83
Kabanata 1 P.O.V ni Chloe Na gising ako sa lakas ng tunog ng alarm clock. Dali-dali ko itong hinanap at pinatay. Eksaktong alas-sais na ng umaga. Bumakod ako sa isang malaking kulay puti at itim na hinihigaan ko. Lumabas ako sa cr at agad binuksan ko ang aking wardrobe para kunin ang mga damit. Kinuha ko ang aking kulay mint na sinina at ang puting patag na sapatos. Kagabi ko pa inisip ko ano ang supot ang gagamitin ko. Gucci? Prada? Hermes? Louis Vuitton? Ugh, napakahirap talaga mag desisyon. Ilang minuto na ang na ka lipas, kinuha ko na lang ang itim na Hermes na supot. Naglagay ako ng konting pulbos sa aking mestisang balat at lipgloss para magandang tignan ang labi ko. Tinirintas ko rin ang aking itim na buhok at naglagay ang contact lens para mailantad pa ng mas mabuti ang aking kulay kayumanggi- abong mga mata. Sinipat ko ang aking buong sarili pagkatapos gawin ang lahat ng nagawa ko sa isang salamin na kasinlaki sa akin. Mabagsik na mga mata, matangos na ilong at maliit na labi, perpekto talaga ang mukha ko. Huminga ako ng malalim sabay sabi “Napakaganda ko talaga.”

Filipino Final

  • Upload
    anachiu

  • View
    317

  • Download
    7

Embed Size (px)

DESCRIPTION

hihi

Citation preview

Kabanata 1P.O.V ni ChloeNa gising ako sa lakas ng tunog ng alarm clock. Dali-dali ko itong hinanap at pinatay. Eksaktong alas-sais na ng umaga. Bumakod ako sa isang malaking kulay puti at itim na hinihigaan ko. Lumabas ako sa cr at agad binuksan ko ang aking wardrobe para kunin ang mga damit. Kinuha ko ang aking kulay mint na sinina at ang puting patag na sapatos. Kagabi ko pa inisip ko ano ang supot ang gagamitin ko. Gucci? Prada? Hermes? Louis Vuitton? Ugh, napakahirap talaga mag desisyon.Ilang minuto na ang na ka lipas, kinuha ko na lang ang itim na Hermes na supot. Naglagay ako ng konting pulbos sa aking mestisang balat at lipgloss para magandang tignan ang labi ko. Tinirintas ko rin ang aking itim na buhok at naglagay ang contact lens para mailantad pa ng mas mabuti ang aking kulay kayumanggi-abong mga mata. Sinipat ko ang aking buong sarili pagkatapos gawin ang lahat ng nagawa ko sa isang salamin na kasinlaki sa akin. Mabagsik na mga mata, matangos na ilong at maliit na labi, perpekto talaga ang mukha ko. Huminga ako ng malalim sabay sabi Napakaganda ko talaga. Pagkatapos kong maghanda ay bumaba ako para mag-almusal. Laking gulat ko na dumating na pala si Daddy. Buti na nga na naisipan pa niyang umuwi., ilang buwan na rin siyang hindi umuuwi sa bahay. Nakita ko siya nakaupo sa kabisera, suot niya'y puting polo at itim na slacks, nagbabasa ng pahayagan sabay inom ng kape sa kabilang kamay. Hindi niya ako napansin dahil sa kanyang ginagawa, kaya umupo nalang ako sa kanang bahagi ng lamesa. Tinignan ko ang aming ulam may hotdog, pandesal, itlog, maling, at mga prutas tulad ng saging, papaya at watermelon. Wala akung napili na masarap na pang almusal, kaya iinom nlang ako ng gatas. Teka nga bakit walang katulong na tumatayo sa aking gilid? Hay naku! magsasayang pa ako ng laway para tawagin sila. Manang! Manang Nena!Ano po yun? tanong ni manang.Kumuha ka nga ng gatas at bilisan mo Opo Ms. Chloe agad namang kumuha si Manang Nena.Ang aga-aga sumisigaw ka na wala ka bang galang? Pinag-aral na nga kita sa mamahaling eskwelahan para matutunan mo ang mabuting asal" Galit na pahayag ni daddy. Sorry po Dad... aga po ata nag uwi ninyo ngayon Dad Bakit? Bawal na ba akong umuwi sa sarili kong bahay? taas kilay niyang tanong sa akin.Hindi naman sa ganon Dad Tinignan lang ako ni Daddy at bumalik sa kanyang ginagawa nang dumating si Manang Nena na may dalang gatas. Magandang Umaga sa iyo Ms. Chloe, narito na po ang gatas ninyo. May kailangan pa ba kayo maam? pahabol niyang tanong.Wala na pwede ka nang umalis Ngumiti lang si manang sa akin at umalis. Ininom ko ang aking gatas. 7:05 na palaAgad akong tumayo para magpaalam dahil ako'y papasok na sa eskwelahan. Tinignan ko si Daddy, may kausap pa rin siya sa telepono kaya umalis na lang ako at baka maging distorbo pa ako sa kanya. Hindi ata alam ni Daddy na unang araw ko bilang hayskul ngayon. Pumunta ako agad sa labas ng bahay.Nasan na ba yung bwisit na magmamaneho sa akin? Ang aga-aga sobrang pangit na ng araw koManong! Manong!Nakita ko siya sa harden, nag kwekwentuhan at nagtatawanan sabay sa aming hardinero.Aba may gana pa siyang ipaghinatay ako. Napansin ng hardinero na hinahanap ko siya, sinabihan niya ito at napatakbo si manong nung nakita niya ako. Magandang Umaga Ms. Chloe bait niyang pagbati sa akin.Walang maganda sa umaga!Aalis na ba tayo ms. chloe? nagdadalawang isip. Hindi ba obvious? Bilisan mo nga baka mahuli pa ako, unang araw ko pa naman ngayon Okay po maam Sa susunod pansinin mo ang trabaho mo kasi binabayaran ka dito para magmaneho hindi maging chismoso. Galit kong pagsabi at pagtingin.Ang sama mo talagasagot naman niya.Ano? May sinasabi ka ba? Sabi ko po na patawad hindi na mauulit sa susunod"Dapat lang kung ayaw mo na mawalan ka ng trabaho Dali-dali niyang binuksan ang pintuan ng itim na BMW namin. Nang nasa loob na ako agad niya itong sinara at tumakbo papunta sa kanyang upuan at nagsimulang nagmaneho.Ang aking pangalan ay Chloe Montclair, kilala bilang isang matapang at maarteng babae, Kinagagalitan ng lahat dahil sa masama kong ugali. Lahat ng gusto ko ay nakukuha ko, walang tumatanggi sa akin. Ayaw kong paghintayin ako, dapat ako ang hinihintay. Ang swerte ba nila kung ako ang maghihintay sa kanila, mas mahal pa ang oras ko kaysa buhay nila. Kung mataray ka mas mataray pa ako sa iyo, walang tao ang pumapalag sa akin. Aanuhin ko naman ang pagmamahal nila kung mahal ko naman ang sarili ko. Isang tao lamang ang pinagkakatiwalaan ko at siya ay ang aking matalik na kaibigan.

Kabanata 2P.O.V ni ChloeHabang papunta ako sa lobipara para hintayin ang matalik kong kaibigan, kinuha ko ang aking iphone 5s galing sa itim kong bag. Tinawagan ko siya pero hindi niya ito sinasagot. Ano ba to si Alice hindi sumasagot sa tawag ko Ayaw ko talagang hindi sinasagot ang tawag ko, ni dial ko ulit ang kanyang numero at sa wakas ito ay sinagot na rin. Hay salamat Alice sinagot mo na rin ang tawag ko sabay malalim na pag hinga.Sorry Chloe hindi ko kasi na hanap ang phone ko Asan ka na ba? tanong ko.Malapit na ako medyo na traffic lang Bilisan mo na nga ayaw kong mapag-isa dito. Unang araw kaya ngayon dapat maganda ang reputasyon ko.Hay nako chloe hanggang ngayon, yan lang parati ang iniisip mo hahaha! Bilisan mo nga! Oo malapit na ako chloe, sige paalam! kita nalang tayo Binaba ko ang telepono. Yun pala si Alice ang matalik kong kaibigan simula bata pa, parati kaming magkasama. Pareho ang eskwelahan na pinapasukan namin smula ng pagkabata. Sabi ng iba ay para kaming kambal na hindi mapapahiwalay sa isat-isa. Na kilala ko siya sa isang salo-salo, magkasosyo kasi ang pamilya namin sa isang negosyo. Halos lahat ng partido na dinadalohan ko ay nandoon si Alice. Dahil sa sobrang mahiyain ko noon siya ang unang lumapit para magpakilala sa akin. Simula ngayon maging matalik na kaibigan na tayo Na pa ka baliktad namin dalawa, ewan ko nga bakit ako pumayag na mag kaibigan kami, pero masaya ako na naging kaibigan ko siya kung hindi ko siya nakilala noon ba ka wala na akong kaibigan ngayon. Ilang minuto na ang na ka lipas, sa wakas na kita ko na si Alice na kumakaway. Napakaganda rin ni Alice, pero iba ang kagandahan namin dalawa. Si Alice ay may itim na buhok na may kulot sa dulo, abo ang kulay ng kanyang mga mata. Magkapareho lang kami sa kulay ng balat at ang aming pagkamestisa. Naka suot siya ng puting crop top na may na ka sulat na Forever 21 at na ka skater skirt na mint. Na ka itim na sapatos na may studs sa gilid at may hawak na mint na sling bag sa kaliwang balikat. Habang palapit na siya nakikita ko ang kanyang malaking ngiti.Ang tagal mo naman! sabay simangot. Masyadong maaga pa mainit na ang ulo mo. Bakit ka ba na ka simangot? tatanda ka ng maaga niyan. Huwag mo nga akong tawaging matanda napakaganda ko para maging matanda." lakas kong tiwala sa aking sarili.Dapat ngumiti ka para hindi ka tumanda ng maaga. Hali ka na nga kanina pa ako tinitignan ng mga estudyante dito, yung mga lalaki na ka tingin parang ngayon lang na ka kita ng maganda at yung mga babae naman ay sobrang masama maka tingin parang mga magaganda naman balisang pagtingin sa kanila. Hindi ka pa ba na sanay? Yan ang parating tingin ng mga tao sayo dahil sa kagandahan mo at pagiging modista, walang katiyakan lang yan sayo at nandito na rin ako kaya dalawa na tayong titignan nila hahaha Hay nako Alice sanay na ako sa kanila at alam ko na maganda ako taas noo kong pagsabi. Mas maganda ako haha! Ang laki nga pala ng eskwelahang ito, hindi ko to inakala Napatahimik ako sa kanyang sinabi. Hinila ko siya para maka alis na kami. Hindi ko na pansin ang skwelahan dahil na pokusako sa paghihintay sa kanya. Tama nga si Alice, napakalaki ng eskwelahang ito, mukhang maliit lang sa labas pero malaki pala sa loob. Napatingin ako sa lugar na pinagtayuan namin, maraming estudyate ang nag- uusap, nag-tatawanan, nag-babasa, nag-lalandian, at nag tetekst o maykausap sa telepono. Napansin ko din ang kanilang mga ibat ibang kasuotan. May estudyanteng parang walang sinusuot dahil sa kaiklian ng damit, may mga estudyante naman na parang walang kaalaman sa moda,parang nasa dekada 50 pa Hay nako Alice punta na nga tayo doon sa tagapagtala para makuha na natin ang ating iskedyul"Sabay kaming naglakad patungo sa opisina ng tagapagtala, napansin ko na nakatutok parin sila sa akin. Ganoon ba talaga ako ka ganda? Pero hindi ko sila tinignan at taas noo akong lumakad kasama si Alice. Yan na ata ang opisina ng taga-pagtala nila Tinuro niya ang isang kayumanggi na pintuan, binuksan ko ito kaagad. Napakalaki ng opisina. Kulay ang pintura nila at puti naman ang mga tapakan. May tatlong itim na sopana may isang mesa sa gitna at isang salungatin na kulay kayumanggi, sa loob niyo ay ang isang matandang babae na napakasungit na nakaupo. May mga estudyanteng nakaupo sa gilid, parang kukuha din ng iskedyul nila. Pumunta na agad ako sa mesa. "Magtatanong lang, dito ba kami kukuha ng schedule? Tanong ko sa babaeng matanda.Siya ay nakasuotnaka suot ng kulay asul na blusa at itim na slacks, napahinto siya sa pagsusulat at tumingin agad siya sa akin.Pangalan? Chloe Montclair at Alice Davis Umupo muna kaayo at kukunin ko ang inyong iskedyul Ms. Montclair Ngumiti siya sa akin. Nagtaka si Alice kung bakit naging mabait agad ang mataray na matandang babae, napansin ko na nakikilala siguro niya ako dahil sa aking apilyedo. Anong nangyari don? Bakit siyang agad bumait? tanong ni Alice.Ewan ko wala akong pakialam sa kanya Ilang minuto na din ang nakalipas, lumabas na din ang babae na walang hawak na papel.Gusto po kayo makausap ng punong-guro"Tumayo agad ako, tinignan ko si Alice na parang nalilito sa nangyari kung bakit kami pinapunta sa opisina ng punig-guro sa unang araw ng pasok, napatingin din naman ang mga estudyante na nasa loob. Sinundan namin ang matandang babae, kumatok siya at binuksan ang kayumangging pintuan. Napakalaki din ng opisinang ito, may isang malapad na kulay itim na lamesa, pinatungan ito ng laptop sa ibabaw. May isang sopa na kayumanggi at dalawang upuan katabi sa malaking lamesa, nag salita ang matandang babae Sir nandito na sila Ms. Montclair at Ms. Davis May isang lalaking nakatalikod na may kausap sa telepono, tumango lang siya sa sinabi ng matanadang babae. Naka americanana itim ang lalaki. Ilang sandali ay umalis na ang matandang babae. Tatawagan kita ulit may mga bisita pa akong aasikasuhin sabi ng punong-guro sa kanyang kausap sa telepono.Napansin ata ni Alice ang pangalan na nasa itaas ng lamesa, ngumiti siya sa akin. Magandang umaga sayo Ms. Chloe Montclair at Ms. Alice Davis Hay nako tito napaka pormal mo talaga. Bakit mo pa ba kami pinapunta dito? tanongn ni ko. Ayaw mo bang makita ang pinaka gwapo at macho mong tito? sagot naman niya. Tito? Kaano-ano mo siya? biglang nag tanong si AliceKapatid siya ng Daddy ko at nakalimutan kong sabihin na pagmamayari din pala namin itong C University" pahayag ko ni Alice. Nakalimutan kong ipa kilala ang aking sarili. Ako nga pala si David Montclair, ang kambal ni Dave montclair at punong-guro ng C University. Ako nga pala si Alice Davis ang matalik na kaibigan ni chloePamilya ba ninyo ang may-ari ng mga Davis Hotel sa buong mundo tanong ng aking tito.Kami po" sagot naman ni Alice.Ano nga ba ang ginagawa namin dito tito David? tanong ko.Heto ang iskedyul ninyong dalawa at ang numero sa sisidlian sa mga aklat ninyo Binigay ni tito sa akin ang aking iskedyul at binigay niya kay alice ang sa kanya. Ngumiti ako kay tito. Salamat tito Umalis na kayo baka malate pakayo sa unang araw ninyo dito. Paalam tito Mr. Principal pasalamat ni Chloe. Pasalamat po mr. David pasalamat naman ni Alice. Good luck sa unang araw kung may problema punta lang kayo dito Ngumiti siya sa amin, ngumiti din kami kay tito. Habang kumakaway siya ay kumaway rin kami. Lumabas na rin kami sa kanyang opisina at hinanap na namin ang aming mga silid aralan.

