Vol.

04τεύχος ιουνιου 2010

_from_babylon/child_labour

_reality/football_and_beer

_cinema/pele_vs_maradona_with_a_beer/beer_hunter

_art/falko_interview/marios_aslamas_music/k’naan

4

Free PressEsc _editorial

Μιας και το τεύχος αυτού του μήνα είναι αφιερωμένο στη μπάλα, αφιερώνουμε με τη σειρά μας το editorial

σε αυτούς που τις τελευταίες μέρες άλλαξαν την καθημερινότητα μας, για άλλους ευχάριστα, για άλλους δυ-

σάρεστα. Το παρακάτω κείμενο διαβάστηκε από οπαδούς του Ηρακλή στην εκπομπή του Λάκη Λαζόπουλου

«Αλ τσαντίρι νιούζ», στις 8 Ιουνίου. Ελπίζουμε την ώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές να έχει δικαιωθεί ο

αγώνας τους!

«Εδώ και εννιά ημέρες ο λαός του Ηρακλή αγωνίζεται καθημερινά στους δρόμους για να αποκαταστήσει μια

κατάφωρη αδικία εις βάρος της ομάδας του, εις βάρος του ελληνικού αθλητισμού. Η πρωτοφανής απόφαση

που λήφθηκε από επιφανείς μεγαλοπαράγοντες του ελληνικού ποδοσφαίρου όχι απλά δε σέβεται την ιστορία

102 χρόνων και την προσφορά του Ηρακλή σε κοινωνικό, πνευματικό και αθλητικό επίπεδο αλλά αποτελεί

ακόμα ένα ηχηρό παράδειγμα για το πως το άδικο κυβερνά αυτή τη χώρα και η ισονομία αποτελεί απλά ένα

ανέκδοτο. Ο λαός του Ηρακλή απαιτεί και θα κερδίσει την απονομή δικαιοσύνης, αντιστέκεται στη σαπίλα

που κυριαρχεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο και αγωνίζεται για να επιβάλλει ισονομία προς όλους απαιτώντας

διαφανή και δημόσιο έλεγχο. Δε ζητάμε να μας χαριστεί τίποτα. Ξέρουμε να κερδίζουμε. Δε ζητάμε καμία

διαγραφή χρεών όπως κάποιοι μπορεί λανθασμένα να νομίζουν. Οι ομάδες δεν ανήκουν ούτε σε επιχειρημα-

τίες, ούτε σε τραγουδιστές. Ανήκουν στο λαό τους. Οι καταστροφείς των ονείρων μας, δεσμευόμαστε ότι θα

πληρώσουν για τις πράξεις τους. Εδώ στην Αθήνα, αύριο Τετάρτη στις 17:00 στα Προπύλαια διαδηλώνουμε

για τον Ηρακλή. Βγαίνουμε στο δρόμο όχι για τη μπάλα αλλά για όλα αυτά που εκφράζει από την αρχή της

ιστορίας του ο Ηρακλής και προσβάλλεται κατάφωρα. Τη δημιουργία, την αξιοπρέπεια, την ελευθερία, την

αυτονομία. Χίλια χρόνια Ηρακλής!».

EditoRiaL

εκδότης/διευθυντής: Γιάννης Καπλανίδης

αρχισυνταξία: Αλέξης Γκάτσης

σχεδιασμός: Αχιλλέας Τσομκόπουλος

συνεργάτες: Έκτωρ Γιούργης,

Αναστασία Χ. Παπαδοπούλου,

Παρασκευή Δημούδη, Μυρτώ Παπαδάκη,

Νανή Φιλιάδου, Στέλλα Κουρμουλάκη

ιδιοκτησία: IDEAGENESIS.gr

έδρα: Κορομηλά 23 & Κίμωνος Βόγα 73

Θεσσαλονίκη, 546 45

2310.813.835

Μ: info@ideagenesis.gr S: www.ideagenesis.gr

τυπογραφείο: Μ.Διαμαντίδη Α.Ε

Free PressEsc

index

Τα άρθρα του περιοδικού εκφράζουν τις απόψεις του κάθε συνεργάτη και όχι του εκδότη.

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή και η διάδοση πληροφοριών.

Επιθυμία του περιοδικού είναι να αναφέρεται η πηγή.

04. editorial

06. index

10/11/12. reality

14/15/16. interview

18/19. reality

20/21/22. from the past

24/25/26. reality

28/29/30. cinema

34/35. art

36/37/37. eco

40/41/42. from babylon

44/45/46. music

48/49/50. with a beer

54. the bookcase

56/57/58. away

60. away

61. in thessaloniki

football and beer

marios aslamas

all about luck

moacir barbosa

klaus fischer

pele vs. maradona

falco

zakumi

child labour

k’naan

beer hunter

eduardo galeano

primavera sound 2010

james

EscapeFreePress

τεύχος 04/ιούνιος 2010/μηνιαία δωρεάν έκδοση

Εξώφυλλο: Αλεξία Καραβέλα

6

και δε σταµατάς να παίζεις

θεµιστοκλή σοφούλη 71 & 752310 423 284

και δε σταµατάς να παίζεις

θεµιστοκλή σοφούλη 71 & 752310 423 284

10

Free PressEsc _reality/football_and_beer

ΜΠΑΛΑ ΚΑΙ ΜΠΥΡΑ… μια παλιά αφρικανικήσυνήθεια

Οι θαμώνες του Tiny’s Tavern μιας μικρής μπυραρίας στα περίχωρα της Πρετόρια, πρωτεύουσας της Νοτίου Αφρικής, έχουν συνηθίσει την περί-εργη συμπεριφορά του Molefe. Παρά ταύτα γελούν κάθε φορά που ο μι-κροκαμωμένος «τυπάκος» σηκώνει τη μπλούζα του για να κουνήσει την κοιλιά του. «Είδες; Ακόμα και μικροί άνθρωποι σαν κι εμένα μπορούν να έχουν «μπυροκοιλιά». Ελπίζω οι ξένοι που θα έρθουν να παρακολουθήσουν το μουντιάλ να πίνουν πολύ μπύρα σαν κι εμένα, αλλιώς ας κάτσουν σπί-τι τους», δηλώνει σε έναν Αμερικανό δημοσιογράφο που καλύπτει τις προ-ετοιμασίες για το μεγαλύτερο ποδο-σφαιρικό γεγονός του πλανήτη.

11

Free PressEscfootball_and_beer/reality_

Ο Molefe πίνει την τελευταία γουλιά της μπύ-

ρας του ακουμπώντας την πλάτη του πίσω στο

κάθισμα ενώ φωνάζει στον μπάρμαν «είσαι τυ-

φλός ή νεκρός; Φέρε μου γρήγορα άλλη μια

Zamalek».

Η Zamalek δεν είναι καμιά μάρκα αφρικανικής

μπύρας, στην πραγματικότητα δεν είναι καν

μπύρα. Μπύρα και ποδόσφαιρο για κάποιο

λόγο τόσο συνδεδεμένα που στη γλώσσα των

σκονισμένων δρόμων της Νοτίου Αφρικής, η

μπύρα έχει το όνομα μιας ποδοσφαιρικής ομά-

δας της Αιγύπτου. Γιατί όμως της Αιγύπτου; Για

να βρούμε την απάντηση σε αυτό το ερώτημα

πρέπει να γυρίσουμε πολλούς αιώνες πίσω.

Όσο περίεργο και αν ακούγεται, η Αίγυπτος

έχει μια τεράστια παράδοση στην παραγωγή

και κατανάλωση μπύρας. Η Κλεοπάτρα ήταν η

πρώτη που επέβαλε φόρο στη μπύρα, ένα μέ-

Free PressEsc _reality/football_and_beer

τρο το οποίο μας κυνηγάει ακόμα και σήμερα.

Όμως η σύνδεση της Αιγύπτου με τη μπύρα δε

σταματά εκεί. Οι πυραμίδες στην ουσία κτίστη-

καν επάνω στη μπύρα μιας και οι σκλάβοι που

είχαν το καθήκον της κατασκευής, ήταν ανα-

γκασμένοι να πίνουν καθημερινά ένα μεγάλο

ποτήρι μπύρας το οποίο θεωρούσαν ως τροφή.

Ο Θεός των νεκρών, ο Όσιρις λατρεύονταν και

ως ο Θεός της μπύρας η οποία ονομάζονταν

και νέκταρ των θεών. Όταν οι πλούσιοι Αιγύπτι-

οι έβγαιναν για να πιουν, συχνά συνοδεύονταν

από δύο σκλάβους έτσι ώστε να μπορούν να

γυρίσουν σπίτι υποβασταζόμενοι μετά το με-

θύσι, ενώ η μπύρα χρησιμοποιήθηκε ακόμα

και σαν νόμισμα εκείνα τα χρόνια γεγονός που

αποδεικνύει την ιστορική αξία του πιο διαδεδο-

μένου αλκοολούχου ποτού στον κόσμο.

Με την ευκαιρία λοιπόν του μουντιάλ που θα

λάβει χώρα στη Νότια Αφρική, επιστρέφει και η

μπύρα στην ήπειρο όπου γεννήθηκε! Χιλιάδες

διψασμένοι οπαδοί και φίλαθλοι υπόσχονται

να καταναλώσουν το μέγιστο δυνατό αριθμό

λίτρων μπύρας!

Free PressEsc _interview/marios_aslamas

Ανατρεπτική προσέγγιση των αθλητικών και όχι μόνο ειδήσεων, χιούμορ που ενοχλεί, σεβασμός προς

τον ακροατή και πολύ μουσική. Αυτή είναι η εκπομπή του Μάριου Ασλαμά και του Παναγιώτη Παπα-

δόπουλου η οποία βγαίνει στον αέρα καθημερινά από τις 6 το πρωί έως τις 9 από τη συχνότητα του

Libero 107,4, η οποία φέρει τον τίτλο «Καν’ το όπως η Βικτώρια». Τρεις ώρες διαφορετικές, τρεις ώρες

όπου η διαδραστικότητα ακροατών - συντελεστών προσφέρει άφθονο γέλιο, τρεις ώρες «όαση» στην

πνευματική έρημο της πόλης!

