Dytikos #22

Üποψη για τον Kόσµο

• Ταξίδι στον βιότοπο της Δαδιάς

• Επίσκεψη στους Χαµεντιανούς τους Σηροκρήτες της Μ. Ανατολής

ôåý÷ïò έκτακτο - Χριστούγεννα 2001 ôéìÞ: 8x10-3 €, 3äñ÷.

• ο Κώστας Λαχάς, µιλά για το θέατρο, τη ζωγραφική, την Παιδεία

• Αφιέρωµα στον ελληνικό κινηµατογράφο

Magazine 22 Xmas 2.indd 18/12/2001, 5:42 1

Τεχνική Κατασκευαστική ΕταιρίαΜακρυγιάννη 106, Σταυρούπολη, Τηλ. Κέντρο: 0310 589.600 Fax: 0310 589.639

e-mail: [email protected]

¸îù,Ýíáò êïìøüò óõíäõáóìüòôïõ äéÜöáíïõ ìðëå,ìå ößíåò áóçìÝíéåò ëÜìøåéò

ÌÝóá,ç ãÜñãáñç, áãíÞ äñïóéÜ ôçò öýóçò

ÄéðëÜ ðïëýôéìç,ç áãáðçìÝíç óáò ÓÏÕÑÙÔÇêõêëïöïñåßêáé óå íÝá,ðïëõôåëÞ "Ýêäïóç"ãéá íá äñïóßóåéôéò ðéï…êïóìéêÝòóôéãìÝò óáò!

KT1

36-0

0-1

3/1

2/0

1

ÓÏÕÑÙÔÇ Á.Å. Áíþíõìç Åôáéñßá ÅìöéÜëùóçò & Åìðïñßáò Ìåôáëëéêïý Íåñïý “ÓïõñùôÞ” •ÓïõñùôÞ - Èåóóáëïíßêç •ôçë: 0396 41182, 41739 •www.souroti.gr, [email protected]

Magazine 22 Xmas 2.indd 18/12/2001, 5:42 2-3

Τεχνική Κατασκευαστική ΕταιρίαΜακρυγιάννη 106, Σταυρούπολη, Τηλ. Κέντρο: 0310 589.600 Fax: 0310 589.639


Ανέγερση - Πώληση Ακινήτων - Αντιπαροχές

Εύοσµος Κορδελιό

Ζητούνται οικόπεδα για αγορά ή αντιπαροχήΠληροφορίες: κα. Μακρίδου (Πολ. Μηχανικός)

τηλ. 0310 589.619, κιν: 0973 808.582

υπογράφει το καλύτερουπογράφει το καλύτερο

ΤE.ΚA.

Καλαµαριά (Αγ. Ιωάννης) Ωραιόκαστρο


Υπεύθυνος έκδοσης - Αρχισυντάκτης:

Αλέξης Αλαµατίδης

Σύµβουλοι έκδοσης:

Σταύρος Κωνσταντινίδης

Άγγελος Παµπουκίδης

Συνεργάτες

Άννα Ακριτίδου

Λευτέρης Ακριτίδης

Γεωργία Γιακουµίδου

Νώντας Ελευθεριάδης

Ανδρονίκη Καραπαναγιώτου

Σταύρος Κωνσταντινίδης

Βούλα Παλαιολόγου

Κώστας Ποτακίδης

Αλέξανδρος Σταυράκης

Συνεργάτες τεύχους:

Θόδωρος Γιαχουστίδης

Δάνος Δανιηλίδης

Θόδωρος Ελευθεριάδης

Μπάµπης Ιµβρίδης

Μίλιτσα Κοσάνοβιτς

Σπύρος Λαζαρίδης

Ιωάννα Μπάµπη

Άγγελος Παµπουκίδης

Γιώργος Στάµκος

Νίκη Στρατηλάτη

Αλέξανδρος Υδάτης

Φωτογραφία εξωφύλλου:

Αλέξης Αλαµατίδης

Ηλεκτρονική Σελιδοποίηση:

adaction A.E.

ÄÉÁÖÇMÉÓÇ•MÁΡΚΕÔÉÍΓΚ•ÄÇΜΟÓÉΕÓ Ó×ΕÓΕÉÓ

Πëáôεßá Éπποäροµßου 21, 546 21 Θεóóáëοíßκç,

ôçëεöωíéκü ΚÝíôρο/fax: 0310 256.974-5, 243.260

www.adaction.gr, email: [email protected]

Κáëëéôε÷íéκή επéµÝëεéá:

Γιώργος Παπαδόπουλος (adaction A.E.)

Äéáöçµßóεéς:

0310 606.928

Óκßôóá:

Äçµήôρçς Néκοëáΐäçς

Öéëµ - Eκôýπωóç:

Φίλιππος

Εκδοτική Βορείου Ελλάδος

Äιεύθυνση:

Ευζώνων 7,

Ά. Çëéοýποëç 56431 Θεóóáëοíßκç

Ôçë.: 0310 606.928, - Fax: 642.055

Tá Üρθρα εκöρÜζουí ôéς áπüψεις

ôωí óυíôáκôώí ôους

ÔéρÜζ: 7.000

ÄéáíÝµεôáé äωρεÜí óε πÜíω

áπü 300 óçµεßá óôçí πüëç


ã é á ó õ í ä ñ ï ì Ý òåðéêïéíùíÞóôå óôï ôçëÝöùíï: 0310 606.928

áðïóôåßëåôå ãéá 10 ôåý÷ç 17.60 € (6.000äñ÷) ãéá 5 ôåý÷ç 8.80 € (3.000äñ÷)

e d i t o r i a l e d i t o r i a l e d i t o r i a l e d i t o r i a l e d i t o r i a l

Δεκέµβριος 2001,αγαπητές µου αναγνώστριες, αγα-πητοί αναγνώστες,

πριν πω οτιδήποτε "κακό", θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους ένα υγιές και δηµιουργικό 2002. Ελπίζω η χρονιά που σε λίγες µέρες θα γεννηθεί,

να είναι για όλους χαρούµενη και να δείτε τους στόχους σας να γίνονται πραγµατικότητα. Όσοι έχουν στόχους...Στόχο είχαν και τα 12 παιδιά του µπιγκ µπράδερ που ξεκίνησαν το φθινόπωρο, να κερδίσουν το ποσό των 50(!) εκατοµµυρίων δραχµών. Το δέλεαρ ήταν µεγάλο, η "παγίδα" καλοστηµένη και έτσι η εκποµπή(;) ξεκίνησε. Για 100 µέρες τα παιδιά αυτά δεν θα έχουν ιδιωτική ζωή, απαρνούµενα αυτό το στοιχειώδες αγαθό της ανθρώπινης υπόστασης, σηµάδι του πολιτισµού, δείγµα της ελευθερίας του ανθρώ-που. Η ιδιωτική ζωή είναι το α και ω όλων. Χωρίς αυτήν δεν µπορεί να υπάρξει καµία απολύτως σχέση. Δεν µπορεί να υπάρξει φιλία, έρωτας, ακόµα και Δηµοκρατία. Αν πάντα ξέραµε τι κάνουν, ή ακόµη χειρότερα τι σκέφτονται οι άλλοι, τότε σίγουρα δεν θα µπορούσαµε να κάνουµε παρέα µε κανέναν. Και αυτό ακριβώς το δεδοµένο έρχεται να καταρρίψει ο µεγάλος (νόθος) αδερφός. Υποτιθέµενες φιλίες, συγκινήσεις, υποσχέσεις, αυθορµητι-σµός, καλά και κακά παιδιά... Ταύτιση του κοινού µε τους πρωταγωνιστές. Τροµάρα τους! Αυτά τα πράγµατα δεν γίνονται. Υποτιµάνε τόσο, µα τόσο το κοινό; Κάτι άκουσα για 2 εκατοµµύρια τηλεθεατές, ή τέλος πάντων 2 εκατοµµύρια άνθρωποι που συµµετέχουν µε τον έναν ή άλλο τρόπο στην εκποµπή. Απογοητεύτηκα, τρόµαξα, νευρίασα, φοβήθηκα και τώρα διαµαρτύροµαι.Κάτι πρέπει να ξέρουν και αυτοί όµως (οι δηµιουργοί της εκποµπής). Ο µέσος Έλληνας και ειδικότερα ο νέος, είναι σήµερα περισσότερο χειραγωγίσιµος από οποιαδήποτε άλλη εποχή. Βέβαια η δίψα του (υποανάπτυκτου) ανθρώπου να διεισδύει στα άδυτα της προσωπικής ζωής των άλλων δεν έχει όρια. Αυτό, σε συνδυασµό µε την επιδειξιοµανία, είναι η συνταγή της επιτυχίας του µπιγκ µπράδερ. Αν για παράδειγµα ψηφιζόταν νόµος πως οι αυτοκτονίες θα µεταδίδονται απ’ ευθείας στην τηλεόραση, τότε σίγουρα ο αριθµός των αυτοκτονιών θα ανέβαινε κατακόρυφα σε σχέση µε τον αριθµό τους σήµερα (και ο ΑΝΤ1 θα έδινε τα πάντα για να έχει την αποκλειστικότητα). Αυτά για το µπιγκ µπράδερ και τον ΑΝΤ1 που θεωρώ πως είναι σήµερα το χειρότερο και µη ποιοτικό κανάλι ανάµεσα στα ιδιωτικά, µόνο και µόνο επειδή κάνει τόσο µεγάλη και ανυπολόγιστη ζηµιά στους νέους µε την εκποµπή αυτή. Δεν το συζητάω πως τα πλέον ποιοτικά τηλεοπτικά κανάλια είναι τα κρατικά. Η σειρά της δικής µου προτίµησης είναι: ΝΕΤ, ΕΤ3, ΕΤ1.Η τηλεόραση στην σύγχρονη ελληνική κοινωνία θα πρέπει να προσφέρει πρώτα γνώση-ενηµέρωση και ύστερα διασκέ-δαση. Δυστυχώς ούτε το ένα, αλλά ούτε το άλλο συµβαίνει συνήθως. Δεν υπάρχει πλέον γνησιότητα. Όλα είναι φτηνές και κακές αποµιµήσεις άλλων (το µπιγκ µπράδερ π.χ. πρωτοπαίχτηκε πριν 5 χρόνια στην Ευρώπη). Είναι πολύ πιο δύσκολο να κάνεις µια καλή αντιγραφή, παρά να κάνεις κάτι καινούργιο, από λευκό χαρτί. Αναφέροµαι φυσικά σε έναν άνθρωπο δηµιουργικό και όχι σε πίθηκο.Το "πιθηκίζειν" εστί δηµιουργείν; Εδώ µπορεί και να διίστα-νται οι απόψεις...Προσωπικά πιστεύω πως ο στόχος των Μ.Μ.Ε. δεν είναι πλέον µόνον ο καταναλωτισµός του πολίτη. Αυτό µπορεί να ίσχυε πριν από 20 ή 30 χρόνια. Σήµερα θέλουν την πλήρη υποταγή του ανθρώπινου νου στα σχέδιά τους. Θέλουν

τον άνθρωπο να λειτουργεί σα ροµπότ, να καταπίνει ό,τι του σερβίρουν, να µην αντιδρά, να έχει "σύγχρονη" και "µοντέρνα" στάση απέναντι στις νέες τάσεις των καιρών (σε αυτά δηλαδή που εκείνοι εφευρίσκουν), να ξεχνά γρήγορα για να µπορεί έτσι πιο εύκολα να καταπίνει το επόµενο "χάπι" που θα του πασάρουν. Με αυτόν τον τρόπο νοµίζει πως έτσι ακριβώς "έχουν τα πράγµατα", πιστεύοντας µάλιστα, ότι είναι και ενηµερωµένος.Θα αντισταθούµε όµως, και αυτό το ξέρουν.Ήδη στο διαδύκτιο γίνεται χαµός. Τελικά είναι πολλοί αυτοί που σκέφτονται.

Έχουσιν γνώσιν οι φύλακες...Ως το επόµενο ραντεβού µας, νά ‘στε όλοι καλά.

Είναι πολύ πιο δύσκολονα κάνεις

µια καλή αντιγραφή,παρά να κάνειςκάτι καινούργιο,από λευκό χαρτί.

Αναφέροµαι φυσικάσε έναν άνθρωπο

δηµιουργικόκαι όχι σε πίθηκο.

ΠΑΙΧΝΙΔΟΣΠΙΤΑΑξίζει να συζούµε µε τα παιδιά τοποθετώντας τα πάνω από εµάς, όντες εκ των προτέρων ηττηµένοι.Ακινητούν ανίκητες οι στιγµές που χάθηκα µες το πέλαγός τους.Η αγάπη τους σε µόνιµη υπερχείλιση, τα όνειρά τους δικαιω-µένα.Ανηφορίζουν το ρυάκι µου, µου σιγοψιθυρίζουν το ένοχο µυστικό τους.Το όργωσα το χωράφι της ανόητης σοβαροφάνειας µου κι έτσιένιωσα την απέραντη λιακάδα των µικρούληδων µες τη σάρκα µου.

Γίγαντες οι πιτσιρικάδες, κρατούν στα τεράστια δάχτυλά τους µια µια τις εικόνεςπου µου χάρισαν σε ύποπτες -για την ψυχική µου υγεία- στιγµές.Και µου θυµίζουν: Γρατζουνισµένα γόνατα, ολόγιοµα βλέµµα-τα, αµέριµνα πετροβολήµατα, σφιχταγκαλιασµένα δώρα, κνήµες στον αέρα µπρος-πίσω.Και µου θυµίζουν: Οµάδα λαχανιασµένων παιδιών να παρατάει το τόπικαι να ολοκοιτά οµάδα λαχανιασµένων πουλιών.

Παίξτε και κά’να στοίχηµα της προκοπής βρε φίλοι. Πάλι σαν φωνή παπούκα ακούγοµαιαλλά να ξέρατε µε τί δύναµη… για τί δύναµη µιλώ.Μέρες που είναι, αφήστε τα παιδιά να σας αγγίξουν. Αφήστε τα ΕΛΕΥΘΕΡΑ.Αφιερώστε τα την προσοχή σας. Διότι µοιράζοντας τα κοµµάτια σας, είναι που πολλαπλασιάζεστε. Και αφαιρώντας κάτι από τον πολύτιµο προσωπικό σας χρόνοείναι που προσθέτετε λίγη αξιοπρέπεια στο αποθηκάκι της ψυχής σας.

Θ.Ε.


Êåíôñéêü: Ðïóåéäþíïò 3, Ô.Ê. 562 24 Èåóóáëïíßêç, Ôçë.: 0310 773.766ÕðïêáôÜóôçìá: ÐëÜôùíïò 51, Ô.Ê. 562 24 Èåóóáëïíßêç, Ôçë.: 0310 759.539


6

Ζούµε σε µια χώρα «τραβεστί». Με «πλαστική εγχείριση» η Ελλάδα άλλαξε πρόσφατα κατηγορία και από τη πλέµπα των φτωχών χωρών του πλανήτη µας προβιβάστηκε στη λέσχη των ισχυρών, στην περίφηµη Ευρωζώνη. Πίσω ωστόσο από το έντονα –και φτηνά– πουδραρισµένο της πρόσωπο, η επιφανειακά εκσυγχρονισµένη Ελλάδα παραµένει µια φτωχή, σχεδόν τριτοκοσµική χώρα. Το γνωρίζουµε όλοι αυτό. Το βιώνουµε καθηµερινά. Ξέρουµε τι σηµαίνει να ζεις σε µια χώρα που κινείται µεταξύ πλούτου και φτώχειας. Ειδικά αν ανήκεις στο 1/3 των λιγότερο τυχερών της ελληνικής κοινωνίας...

ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΦΤΩΧΟΙΚαθώς σε λίγες µέρες τα Ευρώ θα κουδουνίζουν στις τσέπες µας, ο ήχος τους θα ηχεί στα αυτιά µας θλιβερά, καθώς θα µας υπενθυµίζει το µέγεθος της φτώχειας µας. «Όταν είσαι φτωχός στο Παρίσι είσαι δυό φορές φτωχός», έλεγε κάποτε ο Εµίλ Ζολά. Όταν είσαι φτωχός στην Ευρωπαϊκή Ένωση είσαι δυό φορές φτωχός! Συµπέρασµα: η εγγύτητα του πλούτου είναι πιο ανυπόφορη από τη φτώχεια. Μέσα στην Ευρωζώνη είµαστε οι φτωχοί συγγενείς, οι ανεπίδεκτοι µαθήσεως της Ευρώπης, ένα παράδειγµα προς αποφυγήν, ένα «τεχνικό λάθος». Ζηλεύουµε τους άλλους οικονοµικά πετυχηµένους λαούς της Ευρωζώνης, τους οποίους είµαστε καταδικασµένοι να µοιάσουµε, έπειτα όµως από µια δεκαετία λιτότητας και έντονους ρυθµούς οικονοµικής ανάπτυξης, δηλαδή έπειτα από µακροχρόνια υπερπροσπάθεια. Μέχρι τότε οι υποσχέσεις θα είναι περισ-σότερες από τις εκπληρώσεις. Μονάχα θλίψη µου προκαλεί η σκέψη τι πρέπει να ξοδέψω την επόµενη δεκαετία για να απολαµβάνω τα εισοδήµατα, ίσως και τον τρόπο ζωής, ενός

σηµερινού Γερµανού...Για την ώρα η χώρα µας βρίσκεται σε µια θολή ενδιάµεση κατάσταση. Σ’ έναν κόσµο µε λίγους πλούσιους και πάρα πολλούς φτωχούς η Ελλάδα βρίσκεται σε µια «γκρίζα ζώνη»: όχι αρκετά πλούσια για να ανήκει χωρίς δεύτερη σκέψη στο κλαµπ των ισχυρών, ούτε όµως και αρκετά φτωχή για να καταταχθεί ασυζητητί στον ωκεανό της απελπισίας, που ονοµάζεται «Τρίτος Κόσµος». Η Ελλάδα είναι µια οικονοµικά ανερχόµενη χώρα, ένας φιλόδοξος πρώην ηττηµένος που προσδοκά διακαώς µια θέση στο πλουσιοπάροχο τραπέζι των νικητών, να φάει κι

αυτή επιτέλους µε «χρυσά κουτάλια». Όµως για την ώρα δεν είναι ούτε νικητής ούτε ηττηµένος και γι’ αυτό δεν παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Είναι αναγνωρίσιµη κι από τους µεν κι από τους δε. Στους πλούσιους θυµίζει τους φτωχούς και στους φτωχούς τους πλούσιους. Και σχεδόν όλοι τη θεωρούν ότι δεν ανήκει στον κόσµο τους, θαρρείς πως στέκεται µετέωρη ανάµεσα σε δύο κόσµους.

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΔΕΛΦΟΣ ΣΕ ΒΛΕΠΕΙ!Δεν υπάρχει αµφιβολία πως τα πιο αξιόλογα µέρη του πλανήτη µας είναι είτε παράνοµα είτε πανάκριβα. Όλα τα υπόλοιπα είναι µετριότητες. Στην Ελλάδα ζούµε βυθισµένοι στη χλιαρή λάσπη της µετριότητας και το απολαµβάνουµε σαν γουρουνάκια σε λασπόλουτρο. Είµαστε αποκλεισµένοι τόσο από τον πλούτο όσο κι από την ποιότητα και καταδι-κασµένοι να καταναλώνουµε όλα εκείνα τα µικροαστικά κατακάθια που αναδεύονται µέσα από τη θάλασσα των µήντια. Στον αστερισµό της ελληνικής Masscult τα ποσοτικά κριτήρια θριαµβεύουν πάνω στα ποιοτικά. Το Big Brother θριάµβευσε επειδή κάθε βράδυ το παρακολουθούν δύο εκατοµµύρια «κεφάλια» και όχι επειδή προσφέρει κάποιο ποιοτικό θέαµα.Αποτελεί το θρίαµβο του µηδενισµού µιας µέτριας κοινω-νίας, που προσπαθεί να δει τον εαυτό της µέσα από

παραµορφωτικούς καθρέ-πτες ορισµένων παιδιών της. Παρακολουθούµε το Big Brother, αλλά στην ουσία µας παρακολουθεί αυτό. Ο στόχος δεν είναι τα 12 παιδιά που δελεάστηκαν µε 50 εκατοµµύρια για να κλειστούν στο σπίτι του Big Brother. Στόχος είναι τα δύο εκατοµµύρια τηλε-θεατές, που καθηµερινά παρακολουθούν αυτή την εκποµπή.Αυτούς παρατηρούν, επε-ξεργάζονται και αναλύουν οι «ειδικοί». Κάθε τηλε-φώνηµα, κάθε e-mail, κάθε αντίδραση του κοινού είναι στοιχείο προς µελέτη. Παρακολουθούν και ανα-λύουν µαζικά τις προ-θέσεις, τις προτιµήσεις και τις συνήθειες του κοι-νού. Οι πληροφορίες και η τεχνογνωσία που αποκτά-ται από ένα τόσο τεράστιο δείγµα είναι µοναδικές και απολύτως εµπορεύσιµες. Στόχος δεν είναι απλά η κατασκευή του «προφίλ του θεατή», αλλά η κατα-σκευή του «καταναλωτι-κού του προφίλ» για τον

έλεγχο της αγοραστικής του δύναµης. Οι µάζες στην Ελλάδα, παρά το «εκπαιδευτικό θαύµα» που επιτεύχθηκε από την τελευταία γενιά, είναι βυθισµένες σε µια θάλασσα σύγχυσης και παρασύρονται εύκολα από οποιονδήποτε τυχοδιώκτη και λαϊκιστή τηλεµαρκετίστα, που µπορεί να εκµεταλλευτεί τη συναισθηµατική φόρτιση που προκαλεί π.χ. η επίκληση του εθνικισµού και της ξενοφο-βίας. Μια τάφρος άγνοιας τις χωρίζει από την πραγµατικό-τητα, ενώ συχνά αναλώνονται στο κυνήγι «φαντασµάτων» ή «µαγισσών», που καλλιεργείται έντεχνα από την τηλεόραση. Αν ο µέσος Έλληνας δεν ήταν τόσο υπερβολικά εγωιστής –δεν παραδέχεται κανέναν εκτός από τον εαυτό του– θα µπορούσε να είναι ένας από τους πιο χειραγωγήσιµους κατοίκους αυτού του πλανήτη. Πάει καιρός που οι Έλληνες έπαψαν να είναι απρόβλεπτοι και αλλοπρόσαλλοι, σαν ανεµοδείκτες. Αντίθετα είναι από-λυτα προβλέψιµοι. Όλοι τείνουν να µοιάζουν µε όλους. Οι στατιστικές εφαρµόζονται πετυχηµένα πάνω τους. Όπως και σε κάθε Δυτική κοινωνία, έτσι και στην Ελλάδα τα «ιδανικά» των νέων είναι ο πλούτος, τα υλικά αγαθά, η δόξα και η καλοπέραση. Τίποτε το πρωτότυπο δηλαδή. Σχεδόν όλοι οι νεαροί Έλληνες θέλουν να καλοπερνούν στα ιν κλαµπ, να τρώνε στα σικ εστιατόρια, να πίνουν «ντριγκς» νωχελικά, να οδηγούν καινούργια απαστράπτοντα αυτοκίνητα, να ντύ-νονται µε πανάκριβα ρούχα φίρµας, να µένουν σε µοντέρνα σπίτια ή σε µονοκατοικίες µε γκαζόν, να κάνουν διακοπές σε χάι µέρη, να έχουν φουσκωµένους τραπεζικούς λογα-ριασµούς, µια «βεντάλια» από πιστωτικές κάρτες όλων των ειδών, διάσηµους γνωστούς, λαµπερές «µπάρµπι» ερωµένες και όνειρα για το τι θα κάνουν τα λεφτά που θα κερδίσουν στο τζάκποτ του τζόκερ. Και όταν δεν κάνουν τίποτε από τα παραπάνω λουφάζουν τεµπέλικα στο αναπαυ-τικό σαλόνι του πατρικού τους –ποιος είναι τόσο χαζός για να δουλεύει και να πληρώνει το µισό µισθό του για το ενοίκιο µιας «τρύπας»;– χαζεύοντας Big Brother και άλλα τηλεοπτικά κατακάθια. Πουθενά διάθεση για ελευθερία, δηµιουργία, επανάσταση. Αφήσαµε προ καιρού τα οδοφράγ-µατα και τις διαδηλώσεις και πιάσαµε τις παντόφλες και τα τηλεκοντρόλ. Αυτό που έχει πλέον σηµασία είναι το ανελέητο κυνήγι της ηδονής και η ικανοποίηση της ακόρεστης καταναλωτικής δίψας που µας διακατέχει.

Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΩΝ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤΕίµαστε κάτοικοι των σούπερ µάρκετ. Η Ελλάδα δεν στενάζει πλέον στα γήπεδα αλλά στα σούπερ µάρκετ! Τα σούπερ µάρκετ είναι οι σύγχρονοι ναοί µας. Παρατηρώ συχνά τα πρόσωπα των ανθρώπων που µπαίνουν µέσα σ’ ένα µεγάλο σούπερ µάρκετ. Ένα µείγµα δέους, έκστασης και ήπιας λαιµαργίας είναι αποτυπωµένο στη φάτσα τους. Τα λάγνα βλέµµατα τους περιδιαβαίνουν αυτάρεσκα µέσα στην πληµ-µυρίδα των πολύχρωµων προϊόντων που τους περιβάλλουν. Σου δίνουν την εντύπωση πως βρίσκονται µέσα σ’ ένα παράρτηµα του παραδείσου! Αυτοεκπλήρωση µέσω της κατανάλωσης. Καθόλου παράξενο που στην ελληνική κοι-νωνία οι περισσότεροι αυτοκτονούν τρώγοντας...

