Bazı zamanlarda bireylerden içlerindeki duyguları bir yastık vasıtasıyla boşaltmaları istenebilir. Bu gibi

durumlarda birey şiddet içeren bir davranış sergilememek için yastığa vurmak istemeyebilir. Terapist

zaten bireyden şiddet içeren bir davranış sergilemesini istemez. Terapistin istediği bireyin yastık

vasıtasıyla, bireyde sorunlar yaratan duyguları boşaltmasını sağlamaktır. Bireyler genellikle bunu

kolaylıkla algılayabilir. Gene de terapistin bu konuda bazı açıklamalar yapması yararlı olabilir. Birey

içindeki duyguların harekete geçmesine izin vermelidir. Bireyin duygularını boşaltmak için kullandığı

hareketler önemli değildir. İsterse yastığı yumruklayabilir. Birey bir şeye, bir yere vurmaktan

hoşlanmayabilir. Önemli olan bireyin duygularını boşaltırken kendini rahat hissetmesidir. Terapist

bireyin kendini rahat hissedebileceği ortamlar yaratmalıdır. Onun duygularını rahat bir şekilde

boşaltabileceği yöntemler bulmalıdır.

İnanmak zor olsa da, bazen bir yastık bireyin hayatını baştan aşağıya değiştirebilir. Terapistler,terapi

sırasında, bir insanın bir insana yapabileceği en kötü davranışlarla karşılaşabilirler. Terapistler,

tecavüz, araba kazaları gibi olayları ele almak zorunda kalabilirler. Terapistin, terapi sırasında hangi

yöntem kullanacağına karar veremiyorsa, kararı bireye bırakmalıdır. Birey kendi duygularına kulak

vererek, terapiste yapmak istediği şeyi söyleyecektir. Birey kararı mutlaka ve mutlaka duygularına

odaklanarak vermelidir. Yastığa vurmak istiyorsa yastığa vurmalı, göğsünü ovmak ve hafifçe vurmak

istiyorsa bu şekilde duygularını boşaltmalıdır. Terapist, bireyle hiçbir şekilde tartışmaya girmemelidir.

Birey kendi için en iyi yolu seçecektir.

Bilinçaltı duygularla ve birçok şeyle doludur. Hipnoz ise bilinçaltına ulaşmak için kullanılan bir

yöntemdir. Birey hipnoz sayesinde bastırdığı duygularına ulaşabilir. Bu duygular birey çocukluğuna,

lise yıllarına, hatta doğumuna bile götürebilir. Terapist bireyin hipnozda olduğunu çok rahat bir

şekilde gözlemleyebilir. Terapistlerin verdiği telkinlerin başarıya ulaşması için, bu telkinlerin yerine

getirilmesini önleyen olumsuz duygular ortadan kaldırılmalıdır. Bu duyguların ortadan kaldırılması,

telkinlerin direkt olarak bilinçaltına ulaşmasını sağlayacaktır. Ön görüşme sırasında bireyle

verilebilecek telkinler üzerinde konuşulduysa, olumsuz duygular ortadan kaldırıldıktan sonra istenen

telkinler verilebilir. Bireyler, hipnoz sırasında son derece aktif olsalar da, uyumaya başlayabilirler.

Bununla birlikte, terapistler direkt telkinler vermekte zorlanabilirler. Verilen telkinlerin başarıya

ulaşması için bilincinden devreden çıkarılması gerekir.

Regresyon sırasında bireyler, EFT vasıtasıyla duygularına odaklanırken, hiç beklenmedik bir anda o

ana kadar hiç farkında olmadıkları olaylarla yüzleşebilirler. Bu olaylar bireyler için çok acı verici

olabilir. Bireyler hiç farkında olmadıkları acılarla yüzleşmek zorunda kalabilirler. Fakat bu duyguların

boşaltılması gereklidir. Bununla birlikte, EFT vasıtasıyla duygulara odaklanmak, olayları yeniden

yaşamak bireylerin olayların olumlu tarafını görmesini de sağlayacaktır. Bireyin olayı yaşarken ki

hisleri, olayın olumlu taraflarını görmesini engellemiş olabilir. Birey içinde kalan duyguları

boşalttıktan sonra olayların içindeki güzellikleri keşfedebilir.

Bireyler duygularını boşaltırken yastık kullanabilirler. Bu yastığı kullanırken, içlerinde bir şeylerin

değiştiğini fark edeceklerdir. Bireyler regresyon sırasında birçok hissi bir arada hissedebilirler. Bireyler

bütün bu duygulardan kurtulduktan sonra, hayatlarına son derece sağlıklı bir şekilde devam

edebilirler. Seansta yaşananlar, bireyin hayatında mucizeler yaratabilir.Terapistler regresyon,

duygusal rahatlama, veya rüya regresyonları sırasında bireylerin duygularını rahat bir şekilde

boşaltmasına izin vermelidirler. Ortaya çıkan duyguları tekrar bilinçaltına geri sokmaya

çalışmamalıdırlar. Yani bir anlamda, sıkılan diş macununu yeniden tüpe sokmaya çalışmamalıdırlar.

Bireylerin EFT vasıtasıyla, duygularına odaklanması duyguların kolay bir şekilde boşaltmalarını

sağlayabilir.

Bazı zamanlarda çok sert olduğunu düşündüğünüz bireyler bile terapi sırasında ağlayabilirler. Birey

odaklandıkları duygular, terapistlerin telkinine gerek kalmadan bireyleri regresyona sürükleyebilir.

Bireyler bir anda hiç farkında olmadıkları olayları hatırlayabilirler. Bireyler hissettikleri duygular,

onlara bazı olayları çağrıştırabilir. Bu sayede birey bilinçaltında olanları hatırlayabilir.Bilinçaltı,

terapist ve bireyin ona yardım etmek istediğini anladığında, onlara gereken bilgileri verecektir. Birey

bütün bu duygularından kurtulduğunda, olayda kendisinin hiçbir suçu olmadığını da anlayacaktır.

Duygular olayların üstünü kapatır. Gerçek hipnoz, sezgisel bir olaydır. Doğal ve dogmatik bir süreçtir.

Bireylerin doğasında iyileşmek vardır. Terapist ve birey duygular üzerinde çalışırken, bilinçaltını da

kendi taraflarına çekerler. Çünkü bilinçaltı onların ona yardım etmek istediklerini anlayacaktır. Bu

noktada terapist gereken telkinleri verebilir. Çünkü artık telkinleri engelleyen faktörler ortadan

kalkmıştır. Bireylerde sorunlara yol açan duygular ortadan kalktığı için bireyler kendilerini son derece

rahatlamış hissederler. Gene de terapistler onları rahatlatmak ve desteklemek adına bazı direkt

telkinlerde bulunabilirler. Ayrıca bazı telkinlerde bulunarak onları bir kez daha test edebilirler.

Yaptıkları bu test artakalanları temizlemek adına önemlidir. Duyguların boşaltılmasından sonra

verilen direkt telkinler kalıcı değişimler sağlayacaktır.

Terapistleri EFT yöntemini öğrenmeleri onlar için çok yararlı olacaktır. EFT’nin hipnozla birlikte

kullanılması mucizeler yaratabilir. Terapist hiçbir zaman için aceleci davranmamalıdır. Her şeyi adım

adım değerlendirmelidir.

Bazı zamanlarda terapistlerin gözlerini kapaması ve bireylerin onları izlemesi, daha gözlerini

kapamaları yararlı olabilir. Birey terapistin EFT yöntemini uygulayışını seyrettikten sonra, kendisi de

aynı yöntemi uygularken terapisti hiç düşünmeden, yaptıkları şey hakkında en ufak fikirleri olmaksızın

takip ederler. Bireyin terapistin direktiflerini uygulaması, terapistle uyum halinde çalıştığının

göstergesidir. Birey terapistin ona yardım etmek için orada olduğunu bilincindedir. Terapistin yaptığı

işin ehli olduğunun bilincindedir. Birey ve terapist uyum sağladıkça bireyin hipnozu derinleşecek ve

duygularını boşaltması kolaylaşacaktır. Bununla birlikte, terapistin hipnoza başlamadan önce bireye

hipnozun ana hatlarından bahsetmesi sakıncalı olabilir. Terapistler, başka terapistleri taklit etmemeli

kendilerine özgü yöntemler kullanmalıdırlar. Terapistlerin sadece belirli yöntemler üzerinde

yoğunlaşması, onları konunun derinine inmekten alıkoyabilir. Belirli bir teknik üzerine yoğunlaşmak,

terapistin sezgilerini de kullanmasını engelleyebilir. Terapist seansı akışına bıraktığı, doğru kelimeler

doğru zamanda aklına gelecektir. Bu yüzden terapist seansı hiçbir zaman için bir plana uydurmaya

çalışmamalıdır. Terapistin sezgisel olarak vereceği telkinler bireye daha fazla yarar sağlayacaktır.

Belli bir plana uymaya çalışmak terapisti de gerecektir. Kafasının sadece bir noktaya odaklanmasına

neden olacaktır. Terapist için önemli olan geçerli felsefeleri öğrenmek, konuları temel anlamda

anlamak olmalıdır. Her terapist kendine özgü bir yol çizmelidir.

Terapistlerin telkinlerinin verirken, bireyleri izlemesi çok önemlidir. Terapist, terapi sırasında bireyi

gözlemlemeli ve bireyin gerekli duygu yoğunluğuna ulaşıp ulaşmadığını anlamalıdır. Bireyin, onda

rahatsızlık yaratan duygularından kurtulup kurtulmadığından emin olmalıdır. Gerekirse onu test

etmelidir. Hipnoz sırasında bireyler, terapistlerin söylediklerini uygularlar. Terapist gerektiği

takdirde bireyi yönlendirmelidir. Birey zaten gerekli ipuçlarını yakalayarak, gerekli hamleleri

yapacaktır. Bireyin gözlerini kapaması iç dünyasına odaklanması için yeterli olacaktır. Birey

duygularını boşaltıp rahatladıktan sonra direkt telkinlerde bulunmak yararlı olabilir. Bireyler gergin

bir haldeyken bu tür telkinlerde bulunmak zararlı olabilir. Birey, rahat, huzurlu ve uyumlu iken direkt

telkinler vermek, terapistin hedefine ulaşmasını kolaylaştıracaktır. Bu bölümde size birkaç seans

örneği sunulacaktır. İlk örnekte EFT tekniğinden bazı örnekler göreceksiniz.

Terapist:Nasılsın. Kendini nasıl hissediyorsun.

Birey: Kapalı ve dar alanlara girdiğim zaman endişeleniyorum. Kendimi pek rahat hissetmiyorum.

T:Yani klostrofobin var. Bana bir örnek verebilir misin. Kendini en son ne zaman böyle hissettin

mesela.

B:Uçaktayken.

T:Şimdi 3ten geriye doğru sayacağım. Bir uçakta olduğunu hayal et. 3,2,1. İyi misin.

B:Havadayız. Sanırım bir türbülansa girdik.

T:Vücuduna odaklan. Ne hissediyorsun.

B:Göğsümde baskı hissediyorum.

T:Yani pek rahat değilsin öyle mi.

B:Evet.

T:Bu rahatsızlıktan kurtulmak mı istiyorsun. Yoksa bu rahatsızlığa dayanabilir misin.

B:Tabi ki de kurtulmak istiyorum. Pek dayanabileceğim bir duygu değil.

T:Şimdi sen şu cümleleri söylemeni istiyorum. “Göğsümdeki bu rahatsızlık verici duygudan kurtulmak

istiyorum. “

B: Göğsümdeki bu rahatsızlık verici duygudan kurtulmak istiyorum.

T:Şimdi bu duyguya odaklanmanı istiyorum. Bu duyguyu tanımlayabilir misin.

B:Göğsümde gerginlik hissediyorum.

T:”Bu gerginlikten kurtulmak istiyorum.”

B: :”Bu gerginlikten kurtulmak istiyorum.”

T:Şimdi senden beni takip etmeni istiyorum. Yavaşça gözlerini açar mısın. Yüzük parmağını ve orta

parmağını bitişik bir biçimde tutmanı istiyorum. Bu iki parmakla, senden gösterdiğim yeri ovmanı

istiyorum. (Köprücük kemiğinin biraz aşağısı). Ovarken şu cümleleri söylemeni istiyorum.

“Uçaktayken kendimi gergin hissediyorum.”

B:Uçaktayken kendimi gergin hissediyorum.

T:Bu gerginliği göğsümde hissediyorum.

B:Bu gerginliği göğsümde hissediyorum.

T:Böyle hissedebilirim.

B:Böyle hissedebilirim.

T:Klostrobim olabilir.

B:Klostrofobim olabilir.

T:Çünkü bu şekilde davranmama yol açacak bir şey oldu.

