საჭმლის მომნელებელი სისტემის მწვავე, სიმსივნური, მეორადი და მომიჯნავე

დაავადებები

1. რომელი მოსაზრება არ მიგაჩნიათ სწორად საყლაპავის ქიმიური დაზიანების

შესახებ?

*ა) საყლაპავისა და კუჭის დაზიანების სიმძიმეზე შეიძლება ვიმსჯელოთ ხახის

დაზიანების ხარისხის მიხედვით;

ბ) სტრიდორული სუნთქვა მიანიშნებს ხახისა და ხორხის დაზიანებაზე;

გ) დისფაგია და სისხლიანი ღებინება საყლაპავის შეშუპებისა და დაწყლულების

ნიშნებია;

დ) სუნთქვითი დისტრესი და შოკი ვითარდება საყლაპავის ნეკროზით გამოწვეული

მედიასტინიტის შემთხვევაში;

ე) არ არის საჭირო დამაზიანებელი ნივთიერებების (ტუტე, მჟავა) გამანეიტრალებლების

მიღება.

2. რომელი მოსაზრება არ მიგაჩნიათ სწორად საყლაპავის სრული გაუვალობის შესახებ?

ა) პარიორიტეტული გამოკვლევაა გადაუდებელი ენდოსკოპია;

ბ) თუ დიაგნოზი ცნობილია რენტგენოკონტრასტული გამოკვლევა ბარიუმით არ

კეთდება ასპირაციის რისკის გამო;

*გ) უცხო სხეულის ამოღება საყლაპავიდან მარტივი ღონისძიებაა და ის გადაუდებლად

უნდა განახორციელოს ნებისმიერი გამოცდილების ენდოსკოპისტმა;

დ) თანდართული ეზოფაგიტის სამკურნალოდ გამოიყენება პროტონული პომპის

ინჰიბიტორები;

ე) საყლაპავის სტრიქტურის მქონე პირები უნდა მოერიდონ ბოჭკოვან საკვებს და

საჭმელს დააყოლონ გაზირებული სასმელი

3. რომელი მოსაზრება არ მიგაჩნიათ სწორად მელორი-ვეისის სინდრომის შესახებ?

ა) ამონაღებინები პირველი პორციები სისხლს არშეიცავს;

ბ) ღებინების უხშირესი მიზეზია ალკოჰოლის მიღება;

გ) 90 % შემთხვევებში სისხლდენის შეჩერება ხერხდება კონსერვატული ღონისძიებებით;

*დ) სასწრაფოდ უნდა დაეწყოს მკურნალობა კუჭში სიმჟავის სეკრეციის დათრგუნვის

მიზნით;

ე) ოპერაციული მკურნალობის აუცილებლობა უკიდურესად იშვიათია.

4. რომელი მოსაზრება არ მიგაჩნიათ სწორად საყლაპავის პერფორაციის შესახებ?

ა) სპონტანური პერფორაცია უფრო იშვიათია, ვიდრე ინსტრუმენტალური

გამოკვლევებითა და ტრავმებით გამოწვეული;

ბ) ბურხავეს სინდრომი გულისხმობს საყლაპავის კედლის გასწვრივ გახლეჩვას მის ქვედა

ნაწილში;

გ) დაავადების სიმპტომებია: ტკივილი გულმკერდის არეში, სუნთქვის დარღვევა,

ოდინოფაგია, კანქვეშა ემფიზემა;

დ) დიფერენცირებ ასაჭიროა მიოკარდიუმის ინფარქტთან, განშრევებად ანევრიზმასთან,

პეპტიური წყლულის პერფორაციასთან, მწვავე პანკრეატიტთან, სპონტანურ

პნეუმოთორაქსთან;

*ე) მკურნალობის ძირითადი მეთოდია ნაზოგასტრალური ინტუბაცია.

5. რომელი მოსაზრება არ მიგაჩნიათ სწორად მწვავე გასტრიტის შესახებ?

ა) შეიძლება იყოს მძიმე დაავადებაზე განვითარებული სტრესული რეაქციის

გამოვლინება;

ბ) დაახლოვებით 1/3 შემთხვევებში მიმდინარეობს უსიმპტომოთ;

გ) დამახასიათებელი სიმპტომებია: ტკივილი ეპიგასტრიუმის მიდამოში, გულისრევა,

პირღებინება, ბოყინი, უსიამოვნო გემო პირში, ამორწყევა;

*დ) სტრესული გასტრიტების დროს მიზანშეწონილი არ არის ანტაციდების დანიშვნა;

ე) ფლეგმონოზური გასტრიტის დროს საჭიროა მასიური ანტიბიოტიკოთერაპია და

ქირურგიული ჩარევა.

6. მწვავე გასტრიტისთვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა ერთისა:

ა) ტკივილი ეპიგასტრიუმში;

*ბ) ანემია;

გ) ღებინება;

დ) ტაქიკარდია;

ე) ტემპერატურის მომატება.

7. წყლულის პენეტრაციის დამამტკიცებელი ნიშნებია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

*ა) ღებინება იძლევა შვებას;

ბ) ანტაციდებზე საპასუხო რეაქციის შემცირების;

გ) ზურგში ტკივილის გაჩენის;

დ) ტკივილის გაძლიერების;

ე) წყლულისთვის დამახასიათებელი ტკივილის რითმის დარღვევის.

8. ჩამოთვლილთაგან რომელი არ არის ნაზო-გასტრალური ინტუბაციის ჩვენება?

ა) კუჭის დეკომპრესია მისი ატონიის დროს;

ბ) ტოქსიური ნივთიერებების კუჭიდან ევაკუაცია;

*გ) კუჭიდან სისხლდენა;

დ) კუჭის წვენის ნიმუშის მიღება გამოკვლევისთვის;

ე) ზონდით კვებბის აუცილებლობა.

9. ჩამოთვლილთაგან რომელი არ არის ნაზო-გასტრალური ინტუბაციის უკუჩვენება?

ა) ყბა-სახის ტრავმა;

ბ) საყლაპავის ობსტრუქცია;

გ) საყლაპავის ვენების გამოხატული გაგანიერება;

*დ) დიაფრაგმის საყლაპავის ხვრელის თიაქარი;

ე) სისხლის შედედების არაკორექტირებადი დარღვევები.

10. ორალური რეჰიდრატაციის დროს ხმარობენ ძირითადათ

ა) ფიზიოლოგიურ ხსნარს;

ბ) გლუკოზის 10%-ან ხსნარს;

გ) გლუკოზის 5%-ან ხნარს;

*დ) რეჰიდრონს;

ე) რინგერის ხსნარს.

11. ინტრავენური რეჰიდრატაციის დროს ხმარობენ

ა) რეოპოლიგლუკინს;

ბ) ტრისოლს;

გ) ფიზიოლოგიურ ხსნარს;

დ) NaCl-ის ჰიპერტონულ ხსნარს;

*ე) ყველა ჩამოთვლილს.

12. რა მოვლენები შეიძლება გახდეს ორგანიზმში წყლის და ელექტროლიტების

დეფიციტის მიზეზი?

ა) დიარეა;

ბ) მრავალჯერადი ღებინება;

გ) ჭარბი ოფლიანობა;

დ) პოლიურია;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

13. ნაწლავის პარალიზური გაუვალობის მიზეზი შეიძლება იყოს

ა) ოპერაცია;

ბ) მწვაბე პანკრეატიტი;

გ) შარდსაწვეთის ობსტრუქცია;

დ) დიაბეტური კეტოაციდოზი;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

14. ნაწლავის პარალიზური გაუვალობის მიზეზი შეიძლება იყოს

ა) ანტიქოლინერგული საშუალებების მიღება;

ბ) მწვავე პანკრეატიტი;

გ) თირკმლების მწვავე უკმარისობა;

დ) ნაწლავის ინფარქტი;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

15. ნაწლავის პარალიზური გაუვალობის სამკურნალოდ არ გამოიყენება

ა) პროკინეტიკები;

ბ) ინტრავენური ჰიდრატაცია;

გ) ნაზო-გასტრალური ასპირაცია;

დ) პარენტერალური კვება;

*ე) ქირურგიული ჩარევა.

16. ღვიძლის მწვავე უკმარისობას არ ახასიათებს

ა) ენცეფალოპათია;

ბ) პროთრომბინის დროს გახანგრძლივება;

*გ) სპლენომეგალია;

დ) სიკვდილიანობის მაღალი მაჩვენებელი;

ე) სიყვითლე.

17. ღვიძლის ფულმანენტური უკმარისობის უხშირესი მიზეზია

*ა) ვირუსული ჰეპატიტი B და D;

ბ) ვირუსული ჰეპატიტი A;

გ) ბად-კიარის სინდრომი;

დ) ვილსონის დაავადება;

ე) ღვიძლის ცხიმოვანი დისტროფია.

18. ღვიძლის მწვავე უკმარისობის დროს არ გამოიყენება

ა) ადექვატური ჰიდრატაცია;

ბ) ლაქტულოზა;

გ) გლუკოზის ინტრავენური ინფუზია;

დ) ალბუმინის გადასხმა;

*ე) ხოლუდექსანი.

19. ღვიძლის მწვავე უკმარისობის შესახებ ყველა მოსაზრება ჭეშმარიტია, გარდა:

ა) ახასიათებს ჰიპოალბუმინემია და შეშუპებები;

ბ) ჰიპოგლიკემია ღვიძლის მწვავე უკმარისობის მძიმე ფორმის ჩვეულებრივი

გართულებაა;

გ) ხანგრძლივდება პროთრომბინის და ნაწილობრივი თრომბოპლასტინის დრო;

*დ) ტრანსმინაზების განსაზღვრას გადამწყვეტი მნიშვნელობა აქვს დაავადების სიმძიმის

განსაზღვრისთვის;

ე) სიკვდილის უხშირესი მიზეზი ტვინის შეშუპებაა.

20. მეზენტერული სისხლის მიმოქცევის მწვავე მოშლილობა შეიძლება განვითარდეს,

როგორც გართულება: 1) ათეოროსკლეროზის; 2) ჰიპერტონულიდაავადების; 3) გულის

რევმატიული მანკების; 4) ღვიძლისციროზის; 5) გულ-სისხლძარღვთა მწვავე უკმარისობა

*ა) 1,2,3,4,5;

ბ) 1,2,3,4;

გ) 1,2,3;

დ) 3,4,5;

ე) 2,4,5.

21. მეზენტერული სისხლის მიმოქცევის მწვავე მოშლილობის განვითარების პროცესში

გამოყოფენ სტადიებს :

*ა) იშემიის, ინფაქტის, პერიტონიტის;

ბ) იშემიის, ინფარქტის, გაუვალობის;

გ) იშემიის, ინფარქტის

დ) ჰიპერკოაგულაციის, ტრომბოზის;

22. მეზენტერული სისხლის მიმოქცევის მწვავე მოშლილობის დროს ოპერაციული

ჩარევის მიზანია

ა) ბრძოლაშოკთან;

ბ) ბრძოლა ინტოქსიკაციასთან;

გ) ბრძოლა პერიტონიტთან;

*დ) მეზენტერიული სისხლის მიმოქცევის კორექცია და ნაწლავის დესტრუქციული

უბნების რეზექცია.

23. მეზენტერული სისხლის მიმოქცევის მწვავე მოშლილობის მიზეზია:

ა) ემბოლია;

ბ) არტერიის თრომბოზი;

გ) ვენის თრომბოზი;

დ) სიმსივნის ზეწოლა სისხლძარღვებზე;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

24. ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში აპენდიციტისათვის დამახასიათებელია: 1)

უმნიშვნელო ტკივილი მუცელში; 2) სხეულის ტემპერატურა ხშირად ნორმალურია; 3)

მუცლის კედლის კუნთების დაჭიმულობა გამოხატულია სუსტად ან არ აღინიშნება; 4)

ჭიანაწლავში დესტრუქციული ცვლილებები ვითარდება სწრაფად; 5) ზომიერი

ლეიკოციტოზი.

*ა) 1,2,3,4,5

ბ) 1,2,3,4

გ) 1,2,3

დ) 3,4,5

ე) 2,4,5

25. სუბდიაფრაგმული აბსცესის რენტგენოლოგიური ნიშნებია: 1) დიაფრაგმის თაღის

მაღალი მდებარეობა; 2) დიაფრაგმის თაღის მოძრაობის შეზღუდვა; 3) ღვიძლის

ჩრდილის მოჩვენებითი გადიდება; 4) სითხის დონის არსებობა ღვიძლის ზემოთ; 5)

მარჯვნივ პლევრის ღრუში სითხის არსებობა.

*ა) 1,2,3,4,5

ბ) 1,2,3,4

გ) 1,2,3

დ) 3,4,5

ე) 2,4,5

26. თიაქრის ხვრელში ჩაჭედვას უფრო ხშირად ექვემდებარება

ა) დიდი ბადექონი;

ბ) მსხვილი ნაწლავი;

*გ) წვრილი ნაწლავი;

დ) შარდის ბუშტი;

ე) საშვილისნო და მისი დანამატები.

27. ჩაჭედილი ნაწლავის მარყუჟის ნეკროზი იწყება

*ა) ლორწოვანი გარსიდან;

ბ) ლორწქვეშა გარსიდან;

გ) კუნთოვანი გარსიდან;

დ) სეროზული გარსიდან.

28. ნაწლავის მწვავე გაუვალობისთვის დამახასიათებელი არ არის:

ა) მტკივნეულობა მუცლის პალპაციის დროს;

*ბ)ტემპერატურის მომატება;

გ)დეფეკაციისა და გაზების გამოყოფის შეფერხება;

დ)მუცლის შებერილობა;

ე)გულისრევა, პირღბინება.

29. მეორადი პერიტონიტი ვითარდება მუცლის ღრუში მიკროფლორის მოხვედრით: 1)

მუცლის ღრუს ორგანოთა ანთების შედაგად; 2) მუცლის ღრუში შემავალი ჭრილობის

შედეგად; 3) ოპერაციის შედეგად; 4) ღრუ ორგანოების პერფორაციის შედეგად; 5)

საშვილოსნოს მილების გზით.

ა) 1,2,3,4,5;

*ბ) 1,2,3,4;

გ) 1,2,3;

დ) 2,3,4,5;

ე) 2,4,5.

30. პერიტონიტის განვითარება შეიძლება მოყვეს მუცლის ღრუში: 1) სისხლის ჩაღვრას; 2)

ნაღვლის ჩაღვრას; 3) ხილოზური სითხის ჩაღვრას; 4) შარდის ჩაღვრას; 5) მეკონიუმის

ჩაღვრას.

*ა) 1,2,3,4,5

ბ) 1,2,3,4

გ) 1,2,3

დ) 2,3,4,5

ე) 2,4,5

31. პერიტონიტის დროს მუცლის წინა კედლის კუნთების დაჭიმულობა შეიძლება არ

იყოს გამოხატული: 1) პროცესის მცირე მენჯში ლოკალიზაციის დროს; 2) პროცესის

ბადექონის აბგაში ლოკალიზაციის დროს; 3) ალკოჰოლური სიმთვრალისა და შოკის

დროს; 4) მუცლის ტიფის დროს; 5) "ტაბეს დორსალ"-ის დროს.

*ა) 1,2,3,4,5;

ბ) 1,2,3,4;

გ) 1,2,3;

დ) 2,3,4,5;

ე) 2,4,5.

32. პერიტონიტის რეაქტიული ფაზისადმი სწორია შემდეგი დებულება: 1) მუცელი

სუნთქვაში მონაწილეობს შეზღუდვით; 2) გამოხატულია დეფანსი; 3) მუცლის

პალპაციისას აღინიშნება მტკივნეულობა; 4) ბლუმბერგის სიმპტომი დადებითია; 5)

ახასიათებს ლეიკოპენია.

ა) 1,2,3,4,5;

*ბ) 1,2,3,4;

გ) 1,2,3;

დ) 2,3,4,5;

ე) 2,4,5.

33. პერიტონიტის ტოქსიური ფაზისთვის დამახასიათებელია: 1) მუცლის ტკივილის

შემცირება; 2) ნაწლავის პერისტალტიკის ხმიანობის გაქრობა; 3) მუცლის შებერილობა;

4) აირების გამოყოფის და დეფეკაციის შეფერხება; 5) ტაქიკარდია.

ა) 1,2,3,4,5;

*ბ) 1,2,3,4;

გ) 1,2,3;

დ) 2,3,4,5;

ე) 2,4,5.

34. პერიტონიტის ტოქსიური სტადიისათვის დამახასიათებელია: 1) ჰიპოტონია;

2)ჰიპერთერმია; 3) სუნთქვის გახშირება; 4) პირის სიმშრალე; 5) პოლიურია.

ა) 1,2,3,4,5;

*ბ) 1,2,3,4;

გ) 1,2,3;

დ) 2,3,4,5;

ე) 2,4,5.

35. პერიტონიტის მიმდინარეობის სიმძიმე დამოკიდებულია ყველა ფაქტორებზე,

გარდა

*ა) ავადმყოფის სხეულის მასის;

ბ) მიკროფლორის ხასიათის;

გ) ინტოქსიკაციის ხარისხის;

დ) ჰიპოვოლემიის;

ე) ცილოვანი, ელექტროლიტური ცვლისა და მჟავა_ტუტოვანი წონასწორობის დარღვევის

ხარისხის.

36. მწვავე ფლეგმონური ქოლეცისტიტისათვის დამახასიათებელია: 1) ინტენსიური და

ხანგრძლივი ტკივილი, ირადიაციით მხარში; 2) გულისრევა და განმეორებადი ღებინება;

3) ტემპერატურის მომატება 38-39 გრადუსამდე; 4) მტკივნეულობა მარჯვენა ფერდქვეშა

არეში; 5) გადიდებული და მტკივნეული ნაღვლის ბუშტი.

*ა) 1,2,3,4,5;

ბ) 1,2,3,4;

გ) 1,2,3;

დ) 2,3,4,5;

ე) 2,4,5.

37. პერფორაციული ქოლეცისტიტის ადრეული პერიოდისათვის დამახასიათებელია: 1)

მწვავე ტკივილი და განმეორებადი ღებინება; 2) ცივი ოფლი, აკროციანოზი; 3) კუნთების

დაჭიმულობა და ბლუმბერგის სიმპტომი მუცლის მარჯვენა ნახევარში; 4) ტაქიკარდია;

5) არტერიული წნევის მომატება.

ა) 1,2,3,4,5

*ბ) 1,2,3,4

გ) 1,2,3

დ) 2,3,4,5

ე) 2,4,5

38. ჩირქოვანი ქოლანგიტის კლინიკური სურათისათვის დამახასიათებელია: 1)

ნაღვლოვანი კოლიკა; 2) კანის და სკლერების სიყვითლე; 3) შემცივნება; 4)

ტემპერატურეს მომატება 38-39 გრადუსამდე ; 5) ღვიძლისა და ელენთის გადიდება.

*ა) 1,2,3,4,5

ბ) 1,2,3,4

გ) 1,2,3

დ) 2,3,4,5

ე) 2,4,5

39. მწვავე ქოლეცისტიტის დროს გადაუდებელი ოპერაციის ჩვენებას წარმოადგენს

ა) კონსერვატული მკურნალობის არაეფექტურობა;

ბ) პერიტონიტით გართულება;

გ) სიყვითლე;

*დ) ნაღვლის ბუშტის განგრენა;

ე) კერის, მერფის და ორტნერის ნიშნების არ5სებობა

40. პროგრესირებადი პანკრეონეკროზის დროს შეიძლება განვითარდეს: 1)

პარაპანკრეასული ინფილტრატი; 2) რეტროპერიტონეული სივრცის ჩირქოვანი ფლეგმონა;

3) ეროზიული სისხლდენა; 4) ელენთის ვენაზე ზეწოლა და მისი თრომბოზი; 5)

პანკრეასის აბსცესი.

*ა) 1,2,3,4,5

ბ) 1,2,3,4

გ) 1,2,3

დ) 2,3,4,5

ე) 2,4,5

42. პანკრეატოგენური შოკისთვის დამახასიათებელია: 1) ცენტრალური ვენური წნევის

დაქვეითება; 2) მოცირკულირე სისხლის მოცულობის მზარდი დეფიციტი; 3) კოლაპსი;

4) ჰემატოკრიტის პროგრესირებადი დაქვეითება; 5) არტერიული ჰიპერტონია.

ა) 1,2,3,4,5

ბ) 1,2,3,4

*გ) 1,2,3

დ) 2,3,4,5

ე) 1,4,5

43. როდის ვითარდება ღებინება გულისრევის გარეშე და ღებინების შემდეგ ავადმყოფი

არ გრძნობს შვებას:

ა) მწვავე გასტრიტის;

ბ) პილორუსის სტენოზის;

გ) ნაწლავების გაუვალობის;

*დ) ცერებრული ინსულტის;

ე) გლიკოზიდური ინტოქსიკაციის.

44. ძალიან ძლიერი ტკივილი, რომელსაც ავადმყოფები ადარებენ მუცელში "ხანჯლის

ჩაცემას" აღინიშნება:

ა) მწვავე ქოლეცისტიტის დროს;

ბ) პილორუსის სტენოზის დროს;

გ) ნაღვლკენჭოვანი დაავადების დროს;

დ) პეპტიური წყლულის პენეტრაციის შემთხვევაში;

*ე) პეპტიური წყლულის პერფორაციის შემთხვევაში.

45. სიმსივნის ლოკსლიზაციის შემთხვევაში საყლაპავის გულმკერდის ნაწილის შუა

მესამედში მეტასტაზები მოსალოდნელია :

ა) პარატრაქეალურ ლიმფურ კვანძებში;

ბ) კარდიის მიდამოს ლიმფურ კვანძებში;

გ) ღვიძლის კარის მიდამოს ლიმფურ კვანძებში;

დ) ფაშვის არტერიის და მისი ტოტების ლიმფურ კვანძებში;

*ე) ყველა ჩამოთვლილ კვანძში

46. საყლაპავის კიბოს შორეული მეტასტაზები ყველაზე ხშირია;

ა) ფილტვებში;

ბ) ძველბში

*გ) ღვიძლში;

დ) კუჭში.

47. ავადმყოფი საყლაპავის კიბოთი ითვლება ინოპერაბელურად ყვლა შემთხვევაში,

გარდა ერთისა:

ა) სიმსივნის ჩაზრდისას მეზობელ ორგანოებში;

ბ) მეორე და მესამე რიგის ლიმფურ კვანძებში მეტასტაზირებისას;

გ) ორგანოებში მეტასტაზირებისას;

დ) თანმხლები დაავადების არსებობისას დეკომპენსაციის სტადიაში;

*ე) დაავადების მესამე სტადიაში.

48. საყლაპავის კიბოს დროს სხივური თერაპიის უკუჩვენებად ითვლება: 1) სიმსივნის

დაშლა; 2) სისხლდენა სიმსივნიდან; 3) გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მძიმე დავადებები;

4) ცნს-ის მძიმე დაავადებები ;5) პარენქიმატოზული ორგანოების მძიმე დაავადებები.

*ა) 1,2,3,4,5;

ბ) 1,2,3,4;

გ) 1,2,3;

დ) 2,3,4,5;

ე) 2,4,5.

49. კიბოს განვითარების სიხშირით პირველ ადგილზეა საყლაპავის შემდეგი ნაწილი:

ა) გულმკერდის ქვედა;

ბ) გულმკერდის ზედა;

გ) აბდომინალური;

*დ) გულმკერდის შუა;

50. კუჭის კიბოს წინარე დაავადებებს არ მიეკუთვნება:

ა) ქრონიკული გასტრიტი;

*ბ) 12-გოჯა ნაწლავის პეპტიური წყლული;

გ) მენეტრიეს დაავადება;

დ) კუჭის პეპტიური წყლული;

ე) კუჭის პოლიპი.

51. კუჭის კიბოს გართულებებს მიეკუთვნება: 1) სისხლდენა; 2) სიმსივნის პერფორაცია;3)

სიმსივნის ინფიცირება; 4) სიმსივნის ჩაზრდა ირგვლივ მდებარე ორგანოებში და

ქსოვილებში; 5) სიმსივნის ჩაჭედვა

*ა) 1,2,3,4,5;

ბ) 1,2,3,4;

გ) 1,2,3;

დ) 1, 4, 5

ე) 1

52. კუჭის კიბოთი დაავადების რისკის მქონე პირებს ყოველწლიურად უნდა ჩაუტარდეს

ა) კუჭის რენტგენური გამოკვლევა;

ბ) კუჭის სეკრეციის გამოკვლევა;

*გ) კუჭის ენდოსკოპიური გამოკვლევა;

დ) სისხლის საერთო ანალიზი;

ე) განავლის გამოკვლევა ფარულ სისხლდენაზე.

53. კუჭის კიბოს მეტასტაზირების გზაა:

ა) ლიმფოგენური;

ბ) ჰემატოგენური;

გ) იმპლანტაციური;

დ) არცერთი ჩამოთვლილი;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

54. მსხვილი ნაწლავის კიბოს მეტასტაზები უფრო ხშირად გვხვდება

ა) ძვლებში;

ბ) ფილტვებში;

გ) პანკრეასში;

*დ) ღვიძლში;

ე) ხერხემალში.

55. სწორი ნაწლავის კიბოს წინარე დაავადებებს მიეკუთვნება: 1) პოლიპები; 2)

არასპეციფიური წყლულოვანი კოლიტი; 3) კრონის დავადება; 4) ქრონიკული

პარაპროქტიტი; 5) ბუასილი

*ა) 1,2,3,4,5;

ბ) 1,3,4;

გ) 1,2,3;

დ) 2,3,4,5;

ე) 1,4.

56. სწორი ნაწლავის კიბოს რომელი ფორმაა ყველაზე ხშური ?

ა) ლორწოვანი;

*ბ) ადენოკარცინომა;

გ) სოლიდური;

დ) ფიბროზული;

ე) ბრტყელუჯრედოვანი.

57. სწორი ნაწლავის ჰემატოგენური მეტასტაზები უფრო ხშირად ვითარდება

ა) ფილტვებში;

ბ) პლევრაში;

გ) ძვლებში;

*დ) ღვიძლში;

ე) ხერხემალში.

58. პანკრეასის კიბოს კლინიკას ახასიათებს: 1) სისუსტე; 2) დისპეპსიური მოშლილობები;

3) ფაღარათი; 4) ტკივილი მუცელში; 5) სიყვითლე.

*ა) 1,2,3,4,5;

ბ) 1,2,3;

გ) 1,2,3,4;

დ) 2,3,4,5;

ე) 2,4,5.

59. კურვაზიეს სინდრომი .პანკრეასის კიბოს შემთხვევაში ვითარდება

ა) სპლენომეგალიის დროს;

ბ) მზის წნულზე სიმსივნის ზეწოლის დროს;

*გ) სიმსივნის პანკრეასის თავში ლოკალიზაციის დროს;

დ) სიმსივნის პანკრეასის სხეულში ლიოკალიზაციის დროს;

ე) სიმსივნის პანკრეასის კუდიში ლიოკალიზაციის დროს.

60. ჰეპატო-ცელულარული კარცინომის ყველაზე ხშირი წინაპირობაა?

*ა) ციროზი;

ბ) ჰემოქრომატოზი;

გ) ვილსონის დაავადება;

დ) ნაღვლ-კენჭოვანი დაავადება;

ე) არაალკოჰოლური სტეატოჰეპატოზი.

61. ციროზის შემდეგ რომელი დაავადება ითვლება ჰეპატო-ცელულარული კარცინომის

ყველაზე ხშირ წინაპირობად?

ა) ექინოკოკოზი;

*ბ) ჰემოქრომატოზი;

გ) ვილსონის დაავადება;

დ) ნაღვლ-კენჭოვანი დაავადება;

ე) არაალკოჰოლური სტეატოჰეპატოზი.

61. რომელია ღვიძლის ყველაზე ხშირი კეთილთვისებიანი სიმსივნე?

*ა) კავერნოზული ჰემანგიომა;

ბ) ჰეპატო-ცელულარული ადენომა;

გ) ფოკალური კვანძოვანი ჰიპერპლაზია;

დ) ყველა თანაბარი სიხშირითაა..

63. ღვიძლის რომელი კეთილთვისებიანი სიმსივნე გამოირჩევა მალიგნიზაციისკენ

მიდრეკილებით?

ა) კავერნოზული ჰემანგიომა;

*ბ) ჰეპატო-ცელულარული ადენომა;

გ) ფოკალური კვანძოვანი ჰიპერპლაზია;

დ) ყველა თანაბრად

64. ჰეპატოცელულარული კარცინომის განვითარების ყველაზე ხშირი მიზეზია:

ა) B ჰეპატიტი;

*ბ) ღვიძლის ციროზი;

გ) ჰემოქრომატოზი;

დ) ალკოჰოლიზმი;

ე) ანაბოლური სტეროიდებისა და ესტროგენების ხანგრძლივი ხმარება

85. ჰეპატოცელულარული კარცინომის სადიაგნოზო საუკეუთესო მარკერია:

ა) ქორიონული გონადოტროპინი;

*ბ) ალფა-ფეტოპროტეინი;

გ) კარცინოემბრიონული ანტიგენი;

დ) ტუტე ფოსფატაზა;

ე) S - 100 ანტიგენი.

66. ჩამოთვლილთაგან რომელ აპუდომებს ახასიათებთ დიარეა? 1) კარცინოიდებს,2)

ავთვისებიან ინსულინომას, 3) ვიპომას, 4) სომატოსტატინომას, 5) გასტრინომას

ა) 1,2,5;

*ბ) 1, 2,,3,4, 5;

გ) 1,3,5;

დ) 1,2,3;

ე) 3,4,5.

67. პანკრეასის რომელი აპუდომის დროს ვითარდება პანკრეატოგენური ქოლერა (ვერნერ-

მორისონის სინდრომი)?

ა) ინსულინომის;

ბ) გლუკაგონომის;

გ) სომატოსტატინომის;

დ) გასტრინომის;

*ე) ვიპომის

68. ჩამოთვლილთაგან რომელი ნიშნებით განსხვავდება გასტრინომა G უჯრედებიდან

გასტრინომისაგან ინსულარული უჯრედებიდან? 1) წყლულების ლოკალიზაციით,

2) ჰიპერგასტრინემიის ხარისხით, 3) სიმსივნის ლოკალიზაციით, 4) ავთვისებიანობით,

5) არეაქტიულობით სეკრეტინის მიმართ

ა) 1,2;

ბ) 1,5;

გ) 2,3;

*დ) 3,5;

ე) 4,5;

69. საჭმლის მომნელებელი სისტემის რომელ ორგანოებშია მოსალოდნელი კარცინოიდის

განვითარება? 1) საყლაპავში, 2) კუჭში, 3) ნაღვლის ბუშტში, 4) პანკრეასში, 5) ნაწლავებში

*ა) 1,2,3,4,5;

ბ) 2,3,4,5;

გ) 2,5;

დ) 4;

ე) 5.

70. ჩამოთვლილთაგან სად არ არის მოსალოდნელი კარცინოიდის განვითარება? 1)

ხახაში, 2) ლიმფურ ჯირკვალში, 3) მეკელის დივერტიკულში, 4) ელენთაში, 5)

შარდსადინარში

ა) 1,2,3,4,5.

ბ) 1,2,3,4;

გ) 1,3,5;

დ) 1,2,3;

*ე) 2, 4.

71. ჩამოთვლილი ნივთიერებებიდან რომელი არ არის კარცინოიდური სინდრომის

მედიატორები?

ა) სეროტონინი;

ბ) ბრადიკინინი;

გ) ჰისტამინი,;

*დ) სომატოსტატინი;

ე) პროსტაგლანდინი

72. რომელი სიმპტომები შეადგენენ კარცინოიდულ სინდრომს? 1) გულისრევა

პირღებინებით, 2) მელენა, 3) დიარეა, 4) სახის და ტანის ჰიპერემია, 5) ბრონქოსპაზმი

ა) 1,3,4;

ბ) 2,3,4;

გ) 2,3,4,5;

*დ) 3,4,5;

ე) 4,5.

73. მრავლობითი ენდოკრინული ნეოპლაზიის რომელი ტიპისთვისაა დამახასიათებელი

პანკრეასის ენდოკრინული სიმსივნეები? ა) მენ-1, 2) მენ-2ა, 3) მენ-2ბ

*ა) 1;

ბ) 2;

გ) 3;

დ) 2,3;

ე) 1,2,3.

74. როგორი პოლიპები შესდგება კუჭის ჰიპერპლაზიური ჯირკვლებისგან?

ა) ადენომატოზური;

*ბ) ჰიპერპლაზიური;

გ) კუჭის ფსკერის ჯირკლოვანი;

დ) ჰამარტომური.

75. როგორი პოლიპები შესდგება დისპლაზიური ეპითელისგან?

*ა) ადენომატოზური;

ბ) ჰიპერპლაზიური;

გ) კუჭის ფსკერის ჯირკლოვანი;

დ) ჰამარტომური.

76. მსხვილი ნაწლავის ადენომის და კიბოს განვითარების ხელშემწყობი ფაქტორია

ა) ბოჭკოებით ღარიბი დიეტა;

ბ) ცხიმით მდიდარი დიეტა;

გ) შემწვარი ხორცის ხშირი ჭამა;

დ) თამბაქოს წევა;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

77. რომელი მოსაზრებაა არასწორი წვრილი ნაწლავის პოლიპების შესახებ?

*ა) ერთეული პოლიპები გვხდება გაცელებით ხშირად, ვიდრე მრავლობითი;

ბ) ერთეული პოლიპი ყოველთვის ბადებს ეჭვს მისა ვთვისებიანობაზე;

გ) პოლიპის ლოკალიზაცია ყოველთვის დადგენილი უნდა იყოს ოპერაციამდე;

დ) პოლიპის ფორმა შეიძლება ჰქონდეს მელანომის და ფილტვის კიბოს მეტასტაზებს;.

78. მსხვილი ნაწლავის რა სახის პოლიპს აქვს კოლორექტალურ კიბოდ გადაქცევის

ყველაზე მეტი პოტენციალი?

ა) მეტაპლასტიურს;

*ბ) ადენომატოზურს;

გ) ანთებითს;

დ) ჰამარტომულს;

ე) ნეიროფიბრობლასტომას.

79. რომელია ღვიძლის ყველაზე ხშირი კეთილთვისებიანი სიმსივნე?

*ა) კავერნოზული ჰემანგიომა;

ბ) გიგანტური ჰემანგიომა;

გ) ფიბრომა;

დ) ლეიომიომა;

ე) ლიპომა.

80. რომელი მოსაზრება ღვიძლის ჰემანგიომის შესახებ არის სწორი?

ა) გაცილებით ხშირად გვხვდება ქალებში;

ბ) მამაკაცებში უფრო დიდი ზომისაა;

გ) ამორჩევითი დიაგნოსტიკური მეთოდია ღვიძლის ბიოფისა;

*დ) დიდი ზომის მიღწევისას შეიძლება გახდეს მიზეზი დისემინირებული

სისხლძარღვშიდა შედედების სინდრომის;

ე) ღვიძლის ყველაზე იშვიათი სიმსივნეა.

81. ღვიძლის კეთილთვისებიანი სიმსივნეებია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა) კავერნოზული ჰემანგიომის;

*ბ) ქოლანგიო კარცინომის;

გ) ადენომის;

დ) ფოკალური კვანძოვანი ჰიპერპლაზიის;

ე) ნაღვლის სადინრების ადენომის (ჰამარტომა).

82. რატომ მოიხსენება ღვიძლის კეთილთვისებიანი სიმსივნეები ინგლისური ტერმინით

“ინციდენტალომა"?

ა) კეთილთვისებიანობის გამო;

ბ) გართულებების ხშირი შემთხვევების გამო;

*გ) მათი აღმოჩენა ძირითადათ ხდება შემთხვევით, სხვა მიზნით ჩატარებული

სკანირების დროს;

დ) გარდამავალი პათოლოგიაა;

ე) მეორე ხარისხოვანი პათოლოგიაა.

83. რა გართულებებია მოსალოდნელი დიდი ზომის კავერნოზული ჰემანგიომის

შემთხვევაში?

ა) თრომბოციტების სეკვესტრაცია;

ბ) სიყვითლე;

გ) კუჭიდან ევაკუაციის დარღვევა;

დ) ჰემანგიომის გახეთქვა;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

84. რა არასპეციფიური სიმპტომებია მოსალოდნელი დიდი ზომის კავერნოზული

ჰემანგიომის შემთხვევაში?

ა) ადრეული დანაყრება;

ბ) გულისრევა;

გ) პირღებინება;

დ) მუცლის ტკივილი;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

85. ღვიძლის რომელი კეთილთვისებიანი სიმსივნის დროს შეიძლება დაისვას საკითხი

ქირურგიული ჩარევის შესახებ?

*ა) კავერნოზული ჰემანგიომის;

ბ) ადენომის;

გ) ფოკალური კვანძოვანი ჰიპერპლაზიის;

დ) ჰამარტომის.

86. რა არის ფეხმძიმობის ყველაზე სერიოზული გართულება საჭმლის მომნელებელი

სისტემის მხრივ ?

ა) ღებინება;

ბ) გასტრო-ეზოფაგალური რეფლუქსი;

გ) პანკრეატიტი;

დ) ნაღვლ-კენჭოვანი დაავადება;

*ე) HELLP-სინდრომი და ღვიძლის მწვავე დისტროფია.

87. HELLP-სინდრომი ვლინდება

ა) ჰემოლიზით;

ბ) ღვიძლისმიერი ფერმენტების მომატებით;

გ) თრომბოციტოპენიით;

დ) პრეეკლამპსიით;

*ე) ყველა ჩამოთვლილით.

88. ფეხმძიმობის მესამე ტრიმესტრში მოსალოდნელი გართულებებიდან რომელი

ითვლება კლინიკური თვალსაზრისით ყველაზე ნაკლებ მნისვნელოვნად?

ა) ნაღვლკენჭოვანი დაავადება;

*ბ) ქოლესტაზი;

გ) HELLP-სინდრომი;

დ) ღვიძლის მწვავე ცხიმოვანი დისტროფია

89. ჩამოთვლილთაგან რომელი სიმპტომი გვხვდება ყველაზე ხშირად შაქრიანი დიაბეტის

დროს?

ა) დისფაგია;

ბ) გულისრევა;

გ) მუცლის ტკივილი;

*დ) ყაბზობა;

ე) დიარეა.

90. რა სიხშირით გვხვდება შაქრიანი დიაბეტის დროს გასტროენტერალური სიმპტომები?

ა) 10 %;

ბ) 25 %;

გ) 50 %;

*დ) 75 %;

ე) 100%.

91. რომელი პათოგენეზური ფაქტორია ძირითადი დიაბეტის დროს კუჭ-ნაწლავის

ტრაქტის დისფუნქციის განვითარებაში?

ა) ჰიპოინსულინემია;

ბ) ჰიპერგლიკემია;

გ) მიკროანგიოპათია;

დ) მეორადი ინფექცია;

*ე) ვისცერალური ნეიროპათია.

92. კუჭის რა პათოლოგიაა შაქრიანი დიაბეტისთვის დამახასიათებელი?

ა) ლორწოვანის ატროფია;

*ბ) პარეზი;

გ) ტროფიკული წყლულები;

დ) პილოროსპაზმი;

ე) კიბო.

93. შაქრიანი დიაბეტის დროს განვითარებული ვეგატატიური ნეიროპათიის

გამოვლინებაა

ა) წყალწყალა დიარეა;

ბ) ფსევდოობსტრუქცია შეკრულობით და ტკივილით;

გ) პოსტურალური ჰიპოტენზია;

*დ) ყველა ჩამოთვლილი;

ე) არცერთი ჩამოთვლილიდან.

94. შაქრიანი დიაბეტის დროს საყლაპავის რომელი დაზიანებაა ყველაზე უფრო

მოსალოდნელი?

*ა) კანდიდოზური ეზოფაგიტი;

ბ) კუჭ-საყლაპავის რეფლუქსი;

გ) ახალაზია;

დ) ტრაქციული დივერტიკულის ჩამოყალიბება;

ე) პარეზი.

95. შაქრიანი დიაბეტის დროს ქრონიკული ფაღარათის მიზეზი შეიძლება იყოს

ა) პანკრეასის ექსკრეტორული ფუნქციის უკმარისობა;

ბ) მსხვილი ნაწლავის მოტორიკის დარღვევა;

გ) ნაწლავის სეკრეტორული აქტივობის დარღვევა;

დ) ნაღვლის მჟავეების შეწოვის დარღვევა;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

96. ჰიპოთირეოზისთვის არ არის დამახასიათებელი

ა) კუჭიდან ევაკუაციის შეფერხება;

ბ) ნაწლავის პერისტალტიკის შესუსტება;

გ) ჰეპატომეგალია;

დ) დეფეკაციის გაიშვიათება;

*ე) ფაღარათი.

97. აუტოიმუნური თირეოიდიტი შეიძლება ასოცირებული იყოს

ა) აუტოიმუნურ გასტირიტთან;

ბ) პირველად ბილიარულ ციროზთან;

გ) აუტოიმუნურ ქრონიკულ ჰეპატიტთან;

*დ) სამივესთან;

ე) არცერთთან.

98. რომელი ენდოკრინული დაავდების დროს იზრდება კუჭ-ნაწლავის სიმსივნეების

გაჩენის რისკი?

ა) შაქრიანი დიაბეტის;

ბ) უშაქრო დიაბეტის;

*გ) აკრომეგალიის;

დ) კუშინგის დაავადების;

ე) თირეოტოქსიკოზის.

99. ადისონის დაავადებას ახასიათებს

ა) ანორექსია;

ბ) გახდომა;

გ) მუცლის ტკივილი;

*დ) სამივე;

ე) არცერთი.

100. სკლეროდერმიას ახასიათებს

ა) დისფაგია და გამოხატული ეზოფაგიტი;

ბ) შეკრულობა;

გ) ფსევდოობსტრუქცია;

დ) გახდომა;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი

101. რომელი პათოლოგიისთვის არ არის დამახასიათებელი გულმკერდის ერთი მხარის

ჩამორჩენა სუნთქვით მოძრაობაში?

ა) ექსუდაციური პლევრიტისთვის;

*ბ) ქრონიკული ბრონქიტისთვის;

გ) პნეუმოთორაქსისთვის;

დ) წილოვანი პნეუმონიისთვის;

ე) პლევრის ფურცლების დიდი შეხორცებებისთვის

102. მამაკაცებში რომელი პათოლოგიის დროს არ არის მოსალოდნელი გულმკერდის

ტიპის სუნთქვაზე გადართვა?

*ა)კრუპოზული პნეუმონიის ;

ბ) მწვავე პერიტონიტის;

გ) დიაფრაგმული პლევრიტის;

დ) მწვავე ქოლეცისტიტის;

ე) ასციტის.

103. რომელი პათოლოგიის დროს აღინიშნება გულმკერდის პერკუსიით მოყრუებული პ

ხმიანობა?

ა) წილოვანი პნეუმონიის;

ბ) ფილტვის აბსცესის;

გ) ჰიდროთორაქსის;

დ) კომპრესიული ატელექტაზის;

*ე) ყველა ჩამოთვლილის

104. რომელი დაავადებებისთვისაა დამახასიათებელი გულმკერდის პერკუსიით

ჰიპერრეზონირებული (კოლოფისებური) ხმიანობა?

ა) წილოვანი პნევმონიისთვის;

ბ) ფილტვის კიბოსთვის;

*გ) ფილტვის ემფიზემისთვის;

დ) ფილტვისაბსცესისთვის;

ე) ფილტვისემპიემისთვის

105. ბრონქული სუნთქვა შეიძლება მოვისმინოთ ყველა ჩამოთვლილ შემთხვევაში,

გარდა

ა) კრუპოზული პნეუმონიის;

ბ) ფილტვის ინფარქტის;

*გ) ობტურაციული ატელექტაზის;

დ) კომპრესიული ატელექტაზის

106. რომელი პათოლოგიისთვის არის დამახასიათებელი ალვეოლარული სველი ხიხინი?

ა) ბრონქული ასთმისთვის;

*ბ) კარდიალური ასთმისთვის;

გ) მწვავე ბრონქიტისთვის;

დ) ქრონიკული ბრონქიტისთვის;

ე) ფილტვის ემფიზემისთვის

107. რომელი დაავადების დროს აღინიშნება კრეპიტაცია?

ა) ბრონქული ასთმის;

ბ) კარდიალური ასთმის;

*გ) წილოვანი პნეუმონიის;

დ) ფილტვების ემფიზემის;

ე) ობტურაციული ატელექტაზის

108. რომელი პათოლოგიისთვისაა დამახასიათებელი პლევრის ხახუნის ხმიანობა?

*ა) მშრალი პლევრიტისთვის;

ბ) ექსუდაციური პლევრიტისთვის;

გ) ჰიდროთორაქსისთვის;

დ) პლევრის ემპიემისთვის;

ე) პნუმოთორაქსისთვის

109. ბაქტერიული შოკი შეიძლება იყოს გართულება

*ა) პიელონეფრიტის;

ბ) გლომერულონეფრიტის;

გ) პოდაგრული ნეფროპათიის;

დ) ამილოიდოზის.

110. ტუბერკულოზის მიკობაქტერიის თირკმლებში მოხვედრის ძირითადი გზა არის

*ა) ჰემატოგენური;

ბ) კონტაქტური მეზობელი ორგანოებიდან;

გ) აღმავალი;

დ) ლიმფოგენური;

ე) ყველა ჩამოთვლილი.

111. რა ტერმინით აღინიშნება შარდის უპირატესად ღამე გამოყოფა:

ა) ოლიგურია;

ბ) ანურია;

გ) იშურია;

*დ) ნიქტურია;

ე) იზურია.

112. რა დაავადების დროს აღინიშნება პალპაციით უსწორმასწორო, ბორცვოვანი

ზედაპირის მქონე თირკმელი ?

ა) ჰიპერნეფრომის;

ბ) თირკმლის აბსცესის;

*გ) პოლიკისტოზის;

დ) ჰიდრონეფროზის;

ე) ქრონიკული გლომერულონეფრიტის

113. შოკის დროს თირკმლების მწვავე უკმარისობის მიზეზია

ა) ვეგეტატიური დარღვევები;

ბ) დაზიანებული ქსოვილებიდან ინტოქსიკაცია;

*გ) არტერიული წნევის (თირკმლის პერფუზიის) დაქვეითება;

დ) თანმხლები ინფექცია;

114. თირკმლების მწვავე უკმარისობის გამოწვევა შეუძლია ანტიბიოტიკების შემდეგ

ჯგუფს

ა) პენიცილინებს;

ბ) მაკროლიდებს;

გ) ტეტრაციკლინებს;

*დ) ამინოგლიკოზიდებს;

ე) ცეფალოსპორინებს.

115. თირკმლების ქრონიკული უკმარისობის ყველაზე უტყუარი ნიშანია

ა) არტერიული ჰიპერტენზია;

ბ) ჰიპერკალიემია;

*გ) სისხლში კრეატინინის შემცველობის მატება;

დ) ოლიგურია;

ე) ანემია

116. მოზრდილებს შორის საშარდე გზების ინფექციის განვითარების მაღალი რისკის

მქონე ჯგუფებს მიეკუთვნება ყველ ა ქვემოთ ჩამოთვლილი, გარდა

ა) ორსული ქალებისა;

ბ) შაქრიანი დიაბეტიტით დაავადებულებისა;

*გ) უშაქრო დიაბეტით დაავადებულებისა;

დ) ავადმყოფებისა შარდის ბუშტის კათეტერიზაციით;

ე) ავადმყოფებისა თირკმლის ტრანსპლანტაციით

117. კეტოაციდოზური კომა კლინიკურად ვლინდება ყველა ჩამოთვლილი ნიშნით,

გარდა

ა) მკრთალი და მშრალი კანის საფარველის;

ბ) სხეულის ნორმალური ტემპერატურის;

გ)ამოსუნთქულ ჰ აერში აცეტონის სუნის;

*დ) არტერიული ჰიპერტენზიის;

ე) კუსმაულის სუნთქვის

118. ჰიპოგლიკემიური კომიდან გამოსაყვანად ინიშნება

*ა) 40%-ანი გლუკოზის ხსნარი ინტრავენურად;

ბ) 5%-ანი გლუკოზის ხსნარის წვეთოვანი გადასხმა ვენაში ;

გ) 2-3 ნაჭერი შაქრის მიღება;

დ) ფიზიოლოგიური ხსნარი ინტრავენურად

119. ინსულინის ჰორმონულ ანტაგონისტებს არ მიეკუთვნება

ა) გლუკოკორტიკოიდები;

ბ) გლუკაგონი;

გ) ზრდის ჰორმონი;

*დ) პროლაქტინი;

ე) ადრენალინი

120. თუ ავადმყოფს შაქრიანი დიაბეტის I ტიპით აღენიშნება ტემპერატურული

რეაქციით მიმდინარე დაავადება, საჭიროა

ა) ინსულინის მოხსნა;

ბ) პერორული ჰიპოგლიკემიური საშუალებების დამატება;

გ) ინსულინის დოზის შემცირება;

დ) ნახშირწყლების შეზღუდვა საკვებში;

*ე) ინსულინის დღე - ღამური დოზის გადიდება.

122. ჰიპოთირეოზისათვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა) კანის საფარველის სიმშრალის;

ბ) ყაბზობის;

გ) ძილიანობის;

დ) ბრადიკარდიის;

*ე) სხეულის მასის კლების

123. დიფუზურ ტოქსიურ ჩიყვთან დაკავშირებით რომელი დებულებაა მცდარი ?

ა) აუტოიმუნური დაავადებაა;

ბ) დამახასიათებელია ეგზოფთალმი;

გ) დამახასიათებელია ტაქიკარდია;

დ) ცირკულაციაში აღინიშნება თირეომასტიმულირებელი ანტისხეულები;

*ე) დამახასიათებელია ჰიპერქოლესტერინემია.

124. ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომლის დროს ვითარდება /მეანის ხელი/ ?

ა) ჰიპერთირეოზის

ბ) ჰიპოთირეოზის

გ) ჰიპერპარათირეოზის

*დ) ჰიპოპარათირეოზის

ე) ადისონისდაავადების

125. ცერებრო-ჰიპოფიზური უკმარისობის მიზეზი შეიძლება იყოს

ა) თავის ქალას ტრავმა სისხლჩაქცევით;

ბ) თურქული კეხის სიმსივნე;

გ) ტუბერკულოზური მენინგოენცეფალიტი ;

*დ) ყველა ჩამოთვლილი

126. კუშინგის დაავადებისვის დამახასიათებელი არ არის:

ა) კიდურების განლევა;

ბ) საჯდომის კუნთების ატროფია;

გ) სტრიების არსებობა;

დ) კისერზე კლიმაქტერული კუზის გაჩენა;

*ე) ბოქვენის ადაიღლიების თმოვანი საფარველის გაცვენა.

127. კუშინგის სინდრომისთვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა) ასიმეტრიული სიმსუქნის;

ბ) არტერიული ჰიპერტენზიის;

გ) ოსტეოპოროზის;

*დ) ჰიპოგლიკემიის;

ე) თირკმლების ფუნქციის დარღვევის

128. კლიმაქტერულ პერიოდს შეიძლება თან ახლდეს ჩამოთვლილი სიმპტომები,

გარდა:

ა) ალების;

*ბ) შემცივნებების ტემპერატურის მომატებით;

გ) გულის ტკივილს;

დ) ჰაერის უკმარისობის;

ე) დიენცეფალური კრიზების

129. ჩამოთვლილთაგან, რომელი არ არის ჰიპოთალამური ჰორმონი:

ა) დოფამინი;

ბ) თირეოლიბერინი;

გ) სომატოლიბერინი;

დ) სომატოსტატინი;

*ე) პროლაქტინი.

130. თირკმელზედა ჯირკვლში არ გამომუშავდება

ა) ალდოსტერონი;

ბ) კორტიზოლი;

გ) კორტიკოსტერონი;

*დ) გლუკაგონი

ე) პროგესტერონის.

131. ჩამოთვლილთაგან რომელი არ არის დამახასიათებელი უშაქრო დიაბეტისათვის

ა) პოლიურია;

ბ) პოლიდიფსია;

გ) დეჰიდრატაცია;

*დ) შარდის მაღალი ხვედრითი წონა;

ე) ჰიპოტენზია.

132. უშაქრო დიაბეტის სადიაგნოზო კრიტერიუმებია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა) შარდის დაბალი ხვედრითი წონის;

*ბ) ანემიის;

გ) სისხლში ვაზოპრესინის დაბალი კონცენტრაციის;

დ) პლაზმის ოსმოლარობის მომატების;

ე) პოლიდიფსიის.

133. ადისონის დაავადების სადიაგნოზო კრიტერიუმებია ყველა ქვემოჩამოთვლილი,

გარდა

ა) პლაზმაში კორტიზოლის დაბალი დონის;

*ბ) აკტჰ-ის შემცველობის დაქვეითების;

გ) ჰიპერპიგმენტაციის;

დ) ჰიპოგლიკემიის;

ე) ჰიპოტენზიის.

134. გულის რომელი მანკის დროს არის მოსალოდნელი ღვიძლის პულსაცია?

ა) მიტრალური სტენოზის;

ბ) მიტრალური უკმარისობის;

*გ) ტრიკუსპიდალური უკმარისობის;

დ) აორტის სტენოზის;

ე) აორტის უკმარისობის.

135. გულის რომელი მანკის დროს აღინიშნება გაძლიერებული (/ტკაცუნა/) პირველი

ტონი?

*ა) მიტრალური სტენოზის;

ბ) მიტრალური უკმარისობის;

გ) ტრიკუსპიდალური უკმარისობის;

დ) აორტის სტენოზის;

ე) აორტის უკმარისობის

136. ქვემოჩამოთვლილთგან რომელი მიუთითებს მარცხენა გულის უკმარისობას?

ა) კისრის ვენების გაგანიერება;

ბ) ასციტი;

გ) ანორექსია;

*დ) ორთოპნოე;

ე) შეშუპებები.

137. რომელი ნიშანი არ არის მარცხენა გულის უკმარისობის მაჩვენებელი?

ა) ტახიკარდია;

ბ) ტახიპნოე;

გ) ჭენების რითმი;

დ) ფილტვების ქვემოწილებში სველი ხიხინი;

*ე) ჰეპატომეგალია.

138. რომელი ნიშანი არ არის დამახასიათებელი მარჯვენა გულის უკმარისობისთვის?

*ა) ფილტვების ქვემოწილებში სველი ხიხინი;

ბ) შეშუპება;

გ) ასციტი;

დ) ჰეპატომეგალია;

ე) კისრის ვენების დაბერვა.

139. დილატაციური კარდიომოიპათიის კლინიკური ნიშნებია

ა) მარცხენა და მარჯვენამხრივი გულის უკმარისობა;

ბ) კარდიომეგალია;

გ) არითმია;

დ) რეზისტენტობა მკურნალობისადმი;

*ე) ყველაჩამოთვლილი.

140. რა არის დამახასიათებელი ასიმეტრიული ჰიპერტროფიული

კარდიომიოპათიისათვის?

ა) სტენოკარდია;

ბ) გულის წასვლა;

გ) არითმია;

დ) გულის უკმარისობა;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი

141. დილატაციური კარდიომიოპათიის გამომწვევია

ა) რევმატიზმი;

ბ) ლუესი;

*გ) ალკოჰოლიზმი;

დ) ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადება;

ე) ყველა ჩამოთვლილი

142. პრინცმეტალის სტენოკარდიის შესახებ გამოთქმული რომელი მოსაზრება მიგაჩნიათ

მართებულად?

ა) ტიპიურია ეკგ-ზე ST სეგმენტის ცდომა ქვემოთ;

ბ) შეტევას იწვევს ფიზიკური დატვირთვა;

გ) არასდროს არ გადაიზრდება მიოკარდიუმის ინფარქტში;

*დ) მისი მიზეზია კორონაროსპაზმი;

ე) ყველა მართებულია

143. რა არ ითვლება გულის იშემიური დაავადების რისკ-ფაქტორად?

ა) შაქრიანი დიაბეტი;

*ბ) მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების დონის მომატება;

გ) არტერიული ჰიპერტონია;

დ) შთამომავლობითი მიდრეკილება;

ე) თამბაქოს წევა.

144. რომელი მეთოდი არ გამოიყენება გაურთულებელი ინფარქტის დიაგნოსტიკაში?

ა) ეკგ;

*ბ) რენტგენოლოგიური;

გ) ექოკარდიოგრაფია;

დ) რადიოიზოტოპური სკანირება;

ე) ანგიოგრაფია.

145. რომელი ფერმენტის განსაზღვრა არ არის ინფორმატიული მიოკარდის ინფარქტის

დიაგნოსტიკისთვის?

ა) კრეატიფოსფოკინაზა;

ბ) ლაქტატდეჰიდროგენაზა;

*გ) ალანინამინოტრანსფერაზა;

დ) ასპარტატამინოტრანსფერაზა

146. რომელია გულის იშემიური დაავადების დიაგნოსტიკის ყველაზე სპეციფიური

ტესტი?

ა) რადოინუკლიდური ვენტრიკულოგრაფია დატვირთვით;

ბ) ერთფოტონიანი ემისიური კომპიუტერული ტომოგრაფია;

*გ) რენტგენოკონტრასტული კორონოგრაფია;

დ) ეკგ-ფია დატვირთვით;

ე) ეკგ-ფია მოსვენებულ მდგომარეობაში.

147. რა არ მიეკუთვნება მიოკარდიუმის ინფარქტის მწვავე გართულებებს?

ა) კარდიოგენური შოკი;

ბ) თრომბოემბოლია;

გ) გულის რითმის დარღვევა;

*დ) დრესლერის სინდრომი;

ე) ფილტვების შეშუპება.

148. მიუთითეთ მიოკარდის მწვავე ინფარქტის და მწვავე პანკრეატიტის

განმასხვავებელი ნიშანი.

ა) ლეიკოციტოზი;

ბ) ედს-ის მომატება;

გ) ტრანსამინაზების აქტიურობის მომატება;

დ) ლდჰ-ის აქტიურობის მომატება;

*ე) ამილაზის მომატება.

149. რომელ დაავადებასთან არის საჭირო მიოკარდის მწვავე ინფარქტის

დიფერენცირება?

ა) კუჭის წყლულის პერფორაციასთან;

ბ) მწვავე პანკრეატიტთან;

გ) მწვავე კვებით ტოქსიკოინფექციასთან;

დ) მწვავე ქოლეცისტიტთან;

*ე) ოთხივესთან.

150. რა დებულებებით სარგებლობენ მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტის და მწვავე

პანკრეატიტის დიფერენციალური დიაგნოსტიკის დროს? 1) მწვავე ინფარქტისთვის

დამახასიათებელია პლაზმაში ტროპონინის მომატება; 2) მწვავე პანკრეატიტისთვის

დამახასიატებელი არ არის ეკგ–ზე ST სეგმენტის ცდომა ზემოთ; 3) მწვავე ინფარქტის

შემთხვევაში ძლიერ ტკივილს ეპიგასტრიუმის არეში ერთვის არტერიული ჰიპოტონია

და შოკი; 4) მწვავე პანკრეატიტის შემთხვევაში ტკივილი მუცლის ზედა ნაწილში არის

უფრო ძლიერი და ხანგრძლივი; 5) მიოკარდიუმის ინფარქტის თვის დამახასიათებელია

იზოფერმენტ ლდჰ 5-ის, ხოლო მწვავე პანკრეასისისთვის ლდჰ 1-ის აქტივობის

მომატება.

ა) 1, 2, 3;

*ბ) 1, 2, 4;

გ) 1, 2, 3, 4, 5;

დ) 3, 5;

ე) 3, 4, 5.

151. რა ნიშნებით შეიძლება ჰგავდეს მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტი მწვავე კვებით

ტოქსიკოინფექციას? 1) ეკგ-ზე ცვლილებებით; 2) ღებინებით; 3) დიარეით; 4) შოკით.

ა) 1, 2, 3;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 2, 3;

*დ) 2, 3, 4;

ე) 4.

152. რა არ ახასიათებს მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტს კუჭის წყლულის

პერფორაციისგან განსხვავებით? 1) უეცარი დასაწყისი; 2) ჩავარდნილი მუცელი; 3) ჰაერის

არსებობა მუცლის ღრუში; 4) პერიტონიუმის გაღიზიანების ნიშნები; 5)

შიშის გრძნობა.

ა) 1, 2, 3;

*ბ) 2, 3, 4;

გ) 3;

დ) 3, 4;

ე) 1, 2, 3, 4, 5.

153. მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტის გართულებებს მიეკუთვნება?1) კუჭის მწვავე

წყლულები; 2) სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან;3) მელორი–ვეისის სინდრომი; 4)

ჰემორაგიული პანკრეატიტი; 5) მეზენტერიალური

არტერიების თრომბოემბოლია.

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

*გ) 1, 2, 4, 5;

დ) 4, 5;

ე) 5.

154. მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტის გართულებებს მიეკუთვნება

ა) ეზოფაგალური დისფაგია;

ბ) მელორი–ვეისის სინდრომი;

გ)ბურხავეს სინდრომი;

დ) პილოროსპაზმი;

*ე) მეზენტერიალური არტერიების თრომბოემბოლია.

155. სტენოკარდიის მსგავს ტკივილს იძლევა 1) დიაფრაგმის საყლაპავის ხვრელის

თიაქარი; 2) საყლაპავის ახალაზია; 3) კალკულოზური ქოლეცისტიტი; 4) კუჭის წყლულის

პერფორაცია; 5) მელორი- ვეისის სინდრომი.

*ა) 1, 2, 3;

ბ) 1, 2;

გ) 2, 3;

დ) 1, 2, 3, 4;

ე) 1, 2, 3, 4, 5.

156. ესენციური ჰიპერტენზიის ხელშემწყობ ფაქტორებს მიეკუთვნება ყველა

ქვემოჩამოთვლილი, გარდა

ა) სიმსუქნის;

ბ) თამბაქოს მოწევის;

*გ) საკვებში კალიუმის მაღალი დონის;

დ) საკვებში ნატრიუმის მაღალი დონის;

ე) შაქრიანი დიაბეტის

157. მსუბუქად მიმდინარე არტერიული ჰიპერტენზიის დროს ცხოვრების სტილის

შეცვლა მოიცავს ყოველივე ქვემოჩამოთვლილს, გარდა:

ა) წონაში დაკლების;

*ბ) ფიზიკური აქტიურობის შეზღუდვის;

გ) დიეტაში ნატრიუმის შეზღუდვის და კალციუმის რაოდენობის გაზრდის;

დ) ალკოჰოლის მიღების შეზღუდვა-ის;

ე) თამბაქოს მოწევის შეზღუდვის

158. არტერიული ჰიპერტენზიის დროს სიკვდილის ყველაზე ხშირი მიზეზია

*ა) ცერებრული ინსულტი;

ბ) მიოკარდიუმის ინფარქტი;

გ) თირკმლების უკმარისობა;

დ) გულის შეგუბებითი უკმარისობა.

159. რომელი დაავადებისთვისაა დამახასიათებელი სისტოლური ჰიპერტენზია?

ა) ქრონიკული გლომერულონეფრიტისტვის;

ბ) ქრონიკული პიელონეფრიტისთვის;

გ) ფეოქრომოციტომისთვის;

*დ) აორტის ათეროსკლეროზისთვის;

ე) თირკმლის არტერიის სტენოზისთვის.

160. ვილსონის დაავადების (ჰეპატოლენტიკულური დეგენერაციის) დროს აღინიშნება

ა) კაიზერ-ფლაიშერის მორუხო ფერის რგოლები ფერადი გარსის გარშემო;

ბ) ქცევითი დარღვევები;

გ) დისკოორდინაცია;

დ) კანკალი;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

161. ვერნიკეს ენცეფალოპათიის (თიამინის დეფიციტის) მიზეზი შეიძლება იყოს

ა) ალკოჰოლიზმი კვების დარღვევით;

ბ) კვების დარღვევა ალკოჰოლიზმის გარეშე;

გ) მრავალჯერადი ღებინება;

დ) ჰემოდიალიზი თირკმელების უკმარისობის დროს;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

162. რკინადეფიციტური ანემიების გამომწვევი მიზეზი არ შეიძლება იყოს

ა) ქრონიკული სისხლდენა;

*ბ) ღვიძლის ციროზი;

გ) ორსულობა და ლაქტაცია;

დ) საკვებში რკინის დეფიციტი;

ე) კუჭის რეზექცია.

163. B-12 დეფიციტური ანემიის სავარაუდო მიზეზი შეიძლება იყოს

*ა) ფართოლენტისებური ჭიებით ინვაზია;

ბ) მახვილაჭიით ინვაზია;

გ) კუჭის წყლულოვანი დაავადება;

დ) ქრონიკული ქოლეცისტიტი.

164. სახის, ყურების,ხელისგულებისმოწითალო-ციანოზურიფერი, ჰეპატო-ლიენალურ

სინდრომთან ერთად ახასიათებს

*ა) ერითრემიას;

ბ) მრავლობითმიელომას;

გ) გოშესდაავადებას;

დ) ჰემორაგიულვასკულიტს.

165. ლეიკოზების კლასიფიკაცია ემყარება

ა) დაავადების კლინიკურ სურათს;

ბ) ანამნეზურ მონაცემებს;

*გ) დაავადების უჯრედოვანი სუბსტრატის დადგენას;

დ) ავადმყოფის სიცოცხლის ხანგრძლივობას;

ე) მიმდინარე თერაპიის ეფექტურობას.

166. პირდაპირი მოქმედების ანტიკოაგულანტია

ა) ფენილინი;

*ბ) ჰეპარინი;

გ) ახლადგაყინულიპლაზმა;

დ) ტიკლიდი;

ე) ამინოკაპრონისმჟავა.

167. არაპირდაპირი მოქმედების ანტიკოაგულანტია

*ა) ვარფარინი;

ბ) ჰეპარინი;

გ) ახლადგაყინული პლაზმა;

დ) პლავიქსი;

ე) ამინოკაპრონის მჟავა.

168. ანტიაგრეგანტია

ა) ფენილინი;

ბ) ჰეპარინი;

*გ) პლავიქსი;

დ) ამინოკაპრონის მჟავა.

169. ფიბრინოლიზის დამამუხრუჭებელი საშუალებაა

ა) ჰეპარინი;

ბ) რეკომბინანტული ანტითრომბინი III;

*გ) ამინოკაპრონის მჟავა;

დ) პლავიქსი;

ე) ფიბრინოლიზინი.

170. რა არის “კვებითი ალერგია“

*ა) საკვებ პროდუქტებზე ალერგიული რეაქცია;

ბ) საკვები პროდუქტების ტოქსიკური მოქმედება;

გ) საკვები პროდუქტების აუტანლობა;

დ) საკვები პროდუქტების ტოქსიკო-ალერგიული მოქმედება.

171 რა არის "შრატისმიერი დაავადება"

ა) ალერგიული რეაქცია მედიკამენტზე;

ბ) ტოქსიკური რეაქცია მედიკამენტზე;

გ) ტოქსიკური რეაქცია ცხენის შრატის ცილაზე;

*დ) ალერგიული რეაქცია უცხო შრატის ცილაზე.

172. ყვავილის მტვრისმიერ ბრონქულ ასთმას ახასიათებს გამწვავება

ა) ზამთრის პერიოდში;

ბ) წლის ნებისმიერ მონაკვეთში;

გ) ბინის დალაგების დროს;

*დ) გაზაფხულ-ზაფხულის პერიოდში

173. ჭინჭრის ციებისა და ქვინკეს შეშუპების პათოგენეზში მონაწილეობს

ა) IgA;

ბ) IgM;

გ) IgG;

*დ) IgE.

174. არასპეციფიური (თანდაყოლილი) უჯრედული იმუნიტეტი განპირობებულია 1)

ფაგოციტებით; 2) ბაზოფილებით; 3) პოხიერი უჯრედებით; 4) NK-უჯრედებით; 5)

ლიმფოციტებით

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

*ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

დ) 4, 5;

ე) 5.

175. ქსოვილოვანი ფაგოციტებია 1) კუპფერის უჯრედები; 2) ალვეოლარული

მაკროფაგები; 3) მიკროგლიის უჯრედები; 4) მონოციტები; 5) გრანულოციტები

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

*გ) 1, 2, 3;

დ) 4, 5;

ე) 5.

176 იმუნური სისტემის ცენტრალური ორგანოებია 1) ლიმფურიკვანძები; 2) ელენთა; 3)

კუჭ-ნაწლავისტრაქტის ლიმფური ფოლიკულები; 4) ძვლისტვინი; 5) მკერდუკანა

ჯირკვალი

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

*დ) 4, 5;

ე) 5.

177. იმუნური სისტემის პერიფერიული ორგანოებია 1) ლიმფურიკვანძები; 2) ელენთა; 3)

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ლიმფური ფოლიკულები; 4) ძვლისტვინი; 5) მკერდუკანა

ჯირკვალი

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

*გ) 1, 2, 3;

დ) 4, 5;

ე) 5.

178. ლორწოვანი გარსის ძირითადი იმუნოგლობულინია

*ა) IgA;

ბ) IgD;

გ) IgE;

დ) IgM;

ე) IgG; .

179. რევმატიზმის სადიაგნოზო ჯონსის პირდაპირი კრიტერიუმებს არ მიეკუთვნება

ა) კარდიტი;

ბ)მცოცავი (მფრინავი) პოლიართრიტი;

გ) მცირე ქორეა;

დ) კანქვეშა კვანძები;

ე) ბეჭდისებრი ერითემა;

*ვ) ედს-ის მომატება

180. რევმატოიდული ართრიტის აუტოიმუნური ბუნების მთავარი მაჩვენებელია

ა) LE-უჯრედები;

*ბ) რევმატოიდული ფაქტორი;

გ) ანტისტრეპტოლიზინ-0-ს მაღალი ტიტრი;

დ) ანტისხეულები გლუვი კუნთების მიმართ.

181. ჭეშმარიტი LE-უჯრედები წარმოადგენენ

*ა) სეგმენტბირთვიან ლეიკოციტებს, რომლებიც შეიცავენ სხვა უჯრედების ბირთვებს;

ბ) სეგმენტბირთვიან ლეიკოციტებს, რომლებიც შეიცავენ ლიმფოციტებს;

გ) მაკროფაგებს, რომლებიც შეიცავენ სხვა უჯრედების ბირთვებს;

დ) ერითროციტებს, რომლებზედაც იმუნური კომპლექსება ქმნიან "როზეტებს";

182. რა არ არის დამახასიათებელი მგლურასმიერი ჰეპატიტისთვის?

*ა) ჰეპატოციტების ნეკროზი;

ბ) ჰეპატოციტების ცხიმოვანი დისტროფია;

გ) სისხლძარღვების კედლების ფიბრინოიდული ცვლილებები;

დ) პერისინუსოიდალური სივრცეების მრგვალუჯრედოვანი ინფილტრაცია;

ე) ღვიძლის ჭიმების სტრუქტურის მოშლა.

183. რომელი დაავადების დროს ყალიბდება ოსტეოფიტები ?

ა) რევმატოიდული ართრიტის;

ბ) სისტემური სკლეროდერმიის;

*გ) ოსტეოართრიტის;

დ) რევმატიზმი;

ე) სისტემური წითელი მგლურა

184. რომელი ხმიანობა არ აღინიშნება ჯანმრთელი ადამიანის პერკუსიის დროს ?

ა) ყრუ;

ბ) მოყრუებული;

გ) რეზონირებული (ფილტვის ნათელი);

*დ) ჰიპერრეზონირებული (კოლოფისებური);

ე) ტიმპანური

185. გასინჯვის რომელი მეთოდი ითვლება ყველაზე ინფორმატიულად გულმკერდის

ორგანოებთან მიმართებაში ?