Η δηµοκρατία µας, για την οποία αγωνίστηκαν οι πατεράδες και παππούδες µας, είναι πλέον ολοκληρωτικά υποταγµένη στην αγορά, η οποία δεν έχει ούτε µυαλό ούτε καρδιά. Από την άλλη, ελευθερία των πολιτών σηµαίνει πρωταρχικά ελευθερία του πλουτισµού. Ας µην γελιόµαστε: Οι µετανά-στες που κατακλύζουν τα τελευταία χρόνια τη χώρα µας

Πλούτος και φτώχεια στην Ελλάδα του Ευρώ

ΕΛΛΑΔΑ ΕΛΛΑΔΑ ΕΛΛΑΔΑ ΕΛΛΑΔΑ ΕΛΛΑΔΑΗ χλιαρή

Λάσπητης

Μετριότητας

«Αν το χρήμα

δεν κάνει την ευτυχία,

επιστρέψτε το!»

Ζυλ Ρενάρ

Οι "καλές µέρες" της πληθωριστικής δραχµής τελείωσαν. Τώρα ήρθε η εποχή του σκληρού Ευρώ

Όταν είσαι φτωχός στην Ε.Έ., είσαι δύο φορές φτωχός!

Χρόνια Πολλά και Ευτυχισµένο το Νέο Έτος

του Γιώργου Στάµκου


7

ΕΛΛΑΔΑ ΕΛΛΑΔΑ ΕΛΛΑΔΑ ΕΛΛΑΔΑ ΕΛΛΑΔΑδεν έρχονται επειδή εδώ πνέει ένας άνεµος ελευθερίας και δηµοκρατίας, αλλά επειδή υπάρχουν δουλειές, εισοδήµατα, άφθονα υλικά αγαθά κι ένα σύστηµα κοινωνικής προστασίας. Αν δεν υπήρχαν αυτά και υπήρχε µονάχα δηµοκρατία κι ελευθερία τότε όχι µόνον µετανάστες δεν θα βλέπαµε, αλλά και οι περισσότεροι Έλληνες θ’ αναζητούσαν την τύχη τους αλλού. Όµως, εκτός αν είσαι κάποιος εξειδικευµένος επιστήµονας που κυνηγάς διεθνή καριέρα, δεν υπάρχει πιο ηλίθιο πράγµα σήµερα από να φύγει ένας νέος από την Ελλάδα για να εργαστεί οπουδήποτε στο εξωτερικό.Είναι γεγονός πως ζούµε πάνω σε µια νησίδα ευηµερίας και ευτυχίας µέσα σ’ έναν ωκεανό δυστυχίας και βασά-νων.

Όχι πως γινόµαστε χαιρέκακοι, παρατηρώ-ντας την ανθρώπινη απελπισία που µας πολιορκεί. Απλά καθησυχάζουµε γνωρίζοντας πως οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι τόσο τυχεροί όσο εµείς. Αυτό δεν σηµαίνει βέβαια πως πρέπει να τους εγκαταλείψουµε στην µοίρα τους κι ακόµη χειρότερα να τους ξεχάσουµε. Αν θέλουµε πραγµατικά να πετύχουµε, πρέπει να πετύχουµε µε τους άλλους. Διαφορετικά η επιτυχία µας θα είναι αυτοκαταστροφική.

Δεν θέλω να σας χαλάσω την ατµόσφαιρα των γιορτών, αλλά και δεν µπορώ να ησυχάσω και τη συνείδηση µου αν δεν σας «βοµβαρδίσω» λιγάκι µε τις παρακάτω πραγµατικά «hot» πληροφορίες: • Οι Αµερικανοί αποτελούν το 5% του παγκόσµιου πλη-θυσµού αλλά καταναλώνουν το 24% της παγκόσµιας ενέρ-γειας. Ένας Αµερικανός καταναλώνει ενέργεια ίση µε την ενέργεια που καταναλώνουν 2 Ιάπωνες ή 6 Μεξικανοί ή 13 Κινέζοι ή 31 Ινδοί ή 128 Μπαγκλαντεζανοί ή 370 Αιθίοπες! • Ένας Αµερικανός συνεισφέρει στην καταστροφή του περιβάλλοντος της Γης 250 φορές περισσότερο από έναν κάτοικο της υποσαχάριας Αφρικής.• Οι Αµερικανοί, που αποτελούν το 1/20 του παγκόσµιου πληθυσµού, παράγουν τα 3/4 (75%) των τοξικών αποβλήτων του πλανήτη µας.• Τα τελευταία 50 χρόνια η ανθρωπότητα κατανάλωσε φυσικούς και ενεργειακούς πόρους περισσότερους απ’ όλους όσους κατανάλωσε στη διάρκεια όλων των ιστορικών χιλιετηρίδων που προηγήθηκαν.• Το µεγαλύτερο ανθρώπινο κατασκεύασµα στον κόσµο είναι το Μεγάλο Τείχος της Κίνας. Το 2ο µεγαλύτερο είναι ο χώρος ταφής σκουπιδιών στο Staten Island της Νέας Υόρκης!• Οι Αµερικανοί πετούν κάθε µέρα στα σκουπίδια 200.000 τόνους φαγώσιµων τροφίµων.• Το 56% των καλλιεργήσιµων εκτάσεων στις ΗΠΑ χρησι-µοποιούνται για την παραγωγή βοδινού κρέατος.• Αν και εκατοντάδες άνθρωποι στον κόσµο πεθαίνουν της πείνας, οι Αµερικανοί ξοδεύουν 30 δισεκατοµµύρια δολάρια το χρόνο σε προγράµµατα δίαιτας. Το 1/3 των Αµερικανών είναι υπέρβαρο.• Μια ηµερήσια έκδοση των New York Times χρειάζεται χαρτοπολτό από 75.000 δένδρα.• Οι 225 πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσµο έχουν περισ-σότερο πλούτο απ’ ότι τα 2,5 δισεκατοµµύρια φτωχότεροι της Γης. Οι τρεις πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσµο ελέγχουν πλούτο αντίστοιχο µε το ΑΕΠ των 48 φτωχότερων χωρών! • Το 10% των ανθρώπων του πλανήτη επιβιώνουν µε 130 δολάρια το χρόνο ή 35 σεντς την ηµέρα. • Ο µισός πληθυσµός στις αναπτυσσόµενες χώρες υποφέ-ρει από 1 ως 6 ασθένειες που σχετίζονται µε την ελλιπή υδροδότηση και αποχέτευση.• 1,3 δισεκατοµµύρια άνθρωποι ζουν στην απόλυτη φτώ-χεια.

• 840 εκατοµµύρια άνθρωποι είναι µονίµως υποσιτισµένοι. • 1,4 δισεκατοµµύρια άνθρωποι πίνουν βρώµικο και ανθυ-γιεινό νερό. • 1 δισεκατοµµύριο άνθρωποι είναι αναλφάβητοι.

Σκέψου παγκόσµια, δράσε τοπικά! Καλές γιορτές... v

Είναι ωραίο πράγµα να είσαι νικητής!

Όταν είσαι φτωχός στην Ε.Έ., είσαι δύο φορές φτωχός!

Άλλοποιότητα ζωήςκαι άλλο καταναλωτισµός..

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑΜΚΟΣ είναι δηµοσιογράφος και συγγραφέας µιας σειράς βιβλίων Best Seller. Τα βιβλία του ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ (Δ’ Έκδοση), ΝΙΚΟΛΑ ΤΕΣΛΑ (Γ’ έκδοση), ΜΥΣΤΙΚΗ ΣΕΡΒΙΑ και ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΥΣ κυκλοφορούν από τις εκδόσεις ΑΡΧΕΤΥΠΟ. Πρόσφατα κυκλοφόρησε το νέο του βιβλίο µε τίτλο ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ: Η Επόµενη Πλανητική Επανάσταση.

•ΠΑΤΡΑ, Γεροκωστοπούλου 31-33, Τηλ: 061/278.727 •AθΗΝΑ, Γραβιάς 3-5, Τηλ: 010/3801591, Γραβιάς 9-13, Τηλ: 010/3807689•ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, Λ. Νίκης 3, Τηλ: 031/226190, www.protoporia.gr


8

Ένα από τα σηµαντικότερα καταφύγια της ευρωπαϊκής χλωρίδας και πανίδας βρίσκεται στη Δαδιά του Έβρου και σίγουρα αξίζει να το γνωρίσουµε

Ξεκίνησα για ένα τριήµερο, στα τέλη Αυγούστου, για τη Δαδιά. Στο άκουσµα του προορισµού µου, κάποιοι φίλοι µε ψιλοειρωνεύτηκαν, για το γεγονός ότι θα «έχανα» ένα τριήµερο από τη θάλασσα, για να βρεθώ στα πουλιά και τα δάση της Δαδιάς. Όµως, η ζεστή και επαναλαµβανόµενη προτροπή του καλού µου φίλου, Θεσσαλονικιού ζωγράφου Θανάση Διγενή, που ήδη βρίσκονταν στη Δαδιά, για να την επισκεφθώ χωρίς άλλη αναβολή, στάθηκε καταλυτική. Έτσι, ένα απόγευµα Παρασκευής, πήρα το δηµοσιογραφι-κό, τη φωτογραφική µηχανή και την απαραίτητη… προίκα µου (ρούχα κλπ) και µέσω Ρεντίνας ξεχύθηκα για Δαδιά. Οι «συνήθεις ύποπτοι» της εθνικής οδού, νταλίκες και λεωφορεία, αυτή τη φορά έκαναν πιο ανεπαίσθητη την παρουσία τους. Που οφείλονταν αυτό; Εν πολλοίς στην παράδοση νέων τµηµάτων της πολύπαθης Εγνατίας Οδού, κάποια κοµµάτια της οποίας (περιοχή Καβάλας και Αλε-ξανδρούπολης) σου δίνουν την εντύπωση ότι βρίσκεσαι πραγµατικά στην Ευρώπη.

Ζωγραφίζοντας στη ΔαδιάΈφτασα γύρω στα µεσάνυχτα στο λιτό, αλλά ζεστό, ξενώνα του οικοτουριστικού κέντρου, ο οποίος βρίσκεται 1 χλµ. από το οµώνυµο χωριό και 15 χλµ. από το Σουφλί. Το δροσερό βράδυ του ύπνου διαδέχτηκε το επόµενο πρωινό και το αντίκρισµα από το µπαλκόνι του δωµατίου µου ενός πυκνού δάσους, που ξεκινούσε 10 µόλις µέτρα από τον ξενώνα. Αφήνοντας το δωµάτιό µου, αντίκρισα σε µια άκρη, στο σαλόνι του ξενώνα, τη

γνώριµη µαυροντυµένη φιγούρα της Πλ. Αριστοτέλους, τον ζωγράφο Θανάση Διγενή. «Καλώς σε βρήκα φίλε Θανάση. Μα καλά, πώς άφησες την Πλ. Αριστοτέλους «ορφανή» και πήρες τα όρη και τα βουνά για τη Δαδιά;» τον ρωτώ, διακόπτοντάς τον από το µάθηµα. «Καλώς ήρθες. Αν θυµάσαι, καλά, και πέρσι το καλοκαίρι έκανα την ίδια διαδροµή προς Δαδιά, ανταποκρινόµενος στην τιµητική πρόσκληση του προέδρου της κοινότητας Βασί-λη Δελησταµάτη, να έρθω να παραδώσω µαθήµατα σχεδίου και ζωγραφικής στα παιδάκια ντόπιων και επισκεπτών. Ήταν τέτοια η ανταπόκριση των παιδιών, ώστε δε µπορούσα να αρνηθώ και φέτος». «Θα σε δω αργότερα» του λέω, αφήνοντάς τον εντελώς απορροφη-µένο στο στοιχείο του, στο αυτοσχέδιο ατελιέ που οι υπεύθυνοι του ξενώνα του έστησαν, για να παραδίδει µαθήµατα ζωγραφικής στα παιδιά. Εκτός από τα µαθή-µατα, ο Διγενής έχει αναλάβει να αναπαραστήσει σε µεγάλους πίνακες, τα σηµαντικότερα αρπακτικά πουλιά της περιοχής.

Βασικές πληροφορίες για την περιοχήΤο δάσος της Δαδιάς έχει έκταση 357.000 στρέµµατα και ανακηρύχθηκε προστατευόµενη περιοχή το 1980. Εδώ έχουν εντοπιστεί 236 είδη ζώων και πουλιών και 240 είδη φυτών. Η Δαδιά βρίσκεται στο σταυροδρόµι Ευρώπης και Αφρικής, πολύ κοντά στις εκβολές του ποταµού Έβρου, σε υψόµετρο από 120 έως 1000 µέτρα. Η σπουδαιότητα της περιοχής έγκειται στο ότι αυτή απο-τελεί µεταναστευτικό διάδροµο πολλών ειδών πουλιών που ξεχειµωνιάζουν σε θερµότερες χώρες. Στη Δαδιά συναντάται ένα µωσαϊκό βιοτόπων που προσφέρει τροφή και καταφύγιο σε πολλούς εκπροσώπους της άγριας ζωής και κυρίως της ορνιθοπανίδας. Πολλά είδη ηµερόβιων πουλιών φωλιάζουν στην περιοχή, η οποία αποτελεί το τελευταίο καταφύγιο του µαυρόγυπα στα Βαλκάνια. Εκτός των αρπακτικών, τα οποία δε… διστάζουν να περ-νούν συχνά τα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα, προκειµένου να εντοπίσουν τροφή, στη Δαδιά φιλοξενούνται πολλά θηλαστικά (λαγός, ζαρκάδι, λύκος, αλεπού) και ερπετά, ενώ υπάρχει και µια µεγάλη ποικιλία αγριολούλουδων, όπως παιόνες, λαδανιές, ίριδες κ.ά.

Ξενώνας και Δασικό χωριόΟ κεντρικός ξενώνας έχει δυναµικότητα 20 δίκλινων δωµατίων, ενώ υπάρχει αµφιθεατρικά χτισµένο ξύλινο αναψυκτήριο το οποίο προσφέρει πρωινό, ροφήµατα, κρύο πιάτο και κατά παραγγελία φαγητό. Ξεναγός µου αναλαµβάνει ο πρόεδρος της κοινότητας, κτηνίατρος Βασίλης Δελησταµάτης, ο οποίος µετά το πρωινό, µε οδηγεί µέσα από ένα δασικό δρόµο µήκους 7 χλµ., στο δασικό χωριό Κατραντζήδες. «Με σεβασµό στη φύση, χτίσαµε εδώ 10 υπέροχα σπιτάκια φιλανδικού τύπου (µε τζάκι, δική τους κουζίνα κλπ), χτισµένα αποκλειστικά µε συµπαγές ξύλο, έτσι ώστε να δένουν αρµονικά µε το πυκνό δάσος». Πραγµατικά νοµίζεις ότι βρίσκεσαι σε κάποια Σκανδιναβική χώρα και το καλό είναι ότι κάθε σπι-τάκι βρίσκεται σε αρκετή απόσταση από το γειτονικό του, διαθέτοντας, έτσι, απεριόριστο υπαίθριο χώρο µε γρασίδι, κιόσκια, ψησταριές και φυσικά γήπεδα ποδοσφαίρου. Και εκεί που περπατάς… ω του θαύµατος, συναντάς µερικά εντυπωσιακά απολιθωµένα δέντρα εκατοµµυρίων ετών. Δίχως αµφιβολία, το δασικό χωριό αποτελεί έναν ιδανικό προορισµό για οικογένειες, αθλητικές οµάδες που θέλουν να κάνουν προετοιµασία κλπ. Η επίσκεψη στους Κατρα-ντζήδες ολοκληρώνεται µ’ένα πλούσιο γεύµα µε τοπικές πίτες και κρεατικά, που ετοιµάζουν στη µικρή ξύλινη ταβέρνα, τα µέλη του οµώνυµου συνεταιρισµού γυναικών.

üëá ãéá ôïí Üíäñá êáé ôç ãõíáßêá...

Ο Θεσσαλονικιός ζωγράφος Θανάσης Διγενής στο εργαστήρι ζωγραφικής στη Δαδιά

Το Οικοτουριστικό Κέντρο Δαδιάς

Αποστολή στο οικοτουριστικό κέντρο του βιότοπου Δαδιάς

• MAKPYΓIANNH 40, ANΩ HΛIOYΠOΛH ΘEΣΣAΛONIKH, THΛ: 604.545

• ANΔPEA ΠAΠANΔPEOY 58, KOPΔEΛIO ΘEΣΣAΛONIKH, THΛ-FAX: 759.995

ΕΛΛΑΔΑ-ΤΑΞΙΔΙ ΕΛΛΑΔΑ-ΤΑΞΙΔΙ ΕΛΛΑΔΑ-ΤΑΞΙΔΙ


9

Birdwatching στη ΔαδιάΤο ότι ξηµερώνει Κυριακή, συνάγεται εύκολα από την αύξηση των επισκεπτών στη Δαδιά. Βλέποντας τις πινακίδες των αυτοκινήτων, διαπιστώνω ότι οι επισκέπτες προέρχονται όχι µόνο από τη Θράκη ή τη Μακεδονία, αλλά από πολύ µακρύτερα όπως την Αθήνα, αλλά και το εξωτερικό. Όλοι αυτοί, µαζί τους κι εγώ, περνούµε πρώτα από την αίθουσα του Κέντρου Ενηµέρωσης, όπου µέσα από φωτογραφίες, χάρτες, διαγράµµατα και την προβολή ταινίας, µαθαίνουµε για τη Δαδιά και το βιότοπό της, αλλά και για την ευρύτερη περιοχή. Τα ντόπια -στη µεγάλη πλειοψηφία τους- νεαρά παιδιά που εργάζονται στον ξενώνα και το Κέντρο Ενηµέρω-σης, µε διάθεση να προβάλουν τον τόπο τους, απαντούν µε προθυµία σε ερωτήσεις ή απορίες των επισκεπτών για την περιοχή. Όπως είναι φυσικό, η λειτουργία του οικοτουριστικού κέντρου έχει δώσει δουλειά σε τµήµα της τοπικής κοινωνίας, συγκρατώντας αρκετούς νέους ανθρώ-πους από το να µετακινηθούν προς τα αστικά κέντρα. Μετά

την επίσκεψη στο Κέντρο Ενηµέρωσης µας παραλαµβάνει ένα µικρό λεωφορείο 14 ατόµων, για να µας µεταφέρει στο Παρατηρητήριο, το οποίο βρίσκεται στην καρδιά του δάσους. Μετά από 10 λεπτά διαδροµής στον -απαγορευµένο για άλλα οχήµατα- χωµατόδροµο του παρθένου δάσους, φτάνουµε στο Παρατηρητήριο, από όπου µε κιάλια και τηλεσκόπια παρακολουθούµε τα αρπακτικά πουλιά… εν ώρα πτήσεων και καταδύσεων στην ταΐστρα. Η ταΐστρα είναι ένα µικρό ξέφωτο, στο µέσο του δάσους, όπου εναποτίθενται οι σάρκες νεκρών ζώων, που συλλέχθηκαν από κτηνοτρόφους της περιοχής. Μέσω των οργάνων παρατήρησης, ο επισκέπτης συνειδητοποιεί από πρώτο … µάτι τον αέναο και σίγουρα ανηλεή πόλεµο που µαίνεται στο ζωικό βασίλειο, παρακολουθώντας, για παράδειγµα, το ξέσκισµα της σάρκας του νεκρού ζώου από σµήνος αρπακτικών. Για όσους αγαπούν την πεζοπορία, υπάρχουν δύο µονοπάτια για το Παρατηρητήριο µέσα από το δάσος, συνολικής διάρκειας 2-3 ωρών πεζοπορίας και παρατήρησης. Επίσης, δύο µονοπάτια οδηγούν στη κορυφή Γκίµπρενα (520 µ.), στην οποία σώζονται ερείπια Βυζαντινού κάστρου και από

όπου υπάρχει καταπληκτική θέα προς το βιότοπο και τα πετάγµατα των αρπακτικών πουλιών. Προσεχώς, θα χρησιµοποιούνται και αλόγα ή µουλάρια για τις διαδροµές αυτές. Τη Δαδιά επισκέπτονται κάθε χρόνο πολλά σχολεία απ’όλη τη χώρα, µε τους µαθητές να ασχολούνται µε προγράµµατα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, τα οποία υλο-ποιούνται σε συνεργασία µε το εξειδικευµένο επιστηµονικό προσωπικό του Κέντρου Ενηµέρωσης.

Άλλοι ενδιαφέροντες προορισµοί της περιοχήςΘα µπορούσα να γράψω αρκετές ακόµη σελίδες για τα ενδιαφέροντα της ευρύτερης περιοχής. Εν συντοµία σηµειώ-νω πως αξίζει κανείς να επισκεφθεί το Μοναστήρι της Δαδιάς (κτίστηκε πριν το 1727), το φρούριο της Γκίµπρενας, τη γειτονική «πόλη του µεταξιού», το Σουφλί, µε τα κουκου-λόσπιτά του, το υπέροχο πραγµατικά Μουσείο Μεταξιού και την ιδιωτική λαογραφική συλλογή της οικογένειας Μπου-ρουλίτη. Και περνώντας από τις Φέρες αξίζει µια στάση στο

σπίτι-µουσείο του αστυνοµικού Νικόλαου Γκότση, ο οποίος στεγάζει µια αξιολογότατη λαογραφική συλλογή, ουσιαστικά χωρίς καµία βοήθεια. Συµπερασµατικά θα έλεγα ότι αξίζει, για πολύ περισσότερους λόγους από όσους φαντάζεστε, να επισκεφθείτε και να γνωρίσετε τη Δαδιά και τον Έβρο γενικότερα, αρχή -και όχι τέλος όπως τον θέλουν κάποιοι- της χώρας. v

Σηµείωση: Ευχαριστώ τον πρόεδρο Δαδιάς κ. Δελησταµάτη για τη ζεστή φιλοξενία του.

Πληροφορίες:• Οικοτουριστικό Κέντρο Δαδιάς: τηλ: 05540 32.263, φαξ: 05540 32.463• Μουσείο Μεταξιού Σουφλίου: τηλ: 05540 23.700 • Λαογραφική Συλλογή Μπουρουλίτη Σουφλίου: τηλ: 05540 24.168• Λαογραφική Συλλογή Γκότση Φερών: τηλ: 05550 23.214

Γρηγορίου Λαµπράκη 25, Νέα Πολιτεία ΕυόσµουΘεσσαλονίκη, τηλ: 031 0 641.591, φαξ: 031 0 650.682

ΣΥ ΓΧ ΡΟΝΟ ΧΕ Ι ΡΟΠΟ ΙΗΤΟ ΧΑΛ Ι

Κ λ α σ ι κ ήΔ η µ ι ο υ ρ γ ί α

ΛΙΣΤΑ ΓΑΜΟΥ

ΑΤΟΚΕΣ ΔΟΣΕΙΣ

Τώρα κοντά σας,µε τις καλύτερεςπροσφορέςκαι τα καλύτερα

δώραπου έχουµεεπιλέξειµόνο για εσάς... Moναδικά κοµµάτια για τους πολύτιµους χώρους σας

Αποστολή στο οικοτουριστικό κέντρο του βιότοπου Δαδιάς

ΕΛΛΑΔΑ-ΤΑΞΙΔΙ ΕΛΛΑΔΑ-ΤΑΞΙΔΙ ΕΛΛΑΔΑ-ΤΑΞΙΔΙ

του Δάνου Δανιηλίδη([email protected])


10

Περισσότερα από 1500 άτοµα –φίλοι και µέλη της Πολιτιστικής Εταιρίας ΜΑΚΕΔΝΟΣ, παρακολούθησαν την ηµερίδα µε θέµα «ΧΑΜΕΝΤΙΑΝΟΙ - ΟΙ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟΙ ΣΥΡΟΚΡΗΤΕΣ ΤΗΣ Μ.ΑΝΑΤΟΛΗΣ» η οποία πραγµατοποιή-θηκε στο Πανεπιστήµιο «Μακεδονία».Οµιλητές της εκδήλωσης ήταν ο Οµάρ Μουσταφά Χαλατζάκης Πρόεδρος του Συλλόγου του Λιβάνου ο «Κρητικός», ο κ Α. Βρίτσιος Οµ. Καθηγητής Ιατρικής του ΑΠΘ, η Δρ. Ρ. Τσοκαλίδου, η Δηµοσιογράφος Νίκη Σ. Στρατηλάτη και ο κ. Μ. Χαριστόπουλος Διευθυντής του Κέντρου Αποκατάστασης Αναπήρων Παίδων Β. Λιβάνου.Η Ηµερίδα πραγµατοποιήθηκε µε αφορµή το οδοιπορικό του ΜΑΚΕΔΝΟΥ στη Συρία, το Λίβανο και την Ιορδανία και την συνάντηση των µελών του µε τους Χαµεντιανούς τους Ελληνόφωνους της Μέσης Ανατολής και την συγγραφή του Βιβλίου µε τίτλο «ΧΑΜΕΝΤΙΑΝΟΙ - ΟΙ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟΙ ΣΥΡΟΚΡΗΤΕΣ ΤΗΣ Μ. ΑΝΑΤΟΛΗΣ» από τον Πρόεδρο του ΜΑΚΕΔΝΟΥ Δηµήτρη Αλεξάνδρου.Αξίζει να σηµειώσουµε ότι το βιβλίο του Δηµήτρη

Αλεξάνδρου είναι το πρώτο βιβλίο που γράφθηκε για τους Ελληνόφωνους της Μέσης Ανατολής.

"Δεν είναι εύκολο να βυθιστείς στη θάλασσα της Ανατολής µε ψυχραιµία. Σε µαγεύει, σε κυκλώνει, σε περιτριγυρίζει νωχελικά και θελκτικά και σε αποµακρύνει από ρεαλιστικές επισηµάνσεις. Η ίδια η ζωή στην Ανατολή δείχνει ξεκοµµένη από το αιτιοκρατικό της υπόβαθρο, είναι µοίρα είναι κισµέτ. Δεν είναι καν χάρισµα ή προοπτική, είναι δρόµος, ένα µακάµ, όπως και η µουσική της. Όµως, αν είσαι Έλληνας και έχεις αυτή τη δυνατότητα της καταπληκτικής ισορροπίας ανάµεσα στο λογικό και το εξώλογο, ανάµεσα στο κοσµικό και στο απόκοσµο, ανάµεσα στη φαντασία, στο µύθο και στην αιτία, τότε µπορείς, κατά κάποιον τρόπο να την ερµηνεύσεις." Και ερµηνεύοντάς την θα µείνεις άναυδος καθώς θα διαπιστώνεις ότι η Ελλάδα, ως σπερµατικός λόγος, βρίσκεται παντού!

