FilharmoniaNarodowa

2019 / 2020

DvořákRimski-Korsakow

Dyrektor ArtystycznyMusic and Artistic Director

Andrzej Boreyko

Dyrektor HonorowyHonorary Director

Kazimierz Kord

English summary → go to page 14

21.02.2020piątek / 19:30  / Sala Koncertowaabonament B1 / Z1

22.02.2020sobota / 18:00 / Sala Koncertowaabonament B2 / Z2

Koncert symfoniczny

SalwarowskiMoser

Wykonawcy

Orkiestra Filharmonii Narodowej Jerzy Salwarowski – dyrygentJohannes Moser – wiolonczela

Krzysztof Bąkowski – solo skrzypcowe w suicie symfonicznej Szeherezada

Filharmonia Narodowa zastrzega sobie możliwość zmiany programu i wykonawców. Podczas koncertu obowiązuje zakaz fotografowania, filmowania i nagrywania dźwięku. Prosimy również o wyłączenie telefonów komórkowych i sygnałów zegarków elektronicznych.

Program

Antonín Dvořák (1841–1904)Koncert wiolonczelowy h-moll op. 104 [40′] (1894–95)

AllegroAdagio ma non troppoFinale: Allegro moderato

∙∙∙ Przerwa (ok. 20 min)

Nikołaj Rimski-Korsakow (1844–1908)Suita symfoniczna Szeherezada op. 35 [49′](1888)

Wstęp. Morze i statek Sindbada Opowiadanie księcia kalendera Młody książę i młoda księżniczkaŚwięto w Bagdadzie. Morze. Statek rozbija się o skałę, na której wznosi się miedziany posąg jeźdźca. Zakończenie

Orkiestra Filharmonii Narodowej ostatni raz wykonała Koncert wiolonczelowy h-moll Dvořáka w grudniu 2015 (Mischa Maisky – wiolonczela, Jacek Kaspszyk – dyrygent), Suitę Szeherezada Rimskiego-Korsakowa – w marcu 2016 (Eiji Oue – dyrygent).

4 5

Dvořák / Rimski-Korsakow

Omówienie programu

Dvořák Koncert wiolonczelowy h-moll

Wiele kart muzycznych komentarzy poświęcono utworom inspirowanym miłością. Do pewnego stopnia należy do nich także Koncert wiolonczelowy h-moll Antonína Dvořáka, jednak jego kontekst jest mniej typowy i szczegól-nie wzruszający. Gdy podczas pobytu w Stanach Zjednoczonych w 1894 roku kompozytor rozpoczął pracę nad dziełem, z dalekich Czech dotarły wieści o ciężkiej chorobie Josefiny Čermákovej, którą darzył młodzieńczym uczu-ciem. Okazało się nieodwzajemnione (Dvořák ożenił się z jej siostrą Anną), lecz czuły sentyment pozostał na zawsze. Jego wyrazem stał się cytat z jej ulubionej pieśni Kéž duch můj sám zamieszczony w Adagio (z dramatycznym epizodem w  odcinku środkowym), a  także urzekające czułym liryzmem, wyciszone zakończenie części finałowej. Hołd wobec kochanej osoby jest tu dyskretny, a mimo molowej tonacji afekt heroiczny przeważa nad elegijnym.

Koncert wiolonczelowy h-moll znany jest dziś jako jedyny w twórczości autora na ten instrument, jednak miał zapomnianego poprzednika – młodzieńczy Koncert A-dur z 1865 roku, który nie został zorkiestrowany, a sam Dvořák miał podobno oznajmić, iż „żałuje, że w ogóle zaczął komponować tego rodzaju dzieło i nigdy więcej takiego błędu nie popełni”. Długo uważał wiolonczelę za instrument wyłącznie orkiestrowy i kameralny, niegodny eksponowanych partii solowych. Przełomem okazało się wysłuchanie w 1894 roku efektow-nego Koncertu h-moll Victora Herberta, nieco dziś zapomnianego twórcy operetek oraz wirtuoza wiolonczeli. To przekonało czeskiego mistrza do jej

wielkiego solowego potencjału i już jesienią tego roku przystąpił do tworzenia koncertu, który niebawem stać się miał „kanoniczną” pozycją repertuaru. Prace kontynuował po powrocie do Czech wiosną 1895 roku, w smutnych okolicznościach choroby i śmierci swej szwagierki Josefiny.

