ve sol yanl& hareket eden Ölü Deniz Fay& kuzey-

güney do#rultusunda ilerleyerek 'skenderun körfezi’nin kuzeydo#usunda K & br &s

yay&na ula&r. Do#u Toroslar bölgesinde Mara civarlar &nda Ölü Deniz Fay&, Do#u

Anadolu Fay& ve K & br &s Yay&’n&n kuzeydo#u uzant&s&nda kesierek "Mara ÜçlüBirlemesi" olarak bilinen bir üçlü eklem oluturmaktad&rlar. Arap ve Afrika

levhalar &n&n Anadolu levhas&na do#ru olan hareketleri bu fay kuaklar & üzerindeki

neotektonik deformasyonlar & oluturmakta ve bölge aktif bir depremsellik karakteri

kazanmaktad&r.


49/81



50/81


haiz eivme kontur haritas& ve %90 güvenirlik seviyesi esas olarak al&nm&t&r. Buna

göre 475 y&lda bir meydana gelecek depreme göre hesab& yap&lan yap&, 50 y&ll&k

ekonomik ömrü içinde %90 ihtimal ile bu yüklenmeye maruz kalmayacak, di#er bir

ifadeyle 50 y&ll&k bir süre içinde %10 a&lma ihtimaline sahip olacakt&r.

Deprem Bölgeleri Haritas&, afet bölgelerinde yap&lacak yap&lar hakk &nda

yönetmelik ile bir paralellik arz etmektedir. Zira haritada tan&mlanan bölgelere göre

an&lan yönetmelikte yap& tiplerine ba#l& olarak kriterler gösterilmektedir. 'vme

konturlar &na göre yeni bölgeleme Çizelge 4.1’de ve *ekil 4.8’de verilmitir. 'nceleme

alan& genel olarak 1. Derece Deprem Bölgesi içinde k &smen de 2. Derece Deprem

Bölgesi’nde yer almaktad&r.

*ekil 4.8’de verilen harita Bo#aziçi Üniversitesi Kandilli Rasathanesi’ninweb sayfas&ndan al&nm&t&r. Bu haritada son bir y&l içinde Türkiye genelinde oluan

depremlerin lokasyonlar & gösterilmektedir. *ekil 4.7’den de görülece#i gibi Do#u

Akdeniz Bölgesi içinde yer alan inceleme alan& yo#un bir sismik aktiviteye sahiptir.

24.03.2007 Tarih ve 26454 Say&l& Resmi Gazete’de yay&nlanarak yürürlü#e giren


51/81



52/81


*ekil 4.8. Türkiye genelinde son bir y&l içerisinde oluan depremler ve incelemel k (B # i i Ü i it i K dilli R th i’ i b


53/81


Yüzey sular &n&n drenaj& oldukça düüktür. Özellikle ya#&l& dönemlerde lokal

olarak silt ve kum merceklerinin oldu#u yerlerde yüzey drenaj& yükselmektedir. 'nce

taneli bu tip çökeller kat&-çok kat& k &vamdad&r. Çok az miktarda bulunan iri taneli

seviyeleri genelde s&k & olup yer yer gevek karaktere sahiptirler. Konsolide olmam&

yüzeysel alüvyon çökellerin mühendislik özellikleri Çizelge 4.2’de verilmitir .

Çizelge 4.2. Konsolide olmam& yüzeysel alüvyon çökellerin mühendislik özellikleri;kil

Harita sembolü Qal

Jeolojik ya& Kuvaterner

Zemin tan&m& Genelde kil, yer yer silt, kum ve çak &l; yumuak ve gevek

Birleik zemins&n&fland&rmas&

CL, CH,

Kal&nl&k (m) 0.50 - 40.0 m

Toplam birim hacima#&rl&k (kN/m3)

16.50-20.00

Tabii birim hacim a#&rl&k


54/81


Kaz& özellikleri

Su içeri#i düük kesimleri kazmak kolayd&r. Fakat yeralt&suyuseviyesinden dolay& su içeri#i yüksek olan K &zlarderesi boyuncamevcut kesimlerin zay&f karakterde olmas& kaz& aamas&nda sorunlaryaratmaktad&r

