Faktor kejatuhan syougun

BIL TAJUK HLM1. PENGENALAN 2-32 FAKTOR KEJATUHAN KESYOGUNAN

TOKUGAWA

1) KEKURANGAN KEPIMPINAN KESYOGUNAN TOKUGAWA

2) TEKANAN DARIPADA KUASA ASING3) PERANAN DAIMYO YANG MENGHADAPI

MASALAH KEWANGAN 4) MASALAH KEMISKINAN RAKYAT5) PENENTANGAN GOLONGAN SAMURAI

(RONIN)6) GOLONGAN SAUDAGAR (CHONIN)7) BENCANA-BENCANA ALAM DAN

SERANGAN PENYAKIT8) PEMBERONTAKAN KAUM TANI

3-44-5

67

7-89

9-1010

3. BERAKHIR SISTEM FEUDAL 11-124. KE ARAH PEMODENAN JEPUN (ERA MEIJI)

!) POLITIK 2) EKONOMI 3) PENDIDIKAN

4) PEMODENAN ANGKATAN TENTERA DAN LAUT

5) KESUSASTERAAN6) IDEOLOGI DAN AGAMA7) KOMUNIKASI DAN PERHUBUNGAN 8) KEBUDAYAAN9) DASAR LUAR MEIJI

12-1313-1616-18

18-1919-2020-2121-2222-23

235. KESIMPULAN 24

6. LAMPIRAN 25-267. BIBLIOGRAFI 27

FAKTOR KEJATUHAN KESYOGUNAN TOKUGAWA. BERAKHIRNYA SISTEM FEUDAL DAN KEARAH PEMODENAN JEPUN.

1

PENGENALAN

Zaman Kesyogunan Tokugawa bermula pada tahun 1603 dan berakhir pada tahun

1867. Zaman Tokugawa dikaikan dengan beberapa aspek penting seperti urbanisasi yang

pesat, kewujudan satu entiti kebangsaan, pengaruh konfucinisme kepada masyarakat

Jepun, perkembangan pendidikan di kalangan bushi dan kelas lain, dan kelompok chonin

yang melahirkan budaya mereka sendiri. Dalam bidang inteklektual pula, zaman ini

memaparkan perdebatan yang penting berhubung dengan penyelasaian kepada masalah

yang dihadapi Jepun sepanjang zaman Tokugawa.1

Zaman Kesyogunan Tokugawa bermula dari pengasasnya iaitu Tokugawa Ieyasu.

Ieyasu yang dikenali dengan nama panggilan Takechiya semasa beliau masih kanak-

kanak. Beliau telah memerintah paling lama Kerajaan Tentera dalam sejarah Jepun.

Sistem politik Tokugawa dipengaruhi oleh falsafah konfucinisme. Kesyogunan

Tokugawa mengamalkan sistem feudalisme, dimana golongan samurai mendapat hak

keistimewaan yang lebih dari rakyat biasa. Samurai-samurai digalahkan memiliki tanah

sendiri.

Walaupun, zaman Kesyogunan Tokugawa telah mencapai kemajuan, namun telah

melakukan pemencilan keatas dunia luar. Ini kerana, kerajaan Jepun bimbang pengaruh

dunia luar khususnya agama kristian akan masuk ke negara Jepun. Faktor ini telah

mendorong kepada kejatuhan Kesyogunan Tokugawa. Ahli sejarah mengatakan sistem

kerajaan Tokugawa mungkin tidak berubah pada dasarnya jikalau Amerika Syarikat dan

negara-negara lain tidak membuka pintu yang tertutup itu secara paksaan.2

Selain itu, faktor yang menyebabkan kajatuhan Kesyogunan Tokugawa turut

didorong oleh kekurangan kepimpinan yang berkesan, masalah-masalah kewangan yang

1 Abu Talib Ahmad. (2005). Tamadun Jepun. Kuala Lumpur : Dewan Bahasa dan Pustaka. Hlm. 512 Richard Storry. ( 1982) . Sejarah Jepun Moden. Kuala Lumpur : Dewan Bahasa dan Pustaka. Hlm. 77.

2

serius, peranan golongan samurai, bencana-bencana alam dan sebagainya. Menjelang

abad ke-19, Bakufu dibendung oleh masalah-masalah politik, ekonomi dan sosial yang

kacau-bilau. Selepas kejatuhan Kesyogunan Tokugawa, pemerintahan Jepun diambil oleh

Meiji. Boleh dikatakan, suatu zaman pemodenan telah wujud semasa pemerintahan Meiji.

Selepas Meiji manaiki takhta dua perkara telah diutamakan oleh beliau. Yang pertama,

beliau telah mengapuskan sistem feudalisme dan memodenkan negara Jepun . Beliau juga

tidak melaksanakan pemancilan Jepun dengan mengamalkan dasar buka pintu seperti

dilaksanakan oleh Shogun Tokugawa.

FAKTOR KEJATUHAN KESYOGUNAN TOKUGAWA

KEKURANGAN KEPIMPINAN YANG BERKESAN

Kebanyakan Syogun-syogun Tokugawa tidak mempunyai kebijaksanaan politik

dan kualiti kepimpinan seperti Ieyasu. Contoh, Syogun-syogun yang lemah dan tidak

berkeupayaan ialah Ieshige (1745-1760), Ieharu (1760-1786), Ienari (1787-1837) dan

sebagainya. Ieshige adalah seorang Syogun yang lemah dan uzur. Beliau juga seorang

yang gagap dan dan tutur kata beliau tidak dapat difahami. Beliau lebih banyak

meletakkan kuasa yang ada padanya ke dalam tangan jurubahasanya, iaitu Ooka

Tadamitsu. Ieshige meninggal dunia dan telah digantikan oleh Ieharu iaitu seorang yang

malas dan boros.3

Seterusnya, Ieharu telah digantikan oleh Ienari. Ienari merupakan Syogun yang

lemah, mempunyai 40 dayang-dayang (Sokushitsu) dan 900 orang pembantu di istananya.

Ienari juga mempunyai 20 orang gundik dan 55 orang anak. Beliau juga amat boros dan

ramai daripada anak-anak perempuannya telah dikahwinkan mengikut upacara secara

besar-besaran. Syogun-syogun Tokugawa menjadi penaung kepada kebanyakan dari

3 M.Rajendran, 1988, Sejarah Jepun , Kuala Lumpur : Arena Buku Sdb.Bhd. Hlm. 52.

3

aktiviti kesenian, Selain daripada membazirkan wang membina dan memperlengkapkan

istana, mereka juga bertanggungajawab menggeringkan sumber-sumber kewangan

Bakufu. Kewangan Bakufu bertambah merosot akibat pemberian bantuan mengsa

kebuluran, mangsa kebakaran dan juga mangsa gempa bumi yang telah membunuh

150,000 orang di daerah Kanto dalam tahun 1703.4

Menjelang abad ke-19, Bakufu mengadapi masalah kewangan yang serius.