Γιατί Ανατολή χωρίς Ελλάδα, όπως και Ελλάδα άλλωστε χωρίς Ανατολή, δεν µπορεί να νοηθεί. Στο σταυροδρόµι Ευρώπης, Ασίας κι Αφρικής, η Συρία δέχθηκε τις επιρροές πολλών εισβολέων µαζί και πολιτισµών.Η σηµερινή Συρία µαζί µε τους 300.000 Παλαιστίνιους πρόσφυγες, πλησιάζει τα 17 εκατοµµύρια κατοίκους. Το γεγονός που εντυπωσιάζει είναι ο µεγάλος αριθµός των Ρουµ Ορτοντόξ οι οποίοι φτάνουν τις 700.000, καθώς και οι διάσπαρτες ορθόδοξες χριστιανικές εκκλησίες και τα ελληνόφωνα χωριά που συναντάς. Είναι κρίµα που στην Ελλάδα αγνοούµε αυτούς τους ένθερµους φιλέλληνες, πολλοί εκ των οποίων κατέχουν υψηλές πολιτικές και οικονοµικές θέσεις σ’ολόκληρο τον αραβι-κό κόσµο. Έχουν δίκαιο όσοι ονοµάζουν τη φιλόξενη αυτή χώρα ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΑΔΑ της Μέσης Ανατολής. Πολλά τα ελληνικά τοπωνύµια που συναντάς ταξιδεύοντας στη Συρία όπως: Πέλλα, Βέροια, Χαλκίς, Ηλιούπολη, Μάραθος, Αρεθούσα, Ποσείδιον, Φιλιππούπολη, Μέγαρα και τόσα τόσα άλλα, σε κάνουν να ανατριχιά-ζεις.

Στο βιβλίο του, ο συγγραφέας και Πρόεδρος του ΜΑΚΕΔΝΟΥ Δηµήτρης Αλεξάνδρου, περιγράφει µε έναν µοναδικό αφηγηµατικό, λυρικό τρόπο την επίσκεψη στο Χαµιντιέ, ένα κρητικό χωριό κτισµένο δίπλα στο κύµα.

Στο Χαµιντιέ όποια πόρτα κι αν χτυπήσεις θα σου ανοίξει κρητικός!Στο Χαµιντιέ οι στιγµές που ζήσαµε θα µας µείνουν αξέχαστες, όλοι θέλανε να µας ευχαριστήσουν. Μας έσφιγγαν τα χέρια, µας αγκάλιαζαν, µας πρόσφεραν σπι-τίσια γλυκά και κρύες πορτοκαλάδες, µας ρωτούσαν αν κουραστήκαµε στο ταξίδι και αν καθόµαστε αναπαυτικά. Οι σηµερινοί κάτοικοι του Χαµοντιέ και της Ελ Μίνα, µιλούν ελληνικά µε κρητική προφορά, διατηρούν τα ελληνικά επίθετά τους, όπως Μανασάκης, Καµπανάκης, Μελισουργάκης, είναι ιδιαίτερα περήφανοι για την κρητική καταγωγή τους, διατηρούν τα ελληνικά ήθη, έθιµα και παραδόσεις, όπως αυτό του Κλείδωνα κ.ά, και φυσικά γνωρίζουν τον µύθο του Μέγα Αλέξανδρου. Αν και εξισλαµισµένοι, νυµφεύονται µόνο µία γυναίκα, µαγειρεύουν ελληνικά κρητικά φαγητά, σταυρώνουν το ψωµί πριν το κόψουν, τραγουδούν κρητικές µαντινάδες και βάφουν κόκκινα αυγά. Τη λέξη Τούρκος τη θεωρούν βρισιά! Αρκετοί έχουν βαπτισθεί χριστιανοί ορθόδοξοι µε δική τους πρωτοβουλία και το όνειρο της ζωής τους είναι πριν πεθάνουν να επισκεφθούν το νησί, την Κρήτη.Οι άνθρωποι αυτοί, γράφει ο Δηµήτρης Αλεξάνδρου, είναι πολύ πληγωµένοι από το γεγονός ότι πλήρωσαν ένα άδικο τίµηµα στο παιγνίδι των διαφόρων ισορ-ροπιών και συµφερόντων, δεν παύουν όµως να κουβαλούν µέσα τους την λεβεντιά, την απλότητα και την κρητική φιλοξενία που όλοι γνωρίζουµε…Τελικά δεν είναι κρίµα που αυτά τα Κρητικόπουλα µε σχεδόν άθικτη την κρητική τους συνείδηση, να προσπαθούν µε νύχια και µε δόντια να διατηρήσουν την ελληνική γλώσσα- σηµείο ταυτότητας της εθνικής τους καταγωγής- χωρίς να’χουν ένα σχολείο, ένα δάσκαλο να τους µάθει έστω την αλφαβήτα; Σήµερα µιλούν τα ελληνικά, γράφουν όµως αραβικά κινδυνεύοντας η καθαρή αυτή κρητική διάλεκτος να χαθεί για πάντα µέσα στο χρόνο. Ο Ορθόδοξος Ελληνισµός του Λιβάνου χρονολογείται από τον 19ο αιώνα και ενισχύθηκε κατά την περίοδο της Μικρασιατικής καταστροφής και κατά τον Β’ Παγκόσµιο Πόλεµο. Σύµφωνα µε τις πηγές της ελληνικής πρεσβείας η εγγεγραµµένη ελληνική κοινότητα ανέρχεται στους 3500 κατοίκους. Οι ελληνόφωνες εστίες της χώρας υπάρχουν

ΧαμεντιανοίΟι Ελληνόφωνοι Συροκρήτες της Μ. Ανατολής

Στιγµιότυπο από την ηµερίδα του ΜΑΚΕΔΝΟΥ όπου παρευρέθησαν πολλοί και αξιόλογοι "Ελληνιστές"

Οι κίονες από το ναό του Δία στη Γέρασα

Συροκρήτες και Έλληνες Μακεδόνες µαζί, από την επίσκεψη του ΜΑΚΕΔΝΟΥ στην Συρία

Στο Χαµιντιέ όποια πόρτα κι αν

χτυπήσεις θα σου ανοίξει Κρητικός!

Οι σηµερινοί κάτοικοι του Χαµοντιέ και της Ελ Μίνα,

µιλούν ελληνικά µε κρητική προ-φορά, διατηρούν τα ελληνικά

επίθετά τους, όπως Μανασάκης, Καµπανάκης, Μελισουργάκης

Σας ΕυχόμαστεΧαρούμενα Χριστούγεννα

και Καλή Χρονιά

ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ

Μέλος του Διοικητικού Συµβουλίου ΜΑΚΕΔΝΟΥ

Nίκη Σ. Στρατηλάτη Δηµοσιογράφος


11

κυρίως στην Βηρυτό, και την Τρίπολη.Η πρώτη ελληνική κοινότητα µε την επωνυµία «Φιλόπτωχος Ελληνική Κοινότητα Βηρυτού» ιδρύθηκε το 1926 και την ακολούθησαν η Αστική Ελληνική Σχολή, η Ένωση Ελληνίδων Κυριών και ο Αθλητικός σύλλογος Αετός.Στο ελληνικό σχολείο της Βηρυτού κατά το έτος 1998-1999 γράφθηκαν 118 ενδιαφερόµενοι. Στην Τρίπολη του Λιβάνου λειτουργεί εδώ και 40 χρόνια η Ελληνική Λέσχη, µε σχολείο Ελληνικών και µε δεδηλωµένο σκοπό την διατήρηση της Ελληνικής Συνείδησης στην περιοχή.

Ο Κρητικός Σύνδεσµος ιδρύθηκε το 1897 από τα µέλη του Συλλόγου που αυτοπροσδιορίζονται ως πρόσφυγες από την Κρήτη.Και από την Τρίπολη του Λιβάνου, διαβάζοντας το βιβλίο του Δηµήτρη Αλεξάνδρου, µεταφερόµαστε στην Συρία όπου ο Ελληνισµός είναι συγκεντρωµένος στη Δαµασκό και στο χωριό Χαµιντιέ. Οι κάτοικοι του ελληνόφωνου χωριού Χαµιντιέ είναι εξισλαµισµένοι Κρήτες, και µιλούν ελληνικά και αραβικά. Η ελληνική κοι-νότητα της Δαµασκού ιδρύθηκε το 1917 και αριθµεί 900 µέλη. Σ’ αυτήν την ανατολή έψαξε ο ΜΑΚΕΔΝΟΣ να βρει, να συναντήσει και να αγκαλιάσει τους Ελληνόφωνους Συροκρήτες.

Συρία. Η άγνωστη σε πολλούς ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΑΔΑ µε το µεγαλείο της Ελληνιστικής περιόδου και το µυστικό βασίλειο της Ζηνοβίας, η χώρα των ακριτών, του Βυζαντίου και το λίκνο της Χριστιανοσύνης.Με τους εκτεταµένους αρχαιολογικούς χώρους, τα καλοδιατηρηµένα θέατρα, τις πρωτοχριστιανικές εκκλησίες, τα µοναστήρια που σε κάνουν να αισθάνεσαι συγκίνηση µαζί και υπερηφάνεια για όσα άφησαν οι πρόγονοί µας.Τους Συροκρήτες τους συναντάµε, γράφει ο Δηµήτρης Αλεξάνδρου, σε ολόκληρη την Μέση Ανατολή και πληθυσµιακά ξεπερνούν το 1,5 εκατοµµύριο ψυχές. Στην πλειοψηφία τους µιλούν αραβικά, ενώ οι ελληνόφωνοι Ρουµ Ορτοντόξ όχι µόνο λατρεύουν την Ελλάδα αλλά την θεωρούν µοναδική τους πατρίδα.Ρούµ Ορτοντόξ στα αραβικά σηµαίνει

Ρωµιοί Ορθόδοξοι, απόγονοι δηλαδή της Ανατολικής Ρωµαϊκής Αυτοκρατορίας, αυτό που σήµερα ονοµάζουµε Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Πιο συγκεκριµένα, γράφει ο Δηµήτρης Αλεξάνδρου, οι Ρούµ ορτοντόξ είναι αποµεινάρια των χριστιανικών πλη-θυσµών οι οποίοι µετά την υποχώρηση του Βυζαντίου µπροστά στους νεοφώτιστους στο Ισλάµ Άραβες, κρά-τησαν την πατροπαράδοτη πίστη και την πνευµατική τους επαφή µε την Κωνσταντινούπολη.

Οι Ελληνορθόδοξοι της Αντιόχειας είναι οι σηµαιοφόροι της βυζαντινής κληρονοµιάς και πιστά πνευµατικά τέκνα του Πατριαρχείου της Αντιόχειας και ενώ, αγαπητοί µου αναγνώστες, οι Τούρκοι τους κυνηγούν γιατί είναι Έλληνες Χριστιανοί Ορθόδοξοι, οι δικές µας αρχές τους αγνοούν παντελώς!! Ο αριθµός των Χριστιανών στην ευρύτερη περιοχή της Αντιόχειας είναι περίπου 15 χιλιάδες. Αυτούς τους "Ρουµ Ορτοντόξ" έψαξε, εντόπισε και αγκάλιασε για άλλη µια φορά ο Μακεδνός µε επικεφαλής τον πρόεδρό του και συγγραφέα Δηµήτρη Αλεξάνδρου.Ο Δηµήτρης Αλεξάνδρου είναι από κείνους τους ανθρώ-πους που περπατούν στη γη και ξέρουν να προσκυνή-σουν την πέτρα που ακούµπησαν οι Έλληνες. Άνθρωπος µε δύο καρδιές. Κυνηγός του ελληνικού ονείρου και δροµέας των 5 ηπείρων.Μετά τους Καλάς, τους Γρεκάνους, τους Βοιτυλιώτες, τους Ποµπλαδόρες Γριέγος, τους Χρυσόπλοους του Δούναβη, τώρα συναντά τους Χαµεντιανούς.

Εν τέλει σηµασία έχει ότι ο Δηµήτρης Αλεξάνδρου ανοίγει δρόµους και δεν φοβάται αν αυτοί δεν φαίνονται ή δεν είναι τέλειοι.Σηµασία έχει ότι τους ανοίγει και µετά από τον Αλεξάνδρου οι άλλοι έχουν την τεράστια ευθύνη να τους συνεχίσουν και να τους τελειοποιήσουν.Οι Χαµεντιανοί -ο Ελληνισµός της Συρίας- οι Συροκρήτες- είναι ένα Αλεξανδρινό νόµισµα χρυσό, που φύλαξαν χρόνια τώρα στα σεντούκια τους τα παιδιά των Ελλήνων στην ανατολή και µας το δίνουν πίσω. v

Η πόλη Γέρασα, λέγεται πως χτίστηκε από τον ίδιο τον Μέγα Αλέξανδρο για τους κουρασµένους βετεράνους του.

Πολλά τα ελληνικά τοπωνύµια που συναντάς ταξιδεύοντας στη Συρία

όπως:

Πέλλα, Βέροια, Χαλκίς, Ηλιούπολη, Μάραθος, Αρεθούσα, Ποσείδιον, Φιλιππούπολη, Μέγαρα

ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ


12

Η παράσταση µε τον τίτλο «Ο Σταύρακας ηγά-πησεν» πρωτοπαρουσιάστηκε στη Δράµα, στις εκδηλώσεις ΤΕΧΝΗ & ΜΟΤΟ µε τις δέκα πρώτες σκηνές της, τον Αύγουστο 2001, σε παραγωγή της Λέσχης Μοτοσυκλετιστών "Πήγασος". Το υπαίθριο θεατράκι της Αγίας Βαρβάρας γέµισε και η παράσταση απέκτησε τους πρώτους τρια-κόσιους, περίπου θεατές της. Η παρέα του Σταύρακα µεγάλωσε και η παράσταση εκτός από επτά νέες σκηνές, απέκτησε τραγούδια και µουσική, νέα σκηνικά και µεγαλύτερο κόστος παραγωγής το οποίο ανέλαβε χωρίς τον παραµι-κρό δισταγµό ο Δήµος Ευόσµου.Το µόνο που δεν κατάφερε ν’ αποκτήσει αυτή η παρέα είναι ένα όνοµα. Επειδή όµως από την πρώτη φορά που ανέβηκε στο σανίδι µέχρι την επόµενη απέκτησε πράγµατα που δεν µπορούσε να τα φανταστεί, κανείς δεν αποκλείει την περίπτωση ν’ αποκτή-

σει και όνοµα όσο υπάρχει και µεγαλώνει.Στις 24 και 25 Νοεµβρίου 2001 παίχτηκε στο κατάµεστο δηµοτικό θέατρο Ευόσµου που στε-γάζεται στο Πολιτιστικό Κέντρο του δήµου (Μ. Αλεξάνδρου 57, τηλ. 706668). Η παράσταση, κατά τα φαινόµενα, άρεσε και θα επαναληφθεί στον ίδιο χώρο στις 9 και 10 Φεβρουαρίου 2002. Επτακόσιοι, αυτή τη φορά, θεατές χάρηκαν στον Εύοσµο µια παράσταση στην οποία περίσσευε το µεράκι και η διάθεση για προσφορά. Ο δήµος Ευόσµου υιοθέτησε χωρίς δεύτερη κουβέντα την πρόταση των συντελεστών του «Σταύρακα» να δοθούν τα έσοδα από τα εισιτήρια στο συσσίτιο που οργανώνει η εκκλησία του Ευόσµου. Επίσης ανέλαβε το κόστος της έκδοσης του κειµένου της παράστασης σε βιβλιαράκι και των τραγου-διών σε CD και τα διέθεσε δωρεάν στους θεατές.

"Ο Σταύρακας ηγάπησεν"Χ

ρον

ικό

Ο Καραγκιόζης άνοιξε συνεργείο επισκευής και εµπορίας παλαιών µοτοσυκλετών, από τότε που βρέθηκε κάτοχος ενός στοκ από τον πόλεµο. Το Κολλητήρι έχει στήσει στο χώρο του συνεργείου έναν πειρατικό ραδιοφωνικό σταθµό, τον «Καζα-νόβα» και µεταδίδει αφιερώσεις ερωτευµένων και µπινελίκια στο Βεληγκέκα.Ο Σταύρακας έχει µια παλιά Τράιουµφ και είναι ερωτευµένος µαζί της όπως και µε την βεζιροπού-λα. Δεν το οµολογεί σε κανέναν. Ο Καραγκιόζης, παρόλο που επιχειρεί µε κάθε ευκαιρία να τον

ψαρέψει, δεν τα καταφέρνει. Μαθαίνει για το αντικείµενο του έρωτα του Σταύρακα, από το Κολλητήρι που του περιγράφει µια φλογερή αφιέ-ρωση στον «Καζανόβα». Ο Χατζηαβάτης φέρνει στον Καραγκιόζη την πλη-ροφορία πως ο βεζίρης ψάχνει γαµπρό για την κόρη του και δίνει αµοιβή σε όποιον τον βοηθήσει να διαλέξει τον καλύτερο. Αυτός που θα διαλέξει τους καλούς από τους σκάρτους είναι, βέβαια, ο Καραγκιόζης.Οι γνωστοί ήρωες παρελαύνουν από το συνεργείο και ζητούν την εύνοιά του. Ο Μορφονιός έρχεται µε µια ανοιχτή αµερικάνικη λιµουζίνα. Ο σιορ

Διονύσιος καταφτάνει µ’ ένα Σµαρτ σαν µοντέρνος και κοσµοπολίτης.Ο Μπαρµπαγιώργος ψάχνει να βρει τα άλογα που κρύβονται στις µοτοσυκλέτες. Ο Καραγκιόζης ξεµπερδεύει σχετικά εύκολα µαζί τους.Ο Σταύρακας έρχεται µε την µοτοσυκλέτα και οµο-λογεί τον έρωτά του. Ο Καραγκιόζης αποφασίζει να τον βοηθήσει να δει για πρώτη και τελευταία φορά την βεζιροπούλα, αφού σ’ αυτά τα προξενιά έρωτες δεν χωράνε. Κανονίζει ένα ραντεβού.Ο Σταύρακας πλένει και στολίζει την Τράιουµφ σαν νυφούλα και ξεχύνεται µε την καλή του σε µια γρήγορη και ροµαντική βόλτα που καταλήγει στην άκρη της θάλασσας.Ο Σταύρακας χαρίζει στο Κολλητήρι τον δεξί καθρέφτη της Τράιουµφ, αφού δεν του δείχνει πια τον δρόµο. Όλο ένα πρόσωπο δείχνει και κάτι µαλλιά να ανεµίζουν.Ο βεζίρης αποφασίζει να τιµωρήσει τον Καραγκιόζη. Ο Σταύρακας προβαίνει σε µια ηρωική πράξη για να βοηθήσει τον φίλο του, τη λύση όµως την δίνει κάποιος άλλος. Ποιός;Το µυστήριο λύνεται στις δύο τελευταίες σκηνές του έργου.

Υπόθ

εση

Ο Τάκης Μάλλης µε τον Βεληγκέκα, σε πρόβα στο θέατρο της Σταυρούπολης. Προετοιµασίες, εν µέσω διακοπών για την παράσταση της Δράµας.

Ο Σταύρακας και η µοτοσυκλέτα του.Τράιουµφ θέλει το κείµενο, BMW του 1958 βγήκε στην σκηνή προερχόµενη από το συνεργείο του Τόνυ στον Εύοσµο.

Παράσταση για ηθοποιούς και φιγούρεςΈργο του Σπύρου Λαζαρίδη

ΠΑΡΑΔΟΣΗ-ΘΕΑΤΡΟ ΠΑΡΑΔΟΣΗ-ΘΕΑΤΡΟ


13

Δεν πετάει στ’ άσπρα κρίνα

του κλουβιού η καρδερίνα

ό,τι την ποτίζουν πίνει

ό,τι έρχεται θα γίνει.

Δεν µυρίζει τα λουλούδια

και δεν τραγουδάει

τραγούδια

βλέπει όνειρα κι αφήνει

ό,τι έρχεται να γίνει.

Να κι ανοίγει ο ουρανός της

κατεβαίνει ο άγγελός της

µια στις τόσες, µα έχει γίνει

ό,τι εύχονταν να γίνει.

Μπαίνει ο άγγελος σηµάδι

να πληρώσει για το χάδι

είναι άδικο να γίνει

ό,τι έρχεται να γίνει.

Ποιος το βάρος θα σηκώσει

ο έρωτας να µην µατώσει

ένας φίλος πάντα δίνει

το κακό για να µην γίνει.

Στο Φαλακρό όρος, τον Δεκέµβρη του 2000 ξεκίνησε η ιστορία του «Σταύρακα». Θα ήταν ένα µικρό σενάριο για να το παίξει ένας καραγκιοζοπαίχτης στις εκδηλώσεις του επόµενου Αυγούστου που διοργανώνει η δραστήρια Λέσχη Μοτοσυκλετιστών "Πήγασος", στη Δράµα. Μέσα στο καταφύγιο ο Ρος Ντέιλι, έξω τρελαµένοι µοτοσυκλετιστές να θέλουν να φάνε το βουνό κι οι πρώτες γραµµές του έργου να χαράσσονται σ’ ένα κοµµατάκι χαρτί και να µπαίνουν στην τσέπη του πέτσινου µπουφάν.

Πρόβες στον Εύοσµο σε χώρο του Δήµου, µε το σκηνικό της Δράµας. Από αριστερά: Σταύρος Τσαλαµπούνης, Τάκης Μάλλης.

Σηµαντική θέση στο έργο έχουν τα τραγούδια. Με τραγούδι, εξάλλου κλείνει η παράσταση.

Μ’ ένα τραγούδι που διηγείται µιαν ιστορία και δίνει το τελευταίο κλειδί για τον θεατή που δεν άνοιξε όλες τις πόρτες του έργου:

ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ

σύγχρονοΣ. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΙΔΟΥ

• BIBΛΙΑ

• ΧΑΡΤΙΚΑ

• ΣΧΟΛΙΚΑ

• ΑΝΑΛΩΣΙΜΑ Η/Υ

• ΜΗΧΑΝΕΣ ΓΡΑΦΕΙΟΥ

• ΦΩΤΟΑΝΤΙΓΡΑΦΑ

• BIBΛΙΑ

• ΧΑΡΤΙΚΑ

• ΣΧΟΛΙΚΑ

• ΑΝΑΛΩΣΙΜΑ Η/Υ

• ΜΗΧΑΝΕΣ ΓΡΑΦΕΙΟΥ

• ΦΩΤΟΑΝΤΙΓΡΑΦΑΧάνι Γραβιάς 10, Άνω Ηλιούπολη, τηλ & φαξ: 0310 608.956

Σας ΕυχόµαστεΧαρούµενα Χριστούγεννα

και Καλή Χρονιά

ΠΑΡΑΔΟΣΗ-ΘΕΑΤΡΟ ΠΑΡΑΔΟΣΗ-ΘΕΑΤΡΟΜπροστά από τον µπερντέ, εµφανίστηκαν οι:ΤΑΚΗΣ ΜΑΛΛΗΣ

ΚαραγκιόζηςΣΤΑΥΡΟΣ ΤΣΑΛΑΜΠΟΥΝΗΣ

Σταύρακας

Πίσω από τον µπερντέ, έπαιξε µε την φωνή του οΑΡΗΣ ΜΕΡΕΝΙΔΗΣ

Κολλητήρι, Χατζηαβάτης, Μορφονιός, Διονύσιος, Μπαρµπαγιώργος, Βεληγκέκας,

Βεζιροπούλα, Καθρέφτης

Guest stars:ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΡΙΜΠΑ

Σκιά βεζιροπούλαςΒΑΣΙΛΙΚΗ ΛΑΖΑΡΙΔΟΥ

Κολλητήρι που ζωντάνεψε

• Τις φιγούρες κατασκεύασε και κουνούσε ο συγ-γραφέας.

• Την µουσική έγραψε ο Μπάµπης Κουρκούδιαλος.• Τον µπερντέ έστησε ο θίασος και µεταµόρφωσε

σε σκηνικό µε τις υποδείξεις της η Ευαγγελία Κιρκινέ.

• Τα φώτα ταίριαξε ο Μάκης Μαριάδης.• Την σκηνοθεσία υπογράφει η Σταυρούλα

Μαµούτου.Ραντεβού τον Φεβρουάριο του 2002, στις 9 και 10, Σάββατο και Κυριακή αντίστοιχα, στο θέατρο του Ευόσµου.

"Ο Σταύρακας ηγάπησεν"θα είναι εκεί και θα σας περιµένει!

Συν

τελε

στές

Τελευταίες επεµβάσεις στο σκηνικό και η παράσταση είναι έτοιµη ν’ αρχίσει. Βοήθησαν πολλά άτοµα. Εδώ ο Βασίλης Τσιπίδης στερεώνει µια ρόδα στην παράγκα και ο συγγραφέας δίνει µάχη µε την κούραση.


14

Μέσα από τις προσωπικές καλλιτεχνι-κές σας αναζητήσεις αναπαρίσταται ο ορατός κόσµος µε κάποιες συµβολικές προεκτάσεις;Ευχαριστώ για το ερώτηµα. Αυτό που µ’απασχολεί είναι ο τόπος ως µήτρα Ζωής, το ανθρώπινο σώµα - το γυναι-κείο σώµα - που κυοφορεί τη Νέα Ζωή. Είναι αυτές οι δύο περιοχές θεµατο-γραφίας, που µ’απασχολούν. Σ’αυτές προσπαθώ να εντάξω όλον τον ιστορι-κά βιωµένο χρόνο. Εννοώ προσωπικά, ό,τι έχω βιώσει και κοινωνικά, ό,τι µου επέβαλαν να βιώσω.

