Του Μιχάλη Τριανταφυλλίδη

Το Τένις στην χώρα μας τα τελευταία χρό-νια κερδίζει συνέχεια σε συμμετοχές

αθλουμένων όλων των ηλικιών και είναι τόσο δημοφιλές όσο ποτέ άλλοτε. Αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία, διότι ούτε η αφρό-κρεμα του Ελληνικού Τένις, δηλαδή οι πρω-ταθλητές μας Αγγελίνος, Γιακούποβιτς, Γε-μουχίδης, Δανιηλίδου, Γερασίμου, Γεωργά-του κ.α, έχουν, παρά τις φιλότιμες προσπά-θειες τους, τις μεγάλες επιτυχίες σε διεθνές επίπεδο έτσι ώστε να παράγουν το λεγόμενο

«star system», ούτε η Ομοσπονδία, σύμφωνα με τις απόψεις των ειδικών, βοηθάει, ούτε υπάρχουν οι δημοσιογράφοι «αστέρες» που θα προωθή-σουν το άθλημα.

Με λίγα λόγια το Τένις στην Ελλάδα καταρρίπτει το μύθο εκείνο που χρό-νια τώρα όλοι μας υιοθετούσαμε, ότι, δηλαδή, για να εκτοξευθεί ένα άθλημα χρειάζεται το τρίπτυχο “ πρόεδρος, αθλητής, δημοσιογράφος”. Τρανταχτό παράδειγμα το μπάσκετ που στο πρόσωπο των Βασιλακό-πουλου, Γκάλη, Συρίγου γνώρισε τεράστια άνθηση.

Επίσης, όσο κι αν σε μερικούς ακούγεται περίεργο, το άθλημα που ακο-λουθεί κοινή πορεία με το τένις στην χώρα μας και κερδίζει συνέχεια σε συμμετοχές αθλουμένων όλων των ηλικιών και είναι τόσο δημοφιλές όσο ποτέ άλλοτε είναι το Μπητς Βόλεϊ. Οι αριθμοί το αποδεικνύουν περίτρα-να. Το φετινό καλοκαίρι έχουν χαρτογραφηθεί επίσημα περισσότερα από 60 τουρνουά σε ολόκληρη την Ελλάδα (εκτός των Τζούνιορς) με την αι-γίδα της ΕΟΠΕ και ιδιαίτερη σημασία έχει ότι μόνο περίπου 7 ή 8 έχουν δι-οργανωθεί αποκλειστικά από αυτή. Το φετινό μητρώο της Ομοσπονδίας έχει κάνει ρεκόρ καταγραφής αθλητών και αθλητριών που έλαβαν μέρος σε επίσημες διοργανώσεις (μόνο στα τρία τουρνουά της Forthnet έλαβαν μέρος περίπου 230). Αυτό δείχνει ότι υπάρχει ενδιαφέρον και από πλευ-ράς διοργανωτών και από πλευράς αθλητών.

Που βρίσκεται λοιπόν το μυστικό της ανόδου του Τένις και του Μπητς Βό-λεϊ στην χώρα μας; Ένα μυστικό που πιθανότατα θα μπορούσε να βοη-θήσει κι άλλα αθλήματα να αναπτυχθούν…

Υπηρεσίες • Camp προετοιμασίας • Διεθνή και πανελλήνια τουρνουά

• Ημερήσιες και πολυήμερες εκδρομές ακαδημιών • Αθλητικές Συναντήσεις

• Σεμινάρια προπονητών και διαιτητών

Αθλήματα• Ατομικά και ομαδικά • Υγρός στίβος • Βαρέα αθλήματα και πολεμικές τέχνες

• Στίβος • Θαλάσσια αθλήματα • Αθλήματα για άτομα με αναπηρία

Πλήρεις Αθλητικές ΕγκαταστάσειςΧώροι Διαμονής, Διατροφής & Αναψυχής

Αποκατάσταση Αθλητών

Βοηθητικές Υπηρεσίες

ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ∆ΙΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣΗ επιλογή των πρωταθλητών!Η ιδανική επιλογή για μια επιτυχημένη προετοιμασία αθλητών, συλλόγων και ομοσπονδιών από την Ελλάδα και το Εξωτερικό.

C

M

Y

CM

MY

CY

CMY

K

21.4x14 beach volley mag.eps 1 24/05/2010 1:13 ��

Η απάντηση που δίνω πια είναι ότι μυστικά δεν υπάρχουν. Απλά μερικά αθλήματα εί-ναι από την φύση τους “ευλογημένα” γιατί σου δίνουν την ευκαιρία ν’ ασχοληθείς μαζί τους μία ολόκληρη ζωή, είτε σαν αθλητής είτε σαν θεατής, προσφέροντας σου την πε-μπτουσία του αθλητισμού που δεν είναι άλλη από τη….χαρά του παιχνιδιού. Καλό καλοκαίρι !

Υπηρεσίες • Camp προετοιμασίας • Διεθνή και πανελλήνια τουρνουά

• Ημερήσιες και πολυήμερες εκδρομές ακαδημιών • Αθλητικές Συναντήσεις

• Σεμινάρια προπονητών και διαιτητών

Αθλήματα• Ατομικά και ομαδικά • Υγρός στίβος • Βαρέα αθλήματα και πολεμικές τέχνες

• Στίβος • Θαλάσσια αθλήματα • Αθλήματα για άτομα με αναπηρία

Πλήρεις Αθλητικές ΕγκαταστάσειςΧώροι Διαμονής, Διατροφής & Αναψυχής

Αποκατάσταση Αθλητών

Βοηθητικές Υπηρεσίες

ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ∆ΙΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣΗ επιλογή των πρωταθλητών!Η ιδανική επιλογή για μια επιτυχημένη προετοιμασία αθλητών, συλλόγων και ομοσπονδιών από την Ελλάδα και το Εξωτερικό.

C

M

Y

CM

MY

CY

CMY

K

21.4x14 beach volley mag.eps 1 24/05/2010 1:13 ��

Από το περσινό καλοκαίρι του Κώστα Αρσενιάδη στο φετινό του Γκόρντον Μέιφορθ. Σαν να μην πέρασε

δηλαδή μια μέρα. Όσο μπάχαλο ήταν η «γαλανόλευκη» πέρσι τέτοια εποχή αλλά τόσο – και περισσότερο – θα έλε-γα – είναι φέτος. Μιλάμε για την απόλυτη βουτιά στο κενό. Δεν θέλω να σταθώ στο αγωνιστικό επίπεδο της ομάδας γιατί έτσι κι αλλιώς τα τραγικά αποτελέσματα της σε αυτή την απίθανη διοργάνωση που λέγεται Ευρωπαϊκό Λιγκ δυ-στυχώς μιλάνε από μόνα τους. Από τη στιγμή που χάνουμε από Τούρκους, Αυστριακούς και Πορτογάλους που πριν από δύο χρόνια τους είχαμε για …πρωινό τι μπορεί να γράψει κανείς για την αγωνιστι-κότητα αυτής της ομάδας. Και ελπίζω να μην έρθουν τα

χειρότερα (βλέπε αποκλεισμό από τα τελικά του Ευρωπαϊκού).Εκεί όμως που θα ήθελα να σταθώ είναι στον ομοσπονδιακό τεχνικό Γκόρντον Μέι-φορθ. Προσωπική άποψη για τα τεχνικά του χαρίσματα δεν έχω αν και από ότι μου λένε τα παιδιά της Εθνικής το έχει το coaching. Συνεπώς δεν έχω κανέναν λόγο να μην τους πιστέψω.Δυστυχώς όμως αυτή η Εθνική ομάδα εκτός από έναν καλό προπονητή χρειάζεται και έναν εξίσου καλό διαχειριστή. Τέτοιος, διαχειριστής δηλαδή του υλικού αλλά και των καταστάσεων, δεν είναι σε καμία περίπτωση ο Αμερικανός. Δεν τον έχει αυτό τον ρόλο. Με το …καλημέρα του στην Εθνική ο Γκόρντον Μέιφορθ το έχασε το παιχνίδι με τους διεθνείς. Και εξηγούμαστε:Από τη στιγμή που η ομάδα θέτει ως στόχο την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Λιγκ προ-κειμένου να επιστρέψει στο World League δεν είναι δυνατόν να μοιράζει άδειες δύο και τριών εβδομάδων σε πρωτοκλασάτους παίκτες Επίσης δεν είναι δυνατόν παίκτες της βιτρίνας σου να δηλώνουν τραυματίες και κου-ρασμένοι και να μην πραγματοποιούν την αποθεραπεία τους στην Εθνική. Τα παραπάνω είναι μόλις δύο παραδείγματα που δείχνουν ότι ο Αμερικανός δεν χτύπησε ποτέ το χέρι στο τραπέζι. Δείχνουν ότι είπε «Yes sir» σε όλα τα αιτήματα των διεθνών. Δείχνει ότι δεν είχε υπο-λογίσει σωστά τους παίκτες που θα είχε δίπλα του και έτσι αναγκάστηκε να παίζει στην Άγκυρα με την Τουρκία με ακραίους τον Εφραιμίδη, τον Κου-μεντάκη, τον Φράγκο και τον Ασπιώτη. Σε αυτό λοιπόν το σημείο υπάρχει πρόβλη-μα, σοβαρό πρόβλημα. Θα μου πείτε οι διεθνείς

Χάθηκε στα «Yes» ο ΜέιφορθΤου Παντελή Λώλη

βρήκαν και τα έκαναν. Γιατί πιστέψτε με αν και εφόσον στην θέση του Μέιφορθ ήταν για παρά-δειγμα ο Τζιαν Πάολο Μοντάλι ουδείς θα ζήταγε άδεια. Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε δηλαδή…Στο δια ταύτα τώρα. Το Ευρωπαϊκό Λιγκ πέρασε και δεν ακούμπησε για την Εθνική ομάδα, το τραίνο του World League και για το 2011 πέρασε και αυτό που μένει είναι η γκρίνια των διεθνών για τα χρήματα που δεν έχουν λάβει εδώ και έναν χρόνο. Το μόνο που κέρδισε η Εθνική το 2010 είναι η παρουσία του Ανδρέα Φράγκου που έδειξε ότι είναι έτοιμος για να βαφτιστεί ακόμη και βασικός. Αυτά….

Bingo του eball magazine με τον ΜοντάλιΔεν πρόλαβε να το πει ο Μοντάλι στο πρώτο τεύχος του eball και αμέσως έγινε πράξη. «Θα ήθε-λα να γίνω τεχνικός διευθυντής σε μεγάλη ελληνική ποδοσφαιρική ομάδα που θα έχει υψηλούς στόχους» έλεγε στις 3 Μαρτίου στο 1ο eball magazine ο Ιταλός τεχνικός και τρεις μήνες μετά ο Βαγγέλης Μαρινάκης του πρότεινε να αναλάβει τις τύχες του Ολυμπιακού. Τυχαίο; Δεν νομίζω...

Και τώρα, τώρα που σήμανε η καταραμένη τού-τη ώρα, κάνε «μάνα κουράγιο» και… μπρεχτικά

προχώρα; Ή τώρα που σήμανε η καταραμένη τού-τη ώρα, «άντε γειά» με παρηκμασμένη συνθημα-τολογία σε άδειο γήπεδο, με κόσμο μαγκωμένο και κλεισμένο στο σπίτι του; Τι γίνεται τώρα απογοητευ-μένοι και στενοχωρημένοι από τα δραματικά και συ-γκλονιστικά γεγονότα άρχοντες; Που είναι η ρημά-δα η μπάλα οεο; Τη ρίξαμε στην άδεια εξέδρα για να κερδίσουμε πολύτιμο χρόνο, σε ματς καρα-σικέ, σε αποτέλεσμα καρα-ντοπέ; Την πετάξαμε τη μπά-

λα εκτός γηπέδου μήπως και σωθούμε από τα… στημένα; Τι καλώς ή κακώς κάνουμε; Που στο δαίμονα πάμε; Θα γίνει το ρημάδι το ματς, θα αδειάσουν οι καιόμενοι δρόμοι ή θα αναβάλλουμε τη φυσική εξέλιξη, προσδοκώντας τελικώς στο… προσδόκιμο του Στρος Καν, δηλαδή όπως… Στρος θα… Καν; Αναβολή σημαίνει οριστικό τέλος η μόνιμη βολή μας; Με τόσες άστοχες… βολές, μήπως σπάσαμε και δεν το πήραμε ακόμη χαμπάρι τα στενά καλά-θια και ήρθε η ώρα να μαζέψουμε τα συντρίμμια και να κόψουμε τα… διχτά-κια, ως πανηγυρίζοντες για την ανίκητη βλακεία μας; Μήπως ήρθε η ώρα από τη μακάρια… βολή μας να πάμε σε μόνιμη… αναβολή πριν την εφά-παξ… καταβολή του «όπως… Στρος θα… Καν»; Μήπως χωρίς τη ρημάδα τη μπάλα που καίει σαν την καυτή πατάτα είναι καλύτερα, αφού και όταν την είχαμε στην κατοχή μας, δεν ξέραμε τι να την κάνουμε και καιγόμαστε μαζί της, ωσάν τα χλωρά; Τελικά, ο επι-διαιτητής είναι μαζί μας σε αυτή την κατο-χή της μπάλας, είναι με τους άλλους που την έχουν 75% και δεν ξέρουν σαν την Μπάρτσα τι να την κάνουν, είναι με την διαβολεμένη παράγκα ή από τη μεγάλη φούρια μας να οικονομήσουμε πολλά, να αποθηκεύσουμε περισ-σότερα, να λεηλατήσουμε τα πάντα, να κατασπαταλήσουμε τα πάντα όλα, φτάσαμε στον τέλειο… Πάτο της Μίλαν, της υποθήκευσης όλων και ζητά-με παρακλητικά πια, ξένο ρέφερι για να διευθύνει τα του οίκου μας (με ανο-χή ή ενοχή δεν έχει σημασία, ο οίκος είναι ένας!); Έτσι δεν συμβαίνει πάντα στους σημαντικούς τελικούς, στους με-γάλους αγώνες, στα κρίσιμα σταυροδρόμια των χωρών που δείχνουν… μεγάλες, τρανές, ασυναγώνιστες και δεν έχουν που να κλίνουν την κεφαλή τους; Ο ξένος ρέφερι βλέπετε έχει την τρομερή εμπιστοσύνη και των δυο μονο-

Όπως… Στρος, θα… Καν!Του Ισίδωρου Πρίντεζη

μάχων, μόνο που εδώ, στη δική μας κλασική περίπτωση, οι μονομάχοι είναι… ένας. Και αυτοί που τσακώνονται, δυο! Μόνο που δεν μπορούν να χωρίσουν δυο… γαϊδουριών άχυρα! Με αποτέλεσμα, το αμφίρροπο ματς που είναι σε εξέλιξη να μην έχει… αποτέ-λεσμα και ο ρέφερι από τα ξένα να είναι μονόδρομος για να κρατήσουμε το… αποτέ-λεσμα μέχρι το τέλος και να μην αλλάξουμε κατηγορία. Πετώντας τη μπάλα στην εξέ-δρα…

Images Μαίρη Σαμιώτου

Πώς γίνεται ένας νέος, φιλόδοξος και μορφωμένος άνθρωπος που

η αστείρευτη ενεργητικότητά του δε χωράει στο 24ωρο να θέλει διακαώς να εμπλακεί πιο ενεργά στην Ελληνι-κή Ομοσπονδία και από απλό μέλος του Συμβουλίου να γίνει ισχυρός προ-εδρεύων;

Πώς γίνεται αυτός ο νέος και φιλόδο-ξος άνθρωπος, δικηγόρος το επάγ-γελμα, να θέλει να εμπλουτίσει το ήδη γεμάτο και με μπόλικα ταξίδια 24ωρο με περισσότερους πονοκεφάλους και συνεργάτες για να δώσεις λύσεις στο άθλημα που αγαπά και χρόνια υπη-ρετεί και διοικητικά στη Θεσσαλονίκη, όταν αυτοί που αντικατέστησαν τον «αυτός δεν θα πέσει ποτέ» Μπελιγρά-τη «λιποθύμησαν» σε 18 μήνες;

Όχι, δεν αναρωτιέται μόνο το eball magazine, αναρωτιέται και ο ίδιος ο νέος πρόεδρος της ΕΟΠΕ Αχιλλέας Μαυρομάτης! Ναι, και βέβαια αναρω-τιέται, όταν αποκαμωμένος από τη δι-καστική, ψυχοφθόρα, διοικητική διαδι-κασία, ανοίγει… διάλογο με τον εαυ-τό του και καταλήγει στο συμπέρασμα μεσάνυχτα και κάτι, ότι, «ναι βρε αδερ-φέ, μπορεί να είμαι διαλυμένος, εξου-θενωμένος, αλλά αυτό το ρημάδι το άθλημα δεν πάει παρακάτω, μόνο να ανηφορίσει μπορεί και εγώ μπορώ να γίνω ο οδηγός του, όχι ο μεσσίας του, όλα γίνονται και όλα τα προλαβαίνω, αρκεί να υπάρχει το μεράκι της προ-σφοράς, ψυχή τε και σώματι».

«Είμαι όντως αποκαμωμένος από τη μια, αλλά από την άλλη, έχω μεγάλη όρεξη, διάθεση να κάνω πράματα πολλά, σε δύσκολη εποχή, με τη βοήθεια πολλών ανθρώπων που καλό θα είναι να συστρατευθούν όλοι στη νέα προ-σπάθεια και να ξεχάσουν τις ταμπέλες. Το βό-λεϊ δεν έχει πια την πολυτέλεια των διαχωρι-σμών, έχει ανάγκη τη μαζική συμμετοχή, τον εθελοντισμό, την ανάπτυξη, τη δημιουργία, το μάρκετινγκ, την επικοινωνία, έχει ανάγκη πολ-λά πράματα για να ξαναβρεί το δρόμο του, δρόμο που έχασε με ευθύνη όλων όσοι ενε-πλάκησαν σε δικαστικές διαμάχες, προσωπι-κές επιδιώξεις και λεονταρισμούς» μονολογεί μετά το θριαμβευτικό εκλογικό αποτέλεσμα, περιχαρής ο Αχιλλέας Μαυρομάτης.

Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα, μετά τη νικηφό-ρα μάχη για να πέσει στη… θάλασσα των προβλημάτων. «Δε θέλω να γίνω πρόεδρος με συμβούλους παρατηρητές, θέλω να ακο-λουθήσω το μοντέλο του προέδρου που συ-νεργάζεται με πέντε μικρούς προέδρους για τα πρωταθλήματα που χρειάζονται πνοή, για την ανάπτυξη που απαιτεί ώθηση, για τα οικονο-μικά που είναι σε κρίση, για τις εθνικές ομάδες που βρίσκονται σε κρίσιμο σταυροδρόμι, για το μπιτς βόλεϊ που μπορεί να κάνει περισσό-

Αχιλλέας Μαυρομάτης

Μεράκι και όρεξη

τερα, μοντέλο που απαιτεί τη χάραξη ενιαίας στρατηγικής και πολιτικής και τον επιμερισμό της δουλειάς σε κάθε τομέα με τον κατάλληλο υπεύθυνο» λέει ο νέος, πέμπτος στη σειρά, πρόεδρος.

Πρόεδρος που ξέρει καλά από την εμπειρία του και στην ΕΠΕΣΘ και τη δικηγορία ότι στην πολιτι-κή υπάρχουν πράματα που λέγονται και δεν γίνονται και άλλα που γίνονται και δε λέγονται, ελά-τε όμως που στην Ομοσπονδία του Βόλεϊ υπάρχουν πράματα που πρέπει να γίνονται χωρίς λε-φτά, αλλά και να λέγεται ότι δεν υπάρχει μια! Στεγνώσανε στην ΕΟΠΕ, όπως τα βενζινάδικα! Ούτε σάλιο.

«Το οικονομικό είναι τεράστιο πρόβλημα που το κληροδοτούμε από την προηγούμενη διοίκηση. Τέρμα όμως με το παρελθόν. Δεν θα ξανασχοληθώ. Τα σωματεία δεν μπορεί να τα κοροϊδέψει κανείς, ακούν, βλέπουν, συμμετέχουν. Δεν μπορώ να τους πω ότι έχω τα λεφτά την άλλη ημέ-ρα, αλλά με διαφάνεια στην πράξη και όχι στα λόγια, αξιοκρατία για όλους, διαγωνισμούς για τα πάντα, τα σωματεία θα ξέρουν ποιος κάνει και τι κάνει, τι δαπάνες υπάρχουν, τι έσοδα έχουμε, τι πλεόνασμα προκύπτει και που αυτό πάει. Δεν θα είμαστε ξέφραγο αμπέλι, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Θα νοικοκυρευτούμε, θα αποκτήσουμε ταυτότητα, διαβατήριο, πρόσωπο. Δεν είμαι Μεσσίας, είμαι άνθρωπος όμως που έχει ξεκάθαρες ιδέες για την οικονομία και τη διαχείριση, το μάρκετινγκ και την επικοινωνία. Πρέπει να ξαναφτιάξουμε την εικόνα του αθλήματος, να ξανα-βρούμε οικονομική ισορροπία, τώρα που αποκτήσαμε ισχυρή διοικητική ηγεσία. Έχουμε ξεκάθα-ρη στρατηγική αντιμετώπισης των πολλών προβλημάτων και με δουλειά από όλα τα στελέχη και τους συνεργάτες μου θα τη βγάλουμε την άκρη» υποστηρίζει ο Μαυρομάτης.