ა) ინსპექცია;

ბ) პალპაცია;

გ) პერკუსია;

*დ) აუსკულტაცია

186. კანის ლურჯ შეფერილობას იძლევა

ა) ოქსიჰემოგლობინი;

*ბ) დაუჟანგავი (აღდგენილი) ჰემოგლობინი;

გ) ვაზოდილატაცია;

დ) ანემია;

187. გულის უკმარისობის პათოგნომურ ნიშანს წარმოადგენს

ა) ტახიპნოე ფიზიკური დატვირთვისას;

ბ) ციანოზი;

გ) ქვემო კიდურების შეშუპება;

*დ) ჭენების რითმი;

ე) ჰეპატომეგალია

188, ელექტროკარდიოგრაფიით ხდება პირდაპირი დიაგნოსტირება 1) გულის რითმის

დარღვევია; 2) გულში იმპულსის გატარების შეფერხების; 3)მიოკარდიუმის იშემიის;

4) მიოკარდიტის; 5) ექსუდატიური პერიკარდიტის

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

*დ) 1, 2;

ე) 1

189. გარეგანი სუნთქვის რომელი პარამეტრი მიანიშნებს სუნთქვის ორსტრუქციულ

უკმარისობაზე ?

ა) ჩასუნთქვის სარეზერვო მოცულობის შერმცირება;

ბ) სუნთქვის მოცულობის შემცირება;

გ) სასიცოცხლო ტევადობის შემცირება;

დ) ფილტვის ტევადობის შემცირება;

*ე) ტიფნოს ინდექსის შემცირება

190. ეოზინოპენიის მიზეზი შეიძლება იყოს 1) კუშინგის დაავადება; 2) ადისონის

დაავადება; 3) კუშინგის სინდრომი; 4) ფეოქრომოციტომა; 5) პრედნიზოლონით

ხანგრძლივი მკურნალობა

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

*ბ) 1, 3, 5;

გ) 2, 4;

დ) 1, 3;

ე) 5

191. რით განსხვავდება ართროპათია ღვიძლის ციროზის დროს რევმატოიდული

ართრიტისაგან ?

ა) სახსრების მრავლობითი დაზიანებით

ბ) სახსრების სიმეტრიული დაზიანებით

გ) ანთების ნიშნებით

*დ) რევმატოიდული ფაქტორის არარსებობით

ე) ყველა ჩამოთვლილით

192. რომელი დაავადებას არ ახასიათებს რევმატოლოგიური სიმპტომები ?

ა) ვირუსულ ჰეპატიტს;

ბ) აუტოიმუნურ ქრონიკულ აქტიურ ჰეპატიტს ;

გ) პირველად ბილიარულ ციროზს;

დ) ჰემოქრომოტოზს;

*ე) ნაღვლკენჭოვან დაავადებას

193. რომელი აუტოიმუნური დაავადებაა ყველაზე ხშირად თანხვედრილი ღვიძლის

პირველად ბილიარულ ციროზთან ?

ა) აუტოიმუნური თირეოიდიტი

ბ) ინსულინზე დამოკიდებული შაქრიანი დი აბეტიტიპი 1

*გ) მშრალი კერატოკონიუქტივიტი;

დ) სკლეროდერმია/რეინოს დაავადება;

ე) რევმატოიდული ართრიტი

194. თირკმლების მწვავე უკმარისობის რადიკალური მკურნალობაა

*ა) ხელოვნური ჰემოდიალიზი;

ბ) შარდსაწვეთის სტომირება;

გ) ინტენსიური ნატრიურეზი;

დ) ლესპენეფრილის მიღება;

ე) სრული შიმშილი

195. ინსულინზე დამოკიდებული შაქრიანი დიაბეტის შემთხვევაში ინსულინის დანიშვნა

*ა) წარმოადგენს სასიცოცხლო ჩვენებას;

ბ) ხდება ავადმყოფის მდგომარეობის გათვალისწინებით;

გ) აუცილებელია კრიტიკულად მაღალი გლიკემიის დროს;

დ) შეიძლება ყველა შემთხვევაში არ იყოს საჭირო

196. კარდიალური ასთმის უმთავრესი სამკურნალო საშუალებაა

ა) დიგოქსინის ინტრავენური ინექცია;

*ბ) ფუროსემიდის ინტრავენური ინექცია;

გ) სისხლის გამოშვება;

დ) ოქსიგენიზაცია;

ე) ქვემო კიდურებზე ჟგუტის შემოჭერა

197. პერნიციოზული ანემიის მკურნალობა ტარდება

ა) ვიტამინით B 12 პერორალურად;

ბ) ვიტამინით B 12 ინტრაენტერალურად;

*გ) ვიტამინით B 12 პარენტერალურად;

დ) ფოლის მჟავით პერორალურად;

ე) კომპლექსური ანტიანემიური აბებით

198. კალიუმის შემანარჩუნებელი შარდმდენია

ა) მანიტოლი;

ბ) ფუროსემიდი;

გ) ქლორთიაზიდი;

*დ) ვეროშპირონი;

ე) დიაკარბი

199. ოსმოსური შარდმდენია

* ა) მანიტოლი;

ბ) ინდაპამიდი;

გ) ქლორთიაზიდი;

დ) ალდაქტონი;

ე) დიაკარბი

200. როდის არ ტარდება ღვიძლის სიმსივნის ქირურგიული მკურნალობა?

ა) მეტასტაზების არსებოისას ღვიძლის გარეთაც;

ბ) ღვიძლის პერიარტერიული ლიმფური ჯირკვების დაზიანებისას;

გ) დეკომპენსირებული ციროზის შემთხვევაში;

დ) ღვიძლის ორივე წილის დაზიანებისას;

*ე) ყველა ჩამოთვლილ შემთხვევაში

საჭმლის მომნელებელი სისტემის ტოპოგრაფია, ანატომის, მიკროსტრუქტურა

201. რა ნაწილებს არჩევენ საყლაპავის შემადგენლობაში? 1) თავის, 2) კისრის, 3)

გულმკერდის, 4) მუცლის

ა) 1, 2, 3, 4;

*ბ) 2, 3, 4;

გ) 3, 4;

დ) 1, 2, 3;

ე) 2, 3.

202. საყლაპავის რომელი ნაწილია ყველაზე გრძელი?

ა) კისრის;

*ბ) გულმკერდის;

გ) მუცლის

203. საყლაპავს არა აქვს შეხება

ა) ფარისებრ ჯირკვალთან;

*ბ) მარჯვენა მთავარ ბრონქთან;

გ) აორტასთან;

დ) ღვიძლთან;

ე) დიაფრაგმასთან

204. რომელი ორგანოებია განლაგებული დიაფრაგმის თაღის ქვეშ? 1) ღვიძლი, 2) კუჭი,

3) ელენთა, 4) თირკმელები, 5) პანკრეასი.

ა) 1, 2;

*ბ) 1, 2, 3;

გ) 1, 2, 3, 4;

დ) 1, 2, 3, 4, 5;

ე) 1, 3.

205. რომელი ორგანო არ არის დაცული ნეკნებით?

ა) ღვიძლი;

ბ) თირკმლები;

გ) ელენთა;

*დ) კუჭი.

206. რომელ ზედაპიტებს არჩევენ კუჭზე ? 1) წინას; 2) უკანას; 3) მარჯვენას; 4) მარცხენას

*ა) 1,2;

ბ) 1, 2, 3

გ) 3, 4

დ) 1, 2, 3, 4

ე) 1, 2, 4

207. რა ნაწილი არ არის კუჭში?

ა) კარდია;

ბ) ფსკერი;

გ) სხეული;

*დ) ბოლქვი;

ე) ანტრუმი.

208. კუჭის მეზობელი ორგანო არ არის:

ა) ელენთა;

ბ) პანკრეასი;

გ) ღვიძლი;

*დ) თირკმელები.

209. წვრილი ნაწლავის შემადგენლობაში არ სედის

ა) 12-გოჯა ნაწლავი;

ბ) მლივი ნაწლავი;

გ) თეძოს ნაწლავი;

*დ) ბრმა ნაწლავი

210. რა მიმართულებით არიან განლაგბული მლივი ნაწლავის მარყუჟები ?

*ა) კრანიო-კაუდალური;

ბ) ტორსის ღერძისადმი პერპენდიკულარული;

გ) ირიბი;

დ) უსისტემო.

211. მსხვილ ნაწლავებს შორის, რომელია ყველაზე დიდი სანათურის მქონე?

*ა) ბრმა ნაწლავი;

ბ) ასწვრივი კოლინჯი;

გ) განივი კოლინჯი;

დ) დასწვრი ვიკოლინჯი;

ე) სიგმოიდური კოლინჯი.

212. რომელი ნაწლავია ყველაზე მოკლე?

ა) 12-გოჯა;

*ბ) ბრმა;

გ) ასწვრივი კოლინჯი;

დ) სიგმოიდური;

ე) სწორი.

213. სად მდებარეობს ნახევარმთვარისებრი სარქველი?

ა) 12-გოჯა ნაწლავსა და მლივნ აწლავს შორის;

ბ) მლივ ნაწლავსა და თეძოს ნაწლავს შორის;

გ) თეძოს ნაწლავსა და ბრმა ნაწლავ სშორის;

*დ) ბრმა ნაწლავსა და ჭიაყელა ნაწლავს შორის;

ე) ბრმა ნაწლავსა და ასწვრივ კოლინჯს შორის.

214. რამდენი სფინქტერია სწორ ნაწლავში?

ა) 1;

ბ) 2;

*გ) 3;

დ) 4;

ე) 5.

215. სწორი ნაწლავის რომელი სფინქტერია შექმნილი განივზოლიანი კუნთოვანი

ბოჭკოებით?

ა) სიგმოიდო-რექტალური;

ბ) ანუსის შიგნითა;

*გ) ანუსის გარეთა;

216. ნაწლავების რომელი ნაწილი არ იღებს სისხლს ჯორჯლის ზემო და ქვემო

არტერიებიდან?

ა) ბრმა ნაწლავი;

ბ) ჭიაყელა ნაწლავი;

გ) სიგმოიდური ნაწლავი;

დ) სწორი ნაწლავის ზედა ნაწილი;

*ე) სწორი ნაწლავის ქვედა ნაწილი.

217. მამაკაცებში სწორი ნაწლავის მეზობელი ორგანოებია:1) ბრმა ნაწლავი; 2) წინამდებარე

ჯირკვალი; 3) სათესლე ბუშტუკები; 4) შარდის ბუშტი

ა) 1, 2, 3, 4;

ბ) 1, 2, 3;

გ) 4;

დ) 3, 4

*ე) 2, 3, 4.

218. . ქალებში უშუალოდ სწორი ნაწლავის წინ განლაგებულია : 1) საშვილოსნოს ყელი;

2) დუგლასის ფოსო; გ) შარდის ბუშტი; დ) დიდი ბადექონი

ა) 1, 2, 3, 4;

ბ) 1,2,3;

გ) 1, 2, 4;

*დ)1, 2;

219. პირის ღრუს რომელი წყვილი ჯირკვლები არ წარმოადგენენ სანერწყვე ჯირკვლებს?

*ა) ლოყის;

ბ) ყბაყურა;

გ) ყბისქვეშა;

დ) ენისქვეშა.

220. რომელი კედელი არა აქვს ხახას?

*ა) წინა;

ბ) უკანა;

გ) ზემოთა;

დ) მარჯვენა;

ე) მარცხენა.

221. საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის რომელი ორგანოები შეიცავენ განივზოლიან

კუნთებს? 1) ენა; 2) ხახა; 3) საყლაპავი; 4) სწორი ნაწლავი; 5) ნაღვლის

ბუშტი.

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

*ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

დ) 1, 2;

ე) 1.

222. რომელი გარსი წარმოადგენს საყლაპავის კედლის ყველაზე მსხვილ ნაწილს?

ა) ლორწოვანი;

ბ) ლორწქვეშა;

*გ) კუნთოვანი;

დ) შემაერთებელქსოვილოვანი.

223. საჭმლის მომნელებელი სისტემის რომელი ორგანოს კუნთოვანი გარსი შედგება

სამი შრისაგან?

ა) საყლაპავის;

*ბ) კუჭის;

გ) 12-გოჯა ნაწლავის;

დ) წვრილი ნაწლავის;

ე) ნაღვლის ბუშტის.

224. სად არის განლაგებული ბოუგინის სარქველი?

ა) საყლაპავსა და კუჭს შორის;

ბ) კუჭსა და 12-გოჯა ნაწლავს შორის;

გ) ნაღვლის ბუშტის ყელში;

დ) ფატერის დვრილში;

*ე) თეძოსა და ბრმა ნაწლავებს შორის.

225. რომელ ნაწლავშია გამობერილობები (ჰაუსტრები)?

ა) 12-გოჯა;

ბ) მლივ;

გ) თეძოს;

*დ) მსხვილ.

226. საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის რომელი ორგანოების ლორწოვანი გარსია

წარმოდგენილი მრავალშრიანი ბრტყელი ეპითელიუმით? 1) პირის; 2) ხახის; 3) საყლპავის

; 4) კუჭის; 5) ნაწლავების.

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

*გ) 1, 2, 3;

დ) 1, 2;

ე) 1.

227. რა ეწოდება საყლაპავის მრავალშრიანი ბრტყელი ეპითელის კუჭის ერთშრიან

ცილინდრულ ეპითელში მკვეთრი გადასვლის ადგილს?

ა) სასაზღვრო ხაზი;

ბ) სასაზღვრო ფირფიტა;

გ) საყლაპავის ქვედა სფინქტერი;

დ) კუჭის შესავალი;

*ე) Z ხაზი.

228. კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის რომელ ორგანოშია მილისმაგვარი ჯირკვლები?

*ა) კუჭში;

ბ) წვრილ ნაწლავში;

გ) მსხვილ ნაწლავში.

229. კუჭის რომელ ნაწილებშია უპირატესად მთავარი უჯრედები?

ა) კარდიაში;

*ბ) ფუნდუსში;

გ) კორპუსში;

დ) ანტრუმში.

230. კუჭის რომელი ნაწილის ჯირკვლებშია ყველაზე მეტი რაოდენობით ამომფენი

(პარიეტული) უჯრედები?

ა) კარდიის;

*ბ) ფუნდუსის;

გ) კორპუსის:

დ) ანტრუმის;

ე) პილორუსის.

231. კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის რომელი ნაწილის ლორწოვანი გარსი შეიცავს G

უჯრედებს? 1) კუჭის სხეულის; 2) კუჭის გასავალის; 3) 12-გოჯა ნაწლავის; 4) მლივი

ნაწლავის; 5) თეძოს ნაწლავის.

ა) 1, 2;

*ბ) 2;

გ) 3, 4;

დ) 4, 5;

ე) 1, 2, 3.

232. რომელ ორგანოებშია სომატოსტატინის გამომყოფი უჯრედები? 1) კუჭში; 2)

პანკრეასში; 3) ღვიძლში; 4) ფარისებრ ჯირკვალში; 5) ელენთაში.

*ა) 1, 2;

ბ) 1, 2, 3;

გ) 1, 2, 3, 4;

დ) 1, 2, 3, 4, 5;

ე) 4.

233. კუჭის რომელი ნაწილის ჯირკვლებშია უპირატესად ენტეროქრომოფილური

უჯრედების მსგავსი უჯრედები ?

*ა) კარდიის;

ბ) ფუნდუსის;

გ) კორპუსის:

დ) ანტრუმის.

234. სად არის კუჭში განლაგებული ღეროვანი უჯრედები ?

ა) ლორწოვანი გარსის ზედაპირაე;

*ბ) მილოვანი ჯირკვლების ყელში;

დ) ჯირკვლების ფსკერზე.

235. კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის რომელი ნაწილის ლორწოვანი გარსი შეიცავს ხაოებს? 1)

კუჭის; 2) მლივი ნაწლავის; 3) თეძოს ნაწლავის; 4) ბრმა ნაწლავის; 5) კოლინჯის.

ა) 1;

*ბ) 2, 3;

გ) 1, 4, 5;

დ) 4, 5;

ე) 5.

236. კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის რომელი ნაწილის ლორწოვან გარსში არის კრიპტები? 1)

კუჭის; 2) მლივი ნაწლავის; 3) თეძოს ნაწლავის; 4) კოლინჯის; 5) სწორი ნაწლავის

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

*ბ) 2, 3, 4;

გ) 2, 3, 4, 5;

დ) 2, 3;

ე) 4, 5.

237. რამდენჯერ იზრდება ნაწლავების ზედაპირი ლორწოვანი გარსის ნაკეცების, ხაოების

და ენტეროციტების მიკროხაოების საშუალებით?

ა) 10-ჯერ;

ბ) 100-ჯერ;

გ) 300-ჯერ;

*დ) 600-ჯერ;

ე) 1000-ჯერ.

238. რა წარმონაქმნია წვრილ ნაწლავებში "ჯაგრისისებრი არშია"?

*ა) ენტეროციტების აპიკალურ ზედაპირზე არსებული მიკროხაოების უწყვეტი რიგი;

ბ) ხაოებითა და კრიპტებით წარმოდგენილი ლორწოვანი შრე;

გ) ლორწოვანი გარსის ირგვლივი ნაკეცების რიგით შექმნილი მაკროსტრუქტურა.

239. ლორწოვანი გარსის რა წარმონაქმნები ზრდიან მრავალჯერადად სწორი ნაწლავების

შემწოვ ზედაპირს? 1) ნაკეცები; 2) ხაოები, 3) კრიპტები; 4) მიკროხაოები ენტეროციტების

აპიკალურ ზედაპირზე.

ა) 1, 2, 3, 4;

ბ) 1, 2, 3;

გ) 2, 4;

დ) 4;

*ე) 1, 2, 4.

240. სად არიან წვრილ ნაწლავში განლაგებული ღეროვანი უჯრედები ?

ა) ხაოების ზედაპირზე;

ბ) ხაოების კრიპტებში გადასვლის ზონაში;

*გ) კრიპტების ფსკერზე.

241. რომელ ნაწლავშია სეროზული სეკრეტის გამომყოფი ბრუნერის ჯირკვლები?

*ა) 12-გოჯა;

ბ) მლივ;

გ) თეძოს;

დ) ბრმა:

ე) ჭიაყელა.

242. რას წარმოადგენენ რძის სადინარები?

*ა) წვრილი ნაწლავის ლორწოვანი გარსის ხაოების შუაგულში განლაგებულ გამომტან

ლიმფურ სადინარებს;

ბ) ხაოების და რეგიონალური ლიმფური ჯირკვლების დამაკავშირებელ სადინარებს;

გ) ნაწლავების მაგისტრალურ ლიმფურ სადინარებს;

დ) ჭიაყელა ნაწლავის ლიმფურ სადინარებს;

ე) ზოგადი სახელწოდებაა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ლიმფური სადინარების.

243. რომელი ორგანოს ლორწოვან გარსში აღინიშნება სვეტების ფორმის გასწვრივი

ნაოჭები?

ა) კუჭის;

ბ) 12-გოჯა ნაწლავის;

გ) გასწვრივი კოლინჯის;

დ) დასწვრივი კოლინჯის;

*ე) სწორი ნაწლავის.

244. მსხვილი ნაწლავის ლორწოვანი გარსის უჯრედებია? 1) კოლონოციტები; 2)

ბოკალისებრი უჯრედები; 3)ენტეროენდოკრინული უჯრედები; 4) ღეროვანი უჯრედები.

*ა) 1, 2, 3, 4;

ბ) 1, 2, 3;

გ) 2, 4;

დ) 4;

ე) 1, 2, 4.

245. მეისნერის ინტრამურალური ნერვული წნული განლაგებულია

ა) სეროზული გარსისი ქვეშ;

ბ) კუნთებს შორის;

*გ) ლორწოვანი გარსის ქვეშ

246. აუერბახის ინტრამურალური ნერვული წნული განლაგებულია

ა) სეროზული გარსისი ქვეშ;

*ბ) კუნთებს შორის;

გ) ლორწოვანი გარსის ქვეშ

247. რომელ ნაწლავშია ყველაზე მეტი რაოდენობით ლიმფური ფოლიკულების

კონგლომერატები (პეიერის ფოლაქები)?

ა) 12-გოჯა;

ბ) მლივ;

*გ) თეძოს;

დ) ბრმა;

ე) მსხვილ.

248. რომელ ორგანოს აქვს ფიბროზული გარსი (გლისონის კაფსულა)?

*ა) ღვიძლს;

ბ) ნაღვლის ბუშტს;

გ) პანკრეასს;

დ) ჭია ნაწლავს;

ე) ბრმა ნაწლავს.

249. რამდენი წილისგან შესდგება ღვიძლი ?

ა) 2;

ბ) 3;

*გ) 4;

დ) 5.

250. რომელია ღვიძლის ყველაზე დიდი წილი ?

*ა) მარჯვენა

ა) კვადრატული;

ბ) მარჯვენა;

გ) კუდისებრი.

251. ღვიძლის ზედაპირზე არის ნაჭდევები: 1) კუჭის; 2) 12-გოჯა ნაწლავის; 3) კოლინჯის;

4) მარჯვენა თირკმელი; 5) გულის

*ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ)1, 2, 3;

დ) 1, 2

ე) 1.

252. რომელი იოგი ყოფს ღვიძლის მარჯვენა და მარცხენა წილებს ?

ა) გვირგვინოვანი;

*ბ) ნამგლისებრი;

გ) ღვიძლ-კუჭის;

დ) ღვიძლ-12 გოჯა ნაწლავის;

ე) ღვიძლ-თირკმლის

253. ღვიძლში მიწოდებული სისხლის რა %-ია არტერიული ?

*ა) 25%;

ბ) 50%;

გ) 75%;

დ) 90%.

254. რომელი ორგანოს ვენა არ შედის კარის ვენის სისტემაში ?

*ა) საყლაპავის;

ბ) კუჭის;

გ) ნაწლავების;

დ) პანკრეასის;

ე) ელენთის

255. რა ითვლება ღვიძლის ფუნქციონალურ ერთეულად?

ა) წილი;

ბ) სეგმინტი;

გ) წილაკი;

*დ) აცინუსი;

ე) სინუსოიდი.

256. რა ითვლება ღვიძლის სტრუქტურულ ერთეულად?

ა) წილი;

ბ) სეგმენტი;

*გ) წილაკი;

დ) აცინუსი;

ე) სინუსოიდი.

257. ღვიძლის აცინუსების პორტალური პოლუსის შემადგენლობაში არ არის

ა) ღვიძლის არტერიის ტერმინალები;

*ბ) ღვიძლის ვენის საწყისი ტოტები;

გ) კარის ვენის ტერმინალები;

დ) სანაღვლე კაპილარები

258. ღვიძლში პორტალური არის სისხლძარღვებიდან ცენტრალური ვენებისაკენ სისხლი

მიედინება?

ა) არტერიო-ვენური კაპილარებით;

ბ) ვენო-ვენური კაპილარებით;

გ) არტერიო-ვენური ანასტომოზით;

დ) ვენო-ვენური ანასტომოზით;

*ე) სინუსოიდებით.

259. რომელ ორგანოშია ტერმინალური სისხლსადინარების უწყვეტი კედელი

წარმოდგენილი არა მეზენქიმური, არამედ პარენქიმული უჯრედებით ?

ა) ელენთაში;

*ბ) ღვიძლში;

გ) პანკრეასში;

დ) წვრილ ნაწლავებში.

260. აცინუსის რომელი ზონის ჰეპატოციტები მარაგდება ყველაზე ნაკლებად

ჟანგბადით?

ა) I ზონის (პორტალური);

ბ) II ზონის (შუამდებარე);

*გ) III ზონის (ცენტრალური).

261. აცინუსის რომელი ზონის ჰეპატოციტები განიცდიან უფრო მეტად ტოქსიურ

ზემოქმედებას?

*ა) I ზონის (პორტალური);

ბ) II ზონის (შუამდებარე);

გ) III ზონის (ცენტრალური).

262. ჰეპატოციტების რომელი კედლის წანაზარდებში არის მიკროხვრელები ?

*ა) სინუსოიდალურ;

ბ) კანალიკულარულ;

გ) ორივე

263. ჰეპატოციტების რომელი კედლის წანაზარდებში არის აქტინისა და მიოზინის

ბოჭკოები ?

ა) სინუსოიდალურ;

*ბ) კანალიკულარულ;

გ) ორივე

264. რომელი უჯრედებია ფიქსირებულად ღვიძლის სინუსოიდების ენდოთელიალურ

უჯრედებზე?

*ა) კუპფერის უჯრედები;

ბ) ფიბრობლასტები;

გ) ჰეპატოციტები;

დ) იტოსუჯრედები;

ე) ერითროციტები.

265. რომელი უჯრედები შემოსაზღვრავენ ღვიძლის აცინუსებში დისეს სივრცეს ?

ა) ენდოთელიალური;

ბ) ჰეპატოციტები;

*გ) ჰეპატოციტები და ენდოთელიალური;

დ) ჰეპატოციტები და კუპფერის უჯრედები.

266. რომელი უჯრედებია დისეს სივრცეში?

ა) კუპფერის უჯრედები;

ბ) ფიბრობლასტები;

*გ) იტოს ვარსკვლავისებური უჯრედები;

დ) ერითროციტები;

ე) ეპითელიალური უჯრედები.

267. რას წარმოადგენენ ღვიძლის აცინუსების ტერმინალური მემბრანები (ჩამკეტი

დისკები)?

ა) ვილსონის ფიბროზული კაფსულის წარმონაქმნს;

ბ) შემარეთებელქსოვილოვან კაფსულას;

*გ) პორტალური პოლუსის უახლოესი ჰეპატოციტების მიერშექმნილ გარსს;

დ) ენდოთელიალური უჯრედების მიერშექმნილ გარსს.

268. რა სტრუქტერა არ არის ღვიძლში?

ა) პორტალური ტრაქტი;

ბ) ჰეპატოციტების ჭიმები:

გ) სინუსები;

დ) ცენტრალური ვენები;

*ე) კუნთოვანი ბოჭკოები.

269. სად მდებარეობს ღვიძლში გერინგის შუალედური მილაკები (ქოლანგიოლები,

ნაღვლის პრეკაპილარები)?

ა) წილაკებში;

*ბ) წილაკის გარეთ წილაკთაშორის სადინრებამდე;

გ) წილაკებს შორის;

დ) ანასტომოზებია საშუალო კალიბრის სადინრებს შორის;

ე) აკავშირებენ ნაღვლის ბუშტს ღვიძლშიდა სადინრებთან.

270. როგორი ეპითელითაა ამოფენილი გერინგის სადინარი?

ა) ბრტყელი;

*ბ) დაბალი კუბური;

გ) ცილინდრული;

დ) კონუსისებრი.

271. ნაღვლის რამდენი სადინარი გამოდის ღვიძლიდან ?

ა) ერთი;

*ბ) ორი;

გ) სამი;

დ) ოთხი.

272. ნაღვლის ბუჭტის ფსკერი მუცლის კედელზე პროეცირდება

ა) მარჯვნივ ნეკნის ქვეშ იღლიის წინა ხაზზე;

ბ) ნეკნთა რკალთან მარჯვენა ლავიწშუა ხაზზე;

*გ) მარჯვნივ ნეკნთა რკალითა და მუცლის სწორი კუნთის გარეთა კიდით შექმნილ

კუთხესთან;

დ) მახვილისებური მორჩის ქვემოთ.

273. ნაღვლის ბუშტის კედელში არის ყველა ჩამოთვლილი გარსი, გარდა ერთისა?

ა) ლორწოვანი:

*ბ) ლორწქვეშა;

გ) ფიბრომუსკულარული;

დ) სუბსეროზული;

ე) სეროზული.

274. როგორი სახით არის წარმოდგენილი ნაღვლის ბუშტის ლორწოვანი გარსი?

*ა) ერთშრიანი ცილინდრული უჯრედებით;

ბ) მრავალშრიანი ბრტყელი ეპითელიუმით;

გ) ერთშრიანი კუბური ეპითელიუმით.

275. სად არის განლაგებული ლუშკას წვრილსანათურიანი არხები?

ა) ღვიძლის სადინარსა და ნაღვლის ბუშტს შორის;

ბ) ღვიძლის სადინარსა და საერთო სანაღვლე სადინარს შორის;

გ) ნაღვლის ბუშტის ყელში;

*დ) ნაღვლის ბუშტსა და ღვიძლშიდა სანაღვლე სადინრებს შორის;

ე) ნაღვლის ბუშტსა და ფატერის დვრილს შორის.

276. სად მდებარეობს ჰეისტერის სპირალური სარქველი?

ა) ღვიძლის სადინარის ღვიძლიდან გამოსვლის ადგილას;

*ბ) ნაღვლის ბუშტის ყელსა და სადინარში;

გ) ღვიძლისა და ნაღვლისბუშტის სადინრების შეერთების ადგილას;

დ) 12-გოჯანაწლავის დიდ დვრილში;

ე) 12-გოჯანაწლავის მცირე დვრილში.

277. დაახლოებით რა მოცულობისაა ზრდასრული ადამიანის ჯანმრთელი ნაღვლის

ბუშტი?

ა) 10 მლ;

*ბ) 30-70 მლ;

გ) 100 მლ;

დ) 200 მლ;

ე) 500 მლ.

278. როგორი კუნთოვანი შრეები არის ნაღვლის ბუშტის კედლის კუნთოვან გარსში?

ა) გასწვრივი და ირგვლივი;

ბ) გასწვრივი და ირიბი;

*გ) ირიბი და ირგვლივი.

279. რა მოცულობის სითხის დატევა შეუძლია ნაღვლის ბუშტს დაზიანების გარეშე ?

ა) 100 მლ;

*ბ) 200 მლ;

გ) 500 მლ;

დ) 1000 მლ

280. რამდენი სანტიმეტრია ნაღვლის საერთო სადინარის სიგრძე?

ა) 2-3;

*ბ) 6-7;

გ) 10-12;

დ) 20-25.

281. რომელ ორგანოში გამოყოფენ თავს, სხეულსა და კუდს ?

ა) კუჭში;

ბ) ნაღვლის ბუშტში;

*გ) პანკრეასში

282 რომელ ორგანოს აქვს ფსკერი ? 1) კუჭს; 2) ნაღვლის ბუშტს; 3) პანკრეასს; 4) ბრმა

ნაწლავს

ა) 1,

*ბ) 1, 2;

გ) 1,2,3;

დ) 1, 2, 3, 4

283. რა არის ეკზოკრინული პანკრეასის ფუნქციური ერთეული?

*ა) აცინა;

ბ) წილაკი;

გ) ლანგერჰასის კუნძული;

დ) სინუსოიდი.

284. პანკრეასის რა ნაწილი უკავია ეკზოკრინულ სტრუქტურებს ?

ა) 10-15%;

ბ) 25-30%;

გ) 50%;

დ) 75%;

*ე) 80-85%

285. როგორი ეპითელიური უჯრედებით არის ამოფენილი პანკრეასის მცირე ჯირკვლები

(აცინები)?

*ა) ერთშრიანი პირამიდული; და ერთშრიანი ბრტყელი;

ბ) მრავალშრიანი ბრტყელი;

გ)ერთშრიანი ცილინდრული;

დ) ერთშრიანი პირამიდული.

286. როგორი ეპითელიური უჯრედებით არის ამოფენილი პანკრეასის სადინრები?

ა) ცილინდრული;

*ბ) კუბური თანდათან გადადის ცილინდრულში;

გ) პირამიდული;

დ) მრავალშრიანი ბრტყელი.

287. მიუთითეთ არასწორი დებულება პანკრეასის სტრუქტურასთანთან მიმართებაში?

*ა) ნაღვლის საერთო სადინარი გადის პანკრეასის თავსა და სხეულში;

ბ) პანკრეასში დაახლოებით მილიონი ენდოკრინული კუნძულია;

გ) პანკრეასის უკანა ზედაპირზე სეროზული გარსი არ არის;

დ) კოლაგენური ძგიდეები პანკრეასს ყოფენ მაკროსკოპულ წილებად;

ე) პანკრეასის მთავარი სადინარი გადის მაგისტრალურად კუდიდან თავამდე.

288. პანკრეასის რა ნაწილში არიან ძირითადათ განლაგებული ინსულები?

ა) თავში;

ბ) სხეულში’

*გ) კუდში

289. 12-გოჯა ნაწლავის რა ნაწილში მდებარეობს ფატერის დვრილი?

ა) ზედა ჰორიზონტალურ;

*ბ) დასწვრივ;

გ) ქვედა ჰორიზონტალურ;

დ) ასწვრივ.

290. რომელი ორგანოებია განლაგებული რეტროპერიტონეალურად? 1) მლივი ნაწლავი;2)

თეძოს ნაწლავი; 3) პანკრეასი; 4) თირკმელები; 5) 12-გოჯა ნაწლავის დაღმავალი ნაწილის

ქვედა ნახევარი.

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 2, 3, 4, 5

*გ) 3, 4, 5;

დ) 4, 5;

ე) 4.

291. რომელი ორგანოებია განლაგებული ინტრაპერიტონეალურად? 1) მლივი ნაწლავი; 2)

თეძოს ნაწლავი; 3) განივი კოლინჯი; 4) პანკრეასი; 5) სწორი ნაწლავის დისტალური ნაწილი.

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

*გ) 1, 2, 3;

დ) 1, 2;

ე) 3

292. საყლაპავის რომელი ნაწილია წინიდან და გვერდებზე დაფარული სეროზული გარსით?

ა) კისრის;

ბ) გულმკერდის;

*გ) მუცლის;

დ) გულმკერდის და მუცლის;

ე) სამივე ნაწილია დაფარული

293. 12- გოჯა ნაწლავის რომელ ნაწილს ფარავს სეროზული გარსი ჯორჯლის წარმოქმნით ?

*ა) ზედა ჰორიზონტალურს;

ბ) დაღმავალს;

გ)ქვედა ჰორიზონტალურს;

ე) აღმავალს.

294. რომელ ნაწლავს არა აქვს ჯორჯალი?

ა) მლივ;

ბ) თეძოს;

*გ) ბრმა;

დ) ჭიაყელა;

ე) სიგმოიდურ.

295. დიდი ბადექონი იწყება

*ა) კუჭის დიდი სიმრუდიდან;

ბ) პანკრეასიდან;

გ ღვიძლის წინა კიდიდან;

დ) განივი კოლინჯიდან;

ე) კუჭის მცირე სიმრუდიდან

296. რა წრმონაქმნი ყოფს მუცლის ღრუს ზემო ანუ ჯირკვლოვან და ქვემო ანუ ნაწლავების

სართულებად?

ა) დიაფრაგმა ;

ბ) დიდი ბადექონი;

გ) მცირე ბადექონი;

დ) კუჭის ჯორჯალი;

*ე) განივი კოლინჯის ჯორჯალი

297. პერიტონიუმის რომელი წარმონაქმნია "მუცლის ფარი"?7

ა) მცირე ბადექონი;

*ბ) დიდი ბადექონი;

გ) განივი კოლინჯის ჯორჯალი;

დ) ეპიგასტრალური ნაოჭები;

ე) საკიდი იოგი.

298. პერიტონეუმის 4 ფურცლისგან შესდგება

ა) მცირე ბადექონი;

ბ) წვრილი ნაწლავის ჯორჯალი;

*გ) დიდი ბადექონი და განივი კოლნჯის ჯორჯალი;

დ) სიგმოიდური ნაწლავის ჯორჯალი.

299. რომელ ორგანოსთან ქმნის სეროზული გარსი ჯორჯალსაც და ბადექონსაც ?

ა) ბრმა ნაწლავთან;

ბ) აღმავალ კოლინჯთან;

*გ) გარდიგარდმო კოლინჯთან;

დ) სიგმოიდურ კოლინჯთან;

ე) სწორ ნაწლავთან

300. რა სახის ეპითელიუმით არის ამოფენილი პერიტონეუმის ფურცლები?

*ა) ერთშრიანი ბრტყელი;

ბ) მრავალშრიანი ბრტყელი;

გ) ცილინდრული;

დ) კუბური.

საჭმლის მომნელებელი სისიტემის ფიზიოლოგია

301. ნაწლავის რა ნაწილი იღებს ქოლინერგულ ინერვაციას გავის პარასიმპათიკური

წნულიდან? 1) სწორი ნაწლავი; 2) სიგმოიდური ნაწლავი; 3) კოლინჯის ნაწილი ღვიძლის

ნაკეციდან დისტალურად; 4) ბრმა ანაწლავი; 5) თეძოს ნაწლავი

*ა) 1, 2, 3;

ბ) 2, 3;

გ) 1, 4;

დ) 5;

ე) 2.

302. რა სფეროზეა პასუხისმგებელი მეისნერის ნერვული წნული? 1) ნაწლავების

მოტორულ აქტივობაზე; 2) ეპითელური უჯრედების ფუნქციონირებაზე; 3) ლორწქვეშა

გარსში პერფუზიის მდგმომარეობაზე; 4) სფინქტერების მუშაობაზე;

ა) 1, 2, 3;

*ბ) 2, 3;

გ) 1, 4;

დ) 4;

ე) 2.

303. რომელი ნეიროტრანსმიტერებით ხორციელდება საყლაპავის ინტრამურული

ნეირონების მიორელაქსაციური ზემოქმედება? 1) ვაზოაქტიური ინტესტინალური

პეპტიდით; 2) ნორადრენალინით; 3) დოფამინით; 4) აზოტის ოქსიდით;5)

აცეტილქოლინით

ა) 1, 2, 3;

ბ) 2, 3;

*გ) 1, 4;

დ) 5;

ე) 2.

304. რომელი ნეიროტრანსმიტერებით ხორციელდება საყლაპავის ინტრამურული

აღმგზნები ნეირონების ზემოქმედება? 1 ) ნორადრენალინით; 2) აცეტილქოლინით; 3)

სუბსტანცია P-თი; 4) აზოტის ოქსიდით; 5) სეროტონინით.

ა) 1, 2, 3;

*ბ) 2, 3;

გ) 1, 4;

დ) 5;

ე) 2.

305. ხახის ინერვაციის ცენტრალური სტრუქტურები განლაგებულია

ა) ზურგის ტვინის კისრის ნაწილში;

*ბ) თავის ტვინის ღეროში;;

გ) თავის ტვინის ქერქში.

306. რომელი წარმონაქმნები ექვემდებარება ნებელობით სომატურ ინერვაციას? 1)

ტუჩები; 2) ენა; 3) საყლაპავის ქვედა სფინქტერი; 4) ნაღვლის ბუშტი; 5) გარეთა

ანალური სფინქტერი;

*ა) 1, 2, 5;

ბ)1, 2, 4;

გ) 1, 2, 3;

დ)1, 2;

ე) 2.

307. ცთომილი ნერვის ბირთვები განლაგებული არიან

*ა) მოგრძო ტვინში;

ბ) შუამდებარე ტვინში;

გ) ჰიპოთალამუსში

308. ცთომილი ნერვის სისტემაში არ არის

ა) თავის სეგმენტი;

ბ) კისრის სეგმენტი;

გ) გულმკერდის სეგმენტი;

დ) მუცლის სეგმენტი;

*ე) მენჯის სეგმენტი

309. ცთომილი ნერვის გულმკერდის სეგმენტში არ არის

ა) პარასიმპათიკური ბოჭკოები;

*ბ) მამოძრავებელი ბოჭკოები;

გ) მგრძნობიარე ბოჭკოები

310. რამდენი წნულით არის წარმოდგენილი კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ინტრამურალური

ნერვული სისტემა ?

ა) 2;

*ბ) 3;

გ) 4

311. რომელი დებულება არ არის სწორი ? 1) კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ინტრამურალური

ნერვული წნულების კვანძები ორგანიზაციის მიხედვით უფრო ახლოსაა ცნს-თან, ვიდრე

ვეგეტატიური ნერვული სისტემის კვანძებთან; 2) ნაწლავების ნერვული სისტემის წნულებში

არ არის დოგელის I და II ტიპის უჯრედები; 3) დოგელის I ტიპის ნეირონები ყველაზე

მეტია მეისნერის წნულში; 4) დოგელის II ტიპის ნეირონები ყველაზე მეტია წვრილი

ნაწლავების ლორწქვეშა წნულში; 5) მსხვილი ნაწლავების კუნთებშორის წნულში

ძირითადათ სპონტანურად არააქტიური, გაღიზიანების მომლოდინე ნეირონებია

ა) 1, 2, 3;

*ბ) 2, 3;

გ) 1, 4;

დ) 5;

ე) 2.

312. რომელი დებულება არის სწორი ?

ა) აუერბახის კუნთებშორის წნულში არის მხოლოდ გაღიზიანების მომლოდინე (მდუმარე)

ნეირონები;

ბ) აუერბახის კუნთებშორის წნულში არის მხოლოდ სპონტანურად აქტიური ნეირონები;

*გ) აუერბახის კუნთებშორის წნულში არის როგორც გაღიზიანების მომლოდინე, ასევე

სპონტანურად აქტიური ნეირონები;

დ) აუერბახის კუნთებშორის წნულის მდუმარე ნეირონებს არა აქვთ მექანორეცეპტორები;

ე) აუერბახის კუნთებშორის წნულის სპონტანურად აქტიური ნეირონები არიან მხოლოდ

ერთეული განტვირთების უნარის მქონე

313. რომელი დებულება არ არის სწორი ?

ა) ზემოქმედების ხასიათის მიხედვით ნაწლავების ნერვული სისტემის ნეირონები იყოფა

აღმგზნებად და დამრთგუნველად;

ბ) ეფერენტებზე ორიენტაციის მიხედვით ნაწლავების ნერვული სისტემის ნეირონები

იყოფა მოტორულად და სეკრეტო-მოტორულად;

გ) ნაწლავების ნერვულ სისტემაში სინაფსური რეაქცია ისეთივეა როგორც თავისა და

ზურგის ტვინში;

*დ) ნაწლავების ნერვულ სისტემაზე მიკროცირკულაციიდან (ჰუმორალური)

სიგნალიზაციის გადაცემა ძირითადათ ხდება სწრაფი პოსტსინაფსური პოტენციალის

ფორმირებით

ე) ვაგუსის ეფერენტებიდან ნაწლავის ნეირონებზე ინფორმაციის გადაცემის ერთადერთ

მექანიზმს წარმოადგენს სწრაფი პოსტსინაფსური პოტენციალის ფორმირება,

314. რომელი დებულება არის არასწორი ?

ა) კუჭ-ნაწლავის ტრაქტზე სტრესის ზემოქმედების ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი

მედიატორია ცირკულაციასი კორტიკოტროპული რილიზინგ ფაქტორის “გადმოსროლა“;

ბ) ლორწქვეშა წნულის სეკრეტომოტორულ ნეირონებზე აღმგზნები მოქმედება აქვს

კორტიკოტროპულ რილიზინგ ფაქტორს, ვაზოაქტიურ ინტესტინალურ ფაქტორს, ატფ-ს;

გ) სეკრეტომოტორული ნეირონების სტიმულაციის შედეგად ამ უჯრედების

ტერმინალებიდან კრიპტებთან და რეგიონალურ სისხლძარღვებთან ხდება

აცეტილქოლინოს და/ან ვაზოაქტიურ ინტესტინალურ ფაქტორის გამოყოფა;

დ) სეკრეტომოტორული ნეირონების სტიმულაცია იწვევს სისხლძარღვების

გაფართოვებას, სისხლის ნაკადის გაზრდას, ამის შედეგად კრიპტებიდან წყლის,

ელექტროლიტების, ეპითელიალური უჯრედებიდან კი ლორწოს აქტიურ გამოყოფას;

*ე) სეკრეტომოტორული ნეირონების კენ აღმგზნები იმპულსაციის ერთერთი

მნიშვნელოვანი წყაროა სიმპათიკური ნერვული სისტემის პოსტგანგლიური ნეირონები

315. მიუთითეთ სწორი დებულება

*ა) სეკრეტომოტორული ნეირონების ჰიპერაქტივაციის შედეგად შესაძლებელია

“ნეიროგენული სეკრეტორული დიარეის“ განვითარება;

ბ) ანგიოტენზინი II იწვევს ნაწლავებში Na+-ის და წყლის შეწოვის დათრგუნვას და

სეკრეციის გაძლიერებას;

გ) არტერიულ ჰიპერტენზიასთან ასოციაციაში სიმპათიკური ნერვული სისტემის

გააქტიურების კლინიკური გამოვლინება სეიძლება იყოს ქრონიკული ფაღარათი;

დ) ანგიოტენზინ გარდამქმნელი ფაქტორის ინფიბიტორებიტ მკურნალობის ფონზე

შესაძლებელია ყაბზობის დამძიმება;

ე) ნაწლავის ნერვული სისტემა არ რეაგირებს ანთების მედიატორების მოქმედებაზე

316. სწორი დებულებებია 1) დისკომფორტი და ტკივილი კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან

გადაეცემა მხოლოდ სპინალური აფერენტებით; 2) “ფარულ“ ეფერენტულ ბოჭკოებში

სპონტანური აქტივობა ჩნდება ორგანოს დაზიანების შემთხვევაში; 3) ნოციცეპტორები

შეიძლება იყოს მხოლოდ სპინალური აფერენტების ტერმინალები; 4) სტრესი

ზემოქმედებას ახდენს ნაწლავის იმუნურ სტრუქტურაზე; 5) სტრესის შედეგად

ნაწლავებში იზრდება ელექტროლიტების, წყლისა და ლორწოს სეკრეცია.

ა) 1, 2

ბ) 1,2, 3

გ) 1, 2, 3, 4

*დ) 1, 2, 3, 4, 5

ე) 2, 4, 5

317. საყლაპავის რომელი ნაწილი მარაგდება სისხლით ყველაზე კარგად ?

ა) კისრის;

ბ) გულმკერდის;

* გ) მუცლის

318. მუცლის ღრუში არსებული ალიმენტარული ორგანოების მკვებავი არტერიები არიან

1) უშუალოდ აორტის ტოტები; 2) აორტის მეორეული ტოტები; 3) აორტის მესამეული

ტოტები

ა) 1;

ბ) 1, 2;

გ) 1, 2, 3;

დ) 2;

*ე)2, 3

319. კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ნეიროენდოკრინული (APUD) უჯრედების ტიპიური

წარმომადგენლებია

ა) ღეროვანი უჯრედები;

ბ) ბოკალისებრი უჯრედები;

გ) ფოვეოლარული უჯრედები;

დ) აბსორბირებადი უჯრედები;

*ე) ენტეროქრომოფილური უჯრედები

320. რომელ რეჟიმში არ ფუნქციონირებენ კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ნეიროენდოკრინული

(APUD) უჯრედები ?

*ა) ეკზოკრინიის;

ბ) ენდოკრინიის;

გ) პარაკრინიის

321. რას გულისხმობს „ყლაპვა“ ?

ა) პირის ღრუს შიგთათსის გადაადგილებას საყლაპავში;

ბ) საყლაპავში მოხვედრილი შიგთავსის გადასვლას კუჭში;

*გ) პირის ღრუს შიგთავსის ჩატანას კუჭში;

დ) პირის ღრუს შიგთავსის გადაადგილებას ხახაში

322. რა ეტაპს არ მოიცავს ყლაპვის აქტი ?

ა) მოსამზადებელს;

ბ) პირის;

გ) ხახის;

დ) საყლაპავის;

*ე) დამამთავრებელს

323. საყლაპავის ქვედა სფინქტერის მაქსიმალური ტონუსი აღინიშნება

ა) დილით უზმოზე;

ბ) ჭამის დროს;

გ) ჭამის შემდეგ;

*დ) ღამით

324. რომელ სფინქტერს ახასიათებს უპირატესად ნეიროგენური ტონუსი ?

*ა) სყლპვის ზედა სფინქტერს;

ბ) საყლაპავის ქვედა სფინქტერს;

გ) პილორუსს;

დ) ლუტკენსის სფინქტერს;

ე) ბოიდენის სფინქტერს

325. ტვინის ღეროს სანერწყვე ბირთვების გაღიზიანება და ნერწყვის გამოყოფა ხდება

ა) საკვების პირის ღრუში მოხვედრისას;

ბ) მხედველობითი სტიმულაციით;

გ) ყნოსვითი სტიმულით;

დ) ჭამის დაგეგმვისას;

*ე) ყველა ჩამოთვლილ სიტუაციაში.

326. რა პროცესს არ ასრულებს ნერწყვი?

*ა) ცხიმების მონელებას;

ბ) პირის ღრუს ლორწოვანი გარსის გელის მაგვარი საფარველის შექმნას;

გ)მიღებული საკვების დასველებას ;

დ) ნახშირწყლების მონელებას

327. რა ფუნქცია არა აქვს ნერწყვს ?

ა) ებრძვის ინფექციას;

ბ) არეგულირებს პირის ღრუს მიკროფლორას;

გ) იცავს კბილების ემალს დემინერალიზიციისაგან;

*დ) ცილების მონელება

328. ყლაპვის რომელი ეტაპი ექვემდერბარება ნებელობით ზეგავლენას ?

*ა) მოსამზადებელი

ბ) ორალური;

გ) ფარენგიალური;

დ) ეზოფაგალური;

ე) ოთხივე

329. ყლაპვის მოსამზადებელ ეტაპში არ იგულისხმება

ა) ლუკმის დაქუცმაცება;

ბ) ლუკმის დანერწყვიანება;

გ) გუნდის ფორმირება ენის ზედაპირზე;

*დ) გუნდის გადაადგილება ენის ძირისკენ

330. ყლაპვის ფარინგიალური ფაზა გულისხმობს?

ა) ცხვირხახის გადახურვას რბილი სასით;

ბ) საჭმლის გუნდის გადაადგილებას ხახის ქვედა ნაწილში;

გ) საყლაპავის ზედა სფინქტერის რელაქსაციას;

დ) ხორხსარქველის გადაწევას უკან და ხორხის დახურვას;

*ე) ყველა ჩამოთვლილ პროცესს.

331. კუჭის რომელი უჯრედები გამოიმუშავებენ პეპსინოგენს?

*ა) მთავარი;

ბ) ამომფენი;

გ) D;

დ) ზედაპირული (დამატებითი);

332. კუჭის რომელი უჯრედები გამოყოფენ ჰისტამინს?

ა) ზედაპირული (დამატებითი);

ბ) ამომფენი;

გ) G;

დ) მთავარი;

*ე) ენტეროქრომაფინური უჯრედების მაგვარი.

333. კუჭის რომელი უჯრედები გამოყოფენ მარილმჟავას?

ა) ზედაპირული (დამატებითი);

*ბ) ამომფენი (პარიეტული);

გ) G;

დ) მთავარი;

ე) ენტეროქრომაფინური უჯრედების მაგვარი

334. კუჭის რომელი უჯრედები გამოიმუშავებენ კასტლის შინაგან ფაქტორს ?

ა) ზედაპირული (დამატებითი);

*ბ) ამომფენი (პარიეტული);

გ) G;

დ) მთავარი;

ე) ენტეროქრომაფინური უჯრედების მაგვარი

335. კუჭის რომელი უჯრედები გამოიმუშავებენ გასტრინს ?

ა) ზედაპირული (დამატებითი);

ბ) ამომფენი (პარიეტული);

*გ) G;

დ) მთავარი;

ე) ენტეროქრომაფინური უჯრედების მაგვარი

336. კუჭის რომელი უჯრედები გამოიმუშავებენ პროსტაგლანდინ E-ს ?

ა) ზედაპირული (დამატებითი);

ბ) ამომფენი (პარიეტული);

*გ) ყელის ლორწოვანი;

დ) მთავარი;

ე) ენტეროქრომაფინური უჯრედების მაგვარი

336. კუჭის რომელი უჯრედები გამოიმუშავებენ ლორწოს ?

*ა) ფოვეოლარული;

ბ) ამომფენი (პარიეტული);

გ) G ;

დ) მთავარი;

ე) ენტეროქრომაფინური უჯრედების მაგვარი

337. კუჭის რომელი უჯრედები გამოიმუშავებენ სომატოსტატინს ?

ა) მთავარი;

ბ) ამომფენი;

*გ) D;

დ) G;

ე) ფოვეოლარული

338. კუჭის ზედაპირული ლორწოვანი უჯრედები ლორწოს გარდა გამოიმუშავებენ

ა) პეპსინოგენს;

*ბ) ბიკარბონატს;

გ) ჰისტამინს;

დ) მარილმჟავას;

ე) პროსტაგლანდინ E-ს

339. კუჭის რომელი უჯრედებისთვის არის დამახასიათებელი მიტოზი ?

ა) ზედაპირული ლორწოვანი;

*ბ) ყელის ლორწოვანი;

გ) მთავარი;

დ) ამომფენი;

ე) ენტეროქრომოფილური უჯრედების მაგვარი

340. პარიეტული უჯრედები არ გამოიმუშავებენ:

*ა) პეპსინოგენს;

ბ) მარილმჟავას;

გ) გასტროფერინს;

დ) კასტლის შინაგან ფაქტორს

341. მარილმჟავას სეკრეციის სტიმულატორებია: 1) ჰისტამინი; 2) გასტრინი; 3)

აცეტილქოლინი; 4) ნორადრენალინი; 5) აზოტის ოქსიდი

*ა) 1, 2, 3;

ბ) 1, 2, 4;

გ) 1, 3;

დ) 1, 3, 5;

ე) 2, 5.

342. მარილმჟავას სეკრეციის დამთრგუნველებია: 1) აცეტილქოლინი; 2) ჰისტამინი;3)

სომატოსტატინი; 4) პროსტაგლანდინები; 5) გასტრონი (ეპიდერმალური ზრდის ფაქტორი)

ა) 1, 2;

ბ) 3, 4;

*გ) 3, 4, 5;

დ) 2, 3, 4;

ე) 2, 3, 4, 5.

343. სომატოსტატინის სეკრეციის სტიმულატორია

*ა) მარილმჟავა;

ბ) ჰისტამინი;

გ) სეკრეტინი;

დ) ქოლეცისტოკინინი

ე) კასტლის შინაგანი ფაქტორი

344. კუჭის ლორწოვანი გარსის დამცველი ფიზიკო-ქიმიური ბარიერი არ შეიცავს:

ა) ლორწოს უძრავ შრეს;

ბ) ბიკარბონატს;

გ) ფოსფოლიპიდებს;

დ) წყალს;

*დ) ლორწოს მოძრავ შრეს

345. კუჭის ლორწოვანი გარსის დამცველი სისტემის კომპონენტებია: 1) ლორწოს

სეკრეცია; 2) ბიკარბონატების სეკრეცია; 3) პროსტაგლანდინების სეკრეცია;

4) უჯრედების რეგენერაცია; 5) ადექვატური პერფუზია

*ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 2, 3, 4, 5;

დ) 1, 2, 3;

ე) 2, 3, 4

346. რა მექანიზმებით ხდება პროსტაგლანდინ E2-ის მიერ კუჭის ლორწოვანი გარსის

დაცვა? 1) ლორჭოს სეკრეციის სტიმულაციით; 2) ბიკარბონატის სეკრეციის სტიმულაციით;

3) ლორწოვანი გარსის პერფუზიის გაუმჯობესებით; 4) წყალბადის იონების

უკუდიფუზიის ბლოკირებით; 5)უჯრედების განახლების დაჩქარებით

*ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 2, 3, 4, 5;

გ) 1, 2, 3, 4;

დ) 2, 3, 4;

ე) 2, 3

347. მარილმჟავას ბაზალური სეკრეციის ყველაზე დაბალი დონე აღინიშნება

*ა) დილით;

ბ) შუადღისას;

გ) საღამოს;

დ) ღამით;

ე) არ წარმოადგენს ცირკადულ პროცესს.

348. მარილმჟავას ბაზალური სეკრეციის ყველაზე მაღალი დონე აღინიშნება

ა) დილით;

ბ) შუადღისას;

გ) საღამოს;

*დ) ღამით

349. ბიკარბონატები ყველაზე მეტი რაოდენობით გამომუშავდება:

ა) კუჭის სხეულში;

ბ) ანტრუმში;

გ) ფუნდუსში;

*დ) 12-გოჯანაწლავის პროქსიმალურ ნაწილში

350. რა არ ხდეა კუჭში საჭმლის მონელების პროცესში?

ა) საჭმლის გულმოდგინედ ჰომოგენიზაცია;

ბ) ცილების მონელების დაწყება;

*გ) საჭმლის გუნდის ფორმირება 12-გოჯა ნაწლავში გადასასროლად;

დ) პარიეტული უჯრედების ბაზისური ზედაპირიდან სისხლში ბიკარბონატის

ტრანსფუზია ქლორის სანაცვლოდ (ბიკარბონატული მოქცევა);

ე) პილორუსის პერიოდული გაღებით ჰომოგენურ ნახევრადთხიერი შიგთავსის (ქიმუსის)

12-გოჯანა წლავში მცირე პორციებით გადასვლა

351. რამდენ ფაზას გამოყოფენ საკვების მიღებით სტიმულირებული მარილმჟავას

სეკრეციის პროცესში ?

ა) 1;

ბ) 2:

*გ) 3:

დ) 4;

ე) 5

352. კუჭში დაზიანებული ეპითელის აღდგენას სჭირდება

*ა) 15-30 წუთი;

ბ) 2-3 საათი;

გ) 1-2 დღე;

დ) 1 კვირამდე

353. წვრილი ნაწლავის ჯაგრისისებრი არშიის ფუნქცია არ არის

ა) ლორწოვანი გარსის დაცვა ფიზიკური და ქიმიური ზემოქმედებისგან;

ბ) დაცვა მიკრობების შეჭრისაგან;

გ) შეწოვის პროცესეში მონაწილეობა;

დ) ლორწოს ფიქსაცია;

*ე) ნაწლავის სანათურში მიმდინარე ფერმენტულ ჰიდროლიზში მონაწილეობა

354. რომელი უჯრედები გამოიმუშავებენ წვრილ ნაწლავებში ლორწოს ?

ა) ღეროვანი;

*ბ) ფიალისებრი;

გ) პანეტის;

დ) ენტეროციტები

355. სად ხდება რკინის და კალციუმის შეწოვა?

ა) კუჭში;

*ბ) წვრილი ნაწლავის დასაწყისში;

გ) თეძოს ნაწლავის დისტალურ მონაკვეთში;

დ) ბრმა ნაწლავში

356. სად ხდება ვიტამინ B12-ის შეწოვა ?

ა) კუჭში;

ბ) 12 გოჯა ნაწლავში;

გ) მლივ ნაწლავებში;

*დ) თეძოს ნაწლავის ტერმინალურ მონაკვეთში

357. სად ხდება ნაღვლის მჟავების შეწოვა ?

ა) კუჭში;

ბ) წვრილი ნაწლავის დასაწყისში;

*გ) წვრილი ნაწლავის დისტალურ მონაკვეთში

358. რომელი ნივთიერების შეწოვა იწყება კუჭიდან?

ა) ამინომჟავების;

ბ) ნახშირწყლების;

გ) ცხიმოვანიმჟავების;

დ) ვიტამინების;

*ე) ალკოჰოლის.

359. რისი აბსორბცია ხორციელდება კოლინჯში?

*ა) წყლის;

ბ) რკინის;

გ) ვიტამინების;

დ) ამინომჟავების;

ე) გლუკოზის

360. საკვების მაკრონუტრიენტებს არ მიეკუთვნება

ა) ნახშირწყლები;

ბ) ცილები;

გ) ცხიმები;

*დ) ვიტამინები

361. საკვების ბალასტურ კომპონენტს (საკვებ ბოჭკოებს) წარმოადგენს:

ა) კრახმალი;

ბ) შაქრები;

*გ) ცელულოზა (უჯრედისი);

დ) ცხიმები;

ე) ცილები.

362. სად ხდება ხილომიკრონების ფორმირება?

ა) წვრილი ნაწლავის სანათურში;

ბ) მსხვილი ნაწლავის სანათურში;

*გ) ენტეროციტების ციტოპლაზმაში;

დ) რძის სადინრებში;

ე) ხაოებში.

363. რომელი ნივთიერებების მონელება იწყება ნაწლავებამდე? 1) ცილების; 2) ცხიმების;

3) სახამებლის; 4) შაქრების

ა) 1, 2, 3;

*ბ) 1, 3;

გ) 2, 4;

დ) 4;

ე) 1, 2, 3, 4

364. წვრილ ნაწლავებში შეწოვა ხდება

*ა) ენტეროციტების გავლით (ტრანსცელულარულად);

ბ) უჯრედთაშორისი სივრციდან;

გ) ორივე გზით

365. ნაწლავის შიგთავსში არსებული მოკლე ჯაჭვიანი ცხიმოვანი მჟავეები ახდენენ ყველა

ჩამოთვლილს, გარდა

ა) ლორწოვანი გარსის უჯრედების ენერგიით მომარაგების;

*ბ) ცხიმების ემულგირების;

გ) სისხლის ნაკადის გაზრდის;

დ) ელექროლიტერბის ტრანსპორტის ხელშეწყობის;

ე) კოლინჯის მოტორიკის გააქტიურების

366. საკვების ძირითად ცხიმოვან კომპონენტებს არ მიეკუთვნება

ა) ტრიგლიცერიდები;

ბ) ფოსფოლიპიდები (ლეციტინი);

გ) ქოლესტერინის თული ეთერები;

*დ) ცხიმოვანი მჟავეები

367. რა რაოდენობის სითხე უნდა ხვდებოდეს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის სანათურში

დღე-ღამის განმავლობაში?

ა) 1 ლიტრამდე;

ბ) 2-3 ლიტრი;

*გ) 8-10 ლიტრი;

დ) 15-20 ლიტრი

368.ნორმაში რა სახით ხვდება სითხის ყველაზე მეტი მოცულობა კუჭ-ნაწლავის

სანათურში ?

ა) ნერწყვის;

ბ) კუჭის წვენის;

გ) ნაღვლის;

დ) პანკრეასის წვენის;

*ე) წვრილი ნაწლავის კრიპტებში სეკრეტირებული სითხის

369. დაახლოებით რა მოცულობის ქიმუსი გადადის ნორმალურად მსხვილ ნაწლავში

დღე-ღამის განმავლობაში?

*ა) 0.5-2 ლიტრი;

ბ) 5-6 ლიტრი;

გ) 8-10 ლიტრი;

370. ნორმალურად დღე-ღამეში დაახლოვებით სითხის რა მოცულობა გამოიყოფა

განავალთან ერთად ?

*ა) 200 მლ;

ბ) 500 მლ;

გ) 800 მლ;

დ) 1 ლიტრაზე მეტი

371. კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მოტორული აქტივობა უზრუნველყოფს

ა) პროპულსიას ტრაქტის მთელ სიგრძეზე;

ბ) შიგთავსის შერევას მომნელებელ სეკრეტთან;

გ) შიგთავსის გადაადგილებას შემწოვი ზედაპირისკენ;

*დ) ყველა ჩამოთვლილს

372. კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მოტორული აქტივობა უზრუნველყოფს

ა) შიგთავსის რეტროგრადული გადაადგილების პრევენციას;

ბ) ზოგიერთ მონაკვეთებში შიგთავსის შეყოვნებას;

გ) ნარჩენების გამოყოფას (დეფეკაციას)

*დ) ყველა ჩამოთვლილსერვული

373. რომელი უჯრედები ახდენენ კუნთოვან შრეში ნელი ელექტრული ტალღების

გენერირებას (არიან პეისმეკერები) ?

*ა) კაჟალის;

ბ) პანეტის;

გ) აუერბახის წნულის ნეირონები;

დ) ნაწლავების ინტრამურალური ნერვული სისტემის ინტერნეირონები

374. სად არის ლოკალიზებული კუჭის პეისმეიკერი?

ა) კარდიაში;

ბ) ფუნდუსში;

*გ) კორპუსში;

დ) ანტრუმში;

ე) პილორუსში.

375. კუჭიდან თხიერი შიგთავსის ევაკუაცია ყველაზე ინტენსიურად ხდება

*ა) მიღებიდან პირველი 30 წუთის განმავლობაში;

ბ) მიღებიდან 1-2 საათიან ინტერვალში;

გ) მიღებიდან 2 საათის შემდეგ

376. კუჭიდან პირველ რიგში ხდება ევაკუაცია

*ა) ნახშირწყლების;

ბ) ცილების;

გ) ცხიმების

377. რამდენი ფაზისგან შესდგება ინტერდიგესტიური მიგრირებადი მოტორული

კომპლექსი ?

ა) 2;

*ბ) 3;

გ) 4;

დ) 5

378. საიდან იწყება ინტერდიგესტიური მიგრირებადი მოტორული კომპლექსის მესამე

ფაზა ?

ა) საყლაპავის ქვედა მესამედიდან;

ბ) კუჭის კარდიალური ნაქილიდან;

გ) კუჭის კორპუსიდან;

*დ) კუჭის ანტრალური ნაწილიდან;

ე) 12-გოჯა ნაწლავიდან

379. რას ემსახურება ინტერდიგესტიური მიგრირებადი მოტორული კომპლექსის მესამე

ფაზა ? 1) კუჭის მთლიანად დაცლას; 2) წვრილი ნაწლავების გაწმენდას ქიმუსის

ნარჩენებისგან; 3) დიგესტიისა და აბსორბციის სტიმულირებას; 4) დეფეკაციის მოთხოვნის

ფორმირებას

ა) 1, 2, 3, 4

ბ) 1, 2, 3

*გ) 1, 2

დ) 1

ე) 2

380. რომელია სწორი დებულება მაღალამპლიტუდიანი გავრცელებადი შეკუმშვების

შესახებ ?

*ა) მისი საშუალებით ხდება კოლინჯის შიგთავსის გადაადგილება სწორი ნაწლავისკენ;

ბ) წარმოადგენს ინტერდიგესტიური მიგრირებადი მოტორული კომპლექსის გავრცელებას

მსხვილ ნაწლავზე;

გ) ემსახურება ნაწლავების შიგთავსის გადაზელვას;

დ) წარმოადგენს ხანმოკლე არარეგულარულ ლოკალურ შეკუმშვებს;

ე) წარმოადგენს მსხვილ ნაწლავებში ხშირ რითმულ გავრცელებად შეკუმშვებს

381. რომელი კუნთები არ მონაწილეობენ დეფეკაციის შეკავების პროცესში ?

ა) ანუსის ამწევი;

ბ) ბოქვენ-სწორი ნაწლავის;

*გ) თეძოს;

დ) შიგნითა ანალური სფინქტერი;

ე) გარეთა ანალური სფინქტერი

382. რომელი პროცესი არ მონაწილეობს დეფეკაცი;ის აქტში ?

ა) ხორხსარქველის დახურვა;

ბ) მუცლის კედლის კუნთების შეკუმშვა;

*გ) მსხვილი ნაწლავის სეგმენტარული შეკუმშვები;

დ) მენჯის ფსკერის კუნთების მოშვება;

ე) ანო-რექტალური კუთხის გასწორება

383. შიმშილის შეგძნების ფორმირებასა და მოდულაციასი პრაქტიკულად არ

მონაწილეობს

*ა) ჰიპოპროტეინემია;

ბ) ჰიპოგლიკემია;

გ) ცარიელი კუჭის მძლავრი შეკუმშვები;

დ) „ცარიელი კუჭის“ აღქმა თავის ტვინში;

ე) ორგანიზმში არსებული თერმორეგულაციის სიტემა

384. გვიანი ანუ სრული მაძღრობა ვითარდება

ა) კუჭის კედლების გადაჭიმვის პასუხად;

ბ) თავის ტვინში „ სავსე კუჭის“ აღქმისას;

*გ) გლიკემიის გარკვეული დონის მიღწევისას

385. შიმშილისა და მაძღრობის ცენტრი განლაგებულია

ა) ზურგის ტვინის ზედა სეგმენტებში;

ბ) მოგრძო ტვინში;

გ) შუამდებარე ტვინში;

*დ) ჰიპოთალამუსში

386. რომელია „ მადის“ შესახებ არასწორი წარმოდგენა?

*ა) „მადა“ იგივეა რაც „ შიმშილი“;

ბ) „მადა“ არის „ჭამის სურვილი“;

გ) მადაზე ადამიანი შეიძლება იყოს ორგანიზმში ენერგომარაგის სიჭარბის შემთხვევაშიც;

დ) მადას განსაზღვრავს ამა თუ იმ პროდუქტისადმი პერსონალური განწყობა;

ე) მადა საკვებზე მოთხოვნილების ფსიქოლოგიური (ემოციური) გამოხატულებაა

387. რა ასაკში ხდება ცხიმის დაგროვება ადიპოციტების ჰიპერპლაზიის ხარჯზე ?

ა) დაბადებიდან 1 წლამდე;

*ბ) 1-დან 10-12 წლამდე;

გ) 12 წლის შემდეგ

388. ცხიმოვანი ქსოვილის ფუნქციებია 1) ენერგიის მარაგის შექმნა; 2) შინაგანი

ორგანოების მექანიკური დაცვა; 3) თერმოიზოლაცია; 4) ცხიმშიხსნადი ვიტამინების

დაგროვება; 5) ბიოლოგიურად აქტიური ნივთიერებების ენდოკრინია

ა) 1, 2;

ბ) 1, 2, 3;

გ) 1, 2, 3, 4

*დ) 1, 2, 3, 4, 5

ე) 1, 4

389. დეპონირებული ენერგიის რა ნაწილს შეადგენს ცხიმოვანი ქსოვილი ?

ა) 20%-ს;

ბ) 50%-ს;

გ) 75 %-ს;

*დ) 90 %-ს

390. კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში არსებული მიკროფლორის კონტროლის მექანიზმებს არ

მიეკუთვნება

ა) მარილმჟავას ბაქტერიოციდული თვისება;

ბ) ლორწოს პროდუქცია;

*გ) პანკრეასის წვენის ციტოტოქსიური ეფექტი;

დ) ნაწლავების ნორმალური პერისტალტიკა;

ე) ტრაქტის სტრუქტურული მთლიანობა

391. მიუთითეთ არასწორი დებულება

ა) ნაწლავების მიკროფლორა აუცილებელია ადამიანის ცხოველქმედებისთვის;

ბ) ნაწლავის სანათურში არსებული მიკრობები უზრუნველყოფენ დაცვას პათოგენური და

პირობითად პათოგენური მიკრობებისგან;

გ) ეპითელიალური უჯრედების სიახლოვეს დისლოცირებული მიკრობები აქტიურად

მონაწილეობენ აქ მიმდინარე დიგესტიის და აბსორბციის პროცესებში;

*დ) ჯანმრთელი ადამიანის ნაწლავებში ყველაზე მეტი რაოდენობით არის ნაწლავის

ჩხირი;

ე) კუჭ-ნაწლავის მიკროფლორა არის პირობითად პათოგენური

392. ნაწლავებში არსებული B ლიმფოციტები ძირითადათ გამოიმუშავებენ

*ა) Ig A-ს;

ბ) Ig E-ს;

გ) IgM-ს;

დ) IgG-ს

393. რა ფუნქციას არ ანხორციელებს მოზრდილი ადამიანის ღვიძლი?

ა) მეტაბოლურ;

ბ) დეზინტოქსიკაციას;

*გ) ჰემოპოეზს;

დ) ტოქსიური ნივთიერებების ექსკრეციას;

ე) ნაღველის წარმოქმნას

394. რა პროცესი არ მიმდინარეობს ჰეპატოციტში?

ა) გლუკონეოგენეზი;

ბ) გლიკოგენის მარაგის შექმნა;

გ) სისხლის შემადედებელი ცილების პროდუქცია;

*დ) იმუნოგლობულინების პროდუქცია;

ე) შარდოვანას სინთეზი

395. რომელი ნივთიერებების დაშლით წარმოიქმნება ბილირუბინი? 1) ჰემოგლობინის;

2) მიოგლობინის; 3) ციტოქრომების; 4) არაჰემური რკინის შემცველი ფერმენტების;

5) მელანინის

ა) 1, 2, 4;

ბ) 1, 2, 4, 5;

გ) 1, 2, 3, 5;

დ) 2, 3;

*ე) 1, 2, 3.