Kabanata 3P.O.V ni ChloeYan lang muna ang ating pag usapan ngayong araw salamat sainyong kooperasyon Sabi ni Bb. Jones sa amin mga estudyante. Siya ay nasa 40s na. Naka suot ng pulang blusa at naka lapis na skirt. Napakamahinhin ng aming guro. Ito ang ika apat na paksako ngayon, pagkatapos ay tanghalianna. Puro pakilala lang sa sarili ang ginawa namin sa apat ko na paksa. Maraming ngumingiti sa akin pag naka tingin ako sa kanila, sino naman sila para ngitian ko sila pabalik. Sinasayang lang nila ang oras ko. Pareho lang kalaki ang lahat ng silid aralan sa eskwelahan. Nasa apatnapu hanggang apatnaput lima ang estudyante sa isang seksyon. Nasa Honors Classpala ako at si alice naman ay nasa Semi-Honors Classdahil nito hindi kami magiging kaklase. Paalam sa inyo salita ni Bb. Jones.Paalam din po Bb. Jones sagot naman namin. Ma may ka.. kasama kabang kakain ngayon?May kumausap sa akin na babaeng napaka weirdoang suot. Naka hello kitty na napakalaki ng damit pang itaas at napakahaba ng skirt halos aabot na ng sahig. Excuse me, kinakausap mo ba ako? Napataas ang kilay ko habang tinitignan ang kasuotan niya. Maygana pa siyang kumausap sa akin, hindi ba siya na hihiya? Sa sabi ko o .. Hindi ko siya pinatapos sa kanyang tanong sa akin at iniwan ko siya. Nakita ko ang teks ni Alice at ang sabi ay kita tayo sa lockers-xoxo ganyan talaga yan si Alice kakaiba,sinagot ko naman siya ng okay pag a send binalik ko na sa supot ang aking cellphone. Habang palakad ako sa pasilyo,nag siksikan ang mga tao pero pag daan ko lahat sila ay nag patabi. Tinignan, tinaasan ko lang sila ng kilay at taas noo akong lumakad papunta sa Locker Area. May isang lalaking lumapit sa akin at hinarangan niya ako. Ako nga pala si Marky. Ikaw ay si? tanong niya.Wala akong paki kaya alis ka nga sa dinadaan ko sagot ko naman.Wag ka nang pakipot ako na nga ang lumalapit sa yo ANO RAW? Hindi ba siya nahiya sa sarili niya, hindi naman siya gwapo.Aalis ka o sasampalin kita? pagbabantako.Gawin mo kung kaya mo Kinindalatan niya ako. Aba hinahamon pa niya ako at akala yata niya na magpapatalo ako. Hindi ako nag dalawang isip, sinampal ko siya agad. Napahawak siya sa kanyang kanang pisngi. Narinig ko na may nag sabi ng ohhhhhhh baka mga kaibigan niya yun. Oh ano? Maysasabihin ka pa ba? kilalanin mo muna sino ang binabanga mo and FYI hindi ka naman gwapo kaya wag kang feeling Kinindalatan ko siya. Umalis ako kaagad. Narinig ko na pinag tatawanan parin siya ng kanyang mga kaibigan.Pumunta na ako sa lockerko, may isang lalaki na humarang harang na naman, siya ay naka skinny jeans, naka kayumangging topsider at floral na polo. Alis ka nga dyan sabay tutok sa kanyang mata. "Wala ka bang galang? Hindi kaba marunong mag excuse me? Noong nag salita siya ay nalaman ko na bakla pala siya dahil sa kanyang boses at kanyang sinuot. Youre excused walang kibong pagsabi.Sino kaba sa akala mo? Hindi mo kailangan malaman ang pangalan ko at ikaw lang naman ang humaharang harang sa locker ko kaya alis, choo choo, alis, alis! Tinignan niya ako ng matagal. Mula sa sapatos ko hanggang sa aking mukha.You can take a picture it lasts longer. Ikaw pala si Chloe? yung pinag uusapan na pinakamaganda sa freshmen. Ang kagandahan mo ay kasing pangit ng ugali mo salita niya.Kasing pangit mo ugali ko Tinarayan ko siya.Tinignan niya ako at umalis kaagad, naiwan ang kanyang weirdona kaibigan, yung kaklase kong kumausap sa akin. Ano ba ang tinitingin mo? Alam ko maganda ako kaya alis ka nga dito baka mahawa pa ako sa kapangitan mo at yung kaibigan mo Hali kana Sarah Tinawag siya ng kanyang bakla na kaibigan. Dali dali naman siyang humabol sa bakla at nahulog pa ang kanyang mga gamit. "Pangit na nga tanga pa Nakita ko si Alice na palapit sa akin. Nakita niya ang ginawa ko sa bakla at ang weirdoniyang kaibigan. Pero iba ang kanyang tinanong Narinig mo ba may isang freshmen na sinamapal ang isang fourthyear? Ah yun palaKILALA MO PALA YUNG FRESHMEN? Oo naman ako lang naman yung sumpal sa lalaki kasi pa harang-harang siya sa daan ko walang takot akong sumagot.HAHAHA iba ka talaga Chloe Whatever, bilisan mo na nga kasi gutom na ako. Pagkatapos ay pumunta na kaagad kami sa kantina. Pag pasok namin ay may mga taong tumitingin sa amin na parang nakakita ng dyosa. Oo nga naman sa kagandahan ko sino ba ang hindi makapansin sa akin. Hindi ko inakala na malaki pala ang kantinadito. Maraming mga upuan at lamesa, sabagay sa rami din ng estudyante dapat lang malaki din ang kantina. Pumunta kami sa counter para bumili ng pagkain. Napaka taas ng linya Hindi nalang tayo kakain, tinatamad akong mag linya reklamo ni Alice.Ang payat-payat mo na nga hindi ka pa kakain. Halika may plano ako Ano naman yang gagawin mo chloe? tanong niya.Watch and learn Ngumiti lang ako sa kanya at inikot ni Alice ang kanyang mga mata, sinundan niya lang ako. Uhm excuse me pwede bang makisingit? Kung kapalit nito ay numero mo pagmumungkahi ng kinausap ko.Numerolang pala 09123456789 -Chloe Pinasingit niya ako pero sa totoo lang gawa-gawa ko lang ang numerong iyon at hindi ko alam kung kay sino ang nag-aari. Napatawa nalang ako sa aking isipan, kawawang lalaki. Iba ka talaga Chloe Tawang tawa niyang sinabi, nag tawanan nalang din kami ni alice. Kumuha ako ng treysama na rin si Alice. Kumuha kami ng salad, mansanas, sandwitsat tubig, hindi naman kami sanay na kumain ng kanin. Halos pareho lang ang gusto namin ni Alice kainin. Nang natapos na kami nag bayad humanap kami ng upuan. Nakakita kami ng isang bakateng lamesa. Doon nalang tayo umupo sabi ni Alice. Habang naka-upo na kami ni alice nag usap kami sa nangyari sa aming kanyang kanyang silid-aralan. Ilang sandali ay may isang babaeng kumausap sa amin.Pwede ba tayong mag magbahagikasi ang lakilaki pa ng bakanteng lugar tapos kayo lang dalawa nandito Sorry bawal dito ang pangit at weirdo na katulad mo haha... teka nga diba ikaw yung babaeng kumausap sa akin sa loob ng silid-aralan at yung babaeng nadapa sa locker? tanong ko Oo ako y.... Asan na ba yung bakla mong kaibigan? Hahaha pareho lang kayo mga loser dagdag ko.Hali kana Sarah wag mo na yan silang intindihin salita ng kanyang kaibigan.Alis na nga kayo dito nasasayang lang ang oras ko sa inyo at ang pangit pa ng nakikita ko Umalis kaagad sila at napatingin lang si Alice sa akin. Dahan-dahan lang Chloe, bago pa tayo dito at medyo sobra na ang ginawa mo sa kanila. Whatever sabi ko kay Alice. Nag kwentuhan kami ni alice tungkol sa mga nangyari sa aming unang araw. Pagkalipas ng ilang oras narinig nami ang tugtog ng kampanilya. Tumayo kami sa mesa at lumbas sa na sa kantina para pumunta sa aming kanyang kanyang silid-aralan. Kumaway si Alice sa akin at tumuloy na kami sa aming mga silid-aralan.