B:Bu şekilde davranmama yol açacak bir şey oldu.

T:Duygularımı hissetmem çok normal.

B:Duygularımı hissetmem çok normal.

T:Onlar benim duygularım.

B:Onlar benim duygularım.

T:Her ne kadar kendimi gergin hissetsem de…

B:Her ne kadar kendimi gergin hissetsem de….

T:Her ne kadar klostrofobim olsa da….

B:Her ne kadar klostrofobim olsa da,

T:Kendimi bu şekilde de kabul ediyor ve seviyorum.

B:Kendimi bu şekilde de kabul ediyor ve seviyorum.

T:Her ne kadar kendimi gergin hissetsem de,

B:Her ne kadar kendimi gergin hissetsem de,

T:Her ne kadar göğsümde endişe hissetsem de,

B:Her ne kadar göğsümde endişe hissetsem de,

T:Bu şekilde hissetmem çok normal.

B:Bu şekilde hissetmem çok normal.

(Terapist karşısındaki bireyin sesinde bir değişim hissedene kadar bu uygulamayı sürdürmeye devam

etmelidir. )

T:Şimdi senden gösterdiğim yere hafif hafif vurmanı istiyorum. (Terapist kaşının hemen üstünü

gösterir.) Gergin ve endişeli hissediyorum.

B:Gergin ve endişeli hissediyorum.

T:(Terapist bireyden gözlerinin hemen yanına vurmasını ve aynı cümleleri söylemeye devam etmesini

ister.)

B:Gergin ve endişeli hissediyorum.

T:(Terapist bireyden gözlerinin hemen altına vurmasını ve aynı cümleleri söylemeye devam etmesini

ister.)

B:Gergin ve endişeli hissediyorum.

T: (Terapist bireyden gözlerinin burnun altına, dudağın üstüne vurmasını ve aynı cümleleri söylemeye

devam etmesini ister.)

B:Gergin ve endişeli hissediyorum.

T:Bu gerginliği vücudumda hissediyorum.

B:Bu gerginliği vücudumda hissediyorum.

T: (Terapist bireyden gözlerinin çenesinin biraz üstüne vurmasını ve aynı cümleleri söylemeye devam

etmesini ister.)Bu gerginliği göğsümde hissediyorum.

B:Bu gerginliği göğsümde hissediyorum.

T:Şimdi senden derin bir nefes almanı ve bırakmanı istiyorum. Nefesini bıraktıktan sonra, biraz önce

ovduğun yere vurmanı istiyorum. Şu anda gerginlik hissediyorum.

B:Şu anda gerginlik hissediyorum.

(Terapist bireyin bu gerginlikten kurtulmakta olduğunu hissetmektedir ve bireyi desteklemek için

birkaç cümle söyler.)

T:Ama bu gerginlik ortadan kayboluyor.

B:Ama bu gerginlik ortadan kayboluyor.

T:(Terapist bireyden göğsüne vurmasına ister)Artık daha iyi hissedebilirim.

B:Artık daha iyi hissedebilirim.

T:(Terapist bireyin yüzünden daha iyi hissettiğini anlamaktadır. Terapist bireyden baş parmağına

vurmasını ister.)Şimdi bu gerginlikten kurtuluyorum.

B:Şimdi bu gerginlikten kurtuluyorum.

T:(Terapist bireyden orta parmağına vurmasını ister.)Şimdi gerginlikten kurtuluyorum.

B:Şimdi gerginlikten kurtuluyorum.

T:(Terapist bireyden elinin dışına vurmasını ister.)Şimdi bu gerginlikten kurtuluyorum.

B:Şimdi bu gerginlikten kurtuluyorum.

T:(Terapist bireyden birkaç kez derin derin nefes alıp vermesini ister)Şu anda ne hissediyorsun.

B:Kendimi daha iyi hissediyorum.

T:(Terapist bireyi desteklemek amacıyla birkaç cümle söyler) Bu şekilde hissetmem çok normal.

B:Bu şekilde hissetmem çok normal.

T:Daha iyi hissetmem çok normal.

B:Daha iyi hissetmem çok normal.

T:Biraz önce klostrofobim vardı.

B:Biraz önce klostrofobim vardı.

T:Bu fobim benim göğsümde….

B:Bu fobim göğsümde gerginliğe neden oluyordu.

T:Bu duyguyu hissetmek içim kendime müsaade ettim.

B:Bu duyguyu hissetmek için kendime müsaade ettim.

T:Ve daha sonra bu duygudan kurtuldum.

B:Ve daha sonra bu duygudan kurtuldum.

T:Ve şimdi kendimi….

B:Ve şimdi kendimi iyi hissediyorum ve bu çok normal.

Bütün bireyler bu şekilde hızlı ilerlemeyebilir. Terapistler bireyleri sıkmayacak bir şekilde telkinler

vermelidirler.

Örnek:

T:Şimdi senden gözlerini kapamanı ve sorununu bana anlatmanı istiyorum.

B:Bir grup insan önüne çıktığımda, konuşmakta zorluk çekiyorum ve korkuyorum.

T:Bu konu hakkında düşünmek bile seni….

B:Bu konu hakkında düşünmek bile beni endişelendiriyor. Vücudumda rahatsızlık hissediyorum.

T:Şu cümleler kurmanı istiyorum. “Vücuduma odaklanıyorum. Kendimi endişeli ve sinirli

hissediyorum.”

B:Vücuduma odaklanıyorum. Kendimi endişeli ve sinirli hissediyorum.

T:Şimdi 3 ten geriye doğru sayacağım. Kendini bir topluluğun önünde hissetmeni istiyorum. 3,2,1, bir

grup insanın önündesin.

B:Kendimi gerçekten çok gergin hissediyorum. Nedeni bilmiyorum ama biraz sinirliyim.

T:”Bu şekilde hissetmem normal. Bunlar benim duygularım. Benim böyle hissetmeme neden olacak

bazı olaylar oldu. “

B: Bu şekilde hissetmem normal. Bunlar benim duygularım. Benim böyle hissetmeme neden olacak

bazı olaylar oldu.

T:Şimdi senden hissettiğin gerginliğe odaklanmanı istiyorum. Bu hissi vücudunun neresinde

hissediyorsun.

B:Kafamda.

T:Çok güzel. Şimdi senden bu hisse odaklanmanı istiyorum. Bu duygu seni rahatlatıyor mu,

rahatsızlık mı veriyor.

B:Rahatsızlık veriyor.

T:Güzel. İyi bir his mi kötü bir his mi?

B:Kötü.

T:Bu duyguyu içinde tutmak mı istiyorsun. Yoksa kurtulmak mı istiyorsun.

B:Kurtulmak istiyorum.

T:Bu duygudan kurtulmak istediğini söyle.

B:Beni geren ve sinirlendiren bu duygudan kurtulmak istiyorum.

T:Tekrar söyle.

B: :Beni geren ve sinirlendiren bu duygudan kurtulmak istiyorum.

Bazı durumlarda, birey son derece laubali şekilde duygulardan kurtulmak istediğini söyleyebilir.

Bilinçaltı bu tarzda söylenen cümleleri anlamayacaktır. Bu durumda terapist bireyin aynı cümleyi

birkaç kez söylemesini sağlayarak, cümlelerine kesinlik katabilir.

T:Şimdi senden bu duyguya odaklanmanı istiyorum. Bu duygudan kaçmamalısın. Bu duyguyla

yüzleşmelisin. Şimdi yavaşça gözlerini aç. Parmaklarını sana gösterdiğim gibi tut. (Terapist işaret

parmağını ve orta parmağını birleştirir.) Parmağını köprücük kemiğinin hemen altına indirmeni ve

orada tutmanı ve orayı ovmanı istiyorum. Şimdi gözlerini kapa. Dairesel bir şekilde ovmaya devam

et. Şimdi şu cümleleri kurmanı istiyorum. “Her ne kadar gergin ve sinirli olsam da…”

B:Her ne kadar gergin ve sinirli olsam da….

T:Bu şekilde hissetmem çok normal.

B:Bu şekilde hissetmem çok normal.

T:Başıma bu şekilde hissetmeme yol açacak bazı olaylar geldi.

B:Başıma bu şekilde hissetmeme yol açacak bazı olaylar geldi.

T:Bu şekilde hissetmem çok normal çünkü bunlar benim duygularım.

B:Bu şekilde hissetmem çok normal çünkü bunlar benim duygularım.

T:Her ne kadar endişeli olsam da,

B:Her ne kadar endişeli olsam da,

T:Her ne kadar sinirli olsam da,

B:Her ne kadar sinirli olsam da,

T:Bu şekilde hissetmem çok normal.

B:Bu şekilde hissetmem çok normal.

T:Çünkü kendimi bu şekilde de kabul ediyorum.

B:Kendimi bu şekilde de kabul ediyorum.

T:Her ne kadar endişeli ve sinirli olsam da,

B:Her ne kadar endişeli ve sinirli olsam da,

T:Kendimi içtenlikle ve bütün olarak kabul ediyorum.

B:Kendimi içtenlikle ve bütün olarak kabul ediyorum.

T:Şimdi sende iki parmağınla gözünün hemen üstüne vurmanı ve şu cümleleri söylemeni istiyorum.

“Sinirli ve endişeli hissediyorum.”

B:Sinirli ve endişeli hissediyorum.

Terapist bireyden bir önceki örnekte olduğu gibi, bütün EFT noktalarına vurarak, kendini gergin ve

endişeli hissettiğini söylemesini ister.

T:Şimdi senden yavaşlamanı istiyorum. Dur ve yavaşça gözlerini kapa. Derin bir nefes al ve bırak.

Tekrar derin bir nefes al. Vücuduna odaklan. Neler oluyor.

B:Başımın daha iyi olduğunu hissediyorum. Sanırım biraz kızgınım.

T:Öfkeyi nerede hissediyorsun. Vücudunda da mı.

B:Midemde ve gözlerimde.

T:İyi bir his mi kötü bir his mi.

B:Kötü.

T:Rahat mısın, rahatsız mı.

B:Rahatsız mı.

T:Bu duyguyu içinde tutmak mı istiyorsun yoksa kurtulmak mı.

B:Kurtulmak istiyorum.

T:Vücudum…….

B:Kızgınım ve bu öfke vücudumda gerginliklere yol açıyor.

T:(Terapist bireye bir yastık uzatır. ) Şimdi senden bu duyguya izin vermeni istiyorum. Bu duygunun

omuzlarından kollarına, oradan da ellerine akmasına izin ver. Bu duyguya yastığa boşaltmanı

istiyorum. Vurmaya başla.

B:(Birey yastığa vurmaya başlar.) Kızgınım. Öfkeliyim.

T:Diğer elini de kullan.

Birey daha hızlı bir şekilde vurmaya başlar ve aynı şekilde konuşmaya devam eder.

T:(Birey yastığa vurmayı keser.) Derin bir nefes al. Vücuduna odaklan. Nasıl hissediyorsun.

B:Daha iyi hissediyorum. Midemde hala biraz bir şeyler var.

T:Devam et.

B:Kesinlikle kendimi daha iyi hissediyorum.

T:Söylediklerimi tekrar et. “Daha iyi hissetmem çok normal.”

B:Daha iyi hissetmem çok normal.

T:Biraz önce kızgındım ve bu kızgınlık beni….

B:Biraz önce kızgındım ve bu kızgınlık beni geriyordu.

T:Fakat bu duygudan kurtuldum ve kendimi….

B:Fakat bu duygulardan kurtuldum ve kendimi rahatlamış hissediyorum.

T:Biraz önce midende hala bir şeyler kaldığını söyledin. Şimdi senden midene odaklanmanı istiyorum.

Bana neler olduğunu anlat.

B:Homurtular hissediyorum. Fakat bu homurtular bana bir şeyler hatırlatıyor.

Terapist bu seansta regresyon yerine direkt telkinleri kullanmayı tercih etmiştir.

T:Şimdi senden bu duyguya odaklanmanı istiyorum. Benim söylediklerimi tekrar et. “Midem

gurulduyor.”

B:Midem gurulduyor.

T:Ve kendimi……… hissediyorum.

B:Ve kendimi üzgün hissediyorum.

T:Bu güzel bir duygu mu kötü bir duygu mu?

B:Kötü.

T:Bu duygudan kurtulmak mı istiyorsun yoksa bu duyguyu içinde tutmak mı istiyorsun.

B:Kurtulmak istiyorum.

T:Şimdi senden gözlerini açmanı ve işaret parmağını ve orta parmağını birleştirmeni istiyorum. Daha

sonra köprücük kemiğinin hemen altını ovmanı ve söylediklerimi tekrar etmeni istiyorum. “Her ne

kadar midem guruldasa da…,”

B:Her ne kadar midem guruldasa da,

T:Her ne kadar kendimi üzgün hissetsem de,

B:Her ne kadar üzgün hissetsem de,

T:Bu şekilde hissetmem çok normal.