396. რა ნივთიერებები უზრუნველყოფენ ნაღველში ქოლესტერინის ხსნადობას? 1)

ბილირუბინი; 2) ნაღვლისმჟავები; 3) ცილა; 4) ფოსფოლიპიდები (ლეციტინი)

ა) 1, 2, 4;

*ბ) 2, 4;

გ) 1, 3;

დ) 2, 3;

ე) 1, 2, 3.

397. ნაღველის რომელი შემადგენელი არ არის ჰეპატოციტის მიერ პროდუცირებული ?

ა) ქოლესტერინი;

ბ) ლეციტინი;

გ) ნაღვლის მჟავები;

*დ) ბილირუბინი

398. რომელი ცილა არ წარმოიქმნება ღვიძლის მიერ?

ა) ალბუმინი;

ბ) სისხლის შემადედებელი სისტემის ფაქტორები;

გ) კომპლემენტის კომპონენტები;

*დ) იმუნოგლობულინები;

ე) აპოლიპოპროტეინები.

399. რა ნივთიერების მეტაბოლიზმის პროდუქტია ნაღვლის მჟავები?

ა) ბილირუბინის;

*ბ) ქოლესტერინის;

გ) გლიკოგენის;

დ) ცხიმოვანი მჟავების;

ე) ლეციტინის.

400. ნაღვლის მჟავების საჭიროების რა პროცენტია უზრუნველყოფილი ენტერო-

ჰეპატური ცირკულაციით?

ა) 10;

ბ) 25;

გ) 50;

დ) 75;

*ე) 95.

401. რომელი ნივთიერებიდან არ ხდება ჰეპატოციტებში გლუკოზის მობილიზება ?

ა) გლიკოგენიდან;

ბ) პიროყურძნის მჟავიდან;

გ) ამინომჟავის დაშლის პროდუქტიდან;

*დ) ცხიმოვანი მჟავებიდან

402. რომელი ნივთიერება არ მონაწილეობს ჰეპატოციტებში ნახშირწყლების

მეტაბოლიზმის რეგულაციაში ?

ა) ინსულინი;

ბ) გლუკაგონი;

გ) ზრდის ფაქტორი;

*გ) აცეტილქოლინი;

დ) ადრენალინი

403. რომელი ვიტამინების მეტაბოლიზმში მონაწილეობენ ჰეპატოციტები ? 1) A; 2) B1; 3)

B 6; 4) B 9; 5) B 12

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1,2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

*დ) 1, 5;

ე) 2, 3, 4

404. რომელი ვიტამინის მეტაბოლიზმში მონაწილეობენ ჰეპატოციტები?

ა) C;

*ბ) D;

გ) E;

დ) K;

ე) PP

405. რა პროცესების მეშვეობით მონაწილეობენ ჰეპატოციტები ცხიმების მეტაბოლიზმში?

1) ცხიმოვანი მჟავების სითეზის; 2) ქოლესტერინის სინთეზისა და ექსკრეციის; 3)

ლიპოპროტეინების სინთეზის; 4) კეტოგენეზის; 5) შარდოვანას სინთეზის

ა) 1, 2;

ბ) 1, 2, 3;

გ) 1, 2, 3, 4;

*დ) 1, 2 , 3, 4, 5;

ე) 2, ფ

406. ზრდასრული ადამიანის ღვიძლი წარმოადგენს ? 1) საჭმლის მომნელებელებელი

სისტემის განუყოფელ ერთეულს; 2) ენდოკრინულ ორგანოს; 3) სისხლის დეპოს; 4)

ლიმფურ ჯირკვალს; 5) სისხლმბად ორგანოს

*ა) 1;

ბ) 1, 2;

გ) 1, 3;

დ) 1, 2, 3, 4;

ე) 1, 2, 3, 4, 5

407. რომელი ვიტამინია აუცილებელი ჰეპატოციტების მიერ პროკოაგულანტების

პროდუქციისთვის ?

ა) A;

ბ) B 6;

გ) B 12;

დ) D;

*ე) K

408. რომელი ცილების პროდუქცია ხდება ექსკლუზიურად ღვიძლში ? 1) ალბუმინის; 2) α-

გლობულინის; 3) აპოფერიტინის; 4) პროთრომბინის; 5) აპოლიპოპროტეინების

ა) 1;

ბ) 1, 2;

გ) 1, 2, 3;

დ) 1, 2, 4;

*ე) 1, 2, 3, 4, 5

409. ღვიძლში სინთეზირებული ქოლესტერინი ხმარდება 1) ორგანიზმის ენერგეტიკულ

უზრუნველყოფას; 2) ნაღვლის მჟავების პროდუქციას; 3) სტეროიდული ჰორმონების

პროდუქციას; 4) გლუკონეოგენეზს

ა) 1, 2, 3, 4;

ბ) 1, 2, 3;

*გ) 2, 3;

დ) 3;

ე) 1

410. რა ფორმით გამოდიან ღვიძლიდან ცხიმები ცირკულაციაში ?

ა) არაესთერიფიცირებული ქოლესტერინის;

*ბ) ლიპოპროტეინების;

გ) ცხიმოვანი მჟავების;

დ) ტრიგლიცერიდების;

ე) ფოსფოლიპიდების

411. რა სახით მონაწილეობს ღვიძლი იმუნურ დაცვაში ?

ა) ანტისხეულების პროდუქციით;

*ბ) კომპლემენტის ცილების პროდუქციით;

გ) მწვავე ფაზის ცილების პროდუქციით;

დ) სამივე მექანიზმით

412. რომელი უჯრედები ახდენენ ღვიძლში ვიტამინი A-ს დეპონირებას ?

ა) ჰეპატოციტები;

ბ) ენდოთელიალური უჯრედები;

გ) ეპითელიალური უჯრედები;

დ) კუპფერის უჯრედები;

*ე) იტოს ვარსკვლავისებრი უჯრედები

413. წამლის რა გზით მიღებისას ხდება „პირველი გასვლის“ ფენომენი?

*ა) პერორალური;

ბ) სუბლინგვალური;

გ) რექტალური;

დ) ინტრამუსკულარული;

ე) ინტრავენური

415. ნაღველის ყველაზე დიდ, 80%-იან ნაწილს წარმოადგენს

*ა) წყალი;

ბ) ნაღვლის მჟავები;

გ) ცხიმები;

დ) ბილირუბინი;

ე) მინერალები

416. ნაღველის ინგრედიენტებია 1) ფოსფოლიპიდები; 2) ქოლესტერინი; 3) IgA; 4)

ლიპიპროტეინები; 5) ანტიბაქტერიულად აქტიური ცილები

ა) 1, 2;

ბ) 1, 2, 3;

გ) 1, 2, 3, 4;

*დ) 1, 2, 3, 4, 5;

ე) არცერთი ჩამოთვლილთაგანი არ არის ნაღვლის შემადგენლობაში

417. ნაღვლის შემადგენლობაში ა 1) Na+; 2) Cl- ; 3) HCO3; 4) Cu++; 5) ზოგჯერ

კონიუგირებული წამლები

ა) 1, 5;

ბ) 1, 2, 5;

გ) 1, 2, 3, 5;

*დ) 1, 2, 3, 4, 5;

ე) 3, 4, 5

419.დაახლოვებით რა რაოდენობით ნაღველი წარმოიქმნება დღე-ღამეში?

ა) 100-200 მლ;

*ბ) 500-600 მლ;

გ) 1-2 ლ;

დ) 4-5 ლ;

ე) 5 ლ-ზე მეტი

420. რომელ სადინარებში ხდება პირველადი პროდუქტის მოდიფიცირება ? 1) სანერწყვე

ჯირკვლების; 2)პირის ღრუს ლორწოვანი ჯირკვლების; 3) კუჭის ლულოვანი

ჯირკვლების; 4) ღვიძლის; 5) პანკრეასის

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 2, 3;

*გ) 1, 4, 5;

დ) 3, 4, 5;

ე) 4, 5

421. ღვიძლშიდა სადინარებში წყლისა და ბიკარბონატების გამოყოფის სტიმულატორია

ა) ჰისტამინი;

ბ) გასტრინი;

*გ) სეკრეტინი;

დ) ქოლეცისტოკინინი;

ე) ადრენალინი

422. ბუშტში ხდება უკუშეწოვა

ა) ბილირუბინის;

ბ) ქოლესტერინის;

გ) ნაღვლის მჟავების;

*დ) წყლის;

ე) ლიპოპროტეიდების

423. პირველადი ნაღვლის მჟავაა

*ა) ქოლის;

ბ) დეზოქსიქოლის;

გ) ლიტოქოლის;

დ) ურსოდეზოქსიქოლის

424. მეორად ნაღვლის მჟავებს არ მიეკუთვნება

ა) დეზოქსიქოლის;

ბ) ლიტოქოლის;

გ) ურსოდეზოქსიქოლის;

*დ) ხენოდეზოქსიქოლის

425. ნაღვლის მჟავების უდიდესი ნაწილის უკუშეწოვა ხდება

ა) 12-გოჯა ნაწლავში;

ბ) მლივ ნაწლავში;

*გ) თეძოს ნაწლავში;

დ) ბრმა ნაწლავში;

ე) აღმავალ კოლინჯში

426. პირველად ცხიმოვან მჟავებზე რისი მოქმედებით წარმოიქმნება ნაწლავებში მეორადი

ნაღვლის მჟავები?

ა) პანკრეასის ფერმენტების;

ბ) ნაწლავების ფერმენტების;

*გ) ნაწლავებში არსებული ბაქტერიების მიერ გამოყოფილი ფერმენტების;

427. რა თრგუნავს ჰეპატოციტებში ნაღვლის მჟავების პროდუქციას ?

ა) ჰიპერქოლესტერინემია;

*ბ) ნაწლავებში ნაღვლის მჟავების ჭარბი შეწოვა;

გ) ჰიპერგლიკემია;

დ) ჰიპოპროტეინემია

428. რითი განსხვავდება მეორადი ნაღვლის მჟავები პირველადისგან ?

ა) უფრო აქტიური შეწოვით ნაწლავებში;

ბ) მიცელების წარმოქმნის გაცილებით დაბალი უნარით;

*გ) ორივე თვისებით;

დ) განსხვავება პირველად და მეორად ნარვლის მჟავებს შორის არ არის

429. ნაღველის ძირითადი არახსნადი ნივთიერებაა

*ა) ქოლესტერინი;

ბ) ბილირუბინი;

გ) მეტალები

430. დაახლოვებით რამდენჯერადად იზრდება ქოლესტერინის ხსნადობა ნაღველში

ფოსფოლიპიდების და ნარვლის მჟავების არსებობით ?

ა) ათჯერადად;

ბ) ასჯერადად;

გ) ათასჯერადად;

*დ) მილიონჯერადად

431. რომელი ორგანოს მონონუკლეარული ფაგოციტები ახდენენ ბილირუბინის

პროდუქციას ?

ა) ელენთის;

ბ) ღვიძლის;

გ) ძვლის ტვინის;

*დ) სამივე ორგანოს

432. უპირატესად სად ხდება ბილირუბინის წარმოქმნა ?

ა) ღვიძლში;

*ბ) ელენთაში;

გ) ძვლის ტვინში;

დ) კუნთებში

433. სისხლში ბილირუბინის ხსნადობა უზრუნველყოფილია მისი კავშირით

*ა) ალბუმინთან;

ბ) α-გლობულინთან;

გ) ფოსფოლიპიდებთან;

დ) გლუკურონის მჟავასთან

434. ჰეპატოციტები ანხორციელებენ ბილირუბინის 1) ცილიგან გამონთავისუფლებას; 2)

შთანთქმას; 3) დაშლას; 4) გლუკურონიზაციას; 5) ნაღველში გამოყოფას

ა) 1, 2, 3;

ბ) 1, 2, 4;

გ) 1, 2, 5;

*დ) 1, 2, 4, 5

435. რომელი ნივთიერება უზრუნველყოფს ჰეპატოციტის სინუსოიდალურ ზედაპირზე

ბილირიბინის გამონთავისუფლებას ალბუმინთან კავშირისგან ?

*ა) ცილა-ტრანსპორტიორები;

ბ) ლიგანდინი;

გ) ბილირუბინ-უდფ-გლუკურონილტრანსფერაზა;

დ) ნაღვლის მჟავები

436. . რომელი ნივთიერებასთან კავშირი უზრუნველყოფს ბილირუბინის გადატანას

ჰეპატოციტის ციტოპლაზმური გარსიდან გლუვ ენდოპლაზმურ რეტიკულამდე ?

ა) ცილა-ტრანსპორტიორებთან;

*ბ) ლიგანდინთან;

გ) ბილირუბინ-უდფ-გლუკურონილტრანსფერაზასთან;

დ) ნაღვლის მჟავებთან

437. ჰეპატოციტის კანალიკულარული ზედაპირიდან ბილირუბიის გლუკურონიდების

გადასვლა სანაღვლე გზებში ხორციელდება

ა) ცილა-ტრანსპორტიორების მოქმედებით;

ბ) ლიგანდინთან დაკავშირებით;

*გ) ენერგიაზე დამოკიდებული იონური ტრანსპორტის სტანდარტული მექანიზმით;

დ) ნაღვლის მჟავებთან დაკავშირებით

438. პირდაპირი ბილირუბინი ანუ 1) გლუკურონიზირებული ბილირუბინი; 2)

კონიუგირებული ბილირუბინი; 3) ბილირუბინის მონო- და დიგლუკორონიდი; 4)

თავისუფალი ბილირუბინი

ა) 1, 2, 3, 4;

*ბ) 1, 2, 3 ;

გ) 1, 2;

დ)1;

ე) 4

439. რომელი ფერმენტით ხდება ბილირუბინგლუკურონიდების ჰიდროლიზი წვრილ

ნაწლავებში ?

ა) ბილირუბინ-უდფ-გლუკურონილტრანსფერაზით;

*ბ) β-გლუკურონიდაზის;

გ) ტუტე ფოსფატაზის;

დ) ენტეროპეპტიდაზის

ე) ტრიფსინის

440. წვრილი ნაწლავებიში წარმოშობილი ურობილინოგენის დაახლოვებით რა მოცულობა

გადადის მსხვილ ნაწლავებში ?

ა) 10-15 %;

ბ) 25 %;

გ) 50 %;

დ) 60-70 %;

*ე) 80-90 %

441. მცდარი დებულებაა

*ა) სტერკობილინოგენი არის წვრილი ნაწლავებიდან მსხვილ ნაწლავებში გადასული

ურობილინოგენი;

ბ) სტერკობილინოგენი არის აღდგენილი მეზობილირუბინოგენი;

გ) მეზობილირუბინოგენი არის აღდგენილი ურობილინოგენი;

დ) მსხვილი ნაწლავების დისტალურ ნაწილში სტერკობილინი იჟანგება სტერკობილინად

442. მცდარი დებულებაა

ა) საჭმლის მიღებებს შორის ბილიარული სისტემის ფუნქციონირების შედეგია ნაღვლის

დაგროვება;

ბ) საჭმლის მიღების პერიოდში უნდა ხდებოდეს ნაღვლის ბუშტის სრული დაცლა;

გ) ნაღვლის მოძრაობა ნაღვლის ბუშტის სადინარში საჭმლის მიღებებს შორის ორმხრივია;

*დ) საჭმლის მიღებებს შორის ოდის სფინქტერი არის მყარად დახურული;

ე) ნაღვლის ბუშტს ახასიათებს პროპულსური და არაპროპულსური შეკუმშვები

443. სწორი დებულებაა

ა) ნაღვლის ბუშტის დაცლა ხორციელდება პროპულსური და არაპროპულსური

შეკუმშვებით;

ბ) ნაღვლის ბუშტის პროპულსური შეკუმშვები უზრუნველყოფენ როგორც ნაღვლის

ბუშტის დაცლას ასევე ნაღვლის მორევას;

გ) საჭმლის მონელების პროცესში ნაღვლის ბუშტის შეკუმშვისა და ოდის სფინქტერის

რელაქსაციის მედიატორია სეკრეტინი;

*დ) ნაღვლის ბუშტის არაპროპულსური შეკუმშვები განიხილება როგორც ნაღველში

არსებული არახსნადი ნივთიერებების პრეციპიტაციის პრევენცია

444. სწორი დებულებაა

*ა) პანკრეასი დღე-ღამეში გამოიმუშავებს საშუალოდ 2,5 ლიტრ წვენს;

ბ) პანკრეასში გამომუშავებული ფერმენტები წარმოადგენენ საჭმლის მონელებისთვის

მნიშვნელოვან, მაგრამ არა აუცილებელ კომპონენტს;

გ) აცინარულ უჯრედებში გამომუშავებული ფერმენტების შენახვა ხდება

ცენტროაცინარულ უჯრედებში;

დ) აცინარულ უჯრედებში ხდება ბიკარბონატების პროდუქციაც

445. სწორი დებულებაა

*ა) აცინარული უჯრედებში ენდოპლაზმურ რეტიკულუმის მიერ პროდუცირებული

ფერმენტების დეპონირება გრანულების სახით ხდება გოლჯის აპარატში;

ბ) აციმარულ უჯრედებში ფერმენტების პროდუქცია ხდება სუბაპიკალურად;

გ) თითოეულა გრანულა შერიცავს ერთ რომელიმე ფერმენტს;

დ) აქტივირების შემდეგ აცინარულ უჯრედებში ფერმენტის შემცველი გრანულების

ზომები და რაოდენობა მატულობს

446. სწორი დებულებაა

ა) პანკრეასში ფერმენტების სეკრეციისს ერთნაირად ძლიერი სტიმულატორებია გასტრინი,

სეკრეტინი და ქოლეცისტოკინინი;

ბ) სეკრეციის მასტიმულირებელი ნივთიერებების რეცეპტორები განლაგებული არიან

სეკრეტორული უჯრედების აპიკალურ ზედაპირზე;

*გ) ცენტროაცინარული და ეპითელიალური უჯრედებიდან სითხის სეკრეციის ძირითადი

სტიმულატორია სეკრეტინი;

დ) პანკრეასის ფუნქციების რეგულაციაში არ მონაწილეობს ცთომილი ნერვი

447. მცდარი დებულებაა

ა) პანკრეასის აცინარულ უჯრედებზე აცეტილქოლინის მოქმედება იწვევს ფერმენტების

სეკრეციის გაძლიერებას;

ბ) ვაზოაქტიური ინტესტინალური პეპტრიდი იწვევს პანკრეასის როგორც აცინარული,

ასევე ეპითელიალური უჯრედების სტიმულირებას

გ) პანკრეასის სეკრეციის დათრგუნვა ხდება პანკრეასში და ნაწლავებში გამომუშავებული

პეპტიური ჰორმონებით;

*დ) პანკრეასში ყველა ფერმენტი გამომუშავდება აქტიური ფორმით

448. მცდარი დებულებაა

ა) ტრიფსინოგენის გარდაქმნა ტრიფსინად ხდება ფერმენტ ენტეროკინაზას მოქმედებით;

ბ) ენტეროკინაზას პროდუქცია ხდება 12-გოჯა ნაწლავში;

*გ) პანკრეასში ყველა ფერმენტი გამომუშავდება არააქტიური ფორმით;

დ) ტრიფსინის პროდუქცია ხდება აუტოკატალიზის რეჟიმში

449. რა ფაქტორები მიეკუთვნება პანკრეასში თვითმონელებისაგან დამცველ მექანიზმებს ?

1) პროტეაზების პროდუქცია არააქტიური ფორმით; 2) ფერმენტების იზოლირება

გრანულებში; 3) ტრიფსინოგენის ტრიფსინად გარდაქმნის ინიცირება დუოდენალური

ენტეროპეპტიდაზას მოქმედებით; 4) აცინუსებსა და სადინარებში ტრიფსინის

ინჰიბიტორების პროდუქცია

ა) 1, 4;

ბ) 1, 2, 4;

გ) 1, 3, 4;

*დ) 1, 2, 3, 4

450. მცდარი დებულებაა

ა) პანკრეასის მიერ ამილაზას, ლიპოაზას და ესთერაზას გამომუშავება ხდება აქტიური

ფორმით;

ბ) ლიპაზებს ნაღვლის მჟავების ზემოქმედებისგან იცავს კოფერმენტი კოლიპაზა;

*გ) კოლიპაზას პროდუქცია ხდება 12-გოჯა ნაწლავში;

დ) პანკრეატისმიერი პოლიპეპტიდი ფიზიოლოგიურ პირობებში იწვევს ნაღვლის ბუშტის

რელაქსაციას

საჭმლის მომნელებელი სისტემის პათოფიზიოლოგია

451. რა იწვევს ნერწყვის პროდუქციის დათრგუნვას?

ა) მძლავრი სიმპათიკური იმპულსაცია აღგზნებულ მდგომარეობაში ან შფოთვის დროს;

ბ) ანტიდეპრესანტების მიღება;

გ) ტრანკვილიზატორების მიღება;

დ) ტკივილდამაყუჩებლების მიღება;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი

452. რომელი მდგომარეობების დროს ითვლება ჰიპოთალამუსში სეროტონინის შემცირება

არამოტივირებული შიმშილის შეგგრძნების სავარაუდო მიზეზად ?

ა) დეპრესიის;

ბ) სტრესის;

გ) პრემენსტრუალური პერიოდის;

დ) თამბაქქოს მოწევაზე თავის დანებების;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი მდგომარეობის დროს

453. მცდარი დებულებაა

ა) ოროფარენგიალური დისფაგია 80%-ში დაკავშირებულია ნერვ-კუნთოვან

პათოლოგიასთან;

ბ) ნეიროგენური ოროფარენგეალური დისფაგიისთვის დამახასიათებელია უპირატესად

თხიერი საყლაპავის გადაყლაპვის გაძნელება;

გ) პოლიომიელიტს ახასიათებს ხახის კუნთების დაზიანებით გამოწვეული დისფაგია და

დიზართრია;

*დ) დისფაგია ვლინდება პოლიომიომიელიტური სინდრომის ყველა შემთხვევაში;

ე) დისფაგია და დიზართრია ვლინდება პოლიომიელიტის გადატანიდან 25-35 წლის მერე

454. რომელი პათოლოგიური პროცესი არ მიეკუთვნება პროპულსური (ფუნქციური)

ოროფარენგეალური დისფაგიის მიზეზებს

ა) ნეიროგენული;

ბ) მიოგენური;

გ) მეტაბოლური;

დ) მოტორული;

*ე) სიმსივნური

455. თავის ტვინის დაზიანების დროს შეიძლება განვითარდეს

ა) ყლაპვის პროცესში ხახის კუნთების შეკუმშვის დეფიციტი;

ბ) ენის კუნთების ინერვაციის მოშლა;

გ) ხახის არასრული დაცლა;

დ) საჭმლის ასპირაცია;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი

456. ნერწყვის ხანგრძლივად სტაბილურ დაკარგვას (გადმოფურთხების ან პირიდან

გადმოდინების სახით) შეიძლება მოყვეს

ა) კუჭ-ნაწლავის ფუნქციის დარღვევა;

ბ) ნივთიერებათა ცვლის მოშლა;

გ) ორგანიზმის გამოფიტვა;

*დ) ყველა ჩამოთვლილი

457. გულმკერდში საყლაპავისმიერი ტკივილის მიზეზია

ა) საყლაპავის გაჭიმვის შედეგად მისი კედლის კუნთების იშემია;

ბ) საყლაპავის კედლის მგრძნობელობის მომატება;

გ) საყლაპავის კედლის დაზიანება;

დ) საყლაპავის კედლის ანთება;

ე) ყველა ჩამოთვლილი

458. მუცლის ტკივილის კატეგორიებია 1) ვისცერალური; 2) პარიეტული; 3)

ირადირებული; 4) პარენქიმული; 5) ღრუ ორგანოსმიერი

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

*გ) 1, 2, 3;

დ) 1, 2;

ე) 2, 3, 4, 5

459. ვისცერალურ ტკივილს იწვევს ღრუ ორგანოს კედლის 1) სწრაფი გაჭიმვა; 2) ანთება;

3) იშემია; 4) გაძლიერებული შეკუმშვები; 5) სიმსივნე

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

*ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

დ) 3, 5;

ე) 5

460. სწორი დებულებაა 1) ნოციცეპტური რეცეპტორები განლაგებული არიან

პარენქიმული ორგანოების კაფსულებში; 2) მუცლის ღრუს ორგანოები ინტაქტური არიან

ჭრილობის მიმართ; 3) ნოციცეპტური რეცეპტორები განლაგებული არიან ღრუ

ორგანოების ლორწოვან გარსზე; 4) ანთების დროს ადგილი აქვს ნერვული დაბოლოვების

მგრძნობელობის გაზრდას; 5) ნოციცეპტური რეცეპტორები განლაგებული არიან ღრუ

ორგანოების კუნთოვან გარსზე

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

*გ) 1, 2, 4, 5;

დ) 1, 2, 4;

ე) 1, 4, 5

461. ტკივილისადმი მგრძნობიარე არ არის

ა) მუცლის ღრუს უკანა კედლის ამომფენი პერიტონეუმი;

ბ) ჯორჯალი;

*გ) ბადექონი;

დ) არცერთი არ არის მგრძნობიარე;

ე) სამივე მგრძნობიარეა

462. ვეგეტატიური ეფექტები (გულისრევა, პირღბინება, სიფერმკრთალე, მოუსვენრობა და

სხვა) ხშირად ერთვის

*ა) მუცლის ვისცერალურ ტკივილს;

ბ) მუცლის პარიეტულ ტკივილს;

გ) მუცლის ირადირებულ ტკივილს;

დ) სამივე კატეგორიის ტკივილს

463. აღნიშნეთ მცდარი დებულება

ა) ვისცერალური ტკივილი ლოკალიზებულია მუცლის შუა ნაწილში ( ეპი-, მეზო- ან

ჰიპოგასტრიუმში) რადგანაც მუცლის ღრუს ორგანოებთან ზურგის ტვინი სენსორული

გზებით ორი მხრიდან არის დაკავშირებული;

*ბ) შინაგანი ორგანოების ინერვაცია ხდება ზურგის ტვინის ერთი სეგმენტიდან, რის გამოც

ვისცერალური ტკივილი არის მკაფიოდ ლოკალიზებული;

გ) პარიეტული პერიტონეუმის უბნები ინერვაციას იღებენ ზურგის ტვინის მხოლოდ ერთ-

ერთი მხრიდან, რის გამოც მოსალოდნელია პარიეტული ტკივილის გადაადგილება

ლატერალური მიმართულებით;

დ) ირადირებული ტკივილი შეიგრძნობა იმ ადგილებში, რომლებიც ინერვირდებიან

ზურგის ტვინის იმავე სეგმენტებიდან, რომლებიდანაც ხდება პათოლოგიური ორგანოს

ინერვაცია

464. გულძმარვის მიზეზია 1) საყლაპავში pH-ის მკვეთრად შემცირება; 2) ტკივილის

ზღურბლის დაქვეითება; 3) საყლაპავის ლორწოვანი გარსის დაზიანება; 4) საყლაპავის

დიფუზური სპაზმი

ა) 1, 2, 3, 4;

ბ) 1, 2, 3;

*გ) 1, 2;

დ) 1

465. გასტრო-ეზოფაგალური რეფლუქსის შესახებ მცდარი დებულებაა

ა) მის განვითარებას ხელს უწყობს ორსულობა;

ბ) მნიშვნელოვანი ხელშემწყობი ფაქტორია დიაფრაგმის საყლაპავის ხვრელის თიაქარი;

გ) წარმოადგენს საყლაპავის ქვედა სფინქტერის უკმარისობის შედეგს;

*დ) არ არის დამოკიდებული მიღებული საჭმლის ხასიათზე;

ე) მის კომპენსაციას ახდენს ნერწყვის ჭარბი პროდუქცია

466. გულმკერდისა და მუცლის კუნთების გამოხატული შეკუმშვები ახასიათებს

ა) გასტრო-ეზოფაგალურ რეფლუქსს;

ბ) რუმინაციას;

გ) რეგურგიტაციას;

*დ) ღებინებას;

467. რომელია არასწორი დებულება

ა) ღებინება რეფლექსური აქტია;

ბ) ღებინება არსებითად მიმართულია კუჭში მოხვედრილი მავნე ნივთიერებებისგან

ორგანიზმის დასაცავად;

გ) ღებინების ცენტრი აერთიანებს ღებინების მასტიმულირებელი აფერენტული სიგნალების

მიმღებ ზონას და მოტორული პასუხის ეფერენტაციის საწყის ზონას;

*დ) ღებინების ცენტრი უშუალოდ რეაგირებს ჰუმორალურ ფაქტორებზე;

ე) ქემორეცეპტორული ტრიგერული ზონა არ პასუხობს ელექტრულ იმპულსებზე

468. ქემორეცეპტორული ტრიგერული ზონა მდებარეობს

ა) მოგრძო ტვინში;

ბ) შუამდებარე ტვინში;

*გ) მეოთხე პარკუჭის ფსკერზე;

დ) ჰიპოთალამუსში;

ე) თავის ტვინის ქერქში

469. ქემორეცეპტორული ტრიგერული ზონა

*ა) აქტიურდება ემეტოგენურ ნივთიერებასთან კონტაქტით;

ბ) პასუხობს ელექტრულ სტიმულაციაზე;

გ) უშუალოდ იწვევს ღებინებას;

დ) იღებს აფერენტაციას კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან;

ე) იღებს აფერენტაციას ქერქიდან

470. ღებინების ცენტრი მდებარეობს

*ა) მოგრძო ტვინში;

ბ) შუამდებარე ტვინში;

გ) მეოთხე პარკუჭის ფსკერზე;

დ) ჰიპოთალამუსში;

ე) თავის ტვინის ქერქში

471. ქემორეცეპტორული ტრიგერული ზონა რეაგირებს

ა) წამლებზე;

ბ) ჰიპოქსიაზე;

გ) რადიაციაზე;

*დ) სამივეზე

473. ვისცერალურ ემეტოგენურ ზონებს არ მიეკუთვნება

ა) ხახა;

ბ) გული;

გ) ნაღვლის ბუშტი;

დ) პერიტონეუმი;

*ე) ღვიძლი

474. მცდარი დებულებაა

ა) ღებინება შეიძლება გამოიწვიოს ღრუ ორგანოების გადაჭიმვამ;

*ბ) დეკორტიკაციის შემდეგ ღებინების გამოწვევა შეუძლებელია;

გ) ღებინება შეიძლება გამოიწვიოს არასასიამოვნო სუნმა;

დ) ღებინება მოსალოდნელია გარკვეულ სანახაობაზე;

ე) ღერბინების გამოწვევაში მნიშვნელობა აქვს ადრე მომხდარი ზემოქმედების კვალს

(გამოცდილებას)

475. ღებინების რექლექსის რეალიზაციაში მონაწილეობენ ქვემოჩამოთვკიკი

ნეიროტრანსმიტერები, გარდა

*) ნორადრენალინის;

ბ) დოფამინის;

გ) აცეტილქოლინის;

დ) სეროტონინის;

ე) ჰისტამონის

476. ეფერენტული ინერვაცია ღებინების ცენტრიდან ვრცელდება

ა) დიაფრაგმის ნერვით;

ბ) ზურგის ტვინის ნერვებით;

გ) ვისცერალური ვენებით;

*დ) სამივე გზით

477.ზიდილის დროს ხდება რითმული შეკუმშვები

ა) დიაფრაგმის;

ბ) გარეთა ნეკნთაშუა;

გ) მუცლის;

*დ) ერთდროულად სამივე კუნთის

478. ზიდილის დროს არ ხდება

ა) გულმკერდისა და დიაფრაგმის ინსპირატორული მოძრაობა;

ბ) მუცლის კუნთების ექსპირატორული შეკუმშვა;

გ) კუჭის ფსკერისა და საყლაპავის ქვედა სფინქტერის რელაქსაცია;

დ) კუჭის შიგთავსის გადაადგილება საყლაპავში;

*ე) საყლაპავში მოხვედრილი მასის პირის ღრუში გადასვლა

479. ღებინების პროცესში საყლაპავიდან შიგთავსის გადაადგილებას პირის ღრუში იწვევს

1) წნევის მომატება გულმკერდის და მუცლის ღრუებში; 2) საყლაპავის

უკუპერისტალტიკა; 3) პილორუსის შეკუმშვა; 4)მუცლის გარეთა ირიბი კუნთაბის

შეკუმშვა; 5) საყლაპავის ზედა სფიმქტერის რელაქსაცია

ა*) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 4, 5;

დ) 1, 2, 3, 5;

ე) 2, 5

480. როგორია ნაწლავების მონაწილეობა ღებინების აქტში ? 1) 12-გოჯა ნაწლავის ტონუსი

მომატებულია; 2) ვითარდება 12-გოჯა ნაწლავის შიგთავსის რეფლუქსი კუჭში; 3) წვრილ

ნაწლავში ხდება მიოელექტრული აქტივობის “აფეთქება“; 4) ვითარდება რეტროგრადული

პერისტალტიკა

*ა) 1, 2, 3, 4;

ბ) 1, 2, 3;

გ) 2, 3, 4;

დ) 3;

ე) 4

481. რა მექანიზმით იწვევს ღებინებას ალკოჰოლი?

ა) ვესტიბულარულ-კოხლეარული იმპულსაციით;

ბ) ქერქიდან და ქერქქვეშა კვანძებიდან იმპულსაციით;

*გ) ემეტოგენური ქემორეცეპტორული ზონიდან იმპულსაციით;

დ) ცთომილი ნერვის აქტივობის მომატებით;

ე) ქორიონული გონადოტროპინის სეკრეციით

482. რამექანიზმით იწვევს ღებინებას რწევა?

*ა) ვესტიბულარულ-კოხლეარული იმპულსაციით;

ბ) ქერქიდან და ქერქქვეშა კვანძებიდან იმპულსაციით;

გ) ემეტოგენური ქემორეცეპტორული ზონიდან იმპულსაციით;

დ) ცთომილი ნერვის აქტივობის მომატებით;

ე) ქორიონული გონადოტროპინის სეკრეციით

483. რა მექანიზმით იწვევს ღებინებას ქალასშიდა წნევის მომატება?

ა) ვესტიბულარულ-კოხლეარული იმპულსაციით;

*ბ) ქერქიდან და ქერქქვეშა კვანძებიდან იმპულსაციით;

გ) ემეტოგენური ქემორეცეპტორული ზონიდან იმპულსაციით;

დ) ცთომილი ნერვის აქტივობის მომატებით;

ე) ქორიონული გონადოტროპინის სეკრეციით

484. რა მექანიზმით იწვევს ღებინებას პირხახის ხელოვნური გაღიზიანება?

ა) ვესტიბულარულ-კოხლეარული იმპულსაციით;

ბ) ქერქიდან და ქერქქვეშა კვანძებიდან იმპულსაციით;

გ) ემეტოგენური ქემორეცეპტორული ზონიდან იმპულსაციით;

*დ) ცთომილი ნერვისა ქტივობის მომატებით;

ე) ქორიონული გონადოტროპინის სეკრეციით

485. რამექანიზმით იწვევს ღებინებას ფეხმძიმობა?

ა) ვესტიბულარულ-კოხლეარული იმპულსაციით;

ბ) ქერქიდან და ქერქქვეშა კვანძებიდან იმპულსაციით;

გ) ემეტოგენური ქემორეცეპტორული ზონიდან იმპულსაციით;

დ) ცთომილი ნერვის აქტივობის მომატებით;

*ე) ქორიონული გონადოტროპინის სეკრეციით

486. კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში გაზების დაგროვების მიზეზი არ არის

ა) გაძლიერებული აეროფაგია;

*ბ) გაზების გაძლიერებული გამოყოფა სწორი ნაწლავიდან;

გ) გაზების ჭარბად წარმოქმნა ნაწლავებში;

დ) ნაწლავებში გაზების დაქვეითებული აბსორბცია

487. აეროფაგია მატულობს

ა) ჩქარა ჭამის დროს;

ბ) საღეჭი რეზინის გამოყენებისას;

გ) სიგარეტის მოწევისას;

დ) ცხვირით სუნთქვის გაძნელებისას;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი სიტუაციის დროს

488. აეროფაგია მატულობს ყველა ჩამოთვლილი მდგომარეობის დროს გარდა

ა) კბილების უხარისხო პროტეზების ხმარების;

ბ) ღებინების მერე;

*გ) ფიზიკური ვარჯიშის დროს;

დ) ნებროზული კრიზების დროს;

ე) ისტერიის დროს

489. რა არ ხდება ‘’სუპრაგასტრალური ბოყინის“ დროს ?

ა) საყლაპავიდან ჰაერის უკან სრულად ამოსროლა;

*ბ) საყლაპავის ქვედა სფინქტერის რელაქსაცია;

გ) დაკმაყოფილების გრძნობა ამობოყინების შემდეგ;

დ) არცერთი არ ხდება

490. მცდარი დებულებაა

ა) მსხვილ ნაწლავებში გაზების ჭარბი წარმოქმნის უხშირესი მიზეზია “გაზწარმომქნელი“

პროდუქტების დიდი რაოდენობით მიღება;

ბ) მსხვილ ნაწლავებში გაზების ჭარბ წარმოქმნას იწვევს წვრილი ნაწლლავიდან

არაადსორბირებული სუბსტრატების გადმოსვლა;

გ) წვრილ ნაწლავებში დუღილის პროცესის გაძლიერება ხდება მიკრობების ჭარბი ზრდის

სინდრომის დროს;

*დ) მეტეორიზმს არ ახასითებს მუცლის ტკივილი;

ე) გაზების დაგროვება იწვევს ნაწლავების მარყუჟების გაგანიერებას და დისკომფორტს

491. მალდიგესტია-მალაბსორბციის ფონზე ვითარდება

*ა) ოსმოსური დიარეა;

ბ) სეკრეტორული დიარეა;

გ) ექსუდაციული დიარეა;

დ) ნაწლავის შემწოვ ზედაპირთან შიგთავსის კონტაქტის შემცირება

492. სეკრეტორული დიარეის პათოფიზიოლოგიური მექანიზმია

ა) ნაწლავში ცუდად აბსორბირებადი ოსმოსურად აქტიური ნივთიერებების არსებობა;

*ბ) კრიპტების კაპილარებიდან ნაწლავის სანათურში სითხის მასიური გადასვლა;

გ) ნაწლავში ანთებითი ექსუდატის დაგროვება;

დ) ნაწლავის შემწოვ ზედაპირთან შიგთავსის კონტაქტის შემცირება

493. ექსუდაციული დიარეის პათოფიზიოლოგიური მექანიზმია

ა) ნაწლავში ცუდად აბსორბირებადი ოსმოსურად აქტიური ნივთიერებების არსებობა;

ბ) კრიპტების კაპილარებიდან ნაწლავის სანათურში სითხის მასიური გადასვლა;

*გ) ნაწლავში ანთებითი ექსუდატის დაგროვება;

დ) ნაწლავის შემწოვ ზედაპირთან შიგთავსის კონტაქტის შემცირება

494. სეკრეტორული დიარეას იწვევს 1) ქოლერის ტოქსინები; 2) წვრილი ნაწლავის

მასიური რეზექცია; 3) სეროტონინის ჭარბად გამოყოფა; 4) ინფექციური ენტერიტი

ა) 1, 2, 3, 4;

ბ) 1, 2, 3;

*გ) 1, 3;

დ) 1, 4;

ე) 4

495. ექსუდაციურ დიარეას იწვევს 1) მალაბსორბცია-მალდიგესტია; 2) ინფეციური

ენტერიტი; 3) ტოქსიური ენტერიტი; 4) რადიაციული ენტერო-კოლიტი; 5) ნაწლავების

მოტორული ჰიპერაქტივობა

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

დ) 2, 3, 4, 5;

*ე) 2, 3, 4

496. ნაწლავის შემწოვ ზედაპირთან შიგთავსის კონტაქტის შემცირებასა და დიარეას

იწვევს 1) ე ნტერო-კოლიტი; 2) ნაწლავების მოტორული ჰიპერაქტივობა; 3) წვრილი

ნაწლავის მასიური რეზექცია; 4) ხაოების შემცირება

ა) 1, 2, 3, 4;

ბ) 1, 2, 3;

გ) 1, 2’

*დ) 2, 3, 4;

ე) 3, 4

497. რა მექანიზმებით ვითარდება ფაღარათი ნაწლავის ინფექციებისა და ანთებითი

დაავადებების დროს? 1) ნაწლავის სანათურში ანთებითი ექსუდატის გამოსვლით; 2)

აბსორბციის დათრგუნვით; 3) ლორწოს ინტენსიური სეკრეციით; 4) ნაწლავის

შიგთავსის ოსმოსური წნევის მომატებით; 5) მოტორული აქტივობის გაძლიერებით.

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

*გ) 1, 2, 3;

დ) 3, 4;

ე) 5.

498. რა მექანიზმი არ მონაწილეობს დეფეკაციის გადაუდებელ მოთხოვნილების

ფორმირებაში ფაღარათის დროს ?

ა) დიდი რაოდენობით თხიერი მასის სწრაფი შედინება სწორ ნაწლავში;

ბ) სწორი ნაწლავის მკვეთრად გაგანიერება;

გ) სწორი ნაწლავის მკვეთრად გაგანიერების შესახებ სენსორული ინფორმაციის ტრნსმისია

ზურგის ტვინში;

დ) ინფორმაციის გავრცელება სუპრასპინალურად;

*ე) სენსორული ინფორმაციის ცენტრისკენული ტრნსმისია ვაგუსის აფერენტებით

499. ყაბზობის მიზეზი შეიძლება იყოს

ა) კოლინჯში შენელებული ტრანზიტი;

ბ) ანორექტალური დისფუნქცია;

გ) ნაწლავების სტრუქტურული პათოლოგია;

*დ) სამივე ჩამოთვლილი

500. სწორი დებულებაა

ა) ყაბზობის პათოგენეზის უხშირესი მიზეზი მსხვილი ნაწლავის სტრუქტურული

პათოლოგიაა;

*ბ) მსხვილ ნაწლავში განავალის ტრანზიტის დარღვევა და განავალის დანაწევრება

ურთიერთკავშირშია “მანკიერი წრის“ პრინციპით“;

გ) ტრანზიტის შენელების უხშირესი მიზეზია ტოქსიური მეგაკოლონი;

დ) შეკრულობა არასდროს არ იძლევა სწორი ნაწლავის ამპულაში განავალის გაწედვას;

ე) “პარადოქსული დიარეა“ ნიშნავს ყაბზობისა და ფაღარათის ხანგრძლივ მონაცვლეობას

501. რომელი პათოლოგიის დროს არ არის წონაში დაკლების მიზეზი უმადობა ?1)

სიმსივნური დაავადების; 2) ფსიქიური დაავადებების; 3) ინფექციის; 4) ინსულინზე

დამოკიდებული დიაბეტის; 5) დიფუზური ტოქსიური ჩიყვის

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

დ) 2, 4, 5;

*ე) 4, 5

502. კახექსიას ახასიათებს

*ა) უკიდურესი სიგამხთრე;

ბ) მმარალი ტემპერატურა;

გ) ტაქიკარდია

დ) ტერფების შეშუპება;

ე) ყველა ჩამოთვლილი

503. კახექსიის დროს ვითარდება 1) მკვეთრი სისუსტე; 2) კანის გაფერმკთალება

ნაცრისფერი ელფერით; 3) ბრადიკარდია; 4) ჰიპოთერმია; 5) ტერფების შეშუპება

*ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

დ) 1, 2;

ე) 1

504. რა არის პილოროსტენოზიის დროს გახდომის მიზეზი?

ა) საკვების მიღების შემცირება;

ბ) მალაბსორბცია;

*გ) კალორიების ნაკლებობა;

დ) ენერგიაზე მოთხოვნის გაზრდა.

505. ძირითადად რომელი ნივთიერების დაშლით არის განპირობებული

ბილირუბინემია?

*ა) ჰემოგლობინის;

ბ) მიოგლობინის;

გ) ციტოქრომების.

506. ჰიპერბილირუბინემიის მიზეზად არ ითვლება

ა) ბილირუბინის დიდი რაოდენობით წარმოქმნა;

ბ) უდფ-გლუკურონილტრანსფერაზის უკმარისობა;

*გ) ურობილინოგენის ჭარბი რაოდენობით პროდუქცია;

დ) ქოლესტაზი;

ე) ჰეპატოციტების დაზიანება

508. არაპირდაპირი ბილირუბინის რაოდენობის მომატებას იწვევს ჩამოთვლილი

მექანიზმები, გარდა ერთისა

ა) ბილირუბინის ჭარბად წარმოქმნა;

ბ) ღვიძლის მიერ მისი შეთვისების დარღვევა;

გ) კონიუგაციის დარღვევა;

*დ) ნაღვლის დრენირების შეფერხება;

509. ჰეპატოციტების მიერ არაკონიუგირებული ბილირუბინის არასრულფასოვანი

შეთვისების მიზეზი შეიძლება იყოს 1) რენტგენოკონტრასტული ნივთიერების ხმარება; 2)

მარჯვენა გულის უკმარისობა; 3) პორტო-კავალური შუნტირება; 4)ჰეპატოციტის

ზედაპირზე ცილა-ტრანსპორტიორის უკმარისობა; 5) ქოლესტაზი

ა)1, 2, 3, 4, 5;

*ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

დ) 2, 4;

ე) 4

510.არასწორი დებულებაა

ა) არაკონიუგირებული ბილირუბინი არის ჰიდროფობური და ლიპოფილური;

ბ) არაკონიუგირებული ბილირუბინი ადვილად იხსნება უჯრედების მემბრანის ცხიმებში;

გ) არაკონიუგირებული ბილირუბინი მიტოქონდრიებში იწვევს სუნთვისა და ჟანგვითი

ფოსფორილების პროცესების გახლეჩვას;

*დ) არაკონიუგირებული ბილირუბინის მომატება იძლევა კანის ინტენსიურ შეფერვას

ყვითლად;

ე) როცა არაკონიუგირებული ბილირუბინის კონცენტრაცია აღემატება ალბუმინების

მაღალაფინური მონაკვეთების სიმძლავრეს, მას შეუძლია გადალახოს ჰემატო-ენცეფალური

ბარიერი და დააზიანოს ცნს

511. ბილირუბინურია არის შედეგი

ა) სისხლში არაკონიუგირებული ბილირუბინის არსებობის;

*ბ) სისხლში კონიუგირებული ბილირუბინის არსებობის;

გ) ურობილინოგენის ჭარბი წარმოქმნის;

დ) სამივე მიზეზის

513. რა პროდუქტის მიღება შეიძლება იყოს მწვავე დისპეფსიის მიზეზი ? 1) ცხიმით

მდიდარი; 2) ალკოჰოლის; 3) ყავის; 4) ნახშირწყლების; 5) ცილების

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

*გ) 1, 2, 3;

დ) 1, 2;

ე) 1

514. საყლაპავის ახალაზია გულისხმობს 1) საყლაპავის დიფუზურ სპაზმს; 2) საყლაპავის

ქვედა 2/3 მონაკვეთსი პერისტალტიკის დაქვეითება; 3) საყლაპავის ქვედა სფინქტერის

პირღიაობა; 4) საყლაპავის ქვედა სფინქტერის არასრული რელაქსაცია

ა) 1, 2, 3, 4;

ბ) 1, 2, 3;

გ) 1, 2;

დ) 1, 3;

*ე) 2, 4

515. საყლაპავის ახალაზია შეიძლება კავშირში იყოს 1) საყლაპავის დისტალურ ნაწილში

ინტრამურალური ნეირონების დეგენერაციულ ცვლილებებთან; 2) ცთომილი ნერვის ან

მისი ბირთვების დაზიანებასთან; 3) ფსიქოგენურ ფაქტორთან; 4) საყლაპავზე

ზეწოლასთან; 5) საყლაპავის სიმსივნესთან

*ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ)1, 2, 3;

დ) 1, 2;

ე) 1

516. კუჭიდან შიგთავსის ევაკუაციის შენელება დაკავშირებულია

ა) ნეიროჰუმორალური რეგულაციის მოშლასთან;

ბ) კუჭის გლუვი კუნთების პატოლოგიასთან;

გ) პეისმეკერების დისფუნქციასთან;

დ) პეისმეკერის გამორთვასთან;

*ე) ყველა ჩამოთვლილთან

517. 12-გოჯა ნაწლავში ქიმუსის პასაჟის დარღვევასთან დაკავშირებით მართებული

დებულებაა

ა) 12-გოჯა ნაწლავში ტონუსის დარღვევა ყოველთვის არის ლოკალური;

ბ) პასაჯის დარღვევისთვის აუცილებელია 12-გოჯა ნაწლავის მთლიანი სპაზმი;

გ) დუოდენოსტაზი უხშირესად არის 12-გოჯა ნაწლავის ორგანული პათოლოგიით

გამოწვეული;

* დ) დუოდენოსპაზმი შეიძლება იყოს გამოწვეული დიაბეტური ვეგეტონეიროპათიით;

ე) დუოდენოსტაზი არ ვითარდება ისეთი დაავადებების დროს, როგორიცაა პეპტიური

წყლულოვანი დაავადება, ქოლეცისტიტი, პანკრეატიტი

518. აგანალიოზებს არ მიეკუთვნება

ა) საყლაპავის ახალაზია;

ბ) დუოდენოსტაზი;

გ) ჰირშპრუნგის დაავადება;

*დ) ნაღვლის ბუშტის ატონია;

ე) შარდის ბუშტის თანდაყოლილი დისფუნქცია

519. რომელი ქალაქის სახელს ატარებს Helicobaqter pylori-სთან დაკავშირებული

შეთანხმებები ?

ა) რომის;

*ბ) მაასტრიხტის;

გ) სან-ფრანცისკოს;

დ) სიდნეის;

ე) ტორონტოს

520. სად არ არის ნანახი Helicobaqter pylori-ის კოლონიები ?

ა) საყლაპავში კუჭისმაგვარი მეტაპლაზიის კერებში;

*ბ) კუჭში ნაწლავური მეტაპლაზიის უბნებში;

გ) 12-გოჯა ნაწლავში პილორული მეტაპლაზიის ადგილებში;

დ) მეტაპლაზიურ კერებში არ არის ნანახი

521. სად ცხოველმყოფელობს უპირატესად Helicobaqter pylori ?

*ა) ეპითელიალური უჯრედების აპიკალურ ზედაპირზე;

ბ) ეპითელიალური უჯრედების გარსის შიგნითა ზედაპირზე;

გ) ეპითელიალური უჯრედების ციტოპლაზმაში;

დ) ეპითელიალური უჯრედების ბაზოლატერალურ ზედაპირზე;

522. რომელი ფერმენტის გამომუშავებით არის გარანტირებული Helicobaqter pylori-ის

სიცოცხლისუნარიანობა მჟავე არეში ?

ა) ჰიდროგენაზას;

ბ) ოქსიდაზას;

გ) კატალაზას;

*დ) ურეაზას

524. წარმოდგენილი მოსაზრებებიდან რომელია ჭეშმარიტი ?

ა) Helicobaqter pylori-ის ერთ-ერთი მთავარი ვირულენტური ცილაა CagA;

ბ) აღმოსავლეთის ქვეყნებში დაფიქსირებული Helicobaqter pylori-ის შტამების ნახევარზე

მეტი CagA-ის შემცველია;

გ) CagA ცილა ადვილად ინიცირბს უჯრედებში;

დ) Helicobaqter pylori-ის შტამების ადაპტირებისა და კოლონიზაციის ხარისხს

განსაზღვრავს რესტრიქცია-მოდიფიკაციის (R-M) სისტემის აქტიურობა

*ე) ყველა ჩამოთვლილი ჭეშმარიტია

525. Helicobaqter pylori-ით ინფიცირების ყველაზე გავრცელებული გზაა

*ა) ორო-ორალური;

ბ) ფეკალო-ორალური;

გ) აერ-წვეთოვანი;

დ) პარენტერალური

526. კუჭში სიმჟავის ჭარბი პროდუქციის პირობებში Helicobaqter pylori-ის კოლონიზაცია

ხდება

ა) კარდიაში;

ბ) ფუნდუსში;

გ) კორპუსში;

*დ) ანტრუმში;

ე) 12-გოჯა ნაწლავის ბოლქვში

527. Helicobaqter pylori-ით ინფიცირებაზე ანთებითი რეაქციის ინიცირებას ახდენენ

ა) ეპითელიალური უჯრედები ლორწოს ჭარბი პროდუქციით;

ბ) ენტეროქრომოფილური უჯრედების მსგავსი უჯრედები ჰისტამინის ჭარბი

პროდუქციით;

*გ) G უჯრედები გასტრინის ჭარბი პროდუქციით;

დ) პარიეტული უჯრედები მარილმჟავას ჭარბი პროდუქციით

529. Helicobaqter pylori-ით გამოწვეული ქრონიკული ანთება მოგვიანებით იწვევს ყველა

ჩამოთვლილს, გარდა

ა) სიმჟავის პროდუქციის დათრგუნვის;

ბ) ლორწოსა და ბიკარბონატების გამომუშავების დათრგუნვის;

გ) პროსტაგლანდინების გამომუშავების დათრგუნვის;

დ) სომატოსტატინის პროდუქციის დათრგუნვის;

*ე) სეკრეტინისა და ქოლეცისტოკინინის პროდუქციის დათრგუნვის

530. რა მექანიზმი განიხილება Helicobaqter pylori-ით ინფიცირებისას კუჭის

ადენოკარცინომის გაზრდილი რისკის საუძვლად ?

ა) მიკრობის მიერ თავისუფალი რადიკალების გაძლიერებული პროდუქციის შედეგად

მაკროორგანიზმის უჯრედების მუტაციის ხარისხის გაზრდა;

ბ) ანთების ზონაში მიკრობების მიერ ანთების მედიატორების დონის მომატების შედეგად

მუტანტური უჯრედების გაფანტვა და მიგრაცია;

გ) “პარაგენეტიკური მექანიზმი“, რომლის თანახმად კარცინოგენეზის პირობას

წარმოადგენს სიმსივნის სუპრესიაზე პასუხისმგებელი გენების არააქტიურობა;

*დ) სამივე მექანიზმი

531. რა უნარი არა აქვს Helicobaqter pylori-ის ?

ა) მჟავე არის დაძლევის;

*ბ) პარიეტული უჯრედების პირდაპირი სტიმულაციის;

გ) გასტრიტოგენური;

დ) ულცეროგენური;

ე) ტუმოროგენური

532. Helicobaqter pylori-ით ინფიცირება ასოცირებს 1) ჰემოლიზურ ანემიასთან; 2)

პერნიციოზულ ანემიასთან; 3) რკინადეფიტურ ანემიასთან; 4) იდიოპათიურ

თრომბოციტოპენიასთან; 5) კუჭის MALT ლიმფომასთან

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 2, 3, 4, 5;

*გ) 3, 4, 5;

დ) 4, 5;

ე) 5

533. Helicobaqter pylori-ით ინფიცირებულ პაციენტებში რკინის დეფიციტის განვითარების

შესაძლო ვარიანტია

ა) სისხლის ფარული დაკარგვა;

ბ) რკინის აბსორბციის შენცირება;

გ) ბაქტერიების მიერ რკინის შთანთქმა და უტილიზაცია’

*დ) სამივე ვარინტია შესაძლო

534 ბაქტერიების ჭარბი ზრდის სინდრომის შემთხვევაში წვრილ ნაწლავებში

არანორმალურად დიდი რაოდენობითაა ძირითადათ 1) ნაწლავის ჩვირი; 2) ბიფიდუმ

ბაქტერია; 3) ლაქტობაცილა; 4) ბაქტეროიდები; 5) სტრეპტოკოკები

ა) 1,2 , 3, 4, 5;

ბ) 1, 2;

გ) 1, 3;

*დ) 1, 4;

ე) 1

535. წვრილ ნაწლავებში ბაქტერიების ჭარბად მოხვედრის და გამრავლების მიზეზია

ა) კუჭის ბარიერული ფუნქციის მოშლა;

ბ) წვრილ ნაწლავებში ბაქტერიების გამრავლების ხელშემწყობი პირობების გაჩენა;

გ) ბაქტერიების რეტროგრადული კოლონიზაცია;

*დ) სამივე ჩამოთვლილი

536. ბაქტერიების ჭარბი ზრდის სინდრომის განვითარება მოსალოდნელია

ა) კუჭში სიმჟავის გამოყოფის მკვეთრად შემცირებისას;

ბ) წვრილ ნაწლავებში შიგთავსის შეყოვნების გამო;

გ) წვრილ და მსხვილ ნაწლავებს შორის პირდაპირი კავშირის გაჩენის დროს;

*დ) სამივე სიტუაციაში

537. დიაბქტერიოზი არის

*ა) ფიზიოლოგიური თანაფარდობის დარღვევ ა მსხვილი ნაწლავის მიკროფლორის

ცალკეულ ელემენტებს შორის სასარგებლო (დამცველი) მიკროორგანიზმების შემცირების

ხარჯზე;

ბ) იშვიათი პათოლოგია;

გ) ყოველთვის უვნებელი გართულება;

დ) წინააღმდეგობის გაზრდა პირობითად პათოგენური მიკროორგანიზმების

კოლონიზაციისადმი;

ე) ყველა ჩამოთვლილი

538. რა სახის დაავადების სახით არ სდება დისბაქტერიოზის განვითარება ?

*ა) პირველადი;

ბ) მეორადი;

გ) იატროგენური;

დ) სოციალური;

ე) ფსიქოგენური

539. დისბაქტერიოზის მიზეზი შეიძლება იყოს 1) კუჭის სიმჟავიანობის მომატება; 2)

ნაწლავის მწვავე ბაქტერიული ინფექცია; 3) პანკრეასის ქრონიკული ექსკრეტორული

უკმარისობა; 4) ანტიბიოტიკებით მკურნალობა; 5) არასრულყოფილი კვება

ა) 1,2, 3, 4, 5;

ბ) 2, 3, 4, 5;

*გ) 2, 4, 5;

დ)3, 4, 5’

ე) 4, 5

540. არასწორია

ა) დისბაქტერიოზი ხშირია ანტიბიოტიკების წარმოებაში დასაქმებულ პირთა შორის:

ბ) დისბქტერიოზის ნიშანია ბიფიდუმბაქტერიების და ლაქტობაქტერიების შემცირება;

გ) დისბაქტერიოზის პათოგენეზის კომპონენტია ნაწლავების ლიმფური ქსოვილის მიერ Ig

A-ს გამომუშავების დარღვევა;

*დ) ბიფიდუმბაქტერიებისადმი განსაკუთრებული აგრესიულობით გამოირჩევა

ქლორამფენიკოლი (ლევომიცეტინი);

ე) დისბაქტერიოზის პათოგენეზში მონაწილეობს ნაწლავების დაზიანებული ლორწოვანი

გარსის მიერ სეროტონინის ჭარბი სეკრეცია

541. მალდიგესტიის მიზეზია

ა) მომნელებელი ფერმენტების უკმარისობა;

ბ) ნაღვლის მჟავების დეფიციტი;

გ) კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში საჭირო გარემოს არარსებობა;

*დ) სამივე ფაქტორი

542. რა მოვლენები ვითარდება მალაბსორბციის შედეგად ? 1) განავალში

არააბსორბირებული ნივთიერებების არსებიბით გამოწვეული დეფეკაციის დარღვევა;

2) ამა თუ იმ ნივთიერების დეფიციტის კლინიკური გამოვლინებები; 3) დისპეფსია;

4) მიდრეკილება თრომბოზებისადმი

ა) 1, 2, 3, 4;

ბ) 1, 2, 3;

*გ) 1, 2;

დ) 2, 3, 4;

ე) 3, 4

543. მალაბსორბცია არის 1) ყოველთვის მალდიგესტიის შედეგი; 2) სელექტიური,

ნაწილობრივი ან ტოტალური; 3) მძიმე ჰიპოგლიკემიის მიზეზი; 4) დიარეის როგორც

მიზეზი, ასევე შედეგი

ა) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 3;

*დ) 2, 4;

ე) 3, 4

544. წამლით ღვიძლის დაზიანების რომელი ფორმა გადაიზრდება შედარებით იშვიათად

ღვიძლის ქრონიკულ პათოლოგიაში ?

ა) ქოლესტაზური;

ბ) ქოლესტაზურ-ჰეპატოციტოტოქსიური;

*გ) ჰეპატოციტოტოქსიური

545. ქოლესტაზის მიზეზი შეიძლება იყოს

ა) ღვიძლში;

ბ) ღვიძლის გარეთ;

*გ) როგორც ღვიძლში, ასევე ღვიძლის გარეთ

546. წამლისმიერი ქოლესტაზის განვითარება შესაძლებელია

ა) ანთების მექანიზმით;

ბ) შეგუბებითი მექანიზმით;

*გ) როგორც ანთებითი, ასევე შეგუბებითი მექანიზმით

547. პორტალური ჰიპერტენზიის უპირატესი და უხშირესი პათოგენეზური მექანიზმია

*ა) წინააღმდეგობის მომატება სანათურის შემცირების გამო;

ბ) სისხლის მოცულობითი სიჩქარის მომატება;

გ) სისხლის წებოვნების მომატება;

დ ) სისხლძარღვის დაგრძელება.

548. ღვიძლის ვენაში წინააღმდეგობის პათოლოგიური მომატება გულისხმობს

ა) გარედან ზეწოლას;

ბ) თრომბოზს;

გ) შევიწროვებას კედლის გასქელების გამო;

*დ) ყველა ვარიანტს.

549. ღვიძლის წინა პორტალური ჰიპერტენზიის მიზეზია

*ა) პორტალური ვენის თრომბოზი;

ბ) ღვიძლის დაზიანება;

გ) ღვიძლის ვენის თრომბოზი;

დ) ქვემო ღრუ ვენაში განვლადობის დარღვევა;

ე) მარჯვენა გულის უკმარისობა.

550. ღვიძლის შიდა პორტალური ჰიპერტენზიის მიზეზია

ა) პორტალური ვენის თრომბოზი;

*ბ) ღვიძლის ციროზი;

გ) ღვიძლის ვენის თრომბოზი;

დ) ქვემო ღრუ ვენაში განვლადობის დარღვევა;

ე) მარჯვენა გულის უკმარისობა.

551. ღვიძლის შემდგომი პორტალური ჰიპერტენზიის მიზეზი არ არის

*ა) ღვიძლის ციროზი;

ბ) ღვიძლის ვენის თრომბოზი;

გ) ქვემო ღრუ ვენაში განვლადობის დარღვევა;

დ) მარჯვენა გულის შეგუბებითი უკმარისობა.

552. ღვიძლის შიდა პორტალური ჰიპერტენზია არ არის

ა) პრესინუსოიდალური;

ბ) სინუსოიდალური;

გ) პოსტსინუსოიდალური;

*დ) ექსტრალობულარული

553. ასციტად არ ითვლება

ა) მუცლის ღრუში სეროზული სითხის ტრანსუდაცია;

ბ) მუცლის ღრუში არაჩაპარკებული ექსუდატის არსებობა;

გ) მუცლის ღრუში ნაღველის ჩაღვრა;

*დ) მუცლის ღრუში დიდი ზომის სითხის შემცველი პარკის არსებობა

554. ასციტის აუცილებელი პირობაა

ა) მუცელის ღრუში დაგროვილი სითხე უნდა იყოს ტრანსუდათი;

ბ) მუცელის ღრუში დაგროვილი სითხე არ უნდა იყოს ექსუდატი;

გ) მუცლის ღრუში სითხე უნდა იყოს შემოგარსული;

*დ) მუცლის ღრუში სითხე უნდა იყოს თავისუფალი (მოძრავი)

555. ასციტად ითვლება მუცლის ღრუში არსებობა

ა) ტრანსუდატის;

ბ) ნაღველის;

გ) პანკრეასის წვენის;

*დ) სამივე სითხის

556. ასციტი გულისხმობს მუცლის ღრუში არსებობას

ა) ექსუდატის;

ბ) ლიმფის;

გ) შარდის;

*დ) სამივე ჩამოთვლილის;

ე) არცერთის ჩამოთვლილთაგან

557. ასციტის პათოგენეზური ფაქტორი არ არის

ა) ჰიდროსტატიური წნევის მომატება კარის ვენაში

ბ) ჰიდროსტატიური წნევის მომატება ქვემო ღრუ ვენის სისტემაში;

*გ) სისტემური არტერიული ჰიპერტენზია;

დ) პერიტონეუმის კაპილარების კედლების განვლადობის მომატება

558. ასციტის პათოგენეზური ფაქტორია

ა) სისხლის კოლოიდურ-ოსმოსური წნევის დაქვეითება;

ბ) ჰიპერალდოსტერონიზმი;

გ) მარჯვენა გულის ქრონიკული უკმარისობა;

*დ) ყველა ჩამოთვლილი

ე) არცერთი ჩამოთვლილთაგან

560. სისხლის კოლოიდურ-ოსმოსური წნევის შემცირების (ჰიპოალბუმინემიის) მიზეზი არ

არის

ა) მასიური ალბუმინურია;

ბ) ცილის დაკარგვა განავალთან ერთად;

*გ) ქოლესტაზი;

დ) შიმშილობა

561.რომელი დაავადების დროს ხდება ცილის დაკარგვა ?

ა) მენეტრიეს;

ბ) უიპლის;

გ) კრონის;

დ) ეოზინოფილური გასტროენტერიტის;

*ე) ყველა ჩამოთვლილის

562. რომელი დაავადების დროს არ ხდება ცილის დაკარგვა კუჭ-ნაწლავის

ტრაქტიდან ?

ა) ლიმფომის;

ბ) წითელი მგლურას;

გ) ტუბერკულოზის;

დ) ჭიებით ინვაზიის;

*ე) ქრონიკული გასტრიტის

563. რომელი დაავადებას არ ახასიათებს პერიტონეუმის კაპილარების კედლების

განვლადობის მომატება ?

ა) ტუბერკულოზურ პერიტონიტს;

ბ) ბაქტერიულ პერიტონიტს;

*გ) ჰიპერტროფიულ გასტროპათიას;

დ) კარცინომატოზს;

ე) მეზოთელიომას

564, ასციტის უხშირესი მიზეზია

*ა) ღვიძლის ქრონიკული დაავადება;

ბ) ნეფროზული სინდრომი;

გ) ნაღვლის ბუშტის პერფორაცია;

დ) მარჯვენა გულის უკმარისობა;

ე) პერიტონეუმში კიბოს მეტასტაზები

565. ასციტის შემთხვევების დაახლოვებით რა %-ში არის მისი მიზეზი ღვიძლის

ქრონიკული დაავადება ?

ა) 20;

ბ) 40;

გ) 60;

*დ) 80;

566. მცირე და ხანმოკლე ასციტი ახასიათებს

ა) ღვიძლის ციროზს;

ბ) მარჯვენა გულის უკმარისობას;

გ) მუცლის აპკის კანცერომატოზს;

*დ) ბაქტერიალურ პერიტონიტს

567. მრავარფაქტორიანი პათოგენეზი ახასიათებს ტრანსუდატის დაგროვებას მუცლის

ღრუში ყველა ჩამოთვლილი დაავადების დროს, გარდა

ა) ღვიძლის ციროზის;

ბ) მარჯვენა გულის უკმარისობის;

გ) ქრონიკული გლომერულონეფრიტის;

*დ) მენეტრიეს დაავადების

568. რა არის მიჩნეული ღვიძლის დაავადების დროს ასციტის უმნიშვნელოვანეს

პათოგენეზურ მექანიზმად ?

ა) მეზენტერიალური ვენების შეგუბებითი სისხლავსებობა;

ბ) ჰიპოალბუმინემია;

*გ) ჰიპერალდოსტერონიზმი;

დ) პერიტონეუმის კაპილარების კედლების განვლადობის მომატება

569. რომელი პათოლოგიის დროს წინ უსწრებს ასციტს ფეხების შეშუპება ?

ა) ღვიძლის ციროზის;

*ბ) მარჯვენა გულის უკმარისობის;

გ) ქრონიკული გლომერულონეფრიტის;

დ) მენეტრიეს დაავადების

570. გულის რომელი დაავადების დროს არის მასიური ტრანსუდაცია მუცლის ღრუში,

კანქვეშა შეშუპებები კი მცირედ არის გამოხატული ?

ა) მიტრალური სტენოზის;

ბ) სამკარიანი სარქვლის უკმარისობის;

*გ) ქრონიკული დამწოლი პერიკარდიტის;

დ) სამივე დაავადების

571. ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის პათოგენეზის საკვანძო რგოლია

ა) ღვიძლის სინთეზური უნარის დაქვეითება;

*ბ) ღვიძლის დეზინტოქსიკაციური უნარის დაქვეითება;

გ) ღვიძლის ექსკრეტორული უნარის დაქვეითება;

დ) ღვიძლის დეპონირების უნარის დაქვეითება

572. მიუთითეთ მცდარი დებულება

ა) ღვიძლისმიერი ენცეფალიპათიის შემთხვევაში ძიღითადი ტოქსიური აგენტია ამიაკი;

ბ) ამიაკის მოქმედებით ხდება თავის ტვინში აღგზნების ნეიროტრანსმიტერ გლუტამატის

განლევა;

გ) პორტო-სისტემური ენცეფალოპათიის მიზეზი შეიძლება იყოს ხელოვნური

კოლატერალით კარის ვენიდან სისხლის მნიშვნელოვანი მასის გადადინება სისტემურ

ცირკულაციაში;

დ) ღვიძლისმიერი ენცეფალიპათიის მიზეზია ნაწლავებში წარმოქმნილი თავის ტვინის

ძირითადი დამამუხრუჭებელი ნეიროტრანსმიტერის, - გამაამინოერბოს მჟავას, -

ნეიტრალიზაციის დეფიციტი;

*ე) პორტო-სისტემური ენცეფალოპათია შეუბრუნებადი პროცესია

573. პორტო-სისტემური ენცეფალოპათიის მაპროვოცირებელ ფაქტორად არ ითვლება

ა) დეფიდრატაცია;

*ბ) ჰიპერნატრიემია;

გ) მასიური სისხლდენა კუწ-ნაწლავის ტრაქტიდან;

დ) პარაცენტეზი;

ე) პორტო-კავალური სუნტირება

575. პორტო-სისტემური ენცეფალოპათიის მაპროვოცირებელ ფაქტორია

ა) სპონტანური ბაქტერიული პერიტონიტი;

ბ) საშარდე გზების ანთება;

გ) ფილტვების ანთება;

დ) საინფუზიო საკვები სითხეების გადასხმა;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი

576, სწორი დებულებაა

* ა) კუწ-ნაწლავიდან სისხლდენას შეუძლია მნიშვნელოვნად გაზარდოს ცილის

რაოდენობა ნაწლავებში;

ბ) მაპროვოცირებელი ფაქტორების როლი პორტო-სისტემური ენცეფალოპათიის

უმრავლეს შემთხვევაში უმნიშვნელოა;

გ) საკვებში ცილის რაოდენობა არ არის განმსაზღვრელი ნაწლავებში აზოტის შემცველი

ნივთიერებების წარმოქმნის პროცესის;

დ) შარდოვანიდან ამიაკის გამონთავისუფლების პროცესში Helicobaqter pylori არ

მონაწილეობს

577. ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის განვითარებაში შეიძლება მონაწილეობდეს

ა) ცნს-ზე მომქმედი ნივთიერებების სტანდარტული დოზებით მიღება;

ბ) ჰეპატო-რენალური სისტემა (თირკმლების მეორადი დისფუნქცია);

გ) ამიაკის სინთეზის წინქმორბედი ნივთიერებების დაგროვება ინფექციის პროცესში;

*დ) სამივე ფაქტორი

579. საყლაპავის დისკინეზიის ეტიოლოგიური ფაქტორებია:

ა) საყლაპავის ინერვაციის დარღვევა;

ბ) მეზობელი ორგანოებიდან რეფლექტორული გავლენა;

გ) ცნს-ის დაავადებები;

დ) ინფექციური დაავადებები (ბოტულიზმი, დიფტერია);

*ე) ყველა ჩამოთვლილი

580. რა ითვლება გასტრო-ეზოფაგალური რეფლუქსის უშუალო მიზეზად?