Jak wielu kompozytorów, konsultował detale partii wiolonczelowej z wir-tuozem tego instrumentu, przyjacielem Hanušem Wihanem. Na pewnym etapie między artystami doszło jednak do kontrowersji – autor uznał, że su-gestie muzyka są zbyt daleko idące i w liście do berlińskiej oficyny Simrocka, wydawcy koncertu, zawarł uwagę (trochę żartem, trochę serio), by nie ulegać żadnym ewentualnym sugestiom wirtuozów, n a w e t Wihana. Osią niezgody stała się zwłaszcza propozycja uwzględnienia w części pierwszej i trzeciej rozbudowanych wirtuozowskich kadencji, w które Wihan zdążył już wło-żyć sporo pracy. Dvořák stanowczo jednak obstawał przy swym pomyśle zakończenia partii solowej części finałowej w niekonwencjonalnym w tym miejscu piano. Jedynie orkiestra gra tu krótką, efektowną codę. Przyjaźń ostatecznie zwyciężyła, a Wihan został adresatem dedykacji utworu, ale to nie jemu przypadło prawykonanie. 19 marca 1896 roku w Queen’s Hall w Lon-dynie z udziałem Philharmonic Society pod dyrekcją kompozytora, partię solową wykonał Leo Stern. Wybór tego – skądinąd znakomitego – muzyka został narzucony przez impresariat Philharmonic Society, a oburzony tym autor rozważał nawet wycofanie się z dyrygowania, ostatecznie jednak się zgodził. Stern grał także podczas premier w Pradze i w USA. Po kilku latach (1899) również Wihan włączył Koncert do swego repertuaru. Od chwili pre-miery datuje się tryumfalny pochód dzieła przez światowe estrady. I choć na tle formalnych i harmonicznych innowacji, w jakie obfitowały ostatnie lata XIX wieku, jawi się jako utwór dość zachowawczy, to wciąż zachwyca melodyczną urodą tematów, głębią ekspresji, doskonałą orkiestracją oraz wzorcową równowagą między wiolonczelą (jej bardzo wymagająca partia nigdy nie popada w „pustą” wirtuozerię) i orkiestrą.

Piotr Maculewicz

6

Dvořák / Rimski-Korsakow Omówienie programu

Rimski-Korsakow Suita symfoniczna Szeherezada

Zwykle bywa tak, że najpierw powstaje balet i jeśli ma powodzenie, uradowany kompozytor ze swej muzyki do baletu sporządza suitę, która zaczyna być wy-konywana na koncertach symfonicznych. W tym przypadku było odwrotnie. Szeherezada to imię głównej postaci Księgi tysiąca i jednej nocy – zbioru baśni i legend ludów Bliskiego Wschodu, przed tysiącem lat spisanych w języku arabskim. Zbiór ów, w XVIII i XIX wieku przełożony został na większość języków europejskich, przemawiając do wyobraźni tysięcy nowych czytel-ników, dzieci i dorosłych. Nikołaj Rimski-Korsakow, pozostając pod urokiem Księgi, w roku 1888 skomponował czteroczęściową suitę symfoniczną op. 35, nasycając ją zmysłową atmosferą i orientalną kolorystyką. Nazwał ją Szehere-zada, zaś poszczególne części utworu miały tytuły odnoszące się do postaci i epizodów z Księgi. Wkrótce jednak kompozytor spostrzegł, że owe tytuły tak silnie działają na wyobraźnię słuchaczy, iż jego suitę zaczęto traktować jako muzykę programową. Usunął je więc i pozostawił tylko krótki wstęp poprzedzający partyturę:

„Sułtan Szahriar, przeświadczony o niewierności i podstępności kobiet, przy-siągł sobie, że pośle na śmierć każdą swą żonę po pierwszej spędzonej z nią nocy. Szeherezada uniknęła tego losu, potrafiła bowiem tak zająć sułtana bajkami opowiadanymi przez tysiąc i jedną noc, że powodowany ciekawo-ścią Szahriar wciąż odkładał spełnienie swego zamiaru, aż wreszcie porzucił go na zawsze. Szeherezada opowiedziała mu o wielu cudach, przytaczając strofy poezji poetów i słowa pie śni, splatając bajkę z bajką i opowiadanie z opowiada niem".