Kekayaannya kian merosot dan ia tidak dapat mengenakan cukai ke atas tanah-tanah

feudal kecuali di kawasan yang dikuasai secara langsung oleh Bakufu. Penyalahtadbiran

dan rasuah juga berleluasa di kalangan pegawai-pegawai Bakufu akibat masalah

kewangan. Keadaan huru-hara dan kekacauan politik di Bakufu telah menyebabkan

sebilangan rakyat dari semua kelas telah menamatkan rejim Tokugawa.

TEKANAN DARIPADA KUASA ASING

Salah satu faktor kejatuhan Kesyogunan Tokugawa ialah tekanan kuasa asing.

Tekanan kuasa asing ini telah memaksa Bakufu untuk membuka Jepun semula. Pada awal

tahun 1844, Raja Belanda telah menasihatkan Bakufu supaya menghentikan dasar

pemencilannya. Tetapi, Bakufu tidak berbuat demikian dan tetap dengan pendiriannya.

Pada 18hb Julai, kumunculan Komodor Mathew Perry bersama dengan kapal perang

beliau telah menimbulkan perasaan bimbang dan gelisah di kalangan pemerintah-

pemerintah Jepun dan para cendiakiawan yang takutkan Imperialisme Barat.5

Komodor Perry telah diarahkan oleh kerajaan Amerika Syarikat bagi membuka

semula Jepun. Antara sebabnya ialah;

Untuk memperolehi jaminan perlindungan bagi Angkatan Laut Amerika yang

terkandas di Jepun.

4 M.Rajendran, 1988, Sejarah Jepun , Kuala Lumpur : Arena Buku Sdb.Bhd. Hlm. 525 Ibid. Hlm. 56.

4

Untuk mendapatkan kebenaran bagi kapal-kapal Amerika bagi memperolehi

bekalan makanan dan bahanapi di mana-mana pelabuhan Jepun.

Untuk membuka sebuah pelabuhan masuk bagi kemudahan kapal-kapal

perdagangan Amerika.

Komodor Mathew Perry cuba mendapatkan persetujuan Bakufu untuk memberi

layanan yang baik kepada Angkatan Laut Amerika yang terkandas. Selain itu, beliau juga

memohon kemudahan-kemudahan bagi pelayaran dan perdagangan. Perry menjelaskan

kepada Bakufu bahawa beliau mengharapkan maklumbalas apabila kembali semula pada

tahun berikutnya dengan angkatan yang besar. Ancaman terhasil apabila Komodor Perry

kembali ke Jepun dalam bulan Februari 1854. Beliau tidak menghadapi kesulitan dalam

menandatangani Pejanjian kanagawa (31hb Mac 1854) dengan rakyat Jepun.

Kesan dari perjanjian Kanagawa, suatu perjanjian tambahan telah membawa

Jepun membuka dua pelabuhannya iaitu Shimoda dan Hakodate kepada perdagangan

Amerika. Perjanjian Kanagawa telah diikuti oleh perjanjian-perjanjian yang serupa

dengan Great Britain ( Oct 1854 ), Rusia ( Feb 1855 ) dan Belanda ( Nov 1855 ). Pada

29hb Julai 1858, Townsend Harris ( Konsul Jeneral pertama Amerika Syarikat ) telah

menandatangani Perjanjian Persahabatan dan Perdagangan dengan Ksyogunan

Tokugawa. Perjanjian ini memberi hak wilayah asing kepada Amerika Syarikat selain

dari melucutkan taraf autonomi Jepun.6

PERANAN DAIMYO YANG MENGHADAPI MASALAH KEWANGAN

Sistem Sankin-Kotai melibatkan pengendalian istana-istana yang besar di Edo

dan perjalanan yang sering dibuat yang disertai oleh rombongan besar, memiskinkan

tuan-tuan feudal.7 Tambahan pula, ramai daimyo mengikut jejak langkah para Syogun

6 Abu Talib Ahmad. (2005). Tamadun Jepun. Kuala Lumpur : Dewan Bahasa dan Pustaka. Hlm. 597 Abu Talib Ahmad. (2005). Tamadun Jepun. Kuala Lumpur : Dewan Bahasa dan Pustaka. Hlm. 57.

5

dan hidup serba mewah, menikmati hiburan-hiburan yang mahal, membelanjakan

sejumlah wang yang besar ke atas rasuah dan hadiah-hadiah serta pembinaan bangunan-

bangunan baru. Akibatnya, para daimyo menjadi semakin bengantung ke atas golongan

saudagar dan peminjam-peminjam wang untuk membantu mereka dari tahun ke tahun.

Golongan daimyo telah mengurangkan bilangan orang-orang gaji mereka tetapi ini tidak

dapat mengatasi kesulitan kewangan yang mereka hadapi. Golongan daimyo telah

menggunakan suatu cara untuk menaikan beban cukai kaum tani. Petani-petani yang

miskin telah melarikan diri dari tanah-tanah mereka dan memberontak menentang

kekuasaan golongan daimyo. Keadaan kewangan daimyo merosot, sehingga mereka

semakin lemas dalam genggaman peminjam-peminjam wang.

Masalah hutang golongan daimyo telah mencapai keadaan yang runcing.

Menjelang abad ke-19, tidak ada seorang daimyo pun tidak berhutang kepada saudagar-

saudagar. Golongan daimyo yang terdesak telah mengadai nama-nama keluarga mereka

kepada saudagar-saudagar yang kaya.8 Kelemahan kewangan golongan daimyo

mengakibatkan keruntuhan politik mereka. Keadaan ini bertambah buruk lagi oleh

pertikaian-pertikaian yang hebat mengenai soal penggantian di kebanyakan kawasan

kekuasaan feudal. Perselisihan-perselisihan wujud di kalangan golongan-golongan feudal

seperti Akita, Kurume, Tsushima dan Kaga. Menjelang akhir abad ke-19, dari segi

ekonomi dan politik banyak kawasan-kawasan kekuasaan feudal hamper runtuh.

MASALAH KEMISKINAN RAKYAT ( PETANI ).

Petani yang miskin merupakan nadi sistem ekonomi Tokugawa telah turut

memainkan peranan penting dalam kejatuhan Kesyogunan Tokugawa. Kaum tani yang

telahpun dibebani dengan cukai yang berat, terpaksa menanggung cukai-cukai tambahan.

Untuk mengatasi keadaan kewangan yang kian merosot, golongan daimyo telah

8 M.Rajendran, 1988, Sejarah Jepun , Kuala Lumpur : Arena Buku Sdb.Bhd. Hlm. 54

6

mengenakan cukai-cukai yang lebih berat ke atas kaum petani. Kaum tani terpaksa

memberi 40% - 50% dari hasil padi mereka sebagai cukai kepada daimyo. Mereka juga

dipaksa membayar cukai-cukai tambahan. Cukai telah dikanakan ke atas tanah dan

kebun-kebun yang kosong, cukai ke atas bangunan, cukai ke atas pintu dan jendela dan

ada juga cukai ke atas anak-anak perempuan yang mencapai umur tertentu. Cukai-cukai

juga dikenakan ke atas kain, sake, herba dan bahan-bahan yang digunakan oleh petani.