Σε ένα τεύχος αφιερωμένο στη μπάλα, το ESC προσπαθεί να το κάνει όπως η Βικτώρια. Σε αυτά τα βι-

κτωριανά μονοπάτια προσπαθεί να μας μυήσει ο Μάριος Ασλαμάς μέσα από μια συνέντευξη ακριβώς

σαν τον Μάριο…φευγάτη!!!

ΑΣΛΑΜΑΣΜΑΡΙΟΣ ΚΑΝ’ ΤΟ ΟΠΩΣ…Η ΒΙΚΤΩΡΙΑΤο βρώμικο κατεστημένο της Αθήνας που κατατρέχει αυτή την άμοιρη πόλη, σκάνδαλα εις βάρος των ομά-δων, εκπληκτικές μεταγραφές που ποτέ δε γίνονται πραγματικότητα, λαϊκισμός και πολύ μα πολύ βαρύ «Λ», γεμίζουν τις ραδιοφωνικές ώρες στους δυσανά-λογα πολλούς, για τον πληθυσμό της Θεσσαλονίκης, αθλητικούς σταθμούς που κοσμούν τη μπάντα των FM. Πάντα όμως στον κανόνα υπάρχει και η εξαίρεση.

συν

έντε

υξη:

Αλέ

ξης

Γκά

τσης

_retro/fiat 500Free Press

FIAT 500

Ôï 1936 ãåííÞèçêå ôï 500 ôï ïðïßï áµÝóùò áðÝêôçóå ôï ðáñáôóïýêëé "Topolino" (Ìßêõ ÌÜïõò=ðïíôéêÜêé), õðÞñîå ôï µéêñüôåñï áõôïêßíçôï µáæéêÞò ðáñáãùãÞò óôïí êüóµï. Ìåôáîý ôïõ 1936 êáé ôïõ 1955 êáôáóêåõÜóôçêáí ðÜíù áðü 510.000 áõôïêßíçôá. Ïé óôñïããõëåµÝíåò ãñáµµÝò ôïõ Ýñ÷ïíôáí óå áíôßèåóç µå ôçí ðáñÜäïóç ôùí ôåôñáãùíéóµÝíùí ó÷çµÜôùí, åíþ ôï åëáöñý µåôáëëéêü ôïõ áµÜîùµá ðñüóöåñå ôç äõíáôüôçôá åîáéñåôéêÜ åõÝëéêôçò ðáñáãùãÞò. Ôçí ßäéá ÷ñïíéÜ îåêßíçóáí ïé åñãáóßåò óôï âéïµç÷áíéêü óõãêñüôçµá ôïõ

1936 - FIAT 500

FIAT Εσκιάδης α.ε.Από το 1989

C

M

Y

CM

MY

CY

CMY

K

Free PressEscmarios_aslamas/interview_

Ποιο είναι κατά τη γνώμη σου το καλύτερο μουντιάλ και γιατί;

«Δεν ξέρω για το καλύτερο, αλλά τα χειρότερα ήταν σίγουρα του 1974 και 1978, γιατί απλά απουσίαζε

η Αγγλία! Αν και η Σκωτία κράτησε (σχετικά) ψηλά τη νησιωτική σημαία, με το γκολ του Άρτσι Γκέμιλ

στο 3-2 επί της Ολλανδίας, να είναι με διαφορά το πιο «όμορφο - αδικημένο» γκολ του θεσμού (επειδή

απλά δεν το έβαλε κοντόχοντρος Λατίνος). Οκ, τα αγαπημένα μου, είναι του 1970 και του 1982. Και

τα δυο ήταν “attack minded” (αντί - Ρεχάγκελ και αντί - Σάντος ρε παιδί μου), ήταν παρούσες όλες οι

«μεγάλες δυνάμεις» και έλειπαν οι Ολλανδοί! Ελπίζω ο αναγνώστης, να εκτιμήσει ότι δεν απάντησα:

«το παγκόσμιο κύπελλο του 1966».

Σαν φανατικός οπαδός του αγγλικού ποδοσφαίρου, τι σημαίνει για σένα το χέρι του Θεού;

«Το 1989, συνάντησα τον παίκτη που έκανε την απόκρουση – τσαρουχιά, από την οποία ο κοντόχο-

ντρος αργεντινός έβαλε το γκολ με το χέρι. Τον Στίβ Χόντζ. Τον ρώτησα πώς νιώθει “for that pass”.

Μου απάντησε: «Υπέροχα! Είμαι μέρος της ιστορίας!» Το μεγαλείο του πνεύματος του βρετανικού

ποδοσφαίρου! Και κάτι ακόμη. Χρειάστηκαν, το πιο βρώμικο και το καλύτερο γκολ, για να νικήσουν τη

μητέρα του αθλήματος 2-1. Enough said».

Από τα μουντιάλ του Μανώλη Μαυρομάτη και της ασπρόμαυρης μπάλας πέρασαν αρκετά χρό-

νια. Πώς φαντάζεσαι το παγκόσμιο κύπελλο αλλά και το άθλημα γενικότερα το έτος 2050;

«Γενικά με τρομάζει να βλέπω πολύ μακριά. Μου αρέσει να βλέπω πολύ μακριά μόνο προς τα πίσω.

Στη μουσική, στο ποδόσφαιρο, στη λογοτεχνία. Ίσως έχει να κάνει με τη συναισθηματική «ασφάλεια».

Τι να σας πω; Διόλου απίθανο το 2050 οι ποδοσφαιριστές να φοράνε κολάν με το σώβρακο από πάνω!

Οι Ιταλοί έκαναν μια αρχή, με τις άθλιες, κολλητές, trendy φανέλες τους. Jesus!».

Χορηγοί, δισεκατομμύρια ευρώ, παίκτες ποπ σταρ, κάμερες παρακολούθησης στις κερκίδες…

τελικά τι είναι το ποδόσφαιρο και ποιος ο ρόλος του φιλάθλου σήμερα;

«Σε μια σχετικά πρόσφατη παράσταση, πειραματικού θεάτρου στην Αθήνα, δημιουργήθηκε ένταση

και σχεδόν… επεισόδια, όταν κάποιοι από το κοινό αντέδρασαν σ’ αυτό που έβλεπαν. Κάτι ανάλογο,

όχι στον ίδιο βαθμό, συνέβη και σε κάποιες προβολές ταινιών, στο περσινό φεστιβάλ κινηματογράφου

Θεσσαλονίκης.

fiat 500/retro_Free Press

41

Ôá µïíôÝëá 500 C, 1100 E êáé 1500 E êõêëïöüñçóáí ôï 1949. Óôï 1100 E ðáñïõóéÜóôçêå ï µï÷ëüò ôá÷õôÞôùí óôï ôéµüíé êáé ç óõã÷ñïíéóµÝíç äåýôåñç ôá÷ýôçôá. Ôï 500 C ðñïóÝöåñå óçµáíôéêÜ íÝá ÷áñáêôçñéóôéêÜ üðùò óôÜíôáñ óýóôçµá èÝñµáíóçò óôï åóùôåñéêü êáé îåèܵðùµá ðáñµðñßæ.

Ôï êáëïêáßñé ôïõ 1957 ç Fiat ðáñïõóßáóå ôï Nuova 500, µå áåñüøõêôï äéêýëéíäñï êéíçôÞñá. Ç óåéñÜ äéåõñýíèçêå ôï 1960 µå ôï óôÝéóïí âÜãêïí 500, µßá åµðíåõóµÝíç ðñüâëåøç ôïõ µïíôÝñíïõ óôõë ôïõ ÓôÝéóïí ÂÜãêïí. ¼ôáí óôáµÜôçóå ç ðáñáãùãÞ ôïõ, ôï 1975, åß÷áí Þäç êáôáóêåõáóôåß 3.678.000 áõôïêßíçôá.

1957 - NUOVA FIAT 500

1949 - FIAT 500 C

Ôï 500 B ðáñïõóéÜóôçêå óå åêäüóåéò óåíôÜí êáé óôÝéóïí âÜãêïí, óôï Óáëüíé ôçò Ãåíåýçò ôïõ 1948. Áðü ôçí Üëëç, óôï Óáëüíé ôïõ Ôïñßíï, ðáñïõóéÜóôçêå ôï Belvedere Giardinetta, Ýíá 4-èÝóéï óôÝéóïí âÜãêïí ðïëëáðëÞò ÷ñÞóçò µå áµÜîùµá áðü µÝôáëëï, îýëï êáé µáóïíßôç.

1948 - FIAT 500 BELVEDERE

εδώ... πάντα προηγείστε

C

M

Y

CM

MY

CY

CMY

K

Free PressEsc _interview/marios_aslamas

Με δεδομένο ότι και στις δυο περιπτώσεις, απουσίαζαν (σχεδόν) παντελώς, τα στοιχεία που μου δίνεις

στην ερώτηση σου, φοβάμαι ότι ο εραστής της κερκίδας, που ψηφίζει, “against modern football”, θα

νοιώθει πιο οικεία στις αίθουσες τέχνης!»

Σε μια πόλη, σαν τη Θεσσαλονίκη, όπου η μιζέρια, ο λαϊκισμός και η φθήνια παρουσιάζονται

σαν κυρίαρχες τάσεις σε κάθε μορφή κοινωνικής έκφρασης, άρα και στον αθλητισμό, πόσο

δύσκολο είναι να κάνεις μια καθημερινή ραδιοφωνική αθλητική εκπομπή;

«Το βασικό πρόβλημα στο «αθλητικό ραδιόφωνο» της Θεσσαλονίκης, είναι ότι είναι μόνο…αθλητικό.

