F e r n a n d o

I w a s a k iΦ ε ρ ν ά ν τ ο

Ι β α σ ά κ ιΙ β α σ ά κ ι

La española

cuando besa

Η ισπανίδα ότα

ν φιλάει

A t e n a s

Ο φερνάντο Ιβασάκι γεννήθηκε στη Λίμα το 1961, αλλά μένει μόνιμα στη Σεβίλλη από το 1985. Έχει γράψει τα μυθιστορήματα Libro de mal amor (2001) και Neguijón (2005) και τις συλλογές διηγημάτων Inquisiciones peruanas (1997), Un milagro informal (2003), Ajuar funerario (2004), Helarte de amar y otras historias de ciencia-fi cción (2006), España aparta de mí estos premios (2009).foto Santi Burgos

foto Pacon Sánchez

Fernando Iwasaki nació en Lima en 1961, pero desde 1985 vive en Sevilla. Ha escrito las novelas Libro de mal amor (2001) y Neguijón (2005) y las antologías de cuentos

Inquisiciones peruanas (1997), Un milagro informal (2003), Ajuar funerario (2004), Helarte de amar y otras historias de ciencia-fi cción (2006), España aparta de mí

estos premios (2009).

LA ESPAÑOLA CUANDO BESA

Cuántas veces, a tientas, en la noche,sueñan dos cuerpos fundirse en uno solo

sin saber que al final son tres o cuatro.Eugenio Montejo

LaEspañola   Desde que  llegué a Nueva York presentí que sería  testigo de maravillas, pero nada fue comparable a lo que viví aquella noche de verano en el Village. Ni las tiendas, ni los museos, ni las multitudes, ni  los rascacielos me impresionaron tanto. Fue como participar en el rodaje de una película y todavía se me pone la carne de gallina al recordarlo.  Mientras  duró  aquel  tour  recorrí  los  bohemios  bares  del Villa-ge durante las sofocantes madrugadas. ¿Sabes lo que te digo? En Sevilla ni siquiera salgo de día y no me iba a privar de las famosas noches neoyorkinas lejos de Arturo y de los niños. Los museos es-tán bien y en los escaparates de la Quinta Avenida hay virguerías, pero era horroroso ir a todas partes en mogollón para luego terminar peleándonos por las rebajas de los bazares de la calle 14. Los viajes organizados son deprimentes y por eso me busqué la vida sola. Así descubrí el Goody’s, un bar de copas que está en la Avenida de las Américas, entre  la 9 y  la 10. Algo cutre, sí, pero era como en  las películas.  En la barra había una pareja que no dejaba de discutir. Él pare-cía un hombre bueno. Quizás un poco lacio, pero su mirada irradia-ba desamparo. No estaba mal. Ella había bebido demasiado y cada vez hablaba más fuerte. Su novio pasaba una vergüenza espantosa y me miraba como pidiendo disculpas por el papelón que hacía su chica. Me hubiera gustado saber  inglés para enterarme de qué  le decía a gritos, porque él  tenía cara de estar deseando que se  lo tragara la tierra. Me lo estaba diciendo también a gritos con sus ojos azules. Entonces ella comenzó a coquetear con el otro.  El otro también estaba sentado en la barra y de vez en cuando se interesaba por la pelea y le echaba unos reojazos descarados a la chica. Seguro que era por la bebida, pero el caso es que ella se 