Saudagar-saudagar juga turut mengeksploitasi kaum tani dengan menetapkan harga-harga

beras mengikut sesuka hati mereka. Di samping kesengsaraan ekonomi, kaum petani juga

dihina dan dicaci oleh pegawai-pegawai cukai yang mempunyai kuasa untuk menaikkan

cukai.

PENENTANGAN GOLONGAN SAMURAI ( RONIN )

Golongan samurai telah melaksanakan fungsi tentera yang penting dalam

kemunculan Ieyasu dan penubuhan Bakufu. Bagaimanapun, semasa era keamanan yang

panjang, golongan samurai yang tinggal di Edo dan bandar-bandar istana yang lain

menjadi ketagih kepada sifat kemewahan dan keborosan. Ini menjadikan mereka kelas

yang lemah dan bergantung ke atas orang lain.9 Lebih-lebih lagi, kemiskinan Kesyogunan

Tokugawa dan golongan daimyo telah menjejas kesejahteraan golongan samurai.

Golongan daimyo yang jatuh miskin biasanya mengurangkan gaji samurai mereka atau

menahan sebahagian dari gaji mereka. Ini menimbulkan banyak kesulitan kepada kelas

ini. Akibatnya, menjelang akhir abad ke-18, golongan samurai menghadapi masalah

ekonomi yang serious. Mereka banyak berhutang kepada kelas saudagar terutamanya

peminjam-peminjam wang dan broker-broker beras. Ramai samurai yang berkhidmat

sebagai pegawai-pegawai rendah di Bakufu dan perkhidmatan-perkhidmatan Han mula


7

mengamalkan rasuah. Akhlak mereka berada di tahap yang rendah sekali dan akhirnya

runtuh samasekali.10

Kesan yang penting dari kemiskinan mereka yang berterusan ialah kemerosotan

kesetiaan golongan samurai secara beransur-ansur kepada tuan-tuan mereka. Oleh kerana,

mereka tidak dapat bergantung di atas gaji mereka telah memutuskan perikatan dan

menjadi ronin atau samurai yang tidak bertuan. Mereka merayau-rayau sambil melibatkan

diri dalam kegiatan-kegiatan penyamunan dan keganasan. Golongan ronin ini merupakan

penyumbang utama kepada keadaan yang kacau-bilau ketika itu. Ada di antara mereka

yang terlibat dalam pertanian atau perdagangan, sementara yang lain menjadi buruh dan

dengan itu mereka menghadapi kejatuhan yang serious dalam status sosial mereka. Di

kalangan kelas samurai yang lebih rendah, perbezaan tidak dirasakan dengan jelas dan

ketara. Mereka sanggup merendahkan teraf mereka dan mengatur perkahwinan-

perkahwinan yang berkeuntungan dari segi kewangan dari segi ahli-ahli kelas saudagar11.

Mereka juga mengambil anak-anak lelaki para saudagar dan petani yang kaya sebagai

anak angkat untuk suatu bayaran. Golongan samurai yang lebih miskin telah sangup

menggadaikan milik utama mereka iaitu pedang kepada saudagar-saudagar. Ramai

samurai yang miskin yang anti-Bakufu telah melemahkan kestabilan politik Kesyogunan

Tokugawa.

GOLONGAN SAUDAGAR (CHONIN)

Golongan saudagar telah mengeksploitasikan kaum tani dan yang lebih

pentingnya telah memiskinkan golongan daimyo dan samurai. Dengan ini, mereka

bertanggungjawab melemahkan kuasa politik dan kestabilan ekonomi kelas-kelas atasan

ini. Golongan saudagar juga telah melemahkan Bakufu dengan menyebarkan perasaan

10 M.Rajendran, 1988, Sejarah Jepun , Kuala Lumpur : Arena Buku Sdb.Bhd.Hlm.54.11 Ibid. Hlm. 54

8

anti-Tokugawa. Golongan saudagar tidak puashati dengan kedudukan sosial mereka yang

rendah walaupun mereka merupakan kelas terkaya dalam masyarakat Tokugawa. Dengan

sebab ini mereka menaruh perasaan benci terhadap Bakufu. Mereka juga membenci

Bakufu yang telah menurunkan nilai matawang dan memaksa golonga chonin supaya

menghapuskan hutang beberapa daimyo yang telah tidak dapat menjelaskan hutang

mereka. Dengan demikian kelas chonin mula menyokong golongan Tozama yang terdiri

dari suku kaum Satsuma, Choshu, Tosa dan Hizen yang enggan tunduk di bawah Bakufu

Tokugawa. Sebenarnya, saudagar-saudagar seperti Mitsui, Ono, Shimada, Konoike dan

lain-lain telah memberi sokongan kewangan yang kuat kepada kumpulan samurai muda.12

Kumpulan samurai muda ini terdiri dari golongan Tozama yang telah menggulingkan

Bakufu dalam tahun 1867.

BENCANA-BENCANA ALAM DAN SERANGAN PENYAKIT

Bencana-bencana alam memburukkan lagi kedudukan ekonomi kaum tani. Dalam

tahun 1732, sebahagian besar dari tanam-tanaman di Jepun Barat telah musnah diserang

seranggan. Ini telah mengakibatkan beratus-ratus ribu orang petani mengahadapi masalah

kebuluran. Dalam tahun 1770-1779, banyak daerah di bawah pemerintahan Tokugawa

menderita akibat dari keadaan yang serius. Dalam tahun 1772, banjir telah memusnahkan

beribu-ribu tanah sawah di Jepun Barat dan ini telah diikuti oleh suatu suatu wabak

penyakit seperti malaria, sakit panau, cirit-birit yang telah membunuh hampir 200,000

petani. Dalam tahun 1778 berikutnya, banjir besar sekali lagi memusnahkan beribu-ribu

tanah sawah di Kyoto dan Kyushu. Pada tahun berikutnya berpuluh-puluh ribu petani

telah menjadi mangsa oleh letupan gunung berapi di Pulau Oshima dan di Kagoshima.

Bencana-bencana ini telah diikuti oleh kebuluran besar di Temmei dan letupan gunung

berapi yang selanjutnya di Asama. Kesengsaraan yang dialami oleh kaum petani semakin


9

bertambah dan ramai dari mereka telah melakukan “mabiki” di mana bayi-bayi dibunuh

oleh ibubapa mereka.

PEMBERONTAKAN KAUM TANI

Kaum tani juga telah memberontak menentang daimyo dan Bakufu. Lebih 600

pemberontakan telah berlaku di dalam pemerintahan Era Tokugawa. Hampir keseluruhan

pemberontakan ini berpunca dari percukaian yang bertambah. Pemberontakan secara

besar-besaran telah berlaku dalam tahun 1764 di daerah Kosuke dan Musashi. Seramai

lebih 200, 000 orang petani telah bengkit menyertai pemberontakan-pemberontakan ini

dan Bakufu mengambil masa hampir lebih dari sebulan untuk menumpaskan

pemberontakan-pemberontakan tersebut.13 Pemberontakan-pemberontakan ini telah

berlaku di kawasan Kanto yang menjadi kawasan kekuasaan keluarga Tokugawa.