Erozyona kar & e#ilimiDüük röliyeften dolay& oldukça düüktür, fakat K &zlarderesi boyuncaaktif erozyan mevcuttur

Kesme ve konsolidasyonözellikleri

Çok yumuak-kat& kil, silt, organik kil ve silt genelde yumuak-ortak &vamdad&r. Genel olarak yüzeye yak &n yerlerde 0.2 kg/cm2 a&r & konsolide olmulard&r. Organik ve çok zay&f killer hafif yükler alt&nda bile uzun dönemli deformasyon özelli#ine sahiptirler. Ortalama efektifsürtünme aç&s& de#erleri killer için 20° ve kumlar için de 30°’dir

Zemin emniyet gerilmesi(qall) (kg/cm

2)

'nce taneli zeminler için detayl& saha çal&mas& yap&lmas& gerekmektedir. Genel olarak alüvyonlar a#&r yap&lar için uygunkoullar göstermemektedir. Bu nedenle mutlaka &slah projeleriyap&lmas& gerekmektedir

Kaz& stabilitesi

Genel olarak 1.0 m’den yüksek olan dik evler geçici olarak haraketetmektedir. 2.0 m’ye kadar olan yüksekliklerde geçici olarak stabilite45°’de sa#lanabilmektedir. Uzun dönemli kaz&larda kaz& aç&s& 35° civarlar &ndad&r. Bu de#erlerin lokasyondan lokasyona de#iebilece#idikkate al&narak uygulanacak projelerden önce yamaç ve evstabilitesi analizleri yap&lmal&d&r


55/81


sahip düey bir direkten oluur. *erit dreni içeren yükleme mili istenen derinlikteki

zemine tipik olarak yumuak zeminin en alt k &sm&na hidrolik olarak itilerek veya

vibrasyonla sokulur. Yükleme mili dire#in içine geri çekilerek, zarar görmemi fitil

dren boluktaki zemin kütlesi içinde b&rak &l&r. Yükleme milinin kesiti 625.0 cm2’ den

küçüktür, böylece en az zemin bozuklu#u sa#lan&r. Zemin artlar &na ba#l& olarak

uygulama miktar & 608.0 m/st’e ç&kabilir.Haz&r düey drenlerin kullan&lmas& (ayr &ca adlar &; fitil dren veya bant dren)

yumuak yap&kan zeminlerin konsolidasyonu oturma zaman&n& y&llardan aylara

indirir. Yerlemelerin büyük ço#unlu#u uygulama s&ras&nda oluur, böylece inaat

sonras& oturmalar minimuma getirilir.

S&k &abilir zeminlerin konsolidasyonu; zeminin ortam artlar & yüzündens&k &t&r &lan boluk suyu sebebiyle oluur. Konsolidasyon zaman&; suyun zeminden

ç&kmak için mecburi kat edece#i uzakl&n karesine ba#l&d&r. Haz&r düey dren

uygulamas& suyun ç&kabilmesi için k &salt&lm& drenaj yollar & sa#lar.

Yap&lan uygulama 600 MW Ayas Termik Santral sahas&n&n do#u k &sm&nda

Ö


56/81


normal artlarda yap&ld& gibi deliklere uygulanm&t&r. Drenlerimiz erit eklinde

oldu#u için deliklerde kalan bolu#a flitre örtü olarak kullan&lan malzeme dökülüp

drenlerin sabitlenmesi sa#lanm&t&r. Dren ileminin tamamlanmas&n&n ard&ndan

yüzeyde kalan fitiller ana toplama hatt&na do#ru (do#u taraf &na – ak & aa#&ya) flitre

battaniye içerisine yat&rlarak gömülmütür.

A aks&ndaki uygulama gece ve gündüz vardiyas&nda 24 saat boyunca devamettirilmi ve toplam 64 gün içerisinde tamamlanm&t&r. Uygulamada A aks&ndaki

fitillerin minimum boyu 10.0 m ve maksimum boyu 30.0 m’dir. Bu alanda 3400 adet

wick dren + ön delgi uygulamas& yap&lm& ve bu uygulama s&nras&nda toplam

36500.0 m ön delgi, 35800.0 m fitil yap&lm&t&r. Toplamda A ve B aks&nda yap&lan

fitil 55500.0 m ye ulam&t&r.