Ο πρόεδρος, νέος, φιλόδοξος και μορφωμένος άνθρωπος που η αστείρευτη ενεργητικότητά του δε χωράει στο 24ωρο κάνει βουτιά στα βαθιά, στα ανοιχτά. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Όπως επίσης και ότι ξέρει καλό κολύμπι…

C

M

Y

CM

MY

CY

CMY

K

ktx_21x28_corpo.pdf 8/31/09 4:01:46 PM

Ταξίδια αμέτρητα. Χιλιόμετρα και αποστά-σεις που δεν βάζει ο ανθρώπινος νους. Μέρη και τοποθεσίες που και μόνο που βλέ-πεις από τις φωτογραφίες, ζηλεύεις. Εμπει-ρίες ανεπανάληπτες αποτυπωμένες σε ένα κλικ. Ιστορίες που δεν τις σβήνει ο χρόνος. Αυτές μας μεταφέρει στο eball magazine ο Άντρια Γκέριτς, μέλος της χρυσής γενιάς των «πλάβι». Ο κεντρικός μπλοκέρ της Φε-νερμπαχτσέ, λίγο πριν αναχωρήσει για την Κωνσταντινούπολη και λίγες μέρες μετά τις

διακοπές του στα Χανιά της Κρήτης, μας έστει-λε mail γεμάτο εμπειρίες. Ο «Γκέρα», μέλος της ευρωπαϊκής dream team του βόλεϊ, μας ξενα-γεί μέσα από το δικό του φωτογραφικό φακό στα πιο απίθανα μέρη του κόσμου. Μας αφη-γείται με τον δικό του ξεχωριστό, χιουμοριστι-κό τρόπο, τις καλύτερες ιστορίες της καριέρας του και μας κάνει συνοδοιπόρους στο δικό του ταξίδι. Δια χειρός Άντρια Γκέριτς, λοιπόν απευ-θείας στο eball magazine…

Το φωτογραφικό άλμπουμ της καριέρας του Σέρβου αστέρα Άντρια Γκέριτς

«Εκεί που έχω ταξιδέψει...»

Αθήνα 2004: Ο Γκέριτς στο Ναυτικό

«Αυτή είναι μια από πολλές φωτογραφίες που έχω ως αναμνήσεις από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Κατά τη διάρκεια λοιπόν ενός ρεπό της ομάδας βρήκα την ευκαιρία να βγω φωτογραφία με μέλη του λιμενικού σώμα-τος. Από μικρό παιδί είχα όνειρο να γίνω καπετά-νιος ενός λευκού πλοίου και στην Αθήνα, έστω και για μερικά δευτερόλεπτα, υλοποίησα την επι-θυμία μου και μάλιστα με πλήρωμα γυναίκες. Τι καλύτερο… Αλήθεια μου πάει το καπέλο;»

Αθήνα 2004: Ο Γκέριτς ...μπασκετμπολί-στας

«Στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώ-νων της Αθήνας δεν θα μπορούσα να μην φωτογραφηθώ με μέλος της dream team των ΗΠΑ στο μπάσκετ. Κατά βάθος τώρα που το σκέφτομαι μάλλον έκανα λάθος επι-λογή στο άθλημα που επέλεξα να ακολουθή-σω. Το πήρα απόφαση λοιπόν. Στην επόμενη ζωή μου θα είμαι μπασκετμπολίστας»

Αθήνα 2004: Είμαι ο πιο …ωραίος «Εγώ και ο Μίγιτς με ...φίλους μας από την μα-κρινή Αφρική στο κέντρο Τύπου στο Στάδιο Ει-ρήνης και Φιλίας στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Μην μου πείτε ότι δεν είμαι ο πιο ωραίος της παρέας;»

Βραζιλία 2006: Ξεκούραση στον καυτό ήλιο

«Το World League είναι μια δύσκολη διοργά-νωση με πολλά ταξίδια. Ένα από αυτά ήταν στην Βραζιλία το 2006. Για να καταφέρεις να ανταπεξέλθεις στην κούραση χρειάζεται πολύ ανάπαυση. Είναι δύσκολη η ζωή κάτω από τον καυτό Βραζιλιάνικο ήλιο. Τι λέτε;»

Ιαπωνία: Εναλλακτικός τρόπος μεταφοράς…

«Έναν χρόνο μετά την κατάκτηση του χρυσού Ολυμπιακού μεταλλίου στο Σίδνεϊ, ταξιδέψα-με στην Ιαπωνία για το Παγκόσμιο Κύπελλο. Τόσα χρόνια μέσα στα λεωφορεία τα έχουμε δει και τα έχουμε κάνει όλα (μην πάει ο νους σας στο πονηρό). Εδώ, μαζί με τον Βούγεβιτς, τον Μπόσκαν, τον Μίγιτς και τα άλλα παιδιά μεταφερόμαστε στο γήπεδο για προπόνηση με έναν, θα τον χαρακτήριζα, εναλλακτικό τρό-πο μετάβασης…».

Ιαπωνία: Οι γκέισες…

«Όταν το 2003 επιστρέψαμε στην Ιαπωνία για το Παγκόσμιο Κύπελλο προσπαθήσαμε με τον Μίγιτς να μπούμε σε ένα σχολείο με γκέισες. Δυστυχώς η προσπάθεια μας δεν στέφθηκε με επιτυχία. Δεν καταφέραμε καν να περάσουμε το πρώτο στάδιο…»

Αίγυπτος: Ξεχάσαμε τις καμήλες

«Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε όταν πήγα-με στην Αίγυπτο να παίξουμε World League. Μαζί με Σέρβους συμπαίκτες μου προσπαθή-σαμε να το παίξουμε βεδουίνοι αλλά για κακή μας τύχη ξεχάσαμε τις καμήλες…»

Πεκίνο 2008: Ποιος Γιάο Μινγκ;

«Φωτογραφική ανάμνηση από την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Πε-κίνο πριν από δύο χρόνια. Αυτός ο τύπος εί-ναι ο δεύτερος καλύτερος παίκτης της Κίνας στο μπάσκετ. Λέγεται Σου Γουέι και έχει ύψος 212 εκατοστά. Του είπα λοιπόν ότι ποτέ δεν μου άρεσε σαν παίκτης ο καλύτερος Κινέζος, κατά γενική ομολογία, Γιάο Μινγκ. Μετά βγά-λαμε την φωτογραφία…».

Βενεζουέλα 2008: Στο σπίτι του Μπολιβάρ

«Όταν πριν από δύο χρόνια πήγαμε για αγώ-νες World League στην Βενεζουέλα βρέθηκα έξω από το σπίτι του Σιμόν Μπολιβάρ. Είναι ο άνθρωπος που ξεκίνησε την επανάσταση στη Νότια Αμερική. Απαραίτητη λοιπόν η στάση και η φωτογραφία με τον φυσιοθεραπευτή της ομάδας Αλεξάντερ Ποτσέκοβιτς».

Βραζιλία 2008: Από το Ρίο με αγάπη

«Σε μια από τις πιο όμορφες κορυφές του κό-σμου. Είμαστε στο Ρίο της Βραζιλίας μαζί με τον κουμπάρο μου τον Ιβάν (σ.σ. Μίλκοβιτς), τον Μίλος Νίκιτς, τον γυμναστή Μίγιαν Γκριμποβιτς, τον Νίκολα Γκρίμπιτς και τον γιατρό μας Λού-μπαν Μαρτίνοβιτς».

Αργεντινή 2002: Διαφορά ύψους…

«Κατά τη διάρκεια της παραμονής μας στο Μπουένος Άϊρες για το Παγκόσμιο πρωτά-θλημα το 2002 άδραξα την ευκαιρία και πήγα στο κέντρο της πόλης. Όταν λοιπόν είδα ένα ψηλό μνημείο δεν κρατήθηκα. Ήθελα να δω τε-λικά πόσο ψηλός είμαι. Υπάρχει μεγάλη διαφο-ρά; Εσείς τι λέτε;»

Αεροπλάνο: Πολύ ύπνος…

«Στιγμές ύπνου και απέραντης γαλήνης κατά τη διάρκεια υπερατλαντικού ταξιδιού. Όπως βλέπετε στο αεροπλάνο της Λουφχάνσα επι-κρατεί ηρεμία. Ο Γιάνιτς δίπλα μου κοιμάται του καλού καιρού. Και εγώ βέβαια δεν πάω πίσω…»

Αγία Πετρούπολη 2007: Έτοι-μοι για …επανάσταση

«Δεν ξέρω αλλά όταν βλέπω πλοίο κάτι παθαίνω. Εδώ μπροστά σε ένα πλοίο του Πολεμικού Ναυτι-κού της Ρωσίας, στην Αγία Πε-τρούπολη το 2007. Είναι το πλοίο από το οποίο ξεκίνησε η Ρωσική Επανάσταση το 1918. Πίσω μου διακρίνεται ο γιατρός της ομάδας μας ο οποίος είναι σε εγρήγορση αν και εφόσον ξεσπάσει και πάλι …πυρκαγιά».

Τουρκία 2008: Στον αέρα με τον …κουμπάρο

«Φωτογραφία από το «Χαλκπανίαρ» της Σμύρνης το 2008, εκεί που πήραμε την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς αγώνες του Πεκίνου. Όπως βλέπετε εγώ και ο κουμπάρος μου (σ.σ. Ιβάν Μίλ-κοβιτς) είμαστε έτοιμοι για εκτόξευση. Στον αέρα…».

Το ελληνικό πρωτάθλημα, ακούμε συχνά την τελευταία δεκαετία, είναι από τα καλύτερα

της Ευρώπης. Πως προσδιορίζεται όμως αυ-τός ό έπαινος; Σε ποιες ιδιότητες του πρωτα-θλήματος αναφέρεται; Στην αγωνιστική ποιό-τητα, στην ανταγωνιστικότητα, στο ενδιαφέ-ρον των φιλάθλων και των ΜΜΕ, στις καινοτο-μίες που εισάγει στο άθλημα και στο αθλητικό γίγνεσθαι της χώρας; Η ανάλυση που χρειάζε-ται για να προσδιορίσει το μέγεθος όλων αυ-τών των ιδιοτήτων δεν μας απασχόλησε ποτέ μέχρι τώρα. Δημιουργείται η αίσθηση ότι συ-γκροτημένα συμπεράσματα από την διεξαγω-γή του κάθε πρωταθλήματος, από αυτά που διαφημίζαμε ως από τα καλύτερα της ηπείρου μας, δεν έχουμε καταφέρει να καταγράψουμε, να αναλύσουμε, να επικοινωνήσουμε με τους μετέχοντες στις διοργανώσεις, να συγκρίνου-με με αντίστοιχους δείκτες άλλων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.

Προτού όμως δημιουργήσουμε εργαλεία για να μετρήσουμε τις ιδιότητες του πρω-

ταθλήματος της Α1, μήπως θα πρέπει να κα-θορίσουμε ποιες από αυτές θεωρούμε σημα-ντικότερες για την εξέλιξη του αθλήματος στη χώρα, μιας και αυτός είναι ο αναγνωρισμένος στόχος από όλα τα επίσημα όργανα του Βό-λεϊ στη χώρα μας (Ε.Ο.ΠΕ., Ε.Σ.Α.Π., Σ.Ε.Π.ΠΕ., ΠΑ.Σ.Α.Π); Η ποιότητα που θα μπορούσε να προσδιορισθεί με την συμμετοχή αθλητών που αγωνίζονται και στις υψηλής δυσκολίας

διοργανώσεις του αθλήματος (Champions League, World League, Παγκόσμιο πρωτά-θλημα, Ολυμπιακοί αγώνες) φαίνεται ότι θα υποχωρήσει αρκετά λόγω της οικονομικής συ-γκυρίας: θα δίνονται λιγότερα χρήματα άρα και οι υψηλού επιπέδου αθλητές θα μετακινη-θούν σε άλλα πρωταθλήματα.

Χαμηλότερη ποιότητα δεν σημαίνει, όμως, κατ’ ανάγκη και μικρότερη ανταγωνιστικό-

τητα. Η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας θα οδηγήσει σε βελτίωση του επιπέδου των αθλη-τών και σε συνεπακόλουθη αύξηση της ποιό-τητας. Με ποιο μέτρο μπορούμε όμως να με-τρήσουμε την ανταγωνιστικότητα ενός πρω-ταθλήματος; Η Ε.Σ.Α.Π., μετά τον απογαλακτι-σμό της από την Ε.Ο.ΠΕ., έκανε αναμφισβήτη-τα βήματα προόδου κυρίως στη διοργάνωση και στο πρωτόκολλο των αγώνων. Παρόλα αυτά δεν δόθηκαν ποτέ στη δημοσιότητα ανα-λυτικά στοιχεία από τις διοργανώσεις που έκα-νε. Έτσι στο απλό ερώτημα πόσα σετ που έλη-ξαν με διαφορά 2 πόντων υπήρχαν στο πρω-τάθλημα που τελείωσε δεν μπορεί να απαντή-σει άμεσα κανείς, παρά το γεγονός ότι η δη-μιουργία σασπένς σε σετ τέτοιου είδους εί-ναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σημεία του αθλήματος για τον θεατή.

Θα ήταν χρήσιμο να μπορούσαμε να συζη-τήσουμε τα συμπεράσματα από μία μέτρη-

ση που θα περιείχε στοιχεία για: την εναλλα-γή των πρωταθλητών, την εναλλαγή των κα-τόχων των προνομιούχων θέσεων, την πο-ρεία των ανερχόμενων ομάδων, την ύπαρξη ή όχι ανατροπών στα play-offs και play-outs, τη συμμετοχή και σε ποιο βαθμό νεοεισερχόμε-νων γηγενών αθλητών, ως ποιοτικών κριτηρί-ων. Ως ποσοτικά κριτήρια θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε το εύρος τιμών (διαφορά 1ου -12ου), την διασπορά (διακύμανση) των

του Σωτήρη Δρίκου

Ποιότητα όχι, ανταγωνιστικότητα όμως;

O Σωτήρης Δρίκος είναι προπονητής της Κηφισιάς.

βαθμών της τελικής βαθμολογίας της κα-νονικής περιόδου, την ύπαρξη ή όχι πλεο-νεκτήματος έδρας και για ποιες ομάδες της κατάταξης, τον αριθμό των 5ων σετ, τον αριθμό των σετ που τελειώνουν με 2 πό-ντους διαφορά. Για παράδειγμα, χρησιμο-ποιώντας τα δυο πρώτα κριτήρια, μπορού-με να συμπεράνουμε ότι τα πρωταθλήμα-τα 2008-09 & 2009-10 ήταν τα ανταγωνιστι-κότερα της δεκαετίας 2001-10 που εφαρμό-στηκε το νέο σύστημα βαθμολογίας.

Όλα αυτά τα στοιχεία σε βάθος δεκαετί-ας θα μας έδιναν μια σαφή εικόνα της

εξέλιξης της ανταγωνιστικότητας του πρω-ταθλήματος. Θα μπορούσαμε να τα συ-σχετίσουμε με τους ανά καιρούς όρους δι-εξαγωγής του πρωταθλήματος, την διάρ-κεια του, την πορεία της Εθνικής ομάδας, τον αριθμό των ξένων που συμμετείχαν. Και ίσως αν είχαμε αυτά τα στοιχεία θα μπο-ρούσαμε να συζητήσουμε ιδέες για του όρους διεξαγωγής των πρωταθλημάτων, τον αριθμό των ομάδων, τον αριθμό των ξένων, των αριθμό των νέων παικτών που ίσως θα έπρεπε κάθε ομάδα να έχει για να μπορέσουμε να συμβάλλουμε στην εξέλιξη του αθλήματος στη χώρα αν αυτός ο κοινά προβαλλόμενος στόχος.

Πρωτάθλημα με όρους συμμετοχής που προάγουν την ανταγωνιστικότητα είναι

αυτό που δίνει κίνητρα καλύτερης κατάτα-ξης σε όλες τις ομάδες μέχρι την τελευταία αγωνιστική. Η προκήρυξη του νέου πρωτα-θλήματος, φαίνεται να οδηγεί, για λόγους οικονομικούς, σε ένα πρωτάθλημα που θα έχει αγώνες μετά την κανονική περίοδο μόνο για τις ομάδες 1-4. Και αυτό μετά από το τε-λευταίο πρωτάθλημα που είχαμε ανατρο-πές με την διεξαγωγή εκτεταμένων play-offs και play-outs (Γ.Σ. Λαμία αντί Ε.Α.Πατρών, Άρης Θεσσαλονίκης αντί Ηρακλή Θεσσα-λονίκης, Α.Ο.Κηφισιά αντί Α.Ε.Κ.). Αυτό θα έχει σαν συνέπεια την χαλάρωση του ενδι-αφέροντος παραγόντων, προπονητών και αθλητών κυρίως αν από την αρχή υπάρ-

ξουν ομάδες που ξεχωρίσουν για τις πρώ-τες θέσεις (πέρυσι ο 4ος είχε 13 βαθμούς δι-αφορά από τον 5ο) είτε για τις θέσεις υποβι-βασμού λόγω εμφανών οικονομικών αδυνα-μιών.

Δύο ενέργειες που θα επανατοποθετούσαν τις εξελίξεις σε αυτή τη λογική, ώστε ανάλο-

γα θέματα να τυγχάνουν μεγαλύτερης διερεύ-νησης, θα μπορούσαν να είναι, πρώτον, η Ε.Σ.Α.Π. να αποκτήσει ένα αγωνιστικό-τεχνικό τμήμα που θα μπορεί να καταγράφει, να ανα-λύει και εισηγείται κατευθύνσεις για την αγω-νιστική μορφή του πρωταθλήματος και, δεύ-τερον,

ο Σ.Ε.Π.ΠΕ. να ζητά από τα μέλη του που ερ-γάστηκαν στην Α1 ανδρών, αντί να παρα-

κολουθήσουν ένα σεμινάριο για να ανανεώ-σουν την κάρτα τους, να κάνουν εισηγήσεις σε μία ημερίδα για τα πεπραγμένα του πρωτα-θλήματος που συμμετείχαν.

• Είναι ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης που έριξε το οχυρωμένο κάστρο του… μπελιγρατισμού που έκανε πολλά καλά και πολλά λάθη. Από προπονητής επιτυχημένος υπό τον Μπελιγράτη, πρόε-δρος αντί του Μπελί! Ούτε στα πιο τρελά εκδικητικά όνειρά του…

• Υλοποίησε μεμιάς την αταλάντευτη προεκλογική δέσμευση για οριστική και αυτοκρατορική μετακόμιση των αραχνιασμένων γραφείων από την… προπολεμική Μάρκου Μπότσαρη στην… με-ταπολιτευτική κολυμβητικό γωνιά του ΟΑΚΑ. Για περισσότερες βουτιές στο… κενό!• Άλλαξε το σήμα της Ομοσπονδίας και την αισθητική της. Έδωσε χρώμα και άρωμα! Φύσηξε ούριος άνεμος, άλλαξε η ρότα. Ο Προσαλίκας φρόντισε από την πρώτη στιγμή να φανεί ότι είναι νέος ο πρόεδρος, νέα η φιλοσοφία, άλλη η αισθητική και ότι δεν έχει το παραμικρό κοινό σημείο με τον προκάτοχό του.

• Οδήγησε την αναβαθμισμένη πια ΕΟΠΕ σε οικονομικό σουλούπωμα, αποφασίζοντας την εργονομία και την τεχνολογι-κό εκσυγχρονισμό στα γραφεία και τους χώρους των υπαλλήλων, άλλαξε δηλαδή όλη την εικόνα εντός και προσπάθησε να την προ-σαρμόσει στην εικόνα εκτός.• Προχώρησε έστω και με καθυστέρηση στην πρόσληψη ξένων ομοσπονδιακών τεχνικών, ασχέτως αν ο Μέϊφορθ δεν εί-ναι, με βάση τα δικά του λεγόμενα, δάσκαλος και ο Καπράρα έχει στρατιωτική λογική, ξένων πάντως με ετήσια απασχόληση και με το μυαλό τους, λέμε τώρα, στο ελληνικό βόλεϊ όλο το χρόνο!• Άλλαξε τη φιλοσοφία των διοργανώσεων. Μπορεί το ση-μείο εκκίνησης να ήταν η καταστροφική Πάτρα με το Κύπελλό της που δεν έγινε ποτέ, αλλά έστω και αναγκαστικά υιοθέτησε τη λο-γική των προσλήσεων για την είσοδο στο final four, τη λογική των μαθητών, των ανθρώπων γενικώς που δεν έχουν στο νου τους να πάνε στο γήπεδο για να τα σπάσουν. Μοντέλο διοργανώσεων by Προσαλίκας!• Πρόεδρος δημοσιογράφος. Επικοινωνιακός. Μπορούσε να καλύψει ένα final four μόνος του! Όχι ως… σπίκερ! Όχι! Μπο-ρούσε να καλύψει τη διάρκεια ενός final four μόνος του! Να μιλά-ει δηλαδή τέσσερις ώρες το Σάββατο στους ημιτελικούς και άλλες τέσσερις την Κυριακή στους τελικούς! Εύκολα παίρνει συνέντευξη από τον εαυτό του! Για ρωτήστε!

• Γκιούρδας, Τσακιρόπουλος. Επιλογές εθνικής ομάδας εξαι-ρετικές, πρώην διεθνών που μπορεί να μην έχουν την εμπειρία, έχουν όμως την όρεξη αν μάθουν και τη διάθεση να προσφέρουν. Είναι αυτό που λέμε η φάτσα της ΕΟΠΕ προς τον έξω κόσμο, είναι πρόσωπα γνωστά, αναγνωρίσιμα, επιτυχημένα.

• Εντέλει, το πιο σημαντικό ήταν ότι ο πρόεδρος Προσαλίκας έφυγε νωρίς, μη αντέχοντας τις ατέρμονες 12ωρες συνεδριάσεις του συμβουλίου, την παντελή έλλειψη επικοινωνιακού μηχανισμού, μάρκετινγκ και δημοσίων σχέσεων! Τον άφησαν μόνο τους, όπως είπε και τους άφησε… σύξυλους!\

ΥΠΕΡ .......