ა) წნევის მომატება მუცლის ღრუში;

ბ) კუჭის ჰიპერკინეზური დისკინეზია;

გ) ინტრამურალური ნერვული წნულის გააქტიურება;

დ) საყლაპავის ჰიპოტონია;

*ე) საყლაპავის ქვედა სფინქტერის სისუსტე

581. რა არ ითვლება დიაფრაგმის საყლაპავის ხვრელის თიაქარის ჩამოყალიბების

ხელშემწყობ ფაქტორად ?

*ა) აუერბახის ნერვული წნულის განუვითარებლობა;

ბ) დიაფრაგმის ქვეშ ცხიმის განლევა;

გ) საყლაპავის გამამაგრებელი კუნთების ტონუსის დაქვეითება;

დ) ხერხემლის გულმკერდის მონაკვეთის კიფოზს;

*ე) მუცლის ღრუში მაღალი წნევა

582. რომელი პათოლოგიისთვის არ არის დამახასიათებელი კუჭის ლორწოვანი გარსის

სტრესისმიერი დაზიანება

ა) ტრავმისთვის;

ბ) დამწვრობისთვის;

*გ) პეპტიური წყლულისთვის;

დ) სეფსისისთვის;

ე) კოაგულოპათიისთვის

583. არასწორია, რომ

ა) კუჭის ლორწოვანი გარსის სტრესისმიერი დაზიანების ფორმირება შესაძლებელია

ღვიძლის უკმარისობის დროს;

ბ) კუჭის ლორწოვანი გარსის სტრესისმიერი დაზიანების მიზეზი შეიძლება იყოს

თირკმლების უკმარისობა;

გ) კუჭის ლორწოვანი გარსის სტრესისმიერი დაზიანების გამოვლინებებია ეროზია,

წყლული, სუბმუკოზური ფემორაგიები;

*დ) კუჭის ლორწოვანი გარსის სტრესისმიერი დაზიანებისას ეროზიების, წყლულის,

ფემორაგიების ფორმირებას წინ უსწრებს ლორწოვანი გარსის ანთება;

ე)კუჭის ლორწოვანი გარსის სტრესისმიერი დაზიანებისას რისკი იზრდება კუჭში

სიმჟავიანობის მომატების ფონზე

584. მიუთითეთ სწორი დებულება გასტრიტის შესახებ

ა) მწვავე გასტრიტი ვითარდება გაცილებით უფრო ხშირად, ვიდრე ქრონიკული

გასტრიტი;

ბ) მწვავე გასტრიტისთვის დამახასიათებელია ლიმფოციტერულ-პლაზმოციტარული

ინფილტრაცია;

გ) ქრონიკული გასტრიტისთვის თავიდანვე დამახასითებელია ლორწოვანი გარსის

ატროფია და ეპითელიუმის მეტაპლაზია;

დ) ნეიტროფილების არსებობა ძირითადი მემბრანის ზემოთ (ეპითელიალურ შრეში)

უპირობოდ გამოხატავს ქრონიკულ ანთებით პროცესს;

*ე) მწვავე გასტრიტის დროს ზედაპირული ეპითელი შეიძლება იყოს ინტაქტური

585. რა რეაქცია არ ახასიათებს მწვავე გასტრიტის დროს ეპითელიუმის დაზიანებას ?

ა) ჯირკვლების ყელის მიდამოში მიტოზის გააქტიურება;

ბ) ზედაპირულ ეპითელიალურ უჯრედებში ბირთვი/ციტოპლაზმის თანაფარდობის

გაზრდა;

გ) რეგენერაციის ზომიერი გააქტიურება კუჭის ჯირკვლების სპეციფიურ უჯრედებშიც;

*დ) მეტაპლაზიურ-დისპლაზიური ცვლილებები

586. გასტროპათიას გასტრიტისგან განსხვავებით არ ახასიათებს

*ა) ეპითელიალური შრის ინფილტრაცია;

ბ) ეროზიების გაჩენა;

გ) წყლულის ფორმირება;

დ) სუბმუკოზური ჰემორაგიები და პეტეხიები;

ე) არცერთი ჩამოთვლილთაგან არ ახასიათებს

587. სიდნეის 1990 წლის კლასიფიკაციის თანახმად გასტრიტის პათომორფოლოგიური

პატერნებია: 1) ლიმფო-პლაზმოციტარული ინფილტრაცია; 2) ნეიტროფილური

გრანულოციტებით ინფილტრაცია; 3) ჯირკვლების რედუქცია (ატროფია);

4) ინტესტინალური მეტაპლაზია; 5) H.pilori-ს კოლონიზაცია.

*ა) 1,2,3,4,5;

ბ) 1,2,3,4;

გ) 1,2,3;

დ) 3,4;

ე) 5.

588. პეპტიური წყლულის განვითარება შესაძლებელია 1) საყლაპავის დისტალურ

მონაკვეთში; 2) კუჭში; 3) 12- გოჯა ნაწლავში; 4) მლივი ნაწლავის პროქსიმალურ ნაწილში

*ა) 1,2,3,4;

ბ) 1,2, 3;

გ) 2, 3, 4;

დ) 2, 3;

ე) 3

589. პირობითად აგრესიულ ფაქტორებს არ მიეკუღვნება

ა) მარილმჟავა;

ბ) პეპსინი;

*გ) ბიკარბონატები;

დ) ნაღვლის მჟავები;

ე) პანკრეასის ფერმენტები

590. რა არ ითვლება პეპტიური წყლულის განვითარების მიზეზად ?

ა) Helicobaqter pylor-ით ინფიცირება;

*ბ) კორტიკოსტეროიდებით მკურნალობა;

გ) ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებებით მკურნალობა;

დ) მარილმჟავას პათოლოგიურად მაღალი სეკრეცია

591. პეპტიური წყლულოვანი დაავადების უშუალო გამომწვევი ფაქტორია

ა) ალკოჰოლი;

ბ) სტრესი;

*გ) ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებებით

592. პეპტიური წყლულოვანი დაავადების პათოგენეზის საკვნძო რგოლია

ა) მარილმჟავას ჰიპერპროდუქცია;

ბ) ნაღველის რეფლუქსი;

გ) პროსტაგლანდინების დეფიციტი;

დ) რეგენერაციის უნარის დაქვეითება;

*ე) პირობითად აგრესიულ და დამცველ ფაქტორებს შორის თანაფარდობის დარღვევა

აგრესიულთა სასარგებლოდ

593. როგორ მონაწილეობს იტოს უჯრედები ღვიძლში ანთებით რეაქციაში ?

ა) გამოიმუშავებენ პროსტაგლანდინებს;

ბ) აძლიერებენ მწვავე ფაზის ცილების პროდუქციას;

*გ) გარდაიქმნებიან კოლაგენის მწარმოებლურ უჯრედებად;

დ) ააქტიურებენ ჰეპატოციტების პროლიფერაციას;

ე) ოთხივე მექანიზმით

594. ღვიძლის რომელი ფერმენტის უკმარისობა განაპირობებს ალკოჰოლის აუტანლობასა

და ალკოჰოლურ ინტოქსიკაციას ?

ა) ალკოჰოლდეჰიდროგენაზას;

*ბ) აცეტალდეჰიდდეჰიდროგენაზას;

გ) სულფოტრანსფერაზას;

დ) ტუტე ფოსფატაზას;

ე) გლუტამილტრანსპეპტიდაზას

595. ჰეპატიტის მორფოლოგიურ სუბსტრატს არ განეკუთვნება

ა) ჰეპატოციტების ნეკროზი;

ბ) ლიმფოციტარულ-პლაზმოციტარული ინფილტრაცია;

*გ) ნეიტროფილური ინფილტრაცია;

დ) ფიბროზი;

ე) ჰეპატოციტების რეგენერაციის ნიშნები

596. ციროზის დიაგნოზის პათომორფოლოგიური ნიშანია

ა) ხიდური ფიბროზი;

ბ) ჰიპერრეგენერატორული კვანძები;

გ) ღვიძლის ნორმალური მიკროსტრუქტურის დარღვევა;

დ) ცვლილებების დიფუზური ხასიათი;

*ე) ჩამოთვლილი ოთხი პირობის ერთობლიობა

598. ნაღველი ითვლება ლითოგენურად თუ მასში 1) დარღვეულია ბალანსი

ქოლესტერინსა და ნაღვლის მჟავებს შორის ქოლესტერინის სასარგებლოდ; 2)

მომატებულია ბილირუბინის რაოდენობა; 3) მომატებულია Ca-ის შემცველობა;

4) მომატებულია Na-ის შემცველობა; 4) შემცირებულია ლეციტინის შემცველობა

ა) 1, 2, 3, 4, 5

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

*დ) 1, 2;

ე) 1

599. რა პროცესები მონაწილეობენ ნაღვლის კენჭების წარმოქმნაში ? 1) ლითოგენური

ნაღვლის პროდუქცია; 2) ღვიძლის მიერ მუცინისა და გლიკოპროტეიდების პროდუქცია;

3) ღვიძლშიდა სანაღვლე სადინრებში წყლისა და მინერალების პროდუქციის შემცირება; 4)

კრისტალიზაციის ბირთვის ფორმირება; 5) ნაღვლის ბუშტში ნაღვლის შეგუბება

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1,2, 3, 4;

*გ) 1,2, 4, 5;

დ) 1, 2, 3, 5;

ე) 1, 3, 5

600. მწვავე პანკრეატიტის პათოგენეზის ინიციალური პროცესია

*ა) ფოსფოლიპაზა A-ს მიერ პანკრეატოციტების (აცინარულ უჯრედების) მემბრანის

მთლიანობის დარღვევა;

ბ) ლიპაზების მიერ პანკრეატოციტების დაზიანება;

გ) პანკრეატოციტებში ცხიმოვანი მჟავების დაგროვების შედეგად უჯრედშიდა აციდოზის

განვითარება;

დ) პანკრეატოციტებში არსებული ტრიფსინოგენის გააქტივირება ტრიფსინში;

ე) პროტეოლიზური ფერმენტების გააქტიურება

გასტროენტეროლოგიური სიმპტომები

601. რას აღნიშნავს ტერმინი “ჰალიტოზი” ?

ა) უმადობას (უჭმელობას);

ბ) ტკივილს ჭამის დროს;

გ) გემოს გაუკუღმართებას;

დ) პირის სიმშრალეს;

*ე) ამოსუნთქულ ჰაერში უსიამოვნო სუნს

602. რას ნიშნავს ტერმინი “ფტიალორეა” (“სალივაცია”) ?

*ა) ნერწყვდენას (პირწყალს);

ბ) კუჭის წვენის ჭარბ პროდუქციას;

გ) ნაღვლის შემოსროლას კუჭში;

დ) პანკრეასის წვენის ჰიპერსეკრეციას;

ე) სეკრეტორულ დიარეას

603. რას აღნიშნავს ტერმინი “სიტოფობი“ ?

ა) უმადობას (უჭმელობას);

ბ) ტკივილს ჭამის დროს;

გ) გემოს გაუკუღმართებას;

დ) პირის სიმშრალეს;

*ე) ჭამაზე უარის თქმას მოსალოდნელი ტკივილის შიშით

604. რას აღნიშნავს ტერმინი “ოდინოფაგია“?

ა) უმადობას (უჭმელობას);

*ბ) ტკივილს ჭამის დროს;

გ) გემოს გაუკუღმართებას;

დ) პირის სიმშრალეს;

ე) ჭამაზე უარის თქმას მოსალოდნელი ტკივილის შიშით

605. რას აღნიშნავს ტერმინი “ანორექსია“?

*ა) უმადობას (უჭმელობას);

ბ) ტკივილს ჭამის დროს;

გ) გემოს გაუკუღმართებას;

დ) პირის სიმშრალეს;

ე) ჭამაზე უარის თქმას მოსალოდნელი ტკივილის შიშით

606. რას აღნიშნავს ტერმინი “დისგევზია“?

ა) უმადობას (უჭმელობას);

ბ) ტკივილს ჭამის დროს;

*გ) გემოს გაუკუღმართებას;

დ) პირის სიმშრალეს;

ე) ჭამაზე უარის თქმას მოსალოდნელი ტკივილის შიშით

607. რას აღნიშნავს ტერმინი “ქსეროსტომია“?

ა) უმადობას (უჭმელობას);

ბ) ტკივილს ჭამის დროს;

გ) გემოს გაუკუღმართებას;

*დ) პირის სიმშრალეს;

ე) ჭამაზე უარის თქმას მოსალოდნელი ტკივილის შიშით

608. რას აღნიშნავს ტერმინი “რუმინაცია“ ?

ა) უმადობას (უჭმელობას);

ბ) ტკივილს ჭამის დროს;

გ) გემოს გაუკუღმართებას;

დ) პირის სიმშრალეს;

*ე) ახლადმიღებული საკვების განმეორებად უნებლიე რეგურგიტაციას (ცოხნას) შემდგომი

გადმოფურთხებით ან უკანვე გადაყლაპვით

609. რას აღნიშნავს ტერმინი “ახალაზია“ ?

ა) უმადობას (უჭმელობას);

ბ) ტკივილს ჭამისდროს;

გ) გემოს გაუკუღმართებას;

დ) პირის სიმშრალეს;

*ე) მოშვების (რელაქსაციის) უუნარობას

610. რას აღნიშნავს ტერმინი “ფლატულენცია“?

*ა) გაზების გამოყოფას სწორი ნაწლავიდან;

ბ) ტკივილს ჭამის დროს;

გ) გემოს გაუკუღმართებას;

დ) პირის სიმშრალეს;

ე) ჭამაზე უარის თქმას მოსალოდნელი ტკივილის შიშით

611. რას აღნიშნავს ტერმინი “მეტეორიზმი“?

ა) გაზების გამოყოფას სწორი ნაწლავიდან;

*ბ) გაზების დაგროვებას კუჭ-ნაწლავში;

გ) ჰაერის ყლაპვას ჭამის დროს;

დ) ჰაერის დაგროვებას პერიტონეუმის ღრუში;

ე) ახლადმიღებული საკვების განმეორებად უნებლიე რეგურგიტაციას (ცოხნას) შემდგომი

გადმოფურთხებით ან უკანვე გადაყლაპვით

612. რას აღნიშნავს ტერმინი “პნეუმოპერიტონეუმი“?

ა) გაზწარმოქმნას;

ბ) გაზების დაგროვებას კუჭ-ნაწლავში;

გ) ჰაერის ყლაპვას ჭამის დროს;

*დ) ჰაერის დაგროვებას პერიტონეუმის ღრუში;

ე) ჰაერის გამოყოფას სწორი ნაწლავიდან.

613. რას აღნიშნას ტერმინი “ტენეზმები“ ?

ა) გაზწარმოქმნას;

ბ) გაზების დაგროვებას კუჭ-ნაწლავში;

გ) ჰაერის ყლაპვას ჭამის დროს;

დ) ჰაერის დაგროვებას პერიტონეუმის ღრუში;

*ე) არასრული დეფეკაციის შეგრძნებას, დეფეკაციის არაპროდუქტიული მოთხოვნებით

614. რას აღნიშნავს ტერმინი “პროქტალგია ფუგას“ ?

ა) ტკივილს მუცლის მარჯვენა ქვედა კვადრანტში;

ბ) ტკივილს მუცლის შებერვით;

გ) ტკივილს დეფეკაციის დროს;

*დ) ტკივილს ანუსში ორგანული ცვლილებების გარეშე;

ე) ანუსის ნახეთქებს

615. რას აღნიშნავს ტერმინი “ინვაგინაცია“?

ა) ტკივილს მუცლის მარჯვენა ქვედა კვადრანტში;

ბ) ტკივილს მუცლის შებერვით;

გ) ტკივილს დეფეკაციის დროს;

დ) ტკივილს ანუსში ორგანული ცვლილებების გარეშე;

*ე) ნაწლავის ერთი ნაწილის ჩაჭედვას მეორეშე

616. რას აღნიშნავს ტერმინი “სპლანქოფტოზი“?

ა) კუჭის გაგანიერებას;

ბ) ღვიძლის გადიდებას;

*გ) მუცლის ღრუს ერთი ან რამდენიმე ორგანოს განლაგებას ნორმალურ ლოკალიზაციაზე

დაბლა;

დ) ელენთის გადიდებას;

ე) მოძრავ მარჯვენა თირკმელს.

617. რას აღნიშნავს ტერმინი „ვისცეროფტოზი“?

ა) კუჭის გაგანიერებას;

ბ) ღვიძლის გადიდებას;

*გ) მუცლის ღრუს ერთი ან რამდენიმე ორგანოს განლაგებას ნორმალურ ლოკალიზაციაზე

დაბლა;

დ) ელენთის გადიდებას;

ე) მოძრავ მარჯვენა თირკმელს.

618. რას აღნიშნავს ტერმინი „ილეუსი“?

*ა) ნაწლავის გაუვალობას ანუ ნაწლავის შიგთავსის პასაჟის სრულ მოშლას ან სერიოზულ

დარღვევას;

ბ) ტკივილს მუცლის შებერვით;

გ) ტკივილს დეფეკაციის დროს;

დ) ტკივილს ანუსში ორგანული ცვლილებების გარეშე;

ე) ანუსის ნახეთქებს.

619. რას აღნიშნავს ტერმინი “დისპეფსია“?

ა) ტკივილს დეფეკაციის დროს;

ბ) ღვიძლის გადიდებას;

გ) ელენთის გადიდებას;

დ) მუცლის ღრუს ერთი ან რამდენიმე ორგანოს განლაგებას ნორმალურ ლოკალიზაციაზე

დაბლა;

*ე) ტკივილს და/ან დისკომფორტის შეგრძნებას მუცლის ზედა ნაწილში

620. რას ნიშნავს გამოთქმა “ჰალუცინაციური ყნოსვა“ ?

ა) არარსებული უსიამოვნო სუნის შეგრძნებას გარემოში;

*ბ) ობიექტურქდ არარსებული სუნის შეგრძნებას პირის ღრუში;

გ) მძაფრი რეაქციას (გულისრევამდე) რაიმე სუნზე;

დ) სიამოვნების მიღებას არასასიამოვნო სუნის ყნოსვისგან;

ე) ყველა ჩამოთვლილს

621. რას ნიშნავს გამოთქმა “ესენციური ჰალიტოზი“?

ა) სპეციფიურ სუნს ამოსუნთქულ ჰაერში მძაფრსუნიანი საკვების მიღების შემდეგ;

ბ) სუნს ამოსუნთქულ ჰაერში სასუნთქი გზების ჩირქოვანი დაავადებების შემთხვევებში;

გ) ამობოყინებული ჰაერისთვის დამახასიათებელ სუნს;

*დ) ცხიმოვანი მჟავების ამოსუნთქვის შექმნილ სუნს;

ე) ყველა ჩამოთვლილს

622. საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის რომელი დაავადებისთვის არ არის

დამახასიათებელი უსიამოვნო სუნი ამოსუნთქულ ჰაერში ?

ა) საყლაპავის დივერტიკულითვის;

ბ) ახალაზიისთვის;

გ) პილოროსტენოზისთვის;

*დ) ნაღვლკენჭოვანი დაავადებისთვის;

ე) კუჭის კიბოსთვის

623. რა მდგომარეობისთვისაა დამახასიათებელი სპეციფიური სუნი ამოსუნთქულ ჰაერში ?

ა) ურემიისთვის;

ბ) ჰეპატარგიული კომისათვის;

გ) კეტოაციდური კომისთვის;

დ) ხახვის და ნიორის ჭამისთვის;

*ე) ყველა ჩამოთვლილისთვის

624. ქსეროსტომიისთვის დამახასიათებელია

ა) ყლაპვის გაძნელება;

ბ) უსიამოვნო გემო პირში;

გ) წვის შეგრძნება პირში;

დ) პირიდან არასასიამოვნო სუნი;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი

625. ნერწყვის გამოყოფის შემცირებით განპირობებული პირის სიმშრალის უხშირეს

მიზეზად ითვლება

*ა) ანტიქოლინერგული პრეპარატების და ანტიდეპრესანტების ხმარება;

ბ) სანერწყვე ჯირკვლების ანთება;

გ) თავისა და კისრის ნერვების ტრავმული დაზიანება;

დ) სიმსივნის ქიმიოთერაპია;

ე) სანერწყვე ჯირკვლების სიმსივნე

626. რომელი დაავადებისთვის არ არის დამახასიათებელი პირის სიმშრალე ?

ა) შაქრიანი დიაბეტისთვის;

*ბ) გასტროეზოფაგალური რეფლუქსური დაავადებისთვის;

გ) ინსულტისთვის;

დ) ანემიისთვის;

ე) მუკოვისციდოზისთვის

627. პირის სიმშრალე არ ახასიათებს

ა) პარკინსონის დაავადებას;

ბ) ალცჰეიმერის დაავადებას;

*გ) ნაღვლკენჭოვან დაავადებას;

დ) შეგრენის სინდრომს;

ე) რევმატოიდულ ართრიტს

628.რომელი მდგომარეობისთვის არ არის დამახასიათებელი პირის სიმშრალე ?

ა) მაღალი ტემპერატურისთვის;

ბ) ძლიერი ოფლიანობისთვის;

გ) მასიური პირღებინებისთვის;

*დ) ყაბზობისთვის;

ე) სისხლნაკლულობისთვის

629. პირის სიმშრალე არ ახასიათებს6

ა) დამწვრობის შედეგად განვითარებულ გაუწყლოვანებას;

ბ) ფაღარათს;

გ) ფსიქო-ემოციურ სტრესს;

დ) პირით სუნთქვას;

*ე) ქრონიკულ პანკრეატიტს

630. კუჭ-ნაწლავის რა პათოლოგიისთვის არის დამახასიათებელი პირის სიმშრალე ? 1)

მწვავე პერიტონიტისთვის; 2) მწვავე პანკრეატიტისთვის; 3) პეპტიური წყლულიდან

მასიური სისხლდენისთვის; 4) ნაღვლოვანი კოლიკისთვის; 5) პილოროსტენოზისთვის

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

*გ) 1, 2, 3;

დ) 1, 2;

ე) 1, 3

631. საყლაპავის პათოლოგიისთვის დამახასიათებელი სიმპტომი არ არის

ა) დისფაგია;

ბ) გულძმარვა;

გ) ოდინოფაგია;

დ) ტკივილი მკერდის ძვლის უკან;

*ე) გულისრევა

632. ჩამოთვლილ სიმპტომებიდან რომელია ყველაზე ხშირი ?

ა) დისფაგია;

*ბ) გულძმარვა;

გ) ოდინოფაგია;

დ) ტკივილი მკერდის ძვლის უკან;

ე) რეგურგიტაცია

633. ჩამოთვლილ სიმპტომებიდან რომელია ყველაზე საგანგაშო ?

*ა) დისფაგია;

ბ) გულძმარვა;

გ) ოდინოფაგია;

დ) ტკივილი მკერდის ძვლის უკან;

ე) რეგურგიტაცია

634. ჩამოთვლილ სიმპტომებიდან გადაუდელად რომელი მოითხოვს ყურადღებას ?

ა) დისფაგია;

ბ) გულძმარვა;

გ) ოდინოფაგია;

*დ) ტკივილი მკერდის ძვლის უკან;

ე) რეგურგიტაცია

635. ჩამოთვლილ სიმპტომებიდან რომელია საყლაპავის ლორჭოვანი გარსის დაზიანების

ყველაზე ადრეული და უმთავრესი გამოვლინება ?

ა) დისფაგია;

ბ) გულძმარვა;

*გ) ოდინოფაგია;

დ) ტკივილი მკერდის ძვლის უკან;

ე) რეგურგიტაცია

636, ჩამოთვლილ სიმპტომებიდან რომელია საყლაპავის ახალაზიის ტიპიური

გამოვლინება ?

ა) დისფაგია;

ბ) გულძმარვა;

გ) ოდინოფაგია;

დ) ტკივილი მკერდის ძვლის უკან;

*ე) რეგურგიტაცია

637. მწვავედ განვითარებული დისფაგიის მიზეზია

ა) თავის ტვინში სისხლის მიმოქცევის მოშლა;

ბ) ხახის აბსცესი;

დ) ხორხსარქველის ანთება;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი

638. პროპულსური ოროფარენგიალური დისფაგიის ნეიროგენულ მიზეზებს არ

მიეკუთვნება

ა) გაფანტული სკლეროზი;

ბ) დემენცია;

გ) ცნს-ის სისხლძარღვოვანი დაავადებები;

*დ) პოლიომიოზიტი;

ე) ამიოტროფული ლატერალური სტენოზი

639. რომელი პათოლოგიის დროს შეიძლება განვითარდეს პროპულსური

ოროფარენგიალური დისფაგია ?

ა) თირეოტოქსიკოზის;

ბ) ამილოიდოზის;

გ) მიქსედემის;

დ) კუშინგის დაავადების;

*ე) ყველა ჩამოთვლილის

640. რომელი ინფექციური დაავადების დროს არის დისფაგიის განვითარების საშიშროება

?

ა) დიფტერიის;

ბ) ბოტულიზმის;

გ) სიფილისის;

დ) პოლიმიოზიტის;

*ე) ყველა ჩამოთვლილის

641. თავის ტვინის რომელი ნაწილის დაზიანების დროს ვითარდება ყვველაზე მძიმე

დისფაგია ?

ა) ქერქის;

ბ) ქერქვეშა კვნძების;

გ) ჰიპოთალამუსის;

დ) შუამდებარე ტვინის;

*ე) ღეროს

642. სწორი დებულებაა

ა) ცერებროვასკულარულ დისფაგიას არ ახასიათებს ასპირაციული პნეუმონია;

ბ) ცერებროვასკულარულ დისფაგიას არ ახასიათებს დეჰიდრატაცია;

გ) თავის ტვინის ღეროს ბილატერალური ინფარქტის დროს დისფაგია მიუხედავად

სიმძიმისა ყოველთვის შებრუნებდია;

დ) ცერებრალური ინსულტის შემთხვევაში დისფაგიის აღდგენა ჩვეულებრივ ხდება 2-3

თვეში; ყლაპვის უნარი საეღთოდ დაკარგულია ან სერიოზულად არი

*ე) თავის ტვინის ღეროს ინფარქტის დროს ყლაპვა საერთოდ მოშლილია ან

სერიოზულად არის დარღვეული მისი საწყისი ფაზა

643. ყლაპვის ორალურ ფაზაში არსებული პრობლემებისთვის დამახასიათებელი არ არის

*ა) კისერში საჭმლის გუნდია გაჩხერვის შეგრძნება;

ბ) ლუკმის გადაცდენა ხორხში;

გ) ლუკმის გადმოვარდნა პირიდან;

დ) ღეჭვის დაწყების შეუძლებლობა;

ე) პირის სიმშრალე

644. ფარინგეალური დისფაგიისთვის ტიპიური არ არის

ა) ხველა ჭამის დროს;

ბ) მოხრჩობის შეგრძნება ჭამის დროს;

*გ) ყლაპვის დაწყების შეუძლებლობა;

დ) კისერში საჭმლის გაჩხერვის შეგრძნება;

ე) ყლაპვის გამეორება ხახიდან საკვების მოცილების მიზნით

645. არასწორი დებულებაა

ა) დისფაგიის მიზეზი შეიძლება იყოს კბილების პროტეზების ხმარება;

ბ) დისფაგია შეიძლება იყოს ფსიქოტროპული პრეპარატების მიღებით გამოწვეული გვიანი

დისკინეზიის გამოვლინება;

*გ) ეზოფაგალური დისფაგიის შემთხვევაში პაციენტი ზუსტად მიუთითებს ყლაპვის

გაძნელების ადგილს;

დ) დისფაგია შეიძლება გამოიწვიოს ჩიყვმა;

ე) დისფაგიის მიზეზი შეიძლება გახდეს კისრის მალების სხეულების ოსტეოფიტები

646. პროპულსური ეზოფაგალური დისპეპსიის მიზეზებია 1) ახალაზია; 2) საყლაპავის

დიფუზური სპაზმი; 3) საყლაპავის კიბო; 4) შაცკის რგოლი; 5) სკლეროდერმია

ა) 1, 2;

ბ) 1, 2, 4;

*გ) 1, 2, 5;

დ) 1, 4;

ე) 1, 5

647. რა პათოლოგიაზე მიანიშნებს ხანდაზნულ პირებში ნელა პროგრესირებადი დისფაგია

და წონაში დაკლება ?

ა) საყლაპავის ახალაზიაზე;

*ბ) საყლაპავის კიბოზე;

გ) შაცკის რგოლზე;

დ) სკლეროდერმიაზე;

ე) ეოზინოფილურ ეზოფაგიტზე

648. რა პათოლოგიაზე მიანიშნებს ახალგაზრდა პირებში ნელა პროგრესირებადი

დისფაგია და წონაში დაკლება ?

*ა) საყლაპავის ახალაზიაზე;

ბ) საყლაპავის კიბოზე;

გ) შაცკის რგოლზე;

დ) სკლეროდერმიაზე;

ე) ეოზინოფილურ ეზოფაგიტზე

649. მიანიშნეთ არასწორი დებულება

ა) მოტორული დარღვევების დროს გაძნელებულია როგორც მკვრივი, ასევე სითხის

გადაყლაპვა;

ბ) ყლაპვის გაძნელებას იწვევს საყლაპავის მნიშვნელოვანი შევიწროვება;

*გ) საყლაპავის მექანიკური ობსტრუქციით გამოწვეული დისფაგიისთვის თავიდანვე

დამახასიათებელია მკვრივი საკვებისა და სითხის გატარების გაძნელება;

დ) ხანგრძლივი არამუდმივი დისფაგია შეიძლება იყოს ფსიქიური დარღვევების დროს;

ე) მწვავედ განვითარებული ეზოფაგალური დისფაგიის მიზეზი შეიძლება იყოს ლუკმის

გაჩხერვა საყლაპავში

650. შემაერთებელი ქსოვილის რომელი სისტემური დაავადების დროს შეიძლება

განვითარდეს დისფაგია?

ა) წითელი მგლურას;

ბ) რევმატოიდული ართრიტის;

გ) რევმატიზმის;

*დ) სკლეროდერმიის;

ე) კვანძოვანი პერიარტერიიტის.

651. მექანიკური დისფაგიის მიზეზი არ არის

ა) დიდი ლუკმა;

ბ) უცხო სხეული;

*გ) პირ-ხახის ანესთეზია;

დ) ეზოფაგიტი;

ე) საყლაპავის სიმსივნე.

652. Globus histericus წარმოადგენს ყელში გაჩხერვის შეგრძნებას, რომელიც

*ა) დაკავშირებულია ემოციასთან;

ბ) ძლიერდება ტირილით;

გ) ძლიერდება მკვრივი საკვების ან სითხის გადაყლაპვით;

დ) ასოცირებს ტკივილთან;

ე) პროგრესირებს წონაში დაკლების პარალელურად

653. მკერდში ტკივილის უხშირესი მიზეზია

*ა) კორონალური სისხლძარღვების დაზიანება;

ბ) აორტის განშრევებადი ანევრიზმა;

გ) პერიკარდიტი;

დ) პლევრიტი;

ე) საყლაპავის სპაზმი

654. რა იგულისხმება სახელწოდებაში /მაკნატუნას საყლაპავი/ ?

ა) საყლაპავის ახალაზია;

ბ) საყლაპავის დიფუზური სპაზმი;

*გ) საყლაპავის დისტალური ნაწილის სეგმენტური სპაზმი;

დ) საყლაპავის პეპტიური წყლული;

ე) საყლაპავის ქვედა ნაწილის მწვავე ანთება

655. საყლაპავის არაკარდიოგენული ტკივილის ყველაზე ხშირი მიზეზია

*ა) გასტროეზოფაგალური რეფლუქსური დაავადება;

ბ) საყლაპავის მოტორული დარღვევები;

გ) დიაფრაგმის საყლპავის ხვრელის თიაქარი;

დ) ეზოფაგიტი

656. მიუთითეთ სწორი დებულება მკერდში ტკივილის შესახებ

*ა) ეზოფაგალური გენეზის ტკივილი ხშირად სტემოკარდიის იდენტურია;

ბ) მწვავე კორონალური უკმარისობის გამორიცხვა არ არის საჭირო;

გ) ეზოფაგალური ტკივილის ინიცირება ფიზიკური დატვირთვით შეუძლებელია;

დ) პაციენტის პიროვნული მონა)ცემები მნიშვნელოვანი სადიაგნოსტიკო კრიტერიუმებია

657. გულძმარვა არის გამოვლინება 1) პეპტიური წყლულოვანი დაავადების; 2) გასტრო-

ეზოფაგალური რეფლუქსური დაავადების; 3) ფუნქციური გულძმარვის; 4) მწვავე

გასტრიტის; 5) ქრონიკული გასტრიტის

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3;

*გ) 2, 3;

დ) 1, 2, 4;

ე) 1; 3, 5

658. გულძმარვა შეიძლება გამოიწვიოს ყველა ჩამოთვლილმა მიზეზმა, გარდა ერთისა

ა) ჭამამ;

ბ) ჰორიზონტალურ მდგომარეობაში გადასვლამ;

*გ) წყლის დალევამ;

დ) წინ გადახრამ;

ე) ფიზიკურმა დაძაბვამ.

659. რომელი პათოლოგიის დროს არ აღინიშნება ელვისებურად განვითარებული

ინტენსიური ტკივილი მუცელში?

*ა) მწვავე ქოლეცისტიტის;

ბ) მიოკარდიუმის ინფარქტის;

გ) წყლულის პერფორაციის;

დ) მსხვილი სისხლძარღვის ანევრიზმის გასკდომის;

ე) თირკმლის კოლიკის.

660. ჩამოთვლილიდან რომელმა დაავადებამ შეიძლება გამოიწვიოს ტკივილი მუცლის

არეში?

ა) პნევმონიამ;

ბ) პნევმოთორაქსმა;

გ) სარტყელისებურმა სირსველმა;

დ) მიოკარდიუმის ინფარქტმა;

*ე) ყველა ჩამოთვლილმა.

661. რომელი ორგანოს დაავადების დროს არ არის ტკივილი ეპიგასტრიუმის არეში?

ა) კუჭის;

ბ) პანკრეასის;

გ) 12-გოჯა ნაწლავის;

დ) სანაღვლე გზების;

*ე) თირკმლის.

662. ჩამოთვლილი პათოლოგიებიდან რომლის დროს აღინიშნება სისხლდენა და

მუცლის ტკივილი? 1) ფალოპის მილის გახეთქვის საშვილოსნოსგარეშე ორსულობის

დროს, 2) ელენთის გახეთქვის, 3) საკვერცხის კისტის გახეთქვის, 4) ღვიძლის კოლიკის,

5) მუცლის აორტის ანევრიზმის გასკდომის.

ა) 1, 2, 5;

ბ) 2, 3, 5;

გ) 2, 3, 4, 5;

დ) 2, 5;

*ე) 1, 2, 3, 5.

663. ჩამოთვლილი დებულებიდან რომელი მიგაჩნიათ მართებულად?1) მიოკარდიუმის

ინიფარქტის და/ან მოციმციმე არითმიის ფონზე განვითარებული მუცლის ტკივილის

სავარაუდო მიზეზია მეზენტერიალური სისხლის მიმოქცევის მწვავე მოშლა; 2)

როგორც წესი, ტკივილი ეპიგასტრიუმის არეში გამოწვეულია კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის

ზედა ნაწილების დაზიანებით, ხოლო ჰიპოგასტრიუმში ქვედა ნაწილების; 3) მწვავე

ტკივილი და მუცლის სიმეტრიული შებერილობა დამახასიათებელია წვრილი

ნაწლავის გაუვალობისათვის; 4) მწვავე ქირურგიული დაავადებების დროს თითქმის

ყოველთვის ჯერ არის ღებინება და შემდეგ იწყება ტკივილი მუცელში; 5) მწვავე

ტკივილი მუცელში და მუცლის სიმეტრიული შებერილობა დამახასიათებელია

მსხვილი ნაწლავის გაუვალობისათვის.

ა) 1, 2, 3;

ბ) 1, 4, 5;

გ) 1, 5;

*დ) 1, 2, 5;

ე) 2, 3, 5.

664. ჩამოთვლილი სიტუაციებიდან რომელი შეიძლება იყოს მცდარი დიაგნოზის

საფუძველი? 1) მწვავე აპენდიციტის დროს ტკივილის თავდაპირველი ლოკალიზაცია

ეპიგასტრიუმში; 2) ლაქტაზის დეფიციტის დროს ტლივილი რძის მიღების გარეშე; 3)

მენჯში დისლოკაცირებული აპენდიქსის ანთების დროს განვითარებული ფაღარათი; 4)

მუცლის ტკივილი პნეუმონიის დროს; 5) ლაქტაზის დეფიციტი ს დროს რძის დალევის

შემდეგ განვითარებული მუცლის ხანგრძლივი ძლიერი ტკივილი და

წყალწყალა ფაღარათი.

ა) 1, 2, 3;

ბ) 1, 2, 5;

*გ) 1, 2, 3, 4;

დ) 2, 3, 4;

ე) 2, 3, 4, 5.

665. რომელი დაავადების დროს არის მოსალოდნელი მუცლის ტკივილის და

მტკივნეული შარდვის ერთდროული განვითარება? 1) საშარდე გზების ინფექსიის,

2) აპენდიციტის, 3) დივერტიკულიტის, 4) ფალოპის მილის გახეთქვის, 5) სალპინგო-

ოფორიტის.

ა) 1;

*ბ) 1, 2, 3, 4, 5;

გ) 1, 4, 5;

დ) 1, 2, 3;

ე) 1, 2, 3, 4.

666. რომელი დაავადების დროს არ არის დამახასიათებელი ტკივილი მარჯვენა

ფერდქვეშა არეში? 1) ქოლეცისტიტის, 2) აპენდიციტის, 3) კრონის დაავადების, 4)

დივერტიკულიტის, 5) პიელონეფრიტის.

ა) 2;

ბ) 2, 3;

გ) 2, 3, 4;

*დ) 4;

ე) 4, 5.

667. რომელი დაავადების დროს აღინიშნება მუცლის ქრონიკული მორეციდივე

ტკივილი? 1) გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომის, 2) წყლულოვანი დაავადების,

3) ქრონიკული ჰეპატიტის, 4) ქრონიკული პანკრეატიტის, 5) ქრონიკული აუტოიმუნირი

გასტრიტის.

ა) 1, 2, 3;

*ბ) 1, 2, 4;

გ) 1, 2, 5;

დ) 1, 2, 3, 4;

ე) 1, 2, 3, 4, 5.

668. რა ნიშნებით ხასიათდება კოლიკა ? 1) ტაქიკარდიით; 2) ტკივილის

თანდათანობითი ინტენსიფიკაციით; 3) ტკივილის უეცარი შეწყვწტით;

4) ტკივილის თანდათანობითი შემცირებით, 5) არტერიული წნევის მომატებით.

ა) 1, 2;

ბ) 1, 2, 3;

*გ) 2, 3;

დ) 2, 3, 5;

ე) 2, 4.

669. რა ნიშნებით ხასიათდება ტკივილის რეციდივები ფსიქიური დარღვევის დროს?

1) ტკივილი ლოკალიზირებულია ჭიპის აერეში ირადიაციის გარეშე, 2) ხშირია მძიმე

ნაწლავური კოლიკა, უპირატესად დღისით, 3) შეტევების ხანგრძლივობა არ აღემატება

ერთ საათს, 4) თან ახლავს ღებინება, 5) აღინიშნება მტკივნეულობა მუცლის

პალპაციის დროს.

*ა) 1, 2, 3;

ბ) 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3, 4;

დ) 1, 2, 3, 5;

ე) 1, 2, 3, 4, 5.

670. რა ნიშნებით ხასიათდება მეზენტერიალური სისხლის მიმოქცევის მწვავე მოშლა?

1) თანდათანობით მზარდი ინტენსივობის ტკივილით მუცელში, 2) წყალწყალა

განავალით, 3) მასიური ღებინებით, 4) პალპაციით მტკივნეულობის არარსებობით,

5) მუცლის კედლის დაჭიმულობით.

ა) 1, 5;

ბ) 1, 3, 5;

გ) 1, 4;

დ) 1, 3, 4, 5;

*ე) 1, 2, 3, 5.

671. გულისრევასა და პირღებინებას თან ერთვის ქვემოჩამოთვლილი რეაქციები, გარდა

ერთისა

ა) ჰიპერსალივაცია;

ბ) ტახიკარდია;

*გ) კუჭში სეკრეციის გაძლიერება;

დ) დეფეკაციის აქტის სტიმულირება;

ე) ნაწლავების რეტროგრადული პერისტალტიკა.

672. განმეორებადი პირღებინების დროს მოსალოდნელია ქვემოჩამოთვლილი

მოვლენები, გარდა ერთისა

ა) მალორი-ვეისის (ანბურხოვეს) სინდრომი;

ბ) გახდომა;

გ) კბილების მინანქრის განლევა;

დ) მეტაბოლური ალკალოზი;

*ე) ჰიპერკალიემი

673. გულისრევისა და ღებინების თანმზდევ ვეგეტატიურ რეაქციებს არ მიეკუღცვნება

ა) კანის სიფერმკრთალე;

ბ) ოფლიანობა;

გ) ნერწყვის დენა;

*დ) არტერიული წნევის მომატება;

ე) არტერიული ჰიპოტენზია და ბრადიკარდია

674. პილოროსტენოზისთვის არ არის დამახასიათებელი

ა) ღებინება უშუალოდ ჭამის შემდეგ;

ბ) ნაღებინებში მოუნელებელი საკვების არსებობა;

*გ) ნაღებინებში ნაღვლის შემცველობა;

დ) ღებინების შემდეგ დისკომფორტის შემცირება

675. რას ნიშნავს გამოთქმა “ ქარიშხალი წვიმის წინ“

ა) მეტეორიზმს ღებინების წინ;

*ბ) მეტეორიზმს ასციტის წინ;

გ) მეტეორიზმს ფაღარათის წინ

676. ფაღარათის ძირითადი ნიშანია

*ა) გახშირებული დეფეკაცია მასიური რბილი ან წყალწყალა განავალის გამოყოფით;

ბ) მასიური განავლის გამოყოფა კონსტინტენციის ცვლილების გარეშე

გ) ხშირი დეფეკაცია განავალის მცირე პორციებით

677. რა მოვლენები შეიძლება ერთვოდეს ფაღართს? 1) მუცლის ტკივილი; 2) დეფეკაციის

იმპერატიული მოთხოვნები; 3) განავლის შეუკავებლობა; 4) ღებინება; 5)

გაძლიერებული წყურვილი

*ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

დ) 3, 4;

ე) 5.

678. რა დროს აღინიშნება ოსმოსური დიარეა? 1) ფერმენტ ლაქტაზას დეფიციტის; 2)

არააბსორბირებადი საკვები პროდუქტების მიღების; 3) ლაქტულოზის მიღების;

4) მაგნიუმის სულფატის მიღების; 5) დიზენტერიის.

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

*ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

დ) 3, 4;

ე) 5.

679. სტეატორეის დროს განავალი ხასიათდება 1) მასიურობით; 2) მოთეთრო ფერით; 3)

წყალზე მსუბუქია; 4) მყრალი სუნით; 5) მომატებული წებოვნებით.

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

*ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

დ) 3, 4;

ე) 5.

680. რომელი პათოლოგიის დროს ვითარდება ექსუდაციური დიარეა ? 1) ვირუსული

ინფექციების; 2) იმუნური კონფლიქტების; 3) ამებური დიზენტერიის; 4)

ნაწლავის ანთებითი დაავადებების; 5) მოკლე ნაწლავის სინდრომის

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

*ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

დ) 3, 4;

ე) 5.

681. რა დაავადებისთვის არის დამახასიათებელი ნაწლავის მოტორული აქტივობის

ცვლილებით განპირობებული დიარეა? 1) რკინის დეფიციტისთვის; 2) გულის

ქრონიკული უკმარისობისთვის; 3) შაქრიანი დიაბეტისთვის;

4) თირეოტოქსიკოზისთვის; 5) პეპტიურ იწყლულოვანი დაავადებისთვის.

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

*დ) 3, 4;

ე) 5.

682. რა პრინციპებს აერთიანებს „100 სანტიმეტრის წესი“ ? 1) არ შეიძლება ამოკვეთილი

იქნას თეძოს ნაწლავის ტერმინალური 100 სმ-ანი მონაკვეთი; 2) 100 სმ-ის სიგრძის

წვრილი ნაწლავის მონაკვეთის ამოკვეთა იწვევს ნაწლავი უკმარისობას; 3) თეძოს

ნაწლავის ტერმინალური 100 სმ-ანი მონაკვეთის რეზექცია იწვევს ფაღარათს ნაღვლის

მჟავეების აბსორბციი ს დარღვევის გამო; 4) თეძოს ნაწლავის ტერმინალური 100 სმ-ზე

მეტი მონაკვეთის რეზექცია იწვევს ფაღარათს ცხიმოვანი მჟავების აბსორბციის დარღვევის

გამო; 5) ნაწლავბის დიდი რეზექციის დროს 100 სმ-ის სიგრძის ნაწლავის დატოვება

აუცილებელია.

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

დ) 3, 4;

*ე) 5.

683. რითი განსხვავდება ოსმოსური დიარეა სეკრეტორულისაგან? 1) შიმშილობაზე არის

პოზიტიურტი რეაქცია; 2) განავალში აღინიშნება “ოსმოსური სხვაობა“; 3) განავალში

ელექტროლიტების კონცენტრაცია დაბალია; 4) განავალი მდიდარია მოუნელებელი

ოსმოსურად აქტიური ნივთიერებებით; 5) განავლის ოსმოლარობა მომატებულია.

*ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

დ) 3, 4;

ე) 5.

684. რომელი დაავადება წარმოადგენს სეკრეტორული დიარეის ტიპიურ ნიმუშს?

ა) ცელიაკია;

ბ) ნაწლავებისამილოიდოზი;

გ) კრონისდაავადება;

*დ) ქოლერა;

ე) უიპლისდაავადება.

685. რას ამსგავსებენ განავალს ქოლერის დროს?

ა) ხორცის ნახარშს;

ბ) თიხას;

*გ) ბრინჯის ნახარშს;

დ) კუპრს;

ე) ცხვრის კურკლს.

686. რომელი დაავადების დროს არის სეკრეტორული დიარეის მიზეზი შეცვლილი

ეპითელიალური უჯრედების მიერ სითხისა და ლორწოს დიდი რაოდენობით

გამოყოფა?

ა) ქოლერის;

ბ) კარცინოიდების;

გ) ვიპომების;

დ) ტერმინალური ილეიტის;

*ე) მსხვილი ნაწლავის ჯირკვლოვან-ბუსუსოვანი ადენომის

687. რომელი დაავადების დროს არის სეკრეტორული დიარეის მიზეზი ნაღვლის

მჟავების სიჭარბე?

ა) ქოლერის;

ბ) კარცინოიდების;

გ) ვიპომების;

*დ) ტერმინალური ილეიტის;

ე) მსხვილი ნაწლავის ჯირკვლოვან-ბუსუსოვანი ადენომის.

688. რომელი დაავადების დროს არის სეკრეტორული დიარეის მიზეზი ნაწლავის

ვაზოაქტიური პეპტიდის ჭარბი სინთეზი?

ა) ქოლერის;

ბ) კარცინოიდების;

*გ) ვიპომების;

დ) ტერმინალური ილეიტის;

ე) მსხვილი ნაწლავის ჯირკვლოვან-ბუსუსოვანი ადენომის.

689. რომელი დაავადების დროს არის სეკრეტორული დიარეის მიზეზი სეროტონინის

ჭარბი სინთეზი?

ა) ქოლერის;

*ბ) კარცინოიდების;

გ) ვიპომების;

დ) ტერმინალური ილეიტის;

ე) მსხვილი ნაწლავის ჯირკვლოვან-ბუსუსოვანი ადენომის.

690. რომელი დაავადების დროს არის სეკრეტორული დიარეის მიზეზი ბაქტერიული

ტოქსინის პირდაპირი სეკრეტორული ეფექტი?

*ა) ქოლერის;

ბ) კარცინოიდების;

გ) ვიპომების;

დ) ტერმინალური ილეიტის;

ე) მსხვილი ნაწლავის ჯირკვლოვან-ბუსუსოვანი ადენომის.

691. რა არ არის დამახასიათებელი ექსუდატიური დიარეისთვის?

ა) მუცლის ტკივილი;

ბ) დეფეკაციის იმპერატიული მოთხივნები;

*გ) სტეატორეა;

დ) განავალში ლეიკოციტები;

ე) განავალში ერითროციტების არსებობა

692. როდის ვოთარდება ე.წ. “პარადოქსული დიარეა“?

ა) ვეგეტარიანული დიეტის დაცვის;

ბ) შიმშილობის დროს;

*გ) განავლოვანი კენჭების არსებობისას;

დ) სითხის მცირერაოდენობით მიღებისას;

ე) გასტრინომის შემთხვევაში.

693. კუჭის რეზექციის რომელი გართულება შეიძლება მიმდინარეობდეს ფაღარათით?

*ა) ადრეული დემპინგ-სინდრომი;

ბ) გვიანი დემპინგ-სინდრომი;

გ) რკინადეფიციტური ანემია;

დ) პერნიციოზული ანემია;

ე) კუჭის კიბო.

694. დეფეკაციის ნორმალური სიხშირეა 1) დღეში სამჯერ; 2) დღეში ორჯერ; 3) დღეში

ერთხელ; 4) ორდღეში ერთხელ; 5) სამ დღეში ერთხელ

*ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

დ) 3, 4;

ე) 5.

695. ყაბზობას შეიძლება თანერთვოდეს 1) ადვილად დაღლა; 2) ძილიანობა; 3)

გულისრევა; 4) თავის ტკივილი; 5) ანემია.

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

*ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

დ) 3, 4;

ე) 5.

696. ყაბზობის მახასიათებლებია: 1) იშვიათი დეფეკაცია; 2) დაძაბულობა და ტკივილი

დეფეკაციის დროს; 3) მუქი ფერის მკვრივი განავალი; 4) განავალის მოცულობის

შემცირება; 5) დეფეკაციის შემდეგ დაუკმაყოფილებლობის გრძნობა.

*ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

დ) 3, 4;

ე) 5.

697. ყაბზობის მიზეზი შეიძლება იყოს: 1) ხშირი შეგნებული დათრგუნვა დეფეკაციის

მოთხოვნის; 2) სტრესი: 3) ზურგის ტვინის დაზიანება; 4) მენჯის ნერვების დაზიანება;

5) ნაწლავის ინტრამურალური ნერვული წნულის არარსებობა.

*ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

დ) 3, 4;

ე) 5.

698. ყაბზობის მიზეზი შეიძლება იყოს: 1) ჰემოროი; 2) ანალური ნახეთქები: 3) ანალური

წყლულები; 4) გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომი; 5) წყლულოვანი კოლიტი.

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

*ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

დ) 3, 4;

ე) 5.

699. რა პროდუქტების მიღების ნაკლებობა იწვევს შეკრულობას? 1) საქონლის ხორცის;

2) თევზეულის; 3) სითხის; 4) საკვები ბოჭკოების; 5) რძის პროდუქტების

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

*დ) 3, 4;

ე) 5.

700. ნაწლავის რა დაავადებამ შეიძლება გამოიწვიოს ნაწლავში პასაჟის შეფერხება?1)

თიაქარმა; 2) სიმსივნემ: 3) შეხორცებამ; 4) კრონის დაავადებამ; 5) ცელიაკიამ.

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

*ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

დ) 3, 4;

ე) 5.

701. ყაბზობის ყველაზე ხშირი მიზეზებია 1) ჰირშპრუნგის დაავადება; 2)

ჰიპერკალციემია; 3) ნაკლებმოძრავი ცხოვრების წესი; 4) უხეში ბოჭკოვანი საკვების

იშვიათი მიღება; 5) ჰიპოკალემია.

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

*დ) 3, 4;

ე)4, 5.

702. რა ჯგუფის პრეპარატები იწვევენ ყაბზობას? 1) ანტიდეპრესანტები; 2)

ანტიქოლინერგული; 3) შარდმდენები; 4) კალციუმის არხების ბლოკატორები;

5) ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებები

*ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

დ) 3, 4;

ე) 5.

703. შეუძლიათ თუ არა ლაქსატივებს გამოიწვიონ შეკრულობა?

ა) არა;

ბ) შეუძლიათ დიდი დოზით მიღებისას;

*გ) შეუძლიათ ხანგრძლივად მიღებისას;

დ) შეუძლიათ პარადოქსაული ეფექტის სახით;

ე) შეუძლიათ რიკოშეტული ეფექტის სახით.

704. რომელი დაავადებისთვის არ არის დამახასიათებელი ყაბზობა?

ა) შაქრიანი დიაბეტისთვის;

*ბ) ზოლინგერ-ელისონის დაავადებისთვის;

გ) პორფირიისთვის;

დ) ფეოქრომოციტომისთვის;

ე) გლუკაგონომისთვის.

705. რომელი პრეპარატები იწვევენ შეკრულობას?

ა) ოპიატები:

ბ) ანტიქოლინერგიული;

გ) კალციუმის და ალუმინის შემცველი ანტაციდები;

დ) რკინის და ბისმუტის შემცველი პრეპარატები;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

706. რომელი მოსაზრება ყაბზობის შესახებ მიგაჩნიათ არასწორად?

ა) უმრავლეს შემთხვევაში გამოწვეულია კვების რაციონში მცენარეული ბოჭკოების

და სითხის მცირე რაოდენობით მიღებით;

ბ) ხელს უწყობს დაბალკალორიული კვება;

გ) მწვავე შეკრულობა შეიძლება გამოიწვიოს ფიზიკური აქტივობის მკვეთრა დ

შეზღუდვამ;

დ) ფუნქციონალური ყაბზობა ექვემდებარება დიეტის და ფიზიკური აქტივობის

კორექციას, ლაქსატივების დროებითი და რაციონალური გამოყენების ფონზე;

*ე) დაახლოებით 50% შემთხვევებში ყაბზობის მიზეზი რჩება დაუდგენელი.

707. სწორი ნაწლავის რომელ დაავადებას შეუძლია გამოიწვიოს ყაბზობა პროპულსური

ფუნქციის უკმარისობის გამო?

ა) იდიოპათურ მეგარექტუმს;

ბ) სხივურ რექტოპათიას;

გ) სისტემურ სკლეროდერმიას;

დ) ნეირო-კუნთოვან დაზიანებებს;

*ე) ყველა ჩამოთვლილს.

708. რა არ შეიძლება ჩაითვალოს შეკრულობის მიზეზად?

ა) ფეხმძიმობა;

ბ) ხანდაზმულობა;

გ) უმოძრაობა;

*დ) ქრონიკული ქოლეცისტიტი;

ე) რკინის პრეპარატების მიღება.

709. რომელი დაავადების საკვანძო სიმპტომი შეიძლება იყოს ყაბზობა?

ა) ზურგის ტვინის გარდიგარდმო გაგლეჯვის;

ბ) გარდიგარდმო მიელიტის;

გ) „ცხენისკუდის“ სიმსივნის;

*დ) ყველა ჩამოთვლილის;

ე) არცერთის.

710. განავლოვანი ქვები ხანდაზმულ პაციენტებში შეიძლება გახდეს მიზეზი

ა) ცრუ ფაღარათის;

ბ) შარდის შეკავების;

გ) ნერვული აღგზნების

*დ) ყველა ჩამოთვლილის;

ე) არცერთის.

711. ჰემოლიზური სიყვითლის ნიშანია

ა) ჰიპერბილირუბინემია პირდაპირი ბილირუბინი სხარჯზე;

*ბ) ჰიპერბილირუბინემია არაპირდაპირი ბილირუბინის ხარჯზე;

გ) ჰიპერბილირუბინემია როგორც პირდაპირი, ასევე არაპირდაპირი ბილირუბინის

ხარჯზე;

დ) ბილირუბინურია;

ე) აქოლიური განავალი.

712. მექანიკური სიყვითლის ნიშანია

*ა) ჰიპერბილირუბინემია პირდაპირი ბილირუბინის ხარჯზე;

ბ) ჰიპერბილირუბინემია არაპირდაპირი ბილირუბინის ხარჯზე;

გ) ჰიპერბილირუბინემია როგორც პირდაპირი, ასევე არაპირდაპირი ბილირუბინის

ხარჯზე;

დ) ურობილირუბინურია;

ე) ყველა ჩამოთვლილი.

713. პარენქიმული სიყვითლის ნიშანია

ა) ჰიპერბილირუბინემია პირდაპირი ბილირუბინის ხარჯზე;

ბ) ჰიპერბილირუბინემია არაპირდაპირი ბილირუბინის ხარჯზე;

*გ) ჰიპერბილირუბინემია როგორც პირდაპირი, ასევე არაპირდაპირი ბილირუბინის

ხარჯზე;

დ) აქოლიური განავალი;

ე) ყველა ჩამოთვლილი.

714. რომელი სინდრომისთვის არის დამახასიათებელი ფერმენტ უდფ-გლუკურონილ-

ტრანსფერაზის თანდაყოლილი ზომიერი დაქვეითება?

*ა) ჟილბერის;

ბ) კრიგლერ-ნაიარის I ტიპის;

გ) კრიგლერ-ნაიარის II ტიპის;

დ) როტორის ;

ე) დუბინ-ჯონსის.

715. რომელი სინდრომისთვის არის დამახასიათებელი ფერმენტ უდფ-გლუკურონილ-

ტრანსფერაზის თანდაყოლილი მნიშვნელოვანი დაქვეითება?

ა) ჟილბერის;

ბ) კრიგლერ-ნაიარის I ტიპის;

*გ) კრიგლერ-ნაიარის II ტიპის;

დ) როტორის ;

ე) დუბინ-ჯონსის.

716. რომელი სინდრომისთვის არის დამახასიათებელი ფერმენტ უდფ-გლუკურონილ-

ტრანსფერაზის თანდაყოლილი არარსებობა?

ა) ჟილბერის;

*ბ) კრიგლერ-ნაიარის I ტიპის;

გ) კრიგლერ-ნაიარის II ტიპის;

დ) როტორის ;

ე) დუბინ-ჯონსის.

717. რომელი სინდრომისთვის არის დამახასიათებელი ბილირუბინის ექსკრეციის

თანდაყოლილი დარღვევა ღვიძლში ჰისტოლოგიური ცვლილებების გარეშე?

ა) ჟილბერის;

ბ) კრიგლერ-ნაიარის I ტიპის;

გ) კრიგლერ-ნაიარის II ტიპის;

*დ) როტორის ;

ე) დუბინ-ჯონსის.

718. არამოტივირებული გახდომის ყველაზე ხშირ მიზეზებს მიეკუთვნება

ა) ავთვისებიანი სიმსივნე;

ბ) საჭმლის მომნელებელი სისტემის პათოლოგია;

გ) დეპრესია;

*დ) სამივე ჩამოთვლილი

719. ხანდაზმულ პირებში გახდომის მიზეზი შეიძლება იყოს

ა) სიმაღლეში მოკლება;

ბ) საღეჭი აპარატის მოუწესრიგებლობა;

გ) კუნთოვანი მასის შემცირება;

დ) სოციალური იზოლაცია;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

720. რომელი დებულება გახდომის შესახებ არ არის მართებული?

*ა) მკვეთრი დაკლებაც კი არ არის საგანგაშო ნიშანი;

ბ) შეიძლება თან ერთვოდეს დემენციას;

გ) შეიძლება იყოს ნერვული ანორექსიის შედეგი;

დ) მიზეზის დასადგენად ხშირად საჭიროა პოციენტის ახლობლებთან გასაუბრება

სინდრომები

721. დისპეფსიად ითვლება ყველა ჩამოთვლილი სიმპტომი, გარდა

ა) ანორექსიის;

*ბ) გულძმარვის;

გ) ბოყინის;

დ) გულისრევის;

ე) ღებინების.

722. საერთაშორისო ექსპერტების რეკომენდაციით დისპეფსია გულისხმობს

ა) ტკივილს ეპიგასტრალურ არეში;

ბ) დისკომფორტს ეპიგასტრალურ არეში;

*გ) ორივეს.

723. ეპიგასტრიუმის არეში დისკომფორტი გულისხმობს

ა) უსიამოვნო შეგრძნებებს, რომელსაც პაციენტი არ აღიქვამს როგორც ტკივილს;

ბ) ადრეულ დანაყრებას;

გ) გადავსების შეგრძნებას;

დ) შებერილობას;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

724. დისპეფსიური სიმპტომია

ა) დისფაგია;

ბ) გულძმარვა;

გ) მტკივნეული დეფეკაცია;

*დ) ადრეული დანაყრება;

ე) ოდინოფაგია

725. დისპეფსიის ყველაზე ხშირი მიზეზია

*ა) პეპტიური წყლულოვანი დაავადება;

ბ) კუჭის კიბო;

გ) პანკრეასის კიბო;

დ) ცელიაკია;

ე) კრონის დაავადება.

726. დისპეფსიის მიზეზი შეიძლება იყოს

ა) ბილიარული ტრაქტის დაავადებები;

ბ) პანკრეასის დაავადებები;

გ) ფსიქო-სოციალური სტრესები;

დ) კუჭ-ნაწლავის სიმსივნეები;

*ე) ყველა ჩემაოთვლილი.

727. რომელ პრეპარატს შეუძლია დიპეფსიის გამოწვევა?

ა) დიგიტალისს;

ბ) კალიუმის შემცველ;

გ) რკინის შემცველ;

დ) ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდულ საშუალებებს;

*ე) ყველა პერორალურ პრეპარატს.

728. დისპეფსიური მოვლენები შეიძლება ერთვოდეს

ა) შაქრიან დიაბეტს;

ბ) ფარისებური ჯირკვლის დისფუნქციას;

გ) გულის იშემიურ დაავადებას;

დ) რევმატოიდულ დაავადებებს;

*ე) ყველა ჩამოთვლილს.

729. რომელი მცნება დისპეპსიის შესახებ არის არასწორი?

ა) ორგანული დისპეფსია უხშირესად დაკავშირებულია პეპტიურ წყლულებთან და

ქოლელითიაზთან;

ბ) არაწყლულოვანი დისპეფსიის შემთხვევაში რუტინული გამოკვლევებით მიზეზის

დადგენა ვერ ხერხდება;

გ) ფუნქციური დისპეფსია გულისხმობს საჭმლის მიღების შემდეგ დისკომფორტს

მუცლის ზედა ნაწილში;

*დ) ფუნქციური დისპეფსიის დიაგნოზი ისმება თუ ჩივილები გრძელდება 2-3 დღე;

ე) ფუნქციური დისპეფსიის დიაგნოზი ისმება თუ ჩივილები გრძელდება არა ნაკლებ 8

კვირისა.

730. ფუნქციური დისპეფსიის დისკინეზური ტიპისთვის დამახასიათებელი არ არის

ა) არა მკაფიოდ ლოკალიზებული არაერთგვაროვანი თითქმის მუდმივი ტკივილი

მუცლის ზედა ნაწილში;

ბ) ადრეული დანაყრება;

გ) გარკვეული საკვები პროდუქტების აუტანლობა;

*დ) წონაში მომატება;

ე) ყველა დამახასიათებელია.

731. ფუნქციური დისპეფსიის რეფლუქსური ტიპისთვის დამახასიათებელი არ არის

ა) დახრის დროს უსიამოვნო შეგრძნება მკერდის ძვლის უკან;

ბ) უსიამოვნო შეგრძნება მკერდის ძვლის უკან ჰორიზონტალურ პოზიციაში;

გ) ანტაციდების მიღების შემდეგ მდგომარეობის დროებითი გაუმჯობესება;

*დ) ადრეული დანაყრება;

ე) გამწვავებების ციკლურობა.

732. ფუნქციური დისპეფსიის წყლულისმაგვარი ტიპისთვის დამახასიათებელი არ არის

ა) წვის შეგრძნება ეპიგასტრიუმის არეში;

ბ) ღამის ტკივილი;

გ) გაუმჯობესება ანტაციდების მიღების შემდეგ;

დ) ეპიზოდური ხასიათი;

*ე) ანამნეზში წყლულის არსებობა.

733. დისპეფსიის ორგანული წარმომავლობის ნიშანია

ა) ტკივილის ირადიაცია ზურგში;

ბ) წონაში დაკლება;

გ) მელენა;

დ) ასციტი;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

734. მალაბსორბციის სინდრომი შეიძლება განვითარდეს ყველა ჩამოთვლილ

შემთხვევაში, გარდა

ა) გასტრინომის;

ბ) დისბაქტერიოზის;

გ) ამილოიდოზის;

*დ) მეკელის დივერტიკულის;

ე) გასტრო-კოლონური ფისტულის.

735. რომელი დებულება არ არის სწორი მალაბსორბციის სინდრომის შესახებ?

ა) ხშირად დაკავშირებულია საკვების მონელების დარღვევასთან;

ბ) ხშირად აღინიშნება სტეატორეა;

*გ) აღინიშნება წონის მომატება;

დ) ვითარდება ქრონიკული პანკრეატიტის დროს;

ე) წარმოადგენს მოკლე ნაწლავის სინდრომის უმნიშვნელოვანეს კომპონენტს.

736. მალაბსორბციის მიზეზად არ განიხილება

*ა) საკვების ხასიათი;

ბ) მალდიგესტია;

გ) ნაწლავების ლორწოვანი გარსის პათოლოგია;

დ) ნაწლავის სტრუქტურის დარღვევა;

ე) ნაწლავების ჰიპერკინეზია.

737. მალაბსორბციის კლინიკური გამოვლინებაა

ა) დიარეა;

ბ) გახდომა;

გ) არასპეციფიური სიმპტომები;

დ) სპეციფიური სიმპტომები

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

738. მალაბსორბციის არასპეციფიურ სიმპტომებს არ მიეკუთვნება

ა) ადვილად დაღლა;

ბ) ანორექსია;

გ) მეტეორიზმი;

დ) ყურყური მუცელში;

*ე) ასციტი.

739. მალაბსორბციის არასპეციფიურ სიმპტომებს არ მიეკუთვნება

ა) ადვილად დაღლა;

ბ) ანორექსია;

გ) მეტეორიზმი;

დ) დისკომფორტი მუცელში;

*ე) პარესთეზიები.

740. ალბუმინების მალაბსორბციისთვის დამახასიათებელია

*ა) შეშუპებები;

ბ) პარესთეზიები;

გ) გლოსიტი;

დ) ალები;

ე) ძვლების ტკივილი.

741. კალციუმის და მაგნიუმის მალაბსორბციისთვის დამახასიათებელია

ა) შეშუპებები;

*ბ) პარესთეზიები;

გ) გლოსიტი;

დ) ალები;

ე) ძვლების ტკივილი.

742. ვიტამინ B12-ის მალაბსორბციისთვის დამახასიათებელია

ა) შეშუპებები;

ბ) პარესთეზიები;

*გ) მეგალობლასტურ-მაკროციტარულ ანემია;

დ) ალები;

ე) ძვლების ტკივილი.

743. ვიტამინ K-ს მალაბსორბციისთვის დამახასიათებელია

ა) შეშუპებები;

ბ) პარესთეზიები;

გ) გლოსიტი;

*დ) პროთრომბინის დროს გახანგრძლივება;

ე) ძვლების ტკივილი.

744. ვიტამინ D-ს მალაბსორბციისთვის დამახასიათებელია

ა) შეშუპებები;

ბ) პარესთეზიები;

გ) გლოსიტი;

დ) ალები;

*ე) ძვლების ტკივილი.

745. ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომელია მალაბსორბციის ყველაზე ხშირი მიზეზი?

*ა) ქრონიკული პანკრეატიტი;

ბ) უიპლის დაავადება;

გ) ზოლინგერ-ელისონის სინდრომი;

დ) ნაწლავების ამილოიდოზი;

ე) თირეოტოქსიკოზი.

746. მალაბსორბცია თანერთვის

ა) დისბაქტერიოზს;

ბ) კუჭის რეზექციას;

გ) ჯორჯლის იშემიას;

დ) შიმშილობას;

*ე) ყველა ჩემოთვლილს.

747. რომელი პათოგენეზური ტიპის დიარეაა ძირითადად მალაბსორბციის დროს?

ა) სეკრეტორული;

ბ) ექსუდატიური;

*გ) ოსმოლარული;

748. დიარეა მალაბსორბციის დროს შიმშილობით

ა) ძლიერდება;

*ბ) მცირდება;

გ) არ იცვლება.

749. მალაბსორბციის თვალსაჩინო გამოვლინებებს მიეკუთვნება

ა) დიარეა;

ბ) წონაში დაკლება;

გ) ჰიპოპროტეინემია;

დ) ავიტამინოზი;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

750. რომელი ნივთიერების აბსორბციის დარღვევისთვის არის ტიპიური ოსმოლარული

დიარეაა?

*ა) ნახშირწყლების;

ბ) ცხიმების;

გ) ცილების;

დ) წყლის;

ე) ვიტამინების;

751. მალაბსორბციის სინდრომისთვის ზოგადათ ყველაზე დამახასიათებელი სიმპტომია

ა) ჰიპოალბუმინემია;

ბ) ოსმოსურიდიარეა;

*გ) სტეატორეა;

დ) წონაში დაკლება;

ე) პერნიციოზული ანემია.

752. წვრილი ნაწლავიში ბაქტერიების ჭარბი ზრდისთვია დამახასიათებელი სიმპტომებია

ა) მეტეორიზმი;

ბ) დიარეა;

გ) სტეატორეა;

დ) წონაში დაკლება;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

753. წვრილი ნაწლავის მიკრობებით კოლონიზაციისთვის დამახასიათებელია განვითარება

ა) პერნიციოზული ანემიის;

ბ) ოსტეომალაციის;

გ) კუაგულოპათიის;

დ) ქათმის სიბრმავის;

*ე) ყველა ჩამოთვლილის

754. ბაქტერიების ჭარბი ზრდის სინდრომი გულისხმობს

ა) წვრილ ნაწლავში ბაქტერიების ჭარბ ჩასახლებას;

ბ) წვრილი ნაწლავის მიკროფლორის ხარისხობრივ ცვლილებებს;

გ) სხვადასხვა ნივთიერებების, განსაკუთრებით ცხიმებისა და ვიტამინ B12-ის შეწოვის

დარღვევას;

*დ) ყველა ჩამოთვლილს.

755. რა სახის ანემიის განვითარება არის დამახასიათებელი ბაქტერიების ჭარბი ზრდის

სინდრომისთვის?

ა) ჰიპოქრომულ-მიკროციტარული;

*ბ) ჰიპერქრომულ-მაკროციტარული;

გ) ნორმოქრომულ-ნორმოციტარული;

756. წვრილ ნაწლავებში ბაქტერიების ჭარბი ზრდის სინდრომისთვის დამახასიათებელი

არ არის

ა) სტეატორეა;

ბ) დიარეა;

გ) მეტეორიზმი;

დ) მუცელში მოვლითი ხასიათის ტკივილი;

*ე) გულისრევა და პირღებინება

757. რისი დაკარგვა არის ყველაზე მნიშვნელოვანი მოკლე ნაწლავის სინდრომის მწვავე

სტადიაში?