Pemberontakan besar-besaran yang dilakukan oleh kaum tani berlaku di daerah Iwaki,

Kaminoyama, Kurume dan lain-lain. Pemberontakan-pemberontakan ini telah

melemahkan lagi sturuktur politik dan asas-asas ekonomi Kesyogunan Tokugawa.

BERAKHIR SISTEM FEUDAL

Sistem feudal di Jepun iaitu maharaja yang berada di kemuncak struktur

pemerintahan mempunyai kuasa yang tidak terhad ke atas segala aspek di bawah

pemerintahannya termasuklah tanah.14 Keterikatan yang kuat terjalin antara daimyo

dengan tentera dan petani sementara dalam banyak keadaan maharaja tidak mempunyai

sebarang peranan. Kemunculan golongan tentera khusus sebagaimana di Jepun begitu

13 M.Rajendran, 1988, Sejarah Jepun , Kuala Lumpur : Arena Buku Sdb.Bhd.Hlm. 56. 14 Abdullah Zakaria Ghazali., Azharudin Mohamed Dali & Azhar Mad Aros., ( 2001 ). Sejarah Asia Tenggara, Asia Selatan dan Asia Timur 1800-1963. Kuala Lumpur : Fajar Bakti. Hlm. 99.

10

pengaruh dalam menentukan hala tuju pemerintahan. Golongan daimyo merupakan

kelompok yang sangat berkuasa di Jepun dan kuasanya dikatakan mengalahkan kuasa

yang dimiliki oleh maharaja sendiri. Golongan tentera yang mempunyai kebolehan yang

besar dalam peperangan digunakan oleh golongan bangsawan sama ada untuk

mempertahankan hak milik tuan mereka serta mendapatkan lebih banyak tanah malalui

kekuasaan ketenteraan ataupun menjaga keselamatan tuan-tuan mereka. Kekuatan

ketenteraan ini yang menjadi tulang belakang kebangkitan daimyo di Jepun hingga

maharaja sendiri tidak berfungsi sebagaimana sepatutnya.

Walau bagaimanapun, semasa pemodenan era Meiji (1868-1912), telah terdapat

usaha-usaha untuk menghapuskan sistem feudal. Pemerintah Meiji beranggapan bahawa

salah satu perkara yang menghalang pemodenan Jepun adalah disebabkan sistem feudal.

Ia dilihat sangat mengongkong masyarakat terutama golongan petani di mana segala

bentuk keperluan mereka ditentukan oleh pihak pemerintah dan golongan bangsawan.

Golongan pemerintah Meiji sepertin Kido, Okubo dan Itagaki telah mempengaruhi

golongan daimyo terutama daripada suku kaum Chosu, Satsuma, Tosa dan Hizen agar

menyerahkan tanah-tanah di bawah kekuasaan mereka secara sukarela kepada maharaja.15

Pada tahun 1871, maharaja telah mengumumkan penghapusan semua tanah feudal

dan semua tanah tersebut secara teorinya akan menjadi milik raja. Secara pratiknya ia

akan dijadikan tanah kerajaan. Selain itu, semua tentera feudal akan dihapuskan dan

dengan ini meninggalkan kerajaan pusat sebagai satu-satunya pemilik sah pasukan tentera

di Jepun. Penghapusan feudalisme telah memperkukuhkan kedudukan Meiji dan

membolehkan kerajaan mempunyai kuasa penuh ke atas seluruh penduduk. Golongan

samurai telah diharamkan membawa pedang dan secara langsung telah menghilangkan

15 Ibid. Hlm. 100

11

hak mereka sebagai pahlawan. Ia juga dilihat sebagai asas kepada kemunculan negara

Jepun sebagai sebuah negara moden.16

KEARAH PEMODENAN JEPUN ( ERA MEIJI )

POLITIK

Perlembagaan baru telah di perkenalkan dan sistem politik berparti juga turut di

perkenalkan. Pada April 1868, carta Pengakuan Lima Artikel telah di perkenalkan

dengan memberi penekanan kepada penubuhan dewan perhimpunan, kebebasan

bermastautin dan pekerjaan, penghapusan kelas keturunan dan hubungan kebudayaan

dengan barat.17 Majlis Negara ditubuhkan sebagai badan yang paling berkuasa dalam

negara. .

Pada tahun 1868, Maharaja Meiji telah memindahkan pusat pentadbirannya dari

Kyota ke Yedo. Pada tahun 1871, Maharaja Meiji telah menamatkan sistem feudal.

Wilayah atau daerah dibahagikan kepada beberapa daerah kecil yang dikenali senagai

’Ken’. Dengan itu, fungsi daimyo sebagai pembesar feudal ditamatkan Sebagai balasan

daimyo-daimyo dan samurai diberi layanan dalam bentuk bon-bon kerajaan. Maharaja

telah memerintahkan supaya perlembagaan dan parlimen baru dibentuk menjelang tahun

1881. Maharaja Meiji juga telah mengarahkan Ito Hirobumi, selaku penyimpan mohor

untuk pergi mempelajari teori politik dari Britain, Belgium, Paris, Vienna dan Berlin.

Pengumuman perlembagaan baru telah di buat secara rasmi oleh Maharaja pada 11

Februari 1889. Menurut perlembagaan ini, Maharaja adalah pemarintah tertinggi tetapi

keunggulan beliau hanyalak dari segi adat istiadat semata-mata. Ini jelas dibuktikan oleh

16 Abdullah Zakaria Ghazali., Azharudin Mohamed Dali & Azhar Mad Aros., ( 2001 ). Sejarah Asia Tenggara, Asia Selatan dan Asia Timur 1800-1963. Kuala Lumpur : Fajar Bakti. Hlm. 100.17 Paul Akamatsu, 1972, Meiji 1868 : Revolution and Counter-Revolution in Japan, London : George Allen & Unwin Ltd. Hlm : 234.

12

Artikel Lima yang mengatakan bahawa semua undang-undang, ordinan-ordinan DiRaja,

Titah Perintah DiRaja dan lain-lain memerlukan tandatangan pengesahan Menteri Negara

yang berkuasa.18

Mengikut perlembagaan, kuasa Dewan Bangsawan sama dengan kuasa Dewan

Rakyat dan pada amalannya ia boleh menghalang undang-undang uang disampaikan oleh

dewan Rakyat. 19 Sementara itu, pilihanaraya pertama telah di adakan pada tahun 1890

yang di sertai oleh berbagai parti politik. Di antara parti yang bertanding ialah Parti

Liberal (Jiyuto) yang di tubuhkan pada tahun 1881 di bawah Itagaki dan Parti Progresif

(Kaishinto) yang di tubuhkan pada tahun 1882. Meiji telah menubuhkan sebuah persatuan

yang digelar Risshisha pada tahun 1894. Persatuan ini telah menyebabkan matlamat

mengenai kerajaan sendiri, autonomi tempatan dan penubuhan sebuah perhimpunan

perundangan yang dipilih.