ΙΣΙΔΩΡΟΥ

• Ναι και μετά ήρθαν οι …μέλισσες. Η εκδίκηση λένε ότι είναι ένα πιάτο που προσφέρεται κρύο. Αυτό το πιάτο λοιπόν πρόσφε-ρε ο κυρ Στέλιος στον «Μπελί» αλλά η συνέχεια του βγήκε ξυνή. Του έκατσε στο λαιμό η προεδρία και η εκδίκηση από τον Θανάση. Κα-τάφερε σε 18 μόλις μήνες να κάνει περισσότερα λάθη από όσα είχε κάνει η διοίκηση «Μπελί» στις δύο δεκαετίες που βρέθηκε στην εξουσία.• Ειδικά οι πρώτες φωτογραφίες που έβγαλε για να διαφημί-σει το έργο του στο κολυμβητήριο του ΟΑΚΑ ήταν …απολαυστι-κές. Για πρώτη φορά στην ιστορία ομοσπονδία βόλεϊ διαφημιζό-ταν σε πισίνα. Κάτι ήξερε όμως. Μούσκεμα τα κάναμε…

• Την νιώσαμε στο πετσί μας τη νέα φιλοσοφία. Ποιος ούρι-ος άνεμος και ποια ρότα; Ραντεβού στα τυφλά είχε ο άνθρωπος και το τσουνάμι δεν άργησε να έρθει. Όντως δεν είχε καμία σχέση με τον προκάτοχό του. Πως κατάφερε μέσα σε τόσο μικρό χρονι-κά διάστημα να αναπολούμε τον «Μπελί» μόνο εκείνος το γνωρίζει. Μιλάμε για τεράστια επιτυχία. Το νέο σήμα μας μάρανε…• Τελικά όλες οι παροιμίες είναι σωστές και βγαλμένες από την ΕΟΠΕ, συγνώμη από τη ζωή. Sorry δηλαδή αλλά «τα μεταξωτά βρακιά είναι μόνο για επιδέξιους …». Είδατε κανέναν από αυτούς, τους επιδέξιους βρε παιδί μου, να κάθεται στα νέα γραφεία στο ΟΑΚΑ. Αν τον είδατε στείλτε email…• Απλά στον μεσίτη στο επάγγελμα Μέιφορθ ξέχασε να του μιλήσει για τις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων στην Αθήνα. Η επιλογή του Καπράρα έγινε μετά το «ΟΧΙ» του Αργεντινού Κοέγιο, λύση την οποία είχε επιλέξει ο ίδιος. Τον Ιταλό άλλος τον πρότεινε…

• Ναι και τις δύο χρονιές …πέτυχε απόλυτα το εγχείρημά του. Οι τελικοί έμοιαζαν με …τελετές. Ψυχρή ατμόσφαιρα, δυσανάλογη της ποιότητας των αθλητών. Αφήστε που όλα τα παιδάκια ήρθαν άνευ κηδεμόνα και χωρίς την πόδια τους…

• Τύφλα να έχει η …Μενεγάκη. Τα τρίωρα και τα τετράωρα show του προέδρου θα μείνουν χαραγμένα στη μνήμη μας. Δεν υπήρχε συνέντευξη τύπου του coach που να τελείωνε κάτω από το δίωρο. Τα μπλοκάκια γέμιζαν με ανούσιες σημειώσεις και άντε να βγάλεις άκρη μετά. Το επικοινωνιακό του χάρισμα επεκτεινόταν και στους διευθυντές μέσων τα οποία του ασκούσαν κριτική…

• Και φανταστείτε ότι και οι τρεις, λίγες ώρες μετά την επίση-μη παρουσίασή τους, δεν είχαν υπογράψει συμβόλαιο συνεργα-σίας με την ομοσπονδία. Αφήστε που μετά ο coach τους μοίρασε βιβλία ψυχολογίας και marketing προκειμένου να πάνε διαβασμέ-νοι στις προπονήσεις.

• Πως λέμε ο καπετάνιος εγκαταλείπει τελευταίος το καρά-βι. Έ καμία σχέση. Ο κυρ Στέλιος την έκανε με ελαφρά μόλις είδε ότι δεν μπορούσε να μαζέψει πρώτα τα δικά του ασυμμάζευτα.

Στα 3 μέτρα τον …Στέλιο Προσαλίκα

ΚΑΤΑ ........

ΠΑΝΤΕΛΗ

Εδώ και δύο μήνες με ρωτούν συνέχεια αν τελικά μπορώ να τα καταφέρω στη νέα

θέση του διαγωνίου. Εγώ να σας πω την αλή-θεια νιώθω σαν να ξεκινάω και πάλι από το μηδέν. Αισθάνομαι βέβαια ότι θα έχω δυσκο-λότερο έργο από όταν άλλαξα θέση για πρώ-τη φορά στην καριέρα μου. Όταν δηλαδή από ακραίος έγινα κεντρικός. Ένα είναι το σί-γουρο. Έχω μεγάλη όρεξη και θέληση για να τα καταφέρω. Υποστήριξη θα χρειαστώ και πίστη στις δυνατότητες μου. Ο χρόνος μόνο θα δείξει αν και εφόσον μπορώ να ανταπο-κριθώ στις απαιτήσεις του νέου μου ρόλου στην ομάδα. Πάντως έχω μεγάλη ευκαιρία και θέλω να την αρπάξω από τα μαλλιά. Προς το παρόν δεν έχω καθόλου άγχος. Το σώμα μου είναι στην καλύτερη κατάσταση από ποτέ και θέλω να γίνω καλύτερος. Αυτό εξαρτάται αποκλειστι-κά από μένα. Σίγουρα θα υπάρχει σύγκριση

Του Δημήτρη Τζούριτς

με τον Ιβάν (σ.σ. Μίλκοβιτς) αλλά δεν θέλω να το σκέφτομαι. Θα χρειαστώ πολύ δουλειά αλλά είμαι σίγουρος ότι με την βοήθεια των προπονητών μου, τόσο του κυρίου Γκουλινέλι στον Ολυμπιακό όσο και του κυρίου Μέιφορθ στην Εθνική θα μπορέσω να τα καταφέρω. Θα μου πείτε άλλο κεντρικός και άλλο διαγώ-νιος…Άλλες απαιτήσεις έχει η μια θέση και άλλες η άλλη. Σωστά. Από τις πρώτες προπονήσεις και αγώνες που έχω δώσει ως τώρα ως δια-γώνιος, ο ρυθμός είναι πολύ διαφορετικός. Πρέπει να τελειώνω όλες τις μπάλες και κυρί-ως τις κόντρα επιθέσεις.Για μένα είναι πολύ σημαντικό ότι έχω την βο-ήθεια και την υποστήριξη των δικών μου αν-θρώπων. Για παράδειγμά ο πατέρας μου με παρότρυνε να δοκιμάσω. «Δεν έχεις να χάσεις τίποτα» μου είπε χαρακτηριστικά. Όσο για το οικονομικό; Αυτό πιστέψτε με αυτή την επο-χή δεν περνάει καθόλου από το μυαλό μου. Εγώ θα παλέψω με τον εαυτό μου. Αυτός εί-ναι ο μοναδικός μου αντίπαλος, κανένας άλ-λος. Θα βάλω το κεφάλι μέσα και για τα επό-μενα δύο χρόνια θα προσπαθήσω να δικαι-ώσω όλους όσοι πιστεύουν σε μένα. Το καλό είναι ότι τα προηγούμενα δύο χρόνια καθη-μερινά πήρα μαθήματα από τον καλύτερο δι-αγώνιο του κόσμου. Η παρουσία του Ιβάν ήταν για μένα ένα μεγάλο σχολείο. Τον έβλε-πα καθημερινά πως συμπεριφερόταν και έχω πάρει πάρα πολλά στοιχεία.

Ήταν «σχολείο» για μένα ο Μίλκοβιτς

Πίσω από κάθε μεγάλο και επιτυχημένο άν-δρα κρύβεται μια δαιμόνια γυναίκα. Και

πίσω από τον τουρκική επανάσταση στο φιλέ στους άνδρες ανακαλύπτει κάποιος γυ-ναικείο άρωμα! Από Εξασίμπασι μεριά. Αρχι-κώς, οι γείτονες έταξαν πολλά λεφτά στο τρα-πέζι για να δελεάσουν αστέρια του παγκόσμι-ου γυναικείου βόλεϊ, μετά πήραν προπονητές για να φτιάξουν ομάδες και αφού είδαν ότι το ασθενές φύλλο τα καταφέρνει μια χαρά, επέν-δυσαν και στο ισχυρό! Με πολύ ισχυρά, τρα-πεζικά, φύλλα!

Κορυφαία οργάνωσηΟ κορυφαίος μάνατζερ και σπουδαίος διαι-τητής Κώστας Μαργαρίτης αποκαλύπτει το μυστικό της τουρκικής ευδαιμονίας στο φιλέ. «Στην Τουρκία κινείται πολύ χρήμα, αλλά αυτό τελικώς είναι και το τελευταίο που μετράει, από τη στιγμή που δεν κινείται μόνο χρήμα. Οι τουρκικοί σύλλογοι έχουν καταπληκτική οργά-νωση, καλύτερη και από την Ιταλία! Κι όμως. Είναι αλήθεια. Στην ομάδα μεγάλο αφεντικό εί-ναι πλέον ο προπονητής, ο οποίος έχει δίπλα του έναν βοηθό, δυο στατιστικολόγους, έναν φυσιοθεραπευτή, έναν γιατρό, δυο βοηθούς για μπάλες και ρούχα, έναν team manager, γενικώς ένα πολυπληθές επιτελείο που νοιάζε-ται για την ομάδα σε καθημερινή βάση. Αυτό ισχύει για τους συλλόγους της πρώτης οκτά-δας στη βαθμολογία. Ο αθλητής ασχολείται μόνο με τη δουλειά του και τα βρίσκει όλα στην εντέλεια. Νοιώθει ότι είναι αθλητής».

Χωρίς… σύστημα!Όπως στην… Ελλάδα για παράδειγμα! Καμία σχέση. Κι ας μη λεγόταν… Μουν! Ο Κορεάτης ο Μουν, για παράδειγμα, ενημερώθηκε Σάβ-βατο πρωί και άρον άρον από τον υπεύθυνο της ομάδας του, της Χάλκμπανκ, ότι ο ταμίας της τράπεζας πάει αλαφιασμένος να την ανοί-ξει μόνο για την πάρτη του, για να καταθέσει λεφτά στο λογαριασμό του ετεροχρονισμένα! Κι αυτό γιατί η προγραμματισμένη για την Πα-ρασκευή κατάθεση δεν εκτελέστηκε λόγω προ-βλήματος στο σύστημα της τράπεζας! Με τη συμπεριφορά τους και τη συνέπειά τους οι Τούρκοι σκλαβώνουν τους αθλητές και ενισχύ-ουν το πρωτάθλημά τους με Μίλκοβιτς, Αγκά-μεζ, Τίσερ, Μάρσαλ, Κούναρι.

Ελληνικό προνόμιο«Αφήστε που έχουν βελτιώσει και έχουν κάνει πολύ κόσμια και τη συμπεριφορά τους στα γήπεδα. Μοναδική χώρα στην οποία γίνο-νται επεισόδια πια είναι η Ελλάδα! Στην Τουρ-κία στα ματς του πρωταθλήματος, οι οπαδοί έχουν εξαιρετική σχέση μεταξύ τους. Εντάξει, γιουχαϊσματα υπάρχου, δεν εκτρέπονται όμως σε παραβατική συμεριφορά. Ακόμη και στη Μπογκοτά, σε φανατισμένο μεν, εντός ορί-ων δε κλίμα αγώνα, πάλι δεν γίνονται επεισό-δια. Έχουμε αποκλειστικό προνόμιο» διαπιστώ-νει ο Μαργαρίτης που ταξιδεύει συνεχώς τα τε-λευταία χρόνια σε όλες τις γωνιές του κόσμου. Εκεί όπου παίζεται βόλεϊ.

Τουρκική επανάσταση

Ο ΑρκάςΚαι πώς στήνεται ο μηχανισμός; Πώς γίνεται η δουλειά; «Η δουλειά στην Τουρκία γίνεται από τα golden boys που αποτελούν το 2-3% της κοινωνίας των 70 εκατομμυρίων κατοίκων, από αυτούς δηλαδή με τη χαρακτηριστικά μεγάλη οικονομική επιφάνεια. Η Αρκάς του Αγκάμεζ εί-ναι ιδιαίτερη περίπτωση, δεν είναι το όνομα της ομάδας μόνο, είναι το όνομα του ιδιοκτήτη της. Το Arkas Complex Center περιλαμβάνει δυο μικρά βοηθητικά, ένα μεγάλο βοηθητικό, ξε-νοδοχείο, τρία βοηθητικά γυμναστήρια, ένα κυρίως γυμναστήριο και απασχολεί 200 παιδιά την ημέρα που απολαμβάνουν τη φροντίδα γιατρού και καρδιολογικών μηχανημάτων. Δε συ-ζητάμε για τα γήπεδα των αγώνων ή το Χαλκαπινάρ που φιλοξένησε το τελευταίο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Στο Complex Center απασχολούνται 180 άτομα προσωπικό. Μέλημα του ιδιο-κτήτη είναι να προσφέρει η οικογένειά του κάτι πολύ καλό στη Σμύρνη. Είναι απλοί άνθρωποι και βοηθούν πολλούς φτωχούς».

Ο ΑγκάμεζΗ Αρκάς είναι ιδιαίτερη περίπτωση. Ο Αγκάμεζ εντυπωσιάστηκε από την υποδοχή, τη φιλοξε-νία, την αντιμετώπιση που είχε ακόμη και από τον ίδιο τον ιδιοκτήτη της ομάδας. Το παλάτι του Αρκάς είναι χτισμένο σε λόφο και βλέπει τη Χίο! Ό,τι ζητήσει ο Κολομβιανός, το έχει. Θα ψη-θεί στη Σμύρνη και θα ετοιμαστεί για το επόμενο μεγάλο άλμα της καριέρας του. Προτάσεις έχει πολλές, σπουδαίος παίκτης είναι, καλός δέκτης επίσης από τον πομπό-πατέρα του, όπως αποκαλεί τον Μαργαρίτη είναι, οπότε, η διαδρομή για την Ιταλία και τα καλύτερο πρωτάθλη-μα στον κόσμο είναι μέσω… Σμύρνης για ένα χρόνο!

Οι τράπεζεςΣτην Τουρκία κυρίαρχο ρόλο και στις ομάδες παίζουν οι Τράπεζες. Λέει ο Μαργαρίτης: «Στη Χάλκμπανκ κύριος χορηγός είναι η τράπεζα. Ο Γενικός Διευθυντής της ομάδας είναι (ή γίνε-ται στην πορεία, αφού θέλει να μπεί στην ομάδα) παράλληλα και μέτοχος της τράπεζας και αναλαμβάνει να τρέξει όλη την καθημερινότητα του συλλόγου, ουσιαστικά ως χορηγός του μέσω της τραπεζικής διασύνδεσης». Αυτό λέγεται αποτελεσματική εμπλοκή. Χωρίς διοικητικές παρενέργειες, χωρίς… εμβάσματα και… προθεσμιακές καταθέσεις! Εμπρόθεσμα και με όπλο τη ρευστότητα.

Τα golden boysΗ Μπεσίκτας (έπαι-ξε η Ατίκα Μπουά-γκα στις γυναίκες στο παρελθόν), η Γαλατασαράι (του Ισπανού Ντε Λα Φουέντε πριν χρό-νια) και η Φενέρ-μπαχτσε (οι Ντίβις, Γκάρντνερ, Γκόμεζ, Μπίλινγκς, Βλάντι-μιρ Γκρίμπιτς, Ιο-σβάνι Ερνάντεζ αγωνίστηκαν στο παρελθόν, σε μια ομάδα που πά-ντως πέρυσι τα σάρωσε όλα σε άνδρες και γυναίκες) είναι ομάδες που εξαρτώνται αποκλειστι-κά από το ποδόσφαιρο. «Τα μεγάλα ποδοσφαιρικά αφεντικά νοικιάζουν τις σουίτες της ομάδας σε golden boys, τα οποία με τη σειρά τους αναλαμβάνουν το βολεϊκό ή όποιο άλλο τμήμα του συλλόγου, κάνουν τις μεταγραφές και ουσιαστικά μέσω του ποδοσφαίρου είναι χορηγοί-μέτοχοι του βόλεϊ. Την επόμενη χρονιά ο έχων το γενικό κουμάντο μπορεί να αλλάξει» σχολιάζει ο Κώστας Μαργαρίτης.

Ακριβοί προπονητέςΟι Τούρκοι πάντως κατανόη-σαν έστω και με καθυστέρηση ότι την καλή ομάδα την κάνει ο καλός προπονητής που δου-λεύει με καλούς παίκτες. «Δι-αφορά επίσης σημαντική για την τουρκική λίγκα είναι και το γεγονός ότι στην πρώτη οκτά-δα της βαθμολογίας βρίσκου-με πια πολύ καλούς ξένους προπονητές (Γκιμαράες, Χο-αγκ, Ντέμετερ, Γκουλινέλι στη Χάλκμπανκ πριν έρθει στον Ολυμπιακό, Κονσταντίνοφ ντε-μπούτο στην Ζιράτ από την οποία πέρασε ο Γκρανβορκά, Μιτσέλι, Γκουϊντέτι). Αυτό το

παραπάνω βήμα έγινε κυρίως από τις γυναικείες ομάδες, οι οποίες πρώτα επένδυσαν σε σπου-δαίες ξένες αθλήτριες, αλλά με Τούρκους κόουτς και μετά, αντιλαμβανόμενοι τη διαφορά στον πάγκο και το κοουτσάρισμα, έκαναν στροφή σε εγνωσμένης αξίας τεχνικούς. Η επανάσταση στην Τουρκία άρχισε ουσιαστικά από την κόντρα της Εξασίμπασι με την Βακίφμπανκ» παρατηρεί ο Κώστας Μαργαρίτης, ο οποίος και δεν διστάζει να δείξει το δρόμο σε Έλληνες αθλητές. «Έλλη-νας αθλητής στην Τουρκία; Θα τον συμβούλευα να πάει με κλειστά μάτια. Αρκεί να θέλει να δου-λέψει». Αυτό, περί δουλειάς πάντως, ισχύει οπουδήποτε…

ΟΙ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ ΣΤΟΥΣ ΑΝΔΡΕΣΦΕΝΕΡΜΠΑΧΤΣΕΜίλκοβιτς (Σέρβος), Μάρσαλ (Κουβανός), Τσόσκοβιτς (Κροάτης), Γκιόργκι Ντέμετερ προπονη-τής, (Ούγγρος)

ΖΙΡΑΤ ΜΠΑΝΚΑΣΙ ΑΓΚΥΡΑΣΖίμον Τίσερ (Γερμανός), Πλάτενικ (Τσέχος), Σέλιτανς (Λετονός), Πλάμεν Κονσταντίνοφ προπο-νητής (Βούλγαρος)

ΑΡΚΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣΑγκάμεζ (Κολομβιανός), Μέσαρος (Ούγγρος), Ζοάο Πάολο Μπράβο (Βραζιλιάνος), Γκλέν Χό-αγκ προπονητής (Καναδός)ΙBB ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣΜίκο Οϊβάνεν (Φινλανδός), Αλέκσιεφ (Βούλγαρος), Κούναρι (Φινλανδός)

ΧΑΛΚΜΠΑΝΚ ΑΓΚΥΡΑΣΓκρούτσκα (Πολωνός), Μπορέρο (Κουβανός), Μουν (Κορεάτης)ΓΑΛΑΤΑΣΑΡΑΪΜπαζέν (Γάλλος), Μπαρσά Σιζίκ (Γάλλος), Νέμερ (Βραζιλιάνος)

ΜΠΕΣΙΚΤΑΣΓιοσλέϊντερ Κάλα (Κουβανός), Μπαρούτοφ (Βούλγαρος)ΜΕΦ ΟΚΟΥΛΑΡΙΑμπντάλα Αχμέντ (Αιγύπτιος, πρώτος σκόρερ της εθνικής στο Παγκόσμιο Λιγκ)

ΟΙ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣΦΕΝΕΡΜΠΑΧΤΣΕΦοφάο, Σκοβρόνσκα, Σοκόλοβα, Οσμόκροβιτς, Φέρστ, Ζε Ρομπέρτο Γκιμαράες προπονητήςΕΚΣΑΣΙΜΠΑΣΙΝτελ Κόρε, Μπαράτσα, Μιτσέλι προπονητής από ΜπέργκαμοΓΑΛΑΤΑΣΑΡΑΪΤσιτάκοβιτς, Έρικα ΚοΐμπραΓΚΟΥΝΕΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣΓκλίνκα, Νίκολιτς, Τζιοβάνι Γκουιντέτι προπονητής

Εδώ και πολλά χρόνια παρακολουθώντας τις Εθνικές ομάδες μας ανδρών και γυναικών, νοιώθαμε μια έντονη ανησυχία και αναρω-

τιόμασταν αν υπήρχαν νέα παιδιά που θα αντικαθιστούσαν την πα-λαιά φρουρά. Στα μεγάλα πρωταθλήματα Α1 ανδρών και γυναικών τα νέα ταλέντα ήταν ελάχιστα μέσα σε ένα πλήθος από μεγάλους σε ηλικία παίκτες, αλλά και σε αρκετούς όχι ιδιαίτερης αξίας ξένους παίκτες. Οι εθνικές αναπτυξιακές μας ομάδες δεν πετύχαιναν διακρίσεις αποκλει-όμενες σχεδόν πάντα από τα τελικά των μεγάλων διοργανώσεων και οι άνθρωποι του Volley δικαιολογημένα αναρωτιόντουσαν:Υπάρχουν νέοι αθλητές για να μπουν στις Εθνικές μας ομάδες ανδρών και γυναικών; Και αν υπάρχουν… 1. Είναι κατάλληλα προετοιμασμένοι;2. Προωθούνται; Έχουν αξιοποιηθεί από τις Εθνικές ανδρών και γυ-ναικών;3. Τι θα πρέπει τέλος πάντων να γίνει για το μέλλον των Εθνικών μας ομάδων; Σαν υπεύθυνος της Περιφερειακής ανάπτυξης επί 1,5 χρόνο περίπου στη Ε.Ο.ΠΕ και ζώντας από πολύ κοντά τις Εθνικές αναπτυξιακές ομά-

δες μας , θα ήθελα να παραθέσω τις σκέψεις τα συμπεράσματά και τις προτάσεις μου σε ένα ευρύτε-ρο κοινό και όχι μόνο στον περιορισμένο χώρο της Ομοσπονδίας. Φυσικά μέσα σε ένα άρθρο δεν μπο-ρούν να λυθούν και να αναλυθούν πάρα πολλά πράγματα, αλλά θα προσπαθήσω να συνοψίσω με-ρικά από τα βασικά μέσα στις λίγες αυτές γραμμές.1.Υπάρχουν νέοι αξιόλογοι αθλητές στη χώρα μας; Μετά από μια πολύ καλή πιστεύω αναζήτηση σε όλο τον ελλαδικό χώρο, βγήκαν πολύτιμα συμπερά-σματα όπως: Στα κορίτσια υπάρχει ένας πάρα πολύ μεγάλος αριθμός νέων αθλητριών που αγαπούν και θέ-λουν να ασχοληθούν με το άθλημα μας. Πιστεύουμε πως είμαστε το πρώτο άθλημα στην Ελλάδα σε συμμετοχή κοριτσιών. Ο αριθμός των αγοριών είναι κατά πολύ μικρότερος (Περίπου το ¼ του αριθμού των κοριτσιών) με πτωτικές συνεχώς τάσεις. Παρά τις σημερινές δύσκολες συνθήκες υπάρχουν πολλά Σωματεία που δεν σταμάτησαν να μας δίνουν νέα παιδιά και ελπίδες για το μέλλον του αθλήματός μας. Ευτυχώς υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που εργάζονται πάνω στα νέα παιδιά μόνο και μόνο γιατί αγαπάνε το άθλημα μας, χωρίς να ενδιαφέρο-νται να γίνει γνωστό το όνομά τους και χωρίς να υπολογίζουν το δυσβάστακτο πολλές φορές οικονομι-κό κόστος.2. Είναι κατάλληλα προετοιμασμένοι; Εδώ δυστυχώς θα πρέπει να αναφέρω ότι οι νέοι μας αθλητές στερούνται μεγάλων αγώνων και συμμετοχών στα τελικά των 2 μεγάλων διοργανώσεων που είναι το Πανευρωπαϊκό και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Είναι απαραίτητο οι νέοι μας αθλητές στα 4 με 5 χρόνια που συμμετέχουν στις εθνικές αναπτυξιακές ομάδες να μετέχουν κάθε χρόνο στα τελικά, όπου παίρνουν τις μεγαλύτερες εμπειρίες που θα τους χρησιμεύσουν για να προετοιμαστούν καλύτερα και πιο γρήγορα για την άνοδό τους.Πέρα από τα αθλητικά οφέλη, μια διαρκής και συχνή συμμετοχή σε αυτά μεγάλα Πρωταθλήματα, θα δώ-σει μέγιστο κίνητρο και για τις επόμενες ηλικίες . Εδώ όμως θα ήθελα να παραθέσω μερικούς αριθμούς σχετικούς με τις συμμετοχές των Εθνικών ανα-πτυξιακών μας ομάδων στα τελικά Πανευρωπαϊκών και Παγκοσμίων Πρωταθλημάτων. Δυστυχώς σε αυ-τόν τον τομέα επί πολλά χρόνια έχουμε μείνει πάρα πολύ πίσω. Παραμελήσαμε πολύ αυτές τις ομάδες και το κόστος δυστυχώς αρχίζει να φαίνεται τώρα. Οι παίδες και οι έφηβοι τα τελευταία 11 χρόνια δεν είχαν καμμία συμμετοχή, άρα και καμμία εμπειρία 14 τελικών Πανευρωπαϊκού και Παγκοσμίου Πρωταθλήματος! Σε χειρότερη μοίρα οι νεάνιδες και κορασί-δες τα τελευταία 16 χρόνια δεν είχαν καμμία συμμετοχή , άρα και καμμία εμπειρία 23 τελικών Πανευρω-παϊκού και Παγκόσμιου Πρωταθλήματος!!