A zatem, według Rimskiego-Korsakowa, jego suita może być traktowana jako, co najwyżej, baśń muzyczna o Sułtanie i jego sprytnej małżonce. Te dwie postaci obdarzył wyrazistymi tematami, które jak motywy przewodnie prowadzą słuchacza przez całą opowieść: rozpoczynający utwór, groźnie brzmiący temat w niskim rejestrze instrumentów – to Sułtan. I w chwilę później zmysłowe, słodkie solo skrzypiec na tle harfy – to Szeherezada.

Ale usunięte przez kompozytora obrazowe tytuły poszczególnych części tak przyl gnęły do tego utworu, że przyjął się już zwyczaj podawania ich w programie.

Szeherezada, wykonana w Petersburgu 28 października 1888 roku pod batutą kompozytora, stała się niebawem utworem znanym i lubianym, ale niemal wyłącznie w Rosji. Tak było do roku 1910.

Dwa lata po śmierci Nikołaja Rimskiego-Korsakowa, 4 czerwca 1910 roku, zespół Sergiusza Diagilewa „Balety Rosyjskie” zaprezentował w Operze Pary-skiej Szeherezadę jako przedstawienie baletowe – dzieło choreografa Michała Fokina i scenografa Leona Baksta. Paryż oszalał z zachwytu. Widowisko, nasy-cone erotyzmem i okrucieństwem, nie miało nic wspólnego z wizją opisaną przez kompozytora i dosyć szybko o nim zapomniano, ale muzyka pozostała. W ten sposób paryski sukces baletu był de facto początkiem niesłabnącej od stu lat światowej popularności tego utworu.

Ludwik Erhardt

7

8

WykonawcyDvořák / Rimski-Korsakowfo

t. A

rchi

wum

art

ysty

Jerzy Salwarowski dyrygent

Urodził się w Krakowie i tam ukończył studia w Akademii Muzycznej – kompozycję u Tadeusza Machla i Krzysztofa Pendereckiego oraz dyrygen-turę u Henryka Czyża i Krzysztofa Missony. Swoje umiejętności doskonalił w Accademia Chigiana w Sienie u Franca Ferrary. Jest laureatem konkursów dyrygenckich w Katowicach (1970, 1974), Sienie (1976) i Budapeszcie (1978). Koncertuje z orkiestrami symfonicznymi w Europie, na Bliskim Wschodzie, w Azji, Afryce i obu Amerykach. Dyrygował podczas licznych festiwali, takich jak Warszawska Jesień, Poznańska Wiosna Muzyczna, Festiwal Flandryjski, Praska Wiosna, Millenium Pace w Walencji.

W sierpniu 2008 roku w Rio de Janeiro poprowadził koncert z udziałem Banda Filarmônica do Rio de Janeiro z  muzyką Moniuszki, Chopina i Mendelssohna.

Artysta w swojej ogromnej dyskografii ma płyty nagrane przez wytwórnie: Amreco, Adda, Thorofon, Tonpress, Selene, Wifon, DUX i Polskie Nagrania. Wiele z nich zostało wyróżnionych, a także nominowanych do nagrody Akademii Fonograficznej – Fryderyk, m.in. Poematy symfoniczne Karłowicza, Słynne kaprysy, III Koncert fortepianowy C-dur op. 26 Prokofiewa, Symfonia e-moll Odrodzenie op. 7 Karłowicza.

W latach 2005–2007 Jerzy Salwarowski był – po raz drugi mianowany na to stanowisko – dyrektorem artystycznym Toruńskiej Orkiestry Kameralnej, późniejszej Toruńskiej Orkiestry Symfonicznej, a od 2005 do 2011 roku tę samą funkcję pełnił w Orkiestrze Symfonicznej Filharmonii Częstochowskiej.