KABANATA 4Tatlong taon nakalipasP.O.V ni ToriIlang oras na din ang aming biyahe ni mama. Lumipat kami ng ibang bahay dahil pinaalis kami ng may-ari, hindi na kasi kayang bayaran ni mama ang aming bahay na tinitirahan noon. Sa isang subdivision pumasok si mama. Napansin ko ang mga nag lalakihang puno at mga kabahayan, halos pareha ang mga itsura ng mga bahay nagkakaiba lang ang kanilang kulay. Anak nandito na tayo sabi ni mama. Hindi ko napansin na nandito na pala kami. Humito ang sasakyan sa isang puting maliit na bahay. Nakita ko na dikit-dikit pala ang mga bahay dito. Maraming tao ang nasa labas nag sisiyahan. Pagbaba namin sa sasakyan tinignan kami ng mga tao. Sino kaya sila? Sila ba ang bagong lipat? Buti na nga may kapitbahay na ako, ilang taon na din wala akong kapitbahay" Ang weirdng isang babae Ano ba yang suot niya? Marami akong narinig na usap-usap nila ngunit hindi ko sila pinansin. Tinignan ko ang aking sarili, naka suot ako ng isang maluwag na pantalon at malaking kamisetana kulay asul at naka itim na sapatos. Ano ba ang mali sa suot ko? Hindi ko nalang sila pinansin. Titingnan ko muna ang loob.Gusto mu bang sumama? tanong ni mama.Sige mama susunod lang po ako Ngumiti lang si mama sa akin at pumasok siya sa loob. Napakaliit pala ng bahay namin ngayon kaysa sa dati naming bahay na tintirahan. Nag lakad ako papunta sa aming bagong bahay, binuksan ko ang pintuan. Kulay bughaw ang pintura sa loob ng bahay. Hindi gaano ito kalaki, sa loob ay may mga gamit na din naka pwesto, may isang maliit na upuan at maliit na telebisyon. Habang sa kanan naman ay may isang maliit na mesa na may kasamang upuan, iyan siguro ang aming kusina. May dalawang kwarto akong nakita. Pinuntahan ko ang isang kwarto na nasa dulo pag bukas ko ay may nakita akong isang maliit na higaan at sa kaliwa naman ay may isang aparador. Oh anak nakita mo napala ang iyong kwarto. Dito ka matutolg habang ako ay doon sa kabila salita ni mama.Sige po ma Pasensya kana anak dito muna tayo titira, kapag naka ahon na tayo lilipat tayo sa isang malaki na bahay paliwanag ni mama.Okay lang yun ma naiintindihan ko naman po yunNaiyak si mama sa harap ko. Ilang taon ko na rin siya hindi nakita na umiiyak. Napakatapang na babae si mama.Huwag kanang umiyak maPatawad anak, mas magandang buhay dapat ang nararanasan mo ngayon awang pagsalita ni mama.Ang mas mahalaga mama na mag kasama tayoMahal na mahal kita anak wag mo tong kalimutanNgumiti nalang ako sa kanya at siya naman ay umalis para mag ligpit pa ng ibang gamit. Si mama ay naka suot ng isang asul na pantalon at isang blusa. Si mama ay mestisa ,matangos ang ilong at may pagkakayumanggi ang kanyang buhok pareho sa kanyang mga mata. Napakaganda talaga ng mama ko tinatanong din ng iba kung anak ba talaga niya ako dahil ako ay sobrang kabaliktaran niya sa lahat. Pa iba-iba ang trabaho niya minsan marami siyang trabaho para ma suportahan niya ako, siya lang kasi ang nag-aalaga sa akin, wala na kasi akong ama. Hindi ko alam kung bakit at anong nangyari, hindi ko narin na itanong kay mama kung nasan ang aking ama. Ako ay nasa ika apat na taon na sa hayskul buti nalang natanggap ako bilang scholarsa C University. Alam ko na puro mayayaman ang nag-aaral doon. Isang malaki na oportunidad na din ang matanggap ko doon. Mahilig ako magbasa ng mga libro, walang masyadong kaibigan kaya sa bahay lang ako parati. Simple lang ang buhay ko, hindi lahat ng gusto ko ay nkukuha ko dahil sa istado ng aming buhay. Ako nga pala si Tori. Nagising ako sa lakas ng tunog ng alarma sa relos ko pero hindi ko ito pinansin. Narinig ko na may pumasok sa kwarto. Tori! Tori! gising na mahuhuli kana sa unang araw mo sa bagong eskwelahan. Lumabas agad si mama. Nagising naman ako. Tumayo ako at pumanta na din sa paliguan para maligo. Pagkatapos kung maligo kinuha ko ang aking mga damit na inihanda kagabi. Sinuklayan ko ang aking buhok at pagkatapos ay lumabas sa kwarto. Magandang umaga mama Magandang umaga din Tori. Bakit ganyan ang suot mo? May problema ba sa aking suot? Wala naman anak pero nasa mamahalin kang eskwelahan dapat din magaganda ang mga damit mo Isang itim na maikling kamisetaat maluwag na pantalon. Sinuot ko din ang aking paboritong itim na converse. Ano bang meron sa suot ko? Napaka komportable kaya nito. Hindi ko maintindihan bakit nasabi niya iyon . Ito na po talaga ang mga magaganda kong damit Teka lang anak may kukunin lang ako Dali dali siyang pumunta sa kanyang kwarto nagtaka ako kung ano ang kukunin niya. Paglabas niya ay may dala siyang isang kulay rosasna blusaat isang pantalon na kulay itim. Nagtaka ako kung bakit niya ito pinakita sa akin. Para saan yan mama? Ito dapat ang isusuot mo, ito ang regalo ko sayo Regalo!? Malayo pa naman ang kaarawan ko o kaya ang pasko. binigay ni mama sa akin agad ang damit. Isuot mo to at titignan natin kung bagay ba ito sayo Ngumiti si mama sa akin. Sinunod ko din siya at nag palit sa aking kwarto. Hinubad ko ang aking mga damit at sinuot ko ang kanyang binigay. Pagkatapos kung suotin ay lumabas ako kaagad para makitani mama. Pag labas ko ay nagulat siya sa akin Sabi ko nga sayo mama na hindi bagay to sa akin huhubarin ko nalang to. Ano kaba anak lalo kanang gumanda huwag mo yan hubarin. Tama nga ako na bagay lang sayo ang mga damit na binili ko... parang may kulang anak dapat din natin ayusin ang buhok mo Nilapitan ako ni mama. Sinuklayan niya ang buhok ko at nilagyan ng isang kmpit sa gilid. O ayan napakaganda mo na Oo nga napakaganda ko na Tinignan ko ang aking sarili sa salamin. Nagulat ako sa nakita ko. Hindi ko ito inasahan.Bagay sa akin ang mga damit na binigay ni mama. Saktong sakto lang sa akin ang pantalon, hindi masyadong maluwag kumpara sa mga pantalon ko na sinusuot at yung blusa naman ay sakto din sa akin medyo nakita din ang aking kurba. Napansin ko din ang aking itim na buhok na may kulot sa dulo, namana ko ito sa aking mama. Pareho din kami ng kulay sa mata pero mas maliit lang ang sa akin. Napansin ko din ang kutis napaka puti ko na dahil sa aking sinuot, mas na klaro na ang pagiging mestisa ko. Napakaganda mo talaga anak Pero mas maganda ka parin mama Huwag ka ngang mang bola haha. Kumain kana baka ikaw pa ay mahuli at ako naman ay mag bibihis para makaalis na tayo Umupo na ako sa mesa, nakita ko ang mga pandesal at itlog. Kumain na ako at ininom ko ang aking gatas. Pagkatapos kung kumain ay lumabas na din si mama. Alis na tayo anak Tumango lang ako sa kanyang sinabi. Habang papunta ako sa sasakyan ay napansin ko ang suot ni mama, siya ay naka asul na blouse at nka kayumanggi na pantalon. Napaka ganada talaga ni mama. Noong nasa loob na ako ng sasakyan pinaandar niya ang sasakyan at umalis na kami. Napaka tahimik namin sa sasakyan , hindi kami nag usap ni mama. Nakakabahan na din ako sa bago kung eskwelahan.Ano kaya ang masasabi nila sa akin. Magugustuhan kayan nila ako? Baka hindi nila ako tatanggapin. Maraming lumilitaw na tanong sa isipan ko. Hindi ko napansin na nasa tapat na pala ako ng eskwelahan. Maraming magagandang kotse na pumaparada sa labas ng eskwelahan. Good luck sa unang araw mo anak Good luck din sa sarili ko. Paalam mama Sana maganda ang araw ko ngayon.Kabanata 5P.O.V ni ToriLumabas na ako ng sasakyan at kumaway si mama sa akin. Siya ay umalis na din. Lumapit ako sa guwardiapara tanungin kung nasaan ang tagapagtala at tinuro niya sa akin. Agad naman akong pumunta sa tagapagtala para kunin ko ang aking iskwdyul., pagakatapos ag binigay ng matandang babae ang sa akin. Tinignan ko kung nasaan ang aking silid-aralan. Room 506 bulong ko sa sarili.Habang naglalakad ako ay napansin ko ang mga estudyante na tumitingin sa akin. Baka may dumi ako sa mukha agad ko naman pinunasan ang mukha ko pero wala naman akong napansin na may dumi. Nag taka ako bakit kaya sila tumitingin sa akin pero noong pag talikod ko ay may dalawang babaeng maganda akong nakita. Ang isa ay naka suot ng kulay-rosas nadressna hanggang tuhod, napaka puti niya bagay talaga sa kanya ang kanyang sinuot. Habang ang isa ay naka kulay lila angcrop topat naka puting paldana hanggang tuhod din. Parang mga dyosa ang napadaan. Tumuloy ako sa paglalakad baka ako ay mahuli ako. Nabangga ko ang isang magandang babae na silang nakita ko. Nahulog ang mga gamit ko.What the h .. Hindi ka ba tumitingin sa dinadaanan mo? Patawadhindi ko sinasadya Save it Umalis siya agad. Ang sungit naman niya hindi ko nga sinasadya ang nagawa ko. Lumakad nalang ako papunta sa silid-aralan ko, noong nasa loob na ako ay tumugtogna din ang kampanilya. Marami na din an estudyante ang nasa loob. Napansin ko na may isang bakanteng upuan katabi sa isang babae na naka Spongebob ang kamiseta.Umupo ako kaagad sa tabi niya. Bago ka ba dito kasi hindi pa kita nakikita tanong ng babae na napakalaki ng salamin Oo bagong lipat lang ako dito Ikaw ba yung bagong lipat sa subdivision naming kahapon? Oo nakita din kita kahapon ikaw yung nasa tindahan Tumawa siya agad. Maynakakatawa ba? tanong ko.Ay patawad ikaw pala yung naka suot ng malaking kamisetaat maluwag na pantalon, hindi ko akalain napakaganda mo pala tumigil siya sa pagtawa.Ano pala ang pangalan ..? Hindi natapos ang tanong niya kasi dumating na ang aming propesor. Siya ay naka puting poloat itim na slacks. Magandang umaga sa inyong lahat Magandang umaga din po Maupo na kayoUmupo na kaming lahat pero patuloy parin ang pag sasalita ng lahat ng estudyante. Huling taon na ito ninyo sa hayskul. At saka may bago pala tayong estudyante. Pwede ka bang tumayo at ipakilala ang iyong sarili? Tumahimik ang lahat at tumingin sa isat isa ang mga estudyante parang hindi ata nila alam na ako ang tinutokoy. Nanginginig ang aking tuhod habang ako ay patayo sa aking upuan. Tumingin ang lahat sa akin. Ipakilala mo ang iyong sarili sabi ng propesor. A..ako si.. Tori. Hindi na ako nakapag salita parang may tumatakip sa bibig ko. Tinignan lang ako nila parang may hinihintay sila. Nag salita naman ang aming propesor. May iba kapabang masasabi? Bago kaming lipat dito sagot ko naman.Hindi ko alam kung bakit yun ang aking nasabi pinagtawanan lang nila ako. May mali ba akong nasabi o nakakatawa? Wala akung ideya kung bakit sila gumanting ganyan. Pinaupo nalang ako ng aming propesor at siya ay nag umpisa na ng nag turo.Tumugtogna angkampanilya. Dali-daling pumunta ang mga studyante sa kantina. Umupo ako sa isang bakanteng lamesa. Nakita ko may isang babae na inilagay ang kanyang paa para madapa yung isang babae. Natapon sa kanayang mukha ang kanyang mga dalang pagkain. Nag tawanan lang ang mga estudyante.Lampa kasi hahahaChloe bakit mo naman yun ginawa sa akinSorry weirdopero sinadya ko iyon, nakakatawa ka kasi hahahaANG SAMA MO TALAGA CHLOE!HAHAHAHA bagay lang yan sayoDiba siya yung naka bangga ko kanina? At yung babae na nadapa ay ang katabi ko. Inaapipala siya dito. Hindi na ako napagpigil kinuha ko ang aking juice at pinuntahan ko sila.Oppps sorry hindi ko rin sinadyaBinuhos ko ang aking inumin sa kanila. Nagulat ang lahat ng estudyante sa ginawa ko.WHAT THE HEL...Bagay lang yan sayo dagdag koOHHHHHHH sabi ng mga tao. Hindi ko pinansin ang mga reaksyon ng mga tao. Tinulungan ko ang babaeng nadapa at dinala ko siya sa banyo.Salamat ha. Hindi mo na sana yun ginawa Okay lang bagay naman yun sa kanya Hindi mo kilala kung sino ang binabanga mo" takot niyang sinabi.Sino ba siya sa akala niya Siya lang naman si Chloe Montclair ang anak ng may-ari ng eskwelahang ito. Lahat ay kaya niyang gawin at wala siyang tinatakutanKaya ko naman ang sarili ko. Simula ngayon maging kaibigan na tayoTinulungan ko siyang punasan ang kanyang damit. Ano ba tong pinasukan ko. Anak ng may-ari ng eskwelahan ang kaaway ko. Dapat nag-isip muna ako. Ughhh, ano kaya ang kanyang gagawin dapat handa ako sa aking pinasukan na gulo.