Του Θανάση Μαργαρίτη

Νέο αίμα στις Εθνικές

Πως είναι δυνατό λοιπόν να περιμένουμε από αυτούς τους αθλητές/τριες να είναι έτοιμοι/ες να καταλά-βουν αμέσως θέση μέσα στις 18αδες ή 20αδες των μεγάλων εθνικών ομάδων;3. Οι νέοι αθλητές/τριες προωθούνται; Έχουν αξιοποιηθεί από τις Εθνικές ανδρών και γυναικών;Οι Εθνικές ομάδες ανδρών και γυναικών έχουν ανάγκη ύπαρξης μεγάλου αριθμού ισοδυνάμων αθλη-τών/τριών λόγω των πολλών διοργανώσεων που υπάρχουν κάθε χρονιά. Οι υποχρεώσεις έχουν αυ-ξηθεί πάρα πολύ και είναι απαραίτητος ο μεγάλος αριθμός παικτών και παικτριών στις μεγάλες Εθνικές ομάδες.Κάθε Εθνική ομάδα είναι υποχρεωμένη κάθε χρόνο να κάνει προσθήκες νέου αίματος. Για να έχει και εξα-σφαλισμένο το μέλλον της θα πρέπει 1-3 , τουλάχιστον, νέα παιδιά από 17 έως 21 ετών να εντάσσονται μέσα στις μεγάλες Εθνικές μας ομάδες κάθε χρόνο. Με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζουμε τον απαραίτητο αριθμό των παικτών/τριών αλλά και τη συνέχεια των εθνικών μας ομάδων. Εκτός αυτού οι Εθνικοί μας προπονητές θα μπορούν άνετα να αναπληρώνουν κάθε αθλητή ή αθλήτρια που δεν μπορεί ή «δεν θέ-λει» να πάρει μέρος σε διεθνείς διοργανώσεις.Για παράδειγμα θα ήθελα να αναφερθώ στην Εθνική ανδρών. Στα τελευταία 13 χρόνια μόνο 10 με 12 νέοι αθλητές κατάφεραν να δώσουν δυναμικό «παρών» στην Εθνική ανδρών. Ο αριθμός αυτών θα έπρεπε να τριπλάσιος και η εισαγωγή των νέων αθλητών να είναι σταδιακή.Στις μεγάλες Εθνικές δεν πρέπει να πραγματοποιείται , παρά μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις, ολική ανα-νέωση. Πάντα γίνεται σταδιακή και προγραμματισμένη μερική ανανέωση. Δεν είναι δυνατόν ξαφνικά να έχουμε την απαίτηση από τα νέα παιδιά να έχουν καλή απόδοση και αποτελέσματα. Ο νέος πρέπει να προσαρμοστεί στην ομάδα, στον προπονητή, στη νοοτροπία της μεγάλης ομάδας με τις μεγάλες απαι-τήσεις και προπάντων να «μάθει» δίπλα στους μεγαλύτερους παίκτες.Δυστυχώς βλέπουμε το τελευταίο διάστημα αναγκαστικές ανανεώσεις στους άνδρες και στις γυναίκες, πράγμα που είναι αναγκαίο μεν, αλλά εξαιρετικά δύσκολο δε. 4. Τι θα πρέπει να προσέξουμε στο μέλλον;Θέλουμε δεν θέλουμε βρισκόμαστε μπροστά σε μια δύσκολη πραγματικότητα, την οποία και καλούμα-στε να αντιμετωπίσουμε. Μέσα σε όλη αυτή την εξαιρετικά δύσκολη και δυσάρεστη κατάσταση, θα πρέ-πει να κοιτάξουμε κατάματα και με ρεαλισμό τις σημερινές συνθήκες και πράξουμε ανάλογα.Όσο κι αν φαίνεται περίεργο τα πράγματα δεν είναι τόσο τραγικά όσο φανταζόμαστε. Αν πραγματο-ποιήσουμε ένα σταθερό πρόγραμμα και εκμεταλλευτούμε ορισμένα πλεονεκτήματα που έχουμε αυτή τη στιγμή στα χέρια μας, μπορούμε σε μερικά χρόνια ( 4 με 5 κατά την ταπεινή μου εκτίμηση) να έχουμε εξαι-ρετικές ομάδες ανδρών και γυναικών σε όλα τα επίπεδα. Ας λάβουμε σοβαρά υπόψη μας τα παρακάτω: Υπάρχει πολύ καλό προπονητικό υλικό σε όλα τα επίπεδα ανδρών και γυναικών. Οι περιφερειακοί , οι προπονητές των αναπτυξιακών και οι προπονητές ανδρών και γυναικών βρίσκονται σε πολύ ψηλό επίπεδο και είναι πάνω απ’ όλα «έτοιμοι» και το έχουν πρόσφατα αποδείξει να προωθήσουν τα νέα ταλέ-ντα προς τις μεγάλες εθνικές ομάδες. Σημαντικό είναι να επιδιώξουμε με κάθε τρόπο τη συμμετοχή μας στα Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά αναπτυξιακά Πρωταθλήματα. Αν είναι δυνατόν να αναλάβουμε με κάθε θυσία τη διοργάνωση προκρι-ματικών αυτών των μεγάλων Πρωταθλημάτων. Όσο και αν τα οικονομικά της χώρας μας δεν είναι και τα καλύτερα, ποτέ να μην σκεφτούμε να κάνουμε οικονομία πάνω στις αναπτυξιακές εθνικές μας ομάδες. Δεν δικαιολογείται καμμία περιστολή δαπανών σε αυτόν τον τομέα. Τα Βαλκανικά Πρωταθλήματα μπορούν να αποτελέσουν πολύτιμα πρωταθλήματα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν κατά περίπτωση, είτε πειραματικά είτε σαν δυνατές προετοιμασίες. Θα είναι πάρα πολύ χρήσιμη η επαφή μας με γειτονικές προηγμένες βολεϊμπολιστικά χώρες όπως Σερβία, Ιταλία, Βουλγαρία κ.α. Κάθε χρόνο να εκμεταλλευόμαστε όσο είναι δυνατόν τις «διακοπές» των μαθητών ( Χριστούγεν-να, Πάσχα, καλοκαίρι)Αυτή τη στιγμή παρά τη διαφαινόμενη από παντού απαισιοδοξία , θα ήθελα να αλλάξω λίγο τη διάθεση των περισσοτέρων ανθρώπων του Volley προς το καλύτερο και να επισημάνω ότι αυτή τη δύσκολη επο-χή :• Πέρα από τους νεαρούς αθλητές και αθλήτριες που αυτή την περίοδο έχουν ενσωματωθεί στις Εθνικές ανδρών και γυναικών και τυγχάνουν ιδιαίτερης προσοχής από τους Ομοσπονδιακούς , υπάρχει στις μικρότερες ηλικίες ένας πολύ μεγάλος αριθμός νέων παιδιών με εξαίρετο σωματότυπο, με θαυμά-σιους και σωστούς χαρακτήρες και με πολύ καλή τεχνική κατάρτιση που είναι σίγουρο πως με υπομονή, επιμονή και δουλειά ,μπορούμε να ανεβάσουμε το άθλημά μας σε πολύ υψηλά επίπεδα.Όμως , προσοχή, αυτό που χρειάζεται τώρα είναι να σκύψουμε πάνω σε αυτά τα νέα παιδιά, ας μην ασχοληθούμε με πράγματα που μας φέρνουν πίσω για να μπορέσουμε να δούμε καλύτερες μέρες για το άθλημα που αγαπάμε και υπηρετούμε...Υ.Γ. Για ευνόητους λόγους δεν αναφέρω κανένα όνομα αθλητή/τριας ή και προπονητή. Φυσικά τα ονό-ματα των νέων αθλήτών υπάρχουν καταγεγραμμένα στα ηλεκτρονικά αρχεία της Ε.Ο.ΠΕ

Πάνε χρόνια. Πολλά χρόνια. Κά-που 24 έτη, όταν ο τότε διευθυ-

ντής του αθλητικού τμήματος του ΕΘΝΟΥΣ, Ανδρέας Μπόμης, κα-θώς τότε δεν είχε γεννηθεί το ΕΘΝΟΣ-ΠΟΡ, μου ανέθεσε το ρεπορτάζ του βόλεϊ. Το άγχος μου θύμιζε πρωτά-ρη αθλητή βόλεϊ που τον έβαζαν να κάνει υποδοχή σε τελικό. Η υποδοχή μου από τους άλλους ρεπόρτερ του αθλήματος άγγιξε τα ποσοστά του... Κίραλι, του κορυφαίου ίσως βολεϊ-μπολίστα στον κόσμο. Κατά συνέ-πεια η προσαρμογή μου ήταν εύκο-λη. Το πρώτο σετ ήταν δικό μου. Του-λάχιστον έτσι ένιωθα. Ο αγώνας, όμως, παρέμενε δύσκολος. Πόσω μάλλον την εποχή εκείνη, που δεν υπήρχαν μόνον πόντοι, με το σετ να ολοκληρώνεται στους 15 κερδισμέ-νους πόντους και την αδυναμία μας για ραντεβού δεδομένη. Πού να προ-βλέψεις αν ένα ματς θα κρατήσει τρία ή πέντε σετ, αν ένα σετ διαρκέσει τρία τέταρτα της ώρας ή πάνω από μία ώρα. Θυμάμαι χαρακτηριστικά έναν αγώνα βόλεϊ ανδρών Ιωνικού Ν. Φιλαδελφείας – ΠΑΟΚ, στον οποί-ον ο φιλοξενούμενος βρέθηκε προ-ηγούμενος με 2-0 σετ και 14-4, 14-5, κάπου εκεί στο τρίτο σετ. Ολοι όσοι καθόμασταν στις κερκίδες σηκωθή-καμε να φύγουμε, καθώς θεωρήσα-με (πόσο λάθος κάναμε!) τελειωμένο το παιχνίδι. Ομως ο Ιωνικός μάς... έβαλε στη θέση μας. Οχι μόνο γύρι-σε το σετ, αλλά και το ματς. Με την προγραμματισμένο έξοδο εκείνο το Σαββατόβραδο να πηγαίνει περίπα-το. Ας είναι... Διότι οι έντονες στιγ-μές που έζησα στο βόλεϊ, ή την πετό-σφαιρα, όπως αρέσκετο να το απο-καλεί το άθλημά μας ο αείμνηστος Μιχάλης Μαστρανδρέας, ήταν πολ-

λές, με κορυφαία την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου το 1987 στη Γάν-δη, κι ας με είχε χτυπήσει τότε η ατυ-χία. Πάνω που ήμουνα έτοιμος να πάω... «καρφί» για τη Γάνδη, με βρή-κε το κακό. Η γκαντεμιά μού έκανε... μπλοκ άουτ. Λίγο πριν την αναχώ-ρηση της αποστολής έσπασα το πόδι μου, οπότε αναγκάστηκα να παραμείνω κλινήρης ες.. Αθήνας. Κατά την επιστροφή της ομάδας από τη Γάνδη, όμως, δεν μπορούσα ν΄ απουσιάζω. Πήρα τις πατερίτσες μου υπό μάλης και τράβηξα για το Ελληνικό, προκειμένου να υποδεχθώ και να συγχαρώ τον Θανάση Μαρ-γαρίτη και τα «παιδιά» του. Αλλες εποχές, διαφορετικό κλίμα... Τότε όλοι μας συνθέταμε μία μεγάλη οικογένεια. Μία ελληνική οικογένεια, καθώς τα πρώτα χρόνια της θητεί-ας μου στο βόλεϊ δεν υπήρχαν ξένοι αθλητές. Μόνον προπονητές. Οτι θα γινόμουν και... σύνθημα δεν

Υποφέρω για το βόλεϊ!Του Ανδρέα Παπαλουκά

το περίμενα ποτέ. Ημουν στο Μπόρ-μιο, όπου διεξαγό-ταν η τελική φάση ευρωπαϊκού πρω-ταθλήματος εφή-βων – νεανίδων. Κάποια στιγμή ο Φίλιππος Δημό-πουλος, πρώην δι-αιτητής, που καθό-ταν στην απένα-ντι εξέδρα από την κερκίδα των δημο-σιογράφων, μου φώναξε για να μου πει κάτι. Εγώ, αφο-σιωμένος στο... κα-θήκον μου, δεν του έδωσα σημασία. Ο Φίλιππος επέμενε, αυξάνοντας τα... ντεσιμπέλ της φω-νής του, αλλά δί-νοντας παράλλη-

λα και ρυθμό. Τότε κάποιοι φίλαθλοι (Πολωνοί, αν δεν με απατά η μνήμη μου) άρχι-σαν να φωνάζουν εν χορώ «Πα-πα-λού-κας», θεωρώντας προφανώς ότι κάτι σήμαι-νε. Πού να ήξεραν...Ούτε που φανταζόμουν, βέβαια, ότι θα έφτανα κάποτε, λόγω αγωνίας, στα πρόθυ-ρα λιποθυμίας. Ηταν στο ΣΕΦ, το 1994 και διεξαγόταν το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Η Ελλάδα, τη χρονιά που κατετάγη 5η, αντιμετώπιζε τη Ρωσία και με νίκη περνούσε στους «8». Το ματς είχε οδηγηθεί στο 5ο σετ κι εμένα λίγο έλειψε να με οδηγήσουν σε νοσοκομείο. Σε όλη τη διάρκεια του 5ου σετ τα χέρια μου είχαν μουδιάσει. Τους πανη-γυρισμούς για τη νίκη, από τον άσο του Νίκου Σαμαρά, δεν τους θυμάμαι. Ευτυχώς που το ιατρικό επιτελείο της Εθνικής ομάδας σταμάτησε να πανηγυρίζει και ήρθε να μου παράσχει τις πρώτες βοήθειες, διότι αλλιώς...Είδατε τι τρα-βάει κανείς για το βόλεϊ; Ο,τι και με τον πρώτο του έρωτα: υποφέρει...

Ο Νίκος Παπαδόπουλος αποχαιρέτησε μετά από δυο χρόνια επιτυχημένης θη-

τείας την προεδρία της ΕΣΑΠ στο τελευταίο δι-οικητικό συμβούλιο της Πορταριάς, παρέδω-σε τη σκυτάλη στον Παντελή Ταρνατώρο και κράτησε ανοιχτή μόνο την… πορταριά του Άρη, τον οποίο και υπηρετεί από τη θέση του προέδρου του ερασιτέχνη. Ο Παπαδόπουλος τοποθετείται μέσω του eball magazine για όλα τα ανοιχτά και κλειστά θέματα της ΕΣΑΠ, κάνει τον απολογισμό της θητείας του και θέ-τει τους στόχους της νέας ομάδας του Άρη.

Ποιο είναι το πιο σημαντικό επίτευγμα της ΕΣΑΠ από την ημέρα της ιδρυσής της; Κά-νει αυτό που ήθελε όταν αποκόπηκε από την Ομοσπονδία;

Βασικός στόχος ίδρυσης της ΕΣΑΠ ήταν οι ομάδες της Α1 των ανδρών να διοργανώ-νουν το πρωτάθλημα και να διαχειρίζονται τα έσοδά του. Σήμερα, που η ΕΣΑΠ έχει κλεί-σει 4 χρόνια ζωής ως διοργανώτρια αρχή του

πρωταθλήματος, παρατηρούμε το επαγγελ-ματικό βόλεϊ να βρίσκεται σε ανοδική πορεία και το αγωνιστικό επίπεδο να ανεβαίνει κάθε χρόνο.

Ποιο είναι το πιο σημαντικό πρόβλημα αυτή τη στιγμή και ποιος λύσεις διαφαίνονται στον ορίζοντα;

Η σημερινή οικονομική συγκυρία δημιουρ-γεί τεράστια προβλήματα στις ομάδες. Όπως γνωρίζετε τα έσοδα μιας ομάδας βόλεϊ κατά μεγαλύτερο ποσοστό προέρχονται από χο-ρηγίες, από την κεντρική διαχείριση της λί-γκα και από την κρατική επιχορήγηση. Όταν όλες οι ενδείξεις δείχνουν ότι τα έσοδα αυτά του χρόνου θα είναι μειωμένα, αναγκάζουν όλους μας να προσαρμοστούμε στα νέα δε-δομένα.

Έχει καταφέρει η ΕΣΑΠ να προσαρμόσει στην ελληνική λογική, πρακτικές που έχει δει να εφαρμόζονται στην ιταλική λίγκα; Ποιες δυ-σκολίες συναντά;

Επειδή το ιταλικό πρωτάθλημα θεωρείται το καλύτερο και πιο οργανωμένο του κόσμου, προσπαθούμε να πάρουμε πολλά θετικά στοιχεία από αυτό και να τα προσαρμόσουμε στα ελληνικά δεδομένα. Βέβαια, είμαστε πολύ πιο πίσω σε θέματα οργάνωσης, αλλά το ιτα-λικό πρωτάθλημα έχει τελείως διαφορετική δομή όσον αφορά τη γεωγραφική κατανομή των ομάδων, όπου έχουμε μικρές πόλεις να στηρίζουν ομάδες.

Αριθμός των ομάδων στη μεγάλη κατηγορία. Να μειωθεί, να αυξηθεί ή να μείνει το ισχύον καθεστώς; Μήπως θα ήταν προτιμότερο να μειωθεί ο αριθμός των ομάδων και να ισχυ-ροποιηθεί το πρωτάθλημα;

Ομοφωνία και ενότητα

Νίκος Παπαδόπουλος

Έχει γίνει πολύ συζήτηση για το συγκεκρι-μένο θέμα και στο παρελθόν και η εμπειρία από άλλες χώρες μας δείχνει ότι η μείωση του αριθμού των ομάδων λειτουργεί προς την κα-τεύθυνση ενός πιο ανταγωνιστικού πρωτα-θλήματος και παράλληλη αύξηση των εσό-δων των ομάδων.

Αριθμός των ξένων παικτών. Γιατί δεν είναι εφαρμόσιμη η πρόταση της ΕΟΠΕ και γιατί εί-στε αντίθετοι με τον σύνδεσμο των παικτών; Ποια είναι η ιδεατή λύση;

Το θέμα αυτό αποτέλεσε σημείο τριβής μετα-ξύ ΕΣΑΠ και ΕΟΠΕ. Με τα σημερινά δεδομένα, όλοι βλέπουμε πως η μείωση έστω και ενός καλού ξένου σε μια ομάδα, κατεβάζει την ποι-ότητα του πρωταθλήματος. Αν πραγματικά υπήρχαν Έλληνες παίκτες ισάξιοι των καλών ξένων (που αυτοί σήμερα είναι πολύ λίγοι και σήμερα είναι διεθνείς και εκ των πραγμά-των έχουν υψηλές αμοιβές) τότε δε θα υπήρ-χε λόγος η ΕΣΑΠ να ζητάει σήμερα να ισχύσει το καθεστώς, που ίσχυε τη χρονιά 2009-10. Η πρόταση της ΕΟΠΕ λόγω της αλλαγής διοίκη-σης δεν υφίσταται πλέον.

Τι προσπάθειες έχουν γίνει από την ΕΣΑΠ για την βελτίωση των συνθηκών στα γήπεδα; Ποιο είναι το πιο σημαντικό εμπόδιο;

Έχουμε παρατηρήσει ότι όσο πιο μικρά είναι τα γήπεδα που αγωνίζονται οι ομάδες, τόσο υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να δημιουρ-γηθούν επεισόδια. Υπάρχει έλλειμμα όσον αφορά τις συνθήκες που επικρατούν στα γήπεδα, όμως, έχουν γίνει και αρκετές προ-σπάθειες για τη βελτίωση αυτών. Οι καλές συνθήκες ενός γηπέδου οδηγούν στην αύ-ξηση των θεατών. Το σημαντικότερο εμπό-διο είναι οι οικονομικοί λόγοι, αλλά και η έλ-λειψη γηπέδων.