Ξεχνά, ότι είναι ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ (κυρίως και πάνω απ’ όλα)! Αγνοεί, βασικούς κανόνες και τρόπους λει-

τουργίας του ΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΣΟΥ. Είναι σα να παίζεις ποδόσφαιρο, χωρίς πλάγιες γραμμές ή χωρίς

ανάπαυλα ανάμεσα στα δυο ημίχρονα. Πιστεύω ότι αν ο Χάνς Μάγκνους Εντσενσμπέργκερ, που έγρα-

ψε το περίφημο δοκίμιο «Για μια θεωρία των μέσων επικοινωνίας», άκουγε για είκοσι λεπτά θεσσαλονι-

κιώτικο αθλητικό ραδιόφωνο, θα εφεύρισκε το γερμανικό χαρακίρι! Πιστέψτε με, δεν το λέω με καμιά

ελιτίστικη διάθεση. Χαμίνια του δρόμου και της κερκίδας είμαστε ο Παναγιώτης κι εγώ, που κάνουμε το

«Καν’ το όπως η Βικτώρια». Απλά δε θέλουμε να κάνουμε έκπτωση στην αισθητική μας ή να εξηγούμε

το αυτονόητο ή να απολογούμαστε (κυρίως αυτό) για το χιούμορ που ενοχλεί, επειδή κάποιοι, κρατάνε

τον ακροατή του αθλητικού ραδιοφώνου, στην οπαδική πώρωση και αποχαύνωση. Ουφ πια!».

Ο Τσε Γκεβάρα έλεγε ότι το ποδόσφαιρο είναι άλλο ένα όπλο της επανάστασης, από την άλλη

ο Ουμπέρτο Έκο αναρωτιόταν αν είναι δυνατόν να γίνει επανάσταση μια Κυριακή που παίζεται

ποδόσφαιρο. Ποιος είναι ο ρόλος του ποδοσφαίρου σήμερα;

«Δεν ήξερα ότι έθεσε τέτοιο προβληματισμό ο Ουμπέρτο. Μου ακούγεται κάπως φαιδρό (το ’χουν

αυτό οι Ιταλοί). Όπως και το περίφημο του, «τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις». Συμφωνώ με τον

Τσε. Οτιδήποτε σε βγάζει στο δρόμο, είναι σημαντικό. Αρκεί να μην εγκλωβίζεσαι στα στεγανά του. Κι

ο ποδοσφαιρικός οπαδισμός, έχει ουκ ολίγα. Σε όλα σχεδόν τα πέταλα, βλέπουμε πανό με τη μορφή

του Τσε (μια που τον ανέφερες), αλλά η συμπεριφορά αυτών που τα κρεμούν, αρκετές φορές, δεν έχει

καμιά σχέση με τις ιδέες που εκείνος πρέσβευε.

Όσο για το ρόλο του ποδοσφαίρου σήμερα, ασ’ το γι’ άλλη φορά. Θέλω να προλάβω την πορεία για τη

σωτηρία του Ηρακλή. Εκτός κι αν αυτό από μόνο του, σε καλύπτει!»

_retro/fiat 500Free Press

FIAT 500

Ôï 1936 ãåííÞèçêå ôï 500 ôï ïðïßï áµÝóùò áðÝêôçóå ôï ðáñáôóïýêëé "Topolino" (Ìßêõ ÌÜïõò=ðïíôéêÜêé), õðÞñîå ôï µéêñüôåñï áõôïêßíçôï µáæéêÞò ðáñáãùãÞò óôïí êüóµï. Ìåôáîý ôïõ 1936 êáé ôïõ 1955 êáôáóêåõÜóôçêáí ðÜíù áðü 510.000 áõôïêßíçôá. Ïé óôñïããõëåµÝíåò ãñáµµÝò ôïõ Ýñ÷ïíôáí óå áíôßèåóç µå ôçí ðáñÜäïóç ôùí ôåôñáãùíéóµÝíùí ó÷çµÜôùí, åíþ ôï åëáöñý µåôáëëéêü ôïõ áµÜîùµá ðñüóöåñå ôç äõíáôüôçôá åîáéñåôéêÜ åõÝëéêôçò ðáñáãùãÞò. Ôçí ßäéá ÷ñïíéÜ îåêßíçóáí ïé åñãáóßåò óôï âéïµç÷áíéêü óõãêñüôçµá ôïõ

1936 - FIAT 500

FIAT Εσκιάδης α.ε.Από το 1989

C

M

Y

CM

MY

CY

CMY

K

18

Free PressEsc _reality/all_about_luck

Όποιος έχει πάει έστω και για μια φορά στο γήπεδο, τότε είναι σίγουρο πως έχει βιώσει από κοντά τα γούρια, τις προλήψεις και γενικά ολόκληρη αυτή την ιδιότυπη ιεροτελεστία που διεξάγεται πριν και κατά τη διάρκεια ενός αγώνα! Ακόμα θυμά-μαι τον πατέρα μου να μη σηκώνεται από τη θέση του ούτε για να πάει στην τουα-λέτα όταν κέρδιζε η ομάδα μας. Κάποιοι παίρνουν μαζί τους πάντα το τυχερό κα-σκόλ τους, άλλοι πάνε στο γήπεδο από συγκεκριμένο δρόμο, όπως και να έχει τα “γούρια” όπως συνηθίζο-νται να αναφέρονται, παί-ζουν σημαντικό ρόλο στην ψυχολογία ενός φιλάθλου!

Η ατυχία της αγελάδας να φέρνει τύχη!

19

Free PressEscall_about_luck/reality_

Σε κάποιες περιπτώσεις όμως οι προλήψεις και οι δεισιδαιμονίες δε σταματούν μόνο στην κερκί-

δα, αλλά αποτελούν επίσημη διαδικασία την οποία ακολουθούν όλοι, από τους παράγοντες της

ομάδας μέχρι τους παίκτες. Η ρουμανική ομάδα ποδοσφαίρου Άρτζες Πιτέστι ετοιμάζεται για το

ντέρμπι με τη Φάρουλ Κονστάντσα. Οι οπαδοί της πρώτης θέλοντας να ξορκίσουν τη «γκρίνια»

που κατατρέχει την ομάδα τους στα τελευταία παιχνίδια καταφεύγουν σε δραστικές λύσεις: ανα-

παρέστησαν την κηδεία μίας γάτας (!!!) και έκαψαν έναν κόκορα στο γήπεδο για να φέρουν τύχη

στην ομάδα τους.

Η…άτυχη γάτα θάφτηκε κάτω από τις εξέδρες, ενώ ο κόκορας θυσιάστηκε στη σέντρα. Οι οπα-

δοί επίσης, έδεσαν κόκκινη κλωστή στα δοκάρια και υποχρέωσαν τους παίκτες της ομάδας να

ακολουθήσουν συγκεκριμένες «ιεροτελεστίες» προκειμένου να πιάσουν τα ξόρκια! «Παρακαλέ-

σαμε τους ποδοσφαιριστές της ομάδας να φορέσουν τα εσώρουχα τους ανάποδα στον αγώνα

με τη Φάρουλ», δήλωσε ένας φίλαθλος. Τέτοια περιστατικά δε μένουν μόνο σε επίπεδο συλλό-

γων, μπορούμε να τα συναντήσουμε και σε μεγάλες διοργανώσεις όπως το παγκόσμιο κύπελλο

ποδοσφαίρου. Ενόψει του μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής, μια περίεργη ιεροτελεστία έλαβε χώρα

στο στάδιο όπου θα πραγματοποιηθεί η τελετή έναρξης της διοργάνωσης. Σαμάνοι, μάγοι, ντυ-

μένοι με τις παραδοσιακές τους φορεσιές, θέλοντας να προστατεύσουν το παγκόσμιο κύπελλο

ποδοσφαίρου από οτιδήποτε κακό, αλλά και να δηλώσουν στα πνεύματα της περιοχής ότι όλοι

αυτοί οι ξένοι που θα την επισκεφθούν έρχονται με καλό σκοπό, θυσίασαν μια αγελάδα στο

κέντρο του γηπέδου. Οι αρχηγοί ζήτησαν επίσης από τους προγόνους τους να προστατεύσουν

τους επισκέπτες «ώστε όλα όσα διεξαχθούν εκεί να είναι αρμονικά».

Είναι από αυτούς τους ανθρώπους που μια στιγμή σημάδεψε τη ζωή τους. Αν ήταν Αμερικάνος, η ζωή του σίγου-ρα θα είχε μεταφερθεί στον κινηματο-γράφο. Μια ζωή η οποία μέσα σε ένα βράδυ μετατράπηκε σε μαρτύριο το οποίο δε σταμάτησε παρά μόνο με το θάνατο του!

Moacir Barbosa

Free PressEsc _from_the_past/moacir_barbosa

20

Εάν δεν είχε συμβεί εκείνη η τεράστια ποδοσφαιρική τραγωδία που συγκλόνισε τη Βραζιλία το

όνομα του Moacir Barbosa είναι σίγουρο ότι θα αναφέρονταν πιο συχνά στις αθλητικές συζη-

τήσεις. 16 Ιουλίου 1950, ο διαιτητής σφυρίζει τη λήξη του μουντιάλ στο νεόκτιστο Μαρακανά.

Αυτό το σφύριγμα σημαίνει και το σημείο όπου η ζωή του Βραζιλιάνου τερματοφύλακα χωρίζεται

στα δυο. Οι καλές στιγμές, η χαρά και οι επιτυχίες ανήκουν στο παρελθόν, σειρά έχουν η λύπη,

η απομόνωση και το «στίγμα» το οποίο θα κουβαλούσε για μια ζωή. Πριν από εκείνη την ημέρα

ήταν ο φρουρός της εστίας της εθνικής Βραζιλίας και της Βάσκο ντα Γκάμα. Χαρακτηρίζονταν

ως ένας από τους κορυφαίους γκολκίπερ της εποχής με καταπληκτικά αντανακλαστικά και φυ-

σική κατάσταση που θα ζήλευε κάθε αθλητής.