Η ζωγραφική είναι ένας τρόπος έκφρα-σης. Μέσα από την έκφραση αυτή εκδηλώνονται και προσωπι-κές συναισθηµατικές κατα-στάσεις; Η Τέχνη λειτουρ-γεί ως µία διέξοδος;Σαφέστατα. Εάν δε λειτουργού-σε ως διέξοδος, θα δηµιουργού-νταν εκρήξεις στο Υποκείµενο, που ασχολείται µε την Τέχνη.

Πότε ο χαρακτήρας της Τέχνης γίνεται υπερβατικός και σε ποιες περιπτώσεις δίνει στη ζωή µας, µία ανώτερη αισθη-τική ποιότητα;Η υπέρβαση είναι σύµφυτο της δηµιουρ-γικής έκφρασης, εάν η τελευταία δηµιουργεί νέες απόψεις, είτε πρόκειται για το λόγο, για το χρώµα, για το σώµα, αναφορικά µε τον χορευτή, τον ηθοποιό, είτε για όλους.Τα µέσα είναι δεδοµένα. Η χρήση και η αξιοποίηση των µέσων δεν είναι δεδο-µένη. Στο σηµείο, που η Τέχνη υπερ-βαίνει «εκρηκτικά» τη συµβατικότητα του καθηµερινού βίου, εκεί ανιχνεύεται και η ιδιαιτερότητα της κοινωνικής της έκφρασης.

Ο Άγγλος ποιητής Σέλλευ είχε τονίσει: « όλοι είµαστε Έλληνες!Οι νόµοι µας, η φιλολογία µας, η επιστήµη µας, οι Τέχνες µας έχουν τις ρίζες τους στην Ελλάδα». Άραγε εµείς οι σύγχρονοι Νεοέλληνες έχου-µε συνειδητοποιήσει το φως της πολι-τισµικής µας κληρονοµιάς;Θεωρώ πολλή µεγάλη ευτυχία, που από αντανάκλαση στην ποιητική υπόσταση του Σέλλευ, απεικονίζουµε ένα δικό µας πρόβληµα. Το πόσο δηλαδή η ελληνική παιδεία σε όλες τις βαθµίδες της εκπαί-δευσης, θωρακίζει το ελληνόπουλο µε όλο τον πλούτο, που προέρχεται δια-χρονικά, από αυτούς εδώ τους τόπους. Όλο αυτό το σύνολο του πλούτου, έχω ανάγκη και λόγω της ηλικίας, που βρί-σκοµαι ήδη, να διαπιστώνω, ότι τα ελλη-νόπουλα το διαπραγµατεύονται σε όλα

τα στάδια της οικογενειακής και σχολι-κής ζωής, µε έναν ευχάριστο τρόπο. Αναφέροµαι βέβαια στους φωτισµένους δασκάλους και δε θα ήθελα να τους εξοµοιώνω µε τις υπάρχουσες αρνητι-κότητες. Η ευθύνη της πολιτείας στο σηµείο αυτό είναι να εµπλουτίζει το παιδί, µε το να του προσφέρει αγαθά, αναφορικά µε τον πολιτισµό, όχι για να το κάνει ένα εξειδικευµένο ον αλλά να µπορεί να πλουτίζει το αναµνηστικό του περι-βάλλον, ώστε στη συνέχεια, το ίδιο να διυλίζει στοιχεία για την κιβωτό της δικής του προσωπικής ζωής.

Θα ήθελα να µας µιλήσετε για το Θέα-τρο και ειδικότερα για τις θεατρικές σας εµπειρίες.Το Θέατρο, που γεννήθηκε και καλλιερ-γήθηκε στην Ελλάδα, είναι από τα λαϊκό-τερα είδη, µίας πολυµορφικής δηµιουρ-γικής έκφρασης. Είναι το σώµα, ο λόγος, ο άνθρωπος, είναι η εικαστική παρου-σία του και όλες αυτές οι ατελείωτες µεταλλαγές του ίδιου του Θεάτρου. Θεωρώ, λόγω των χρόνων που µεσο-λαβούν, πολύ σηµαντική την ίδρυση και τη δηµιουργία του Θεάτρου Κήπου στη Θεσσαλονίκη. Το εγκαινιάσαµε το καλο-καίρι του 1957, µε το «Νέο Θέατρο» του Κώστα Ζαρούκα.Μπορεί ο κ. Ζαρούκας να µην ολοκλή-ρωσε το έργο του αλλά καθιέρωσε έναν σκηνικό- θεατρικό χώρο στη Θεσσαλονίκη, πρωτοποριακό για τα χρό-νια εκείνα. Δεύτερον είναι, ότι βρέθηκα ως µαθη-τής, στη Σχολή του Κουν. Κατά την ίδρυση του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, εργάστηκα ως υπάλ-ληλος στη Γραµµατεία, µολονότι µε ήθε-λαν και ως ηθοποιό. Συµµετείχα σε δύο- τρεις παραστάσεις µε το «Θέατρο Τέχνης», στις «Όρνιθες» και «Στο γλυκό πουλί της νιότης» αλλά τότε αντιµετώ-πιζα σοβαρά προβλήµατα υγείας, που δεν µπορούσα να τα ξεπεράσω.

ΕκδόσειςΖΗΤΡΟΣΠλάτωνος 2, 546 31 Θεσσαλονίκη, τηλ: (0310) 270.884, 270.184 Fax: (0310) 271.766,

www.zitros.gr, [email protected]

Κώστας Λαχάςένας γνήσιος εκπρόσωπος της δηµιουργικής έκφρασης

Το περιοδικό µας, έχει τη χαρά να φιλοξενήσει στις σελίδες του, στην καθιερωµένη στήλη της συνέντευξης, µία πολύπτυχη προσωπικότητα της Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για την ευγενική φυσιογνωµία, µε το χαρακτηριστικό καπέλο, τον κ. Κώστα Λαχά.

Ο Κώστας Λαχάς γεννήθηκε στις 7 Μαΐου 1936 από πρόσφυγες γονείς, στο Κάτω Θεοδωράκι του Κιλκίς, όπου ολοκλήρωσε τις γυµνασιακές του σπουδές. Στη Θεσσαλονίκη φθά-νει το 1955, ως φοιτητής του τµήµατος Οικονοµικών και Πολιτικών Επιστηµών του Αριστοτελείου Πανεπιστηµίου και ως υπότροφος της Συνεταιριστικής Ένωσης Καπνοπαραγωγών Ελλάδος.Διέκοψε µετά από δύο έτη το Πανεπιστήµιο και στράφηκε στο Θέατρο.

Ξεκίνησε τις σπουδές του αρχικά στη Θεσσαλονίκη µε το «Νέο Θέατρο» του Κώστα Ζαρούκα και τις ολοκλήρωσε στη Σχολή του «Θεάτρου Τέχνης» του Κάρολου Κουν. Από το 1960 εγκαθίσταται µόνιµα στη Θεσσαλονίκη και ασχολείται συστη-µατικά µε τη ζωγραφική και την πεζο-γραφία. Σήµερα είναι Καλλιτεχνικός Σύµβου-λος στο Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.

ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΡΟΣΩΠΑ

Από την Ιωάννα Μπάµπη


15

κ. Λαχά, ως Καλλιτεχνικός σύµβουλος του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, θα θέλαµε να µας µιλή-σετε για το συγκεκριµένο Μουσείο.Ευτύχησα να συµπορευτώ µε τη δυνατότητα, το όραµα για ένα Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, να πάρει «σάρκα και οστά». Χάρη στις προσπάθειες που έγιναν από την Πολιτιστική Πρωτεύουσα και οφείλω να το πω, από τη δυναµική παρουσία του Ευάγγελου Βενιζέλου, έχουµε σήµερα ένα Μουσείο. Με την αγορά κυρίως της συλλογής «Κωστάκη» η πόλη, η ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας και η Ελλάδα ολόκληρη απέκτησε µία συλλογή 1275 έργων της Ρωσικής Πρωτοπορίας από το 1910 έως το1930. Με τον τρόπο αυτό αναβαθµίστηκαν άρδην τα εικαστικά αποθέµατα της χώρας µας και το νεοσύστατο Μουσείο εντάχθηκε ανάµεσα στα σηµαντικά Μουσεία του Εξωτερικού.

Ο πολιτισµός µας έχει χαρακτηρισθεί ως πολιτισµός της εικόνας, όπου ο λόγος έρχεται σε δεύτερη µοίρα. Με ποιον τρόπο σήµερα ο λόγος, η γλώσσα, θα µπο-ρούσαν να λειτουργήσουν ως αντίδοτα;Είναι δύσκολο το ερώτηµα. Εκείνο, που θα ήθελα από τους ανθρώπους, που διαµεσολαβούν στη διαχείριση και προώθηση των αγαθών, είναι να αντιληφθούν ακριβώς την ιδιοσυστασία του καθενός, στον οποίο αναφέρονται. Δηλαδή, µπορεί να είναι ένας λαϊκός αφηγητής, ή µπορεί να είναι ένας έντεχνα διαχειριζόµενος το λόγο. Θα ήθελα οι άνθρωποι αυτοί να αναφέρονται σε πηγές, οι οποίες να παρέχουν ανακλαστικές δυνατότητες, για να ερεθιστεί το περιβάλλον του ανθρώπου, που ακούει, διαβάζει ή βλέπει. Η ευθύνη των οποιονδήποτε σχολικών δασκάλων δεν είναι η επιβολή µίας αντίληψης. Είναι η ανίχνευση των ιδιαιτεροτήτων του καθενός.Δεν είµαι εναντίον της εικόνας. Είµαι εναντίον της

διεστραµµένης, πολλές φορές, παρουσιαζόµενης εικό-νας. Είναι γνωστές οι παιδαγωγικές δυνατότητες της τηλεόρασης. Το ζήτηµα είναι, πώς διαχειρίζεται ο καθείς αυτό το µέσο.

Θα ήθελα να µου µιλήσετε για τη γνωριµία σας µε έναν Ιάπωνα Ιστορικό Τέχνης και καθηγητή στο Πανεπιστήµιο του Τόκυο, τον Nahiko Kitashi. Ο ίδιος σας είχε αποδώσει τον ακόλουθο χαρακτηρισµό: «στοχαστικό διαχειριστή του ανθρώπινου πόνου».Καθώς αναφέροµαι στην περίπτωση αυτή συγκινούµαι βαθύτατα. Ήταν ένας άνθρωπος από την Άπω Ανατολή, ήµασταν περίπου συνοµήλικοι.Δυστυχώς πέθανε. Ο ίδιος είχε παθιάσει κυριολεκτικά από την επιθετικότητα, µε την οποία πραγµατοποιούνταν τα εικαστικά γεγονότα διεθνώς, µε τις επιβολές που χρησιµοποιούσαν διάφορες ισχυρές χώρες, όπως η Αµερική. Διαπίστωσε επίσης ότι είχε ένα έλλειµµα. Δεν είχε δει αυτό που λέµε Βυζαντινή Τέχνη.Είχε έρθει στην Ελλάδα περίπου για ένα χρόνο, επισκέφθηκε το Άγιο Όρος και συµπτωµατικά ένας Θεσσαλονικιός τον έφερε στο Βελλίδειο Πολιτιστικό Κέντρο, την άνοιξη του 1994. Έτσι έγινε η γνωριµία µας. Έδειξε ενδιαφέρον για τα έργα µου, συνδυάζοντας την προσέγγιση της δουλειάς µου, που δεν έχει αντιγραφι-κές ελπίζω προσεγγίσεις, µε τη Βυζαντινή Τέχνη. Εν πολλοίς όµως στηρίζεται στα όσα διδάγµατα προσλαµ-βάνω από αυτήν.

Θα ήθελα να σχολιάσετε την παρακάτω άποψη: «… για να µπορεί η Τέχνη να ασκεί τον παρηγορητικό της ρόλο, ως αποκαθαρµένη ποιητική µαρτυρία ζωής, προϋποθέτει την εθελούσια κατάδυση στους χώρους της σιωπής, όταν µάλιστα στην αγορά πλεονάζει η ευτέλεια της δηµόσιας φλυαρίας».Τις τελευταίες δεκαετίες η παρατεταµένη περίοδος ανα-ζήτησης δηµιούργησε άνευρες, απροσδιόριστες όψεις της εικαστικής πραγµατικότητας, µε αποτέλεσµα αυτές να εµφανίζονται ως κυρίαρχες ή δήθεν κυρίαρχες. Αυτό δε σηµαίνει µία γεροντική εκ µέρους µου αντιµετώπιση νέων πραγµάτων. Θέλω να πιστεύω, ότι είµαι αρκετά προετοιµασµένος, για να µπορώ να αναδέχοµαι τη διαφορετικότητα του άλλου. Άλλωστε τα πράγµατα υπάρ-χουν εν ονόµατι της προσωπικής καταγραφής.Συνεπώς θα ήµουν και ιδεολογικά εκτός πραγµατικό-τητας, εάν αντιµετώπιζα τα καινούργια πράγµατα, µε συντηρητικές αγκυλώσεις. Κατ’ εµέ είναι άλλη ιστορία, πώς ο καθείς προσπαθεί να αναδείξει τις ιδιοµορφίες της ταυτότητάς του. Δεν ξέρω πόση ταυτότητα έχουν ένα σωρό πράγµατα, που κυκλοφορούν γύρω µας, τα οποία αδικούν και τους ανθρώπους, εν ονόµατι µίας αγοραίας αντίληψης -επιβ-ολής νέων µορφών της Τέχνης και όχι µίας ουσιαστικής αναζήτησης νέων µορφών στην Τέχνη.

Εάν σας ζητούσα να φιλοτεχνήσετε το σηµερινό κόσµο σε µία εικαστική σας δηµιουργία, πώς θα τον αποδίδα-τε; Δε θα µπορούσα, γιατί δεν έχω δείξει δείγµατα συνο-λικής συνεύρεσης πραγµάτων, όταν και ο χώρος στη ζωγραφική µου αναφέρεται κυρίως στο πρόσωπο.Η κυριότητα ανήκει στο πρόσωπο.

Κ. Λαχά σας ευχαριστώ. v

ÐåñéðÝôåéåò ÓêÝøåùí¹ Χειµώνας καιρός. Σύννεφα βαρειά χαµηλώνουν

τον ουρανό και το κρύο περονιάζει. Μέρες µικρές κι οι σκέψεις παγιδευµένες σε µεγάλες νύχτες. Ατέλειωτες νύχτες "κι οι ώρες περνούν /σε κάµαρης µυστικής τη γωνιά / σε πήλινης στάµνας τη βάση / σε ξύλινου παράθυρου το τζάµι…" Το φώς λιγοστεύει, ο ήλιος αποσύρεται σε καµπύλες τροχιάς µακρυά απ’ το Αιγαίο… όµως, για λίγο! Τόσο λίγο που θα το ξεχάσουµε αµέσως, όταν η ελλειπτική του τοξο-ανατείλει µε το λαµπρό εκείνο του ροδιού, που οι γραφές το λένε χάραγµα!

¹ Χαράζει η αυγή, χαράζει η νύχτα, γλυκοχαράζει! ¹ Λες κι ο ουρανός µεταµορφώνεται σε µαυρο-

πίνακα δηµοτικού σχολείου, όπου τα παιδιά θα χαράξουν µε την κιµωλία την άσπιλη ψυχή τους και θα φανερώσουν την αγνότητα της παρθενικής µατιάς, που πρωτο-αντικρύζει τον κόσµο! Έτσι συντελείται το θαύµα των θαυµά-των. Να κλείνεται το ασύλληπτο σε εικόνες της µνηµοσύνης και του θυµικού! Να γίνεται ο κόσµος ο άρρητος ποιητής των ανθρώπων κι ο άνθρωπος να αναπαράγεται αιώνια διχασµένος, ανάµεσα στο υπερφυσικό της ψυχής του και

το φυσικό, δηλαδή το φθαρτό της µικρής του ζωής.

¹ "Αχνοφέγγει στο πρόσωπό σου / µια κάθετη ρυτίδα / κι εγώ ριγώ / στο άγγιγµά σου" οι λέξεις µε το ειδικό βάρος της νύχτας που

οξύνει την φαντασία και µπορεί να µετατρέπει το παιγνίδι σε πραγµατικότητα. Επειδή τη νύχτα ξυπνά η φαντασία. Όταν το φώς δεν µπορεί να «αποκρύψει» µε τη λευκότητά του, τις λεπτο-µέρειες. Και πρέπει εσύ να τις φανταστείς, επειδή δεν µπορείς να τις ιδείς. Πως αλλιώς: Κλείνοντας τα µάτια βλέπεις µακρυά εντός του. "χαµηλά εντός σου / είπε / µακρυά απ’

τα επίγεια / θα συναντήσεις την εκ γενετής

ταύτιση της φωνής σου / µε τη γραφή / είπε"

¹ Παράξενος πολύ ο χειµώνας. Το λέει κι ο Vivaldi

στις τέσσερεις εποχές του. Όµως πώς µπορεί

ένας γραφιάς σαν εµένα να το περιγράψει;

Οπότε αντιπροτείνω να διαβάσετε κείµενα του

Παπαδιαµάντη. Η µουσική των λέξεων είναι

πιότερο µεθυστική από τις νότες! Χώρια που

χειροπιαστό γίνεται και το ακατανόητο. Κι ο

χειµώνας γλυκαίνει, µε κάστανα µελαγχολίας κι

αγριόµελο από δάση δρυός! Που οι πολυδαίδα-

λοι δρόµοι της καθηµερινότητας του ισοπεδώ-

νουν την αίσθηση και αµβλύνουν την κρίση.

¹ Ανάγκη πάσα, να χαιρόµαστε την ποίηση της

καθηµερινότητάς µας! Όσο λίγη κι αν είναι.

Άλλωστε η ποίηση είναι δραστική µονάχα όταν

λαµβάνεται σε µικρές δόσεις. Όπως το φάρµα-

κο. Διαφορετικά γίνεται φαρµάκι. Έτσι δεν είναι

Θοδωρή; και Αλέξη;

¹ Καλά Χριστούγεννα και καλή Πρωτοχρονιά!

åäþã ñ Ü ö å é ï ÕäÜôçò

[email protected]

Δεκέµβριος 01 Με του χειµώνα την ποίηση…

ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΡΟΣΩΠΑ


16

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

“Ώρες Βυζαντίου” - “Έργα και ηµέρες στο Βυζάντιο” καλείται η έκθεση, που φιλοξενείται σε διαφορετικούς χώρους, όπως στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο στην Αθήνα, στο Λευκό Πύργο, το Επταπύργιο της Θεσσαλονίκης και στον Αρχαιολογικό χώρο του Μιστρά. Παρουσιάζονται έργα από µουσεία του εξωτερικού, ελληνικά ιδρύµατα και ιδιωτικές συλλογές. Η δοµή της καθηµερινής ζωής και η ιδεολογία των Βυζαντινών αποκαλύπτονται µέσα από σπάνια εκθέµατα

και ευρήµατα από την Ελλάδα και όλο τον κόσµο.Η έκθεση, που υποστηρίχθηκε από το Υπουργείο Πολιτισµού, θα έχει διάρκεια έως 10 Ιανουαρίου.

Η πρώτη Πανελλήνια έκθεση µικρογραφικής Τέχνης εγκαινιάστηκε την Παρασκευή 7 Δεκεµβρίου στην αίθουσα Πολιτιστικών εκδηλώσεων του Βαφοπούλειου Πνευµατικού Κέντρου. Περιλαµβάνει έργα γλυπτικής, ζωγραφικής, χαρακτικής σε µικρογραφικές διαστάσεις. Η έκθεση µινιατούρας, που διοργανώθηκε από το Σύλλογο Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Βορείου Ελλάδος, εντάσσεται στα πλαίσια των φετινών Δηµητριών και θα παραµείνει στο χώρο έως 11 Ιανουαρίου 2002. (Βαφοπούλειο Πνευµατικό Κέντρο, Γ. Βαφοπούλου 3 -Γ. Παπανδρέου, τηλ. 424.132)

Στην αίθουσα Τέχνης Τερρακόττα, από την 1η Δεκεµβρίου έως τις 12 Ιανουαρίου, παρέχεται η δυνατότητα σε εκείνους που επιθυµούν, να χαρίσουν ένα έργο τέχνης, κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων, να επιλέξουν ανάµεσα από µία πληθώρα εικαστικών κατασκευών. Ο Χρήστος Αλαβέρας, ο Μιχάλης Αρφαράς, η Καλλιόπη Ασαργιωτάκη, η Μαρία Γιαννακάκη, η Ελένη Θεοφυλάκτου, ο Τάσος Μαντζαβίνος, η Ράνια Ράγκου, ο Εδουάρδος Σακαγιάν, ο Νίκος Χουλιαράς, ο Γιάννης Ψυχοπαίδης, κ.ά. είναι µερικοί από τους καλλιτέχνες, που θα εκθέσουν τα έργα τους. (Αίθουσα Τέχνης Τερρακόττα, Χρ. Σµύρνης 13, τηλ. 235.689)

Ðï ë é ô é ó ô é ê Ý ò Ð ñ ï ô Ü ó å é òΣτα πλαίσια των λστ' Δηµητρίων εντάσσεται η έκθεση ανέκδοτων φωτογραφιών του αρχιτέκτονα και φωτογράφου Ernest Hebrard, που φιλοξενείται από 13 Δεκεµβρίου στο Γαλλικό Ινστιτούτο.Η έκθεση περιλαµβάνει 150 φωτογραφίες από το 1917 έως το 1920, οι οποίες εκτίθενται για πρώτη φορά στο κοινό. Ο Ernest Hebrard εγκαθίσταται στην Ελλάδα το 1917 και εργάζεται για τον πολεοδοµικό σχεδιασµό της Θεσσαλονίκης µετά την πυρκαγιά. Η συγκεκριµένη φωτογραφική συλλογή περιλαµβάνει επιλεγµένες φωτογραφίες από τη Βόρεια Ελλάδα. Η έκθεση, που πραγµατοποιήθηκε µε τη συνεργασία του Γαλλικού Ινστιτούτου Θεσσαλονίκης, την υποστήριξη της Γαλλικής Λαϊκής Αποστολής και του Δήµου Θεσσαλονίκης, θα διαρκέσει έως 15 Φεβρουαρίου 2002. (Γαλλικό Ινστιτούτο, Λεωφ. Στρατού 2 Α, τηλ. 821.231)

Τη Δευτέρα 10 Δεκεµβρίου στο Βιβλιοπωλείο “Παρατηρητής” παρουσιάσθηκε το ενδιαφέρον φωτογραφικό λεύκωµα της κ. Γκρέης Ζωγραφάκη µε τον τίτλο “Ορίζοντες Μακεδονία - Θράκη”. Την παρουσίαση ανέλαβαν ο δηµοσιογράφος. Δάνος Δανιηλίδης και η παραγωγός ραδιοφωνικών εκποµπών Επιστήµη Μπινάζη. (Βιβλιοπωλείο “Παρατηρητής”, Π.Π.Γερµανού 25, τηλ.264.958)

Ένας πρώην Βιοµηχανικός χώρος, που φέρει την ονοµασία “Ήλιος” (Λαγκαδά 120 µε Δ. Κοµνηνού) συντηρήθηκε και µετατράπηκε σε χώρο Πολιτιστικής δραστηριότητας και δηµιουργίας. Αξίζει να σηµειωθεί, ότι οι δραστηριότητες του Πολιτιστικού Κέντρου εντάσσονται στο δίκτυο του Υπουργείου Πολιτισµού.Στις εγκαταστάσεις, στις οποίες έχουν παρουσιασθεί αξιόλογες εκθέσεις, λειτουργούν τµήµατα ζωγραφικής, για παιδιά και ενηλίκους, γλυπτικής, χαρακτικής, αγιογραφίας, µικροκοσµήµατος-µπατίκ, βιτρώ και τµήµατα προετοιµασίας για την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Πληροφορίες δίνονται στα τηλέφωνα: 639.385 και 671.100 από τις 10 το πρωί έως τις 2.30 µ.µ και στο χώρο των εργαστηρίων, στο τηλέφωνο: 522.725. Υπεύθυνοι: κ. Αρχιτεκτονίδου Άννα - κ. Ιµβρίδης Μπάµπης.

Κατά τη διάρκεια του Οκτωβρίου φιλοξενήθηκε η ενδιαφέρουσα έκθεση σκίτσων του γνωστού σκιτσογράφου Δηµήτρη Νικολαϊδη, στο διατηρητέο κτίριο, όπου φιλοξενείται το θέατρο “Οδός” (25ης Μαρτίου 32, τηλ.424.321). Η έκθεση περιελάµβανε δεκαεπτά σκιτσογραφικές ιστορίες, που η κάθε µία παρουσίαζε ξεχωριστό ενδιαφέρον. Πρωταγωνιστές των

ζωγραφικών σκίτσων ήταν τα πολιτικά πρόσωπα της σύγχρονης ελληνικής πραγµατικότητας.Οι πολύχρωµες σκιτσογραφικές εικόνες σατίριζαν την πολιτική επικαιρότητα µε πρωτοτυπία και προβληµάτιζαν το θεατή.