KABANATA 6P.O.V ni ChloeIlang linggo na ang nakaraan. Pinaguusapan parin ang nangyari sa akin sa kantina. Hindi ko talaga mapapatawad ang babaeng iyon, ginawa niya akong tanga sa harap ng maraming tao.Earth to Chloe. Hoy Chloe nakikinig ka ba sa akin? tanong ni Alice.Ano!?Ikaw ang galit. Kanina pa akong nag sasayang ng laway tapos hindi ka pala nakikinig. Isang linggo kang tulala.Hindi kayaAnong hindi. Hindi mo nga ako naririnig parang wala ka sa sarili mo. May problema ba?Wala namanDon't be ridiculous Chloe. Alam ko na may problema ka. Andito lang naman akoAlam ko naman yan AliceAre you okay? ulit tanong ni Alice.Im fine Alice. Alam ko na nandiyan kalang sa tabi ko parati.Ngumiti lang si Alice sa akin. Tumugtogna din ang kampanilya kaya nagpaalam na kami sa isat isa. Kung alam lang ni Alice kung ano ang nararamdaman ko ngayon. Papunnta na ako sa aking silid-aralan. Naala ko na may isang tao na pwedeng makatulong sa akin. Nakita ko siya sa isang dulo na nag susulat.Marky Rodriguez? We need to talkNagulat siya sa aking sinabi. Apat na taon na kaming mag kaklase. Kahit kailan hindi pa kami naguusap, ngayon lang siguro. Kilala siya bilang computer addict. Naring ko na magaling siya mananaliksikng impormasyonng isang tao kaya siya ang nilapitan ko.Ano ang kailangan mo?" tanong niya.Mapagtitiwalaan pa kita?Depende kung ano yunMadali lang naman ang trabaho mo paghihimok ko sa kanya.Sige papayag ako sa iyong ipapagawaKailangan ko ang impormasyonniya sa madaling panahonBakit?" tanong niya.Basta, wala kanang pakialamKung ayaw kong gawin? sabay ngiti.Ugh, what do you want?Isa lang naman ang gusto koAno? Laptop? Cell phone? Pera? Babae?Pera sagot niya.Pera lang pala. Mag kano?7500075000 lang pala barya lang yan sa akin. Gusto ko pagkabukas makukuha ko naBukas na bukas mabibigay ko na sayo paasa niya sa akin.Pera lang pala ang gusto niya hay nako ang mga taong mukhang pera talaga. Akala ko kung ano ang kanyang hihingiin. Wala bang pera ang pamilya nila?Pagkabukasan sa silid-aralan ay lumapit si Marky sa akin na may dalang kayumangging sobre. Chloe heto nayung pinagagawa mo sa akinMagaling, akin naAno ba talaga ang gagawin mo sa kanyang mga impormasyon?None of your business sagot ko.Bahala ka dyan kung may ipitan wag mo akong isasaliTalagang hindi ka kasali. Sino ka ba?Teka nga saan ang bayad ko?Nilabas ko sa bag ang 75000. Nakakainis naman to siya akala niya na hindi ako mag babayad.Heto naSalamat sa susunod naman sabi niya.Dapat walang makakaalam nito kung ayaw mong masisira ang buhay mo at ang companya ng pamilya moOo naman ChloeMakakaalis kana tugon ko.Umalis na siya agad. Binuksan ko ang sobre. Nandoon ang lahat ng impormasyon na dapat kong malaman tungkol sa isang babae. Siya pala Si Tori Cruz. Teka, apilyedo niya ang middle name ko? Baka nagkataon lang. May scholarshippala siya dito, pwes humanda ka sa aking gagawin. Talagang mag sisisi ka na ako ang iyong binangga. Kabanata 7Gabi na at bukas na ang long test namin sa Trigo, kailangan ko pa mag-aral para makakuha ako nang mataas na marka at para hindi matanggal ang scholarship ko. Ako ay nasa bahay namin, ang bahay namin ay hindi gaano ka laki. May dalawang kwarto at cemento ang bahay namin. Presyon ako dahil malaking bagay ito sa aking pag eskwela at pati na rin sa aking marka.Tori! sigaw ni mama.Ma, ano po? sagot ko naman.Hugasan mo muna ang pinggan"Ma, kailangan ko pa mag-aral pwede ikaw nalang ang gagawa niyan? sagot ko.Hindi pwede, gawin mo na para matapos na ito at ipagpatuloy mo ang pag-aaral mo sabi ni mamaOpo sagot ko.Bakit kaya sa lahat nang oras na pwede akong na utusan ngayon pa na mag-aaral ako. Ilang beses na ito nangyari at ma presyon ako kasi may mga ibang gawain pa ako. Wala akong ma gawa dahil ina ko siya at kailangan ko siya, pamilya kami kaya tulong-tulongan nlang ang gagawin namin. Pero hindi maiiwas na mainis sa maling tiyempo ang pag utos nang mama ko. Kahit may kaunting inis ako sa mama gagawin ko pa rin ang gusto niya kasi yan ako eh masunurin at hindi nag rereklamo sa mga utos na kaya ko naman gawin.Tapos na akong nag hugas nang pinggan at oras na para ipagpatuloy ang pag-aaral ko ngunit ang oras na ay 9:30 na sa gabi at masyadong huli na dahil hindi pa ako nakapag umpisa. Pagod na pagod ako at kinakaya ko lang na makapag-aral ako.Nag-aaral na ako ng tatlong oras, pagod na pagod at medyo hirap kasi may kahalong kaantukan na kaya may duda ako na maipasok ko ba sa isip ko ang mga pinag-aralan ko.Alas-dose na ng gabi at bago lang ako natapos mag-aral, gabi na talaga at akoy naaantok na kailangan na akong matulog dahil maaga pa ang pasok bukas. Sana hindi mawawala sa aking isipan ang mga pinag-aralan ko at makakuha ako nang mataas na marka.Umaga na at oras na para sa mahabang pasulit, nasa loob na kami ng silid-aralan. Ang silis-aralan namin ay may dalawang pinto, apatnaput apat na upuan, isang bulletin board, isang blackboard, at sa isang pader na puro bintana lang. Magandang araw sa inyong lahat sabi ng guro namin sa Trigonometry.Magandang araw po sir! sagot naman naming lahat.Nag umpisa na ang mahabang pasulit.Habang ako ay nagsasagot sa biglang may pinasa na papel sa akin pero hindi ko ito pinansin at tumuloy lang ako sa pagsasagot. Malapit na ako matapos pero biglang...Ms. Cruz! sigaw ni sirSir, ano po? Ano ang papel na ito? Bakit may laman na mga sagot sa mahabang pasulit? galit na sinabi ni sir.Eh... sir hindi po yan sa akin, pinasa lang po yan sa akin at hindi ko ginamit yan sagot ko.Sino ang nakakita sa inyo na pinasa ang papel na ito kay Ms. Cruz? tanong ni sir sa klase.Walang sumagot.Ms. Cruz, ibigay mo ang papel mo at pumunta ka sa opisina ng prefek, ngayon na galit na pagsabi ni sir.Pero sir... Opo, sir pilit kong sagot.Wala akong magawa kasi wala akong mailaban na wala akong kasalanan kahit hindi ako ang gumawa sa mga sagot na nasa papel, hindi ko mailaban na ipinasa lang yun sa akin at hindi ko ginamit. Malungkot, kinakabahan ako baka magiging delikado ang scholarship ko dahil sa insidenteng ito, kapag mawawala ang scholarship ko hindi na ako makapag-aral dito. Habang ako ay palabas sa silid-aralan nakita ko si Chloe na ngumingiti at masaya. May kinalaman kaya si Chloe sa papel na ito? tanong ko sa sarili.Papunta ako sa opisina ng prefek na medyo nalilito, malungkot at kinakabahan sa nangyari. Hindi ako makapaniwala na nangyari ito sa akin, wala naman akong ginawang masama. Ang nasa isip ko nang papunta ako doon sa opisina ng prefek ay protektahan ko ang scholarship ko at kahit ano man ang parusa haharapin ko nang bou kasi hindi ko ginawa ang paglilinlang sa mahabang pasulit. Lalabas rin ang katotohanan. Ito ang pumasok sa isipan ko at hindi ito mag babago. Isa lang ang hindi ko maintindihan, ngumiti si Chloe sa paglabas ko na parang ay kinalaman siya dito.

Kabanata 8Umaga na at hindi pa rin ako makapaniwala sa nangyari kahapon nung ako ay pinapunta sa opisina ng prefek dahil ako ay nag nanlilinlang raw. Naalala ko ang lahat na nangyari sa loob ng opisina ng prefek, ang opisina ay may isang pinto at medyo maliit pa kaysa sa aming silid-aralan. Para siyang opisina sa pulis pero wala lang kulungan at walang armas, isang mesa lang at ang pinuno ng opisina ang kinatatakutan nang karamihan dahil siya ay strikto pag bumigay nang kapahintulutan.Pumasok ako sa opisina sa prefek.Magandang araw po Sir Seth sabi ko habang pagpasok ko.Magandang araw rin,, halika at umupo ka sagot ni Sir Seth.Ang tono sa boses ni Sir Seth ay nakakatindig balahibo kasi parang kumakausap ka sa pinuno ng mga pulis. Kinakabahan ako pero may tiwala ako sa sarili na malaban ko ang sarili ko palabas sa pangyayari na ito.Ms. Cruz, ulat ng guro mo sa trigo na nag nanlilinlang ka raw sa mahabang pasulit, ninyo totoo ba ito? tanong ni Sir Seth sabay tutok sa aking mga mata.Sir, hindi po iyan totoo kasi nag sagot ako nang buong-buo at mag tiwala ka sir wala akong ginawang masama sagot ko.Wala tayong saktong ebidensya sa dalawang gilid pero dahil nasa iyo ang papel na may sagot meron ka pa ring parusa na makukuha salita ni sir.Magiging delikado po ba ang scholarship ko? tanong ko.Hindi, pero malapit dahil may ginawa kang hindi sang-ayon sa mga panuntunan nang eskwelahan sagot ni Sir Seth.Ahhh, sige Sir Seth malungkot kong sagot.May dalawang CS ka sa loob ng dalawang lingo, Ms. Cruz, hindi ko gusto na mangyari ang pangyayari na ito. Kung may ipapasa sa iyo ipakita mo sa guro mo at huwag nang taguin kasi sagot yun at delikado pa naman payo ni Sir Seth.Opo sir, na iintindihan ko po kayoAng nangyari sa opisina ni Sir Seth kahapon ay seryosong seryoso at nakakapagkakaba. Tapos na iyon pero may problema pa rin ako, ang pag tingin nang mga kaklase at mga ka kaibigan ko sa eskwelahan. Problema iyan kasi hindi ko alam kung nag bago na ang tingin nila sa akin o kung meron pa ba ang gustong maging kaibigan ko. Matagal natapos ang usapan namin ni Sir Seth at wala na akong pagkakataon na maipaliwanag ko sa aking mga kaibigan ang nangyari.Papunta ako sa locker ko.Bakit ganyan sila maka tingin sa akin? tanong ko sa aking sarili.Habang ako ay papunta sa locker may ibang mga estudyanteng nakatingin sa akin na parang sinayangan sa akin. Nalulungkot ako dahil ang pag tingin nang iba sa akin ay hindi nila ako gusto. Hindi nila alam ang nangyari at mahirap na rin mag paliwanag sa kanila kasi alam kong hindi na sila maniniwala sa akin dahil isa rin ay hindi nila ako kilala nang husto. Sakit sa mata, sakit sa pakiramdam ang mga tingin ng mga tao sa akin. Gusto ko nang umiyak pero hindi dapat, ako ay matapang at kaya ko ito.Binuksan ko ang locker ko at biglang bumuhos ang mga papel na may mga sulat sa loob. Binasa ko ang isang papel at ang naka sulat sa papel ay nag dala luha sa aking mga mata. Tinignan ko ang nakasulat sa ibang papel, pare-pareho lang ang lahat na naka sulat, dahil dito hindi ko nakayang mapigilang umiyak. Sinirado ko ang locker at itinapon ang mga papel sa basurahan. Tumakbo ako sa patungo sa CR. Doon bumuhos ang luha ko, mag-isa ako sa loob, gusto ko ng kaginhawahan galling sa mga kaibigan ko. May papel akong napasok sa bulsa at binasa ko. Ang nakasulat ay...Cheater! Pareho pa rin ang nakasulat sa papel na iyon, isang salita lang pero masakit na masakit, marami na ang nagbigay sa akin nang ganyan. Sakit kasi pakirandam ko na wala akong kakampi, walang maninwala sa sasabihin ko, mag-isa nalang ako.Lumabas ako sa CR at marami ang nakatingin sa akin, ang mga mata ko ay namamaga dahil sa pag iyak ko. Naririnig ko ang mga bulung-bulongan ng mga tao na nakatingin sa akin.Iyan yung nag cheat diba? at nag sinungaling na hindi siya ang gumawa sa kodigo? bulong ng isang estudyante na narinig ko.Ang cheater, dapat matanggal ang scholarship niyan bulong ng isa pang estudyante.Akala ko matalino yan? Hindi pala, sayang ang ibinigay na scholarship na galling sa eskwelahan. Nabigay sa isang babaeng manlilinlang bulong sa isang estudyante.Sa mga bulong na iyon ako nasaktan ako nang husto, gusto kong umiyak pero ayokong makita ako nila na mahina at natatalo. Kaya pumunta ako sa opisina ng paggabay at inilabas ang lahat ng mga nararamdaman ko. Doon ako umiyak ng malaka, sinabi ko ang lahat na nararamdaman ko na parang gusto kong doon nalang ako dahil walang mag iinsulto sa akin at kakampi ko ang tagapagpayo. Doon wala akong problema at medyo na nakapagpahinga ako.