B:Bu şekilde hissetmem çok normal.

T:Bu benim duygum.

B:Bu benim duygum.

T:Benim böyle hissetmeme yol açacak bir olay oldu.

B:Benim böyle hissetmeme yol açacak bir olay oldu.

T:Her ne kadar midem guruldasa da,

B:Her ne kadar midem guruldasa da,

T:Böyle hissetmem çok normal.

B:Böyle hissetmem çok normal.

T:Çünkü kendimi tamamen ve içtenlikle kabul ediyorum.

B:Çünkü kendimi tamamen ve içtenlikle kabul ediyorum.

T:Her ne kadar midem guruldasa da, ve kendimi üzgün hissetsem de,

B: Her ne kadar midem guruldasa da, ve kendimi üzgün hissetsem de,

Terapistlerin bireylerin nefes alış veriş şekillerine dikkat etmesi gereklidir.

T:Her ne kadar midemin guruldadığını bilsem de,

B:Her ne kadar midemin guruldadığını bilsem de,

T:Her ne kadar üzgün olsam da,

B:Her ne kadar üzgün olsam da,

T:Kendimimi tamamen ve içtenlikle kabul ediyorum.

B:Kendimi tamamen ve içtenlikle kabul ediyorum.

Terapist bu noktadan sonra EFT uygulamasına geçer. Terapistler EFT sırasında bireylerin

duygularından kurtulmaya başladıklarını hissederlerse, bu şekilde telkinler verebilirler. Terapist belli

bir noktadan sonra, sesinin tonunu alçaltarak bireyi yönlendirmeyi bırakabilir ve bireyin kendi haline

bırakabilir. Bireyin ona rahatsızlık veren duygudan kurtulmaya başladığını gözlemlediklerinde, bu

süreci telkinlerle destekleyebilirler. Birey bu uygulamadan sonra kendini rahatlamış hissedecektir.

Midesindeki gurultular ortadan kaybolacaktır. Terapist bireye tekrar tekrar bu tür hisleri hissetmenin

normal olduğunu telkin etmelidir. Bu hisler kötü hisler bile olsa, bireyin böyle hisleri hissetmenin

normal olduğunu anlaması gereklidir. Aynı zamanda birey bu tür duygulardan kolaylıkla

kurtulabileceğini de bilmelidir. Birey zaten bu süreç sonunda kendisini rahatlamış hissedecektir.

Terapist EFT uygulamasının sonunda, bireyin iyileşme sürecini desteklemek amacıyla bireyin tedavi

öncesinde kendini rahatsız hissettiği bir sahneyi gözünde canlandırmasını isteyebilir. Bireyin kendini

bu durumda da rahat hissetmesi, tedavinin yolunda gittiğinin işaretidir. Terapist, bireyi desteklemek

adına direkt telkinler vermeyi sürdürebilir. Bireyin kendini iyi hissetmesi, terapistin de kendini iyi

hissetmesini sağlayacaktır. Tedavi sürecinin kısalığı bireylerin kendilerini de şaşırtacaktır. Kendileri de,

kendi durumlarına inanamayacaklardır. Bazı durumlarda, bireyin farkında olmadığı derindeki

duyguların iyileşmesi gerekebilir. Sevgi her şeyin ilacıdır. Sevgi her hastalığı tedavi edebilir. Terapistin

bu derindeki duyguların su yüzüne çıkmasına izin vermesi gerekebilir. Terapistin yapması gereken bu

duygular üzerinde çalışmaktır. Bunun yanında terapist, bireyin başarılarını artıracak telkinlerde

bulunmalıdır. EFT bireylerin son derece hızlı bir şekilde iyileşmesini sağlayacaktır. Seansa yüzleri asık

bir şekilde gelen bireyler bile, seansın sonunda etrafa gülücükler saçacaklardır.

Terapist bazı durumlarda, bireyden acısı seviyesini derecelendirmesini isteyebilir. Terapistin bireyden,

tedavi öncesinde ve sonrasında bu acı seviyesi hakkında yorum yapmasını isteyebilir. Böylece de

bireyin gelişim sürecini takip edebilir. Terapist bireye yaşayacaklarını söylerse, bu birey açısından

doğru olmayabilir. Fakat bireyin terapiste anlattıkları kesinlikle gerçektir. Terapist bireylerin

tecrübelerini yeniden yaşamalarına izin vermelidir. Bilinçaltıyla herhangi bir tartışmaya girmemelidir.

Bu yüzden bireylerin kendilerini iyi hissettiklerini söylemeleri çok önemlidir.

Bazı durumlarda terapistler bireylerin yastığa vurmaya ikna edemeyebilirler. Terapistlerin yapması

gereken, terapi öncesinde bireylerle yaşayabilecekleri hakkında detaylı bir görüşme yapmaktır. Ayrıca

bireyin yastığa vurmadan önce, duygularını boşaltmaya başlamış olması çok önemlidir. Bireylerin,

öfke, hayal kırıklığı veya kızgınlık hissettiği durumlarda, yastık bireylerin bu tür duygularını boşaltması

için önemli bir araç olacaktır.

Terapinin hazırlık aşaması, tedavinin başarıya ulaşması açısından çok önemlidir. Terapist ve bireyin ön

görüşme sırasında bile, göz göze olması gereklidir. Bireylerin kendilerini, rahat ve huzurlu hissetmesi

gereklidir. Terapistlerin önceliği bireyleri rahat ve huzurlu hissetmek olmalıdır. Daha sonra ise terapist

bireye bazı egzersizler gösterebilir. Bu egzersizler, bireyin kendi kendini hipnoz etmesine yönelik

olacaktır. Bu tür bir hipnoz vasıtasıyla birey yavaş yavaşta olsa, ona rahatsızlık veren duygulardan

kurtulmaya başlayacaktır. Daha sonra terapist bireyden gözlerini kapamasını ve derin bir nefes

almasını isteyebilir. Daha önce de belirttiğimiz gibi bireyin kendini rahat hissetmesi çok önemlidir.

Daha sonra terapist bireyden bazı ifadeleri tekrar etmesini isteyebilir. Örneğin, benim adım Burak

gibi. Terapist daha sonra bunun doğru olup olmadığını da sorabilir. Bazı insanlar bilmediklerini

söyleyebilirler. Terapistler bireylerin algılarını doğrulamak adına bazı saçma ifadeler de kullanabilirler.

Benim adım Burak Kut gibi. Bireye bu ifadenin doğruluğu sorulduğunda, birey bu ifadeyi saçma

bulacaktır. Bireyin doğru ve yanlış ifadeler arasındaki farkı anlaması çok önemlidir. Bireylerin

vücutlarındaki değişiklerin farkında olması da çok önemlidir. Terapistlerin bireylerin üzerindeki baskıyı

azaltması gereklidir. Terapistlerin amacı bireyi bir sınavdan geçirmek değildir. Terapistlerin amacı

bireylere bazı şeyleri öğretmeye çalışmaktır. Terapistlerin telkinleri bireylerin gerekli bilgileri son

derece hızlı bir şekilde öğrenmesini sağlayacaktır. Bu bilgiler bireylerin duygularından haberdar

olmasını sağlayacaktır.

Bireylerin içlerinde tuttukları duygular, zaman geçtikçe yani bireyler bu duygulardan kurtulmadıkça,

onları daha kötü hale getirecektir. Bireyler onlara rahatsızlık veren duygulardan kurtulduklarında,

rahatlayacaklardır. Bu rahatlama onların hayatlarına devam etmelerini sağlayacaktır. Fakat bireyler

bu duygulardan kurtulana kadar, onlarla ilgilenmelidirler.

Bazen bireyler, sorunlarını önemsiz bulabilir. Fakat bazen küçücük bir sorun bile bireylerin hayatını alt

üst edebilir. Örneğin, engebeli bir arazide yürüdüğünüzü düşünün. Ayakkabınızın içine kaçan küçük

bir çakıl taşı bile, sizin bütün yürüyüşünüzü bozacaktır, hatta ve hatta canınızı acıtacaktır.

Bireylerin gerginlik ve rahatlık arasındaki farkı anlaması da önemli noktalardan biridir. Terapist bu

noktada, bireyden yumruklarını sıkabildiği kadar sıkmasını isteyebilir. Bu durumda birey kendini son

derece gergin hissedecektir. Kısa bir süre içersinde bu gerginlik bireyin bütün vücuduna yayılacaktır.

Birey avuçlarını açtığında bir rahatlama yaşayacaktır. Avuçlarında uyuşma yaşayacaklardır. Kanın

parmak uçlarına doğru aktığını hissedeceklerdir. Bireylerin yaptıkları gevşeme hareketlerini onları

daha da rahatlatacaktır. Önemli olan bireylerin hareket etmesini sağlamaktır. Birey olumsuz

duygularından kurtulduğunda, yerine daha iyileri gelecektir. Bir duyguya erişmenin en kolay yolu

hareket etmektir. Bireyler bütün bu egzersizler sayesinde, hareket ettiklerinde duygularının harekete

geçtiğini anlayacaklardır. Bireyler, iç dünyalarında meydana gelen değişiklerinin, belli hareketler

vasıtasıyla temsil edilmesine izin vermelidirler. Yani bir anlamda, kollarının hareketlerine izin

vermelidirler. Daha önce de söylediğimiz gibi, terapist bireyden hissettikleri duyguyu

derecelendirmesini isteyebilir. Bu gibi durumlarda, terapist bireyin yaptığı hareketlerle, duygusuna

verdiği derecelendirmenin uyumlu olmasına dikkat etmelidir. Birey terapistin verdiği telkinlere

harfiyen uymalıdır. Yani bir anlamda terapist ve birey arasında tam bir uyum olmalıdır. Bu uyum

olmazsa, başarıya ulaşmak zorlaşacaktır. Birey bütün bu egzersizleri uyguladığında, karşısında onu

anlayan uzman birisi olduğunu da anlayacaktır. Bu anlayış da birey ve terapist arasındaki güveni

artıracaktır. Bazı durumlarda, bireyler yastığa vurmaktan çekinebilirler ve hatta utanabilirler.

Terapistlerin yapması gereken, kendilerine özgü yollar bulmaktır. Çünkü her bir bireyin, her bir

vakanın, her bir terapistin kendine özgü özellikleri vardır. Önemli olan ulaşılması gereken yeri ve

oraya nasıl ulaşılacağını bilmektir.

Terapistler, bireylerden yastığa vurmalarını isterlerken hiçbir şekilde şiddet yanlısı olmamalıdırlar.

Onların önüne bir yastık verip, vurmalarını istememelidirler. Regresyon terapisi sırasında bireyin

geçmişte bu şekilde dayak yediği ortaya çıkabilir. Bu da durumu daha kötüleştirecektir. Terapist,

bireyden sadece kollarını aşağı ve yukarı oynatmasını istemelidir.

Bireylerle çalışırken bazı zamanlarda, bazı konuların daha derinlemesine ele alınması gerekebilir. Bu

gibi durumlarda telkinle yapılan hipnoz dışında başka bir şey kullanmanız gerekebilir. Bu gibi

durumlarda regresyon hipnozu yapmanız gerekebilir. Bu bölümde regresyon hipnozuyla ilgili bazı

temel prensiplerinden bahsedeceğiz ve regresyon hipnozunu ana hatlarıyla anlatmaya çalışacağız.

Regresyon terapisi bazı zamanlarda doğrusal bir şekilde ilerleyebilirsiniz fakat terapinin herhangi bir

anında üzerinde durmanız gereken önemli bir konu ortaya çıkabilir. Bu bağlamda, regresyon

terapisinin akıcı ve sezgisel olması gereklidir. Bundan dolayı, regresyon terapisi sırasında takip

edilmesi gereken adımlar yoktur. Bilinçaltı bir anda çok önemli bilgiler sunabilir. Bilinçaltının

sunduklarıyla o anda ilgilenilmelidir. Aksi halde sunulan bu bilgiler tekrar gizlenebilir veya

bastırılabilir. Bununla birlikte, terapist açısından bir hedefinin veya bir planının olması önemlidir.

Regresyon sırasında genellikle şu adımlar izlenir. Tabi ki bunları doğrusal bir şekilde ilerlemesi

beklenmemelidir.

1-İlk önce bireyin hissettiği duygu üzerinde uzun uzun durularak, bu duygu bir anlamda

abartılmalıdır.

2-Daha sonra bu bireyin duyguyu yoğun bir şekilde hissedildiği ana geri dönülmelidir.

3- Birey bu duygularla bağlantılı olarak hissettiği duyguları boşaltmalıdır.