Το Φεστιβάλ Κινηµατογράφου Θεσσαλονίκης, σε συνεργασία µε το Υπουργείο Πολιτισµού παρουσιάζουν κάθε Κυριακή στις 12.00 το πρωί, στον Κινηµατογράφο Ολύµπιον, προβολές για παιδιά. Πρόκειται για το “Σινεάκ” και το πρόγραµµα προβολών περιλαµβάνει: 30/12 “Αστερίξ-Οβελίξ εναντίον Καίσαρα”, 6/1 “Ο Λούκυ Λούκ στη Νταίζη Τάουν”, 13/1 “Ταρζάν”, 20/1 “Ο Ποντικοµικρούλης”. (Κινηµατογράφος Ολύµπιον, Πλατεία Αριστοτέλους, τηλ.378.404)

Στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης παρουσιάζεται η ατοµική έκθεση του Ηλία Παπαηλιάκη, που περιλαµβάνει έργα από το 1998 έως το 2001. Στη συγκεκριµένη έκθεση εξετάζει το ρόλο της ζωγραφικής και τη σχέση της µε τις σύγχρονες µεθόδους παραγωγής της εικόνας. Ο ίδιος αναφέρει σχετικά: “στη δουλειά µου χρησιµοποιώ τόσο το σχέδιο, όσο και τις µεθόδους παραγωγής της εικόνας από τη διαφήµιση, το σινεµά, την τηλεόραση, καθώς και από τα προγράµµατα των υπολογιστών, συνδυάζοντας το τεχνικό µε το θεωρητικό υλικό”. Η έκθεση εγκαινιάσθηκε στις 11 Νοεµβρίου και θα διαρκέσει έως 7 Ιανουαρίου. (Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Εγνατία 154 (ΔΕΘ), τηλ. 240.002)

Στα πλαίσια της επετείου των 50 χρόνων από την ίδρυση της Μακεδονικής Καλλιτεχνικής Εταιρείας, µε την ονοµασία “Τέχνη”, φιλοξενούνται από τις 14 Νοεµβρίου στο Μορφωτικό Ίδρυµα της Εθνικής Τραπέζης, εικαστικές δηµιουργίες ιστορικής αξίας. Η καλλιτεχνική συλλογή της”Τέχνης”, που συνέβαλε στη διαµόρφωση της πολιτιστικής ζωής της Θεσσαλονίκης, στα µεταπολεµικά χρόνια, περιλαµβάνει 63 αντιπροσωπευτικά έργα, κατανεµηµένα σε τέσσερις ενότητες (Αφαίρεση, Ανθρώπινη Μορφή, Τοπίο, Νεκρή Φύση) µε τη συµµετοχή 53 ζωγράφων. Η καλλιτεχνική συλλογή θα παραµείνει στο χώρο έως τις 6 Ιανουαρίου. Επίσης στον ίδιο χώρο θα φιλοξενηθεί από τις 10 Ιανουαρίου έως τις 17 Φεβρουαρίου 2002, η αναδροµική έκθεση του ζωγράφου Γιάννη Μηταράκη. (Μορφωτικό Ίδρυµα Εθνικής Τραπέζης, Βασιλ. Όλγας 108, τηλ. 295.170)

Ãéá ïðïéáäÞðïôå áëëáãÞ ðñïãñáììáôéóìÝíçò åêäÞëùóçò äå öÝñουµε êáìéÜ åõèýíç.

Οι τσαγερίες “Ζώγια” στη Θεσσαλονίκη και το Βόλο, προκήρυξαν ετήσιο λογοτεχνικό διαγωνισµό, µε ελεύθερο θέµα. Ο διαγωνισµός απευθυνόταν σε όλους τους Έλληνες, µέχρι 45 ετών. Κάθε διαγωνιζόµενος συµµετείχε µε ένα έργο (διήγηµα). Τα δύο πρώτα βραβεία θα εκδοθούν από τη “Ζώγια” σε µικρό βιβλιαράκι. Τα δικαιολογητικά συγκεντρώθηκαν την 1η Δεκεµβρίου. Στους δύο πρώτους νικητές θα δοθούν 200 και 100 χιλιάδες δρχ. αντίστοιχα. Τα αποτελέσµατα θα γνωστοποιηθούν από τον τύπο. Πληροφορίες µπορεί να ζητήσει κάποιος στα ακόλουθα τηλέφωνα: Αλ. Σβώλου 54, τηλ. 283.138, Κοµνηνών 18, τηλ. 270.190, Ερµού 26, τηλ.221.101, Αντωνοπούλου 43- Βόλος τηλ. 0421- 30.424.


17

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

"CHEAP PHOTO" έχει ονοµάσει το Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης τη Χριστουγεννιάτικη έκθεσή του που γίνεται από 17 Δεκεµβρίου έως 13 Ιανουαρίου του 2002. Εκεί οι επισκέπτες µπορούν να αγοράσουν µοναδικές φωτογραφίες από γνωστούς και µη, φωτογράφους, σε πολύ προσιτές τιµές(Πληροφορίες στο Φ.Κ.Θ., Μπακατσέλου 18, τηλ. 256296)

Ðï ë é ô é ó ô é ê Ý ò Ð ñ ï ô Ü ó å é ò

Το Θέατρο Θεσσαλονίκης, που βρίσκεται στη γωνία των οδών Θεαγένους Χαρίση και Αρχιµήδους, παρουσίασε, το δεύτερο δεκαήµερο του µηνός Νοεµβρίου, το αξιόλογο θεατρικό έργο του Μολιέρου “Ο Μισάνθρωπος”.Ο Μολιέρος έγραψε το “Μισάνθρωπο” το 1666. Το ίδιο έτος παίχτηκε στο Theatre Palais Royal του Παρισιού από το θίασο “L’ illustre theatre”, ένα θέατρο που ίδρυσε και διηύθυνε ο Μολιέρος.

Οι ηθοποιοί που συµµετείχαν ήταν οι: Δηµήτριος Μιναρέτης, Νίκος Μπούρας, Παναγιώτης Πλάνος, Μαρία Τσακίρη, Δηµήτριος Τσώτσης, Αριάδνη Φιλιππίδου, Αγγελική Χαρίσκου. Ο Κωνσταντίνος Δηµητριάδης ανέλαβε τα σκηνικά και τα κοστούµια. Η µουσική και η διδασκαλία των τραγουδιών ανήκε στην Αριάδνη Φιλλιπίδου, η προσαρµογή του κειµένου και η σκηνοθεσία στον Μπάµπη Φορτωτήρα. Το πρόγραµµα του Θεάτρου Θεσσαλονίκης για τη φετινή περίοδο θα παρουσιάσει µία σειρά αξιόλογων παραστάσεων: “Ο Βασιλιάς πεθαίνει” του Ιονέσκο, “Η φαλακρή τραγουδίστρια” µαζί µε το έργο “Μάθηµα” και η “Αβάπτιστη ή κάτι καίγεται” της Μαρίας Τσακίρη. Επίσης προγραµµατίζονται παραστάσεις “για παιδιά κάθε ηλικίας”. (Πληροφορίες στο τηλέφωνο 250.318)

Στις 3 Δεκεµβρίου εγκαινιάσθηκε έκθεση φωτογραφίας στο καφέ - µπαρ "Γιουκάλι". Η έκθεση είναι οµαδική και έχει ως θέµα της το χορό. Συµµετέχουν οι: Σιάννη Ευτέρπη, Παπαναούµ Καίτη, Παπαφράγκου Χριστίνα. (Για πληροφορίες στο Φ.Κ.Θ. τηλ. 256296 ή στο καφέ - µπαρ "Γιουκάλι" παλιατζίδικα Θεσσαλονίκης, τηλ. 242566)

Στο χώρο του βιβλιοπωλείου “Βιβλιορυθµός”, το Θέατρο “Λύκη Βυθού” οργανώνει για την περίοδο 2001-2002 βραδιές αφιερωµένες στο Θέατρο. Στις 15 Ιανουαρίου, στις 8.30 ο κ. Απόστολος Βέττας Αρχιτέκτονας και Σκηνογράφος θα αναπτύξει το θέµα “ο εικονογραφικός χαρακτήρας της σκηνογραφίας”.(Βιβλιορυθµός, Βασιλ. Ηρακλείου 47, τηλ. 270.226)

ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ:


18

ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΚΑ ΤΥΜΠΑΝΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ&Ήταν µια από τις τελευταίες ζεστές µέρες του καλοκαιριού, και όσοι ήµασταν τυχεροί να βρεθούµε εκείνο το πραγµατικά µαγικό αυγουστιάτικο βράδυ στη «Βαλκανική Πλατεία» της Νεάπολης, είχαµε τη µοναδική ευκαιρία να ακούσουµε και να απολαύ-σουµε για µια ώρα περίπου µια πολύ πρωτοποριακή µουσική παράσταση. Ήταν οι Drums Company, ένα εθνορόκ συγκρότηµα που µε τα 5 (!) σετ ντραµς, ένα σαξόφωνο και κάποια άλλα παραδοσια-κά µουσικά όργανα, όπως ζούρλα και φλογέρα, µας οδήγησαν σ’ ένα παράξενο µουσικό ταξίδι σε κάποιο άλλο χωροχρόνο περασµένων εποχών. Μια σύγχρονη εθνορόκ όπερα έλαβε χώρα µπροστά στα έκπληκτα µάτια καµιά διακοσαριά συγκεντρωµένων ατόµων, που δεν φαινόταν να ήταν προετοιµασµένοι για να ακούσουν κάτι τέτοιο στα πλαίσια της «Βαλ-κανικής Πλατείας». Αυτή η µουσική, µε ήχους και στοιχεία των φυλετικών προγόνων µας, µας έκαναν όλους να αισθανθούµε έστω για µια ώρα πως οι δεσµοί που µας δένουν και µας ενώνουν είναι πολύ πιο δυνα-τοί και πιο παλιοί από ότι νοµίζουµε, και αν θέλουµε να είµαστε ειλι-κρινείς πρέπει να παραδεχτού-µε πως υπερβαίνουν τα εθνικά και οποιαδήποτε άλλα σύνορα και υπάρχουν µέσα µας, έχο-ντας τη δυνατότητα να ξυπνή-σουν ανά πάσα στιγµή και να ενεργοποιηθούν. Δυστυχώς ή συναυλία διακόπηκε µισή ώρα περίπου πριν το τέλος της λόγω της έλλειψης χρό-νου(!), γιατί έπρεπε να παρου-σιαστούν και άλλοι καλεσµένοι της βραδιάς, κι έτσι µας έµεινε η απορία πως τελικά τελειώνει το ανθρώπινο δράµα µέσα από την ερµηνεία του Ντράγκολιουµπ Τζούρισιτς, και των ντράµερς του. Τον Ντράγκολιουµπ Τζούρισιτς, τον καλλιτέχνη που εκτός από τη µουσική ασχολείται παρά πολύ µε θέατρο και ζωγρα-φική, τον ξέρω πολλά χρόνια, από την εποχή που κι εγώ ζούσα στο Βελιγράδι και παρακολουθούσα την πάντα ζωντανή καλλιτεχνική σκηνή του.Όµως οµολογώ ότι για πρώτη φορά τον είδα να παίζει ζωντανά ντραµς εδώ στην Θεσσαλονίκη, το Δεκέµβριο του 1995 µε τους LEB I SOL (Ψωµί και Αλάτι), ένα από τα πιο γνωστά συγκροτήµατα της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Οι LEB I SOL είχαν έδρα τους τα Σκόπια, αλλά τα µέλη τους προέρχονταν κι από άλλες χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας, όπως ο Ντράγκολιουµπ που ήταν από το Βελιγράδι. Θέλω να σας θυµίσω ότι τότε είχαν µόλις καταργηθεί οι οικονοµικές κυρώσεις της Ελλάδας κατά των Σκοπίων, κι εγώ είχα σκεφτεί ότι ήταν η ευκαιρία να προσπαθήσω να κάνω κάτι για να έρθουν οι LEB I SOL για πρώτη φορά στην Ελλάδα, µετά από 20 χρόνια ύπαρξης τους, και µετά από δεκάδες συναυλίες που έπαιξαν σ’ όλον τον κόσµο. Κι έτσι, σε συνεργασία µε το "ΜΥΛΟ", κατάφερα να τους φέρω για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη, σε µια συναυλία που συµπτωµατικά ήταν και η τελευταία τους. Αµέσως µετά τη συναυλία της Θεσσαλονίκης οι LEB I SOL διαλύθηκαν και ο καθένας πήρε το δρόµο του. Την επόµενη φορά που είδα τον Ντράγκολιουµπ ήταν το 1996, στις µαζικές διαδηλώσεις κατά του καθεστώτος Μιλόσεβιτς.

Bρισκόταν µαζί µε άλλους ντράµερς, µπροστά από τους δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές, δίνοντας ρυθµό και χαρά στον κόσµο, που διαδήλωνε ασταµάτητα για τρεις ολόκληρους µήνες ακόµη και σε θερµο-κρασία που συχνά έφτανε τους 15 υπό το µηδέν! Τον ξαναείδα φέτος στη «Βαλκανική Πλατεία» έπειτα µετά από πέντε χρόνια. Βρεθήκαµε στα παρασκήνια µετά την συναυλία. Με µια πετσέτα σκούπιζε τον ιδρώτα, που έσταζε ποτάµι από το πρόσωπό του (βλέπετε τα ντραµς απαιτούν όλο το κορµί). Μόλις µε αναγνώρισε µου χάρισε το γνωστό του πλατύ χαµόγελο, ζητώντας ταυτόχρονα συγνώµη που ήταν µούσκεµα και δεν µπορούσε να µε φιλήσει τρεις φορές, όπως συνηθίζεται στη Σερβία. Έδειξα την κατανόηση κάνοντας ένα σχόλιο σχετικά µε το «ακριβό τίµηµα της τέχνης». Κανονίσαµε να βρε-θούµε την επόµενη µέρα για έναν εσπρέσο και να τα πούµε µερικές ώρες πριν την αναχώρηση του για το Βελιγράδι. Θα σας µεταφέρω εδώ κάποια κοµµάτια από την ενδιαφέρουσα συζήτηση που κάναµε τότε...

Ντράγκολιουµπ, τι ήταν αυτό το πράγµα που ζήσαµε χθες το βράδυ; Μας γύρισες για µία ώρα στις φυλετι-κές µας ρίζες και η πλάκα ήταν ότι µας άρεσε τόσο πολύ που δεν θέλαµε να σταµατήσετε..;Χαίροµαι που σου άρεσε. Αλλά κι εγώ χάρηκα πολύ, όταν κατάλαβα ότι το κοινό δέχτηκε αµέσως την πρό-σκληση µας για µια interactive σχέση. Ξέρεις, η βάση της µουσικής είναι ο ρυθµός, όµως η ίδια ζωή βασίζεται στον ρυθµό. Για παράδειγµα αν η καρδιά δεν χτυπήσει τρεις φορές ρυθµικά, την τέταρτη δεν θα χτυπήσει καν! Άρα, αυτό που άκουσες χθες δεν ήταν παρά ο ρυθµός της καρδιάς σου!

Λες να ήταν αυτός ο λόγος που όλοι όσοι ήµασταν εκεί, από τριών ως εβδοµηντατριών χρονών, χορεύαµε; Ακριβώς! Όλοι άκουσαν τον ρυθµό της καρδιάς τους και δεν µπόρεσαν να τον αγνοήσουν. Τα µικρά παιδιά βέβαια αντιδρούν πρώτα και χωρίς καµία αντίσταση,

ενώ οι µεγάλοι έγιναν παιδιά χωρίς να το έχουν καταλάβει. Αυτό το φαινόµενο µας συµβαίνει σ’

όλες τις συναυλίες. Έπρεπε να ήσουν στο SAVA CENTAR (σ.σ. «ΚΕΝΤΡΟ ΣΑΒΑ» είναι ένα πασίγνωστο κέντρο εκδηλώ-

σεων του Βελιγραδίου, µια από τις πιο ακριβές επενδύσεις του ΤΙΤΟ), όταν παίξαµε στην µεγάλη αίθου-σα µπροστά σε περίπου 4000 άτοµα. Στην αρχή ήταν όλοι χαλα-ρά βουτηγµένοι στις µαλακές τους πολυθρόνες µε ένα χλωµό χρώµα στο πρόσωπο, έτοιµοι κάπως για όπερα... Σιγά-σιγά όµως τους έβλεπες όλους να κουνιούνται ανήσυχα ακολου-θώντας το ρυθµό των τύµπα-νων, για να σηκωθούν στο τέλος όλοι όρθιοι χορεύοντας ξέφρενα ο καθένας δίπλα στην

πολυθρόνα του! Κάτι τέτοιο σε εκείνο τον κυριλέ χώρο δεν είχε

ξαναγίνει. Είναι ωραία όταν µπορείς να αλλάζεις την διάθεση του κόσµου

σε µία θετική κατεύθυνση τόσο ριζικά. Φεύγοντας από εκεί ήταν όλοι χαρούµε-

νοι και κατακόκκινοι στα πρόσωπα τους. Μ’ αρέσει να βλέπω, όταν νικάει κανείς µέσα

του το σύµπλεγµα του «απαγορευµένου καρπού» και αφήνει τη καρδιά του να νικήσει το «καθώς

πρέπει», το δήθεν... Κάθεσαι σε µια θεατρική αίθουσα, παρακολουθείς τη συναυλία σαν να ήταν θεατρική παράσταση ή όπερα και ξαφνικά κάτι δεν σε αφήνει να κάθεσαι ήσυχος, θέλεις να σηκωθείς, αλλά δεν µπορείς, δεν κάνει... Τελικά υπερβαίνεις τον εαυτό

DRAGOLJUB DJURICICΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΚΑ ΤΥΜΠΑΝΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ DRUMS COMPANY

Τα εντυπωσιακά τύµπανα των DRUMS COMPANY από το Βελιγράδι ήχησαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της φετινής «Βαλκανικής Πλατείας» της Νεάπολης. Ο Ντράγκο-λιουµπ Τζούριτσιτς (Dragoljub Djuric-ic), δηµιουργός και «πατέρας» του συγκροτήµατος, συζήτησε την επόµε-νη µέρα µε την Μίλιτσα Κοσάνοβιτς για την πορεία του συγκροτήµατος, για την έντονη πολιτική του δρα-στηριότητα και το καθοριστικό ρόλο που έπαιξε η ιδιαίτερη µουσική του, στον ξεσηκωµό που οδήγησε και στην πτώση του καθεστώτος Μιλόσεβιτς.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Αποκλειστική συνέντευξηστη Μίλιτσα Κοσάνοβιτς


19

σου, υπακούς στο ρυθµό της καρδιάς σου, σηκώνεσαι, χορεύεις και γίνεσαι ελεύθερος. Το βασικό ένστικτο νίκησε! Αλήθεια, λες να µας την έχουν κόψει τη συναυλία χθες το βράδυ γιατί κάποιοι από την οργάνωση φοβήθηκαν µην τους ξεφύγει το «βασικό ένστικτο» σε καµία λαϊκή εξέγερση; (Γελάει)

Ποιος ξέρει, δεν νοµίζω, ήµασταν σε ύπαιθρο, όρθιοι, ο χορός προβλεπόταν... Τέλος πάντων, ας ελπίσουµε ότι θα µας δοθεί κάποτε η ευκαιρία να την ξανά δούµε την παράσταση ολόκληρη. Πες µου µερικά βασικά πράγµατα για τη DRUMS COMPANY, πότε και πως δηµιουργήθηκε;Θα σου πω. Καταρχάς, έχεις ακούσει ποτέ για το «Καπουέρο».

Όχι.Πρόκειται για ένα βραζιλιάνικο χορό που δηµιουργήθηκε µέσα από µια µαχητική τέχνη την εποχή της δουλείας στην Νότια Αµερική. Οι σκλάβοι, που δούλευαν από το πρωί µέχρι το βράδυ στα κτήµατα, ασκούνταν κρυφά από τους αφέντες τους σε διαφορές τεχνικές χτυπηµάτων, αλλά το έκαναν µέσα από το χορό και τη µουσική για να µην φανεί ότι προετοιµάζουν την εξέγερση. Εµείς στη Σερβία, όπως ξέρεις, ως κύριοι «φταίχτες» όλων των πολέµων της πρώην Γιουγκοσλαβίας για δέκα χρόνια περίπου, ζούσαµε µία ζωή από την οποία το καθεστώς του Μιλόσεβιτς µαζί µε την παγκόσµια βοήθεια (οικονο-µικές και πολιτιστικές κυρώσεις κατά της Σερβίας) µας είχε αφαιρέσει σχεδόν όλες τις ελευθερίες. Μέχρι που µας έκλεψε ο Μιλόσεβιτς και τους ψήφους µας στις «δηµοκρατικές» εκλογές τον Οκτώβριο του 1996. Αυτή ήταν και η τελευταία σταγόνα στο ήδη γεµάτο ποτήρι της αντοχής µας, που προκάλεσε τις αυθόρµητες

και άµεσες αντιδράσεις του λαού, πρώτα από τους καλλιτέχνες και τους φοιτητές (δυστυχώς η εργατική µας τάξη ήταν εγκεφαλικά εξοντωµένη) κι έπειτα και από τον απλό κόσµο. Τότε ξεκίνησαν οι περιβόητες διαδηλώσεις κατά του Μιλόσεβιτς και υπέρ της δηµο-κρατίας. Ήµασταν για σχεδόν 100 µέρες στους δρό-µους, ακόµη και σε θερµοκρασία 15 βαθµών κάτω από το µηδέν. Στις 13 Ιανουαρίου µαζεύτηκε από όλη την Σερβία, ένα εκατοµµύριο κόσµος. Τέτοια θετική ενέργεια δεν έχω ξανανιώσει στην ζωή µου, ένα εκατοµµύριο ψυχές να αναπνέουν ενιαία...

Και τι έγινε τελικά; Πως τέλειωσαν οι διαδηλώσεις;Οι διαδηλώσεις απέτυχαν. Ο δικτάτορας στις αρχές Φλεβάρη έβγαλε και το «lex specialis» (ειδικό νόµο, λατινικά) κατά της τροµοκρατίας, σύµφωνα µε τον οποίον οι διαδηλωτές ήταν τροµοκράτες(!) και η αστυ-νοµία που, εδώ που τα λέµε, εκείνη την περίοδο έχει ανέλθει στους 100.000 άνδρες, µπορούσε να δείρει ή να συλλάβει οποιονδήποτε ύποπτο στο δρόµο, ειδικά αν ήταν νέος! Το αποτέλεσµα ήταν ο κόσµος να πέσει σε µεγάλη απάθεια και κατάθλιψη...

Πως αντέδρασε τότε η παγκόσµια κοινή γνώµη;Για πολύ παράξενους λόγους, δεν αντέδρασε σχεδόν καθόλου. Από τις πληροφορίες που µας ερχόταν από τον κόσµο, οι ειδήσεις από την Σερβία ήταν πολύ φτωχές σαν να ήθελαν τα µεγάλα ειδησεογραφικά κέντρα του κόσµου, όπως το CNN, το BBC, κλπ. να συγκαλύψουν τα γεγονότα στη Σερβία. Ευρώπη και Αµερική, όχι µόνο που δεν µας βοήθησαν στον αγώνα για τη δηµοκρατία, αλλά φαινόταν σαν να ήθελαν να καλύψουν την ύπαρξη της Δηµοκρατικής Σερβίας για να µπορέσουν λίγο αργότερα να την βοµβαρδίσουν! Αν ήξερε ο κόσµος τι αγώνα δίνει η Σερβία για να ρίξει τον Μιλόσεβιτς, δεν θα µπορούσε η Ευρώπη και η Αµερική να την βοµβαρδίζει ανελέητα για 78 µέρες, έτσι δεν είναι;

Έτσι είναι. Εσύ µετά από αυτά τα γεγονότα τι έκανες;Λοιπόν, τότε κατάλαβα πόσο µεγάλος δικτάτορας ήταν ο Μιλόσεβιτς και ότι εναντίον του πρέπει να πολεµήσουµε σε πολλά επίπεδα ταυτόχρονα. Τότε θυµήθηκα και τους

καπουέρους της Βραζιλίας και ίδρυσα τους DRUMS COMPANY και όλη την επανάσταση µου την έβγαλα µέσα από την τέχνη.

Είδα ένα ντοκιµαντέρ για τα γεγονότα του Βελιγραδίου στις 5 Οκτωβρίου του 2000 και την τελική πτώση του Μιλόσεβιτς. Εσύ ήσουν µαζί µε τους ντράµερς σου µπροστά από τους διαµαρτυρόµενους, Τότε πρέπει να είχε πάνω από ένα εκατοµµύριο ανθρώπους. Φτάσατε µέχρι το κατώφλι της Βουλής. Πες µου πως αισθάνθη-κες τότε;Μιλάµε για µια απίστευτη εµπειρία. Τη στιγµή που ο λαός εισέβαλε στην Βουλή, εγώ ήµουν εκεί και προσπαθούσα µε το τύµπανο µου να αποτρέψω το χειρότερο. Ήµασταν στο κατώφλι της Βουλής και τότε είχα µία αίσθηση ότι θα µπορούσα να τους οδηγήσω όπου ήθελα. Τότε κατάλαβα γιατί ο Μέγας Αλέξανδρος και ο Ναπολέοντας, είχαν τους τυµπανιστές που οδη-γούσαν το στρατό τους στην κατάκτηση του κόσµου. Μπορώ, όµως, να σου πω ότι µετά την νίκη, δηλαδή από τις 6 Οκτωβρίου του 2000, δεν είχα καµία όρεξη να ασχοληθώ άλλο µε πολιτική. Αν είχα µία αποστολή, αυτή είχε τελειώσει την προηγούµενη νύχτα.

Η «Βαλκανική Πλατεία» πως σου φάνηκε;Πιστεύω ότι είναι µία πολύ θετική προσπάθεια µε καλές προοπτικές. Μπορεί σε µερικά χρόνια να γίνει από τις καλύτερες διαβαλκανικές εκδηλώσεις. Ελπίζω να απλωθεί και σε άλλες χώρες της περιοχής, όποτε να έχουµε Βαλκανική Πλατεία Βουκουρεστίου, Βελιγρα-δίου, Σαράγιεβου, κλπ. Πιστεύω ότι στο µέλλον θα έχουµε όλο και περισσότερες εκδηλώσεις αυτού του τύπου. Για εµάς τους µουσικούς των Βαλκανίων είναι πολύ σηµαντικό να γνωριστούµε µεταξύ µας και να µας ακούσουν οι γειτονικοί λαοί. v

Φωτογραφίες από την "Βαλκανική Πλατεία 2001"

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ


20

AM

ER

ICA

N D

RE

AM

ΤΟ Τ

ΣΑΛΑ

ΚΩΜΕ

ΝΟ

Το µέλλον των κοινωνιών µας είναι πολυπολιτισµικό, είτε το θέλουµε είτε όχι θα συµβιώνουµε σε κοινούς χώρους µε ανθρώπους από όλα τα έθνη, µε διαφορετικές θρησκείες, χρώµατα, πολιτισµούς, ενδυµασίες, γλώσσες.