4.5. Önyükleme ve Sur*arj Çal)*mas)

Proje aamas&nda yap&lacak sür arj&n 25.0 ton/m2 yük uygulamas& ve bu

Ö


57/81


4 ARA*TIRMA BULGULARI Ö CO*AR


58/81


*ekil 4.10. A ve B Aks&nda Sur arj Uygulamas&n&n Genel Görünümü.

Sur arj büyük kaya bloklar &ndan olumaktad&r ve yüksekli#i 10.0 m’dir.



59/81


*ekil 4.11. Büyük Ölçekli Kaya Dolgu Yo#unlu#u Testi.



60/81


sesi çalmaya balayana kadar (L1) ve zil sesi susana kadar (L2) derinliklerdekiokuma ve yazma ilemi devam ettirilmitir. Önce tüpün sonuna kadar ula&lm&,

dipten tekrar bütün ölçümler balat&lm&, derinliklerde L3 ve L4 halkalar &nda zil

çalmaya balad&nda ölçümler tamamlanm&t&r. Ortalama mesafeler aras&nda belirli

halkalar ve tüp balar & temsil eden ifadelerde:

( )4

LLLLL 4321

+++= (1)

Teoride L1 – L4 e eit, L2 – L3 e eit, ölçümler dip k &s&mda kullan&lacak

ekilde görülmelidir. Fakat tüpün uç k &s&mlar &na do#ru farkl& manyetik alan ortayaç&kabilmektedir. Tüp üzerindeki kablo referanslar & baz& varyasyonlara öncülük

edebilir. Bu durum killerin ikinci ölçümlerinin gereklili#ini ortaya koymaktad&r.

Ancak, L1 – L4 ya da L2 – L3 aralar &ndaki farkl&l&k birkaç milimetreyi amamal&d&r.

Bütün birbirini takip eden okumalar (performans okumalar) Li(per) ilk

4 ARA*TIRMA BULGULARI Özge CO*AR


61/81


4.7.1.

Ekstansometre Kuyular)n)n Lokasyonu

Dört kuyu Stacker Reclaimer akslar &nda sür arj üstünde aç&lm&t&r. A aks&n&n

üstünde ekstansometre lokasyonlar & A aks& Stacker Reclaimer üstündeki A1 ve A2, B

aks&n&n üstündeki lokasyonlar B1 ve B2 olarak isimlendirilmitir (*ekil 4.9). A

aks&n&n üstündeki sondaj delikleri 6 Mart 2010 da tamamlanm&t&r. B1 lokasyonu 11May&s 2010 da tamamlanm&ken B2 14 May&s 2010 da tamamlanm&t&r. Bu tarihler

ilk okuma zaman& olarak da belirlenmitir. Ekstansometre milleri ile dört kuyunun

toplam derinli#i 145.0 m’dir. Her bir kuyunun derinli#i 35.0 m’dir. A1 ve A2

ekstansometre kuyular & aras&ndaki mesafe 41.39 m, B1 ve B2 aras&nda ise 37.12

m’dir.Her izleme lokasyonunun detayl& düey bölmeleri EK-1’de verilmitir. Alt&

adet manyetik hedef noktalar & 3’er m arayla bir spiral boruya eklenerek sür arj

üzerinde aç&lan sondaj kuyular &na indirilmitir. Manyetik hedef noktalar &n&n

derinlikleri ayr &ca birbirini takip eden okumalar için referans okumalar olarak temsil



62/81


Çizelge 4.3. Sür arj tamamlanma ve okumalar &n balama tarihleri

Sur arj

balang&ç

tarih

Sur arj

tamamlan

ma tarihi

Veri Okumalar &n&n Balama Tarihi

A1Süre

A2Süre

A-

AKSI

20 Mart

2010

09 Nisan

2010

06May&s

2010

27 günsonra

06 May&s

2010

27 günsonra

B1 Süre B2 Süre

B-

AKSI

20 Mart

2010

09 Nisan

2010

11

May&s

2010

32 gün

sonra

14 May&s

2010

35 gün

sonra

Son okumalar 15 Haziran 2010’da al&nm&t&r. 'zleme günleri numaralar &na



63/81




64/81


*ekil 4.13. Su Ç&k && Gözlem Noktas&.