4-Birey,olayla veya bu duyguyla bağlantılı kişileri affetmelidir.

5-Birey, bu olayla ilgili olarak kendini de bağışlamalıdır.

6-Ve son olarak,birey bu olayın olumlu yönünü keşfetmelidir.

DUYGUNUN ABARTILMASI

Çoğu hipnoz tekniğinin hedefi bireyin var olan sorunlarını çözmektir. Çoğu zaman terapist, ve hatta

birey önemli bir sorun olduğunun bilincindedir. Bireyin veya terapistin sorunla bağlantılı olaylar

hakkında bu tür peşin hükümleri olmamalıdır. Çünkü bilinçaltı, bilincin düzeni birbirinden tamamen

farklıdır. Bilinçaltı olayları çok farklı bir şekilde düzenler. Bu yüzden, direkt olarak belli bir yaşa geri

dönmek terapiste hiçbir yarar sağlamayacaktır. Birey sorunla bağlantılı olarak hissettiği duyguları

hipnoz sırasında dile getirmelidir. Böylece birey bu duyguları hissettiği diğer anları da

hatırlayabilecektir. Regresyon terapisine başladıktan sonra bireylerin sorunlarının kaynağı olarak

gördükleri, peşin hükümlerde ortadan kalkacaktır. Çünkü bu olaylar bireylere eskisi kadar önemli

gelmeyecektir. Terapistler, zaman zaman da olsa bireylerin bu ön yargılarını kullanabilirler. Fakat bu

noktada, önemli olan bireylerin olayla bağlantılı olarak hissettiği duyguları yeniden hissetmesini

sağlamaktır. Çünkü ne terapistin ne de bireyin esas olarak ele alınması gereken konu hakkında bir

bilgisi yoktur. Sorunlar hakkında peşin hükümlerde bulunarak, fazlaca zaman kaybı yapabilirsiniz. Bu

bağlamda, spesifik olaylar yerine bireyin sorun ile bağlantılı olarak hissettiği duygulara

odaklanmalıdır. Bilinç olaylar hakkında tahminlerde bulunurken, sorunların çözümünün anahtarı

bilinçaltındadır. Bilincimiz analitik olarak çalıştığı için bazı duyguları hissedemeyebilir. Olayların veya

sorunların mantıklı nedenleri olduğunu düşünebilir. Bu bağlamda, terapistin sezgileriyle hareket

etmesi gereklidir. Terapist ve bireyin sorunun ne olduğu hakkında bazı fikirleri olabilir fakat sorunun

ne olduğunu esas olarak olan bilinçaltıdır. Bireyin sorunla bağlantılı duygularına odaklanması, onu bu

duyguları hissettiği anlarla bağlantı kurmasını sağlayacak ve sonuç olarak sorununun temel sebebine

ulaşmasını sağlayacaktır. Bireylerin terapistlere gelmesinin nedeni, yapamadıkları ve yapmak

istedikleri şeyleri yapamamalarıdır. Bütün bu sorunların kaynağı bilinçaltında gizlidir. Bireylerin hiç

şüphelenmedikleri konular bile onu istediklerini yapmaktan alıkoyuyor olabilir. Bununla birlikte, bazı

zamanlarda bireyin düşündüğü olaylar da sorunlarıyla bağlantılı olabilir. Terapistin görevi, bireyin

sorunlarıyla bağlantılı duygularına odaklanmasını sağlamaktır. Bazı zamanlarda, bilinçaltımı bireyleri

test ediyor olabilir. Bilinçaltı, başta bireyin yüzeydeki sorunları halletmesini isteyebilir. Böylece, daha

derindeki sorunları ele almasına izin verebilir. Bunun nedeni, bilinçaltının bireyi korumak gibi önemli

bir işlevi vardır.

Birey regresyon terapinse genellikle, hiç hatırlamadıkları bir olayı hatırlayacaklarını düşünerek

gelirler. Bazı zamanlarda bireyler aslında hatırladıkları ve hatta uzun bir zamandır terapi gördükleri

olayı hatırlayabilirler. Fakat bu konudaki esas sorun, bireyin bu olayı mantıklı sebeplerle açıklamaya

çalışması ve bireyin bu olayla ilgili duygularını boşaltamamasıdır. Bu yüzden, terapist ve birey olaya

geri dönerek duyguların boşalmasını sağlamalıdır. Bireyler, bazı zamanlarda bilinçli olarak sorunun

kaynağı olarak düşündükleri olaya geri dönerler. Fakat olayları tam manasıyla yaşamazlar ve

hissetmeleri gereken duyguları hissetmezler. Bu da gizlenmiş ve bastırılmış duyguların açığa çıkmasını

engeller. Bireyler bazen hatırladıkları bazen de hatırlamadıkları olaylara geri dönmek zorunda

kalabilir. Terapist bunu mutlaka terapi öncesinde bireyle konuşmalıdır. Çünkü bazen birey hatırladığı

bir olaya yeniden geri dönmeyi gereksiz bulabilir.

Bireyler bazı zamanlarda hatırlayamadıkları konularla ilgili söylenenlere inanırlar ve sorunlarını onlara

anlatılanlarla değerlendirebilirler. Regresyon terapisi bu hataları ortadan kaldırır. Birey sorunlarıyla

bağlantılı olarak değerlendirdikleri ana geri dönerek, olayları tam manasıyla analiz etme olanağı

bulabilirler.

Bireyler bilinçaltının depoladıkları bilgilere zaman zaman şaşırtıcı bulabilirler. Birey bilinçaltı sayesinde

hipnoz sırasında karşısındaki bireylerin kişiliğini ve hatta kişilik özelliklerini depolayabilirler ve hipnoz

sırasında bunları kullanabilirler. Bilinçaltı, görsel, işitsel ve kinestetik olarak bütün bilgileri depolar ve

yeri geldiğinde bunları kullanabilir. Bildikleri bireyi hayrete düşürebilir. Bu yüzden birey ve terapist

her zaman için sezgilerine güvenmelidirler. Bilinçaltının depoladığı izlenimlerin, duyguların, yankıların

ve yansımaların açığa çıkmasına izin verilmelidir.

Hipnoz bir anlamda bireyin ilgisinin düşünen aklından duygusal aklına olarak kayması olarak da

değerlendirilebilir. Yani hipnoz bir anlamda bireyin içsel bütünlüğüne odaklanması anlamına

gelmektedir. Hipnozda esas olarak hedeflenen şey, bilinç ve bilinçaltının birlikte çalışmasını

sağlamaktır. İkisinin ayrı ayrı çalışması bireyi hedeflerine ulaşmaktan alıkoyabilir. Bireyler, tam

manasıyla anlayamadıkları her şeyi mantıklı sebeplerle açıklamaya çalışırlar. Hipnoz sırasında

terapistlerin bilinçaltına odaklanmasının nedeni, bireylerin sorunların esas nedeni anlamasını

sağlamaktır. Bireylerin kendi sorunlarından kurtulması çoğu ilişkiyi değiştirebilir. İnsanların

değişmesiyle, çevrelerinin de değişmesi kaçınılmaz bir durumdur. Bu bakımdan, insanlar çevrelerini

değiştirmek istiyorlar ilk önce kendilerini değiştirmelidirler. Bu bağlamda terapistler ilk önce

kendileriyle ilgili sorunlarıyla yüzleşmeliler. Hem bu şekilde, terapistler farklı bireylerle yapılan

çalışmalarda ortaya çıkabilecek farklı durumlara hazırlıklı hale gelebilirler ve sezgilerine güvenmeyi

öğrenebilirler.

Hipnoz öncesinde yapılan görüşmeler çok önemlidir. Böylece bireylerin itiraz edebileceği bazı konular

daha ortaya çıkmadan engellenmiş olur.

Hipnoz sırasında bireylerin kendi hikayelerini anlatmalarına izin vermek çok önemlidir. Birey gözlerini

kapattıktan sonra, bilinçaltlarında olan biten her şeyi anlatabilirler. Bilinçaltı için zaman ve mekan

kavramı yoktur. Bireyler sorunları hakkında düşünürken, bu sorunlar hakkındaki duygular da

meydana çıkacaktır. Birey hikayesini anlatırken, terapistler bazı fiziksel değişimleri rahatlıkla

gözlemleyebilirler. Örneğin, bireyin boğazı düğümlenebilir veya göğsü sıkışabilir yada derin derin

nefes almaya başlayabilir. Bu anlardaki duygular, kesinlikle üzerinde çalışılması gereken

duygulardır.Bilinçaltındaki duygular bireyin vücut diline yansıyacaktır. Bilinçaltı o anda ele alınması

gereken konuları ortaya çıkaracaktır. Bu yüzden regresyon terapisi sırasında belli kalıplara bağlı

kalmamalıyız. Bireyin terapi terapiste sundukları esas ele alınması gereken konulardır. Bilinçaltını

kendi haline bıraktığınızda, o sizi gidilmesi gereken götürecektir. Terapistler bireyin kendi vücuduyla

yeniden bağlantı kurmasını sağlamalıdır. Vücut her zaman için doğruyu söyleyecektir. Böylece birey

düşüncelerini, duygularını kavrayabilecek ve kendi iç dünyasına odaklanabilecektir. Bireyler

hikayelerini gözlerini kapalı bir şekilde anlatırken, mimiklerinin farkına varamadıkları için onları

kontrol altında tutmaları daha zor olacaktır. Bu sayede de terapistler bu mimikleri kolaylıkla fark

edebilirler. Terapistler bu mimikleri fark ettikten sonra karşılarındaki bireylerinde bu hareketlerinin

farkında olup olmadığını sorgulamalıdır. Bu şekilde bireyin vücudu ve aklı arasında bir bağlantı

kurulmuş olur. Bilinç ve bilinçaltı arasında bazı çelişkiler olabilir. Bu çelişkiler fiziksel, ruhsal, duygusal

ve hatta ruhsal çelişkiler olabilir. Bütün bu çelişkiler de mutlaka ve mutlaka bireyin vücut diline

yansıyacaktır. Terapistler bu yüzden bireyin kendi iç dünyasına odaklanmasını sağlamalıdır. Hipnozun

sözlükteki anlamı, kabul edilebilir ölçüde seçilen düşünceler olarak tanımlanmıştır.Bireyler

hikayelerini gözleri kapalı bir şekilde anlattıklarında, o andaki duyguları neredeyse yaşarlar, en

azından hayal ederler. Hayaller de bilinçaltıyla direkt bağlantılıdır.

Bireylerin hayallerinin gerçekliği onların gerçekleşmesi olasılığını artıracaktır. Başarılı atletler,

sporcular bu yöntemi kullanmaktadırlar. Başarılı olduklarını gözlerinde canlandıran atletler, gerçek

hayatta da hayalini kurdukları başarıya ulaşmaktadırlar.

Regresyon bir anlamda zamanda yolculuk anlamına da gelebilir. Regresyon aslında bireye verilen

ikinci bir şans olarak da değerlendirilebilir. Birey bu sayede daha önce sahip olmadığı kaynaklarla,

yeteneklerle ve düşüncelerle olayları değerlendirebilir ve iç dünyasını ona rahatsızlık veren

düşüncelerden temizleyebilirler.

Bireylerin mimikleri onların transa hali hakkında terapiste fikir verecektir. Bireylerin ses tonundaki,

nefes alış verişlerindeki değişimler, yaşadıkları gerginlikler onların trans halinde olduklarının

göstergesidir. Terapistlere önemli bir ipucu daha vermek gerekirse, bireyler trans haline geçtiklerinde

gözleri aşağıya doğru kayar. Bireyler bilinçaltı ve bilincinizin birlikte çalışmasını sağlayabilirse, hayatta

da başarılı olurlar. Birlikte çalışamazlarsa, aralarında savaş başlar. Ayrım başlar. Bu bakımdan bilinç de

en az bilinçaltı kadar önemlidir. Birey regresyon sırasında nereye giderse gitsin, bilinci onunla beraber

olacaktır. Zaten öbür türlü bireyin terapistle konuşması mümkün değildir. Birey yaşadığı olaylara geri

dönerken, şu andaki bilinci onla birliktedir. Bu güzel bir sentezdir.

Bazen bireyler hipnoz sırasında terapistlerin onların akıllarını ele geçireceklerini sanırlar. Bu son

derece yanlış bir düşüncedir. Bireyler kontrollerini kaybetmek yerine, düşüncelerinin, duygularının ve

hatta hayatlarının kontrolünü hem de hiç olmadığı kadar ele alırlar. Ayrıca bireyler her zaman için bir

seçim şanslarının olacağının bilincinde olmalıdırlar. Bu düşünce bireyleri rahatlatacaktır. Birey

bilinçaltında sıkışıp kalan duygulardan kurtulamadıkça, bu duygular bireye rahatsızlık verecektir.