Kabanata 9Akala ko walang tao sa eskwelahan na lalapit sa akin, nakalimutan ko pala ang dalawang kaibigan ko. Nung una akala ko na ayaw na nila sa akin, mali pala ako, nandito lang pala sila akin gilid at hindi umiiwas sa akin. Nang ako ay lumabas sa opisina ng tagapaggabay ay nakita ko sina Christian at Sarah nag hihintay sa labas sa akin.Tori! hay salamat, na abutan ka pa namin salita ni Sarah.Oo nga, kanina pa kami sumusunod sayo pero hindi kami makahabol. Ngayon nakahabol kami kaya salamat. Salita naman ni Christian.Sarah, Christian tawag ko sa kanila ng pa-iyak na boses.Kamusta ang sa PS? tanong ni Sarah.CS lang ang parusa ko kasi naipaglaban ko ang gilid ko sagot ko.Akoy naniniwala na hindi mo yun magawa at ibang tao ang nag simuno at gusto niyang masira ka kaya ginawa niya yun sabi ni Sarah.Oo nga, kung ano sinabi ni Sarah yan rin sa akin kasi mataas na eh at wala na rin akong masabi dagdag pa naman ni Christian.Inulat ko sa kanilang dalawa ang nangyari sa PS at lungkot na lungkot ako dahil pagkatapos sa aking pagkukwento. Sinabi ko rin na walang gustong makipag-usap sa akin at naririnig ko ang mga masasakit na salita sa iba. Buti nalang na nandito kayo para sa akin, may kakampi pala ako at naniniwala sa akin masayang sinabi ko.Kaibigan tayo, ano man ang mangyari, nandito kami at nandiyan ka rin kapag may problema kami diba? sabi ni Sarah.Oo nga, nandito tayo para sa isat isa sabi ni Christian.Nasabi ko sa sarili, kahit ano man ang mangyari nandito sila sa akin.Tunay na kaibigan ko talaga sila dahil sila ay hindi naniwala na ginawa ko iyon kasi alam nila kung sino ako at ano ang ginagawa ko. Malapit ko silang makalimutan at akala ko na galit sila sa akin na ginagaya nila ang ibang tao na hindi lumalapit. Masaya na ako na nandito sila para sa akin pakiramdam ko na hindi na ako nag-iisa.Isang linggo ang lumipas...Ngayon masasabi ko na talaga na ako nalang nag-iisa, wala na akong kakampi, kinuha na niya pati ang mga kaibigan ko. Akala kong tapos na siya pero hindi pa pala, may mas masakit pala siyang balak sa akin. Wala na si Sarah at Christian dahil nagalit sila sa akin at ayaw nila makipag-usap. Bago nangyari ito, may pangyayari ang naganap, litrato ni Sarah at pagaamin ni Christian. Si Sarah ay na parang sexy model sa litarato pero alam ko na inedit lang iyon, para kay Christian naman ay may nagsulat na bakla siya pero hindi naman. Lahat na iyon ay inilagay sa isang papel at sa banadang huli naman ay nakasulat ang pangalan at lagda ko. Ako rin ay na bigla sa gawa-gawang litrato at sulat, kaya pinuntahan ko sila para makausap.Hindi ako ang gumawa sa litrato na ito at mga sinasabi na bakla si Christian sabi ko kay Sarah.Akala ko ba kaibigan kita, bakit mo nagawa ito? malungkot na sinabi ni Sarah.Hindi ako ang gumawa, magtiwala ka naman sa akin Sarah Sapat na yun Tori, wag kanang mag-usap sa akin sabi ni Sarah.Grabe talaga ang lahat na ginawa mo Chloe, ipinahiya mo ako, malapit masira ang scholarship ko at kinuha mo ang mga kaibigan ko. Grabe ka naman sobrang sakit na ang nararamdaman ko, tama na. Lahat na iyon ay nasa isip ko lamang, hindi ko iyon sinabi kay Chloe pero sana makinig ang mga kaibigan ko na hindi talaga ako ang may gawa lahat ng nasa loob ng papel. Pagod na ako! Sobra na talaga! sabi ko sa sarili ko.Galit sila sa akin at hindi nakikinig. Grabe ang mga pangyayari na naganap sa akin, sakit talaga. Hindi ko ninais na maging ganito ako. Akala ko masaya dito, walang problema pero ngayon mas grabe ang problem ko kaysa sa iba kong eskwelahan. Sarah! sigaw ko.Hindi lumingon si Sarah galit na galit talaga siya sa nangyari at hindi siya nakikinig sa akin. Sana bigyan niya ako nang oras makapagliwanag sa kanya na hindi talaga ako nag gawa sa bagay na yun.Christian! sigaw ko.Pati si Christian ayaw nang lumapit sa akin, ayaw rin niyang makipagusap. Malungkot si Christian dahil siya ay nahiya. Tumago rin siya sa CR, nahiya siya pero hindi totoo na bakla siya. Pinag tawanan siya sa lalaki at babaeng kaklase niya. Kawawa naman ang mga kaibigan ko na nadamay sa pag hihiganti ni Chloe sa akin, wala naman silang kinalaman. Hirap na hirap na ako, grabe na ito, sobra na wala na akong kaibigan mag-isa nalang ako. Sana matapos na ito kasi ayaw ko na, hindi ko na kaya ang mga nangyayari sa akin. Pumunta ako sa isang malawak na lugar ang soccer field nang eskwelahan namin kasama narin dito track and field.Chloe! sobra na ito, ayaw ko na kaya tigil na malakas na sigaw ko sa oval.

KABANATA 10P.O.V ni ChloeSa harapan ng kantina may mga upuan at mesa. May mga naglalaro sa open courts, may mga nag dadaldalan sa harap, naglalakad, nagtatawanan at sa lahat sila ay na sa ka nilang mga grupo. Dinala ako ni Alice dito.Ano tong narinig ko na ikaw ang may pasimuno ng lahat na ngyari kay Tori. Totoo ba yun Chloe? tanong ni Alice.Kung sasabihin ko na oo ako ang nag utos, may magagawa ka pa ba? Talaga?!Ginawa mo yon? gulat niyang tanong. Oo nga! Kakasabi ko lang sayo diba? Parang sobra naman ang ginawa mo Chloe. Ano?! Kailan kapa naging santo? Hahaha nasaan na ba yun si Aliceyung matalik kong kaibigan? Alice bumalik ka na sa yong katawanUlol ako to sagot niya.Nakakatawa ka talagaHindi ka ba naaawa sa kanya Chloe? awa niyang tanong.Hindi. Kulang pa nga ito sa ginawa niyang kahihiyan sa akin. At paano mo naman to ginawa? nakapagtataka si Alice.Ang haba-haba ng kwentoPwes, makikinig akoSimple lang naman. Madali lang naman ang ginawa ko eh. Nag utos lang naman ako nabkunin ang papel na may tamang mga sagot sa mesa ng guro namin at ipasa papunta kay Tori. Eh ano yung nasa locker? Sus! Inilusot ko lang sa maliit na butas ang mga papel na may cheater na nakasulat sa papel para habang binubuksan niya nag mga papel sinasalubong siya ng mga mensahena na hindi naman niya ginawa. Natawa ako habang kinukwento ko sa kanya ang mga pangyayari. Nakita ko sa mukha niya ang konsensya, lungkot at ang awa na tila naka sulat sa mukha ni Alice. Alam mo Chloe, parang sobra na ang ginagawa mo. Nawalan ng kaibigan si Tori dahil siniraan mo siya ng mga kaibigan niya. Alam ko naman iyon, Alice. Ang akin lang ay hindi pa ako nakapagtapos ay nagsalit na si Alice. Ang sayo lang ay para makapaghiganti sa kanya dahil sa ginawa niya. Naalala mo ba kung bakit niya ginawa iyon? tanong ni AliceTinulungan ni Tori ang kaibigan niya dahil napahiya siya dahil SAYO!!! Pero.. Pero ano Chloe? kakaibang tunog ni Alice.Hindi mo ba alam kung anong hiya ang ginawa niya sa akin Alice? Buong buhay ko walang tao ang nagpapahiya sa akin Wala nga pero Chloe sapat na ang ginawa mo sa kanya ang kahihiyaan na ginawa mo sa kanya. Hindi pa yun sapat AliceAnong hindi sapat? Chloe gumising ka nga nakakaawa na nga yung taoBakit maaawa ako sa kanya? Sino ba siya? SHES NO ONE. walang takot akong sumagot sa kanya.Hay nako Chloe, ang laki talaga ng pinagbago moTORI PEOPLE CHANGE pagmamalaki ni ko.CHANGE? Yan ba ang pinagmamalaki mong pinagbago mo? Kung hindi ka nagpapakita ng pagiging isang kaibigan kanina pa kita iniwan ditoUmalis si Alice. Aaminin kong nasaktan ako sa mga sinabi ng matalik kong kaibigan. Hindi ko inakalang ganyan kasama ang tingin niya sa akin. Unting-unting lumabas ang konsensya, kalungkutan at awa sa akin. Napagtanto kong mali ang ginawa ko at siguro ay nadala lang ako sa mga matinding emosyon ko. Matapos kong ibalik sa isipan ko ang lahat nang sinabi ni Alice, humingi ako ng tawad sa kanya at bilang kaibigan niya pinakinggan ko siya kasi gusto niya nawalang gulo sa aming dalawa.Teka Alice. Hintayin mo akoBye ChloeAlice teka ngaAalis na ako ChloeAlice kasi..Oh ano na? hihingi ka na ng tawad? Oo na! Hihingina akong tawad kay Tori at aaminin ko na ako ang may gawa ng lahat ng mga iyon. Mabuti naman. Sabay na kaming umuwi pagkatapos ng aming seryosong pag-uusap. Sumakay kami sa sundo ko papunta sa bahay. Patuloy pa ring umiikot ang mga na gawa ko sa aking isipan habang akoy pa baba sa sasakyan. Ganoon na ba talaga ako kasama? Na ang matalik kong kaibigan ay nagalit sa mga ginagawa ko. Hihingi ba talaga akong tawad kay Tori? Hell no, patawad Alice hinding-hindi ako hihingi ng tawad sa kanya. Dapat siya ang humingi ng tawad akin.