*ა) წყლისა და ელექტროლიტების;

ბ) ცხიმების;

გ) ვიტამინების;

დ) ნაღვლის მჟავების;

ე) ყველა ჩამოთვლილის.

758. მასიური ენტეროსტომიის შემდეგ ადაპტაციისათვის საჭიროა არანაკლებ

ა) 1-2 კვირა;

ბ) 1 თვე;

გ) 2-3 თვე;

*დ) 6 თვიდან 2 წლამდე.

759. რა არ ახასიათებს მოკლე ნაწლავში აბსორბციის უკმარისობას?

ა) წონაში დაკლება;

ბ) დიარეა;

*გ) ანორექსია;

დ) ყველა ჩამოთვლილი ახასიათებს;

ე) არცერთი არ არის დამახასიათებელი.

760. რა განსაზღვრავს პროგნოზს ქრონიკული მოკლე ნაწლავის სინდრომის დროს?

ა) ამოჭრილი ნაწლავის სიგრძე;

ბ) თეძო-ბრმანაწლავის სარქველის არსებობა/არარსებობა;

გ) ავადმყოფის ზოგადი მდგომარეობა;

დ) დარჩენილი ნაწლავის ადაპტაციის უნარი;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

761. რომელი მოსაზრება არ არის სწორი გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომის შესახებ?

ა) არ ვლინდება ორგანული დაზიანები ს ნიშნები;

ბ) უხშირესად დაკავშირებულია ნაწლავის მოტორიკის მოშლასთან;

გ) პათოლოგიურ პროცესში შეიძლება ჩართული იქნენ სხვადასხვა სისტემის

ორგანოებიც;

დ) ახასიათებს საკმაოდ შემაწუხებელი სიმპტომატიკა;

*ე) სიკვდილიანობა საკმაოდ დიდია.

762. რომელი მოსაზრებაა სწორი გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომის შესახებ?

ა) მომატებულია ერითროციტების დალექვის სიჩქარე;

ბ) მომატებულია C-რეაქტიული ცილა;

*გ) შეიძლება თან ერთვოდეს ხშირი შარდვა;

დ) ყოველთვის გამოხატულია მაპროვოცირებელი ფაქტორი;

ე) დიარეა დამახასიათებელი არ არის.

763. რომელი სიმპტომი ასოცირებს გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომან ყველაზე

ხშირად?

ა) ღებინება;

ბ) სქესობრივი სისუსტე;

გ) ხშირი შარდვა;

დ) დეპრესია;

*ე) მეტეორიზმი.

764. რომელი სიმპტომია დამახასიათებელი გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომისთვის?

ა) შეკრულობის მონაცვლეობა ფაღარათთან;

ბ) სიმსუქნე;

გ) მტკივნეულობა სიგმოიდური ნაწლავის საპროექციო არეშე;

დ) ტენეზმები;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

765. რა არ არის დამახასიათებელი გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომის დროს

არსებული ტკივილისთვის?

*ა) კავშირი ჭამასთან;

ბ) არამყარი ლოკალიზაცია;

გ) გაძლიერება სტრესის შედეგად;

დ) გაძლიერება მენსტრუაციის დროს;

ე) უეცარი გამწვავება.

766. რა არ ახასიათებს ყაბზობას გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომის დროს?

ა) ლორწოს პასაჟი;

*ბ) სისხლი განავალში;

გ) დაუკმაყოფილებლობის გრძნობა;

დ) ტენეზმები;

ე) ყველა ახასიათებს.

767. რა არ ახასიათებს დიარეას გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომის დროს?

ა) დილით დეფეკაციის უეცრად მონდომება;

ბ) თანდართული ტკივილი მუცელში;

გ) მუცლის ტკივილის დაწყნარება დეფეკაციის შემდეგ;

*დ) ხანგრძლივი რეგულარული ხასიათი;

ე) ჩამოთვლილიდან არცერთი.

768. რა დაავადებებს შეიძლება ერთვოდეს გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომი?

ა) ნაღვლ-კენჭოვან დაავადებას;

ბ) გასტრო-ეზოფაგალურ რეფლუქსს;

გ) წყლულოვან კოლიტს;

დ) კრონის დაავადებას;

*ე) ყველა ჩამოთვლილს.

769. პორტალური ჰიპერტენზიის გამოვლინებებს არ ეკუთვნის

ა) ციროზი;

ბ) სისხლდენა;

გ) პორტოსისტემური ენცეფალოპათია;

*დ) სიყვითლე;

ე) მედუზას თავისსიმპტომი.

770. ჩამოთვლილი სიმსივნური დაავადებებიდან რომელია ასციტის განვითარების

ყველაზე ხშირი მიზეზი?

ა) მუცლის აპკისმ ეზოთელიომა;

*ბ) მუცლის აპკის კარცინომატოზი;

გ) დიდი ბადექონის სარკომა;

დ) მეიგსის სინდრომი;

ე) მუცლის აპკის ფსევდომიქსომა.

771. ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომელია ასციტის განვითარების უფრო ხშირი

მიზეზი?

ა) ტუბერკულოზი;

ბ) სისტემური წითელი მგლურა;

*გ) ღვიძლის ციროზი;

დ) ქრონიკული პანკრეატიტი;

ე) მიქსედემა.

772. ასციტის უხშირესი მიზეზია

ა) მუცლის აპკის კარცინომატოზი;

*ბ) ღვიძლის ციროზი;

გ) ნეფროზული სინდრომი;

დ) მარჯვენა გულის უკმარისობა;

ე) ბაქტერიული პერიტონიტი.

773. ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომლის დროს არა აქვს ასციტის განვითარებაში

წამყვანი მნიშვნელობა ჰიდროსტატიური წნევის მომატებას?

ა) ღვიძლის ციროზი;

ბ) ბად-კიარის სინდრომის;

გ) კონსტრიქციული პერიკარდიტის;

*დ) ნეფროზული სინდრომის;

ე) ქვემო ღრუვენის ობსტრუქციის

774. ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომლის დროს არა ა ქვს ასციტის განვითარებაში

წამყვანი მნიშვნელობა კოლოიდურ-ოსმოსური წნევის შემცირებას?

ა) ღვიძლის ციროზის;

ბ) ალიმენტარული დეფიციტის;

გ) მენეტრიეს დაავადების;

*დ) ლიმფომის;

ე) ნეფროზული სინდრომი.

775. ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომლის დროს არა აქვს ასციტის განვითარებაში

წამყვანი მნიშვნელობა მუცლის აპკის კაპილარების განვლადობის მომატებას?

ა) ტუბერკულოზური პერიტონიტის;

ბ) მუცლის აპკის ავთვისებიანი სიმსივნეების;

გ) მუცლის აპკის სიმსივნური მეტასტაზირების;

*დ) ნეფროზული სინდრომის;

ე) ბაქტერიული პერიტონიტის.

776. ჩამოთვლილთაგან რომელი დებულება მიგაჩნიათ მართებულად?

ა) შემთხვევათა თითქმის 80%-ში ასციტის მიზეზია ღვიძლის ქრონიკული დაავადება;

ბ) ღვიძლის ციროზის დროს ჰიპერალდოსტერონემიის ერთ-ერთიმი ზეზია ღვიძლში

ალდოსტერონის მეტაბოლიზმის დარღვევა;

გ) სწრაფად მზარდი ასციტი მისი გამომწვევი დაავადების დეკომპენსაციის ნიშანია;

დ) ალკოჰოლური ციროზის დროს ასციტის მიზეზი შეიძლება იყოს ქრონიკული

პანკრეატიტი და/ან გულის შეგუბებითი უკმარისობა;

*ე) ოთხივე დებულება სწორია.

777. ჩამოთვლილი ფაქტორებიდან რომელი არ მონაწილეობს ღვიძლის ციროზის დროს

ასციტის განვითარებაში?

ა) პორტალური ჰიპერტენზია;

ბ) ჰიპოალბუმინემია;

გ) მეორადი ალდოსტერონიზმი;

*დ) ამიაკის მეტაბოლიზმის დარღვევა ღვიძლში;

ე) ალდოსტერონის მეტაბოლიზმის დარღვევა ღვიძლში.

778. ჩამოთვლილთაგან რომელი ითვლება ღვიძლის დაავადებების დროს რენნინ-

ანგიოტენზინ-ალდოსტერონის სისტემის სტიმულაციის ინიციალურ ფაქტორად?

ა) სიმპატო-ადრენალური სისტემის გააქტიურება;

*ბ) ღვიძლის მიერ ენდოგენური ვაზოდილატატორების პროდუქციით გამოწვეული

პერიფერიული სისხლძარღვების გაფართოება;

გ) ჰიპოქსია;

დ) ჰიპერბილირუბინემია;

ე) არც ერთი ჩამოთვლილთაგან

779. ასციტთან მიმართებაში რომელი დებულებაა არამართებული ?

ა) პირველ რიგში გამოსარიცხია ღვიძლის პათოლოგია, როგორც ასციტის უხშირესი

მიზეზი.

ბ) ქალებში ასციტი და მარჯვენამხრივი ჰიდროთორაქსი მოითხოვს პირველ რიგში

საკვერცხეების გამოკვლევას.

გ) ტუბერკულოზური პერიტონიტით განპირობებული ასციტის თითქმის მეოთხედ

შემთხვევებში აღინიშნება ჰეპატომეგალია;

დ) ბაქტერიული პერიტონიტის დროს ასციტის აღმოჩენა ძირითადათ ხდება

ოპერაციის დროს;

*ე) მუცლის ფარის კარცინომატოზი და ასციტი არ არის მოსალოდნელი პირველადი

სიმსივნური კერის ლიკვიდაციის შემდეგ

780. რა ფაქტორი უწყობს ხელს პორტო-სისტემური ენცეფალოპათიის განვითარებას?

ა) ცილოვანი საკვები;

ბ) ცილოვანი ინფუზიური ხსნარებით პარენტერალური კვება;

გ) სპონტანური ბაქტერიული პერიტონიტი;

დ) შარდმდენებით გამოწვეული დეჰიდრატაცია;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

781. პორტო-სისტემურ ენცეფალოპათიას ახასიათებს ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა) განწყობის ცვალებადობის;

ბ) ცნობიერების დაბინდვის;

გ) ძილიანობის;

დ) დეზორიენტაციისა და კომის;

*ე) ჰემიპარეზის

782. ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის მიზეზია

ა) პორტო-კავალური შუნტირება;

ბ) ღვიძლში წამლების მეტაბოლიზმისა და გამოყოფის შეფერხება;

გ) ალკალოზი;

დ) ჰიპოგლიკემია;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

783. ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის ყველაზე ხშირი მიზეზია

*ა) პორტო-კავალური შუნტირება;

ბ) ღვიძლში წამლების მეტაბოლიზმისა და გამოყოფის შეფერხება;

გ) ალკალოზი;

დ) ჰიპოგლიკემია;

ე) აციდოზი.

784. ძირითადათ რომელი წამლების მიღებას უკავშირდება ფსევდოპორტო-კავალური

ენცეფალოპათიის განვითარება?

ა) სედატიურის;

ბ) ანალგეზიურის;

გ) ტრანკვილიზატორების;

*დ) ყველა ჩამოთვლილის.

785. ენცეფალოპათია ძირითადი სინდრომია

ა) მწვავე ვირუსული ჰეპატიტის;

ბ) ქრონიკული ჰეპატიტის;

გ) კუჭ-ნაწლავიდან მასიური სისხლდენის;

დ) მწვავე პანკრეატიტის;

*ე) ღვიძლის ფულმანენტური უკმარისობის.

786. რომელი ოპერაციის ყველაზე სერიოზულ გართულებად ითვლება პორტო-

სისტემური ენცეფალოპათია?

*ა) პორტო-კავალური შუნტირების;

ბ) ღვიძლის დიდი რეზექციის;

გ) ქოლეცისტექტომიის;

დ) პანკრეატექტომიის;

ე) ჩამოთვლილიდან არცერთის.

787. რომელი ვიტამინის დეფიციტი იწვევს ვერნიკეს ენცეფალოპათიას?

ა) A;

*ბ) B1;

გ) B6;

დ) B12;

ე) C.

788. რა შეიძლება იყოს ვერნიკეს ენცეფალოპათიის მიზეზი?

ა) ალკოჰოლიზმი;

ბ) კუჭ-ნაწლავის დაავადებები;

გ) ღებინება ფეხმძიმობის და დიგიტალისით ინტოქსიკაციის დროს;

*დ) ყველა ჩამოთვლილი;

ე) ჩამოთვლილთაგან არცერთი.

789. ჩამოთვლილი დაავადებიდან რომელმა შეიძლება გამოიწვიოს საჭმლის

მომნელებელი ტრაქტის ზემო ნაწილებიდან სისხლდენა?

ა) საყლაპავის დამწვრობამ;

ბ) დიაფრაგმის საყლაპავის ხვრელის თიაქარმა;

გ) რანდიუ-ოსლერის დაავადებამ;

დ) 12-გოჯანაწლავის დივერტიკულმა.

*ე) ყველა ჩამოთვლილმა.

790. კუჭის სიმსივნური დაავადების შემთხვევაში სისხლდენის მიმართ სწორია

დებულება

ა) კუჭის კიბოს დროს სისხლდენა დაავადების შორსწასული სტადიის გამომხატველია;

ბ) სისხლდენას უფრო ხშირად აქვს პარენქიმული ხასიათი;

გ) მასიური სისხლდენა დამახასიათებელია კიბოს წყლულოვანი ფორმისთვის;

დ) მასიური სისხლდენა შეიძლება იყოს კეთილთვისებიანი სიმსივნის პირველი

გამოვლინება;

*ე) ყველა სწორია.

791. რა არ არის დამახასიათებელი წყლულისმიერი გასტრო-დუოდენური

სისხლდენისათვის?

ა) სისხლიანი პირღებინება;

*ბ) ტკივილის გაძლიერება ეპიგასტრიუმის არეში;

გ) მელენა;

დ) საერთო სისუსტე;

ე) წნევის დაცემა, ტაქიკარდია

792. ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომელია სისხლდენის უხშირესი მიზეზი?

ა) ეროზიული რეფლუქს-ეზოფაგიტი;

ბ) მწვავე პანკრეატიტი;

*გ) კუჭისა და 12-გოჯანაწლავის ქრონიკული წყლულები;

დ) მელორი-ვეისის სინდრომი;

ე) სტრესული წყლულები.

793. მელორი-ვეისის სინდრომის მიმართ სწორია შემდეგი დებულება:

ა) სისხლდენას ადგილი აქვს კუჭის ლორწოვანი გარსის სისხლძარღვებიდან;

ბ) ლორწოვანი გარსის ნახეთქები ხშირია კუჭის კარდიალურ ნაწილში;

გ) ნახეთქები წარმოიქმნება მუცლისშიდა წნევის მკვეთრი მომატების შედეგად;

დ) გართულების წინარე ფაქტორებია ეზოფაგიტი, გასტრიტი;

ე) ნახეთქები ხშირად მრავლობითია.

*ვ) ყველა ჩამოთვლილი.

794. მინიმუმ სიხლდენის რა მოცულობაა საჭირო, რომ სინჯი ფარულ სისხლდენაზე

იყოს დადებითი?

ა) 10 მლ;

ბ) 20 მლ;

*გ) 50 მლ;

დ) 100 მლ;

ე) 200 მლ.

795. მინიმუმ რა მოცულობის სიხლდენაა აუცილებელი მელენის ჩამოყალიბებისთვის?

ა) 50 მლ;

ბ) 100მლ;

გ) 150 მლ;

*დ) 200მლ;

ე) 250 მლ.

796. მაქსიმუმ რა მოცულობის სისხლდენა შეიძლება გამოვლინდეს კლინიკურად?

ა) 1000 მლ;

ბ) 750 მლ;

*გ) 500 მლ;

დ) 250 მლ;

ე) 100მლ.

797. მინიმუმ რა მოცულობის სისხლდენა იძლევა ჰემოდინამიურ ძვრებს?

ა) 500 მლ;

ბ) 750 მლ;

*გ) 1000 მლ;

დ) 1250 მლ;

ე) 1500 მლ.

798. მინიმუმ რა მოცულობის სისხლდენაზე არის მოსალოდნელი ჰემორაგიული შოკის

განვითარება?

ა) 500 მლ;

ბ) 1000 მლ;

*გ) 2000 მლ;

დ) 2500 მლ.

799. რა შეიძლება იყოს მწვავე პანკრეატიტის დროს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან

სისხლდენის მიზეზი?

ა) მელორი-ვეისის სინდრომი;

ბ) ბურხავეს სინდრომი;

გ) საყლაპავის ვენების ვარიკოზული გაგანიერება;

*დ) პანკრეასში დიდი სისხლძარღვის კოროზია და სადინრებით სისხლის ჩაღვრა 12-

გოჯანაწლავში;

ე) ყველა ჩამოთვლილი.

800. რა სახით ვლინდება სისხლდენა სწორი ნაწლავის ნახეთქების დროს?

ა) განავალთან შერეული სისხლი;

*ბ) წითელი სისხლი ტუალეტის ქაღალდზე;

გ) სისხლი და ლორწო თეთრეულზე;

დ) სისხლი თეთრეულზე;

ე) განავალთან შერეული სისხლი და ლორწო

დიაგნოსტიკა

801. გასინჯვის რომელი მეთოდია ყველაზე ინფორმატიული მუცლი ღრუს ორგანოებთან

მიმართებაში ?

ა) ინსპექცია;

*ბ) პალპაცია;

გ) პერკუსია;

დ) აუსკულტაცია

802. მუცლის ზედაპირზე არსებულ ორიენტირებს მიეკუთვნება 1) ჭიპი; 2) ნეკნების

რკალები; 3) მუცლის სწორი კუნთების კიდე; 4) ბოქვენი; 5) თეძოს ძვლების ქედები

*ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ)1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

დ) 1, 2;

ე) 1

803. მუცლის სწორი კუნთების იდენტიფიცირება ადვილდებ როცა პაციენტი

ა) ზის;

ბ) დამდგარი აკეთებს წინ მოხრას;

*გ) ზურგზე მწოლიარე ცდილობს თავისა და ბეჭების წამოწევას;

დ) აკეთებს ჩაბუქნვას;

ე) ბერავს მუცელს

804. რომელი სახელწოდებები გამოიყენება მუცლის ზედაპირზე ლოკალიზაციის

მისანიშნებლად? 1) ეპიგასტრიუმი; 2) მარჯვენა ზედა კვადრანტი: 3) მარჯვენა

თირკმლის საპროექციო არე; 4) მეზოგასტრიუმი; 5) ჰიპოგასტრიუმი

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

*გ) 1, 2, 4, 5;

დ) 1, 4, 5;

ე) 2

805. რომელი ორიენტირი არ მონაწილეობს ეპიგასტრიუმის შემოსაზღვრაში ?

ა) მკერდის ძვლის მახვილისებური მორჩი;

ბ) ნეკნთა რკალები;

გ) ნეკნთა რკალების უკიდურესად ქვედა წერტილების შემაერთებელი ხაზი;

*დ) ჭიპზე გამავალი გარდიგარდმო ხაზი

806. რომელი ორიენტირი არ მონაწილეობს ჰიპოგასტრიუმის ანუ ბოქვენის ზედა მიდამოს

შემოსაზღვრაში ?

*ა) ჭიპზე გამავალი გარდიგარდმო ხაზი;

ბ) თეძოს ძვლის წინა-ზედა ბორცვების შემაერთებელი ხაზი;

გ) ბოქვენის სიმფიზი;

დ) საზარდულის ნაკეცები

807. პაციენტის დამდგარ პოზიციაში გასინჯვისას უკეთესად ვლინდება 1) ნაწლავების

პერისტალტიკა; 2) სიყვითლე; 3) საზარდულის თიაქარი; 4) მუცლის კედლის თიაქარი;

5) მუცლის ზედაპირზე გაგანირებული ვენური კოლატერალები

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 2, 3, 4, 5;

*დ) 3, 4, 5;

ე) 3, 4

808. მუცლის გამოკვლევისას აუცილებელია 1) ავადმყოფი იყოს მოდუნებული; 2) კარგი

განათება; 3) მუცლის მთელი ზედაპირის გასინჯვა; 4) საზარდულის დათვალიერება;

5) გასინჯვის ყველა მეთოდის გამოყენება.

*ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

დ) 2, 3, 4;

ე) 2, 3.

809. რომელ სისტემაზე არ იძლევა ინფორმაციას მუცლის გამოკვლევა? 1)

გულსისხლძარღვთა; 2) სუნთქვის; 3) შარდ-სასქესო; 4) სისხლის; 5) ძვალსახსროვან.

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

დ) 1, 3, 4;

*ე) 2, 5.

810. რა პირობების დაცვაა საჭირო მუცლის გასინჯვის დროს? 1) პაციენტი არ უნდა

იყოს ახალი ნაჭამი; 2) პაციენტს ნაწლავები უნდა ჰქონდეს გაწმენდილი;

3) პაციენტს არ უნდა ჰქონდეს სავსე შარდის ბუშტი; 4) ექიმს არ უნდა ჰქონდეს ცივი

ხელები; 5) პაციენტი უნდა იწვეს პირაღმა კომფორტულად

*ა) 3, 4, 5;

ბ) 2, 3, 4, 5;

გ) 1, 2, 3, 4, 5;

დ) 1, 2;

ე) 1, 2, 5

811. რა დგინდება მუცლის ინსპექციით? 1) მუცლის ფორმა; 2) სტრიების არსებობა; 3)

ნაწიბურის არსებობა; 4) დილატირებული ვენების არსებობა; 5) გამონაყარის არსებობა.

*ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 2, 3, 4, 5;

გ) 2, 4, 5;

დ) 2, 3, 4;

ე) 1, 2, 3, 5

812. მუცლის მთლიანად გადიდების ხშირი მიზეზია 1) ცხიმის ჭარბად დაგროვება

მუცლის კედლის კანქვეშა ქსოვილში; 2) მეტეორიზმი; 3) ასციტი; 4) მუცლის კედლი

შეშუპება; 5) მუცლის ღრუში ჰაერის დაგროვება

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

*გ) 1, 2, 3;

დ) 1, 2;

ე) 1

812. მუცლის მთლიანად გადიდება შეიძლება მოხდეს 1) ჭიპის მოზრდილი თიაქარის

შემთხვევაში; 2) ღვიძლის ძლიერი გადიდებისას; 3) ელენთის ძლიერი გადიდებისას;

4) სპლანხოფტოზის შედეგად; 5) საკვერცხის დიდი ზომის კისტით

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 2, 3, 4, 5;

დ) 3, 4, 5;

*ე) 4, 5

813. მუცლის ღრუში ღრმად განლაგებული არაფიქსირებული სიმსივნე 1) პაციენტის

ვერტიკალურ პოზიციაში ყოფნისას სუნთქვის დროს მოძრაობს ზევით-ქვევით;

2) პაციენტის ვერტიკალურ პოზიციაში ყოფნისას სუნთქვის დროს მოძრაობს წინ და უკან;

3) კანის გადაწევისას გადაადგილდება იმავე მიმართულებით; კანის გადაწევისას

გადაადგილდება იმავე მიმართულებით; 4) კანის გადაწევისას არ იცვლის პოზიციას

ა) 1, 3;

ბ) 2, 4;

*გ) 1, 4;

დ) 2, 3

814. გამხდარ პირებში მარცხენა ქვედა კვადრანტში გარდამავალი ხასიათის

გამოდრეკილობები ს მიზეზი შეიძლება იყოს

ა) სპლენომეგალია;

*ბ) მკვრივი განავალოვანი მასების თავმოყრა;

გ) კუჭის გადიდება;

დ) საზარდულის თიაქარი;

ე) პანკრეასის კისტა

815. მუცლის კედლის “ნავისებური“ ჩავარდნის მიზეზი შეიძლება იყოს

ა) უჭმელობა;

ბ) ხანგრძლივად ხშირი ღებინება;

გ) ხანგრძლივი ფაღარათი;

*დ) სამივე

816. მუცლის კედლის “ნავისებური“ ჩავარდნას იწვევს

ა) კუჭ-ნაწლავის შეუვსებლობა;

ბ) ცხიმის განლევა მუცლის ღრუში;

გ) მუცლის კედლის გათხელება;

დ) მუცლის კედლის მოდუნება;

*ე) ჩამოთვლილი ფაქტორების ერთობლიობა

817. აღნიშნეთ მცდარი დებულება

ა) მუცლის ინსპექციისას კუჭის კონტურების თვალსაჩინოება პათოლოგიური მოვლენაა;

ბ) კუჭის კონტურები მოძრაობენ სუნთქვის შესაბამისად ზევით და ქვევით;

*გ) კუჭის პათოლოგიური პერისტალტიკის დანახვის აუცილებელი პირობაა კუჭი იყოს

ცარიელი;

დ) მუცლის ინსპექციით მეტეორიზმის ლოკალიზაციისა და ხილული პერისტალტიკის

გამოვლენას აქვს დიგნოსტიკური მნიშვნელობა;

ე) მსხვილი ნაწლავის ხილული პერისტალტიკის ტალღბი, წვრილი ნაწლავების

პერისტალტიკის ტალღებთან შედარებით არის უფრო გრძელი, გადაადგილება - უფრო

ნელი

818. ტომარის შერხევის დროს მასში ჩაყრილი კარტოფილის მოძრაობის მსგავსი

პერისტალტიკა ახასიათებს წინააღმდეგობის გაჩენას

ა) კუჭში;

ბ) მლივ ნაწლავში’

*გ) თეძოს ნაწლავის ტერმინალურ ნაწილში ან ბრმა ნაწლავში;

დ) კოლინჯში;

ე) სწორ ნაწლავში

819. ნორმა არ არის

ა) ვერცხლისფერი სტრიები და გადაჭიმვის ნიშნები მუცლის ზედა ნაწილში;

ბ) მცირე ზომის ვენების სურათი;

გ) აორტის ზომიერი პულსაცია ეპიგასტრიუმის არეში;

*დ) წითელი ფერის სტრიები;

ე) არცერთი არ არის ნორმა

820. “მედუზას თავი“ არის ნიშანი

*ა) წნევის მომატების ღვიძლის კარის ვენაში;

ბ) პრობლემის არსებობის ზედა ღრუ ვენაში;

გ) პრობლემის არსებობის ქვემო ღრუ ვენაში;

დ) სამივე პათოლოგიის

821. რა პარამეტრების თანაფარდობა განსაზღვრავს მილში გამავალი სითხით (გაზით)

ხმიანობის წარმოქმნას? 1) მილის სანათურის სიდიდე; 2 ) სითხის (გაზის) მოძრაობის

სიჩქარე; 3) სითხის (გაზის) სიმკვრივე; 4) მილის სიგრძე; 5) მოძრაობის მიმართულება

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

*გ) 1, 2, 3;

დ) 2, 3, 4, 5;

ე) 2, 3, 4

822. რატომ ისმის ნაწლავებში შიგთავსის მოძრაობის ხმა ყველაზე კარგად ჭიპის

მარჯვნივ?

ა) აქ ნაწლავები ყველაზე ზედაპირულად არიან განლაგებული;

ბ) აქ ნაწლავებში ყველაზე თხელი შიგთავსია;

გ) აქ ნაწლავს აქვს ყველაზე ხშირი პერისტალტიკა;

*დ) ეს არის თეძოს ნაწლავის ტერმინალური ნაწილის საპროექციო ადგილი, სადაც ის

ვიწროვდება ბრმა ნაწლავში გადასვლის წინ;

ე) ყველა ჩამოთვლილის გამო

823. რომელი დებულება მუცლის აუსკულტაციის შესახებ არის მართებული ? 1) გასინჯვის

სხვა მეთოდებთან შედარებით მისი როლი არის ყველაზე მოკრძალებული; 2)

კეთდება პერკუსიისა და პალპაციის წინ; 3) პერიოსტალტიკის მოსმენისთვის

ფონენდოსკოპს მუცელზე ადებენ ზეწოლის გარეშე; 4) მოსმენა სეიძლება შემოიფარგლოს

მარჯვენა ქვედა კვადრანტით; 5) ჰიპერპერისტალტიკის შემთხვევაში ისმის ხმამაღალი

ხანგრძლივი ყურყური

ა)1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 2, 3, 4, 5’

დ) 2, 3, 4;

*ე) 1, 3, 5

824. “კუჭის ყმუილი“ არის შედეგი

ა) სანათურის შევიწროვების;

ბ) პერისტალტიკის გააქტიურების გამო შიგთავსის მოძრაობის აჩქარების;

გ) ნაწლავების შიგთავსის გათხელების;

*დ) სამივე ცვლილების

825. მაღალტონალური ხმიანობა “მეტალისებრი“ ელფერით ახასიათებს 1) წვრილი

ნაწლავის მექანიკურ გაუვალობას; 2) წვრილი ნაწლავის ფუნქციურ გაუვალობას; 3)

ფაღარათს; 4) ყაბზობას; 5) ნაწლავებში გაზების ჭარბად დაგროვებას

ა) 1,2, 3, 4, 5;

ბ) 3, 4, 5;

*გ) 1, 2;

დ) 1, 2, 3;

ე) 3, 5

826. სწორი დებულებებია 1) “შხეფის ხმიანობა“ წარმოიშვება იმ შემთხვევაში, როცა

კუჭში არის სითხეც და ჰაერიც; 2) “შხეფის ხმიანობის“ გამოსაწვევად კუჭის წინა

კედელსა და სითხეს შორის უნდა იყოს ჰაერი; 3) “შხეფის ხმიანობის“ გამოკვლევას

სადიაგნოსტიკო მნიშვნელობა აქვს როცა ტარდება იმ დროს, როდესა კუჭში არ უნდა

იყოს შიგთავსი; 4) “ზედაპირული შხეფის ხმიანობა“ ახასიათებს კუჭის წვენის

ჰიპერსეკრეციას; 5) “ზედაპირული შხეფის ხმიანობის“ გამოსაწვევად ეპიგასტრიუმის

არეში კეთდება მოხრილი ოთხი თითით ძლიერი დარტყმები

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

*გ) 1, 2, 3;

დ) 3, 4, 5;

ე) 1, 2

827. ფიზიოლოგიური “შხეფის ხმიანობის“ გამოწვევა არ ხერხდება თუ არის

ა) მუცლის პრესის ძლიერი დაჭიმულობა;

ბ) კუჭის მუსკულატურის ძლიერი ტონუსი;

გ) კუჭის წვენის სეკრეციის დაქვეითება;

*დ) ჩამოთვლილთაგან რომელიმე მდგომარეობა

828. რა შემთხვევაში არ მოისმინება პერიტონეუმის ხახუნის ხმიანობა ?

*ა) სპონტანური პერიტონიტის;

ბ) პერიჰეპატიტის;

გ) პერიქოლეცისტიტის;

დ) პერისპლენიტის;

ე) ყველა შემთხვევაში მოისმინება

829. პერკუსიით შესაძლებელია არ არის

ბ) სითხის შემცველი კისტის დადგენა;

*გ) თირკმლების ზომების დადგენა;

დ) მუცელში სიმსივნის გამოვლენა;

ე) მუცელში სითხის არსებობის დადგენა

830. გულმკერდის მარჯვენა წინა-ქვედა ზედაპირხე მოყრუებას იძლევა

* ა) ღვიძლის მარჯვენა წილი;

ბ) ნაღვლის ბუშტი;

გ) ღვიძლის მარცხენა წილი;

დ) განივი კოლიმჯის ღვიძლის ნაკეცი;

ე) მარჯვენა თირკმელი

831. რომელი ნეკნების ზღვარში თავსდება ღვიძლისმიერი მოყრუებული პერკუტორული

ხმიანობა?

ა) V - VIII;

ბ) VI - IX;

*გ) VII- X;

დ) VIII -XI;

ე) IX –XII

832. გულმკერდის მარცხენა წინა-ქვედა ზედაპირზე ტიმპანურ ხმიანობას იძლევა 1) კუჭის

ფსკერში ჰაერის ბუშტის არსებობა; 2) განივი კოლინჯის ელენთის ნაკეცში ჰაერის ბუშტის

არსებობა; 3) მლივ ნაწლავის მარყუჟებში ჰაერის დაგროვება; 4)

პნეუმოპერიტონეუმი

ა) 1, 2, 3, 4;

ბ) 1, 2, 3;

გ) 1, 2, 4;

*დ) 1, 2;

ე) 1

833. რომელი პერკუტორული ხნიანობა დომინირებს მუცლის ზედაპირზე ?

ა) ყრუ;

ბ) მოყრუებული;

გ) რეზონირებული;

დ) ჰიპერრეზონირებული;

*ე) ტიმპანური

834. ქალებში ბოქვენის სიმფიზის ზევით მოყრუებას იძლევა 1) სავსე შარდის ბუშტი; 2)

გადიდებული საშვილოსნო; 3) სწორი ნაწლავი; 4) განივი კოლინჯი

ა) 1, 2, 3, 4;

ბ) 1, 2, 3;

გ) 1, 2, 4;

*დ) 1, 2;

ე) 1

835. ტიმპამური ხმიანობის შესუსტებას იძლევა

ა) ნაწლავებში გაზების მცირე შემცველობა;

ბ) მუცლის კედელში ცხიმის დაგროვება;

გ) მუცლის კედლის შეშუპება;

*დ) სამივე ნდგომარეობა

837. რომელი პათოლოგია განაპირობებს ღვიძლის ზედა საზღვრის დაწევას ?

*ა) ფილტვების ემფიზემა;

ბ) მარჯვენა,ხრივი ჰიდროთორაქსი;

გ) ფილტვის მარჯვენა ქვედა წილის სიმსივნე;

დ) მარჯვენამხრივი სარქვლოვანი პმეუმოთორაქსი

838. “ღვიძლის მოყრუების უეცარი გაქრობა“ არის ნიშანი

*ა) პეპტიური წყლულის პერფორაციის;

ბ) ღვიძლის შეჭმუხნის;

გ) 12-გოჯა ნაწლავის წყლულის პენეტრაციის;

დ) ნაღვლის ბუშტის პერფორაციის;

ე) მწვავე პანკრეატიტის დროს განვითარებული რეტროპერიტონეალური ტრანსუდაციის

839. მუცლის პaლპაციის შესახებ არასწორი დებულებაა

ა) თანამიმდევრულად უნდა გაკეტდეს ჯერ ზრრელე, შემდეგ ღრმა პალპაცია;

ბ) მოიცავს მთელ მუცელს, საეჭვო ადგილზე ფრთხილი აქცენტირებით;

გ) ცივი ხელის შეხება იწვევს მუცლის კედლის კუნთების რეფლექსურ შეკუმშვას;

დ) პალპაციის დაწყება შესაძლებელია მსუბუქად ჩაცმულ პაციენტთან;

*ე) მუცლის პალპაციისას პაციენტი უნდა სუნთქავდეს ცხვირით

840. რა პირობების დაცვაა საჭირო მუცლის პალაპციის დროს? 1) პაციენტი უნდა

იწვეს პირაღმა მოხრილი მუხლებით; 2) პაციენტს ხელები უნდა ეწყოს თავქვეშ;

3) ექიმს უნდა ჰქონდეს თბილი ხელები; 4) აუცილებელია სუნთქვის გულმკერდის

ტიპი; 5) მანიპულაციიდან ყურადღების გადატანის მიზნით შეიძლება პაციენტისთვის

კითხვების დასმა

ა) 1, 2, 3;

*ბ) 1, 3, 5;

გ) 2, 4;

დ) 2, 4, 5;

ე) 2, 3, 4, 5

841. მუცლის პალპაციის ნორმალურად ჩასატარებლად

ა) პაციენტი უნდა იწვეს რბილ საწოლზე;

ბ) პაციენტი უნდა იწვეს მაღალ სასთუმელზე;

გ) პაციენტი ფეხებით მაგრად უნდა ებჯინებოდეს საწოლის თავს;

დ) პაციენტი წყნარად უნდა სუნთქავდეს ცხვირით;

*ე) პაციენტის მუცელი მთლიანად უნდა იყოს გაშიშვლებული მახვილისებური მორჩიდან

ბოქვენის სიმფიზამდე

842. აღნიშნეთ სწორი დებულებები 1) მუცლის კედლის პათოლოგიური დაჭიმულობა

არის კედლის რეზისტენტობა ან კუნთების დეფენსი; 2) კედლის რეზისტენტობა

აღინიშნება იმ ადგილას, რომლის ქვეშაც ღრმად მდებარე ორგანო არის დაზიანებული

ანთებითი პროცესით; 3) კუნთების დაჭიმულობა ვითარდება მუცლის აპკის ანთების

ადგილას; 4) მუცლის კედლის დაჭიმულობის ორივე ვარიანტი არის რეფლექტორული

ხასითეის; 5) დაზიანებული ორგანოდან ზურგის ტვინში გადაგზავნილი ინფორმაცია არის

გაცილებით სუსტი, ვიდრე პერიტონეუმის ანთების უბნიდან

*ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

დ) 1, 2, 3, 5;

ე) 1

843. მუცლის კედლის კუნთების დაჭიმულობა, კედლის რეზისტენტობისგან

განსხვავებით,

ა) ვითარდერება მხოლოდ პალპაციის პროცესში;

*ბ) ზოგჯერ აღწევს “დაფისებური მუცელი“-ს დონეს;

გ) უმტკივნეულოა;

დ) შეიძლება მოიხსნას პაციენტის ყურადღების გადატანით პალპაციის მანიპულაციიდან

844. რა დროს ვითარდება მუცლის კედლის კუმთების რეფლექსური ძლიერი შეკუმშვა ?

1) პერიტონიტის; 2) ტეტანუსის; 3) ტყვიით მოწამვლის; 4) ტუბერკულოზური

მენინგიტის; 5) მწვავე პანკრეატიტის

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

*ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 4;

დ) 1, 4;

ე) 1

845. ფლუქტუაცია ახასიათებს

ა) მუცლის კედლის ანთებით ინფილტრაციას;

*ბ) მუცლის კედლის აბსცესს;

გ) ჭიპის თიაქარს;

დ) მუცლის კედლის კანქვეშა ჰემატომას;

ე) ყველა ჩამოთვლილს

846. მუცლის ღრმა პალპაციის მეთოდი ეყრდნობა შემდეგ კანონზომიერებას:

*ა) რაც უფრო ნაკლებად დაჭიმულია მუცლის პრესი, მით ნაკლებ ეწინააღმდეგება ხელის

შეღწევას ღრმად მდებარე ორგანოებამდე;

ბ) წარმონაქმნი რომ შევიგრძნოთ მისი სიმკვრივე უნდა იყოს შუამდებარე ქსოვილების

სიმკვრივეზე ნაკლები;

გ) უფრო ადვილად ისინჯება მოძრავი სხეულები;

დ) სხეული უკეთ ისინჯება თუ ის განლაგებულია რბილ საგანზე;

ე) ოთხივეს

847. მუცლის ღრმა პალპაციის მიზანი არ არის

*ა) მუცლის კედლის მდგომარეობის შეფასება;

ბ) სიმსივნური წარმონაქმნის გამოვლენა;

გ) პალპირებადი ორგანოების დახასიათება;

დ) სამივე ღრმა პალპაციის მიზანია

848. მუცლის ღრმა პალპაციით დგინდება პალპირებადი ორგანოს 1) ტოპოგრაფია; 2)

ფორმა; 3) სიდიდე; ; 4) სიმკვრივე; 5) მობილურობა

*ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 2, 3, 4, 5;

დ) 2,3, 4;

ე) 1, 5

849. მუცლის ღრმა პალპაციით 1) შეიძლება დახასიათება პალპირებადი ორგანოს

ზედაპირის; 2) გამოვლენა მტკივნეულობის; 3) დიაგნოსცირება პერიტონეუმის ღრუში

ჰაერის არსებობის; 4) შესაძლებლია ორგანოს კიდის განსაკუთრებული შეგრძნება;

5) დგინდება ღვიძლის ზედა და ქვედა საზღვრები

ა)1, 2,3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

*გ) 1, 2, 4;

დ) 1, 2;

ე) 1, 4

850. მუცლის ღრმა პალპაციის სწორი მეთოდია

ა) ხელის მოძრაობა პალპირებადი ორგანოს კიდის პარალელურად;

ბ) პროცედურის ჩატარება მხოლოდ ამოსუნთქვისას;

გ) ყველა შემთხვევაში პროცედურის დაწყება თითების მოხრილი ბოლოებით;

*დ) ნაწლავების კიდეების გასასინჯად ხელის გადაადგილება კანთან ერთად;

851. “ირიბი პალპაციის“ მეთოდით ისინჯება 1) ბრმა ნაწლავი; 2) ასწვრივი კოლინჯი;

3) განივი კოლინჯი; 4) დასწვრივი კოლინჯი; 5) სიგმოიდური კოლინჯი

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 3, 5;

*გ) 1, 5;

დ) 2, 4;

852. “ბიმანუალური პალპაციის“ მეთოდით ისინჯება 1) ბრმა ნაწლავი; 2) ასწვრივი

კოლინჯი; 3) განივი კოლინჯის ცენტრალური ნაწილი; 4) დასწვრივი კოლინჯი; 5)

სიგმოიდური კოლინჯი

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 3, 5;

გ) 1, 5;

*დ) 2, 4;

853. მუცლის ღრმა პალპაციის დროს ფიზიოლოგიურ პირობებშიც ოდნავ მკივნეული

შეიძლება იყოს

*ა) ბრმა ნაწლავი;

ბ) აღმავალი კოლინჯი;

გ) განივი კოლინჯი;

დ) დასწვრივი კოლინჯი;

ე) სიგმოიდური კოლინჯი

854. რისი გასასინჯად არის საჭირო ღრმა პალპაციის შესრულება დამდგარ

მდგომარეობაშიც ?

ა) კუჭის დიდი სიმრუდის;

*ბ) კუჭის მცირე სიმრუდის;

გ) ღვიძლის წინა კიდის;

დ) განივი კოლინჯის ზედა კიდის;

ე) ელენთის

855. რის დასადგენად გამოიყენება პალპატორულ-პერკუტორული მეთოდი ?

*ა) კუჭის ქვედა კიდის მდებარეობის;

ბ) ღვიძლის წინა კიდის მდებარეობის;

გ) განივი კოლინჯის მდებარეობის;

დ) ბრმა ნაწლავის მდებარეობის;

ე) სიგმოიდური ნაწლავის მდებარეობის

856. რაზე მიანიშნებს ორი ცილინდრული წარმონაქმნის პალპირება მუცლის მარჯვენა

(შესაძლებელია ასევე მარცხენა) კიდეზე ?

ა) ორნაკეციან აღმავალ ( და დაღმავალ) კოლინჯზე;

ბ) წვრილი ნაჭლავების მარყუჟების გაგანიერებაზე;

გ) 12-გოჯა ნაწლავის დაწევაზე;

*დ) განივი კილინჯის ფტოზზე

857. რომელი ორგანოები ისინჯება პალპაციით ნორმაში? 1) 12-გოჯა ნაწლავი; 2)

პანკრეასი; 3) სიგმოიდური ნაწლავი; 4) სწორი ნაწლავი; 5) ბრმა ნაწლავი

ბ) 1, 2, 4, 5;

გ) 1, 2, 3, 4, 5;

დ) 2, 3, 4, 5;

*ე) 3, 5.

858. რომელი ორგანო ისინჯება ნორმაში ყველაზე ხშირად ?

ა) ღვიძლის წინა კიდე;

ბ) კუჭის დიდი სიმრუდე;

გ) განივი კოლინჯი;

დ)ბრმა ნაწლავი;

*ე) სიგმოიდური ნაწლავი

859. რომელი ორგანო არ ისინჯება პალპაციით ნორმაში?

*ა) ნაღვლის ბუშტი;

ბ) სიგმოიდური ნაწლავი;

გ) ღვიძლი;

დ) ბრმა ნაწლავი;

ე) გარდიგარდმო კოლინჯი

860. წვრილი ნაწლავების რომელი ნაწილი შეიძლება გაისინჯოს ნორმაში ?

ა) 12-გოჯა ნაწლავის ბოლქვი;

ბ) მლივი ნაწლავი;

გ) თეძოს ნაწლავის პროქსიმალური მონაკვეტი;

*დ) თეძოს ნაწლავის ტერმინალური ნაწილი

861. განივი კოლინჯის რომელი მონაკვეთის პალპაცია არის შეუძლებელი ?

ა) ღვიძლისმხრივი ნაკეცის;

ბ) შუა მონაკვეთის;

*გ) ელენთისმხრივი ნაკეცის;

დ) სამივე მონაკვეთი ადვილად ისინჯება

862. მუცლის სიმსივნის პალპაყორული ნიშანი არ არის

ა) წარმონაქმნის უცხო ადგილას ლოკალიზაცია;

ბ) უმოძრაობა როგორც სუნთქვის, ასევე პალპაციის პროცესში’

*გ) მტკივნეულობა;

დ) წარმონაქმნის მკვრივი კონსისტენცია;

ე) არასწორი ზედაპირი

863. მუცლის პალპაციის ხელშემშლელი ფაქტორია 1) ასციტი; 2) მეტეორიზმი; 3)

ძლიერი მტკივნეულობა; 4) კედლი კუნთების დეფენსი

*ა) 1, 2, 3, 4;

ბ) 1, 2, 3;

გ) 2, 3, 4;

დ) 1, 2;

ე) 3, 4

864. საყლაპავის გამოსაკვლევად გამოიყენება 1) კონტრასტული რენტგენოგრაფია;2)

ენდოსკოპია; 3) ულტრასონოგრაფია; 4) pH-ის მონიტორინგი; 5) საყლაპავის ქვედა

სფინქტერის მანომეტრია

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 2, 3, 4, 5;

*გ) 1, 2, 4, 5;

დ) 2, 4, 5;

ე) 3, 4, 5

865. გასტრო-ეზოფაგალური რეფლუქსური დაავედებისა და ფუნქციური გულძმარვის

დიფერენცირების ყველაზე ხელმისაწვდომო მეთოდია

ა) საყლაპავში pH-ის მონიტორინგი;

ბ) საყლაპავის ქვედა სფინქტერის მანომეტრია;

*გ) პროტონის პომპის ინჰიბიტორების მაქსიმალური თერაპიული დოზით

სადიაგნოსტიკო მკურნალობა

866. რომელი მეთოდი ითვლება ძირითადათ ეზოფაგიტების დიაგნოსტიკისთვის?

ა) რენტგენო-კონტრასტული;

ბ) ულტრაბგერითი ექოსკანირება;

*გ) ენდოსკოპია ბიოფსიით;

დ) კომპიუტერული ტომოგრაფია;

ე) ბირთვულ-მაგნიტური რეზონანსი

867. რა გამოკვლევაა ყველაზე სანდო კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ზედა ნაწილიდან

სისხლდენის ადგილის დასადგენად?

*ა) ენდოსკოპია;

ბ) რენტგენოსკოპია;

გ) ანგიოგრაფია;

დ) ულტრაბგერითი ექოსკანირება;

ე) ყველა თანაბრად ინფორმატიულია

868. მიუთითეთ რენტგენოკონტრასტული ეზოფაგოსკოპიის დადებითი მხარე?

*ა) ადვილად ავლენს დიაფრაგმის საყლაპავიs ხვრელის თიაქარს;

ბ) არ არის დამოკიდებული რენტგენოლოგის გამოცდილებაზე;

გ) იძლევა უმნიშვნელო ზომის ანთების კერის გამოვლენის საშუალებას;

დ) ყველა ჩამოთვლი

869. როგორი რენტგენოლოგიური სურათია დამახასიათებელი საყლაპავის დიფუზური

სპაზმისთვის?

ა) ნისკარტისებრი;

ბ) კონუსისებრი;

გ) მახვილისებრი;

დ) ფიალისებრი;

*ე) შტოპორისებრი

870. ირიგოსკოპია ორმაგი კონტრასტირებით გულისხმობს:

ა) მსხვი ლნაწლავში ბარიუმის ორმაგი დოზის შეყვანას;

*ბ) ნაწლავის ლორწოვანი გარსის დაფარვას ხსნარის სქელი შრით და ჰაერის

ჩატუმბვას;

გ) ბარიუმის ხსნარით მსხვილი ნაწლავის ორმხრივ კონტრასტირებას.

871. რაში მდგომარეობს რიგლერის სინდრომი?

*ა) ჰაერის არსებობა ნაწლავის კედლის ორივე მხარეს;

ბ) ჰაერის არსებობა მუცლის ღრუს მარჯვენა-ზედა კვადრანტში ღვიძლის ზემოთ;

გ) ჰაერის არსებობა ღვიძლის ქვემოთ;

დ) ნაწლავის მარყუჟებს შორის რენტგენონეგატიური სამკუთხედების არსებობა

872. რა დაავადებების დიფერენცირებისთვის არის უფრო ეფექტური ირიგოსკოპია?

ა) ნაწლავების ბაქტერიული და პარაზიტული დაზიანებების;

*ბ) კრონის დაავადებისა და არასპეციფიური წყლულოვანი კოლიტის;

გ) კეთილთვისებიანი და ავთვისებიანი პოლიპების

873. რა დაავადების დიაგნოსტიკაში არ გამოიყენება ენტეროკლიზისი (მაღალი

რენტგენოკონტრასტული ოყნა)?

ა) ცოლინგერ - ელისონის სინდრომის;

ბ) კრონის დაავადების;

გ) უიპლის დაავადების;

დ) ცელიაკის;

*ე) წყლულოვანი კოლიტის.

874. რა შემთხვევაში შეიძლება გამოყენებული იქნეს დიაგნოსტიკისათვის

ენტეროკლიზისი (მაღალი რენტგენოკონტრასტული ოყნა) ?

ა) მალაბსორბციის;

ბ) წვრილი ნაწლავის ნაწილობრივი მექანიკური გაუვალობის;

გ) კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან გაურკვეველი სისხლდენის;

*დ) ყველა ჩამოთვლილ;

875. ენდოსკოპიით შესაძლებელია 1) კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ლორწოვანი გარსის

დათვალიერება; 2) ბიოფსია; 3) რენტგენოკონტრასტული ნივთიერების შეყვანა;

4) ექოსკოპიური გამოკვლევა

*ა) 1, 2, 3, 4;

ბ) 1, 2, 3;

გ) 1, 2;

დ) 1, 2, 4

876. სამკურნალო ენდოსკოპია მოიცავს 1) უცხო სხეულის ამოღებას; 2) სისხლდენის

შეჩერებას; 3) პოლიპოტომიას; 4) სტენტირებას; 5) პარენტერალური კვებისთვის ზონდის

ჩაყენებას

*ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

დ) 2, 3;

877. რა უპირატესობა აქვს საყლაპავის ენდოსკოპიურ გამოკვლევას

რენტგენოკონტრასტულ ეზოფაგოსკოპიასთან?

ა) უფრო სწრაფად სრულდება;

ბ) ნაკლებ სახიფათოა;

გ) უფრო იაფია;

დ) არ არის დამოკიდებული შემსრულებლის გამოცდილებაზე;

*ე) იძლევა სისხლდენის ადგილის ზუსტი განსაზღვრის საშუალებას

878. კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ზედა ნაწილის ენდოსკოპიური გამოკვლევის უხშირესი

ჩვენებაა

ა) გულძმარვა;

ბ) დისპეფსია;

გ) ფარული სისხლდენა;

*დ) ყველა ჩამოთვლილი;

879. რომელი ვირუსით ინფექციის დროს კეთდება საყლაპავის წყლულის კიდიდან

ანაფხეკი ციტოლოგიური გამოკვლევისთივს?

*ა) მარტივი ჰერპესის ვირუსით;

ბ) ციტომეგალოვირუსით;

გ) ადამიანის იმუნოდეფიციტის ვირუსით;

დ) სამივეთი;

880. კეთდება თუ არა ფუნქციური დისპეფსიის შემთხვევაში ენდოსკოპიური გამოკვლევა

ბიოფსიით?

ა) არა;

ბ) აუცილებელია;

*გ) კეთდება მკურნალობის არაეფექტურობის შემთხვევაში

881. ეზოფაგოსკოპიის ჩვენებებია 1) აბსცესის გახსნა; 2) საყლაპავში სისხლდენის

ადგილის მიკვლევა და შეჩერება; 3 ) წყლულებისა და ეროზიების მოწვა;

4) სანათურის გაფართოვება; 5) ბიოფსიის ჩატარება

*ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ)1, 2, 3, 5;

დ) 1. 2, 5;

882. ეზოფაგოსკოპიის აბსოლუტური უკუჩვენებაა ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

*ა) არამკვეთრად გამოხატული ჩიყვის;

ბ) მკვეთრად გამოხატული აორტის ანევრიზმის;

გ) გულის უკმარისობის III-IV ფუნქციონალური კლასის;

დ) საყლაპავის თუთით ახალი დამწვრობის;

ე) ხერხემლის მკვეთრად გამოხატული დეფორმაციის

883. ეზოფაგოსკოპიის უკუჩვენება არ არის

ა) ჩიყვი;

ბ) მწვავე ტონზილიტი;

გ) ასთმური სტატუსი;

*დ) საყლაპავიდან სისხლდენა;

ე) მწვავე ბრონქიტი.

884. გასტროსკოპია საშუალებას იძლევა

ა) დაზუსტდეს სისხლდენის ადგილი;

ბ) განხორციელდეს დინამიური დაკვირვება კუჭის წყლულის შეხორცების პროცესზე;

გ) გაკეთდეს დამიზნებითი ბიოფსია;

დ) აღებული იქნეს ლორწოვანი გარსის ანაფხეკი;

*ე) ყველა ჩამოთვლილის

885. რა მიზნით ტარდება კუჭის ენდოსკოპიური გამოკვლევის დროს ბიოფსია?

ა) ანთებითი პროცესის ხასიათის დასადგენად;

ბ) H. pilori-ით ინფიცირების გამოსავლენათ;

გ) ნეოპლაზიური პროცესის გამოსავლენად;

*დ) სამივე მიზნით.

886. რატომ აფრთხილებენ პაციენტებს ეზოფაგოგასტროდუოდენოსკოპიის მერე არ

ჭამონ 2 საათის განმავლობაში?

ა) სისხლდენის საშიშროებაა;

ბ) შეიძლება დაეწყოს ტკივილი;

*გ) ასპირაციის საშიშროებაა;

დ) გულისრევის და პირღებინების საშიშროებაა

887. 12-გოჯა ნაწლავის ენდოსკოპიის დროს პრემედიკაციის მიზანია

ა) პირ-ხახის ლორწოვანის ანესთეზია;

ბ) 12-გოჯა ნაწლავის რელაქსაცია;

გ) რეტროგრადული ქოლანგიოგრაფიის აუცილებლობისას ოდის სფინქტერის მოდუნება;

*დ) ყველა ჩამოთვლილი

888. რა უპირატესობა აქვს კოლონოსკოპიას ირიგოსკოპიას თან შედარებით? 1) იძლევა

მსხვილი ნაწლავის ლორწოვანი გარსის დეტალური შეფასების საშუალებას; 2 ) უფრო

იაფია; 3) არ საჭიროებს სედატიური საშუალების გამოყენებას; 4) ნაკლებად სახიფათოა;

5) შესაძლებელია ქსოვილის ნიმუშის აღება მორფოლოგიური გამოკვლევისათვის

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 5;

გ) 1, 3, 5;

დ) 1, 4, 5’

*ე) 1, 5

889. კოლონოსკოპები გარდა სანათურის ცივი განათებისა ანხორციელებენ

ა) წყლით ჩამობანვას;

ბ) ჰაერის შებერვას;

გ) შიგთავსის ამოქაჩვას;

დ) პოლიპოტომიას;

*ე) ყველა ჩამოთვლილ მანიპულაციას.

890. კოლონოსკოპიის ჩვენებაა

ა) სისხლიანი დიარეა;

ბ) რკინა-დეფიციტური ანემია მამაკაცებში;

გ) წყლულოვანი კოლიტის გავრცელების დადგენა;

დ) ბიოფსიის ჩატარება.

*ე) ყველა ჩამოთვლილი

891. კოლონოსკოპიით არ შეიძლება ჩატარდეს

ა) პოლიპექტომია;

ბ) სიმსივნური ზრდის ლაზერული კოაგულაცია;

გ) სტრიქტურების დილატაცია;

*დ) წვრილ ნაწლავთან ანასტომირება.

892. ენდოსკოპიური რეტროგრადული ქოლანგიოპანკრეატოგრაფიის ჩვენება არ არის

ა) სიყვითლე ღვიძლშიდა სანაღვლე გზების გაფართოვების ფონზე;

ბ) ქოლანგიტის ნიშნები;

გ) ტუტე ფოსფატაზის მკვეთრი მომატება;

დ) ტკივილი ქოლეცისტექტომიის მერე;

*ე) პორტალური ჰიპერტენზიის ნიშნები.

893. ვის აღარ უკეთდება დიდ უმრავლეს შემთხვევაში ქოლეცისტექტომია

ენდოსკოპიური სფინქტეროტომიის შემდეგ?

*ა) ხანდაზმულ პირებს;

ბ) შუახნის პირებს;

გ) ახალგაზრდებს;

894. ენდოსკოპიური რეტროგრადული ქოლანგიოპანკრეატოგრაფიას არ იყენებენ

ა) პაპილოტომიისთვის;

ბ) სანაღვლე სადინრის სტენტირებისთვის;

გ) სანაღვლე სადინრის ბალონური დილატაციისთვის;

*დ) ნაღვლის ბუშტის გამორეცხვისთვის;

ე) სანაღვლე გზების განვლადობის შეფასებისთვის

895. ღვიძლში მეტასტაზები არის

ა) ჰიპერექოგენური;

ბ) ჰიპოექოგენური;

*გ) როგორც ჰიპერ- ისე ჰიპოექოგენური

896. ღვიძლის სკანირებისას რა პროცესის ულტრაბგერით ნიშანს წარმოადგენს “ ხარის

თვალი“ - ჰიპოექოგენური არშია ჰიპერექოგენური კერის ირგვლივ?

ა) ჰიპერრეგენერაციული კვანძის;

ბ) ექონოკოკის ბუშტის;

გ) კისტის;

დ) ღვიძლშიდა კონკრემენტის;

*ე) მეტასტაზის პერიფოკალური შეშუპებით.

897. რომელი დაავადების დროს აღინიშნება ღვიძლის დიფუზური ჰიპერექოგენობა?

ა) ცხიმოვანი ინფილტრაციის;

ბ) ქრონიკული ჰეპატიტის;

გ) ციროზის;

*დ) სამივესი;

898. დაახლოებით რა %-ში უზრუნველყოფს ულტრაბგერითი გამოკვლევა ქრონიკული

პანკრეატიტის დიაგნოსცირებას?

ა) 15-20;

ბ) 30-40;

*გ) 60-80;

დ) 90;

ე) 100.

899. როგორია ულტრაბგერითი ექოსკანირების და კომპიუტერული ტომოგრაფიის

სპეციფიურობა მწვავე აპენდიციტის დიაგნოსტიკაში?

ა) ორივე თანაბრად დაბალია;

*ბ) ორივე თანაბრად მაღალია;

გ) ტომოგრაფიის მეტია;

დ) ექოსკანირების მეტია.

900. რის დასადგენად არ გამოიყენება ულტრაბგერითი ექოსკანირება?

ა) ასციტის;

ბ) ნაღვლ-კენჭოვანი დაავადების;

*გ) პეპტიური წყლულის ლოკალიზაციის;

დ) ღვიძლში მეტასტაზის არსებობის;

ე) მწვავე პანკრეატიტის

901. რომელი ორგანოს აღწერა არ ხდება ჩვეულებრივ მუცლის ღრუს ორგანოების

ექოსკანირების დროს?

*ა) კუჭის;

ბ) ღვიძლის;

გ) ნაღვლის ბუშტის;

დ) ელენთის;

ე) პანკრეასის

902. კუჭის კიბოს რა ფორმის დიაგნოსტიკაში ენიჭება მნიშვნელობა ენდოსკოპიურ

ულტრაბგერით ექოსკანირებას?

ა) პოლიპოზური;

ბ) წყლულოვანი;

*გ) დიფუზური;

დ) სამივე ფორმის

903. რომელი დაავადების დიაგნოსტიკაში შეიძლება გამოყენებული იქნეს

ენდოსკოპიური ულტრაბგერითი ექოსკანირება?

ა) რეფლუქს-ეზოფაგიტის;

ბ) ახალაზიის;

*გ) კუჭის ლიმფომის;

დ) პეპტიური წყლულების

904.რომელია არასწორი დებულება ?

*ა) სიმსივნის რეგიონალური ჯირკვლების შეფასებაში ენდოსკოპიური ულტრაბგერითი

ექოსკანირება მნიშვნელოვნად ჩამორჩება კომპიუტერულ ტომოგრაფიას;

ბ) ენდოსკოპიური ულტრასონოგრაფიით საყლაპავის კიბოს გამოვლენის ალბათობა

იზრდება სიმსივნის ზრდის შესაბამისად და აღწევს 90%-ს;

გ) პირველადი სიმსივნისთვის დამახასიათებელია დაბალი ექოგენობის არასწოორი

კონტურების მქონე კერის სკანირება;

დ) ჯირკვალში მეტასტაზისთვის დამახასიათებელია დაბალი ექოგენობის სწოორი

კონტურების მქონე კერის სკანირება

905. კუჭის სხეულის ზედა მესამედიდან შესაძლებელია ულტრაბგერით ეხოლოკაცია 1)

პანკრეასის კუდის; 2) ღვიძლის მარცხენა წილის; 3) აორტის; 4) სიგმოიდური ნაწლავის;

5) სწორი ნაწლავის

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

*გ) 1, 2, 3;

დ) 3, 4, 5;

ე) 4, 5

906. კუჭის სხეულის შუა მესამედიდან ულტრაბგერითი ეხოლოკაციით მისაწვდომია

1) პანკრეასის სხეული; 2) ღვიძლის მარჯვენა წილი; 3) ბრმა ნაწლავი; 4) ასწვრივი

კოლინჯი; 5) დასწვრივი კოლინჯი

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

დ) 1, 2;

*ე) 1

907. 12-გოჯა ნაწლავის ბოლქვიდან შესაძლებელია ულტრასონოგრაფიით ინფორმაციის

მიღება 1) პანკრეასის თავის შესახებ; 2) ნაღვლის ბუშტის შესახებ; 3) სანაღვლე

სადინარების შესახებ; 4) მარცხენა თურკმლის შესახებ; 5) საყლაპავის შესახებ

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

*გ) 1, 2, 3;

დ) 1, 2’

ე) 1

908. 12-გოჯა ნაწლავის ვერტიკალური ნაწილიდან ულტრასონოგრაფიით შესაძლებელია

აღწერა 1) პანკრეასის თავის; 2) ნაღვლის საერთო სადინარის დისტალური ნაწილის;

3) ვირზუნგის სადინარის; 4) სიგმოიდური ნაწლავის; 5) სწორი ნაწლავის

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

*გ) 1, 2, 3;

დ) 1, 2’

ე) 1;

909. რომელი სისხლძარღვების გამოკვლევა არის შესაძლებელი 12-გოჯა ნაწლავის ქვედა

ჰორიზონტალური ნაწილიდან ულტრასონოგრაფიის საშუალებით ? 1) ბარძაყის

არტერიის; 2) ზედა ღრუ ვენის; 3) ქვედა ღრუ ვენის; 4) აორტის; 5) ჯორჯლის ზედა

სისხლძარღვების

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 2, 3, 4, 5;

დ)1, 2, 3;

*ე) 3, 4, 5

910. რომელი ნიშანი ითვლება ყველაზე სპეციფიურად ღვიძლის აბსცესისთვის

კომპიუტერული ტომოგრაფიით გამოკვლევისას?

ა) გამოკვეთილი კონტურის მქონე დაბალი რენტგენოსიმკვრივის მქონე წარმონაქმნი;

ბ) მულტილაკუნარული წარმონაქმნი;

გ) შინაგანი ტიხარების მქონე წარმონაქმნი;

დ) მკვეთრად გამოსახული კედლის მქონე წარმონაქმნი;

*ე) წარმონაქმნის ღრუში გაზის ბუშტების არსებობა.

911. რომელი სიმსივნის მეტასტაზებზე მიუთითებს განსაკუთრებით დაბალი

სიმკვრივის უბნების არსებობა ღვიძლის ტომოგრამებზე?

ა) პანკრეასის ინსულარულუჯრედოვანი კიბოს;

ბ) კარცინოიდის;.

გ) ფარისებური ჯირკვლის კიბოს;

*დ) კუჭის კიბოს;

ე) ყველა ჩამოთვლილის.

912. პერიფერიულ ვენაში კონტრასტული ნივთიერების შეყვანის შემდეგ რომელი

ორგანოს კონტრასტირება ხდება ყველაზე გვიან?

ა) ელენთის;

ბ) თირკმელების;

გ) პანკრეასის;

*დ) ღვიძლის;

ე) ნაწლავების.

913. ღვიძლში მეტასტაზების გამოსავლენად კომპიუტერული ტომოგრაფიის რომელი

მეთოდია ყველაზე ინფორმატიული?

ა) კონტრასტის გარეშე;

ბ) შეყოვნებული კონტრასტირებით;

გ) კონტრასტის ღვიძლის არტერიაში შეყვანით;

*დ) კომპიუტერული არტერიული პორტოგრაფია (კონტრასტირება ზემოთა ჯორჯლის

არტერიიდან).

914. კომპიუტერული გამოკვლევის დროს რომელი ნიშანი ითვლება ყველაზე

მნიშვნელოვნად ღვიძლის ცხიმოვანი ინფილტრაციის დიაგნოსტიკისთვის?

ა) ღვიძლის ზომებში გადიდება;

*ბ) ღვიძლის რენტგენოსიმკვრივე ნაკლებია ელენთისაზე;

გ) სისხლძარღვოვანი სურათის გამოკვეთა;

დ) ყველა ერთნაირად მნიშვნელოვანია.

915. ქრონიკული პანკრეატიტის ყველაზე სანდო ტომოგრაფიული ნიშანია

*ა) კალცინატების არსებობა;

ბ) ზომებში მომატება;

გ) ცრუ კისტების გამოვლენა;

დ) ყველა თანაბრად სანდოა.

916. რა სიხშირით ვლინდება ქრონიკული პანკრეატიტის დროს ტომოგრაფიით

კალცინატები?

ა) 25 %-ში;

*ბ) 50 %-ში;

გ) 75 %-ში;

დ) 100 %-ში;

917. რა სიხშირით ვლინდება მწვავე პანკრეატიტის დროს ტომოგრაფიით ნეკროზული

უბნები?

ა) 25 %-ში;

ბ) 50 %-ში;

*გ) 75 %-ში;

დ) 100 %-ში;

918. მსხვილი ნაწლავის გამოსაკვლევად კომპიუტერული ტომოგრაფიის მეთოდით

აუცილებელია

*ა) სწორი ნაწლავიდან ჰაერის ან კონტრასტული ნივთიერების შეყვანა;

ბ) შიმშილობა;

გ) საფაღარათოს მიღება;

დ) პრემედიკაცია.

919. რას წარმოადგენს მწვავე დივერტიკულიტის “ბინძური ცხიმის“ რენტგენოლოგიური

ნიშანი

*ა) შემომგარსველი ცხიმოვანი ქსოვილის ანთებას;

ბ) კედლის ცხიმოვან ინფილტრაციას;

გ) კოლინჯის ირგვლივ ცხიმის დაგროვებას

920. სად კეთდება უპირატესად ჩხვლეტა ასციტური სითხის მისაღებად?

ა) მარჯვენა ზედა კვადრატში;

ბ) მარცხენა ზედა კვადრატში;

*გ) ჭიპის ქვემოთ თეთრ ხაზზე;

დ) მარჯვენა ქვედა კვადრატში;

ე) მარცხენა ქვედა კვადრატში.

921. რატომ აწვენენ პაციენტს ზურგზე 10-30 წუთით დიაგნოსტიკური ლაპაროცენტეზის

შემდეგ?

ა) ორთოსტატიური ჰიპოტონიის პრევენციისთვის;

ბ) თავის ტვინის შეშუპების პრევენციისთვის;

გ) სიხსლდენის შესაჩერებლად;

დ) დასამშვიდებლად;

*ე) ასციტური სითხის გადმოდინების პრევენციისთვის;

922. დაახლოებით რამდენი მილილიტრი ასციტური სითხის გამოღება არის საჭირო

დიაგნოსტიკური ლაპაროცენტეზის დროს?

ა) 1-2;

ბ) 8-10;

გ) 15-20;

*დ) 30-50;

ე) 80-100.

923. ჩამოთვლილთაგან რომელი მიეკუთვნება ასციტური სითხის გამოსაკვლევ

ძირითად ტესტებს? 1) ბაქტერიოლოგიური დათესვა; 2 ) ალბუმინის განსაზღვრა;

3) უჯრედების დათვლა; 4) საერთო ცილის კონცენტრაციის განსაზღვრა;

5) ქოლესტერინის განსაზღვრა.

ა) 1,2,3,4,5;

*ბ) 1,2,3,4;

გ) 1,2,3;

დ) 3,4;

ე) 5.

924. ერთ მილილიტრში ნეიტროფილების რა რაოდენობა მიუთითებს ასციტური

სითხის ბაქტერიალურ ინფიცირებაზე?

ა) 50;

ბ) 100;

გ) 150;

დ) 200;

*ე) 250.

925. რა შემთხვევაში არის საჭირო ასციტური სითხის დათესვა სპეციალურ საკვებ

ნიადაგზე ტუბერკულოზური ეტიოლოგიის გამოსარიცხავად?

ა) თუ ასციტურ სითხეში არის დიდი რაოდენობით ერითროციტები;

ბ) თუ ასციტურ სითხეში არის დიდი რაოდენობით ეოზინოფილები;

*გ) თუ ასციტურ სითხეში არის დიდი რაოდენობით ლიმფოციტები;

დ) თუ ასციტურ სითხეში არის დიდი რაოდენობით ნეიტროფილები;

ე) ყველა შემთხვევაში.

926. ასციტური სითხის რომელი ბიოქიმიური მაჩვენებლები მიუთითებენ მეორად

ბაქტერიულ პერიტონიტზე? 1) ცილის კონცენტრაცია > 10გ/ლ; 2) გლუკოზის

კონცენტრაცია > 500მგ/ლ; 3) ლდჰ-საქტივობა> 225 სე/მლ; 4) ამილაზის მაღალი

კონცენტრაცია; 5) ლიპიდების მაღალი კონცენტრაცია.

ა) 1,2,3,4,5;

ბ) 1,2,3,4;

*გ) 1,2,3;

დ) 3,4;

ე) 5.

927. ასციტური სითხის გამოკვლევის რომელი მეთოდით ხდება ინფიცირებული

ასციტის სწრაფი დიაგნოსტიკა?

ა) გრამის წესით შეღებვით;

*ბ) ნეიტროფილების დათვლით;

გ) pH-ის განსაზღვრით;

დ) ლაქტატის განსაზღვრით;

ე) ნებისმიერი ჩამოთვლილთაგანით.

928. რა შემთხვევებში აღინიშნება ასციტურ სითხეში ამილაზის აქტივობის მომატება? 1)

გულის უკმარისობის; 2) ღვიძლის ციროზის; 3) მწვავე პანკრეატიტის; 4) ასციტის

ფონზე ნაწლავის პერფორაციის; 5) ნეფროზული სინდრომის.

ა) 1,2,3,4,5;

ბ) 1,2,3,4;

გ) 1,2,3;

*დ) 3,4;

ე) 5

929. დოპლეროგრაფიით გამოვლენილი პორტალური ჰიპერტენზიის ნიშნებიდან,

რომელია შორსწასული მძიმე პროცესის მაჩვენებელი?