Η ΙσπανΙδα όταν φΙλαεΙ

Πόσες φορές, τη νύχτα, ψηλαφιστά, δύο σώματα ονειρεύονται να γίνουν ένα, χωρίς

να ξέρουν ότι τελικά είναι τρία ή τέσσερα.εουχένιο Μοντέχο

ΗΙσπανίδα

  Με το που έφτασα στη Νέα Υόρκη προαισθανόμουν ήδη ότι θα έβλεπα πράματα και  θάματα, αλλά τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί μ’ αυτό που έζησα εκείνη την καλοκαιρινή νύχτα στο Βίλατζ. Ούτε τα μαγαζιά, ούτε τα μουσεία, ούτε τα πλήθη, ούτε οι ουρανοξύστες με είχαν εντυπωσιάσει τόσο. Ήταν σαν να ’παιρνα μέρος στα γυρίσμα-τα μιας ταινίας· ακόμα και τώρα που το σκέφτομαι, μου σηκώνεται η τρίχα κάγκελο.  Κατά  τη  διάρκεια  εκείνης  της  περιήγησής  μου,  γύρισα  όλα  τα μποέμικα μπαρ του Βίλατζ μέσα στα  αποπνικτικά χαράματα. Κατα-λαβαίνεις τι σου λέω; Στη Σεβίλλη, δεν βγαίνω ούτε καν τη μέρα, δεν υπήρχε λοιπόν περίπτωση να στερηθώ τις διάσημες νεοϋορκέζικες νύχτες μακριά από τον Αρτούρο και τα παιδιά. Καλά είναι τα μου-σεία, και στις βιτρίνες της Πέμπτης Λεωφόρου βρίσκει κανείς θαυμά-σια πράγματα, αλλά ήταν φρικτό να πηγαίνουμε τσούρμο σε όλα τα μέρη και να καταλήγουμε μετά να τσακωνόμαστε για τις προσφορές στα μαγαζιά της 14ης οδού. Τα οργανωμένα ταξίδια είναι καταθλιπτι-κά γι’ αυτό την έψαξα μόνη μου. Έτσι ανακάλυψα το Γκούντις, ένα μπαρ στη λεωφόρο Αμέρικας, μεταξύ 9ης και 10ης. Κάπως παρακ-μιακό, δεν λέω, αλλά ήταν όπως στις ταινίες.  Στην  μπάρα  καθόταν  ένα  ζευγάρι  που  καυγάδιζε  ασταμάτητα. Εκείνος  φαινόταν  καλός  άνθρωπος.  Λίγο  μαλθακός  ίσως,  αλλά  η ματιά  του εξέπεμπε εγκατάλειψη. Δεν ήταν κακός. Εκείνη είχε πιει αρκετά και μιλούσε όλο και πιο δυνατά. Ο φίλος της ένοιωθε μεγάλη ντροπή και με κοιτούσε σαν να αισθανόταν την ανάγκη να ζητήσει συγγνώμη για την παράσταση  που έδινε η κοπελιά του. Θα ’θελα να ’ξερα αγγλικά για να καταλάβω τι του έλεγε ουρλιάζοντας, αφού εκείνος είχε μια έκφραση να ανοίξει η γη να τον καταπιεί. Μου το έλε-γαν, ουρλιάζοντας κι αυτά, τα γαλανά του μάτια. Τότε εκείνη άρχισε να φλερτάρει με τον άλλον.

dedicó a relamerlo con la mirada y a enseñarle sin pudor alguno la punta de la lengua, mientras el pobre novio buscaba mi solidaridad muerto de vergüenza. De pronto el chico no aguantó más y se fue, y  ella  avanzó  como  una  gata  borracha  hacia  ese  hombre  que  la incendiaba de deseo.  Contemplando  cómo  se besaban  y  acariciaban  indiferentes  al mundo, me pregunté si a mí podría ocurrirme algo así. ¿Cómo sa-berlo si nadie jamás me ha mirado de aquella manera? Mi marido no es tierno, pero tampoco se pone animal como aquel hombre se estaba poniendo en la barra. Y la chica, qué fuerte, dejando al novio en la estacada. Esa mujer se estaba entregando a un desconocido tan sólo por una mirada que la había hecho sentir única, deseada y especial. Las bragas se me estaban empapando cuando el novio regresó al Goody’s dando un portazo.  El hombre se zafó de la chica y entró veloz en los servicios. Y como  tampoco  era  plan  quedarse  ahí  para  presenciar  una  pelea yo me fui corriendo al de señoras. La luz era turbia y olía a sexo. Mientras me palpaba las braguitas escuché los gritos y los porrazos. Todo eran resuellos y palabras incomprensibles, tal vez obscenas. Me dolían los labios de tanto cerrarlos y mis dedos apestaban igual que el baño. Cuando todo terminó pensé en los ojos azules del no-vio y me alegré de haberle evitado otra sesión de vergüenza ajena. Entonces me animé a salir.  El  novio  se había marchado definitivamente  y  la  chica estaba enroscada otra vez al hombre de  la barra. Se besaron de nuevo, sin pasión, y de golpe él la abandonó también. Cerré la puerta del Goody’s mientras el camarero la atendía desplomada sobre la enci-mera de mármol, y descubrí que el novio la aguardaba, enamorado todavía, en el pasadizo oscuro que conducía a  la Avenida de  las Américas. La misma mirada de azogue, suplicante, avergonzada y melancólica. ¡Lo que daría porque me quisieran así!  Los primeros rayos de sol penetraban como una luz tuberculosa en esa especie de túnel, y me sentí conmovida por haber descubier-to el lado oscuro del deseo: el deseo que conduce a la degradación, el deseo que te precipita al sexo a ciegas, el deseo que consigue abolir  tu propia personalidad. Mientras  los ojos del novio me bar-nizaban de su  luz azul, ella vomitaba en  la barra del Goody’s. La pobre.