Tamamlanan incelemeler *ekil 4.14’ de verilmitir. Ç&k & miktar &n&n

izlemenin balang&c&nda oldukça yüksek oldu#u ekilde görülmektedir. Bu miktar



65/81


*ekil 4.14. Su Ç&k & Miktar &.



66/81

* g *

*ekil 4.15. Son Ç&kan Suyun Debisinin Hesaplanmas&.



67/81

* g *

5. SONUÇLAR VE ÖNER 'LER Özge CO*AR


68/81

5.

SONUÇLAR VE ÖNER LER

Tabi zemindeki çal&ma alan&nda yap&lan ölçümlerin sonuçlar & jeoteknik

özellikleri ile aç&klanm&t&r. Daha sonra lokal jeoloji tan&m& özetlenmi, AYAS

Kömür Stok Sahas&na zemin &slah metotlar & uygulanm&t&r. Kömür Stok Sahas& kaya

dolgu s&k &mas&, kaya dolgu s&k &ma kalitesi için yerinde testler, ön yükleme için

sur arj uygulamas& ve kömür stok sahas&ndaki kil dolgu alt&nda manyetik oturma

çubuklar &yla izlenen oturma ölçümleri bu çal&mada verilmitir.

• Kömür Depolama alan& Geç Miyosen k &r &kl& kaya, alüvyon ve yapay zeminden

meydana gelmektedir. Yapay zemin temeli ana kayadan oluan alüvyon

biriminin üzerini örtmektedir.

• Zemin &slah yöntemiyle h&zl& oturmas& sa#lanan alüvyon kili kaz& ilemi

tamamland&ktan sonra ve wick dren uygulamas& boyunca A ve B aks& olmak

üzere iki parçaya ayr &lm&t&r.

• Kil deposunun üst k &sm&nda normal konsolide killer varken aa#& k &s&mlarda

5. SONUÇLAR VE ÖNER 'LER Özge CO*AR


69/81

•

Alan&n içinde yerletirilen erit drenin toplam uzunlu#u 55.500 m ve drenler1.50 m aral&kl& mesafelerle dört köeli modelle yerletirilmitir.

• K &z&ldere Formasyonunun yüksek kalitede s&k &ma gösteren kiltalar & wick dren

uygulama alan&n&n üstünde, AYAS Kömür Stok Sahas&nda yap&sal kal&c& kaya

dolgu olarak kullan&lm&t&r.

•

A aks&nda sur arj uygulamas& 20 günde ve B aks&nda 7 günde tamamlanm&t&r.• Sür arj kaya yo#unlu#u A aks&nda 2.29 gr/cm3 olarak tan&mlan&rken B aks&nda

2.30 gr/cm3 olarak tan&mlanm&t&r.

• Kömür stok sahas&nda maksimum yükleme ömrü (maksimum yükleme 25

ton/m2) göz önüne al&narak s&k &t&r &labilir killerdeki oturma miktar & AYAS

Kömür Stok Sahas& ana dizayn ortam& boyunca yakla&k 1.00 m olarakhesaplanm&t&r.

• 'zlenen periyodik ekstansometre okumalar & boyunca sür arj alt&ndaki toplam

oturma 0.93 m olarak ölçülmütür. Bu önceden ölçülen maksimum de#erdir.