EKONOMI

Ekonomi Jepun telah menerima impak yang agak besar daripada era Pemulihan

Meiji. Maharaja Jepun percaya bahawa ekonomi moden berasaskan industri kapitalisme

adalah asas kepada keselamatan dan keagungan nasionalisme. Pemodenan ekonomi juga

di lakukan atas dasar kepesatan pertumbuhan penduduk, aktiviti pertanian yang tidak

dapat menampung penduduk yang tidak bekerja, kekurangan perniagaan eksport dan

untuk menyediakan peluang pekerjaan kepada kelas samurai yang berjumlah lebih kurang

600,000.

Pemodenan ekonomi telah di mulakan di sektor pertanian dengan sektor pertanian

telah menyumbangkan sebanyak 80% daripada jumlah pendapatan Jepun pada tahun 1870

– 1880.20 Sektor pertanian memikul beban sektor industri Jepun kerana cukai tanah telah

18 Richard Storry, 1967, Sejarah Jepun Moden, Kuala Lumpur : Dewan Bahasa dan Pustaka.Hlm : 87.19 Ibid. 87.20 M.Rajendran, 1988, Sejarah Jepun , Kuala Lumpur : Arena Buku Sdb.Bhd, Hlm : 79.

13

membiayai kebanyakan daripada kos. Kaum tani telah dibenarkan untuk memiliki tanah

mereka sendiri.21 Keadaan ini telah membolehkan kerajaan mengenakan cukai tanah yang

menggantikan bayaran cukai kepada golongan feudalisme. Satu sistem cukai pusat yang

moden ditubuhkan bersama dengan satu sistem wang yang baru..22

Selain itu, ada juga pelajar-pelajar yang di hantar ke luar Jepun untuk belajar

dalam jurusan pertanian dan ada juga pakar yang di bawa masuk untuk meningkatkan lagi

taraf teknologi pertanian Jepun.23 Selain itu juga, penggunaan benih yang di impot dan

baja kimia telah di perkenalkan. Sistem pengairan dan saluran telah diperbaiki dan

sekolah-sekolah, maktab-maktab dan stesen-stesen pertanian telah didirikan di beberapa

bandar termasuk Tokyo. Tanaman dagangan (komersial) yang di galakkan ketika itu

ialah teh dan sutera dan banyak kawasan pertanian yang telah di buka. Kegiatan

pertanian secara intensif dilakukan oleh tenaga buruh tanpa pengunaan alat jentera

moden. Kerajaan Meiji juga menggunakan teknologi Barat dalam pertanian.24 Sektor

pertanian telah menyumbangkan separuh dari sumber kewangan dan tenaga manusia dan

dengan itu telah membolehkan kerajaan Meiji membangunkan bidang industri dengan

pesat.25

Dalam bidang perindustrian, industri perkilangan telah pertingkatkan dengan

kilang-kilang besi waja dan besi keluli (industri berat). Industri ini berperanan dalam

industri pembinaan kapal, alat perang dan limbungan kapal tentera laut di Yukusuka.

Industri ringan seperti kilang tekstil besar di Concashire yang mula menjadi penting.26

Kilang-kilang besi tadi telah di bangunkan dengan meminjam modal daripada golongan-

21 Joginder Singh Jessy, 1979, Jepun : Pemodenan, Longman. Hlm : 47.

22 Richard Storry, 1967, Sejarah Jepun Moden, Kuala Lumpur : Dewan Bahasa dan Pustaka.Hlm : 78.23 Ibid. Hlm.80.24 Paul Akamatsu, 1972, Meiji 1868 : Revolution and Counter-Revolution in Japan, London : George Allen & Unwin Ltd. Hlm : 250.25 Lockwood William, 1954, The Economic Devolopment of Japan : Growth and structural Change 1868-1938, Princeton University Press. Hlm : 25.26 E. Herbert Nonman, 1991, Kemunculan Jepun Sebagai Negara Moden, Kuala Lumpur : Yayasan Penataran Ilmu.Hlm :129.

14

golongan kaya feudal Jepun.Ini dapat mengurangkan pergantungan ekonomi daripada

negara-negara barat yang berupa pinjaman bank. Kilang-kilang itu juga telah di

bangunkan dengan bertujuan untuk memajukan bidang ketenteraan Jepun dalam usaha

penaklukan dan pertahanan. Pengetahuan peralatan perang telah di serap dari barat

dengan membawa masuk beberapa pakar dari luar. Perusahan perlombong turut

dimajukan oleh kerajaan Meiji. Bagi memastikan perusahan ini berjalan dengan lancar,

Meiji telah menubuhkan Biro Perlombongan di Jepun.

Meiji juga telah memberi penekanan ke atas industri-industri pertahanan seperti

pembinaan kapal, alat-alat perang dan lain-lain. Industri yang bercorak militari terbesar

dalam tempoh 1870-1880 ialah limbungan ”Kapal Tentera Laut Di Yokusuka”. Kerajaan

Jepun juga telah membina dua buah kilang besar untuk membuat meriam dan senapan di

Tokyo dan Osaka. Selain itu, tiga buah kilang telah di bina di Tokyo dan Gumma untuk

membuat peluru.27

Kerajaan Jepun juga telah membina kilang sutera, kapas, benang, simen dan juga

kaca. Semua pemilikan perindustrian telah di serahkan kepada beberapa syarikat seperti

Mitsui, Mitsubishi, Sumitomo, Yasuda dan lain – lain. Syarikat-syarikat ini disokong oleh

kerajaan Meiji.28 Gabungan industri pula telah di kuasai oleh pasukan pemodalan seperti

Zaibatsu..29

Kementerian Kewangan di tubuhkan. Sistem matawang telah di selaraskan dengan

mengambil kira sistem kewangan dari barat.30 Pada tahun 1868, matawang Jepun telah di

tukar kepada konsep pengunaan wang kertas. Wang kertas telah di tukarkan daripada Ryo

kepada Yen.. Matsukata Masayashi (1835-1924) telah menjadi Menteri Kewangan pada

27 M.Rajendran, 1988, Sejarah Jepun , Kuala Lumpur : Arena Buku Sdb.Bhd, Hlm : 82.28 Jon Livingston, Joe Moore & Felicia Oldfather, 1976, The Japan Reader : Vol !- Imperial Japan 1800-1945, Penguin Books Ltd. Hlm : 119.29 E. Herbert Nonman, 1991, Kemunculan Jepun Sebagai Negara Moden, Kuala Lumpur : Yayasan Penataran Ilmu.Hlm :130.30 M.Rajendran, 1988, Sejarah Jepun , Kuala Lumpur : Arena Buku Sdb.Bhd, Hlm. 84.

15

tahun 1881.31 Beliau berjaya mengawal keadaan dengan mengenakan cukai yang tinggi ke

atas wain dan tembakau dan juga dengan mengurangkan subsidi kerajaan kepada syarikat.