Γιατί η ΕΣΑΠ καθυστέρησε χαρακτηριστι-κά στην ολοκλήρωση του πρωταθλήματος με αποτέλεσμα να κατηγορείται από τους παίκτες της εθνικής ομάδας για κακό προ-γραμματισμό; Τι έφταιξε και δεν λειτούργη-σαν οι ασφαλιστικές δικλείδες στην υλοποί-ηση του αγωνιστικού προγράμματος;

Δυστυχώς, οι περισσότεροι έκαναν την απλούστευση ότι από τη στιγμή που η ΕΣΑΠ

διοργανώνει το πρωτάθλημα έχει και την ευ-θύνη για την υλοποίηση του αγωνιστικού προγράμματος. Υπήρξαν διάφορα γεγονότα, τα οποία δεν εξαρτώνται από τη βούληση της ΕΣΑΠ και αυτά έχουν να κάνουν με την επι-τροπή επαγγελματικού αθλητισμού (περίπτω-ση ΑΕΚ), με τις καθυστερήσεις έκδοσης απο-φάσεων από το ΑΣΕΑΔ και τον αθλητικό δι-καστή (είναι τακτικοί δικαστές) και από γενικό-τερα προβλήματα που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια των τελικών, όπου είχαμε αναβο-λή αθλητικών δραστηριοτήτων με εντολή της πολιτείας.

Ποιες είναι οι σκέψεις για το νέο πρωτάθλη-μα; Τι αναμένεται να αλλάξει, να βελτιωθεί, να τροποποιηθεί;

Φοβάμαι πως η μη παρουσία καλών ξένων παικτών, θα οδηγήσει στη μείωση της ποι-ότητας. Στο τελευταίο διοικητικό συμβούλιο της ΕΣΑΠ, που έγινε στην Πορταριά, αποφα-σίστηκαν οι αλλαγές στο σύστημα διεξαγω-γής του πρωταθλήματος, όπως η κατάργη-ση των play out, η συμμετοχή των τεσσάρων πρώτων ομάδων στα play off, καθώς και η εκπροσώπηση της χώρας μας στις ευρωπαϊ-κές διοργανώσεις.

Τι γίνεται με τις ομάδες που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα, ποια είναι η σκέψη σας για την αντικατάστασή τους και πόσο επηρεάζεται αυτή η σκέψη από το εφετινό παράδειγμα της ΑΕΚ;

Οι ελληνικοί νόμοι είναι και πολύ αυστηροί και ξεκάθαροι για μια ομάδα που χρωστάει και έχει εναντίον της τελεσίδικες δικαστικές απο-φάσεις. Το ζήτημα είναι κατά πόσο εφαρμό-ζονται οι νόμοι και το τι θα γίνει από εδώ και πέρα βάσει της αρνητικής οικονομικής συ-γκυρίας. Η ΕΣΑΠ έχει ζητήσει από την επιτρο-πή επαγγελματικού αθλητισμού να εξετάζει τους φακέλους των ομάδων, που είναι για έγκριση συμμετοχής στο πρωτάθλημα, πολύ νωρίτερα από το χρόνο έναρξης του πρωτα-θλήματος, ώστε να υπάρχει δυνατότητα σε ομάδα που δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής να αντικατασταθεί από άλλη ομάδα.

Υπάρχει σκέψη για την ανάληψη της διοργά-

νωσης του Κυπέλλου Ελλάδας ή τη δημιουρ-γία άλλης διοργάνωσης υπό την ευθύνη της ΕΣΑΠ;

Είναι ένα θέμα συζήτησης με την ΕΟΠΕ, διό-τι στο κύπελλο Ελλάδας συμμετέχουν μόνο ομάδες της ΕΣΑΠ, άρα θα πρέπει να υπάρχει μια μορφή συνδιοργάνωσης από κοινού με την ΕΟΠΕ.

Ποιο είναι το επίπεδο της συνεργασίας με την ΕΟΠΕ; Από πόσα κύματα πέρασε εφέτος αυτή η συνεργασία; Τι βελτιώσεις μπορούν να προταθούν έτσι ώστε να προκύψει πιο αποδοτική συνεργασία;

Θα πρέπει να καταλάβουμε ότι η λίγκα εί-ναι για να διοργανώνει ένα πρωτάθλημα, το οποίο έχει να κάνει με επαγγελματίες αθλητές, άρα να λειτουργήσει με ιδιωτικονομικά κριτή-ρια. Ο ρόλος της ΕΟΠΕ είναι τελείως διαφορε-τικός. Οι ρόλοι θα πρέπει να ξεκαθαριστούν, αλλά για να γίνει αυτό χρειαζόμαστε μια στα-θερή διοίκηση στην ΕΟΠΕ, χωρίς εσωστρέ-φεια και προβλήματα.

Τι σήμαινε για σας η ενασχόληση με την ΕΣΑΠ από τη θέση του προέδρου;Τι κερδίζετε και τι χάνετε;

Για μένα ήταν προσωπικά πολύ μεγάλη τιμή να προΐσταμαι της διοργανώτριας αρχής του πρωταθλήματος. Πιστεύω, ότι όποιος θέλει να ασχοληθεί ως «παράγοντας» και να προ-σφέρει δε βάζει σε μια ζυγαριά το τι θα κερδί-σει και το τι θα χάσει.

Γιατί ο Νίκος Παπαδόπουλος εγκατέλειψε τον προεδρικό θώκο; Τι πέτυχε;Που προσπάθησε να πετύχει και είχε τεράστι-ες δυσκολίες; Λόγω της πρόσφατης επανεκλογής ως Πρόε-δρος του ερασιτέχνη ΑΡΗ και επαγγελματικών υποχρεώσεων έλαβα αυτή την απόφαση. Θε-ωρώ πολύ σημαντικό επίτευγμα το ότι η ΕΣΑΠ λειτούργησε ενιαία χωρίς τα μέλη της να βά-λουν μπροστά μικροσωματειακά συμφέρο-ντα και αν κάποιες φορές υπήρξαν διαφορε-τικές απόψεις, οι αποφάσεις ψηφίζονταν ομό-φωνα.

Πόσο δύσκολο είναι να είσαι πρόεδρος του ερασιτέχνη Άρη και πρόεδρος της ΕΣΑΠ στο ματς της ομάδας σας με τον Ηρακλή και με τον Ρουμελιώτη πρωταγωνιστή στη φάση του τραυματισμού; Πώς επιτυγχάνεται η ισορροπία και ο συμβιβασμός; Πως απο-φεύγεται η σύγκρουση με το αντίπαλο σω-ματείο; Πως λειτουργεί σε αυτήν την περί-πτωση η ΕΣΑΠ;

Το μήνυμα που πρέπει να περάσουμε από όλη αυτήν την ιστορία είναι οι διοικήσεις των ομάδων να εντείνουν τις προσπάθειες για την καταπολέμηση της βίας. Υπάρχουν νό-μοι και κανονισμοί, που δε μπορούμε να τους επικαλούμαστε κατά βούληση και κατά περίσταση. Πρέπει να σεβόμαστε τις αποφά-σεις των αρμόδιων δικαιοδοτικών οργάνων και αυτό έπραξε η ΕΣΑΠ. Άρα, σε καμία πε-ρίπτωση δε μπορούμε να μιλάμε για συμβι-βασμούς. Την περίοδο εκείνη, ακολουθήθη-κε από τη διοίκηση του Ηρακλή μια πολιτική προσωπικών λεκτικών επιθέσεων τόσο στο πρόσωπο του Νίκου Ρουμελιώτη, όσο και εμού. Μάλιστα, υπήρξε και μια προ-σπάθεια από την πλευρά των δικηγό-ρων του Ηρακλή, η ακροαματική δια-δικασία των δικαστηρίων να λάβει μέ-ρος στα ερτζιανά της πόλης. Εμείς, όμως, αν απαντούσαμε σε όλα αυτά, με την ίδιο τρόπο, σίγουρα και θα δημιουργούνταν «πολεμικό» κλίμα μεταξύ των οπαδών μας και γενικότε-ρα θα υπήρχε μια κατάσταση πόλω-σης.

Τι θα αλλάξει του χρόνου στον Άρη για να γίνει πιο ανταγωνιστικός; Τισημαίνει για τον Νίκο Παπαδόπουλο η θριαμβευτική επανεκλογή του στηνπροεδρία του ερασιτέχνη;

Η γενικότερη οικονομική δυσπραγία επηρεάζει και τη στελέχωση του αγω-νιστικού μας ρόστερ. Υπήρχε στην ομάδα ένας βασικός κορμός τον οποίο και διατηρήσαμε, και παράλλη-λα γίνεται πολύ σοβαρή δουλειά από το προπονητικό τιμ. Αυτό αποδεικνύ-εται και από το γεγονός ότι οι προπο-

νήσεις, οι οποίες ξεκίνησαν μετά το τέλος του πρωταθλήματος ολοκληρώθηκαν πριν από λίγες μέρες(15/7). Στο επόμενο χρονικό διά-στημα αναμένεται η προσθήκη νέων παικτών, που σε μεγάλο βαθμό θα καθορίσουν και την ποιότητα του νέου ΑΡΗ.

Η επανεκλογή μου στην προεδρία του ερα-σιτέχνη ΑΡΗ, αποτελεί τιμή και αίσθημα ευθύ-νης. Είναι παράλληλα και χαρά να διοικώ μαζί με τους συνεργάτες μου αυτό τον πολύ μεγά-λο σύλλογο. Η απαίτηση για τη δημιουργία νέου γηπέδου, όπου θα στεγάσει όλα τα τμή-ματα του συλλόγου, αλλά και η συμπλήρωση εκατό χρόνων από την ίδρυση του συλλόγου το 1914, αποτελούν σημεία που πρέπει να δώ-σουμε πολύ μεγάλη βαρύτητα.

Μια ζωή στα γήπεδα. Άσπρισαν τα μαλλιά του. Δεν έπεσαν! Κάτι είναι κι

αυτό. «Ασπρομάλλης παγκίτης. Το διάβα-σα και μου άρεσε». Έχει ακόμη το γνώθι σ’ αυτόν. Ξέρει τι… είναι και πώς είναι. «Στον πάγκο αισθάνομαι άβολα, ξέρω όμως το ρόλο μου. Ξέρω ότι μπροστά μου αγωνί-ζονται καλύτεροι από εμένα. Πέρασαν τα χρόνια». Το ξέρει, το καταλαβαίνει, το νοι-ώθει.

Ο Άκης Χατζηαντωνίου μεγάλωσε πια, έγι-νε πατέρας δυο κοριτσιών που τον τρελαί-νουν και τον κάνουν πιο σοφό και ώριμο. Είναι ο Hacinto που όλοι αγαπήσαμε και γιατί δεν είναι κομπλεξικός. «Μου άρεσε το Hacinto γιατί το είπε ο Χερέρα. Εν συντο-μία. Για να με ξεχωρίζει από τους άλλους. Υάκινθος σημαίνει».

Είπε κι άλλα ο Κουβανός αγαπητέ. Τα θυ-μάσαι; «Για τον Χερέρα έχω την καλύτε-ρη γνώμη. Δεν υποτίμησα την ατάκα του ότι μπορούσα να γίνω ο καλύτερος κε-ντρικός στον κόσμο. Είναι μερικές φορές και οι συνθήκες που δεν ευνοούν κάποια

πράματα. Δεν είχαμε άλλωστε και τις μεγάλες επιτυχίες για την ανάλογη ώθηση».

Ωπα. Για μια στιγμή. Ευαίσθητες χορδές. Επι-τυχίες; «Με βασανίζει ένα ερωτηματικό. Αν θα μπορούσα καλύτερα. Αν μπορούσαμε να νι-κήσουμε τους Αμερικανούς και να μπούμε στην τετράδα των Ολυμπιακών της Αθήνας. Το πιο σημαντικό πάντως ήταν ότι η κορύ-φωση αυτής της ομάδας ερχόταν την επόμε-νη χρονιά στο Ευρωπαϊκό του 2005 και δεν το καταλάβαμε με το λάθος μας να αλλάξουμε προπονητή. Ήταν δουλεμένη και έτοιμη αυτή η εθνική για μεγάλα πράματα».

Ο Άκης αλλάζει φωνή. Φορτώνει. Καταλάβαι-νε και τότε ότι στραβά αρμενίζαμε. «Ο πρώτος που θέλει να νικήσει είναι ο αθλητής. Δεν αξί-ζει να απογοητεύεσαι στην κριτική. Εγώ στε-ρήθηκα, μάτωσα, πόνεσα. Όλοι έχουν στο τέ-λος δίκιο μετά το κακό αποτέλεσμα. Ζούμε στη χώρα της υπερβολής. Τη μια ημέρα είσαι βλά-κας και την άλλη Θεός».

Πατάει γκάζι. Κάνει αυτοκριτική. Ώρα είναι. Με-γάλωσε. «Σε ηλικία 18 ετών πήγα στην εθνική. Το 1992. Διακοπές έκανα το 1999! Ωραία πέ-ρασα. Θα ήθελα όμως να πάω στην Ιταλία. Αναρωτιέμαι ακόμη γιατί δεν το έκανα. Δεν έχω δικαιολογία. Ήταν λάθος μου. Τρέχοντας έπρεπε να πάω. Στην Ιταλία το περιβάλλον εί-ναι διαφορετικό, οι συνθήκες δουλειάς, η νοο-τροπία, η κουλτούρα. Θα άλλαζαν πολλά αν πήγαινα. Εκεί παθιάζεσαι με το άθλημα, δεν εί-σαι συνεχώς στο τρυπάκι της έντασης με την τριφυλλάρα και τη θρυλάρα!».

Ωραίος! Το ήξερε ότι μπορούσε να γράψει ιστορία στον βολεϊκό πλανήτη. Δεν το έκανε. Μετανιώνει. Έκανε όμως πολλά στο ελληνι-κό βόλεϊ. Και σπουδαία. Έπαιξε σε όλες τις με-γάλες ομάδες. Έγινε… στόχος. «Αγαπώ πολύ τον Παναθηναϊκό. Κάποιοι όμως με έδιωξαν από την ομάδα. Δεν έφυγα. Με έδιωξαν. Ο

Ακης Χατζηαντωνίου

Ποτέ δεν ήμουν σταρ

Ολυμπιακός είναι άλλη ιστορία. Δεν έχεις στην ελληνική λίγκα και πολλές επιλογές. Έκανα την καρδιά μου πέτρα και πήγα σε άλλη ομάδα. Και για αντίδραση και για εγωισμό για το πώς μου φέρθηκαν στην ομάδα που αγαπούσα. Πήγα και στην ΑΕΚ και τον Ηρακλή, σε όλες τις μεγάλες έπαιξα. Θα μπορούσα να βάλω τους συνδέσμους του Παναθηναϊκού μπροστά και να αλλάξω υπέρ μου την κατάσταση. Δεν το έκανα. Μόνο εγώ ξέρω τι πέ-ρασα όμως στην επιστροφή μου στον Παναθηναϊκό όταν με έβριζαν οι οπαδοί της ομά-δας που αγαπώ! Εντάξει, δεν είμαι αναίσθητος, δεν έμπαιναν από το ένα αυτί όσα άκου-γα και έβγαιναν από το άλλο, αλλά η αλήθεια είναι ότι ήθελα να γυρίσω. Τι να γυρίσω να πω στο 15χρονο που με έβριζε; Έβραζα! Δεν έκρυψα ποτέ τα αισθήματά μου για τον Πα-ναθηναϊκό και αν ήταν στο χέρι μου δεν θα άλλαζα ομάδα. Όπου πήγα πάντως, πήγα με την αξία μου. Πήγα γιατί πίστευαν ότι θα τους κάνω τη δουλειά τους».

Μάλιστα. Αυτός, ναι, είναι πρώτος χρόνος Χατζηαντωνίου. Άπιαστος. Καρφί πολυτελεί-ας. «Στο βόλεϊ σε εμπιστεύονται άνθρωποι μόνο και μόνο για να τους κάνεις τη δουλειά τους! Και όχι για να κάνεις και εσύ τη δική σου δουλειά! Αυτό δε σημαίνει ότι δεν μπορεί να προκύψει και καλή διαπροσωπική σχέση».

Ωμός. Λόγια σταράτα. Άργησε. «Ποιος είναι ο καλύτερος προπονητής που είχα; Δεν υπάρχει! Δεν τον είχα εγώ τουλάχιστον ποτέ προπονητή!». Οι Έλληνες προπονητές δεν του κάνουν, με τον Ιταλό αρπάχτηκαν, τι στο δαίμονα γίνεται; «Η ζωή του αθλητή είναι να σχολιάζει τους προπονητές. Όποιος το αρνείται, λέει ψέματα». Αληθινός. Κλίμα αποδυτη-ρίων. Κουβέντες αθλητών. «Ο Μοντάλι είναι μεγάλος προπονητής. Με φοβερές γνώσεις. Θα πήγαινα οπουδήποτε για να δουλέψω μαζί του. Δεν είχε παράπονο ο Ιταλός για το πώς δουλέψαμε. Ήμασταν τρεις μήνες κλεισμένοι σε ξενοδοχείο. Δουλεύαμε σκληρά. Δεν είχαμε όμως αποτελέσματα. Στο προολυμπιακό του 1996, μαντάρα».

Τι αποτελέσματα δεν είχαμε; Ομάδα δεν είχαμε Άκη για το… φραπόγαλο! Και γίναμε σού-σουρο! «Δεν πίνω φραπέ. Η ατάκα του Μοντάλι δείχνει έλλειψη σεβασμού. Στον τρόπο ζωής μας. Είναι σαν να πάω στη Σαουδική Αραβία και να απαιτήσω να μην προσκυνούν τον Αλλάχ». Προσκύνα ευλογημένη μπάλα, κάνε κάτι να πετύχουμε κάτι! Ακόμη εκλιπα-ρούμε αυτή τη γενιά, αυτή τη σπουδαία γενιά. «Στο βόλεϊ πάντως η δική μας γενιά ήταν η καλύτερη, εμείς τουλάχιστον παίξαμε World League, πήραμε κάποια λεφτά. Εντέλει, πήρα-

με ό,τι αξίζαμε! Προσδοκίες είχαμε, στόχους υψηλούς επίσης, δουλέψαμε σκληρά, ίσως στο τέ-λος, στο ταμείο, αυτό να άξιζε να πάρουμε. Εντάξει, δεν με ικανοποιεί το ταμείο, αλλά δεν είχαμε τύχη, ούτε άστρο. Η καλύτερη στιγμή ήταν στους Ολυμπιακούς του 2004. Και η χειρότερη μαζί. Τραυματίστηκα και έχασα το κρίσιμο ματς. Το βήμα παραπάνω».

Βήμα βήμα πήγε στην καριέρα του. «Για βόλεϊ ακούω από το 1987. Λόγω του Γιώργου Καμπε-ρίδη. Του πιο αδικημένου, με πολλές γνώσεις προπονητή. Δούλεψα σκληρά για αυτό που μου άρεσε. Δεν μπορεί να μου προσάψει κανείς ότι δεν δούλεψα. Απλώς, μερικές φορές το πάθος οδηγεί σε λάθη». Γιατί είσαι ακόμη μικρός και μαθαίνεις. Μόλις μεγαλώσεις, καταλαβαίνεις. «Ο αθλητής είναι παιδάκι. Ο προπονητής είναι ο μπαμπάς του. Ο αθλητής δεν είναι μηχάνημα, πρέπει να τον εμπνέει και το κλίμα για να αποδώσει. Η ηλικία δεν παίζει ρόλο».