ა) კარის ვენის სანათურის გაფართოვება;

ბ) კარის ვენაში სისხლის ნაკადის სიჩქარის შემცირება;

*გ) სისხლის რეტროგრადული (ჰეპატოფუგალური) ნაკადი;

დ) პორტო-კავალური ანასტომოზები;

ე) ელენთის ვენის ვარიკოზული გაგანიერება

930. საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის რომელი მონაკვეთის დასათვალიერებლად

გამოიყენებენ კაფსულარულ ენდოსკოპიას ?

ა) საყლაპავის;

ბ) კუჭის;

*გ) წვრილი ნაწლავების;

დ) მსხვილი ნაწლავების

931. რომელი მეთოდი ითვლება ყველაზე ინფორმატიულად ღვიძლის აბსცესის

დიაგნოსტიკაში ?

ა) მიმოხილვითი რენტგენოგრაფია;

ბ) ულტრაბგერითი სკანირება;

*გ) კომპიუტერული ტომოგრაფია;

დ) მაგნიტურ-რეზონანსული ტომოგრაფია

932. რომელი მეთოდი ითვლება ყველაზე ინფორმატიულად ღვიძლის ჰემაქრომატოზის

დიაგნოსტიკაში ?

ა) მიმოხილვითი რენტგენოგრაფია;

ბ) ულტრაბგერითი სკანირება;

გ) კომპიუტერული ტომოგრაფია;

*დ) მაგნიტურ-რეზონანსული ტომოგრაფია.

933. რომელი მეთოდი ითვლება ყველაზე ინფორმატიულად სანაღვლე გზების

დახშობის დიაგნოსიტკაში ?

ა) მიმოხილვითი რენტგენოგრაფია;

ბ) ულტრაბგერითი სკანირება;

გ) კომპიუტერული ტომოგრაფია;

დ) მაგნიტურ-რეზონანსული ტომოგრაფია;

*ე) ენდოსკოპიური რეტროგრადული ქოლანგიოპანკრეატოგრაფია.

934. რა მოსაზრებით ეძლევა უპირატესობა მწვავე პერიტონიტის დიაგნოსტიკაში

კომპიუტერულ მეთოდს ულტრაბგერით სკანირებასთან შედარებით ?

ა) ნაწლავებში გაზის არსებობა ხელს უშლის პანკრეასის ექოსკანირებას;

ბ) ტომოგრაფია ავლენს პარაპანკრეატულ ქსოვილში სითხის დაგროვების დონეს;

გ) ულტრაბგერა ვერ აფიქსირებს ნეკროზულ უბნებს;

*დ) ყველა ჩამოთვლილით

935. რომელი მეთოდი ითვლება მოხერხებულად პანკრეასის დაზიანებაზე დინამიური

დაკვირვების საწარმოებლად ?

ა) მიმოხილვითი რენტგენოგრაფია;

*ბ) ულტრაბგერითი სკანირება;

გ) კომპიუტერული ტომოგრაფია;

დ) მაგნიტურ-რეზონანსული ტომოგრაფია.

ე) რენტგენო-კონტრასტული ტრადიციული გამოკვლევა

936. რომელი მეთოდი ითვლება ყველაზე ინფორმატიულად პანკრეასის კიბოს

დიაგნოსტიკაში ?

ა) მიმოხილვითი რენტგენოგრაფია;

ბ) ულტრაბგერითი სკანირება;

*გ) კომპიუტერული ტომოგრაფია;

დ) მაგნიტურ-რეზონანსული ტომოგრაფია.

ე) რენტგენო-კონტრასტული ტრადიციული გამოკვლევა

937. რომელი მეთოდი ითვლება ყველაზე ხელმისაწვდომათ ჰიდროთორაქსის და

ასციტის დიფერენცირებისთვის ?

ა) მიმოხილვითი რენტგენოგრაფია;

*ბ) ულტრაბგერითი სკანირება;

გ) კომპიუტერული ტომოგრაფია;

დ) მაგნიტურ-რეზონანსული ტომოგრაფია.

ე) რენტგენო-კონტრასტული ტრადიციული გამოკვლევა

938. რომელ მეთოდს ეძლევა უპირატესობა წვრილი ნაწლავის ობტურაციული

დაავადებების დიაგნოსტიკაში ?

ა) მიმოხილვით რენტგენოგრაფიას;

ბ) ულტრაბგერით სკანირებას;

გ) კომპიუტერულ ტომოგრაფიას;

დ) მაგნიტურ-რეზონანსულ ტომოგრაფიას;

*ე) რენტგენო-კონტრასტულ ტრადიციულ გამოკვლევას

939. რომელ მეთოდს ეძლევა უპირატესობა მუცლის ღრუს ორგანოების

გამოკვლევისთვის ბავშვებსა და ფეხმძიმეებში ?

ა) მიმოხილვით რენტგენოგრაფიას;

*ბ) ულტრაბგერით სკანირებას;

გ) კომპიუტერულ ტომოგრაფიას;

დ) მაგნიტურ-რეზონანსულ ტომოგრაფიას;

ე) ირიგოსკოპიას

940. რომელ მეთოდს ეძლევა უპირატესობა ნაწლავის დივერტიკულების დიაგნოსტიკაში

?

ა) მიმოხილვით რენტგენოგრაფიას;

ბ) ულტრაბგერით სკანირებას;

*გ) კომპიუტერულ ტომოგრაფიას;

დ) მაგნიტურ-რეზონანსულ ტომოგრაფიას;

ე) ირიგოსკოპიას

941. კუჭში მარილმჟავას სეკრეციის შესაფასებლად რომელი გამაღიზიანებლის

გამოყენებაა ყველაზე ინფორმაციული?

ა) კოფეინის;

*ბ) ჰისტამინის;

გ) ალკოჰოლის;

დ) კომბოსტოს ნახარშის;

ე) ხორცის ბულიონის

942. H. Pylori-ით ინფიცირების ინვაზიური ტესტია

*ა) სწრაფი ურეაზული ტესტი;

ბ) სუნთქვითი ურეაზული ტესტი;

გ) სეროლოგიური ტესტი;

დ) განავალში ანტიგენის განსაზღვრა

943. H. Pylori-ით ინფიცირების არაინვაზიური ტესტია

ა) სწრაფი ურეაზული ტესტი;

*ბ) სუნთქვითი ურეაზული ტესტი;

გ) ჰისტოლოგიური ანალიზი;

დ) ბაქტერიოლოგიური ანალიზი

944. H. Pylori-ით ინფიცირების გამოსავლენ რომელ მეთოდს იყენებენ იმ შემთხვევაში,

როცა პაციენტს სჭირდება ეზოფაგოგასტროდუოდენოსკოპიის ჩატარება? 1) სუნთქვით

ურეაზულ ტესტს; 2) სისხლის შრატის სეროლოგიურ გამოკვლევას; 3) ბიოფსიური

მასალის ურეაზული აქტივობის განსაზღვრას; 4 ) ბიოფსიური მასალის ბაქტეროლოგიურ

გამოკვლევას; 5 ) ბიოფსიური მასალის ჰისტოლოგიურ გამოკვლევას

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2;

გ) 3, 4, 5;

*დ) 3, 5;

ე) 4

945. რომელი მეთოდი ითვლება ამორჩევითად H. Pylori-ის ერიდიკაციული მკურნალობის

ეფექტურობის შესაფასებლად?

*ა) სუნთქვითი ურეაზული ტესტი;

ბ) სისხლის შრატის სეროლოგიური გამოკვლევა;

გ) ბიოფსიური მასალის სეროლოგიური გამოკვლევა;

დ) ბიოფსიური მასალის ბაქტეროლოგიური გამოკვლევა;

ე) ბიოფსიური მასალის ციტოლოგიური გამოკვლევა.

946. რომელი მეთოდი არ გამოიყენება H. Pylori-ის ერიდიკაციული მკურნალობის

ეფექტურობის შესაფასებლად?

ა) სუნთქვითი ურეაზული ტესტი;

*ბ) სისხლის შრატის სეროლოგიური გამოკვლევა;

გ) ბიოფსიური მასალის სეროლოგიური გამოკვლევა;

დ) ბიოფსიური მასალის ბაქტეროლოგიური გამოკვლევა;

ე) ბიოფსიური მასალის ციტოლოგიური გამოკვლევა.

947. რა მიზნით გამოიყენება H. Pylori-ის ბაქტერიოლოგიური ტესტირება?

ა) ბავშვებში ადრეული ინფიცირების გამოსვლენად;

ბ) ერიდიკაციული მკურნალობის ეფექტის შესაფასებლად;

*გ) ინფექციის რეზისტულობის დროს ანტიბიოტიკის შესარჩევად;

დ) ბაქტერიოფაგის დასამზადებლად;

ე) ყველა ჩამოთვლილ შემთხვევაში.

948. დაახლოებით რამდენ %-ს უდრის H. Pylori-ის გამოვლენის ჰისტოლოგიური

მეთოდების მგრძნობელობა და სპეციფიურობა?

ა) 20;

ბ) 40;

გ) 50;

დ) 75;

*ე) 95

949. დაახლოებით რამდენ %-ს უდრის H. Pylori-ის გამოვლენის სწრაფი ურეაზული

ტესტის მგრძნობელობა და სპეციფიურობა?

ა) 20;

ბ) 40;

გ) 50;

დ) 75;

*ე) 95.

950. H. Pylori-ის გამოვლენის სუნთქვითი ურეაზული ტესტი ეფუძნება ამოსუნთქულ

ჰაერში განსაზღვრას 1) მარკირებული ნახშირბადის იზოტოპის; 2) აზოტის; 3) ამიაკის;

4) მარკირებული ნახშირირჟანგის; 5) წყალბადის

ა) 1 ან 2;

*ბ) 1 ან 3;

გ) 1 ან 4;

დ) 1 ან 5;

დაავადებები

951. რომელი პათოლოგიის დროს აღინიშნება საყლაპავის ქვედა სფინქტერის ტონუსის

მომატება? 1) ახალაზიის; 2) საყლაპავის დიფუზური სპაზმის; 3) სკლეროდერმიის;

4) გასტროეზოფაგალური რეფლუქსის

ა) 1, 2, 3, 4;

ბ) 1, 2, 3;

გ) 1, 2;

დ) 3, 4;

*ე) 1.

952. ყველა მოსაზრება კარდიის ახალაზიასთან დაკავშირებით ჭეშმარიტია, გარდა:

ა) ახალაზიას საფუძვლად უდევს საყლაპავის ნერვული წნულის დისტროფიული

ცვლილებები;

ბ) ყლაპვის დროს არ ხდება საყლაპავის ქვედა სფინქტერის სრული რელაქსაცია;

*გ) ტკივილის მიზეზია საყლაპავში კუჭის მჟავე შიგთავსის შემოსროლა;

დ) საყლაპავის ქვედა ნაწილი ნისკარტის ფორმის დეფორმაციას განიცდის

953. რომელი დაავადება უნდა გამოირიცხოს პირველ რიგში ახალაზიის აღმოჩენისას ?

*ა) კუჭის კარდიალური ნაწილის კიბო;

ბ) დიაფრაგმის საყლაპავის ხვრელის თიაქარი;

გ) საყლაპავის ტრაქციული დივერტიკული;

დ) ბარეტის საყლაპავი;

ე) საყლაპავის სტრიქტურა.

954. ახალაზიის გართულებებს არ მიეკუთვნება

ა) საყლაპავის ბეზოარები;

ბ) საყლაპავის დისტალური ნაწილის დივერტიკული;

გ) საყლაპავის ბრტყელუჯრედოვანი კიბო;

*დ) საყლაპავის პეპტიური წყლული;

ე) საყლაპავის ვენების ვარიკოზული გაგანიერება.

955. რა ფაქტორი შეიძლება იყოს ეზოფაგიტის გამომწვევი?

ა) ინფექციური;

ბ) ფიზიკური;

გ) ქიმიური;

*დ) სამივე.

956. ეზოფაგიტის გამომწვევი უხშირესი ფიზიკური ფაქტორია

ა) ცხელი სასმელი;

ბ) უცხო სხეული;

*გ) დასხივება;

დ) უხეში საკვები;

957. ეზოფაგიტის გამომწვევი ქიმიური ფაქტორია

ა) ძლიერი მჟავა;

ბ) ძლიერი ტუტე;

გ) იოდი;

დ) სპირტი;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

958. ეზოფაგიტის ყველაზე ხშირი მიზეზია

ა) ვირუსული ინფექცია;

ბ) ბაქტერიული ინფექცია;

*გ) რეფლუქსი;

დ) დასხივება;

ე) ტრავმა.

959. ინფექციური ეზოფაგიტის შედარებით ხშირი ეტიოლოგიური ფაქტორებია: 1)

მარტივი ჰერპესის ვირუსი; 2) ციტომეგალოვირუსი; 3) საფუარის სოკო;

4) ტუბერკულოზის მიკობაქტერია ; 5) სტაფილოკოკი

ა) 1,23,4,5;

ბ) 1,2,3,4;

*გ) 1,2,3;

დ) 3,4;

ე) 4, 5

960. ეზოფაგიტის გამომწვევ ენდოგენურ ქიმიურ ფაქტორებს მიეკუთვნებიან: 1) კუჭის

წვენი; 2) ნაღველი; 3) ნარჩენი საჭმელი; 4) აზოტოვანი შლაკები

*ა) 1, 2, 3, 4, ;

ბ) 1,2,3;

გ) 1,2,;

დ) 3,4;

ე)1, 4

961. ეზოფაგიტის განვითარების ხელშემწყობი პირობებია: 1) სხივური თერაპია; 2)

ციტოსტატიკებით მკურნალობა; 3) ხანგრძლივი ანტიმიკრობული თერაპია; 4) ურემია; 5)

შიდს

*ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1 ,2, 3;

დ) 3, 4;

ე) 5.

962. ეზოფაგიტის განვითარების პირობებია: 1) ალკოჰოლიზმი; 2) ძალიან ცხელი ჩაის სმა;

3) თამბაქოს უზომოდ ბევრის მოწევა; 4) სუიციდი; 5) მცირეწლოვანი ბავშვების

უყურადღებოდ დატოვება

*ა) 1,2,3,4,5;

ბ) 1,2,3,4;

გ) 1,2,3;

დ) 3,4;

ე) 5.

963. ეზოფაგიტის განვითარებას ხელს უწყობს: 1) საყლაპავის სტენოზი; 2) საყლაპავის

დივერტიკულები; 3) დიაფრაგმის საყლაპავის ხვრელის თიაქარი; 4) კუჭ-საყლაპავის

რეფლუქსი; 5) ნაღვლოვანი რეფლუქსი

*ა) 1,2,3,4,5;

ბ) 1,2,3,4;

გ) 1,2,3;

დ) 3,4;

ე) 5.

964. ეზოფაგიტის გართულებებია: 1) პერფორაცია; 2) სისხლდენა; 3) სტრიქტურა;

4) გასტრო-ეზოფაგალური რექლუქსი; 5) საყლაპავის დიფუზური სპაზმი

ა) 1,2,3,4,5;

ბ) 1,2,3,4;

*გ) 1,2,3;

დ) 3,4;

ე) 5.

965. ჰერპეს-ვირუსებით გამოწვეული ეზოფაგიტის მაკრომორფოლოგიური ნიშნებია:

1)ბუშტუკები; 2) ეროზიები; 3) წყლულები; 4) ფლეგმონა; 5) სისხლჩაქცევები.

ა) 1,2,3,4,5;

ბ) 1,2,3,4;

*გ) 1,2,3;

დ) 3,4;

ე) 5.

966. რა ეტიოლოგიის ეზოფაგიტისთვის არის დამახასიათებელი შემოსაზღვრული,

კრატერის ფორმის, მოყვითალო ფერის გრანულარული კიდის მქონე წყლულები?

*ა) მარტივი ჰერპესის ვირუსით გამოწვეული;

ბ) ვარიცელა-ზოსტერის ვირუსით გამოწვეული;

გ) ციტომეგალოვირუსით გამოწვეული;

დ) ადამიანის იმუნოდეფიციტის ვირუსით გამოწვეული;

ე) კანდიდებით გამოწვეული

967. რა ეტიოლოგიის ეზოფაგიტისთვის არის დამახასიათებელი ნამგლისებური,

ტალღისებური კიდის მქონე მცოცავი წყლულები?

ა) მარტივი ჰერპესისვირუსით გამოწვეული;

ბ) ციტომეგალოვირუსით გამოწვეული;

*გ) ვარიცელა-ზოსტერვირუსით გამოწვეული;

დ) ადამიანის იმუნოდეფიციტის ვირუსით გამოწვეული;

ე) კანდიდებით გამოწვეული

968. რა ეტიოლოგიის ეზოფაგიტისთვის არის დამახასიათებელი გიგანტური, ღრმა

წყლულები?

ა) მარტივი ჰერპესის ვირუსით გამოწვეული;

ბ) ციტომეგალოვირუსით გამოწვეული;

გ) ვარიცელა-ზოსტერვირუსით გამოწვეული;

*დ) ადამიანის იმუნოდეფიციტის ვირუსით გამოწვეული;

ე) კანდიდებით გამოწვეული

969. რა ეტიოლოგიის ეზოფაგიტისთვის არის დამახასიათებელი ლორწოვან გარსზე

მოთეთრო-მოყვითალო ფერის ფოლაქისებრი ნადებები, რომლებიც ერითემით არიან

შემოსაზღვრულები?

ა) მარტივი ჰერპესისვირუსით გამოწვეული;

ბ) ციტომეგალოვირუსით გამოწვეული;

გ) ვარიცელა-ზოსტერვირუსით გამოწვეული;

დ) ადამიანის იმუნოდეფიციტის ვირუსით გამოწვეული;

*ე) კანდიდებით გამოწვეული

970. სოკოვანი ეზოფაგიტის განვითარების ხელშემწყობი პირობებია: 1)

ანტიბიოტიკოთერაპია; 2) ხანგრძლივი სტეროიდოთერაპია; 3) პერორალური

კონტრაცეპტივების ხმარება; 4) ჰიპერგლიკემია; 5) ნეიტროპენია

*ა) 1,2,3,4,5;

ბ) 1,2,3,4;

გ) 1,2,3;

დ) 3,4;

ე) 5.

971. რა გზით შეიძლება მოხდეს საყლაპავის ტუბერკულოზური დაზიანება?

ა) შუასაყრის ორგანოებიდან პირდაპირი კონტაქტით;

ბ) ჰემატოგენური;

გ) ლიმფოგენური;

დ) მიკობაქტერიებით მდიდარი ნახველის გადაყლაპვით;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი

972. რომელი პათოლოგიის დროს აღინიშნება საყლაპავის ქვედა სფინქტერის

ტონუსის დაქვეითება? 1) ახალაზიის; 2) საყლაპავის დიფუზური სპაზმის;

3) სკლეროდერმიის; 4) გასტროეზოფაგალური რეფლუქსის

ა) 1, 2, 3, 4;

ბ) 1, 2, 3;

გ) 1, 2;

*დ) 3, 4;

ე) 1.

973. რა სიმპტომები შეიძლება ერთვოდეს გულძმარვას გასტრო-ეზოფაგალური

რეფლუქსური დაავადების დროს? 1) ჭარბი ნერწყვდენა; 2) დისფაგია; 3) პირში

სიმწარის შეგრძნება; 4) გულისრევა; 5) ადრეული დანაყრება

ა) 1,2,3,4,5;

ბ) 1,2,3,4;

*გ) 1,2,3;

დ) 3,4;

ე) 5.

974. დაახლოებით შემთხვევათა რამდენ პროცენტში აქვს გასტრო-ეზოფაგალურ

რეფლუქს კლინიკური გამოვლინება?

ა) 90;

ბ) 80;

გ) 70;

დ) 60;

*ე) <50.

975. რა არ მიეკუთვნება გასტრო-ეზოფაგალური რეფლუქსის გართულებებს?

ა) ეზოფაგიტი;

*ბ) რკინა-დეფიციტური ანემია;

გ) ბარეტის საყლაპავი;

დ) ასპირაცია;

ე) ხმოვანი იოგების დაზიანება

976. რომელია გასტრო-ეზოფაგალური რეფლუქსის ყველაზე მძიმე გვიანი გართულება?

1) ეროზიები; 2) ფარინგიტი; 3) სტრიქტურები; 4) ბარეტის საყლაპავი

ა) 1, 2, 3, 4;

ბ) 1, 2, 3;

გ) 1, 2;

*დ) 3, 4;

ე) 1.

977. გასტრო -ეზოფაგალური რეფლუქსური დაავადების ექსტრაეზოფაგალური

გართულებებია: 1) ბრონქიალური ასთმა; 2) ფიბროზირებადი ალვეოლიტი; 3) კბილების

შიგნითა ზედაპირზე მინანქრის განლევა და კარიესი; 4) ასპირაციული ბრონქიტი

*ა) 1, 2, 3, 4;

ბ) 1, 2, 3;

გ) 1, 2;

დ) 3, 4;

ე) 1.

978. გასტროეზოფაგალური რეფლუქსური დაავადების დროს ხორხის რა დაზიანებებია

მოსალოდნელი? 1) კიბო; 2) წყლულები და გრანულომები; 3) პაროქსიზმული

ლარინგოსპაზმი, 4) ხმოვანი იოგების პაპილომები.

*ა) 1, 2, 3, 4;

ბ) 1, 2, 3;

გ) 1, 2;

დ) 3, 4;

ე) 1.

979. ნაღვლოვანი რეფლუქს-გასტრიტისა და რეფლუქს-ეზოფაგიტისათვის

დამახასიათებელია 1) მწვავე ტკივილი ეპიგასტრიუმის არეში, რომელიც არ იხსნება

ანტაციდების მიღებით ; 2) ღებინება ანაღველით; 3) გახდომა; 4) გულძმარვა

*ა) 1, 2, 3, 4;

ბ) 1, 2, 3;

გ) 1, 2;

დ) 3, 4;

ე) 2, 3, 4

980. რომელ ნიშანს ენიჭება მნიშვნელობა ტრაქციული დივერტიკულის

განსასხვავებლად ცენკერის დივერტიკულისაგან?

ა) დივერტიკულის ლოკალიზაციას;

ბ) ანთებითი პროცესებისა და შეხორცების არსებობას;

გ) კისრის მიდამოში გამოდრეკის არსებობას;

დ) მკვეთრად გამოხატული დისფაგიას და საკვების რეგურგიტაციას;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი

981. სად არის ლოკალიზებული ცენკერის დივერტიკული?

*ა) ბეჭდისებრი ხრტილისა და ხახის მიდამოს ზემოთ;

ბ) ენის ძირთან;

გ) საყლაპავის ზედა სპინქტერთან;

დ) საყლაპავის შუა სეგმენტში;

ე) საყლაპავის დისტალურ ნაწილში.

982. დიაფრაგმის საყლაპავის ხვრელის თიაქრის დროს ტკივილი ძლიერდება:

ა) ჯდომის დროს;

*ბ) წოლის დროს;

გ) ფეხზე დგომის დროს;

დ) სიარულის დროს;

ე) გვერდზე გადახრისას

983. დიაფრაგმის საყლაპავის ხვრელის თიაქრის გართულებების პროფილაქტიკაა 1)

კვების რეჟიმი; 2 ) შრომის რეჟიმი; 3 ) ყაბზობის მკურნალობა; 4 ) ძილი მაღალ

სასთუმალზე

*ა) 1, 2, 3, 4;

ბ) 1, 2, 3;

გ) 1, 3, 4;

დ) 1, 3;

ე) 3, 4

984. დიაფრაგმის საყლაპავის ხვრელის თიაქრის დროს მოსალოდნელია 1) ბოყინი; 2)

გულძმარვა; 3 ) დისფაგია; 4 ) ქოშინი;

*ა) 1, 2, 3, 4;

ბ) 1, 2, 3;

გ) 1, 3, 4;

დ) 1, 3;

ე) 3, 4

985. დიაფრაგმის საყლაპავის ხვრელის თიაქრის გართულებებია 1) გასტრო-

ეზოფაგალური რეფლუქსი; 2) კუჭის პეპტიური წყლული; 3) რეფლექსური სტენოკარდია;

4) კუჭის კიბო

ა) 1, 2, 3, 4;

ბ) 1, 2, 3;

გ) 1, 3, 4;

*დ) 1, 3;

ე) 3, 4

986. საყლაპავის კეთილთვისებიანი სტრიქტურების უხშირესი მიზეზია

*ა) პეპტიური წყლული;

ბ) დასხივება;

გ) დამწვრობა;

დ) ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებების მიღება

ე) ბეხჩეტის დაავადება

987. სად არის შაცკის რგოლის ლოკალიზაცია საყლაპავში ?

ა) ზედა სფინქტერთან;

*ბ) საყალაპავ-კუჭის საზღვართან;

გ) შუა მესამედში;

დ) ნებისმიერ მონაკვეთში

988. რომელ უჯრედოვანი მეტაპლაზია განაპირობებს ბარეტის საყლაპავის

დისპლაზიისა და მალიგნიზაციის მაღალ ალბათობას?

ა) კუჭის კარდიალური ნაწილის ეპითელით;

ბ) კუჭის ფსკერის ეპითელით;

*გ) ნაწლავის ეპითელით;

დ) სამივეთი

989. აუტოიმუნური გასტრიტისათვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ერთისა:

ა) ანთებითი პროცესი ძირითადათ ლოკალიზებულია კუჭის სხეულსა და ფსკერსში;

ბ) ხშირად ასოცირებულია B12 დეფიციტურ ანემიასთან;

*გ) მის განვითარებაში წამყვან როლს თამაშობს H. pylori-ის კოლონოზაციის გავრცელება

ანტრუმიდან სხეულსა და ფსკერისკენ;

დ) გაცილებით უფრო იშვიათი ფორმაა, ვიდრე H. pylori-ით გამოწვეული ;

ე) სისხლში აღინიშნება კუჭის პარიეტული უჯრედების საწინააღმდეგო ანტისხეულები

990. ქრონიკული გასტრიტი უნდა იყოს დიფერენცირებული:

ა) კუჭის წყლულოვან დაავადებასთან;

ბ) კუჭის კიბოსთან;

გ) ქრონიკულ პანკრეატიტთან;

დ) ქრონიკულ ქოლეცისციტთან;

*ე) ყველა ჩამოთვლილთაგანთან

991. ანტრალურ ქრონიკულ გასტრიტთან დაკავშირებით რომელი დებულება არის

არასწორი:

ა) ეტიოლოგიურ ფაქტორს წარმოადგენს H.pilori-ით ინფიცირება;

ბ) აუტოიმუნურ გასტრიტთან შედარებით უფრო ხშირია;

*გ) არ ვრცელდება თანდათან კუჭის სხეულში და ფუნდუსში;

დ) წარმოადგენს 12 გოჯა ნაწლავის პეპეტიური წყლულის წინაპირობას

992. ეოზინოფილური გასტრიტისათვის დამახასიათებელია 1) ეოზინოფილებით

ანტრალურ ნაწილის ინფილტრატები; 2) კედლის გასქელება, შემდგომში ანტრუმის

ობსტრუქციით; 3) ეოზინოფილია; 4) დაქვემდებარება მხოლოდ და მხოლოდ

სიმპტომატურ მკურნალობაზე; 5 ) ხანგრძლივი რემისიის უზრუნველსაყოფა

კორტიკოსტეროიდების გამოყენებით

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

*გ) 1, 2, 3, 5;

დ) 1, 3, 5;

ე) 1, 3, 4

993. ქრონიკული გასტრიტის ეტიოლოგია შეიძლება უკავშირდებოდეს 1) რადიაციულ

დაზიანებას; 2) ასპირინის ხანგრძლივ ხმარებას; 3) იმუნოლოგიურ პროცესებს;

4) H.pylori-ით ინფიცირებას; 5) კვებით ინტოქსიკაციას

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

*ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3, 5;

დ) 1, 3, 5;

ე) 1, 3, 4

994. ეოზინოფილური გასტრიტის დიფერენცირება საჭიროა 1) ტუბერკულოზთან; 2)

სარკოიდოზთან; 3 ) ლიმფომასთან; 4) სიფილისთან;

*ა) 1, 2, 3, 4, ;

*ბ) 1, 2, 3;

გ) 1, 2;

დ) 1, 3;

ე) 1, 4

995. რომელი გრანულომატოზური დაავადების დროს არის მოსალოდნელი კუჭის

დაზიანება?

ა) კრონის დაავადების;

ბ) ჰისტოპლაზმოზის;

გ) სარკოიდოზის;

დ) სიფილისის;

*ე) ყველა ჩამოთვლილის

996. გასტრიტის მორფოლოგიური პატერნებიდან რომელი განსაზღვრავს ქრონიკული

ანთების სიმძიმის ხარისხს?

*ა) ლიმფო-პლაზმოციტარული ინფილტრაცია;

ბ) ნეიტროფილური გრანულოციტებით ინფილტრაცია;

გ) ჯირკვლების რედუქცია;

დ) ინტესტინალური მეტაპლაზია;

ე) H.pilori-ს კოლონიზაცია.

997. გასტრიტის მორფოლოგიური პატერნებიდან რომელი განსაზღვრავს პროცესის

სიმწვავის ხარისხს?

ა) ლიმფო-პლაზმოციტარული ინფილტრაცია;

*ბ) ნეიტროფილური გრანულოციტებით ინფილტრაცია;

გ) ჯირკვლების რედუქცია;

დ) ინტესტინალური მეტაპლაზია;

ე) H.pilori-ს კოლონიზაცია

998. რა სახის მეტაპლაზიაა მოსალოდნელი ქრონიკული გასტრიტის დროს? 1)

ინტესტინალურისრული; 2) ინტესტინალური არასრული; 3) კოლინჯური არასრული;

4) ინტესტინალურ-კოლინჯური არასრული; 5) ეზოფაგალური.

ა) 1,2,3,4,5;

*ბ) 1,2,3,4;

გ) 1.2.3;

დ) 3,4;

ე) 5.

999. რა ეტიოლოგიის გასტრიტი არის ყველაზე ხშირი?

ა) აუტოიმუნური;

*ბ) H.pilori-ით გამოწვეული;

გ) ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებების ხმარებით გამოწვეული;

დ) ნაღვლოვანი რეფლუქსით გამოწვეული.

1000. რა ეტიოლოგიის გასტრიტისთვის არის დამახასიათებელი პერნიციოზული ანემიის

თანდართვა?

*ა) აუტოიმუნური;

ბ) H.pilori-ით გამოწვეული;

გ) ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებების ხმარებით გამოწვეული;

დ) ნაღვლოვანი რეფლუქსით გამოწვეული.

1001. რა ეტიოლოგიის გასტიტისთვის არის დამახასიათებელი 12-გოჯა ნაწლავის

წყლულის განვითარება?

ა) აუტოიმუნური;

*ბ) H.pilori-ით გამოწვეული;

გ) ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებების ხზ ხმარებით გამოწვეული;

დ) ნაღვლოვანი რეფლუქსით გამოწვეული.

1002. 12-გოჯანაწლავის პეპტიკური წყლულის გართულებებს არ მიეკუთვნება:

ა) სისხლდენა;

ბ) პერფორაცია;

გ) პილოროსტენოზი;

დ) პენეტრაცია;

*ე) მალიგნიზაცია

1003. 12- გოჯა ნაწლავის წყლულის დროს ტკივილის პეპტიკურ ხასიათზე მიუთითებს

მისი გაქრობა: 1) პირღებინების შემდეგ; 2) ანტაციდების მიღების შემდეგ;

3) ქოლინოლიტიკების მიღების შემდეგ; 4) სპაზმოლიტიკების მიღებისშემდეგ;

5) სათბურის გამოყენების შემდეგ.

ა) 1, 2, 3, 4, 5

ბ) 1, 2, 3, 4

*გ) 1, 2, 3

დ) 3, 4

ე) 5

1004. პეპტიური წყლულოვანი დაავადების დროს ტკივილი შეიძლება წარმოიშვას: 1)

კუჭში სიმჟავის ჰიპერსეკრეციის შედეგად; 2) კუჭის მოტორული ფუნქციის

გაძლიერების შედეგად; 3) პილოროსპაზმის შედეგად; 4) კუჭში წნევის მომატების

შედეგად; 5) დუოდენო-გასტრალური რეფლუქსის შედეგად

*ა) 1, 2, 3, 4, 5

ბ) 1, 2, 3, 4

გ) 1, 2, 3

დ) 3, 4

ე) 5

1005. 12-გოჯა ნაწლავის პეპტიური წყლულოვანი დაავადების დროს მარილმჟავას

მომატებული სეკრეციის მიზეზს წარმოადგენს: 1) ცთომილი ნერვის მომატებული

ტონუსი; 2) პარიეტალური უჯრედების რაოდენობის მომატება; 3) G-უჯრედებიდან

გასტრინის მოჭარბებული გამონთავისუფლება; 4) სიმჟავიანობის პროდუქციის შეკავების

ანტროდუოდენური აუტორეგულაციის მექანიზმის შესუსტება; 5) კუჭიდან ქიმუსის

სწრაფი ევაკუაცია

ა) 1.2.3.4.5.

*ბ) 1,2,3,4,

გ) 1.2.3

დ) 3,4,

ე) 5

1006. 12-გოჯა ნაწლავის პეპტიური წყლულოვანი დაავადების მიმართ სწორი

დებულებებია: 1) ქრონიკული წყლული უფრო ხშირად ლოკალიზდება 12-გოჯა

ნაწლავის ბოლქვში; 2) უმეტესად ავადდებიან მამაკაცები; 3) ტკივილი გამოხატულია

ეპიგასტრიუმის არეში; 4) ტკივილი მცირდება საკვების მიღების შემდეგ; 5) აღინიშნება

დაავადების გამწვავების სეზონურობა

*ა) 1.2.3.4.5.

ბ) 1,2,3,4,

გ) 1.2.3

დ) 3,4,

ე)4. 5

1007. 12-გოჯა ნაწლავის წყლულს ახასიათებს: 1) ტკივილის შემცირება ანტაციდების

მიღების შემდეგ; 2) ღამის ტკივილი; 3) მშიერი ტკივილი; 4) ტკივილის შემცირება

პირღებინების შემდეგ; 5) ტკივილის დაწყება საკვების მიღებიდან 15-20 წთ-ის მდეგ

ა) 1, 2, 3, 4, 5

*ბ) 1, 2, 3, 4

გ) 1, 2, 3

დ) 3, 4

ე) 5

1008. 12-გოჯა ნაწლავის მასტენოზირებელი წყლულის გამოვლინებებს ეკუთვნის ყველა

ჩამოთვლიი, გარდა

ა) ღებინების;

ბ) კუჭის საპროექციო არეზე შხეფის ხმის;

*გ) რენტგენოგრამაზე კლოუბერის ფიალების გამოსახვის;

დ) ბოყინის;

ე) გახდომის

1009. 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების დამახასიათებელი ჩივილებია ყველა

ჩამოთვლილი, გარდა

ა) ტკივილის საკვების მიღებიდან 1-1,5 სთ-ის შემდეგ;

*ბ) სიყვითლის;

გ) ტკივილის ირადიაციის წელის არეში;

დ) ღამის ტკივილის;

ე) ღებინების

.

1010. 12-გოჯა ნაწლავის პეპტიურ წყლულს ახასიათებს:

ა) ეპიგასტრიუმის მიდამოში "მშიერი" ტკივილი;

ბ) ღამის ტკივილები;

გ) გულძმარვა;

დ) ქრონიკული გასტრო-დუოდენიტი;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

1011. პოსტბულბარული წყლულისათვის დამახასიათებელია:

ა) ტკივილი საკვების მიღებიდან 3-4 სთ-ის შემდეგ;

ბ) ტკივილი მარჯვენა ფერდქვეშა მიდამოში;

გ) "მფეთქავი" ტკივილი;

დ) ხშირი სისხლდენა;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

1012. პილოროსტენოზის უტყუარი კლინიკური ნიშანია

ა) ნაღვლით ღებინება;

ბ) მუცლის ყურყური;

გ) რეზონანსი ტრაუბეს სივრცის ქვეშ;

*დ) შხეფის ხმა საკვების მიღებიდან 3-4 სთ-ის შემდეგაც;

ე) შესამჩნევი პერისტალტიკა.

1013. სამთვიანი მკურნალობის შედეგად კუჭში არსებული წყლული არ შეხორცდა.

აღინიშნება მუდმივი ტკივილი ეპიგასტრიუმის არეში, მადის დაქვეითება. როგორია

სწორი ტაქტიკა

ა) მკურნალობის გაგრძელება დაწყებული სქემით;

ბ) მკურნალობაში კორექციის შეტანა;

*გ) ენდოსკოპიური ბიოფსიის და ჰისტოლოგიური გამოკვლევის ჩატარება გადაუდებლად

შემდგომი მკურნალობის მეთოდის განსაზღვრის მიზნით;

დ) საკითხის დაყენება ქირურგიული ჩარევის აუცილებლობაზე;

ე) წონაში კლების გაგრძელების შემთხვევაში ბიოფსიის ჩატარება

1014. უმეტესად რა ასაკში გვხდება კუჭის წყლულოვანი დაავადება ?

ა) 10 წლამდე;

ბ) 10-20 წწ;

გ) 20-30 წწ;

დ)30-40 წწ;

*ე) 40 წლის შემდეგ

1015. დემპინგ-სინდრომისთვის დამახასიათებელია 1) გულისრევავა; 2) გულისფრიალი;

3) ძლიერი ოფლიანობა; 4) ზოგადი სისუსტე; 5) ყაბზობა

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

*ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

დ) 3, 4;

ე) 5

1016. რეზექციის შემდგომი პეპტიკური წყლულის განვითარების მიზეზია:

ა) ზოლინგერ-ელისონის სინდრომი;

ბ) პანკრეასის ულცეროგენური ადენომა;

გ) დაზოგვითი რეზექცია;

დ) პილორუსის დატოვება დემუკოზაციის გარეშე;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი

1017. ღეროვანი ვაგოტომიის და პილორაპლასტიკის შემდგომი გართულებაა ყველა

ჩამოთვლილი, გარდა:

ა) დიარეის;

ბ) დემპინგ – სინდრომის;

გ) წყლულის შეუხორცებლობის;

*დ) მომტანი მარყუჟის სინდრომის;

ე) წყლულის რეციდივის

1018. ოპერირებული კუჭის რომელი გართულების დროს უნდა აეკრძალოს ავადმყოფს

ტკბილი საკვების და რძის მიღება:

ა) მომტანი მარყუჟის სინდრომის;

*ბ) დემპინგ-სინდრომის;

გ) რეზექციის შემდგომი რეფლუქს-გასტრიტის;

დ) შერთულის პეპტიკური წყლულის;

ე) კუჭ-კოლინჯის ხვრელმილის

1019. კუჭის რეზექციის შემდგომ ორგანულ პათოლოგიას განეკუთვნება:

ა) მომტანი მარყუჟის სინდრომი;

ბ) ანასტომოზის დეფორმაცია და შევიწროვება;

გ) წყლულის რეციდივი;

დ) ანასტომოზის ტაკვის კიბო;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

1020.რომელი პროდუქტის მიღების შემდეგ არის დემპინგ-სინდრომის განვითარება

ნაკლებად მოსალოდნელი

ა) რძის პროდუქტების;

ბ) თხიერი ფაფების;

გ) ტკბილეულის;

*დ) ხორცის.

1021. ოპერაციის შემდგომი მექანიკური ობსტრუქციით გამოწვეული გასტროსტაზის

მკურნალობაა

*ა) ქირურგიული კორექცია;

ბ) ციზაპრიდის მიღება;

გ) კოდეინის ფოსფატის მიღება:

დ) ატროპინის სულფატის მიღება;

ე) პროტონის პომპის ინჰიბიტორების მიღება.

1022. რომელი გართულება არ არის დაკავშირებული ვაგოტომიასთან ?

ა) დიარეა;

ბ) დისპეფსია;

გ) დისფაგია;

დ) გასტროსტაზი;

*ე) კუჭის კიბო.

1023. კუჭის რეზექციიდან რამდენ ხანში იზრდება კუჭის კიბოს რისკი თითქმის 4-ჯერ?

ა) იმთავითვე;

ბ) 2-3 თვეში;

გ) 1-2 წელიწადში;

დ) 5-10 წელიწადში;

*ე) 15 წლის შემდეგ.

1024. კუჭის კიბოს ულცეროგენურ ფაქტორებს მიეკუთვნება 1) პარიეტალური

უჯრედების მასის გადიდება; 2) მეტაპლაზია; 3) კუჭიდან სწრაფი ევაკუაცია;

4) დუოდენო-გასტრალური რეფლუქსი; 5) სისლის ჯგუფი (I)

*ა) 1, 2, 3, 4, 5

ბ) 1, 2, 3, 4

გ) 1, 2, 3

დ) 3,4,

ე) 5

1025. რომელი დაავადების დროს ხდება კუჭის ლორწოსწარმომქმნელი უჯრედების

ჰიპერპლაზია და მათ მიერ მთავარი და ამომფენი უჯრედების დიდი ნაწილის

ჩანაცვლება?

*ა) მენეტრიეს დაავადების;

ბ) ჰიპერტროფიულ-სეკრეტორული გასტროპათიის;

გ) ზოლინგერ-ელისონის სინდრომის;

დ) მწვავე ალერგიული გასტრიტის;

ე) ქრონიკული აუტოიმუნური გასტრიტის

1026. რომელი დაავადების დროს ხდება კუჭის მთავარი და ამომფენი უჯრედების

ჰიპერპლაზია?

*ა) მენეტრიეს დაავადების;

ბ) ჰიპერტროფიულ-სეკრეტორული გასტროპათიის;

გ) ზოლინგერ-ელისონის სინდრომის;

დ) მწვავე ალერგიული გასტრიტის;

ე) ქრონიკული აუტოიმუნური გასტრიტის

1027. რას ამსგავსებენ კუჭის ლორწოვანი გარსის რელიეფს მენეტრიეს დაავადების

დროს?

ა) ქვაფენილს;

*ბ) თავის ტვინის ხვეულებს;

გ) ხალიჩას;

დ) ტალღებს;

ე) მსხვილი ნაწლავის ლორწოვან გარსს.

1028. მენეტრიეს დაავადების სავარაუდო მიზეზია

ა) ჰიპერგასტრინემია;

*ბ) ზრდის ფაქტორების ზეექსპრესია;

გ) სომატოსტატინის დეფიციტი;

დ) T3 და T4 ჰორმონების სიჭარბე;

ე) ანდროგენების ზემოქმედება

1029. მენეტრიეს დაავადებას ახასიათებს

ა) დისპეპსია;

ბ) ფარული სისხლდენა;

გ) ჰიპოალბუმინემია;

დ) ლორწოს ჭარბი სეკრეცია;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი

1030. მენეტრიეს დაავადებას (ჰიპერტროფიულ გასტროპათიას) არ ახასიათებს

ა) კუჭის სხეულისა და ფუძის დაზიანება;

ბ) კუჭის ლორწოვანი გარსის დიდი ნაოჭები;

*გ) მარილმჟავას სეკრეციის გაძლიერება;

დ) კუჭიდან ცილის გაძლიერებული დაკარგვა;

ე) მიდრეკილება მალიგნიზაციისადმი.

1031. მწვავე ეროზიული გასტრიტი ან მწვავე სისხლმდენი წყლული შეიძლება

განვითარდეს ყველა ჩამოთვლილი მდგომარეობის დროს, გარდა

ა) შოკის;

ბ) სეფსისის;

გ) მასიური დამწვრობის;

*დ) H.pilori-ით ინფიცირების;

ე) ძლიერი ტრავმის, თავის დაზიანებით.

1032. რა დროს ვითარდება კურლინგის წყლული?

ა) შოკის;

ბ) სეფსისის;

*გ) მასიური დამწვრობის;

დ) H.pilori-ით ინფიცირების;

ე) ძლიერი ტრავმის, თავის დაზიანებით.

1033. რა დროს ვითარდება კუშინგის წყლული?

ა) შოკის;

ბ) სეფსისის;

გ) მასიური დამწვრობის;

დ) H.pilori-ით ინფიცირების;

*ე) ძლიერი ტრავმის, თავის დაზიანებით.

1034. რა სახის დიარეა ვითარდება ავადმყოფებში ლაქტაზას დეფიციტით?

*ა) ოსმოსური;

ბ) სეკრეტორული;

გ) ნაწლავების ლორწოვანი გარსის დესტრუქციასთან დაკავშირებული;

დ) გადაჭარბებული პერისტალტიკით გამოწვეული;

ე) შენელებული პერისტალტიკით გამოწვეული

1035. რა სახის ჰისტოლოგიური სურათი ვითარდება კრონის დაავადების დროს?

ა) ნაწლავის კედლის მაკროფაგებით ინფილტრაცია;

*ბ) ეპითელიალურ უჯრედოვანი გრანულომატოზი;

გ) ლორწოვანის დაზიანება ხაოების ატროფიით;

დ) ეპითელური უჯრედების მეგალოციტოზი, ხაოების დამოკლება, ნაწლავის კუნთოვანი

ბოჭკოების ატროფია;

ე) ნაწლავების კედლის ეოზინოფილური ინფილტრაცია

1036. კრონის დაავადების დროს არ ვითარდება

ა) ნაწლავის კედლის ყველა შრეების დაზიანება;

ბ) სეროზული გარსისა და ჯორჯლის დაზიანდება;

გ) ნაწლავის სანათურის დავიწროვება;

დ) ფისტულები;

*ე) ლორწოვანი გარსის რეგენერაციის კუნძულები

1037. რომელი დაავადების დროს ვლინდება “ქვაფენილის სინდრომი"

*ა) კრონის დაავადების;

ბ) წყლულოვანი კოლიტის;

გ) მსხვილი ნაწლავის პოლიპოზის;

დ) მსხვილი ნაწლავის კიბოს;

ე) ცელიაკიის

1038. წყლულოვანი კოლიტის გამწვავება შეიძლება დაკავშირებული იყოს:

ა) სულფასალაზინით მკურნალობის შეწყვეტასთან;

ბ) ორსულობასთან;

გ) დიეტის დარღვევასთან;

დ) ინტერკურენტულ ინფექციასთან;

*ე) ყველა ჩამოთვლილთან

1039. წყლულოვანი კოლიტის კლინიკური ნიშნებია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა) ნაწლავური სისხლდენის;

ბ) მუცლის ტკივილის;

გ) ფაღარათის;

*დ) პერიანალური აბსცესების

1040. წყლულოვანი კოლიტის ნაწლავგარეშე გამოვლინებებია:

ა) ართრიტი;

ბ) კანის დაზიანება;

გ) ღვიძლის დაზიანება;

დ) თრომბოფლებიტი;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი

1041. წყლულოვანი კოლიტის რენტგენოლოგიური ნიშანია:

ა) ნაწლავის გაფართოვება;

ბ) მრავლობითი ჰაუსტრაციები;

გ) "ქვაფენილის" სურათი;

დ) ნაწლავის კონტურზე ტომრისებური გამოზნექილობა;

*ე) ჰაუსტრაციის შემცირება გაქრობამდე, ნაწლავის სანათურის შევიწროება და

დამოკლება.

1042. წყლულოვანი კოლიტის დროს სწორი ნაწლავის დაზიანების ენდოსკოპური

ნიშანია:

ა) ლორწოვანის ჰიპერემია და შეშუპება;

ბ) სისხლდენადობა შეხებისას;

გ) ნაწლავის სანათურის შევიწროვება და რიგიდობა;

დ) ლორწოვანი გარსის ზედაპირული დეფექტები;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი

1043. რითი განსხვავდება ერთმანეთისგან კრონის დაავადება და წყლულოვანი

კოლიტი? 1) პროცესის გავრცელებით საჭმლის მომნელებელი ტრაქტში; 2) პროცესის

გავრცელებით ნაწლავის კედლის სისქეში; 3) გასტროენტეროლოგიური სიმპტომებით;

4) მალიგნიზაციის რისკის ხარისხით; 5) ზოგადი კლინიკური გამოვლინებებით

ა) 1, 2, 3, 4, 5

*ბ) 1, 2, 3, 4

გ) 1, 2, 3

დ) 3, 4

ე) 5

1044. კრონის დაავადებისგან განსხვავებით წყლულოვანი კოლიტი

ა) ყფრო გავრცელებულია თეთრკანიან მოსახლეობაში;

ბ) უფრო ხშირია ებრაულ რასაში;

გ) თანაბრად გვხვდება ქალებსა და მამაკაცებში;

*დ) ძირითადათ მოიცავს მსხვილი ნაწლავის ლორწოვან გარს;

ე) ხასიათდება ზოგადი სიმპტომებით - ცხელება, გახდომა, საერთო სისუსტე

1045 “ფსევდოპოლიპები" დამახასიათებელია

ა) კრონის დაავადებისათვის;

*ბ) წყლულოვანი კოლიტისათვის;

გ) მსხვილი ნაწლავის პოლიპოზისთვის;

დ) მსხვილი ნაწლავის კიბოსთვის;

ე) ცელიაკიისთვის

1046. წყლულოვანი კოლიტისათვის დამახასიათებელი არ არის

ა) სიმსივნური გადაგვარება;

ბ) ტოქსიური მეგაკოლონის განვითარება;

*გ) ნაწლავის სტენოზირება;

დ) სისხლიანი ფაღარათი;

ე) მუცლის ტკივილი

1047. ნაწლავის მეორადი ქრონიკული ფსევდოობსტრუქციის მიზეზად არ ითვლება

ა) სკლეროდერმია;

ბ) დერმატომიოზიტი;

*გ) ნაწლავის სიმსივნე;

დ) სისტემური წითელი მგლურა;

ე) ამილოიდოზი.

1048. ნაწლავის მეორადი ქრონიკული ფსევდოობსტრუქციის მიზეზია

ა) მიქსედემა;

ბ) შაქრიანი დიაბეტი;

გ) პარკინსონის დაავადება;

დ) ინსულტი;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

1049. ნაწლავის მეორადი ქრონიკული ფსევდოობსტრუქციის ხელშემწყობი ფაქტორებია:

ა) ნაკლებ მოძრავი ცხოვრება;

ბ) ხანგრძლივი მეგაკოლონი;

გ) კლონიდინით რეგულარული მკურნალობა;

დ) სამციკლური ანტიდეპრესანტების ხმარება;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი

1050. ნაწლავის ქრონიკული ფსევდოობსტრუქციას შეიძლება თან ერთვოდეს 1)

საყლაპავის მოტორიკის დარღვევა; 2) კუჭის მოტორიკის დარღვევა; 3) პეპტიური

წყლული; 4) მალაბსორბცია; 5) ჭიებით ინვაზია

ა)1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

*დ) 1, 2, 4;

ე) 1, 2, 5

1051. რა არ ახასიათებს ნაწლავის მეორად ქრონიკულ ფსევდოობსტრუქციას ?

ა) ტკივილი;

ბ) დისფაგია;

გ) ყაბზობა;

*დ) ფაღარათი.

1052. რა ახასიათებს ნაწლავის პირველად (იდიოპათიურ) ქრონიკულ ფსევდო-

ობსტრუქციას მეორადისგან განსხვავებით?

*ა) სტეატორეა და ფაღარათი;

ბ) მუცლის ტკივილი;

გ) მუცლის შებერვა;

დ) სამივე;

ე) განსხვავება არარის

1053. რომელი სიმპტომატიკა ახასიათებს ყველაზე ნაკლებად უიპლის დაავადებას?

ა) ენტეროლოგიური;

ბ) ნევროლოგიური;

გ) ოფთალმოლოგიური;

დ) კარდიოლოგიური;

*ე) ნეფროლოგიური.

1054. უიპლის დაავადებისათვის ყველაზე დამახასიათებელი ნევროლოგიური სიმპტომია

ა) პარესთეზიები;

ბ) ნევრალგია;

გ) ფსევდოტაბესი;

*დ) დემენცია;

ე) პარეზი.

1055. რომელი მოსაზრებაა მართებული ცილის დაკარგვით მიმდინარე ენტეროპათიის

შესახებ?

ა) მისი ერთ-ერთი მიზეზია ცელიაკია;

ბ) შეიძლება განვითარდეს ლიმფური სისტემის დაავადებით განპირობებული

ლიმფოსტაზის შედეგად;

გ) შეიძლება გამოიწვიოს გულის შეგუბებითმა უკმარისობამ;

დ) ღვიძლის, თირკმლების და იმუნოდეფიციტური პათოლოგიებისგან განსხვავებით

აღინიშნება როგორც ალბუმინის ასევე გლობულინების რაოდენობის შემცირება:

*ე) ყველა სწორია.

1056. ცილა-დეფიციტური ენტეროპათიის მიზეზი შეიძლება იყოს

*ა) მარჯვენა გულის უკმარისობა;

ბ) ღვიძლის პათოლოგია;

გ) თირკმელების პათოლოგია;

დ) ანემია

1057. რომელი მარცვლეულის ცილებისადმი არ არის გენეტიკური ჰიპერმგრძნობელობა

ცელიაკიის დროს ?

ა) ხორბლის;

ბ) ქერის’

გ) ჭვავის;

*დ) სიმისნდის

1058. რა არის ცელიაკიის მორფოლოგიური სუბსტრატი ?

ა) ეროზიები;

ბ) წყლული;

გ) გრანულაცია;

*დ) ლორწოვანი გარსის ატროფია ხაოების დაზიანებით

1059. ცელიაკიის დამატებითი სახელწოდება არ არის

ა) არატროპიკული სპრუ;

*ბ) უიპლის დაავადება;

გ) გი-გერტნერ-გეიბნერის დაავადება;

დ) გლუტენოენტეროპათია

1060. ცელიაკიის ძირითადი კლინიკური გამოვლინებაა

ა) მელენა;

ბ) ყაბზობა;

*გ) მალაბსორბციული სინდრომი;

დ) ტკივილი და მტკივნეულობა;

ე) გულისრევა, პირღებინება

1061. ცელიაკიის მკურნალობის ეფექტური მეთოდია

ა) ფერმენტოთერაპია;

*) გლუტენის შემცველი მარცვლეულის მიღების სრული აკრძალვა;

გ) სიმბიოტიკების კურსები;

დ) ანტიბიოტიკოთერაპია;

ე) იმუნოსუპრესია

1062. ცელიაკიის სადიაგნოსტიკო მეთოდია 1) წვრილი ნაწლავის ლორწოვანი გარსის

ჰისტოლოგიური გამოკვლევა; ბ) მუცლის ღრუს ორგანოების ულტრასონოგრაფია; გ)

კონტრასტული რენტგენოგრაფია; დ) ქსოვილოვანი ტრანსგლუტამინაზის საწინააღმდეგო

ანტისხეულების განსაძღვრა

ა) 1, 2, 3, 4;

ბ) 1, 2, 3;

გ) 1, 2;

დ) 1, 3

*ე) 1, 4

1063. ღვიძლის დაზიანების ლაბორატორიული ნიშნებია 1) ჰიპერბილირუბინემია და

ბილირუბინურია; 2) ჰეპატოციტების ინტრაცელულარული ფერმრნტების მომატება; 3)

ჰიპოგლიკემია; 4) ჰიპოქოლესტერინემია; 5) ჰიპოალბუმინემია

*ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

დ) 1, 2;

ე) 3, 4, 5

1064. რომელი ფერმენტები გამოიყენება ღვიძლის დაზიანების დიაგნოსტიკაში ?

1) ასპარტატამინოტრანსფერაზა; 2) ალანინამინოტრანსფერაზა; 3) ტუტე ფოსფატაზა;

4) γ-გლუტამილტრანსპეპტიდაზა; 5) ლაქტატდეჰიდროგენაზა

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

*ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

დ) 1, 2;

ე) 3, 4

1065. ამინოტრანსფერაზები ყველაზე მეტია

ა) თავის ტვინში;

ბ) მიოკარდში;

*გ) ღვიძლში;

დ) პანკრეასში;

ე) თირკმ;ებში

1066. შრატში რომელი ფერმენტის მომატებაა ტიპიური ჰეპატოციტების ნეკროზისა და

ანთებითი ინფილტრაციისთვის ? 1) ასპარტატამინოტრანსფერაზის; 2) ტუტე

ფოსფატაზის; 3) ალანინამინოტრანსფერაზის; 4) γ-გლუტამილტრანსპეპტიდაზის

ა) 1, 2, 3, 4 ;

ბ) 1, 2, 3 ;

გ) 1, 2, 4;

*დ) 1, 3;

ე) 2, 4,

1067. შრატში რომელი ფერმენტის მომატებაა ტიპიური ქოლესტაზისთვის ? 1)

ასპარტატამინოტრანსფერაზის; 2) ტუტე ფოსფატაზის; 3) ალანინამინოტრანსფერაზის; 4)

γ-გლუტამილტრანსპეპტიდაზის

ა) 1, 2, 3, 4 ;

ბ) 1, 2, 3 ;

*გ) 2, 4;

დ) 1, 2;

ე) 1, 3

1068. ღვიძლის დიფუზური დაზიანების მორფოლოგიური სუბსტრატია 1)

ჰეპატოსტეატოზი; 2) ჰეპატოციტების ნეკროზი; 3) მონონუკლეარებით ინფილტრაცია; 4)

პოლისეგმენტბირთვიანი ლეიკოციტებით ინფილტრაცია; 5) ფიბროზი

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

*გ) 1, 2, 3, 5;

დ) 1, 2, 3;

ე) 4, 5

1069. გამოკვლევის რა მეთოდით არის შესაძლებელი ღვიძლში ფიბროზის შეფასება ? 1)

ბიოპტატის ჰისტოლოგიირი ანალიზით; 2) კომპიუტერული ტომოგრაფიით;

3) მაგნიტურ რეზონანსული სკანირებით; 4) კონტრასტული ქოლანგიოგრაფიით;

5) ელასტიომეტრიით

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

*გ) 1, 2, 3, 5;

დ) 1, 2, 3;

ე) 4, 5

1070. ჰეპატიტის რომელი ვირუსებით ხდება ინფიცირება ენტერალური (ფეკალო-

ორალური) გზით ?

*ა) HAV;

ბ) HBV;

გ) HCV;

დ) HDV;

ე) HGV

1071. ჩამოთვლილთაგან რომელია მცდარი დებულემა HAV-ით ინფექციის შესახებ ?

ა) უპირატესად ავადდებიან ბავშვები და ახალგაზრდები;

ბ) დაავადებულობა მატულობს შემოდგომასა და ზამთარში;

გ) არსებობენ ეპიდემიოლოგიურად არაკეთილსაიმედო რეგიონები;

*დ) დაავადება მიმდინარეობს ხან მწვავედ, ხან ქრონიკულად;

ე) ვირუსის მატარებლობა არ ყალიბდება

1072. პარენტერალური გზით გავრცელებადი ჰეპატოტროპული ვირუსული ინფექციის

პრევენცია გულისხმობს

ა) ერთჯერადი ხმარების სამედიცინო ინსტრუმენტების გამოყენებას;

ბ) უმკაცრეს კონტროლს მრავალჯერადი ხმარების ინსტრუმენტების გაწმენდასა და

სტერილიზაციაზე;

გ) სისხლის პრეპარატების გამოკვლევას დონორის ვირუსით ინფიცირების

გამოსარიცვავად;

*დ) ყველა ჩამოთვლილს

1073. მწვავე A ჰეპატიტის შემთხვევაში

ა) კლინიკური და ლაბორატორიული მონაცემების ნორმალიზაციას სჭირდება 2 კვირა;

ბ) გამორიცხულია რეციდივის შესაძლებლობა;

*გ) ტიპიურია სრული კლინიკური, ბიოქიმიური და სეროლოგიური გაჯანსაღება;

დ) დაავადებას აქვს გამორჩეულად სპორადიული ხასიათი

1074. მწვავე ჰეპატიტი საჭიროებს დიფერენციალურ დიაგნოსტიკას 1) ინფექციურ

მონონუკლეოზთან; 2) ციტომეგალოვირუსის ინფექციასთან; 3) ბრუცელიოზთან; 4)

ღვიძლის წამლისმიერ დაზიანებასთან; 5) გრიპთან

*ა) 1.2.3.4.5;

ბ) 1.2.3.4;

გ) 1, 2, 4, 5;

დ) 1, 5;

ე) 5

1075. მწვავე A ჰეპატიტის სიყვითლემდელ სტადიაში შესაძლებელი სიმპტომია

ა) ცხელება;

ბ) აღგზნებადობა;

გ) აპათია;

დ) თამბაქოს მოწევის შეზიზღება

*ე) ყველა ჩამოთვლილი

1076. მწვავე A ჰეპატიტის სიყვითლემდელ სტადიისთვის დამახასიათებელი

გასტროენტერალური სიმპტომებია 1) უმადობა; 2) გულისრევა და პირღებინება; 3)

გულძმარვა; 4) ბოყინი; 5) ტკივილი ეპიგასტრიუმის და/ან მარჯვენა ფერდქვეშა არებში

*ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

დ) 1. 2. 4;

ე) 1, 2, 5

1077. მწვავე A ჰეპატიტის სიყვითლემდელ სტადიის გასტროენტერალური ნიშნებია 1)

მუცლის კედლის დაჭიმულობა მარჯვენა ზედა კვადრანტში; 2) მტკივნეულობა მსხვილი

ნაწლავის პალპაციისას; 3) ღვიძლის გადიდება; 4) ღვიძლის მტკივნეულობა; 5)

ელენთის გადიდება

*ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

დ) 1. 2. 4;

ე) 1, 2, 5

1078. მწვავე A ჰეპატიტის სიყვითლემდელ სტადიის კარდიოლოგიური ნიშნებია 1)

ბრადიკარდია; 2) არტერიული ჰიპოტონია; 3) ტონების მოყრუება; 4) AV ბლოკადა;

5) II ტონის აქცენტი ფილტვის არტერიაზე

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

*გ) 1, 2, 3, 5;

დ) 1, 2, 3;

ე) 1, 2

1079. რა სიხშირით ვითარდება მწვავე A ჰეპატიტის ფულმანენტური ვარიანტი ?

*ა) < 1%-ზე;

ბ) 10-15 %-ში;

გ) 50 % -ში;

დ) 70-75 %-ში

1080. მწვავე A ჰეპატიტის მძიმე მიმდინარეობის ნიშნებია 1) სისხლჩაქცევები კანსა და

ლორწოვან გარსში; 2) მიკროჰემატურია; 3) სისხლდენა ცხვირიდან, ღრძილებიდან,

სასვილოსნოდან და/ან ნაწლავებიდან; 4) ასციტი და ქვემო კიდურების შეშუპება; 5)

ფსიქომოტორული აღგზნება

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

*გ) 1, 2, 3, 5;

დ) 1, 2, 3;

ე) 5

1081. რამდენი ხანი ცირკულირებს ანტი-HAV IgG ?

ა) რამდენიმე დღე;

ბ) რამდენიმე კვირა;

გ) რამდენიმე თვე;

*დ) წლების განმავლობაში;

ე) სცოცხლის ბოლომდე

1082. რისი მაჩვენებელია სისხლში ანტი-HAV IgG-ის არსებობა ? 1) მწვავე A ჰეპატიტის

გადატანის; 2) მწვავე A ჰეპატიტის რეციდივის; 3) მწვავე A ჰეპატიტისგან განკურნების; 4)

მწვავე A ჰეპატიტის ქრონიკულ ფორმაში ტრანსფორმირების; 5) HAV-სადმი იმუნიტეტის

განვითარების

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

*ბ) 1, 3, 5;

გ) 1, 3;

დ) 2, 4’

ე) 5

1083. რითი განსხვავდება მწვავე B ჰეპატიტი A ჰეპატიტისგან ? ა) სიყვითლისამდე

პერიოდში სახსრებისა და კუნთების ტკივილით; ბ) ფულმანენტური მიმდინარეობის

სიხშირით; 3) საშუალო სიმძიმის და მძიმე მიმდინარეობის სიხშირით;

4) ამინოტრანსფერაზების შედარებით მაღალი დონით; 5) პერსისიტირების რისკით

ა)1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 2, 3, 4, 5;

დ) 1, 2, 3;

*ე) 3, 4, 5

1084. . რითი განსხვავდება მწვავე C ჰეპატიტი A ჰეპატიტისგან ? 1) სახსრებისა და

კუნთების ტკივილით; 2) ქრონიკულ ჰეპატიტში გადასვის მაღალი ალბათობით;

3) არაჰოჯკინის ლიმფომის განვითარების გაზრდილი რისკით; 4) წარმოადგენს

მემბრანოპროლიფერაციული გლომერულონეფრიტის პათოგენეზურ ფაქტორს;

5) მიმდინარეობს უფრო იოლი ფორმით

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

*ბ) 2, 3, 4, 5;

გ) 1, 2, 3, 4;

დ) 1, 2, 3;

ე) 3, 4, 5

1085. ჰეპატიტის რომელი ვირუსი არის დნმ-ის მატარებელი ?

ა) HAV;

*ბ) HBV;

გ) HCV;

დ) HDV;

ე) HEV

1086. რომელი ვირუსით ინფიცირება აუმჯობესებს შიდს-ით დაავადებულთა

სიცოცხლის-უნარიანობას და ამცირებს ღვიძლის ფიბროზს HCV-HIV კოინფექციის

შემთხვევაში ?

ა) HAV;

ბ) HBV;

გ) HCV;

დ) HEV;

*ე) HGV

1087. მწვავე ჰეპატიტს არ ახასიათებს ?

*ა) ლეიკოციტოზი;

ბ) პროტეინურია;

გ) სისხლში ტრანსამინაზების მომატება;

დ) ჰიპერბილირუბინემია;

ე) სისხლში ტუტე ფოსფატაზის მომატება

1088. რომელი ლაბორატორიული ნიშანი ასახავს მწვავე ჰეპატიტის მძიმე მიმდინარეობას

და კორელირებს სიკვდილიანობის მაჩვენებელთან ?

ა) ლეიკოპენია;

ბ) ჰიპერბილირუბინემია;

გ) ჰიპერტნსამინაზემია;

*დ) პროთრომბინის დროს გახანგრძლივება;

ე) პროტეინურია

1089. ქრონიკული აქტიური ჰეპატიტის ქრონიკული პერსისტული ჰეპატიტისაგან

ყველაზე საფუძვლიანი განმასხვავებელი ნიშანია

ა) B ჰეპატიტის ზედაპირული ანტიგენის არსებობა შრატში;

ბ) ექსტრაჰეპატური გამოვლინებები;

გ) B ჰეპატიტის ზედაპირული ანტიგენის ანტისხეულების არსებობა შრატში;

*დ) ჰისტოლოგიური სურათი;

1090. ქრონიკული ჰეპატიტის ეტიოლოგიური ფაქტორია:

ა) ვირუსული ინფექცია;

ბ) ტოქსიური (მათ შორის ალკოჰოლური) ზემოქმედება;

გ) აუტოიმუნური პროცესი;

დ) სისხლის მიმოქცევის უკმარისობა;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი

1091. ქრონიკული პერსისტული ჰეპატიტის მორფოლოგიურ სუბსტრატს წარმოდგენს

*ა) საფეხურებრივი ნეკროზი;

ბ) სპილენძის დაგროვება;

გ) ცხიმოვანი ინფილტრაცია;

დ) რკინის დაგროვება;

ე) ღვიძლის წილაკების არქიტექტონიკის დარღვევა

1092. ქრონიკული პერსისტული პეპატიტის სიმპტომია

*ა) ასთენია;

ბ) ყაბზობა;

გ) ჰემორაგია;

დ) ცხელება;

ე) ფაღარათი

1093. HBV-ის რომელი გენოტიპი გამოირჩევა ღვიძლის დაზიანების სიხშირითა და

სიმძიმით ? 1) A; 2) B; 3) C; 4) D; 5) E

ა) 1;

ბ) 1,2;

*გ) 2, 3;

დ) 3,4;

ე) 5

1094. HBV-ით ინფიცირების პირველი მაჩვენებელია

*ა) ვირუსის ზედაპირული ანტიგენის გამოჩენა ცირკულაციაში;

ბ) ვირუსის ზედაპირული ანტიგენის სპეციფიური ანტისხეულის გამოჩენა ცირკულაციაში;

გ) ამინოტრანსფერაზების დონის მომატება პლაზმაში;

დ) ჰიპერბილირუბინემია;

ე) ჰიპოალბუმინემია

1095. HB ვირუსის რეპლიკაციის მაჩვენებელია შრატში არსებობა 1) HB ვირუსის

ზედაპირული ანტიგენის; 2) HB ვირუსის ზედაპირული ანტიგენის საწინააღმდეგო

იმუნოგლობულინის; 3) HB ვირუსის ბირთვული ანტიგენის; 4) HB ვირუსის

ბირთვული ანტიგენის საწინააღმდეგო M იმუნოგლობულინის; 5) HB ვირუსის

ბირთვული ანტიგენის საწინააღმდეგო G იმუნოგლობულინის;

ა) 1;

ბ) 1,2;

გ) 2, 3;

*დ) 3,4;

ე) 5

1096. HBV-ით ინფიცირების და ვირუსის რეპლიკაციის ყველაზე მგრძნობიარე და ზუსტი

მარკერია შრატში არსებობა

ა) HB ვირუსის ზედაპირული ანტიგენის;

ბ) HB ვირუსის ბირთვული ანტიგენის;

გ) HB ვირუსის ბირთვული ანტიგენის საწინააღმდეგო M იმუნოგლობულინის;

*დ) HBV-დნმ-ის

1097. HBeAg-ნეგატიური ქრონიკული ჰეპატიტის მიმართ არასწორი მოსაზრებაა

ა) გამოწვეულია HBV-ის გენომის მუტაციით;

ბ) ასოცირებს ჰეპატოციტების მყარად დაზიანებასთა;

გ) ასოცირებს ჰეპატოცელულარული კარცინომოს გაზრდილ რისკთან;

*დ) უპირატესდ ვითარდება ახალგაზრდა პაციენტებთან;

ე) დაავადების გამწვავებისას გამორიცსული არ არის ველური HBV-ის ახლად გამოჩენა

1100. HBV-ის რომელი გენოტიპი ითვლება ინტერფერონისადმი განსაკუთრებით

მგრძნობიარედ ?

*ა) A;

ბ) B;

გ) C;

დ)D

1101. HCV-ის რამდენი გენოტიპია იდენტიფიცირებული ?

ა) 2;

ბ) 3;

გ) 4;

დ) 5;

*ე) 6

1102. HCV-ის რომელი გენოტიპით არის უმრავლესობა ინფიცირებული ?

*ა) 1-ით;

ბ) 2-ით;

გ) 3-ით;

დ) 4-ით;

ე) 5-ით

1103. რომელი დებულება ქრონიკული C ჰეპატიტის შესახებ მიგაჩნიათ არასწორად ?

ა) ალკოჰოლური ქრონიკული ჰეპატიტის შემდეგ არის ღვიძლის ციროზის ყველაზე

ხშირი მიზეზი;

ბ) არის ქრონიკული ჰეპატიტის ყველაზე ხშირი ვარიანტი;

*გ)სისხლში ამინოტრანსფერაზების სტაბილურად ნორმალურ დონეს არა აქვს

პროგნოზული მნიშვნელობა;

გ) ანტი-HCV იმუნოგლობულინი არ წარმოადგენს დამცველ ანტისხეულს, არ იწვევს

იმუნიტეტს

1104. ქრონიკული C ჰეპატიტის ანტვირუსული მკურნალობა მიზანშეწონილია, თუ

ა) პაციენტის ასაკი არ აღემატება 40 წელს;

ბ) პაციენტი ვერ ახერხებს თავი დაანებოს ალკოჰოლის მიღებას;

გ) ალტ-ს დონე მომატებულია მინიმუმ ერთი თვის განმავლობაში;

დ) შრატში არ გამოვლინდა HCV-ს რნმ

*ე) ჰისტოლოგიურად ან ფიბროსკანირებით გამოვლენილია ფიბროზი

1105. რა იგულისხმება მცნებაში “მყარი ვირუსული პასუხი“ ?