Οι αθλητικές αναμετρήσεις Βραζιλίας και Ουρουγουάης έχουν πάντα κάτι το ιδιαίτερο. Φανατι-

σμός, πάθος, ένταση είναι τα στοιχεία που κυριαρχούν και χαρακτηρίζουν κάθε συνάντηση τους.

Στον τελικό του μουντιάλ του 1950 οι δύο αυτές χώρες αναμετρώνται στην έδρα της Βραζιλίας

με σκοπό την κατάκτηση του πρώτου μεταπολεμικού παγκοσμίου κυπέλλου ποδοσφαίρου. Πε-

ρίπου 150.000 θεατές, στη συντριπτική πλειοψηφία τους Βραζιλιάνοι, έχουν κατακλύσει κάθε

γωνιά του Μαρακανά και περιμένουν από τη «σελεσάο» να κάνει το καθήκον της, το οποίο όλοι

θεώρησαν ότι θα είναι ένας υγιεινός περίπατος. Είχαν γραφτεί τραγούδια για τη νίκη της Βραζι-

λίας η οποία έμοιαζε σίγουρη, ενώ ο τότε πρόεδρος της UEFA είχε γράψει ένα λόγο στα πορτο-

γαλικά, τον οποίο τελικά ποτέ δεν εκφώνησε.

Το όνομα του Moacir Barbosa αποτέλεσε την απλοϊκή εξήγηση του «Μαρακανάτσο», της οδυνη-

ρής ήττας δηλαδή, της Βραζιλίας. Κατηγορήθηκε κυρίως για το δεύτερο γκολ της «σελέστε».

Η φάση ήταν παρόμοια με αυτήν της ισοφάρισης της Ουρουγουάης αλλά εκείνη τη φορά ο

Αλσίδες Γκίτζια την πιο κρίσιμη στιγμή διάλεξε να κάνει κάτι διαφορετικό: αντί να σεντράρει προς

το κέντρο της περιοχής, όπως περίμενε ο Barbosa εκτέλεσε απευθείας τη στιγμή που ο Βραζι-

λιάνος τερματοφύλακας είχε κάνει το βήμα προς τα μπρος περιμένοντας πως θα συμβεί ότι και

στο γκολ του Σκιαφίνο. Αποτέλεσμα, ήταν να δεχτεί ένα καταδικαστικό γκολ από την κλειστή του

γωνία και η ταμπέλα του «κορυφαίου γκολκίπερ του κόσμου» έπαψε να του είναι χρήσιμη μετά

από αυτό. Πλέον, για τους συμπατριώτες του, ήταν ο καταραμένος τερματοφύλακας!

Free PressEscmoacir_barbosa/from_the_past_

21

22

Free PressEsc _from_the_past/moacir_barbosa

Ένα ολόκληρο έθνος πενθεί, ελάχιστοι παίκτες εκείνης της ομάδας καταφέρνουν να συνεχίσουν

την καριέρα τους. Ο Barbosa συνεχίζει για δύο χρόνια το ποδόσφαιρο, όμως οι εκδηλώσεις ενα-

ντίον του είναι πολλές και αποφασίζει να αποσυρθεί. Οι υπεύθυνοι του Μαρακανά λίγα χρόνια

αργότερα για να ξορκίσουν το κακό αλλάζουν τα ξύλινα δοκάρια της εστίας όπου σημειώθηκε

το νικηφόρο για τους Ουρουγουανούς γκολ. Τραγική ειρωνεία: τα προσφέρουν στον τερματο-

φύλακα που το δέχτηκε. Ο Barbosa οργανώνει ένα μπάρμπεκιου για τους φίλους του και ψήνει

τα κρέατα στη θράκα των δοκαριών. Με τα χρόνια, το όνομα του ξεχνιέται από τους δημοσιο-

γράφους και τις εφημερίδες, όχι όμως και από τον κόσμο. Μια μέρα σε ένα κρεοπωλείο του

Ρίο ένας γεράκος δείχνει τον Barbosa με το δάχτυλο του και λέει στο γόνο του: «αυτός είναι

ο άνθρωπος που έκανε τη Βραζιλία να κλάψει». Το 1993 του απαγορεύτηκε να σχολιάσει την

τηλεοπτική μετάδοση ενός αγώνα της «σελεσάο» παρότι είχαν περάσει 43 ολόκληρα χρόνια από

εκείνο το ματς.

Ένα χρόνο μετά δήλωνε σε συνέντευξη του: «Η μέγιστη καταδίκη σε αυτή τη χώρα είναι 30 χρό-

νια. Δεν είμαι εγκληματίας, έχω ήδη εκτίσει επιπλέον 10 χρόνια και πιστεύω πως έχω αποκτήσει

το δικαίωμα να κοιμάμαι ήσυχος τα βράδια». Πέθανε εγκαταλειμμένος το 2000, σε ηλικία 79

ετών, από καρδιακή προσβολή…

Άραγε πόσο δίκιο μπορεί να είχε ο φιλόσοφος του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου Nenem Prasha

όταν αναρωτιόταν: «Πόσο μισητή φιγούρα είναι ο τερματοφύλακας, ακόμα και οι ίδιοι οι συμπαί-

κτες του, του έχουν γυρισμένη την πλάτη».

Free PressEsc _reality/klaus_fischer

η mercedes και το γερμανικό γκολ του αιώνα

Υπάρχουν στιγμές οι οποίες κρατούν ελάχιστα δευτερόλεπτα και όμως γράφονται στη μνήμη των ανθρώπων αλλά και στην ιστορία με ανεξίτηλα γράμματα. Με αυτές ταυ-τίζονται άνθρωποι, χώροι, ήχοι και οτιδήποτε άλλο μπορεί να φέρνει στο νου του ανθρώπου ένα γεγο-νός.

Free PressEscklaus_fischer/reality_

16 Νοεμβρίου 1977, ο γερμανός ποδοσφαιρι-

στής, Klaus Fischer, πετυχαίνει ένα γκολ με τη

φανέλα της Δυτικής Γερμανίας εναντίoν της

Ελβετίας, το οποίο έμελλε να γίνει το γκολ του

αιώνα για ολόκληρη τη Γερμανία. Το ανάποδο

ψαλίδι του Klaus Fischer, το οποίο έγραψε το

1-0 για την ομάδα του, γράφτηκε για πάντα στη

μνήμη όλων των φιλάθλων που παρευρέθησαν

εκείνη την ημέρα στο ιστορικό Neckarstadion

της Στουτγκάρδης.

Από το 2008, η εταιρεία Mercedes η οποία

διατηρεί εργοστάσια στην περιοχή σε συνερ-

γασία με τη δημοτική αρχή της Στουτγκάρδης,

αποφάσισαν να ανακαινίσουν το στάδιο και να

το μετατρέψουν σε ένα αμιγώς ποδοσφαιρικό

γήπεδο. Μαζί με την όψη του σταδίου άλλαξε

Free PressEsc _reality/klaus_fischer

και το όνομα του, πλέον το Neckarstadion,

το οποίο πήρε το όνομα του από τον ποταμό

Neckar ο οποίος κυλά δίπλα του, ονομάζεται

Mercedes-Benz Arena. Ο χώρος εξοπλίστηκε

με τα τελειότερα συστήματα προσφέροντας

ανέσεις σε θεατές και αθλητές που δύσκολα

μπορούν να συναντήσουν σε αλλά ποδοσφαι-

ρικά γήπεδα.

Κατά τη διάρκεια των εγκαινίων του σταδίου,

λίγο πριν την έναρξη του φιλικού ποδοσφαι-

ρικού αγώνα Στουτγάρδης-Άρσεναλ, στις 30

Ιουλίου του 2008 τα φώτα έσβησαν και άναψε

ο τεράστιος φωτεινός πίνακας του γηπέδου,

ο μεγαλύτερος της Ευρώπης. Εκείνη τη στιγ-

μή έστω και για λίγα δευτερόλεπτα αναβίωσε

μπροστά στα μάτια θεατών και παικτών το γκολ

του Klaus Fischer, το γκολ του αιώνα. Η πιο

φαντασμαγορική στιγμή του Neckarstadion

έμελλε να είναι και η πρώτη της Mercedes-

Benz Arena.

1010Free PressEsc _cinema/pele_vs_maradona

Κανείς ποτέ δε μπόρεσε να πει με σιγουριά ποιος τελικά ήταν ο καλύτερος. Δυο κόσμοι διαφορετικοί, δυο διαφορετικές ποδοσφαιρικές σχολές, δυο χαρα-κτήρες εκ διαμέτρου αντίθετοι. Ο ένας σοβαρός, με-τρημένος, το καλό παιδί της FIFA. Ο άλλος ο άσωτος υιός, αυθόρμητος, φωνακλάς και το κακό παράδειγμα κατά τη γνώμη όλων των ιθυνόντων του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Ο πρώτος βρίσκεται πάντα ανάμεσα σε όλους τους κουστουμαρισμένους άρχοντες που ορί-ζουν τις τύχες του ποδοσφαίρου, για τον δεύτερο οι φτωχοί ίδρυσαν εκκλησία. Ήρθε λοιπόν η ώρα εκτός από τους αγωνιστικούς χώρους να λύσουν τις διαφο-ρές τους και στο σινεμά.

Pele

MaradonaVs

28

1010Free PressEscpele_vs_maradona/cinema_

Δύο διαφορετικά ντοκιμαντέρ για δύο τελεί-

ως διαφορετικούς ανθρώπους από τη μια τον

Pele Forever του Anibal Massaini Neto και από

την άλλη τον Maradona by Kusturica του Emir

Kusturica.