Dengan ini, kerajaan Jepun dapat menarik semula wang kertas Jepun untuk meningkatkan

semula nilainya.

Bank kebangsaan pertama yang telah di tubuhkan dalam tahun 1873 dengan

manggabungkan dua agensi kewangan kerajaan yang utama. Perdagangan dengan dunia

luar juga telah membantu dalam meningkatkan pertukaran matawang asing dan memberi

pendapatan kepada negara Jepun. Selain itu, sistem kredit moden juga telah di

perkenalkan dengan penubuhan Bank of Japan pada tahun 1882.

PENDIDIKAN

Pendidikan memainkan peranan penting untuk mencapai matlamat Maharaja

Meiji. Ia dianggap alat transformasi Jepun kepada sebuah kuasa ekonomi dan militari

yang termoden. Sehubungan dengan itu, konsep pendidikan moden telah diberi

pendedahan kepada pelajar-pelajar di sekolah. Beratus-ratus penuntut Jepun telah dihantar

ke luar negeri untuk mempelajari sains dan pentadbiran serta teknik perindustrian Barat..

Pada tahun 1880, kawalan negara yang mutlak dalam sekolah rendah dan menengah telah

ditubuhkan.32

Sekolah-sekolah telah dibina oleh pedagang-pedagang untuk menunjukkan

sokongan rakyat terhadap maharaja Meiji. Dengan membina sekolah juga, mereka dapat

memberi sumbangan ke arah membangunkan negara Jepun. Pada tahun 1871,

Kementerian Pelajaran Jepun ditubuhkan dengan menyeragamkan sistem pendidikan.

Pada tahun berikutunya, kawasan di Jepun telah dipecahkan kepada 8 bahagian. Di setiap

31 Mikiso Hane, 1972, Modern Japan : A Historical Survey, Westview Press. Hlm : 99.

32 E. Herbert Nonman, 1991, Kemunculan Jepun Sebagai Negara Moden, Kuala Lumpur : Yayasan Penataran Ilmu. Hlm : 200.

16

bahagian pula dibina sebuah Universiti, 32 buah sekolah menengah dan 210 sekolah

rendah. Kanak-kanak Jepun mula ke sekolah ketika berumur 6 tahun dan perlu belajar

selama 16 bulan.33 Menjelang tahun 1880, terdapat hampir 28,000 buah sekolah rendah

dengan lebih dari 2 juta murid. Kanak-kanak turut dididik supaya taat setia kepada

maharaja, bangsa dan negara dalam apa jua keadaan. Prinsip ini dikenali sebagi

’Kokutai’. Dalam tahun 1886, Mori Arinoni menjadi Menteri Pelajaran. Beliau

memulakan pelajaran sekolah rendah ditetapkan kepada 8 tahun sementera sekolah

menengah selama 4 tahun. Sekolah tinggi, terutamanya sekolah-sekolah teknikal

peringkat tinggi telah ditubuhkan yang menawarkan bidang pengjian perubatan,

ketenteraan, pelayaran, pertanian perdagangan dan perikanan. Kerajaan Jepun juga

membawa masuk sebilangan besar pakar dari luar.

Pada tahun 1886, Universiti Di Raja Tokyo ditubuhkan . Universiti ini merupakan

pusat pengkajian tertinggi di Jepun. Universiti ini menyediakan sekolah latihan dalam

perkhidmatan awam dalam bahagian urusan pentadbiran , pusat pendidikan dan juga

pusat penyelidikan. Universiti ini menekankan pelajar-pelajarnya supaya mematuhi

hormat terhadap maharaja dan negara. Pelajar-pelajar diajar berdasarkan sistem

pendidikan barat dan menekankan pendididkan moral Jepun disadur dari etika Kung Fu

Tze. Menjelang tahun 1910, beberapa buah universiti diraja lain telah ditubuhkan di

Sapporo, Sendai, Kyoto dan Fukuoka. Terdapat banyak sekolah-sekolah, maktab-maktab

dan universiti persendirian diwujudkan.

PEMODENAN ANGKATAN TENTERA DARAT DAN LAUT

Meiji sedar tentang keunggulan kuasa-kuasa Barat dari segi organisasi

ketenteraan dan alat-alat kelengkapan senjata. Untuk usaha ini, Maharaja Meiji telah

meminta bantuan daripada pihak British. Sebelum itu, Maharaja Meiji juga telah

33 M.Rajendran, 1988, Sejarah Jepun , Kuala Lumpur : Arena Buku Sdb.Bhd, Hlm : 66.

17

memperkenalkan sistem kerahan tenaga pada tahun 1876. Sistem ini telah di perkenalkan

kepada rakyat biasa yang berumur 20 tahun ke atas. Mereka akan berkhidmat selama 12

tahun yang boleh di pecahkan kepada 3 tahun tetap dan 9 tahun sebagai simpanan. Cara

berperang juga di ajar oleh pegawai tentera asing.34

Angkatan Tentera Laut telah di tubuhkan pada tahun 1872. Pada tahun 1876,

kapal laut besar telah di beli dari Britain dan ini dapat menguatkan lagi kekuasaan Tentera

Laut Jepun. Penuntut-penuntut Jepun dihantar ke Britain untuk mempelajari ilmu

pelayaran dan pembentukkan limbungan kapal.35 Sementara itu, pegawai tentera laut dari

British di ambil sebagai jurulatih Tentera Laut. Kerajaan Jepun mengemaskinikan semula

pasukan polis sebagai persediaan mengadapi tekanan politik dalam negeri akibat

munculnya gerakan anti kerajaan dan persaingan antara parti-parti politik. Bagi

memodenkan angkatan tentera Jepun kerajaan Meiji telah menubuhkan sistem sekolah

awam yang memberikan latihan tentera dalam pelajaran.36

Kerajaan Maharaja Meiji telah pun mempunyai sebanyak 28 buah kapal moden

jumlah isipadu 57, 000 tan, 24 buah anak kapal dan juga torpedo Kerajaan Meiji

bertanggungjawab mengendalikan beberapa industri strategik yang mengeluarkan senjata

peluru, torpedo, kapal-kapal laut dan sebagainya. Negara Jepun telah membangun dari

segi ketenteraan dari sistem feudal ke konsep peperangan moden dalam masa kurang dari

30 tahun. Jepun mewujudkan sebuah Angkatan Tentera yang mampu mempertahankan

ancaman asing.

KESUSASTERAAN

34 Paul Akamatsu, 1972, Meiji 1868 : Revolution and Counter-Revolution in Japan, London : George Allen & Unwin Ltd. Hlm: 257.35Joginder Singh Jessy, 1979, Jepun : Pemodenan, Longman.Hlm : 46. 36 Jon Livingston, Joe Moore & Felicia Oldfather, 1976, The Japan Reader : Vol !- Imperial Japan 1800-1945, Penguin Books Ltd. Hlm : 168.