ა) ვირუსის აღარ არსებობას 24 კვირიანი მკურნალობის დამთავრებისას;

ბ) ვირუსის აღარ არსებობას 48 კვირიანი მკურნალობის დამთავრებისას;

გ) ვირუსის აღარ არსებობას მკურნალობის დამთავრებიდან 4-8 კვირის შემდეგ;

*დ) ვირუსის აღარ არსებობას მკურნალობის დამთავრებიდან 12-24 კვირის შემდეგ

1106. მცდარი დებულებაა

ა) ქრონიკული C ჰეპატიტი ჩვეულებრივ დუნედ მიმდინარე პათოლოგიური პროცესია;

ბ) ხშირია ქრონიკული C ჰეპატიტის სუბკლინიკური მიმდინარეობა;

გ) ტრანსფუზიული ქრონიკული C ჰეპატიტისგან სიკვდილიანობა არ განსხვავდება

ზოგადი პოპულაციის მონაცემებისაგან;

*დ) ბოლო 10-20 წლის განმავლობაში ქრონიკული C ჰეპატიტით პაციენტების ციროზითა

და ჰეპატოცელულარული კარცინომით სიკვდილიანობა შემცირდა;

ე) თანამედროვე მკურნალობის პირობებში ქრონიკული C ჰეპატიტით სიკვდილი რისკს

უფრო ზრდის წამისადმი დამოკიდებულების ჩამოყალიბება, ვიდრე თვით დაავადება

1107. ჩამოთვლილიდან რომელი წარმოდგენს ღვიძლის მიკრონოდულარული ციროზის

ყველაზე ხშირ ეტიოლოგიურ ფაქტორს?

ა) ჰეპატიტი B;

ბ) ჰეპატიტი C;

*გ) ალკოჰოლის ხშირი მიღება;

დ) ჰეპატიტი B/D

1108. მაკრონოდულარული ციროზის უმთავრესი პათოგენეზური ფაქტორია

*ა) ჰეპატატოცელულარული ნეკროზი;

ბ) პორტული ჰიპერტენზია;

გ) ქოლესტაზი

1109. ღვიძლის ციროზს არ ახასიათებს:

ა) დაზიანების დიფუზური ხასიათი;

ბ) ფიბროზი;

*გ) ცხიმოვანი ინფილტრაცია;

დ) ჰიპერრეგენერაციული კვანძები;

ე) ღვიძლის არქიტექტონიკის გარდაქმნა

1110. ღვიძლის ციროზის ყველაზე იშვიათი ფიზიკალური ნიშანია

ა) გადიდებული, მკვრივი კონსისტენციის ღვიძლი;

ბ) ასციტი;

*გ) სიყვითლე;

დ) ელენთის გადიდება;

ე) კანზე სისხლძარღვოვანი ვარსკლავები

1111. პირველადი ბილიარული ციროზისთვის დამახასიათებელია

ა) ავთვისებიანი მიმდინარეობა;

ბ) გამოხატული ჰეპატომეგალია;

*გ) სიყვითლე და კანის ქავილი;

დ) ჰიპერლიპიდემია;

ე) ამინოტრანსფერაზების აქტივობის მნიშვნელოვანი მომატება

1112. ჩამოთვლილთაგან რომელი დებულება არ არის სწორი ღვიძლის ციროზის შესახებ

*ა) შებრუნებადი პროცესია;

ბ) დამახასიათებელია გინეკომასტია;

გ) აღინიშნება სისხლძარღვოვანი ვარსკვლავები;

დ) დამახასიათებელია ასციტი;

ე) შეიძლება განვითარდეს ჰეპატო-რენული სინდრომი

1113. ვილსონის დაავადების ნიშნებს არ მიეკუთვნება

ა) კაიზერ - ფლეიშნერის რგოლის არსებობა;

ბ) შარდში სპილენძის მაღალი კონცენტრაცია;

გ) სისხლის შრატში ცერულოპლაზმინის დაბალი დონე;

*დ) სისხლის შრატში შარდმჟავას მაღალი დონე;

ე) ნევროლოგიურ - ფსიქიური დარღვევები.

1114. ჰემოქრომატოზის გამოვლინებებს არ მიეკუთვნება

ა) მელანოდერმია;

ბ) სისხლში რკინის დონის მომატება;

*გ) სისხლში ფერიტინის და ტრანსფერინის დონის დაქვეითება;

დ) ჰეპატომეგალია;

ე) ჰიპერგლიკემია

1115. ჰეპატომეგალია, ჰიპერგლიკემია, კანის ჰიპერპიგმენტაცია, სისხლის შრატში რკინის

დონის მომატება ახასიათებს:

ა) ვირუსულიეტიოლოგიისქრონიკულჰეპატიტს;

*ბ) ჰემოქრომატოზს;

გ) ღვიძლისციროზს;

დ) თირკმელზედაჯირკვლებისჰიპერფუნქციას;

ე) ვილსონ-კონოვალოვისდაავადებას.

1116. ალფა-1 ანტიტრიფსინის დეფეციტის შესახებ არასწორი მოსაზრებაა

ა) ალფა-1 ანტიტრიფსინის დეფიციტი გადაეცემა აუტოსომურ - დომინანტურად;

ბ) ჰეპატიტი შეიძლება გამოვლინდეს უკვე ბავშვობის ასაკში;

*გ) სისხლის შრატში აღინიშნება ჰიპერგლობულინემია;

დ) მოზრდილ ასაკში ხშირად ვითარდება ფილტვების ემფიზემა;

ე) ღვიძლის ციროზი პროგრესირებს წვრილმარცვლოვანიდან მსხვილმარცვლოვნამდე

შემდგომში ჰეპატოცელულური კარცინომის განვითარებით

1117. სტეატოჰეპატოზის მიზეზი არ შეიძლება იყოს:

*ა) ვირუსული ინფექცია;

ბ) ორსულობა;

გ) შაქრიანი დიაბეტი;

დ) კორტიკოსტეროიდებით მკურნალობა;

ე) შიმშილი

1118. ქოლესტაზური სინდრომის კლინიკური გამოვლინება არ არის

ა) სიყვითლე;

ბ) კანის ქავილი;

გ) ქსანტელაზმა;

*დ) ჰეპატომეგალია;

ე) სისხლის შრატში ტუტე ფოსფატაზის აქტივობის მაღალი დონე

1119. ქოლესტერინული კენჭების ჩამოყალიბების ხელშემწყობი ფაქტორია ყველა

ჩამოთვლილი, გარდა

ა) გეოგრაფიული და დემოგრაფიული ფაქტორების;

ბ) სიმსუქნის;

*გ) ფაღარათის;

დ) წონაში დაკლების;

ე) მდედრობითი სქესის

1120. ქოლელითიაზის ხშირ გართულებებს მიეკუთვნება ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა) სანაღვლე გზების ობსტრუქციის;

ბ) ქოლანგიტის;

გ) პანკრეატიტის;

დ) მწვავე ქოლეცისტიტის;

*ე) ნაღვლის ბუშტის კიბოსი

1121. ნაღვლოვანი კენჭების გაჩენის პათოგენეზური რგოლია:

ა) ქოლესტერინისა და ბილირუბინის მეტაბოლიზმის დარღვევები;

ბ) ნაღვლის PH-ის შეცვლა;

გ) ქოლესტაზი;

დ) ღვიძლის უჯრედების მიერ ლითოგენური ნაღვლის პროდუქცია;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

1122. პოსტქოლეცისტექტომიური სინდრომის სადიაგნოზოდ უმჯობესია გამოვიყენოთ:

ა) რენტგენოლოგიური მეთოდი;

*ბ) ენდოსკოპიური რეტროგრადული პანკრეატოქოლანგიოგრაფია;

გ) ექოგრაფია;

დ) ფრაქციული დუოდენური ზონდირება

1123. ნაღვლის ბუშტის ჰიპერკინეზური დისკინეზიას ახასიათებს 1) ჭვალი ან

შეტევითი ტკივილი მარჯვენა ზედა კვადრანტში; 2) ტკივილის დაწყება საკვების

მიღებიდან 1-2 სთ-ის შემდეგ, ირადიაციით მარჯვენა ბეჭის, ლავიწის, წელის მიდამოში;

3) ნაღვლის ბუშტის აჩქარებული შეკუმშვა და დაცლა; 4) სპაზმოლიზური საშუალებების

ეფექტურობა; 5) სიმძიმის შეგრძნება მარჯვენა ზედა კვადრანტში

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

*ბ)1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

დ) 1, 3, 4;

ე) 3, 4, 5

1124. რა ითვლება ქრონიკული პანკრეატიტის ყველაზე ხშირ მიზეზად?

*ა) ალკოჰოლის ხანგრძლივი ხშირი მიღება;

ბ) ტრავმა;

გ) ჰიპერკალცემია;

დ) 12-გოჯა ნაწლავის ქრონიკული პათოლოგია;

ე) ნაღვლკენჭოვანი დაავადება

1125. რა არ ახასიათებს ტკივილს ქრონიკული პანკრეატიტის დროს?

ა) ყველაზე ხშირი, მაგრამ არააუცილებელი სიმპტომია;

ბ) გა ძლიერება ჭამის და ალკოჰოლის მიღების შემდეგ;

*გ) დაავადების პროგრესირების შესაბამისად ინტენსიურობის მატება;

დ) ლოკალიზაცია ეპიგასტრიუმის არეში ზურგში ირადიაციით ან პირიქით;

ე) ყრუ ხასიათი

1126. ქრონიკული პანკრეატიტის რომელი გართულება არ არის ეკზოკრინული

უკმარისობის გამოვლინება?

ა) გახდომა;

ბ) სტეატორეა;

გ) ჰიპოკალცემია;

დ) ოსალგია;

*ე) სიყვითლე

1127. რამდენი %-ით უნდა შემცირდეს პანკრეასის ეკზოკრინული ფუნქცია რომ

განვითარდეს სტეატორეა?

ა) 30;

ბ) 40;

გ) 50;

დ) 75;

*ე) 90

1128. რა მეთოდს არ იყენებენ ქრონიკული პანკრეატიტის დიაგნოსტიკისთვის?

ა) რენტგენოლოგიურს;

ბ) ენდოსკოპიურს;

გ) მაგნიტურრეზონანსურ ტომოგრაფიას;

დ) ულტრაბგერით ექოსკანირებას;

*ე) ბიოფსიას.

1129. რომელი მოსაზრებაა არასწორი მუკოვისციდოზის შესახებ?

ა) პანკრეასის ეკზოკრინული ფუნქციის უკმარისობა შეიძლება იყოს დაავადების

ერთადერთი გამოვლინება მოზრდილებში;

ბ) დაავადება გადადის მემკვიდრეობის აუტოსომურ-რეცესიული ტიპით;

*გ) დაავადების არსს წარმოადგენს კათიონების ტრანსპორტის რეგულაციის დარღვევა;

დ) ხშირი კლინიკური გამოვლინებაა ბრონქოექტაზიები;

ე) ბავშვებში დიაგნოსტიკისთვის იყენებენ ოფლში ნატრიუმის კონცენტრაციის გაზომვას

1130. მუკოვისციდოზის კლინიკური გამოვლინება შეიძლება იყოს

ა) მწვავე პანკრეატიტი;

ბ) ქრონიკული პანკრეატიტი;

გ) შაქრიანი დიაბეტი;

დ) ქოლელითიაზე;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

1131. ავადმყოფს დიაფრაგმის საყლაპავის ხვრელის თიაქრით ბოლო ხანებში

შეეცვალა დაავადების კლინიკური სურათი: გაქრა გულძმარვა და რეგურგიტაცია,

გაუჩნდა დისფაგია მკვრივი საკვების მიღებისას, დაეკარგა მადა, დაიწყო გახდომა.

სავარაუდო დიაგნოზია

*ა) საყლაპავის კიბო;

ბ) კუჭის კიბო;

გ) თიაქრის ჩაჭედვა;

დ) სალაპავის სტრიქტურა

1132. 32 წლისმამაკაცს 4 წელი ააღენიშნება ყლაპვის გაძნელება. მკვრივი საკვების

გადაყლაპვიდან რამდენიმე წამში ეწყებ ასიმძიმის შეგრძნება მკერდის ძვლის უკან.

თავდაპირველად ეს იყო იშვიათად, უკანასკნელი 1 წლის განმავლობაში კი გახდა

მუდმივი. ამავე პერიოდში ავადმყოფს აწუხებს ბუყბუყი მკერდში და ხველა

გამოღვიძებისას. გარკვეულ შვებას აძლევს ცოტა წყლის დალევა, თუმცა ზოგჯერ წყალი

თვითონ იწვევს ხველას. პაციენტი არ აღნიშნავს მოხრჩობის გრძნობას, დაღლილობას

ჭამის დროს, რეგურგიტაციას ცხვირიდან და პირიდან, გულძმარვას, ყელის ტკივილს,

კუპრისებრ განავალს. რა მიგაჩნიათ დისფაგიის ყველაზე სავარაუდო მიზეზად?

ა) საყლაპავის კიბო;

ბ) საყლაპავის კეთილთვისებიანი სტრიქტურა;

*გ) საყლაპავის ახალაზია;

დ) მიასტენია გრავის;

ე) საყლაპავის დიფუზური სპაზმი

1133. 39 წლის მამაკაცს 4 თვეა აწუხებს პერიოდული მწველი ტკივილი ეპიგასტრიუმის

არეში. ტკივილი ეწყება ჭამიდან 1-2 საათის მერე და გრძელდება 30-60 წუთი, ზოგჯერ

ირადიაციით მარჯვენა ფერდში. საჭმლის მიღება ტკივილს რამდენადმე ამცირებს.

უკანასკნელი პერიოდია ტკივილი ეწყება ღამითაც და თან ახლავს გულისრევა.

ანტაციდებით მკურნალობა თავდაპირველად იყო ეფექტური, ამჯერად კი მათი

საშუალებით ტკივილის მთლიანი მოხსნა აღარ ხერხდება. ღებინებას და კუპრისებრ

განავალს არ აღნიშნავს. ყველაზე სავარაუდო დიაგნოზია

ა) გასტრინომა;

ბ) კრონისდაავადება;

გ) კუჭისკიბო;

დ) კუჭის პეპტიური წყლული;

*ე) 12-გოჯა ნაწლავის პეპტიური წყლულოვანი დაავადება

1134. 45 წლის მამაკაცს აქვს შაქრიანი დიაბეტი ტიპი 1, გართულებული რეტინოპათიით

და პერიფერიული ნეიროპათიით. უკანასკნელი 5 თვის განმავლობაში აღენიშნება

პროგრესირებადი გულისრევა და პირღებინება. გულისრევა ეწყება ჭამიდან 12 საათის

მერე, ამოაღებინებს რა გადაუმუშავებელ საკვებს, იღებს შვებას. პირველივე 2-3 ლუკმის

შემდეგ აქვს გადავსების შეგრძნება. დაიკლო წონაში 5 კგ-მდე. ავადმყოფი არის

ასთენიური აღნაგობის. წოლით პოზიციაში არტერიული წნევა არის 110/80 მმ. Hგ, პულსი

90 წუთში, წამოდგომისას წნევა კლებულობს 80/50 მმ. Hგ-მდე, ხოლო მაჯისცემა

ხშირდება 104-მდე წუთში. მუცელი დაჭიმული არ არის, ღვიძლის ზომები ნორმის

ფარგლებშია. მთელ მუცელზე ისმის ნაწლავის ხმიანობა. რექტალური გასინჯვით

გამოვლინდა ანალური სფინქტერის ტონუსის დაქვეითება. გრეგერსენის რეაქცია

უარყოფითია. ენდოსკოპიური გამოკვლევით საყლაპავის, კუჭის და 12-გოჯა ნაწლავის

პროქსიმალური ნაწილის ლირწოვანი გარსი პათოლოგიური ნიშნების გარეშეა,

ენდოსკოპი თავისუფლად გადის 12-გოჯა ნაწლავში. სცინტიგრაფიული გამოკვლევით

დადგინდა მკვრივი საკვებისთვის კუჭის ევაკუატორული ფუნქციის დარღვევა.

გულისრევისა და ღებინების ყველაზე სავარაუდო მიზეზია

ა) ინფექცია;

*ბ) კუჭის პარეზი;

გ) ქალასშიდა წნევის მომატება;

დ) ფსიქოგენური ღებინება;

ე) ბულიმია

1135. 48 წლის ქალს 15 თვის განმავლობაში აწუხებდა მუცლის შებერვა ტკივილით,

ფაღარათი, სისუსტე, ადვილად დაღლა. ამ პერიოდში დაიკლო 18 კგ. განავალს ჰქონდა

მყრალი სუნი, ცუდად ირეცხებოდა წყლით. გასინჯვით რაიმე საყურადღებო ნიშანი

არ გამოვლინდა. ღვიძლის, თირკმლის ფუნქციური სინჯების მონაცემები რჩებოდა

ნორმის ფარგლებში, რეაქცია განავალში ფარულ სისხლზე იყო უარყოფითი. ნორმალური

იყო განავალში ელექტროლიტების შემცველობაც. ყურადღებას იპყრობდა

ჰიპოალბუმინემია და ჰიპოქრომულ-მიკროციტარული ანემია, სისხლში რკინის დონის

შემცირებით და შრატის მიერ რკინის ათვისების უნარის გაძლიერებით.

რენტგენოგრაფიული გამოკვლევისას გამოვლინდა წვრილი ნაწლავის ლორწოვანი

გარსის ნაკეცების გაღარიბება, ხოლო ბიოფსიით ხაოების ატროფია, ლორწოვანი გარსის

ლიმფოციტარული ინფილტრაცია, კრიპტები ს დაგრძელება. ექიმის რჩევით პაციენტმა

შეწყვიტა გლუტენის შემცველი პროდუქტების მიღება, რის შედეგადაც მოეხსნა

ზემოაღნიშნული ჩივილები და დაიწყო წონაში მომატება. 2 წლისთავზე, მიუხედავად

დიეტის დაცვისა, კვლავ დაეწყო მუცლის ტკივილი და ფაღარათი, 2 თვეში დაიკლო 10

კგ. მიუთითეთ ყველაზე სავადრუდო დიაგნოზი:

ა) ქრონიკული პანკრეატიტი;

*ბ) ცელიაკის ფონზე განვითარებული ლიმფომა;

გ) წვრილი ნაწლავის დივერტიკულები;

დ) ცელიაკიის რეციდივი;

ე) ბაქტერიების ჭარბი ზრდის სინდრომი

1136. 47 წლის ქალ საწუხებს მხოლოდ კანის ქავილი უკანასკნელი 2 კვირის

განმავლობაში. 14 წლის ასაკში გაკეთებული აქვს აპენდექტომია. 2 თვის წინ საშარდე

გზების ინფექციის გამო ჩაიტარა მკურნალობა ტრიმეტოპრიმ-სულფამეტოქსაზოლით.

ოჯახურ ანამნეზში არ არის მითითება ღვიძლის პათოლოგიაზე. მასაც არ ჰქონია

ჰეპატიტი, არ საჭიროებდა ინტრავენურ ინექციებს, არ გაუკეთებია აკოპუნქტურა და

ტატუირება. ხანგრძლივი დროი სგანმავლობაში იყო დონორი. ბოლოს სისხლი ჩააბარა 6

თვის წინ. ობიექტურად აღინიშნება სკლერების სუბიქტერობა, ნაკაწრები ფეხებზე,

ხელებზე, ზურგზე და მკერდზე. მუცელი რბილია და უმტკივნეულოა. პერიფერიული

შეშუპებები არ აღინიშნება, ლიმფური ჯირკვლები გადიდებული არ არის. სისხლში

აღმოჩნდა ტუტე ფოსფატაზის მკვეთრი მომატება, ამინოტრანსფერაზების ზომიერი

მომატების ფონზე. ულტრასონოგრაფიამ გამოავლინა კონკრემენტების არსებობა

ნაღვლის ბუშტში. ღვიძლის, სანაღვლე გზების სანათურის და პანკრეასის ზომები

ნორმის ფარგლებშია. ღამით ავადმყოფი გააღვიძა ძლიერმა ტკივილმა მარჯვნივ

ფერდქვეშ და გულისრევის შეგრძნებამ. საწოლში უკავია იძულებითი პოზა. ტემპერატურ

ააქვს 37.0C, მუცელი ძლიერ დაჭიმულია, მერფის სიმპტომი დადებითია. რა

პათოლოგიურ პროცესთან გვაქვს საქმე?

ა) მარჯვენა პარკუჭისმ წვავე უკმარისობა;

ბ) მარჯვენა მხრივი დიაფრაგმალური პლევრიტი;

გ) მარჯვენა მხრივი თირკმლის კოლიკა;

*დ) მწვავე ბილიარული ობსტრუქცია ქოლედოქოლითიაზის ფონზე;

ე) სულფანილამიდებით ინდუცირებული ქოლესტაზი

1137. მიმღებ განყოფილებაში მოყვანილი 43 წლის მამაკაცი აღნიშნავს უეცრად

დაწყებულ მუცლის ტკივილს, რომელიც უკვე 6 საათი გრძელდება. ორჯერ ჰქონდა

ღებინება მომწვანო ფერის მცირე ამონაღებით. მეუღლის გადმოცემით პაციენტი

უკანასკნელ თვეებში ხშირად სვავდა ლუდს, დღეს კი იყო წვეულებაზე, სადაც

ბლომად ჭამა და დალია რამდენიმე კათხა ლუდი. წარსულში მსგავს ტკივილს ან

რაიმე მნიშვნელოვან პათოლოგიურ მოვლენას ავადმყოფი უარყოფს. ის წევს ზურგზე,

მუხლები აქვს მოხრილი. მწოლიარე მდგომარეობაში არტერიული წნევაა რის 100/60

მმ. Hგ. პულსი 82 წუთში, წამოჯდომიდან 2 წუთის შემდეგ კი შესაბამისად 90/60 მმ Hგ

და 100 წუთში. ნაწლავის ხმიანობა მოისმინება ეპიზოდურად. აღინიშნება

მტკივნეულობა და მუცლის კედლის დაჭიმულობა ეპიგასტრიუმის არეში.

ლაბორატორიული გამოკვლევით გამოვლინდა სისხლში ამილაზის შემცველობის

მომატება (860ერთ/ლ), ხოლო მუცლის ღრუს რენტგენოგრაფიით ნაწლავების

მარყუჟების გაგანიერება. ყველაზე სავარაუდო დიაგნოზია

*ა) მწვავე პანკრეატიტი;

ბ) 12-გოჯა ნაწლავის პერფორაცია;

გ) ნაწლავის მწვავე გაუვალობა;

დ) საყლაპავის სრული გაუვალობა;

ე) მწვავე აპენდიციტი

1138. 56 წლის მამაკაცი აღნიშნავს 8 თვეში სხეულის მასის მნიშვნელოვან დაკლებას

და ფაფისებურ განავალს. ბოლო 5 წლის განმავლობაში წელიწადში 2-3- ჯერ აქვს

დაახლოვებით ერთი-ორი კვირის ხანგრძლივობით ტკივილი მუცელში, ზურგში

ირადიაციით. მადა აქვს კარგი, დიეტას არ იცავს, წამლობას არ იტარებს. ცოლ-შვილიანია,

მუშაობს ფირმაში, 20 წელია ეწევა ყოველდღიურად ერთ კოლოფ სიგარეტს, ჩვევად აქვს

სადილზე თითო ჭიქა ღვინის დალევა, დასვენების დღეებში კი 5-6 კათხა ლუდის სმა.

მამა გარდაეცვალა გულის დაავადებით. გასინჯვით: ლიმფური კვანძები არ ისინჯება,

გულისა და ფილტვების მხრივ საყურადღებო ცვლილებები არ აღენიშნება, მუცელი

რბილია, ღვიძლი ოდნავ გადიდებულია სადა ზედაპირით, ელენთა არ ისინჯება.

ლაბორატორიული გამოკვლევით გამოვლინდა ჰიპოალბუმინემია, მაკროციტარული

ანემია, თრომბოციტოპენია, სისხლში ამინოტრანსფერაზების ზომიერად მომატების

ფონზე შეფარდება ALT/AST = 5. ულტრასონოგრაფიით დადგინდა ღვიძლის ექოგენობის

დიფუზური ცვლილებები, რეტროგრადული ქოლეცისტო-პანკრეატოგრაფიით - “მძივის“

სინდრომი. წარმოდგენილ პათოლოგიურ სიმპტომო- კომპლექსთან დაკავშირებით რა

დამატებითი საკითხებია დასაზუსტებელი პაციენტთან?

ა) ღვინისა და ლუდის გარდა ხომ არ ეტანება არაყს, კონიკს და/ან ვისკსაც;

ბ) ხომ არ მიუღია მუცლის ტრავმა;

გ) ხომ არ გადაუტანია მწვავე პანკრეატიტი;

დ) ხომ არ არის შთამომავლობითი ანამნეზი დამძიმებული პანკრეასის ან ღვიძლის

პათოლოგიით;

*ე) ყველა ჩამთვლილი

1139. 52 წლის მამაკაცს სამუშაოზე ყოფნისას უეცრად დაეწყო გულისრევა, რის

შემდეგაც 4 საათის განმავლიბაში სამჯერ ჰქონდა ღებინება ალისფერი სისხლით. მიმღებ

განყოფილებაში დეფეკაცია იყო კუპრისებრი განავალით. აწუხებს თავბრუსხვევა.

მუცლის ტკივილს არ უჩივის. ადრე გულძმარვის გამო იღებდა ანტაციდებს. იშვიათად

თავის ტკივილისთვის გამოუყენებია ასპირინი. უყვარდა ლიქიორის სმა, თუმცა 3 წელია

ალკოჰოლური სასმელი არ დაულევია. 30 წელია ყოველდღიურად ეწევა თითო კოლოფ

სიგარეტს. გაკეთებული აქვს აპენდექტომია და ჰემოროიდალური კვანძების ექტომია.

მიმღებში მოხვედრისას ავადმყოფს აღენიშნა არტერიული ჰიპოტონია ორთოსტატური

დაქვეითებით და შოკი. სისხლში ალბუმინების შემცველობა და პროთრომბინის დრო

ნორმის ფარგლებშია. აღინიშნება თრომბოციტოპენია, ენდოსკოპიური გამოკვლევით

საყლაპავის ლორწოვანი გარსი უცვლელია, დიდი რაოდენობით სისხლი აღმოჩნდა

კუჭის პროქსიმალურ ნაწილში. ანტრალური ნაწილის და 12- გოჯა ნაწლავის

შეუცვლელი ლორწოვანი გარსი დაფარულია სისხლით. სისხლდენის მიზეზი იყო

კუჭის ფსკერზე არსებული ვარიკოზული სისხლძარღვი. რენტგენოგრაფიით პანკრეასის

დონეზე გამოვლენილი იქნა დიფუზური წვრილი კალციფიკატები. რა შეიძლება იყოს

სისხლდენის ყველაზე სავარაუდო მიზეზი?

ა) ალკოჰოლური ციროზი პორტალური ჰიპერტენზიით;

ბ) პეპტიური წყლულოვანი დაავადება;

*გ) ქრონიკული პანკრეატიტი ელენთის ვენის თრომბოზით და იზოლირებული

პორტალური ჰიპერტენზიით;

დ) მალორი-ვეისის სინდრომი;

ე) საყლაპავის წყლული

1140. 55 წლის მამაკაცს ზაფხულში დასვენების პერიოდში გაუხშირდა დეფეკაცია

(დღეში 23). განავალი იყო სისხლის მინარევის გარეშე. მასთან მყოფ ოჯახის წევრებს

მსგავსი რამ არ აღენიშნებათ. მომდევნო 4 თვის განმავლობაში დიარეა პროგრესირებს.

წყლ-წყალა განავალს გამოყოფდა დღეში 4-6- ჯერ, ამჟამად კი 10-ჯერ, მათ შორის

ღამითაც. უკანასკნელ პერიოდში დაეწყო ტემპერატურის მომატება 380- მდე, შემცივნებით,

დაიკლო წონაში, აწუხებს სისუსტე კიდურებში, ტკივილი ზურგში, სახსრებში, გამონაყარი,

მხედველობის დაქვეითება, გულისრევა და პირღებინება. სისხლიანი განავალი, მელენა არ

აღენიშნება. სვამს მხოლოდ ხარისხიან წყალს. ზაფხულში სინუსიტის გამო მცირე ხნით

მკურნალობდა ამპიცილინით. სხვა წამლები ამ პეროიდში არ მიუღია. სტაციონარში

მოთავსებისას, ტემპერატურა არის 380 C, მაჯისცემა 110 წუთში, სუნთქვა 20 წუთში,

არტერიული წნევა არის 82/40 მმ. Hგ, პირის ლორწოვანი მშრალი, ღვიძლის ქვედა კიდე

მედიოკლავიკულარულ ხაზზე გამოდის ნეკნთა რკალიდან 5 სმ-ით. ჰემოგლობინის

რაოდენობა 190 გრ/ლ, ჰემატოკრიტი 55%, ლეიკოციტებიs რაოდენობა 11X109/ლ, დღე-

ღამეში გამოყოფილი განავალის მოცულობაა 6 ლ. განავალში ლეიკოციტები არ

აღმოჩნდა. გამოვლენილი იქნა ზომიერი აზოტემია, ჰიპერტრანსამინემია,

ჰიპოკალემია,ჰიპერკალცემია, განავლის ოსმოლარობის მომატება მინერალების ჭარბი

ექსკრეციის შედეგად. მიუთითეთ ყველაზე სავარაუდო დიაგნოზი

ა) კრონის დაავადება;

ბ) ფსევდომემბრანოზული კოლიტი;

გ) ქოლერა;

*დ) ვიპომა მეტასტაზებით ღვიძლში;

ე) ტურისტების დიარეა

1141. 60 წლის მამაკაცს აღენიშნებოდა წონაში დაკლება, ტკივილი ეპიგასტრიუმის არეში,

პერიოდულად დიარეა, ჰიპოქრომული მიკროციტარული ანემია. ტკივილი ძლიერდება

ჭამის მერე. მცირე რაოდენობით საჭმლის მიღებაც კი იწვევს კუჭის გადავსების

შეგრძნებას. 25 წლის წინ წყლულიდან სისხლდენის გამო გაკეთებული აქვს

ნაწილობრივი გასტრექტომია. წყლულოვანი დაავადება სჭირდა მამასაც. Aვადმყოფი

არის ფერმკრთალი, მუცელი ნავისებური ფორმისაა. განავლის რეაქცია ფარულ

სისხლდენაზე დადებითია. სავარაუდო დიაგნოზია?

*ა) კუჭის (შერთულის) კიბო, როგორც ნაწილობრივი გასტრექტომიის გვიანი გართულება;

ბ) ცოლინგერ-ელისონის დაავადება;

გ) საყლაპვის კიბო;

დ) ქრონიკული ანასტომოზიტი;

ე) კრონის დაავადება.

1142. 40 წლის ქალს განუვითარდა სიყვითლე. ანამნეზში არ აღინიშნება კონტაქტი

ჰეპატიტით დაავადებულთან, ყოფნა უცხოეთში, ინექციები, სისხლის გადასხმა და

ალკოჰოლური სასმელების მიღება. წელიწადნახევარია აწუხებს მზარდი ქავილი. საერთო

ცილაა 85 გრ/ლ, ალბუმინი 28 გრ/ლ, ჯამური ბილირუბინი 340 მკმოლ/ლ (ნორმა< 20

მკმოლ/ლ), ტუტე ფოსფატაზა 522 სე/ლ (ნორმაა 30-90 სე/ლ), ასტ 98 სე/ლ (ნორმაა 10-50

მე/ლ), გგტ 242 სე/ლ (ნორმაა< 60 მე/ლ). ყველაზე სავარაუდო დიაგნოზია?

ა) მწვავე ვირუსული ჰეპატიტი;

ბ) მწვავე პანკრეატიტი;

გ) პანკრეასის თავის კიბო;

დ) მწვავე ჰემოლიზი;

*ე) პირველადი ბილიარული ციროზი.

1143. 30 წლის მამაკაცი მოყვანილი იქნა მიმღებ განყოფილებაში სისხლის შემცველი

ღებინებით. ანამნეზიის თანახმად, ავადმყოფმა საღამოს განმავლობაში მიიღო დიდი

რაოდენობით ალკოჰოლი და რამდენჯერმე აღებინა, სანამ დაეწყებოდა სისხლდენა,

რომელიც 1 საათია გრძელდება. ამ მდგომარეობის სავარაუდო მიზეზებია:

ა) მწვავე პანკრეატიტი;

ბ) თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლული;

გ) მწვავე გასტრიტი;

*დ) მალორი-ვეისის სინდრომი;

ე) საყლაპავის ქვემო ნაწილის რუპტურა.

1144. ავადმყოფი მამაკაცი, 60 წლის, აღნიშნავს ყლაპვის გაძნელებას მყარი საკვების

მიღებისას, რომელიც დაეწყო 8 თვის წინ, გახდომას, უმადობას. 2 დღის წინ საკვების

მიღებისთანავე დაეწყო რეგურგიტაცია და ამოღებულ საკვებში შენიშნა სისხლი, რის

გამოც მიმართა კლინიკას. რენტგენოგრამაზე ჩანს ავსების დეფექტი. გამოკვლევის

შემდგომი ეტაპია:

ა) რენტგენოგრაფია კონტრასტით;

*ბ) ეზოფაგოსკოპია ბიოსფიით;

გ) კომპიუტერული ტომოგრაფია;

დ) ულტრაბგერითი ექოსკანირება;

ე) იზოტოპური სცინტიგრაფია.

1145. 60 წლის მამაკაცს 2 დღეა აქვს გულისრევა, პირღებინება, აღენიშნება მტკივნეული

დიდი ზომის წარმონაქმნი მარჯვენა საზარდულის არეში. სწორი გადაწყვეტილებაა:

ა) ანალგეზიური და ღებინების საწინააღმდეგო საშუალებების დანიშვნა;

ბ) ბარიუმის ოყნის გაკეთება;

გ) წარმონაქმნის ბიოფსია;

*დ) სასწრაფო ოპერაცია;

ე) წარმონაქმნის შებრუნების მცდელობა.

1146. 28 წლის ავადმყოფი ქალი აღნიშნავს ხშირ დიარეას და მუცლის ტკივილს.

ანამნეზიდან ირკვევა, რომ შეტევების სიხშირემ და ინტენსიურობამ მოიმატა

უკანასკნელი 3 წლის მანძილზე, კუჭის მოქმედება გახშირდა 10 - მდე დღეში. შეტევებს

ხშირად თან ახლავს ტემპერატურის მომატება. პალპაციით ისინჯება მგრძნობიარე

მკვრივი ინფილტრატი მუცლის მარჯვენა ქვემო კვადრატში. ანალური არის

დათვალიერებისას აღმოჩნდა პერიანალური ფისტულა. რენტგენოგრაფიით ჩანს

რამდენიმე ადგილას სტენოზირებული თეძოს ნაწლავი. მუცლის მარჯვენა ქვემო

კვადრატში კონგლომერატი, შექმნილი თეძოს ნაწლავის მარყუჟებით და მარყუჟებს

შორის არსებული ფისტულებით. სავარაუდო დიაგნოზია:

ა) წყლულოვანი კოლიტი;

*ბ) კრონის დაავადება;

გ) მწვავე აპენდიციტი;

დ) ცელიაკია;

ე) წვრილი ნაწლავის კარცინომა.

1147. 55 წლის ავადმყოფი ქალი აღნიშნავს დიარეას, განავალში სისხლისა და ლორწოს

მინარევებით, ტკივილს მარცხენა ფერდქვეშა არეში. პალპაციით მსხვილი ნაწლავის

პროექცია მტკივნეულია. განავლიში დიდი რაოდენობით სისხლი და ჩირქია.

პათოგენური მიკროორგანიზმები არ აღმოჩნდა. სისხლში - ჰიპოქრომული ანემია,

ლეიკოციტოზი, ედს - 25 მმ/ სთ. სავარაუდო დიაგნოზია:

*ა) წყლულოვანი კოლიტი;

ბ) დიზენტერული კოლიტი;

გ) კრონის დაავადება;

დ) უიპლის დაავადება;

ე) ფუნქციური დიარეა.

1148. 45 წლის ალკოჰოლიკი მამაკაცი შემოვიდა კლინიკაში ძლიერი ტკივილით მუცლისა

რეში ირადიაციით წელში. აქვს ღებინება, რომელიც შვებას არ ანიჭებს. ავადმყოფი

გაფითრებულია, შუბლზე ცივიოფლით. ტემპერატურა მომატებულია, მუცელი რბილია.

საეჭვოა მწვავე პანკრეატიტი. ლაბორატორიული გამოკვლევებით ეს დადასტურდება

ყველა ვემოთჩამოთვლილით, გარდა ერთისა:

ა) ამილაზიის დონის მომატებით სისხლში;

ბ) ამინოტრასფერაზების დონის მომატებით სისხლში;

*გ) ჰიპერკალცემიით;

დ) ჰიპერამილაზურიით;

ე) ლეიკოციტოზით.

1149. 38 წლის მამაკაცი შემოვიდა კლინიკაში ტრემორითა და ტრანსამინაზების ოდნავ

მომატებული მაჩვენებლებით. ცერულოპლაზმინის დონე სისხლში, და შარდით

სპილენძის ექსეკრეცია ნორმის ფარგლებშია. თვალის რქოვანაზე კაიზერ - ფლეიშნერის

რგოლი არ აღინიშნება. რა დამატებითი გამოკვლევა უნდ აჩატარდეს, რომ გამოირიცხოს

ვილსონის დაავადება?

ა) სისხლში სპილენძის დონის განსაზღვრა;

ბ) ღვიძლის ბიოფსია;

*გ) დამატებითი გამოკვლევები ვილსონის დაავადების გამოსარიცხად საჭირო არ არის.

1150. 23 წლის მამაკაცი შემოვიდა კლინიკაში მხოლოდ ჰიპერბილირუბინემიის გამო

:საერთო ბილირუბინი -3.1 მგ/ლ, პირდაპი რიბილირუბინი - 0.4 მგ/ლ. სავარაუდო

დიაგნოზია:

*ა) ჟილბერის სინდრომი;

ბ) კლიგერ -ნაიარის სინდრომი (I ტიპი);

გ) კლიგერ -ნაიარის სინდრომი (II ტიპი);

დ) დუბინ- ჯონსონის სინდრომი;

ე) როტორის სინდრომი.

1151. 18 წლის ახალგაზრდა ქალს ემოციური სტრესის შემდეგ დაეწყო პერიოდული

დისფაგია თხიერი და მკვრივი საკვების მიღებისას. მღელვარების და გადაღლის დროს.

მადა შენარჩუნებულია. წონა უცვლელია. გასინჯვით პათოლოგიური გადახრები არ

აღმოჩნდა. სავარაუდო დიაგნოზია

*ა) ფუნქციური დისფაგია;

ბ) საყლაპავის კიბო;

გ) საყლაპავის პეპტიური წყლული;

დ) დიაფრაგმის საყლაპავის ხვრელის თიაქარი.

1152. 18 წლის ახალგაზრდა ქალს ემოციური სტრესის შემდეგ დაეწყო დისფაგია

თხიერი, ცივი და ცხელი საკვების მიღებისას (მკვრივი საკვები თავისუფლად გადის

საყლაპავში). ფიზიკური გასინჯვისას პათოლოგიური გადახრები არა ღმოჩნდა.

რენტგენოლოგიური კვლევა უნდა ჩატარდეს:

ა) დამდგარ მდგომარეობაში;

ბ) მწოლიარე მდგომარეობაში;

გ) ბარიუმის სქელი ფაფით;

დ) ბარიუმის თხელი ფაფით;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი მეთოდით.

1153. 33 წლის ქალმა პოლიკლინიკას მიმართა ჩივილებით: ტკივილი მკერდის ძვლის

უკან. წინა საღამოს ჭამის დროს გაეჩხირა თევზის ფხა. დილით ყლაპვა გაუჭირდა.

სხეულის ტემპერატურაა 37.3 გრადუსი. კისრისა და სახის ქვედა ნაწილი შეებერა. კისრის

პალპაციისას აღინიშნება კრეპიტაცია. გულმკერდის რენტგენოგრამაზე აღინიშნება

შუასაყარის ჩრდილის გაფართოება, გაზის ფენები პარავერტებალურად. პირველ რიგში

საჭიროა:

*ა) ავადმყოფის დაუყოვნებელი ჰოსპიტალიზაცია ქირურგიულ განყოფილებაში;

ბ) კისრის პუნქცია და დიუფოს ნემსის დაყენება;

გ) ეზოფაგოსკოპიიის ჩატარება;

დ) ოტოლარინგოლოგის გამოძახება.

1154. მწვავე ტკივილი მახვილისებური მორჩის ფუძესთან, მარცხნივ ირადიაციით,

იწყება ან ძლიერდება ჭამიდან 1/2 სთ-ის შემდეგ, ასევე ფიზიკური დატვირთვისას და

სხეულის დახრისას; ალმაგელი ტკივილს არ ხსნის. აღინიშნება ჰაერით ბოყინი,

მოხრჩობის გრძნობა, ხველა. რენტგენოსკოპიით გამოვლინდა საკონტრასტო მასის

რეფლუქსი კუჭიდან საყლაპავში. სავარაუდო დიაგნოზია:

*ა) მცოცავი დიაფრაგმული თიაქარი და გასტროეზოფაგალური რეფლუქსი;

ბ) საყლაპავის კიბო;

გ) ბრონქული ასთმა;

დ) ქრონიკული გასტრიტი;

ე) კარდიის ახალაზია.

1155. ავადმყოფს დიაფრაგმის საყლაპავის ხვრელის თიაქარით ბოლო ხანებში შეეცვალა

დაავადების კლინიკური სურათი: გაქრა გულძმარვა და რეგურგიტაცია, გაუჩნდა

დისფაგია მკვრივი საკვების მიღებისას, დაეკარგა მადა, დაიწყო გახდომა. სავარაუდო

დიაგნოზია

*ა) საყლაპავის კიბო;

ბ) კუჭის კიბო;

გ) თიაქრის ჩაჭედვა;

დ) საყლაპავის სტრიქტურა

1156. ავადმყოფს დადგენილი პეპტიური წყლულით 12-გოჯა ნაწლავის ბოლქვში, ბოლო

ხანეებში შეეცვალა კლინიკური სურათი: ჭამის შემდეგ აღენიშნება სიმძიმის შეგრძნება,

გულისრევა, საჭმლით ღებინება დღის II ნახევარში, წონაში დაკლება, პირიდან

უსიამოვნო სუნი. სავარაუდოა:

*ა) პილოროსტენოზი;

ბ) პილოროსპაზმი;

გ) წყლულის მალიგნიზაცია;

დ) წყლულის პენეტრაცია;

ე) წყლულის პერფორაცია.

1157. ავადმყოფი აღნიშნავს დისფაგიას თხიერ და მკვრივ საკვებზე, ჰიპერსალივაციას

ზოგჯერ საკვების რეგურგიტაციას, განსაკუთრებით ღამე, ძლიერ ტკივილს

რეტროსტერნალურად, რომელიც გადაეცემა ზურგში, კისერში, ზედა კიდურებში. რიგ

შემთხვევაში აღინიშნება საყლაპავის შიგთავსის ასპირაცია სასუნთქგზებში.

რენტგენოლოგიურად ვლინდება დუნე, გაგანიერებული, სითხით სავსე საყლაპავი, მისი

პერისტალტიკა არ აღინიშნება. რომელია სავარაუდო დიაგნოზი:

ა) საყლაპავის დიფუზური სპაზმი;

ბ) რეფლუქსეზოფაგიტი;

*გ) საყლაპავის ახალაზია;

დ) მელორი-ვეისის სინდრომი;

ე) მედიასტინური ჯირკვლების ზეწოლა საყლაპავზე.

1158. ავადმყოფს აქვს დისფაგია, როგორც თხიერ, ასევე მკვრივ საკვებზე, აღენიშნება

ტკივილი უფრო ხშირად ცივი ან ცხელი საკვების მიღებაზე. ტკივილი მოჭერითი

ხასიათისაა, ლოკალიზებულია მკერდის ძვლის უკან და გადაეცემა ზურგში, კისერში,

ქვედა ყბაში. მას ხსნის ნიტროგლიცერინი და ნიფედიპინი. რენტგენოლოგიურად

ვლინდება შევიწროებული, "საცობისსაძრობელას" ფორმის საყლაპავი, მისი

არაპერისტალტიკური შეკუმშვები. საყლაპავში წნევა მნიშვნელოვნადაა მომატებული.

რომელია სავარაუდო დიაგნოზი:

ა) ახალაზია;

ბ) საყლაპავის სტენოზი;

*გ) საყლაპავის დიფუზური სპაზმი;

დ) საყლაპავის კიბო;

ე) სტენოკარდია.

1159. ავადმყოფი აღნიშნავს პროგრესირებად დისფაგიას, დასაწყისში მკვრივ საკვებზე,

შემდეგ კი სითხეზეც. აღენიშნება ანორექსია, წონაში მნიშვნელოვანი დაკლება. აქვს

ტკივილი მკერდის ძვლის უკან, რომელიც არ არის დაკავშირებული ჭამასთან. ხშირია

ახლად მიღებული საკვების რეგურგიტაცია. რენტგენოლოგიურად ვლინდება საყლაპავის

შევიწროება არასწორი კონტურებით და ავსების დეფექტი. რომელია სავარაუდო

დიაგნოზი:

ა) ახალაზია;

ბ) საყლაპავის სტენოზი;

გ) საყლაპავის დიფუზური სპაზმი;

*დ) საყლაპავის კიბო;

ე) საყლაპავის წყლული.

1160. პეპტიური წყლულით დაავადებული ავადმყოფი უჩივის სიმძიმის შეგრძნებას და

ტკივილს ეპიგასტრიუმის მიდამოში, რომელიც ძლიერდება ჭამის შემდეგ, ღებინებას.

ავადმყოფი ხშირად ხელოვნურად იწვევს ღებინებას, რაც მას შეღავათს აძლევს.

ამონაღები მასა ხშირად შეიცავს წინადღეს ან უფრო ადრე მიღებულ საკვებს. ავადმყოფი

ძალიან გამხდარია. ეპიგასტრული მიდამოს პერკუსიით ვლინდება "შხეფის ხმიანობა".

დაავადების რა გართულებასთან გვაქვს საქმე:

ა) წყლულის პენეტრაცია;

*ბ) პილოროსტენოზი;

გ) წყლულის ავთვისებიანი გადაგვარება;

დ) კუჭის ატონია;

ე) კუჭ-საყლაპავის რეფლუქსი.

1161. ავადმყოფი აღნიშნავს უმადობას, განსაკუთრებით ხორცეული საკვების შეძულებას,

ყრუ ხასიათის ტკივილს ეპიგასტრიუმის მიდამოში, ზოგჯერ ღებინებას ყავის ნახარშის

მსგავსი მასით. ავადმყოფი ძალიან გამხდარია, აღენიშნება "მიწისფერი" სიფერმკრთალე.

პალპაციით ეპიგასტრიუმის მიდამოში ისინჯება მომკვრივო წარმონაქმნი, მარცხენა

ლავიწზედა არეში - გადიდებული ლიმფური კვანძი. სისხლის ანალიზში აღინიშნება

ანემია, მაღალი ედს-ი. რენტგენოლოგიურად კუჭში ვლინდება "ავსების დეფექტი".

რომელია სავარაუდო დიაგნოზი:

ა) კუჭის პენეტრირებული წყლული;

*ბ) კუჭის კიბო;

გ) ქრონიკული გასტრიტი;

დ) კუჭის პოლიპოზი;

ე) პილორუსის სტენოზი.

1162. ავადმყოფს 200 მლ რძის მიღების შემდეგ აღენიშნება მუცლის შებერვა,

მეტეორიზმი, შეტევითი მჭრელი ტკივილი მუცელში და ჭამიდან დაახლოებით ერთი

საათის შემდეგ წყალწყალა განავალი. მცირე რაოდენობით რძის მიღების შემთხვევაში ეს

მოვლენები არ აღინიშნება. რომელია სავარაუდო დიაგნოზი:

ა) რძის მიმართ ალერგია;

ბ) გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომი;

გ) ქრონიკული პანკრეატიტი;

დ) ქრონიკული ქოლეცისტიტი;

*ე) ლაქტაზას დეფიციტი.

1163. ავადმყოფს აღენიშნება ანორექსია, ცხელება, ზოგჯერ შემცივნება, მეტეორიზმი. აქვს

შეტევითი ტკივილი მუცელში, განსაკუთრებით მარჯვენა ქვედა კვადრანტში. პალპაციით

ამ მიდამოში ვლინდება პერიტონეუმის ადგილობრივი გაღიზიანების ნიშნები და

ისინჯება მომკვრივო წარმონაქმნი. აღინიშნება ფისტულები პერიანალურად. სისხლში

არის ანემიის სურათი. რენტგენოლოგიურად ვლინდება ლორწოვანი გარსის რელიეფის

წაშლა, თეძოს ნაწლავის სანათურის შევიწროება. ენდოსკოპიით გამოხატულია

ლორწოვანი გარსის "ქვაფენილისმსგავსი" დეფორმაცია. რომელია სავარაუდო დიაგნოზი:

ა) აპენდიციტი;

ბ) გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომი;

გ) წყლულოვანი კოლიტი;

*დ) კრონის დაავადება;

ე) ნაწლავის კიბო.

1164. ავადმყოფს აწუხებს ტკივილი მუცელში, დეფეკაციის რითმის დარღვევა, სისხლდენა

ნაწლავიდან, პერიოდულად აქვს ნაწლავების გაუვალობის მოვლენები. ავადმყოფი

გამხდარია. მუცლის პალპაციით სიგმოიდური ნაწლავის საპროექციო არეში ისინჯება

მომკვრივო მასა. სისხლში აღინიშნება ანემია, დადებითია რეაქცია კარცინოემბრიონალურ

ანტიგენზე. ირიგოსკოპიით სიგმოიდური კოლინჯის მიდამიში ვლინდება ავსების

დეფექტი. რომელია სავარაუდო დიაგნოზი:

*ა) მსხვილი ნაწლავის კიბო;

ბ) კრონის დაავადება;

გ) წყლულოვანი კოლიტი;

დ) ნაწლავების გაუვალობა;

ე) გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომი.

1165. ავადმყოფს აღენიშნება ყრუ ხასიათის ტკივილი მარჯვენა ფერდქვეშა არეში,

ინტენსიური სიყვითლე, კანის ძლიერი ქავილი და ნაკაწრები კანზე. დადებითია

კურვუაზიეს სინდრომი. რომელია სავარაუდო დიაგნოზი:

*ა) პანკრეასის თავის კიბო;

ბ) ღვიძლის კიბო;

გ) ნაღვლკენჭოვანი დაავადება;

დ) ქრონიკული პანკრეატიტი;

ე) ქრონიკული ქოლეცისტიტი.

1166. ავადმყოფი უჩივის სწრაფ, აუხსნელ წონაში დაკლებას, ტკივილს მარჯვენა ზედა

კვადრატში. პალპაციით ისინჯება გადიდებული მკვრივი, უსწორო ზედაპირის მქონე

ღვიძლი. აღინიშნება სპლენომეგალია. გამოხატულია კოლატერალები მუცელზე, ასციტი.

დადებითია ტესტი ალფა-ფეტოპროტეინზე. რომელია სავარაუდო დიაგნოზი:

ა) ქრონიკული ჰეპატიტი;

ბ) ღვიძლის პორტული ციროზი;

გ) ღვიძლის პოსტნეკროზული ციროზი;

*დ) ღვიძლის კიბო;

ე) ჰემოქრომატოზი.

1167. 45 წლის ალკოჰოლიზმით შეპყრობილ მამაკაცს აქვს ძლიერი ტკივილი

ეპიგასტრიუმის არეში ირადიაციით ზურგში, გულისრევა და ღებინება. ტკივილი 4 დღის

წინ დაეწყო, მაგრამ ბოლო 24 საათის განმავლობაში მისმა ინტენსიურობამ ძლიერ

მოიმატა. გასინჯვისას აღინიშნება დიდი ზომის ექკიმოზები მუცლის გვერდით

ზედაპირზე და ჭიპის ირგვლივ. სავარაუდო დიაგნოზია:

*ა) მწვავე პანკრეატიტი;

ბ) ნაწლავთა მწვავე გაუვალობა;

გ) მწვავე ქოლანგიტი;

დ) დიაფრაგმის თიაქარი;

ე) წყლულის პერფორაცია

1168. 42 წლის მამაკაცი აღნიშნავს ხშირ გულძმარვას, რის გამოც რეგულარულად იღებს

სოდას ან მინერალურ წყალს. დისკომფორტის გამომწვევია ალკოჰოლური სასმელი,

მომჟავო წვენები. პაციენტი ეწევა თამბაქოს 25 წელიწადია. აქვს დაძაბული, სანერვიულო

საქმიანობა. გასინჯვისას ყურადღებას იპყრობს ჭარბი წონა, ცხიმოვანი ქსოვილი თანაბრად

არის განვითარებული სხეულზე. მუცელი შებერილია, უმტკივნეულოა, პათოლოგიური

წარმონაქმნი არ ისინჯება. ამბულატორი- ულად pH-ის მონიტორინგით არ იქნა

გამოვლენილი საყლაპავში სიმჟავის ექსპოზიციის დროს გახანგრძლივება და სიმჟავიანობის

მომატების თანხვედრა გულძმარვის შეგრძნებასთან. ენდოსკოპიური გამოკვლევით

საყლავის ლორწოვანი გარსის დაზიანება არ იქნა დადგენილი. პაციენტს დაენიშნა

მკურნალობა ნექსიუმით 40 მგ დილით საუზმემდე 20-30 წუთით ადრე. გულძმარვის

ეპიზოდები შეწყდა მკურნალობის მესამე დღიდან სტაბილურად, მიუხედავად ცხოვრებისა

და კვების მისთვის ჩვეული რეჟიმისა. როგორი უნდა იყოს დიაგნოზი ?

ა) ფუნქციური გულძმარვა;

*ბ) გასტრო-ეზოფაგალური რეფლუქსური დაავადება საყლაპავის დაზიანების გარეშე;

გ) რეფლუქს-ეზოფაგიტი;

დ) ახალაზია

1169. 28 წლის ქალს აწუხებს მწველი ტკივილი მკერდის ძვლის უკან, რომელიც

უწყნარდება ალმაგელის მიღებით. ამასთანავე აღნიშნავს ახლად ნაჭამის ამორწყევას

დახრისას. პაციენტი იკვებება არარეგულარულად, თითქმის ყოველდღიურად სვამს ყავას,

ატარებს ტანზე შემოჭერილ ტანსაცმელს, ეწევა სიგარეტს, ღამით ხველის შეტევების გამო

არჩევს წოლას მაღალ სასთუმალზე. პაციენტს დაენიშნა ნექსიუმი 40 მგ/დღ დოზით. მეორე

დღიდან გულძმარვას 10 დღეა აღარ შეუწუხებია. როგორია დაავადების მართვის

შემდგომი ტაქტიკა ?

ა) გაგრძელდეს მკურნალობა იმავე პრეპარატის განახევრებული დოზით;

ბ) პროტონის პომპის ინჰიბიტორის ჩანაცვლება მოხდეს ანტაციდების რეგულარული

მიღებით;

გ) პროტონის პომპის ინჰიბიტორის ჩანაცვლება მოხდეს H2-რეცეპტორების ბლოკატორით;

*დ) ჩაუტარდეს ეზოფაგოგსტროდუოდენოსკოპია

1170. 46 წლის მამაკაცი უჩივის უმადობას, წონაში დაკლებას, პერიოდულად ტკივილს

ეპიგასტრიუმის არეში, რომელსაც ვერ უკავშირებს საკვების მიღებას, რამდენჯერმე ჰქონდა

გულისრევა გამოკვეთილი მიზეზის გარეშე. აღნიშნული მოვლენები დაეწყო

დაახლოვებით 1 წლის წინ, თანდათან ინტენსივობის მომატებით. ღრმა

პალპაციით მგრძნობიარეა ეპიგასტრიუმის არე. ლაბორატორიული გამოკვლევით

გამოვლინდა ზომიერი ჰიპიალბუმი-ნემია. შარდიში პათოლოგიური ელემენტები არ

აღინიშნება. სისხლში ამინოტრანფერაზების რაოდენობა ნორმის ფარგლებშია.

ენდოსკოპიით ნანახი იქნა კუჭის ლორწოვანი გარსის გადიდებული და დაგრეხილი,

თავის ტვინის ფორმის ნაკეცები. დასმული იქნა დიაგნოზი:

*ა) მენეტრიეს დაავადება;

ბ) გრანულომატოზური ქრონიკული გასტრიტი;

გ) მალორი-ვეისის დაავადება;

დ) ზოლინგერ-ელისონის დაავადება

მკურნალობა

1171. რა შემთხვევაში გამოიყენება უხეში ეზოფაგოგასტროსკოპი?

ა) საყლაპავის ვარიკოზული ვენებიდან სისხლდენის გასაჩერებლად;

*ბ) უცხო სხეულის ამოსაღებად;

გ) მრავლობითი ბიოფსიის ჩასატარებლად;

დ) სამივე მიზნით;

ე) აღარ გამოიყენება

1172. რა პრეპარატით იწყება მკურნალობა ჰერპეს-ვირუსებით გამოწვეული

ეზოფაგიტის?

*ა) აციკლოვირით;

ბ) განციკლოვირით;

გ) ფოსკარნეტით;

დ) ნისტატინით;

ე) ტეტრაციკლინით.

1173. რომელია სოკოვანი ეზოფაგიტის ამორჩევითი სამკურნალო პრეპარატი?

ა) აციკლოვირი;

ბ) განციკლოვირი;

გ) ამფოტერიცინი B;

*დ) ფლუკონაზოლი;

ე) კეტოკონაზოლი.

1174. რას ურჩევთ ავადმყოფს დიაფრაგმის საყლაპავის ხვრელის თიაქარით?

ა) თავი აარიდოს მუცლის პრესის დაჭიმულობასთან დაკავშირებულ სამუშაოს;

ბ) იწვეს მარჯვენა გვერდზე;

გ) იხმაროს მაღალი სასთუმალი;

დ) მოერიდოს ტანის წინ დახრას;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

1175. რას არ ურჩევთ პაციენტს გასტრო-ეზოფაგალური რეფლუქსური დაავადებით?

ა) შეამციროს ცხიმიანი საჭმლის მიღება;

ბ)წონაში დაიკლოს დიეტის საშუალებით;

*გ) ტკივილის დროს იხმაროს ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატი;

დ) იწვევს მაღალ სასთუმალზე;

ე) თავი დაანებოს თამბაქოს მოწევას

1176. რა არ უნდა გააკეთოს პაციენტმა გასტრო-ეზოფაგალური რეფლუქსური

დაავადებით?

ა) საჭმელი მიიღოს რეგულარულად მცირე პორციებით;

ბ) არ უნდა ჭამოს ძილის წინ 3 საათის განმავლობაში;

*გ) მუდმივად მიიღოს პროტონის პომპის ინჰიბიტორი;

დ) მოერიდოს ნიტრატების, კალიუმის შემცველი პრეპარატების გამოყენებას;

ე) ძილის წინ მოერიდოს ცხელი ჩაის და სპირტიანი სასმელის მიღებას.

1177. რომელი ჯგუფის პრეპარატები გამოიყენება გასტრო-ეზოფაგალური რეფლუქსური

დაავადების სამკურნალოდ? 1) ნიტრატები; 2) ანტიდეპრესანტები; 3) პროტონის პომპის

იმჰიბიტორები; 4) პროკინეტიკები; 5) ქოლინოლიტიკები

ა) 1,2,3,4,5;

ბ) 1,2,3,4;

გ) 1,2,3;

*დ) 3,4;

ე) 5.

1178. რა პრეპარატები გამოიყენება გასტრო-ეზოფაგალური რეფლუქსური დაავადების

სამკურნალოდ? 1) ომეპრაზოლი; 2) მეტაკლოპრამიდი; 3) ზანტაკი; 4) დომპერიდონი;

5) სუკრალფატი

*ა) 1,2,3,4,5;

ბ) 1,2,3,4;

გ) 1,2,3;

დ) 3,4;

ე) 5.

1179. რეფლუქს - ეზოფაგიტის მკურნალობა მოიცავს ყოველივე ქვემოთ ჩამოთვლილს,

გარდა:

ა) ანტაციდების მიღების ;

ბ) პროტონის პომპის ინჰიბიტოტორებით მკურნალობის;

*გ) ატროპინის მიღების;

დ) თამბაქოს მოწევაზე თავის დანებების;

ე) ალკოჰოლის მიღების შეწყვეტის

1180. რომელი დებულიბაა მცდარი ?

ა) გასტრო-ეზოფაგალური რეფლუქსური დაავადებით შემთხვევათა უმრავლესობა

მოითხოვს ხანგრძლივ რეჟიმსა და მედიკამენტოზურ მკურნალობას;

ბ) გასტრო-ეზოფაგალური რეფლუქსური დაავადებით პაციენტთა უმრავლესობა

პოზიტიურად რეაგირებს ცხოვრების სტილის შეცვლასა და მკურნალობაზე;

*გ) გასტრო-ეზოფაგალური რეფლუქსური დაავადების დროს გულძმარვის მოსახსნელად ან

მისი პრევენციისთვის ანტაციდების არ გამოიყენება;

დ) გასტრო-ეზოფაგალური რეფლუქსური დაავადების დროს თერაპიული მიზნის

მიღწევის უპირველეს პირობას წარმოადგენს კუჭში მარილმჟავას პროდუქციის

დაქვეითება

ე) გასტრო-ეზოფაგალური რეფლუქსური დაავადების მკურნალობა საყლაპავის

დაზიანებითა და დაზიანების გარეშე იდენტურია

1181. გასტრო-ეზოფაგალური რეფლუქსური დაავადებით პაციენტი უნდა მოერიდოს

მიღებას 1) ციტრუსების; 2) წიწაკის; 3) პამიდორის წვენის; 4) ყავის; 5) რძის

ა) 1,2 ,3 ,4 ,5;

*ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

დ) 2, 3 ,4, 5;

ე) 2, 3, 4

1182. გასტრო-ეზოფაგალური რეფლუქსური დაავადებით პაციენტმა არ უნდა

ა) იკვებოს მრავალჯერადათ;

*ბ) ატაროს შემოჭერილი ტანსაცმელი

გ) იხმაროს ტკივილის დროს აციტამინოფენი;

დ) დააყოლოს წამლებს წყალი დიდი რაოდენობით

1183. რომელი პრეპარატის მიღება არ არის სასურველი გასტრო-ეზოფაგალური

რეფლუქსური დაავადებით პაციენტისთვის ? 1) ასპირინის; 2) იბუპროფენის;

3) ნიფედიპინის; 4) ნაპროქსენის; 5) პრედნიზოლონის

ა) 1,2 ,3 ,4 ,5;

*ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

დ) 2, 3 ,4, 5;

ე) 2, 3, 4

1184. გასტრო-ეზოფაგალური რეფლუქსური დაავადების მკურნალობის ამორჩევით

საშუალებას წარმოადგენენ

*ა) პროტონის პომპის ინფიბიტორები;

ბ) ანტაციდები;

გ) H1-რეცეპტორების ბლოკერები;

დ) პროკინეტიკები;

ე) ამომგარსველები

1185. რომელი მოსაზრება არის მართებული გასტრო-ეზოფაგალური რეფლუქსური

დაავადების პროტონის პომპის ინჰიბიტორებით მკურნალობის შესახებ ?

ა) ესომეპრაზოლი იძლევა გამორჩეულად ძლიერ თერაპიულ ეფექტს რეფლუქს-

ეზოფაგიტის მიმართ;

ბ) ხანგრძლივი გამოყენება საშიშია;

*გ) უშედეგო მკურნალობა მოითხოვს ენდოსკოპიურ მკურნალობას;

დ) დაუშვებელია გულძმარვის ეპიზოდების ემპირიული მკურნალობა;

ე) რეფლუქსის ლიკვიდაცია უხშირესად არ საჭიროებს ხანგრძლივ თერაპიას

1187. ანტირეფლექსური ოპერაციის შემდგომი მდგომარეობის მოსალოდნელი

სიმპტომებია: 1) დისფაგია; 2) დისპეპსია; 3) მუცლის შებერვა; 4) გაძლიერებული

ფლატულენცია; 5) გულისრევა, პირღებინება

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

*ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 2, 3, 4, 5;

დ) 1, 2, 3;

ე) 2, 3, 4

1188. ანტირეფლექსური მკურნალობის შემდეგ

ა) აღარ არის საჭირო სიმჟავის დამრთგუნველი მკურნალობა;

*ბ) დიდ უმრავლეს შემთხვევაში ხდება სიმპტომების გაუმჯობესება;

გ) საყლაპავის დაზიანება რჩება უცვლელად;

დ) რეფლექსის რეციდივი მთლიანად გამორიცხულია

1189. გასტრო-ეზოფაგალური რეფლუქსური დაავადება

ა) უმრავლეს შემთხვევაში მიმდინარეობს მძიმე ფორმით;

*ბ) მიმდინარეობს რეციდივივებით;

გ) პროტონის პომპის ინჰიბიტორების გამოყენებით არ გახდა უკეთესად მართვადი;

დ) წარმოადგენს კუჭის რეზექციის ჩვენებას

1190. რომელი მოსაზრება არის არასწორი ახალაზიის მკურნალობის შესახებ?

ა) კარდიომიოტომია იძლევა ხანგრძლივ დადებით ეფექტს შემთხვევათა თითქმის 90%-

ში;

*ბ) დიაგნოზის დასმისთანავე ყველაზე რეალურია ავადმყოფს შევთავაზოთ ქირურ-

გი ული მკურნალობა;

გ) ამორჩევითი მეთოდია პნევმატური ბალონური დილატაცია;

დ) ჭამის წინ 5-10 მგ იზოსორბიდ დინიტრატის სუბლინგვალური მიღება იძლევა

ხანმოკლე შვებას;

ე) ბოტოქსით მკურნალობის ფონზე საყლაპავის ქვედა სფინქტერი დროთა

განმავლობაში აღიდგენს თავის პირვანდელ ჰიპერტონუსს

1191. მკურნალობის რა მეთოდები გამოიყენება საყლაპავის ახალაზიის დროს ? 1)

ბოტულინის ინექცია საყლაპავის ქვედა სარქველში; 2) პნეუმატური დილატაცია;

3) კარდიომიოტომია; 4) საყლაპავ-კუჭის ანასტომოზი; 5) საყლაპავის ტრანსპლანტაცია

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

*გ) 1, 2, 3;

დ) 1, 2

1192. ახალაზიის გამო საყლაპავისა და კუჭის კარდიის მიოტომიის გართულებაა

*ა) გასტრო-ეზოფაგალური რეფლუქსური დაავადება;

ბ) პოსტპრანდიალური დისტრეს სინდრომი;

გ) წყლულოვანი დაავადება;

დ) სამივე ჩამოთვლილი

1193. საყლაპავიდან სისხლდენის შემთხვევაში საჭიროა

ა) ავადმყოფი ინარჩუნებდეს ვერტიკალურ პოზიციას, სისხლის მეტი ნაწილის კუჭში

ჩასვლის მიზნით;

*ბ) არტერიული წნევისა და პულსის სიხშირის მონიტორინგი;

გ) სტანდარტული ქირურგიული დახმარება, განურჩევლად სისხლდენის მიზეზისა;

დ) ერითროციტარული მასის არაერთჯერადი გადასხმა, განურჩევლად დაკარგული

სისხლის მოცულობისა;

1194. მალორი-ვეისის სინდრომის დროს ყველაზე ქმედით დახმარებად ითვლება

ა) ყინულის დადება ეპიგასტრიუმის არეში;

ბ) ანტაციტების მიცემა;

გ) ვიკასოლის მიცემა;

დ) ამინოკაპრონის მჟავას გადასხმა;

*ე) სისხლდენის ენდოსკოპიურად შეჩერება

1195. მელორი-ვეისის სინდრომის შემთხვევაში სისხლდენის ენდოსკოპიური მეთოდით

შეჩერების შეუძლებლობის ან ხშირი რეციდივების შემთხვევაში კეთდება ქვემოთ

ჩამოთვლილი ოპერაციები, გარდა ერთისა. მიუთითეთ ეს ოპერაცია

*ა) გასტრექტომია;

ბ) გასტროტომია;

გ) კუჭის კარდიალური ნაწილის ლორწოვანი გარსის გაკერვა;

დ) კუჭის მარცხენა არტერიის გადაკვანძვა

1197. გრანულომატოზური გასტრიტის მკურნალობა მოიცავს: 1) H.pilori-ის ერიდიკაციას;

2) პროტონის პომპის ინჰიბიტორების ხანგრძლივ მიღებას; 3) კორტიკოსტეროიდებით

თერაპიას; 4) კუჭის რეზექციას; 5) ვაგოტომიას.

ა) 1,2,3,4,5;

ბ) 1,2,3,4;

გ) 1,2,3;

*დ) 3,4;

ე) 5

1198. ნაღვლისმიერი გასტრიტის შემთხვევაში ტკივილის მოსახსნელად ეფექტურია

*ა) ანტაციდები;

ბ) H1-რეცეპტორების ბლოკერები;

გ) პროტონის პომპის ინჰიბიტორები;

დ) სელექტიური M-ქოლინორეცეპტორები

1199. ფლეგმანოზური და ემფიზემატოზური გასტრიტის მართვის სწორი ტაქტიკაა 1)

ფართე სპექტრის ანტიბიოტიკების დანიშვნა; 2) პროტონის პომპის ინჰიბიტორების

ინტრავენური ფორმის გამოყენება; 3) პროკინეტიკების მიღება; 4) თერაპიის უშედეგობის

შემთხვევაში სასწრაფო გასტრექტომია

ა) 1, 2, 3, 4;

ბ) 1,2 ,3;

გ) 1, 2, 4

*დ) 1, 4;

ე) 2, 4

1200. აუტოიმუნური გასტრიტის ძირითადი სამკურნალო საშუალებაა

ა) კორტიკოსტეროიდები;

ბ) პროტონის პომპის ინჰიბიტორები;

გ) პროკინეტიკები;

*დ) ვიტამინი B12

1201. გასტრიტის რომელი ფორმის დროს არის უმრავლეს შემთხვევაში ეფექტური

კორტიკოსტეროიდებით მკურნალობა ?

ა) ლიმფოციტარული;

*) ეოზინოფილური;

გ) გრანულომატოზური;

დ) აუტოიმუნური

1202. მენეტრიეს დაავადების მართვის სწორ ტაქტიკად განიხილება 1) H. pylori-ის

ერრიდიკაცია; 2) ანტაციდების ხანგრძლივი მიღება; 3) პროტონის პომპის

ინჰიბიტორების განმეორებითი კურსებით მკურნალობა; 4) არარეგულირებადი მძიმე

პროტეინემიის შემთხვევაში კუჭის რეზექცია

ა) 1, 2, 3, 4;

ბ) 1,2 ,3;

*გ) 1, 4;

დ) 2, 3;

ე) 3, 4

1203. კუჭის ლორწოვანი გარსის მწვავე სტრესული დაზიანების მართვის შესახებ

ქვემომოყვანილ დებულებათა შორის რომელია არასწორი ?