Γι’ αυτούς που δεν είναι εξοικειωμένοι με τον

θρύλο, το ντοκιμαντέρ Pele Forever αποτελεί

μια θαυμάσια εισαγωγή για όλους όσους θέ-

λουν να γίνουν μάρτυρες του ταλέντου, της

πειθαρχίας και του πάθους για το «όμορφο

παιχνίδι» όπως έλεγε ο ίδιος ο Πελέ. Για το

φιλμ, ο ίδιος ο Πελέ έχει δηλώσει «Αυτή είναι

η Βίβλος μου». Κέρδισε 3 παγκόσμια κύπελ-

λα, πέτυχε 1.281 γκολ και αγωνίστηκε σε 1.357

αγώνες, ενώ μέχρι και ο πόλεμος σταμάτησε

στην Αφρική όταν πήγε να αγωνιστεί στο Κον-

γκό. Αυτή η ταινία φέρνει στη μεγάλη οθόνη τα

καλύτερα στιγμιότυπα της ζωής του μεγάλου

Βραζιλιάνου τα οποία λάμβαναν χώρα σε μια

εποχή όπου η τηλεόραση έκανε δειλά δειλά τις

πρώτες εμφανίσεις της στα σαλόνια των σπι-

τιών. Αυτές οι εικόνες από τις δεκαετίες του

’50, ’60 και ’70 φέρνουν ξανά στο προσκήνιο

εποχές πριν η Coca Cola ή τα Mc Donald’s και

πολλές άλλες εταιρείες «μπασταρδέψουν» το

άθλημα.

29

Free PressEsc _cinema/pele_vs_maradona

Από την άλλη, όταν ένας βραβευμένος σκη-

νοθέτης αποφασίζει να ασχοληθεί κινηματο-

γραφικά με ένα μύθο σαν τον Diego Armando

Maradona τότε το αποτέλεσμα είναι σίγουρα

άκρως ενδιαφέρον. Το συγκεκριμένο φιλμ επι-

κεντρώνεται περισσότερο στην προσωπικότη-

τα του ανθρώπου Maradona και όχι τόσο πολύ

στα ποδοσφαιρικά του προσόντα. Μπάλα και

πολιτική, έρωτας και ναρκωτικά, η Ιταλία και η

Αργεντινή, μπερδεύονται φωτίζοντας σκοτει-

νές πλευρές της ζωής του αθλητή που λατρεύ-

τηκε όσο λίγοι σε ολόκληρο τον πλανήτη!

1010

30

31

Free PressEsc _art/falko

Κάνοντας μια βόλτα στους δρόμους της Πρετόρια και του Κέιπ Τάουν θα περίμενε κάνεις να συναντήσει κυ-ρίως σκονισμένους δρόμους, πλίθι-νους τοίχους στο χρώμα του χώμα-τος, άντρες με λευκά πουκάμισα και γυναίκες με ριχτά πολύχρωμα φορέ-ματα. Αυτή όμως δεν είναι η πραγμα-τικότητα. Διάφοροι άνθρωποι νέοι και μη προσπαθούν να δώσουν ένα ιδιαί-τερο χρώμα στη μουντάδα των δρό-μων των μεγάλων πόλεων της Νοτίου Αφρικής. Οι τοίχοι γίνονται καμβάδες όπου πολύχρωμα γκράφιτι σχεδιάζο-νται έτσι ώστε να διακοσμήσουν αλλά και να στείλουν μηνύματα.

FALKO

34

Free PressEscfalko/art_

Πρωτοπόρος υπήρξε ο Falko. Επί 18 χρόνια βάφει ασταμάτητα τοίχους δείχνοντας το δρόμο σε

πολλούς άλλους που τον ακολούθησαν. Ξεκίνησε να ασκεί αυτή την τέχνη σε μια εποχή μίσους,

όταν το πολιτικό πρόβλημα της Νοτίου Αφρικής έδειχνε άλυτο. Το γκράφιτι τότε ήταν άρρηκτα

συνδεδεμένο με τον πολιτικό αγώνα στον οποίο και αφιερώθηκε. Η εγκατάλειψη της χώρας

του, στάθηκε τροχοπέδη στην περαιτέρω εξέλιξη του ως καλλιτέχνη. Μοναδική του έμπνευση

και οδηγός στάθηκαν δύο βιβλία το Spraycan Art και το Subway Art μέχρι το 1991 όταν και

του δόθηκε η ευκαιρία να ταξιδέψει στην Ευρώπη και να γνωρίσει νέες μεθόδους αλλά και να

εμπνευστεί από άλλους καλλιτέχνες του δρόμου. Από τότε όλα άλλαξαν, εκτός από τις θεματικές

που απασχολούν τα έργα του και έχουν να κάνουν με κοινωνικά θέματα που παρουσιάζονται

στον κόσμο.

Ο Falko αποτελεί τη φωνή των δρόμων της Νοτίου Αφρικής, μιας φωνής που έχει πολλά να

πει για ρατσισμό, φτώχεια, εγκληματικότητα και καλεί όλους τους διαβάτες να την αφουγκρα-

στούν!

35

Free PressEsc _eco/zakumi

Κάθε γεγονός που προσελκύει το εν-διαφέρον χιλιάδων ανθρώπων απο-τελεί ευκαιρία, πόσο μάλλον η διορ-γάνωση ενός παγκοσμίου κυπέλλου ποδοσφαίρου! Ευκαιρία για κέρδος, ευκαιρία για διαφήμιση, ευκαιρία για γιορτή, ευκαιρία για τουριστική ανά-πτυξη, ίσως όμως ευκαιρία και για αφύπνιση.

Η Ζακούμι παίζει μπάλα στα γήπεδα της οικολογίας

36

Free PressEsczakumi/eco_

Κάπως έτσι πρέπει να σκέφτηκαν και οι διοργανωτές του μουντι-

άλ της Νοτίου Αφρικής και επέλεξαν τη «Ζακούμι» για μασκότ του

παγκοσμίου κυπέλλου ποδοσφαίρου. Πρόκειται για μια λεοπάρδα-

λη με ανθρώπινη μορφή και πράσινη χαίτη λιονταριού. Ο Andries

Odendaal, δημιουργός της Ζακούμι, εμπνεύστηκε το συγκεκριμένο

σκίτσο από τα είδη των λιονταριών της Νοτίου Αφρικής, τα οποία

απειλούνται με αφανισμό.

Κάθε χρόνο υπολογίζεται ότι σκοτώνονται 100 λιοντάρια από μη

φυσικά αίτια στην επικράτεια της Νοτίου Αφρικής, πράγμα που

σημαίνει ότι τα μεγάλα αυτά θηλαστικά απειλούνται με αφανισμό

άμεσα, κάτι που υπολογίζεται να συμβεί στα επόμενα 20 χρόνια.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι που σκοτώνουν τις γιγαντόσωμες γάτες. Η

λαθροθηρία, η καταστροφή των βιοτόπων τους, αλλά και κάποιες

νέες ασθένειες που παρουσιάζονται και οφείλονται στη μόλυνση

του περιβάλλοντος είναι οι κυριότερες!

Τα λιοντάρια αντιμετωπίζονται από πολλούς με φόβο και αυτό τα

κάνει στόχο. Ο καθηγητής του πανεπιστημίου της Μινεσότα, Craig

Packer, υποστηρίζει ότι οι αστικοί μύθοι που έχουν αναπτυχτεί γύρω

από αυτό το είδος παίζουν σημαντικό ρόλο στη συμπεριφορά των

ανθρώπων απέναντι τους. Για παράδειγμα, το 1975 είχε αναπτυ-

37

Free PressEsc _eco/zakumi

μια φήμη ότι 175 άνθρωποι «φαγώθηκαν» από δύο μόλις λιοντάρια.

Το συγκεκριμένο περιστατικό αποδείχτηκε αναληθές αφού πρώτα

όμως μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη σα σενάριο ταινίας! Κάτι

παρόμοιο συμβαίνει με τους καρχαρίες, οι οποίοι όπως και τα συ-

γκεκριμένα αιλουροειδή στην πλειοψηφία τους δεν επιτίθενται σε

ανθρώπους.

Ίσως τελικά το μουντιάλ αποτελέσει τη χρυσή ευκαιρία που θα ανα-

δείξει το συγκεκριμένο πρόβλημα και θα ευαισθητοποιήσει ανθρώ-

πους και οργανώσεις έτσι ώστε να γίνουν όλες εκείνες οι απαραίτη-

τες ενέργειες που θα δώσουν την ευκαιρία στις νέες γενιές να δουν

από κοντά ένα λιοντάρι!

38

Free PressEsc _from_babylon/child_labour

Λάμψη, προβολείς, «γυαλιστεροί» ποδοσφαιριστές, ορδές δημοσιογρά-φων, χορηγοί, χιλιάδες θεατές και εκατομμύρια τηλεθεατές! Αυτή είναι η πραγματικότητα ενός παγκοσμίου κυπέλλου ποδοσφαίρου. Αν όμως κά-ποιος κοιτάξει πίσω από την κουίντα, αυτό που θα αντικρίσει δε θα είναι καθόλου κολακευτικό γι’ αυτό που λέγεται ποδόσφαιρο και αθλητισμός γενικότερα!

Global March against Child Labourκείμενο: Αλέξης Γκάτσηςφωτογραφίες: Αλέξανδρος Τσιαχρής

40

Free PressEscchild_labour/from_babylon_

Η στρογγυλή θεά όπως συνηθίζεται να αναφέρεται η μπάλα του ποδοσφαίρου είναι ικανή να συ-

νεπάρει, να χαροποιήσει και να δυσαρεστήσει τα πλήθη, όμως για να φτάσει στα πόδια του κάθε

ακριβοπληρωμένου σταρ «επενδύεται» με ιστορίες φτώχειας, εκμετάλλευσης και πόνου.