Σήµερα οι πολυπολιτισµικές κοινωνίες είναι γεγονός σ’ όλες τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης, ιδιαίτερα όµως στις Η.Π.Α. Δεν υπάρχει εθνότητα ανά τον κόσµο που να µη ζει στο έδαφός της. Η Νέα Υόρκη δικαίως θα µπορούσε να χαρακτηρισθεί η πρωτεύουσα του κόσµου, η µητρόπολις των εθνών. Μια πόλη που φιλοξενεί σχεδόν όλες τις φυλές του κόσµου, που δίνει στέγη

στους ανά τον κόσµο µεταναστεύοντες σ’ αυτήν, ζητώντας πολιτικό, θρησκευτι-κό και άσυλο επιβίωσης. Μια πόλη που σφύζει από ζωή και από ενέργεια, µια πόλη µε φοβερές αντοχές σε όλα τα επί-πεδα. Κανένας δεν µπορεί να αµφισβη-τήσει πως στις Η.Π.Α. βρήκαν καταφύγιο οι περισσότεροι από τους κυνηγηµένους όλου του κόσµου: εκεί αναζήτησαν την πολιτική, θρησκευτική και οικονοµική ελευθερία τους. Η χώρα αυτή δεχόταν και συνεχίζει να δέχεται εκατοντάδες χιλιάδες µετανάστες κάθε χρόνο, παρέ-χοντάς τους δυνατότητες και βοήθεια για την γρήγορη ενσωµάτωσή τους στην εκεί κοινωνία. Εκατοντάδες χιλιάδες από αυτούς γίνονται πολίτες της, αποκτώ-ντας κάθε χρόνο αµερικανικό διαβα-τήριο, γρηγορότερα από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσµο. Η Αµερική βιά-ζεται να τους εντάξει στο σύστηµα και στις διαδικασίες του. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η Αµερική ασκεί τόση, µα τόση, γοητεία για τους πανταχού µετανάστες. Σε γειτονικές µας βαλκανι-κές χώρες, µια βίζα για Αµερική είναι πρακτικά και ουσιαστικά ο πρώτος αριθ-µός του Λόττο. Όσοι έκαναν το ταξίδι στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού γεύ-τηκαν αυτή τη γοητεία, ένοιωσαν την αίσθηση του µεγαλείου, µα και του ισχυ-ρού σε αυτόν τον πλανήτη. Εκεί ξεδι-πλώνονται µπροστά στα µάτια του επι-σκέπτη σαν κινηµατογραφικές χολιγου-ντιανές εικόνες, το µεγαλείο, το «τερά-στιο» σε όλες τις εκδοχές και τις δια-στάσεις. Δεν έτυχε να επισκεφτώ το World Trade Center και τους δίδυµους πύργους στην N.Y. αλλά είχα την εµπειρία επίσκεψης στο ψηλότερο κτίριο της Αµερικής, αυτό του Shears Tower στο Chicago. Θυµάµαι πως µπήκα σε µια από τις πολλές διαφο-ρετικές εισόδους, ανέβηκα σ’ ένα από τα δεκάδες ασανσέρ και βρέθηκα στον 40ο όροφο. Για δέκα περίπου λεπτά τριγυρνούσα στον όροφο έως ότου µε εντοπίσει η ασφάλεια (!!) η οποία, αφού ευγενικά µε ξενάγησε στον όροφο και µε άφησε να τραβήξω φωτογραφίες, µε

συνόδευσε στο ασανσέρ έως την έξοδο στέλνοντάς µε στην κατάλληλη για τους τουρίστες είσοδο. Εκεί πληρώνοντας 8 δολάρια και περνώντας όλες τις γνωστές διαδικασίες ελέγχου, οδηγήθηκα µε τους υπόλοιπους τουρίστες στα ασανσέρ που σε ανεβάζουν στον 110ο όροφο.Τουριστική ατραξιόν οι τελευταίοι όροφοι των πύρ-γων που αποφέρουν και σηµαντικά έσοδα µέσω των χιλιάδων επισκεπτών τους. Οι µικρές αυτές πολιπολιτισµικές κοινωνίες, οι πανύψηλοι πύργοι όπου απασχολούνται και επισκέπτονται χιλιάδες άνθρωποι από όλον τον κόσµο, είναι µια εικόνα του µέλλοντός µας. Το τροµοκρατικό χτύπηµα τις 11/9 ήταν ένα κτύπηµα στο µέλλον µας, στο µέλλον του κόσµου. Η κάθε µια -από τις είκοσι διαφορετικές- εθνότητες θρήνησε τους δικούς της νεκρούς, εµείς τους Ελληνοαµερικανούς, άλλοι τους Βρετανούς, τους Γερµανούς, τους Γάλλους, τους Κινέζους, τους Ινδούς, τους Κορεάτες, τους Άραβες. Η αµερικάνικη κοινωνία ξαναµαζεύει τα αποθέµατα αντοχής και ανοχής της για να ξεπεράσει το φοβερό σοκ. Ενώ εµείς εδώ στα Βαλκάνια συνεχίζουµε να κτίζουµε τα έθνη- κράτη, να µαχόµαστε για καθαρές εθνότη-τες, να κάνουµε διαδηλώσεις για την εγγραφή του θρησκεύµατος σε πολιτικά έντυπα, να διαχωρίζουµε την θέση µας από τον «άλλο», τον διαφορετικό.

Το υποσυνείδητο δέος απέναντι στον ισχυρό, ο από γενιές αντιαµερικανισµός της ελληνικής κοινωνίας, ο παιδικός αξεπέραστος φόβος, µας οδηγεί στο να χαιρόµαστε αυτό το χτύπηµα, στο «καλά να πάθουν», στο «οργή Θεού», στο «ούτε κλαίµε ούτε γελάµε», λες και όλοι αυτοί που πέθαναν ήταν υπεύθυνοι για το σύνολο της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ. Τα παράθυρα των καναλιών γέµισαν ξανά «ειδι-κούς» µελετητές, οι εκ βουλής νεορθόδοξοι του Κ.Κ.Ε., εθνικοσοσιαλιστές του ΠΑΣΟΚ και χουντο-βασιλικοί της Ν.Δ., που ταύτιζαν τις απόψεις τους υπέρ του αγωνιστή Μιλόσεβιτς, του Αρκάν και της παρέας του, αυτούς που πριν λίγα χρόνια βλέπαµε να µιλούν για την διείσδυση του ισλαµικού τόξου στα Βαλκάνια, σήµερα βρίσκονται υποστηρικτές του κατατρεγµένου ισλαµικού κόσµου To Tempo βάλθηκε να µας ενηµερώνει σε 24ώρη βάση τις εξελίξεις στο «µέτωπο», η ανεκδιήγητη και πλέον αντιτηλεοπτική φυσιογνωµία της Τατιάνας, βρέθηκε στην πρώτη γραµµή της επικαιρότητας, αναλύτρια και συντονίστρια πάνελ και τηλεοπτικών παραθύ-ρων. Ποιου ισλαµικού κόσµου όµως; Των δεκάδων εκα-τοµµυρίων µουσουλµάνων της Ευρώπης και της Αµερικής που όχι µόνο δεν συµφωνούν στα τρο-µοκρατικά χτυπήµατα και τα καταδικάζουν, αλλά δεν έχουν καµία σχέση µε τους φανατικούς µου-τζαχεντίν, που στέκονται µακριά από κάθε είδος φονταµενταλισµό, που είναι άνθρωποι της δύσης, που βιώνουν την σύγχρονη σηµερινή καθηµερινότη-τα όπως όλοι µας. Ή τους φανατικούς ισλαµιστές της Αλγερίας, της Ινδονησίας, της Αφρικής, που σφάξανε χιλιάδες αθώους, τους Ταλιµπάν που εδώ και δέκα χρόνια οδηγούσαν τον λαό του Αφγανιστάν σε ένα νέο Μεσαίωνα εκτελώντας µε το παραµικρό γυναίκες που δεν έδειξαν ιδιαίτερη αφοσίωση σε κάποιο πρόσταγµα.

AMERICAN DREAMΤΟ ΤΣΑΛΑΚΩΜΕΝΟ

ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΑΥΡΙΟ

Πλούτος και show biz δεν σηµαίνει για όλους το ίδιο σε µια

ελεύθερη χώρα!

Το ψηλότερο κτήριο των ΗΠΑ, ο Sears Tower του Σικάγου µε φόντο τoυ, την ελληνική σηµαία της Greek town.

ΚΟΣΜΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΚΟΣΜΟΣΓράφει

ο Μπάµπης Ιµβρίδης


21

AM

ER

ICA

N D

RE

AM

ΤΟ Τ

ΣΑΛΑ

ΚΩΜΕ

ΝΟΚΑ

Ι ΤΟ

ΔΙΑ

ΦΟΡ

ΕΤΙΚ

Ο ΑΥ

ΡΙΟ

áíáëáµâÜíουµε πÜóçς öýóεως εκäçëώóεéςäéáθÝôουµε äύο áßθουóες

A í ο é κ ô Ü M ε ó ç µ Ý ρ é - B ρ Ü ä υ

Iáôροý Γωγοýóç 15 (ΠÜρκο TερψéθÝáς)

Aµπεëüκçποé - Óôáροýποëç

Tçë: 663.585 / 607.111

Απ’ το τέλος της ιστορίας στη σύγκρουση των πολιτισµών. Ο Σάµουελ Χάντιγκτον, διευθυντής του ιδρύµατος στρατη-γικών σπουδών του πανεπιστηµίου Χάρβαρντ, ξεκίνησε να γράφει τη «σύγκρουση των πολιτισµών», σαν απάντηση στον τότε θεωρητικό στο Στέιτ Ντιπάρτµεντ, Φράνσις Φουκουγιάµα και τις απόψεις του περί του «τέλους

της ιστορίας». Ο Χάντιγκτον στήριζε την άποψη πως η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης δεν συνεπαγόταν και το τέλος της ιστορίας. Μπορεί να τερµατιζόταν µεν οι ιδεολογικές διαφωνίες αλλά από εκεί και µετά η κουλτού-ρα και όχι η πολιτική θα κυριαρχούσε στην παγκόσµια σκηνή. Διαχώριζε την Δύση έναντι του υπολοίπου κόσµου, υποστηρίζοντας πως η θρησκεία που συνεπάγεται την πίστη είναι ένα από τα στοιχεία µε τα οποία αν ταυτιστούν απόλυτα οι άνθρωποι, µπορεί να πολεµήσουν και να πεθάνουν γι' αυτό. Η θρησκεία αποτελεί ένα πολιτισµικό στοιχείο µε τέτοια δύναµη που µπορεί να κινήσει λαούς.Ο γεωπολιτικός διαχωρισµός του κόσµου, τύπου η «Δύση και οι υπόλοιποι» ήταν µια κάλυψη για αυτούς που χαράσσουν πολιτική στην άλλη άκρη του Ατλαντικού.

Η Δύση µε τις υπέρτατες αξίες του φιλελευθερισµού, της συνταγµατικής νοµιµότητας, της κυριαρχίας του νόµου, της ελεύθερης αγοράς, της παγκοσµιοποίησης, απέναντι σε κάποια εκατοµµύρια µουσουλµάνων που δεν µπορούν να παρακολουθήσουν τις εξελικτικές διαδικασίες της εποχής και πρέπει να παραµεριστούν. Το Ισλάµ άρχισε να αντιµετωπίζεται σαν απειλή, µιας και το µεγαλύτερο µέρος της παγκόσµιας παραγωγής των πηγών ενέργειας προέρχεται από τις χώρες του. Ο για πολλά χρόνια ψυχρός πόλεµος επηρέασε τους πολιτισµούς του κόσµου. Με το τέλος του Β’ Παγκοσµίου Πολέµου, οι ΗΠΑ άρχισαν να στηρίζουν τα πλέον αντιδραστικά στοιχεία σαν µέτωπο ενάντια στον κοµµουνισµό, πολλά δε από αυτά τα

στοιχεία ήταν οι γνωστές οργανώσεις φονταµενταλιστών. Ας θυµηθούµε την µουσουλµανική αδελφότητα εναντίον του Νάσερ, την Τζαµάτ-ι-Ισλάµ ενάντια στον Μπούτο στο Πακιστάν, τους Σαρεκάτ-ι-Ισλάµ ενάντια στον Σουκάρνο στην Ινδονησία, και αργότερα τον Οσάµα Μπιν Λάντεν ενά-ντια στον λαϊκό-κοµµουνιστή Ναζιµπουλάχ. Ας θυµηθούµε τι συνέβαινε µε τα διάφορα Δυτικά µέσα ενηµέρωσης πριν µερικά χρόνια, την δηµοσιογραφική προπαγάνδα υπέρ των «µουτζαχεντίν», για την σθεναρή αφγανική αντίσταση αυτών στις «σοσιαλιστικές» ιδέες των Σοβιετικών. Οι σηµερινές συγκυρίες ανατρέπουν τα δεδοµένα της διεθνούς ισορροπίας, η συγκαταβατικότητα του ρώσου προέδρου Πούτιν απέναντι στις διαθέσεις των Αµερικα-νών για τη χρησιµοποίηση των πρώην σοβιετικών δηµοκρα-τιών από αµερικάνικα στρατεύµατα, φέρνει την µοναδική υπερδύναµη του πλανήτη κοντά στα τεράστια αποθέµατα πετρελαίου, επιτρέποντάς την να διαχειρισθεί τις εξελί-ξεις. Ο κόσµος αλλάζει στα αλήθεια, το αύριο θα είναι διαφορε-τικό, δυστυχώς δύσκολα µπορούµε να αισιοδοξούµε για το καλύτερο, ένα µακρόχρονο καθεστώς εντάσεων και αβεβαιότητας ξεκίνησε, η απειλή του άγνωστου εχθρού

θα είναι συνεχώς παρούσα έχοντας εκτός των άλλων και τις συνέπειες της στρατιωτικής ετοιµότητας. Βασικές οι επιπτώσεις στους ανθρώπους του κόσµου: µε το άλλοθι της δικής µας, της ατοµικής µας ασφάλειας, τα ατοµικά δικαιώµατα συρρικνώνονται, ψαλιδίζονται, ενώ οι υποψίες για τον «άλλο», τον ξένο, τον διαφορετικό διευρύνονται.Εντός της Αµερικής βέβαια δεν λείπουν –αν και είναι πολύ λίγες- οι φωνές που επικρίνουν την κυβέρνηση και αµφισβητούν τη λογική του Προέδρου Μπους.

Η Μπάρµπαρα Λι, ήταν η µοναδική βουλευτής που πήρε το λόγο στην Αµερικάνικη βουλή των αντιπροσώπων και προσπάθησε να εξηγήσει γιατί αυτή ανάµεσα σε 450 συναδέλφους της, καταψήφισε την απόφαση για πόλεµο σε αντίποινα για τα τροµοκρατικά χτυπήµατα. «Ας µην κάνουµε οι ίδιοι το κακό που µας έκαναν, η βία φέρνει βία και είµαι πεπεισµένη ότι οι στρατιωτικές ενέργειες δεν θα αποτρέψουν νέες τροµοκρατικές επιθέσεις εναντίον των ΗΠΑ». Η προκύπτουσα νέα κατάσταση ίσως θέσει σε προβληµα-τισµό την αµερικανική εξουσία, έτσι ώστε να εξετάσει εκ’ νέου την ανάµειξή της στον κόσµο, αλλά και τον λαό της Αµερικής να καλύψει την τεράστια άγνοιά του για τους άλλους λαούς, τα µεγάλα ζητήµατα της ανθρωπότητας και τις αιτίες των πολεµικών συγκρούσεων. v

Όχι,δεν είναι και οι δύο φωτό από την Νέα Υόρκη της 11ης Σεπτεµβρίου.Η νυχτερινή φωτό είναι από το

Βελιγράδι του 1999.Ποιος νοιαζόταν όµως τότε;

Πολύ λίγοι αν θυµάστε καλά..

ΚΟΣΜΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΚΟΣΜΟΣ


22

ΓIΩPΓOÓ ΠPOÓKHNHTOΠOYËOÓBIOTEXNIA ÓAËONIΩN - EΠIΠËΩÓEIÓÓAËONIA ME ÓKEËETO OÎYAÓ 280.000 äρ÷.EKΘEÓH: MAKPYΓIANNH 65.ANΩ HËIOYΠOËH Tçë.: 657217 (AíοéχôÜ κáé κÜθε áπüγευµá)EPΓOÓTAÓIO: 15ο ÷ëµ. ΘEÓ/NIKHÓ - KABAËAÓ Tçë.:0394 73052

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Έργα για την αναβάθμιση του περιβάλλοντος – Ελπίδα για το μέλλονΑπό τον Σύνδεσμο ΟΤΑ Θεσσαλονίκης

Η παλιά χωµατερή της Θέρµης, που σήµερα έχει µετατραπεί σε περιβαλλοντικό πάρκο

Για τον σύνδεσµο ΟΤΑ έχουµε ξαναναφερθεί και παλιότερα. Πρόκειται λοιπόν για έναν από

την Πολιτεία θεσµοθετηµένο φορέα ο οποίος υπάρ-χει εδώ και πάνω από 30 χρόνια, και απαριθµεί ως µέλη του 20 δήµους του Ν. Θεσσαλονίκης. Οι αρµοδιότητες του είναι η διαχείριση του Χώρου Υγειονοµικής Ταφής Απορριµµάτων (Χ.Υ.Τ.Α.), η ανάπτυξη προγραµµάτων αξιοποίησης των χρήσι-µων υλικών που περιέχονται στα σκουπίδια (προ-γράµµατα ανακύκλωσης) και η ανάπτυξη πρω-τοπόρων ερευνητικών προγραµµάτων µε στόχο την προστασία του περιβάλλοντος. Το τελευταίο, µπορούµε να πούµε πως είναι και ο απώτερος στόχος του Συνδέσµου. Αποτέλεσµα των παραπάνω δραστηριοτήτων είναι η εξοικονόµηση πρώτων υλών και ενέργειας.Ο σύνδεσµος ΟΤΑ έχει να επιδείξει σηµαντικό έργο στους παραπάνω τοµείς, και µερικά από τα έργα του έχουν χαρακτηρισθεί ως έργα πνοής για τη Θεσσαλονίκη.Σε συνέντευξη τύπου που δόθηκε το περασµένο µήνα παρουσιάστηκαν 5 από αυτά:1. Ανάπλαση Χ.Υ.Τ.Α. Θεσσαλονίκης και σύγχρονη

λειτουργία του2. Περιβαλλοντικό πάρκο Θεσσαλονίκης3. Μονάδα παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας4. Μονάδα ανακύκλωσης χαρτιού και5. Πρόγραµµα ενηµέρωσης "η ανακύκλωση στα σχο-

λεία"Πρόκειται για έργα που σχεδιάστηκαν και εκπονή-θηκαν τα τελευταία χρόνια και τα οποία έχουν χρηµατοδοτηθεί κυρίως από το ΥΠΕΧΩΔΕ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το κόστος τους υπήρξε υψηλό και αυτό είναι και ίσως κάτι που µαρτυρά πως πρόκειται για σύγχρονες εφαρµογές στη διαχείριση των απορριµµάτων.

Χ.Υ.Τ.Α. σηµαίνει χώρος υγειονοµικής ταφής απορ-ριµµάτων. Στο χώρο αυτό, ο οποίος είναι απόλυτα

ελεγχόµενος ως προς την λειτουργία και ασφάλειά του, θάβονται τα σκουπίδια των 20 δήµων που ανήκουν στον ΟΤΑ. Στον χώρο αυτό γίνεται και η µηχανική διαλογή των ανακυκλώσιµων υλικών. Παράλληλα µε την λειτουργία του, έχει σχεδιαστεί και η διαρκής ανάπλασή του.Σε περιβαλλοντικό πάρκο έχει µετατραπεί η παλιά χωµατερή της Θέρµης. Πρόκειτε για έναν νέο κύκλο παρεµβάσεων που έχει ως κύριο χαρακτηριστικό του την άµεση επέµβαση στους παλιούς χώρους

απόθεσης απορριµµάτων (χωµατερές) και την από-δοσή τους στην κοινωνία ως χώρους αναψυχής. Το έργο αυτό λειτουργεί ως οικολογικό περιβαλλοντικό πάρκο και περιλαµβάνει κέντρο περιβαλλοντικής ενηµέρωσης και εκπαίδευσηςΗ µονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας αξιο-ποιεί το βιοαέριο που παράγεται στον Χ.Υ.Τ.Α. µετατρέποντας το σε ηλεκτρικό ρεύµα και ανοίγει στην ουσία τον δρόµο για την εκµετάλλευση και αξιοποίηση ήπιων µορφών ενέργειας. Αυτό θα ανα-βαθµίσει την ποιότητα ζωής των κατοίκων της Θεσσαλονίκης. Έχει ήδη κατατεθεί πρόταση για χρηµατοδότηση νέας µεγαλύτερης µονάδας παρα-γωγής ρεύµατος, το κόστος της οποίας θα ξεπερά-σει τα 2.5 δις δραχµές.Η µονάδα ανακύκλωσης χαρτιού είναι ένα σύγχρονο εργοστάσιο ανακύκλωσης, που µπορεί και αναβαθ-µίζει την ποιότητα του ανακυκλωµένου χαρτιού, αυξάνοντας έτσι την ανταποδοτική του αξία µέσα από τον διαχωρισµό του σε 4 ποιότητες. Σε µηνιαία βάση το εργοστάσιο µπορεί να ανακυκλώνει µέχρι 1500 τόνους χαρτιού. Το έργο αυτό δηµιουργεί τις προϋποθέσεις για µια νέα, ευρωπαϊκού τύπου αντίληψη και φιλοσοφία στην διαχείριση των αστικών απορριµµάτων.Το πρόγραµµα ενηµέρωσης "η ανακύκλωση στα σχολεία", που έγινε αµέσως αποδεκτό από την εκπαιδευτική κοινότητα, έχει ως στόχο την διαρκή και συστηµατική ενηµέρωση των µαθητών πάνω σε σηµαντικά ζητήµατα της διαχείρισης των απορριµ-µάτων, της ανακύκλωσης και ευρύτερα της προ-στασίας του περιβάλλοντος, δηµιουργώντας τους έτσι περιβαλλοντική συνείδηση. Σε αυτό άρχισε

ήδη να συντελεί και το περιβαλλοντικό πάρκο που προαναφέραµε, εφόσον για την φετινή χρονιά το επισκέφθηκαν και ενηµερώθηκαν πάνω σε θέµα-τα περιβάλλοντος 150.000 µαθητές από το Ν. Θεσσαλονίκης.

Τα παραπάνω έργα σίγουρα θεωρούνται από πολ-λούς πρωτοποριακά και σύγχρονα, όµως κανονικά θα έπρεπε να θεωρούνται αυτονόητα, όπως συµ-βαίνει σε κάθε ανεπτυγµένη χώρα του πλανήτη. Ζούµε σε µια σύγχρονη ευρωπαϊκή µεγαλούπολη, και είναι τελείως φυσιολογικό οι χιλιάδες τόνοι σκουπιδιών που παράγονται ηµερησίως, να διαχει-ρίζονται µε επιστηµονικές µεθόδους, ούτως ώστε η ποιότητα ζωής των κατοίκων να είναι η πρέπουσα, αλλά να µπορεί έτσι να γίνεται και σωστός µελλο-ντικός σχεδιασµός, εφόσον στο µέλλον λόγω, της αύξησης του πληθυσµού της πόλης, το πρόβληµα των αστικών απορριµµάτων θα επιδεινωθεί. Τα έργα πνοής του συνδέσµου ΟΤΑ είναι πολλά υποσχόµενα. Μακάρι στο προσεχές µέλλον να ακολουθήσουν κι άλλα, για να µπορέσει και η Θεσσαλονίκη να πλησιάσει τα επίπεδα της αστικής καθαριότητας των σύγχρονων ευρωπαϊκών πόλεων. Αυτό θα πει και ποιότητα ζωής.

Αληθινή ποιότητα ζωής. v

Ανάπλαση Χ.Υ.Τ.Α. Θεσσαλονίκης (100 στρέµµατα)

Η µονάδα ανακύκλωσης χαρτιού

Η µονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας


The New York Times“All the News That’sFit to Print.”

THE WEATHER.Unsettled Tuesday; Wednesday.

fair, cooler; moderate southerlywinds, becoming variqable.

F F o r f u l l w e a t h e r r e p o r t s e e P a g e 2 3

VOL. LXI. NO. 19,506. NEW YORK, TUESDAY, APRIL 16, 1912-TWENTY-FOUR PAGES ElsewhereTWO CENTSΟΝΕ CENT In Greater New York,

Jersey City and Newark.

TITANIC SINKS FOUR HOURS AFTER HITTING ICEBERG; 866 RESCUED BY CARPATHIA, PROBABLY 1250 PERISH; ISMAY SAFE, MRS, ASTOR MAYBE, NOTED NAMES MISSING

Ταβέρνα - Τσιπουράδικο

Πεýκωí 1 & ΠρωôοµáγéÜς, Εýοóµος/ÍÝá Ποëéôεßá, Ôçë.: 0310 604.011

• Βαρελίσια Ρετσίνα - Κρασί

Extra Large απόλαυση σε Extra Small τιµές

• Τσίπουρο Τυρνάβου

Ατελείωτο ταξίδι στον κόσµο των γεύσεων

Όλα τα είδη και σε πακέτο στο χώρο σας!