Αυτός είναι και ο λόγος που μας… ταλαιπωρεί ακόμη ο σταρ Χατζηαντωνίου! «Ποτέ δεν ήμουν σταρ. Ξέρω πολύ καλά τι και ποιος είμαι. Δε θα με γράψει δα και η ιστορία επειδή χτύπαγα μια μπάλα!». Και πώς τη χτύπαγε. Της έδινε και καταλάβαινε! Με την καλή έννοια! «Στις ήττες φταί-ει ο προπονητής. Ο μπαμπάς. Στις νίκες φταίμε… όλοι μαζί!». Μπα; Πρωτότυπη προσέγγιση. Και πε-ριμένει μετά να τον ευχαριστήσουν. «Να με ευχαριστή-σει; Ποιος; Ούτε πρόκειται, ούτε το περιμένω». Μια ζωή στα γήπεδα. Άσπρι-σαν τα μαλλιά του. Δεν έπεσαν! Κάτι εί-ναι κι αυτό…

Με μια ατάκαΜπελιγράτης: ΗγέτηςΠροσαλίκας: Πολύ καλός προπονητήςΧαριτωνίδης: ….Λεώνης: Δε βρίσκω λόγια…Καμπερίδης: Τεράστιος. ΑδικημένοςΜοντάλι: ΚορυφήΚαζάζης Στέλιος: Φοβερός άνθρωπος, εξαιρετικός προπονητήςΓκιούρδας: Ιδανικός συμπαίκτης. Να μην τον έχεις ποτέ αντίπαλο!Χασάπης: Κορυφαίος παράγονταςΑνδρεόπουλος: Ο καλύτερος συμπαίκτης και πασαδόρος

Ένας από τους παράγοντες που συμβάλλει στην ανάπτυξη και καταξίωση του αθλητισμού και

του πρωταθλητισμού είναι και η διαιτησία. Ο διαι-τητής βρίσκεται στον αγωνιστικό χώρο για να προ-σφέρει ένα αξιόλογο, έγκυρο και εποικοδομητικό έργο, το οποίο είναι συνυφασμένο με την εκπλήρω-ση των καθηκόντων και των υπευθυνοτήτων του. Εί-ναι αναληθές ότι η Διαιτησία δεν είναι τίποτα περισ-σότερο από τη διεξαγωγή ενός αγώνα, χρησιμοποι-ώντας τους Κανονισμούς του Παιγνιδιού σαν βάση για όλες τις αποφάσεις, διότιδιαιτησία δεν μπορεί να είναι η μηχανική και αυτό-ματη εφαρμογή των Κανονισμών. Απαιτείται μεγά-λη ικανότητα. Τέτοια ικανότητα αποκτάται μέσα από την προσωπική ατομική εμπειρία, λαμβάνοντας μέ-

ρος σε αγώνες Βόλεϊ κατά τη διάρκεια ετών, με το διαιτητή να αντιλαμβάνεται ότι αυτός δεν είναι εκτός αλλά είναι ένα αναπόσπαστο μέρος του παιγνιδιού. ΄Ετσι δεν μπορεί να φέρνει εις πέρας τα καθήκοντά του απλά με το να αναζη-τά τα λάθη στην τεχνική της ομάδας ή των παικτών της ή της συμπεριφοράς τους και να εφαρμόζει την αντίστοιχη ποινή. Αυτός θα ήταν ένας πολύ λανθα-σμένος τρόπος διαιτησίας. Αντιθέτως, πρέπει να είναι εμπειρογνώμων και φί-λος, που λειτουργεί για το παιγνίδι και τους παίκτες. Μόνον όταν είναι απολύ-τως απαραίτητο θα πάρει μια αρνητική απόφαση. Ο διαιτητής δεν πρέπει ποτέ να βάλει τον εαυτό του μπροστά από τον αγώνα, αλλά πρέπει να παραμείνει αφανής, μεσολαβώντας μόνον όταν είναι απαραίτητο. Τέτοιου είδους συμπεριφορά είναι ιδιαιτέρως απαραίτητη στο σημερινό Βόλεϊ. Το σύγχρονο Βόλεϊ και οι στόχοι της FIVB απαιτούν ένα εντυπωσιακό βόλεϊ, παρουσιάζοντας ένα έξοχο θέαμα και, μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης, για εκατομμύρια οπαδούς. Το σύγχρονο Βόλεϊ είναι ένα γρήγορο και συναρπαστικό μη - επα-φής παιγνίδι, που απαιτεί υψηλού επιπέδου φυσική κατάσταση, συντονισμό και ειδικά ομαδική εργασία. Σήμερα το υψηλού επιπέ-δου Βόλεϊ δεν παίζεται μόνο για την ικανοποίηση των παικτών σε ένα μικρό γή-πεδο, χωρίς θεατές, αλλά αναμεταδίδεται σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι θεατές δεν θα ακούν το σφύριγμα του διαιτητή κάθε φορά που το χρησιμοποιεί, αλλά θα απολαύσουν ένα εξαιρετικό θέαμα με ατομικές και ομαδικές διεκδικήσεις σε κάθε φάση, με σκοπό τη νίκη. Ο καλός διαιτητής βοηθάει σε αυτό το περιβάλ-λον παραμένοντας αφανής. Ο κακός διαιτητής εμποδίζει αυτό το θέαμα, θέ-λοντας να παίξει ηγετικό ρόλο στον αγώνα και αυτό είναι ενάντια στις προδι-αγραφές της FIVB. Αυτός πρέπει να ανταμείβει τους παίκτες και την ομάδα για θεαματικές και συναρπαστικές ενέργειες στο πνεύμα των Κανονισμών. Επιπλέ-ον, είναι θεμελιώδες ο διαιτητής να τηρεί μία περίφημη σχέση με τους παίκτες, προπονητές κ.λ.π. και η συμπεριφορά του να είναι υποδειγματική. Κατά τη δι-άρκεια του αγώνα αυτός πρέπει να είναι ικανός να διαχωρίζει τις φυσιολογι-κές ανθρώπινες εκφράσεις ή συναισθήματα που δημιουργούνται κάτω από

Του Βασίλη Αντωνούλη

Επιμόρφωση και δεξιότητα

το στρες του αγώνα και την συνειδητά αντιαθλητική συμπεριφορά. Δεν πρέπει ποτέ να τιμωρεί αυθόρμητες εκφράσεις ή συναισθήματα, έτσι ώστε οι αγώνες να παίζονται μέσα σε ένα καλό κλίμα. Οι λογικές και σωστές εκφράσεις συναισθημάτων της ομάδας πρέπει να επιτρέπονται, όπως το να σηκωθούν και να επευφημήσουν εξαιρετικές ενέρ-γειες παιξίματος ή για ενθάρρυνση κ.λ.π. Ωστόσο, η συνειδητά αντιαθλητική συμπερι-φορά, οι απρεπείς χειρονομίες προς τους αντιπάλους ή οι διαμαρτυρίες σε απόφαση του διαιτητή, απαγορεύονται αυστηρά και τιμωρούνται. Η Ελληνική Διαιτησία έχει παρά-δοση πολύ καλών διαιτητών με πάρα πολλές διακρίσεις σε Ευρωπαϊκό αλλά και σε Πα-γκόσμιο επίπεδο. Η βασική επιδίωξη της ΚΕΔ/ΕΟΠΕ είναι η όσον το δυνατόν καλύτερη επιμόρφωση των διαιτητών, όχι μόνο σε ότι αφορά τους κανονισμούς και την τεχνική της Διαιτησίας, αλλά και να δώσουμε έμφαση και στον τομέα της εφαρμογής και εξά-σκησης των ψυχολογικών δεξιοτήτων, δηλαδή της καλής ψυχολογικής προετοιμασίας των διαιτητών, προκειμένου να καταξιωθούν στο λειτούργημά τους.

• Πόσους ξένους παίκτες έχασε ο Καζάζης στην μετα-γραφική περίοδο;

• Γιατί ο Καρυπίδης έκανε μεγάλο θέμα το οικονομικό στην Εθνική ομάδα;

• Είναι αλήθεια ότι στις 2 Αυγούστου είναι πολύ πιθα-νόν να μην κατέβουν πρωτοκλασάτοι παίκτες στην προετοι-μασία της Εθνικής αν και εφόσον δεν πάρουν χρήματα που τους οφείλονται;

• Γιατί κατηγορούν όλοι τον Θοδωρή Λιακόπουλο ότι μοιράζει θέματα σε μια συγκεκριμένη εφημερίδα;

• Ποιος έκανε τις μεταγραφές στον Ολυμπιακό; Ο Γκου-λινέλι ή μάνατζερ;

• Γιατί ο Μέιφορθ συμφώνησε με Κουρνέτα, Λάππα και Τζούριτς να μην βρίσκονται στην Εθνική τις ημέ-ρες που έκαναν την αποθεραπεία τους;

• Πόσες ομάδες διεκδίκησαν τον μικρό Φιλίπποφ; Δύο, τρεις ή τέσσερις;

• Βλέπει με καλό μάτι ο Νίκος Ρουμελιώτης την μετακί-νηση του Τζούριτς στην θέση του διαγωνίου;

• Πόσα χρήματα πρέπει να δώσει η ΕΟΠΕ στην Παγκό-σμια ομοσπονδία για να γίνει έλληνας ο Αγκάμεζ;

• Γιατί ο Φάνης Τσιόκρης δεν «παίζει» πλέον …μπάλα στην Παγκόσμια ομοσπονδία;

• Αληθεύει το γεγονός ότι πίσω από τις μεγάλες μεταγραφές που πραγματοποιεί η ΑΕΚ στις γυναίκες βρίσκονται Άραβες επενδυτές της κατασκευαστικής εταιρίας Consolidated Contractors Company;

• Ποιος προσπάθησε να πλασάρει τον Καπρά-ρα στον Παναθηναϊκό και τελικά δεν τα κατάφερε; «Με σαράντα χιλιάρικα Γιούρο έρχεται προπονητής σας» είπε σε άνθρωπο του Παναθηναϊκού, την ίδια ώρα

που ο Ιταλός δεν ήξερε τίποτα.

• Πως γίνεται ο Αμερικανός Μπίλινγκς να προσφέρεται με 200 χιλιάρικα Γιούρο στον Παναθηναϊκό από Έλληνα μάνατζερ ενώ έναν μήνα αργότερα ο Αλέκος Λεώνης τον πήρε στον Ηρακλή με τα μισά;

• Είναι αλήθεια ότι ο Κίτσιος τα πήρε …κρανίο όταν άκουσε τον Πιστιόλη στις δηλώ-σεις του στην κατάκτηση του πρωταθλήματος γυναικών να ευχαριστεί τον Θανάση Γιαννα-κόπουλο;

• Είναι αλήθεια ότι οι διοικούντες την ΕΟΠΕ πραγματοποίησαν πρωτάθλημα Νεανί-δων με 15 και όχι 16 ομάδες;

• Είναι επίσης αλήθεια ότι στην ΓΓΑ το έμαθαν και ακύρωσαν το πρωτάθλημα με τα

κορίτσια των τριών πρώτων ομάδων να χάνουν το μπόνους που είχαν για την είσοδό τους στο Πανεπιστήμιο;

• Τι κάνει πλέον στον ελεύθερο του χρόνο ο Στέλιος Προσαλίκας;

• Αληθεύει ότι φίλοι του Άρη επισκέφτηκαν στο γραφείο του τον Νίκο Παπαδό-πουλο και του μετέφεραν την επιθυμία τους να αποσυρθεί από την προεδρία της Λί-γκας;

• Τι ταινίες έδειχνε ο Μέι-φορθ στους Έλληνες διεθνείς στο video πριν τους αγώνες για να τους τονώσει την ψυχο-λογία;

• Ποιοι ήταν οι λόγοι που ο Βλάσης Σταθοκωστόπουλος δεν επέστρεψε στο ΤΑΑ Πανα-θηναϊκός; Οικονομικοί ή οικο-γενειακοί ήταν οι λόγοι;

Αυτό που δεν κατάφερε να πραγματο-ποιήσει το 2000 και το 2004 με παρτε-νέρ την Έφη Σφυρή και το 2008 με την Βίκυ Αρβανίτη, θα προσπαθήσει να πε-τύχει το 2012 στα γήπεδα του Λονδίνου η Βάσω Καραντάσιου. Το μεγάλο όνειρο, της κορυφαίας σε τίτλους και διακρίσεις Ελληνίδας αθλήτριας στην άμμο, βρί-σκεται υπό συζήτηση.Η 37χρονη αθλήτρια, δύο καλοκαίρια μετά την απομάκρυνσή της από την ενεργό δράση και λίγους μήνες πριν φέ-ρει στον κόσμο τα δίδυμα αγοράκια της (Οκτώβριο), φέρεται να έχει ήδη κατα-στρώσει τα πλάνα της για τον Ιανουά-ριο του 2010. Αν μέχρι τότε λοιπόν όλα κυλήσουν ομαλά στην ζωή της, θα είναι έτοιμη να κάνει το τέταρτο και μεγαλύτε-ρο άλμα στην καριέρα της. Θα είναι έτοι-μη, 2 ½ χρόνια πριν το εναρκτήριο σέρ-βις των Ολυμπιακών αγώνων του Λον-δίνου, να μπει ξανά στην άμμο για να προετοιμαστεί για το τέταρτο διαδοχικό ραντεβού της με το μεγάλο της ανεκπλή-ρωτο όνειρο. Την διάκριση δηλαδή στους Ολυμπι-

Η Βάσω Καραντάσιου κάνει όνειρα συμμετοχής στο Λονδίνο με ζευγάρι την Μαντλέϊν Μοντάνιο

Η μεγάλη επιστροφή

α κ ο ύ ς α γ ώ ν ε ς που δεν π έ τ υ χ ε στις τρεις π ρ ο η -γούμενες α π ό π ε ι -ρές της. Στο Σίδ-νεϊ στο π ρ ώ τ ο της βήμα ή τ α ν 17η, στην Α θ ή ν α μ π ή κ ε δ ε κ ά δ α (9η) ενώ στο Πεκί-νο κατα-ποντίστηκε (16η). Η Καραντάσιου θέλει να βα-δίσει στα χνάρια της Κέρι Πότχαρστ από την Αυστραλία, η οποία μετά την εγκυμοσύνη της επέστρεψε δριμύτερη στις αγωνιστικές της υποχρεώσεις. Η κορυφαία πασαδόρος στην άμμο για το 2008 και πρωταθλήτρια Ευρώπης το 2005 έχει ήδη επιλέξει την παρτενέρ της με την οποία μά-λιστα έχουν γίνει οι πρώτες συζητήσεις. Και το όνομα αυτής Μαντλέϊν Μοντάνιο.Η Κολομβιανή μπόμπερ, που πέρσι πήρε τίτ-λο στην Κορέα και αναδείχθηκε πολυτιμότερη παίκτρια του πρωταθλήματος, θα συνεχίσει την καριέρα της στην σάλα στην Άπω Ανατο-λή (το συμβόλαιό της πλησιάζει τα 400 χιλιάδες Ευρώ), αλλά όλα δείχνουν ότι από τον προσε-χή Ιανουάριο το μυαλό της θα βρίσκεται λογι-κά και στην ελληνική άμμο. Η 27χρονη αθλή-τρια διαθέτει όλα εκείνα τα στοιχεία που δεν έχει πλέον η Καραντάσιου. Είναι εκρηκτική πάνω στο φιλέ, έχει τρομερό άλμα, καλό μπλοκ και μπορεί να τελειώνει φάσεις που άλλες αθλή-τριες αδυνατούν να ανταποκριθούν. Ο Χρήστος Πάτρας, προπονητή με τον οποίο η Κολομβιανή πέρασε αρκετούς μήνες στην άμμο και στην σάλα πριν ανοίξει τα φτερά της για την Κορέα όταν αναφέρεται στο ταλέντο της στην άμμο, στάζει μέλι. «Μπορεί να κάνει όσα δεν μπορείτε να φανταστείτε και ακόμη περισσότερα. Είναι ένα ανεκμετάλλευτο διαμά-ντι που μπορεί να φέρει επιτυχίες στην χώρα μας» λέει ο Σαλονικιός κόουτς που ξέρει απέ-

ξω και ανακατωτά τα προσόντα της Κολομβι-ανής. Αν λοιπόν συνδυάσετε την εμπειρία και τις αμυντικές αλλά κυρίως ηγετικές ικανότητες της Καραντάσιου, τότε το νέο ελληνικό δίδυ-μο (η Μοντάνιο έχει ήδη την ελληνική υπηκο-ότητα) που θα στηθεί ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων, έχει όλα τα προσόντα για να μπο-ρέσουμε ακόμη και να ακούσουμε τον ελλη-νικό ύμνο τον Αύγουστο του 2012. Όλα αυτά βέβαια θα ισχύσουν με τις απαραίτητες προϋ-ποθέσεις που προαναφέραμε που αφορούν κυρίως στην οικογενειακή κατάσταση της Βά-σως Καραντάσιου. Το πώς δηλαδή θα αντα-πεξέλθει στις υποχρεώσεις της σε μια νέα ζωή που ανοίγεται μπροστά της με δύο μωρά. Καραντάσιου και Μοντάνιο οραματίζονται να βαδίσουν μαζί στους Ολυμπιακούς αγώ-νες του 2012 αλλά σίγουρα δεν θα είναι μόνες τους. Προπονητής τους θα είναι πιθανότατα ο Μανώλης Ρουμελιώτης με τον οποίο η Βάσω έφθασε στο απόγειο της καριέρας της. Για να μπορέσει όμως να προετοιμαστεί κατάλληλα για το Ολυμπιακό ραντεβού το μελλοντικό δί-δυμο ήδη έχει στρώσει χαλί σε χορηγούς που βρίσκονται δίπλα στο άθλημα. Και με αυτούς μάλιστα ήδη έχουν γίνει οι πρώτες κουβέντες. Αυτό που περιμένουν πλέον όλοι είναι η ενερ-γοποίηση του Ολυμπιακού πλάνου. Αυτό θα αρχίσει να τρέχει μετά τον Οκτώβρη όταν και η οικογένεια του Νίκου Ρουμελιώτη και της Βά-σως Καραντάσιου θα μετράει συνολικά τέσσε-ρα μέλη…

H αλήθεια είναι ότι η δεν είμαι ιδιαίτε-ρα εξοικειωμένος με τη μεταφορά των σκέψεων μου στο χαρτί. Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος που η απάντηση μου στο πρώτο τηλεφώνημα – πρό-ταση για το άρθρο αυτό ήταν «Άστο καλύτερα». Η απάντηση στο δεύτε-ρο τηλεφώνημα ήταν «Ισίδωρε είμαι στην τεχνική σύσκεψη του Open Ατ-τικής, θα τα πούμε μια άλλη στιγμή». Τελικά, ύστερα από αρκετή καθυστέ-ρηση, και ξεπερνώντας κατά πολύ το deadline και την υπομονή του Πρί-ντεζη, αποφάσισα να μεταφέρω δυο-τρεις σκέψεις μου για το άθλημα του beach volley, που εδώ και 10 χρό-νια αποτελεί την καθημερινότητα μου. Ξεκινώντας το 1993 να δουλεύω ως προπονητής στα τμήματα ανάπτυ-ξης του Εθνικού Αλεξανδρούπολης, αποφάσισα να επεκτείνω την περί-οδο απασχόλησης των παιδιών με σε ένα μηνιαίο προπονητικό camp στην άμμο. Το camp είχε μεγάλη επι-τυχία, οπότε επαναλήφθηκε και την επόμενη χρονιά, ενώ το τελικό τουρ-νουά εντάχθηκε στο Πανελλήνιο Πρω-τάθλημα Ανρών-Γυναικών που φιλο-ξενήθηκε τη χρονιά εκείνη στην Αλε-ξανδρούπολη, με πολλούς από τους αστέρες της εποχής να μιλάνε με καλά λόγια για την προσπάθεια αλλά και το επίπεδο των μικρών αθλητών. Από τότε έχουν περάσει 17 χρό-νια, έχω σταματήσει προ πολλού την προπονητική, αλλά εξακολου-θώ να βρίσκομαι ακόμη κάθε καλο-καίρι, με παιδιά απ’ όλη την Ελλάδα σε παραλίες όλης της χώρας. Δεκαε-φτά χρόνια μετά, εξακολουθώ να έχω

τις ίδιες βασικές αρχές στη φιλοσοφία μου, όπως τότε που ξεκίνησα. Το beach volley εί-ναι μια εξαιρετική δραστηριότητα για την καλο-καιρινή περίοδο, προσφέρει στα παιδιά εξαι-ρετικές αγωνιστικές εμπειρίες, βελτιώνει όλα τα τεχνικά χαρακτηριστικά του αθλητή, επι-δρά καταλυτικά στην ωρίμαση και τη διαχεί-ριση της ψυχολογίας του αγώνα, και κρατά-ει τους αθλητές σε άριστη φυσική κατάσταση. Ο θεσμός του Πανελλήνιου Πρωταθλήματος Juniors αποτελεί πρωτοποριακό θεσμό σε Ευ-ρωπαϊκό επίπεδο όλα αυτά τα χρόνια που δι-εξάγεται στη χώρα μας. Το πρωτάθλημα είναι ενταγμένο σε έναν ευρύτερο αναπτυξιακό σχε-διασμό που στόχο έχει να δοθούν στους νεα-ρούς αθλητές η δυνατότητα συμμετοχής σε μια οργανωμένη εκδήλωση, και μέσα από αυτό να αναγνωριστούν αθλητές που θα τροφοδοτή-σουν το πρόγραμμα Εθνικού Σχεδιασμού του αθλήματος. Άποψη μου είναι ότι για να κριθεί επιτυχημένο ένα αναπτυξιακό πρόγραμμα, θα πρέπει να έχει σταθερές και μη διαπραγματεύ-σιμες αρχές και φιλοσοφία. Τα τελευταία χρόνια η ΕΟΠΕ έχει εκπονήσει ένα σχέδιο εθνικού ανα-πτυξιακού σχεδιασμού, επενδύοντας σε ορι-σμένα παιδιά και έχοντας ως μακροπρόθεσμο στόχο τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016. Το να δουλεύεις με νεαρά παιδιά είναι αρκετά δύσκολο. Οι αθλητές βρίσκονται στην πιο ιδιαί-τερη ηλικία τους, επιδέχονται πολλές ζυμώσεις, και θέλουν προσεχτική και ισότιμη αντιμετώπι-ση. Αυτό προσπαθώ να κάνω και εγώ. Όλα αυτά τα χρόνια αισθάνομαι τυχερός που γνώ-ρισα τα παιδιά των Juniors, που συναναστρά-φηκα μαζί τους, που τους μίλησα, αν και κά-ποιες φορές αυστηρά όπως λένε οι ίδιοι. Που τους εξήγησα ότι το άθλημα του beach volley είναι ένα ιδιόμορφο άθλημα, χωρίς έφορο, συ-χνά χωρίς προπονητή Χρειάζεται αυτοοργά-νωση και αυτοδιαχείρηση. Όποιος δεν καταφέ-

Αυτοοργάνωση και αυτοδιαχείρηση

Toυ Γιώργου Γκάγκαλη

ρει να αναλάβει τις ευθύνες του, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα χαθεί, αν δεν μπορεί να οργανώ-σει το παιχνίδι του, εντός και εκτός γηπέδου. Γι’ αυτό έχω αρκετές απαιτήσεις από τα παιδιά. Ο δρόμος για τους νεαρούς αθλητές είναι δύσκολος. Πολλοί ταλαντούχοι αθλητές χαθήκανε στην πορεία, ο καθένας για διαφορετικούς λόγους. Το εκπαιδευτικό σύστημα αρκετές φορές δεν αφήνει περιθώρια στον αθλητισμό, τα παιδιά είναι ‘’πνιγμένα’’ με άλλες ασχολίες, ενώ κάποιες φορές και ο συντονισμός ανάμεσα στο volley σάλας και το beach volley δεν είναι ο καλύτερος δυνατός. Σε κάθε τουρνουά, βλέπω νέα παιδιά, νέες ομάδες και όλο αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα. Τα παιδιά που έπαιξαν Juniors μεγάλωσαν, όπως θα μεγαλώσουν και θα εξελιχθούν και όσα παί-ζουν τώρα. Κάποιοι από αυτούς φτάσανε σε υψηλό αγωνιστικό επίπεδο τόσο στο beach volley όσο και στο volley σάλας. Κάποιοι άλλοι όχι. Θέλω να πιστεύω πως όλοι όμως έχουν κρατή-σει τις καλύτερες εμπειρίες από το αναπτυξιακό Πρωτάθλημα. Όπως κι εγώ. Κάποιους αθλητές που έβλεπα να συμμετέχουν στα Juniors, τους αντιμετώπισα και ως αθλητής στο βόλεϊ σάλας. Ίσως και να ήταν ένας από τους λόγους που σταμάτησα, βλέποντας τους ως αντιπάλους να μου μιλούν στον πληθυντικό από την απέναντι πλευρά του φιλέ, ιδίως όταν στο τέλος έχανα... @ Ο Γιώργος Γκάγκαλης είναι υπεύθυνος αναπτυξιακού σχεδιασμού beach volley ΕΟΠΕ και υπεύθυνος διεξαγωγής Πανελληνίου Πρωταθλήματος Juniors.