Σε περιοχές της Ινδίας και του Πακιστάν, όπου κυρίως φτιάχνονται οι μπάλες που χρησιμοποιεί

η FIFA για τους επίσημους αγώνες της, τα παιδιά αντί να παίζουν με αυτές ασχολούνται με την

παραγωγή τους. Η διεθνής οργάνωση Global March against Child Labour σε πρόσφατη έκθεση

της κατήγγειλε ότι παιδιά ακόμα και κάτω των 7 ετών απασχολούνται σε εργοστάσια της Nike και

της Adidas οι οποίες προμηθεύουν τη FIFA με τις επίσημες ποδοσφαιρικές μπάλες. Μόνο σε

μία περιοχή της Ινδίας, την Punjab, υπάρχουν 10.000 παιδιά που ράβουν μπάλες ποδοσφαίρου,

ενώ πιστεύεται ότι πάνω από 15.000 παιδιά κάνουν το ίδιο στο Πακιστάν. Το μέσο μεροκάματο

για έναν ενήλικα που ράβει μπάλες ποδοσφαίρου στην Ινδία είναι περίπου μισό δολάριο την

ημέρα, ενώ τα παιδιά πληρώνονται ακόμη λιγότερο. Πολλά από τα παιδιά-εργάτες υποφέρουν

από απώλεια όρασης, χρόνιους πόνους στην πλάτη και τον αυχένα καθώς και παραμόρφωση

των δαχτύλων.

41

Free PressEsc _from_babylon/child_labour

Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι ότι όσες μπάλες φέρουν το σήμα και την πιστοποίηση της

FIFA, πωλούνται περίπου 90 δολάρια στην Αμερική, ενώ υπολογίζεται ότι στα εργοστάσια του

Πακιστάν κάθε παιδί παίρνει 0,2 ευρώ για μια μπάλα.

Είμαστε λοιπόν έτοιμοι, για άλλη μια φορά να καθίσουμε αναπαυτικά στους καναπέδες μας,

να απολαύσουμε τη μπύρα μας και να παρακολουθήσουμε τη γιορτή του ποδοσφαίρου όπως

συνηθίζεται να λέγεται το μουντιάλ, αυτή τη φορά όμως βλέποντας την «πόρνη» όπως την είχε

ονομάσει ο Ίβιτσα Όσιμ να χαριεντίζεται στα πόδια των παικτών. Ας προσπαθήσει ο καθένας μας

να φανταστεί τις ξεχωριστές προσωπικές ιστορίες που «αυτή» κουβαλάει κάτω από τη γυαλιστε-

ρή της επίστρωση!

44

Όταν ένας Σομαλός «ταξιδιώτης» στη Νέα Υόρκη φτιάχνει μουσική η οποία μπερδεύει τους αφρικανικούς ήχους με τη σκληρή χιπ χοπ των γκέτo της Αμερικής και τον Bob Marley με τον Eminem, τότε το αποτέλεσμα αυτής της μίξης δε μπορεί να είναι κάτι άλλο από ένα μελωδικό κράμα ποίησης και διαμαρτυρίας!

K’naan

Free PressEsc _music/k’naan

45

Είναι ο K’naan, το όνομα του οποίου στη σομαλική διάλεκτο ση-

μαίνει ταξιδιώτης. Γεννημένος στο Μογκαντίσου το 1978, έζησε τη

φρίκη και τον παραλογισμό ενός εκ των βιαιότερων και πιο θανατη-

φόρων εμφυλίων πολέμων στην ιστορία της αφρικανικής ηπείρου,

μέχρι το 1991 όταν και μετακόμισε στη Νέα Υόρκη. Εκεί γνώρισε τη

χιπ χοπ κουλτούρα η οποία τον επηρέασε. Αν και δε μπορούσε να

καταλάβει εξ’ ολοκλήρου το νόημα των όσων άκουγε μιας και τα

αγγλικά του ήταν περιορισμένα, εντούτοις ξεκίνησε δειλά δειλά να

σκαρώνει τις πρώτες ρίμες και να επινοεί τις πρώτες μελωδίες του.

Το 1999 ο Καναδός παραγωγός και φίλος του, Sol Guy, τον καλεί να

μιλήσει μπροστά στο συμβούλιο των Ηνωμένων Εθνών με τον τρόπο

που αυτός ήξερε, τραγουδιστά. Ο K’naan εξαπέλυσε ραπάροντας

ένα δριμύ κατηγορώ στους εκπροσώπους των Ηνωμένων Εθνών γι’

αυτά που έκαναν, αλλά περισσότερο γι΄ αυτά που δεν έκαναν για να

βοηθήσουν το λαό της Σομαλίας ο οποίος ακόμα αποδεκατίζονταν

από την εμφυλιοπολεμική σύγκρουση. Ένας εκ του ακροατηρίου,

όταν άκουσε τον νεαρό «ταξιδιώτη», συνειδητοποίησε ότι μπροστά

του βρίσκεται ένας μεγάλος μουσικός και έσπευσε να τον γνωρίσει.

Αυτός ήταν ο σενεγαλεζος μουσικός Youssou N’Dour. Δυο χρόνια

αργότερα οι δυο τους ξανασυνάντιουνται για να βγάλουν το δίσκο

Building Bridges καθώς και να ξεκινήσουν μια παγκόσμια περιο

Free PressEsck’naan/music_

Free PressEsc _music/k’naan

46

δεία - εφαλτήριο μιας καριέρας η οποία ακόμα

δεν έχει φτάσει στη κορύφωση της. Από τότε

μεσολάβησαν πολλοί δίσκοι, πολλές συνεργα-

σίες, συνεντεύξεις. Σε μια από αυτές δήλωσε

αναφορικά με την αμερικανική χιπ χοπ η οποία

έχει εξελιχθεί σε μια διαφήμιση ναρκωτικών,

όπλων και συμμοριών: «Όταν κάποιος μιλάει

για τις ανοικτές πληγές της Αμερικής, για τη βία

που συναντά στη γειτονιά του και τη θεοποιεί,

τότε στη Σομαλία όπου δεν υπάρχει διέξοδος

από αυτή την καθημερινότητα, το φαινόμενο

αυτό μοιάζει λίγο μικροαστικό! Υπάρχει ένα

συγκεκριμένο επίπεδο βίας το οποίο αν βιώ-

σεις καταλαβαίνεις ότι το όπλο δεν έχει καμία

δόξα».

Φέτος όμως, είναι η χρονιά του K’naan! Το

τραγούδι του Waving Flag επιλέχθηκε από

τους διοργανωτές του παγκοσμίου κυπέλλου

ποδοσφαίρου της Νότιας Αφρικής ως ο ύμνος

που θα χρησιμοποιηθεί στη διοργάνωση. Ο

ίδιος δηλώνει για το μουντιάλ: «Τα παγκόσμια

γεγονότα μοιάζουν με μια ανάβαση σε ένα

βουνό, όπου μια χώρα έχει φτάσει ήδη στην

κορυφή και κουνά τη σημαία της κυριαρχίας.

Αναρωτιέμαι αν κάποτε θα είναι πιθανό να δι-

οργανωθεί το παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαί-

ρου στη Μέση Ανατολή».

SEASIDEBAR

4th Tinou str, Nea Krini, Thessaloniki Τ +30 2310 444845www.mistral-bar.gr

SEASIDEBAR

4th Tinou str, Nea Krini, Thessaloniki Τ +30 2310 444845www.mistral-bar.gr

Free PressEsc _with_a_beer/beer_hunter

Η μπύρα, όπως και η ποπ, έχει τον Βασιλιά της και μάλιστα είναι και συ-νονόματοι. Ο Michael Jackson ήταν λάτρης της μπύρας, γνώριζε τα πάντα γύρω από αυτήν, αναφερόταν με σε-βασμό τόσο προς τους ανθρώπους που την έφτιαχναν όσο και γι’ αυτούς που την κατανάλωναν. Φυσικά δεν αναφερόμαστε στον Michael Jackson του Thriller, αλλά στον άλλο Michael Jackson, τον συγγραφέα και ερευνη-τή!

Η μπύρα του άγνωστου michael jackson

Free PressEscbeer_hunter/with_a_beer_

Ο «κυνηγός της μπύρας» όπως έγινε γνωστός μέσα από την εβδο-

μαδιαία εκπομπή του στο discovery channel, ήταν αυτός που πρώ-

τος στα τέλη της δεκαετίας του ’70 παρουσίασε τη μπύρα ως το

σπουδαιότερο αλκοολούχο ποτό του κόσμου και όχι απλά ως μια

δροσιστική απόλαυση.

Γεννήθηκε στο West Yorkshire της Αγγλίας το 1942, σπούδασε δη-

μοσιογραφία στο Εδιμβούργο. Πίστευε ότι η μπύρα είναι κομμάτι

της πολιτιστικής κουλτούρας κάθε τόπου και έτσι την αντιμετώπισε.

Το 1977 εξέδωσε το σημαντικότερο έργο του «The World Guide To

Beer», στο οποίο κατηγοριοποιεί τα είδη της μπύρας.

Ο Jackson πέθανε τον Αύγουστο του 2007 σε ηλικία 65 ετών. Όσοι

διάβασαν τα βιβλία του, άκουσαν τους λόγους του και παρακολού-

θησαν τις εκπομπές του είχαν την ευκαιρία να μπουν στα άδυτα του

τρίτου ποτού σε κατανάλωση στον κόσμο, μετά το νερό και το τσάι.

Μπόρεσαν να μάθουν για τα πάρα πολλά είδη μπύρας τα οποία δι-

αφέρουν από περιοχή σε περιοχή, έμαθαν για τους τρόπους παρα-

γωγής της, τα πρόσθετα που αλλάζουν τη γεύση της όπως φρούτα

και μπαχαρικά.

Ο ίδιος λάτρευε τις μπύρες του Βελγίου, είχε εντρυφήσει σε όλα τα

είδη που καταναλώνονται στην επικράτεια της χώρας και μάλιστα

εξέδωσε και το βιβλίο «The Great Beers of Belgium», για το οποίο

τιμήθηκε από τον ίδιο τον Βασιλιά του Βελγίου!