KABANATA 11P.O.V ni Chloe

Pagkatapos kaming binitawan ng aming huling guro sa araw, parang may bagyong paparating. Ang pagka sabi ng mga estudyante, ang ingay at tawa nila sa bawat palapag ng main building at syempre ang aking pananabik sa pag tanggap ko sa report card ko. Honor student nanaman ako at alam kong matutuwa si daddy pag makakatanggap ako ng rangal. Oh, Chloe aalis kana? Mag tatambay sana tayo sa Starbucks eh wika ni Alice Ay bukas nalang. Hindi na ako makapaghintay na ipakita ang report card ko kay Daddy, alis na ako Alice! Bye Agad-agad akong umalis at hindi man lang naka paramdam si Alice sa akin. Sa labas ng building ay naghihintay na ang magmamaneho sa akin. Daling-dali akong sumakay at umupo. Magandang hapon po Ms. Chloe bati ng tagapagmaneho ko.Nandito ba si dad?Kakaalis pa po Ms.Chloe.Call him. Bilisan mo ngaOkay po Ms. ChloeDumating na kami sa bahay at agad akong umakyat ako sa kwarto. Nainip ako sa paghihintay kaya nag bihis nalang ako ng damit. Sinuot ko ang isang kulay-rosas na kamiseta at maikli na shorts. May kumatok sa kwarto ko.Ms. Chloe?Pasok sabi ko.Maam sabi ng assistant ng daddy mo na siya lang daw ang tatawag sayo dahil nasa pagpupulonng pa siya.Okay. Makakaalis kanasugo ko.May kailangan ba pa kayo?Diba kakasabi ko lang na makakaalis kana? Nasaan ba saALIS ang hindimko naiintindihan? Tangga ka ba talaga o nag tatangahan ka lang? paliwanag ko.Alis napo ako maamAlis ka na nga na bwibwisit ako sa mukha moUmalis agad ang aming katulong. Napaka tanga talaga nila bakit ba sila ang pinili ng mayordomang katulong namin dito. Si daddy naman kung kailangan ko wala naman parati diyan.Matutulog na sana ako pero tumunog ang aking telepono. Tinignan ko kung sino ang tumatawag. Si daddy lang pala kaya ito ay sinagot ko agad.Hello dad?Yes Chloe, what do you need?Gusto ko lang po sabihin na 1st honor ako ngayo na kwarter at gusto kung tayong dalawa ang aakyat sa entabladoIll see. Busy ako ngayon maraming meetingsOkay daddy tsaka Hindi pa lang ako nakapagtapos magsalita nagsalita na kaagad si daddy.I have to goPinatay agad ni daddy ang tawag. Tatanungin ko lang ata siya kung nakakain naba siya ng hapunan. Pero sabi nga niya marami raw siyang ginagawa. Wala naba talaga siyang panahon sa kanyang sariling anak?Pagka gising ko ay agad na akong nag handa para sa Awarding of Honors. Hindi na ako nag almusal. Umalis na agad kami ng tagapagmaneho ko papuntang eskwelahan. Ang aga-aga ko. Konti pa ang mga tao. Tinawagan ko si daddy para ipa-alala siya tungkol ngayon pero hindi siya sumasagot.Nagsi datingan na ang mga estudyante. Nakikita ko ang halos lahat ng honor studenst ay kaasama ang kanilang mga magulang. Nakita ko din na kasama ni Alice ang kanyang mommy at daddy.Chloe ikaw pala yan ang tagal din natin hindi nag kita, lalong gumaganda ka ata ngayon ah bati ng mga magulang ni Alice.Hi po Tita bel and Tito Aid. Hay nako tita nasa lahi napo namin ang mga magaganda hehe sagot ko naman.Wheres your dad? Is he coming?Yes po tito. Baka na traffic lang po yunUupo na kami ni Tito Aid mo sa likuran wika ni tita.Sige po tita. Paalam po sa inyoNakita ko sila tita at tito na papunta sa kanilang mga upuan. Napaka saya talaga nilang mag asawa. Napaka swerte talaga ni Alice sa kanyang mga magulang.Oy Chloe nasan naba yung daddy mo? tanong ni AlicePapunta na yun.Malapit na magasimula ang awardingTatawagin ko muna siya paalam ko.Sige bilisan mo haTumayo ako papunta sa CR. Inayos ko ang aking buhok. Patuloy parin nag-riring ang telepono ni daddy. pero sa ikalima kong tawag ay sinagot na niya ito.Dad?Bat na patawag ka?Nakalimuutan mo ba yung sinabi ko kagabi?Yung awarding of honors?Yes dad. Thats it pupunta ka ba?I forgot anak. I cant go there. I have tons of meetings to attend. Maybe next time. I have to goBut dad ..Pinatay na niya ang phone. Nap iyak ako dahil inaasahan ko pa naman na puputna siya. Nag aral ako ng mabuti baka kapag ma honor ako ay pupunta siya pero kahit minsan, hindi siya pumunta. Parati siyang may maraming gawa sa kanyang trabaho. Kahit pagbati ng Congrats man lang hindi niya pa sinabi. Alam ba niya na importante ito sa akin? Napansin ko na may tao pala sa CR at yun pala ay si Tori. Inabutan niya ako ng panyo.Eto I dont need thatOkay ka lang ba? tanong ni Tori.Im fineAlam ko hindi ka okayAlam mo pala bakit tinanong mo pa? and mind your business salita ko kay Tori.Ikaw na nga ang tinutulugan ikaw pa ang galitI dont need your pity at huwag ka nga humarang sa daan koUmalis na kaagad ako. Akala ko ako lang ang tao sa CR dahil nag simula na ang pagbibigay ng gantimpala. Umuwi nalang ako sa bahay dahil sumama ang aking pakiramdam.Kabanata 12

P.O.V ni ChloeAraw na ng Batch Night. Hindi gaano ka ganda ang pakirandam ko ngayon. Nag sasayahan ang mga tao doon.. Ang tema pala ng Batch Night ay neon. Nag suot ako ng neon green na crop top at isang high waist na itim na shorts pinaresan ko din ng neon na sapatos na may takong.Aalis naba tayo maam? tanong ng tagapagmaneho ko.Anong tayo? Ako langPero .. hindi pa lang siya natapos sa kanyang salita ay nagsalita na ako kaagad.Ako lang ang mag mamaneho ngayon utos ko.Pero maam ..Walang pero peroMaam Gusto mo bang masisante ka?Hindi po maam. Bilin kasi ng daddy ninyo na wag po raw kayo ipapamaneho ng sasakyanDiba wala siya ngayon. Eh ako ang masusunodSige po maamPinaandar ko na ang sasakyan. Pumunta na ako sa lugar. Habang papasok ako ay rinig na sa labas ang musika. Pinatugtog ang Heroes at lahat ng tao ay nagsasaya. Makikita mo ang ibat-ibang kasuotang ng mga tao. May after party pa pagkatapos nito at lahat lang ng nasa ika-apat na taon ay pupunta. Hindi ko nakita si Tori sa Batch Night parang hindi siya pumunta, bakit kaya? Hay nako bakit ba iniisp ko siya. Wala naman akong pakialam sa kanya. Hinanap ko si Alice. Alice! Alice!Andito ka na pala salita ni Alice.Wala pa Alice. Kaluluwa lang to ang kausap mo.Baliw ka talaga dagdag naman ni Alice.Pati naman obvius itatanong pa sabi ko.Hay nako Chloe mag bago ka na nga hahaAno ba tong batch night ang boring! reklamo ko.Agree ako diyan, kahit mga pagkain hindi masasarap sumang-ayon naman si Alice.Kaya nga may after party diba? tanong ko.Buti na lang ngaChloe, pupunta ka ba sa bahay ni Jack? tanong ni Alice.Dadaan lang ata ako doon para sa appearanceHay nako Chloe sige sabay na tayoHuwag na may sasakyan akong dalaPinayagan ka ni tito?HindiPero paano?Wala kasi siya kayat ako napapyag ko ang aking driver.Takot nga pala sila sayo hahahaAlis na nga ako. Kita nalang tayo doon.Sigurado ka ba? Pwede mo naman yang ipa kuha sa driver mo ahOo namanKkung yan ang gusto mo. Sige paalam ChloeBye AliceMag ingat ka sa pag mamaneho gabii panama ngayonI willPinaandar ko agad ang itim na BMW ko. Hindi pa ako pinapayagan ni daddy na mag drive sa kalsada dahil hindi pa 18 at wala akong lisensya. Pero nag aral kami ni Alice ng pagmamaneho noong summer.Ititext ko sana si Alice kung nasan na siya. Pero habang ako ay nag titext ang cellphone ko ay nahulog sa ibaba kaya kinuha ko to. Wala naman sasakyan sa hrap kaya hinanap ko to.Noong inangat ko na ang aking ulo ay may napakasilaw na ilaw na naharap sa akin. Habang lumalayo itoy lumalapit sa akin. Hindi ko alam kung ano yung ilaw na naaka silaw. Naririnig ko rin na may nag bwesena. Napansin ko na wala nap ala ako sa aking linya. Kaya pumikit nalang ako at narinig ko ang pag bangga ng aking sasakyan sa isang sasakyan.Napindot ko ang speed dial sa telepono narinig ko ang pag ring lang habang may isang babae n nag salita hindi ko na ito nakilala.Chloe?Track my phoneNasan ka ba? Chloe?Nabitiwan ko ang aking telepono. Unting-uting wala na akong makiita. Parang gusto ko na matulog dahil sa pagod. May narinig akong mga tao na nag sasalita. gusto ko silang sagutin pero ayaw bumuka ng aking bibig. Hangag ang itim na ng nakita ko. Pumikit nalang ako.