24

ãéá ü,ôé áöïñÜ ôï ÐïäÞëáôï

www.podilatis.gr

Γεωγραφικά, ο Δήµος Κορ-δελιού βρίσκεται στο Δυτι-κό άκρο της πόλης µας, συνορεύοντας µε διάφορες χηµικές βιοµηχανίες. Έτσι έχει πρόβληµα εκ των πραγµάτων µε τη ρύπανση του φυσικού του περι-βάλλοντος, σε όλα τα επί-πεδα (αέρας, νερό, έδα-φος). Αυτό τον καθιστά ιδιαίτερα ευαίσθητο και ευάλωτο στα θέµατα της προστασίας του περιβάλ-λοντος. Η σηµερινή δηµοτι-κή αρχή δεν θα µπορούσε φυσικά να µην συµµερίζεται

την παραπάνω άποψη. Ταυτόχρονα υπάρχει και έντονος προβληµατισµός για τα µέτρα που µπορούν και πρέπει να ληφθούν για την βελτίωση της υπάρχουσας κατάστασης, αλλά και για την πρόληψη του µέλλοντος. Τα οικονοµικά συµφέροντα που παίζονται είναι τεράστια και αυτός είναι µάλλον και ο λόγος που ακόµα δεν έχει βρεθεί λύση. Οι λύσεις για το πρόβληµα είναι 2. Ή να φύγουν οι χηµ. Βιοµηχανίες πολλές από τις οποίες απέχουν µόλις λίγα µέτρα από κατοικήσιµες περιοχές ή να εργαστούν µε τεχνολογίες φιλικές προς το περιβάλλον. Και οι 2 λύσεις απαιτούν τεράστια χρηµατικά ποσά, τα οποία φυσικά κανείς δεν θέλει να πληρώσει. Υπάρχει βέβαια και η λύση να µετακοµίσει ο Δήµος σε άλλη περιοχή...

Ο Δήµος Ε.Κ. συµµετέχει εδώ και 3 χρόνια ενεργά στην 22 Σεπτέµβρη, Ευρωπαϊκή Ηµέρα Χωρίς Αυτοκίνητο. Γιατί το κάνετε αυτό;Θέλουµε να γίνει συνήθεια στους πολίτες να κινούνται τουλάχιστον για όσον αφορά τις µετακινήσεις τους εντός των ορίων του Δήµου µε το ποδήλατο. Και αυτό γιατί θέλουµε να χρησιµοποιήσουµε όλα τα εφικτά µέσα για να προστατέψουµε το περιβάλλον Το µοναδικό µέσο που δεν ρυπαίνει είναι το ποδήλατο, γι’αυτό και εµείς προσπαθούµε να το προβάλλουµε και να το προωθήσουµε. Έτσι η µέρα αυτή είναι κάτι σαν µέρα γιορτής για µας.

Θέλετε να περάσετε τα µηνύµατά σας περισ-σότερο στις µικρές ηλικίες; Ή µήπως τώρα µπαίνουµε σε θέµατα διαπαιδαγώγησης;Σίγουρα πιο εύκολα πείθεις ένα παιδί να πάει στο σχολείο µε το ποδήλατο, παρά έναν µεγάλο να πάει π.χ. στη δουλειά του. Μορφολογικά ο Δήµος µας είναι ιδανικός για ποδηλασία, εφόσον είναι επίπεδος, χωρίς ανηφόρες και κατηφόρες.

Τι άλλο θα κάνετε σαν Δήµος για να παροτρύ-νετε τους συµπολίτες σας να χρησιµοποιούν ποδήλατο;Έχει εκπονηθεί επιστηµονική µελέτη για λογαριασµό του Δήµου, χάραξης και χρησιµοποίησης ποδηλατοδρόµων µέσα στα όρια του Δήµου, ούτως ώστε να διευκολυνθεί ακόµα περισσότερο η χρήση του ποδηλάτου. Στη µελέτη προβλέπονται και χώροι στάθµευσης και φύλαξης των ποδη-λάτων. Υπάρχει επίσης υπόσχεση του αρµόδιου υπουρ-γείου για την κατασκευή ποδηλατοδροµίου. Ενός χώρου δηλαδή προπόνησης και διεξαγωγής ποδηλατικών αγώνων, για να προωθηθεί και το άθληµα.

Πότε πιστεύετε ότι οι πολίτες του Ε.Κ. θα µπο-ρούν να κυκλοφορούν σε ποδηλατοδρόµους;Μέσα στο 2002 πιστεύω πως στο Κορδελιό τα ποδήλατα θα κυκλοφορούν σε δικούς τους δρόµους.

Ο Δήµος Ε.Κ. έχει δηµιουργήσει και οµάδα ποδηλασίας την οποία στηρίζει και οικονοµικά. Γιατί έγινε αυτό;Δεν µπορούµε να µιλάµε για το ποδήλατο και να λέµε πως εµείς το υιοθετούµε ως µέσο µετακίνησης, εάν δεν δώσουµε κίνητρα, ειδικά στους νέους, να το χρησιµοποιή-σουν κιόλας. Συνδυάζοντάς το λοιπόν µε τον αθλητισµό, είναι νοµίζω ό,τι καλύτερο.

Ο ποδηλατικός Γύρος Κορδελιού έχει καθιε-ρωθεί ως αγώνας. Έχει αναβαθµιστεί και πάει να γίνει διεθνής…Έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό µια "ποδηλατική προσπάθεια" από µια οµάδα συµπολιτών µας, µε επικεφαλή τον συνερ-γάτη του περιοδικού σας, τον κ. Ακριτίδη. Εµείς τους παρέχουµε την αµέριστη συµπαράστασή µας, ηθική και οικονοµική. Πιστεύουµε µε την βοήθεια των αρµόδιων υπουργείων, πως όλα αυτά που λέγαµε πριν (ποδηλατο-δρόµιο, ποδηλατοδρόµοι), θα γίνουν σύντοµα πραγµατικό-τητα.

Θα κυκλοφορούσατε µε ποδήλατο στο Δήµο σας για να παροτρύνετε και τον κόσµο;Θα το έκανα πολύ ευχαρίστως, και το έχω κάνει ήδη, αλλά νοµίζω πως πολλοί ήταν αυτοί που θα χλεύαζαν, διακωµω-δώντας την κατάσταση. Γι’αυτό καλύτερα να κάνουµε έργα επί της ουσίας.

Μπορούµε να αναβαθµίσουµε το περιβάλλον µας και µαζί του την ίδια την ποιότητα ζωής µας; Εµείς από την πλευρά µας κάνουµε ό,τι περνά από το χέρι

µας, όµως δεν αρκούν µονάχα οι δικές µας προσπάθειες, διότι το πρόβληµα είναι πάρα πολύ σοβαρό και λίγοι γνωρίζουν την αλήθεια. Συγκεκριµένα για την περιοχή µας χρειάζεται σταδιακή αποµάκρυνση των χηµ. βιοµηχανιών που υπάρχουν τριγύρω.

Την Παρασκευή 23 Νοεµβρίου οι κάτοικοι του Δήµου Κορδελιού, µαζί µε τη δηµοτική αρχή κάναν πορεία διαµαρτυρίας στην βιοµηχανία Φωσφορικών Λιπασµάτων Α.Ε., η οποία απέχει µόλις λίγα µέτρα από τα σπίτια τους. Τα αιτήµατά τους ήταν η άµεση διακοπή της λειτουργίας του εργοστασίου, του οποίου τους επικίνδυνους ρύπους είναι αναγκασµένοι οι κάτοικοι καθηµερινά να αναπνέουν, και την µετεγκατάσταση των γύρω βιοµηχανιών. Φυσικά µέχρι σήµερα δεν έχει γίνει απολύτως καµία κίνηση από την αντίθετη πλευρά.

Έπεται όµως συνέχεια… v

Μαθητής – διαδηλωτής. Τα µηνύµατα είναι σαφέστατα: Να φύγουν οι βιοµηχανίες από τη γύρω περιοχή!

Του Αλέξη Αλαµατίδη

Συνέντευξη του δηµάρχου Ελευθερίου-Κορδελιού

κ. Λαφαζανίδη

Θέµα συζήτησης:Περιβάλλον – Ποδήλατο

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Παρά την καταρρακτώδη βροχή η συµµετοχή ήταν µαζική (πάνω από 1500 άτοµα) στις 23 Νοεµβρίου. Ύστερα από συγκέντρωση ακολούθησε πορεία διαµαρτυρίας προς την βιοµηχανία Φωσφορικών Λιπασµάτων Α.Ε. η οποία βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από τα σπίτια των πολιτών.

Παρά την καταρρακτώδη βροχή η συµµετοχή ήταν µαζική (πάνω από 1500 άτοµα) στις 23 Νοεµβρίου. Ύστερα από συγκέντρωση ακολούθησε πορεία διαµαρτυρίας προς την βιοµηχανία Φωσφορικών Λιπασµάτων Α.Ε. η οποία βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από τα σπίτια των πολιτών.


25

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑ

εργαστήρια έγχρωµης φωτογραφίας FOTAK ΒΑΤΤΗΣ

ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΥΣ

Στο κέντρο, Βενιζέλου 43

ΕΓΧΡΩΜΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Β Α Τ Τ Η Σ

Του Αλέξη Αλαµατίδη


26

Γράφειο Θόδωρος Γιαχουστίδης

Στο περασµένο Φεστιβάλ Κινηµατογράφου Θεσσα-λονίκης, µας δόθηκε η ευκαιρία να παρακολουθή-σουµε την ετήσια εγχώρια παραγωγή στο σύνολό της. Σχεδόν. Γιατί, κάποιες από τις απουσίες ήταν πολύ τρανταχτές… Οι «νικητές» των Κρατικών Βραβείων Ποιότητας για το 2000, οι δύο «Νίκοι» (sic), ο Παναγιωτόπουλος και ο Ζαπατίνας, επέλεξαν να παρουσιάσουν τις νέες τους ταινίες εκτός Φεστιβάλ. Ακολουθώντας διαφορετική πορεία, κατόρθωσαν να πέσουν, λιγότε-ρο ή περισσότερο… άδοξα, στα πεδία των ταµείων! Ο Παναγιωτόπουλος έκανε µια πολύ σπουδαία ταινία πάνω στη σύγχρονη ελληνική πραγµατικότητα. Το «Beautiful people» είναι ένα… ριµέικ πάνω στην «Περιφρόνηση» του Γκοντάρ. Ε, και;

Συνάντησε την µερική αποδοχή από µερίδα των κριτικών και την παντελή αδιαφορία από το σύνολο των ελλήνων θεατών. Ενώ το «Αυτή η νύχτα µένει» και άρεσε και έκοψε και εισιτήρια. Είναι εµφανές πως το κοινό δεν «χώνεψε» µια ταινία που του «λέρωνε» το είδωλό του στον καθρέφτη… Ο Ζαπατίνας από την άλλη, έκανε µια πιο «λαϊκή» προσπάθεια µε το «Εφάπαξ». Σαφώς βελτιωµέ-νος τεχνικά σε σχέση µε το «Ένας κι Ένας» (που, να µην το ξεχνάµε αυτό, αποτελεί την υπο-ψηφιότητα της χώρας µας για τα φετινά Όσκαρ), «ελάφρυνε» το σενάριό του, το έκανε πιο light,

πιο life style, αλλά το κοινό δεν… τσίµπησε! Όσο αναµενόταν τουλάχιστον…Η µετά «Safe sex» εποχή υπήρξε δύσκολη για το ελληνικό σινεµά. Ο κόσµος, αποδεδειγµένα πια, θέλει να δει ελληνική ταινία. Το θέµα είναι, τι ταινία θα είναι αυτή. Και, είναι ολοφάνερο πως δεν το αφορούν καθόλου οι… κλώνοι του «Safe sex». Το «Ροζ ολοταχώς» του Δηµήτρη Γιατζουζάκη και το «Ριζότο» της Όλγας Μαλέα έκοψαν πολύ λίγα εισιτήρια σε σχέση µε τις προσδοκίες τους. Όντας και κακές ταινίες ταυτόχρονα. Εκείνοι που την πάτησαν πραγµατικά ήταν οι Ρέππας και Παπα-θανασίου, οι δηµιουργοί του φαινοµένου «Safe sex». Η νέα τους ταινία «Το κλάµα βγήκε από τον παράδεισο» απέδειξε πως η αλαζονεία είναι κακός σύµβουλος και πως για να µιµηθείς επιτυχηµένα χρειάζεται και λίγο… ταλέντο. Από κεκτηµένη ταχύτητα, η ταινία έκοψε εισιτήρια. Κατα-γράφεται όµως ουσιαστικά ως αποτυχία. Εµπορικά. Γιατί καλλιτεχνικά δεν σηκώνει καµία κουβέντα πως αυτό το… πράγµα δεν ήταν ταινία αλλά… εξάµβλωµα!

Εισιτήρια έκοψε το «Στάκαµαν» του συµπαθέ-στατου Αντώνη Καφετζόπουλου αλλά δεν ήταν καλή ταινία. Εισιτήρια έκοψε ο «Καλύτερός µου φίλος» των Λάνθιµου – Λαζόπουλου που ήταν καλή ταινία. Άπατο πήγε το «e-mail» του Μάρκου

Χολέβα και του άξιζε. Άπατο πήγε και το «Μια µέρα τη νύχτα» του Γιώργου Πανουσόπουλου που δεν το άξιζε. Το «Μπραζιλέρο» του Σωτή-ρη Γκορίτσα ήταν µια καλή ταινία αλλά ο κόσµος (και πολλοί κριτικοί) δεν το συµπάθησαν.Τώρα, σε ότι αφορά τις ταινίες που πρωτοείδαµε στο Φεστιβάλ και κάποιες από αυτές θα κριθούν από το κοινό στη διάρκεια του 2002. Πρέπει να πούµε πως το επίπεδο των ταινιών γενικώς ήταν ανεβασµένο φέτος. Εκτός εξαιρέσεων βεβαίως, βεβαίως! Αλλά αποδείχτηκε για άλλη µια φορά πως συµφέροντα και συσχετισµοί δυνάµεων, καθώς και συντεχνιακά παιχνίδια εξουσίας, οδήγησαν σε βραβεύσεις… άλλα αντί άλλων.

Εντάξει, συµπαθητική ταινία το «Μόνον της ζωής του ταξείδιον» του Λάκη Παπαστάθη. Αλλά όχι και να πάρει το 1ο Κρατικό Βραβείο Ποιότητας! Και ο σκηνοθέτης, κατά την παραλαβή να φωνάζει: «Ζήτω το νέο ελληνικό σινεµά»! Είναι ντροπή και άδικο! Και ακούγεται ειρωνικότατο όταν το νέο ελληνικό σινεµά, στο πρόσωπο του Κων-σταντίνου Γιάνναρη και του «15αύγουστου», σνοµπαρίστηκε εντελώς και δεν πήρε ούτε ένα βραβείο! Έτσι είναι όµως. Όταν εκτός από ταλέντο διαθέτεις και την κακή συνήθεια να τεντώνεις συχνά το µεσαίο δάκτυλο και να το τείνεις προς… θεϊκήν κατεύθυνσην, ε, shit happens… Ο Γιάνναρης έκανε την καλύτερη ελληνική ταινία για το 2001. Μια

σπουδαία ταινία που µένει να δούµε κατά πόσο µπορεί να κόψει και εισιτήρια όταν θα βγει στις αίθουσες τις πρώτες µέρες του νέου έτους.Για το «Ταξείδιον» του Παπαστάθη, ναι, είναι θεµιτό να υποστηρίζουµε ταινίες που παρουσιάζουν ιερά τέρατα (και παραγνωρισµένα) της ελληνικής πεζογραφίας, όπως ο Βιζυηνός. Ποια είναι όµως η πρόταση του; Ποιος ο νέος και φρέσκος αέρας που φέρνει στο ελληνικό σινεµά; Απορία ψάλτου βηξ…

Ελληνικό σινεmά, 2001: Φάσεις, τάσεις και… αντιστάσεις Που πας καραβάκι µε τέτοιο καιρό;

"Οι ακροβάτες του κήπου"

"Το τάµα"

"Πες στη µορφίνη ακόµα την ψάχνω"

"Κάτω από τ’άστρα"

Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά,

µεταβατική, «εορταστική» περίο-

δος, περίοδος για ενδοσκοπή-

σεις, ανασκοπήσεις και… ανα-

σκολοπίσεις (sic)!

Πού πάει το σινεµά;

Πού πάνε οι θεατές;

Τί ταινίες θέλουν να βλέπουν;

Και το ελληνικό σινεµά;

Το νέο ελληνικό σινεµά;

Υφίσταται;

Και αν υφίσταται πρέπει να µας

ικανοποιεί και να φωνάζουµε

«ζήτω»;

Που καήκαµε…

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ


27

Είδαµε και άλλες καλές ελληνικές ταινίες, πέρα από του Γιάνναρη, πολλές από τις οποίες θα τις ξαναδούµε όταν θα βγουν στο εµπορικό κύκλωµα. Ο Χρήστος Δήµας στους «Ακροβάτες του κήπου» δεν διαψεύδει τις µεγάλες ελπίδες µας σ’ αυτόν, ελπίδες που µας είχαν επιτρέψει να έχουµε οι µικρού µήκους ταινίες του. Αφελώς όµως µπλέχτηκε µε τον… σιωνισµό (ατυχής η επιλογή του να βαφτίσει τον πιτσιρικά ήρωά του Ααρών) και έτσι, αναµένουµε την επόµενη µεγάλου µήκους ταινία του πια. Το «Σώσε µε» του Στράτου Τζίτζη επαλήθευσε το γεγονός πως άδικα είχε κατηγορηθεί ο σκηνοθέτης του για το «Η αγάπη είναι ελέφαντας», όπου, παρά το απαράδεκτο

σενάριο, έδειξε σκηνοθετικά πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία. Στο «Σώσε µε» κάνει µια δυνατή ταινία, µε πενιχρά µέσα. Μια ταινία σηµαντική που µπορεί να τα παει καλά και στα ταµεία, καθώς πολλές σύγχρονες ελληνίδες, πολύ εύκολα θα ταυτιστούν µε την πρωταγωνίστριά της.

Το «Τάµα» του Αντρέα Πάντζη είναι κατώτερη ταινία από τη «Σφαγή του κόκορα», δεν παύει όµως να είναι ένα άρτιο καλλιτεχνικό έργο που µιλάει για σηµαντικά και σπουδαία πράγµατα, χωρίς να κλείνεται στο καβούκι της.

Το «Πες τη Μορφίνη ακόµα την ψάχνω», διαθέτει όλα εκείνα τα στοιχεία που φωνάζουν από µακριά: αφραγκίες. Ο Γιάννης Φάγκρας έχει ακόµα δρόµο µπροστά του για να γίνει ένας ικανός σκηνοθέτης. Σίγουρα όµως δεν του λείπει η ψυχή και το πείσµα. Κι αυτά είναι δυο πολύ σηµαντικά προσόντα.Ένα από τα πνευµατικά «παιδιά» του Νίκου Πανα-γιωτόπουλου είναι ο Βαγγέλης Σεϊτανίδης που κέρ-δισε το Κρατικό Βραβείο Ποιότητας Πρωτοεµφανι-ζόµενου Σκηνοθέτη για την ταινία του «Αιώνιος φοιτητής». Δεν ήταν κακή ταινία. Και µπορούµε να περιµένουµε και περισσότερα.

Το «Κάτω από τα άστρα» του Χρίστου Γεωργίου µου άρεσε πιο πολύ για το τέλος της.

Μια ταινία που σε µεγάλο της ποσοστό αφορά στη διχοτόµηση της Κύπρου, είναι πολύ συµπαθής, κλείνει όµως µε έναν τρόπο που πολλούς τους «χάλασε». Εµένα όχι…

Ο «7ος ήλιος του έρωτα» του Βαγγέλη Σερ-ντάρη είναι η «Βασιλική» αλλά… στην Μικρα-σιατική Καταστροφή. Ωραία ταινία, ο Σερντάρης ξέρει σινεµά, καλή η µουσική του Θεοδωράκη, δυνατές οι ερµηνείες, το όλον όµως… χωλαίνει. Σαν το ελληνικό σινεµά στο σύνολό του.

Που ήρθε πλέον ο καιρός να ορθο-ποδήσει… v

4ΧΡΟΝΙΑ

ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ ΠΟΛΛΑ!!!

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ ΣΑΒΒΑΤΟΜΕ ΖΩΝΤΑΝΗ ΞΕΝΗ και ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

Ελληνικό σινεmά, 2001: Φάσεις, τάσεις και… αντιστάσεις Μπροστά στα… υπερωκεάνια του παγκόσµιου σινεµά το… σαπιοκάικο που λέγεται ελληνικός κινηµατογράφος γεµίζει νερά αλλά… δεν βουλιάζει!

"Ο 7ος ήλιος του έρωτα"

"Κάτω από τ’άστρα"

28ης Οκτωβρίου 46, Εύοσµος, τηλ: 0310 762.259

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ


28

ΒΙΒΛΙΟ ΒΙΒΛΙΟ ΒΙΒΛΙΟ ΒΙΒΛΙΟ ΒΙΒΛΙΟ

ÂÉÂËÉÏ ÐÁÑÏÕÓÉÁÓÇ

HËEKTPONIKO BIBËIOÐÙËEIO - www.ianos.gr

H ÓÅËÉÄÁ ÅÉÍÁÉ ÅÕÃÅÍÉÊÇ ÐÑÏÓÖÏÑÁ ÔÏÕ ÂÉÂËÉÏÐÙËÅÉÏÕ - GALLERY IANOÓ

ÁÍÁÌÅÓÁ ÓÔÁ ÐÏÄÉÁ ÔÏÕÓÁÑÙÍÇÓ ÊÙÓÔÁÓ

•ÉÁÍÏÓ 3500 Δεκατρείς αυτοτελείς ιστορίες από δεκατρείς αφηγητές ξετυλίγονται στις 245 σελίδες του βιβλίου του Κώστα Αρώνη, το οποίο παρουσιάστηκε στο βιβλιοπωλείο «Ιανός» στις αρχές Νοεµβρίου. Παράλληλα είχαν φιλοξενηθεί και 14 ζωγραφικά έργα του. Ο συγγραφέας αφηγείται µε έντονες περιγραφικές εικόνες καθηµερινές ιστορίες συνηθισµένων ανθρώπων, που δραπέτευσαν από τα καρέ των κόµικς και εντάχθηκαν στα διηγήµατά του. Ο Κώστας Αρώνης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Αρχιτεκτονι-κή, σκηνογραφία και ασχολείται µε τη δηµιουργία κόµικς.

ÓÌÉËÅÕÏÍÔÁÓ ÔÏ ÖÙÓÎÅÍÁÑÉÏÓ ÃÉÙÑÃÏÓ

•ÊÁÓÔÁÍÉÙÔÇÓ 5200Ðïéá Þôáí ç ðñþôç åéêüíá ðïõ αντίκρισε ï Δοµίνικος Èåïôïêüðïõëïò; Ôé åßäå óôçí ÊñÞôç åêåßíï ôï ðñùéíü Éïõëßïõ; Ðþò âßùóå ôç ìåãÜëç ðáíïýêëá ôïõ ×Üíäáêá; Ðùò ìðïñåß íá åßíáé ìéá æùÞ ðïõ ôçí ζει êáíåßò ìÝóá óå Ýíáí êáôáéãéóìü áðü åéêüíåò, óå ìéÜ ï÷ëïâïÞ ôçò üñáóçò; ÅñùôÞóåéò ðïõ åðéäÝ÷ïíôáé ðïëëáðëÝò áðáíôÞóåéò, åñùôÞóåéò ðïõ áðáíôÞèçêáí Þ ü÷é, áðáíôÞóåéò ìåôÝùñåò που äåí äüèçêáí ðïôÝ. ÌáêñéÜ áðό êÜèå áðüðåéñá áíáóýóôáóçò ôïõ éóôïñéêïý âßïõ ôïõ æùãñÜöïõ, ìáêñéÜ áðό ïðïéáäÞðïôå ðñïóðÜèåéá óöåôåñéóìïý ôïõ éóôïñéêïý ðñïóþðïõ, ï óõããñáöÝáò ðñïôåßíåé ôçí äéêÞ ôïõ åêäï÷Þ ãéá ôïí âßï êáé ôçí ðïëéôåßá ôïõ Δοµίνικου Èåïôïêüðïõëïõ, ôïõ åðéëåãüìåíïõ Åë ÃêñÝêï, ðñïóðáèþíôáò íá áíé÷íåýóåé ôéò áéôßåò êáé ôïõò äñüìïõò ðïõ ïäçãïýí ôïí êáëëéôÝ÷íç áðό ôï Ýíáõóìá óôï áðïôýðùìá êáé áðό êåé óôï ôåëåéùìÝíï Ýñãï.Ìéá áéñåôéêÞ øõ÷ïãñáößá óôç èÝóç ôçò áêëüíçôçò âåâáéüôçôáò.

ÅÍÁÓ ÁÌÅÑÉÊÁÍÏÓ ÔÁÎÉÄÅÕÅÉ ÓÔÇ ÂÑÅÔÁÍÉÁÌÐÑÁÉÓÏÍ ÌÐÉË

•ÐÏËÉÓ 5000Ïé Âñåôáíïß ôñÝöïõí ôçí áõôáðÜôç ðùò ç Âñåôáíßá åßíáé Ýíá ìïíá÷éêü íçóß óôç ìÝóç åíüò Üäåéïõ ðñÜóéíïõ ðåëÜãïõò. Áí ç éäÝá êÜðïéïõ ãéá ôçí ðáãêüóìéá ãåùãñáößá äéáìïñöùíüôáí áð’ áõôÜ ðïõ äéÜâáæå óôéò âñåôáíéêÝò åöçìåñßåò äåí èá ìðïñïýóå ðáñÜ íá óõìðåñÜíåé ðùò ç ÁìåñéêÞ åßíáé êïíôÜ óôçí Éñëáíäßá, ç Ãáëëßá êáé ç Ãåñìáíßá âñßóêïíôáé äßðëá óôéò Áæüñåò, üôé ç Áõóôñáëßá åßíáé êÜðïõ óôç ÌÝóç ÁíáôïëÞ êáé ðùò ðÜíù êÜôù üëá ôá õðüëïéðá êñÜôç åßôå åßíáé ìõèéêÜ Þ ìðïñåß íá ôá åðéóêåöôåß êáíåßò ìüíï ìå äéáóôçìüðëïéï.