70/81

KAYNAKLAR

ACAR (2004), Bakü Tiflis Ceyhan boru hatt& deniz yap&lar & ve dolgular & malzeme

özellikleri Ç.Ü. Müh. Mim. Fak. Döner sermaye raporu (yay&nlanmam&)

A'GM, 1996. Türkiye deprem bölgeleri haritas&. T.C. Bay&nd&rl&k ve 'skan Bakanl&

Afet 'leri Genel Müdürlü#ü. Deprem Arat&rma Dairesi Bakanl&.A'GM (2007), Deprem bölgelerinde yap&lacak yap&lar hakk &nda yönetmelik (1997

Deprem Yönetmeli#i-2007 De#iiklikleri ile Birlikte). T.C. Bay&nd&rl&k ve

'skan Bakanl& Afet 'leri Genel Müdürlü#ü.

ALFA ZEM' N ETÜD-YAPI MAL. KAL'TE KONT. LAB. (2009), Ayas 600 MW

Termik Santrali Kara Yap&lar & Zemin Etüd ve Jeoteknik Raporu(yay&nlanmam&).

ASTM D1621 – 10 Standard Test Method for Compressive Properties Of Rigid

Cellular Plastics, ASTM International.

ASTM D3786 / D3786M - 09 Standard Test Method for Bursting Strength of Textile


71/81

BOYRAZ, O., 2002. Demirta – Sar &maz& (Adana – Yumurtal&k) aras&n&ntektonostratigrafisi. Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Yüksek

Lisans 183 Tezi, s 46, (yay&nlanmam&).

EUROPEAN COMMITTEE FOR STANDARDIZATION (1994) Eurocode 7:

Geotechnical Design – Part 1: General Rules, ENV 1997-1, Brussels

HANSEN, B. (1961) A General For Bearing Capacity, Danish Geotechnical InstituteBulletin, No. 28, Copenhagen, Denmark, Bull, No. 11

HAUSSMANN M. R. (1990) Engineering Principles of Ground Modifications, Mc

Graw Hill, 632p.

KELLING, G., GÖKÇEN, S. L., FLOYD, P.A. ve GÖKÇEN, N., 1987. Neogene

Tectonics and Plate Convergence in the Eastern Mediterrenean: New Datafrom Southern Turkey. Geology, 15, 425-429.

KOZLU, H. (1982), 'skenderun baseni jeolojisi ve petrol olanaklar &. TPAO Rapor,

No:1921,

KOZLU, H. (1987), Misis-And&r &n dolaylar &n&n stratigrafisi ve yap&sal evrimi.


72/81

SCHMIDT, G.C., (1961), Stratigraphic nomenclature for the Adana region petroleum district VII Petroleum Administration Bull.6., Ankara.

SEVD' NL', G. (2005), Ceyhan (Adana) Dolay& Yap& Ta& Potansiyelinin

De#erlendirilmesi. Ç. Ü. Fen Bilimleri Enst., Yüksek Lisans Tezi.

*ARO,LU, F., Emre, O., Kuscu, I., 1992. Active fault map of Turkey. Printed by

General Directorate of Mineral Research and Exploration.UYSAL, G. 2005. 'sal& - Doruk – Yumurtal&k civar &n&n (Adana) tektono-

stratigrafisi.Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans

Tezi, s 78, (yay&nlanmam&).

ÜNLÜGENÇ, U.C., 1990. Controls on Cenozoic sedimentation in the Adana

Basin,Southern Turkey. Unpublished PhD Thesis, Kele University, UK, p.229.


73/81


74/81

ÖZGEÇM#

1985 y&l&nda Gölpazar &’nda do#du. 'lk, orta ve lise ögrenimini Kayseri’de

tamamlad&. 2004 y&l&nda Çukurova Üniversitesi Mühendislik Mimarl&k Fakültesi

Jeoloji Mühendisli#i Bölümünü kazand& ve 2008 y&l&nda mezun oldu. Ayn& y&l

Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Jeoloji Mühendisli#i Anabilim

Dal&nda yüksek lisans e#itimine balad& ve halen devam etmekte.


75/81

EKLER

EK-1 Ekstansometre Kuyu Kesitleri

EK-2 A ve B Aks&nda Uygulanan Fitillerin Karelaj Sistemi

EK-3 Proje Sahas& Resimleri


76/81


77/81


78/81


79/81


80/81


81/81

Documents

Düşey Fitil Dren