Kabanata 13P.O.V ni ChloeAkoy nakahiga at nakatakip ang mga mata. Nararamdaman ko ang lamig ng hangin sa aking mga paa. Naririnig ko rin ang boses ng dalawang taong umuusap, hindi ko maunawaan ang aking naririnig sa kanila kaya binuksan ko ang mga mata ko at una kong napansin na ako ay nakabihis sa isang maputing damit. Tinignan ko ang aking giliran at nakita ko si Alice at ang aking ama.Dad? mahina kong pagtawag.Chloe anak! Bakit ba ito nangyari sa iyo? Di bali basta nandito kana sa ospaital at binabantayan na ang kondisyon mo. Wag mong pahirapan ang iyong sarili anak.\Dad wala ka bang trabaho na aasikasuhin?Meron anak pero mas importante kaHindi ko inaasahan na yung ang sasabihinn ni daddy sa akin. Akala ko mas importante pa ang kanyang trabaho sa akin. Napansin ko din ang aking matalik na kaibigan.Alice? Oh chloe nandito ako. Sanay maayos na ang pakiramdam mo Dad parang hindi ako mapakali, gusto kong malaman kung ano na baa ng kondisyon ko ngayon, yung nabangga ko saan na ba siya? ano na ? at sino naman nag dala sa akin ditto sa osapital Anak bago ko lang sinabi sa iyo dahan dahan lang , wag pahirapan agn sarili dahil mahina pa ang loob mo Ahh ako na sasagot niyan, uhm Chloe unang una sa lahat dapat ka munang magpahinga ngunit nais mong matupad ang iyong minimithi, sige sasagutin yan naming. Ang napala mo sa akisidenteng nangyari kanina ay minor injury lang, sama na rin sa nabangga mo. Salamat sa diyos hindi Malala o binawian kayo ng buhay Chloe magpasalamt ka ky Alice dahil siya ang nag dala sia iyo dito. Paalala ng aking ama.Alice ikaw pala? Oo chloe ako nag dala sa iyo dito dahil natawagn mo ako. Nhimatay kana nung nasa loob ka pa ng sasakyan mo Alice salamat talaga sa tulong mo ha, kung hindi dahil sa iyo baka hini na ako mabubuhay ngayon Hindi Chloe wag mong isipin iyan. Ilagay mo lang sa isip mo lahat tayo ay dapat mag tulongan Basta Alice salamat talaga sa tulong mo Walang anuman Chloe. O sige magpahinga ka na. Kailangan mo pa ang pahinga sa ngayong panahon.Sumunod naman ako sa tugon ni Alice dahil alam ko rin na kailangan ko pa ng pahinga. Lumipas ang dalawang oras ng aking pagpapahinga at ako ngayon ay nagiisip ng imahe sa aking nabiktima.Dad? Alice? Saan nga pala yung nabangga ko? Nasa kabilang kwarto lang chloe, kung gusto mong bisitahin siya pwede kang pumunta Gusto ko poSasamahan ki naminnais ko sana siyang makita at makausap ngayon dn habang pursigido pa ako Dahan dahan akong bumukad mula sa aking higaanan at nagsimulang nguminig ang mga paa ko.Sinubukan kong tumayo ngunit parang pinigil ako sa aking pakiramdam kong pagnginginig. Hindi koi to inisp at tumuloy ako sa aking paglalakad palabras sa kwarto kasama ang aking tatay at si Alice.Pag labas ko sa aking kwarto ay parang mas humina ang loob ko dahil sa init na dala ng hangin. Nasisimoy ko rin ang bahong bumibingisngis salabas ng ospital. Tumuloy ako sa paglalakad kasama sina alice at ang ama ko. Habang akoy naglalakad ako ay nag iisip sa aking sasabihin pag kaharap ko na ang na biktima ko. Kinondisyon ko ang aking sarili na maging matapang at magpapakita ng lakas na loob. Pagdating ko sa pintuan ng kwarto sa aking nabiktima pumapawis ang buong katawan ko. Ngumunginig ulit ang ulit ang buo kong katawan. Tumulon ako ng lawayt at binuksan ko ang pinto. Dahan dahan kaming pumasok at sa sobrang gulat ko ako ay napahinto sa aking nakita, wala akong masalita ni konting salita man lang. Biglang lumamig at gumaan ang buo kong katawan. Umupo ako sa at tinignan ko siya ng may awa. Tumingin ako sa aking ama atnapansin ko na panay ang pagtingin niya sa babaeng nagbabantay sa aking nabiktima. Tinignan ko di n ang babae at panay rin ang pagtingin niya sa aking ama. Lumabas siya at sumunod naman ang aking ama. Hindi ko alam bakit umalis silang dalawa, tinanong ko si Alice hindi rin niya alam. Kaya hinayaan naming silang tumuloy sa kanilang gagawin dahil baka may importante silang paguusapan tungkol sa pangayayari. Ako, si Alice at ang aking nabiktima ko ang natira sa kwarto. Hindi kami nagusap dahil malalim ang pagtingin ko sa aking nabiktima. Bumalik tanaw ang mga panahon na nakita ko siya laban sa aking mga ginagawa. Tumulo ang aking luha at akoy napatanong. Bakit siya ang nabangga ko, bakit sa lahat si Tori pa. biglang pumasok ang aking ama kasama ang babae, agad kong pinawis ang luha ko at nagmumukhang walang nangyari .Chloe may gusto sana akong sasabihin na dapat mong malaman Dad? Ano ba ag dapat kong malaman Alice kung pwede lumabas ka muna dahil importante ang aming usapin Sumunod naman si Alice. Ngayon akoy takot nan aka upo sa sasabihin ng aking ama.Chloe, ito ay sasabihin ko kaagad dahil parang ito na ang pangahon na ibinigay ng Panginoon sa dapat mong malaman. Chloe uhmm Chloe ang babaeng ito ay ang iyong ina. Ngayon alam mo na kung sino ang humihiga diya sa harapan mo, walang iba kundi ang iyong munting kapatidTumayo ang balahibo ko , nanginginig, naghihila at natulala sa aking narinig. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. Akoy umiyak dahil sa aking narinig. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. Akoy umiyak ng umiyak dahil sa taong nagging biktima ko, hindi inakala na magkapatid kami. Wala akong ibang nagawa sa mga panahong iyon kaya humahagolhol ako sa pagiyak.

Kabanata 14P.O.V ni ToriNagising ako dahil sa ingay ngunit ko lang binuksan ang mga mata ko. Narinig ko ang pag-uusap ng isang lalaki at ni Chloe. Ang mga salitang lumabas sa bibig ng lalaki na kung sino ay ang aking ama ko pala ay napagbigay tanto sa akin na si Chloe ang palagi kong katalo sa eskwelahan ay ang kaptid ko. Alam ko na ang lahat na nangyari sa akin ngayon ay hindi niya sinadya. Hindi ito medaling isipin at ang iyak ni Chloe ay nagbigay sa akin ng awa at ng abala, kaya hindi ako nag dalawang isip na buksan ko ang aking mga mata.Ma? Napatingin silang lahat sa akin. Lumapit ang aking ina at mahigpit niya akong niyakap. Tori anak, ano na ang pakiramdam moi? Ayos na ba? Hindi pa nay pero wag kang mag alala kakayin koi toTori magpakaayos kana dahil humihina ako pag nakikita kitang naghihina. Hindi madali sa isang ina na makita ang kanyang minamahal na anak na nasa masamang kondisyon Ma gaya ng sinabi ko kakayanin ko ito, wag kang mag alala ano nga pala yung kondisyon ko? Tori minor injury ang napala mo sa aksidenteng nangyari . Yan gumaan ang pakiramdam ko ng nabalitaan ko na minor injury lang sabi ng iyong doktor Hinid ko pinansin ang minor injury ko dahil may mas Malaki pa akong problema ngayon, ang katotohanan na nalaman ko. Nagging tahimik ang kwarto ng ilang sandal. Pinansin ko ang mga bisita ko na isa dito ay kilala ko na si Chloe, ang lagi kong katalo sa eskwelahan tuwing may labanan. Sa giliran niya ay isang lalaki na nang nakilala ko ay ang aking ama, at sa kabila naman niya ay isang babae na narinig kong pangalan na si Alice. Nag kunwari akong walang narinig na kanilang inuusap kaniana, nag kunwari akong parang walang alam kung bakit uiyak si Chloe.Nay? sino po ang lalake at babe, bakit naman nandito si Chloe? May gusto sanang sasabihin ang lalake Hindi niya sinagot ang aking mga tanong , hinyaan ko na rin dahil alam ko na aamin na ang lalake ang aking ama na aamin sa katotohanan. Nanahimik na alang ako at nag handang marinig.Tori may dapat kang malaman sapagkat ito na ang panahon na ibinigay ng panginoon sa ating lahat. Akoy nandito sa iyong ngayon hindi bilang isang bisita lamang. Tori ako ang iyong ama Ama, ama ko? Si Chloe?mag kapatid kami?Oo Chloe magkapatid kayo ni Chloe. Alam kong hindi ito madaling unawain ngunit ito ang katotohanan. Choe, Tori makinig kayo . Hindi lang kayo magkapatid kundi kayo ay kambal ngunit iba-iba lang ang mga personalidad ninyong dalawa. Nuon ay buo an gating pamilya dahil sa hirap ng buhay tayo ay nagkahiwalay, ito na ang panahon na maibalik natin ang dating relasyon. Ito na ang panahon na mabago natin ang lahatPero bakit ngayon lang kayo pumunta at tulungan kami?Anak, pinahanap ko kayo ng mama mo. Nagpapadala ako ng pera sa inyoTotoo po bay un ma?oo anakPero kung nag papadala ka bakit gipit na gipit kami ni mama? Parang mas mahirap pa kami sa dagaTori, hinahinay lang.Nag bibigay ng sustento ang papa mo pero hindi ko ito tinatangap dahil alam ko na kaya kung ma bigay ang mga kailangan moLumuha ako dahil hindi ko na mapigilan ang luha ko. Si Chloe na hagolhol na umiiyak ay lumabas sa kwarto. Tinignan ko ang aking ama, siyay lumuha rin. Naging emosyonal ang nangyari, hindi ko alam kung bakit ito nangyayari. Bakit ang bilis. Nakita ko ang aking sarili sa gitna ng sitwasyong humihina pa sinasabayan ang puso kong humihina dahil sa katotohanan. Tinignan ako ng aking ama na para niya akong gustiong yakapin ngunit hindi niya kayang gawin. Masyado kong malungkot sa mga panahong iyon hanggan sa natapos na ang usapan sa aking kwarto.Dumaan ang maga panahon at kami ay naka uwi na galling sa ospital. Maayos na ang pakiramdamdam ko ngunit wala pa akong masyadong lakas upang gawin ang dapat kong gawin tulad ng ginawgawa ko nuon. Maraming mga kakalase ko ang nagtanong kung ayos na ba ako, saan ba ko nanggaling . ang daming tanong ang narinig ko ngunit sa lahat ng tanong na ito isa lang pumutok sa akin. May nagtanong sa akin kung saan na ba ng nagbangga sa akin. Naisip ko si Chloe, ang aking kapatid. Ano na ba ang nagyari sa kanya. Hindi ko alam kung nasaan siya kaya naghintay ako sa panahon na siya ay papasok na sa eskwelahan. Lumipas ang dalawang semana hindi ko pa rin nakikita si Chloe na pumapasok. Nag tataka na ako sa kanya. Napag isip ko nalang na naagpapahinga pa siya pero hindi pa siya pero hindi ako sumang-ayon sa aking naisip dahil alam kong may iba pa talagang dahilan kung bakit hindi pa siya pumapasok. Hindi naman malala ang napala niya sa aksidente.Nag tanong-tanong ako sa ibang tao pero hindi nila alam kung nasaan si Chloe. palagi ko siyang iniisp. Hindi ako mapakali satuwing makikita ko ang ibang estudyanteng may kasamang kapatid pauwi. Hindi naman ako nangarap na maging ganyan kami ni Chloe basta ang gusto ko lang ay malaman kung bakit hindi na siya pumapasok. Napgtanto ko rin na bakit ko hinahanap si Chloe na siya nga ang pinaka ayaw ko sa high school, bakit ko siya hinahanap. Nabibilang ko din ang mga panahaon na nag aabala ako sa kanya. Ito ba kaya ay natupad ang pangarap ko na gusto kong may kapit ako o kaya ay natupad nga ngunit ang nagging kapit ko ay taong naging ayaw ko. Bakita kaya?

Kabanata 15P.O.V ni ChloeMabilis ang panahon, mabilis ang pagdaan ng mga araw at hindi ko pa rin tanggap ang naging katotohanan ng buhay ko. Parang isang daloy ng panaginip lamang na gusto kong tatpusin at kakalimutan upang maging linaw na ang buhay ko. Hindi ko inasahan na ang maging katotohanan ng aking buhay ay magkakapatid kami sa pinaka ayaw ko sa high school.Hhindi ko lang siya kapatid kundi kambal,kambal na naging katalo ko sa tuwing may paligsahan sa katalinuhan sa aming eskwelahan. Isang araw habang papunta ako sa isang sikat na tindahanna kilalang Starbuck ay nakita ko si Tori sa isang kanto ng tindahan nakaupo at nagbabasa ng libro na may kape sa harapan. Hindi ko siya pinansin dahil hindi ko alam kung ano ang gagawin ko at maisabi sa kanya. Sa panahon iyon hindi ko pa rin tanggap ang nangyari sa amin lalo na sa usapan na nangyari sa ospital. Tumuloy ako sa aking pagbili at pagpili ng gusto kong bilhin. Sinadya kong unti-unting nagpipiling gusto kong bilhin upang pasulyap-sulyap ko siyang tignan, napansin niya ako at tumingin siya sa akin agad akong tumalikod sa kanya at nag kunwaring hindi ko siya napansin. Habang ako ay nag hihintay sa aking order. Tinawag na ang aking pangalan.1 venti gingerbread latte for ChloeTumayo ako at kinuha ang aking niorder. Habang pa balik na ako nag ka tinginan kami ni tori. Dalidali akong lumabas pero may humawak sa aking gamay.Chloe?Bitiwan mo nga akoTeka Chloe? Chloe?Ano?!Pwede ba tayong mag usap?We can. pero hindi ako mag tatagalBakit ako pumayag? Iniiwasan ko nga siya pero heto ako makikipag usap sa kanya. Hindi ko alam kung ano ang aking sasabihin. Hindi ko pa siya kayang kausapin pero nandito na ako. Sinundan ko siya. Nasa dulo ang kanyang pinili na lamesa. Umupo naman ako sa bakateng upuan. ang tahimik lang namin parang nag hihintay kung sino ang unsang mag sasalita. Pero nag lakas loob si tori.Kumusta ka na?Ayos naman akoHindi ko kayang tuminginsa kanyang mga mata ng matagal kaya lumilingoy ako kahit saan. Gusto ko siyang kausapin tungkol sa aming relasyong magkakapatid ngunit parang napipigil ako tuwing sinusubukan kong magsalita dahil kaaway ko nga ang turing ko sa kanya nuon. Sinubukn kong ulit na magsalita.Tori, totoo ba talaga na magkapatid tayo? Yan rin sana ang itatanong ko sa iyo pero parang nalaman ko na magtatanong ka niyan sa akin, pareho natin alam ang sagot. Chloe totoong magkapatid tayo, alam kong mahirap itong intindihin, kahit ako nahihirapan din. Pero Chloe yan ang katotohanan sa ating buhay at dapat tanggapin natin ito O nga Tori, sa totoo lang eh hindi ko pa tanggap na magkakapatid tayo dahil kaaway ang turi ko sa iyo nuon pero dahil sa nangyari sa tin parang nagbago na paningin ko sa iyo Sige lang Chloe masasanay rin tayo nito at habang panahon matatanggap rin natin ang ating isat isaSana ngaChloe, may itatanong lang akoano yun?San kaba nag punta ilang araw ka din hindi pumapasokSa totoo lang hindi ko talaga masabi kung saan ako nag punta kasi araw-araw akong palipat lipat ng lugar.Ano naman ang ginagawa m?Nag iisip. Kung talagang totoo ba to o hindiAko nga rin eh hindi mapakali dahil araw araw kitang iniispiGanyan talaga siguo basta may kambal. Pareho ang iniisspi hahaAlam mo ba, nag tataka na ang ibang estudyante kung nasan ka na daw at bakit pala hindi nila alam na naaksidente tayo?Wala naman akong paki alam sa kanila. Pinaayos kasi ni daddy ang lahat sa abogado ayaw niyang malaman ng buong mundo ang ngyari baka maraming usap-usapan na mag kalat na hindi totooPatawad pala ChloeDont. Ako dapat ang humingi ng sorry sayo kasi ang dami-dami ko ng nagawa sayoayos lang yun. Nakaran na eh. Diba sabi nila na Forgive and forget. Kaya kalimutan na natin yun mas importante na mag kayos na tayo ngayonNapaka bait mo talaga toriHindi gaya sayo napa mataray hehehe joke langHahaha Sana ganito nalang tayo paratiMatagal kaming nag usap sa Starbucks at parang gumaan ang pakiramdam naming sa isat isa.Marami kaming na diskubre sa isat-isa pareho pala kami ng gusto tulad ng pagkain, mga libro at ibapa. Naulat din niya kung bakit nagging malayo silang dalawa ng aking ina.Natanggap ko naman ang kanayang sinabi sa akin. Ngayon parang nawala na ang pagtuturing kong kaaway sa kanya, unit-uniti ko nang natanggap si Tori bilang isang kapatid at pamilya. Tunay na naging masaya ang aming samahan.