Çünkü birey yeteri kadar iyi olmadığını düşünerek, kendine olan güvenini yitirecektir. Birey yaşadığı

bu olaylar sayesinde geçmişten ders alacaktır. Tarihi de zaten bu yüzden öğreniriz. Yapılanlardan ders

almak için.

Aslında birey zaten trans halindedir. Çünkü geçmişte yaşadıkları onu hala etkilemektedir.

Terapistlerin amacı bireyi bu trans halinden çıkarmaktır. Örneğin, birey sigara içerken gözleri

yaşarmaz, veya öksürmez. Birey aslında çok güçlü bir hipnoz halindedir. Fakat birey herhangi bir

kamp ateşinin yanındayken, duman yüzünden gözleri yaşarır ve öksürmeye başlar. Birey kamp

ateşinden de etkilenmezse, gerçekten de usta bir hipnoterapist demektir.

Peki terapistler odaklanılması gereken duyguya nasıl kadar verecekler. Daha çok sezgileriyle tabi.

Terapistler karşılarındaki bireylerin mimiklerinden hangi duyguya odaklanılması gerektiğini anlarlar.

Çünkü birey bir anda ağlamaya başlayabilir, göğsü sıkışabilir veya nefes alamayabilir.

Bireyler gözlerini kapadıklarında, terapistlerinde gözlerini kapaması bazen çok yararlı olabilir. Terapist

bu şekilde bireylerin gönderdikleri sinyalleri daha iyi algılayabilirler. Gene de terapistler çok aceleci

davranmamalıdırlar. Terapiye öfkeyle gelen bireylerin öfkesinin altından genellikle üzüntü çıkar.

Terapiye üzgün gelen bireylerin üzüntüsünün altında ise genellikle bir öfke yatar. Terapistle bu

anlamda dikkatli davranmalı ve üzerinde gerçekten çalışılması gereken konulara odaklanmalıdırlar.

Bireyin yaşadığı duyguların üzerinde durulması terapistin işini kolaylaştıracaktır. Bireyin o duyguyu

hissettiği ana geri dönmesi kolaylaşacaktır. Peki terapist bu duyguların abartılmasını nasıl sağlar.

Terapistin yapması gereken bireye bu duyguyu vücudunun neresinde hissettiğini sormaktır. Terapist

bireyden vücudunu baştan aşağıya taramasını istemeli ve bu duyguyu vücudunun neresinde

hissettiğini öğrenmelidir. Bu sayede birey iç dünyasına ve vücuduna odaklanır. Bu da duyguların

abartılmasına yardımcı olur. Terapistler bazen dirençle karşılaşabilir. Herhangi bir dirençle

karşılaşsalar bile, sorularını tekrarlamalıdırlar. Bazen bireylerin söyledikleriyle, vücutları uyum

göstermeyebilir. Bu durumda bireyin o duyguyu çok yoğun hissetmediği düşünülebilir. Terapistin

bireye, duygularını tekrar tekrar söyletmesi bireyin o duyguyu daha yoğun bir şekilde hissetmesine

yol açabilir. Birey üzgün olmasının normal bir durum olduğunu anladığında, bu şekilde davranmasına

neden olacak sebepler almaya başlayacaktır. Bu sebep de bilinçaltında gizlidir. Bu sorunlar yüzeyde

bile olsa, bu sorunları yeniden tanımlamak bireyi rahatlatacaktır. Bazı olaylar bireyler için çok acı

verici olabilir. Birey bu olayları hatırlamak istemeyebilir.

Bireyler regresyon sırasında bu duyguları açığa çıkarmak için hazır olduklarını hissettikleri için

duygularını dile getirirler. Terapi ortamı onlara duygularını açığa çıkarmak adına güvenli bir ortam

sağlar. Bazı zamanlarda birey artık bu duyguların üstesinden geldiğini düşünebilir. Bu gibi durumlarda

terapist mutlaka bu konuların üzerinden tekrar geçmeli, yani bir anlamda bireyi test etmelidir. Birey

yaşadığı olay hakkında karşısındaki kişileri affedemiyorsa, hayatına devam edemez. Bu sayede

terapist bireyin güvenini kazanır. Bireyin sorunu tam anlamıyla kavrayamadığını bireye anlatır.

Bireye, ona yardım edebileceğini kanıtlar. Terapist aslında bireye yüzleşemedikleri, farkında

olmadıkları bazı şeyler öğretebilir. Bu da terapist ve birey arasındaki bütünlüğü artıracaktır.

Terapistler bazen bireylerin kendilerini daha güvenli hissetmelerini sağlamak isteyebilir. Fakat bireyler

buna pek fazla ihtiyaç duymazlar. Bunun nedeni bireylerin kendilerini ortaya çıkabilecek herhangi

duyguyla yüzleşemeye hazır hissetmesidir. Korksalar, hatta dehşete kapılsalar, bile bunla başa

çıkabileceklerini biliyorlardır. Zaten ortaya çıkabilecek duygular sadece ve sadece bireyin iç dünyasına

zarar verebilir. Birey her ne şekilde olursa olsun ortaya çıkan duygularla yüzleşmelidir. Kötü olsun iyi

olsun, birey bu duyguların üstesinden gelmek zorundadır. Bireyler gerçekte ne olduğunun

bilincindedirler. Bu yüzden yalan söyleme ihtiyacı hissetmezler. Terapistlerin görevi bireylerin kendi

gerçekleriyle yüzleşmesini sağlamaktır.

Regresyon daha önce de belirttiğimiz gibi sezgiseldir. Terapist bireye isterse 20 tane soru sorabilir.

Önemli olan en yoğun yaşanan duyguya odaklanabilmektir. Terapist bireye en kolay bu şekilde

yardım edebilir. Yani terapist bireyin sorunlar ilgili duygularına odaklanmasını sağlamalı, en yoğun

olarak yaşadığı duyguyu seçmeli, bireyin bu duyguyu daha yoğun bir şekilde yaşamasını sağlamalı ve

bu duygunun onları götürdüğü yere götürmelidir. Birey yoğun şekilde hissettiği duygular terapisti

gidilmesi gereken yere götürecektir. Bu da terapistin 20 soru sormasını engelleyecektir. Birey yoğun

şekilde yaşadığı duygular, terapiste bireyin yaşadığı olayların güncel hayatını nasıl etkilediğini de

anlatacaktır. Terapist bu sayede önüne çıkan engelleri temizleyebilir. Geçmişte yaşadığı olayların

etkisinin bitmesi, benzer olaylarda bireyin aynı duyguları yaşamasını engelleyecektir. Bireyin güncel

hayatında ortaya çıkan durumların, mutlaka ve mutlaka geçmişte bir yerlerde kökü vardır. Bireyin

yaşadığı duyguların, bireyin bu duyguları yaşadığı her anla mutlaka bir bağlantısı vardır. Bu yüzden

bireyin bu duyguyu yoğun bir şekilde hissetmesi çok önemlidir. Böylece terapist için tedavi planı

oluşmuş olur. Bireylerin iyileşme hızı her zaman için aynı olmayacaktır. Bazı bireyler çok hızlı bir

şekilde ilerleme kaydederken, bazı bireylerin gelişimi yavaş olabilir. Gene de bilinçaltı üzerinde

çalışmak her zaman için hızlı bir gelişim sağlayacaktır.

Bazen birey onda sorun yaratan duygulardan kurtulmaya gerçekten de hazır olabilir.Bu gibi

durumlarda, bireyle yapılan ön görüşme sonrasında birey sorun yaratan duygularından kurtulabilir.

Terapist bireyin yoğunlaşması gereken duyguya karar verdikten sonra,sıra bu duygunun kaynağına

inmeye gelmiştir. Terapist bireylerden yoğun olarak hissettiği duyguya odaklanmasını isteyerek, bu

duyguyu ilk defa hissettiği zamanı anlatmasını isteyebilir. Daha önce de belirttiğimiz gibi, regresyon

terapisinin akıcı olması gereklidir. Bu bağlamda terapistler bilinçaltında çıkan her şeyi analiz etmek

istemezler. Bu yüzden terapistlerin, regresyon sırasında son derece hızlı bir şekilde soru sorması

gereklidir. Bireye pek fazla düşünme imkanı tanınmamalıdır. Tabi ki birey bu konu hakkında ön

görüşme sırasında bilgilendirilmelidir. Duygunun yoğun bir şekilde hissettirmek istenilmesinin nedeni,

sorunun kaynağının derinlerde yatmasıdır. Terapist ilk seferde sorunun, veya duygunun kaynağına

ulaşamayabilir. Birey bazen regresyon sırasında bir gün öncesine dönebilir. Bunda bir sorun yoktur.

Zaman içersinde, bu regresyonlar terapisti sorunun kaynağına götürecektir. Yaşanılan duygu

yoğunluğu, bu duyguyla ilgili bütün olaylarla bağlantıya geçilmesini sağlayacaktır . Böylece terapist

her seferinde daha derine inecektir.

Terapistlerin her zaman için kendi kelimelerini kullanması çok önemlidir. Bütün terapistlerin

kullandıkları kelimeler farklı da olsa hepsi aynı amaca yöneliktir. Her birey, her seans ve her

regresyon birbirinden farklıdır.

Regresyon terapisi sırasında bireyler genellikle herhangi bir sayıdan başlayarak geri saymaya

başlarlar. Bazı terapistler bu sayı sayma sürecini kısa tutarken, bazı terapistler uzun tutmak

isteyebilirler. Bu sürecin süresinin kısalığı veya uzunluğu önemli değildir. Önemli olan bireyin hazır

olmasıdır. Bireyin kendini son derece hazır hissettiği durumlarda, terapistte aynı fikirdeyse 3ten

geriye doğru bile sayılabilir.

Buna şu şekilde örnek verebiliriz.

5, şimdi bu duyguyu hissettiğin ana geri dönüyorsun. 4, Zamanda geriye doğru gidiyorsun.

3, Zamanda yol almaya devam ediyorsun. 2, bir sonraki sayıda bana bu duyguyu hissettiğin anı

anlatacaksın. 1, şimdi ne hissediyorsun bana söyle.

Terapistin kendine özgü bir yol çizmesi, kendini rahat hissettiği bir şekilde devam etmesi çok

önemlidir. Bazı bireyler, daha sayı sayma işlemi bitmeden ulaşılmak istenen ana ulaşabilirler. Bazı

zamanlarda kendileri de bunu, hissedemeyebilirler. Fakat terapistler, bireylerin mimiklerinden bunu

rahatlıkla anlayabileceklerdir.

Bireyler bazı zamanda bazı duygularına odaklanmak istemeyebilirler. Bunun nedeni, aynı duyguyu her

yaşadıklarında onlara acı vermesidir. Terapistin, bu bağlamdaki görevi bireyin kendini güvende

hissetmesini sağlamaktır. Bu sayede bilinçaltında gizlenen bastırılmış, korkular, duygular açığa

çıkabilir ve değişim sağlanabilir. İyileşme sağlanabilir.

Tabi ki bireyleri anlamak gerekir. Kimse bir tecavüz olayına, bir şiddet olayına geri dönmek istemez.

Bu bağlamda bireyler ilk regresyon seansı sırasında hiçbir şey söylemek istemeyebilirler. Bu önemli

değildir. Önemli olan bireyin bilinçaltıyla bağlantı kurmasıdır. Eninde sonunda birey bir şeyler

anlatmaya başlayacaktır. Birey geri döndüğü anın onun için bir anlam ifade ettiğini anlayacak ve bir

şeyler söylemeye başlayacaktır. Bununla birlikte, terapist hiçbir zaman için karşısındaki bireyi

zorlamamalıdır. Birey kendinde rahatsızlık yaratan bu duygulardan, olaylardan kurtulmak isteyecektir.

Çoğu insan hipnozun trans hali olduğunu düşünür fakat durum aslında tam tersidir. Duyguların

boşalması sırasında bile birey aslında bilinçli bir şekilde bunu yapar. Yani her zaman için bir seçim

hakları vardır. Bazen bireyler hiç beklenmedik bir anda terapistin beklemediği bir cümle kurabilir.

Terapist bu cümleyi elde ettiğinde kendini aydınlığa ulaşmış olarak kabul edebilir. Bazen ilk olarak

duygular açığa çıkar bazen ise olaylar. Bunun hiç bir önemi yoktur. Daha önce de belirttiğimiz gibi

önemli olan bilinç ve bilinçaltını birlikte çalışmasını sağlamaktır. Elde edilen bilgiler ve duygular

sayesinde terapist bireye tam manasıyla yardımcı olabilir.