Ολοκληρώθηκε το 11ο Τουρνουά Beach Volley του Ομίλου ForthnetΣκληρές μάχες και μεγάλες συγκινήσεις από τις ομάδες που έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό προσφέροντας υψηλού επιπέδου θέαμα, κυριάρ-χησαν και στις 3 διοργανώσεις του 11ου Τουρ-νουά Beach Volley του Ομίλου Forthnet, που ολοκληρώθηκε με επιτυχία για μια ακόμα χρονιά, υπογραμμίζοντας την μακρόχρονη σχέση του Ομίλου με τον αθλητισμό.

H Forthnet και η Nova, πάντα με την τεχνική υπο-στήριξη του διεθνούς αθλητή του volley κ. Μιχά-λη Τριανταφυλλίδη, βρέθηκαν κοντά στους αθλη-τές και στις αθλήτριες που συμμετείχαν και στις 3 περιοχές της Ελλάδας, υποστηρίζοντας το ομαδικό πνεύμα, τη δράση και την προσπάθειά τους για διάκριση.

Οι διοργανώσεις, που λόγω των αυξημένων συμμετοχών διήρκησαν 3 ημέρες σε κάθε πόλη, πραγματοποιήθηκαν ως εξής:

• Στα Χανιά, στην παραλία των Αγίων Αποστόλων, στις 2, 3 και 4 Ιουλίου• Στην παραλία των Ν. Επιβατών στη Θεσσαλονίκη, στις 9, 10 και 11 Ιουλίου• Και στην παραλία του Σχοινιά στην Αττική, στις 16, 17 και 18 Ιουλίου

Φέτος, για πρώτη φορά διοργανώθηκαν και αγώνες γυναικείων ομάδων, με μεγάλη συμμετο-χή και αγωνιστικό ενδιαφέρον, που ανέβασαν ακόμη περισσότερο τον πήχη του θεάματος για όλους όσους βρέθηκαν στις κερκίδες.

Το ομαδικό πνεύμα το υψηλό αγωνιστικό επίπεδο τόσο από τις ανδρικές όσο και από τις γυ-ναικείες ομάδες, αλλά και το κέφι, ήταν τα συστατικά και της φετινής επιτυχημένης διοργάνω-σης. Την ολοκλήρωση των αγώνων σε κάθε πόλη, ακολούθησε μεγάλο πάρτι με την υποστή-ριξη των Amstel Pulse, Gatorade και Lipton μουσικά και χορευτικά happenings, όπως το συ-γκρότημα που χόρεψε Capoeira, ξεσηκώνοντας τους θεατές, στην παραλία του Σχινιά.

Οι νικητές του 11ου Τουρνουά Beach Volley του Ομίλου Forthnet είναι οι εξής:

Αξίζει να σημειωθεί ότι το Τουρνουά Beach Volley που διοργανώνεται από τον Όμιλο Forthnet, διεξάγεται σύμφωνα με τους Διεθνείς κανονισμούς Παιδιάς, υπάγεται στην κατηγορία “Challenger”, εγκρίνεται ως επίσημη διοργάνωση και τοποθετείται στο Επίσημο Καλεντάρι της ΕΟΠΕ. Οι αθλητές που συμμετέχουν σε αυτό παίρνουν βαθμολογία που μετρά στην Πανελλή-νια Βαθμολογία, ενώ μοιράζονται και χρηματικά έπαθλα συνολικής αξίας € 5.500.

Ραντεβού του χρόνου πάλι, στη θέση του σερβίς!

XANIA 2/3/4 Ιουλίου - Αγιοι Απόστολοι

ΘΕΣ/ΝΙΚΗ 9/10/11 Ιουλίου - Νέοι Επιβάτες

Αττική 16/17/18 Ιουλίου - Καράβι Σχοινιάς

Με φόντο το υπέροχο γαλάζιο του Σαρωνικού ο νέος πολuχώρος άθλησης και ψυχαγωγίας σε μια έκταση είκοσι στρεμμάτων όπου το σύγχρονο design συ-ναντά το φυσικό περιβάλλον και η πολυτέλεια την απλότητα σε ένα πανέμορφο περιβάλλον με απρόσκοπτη θέα στην ευρύτερη περιοχή και την θάλασσα βρί-σκεται το Anima Club .Ο νέος προορισμός για την Ν.Α. Αττική φτιαγμένος με πολύ μεράκι διαθέτει άψογες αθλητικές εγκαταστάσεις ( υποδομές ) για να ικανοποιήσει ακόμα και τα πιο απαιτητικά γούστα.

Πισίνα

Ο ειδυλλιακός χώρος της πισίνας που παντρεύει με κομψότητα στοιχειά όπως την πέτρα , το ξύλο , το γκαζόν , τους φοίνικες και την μαγευτική θέα στη θά-λασσα είναι ο καταλληλότερος χώρος που θα μπορούσε να φιλοξενήσει την δεξίωση του γάμου σας αλλά και την βάπτιση του μωρού σας. Συνέδρια, επαγ-γελματικά δείπνα αλλά και parties μικρών και μεγάλων είναι λίγα από αυτά που θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν με επιτυχία στο χώρο αυτόν.

Τένις

Το ANIMA CLUB φιλοξενεί στις εγκαταστάσεις του πέντε γήπεδα τένις με ´green set´. Τα γήπεδα διαθέτουν υπερσύγχρονο φωτισμό για τις νυχτερινές ώρες. Δίνεται η δυνατότητα τηλεφωνικής κράτησης για τα μέλη αλλά και για τους εξωτερικούς επισκέπτες.

Ακαδημίες Εκμάθησης

* Mini Tennis για παιδιά ηλικίας 4-7 ετών. * Τμήματα Αρχαρίων για παιδιά ηλικίας 7-17 ετών. * Προαγωνιστικά/ αγωνιστικά τμήματα. * Τμήματα εκμάθησης ενηλίκων (αρχαρίων-προχωρημένων). * Μαθήματα για όλα τα επίπεδα.

Δίνεται η δυνατότητα οι προπονήσεις να γίνονται 2 ή 3 φορές την εβδομάδα. Οι προπονήσεις πραγματοποιούνται από έμπειρους προπονητές αντισφαίρισης, καθηγητές Φυσικής Αγωγής. Το ANIMA CLUB και το τμήμα της Αντισφαίρισης φιλοδοξεί να δώσει μια νέα πνοή στο άθλημα και να παράσχει την δυνατότητα σε όλη την οικογένεια να αθληθεί και να διασκεδάσει κατά την παραμονή της μέσα στο χώρο μας. Αποσκοπούμε μέσα από την διοργάνωση φιλικών πρωταθλημάτων για παιδιά και ενήλικες καθώς και αθλητικών events, στην καλύτερη δυνατή προσέγγιση του αθλήματος καθώς και στην ανάπτυξη σχέσεων φιλίας και συνεργασίας.

Ο Παράδεισος των σπορ

Anima Club

Ακαδημία Ποδοσφαίρου

Στην Ακαδημία ποδοσφαίρου μας λειτουργούν προπονητικά και αγωνιστικά τμήματα για παιδιά ηλικίας 5 έως 15 ετών. Όλοι οι αθλητές προπονούνται στα τμήματα που είναι χωρισμένα σύμφωνα με την ηλικία τους , που για την φετινή περίοδο είναι:

* Pro junior:γεννηθέντα 2003-2004 * Junior:γεννηθέντα 2001-2000 * Ακαδημία:γεννηθέντα 1999-2000 * Παμπαιδικό:γεννηθέντα 1997-1998 * Παιδικό:γεννηθέντα 1995-1996

Οι αγωνιστικές μας ομάδες συμμετέχουν σε τουρνουά και τοπικά πρωταθλήματα. Οι προπονήσεις γίνονται τρεις φορές την εβδομάδα (Σαββατοκύριακο και μια καθημερινή) για τα τμήματα Pro junior και junior ενώ για τα τμήματα Ακαδημία Παμπαιδικό και Παιδικό οι προπονήσεις θα γίνονται τέσσερις φορές την εβδομάδα (Σαββατοκύριακο και δύο καθημερινές). Η ομάδα των έμπειρων προπονητών μας αποτελείται από καθηγητές φυσικής αγωγής με ειδικότητα στο ποδόσφαιρο, ανθρώπους που γνωρίζουν τα μυστικά του ποδοσφαίρου, ικανούς και να τα μεταφέρουν στα παιδιά μαζί με το ομαδικό πνεύμα και την ανταγωνιστικότητα.

Ακαδημίες Beach Volley

Για πρώτη φορά φέτος, δημιουργούνται ακαδημίες Beach volley στον πολυχώρο ANIMA CLUB με την συνεργασία έμπειρων και καταξιωμένων προπονητών.

Ακαδημίες Εκμάθησης

* Τμήματα αρχαρίων για παιδιά 8-18 ετών * Τμήματα προχωρημένων * Τμήματα ενηλίκων (αρχαρίων-προχωρημένων) * Ομαδικά-personal μαθήματα * Διοργάνωση πρωταθλημάτων * Φιλικοί αγώνες

Σκοπός μας είναι η ανάπτυξη του αθλήματος σε συνδυασμό με τη διασκέδαση και τη ψυχαγωγία.

Παιδότοπος

Κατάλληλος για όποιον θέλει να διασκεδάσει.

Μικροί και μεγάλοι είστε όλοι καλεσμένοι μας.

Έλατε με τους γονείς σας με τους συγγενείς σας με το σχολείο σας με τον παππού με την γιαγιά με την παρέα και με όποιον άλλο το βρίσκει καλή ιδέα .

Έχουμε την πρόταση!!! παιδότοπος 2.500 τ.μ. με 2 deck για παιδικά party γενέθλια καθώς και μια εσωτερική αίθουσα που λειτουργεί και ως café

Ο Μιχάλης Τριανταφυλλίδης και ο Παύλος Μπελιγρατης οι δυο πρώην πρωταθλητές του beach volley ενώνουν τις δυνάμεις

τους και θα πραγματοποιήσουν μια σειρά από τουρνουά.Ξεκινώντας με το 1ο Festival Beach Volley Tournament που θα δι-εξαχθει στις 18-19 Σεπτέμβρη στο Αnima club. Για πρώτη φορά και τις δυο μέρες ταυτόχρονα τουρνουά αντρών-γυναικών και μεικτό!!! Θα υπάρξουν δώρα απο χορηγούς δωροεπιταγες καθώς και πολλές εκπλήξεις....

Θα αναρτηθεί ειδικό σαιτ για τις συμμετοχές που θα είναι με φόρ-μουλα συμμετοχής ..Ταμπλό 16αρι αντρών γυναικών και μει-

κτό. η συμμετοχή για τις άντρες και τις γυναίκες θα είναι 10 ευρώ και όποιος θέλει να πάρει μέρος και στο μεικτό επίσης 15€. Μπλουζα-κια θα φορεθούν και στα τελικά των τριών τουρνουά. Στο τέλος του τουρνουά θα ακολουθησει για όποιον θέλει πάρτι στην πισίνα...

Κωστακόπουλος και Δηλαβέρη ενώνουν τις καρδιές τους τον προσεχή Σεπτέμβριο

Πρωταθλητές στη ζωή και στην άμμο

Ένα μικτός αγώνας Beach Volley πριν από μια δεκαετία αποτέλεσε την αρχή για την

σχέση του Νίκου Κωστακόπουλου με την Αθήνα Δηλαβέρη. Μια σχέση που μετά από μια δεκαετία θα ολοκληρωθεί τον προσεχή Σε-πτέμβριο με παπά και με κουμπάρο στην Γλυ-φάδα. Οι πρω-ταθλητές της άμμου αποφά-σισαν να ενώ-σουν τις καρ-διές τους και να γίνουν πρωτα-θλητές και στη ζωή. Η γνωρι-μία στο Ρέθυ-μνο το 2000, το πρώτο ραντε-βού, τα φωτο-γραφικά ντο-κουμέντα και όλα όσα ένω-σαν τον Νίκο και την Αθήνα περ-νούν ως φιλμ ζωής στις ηλε-κτρονικές σε-λίδες του eball magazine. Λίγο πριν ανέβουν τα σκαλιά της εκκλησίας το ζευγάρι της άμ-μου κάνει το μίνι α π ο λ ο γ ι σ μ ό του, σχεδιάζει και ονειρεύεται.

Νίκος Κωστα-κόπουλος Ποιος και πότε έκανε το πρώτο βήμα στην σχέ-ση σας;

Την θυμάμαι σαν τώρα τη στιγμή που την είχα πλησιά-σει. Ήταν το 2000 που είχα κλείσει μεταγραφή στον ΟΠΕ Ρεθύμνου, εκεί όπου έπαιζε η Αθη-νά. Στις αρχικές μου προσπάθειες να την πλη-σιάσω ήταν αρκετά επιφυλακτική αλλά δεν είχα σκοπό να εγκαταλείψω αφού από την πρώτη στιγμή ήμουν βέβαιος ότι θα γίνει γυ-

ναίκα μου.Έχει γίνει πρόταση γάμου και αν ναι πως και πότε;Η πρόταση γάμου έγινε πέρυσι κάτω από την φορτέτζα του Ρεθύμνου εκεί που 8 χρόνια πριν την είχα πρωτοφιλήσει.

Ηταν και οι 2 αυ-τές στιγ-μές πολύ ξ ε χ ω ρ ι -στές και πλέον εί-μ α σ τ ε σε ανα-μ ο ν ή για την ε π ό μ ε -νη μεγά-λη στιγ-μή μας, τον γάμο μας, τον Σ ε π τ έ μ -β ρ ι ο σ τ η ν Γ λ υ φ ά -δα.Πως εί-ναι η συμβίω-ση με μια α θ λ ή -τρια;Έ χ ω α κ ο ύ -σει αρ-κετά για το συ-γκεκριμέ-νο θέμα αλλά θε-ωρώ ότι α φ ό ρ α κ υ ρ ί ω ς τα ζευ-

γάρια όπου μόνο ο ένας από τους δυο είναι αθλητής. Εμείς είμαστε στον αθλη-τισμό αλλά εξίσου σημαντικό και στο ίδιο άθλημα. Συμβιώνουμε αρμονικά και ταυτόχρονα ο ένας βοηθάει τον άλλο σε όποιο πρόβλημα αντιμετωπίζει σχετικά με το βόλεϊ.

Πως είναι η Αθηνά ως σύντροφος; Η Αθηνά είναι σπουδαίος άνθρωπος και αι-σθάνομαι τυχερός που την έχω δίπλα μου. Εί-ναι το τέλειο ταίρι για μένα αφού με εκφράζει και με συμπληρώνει απόλυτα. Ελπίζω να πα-ραμείνει για πάντα κοντά μου.

Ποια είναι η μεγαλύτερη έκπληξη που της έχεις κάνει;

Παρά το γε-γονός ότι και οι δυο πάντα γνω-ρίζαμε ότι θα είμαστε μαζί και μά-λιστα κάνα-με σχέδια για το μέλ-λον μας, νομίζω ότι την πρότα-ση γάμου και ειδικά ο τόπος και ο χρόνος ήταν μια με-γάλη έκπλη-ξη για την Αθηνά.

Τι σημαίνει τελικά η Αθηνά για το Νίκο;Τα πάντα. Δεν μπο-ρώ πλέον να σκεφτώ τη ζωή μου χωρίς εκεί-νη.

Ο Νίκος ζη-λεύει την Αθηνά;Ποτέ. Είναι ένας από τους ση-μαντ ικότε -ρους παρά-γοντες στην σταθερότη-

τα μιας σχέσης, η έλλειψη ζήλιας. Η Αθηνά δεν μου έχει δώσει ποτέ το δικαίωμα να ζη-λέψω. Ζήλια θα μπορούσε να υπάρχει μετα-ξύ μας ακόμα και στην περίπτωση του αθλη-τισμού. Μου δίνει απίστευτη χαρά όμως να βλέπω την Αθηνά να πετυχαίνει τους στό-χους της κάτι για το οποίο προσπαθώ όσο μπορώ να την βοηθήσω.

Αισθάνεσαι ασφαλής με την Αθηνά στο πλευρό σου;

Απόλυ-τα. Στις πιο δύ-σκολες στιγμές μου η ύ π α ρ -ξή της δ ί π λ α μ ο υ , ή τ α ν α υ τ ή π ο υ μ ο υ έ δ ω σ ε δ ύ ν α -μη να συνεχί-σω.

Πως σκέφτεσαι τη ζωή με την Αθηνά μετά από μερικά χρόνια;Νομίζω ότι άμεσα δεν θα αλλάξει ιδιαίτερα

και το ελ-πίζω άλ-λ ω σ τ ε αφού μέ-χρι στιγ-μής είμα-στε από-λυτα ευ-τυχ ισμέ -νοι μαζί. Στην συ-νέχεια η δημιουρ-γία οι-κ ο γ έ ν ε ι -ας έχει να μας φέρει

μόνο περισσότερη χαρά και δεν κρύβω πως το θέλουμε και οι δυο όσο τίποτα, απλά είναι λίγο δύσκολο να συμβεί στο άμεσο μέλλον. Έτσι κι αλλιώς αυτή είναι μια απόφαση που κατά κύριο λόγο θα πάρει η Αθηνά αφού θα πρέπει να σταμα-τήσει για αρκετό διάστημα τον αθλητισμό, τον οποίο υπεραγαπά.

Αθηνά ΔηλαβέρηΠότε κατάλαβες ότι ο Νίκος είναι ο άνδρας της ζωής σου;

Όταν γνώρισα τον Νίκο ήμουν 18 χρονών και ο Νί-κος ήταν 26. Αρχικά μου ήταν λίγο δύσκολο να κα-ταλάβω τι ακριβώς ζητού-σε εκείνος και ήμουν αρ-κετά επιφυλακτική λόγω της διαφοράς ηλικίας. Τους πρώτους 1-2 μήνες δεν το ήξερε κανείς για-τί ήθελα να βεβαιωθώ ότι αυτό που υπήρχε μετα-ξύ μας ήταν κάτι δυνα-τό και αληθινό, έτσι βγαί-ναμε κρυφά ραντεβου-δάκια μέχρι να σιγουρευ-τώ για τα αισθήματα του Νίκου για μένα. Παρόλα αυτά όμως ήμουν πολύ ερωτευμένη μαζί του από την αρχή, ήταν πολύ ρο-μαντικός στέλνοντας μου απίστευτα ποιητικά μηνύ-ματα, τα οποία φυσικά τα έχω κρατήσει μέχρι και σήμερα. Ένοιωθα ασφά-λεια κοντά του, το οποίο είναι πολύ σημαντικό για μια γυναίκα. Έτσι λοιπόν μέσα στους πρώτους 6 μήνες κατάλαβα ότι ο Νίκος είναι ο άντρας της ζωής μου.

Θυμάσαι το πρώτο ραντεβού με τον Νίκο;Το πρώτο μας ρα-ντεβού με τον Νίκο ήταν ένας ρομα-ντικός βραδινός περίπατος κάτω από την φωτισμέ-νη φορτέτσα του Ρεθύμνου εκεί που πρωτοφιληθήκα-με. Έχει όμως ενδι-αφέρον και ο τρό-πος που με πλησί-ασε αρχικά. Έμα-

θε ότι ασχολούμαι με το beachvolley και κανόνισε να παίξουμε έναν μεικτό αγώνα. Έτσι εγώ και ο Νίκος παίξαμε συμπαίχτες και μας δόθηκε η ευκαιρία να γνωριστούμε μέσα από το παιχνί-δι. Θυμάμαι χαρακτηριστικά την αμηχανία που ένοιωθα αφού έπαιζα με έναν τόσο καλό παίχτη οπού γνώριζα ότι είχε πάρει μεταγραφή στον Ο.ΠΕ.Ρ για να ανεβάσει την ομάδα στην Α1 εθνι-κή κατηγορία.

Τι σου έκανε εντύπωση στο πρώτο ραντεβού με τον Νίκο; Αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση στον Νίκο είναι η ζεστασιά και η άνεση που με έκανε να αισθανθώ από την πρώτη στιγμή και αυτός είναι ο λόγος που δεν άργησα να πιστέψω το πόσο αυθεντικός χαρακτήρας είναι.

Πως είναι ο Νίκος σαν σύντροφος;Είναι απαιτητικός και ίσως όχι τόσο εύκολος άνθρωπος αλλά σε κάθε περίπτωση κάνει τα πά-ντα για να με βοηθήσει σε ότι χρειαστώ και αποτελεί το μεγαλύτερο στήριγμα μου σε κάθε μου προσπάθεια.

Βοηθάει στις δουλειές του σπιτιού;Λόγω έλλειψης χρόνου δεν ασχολείται ιδιαίτερα με τις δουλείες στο σπίτι Παρόλο αυτά του αρέ-σει να μαγειρεύει και να ασχολείται και με την κηπουρική στο σπίτι καθώς τον ηρεμεί.Ποια είναι η πιο ευτυχισμένη στιγμή που έχεις ζήσει με το Νίκο;Είναι πολλές οι ευτυχισμένες στιγμές που έχουμε ζήσει μαζί. Ξεχωρίζω την πρόταση γάμου στο μέρος του πρώτου μας ραντεβού. Επίσης η πρώτη φορά που ανεβήκαμε και οι δυο στην πρώ-

τη θέση του βάθρου σε τουρνουά beachvolley στην Κύπρο το 2009. Εύχομαι όμως οι πιο ευ-τυχισμένες στιγμές μας να μην έχουν έρθει ακόμα.

Λένε ότι η συμβίωση με αθλητές δεν είναι εύκολη. Τι χρειάζεται για να κρατήσει μια τέτοια σχέ-ση;Αγάπη, κατανόηση, αλληλοϋποστήριξη και σεβασμός είναι τα σημαντικότερα στοιχεία της ιδα-νικής σχέσης κατά την άποψη μου, στοιχεία που χαρακτηρίζουν την σχέση μου με τον Νίκο και κάνουν την συμβίωση μας εύκολη και ευτυχισμένη. Ακόμα δε περισσότερο το γεγονός ότι είμα-στε και οι δυο αθλητές και γνωρίζουμε τις δυσκολίες και την κούραση που αντιμετωπίζει ο σύ-ντροφος μας.