ÖÙÔÏÃÑÁÖÉÁ ÓÅ ÓÅÐÉÁÁËÉÅÍÔÅ ÉÆÁÌÐÅË•ÙÊÅÁÍÉÄÁ 5800

Ενα åîáßñåôï éóôïñéêü ìõèéóôüñçìá ôïðïèåôçìÝíï óôá ôÝëç ôïõ 19ïõ áéþíá óôç ×éëÞ, êáé ìáæß Ýíá èáõìÜóéï ïéêïãåíåéáêü Ýðïò, üðïõ îáíáâñßóêïõìå ïñéóìÝíá ðñüóùðá áðü ôçí Êüñç ôçò ìïßñáò êáé ôï Óðßôé ôùí ðíåõìÜôùí. Ôá ôñßá áõôÜ Ýñãá ôçò ÉæáìðÝë ÁëéÝíôå, üðùò áíáöÝñåé ç ßäéá, áðïôåëïýí ïõóéáóôéêÜ ìéá ôñéëïãßá. Êáé ðñáãìáôéêÜ, åßíáé ôï áðïêïñýöùìá ìéáò ëáìðñÞò óõããñáöéêÞò äéáäñïìÞò, áðü ôéò êáëýôåñåò ôçò óýã÷ñïíçò éóðáíüöùíçò ëïãïôå÷íßáò.

Ï ÓÔÑÁÃÃÁËÉÓÔÇÓÌÏÍÔÁËÌÐÁÍ ÂÁÓÊÅÈ ÌÁÍÏÕÅË

•ÐÁÔÁÊÇÓ 4500Ï ïñãéóìÝíïò ðñùôáãùíéóôÞò ôïõ ÌáíïõÝë ÂÜèêåè Ìïëíôáìðáí åßíáé ôñüöéìïò óùöñïíéóôéêïý éäñýìáôïò. Áðü åêåß ìÝóá åîáðïëýåé ëüãéïõò ìýäñïõò êáôÜ ôçò áíèñùðüôçôáò åíþ áíáóõíèÝôåé ôçí éóôïñßá ôçò æùÞò, ôçí ðñïóùðéêÞ ðåñéðÝôåéá ôïõ óôñáããáëéóôÞ ôçò Âïóôþíçò.

ÔÏ ÔÅËÅÕÔÁÉÏ ÔÁÃÊÏ ÓÔÏ ÌÐÏÕÅÍÏÓ ÁΙÑÅÓÍÔÅËÔÅÉÃ ÆÅÑÁÑ

•ÌÅÔÁÉ×ÌÉÏ 4576Ç Ëüñá, ìéá ãõíáßêá áðü ôï ðáñåëèüí, åìöáíßæåôáé óôç æùÞ ôïõ ÃÜëëïõ äçìïóéïãñÜöïõ Íôïìéíßê ËïõìðÝí, ãéá íá ôáñÜîåé ôç óêïíéóìÝíç ôïõ êáèçìåñéíüôçôá êáé íá ôïí ðáñáóýñåé óå ìéá âïõôéÜ óôá êïéíÜ öïéôçôéêÜ ôïõò ÷ñüíéá, üôáí ï áãíüò Ýñùôáò åíáëëáóóüôáí ìå ðáèéáóìÝíåò óõãêåíôñþóåéò áñéóôåñþí ïñãáíþóåùí. ¸íáò ôñßôïò Üíèñùðïò ãßíåôáé ç áéôßá ãéá íá áíáêáëýøåé Ýíá ðáñüí ðïëý äéáöïñåôéêü áðü ôï ðáñåëèüí ôïõò, ãåìÜôï ßíôñéãêåò, øÝìáôá êáé öüíïõò.

• ΦΙΛΛΙΠΟΥΠΟΛΕΩΣ 57, ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ •ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ 7, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ• ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ 24, ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ •Δ.Ε.Θ. - ΗΕLEXPO - ΕΙΣΟΔΟΣ Χ.Α.Ν.Θ.

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2002

Η ΤΡΟΜΕΡΗ ΜΑΣ Η ΛΑΛΙΑΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Åêäüóåéò ÉÁÍÏÓ

Ένα καλαίσθητο ηµερολόγιο για τη νέα χρονιά που πλησιάζει, εκδόθηκε από τις εκδόσεις του βιβλιοπωλείου «Ιανός», µε τον πρωτότυπο τίτλο «Η τροµερή µας η λαλιά».Ο τίτλος είναι στίχος, που ανήκει στο Διονύση Σαββόπουλο, από το τραγούδι «Ζεϊµπέκικο». Οι εικαστικές συνθέσεις του ηµερολογίου είναι της κ. Ελευθερίας Στόικου, η επιλογή των κειµένων ανήκει στην κ. Άσπα Χασιώτη και την κ. Νικολέττα Σαρρή, ενώ η γενική επιµέλεια στον κ. Νίκο Καρατζά.Το περιεχόµενο ξεκινά µε την παρουσίαση συγγραφέων και οµιλητών, που φιλοξενήθηκαν στις αντίστοιχες εκδηλώσεις του Βιβλιοπωλείου, από το 1988 έως το 2001. Ακολουθούν οι παρουσιάσεις βιβλίων από το 1986 έως το 2001 και οι εκθέσεις ζωγραφικής, φωτογραφίας, χαρακτικής, που εκτέθηκαν στην αίθουσα Τέχνης. Επίσης αναφέρονται µε χρονολογική σειρά και

κάποιες άλλες εκδηλώσεις Λόγου και Τέχνης, που πραγµατοποιήθηκαν στις εγκαταστάσεις του βιβλιοπωλείου και σε άλλους εκθεσιακούς χώρους.Στην παραµονή της καινούργιας χρονιάς του 2002 µέσα από τις 141 σελίδες του ηµερολογίου, µας συντροφεύουν µε κείµενά τους ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης, ο Ρήγας Βελεστινλής, ο Χρήστος Γιανναράς, η Κική Δηµουλά, ο Οδυσσέας Ελύτης, ο Ανδρέας Εµπειρίκος, η Μαρία Ιορδανίδου, ο Σαράντος Καργάκος, ο Αδαµάντιος Κοραής, ο Ιωάννης Μακρυγιάννης, ο Όµηρος, ο Αλέξανδρος Παπαδιαµάντης, ο Κωστής Παλαµάς, ο Γεώργιος Σεφέρης, ο Διονύσιος Σολωµός και 45 ακόµη µεγάλοι συγγραφείς, ποιητές, πεζογράφοι και εκπαιδευτικοί.Στα 76 κείµενα που ανθολογούνται αναδεικνύεται η µοναδικότητα και ο πλούτος της ελληνικής γλώσσας. Η βαθύτερη ουσία της ζωντανής ελληνικής γλώσσας περικλείεται στα λόγια του Άγγελου Σικελιανού: «γι’ αυτό, Κύριοι τολµώ σήµερα να σας προτείνω ως διεθνική γλώσσα της Οµοσπονδίας τη Νεοελληνική γλώσσα, που είναι η αληθινή θυγατέρα και η νόµιµη κληρονόµος της αρχαίας, από την οποία όλοι οι πολιτισµένοι λαοί άντλησαν, ως από την πηγή των πηγών, το αληθινό νόηµα του ανθρωπίνου πολιτισµού στο σύνολό του…» (Πεζός λόγος, τόµος ε')Ο Γεώργιος Σεφέρης, στις Δοκιµές στο β' τόµο, προειδοποιεί, αναφέροντας χαρακτηριστικά: «… ο Θεός µας χάρισε µια γλώσσα ζωντανή, εύρωστη, πεισµατάρα και χαριτωµένη, που αντέχει ακόµη, µολονότι έχουµε εξαπολύσει όλα τα θεριά για να τη φάνε. Έφαγαν όσο µπόρεσαν, αλλά αποµένει µαγιά. Έτσι θα’ λεγα, παραφράζοντας τον Μακρυγιάννη. Δεν ξέρω πόσο θα βαστάξει ακόµη αυτό. Εκείνο που ξέρω είναι ότι η µαγιά λιγοστεύει και δε µένει πια καιρός για να µένουµε αµέριµνοι». Και συνεχίζει: «δεν είναι καινούργια τα σηµεία, που δείχνουν πώς αν συνεχίσουµε τον ίδιο δρόµο, αν αφεθούµε µοιρολατρικά στη δύναµη των πραγµάτων, θα βρεθούµε στο τέλος µπροστά σε µία γλώσσα εξευτελισµένη, πολύσπερµη και ασπόνδυλη. Αυτά θα είχα να πω στους σηµερινούς ωτακουστές, αν πραγµατικά έχουν αφιερωθεί στην τέχνη του λόγου». (1948-1971, εκδόσεις ΙΚΑΡΟΣ)Στα αντιπροσωπευτικά κείµενα του ηµερολογίου η γλώσσα ορίζεται ως φορέας µνήµης και ιστορίας και αποτελεί αναπόσπαστο τµήµα της ύπαρξης του ελληνικού λαού.

Τα Κορίτσια µεγάλωσαν πια!

Ελένη Μπεντίλλα- Κακαράτσιου Εκδόσεις Ελληνικά ΓράµµαταΗ παρουσίαση του παρόντος βιβλίου «Τα κορίτσια µεγάλωσαν πια» πραγµατοποιήθηκε στις αρχές Οκτωβρίου, στο Βιβλιοπω-λείο Ιανός. Οι συγγραφείς κ. Αργυρώ Κοκορέλη και Κατερίνα Καριζώνη µίλησαν για τις εντυπώσεις τους από τη σχετική µελέτη. Οι ηρωίδες του µυθιστορήµατος είναι δύο νεαρά κορίτσια από τη Θεσσαλονίκη, η Ευτέρπη και η Καλλιρόη, που στην ηλικία των δεκαοκτώ ετών αποφασίζουν να ταξιδέψουν στη Γαλλία. Ο σκοπός τους είναι να εργασθούν ως οµαδάρχισσες σε γαλλικές παιδικές κατασκηνώσεις. Οι αχώριστες φίλες, το καλοκαίρι του 1976, εγκαταλείπουν το διάβασµα για τις εξετάσεις εισαγωγής, στο Πανεπιστήµιο, που επρόκειτο να διεξαχθούν το µήνα Σεπτέµβριο και ξεκινούν το ταξίδι τους. Η αυτοπεποίθηση και ο αυθορµητισµός κυριαρχούν στις νεανι-κές ψυχές, που περιµένουν, ότι θα αντικρίσουν έναν κόσµο

διαφορετικό.Το βιβλίο διακρίνεται για την αφηγηµατική δοµή του και τις έντονες περιγραφικές εικόνες. Στις 214 σελίδες του, ξετυλίγονται µε απλό και χιουµοριστικό λόγο οι πρώτες δυσκολίες προσαρµογής τους στο νέο περιβάλλον, οι φιλίες και οι αντιπάθειες, οι αναπάντεχες καταστάσεις και οι µικρές νοσταλγικές στιγµές για την πατρίδα τους.Ένα βιβλίο γεµάτο ζωντάνια και νεανικότητα, που απευθύνεται σε µικρούς και µεγάλους αναγνώστες.«Τα κορίτσια µεγάλωσαν πια», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελληνικά Γράµµατα και είναι αφιερωµένο στις συµµαθήτριες της συγγραφέως. Η Ελένη Μπεντίλλα-Κακαράτσιου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε οικονοµικά και εργάστηκε στην Εθνική Τράπεζα. Ασχολήθηκε µε τη φωτογραφία και παρουσίασε τα έργα της σε οµαδικές και ατοµικές εκθέσεις. Έχει συγγράψει δύο ακόµη µυθιστορηµατικά έργα, το «Συνάντησα πρόσωπα της πόλης µου στο τέλος του αιώνα» 1997 και «Το Βάζο µε τις εικόνες» 1998. Της Ιωάννας Μπάµπη


29

ΒΙΒΛΙΟ ΒΙΒΛΙΟ ΒΙΒΛΙΟ ΒΙΒΛΙΟ ΒΙΒΛΙΟ

ÂÉÂËÉÏ ÐÁÑÏÕÓÉÁÓÇΠΛΑΤΩΝ

ΠΡΩΤΑΓΟΡΑΣ Εκδόσεις: ΖΗΤΡΟΣ

Ο Σωκράτης, ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης αποτελούν τη µεγάλη τριάδα των αρχαίων Ελλήνων Φιλοσόφων, που θεµελίωσαν διαχρονικές και πανανθρώπινες αλήθειες. Ο «Πρωταγόρας» αποτελεί ένα από τα πολλά συγγραφικά έργα του Πλάτωνος, στο οποίο ξετυλίγεται ένας συναρπαστι-κός φιλοσοφικός διάλογος ανάµεσα στον «εραστή»της σοφίας Σωκράτη και τον ευφυή σοφιστή Πρωταγόρα.Αφορµή για τη συνδιάλεξη ανάµεσα στον Πρωταγόρα και το Σωκράτη στάθηκε η έντονη επιθυµία ενός νέου της εποχής, του Ιπποκράτη, να γνωρίσει από κοντά τον Πρωταγόρα και την έννοια της σοφιστικής. Συναντώνται όλοι στο σπίτι του Καλλία, στο οποίο παρευρίσκονται ως ακροατές ο Αλκιβιάδης, ο Ιππίας, ο Κριτίας κ. ά. Η συζήτηση ξεκινά µε τον Πρωταγόρα, ο οποίος εξηγεί τη σηµασία της ιδιότητας του σοφιστή, υποστηρίζοντας, ότι ο σοφιστής είναι και παιδαγωγός ανθρώπων. Θεωρεί ότι η αρετή µπορεί να µεταδοθεί µε διδα-σκαλία. Ο Σωκράτης αντίθετα διαφωνεί µε την άποψη του Πρωταγόρα και αναπτύσσει µε επιχειρήµατα, ότι η πολιτική αρετή δε µπορεί να αποτελέσει αντικείµενο διδασκαλίας. Στη συνέχεια αναπτύσσουν µε ορθολογιστική µέθοδο τις απόψεις τους για τη δικαιοσύνη, την αιδώ, την οσιότητα, τη

σωφροσύνη, την ανδρεία καταλήγοντας ο καθένας σε διαφορετικά συµπεράσµατα. Ακολουθούν σχόλια και από τους δύο συνδιαλεγόµενους για ένα ποίηµα του λυρικού ποιητή, Σιµωνίδη. Στη συνέχεια παρουσιάζουν τις θέσεις τους για το αγαθό, το κακό, την ηδονή και τον πόνο, τη δειλία και τη γνώση. Τα επιχειρήµατά τους συγκρούονται, µετατοπίζονται, υποχωρούν µε λεκτικές αντιπαραθέσεις. Σκοπός και των δύο είναι η αναζήτηση της αλήθειας, µέσα από τον αντίλογο. Στον Πλατωνικό διάλογο οι ερωταποκρίσεις, τα τεκµηριωµένα επιχειρήµατα και οι λεκτικές εντάσεις αποτελούν τα κύρια γνωρίσµατα. Το βιβλίο, που διαρθρώνεται σε 274 σελίδες, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ζήτρος και η µετάφραση του αρχαίου κειµένου ανήκει στην κ. Ελένη Πλευρά και τον κ. Ιωάννη Χριστοδούλου.

Ιωάννα Μπάµπη

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΠΛΑΝΗΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑΜΚΟΣ

Εκδόσεις ΑΡΧΕΤΥΠΟΦανταστείτε µια συσκευή µικρού µεγέθους που θα παράγει όλη την ποσότητα του ηλε-κτρισµού που χρειάζεται το σπίτι σας, χωρίς καλώδια, λογαριασµούς και µόλυνση... Φαντα-στείτε την πόλη σας χωρίς καυσαέρια, γιατί τα αυτοκίνητα θα καίνε υδρογόνο και θα αφήνουν ως κατάλοιπο σταγονίδια νερού, που θα νοτί-ζουν ελαφρώς τους δρόµους... Φανταστείτε τρένα, αεροπλάνα και πλοία να κινούνται µε απίστευτες ταχύτητες χωρίς να καταναλώνουν ορυκτά καύσιµα... Φανταστείτε έναν κόσµο µε µηδέν µόλυνση του περιβάλλοντος, όπου ο καθένας θα µπορεί να αντλεί ελεύθερα την ενέργεια που χρειάζεται µε ελάχιστο κόστος.Μια νέα εκπληκτική επανάσταση έρχεται. Θα αλλάξει το πρόσωπο του πλανήτη µας. Θα αλλάξει τις ζωές µας, προσφέροντας µας µια µοναδική αίσθηση ελευθερίας. Θα σταµατήσει την εξάρτησή µας από το πετρέλαιο. Θα αποτρέψει την κλιµατολογική κατάρρευση της Γης, και για πρώτη φορά στην ιστορία θα µας προσφέρει ανεξάντλητες πηγές φιλικής προς το περιβάλλον ενέργειας. Ο Θεσσαλονικιός συγγραφέας και δηµοσιογράφος Γιώργος Στάµκος, που είναι και βασικός συνεργάτης του περιοδικού, µετά τα πετυχηµένα βιβλία του «Νίκολα Τέσλα: Ο Προφήτης του 21ου Αιώνα» και «Απαγορευµένη Τεχνολογία» ανοίγει µια πύλη προς έναν κόσµο ελεύθερο από ενεργειακά µονοπώλια και µόλυνση του περιβάλλοντος. Στο βιβλίο του «Ελεύθερη Ενέργεια: Η Επόµενη Πλανητική Επανάσταση» περιγράφει την επερχόµενη ενεργειακή επανάσταση. Η ψυχρή σύντηξη, η Ενέργεια του Μηδενικού Σηµείου, η καύση του υδρογόνου, οι περιστρεφόµενοι µαγνήτες, η ενέργεια της δίνης και οι ηλιακές κυψέλες, αποτελούν µονάχα ορισµένες από τις τεχνολογίες που παρουσιάζονται αναλυτικά σ’ αυτό το µοναδικό βιβλίο. Η «Ελεύθερη Ενέργεια» είναι το επαναστατικό µανιφέστο του 21ου αιώνα.

Ο συγγραφέας, και ο ίδιος από χρόνια µετανάστης (1971) σπούδασε παιδαγωγικά στη Γερµανία και εργάζεται ακόµη έως σήµερα σαν δάσκαλος στα τµήµατα µητρικής γλώσσας. Βιώνοντας ο ίδιος προσωπικά τους δύσκολους εκείνους καιρούς της µεγάλης µετανάστευσης περιγράφει στο βιβλίο αυτό καθηµερινά στιγµιότυπα από τη ζωή των Ελλήνων της Γερµανίας. Προσπαθεί να δώσει την αληθινή εικόνα της καθηµερινότητας, µε όλους τους καη-µούς και τους πόθους, µε όλα τα όνειρα του Ρωµιού κλεισµένα σε µια βαλίτσα ή σκόρπια στα βουνά του χωριού του… Μικρές ιστορίες ζωής µε εύθυµα αλλά και συγκινητικά περιστατικά του Έλληνα που, όπου και αν βρεθεί κουβαλάει µαζί του τον πολυµήχανο Οδυσσέα ή τη νοσταλγία του ποιητή για την Ελλάδα που τον πληγώνει… Ιστορίες άλλοτε για γέλια και άλλοτε για κλάµατα, που θα σας κάνουν να θυµηθείτε κοµµάτια και όνειρα της δικής σας ζωής, των συγγενών ή των φίλων σας

Χωτίδου Καίτη

ΠΕΡΙ ΑΡΧΕΤΥΠΩΝΓΙΑΝΝΗΣ ΥΦΑΝΤΗΣ Εκδόσεις ΖΗΤΗ

Σπάνια γράφω για βιβλία. Άλλωστε υπάρχουν πιότερο ειδικοί από την αφεντιά µου, που γνωρίζουν καλύτερα το θέµα. Όµως το βιβλίο που παρουσιάζω είναι ξεχωριστό και πρωτοπόρο. Ας τα πάρω όµως από την αρχή. Πρόκειται για το νέο βιβλίο του σπουδαίου ποιητή Γιάννη Υφαντή. Που αφού για τριάντα χρόνια κατοίκησε κι έδρασε στη Θεσσαλονίκη, γύρισε στον τόπο του, στο Αγρίνιο και µας εξέπληξε πάλι µε την σπουδαιότερη, ίσως, έκδοση, µετά τον θάνατο του Ο. Ελύτη.Tο υλικό του βιβλίου αυτού, αποτελείται από συνθέσεις φωτογραφίας, ζωγραφικής

και ποίησης. Oι συνθέσεις αυτές, που στο εξής θα ονοµάζονται APXETYΠA, έχουν πολλάκις παρουσιαστεί, µε εκθέσεις ή µε προβολή διαφανειών, τόσο στην Eλλάδα όσο και στο εξωτερικό, κάτω από διάφορους τίτλους, όπως “Ποίηση και Eν-όραση”, “Tο βλέµµα του ποιητή”, ακόµα “Πηγές της Ποίησης”. Λέει ο ποιητής:«Έφτασα στις συνθέσεις αυτές παίζοντας. Eντούτοις, παρουσιάζοντάς τες, είχα την εντύπωση ότι αποκαλύπτω ξανά στους ανθρώπους, µε τον πιο ευχάριστο τρόπο για µένα και γι’ αυτούς, τι είναι ποίηση και τι ποιητής, τι σηµαίνει εν-όραση και γιατί η πραγµατική ποίηση, όντας η παγκόσµια γλώσσα των Αρχετύπων (αντίθετα µε όσα λέγονται) είναι η πλέον “µεταφράσιµη” γλώσσα.

Aρχέτυπα: Aρχικοί (κυρίαρχοι και αιώνιοι) τύποι, των οποίων όλα τα όντα αποτελούν παραλλαγές, µορφοποιήσεις (εκ-τυπώσεις) των βασικών αρχών της Ύλης ενσάρκωση των κυρίαρχων νόµων του Σύµπαντος, όψεις του ενός αρχετύπου, το οποίο λέγεται Φύση, Θεός, Πνεύµα, Ύλη, Zωή, Zεύς, Άπειρον, Xάος, Kενό, Tίποτα, Kόσµος.Δε θα πω περισσότερα ως εισαγωγή, αφού το βιβλίο αυτό από µόνο του αποτελεί εισαγωγή. Eισαγωγή στο βιβλίο τού Kόσµου. Το εγχείρηµα του Γιάννη Υφαντή είναι µοναδικό. Η διαφορετική του µατιά, το περιεχόµενο και η αισθητική του, κατατάσσουν πλέον τον Υφαντή στη σπουδαιότερη θέση της γενιάς του και αξίζει να παρακολουθήσουµε τον δρόµο του.

Α. Υδάτης, [email protected]

ΤΗΣ ΞΕΝΙΤΙΑΣ ΤΑ ΒΑΣΑΝΑΤΕΛΙΔΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ Εκδόσεις ΜΠΑΡΜΠΟΥΝΑΚΗΣ


30

ΚΟΜΙΚ ΚΟΜΙΚ ΚΟΜΙΚ ΚΟΜΙΚ ΚΟΜΙΚ


ΜΑΙΑΝΔΡΟΥ 85, 562 24 ΕΥΟΣΜΟΣ •ÔÇË: 0310 776.580 •FAX: 0310 776.217 www.coverpack.com

•ΥËÉΚÁ ÓΥÓΚΕΥÁÓÉÁÓ •ΕÉÄÇ ÁÍΘΟΠΩËΕÉΟΥ •ÄÉÁΚΟÓΜÇÔÉΚÁ ΕÉÄÇ

Βρίσκεται στον Εύοσµο, στην οδό Μαιάνδρου

85. Πρόκειται για έναν άψογα διαρρυθµισµένο

χώρο που δηµιούργησε η εταιρία “Cover

Pack”, στον οποίο διατίθενται προϊόντα:

• ανθοπωλείου,

• υλικά συσκευασίας,

• κορδέλες,

• βάζα,

• κεραµικά υλικά,

• διάφορα άλλα είδη διακόσµησης και

• είδη δώρων.

Με την άποψη ότι η µακροχρόνια επιτυχία

δεν είναι µόνο η προσφορά νέων προϊόντων,

αλλά το σωστό service και η υποστήριξη,

δηµιούργησε ένα δίκτυο έµπειρων συνεργατών

και στο εξωτερικό, προκειµένου να αναζητά

άµεσα και να εισάγει προϊόντα, τα οποία

ακολουθούν τις διεθνείς προδιαγραφές παρα-

γωγής και τις διεθνείς τάσεις.

Στόχος είναι να προσφέρει ποιότητα, επώ-

νυµα και εµπορικά προϊόντα, απόλυτα προ-

σαρµοσµένα στις ανάγκες της τοπικής αγο-

ράς.

Η Cover Pack µπορεί άµεσα και εύκολα να

καλύψει τις παραγγελίες των επαγγελµατιών

που βρίσκονται σε όλες τις πόλεις της Ελλά-

δας και την ευρύτερη περιοχή τους.

Η παρουσίαση των προϊόντων, γίνεται και από

την ιστοσελίδα της εταιρίας www.coverpack.com

για την εξυπηρέτηση πελατών σ’ όλη την

Ελλάδα.

Για περισσότερες πληροφορίες:


Magazine 22 Xmas 2.indd 18/12/2001, 5:50 32

Documents

Dytikos #22