Bilinç ve bilinçaltı birlikte çalıştığı sürece, bireyin ilk olarak hatırladığı şeyin önemi yoktur. Birey

aklına ilk olarak bir duygu veya bir olay gelebilir. Bilgilerin ve duyguların bir arada bulunması bireyin

iyileşmesini, bir anlamda değişmesini kolaylaştıracaktır. Bazı zamanlarda, bireyler onları rahatsız eden

duyguların farkına varamazlar. Bu gibi durumlarda, terapist aynı konuyu tekrar tekrar gözde geçirerek

bireyi rahatsız eden olayı ve duyguyu bulmalıdır.

Terapistler hiçbir zaman için, bireylerin geri döndüğü tarihi dikkat etmemelidirler. Birey regresyon

sırasında bir önceki güne bile dönebilir. Birey bir önceki güne bile dönse, bu bir sonraki safha için

önemli bir adım olabilir. Birey bu regresyon sırasında yaşadıkları, onu hayatında daha önemli bir ana

götürebilir. Hipnoterapi eğitimi alan terapistler genellikle, bireyin anlattığı duyguların yeni mi eski mi

olduğunu anlayabilirler. Bireyin yaşadığı regresyonlar, terapistin konunun özüne inmesini

sağlayacaktır. Bireylerin edindiği yanlış kanıların ortadan kalkması, onların kendi güçlerini anlamasını

sağlayacaktır.

Bireylerin bilinçaltında gizli kalanlar onları hayattaki hedeflerine ulaşmaktan alıkoyabilir. Terapist

bireyi rahatsız eden duyguyu bulsa bile, bilinçaltı onun ilerlemesini engelleyebilir. Çünkü bilinçaltı bu

duygudan kurtulmak istiyordur. Bu bağlamda, terapist belli bir olaya odaklanmalı, bu olayla bağlantılı

olan duyguyu bulmalı ve bireyin bu duygudan kurtulmasını sağlamalıdır. Birey bu duygudan

kurtulduktan sonra, bilinçaltında gizli kalan başka olaylar veya duygular da ortaya çıkabilir. Hem de

terapistin hiçbir şey söylemesine gerek kalmadan. Birey belli bir olayı hatırladıktan sonra ve bu olayla

bağlantılı duygulardan kurtulduktan sonra bu duygu ve olaylar ona başka olayları çağrıştırabilir. Bu

kendiliğinden olan bir durumdur. Bilinçaltı kendiliğinden daha derinde olanları ortaya çıkaracaktır.

Bireylerin belli görüntülere takılıp kalmasının nedenleri olabilir. Bu yüzden terapist bu görüntüleri

atlamamalıdır. Bilinçaltı bunlardan kurtulmak istediği için ortaya çıkarıyor olabilir. Terapist ve birey bu

görüntüleri, olayları veya duyguları temizledikten sonra, ortaya farklı olaylar, görüntüler çıkabilir. Yani

bilinçaltı bireyden iyileşmeye çalıştığını kanıtlamasını istiyordur. Terapistlerin bütün bunları terapi

öncesi görüşmede bireye anlatması çok önemlidir. Çünkü bireyler onlara rahatsızlık veren olayları ve

duyguları yeniden yaşamak istemeyebilirler. Bu yüzden ön görüşme sırasında, bireylere neden terapi

görmek istediklerini hatırlatmak çok yararlı olacaktır. Birey ve terapisti arasında yeteri kadar güven

oluştuğunda ve birey ve terapist arasında önemli bir yakınlık bağı kurulduğunda, birey terapistin

önderliğinde, ona rahatsızlık veren duygulardan kurtulabilecektir. Bazen terapistler bireylerin bütün

duygularını boşaltmalarından korkarlar. Bunun nedeni, izledikleri yolu kaybetmekten korkmaları

olabilir. Bu duyguyu tamamen kaybetmekten korkarlar. Bireyin ona rahatsızlık veren duygularından

kurtulması, terapist ve bireyin izlediği yolu daha da aydınlatacaktır. Bireyin bu duygulardan

kurtulması, terapist ve bireyin daha derine inmesini sağlayacaktır. Zaten aynı duygular bireyin

bilinçaltında hep var olacaktır. Bireyin aynı duyguları hissettiği başka zamanlar da olacaktır. Bireyin bu

duygulardan kurtulması onun hayatının iyileşmesini sağlayacaktır. Terapistin bütün bu kurguyu ön

görüşme sırasında anlatması, bireye duygularını boşalttıktan sonra daha iyi hissedeceğini söylemesi

son derece yararlı olacaktır. Böylece birey terapi sırasında, terapistin önceden söylediklerini

onaylama imkanı da bulacaktır. Böylece bireyin üzerindeki baskı az da olsa ortadan kalkacaktır.

Bununla birlikte, terapist ve birey duyguların kısa ömürlü olduğunu her zaman için aklında

bulundurmalıdır. Birey bu yüzden bazı duyguları yeniden hatırlamaya direnebilirler. Bireyler onlara

rahatsızlık veren duygularından kurtuldukça kendilerini daha iyi hissetmeye başlayacaklardır.

Terapist, birey duygularını boşalttıkça, bireyi kendini daha iyi hissetmesi için yüreklendirmelidir.

Terapist bireye, yeni bireye yeni bir şeyler öğrenmekte olduğunu dikte etmelidir. Bilinçaltı yeni bir

şeyler öğrenmekte olduğunu kavradığında, bunun yeni bir süreç olduğunu da anlayacaktır. Böylece

terapist ve birey bilinçaltının derinliklerine inebileceklerdir. Bunun yanında bilinçaltında duyguları

boşaltmanın, duyguları tutmaktan daha iyi olduğunu öğretmek de önemli bir süreçtir. Bu yüzden,

terapist hiçbir zaman için karşısındaki bireyin duygularını boşaltmasının korkmamalıdır. Çünkü her

zaman için daha fazlası vardır. Bu duyguların her zaman için bilinçaltında kökleri olacaktır.Aşağıda bu

konu hakkında bir örnek okuyacaksınız.

Örnek:

Bu örnekteki bireyin çikolata bağımlılığı vardır. Birey günde 3 ila 10 tane çikolata yemektedir. Birey

daha önce birkaç kez hipnoterapiste gitmiştir. Terapistin verdiği telkinler birkaç ay için işe yarasa da,

birey bu ayların sonunda yeniden çikolata bağımlısı olmaktadır.

Bireyin gittiği yeni terapist ona regresyon terapisi uygulamıştır. Bu regresyon bireyi 4 yaşına geri

döndürmüştür. Birey 4 yaşında kendinden büyük bir çocukla oynamaktadır. Fakat annesinin markete

gittiği bir gün bu oğlan bireye pek de hoş olmayan davranışlarda bulunmuştur. Annesi marketten geri

döndüğünde, birey annesine her şeyi anlatmak istemektedir. Fakat annesi tam da bu anda ona

marketten aldığı çikolatayı uzatmıştır. Birey hem annesini üzmemek için, hem de annesiyle arasındaki

bu ilişkiyi bozmamak adına çocuğun ona yaptıklarını anlatmamıştır. Bütün bunları anlaması bireyin

çikolata bağımlılığını uzun bir süre için rafa kaldırmasını sağlamıştır. Fakat altı ay kadar sonra bireyin

çikolata bağımlılığı yeninden başlamıştır. Bunun üzerine tekrar yapılan terapide birey 2 yaşındayken,

anneannesinin söylediği bir sözü hatırlamıştır. Bireyin büyük annesi onun yeteri kadar esmer

olmadığını düşünmektedir. Bu düşünce bireyi çikolata yemeğe itmektedir. Bütün bunları anlaması

bireyin çikolata bağımlılığın tamamen bitmesini sağlamıştır. Birey istediği zaman çikolata yemektedir.

Fakat artık çikolata bağımlısı değildir. Bireyde hassaslaştıran olayın ortadan kalkması, çikolata

bağımlılığının ortadan kalkmasını sağlamaktadır.

Bireyin herhangi bir şekilde iyileşmesi çok önemlidir. Bireyin az veya çok iyileşmesi önemli değildir.

Önemli olan öyle yada böyle bireyin iyileşmesidir. Bu yüzden terapist bireyin iyileşmesine izin

vermelidir. Bu örnekte olduğu gibi birey, ilk başta tam anlamıyla iyileşmemiş olabilir. Fakat bir

sonraki seferde birey tam anlamıyla iyileşmiştir.

Direkt telkinler bazı zamanlarda etkili olabilir. Fakat direkt telkinlerin etkili olmadığı zamanlarda, daha

derinde bazı sorunlar var demektir. Bu yüzden ilk önce bu derindeki sorunların üzerinde çalışılması

gerekir. Bazı zamanlarda, bireyin sorunları aşma isteği o kadar fazladır ki, sadece telkinler ona yeterli

gelecektir. Bu tür bireyleri, bir anlamda ev ödevlerini yapan bireyler olarak da adlandırabilir. Bu tür

bireyler, tekrar ayağa kalmak için birilerini aramakta olan bireylerdir. Bu tür bireyler, terapistler adına

mükemmel bireylerdir. Çünkü terapistlerin işlerini kolaylaştırırlar.

Regresyon, direkt telkinler işe yaramadığında, yani daha derine inmek gerektiğinde kullanılabilecek

bir araçtır. Terapist, hiçbir zaman için hangi bireyle hangi tekniği kullanacağını bilemez. Bu yüzden

terapist hiçbir zaman için kısa yolları kullanmaya kalkmamalıdır. Bazen evdeki küçük bir sineği

öldürmek için bazuka kullanmak gerekebilir. Bu bağlamda regresyonu bazukaya benzetebiliriz.

Aynı soruna sahip iki bireyi ele alalım. Bu bireylerden bir tanesi mutlu bir çocukluk geçirmiş olsun.

Diğeri ise mutsuz, hatta kötü bir çocukluk geçirmiş olsun. İlk bireyin sorunlarını halletmek terapistin

bir veya iki seansını alacaktır. Diğer bireyin ise sorunları daha derinde olduğu için bu tür bireyi tedavi

etmek daha uzun sürecektir.

Bireylerin duygularıyla yüzleşmemesi, duygularının onları rahatsız etmesine neden olacaktır.

Küçükken köpek tarafından ısırılmış iki kişiyi ele alalım. Bu kişilerden biri genç bir bayan olsun. Diğeri

de ondan daha büyük bir erkek. Köpek tarafından ısırılmış olan bayan artık köpekten korkmuyordur.

Çünkü anne ve babası bu olaydan hemen sonra eve bir köpek almıştır. Diğer birey ise hala köpekten

korkmaktadır. Bunun nedeni, bireyin korkusuyla yüzleşmemesidir. Bazen bireyin bilinçaltının

derinliklerine inmek gerekir. Bazen ise bireyin iyileşmesi son derece hızlı bir şekilde gerçekleşebilir.

Terapistler tecrübe kazandıkça, hangi tekniği ne zaman kullanacağına daha kolay bir şekilde karar

verebilecektir. Bu yüzden daha önce de belirttiğimiz gibi terapistler hiçbir zaman için kısa yolları

kullanmaya kalmamalıdırlar.

Köpek tarafından ısırılan bayanı yeniden ele alalım. Aynı bireyin ebeveynleri, bireyi korkaklıkla itham

etselerdi, birey duygularıyla yüzleşemeyecekti. Terapistler bireylere hipnoz vasıtasıyla gerçek hayatta

yapamadıklarını yapma imkanı verirler. Gerçek hayatlarında boşaltamadıkları duyguları boşaltma

imkanı verirler. Bireyler geçmişte yaşadıklarını, akıllarında tekrar yaşarak hayatlarını yeniden yaşama

imkanı bulurlar. Bu da bireylere olayları yeniden değerlendirme imkanı sağlar. Bazı bireyler terapiye

son derece hızlı bir şekilde gelirken, bazı bireyler açısından iyileşmek zor olabilir.

Terapistler her zaman için sorunların üzerinden tekrar tekrar geçerek, bireylerin bilinçaltında hiçbir

şey kalmadığına emin olmalıdırlar. Bireylerin üzerindeki baskıyı azaltmaya çalışmalıdırlar.

Terapistlerin bireyleri onlara rahatsızlık veren duygularından kurtarmaya çalışmasının nedeni, bu

duyguların bireyin güncel hayatını etkileyen davranış ve düşüncelerden oluşmasıdır. Birey bu

duygulardan kurtulduğunda, onun hayatını etkileyen davranış ve düşüncelerden de kurtulacaktır.