  Ο άλλος καθόταν επίσης στην μπάρα, δείχνοντας πού και πού ενδιαφέρον για τον καυγά ενώ έριχνε και κάτι ξεδιάντροπες ματιές στην κοπέλα. Σίγουρα έφταιγε το ποτό, αλλά η αλήθεια είναι ότι εκεί-νη επέμενε να τον τρώει με τα μάτια και να του δείχνει ξετσίπωτα την άκρη της γλώσσας της, ενώ ο φουκαράς ο φίλος της  ζητούσε την κατανόησή μου κόκκινος από την ντροπή του. Ξαφνικά, ο τύπος δεν άντεξε άλλο κι  έφυγε,  ενώ εκείνη, σαν μεθυσμένη γάτα, πλησίασε τον άντρα που της είχε εξάψει τον πόθο.  Βλέποντάς τους να φιλιούνται και να χαϊδεύονται αδιαφορώντας για τον κόσμο, αναρωτήθηκα αν θα μπορούσε κι εμένα να μου συμ-βεί κάτι τέτοιο. Πώς να το ξέρω όμως, όταν κανείς δεν μ’ έχει κοιτάξει ποτέ μ’ αυτόν τον τρόπο; Ο άντρας μου δεν είναι κανένας ξενέρωτος, αλλά  δεν  γίνεται  και  θηρίο  όπως  είχε  γίνει  εκείνος  ο  άντρας στην μπάρα. Κι η κοπέλα, τι κότσια, να αφήσει τον φίλο της στα κρύα του λουτρού. Αυτή η  γυναίκα δινόταν σ’  έναν άγνωστο άντρα  εξαιτίας μιας και μόνο ματιάς που την είχε κάνει να νοιώσει μοναδική, επιθυ-μητή και ξεχωριστή. Το κυλοτάκι μου είχε αρχίσει να μουσκεύει την στιγμή που ο φίλος της ξαναμπήκε στο Γκούντις χτυπώντας δυνατά την πόρτα πίσω του.  Ο άντρας παράτησε την κοπέλα και μπήκε βιαστικά στην τουαλέ-τα. Κι επειδή ούτε κι εγώ είχα σκοπό να μείνω εκεί και να παραστώ στον τσακωμό, πήγα τρέχοντας στις γυναικείες. Το φως ήταν αχνό και μύριζε σεξ. Την ώρα που τα δάχτυλα πασπάτευαν το κυλοτάκι, άκουσα φωνές και χτυπήματα. Έφταναν στα αυτιά μου αγκομαχητά και ακατανόητες λέξεις, μάλλον χυδαίες. Με πονούσαν τα χείλη μου από το πολύ σφίξιμο και τα δάχτυλά μου βρωμούσαν όπως το μπά-νιο. Όταν όλα τελείωσαν σκέφτηκα τα γαλανά μάτια του φίλου της και χάρηκα που τον είχα γλυτώσει από το να αισθανθεί ξανά ντροπή για την κοπέλα του. Τότε αποφάσισα να βγω.  Ο φίλος της είχε φύγει οριστικά και η κοπέλα είχε τυλιχτεί πάλι πάνω στον άντρα της μπάρας. Φιλήθηκαν ξανά, χωρίς πάθος, και ξαφνικά την εγκατέλειψε κι αυτός. Έκλεισα την πόρτα του Γκούντις τη στιγμή που ο μπάρμαν φρόντιζε τη γερμένη στον μαρμάρινο πά-γκο κοπέλα και ανακάλυψα ότι ο φίλος της την περίμενε, ερωτευμέ-νος ακόμα, στο σκοτεινό σοκάκι που έβγαζε στη Λεωφόρο Αμέρικας. Το ίδιο υγρό, ικετευτικό, ντροπιασμένο και μελαγχολικό βλέμμα. Και τι δεν θα ’δινα να μ’ αγαπούσαν έτσι!  Οι  πρώτες  ακτίνες  του  ήλιου  γλιστρούσαν  σαν  φυματικό  φως μέσα σ’ αυτό το είδος τούνελ, κι ένιωθα συγκινημένη που είχα ανα-

El hombre de la barra  ¿Quién dice que en Nueva York no pasa nada en verano? El Village ya no es lo que era, pero cuando menos te lo esperas ocurre algo extraordinario. La noche había sido agotadora, y apenas termi-nó mi turno en el subway me fui a un bar de putas. El Goody’s, creo.  Al entrar el barman me señaló con las cejas a una chica nueva que bebía Ginger Ale en una mesa del fondo. Parecía cansada, qui-zás enferma. No tenía las tetas gordas pero prometía un buen polvo. Pedí un Scotch para hacerme la idea cuando llegó la Cindy. Aunque Cindy está un poco desfondada sigue siendo la que mejor la chupa del Village. No hay como un giving head antes de irse al sobre, así que entre lo malo conocido y lo peor desconocido, me bebí el whisky saboreando el inminente mamazo de la Cindy.  Los chulos no deberían dejarse ver por  los clientes porque es de mal gusto. Cindy quería saber qué hacía una nueva en su zona y el maromo le juraba que no era de su ganadería. Pero esa zorra tenía que ser una auténtica profesional porque le sostuvo la mira-da al chulo sin pestañear. Cindy me preguntó cómo estaba y yo le dije que muerto de calor. En cuanto su hombre salió a preguntar de quién era la nueva chica del Goody’s Cindy me cogió la polla. Hay gestos que valen más que mil palabras.  La nueva resultó ser una que iba por libre y el chulo regresó fu-rioso metiendo una patada en la puerta. Mierda de tío, justo cuando estaba empalmando. Cindy me pidió que la esperara en el baño de señoras y me metí sin encender la luz. Me la estaba machacando cuando alguien entró de golpe: era  la nueva. Los neones del  Je-fferson Market iluminaban el baño con relámpagos de colores y en-tonces la vi más guapa que en el salón: tendría unos treintaitantos, estaba delgada y sus piernas todavía parecían duras. Cuando una tía cierra el pestillo delante de una polla tiesa sobran las presenta-ciones, pero yo le dije algo dulce y ella me llamó cariño.  Las hispanas son así de apasionadas. Me chupó hasta los huevos y no se cortó ni un pelo cuando el chulo comenzó a aporrear la puer-ta. Una gran profesional: se quitó las bragas y se encabritó sobre mi polla mientras me repetía con su idioma tan dulce: Cariño, cariño. Ay, cariño. No le importaron los golpes, no le importaron mis gritos, no le importó un carajo el escándalo. Si no fuera porque yo mismo lo creo imposible, juraría que también se corrió. Dejé un billete de cincuenta dólares en el lavabo y salí a cantarle las cuarenta al hijoputa del chulo.