18

Bidang kesusateraan telah berkembang biak dengan adanya penterjemahan buku-

buku sastera dari barat. Di antara karya dan biografi yang terkenal yang telah di

terjemahkan ialah karya William Shakespeare, Homer, Rousseau dan Voltair. Ini telah

meningakatkan minat rakyat Jepun ketika itu kepada kesusateraan moden. Di antara karya

mereka yang telah di terjemah kan ialah Romeo and Juliet, Ernest Maltraves dan The

Bridge of Cannernoor. Selain itu, ada juga Pilgrim’s Progreess dan The Bible(New

Testament) dan Social Contract. Penterjemah yang terkenal ketika itu ialah Oda

Junichiro.37 Melalui penterjemahan-penterjahan karya ini juga, masayarakat elit Jepun

telah terdedah kepada idea-idea barat berkenaan sains, politik, sosial, pendidikan dan

sebagainya.

Di antara novelis yang terkemuka ketika itu ialah Futabatei Shimei dengan karya

terjemahan beliau yang berjudul Rendezvous. Bahasa Inggeris telah menjadi bahasa yang

sangat penting ketika era pemulihan Meiji. Ini dapat difahami memandangkan bahasa

Inggeris merupakan bahasa asing yang amat penting bagi rakyat Jepun dalam bidang

diplomasi, perdagangan dan komunikasi antarabangsa.38 Fukuwaza merupakan seorang

penulis yang produktif dan menghasikan banyak buku termasuk A Guide of Foreign

Travel, Outline of Civilization, The Division of Powers dan lain-lain. Perkembangan

persuratkhabaran di Jepun semasa era Meiji telah dipengaruhi hanya oleh orang-orang

asing yang berada di Jepun. Mereka telah menerbitkan jurnal-jurnal seperti Nagasaki

Shipping List, Advertives, Japan Express dan Japan Gazette. Suratkhabar-suratkhabar

Jepun lebih menerbitkan berita-berita baru ditulis disampimg berita sosial dan ekonomi.

IDEOLOGI DAN AGAMA

37 M.Rajendran, 1988, Sejarah Jepun , Kuala Lumpur : Arena Buku Sdb.Bhd, Hlm : 67.38 Ibid.Hlm.69.

19

Peranan ideologi di zaman pemerintahan Meiji telah di sasarkan sebagai alat

untuk meningkatkan semangat nasionalisma. Ideologi baru di perkenalkan yang di

namakan Kokutai secara rasmi. Ideologi ini berhubung kait dengan kerohanian

masyarakat Jepun dan sebahagian darinya memberikan kesetiaan dan ketaatan yang

sepenuhnya kepada Maharaja Jepun yang di anggap suci. Ideologi ini memudahkan usaha

mengerahkan Jepun kepada sebuah negara yang kuat dan moden.39

Seterusnya, dalam konsep keagamaan telah di perkenalkan pula konsep Shinto

Negara. Shinto negara adalah berasal daripada agama Shintonisme, sebuah agama purba

Jepun. Dalam konsep Shintoisme purba, shinto di bahagikan kepada empat bahagian, iaitu

Shinto Istana DiRaja (Koshitsu Shinto), Shinto tempat-tempat suci (Jinja Shinto), Shinto

Mazhab (Kyoha Shinto) dan Shinto Rakyat (Minkan Shinto). Tempat suci Shinto telah

menjalankan upacara-upacara bagi tuhan Kami atas nama Negara. Pada masa yang sama,

seluruh rakyat dan Negara mengucap syukur kepada Kami dan derdoa.

Sebaliknya, agama Buddha telah di asingkan daripada agama Shinto. Sewaktu

penghapusan agama Buddha, kesemua harta-harta institusi Buddha telah di ambil dan

kitab-kitab suci telah di bakar dan di hanyutkan ke sungai-sungai. Kerajaan Meiji juga

dengan sengaja mengambil tindakan memutuskan hubungan pertalian antara Buddhisme

dan Shintonisme.40

Pada zaman Meiji, agama Kristian telah di terima masuk semula. Ianya telah

berkembang di Jepun dengan pembinaan pusat-pusat keagamaan di Nagasaki (Khatolik

Roman), Yokohama (Presbyterian) dan Hakodate (Ortodoks Greek) pada tahun 1870an.

Selain itu, mubaligh-mubaligh Kristian yang berhijrah ke Jepun juga membuka sekolah-

sekolah agama Kristian dan menerbitkan risalah-risalah agama Kristian. Tetapi, tidak

semua rakyat dapat menerima kemasukan semula agama Kristian.

39 M.Rajendran, 1988, Sejarah Jepun , Kuala Lumpur : Arena Buku Sdb.Bhd, Hlm : 73.40 M.Rajendran, 1988, Sejarah Jepun , Kuala Lumpur : Arena Buku Sdb.Bhd, Hlm : 74.

20

KOMUNIKASI DAN PERHUBUNGAN

Mesin telegraf telah membantu dalam bidang ketenteraan Jepun sebagai satu

media yang efektif dalam berkomunikasi. Teknologi ini juga membantu dalam urusan

pemusatan pentadbiran dan pembangunan ekonomi. Pada tahun 1880, hampir seluruh

bandar besar di lengkapi dengan kemudahan telegraf. Beri-ribu batu cawangan talian dan

stesen-stesen taligraf telah dibina merentangi negara Jepun. Selanjutnya, sistem pos

moden telah di perkenalkan yang mengantikan perkhidmatan pengantar yang lain dan

memantapkan lagi sistem komunikasi di Jepun.41

Sementara itu, dari segi perhubungan pula, perkhidmatan kereta api telah di

perkenalkan. Kerja pembinaan landasan kereta api telah di mulakan pada tahun 1872.

Dengan adanya perkhidmatan kereta api, telah memudahkan sistem pengangkutan untuk

penumpang dan juga barangan ekonomi. Pada tahun 1872, landasan telah di bina untuk

menghubungkan Tokyo dan Yokohama. Dua tahun berikutnya, 1874, ianya telah di

sambung ke Kobe, Osaka dan Kyoto.42 Landasan itu telah di bina sepenuhnya oleh

jurutera-jurutera Jepun. Menjelang tahun 1881, Jepun telah mempunyai landasan kereta

api sejauh 26 batu. Dari segi teknologi percetakan pula, kemajuan dari segi kemudahan

timbul hasil daripada keperluan untuk menyediakan notis-notis oleh Jabatan Kerajaan. Di

samping itu juga, pengguna mesin cetak turut di gunakan oleh pihak gereja untuk

menerbitkan risalah-risalah Kristian untuk diedarkan kepada orang ramai.

KEBUDAYAAN

Seni lukis tradisional Jepun telah di perbaharui dengan penggunaan warna-warna

yang lebih terang dari kebiasaannya. Lukisan minyak telah menjadi popular dan lukisan

41 Joginder Singh Jessy, 1979, Jepun : Pemodenan, Longman.Hlm : 46.42 Mikiso Hane, 1972, Modern Japan : A Historical Survey, Westview Press. Hlm : 98.