Jerzy Salwarowski prowadzi również działalność pedagogiczną. Od 1999 roku kieruje Katedrą Dyrygentury Akademii Muzycznej w Poznaniu. Miał też go-ścinne wykłady w Towson University (stan Maryland), Central Washington University w Ellensburgu (Stany Zjednoczone, 2003), a w Conservatorio di Musica San Pietro a Majella w Neapolu prowadził kursy mistrzowskie (2012). W 2005 z rąk Prezydenta RP przyjął nominację profesorską, w 2008 został mianowany profesorem zwyczajnym. Otrzymał wiele nagród i wyróż-nień, m.in. Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, a w 2014 – roku jubileuszowym 45-lecia pracy twórczej – Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego uhonorował go nagrodą za całokształt dorobku artystycznego. Koncert w Filharmonii Narodowej jest zwieńczeniem wydarzeń związanych z jubileuszem 50-lecia pracy artysty.

9

10

WykonawcyDvořák / Rimski-Korsakowfo

t. M

anfr

ed E

sser

-Hae

nssl

er C

lass

ic

Johannes Moser wiolonczela

Niemiecko-kanadyjski artysta występuje z najlepszymi orkiestrami świata, takimi jak Berliner Philharmoniker, New York Philharmonic, Los Angeles Philharmonic, Chicago Symphony, BBC Philharmonic (w ramach festiwalu Proms), London Symphony Orchestra, Concertgebouworkest, Tonhalle--Orchester Zürich, tokijska NHK Symphony Orchestra oraz Philadelphia Orchestra pod batutą znakomitych dyrygentów.

Johannes Moser zarejestrował utwory na wiolonczelę z orkiestrą m.in. Dvořáka, Lalo, Elgara, Lutosławskiego, Dutilleux, Czajkowskiego, dzięki którym został wyróżniony takimi nagrodami, jak Preis der Deutschen Schall-plattenkritik czy Diapason d'Or.

W bieżącym sezonie 2019/20 Johannes Moser ma zaplanowane: dwa pra-wykonania koncertu wiolonczelowego Andrew Normana (Los Angeles Philharmonic, dyr. Gustavo Dudamel) i Bernda Richarda Deutscha (Tonkün-stler-Orchester Niederösterreich, dyr. Yutaka Sado), koncerty w wiedeńskiej Sali Musikverein, Festspielhaus St. Pölten, na Grafenegg Festival, a także z hr-sinfonieorchester. Inaugurował sezony z Ulster Orchestra (Koncert wiolonczelowy Elgara pod batutą Daniele Rustioniego) i z Orquesta Sinfónica de Galicia (Koncert wiolonczelowy Saint-Saënsa, dyr. Dima Slobodeniouk). Wiolonczelista ponownie wystąpi z London Philharmonic Orchestra, BBC Philharmonic, BBC Scottish Symphony, Boston Symphony Orchestra oraz na George Enescu Festival (z Oslo Philharmonic); odbędzie również tournée po Europie z Symfonieorkest Vlaanderen, Württembergische Kammer-orchester Heilbronn (którą wiolonczelista dyryguje od swojego pulpitu) i z Metamorphosen Berlin.

Znany ze swoich działań na rzecz rozpowszechniania muzyki klasycznej, a szczególnie popularyzacji muzyki nowej, leżącej w centrum jego zainte-resowań, Johannes Moser przyczynił się w dużym stopniu do powstania utworów takich twórców, jak Julia Wolfe, Ellen Reid, Thomas Agerfeldt Olesen, Johannes Kalitzke, Elena Firsova oraz Andrew Norman.

Artysta gra na wiolonczeli Andrei Guarneriego z roku 1694, pochodzącej z prywatnej kolekcji.