ა) სტრესით გამოწვეული სისხლდენის პრევენციისთვის უპირატესობა ეძლევა

ინტრავენურად H2-რეცეპტორების ბლოკატორების შეყვანას;

ბ) სტრესისმიერი სისხლდენის დროს რეკომენდირებულია პროტონის პომპის

ინჰიბიტორების ან სუკრალფატის ხანგრძლივი ინტრავენური ინფუზია;

*გ) დიფუზური გასტრიტით განპირობებული სისხლდენის შეჩერება უნდა მოხდეს

ენდოსკოპიური ჰემოსტაზის მეთოდებით;

დ) დაუმორჩილებელი სისხლდენის შემთხვევაში საჭირო ხდება შესაბამის არტერიაში

ვაზოპრესინის შეყვანა ან ემბოლიზაცია;

ე) დახმარების უკიდურეს ღონისძიებად ითვლება ქირურგიული ჩარევა - ვაგოტომია

ანტრუმექტომიით ან გასრექტომია

1204. რა მიმართულება არ არსებობს ქრონიკული გასტრიტის შემთხვევების

თანამედროვე მკურნალობაში ?

*ა) ანთების საწინააღმდეგო;

ბ) ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებების მოხსნა;

გ) H. pylori-ის ერადიკაცია;

დ) ვიტამინი B 12-ის პარენტერალური მიღება;

ე) სტეროიდოთერაპია

1205. რა მიზანს ისახავს პეპტიური წყლულოვანი დაავადების მკურნალობა?

ა) ტკივილის მოხსნას;

ბ) წყლულის შეხორცების დაჩქარებას;

გ) გართულებების პრევენციას;

დ) გამწვავების რისკის შემცირებას;

*ე) ყველა ჩამოთვლილს

1206. რა რჩევას არ საჭიროებს პაციენტი პეპტიური წყლულით ?

ა) თავი აარიდონ ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალების გამოყენებას ;

ბ) მოერიდონ სტრესულ სიტუაციას;

გ) შეწყვიტონ თამბაქოს მოწევა;

*დ) დაიცვან სპეციალური სავალდებულო დიეტა;

ე) შეამცირონ ყავის სმა

1207. პეპტიური წყლულის ოპერაციული მკურნალობის ჩვენებაა 1) კონსერვატიული

მკურნალობის უშედეგობა; 2) ეჭვი მალიგნიზაციაზე; 3) პერფორაცია; 4) ხანდაზმული

ასაკი; 4) სისხლდენის რეციდივი

ა) 1, 2, 3, 4, 5

ბ) 1, 2, 3, 4;

*გ) 1. 2. 3;

დ) 2, 3, 4, 5;

ე) 2, 3, 4

1208. გადაუდებელი ოპერაციის ჩვენება წყლულიდან პროფუზული სისხლდენის

დროს არის

ა) ჰემორაგიული შოკი;

ბ) შეუჩერებელი მასიური სისხლდენა;

გ) სისხლდენის განახლება, მისი შეჩერების შემდეგ;

დ) ენდოსკოპიურად სისხლდენის შეჩერების უშედეგო მცდელობა;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი შემთხვევა

1209. რომელი პრეპარატი არ იხმარება წყლულიდან სისხლდენის დროს განავლის

შავად შეფერვის გამო?

*ა) დე-ნოლი;

ბ) ვიკასოლი;

გ) დიცინონი;

დ) ალმაგელი;

ე) ომეპრაზოლი

1210. პაციენტს დემპინგ-სინდრომით უნდა ერჩიოს

ა) ჭამოს დღეში არაუმეტეს 2-3-ჯერ;

ბ) ჭამის მერე დაწვეს პირაღმა ან მარჯვენა გვერდზე;

გ) სითხე მიიღოს რაც შეიძლება ცოტა რაოდენობით;

დ) მიიღოს ცილით ღარიბი საკვები;

*ე) მოერიდოს ნახშირწყლების დიდი რაოდენობით შემცველი საკვების მიღებას

1211. დემპინგ-სინდრომის დროს ნიშნავენ

*ა) ანტიქოლინერგულ პრეპარატებს;

ბ) ხანმოკლე მოქმედების ინსულინს;

გ) პროტონის პომპის ინჰიბიტორებს;

დ) პროკინეტიკებს;

ე) ანტაციდებს

1212. რა დროს არის შესაძლებელი პარიეტული უჯრედების ჰიპერტროფია

ჰიპერაციდული მდგომარეობის გარეშე?

ა) სიმსივნური უჯრედების მიერ გასტრინის ჭარბი სეკრეციის;

ბ) ნაღვლოვანი რეფლუქსის:

გ) H.pilori-ით ინფიცირების;

დ) კუჭის სიფილისური დაზიანების;

*ე) ანტაციდების ხანგრძლივი ხმარების

1213. რომის 2000 წლის II მაასტრიხტის კონსენსუსის თანახმად H.pilori-ის ერიდიკაციის

ჩატარება აუცილებელია შემდეგ შემთხვევებში: 1) კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის

წყლულოვანი დაავადება, განურჩევლად ფაზისა და გართულებებისა; 2)

კუჭის მალტომა; 3) ატროფიული გასტრიტი; 4) H.pilori-ით ინფიცირებული პირები,

რომელთაც ჰყავთ კუჭის კიბოთი დაავადებული სისხლით ნათესავი; 5) მსურველი

(კონსულტაციის შემდეგ).

*ა) 1, 2, 3, 4, 5

ბ) 1, 2, 3, 4

გ) 1, 2, 3

დ) 3, 4

ე) 5.

1214. რა ჯგუფის ანტიბიოტიკები გამოიყენება H.pilori-ის ერიდიკაციის მიზნით? 1)

პენიცილინის; 2) ტეტრაციკლინის; 3) მაკროლიდები; 4) ამინოგლიკოზიდები;

5) ცეფალოსპორინები.

ა) 1, 2, 3, 4, 5

ბ) 1, 2, 3, 4

*გ) 1, 2, 3

დ) 3, 4

ე) 5.

1215. რომელი პრეპარატები არ გამოიყენება H.pilori-ის ერიდიკაციის მიზნით? 1)

კლარიტრომიცინი; 2) მეტრონიდაზოლი; 3) ალმაგელი; 4) ვენტერი; 5) ამოქსიცილინი

ა) 1, 2, 3, 4, 5

ბ) 1, 2, 3, 4

გ) 1, 2, 3

*დ) 3, 4

ე) 5.

1216. რომელ პრეპარატს აქვს ანტიბაქტერიალურთან ერთად ამომგარსველი

მოქმედება ?

ა) სუკრალფატს;

ბ) მაალოქს;

გ) სმექტას;

*დ) დე-ნოლს;

ე) ალმაგელს

1217. მაქსიმუმ რამდენ დღეს გრძელდება H.pilori-ის პირველი რიგის ერიდიკაციული

მკურნალობა?

ა) 7;

ბ) 10;

*გ) 14;

დ) 20;

ე) 30

1218. მინიმუმ რამდენ დღეს გრძელდება H.pilori-ის პირველი რიგის ერიდიკაციული

მკურნალობა?

*ა) 7;

ბ) 10;

გ) 14;

დ) 20;

ე) 30

1219. H.pilori-ის კომბინირებული ერიდიკაციული მკურნალობის აუცილებელი

კომპონენტია: 1) ბისმუტის სუბტიტრატი; 2) მეტრონიდაზოლი; 3) პროტონის პომპის

ინჰიბიტორი; 4) ანტიბიოტიკი; 5) სუკრალფატი.

ა) 1, 2, 3, 4, 5

ბ) 1, 2, 3, 4

გ) 1, 2, 3

*დ) 3, 4

ე) 5

1220. H.pilori-ის 3-კომპონენტიანი ერიდიკაციული მკურნალობა გულისხმობს

პრეპარატების მიღებას დღეში

ა) ერთხელ;

*ბ) ორჯერ;

გ) სამჯერ;

დ) ოთხჯერ

1222. რომელი პრეპარატი არ შედის H.pilori-ის ერიდიკაციის 4-კომპონენტიან სქემაში ?

*ა) ამოქსიცილინი;

ბ) ტეტრაციკლინი;

გ) ომეპრაზოლი;

დ) მეტრონიდაზოლი;

ე) დე-ნოლი

1223. რომელი პრეპარატი არ შედის H.pilori-ის ერიდიკაციის 4-კომპონენტიან სქემაში ?

*ა) კლარიტრომიცინი;

ბ) ტეტრაციკლინი;

გ) ნექსიუმი;

დ) ტინიდაზოლი;

ე) ბისმუტის დიციტრატი

1224. H.pilori-ის ერიდიკაციისთვის გამოყენებული რომელი პრეპარატისადმი არის

ყველაზე ხშირად რეზისტენტობა ?

ა) ამოქსიცილინისადნი;

ბ) ტეტრაციკლინისადმი;

გ) კლარიტრომიცინისადმი;

*დ) მეტრონიდაზოლისადმი;

ე) დე-ნოლისადმი

1225. H.pilori-ის ერიდიკაციისთვის გამოყენებული რომელი სქემა არის ყველაზე ძვირად

ღირებული ?

*ა) კლარიტრომიცინზე დაფუძნებული 3-კომპონენტიანი 14 დღიანი;

ბ) მეტრონიდაზოლზე დაფუძნებული 4-კომპონენტიანი 14 დღიანი;

გ) “თანამიმდევრული“ 2-ეტაპიანი 10 დღიანი;

1226. რა განიხილება H.pilori-ის 3-კომპონენტიანი ერიდიკაციული მკურნალბის

ეფექტურობის შემცირების მიზეზად ? 1) კუჭში მაღალი სიმჟავიანობა: 2) ბაქტერიების

სიმრავლე; 3) ბაქტერიების პოლიმორფიზმი; 4) თამბაქოს მოწევა; 5) ბაქტერიის

წამლისადმი შეგუება

*ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 2, 3, 4, 5;

გ) 3, 4, 5;

დ) 1, 3, 5;

ე) 2, 5

1227. H.pilori-ის ერიდიკაციული მკურნალბის მეოთხე “ გადამრჩენი“ ეტაპის პრეპარატს

წარმოადგენს

ა) ლევოფლოქსაცინი;

*ბ) რიფაბუტინი;

გ) კლარიტრომიცინი;

დ) ტეტრაქსიცილინი;

ე) დე-ნოლი

1228 ჩამითვლილთაგან რომელი დაავადების დროს იკრძალება თამბაქოს მოწევა ?

ა) ცელიაკიის;

*ბ) კრონის დაავადების;

გ) წყლულოვანი კოლიტის;

დ) სამივე დაავადების

1229. ჩამოთვლილთაგან რომელი დაავადების დროს არ გამოიყენება სალიცილ

სულფანილამიდური პრეპარატები ?

*ა) ცელიაკიის;

ბ) კრონის დაავადების;

გ) წყლულოვანი კოლიტის;

დ) სამივე დაავადების დროს გამოიყენება

1230 რომელი დაავადების გამწვავება შეიძლება გამოიწვიოს თამბაქოს მოწევაზე თავის

დანებებამ ?

ა) ცელიაკიის;

ბ) კრონის დაავადების;

*გ) წყლულოვანი კოლიტის;

დ) არცერთის

1231. რომელი დაავადების რემისიას უწყობს ხელს თამბაქოს მოწევა ?

ა) ცელიაკიის;

ბ) კრონის დაავადების;

*გ) წყლულოვანი კოლიტის;

დ) არცერთის

1232. რომელი დაავადების მკურნალობა არ საჭიროებს ქირურგიულ ჩარევას ?

*ა) ცელიაკიის;

ბ) კრონის დაავადების;

გ) წყლულოვანი კოლიტის;

დ) არცერთის

1233. დიარეის მკურნალობის შესახებ სწორი დებულებაა 1) ტაქტიკას განსაზღვრავს

ეტიოლოგია და მიმდინარეობა; 2) ანტიბიოტიკოთერაპიასთან ასოცირებული დიარეის

დროს საკმარისი შეიძლება აღმოჩნდეს ანტიბიტიკით მკურნალობის შეწყვეტა;

3) ნებისმიერი ეტიოლოგიის შემთხვევაში მიზანშეწონილია რეჰიდრატაცია;

4) აუცილებელია 2-3 დღე შიმშილობა; 5) ანტიბიოტიკოთერაპია ვერ ამცირებს

მოგზაურთა დიარეის ხანგრძლივობას

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

*გ) 1, 2, 3;

დ) 3, 4;

ე) 5

1234. რა ეტიოლოგიის დიარეა რეაგირებებს იშვიათად ფართე სპექტრის

ანტიბიოტიკებით მკურნალობაზე ?

ა) სალმონელათი გამოწვეული;

ბ) იერსინიით გამოწვეული;

გ) კამპილობაქტერიით გამოწვეული;

*დ) დიაბეტური ავტონომიური ნეიროპათიით გამოწვეული

1235. რა ეტიოლოგიის დიარეის დროს ინიშნება მეტყრონიდაზოლი ?

ა) სალმონელათი გამოწვეული;

ბ) იერსინიით გამოწვეული;

გ) კამპილობაქტერიით გამოწვეული;

*დ) ლამბლიებით გამოწვეული;

ე) დიაბეტური ავტონომიური ნეიროპათიით გამოწვეული

1236. მიუთითეთ სწორი დებულება დიარეის ხინოლონებით მკურნალობის შესახბ ?

*ა) სალმონელებით გამოწვეული ფაღარათის ყველაზე ქმედითი სამკურნალო საშუალებაა;

ბ) ინიშნება ფეხმძიმობის და ლაქტაციის დროსაც;

გ) არ იწვევს რეზისტენტული შტამების ფორმირებას;

დ) ინიშნება თამამად ბავშვებთანაც;

ე) საკმარისია ერთჯერადი მიღება

1237. პირდაპირი ანტიდიარეული მოქმედების პრეპარატია

ა) კოდეინი;

ბ) კლონიდინი;

*გ) ლოპერამიდი;

დ) ნორფლოქსაცინი;

ე) ციპროფლოქსაცინი

1238. .ორგანული დაზიანების გარეშე არსებული ყაბზობის მკურნალობის აუცილებელი

პირობაა: 1) საკვები ბოჭკოების და სითხის მიღების მომატება; 2)

ფიზიკური აქტივობის გაზრდა; 3) შეწყვეტა იმ წამლების მიღების, რომლებიც იწვევენ

შეკრულობას; 4) ყოველ საღამოს ოყნის გაკეთება; 5) ცხოველური საკვების მკვეთრი

შეზღუდვა.

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

*გ) 1, 2, 3;

დ) 3, 4;

ე) 5

1239. როდის იგზავნება ყაბზობით ავადმყოფი სპეციალიზირებულ სამედიცინო

დაწესებულებაში?

ა) თავიდანვე;

ბ) თუ ორკვირიანი დიეტა არა ღმოჩნდა ეფექტური;

*გ) თუ თან ერთვის სისხლდენა და წონაში დაკლება;

დ) ყველა ხანდაზმული პაციენტი;

ე) ახალგაზრდა ქალები.

1240. რა რჩევა არ არის ადექვატური ყაბზობის მქონე პაციენტისთვის?

ა) არ შეიძლება დეფეკაციის მოთხოვნის იგნორირება;

ბ) სასურველია დეფეკაცია ხდებოდეს დღის ერთსა და იმავე დროს;

გ) სასურველია დიდხანს არ იყოს დამჯდარ მდგომარეობაში;

დ) სასურველია დეფეკაცია იყოს ყოველდღიურად ან ორ დღეში ერთხელ:

*ე) ერთდროულად გამოიყენოს რამდენიმე ლაქსატივი

1241. კვების რაციონში ბოჭკოების დამატება

ა) არ არის სასურველი ორსულებისთვის;

ბ) უეფექტოა ფუნქციური ყაბზობის შემთხვევაში;

*გ) ამცირებს კოლო-რექტალური კიბოს რისკს;

დ) ზრდის გულსისხლძარღვთა დაავადებების რისკს;

ე) ზრდის ნაღვლკენჭოვანი დაავადების რისკს

1242. რომელი დებულება არის მცდარი ბოჭკოვანი დიეტის შესახებ ?

ა) ხსნადი ბოჭკოები მოქმედებენ დიგესტიისა და აბსორბციის პროცესებზე;

ბ) არახსნადი ბოჭკოები ზრდიან განავალოვანი მასის მოცულობას;

გ) ხსნად ბოჭკოებს აქვთ ანტიათეროსკლეროზული და ანტიდიაბეტური ეფექტი;

დ) არახსნადი ბოჭკოები არეგულირებენ მსხვილი ნაწლავების ფუნქციას;

*ე) ხსნადი ბოჭკოები ბევრია მარცვლოვანი მცენარეების ჩენჩოსა და ქატოში, ხოლო

არახსნადი ბოჭკოების - პარკოსან პროდუქტებსა და შვრიაში

1243. ბოჭკოებით მდიდარ პროდუქტებს არ მიეკუთვნება

ა) უხეშმარცვლოვანი პური;

ბ) მწვანე ლობიო;

გ) ლობიოს მარცვლები;

*დ) ხორცი;

ე) ვაშლი

1244. უხეშბოჭკოვანი დიეტის უკუჩვენებაა

ა) ნაწლავების ორგანული დაავადებები;

ბ) ნერვული დაავადებები;

გ) ხანდაზმული ასაკი;

დ) დეფეკაციის შეუკავებლობა;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი

11245. ლაქსატივების შესახებ არასწორი დებულებაა

ა) შეიძლება ხანგრძლივი გამოყენება;

ბ) არ ახასიათებს “რიკოშეტის ეფექტი“;

გ) არ ყალიბდება წამალზე დამოკიდებულება;

დ) მოქმედებენ დროის შეზღუდულ მონაკვეთში;

*ე) არ გამოიყენება მტკივნეული დეფეკაციის შემთხვევაში

1246. ლაქსატივებს გამოყენება ხდება

ა) დიეტითა და ცხოვრების რეჟიმის მოწესრიგებით ყაბზობის მკურნალობის

არაეფექტურობის შემთხვევაში;

ბ) თიაქარის არსებობისას;

გ) ნაღვლკენჭოვანი დაავადების დროს;

დ) გულ-სისხლძარღვთა დაავადების დროს;

*ე) ყველა ჩამოთვლილ მდგომარეობაში

1247. რომელი მანიპულაციის მოსამზადებლად არ გამოიყენება ლაქსატივები ?

*ა) ეზოფაგოგასტროდუედონოსკოპიის;

ბ) ქირურგიული ჩარევის;

გ) მუცლის ღრუს ორგანოების ულტრასონოგრაფიის;

დ) კოლონოსკოპიის;

ე) ყველა შემთხვევაში გამოიყენება

1248. ლაქსატივების ხმარების უკუჩვენებაა

ა) რექტალური სისხლდენა;

ბ) ნაწლავის გაუვალობა;

გ) აპენდიციტი;

დ) ზემგრძნობელობა პრეპარატისადმი;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი

1249. რა მიმართულებით ხორციელდება მიკრობების ჭარბი ზრდის სინდრომის

მკურნალობა?

ა) ძირითადი დაავადების მკურნალობა;

ბ) სიმპტომური;

გ) ანტიბაქტერიული თერაპია ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკებით;

*დ) ყველა ჩამოთვლილი.

1250. რომელი ანტიმიკრობული პრეპარატი არის მოწოდებული წვრილი ნაწლავის

მიკრობული კოლონიზაციის სამკურნალოდ?

ა) ტეტრაციკლინი;

ბ) მეტრონიდაზოლი;

გ) აუგმენტინი;

დ) ცეფალოსპორინები ;

*ე) ოხივე პრეპარატი

1251. რომელი ჯგუფის ანტიბიოტიკები არ არის ეფექტური წვრილ ნაწლავებში

ბაქტერიების ჭარბი ზრდის სინდრომის სამკურნალოდ ?

*ა) მაკროლიდები;

ბ) ტეტრაციკლინები;

გ) ცეფალოსპორინები;

დ) სამივე ჯგუფის

125 2. დისბაქტერიოზის მკურნალობისთვის გამოიყენება

ა) ვიტამინები;

ბ) ბაქტერიული პრეპარატები (პრობიოტიკები);

გ) ეუბიოტიკები;

დ) ფერმენტები;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

1253. როდის ხდება საჭირო წვრილ ინაწლავის მასიური რეზექცია?

ა) კრონის დაავადების;

ბ) ჯორჯლის ინფარქტის;

გ) სხივური დაზიანების;

დ) ტრავმის;

*ე) ყველა ჩამოთვლილის

1254. პირველ რიგში რისი შევსებაა საჭირო მოკლე ნაწლავის სინდრომის დროს?

*ა) ნატრიუმის;

ბ) ცხიმის;

გ) ცილის;

დ) ვიტამინების;

ე) კალიუმის.

1255. ქრონიკული მოკლე ნაწლავის სინდრომის სამკურნალოდ მოწოდებულია

ა) რეჰიდრატაცია;

ბ) პროტონული პომპის ინჰიბიტორები;

გ) კვება ხშირად მცირე პორციებით;

დ) ლოპერამიდი;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

1256. რისი მიღება არ არის მიზანშეწონილი მოკლე ნაწლავის სინდრომის დროს5ა)

პროტონის პომპის ინჰიბიტორების;

ბ) ნატრიუმით მდიდარი სითხეების;

გ) ლოპერამიდის;

*დ) ჰიპოტონური ხსნარების;

ე) ოქტრეოტიდის.

1257. რას არ უნდა შეიცავდეს დიდი რაოდენობით მოკლე ნაწლავის სინდრომის დროს

დანიშნული დიეტა?

ა) მინერალებს;

ბ) ცილებს;

გ) ნახშირწყლებს;

*დ) ცხიმებს;

ე) არცერთს

1258. წყლულოვანი კოლიტის რეციდივის პროფილაქტიკა გულისხმობს

ა) დამზოგავ დიეტას;

*ბ) სულფასალაზინის მიღებას;

გ) ფიზიკური დატვირთვის შეზღუდვას;

დ) სედატიური საშუალებების მიღებას;

1259. წყლულოვანი კოლიტის გამწვავებისას რეკომენდებულია დიეტა

*ა) რძის გარეშე;

ბ) არაცილოვანი;

გ) გახეხილი საკვები;

დ) მონოსახარიდების გარეშე;

ე) ცხიმების შეზღუდვით.

1260. საშუალო სიმძიმის წყლულოვანი კოლიტის სამკურნალო შერჩევითი

მედიკამენტია:

ა) კორტიკოსტეროიდები;

ბ) ფთალაზოლი;

გ) ლევომიცეტინი;

*დ) სულფასალაზინი;

ე) ამპიცილინი.

1261. წყლულოვანი კოლიტის დროს სტეროიდული ჰორმონები იხმარება:

ა) დაავადების პროგრესირებადი ფორმის სამკურნალოდ;

ბ) კლინიკური რემისიის დასაჩქარებლად;

გ) სიცოცხლისათვის საშიშიმ დგომარეობების დროს;

დ) ავადმყოფის წინასაოპერაციო მომზადებისას;

*ე) ყველა ჩამოთვლილ შემთხვევაში

1262. რომელი დაავადების დროს ინიშნება საფაღარათოები უწყვეტად მთელი

ცხოვრების განმავლობაში?

ა) კრონის დაავადების;

ბ) პეპტიური წყლულოვანი დაავადების;

*გ) მოზრდილთა იდიოპათიური მეგაკოლონის;

დ) წყლულოვანი კოლიტის;

ე) გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომის

1263. გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომით დაავადებულთა მკურნალობა უნდა

მოიცავდეს?

ა) ახსნა-განმარტებებს;

ბ) პაციენტისთვის ცუდათ გადასატანი პროდუქტების დროებით აკრძალვას;

გ) სიმპტომების მედიკამენტოზურ მკურნალობას;

დ) ფსიქოტროპულ თერაპიას;

*ე) ყველა ჩამოთვლილს

1264. კუჭ- ნაწლავის ფუნქციური მოშლილობების მკურნალობის ზოგადი პრინციპებია:

ა) წილადური კვება;

ბ) ფსიქოთერაპია;

გ) ფიზიოთერაპია;

დ) რეფლექსოთერაპია;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

1265. რა მოსაზრება არ არის სწორი ფუნქციური დისპეფსიის მკურნალობის შესახებ?

ა) დიდი მნიშვნელობა აქვს განმარტებით საუბარს;

ბ) ზოგჯერ ეფექტურია ცხოვრების წესის შეცვლა;

გ) თუ საჭიროა ნატრიუმის მცირე შემცველი ანტაციდის ხმარება მიზანშეწონილია

მაალოქსი;

*დ) სიმჟავის დამთრგუნველი საშუალებები ყოველთვის მაღალეფექტურია;

ე) ახასიათებს რიკოშეტული რეაქცია

1266. ქრონიკული ქოლეცისტიტის მკურნალობაში გამოიყენება

ა) დიეტოთერაპია;

ბ) ფარმაკოთერაპია;

გ) ფიზიოთერაპია;

დ) სანატორიულ-კურორტული მკურნალობა;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი

1268. ღვიძლის ქრონიკული დაავადებებიდან რომელი წარმოადგენს

გლუკოკორტიკოიდების დანიშვნის ჩვენებას?

*ა) ქრონიკული აუტოიმუნური ჰეპატიტი;

ბ) ჰეპატოცელულური კარცინომა;

გ) ჰემოქრომატოზი;

დ) ვილსონის დაავადება;

ე) ქრონიკული ვირუსული ჰეპატიტი

1269. ღვიძლის ციროზით ავადმყოფებში ასციტის მკურნალობა პირველ რიგში უნდა

დაიწყოს:

*ა) სპირონოლაქტონით;

ბ) ფუროსემიდით;

გ) ჰიპოთიაზიდით;

დ) პარაცენტეზით;

ე) ამილორიდით.

1270. რა დროს არის სასწრაფოდ გასაკეთებელი სფინქტეროტომია საერთო სანაღვლე

სადინრიდან კონკრემენტის გამოსაღებად?

ა) მწვავე ქოლანგიტის;

ბ) მწვავე პანკრეატიტის;

გ) ქრონიკული პანკრეატიტის გამწვავების;

*დ) სამივე შემთხვევაში.

პრეპარატები

1271. რომელი ნივთიერებები ავლენენ ანტაციდურ მოქმედებას? 1) მაგნიუმის

კარბონატი; 2) მაგნიუმის ოქსიდი; 3) მაგნიუმის ჰიდროქსიდი; 4) მაგნიუმის

სულფატი; 5) მაგნიუმის გლუკონატი

ა) 1,2,3,4,5;

ბ) 1,2,3,4;

*გ) 1,2,3;

დ) 3,4;

ე) 5;

1272. ანტაციდებს მიეკუთვნება 1) ალუმინის ფოსფატი; 2) კალციუმის კარბონატი;

3) ალუმინის ჰიდროქსიდი ( ალგედრატი); 4) ციმეტიდინი; 5) ომეპრაზოლი

ა) 1,2,3,4,5;

ბ) 1,2,3,4;

*გ) 1,2,3;

დ) 3,4;

ე) 5;

1273. როგორ არის რეკომენდირებული ანტაციდის რეგულარული მიღება გასტრო-

ეზოფაგალური რეფლუქსის შემთხვევაში? 1) ჭამამდე 1-2 საათით ადრე; 2) უშუალოდ

ჭამის წინ; 3) ჭამის შემდეგ; 4) ძილის წინ

ა) 1,2,3,4,;

ბ) 1,2,3,;

გ) 1, 4,;

*დ) 3, 4

1274. ჩამოთვლილთაგან რომელია კომბინირებული ანტაციდური პრეპარატი?

ა) ალმაგელი;

ბ) მაალოქსი;

გ) რენნი;

*დ) ყველა ჩამოთვლილი;

1275. ჩამოთვლილი ანტაციდებიდან რომელი შეიწოვება აქტიურად და შეუძლია

ალკალოზის გამოწვევა?

ა) ალგედრატი;

ბ) ალუმინის ჰიდროქსიდი;

გ) მაგნიუმის კარბონატი;

*დ) ნატრიუმის ჰიდროკარბონატი;

ე) მაგალდრატი.

1276. ჩამოთვლილი ანტაციდური ნივთიერებებიდან რომელი არ იწვევეს მეორად

ჰიპერსეკრეციას?

*ა) ალგედრატი;

ბ) კალციუმის კარბონატი;

გ) მაგნიუმის კარბონატი;

დ) ნატრიუმის ჰიდროკარბონატი;

1277. რომელ კომბინირებულ ანტაციდურ პრეპარატს აქვს განსაკუთრებით

გაზრდილი რისკი მეორადი ჰიპერსეკრეციის, რის გამოც ინიშნება ყოველ ორ საათში

მისაღებად?

ა) ალმაგელს;

ბ) ალმაგელ A-ს;

გ) მაალოქს;

*დ) რენნის;

1278. რომელი ელემენტის არსებობა ანტაციდურ ნივთიერებაში განსაზღვრავს ყაბზობის

რისკს?

*ა) ალუმინის;

ბ) კალციუმის;

გ) მაგნიუმის;

დ) ნატრიუმის;

1279. რომელი ანტაციდური პრეპარატები ხასიათდებიან ფაღარათის გამოწვევის

რისკით?

ა) მაგნიუმისკ არბონატი;

ბ) მაგნიუმის ოქსიდი;

გ) მაგნიუმის ჰიდროქსიდი;

დ) ჰიდროტალციდი;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

1280. რომელი ანტაციდური ნივთიერების გამოყენების წინააღმდეგჩვენებაა მძიმე

ათეროსკლეროზი

ა) ალუმინისფოსფატის;

ბ) ჰიდროტალციდის;

გ) მაგნიუმისჰიდროქსიდის;

დ) ნატრიუმისჰიდროკარბონატის;

*ე) კალციუმისკარბონატის.

1281. რომელი ანტაციდური ნივთიერებაა კუჭში მარილმჟავას პირდაპირი

გამანეიტრალებელი?

ა) ალუმინის ფოსფატი;

ბ) კალციუმის კარბონატი;

გ) მაგნიუმის ჰიდროქსიდი;

დ) ჰიდროტალციდი;

*დ) ნატრიუმის ჰიდროკარბონატი

1282. რომელი ანტაციდური ნივთიერების გამოყენების წინააღმდეგჩვენებაა თრომბოზი?

ა) ალუმინის ფოსფატის;

ბ) ჰიდროტალციდის;

გ) მაგნიუმის ჰიდროქსიდის;

დ) ნატრიუმის ჰიდროკარბონატის;

*ე) კალციუმის კარბონატის.

1283. რომელ პრეპარატს აქვს ყველაზე ძლიერი გასტროპროტექტორული ეფექტი?

ა) გვირილის ყვავილების ნაყენს;

ბ) გვირილის ზეთს;

გ) მრავალძარღვას ფოთლებიდან დამზადებულ პრეპარატებს;

დ) კრაზანას ბალახისგან დამზადებულ პრეპარატებს;

*ე) დე-ნოლს.

1284. რომელ გასტროპროტექტორს ახასიათებს ბაქტერიოციდული მოქმედება H. pylori-ს

მიმართ?

ა) სმექტას;

*ბ) დე-ნოლს;

გ) მიზოპროსტოლს;

დ) ვენტერს;

ე) ყველა ჩამოთვლილს.

1285. რა არის დე-ნოლის დანიშვნის უკუჩვენება?

*ა) ფეხმძიმობა და ძუძუთი კვება;

ბ) ხანდაზმული ასაკი;

გ) არტერიული ჰიპერტონია;

დ) ქრონიკურლი პანკრეატიტი;

ე) ყველა ჩამოთვლილი.

1286. როგორ ინიშნება დე-ნოლი?

ა) დღეში ორჯერ დილით და საღამოს ჭამის წინ;

ბ) დღეში ორჯერ დილით და საღამოს ჭამის მერე;

გ) დღეში ერთხელ უზმოზე;

დ) დღეში ერთხელ ძილის წინ;

*ე) დღეში სამჯერ საუზმის, სადილის, ვახშმის წინ 30 წუთით ადრე და მეოთხეჯერ

ძილის წინ.

1287 . რის შესახებ უნდა იქნეს გაფრთხილებული პაციენტი დე-ნოლის დანიშვნის

დროს?

ა) შეიძლება ჰქონდეს სისხლდენა სწორი ნაწლავიდან;

ბ) შეიძლება გაუჩნდეს სისხლჩაქცევები;

გ) მოსალოდნელია მელენა;

*დ) მოსალოდნელია განავლის შავად შეღებვა;

1288. რომელი პრეპარატის მიღება ქმნის სისხლში ბისმუტის დონის მომატების

საშიშროებას დე-ნოლით მკურნალობის ფონზე?

ა) ვიკალინის;

ბ) ვიკაირის

გ) როტერის;

*დ) ყველა ჩამოთვლილის

1289. რომელი პრეპარატია პროსტაგლანდინ E 1 -ს სინთეზური ანალოგი?

ა) მაალოქსი;

ბ) რეგლანი;

გ) ზანტაკი;

*დ) მიზოპროსტოლი;

ე) დე-ნოლი.

1290. რა გართულება არის მოსალოდნელი მიზოპროსტოლის მიღების დროს?

ა) დისპეფსია;

ბ) მეტეორიზმი

გ) გულისრევა პირღებინებთ;

დ) მუცლის ტკივილი;

*ე) მხედველობის გაორება.

1291. როგორ ინიშნება მიზოპროსტოლი?

ა) დღეში ორჯერ დილით და საღამოს ჭამის წინ;

ბ) დღეში ორჯერ დილით და საღამოს ჭამის მერე;

გ) დღეში ერთხელ უზმოზე;

დ) დღეში ერთხელ ძილის წინ;

*ე) დღეში სამჯერ ჭამის დროს ან მერე და მეოთხეჯერ ძილის წინ.

1292. მიზოპროსტოლის დანიშვნის წინააღმდეგჩვენება არ არის

ა) არტერიული ჰიპერტონია;

ბ) თავის ტვინში სისხლის მიმოქცევის მოშლა;

*გ) ბრონქიალური ასთმა;

დ) ნაწლავის ანთებითი დაავადებები;

ე) 18 წლამდე ასაკი.

1293. როგორ ინიშნება სუკრალფატი?

ა) ჭამის შემდეგ;

ბ) ჭამის დროს;

გ) ძილის წინ;

დ) უზმოზე;

*ე) ჭამამდე ერთი საათით ადრე და ძილის წინ.

1294. ჰისტამინის H2-რეცეპტორების ბლოკატორებია 1) ლანსოპრაზოლი; 2) დე ნოლი; 3)

ფამოტიდინი; 4) რანიტიდინი; 5) ნატრიუმისჰიდროკარბონატი.

ა) 1,2,3,4,5;

ბ) 1,2,3,4;

გ) 1,2,3;

*დ) 3,4;

ე) 5

1295. ჰისტამინის H2-რეცეპტორების რომელი ბლოკატორები გამოიყენება ინტრავენური

ინექციის სახით? 1) ნიზატიდინი; 2) რანიტიდინი; 3) ფამოტიდინი; 4) ციმეტიდინი;

5) როკსატიდინი;

*ა) 1,2,3,4,5;

ბ) 1,2,3,4;

გ) 1,2,3;

დ) 3,4;

ე) 5.

1296. რა დოზით არი კვამატელის (ფამოტიდინის) აბები? 1) 20 მგ; 2) 40 მგ; 3) 75 მგ; 4) 150

მგ; 5) 300 მგ.

*ა) 1,2;

ბ) 1;

გ) 3,4,5;

დ) 4,5;

ე) 5.

1297. ჰისტამინის H2-რეცეპტორების რომელი ბლოკატორის საფირმო სახელწოდებაა

კვამატელი?

ა) ნიზატიდინის;

ბ) რანიტიდინის;

გ) როქსატიდინის;

*დ) ფამოტოდინის;

ე) ციმეტიდინის.

1298. ჰისტამინის H2-რეცეპტორების რომელი ბლოკატორის საფირმო სახელწოდებაა

ჰისტოდილი?H

ა) ნიზატიდინის;

ბ) რანიტიდინის;

გ) როქსატიდინის;

დ) ფამოტოდინის;

*ე) ციმეტიდინის.

1299. რა არის ჰისტამინის H2-რეცეპტორების ბლოკატორების დანიშვნის

წინააღმდეგჩვენება?

ა) არტერიული ჰიპერტენზია;

ბ) ბრონქული ასთმა;

გ) ქრონიკული პანკრეატიტი;

დ) ნაღვლ-კენჭოვანი დაავადება;

*ე) ფეხმძიმობა და ძუძუთი კვება.

1300. რა არის გასათვალისწინებელი ჰისტამინის H2-რეცეპტორის დანიშვნის წინ?

ა) პაციენტის ასაკი;

ბ) გამორიცხულია თუ არა კუჭის კიბო;

გ) ღვიძლისა და თირკმლის ფუნქციური მდგომარეობა;

*დ) ყველა ჩამოთვლილი;

1301. რა გართულება არ არის მოსალოდნელი ჰისტამინის H2-რეცეპტორების

ბლოკატორებით მკურნალობის დროს?

ა) გულის რევა და პირღებინება;

ბ) თავბრუსხვევა და თავის ტკივილი;

გ) პანციტოპენია;

დ) გინეკომასტია;

*ე) ერითროციტოზი.

1302. რა გართულება არ არის მოსალოდნელი ჰისტამინის H2-რეცეპტორები

სბლოკატორებით მკურნალობის დროს?

ა) ბრადიკარდია;

ბ) ხანდაზმულ პაციენტებში გონების დაბინდვა;

გ) მიალგია და ართრალგია;

*დ) ლეიკოციტოზი;

ე) სისხლში ამინოტრნსფერაზების ტრანზიტორული მომატება.

1303. ჰისტამინის H2-რეცეპტორების რომელი ბლოკატორის საფირმო სახელწოდება

ააქსიდი?

*ა) ნიზატიდინის;

ბ) რანიტიდინის;

გ) როქსატიდინის;

დ) ფამოტოდინის;

ე) ციმეტიდინის.

1304. ჰისტამინის H2-რეცეპტორების რომელი ბლოკატორის საფირმო სახელწოდებაა

ზანტაკი?

ა) ნიზატიდინის;

*ბ) რანიტიდინის;

გ) როქსატიდინის;

დ) ფამოტოდინის;

ე) ციმეტიდინის

1305. პროტონის ტუმბოს ინჰიბიტორების სამკურნალო ეფექტი განპირობებულია

ა) პარიეტალურ უჯრედებზე ქოლინერგული რეცეპტორების ბლოკირებით;

ბ) G უჯრედების მიერ გასტრინის პროდუქციის დათრგუნვით;

გ) ჰისტამინის H2-რეცეპტორების კონკურენტული შებოჭვით;

*დ) (H+, k+) ატფ-აზის მოლეკულასთან კოვალენტურად დაკავშირებით;

1306. რაზეა დამოკიდებული პარიეტული უჯრედის მიერ მჟავის სეკრეციის აღგედნა

პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორის მიღების შემდეგ?

ა) პარიეტული უჯრედების მასის აღდგენაზე;

*ბ) (H+, k+) ატფ-აზის ახალი თაობის სინთეზირებაზე;

გ) გასტრინის კონცენტრაციაზე;

დ) ნერვული იმპულსაციის ინტენსივობაზე.

1307. პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორებiს ანტისეკრეტორული ეფექტის ხანგრძლივობა

განპირობებულია

ა) ბლოკირებული პარიეტული უჯრედების რაოდენობით;

ბ) რეცეპტორების მგრძნობელობის აღდგენით;

გ) ზედაპირული ლორწოვანი სუჯრედების აქტიურობით;

*დ) (H+, k+) ატფ-აზის სინთეზირების სიჩქარით;

1308. რა დრო სჭირდება პროტონის ტუმბოს მოლეკულების ნახევარის აღდგენას?

ა) 1-2 საათი;

ბ) 4-5 საათი;

გ) 12 საათი;

დ) 20-24 საათი;

*ე) 30-48 საათი.

1309. რატომ არ ხდება პროტონის ტუმბოს ინჰიბიტორის პირველივე მიღებაზე

მაქსიმალური ანტისეკრეტორულ იეფექტის მიღწევა?

ა) არ იქმნება სისხლშიპ რეპარატის ის კონცენტრაცია, რომელიც უზრუნველყოფს

პარიეტული უჯრედების სეკრეტორულ მილაკებში მის სათანადო დაგროვებას;

ბ) პრეპარატს სჭირდება კუმულაცია;

გ) უჯრედშიდა არიდან სეკრეტორულ მილაკებში გადაადგილებისათვის საჭიროა

პრეპარატის ამ არეში უფრომეტად კონცენტრირება;

*დ) პრეპარატი უკავშირდება პროტონის ტუმბოს მხოლოდ იმ მოლეკულებს, რომლებიც

განლაგებულნი არიან პარიეტული უჯრედების სეკრეტორულ მემბრანაზე;

1310. რამდენად აღემატება პროტონის ტუმბოს ინჰიბიტორის კონცენტრაცია

პარიეტული უჯრედების სეკრეტორული მილაკების მჟავე არეში მის კონცენტრაციას

სისხლში?

ა) ორჯერ;

ბ) ათჯერ;

გ) ასჯერ;

*დ) ათასჯერ;

ე) თანაბარია.

1311. სად ხდება პროტონის ტუმბოს ინჰიბიტორების შეწოვა?

ა) კუჭში;

ბ) წვრილ ნაწლავში;

გ) მსხვილ ნაწლავში;

*დ) არ შეიწოვება.

1312 . პროტონის ტუმბოს ინჰიბიტორების დანიშვნის წინააღმდეგჩვენება არ არის

*ა) ხანდაზმულობა;

ბ) ფეხმძიმობა;

გ) პრეპარატისადმი ზემგრძნობელობა;

დ) ძუძუთი კვება;

ე) 14 წლამდე ასაკი.

1313. პროტონის ტუმბოს ინჰიბიტორებით მკურნალობა იწვევს

*ა) ჰიპერგასტრინემიას;

ბ) ენტეროქრომოფილურის მაგვარი (ECL) უჯრედების ჰიპერპლაზიას;

გ) ატროფიული გასტრიტის განვითარებას;

დ) ნაწლავურ ჰიპერპლაზიას;

ე) კუჭის კიბოს.

1314. პროტონის ტუმბოს ინჰიბიტორია

ა) ლანსოპრაზოლი;

ბ) ომეპრაზოლი;

გ) პანტოპრაზოლი;

დ) რაბენპრაზოლი;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

1315. პრეპარატის რა დოზას შეიცავს ლანსოპრაზოლის კაფსულა?

ა) 5 მგ;

ბ) 25 მგ;

*გ) 30 მგ;

დ) 50 მგ;

ე) 150 მგ.

1316. რამდენ დღეს გრძელდება ანტისეკრეტორული ეფექტი ომეპრაზოლის მიღების

შეწყვეტის მერე?

ა) ერთ;

*ბ) 3-4;

გ) 5-7;

დ) 10;

ე) ორი კვირა.

1317. რატომ ითვლება აუცილებლა დ ანტისეკრეტორული მკურნალობის წინ კუჭის

კიბოს გამორიცხვა?

*ა) მკურნალობა შლის სიმსივნის სიმპტომებს და აგვიანებს დიაგნოზის დასმას;

ბ) მკურნალობა იქნება არაეფექტური;

გ) აჩქარებს კიბოს პროგრესირებას;

დ) იწვევს სისხლდენას;

1318. რომელი პრეპარატი წარმოადგენ სომეპრაზოლის L - იზომერს?

ა) ომეპრაზოლი;

ბ) ეზომეპრაზოლი;

*გ) ლანსოპრაზოლი;

დ) რაბეპრაზოლი;

ე) პანტოპრაზოლი.

1319. რომელი პრეპარატი წარმოადგენ სომეპრაზოლის s - იზომერს?

ა) ომეპრაზოლი;

*ბ) ეზომეპრაზოლი;

გ) ლანსოპრაზოლი;

დ) რაბეპრაზოლი;

ე) პანტოპრაზოლი.

1320. მოტილიუმის (დომპერიდონის) ეფექტი არ არის

ა) საყლაპავის ქვედა სფინქტერის ტონუსის მომატება;

ბ) კუჭიდან შიგთავსის ევაკუაციის დაჩქარება;

გ) ანტროდუოდენური კოორდინაციის მოწესრიგება;

*დ) კუჭის სეკრეტორული აქტივობის ხელშეწყობა.

1321. მოტილიუმის (დომპერიდონის) დანიშვნის წინააღმდეგჩვენებაა: 1) სისხლდენა კუჭ-

ნაწლავის ტრაქტიდან; 2) კუჭის ან ნაწლავის პერფორაცია; 3) ნაწლავის მექანიკური

გაუვალობა; 4) ფეხმძიმობა.

*ა) 1,2,3,4;

ბ) 1,2,3;

გ) 1,3;

დ) 2,4;

ე) 4.

1322. კოორდინაქსის (ციზაპრიდის) დანიშვნის წინააღმდეგჩვენებაა: 1) სისხლდენა კუჭ-

ნაწლავის ტრაქტიდან; 2) ფეხმძიმობის III ტრიმესტრი; 3) ეკგ-ზე Q-T ინტერვალის

გაფართოვება; 4) კუჭის ან ნაწლავის პერფორაცია.

*ა) 1,2,3,4;

ბ) 1,2,3;

გ) 1,3;

დ) 2,4;

ე) 4)

1323. რა მექანიზმის საშუალებით ახდენს მოტილიუმი (დომპერიდონი) კუჭის

ევაკუაციური ფუნქციის სტიმულირებას?

ა) კუჭის კუნთოვან შრეში არსებული პოსტსინაფსური M-ქოლინორეცეპტორების

გაღიზიანებით;

ბ) ვაგუსის ცენტრის აღგზნებით;

*გ) პერიფერიული დოფამინერგული D2-რეცეპტორების ბლოკირებით;

დ) პერიფერიული დოფამინერგული D2-რეცეპტორების აღგზნებით;

ე) ცენტრალური დოფამინერგული D2-რეცეპტორების ბლოკირებით;

1324. რა მექანიზმის საშუალებით ახდენს მოტილიუმი (დომპერიდონი) ღებინების

შეჩერებას?

ა) კუჭის კუნთოვან შრეში არსებული პოსტსინაფსური M-ქოლინორეცეპტორების

გაღიზიანებით;

ბ) ვაგუსის ცენტრის აღგზნებით;

გ) პერიფერიული დოფამინერგული D2-რეცეპტორების ბლოკირებით;

დ) პერიფერიული დოფამინერგული D2-რეცეპტორების აღგზნებით;

*ე) ცენტრალური დოფამინერგული D2-რეცეპტორების ბლოკირებით;

1325. რა სქემით ინიშნება მოტილიუმი (დომპერიდონი)?

ა) 1-2 აბი ღებინების შემდეგ;

ბ) 12 აბი ძილის წინ;

გ) 1-2 აბი დილით უზმოზე;

*დ) 1-2 აბი დღეში 3-4 ჯერ ჭამამდე 30 წუთით ადრე და ძილის წინ;

1326. რა ეფექტი არ ახასიათებს ცერუკალს (მეტოკლოპრამიდს)?

ა) ღებინების საწინააღმდეგო;

*ბ) ანტიჰისტამინური;

გ) პილორულi და ეზოფაგალური რეფლექსების შემაკავებელი;

დ) ნაღვლმდენი

1327. რამდენ ხანში იწყება ცერუკალის (მეტოკლოპრამიდის) მოქმედება კუჭ-ნაწლავის

ტრაქტზე პრეპარატის ვენაში შეყვანიდან?

ა) 1-3 წუთში;

*ბ) 10-15 წუთში;

გ) 30-45 წუთში;

დ) 1-1,5 საათში;

ე) 2 საათისშემდეგ.

1328. რამდენ ხანში იწყება ცერუკალის (მეტოკლოპრამიდის) მოქმედება პრეპარატის

კუნთში ინექციიდან?

ა) 13 წუთში;

ბ) 1015 წუთში;

*გ) 30-45 წუთში;

დ) 1-1,5 საათში;

ე) 2 საათისშემდეგ.

1329. რა უნდა გავითვალისწინოთ მეტოკლოპრამიდის დანიშვნის დროს?

ა) არაეფექტურია ვესტიბულარული გენეზის ღებინების დროს;

ბ) კუჭზე ოპერაციის შემდეგ დანიშვნა არასასურველია ენერგიული შეკუმშვებით

შეხორცებითი პროცესის გაძნელების გამო;

გ) შეუძლია გამოიწვიოს ღვიძლის ფუნქციური მდგომარეობის მაჩვენებლების

გადახრები;

დ) მკურნალობა უნდა იყოს რაც შეიძლება ხანმოკლე;

*ე) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.

1330. მეტოკლოპრამიდის გვერდითი მოვლენებია:

ა) ექსტრაპირამიდალური დარღვევები;

ბ) პარკინსონიზმი;

გ) ძილიანობა;

დ) შფოთვა;

*ე) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.

1331. რომელი ნივთიერება ავლენს სელექტიურ მაბლოკირებელ მოქმედებას კუჭში

არსებულ M1- ქოლინორეცეპტორებზე?

ა) ატროპინის სულფატი;

ბ) ჰიოსცინბუტილბრომიდი;

*გ) პირენზეპინი (გასტყროცეპინი);

დ) ციმეტიდინი;

1332. ქოლინობლოკატორების წინააღმდეგჩვენება არ არის

ა) გლაუკომა;

ბ) წინამდებარე ჯირკვლის ჰიპერტროფია;

გ) ტახიარითმია;

დ) მეგაკოლონი;

*ე) ქოლეცისტიტი.

1333. რა მოქმედება არ ახასიათებს პირენზეპინს (გასტროცეპინს)?

ა) კუჭისკუნთებისტონუსისზომიერიდაქვეითება;

ბ) კუჭშიმარილმჟავასბაზალურიდასტიმულირებულისეკრეციისშემცირება;

გ) კუჭისწვენისჰეპტიურიაქტივობისშემცირება;

*დ) ბრონქოდილატაცია.

1334. როგორ ინიშნება გასტროცეპინი?

*ა) ჭამამდე 30 წუთით ადრე;

ბ) უშუალოდ ჭამის წინ;

გ) ჭამის დროს;

დ) უშუალოდ ჭამის შემდეგ;

ე) ჭამის დამთავრებიდან 2 საათის შემდეგ.

1335. რა არის არასელექტიური M1-ქოლინობლოკატორების ხმარების უკუჩვენება?

ა) კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ობსტრუქციული დაავადებები;

ბ) წყლულოვანი კოლიტის გამწვავება;

გ) ტოქსიური მეგაკოლონი;

დ) მწვავე სისხლდენა;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

1336. რომელ პრეპარატს ვიყენებთ საჭმლის მომნელებელი ორგანოების სპაზმის

მოსახსნელად, როცა არსებობს ქოლინობლოკატორების წინააღმდეგჩვენება?

ა) გასტროცეპინს;

*ბ) ნო-შპას;

გ) ბუსკოპანს;

დ) ბარალგინს;

1337. რომელი პრეპარატი წარმოადგენს პირდაპირი მიოტროპული და

ქოლინომაბლოკირებელი ნივთიერებების კომბინაციას?

ა) გასტროცეპინი;

ბ) ნო-შპა;

გ) ბუსკოპანი;

*დ) ბარალგინი;

1338. ბუსკოპანის ინტრავენური ინექციის დროს მოსალოდნელია

ა) აკომოდაციის დარღვევა;

ბ) თავბრუ;

გ) გულისფრიალი;

დ) ძილიანობა;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი;

1339. პანკრეატინი წარმოადგენს

ა) ადამიანის პანკრეასის ფერმენტების სინთეზურ ანალოგს;

ბ) ადამიანის პანკრეასის ფერმენტების რეკომბინანტურ პრეპარატს;

*გ) ღორისა და მსხვილი რქოსანი ცხოველების პანკრეასის ფერმენტულ პრეპარატს.

1340. პანკრეასის ფერმენტების შემცველი პრეპარატია:

ა) კრეონი;

ბ) მეზიმ - ფორტე;

გ) პანზინორმი;

დ) პანკრეატინი;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

1341. რომელი პრეპარატი არ წარმოადგენს პანკრეასის ფერმენტებს?

ა) კრეონი;

ბ) მეზიმ - ფორტე;

გ) პანზინორმი;

დ) პანკრეატინი;

*ე) ლინექსი.

1342. რომელი პრეპარატი შეიცავს პანკრეასის ფერმენტების გარდა მარილმჟავას, ქოლის

მჟავას და ამინომჟავებს?

ა) კრეონი;

ბ) მეზიმ - ფორტე;

*გ) პანზინორმი;

დ) პანკრეატინი;

ე) ფესტალი.

1343. რომელი პრეპარატი შეიცავს პანკრეასის ფერმენტებს, ჰემიცელულოზას და ნაღვლის

კომპონენტება ?

ა) მეზიმ ფორტე;

ბ) პანზინორმი ფორტე;

*გ) ფესტალი;

დ) ფლატონი

1344. რა ნივთიერებას შეიცავს ფლატონი ფესტალისგან განსხვავებით ?

*ა) სიმეთიკონს;

ბ) პაპაინს;

გ) ალოწს;

დ) ბრინჯის ქატოს;

ე) გააქტივირებულ ნახშირს

1345. როდის უნდა მიიღოს პაციენტმა პანკრეატინი?

ა) დილით უზმოზე;

ბ) ჭამამდე 15 წუთით ადრე;

*გ) ჭამის დროს;

დ) ჭამის შემდეგ 0,5 საათის მერე;

ე) ძილის წინ.

1346. რა განსაზღვრავს ფერმენტული პრეპარატების დოზებს?

*ა) ლიპაზის აქტივობა გამოხატული ერთეულებში;

ბ) ამილაზის აქტივობა გამოხატული ერთეულებში;

გ) პროტეაზების აქტივობა გამოხატული ერთეულებში;

დ) ფერმენტების ჯამური აქტივობა გამოხატული ერთეულებში.

1347. რა მიზნით არის მოთავსებული ფერმენტული პრეპარატები ენტეროსოლუბილურ

გარსში?

ა) ადვილად გადაყლაპვისთვის;

ბ) პრეპარატის მხოლოდ კუჭში გამონთავისუფლებისთვის;

*გ) პრეპარატის მხოლოდ ნაწლავებში გამონთავისუფლებისთვის;

დ) პერიანალური ლორწოვანი გარსის დასაცავად.

1348. კრეონის (პანკრეატინის) დანიშვნის ჩვენებაა

ა) გასტრო-ეზოფაგალური რეფლუქსი;

ბ) ჰეპტიური წყლულოვანი დაავადება;

*გ) პანკრეასის ქრონიკული უკმარისობა;

დ) წყლულოვანი კოლიტი;

ე) მწვავე პანკრეატიტი

1349. რომელი პრეპარატი შეიცავს პანკრეასის ფერმენტებთან ერთად პაპაინს?

ა) კრეონი;

ბ) მეზიმ ფორტე;

გ) პანზინორმი ფორტე;

დ) ფესტალი;

*ე) პაპენზიმი

1350. პანკრეატინით მკურნალობის უკუჩვენებაა

ა) ახალაზია;

ბ) რეფლუქს ეზოფაგიტი;

გ) პეპტიური წყლული;

*დ) ორსულობა;

ე) ყაბზობა

1351. მაგნიუმის სულფატის ნაღვლმდენი ეფექტი განპირობებულია

ა) გლუვ კუნთებზე პირდაპირი ზემოქმედებით;

ბ) აცეტილქოლინის პროდუქციის შემცირებით;

გ) ნაწლავის შიგთავსში ოსმოსული წნევის მომატებით;

*დ) 12 გოჯა ნაწლავის რეცეპტორების გაღიზიანებითა და ქოლეცისტოკინინის

გამოყოფით.

.

1352. ქოლინოკინეტიკურ (ქოლაგოგურ) საშუალებებს მიეკუთვნებიან: 1) მაგნიუმის

სულფატი; 2) პაპავერინი; 3) ეუფილინი; 4) ნიტრატები; 5) ნო-შპა.

*ა) 1,2,3,4,5;

ბ) 1,2,3,4;

გ) 1,2,3;

დ) 3,4;

ე) 5.

1353. ალოქოლი წარმოადგენს კომბინირებულ პრეპარატს. 1) ცხოველური ნაღვლის

კომპონენტების; 2) ნივრის ექსტრაქტის; 3) ჯინჭრის ექსტრაქტის; 4) გააქტივებული

ნახშირის; 5) პანკრეასის ფერმენტების.

ა) 1,2,3,4,5;

*ბ) 1,2,3,4;

გ) 1,2,3;

დ) 3,4;

ე) 5.

1354 . ალოქოლის დანიშვნის წინააგმდეგჩვენება არ არის: 1) მწვავე ჰეპატიტი; 2)

ჰეპტიური წყლულოვანი დაავადება; 3) ნაღვლ - კენჭოვანი დაავადება; 4) ღვიძლის

ფულმანენტური უკმარისობა; 5) ქრონიკული ჰეპატიტი.

ა) 1,2,3,4,5;

ბ) 1,2,3,4;

გ) 1,2,3;

დ) 3,4;

*ე) 5.

1355.ქოლელითოგენური პრეპარატებით მკურნალობის რა პერიოდია საჭირო მისი

უეფექტობის დასადგენად?

ა) 1 თვე;

ბ) 3 თვე;

გ) 6 თვე;

*დ) 1 წელი;

ე) 2 წელი.

1356. ურსოდეოქსიქოლის მჟავას პრეპარატია

ა) ხოლუდექსანი;

ბ) ურსობილი;

გ) ურსოფალკი;

დ) ურსომაკი;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი

1357. ურსოდეოქსიქოლის მჟავას პრეპარატით ნაღვლის კენჭის დაშლის მცდელობა ხდება

როცა

*ა) შეუძლებელია კენჭის მოცილება ქირურგიული გზით;

ბ) კონკრემენტი არის რენტგენოპოზიტიური;

გ) ზომით მეტია 20 მმ-ზე;

დ) უკავია ნაღვლის ბუშტის ნახევარზე მეტი

1358. რის სამკურნალოდ არ გამოიყენება ქოლელითოლიზური პრეპარატები?

ა) რენტგენო პოზიტიური ქვების;

ბ) მწვავე ქოლეცისტიტის;

გ) ნაღვლის ბუშტის ემპიემის;

დ) სანაღვლე გზების ობსტრუქციის;

*ე) არცერთის.

1359. ქოლეცისტექტომიის შემდეგ პროფილაქტიკის მიზნით ხოლუდექსანი ინიშნება

ა) ერთი კაფსულა დღეში 3-ჯერ ჭამის წინ;

ბ) 2-2 კაფსულა დღეში 3-ჯერ ჭამის მერე;

გ) თითო კაფსულა დილით და საღამოს ჭამისგან დამოუკიდებლად;

*ე) ერთი კაფსულა ძილის წინ

1360. ლოპერამიდს არ ახასიათებს

*ა) აცეტილქოლინის სეკრეციის გაძლიერება;

ბ) ნაწლავის გლუვი კუნთების ტონუსის დაქვეითება;

გ) სწორი ნაწლავის და ანალური სფინქტერის ტონუსის მომატება;

დ) მსხვილ ნაწლავში ლორწოს ჰიპერსეკრეციის შემცირება;

ე) პერისტალტიკის დათრგუნვა.

1361. რომელი დიარეის დროს არ არის ნაჩვენები იმოდიუმის (ლოპერამიდის) გამოყენება?

ა) ინფექციური;

ბ) ალიმენტალური;

გ) ინტოქსიკაციური;

დ) სხივური;

*ე) ანტიბიოტიკებით გამოწვეული.

1362. რა დაავადების დროს არ იხმარება იმოდიუმი (ლოპერამიდი)?

ა) კრონის დაავადების;

ბ) არასპეციფიური წყლულოვანი კოლიტის;

გ) გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომის;

*დ) ნაწლავის გაუვალობის;

ე) სოკოთი მოწამვლის.

1363. რა გართულება არ ახასიათებს იმოდიუმით (ლოპერამიდით) მკურნალობას?

ა) მუცლის შებერვა;

*ბ) ფაღარათი;

გ) შეკრულობა;

დ) ნაწლავის პარალიზური გაუვალობა;

ე) დისკომფორტი და ტკივილი მუცელში.

1364. რა მიზნით ინიშნება იმოდიუმი (ლოპერამიდი) ილიოსტომის დროს?

ა) განავალის მოცულობის შესამცირებლად;

ბ) განავალის სიმკვრივის მოსამატებლად;

გ) დეფეკაციის სიხშირის შესამცირებლად;

*დ) ყველა ჩამოთვლილის;

1365. რომელი მოსაზრება არ არის მართებული იმოდიუმის (ლოპერამიდის) შესახებ?

ა) წარმოადგენს სიმპტომატურ სამკურნალო საშუალებას;

ბ) ამორჩევით მოქმედებს ნაწლავის კედლის ოპოიდურ რეცეპტორებზე;

გ) იწვევს ოპოიდური რეცეპტორების სტიმულირებას;

დ) ჭარბი დოზებით გამოყენებისას შეიძლება გამოიწვიოს ილეუსი;

*ე) პირველი მიღების უეფექტობისას მკურნალობის გაგრძელება უაზროა.

1366. რა შემთვვევაში ინიშნება ადსორბენტები?

ა) სხვადასხვა ეტიოლოგიის ფაღარათის;

ბ) მეტეორიზმის;

გ) კვებითი ტოქსიკოინფექციის;

დ) ყაბზობის;

*ე) წამლით მოწამვლისას.

1367. რა შემთხვევაში ინიშნება გააქტივირებული ნახშირი?

ა) ჰეპტიური წყლულოვანი დაავადების გამწვავების;

*ბ)მეტეორიზმის;

გ) მწვავე ეროზიული გასტრიტის;

დ) კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან სისხლდენის;

ე) ფაღარათის

1368. რა მექანიზმით ხდება პრეპარატის ლაქსატიური ეფექტის რეალიზება?

ა) ნაწლავების შიგთავსის ოსმოსური წნევის მომატებით;

ბ) ნაწლავების შიგთავსის დარბილებით;

გ) ნაწლავების შიგთავსის გაჯირჯვლებით;

დ) ნაწლავების პერისტალტიკის გააქტივებით;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

1369. რომელი პრეპარატი მიეკუთვნება ოსმოსურ ლაქსატივებს?

*ა) ლაქტულოზა;

ბ) მუკოფალკი;

გ) აბუსალათინის ზეთი;

დ) ბისაკოდილი;

ე) გუტალაქსი.

1370. რომელი პრეპარატი მიეკუთვნება დარბილებელ ლაქსატივებს?

ა) ლაქტულოზა;

ბ) მუკოფალკი;

*გ) აბუსალათინის ზეთი;

დ) ბისაკოდილი;

ე) გუტალაქსი.

1371. რომელი პრეპარატი არ მიეკუთვნება უშუალოდ პერისტალტიკის

გამააქტივირებელ ლაქსატივებს?

*ა) ლაქტულოზა;

ბ) მაგნიუმის სულფატი;

გ) გლაქსენა;

დ) ბისაკოდილი;

ე) გუტალაქსი.

1372. რომელი პრეპარატი მოქმედებს უპირატესად წვრილინაწლავის დონეზე?

ა) ბისაკოდილი;

ბ) პირილაქსი;

გ) გლაქსენა;

დ) გუტალაქსი;

*ე) აბუსალათინის ზეთი.

1373. უპირატესად მსხვილი ნაწლავის დონეზე მოქმედებს

ა) აბუსალათინის ზეთი;

ბ) ნუშის ზეთი;

გ) ზეითუნის ზეთი;

დ) ვაზელინის ზეთი;

*ე) გუტალაქსი.

1374. აბუსალათინის ზეთის დანიშვნის ჩვენებაა

ა) ქრონიკული ყაბზობა;

*ბ) მწვავე ყაბზობა;

გ) მწვავე აპენდიციტი;

დ) ფეხმძიმობა;

ე) 12 წლამდე ასაკი.

1375. მიღებიდან რამდენ საათში იწყება აბუსალათინის ზეთის ლაქსატიური ეფექტი?

ა) 0,5-1;

ბ) 1-2;

*გ) 2-6;

დ) 10-12;

ე) 18-24.

1376. გლიცეროლის რექტალური სანთლების მოქმედება იწყება:

*ა) 15-30 წუთში;

ბ) 1-2 საათში;

გ) 3-4 საათში;

დ) 8-12 საათში;

ე) 18-24 საათში.

1377. გლიცეროლის რექტალური სანთლების დანიშვნის უკუჩვენებაა:

*ა) ჰემოროის გამწვავება;

ბ) ანალური ხვრელის ნახეთქები;

გ) სწორი ნაწლავის ანთება;

დ) სწორი ნაწლავის სიმსივნე;

1378. დიუფალაკის (ლაქტულოზას) ჩვენებად არ ითვლება

ა) ქრონიკული ყაბზობა;

ბ) ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათია;

გ) ტკივილი ჰემოროიდალური კვანძების ამოკვეთის შემდეგ;

დ) დისბაქტერიოზი სალმონელოზის და შიგელოზის დროს;

*ე) ტოქსიური მეგაკოლონი

1379. რა შემთხვევაში არის საჭირო ლაქტულოზას ფრთხილად გამოყეენება ?

ა) შაქრიანი დიაბეტის;

ბ) ხანდაზმულ პირებთან ხანგრძლივი ხმარების;

გ) დასუსტებულ პირებთან ხანგრძლივი ხმარების;

დ) არითმიის;

*ე) ყველა ჩამოთვლილ.

1380. რა დონეზე ავლენს ლაქტულოზა ფარმაკოლოგიურ მოქმედებას?

ა) კუჭის;

ბ) ღვიძლის;

გ) პანკრეასის;

დ) წვრილი ნაწლავის;

*ე) მსხვილი ნაწლავის.

1381. რამდენ საათში იწყებს მოქმედებას ლაქტულოზა?

ა) 1-2;

ბ) 5-6;

გ) 10-12;

*დ) 24-48;

ე) 60-72.

1382. რა შემთხვევაში არ გამოიყენება გუტალაქსი (ნატრიუმის პიკოსულფატი)?

*ა) ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის;

ბ) ხანგრძლივი უმოძრაობით გამოწვეული ყაბზობის;

გ) ჰემოროის;

დ) ანალური ხვრელის ნახეთქების;

ე) არცერთ შემთხვევაში .

1183. გუტალაქსის რამდენ წვეთს უნიშნავენ ჩვეულებრივ მოზრდილ პაციენტს?

ა) 1-2;

ბ) 4-5;

*გ) 1020;

დ) 40-45;

ე) 80-100;

1384. რამდენ საათში ვლინდება ბისაკოდილის რექტალური სანთლების მოქმედება?

*ა) 1;

ბ) 23;

გ) 5-6;

დ) 8-12;

ე) 20-24.

1385. რა შემთხვევაში არ შეიძლება ნებისმიერი მოქმედების ლაქსატივის გამოყენება?

ა) აპენდიციტის;

ბ) რექტალური სისხლდენის;

გ) ნაწლავის გაუვალობის;

*დ) ყველა ჩამოთვლილ შემთხვევაში

ე) ჩამოთვლილი შემთხვევები არ წარმოადგენენ წინააღმდეგჩვენებას.

1386. არააბსორბირებადი55 ანტიბიოტიკია

ა) ამოქსიცილინი (აუგმენტინი);

*ბ) რიფაქსიმინი (ალფა-ნორმიქსი);

გ) აზიტრომიცინი (აზიმაკი);

დ) კლარიტრომიცინი ( ფრომილედი);

ე) ოფლოქსაცინი (ტარივიდი)

1387. რა მოქმედებაში გმოიხატება ბაყაყურას ფლავონოიდების (სილიმარინის)

ჰეპატოპროტექტორული ეფექტი ?

ა) ანტიოქსიდანტურ;

ბ) სტრუქტურული ცილებისა და ცხიმების სინთეზის გააქტივებაში;

გ) უჯრედის მემბრანის სტაბილიზაციაში;

დ) ჰეპატოციტების რეგენერაციის სტიმულაციაში;

*ე) ყველა ჩამოთვლილ

1388. რომელი ჰეპატოპროტექტორი არ არის მცენარეული ?

ა) კარსილი;

ბ) ლეგალონი;

*გ) მეტადოქსილი;

დ) ჰეპაბენე;

ე) ლიბ-52

1389. ჰეპატოპროტექტორული საინექციო პრეპარატია

ა) ესენციალე;;

ბ) ჰეპტრალი;

გ) ჰეპა-მერცი;

*დ) სამივე პრეპარატი

1390. მეტეორიზმის საწინააღმდეგო მოქმედება აქვს

ა) დომპერიდონს;

ბ) ალვერინს;

გ) გვაიაზულინს;

*დ) სიმეთიკონს;

ე) ჰემიცელულოზას

1391. ფოროვანი თიხის მეტეორიზმის საწინააღმდეგო პრეპარატია

ა) ესპუმიზანი;

*ბ) ნეოსორბი;

გ) მეტეოსპაზმილი;

დ) უნიკრეონი D

1392. რომელი პრეპარატი შეიცავს ბიფიდუმბაქტერიასა და ლაქტობაქტერიასთან ერთად

სტრეპტოკოკებს ?

ა) პრობილაკი;

*ბ) ლინექსი;

გ) ენტეროჯერმინა;

დ) ლაციდოფილი

1393. პრებიოტიკად გამოიყენება

ა) მინერალები და მიკროელემენტები;

ბ) ფრუქტოზა და აკაციის თაფლი;

გ) თეთრი თიხა, ტიტანის ოქსიდი;

დ) ალოე, B ჯგუფის ვიტამინები;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი

1394. სიმბიოტიკებს მიეკუთვნება

ა) ბიონ-3;

ბ) ბაქტისუბტილი;

გ) ფერმენტალი;

დ) ენტეროლი;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი

1395. გასტროენტეროპროტექტორული ეფექტის მქონე პრეპარატი „სმექტა“ გამოიყენება 1)

საყლაპავის, კუჭის და ნაწლავების ტკივილით მიმდინარე დაავადებების დროს; 2) მწვავე და

ქრონიკული ფაღარათის დროს; 3) კუჭ-ნაწლავიდან სისხლდენის გასაჩერებლად;

4) გულისრევისა და პირღებინების საწინააღმდეგოდ; 5) მეტეორიზმის საწინააღმდეგოდ

ა) 1, 2, 3, 4, 5;

ბ) 1, 2, 3, 4;

გ) 1, 2, 3;

*დ) 1, 2;

ე) 1

1396. დიოსმექტიტის (სმექტას) სამკურნალო ეფექტი განპირობებულია

*ა) ლორწოვანი ბარიერის სტაბილიზაციით და ამომგარსველი მოქმედებით;

ბ) ანტაციდური მოქმედებით;

გ) ანტიბაქტერიალური მოქმედებით;

დ) დიგესტიის ხელშეწყობით;

ე) პროკინეტიკური მოქმედებით

1397. არაპირდაპირი მოქმედების ანტივირუსული საშუალებაა

*ა) ინტერფერონი;

ბ) რიბავირინი;

გ) სიმეპრევირი;

დ) სოფოსბუვირი;

ე) ლედიპასვირი

1398. რომელი ანტივირუსული საშუალება წარმოადგენს გააქტივირებულ ონტერფერონს ?

*ა) პეგინტერფერონი;

ბ) რიბავირინი;

გ) სიმეპრევირი;

დ) სოფოსბუვირი;

ე) ლედიპასვირი

1399. რომელი ანტივირუსული საშუალება წარმოადგენს ანტიბიოტიკს ?

ა) პეგინტერფერონი;

*ბ) რიბავირინი;

გ) სიმეპრევირი;

დ) სოფოსბუვირი;

ე) ლედიპასვირი

1400. რომელი ანტივირუსული საშუალებების კომბინაციაა პრეპარატი „ჰარვონი“ ?

ა) პეგინტერფერონის და რიბავირინის;

*ბ) რიბავირინის და სოფოსბუვირის;

გ) რიბავირინის, სოფოსბუვირის და ლედიპასვირის;

*დ) სოფოსბუვირის და ლედიპასვირის;