Bazı zamanlarda, bireyin yaşadığı regresyonlar onu anne karnına kadar geri götürebilir. Bu gibi

regresyonlar sırasında, birey annesinin hislerine odaklanır ve annesinin kendisini istemediğini

düşünebilir. Bu gibi düşüncüler suçluluk duygusunu beraberinde getirir. Suçluluk duygusuyla birlikte

birey cezalandırılması gerektiğini düşünebilir. Birey dünyaya geldiği için suçluluk duyuyorsa, bu

suçluluk duygusu bireyin hayatını serbest bir şekilde yaşamasını engelleyecektir. Bu gibi durumlarda,

bireyin bilinçaltındaki bu duygular temizlenmelidir. Bu son derece yaygın bir durumdur. En iyi anneler

bile bu tür bir durumla karşılaşabilir. Birey bunun kendi suçu olmadığını kavramalıdır. Annesinin kötü

bir zaman geçirmekte olduğunu kavramalıdır. Birey kendisinin yeterli olmadığı düşüncesinden

kurtulduğunda, annesine yardım edemeyeceğini de anlayacaktır. Bu da bir anlamda bireyin kendisini

affetmesini sağlayacaktır. Terapist bireyin bu suçluluk duygusundan kurtulmasını sağladığında,

onların kendi hayatını yaşamasını sağlayacaktır.

Terapistlerin amacı bireyin, çevresindeki bireylerin o an için yapabileceklerinin en iyisini yaptığını

anlamasını sağlamaktır. Yani bir anlamda bireyin, olayı kişiselleştirmesini engellemektir. Bireyler

şimdiki akıllarıyla, çocukluklarına döndüklerinde yaşadıkları akla uygun gelmeye başlayabilir.

Terapistler bireylere yardımcı olmak istiyorlarsa, yaptıkları işe gerçekten inanmalıdırlar. Terapistlerin

amacı hiçbir zaman için para kazanmak olmamalıdır. Terapistlerin amacı bireylere yardımcı olmak

olmalıdır. Bunun dışındaki her şey ikinci planda kalmalıdır. Terapistler bir noktada sezgisel bir şekilde

yaptıkları işi sevmeye başlayacaklardır. Bireyler duygularını hissettikçe, onları iyileştirmesi

kolaylaştıracaktır. Bireyler hissettiklerini iyileştirebilirler. Böylece hayatlarını serbest bir şekilde

yaşayabilirler. Bireyler duygularını hissettikçe, onları daha iyi anlayacaklardır. Birey duygularını

yaşamaya direnmedikçe, duyguları kısa ömürlü olacaktır. Bireyin bilinçaltındaki her şey dikkate

alınmalıdır. En ufak şey bile bireyde rahatsızlık yaratabilir.

Birey regresyon sırasında etrafındaki kişilerle ilgili duygularını boşalttığında, algıları değişecektir.

Kendilerine başka bir gözle bakmaya başlayacaklardır. Yaşadıkları olaylarda kendilerinin herhangi bir

suçu olmadığını da anlayacaklardır. Böylece affetme yolunda bir adım atmış olacaklardır. Böylece

bireyler benzer olaylarla karşılaştıklarında, olayların iyi yanlarını görebilirler.

Bireyler kendilerinde rahatsızlık yaratan duygulardan kurtuldukça, vücutları da aynı oranda

rahatlayacaktır. Bireyler kendilerinde rahatsızlık yaratan duyguları tam anlamıyla boşaltmalıdırlar.

Bireylerin içlerindeki duyguları yarısını boşaltması bir işe yaramayacaktır. Bu duygular bireylere

rahatsızlı vermeye devam edecektir.

Bireyler duygularından tam manasıyla kurtulduklarında, başkalarını da affetmeye hazır hale

geleceklerdir. Birey duygularını boşaltmayı başardığında, affetme süreci de kendiliğinden

başlayacaktır. Bu doğal bir süreçtir. Bireylerin başkalarını affetmesi, başkaları açısından önemli

değildir. Kendileri açısından önemlidir. Affetme sürecinin başlaması demek, bireyin geçmişin

izlerinden kurtulması demektir.

Affetmek, aslında bireyin kendisi için yaptığı bir davranıştır. Birey affetme kavramını benimseyerek

geçmişin etkilerinden kurtulmak istediğini kanıtlamış olur. Birey başka kişileri de affedebilir fakat o

terapi odasında sadece birey olacaktır. Bu da bağışlama kavramının esas olarak birey iyiliği için

olduğunun kanıtıdır. Bireyin, başka bir bireyi affetmesi, bağışladığı bireyin aynı davranışları tekrar

yapmasına izin vermesi anlamına gelmemektedir. Birey, diğer bir bireyi bağışladığını ona söylemek

zorunda değildir. Bireyin bağışlama anında yaşadığı güzel hisler sadece bireye yarar sağlayacaktır. Bu

güzel bireyin iyileşmesini hızlandıracaktır. Bununla birlikte, bağışlama son derece eğlenceli bir

kavramdır. Birey onu rahatsız eden hisleri içinde tuttukça, herhangi bir şekilde kendini veya başkasını

affedemeyecektir. Bu bağlamda, birey tamamen rahatladığını, onu rahatsız eden hislerden

kurtulduğunu söylese bile, terapist birey test etmelidir. Terapist bireyi test etmekten hiçbir şekilde

çekinmemelidir. Her zaman için bireyi iyileştirdiğini, ona yardım ettiğini söylemektedir. Bununla

birlikte, birey bağışlama sürecine doğal bir şekilde gelmelidir. Terapist onu hiçbir şekilde

zorlamamalıdır. Birey karşısındaki bireyi bağışlarken herhangi bir şekilde zorlanma yaşarsa, bu onun

içinde hala bir şeyler tuttuğunun belirtisidir. Bu durumda, terapist ve birey tekrardan bireyin hislerine

odaklanmalıdırlar ve bireyin içinde tuttuğu hislerin dışarı çıkmasını sağlamalıdırlar. Bireyin rahatsız

eden bütün hisler dışarı çıktıktan sonra, bağışlama süreci doğal olarak bu süreci izleyecektir. Bu

noktadan sonra, terapist bireye yardımcı olabilir.

Birey kendini tepeden tırnağa iyi hissediyorsa, terapist açısından hiçbir sorun yoktur. Bununla birlikte,

terapist herhangi bir gerginlik hissediyorsa veya bir his onu rahatsız ediyorsa, bu hissin tekrar ele

alınması gerekebilir. Bu gibi bir durumda, terapist bireyi rahatsız eden hisse odaklanmalı, bu hissin

derecesini artırmalı, bu hissi yüzeye çıkarmalı, bu hisle bağlantılı olan diğer hissi ortaya çıkarmalı ve

bireyin bu histen kurtulmasını sağlamalıdır. Birey büyük bir ihtimalle biraz önce, sarf ettiği çabanın

yarısıyla başarıya ulaşacaktır. Hem de çok daha kısa bir sürede. Birey olayın akışını kavramıştır. Birey

bu konuda o kadar ustalaşır ki, birkaç dakika içersinde onu rahatsız eden hislerden kurtulabilir.

Bireyin son derece hızlı bir şekilde onu rahatsız eden hislerden kurtulması, terapisti de şaşırtabilir.

Fakat terapist zamanla, bireyin gerçekten rahatlayıp rahatlamadığını anlayacaktır. Birey gerçekten

rahatladıysa, terapist bunu bireyin yüzünden, ses tonundan rahatlıkla anlayabilir. Bireyi rahatsız eden

bütün hisler ortadan kalktıktan sonra, birey kendini veya bir başkasını bağışlamaya hazır hale

gelecektir. Bazı zamanlarda, birey etrafındaki bütün kişileri affetse bile onu rahatsız eden duygular

olabilir. Bu duygular büyük bir ihtimalle bireyin kendisiyle ilgili duygulardır. Birey herhangi bir şekilde

suçluluk hissediyorsa, bu bireyin rahatsızlık hissetmesine neden olabilir. Bu bağlamda, terapist bireye

kendini bağışlaması gerektiğini hatırlatmalıdır. Bağışlamak, en çok birey açısında önemlidir.

Birey yaşadığı sorunlar nedeniyle kendini yıpratabilir. En önemlisi de bireyin sorunun ne olduğunu

anlayamamasıdır. Örneğin, bireyin istediği gibi bir koca, istediği gibi bir baba olmayabilir. Fakat,

bunun nedenini anlamayabilir. Birey değişmek istese de değişemeyebilir. Bu da bireyi büyük bir hayal

kırıklığına uğratabilir. Genellikle terapiye gelen bireyler, iç dünyalarına yeterince odaklanmadıklarını

düşünürler. Birey hiçbir zaman için gerçeği tam anlamıyla görememiştir. Birey yaşadığı hislere

yeterince odaklanamamıştır. Hiç kimse bireye iç dünyasına nasıl odaklanabileceğini öğretmemiştir.

Bu bağlamda, terapistin görevi bireyin iç dünyasına açılan kapıyı göstermektir. Birey hislerinin onu

götürdüğü yere gitmelidir. Bu bireyi, anne karnına geri götürse bile birey bundan vazgeçmemelidir.

Daha önce birey elinden gelenin en iyisini yapmış olmasına rağmen, iç dünyasına nasıl gireceğini

bilmemektedir. Fakat artık bunu becerebilmektedir. Bu süreç, bireyin kendi kendini de bağışlamasını

sağlayacaktır. Bu bilinç, bireyin üzerinden büyük bir yük kaldıracaktır. Bununla bağlantılı olarak, birey

diğer olaylarla ilgili olarak da kendini bağışlayabilecektir. Böylece birey istediği gibi bir kişi

olabilecektir. Yani kendi olabilecektir. Daha önce de söylediğimiz gibi, bütün bunları başarmak için

bireyin bilinç ve bilinçaltının işbirliği halinde çalışması gerekmektedir. Birey kendi kendini

affedebiliyorsa, gerçekten iyileşmiş demektir. Bu bilinç bireyi hayatını da değiştirecektir. Bireyi

olayların, insanların iyi yönünü görmeye başlayacaktır. Bireyin ona rahatsızlık veren hislerden

kurtulması, başkalarının bağışlanmasını da beraberinde getirecektir. Birey diğer kişileri bağışladıktan

sonra, kendini de kolaylıkla bağışlayabilecektir. Birey kendini bağışladığında, bir anlamda özgür kalmış

olacaktır.

Birey bağışlama sürecinden sonra yaşadığı olayların, bu olaylarla bağlantılı kişilerin iyi yönlerini

görmeye başlayacaktır. Bu kavram, bireyin bütün bir hayatını değiştirecektir. Birey kötü anlamlar

yüklediği olaylara ihtiyaç duyduğunu düşünmeye başlayacaktır. Bu olayların onu güçlendirdiğini

düşünecektir. Bu olayların onu akıllandırdığını düşünecektir. Birey kendinden açılan yaraları, bilgelik

olarak algılama başlayacaktır. Birey yaptığı fedakârlıkları yatırım olarak görmeye başlayacaktır. Birey

bu olaylar sayesinde, daha akıllı, daha bağışlayıcı ve daha mantıklı olduğunu düşünecektir. Bazı

bireyler, yaşadıklar çok kötü tecrübeleri, hastalıkları ve hatta kanseri, üstesinden gelinmesi gereken

ruhani mücadeleler veya öğretiler olarak değerlendirirler. Kanserin kötülüğüne odaklanan bireylerin

iyileşmesi daha zordur. Daha doğrusu, olayların kötü yanına odaklanan bireylerin iyileşmesi çok hatta

imkânsızdır. Sevmek, iyilikleri görmektir. Sevgi, iyileşmesi gereken her şeyi ortaya çıkarabilir. Birey

bütün bu öğretileri kavradıktan sonra, ortaya çıkan şeyleri değerlendirmek terapist açısından son

derece keyif verici olacaktır.

Birey olayların ve insanları iyi yönünü görmeye başladıktan sonra terapist insanlarla olan ilişkisi de

değişecektir.

Bu konuyu bir örnekle anlatmaya çalışalım.

Bu örnekteki bireyin panik atağı vardı. Birey her şeyden korkmaktaydı. Hatta ışıktan bile. İlk seans çok

sürmüştü. Terapist bireye regresyon terapisi uygulamıştı. Bu regresyon terapisi bireyi 8 yaşına geri

götürmüştü. Birey 8 yaşında babasının onu sinemaya götürdüğünü hatırlamıştı. Fakat film pek keyifli

bir film değildi. Film Nazilerin yaptığı katliamlar hakkında bilgi vermekteydi. Yani Naziler üzerine

çekilmiş bir tür belgeseldi. Bu film tabi 8 yaşındaki bir çocuk için çok ağırdı ve film bireyi

korkutmuştu. Bu film bireyin gece uyuyamamasının nedenlerinden biriydi. Bireyin tek sorunu panik

atak olması değildi. Birey geceleri uyumakta da güçlük çekiyordu. Yani bireyin yaşadığı sorunlar bütün

hayatına yayılmıştı. Terapist ve birey 8 yaşına geri dönmüş, ve bireyin hissettiklerine

odaklanmışlardır. Daha sonra terapist bireyin bütün bu korkulardan kurtulmasını sağlamıştır. Bireyin

rahatladığı çok açıktır. Birey rahatlıkla nefes alabilmektedir. Vücudu rahatlamıştır. Birey ona

rahatsızlık veren bütün bu hislerden kurtulduktan sonra babasının tek istediğinin onun bir şeyler

öğrenmesi olduğunu anlamıştır. Başka bir deyişle, birey olayın iyi yönünü kavramıştır. Daha önce de

belirttiğimiz gibi sevmek, iyi olanı bulmaktır.