11

WykonawcyDvořák / Rimski-Korsakow

Orkiestra Filharmonii NarodowejWarsaw PhilharmonicOrchestra

Andrzej BoreykoDyrektor Artystyczny /Music and Artistic Director

Maciej TomasiewiczDyrygent – asystent / Assistant Conductor

I Skrzypce / First Violins

Maria Machowskakoncertmistrz / leaderKrzysztof Bąkowskikoncertmistrz / leaderJustyna BogusiewiczJoanna JakobsMarian KowalskiAleksandra KupczykAgnieszka LewandowskaJan LewtakMateusz MarczykMarcin MazurekMarzena MazurekGrzegorz OsińskiKrzysztof PlochMarek PowidełDobrosława SiudmakMichał SzałachKrystyna Wilczyńska

II Skrzypce / Second Violins

Piotr Tadziksolista / soloistBogdan ŚnieżawskiDariusz DęgaAda DobrowolskaKatarzyna DulGrzegorz GroblewskiIzabela HodorZuzanna MaślankaBożena MichalskaPaweł RybkowskiPiotr SękowskiMagdalena SmoczyńskaAnna StokowskaKrzysztof TrzcionkowskiNatalia Tuszyńska

Altówki / Violas

Marzena Hodyrsolistka / soloistMarek IwańskiPiotr BertlingWiesława DuszakAgnieszka Duź-DymusKatarzyna HenrychTomasz KarwanJakub KowalikMaciej KucharekIwona Kuchna-FrancoDamian KułakowskiPaulina Różańska-CzopkaKrzysztof Szczepański

Wiolonczele / Cellos

Karolina Jaroszewska-Rajewska

solistka / soloistAleksandra Ohar-

-Sprawkasolistka / soloistRobert Putowskisolista / soloist

Agata BąkKazimierz GruszczyńskiPiotr SapilakMateusz Szmytzastępca inspektora orkiestry / assistant to orchestra personnel managerBogusław TomkówMariusz TonderaAngelica WaisJerzy Wołochowicz

Kontrabasy / Double Basses

Janusz Długokęckisolista / soloist Jerzy Cembrzyńskisolista / soloistPiotr ChyłaTomasz JanuchtaAndrzej JekiełekMichał KotowskiKarol KowalMarcin WilińskiMarcin Rokita

Flety / Flutes

Krzysztof MalickiUrszula Janik-LipińskaJoanna GatniejewskaSeweryn ZapłatyńskiTomasz Bielski

Oboje / Oboes

Aleksandra RojekPiotr LisŁukasz DzikowskiJoanna Monachowicz

Klarnety / Clarinets

Adrian JandaGrzegorz WołczańskiMirosław PokrzywińskiKrystyna SakowskaDariusz Elbe

fot.

Mic

hał Z

agór

ny

Fagoty / Bassoons

Andrzej BudejkoLeszek WachnikGrzegorz GołąbMariusz Oczachowski

Waltornie / Horns

Grzegorz SabełGabriel CzopkaDaniel Otero CarneiroAleksander SzebesczykRobert DudaMaciej Kostrzewa

Trąbki / Trumpets

Krzysztof BednarczykKazimierz AdamskiDorota CholewaMariusz Niepiekło

Puzony / Trombones

Andrzej SienkiewiczPaweł CieślakKrzysztof Wojtyniak

Puzon basowy / Bass Trombone

Krzysztof Kott

Tuba / Tuba

Arkadiusz Więdlak

Kotły / Timpani

Piotr DomańskiDaniel Kamiński

Perkusja / Percussion

Bogdan LauksTomasz BielakPaweł PruszkowskiWawrzyniec Dramowicz

Harfa / Harp

Barbara WitkowskaKlara Wośkowiak

Fortepian / Piano

Grzegorz Gorczyca

Inspektor Orkiestry /Orchestra Personnel Manager

Tadeusz Boniecki

Bibliotekarze Orkiestry / Librarians

Sławomir BychawskiMaciej TarnowskiRoman Wawreczko

Stroiciele / Tuners

Szymon Jasnowskikierownik sekcji / head of the tuning teamJarosław BednarskiKrzysztof Dymek

Obsługa techniczna estrady / Stagehands

Waldemar FrelakRafał IżykiewiczZbigniew WierzbickiMichał DrewnikTomasz ŚpiewakSebastian Michałek

12 13

14

Dvořák / Rimski-Korsakow

15

21.02.2020Friday / 7.30 pm / Concert Hallseason ticket B1 / Z1

22.02.2020 Saturday / 6 pm / Concert Hall season ticket B2 / Z2

Symphonic Concert

Performers

Warsaw Philharmonic OrchestraJerzy Salwarowski – conductorJohannes Moser – cello

Krzysztof Bąkowski – solo violin in Scheherazade

Programme

Antonín Dvořák (1841–1904)Cello Concerto in B Minor, Op. 104 [40′](1894–95)

AllegroAdagio ma non troppoFinale: Allegro moderato

∙∙∙ Intermission (ca 20 min.)