21

cara barat juga semakin diterima oleh ramai pelukis-pelukis Jepun.43 Dari segi seni muzik

pula, pengaruh muzik barat mula meresapi kebudayaan Jepun. Banyak piring – piring

hitam boleh di dapati dan muncul pula konsep tarian barat. Di antara yang paling terkenal

ialah tarian ballroom yang lebih popular terutamanya di kalangan aristokrat dan elit

politik Di samping itu juga, konsep penggunaan alat muzik tradisional dan gabungan alat

muzik moden di perkenalkan Gagaku (suatu gaya muzik dimainkan di istana-istana

diraja) telah diberi keutamaan dalam upacara-upacara rasmi dan keagamaan.

Seni drama Kabuki mula di pandang tinggi dan mendapat pengiktirafan yang

tinggi. Di zaman Meiji, Kabuki adalah satu bentuk hiburan yang mendapat tempat di

setiap lapisan masyarakat. Selain daripada drama-drama pentas, industri filem juga mula

berkembang. Bermula dengan filem-filem bisu, kemudiannya menyusul pula kaedah

penggunaan kamera moden, penggunaan sarikata, teknik sinaran tiruan, ’prop’ dan

sebagainya. Panggung wayang gambar yang pertama telah dibina dalam tahun 1903 dan

menjelang akhir era Meiji industri filem Jepun telah membuat kemajuan yang besar.

DASAR LUAR MEIJI

Dasar luar semasa Era Meiji merupakan perkara yang amat menarik dan penting

kepada masyarakat Jepun. Bagi membangunkan Jepun menjadi sebuah negara militari

yang kukuh Meiji telah berusaha untuk mempastikan pengkajian semula perjanjian-

perjanjian yang tidak adil yang telah ditandatangni di antara Jepun dengan kuasa-kuasa

Barat dalam tahun 1850-1860.44 Meiji telah membuat banyak diplomatik dengan negara-

negara barat untuk memujukkan negara barat supaya mengaji semula perjanjian-

perjanjian yang tidak adil. Kajian semula perjanjian menjadi Dasar luar Meiji. Menteri

luar negara Jepun memberi jaminan kepada Britain, untuk berniaga di mana-mana

wilayah Jepun. Perjanjian ditentangan dengan kuasa barat lain dan ini membawa kepada

43 M.Rajendran, 1988, Sejarah Jepun , Kuala Lumpur : Arena Buku Sdb.Bhd, Hlm : 72.44 Ibid. Hlm : 94.

22

penghapusan hak wilayah asing. Dalam perjanjian baru ini Jepun diberi hak untuk

meletakkan tarif yang sesuai ke atas barang-barang asing.45

Penentuan batas sempadan dan keselamatan negara juga terkandung dalam dasar

luar Jepun. Kedua-dua itu di atas telah menjejas perhubungan Jepun dengan Korea,

negara China dan Rusia. Berhubung dengan isu itu, satu persetujuan sempadan telah

ditandatangani. Hubungan Korea dengan Jepun dikatakan tidak baik. Oleh itu, dalam

tahun 1874 Meiji telah menggunakan diplomasi ubat bedil untuk memaksa Raja Kajong

dari Korea supaya menandatangani satu perjanjian yang memberi hak keistimewaan

perdagangan kepada Jepun. Kepentingan Jepun di Korea mula meningkat dalam tahun

1880an hingga 1890an disebabkan beberapa fakta dalam negeri dan antarabangsa.

Kerajaan Meiji telah pun memperolehi banyak faedah ekonomi dan politik di Korea

sebagai hasil perjanjian Chemulpo (1876) ingin mengekspolitasi pasaran dan sumber-

sumber asli korea..

KESIMPULAN

Kesyogunan Tokugawa. Punca kehancuran disebabkan oleh pemerintah Jepun

sendiri. Kawalan ketat Bakufu ke atas kehidupan politik, ekonomi dan sosial negara

tersebut telah membengkitkan kesan tindak balas menentang Bakufu itu sendiri.

Kebangkitan merkantilisme dan kemunculan kelas saudagar yang dinamik dan teguh dan

mengkibatkan kebankrapan kelas-kelas atasan terutamanya golongan daimyo dan

samurai, Sementara itu, kaum tani yang dikenakan cukai-cukai yang tinggi mula

memberontak menentang Bakufu. Bakufu yang mengahadapi keruntuhan dalam negeri

telah tidak dapat mengambil langkah-langkah bertindak menghalang sentimen anti-

Bakufu yang semakin meningkat. Sentimen tersebut telah dieksploitasikan oleh kumpulan

samurai muda dari suku kaum-kaum wilayah barat yang mana objektif serta-merta

45 E. Herbert Nonman, 1991, Kemunculan Jepun Sebagai Negara Moden, Kuala Lumpur : Yayasan Penataran Ilmu.Hlm : 56.

23

mereka ialah untuk menghancurkan Bakufu. Bakufu akhirnya telah digulingkan dalam

tahun 1867 dan dengan itu menamatkan sejarah feudalisme yang berpusat di Jepun.

Kemusnahan Bakufu telah memberi jalan ke arah modenisai Jepun di dalam Era Meiji

(1868-1912).

LAMPIRAN

24

PETA JEPUN

MEIJI FUKUZAWA YUKICHI MATSUKATA MASAYASHI KOMONDOR MATTHEW (1868-1912) (1835-1901) (1835-1924) PERRY {Menteri Kewangan } (1794-1858)

25

WANG KERTAS MATSUKA KABUKI

TARIAN GAGAKU

WANG KERTAS DAN SYILING EMAS DIGUNAKAN PADA ZAMAN MEIJI

26

BIBLIOGRAFI

M.Rajendran, 1988, Sejarah Jepun , Kuala Lumpur : Arena Buku Sdb.Bhd,

E. Herbert Nonman, 1991, Kemunculan Jepun Sebagai Negara Moden, Kuala Lumpur : Yayasan Penataran Ilmu.

Joginder Singh Jessy, 1979, Jepun : Pemodenan, Longman.

Richard Storry, 1967, Sejarah Jepun Moden, Kuala Lumpur : Dewan Bahasa dan Pustaka.

George Allen & Unwin Ltd, A History of The Far East in Modern Times. London.

Paul Akamatsu, 1972, Meiji 1868 : Revolution and Counter-Revolution in Japan, London : George Allen & Unwin Ltd.

Jon Livingston, Joe Moore & Felicia Oldfather, 1976, The Japan Reader : Vol !- Imperial Japan 1800-1945, Penguin Books Ltd.

Mikiso Hane, 1972, Modern Japan : A Historical Survey, Westview Press.

Lockwood William, 1954, The Economic Devolopment of Japan : Growth and structural Change 1868-1938, Princeton University Press.

Abu Talib Ahmad. (2005). Tamadun Jepun. Kuala Lumpur : Dewan Bahasa dan Pustaka.

Abdullah Zakaria Ghazali., Azharudin Mohamed Dali & Azhar Mad Aros., (2001). Sejarah Asia Tenggara, Asia Selatan dan Asia Timur 1800-1963. Kuala Lumpur : Fajar Bakti.

http://images.google.com.my

27

Documents

Faktor kejatuhan syougun