Kabanata 16Chloes P.O.VAng daming tao naka tingin sa akin, hindi ko lama kung bakit ang sama ng tingin nila . Sabay sabay sila nag sasalita.Hindi ko alam ko ano ang nangyayari.Wala kang kaibigan dito Alice Ang sama talaga ng ugali mo Hindi karapat dapat dito Alice!Walang nag mamahal sayoAkala mo kung sinong maganda Maraming nag sasalita ng sabay sabay hindi ko alam kung ano ang gagawin. Nakita ko si tori na tinatawan ako Bakit mo ba ako tinatawanan? Tori diba maayos naman tayo? Daddy? Mommy? Bakit nandyan kayo? Tuloy-tuloy kung tanong Naguguluhan na ako. Hindi nila ako sinagot tumawa lang sila mommy, daddy, tori, Alice at ibang tao na hindi ko kilala. Chloe! Chloe gumising kanaNagising agad ako sa lakas ng boses niya. Napaupo ako sa aking kama Kanina pa kita ginigising. Mag ayos kana baka malate kapa sa graduation mo. Regalo ko pala sayo Thank you mommy nag abala ka pa Lalabas muna ako para makapag handa kana Sige po mommy.Umalis agad si mommy na may ngiti sa labi. Iniwan ko ag kanyang regalo sa lamesa.Hay nako panaginip lang pala yun akala ko naman totoo yun Pumunta na ako sa cr para ma ligo. Pag katapos kung maligo nag bihis agad ako. Binuksan ko ang kahon na binigay ni mommy sa akin ito pala ay isang floral na dress na kulay pink.Sinuot ko agad ito kinuha ko din ang isang itim na sapatos para ma ipares sa aking damit. Sinuklayan ko ang aking buhok. Kinuha ko ang isang gold na earrings. Habang sinusot ko ang aking earrings ay may kumatok sa aking kwarto. Pwede bang pumasok Sige po Binuksan niya ang pintuan si daddy lang pala. Bakit kaya siya napapunta sa kwarto ko? Bigla ako nakaramdam ng takot habang nakatingin sa kanya. Napakaseryoso niya ngayon may nagawa ba kung mali? Pwede bang umupo dito? Oo naman daddy naiilang ako na sumagot. Umupo din ako sa katabing upuan.Tahimik lang kami naka upo. Napatingin lang ako sa kanyang kamay napansin ko din na may suot siyang singsing yan ata ang wedding ring nila ni mommy. Napansin ata ni daddy na tinignan ko ang kanyang kamay kay ginalaw niya ito may kinuha niya sa kanyang bulsa ang isang susi at itinulak niya ito sa mesa palapit sa akin. Kunin mo Ano po to? Yang ang susi ng audi r8. Graduation gift ko to sayo. Nanglaki ang mga mata ko. Audi R8? Ang pinanapangarap kung sasakyan noon bata pa ako. Muntik na ako na iyak sa nakita ko dahil sa sobrang saya. Naala ba niya? Kaya niya ito binigay sa akin o baka mamamatay na siya kay niya ito niregalo sa akin. Ito ba ang mana ko? Halo-halo ang nararamdaman ko ngayon. Salamat daddy naiyak kong sinabi. Narinig ko na tumawa siya ng mahina. Nagulat ako dahil ilang taon na dinhindi ko siya narinig na tumawa. Naalala ko tuloy kung gaano kami ka close noon. Tumayo si daddy at napatayo din ako niyakap niya ako ng mahigpit. Namimiss ko na kung paano ka yakapin Ako din daddy na mimiss ko na din ang yakap mo Ipinagmamalaki kita at mahal na mahal kita Pagkatapos niya itong sabihin ay nihalikan niya ako sa noo. Tumulo na ang luha ko. Simpleng mga salita lang napangiti ako. Napansin ko na may humaplos sa buhok ko. Nakita ko si mommy na pinupunasan ang kanyang mga mata habang ngumingiti sa amin. Ma May ibibigay din pala ako Akala ko yun lang ang regalo niya pero meron pa pala nakita ko na may hawak siyang pulang kahon na mahaba. Inabot niya ito sa akin at tinaggap ko ito. Binuksan ko agad ito. Isang kulay gold na may salitang Chloe at may ginto sa gilid. Ito ay isang napaka ganda na kwintas hindi ako makapagsalita. Ito ang pangalawa kong graduation gift sayo Napakaganada nito mommy salamat pala Akin na yang kwintas mo at isusout ko sayoTumango lang ako at suinuot niya ito sa akin. Hinawakan ko ang kwintas at tinignan ng mabuti Bagay sa damit mo anak Mag handa kana anak at aalis na tayo Ngumiti lang ako sa kanilang dalawa. Lumabas naman din sila. Nag lagaya ako ng konting make up. Napatingin ako sa aking sarili at humingga ng malalim Ang ganda ko talaga. ngumit ako sa salamin. Kinuha ko ang aking toga at lumabas na sa kwarto. Habang pababa na ako nakita ko si sila tori, mommy at daddy na hinihintay ako sa sala. Napansin ko kay tori na pareho kaming sinuot na damit pero kulay asul lang ang sa kanya nakita ko din na may kwintas din siya nakasulat na Tori . Habang palapit ako napatingin kami ni tori sa isat-isa ngumiti siya sa akin. Napakaganda mo ngayon tori mas bagay ka na walang salamin Mas maganda ka chloe.Pareho tayong magandaAalis na tayo baka malalate pa tayo sabi ni daddy. Umalis kaagad kami sakay ng isang sasakyan. Tahimik lang ang aming byahe. Pag dating naming sa eskwelahan ay halos lahat ng tao ay napatingin sa amin. Nakalat na pala sa eskwelahan na magkapatid kami. Huwag mo silang pansinin tori bulong ko sa kanya. Hinawakan ko ang kanyang kamay ngumiti lang siya sa akin.Pag dating naming sa covered courts umupo na kami ni tori sa harap at sila mommy ay nasa likod nakaupo rin. Ilang minute ay nag simula na ang graduation. Nag salita ang aming principal. Nangingig na ang aking mga tuhod dahil sa kaba. Baka malimutan ko ang aking sasabihin at pagtatawanan lang nila ako. Ang rami rami kong inisip. Napansin ni tori na kinakabahan ako. Wag kang kabahan kaya mo yan wag mo lang silang isip. Alam ko na maganda ang sasabihin mo. Isang Chloe Montclair kaya ang magsasalita siguradong makikinig sila sayo. May I call on Ms Chloe Montclair our class valedictorian tinawag na akong principal. Narinig ko ang lakas ng palakpakan nila. Huminga ako ng malalim at tumayo papunta ng entablado. Pag dating ko doon ay tinignan ko ang lahat. Napahinto na sila ng palakpakan at napaka tahimik na nila.Huminga ako ng malalim at nag simula na rin ako ng pag salita. Sabi nila high school life daw ang the best sa lahat. Lahat ng hindi mo pa naranasan ay dito mo mararanasan. Ang pangongpya ng assignments o quiz, mag skip ng class, mabagsak, magkaroon ng crush o kasingtahan, Magkaroon ng tunay na kaibigan at kaaway. Masaktan, tumawa, umiyak, ma inlove at sumaya.Lahat ng klaseng tao ay dito mo makilala sa hayskul. Ito ang mga bagay na sa higschool mulang mararanasan ang mga bagay na hindi maituturo ng teacher o ng mga libro. Ang hayskul ay hindi lang puro aral o libro. Maraming nag sabi na Experience is the best teacher, tama nga sila. Sana marami din kayong natutunan kagaya ko. Salamat sa lahat na mga magulang na nag sasakrepisyo parasa mga anak nila at mga guro nag pasensya para turuan kami at ang mga studyante na nag aaral ng mabuti para grumaduate. Sana Masabi niyo rin sa sarili niyo na Higshschool is the best. Isang bagong kabanata naman ang ating mararanasan sa buhay at yun ang college. Napatigil ako at huminga. Congratulations batch 2014-2015 Napatayo sila at ang lakas ng palakpakan nila. Napatingin ako kay mommy at daddy. Napaiyak si mommy habang si daddy naman ay naka ngiti. SiTtori at Alice naman ay ngumigit din. Nag patuloy ang graduation. Isa-isa kami pumunta lahat sa stage para kunin ang aming diploma. Buong buhay ko akala ko na si Alice lang makapagtitiwalan ko. Buong buhay ko akala ko wala akong kapatid. Buong buhay ko akala ko na wala akong mommy. Akala ko hindi na ako mahal ni daddy. Kung isang panaginip lang to sana hindi na ako gumising. Ngayon lang ako na karamdam ng pagod. Pagod na ako maging perpekto. Pagod na ako na parating galit sa mundo. Pagod na pagod na din ako mag pangap na malakas. Napapagod na din ako mabuhay sa nakaraan. Oras na siguro mag patawad at kalimutan ang lahat. Oras na din maging Masaya ako sa buhay at lahat na ngyayari sa akin. Akala ko sa pelikula lang to mangyayari o sa mga libro pwede din pala sa totoong buhay.Akalain mo ang isang maarteng babae, walang pasenya, galit sa mundo at mapanglait ay pwede rin pala maging mabait, pasensyado, maging masaya at rumespeto sa ibang tao. Tama nga sila walang taong perpekto. May limitasyon din pala tayong lahat. Chloe tara na Tapos na pala ang graduation ceremony. Ilang oras na pala ako naging tulala hindi ko napansin na tapos na. Tori! teka lang anung problema chloe? Wala naman gusto ko lang sabihin na congratulations at napakasaya ko dahil pinatawad mo ako at tinanggap na maging kakambal Hindi agad ako nakatingin sa kanayang mga mata dahil sobrang nakakahiya. Hinawaka niya ang aking mga kamay. Salamat Chloe. Masaya ako na ikaw ang aking kambal Ngumiti siya sa akin ang ni yakap niya ako. Lumapit din si mommy at daddy sa amin. Niyakap nila kami ni tori. Ito na ata ang pinakamasayang araw ko. Lahat ng mahal ko sa buhay ay nandito. Hindi ko inaasahan na maging kompleto ang aking pamilya. Hindi lang pala ang mga bagay ang makakapagsasaya sa atin kung di ang pagmamahal ng taong mahal mo. Ang puso ung kay tigas ng bato ay naging unan sa kalambot.