Nikolay Rimsky-Korsakov (1844–1908)Scheherazade – Symphonic Suite, Op. 35 [49′](1888)

The Sea and Sinbad's ShipThe Tale of the Prince Kalender The Young Prince and the Young Princess Festival at Baghdad. The Sea. The Ship Breaks Against a Cliff Surmounted by a Bronze Horseman. Conclusion

Short programme note

Antonín Dvořák began his work on the Cello Concerto in B Minor in 1894 during his stay in the United States, and continued it after returning to his Czech homeland in the spring of 1895. Like many other composers he consulted the details of the cello part with a virtuoso of the instrument, his friend Hanuš Wihan. Even though Wihan was the dedicatee of this work, it was premiered by Leo Stern with the Philharmonic Society under the composer’s baton, on 19 March 1896 at London’s Queen’s Hall. The same soloist later presented the concerto in Prague and the USA. The first performance proved to be the start of the work’s triumphant conquest of concert stages worldwide.

In the context of the formal and harmonic innovations that the last years of the 19th century abounded in, Dvořák Cello Concerto is a rather conservative piece, which nevertheless continues to delight audiences with the beauty of its melodies, the depth of expression, excellent orchestration, and model balance between the solo cello and the orchestra.

It was the allure of One Thousand and One Nights that inspired Nikolai Rimsky-Kor-sakov to compose (in 1888) the symphonic suite in four movements Op. 35, imbued with sensuous atmosphere and oriental colours. He titled it Scheherazade and gave each movement a heading referring to figures and episodes from the book.

Performed on 28 October 1888 in Petersburg under the composer’s baton, the suite soon became a well-known audience’s favourite, but almost exclusively in Russia. This situation continued until 1910. Two years after Rimsky-Korsakov’s death, on 4 June 1910, Sergei Diaghilev’s Les Ballets Russes presented the composition at the Opéra de Paris as a ballet choreographed by Michael Fokine, with sets by Léon Bakst – and Paris went mad with delight. The spectacle, imbued with erotic and cruel elements, had nothing to do with the vision described by the composer himself. The spectacle was forgotten rather soon, but the music remains. Thus the Parisian success of the ballet inaugurated the actual worldwide career of the piece, which now spans over a hundred years.

The Warsaw Philharmonic reserves the right to change the programme and performers. It is prohibited to take photos, make videos and record sound during the concert. The audience is also kindly requested to switch off their mobile phones and digital watch alarms.

English summary

Dvořák / Rimski-Korsakow

16

Performers’ notes

Jerzy Salwarowskiconductor

Born in Krakow, where he graduated from the Academy of Music in composition with Tadeusz Machl and Krzysztof Penderecki and conducting with Henryk Czyż and Krzysztof Missona. He also honed his skills at the Accademia Chigiana in Siena with Franco Ferrara. The winner of conducting competitions in Katowice (1970, 1974), Siena (1976) and Budapest (1978), Jerzy Salwarowski has performed with symphony orchestras in Europe, the Middle East, Asia, Africa and both Americas. He has conducted at numerous festivals, such as the Warsaw Autumn, the Poznań Music Spring, the Flanders Festival, the Prague Spring, and Millennium Pace in Valencia.In August 2008 in Rio de Janeiro, Jerzy Salwarowski led Banda Filarmônica do Rio de Janeiro in a concert featuring music by Moniuszko, Chopin and Mendelssohn.

The artist's huge discography includes albums recorded on such labels as Amreco, Adda, Thorofon, Tonpress, Selene, Wifon, DUX, and Polskie Nagrania. Many of them have won or been nominated for the Fryderyk Award of the Polish Phonographic Academy, including Karłowicz: Poematy symfoniczne, Słynne kaprysy, Prokofiev: Piano Concerto No. 3 in C Major, Op. 26, and Karłowicz: Symphony in E Minor “Rebirth”, Op. 7.