καλύψει τη σκοτεινή πλευρά του πόθου: του πόθου που οδηγεί στην ταπείνωση, του πόθου που σε σπρώχνει στο τυφλό σεξ, του πόθου που κατορθώνει να σε κάνει να απωλέσεις την ίδια σου την προσω-πικότητα. Ενώ τα μάτια του φίλου της με έλουζαν με το γαλάζιο τους φως, εκείνη ξερνούσε στην μπάρα του Γκούντις. Η κακομοίρα. ό άντρας στην μπάρα  Ποιος  είπε ότι  το καλοκαίρι στη Νέα Υόρκη δεν γίνεται  τίποτα; Το Βίλατζ δεν είναι πια αυτό που ήταν κάποτε, αλλά εκεί που δεν το περιμένεις συμβαίνουν τα πιο απίθανα πράγματα. Η νύχτα ήταν εξαντλητική· μόλις τελείωσα τη βάρδια μου στον υπόγειο, πήγα σ’ ένα κωλάδικο. Στο Γκούντις, μου φαίνεται.  Με το που μπήκα, o μπάρμαν μού έδειξε με το βλέμμα του μια καινούργια που έπινε τζίντζερ έιλ σ’ ένα τραπέζι στο βάθος. Φαινό-ταν κουρασμένη, ίσως ήταν άρρωστη. Δεν είχε μεγάλα βυζιά, αλλά υποσχόταν καλό γαμήσι. Παράγγειλα ουίσκι για να μπω στο κλίμα, όταν έφτασε η Σίντυ. Αν και ξεσκισμένη, παραμένει η καλύτερη πι-πατζού του Βίλατζ. Τίποτα δεν συγκρίνεται μ’ ένα τσιμπούκι πριν την πέσεις για ύπνο, κι επειδή ποιος ξέρει τι να λέει η καινούργια, καθώς έπινα το ουίσκι μου λιγουρευόμουν την επικείμενη πίπα της Σίντυ.  Οι νταβατζήδες δεν θα ’πρεπε να εμφανίζονται μπροστά στους πελάτες, δε λέει. Η Σίντυ ήθελε να μάθει τι δουλειά είχε μια καινούργια στα χωράφια της κι ο δικός της ορκιζόταν ότι δεν ανήκε στο κοπάδι του. Αλλά  εκείνη  η  καριόλα πρέπει  να  ήταν πραγματική  επαγγελ-ματίας, γιατί είχε καρφώσει το βλέμμα της στον νταβατζή χωρίς να βλεφαρίζει. Η Σίντυ με ρώτησε τι κάνω, κι εγώ της είπα ότι πέθαινα από τη ζέστη. Όταν ο δικός της βγήκε για να ρωτήσει ποιανού ήταν η καινούργια στο Γκούντις, η Σίντυ μού έπιασε τον πούτσο. Κάποιες χειρονομίες αξίζουν όσο χίλιες λέξεις.  Η καινούργια αποδείχτηκε ότι δούλευε μόνη της και ο νταβατζής επέστρεψε εξαγριωμένος τραβώντας μια κλωτσιά στην πόρτα. Τον παλιομαλάκα, πάνω που μου σηκωνόταν. Η Σίντυ μού ζήτησε να την περιμένω στις γυναικείες τουαλέτες και μπήκα χωρίς να ανάψω το φως. Τον έπαιζα, όταν ξαφνικά μπήκε κάποιος: ήταν η καινούργια. Τα  νέον  του  Τζέφερσον Μάρκετ φώτιζαν  με  αστραπές  χρωμάτων την τουαλέτα, και τότε μου φάνηκε πιο όμορφη από πριν: ήταν τριά-ντα και, αδύνατη και τα πόδια της ακόμα σφιχτά. Όταν μια γκόμενα κλειδώνει την πόρτα μπροστά σε μια σηκωμένη ψωλή, οι συστάσεις 