Στην τελευταία του συνέντευξη ο κυνηγός της μπύρας δήλωνε: «κά-

ποια στιγμή ο διευθυντής της εφημερίδας Independent μου ζήτησε

να του περιγράψω σε ένα άρθρο πώς θα έπρεπε να είναι κατά τη

γνώμη μου η τέλεια εμπειρία της μπύρας. Ήθελε να του περιγράψω

τα πάντα από τη διακόσμηση του χώρου που θα την έπινα μέχρι το

είδος της μπύρας, τα πάντα. Μετά από μια εβδομάδα σκέψης του

πήγα μια λευκή κόλλα χαρτί και όταν με ρώτησε τι ήταν αυτό, του

απάντησα ότι εάν είχα καταλήξει στην απόλυτη εμπειρία κατανάλω-

σης μπύρας δεν θα μπορούσα να ξαναδουλέψω ποτέ στη ζωή μου

μιας και θα ήμουν μονίμως μεθυσμένος».

Ο Michael Jackson θεωρείται, και ίσως χωρίς υπερβολή, ως ο

γκουρού του συγκεκριμένου ποτού. Το μοναδικό πράγμα που ήθε-

λε ήταν μετά το θάνατο του, οι λάτρεις της, να τον θυμούνται πίνο-

ντας μια γουλιά παγωμένης μπύρας! Ψηλά τα ποτήρια λοιπόν στη

μνήμη του «κυνηγού».

Free PressEsc _with_a_beer/beer_hunter

54

Free PressEsc _bookcase/eduardo_galeano

«Τα χίλια πρόσωπα του ποδοσφαίρου»Εντουάρντο ΓκαλεάνοΔιανύοντας το μήνα του μουντιάλ, τα βιβλία που θα μπορούσαν να

τον συνοδεύσουν δε μπορεί να μιλούν για κάτι άλλο πέρα από τη

μπάλα.

Ο Ουρουγουανός συγγραφέας Εντουάρντο Γκαλεάνο, φίλος των

Ζαπατίστας και εχθρός της παγκοσμιοποίησης του κεφαλαίου,

αναπολεί στο βιβλίο του «Τα χίλια πρόσωπα του ποδοσφαίρου» τις

παλιές καλές μέρες του αθλήματος, τότε που όλα ήταν λιγότερο

εμπορευματοποιημένα, τότε που όλα ήταν περισσότερο αθώα. «Η

ιστορία του ποδοσφαίρου είναι ένα θλιβερό ταξίδι απόλαυσης κα-

θήκοντος. Στο βαθμό που το άθλημα έχει βιομηχανοποιηθεί, έχει

χαθεί σιγά σιγά η ομορφιά που γεννιέται από τη χαρά που νιώθει

κανείς μονάχα γιατί παίζει. Σ’ αυτό τον κόσμο του τέλους του αιώ-

να μας το επαγγελματικό ποδόσφαιρο καταδικάζει οτιδήποτε είναι

άχρηστο, και είναι άχρηστο οτιδήποτε δεν αποφέρει κέρδη. Οι τε-

χνοκράτες του επαγγελματικού ποδοσφαίρου επέβαλαν ένα ποδό-

σφαιρο καθαρής ταχύτητας και πολλής δύναμης, που απεμπολεί

την απόλαυση, ατροφεί τη φαντασία και απαγορεύει το θράσος».

C

M

Y

CM

MY

CY

CMY

K

C

M

Y

CM

MY

CY

CMY

K

Free PressEsc _away/primavera_sound_2010

Ο από-ήχος της άνοιξηςΤο Primavera σηματοδοτεί –μεταξύ άλλων- το τέλος της άνοιξης και την αρχή του καλοκαιριού. Σαν φόρο τι-μής, λοιπόν, στην πιο αλλοπρόσαλλη εποχή του χρόνου, στις 27-28-29 Μαΐ-ου το Parc De Forum της Καταλανικής πρωτεύουσας γέμισε ασφυκτικά με πολυπολιτισμικό υλικό και κάπου εκεί η μουσική άρχισε. Αλληλούια!

Της Στέλλας Κουρμουλάκη

56

Free PressEscprimavera_sound_2010/away_

Η έναρξη του ετήσιου ισπανικού φεστιβάλ στη Βαρκελώνη αποδεικνύει χωρίς αμφιβολία, την

αμέριστη συμπαράστασή μας στους παραγωγούς μπύρας. Είτε Estrella Damn (μέχρι πέρυσι)

είτε San Miguel (φέτος), ένα είναι σίγουρο: ρέει άφθονη στο φεστιβάλ, κοστίζει λίγο, συν του ότι

ακόμα και αν βαριέσαι να συρθείς μέχρι τα ταμεία που παρέχουν κουπόνια και μετά να στηθείς

στην ουρά, κάποια στιγμή, κάποιος θα περάσει από δίπλα σου με βαρέλι μπύρας στην πλάτη του.

Αν και η αναμονή στα «κυλικεία» είναι πολύ μικρή, αξίζει να δοκιμάσεις από το μεγάλο «φλασκί»

των περιπλανώμενων.

Το κυριότερο στοιχείο του φεστιβάλ, είναι η μουσική και οι διοργανωτές έχουν καταφέρει να

μετατρέψουν μία καλλιτεχνική μάζωξη σε μία από τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές γιορτές. Τα συ-

γκροτήματα φέτος έφτασαν τα 140 με αρκετά ηχηρά, αλλά όχι τόσο εμπορικά ονόματα. Αυτό

είναι που κάνει το Primavera να διαφέρει, ο χαρακτήρας τον οποίο διατηρεί όλα αυτά τα χρόνια

που βρίσκεται εν ενεργεία. Θα μπορούσε να φιλοξενεί τους Coldplay με πιθανό αποτέλεσμα

να αυξήσει την προσέλευση από 100 χιλιάδες σε 200, αλλά δεν το κάνει γιατί μιλάμε για ένα

εναλλακτικό φεστιβάλ.

Και επειδή όπου indie, η εν λόγω ελληνική κοινότητα δίνει το δυνατό της παρών, το Primavera

αριθμεί κάθε χρόνο περί τα 300 άτομα από την έτερη μεσογειακή χώρα. Εκείνους ακριβώς που

γεμίζουν Παρασκευή και Σάββατο βράδυ το Key και το Jokers. Φυσικά, το φεστιβάλ είναι πο-

λυεθνικό, με Ισπανούς, Γερμανούς, Γάλλους και Ιρλανδούς να κάνουν check-in στα desks του

Parc De Forum, χώρο που αποτελεί από τους καταλληλότερους για τη διεξαγωγή ενός τέτοιου

γεγονότος.

Γρασίδι τόσο όσο χρειάζεται, 6 διαφορετικές μουσικές σκηνές, δεκάδες τουαλέτες σε φανερά

και «κρυφά» σημεία, άφθονο φαγητό από pizza και burger μέχρι κινέζικο και μεξικάνικο. Όλες

οι παραπάνω παράμετροι σε συνδυασμό με την ακρίβεια των εμφανίσεων, συνθέτουν το τέλειο

σκηνικό.

57

Free PressEsc _away/primavera_sound_2010

Ο συνδετικός κρίκος όλων αυτών δεν είναι άλλος από το εκάστοτε line-up. Φέτος κυριάρχησε

το motto «ο νέος είναι ωραίος αλλά και ο παλιός είναι αλλιώς», οπότε είχαμε μία μείξη των δύο

αυτών στοιχείων. Από τη μία οι παρασημοφορημένοι Pavement, Pixies, Pet Shop Boys, Orbital,

Gary Numan, Liquid Liquid, Charlatans και Fall και από την άλλη οι νεοσύλλεκτοι Beach House,

Broken Social Scene, Grizzly Bear, Les Savy Fav, Big Pink, New Pornographers, XX, Yeasayer,

Matt and Kim, Wild Beasts και Spoon. Όλοι ήταν εκεί, στην ώρα τους και έβαλαν τα δυνατά τους

για αξιομνημόνευτες εμφανίσεις. Ίσως οι Panda Bear και οι XX να μη στάθηκαν στο ύψος των

περιστάσεων, αλλά οι διαχρονικοί Pixies και Pet Shop Boys πραγματικά άφησαν ιστορία. Στις άξι-

ες λόγου εμφανίσεις ακολουθούν το δίχως άλλο, οι Iταλοί Bloody Beetroots και οι Άγγλοι Fuck

Buttons, οι οποίοι ήταν οι υπεύθυνοι για συναυλιακά πάρτι που κράτησαν μέχρι τα ξημερώματα.

Όπως και να έχει πάντως, ακόμα και τις στιγμές που απλά περιφερόμασταν ψάχνοντας γνωστούς

και φίλους, είχαμε μια πολύ αισιόδοξη ψυχολογία τύπου: είμαι-σε-φεστιβάλ-στη-Βαρκελώνη-δεν-

πα-να-με-τσαλαπατάς. Κατά ένα μαγικό τρόπο δε χανόμασταν και η κοσμοσυρροή δε μας προ-

καλούσε κανέναν εκνευρισμό.

Στα συν του Primavera πρέπει σίγουρα να προστεθεί ότι είναι εύκολα προσβάσιμο, αφού έχει

δίπλα γραμμή μετρό. Όσο για το βράδυ, αφού τις καθημερινές το μετρό δε λειτουργεί μετά τις

12, κάθε 10 λεπτά περνούσαν πούλμαν έξω από το φεστιβάλ, τα οποία σε πήγαιναν με 2 ευρώ

στην Plaza Catalunya, δηλαδή το πιο κεντρικό σημείο της πόλης.

Το μοναδικό μείον της διοργάνωσης σχετίζεται με το περιβόητο βραχιολάκι. Για να μπεις στο

φεστιβάλ έπρεπε να έχεις μία κάρτα με bar code (για να τσεκάρουν εισόδους και εξόδους) και

ένα βραχιολάκι περασμένο στο χέρι. Αν έκανες το λάθος να το βγάλεις, δε σε άφηναν να ξανα-

μπείς. Τελειωμένα πράγματα. Ωστόσο, επειδή το καλό το παλικάρι, ξέρει κι άλλο μονοπάτι, ένα

τσιμπιδάκι μαλλιών έδωσε τη λύση. Κορόιδα Ισπανοί.