Περίγραψέ μας μια μέρα με τον σύντροφό σου;Εγώ παίρνω πρωινό, ο Νίκος πάλι ποτέ. Στην συνέχεια αναχώρηση ο καθένας για τις δουλειές του. Κάπου ενδιάμεσα συναντιόμαστε στην προπόνηση αφού είναι και προπονητής μου το καλοκαίρι στο beachvolley. Έπειτα κι άλλες δουλίτσες και αργά το βράδυ επιστροφή σπίτι εκεί όπου ξεχνάμε τα πάντα με ένα όμορφο δείπνο παρέα με μια ταινία.

Πως είναι τα βράδια σας μετά από αγώνες;Υπέροχα σε περίπτωση νίκης. Το συναίσθημα μετά από μια επιτυχία στον αθλητισμό είναι εκ-πληκτικό. Σε περίπτωση ήττας καλύτερα μην το αναφέρουμε καν.

Ζηλεύεις το Νίκο;Γενικά δεν είμαι ζηλιάρα και δεν θα ασχοληθώ ποτέ με ασήμαντα πράγματα, τα οποία θα φθεί-ρουν την σχέση μου. Ο Νίκος είναι ένας άνθρωπος που εμπιστεύομαι και θαυμάζω. Πιστεύω ότι αν υπάρχει ζήλια δεν υπάρχει υγιής σχέση.

• Περισσότερα στοιχεία για την Αθηνά Δηλαβέρη θα βρείτε στο προσωπικό της site www.dilaveri.gr. Χορηγοί της Αθηνάς στην πορεία της στο Beach Volley είναι η Kleenex και η Asics.

Η ήττα του Ρότζερ Φέντερερ για δεύτερο στη σειρά γκραν σλαμ (Ρολάν Γκαρός και Γουίμπλεντον) στον προημιτελικό γύρο, τον γύρισε επτά ολόκληρα χρόνια

πίσω. Εδώ και λίγες ημέρες έχει κατρακυλήσει στην 3η θέση της παγκόσμιας κατά-ταξης. Τόσο χαμηλά είχε να βρεθεί απ’ τον Νοέμβριο του 2003...Και να σκεφθεί κάποιος πως η χρονιά ξεκίνησε με τις καλύτερες προϋποθέσεις για τον Ελβετό. Κυριάρχησε στο Οπεν της Αυστραλίας και έφθασε έτσι τους 16 τίτλους στο απλό σε γκραν σλαμ. Ενα νούμερο που αποτελεί ρεκόρ, καθώς ο Ελληνοαμε-ρικανός Πιτ Σάμπρας που ακολουθεί έχει 14 τίτλους. Φυσικά, δεν πρόκειται να τους αυξήσει, αφού πέρασαν χρόνια απ’ την ημέρα που κρέμασε τη ρακέτα του.Ομως, τη συνέχεια θα μπορούσε εύκολα να τη χαρακτηρίσει κάποιος καταστροφι-κή. Στα επτά τουρνουά που αγωνίστηκε έως το Γουίμπλεντον, ο Ελβετός δεν πήρε ούτε έναν τίτλο. Μάλιστα, απέτυχε να κατακτήσει και τα δύο (μικρότερα) τουρνουά που είχε «κλειδώσει» σπίτι του επί σειρά ετών και στα οποία δεν μετείχε άλλος τενί-στας της πρώτης δεκάδας της παγκόσμιας κατάταξης: του Εστορίλ στην Πορτογα-λία (τουρνουά προπομπός του Ρολάν Γκαρός) όπου ηττήθηκε στον ημιτελικό γύρο απ’ τον Ισπανό Αλμπερτ Μοντανές με 6-2, 7-6, και του Χάλε στη Γερμανία (τουρ-νουά προετοιμασίας του Γουίμπλεντον), στο οποίο ηττήθηκε απ’ τον Λέιτον Χιούτ στον τελικό με 3-6, 7-6, 6-4.Τι φταίει και η καριέρα τού για πολλούς κορυφαίου τενίστα όλων των εποχών έχει πάρει φθίνουσα πορεία; Η ηλικία του δεν είναι απαγορευτική για τένις. Στις 8 Αυγού-στου κλείνει τα 29 του χρόνια. Η λογική λέει πως έχει ακόμη μερικά χρόνια μπροστά του για να παίξει τένις υψηλού επιπέδου. Αλλωστε προ καιρού και ο ίδιος έχει δηλώ-σει πως θέλει να παραμείνει στον χώρο, αφού όπως είπε χαρακτηριστικά μεταξύ σοβαρού και αστείου... δεν ξέρει να κάνει τίποτα άλλο εκτός απ’ το τένις.Στα κορτ, όμως, η αγωνιστική του παρουσία είναι προβληματική. Δεν έχει πλέον το πνεύμα του νικητή. Είναι επιρρεπής στα λάθη και δίνει το δικαίωμα σε οποιονδήποτε τενίστα βρίσκεται απέναντί του να ελπίζει πως μπορεί να τον νικήσει. Για παράδειγ-μα, στον 1ο γύρο του Γουίμπλεντον είδε και έπαθε για να αποκλείσει τον άγνωστο Κολομβιανό Αλεχάντρο Φάλα με 3-2 σετ!Θα μπορέσει να ανακάμψει ο Φέντερερ; Θα φανεί τους επόμενους μήνες. Στην πα-ρούσα φάση ξεκουράζεται με την οικογένειά του και προσπαθεί να ξεπεράσει τις ενοχλήσεις που έχει στην πλάτη και στον ώμο. Στην παγκόσμια κατάταξη βλέπει την πλάτη του Ναδάλ και του Τζόκοβιτς.Πρώτη φορά είχε ανέβει στην κορυφή στις 4 Φεβρουαρίου του 2004. Εμεινε εκεί για 236 συνεχόμενες εβδομάδες. Ο Ναδάλ τον «γκρέμισε» αρχικώς τον Αύγουστο του 2008. Ο Φέντερερ εκμεταλλεύτηκε τον περσινό τραυματισμό του Ισπανού και επέ-στρεψε ξανά στο Νο1 της κατάταξης τον Ιούλιο του 2009. Ομως και πάλι ο αριστε-ρόχειρας από τη Μαγιόρκα σκαρφάλωσε στην κορυφή, μετά τον 5ο τίτλο του στο Γαλλικό Οπεν τον περασμένο μήνα. Αραγε θα καταφέρει ο Φέντερερ να «σπάσει» ένα άλλο σπουδαίο ρεκόρ που κατέχει ο Πιτ Σάμπρας; Ο Ελληνοαμερικανός έχει πα-ραμείνει για 286 εβδομάδες στο Νο1, ενώ ο Ελβετός για 285!

Νίκος Γαβαλάς

Μπορεί να ανακάμψει!

Ραφαέλ Ναδάλ F1

Ως δυσκολότερη από-φαση της καριέρας του είχε χαρακτηρί-σει τη μη συμμετο-χή του στο περσινό Wimbledon ο Ραφαέλ Ναδάλ. Ο «βασιλιάς της σκόνης» έδειξε απ’ τα πρώτα χωμάτινα τουρνουά της φετινής σεζόν πως είναι για τα καλά εδώ και ανέβασε στροφές κερδίζοντας και πάλι το Ρολάν Γκα-

ρός. Αν και ξεκίνησε μουδιασμένα το γκραν σλαμ του Λονδίνου με δύο ματς στα πέντε σετ με Χάασε και Πέτσνερ συνέχισε εντυπωσιακά μέχρι τον τελικό οπου και θριάμβευσε επί του Μπέρντιχ. Στο κεντρικό κορτ δεν τον περίμενε ο Ρότζερ Φέντερερ, ενώ ο 24χρονος Ισπανός πάτησε κεντρικό κορτ χωρίς τα γόνατα του μπανταρισμένα ως συνήθως, θέ-λοντας να δείξει ίσως πως τα προβλήματα του παρελθόντος είναι περασμένα ξεχασμέ-να. Ο Ράφα μετά το τέλος του ματς αρκέστηκε σε μια μικρή τούμπα για να πανηγυρίσει, αφού ούτε ο αντίπαλος, ούτε η διακύμανση του σκορ τον ώθησαν σε κάτι πιο εκδηλωτι-κό!

Τόμας Μπέρντιχ F2

Έπρεπε να περιμένει μέ-χρι τα 24 του για το τουρνουά της ζωής του και αυτό δεν ήταν το Ρολάν Γκαρός νωρίτε-ρα στη σεζόν, όπου και έφτασε στα ημιτελικά για να ηττηθεί απ’ τον Ρό-μπιν Σόντερλινγκ. Τα παι-χνίδια που θα διηγεί-ται σίγουρα στα εγγό-νια του είναι δύο. Η πρό-κριση του επί του Ρότζερ Φέντερερ στα προημιτε-λικά του τουρνουά και η αποκαθήλωση του ου-σιαστικά και η ευκολότε-

ρη απ’ ό,τι και ο ίδιος θα περίμενε νίκη επί του Νόβακ Τζόκοβιτς στα ημιετλικά. Ο Μπέρ-ντιχ στον τελικό παρουσιάστηκε ψαρωμένος απέναντι στον «ψημένο» Ραφαέλ Ναδάλ και έχασε με τα χέρια κάτω. Πάντως και σήμερα να ολοκλήρωνε την καριέρα του σίγουρα έχει ζήσει τους δύο πιο έντονους μήνες της αθλητικής του ζωής.

Το «eball» αναζητεί τους νικητές και τους χαμένους του τελευταίου μήνα στο χώρο του παγκόσμιου τένις…

Ίσνερ- Μαού F3

Αυτή μάλιστα ήταν πειστική νίκη! Ο Τζόν Ίσνερ κατάφερε να επικρατήσει Νικολά Μαού με 3-2 σετ κερδίζοντας το τελευταίο με 70-68 μετά από 11 ώρες και 5 λεπτά παιχνιδιού! Βλέπετε ται-μπρεηκ δεν υπάρχει στο πέμπτο σετ κι έτσι οι δύο τενίστες αναγκάστηκαν να σερβίρουν «βρά-δια αξημέρωτα» μέχρι να πάρει κάποιος προβάδισμα δύο γκέημ. Η ρουλέτα έκατσε στον αμερι-κανό, με τον Γάλλο να ξεσπάει σε κλάματα με το τέλος του ματς. Και οι δύο βραβεύτηκαν επί τό-που απ’ το Wimbledon, μια και το συγκεκριμένο είναι το μεγαλύτερο ματς στην ιστορία του τέ-νις! Τα ρεκόρ που κατερρίφθησαν αρκετά! Περισσότερα γκεημ σ’ ένα σετ (138), περισσότερα γκέημ σ’ ένα ματς (183), περισσότεροι άσοι από έναν παίκτη (Ίσνερ 113), περισσότεροι άσοι σ’ ένα ματς (216), μεγαλύτερο σετ (8 ώρες, 11 λεπτά).

Σερίνα Ουιλιαμς F4

Έχεις πληρώσει ένα κάρο λε-φτά για να παρακολουθήσεις τον τελικό του μονού των γυ-ναικών στο Wimbledon, μια και δεν πρόλαβες για τους άνδρες. Κάθεσαι αναπαυτικά και λες να δοκιμάσεις λίγη σαντιγί με φρά-ουλες, για να μπεις στο κλίμα βρε αδερφέ! Και πριν προλά-βεις να αποφασίσεις αν θα πα-ραγγείλεις και δεύτερη «γύρα» απ’ το επίσημο έδεσμα του Wimbledon, βλέπεις παράξε-νη κίνηση στο κορτ και ετοιμα-σίες για απονομή! Ε, όχι κυρία Ουίλιαμς δεν είναι δυνατόν να απομυθοποιείς όλο το τουρ-νουά και να τελειώνεις τον τελι-

κό πριν καν ξεκινήσει! Χρειάστηκε λίγη ώρα παραπάνω στη Βέρα Ζβονάρεβα για να καταλάβει τι πέρασε από επάνω της!

Μαρία «Τσίσκα» Περέγιο F5

Επιτέλους! Βαρεθήκαμε τις ψηλομύτες μοντέλες (βλ. Ρόντικ) και τις «συντρόφους-αρπακτικά-αγκαζέ με μαμά του καλού μου» (βλ. Μάρει)! Δε θέλουμε άλλη Μίρκα Βάβρινετς που πρέπει να ειδοποιείται για το αβγάτισμα των κοινών λογαριασμών της με τον Ρότζερ Φέντερερ για να σκάσει χειλάκι! Ώρα για το κορίτσι της διπλανής πόρτας! Η 20χρονη Μαρία Περέγιο είναι η «πρώτη κυρία» του ανδρικού τένις και δείχνει ακομπλεξάριστη με τον τίτλο! Η σύντροφος του Ράφα Ναδάλ σπουδάζει στο πανεπιστήμιο στην Πάλμα της Μαγίορκας, γι’ αυτό και παρακο-λουθεί σπάνια τον καλό της. Τα δάκρυα συγκίνησης που κύλησαν απ’ τα μάτια της, όταν τελεί-ωσε ο μεγάλος τελικός του Wimbledon ήταν όλα τα λεφτά. Ψηφίζουμε «Τσίσκα»!

Ρότζερ Φέντερερ F6

Κάτι κουρασμένα παλι-κάρια 2. Αν έπρεπε να βγει σίκουελ της αθά-νατης ελληνικής ται-νίας του 60 ο Ρότζερ Φέντερερ θα ήταν μια χαρά για πρωταγω-νιστής για να αντικα-ταστήσει τον Λάμπρο Κωνστανάρα! Ο Ελ-βετός χωρίς τη σπίθα των προηγούμενων ετών, έπαιξε πιο άχρω-μα και πιο νωθρά από ποτέ για ν’ αναγκά-

σει τους φίλους τυ ν’ αλλάξουν το σλόγκαν “Shhhh! Genious at work” σε “Shhhh! Genious is sleeping”! Ο Φέντερερ έπεσε στο νούμερο 3 της παγκόσμιας κατάταξης, αποχαιρέτησε απ’ τα προημιτελικά και δεν βρέθηκε στο κεντρικό κορτ για πρώτη φορά μετά από 8 χρόνια για να υπερασπιστεί τον τίτλο του! Τα χρόνια, οι τίτλοι, η οι-κογένεια τον αποκοιμίζουν, τον απογειώνουν στον προσωπικό τομέα, τον βυθίζουν στον επαγγελματικό. Αν θα ξυπνήσει το θηρίο θα φανεί τους επόμενους μήνες.

Νόβακ Τζόκοβιτς F7

Το “eball” ψήφιζε Τζό-κοβιτς πριν το ξεκίνη-μα του Wimbledon ως φαβορί που μπορεί να φτάσει ψηλά και να κα-τακτήσει τον τίτλο. Όλα καλά για τον Σέρβο στο τουρνουά μέχρι τον ημι-τελικό. Η κλήρωση τον ευνόησε και έλαχε στα προημιτελικά να παί-ξει κόντρα στον μαχητή αλλά “made in Taiwan” Γεν Χσουν Λου για να πάρει άνετη πρόκριση.

Όλα τα σημάδια μιλούσαν για έναν σπουδαίο ημιτελικό κόντρα στον φορμαρισμέ-νο Τόμας Μπέρντιχ που θα είχε ως φαβορί τον Νόλε! Όταν η πλάστιγγα γέρνει προς το μέρος του ο Σέρβος χάνει τα αβγά και τα πασχάλια! Αποτέλεσμα; 3-0 σετ και ο Μπέρντιχ τελικό. Ο Τζόκοβιτς περιμένει να παραστεί σε τελικό γκραν σλαμ απ’ το 2008 όταν και κατέκτησε το Αυστραλιανό όπεν.

Άντι Μάρει F8

Όσο περνούν τα χρόνια τόσο πιο λίγοι τον φοβού-νται στο Λονδί-νο. Όσο αργεί να κάνει το… μπαμ στην «υιοθετη-μένη» πατρίδα του ο Σκωτσέζος, τόσο πιο εύκο-λο είναι το έργο των αντιπάλων του στις προη-μιτελικές και ημι-τελικές φάσεις. Ο Μάρει έχει τον τρόπο να επικρα-τεί παικτών επιπέ-δου Τσόνγκα, Σι-μόν και Νιέμινεν και όντως τα κα-τάφερε στο Λον-δίνο. Μέχρι και η

βασίλισσα Ελισάβετ είπε να περάσει απ’ το Wimbledon μετά από 30 και βάλε χρόνια για την αφεντιά του. Τζάμπα ο συναγερμός στο All England Club. Ο Μάρει παρουσιάστηκε «λίγος» κόντρα στον Ναδάλ, ο οποίος απλά επιβεβαίωσε την ανωτερότητα του κόντρα σ’ έναν παί-κτη με παρόμοιο στιλ παιχνιδιού. Ο Μάρει είναι μικρός ακόμα, το ταλέντο του είναι πλούσιο, απομένει όμως να δούμε αν θα γίνει κι αυτός κέρινο ομοίωμα αποτυχίας στο Wimbledon τύ-που Τιμ Χένμαν… Μπρρρρ…

Λένα- Μάρκος F9

Τα δικά μας παιδιά μας άφησαν νωρίς στο φετινό τουρνουά. Και απ’ την ταλαιπωρημένη Λένα δεν είχαμε και πολλές απαιτήσεις. Η πρόκριση της απ’ τα προκριματικά και η παρου-σία της στο κυρίως ταμπλό του Wimbledon είναι από μόνη της μεγάλη υπόθεση. Η ήττα με 2-0 σετ (7-5, 7-5) απ’ την 22χρονη Αλεξάντρα Βόζνιακ, μόνο παταγώδης αποτυχία δεν χαρα-κτηρίζεται. Όμως απ’ τον Μάρκο Παγδατή περιμέναμε πιο πολλά στο φετινό major του γρα-σιδιού. Ο Κύπριος έδειχνε πως βρίσκεται στο μέσο μιας αγωνιστικής κάμψης και πως ίσως η συμμετοχή σ’ ένα μεγάλο τoυρνουά τον ανέβαζε για τα καλά. Οι απογοητευτικές του εμφα-νίσεις στους πρόλογους του Wimbledon, σε Χάλε και Χερτόνγκεμπος ήταν μάλλον προπο-μποί της γρήγορης αποχώρησης του απ’ το κυρίως ταμπλό του λονδρέζικου γκραν σλαμ. Τον απέκλεισε κάποιος Λούκας Λάκο…

SERVE.

.το γιν και το γιάνγκ, το άσπρο και το μαύρο, ή αν θέλετε να μι-λήσουμε με σύγχρονους τενιστι-κούς όρους, ο Ρότζερ και ο Ράφα! Οι δύο τενίστες έχουν καταφέρει να γίνουν ένα και το αυτό, με τις επικές τους μάχες σε όλες τις με-γάλες «σκηνές» του αθλήματος. Όταν ένας απ’ τους δύο απου-σιάζει, το. κομμάτι του παζλ που λείπει είναι εμφανές και χτυπά-ει άσχημα στο μάτι, όπως στον

πρόσφατο τελικό του Wimbledon. Πώς να το κάνουμε; Δεν γίνεται να λείπει ο νοικοκύρης (για πρώτη φορά μετά από οκτώ χρόνια) και να κάνουν πάρτι στο σπίτι του δύο καλεσμένοι. Γιατί παρά την έκπτωση του, ο Ρότζερ Φέντερερ είναι το αφεντικό στο Λονδίνο, επίσημος προσκεκλημένος είναι ο Ρα-φαέλ Ναδάλ και δυστυχώς για το φιλοθεάμον κοινό, ο Τόμας Μπέρντιχ πήρε το ρόλο του φτωχού συγγενή! Ο Τσέχος μπορεί να πραγματοποίησε το όνειρο του να πατήσει κεντρι-κό κορτ σε τελικό Wimbledon, αλλά φάνηκε πως οι φιλοδοξίες του έχουν ταβάνι και μάλι-στα στενάχωρο για να χωρέσουν τα σχεδόν δύο του μέτρα σε «μπόι», αλλά και το πλού-σιο ταλέντο του! Έτσι στριμωγμένος και σφιγμένος μπήκε ο Μπέρντιχ στο κορτ, παρέμεινε αγχωμένος ως το τέλος και σίγουρα δεν ευχαριστήθηκε την πιο σημαντική ημέρα της τενι-στικής του ζωής. Ο Ναδάλ έκανε μια επιβλητική επίδειξη δύναμης, δεν χαλάρωσε σε κανέ-να σημείο του ματς, αλλά ούτε και κινδύνεψε ή ταλαιπωρήθηκε για να κατακτήσει με 3-0 το τρόπαιο (πρώτος τελικός μετά το 2005 στα τρία σετ). Μετά τον τελικό των τελικών του 2008 μεταξύ Ράφα και Ρότζερ, τον τελικό-καρδιοχτύπι για τους φίλους του Φέντερερ το 2009 κό-ντρα στον Άντι Ρόντικ, ήρθε ο «ανάλατος» τελικός του 2010 για να μας υπενθυμίσει πως ο Ρότζερ δεν θα ήταν. Φέντερερ χωρίς τον Ράφα, ούτε ο Ράφα θα ήταν. Ναδάλ χωρίς τον Ρό-τζερ ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων! .AND VOLLEYΠοιος τελικός;Τελικός γυναικών Wimbledon. Stop. Σερίνα Ουίλιαμς εναντίον Βέρα Ζβονάρεβα. Stop. Πρω-ταθλήτρια Σερίνα Ουίλιαμς. Stop. 6-3/6-2. Stop. Θέλετε κάτι περισσότερο απ’ τον τελικό των γυναικών στο λονδρέζικο grand slam; Αδίκως, αφού η ταχύτητα με την οποία επιβλήθηκε η Σερίνα Ουίλιαμς ήταν τηλεγραφική! Η 25χρο-νη Ζβονάρεβα έμοιαζε με αγαθό κοριτσάκι που έψαχνε τη μαμά της δίπλα στην αδηφάγο για τίτλους Σερίνα. Ποιος κορεσμός; Η 29χρονη Αμερικανίδα άρπαξε τον τρίτο της τίτλο σε Wimbledon και 13ο major συνολικά, χωρίς να. της πέσει σετ στο Λονδίνο. Το γυναικείο τέ-νις σε αναζήτηση αντίπαλου δέους (με διάρκεια, όχι όμορφο και γρήγορα φθίνον σαν πυ-ροτέχνημα).

Του Βασίλη Κωνσταντόπουλου

Το αλάτι και το πιπέρι.