  Yo no le tengo miedo a los chulos. En cuanto me vio aparecer se largó cagando leches. Cindy me volvió a coger el nabo y yo me disculpé con un piropo. Pobre Cindy, tal vez ya no es la mejor come-pollas del Village. Cindy  ¿Cuántos años llevo haciendo esta calle? ¿Cuatro? ¿Cinco? Ya he perdido la cuenta, pero yo veo una polla y te doy el carné de identidad. Con eso te digo todo. Por eso me enfrenté a Nicky, porque su obligación es despejarme la zona. Me revienta que una buscona cualquiera me levante los clientes, como la otra noche en el Goody’s.  Tú sabes que en verano lo tenemos más difícil que en cual-quier otra época del año. No era del Village, no. Debía de ser de Queens o de La Guardia, porque tenía toda la pinta de esas hún-garas y polacas que acaban de llegar para follárselo todo. La muy zorra iba con su mapa de Nueva York y hasta llevaba un crucifijo colgado del pescuezo. ¿Los polacos son católicos? Ni  siquiera vestía bien. Seguro que era polaca.  Cuando  entré  en  el Goody’s  la  vi  tan  fresca  que  le  exigí  a Nicky que  la echara a  la puta calle. Pero Nicky  fue un cobarde y quiso asegurarse antes de que la húngara ésa no fuera de la cuerda de «Ironcock» Jones. Nicky se caga cuando le hablan de «Ironcok» Jones. A lo mejor me conviene chupársela a ese tío.  La noche no había  sido buena y en  la barra  sólo estaba el cerdo de Nat King Kong. «¿Qué podemos hacer por treinta dóla-res?», me preguntó. Yo le dije que por treinta le hacía un manual, pero que si estiraba hasta cincuenta le hacía el genuino mamazo americano. En eso volvió Nicky y armó la gorda porque los hom-bres de «Ironcock» Jones  le habían dicho que ninguna de sus muchachas estaba trabajando en nuestra zona. Yo le dije a Nat King Kong que se fuera lavando la polla en el servicio y esa zorra se metió detrás. Nunca me  la habían  jugado así. Todo  fue  tan rápido.  Nicky pateaba la puerta y amenazaba a la polaca con rajarle las tetas, pero la hija de la gran puta seguía en lo suyo mientras Nat King Kong se encaraba con Nicky desde el baño. Tengo que admitir que yo no hubiera podido hacer mi trabajo así, con tantos alaridos y porrazos. Nat King Kong salió del baño y aventó a Nic-ky contra la pared. «¡Ni se te ocurra tocarla, cabrón!», le advirtió 

περιττεύουν,  αλλά  εγώ  της  είπα  κάτι  τρυφερό1,  κι  εκείνη μου  είπε cariño2.  Οι Λατίνες είναι πολύ παθιάρες. Μου τον ρούφηξε μέχρι τα αρχί-δια κι ούτε που την ένοιαξε όταν ο νταβατζής άρχισε να κοπανάει την πόρτα. Άριστη επαγγελματίας: έβγαλε το κυλοτάκι της και καβάλησε τον  πούτσο  μου,  ενώ  συνέχιζε  να  μου  λέει  στην  τόσο  γλυκιά  της γλώσσα: cariño, cariño, αy, cariño. Δεν την ένοιαζαν τα χτυπήματα, δεν την ένοιαζαν οι φωνές μου, δεν έδινε μία για το όλο σκηνικό, και, παρότι το θεωρώ αδύνατο, θα ορκιζόμουν ότι έχυσε κι αυτή. Άφη-σα ένα χαρτονόμισμα των πενήντα δολαρίων πάνω στο νιπτήρα και βγήκα για να πω δυο λογάκια στον καριόλη τον νταβατζή. Δεν τους φοβάμαι εγώ τους νταβατζήδες. Μόλις με είδε, το ’βαλε στα πόδια  κλάνοντας  μέντες. Η Σίντυ  μού  ξανάπιασε  το  καυλί,  κι  εγώ ξεγλίστρησα με μια υπεκφυγή3. Καημένη Σίντυ, ίσως τελικά να μην είναι η καλύτερη ψωλορουφήχτρα του Βίλατζ. σίντυ  Πόσα χρόνια κάνω πιάτσα σ’ αυτό  το δρόμο; Τέσσερα; Πέντε; Έχω χάσει το λογαριασμό, αλλά βλέπω ψωλή και σου δίνω στοιχεία ταυτότητας. Αυτό τα λέει όλα. Γι’ αυτό αρπάχτηκα με τον Νίκι, γιατί είναι υποχρέωσή του να μου κρατάει την περιοχή καθαρή. Μου τη σπάει όταν μια ξέμπαρκη μού κλέβει τους πελάτες, όπως τις προάλ-λες στο Γκούντις.  Ξέρεις καλά ότι το καλοκαίρι τη βγάζουμε πιο δύσκολα από κάθε άλλη εποχή του χρόνου. Δεν ήταν από το Βίλατζ, όχι. Πρέπει να ήταν από  το Κουίνς ή από  το Λα Γκουάρντια,  γιατί  είχε  την  κοψιά που έχουν εκείνες οι Ουγγαρέζες και οι Πολωνέζες που μαζεύτηκαν εδώ τελευταία για να τους πάρουν όλους. Η καραπουτανάρα κυκλοφο-ρούσε με το χάρτη της Νέας Υόρκης και μου ’χε και σταυρουδάκι στο λαιμό. Καθολικοί είναι οι Πολωνοί; Ούτε να ντυθεί δεν ήξερε. Σίγουρα Πολωνέζα ήτανε.  Όταν μπήκα στο Γκούντις, την είδα τόσο αεράτη, που απαίτησα από τον Νίκι να την πετάξει έξω με τις κλωτσιές. Αλλά ο Νίκι κώλω-σε·  ήθελε πρώτα να σιγουρευτεί ότι η Ουγγαρέζα δεν ήταν από το τσούρμο του «Σιδερόπουτσου» Τζόουνς. Ο Νίκι χέζεται πάνω του όταν ακούει για τον «Σιδερόπουτσο» Τζόουνς. Μάλλον  πρέπει να του πάρω καμιά πίπα αυτού του τύπου. 