Κάποιοι τιμούν με την παρουσία τους το Primavera Sound εδώ και χρόνια. Για κάποιους άλλους

ήταν η πρώτη φορά. Αν η κρίση δεν έχει χτυπήσει κόκκινο σε ένα χρόνο από τώρα, σίγουρα θα

σκεφτούμε να επιστρέψουμε στον «τόπο του εγκλήματος». Cross fingers.

58

60

Free PressEsc _away/james

Αν κάποτε δοθεί ένα βραβείο για το πλέον αγαπημένο συγκρότημα του ελληνικού κοινού, οι

James σίγουρα θα ανήκουν στους διεκδικητές του.

Πέρυσι κατάφεραν να γεμίσουν για τρεις συνεχόμενες ημέρες το Θέατρο Γης στη Θεσσαλονίκη,

κάτι που δεν έχει ξαναγίνει ποτέ στο παρελθόν! Φέτος ήδη εμφανίστηκαν σε Πάτρα και Αθήνα!

- Αν προστεθούν και οι δύο εμφανίσεις τους στην Αθήνα (το 2007 στο Fly Beeond Festival και

το 2008 στο Ejekt Festival), το συγκρότημα έχει κατορθώσει να κόψει περίπου 80.000 εισιτήρια

μέσα σε τρία χρόνια στις εμφανίσεις του στην Ελλάδα!!!

Σε συνδυασμό με τις δεκάδες χιλιάδες δίσκους που έχουν πουλήσει διαχρονικά στη χώρα μας,

αλλά και τη λατρεία που έχουν μαζί τους οι ραδιοφωνικοί σταθμοί μας, η σχέση του ελληνικού

κοινού με τους James είναι ένα πραγματικό φαινόμενο: άλλωστε, ο τελευταίος δίσκος τους "Ηey

Ma" κυκλοφόρησε στην Ελλάδα μια εβδομάδα νωρίτερα από τον υπόλοιπο κόσμο!

Το Σάββατο 24 Ιουλίου οι James επιστρέφουν Ελλάδα και για πρώτη φορά θα εμφανιστούν στην

Κρήτη. 24/7 όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο Παγκρήτιο Στάδιο στο Ηράκλειο! Στη συναυλία οι James

θα ερμηνεύσουν όλες τις μεγάλες επιτυχίες τους, καθώς και κομμάτια από το νέο mini album

τους "The Night Before", το οποίο κυκλοφόρησε τον Απρίλιο.

Μαζί θα εμφανιστούν και οι Puressence! Η μπάντα από το Manchester είναι από τις πιο αγαπη-

μένες στην Ελλάδα και έχουν εμφανιστεί πάρα πολλές φορές στη χώρα μας! Θα αποτελέσουν

το support act των James.

Η προπώληση ξεκίνησε από το www.ticketarena.gr ενώ σε λίγες μέρες θα μπορείτε να τα βρείτε από τα σημεία προπώλησης

σε όλο το νησί.

60

james

61

Free PressEscin_thessaloniki_

H Rastavibe και η Kazandb παρουσιάζουν ένα συγκλονιστικό ταξίδι στον κόσμο της reggae στην πιο σημα-

ντική συναυλία της χρονιάς στη Θεσσαλονίκη.

Ο DON CARLOS είναι ένας από τους θρυλικότερους reggae καλλιτέχνες. Γεννημένος στη Jamaica άρχισε

την καριέρα τους ως ιδρυτικό μέλος των Black Uhuru, αλλά είναι περισότερο γνωστός για τη σόλο καριέρα

του. Με το ιδιαίτερο φωνητικό του χάρισμα κατάφερε να κερδίσει μια θέση ανάμεσα στις κορυφαίες φωνές

που έχουν βγει από τη Jamaica. Καθ’όλη τη διάρκεια της καρίερας του έχει συνεργάστει με τους κορυφαί-

ους μουσικούς και παραγωγούς της Jamaica όπως τους Roots Radics, τους Aggrovators, τον Bunny Lee,

τον King Tubby, τον Jah Shaka και άλλους, αλλά και με νέους καλλιτέχνες όπως οι Groundation. Το 2009

επέστρεψε στη δισκογραφία με το “Changes”, άλμπουμ που ο κόσμος το υποδέχτηκε με μεγάλο ενθουσια-

σμό και που συνοδεύτηκε από πάρα πολύ καλές κριτικές. Το μήνυμα που μεταφέρει με τη μελωδική φωνή

του είναι πάντα positive και uplifting. Είναι η πρώτη φορά που επισκέπτεται τη χώρα μας και το σετ που θα

παίξει με τους DUB VISION BAND, περιέχει κομμάτια τόσο από τα solo album του, όσο και γνωστές επιτυχίες

των Black Uhuru. Στις εκπλήξεις που μας επιφυλάσει το live περιλαμβάνεται και η εμφάνισή του στη σκηνή

μαζί με τους Groundation!

Οι Καλιφορνέζοι GROUNDATION, το δημοφιλέστερο reggae συγκρότημα στην Ελλάδα, ανταποκρίνονται

στις εκκλήσεις των πολυάριθμων φίλων τους και επιστρέφουν για μια ακόμη sold out συναυλία. Η πρώτη επί-

σημη παρουσίαση της καινούριας δισκογραφικής τους δουλειάς, Here I Am, που αποτελεί τη συμπύκνωση

μιας μοναδικής μουσικής πορείας ανάμεσα σε παραδοσιακούς τζαμαϊκάνικους ρυθμούς και παραλληρη-

ματικούς jazz αυτοσχεδιασμούς, αναμένεται με πρωτόγνωρο ενθουσιασμό. Ιδιαίτερα αγαπητοί για την εξαι-

ρετική σκηνική τους παρουσία, την άρτια μουσική τους κατάρτιση, τη λυρικότητα και τη δύναμη των στίχων

τους, αλλά και την απλότητα και την αμεσότητα με την οποία προσεγγίζουν το κοινό τους καταφέρνουν να

μετατρέψουν κάθε τους εμφάνισης σε μια ανεπανάληπτη μουσική εμπειρία.

Στο μουσικό μας ταξίδι, οι Σέρβοι FC APATRIDE αναμειγνύουν τον ήχο των Βαλκανίων με την πιο δυναμική

και μαχητική πλευρά της roots reggae μουσικής. Στους στίχους τους αντιχούν τα πιο δυνατά αντιπολεμικά

μηνύματα και στη μουσική τους αναγνωρίζει κανείς την παγκοσμιότητα ενός μουσικού κινήματος που έχει

αγκαλιάσει ολόκληρο τον πλανήτη.

Οι ANIMANATION αποτελούν το πιο πρόσφατο αλλά και το πιο ελπιδοφόρο μουσικό εγχείρημα στο χώρο της

reggae στην Ελλάδα. Με έναν ιδιαίτερα χαρισματικό frontman πλαισιωμένο από μια πλειάδα έμπειρων και

εκλεκτών μουσικών δημιουργούν το δικό τους μοναδικό στίγμα.

Στις φτωχογειτονιές του Kingston, στους δρόμους και στα studio απ’ όπου ξεπήδησε η reggae μουσική μας

μεταφέρει το πολυαναμενόμενο ντοκυμαντέρ HOLDING ON TO JAH. Στην πρώτη ευρωπαϊκή προβολή του,

ο παραγωγός του Harrison Stafford (ιδρυτικό μέλος και τραγουδιστής των Groundation) μας καλεί να αναζη-

τήσουμε τις απαρχές μιας μοναδικής μουσικής κουλτούρας.

Την Πέμπτη 1 Ιουλίου όλη η Θεσσαλονίκη θα χορεύει κάτω από τα αστέρια στους γλυκούς ήχους της reggae!

Μια από τις μεγαλύτερες εκδηλώσεις της χρονιάς, θα λάβει χώρα στη Βαβυλωνία και στο Club του Μύλου,

στη Θεσσαλονίκη.

61

don carlosgroundationμύλος/club

1 Ιουλίου

áñôïðùëåßïí

êïíôÜ óáò áðü ôï 1974

áñéóôïôÝëïõò 23 êáé âëÜëç2310.242.996

äåëöþí 59 êáé µéáïýëç2310.855.866

40 ðïéêéëßåò øùµéïý, ôóïõñÝêé, ðßôåò, êÝéê, âïõôÞµáôá, ðôé-öïõñ, óéñïðéáóôÜ, ãëõêÜ ôáøéïý, êñýá óÜíôïõéôò

Óõíå÷ßæïíôáò ôçí ðáñÜäïóç ðïõ îåêßíçóå ôï

1974, ôï áñôïðïéåßï ÓôñÜôïò óáò ðñïóöÝñåé µå

µåñÜêé êáé óôéò êáëýôåñåò ôéµÝò ôçò áãïñÜò

íüóôéµá êáé áãíÜ ðñïúüíôá Üñôïõ êáé ãëõêïý.

...êáé ðïëëÜ áêüµá ðñïúüíôá

áñôïðùëåßïí

êïíôÜ óáò áðü ôï 1974

áñéóôïôÝëïõò 23 êáé âëÜëç2310.242.996

äåëöþí 59 êáé µéáïýëç2310.855.866

40 ðïéêéëßåò øùµéïý, ôóïõñÝêé, ðßôåò, êÝéê, âïõôÞµáôá, ðôé-öïõñ, óéñïðéáóôÜ, ãëõêÜ ôáøéïý, êñýá óÜíôïõéôò

Óõíå÷ßæïíôáò ôçí ðáñÜäïóç ðïõ îåêßíçóå ôï

1974, ôï áñôïðïéåßï ÓôñÜôïò óáò ðñïóöÝñåé µå

µåñÜêé êáé óôéò êáëýôåñåò ôéµÝò ôçò áãïñÜò

íüóôéµá êáé áãíÜ ðñïúüíôá Üñôïõ êáé ãëõêïý.

...êáé ðïëëÜ áêüµá ðñïúüíôá