Birey ona rahatsızlık veren hislerden tam manasıyla kurtulmadan olayların iyi yönlerini göremez.

Çünkü bireyin yaşadığı kötü hisler her şeyi gölgeler.

Birey, babasının çok zeki olduğunu düşünmeye başlamıştır. Babasının yaptığı şeyin onu dünya

üzerinde olan biten olaylar hakkında bilgilendirmeye çalışmak olduğunu anlamıştır. Babasının ona

iyilik yapmaya çalıştığını anlamıştır. Birey bir anlamda babasını da bağışlamıştır.

Bireylerin geçmişte yaşadıkları tecrübeler, üzerlerinde baskı oluşturabilir. Birey bütün bu baskıdan,

bu kötü enerjiden kurtulduktan sonra rahatlıkla olayların, insanların iyi yanını görebilir. Başka bir

deyişle, birey artık gerçeği görebilmektedir. Bu çok büyük bir önem taşır. Birey artık yaşadığı bütün

tecrübeleri, bir çeşit öğreti olarak değerlendirmeye başlar. Bazı zamanlarda terapistin, olayların iyi

yönünü görmek konusunda bireye yardımcı olması gerekebilir. Fakat genellikle birey otomatik olarak

yaşadığı tecrübelerin iyi yönünü kavramaya başlayacaktır.

Başka bir örnekte ise, birey boğaz kanseri teşhisiyle terapiye gelmiştir. Birey anne ve babasının ahmak

olduğunu düşünmektedir. Terapist regresyon terapisi uygulamaya karar vermiştir. Birey regresyon

terapisi sırasında 12 yaşına geri dönmüştür. Bireyin anlattığı bu olayda, babasını onun son derece

yanlış bir şey yaptığını düşünmektedir. Baba, bir anda bağırmaya ve bireyin üstüne yürümeye

başlamıştır. Bireyin annesi ve kız kardeşi neler olacağını anladıkları için bireyin babasını durdurmaya

çalışmışlardır. Fakat bu pek fayda etmemiştir. Bireyin babası bireyi tuttuğu gibi yatak odasına atmıştır

ve kendisi de içeri girip kapıyı kilitlemiştir. Diğer tarafta bireyin annesi ve kız kardeşi kalmıştır. Daha

sonra bireyin babası, bireyin elbiselerini çıkarıp ona kemerle vurmaya başlamıştır. Birey normal olarak

bağırmaya başlamıştır. Fakat bir süre sonra bağırdıkça, babasının daha hızlı vurduğunu fark etmiştir.

Bu dakikadan sonra birey, babasının zevk almasını engellemek için bağırmayı kesmiştir ve her şeyi

boğazında tutmaya başlamıştır. Birey kısmi bir rahatlama yaşasa da, tam anlamıyla yaşayamamıştır.

Terapist bu noktada kenara çekilmiş ve bireyi yönlendirmeye çalışmamıştır. Bu arada birey,

hatırlayamadığı şeyi hatırlamıştır. Babasının ona vururken aynı zamanda mastürbasyon yaptığını

hatırlamıştır. Bireyin hatırladıkları onun babasının küfürler yağdırmasına neden olmuştur. Bireyin

bağırması bir süre kesilmemiştir. Birey bu arada normal olarak ağlamaya başlamıştır. Birey 12

yaşından beri hiç ağlamamıştır. Fakat hatırladıkları onu ağlatmıştır. Bu arada birey, kendisinin

babasından daha güçlü bir birey olduğunu düşünmeye başlamıştır. Bireyin babasının yaptıklarının

artık onu etkileyemeyeceğini düşünmektedir. Bu olayda herhangi bir şekilde iyi yönden

değerlendiremeyebilirsiniz. Fakat yaşanılan her tecrübenin iyi bir yönü vardır. Birey onu rahatsız eden

hislerden kurtulduktan sonra mutlaka ve mutlaka bir aydınlanma yaşayacaktır.

Bireyler yaşadıkları en kötü tecrübelerle yüzleşmekten çekinmemelidirler. Çünkü onları rahatsız eden

hisler ortadan kaybolduktan sonra, elde edecekleri şey sevgi ve gerçek olacaktır. Birey herhangi bir

şekilde olayların iyi yanın göremiyorsa, içinde hala olumsuz hisler barındırıyordur.

Bazı terapistler, bireyi rahatsız eden hislerden kurtulmak için geçmişe geri dönmeye gerek olmadığını

düşünmektedirler. Fakat birey geçmişe geri dönmezse, geçmişte yaşadığı savaşları kazanamaz. Bir

önceki örnekte olduğu gibi, bireyin verdiği karar onu kansere sürüklemiştir. Terapistin yapması

gereken, ateşte yürürken bireyin elini tutmaktır. Bir önceki örnekte, birey aslında ağlamama kararı

alarak ne kadar güçlü olduğunu göstermiştir. Birey ağladığı takdirde babasının kazanacağını

düşünmektedir. Ona bu zevki tattırmamak adına böyle bir karar almıştır. Fakat yıllar boyunca bunu

anlayamamıştır. Bununla birlikte bir bireyin yıllar boyunca ağlayamaması normal bir olay değildir.

Terapist bu gibi durumlarda bireye yardımcı olmalıdır. Hepimizin ağlamaya ihtiyacı vardır. Hepimiz

nefes almak veya tuvalete gitmek kadar ağlamaya ihtiyaç duyarız. Bireyin ağlayamaması bu durumda

bireye zarar vermektedir. Çoğu terapistin dediği gibi düşüncelerimizi değiştirdiğimizde, hayatımız

değişir. Düşüncelerimizi değiştirme için ilk önce duygularımı değiştirmeliyiz.

İnsanlara olayların iyi yönünü görmesini sağlamak zor olabilir. Fakat çoğu insan kendiliğinden olayları

iyi yönünü görmeye başlayacaktır. Daha önce de dediğimiz gibi, sevgi, iyi olanı görmektir. Örneğin,

bireyin anne ve babasının yaptığı yanlışlardan ders alan birey daha bilge, daha iyi bir insan olabilir.

Vücudumuz her zaman için iyileşmek konusunda azimlidir. Bu açıdan vücudumuzun önündeki

engelleri kaldırdığımızda, vücudumuz kendiliğinden iyileşecektir. Birey onu rahatsız eden hislerden

kurtulduktan, gerçekten yapmak istediklerinin farkına varacaktır. Bireyi yapmak istediklerinden

alıkoyan her zaman için bilinçaltı olacaktır. Birey hiçbir şekilde bilinçaltıyla girdiği bir savaşı

kazanamaz. Bu bağlamda, bilinçaltına karşı değil onla işbirliği halinde olmalıdır.

Başka bir vakaya göz atalım. Bu örnekteki birey prostat kanserini bir kez yenmiş olmasına rağmen

aynı hastalığa yeniden yakalanmıştır. Bireye cinsel organını aldırması veya hormon tedavisi görmesi

önerilmiştir. Birey 60 yaşlarında son derece sevecen ve tatlı bir adamdır. Birey ilk seansta eski

oturduğu yerde 3 kişi tarafından fena şekilde dövüldüğünü anlatmıştır. Hatta birey şehri terk etmek

zorunda kalmıştır. Fakat birey bu kişileri bağışladığını düşünmektedir. Birey bütün bunları anlatırken,

terapist ona vurması için bir yastık vermiştir. Birey o kadar hızlı vurmaya başlamıştır ki, terapist bile

şaşırmıştır. Yani ilk iki seansta bireyi öfkesini boşaltmaya yönelik bir çalışma yapılmıştır. Daha sonra

ise bireyin çocukluğuna geri dönülmüştür. Birey bu regresyon terapileri sırasında doğumuna geri

dönmüştür. Birey, olaya geri döndüğünde nefes alamadığını söylemiştir. Bu arada terapist ona tekrar

bir yastık uzatmış ve vurmasını telkin etmiştir. Bu işe yaramış ve birey tekrar nefes alabildiğini

söylemiştir. Birey boğazına bir şey takıldığını düşünmektedir. Birey annesinin karnından çıktıktan

sonra, ilk olarak büyük babası almıştır. Nefes almadığını söyleyip, büyük anneye vermiştir. Büyük

anne ilk önce, eşinin şaka yaptığını düşünmüş fakat bireyi gördükten sonra bir anda paniklemiştir.

Terapist ve birey bütün bu sorunları ele almışlardır. Bu arada bireyin babası içeri girmiş ve büyük

anne ve büyük baba durumu şaşkınlıkla izlerken bireyin arkasından birkaç kez vurmuştur. Bireyin

babası son derece güçlü bir boksördür. Baba bireye vurması gerekenden daha sert bir biçimde

vurmuştur. Fakat tabi ki bebeğini kurtarmaya çalışmıştır. Birey bütün bunları anladığında, yaşadığı

şoktan ve ağrıdan kurtulmuştur. Bununla hala az da olsa ağrı çekmektedir. Terapist ve birey, bu ağrı

üzerinde çalışmaya başladıklarında terapist kalbinin kırıldığını çünkü babasının onu sevmediğini

düşündüğünü söylemiştir. Birey bir anlamda istenmediğini düşünmektedir. Bu düşünce tarzı özellikle

kanser olan bireyler açısından önemlidir. Kanserli bireyler dünyada istenmediklerini düşünürler.

Daha sonra yapılan çalışmalar sayesinde birey bütün bu üzüntüden, yanlış düşüncelerden ve ağrıdan

kurtulmuştur. Birey rahatladıktan sonra babasının onun hayatını kurtardığını anlamıştır. Yani olayın

iyi yanını görmüştür. Birey bir anlamda huzura kavuşmuştur. Babasını da bağışlamıştır. Bu terapi,

bireyin kanserini geriletmiştir. Bazen bireyler böyle basit durumları kavrayamazlar. Bunun nedeni

hislerinin, gerçeği gölgelemesidir. Bireyin hisleri, net bir şekilde düşünmesini engeller. Bununla

birlikte, hislerimiz algılarımızı oluşturur. Kanser, hiçbir neden yokken ortaya çıkmaz. Bireyin kendi

kendine zarar vermesi kanserli hücrelerin oluşmasına neden olur. Çoğunlukla kanserli bireyler, onlar

olmadan dünyanın daha iyi bir yer olacağını düşünürler. Anne ve babalarının onları istemediği ve

onlarsız daha iyi bir hayat geçirebileceklerini düşünürler. Bu bireyin bilinçaltına yerleşir. Bir önceki

örnekte, bireyin eşinin de pek sevecen birisi olmaması birey tekrar kansere sürüklemiştir. Birey

karısını tatmin edemediği ve babası kadar güçlü birisi olmadığı için kansere sürüklenmiştir.

Bununla birlikte, terapist en başta bu bireyin neden ağrı çektiğini anlayamamıştır. Bireyden kendi

doğumunu izleyen bir melek olmasını istemiştir. Tabi ki bireyin hisleriyle olan bağlantısını da kesmek

istememiştir. Bu telkin sonrasında birey, annesinin acı çektiğini görmüştür. Bireye ne hissettiği

sorulduğunda ise birey kendini çok suçlu hissettiğini söylemiştir. Birey annesinin acı çekmesini kendi

hatası olarak görmektedir ve bu durumdan kendini sorumlu tutmaktadır. Terapist, bireyin bütün bu

hislerden kurtulmasını sağlamıştır. Fakat bu olay birey dünyaya gelmeden olduğu için terapist ilk

başta bu durumu gözden kaçırmıştır. Bu bağlamda, terapist ve birey her zaman için bilinçaltını

izlemelidirler. Bilinçaltı her zaman için yardım etme isteğinizi kanıtlamanızı ister. Birey bütün bu

hislerden kurtulduktan sonra annesinin onu doğurmaktan mutluluk duyduğunu anlamıştır. Bu

örnekten çıkaracağımız sonuç, bilinçaltını hiçbir zaman yaptıkları için sorgulamamak olacaktır. O sizi

bir yere götürmek istiyorsa, bir bildiği vardır. Bilinçaltına yardım etme isteğiniz kanıtladığınızda, o size

ihtiyacını olanı verecek ve sizle işbirliği yapacaktır.