1 Come, honey!2 Ισπανικά στο πρωτότυπο: μωρό μου3 Tomorrow night, honey

a Nicky, metiéndole en la boca el cañón de su Smith & Wesson. Y Nicky siempre obedece cuando le piden las cosas a buenas.  «Esa no  la chupa mejor que yo»,  le susurré a Nat King Kong mientras  le acariciaba  los huevos, pero me puse enferma cuando me dijo que la muy zorra se lo había tragado todo. En aquel momen-to la húngara salió del baño, y al verle la cara de mosquita muerta me vino a la memoria el semen apestoso de Nat King Kong. Creo que vomité sobre la barra del Goody’s. Nicky  El verano debería ser la estación más tranquila porque todo el mundo está de vacaciones, pero está claro que para nosotros no hay descanso. Qué trabajo más ingrato el nuestro: ellos follan, ellas cobran y a nosotros nos dan de hostias. Pero bueno, a veces tiene sus compensaciones. Ya sabes.  La  madrugada  pasada  estaba  haciendo  la  última  ronda  por los garitos que están entre  la 8 y  la 10. Ya sabes, el Brevoort, el Aunt Clemmy’s, el Alice McCollister’s, lo peorcito del Village. En el Goody’s estaba esa guarra de Cindy. No la soporto. Con todos los kilómetros de polla que ha mamado se podría llegar hasta Los An-geles, pero se cree que todavía es la musa del Village. ¡Que le den por culo!  La Cindy cogió un rebote porque en el Goody’s había una chica nueva. Tenía la piel muy blanca y unos ojos como para comerle el coño.  ¡Cómo me miraba  la muy zorra!,  pero  yo no  la  conocía de nada. Podía ser de «Ironcok» Jones, de Billy «The Dick» o incluso de ustedes, pero me tuve que hacer el loco para que Cindy no sos-pechara nada. Ya sabes, si yo tuviera que vivir de  la comisión de Cindy, mejor me dedico a aparcar coches. Así que me fui a pregun-tar quién había mandado la nueva mercancía al Goody’s.  La hijaputa resultó una espabilada y en nuestras propias narices se encerró en el baño con un madero del subway. Yo no sabía que era poli, pero la guarra de Cindy sí lo sabía y no me dijo un carajo. Y yo tratando de tumbar la puerta del baño y amenazándole con reba-narle la polla. Cuando el poli salió del baño me encajó la ferretería en el hocico y me largó gritando que la chicana era suya. ¿Chicana? Esa zorra no podía ser chicana. Al menos a mí me parecía húngara. Bueno, ya sabes, de por ahí.  De  todas maneras me  escondí  en  el  corredor  para  esperar  a que saliera y me dijera quién era su chulo. Cindy le hizo al poli su 