In the years 2005–2007, Jerzy Salwarowski was – appointed in this position for the second time – Artistic Director of the Toruń Chamber Orchestra (later known as the Toruń Symphony Orchestra), and from 2005 until 2011 he held the same position with the Częstochowa Philharmonic Symphony Orchestra.

Jerzy Salwarowski also works in education. Since 1999 he has headed the Chair of Con ducting at the Academy of Music in Poznań. He has also been guest lecturer at the Towson University (Maryland, USA), Central Washington University in Ellensburg (2003), and taught master classes at Conservatorio di Musica San Pietro a Majella in Naples (2012). In 2005, he received a professorship nomination from the President of the Republic of Poland, and in 2008 he was nominated full pro-fessor. Jerzy Salwarowski has been honoured with numerous prizes and distinc-tions, including the Silver Medal for Merit to Culture – Gloria Artis, and in 2014 – the jubilee year in which he celebrated 45 years of work – he received a Lifetime Artistic Achievement Award from the Minister of Culture and National Heritage.

The concert at the Warsaw Philharmonic crowns the celebration of the 50th anni-versary of the artist's work.

English summary

Johannes Mosercello

German-Canadian cellist Johannes Moser has performed with the world’s leading orchestras such as the Berliner Philharmoniker, New York Philharmonic, Los Angeles Philharmonic, Chicago Symphony, BBC Philharmonic at the Proms, London Symphony Orchestra, Concertgebouworkest, Tonhalle-Orchester Zürich, NHK Symphony Orchestra in Tokyo and Philadelphia Orchestra with conductors of the highest level.

His recordings include the pieces for cello and orchestra by, among others, Dvořák, Lalo, Elgar, Lutosławski, Dutilleux and Tchaikovsky, which have gained him nu-merous awards including the prestigious Preis der Deutschen Schallplattenkritik and the Diapason d'Or.

In the 2019/2020 season, highlights include two world premieres of Cello Concertos: by Andrew Norman with the Los Angeles Philharmonic and Gustavo Dudamel, and by Bernd Richard Deutsch with the Tonkünstler-Orchester Niederösterreich conducted by Yutaka Sado. He also performs at the Musikverein in Vienna, the Festspielhaus St. Pölten, at the Grafenegg Festival as well as with hr-sinfonieorchester. He per-formed at the season opening concerts of both the Ulster Orchestra (Elgar’s Cello Concerto conducted by Daniele Rustioni) and the Orquesta Sinfónica de Galicia (Saint-Saëns’ Cello Concerto conducted by Dima Slobodeniouk). Johannes Moser will also return to the London Philharmonic Orchestra, BBC Philharmonic, BBC Scottish Symphony, Boston Symphony Orchestras as well as to the George Enescu Festival with the Oslo Philharmonic. He will also tour Europe with the Symfonieorkest Vlaanderen, Württembergische Kammerorchester Heilbronn (play-direct) and Metamorphosen Berlin.

Renowned for his efforts to expand the reach of the classical genre, in particular new music, which is in the centre of his interests, Johannes Moser has recently been heavily involved in commissioning works by Julia Wolfe, Ellen Reid, Thomas Agerfeld Olesen, Johannes Kalitzke, Elena Firsova and Andrew Norman.

The artist plays an Andrea Guarneri cello from 1694 from a private collection.

17

28.02.2020piątek / 18:30  / Sala Kameralna

Wykład prowadzi: Marcin Majchrowski

Muzykolog i dziennikarz muzyczny. W latach 1993–2016 i ponownie od września 2017 – dziennikarz Progra-mu 2 Polskiego Radia, m.in. prezenter autorskich audycji w paśmie przed-południowym („Kanon Dwójki”) oraz komentator transmisji koncertów. Twórca audycji monograficznych poświęconych muzyce klasycyzmu i romantyzmu (m.in. „104 Symfonie Józefa Haydna”, „Moje czasy jeszcze nadejdą czyli symfonika Gustava Mahlera”). W 2013 roku współtwo-rzył (wraz z Joanną Grotkowską) cykl audycji „Droga do piękna – prze-wodnik po twórczości Witolda Luto-sławskiego”. Jest autorem tekstów publicystycznych, recenzji i wywia-dów publikowanych m.in. w Ruchu Muzycznym, MWM Muzyka w Mie-ście i na stronie dwutygodnik.com. Laureat Złotego Mikrofonu 2010 – nagrody Polskiego Radia.