  Η βραδιά δεν ήταν καλή· στην μπάρα καθόταν μόνο εκείνο  το γουρούνι ο Νατ Κινγκ Κονγκ. Τι μπορούμε να κάνουμε με τριάντα δολάρια; με ρώτησε. Εγώ του απάντησα ότι για τριάντα του τράβαγα μαλακία4, αλλά αν τα έκανε πενήντα, θα του έπαιρνα ένα αυθεντι-κό αμερικάνικο τσιμπούκι5. Εκείνη τη στιγμή επέστρεψε ο Νίκι εκτός εαυτού, γιατί οι άντρες του «Σιδερόπουτσου» Τζόουνς τού είχαν πει ότι κανένα από τα κορίτσια του δεν δούλευε στην περιοχή μας. Είπα στον Νατ Κινγκ Κονγκ να πάει να πλύνει τον πούτσο του στις του-αλέτες, κι αυτή η καριόλα έτρεξε από πίσω του. Ποτέ δεν μου την είχαν φέρει έτσι. Όλα έγιναν πολύ γρήγορα.   Ο Νίκι κλώτσαγε την πόρτα και απειλούσε την Πολωνέζα ότι θα της κόψει τα βυζιά, αλλά η καραπουτανάρα το βιολί της, ενώ ο Νατ Κινγκ Κονγκ τσακωνόταν με τον Νίκι μέσα από την τουαλέτα. Πρέπει να παραδεχτώ ότι εγώ υπ’ αυτές τις συνθήκες δεν θα μπορούσα να δουλέψω, με τόσες φωνές και τόσα χτυπήματα. Ο Νατ Κινγκ Κονγκ βγήκε από την τουαλέτα και κόλλησε τον Νίκι στον τοίχο. «Μην δι-ανοηθείς ν’ απλώσεις χέρι πάνω της, αρχίδι!», προειδοποίησε τον Νίκι χώνοντάς του στο στόμα την κάνη του Σμιθ & Ουέσον. Κι ο Νίκι πάντα υπακούει όταν του ζητάνε κάτι ευγενικά.  «Αυτή δεν τον ρουφάει καλύτερα από μένα», ψιθύρισα στον Νατ Κινγκ Κονγκ ενώ του χάιδευα τ’ αρχίδια, αλλά όταν μου είπε ότι η τσουλάρα τα είχε καταπιεί όλα, αρρώστησα. Εκείνη τη στιγμή η Ουγ-γαρέζα βγήκε από την τουαλέτα με ύφος αθώας περιστεράς και μου ήρθε στο μυαλό το βρωμερό σπέρμα του Νατ Κινγκ Κονγκ. Νομίζω ότι ξέρασα πάνω στην μπάρα του Γκούντις. νίκι  Το καλοκαίρι θα έπρεπε να είναι η πιο ήσυχη εποχή, γιατί όλος ο  κόσμος βρίσκεται σε διακοπές, αλλά  είναι  ξεκάθαρο ότι  για μας δεν υπάρχει ξεκούραση. Πολύ άχαρη η δουλειά μας: άλλοι γαμάνε, άλλοι εισπράττουν, κι εμείς τρώμε το ξύλο. Αλλά εντάξει, καμιά φορά έχουμε και τα τυχερά μας. Ξέρεις τώρα.Χθες τα ξημερώματα έκανα την τελευταία γύρα στα μπαράκια που βρίσκονται μεταξύ 8ης και 10ης. Ξέρεις τώρα, στο Μπρέβουρτ, στο Αντ  Κλέμις,  στο  Άλις  ΜακΚόλιστερ,  τα  χειρότερα  του  Βίλατζ.  Στο Γκούντις ήταν εκείνη η βρωμιάρα η Σίντυ. Δεν την μπορώ. Αν βάλεις στη σειρά τα χιλιόμετρα ψωλής που έχει τσιμπουκώσει φτάνεις στο 

4  Prickshake5 The American Slurp-Sucking

numerito musical. Ya sabes, el de «otra polla en la pared», pero le volvieron a dar por  culo. El madero pasó delante mío  tarareando la canción de Pink Floyd y la chicana húngara no tardó en salir. La guarra de Cindy vomitaba en la barra.  Yo he conocido muchas mujeres. Ya sabes, follando, pero esa tía en cuanto me vio se arrodilló y me cogió suavemente la polla. Yo quise saber si era húngara y me respondió que sí, que tenía ham-bre. No entendía qué estaba pasando, pero cómo te la chupaba la hijaputa. Ya sabes, como si te quisiera mucho: con la lengua, con los dedos, con los labios, con los ojos. ¡Qué manera de mirarme a los ojos! Cuando me corrí no derramó ni una gota, y con una voz que sonó muy dulce ronroneó: Cariño, pobrecito mío, cariño. Le pregun-té si era cubana y me dijo que no, que era española. Y se marchó corriendo, como una ardilla asustada de Washington Square.  La he buscado por todos los garitos del Village y nadie sabe de-cirme nada sobre ella. El barman del Goody’s asegura que durante una semana estuvo allí todas las madrugadas, pero desde aquella noche no la ha vuelto a ver. A mí me la han mamado muchas mu-jeres, pero como esa española ninguna. Ya sabes, si viene por tu zona me avisas. El barman  En verano la gente se vuelve loca, se calienta, te rompe el quios-co por cualquier huevada. La otra madrugada tuvimos una escenita. Una pelea de putas, qué otra cosa puede haber por aquí. Los de siempre:  las putas,  los chulos y  la policía. Nada grave, dos sillas rotas  y  una  vomitona  sobre  la  barra.  ¡Por  lo menos me encontré cincuenta pavos en el lavabo! Tengo que llamar al fontanero porque ese retrete ya no va a aguantar otro polvo.

Λος Άντζελες, αλλά εκείνη ακόμα περνιέται για τη μούσα του Βίλατζ. Βρε, δε πα να γαμηθεί!  Η Σίντυ τα πήρε στο κρανίο, γιατί στο Γκούντις ήταν μια καινούρ-για. Είχε κάτασπρο δέρμα και κάτι μάτια που σου ’ρχόταν να της φας το μουνί. Πώς με κοίταζε έτσι η βρωμιάρα! εγώ όμως δεν την είχα ξαναδεί ποτέ μου.  Ίσως ήταν  του «Σιδερόπουτσου» Τζόουνς,  του Μπίλι «Το Καυλί», ή ακόμα και δικιά σας, αλλά εγώ έπρεπε να το παίξω τρελός για να μην υποψιαστεί τίποτα η Σίντυ. Ξέρεις τώρα, αν ήταν να ζω μόνο από τα ποσοστά της Σίντυ, καλύτερα να έκανα τον παρκαδόρο. Έτσι λοιπόν, πήγα να ρωτήσω ποιος είχε στείλει στο Γκούντις το καινούργιο εμπόρευμα.  Η τσούλα αποδείχτηκε γάτα, αφού μπροστά στα ίδια μας τα μά-τια κλείστηκε στην τουαλέτα μ’ έναν μπάτσο του μετρό. Εγώ δεν ήξε-ρα ότι ήταν μπασκίνας, αλλά η βρωμιάρα η Σίντυ το ήξερε και δεν μου είπε τίποτα. Κι εγώ να προσπαθώ να γκρεμίσω την πόρτα της τουαλέτας απειλώντας ότι θα του κόψω τα αρχίδια. Όταν ο μπάτσος βγήκε από την τουαλέτα, μου έχωσε το σιδερικό στη μούρη και με ξαπόστειλε ουρλιάζοντας ότι η τσικάνα ήταν δική του. Τσικάνα; Εκεί-νη η τσούλα δεν μπορεί να ήταν τσικάνα. Εμένα μου έμοιαζε τουλά-χιστον Ουγγαρέζα, ή, ξέρεις, κάτι τέτοιο.  Τέλος πάντων, κρύφτηκα στον διάδρομο περιμένοντας να βγει για να μου πει ποιος ήταν ο νταβατζής της. Η Σίντυ έκανε στον μπάτσο το νουμεράκι της. Ξέρεις, αυτό το «άλλη μια πούτσα στον τοίχο»6, αλλά την έγραψε πάλι στ’ αρχίδια  του. Ο μπάτσος πέρασε από μπροστά μου σιγοτραγουδώντας το τραγούδι των Πινκ Φλόυντ και η Ουγγαρέζα τσικάνα δεν άργησε να βγει. Η βρωμιάρα η Σίντυ ξέρναγε πάνω στην μπάρα. Έχω γνωρίσει πολλές γυναίκες. Ξέρεις τώρα, γαμώντας, αλλά εκείνη η γκόμενα, με το που με είδε, γονάτισε και μου έπιασε απαλά τον πούτσο. Ήθελα να μάθω αν ήταν Ουγγαρέζα, και μου απάντησε ότι ναι, πείναγε7. Δεν καταλάβαινα τι συνέβαινε, αλλά πώς τον ρούφα-γε έτσι η καριόλα... Ξέρεις τώρα, σαν να με ήθελε τρελά: με τη γλώσσα, με τα δάχτυλα, με τα χείλια, με τα μάτια. Πώς με κοίταζε στα μάτια! Όταν έχυσα, δεν έσταξε ούτε σταγόνα, και με μια φωνή που ακούστηκε πολύ γλυκιά, γουργούρισε: Cariño, pobrecito mío, cariño8. Τη ρώτησα αν ήταν Κουβανέζα και μου απάντησε ότι όχι, ήταν Ισπανίδα. Κι έφυγε τρέχοντας, σαν τρομαγμένος σκίουρος της Πλατείας Ουάσιγκτον.

6 Another prick on the wall 7 Hungary? Hungary?... Yes, I’m hungry8  Μωρό μου, καημενούλι μου, μωρό μου (Σ.τ.Μ.).

  Την έχω ψάξει σ’ όλα τα μπαράκια του Βίλατζ αλλά κανείς δεν ξέρει τίποτα γι’ αυτήν. Ο μπάρμαν του Γκούντις  ισχυρίζεται ότι επί μια βδομάδα ήταν εκεί κάθε ξημέρωμα, αλλά από εκείνη τη νύχτα δεν την έχει ξαναδεί. Μου τον έχουν γλείψει πολλές γυναίκες, αλλά καμία όπως εκείνη η Ισπανίδα. Ξέρεις εσύ, αν περάσει από τα μέρη σου, μου σφυράς. ό μπάρμαν Το καλοκαίρι ο κόσμος τρελαίνεται, ανάβει, σου σπάει το μαγαζί για την παραμικρή μαλακία. Τις προάλλες τα ξημερώματα είχαμε ένα ψιλοσκηνικό. Πουτανοκαβγάς, τι άλλο θα μπορούσε να συμβεί εδώ πέρα. Τα κλασικά: πουτάνες, νταβάδες και  αστυνομία. Τίποτα σο-βαρό, δύο σπασμένες καρέκλες και κάτι ξερατά στην μπάρα. Τουλά-χιστον βρήκα πενήντα δολάρια στον νιπτήρα! Θα πρέπει να φωνάξω τον υδραυλικό, γιατί αυτή η τουαλέτα δεν σηκώνει άλλο γαμήσι.