Z muzyką o muzyce

Wprowadzenia do piątkowo-sobotnich koncertów symfonicznych

Serdecznie zapraszamy melomanów przed wszystkimi piątkowymi kon-certami symfo nicznymi o godz. 18:30, na wykłady omawiające dzieła wyko-nywane danego wieczoru.

Spotkania przygotowują wybitni polscy muzykolodzy oraz popular-ni dziennikarze i krytycy muzyczni, którzy w ciekawy sposób opowiadają o utworach wykonywanych podczas nadchodzącego koncertu. Swój wy-kład ilustrują wybranymi przez sie-bie fragmentami nagrań. Dzięki temu uczestnicy spot kań mogą w czasie koncertu słuchać dzieł muzycznych z większą wiedzą i świadomością ich przebiegu.

Wykłady odbywają się w Sali Kame-ralnej (wejście od ul. Sienkiewicza) i są otwarte dla posiadaczy biletów i  abonamentów na dany koncert (lub jego sobotnie powtórzenie) oraz dla członków Klubu Przyjaciół Filharmonii.

21.02.2020piątek / 18:30  / Sala Kameralna

Wykład prowadzi: Iwona Lindstedt

Profesor w Instytucie Muzykologii UW. Jej zainteresowania naukowe dotyczą przede wszystkim historii, teorii i estetyki muzyki XX i XXI wie-ku, ze szczególnym uwzględnieniem polskiej twórczości kompozytorskiej.Specjalizuje się także w zakresie me-todologii i  analizy dzieła muzycz-nego. Autorka trzech książek oraz licznych artykułów naukowych i tek-stów popularnonaukowych publiko-wanych m.in. w Glissandzie i Ruchu Muzycznym. Współtwórczyni sze-regu portali internetowych poświę-conych kompozytorom XX  wieku (na polmic.pl, kolekcji muzycznych na ninateka.pl, mapofcomposers.pl, musicinmovement.eu). W 2014 roku otrzymała Nagrodę Honorową ZKP „za upowszechnianie wiedzy o muzyce współczesnej – zwłaszcza polskiej”.

Kalendarz koncertowy

23.02.2020niedziela / 11:00 – Dm1  / 14:00 – Ds1Sala Koncertowa

Poranny i popołudniowy koncert dla dzieci

Muzyczne kadryW krainie... filmowego klapsa

Adrianna Furmanik-Celejewska – prowadzenie koncertów

25.02.2020wtorek / 19:00  / Sala Koncertowaabonament K2

Beethoven 2020

Trio Shaham Erez Wallfisch

Hagai Shaham – skrzypce Raphael Wallfisch – wiolonczelaArnon Erez – fortepian

Beethoven

18 19

Filharmonia Narodowa / Warsaw Philharmonic

ul. Jasna 500-950 Warszawatel. 22 55 17 111filharmonia@filharmonia.plwww.filharmonia.pl

wydawca / published byFilharmonia Narodowa

tłumaczenie / translationXymena Plater-Zyberk, Tomasz Zymer

projekt graficzny /graphic designbeton.

skład /desktop editingstudio typek

cena / price: 10 zł

Sponsorzy

Patroni medialni

Strategiczny Mecenas Roku

Mecenas Roku

Partner

www.filharmonia.pl

6.03 piątek / 19:30 Sala Koncertowa abonamenty B1, Z1

7.03 sobota / 18:00 Sala Koncertowa abonamenty B2, Z2

Orkiestra Filharmonii Narodowej Niklas Willén – dyrygent Eric Lu – fortepian

Aleksander BorodinUwertura do opery Kniaź Igor [10’]Piotr CzajkowskiI Koncert fortepianowy b-moll op. 23 [37’]Carl August Nielsen V Symfonia op. 50 [35’]

Na koncerty zaprasza Mecenas Roku Filharmonii Narodowej